Friday, July 31, 2009

တဏှာအခံကြောင့် နေရာအမြန်ရပေမယ့် (စ/ဆုံး)

တဏှာအခံကြောင့် နေရာအမြန်ရပေမယ့် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ 

လက်တစ်ဖက်က ရေဖလားကို ကိုင်ပြီး ရေစည်ထဲတွင်ပြည့်လျှံနေသော ရေများထဲသို့ ထိုးနှစ်ကာ ခပ်လိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးပေါ်ကို လောင်းချလိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျမဟာ သူ့ကိုလှမ်းတွေ့လိုက်ရပါတယ်။သူက မြေပြင်ပေါ်မှာ အုံးလက်အလယ်ကြောရိုး အရင်းပိုင်းတစ်ပိုင်းကို ဖင်ခုပြီးထိုင်နေရာက လက်ထဲမှာ ဓားပါးလေးတစ်ချောင်း ကိုင်ထားပြီး အုံးလက်လေးတွေကို တံမြက်စီးတန်သပ်နေရာကနေ ကျမကို ကွက်ကြည့် ကွက်ကြည့် လုပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

ကျမရေချိုးနေတဲ့နေရာနဲ့ သူရှိတဲ့နေရာကြားမှာ ပန်းခြုံလေးများရှိကာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်လည်း ပေ (၂၀) နီးပါးလောက် ဝေးလေတော့ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ရေချိုးနေတဲ့ ကျမက မြေပြင်ပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့သူ့ကို သဲသဲကွဲကွဲ မြင်နေရပေမယ့် သူကတော့ ကျမ သူ့ကို တွေ့နေရတယ်ဆိုတာ သိပုံမရပါဘူး။

သူ့ကိုတွေ့လိုက်ရပြီး သူက ကျမကို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ကြည့်နေတယ်ဆိုတာလဲ ကျမက သိလိုက်ရရော ကျမ ဟာ လက်ထဲက ရေခွက်ကို ရေစည်ထဲချလိုက်ပြီး ကျမရဲ့ကိုယ်ပေါ်က ရင်လျားထားတဲ့ ထဘီတပတ်နွမ်းပါးပါးလေးကို အသာဖြန့်ပြီး ခပ်လျှော့လျှော့လေး ပြင်ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ရေဖလားကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးပေါ်ကို ရေတွေ တဝုန်းဝုန်းနဲ့ အမြန်ပဲ လောင်းချိုးလိုက်ပါတယ်။

ကျမရဲ့ တကိုယ်လုံးမှာ ရေတွေ ရွှဲနစ်၍ သွားရပါပြီ။

ဒီအခါမှာတော့ ကျမဟာ လက်ထဲကရေခွက်ကို ချလိုက်ပြန်ပြီး သူရှိတဲ့ဘက်ကို ကျောပေးလိုက်ရာက ကျမဟာကုန်းပြီး ကျမရဲ့ခြေဖမိုးလေးတွေကို ခဏကြာတဲ့အထိ ချေးတွန်းနေလိုက်ပါတယ်။

ခဏမျှကြာသွားတဲ့အခါကျတော့မှ ကျမဟာ ခါးကိုပြန်ဆန့်လိုက်ပြီး သူရှိရာဘက်ကို လှည့်လိုက်ရာက ကျမရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ခပ်ကားကား ပြုလုပ်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ကိုယ်ပေါ်က ရင်လျားထားတဲ့ ထဘီအောက်နားစလေးကို ဒူးဆစ်အထိလှန်တင်လိုက်ပါတယ်။ ဒီအခါမှာတော့ ကျမရဲ့ ဖြူဖွေးပြီးနေတဲ့ ခြေသလုံးသားလေးတွေဟာ ထွက်ပေါ်၍ လာတဲ့အခါမှာတော့ ကျမဟာ အသာငုံ့ပြီး ချေးတွန်းပါတယ်။ တခါ ကျမရဲ့ထဘီအောက်နားစလေးကို ဆက်ပြီးတော့ အပေါ်ကို ပေါင်လယ်လောက်ထိ လှန်တင်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ တုတ်တစ်၍ ဖွေးနေသော ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ကျမရဲ့ လက်ဖဝါးလေးနဲ့ ချေးတွန်းပေးနေပါတယ်။

ဒီလိုလုပ်နေရာကနေ ကျမက သူရှိတဲ့ဆီကို မျက်လုံးလေး အသာဝန့်ပြီး အမှတ်တမဲ့ကြည့်လိုက်တော့ သူက လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့ ဓားပါးလေးကိုရော အုံးလက်လေးတွေကိုပါ ချထားပြီး ကျမကို သပ်သပ်ကြီးထိုင်ကြည့်နေတာကို တွေ့ရပါတယ်။

ကျမက သူ့ဘက်ကို ကျမရဲ့ ရေတွေ တကိုယ်လုံးရွှဲစိုနေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို လှည့်ထားရာက မတ်တပ်ရပ်ရက်ကနေ ကျမရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို အသာကားကာ ထဘီအောက်နားစကိုလဲ ပေါင်လယ်လောက်ထိ လှန်တင်ထားတော့ မြေပြင်ပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ သူ့ရဲ့မျက်လုံးတွေက ကျမရဲ့ပေါင်ရင်းထိပင်မြင်နေရမလား မပြောတတ်ပါဘူးရှင်။ ပြီးတာနဲ့ ကျမဟာ ရင်လျားထားတဲ့ ထဘီလေးရဲ့ ဂျိုင်းကြား အောက်ဖက်နားမှာညှပ်ထားတဲ့ အထက်ဆင်စလေးကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်ပြီး ထဘီလေးကို အောက်ကို လျှောချလိုက်ပါတယ်။

ကျမရဲ့ ဆူဖြိုးမို့မောက်နေတဲ့ နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးတွေဟာ အကုန်လုံးနီးပါးပေါ်ထွက်လာ ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးပေါ်ကာနီးဆဲဆဲလောက်မှာတော့ ထဘီလေးကို ဆက်၍ဆွဲမချတော့ဘဲ ရပ်လိုက်ကာ လက်လေးတစ်ဖက်နဲ့ ထဘီလေးကို ရင်ဘတ်မှာ အသာဖိလို့ ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်က လက်ဖဝါးလေးနဲ့ ကျမရဲ့ ရင်ဘတ်ရင်ညွန့်လေးတွေကို ပွတ်ပေး၍ ချေးတွန်းနေပါတယ်။

ခဏကြာတဲ့အခါမှာတော့ ကျမနားကို လူတစ်ယောက် လာရပ်သလိုရှိတာကြောင့် ကျမက ခေါင်းငဲ့ကာကြည့်လိုက်တော့ သူလေ….မောင်တိုးပေါ့ ကျမရဲ့ ဘေးတစောင်းနားလေး ငါးပေကွာတဲ့နေရာကနေ ကျမကို မျက်လုံးပြူးကြီးနဲ့ ကြည့်နေတယ်လေ။

ကျမလဲှ့ကြည့်တာာ တွေ့လိုက်ရတော့ သူက….

“ မမ ကျွန်တော့်ကို ခေါ်လိုက်သလားလို့….”

ဆိုပြီး ယောင်ဝါးဝါးနဲ့ မေးလာပါတယ်။ ကျမရဲ့စိတ်ထဲက ဒင်းလေးလည်း မခေပါလားလို့တွေးပြီး မင်းကို မမ ပါးစပ်က ခေါ်တာမဟုတ်ပါဘူး မင်း မမနား ရောက်လာအောင် အမူအရာတွေလုပ်ပြပြီး ခေါ်လိုက်တာပါလို့ စိတ်ထဲက ပြောလိုက်ပါတယ်။ နှုတ်ဖျားကတော့ ထွက်မလာပါဘူး။ တကယ် နှုတ်ဖျားက ထွက်လာတာကတော့…..

သူ့ရဲ့အမေးစကားလည်းဆုံးရော ကျမက သူ့ကို ယဲ့ယဲ့လေးတစ်ချက်ပြုံးပြလိုက်ပြီး….

“ အေး…လာ…ကျောကုန်းကို ချေးတွန်းပေးစမ်းကွာ….”

လို့ပြောပြီး သူ့ဘက်ကို ကျမရဲ့ ကျောပြင်လေးကို လှည့်ပေးလိုက်ရင်ပဲ မောင်တိုးဟာ ကျမရှိရာကို လှမ်းပြီးတိုးကပ်လာပါတယ်။ ကျမကလည်း ကျမရဲ့ထဘီလေးကို ခါးနားထိ လျှော့ချပေးလိုက်တော့ ကျမရဲ့ဖြူဖွေးညက်ညောကာ ပြည့်တင်းနေတဲ့ ကျောသားလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာတဲ့အခါမှာ…သူ့ရဲ့ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ဟာ ကျမရဲ့ ကျောပြင်လေးပေါ်သု့ိ ဖိကပ်၍လာကာ ကျမရဲ့ ကျောပြင်လေးမှာ နွေးကနဲ ဖြစ်သွားရတဲ့အချိန်မှာပဲ ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာ တော့ အေးကနဲ ဖြစ်သွားရပါတော့တယ်။

သူ့ရဲ့လက်ဖဝါးကြမ်းကြမ်းကြီးတွေဟာ ကျမရဲ့ကျောပြင်နုနုလေးပေါ်ဝယ် ချေးတွန်းပေ းနေတဲ့ပုံမျိုး မဟုတ်ဘဲ ကျောပြင်လေးကို အလျားလိုက် စုန်ချီဆန်ချီနဲ့ ဖွဖွလေး တရွရွနဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ကျမရဲ့တကိုယ်လုံးဟာ ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်းထကာ တကိုယ်လုံးရေတွေ ရွှဲနေတဲ့ကြားက ထူထူပူပူဖြစ်၍လာရပါတယ်။

သူ့လက်ဖဝါးတွေဟာ ကျမရဲ့ ကျောပြင်လေးပေါ်မှာ ဖွဖွလေးတင်ထားရာကနေ ပွတ်ရင်း သပ်ရင်းနဲ့ တဖြေးဖြေး ဖိကပ်လာပြီး ရွရွလေး ပွတ်နေရာကနေ ခပ်သွက်သွက်လေး ပွတ်ပေးလာပါတယ်။

ပြီးတော့လည်း ကျမရဲ့ကျောပြင်ကို အလျားလိုက် ပွတ်နေရာကနေ ကန့်လန့်ဖြတ် ပွတ်လိုက် ဝေ့ကာဝိုက်ကာဖြင့် ပွတ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေရင်းက တချက်တချက်မှာ အပေါ်ဖက်ကိုရောက်လာတဲ့ သူ့ရဲ့လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်က ကျမရဲ့ဖွေးဖွေးလုံးလုံး ပုခုံးလေးနှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီ ဖြတ်ကနဲ ဖြတ်ကနဲ မချင့်မရဲနှင့် တချက်တချက်လာပြီး ဆုတ်နေပါသေးတယ်။ ဒီမျှတင်မကပဲ အောက်ကို စုန်ဆင်းသွားတဲ့ သူ့ရဲ့ လက်ဖဝါးကြမ်းကြမ်း နှစ်ဖက်ဟာ ခါးဆစ်နားရောက်နေတဲ့ ကျမရဲ့ထဘီအနားစလေးကို အောက်ဖက်သို့ တိုက်ချပြီး သူ့လက်ဖဝါးတွေက ကျမရဲ့ ခါးဆစ်အောက်ဖက်ကိုပင် ဆင်း၍ ဆင်း၍ ရောက်သွားရပါတယ်။

မောင်တိုးဟာ စိတ်တွေ ကြွလာလို့ မထိန်းနိုင်လို့ပဲလား။ ဒါမှမဟုတ် အတင့်ရဲလာတာလားတော့ မပြောတတ်ပါ။ သူ့ရဲ့လက်ဖဝါးတွေက အောက်ဖက်ကို စုန်ဆင်းရင်း လက်တစ်ဖက်က ကျမရဲ့ရေတွေရွှဲနစ်နေတဲ့ ထဘီလေးနဲ့ တသားတည်းကပ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ဖင်သားစောင်း အိအိကြီးတစ်ဖက်ကို မထိခလုတ် ထိခလုတ်နဲ့ တို့ထိလိုက်ပါသေးတယ်။ ကျမဖြင့် ရင်ထဲမှာ တလှပ်လှပ်နဲ့ ဇိမ်တွေ့လွန်းတာကြောင့် ကျမရဲ့မျက်လုံးလေးနှစ်လုံးကိုပင် မှိတ်ထားမိပါတယ်။ ဒီလိုနေရင်းကနေ စိတ်တွေဟာ တစထက်တစ ကပြောင်းကပြန်ဖြစ်လာရတာနဲ့အမျှ ကျမဟာ ကျမကိုယ်ကျမပင် မထင်မှတ်မိဘဲ ကျမရဲ့ခါးကို ရှေ့ဖက်သို့ ညွတ်လိုက်ရာက နည်းနည်းလောက် ကုန်းလိုက်မိပြီး ရေတွေရွှဲနစ်နေတဲ့ ထဘီပါးလေးနဲ့ တစ်သားတည်းကပ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ဖင်သားအိအိကြီးကို နည်းနည်းနောက်ကို ပစ်ပေးလိုက်မိတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာလှိုက်ကနဲ ဖိုသွားရပါတယ်။

ကျမရဲ့ဖင်ကြီးနောက်ကို တိုးလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ရှေ့ဖက်နဲ့ ဖိမိမတတ် ထိကပ်သွားရတဲ့အချိန်မှာပဲ သူ့ရဲ့ခပ်တိုတိုဝတ်ထားတဲ့ လုံချည်အောက်က အသဲအသန်ဖြစ်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကို သွားပြီးတိုက်မိတော့တာပါပဲ။ တဆက်ထဲမှာပဲ ကျမဟာ ကျမရဲ့ဖင်သားလုံးလုံးကြီးတွေကို တစ်ချက် နှစ်ချက် အသာလေး လှုပ်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ဖင်သားတွေနဲ့ သူ့ဟာကြီးကို စမ်းကြည့်နေလိုက်မိပါတယ်။

အို….နဲတာကြီး မဟုတ်ပါဘူးရှင်။ မာပြီး တောင်နေလိုက်တာလည်း သန်လိုက် မာလိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့။ ကျမ ဖင်သားကြီးနဲ့တိုက်မိတာတောင် တန့်ခံနေသေးတယ်။ ကျမရဲ့ယောကျ်ား အကိုကြီးစိန်မြင့်ရဲ့လီးနဲ့ကတော့ ကွာလိုက်တာ…..အကိုကြီးက အသက်(၅၀)လောက်ရှိနေလို့လားတော့ မပြောတတ်ဘူး။ သူသိပ်ပြီး ထန်နေတဲ့ အချိန်မှာတောင် သူ့လီးက ခပ်ငိုက်ငိုက်ရယ်။ ကျမလို အသက်(၂၈)နှစ်သာရှိသေးတဲ့ ဆူဆူဖြိုးဖြိုးနဲ့လူက ဘယ်အားရကျေနပ်နိုင်မှာလဲ။ ပြီးတော့ ရကာစ တစ်လလောက်ပဲ နောက်တော့ တစ်ပတ်တစ်ချီတောင် မနဲလုပ်နေရသေးတယ်။

ဒါနဲ့တောင် သူက နှာထပြီး တဖက်ရွာက တခုလပ်မတစ်ယောက်နဲ့ ဖြစ်နေသေးတယ်လို့ ကျမ ကြားကြားနေရတယ်။ တွေးနေမိတဲ့ကျမဟာ ကျမရဲ့စောက်ပတ်အောက်နှုတ်ခမ်းစပ်နဲ့ စအိုပေါက်လေးကြားမှာ နင့်ကနဲ ခံစားသွားရတာကြောင့် ကျမရဲ့အသိစိတ်ဟာ မောင်တိုးဆီ ပြန်ပြီးရောက်သွားရပါတယ်။

အလိုရှင်….မောင်တိုးရယ်လေ…..ကျမရဲ့ဖင်သားကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တဖက်တချက်ဆီ ဆွဲကိုင်ကာ ဖင်သားအိအိကြီးတွေကို ဖျစ်လိုက်ညစ်လိုက် ဆုတ်နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေရုံမကပဲ သူ့ရဲ့ရှေ့က လုံချည်တွင်းကနေ ငေါထွက်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးဟာ ကျမရဲ့ဖင်ပေါက် (၂) ခုကြားနယ်လေးကို အမိအရ ဖိထောက်ထားပါတယ်။

သူ့ဆီကို ကျမ အမှတ်တမဲ့လှည့်ကြည့်လိုက်မိတဲ့ အချိန်မှာပဲ သူ့လီးကြီးထိပ်ဟာ ကျမရဲ့ဖင်သားကြီး နှစ်လုံးကြားကနေ နောက်ကို ဆုတ်သွားတဲ့အတွက် ကျမလည်း ကျမရဲ့မျက်နှာလေးကို ရှေ့ဖက်သို့ ပြန်လှည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ…..

“ အင့်…. ”

မောင်တိုးလေ သူ့လီးတန်ကြီးထိပ်နဲ့ ကျမရဲ့ဖင်သားကြီး နှစ်ခြမ်းကြားကို ခပ်နာနာလေး ဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ ရေစိုပြီး တသားထဲကပ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ထဘီလေးဟာ ဖင်သားကြီး (၂)ခုကြားမှာ ချိုင့်ဝင်ပြီး ကပ်နေတဲ့အတွက် သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးထိပ်ဟာ မိမိရရပဲ ကျမရဲ့စအိုဝလေးကို တဲ့တဲ့ထိုးဆောင့်မိပါတော့တယ်။

ကျမဟာ အင့်ကနဲဖြစ်သွားရာက မျက်လုံးလေးတွေ ဖြတ်ကနဲမှေးကျသွားရပြီး တပြိုင်နက်ထဲမှာပင် ကျမရဲ့တကိုယ်လုံးဖြာကနဲဖြစ်သွားရကာ ထဘီစလေးကို လုံးထွေး၍ ရင်ဘတ်တွင်ဖိကပ်ထားသော ကျမရဲ့လက်လေးဟာလည်း ပြုတ်ထွက်သွားရကာ မောင်တိုးက ခပ်နာနာဆောင့်လိုက်တဲ့အတွက် ကျမရဲ့ ခပ်ကုန်းကုန်းလေးဖြစ်နေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးဟာ ရှေ့ကိုငိုက်၍သွားရတာကြောင့် ကျမရဲ့ရှေ့မှာရှိနေတဲ့ ပေါင်လယ်လောက်သာ အမြင့်ရှိသောရေစည်နှုတ်ခမ်းကို ကျမရဲ့ လက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့ ဆန့်တန်း၍ မြဲမြံစွာကိုင်ကာ ထောက်လိုက်မိပါတော့တယ်။ မောင်တိုးကလည်း လျင်လိုက်တာလေ။ ကျမရဲ့ရင်ဘတ်မှာဖိထားတဲ့ ထဘီစလေးဖြတ်ကနဲ လွတ်ထွက်ပြုတ်ကျသွားရတဲ့ အချိန်မှာပဲ သူက ကျမရဲ့ထဘီကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲချကာ ချွတ်လိုက်တော့ ရေစိုနေတဲ့ထဘီလေးဟာ ကျမရဲ့ခြေဖျားဆီကို ကွင်းလုံးလုံးပြီး ကျသွားတဲ့အချိန်မှာပဲ ကျမရဲ့ဖင်သားကြီး(၂)ခုကြားမှာ နွေးကနဲ ဖြစ်သွားရတာကြောင့် သဘာဝအရ အလေ့အကျင့်ရပြီးဖြစ်နေတဲ့ ကျမဟာ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပြင်ရပ်လိုက်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကို နဲနဲဟပေးလိုက်ပြီး ကျမရဲ့ခါးကိုလည်း ပိုပြီးညွတ်ကာ တင်ပါးကြီးတွေပေါ်က ဖင်သားကြီးတွေကို လုံးတစ်၍ မြှောက်ကြွပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

ဒီအချိန်မှာပဲ လုံချည်ချွတ်ပြီးသား ဖြစ်နေတဲ့ မောင်တိုးရဲ့လီးတန်ကြီးဟာ ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးကြားကနေ နောက်ကိုတစ်ရစ်ပြီး စူထွက်လျက် အရည်ကြည်လေးများပင် တစွန်းတစထွက်နေပြီဖြစ်လေသော ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းဝသို့ ထိပ်ဖူးနွေးနွေးကြီး တေ့၍ထောက်လိုက်ပြီး ဖိ၍သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

“ ဗြစ်…..ဗြစ်….အင့်….အင်း…..အ….ဗြစ်……ဟင်း…..ဟင်း…….”

ကျမရဲ့မျက်နှာလေးဟာ မော့တက်သွားပြီး မျက်လုံးလေးနှစ်လုံးစင်းကျသွားရာမှ မျက်နှာလေးဟာ ခပ်ရှုံ့ရှုံ့လေးဖြစ်သွားရပါတယ်။ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို သူ့လီးတန်ကြီးတဝက်သာသာလောက် ဝင်သွားအပြီးမှာ ဆက်၍မသွင်းသေးဘဲ ရပ်ထားလိုက်တာကြောင့် ရမက်သွေးတွေ အဆမတန် ထကြွသောင်းကျန်းကာ ဆန္ဒတွေပြင်းပြနေတဲ့ ကျမဟာ…..

“ လုပ်….လုပ်…..သွင်းလေ…..ဆက်သွင်းလေ…..မောင်တိုး….လူလည်းကြည့်အုံး…”

ဒီလို ကျမက ကဗျာကသီပြောလိုက်တော့ ကျမရဲ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ဖက်ကို ဆုတ်ကိုင်ထားတဲ့ သူရဲ့လက်ဟာ ပို၍ဖိကပ်လာကာ တင်းကြပ်စွာ ကိုင်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးကိုဖိပြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

“ ဗြစ်….အိုး…..ဗြစ်….ဖွတ်……အမလေး ”

တအားကို ဖိသွင်းလိုက်တာပဲရှင်။ နှစ်ချက်ထဲနဲ့ တဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့ လင်ရှိပေမယ့် ကလေးမမွေးသေးဘဲ နပ်မှန်အောင်ပင် ခံမထားရတဲ့ ကျမရဲ့စောက်ပတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးဟာ အောင့်တက်သွားရပါတယ်။ သူ့လီးတန်ကြီးကတော့ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ အပြည့်အသိပ် မဆန့်မပြဲဖြင့် တဆုံးဝင်၍သွားခဲ့ရပါပြီ။ နဲနဲနောနောဟာကြီး မဟုတ်ပါ။ စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ဖိသိပ်နေတဲ့အပြင် ထိပ်ဖူးကြီးကလည်း ရင်ဝကို ပြေးဆောင့်လိုက်သလိုပဲ မာလိုက်တာလည်း မပြောပါနဲ့။ သံချောင်း တစ်ချောင်းလိုပါပဲ။ ယောကျ်ားလီးကြီး စံချိန်မှီမှီနဲ့ ဒီလိုမာတာ ဒီတစ်ခါပဲ တွေ့ဖူးတာပါ။ ပြီးတော့ ဒီလောက်သန်မာလှတဲ့ လီးချောင်းကြီးမျိုး ဒီတစ်ခါပဲ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို သွင်းဖူးတာပါ။

အားရပြီးကျေနပ်လိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့ရှင်။ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကလည်း စောက်ရည်ကြည်တွေဟာ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ထွက်လာကြပါတော့တယ်။

ဒီကြားထဲမှာ မောင်တိုးက ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ တဆုံးဝင်နေပြီဖြစ်တဲ့ လီးတန်ကြီးကို ကျမစောက်ပတ်ဝနဲ့ သူ့လီးတန်အရင်းတို့ ဖိကပ်ပြီး သူ့ခါးကြီးကို လှုပ်ကာ သူ့တင်ပါးကြီးတွေကို လှုပ်ကာမြောက်ကာ လုပ်ပေးနေလေတော့ မောင်တိုးရဲ့လီးတန် မာမာကြောကြောကြီးဟာ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ အပြည့်အကြပ်ဖြစ်နေတာတောင်မှ စောက်ခေါင်းနုနုလေးတွေကို ပတ်လည်လှည့်ကာ ဖိကြိတ်ပြီး ပွတ်နေတော့ရာ….

“ အ….အ….အီး….ဟင်း…..”

ဟူသော အသံလေးများဖြင့် ကျမရဲ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးတွေဟာ တကုန်းကုန်းနဲ့ မြောက်ကြွ မြောက်ကြွဖြစ်နေရပါတယ်။

“ မောင်တိုး……မင်းဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ….ဟင်း…..အို….အို....ဟင်း…..ဟင်း… ”

ပြောကာမှ မောင်တိုးက ပိုလုပ်လိုက်ပါသေးတယ်။ ကျမရဲ့စောက်ရည်ကြည်တွေဟာလည်း သူ့လီးတန်ကြီး လှုပ်လိုက်တိုင်း စောက်ပတ်ဝကနေ စိမ့်ကနဲ စိမ့်ကနဲ ထွက်လာရကာ…..ကျမရဲ့ ပေါင်တွင်းသားလေးများဆီသို့ပင် စီးကျနေပါပြီ။ ခဏနေတော့မှ မောင်တိုးဟာ သူ့လီးတန်ကြီးကို ရှောကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဆတ်ကနဲ ဆောင့်ပြီးသွင်းကာ စပြီးလိုးပါတော့တယ်။

သူ့ဆောင့်ပြီး လိုးလိုက်လေတိုင်း အင့်ကနဲ….အင့်ကနဲ….ဖြစ်ရင်းက ကျမဖြင့် အရသာရှိလိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့ရှင်…..။ ကျမ သူ့ကို အထင်သေးမိတာ မှားပြီလားလို့တောင် တွေးမိပါတယ်။ သူ့ဟာ သူအလုပ်လုပ်နေတဲ့ မောင်တိုးကို ကျမက မိန်းမသား သဘာဝအတိုင်း ကိုယ့်ကိုသဘောကျ စေချင်လို့ ဂရုစိုက်စေချင်လို့ လူကလည်း လစ်တာနဲ့ ဒီလောက်ထိ ဖြစ်လာလိမ့်မယ်လည်း မထင်ဘဲ စမိရာမှ ခုတော့…..ကျမဖြင့် ကော့ပျံ၍နေရပါပြီ။

ပြီးတော့ ဒီလောက်ထိ ဖြစ်၊ မဖြစ်ဆိုတာကလည်းကျိန်သေတွက်လို့မရကြောင်းနဲ့ မစီးရင်တော့နေရော တက်စီးလိုက်ရင်တော့ စီးတဲ့သူနောက်ပါသွားတတ်တာ ကျမလို မိန်းကလေးတွေရဲ့ သဘာဝပါပဲလားလို့လည်း တွေးလိုက်မိပါတယ်။ မောင်တိုးကတော့ ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့ ကျမကို နောက်ကနေပြီးတော့ အားရပါးရကို ဆောင့်ပြီး လိုးနေပါပြီ။

အရသာတွေကောင်းသထက် ကောင်းလာရတဲ့ ကျမဟာ သူ့လီးတန်ကြီးက ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးလိုက်လေတိုင်း ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို နောက်ပြန်ကော့ကော့ပေးလိုက်ပါတယ်။

ဒီလို သူ့လီးတန်ကြီးက ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို ဆောင့်ဆောင့်ပြီး သွင်းလိုက်လေတိုင်း ကျမရဲ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးတွေဟာ တဖြတ်ဖြတ်ခါသွားပြီး ကျမရဲ့နောက်ကို စူထွက်နေတဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေဟာလည်း သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးနဲ့အတူ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို ခွက်ခွက်ပြီး ဝင်သွားနေမှာ အမှန်ပါပဲရှင်။

မောင်တိုးက သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးကို ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲသို့ အားပါးတရ ဆောင့်လိုးပြီး နောက်တကြိမ် ဆောင့်ဖို့အတွက် သူ့လီးတန်ကြီးကို ဆွဲ၍ အထုတ်မှာလည်း ကျမရဲ့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ခုဟာ သူ့လီးတန်ကြီးနဲ့ ကပ်ညှိပြီး အပြင်ကိုလန်ထွက်လာမှာ အသေအချာပါပဲ။

“ ပြွတ်….ဖွတ်…..ဖွတ်……ပလွတ် ”

“ အ….အင့်……ဟင့်……ကျွတ်….ကျွတ်……”

သူ့ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေဟာ အလွန်အမင်းပြင်းထန်လာတာနဲ့အတူ မောင်တိုးဟာ အားမလို အားမရနဲ့ သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျမရဲ့ ရှေ့ကနို့အုံကြီးတွေကို လှမ်းဆွဲပြီး မချင့်မရဲနဲ့ ဆုတ်နယ်နေပါသေးတယ်။

ကျမဖြင့် ကောင်းလွန်းလို့ ဘာမှမသိတော့ပါဘူး။ မောင်တိုးက အားပါးတရ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျမရဲ့ကုန်းပေးထားတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးဟာ ရှေ့ကို ဆတ်ကနဲ တိုးသွားတာနဲ့အတူ ကျမရဲ့ဦးခေါင်းလေးဟာလည်း နောက်ကို လန်လန်သွားပြီး ကျမဖြင့် တကျွတ်ကျွတ်နဲ့ မချိမဆန့်လေး စုပ်သပ်နေရပါတယ်ရှင်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ မောင်တိုးဟာ အားရပါးရဆောင့်လိုးနေရင်း…..

“ မမ ….အား…..မမ ကို ကျွန်တော်ချစ်သွားပြီ….မမ ရယ်….မမရော….ကျွန်တော့်ကို ချစ်လားဟင်…..”

ကျမလည်း သူ့မေးလာတာကြောင့် အံ့အားသင့်သလိုဖြစ်သွားပြီးဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိအောင်ကို ဖြစ်သွားရပါတယ်….နောက်တော့ ကျမလည်း လိမ်မာပါးနပ်စွာနဲ့….

“ လုပ်မှာသာ…..လုပ်စမ်းပါ….မမလည်း….အား…..မင်း…ကို….ချစ်တာပေါ့….. အင်း….ဟင်း….အား…..”

မကြာခင်မှာပဲ ကျမရဲ့နို့အုံပေါ်က သူရဲ့လက်ရော ကျမရဲ့ဖင်သားကြီးပေါ်က သူ့ရဲ့လက်ရောဟာ ကျမရဲ့ခါးသေးသေးလေးပေါ်ကို ရောက်လာပြီး အတင်းကို ဆွဲညှစ်ကာကိုင်ရင်း မောင်တိုးဟာ သူ့လီးကြီးကို ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲသို့ အသားကုန်ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးလိုက်ပါတယ်။

“ ကောင်းလားဟင်….မမ….အား….အင်း….”

“ တော်ပြီကွာ….မောင်တိုး…..မမ ကို အဲဒါမျိုးတွေ မမေးနဲ့…….အား…..ဆောင့်…ဆောင့်…..မောင်တိုး….ဆောင့်……အား….ကျွတ်…..မမ ပြီးတော့မယ်……အား…..”

တခဏအတွင်းမှာပဲ ကျမဟာမျက်လုံးနှစ်လုံး စုံမှိတ်ပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြတ်ထွက်လုမတတ် ကိုက်ရင်းလည်ချောင်းသံလေးနဲ့….   

“ အ….အ…..ဆောင့်……အ…..အင်း…..ပြီး….ပြီး…..အား…..ကျွတ်..ကျွတ်…”

ဟု မချိမဆန့်အသံပြုရင်း ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးဟာ တဆတ်ဆတ်ဖြစ်ရာက ပျော့ခွေကာ ကျသွားတော့မတတ် ရှေ့သို့အငိုက်မှာတော့ မောင်တိုးက သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျမရဲ့ခါးကို အတင်းဆွဲကာကိုင်ထားပြီး ခပ်ပြင်းပြင်းကို ဆောင့်လိုးနေပါတယ်။ ကျမလည်း မောင်တိုးပြီးကာနီးပြီဆိုတာ သူ့ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေအရ သိလိုက်ပါတယ်။ တခဏအကြာမှာတော့…..

“ အား….မမ…..အား…..ဟင်း…..ပြီးပြီ…..မမရယ်……အား……”

ဟု ပြောပြောဆိုဆို မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို သူ့ရှေ့သို့ ဆွဲကပ်၍ သူကလည်း ဖိကပ်ထားကာ မောင်တိုးရဲ့ခါးကြီးဟာ တတွန့်တွန့် ဖြစ်သွားရပါတော့တယ်။

ခဏကြာတဲ့အထိ ခါရမ်းနေတဲ့ ကျမရဲ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးတွေကို သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီး တဆုံးသွင်းထားရက်ကပင် မောင်တိုးရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ဟာ ညင်ညင်သာသာပွတ်၍ပေးကာ ဆုတ်လိုက် နယ်လိုက် လုပ်၍လည်း ပေးနေပါတယ်။ အတန်ငယ်ကြာတဲ့အခါမှာတော့ မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲက သူ့လီးကြီးကို ဖြေးဖြေးချင်းဆွဲထုတ်လိုက်လို့ လီးတန်

ကြီး တစ်ခုလုံး ထွက်သွားတယ်ဆိုရင်ပဲ ကျမဟာ ခါးဆန့်ပြီး ရပ်လိုက်ရာက ကျမရဲ့ခြေဖျားပေါ်က ရေစိုထဘီလေးကို ခြေဖျားလေးများကြွကာ ဆွဲယူလိုက်ပြီး ခါ၍ နဲနဲဖြန့်လိုက်ကာ ခြေထောက်မှကောက်စွပ်ပြီး ဝတ်လိုက်ကာ ရင်လျားလိုက်ပါတယ်။

ပြီးတော့ သူ့ရှေ့က ခြေတလှမ်းလှမ်းကာ လှည့်ထွက်လိုက်ပြီးတော့မှ ကျမဟာ သူရှိရာဖက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ အဝတ်အစားဆိုလို့ တစ်ခုမှ ဝတ်မထားတဲ့ မောင်တိုးဟာ သူ့ရဲ့မာတောင်ဆဲဖြစ်တဲ့ လီးတန်ကြီးဟာ အရည်တွေပေပွပြီး တောက်ပြောင်နေကာ သူက သူ့ရှေ့ကနေ လှည့်ထွက်သွားလုဆဲဆဲဖြစ်နေတဲ့ ကျမကို ခပ်တွေတွေရပ်ကာ ရီဝေေ၀လေးနဲ့ ကြည့်နေပါတယ်။

သူ့ရဲ့အကြည့်တွေထဲမှာ မသွားပါနဲ့လား မမရယ်….လို့ ပြောနေသယောင် အရိပ်အယောင်တွေကို တွေ့လိုက်ရတာကြောင့် ကျမရဲ့ရင်မှာ ညင်သာစွာနဲ့ လှိုက်ဖိုသွားရပါတယ်။

ပြီးတော့ သူ့ရှေ့ကနေ လှည့်ထွက်သွားဖို့ ခြေတစ်ဖက်တောင်လှမ်းထားပြီးဖြစ်တဲ့ ကျမရဲ့ လက်လေးတစ်ဖက်ဟာ သူ့လက်ကောက်ဝတ်လေးကို လှမ်းပြီး အသာအယာဆွဲကာ ပြီးသည်နှင့် ကျမက လှည့်ထွက်လိုက်လေတော့ မောင်တိုးရဲ့မျက်နှာလေးဟာ ဝင်းပသွားပြီး ချွတ်ထားတဲ့ သူ့လုံချည်ကို ကဗျာကသီ ကောက်ယူကာ မောင်တိုးဟာ ကျမဆွဲခေါ်ရာနောက်သို့ လိုက်ပါခဲ့ပါတော့တယ်။

ကျမကလည်း သူ့လက်ကိုဆွဲရင်း ခေါ်လာရာက နောက်ဖေးတံခါးပေါက်ကတဆင့် အိမ်ထဲသို့ လှမ်းတက်လိုက်ပါတော့တယ်ရှင်……။

...................................................................................................................

ကျမဟာ အိမ်ပေါ်ကို ရောက်တာနဲ့ တခါထဲပဲ သူ့ကို ကျမရဲ့အိပ်ခန်းထဲကို ဆွဲခေါ်သွားပါတော့တယ်။ အိပ်ခန်းနဲ့ တဖြေးဖြေးနီးလာလေလေ ကျမဟာ ကျမရဲ့လက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်ထားတဲ့ သူ့ရဲ့လက်ကို ပိုပြီးဖျစ်ညှစ်ကာ ဆုတ်ကိုင်လာမိပါတယ်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ကျမဟာ သူ့ရဲ့လက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး အိပ်ခန်းတံခါးကို ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ကျမဟာ အိပ်ခန်းထဲမှာရှိတဲ့ ကျမနဲ့ ကျမယောက်ျားတို့ အိပ်တဲ့ နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးနားကို လျှောက်သွားတော့ သူကလည်း တဖဝါးမခွာ ကျမရဲ့နောက်ကနေ လိုက်လာပါတယ်။

ကုတင်နားရောက်တော့ ကျမဟာ ကျမရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ ရင်လျားထားတဲ့ထဘီလေးကို ချွတ်၍ ချလိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ မောင်တိုးဟာ သူရဲ့လက်ထဲက ဆွဲကိုင်လာတဲ့ သူ့ရဲ့လုံချည်ကို လွှတ်ချလိုက်ပါတယ်။အမှန်တော့ မောင်တိုးဟာ ကျမခေါ်ဆောင်ရာနောက်ကို လုံချည်ပင်မဝတ်အားပဲ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ပင် အရည်တွေ ပေပွနေတဲ့ သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ လိုက်ပါလာခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

ဒီလို မောင်တိုးက သူ့လက်ထဲက လုံချည်ကို လွှတ်ချလိုက်ပြီးတာနဲ့ ဘာမှ အဝတ်အစားမရှိတော့တဲ့ ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို လှမ်းဖက်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပင် ကျမကလည်း ကုတင်ကြီးပေါ်ကို လှမ်းပြီး တက်လိုက်သည့်အတွက် သူကလည်း ကျမကို အလိုက်သင့်ဖက်ကာ ကုတင်ပေါ်ကို လိုက်ပါလာပါတော့တယ်။

ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား အိပ်ယာပေါ်ကို လဲကျသွားကြပြီး….သူ့လက်တဖက်ဟာ ကျမရဲ့ လည်ပင်းအောက်ကနေ လျှိုပြီး ကျမရဲ့ကျောပြင်ကို ပွတ်ပေးလျှက် ကျန်တဖက်ကတော့ ကျမရဲ့ဖင်သားကြီးတွေကို ဖျစ်ညှစ်နေပါတယ်။ တခါတခါ သူ့လက်က ကျမရဲ့ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို ရွရွလေး ပွတ်လိုက်တော့ ကျမဟာ တတွန့်တွန့်ဖြစ်သွားရပါတယ်။

သူ့နှာခေါင်းကြီးကလည်း အငြိမ်မနေပါဘူး။ ပါးတွေကို နမ်းလိုက်၊ နဖူးကိုနမ်းလိုက်ဖြင့် တစ်ခုပြီးတစ်ခု လျှောက်ပြီး နမ်းနေပါတယ်။ လှုပ်လိုက်တိုင်း လှုပ်လိုက်တိုင်း ရင်ချင်းအပ်လို့ ကပ်နေကြတဲ့ ကျမရဲ့နို့နှစ်လုံးနဲ့ သူ့ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးဟာ ဖြေးဖြေးလေးပွတ်ပေးနေတာ ခံလို့ကောင်းလှပါတယ်ရှင်။ ကျမမှာလည်း အမောနည်းနည်းပြေသွားပြီဖြစ်တဲ့အတွက် သူ့ခါးကြီးကို ဖက်ထားတဲ့ ကျမရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကို သူ့လည်ပင်းနဲ့ ကျောပေါ်ပြောင်းတင်လိုက်ပြီး တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ခပ်တင်းတင်းဖက်လျက် နှုတ်ခမ်းချင်း တအားဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်ကြပါတော့တယ်။

သူကနည်းနည်းလျှော့လိုက်ရင် ကျမက လိုက်ပြီး တအားထပ်စုပ်ပါတယ်။ နောက်တကြိမ် ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းကို သူကတအား ဆွဲစုပ်ပြီး ကျမရဲ့တင်ပါးကြီးတွေနဲ့ ပေါင်တွင်းသားများကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်တာနဲ့ ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာ ဖိုကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ကျမရဲ့ရာဂစိတ်တွေဟာလည်း တဟုန်ထိုးတက်ကြွလာပါတော့တယ်ရှင်…..။

သူလည်း အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းထန်လာပြီး စိတ်တွေပြန်ပြီးထကြွလာပုံရပါတယ်။ ကျမလည်း စိတ်ထလာပြီမို့ မအောင့်နိုင်တော့ဘဲ သူ့ရဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို ကျမရဲ့ကိုယ်လုံး ပေါ်ရောက်အောင် ဆွဲတင်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ သူဟာ ကျမရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကို အလိုက်သင့်တက်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့လီးကြီးကို လက်တဖက်က ကိုင်ကာ ကျမရဲ့စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။

ကျမဟာ ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ ကျမရဲ့ကားနေတဲ့ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို စေ့ကပ်ထားလိုက်တဲ့အပြင် သူ့လည်ပင်းကို ကျမရဲ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သိမ်းကြုံးပြီး တအားဖက်တွယ်ထားလိုက်ပါ တော့တယ်။ ကျမက အဲသလိုလုပ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ သူလည်း ပေါင်နှစ်လုံးကို အနည်းငယ်ကားပြီး ခွကာ သူ့ဒူးနှစ်လုံးကို ကျမရဲ့ပေါင်ရင်းဘက်ဘေးမှာ ထောက်ပြီး သူ့တထောင်ဆစ်နှစ်ဖက်ကတော့ ကျမရဲ့ဂျိုင်းနားမှာလာပြီး ထောက်ထားပါတယ်။

သူ့လက်ဖျားလေးတွေနဲ့ ကျမရဲ့နို့နှစ်လုံးပေါ် ရွရွလေးပွတ်ပေးရင်း အောက်ပိုင်းကလည်း သူ့လီးကြီး သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်နဲ့ ဖြေးဖြေးနဲ့ မှန်မှန်ကြီးလုပ်ပေးလျှက်ပါပဲ။ကျမက ကျမရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကို စေ့ကပ်ထားတာမို့ စောင်ခေါင်းက သူ့လီးကြီးကို ပို၍ဖိညှပ်ထားသလို ဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်စလုံးအရသာထူးနေကြပါတယ်။

“ အား…..ဗြစ်….ပြွတ်….အား….အင်း…...ကြပ်နေတာပဲ မမ ရာ…..”

သူက ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လိုက် ဖြေးဖြေး အရင်းထိအောင်သွင်းပြီး ဖိကပ်မွှေလိုက်တဲ့အခါများမှာဖြင့် သူ့လီးကြီးနဲ့ ကျမအစေ့ကလေးထိလိုက်လို့ ထွက်ပေါ်လာတဲ့အရသာဟာဖြင့် ကျမရဲ့တကိုယ်လုံးဟာ ဖျတ်ဖျတ်လူးသွားရပါတယ်။

“ အား….အင်း…..အား…..မောင်တိုးရယ်…..အား….ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွယ်…..”

ကျမက ပြီးကာနီးလို့ ကျမရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲကားပေးလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သူ့ဒူးနှစ်ဖက်ဟာ ကျမရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲကို လာထောက်ပြီး သူ့လက်ကြီးနှစ်ဖက်နဲ့ ကျမရဲ့ကားပေးထားတဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို အထက်သို့  ကိုင်မြှောက်ပြီး သူ့ပခုံးပေါ်ရောက်အောင်တင်ပြီး ထမ်းလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျမရဲ့တင်ပါးကြီးတွေဟာ အထက်ကိုမြောက်ပါလာပြီး ကော့ကနဲပြဲအာနေပါတော့တယ်။ အဲဒီနောက်မှာတော့ သူ့လက်ကြီး နှစ်ဖက်နဲ့ ကျမရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို တအားဆုတ်ကိုင်ကာအားယူပြီး သူ့ရဲ့လီးကြီးကို ဆုံးကာနီးအထိ ပြန်နှုတ်လိုက်ကာ အားရပါးရဆောင့်သွင်းလိုက်တဲ့အခါမှာတော့……

“ ဗြစ်….ဗြွတ်….ဖွတ်….အား…..ကျွတ်…..ကျွတ်…..အား……”

ကျမရဲ့နှုတ်ဖျားက ကျွတ်….ကျွတ်…..ကျွတ်…..ဟုပေါ်ထွက်လာသောအသံ နှင့်အတူ ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးဟာ ခေါင်းရင်းကို မြောက်တက်သွား၍ ကျမရဲ့တင်ပါးတွေဟာလည်း ခွက်ဝင်သွားတဲ့အထိပါပဲရှင်။

ပထမတစ်ချက်တော့ သားအိမ်ကိုထိပြီး အောင့်သလိုလိုရှိပေမယ့် အဲဒီလို ဆက်တိုက် ဆယ့်လေးငါးခါလောက် ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုးပြီးတဲ့အခါမှာတော့ သူရော ကျမပါ  နှစ်ဦးစလုံး ကာမအထွတ်အထိပ်ကို ရောက်လာကြပါတော့တယ်။

“ အား….မမ….အား….အင်း….ချစ်တယ် မမရယ်……”

“ ပြွတ်….ဖွတ်….အင့်….အား….ပြွတ်…..ပြွတ်……”

“ အား….ကျွတ်….ကျွတ်…..ဆောင့်…..ဆောင့်…..မောင်တိုး….အား……”

အချိန်အနည်းငယ်အကြာမှာတော့ ကျမတို့ နှစ်ဦးစလုံး အားရတင်းတိမ်စွာနဲ့ တစ်ချီပြီးမြောက်သွားကြပါတော့တယ်။

သူတော့မပြောတတ်ဘူး။ ကျမမှာဖြင့် တကိုယ်လုံးနုံးချိပြီး မောဟိုက်သွားတော့တာပါပဲ။ သူလည်း သူ့လီးတန်ကြီးကို တအောင့်လောက်စိမ်ထား၍ သူ့ပခုံးပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ ကျမရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကို အိပ်ရာပေါ်သု့ိ အသာအယာကလေး ဆန့်တန်းချထားပြီးနောက် ကျမရဲ့နဖူးဆံစပ်ကို ယုယုယယသပ်ပေးကာ နဖူးပြင်လေးကို ကုန်းနမ်း၍ ခြေရင်းတန်းပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို ဆွဲယူလျက် ကျမရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးနှင့် ဆီးစပ်ပါမကျန် ကျမရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ရှိတဲ့ချွေးတွေအားလုံံးကို တဖြေးဖြေးလေး သုတ်ပေးနေပါတယ်။

အဲဒီလိုသုတ်ပြီးတာနဲ့ ကျမလည်း သူ့လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ပြီး အအိပ်ခိုင်းလိုက်တော့ သူလည်း ကျမဘေးနားမှာ လှဲ၍နှစ်ယောက်သားဖက်ပြီး မှိန်းနေလိုက်ကြတာ မောမောပန်းပန်းနဲ့ အိပ်ပျော်သွားကြပါတယ်။

ကျမတို့နှစ်ယောက် အိပ်ပျော်သွားလိုက်ကြတာ ကျမနိုးလာတော့ ညနေဖက်မှောင်ရီပင်ပျိုးနေပါပြီ။ ကျမလည်း မောင်တိုးကို ကြည့်လိုက်တော့ ကျမကိုဖက်ရင်း အိပ်ပျော်နေဆဲပါပဲ။ သူလည်း အတော်မောသွားဟန်တူပါတယ်။ တအောင့်လောက်ကြာလို့ သူ့ကိုလှုပ်နိုးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ နိုးလာ၍ ကျမကို စိုက်ကြည့်နေလို့ ကျမက…..   

“ ကဲ….မောင်တိုးရေ…မှောင်ရီတောင်ပျိုးနေပြီ….အကိုကြီးကိုစိန်မြင့်ကမနက်ဖန်  ညနေ  ပြန်လာမှာဆိုတော့ အချိန်တွေ အများကြီးရှိပါသေးတယ်။ ထပါဦး ရေချိုးပြီး ထမင်းစားလိုက်ကြရအောင်…..”

ကျမက ဒီလိုပြောတော့ သူက ကျမကိုဖက်ထားတဲ့ လက်ကိုဖယ်ပေးလိုက်တော့ ကျမလည်း အိပ်ယာပေါ်ကနေ လူးလဲပြီးထလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်က လှမ်းဆင်းလိုက်တဲ့ ကျမကို ဆွဲလိုက်ပြီး ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးပေါ်က ကျမရဲ့ အိစက်နေတဲ့ ဖင်သားလုံးလုံးကြီးတွေကို လက်နဲ့လှမ်းပြီး ကိုင်ကာ ဆုတ်နယ်လိုက်ပါသေးတယ်။ကျမက စောစောက ချွတ်ချထားခဲ့တဲ့ ရေလည်းထဘီလေးကို ကောက်စွပ်ကာ ရင်လျားပြီး ရေချိုးရန် အိမ်ဘေးသို့ ဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။ ကျမ ရေချိုးပြီးရင် လဲဖို့ထဘီကတော့ ညနေပိုင်းက ရေချိုးတဲ့နေရာမှာ ကျန်ခဲ့ပါတယ်။

ရွာထဲကို မီးစက်နဲ့မောင်းပြီးပေးတဲ့ မီးကလည်း လာနေပြီဖြစ်လို့ အိမ်ပြတင်းပေါက်ကနေ တဆင့် (၂) ပေမီးချောင်းရောင်ဟာ အိမ်ဘေးကို ထွက်နေတာကြောင့် ကျမရေချိုးရတာ အဆင်ပြေသွားပါတယ်။ မောင်တိုးဆိုတာက တခြားမဟုတ်ပါဘူး။ ကျမရဲ့ယောက်ျားကိုစိန်မြင့်ရဲ့တူ ဝမ်းကွဲဖြစ်ပြီး အိမ်မှာဗာရီယလုပ်ဖို့နဲ့ ကူဖော်လောင်ဖက် သဘောမျိုး ကျမတို့နဲ့လာနေတဲ့ ကောင်လေးဖြစ်ပါတယ်။

သူက ကျမနဲ့အကိုကြီး ကိုစိန်မြင့်တို့ အိမ်ထောင်မကျမှီထဲက ဒီအိမ်မှာ အကိုကြီး ကိုစိန်မြင့်နဲ့ အတူနေခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ မောင်တိုးက အသက်(၂၀)ရှိပြီဖြစ်ပြီး အလုပ်ကြမ်းသမား ဖြစ်တာကြောင့် နဂိုက လူကောင်ထွားရတဲ့ကြားထဲ ကြွက်သားတွေကပါ အမြောင်းလိုက်ထနေပါတယ်။ ဟင်း….ဟင်း….ပြောရမယ်ဆိုရင် ကျမ အကြိုက်ပေါ့။

သားသမီးမရှိတဲ့ အသက်(၅၀)အရွယ် မုဆိုးဖို အကိုကြီး ကိုစိန်မြင့်နဲ့ ကျမ မအေးစန်းတို့ အိမ်ထောင်ကျပြီးတာ တစ်နှစ်နီးပါးကြာသွားခဲ့ပြီဖြစ်တဲ့ အချိန်အတွင်းမှာ အားရတင်းတိမ်မှုမရှိခဲ့ရတဲ့ ကျမဟာ ဆန္ဒတွေပြင်းပြလာရတဲ့အခါတိုင်း အတူနေတဲ့ နုပျိုသန်မာတဲ့ မောင်တိုးကို ကြည့်ကြည့်ပြီး ကျမဟာ သာယာနေခဲ့ရတာဖြစ်ပါတယ်။

ခုတော့ အိုးချင်းထား အိုးချင်းထိ ဆိုတာမျိုးလို အိုးချင်းကထိရုံမျှပင်မက အက်သွားမလားမသိပါ။ ကျမရဲ့စောက်ပတ်ဝလေးပင် ရေလောင်းချိုးနေတဲ့အချိန်မှာ စပ်ဖျင်းဖျင်းလေး ဖြစ်လာရပါသေးတယ်။ဒါပေမယ့် ရေချိုးရင်း ချိုးရင်းနဲ့ အဲဒီစပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်နေတာလေးဟာ ပျောက်သွားတဲ့အတွက် ကွဲသွားတာမဟုတ်ဘဲ ကျမရဲ့ စောက်ပတ်၀ ပွန်းသွားတာသာဖြစ်ကြောင်း သေချာသွားတဲ့အတွက် ကျမ စိတ်သက်သာရာရသွားပါတယ်။

ကျမရဲ့စိတ်ထဲကလည်း ကျမစောက်ပတ်ဝလေးပင် ပွန်း၍သွားရလောက်အောင် အားကောင်းမောင်းသန်လှတဲ့ မောင်တိုးကို ကြိတ်ပြီးသဘောကျမိလိုက်ပါသေးတယ်။ ပြီးတော့မှ ကျမဟာ ရှက်ပြုံးလေးပြုံးလိုက်ရင်း ရေချိုးနေတာကို အဆုံးသတ်လိုက်ပါတယ်။ရေချိုးပြီးသွားတော့ ကျမ အိပ်ခန်းထဲပြန်ရောက်တဲ့အထိ မောင်တိုးက ကိုယ်လုံးတီးနဲ့အိပ်ရာပေါ်မှာ လှဲနေတုန်းပါပဲ။

“ ကဲ…..ကိုယ်တော် ထ ရေချိုး ၊ မမ သနပ်ခါးလိမ်းပြီးရင် ထမင်းစားကြရအောင်…..”

ကျမ ကိုယ့်လင်သားကို ပြောသလို ခပ်ညုညု ခပ်နွဲ့နွဲ့လေးပြောလိုက်ပါတယ်။တကယ်ကိုလည်း ခုချိန်မှာ ကျမစိတ်ထဲမှာ အဲသလိုကို ခံစားနေရတာပါ။

ကျမပြောလိုက်တော့မှ မောင်တိုးက အိပ်ယာပေါ်မှ လူးလဲထကာ ရေစက် ရေပေါက်လေးများနဲ့ပြည့်တင်းဝင်းဝါနေတဲ့ ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို ခဏရပ်ပြီး တပ်မက်စွာနဲ့ကြည့်ပြီးမှ သူက အိပ်ခန်းထဲက ထွက်သွားပါတော့တယ်။ကျမလည်း ခပ်မြန်မြန်ပဲ သနပ်ခါးရေကျဲလေး လူးလိုက်ပြီး အဝတ်အစားလဲလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ အိပ်ခန်းအပြင်ကိုထွက်ကာ ခုံခင်းပြီး ထမင်းပွဲကို ပြင်ပါတော့တယ်။

ဒီတော့မှ မောင်တိုးက ရေချိုးရာကနေ တက်လာပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းဖက်ကို ထွက်သွားပါတယ်။ခါတိုင်းဆို ထမင်းပွဲပြင်ရတာက ကျမလုပ်ရတာ မဟုတ်ပါ။ ကျမတို့လင်မယားစားဖို့ မောင်တိုးက ထမင်းပွဲ ပြင်ဆင်ပေးရပါတယ်။

ကျမတို့လင်မယား ထမင်းစားပြီးတော့မှ မောင်တိုးက ထမင်းစားရပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမတို့စားပြီးတဲ့ ပန်းကန်တွေကိုပါ သူကစုပြီးဆေးရပါတယ်။ခုတော့ သူ ထမင်းစားဖို့ ကျမက ထမင်းပွဲပြင်ပေးနေရပါပြီ။ ဒီလိုလုပ်ပေးရတာကိုလည်း ကျမစိတ်ထဲမှာ ကျေနပ်နေမိပါတယ်။

ထမင်းပွဲပြင်ပြီးတာနဲ့ ကျမဟာ မောင်တိုးရှိရာ အိမ်ရှေ့သို့ထွက်လာတော့ ရေချိုးပြီး ပုဆိုးလဲကာ စွပ်ကျယ်အင်းကျီကိုပါဝတ်ထားတဲ့ မောင်တိုးဟာ ဘယ်တုန်းကမှ မဖီးတဲ့ သူ့ဆံပင်တွေကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်နဲ့ ဖီးထားပြီး လားလား ဘသားချောက သူတစ်ခါမှ မထိုင်တဲ့ ကျမယောကျ်ား အမြဲထိုင်နေကျ ပက်လက်ကုလားထိုင်မှာ အခန့်သား ထိုင်နေပါတယ်။

“ မောင်တိုးရေ……ထမင်းခူးပြီးပြီ……”

ကျမကပြောလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ မောင်တိုးက ကျမကို လှည့်ကြည့်ပြီးဘာမှ မပြောပဲ ခေါင်းတစ်ချက် ဆတ်ပြကာ ထိုင်ရာမှ ထလိုက်ပါတယ်။

သူ့ပုံစံ သူ့အမူအရာတွေကို ကြည့်ပြီး ကျွဲမြီးတိုရမယ့်အစား ကျမစိတ်ထဲမှာ သဘောကျ နှစ်သက်နေမိပါတော့တယ်ရှင်။

.........................................................................................................................................

တဏှာအခံကြောင့် နေရာအမြန်ရပေမယ့် (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)

ကျမနဲ့မောင်တိုးဟာ တစ်စားပွဲထဲမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ထမင်းစားကြတဲ့အခါကျတော့ ကျမတို့နှစ်ယောက်ဟာ ကိုယ့် အတွေးနဲ့ ကိုယ် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် စကားမပြောဖြစ်ကြပါဘူး။ လင်ရလို့ ပထမဦးဆုံးညားတဲ့ညမှာ ထမင်းအတူစားရတဲ့ခံစားမှုမျိုးနဲ့ ကျမရဲ့ ရင်မှာ ကြည်နူးနေရပါတယ်။ ပြီးတော့လည်း ကျမအပင်ပန်းခံပြီး ချက်ထားတဲ့ ထမင်းနဲ့ဟင်းတွေကို အားပါးတရစားနေတဲ့ သူ့ကို ကျမက တိတ်တခိုးလေး မျက်လွှာလေးပင့်ကာ ပင့်ကာကြည့်ရင်း ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာ ကျေနပ်နေရပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ထမင်းစားနေရင်းက ခဏကြာတဲ့အခါမှာ သူက ထမင်းစားပြီးသွားကာ လက်ဆေးဖို့အတွက် ထသွားပါတယ်။ သူစားတဲ့ပန်း ကန်ကိုတော့ ဒီအတိုင်းပဲ ထမင်းစားပွဲပေါ်မှာ ချန်ထားခဲ့ပါတယ်။ ကျမစားပြီးတော့မှ တစ်ခါထဲ ကျမက ပန်းကန်တွေကို စုပြီးဆေးလိုက်ပါ တယ်။ ခါတိုင်းဆို ဒီကိစ္စ ဒီအလုပ်က မောင်တိုးလုပ်နေကျတွေပါ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျမကတော့ ကျေနပ်ပါတယ်လေ။ ပန်းကန်တွေဆေးပြီး ကျမအိမ်ရှေ့ကို ထွက်လာတော့ မောင်တိုးက အိမ်ရှေ့တံခါးတွေနဲ့ ပြတင်းပေါက်တွေကို ပိတ်ပြီးနှင့်နေပါပြီ။ ခါတိုင်းလည်း ကျမ ယောကျ်ား အိမ်မှာ မရှိရင် ဒီလိုပဲ ကျမနဲ့ မောင်တိုးတို့ အိမ်မှာ အတူကျန်နေခဲ့ကြဆိုတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်း ကျမတို့ကို ထူးဆန်းမ နေပါဘူး။ နောက်ပြီး ကျမတို့နေတဲ့ နှစ်ဆောင်ပြိုင်အိမ်ကြီးကလည်း တစ်ဧကနီးပါးရှိတဲ့ ခြံထဲမှာ ဆောက်ထားတာဖြစ်ပြီး အိမ်ပတ်လည် ခြံထဲမှာလည်း သစ်ပင်တွေနဲ့ အုံ့ဆိုင်းနေတာဆိုတော့ ကျမတို့ပိုပြီး လွတ်လပ်ကြတာပေါ့။

အိမ်ရှေ့ရောက်လို့ ကျမက ကြည့်လိုက်တော့ မောင်တိုးဟာ စောစောကလို ပက်လက်ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်မနေဘဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတာ တွေ့ရတာကြောင့် ကျမလည်း သူ့အနားမှာဝင်ပြီး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ထိုင်လိုက်ပြီးတဲ့အချိန်မှာပဲ မောင်တိုးဟာ ကျမ ရဲ့ ဘေးကို တဖြေးဖြေးတိုးကပ်လာ၍ သူ့လက်က ကျမကို သိမ်းကြုံးဖက်ကာ ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ရဲ့ပေါင်ပေါ်လှဲချလိုက်ပါတယ်။ ကျမလည်း အလိုက်သင့်ပါသွားပြီး ပက်လက်လှန်ကာ သူ့မျက်နှာမော့ကြည့်နေတုန်း ကျမ မျက်နှာပေါ်ကို သူ့မျက်နှာက ငုံ့ပြီးလာရာက သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းကြီးတွေဟာ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးပေါ်ဖိကပ်ပြီး စုပ်နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။

ကျမလည်း သူ့လည်ပင်းကိုဆွဲခိုပြီး ကျမရဲ့မျက်နှာလေးကို မြှောက်တင်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ အဲဒီလို နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းရင်း စုပ်နမ်းနေတုန်းမှာ သူ့လက်ကြီးဟာ အငြိမ်မနေပါဘူး။ ကျမရဲ့ နို့အုံကြီးတွေကို အသာအယာပွတ်လိုက်။ တခါ တခါ တအားညှစ်ဆွဲလိုက် လုပ်နေပါတယ်။ နောက်တော့ ကျမရဲ့ အင်္ကျီထဲကို လက်ထိုးသွင်းပြီး နို့တွေကို နှိုက်လိုက် ဆွဲလိုက် လုပ်နေရတာ အားမရဘူးနဲ့ တူပါ တယ်။ ခဏနေတော့ ကျမရဲ့ အပေါ်အင်္ကျ ီက ကြယ်သီးလေးတွေကို တစ်လုံးပြီး တစ်လုံးလျှောက်ပြီး ဖြုတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ကြယ်သီး တွေ အားလုံး ဖြုတ်ပြီးတဲ့နောက် ကျမရဲ့အင်္ကျ ီကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး တခါအတွင်းခံ ဘော်လီ အင်္ကျ ီဘေးက ဇစ်ကိုပါ ဆွဲဖြုတ်လိုက်ပြီး ကျမ ရဲ့ ဘော်လီအင်္ကျ ီလေးကိုပါ သူက ချွတ်ပြစ်လိုက်ပါတော့တယ်။

ကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အထက်ပိုင်း တစ်ခုလုံးဟာ ကိုယ်လုံးတီးလေးဖြစ်သွားပြီး ဖြူဝင်း၍ ဖောင်းတင်းနေသော ကျမရဲ့ နို့အုံကြီးနှစ်လုံး ဟာလည်း လှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ့ ထွက်ပေါ်လာရပါတော့တယ်။ ဒီအခါမှာတော့ သူ့လက်ကြီးက ကျမရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို တစ်လုံးပြီး တစ်လုံး  ဘယ်ပြန်ညာပြန် စုန်ဆန်ကာ ကိုင်ရင်းနဲ့ နို့အုံကြီးတွေကို အရသာခံကာ ညှစ်လိုက် နယ်လိုက်လုပ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့နို့သီးလေး တွေကို လက်ချောင်းလေးနှစ်ချောင်းကြားမှာ ညှပ်၍ လှည့်လိုက်တဲ့အခါများဆိုရင် ကျမဟာ စအိုဝလေးကိုပါ ရှုံ့ပြီးသွင်းလိုက်မိတဲ့အထိပါ ပဲ။

မကြာမီမှာပဲ သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေက ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နေရာမှ လွှတ်ပေးလိုက်ကာ သူ့မျက်နှာကြီးက ပို၍ငုံ့ကျလာရာမှ ကျမ ရဲ့နို့သီးလေးနှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်ပြီး တစ်ဖက် ကုန်းစုပ်နေပါတော့တယ်။ မောင်တိုးဟာ တခါတခါမှာ ကျမရဲ့နို့အုံကြီး တစ်ခုလုံးကို ငုံခဲကာ မနာအောင်တွက်ဆပြီး သူ့ရဲ့သွားတွေနဲ့ တဇတ်ဇတ်လိုက်လိုက်ကိုက်တဲ့အခါ ကျမဟာ သူ့ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံးဟာ ကြွရွပြီး ကော့တက်လာရပါတယ်။ အဲဒီနောက်မှာတော့ အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းပြင်းပြီးလာရတဲ့ မောင်တိုးဟာ ကောက်ခါငင်ကာ ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို စွေ့ကနဲပွေ့ချီလိုက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲသို့ ခေါ်သွားတော့ရာ ကျမလည်း မျက်လုံး လေးတွေ မှိတ်ပြီး ရင်ထဲမှာကြည်နူးမှုလေးတွေ တသိမ့်သိမ့်နဲ့ သူခေါ်ရာနောက်ကိုလိုက်ပါသွားရပါတော့တယ်။

အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပါတယ်။ နောက် ကျမရဲ့လက် နှစ်ဖက်ကို ခေါင်းရင်းဖက်သို့ လှန်၍ချပေးလိုက်ပြီး သူကတော့ ကုတင်စွန်းမှာ တင်ပါးလွဲဝင်ပြီး ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုထိုင်နေရာကနေ သူက ကျမရဲ့နို့အုံကြီးတစ်ဖက်ကို ကုန်း၍ စို့လိုက်ရာက သူ့လက်တဘက်က ကျမရဲ့ကျန်တဲ့နို့အုံတစ်ဖက်က နို့သီးလေးကို လှိမ့်ပြီးချေနေ ပါတယ်။

သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျမရဲ့အောက်ပိုင်းမှာ ဝတ်ထားတဲ့ ထဘီကိုဖြေလိုက်ပြီး အောက်သို့ဆွဲချကာ ကျမရဲ့အဖုတ်လေးကို ပယ်ပယ် နယ်နယ် ပွတ်ချေလိုက်၊ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို နှိုက်ပွတ်လိုက်၊ စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး အုံကြွပါလာအောင် ဆုပ်ဆွဲလိုက်နဲ့ လုပ်ချင်သလို လုပ်နေတာပါပဲ။ သူလုပ်သမျှဟာလည်း ကျမအဖို့ ကောင်းဖို့ကြီးပဲ ဖြစ်နေတာပါပဲရှင်။ သူ့ရဲ့လက်က ကျမရဲ့စောက်စေ့ လေးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါများဆိုရင် ကျမဖြင့် ဖင်ကြီးတွေကို အိပ်ယာပေါ်ကနေ ကော့မြှောက်တက်သွားရတဲ့အထိပါပဲ။ ဒီကြားထဲ မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းပေါက်ကိုပါ ချမ်းသာမပေးဘဲ သူ့လက်ခလယ်နဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို အဆုံးထိ ထိုးထည့်ကာ နှိုက်နေတော့တာပါပဲ။ တစ်ခါ တစ်ခါ ချာလပတ်လှည့်နေလိုက်သေးတယ်။ အဲ….သူ့လက်ခလယ် ပြန်နှုတ်လာတဲ့အခါ တစ်ခါထဲ ဆွဲနှုတ် တာမျိုးမဟုတ်ဘဲ တဖြေးဖြေးပွတ်လာပြီး ကျမရဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ရဲ့ အတွင်းဂလိုင်ထဲကို လှည့်ပတ်ပွတ်နေပါသေးတယ်။ နောက်ပြီးမှ ကျမရဲ့ အစေ့လေးအပေါ်ကို တဖြေးဖြေးတိုက်ဆွဲလာတယ်ရှင့်။

အို….အဲဒီအချိန်မှာဖြင့် ကျမရဲ့ဖင်ကြီး တစ်ခုလုံးဟာ ကော့လန်ပြီး ခြေထောက်(၂)ချောင်းဟာလည်း အငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲ ကား လိုက် စုလိုက် ဆန့်လိုက် ကွေးလိုက်ဖြင့် မနေတတ် မထိုင်တတ်နဲ့ ကျမဟာဖြင့် ဆပ်စလူးကို ခါနေရတော့တာပါပဲရှင်။ တစ်သက်နဲ့တ ကိုယ် ကျမယောက်ျားဖြင့် တစ်ခါမှ ကျမကို ဒီလိုကြင်ကြင်နာနာနဲ့ လုပ်မပေးဖူးပါဘူးရှင်။ သူလုပ်တဲ့အခါမှာဖြင့် ကျမကပင် သူ့လီးကို ကိုင် ပြီး အပေါက်ဝတေ့ပေးရသေးတယ်။ အဲဒီလိုတေ့ပေးလိုက်တာနဲ့ တပြိုင်နက် သူ့လီးကိုသာ မဝင်ဝင်အောင် အဆုံးထိ ဇွတ်တရွတ်သွင်းပြီး အခါနှစ်ဆယ် သုံးဆယ်လောက် ညောင့်ပြီး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ ပြီးသွားတာပါပဲ။

ကျမလည်း ပထမတော့ ယောက်ျားတွေဟာ အားလုံး ဒီလိုချည်းနေမှာပဲလို့ ထင်နေခဲ့ပါတယ်။ ဒီလောက်ကြာကြာလည်း တခါမှ မခံရ ဖူးပါဘူး။ တို့လို့တန်းလန်းနဲ့ ပြီးသွားပြီး သူကတော့ တခေါခေါနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတာပါပဲ။ ကျမမှာသာ မျက်စေ့ကြောင်၍ တစ်ညလုံး အိပ်မ ပျော်တဲ့အခါများပါတယ်။ ကျမယောက်ျားဟာ လူကောင်ကတော့ ကြီးပါတယ်။ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းပါပဲ။ ဒါပေမယ့် သူ့ဟာက မောင်တိုးတဝက်စာလောက်ပဲ ရှိလိမ့်မယ်ထင်ပါတယ်။ ကျမက လူကြီးရင် လီးလည်းကြီးလိမ့်မယ် ထင်နေတာ တကယ်တော့ မဟုတ်ဘူး ရှင်။ အခုအချိန်မှာ မောင်တိုးဟာ ကျမ မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ရွတက်နေတာကိုသိလို့ သူ့မှာရှိတဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်နေပါတယ်။ အား လုံးကျွတ်ကုန်လို့ သူ့လီးကြီးပေါ်လာတဲ့အခါ ကျမက အိပ်ယာပေါ်ကနေ ကြုံးထပြီး သူ့လက်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲကာ သူ့ကို ကျမ ဘေးနားမှာ လှဲ ချလိုက်ပါတယ်။

အဲဒီနောက် ကျမဟာ သူ့ကို ပက်လက်လှန်ပြီး ကဗျာကသီထထိုင်ကာ သူ့လီးကြီးကို သေသေချာချာ ကျမ လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ဆုတ်ကိုင်ပြီး ကြည့်နေမိပါတယ်။ မာတောင်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးရဲ့ လုံးပတ်ကို ကျမရဲ့ လက်မနဲ့လက်ခလယ်ကို ကွင်းလုပ်ပြီး စွပ်ကြည့် တော့ အတော်ပဲရှင့်။ ကဲ….ဘယ်လောက်များကြီးသလဲ။ နောက်ပြီး အရှည်ကျပြန်တော့လည်း ကျမရဲ့လက်ဖဝါးကို ကားပြီး လက်မထိပ်နဲ့ လက်သန်းထိပ်တို့နဲ့ထွာကြည့်တာ သူ့လီးကြီးက လက်တစ်လုံးလောက်တောင် ပိုရှည်ပါသေးတယ်။ အားရစရာကြီးပေါ့ရှင်။ အဲ….နောက် ပြီး ကျမယောက်ျားရဲ့လီးလို တစ်ခါထဲ ဒစ်ကြီးပေါ်နေတာမဟုတ်ဘဲ သူ့လီးကြီးက ဖြဲချလိုက်မှ ပေါ်တာရှင့်။

သူ့အမွှေးတွေကို ရိပ်ထားတာ မကြာသေးဘူးနဲ့တူပါတယ်။ ဆီးစပ်ကို ပွတ်ကြည့်တော့ အမွှေးငုတ်တိုတွေက ယားတားတားနဲ့ မောင် တိုး လီးကြီးက ခံရတဲ့အခါသာ ကောင်းတာမဟုတ်ဘူးရှင့်။ အခုလို ကိုင်ကြည့်တော့လည်း ကိုင်ရတာ နွေးတေးတေးနဲ့ အရသာတမျိုးပါပဲ။ အဲဒီလို ကျမက သူ့လီးကြီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင်နေတဲ့အခါမှာ မောင်တိုးဟာ မနေနိုင် မထိုင်နိုင်ဖြစ်လာပုံရပါတယ်။ ကျမလက်နဲ့ ဆုတ်ထားတဲ့ကြားကနေပြီး သူ့လီးကြီးဟာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တောင်နေပါတယ်။ သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးအောက်က အုကြီးဟာလည်း မဲ နက်လုံးတစ်ပြီးနေကာ ကျမရဲ့လက်သီးဆုပ်လောက်ရှိပြီး ဖောင်းတစ်နေပါတယ်။

သူ့အုကြီးကို ကြည့်မိရာက အသဲယားလာတဲ့ကျမဟာ အုကြီးကိုကိုင်မယ်လုပ်ကာရှိသေးတယ်။ သူက ကျမကို ဆွဲလှဲလိုက်တော့ အ လိုက်သင့်လှဲပြီး ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အဲဒီအခါမှာတော့ သူဟာ ထထိုင်ပြီး ကျမရဲ့ခေါင်းရင်းကိုလာကာ ဒူးနှစ်လုံးကို ကျမရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဖက်အထက်နားမှာထောက်၍ ကုန်းချလိုက်တော့ သူ့လီးကြီးဟာ ကျမရဲ့မျက်နှာပေါ်ဝဲနေပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ကျမဟာ စုပ် ကြည့်ချင်စိတ်တွေပေါ်လာပြီး ကျမလက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့လီးကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲကို ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်။ ကျန်လက်တစ်ဖက် က သူ့အုကြီးကို အသာအယာပွတ်ပေးနေမိပါတယ်။ ကျမရဲ့ လျှာကလည်း ပါးစပ်ထဲမှာရောက်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို လျှာထိပ်နဲ့ တို့တို့ပြီး တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေလိုက်ပါတော့တယ်။

အဲဒီအချိန်မှာ မောင်တိုးဟာ ကျမကို ကလဲ့စားချေသည့်အလား ကျမရဲ့ထောင်နေတဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဘေးသို့ဖြဲကားလိုက်ပြီး ကျမရဲ့ တင်ပါးနှစ်ဖက်အောက်လက်ကို လျှိုနှိုက်ကာ ဆုပ်နယ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျမရဲ့ အဖုတ်ဟာ အလိုလိုနှစ်ခြမ်းကွဲ၍ ပြဲကားသွားရပါ တော့တယ်။ အဲဒါကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ မောင်တိုးရဲ့မျက်နှာဟာ ကျမရဲ့ဖြဲကားနေတဲ့ အဖုတ်ပေါ်ကိုရောက်လာပြီး သူ့နှာခေါင်းနဲ့ ကလိ ကာ တရှုံ့ရှုံ့လှိမ့်နမ်းနေပါတယ်။ နောက်တော့ မောင်တိုးဟာ ကျမအပေါ်မှာ ကုန်းနေတဲ့အနေအထားကနေ ဘေးသို့စောင်းပြီး ပက်လက် လှဲချလိုက်ပါတယ်။ သူ ပက်လက်လှန်လိုက်တဲ့အနေအထားအတိုင်း ကျမကလည်း အလိုက်သင့် ခန္ဓာကိုယ်ကို လှိမ့်လိုက်တဲ့အတွက် မောင်တိုးက ပက်လက်လှန်ရက်အနေအထားဖြစ်ပြီး ကျမက မောင်တိုးအပေါ်မှာ ကုန်းရက်အနေအထားဖြစ်သွားပါတယ်။ အခုဆို ကျမနဲ့ မောင်တိုးဟာ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်နဲ့ 69 အနေအထားမျိုးဖြစ်သွားပါတယ်။

ကျမဟာ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့လီးကြီးပေါ်က အရေပြားကို ဖြဲချလိုက်ပြီး ဒစ်ကြီးပေါ်လာတဲ့အခါမှာတော့ ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ငုံစုပ် လိုက်ပါတယ်။ သူ့လီးကြီးဒစ်ကြီးအောက်ခြေတဝိုက်ကို ကျမလျှာဖြားလေးနဲ့ ပတ်လည်လှည့်ပြီး ယက်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ မောင်တိုး ရဲ့ ခါးကော့တက်လာပြီး သူ့လီးကြီးဟာလည်း ကျမပါးစပ်ထဲကို တိုးဝင်လာပါတယ်။ လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ထားပြီး အ ထက်အောင်စုန်ဆန် အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း အားနဲ့စုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့….

“ အား…..ဟား….ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်…..အ….အ….အား….”

ဆိုပြီး မောင်တိုးရဲ့ မချိမဆန့် အော်လိုက်တဲ့အသံကို ကြားရပါတယ်။ ကျမက သူ့လီးကြီးကို ငုံစုပ်ပေးနေသလို မောင်တိုးဟာ ရပ်မနေ ပါဘူးရှင်။ စောစောက ကျမစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား အပေါ်ယံကိုသာ နှာခေါင်းနဲ့နမ်းရှုံ့နေတဲ့ မောင်တိုးဟာ အခုဆိုရင် ကျမစောက်ဖုတ် ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သေချာဖြဲပြီး သူ့ရဲ့လျှာကြီးကို ကျမစောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်ပြီး ယက်ပေးပါတယ်။ ကျမဟာ ယားယားနဲ့ သူ့မျက်နှာ ပေါ်ကို စောက်ဖုတ်နဲ့ ဖိဖိပြီး ပွတ်ပေးလိုက်တာ သူ့ပါးစပ်တစ်ခုလုံး စောက်ရည်တွေ ပေကျံကုန်မှာပါပဲ။ ကျမဟာ သူ့ရဲ့လီးကြီးကို အာ ခေါင်အားနဲ့ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ချိုင့်ခွက်နေအောင် အားယူပြီး အားနဲ့စုပ်စုပ်ပြီး လျှာနဲ့လည်း ယက်ပေးနေမိပါတယ်။ မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ သူ့မျက်နှာပေါ်ဖိကပ်ထားတာကိုတောင် မောင်တိုးရဲ့လက်နှစ်ဖက်က ကျမရဲ့ရမ်းခါနေတဲ့ ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ပေး ရင်း ကျမရဲ့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားနံရံတွေကို သူ့လျှာကြီးနဲ့ ပွတ်ပွတ်ပြီး ယက်ပေးနေပါတယ်။ တခါတခါမှာ ကျမ စောက်ဖုတ်အဝနဲ့ သူ့ပါးစပ်အဝ တေ့လိုက်ပြီး အားနဲ့ စုပ်ပေးလိုက်တဲ့ခါများဆိုရင် ကျမရဲ့အသည်းနှလုံးတွေပါ ပြုတ်ထွက်ကုန်မလားထင်ရလောက်အောင် ကို ကောင်းလှပါတယ်ရှင်။ 

“ ပြွတ်…..အင်း….အား…..ပြွတ်…..ပလွတ်….ပြွတ်……အား…..ကောင်းလိုက်တာ မောင်တိုးရယ်…..အား….စုပ်……အား…..ယက်စမ်းပါ…..အထဲထိ…..အား…..ဟား…..”

“ ပြွတ်….ပလွတ်….အင့်…..ဗြွတ်…..ပြွတ်….ပလွတ်…..”

“ အား….မမ…..အ…..အား….ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်…..အ….ဟား…..”

မောင်တိုးနဲ့ကျမဟာ အပြန်အလှန် အားရပါးရ စုပ်ပေးယက်ပေးလုပ်နေတာ ပြီးလုပြီးခင်ထိကို ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမက ဒီ အတိုင်း မပြီးလိုက်ချင်ပါဘူး။ ပြီးတော့ ကျမမှာ သူ့လျှာမမှီတဲ့

နေရာက သိပ်ယားနေပြီ။ ဒါကြောင့် သူ့လီးကြီးကို ကျမပါးစပ်ထဲကနေ ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ နောက်ပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်ခွထားတဲ့ ကျမရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလည်း ဖယ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမ သူ့ကိုယ်ပေါ်က ဆင်း လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ မောင်တိုးဟာ ပက်လက်လှန်နေရာက ထထိုင်ပြီး ကျမကို အိပ်ယာပေါ်လှဲချလိုက်ပါတယ်။ ကျမက သူ့ကိုလက်တွေကို ဖယ်ပြီး သူ့ကိုပြန်တွန်းလဲှလိုက်တော့ သူက အိပ်ယာပေါ်ကို ပက်လက်လှန်ပြီး လဲသွားပါတယ်။

အဲဒီအချိန်မှာ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို ကျမက တက်ခွစီးလိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း ပက်လက်ကနေ ကျမရဲ့ပေါင်သားနဲ့ ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ် နယ်ပေးစဉ်မှာ ကျမက သူ့လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ မဝင် ဝင်အောင် သွင်းနေပါတယ်။ ကျမဟာ သူ့လီကြီး ကို ကျမ စောက်ပတ်ဝနဲ့ သေသေချာချာတေ့လိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ချလိုက်တဲ့အခါမှာ တဗြစ်ဗြစ်နဲ့ ဝင်သွားပါတယ်။ အဆုံးထိဝင်သွား တာနဲ့ တပြိုင်နက်ထဲ ကျမက မလှုပ်ရှားသေးဘဲ ခဏစိမ်ထားလိုက်ပါတယ်။ သူ့လက်တွေကလည်း ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်နေရာ ကနေ ကျမရဲ့နို့အုံကြီးနှစ်လုံးပေါ်ကို ရောက်လာပါတယ်။

သူက ကျမရဲ့နို့သီးနီနီရဲရဲလေးတွေကို သူ့လက်နှစ်ဖက်က လက်ညှိုးနှင့် လက်ခလယ်ကြားမှာ ညှပ်ပြီး သူ့လက်မတွေက ရွရွလေးပြိုင် တူ ချေလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျမမှာ စိမ်ထားရုံနဲ့ အားမရတော့ပါဘူး။ ကျမက စပြီး ညောင့်လိုက်ပါတော့တယ်။

“ ပြွတ်….ပြစ်….ဗြစ်…..အား….အင်း…..ပြွတ်….အား…..”

“ အား….ဟင်း…..ကောင်းလိုက်တာ…..မမရာ….အား….”

ကျမဟာ ဖြေးဖြေးမှန်မှန်နဲ့ စပြီး လှုပ်ရှားနေပြီဖြစ်ပါတယ်။ သူ့လီးကြီအရင်းနဲ့ ကျမစောက်ပတ်ဝ ထိတဲ့အထိ ထိုင်ချလိုက်ပြီးတဲ့အခါ ကျမဟာ သူ့လီးကြီးဒစ်ဖျားအထိ ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ဆွဲထုတ်ပြီးတဲ့အခါ ပြန်ပြီး အဆုံးထိထိုင်ချပေးလိုက်ပါတယ်။ အစပိုင်းမှာ တစ်ချက်ခြင်း လိုးပေးနေပြီး တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျမရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေဟာ မြန်ဆန်လာရပါတယ်။ အခုဆိုရင် ဖြေးဖြေးချင်းညောင့်နေတာမဟုတ် တော့ပဲ အားရပါးရ ဆောင့် ဆောင့်ပြီး လိုးပေးနေပြီဖြစ်ပါတယ်။

“ ဗြစ်….ဗြစ်….ဗြစ်….ပြွတ်….ပြွတ်…..ပလွတ်…..ပြွတ်…..အား…..ကောင်းလိုက်တာ….မောင်လေးရယ်…..အား…….အင့်…..အင့်……အင့်…..”

“ ဗြစ်….ဗြွတ်….ပြွတ်…..အင့်….အင့်….အား…..ကောင်းလားဟင်….မောင်လေး…..”

“ ကောင်းတယ်……မမ….အ….အား……ဟင်း…….အား……မမ….ဆောင့်……ဆောင့်……မမ…ဆောင့်…..အား….”

“ ဗြစ်….ဗြစ်…..အား…..အောက်ကနေ ပြန်ဆောင့်ပေး မောင်လေး…….ဆောင့်…..ဆောင့်……အား…..ဟား…..အ….နို့တွေကို...ဆွဲ.....ဆွဲ....ပေးဦး....အ....ဟား....ဗြစ်....ပြွတ်...ပြတ်...

ပလွတ်…..အား….ဟား…..ရှီး…..အ…..မမ…ပြီးတောမယ် ..အား….ဆောင့်….အား..….ဟား….ဆောင့်….ဆောင့်…..”

“ အား…..ဟား….ကျနော်လည်း ပြီးတော့မယ် မမ…..ဆောင့်….ဆောင့်…..ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်…..အား….ဟ…..ပြီး..ပြီ….မမ. …..အား…..”

“ ဗြစ်…ဗြစ်…ပြွတ်….ဗြစ်…..အင်း…..ဟင်း….အား……ကောင်းလိုက်တာ…..အား……အမလေး….ထွက်….ထွက်ကုန်ပြီ မောင်လေး…ရယ်….အား…..ရှီး…..အား….ပြီး….ပြီး…..အ….ဟား…..”

မောင်တိုးက ကျမထက် အရင်ပြီးသွားပြီး မောင်တိုးရဲ့လီးကြီးထိပ်က သုတ်ရည်တွေဟာ ကျမရဲ့စောက်ပတ်ထဲကို တပြစ်ပြစ်နဲ့ ပန်း ဝင်လာပါတယ်။ ပြီးချင်နေပြီဖြစ်တဲ့ ကျမဟာ အံကြိတ်ပြီး ဆက်ခါ ဆက်ခါ ဆောင့် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်အ တွင်းသားတွေနဲ့ မောင်တိုးရဲ့လီးကြီး ညှစ်လိုက်ပြီး အီဆိမ့်နေအောင်ကောင်းလှတဲ့ ကာမအရသာကို အပြည့်အဝခံစားရကာ ကျမရဲ့ စောက်ရည်တွေကို ပန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမရဲ့စောက်ရည်တွေဟာ ဒရဟောစီးဆင်းလာပြီး သူ့ဆီးစပ်တစ်ခုလုံး ရွှဲရွှဲစိုသွားတော့တာ ပါပဲ။ စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးသွားတဲ့နောက် ကျမ စောက်ပတ်ထဲမှာ သူ့လီးကြီးတပ်ရက်တန်းလန်းနဲ့ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ချ ပြီး မှိန်းနေလိုက်ပါတယ်။

ခဏလောက်အမောဖြေပြီးတဲ့အခါမှာတော့ ကျမဟာ သူ့အပေါ်ကနေ ဆင်းပြီး သူ့ရဲ့ဘေးမှာ ပက်လက်လှဲချလိုက်ပါတယ်။ မောင်တိုး ဟာ ကျမရဲ့ပါးပြင်လေးကို အားပါးတရ နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့နို့အုံကြီးတွေကို ဖြစ်ညှစ်ပြီး ကိုင်နေပါတယ်။ နောက်တော့ သူက ကျမကို ရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်ပြီး ဘာမပြော ညာမပြောနဲ့ ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ထိကပ်ပြီး နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ ကျမက လည်း အလိုက်သင့် သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်နမ်းမိပါတယ်။ မောင်တိုးရဲ့လျှာဟာ ကျမပါးစပ်ထဲရောက်လာပြီး ကျမရဲ့လျှာဖျားလေးကို သူ့ လျှာနဲ့ပွတ်သပ်ပြီး ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ဆွဲစုပ်ပြီး နမ်းပါတယ်။ ကျမဟာလည်း ကျမရဲ့လျှာနဲ့ သူ့လျှာကို ပြန်ပြီး ပွတ်သပ်ကာ နှုတ်ခမ်း ချင်း စုပ်ပေးရင်း ကျမရဲ့မျက်စိတွေကို မှိတ်ထားလိုက်ကာ သူ့ရဲ့အနမ်းမှာ နစ်မျောနေမိပါတယ်။ ခဏကြာတော့ မောင်တိုးဟာ နှုတ်ခမ်း ချင်း ခွာလိုက်ပြီး ကျမရဲ့နို့အုံကြီးတွေပေါ်ကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ ပြောင်းရွှေ့လိုက်ပါတယ်။ မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့နို့အုံကြီးတွေကို တစ်လုံးပြီး တစ်လုံး ပြောင်းပြီး စို့ပေးနေပါတယ်။ ကျမရဲ့နို့အုံပေါ်ကိုလျှာဖျားလေးနဲ့ယက်ပေးပြီး နို့သီးတွေကို ငုံခဲကာ ပါးနှစ်ဖက်ချိုင့်ဝင်သွားအောင် ကို စုပ်ဆွဲပြီး စို့ပေးပါတယ်။

မောင်တိုးရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကလည်း အငြိမ်မနေဘဲ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ပြီး ကလိနေပါတယ်။ ကျမရဲ့အရည်တွေ ရွှဲနစ် နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လက်ခလယ်နဲ့ ထိုးနှိုက်ဆွနေရင်း လက်ညှိုးနှင့် လက်မကြားမှာ ကျမရဲ့စောက်စေ့လေးကို ညှပ်ပြီး ပွတ်ချေ ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျမဟာ မနေနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်လာပြီး ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေဟာ မွေ့ယာပေါ်ကနေ တစ်ထွာလောက် ကော့ တက်လာပါတယ်။ မောင်တိုးဟာ တစ်ချီပြီးသွားပေမယ့် အားရတင်းတိန်ခြင်းမရှိသေးပဲ နောက်တစ်ချီထပ်လုပ်ဖို့အတွက် အစပျိုးနေတာ ဖြစ်ပါတယ်။ 

ကျမဟာ သူ့ရဲ့လုပ်ကိုင်ပေးတာတွေကို မှိန်းမောခံစားရင်း သူရဲ့လီးကြီးကို မျက်လုံးဖွင့်ပြီး ကြည့်လိုက်မိတဲ့အခါမှာတော့ မောင်တိုးဟာ စိတ်တွေတဖန်ပြန်ထလာပုံရပါတယ်။ သူရဲ့လီကြီးဟာ သံချောင်းတစ်ချောင်းလို မာတောင်ပြီး တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေကာ လီးထိပ်မှ အရည်ကြည်လေးတွေ စီးကျနေတာကို မြင်လိုက်ရပါတယ်။ မောင်တိုး ဆန္ဒတွေ ပြင်းပြလာရတာနဲ့အမျှ ကျမဟာလည်း သူ့ရဲ့ နူးနပ်မှုတွေအောက်မှာ နစ်မျောခံစားရင်း စိတ်တွေ တဖန်ပြန်ထလာပါတယ်။ ခဏအကြာမှာတော့ မောင်တိုးက

“ အရမ်းချစ်တယ် မမရယ်….မမကို ချစ်လို့ မဝသေးဘူး….”

“ မဝသေးရင် ချစ်ပေါ့….မချစ်ရဘူးလို့ ဘယ်သူကပြောနေလို့လဲ….”

“ မမရော ကျနော့်ကို ချစ်လားဟင်….”

“ သိပ်ချစ်တာပေါ့ မောင်လေးရယ်….မမကို ပစ်မသွားရဘူးနော်….ဒီလိုပဲ အမြဲတမ်းချစ်ရမယ် သိလား….”

“ မမ တစ်ယောက်ထဲမှာကိုပဲ ချစ်မှာ….မမကလွဲပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ ချစ်လို့ရမှာမဟုတ်တော့ဘူး….”

“ ဟုတ်ရဲ့လား….မောင်လေးရယ်….မမ မယုံရဲဘူး....”

“ တကယ်ပြောတာပါ မမရယ်…..မမကလွဲပြီး ဘယ်မိန်းမကိုမှ မချစ်ဘူး…..မမက ကျနော့်ရဲ့ အချစ်ဦးပါ….မမနဲ့ကျမှ အချစ်ဆိုတာကို ခံစားတတ်ခဲ့တာပါ….”

“ မောင်လေးက အပြောလည်း ကောင်းတယ်နော်….”

“ အပြောကောင်းတာ မဟုတ်ပါဘူး…..လက်တွေ့ ချစ်ပြမှာပါ….”

“ မမ…”

“ ဟင်…”

“ ကျနော်တို့ ချစ်ကြရအောင်နော်….”

“ အင်း….ချစ်လေ….”

“ မမ….ကျနော့်ကို လေးဘက်ကုန်းပေးပါလား…”

မောင်တိုးဟာ ကျမကို လေးဘက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းခိုင်းလာပါတယ်။ ကျမလည်း သူ့ဆန္ဒအတိုင်း လိုက်လျောပြီး မွေ့ယာပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်ပြီး ခါးလေးကို ခွက်လိုက်ကာ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို မြှောက်ကြွပင့်တင်ပေးပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလည်း ကားထားပေး လိုက်ပါတယ်။ ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲနော်….ကျမက သူ့ကိုချစ်မိသွားတာကိုး သူ့ဆန္ဒကို လိုက်လျောပေးရတော့မပေါ့။ ကျမ လေးဘက် ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့ဆူဖြိုးကားစွင့်ပြီး အယ်နေတဲ့ ဖင်ကြီးတွေနောက်မှာ ဒူးထောက်နေ ရာယူရင်း ကျမရဲ့ရမ္မက်ကြွစရာ ထွားပြီး အယ်နေတဲ့ ဖင်ကြီးတွေကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေပါတယ်။ ကြည့်နေရင်း မောင်တိုးဟာ စိတ်တွေ မ ရိုးမရွဖြစ်လာပုံရပါတယ်။ 

မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေဆီကို မျက်နှာအပ်ပြီး ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို ကုန်းပြီး အားရပါးရ သူ့ရဲ့နှာခေါင်း နဲ့ထိုးပြီး နမ်းပါတော့တယ်။ မောင်တိုးက ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို အားပါးတရနမ်းနေစဉ်မှာပဲ ကျမရဲ့စိတ်တွေဟာ ပိုထကြွလာပြီး စောက် ပတ်ထဲမှာလည်း ရွနေအောင်ယားလာတာကြောင့် ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေဟာ လှုပ်ခါပြီးရမ်းလာပါတယ်။

“ မောင်တိုး….လုပ်တော့ကွာ….မမ မနေနိုင်တော့ဘူး….”

“ မမ….ဘယ်လိုဖြစ်နေလို့လဲဟင်….ကျနော်က ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ….”

“ တော်ပြီကွာ မမ မပြောချင်ဘူး….”

“ မမ…က ဘာမှမပြောရင် ကျနော်က ဘာလုပ်ရမှန်းသိမှာ မဟုတ်ဘူးလေ….ပြောမှသိမှာပေါ့….”

“ ကဲ….ဒီလောက်ကြားချင်နေရင်လည်း ပြောမယ်….မမ စောက်ပတ်ထဲမှာ ရွနေပြီ…..အရမ်းခံချင်နေပြီ မောင်ရယ်….မမကို လိုးပေး တော့နော်…..ဟုတ်ပြီလား…..”

“ ဟုတ်ပြီ မမရယ်….မမကို လိုးပေးတော့မယ်နော်….”

မောင်တိုးဟာ ပြောပြောဆိုဆို ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေနောက်မှာ အကျအန ဒူးထောက်ပြီးနေရာယူလိုက်ပါတယ်။ မောင်တိုးက ကျမရဲ့ဖင် ကြီးတွေကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖျစ်ညစ်ဆုပ်နယ်လိုက်ရင်း ကျမရဲ့ပြူးထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်အဝမှာ သူ့လီးကြီးကို တေ့လိုက်ပါတယ်။ အဲ ဒီနောက် မောင်တိုးဟာ သူ့လီးကြီးနဲ့ ဆိုင်းမဆင့် ဗုံမဆင့် မညှာမတာပင် စပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်ပါတော့တယ်။

“ ဗြစ်…..ဗြစ်…..ဗြစ်….အမလေး…..အား…..မောင်တိုးရယ်…..ဟင်း…..ဟင်း….”

ဆောင့်လိုးလိုက်တဲ့အရှိန်ကြောင့် သူ့လီးကြီးဟာ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ အရှိန်ပြင်းစွာ ထိုးဝင်လာပြီး ကျမ စောက်ဖုတ်လေးမှာ အောင့် တက်သွားပြီး ကျမ တကိုယ်လုံး ကော့တက်သွားရပါတယ်။ မောင်တိုးဟာ ကျမရဲ့နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို ဆွဲကိုင်ပြီး အားယူကာ လွတ်လွတ် လပ်လပ်ပင်ဆောင့်၍ လိုးနေပါတော့တယ်။

“ ဗြစ်….ပြစ်….ပြွတ်…..ဗြစ်….ပလွတ်…..အား….အင်း…..အား…..”

“ ဗြစ်….ပြွတ်….ပြစ်….ပလွတ်…..ဘတ်…..ဖတ်…..ပြွတ်…..ဘတ်….”

သူ့ရဲ့ဆီးစပ်က အုကြီးတွေနဲ့ ကျမရဲ့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား ထိရိုက်သံတွေဟာ တရစပ်ထွက်ပေါ်လာပါတော့တယ်။ မောင်တိုးက အားပြင်းပြင်းနဲ့ ကျမ ကို ဆောင့်လိုးနေသလို ကျမကလည်း အားကျမခံ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို နောက်ပြန်ပစ်ပစ်ပြီး ဆောင့်ပေးနေမိပါ တယ်။ ကျမရဲ့ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ မပြူးနိုင်တော့ပါဘူး။ ခွက်ပြီး ဝင်ဝင်သွားနေပါတယ်။ ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လှပါ တယ်။ တခါ တခါ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို နောက်ပြန်ပစ်အဆောင့်နဲ့ သူက ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကို အရှိန်နဲ့ဆောင့်အလိုး သွားဆုံတဲ့အခါမျိုး ဆိုရင် ကျမ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ရှေ့ကို ငိုက် ငိုက်ကျသွားရပါတယ်။ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေဟာ ရမ်းခါနေပြီး ကျမ မျက်လုံးတွေကို မှိတ်ထား လိုက်ကာ ခေါင်းကို နောက်လှန်ပြီး ကာမအရသာကို အပြည့်အဝခံစားနေမိပါတယ်။

သူက တတ်လည်းတတ်နိုင်လွန်းပါတယ်။ အချက်သုံးဆယ်လောက် တအားဆောင့်လိုးနေတာတောင် မပြီးသေးပါဘူး။ ကျမတောင် ပြီးချင်လာပါတယ်။ ပြောရင်းဆိုရင်း သူလည်း ပြီးခါနီးလာပြီထင်ပါတယ်။ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်နေပါပြီ။ ခပ်သွက်သွက်ဆိုတာ အဖျားဝင် သွားပြီး အရင်းက အုကြီးတွေပါ ဝင်သွားမတတ် ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်ပြီး လိုးနေတာဖြစ်ပါတယ်။ ခဏကြာလို့ သူ့လီးကြီးက သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာတဲ့အချိန်မှာပဲ ကျမက မပြီးသေးတဲ့အတွက် သူ့ကို ခပ်နာနာလေး ဆောင့်ပေးရန် မပွင့်တပွင့်နဲ့ ပြောလိုက်ရပါတယ်။

“ ဗြစ်…ပြွတ်….ပြစ်….ပလွတ်….ပလွတ်….ပြွတ်…..ဗြစ်…..”

“ အား…..အ……အား…ပြီး…ပြီး….အ…..ဟား…..ဟင်း……မမ…..အား……ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်……”

“ ဆောင့်….ဆောင့်…..မောင်လေး….မမ ပြီးတော့မယ်…..ဆောင့်ပေးဦး…..အား…..ဟား……”   

သို့သော်လည်း မောင်တိုးမှာ သိပ်ပြီး မတတ်နိုင်တော့ပါ။ လုပ်ရုံသာ လုပ်ပေးနိုင်ပါတော့တယ်။ သူ့လီးတန်ကြီးကတော့ မာဆဲပါပဲ။ မောင်တိုးဟာ ပြီးသွားလို့ ဆောင့်အားလျှော့သွားတာနဲ့ ကျမဟာ ကုန်းပေးထားရာကနေ မောင်တိုးရဲ့ရှေ့မှ ထပြီး ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ကျမဟာ သူ့ကို ပက်လက်ဆွဲလှဲချလိုက်ပြီး အမြန်ပဲ ကျမက သူ့အပေါ်ကို တက်ခွကာ သူ့လီးတန်ကြီးကို ကျမရဲ့စောက်ပတ် ထဲသွင်းပြီး ကျမဟာ ပြီးခါနီး ဆန္ဒတွေက အဆမတန်ပြင်းထန်နေလေတော့ ကျမရဲ့ဖင်သားကြီးတွေကို မြှောက်ကာ ချကာနဲ့ လုပ်ပြီး စိတ် ထဲမှာ ရှိတဲ့အတိုင်း စိတ်ရှိလက်ရှိ အားရပါးရ  ဆောင့် ဆောင့်ပြီး လိုးပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။

“ ဗြစ်….ဗြစ်….ပြွတ်…..ပြွတ်….ပြစ်…..ပြွတ်….”

“ အား…..ဟ…..အား…..အ…..မမ…..အ….ဟား….မမ……အမလေး…..”

“ အင့်…အင့်….ဗြစ်…..ဗြစ်…..အင့်…..ဟင့်…..အား…သိပ်ချစ်တယ်…မောင်….ရယ်…..အား…..အ…..ရှီး…..အ….အင့်….အင့်…..အင့်.....ဗြစ်....ပြွတ်....ဗြစ်.....အား....ဟား.....အ...ဗြစ်.....

ဗြစ်…..ပြွတ်…..အင့်….အင့်…..အင်း…..ဟင်း……အား…..ပြီး…ပြီး…..ရှီး…အား..ထွက်ကုန်ပြီ….မောင်…ရယ်…..အား….ဟင်း…..ဟား…..ကောင်းလိုက်တာ…..”

ဆောင့် ဆောင့် လိုးနေရင်း ပြီးခါနီးကော့တက်လာကာ လေးငါးချက် တအားပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးအပြီးမှာတော့ ကျမရဲ့ တကိုယ်လုံးဟာ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ တဟင်းဟင်းဖြစ်ရင်းက ကျမရဲ့စောက်ရည်တွေဟာ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ထွက်ကျကုန်ကြတာဟာ သူ့ဆီးခုံနဲ့ပေါင် ခြံတွေပေါ်မှာ ရွှဲကုန်တော့တာပါပဲရှင်။

အဲဒီညက ညသန်းခေါင်ကို အတော်လေး ကျော်သွားပြီးမှ ကျမတို့ ခြေကုန်လက်ပန်းကျကာ အိပ်ပျော်သွားရပါတယ်။ တွက်ကြည့် လိုက်တော့ ကျမဖြင့် (၈)ချီတောင် ပြည့်ပြည့်ဝဝပြီးခဲ့ရပါတယ်။ အားရကျေနပ်လိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့ရှင်…..။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


Thursday, July 9, 2009

ဒါကတော့ လုပ်မှာပေါ့ (စ/ဆုံး)

ဒါကတော့ လုပ်မှာပေါ့ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

စိုးခိုင်တစ်ယောက် ဦးလေးအိမ်၌ နေရင်း ကျောင်းတက်ကာ ဘွဲ့ရခဲ့သည်..။ မိဘနှစ်ပါးစလုံးကလည်းဆုံးပါးသွားကြပြီမို့ ကျောင်းပြီးတော့ ရွာမပြန်ဖြစ်တော့ပဲ ဦးလေးနှင့် အတူ နေထိုင်ခဲ့သည်..။ ဦးလေးဖြစ်သူကလည်း လူပျိုကြီး..။ ဦးလေးနှင့် အတူ နေထိုင်ရင်း နှစ်နှစ်ခန့်အကြာတွင် ဦးလေးလည်းသေဆုံးသွားခဲ့ရာ တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့ပြီး အိမ်ကို တစ်ခြမ်းပိုင်းကာ အိမ်ငှားခေါ်တင်ထားခဲ့သည်..။

အိမ်ငှားနေသော မိသားစုမှာ ပန်းအိဖြူ ဆိုသော သမီးတစ်ယောက်ပါလာသည်..။ စိုးခိုင်က ဖော်ရွေစွာနေတတ်သူမို့ အိမ်ငှားမိသားစုနှင့် သိပ်မကြာခင်မှာပင် မိသားစုပမာ ရင်းနှီးသွားခဲ့သည်..။ မိဘများက အကူအညီတောင်းသဖြင့် သမီးဖြစ်သူ ပန်းအိ အား စာကူပြပေးခဲ့ရာမှ အခုဆိုလျင် ပန်းအိလေးနှင့် သမီးရည်းစားမက လင်မယားမကျ အခြေအနေသို့ပင် ရောက်ရှိနေခဲ့ပြီ..။

မိဘများက ရပ်ကွက်ဈေး၌ ဆိုင်ထွက်ဈေးရောင်းကြသည်မို့ နေ့ခင်းဘက်ဆိုလျင် အိမ်၌ သူတစ်ယောက်သာ ကျန်နေခဲ့တတ်သည်.။ ပန်းအိလေးကို လက်မထပ်ရသေးပေမယ့် မယားအရာ မြှောက်ခဲ့ပြီး ဖြစ်သည့်အတွက် ကာမမှုကိစ္စများ၌ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် အရှက်ကုန်ကာ ပွင့်လင်းစွာ ဆက်ဆံနိုင်သည့် အဆင့်သို့ပင် ရောက်ရှိနေလေပြီ..။

အခုလည်း စိုးခိုင်က တူးဘိုင်ဝမ်းခေါ် ယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် မိန်းမနှစ်ယောက်အတူတူ ကာမစပ်ယှက်ပျော်ပါးမှုကို လုပ်ကြည့်ချင်နေရာ ၊ ပန်းအိဖြူက ထိုသို့ပြုလုပ်မှုတွင် ပါဝင်ရန်သဘောတူသည့်အတွက် သူတို့နှင့်အတူ သည်လိုမျိုး အပျော်ကျူးမည့် အခြားအမျိုးသမီးတစ်ယောက်ကို ရှာဖွေစဉ်းစားလေတော့သည်..။

ပထမတွင်တော့ မိမိ အကြံအဖန် ဖြစ်နေသည့် မိန်းမတစ်ယောက်လောက် ၊ ဒါမှ မဟုတ် ပြည့်တန်ဆာ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ကို အော်ဒါခေါ်ယူကာ လုပ်ကြဖို့ စိတ်ကူးမိသေးသည်..။ သို့သော် ဒီထက်ပိုကောင်းသည့် စိတ်ကူးတစ်မျိုး ရသောကြောင့် ပန်းအိဖြူကို သွေးတိုးစမ်းသည့် သဘောမျိုး ပြောကြည့်သည်..။

“ ဦးတို့နဲ့ အတူတူလုပ်ကြဖို့ မိန်းမတစ်ယောက် ရှာရတာ ဦးအနေနဲ့ မလွယ်ကြောပဲကွ..။ အဲဒါ ပန်းအိဖက်က ဖန်ကြည့်ပါလား..”

“ ဟာ… ဦးကလည်း သမီးက အဲဒါမျိုးအတွက် ဘယ်လိုလုပ် ရှာတတ်မှာလဲလို့..၊ ဒါတွေ သမီးမှ နားမလည်တဲ့ဥစ္စာ..”

“ ပန်းအိအဖို့ သိပ်မခက်ပါဘူးကွာ..၊ ဟို ချိုချိုဌေးတို့ ၊ မကျင်ကြူးတို့လို ပန်းအိသူငယ်ချင်းမ တစ်ယောက်ယောက်ကို ဖြစ်ဖြစ် ၊ ဒေါ်ခင်မမတို့ ဒေါ်စတယ်လာတို့လို ပန်းအိရဲ့ ဆရာမလေးတွေတစ်ယောက်ယောက်ကို ဖြစ်ဖြစ်၊ ဖက်လိုက်နမ်းလိုက် ဟိုကိုင်ဒီကိုင် လုပ်လိုက်နဲ့ အသာဇာတ်သွင်းယူလာရင် ဖြစ်ပါတယ်..။ အဆင်ပြေသွားပြီး သမီးတို့နှစ်ယောက် ပလူးနေကြတဲ့အချိန် ဦးကဝင်လာရင် အားလုံး အိုကေသွားမှာ…”

ချိုချိုဌေးသည် ရခိုင်ကပြားမလေးဖြစ်ကာ အသားညိုပြီး ကိုယ်လုံးတောင့်သည်..။ မကျင်ကြူးကတော့တရုတ်ကပြားမလေးဖြစ်ကာ အသားဖြူကာ ချိုချိုဌေးလောက် ကိုယ်လုံးမထွားသော်လည်း လုံးလုံးကျစ်ကျစ်နှင့် အချိုးအစားကျသည်..။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး ပန်းအိဖြူနှင့် ရွယ်တူ အတန်းတူသူငယ်ချင်းမလေးများ ဖြစ်ကြသည်..။ ပန်းအိဖြူဆီ လာနေ၍ စိုးခိုင်က တွေ့သိမျက်မှန်းတန်းမိနေကာ (အခြေအနေပေးပါက ) လိုးချင်နေသည့် ကောင်မလေးတွေဟုလည်း ဆိုနိုင်သည်..။

ဒေါ်ခင်မမကတော့ ပန်းအိတို့၏ အတန်းမှ သင်္ချာသင်သော ဆရာမ ၊ ဒီရပ်ကွက်ထဲမှာပင် နေသည်..။မန္တလေးသူ ၊ အသက် ၃၀ ဝန်းကျင် ၊ ညိုညိုချောချော အရပ်မြင့်လျက် ကိုယ်လုံးခပ်သွယ်သွယ် ။ကျောင်းအသွား ကျောင်းအပြန် စိုးခိုင်တို့၏ အိမ်ရှေ့မှ ဖြတ်သွားဖြတ်လာ လုပ်ရာ ၊ စိုးခိုင်က အိမ်ထဲမှတိတ်တိတ် ချောင်းကြည့်ကာ ငမ်းနေမိသော မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်သည်..။

ဒေါ်စတယ်လာကတော့ ပန်းအိတို့ကျောင်းက ကာယနည်းပြဆရာမ..။ ဘိုကပြားမ ။ အသက် ၂၇ နှစ်ခန့်ရှိပြီး ရွေရောင်ဆံပင်တိုတို ၊ အသားဖြူကာ လူကောင်က အတော်ထွားသည်..။ စိုးခိုင် တစ်ခါနှစ်ခါသာ မြင်ဖူးသော်လည်း ဒီဆော်ကြီး ဖိုက်ပစ်လိုက်ရဟု စိတ်ထဲက ပစ်မှားမိသည်ကတော့အကြိမ်ကြိမ်..။ ထိုအမျိုးသမီးလေးယောက်ထဲမှ ဘယ်တစ်ယောက်ကို ဖန်နိုင်သည်ဖြစ်စေ စိုးခိုင်အဖို့သူကြိတ်လိုးချင်နေသူ တစ်ယောက်ကို လိုးရမှာကတော့ သေချာသည်မို့ ပန်းအိဖြူကို အကြံပေးတိုက်တွန်းနေခြင်း ဖြစ်သည်..။

“ သမီးက ဘယ်လိုမျိုး ဖန်ရမှာလဲ…ဦးရ…”

“ ဦးက ပြောပြပေးမှာပေါ့ …ဖန်နိုင်ရင်တော့ သမီးရော ဦးရော အပြတ်အရသာတွေ့မှာ..”

“ ဘာလဲ…ဦးစိုးက သူတို့ကို လုပ်ချင်နေတာလား..”

“ ဟာ…ဒီလိုမျိုးတော့ မဟုတ်ပါဘူး .. ပန်းအိရာ..”

“ ဖန်လို့ရရင်ကော မလုပ်ဘူးလား…”

“ ဟဲ ဟဲ ဟဲ…ဒါကတော့..လုပ်မှာပေါ့…”

“ ဟွန့်…ဦးစိုး ဒါမျိုး ဝါသနာကြီးမှန်း သိပါတယ်နော်…”

“ ဟဲဟဲဟဲ….ဟဲဟဲဟဲ…..”

စိုးခိုင်က ရယ်ကျဲကျဲ လုပ်နေလိုက်သည်..။

“ ဟော…ပြောရင်းဆိုရင်း ..ဟိုမှာ လာနေကြပါရော လား…၊ တိုက်ဆိုင်လိုက်တာ…”

“ ဟိုတစ်ယောက်က ….ဘယ်သူလဲ…”

ဆရာမလေးများနှင့် ကျောင်းသူလေးများ ဖြတ်လျှောက်သွားကြပြီးသောအခါ စိုးခိုင်က ပန်းအိဖြူကိုမေးသည်..။

“ ဘယ်တစ်ယောက်လဲ…ဦးရဲ..”

“ ဆံပင်တိုတိုနဲ့ ဆရာမလေးဟာ လေ…”

“ အော်….တီချယ် အိုင်ရင်း လေ..၊ သူက အင်္ဂလိပ်စာ ပြတယ်..။ ကျောင်းက ကြက်ခြေနီ တာဝန်ခံပေါ့…။ ကျောင်းဆေးခန်းမှာလည်း ထိုင်တယ်…၊ ဘာလဲ…တီချယ် အိုင်ရင်းကိုပါ ဖန်ကြည့်ရမှာလား…”

“ လုပ်ကြည့်လေ….”

“ ဟွန့်…ဦးစိုးက တီချယ်အိုင်ရင်းက ဖင်ကြီးလို့ သဘောကျပြန်တာလား….”

“ ပန်းအိကလဲကွာ….တစ်ယောက်မရ တစ်ယောက် အဆင်ပြေအောင် ဖန်ကြည့်ပါလို့ ပြောတာပါ…ကွ….”

စိုးခိုင်က ထိုအမျိုးသမီး ငါးယောက်တွင် ဆရာမ အိုင်ရင်းဆိုသူကို အကြိုက်ဆုံး ဖြစ်သွားသည်..။ ပြီးတော့ ဆရာမ ဒေါ်စတယ်လာပေါ့…။

“ အင်းလေ…..လုပ်ကြည့်တာပေါ့..”

“ ဆရာမ အိုင်ရင်းက ဘာလူမျိုးလဲ…”

“ ဂျူးနဲ့ ပန်ချာပီကပြားလို့ ပြောကြတာပဲ…”

ဒီလိုနှင့် စိုးခိုင်သည် ပန်းအိဖြူကို အမျိုးသမီးအချင်းချင်း ခင်သလိုလို ၊ စသလိုလိုနှင့် ဖက်လိုက် ၊ကိုင်လိုက်လုပ်ရန် နည်းလမ်းများ ၊ အခွင့်အရေး ရလျင် ရသလို ဟိုကိုင်ဒီနှိုက်လုပ်ရန် နည်းလမ်းများကိုပန်းအိဖြူအား သင်ပြပေးသည်..။ မိန်းကလေးချင်း ပလူးကြသည့် အခန်းတွေပါသော လက်စ်ဘီယန်အပြာကားများကို စပါယ်ရှယ် ငှားပြကာ ကြည့်ရှုနည်းယူစေသည်..။

ဒီလိုနှင့် တစ်ပတ်ခန့်အကြာတွင်တော့ အခြေအနေ ထူးခြားလာလေတော့သည်..။ ထိုနေ့ညနေက ပန်းအိဖြူသည် ကျောင်းမှ အတော်နောက်ကျ၍ ပြန်လာသည်..။ ပြန်ရောက်သည်နှင့် စိုးခိုင်၏ အိမ်ခန်းဘက်သို့ ကူးလာကာ ဝမ်းသာအားရ ပြောသည်..။

“ ဦးစိုးရေ….အဆင်ပြေသွားပြီ .. သိလား…၊ အိုကေပဲ…”

ထိုစကားကို အခြားသူများ နားလည်မည် မဟုတ်သော်လည်း စိုးခိုင်ကတော့ အထာပေါက်သည်..။

“ ဟုတ်လား…ဘယ်သူနဲ့လဲ…”

အသံနှိမ့်ကာ မေးသည်..။

“ ဟိုလေ….ဟို……..”

ပန်းအိဖြူက တိတိကျကျ ချက်ချင်း မပြောသေးပဲ စကားထစ်သလို လုပ်နေရာ..၊ စိုးခိုင် စိတ်မရှည်ချင်တော့..။

“ ပန်းအိကလဲ…ပြောစမ်းပါ…၊ မြန်မြန် ဘယ်သူနဲ့ ဖန်နိုင်ခဲ့တာလဲ….”

တစ်ဘက်ခန်းတွင် မိခင်ဖြစ်သူ အေးအေးမော် အိမ်ပြန်ရောက်နေပြီ ဖြစ်ရာ… စိုးခိုင်က အသံနှိမ့်၍ ထိန်းကာပြောနေရသည်..။

“ ဦးစိုးက ဘယ်သူ့ကို ဖြစ်စေချင်တာလဲ…ဟင်..၊ အဲဒါ အရင် ပြောဦး…”

ပန်းအိဖြူက စိုးခိုင်ကို စ လိုသည့် သဘောဖြင့် ရစ်နေသည်..။

“ဟိုလေ….တီချယ်…”

ပန်းအိဖြူက အသာခပ်ဖြည်းဖြည်း ပြောသည်..။ စကားအသွားအလာအရ ဆရာမလေးသုံးယောက်အနက်မှ တစ်ယောက်ယောက် ဖြစ်တော့မှာ သေချာနေသည်မို့ စိုးခိုင် အတော်ပင် မရိုးမရွဖြစ်နေသည်..။ သူ့သဘောအကျဆုံး ဆရာမ ဒေါ်အိုင်ရင်း ဖြစ်ပါစေဟုလည်း စိတ်ထဲက ကြိတ်ကာဆုတောင်းသည်..။ ပန်းအိဖြူ ဆက်ပြောလာတော့မည့် အမည်ကိုလည်း လောကြီးစွာပင် စောင့်သည်..။

“ တီချယ်…စတယ်လာ…ဦးရဲ့…”

မိမိအချချင်ဆုံးသော အမျိုးသမီး မဟုတ်သော်လည်း အသားဖြူဖြူ ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့် ၊ ရွှေရောင်ဆံပင်နှင့် ဘိုကပြားမမို့ စိုးခိုင် ကျေနပ်ပါသည်..။

“ ဟုတ်လား… ဘယ်လိုများ အဲဒီဆရာမလေးနဲ့ ဖြစ်သွားတာလဲ ပန်းအိရ..၊ ပြောပြစမ်းပါဦး…. အဲ.. ပန်းအိက ဘယ်လိုများ ဖန်လိုက်တာလဲ…ဟင်…”

“ အဟိ….သမီးက ဖန်တာမဟုတ်ဖူး…ဦးရဲ့…၊ တီချယ်က စလာတာ…”

“ ဒီလိုလား…ဘယ်လိုစလာတာလဲ…”

” ဒီနေ့..ပီတီချိန်မှာ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရင်း သမီးရဲ့ ခြေထောက် နည်းနည်း ထိမိသွားတယ်..၊ အဲဒါ တီချယ်စတယ်လာက ရုံးခန်းထဲခေါ်သွားပြီး ခြေထောက်ကို ဆေးလူးပေးတယ်..။ အသာလည်း နှိပ်ပေးတယ်…၊ ထိမိတာက ခြေသလုံးမှာပေမယ့်… တီချယ်က နှိပ်ပေးရင်း မသိမသာ သမီးရဲ့ ပေါင်ကို ကိုင်တယ်…။ သိပ်မရိုးတော့မှန်း သမီးသိတာပေါ့…။ အမူအယာက အစ… သမီးက အသာမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ငြိမ်ခံနေလိုက်တော့ တီချယ်က ပိုပြီး ရဲရဲတင်းတင်း ကိုင်လာတယ်…။ ပေါင်ကို အသာဖွဖွရွရွ ကိုင်ပွတ်သလို လက်ချောင်းတွေနဲ့လည်း ခပ်တင်းတင်း ဖျစ်ညှစ်တယ်..။ သမီးရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ဖိုခနဲ လှိုက်ခနဲကို ဖြစ်သွားတာပဲ…။

ဒီလို ပေါင်ကို ကိုင်ရင်းနဲ့ပဲ တတောင်ဆစ်နဲ့ သမီးရဲ့ ရင်ဘတ်ကို မထိတထိလုပ်တယ်..။ သူ့လက်က တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သမီး ပေါင်ရင်းနားကို ရောက်လာတယ်…။ ပေါင်ခြံနားကိုသာသာလေး တို့ပွတ်တယ်…။ သမီးမှာ ကြက်သီးလေးတွေတောင် ထသွားရတာ.. ဦးရဲ့ ။ ခံလို့ကလည်း အတော်ကောင်းတယ်…။ ဒါကြောင့် သမီးက ဘာမှ မသိပဲ လုပ်မိသလိုလိုနဲ့ ပေါင်ကို အသာကားပေးလိုက်တာ..။ ဘာပြောကောင်းမလဲ… တီချယ်က သမီးရဲ့ ပေါင်ကြားက စောက်ပတ်ကို ကိုင်လာတော့တာပဲ…”

“ သူက အဖုတ်ကို ကိုင်ပွတ်တော့ ဖီလင်ရတာက တစ်မျိုးပဲ ဦးရ…။ သမီးအဖုတ်ကို ဦးကိုင်ပွတ်ပေးတာနဲ့ မတူဘူး…။ သမီးလည်း ဖီလင်ယူပြီး မှိန်းနေလိုက်တာ.. တီချယ်က ပိုကဲလာတယ်…။ စောက်ပတ်ကို ကျကျနန ပွတ်ပေးရုံတင် မကတော့ဘူး..။ ရင်ဘတ်ကိုလည်း စမ်းလာတယ်…။ နို့တွေကို ဆွဲတယ်…။ ဖင်ကိုလည်း ပွတ်တယ်…။ အချိန် အတော်လေး ကြာလာတော့ သမီးကို သူနေတဲ့ ဘော်ဒါခန်းကို လိုက်ခဲ့ဖို့ ခေါ်တယ်…”

“ အော်… အဲဒီဆရာမလေးက ဘော်ဒါနေတာကိုး….။ ဘယ်မှာ နေတာလဲ…”

“ ဈေးနားက ဒေါ်ခင်အေးရဲ့ အိမ်မှာပါ…။ ဘော်ဒါ ဆိုပေမယ့် အိမ်ဘေးက အဖီလို အခန်းလေးပါ..။အတော်တော့ ကောင်းတယ်…။ သူနဲ့ ကောင်းကောင်း နှိုက်ရ ပွတ်ရမယ်ဆိုတာ သိလို့ သမီးလဲ နှစ်ခါတောင်ခေါ်တာ မစောင့်ဘူး.. ၊ ချက်ချင်းလိုက်ဖို့ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်တယ်..။ ဒါနဲ့ သမီးတို့ နှစ်ယောက် တီချယ်စတယ်လာ နေတဲ့ အခန်းကို သွားကြတယ် ဆိုပါတော့.. ဦးရာ….”

“ သူ့ဘော်ဒါ ရောက်တော့ ဘာဆက်လုပ်သေးလဲ…ပန်းအိရ… ပြောစမ်းပါဦး….”

“ ဟာဟ… ဦးကလဲ… ဘာလုပ်ရမှာလဲ.. သမီးကို ဖက်နမ်းတယ်..၊ ကိုင်တယ်..၊ နှိုက်တယ်…. ပေါ့..”

“ ဒါကတော့ သိတာပေါ့.. ပန်းအိရ..၊ ဘယ်လိုမျိုး နမ်း … ကိုင် နှိုက်ပွတ်လုပ်တယ် ဆိုတာလေးတော့ ပြောပြစမ်းပါဦး…”

“ ဟွန့်… ဦးစိုးနော်… သိပ်နှာဗူး.. ထတာပဲ…တကယ်….ပဲ.. ဝါသနာကြီးလွန်းတယ်…”

“အင်း…အင်း… ဒါမျိုးကို ကိုယ်တွေ့ ပြန်ပြောပြတာ ကြားရဖို့ မလွယ်ဘူးလေ….”

“သူ့အခန်းထဲကို ရောက်တော့ တံခါးကို အရင်ဆုံးပိတ်လိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ နှိပ်ပေးရင်း အဝတ်အစားတွေ ကြေကုန်မယ်လို့ ပြောပြီး သမီးဝတ်ထားတဲ့ အပေါ်အင်္ကျီနဲ့ ထမီကို ချွတ်ခိုင်းတယ်….”

“ ပန်းအိကလဲ တစ်ခါတည်း ချွတ်ပေးလိုက်ရောလား…”

“ ဒါပေါ့ ဦးရ… ဒီလိုမြန်မြန်ချွတ်ပေးလိုက်မှ မြန်မြန်ဖြစ်မှာ မဟုတ်လား…”

“ သူကကော မချွတ်ဘူးလား…”

“ အံမယ်… ချွတ်တာပေါ့… သူလည်း အဝတ်လဲဦးမယ်ဆိုပြီး အပေါ်အင်္ကျီနဲ့ ထမီကို ဖြိုးဖြတ်ဆို.. ချွတ်တယ်…။ ပြီးတော့ အောက်ခံ ချိုင်းပြတ်စွပ်ကျယ်ကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်တာ…”

” ဒါဆို… သူ့နို့ကြီးတွေ ပေါ်လာတာပေါ့…”

“ ကျွတ်… ဘယ်ပေါ်ဦးမှာလဲ…”

“ အောက်ခံ ချိုင်းပြတ်စွပ်ကျယ်ပါ ချွတ်လိုက်တာဆို… နို့ပေါ်မလာဘူးလား…”

“ ဦးရာ…ဒီလောက် မတုံးစမ်းပါနဲ့…။ တီချယ်က ဘရာစီယာ ဝတ်ထားတာ..၊ ကျောင်းစည်းကမ်းကကျောင်းမှာ ဘရာစီယာတွေ ဘာတွေ ဝတ်ခွင့် မရှိလို့ ဘရာစီယာ ဝတ်ထားမှန်း ပေါ်တင်ကြီး ဖြစ်မနေရအောင် အပေါ်က အောက်ခံ ချိုင်းပြတ်စွပ်ကျယ် ထပ်ဝတ်ထားတာ.. သိလား…….”

“ အော်…ရှင်းပြီ…၊ အောက်ဘက်မှာကော ဘာအတွင်းခံ ဝတ်ထားလဲ…”

“ အောက်ဖက်ကတော့ ပင်တီပဲ ခံဝတ်ထားတာ.. ဦးရ…”

“ သူ့ဘရာစီယာ နဲ့ ပင်တီက ဘာရောင်တွေလဲ…”

“ အနက်ရောင်တွေ…ဦးရဲ့…….”

စိုးခိုင် ရင်ထဲ ကျလိကျလိ ဖြစ်လာသည်..။ သူသည် အနက်ရောင် အတွင်းခံများကို စိတ်ဝင်စားသည်..။အနက်ရောင် ဘရာစီယာ ၊ အနက်ရောင် အတွင်းခံဘောင်းဘီတိုလေးတို့ဖြင့် ရှိနေမည့် ဘိုကပြားမလေး၏ အသွင်အပြင်က သူ့စိတ်အာရုံ၌ ထင်ဟပ်ပေါ်လွင်လာသည်..။

“ တီချယ်က သမီးကို သူအိပ်တဲ့ အိပ်ရာပေါ် ခေါ်တယ်…။ သူလည်း တက်လိုက်လာတယ်..၊ ပြီးတော့သမီးကို ဖက်ပြီး ပါးစပ်ချင်းတေ့ကပ် စုပ်နမ်းတော့တာပဲ…။ သမီးကလည်း ဦးနဲ့ နမ်းနေကျဆိုတော့ အပီပဲ တုန့်ပြန်လိုက်တယ်..။ စိတ်ကလည်း အတော်ထနေတာမို့ တီချယ့်ဖင်ကြီးကိုတောင် လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်…”

“ သူ့ဖင်သားကြီးတွေက ဘယ်လိုနေလဲ….”

“ ဟာ…အိပြီး တင်းရင်းနေတာပဲ…၊ ကိုင်ရတာ စီးပိုင်နေတာပဲ…။ တီချယ်က သမီးကိုယ်ပေါ်မှာ ဝတ်ထားသေးတဲ့ ဘော်လီနဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီတွေကို ဆွဲချွတ်ပစ်တယ်…။ သမီးကလည်း ဘယ်နေမှာလဲ..။ တီချယ်ရဲ့ ဘရာစီယာ နောက်ကျောချိတ်ကို ဖြုတ်ပြီး ချွတ်ခွာချပစ်လိုက်တာပေါ့…”

“ ပင်တီကိုရော….မချွတ်ဘူးလား….”

“ ဟီဟိ…. ပင်တီကိုတော့ သမီးမချွတ်လိုက်ရဘူး… တီချယ်က သူ့ဖာသာသူ ဆွဲချွတ်ပစ်တယ်…။ ဒီနောက်တော့ သမီးနဲ့ တီချယ်တို့… ဇောင်းကလွှတ်လိုက်တဲ့ မြင်းမလေးတွေလိုပဲ …။ အပီကို ဖက်ကြ ၊နမ်းကြ ၊ ကိုင်ကြ ၊ နှိုက်ကြတယ်..။ တီချယ်က နို့လည်း ကြီးတယ် ဦးရ…။ ဦးကြိုက်မှာပဲ…။ သူ့နို့ကြီးတွေဟာ သမီးလက်တစ်အုပ် မကဘူး..။ လုံးကျစ်ပြီး အိနေတာ….”

“ နို့သီး ကော ရှည်လား…”

“ ရှည်တယ်…”

“ ပန်းအိနို့သီးနဲ့ဆို…ဘယ်သူက ပိုရှည်လဲ…”

“ တီချယ့် နို့သီးက နည်းနည်း ပိုရှည်မယ် ထင်တယ်…၊ သူ့နို့သီးတွေက ချွန်ကော့ထောင်နေတာပဲ… သမီးတော့ ဘာမှ တုံ့ဆိုင်းမနေဘူး.. တီချယ့်နို့တွေကို နယ်ဆွဲ ၊ နို့သီးကိုစို့ အပြတ်လုပ်ပစ်တယ်…။ တီချယ်ကလည်း သမီးစောက်ပတ်ကို ယက်ပေးတယ်… ဦးရဲ့…”

“ ဟား….. တယ်ဟုတ်ပါလား…..”

ဒီအတိုင်းဆိုလျင် သိပ်ခွင်ဖန် သိမ်းသွင်းနေစရာ မလိုပဲ မိမိတို့ အတူတူ အပျော်ကျူးနိုင်ဖို့က သေချာသလို ဖြစ်နေပြီမို့ စိုးခိုင် အားရဝမ်းသာ ပြောမိသည်..။

“ တီချယ်က အေးအေးဆေးဆေး တွေ့ကြရအောင် ဆိုလို့ မနက်ဖြန်နေ့လည် ကျောင်းကလစ်ပြီး အိမ်မှာတွေ့ကြဖို့ ချိန်းလိုက်တယ်..။ နေ့လည်ဖက်ဆို အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူးလို့ ပြောခဲ့တာမို့ တီချယ်ကလည်း သဘောကျနေတယ်..။ အဲဒါ.. မနက်ဖြန် နေ့လည်ဘက်မှ ဦးလည်း ရုံးကလစ်ခဲ့ပေတော့….”

“ အင်း….အင်း….ဒါနဲ့ ဦးက ဘယ်လို ဝင်ရမှာလည်း….”

“ ဟာ… အဲဒါတော့ သမီး ဘယ်ပြောတတ်မှာလဲ… ဦးစိုးဘာသာ ပိုင်အောင် ဝင်လုပ်ပေါ့…။ ဒါပဲနော်… အဆင်ပြေပြီး အလုပ်ဖြစ်သွားရင် တီချယ် စတယ်လာကိုပဲ ဖိတွယ်မနေနဲ့…။ သမီးကိုလည်း လိုးပေးရမှာ….”

“ စိတ်ချ….စိတ်ချ……”

………………………………………………..

နောက်တစ်နေ့ နေ့လည်ပိုင်းတွင် ဆရာမလေး စတယ်လာနှင့် ကျောင်းသူလေး ပန်းအိဖြူတို့သည်ကျောင်းမှ အသာလစ်ထွက်လျက် ပန်းအိဖြူ၏ အိမ်သို့ လာခဲ့ကြသည်..။ အိမ်သို့ ရောက်လျင် နှစ်ယောက်သား မိန်းမချင်း ပလူးကြရတော့မည်မို့ ၊ ကိုယ်စီ စိတ်လှုပ်ရှားနေကြသည်..။

စတယ်လာသည် ဒီလိုကိစ္စမျိုးတွင် အတန်အသင့် အတွေ့အကြုံ ရှိသည်..။ သူနှင့် ဒီလိုမျိုး ပလူးနေသော မိန်းကလေး အချစ်တော်တွေဘာတွေပင် ရှိသည်..။ ယောက်ျားများနှင့် ကာမစပ်ယှက်မှုကတော့ မရှိသေး…။ သို့သော် သူများတွေ လိုးကြဆော်ကြတာတွေကို သူ့အချစ်တော် မိန်းကလေးနှင့်အတူ ချောင်းကြည့်ရင်း အချင်းချင်း နို့တွေ အဖုတ်တွေ နှိုက်ကလိကြ နမ်းကြလုပ်သည့် အတွေ့အကြုံတော့ တစ်ကြိမ်နှစ်ကြိမ်လောက် ရှိခဲ့သည်..။

ယောက်ျားလီးကိုလည်း မြင်ဖူးထားကာ ထိုလီးဆိုသောဟာကြီးနှင့် လိုးတာ ခံကြည့်ချင်သည့် ဆန္ဒလေးလည်း ရှိနေသည်..။ သို့သော် အခြေအနေအခွင့်အခါ မကြုံ၍ ကိုယ်တိုင် ကာမစပ်ယှက်မှု မခံဖူးသေးပါ..။ နှစ်ယောက်သား အချစ်ပလူးကြဖို့ ဘာမှ ရှည်ရှည်ဝေးဝေး ပြောနေလုပ်နေခြင်း မရှိကြတော့..။

တစ်ခါတည်းပင် အလုပ်ဖြစ်ကြမည့် ပန်းအိဖြူ၏ အိပ်ခန်းထဲသို့ တန်း၍ ဝင်လာခဲ့ကြသည်..။ စိုးခိုင်အဆင်ပြေပြေ ဝင်ရောက်လာနိုင်စေရန်အတွက် ပန်းအိဖြူက တမင်ပင် အိမ်တံခါးကို ချက်မချပဲသတိမေ့သလိုလို ဘာလိုလိုနှင့် အသာစေ့၍ ထားလိုက်သည်..။ ဆရာမလေး စတယ်လာက ဒါကိုသတိပြုမိသော်လည်း ဘာမျှ မပြောပေ..။

ပန်းအိဖြူ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်မိသည်နှင့် ဆရာမလေးက သူမကို အသာသိုင်းဖက်သည်..။ ပန်းအိဖြူနှင့်ဆရာမလေး စတယ်လာတို့သည် အရပ်ချင်း မတိမ်းမယိမ်း ဖြစ်လေရာ ရင်ချင်းအပ်သလို ဖက်မိသောအခါ နို့အုံများချင်း ထိမိဖိမိကြသည်..။ အိထွားနူးညံ့သော နို့အုံသားတို့၏ အထိအတွေ့ကို နှစ်ယောက်လုံး ရရှိခံစားကြရသည်.။ စတယ်လာမှာ အသက် ၂၇၊ ၂၈ အရွယ် ၊ နို့အုံတွေက ကြီးထွားဆူဖြိုးသည်..။ လုံးဝန်းပြည့်မောက်သည်..။

ပန်းအိဖြူမှာလည်း အသက်သာငယ်သေးသည်..။ လူကောင်ကတော့ အတော်ကို ထွားနေပြီ..။ ထို့ပြင် စိုးခိုင်နှင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကာမစပ်ယှက်မှု ခံယူနေရလျက် စိုးခိုင် ကောင်းကောင်း ဆွဲပေး စို့ပေးထားသော နို့ကြီးတွေက စူနေကြီးနေသည်..။ စတယ်လာလောက် မကြီးသည့်တိုင် အတော်တော့ ထွားသည်..။ အဝတ်အစားများ ဝတ်ထားလျက်ရှိကြသေးသော်လည်း အိထွေးတင်းရင်းသော ရင်သားဆိုင် နို့အုံကြီးများ၏ ထိတွေ့မှုကိုတော့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်စလုံး ခံစားကြရသည်..။ ကျောင်းသူမလေး ရင်ခုန်လာသလို ဆရာမလေးလည်း ရင်ခုန်သံ မြန်လာသည်..။

ပန်းအိဖြူက ခေါင်းလေး အလိုက်သင့် မော့ပေးရာ ဆရာမလေးကလည်း အသာပင် ငုံ့နမ်းသည်..။မိန်းကလေးနှစ်ယောက် ပါးစပ်ချင်း ထိကပ်မိကြသည်..။ အားရပါးရ စုပ်နမ်းလိုက်ကြရာ ၊တပြွတ်ပြွတ် အသံတွေ ပေါ်ထွက်လာသည်..။ စုပ်နမ်းနေရင်း စတယ်လာက ပန်းအိဖြူဝတ်ထားသော ထမီအထက်ဆင်စကို အသာဆွဲဖြုတ်လိုက်သည်..။

ခါးကြားတွင် ညှပ်ထားသော အထက်ဆင်စပြုတ်ကာ ထမီလည်း အောက်သို့ ပြေလျော့ကျသည်..။ မိမိဝတ်ထားသော ထမီက ကျွတ်သွားသည်ကို ပန်းအိဖြူသိသည်..။ သို့သော် လှမ်းဆွဲဖို့ မကြိုစား ။ ထမီဆွဲချွတ်ပြီးနောက် စတယ်လာက ပန်းအိဖြူ၏ တင်ပါးကို ညာလက်ဖြင့် ကိုင်စမ်းသည်..။ အတွင်းခံပင်တီလေး၏ အောက်မှ တင်ဆုံသားကြီးက အိတင်းနေသည်..။ လုံးကျစ်နေသည်..။

စိုးခိုင် လိုးပေးထားမှုကြောင့်လည်း တင်ဆုံသည် ပိုထွား ပိုအိ ပိုကားကာ တစ်ရစ်တင်းနေသည်..။ ပန်းအိဖြူသည် မိမိအနေနှင့် ဒီလိုဆရာမလေးနှင့် စိတ်တူကိုယ်တူ အချစ်ပလူးကြလျက် ထိုသို့ အချစ်ပလူးနေဆဲတွင် စိုးခိုင်လည်း ဝင်ရောက်လာကာ အတူတူ အပျော်ကြူးကြမည့် ကိစ္စကို အလိုတူအလိုပါ စီစဉ်ခဲ့မှုကို ဘာကြောင့် လုပ်မိပါလိမ့်ဟု ယခုမှ တွေးကြည့်နေမိသည်..။ ထိုသို့ ပြုလုပ်ခြင်းသည် သူမအတွက် အသစ်အဆန်း စမ်းသပ်ကြည့်လိုသည့် စိတ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်သည်.။

မည်သို့ဆိုစေ စိုးခိုင်နှင့် ကာမစပ်ယှက်ရမှုထက် ပိုစိတ်လှုပ်ရှား ရင်ခုန်ဖွယ်ရာသော ကာမစည်းစိမ် ဖီလင်အရသာတို့ကို ရှိခံစားရမည်ကိုတော့ သေချာစွာ သိနေသည်..။ ဆရာမလေး၏ အနမ်းအစုပ်အကိုင်အတွယ် အပွတ်အသပ်တို့ကို ခံနေရင်းက ယခုဆိုလျင် စိုးခိုင်တစ်ယောက် မိမိတို့ကိုချောင်းမြောင်းကြည့်နေလေပြီလော ဟုလည်း တွေးမိသည်..။

“ အင်္ကျီချွတ်လိုက်ရအောင်နော်…”

ပါးစပ်ချင်းထိကပ် စုပ်နမ်းနေရာမှ ခွာရင်း ဆရာမလေးက ပြောသည်..။ ပန်းအိဖြူက ဘာမျှ ပြန်မပြော ။ ရီဝေသော မျက်လုံးလေးများဖြင့်သာ သူ့ဆရာမလေးကို ကြည့်သည်..။ ဆရာမလေးစတယ်လာက သူ့တပည့်မလေး ဝတ်ထားသော အပေါ်အင်္ကျီလေး ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်သည်..။

ကြယ်သီးအားလုံး ပြုတ်သွားသောအခါ အပေါ်အင်္ကျီကို အသာချွတ်ခွာသည်..။ ပြီးတော့အောက်ခံဘော်လီ အင်္ကျီချိတ်များကို ဆက်ဖြုတ်သည်..။ ဘော်လီကိုလည်း ချွတ်ခွာလိုက်သည်..။ ဘော်လီချိတ်များ လွယ်ကူစွာ ဖြုတ်နိုင်ရန် ပန်းအိဖြူသည် ဆရာမလေးဘက်သို့ ကျောပေးထားရလေသည်.။

……………………………………………………….

စိုးခိုင်သည် အတော်ကြီး စောစောကပင် ရုံးမှ လစ်ထွက်လာခဲ့သည်…။ လမ်းထိပ်နားရှိ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်တွင် ဝင်ထိုင်ကာ အချိန်ဖြုန်းရင်း ပန်းအိဖြူနှင့် ဆရာမလေး စတယ်လာတို့ လာကြမည့်လမ်းကို အသာလှမ်းကြည့်နေသည်..။ ပန်းအိဖြူနှင့် ဆရာမလေးတို့နှစ်ယောက် သွားကြသည်ကို တွေ့ရသောအခါ စိုးခိုင် ရင်ခုန်လာသည်.။ ဒီလိုဆိုရင် အစစ အဆင်ပြေနေပြီ..။

မကြာမီပင် ဆရာမလေး စတယ်လာကို လိုးရဆော်ရပေတော့မည်..။ လှမ်းမြင်နေရသော စတယ်လာ၏ တောင့်တင်းဆူဖြိုးသော ကိုယ်လုံးကြီးကို ကြည့်ရင်း လီးပင်တောင်၍ လာသည်..။ ချက်ချင်း ထလိုက်သွားကာ ဆွဲလိုးပစ်ချင်သည့် စိတ်များကို မနည်းပင် ချုပ်တည်းထားရသည်..။

အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် အလုပ်စနိုင်ကြဖို့ အချိန်အတန်ငယ်ပေးကာ ဆက်စောင့်သည်..။ ပြီးမှ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ထဲမှ အသာထထွက်လာခဲ့သည်..။ ပန်းအိဖြူ စေ့ရုံသာ စေ့ထားသော အိမ်တံခါးကို အသံမမြည်အောင် အသာတွန်းဖွင့် ဝင်သည်..။ ပြီးတော့ အမျိုသမီးနှစ်ယောက် ရှိနေကြမည့် ( ပန်းအိဖြူ ကြိုပြောထား၍ သိနေသည့် ) အိပ်ခန်းရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်းသွားပြီးမှ အိမ်တံခါး သေသေချာချာ မစေ့မပိတ်မိပဲ ခပ်ဟဟ ဖြစ်နေသည်ကို သတိပြုမိကာ အသာနောက်ပြန်လှည့်သည်..။

အသံမကြားရအောင် ဂရုပြုနေရသောကြောင့် သိပ်မြန်မြန်သွက်သွက်တော့ မဟုတ်.. ။ ခပ်ဖြည်းဖြည်းသာ လှုပ်ရှားရသည်..။ အိမ်တံခါးနားသို့ရောက်၍ ဟတတ ဖြစ်နေသော တံခါးကို ဆွဲစေ့ပိတ်တော့မည် အပြု၊ ခြံဝင်းထဲ ဝင်လာသည့် သဏ္ဍာန်ကို ရိုးကနဲ ရိပ်ကနဲ မြင်လိုက်၍ ရင်ထဲတွင် ထိတ်ကနဲ ဖြစ်ကာ တံခါးကြားမှ အသာလှမ်းကြည့်သည်..။ အိမ်ရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်းလာနေသော ဆရာမလေး ဒေါ်အိုင်ရင်းကို တွေ့ရသည်..။

“ ဟာ… ဆရာမလေး အိုင်ရင်း ပါလား..၊ ဘာလာလုပ်တာလဲ…၊ ပန်းအိဖြူတို့ကို လာအမိဖမ်းတာလား..၊ ပြဿနာတော့ တက်ပြီ..၊ ဒုက္ခပါပဲ.. ပန်းအိတို့ကို အသိပေးလိုက်ရင် ကောင်းမလား…”

စိုးခိုင်မှာ ထိုသို့တွေးကာ အလန့်တကြားဖြစ်သည်..။ သို့သော် သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်တော့ ဆရာမလေး အိုင်ရင်း၏ လျှောက်လှမ်းလာနေပုံက ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုး ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လို ဖြစ်နေသည်..။ အပြစ်တစ်ခုခု လာရောက် အမိဖမ်းသူ တစ်ယောက်၏ ပိုင်နိုင်သော အသွင်မဟုတ်။

“ဒီဆရာမလေး ကြည့်ရတာ တစ်မျိုးပဲ..။ မူ သိပ်မမှန်ဘူး..။ အသာ အခြေအနေကို စောင့်ကြည့်ဦးမှ….”

စိုးခိုင် အတွေးတစ်မျိုးပြောင်းကာ အသာပင် အိမ်ရှေ့ခန်း ထောင့်ရှိ ဘီဒိုဘေးတွင် ဝင်ကပ်ကာ ပုန်းနေလိုက်သည်..။ ထိုနေရာသည် မှောင်ရိပ်အနည်းငယ် ကျနေလေရာ သေသေချာချာ သွားမကြည့်ပါက ပုန်းနေသည်ကို တော်ရုံနှင့် မမြင်နိုင်ပေ..။

ခပ်ဟဟဖြစ်နေသော တံခါးကို ဖြည်းညှင်းစွာ ပွင့်သည်..။ အသံမမြည်ရအောင် တိတ်တဆိတ် ဖွင့်ခြင်းဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားသိသာနိုင်သည်..။ ဆရာမလေး အိုင်ရင်း အိမ်ထဲသို့ အသာဝင်လာသည်..။တံခါးကို အသံမမြည်အောင် ပြန်ပိတ်ကာ ချက်ချသည်..။ ပြီးတော့ ပန်းအိဖြူ အိပ်ခန်းရှိရာသို့ ခြေကိုဖွနင်းကာ ခပ်ဖြည်းဖြည်း ချဉ်းကပ်သွားသည်ကို စိုးခိုင် တွေ့ရလေသည်..။

စိုးခိုင်သည် လူပါးတစ်ယောက် ဖြစ်လေရာ၊ ဆရာမလေး အိုင်ရင်းသည် လာ၍ အမိဖမ်းခြင်း မဟုတ်၊လာချောင်းခြင်းသာ ဖြစ်ကြောင်း ချက်ချင်း အထာပေါက် နားလည်သည်..။ ဒီနေ့ကိစ္စကို မိမိ ပန်းအိဖြူနှင့် ဆရာမလေး စတယ်လာတို့သာ သိကြပေရာ ယခုလို ဆရာမလေးအိုင်ရင်း ဒက်ထိသေချာစွာ လာရောက်ချောင်းခြင်းသည် ဆရာမလေး စတယ်လာထံမှ သိရှိခဲ့ရသောကြောင့်သာ ဖြစ်မည်ဟုလည်း စိုးခိုင် ဆက်စပ်တွေးတောမိသည်..။

ဆရာမလေး အိုင်ရင်းသည်လည်း ဆရာမလေး စတယ်လာလိုပင် ရာဂကြွယ်ဝ နှာပြင်းသည့်မိန်းကလေးတစ်ယောက် ဖြစ်နိုင်ကြောင်း ဆက်စပ်တွေးမိသည့်အပြင် ဒီနေ့တော့ မိမိအဖို့အကြီးအကျယ် ပွပေါက် ကြုံရတော့မည့် အခွင့်ထူးရပြီ ဖြစ်ကြောင်းကိုလည်း စဉ်းစားမိလေတော့သည်..။ စိတ်ရှည်ရှည်နှင့် အသာစောင့်ကာ အဝင်မှန်ဖို့ပဲ လိုသည်..။

………………………………………………………

ဆရာမလေး အိုင်ရင်းနှင့် ဆရာမလေး စတယ်လာတို့မှာ အချစ်တော်တွေ ဖြစ်ကြသည်..။ မကြာခဏလည်း ပလူးမှုများ ပြုလေ့ရှိကြသည်..။ ပြီးတော့ ပြောရမည်ဆိုလျှင် အိုင်ရင်းက စတယ်လာထက် ပိုတဏှာရာဂကြီးသည်.။ အတွေ့အကြုံလည်း ပိုများသည်..။ ယောကျ်ားတစ်ယောက်နှင့်မျှ ကာမစပ်ယှက်ဖူးခြင်း မရှိသေးသည်သာ ပြောစရာရှိသည်..။ မိန်းကလေးအချင်းချင်း အချစ်ပလူးမှုများတွင်တော့ အတော်လေးကိုစုံသည်..။

မိန်းကလေးအချင်းချင်း ပလူးရာတွင် ပွေ့ဖက်၊ နမ်းစုပ်၊ ကိုင်နှိုက်ပွတ်၊ စောက်ပတ်ယက်၊ နို့စို့ စသည်တို့သာမက ရာဘာလီးတန် အတုကိုသုံး၍ ထိုးသွင်းခြင်းမျိုးအထိ လုပ်ဖူးသည်…။ ယခုလည်း ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် ကျောင်းသူမလေးတစ်ယောက်နှင့် ဆရာမလေးစတယ်လာတို့ ဖြစ်ကြသည့်အကြောင်းသိသည်နှင့် ဒီနေ့ချိန်းဆို အချစ်ပလူးရာတွင် သူမလည်း ပါဝင်နိုင်အောင် စတယ်လာနှင့်ကြိုတင်လက်ဝါးရိုက်ကာ ရောက်လာခြင်းဖြစ်သည်..။

ဆရာမလေးနှစ်ယောက်၏ အစီအစဉ်ကလည်း စိုးခိုင်တို့၏ အကြံနှင့် အတော်တူနေသည်..။ ပန်းအိဖြူနှင့် စတယ်လာတို့ ပလူးနေကြမှုကို အသာချောင်းကြည့်ပြီးနောက် အရှိန်တက်လာကြသည့်အခါတွင် အခန်းထဲသို့ ဝင်ကာ ဗြောင်ပင် ဝင်ကဲဖို့ဖြစ်သည်..။

ဆရာမလေး အိုင်ရင်းသည် ရာဘာလီးတန်အတုဖြင့် အလိုးခံခဲ့ဖူးရာ ဒီနေ့အပြတ်ကဲသည့် အခါတွင်လည်း ထိုသို့သော ဖီလင်မျိုး ခံစားဖို့ စိတ်ကူးရှိသည်..။ ခက်သည်က သူမထံတွင် ရာဘာလီးတန်အတု ရှိမနေပါ..။ သူမအလိုးခံခဲ့ရသည့် ရာဘာလီးတန်အတုကလည်း ဆရာဖြစ်သင်တန်းတက်စဉ်က အချစ်တော်ဖြစ်ခဲ့သော ကိုးကန့်သူ ရှမ်းတရုတ်မ၏ ပစ္စည်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရာဘာလီးတန်အစား အသုံးချနိုင်ရန်အတွက် ခရမ်းညိုသီးနှစ်လုံးကို စလင်းဘက်အိတ်ထဲတွင် သေသေသပ်သပ်ထုတ်၍ ဆောင်လာခဲ့သည်..။

ရာဘာလီးတန်လောက် မတုတ်သော်လည်း ရာဘာလီးတန်အတု သုံးကာ လိုးသည့် ဖီလင်မျိုးတော့ခရမ်းညိုသီးက ပေးစွမ်းနိုင်ကြောင်းကို ( ကိုယ်တိုင် လက်တွေ့လည်း သုံးကြည့်ဖူးသောကြောင့်) ဆရာမလေးအိုင်ရင်း ကောင်းကောင်း သိနေသည်..။

……………………………………………………

ဘော်လီဖြုတ်ခွာ ချွတ်ပစ်ပြီးနောက် ဆရာမလေးစတယ်လာက ပန်းအိဖြူအတွင်းခံ ပင်တီလေးကို ဆက်၍ချွတ်သည်..။ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး၏ ခါးစည်းအကြားတွင် ဘယ်ညာလက်ချောင်းများ ထိုးသွင်းကာ အောက်သို့ အသာဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲချသည်..။ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး အောက်သို့ လိပ်လျှောကျမှုနှင့်အတူ ပန်းအိဖြူ၏ ဖြူဖွေးတစ်ရစ်နေသော ဖင်လေးက လုံးဝန်းစွင့်ကားစွာ အထင်းသား ပေါ်လာသည်..။

မိမိ၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို ကာမရမ္မက်လှိုင်းများ ရိုက်ခတ်ပျံ့နှံ့လာသည်ကို ပန်းအိဖြူတစ်ယောက် ရင်တသိမ့်သိမ့် တုန်ရင်း ခံစားနေရလေသည်..။ တံတွေးများကို မျိုချမိသည်..။ ဆရာမလေး လုပ်သမျှကို ငြိမ်သက်လိုလား တပ်မက်စွာ ခံနေသည်..။

အောက်ခံဘောင်းဘီလေး ခြေကျင်းဝတ်သို့ လျှောကျသွားသောအခါ ဖယ်ချွတ်ပစ်ရန် အဆင်ပြေရအောင် ကောင်မလေးသည် ခြေထောက်တစ်ဘက်စီကို ကြွ၍ ပေးလိုက်သည်..။ ဆရာမလေးစတယ်လာနှင့် မနေ့တုန်းက ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ကာ အချစ်ပလူးခဲ့ကြရပြီး ဖြစ်၍ ယဉ်ပါးသလို ရှိနေသော်လည်း ယခုလို စိမ်ပြေနပြေအဝတ်တွေ အချွတ်ခံရသောအခါတွင်တော့ ပန်းအိဖြူမှာ ရှက်သလိုလို ရှိနေလေသေးသည်..။

ရှေ့ဆက်ကြုံရမည့် ကာမမှုများအကြောင်းကို တွေးကာ ရမ္မက်ဇောကလည်း ဟုန်းဟုန်းထသလို ဖြစ်လာသည်..။ ဒီနေ့တွင်တော့ စိုးခိုင်ပါ ပါဝင်မည်ဖြစ်လေရာ သူမနှင့် ဆရာမလေးစတယ်လာတို့နှစ်ယောက်တည်း ပလူးခဲ့မှုထက်ရော၊ စိုးခိုင်နှင့် လိုးခဲ့ရမှုထက်ရော ပိုမြိုင်ကာ ပို၍လည်း စည်းစိမ်ခံစားရမည်ဟု ကြိုသိနေသည်..။

အောက်ခံဘောင်းဘီ ချွတ်ခွာပြီးနောက် ဆရာမလေးက ပြန်၍မတ်တတ်ရပ်သည်..။ ကျောပေးလျှက်ရှိနေသော ပန်းအိဖြူကို သူမနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်လျက် ဖြစ်အောင် အသာဆွဲလှည့်သည်..။ ထို့နောက် ကောင်မလေး၏ ဖွေးအုပြောင်ရှင်းနေသော ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးကို တပ်မက်မှုအပြည့်ပါသော မျက်လုံးများဖြင့် အစုန်အဆန် သေသေချာချာ ကြည့်သည်..။

စတယ်လာ၏ အကြည့်က စူးစူးရဲရဲ ရှိသည်..။ မိန်းမသားချင်း ဖြစ်သည့်တိုင်၊ ရမ္မက်ဇောလွှမ်းသောအကြည့်စူးစူးတို့ကြောင့် ပန်းအိဖြူ အနေခက်သလို.. ဖြစ်သွားမိသည်..။ ရှက်သွေးနှင့် ရမ္မက်သွေးတို့ကယှက်ဖြာလျှက် အဝတ်ကင်းမဲ့သော တစ်ကိုယ်လုံး အနီရောင်သန်းသွားသည်..။

ဆရာမလေးစတယ်လာသည် ပန်းအိဖြူ၏ ကိုယ်လုံးတီးအလှကို စူးရဲစွာကြည့်ရင်း သူမ၏ အပေါ်အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီတို့ကို အမြန်ချွတ်သည်..။ ဟာလာဟင်းလင်း ဖြစ်သွားသော ဆရာမလေး၏ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ပန်းအိဖြူကလည်း စူးစိုက်ကြည့်မိသည်..။ စတယ်လာသည် အတော်ပင် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ဆူဖြိုးသည်..။ နို့အုံကြီးတွေက အယ်နေသည်..။ ရင်အတိုင်းအတာ ၃၆ လက်မတော့ အသာလေးရှိနိုင်သည်..။ အိထွားလေသော နို့အုံကြီးနှစ်ခုမှာ အလတ်စား ဖရဲသီးတစ်လုံးကို ထက်ခြမ်းပိုင်းကာ ရင်ဘတ်တွင် ကပ်ထားသလိုမျိုး ဖြစ်နေသည်…။

ရမ္မက်ဇော ထန်ပြင်းနိုးထနေချိန်မို့ ရင်သားတို့က တင်းရင်းဝင်းပြောင်၍ နေသည်..။ အသက်ရှူကလည်း ပြင်းနေလေရာ ထွားမို့သော နို့အုံကြီးနှစ်ခုသည် နိမ့်မြင့်လှုပ်ရှား၍ပင် နေသည်..။ လက်သန်းထိပ် လက်တစ်ဆစ် သာသာလောက်ပင် ရှိလေသော နို့သီးခေါင်းရှည်ရှည်များဆိုလျှင် တင်းမာ ကော့ထောင်တက်နေကြသည်။ နို့သီးခေါင်း၏ ပတ်လည်တဝိုက်တွင်တော့ ကျပ်ပြားဝိုင်းသာသာလောက်ပင်ရှိသော အညိုနုရောင် အဝိုင်းနေရာလေးသည်လည်း ကြက်သီးဖုကလေးများထကာ စူမို့၍နေသည်..။ ဆရာမလေးက ညာလက် အသာဆန့်ထုတ်ကာ ပန်းအိဖြူ၏ ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်ကို လှမ်းကိုင်စမ်းသည်..။

“ အို……..ဟင့်…..”

ကောင်မလေး၏ ပါးစပ်မှ ခပ်တိုးတိုး အသံလေး ထွက်သည်..။ ပန်းအိဖြူမှာလည်း စိတ်ထနေလေရာစောက်ပတ် ဖုထစ်ဖောင်းတက်နေသည်..။ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်လိုက်သောအခါ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်ကျလာသည်..။ အဖုတ်သည်လည်း ခပ်နွေးနွေးဖြစ်လျှက် မသိမသာ လှုပ်ခါတုန်နေသည်..။

“ တို့ရဲ့ ထမီနဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီ ချွတ်ပေးပါလား…”

ဆရာမလေးသည် ပန်းအိဖြူ၏ စောက်ပတ်ကို ကိုင်ပွတ်ရင်း မိမိ၏ စကပ်ထမီ တွန်းချွတ်ခံနေရမှုကို ရင်ဖိုမောဟိုက်စွာ ဖီလင်ယူနေသည်..။ စတယ်လာက အဖုတ်ကို ကိုင်ပွတ်နှိုက်နေသောကြောင့် ပန်းအိဖြူမှာ ကိုယ်ကိုကိုင်း၍သာ စကပ်ထမီကို တွန်းချနေရသည်..။ ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်ချ၍ ဆွဲချွတ်ချခြင်း မလုပ်နိုင်..။

ပန်းအိဖြူ တွန်းချလိုက်မှုကြောင့် ခါးတွင်စည်းထားမှု ပြေနေပြီဖြစ်သော စတယ်လာ၏ စကပ်ထမီသည် အောက်သို့ ပေါင်တန်ကြီးများတလျှောက် လျှောကျသွားသည်..။ တုတ်ဖြိုးသော ပေါင်တန်ကြီးများမှာ အဖွေးသား ပေါ်လာသည်..။ ဒူးဆစ်နားအရောက်တွင်တော့ ဆရာမလေးက ခြေထောက်များကိုအသာလှုပ်ပေးလိုက်ရုံနှင့် စကပ်ထမီက အလိုက်သင့်ပင် ခြေရင်းဆီသို့ ပုံကျသွားသည်..။

ဆရာမလေးက ညာခြေကိုမြှောက်ကာ အပြင်သို့ ထုတ်ယူသည်..။ ထိုအခါ ဘယ်ခြေသာလျှင် ခြေရင်းတွင် ပုံကျနေသော စကပ်ထမီကွင်းကြားထဲတွင် ကျန်နေခဲ့သည်..။ ထိုအချိန်တွင် ပန်းအိဖြူက ဆရာမလေး၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို လှမ်း၍ဆွဲချွတ်ချသည်..။ ထို့ကြောင့် ဆရာမလေးသည် ဘယ်ခြေကို ဆက်မကြွထုတ်နိုင်ပဲ အသာပင် ငြိမ်ရပ်နေပေးလိုက်ရသည်..။

အောက်ခံဘောင်းဘီ အချွတ်ရလွယ်စေရန် ဝမ်းဗိုက်လေးကို ဟိုက်၍ ချပ်ပေးလိုက်သည်..။ စောက်ပတ်ကိုင်စမ်း နှိုက်ပွတ်နေသော လက်ကိုလည်း ပန်းအိဖြူ၏ ပေါင်ကြားမှ အသာဖယ်ပေးလိုက်သည်..။ ဒီတော့ ပန်းအိဖြူအဖို့ လှုပ်ရှားရတာ အဆင်ပြေသွားလေသည်..။

ရမ္မက်ဇောတွေ ထန်ပြင်းနေချိန်မို့ နို့သီးခေါင်းများသည် ချွန်ကော့ တင်းမာနေကြသည်..။ ထိတွေ့မှုခံရတာ၊ ပွတ်ရတာ ပိုမိုက်သည်..။ ယစ်မူးဖွယ် ထိုအတွေ့သည် ပန်းအိဖြူအဖို့တော့ လျှပ်စစ်နှင့် အတို့ခံရသလို တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ခါစေသည်..။

“ သွား…. ကုတင်ပေါ်တက်….”

ဆရာမလေးက ခပ်တိုးတိုးပြောရင်း ပန်းအိဖြူ၏ တင်ပါးကို ညာလက်ဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ် တစ်ချက်ပုတ်သည်..။ ဖင်ပုတ်ခံလိုက်ရမှုသည် ပန်းအိဖြူကို ဒိန်းကနဲ ဖြစ်သွားစေသည်..။ ချာတိတ်မလေးသည် ဆရာမလေးပြောတာကို ချက်ချင်းနာခံသည်..။

ပန်းအိဖြူ၏ ကုတင်သည် တစ်ယောက်အိပ် ကုတင် ဖြစ်ရာ မိန်းမနှစ်ယောက်အတွက် ယှဉ်အိပ်လိုက်လျှင် ပူးကပ်စွာ အလိုလို ထိတွေ့နေစေလေသည်..။ အလောတော်ဟုပင် ဆိုရမည်..။ ဆရာမလေးက ပန်းအိဖြူ၏ ပေါင်တန်တုတ်တုတ် နှစ်ချောင်းကို အသာဖြဲကားလိုက်သည်..။

ပန်းအိဖြူကလည်း အလိုက်သင့်ပင် မိမိ၏ ပေါင်တန်များကို ကားထုတ်သည်..။ ပေါင်တန်များ ကားသွားမှုနှင့်အတူ စောက်ဖုတ်က အထင်းသားပေါ်လာသည်..။ ဆရာမလေးက စောက်ပတ်ကို အသေအချာပင် ကြည့်ကာ ကိုင်ပွတ်သည်..။ကျောင်းသူမလေး တွန့်တွန့်လူးလူး ဖြစ်နေသည်..။

စတယ်လာသည် ညာလက်ခလယ်ကို မိမိပါးစပ်ထဲသွင်းကာ တံတွေးများ စိုသွားအောင် လုပ်သည်..။ဘယ်လက်ညှိုး၊ လက်မတို့နှင့် ပန်းအိဖြူ၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို အသာဆွဲဟသည်..။စောက်ပတ် ပြဲတဲတဲဖြစ်၍ ဟတတလေး ပေါ်လာသော အခေါင်းပေါက်ထဲသို့ တံတွေးဆွတ်ထားသော ညာလက်ခလယ်ကို ထိုးထည့်သည်..။ ပန်းအိဖြူ၏ စောက်ပတ်တွင်လည်း အရည်ကြည်တွေ စိုနေလေရာ လက်ချောင်းသည် ချောမောစွာပင် လျှောဆိုဝင်သည်..။

“ အို…အင့်…….ဟင့်…”

ပန်းအိဖြူ၏ ပါးစပ်မှ ညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ပြုမိသည်..။ ကိုယ်လည်း ဆတ်ကနဲ တွန့်သည်..။ဆရာမလေးက ဝင်သွားသော လက်ခလယ်ကို ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် လေးငါးချက် လုပ်ပေးပြီးနောက်လက်ညှိုးပါ ထပ်ထိုးထည့်သည်..။

“ အာ့….ကျွတ်ကျွတ်….. ကျွတ်….”

“ အားပါးပါး.. အီး….. တီချယ်ရဲ့… ဟင့်…. ကောင်းလိုက်တာ… လုပ်ပါ… လုပ်ပေးပါ… အမလေးနော်…. ဟင့်ဟင့်…. ဟင့်… ”

မကြုံစဖူး ထူးကဲလှသော ဖီလင်ကြောင့် ပန်းအိဖြူ အော်ဟစ်မြည်တမ်းမိသည်..။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်းငါးရံ့ပြာလူး ဆိုသလို လူးလွန့်ကော့ပျံသည်.။ ဆရာမလေးကလည်း လက်ညှိုး၊ လက်ခလယ် ထိုးထည့်ပေးနေရင်းမှ ပါးစပ်ဖြင့် စောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်သည်.။ ပါးစပ်ကို စောက်ပတ်မှ မခွာတော့ပဲ ထိကပ်ထားကာ မရွံမရှာပင် ယက်ပေးစုပ်ပေးနေသည်..။ စုပ်ပေးနေရင်းလည်း လက်ညှိုး၊ လက်ခလယ်တို့ကို မနားတမ်း ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် လုပ်သည်.။

“ အားပါးပါး…. အီး… တီချယ်ရဲ့…. ဟင့်… ကောင်းတယ်…. ယက်ပါ… ယက်စမ်းပါ…. ရှင့်… အမလေးလေး… နော်… ကောင်းလိုက်တာ…. ဟင့်ဟင့်ဟင့်…..”

အိပ်ခန်းနားသို့ ရောက်ရန် ခြေနှစ်လှမ်းခန့် အလိုမှာပင် အိပ်ခန်းထဲမှ ပွင့်အံထွက်လာသော အသံကိုဆရာမလေး အိုင်ရင်း ကြားရသည်.။ အိုင်ရင်းမှာ ကြိမ်တို့ခံလိုက်ရသော မြင်းလို တုန့်ကနဲဖြစ်ကာ အမြန်ပင်ခြေလှမ်းလျှက် အိပ်ခန်းနားသို့ အရောက်သွားသည်..။ ခြေသံမကြားရအောင်တွေ ဘာတွေအရေးလုပ်မနေနိုင်တော့..။

မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် ဆရာမလေး အိုင်ရင်း၏ ရမ္မက်ဇောတွေ ဟုန်းကနဲဆိုသလို ထိုးတက်လာသည်..။ အိပ်ခန်းထဲရှိ ကုတင်ပေါ်တွင် ဆရာမလေး စတယ်လာနှင့် တပည့်မလေး ပန်းအိဖြူတို့နှစ်ယောက် အဝတ်မပါ ဗလာကိုယ်လုံးတီးနှင့် ရှိနေကြလျှက် ပက်လက်လှန် ဒူးထောင်ပေါင်ကား အိပ်နေသော ပန်းအိဖြူ ပေါင်ကြားတွင် စတယ်လာ၏ ခေါင်းက ရောက်နေသည်ကို တွေ့ရသည်..။

ပန်းအိဖြူကို အသက်ငယ်သေးသည်ဟု အိုင်ရင်း ထင်ခဲ့ရာ ယခု အဝတ်အစားတစ်ခုမျှ မရှိပဲ ဗလာကိုယ်လုံးတီး တွေ့ရသောအခါတွင်မှ ကောင်မလေးသည် အတော်ကို တောင့်တင်းဆူဖြိုးကြောင်း သိရတော့သည်..။ စတယ်လာနှင့် ပလူးနေသူမို့ ယခုအခြေအနေတွင် ပန်းအိဖြူ ဒီလိုဖီလင်မျိုး ခံစားနေရမည်ဆိုခြင်းကို အပြတ်ကို သိသည်..။

“ အား…. ကောင်းလိုက်တာ…. တီချယ်ရယ်.. ယက်.. ယက်.. သမီးစောက်ပတ်ကို အပီ ယက်စမ်းပါ… အားလား.. လား…. စောက်စေ့ကို စုပ်ပေးတာ.. မိုက်တယ်… ကောင်းတယ်… အာ့… အိ.. တီချယ်က စောက်ပတ်ရက် သိပ်တော်တာပဲ…. အို.. အို…. ဟင့်….”

“ သမီးအဖုတ်က ဖွေးအုပြောင်စင်ပြီး အရမ်း ချစ်စရာ ကောင်းတာကိုး… စိတ်ချ.. အပီယက်ပေးမယ်.. ပြီးရင် တီချယ်ကိုလည်း တစ်လှည့် ပြန်ယက်ပေးရမယ်နော်… ”

“ ရတယ်… ယတယ်… ယက်… ယက်ပေးမယ်… အဖုတ်ချင်းလည်း ကပ်ပြီး ပွတ်မယ်နော်… တီချယ်….”

ဒီအိမ်ထဲတွင် မိမိ၊ စတယ်လာနှင့် ပန်းအိဖြူတို့သာ ရှိနေကြကာ ပန်းအိဖြူနှင့် စတယ်လာတို့မှာလည်းသူတို့ဖီလင်နှင့် သူတို့ အလုပ်များနေကြလျှက် အိမ်တံခါးကိုလည်း သေသေချာချာ ချက်ချပိတ်ထားပြီးပြီမို့ အိုင်ရင်းက နောက်မတွန့်ပဲ ခပ်ရဲရဲပင် အဝတ်များ ခွာချွတ်နေခြင်း ဖြစ်သည်..။ ထို့နောက် အိပ်ခန်းထဲကို ချောင်းကြည့်ရင်းနှင့်ပင် အိုင်ရင်းသည် မိမိပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်ကို လက်နှင့် ပွတ်နေလေသည်..။

မိမိတို့ မိန်းမသား သုံးယောက်အပြင် စိုးခိုင်ဆိုသော ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ပါ ရှိနေကြောင်းကိုတော့ ဆရာမလေး အိုင်ရင်း မသိရှာသေးပေ..။

……………………………………………..

“ ကဲ….. လာ… တီချယ့်အဖုတ်ကို ယက်ပေး… ”

အိပ်ခန်းထဲက ဆရာမလေး စတယ်လာရဲ့ အသံကို စိုးခိုင် ကြားရသည်..။ ဆရာမလေးအိုင်ရင်း တစ်ယောက်လည်း ပို၍ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်လာသည်ကို မြင်ရသည်..။ အိုင်ရင်းသည် စောက်ပတ်ကို ပွတ်ရင်းက ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ရင်သားတွေကို စမ်းနေသည်..။ ထို့နောက် ချောင်းကြည့်နေသော စိုးခိုင် မျက်လုံးပြူးသွားလောက်အောင်ပင် အပေါ်ပိုင်းရှိ အဝတ်အစားတွေကိုလည်း ဆွဲချွတ်သည်..။ တစ်ကိုယ်လုံး ဗလာကျင်းသွားသည်..။ အိပ်ခန်းထဲ ချောင်းကြည့်ရင်း အဖုတ်ကို ညာလက်နှင့် နှိုက်၊ နို့တွေကို ဘယ်လက်ဖြင့် ဆွဲဖြင့် အရမ်းကို ကဲနေသည်..။

စိုးခိုင်ကလည်း မိမိဝင်ရတော့မည့် အချိန်တွင် အသင့်ရှိနေရန်အတွက် ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်များကို ချွတ်ခွာပစ်လိုက်သည်..။

“ ပက်လက်အိပ်လိုက်နော်.. ပန်းအိ..၊ အဖုတ်ချင်း ကပ်ပွတ်ပေးမယ်…”

ပန်းအိဖြူ ပက်လက်လှန်ကာ ဒူးထောင် ပေါင်ကားပေးသည်နှင့် စတယ်လာက အပေါ်မှ တက်ခွလိုက်သည်ကို အိုင်ရင်း မြင်လိုက်ရသည်..။ သို့သော် အောက်ဖက်ရှိ ကောင်မလေးရော အပေါ်မှ တက်ခွသော ဆရာမလေးရော ဆတ်ခနဲ လှုပ်ခါသွားကြသည်ကို တွေ့ရသည့်အတွက် အဖုတ်နှစ်ခု ကပ်မိထိမိသွားပြီ ဖြစ်ကြောင်း အိုင်ရင်း နားလည် သဘောပေါက်လိုက်သည်.။

စတယ်လာ၏ ဖွေးအုနေသော ဖင်ဆုံထွားထွားကြီး ဝေ့ကာဝိုက်ကာ လှုပ်ရှားတွန်းခါသည်ကို တွေ့ရသည်..။ ကောင်မလေး၏ အံကြိတ် မြည်တမ်းလိုက်သံကလည်း ကာမဆိပ်အပြည့်နှင့် ပေါ်ထွက်သည်..။

“ အား….. ဟင့်…. ဟင့်… တီချယ်ရယ်.. အင့်.. ဟင့် ဟင့်… ထိတယ်.. ထိတယ်… တီချယ့် စောက်ပတ်ကြီးက သမီးအဖုတ်လေးမှာ အပီထိနေတာပဲ..၊ ကောင်းလိုက်တာ တီချယ်ရယ်… ပွတ်စမ်းပါရှင့်… သမီးစောက်ပတ်ကို ကောင်းကောင်း ဖိပွတ်စမ်းပါ တီချယ်ရဲ့… နို့ကြီးတွေလဲ ဆွဲပါဦး…”

မိမိဝင်ရန် အချိန်အခါ သင့်ပြီဟု စိုးခိုင် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..။ အသာကပ်ကာ ပုန်းနေသော နေရာမှထွက်လိုက်သည်..။ အိုင်ရင်းကလည်း အိပ်ခန်းထဲရှိ အတွဲ အရမ်းဟော့နေပြီမို့ မိမိဝင်သွားပြီး ရောနှောလိုက်ရုံသာ ရှိတော့သည်ဟု နားလည်ကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်ဖို့ပြင်သည်.။ အိပ်ခန်းထဲ လျှောက်လှမ်းဝင်တော့မည် အပြုမှာပင် လူတစ်ယောက်၏ သိုင်းဖက်ခြင်းကို ခံလိုက်ရသည်..။ သူမ၏ ပါးစပ်ပေါ်တွင်လည်း လက်ဝါးကြီးတစ်ခုက ကျကျနန အုပ်ကိုင်ကာ ပိတ်လာသည်..။

ဆရာမလေး အိုင်ရင်းမှာ လန့်ဖြတ်ကာ အော်လိုက်မိသည်..။ သို့သော် ပါးစပ်ပေါ် လက်ဝါးနှင့် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် အုပ်ကိုင်ကာ ပိတ်ထားသည်မို့ သူမ၏ အသံက ကျယ်ကျယ် ထွက်မလာပါ..။ ဝူးဝူးဝါးဝါးနှင် မပီမသ ခပ်တိုးတိုးလောက်သာ မြည်လျှက် လည်ချောင်းထဲမှာပင် ပျောက်ကွယ်သွားသည်..။

“ အော်လားဟစ်လား မလုပ်နဲ့…၊ အကုန် ကွိုင်တက်သွားမယ်… အသာငြိမ်ငြိမ်နေ..၊ ဒါဆို.. အားလုံး အိုကေ ဖြစ်မယ်..”

ခပ်တိုးတိုး နားရွက်နား ကပ်ကာ ပြောလိုက်သံကို ဆရာမလေး အိုင်ရင်း ကြားရသည်.။ မည်သူမည်ဝါ ဟု မသိနိုင်သေးသော်လည်း ကြားရသည့်အသံက ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်၏ အသံဖြစ်နေသည်..။မိန်းမသားနှစ်ယောက် အချစ် ပလူး ကမြင်းကြောထနေကြသည်ကို ယောကျ်ားကြီးတစ်ယောက်က ဖမ်းမိသွားခဲ့ပြီ ဖြစ်ကြောင်းကို အထာပေါက်သည်..။

ထို့ကြောင့် ဆရာမလေး အိုင်ရင်းသည် မအော်တော့ကြောင်း အသိပေးသည့်အနေဖြင့် ခေါင်းကို တဆတ်ဆတ် ငြိမ့်ပြသည်..။ ထိုအခါတွင်မှ သူမပါးစပ်ပေါ်မှ ဖိပိတ်ထားသော လက် ဖယ်သွားသည်..။ ထိုလက်က သူမ၏ ချိုင်းအောက်မှ လျှိုဝင်လာသည်..။ အိုင်ရင်းကလည်း ညာလက်မောင်းကို အသာခွာကာချိုင်းကြားကို အလိုက်သင့် ဟပေးလိုက်မိသည်..။

ထိုသူ နို့ဆွဲတော့မှာကိုလည်း သိသည်..။ ထိုသူ မည်သူလဲဟု သိနိုင်ရန် အနောက်ဖက် ခေါင်းငဲ့ကြည့်သည်..။

“ ကျနော်ပါ… ဆရာမလေးရဲ့၊ ကျနော်တို့ အတူတူ ပျော်ကြတာပေါ့…”

နှစ်ယောက်စလုံးမှာ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးတီးတွေ ဖြစ်နေကြလေရာ စိတ်တွေလည်း ကိုယ်စီထန်ပြင်း နိုးကြွနေကြသည်မို့ လိုးကြဖို့သာ ရှိတော့သည်ဟုသာ ဆိုရပေတော့မည်။

“ လီးကို စောက်ပတ်မှာ ဆွဲတေ့ပေးပါလား..”

စောက်ပတ်ဝတွင် လီးကြီး တေ့ထောက်မိသွားသည်..။ စောက်ရည်ကြည်တွေစိုကာ အိဖြိုးဖောင်းကြွနေသော စောက်ပတ် အထိအတွေ့သည် စိုးခိုင်ကို ကြက်သီးထသွားစေသလို မာတောင် ပူနွေးသော လီးချောင်းကြီး၏ ထိတွေ့မှုကလည်း ဆရာမလေး အိုင်ရင်းကို ရင်ဖိုမောသွားစေသည်..။ နှစ်ယောက်စလုံး အသက်ပြင်းပြင်း ရှူမိသည်..။ တေ့ပေးလိုက်သည်နှင့် စိုးခိုင်က လီးကြီးကို ဖိသွင်းလိုက်သည်..။ အရမ်းထိုးထည့်ပစ်လိုက်ခြင်းတော့ မဟုတ်ပါ..။ သူ့ဒစ်ကြီး စောက်ပတ်ထဲ တစ်၍ ဝင်သွားရုံသာ ချိန်ဆ၍ ဖိချလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။

“ ဗြစ်….ဘု…..ဟင့် အင့်အင့်….”

စောက်ခေါင်းပေါက် ကျဥ်းကျဉ်းလေးထဲ လီးဒစ်မြုပ်ဝင်သွားသံနှင့်အတူ ဆရာမလေး အိုင်ရင်း၏ အသက်ရှူမှားကာ ရေရွတ်မြည်တမ်းသံလေးတို့က ဆက်တိုက်ပင် ပေါ်ထွက်သည်..။

“ ဆရာမ စောက်ပတ်ထဲ လီးဒစ်ဝင်သွားပြီနော်…၊ ဒူးနှစ်ဖက်ပေါ် လက်ထောက်ပြီး အသာကုန်းပေးပါ..၊ ဒါမှ နောက်က လီးအကုန်ဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီး ကောင်းကောင်း ဆောင့်လိုးလို့ ရမှာ…”

“ အရမ်းကြီး ထိုးမသွင်းပါနဲ့ဦး ရှင်…ကြပ်နေတာ…၊ ဖြည်းဖြည်းပဲ သွင်းပါဦး ရှင့်..”

ကုန်းပေးပြီးနောက် ခေါင်းလေးကို နောက်သို့ လှည့်ကာ လှမ်းပြောသည်..။ စိုးခိုင်ကလည်း ခေါင်းငဲ့လာတာ အလိုက်သင့် ဖြစ်သွား၍ ဆရာမလေး၏ နှုတ်ခမ်းကို တစ်ချက် လှမ်းဆွဲစုပ်လိုက်ရာ ပွတ်ကနဲ အသံမြည်သည်..။

“ ဟင့်….ကြည့်ပါလား…တကယ်ပါပဲ…”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆရာမရဲ့..ဟဲဟဲ ဟဲ…”

“ သွားပါ….လူကို နမ်းလား စုပ်လားနဲ့…”

“ အော်…ဆရာမရယ်… စောက်ပတ်ထဲ လီးဒစ်တောင် သွင်းထားပြီပဲ…၊ ပါးစပ်စုပ်တာ နမ်းတာ ဘာဖြစ်လို့လဲ..၊ ခေါင်း နောက်လှည့်ပေးစမ်းပါဦး..”

“ အို…ဟင့်….ဘာလုပ်ဦးမလို့လဲ…”

“ ဆရာမရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းချင်လို့…ပေါ့…”

“ ဟာ….သွား …. မနမ်းနဲ့..”

“ ဆရာမကလဲ ဗျာ… အလိုးတော့ခံနေပြီး အနမ်းကျမှ နှမြောတွန့်တိုနေတယ်…”

“ ဟာ…အဲ့လိုတွေ မပြောနဲ့…”

“ စောက်ပတ်ထဲ လီးထပ်ထိုးသွင်းမယ် နော်…”

ဆရာမလေးက ဘာမှမပြောတော့..။ ခါးညွှတ်ကာ ဖင်ကြီးကို နောက်ကော့ပေးသည်..။ ပါးစပ်က မပြောသော်လည်း လီးသွင်းရန် အလိုက်သင့် နေပေးထားရာ ဆက်ထိုးသွင်းဖို့ ပြောသည်နှင့် မခြားပါ..။ စိုးခိုင်က စုံကိုင်ဆွဲထားသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုလည်း ပို၍ တင်းတင်း ဆွဲညှစ်သည်.။ ဖင်ပြောင်ကြီးကိုမသိမသာ ဝိုက်၍လှုပ်ပေးရာ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေသော လီးဒစ်ကြီးနှင့် စောက်ခေါင်းဝကို ထိုးမွှေလှည့်သလိုဖြစ်လျက် ဆရာမလေး တုန်ခါတွန့်လှုပ်သွားသည်.။

“ ကျွတ်… ကွာ… ကုန်းဆိုလို့ ကုန်းပေးထားပြီပဲဟာ…. လုပ်ပေါ့လို့…”

“ ဆရာမ စောက်ပတ်က အတော်ကျဉ်းတယ်.. လီးဆက်သွင်းလို့ နာရင် တအားမအော်နဲ့ နော်..၊ ဟိုအခန်းထဲက ကြားကုန်ဦးမယ်..”

“ ဟာ…အရမ်းနာမှာလား…”

“ ကောင်းလည်း ကောင်းမှာပါ..၊ ဆရာမလည်း အသိသားနဲ့…”

“ အို….ကျမက ဘာကို သိရမှာလဲ… လို့…”

“ စောက်ပတ်ထဲ လီးထိုးသွင်းတာ အရမ်းခံလို့ကောင်းတယ် ဆိုတာကိုလေ…”

“ ဟွန့်… ကျွတ်… သွားစမ်းပါ…၊ အဲဒါကို ကျမက ဘယ်လိုလုပ်သိရမှာလဲ…”

“ ဆရာမ အရင်က အလိုးခံဖူးတယ် မဟုတ်လား…”

“ ဟာ…. ဘာတွေ လာပြောနေမှန်း မသိဘူး..၊ ကဲ… လုပ်မှာလား မလုပ်ရင်လဲ ဖယ်တော့… တကယ်ပဲ… လူကို စိမ်ပြေနပြေနဲ့ လုပ်နေတာ.. သူ့မယားကျနေတာပဲ..”

“ ဟဲဟဲ…. လိုးမယ်… လိုးမယ်… ကဲ…. သွင်းပြီ…”

အိုင်ရင်း၏ ဘယ်ဖက်ဖင်လုံး တစ်တစ်ကြီးကို အားမနာတမ်း ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖိထိုးသွင်းချလိုက်လေတော့သည်..။

“ ဗြစ်…. ဘုဘု…… ဘွပ်… အားပါးပါး… နာတယ်… ဖြည်းဖြည်း….. ဘုဘု ဘွပ်… ဘွပ်…. အားကျွတ်ကျွတ်…. အမလေးလေး…”

လီးကြီးသည် ဆရာမလေး၏ ကျဉ်းကြပ်သော စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့ တစ်၍တစ်၍ တိုးဝင်သည်..။ အိုင်ရင်းမှာ လီးအစစ်နှင့် မဟုတ်သော်လည်း ရာဘာလီးအတု စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းတာခံဖူးပြီး၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ခရမ်းသီးကဲ့သို့သော ရှည်မျောမျော အရာများကို အသုံးပြုကာ အဖုတ်ကို ထိုးကလိ အာသာဖြေနေသော မိန်းကလေးမို့ စောက်ပတ်က လီးဝင်လမ်းဖြောင့်အောင် အလိုလိုလုပ်ပေးတတ်နေသည်..။ လီးကြီးသည် စောက်ပတ်လေးထဲသို့ အဆုံးပင် ဝင်သွားလေတော့သည်..။

လီးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီးနောက် စိုးခိုင်က ဆွဲထုတ်ပြန်သွင်းနှင့် လိုးပါလေတော့သည်..။ လိုးရင်းလည်းအိပ်ခန်းထဲသို့ လှမ်းကြည့်သည်..။ အိုင်ရင်းကလည်း အလိုးခံရင်း လှမ်းကြည့်မိသည်..။ ပန်းအိဖြူတို့ ဆရာတပည့် နှစ်ယောက်ကတော့ အပြတ်ကို ကဲနေကြသည်..။ အိပ်ခန်းဝတွင် စုံတွဲတစ်တွဲ လိုးနေ ဆော်နေကြသည်ကို လုံးလုံး မသိကြ..။ ကာမယမ်းအိုး ပေါက်ကွဲကာ အပီကို ပွတ်နေကြသည်..။

“ ဖတ်ဖတ်…. ပျစ်ပျစ်….. ဖတ်.. ဖွတ်… ဖု… ဖု… ဖတ်…”

“ အားပါးပါး… ကောင်းလိုက်တာ တီချယ်ရယ်…၊ ပွတ်စမ်းပါရှင့်… အမလေးနော်… သမီးနို့ကိုလည်း ဆွဲဦးလေ…၊ တီချယ်ရဲ့.. အားအား… ကောင်းတယ်… ကောင်းတယ် အမလေး ထိတယ်… အဲလိုမျိုး ဖိဖိပွတ်ပေးစမ်းပါ ရှင့်…”

“ ကော့လေ…ပန်းအိ… ဖင်ကြီး ကော့ကော့ပေး..၊ ဟုတ်ပြီ… တီချယ့်နို့ကြီးတွေကိုလည်း လှမ်းဆွဲလေ…၊ အ… အား….. တအားဆွဲစမ်းပါ… ကလေးရ… မင်းစောက်ပတ်ကို ဖိပွတ်ရတာ.. ကောင်းလိုက်တာကွာ..”

နောက်ဆုံးတွင်တော့ ….

“ ပွတ်… ပွတ်… ဖိပွတ်ပစ်စမ်းပါ… တီချယ်ရဲ့… သမီးလာတော့မယ်… ထွက်တော့မယ်…. တအားပွတ်… တီချယ်ပွတ်ပေးတာ သိပ်မိုက်တာပဲ… အား…. ဟင့်… ဟင့်…. ထွက်ပြီ… အိ…. အီး… ရှီး… အား…. အား…”

ပန်းအိဖြူတစ်ယောက် တီ ဆားတို့ခံရသလို ကော့ပျံလန်ကာ ပြီးသွားသည်..။ စတယ်လာလည်းရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဆိုသလိုပင် ပြီးရသည်..။

“ ဟာ… ဘာလို့ ထုတ်တာလဲ…. လိုးပါရှင့်…. ကျမကို ဆက်လိုးပါ… စောက်ပတ်ထဲ လီး ပြန်သွင်းပါ….”

ပြီးတော့ရန် သိပ်မဝေးတော့ပဲ ကာမဆိပ် အပြည့် တက်လျက် အရမ်းကို နှာထနေလေသော အိုင်ရင်းမှာ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကြီး ဆွဲထုတ်သွားသည့်အတွက် ဆန့်တငံ့ငံ့ကြီး ဖြစ်သွားရသည်မို့ အငမ်းမရပင် အော်ဟစ်ပြောလိုက်မိသည်..။

ကာမအရသာ အပြည့်အဝ ခံစားရပြီးနောက် အနားယူသလို တစ်ယောက်နှင် တစ်ယောက် ဖက်ရင်း မှိန်းနေကြသည့် အိပ်ခန်းထဲမှ မိန်းကလေး နှစ်ယောက်သည် ဆရာမလေး အိုင်ရင်း၏ အာသာငမ်းငမ်းဘရမ္မက်ပြင်းပြင်း ပြောလိုက်သည့် စကားသံများကို အတိုင်းသားပင် ကြားလိုက်ကြသည်..။

ဆရာမလေးစတယ်လာနှင့် ပန်းအိဖြူတို့သည် အသံထွက်လာရာဆီသို့ ပြိုင်တူပင် လှမ်းကြည့်မိကြသည်..။ ထိုအချိန်မှာပင် စိုးခိုင်ကလည်း အိပ်ခန်းဝမှ အခန်းစည်းကို ညာလက်ဖြင့် သိမ်းကာဘေးသို့ တွန်းဖယ်လိုက်သည်..။ အခန်းစည်း ပွင့်သွားသဖြင့် စိုးခိုင်နှင့် ဆရာမလေးအိုင်ရင်းတို့ ဖြစ်နေကြပုံကို အိပ်ခန်းထဲရှိ မိန်းကလေးနှစ်ယောက်က ကောင်းကောင်းကြီးပင် လှမ်းမြင်လိုက်ကြရလေတော့သည်..။

စိုးခိုင်နှင့် ဆရာမလေး အိုင်ရင်းတို့ ဘယ်လိုအခြေအနေဖြစ်ကာ ဘယ်စခန်းဆိုက်ခဲ့ကြသည်ကို ဒက်ကနဲပင် သိသာနိုင်သည်..။ သို့လော သို့လောပင် သံသယပွားစရာ မလို..။ မိန်းကလေးနှစ်ယောက်မှာမထင်မှတ်သော မြင်ကွင်းကြောင့် မျက်လုံးအဝိုင်းသား၊ ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်ကုန်ကြသည်.။

စိုးခိုင်ရောက်လာမည်ကို ပန်းအိဖြူက သိထားသလို အိုင်းရင်းဝင်လာမည်ကိုလည်း စတယ်လာက သိထားသည်..။ သို့သော် အိုင်ရင်းနှင့် စိုးခိုင်တို့ လိုးဖြစ်ကြမည်ကိုတော့ သူတို့ လုံးဝမထင်..။ စိုးခိုင်ကို မြင်ရ၍ စတယ်လာ အံသြသွားရသလို အိုင်ရင်းကို မြင်တွေ့ရ၍ ပန်းအိဖြူလည်း အံ့အားသင့်သွားရသည်..။အိုင်ရင်းနှင့် စိုးခိုင်တို့ လိုးဖြစ်သွားကြပြီ ဖြစ်ကြောင်းကို သိသွားကြတော့ ပန်းအိဖြူရော စတယ်လာပါစိတ်အရမ်းလှုပ်ရှားကုန်ကြသည်..။

ဆရာမလေး အိုင်ရင်းလည်း အံ့သြတုန်လှုပ်သည်.. ။ မိန်းကလေး သုံးယောက်စလုံး ကြက်သေ သေကုန်ကြသည်..။ ဘာလုပ်၍ ဘာပြောရမှန်းကို မသိကြတော့..။ စိုးခိုင်ကတော့ ဘာလုပ်ရမည်ကို သိသည်..။ ငနဲသားသည် ဘာမျှပြောမနေ..။ တုန့်ဆိုင်း နောက်တွန့်နေခြင်းလည်း မရှိ..။ အိပ်ခန်းထဲသို့ ခြေလှမ်းသွက်သွက်နှင့် လျှောက်လှမ်းဝင်သွားသည်..။ အိုင်ရင်းကို လိုးနေရာမှ ဆွဲထုတ်ထားသော လီးကြီးသည် အသကုန် မတ်ထောင်ကာ တငေါ့ငေါ့ လှုပ်ခါရမ်း၍ နေသည်..။

ဆရာမလေး အိုင်ရင်းမှာလည်း အလိုးခံနေရင်းတန်းလန်း ဆွဲထုတ်သွားသည့်အတွက် ဒူနှစ်ဖက်ပေါ် လက်ထောက်ကာ ခပ်ကိုင်းကိုင်း ကုန်လျှက်သား ရှိနေရာမှ အသာမတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်..။အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်ထက်မှ ဆရာမလေး စတယ်လာသည် အားကနဲ အိုးကနဲ ရေရွတ်ကာ ဆွဲမိဆွဲရာ ခေါင်းအုံးတစ်လုံး ဆွဲယူကာ ရင်တွင်ဖိကပ်ပိုက်သည်..။ ယောက်ျားသားကြီးတစ်ယောက်ရှေ့မှောက်တွင် ကိုယ်ဝတ်အကျွတ်ကျွတ် အလွတ်လွတ်ဖြင့် ဗလာကိုယ်လုံးတီး ၊ ဖင်ကြီးအပြောင်သား၊ နို့ကြီးအဖွေးသား၊ စောက်ပတ်ကြီး အပြူးသား ရှိနေရမှုကြောင့် ကမန်းကတန်း လုပ်မိလုပ်ရာ လုပ်လိုက်ခြင်းပါ..။

ပန်းအိဖြူတစ်ယောက်သာ အေးအေးဆေးဆေး ရှိနေသည်..။ စိုးခိုင် ဘယ်လို စခန်းဆက်သွားမည်ကိုကောင်မလေးက ရိပ်မိနေပြီကိုး…။ မူလစီစဉ်ထားသည်ထက်၊ တစ်ယောက်ပိုကာ ဆရာမလေး အိုင်ရင်းပါ အတူပါဝင်လာမည်မို့လည်း ချာတိတ်မလေး ပိုသဘောကျနေလေသည်..။ ခေါင်းအုံးကြီး ရင်တွင် ပိုက်လိုက်သောကြောင့် စတယ်လာ၏ ရင်ဘတ်နှင့် ပေါင်ကြားတို့ကတော့ အကာအကွယ် ဖြစ်သွားရသည်..။

တင်ပါးဆုံ မို့မို့တစ်တစ်ကြီးနှင့် ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ဖြိုးဖြိုးတွေကတော့ အထင်းသား အရှင်းသား ။မျက်နှာချင်းဆိုင်လို ရှိနေသော စိုးခိုင်ကတော့ စတယ်လာ၏ ဖင်ကြီး ပြောင်ဝင်းနေသည်ကို မမြင်နိုင်သေး..။ ပေါင်တန်ကြီးတွေ အဖွေးသား ရှိနေသည်ကိုတော့ မြင်နေရသည်..။ စိုးခိုင်က ကုတင်ရှိရာသို့ တန်းတန်းမတ်မတ်ပင် သွားသည်..။

ဆရာမလေး စတယ်လာသည် မျက်လုံးလေး ကလယ်ကလယ် ဖြင့် စိုးခိုင်ကို ကြောင်ကြည့်နေသည်..။ စိုးခိုင် ကုတင်ပေါ်တက်သည်..။ ပြီးတော့ စတယ်လာကို လူရော ခေါင်းအုံးပါ တစ်ခါတည်း ဆွဲပေ့ဖက်လိုက်သည်..။

စိုးခိုင်သည် ဒီနေရာတွင် ရှိနေသော မိန်းကလေး သုံးယောက်တွင် ပန်းအိဖြူက သူလိုးနေသည့်မိန်းကလေး ၊ ပိုင်ပြီးသား..။ ဆရာမလေး အိုင်ရင်းကလည်း စောစောလေးကပဲ လိုးခဲ့ပြီးသူ..။ ပိုင်နေပြီဟုဆိုနိုင်သည်..။ မပိုင်သေးတာက ဆရာမလေး စတယ်လာသာ ရှိသည်..။

ဒါကြောင့် ဆရာမလေး စတယ်လာကိုလည်း အပိုင်ကိုင်နိုင်ရန် စိုးခိုင်က လက်မြန်ခြေမြန် လုပ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်..။ ဆရာမလေး စတယ်လာ နှာကြီးကြောင်းကိုတော့ အပြတ်ပင် သိပြီးပါပြီ..။ ထကြွနေသော ရမ္မက်ဇောတို့လည်း တငွေ့ငွေ့ ရှိနေသေးသည်ကိုလည်း နားလည်သည်..။ အပိုင်ကိုင်ရဖို့ဘာမှ မခက်..။ ရဲရဲနှင့် ခပ်ကဲကဲ လုပ်ဖို့သာ လိုသည်..။

ပွေ့ထူ၍ ပါလာသော ဆရာမလေးစတယ်လာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆွဲလှည့်၍ မွေ့ရာပေါ် မှောက်လျက်ဖြစ်အောင် တွန်းလှဲချသည်..။

“ အို… အို…. ဟင့်…. ဘာလုပ်မလို့လဲ… ဖယ် ဖယ်…. လက်ကိုလွှတ်ပါ… မလုပ်ပါနဲ့ ရှင်… မလုပ်ပါနဲ့….ဟင့်ဟင့်…”

ဆရာမလေး စတယ်လာမှာ အလန့်တကြား ရေရွတ်ငြင်းဆန်ရင်း စိုးခိုင်တွန်းချသည့်အတိုင်း လဲကျသည်..။ စိုးခိုင် လုပ်လိုက်ပုံကလည်း တကယ့်ကို အခြေအနေကို ကောင်းကောင်း အသုံးချသည့် ပိုင်ကွက်..။ မှောက်ရက်ဖြစ်အောင် တွန်းချလိုက်ရာတွင် ဆရာမလေးမှာ ခေါင်းအုံးကြီး ရင်ခွင်ပိုက်ရက်နှင့် ဝမ်းလျားမှောက် လဲကျသွားလေရာ၊ ရင်ဘတ်နှင့် ဝမ်းဗိုက်အောက်တွင် ခေါင်းအုံးခုထားသလို ဖြစ်သွားသည်..။

ဝမ်းလျားမှောက်ကျသွားသည် ဆိုသော်လည်း တကယ်တော့ ဒူးတုတ်ကာ ဝပ်ပေးသည့် အနေအထားမျိုး ဖြစ်နေသည်..။ ဒီကြားထဲတွင် ဒူးနှစ်ဘက်ကလည်း ခေါင်းအုံးဘေးတွင် ညှပ်ခွသလို ပြုမိပြန်ရာ ဖင်ကြီးပိုထောင်တက်သည်..။ စိုးခိုင်ကလည်း ဆရာမလေး၏ ဖင်ကြီးနောက် အမြန်ဒူးထောက်ကပ်သည်..။ ပြီးတော့ သူ့လီးကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းထည့်လိုက်သည်.။

စတယ်လာက ဖင်ရမ်းပြီး ရုန်းကန်လေရာ စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းထည့်သော လီးကြီးက အပေါက်ချော်သွားသည်.။ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ မဝင်၊ ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်သွားလေသည်..။ စတယ်လာက ဖင်အကော့ စိုးခိုင်က ဖိဆောင့်ထိုးအသွင်း အံကိုက်ဆိုသလို တိုက်ဆိုင်သွားလေရာ လီးဒစ်သာမက တစ်ဝက်မရှိတရှိလောက်ပင် ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်သည်..။

ဖင်ဝနှင့် လီးချောင်းတို့တွင် ပေကျံနေသော ချွဲကျိကျိ စောက်ရည်ကြည်တို့ကြောင့် လီးဝင်ချောသော်လည်း လီးနှင့် လိုးတာမဆိုထား၊ လက်သန်းလေးနှင့်ပင် ထိုးကလိဖူးခြင်း မရှိသည့် စအိုလေးမှာ ကျဉ်းလှပေရာ၊ လီးကြီးသည် ကြပ်သိပ်နေသည်..။ စတယ်လာမှာလည်း ဖင်ဝ ကျိန်းစပ်တစ်ဆို့လျှက် အရမ်းနာသည်..။

“ အား…. နာတယ်… နာလိုက်တာ… မရဘူး….၊ သိပ်နာတာပဲ… သေပါပြီ… အား… အား ”

တစ်ဝက်သာသာလောက် ဝင်နေသည်မို့ ထပ်ထိုးသွင်းသောအခါ လီးသည် နောက်ထပ် သုံးလက်မလောက် တစ်၍ ထပ်ဝင်သွားသည်..။ အပြင်တွင် နှစ်လက်မသာသာလောက်သာ ကျန်ပေတော့သည်..။

“ အား…. အမလေး.. ရက်စက်လှချည်လား…၊ အဲဒါ.. ဖင်ပေါက်ပါရှင့်…၊ ဖင်ထဲ ဝင်နေတယ်.. မလုပ်နဲ့ ပြန်ထုတ်ပါ…၊ နာတယ်… သိပ်နာတယ်… သေလိမ့်မယ်…၊ ပြန်ထုတ်ပါရှင်… အား… အား……”

နာလွန်း၍ စတယ်လာ အော်ဟစ်မိသည်..။ အတင်းလည်း ရုန်းထွက်သည်..။ စိုးခိုင်က အလွတ်မပေး..။မိန်းကလေး၏ ခါးကျင်ကျင်လေးကို လက်နှစ်ဘက်နှင့် စုံကိုင်ကာ အတင်းဖိထိန်းထားသည်..။ ခါးကိုကော့ကာ ဆက်၍ ထိုးသွင်းသည်..။

ဖင်ကွဲလုမတတ်ဖြစ်ရာ ပြင်းပြလှသော နာကျင်မှုကိုလည်း မချိမဆန့် ခံရသော စတယ်လာ ကုန်းအော်တော့သည်..။ ထွန့်ထွန့်လည်း လူးနေသည်..။ ဆရာမလေး စတယ်လာ၏ အော်လိုက်သံသည် စိုးခိုင်၊ ပန်းအိဖြူနှင့် အိုင်ရင်းတို့ကို အံ့သြသွားစေသည်..။

ယခု ဆရာမလေး စတယ်လာ စူးစူးဝါးဝါး အော်လေတော့မှပင် သူတို့သုံးယောက်လုံး ဖင်ထဲ လီးဝင်နေသည်ကို သိကုန်ကြသည်..။ စိုးခိုင်သည် ဆရာမလေး စတယ်လာကို ဖင်ချဖို့တော့ အစီအစဉ်ရှိသည်..။ သို့သော် အစပိုင်းတွင်တော့ မဟုတ်..။ စောက်ပတ်ကို အပီချကာ ယဉ်ပါးရင်းနှီးလာအောင် လုပ်ပြီးမှ ဖင်ကို အပီတွယ်ဖို့ ကြံထားသည်..။

ယခုမူ မထင်မှတ်ပဲ အပေါက်ချော်ကာ သူ့လီးက ဆရာမလေးစတယ်လာ၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ ဝင်သွားခဲ့လေပြီ..။ ဝင်တာကလည်း လီးတစ်ချောင်းလုံး နီးပါးလောက်ပင်..။ စတယ်လာ၏ စောက်ပတ်ကိုသာ လိုးဖို့ဖြစ်သော်လည်း ဒီအခြေအနေသို့ ရောက်တော့မှ စိုးခိုင်အနေဖြင့် ဆရာမလေးစတယ်လာ၏ ဖင်ပေါက်ထဲမှ လီးကြီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်ဖို့ကလည်း မဖြစ်တော့ပါ..။

ထို့ကြောင့် အပေါက်ချော်ကာ မှားထိုးသွင်းလိုက်သည့်တိုင် ဖင်လိုးမှု ပြည့်စုံပီပြင်သွားအောင်တော့ လုပ်မှဖြစ်တော့မည်..။ မဟုတ်ပါက စတယ်လာမှာ ဖင်လိုးခံရမှု အရသာကို မခံစားနိုင်ပဲ၊ နာတာကိုသာသိလျက် ဖင်ခံရမှာ အရမ်းကြောက်ကာသွားနိုင်သည်..။

ထို့ကြောင့် စတယ်လာကို ဖင်ဇိမ်ခံတတ်ကာ ဖင်လိုးခံရမှုကို စွဲစွဲမက်မက် ဖြစ်သွားအောင် လုပ်ရမည်..။ ဒါမှ စတယ်လာကို ရေရှည် ဖင်ဆက်လိုး၍ ရနိုင်သလို သူအလိုးချင်ဆုံးဖြစ်သော ဆရာမလေး အိုင်ရင်းကို ဖင်လိုးရဖို့လည်း အခွင့်အရေးတွေ ချောမောလာမည်..။ စတယ်လာ ဖင်လိုးခံပြီးအရသာအပြတ်တွေ့တာကို အိုင်ရင်းမြင်ကာ ဖင်ခံချင်စိတ်တွေ ပေါ်လာအောင်လည်း လုပ်ပေးရမည်..။

“ ပန်းအိ… ဆရာမလေးရဲ့ စောက်ပတ်ကို အပီယက်ပေးလိုက်..။ သူ ဖင်ကောင်းကောင်း ဇိမ်ခံတတ်အောင် ဦးက လိုးပေးမလို့…”

စိုးခိုင်က ပန်းအိဖြူကို လှမ်းပြောသည်..။

“ ဟာ… အဲဒါ မလုပ်ပါနဲ့တော့ ရှင်… အရမ်းနာနေတယ်…၊ တော်ပါတော့… ပြန်ထုတ်ပါ… ကျမ မခံဘူး.. ဖယ်… ဖယ်ပါ…”

မိမိကို ဖင် အပီလိုးတော့မည်ဟု စိုးခိုင် ပြောလိုက်သော စကားကြောင့် ဆရာမလေးစတယ်လာမှာ ပို၍ကြောက်လန့်ကာ အတင်းပင် ရုန်းထွက်သည်..။ ဒီအချိန်တွင် အလွတ်ပေးလိုက်လို့ မဖြစ်ကြောင်း နားလည်သော စိုးခိုင်က ဆရာမလေး၏ ခါးကို အတင်းပင် ချုပ်ကိုင်ဆွဲထားကာ ခါး ဆတ်ခနဲကော့၍ ဖိထိုးသွင်းချလိုက်ရာ အပြင်တွင် ကျန်နေသေးသော နှစ်လက်မလည်း ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်၍ မြုပ်ဝင်သွားလေတော့သည်..။

“ အောင်မလေးလေး… နာလိုက်တာ… ဖင်ကွဲသွားပြီ ထင်ပါရဲ့…၊ ဖယ်.. ဖယ်လို့ဆို… သေပါပြီ… နာတယ်… နာတယ်….”

“ ဖင်မကွဲနိုင်ပါဘူး ဆရာမလေးရဲ့..၊ ဖင်ထဲ လီးသွင်းတာလောက်နဲ့တော့ ဖင်ကွဲမထွက်ပါဘူး…”

“ အို… မသိဘူး…. အရမ်းနာနေတာ… ပြန်ထုတ်ပါ ရှင်… သနားပါဦး…”

“ လီးသွင်းကာစမို့ နာနေတာပါ… ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရင် ဆရာမလေး အပြတ်ကို အရသာတွေ့လာမှာပါ…”

“ ဟာ.. ဆောင့်ဦးမလို့လား… ရှင်… မလုပ်ပါနဲ့တော့…၊ ဟို… ဟို သွင်းပြီးပြီ မဟုတ်လား..၊ ဒါနဲ့ ကျေနပ်ပါတော့နော်… တောင်းပန်ပါတယ်…. အို… အမေ့… ဟင့်..ဟင့် အားပါးပါး…”

နောက်ဆုံး အသံများမှာ ပန်းအိဖြူက သူမစောက်ပတ်ကို ကုန်း၍ လျှာနှင့် ထိုးယက်ပေးလိုက်မှုကြောင့် ဆရာမလေးစတယ်လာတစ်ယောက် တုန်တခိုက်ခိုက် ဖြစ်လျက် မြည်တမ်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်..။ စိုးခိုင်က လီးကို ဒစ်အရင်းပိုင်းမှ အရစ်ပေါ်လာသည်အထိ ဆွဲထုတ်ကာ အားအနည်းငယ်ထည့်၍ ဆတ်ကနဲ ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်..။

“ အောင်မယ်လေး… နာလိုက်တာ… ကြမ်းလှချည်လား ရှင်… သေပါပြီ…”

အားအနည်းငယ်ပါသော ဆောင့်လိုးလိုက်ချက်ကြောင့် စအိုကျိန်းစပ်ကာ ဖင်ခေါင်းထဲ အောင့်သည်..။ ဖီလင်တက်ကာ မှိန်း၍နေသော ဆရာမလေးလည်း ခေါင်းမော့ခါးကော့၍ ရေရွတ်သည်..။ ညည်းတွားသည်..။ ထိုအချိန်တွင် ပန်းအိဖြူသည် လျှာနှင့် စောက်စေ့ကို ထိုးကလော်၍ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ယက်ပေးသည်.။ လက်ခလယ်နှင့် လက်ညှိုးနှစ်ချောင်းပူးလျက် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် ခပ်သွက်သွက် လုပ်ပေးသည်..။

ဆရာမလေး စတယ်လာအဖို့ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးချောင်းကြီး ခပ်ဆတ်ဆတ် ဆောင့်လိုးချလိုက်၍ နာကျင်မှုဝေဒနာနှင့်အတူ စောက်စေ့ယက်၊ စောက်ပတ်နှိုက် လုပ်ပေးမှုတို့၏ အသည်းအေး ရင်ဖိုဖွယ်ရာ အရသာကို တစ်ပြိုင်တည်း ခံစားရသည်..။

အရသာနှင့် ဝေဒနာတို့ ရောနှောသွားသည်..။ အလွန်ပင် ထူးခြားလှသော နာကျင်မှု ရောပြွန်းသည့် ဖင်လိုးခံမှု ဖီလင်ကို အမျိုးသမီး စတင်ခံစားရသည်..။ ထိုဖီလင်အရသာကြောင့် တင်ပါးကြီးသည် အလိုလိုပင် ကော့၍တက်လာသည်..။ စတယ်လာကိုယ်တိုင်မှာတော့ ဒီလို ဖင်ကော့ပင့်တင်ပေးလိုက်မှုကို မသိလိုက်ပါ..။ စိုးခိုင်ကမူ အမျိုးသမီ ဖင်ဇိမ်ခံတတ်စပြုပြီကို နားလည်သည်..။

ထို့ကြောင့် ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးပင် ဆောင့်လိုးသွင်းထည့်လိုက်သော လီးတန်ကြီးကို ဆွဲထုတ်ပြန်သွင်း နှင့် တစ်ချက်ချင်း ခပ်ဖြည်းဖြည်း ခပ်မှန်မှန် ဆက်၍ဆောင့်သည်..။ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း စတယ်လာ၏ ဖင်ကြီး ကော့ကော့တက်သည်..။

ဖင်ကော့ပေးလိုက်မှုကြောင့် လီးသည် ဖင်ပေါက်ထဲ ပို၍နစ်ဝင်သည်..။ နာလည်း ပိုနာသည်..။ သို့သော် ထူးဆန်းစွာပင် ထိုနာကျင်မှုသည် ဆရာမလေးစတယ်လာအတွက် ထူးခြားသော ကာမအရသာဖြစ်၍လာသည်..။ ဆရာမလေးသည် နာ၍ မအော်တော့..။ ကောင်း၍ မြည်တမ်းမှုများသာ ပါးစပ်မှ ပေါ်ထွက်သည်..။ စိုးခိုင်က အဆောင့် အညှောင့် အသာရပ်သည်..။ လီးကိုလည်း ဖင်ထဲ ဝင်ရုံလောက်သာ ထိုးစိမ်ထားသည်..။

ကိုယ်ကိုအသာကိုင်းချထားကာ ဆရာမလေး၏ နို့ကြီးတွေကို ဆွဲသည်..။ နို့သီးများကို ပွတ်ချေသည်..။ဖင်လိုးခံရမှု အရသာကို တုန်ခိုက်အောင် ခံစားနေရလေပြီဖြစ်သော စတယ်လာမှာ အရမ်းကိုဟော့လို့နေပါပြီ..။ သူမ၏ ဖင်ကို ဆောင့်လိုးပေးနေမှု ရပ်သလိုဖြစ်သွားရာ ဆရာမလေးမှာ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့..။ ဖင်လည် အပြတ်ကို ယားလို့လာပြီကိုး..။

“ အို… ဟင့်ဟင့်…. ဆောင့်လေ လို့…၊ ဘာဖြစ်လို့ ရပ်လိုက်ရတာလဲ..၊ ဆောင့်စမ်းပါရှင့်.. ကျမဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ….”

တဏှာရမ္မက် အလွန်ပြင်းထန်လျက် ကာမအရသာ အရမ်းတွေ့သော မိန်းမတွေ ဖြစ်မြဲအတိုင်း ဆရာမလေး စတယ်လာသည် မရှက်နိုင် မကြောက်နိုင် သိက္ခာတွေ ဘာတွေပင် မထိန်းနိုင်တော့..။ မိမိ၏ တရားဝင်လင်လည်း မဟုတ်၊ ကုန်ကုန်ပြောရလျှင် ရည်းစားလည်း မဟုတ်၊ မြင်ဖူးရုံသာရှိသည့် သူစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်အား မိမိကို ဖင်အပီလိုးပေးရန် အာသာငမ်းငမ်း ရမ္မက်ဇောထန်ထန်နှင့် ထုတ်ပြောလေတော့သည်..။

စတယ်လာကို ဖင်လိုးမှု အဆင်ပြေ ချောမောသွားခဲ့လေပြီမို့ စိုးခိုင်လည်း အတော်ကို သဘောကျသွားသည်..။ ပန်းအိဖြူမှာလည်း ဒီလိုဖြစ်သွားစေရန် ပါဝင်လုပ်ဆောင်ပေးနိုင်သည့်အတွက် အရမ်းကျေနပ်သည်..။ အခြားမိန်းမသား တစ်ယောက်ကို ဒီလိုမျိုး အရှက်အကြောက်ကင်းစွာ အငမ်းမရ ဖြစ်လာသည်အထိ လုပ်ပေးနိုင်မှုသည် ချာတိတ်မလေး၏ ကာမစိတ်ကိုလည်း ဟုန်းဟုန်းထစေသည်..။

ပြီးတော့ ပန်းအိဖြူသည် မိန်းမချင်း အဖုတ်ယက် ကလိပလူးပေးရမှုများတွင်လည်း ဖီလင်တွေ့ အရသာခံတတ်နေပြီမို့ စိတ်ထထနှင့် စတယ်လာ၏ စောက်ပတ်ကို အပီယက်၊ အပီထိုးကလိပစ်လိုက်သည်..။

စိုးခိုင်ကလည်း အားရပါးရပင် ဆရာမလေး စတယ်လာ၏ ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးသည်..။ နို့ကြီးတွေကိုလည်း အားမနာတမ်းပင် ဆွဲညှစ်သည်..။ စတယ်လာအဖို့လည်း ကြမ်းရှရှ ထန်းပြင်းသောအရသာထူးကို မိန်းမူးအောင် ခံစားရလျက် ကြမ်းတမ်းအားပြင်းသော ဖင်ဆောင့်လိုးချက်များကိုအားရပါးရပင် ခံယူနေလေတော့သည်..။

“ ဘွပ်… ဘု ဘု… ဘွပ်… ဖွတ်… အားပါးပါး.. ရှီး… ကောင်းလိုက်တာ… ဆောင့်ပါ… ဆောင့်ပါ ၊ အား… အာ့… အိ….. ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ပေးစမ်းပါ… ဟုတ်ပြီ… အား.. အ.. အား…”

ဆရာမလေးစတယ်လာ၏ ပါးစပ်မှလည်း အသံတွေ မျိုးစုံ ပေါ်ထွက်ပြောဆိုလို့ လာပါပြီ။

“ ဘယ်လိုလဲ.. ဆရာမလေး.. ဖင်လိုးခံရတာ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား.. ဟင်..”

“ ကောင်းတယ် … ကောင်းတယ်.. ကောင်းလို့ ဆောင့်လိုးခိုင်းတာပေါ့… တအားဆောင့်ပေး… ဆောင့် … ဆောင့် ဆောင့်ပေးစမ်းပါရှင်… အား…. အား… အီး…”

“ ဆောင့်လိုးတော့ ဘယ်လိုနေလဲ…”

“ ဘွပ်…. အာ့.. အိ… ကျမဖင်ပေါက်ထဲမှာ အု…. အိုး…. လီးကြီး ပြည့်သိပ်ပြီး .. ဘွပ်.. ဘု… အမေ့…ဟင့်… အရမ်းကို ကောင်းတာပေါ့… ဘွပ်… ဘု ဘု… ဘွပ်..”

“ နို့ကြီးတွေ ဆွဲပြီး ဆောင့်ပေးတာ ကြိုက်လား..”

“ အင်း… ကြိုက်တယ်… ကြိုက်တယ်.. ဆွဲပါရှင့်… ကျမ နို့တွေကို တအားဆွဲစမ်းပါ.. ဆောင့်လည်း တအားဆောင့်… ရှင်သဘောရှိ လုပ်ပါ… အား… ဟုတ်ပြီ… ကောင်း …ကောင်း လိုက်တာ….. အိ… ရီး…. အား….”

အိပ်ခန်းတံခါးဝတွင် ရပ်ကျန်နေခဲ့လေသော ဆရာမလေး အိုင်ရင်းမှာ သူမ၏ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စတယ်လာ ဖင်လိုးခံနေရပုံကို အသည်းတုန် အူတုန် ခမန်းပင် ကြည့်မြင်နေခဲ့ရသည်..။ စစချင်းတော့ ကြောက်သလိုဖြစ်သည်.။ ဖင်ထဲ လီးချောင်းကြီး ထိုးသွင်းမှုဒဏ်ကို မချိမဆန့်ခံနေရသော စတယ်လာကို ကြည့်ရင်း မိမိကိုယ်တိုင် ဖင်ခံနေရသလို စအိုဝ ကျိန်းတိန်းတိန်း ဖြစ်သည်.။

ထို့ပြင် လီးကြီး မိမိစောက်ပတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုးခဲ့စက မိမိလည်း အရမ်းနာခဲ့ရပုံကို ပြန်တွေးမိသည်..။စောက်ပတ်ထဲ သွင်းတာတောင် နာခဲ့ရသော ထိုလီးကြီး ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ အထည့်ခံရသောအခါ မည်မျှလောက် နာမည်ကို စာနာကာ တွေးမိသည်..။

ထိုနည်းတူ စောက်ပတ်ထဲ လီးအဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီးနောက် လိုးဆောင့်ပေးသည့်အခါ မိမိမှာ နာတာတွေမေ့၍ မကြုံဖူးသော ကာမအရသာကို ထပ်ခံစားခဲ့ရသည်ကို ဆက်တွေးမိရာ ဖင်ထဲလီးတစ်ချောင်းလုံး အဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီး ဖင်ကို ဆောင့်လိုးပေးလာလျှင် စတယ်လာ အရသာတွေ့မှာလား ဟုလည်း သိချင်လာသည်..။ ရင် ဒိတ်ဒိတ် ခုန်ရင်း ဆက်ကြည့်နေမိသည်..။

မကြာပါ..၊ စတယ်လာ တစ်ယောက် ဖီလင်တက်ကာ အရမ်းဟော့လာသည်ကို အိုင်ရင်း မြင်တွေ့ရလေတော့သည်..။ အိုင်ရင်းမှာ ယုံပင် မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်နေရသည်..။ သူမ၏ ဖင်ဝမှလည်း ယားသလိုလို ဖြစ်လာသည်.။ စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်း ပွစိပွစိ လှုပ်ရှားလို့လာသည်..။

စတယ်လာတစ်ယောက် ဖင်ခံရသည်သာမက ပန်းအိဖြူ၏ စောက်ပတ်ယက်ပေးမှုကိုပါ အပီခံရလျက် အရမ်းဖြစ်နေပုံကို ကြည့်ရင်း အိုင်ရင်းလည်း ကာမယမ်းအိုး ပေါက်ကွဲသည်..။ စောက်ပတ်ကို လက်နှင့် ကိုင်ပွတ်ထိုးကလိသည်..။ စအိုကိုလည်း လှမ်းနှိုက်မိသည်.။ လက်တို့နှင့် အားမရနိုင်သောအခါ ဆလင်းဘက်အိတ်ထဲမှ ခရမ်းညိုသီး တစ်လုံးကို အမြန်ထုတ်ယူကာ စောက်ပတ်ထဲထိုးသွင်းကလိသည်..။

ဖင်ဝက ပိုယားလာရာ ကျန်ခရမ်းသီးကိုပါ ထုတ်၍ စအိုပေါက်ကို ထိုးကလိသည်..။ စောက်ပတ်နှင့် ဖင်ပေါက်တို့ကို ခရမ်းသီးတစ်လုံးစီ ပြိုင်တူ ထိုးထည့်ကာ အပြတ်ကို အရသာယူသည်..။ အိပ်ခန်းထဲရှိ ဖင်လိုးခန်းကလည်း ကြမ်းသည်ထက် ကြမ်းလာသည်..။ စိုးခိုင်က အပြတ်တွယ်နေသလို ပန်းအိဖြူကလည်း အပီယက်သည်.။ စတယ်လာကလည်း ရက်ရက်ရောရောကို ခံသည်..။ ကြည့်မြင်နေရသော အိုင်ရင်း ပိုဖီလင်တက်သည်.။

ခရမ်းညိုသီးလောက်နှင့် မကျေနပ်နိုင်တော့..။ စိုးခိုင်၏ လီးကြီးကို တမ်းတလာသည်..။ ထိုလီးကြီးနှင့်လိုးတာကို ခံချင်လာသည်..။ ရမ္မက်ထန်ပြင်းလာသော မိန်းမများသည် ဘာကိုမျှ ထောက်ထားစဉ်းစားမှု မရှိတတ်သော ထုံးစံအတိုင်း ဆရာမလေး အိုင်ရင်းတစ်ယောက်လည်း ထိုးကလိနေသော ခရမ်းညိုသီးများကို ဖယ်ထုတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ အမြန်ပင် လျှောက်လှမ်းဝင်သွားလေတော့သည်..။

“ ကိုစိုးခိုင်ရယ်… ကျမကိုလည်း လိုးပေးပါဦး… ကျမ သိပ်ယားနေပြီ… အရမ်း ခံချင်နေပြီ.. လိုးပေးပါနော်…”

အရှက်ကုန်အောင်ပင် နှာထန်နေသော အိုင်ရင်းသည် ကုတင်ဘေးတွင် ရပ်လျက် အလောတကြီးပြောလိုက်သည်..။

“ ဒီမှာ …ငါဖင်လိုးခံနေတယ် ဟဲ့… နင်ဒီလောက် ယားနေရင် ခရမ်းသီးနဲ့ ထိုးလိုက်ပါလား…”

ဖင်လိုးခံရတာ အပြတ် အရသာတွေ့လျက် မိန်းမူးလိမ့်လူးနေသော စတယ်လာက ပြောသည်..။ စတယ်လာမှာ အိုင်ရင်းလက်ထဲတွင် ခရမ်းသီး နှစ်လုံးကိုင်လျက်သား ပါလာသည်ကို တွေ့၍ မဟုတ်..။အိုင်ရင်းတစ်ယောက် ခရမ်းသီးကို လက်ကိုင်သုံးကာ ထိုးကလိ ဖီလင်ယူတတ်ပုံကို အကြောင်းသိနေသောကြောင့် ပက်ကနဲ ပြောချလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။

“ ခရမ်းသီးနဲ့ အယားမပြေပဲ လီးနဲ့ အလိုးခံချင်လို့ပေါ့ .. ဟဲ့… ဒီလီးက ငါ့ကို အရင်လိုးသွားတဲ့လီး..၊ နင်မောင်ပိုင် စီးမထားနဲ့…”

အိုင်ရင်းက ပြန်ပြောသည်..။

“ အလိုးခံချင်ရင် လာ… ဒီဘေးမှာ ကုန်း…”

မိန်းကလေး နှစ်ယောက် လီးကိုလုရင်း စကားများ ရန်ဖြစ်တော့မည့် အခြေအနေ မရောက်ရအောင် စိုးခိုင်က ကြားဝင်ကာ ပြောလိုက်ရသည်..။ အိုင်ရင်းမှာ လိုးရန် အခေါ်ခံလိုက်ရသည်တွင် တုန့်ဆိုင်းမနေတော့..။ လက်တွင်ကိုင်ထားသော ခရမ်းသီးနှစ်လုံးကို ကုတင်စောင်းတွင် ပစ်တင်ကာ ကုတင်ပေါ် အမြန်တက်လေသည်..။ ကုတင်ပေါ်တွင် စိုးခိုင်တို့ သုံးယောက်ရှိနေလေရာ အိုင်ရင်းမှာ စိတ်ရှိသလောက် မြန်မြန် မတက်နိုင်..။ ဖင်လိုးဖင်ခံ လုပ်နေသော စိုးခိုင်တို့ကို ကွင်းရှောင်နေရသည်..။

“ ဖင်လိုးမှာနော်…ရလား..”

“ ရတယ်…ရတယ်….”

“ ဒါဆို..ဖင်ပေါက်မှာ တံတွေး ဆွတ်ပေးထား…”

“ ဟုတ်…..ဟုတ်….”

ကုတင်ပေါ် တက်လာသော အိုင်ရင်းကို စိုးခိုင်က အပိုင်ပြောလိုက်ရာ၊ ဖင်ရော အဖုတ်ရော ယားနေသော အိုင်ရင်းကလည်း တဏှာပြင်းပြင်းနှင့် ပြန်ဖြေ၏..။

“ ကျမ ဖင်ကို ဆက်မလိုးတော့ဘူးလား…..”

ဖင်လိုးခံရတာ ကောင်းနေသော စတယ်လာက ဝင်ပြောသည်..။ လီးက တစ်ချောင်းတည်း ရှိနေပေရာအိုင်ရင်းကို ဖင်လိုးမည်ဆိုပါက သူမ၏ ဖင်ထဲမှ ထိုလီး ထုတ်သွားရမည် မဟုတ်ပါလား..။ စတယ်လာမှာ လီးအထုတ် မခံချင်ပဲ ဖင်ကို ဆက်ပြီး အလိုးခံချင်နေသည်..။

“ သူ့ဖင်နဲ့ ဆရာမဖင် တစ်လှည့်စီ လိုးပေးမှာပေါ့..၊ ပန်းအိရော ခရမ်းသီးတွေ ယူပြီး အားနေတဲ့ အပေါက်တွေထဲ ထိုးထည့် ကလိပေးလိုက်ပါ..၊ ယက်တာ စုပ်တာတွေ လည်း လုပ်လိုက်..”

ဖင်ဆက်လိုးပေးစေလိုနေသော စတယ်လာကို ကျေနပ်အောင်ပြောရင်း စိုးခိုင်သည် ပန်းအိဖြူကိုလည်း ဘေးထွက်မနေရအောင် ဆက်ပြောလိုက်သည်..။

“ ဒီမှာ ဖင်တံတွေး ဆွတ်ထားပြီ… လာလိုးလေ…”

အိုင်ရင်းသည် စတယ်လာ၏ ဘယ်ဘက်တွင် ဒူးတုတ် ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ကာ ကုန်းလျက်ကိုယ့်စအိုဝကိုယ် တံတွေးဆွတ်ပေးပြီးနောက် စိုးခိုင်ကို အငမ်းမရ လှမ်းခေါ်သည်..။

“ ကျမဖင်ကို လေးငါးဆယ်ချက်လောက် တအားဆောင့်ပေးခဲ့စမ်းပါဦး ရှင့်… ပြီးမှ အိုင်ရင်းကို ဖင်သွားချပါ…နော်..”

စတယ်လာကလည်း အငမ်းမရ ပြောသည်..။ မိန်းကလေးများ ထုံးစံ၊ မိမိဖင်ကို ချနေရာမှ အခြားတစ်ယောက်ကို သွား၍ ဖင်ဆော်မှာကို မနာလိုသလို ဖြစ်၍ တမင်ရစ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။

“ ဆရာမလေးကလဲဗျာ… ခဏလေးပါ..၊ အခု ပြန်လာပြီး ပြောင်းလိုးမှာ… ဟုတ်လား…”

စိုးခိုင်ကလည်း မိန်းမတွေ အထာသိသောကြောင့် စတယ်လာ ဆောင့်လိုးခိုင်းသည်ကို လိုးမပေး..၊။ လီးကိုသာ ဖင်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။ သူသည် စတယ်လာထက် အိုင်ရင်းကို ပိုသဘောကျနေသည်မဟုတ်ပါလား..။ စတယ်လာက ဖင်ခေါင်းကို ကျုံ့၍ လီးကို ညှစ်ထားလေသေးသည်..။ သို့သော် ဆွဲထုတ်သည်တွင် လီးက ဖင်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်သည်..။ ဘွတ် ဟု လီးကျွတ်ထွက်သံ မြည်သည်..။

“ စတယ်လာ…. နင် တော်တော် ထနေနော်.. ”

“ အံမယ်.. နင်တော့ မထတဲ့ အတိုင်း.. သူများ အလိုးခံနေတာ ကြားဖြတ်လာခုတ်တယ်.. ”

“ ဘာ ကြားဖြတ်တာလဲ.. ငါ အလိုးခံနေရက်က နင့်ဆီကို သွားတာ… ၊ အခု ငါပြန်ခေါ်ရ…..”

“အားပါးပါး… အီး ..အား.. အစ်ကိုရဲ့ အရမ်းကြီးပဲ…နာလိုက်တာ.. အား..အား…”

စတယ်လာနှင့် အပြန်အလှန် ပြောနေခိုက် စိုးခိုင်က ဖင်ပေါက်ထဲ လီးကြီး တအားဖိဆောင့် လိုးသွင်းလိုက်ရာ တစ်ချက်တည်းနှင့် လီးက အဆုံးဝင်သွားသည့် အတွက် အိုင်ရင်းတစ်ယောက် အရမ်းနာလျက် ထွန့်ထွန့်လူးသွားပြီး အော်ဟစ်မိလေသည်..။ စိုးခိုင်မှာလည်း အိုင်ရင်းဖင်ပေါက်ကို လိုးချင်ဇောအားကြီးကာ စိတ်ထထနှင့် ဖိထိုးချလိုက်ရာ လီးအဆုံးဝင်သွားတော့မှ မိမိ သိပ်များ ကြမ်းလွန်းသွားပြီလားဟု တွေးမိသည်..။

“ ဆရာမရဲ့ ဖင်ကို လိုးချင်စိတ် လောလို့ အရှိန်လွန်ပြီး တစ်ချက်တည်းနဲ့ လီးအဆုံးဝင်အောင် သွင်းလိုက်မိတာပါ..၊ ဆောရီးနော်… ဆရာမ ဆောရီး..”

“ နင်ကလဲ.. ဖင်ထဲ လီးသွင်းတာ ဒီလောက်တော့ နာတာပေါ့ ဟ.. အသံပြဲကြီးနဲ့ ကုန်းအော်ရသလား..”

စတယ်လာက ဝင်ပြောသည်..။

“ နင်မခံရတိုင်း ဝင်ကျယ်မနေနဲ့..၊ ဒီမှာ သေတော့မယ်..၊ ဖင်ကွဲသွားပြီလားတောင် မသိဘူး..၊ အရမ်းနာတော့ အော်မိတာပေါ့..”

“ နင်ဖင်ကွဲမှာ ကြောက်ရင် ဆက်မခံနဲ့…၊ အစ်ကို သူ့ဖင်ထဲက ထုတ်ပြီး ကျမဖင်ကို လာလိုး..”

“ အံမယ်…ဒီလိုတော့ ဘယ်ရမှာလဲ..၊ ဖင်ထဲ လီးအဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီးမှတော့ ဆက်လိုးပေးရမှာပေါ့..၊ ကဲ… အစ်ကို .. ကျမဖင်ကို ကြိုက်သလိုသာ လိုးပေတော့..”

အိုင်ရင်းမှာ လီးဒဏ်ကြောင့် အရမ်းနာနေသော်လည်း စတယ်လာဘက်ကို ပြောင်းသွားမှာစိုး သော မိန်းကလေးပီပီ မလိုလားသောကြောင့် မိမိဖင်ကို စိုးခိုင် စိတ်ကြိုက် လိုးနိုင်ရန် ဝကွက်အပ်လိုက်သည်..။ တင်ပါးဆုံကြီးကိုလည်း ခါးညွှတ်သွားအောင်ပင် ပင့်ပင့်ထောင်ကော့ ပေးလိုက်သည်…။

စိုးခိုင် .. အိုင်ရင်း၏ ကားကားအိအိ ဖင်ဆုံကြီးကို လက်ဝါးနှစ်ဘက်ဖြင့် အားရပါးရ ဆုတ်ကိုင်ညှစ်ကာခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆောင့်လိုးလိုက်သည်..။ အိုင်ရင်း အီးကနဲ အားကနဲ ဖြစ်သည်..။ ထိုအချိန်တွင် ပန်းအိဖြူကလည်း ခရမ်းသီးနှစ်လုံးကို လှမ်းယူလိုက်ကာ ဘယ်အပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ရမလဲ ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေသည်..။ ထို့နောက် ယခုလောလောဆယ် လွတ်နေသော စတယ်လာကို လုပ်ပေးတာ အကောင်းဆုံးဟု ဆုံးဖြတ်ကာ ခရမ်းသီးများကို စတယ်လာ စအိုပေါက်နှင့် စောက်ပတ်ထဲသို့ ပြိုင်တူပင် ထိုးထည့်လိုက်သည်.။

“ အား..ပါး ပါး ပါး….. အီး အူး.. ဟူး… အ.. အား………..”

စတယ်လာမှာ နာလည်းနာ၊ ကောင်းလည်းကောင်း ဖင်ရောစောက်ပတ်ပါ နှစ်ပေါက်လုံး အီစိမ့်လျက် ကော့တက်သွားရလေသည်..။ ထိုအချိန်တွင် စိုးခိုင်ကလည်း အိုင်ရင်း ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆောင့်လိုးသည်..။ အိုင်ရင်းမှာ ဆောင့်၍ နာလှသော်လည်း အရသာလည်း ကောင်းသည့်အပြင် စတယ်လာနှင့် အပြိုင်တုကာ ဖင်ခံနေရသလိုမို့၊ နာကျင်မှုကို အောင်အီး၍ ခံနေလေသည်..။

စိုးခိုင်အဖို့ အိုင်ရင်း၏ ဖင်ကို ဆော်ရသည်မှာ ပိုဖီလင်လာသော်လည်း စတယ်လာနှင့် ပန်းအိဖြူတို့ကိုလည်း ဒီအတိုင်းထား၍ မရကြောင်း နားလည်သည့်အတွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆယ်ချက်လောက် တအားဆောင့်လိုးပြီးနောက် အိုင်ရင်းဖင်ထဲမှ လီးကိုထုတ်သည်..။ ပြီးတော့ စတယ်လာ့ဖက်ကူးကာ ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးကလိနေသော ခရမ်းသီးကို အမြန်ပင် ဆွဲထုတ်ပေးလိုက်သည်..။

“ သူ့စောက်ပတ်ကို လိုးမလို့… ”

စိုးခိုင်က ပြောပြီး စတယ်လာ့ စောက်ပတ်တွင် ထည့်ထားသော ခရမ်းသီးကို ဆွဲဖြုတ်ပစ်သည်..။ ပြီးတော့ လီးတေ့ကာ ထိုးသွင်းသည်..။ စတယ်လာမှာ တော်တော်လေး နာသော်လည်း ကြိတ်၍ ခံသည်..။ တအိအိညည်းသံသာ ထွက်သည်..။

“ ပန်းအိ… ဖင်ထောင်ကုန်းလိုက်..၊ ဆရာမလေး အိုင်ရင်းက ခရမ်းသီး ယူပြီး ပန်းအိ လုပ်ပေးသလိုလုပ်နော်…”

စတယ်လာ၏ စောက်ပတ်ထဲ လီးထိုးသွင်းရင်း စိုးခိုင်က ကျန်မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ကို တစ်ဆက်တည်း ပြောလိုက်သည်..။ ပန်းအိဖြူ ချက်ချင်း ကုန်းသည်..။ အိုင်ရင်းကလည်း ခရမ်းသီးနှစ်ခုကို ယူလိုက်သည်.။

“ ဘယ်လိုလဲ… ဆရာမလေး..၊ ဖင်လိုးခံရတာနဲ့ စောက်ပတ်အလိုးခံရတာ ဘယ်ဟာက ကောင်းလဲ..”

စောက်ပတ်ထဲ လီးအဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီးသော် အသာဆောင့်လိုးရင်း စိုးခိုင်က မေးသည်..။

“ အင့်…ဟင့်ဟင့်… နှစ်ခုလုံး ကောင်းတာပဲ…”

“ ရော့… ပိုကောင်းအောင် ဒါကြီးကို စုပ်လိုက်…”

အိုင်ရင်းက ပြောပြီး စတယ်လာ့ ပါးစပ်ထဲ ခရမ်းသီး တစ်လုံး ထိုးထည့်သည်..။ ကျန်ခရမ်းသီးကိုတော့ မိမိအဖုတ်ထဲ ထိုးကလိသည်..။ စိုးခိုင်သည် စတယ်လာ၏ စောက်ပတ်ကို ဆယ့်ငါးချက်လောက် ဆောင့်လိုးပြီးနောက် ပန်းအိဖြူဘက်သို့ ပြောင်းသည်..။ ထိုသို့အပြောင်းတွင် အိုင်ရင်းသည် ခရမ်းသီးနှစ်ခုကို စတယ်လာ့ လက်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး ပန်းအိဖြူအနားတွင် အမြန်သွားကုန်းသည်..။

စိုးခိုင်သည် ပန်းအိဖြူကို စောက်ပတ်ထဲ လီးထိုးထည့်ကာ ဆယ်ချက်ဆောင့်သည်..။ ပြီးတော့ ဖင်ပေါက်ထဲ ပြောင်းထည့်ကာ ငါးချက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးသည်..။ စတယ်လာက အိုင်ရင်း၏ ဖင်နှင့် စောက်ပတ်ထဲသို့ ခရမ်းသီးနှစ်ခုကို ပြိုင်တူထိုးထည့်မွှေကလိသည်..။

ပန်းအိဖြူကို အလှည့်ပေးပြီးနောက် စိုးခိုင် အိုင်ရင်းဘက် ကူးလာသည်..။ စတယ်လာက ခရမ်းသီးများကို ဖယ်ထုတ်မပေး..။

“ ဟိုမှာ.. ငါ့ကို ပြောင်းချတော့မယ်..။ ခရမ်းသီးတွေ ဖယ်ထုတ်တော့လေဟာ… နင့်ခရမ်းသီးတွေ ထိုးထားတာ ဘယ်လိုလုပ်လိုးမှာလဲ..”

အိုင်ရင်းက ပြောသည်…။

“ ပါးစပ်အားနေတာပဲ… သူ့ပါးစပ်ကို လိုးပေးလိုက်ပါလား..”

စတယ်လာက ပြောရာ၊ စိုးခိုင်သည် အကြိုက်တွေ့ကာ အိုင်ရင်း၏ ပါးစပ်ထဲ လီးထိုးထည့်၍ လိုးပါလေတော့သည်..။

ထိုနေ့က စိုးခိုင်မှာ ဆော်သုံးပွေကို အပြတ်ထိန်းလျက် အပိုင်ကို လိုးပစ်ခဲ့လေတော့သတည်း…။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။