ပေါက်ကောင် (စ/ဆုံး)

ပေါက်ကောင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ကိုအဏ္ဏဝါ

(၂၀၀၀) ခုနှစ်လောက်က ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်က ရွာမှာ (၁၀) တန်းအောင်ထားကာစ လတ်လျား လတ်လျား နေနေသူ တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ တက္ကသိုလ်ကလဲ မတက်ရသေးတော့ အားနေတာပေါ့။ မြို့မှာဆိုရင်တော့ ကျွန်ပျုတာသင်တန်းလိုလို ဘာလိုလို တခုခုတော့ တက်ဖြစ်နေမှာပေါ့။

တနေ့ ရွာက အမျိုးတယောက် အလှူလုပ်တော့ နယ်ဝေးက ဧည့်သည်တွေပါ လာကြသည်ပေါ့။ ထို့အထဲတွင် ကျွန်တော်တို့ရွာသားတွေနဲ့ ဝတ်ပုံစားပုံ ပြင်ဆင်ပုံ တမူထူးခြားနေသော သက်လတ်ပိုင်း လင်မယား တတွဲပါလာသည်။ 

အမေတို့က မိတ်ဆက်ပေးသည်။ အဲဒါ ငါတို့နဲ့ အမျိုးမကင်းဘူးတဲ့။ စပ်ရင် ဦးလေးတော်တယ်တဲ့။ ဦးလေးတော်တယ်ဆိုတဲ့ သူက အသက် (၅၀) လောက်၊ ပိန်ပိန်ပါးပါး ၊ အရပ်မြင့်မြင့်နဲ့ ၊ ဆံစတွေကတော့ နားထင်စပ်မှာ ဖြူစပြုနေပါပြီ။ ကချင်ပုဆိုးနဲ့ လယ်ကတုံးလက်ရှည်၊ အသားရောင် တိုက်ပုံလေးနဲ့ သပ်သပ်ယပ်ယပ်ပါပဲ။

သူ့မိန်းမက အသားလတ်လတ် ခါးသေးသေး တင်ကားကား၊ ရင်သား ထွားထွားနဲ့ မြန်မာဝတ်စုံ ပိတ်သားပျော့ပျော့ကို ကွတ်တိ တိုင်းချုပ်ပြီး ဝတ်ထားတော့ သူ့ကိုယ်လုံး အလှကလဲ အများကြားထဲ ထင်းနေတာပေါ့။ မျက်နှာကလည်း ဝိုင်းဝိုင်း၊ မျက်လုံးမျက်ခုံး ကောင်းကောင်း နှာတံပေါ်ပေါ်၊ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့၊ ဆံပင်ကလဲ ပခုံးထိလောက်ကို အဖျားလေးတွေ ပုံသွင်းကောက်ထားတော့ တောသူတွေထဲ သိသိသာသာ လှနေတာပေါ့။

သူတို့လင်မယားက အိမ်မှာတည်းတာပေါ့။ ရွာက ရွာငယ်ဆိုတော့ ဧည့်သည်တွေ အိမ်ခွဲတည်းကြတာပေါ့။ အမေက ပြောပြတယ်။ ဦးလေးက ငယ်ငယ်ကထဲက အိမ်က ထွက်သွားတာ ကြာပြီ။ နောက်တော့ ထောင်ကျသလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ ခုမှ ပြန်ပေါ်လာတာတဲ့၊ မိန်းမကလဲ ဒါ ဘယ်နှစ်ယောက်မြောက်လဲ မသိဘူးတဲ့။ အဲလောက်ပဲ သိရသည်။

အိမ်မှာတည်းတော့ ဦးလေးမိန်းမဆိုသူနဲ့လဲ ရင်းနှီးသွားတာပေါ့။ နာမည်က မမူယာ တဲ့။ နယ်ဘက်တော့ မှည့်လေ့ရှိတဲ့နာမည် မဟုတ်ပါဘူး။ အလှူအဝင် တရက်လောက်ကနေပြီး အလှူအကြို၊ အလှူနေ့ ရယ်၊ အလှူပြီးတဲ့ အထိ ဦးလေးက တရက်မှာ အိမ်လာမအိပ်ဘူး။ ခဏတဖြုတ်လာပြီး သူ့အပေါင်းအသင်းတွေက လာခေါ်သွားတာနဲ့ ပြန်ကိုပေါ်မလာဘူး။ ပြန်လာတိုင်းလဲ လေးကွက်သိုင်း နင်းလာတာပဲ။ 

ဇာ်ကျိုးပြီး ခြေတံရှည် ကျွန်တော်တို့ အိမ်ပေါ်ကို တက်ကို တက်မနိုင်ပါဘူး။ ရွာရောက်စက ဝတ်လာတဲ့ တိုက်ပုံနဲ့ ပွဲထိုင်ဝတ်စုံကို မမူယာက သိမ်းထားပေးလို့ အလှူရေစက်ချတဲ့ ရက်မှာပဲ အဲဒီဝတ်စုံလေး နဲ့ လူလိုသူလို တွေ့ရတော့တာပဲ။

အတိုချုပ်တော့ မမူယာနဲ့ ကျွန်တော် အရမ်းရင်းနှီးသွားတယ်။ ကျွန်တော့်ကိုလဲ “ မောင်လေး မောင်လေး” နဲ့ ပါးစပ်က မချဘူး။ ရန်ကုန်လိုက်လည်ဖို့ ခေါ်တယ်။ သင်တန်းတခုခု တက်ပေါ့၊ ဆယ်တန်းအောင်ထားရင် အနည်းဆုံး ကွန်ပျူတာသင်တန်းလောက်တော့ တက်ထားသင့်ကြောင်း သူတို့အိမ်မှာတည်းလို့ရကြောင်းပြောတာပေါ့။

သူတို့ပြန်သွားတဲ့အထိ ဦးလေးက ဇာတ်ကျိုးပြီး ပါသွားတာပါပဲ။ နောက်တလလောက်ကြာတော့ အမေနဲ့အဖေကို ရန်ကုန်မှာ သင်တန်းတခုခု သွားတက်ဖို့ပြောတော့ ခွင့်ပြုပါတယ်။ အဖေကတော့ မသွားခင်ပြောပါတယ်။ ရန်ကုန်က မမူယာရဲ့ တော်ကီ မိသွားပြီဆိုတာသိလို့ ရန်ကုန်အနေအထားတွေကို ပြောပြပါတယ်။ 

ရန်ကုန်ဆိုတာ ချမ်းသာသူတွေနဲ့ အခြေခံလူတန်းစား ဘဝတွေရဲ့ ကွာဟမှု ၊ သူတို့ခေတ်က သာကေတ၊မြောက်ဥက္ကလာဘက်ကအကြောင်းတွေ ပြောပြတာပေါ့။ တဲသာသာတွေနဲ့ ကျဉ်းကျဉ်းကြပ်ကြပ်နေရလဲ ရန်ကုန်မှာနေတယ်ပဲ ပြောတာပဲကွ...စသည်စသည်ပေါ့။ လူငယ်တယောက်အနေနဲ့ သွားနေသင့်ကြောင်းလဲ ပြောပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ရန်ကုန်ရောက်တယ်ပေါ့။ မမူယာတို့က ဒလမှာနေတာ၊ ရန်ကုန်ဘက်က တိုက်ကြီးတွေကို လှမ်းမြင်နေရပေမယ့် ဒလဘက် မမူယာတို့ ရပ်ကွက်က တဲသာသာတွေ။ ဦးလေးကလဲ ဆိုက္ကားနင်း၊ နေ့စဉ်ငမူး၊ မမူယာက လည်လည်ဝယ်ဝယ် နဲ့ နေ့ပြန်တိုးလေး ဘာလေးပေးတော့ အသင့်အတင့်ပြေလည်နေတာ။ 

ဒလဆိုတော့ရေက ရှားသေး၊ ရောက်စ ဘက်စက်စကားတွေ စီးပြီး ဘုရားစုံ မမူယာပဲ လိုက်ပို့ပေးတာ။ ရန်ကုန် ဘက်စ်ကားတွေရဲ့ ထုံစံ မမူယာနဲ့ တွဲသွားတွဲလာဆိုတော့ ကျွန်တော့်မှာ ကြည်နူးသလိုလို၊ မမူယာကလဲ ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို ချိတ်ထားပြီး တခါတလေ ပခုံးပေါ် ခေါင်းမီပြီး မျက်လုံး ရွဲကြီးတွေနဲ့ လည်ပင်ခပ်ဟိုက်ဟိုက် ကြားက ရင်သားအိအိထွားထွားကြီးတွေကြောင့် လူပျိုရိုင်းလေး ကျွန်တော်ဟာ စိတ်ရိုင်းတွေဝင်ပြီး ရင်တွေတဒိန်းဒိန်းနဲ့ပေါ့။

ဒါကို မမူယာက ကောင်းကောင်းသိမှာပေါ့။ တပါတ်လောက် အတူတူ လည်ပတ် သွားလာလိုက်တော့ လင်မယားမကျ သမီးရည်းစားမကျ ကးပေါ်က အထိအတွေ့ရော၊ မမူယာရဲ့ ပွတ်သီးပွတ်သပ်နေမှုရောကြောင့်ရော၊ တဲအိမ်သာသာ အိမ်လေးထဲမှာ အတူတူနီးနီးကပ်ကပ်နေရတာရောကြောင့် ရွာကို မေ့သလိုတောင် ဖြစ်သွားတယ်။ 

စိတ်တွေ မရိုးမရွဖြစ်လာရင် ညဘက်ထုတာပေါ့။ ညဘက်ဆို တော်တော်နဲ့ မအိပ်ကြဘူး၊မြို့ထုံးစံပေါ့၊ ဦးလေးက တနေကုန်မူးနေတာလေ၊ အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ ရေမိုးချိုး ထမင်းစားပြီး တန်းအိပ်တာပဲ။ သူဆိုက္ကားနင်းတာက သူ့အရက်ဖိုးတောင် အနိုင်နိုင်၊ စား၊ဝတ်၊နေရေး ဦးဆောင်နေရသူက မမူယာလေ။

အိမ်က တဲသာသာဆိုပေမယ့်၊ တီဗီ၊အောက်စက် ရှိတယ်၊ ရေချိုးတော့လဲ အိမ်လေးရဲ့ တံဆက်မြိတ်အောက်မှာ တိုင်ကီ နှစ်လုံးရေဖြည့်ထားတာ၊ အိပ်ခန်း၊ဧည့်ခန်းလို့ သတ်မှတ်ထားပေမယ့် ကျွန်တော်က အိပ်ချိန်ဆို ဧည့်ခန်းမှာပဲ အိပ်ရတာ။ အိမ်ကျဉ်းလေးထဲမှာ မမူယာရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကို အကုန်မြင်နေရတာပေါ့။ 

ရေစို အလှတွေရော၊ ညအိပ်ခါနီး ညဝတ်ဂါဝန်ပါးပါး အောက်က မမူယာရဲ့ အဖုအထစ်၊ အကွေ့အကောက် ကောက်ကြောင်းအလှတွေကိုရော၊ မနက် အိပ်မှုန်စုံမွှား အိပ်ယာထအလှတွေကိုရော မြင်နေရတော့ ထုလိုက်ရင် လရည်က တဖျောဖျောနဲ့ ပေါ့။ ဂွင်းမင်းသမီးက အိမ်ထဲတင် ရှိနေတာလေ။

ကျွန်တော်က မိန်းမနဲ့ ပက်သက်ရင် ဘာအတွေ့အကြုံမှ ရှိတာမှ မဟုတ်တာ။ မမူယာနဲ့ ထိတွေ့မိတိုင်း အနီးကပ်နေရတိုင်း ရင်တွေတဒုန်းဒုန်း၊ ပေါင်ကြားက လီးက တကုန်းကုန်း ထထလာတယ်။ တလလောက်ကြာတော့ မမူယာရဲ့ မိတ်ဆက်ပေးမှုနဲ့ ရပ်ကွက်ထဲက လူငယ်လေးတွေရဲ့ ရင်းနှီးပြီး သင်တန်းတခု တက်ဖြစ်သွားတော့မှ မမူယာနဲ့ အနေနီးတဲ့ အချိန် နည်းသွားတယ်။ လူလည်း ရန်ကုန်စတိုင်လ်ပေါက်သွားတယ်။

မမူယာက ကျွန်တော့်အဝတ်တွေပါ ယူလျှော်ပေးတက်တယ်။ အားနားလိုက်တာ မပြောနဲ့၊ တခါတခါ ညဘက်ထုပြီး ပုဆိုးထဲပဲ ပန်းထားတာတွေ မမူယာသိမှာပေါ့။ မမူယာက မျက်လုံးရွဲကြီးနဲ့ 

“ဖိုးခွါးနော်..ပုဆိုးတွေ အတော်လျှော်ယူရတယ်..နှပ်တွေ...ခစ်ခစ်..” 

လှပတဲ့မျက်စောင်းနဲ့ ပြောတော့ ရှက်လိုက်တာ မပြောပါနဲ့၊ ဒါကို မမူယာက တကယ့်အရိုင်းလေးဆိုတာ သိပုံရတယ်။ အနားလာတိုးကပ်ပြီး 

“ ခစ်..ခစ်..ရှက်နေလိုက်တာ..ကဲ” 

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ဗိုက်ခေါက်ကို ဆွဲလိမ်ပါရော၊ အဲ့အချိန် ကျွန်တော့် ပေါင်ကြားက လီးက ခပ်ကိုင်းကိုင်းဖြစ်နေတော့ မမမူယာရဲ့ လက်အိအိလေးနဲ့ ထိမိသွားတော့ မမူယာက ပြုံးပြီး “ နည်းတာကြီးလား..” တဲ့။

ကျွန်တော့်မှာ ဘယ်လိုမှ မနေတက်၊ အဲအချိန် ဦးလေးပြန်လာလို့တော်သေး၊ နေရတာ နဲနဲသက်သာသွားတယ်။ ဦးလေးက ညနေစောင်းမူးလာပြီး ပြန်လာတာလေ။ သူက 

“ ဖိုးခွါး..နေရတာ အဆင်ပြေလား... အဆင်မပြေရင် မင်းမမူယာဆီ ပြောကွာ..ဦးလေးကတော့ အေးဆေးပဲ...”

ပြောပြောဆိုဆို ဦးလေးက ရေချိုးပြီး မမူယာထမင်းခူးကျွေးတာစားပြီး အိပ်ယာဝင် တခူးခူးနဲ့ အိပ်တော့တာပဲ။ မမူယာကတော့ တီဗီကို ကျွန်တော့်နားလာကပ်ကြည့်တာပေါ့။ ကြည့်နေရင်း ကျွန်တော့်ခါးကိုတောင် ဖက်ထားသေး၊ ပေါင်ကြားက ဟာကိုင်းတက်လာတာပေါ့။ 

အဲအချိန် မမူယာက မပြောမဆိုနဲ့ ကျွန်တော့်ပါးကို ရွှတ်ကနဲနမ်းပြီး ပေါင်ကြားကဟာကို လာစမ်းပါလေရော။ ကျွန်တော်လဲ မထင်ထားတော့ ပူထူပြီး ပြန်ဖက်ထားမိတယ်။ ဆန့်ကျင်ဘက် ကျား၊မ အထိအတွေ့ပဲ၊ တကိုယ်လုံးနတ်ပူးသလို ဖြစ်သွားတာပေါ့။ 

အဲအချိန်မီးက ဖြတ်ကနဲ ပျက်သွားတော့ မမူယာလက်တဖက်က ကျွန်တော့်ပေါင်ကြားက ပုဆိုးထဲ လက်နှိုက်ကာ လီးကိုလာပြီး ဆုပ်ကိုင်ကာ ထပ်အောက်ဆွဲပြီး ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ဝိုး...ဘာအရသာနဲ့မှ မတူပါဘူး။ ကိုယ့်ဘာသာလက်နဲ့ကိုင်ပြီး ထုလာတာတွေရဲ့ အရသာဟာ အဲ့ချိန် မြောင်းထဲရောက်သွားတာပေါ့။  

အမှောင်ထဲဆိုတော့ နဲနဲ စိတ်ထဲ ရဲတင်းလာတယ်။ သိပ်တော့ မကြောက်တော့ဘူး။ မမူယာက် ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကိုပါ စုတ်ယူပြီး ပေါင်ကြားထဲ လက်ကို မြန်မြန်လေး ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ပြီး ထုပေးတော့ ခဏလေးနဲ့ လရည်တွေ တဖျောဖျောနဲ့ မမူယာလက်ထဲ ထွက်ကုန်ရော။ 

အဲ့အချိန် မမူယာလက်တဖက်က ကျွန်တော့်လက်ကိုယူပြီး သူ့ပေါင်ကြားက သူအဖုတ်ပေါ် အုပ်ကိုင်ခိုင်းတယ်။ စောက်ဖုတ်ဖောင်းအိအိကြီး တခုလုံးရွှဲနေတာပဲ။ စောက်မွှေးတွေကိုလဲ စမ်းမိတာပေါ့။ ကျွန်တော့်လက်ချောင်းလေးတွေကို သူ့စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းထဲ ထည့်ပြီး ထက်အောက်ဆွဲခိုင်းတော့ အလိုက်သင့်လုပ်ပေးလိုက်တော့ မမူယာတယောက် ခါးကြီးကြွပြီး 

ကော့တက်သွားတယ်။ ကျွန့်တော့လက်တခုံးလုံး အရည်တွေ ရွှဲနစ်သွားသလိုခံစားရတယ်။ မမူယာရဲ့ အသက်ရှုသံတွေပြင်းထန်လာပြီး ကျွန်တော့်နားရွက်နားကပ်ကာ 

“ မမကို အထင်သေးသွားပလား..မင်းဦးလေးက မမကို မလုပ်တာကြာပြီ...မမကို နားလည်ပေးနော်...မောင်လေးဟာကြီးကလဲ ချစ်စရာကြီး..မင်းဦးလေးထက် ကြီးလဲကြီး..တုတ်လဲတုတ်...ချစ်တယ်ကွာ...အရိုင်းလေး...ခဏနဲ့ထွက်ကုန်တယ်...”

“ မမ ကျွန်တော် ကြောက်...တယ်..”

“ ဘာမှ မပူနဲ့ ..မမတာဝန်ယူတယ်...မမကအဓိက ...ဒါပဲနော်...မမ သွားအိပ်တော့မယ်...”

မမူယာ အခန်းထဲ ဝင်သွားပြီးတော့မှ ကျွန်တော်လဲ အိပ်ယာပြင်ပြီး အိပ်လိုက်တော့တယ်။ ခုဏက အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်စဉ်းစားရင် လီးက ပြန်တောင်လာပေမယ့် ထုထုတ်ပစ်ရမှာ နှမျောတာနဲ့ လက်နဲ့ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။

..............................................................

ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ ကျွန်တော့်လီးကို တခုခုက လာစုပ်ယူမြိုနေသလို ခံစားနေရတယ်။ တခါတလေ လီးထိပ်တခုလုံး ညှစ်ခံရသလို ခံစားရတော့ လန့်ပြီးနိုးလာတော့ မမူယာက ကျွန်တော့်အပေါ်မှာသူ့တင်ပါးအိအိကြီးတွေနဲ့ နှဲ့နှဲပွတ်နေတာ။ သူ့ကိုယ်မှာ ဘာအဝတ်အစားမှ မရှိတော့။ သတိထားမိတော့ မိုးလင်းနေပြီး မမူယာက ကျွန်တော်နိုးသွားမှန်းလဲ သိရော သူ့ကိုယ်လုံးကို ကိုင်းလိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းပေါ်က် လက်ညှိုးကန့်လန့်ကပ်ရင်း “ ရှုး..တိုးတိုး..” ဆိုတဲ့ သဘောလုပ်ပြတယ်။ 

ကျွန်တော့်လက် နှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး သူမရင်သားအိအိကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ခိုင်းတယ်လေ။ သူမခါးက အလှုပ်မပျက်၊ ကျွန်တော့်လီးချောင်းတလျောက် အရသာထူးနေတာပေါ့၊ မမူယာက တင်ပါးတွေကို တခါတခါလှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း ဒစ်ဖျားအောက်မေးလေးက ထူးခြားတဲ့ အရသာလေးကို ခံစားရတယ်။ (၃) မိနစ်လောက်ကြာတော့ ကျွန်တော်လဲ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ခါးကို ကော့ကော့ပြီး ကော့တင်ပေးတော့ မမူယာကလဲ ကျွန်တော်အကော့မှာ သူက ချိန်ကိုက်ဖိဖိချပေးတယ်။ 

သိပ်မကြာခင်ပဲ ကျွန်တော် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်သွားတော့တယ်။ မမူယာလဲ ကျွန်တော့်ကျောအောက်ဖက် သူမလက်တွေ ထိုးသွင်းပြီး တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားပြီး သူမစောက်ဖုတ်ကို ပွစိပွစီ လုပ်ပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော့်မှာ ခုအရွယ်ထိ တခါမှ မခံစားဘူးသေးတဲ့ လူတွေလိုးကြတဲ့ အရသာထူးကို ခံစားလိုက်ရတော့တယ်။ 

ကျွန်တော့်ကိုဖက်ထားတဲ့ မမူယာလက်တွေဟာ ခဏနေတော့ အားလျော့သွားပြီး ကျွန်တော့်ဘေးကို ပြိုကျသွားတယ်။ အဲ့အချိန်မှ စောက်ဖုတ်ထဲက လီးက ပြလွတ်ဆို စောက်ရည်တွေလရည်တွေရော ရောပြီး ကျွတ်ထွက်သွားတယ်။ မမူယာလဲ ကျွန်တော့်ကိုပြန်ခွဖက်ပြီး

 “ အရိုင်းလေး...မြန်နေတယ်...မမတောင် မနည်းအမှီလိုက်ပြီးရတယ်...နောက်ဆို ...ထိန်းတက်အောင် မမသင်ပေးမယ်...”

ပြောလဲပြော တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းတယ်။

 “ အရိုင်းလေး..အသန့်လေး..မင်းဦးလေးဆို နံ့စော်လို့ ...အရက်နံ့က..ကွမ်းစားဆေးနံ့ရော..ကဲ..ကွာ..ပြွတ်..” 

“ မမူယာ.. ဦးလေးရော...”

“ ဟော..ခုမှများ...သတိရ..အချိန်လဲ ကြည့်ဦး (၉) နာရီ ထိုးနေပြီ...”

ဧည့်ခန်းက နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့မှ (၉) နာရီခွဲနေပြီ။ ဦးလေး ဆိုက္ကားထွက်သွားရောပေါ့။ 

“ မမ ကျွန်တော် ..ရှုးသွားပေါက်ဦးမယ်...” 

ပြောပြီး ထထိုင်လိုက်တော့မှ မမူယာရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှရော ပေါင်ကြားက အမွှေးပါးပါးအောက်က စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ကြည့်မိတော့ မမူယာက ကပြာကယာ သူ့ချွတ်ထားတဲ့ ဂါဝန်နဲ့ ပေါင်ကြားကို ဖုံးလိုက်တယ်။

မျက်နှာလေးကို သူ့လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ပြီး

“ ကြည့်နဲ့...ရူး သွားပေါက်လေ..ရှက်စရာကြီး...”

မိန်းမတွေများနော် သူတို့ထန်နေတုန်း တက်ခုန်၊တက်လိုးပေမယ့် ပြီးသွားရင် ရှက်တက်ကြတာပဲ။ တခါလိုးဖူးသွားပြီး အရသာသိသွားတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ သေးပေါက်ပြီး ပြန်လာတော့ ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ မမူယာပေါင်ကြားက ဂါဝန်ကို ယူလွှင့်ပစ်ပြီး သူမ ခြေကျင်းဝတ်က ရင်ဘက်ထိ တွန်းတင်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပြဲအာပြီး စောက်စိကြီးပါ ပြူးထွက်လာတယ်။

စောက်ဖုတ်မွှေးတွေက ဖင်ဝထိ ပေါက်နေတယ်။ စောက်ရည်တွေက ရွှဲလို့ စောက်မွှေးတွေနဲ့ ကပ်နေတယ်။ အတွင်းသားတွေက ပန်းရောင်သန်းနေတုန်းပဲ။ ကျွန်တော့်လီးလဲ ချက်ချင်း တောင်လာပြီး စောက်ဖုတ်ပေါ် တေ့ကာဖိလိုက်တော့ မမူယာက

 “ အား..ရှီး..အစိကို လာထိတယ်...အရိုင်းလေး..အပေါက်လဲ တည့်အောင်...မလုပ်ဘူး..”

နောက်တော့ မမူယာက သူ့ခြေထောက်နှစ်ဖက်က ကျွန်တော့်ခါးကို လာချိတ်ပြီး သူ့လက်နဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို လာစမ်းကာ တချက်နှစ်ချက် ထုပေးပြီး..ဒစ်ဖူးကို ကစားပေးရင်း သူ့အဖုတ်ဝမှာတေ့ပေးကာ

“ သန်လိုက်တာ..သံချောင်းလိုပဲ...ဒစ်ကြီးကကားကားကြီး...ဟင့်...ကဲ..ဖိလိုက်တော့...”

ပြောလဲပြော သူတင်ပါးလဲ အကြွ ကျွန်တော်ကလဲ အဖိနဲ့ ဇွကနဲ ..တဝက်လောက် စီးစီးလေး ဝင်သွားတယ်။ နောက်တော့ ပြန်ဆွဲထုတ် ပြန်ဖိထည့်၊ ဆောင့်လိုက် ဖိချလိုက်၊ သူက ပြန်ကော့ပေးလိုက်၊ အောက်ကနေ့ လီးကို ညှစ်ပေးလိုက် နဲ့ ပထမအကြိမ်ထက် ပိုကြာကြာလေး လုပ်နိုင်သွားတယ်။ 

(၄) မိနစ်လောက်ကြာတော့ မမူယာက မြန်မြန်ဆောင့်ဖို့ပြောလာတော့ သူမခါးကိုကိုင်ပြီး ဆွဲကာဆွဲကာမြန်မြန်လိုးပေးလိုက်တော့မှ သူ့ခြေထောက်တွေက ကျွန်တော့်ခါးကို တင်းကြပ်စွာ ညှပ်ထားရင်း စောက်ဖုတ်ထဲကလဲ လီးကို ပွစိပွစိလုပ်ကာ ခါးကို ညှစ်ထားတဲ့ ခြေထောက်အားတွေပျော့ကျသွားတော့ ကျွန်တော်လဲ လရည်တွေ တဖျောဖျော ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။

မမူယာလဲ အတော်မောဟိုက်သွားပုံပဲ၊ ကျွန်တော်က လူငယ်ဆိုတော့ သိပ်မမောပါဘူး။ သူမအပေါ် ကိုယ်ကိုကိုင်းလိုက်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းကာဖက်ပြီး အနားယူလိုက်ကြတော့တယ်။ နောက်တော့မှ သူ့ယောင်္ကျားက မလုပ်နိုင်တော့ကြောင်း၊ အသောက်များပြီး ပန်သေချင်သလိုတောင် ဖြစ်နေကြောင်း၊ ကျွန်တော့်လီးကို ကြိုက်သွားကြောင်း၊ သူ့ကို အထင်မသေးဖို့အကြောင်း နားလည်ပေးဖို့အကြောင်း၊ လိမ္မာပါးနပ်ရင် အမြဲလိုးလို့ရမှာဖြစ်ကြောင်းတွေ ပြောဖြစ်ကြတယ်။ 

အဲဒီနေ့က ကျွန်တော်လဲ သင်တန်းမသွားတော့ပဲ နေ့လည် ဦးလေး ထမင်းပြန်မစားခင် မီးဖိုထဲ ချက်နေတဲ့ မမူကို နောက်ကနေ တချီ၊ထပ်လုပ်သေးတယ်။ ညနေဘက်လဲ တချီ ထပ်လုပ်ကြသေးတယ်။

နောက်ရက်တွေကျတော့ မနက်တိုင်း မမူယာက ကျွန်တော့်အိပ်ယာထဲ ရောက်လာတက်တာပါပဲ။ နေ့လည်ဘက်အိမ်မှာ အတူတူအောကားကြည့်ပြီး နေရာစုံ အပေါက်စုံအောင် လိုးဖြစ်ကြတော့တယ်။ တခါတလေ ရပ်ကွက်ထဲ နာရေးရှိလို့ဦးလေးက နာရေးအိမ် ပိုကာသွားဆွဲရင်း (၇)ရက် (၇)လီ သွားအိပ်တက်တော့ မမူယာနဲ့ ဦးလေးအခန်းထဲ တညလုံးပဲ အိပ်ကြတာပေါ့။ 

တအိမ်ထဲ အတူနေရင်း မမူယာနဲ့ လင်မယားလို လစ်တိုင်းလိုးကြတာပဲ။ သူ့ဆီက မိန်းကလေးအကြောင်း၊ အချစ်အကြောင်း၊ အတွေ့အကြုံမရှိရင် မိန်းကလေးတွေ က လှည့်စားမှာဖြစ်ကြောင်း၊ ခုလို လိုးဖူးထားရင် မိန်းကလေးတွေနဲ့ တွေ့ရင် ရင်ခုန်သံ မမြန်နိုင်တောကြောင်း၊ မိန်းကလေးတွေ ချစ်သူရည်းစားကောင်မလေးက ကိုယ့်ကိုချည်လို့မရကြောင်း၊ အချစ်သင်ခန်းစာတွေ တပုံတပင် ပို့ချပေးပါတော့တယ်။

အတွေ့အကြုံမရှိရင် အသည်းကွဲပြီး ဘဝပါပျက်တက်ကြောင်းတွေပါ ပြောပြတယ်။ မိန်းကလေးတယောက်စွဲအောင် ဘယ်လိုလိုးရမယ်၊ဘယ်လိုနူးရမယ်၊ဘယ်လို သုတ်ထိန်းရမယ်ဆိုတာတွေပါ သင်ပေးလေ့ကျင့်ပေးတယ်။ ခုဆို (၆၉) စတိုင်နဲ့ မှုတ်ပေး၊စုပ်ပေးတာတွေပါ လုပ်နေပြီ။ အောကားထဲကလို ဖင်လိုးစမ်းကြည့်ချင်တယ်ပြောတော့ မမူယာလဲ အတွေ့အကြုံမရှိသေးကြောင်း သူလဲ စမ်းကြည့်ချင်ကြောင်း ပြောတော့ စမ်းဖြစ်ကြတယ်။ စစချင်း မမူယာနာလို့ ပါးစပ်ပိတ်ကာအော်ပြီး နေတာမကြည့်ရက်လို့ လီးတဝက်လောက်ပဲ လိုးပြီး ပြီးလိုက်ရတယ်။

နောက်တော့မှ သူမကွေးကွေးလေးနေတုန်း နောက်ကနေလိုးတော့မှ အဆုံးထိဝင်ပြီး ခံနိုင်သွားတယ်။ ခုတော့ မမူယာလဲ ဖင်ခံရတာ အရသာတွေ့နေပြီ..၊ ဘယ်ပုံစံနဲ့ လိုးလိုး ထည့်ခါစလောက်ပဲ မျက်နှာတချက်တွန့်သွားပြီး ဒစ်မြုပ်ပြီးတာနဲ့ ဇိမ်ကျကျခံတက်နေပြီ။

နှစ်လလောက်ကြာတော့ ကျွန်တော့်ကို ပြောတယ်။ သူ့မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီဖြစ်ကြောင်း၊ ပါးလေးကိုတယုတယနမ်းရင်း ပြောလာတယ်။ သူမလိုချင်နေတဲ့ ရင်သွေးလေး ရပြီဖြစ်လို့ပျော်ကြောင်း ပြောလာတော့ ကျွန်တော့်ရင်ထဲ ဝေဒနာတရပ်ခံစားလိုက်ရတယ်။ ဒါ င့ါကလေးပေါ့၊ ဒါပေမယ့် ...။

နောက်တော့ မမူယာကိုယ်ဝန်ရင့်လာတော့ ကျွန်တော်လဲ ရွာပြန်တော့တယ်။ ပြန်ခါနီး သူက ကျွန်တော့်ကို နမ်းရင်း.. 

“ ကျေးဇူးပဲ..ပေါက်ကောင်လေး..” တဲ့။

“ မင်းဦးလေးလဲ ပျော်နေတယ်...သူလူဖြစ်အောင် လုပ်နိုင်ပြီ..တဲ့..ခစ်ခစ်..”

.......................................................................

နောက်တော့ မမူယာ သမီးလေးမွေးတယ်လို့ကြားတယ်။ ကျွန်တော်လဲ သူတို့အိမ်မရောက်ဖြစ်တော့ဘူး၊ ကျောင်းတဖက်နဲ့ဆိုတော့ အဆက်ပြတ်သွားတယ္။ ခုတော့ အိမ်ထောင်ကျနေပါပြီ၊ မမူယာဆီက အချစ်သင်္ခန်းစာတွေကြောင့် မောင်နှမ နှစ်ဝမ်းကွဲနဲ့ ပြန်ညားတာ။ ညီမ ညီမနဲ့ ကျောင်းစာ ပြပေးရင်း လိုးဖြစ်သွားကြတာ၊ မင်္ဂလာဆောင်တော့ နန်းကြည် ဆီမှာ ကိုယ်ဝန် (၃) လတောင် ရနေပြီ။ ဗိုက်ကြီးမှာ စိုးလို့ ရက်ရှောင်လိုးလိုက်၊ ဖင်လိုးလိုက် လုပ်နေတဲ့ကြားက ဗိုက်ပေါ်လာတာ ဆိုတော့ လူကြီးတွေလဲ အမြန်စီစဉ်လိုက်ရတာ။

အခု လုပ်ငန်းခွင်ထဲရောက်နေပြီ။ သမီးလေးတောင် (၂) နှစ်ပြည့်တော့မယ်။ ဒီတော့မှ မမူယာရဲ့ သမီး ၊ ကျွန်တော့်သမီးလေး ကို သတိရမိပြီး မမူယာဆီ အလုပ်ပိတ်ရက် တစ်ရက် သွားလည်ဖြစ်တယ်။ 

အတော်ပြန်ရှာယူရတယ်။ အိမ်က တထပ်တိုက်ပုလေးဖြစ်နေပြီ။ ပြေပြေလည်လည်ပါပဲ။ ဦးလေးက လေဖြတ်နေပြီ၊ အိပ်ယာထဲ မလဲယုံတမယ်ပဲ။ ကိုယ်တဖက်တော့ မသန်တော့ပါဘူး။ ကျွန်တော့်သမီးလေး မပေါက်က ကျွန်တော့်ကို မြင်မြင်ချင်း ခင်တွယ်ပြီး ..ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်က မဆင်းတော့ဘူး။ 

နာမည်ကလဲ ပေါက်ပေါက်တဲ့၊ ကျောင်းနေနာမည်က တူးတူးမာ တဲ့။  မမူယာက ကျွန်တော့်ကို ရီဝေတဲ့အကြည့် အပြုံးတွေနဲ့ကြည့်ပြီး မျက်စိမှိတ်ပြတယ်။ ခုထိ လှနေတုန်း၊

ပြန်ခါနီး ဖုန်းနံပါတ်တွေ အပြန်အလှန်ပေးကြပြီး မကြာမကြာဆက်ဖို့ ပြောဖြစ်ကြတယ်။ သမီးလေးကို မမူယာက “ ဦးဦးကို အာဘွားပေးလိုက်ဦးလေ..” .ပြောတော့ ကျွန်တော့်ပါးတွေကို တရှုံ့ရှုံံ့နမ်းနေတယ်။ မမူယာက ဖုန်းနဲ့ ဓါတ်ပုံရိုက်ထားပြီး ရယ်နေတယ်။

သူ့အိမ်က အပြန် လမ်းမှာပဲ မမူယာဆီက ဖုန်းဝင်လာပြီး...

“ ပေါက်ကောင်လေးနော်...သမီးကို ပစ်မထားနဲ့..မကြာမကြာ လာလည်..မမကို မေ့သွားပလား... မမက သမီးလေးကို ဖက်အိပ်တိုင်း ... မောင့်ကို သတိရနေတာ..အာဘွား..နော်..”

ကဲ ဒီနောက်ပိုင်း ကျွန်တော် မမူယာဆီ ပြန်သွားဖြစ်မလား၊ သမီးလေး ပေါက်ပေါက် ဆီသွားပြီး အလွမ်းဖြေနေမလား....။

ပြီးပါပြီ။

...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................