Friday, May 15, 2020

ချစ်ရပါသော ဟန်နီ (စ/ဆုံး)

ချစ်ရပါသော ဟန်နီ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အခန်း ( ၁ )

အိမ်ခေါင်မိုးပေါ် မိုးပေါက်ကျသံတွေက အတော်ကလေးပြင်းထန်နေသည်။ တဖျောက်ဖျောက် မည်ရုံသာမကဘဲ တဒုန်းဒုန်းတအုန်းအုန်းနှင့် နားစည်ပင်ကွဲထွက်မတတ် ဆူညံလွန်း လှပေသည်။ သွပ်မိုးသုံးထပ်တိုက်အဆောက်အဦ၏ အပေါ်ဆုံးထပ်ဖြစ်၍လည်း ဤမျှလောက်အထိ ဆူညံလွန်းနေခြင်းဖြစ်မည်။ မိုးသံလေသံကြားမှာ သူမ အာခေါင်ခြစ်မျှစူးစူးဝါးဝါးဟစ်အော်နေသံကို ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ ကြားနိုင်လိမ့်မည် မထင်ပါချေ။

ဟန်နီတစ်ယောက် သူမအိပ်ခန်းအတွင်းရှိ ကြမ်းပြင်ထက်မှာ လေးဘက်ထောက် မှောက်ခုံရက် ကုန်းမှောက်အိပ်ကာဖြင့် အမှောင်တကာ့အမှောင်ထဲမှာ အသိပ်သည်းအနက်ရှိုင်းဆုံးဖြစ်သော ရာဂအမှောင်ကမ်ဘာထဲကို လုံးလုံးလျားလျားကြီး ကျရောက်နစ်မွန်းမိလျက်ရှိပေသည်။

သူမနှင့်အတူ ရှိနေသူက သူမနှင့်အရင်းနှီးဆုံးလည်းဖြစ် အနေနီးစပ်ရာကနေ သူမအနေနှင့် အတူနေချစ်သူ အဖော်မွန်ကောင်းအဖြစ် အားလုံးထဲကမှ သီးသန့်ထုတ်နှုတ်ရွေးချယ်ခဲ့သူလည်း ဖြစ်ပေသည်။ သူမတို့ အဖြစ်က သဒ္ဓါလွန်၍ တဏှာနယ်ကျွံမိကြသည့်အဖြစ်မျိုးလို့သာ ဆိုရချေတာ့မည်။

သူ့နာမည်က ရမ်ဘို (ခေါ်) ဘို။ မြန်မာအမည် ရန်ကြီးအောင် လို့ခေါ်သည်။ ကျားကျားလျားလျားနှင့် အရွယ်ရောက်ပြီး သူမအပေါ်အကြင်နာတရားကြီးမားလှစွာဖြင့် ဘယ်သောအခါမှ ငြိုငြင်ခြင်းအလျဉ်းမရှိဘဲ အနားကနေ တစ်ဖဝါးမခွာ သူမသွားလေရာနောက်ကို တကောက်ကောက် လိုက်ပါနေတတ်သူလည်း ဖြစ်ပေသည်။

ရမ်ဘိုက ကိုယ်ခန္ဓာအလုံးအထည်ကြီးသလို လိင်အင်္ဂါလည်းကြီးသူဖြစ်သည်။ တစ်ဆုပ်တစ်ကိုင်စာ အားပါးတရ ရှိလွန်းလှပေသည်။ သူနှင့်ဆက်ဆံချိန်တိုင်း ဟန်နီတစ်ယောက် ထမင်းမေ့ဟင်းမေ့ အရူးအမူးဖြစ်ရသည်။ အထူးသဖြင့် လင်ယောက်ျားဖြစ်သူ အလုပ်သွားတိုင်း ဒါမှမဟုတ် ညအိပ်ညနေအိမ်ပြန်မလာဘဲ အထက်မြန်မာပြည် တစ်နံတစ်လျားကို လုပ်ငန်းကိစ္စနှင့် ခရီးရက်ရှည်ထွက်ခွာသွားတိုင်း သူမအနေနှင့် တစ်ယောက်တည်း အထီးကျန်ချိန်များအတွက် ရမ်ဘိုနှင့်သာ အကောင်းဆုံးအဖော်ပြုခဲ့ရပေသည်။ ဘယ်သူဘယ်ဝါ ဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးတစ်ယောက် မှလည်း သူမနှင့်ရမ်ဘို့ကို သံသယဝင်ကာ ရိုးစွပ်နိုင်ခြင်းမရှိခဲ့ကြပါ။ ပိပိရိရိ သိပ်သည်းကျစ်လျစ်လှစွာပင် သိုသိုဝှက်ဝှက် နေထိုင်လာနိုင်ခဲ့ကြသည်။

ရမ်ဘို့ လိင်အင်္ဂါ တစ်နည်း သူ့လီးကြီးက တော်တော်ကို ကြီးသည်။ အရှည်အားဖြင့် ခုနစ်လက်မ ရှစ်လက်မ နီးနီးခန့် အဖျားချွန်ပြီး လီးအရင်းနားလောက်မှာ ဒစ်ကြီးတစ်လုံးက တုတ်ထွားထွားနှင့် အိမ်ကြက်ဥတစ်လုံး ပမာဏမျှရှိနေကာ သူ့ဒုတ်ကြီးကအရင်းနားကိုရောက်မှ ကပ်၍ အနည်ငယ်သိမ်ဆင်းသွားသဖြင့် သာမန်လူတွေလို မဟုတ်ဘဲ ထူးထူးခြားခြား ရှားရှားပါးပါး တွေ့မြင်ရခဲသည့် လီးအမျိုးအစားပဲဖြစ်ပေသည်။

သူနှင့်ဆက်ဆံပြီဟေ့ ဆိုလျှင် ကိစ္စမပြီးခင်ဘယ်တော့မှ ကြိုတင်မှုတ်ပေးလို့မရ။ မှုတ်ပေးခွင် ့မသာပါ။ ရမ်ဘိုက အမှုတ်မခံဘဲ သူမလက်နှင့် တောင်မတ်ထကြွလာအောင် ဂွင်းထုပေးရုံသာတတ်နိုင်ပါသည်။ များသောအားဖြင့် ရမ်ဘိုအား အချက်ပြလိုက်သည်နှင့်ပင် သူကပဲစတင်၍ ဟန်နီ ဖြဲကားပေးထားသော သူမစောက်ပတ်ကို စောက်ရည်တရွှဲရွှဲ အရည်တွေ တတောက်တောက် ယိုစီးကျ ရလောက်အောင် အသည်းအသန် လျှာနှင့် ယက်ကာယက်ကာ မိနစ်ပေါင်းအတော်ကြာကြာ သူကချည်း စိမ်ပြေနပြေ ဆွနှူး၍ မှုတ်ပေးတတ်သူလည်း ဖြစ်ပါပေသည်။

ဟန်နီအနေနှင့်လုပ်ငန်းမစခင်မှာပင် အမြဲလိုလို နှစ်ချီလောက်ပြီး ပြီးသွားရတတ်သည်။ သူနှင့်အတူ နှစ်ပါးသွားပြီး ကာမကိစ္စပြီးစီးသည့်အခါတွင်မူ ယောက်ျားနှင့်အိပ်စက်ရသည်နှင့်လားလားမျှမတူဘဲ လူတစ်ကိုယ်လုံး တုပ်တုပ်မျှပင်မလှုပ်နိုင်အောင် ကာမခရီးဆုံးပန်းတိုင်ဆီသို့ အကြိမ်ကြိမ်အလီလီ ရောက်ရှိသွားရကာ အချိန်အတန်ကြာသည်အထိ ဖီလင်တသိမ့်သိမ့်တငြိမ့်ငြိမ့်ခံစားနေရတတ်ပါသည်။

ဒီအရသာကို ဘယ်မိန်းမက မကြိုက်မနှစ်သက်ဘဲ နေချိမ့်မည်နည်း။ ဒါကြောင့်ပင် အိမ်ထောင်သက်ရလာပြီဖြစ်သော လင်သားဖြစ်သူကို တမ်းတရမည့်အစား သူမအချစ်တော်ကြီး ဖြစ်သော ရမ်ဘိုကိုသာ ပထမနေရာကနေ ဦးစားပေးပြီး လိင်မှုဆိုင်ရာလိုအင်ဆန္ဒဟူသမျှကို သူ့လက်ထဲသို့ ဝကွက်အပ်နှံထားမိခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပေတော့သည်။

ရမ်ဘိုခေါ် ရန်ကြီးအောင်က အမှန်အားဖြင့် လူသားစင်စစ်တစ်ယောက်တော့မဟုတ်ပါချေ။ အယ်လ်ဇေးရှင်း (Alsatian @ GSD _ German Shepherd ) (ဝါ) ဂျာမန်သိုးထိန်းခွေးအနွယ်ဝင် အလှမွေး အလိမ်မာအိမ်ခွေးကြီး တစ်ကောင်သာ ဖြစ်ပါသည်။ ( အယ်လ်ဇေးရှင်း ဟူသော အခေါ်အဝေါ်နှင့်ပတ်သက်၍ အင်္ဂလိပ်_ဂျာမန် စစ်ပွဲ၏ နောက်ဆက်တွဲပယောဂကြောင့် အင်္ဂလိပ်တို့မှ ဂျာမန်တို့အား မုန်းတီးစက်ဆုပ်လွန်း လှသဖြင့် သူတို့ဘာသာစကား ဂျာမန်သိုးထိန်းခွေး ဟူသော ဝေါဟာရအစား ယခုလို အယ်လ်ဇေးရှင်း ဟူသော အင်္ဂလိပ်စကားရပ်ဖြင့် ပြောင်းလဲခေါ်ဝေါ်သုံးစွဲခဲ့ခြင်းဖြစ်ကြောင်း စာအုပ်တစ်အုပ်မှာ ဖတ်ရှုလေ့လာမှတ်သားခဲ့ ဖူးပါသည်။ ဤကားစကားချပ်။)

ဟန်နီအပျိုဘဝ အိမ်မှာနေစဉ်ကတည်းကပင် ခွေးတစ်ကောင်မဟုတ်တစ်ကောင် အပျင်းပြေမွေးမြူလေ့ရှိခဲ့သူ ဖြစ်သည်။ သူမအသက် ၁၂ နှစ်သမီးအရွယ်လောက်မှာ မွေးနေ့လက်ဆောင်အဖြစ် ခွေးသမင်အမျိုးအစား ခွေးတစ်ကောင်ရခဲ့သည်။ မှတ်မှတ်ရရ ဟန်နီငြိမ်းအတွက်ဆိုပြီး သူမနာမည်ပါသော ကမ္ပည်းစာတန်းလေးတစ်ခု ခွေးလည်တိုင်မှာ ချိတ်ဆွဲပေးထားသည်။ 

သူမမိခင် ဒေါ်ချိုချိုငြိမ်းကိုယ်တိုင်လည်း ခွေးချစ်သူတစ်ယောက် ဖြစ်ပေသည်။ အမေရော သမီးပါ ခွေးမွေးရခြင်းကို ဝါသနာထုံကြသည်။ သူမဖခင်ဦးကိုကိုကြီးကလည်း သူတို့သားအမိအကြိုက်မို့ ဘာမျှဝင်ရောက်ပြောဆိုခြင်းမရှိချေ။

အမေတစ်ကောင် သမီးတစ်ကောင် … ။

ကွန်ပျူတာဂိမ်းဆော့လိုက် အိမ်သားတွေနှင့်ရှော့ပင်ထွက်ရင်း ဟိုဟိုဒီဒီသွားလာလည်ပတ်လိုက် အိမ်ပြန်ရောက် တဲ့အခါ ခွေးနှစ်ကောင်နှင့်တစ်နေကုန်နပမ်းလုံးပြီး ချော့မြှူ၍ဆော့လိုက်နှင့် ပျော်ပျော်ပါးပါး ဘဝအချိန်ကို ကုန်လွန်လာစေခဲ့ပါသည်။

ကျောင်းပြီးလို့ ဘွဲ့ရတော့ သူတို့နှင့်တန်းတူရည်တူ အထက်တန်းစားအမျိုးအနွယ်တွေထဲက ရှမ်းစော်ဘွား အဆက်ဟုဆိုသော ခွန်မျိုးသိုက်ဆိုသူနှင့်သူမကို နှစ်ဖက်မိဘများက သဘောတူညီမျှ လက်ဆက်ပေး ခဲ့ကြသည်။ သူတို့အိမ်ထောင်သက်တမ်းတစ်လျှောက် တစ်ခါဖူးမျှ ရန်မဖြစ်ဖူးခဲ့ကြသလို အမွေစားအမွေခံ ဖြစ်သော သားသမီးအရင်းအချာ တစ်ယောက်တစ်လေမှလည်း ရရှိခဲ့ကြခြင်းမရှိပါချေ။

လင်နှင့်မယား ဇနီးမောင်နှံနှစ်ယောက်ရယ် အိမ်ဖော် ထမင်းချက် ဒရိုင်ဘာ မာလီ အစရှိသည့် အခြွေအရံ အပြည့်အစုံနှင့် ဘဝကိုအေးအေးလူလူ နေထိုင်ဖြတ်သန်းရင်း သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် (အသက် ၃၈ နှစ်) ဆိုသည့် ကာလအပိုင်းအခြား တစ်ခုသို့တိုင် တဖြည်းဖြည်း ချင်းနင်းရောက်ရှိလို့ လာခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။

လင်ယောက်ျားက အိပ်စ်ပို့အင်ပို့ ကုမ္ပဏီတွေဘာတွေထောင်ပြီး လုပ်ငန်းမှန်သမျှကိုသူကိုယ်တိုင်စီမံခန့်ခွဲ၍ ကြပ်မတ်လုပ်ကိုင်သူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ရှမ်းပြည်နယ်ဖက်မှာလည်း သူအမွေရထားခဲ့သော တောင်ပေါ်လက်ဖက်ခြံတွေ ဧကများစွာ ကျန်ရှိနေသေးသည်။ အလုပ်သမားများကိုလည်း သူကပင် ဦးဆောင်ညွှန်ကြား၍ တစ်စုံတစ်ရာ လစ်ဟင်းမှုမရှိရလေအောင် အချိန်ပြည့် စီမံကွပ်ကဲ၍ နိုင်နိုင်နင်းနင်း အုပ်ချုပ် ပေးနေရပါသည်။ 

သူ့မှာ အားလပ်ချိန်ရယ်လို့မရှိ။ အချိန်ရှိသရွေ့ အလုပ်နှင့်သာ အချိန်ကုန်ပြီး အလုပ်နှင့်သာ အပန်းဖြေသူတစ်ယောက် ဖြစ်ပေသည်။ အိမ်ကမယားအတွက်လည်း အနေအထိုင်ရိုးရှင်းပြီး တည်ငြိမ်အေးဆေးကာ စိတ်ချလက်ချရှိရသူမို့ သူ့အနေနှင့် ဘာအပူအပင်တစ်ခုမှ ထားစရာမလိုအပ်ပါချေ။

ဇနီးမောင်နှံနှစ်ယောက် ကိုယ့်နည်းကိုယ့်ဟန်နှင့်ကိုယ် ကျေနပ်ပျော်မွေ့နေလျက် ရှိကြပေသည်။

ဒီနေ့လည်း မိုးလေးအေးအေးနှင့်မို့ အိမ်မှ ထမင်းချက်ဒေါ်ညွန့်လင်မယား ( သူမယောက်ျားက အိမ်မှာ ကားမောင်းသည့် ကားဒရိုင်ဘာကိုစိန်လှသောင်း ဆိုသူပဲ ဖြစ်သည်။) ကို စောစီးစွာအနားယူခိုင်းလိုက်ပြီး အောက်ထပ်မှာ အိမ်ဖော်မိစူးကို တံခါးပိတ်ခိုင်းလိုက်ရာက အပေါ်ထပ်သို့တက်၍ အိပ်ခန်းထဲဝင်ရောက်ပြီး သူမအချစ်တော် ရမ်ဘိုနှင့် အပီအပြင်စခန်းသွားနေကြပါသည်။

ရမ်ဘိုကိုပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်၍ သူ့လီးဒစ်ကိုဆွပေးလိုက်ရာ မကြာမီ သူ့လဒစ်ထိပ်နီကြီးပြူးထွက်လာသည်။ သူမညအိပ်ဝတ်စုံကို ပေါင်လယ်ကနေ ဗိုက်သားပြင်အပေါ်ထိ လှန်တင်ပစ်လိုက်ပြီး ရမ်ဘိုလည်ပတ်ကြိုးအား ဆွဲ၍ ပေါင်ကြားထဲသွင်းပေးလိုက်ရာ ကြီးမားရှည်လျား၍ ကြမ်းတမ်းလှသောသူ့လျှာကြီးအား ပါးစပ်ထဲကနေ တန်းလန်းကြီးထုတ်ပြီး သူမ၏ အတွင်းခံပင်တီဝတ်မထားသည့် အမွေးအမြင်အဖုတ်လိုက် ဘုတ်သိုက်ကြီး ဖြစ်နေကာ ဖောင်းကြွမို့မောက်လျက်ရှိသော လင်ဖြစ်သူတစ်ယောက်တည်းသာ သီးသန့်လိုးနေကျဖြစ်သည့် သူမ၏ အင်္ဂါဇပ် ခေါ်စောက်ပတ်မျက်နှာပြင်ကျယ်ကြီးတစ်ဝိုက်အား သူ့လျှာကြီးအပြားလိုက်လုပ်၍ မြိန်ရည်ယှက်ရည်ပင် ယက်ပေးလျက်ရှိချေပြီ။

သူမ၏စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်နှင့် အစိထိပ်ဖူးချွန်တက်တက်ကလေးကိုရော စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲကိုပါ ရမ်ဘိုက သူ့လျှာတစ်ခုလုံး ဝေ့ဝိုက်လှည့်ပတ်၍ မွှေနှောက်ကာယက်ပေးလိုက်ရာ သူမစောက်ရည်များ ဒလဟောပင် စီးယိုထွက်ကျလာလေသည်။ ရမ်ဘိုက စောက်ရည်အနံ့ရလို့ပဲလာတော့မသိ။ခုနကထက် ပိုမို၍ ဝီရိယစိုက်ထုတ်ကာ သူ့သခင်မဖြစ်သူ၏စောက်ပတ်ကို အားပါးတရ ထပ်မံ ယက်ပေး နေပြန်သည်။

သူ့သခင်မဖြစ်သူ၏အရည်တွေ ပြောင်စင်အောင်ယက်ပေးလေ စောက်ရည်များက အလျှံပယ်ကြီးပင် ပိုမိုစိမ့်ယိုကျဆင်းလာလေ ဖြစ်သည်ကို ရမ်ဘိုအနေဖြင့် ရိပ်စားမိခြင်းအလျဉ်းမရှိပါချေ။ သူ့အသိဉာဏ် ဘယ်လောက်ရှိရှိ သာမန်အိမ်မွေးခွေးတစ်ကောင်အနေနှင့် လူသားလောက်တော့ အသိဉာဏ်ရှိနိုင်မှာတော့ မဟုတ်ချေ။

မိနစ်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက် ဖီလင်ယူပြီး စည်းစိမ်ခံစားနေရာမှ ဟန်နီက ရမ်ဘိုအနားကပ်ကာ လေသံတိုးတိုးလေးဖြင့် …

"ရမ်ဘို လုပ်တော့ လုပ်တော့ ငါကုန်းပေးမယ် နင်အနောက်ကနေ လိုး …ဖင်တော့ မလိုးနဲ့နော် ကြားလား စောက်ပတ်ကိုလိုး … ခုနက နင်ယက်ပေးတဲ့စောက်ပတ်ကိုပြောတာ …သိလား ဟင်းဟင်း ဟင်း"

ရမ်ဘိုကတော့ တဟဲဟဲနှင့်ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ မာန်ဖီ၍နေဘိသည့်အလားပင် … ။

ဟန်နီ သူမကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်တွေ အားလုံးချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ဘရာစီယာပင်ဝတ်မထား၍ သူမဂါဝန် တစ်ထည်လုံး ချွတ်ပုံချလိုက်သည်နှင့်ပင် အစွမ်းကုန်ဖွံ့ထွားစွင့်ကား၍ ကြွားကြွားဝင့်ဝင့်ရှိလှသော သူမရင်သားဖင်သားကြီးများက အဝတ်မဲ့နေသော သူမခန္ဓာကိုယ်အောက်မှာ ပင်ကိုယ်သဘာဝ အနေအထားအတိုင်း အလှတရားအစုစုက အဖုံးအကွယ်မဲ့စွာ ပေါ်ထွက်လာရချေပြီ။

ဟန်နီဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်။

သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို အနောက်ကနေ ရမ်ဘို နမ်းလိုက်ရှုံ့လိုက်လုပ်နေရာက လေ့ကျင့်ထားပြီး ယဉ်ပါးနေပြီဖြစ်သော ခွေးလိမ္မာကြီးဖြစ်သည့်အတိုင်း ရုတ်တရက် သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်အနောက်ကနေ သူမကျောပြင်ပေါ်ကို သူ့လက်ကြီးနှစ်ဖက်စုံတင်ပြီး အောက်ကနေ ပြူတစ်ထွက်ကာ တစ်စထက်တစ်စ အလျားရှည်ဆန့် ထွက်လာသည့် သူ့လဒစ်နီရဲရဲကြီးအား တွင်းဝင်ပေါက်ကို ရှာဖွေနေသည့် ပါးပျဉ်း တထောင်ထောင်နှင့် တောကြီးမြွေဟောက် တစ်ကောင်အလား လဒစ်ထိပ်ကို ဟိုထိုးဒီထိုးလုပ်ပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်ကို ရှာဖွေစမ်းသပ်၍ နေရာကျပြီ ဆိုပြီး သူ့လဒစ်ထိပ်ကို သူမစောက်ပတ်အဝကနေ ကပ်ဖိဆောင့်သွင်းဆောင့်လိုက်လေတော့၏။

ရမ်ဘို၏လီးကြီးက ပစ်မှတ်နှင့်တည့်တည့် သူအမြဲလိုးနေကျပုံစံအတိုင်း ဟန်နီ၏ဟဟပြဲပြဲလေးဖြစ်နေသော စောက်ပတ်အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲသို့ တစ်ကြပ်စီးပိုင်လှစွာဖြင့် စွပ်ဗြွတ် ဆိုပြီး တည့်တည့်မတ်မတ် ထိုးဆောင့်တိုးဝင်သွားကာ လီးတစ်ဝက်လောက်အထိ ရောက်ရှိသွားသည်။

ထိုအခိုက်အတန့် … ထိုအချိန်ကလေးအတွင်းမှာပင် …

တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ဆိုသလို အပြင်ဖက်မှာ ညနေကတည်းက တစိမ့်စိမ့်တဖွဲဖွဲလုပ်ကာ ရွာချနေခဲ့သောမိုးက  မိုးသီးမိုးပေါက်များက တဖောက်ဖောက်တဖျောက်ဖျောက်နှင့် အသည်းအသန် ကြွေကျလာခဲ့လျက် မိုးရောလေပါ သည်းထန်စွာ ရွာသွန်းချလျက်ရှိနေချေပြီ။

ဝေါကနဲ ရွာချလိုက်သော မိုးသံအောက်မှာ ဟန်နီ၏ အီး …အား …ကနဲ မချိမဆန့် ရင်ခေါင်းကွဲမတတ် ဟစ်အာ်လိုက်သံက မိုးသံနှင့်အတူ ရောထွေးဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့ရကာ ည၏အမှောင်ကမ်ဘာထဲဝယ် တမုဟုတ်ချင်း လွင့်ပျောက်ပျက်ပြယ် သွားခဲ့ရလေတော့၏။

.......................................................................................................................................................

အခန်း (၂ )

သူမ၏ကုန်းထားသော ဖင်သားအနောက်ကနေ ရမ်ဘို၏အဆက်မပြတ်လိုးဆောင့်မှုက တဘောက်ဘောက် တဇွပ်ဇွပ်နှင့် စည်းချက်ကျကျ ထိထိမိမိ ပိုင်စိုးပိုင်နင်းရှိလွန်းလှပြီး လူတစ်ယောက် လိုးတာထက်ကို ဆယ်ဆလောက် ပိုကြမ်းပိုသွက် ပိုမိုပြင်းထန်ကာ အရသာရှိလွန်းလှသည် ဆိုသည့်အချက်ကိုတော့ သူမကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် လက်မခံချင်လို့လည်း မရနိုင်တော့ပါပြီ။

ဟန်နီ ဒီအချက်ကို အစကတည်းက သိရှိသဘောပေါက်ခဲ့ပြီးသားပင်။

ဟန်နီအပျိုဖော်ဝင်စဘဝမှာ အမေလုပ်သူကိုယ်တိုင် ခွေးနှင့်လိုးနေသည့်အဖြစ်ကို လက်ပူးလက်ကြပ် ပက်ပင်းတွေ့မိခဲ့ပြီး ဖြစ်၏။ ဟန်နီ့မာမီ ချိုချိုငြိမ်းလည်း လင်မရှိချိန်မှာ ခွေးဇာတ်ခင်းခဲ့သည့် မိန်းမတစ်ယောက်ပင် ဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်း အမေနှင့်သူ့ခွေးကြီး လုပ်ကြတာကို ဟန်နီအကြိမ်ကြိမ် ခိုးချောင်းရင်း ရမ္မက်အာသာကို ကိုယ့်ဖာသာ စောက်ပတ်ပွတ်သပ်နှိုက်ဆွ၍ ကောင်းကောင်းကြီး ဖြေဖျောက်တတ်လာခဲ့ရပါသည်။

သူမချောင်းကြည့်တာကို အမေသိသွားတော့ ဟန်နီ့ကို ဘယ်သူ့ကိုမှ လျှောက်မပြောဖို့ အမေကိုယ်တိုင် နှုတ်ပိတ်ခဲ့၏။ ဟန်နီလိုအပ်တာအကုန်ဝယ်ပေးသည်။ ရည်းစားထားဖို့လည်း သူမဒက်ဒီ မသိအောင် သူကိုယ်တိုင် တိတ်တိတ်ကြိတ်ပြီး ခွင့်ပြုပေးခဲ့ပါသည်။ အမေ့ခွင့်ပြုချက်ရ၍ ရည်းစားသနာထားမိပေမယ့် ဟန်နီ့စိတ်အာရုံထဲဝယ် မိခင်ဖြစ်သူနှင့်ခွေးကြီး လိုးတာကြည့်ရတာလောက်ကို စိတ်လှုပ်ရှားမှုတစ်စုံတစ်ရာ မပေးနိုင်ခဲ့ပါချေ။

ကျောင်းက ရည်းစားတစ်ယောက်နှစ်ယောက်နှင့် ဟန်နီအချစ်နယ်ကျွံမိခဲ့သည်။ ထိုအချိန်က သူမအသက် ၂၀ ပင် မပြည့်တတ်သေး။ အသက် ၁၈ နှစ်ဝန်းကျင်လောက်သာ ရှိပေဦးမည်။ အမေက သူမကိုမေးတော့ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် ရှင်းပြကာ အလုံးစုံဖွင့်ပြောပြလိုက်သည်။ အမေက ဆင်ခြင်ပြီးနေဖို့ ပြောပြီး မိန်းကလေးတစ်ယောက် အနေနှင့်ဗိုက်မကြီးအောင် ဘယ်လိုနေရထိုင်ရမည် ဆောင်ရရှောင်ရမည်ဆိုပြီး ဆောင်ရန်ရှောင်ရန်တွေကိုပါ အသေအချာ တိုးတိုးတိတ်တိတ်ကြိတ်၍ သင်ပေးခဲ့သည်။

ဟန်နီ့မျက်နှာလေးက ရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက်ဖြစ်နေပြီး ရမ်ဘို၏လိုးဆောင့်ချက်အတို်င်း သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို အနောက်ဖက်ကို ကော့ကာကော့ကာ ပေးနေမိရာက နှုတ်မှနေ၍လည်း အင်းကနဲအင့်ကနဲ ညည်းသံရှည်ကြီးများ ထွက်ပေါ်၍နေမိလေသည်။

"အား အ အိ အင့် … ရမ်ဘို … လိုး လိုးစမ်း မြန်မြန်လိုး … ရမ်ဘိုရေ …  ငါ ပြီး ပြီးချင်လာပြီ အား အမေ့ အမယ်လေ့လေး ကောင်းလိုက်တာနော် မြန်လိုက် သွက်လိုက်တဲ့လီးကြီး … ငါ့သားကြီး လိုးးး လိုးးးး …အ အ အသေ လိုးးး ပစ်လိုက်စမ်း … ဟင့်ဟင့်  …အား အ အ အားးးးးးး … "

နောက်ဆုံး …

"အာာားးး …… " ဟူသောအသံက ရမ်ဘိုတစ်ယောက် အဲ ရမ်ဘိုတစ်ကောင် နောက်ဆုံးပိတ်ဆိုပြီး အသားကုန် ဖင်ကိုဆန့်ငင်ဆန့်ငင်လုပ်ကာ ဇယ်ဆက်သကဲ့သို့ အချက်ငါးဆယ်ခြောက်ဆယ် မနားစတမ်း အားသွန်လိုးပြီး သူ့လဒစ်မှလရည်တွေကို တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထုတ်လိုက်ရာက လီးတစ်ချောင်းလုံး အရှိန်အဟုန်ပြင်းပြင်းနှင့် စက်သေနတ်ပစ်သလို တရစပ်ကြီး ဖိကာဖိကာ လိုးဆောင့်ချမှုကြောင့် စောက်ရည်များ အလျှံပယ်ရွှဲနစ်ပြီး ချောကျိကျိကလေးဖြစ်ကာနေသော စောက်ဖုတ်အဝင်လမ်းကြောင်းကလေးထဲသို့ ရမ်ဘိုလီးတစ်ချောင်းလုံး လီးအရင်းနားရှိ လဒစ်ဘုလုံးပါမကျန် အထဲကို ဗြွတ်ဇွပ်ကနဲဆောင့်တိုးဝင်ရောက်သွားကာ နာကျင်မှုဝေဒနာကြောင့် ဟန်နီတစ်ယောက် လန့်ဖျပ်ဟစ်အော်လိုက်မိရာမှ ထွက်ပေါ်လာခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

ရမ်ဘိုလည်း သူ့ဇာတိပြသည့်အနေနှင့် ခွေးများမိတ်လိုက်လျှင် လုပ်နေကျပုံစံအတိုင်း သူ့လီးတန်းလန်းနှင့်ပင် သခင်မဖြစ်သူကိုတစ်ပေါင်ကျော်လှည့်ရင်း ဖင်ချင်းဆက် ယှက်လိမ်ကာ ဖီးလ်ယူနေတာကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

ဟန်နီ ဒီသောက်ကျင့်ကို လုံးလုံးမကြိုက်သော်လည်း ကိုယ်တိုင်က ဖီလင်အပြတ်တက်နေချိန်ဖြစ်၍ ဘယ်လိုမှ ဟန့်တားပြောဆိုနိုင်စွမ်း မရှိပါချေ။

ခွေးလဒစ်ကြီး သူမစောက်ပတ်ထဲ အပြည့်အသိပ် ထည့်စိမ်ပေးထားတာကိုပင် မျက်လုံးကလေးများ မှေးစင်း၍ အရသာခံ ဇိမ်ယူနေမိရင်း သူမလက်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြားထဲတိုးဝင်၍ စောက်ပတ်ထိပ်ရှိ အစိကလေးကို လက်နှင့်အဆက်မပြတ်ဖျစ်ချေပွတ်သပ်ပေးနေမိလေတော့၏။

စောက်ရည်ထွက်ရင်းကပင် နောက်တစ်ကြိမ် ပြီးသွားရပြန်သည်။ ဟန်နီ ရမ်ဘို၏လီးကို သူမလက်နှင့် ခက်ခက်ခဲခဲ ဆွဲချွတ်ထုတ်ပစ်လိုက်ရသည်။ ပြီးမှ သူမခန္ဓာကိုယ်အရှေ့ပိုင်း တစ်ခုလုံးကို ရမ်ဘို့လီးကြီးရှိရာဆီ ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်၍ လီးကို ပါးစပ်နှင့်မရွံမရှာပင် ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲစုပ်၍နေလေတော့သည်။

ရမ်ဘိုကလည်း အမြီးတနံ့နံ့လုပ်ပြီး သူမ၏ဖင်ပိုင်းကိုသာမဲ၍ လျှာနှင့်လိုက်လံယက်သပ်ပေးနေပြန်သည်။ ဟန်နီ သူမဖင်ကို ရန်ဘို့မျက်နှာအရှေ့တည့်တည့်ကို မသိမသာလှည့်ပေးလိုက်ရာ ရန်ဘို၏လျှာက သူမဖင်သားအိအိ နှစ်ဖက် အကြားထဲကိုရော သူမစောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်း ရှိရာဆီကိုပါ ကျကျနန သွားရောက်ယက်မိသွား လေသည်။ နှစ်ဦးနှစ်ဖက်ကောင်းနေကြပြီး အတွေ့အရသာကို ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ဖီလင်ယူ၍ ခံစားနေမိကြသည်။ ရမ်ဘိုကလည်း သူ့လီးအစုပ်ခံနေရ၍ လီးကိုကော့ကာကော့ကာဖြင့် သူမပါးစပ်ကို ညှောင့်လိုးလာပါသည်။

တစ်ဖက်ကလည်း သူ့လျှာအပြားလိုက် ယက်သပ်ဆွပေးမှုက ဟန်နီ၏စောက်ဖုတ်တစ်ဝိုက် အကွဲကြောင်း ကလေးကိုရော စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများနှင့်တကွ စောက်စိတစ်ခုလုံးကိုပါ နေရာလပ်မကျန် သွားရောက် ထိခိုက်မိနေပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် သူမ၏အစာဟောင်းစွန့်ရာ စအိုလမ်းကြောင်းကိုပင် ထိုး၍တစ်မျိုး ယက်သပ်နှူးဆွ၍တစ်ဖုံ တန်းတန်းမတ်မတ် လျှာနှင့်ကလိလိုက် ယက်လိုက်လုပ်ပေးနေရာ ဟန်နီစိတ်တွေ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်ရှာတော့ဘဲ ဏှာအပြတ်ထကာ ဖင်တကြွကြွဖြစ်လာရလေသည်။

သူမစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်တွေလည်း အဆက်မပြတ်ယိုစီးကျလာပြန်ပါသည်။

"ဒီတစ်ခါ နင့်အလှည့် မဟုတ်ဘူးနော် ငါ့အလှည့် … ငါကိုယ်တိုင် နင့်ကို အပေါ်တက်လိုးပေးမှာ …သိလား သားကြီး ရဲ့ ဟင်းဟင်း "

လူတစ်ယောက်ကိုစကားပြောသလို ကြင်နာစွာ စကားဆိုလိုက်သည်။ ရမ်ဘို့ လည်ဆံမွေးကို ပွတ်လိုက်သပ်လိုက် နမ်းလိုက်လုပ်ရင်း သူ့ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်း၍ သူမကိုယ်တိုင် အပေါ်ကနေ တက်ခွထိုင်လိုက်ပါသည်။

သူ့လီးကို သူမစောက်ပတ်တွင်းပေါက်ကလေးထဲ အသေအချာဝင်အောင် ဖိသွင်းလိုက်ရာက အပေါ်ကနေ ထိုင်လိုက်ကြွလိုက်လုပ်၍ စတင်လိုးဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ ဖီးလ်တွေ တအားတက်လာရပြီး သူမလက်နှစ်ဖက်က ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းရှိ ရင်သားကြီးနှစ်မြွှာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖျစ်ဆွဲဆုပ်နယ်နေလျက်။ ဟန်နီ ရောဂါတက်သထက် တက်လာနေပြီ။ သူမဖင်ကြီးကို တလှိမ့်လှိမ့်လုပ်ကာဆောင့်လိုးနေချိန်မှာ ရမ်ဘို၏နှုတ်မှညည်းတွားသံလိုလို တစ်စုံတစ်ရာ ရေရွတ်စကားပြောဆိုနေသံလိုလို ကြားရသလိုပင်။

မိမိနှင့်အမျိုးတူခွေးမတစ်ကောင် မဟုတ်သည့် လူသတ္တဝါမတစ်ယောက်၏ စောက်ပတ်ထဲကို လီးသွင်းကာ လိုးခွင့်ရနေတာမို့ ရမ်ဘို့အနေနှင့်လည်း ခွေးမစောက်ပတ်ထက်ကို ပိုမို၍နူးညံ့သောအထိအတွေ့ရှိပြီး အပြုအစုအယုအယအရာမှာရော စောက်ပတ်ထဲက စုပ်ဆွဲအားပါ ခွေးမတစ်ကောင်ထက်ကို အပြတ်အသတ် သာလွန်ကောင်းမွန်လှသည့် လူသားမိန်းမတစ်ယောက်နှင့် အပီအပြင်လိုးရသည့်အရသာကို ခွေးခွေးချင်း လိုးရသည့်အဖြစ်ထက် ပိုမိုပြီး ဇိမ်တွေ့နေလေဟန်ရှိပေသည်။

သူတို့နှစ်ဦးနှစ်ဖက် ကျားကုတ်ကျားခဲ လိုးဆောင့်မှုက အချိန်ကြာမြင့်လာလေ ပိုမို၍ ခရီးရောက်လာလေဖြစ်ပြီး ဟန်နီလည်း တစ်ညတာကာလအတွင်းမှာ ဘယ်နှစ်ချီအထိပင် ပြီးလို့ပြီးသလဲ မသိအောင်ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။

ဟန်နီ ပတ်ကြမ်းတိုက်၍ အားရှိပါးရှိ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက်လုပ်ကာ တရစပ်ဖိလိုးချလိုက်ရင်း စောက်ရည်များကို နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် ဖျစ်ညှစ်ပန်းထုတ် လိုက်လေသည်။ ရမ်ဘိုလီးမှ ချွဲပျစ်ပျစ်လရည်များလည်း သူမစောပ်ခေါင်းထဲအထိ တဒုတ်ဒုတ်နှင့်ပစ်ဆောင့်တိုးဝင်လာတာကို ခံစားလိုက်ရလေသည်။

ဟန်နီငြိမ်ကျသွားကာ ကုတင်ပေါ်မှာခြေပစ်လက်ပစ်လှဲအိပ်လျလိုက်သည်။

ဒါကိုပင် ကိုယ်တော်ချောက သူ့ကိုတစ်စုံတစ်ရာအလုပ်ခိုင်းသည်ဟု မှတ်ယူနေလေသလားမသိပါ။

ပေါင်နှစ်ဖက်ကို နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီဖြဲကားပြီး စောက်ပတ်အပြဲသားနှင့် ကားရယားကြီး လှဲအိပ်ကာ နေသော ဟန်နီ၏ကိုယ်လုံးပေါ် ထပ်မံ တွားတက်လာခဲ့ပြီး သူမစောက်ပတ်အထဲသို့ ပြူးပြဲထွက်နေသေးသည့် သူ့လီးထိပ်ချွန်တက်တက် လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကို တည့်တည့်မတ်မတ်ပင် ဖိသိပ်ဆောင့်သွင်းလိုက်ကာ တဆတ်ဆတ် နောက်ခြေနှစ်ဖက်အား မွေ့ယာထက်ပေါ် ထောက်ကန်ဆန့်တန်း၍ ဇပ်ဇပ်ဇပ်ဇပ်နှင့် မပြီးနိုင်မစီးနိုင် ထပ်ခါတလဲလဲပင် အားရှိပါးရှိ လိုးသွင်းနေပြန်ပါသည်။ ဟန်နီ နွမ်းလျအားပျော့၍နေရာမှ သူ့ကိုဘာတစ်ခွန်းမျှပင် ပြောဆိုမနေတော့ပါ။

"ရမ်ဘို သားရယ် လိုးနိုင်လိုက်တာကွယ် …မင်းစိတ်တိုင်းကျ အားမရမချင်းသာ လိုး လိုးစမ်းပါ … မင်းလိုးလို့ ငါသေသွားလည်း ကိစ္စမရှိဘူး …အသေသာလိုး  လိုးလိုက်စမ်း … သားရေ "

လို့သာ စိတ်ထဲကပြောရင်း ရမ်ဘိုဆိုသော အလွန်အင်မတန်မှ ချစ်မြတ်နိုးဖွယ်ရာကောင်းလှသည့် သူမအချစ်ရဆုံး သတ္တဝါကောင်ကြီးကို တယုတယပွေ့ကာဖက်ကာထားလိုက်မိပေတော့၏။

ရမ်ဘိုကား သူ့ကို ကောင်းစွာလက်သပ်မွေးကာ ဝဝလင်လင်ကျွေးမွေးပြုစုထားခဲ့သည့် သခင်မ၏ ကျေးဇူးဖြင့် သခင်မစောက်ပတ်ကို စိတ်ရှိလက်ရှိပင် တွယ်ပြီးရင်းတွယ်ကာ နေလေတော့၏။

သူ့သခင်မကိုယ်တိုင်လည်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ရှုမြင်လို့ပင်မကောင်းအောင် သူမစောက်ရည်နှင့် ရမ်ဘို၏ လရည်များ ရောပြွန်းပေကျံနေလျက် ရှိသည့်အကြားကနေပြီး သူမ၏ကြီးမားကျယ်ပြန့် ဖောင်းကားမို့ကြွ နေလျက်ရှိသည့် စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို အောက်ကနေ မြှောက်ကာပင့်ကာ ကြွကာညှောင့်ကာဖြင့် မမောမပန်းနိုင်အောင် ထပ်ပြန်တလဲလဲ ကော့ဆောင့်၍ အလိုးခံပေးနေလျက်သာ ရှိနေပေတော့၏။

သူမတို့အခန်းတွင်းမှ ဖြစ်သမျှ ပျက်သမျှ အကြောင်းခြင်းရာအလုံးစုံတို့အား တိတ်တဆိတ် စိတ်ဝင်တစား ခိုးချောင်းကြည့်နေသော မျက်လုံးတစ်စုံကိုကား သူတို့ လုံးဝ သတိထားမိခြင်း မရှိကြပါချေ။

မျက်လုံးပိုင်ရှင်က သတိကြီးစွာထားပြီး လှုပ်ရှားမှုတစ်စုံတစ်ရာ ပြုလုပ်လိုက်သည်။

အထပ်သားနံရံရှိ ချောင်းကြည့်ပေါက်ကလေးကနေ အကြည့်ကိုခွာလိုက်ပြီး အခန်းတံခါးဂျက်ရှိရာဆီကို အသာအယာ လက်လှမ်းလိုက်သည်။

"ကလစ်  "  "  ချောက် " … ကနဲ အသံတစ်ချက် မြည်သွားသည်။

.....................................................................................................................................................

အခန်း (၃) (စူးမိတဲ့ ဆူးလေးတစ်ချောင်း)

အခန်းထဲကိုလှမ်းဝင်လိုက်သည်နှင့်ပင် လျင်လွန်းလှသော ဟန်နီငြိမ်း၏ မျက်လုံးအကြည့်များက သူမရှိရာ အခန်းတံခါးဝဆီကို လှစ်ကနဲရောက်ရှိလို့လာလေသည်။

"မိ စူးးး … နင် … ဘယ်လို လုပ် …လုပ်ပြီး … အခန်းထဲကို … "

သူမစကား မဆုံးလိုက်။

မိစူးက ခြေလှမ်းသွက်သွက်နှင့်အနားရောက်လာပြီး ကုတင်ဘေးမှာ လာရပ်သည်။ မိစူး သူမရဲ့အလုပ်ရှင် ဖြစ်သော မမငြိမ်းကို ပြုံးပြုံးကြီး စိုက်ကြည့်နေလေသည်။

"မမ သမီးရောက်နေတာ ကြာပါပြီ မမက ဒီမှာ တစ်ယောက်တည်းလာပြီး ဇိမ်ကျနေတာကိုး "

"ငါ တစ်ယောက်တည်း နေချင်လို့ … မိစူး "

"မရဘူး ရမ်ဘို့ကိုလည်း ကြည့်ဦး မမ … မမက ခိုင်းပဲ ခိုင်းနေတာကိုး … ဘာမှမကျွေးတော့ဘူးလား လို့ … ဒီအတိုင်း ကြာရင် … အားပြတ်ပြီး သေလိမ့်မယ် … ဟဲ့ ရမ်ဘို နင် ဆင်း  ဆင်းစမ်း မြန်မြန် … ခုထိ လုပ်ချင်တိုင်းလုပ်လို့ မဝသေးဘူးလား "

ဟန်နီ့ကို ပြောရင်း ရမ်ဘိုရဲ့အနားမှာ ထိုင်ချလိုက်ရာက သူမနှင့်ပိုမိုယဉ်ပါးနေပုံရသည့် ခွေးကြီးကိုယ်လုံးကို မမဟန်နီအပေါ်ကနေ ဆွဲချလိုက်သည်။ ရမ်ဘိုလည်း အမြီးတနံ့နံ့နှင့်နေရာက မိစူးပါးပြင်ကို သူ့လျှာနှင့် လိုက်လံယက်သပ်၍ နေလေသည်။ အမြဲတမ်း သူ့ဝေယျာဝစ္စတွေကို လုပ်ဆောင်ပေးနေသူမို့ မိစူးကိုတော့ သူမလှန်ရဲရှာပေ။

"ကဲ ကဲ ဒါဖြင့် တစ်ခုခု ကျွေးလိုက် ပြီးရင် သူ့ကို နေရာမှာ ပြန်သိပ်ထားလိုက်တော့ နင့်ကိုပဲ အာဏာကုန်လွှဲလိုက်ပြီ ငါ ခဏ ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်"

"အိုး ဒီလောက် မိုးသည်းနေတဲ့ဟာကို မမကလဲ "

မိစူးက ဈေးဆစ်ကြည့်လိုက်သေးသည်။ ဟန်နီ မျက်နှာကို ရှုံ့မဲ့ပြလိုက်ပြီး …

"ဟဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး ပေကျံနေတာ ညည်းမမြင်ဘူးလား ငါပြောလိုက်ရ "

မိစူး အသားလွတ်ကြီး ထိပ်တစ်ချက်အခေါက်ခံလိုက်ရသည်။ ဟန်နီက သူမကို အဓိပ္ပါယ်ပါပါကြည့်လိုက်ရာက ဆက်လက်ပြီး …

"ပြန်လာခဲ့ မကြာစေနဲ့နော် မိစူး ဟွင်းး "

"အင်းပါ ပြန်လာခဲ့မယ် စိတ်ချ မမကလဲ ဒေါသချည်းပဲ  "

မိစူး ရမ်ဘိုကိုပွေ့ချီပြီး အိပ်ခန်းထဲက ပြန်ထွက်သွားသည်။ တအိအိတလိမ့်လိမ့်တုန်ခါ လှုပ်ယမ်းပြသွားသော မိစူး၏ တင်းပြည့်စွင့်ကားလှသည့် အိုးကြီးနှစ်လုံးအား မျက်စိတစ်ဆုံးငေးကြည့်ရင်း ဟန်နီ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပင် ပြုံးလိုက်မိတော့၏။

"တွေ့မယ် ဒီည ဒီကောင်မလေး … အပြတ်ကို ပညာပေးရသေးတာပေါ့ "

သူမရင်ထဲက ကြိတ်ပြီး ကြုံးဝါးလိုက်သံကိုများ အိမ်ဖော်မလေးမိစူးတစ်ယောက်သာ ကြားမိလျှင် ကြောက်လွန်းလို့ ကြက်သီးမွှေးညင်းများပင် ထောင်ထကုန်လေမလားတော့ မသိပါချေ။

ဟန်နီ အိပ်ခန်းနှင့်တစ်ဆက်တည်းရှိသော ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်ပြီး ရေပန်းအောက်မှာ အကြာကြီး ရေစိမ်၍ချိုးလိုက်သည်။ ချောင်ကြိုချောင်ကြား ပေါင်ကြိုပေါင်ကြားတွေပါမကျန်အောင် ဆေးပစ်လိုက်သည်။ သဘက်တစ်ထည်ကို ခါးမှာပတ်ပြီး ပြန်ထွက်လာချိန်မှာပင် သူမအိပ်ခန်းရှိ နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးထက်မှာ ပက်လက်ဒူးထောင်ပေါင်ကား လဲလျောင်းရင်း သူမအလာကို ကြိုစောင့်နေဟန်တူသော အိမ်ဖော်မလေးမိစူးကို တွေ့မြင်လိုက်ရလေသည်။ 

မိစူးကိုယ်ပေါ်မှာ သူမအိမ်နေဝတ်နေကျ အဖြူရောင်တီရှပ်ခပ်ပါးပါးလေး တစ်ထည်ကိုသာ ဘာအခုအခံမှမပါဘဲ ဝတ်ဆင်ထားတာတွေ့ရလေသည်။ ကိုယ်အောက်ပိုင်းမှာတော့ ပေါင်ရင်းလောက်အထိရောက်ရှိနေသော မီနီစကပ်တိုပြတ်ပြတ်ကလေးတစ်ထည်ကို ဝတ်ထားသည်။ 

ဒူးတစ်ဖက်ထောင်တစ်ဖက်ချလုပ်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုကားပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် သက်တောင့်သက်သာ ပုံစံနှင့် လဲလျောင်းအိပ်စက်နေတာမို့ သူမစကပ်အောက်နားစကလေးက အောက်စလွတ်ကာ အမွှေးအမြှင် ဦးစွန်းဖုတ်ကလေးကိုပင် သူမနေရာကနေပြီး အသေအချာလှမ်းမြင်နေရလေသည်။

ဟန်နီ သဘက်ကို ဖြေချလိုက်ရာက တန်းမှာလွှားထားသည့် မျက်နှာသုတ်ပုဝါတစ်ထည်ကိုယူပြီး သူမဦးခေါင်းနှင့်ကိုယ်ပေါ်မှ ရေတွေခြောက်သွေ့သွားအောင် သေသေချာချာလိုက်လံသုတ်သင်လို့နေသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်နေတာမို့ ကြီးမားစွင့်ကားလုံးဝန်းလှသော သူမဖင်သားအိအိကားကား ကြီးများနှင့်တကွ အိတွဲကျခြင်းမရှိသေးသည့် ရင်သားအုံထွားအိအိ စနေနှစ်ခိုင်က ဖျစ်ညှစ်ကြည့်ချင်စရာ မြင်ရသူကို အထူးပင်ဆွဲဆောင်လို့နေပေသည်။

"စူး ဒရိုင်ယာနဲ့ အသေအချာ မှုတ်ပေးမယ် မမ "

"မလိုဘူး နင်မှုတ်ရမှာ အဲဒါမဟုတ်ဘူး "

ဟန်နီ သူမဖက်ကို ပြုံးစိစိနှင့်လှည့်ကြည့်လိုက်ရာက ပြောလိုက်သည်။

"ဒါဖြင့် ဘာမှုတ်ရမလဲ မမ … ရှင်းရှင်းပြော … နော် ဟင်းဟင်း ဟင်းးးး"

"ဒီမှာ နင်မမြင်ဖူးလား နင့်အစိများ ကန်းနေလို့လား ဟင်း ဟင်းးးး"

ဟန်နီ သူမကိုယ်အရှေ့ပိုင်းကို မိစူးရှေ့မှာ ခပ်ကော့ကော့လုပ်ပြလိုက်ရာက သူမပေါင်ကြားမှစောက်ပတ်ကို လက်ဖြင့်ပုတ်ပြလိုက်ပြီး မိစူးရှိရာ ကုတင်ပေါ်ကို လှမ်းတက်လိုက်ပါသည်။ မိစူးနှင့်သူမ ကို်ယ်လုံးချင်း နီးနီးကပ်ကပ် ထိတွေ့မိသွားကြပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ပွေ့ဖက်လိုက်မိကြပါသည်။

"မမရယ် လှလိုက်တာ ဟင်းဟင်း ဟင်း "

"နင်လည်း လှတယ် ခုတလော အိုးကြီးတွေ ပိုဖွင့်လာသလိုပဲ ငါ့ကိုမှန်မှန် ပြောစမ်း နင်ဘယ်အကောင်တွေနဲ့ အိပ်ပြီးပလဲ ဘယ်သူတွေ နင့်ကို လိုးပစ်လိုက်သေးလဲ "

"အိုးး မမကလဲ ကိုယ့် တပည့်မလေးကို ဒီလိုပြောစရာလား လို့ "

"အင်း ညည်းလေးက ငါ့ထက်တော့ ပိုပြီး လက်ဇောင်းထက်မှာပါပဲ ထလည်းတော်တော်ထ ဟင်း သူ့အကြောင်းများ မသိရင် အခက် "

"သွား မမ မဟုတ်ကဟုတ်က အားကြီး ပြော … ဟွန့် မမ တစ်ယောက်တည်း မိစူးကိုကိုင်နေတာပဲ … ညလည်းည နေ့လည်းနေ့ ဒီမှာ အကုန် ပျော့တွဲကုန်ပြီ … သိရဲ့လား "

ဟန်နီ တဟင်းဟင်းရယ်လိုက်ပြီး …

"အေး အခုပျော့တွဲရုံတွဲတာ နောက်ဆို ပြဲပြဲလန်အောင် လီးအတုနဲ့ကို လိုးပစ်မှာ သိလား ခလေးလေး စောက်ပတ်ရွလွန်းတဲ့ ဟာမလေး ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

သူမလက်များက မိစူးခန္ဓာကိုယ် နေရာအနှံ့အပြားဆီ ကျရောက်လို့သွားပြီး မိစူးတစ်ကို်ယ်လုံးမှာလည်း သူမ၏အကြမ်းပတမ်းကိုင်တွယ်မှုများကြောင့် ထွန့်ထွန့်လွန့်လွန့် လူး၍ပင် သွားရလေတော့၏။

"အိုး အင့်အင့် … အ  …မမ ဟင် ဟင် … အင့် အင့်ဟင်းး ဟင်းး ဟင့် … အင်းး … ကျွတ် ကျွတ် … နာ နာတယ် ယားတယ် … လွှတ် … လွှတ်ကွာ "

သူမတို့ နှစ်ယောက်၏ ရင်းနှီးမှုက ကာလကြာမြင့်ခဲ့ပြီ။ စောက်ပတ်ချင်းပွတ်ရကိုင်ရနမ်းရတာ တစ်ယောက်နို့ကို တစ်ယောက်က အပြန်အလှန်စို့ပေးတာမျိုး ကိုယ့်အဖုတ်သူယက် သူ့အဖုတ်ကိုယ်ယက် ဆွနှူးပေးရခြင်းမျိုး တို့ကို နှစ်ယောက်သား ယဉ်ပါးနေခဲ့ကြတာ ကြာပြီလည်းဖြစ်သည်။ မိစူးက ဆွဲလျှင်ဆွဲသလို ပါသည်။ ခေါ်လျှင် ခေါ်သလို ရသည်။ အခြား အိမ်ဖော်မလေးများနှင့်မတူ။ ဉာဏ်ရည်ဉာဏ်သွေးလည်း ထက်မြက်ကောင်းမွန်သူ ဖြစ်သည်။ အလိုက်သိသည်။ အရိပ်အခြည် အထူအပါး နားလည်လွန်းသူပင်ဖြစ်သည်။

အပြင်လူတစ်စုံတစ်ယောက်ရှိလျှင် ဘယ်အခါမှ သူမအနားကို ကပ်လေ့မရှိပါ။ သူမလင်တော်မောင် အိမ်မှာရှိသည့် အချိန်မျိုးဆိုလျှင်လည်း မိစူးကို ခွေးကြီးအနားမှာသာ ဆော့မြှူကစားလျက်တွေ့ရမည်။ ဟန်နီ့ဆီ တော်ရုံနှင့်မလာ။ ကိစ္စဝိစ္စ လုပ်ပေးစရာရှိမှ လာသည်။ ဒါကြောင့်လည်း သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး၏ အထူးတလည် အလေးပေးမှုကို ခံရပြီး မမဟန်နီရဲ့အချစ်တော်တစ်ယောက် အဖြစ်ကို ကာလတိုတိုအတွင်း ရောက်ရှိခဲ့ရခြင်းဖြစ်ပေသည်။

တစ်ခုပြောစရာရှိသည်က မိစူး အခြားသူတွေနှင့်သာ မကပ်သည်။ ဟန်နီ့သူငယ်ချင်း မျိုးသိင်္ဂ ီတစ်ယောက် ညအိပ်ညနေ အိမ်အလည်ရောက်လာလျှင်တော့ သူမတို့နှစ်ယောက်နှင့်အတူ သုံးယောက်သားတွဲလျက် မြင်တွေ့ရမည် ဖြစ်သည်။ မျိုးသိင်္ဂလည်း  တဏှာရမ္မက်ကြီးသလောက် လိင်တူလိင်ကွဲဆက်ဆံတတ်သော အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ဟန်နီနှင့်သာဆိုလျှင် ကျောင်းသူဘဝကတည်းက နှစ်ယောက်သားအမြဲတစေ ပွတ်သပ်ပျော်ပါးစခန်းသွားလေ့ရှိခဲ့သူမို့ မိစူးကိုလည်း သူမတို့နှစ်ယောက်နှင့်အတူ အချစ်ပွဲကို အတူဝင်ရောက် နွှဲပျော်ဖြစ်လေအောင် စတင်လမ်းပြ (လိုင်းသွင်း) ပေးခဲ့သူတစ်ဦးလည်း ဖြစ်ပေသည်။

ဟန်နှီအကိုင်ကြမ်းသလို မိစူးလည်း သူမနို့သီးနှစ်လုံးကို စို့ကာစို့ကာနှင့် သူမပေါင်ကြားထဲလက်ထည့်ပြီး စောက်ပတ်ကို ပြန်လည်နှိုက်ဆွကိုင်ပေးနေပေသည်။ ဟန်နီ၏အဖြူရောင်တီရှပ်အကျၤ ီကလေးက သူမကိုယ်ပေါ်ကနေပြီး ကုတင်အောက်ဆီ ပုံကျသွားခဲ့ရပြီ။ သူမခါးမှစကပ်တိုကလေးကမူ ချွတ်နေစရာပင်မလို။ အောက်ကပင့်လှန်လိုက်ရုံနှင့်ပင် မိစူး၏အမွေးအမြှင်ပါးပါးကလေး ဝိုင်းရံပေါက်ရောက်ကာနေသော သူမ၏အင်္ဂါဇပ် စောက်ပတ်ဖောင်းရွရွကလေးက မဖုံးနိုင်မဖိနိုင် အပြင်ကိုဘွားကနဲ ပေါ်ထွက်လာခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။

မိစူးအသက်က ၁၈ နှစ်အရွယ်သာရှိသေးသည်။ ငယ်ရွယ်သူမို့လည်း ဖြူနုဖွေးဥနေကာ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအဆစ် ကျကျ ကြွရွလှပလွန်းသည့် သူမ၏ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်း အစုစုတို့က ကိုင်ချင်ဖျစ်ချင်ညှစ်နယ်ပစ်ချင်စရာပင် အစွမ်းကုန်ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်းရှိနေပေသည်။ စောက်ပတ်ကိုအရည်စိမ့်နေအောင် လက်နှင့်ဆွနှူးပေးလိုက်ရာက ဟန်နီက သူမစောက်ပတ်ရှိရာကို ဝမ်းလျားထိုး ဖိမှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ကိုမျက်နှာအပ်၍ နမ်းစုပ်ယက်ပေးလိုက်သည်။ 

69 ပုံစံဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်လုပ်ပြီး သူမက မိစူးစောက်ပတ်ကိုနမ်းယက်ပေးသလို မိစူးကလည်း သူမမျက်နှာပေါ်တည့်တည့်ရောက်ရှိလာခဲ့သော သူ့မမဟန်နီ၏စောက်ပတ်အုံကြီးကို အောက်ကနေလျှာကလေးထိုးထိုးပြီး ယက်ကာသပ်ကာဆွနှူးပေးမိပြန်လေသည်။

"အား အ ကောင်းတယ် မိစူး ယက် ယက်ပေး ငါ့စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာနဲ့အပီယက် အစိပါစုပ် …တအားစုပ် ပေးစမ်း အင်းအင်း …ဟုတ် ဟုတ်ပြီ စုပ် … သွားနဲ့ကိုက် အား အ… အ  ထိ ထိတယ် … ငါ့ကို လက်နဲ့လိုးပေး လိုးလေမြန်မြန် … အား အ ရှီးး … အိ အင့် အင့် ကျွတ် ကျွတ် ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ ဆောင့်ဆောင့် အိ အင့် "

"မ မမ မြန်မြန် မိစူး အရမ်းရွနေပြီ စောက် စောက်ပတ်ကို မွှေ မွှေပေး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုး ရ ရတယ် မိစူး ခံ ခံနိုင်တယ် အား အ အ ဆောင့် လက်နှစ်ချောင်းပူးပြီး ဆောင့် ဆောင့်ပေး ရမ်ဘိုလိုးသလိုလိုးပေး အစိကိုလည်း ပွတ် ပွတ်ပေးပါ အ အ မြန်မြန် မြန်မြန်လိုးပါ ဟင့် အ အိ အင့် အင့် အား အနေရခက်လိုက်တာနော် ဟင့်ဟင့် အီးဟီးးး ဟီးးး "

"ကောင်မ အလိုးး ခံချင်လွန်းလို့ ငိုနေပြန်ပြီလားးးး … ဟင်းးး ဟင်းးးး "

"မ မဟုတ် အင့် အီး အင့်ဟင့်ဟင့် "

နှစ်ယောက်သား ထွန့်လူးရုန်းကန်ရင်း တော်တော်ကလေး ခရီးရောက်သွားကြသည်။ ဟန်နီလည်း စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် မိစူးစောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကို ရစရာမရှိအောင် ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး လက်နှင့် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်ပြီး စောက်ရည်နှစ်ချီတိတိပင် ထွက်ကျသွားလိုက်သည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း မိစူးနည်းတူပင် နှစ်ချီအထိ ကိစ္စပြီးခဲ့ရပြီ မဟုတ်ပါလား။

ကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့၍နေကြရာက ကာမ၏ပြည့်ဝသော အရသာကို စည်းစိမ်ရှိစွာဖြင့် တစိမ့်စိမ့်ခံစားနေကြရင်း  မလှုပ်မယှက် ခြေပစ်လက်ပစ်ပင် ကာမရေယဉ်ကြောထဲ မိန်းမူးမျောပါ နေမိကြလေတော့၏။

........................................................................................................................................................

အခန်း (၄) (သုံးပင်လိမ် နှစ်ပါးသွား)

မိစူးကိုယ်လုံးကလေးက လုံးလုံးကျစ်ကျစ် တစ်တစ်ရစ်ရစ် ငါးရံ့ကိုယ်လုံးကလေး ဟုပြောရမည်။ အသားအရေ ဖြူစင်ဝင်းမွတ်ပြီး မို့မောက်တင်းကြွနေသောရင်သား ကြီးမားစွင့်ကား၍ လုံးဝိုင်းပြည့်ဖြိုးလှသည့် တင်ပါးအိအိ ကြီးများက သူ့နေရာနှင့်သူ အချိုးအစားတကျရှိနေကာ မှိုစို့မျှစ်ပေါက်သဏ္ဏာန် ဖွေးဖွေးအိအိ ရေဆေးငါးလေး တစ်ကောင်နှယ် တပ်မက်ချစ်ချင်စဖွယ် တင့်တယ်လွန်းလှသော သူမကိုယ်ဟန်ကလေးက မြင်ရသူပုရိသ၏ ဘဝင်နှလုံးကို အစွမ်းကုန်ညှို့ယူဆွဲငင်နေသလိုပင် ထင်မှတ်ရလေသည်။

အဝတ်မဲ့စွာ ဗလာကိုယ်လုံးတီးအနေအထားဖြင့် ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကားရယားလေး လဲလျောင်းနေသည့် မိစူး၏နဘေးမှာ အသက်ငါးဆယ်ဝန်းကျင်အရွယ်ခန့်ရှိမည့် ကျားကျားယားယား ယောက်ျားကြီးနှစ်ယောက် ရောက်ရှိနေကြပေသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကြံ့ခိုင်သန်စွမ်းပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်ရိုင်းရိုင်း ထင်ရာစိုင်းမည့်ပုံစံမျိုး ရှိကြလေသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်က …

ဒရိုင်ဘာမောင်သောင်း(ကိုစိန်လှသောင်း) ရယ် ခြံမှာအစောင့်ဒရဝမ်အနေနှင့်ရော ပန်းပင်တွေ ရေလောင်းပေါင်းသင်မြက်ရှင်းဖို့ရန်အတွက်ဆိုပြီး (မာလီအဖြစ်နှင့်ပါ) ဟန်နီတို့လင်မယား ခေါ်ထားခဲ့သည့် ဂဒူးဆိုသည့် လူမျိုးခြားဒရဝမ်ကြီးရယ် စိတ်တူကိုယ်တူ ဝါသနာတူသူနှစ်ယောက်ပဲဖြစ်ကြပါသည်။

မိစူးကို မိန်းမဖြစ်သူ ထမင်းချက်မညွန့်အလစ်မှာ ဒရိုင်ဘာမောင်သောင်းတစ်ယောက် အပီအပြင် တွယ်ဖြစ်နေခဲ့တာကြာပြီ။

သူလိုးခဲ့တာ လေးငါးဆယ်ကြိမ်ပင် မကတော့။ မိစူးက အသက်ငယ်ငယ် ရုပ်ရည်ကလေး ချောမောလှပ သလောက် တဏှာရာဂအားကြီးသော မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ကာ အပေးလည်းကြမ်းလှသူကလေးလည်း ဖြစ်ပေသည်။ မိမိ မသိသည့် အချိန်မှာပင် ခြံစောင့်မာလီကုလားဖြစ်သော ဂဒူးနှင့်ပါ နှစ်ပါးသွားဇာတ်ခင်းခြင်းကို မယားဖြစ်သူ မညွန့်မှ တစ်ဆင့် ဖောက်သည်ချပြောပြ၍ မောင်သောင်း သိရှိခဲ့ရသည်။ မိစူးတစ်ယောက် ညအချိန်မတော် အိမ်နောက်ဖေးပေါက်မှထွက်လာပြီး ဂဒူးနေထိုင်ရာ တဲကလေးထဲမှာ တစ်ညလုံး ဖြစ်ချငါတိုင်းဖြစ်ကြသည်ဟု မညွန့်ကဆိုသည်။

တစ်ည သူမအပေါ့အပါးသွားဖို့ ထွက်လာရာက လူရိပ်တွေ့သဖြင့်နောက်ယောင်ခံလိုက်ပြီး ချောင်းမြောင်း ကြည့်ခဲ့ရာ မိစူးနှင့်ဂဒူးအဖြစ်ကို ပက်ပင်းတွေ့မြင်မိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်ဟု ယောက်ျားဖြစ်သူယုံအောင် ပြောပြလိုက်သည်။ အမှန်တော့လည်း သူမယောက်ျားဖြစ်သူကိုယ်တိုင် မိစူးကိုလိုးနေမှန်းသိ၍ ဒီအကြောင်းကို တမင်ဖွင့်ပြောလိုက်တာဖြစ်သည်။ 

မညွန့်ကိုယ်တိုင်လည်း ယောက်ျားဖြစ်သူမသိဘဲ ဂဒူးနှင့်ရော ဂဒူးသူငယ်ချင်း နဘေးခြံမှ အစေခံ ရပ်ချ်ကူးမားဆိုသူနှင့်ပါ ဇာတ်လမ်းဖြစ်ကာ မျောက်ဇာတ်ခင်းနေခဲ့တာကြာပြီဖြစ်သည်။ မိစူးကဲ့သို့ပင် သူမလည်း ယောက်ျားသုံးယောက်လိုးခြင်းကို ခံနေသူဖြစ်၍ ဟိုကောင်မလေးဘယ်လောက် တဏှာကြီးသလဲဆိုတာ ကိုယ်နှင့်နှိုင်း၍တွေးတောမိလေသည်။ လင်ဖြစ်သူနှင့်ဂဒူးပေါင်းပြီး နှစ်ပင်လိုးနိုင်ဖို့ ရေလာမြောင်းပေးလုပ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

မညွန့်က သူမကိုယ်တိုင်ဟတၳနီမိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်တာကြောင့် ကိုယ်တိုင်အလိုးခံလိုစိတ် ပြင်းပြထက်သန်သူ ဖြစ်သလို သူများတကာ ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံတာကိုလည်း မီးလောင်ရာလေပင့် အားပေးအားမြှောက် ပြုကာ တိတ်တဆိတ်အရသာခံ၍ ချောင်းမြောင်းကြည့်ရှုလိုသူ တစ်ယောက်လည်းဖြစ်ပေသည်။

မိစူးကိုမေးရာ ဟုတ်မှန်ကြောင်းကို ဝန်ခံ၍ နှစ်ယောက်လိုးကြမလား အရှေ့ပေါက်အနောက်ပေါက် အကုန် ဖွင့်ပေးမည် ဟုပြောဆိုညှိနှိုင်းကြရာ သူမအတန်တန် ငြင်းဆိုနေသည့် ကြားကပင် မောင်သောင်းက ဂဒူးကိုပါ အပါခေါ်လာခဲ့ပြီး နှစ်ယောက်သား သူ့အခန်ထဲမှာ သူမကိုအတင်းဝိုင်းချုပ် ဝိုင်းလိုးကြရင်းဖြင့် သူမ၏ စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ပေါက် နှစ်ပင်လိုးခြင်းအမှုကို အောင်မြင်စွာလုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့ပြီး ထိုမှစ၍ လူလစ်ချိန်တိုင်း သူတို့နှစ်ယောက်သား မိစူးကို အချိန်းအချက် ပြုလုပ်ကာ နှစ်ဦးနှစ်ဖက်သဘောတူညီမှုဖြင့် မောင်သောင်းနှင့်ဂဒူး နှစ်ယောက် အတူတကွ သူမကိုတစ်ချိန်တည်းတစ်ပြိုင်တည်း အမြဲတမ်းလိုလို ဝိုင်းလိုးဖြစ်သည့်အဆင့်ကို ရောက်ခဲ့ကြလေသည်။

မိစူးလည်း ပင်ကိုယ်နှိုက်ကပင် ရမ္မက်တဏှာကြီးသူပီပီ ခွေးကြီးရမ်ဘိုနှင့်ရော အိမ်ကြီးရှင်မမဟန်နီနှင့်ပါ အချစ်စခန်းမှန်မှန်ကြီး ဖွင့်လှစ်နွှဲပျော်နေခဲ့ပြီး ထိုမှတစ်ဆင့်တက်၍ ယောက်ျားသားကြီးနှစ်ယောက်နှင့် နှစ်ပင်လိုးခြင်းကိုလည်း သာယာမိန်းမူး ခံစားတတ်လာခဲ့ရသည်။

ဒီည မညွန့်က ဟန်နီ မနက်ဖြန် ပဲခူးသွားဖို့အတွက်ဆိုပြီး စားစရာတွေ ကြိုတင်ချက်ပြုတ်စီစဉ်ပေးဖို့ရှိ၍ အိမ်ကြီးမှာပဲ ညဥ့်နက်သန်းခေါင်အထိအလုပ်များပြီး ပြန်အိပ်ချင်မှလည်း အိပ်မည်ဟုပြောသွားသည်။ ခါတိုင်းလည်း ယခုလိုပင် အရှေ့အိမ်ကြီး်မှာတစ်လှည့် သူတို့လင်မယားအခန်းမှာတစ်လှည့် နေနေကျဖြစ်၍ ဘာမှအဆန်းမဟုတ်တော့ပါ။ လင်မယားနှစ်ယောက် ဆန္ဒရှိချိန်ကျမှသာ နှစ်ယောက်အတူ အိပ်ဖြစ်တာက များပါသည်။

မညွန့်အနေနှင့် သူမတို့ တွေ့ဆုံဖို့ ကို တမင်ရှောင်ပေးလိုက်သလိုဖြစ်ပြီး မိစူးတို့သုံးယောက်သားမှာလည်း အခွင့်ရခိုက် မိမိတို့ရသည့်အခွင့်အရေးကို အပိုင်အနိုင် အသုံးချလိုက်ကြသည်။

"ဘယ်သူ အရင်စမှာလဲ "

မိစူးအမေးကို သူတို့နှစ်ယောက်က …

"မေးစရာလားဟ မိစူးရ ခါတိုင်းလိုပေါ့ "

ပြောလိုက်ကြရာ မိစူးခေါင်းအသာယမ်းပြီး …

"ဖြေးဖြေးပေါ့ အချိန်ရသားပဲဥစ္စာ ဦးဂဒူးသောက်စရာရှိတာ သောက်လိုက်ဦး ကိုကြီးသောင်း ဒီကိုအရင်လာခဲ့ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ခါတည်းစရင် အသက်ရှူကြပ်လွန်းလို့ ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

"ဒါဖြင့် ပြီးရော ကဲ ဂဒူး မင်းခွက် ငါ့ပေးလှည့် ငါ သူ့ကို အရင်ကြိတ်လိုက်ဦးမယ် "

"အေးပါ ငသောင်းရာ မင်းလီးကြီးနဲ့ အသေမလိုးသတ်လိုက်နဲ့ဦး ငါ့ဖို့လည်း ချန်ထား ဟျောင့် ကြားလား ပြီးတော့ သူ့ဖင်လည်း မဖွင့်လိုက်နဲ့ဦး … "

"ဘာကွ မင်းက ဖင်ပိုကြပ်တယ်ဆိုတိုင်း ဖင်ကိုချည်း မင်းတစ်ယောက်တည်း အပိုင်စီးပြီး တစ်ညလုံး လှိမ့်လိုးချင်လို့လား ဒါမျိုးတော့ မရဘူးမောင်ရင် … နှစ်ယောက်စစချင်း ငါအရင် ကိုင်မှာ သဘောပေါက် ဟင်းဟင်း "

သူတို့ ပြောပုံဆိုပေါက်ကိုက ပိုင်စိုးပိုင်နင်း နိုင်ထက်စီးနင်း ဆန်လှသည်။ မိစူး နားကြားပြင်းကပ်ကပ်နှင့် …

"ဒီမှာ အဲဒါပဲ ရှင်တို့ နှစ်ယောက် အလုအယက် ငြင်းကြ ဟုတ်လား …ဒီလောက်တောင် ဖင်လိုးချင်ရင်လည်း တစ်ညလုံးဖင်ချည်းပဲ လိုး စောက်ပတ်လာမလိုးနဲ့ မှုတ်ရုံပဲမှုတ်ပေးကြ ကိုင်း ကျေနပ်တယ်မဟုတ်လား ဟွင်း "

"ဟဲ ဟဲ အဲ အဲဒီလိုတော့ မ မလုပ်ပါနဲ့ အစူးမရယ် ဟဲ ဟဲ ငါတို့က နင့်ကို ချစ်လွန်းလို့ အိမ်ကဟာမကြီးထက် အဆတစ်ရာလောက် ပိုချစ်ရလွန်းလို့ ပြောနေရတာ … ဟဲ ဟဲဟဲ "

မောင်သောင်း အနားလာပြီး သူမကို ပြန်ချော့သည်။ သူ့ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်ရာ ခုနင်က စောက်ပတ်လိုးမည် ဖင်လိုးမည်ဆိုပြီး အသည်းအသန် ကြုံးဝါးနေခဲ့သည့် သူ့လီးငပဲကြီးက သူတို့ အပြောကြောင့်လား စိတ်ဆောင်လွန်းလို့ပဲလား တော့မသိချေ။ မဆွဘဲနှင့်ကို အရှေ့ကို မားမားမတ်မတ် ထိုးထိုးထောင်ထောင်ကြီး မတ်တောင် ထောင်ထနေလျက်ရှိလေပြီ။

"အိုး ခိခိ ခိ ကြည့် လီးက စုပ်မယ်တောင်မပြင်ရသေးဘူး … ဟင်းး … အံ့ရော အံ့ရော … တကယ်ပဲ  ဟင့်ဟင့် ခစ်ခစ် ခစ် "

မိစူး မောင်သောင်းလီးကို လက်နှင့်ဆွဲကိုင်၍ သူမပါးစပ်ထဲ ထည့်ငုံကာ စုပ်ပစ်လိုက်ပါသည်။ မောင်သောင်း သူမခေါင်းလေးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်အသာဖိပြီးထားရာက ဂဒူးဖက်လှည့်၍ မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြလိုက်သည်။ ဂဒူးလည်း သူတို့နှစ်ယောက်၏ လှုပ်ရှားမှုတွေကို ပြုံးပြုံးကြီးလုပ်ကာ မျက်တောင်မခတ်စတမ်း ငေးမော စိုက်ကြည့်နေရာက သူ့လက်မှာ ကိုင်ထားသော တောအရက်ခွက်ကို ရေတောင်ကူမနေတော့ဘဲ ဂွပ်ကနဲ တစ်ရှိန်ထိုး မော့ချပစ်လိုက်ရာ သူ့လည်ချောင်းထဲအထိ ပူကနဲဆင်းသွားလေတော့၏။

မိစူး မောင်သောင်းလဒစ်ကြီးကို အားပါးတရစုပ်သည်။ လီးကြီးက ကြီးမားလွန်းလှသည်။ လုံးပတ်က ကျပ်လုံးထက်မကကြီးမားလှသလို လီးကိုယ်ထည်ကို သူမလက်ညှိုး လက်မနှင့်ဝိုင်း၍ ဆုပ်ညှစ်တိုင်းထွာ ကြည့်လျှင်တောင်မှ တစ်ပတ်မမီနိုင်ဘဲရှိတော့သည်။ အရှည်က အနည်ဆုံး ၈ လက်မခန့် ဂဒူးလီးလည်း သူ့နည်းနှင်နှင်ပင် တုတ်ခိုင်ကြီးမားပြီး အလျားကမူ သူ့ထက်(မောင်သောင်းလီးထက်) လက်မဝက်ခန့်ပင် ပိုရှည်နေသယောင် ထင်မှတ်ရလေသည်။ အားပါးတရရှိလှသဖြင့် လီးစုပ်လို့ပင် မဝနိုင်ချေ။

မောင်သောင်း သူမအပေါ်တက်ခွပြီး သူမခြေရင်းဖက်ကိုမျက်နှာမူကာ စစ်စတီနိုင်းပုံစံမှောက်အိပ်၍ သူမပေါင်ကြားရှိစောက်ပတ်ကို လာရောက် နမ်းစုပ်ပေးလေသည်။ သူမစောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာဖြင့်ယက်သပ်ဆွပေးရင်း အစိကို ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲအသံထွက်အောင်ပင် စုပ်ပေးနေသည်။ 

အစိစုပ်ပေး၍ မိစူးတစ်ယောက် ကျင်ကနဲဆိမ့်ကနဲ မခံမရပ်နို်င်အောင် ဆတ်ဆတ်လူးမျှ ခံစားသွားရလေသည်။ စောက်ရည်များလည်း ရွှဲရွှဲနစ်နစ်ယိုစီးကျလာခဲ့ရသည်။ စောက်ခေါင်းထဲကို မောင်သောင်း သူ့လျှာတစ်ချောင်းလုံး ထိုးသွင်းမွှေနှောက်၍ ထပ်တလဲလဲလျှာစောင်းတိုက် လှည့်ပတ်ထိုးယက်ကာ အဆက်မပြတ်နှူးဆွပေးနေပြန်ရာ မိစူးလည်း ကြာကြာတောင့်မခံနိုင်တော့ပါ။

ဒီအတိုင်း သူ့လီးကို အားတင်း၍ လည်ချောင်းထဲအထိ deep throat လုပ်ကာ စုပ်မျိုပေးလိုက်ရာက မောင်သောင်း အပေါ်စီးကနေ သူမပါးစပ်ကို တဆတ်ဆတ်နှင့် သူ့လီးကို အသွင်းအထုတ်လုပ်၍ တစ်ဆုံးထည့်လိုးနေပြီး သူမကလည်း စောက်ပတ်အယက်ခံရသောအရှိန်နှင့် လီးကိုမလွှတ်စတမ်း စုပ်ကာစုပ်ကာ ပေးနေမိရာ လီးထိပ်က ရှေ့ပြေးလရည်တွေပန်းထွက်လာပြီး သူမလည်ချောင်းထဲမှတစ်ဆင့် ဝမ်းဗိုက်ထဲကို ရောက်ရှိသွားသလို သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ တဖျစ်ဖျစ်ပန်းထွက်လာသော စောက်ရည်များကိုလည်း မောင်သောင်း မရွံမရှာပင် ပါးစပ်ဖြင့်စုပ်ကာ အားပါးတရ တဂွပ်ဂွပ်နှင့် မျိုချပစ်လိုက်လေတော့၏။

နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကလီးကိုပြန်မလွှတ်ဘဲ စုပ်ယက်ဆွ၍ ကျန်တစ်ယောက်ကလည်း စောက်ပတ်ကို အငမ်းမရ သဲကြီးမဲကြီးစုပ်ယက်သပ်ကာ အပြတ်နှူးပေးနေပြန်သည်။ မောင်သောင်းလီးက မာတောင် တောင့်တင်းလျက် ရှိရာက အရှိန်ပြန်ကျချိန်မရသလို သူမစောက်ပတ်ကလည်း မောင်သောင်း၏ အလိုးကို ခံချင်စိတ်ကြောင့် စောစောကထက်ပင် အရည်ရွှဲသထက် ရွှဲစို၍ ထွက်ကျလာနေတုန်းပင် ဖြစ်လေသည်။

အတန်ကြာမှ လူချင်းခွာပြီး မောင်သောင်းက မိစူးကိုကုတင်စောင်းတင်ကာ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ထောင်ကား၍လှဲအိပ်စေပြီး သူ့လီးကို မိစူးစောက်ပတ်အဝမှာ အသေအချာချိန်တေ့ကာ အပေါ်စီးကနေ အရှိန်ခပ်ပြင်းပြင်းကလေး ဖိနှစ်ထိုးဆောင့်ချလိုက်လေသည်။

တုတ်ထွားမာန်ဖီ၍ ရှည်ရှည်လျားလျားရှိလှသော မောင်သောင်းလီးက ကြပ်တည်းစွာပင် သူမစောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်လာသည်ကို မိစူးတစ်ယောက် နင့်ကနဲ နေအောင် ခံစားလိုက်ရသည်။

"အ အင့်ဟင့် ဟင့် ကြမ်းလိုက်တာ …ကိုကြီးသောင်း အ အား …ကျွတ်ကျွတ် "

စောက်ပတ်ပူကနဲဖြစ်သွား၍ မိစူး ခပ်ညည်းညည်းပြောလိုက်မိသည်။

"ခဏပါ … နင်ကလဲ ဒီလောက်ကလေးနဲ့ ဟဲ ဟဲ "

မောင်သောင်းက မလျှော့။ အဆက်မပြတ် လိုးသည်။ အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်သော အိမ်ထောင်သည် အရင့်အမာလည်းဖြစ် ပင်ကိုယ်ကိုနှိုက်ကပင် ရာဂအားကြီးကာ မိန်းမအလိုးသန်သူ တစ်ယောက်လည်းဖြစ်၍ မောင်သောင်း၏လိုးဆောင့်မှုက မိစူး၏ ဘဝင်နှလုံးကို အထူးပင်ထိခိုက်မိစေရုံသာမက သူမတစ်ကိုယ်လုံးကိုပင် တဖျပ်ဖျပ်ထွန့်လူးသွားစေသည်။

သူမစောက်ပတ်ထဲကို မောင်သောင်းလီးကြီးက တစ်ချက်ချင်းပြေးဆောင့်တိုးဝင်လာသည်။ ဒူးထောင်ပေါင်ကား လုပ်ပေးထားသည့်အပြင် မိစူးက သူမစောက်ပတ်ကိုပါ လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆွဲဟဖြဲပေးထား၍ လီးကြီး ဘယ်လောက်ကြီးကြီး သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ ရှောကနဲရှောကနဲ တင်းကြပ်စီးပိုင်စွာဖြင့် တိုးဝင်လာနိုင်ပြီး ကာမအရသာကိုလည်း တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားရရှိသွားစေပါသည်။ 

ရမ်ဘိုလီးနှင့်အမြဲအလိုးခံခဲ့သူမို့ မိစူးလီးတော့မကြောက်ပါ။ ဒါပေမယ့် မမဟန်နီလို ခွေးလဒစ်တစ်ခုလုံးဝင်အောက်တော့ တစ်ခါမှ သူမအလိုးမခံ ဖူးခဲ့ပါချေ။ လဒစ်လုံးကြီးက စောက်ပတ်အဝမှာ တစ်နေမှာကြောက်၍ တော်သလင်းခွေးများမိတ်လိုက်တာကို မျက်စိထဲမြင်ယောင်မိရင်း တော်ရုံနှင့်အလိုးမခံရဲဘဲ ဖြစ်နေမိလေသည်။ မမဟန်နီကတော့ ရှင်းသည်။ ဘာလာလာကြိုက်သလောက်လိုး ဆိုပြီး ကုန်း၍ကော့၍ ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံနိုင်သူဖြစ်သည်။

မောင်သောင်း အချိန်ကြာကြာ ဆွဲမလိုးလိုက်ရပေ။ မိစူးကထန်နေချိန်မို့ ခါတိုင်းနှင့်မတူဘဲ သူ့ကိုခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးခိုင်းရင်း သူမစောက်ပတ်ကို အောက်ကနေကော့၍ကော့၍ပေးလိုက်လေရာ ထူးခြားကောင်းမွန် လှသည့် အထိအတွေ့များကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံး ကာမမီးတွေ တဟုန်ညီးညီး တောက်လောင်ဆူပွက် လာခဲ့ရပြီး ကာမပန်းတိုင်ကို ဆောလျင်စွာ ရောက်ရှိသွားကြရလေသည်။ လရည်ရောစောက်ရည်များပါ ပန်းထွက်ကုန်ကြသည်။

ဂဒူးကအရက်သောက်ရင်း သူတို့နှစ်ယောက်လိုးတာကြည့်ပြီး သူ့လီးကိုလက်နှှင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ တဆတ်ဆတ် ဂွင်းထု၍ နေလေသည်။

....................................................................................................................................................

အခန်း (၅) (ခရေအကြွေ)

"ပြီးပလား မောင်သောင်း ငါ့အလှည့်နော် "

"မောင်သောင်း ခေါင်းညိတ်ပြီး နေရာကဖယ်ပေးလိုက်သည်။ ဂဒူးချထားသည့်အရက်ခွက်ကို ကောက်ကိုင်ကာ တစ်ငုံနှစ်ငုံမျှ မော့သောက်ချလိုက်သည်။

"မိစူး နင်သောက်ဦးမလား "

"တစ်ခွက် ငှဲ့ပေး  ကိုကြီးသောင်း "

မိစူးသောက်ကျင့်ရှိနေတာသိ၍ မောင်သောင်းမေးလိုက်ခြင်းဖြစ်ပြီး သူမအလိုကျ အရက်တစ်ခွက်ထည့်ငှဲ့ပေး လိုက်ရသည်။ မိစူးလည်း အရက်သောက်ပြီး ဂဒူးရင်ခွင်ထဲဝင်ရောက်လဲလျောင်း၍နေပြီ။ ဂဒူးက မောင်သောင်းထက်စာလျှင် စောက်ပတ်မှုတ်တာယက်တာသန်သူဖြစ်၍ မရွံမရှာသူမဖင်ပေါက်ကိုပါ အမြဲယက်ပေးတတ်သူဖြစ်သည်။ ခုလည်း သူ့အကျင့်အတိုင်း မိစူးတစ်ကိုယ်လုံးကို အပြတ်ပင် ကိုင်တွယ်လို့နေပြီး နို့စို့ဖင်နှိုက်လုပ်လာသည်။ 

ရင်သားအိအိအစုံကိုဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက်နယ်လိုက်လုပ်ကာ ကလေးနို့ဆွဲသလို နို့သီးခေါင်းကျစ်ခဲခဲကလေးကို ပါးစပ်နှင့်စုပ်သွားနှင့်ကိုက်လုပ်၍ လျှာနှင့်ပါကလိကစားပေး နေပါသည်။ နို့စို့ရင်းတစ်ဖက်ကလည်း သူမဖင်ပေါက်ထဲကို လက်ချောင်းများထည့်သွင်း၍ နှိုက်ဆွပေးရာ မိစူးခန္ဓာကို်ယ်လေး ဆတ်ကနဲတွန့်တက်တုန်ယင်သွားရပြီး …

"အ နာ နာတယ် ဦး ဂဒူးကလဲ ဟင့်ဟင့် "

"နင် ခါတိုင်း ဖင်နှိုက်တာကြိုက်တယ်မဟုတ်လား ဘာဖြစ်လို့လဲ "

"ဒီအတိုင်း အစိမ်းလုပ်တာကိုး တံထွေးဆွတ်ပြီးမှ လုပ်ပေါ့ ဦးရဲ့ "

"အေး ဟုတ်သားပဲ နင့်ဖင်က မဖွင့်တာကြာတော့ တအားကြပ်နေပြီ ငါ စောပ်ပတ်မလိုးဘဲ ဖင်လိုးရင်ကောင်းမလား "

"သိဘူး မိစူးကို အရင်မှုတ်ပေး "

"လာ စောက်ပတ်ဖြဲပေး နင်ကော့ပျံနေအောင် ငါမှုတ်ပေးမယ် "

မိစူး သူမစောက်ပတ်ကို ဟဟပြဲပြဲကလေးလုပ်ပေးသည်။ ဂဒူး အပီအပြင်ဂျာတော့သည်။ နှုတ်ခမ်းမွေး ပါးမြိုင်းမွေး တိုနံ့နံ့ ငုပ်စိကလေးတွေနှင့်သူမစောက်ဖုတ်တစ်ပြင်လုံးကို ဖရူးဖရူးဆိုပြီး ဘယ်ပြန်ညာပြန်ပွတ်ဆွဲ၍ ကလိဆွပေးရာ မိစူးအကောင်းကြီးကောင်းသွားရလေသည်။ စောက်စိကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက် သူမစောက်ခေါင်းထဲကို လျှာနှင့်ထိုးမွှေလိုက် အဆက်မပြတ်နှူးဆွ၍ ဖင်ပေါက်ထဲကိုလည်း လက်နှင့်တဇပ်ဇပ် ဆောင့်ထိုးပေးလိုက်ရာ မိစူးဖင်တကြွကြွဖြစ်ရလေပြီ။

"မရတော့ဘူး လိုး လိုးပေးတော့ "

"ဖင်လား စောက်ပတ်လား "

"ကြိုက်တာလိုး နှစ်ခုစလုံးလိုး "

ဂဒူး တစ်ယောက်တည်းမလိုးဘဲ မောင်သောင်းကို အသာလက်ယပ်ခေါ်လိုက်သည်။ နှစ်ပင်လိုးရတာကို သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်ဝင်စားသူတွေဖြစ်၍ မောင်သောင်းလည်းမဆိုင်းမတွပင် ထိုင်ရာကနေ ချက်ချင်း ငေါက်ကနဲ ထလာသည်။

"ငါ့လီးမတောင်သေးဘူး မိစူး မှုတ်ပေး "

"လာ ကိုသောင်း ဦးဂဒူးဟာကြီးကတော့ မှုတ်စရာတောင်မလိုဘူးထင်တယ် ဟင်း ဟင်း "

တကယ်တမ်းကျတော့ မိစူး နှစ်ယောက်စလုံး၏လီးတွေကို လက်တစ်ဖက်စီကိုင်ပြီးစုပ်ပေးသည်။ မောင်သောင်းလီးထက် ဂဒူးလီးပိုကြီးသည်။ ရှည်လည်းရှည်သည်။ လိုးသည့်နေရာမှာတော့ မောင်သောင်းက ပိုကြာကြာလိုးနိုင်သလို ဂဒူးကအမှုတ်သန်သူဖြစ်၍ နှစိယောက်စလုံးကို သူမဘယ်လိုမှ လက်မလွှတ်နိုင်တာ သေချာလှပါသည်။

လီးကိုတစ်လှည့်စီစုပ်၍ လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကိုရော ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါ စိတ်ရှည်လက်ရှည် စုပ်ငုံယက်ဆွ၍ ပေးလိုက်ရာ နှစ်ယောက်လုံး လိုးရန်အသင့်ဖြစ်လာသည်။ 

လီးတောင်လာကြပြီမို့ နှစ်ယောက်သား နေရာယူလိုက်ကြရင်း မောင်သောင်းက ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ကာ သူ၏မိုးပေါ်ထောင်၍နေသော လီးပေါ်ကို မိစူးကတက်ခွထိုင်လိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲကို လဒစ်ကြီး ဝင်အောင်သွင်းလိုက်ကာ ဂဒူးက သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အနောက်ကနေ ဖင်စအိုထဲကို သူ့လီးမရမကထည့်သွင်း၍ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် အပေးအယူမျှစွာဖြင့် အဖိအဖော့အတင်းအလျှော့လုပ်ပြီး အဝင်အထွက်မှန်မှန်နှင့် တစ်ယောက်ဝင်တစ်ယောက်ထွက် လိုးပေးလိုက်ကြလေသည်။

မိစူး၏တအင့်အင့်ညည်းသံနှင့်အတူ တဘုတ်ဘုတ်တဇွပ်ဇွပ်လိုးပေးနေသော အသံဗလံများက သူတို့အခန်းကလေး ထဲကနေ အတိုင်းသားထွက်ပေါ်နေပါသည်။

"အင့်အင့် ဟင့် ဆောင့် လိုး လိုးပေး ဦးဂဒူး ဖင်ကွဲအောင်လိုး လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင်လိုးနော် "

"အေးပါ မိစူး ငါလိုးပေးမယ် စ်တ်ချ နင်သာ ဟိုကောင့်လီးကိုဝင်အောင်ထည့်လိုး နင့်စောက်ပတ် ကြပ်စီးမနေဘူးလား "

"ဦး လီးက ပိုကြီးတယ် ရှည်လည်း ဒီလောက်ရှည်လှတာ သိပ်အားရတာပဲ အ အ လိုး လိုးပေးမြန်မြန် ဆောင့်ဆက်တိုက်လိုး … အ ပြီး ပြီး တော့မယ် … အိ အိ အီးအင့် ဟင့်ဟင့် "

"မိစူး ငါနို့စို့ပေးမယ် နင် နည်းနည်းထပ်ကုန်းလိုက် … ကိုဂဒူး လိုးပစေ … ငါ့လီးကို အသာမျှောလိုးပေးထား ငါအောက်ကနေ လီးကို ကော့လိုးပေးမယ် ရလား မိစူး လေး "

"ရ ရတယ် ကို သောင်း အ အ တအား မ မကော့နဲ့ … လီးကနှစ်ချောင်းလုံး ကျွံဝင်နေပီ လျှော့ လျှော့ပါဦး အ အမေ့ သေပါပြီ နော် အီး ဟီးးဟီးးး "

မိစူးတစ်ကိုယ်လုံး ချွေးသံတရွှဲရွှဲဖြစ်နေပြီ။ စောက်ပတ်နှင့်ဖင် တစ်ပြိုင်တည်းအလိုးခံရမှုက သက်သာလှသည်တော့ မဟုတ်ချေ။ မောင်သောင်းလီးက ကြီးသလို ဂဒူးလီးကလည်း ကြီးသလောက် ရှည်သောလီးဖြစ်ရာ မောင်သောင်းလီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ သွင်းကာ ဖင်တလှိမ့်လှိမ့်လုပ်၍ဆောင့်ရင်း အနောက်ကနေ ဂဒူးလီးကြီးက သူမဖင်ထဲကိုတစ်ဆုံးအထိ ဝင်ရောက်လိုးဆောင့်မှုအား အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် မျက်စိစုံမှိတ် ကုန်းခံပေးနေရလေသည်။

မောင်သောင်းက မိစူးဖိလိုးသည့်အတိုင်း အောက်ကနေ သူ့လီးကြီးကို ကော့ဆောင့်ပေးသည်။ သူကော့အဆောင့်မှာ သူမစောက်ပတ်ထဲကို လီးထိပ်ကြီးက အဆုံးထိ ဆောင့်ဆောင့်ဝင်ပြီး သားအိမ်ကိုပင် ဒုတ်ဒုတ်ဆိုပြီး ထိတိုက်မိသွားရသည်။ ဂဒူးကလည်း အနောက်ကနေ သူမဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲကို သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီး သွင်းပြီး အကွဲအပြဲလိုးပေးနေပါသည်။

တစ်နာရီလောက်ကြာအောင် လိုးပစ်လိုက်ကြရာ မိစူး သုံးချီတိတိပြီးသွားရလေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်၏ လီးထိပ်များဆီမှလည်း လရည်တွေတဗြစ်ဗြစ်ပန်းထွက်ကာ မိစူးလည်း ရမ္မက်ချင်ခြင်းပြည့်သွားရလေသည်။

"ခဏနားဦး ဆက်တိုက်လိုးရင် မိစူး သေလိမ့်မယ် "

"ပျော်လား မိစူး ဖင်ခံရတာဘယ်လိုလဲ "

"အင်း အောင့်တောင့်တောင့်နဲ့ အကျင့်ရလာတော့လည်း ခံနိုင်သွားတယ် ဒါပေမယ့် ကိုသောင်းတို့နှစ်ယောက်က လီးတအားကြီးတယ် … အမြဲတမ်း ဒီလိုလိုးရင် မိစူး အသက်တိုဖို့ပဲရှိတယ် …ဟင်းဟင်း ဟင်း "

"ငါမေးတာ နင်ပျော်လား လို့ စောက်ပတ်လိုး ဖင်လိုး ခံရတာကြိုက်လား "

"ကြိုက်တယ် ကြိုက်လို့လည်း ခံတာပေါ့ ဒါနဲ့ မမဟန်နီဖင်ကိုရော မလိုးချင်ဘူးလား "

"ဟားး ဘယ့်နဲ့ပြောပါလိမ့် သူခံချင်အောင် နင်ပြောပေးလို့ရမလား ရရင် ငါ ထိပ်ဆုံးက လိုးပေးမယ် "

မောင်သောင်းကပြောရာ မိစူး သူမစိတ်ကူးကို အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ ကြိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ တစ်ခုရှိတာက သူမရော မမဟန်နီပါ ခွေးကြီးရမ်ဘိုနှင့် မှန်မှန်ကြီးစခန်းသွားနေမှုကိုတော့မူ သူတို့တတွေ ဘယ်နည်းနှင့်မှ သိလို့မဖြစ်နိုင်ပေ။

"မိစူး ပြောပေးမယ်လေ မယုံရင် စောင့်ကြည့်ကြပေါ့"

"မိစူး ငါတစ်ခုမေးမယ် "

"မေး ဘာမေးမလဲ "

"နင်နဲ့ နင့်မမဟန်နီ တစ်ခါမှစောက်ပတ်မပွတ်ကြဘူးလား မှန်မှန်ပြောနော် "

ဂဒူးက မေးခြင်းဖြစ်သည်။ မိစူး ခိကနဲ ရယ်လိုက်ပြီး …

"ပွတ်တယ် တစ်ခါတစ်လေပေါ့ တစ်ခါတစ်ခါကျရင်လည်း လေးငါးညဆက်သွားတာပဲ "

"ဘယ်အခန်းမှာလဲ အပေါ်ထပ်မှာလား "

"နေဦး အဆင်ပြေရင် ကျွန်မပြောမှာပေါ့ ကဲ တော်ပြီ ရှင်တို့စကားချည်းပဲပြောနေရင် မိစူးပြန်မယ် "

သုံးယောက်သား တစ်ယောက်အရက်သုံးလေးခွက်စီ သောက်ပြီး လုပ်ငန်းပြန်စကြသည်။

မိစူး ပြန်လာချိန်မှာ ည၁၁ နာရီထိုးပြီ။

အိမ်ကြီးပေါ်ရောက်တော့ ထမင်းချက်မညွန့်တစ်ယောက် မီးဖိုမှာ သရက်သီးသနပ်အိုးတင်ကာ နှပ်ထားရင်း နဘေးရှိ ခုံတန်းရှည်တစ်လုံးပေါ်မှာ အညောင်းဆန့်ရာက တခူးခူးနှင့်အိပ်မောကျနေတာတွေ့ရသည်။ မညွန့်ထမီစလေးပြေကျနေ၍ ပေါင်တန်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးတစ်ဖက်က မဖုံးနိုင်မဖိနိုင်ပေါ်ထွက်နေလေသည်။ 

မညွန့်လည်း သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် ရောက်ပေမယ့် မပျက်စီးသေးလို့ ဆိုရမည်။ မောင်သောင်းကဲ့သို့ ကားဒရိုင်ဘာတစ်ယောက်နှင့် အကြောင်းပါပြီး စားဝတ်နေရေးအရ သူေဋ္ဌးအိမ်မှာထမင်းချက်လုပ်နေရပေမယ့် လုံးကြီးပေါက်လှဟုဆိုရမည့် မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်ကာ သူမရုပ်ရည်က ပြင်ဆင်လိုက်မည်ဆိုလျှင် ကြည့်ပျော်ရှုပျော်ရှိမည့် မိန်းမချောမိန်းမခန့် စာရင်းဝင်တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်ပေသည်။

မိစူး သူ့ကို မနှိုးတော့ဘဲ အိုးကို မီးဖိုပေါ်ကနေချကာ လျှပ်စစ်မီးဖိုခလုတ်ကို ပိတ်ပေးလိုက်သည်။ ညနေစာစားပြီးဖြစ်ပေမယ့် ကျန်နေသည့် ဟင်းကျန်ထမင်းကျန်ကိုနယ်ဖတ်ပြီး ညဥ့်လယ်စာအနေနှင့် အဆာပြေရုံ စားသောက်လိုက်သည်။

မညွန့်က စည်းစနစ်ကြီးသူပီပီ မနက်ဖြန်အတွက်ကို လိုအပ်တာမရှိအောင် စီမံချက်ပြုတ်ပြီး သူ့နေရာနှင့်သူ စနစ်တကျဖုံးအုပ်ထားတာ တွေ့ရသည်။ မနက်ဖြန် အားလပ်ခွင့်ရဦးတော့မည်။ မမဟန်နီ ခရီးထွက်ပြီဆိုလျှင် သူမရယ် ရမ်ဘိုရယ်သာ အိမ်ကြီးမှာကျန်ခဲ့ကြမည်။ မညွန့်လည်း လင်ဖြစ်သူအနားကပ်ပြီး တစ်နေကုန် ကဲကြသဲကြမည်မှာဧကန်မို့ သူမအနေနှင့် အခွင့်ကောင်းကို သေချာပေါက် ရရှိမည်လည်းဖြစ်ပေသည်။

အပေါ်ထပ်က အခြေအနေသိချင်၍ ခြေသံမကြားအောင် တိတ်တိတ်ကလေးလှမ်းတက်လာခဲ့သည်။

မမဟန်နီ အခန်းတံခါးကစေ့ထားသည်။ ရမ်ဘိုရှိမည်တော့မဟုတ်ချေ။ တစ်နေ့က သူမမိတ်ဆွေတစ်ယောက်၏ ခွေးမ တစ်နှစ်နှစ်လသမီးလေး ဟိလာ(heet)(ရာသီလာ)၍ မမဟန်နီထံအကူအညီတောင်းရာမှ ရမ်ဘိုအား လွှတ်ပေးခဲ့ရသည်။ ပထမအကြိမ် first heet ပြီး၍ ဒုတိယဟိဖြစ်ကာ ကာလအားဖြင့် ၁၁ ရက်ရှိပြီမို့ ရက်သင့်ပြီး (အစ်မတွေ ရွပိုးထိုးချိန်မှာ ၁၂ရက် ၁၃ ရက်အထိရှိပြီး မျိုးစပ်ဖို့သင့်တော်သောရက်မှာ ၁၁ ရက်မြောက်နေ့ ဖြစ်သည်။ စကားချပ်) လှောင်အိမ်ထဲထည့်ထားခဲ့ရကာ ရမ်ဘိုနှင့်မပေးစားချင်ဘဲ ပေးစားခဲ့ရပြီး အားရှိသော ဆေးဝါးနှင့်အစားအစာများ ကျွေးမွေး၍ သူ့ကို အနားပေးထားရလေသည်။

ရမ်ဘိုက သူမတို့ဆရာတပည့်နှစ်ယောက်အတွက်သာမက ခွေးရှင်တွေအတွက်လည်း မျက်နှာပန်း အလွန်ပွင့်လှသည့် အောင်မြင်သော သားစပ်ခွေးထီးတစ်ကောင်ပင်ဖြစ်ပေသည်။

မမဟန်နီ ကုတင်ထက်မှာ တရှူးရှူးနှင့်အိပ်ပျော်နေပုံရသည်။ ညဝတ်ဂါဝန်လေးမှာ ပေါင်ရင်းအထိ လန်တက်နေပြီး အမွှေးဘုတ်သိုက်နှင့်ပိပိကလေးပါ အတိုင်းသားပေါ်ထွက်နေတာ တွေ့ရသည်။ တံခါးကို အသံမကြားအောင်ဖွင့်လိုက်ပေမယ့် ကလစ်ကနဲ မြည်သံက မမကို အမှတ်မထင် လန့်နိုးသွားစေသည်။

မမဟန်နီခေါင်းထောင်ထလာပြီး …

"လာစမ်း မိစူး ငါ စောင့်နေတာ ဘယ်ကတည်းက မှတ်လဲ "

မိစူး သူမအနားလျှောက်လာပြီး ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ပါသည်။ ဆရာတပည့်နှစ်ယောက်၏ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုက ပူးပူးကပ်ကပ်ဖြစ်သွားကြလေသည်။ မမဟန်နီ တစ်ရေးနိုးချိန်ကျမှ ဇွတ်ကြမ်းနေသည်။

"အိုးးး ဘာကြီးလဲ မမ "

"ငါ နင့်အတွက် သီးသန့် ရွေးယူလာတာ လေ ဘယ့်နှယ်လဲ မိစူး "

"အဟင့် ဟင့် အဲ အဲဒါကြီး နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး ဖြစ်ဖြစ်ပါ့မလား မမ ရဲ့"

"နင် မဖြစ်စရာ ဘာရှိလဲ ရမ်ဘိုနဲ့တောင် အချိန်မှန် လိုးသေးတဲ့ဥစ္စာ ဟင်းဟင်း ဟင်း "

တကယ်တော့ ဒီဟာကြီး အသုံးပြုပြီး သူမနှင့် မညွန့် ညဥ့်ဦးယံတစ်ချိန်လုံး စခန်းသွားခဲ့ကြပြီးပြီ။ ဟန်နီမောမောနှင့် တစ်ရေးတစ်မော အိပ်ပျော်သွားခြင်းဖြစ်သည်။

လင်ဖြစ်သူဖုန်းဆက်လာ၍ ပဲခူးရှိ ပွဲရုံလုပ်ငန်းကို သွားရောက်စစ်ဆေးကြည့်ရှုရင်းး အပြန်မှာ သူမ၏ ကျောင်းနေဖက်ဖြစ်သော မိတ်ဆွေရင်းတစ်ယောက်၏ မောင်ဖြစ်သူ လက်ထပ်ပွဲအတွက် ပြင်ဆင်စရာရှိတာတွေကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ဝိုင်းကူပြင်ဆင်ပေးရမည်ဖြစ်၍ တစ်ညအိပ်နှစ်ညအိပ် ပဲခူးမှာ သောင်တင်ဦးမည်ဖြစ်သည်။ 

မိစူးကိုလည်း အိမ်အတွက်မှာကြားစရာရှိတာတွေကို အသေအချာ ပြောဆိုမှာကြားရင်း နှစ်ယောက်သားအချစ်ပလူးနေကြကာ ညနေကတည်းက သူမဆောင်ထားခဲ့သည့် ယောက်ျားလိင်တန်ဆာ အတုချောင်းကြီးက အသုံးဝင်နေခဲ့သည်။

တစ်ယောက်တစ်လှည့် အပြန်အလှန် အသုံးပြုပြီး တစ်ညတာပျော်ပါးမှုဖွေရှာရင်း မနက်လေးနာရီလောက်မှ နှစ်ယောက်သားလက်ပန်းကျကာ ဖလက်ပြသွားကြလေသည်။

....................................................................................................................................................

အခန်း (၆) (နှစ်ယောက်အချစ်)

အိမ်အတွက်ဈေးဝယ်ပြီးအပြန်မှာ မိစူးတစ်ယောက် မသင်္ကာစရာ တစ်စုံတစ်ခုကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ ခါတိုင်း ဈေးသွားလျှင် မညွန့်နှင့်သူမ တစ်လှည့်စီ သွားတတ်ပေမယ့် ခုရက်ပိုင်း မညွန့်က သူမ နေထိုင်မကောင်းလို့ ဆိုပြီး မိစူးကိုသာ ဝယ်ခြမ်းရမည့် ဟင်းရံအမည်ပြောပြီး ဈေးလွှတ်လေ့ရှိသည်။

မိစူးက အပြင်ထွက်လျှင်ဘယ်တော့မှ ဖြောင့်ဖြောင့်မပြန်တတ်။ ဟိုဝင်ဒီဝင် အသိသူငယ်ချင်းတွေနှင့် တောင်တောင်အီအီ စကားပြောဆို၍ တစ်ခုခုစားသောက်ပြီးမှ အေးအေးဆေးဆေး အိမ်ပြန်လာလေ့ရှိသည်။ မမဟန်နီကိုလည်း ကြောက်ရမည့်သူမဟုတ်၍ သူမအနေနှင့် ထင်ရာစိုင်းနေနိုင်သည်။

ဒီနေ့လည်း အပြင်မှာ မေသူနှင့်တွေ့၍ သူခေါ်တာနှင့်နှစ်ယောက်အတူ မုန့်ဟင်းခါးဝင်စားပြီး မညွန့်အတွက်ပါ ပဲသွေးနှင့်တစ်ပွဲ ပါဆယ်မှာယူလိုက်ကာ မေသူကိုနှုတ်ဆက်၍ပြန်လာခဲ့ပါသည်။

အိမ်ရောက်တော့ …သူမအိပ်ခန်းထဲမှ အသံဗလံများကြားရ၍ ခြေသံမကြားအောင် တိတ်တိတ်ကလေးသွားပြီး ချောင်းကြည့်လိုက်မိသည်။

မထင်မှတ်ဘဲ အခန်းတွင်းရှိမြင်ကွင်းကို မြင်တွေ့လိုက်ရ၍ မိစူးလည်း အတော်ကလေးအံ့သြသွားမိလေသည်။ အခန်းထဲမှာ သူမအိပ်သောကုတင်ထက်မှာ အဝတ်အစားမလုံမလဲနှင့် ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ကာ အချစ်နယ်လွန်၍ နေကြသော မာလီဂဒူးနှင့်မညွန့်ကို မမျှော်လင့်ဘဲ ပက်ပင်းမြင်လိုက်ရ၍ အံ့အားသင့်သွားရလေသည်။

မညွန့်က ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကားယားလဲလျောင်းလျက်ရှိပြီး ဂဒူးက သူမအပေါ်စီးကနေ မညွန့်ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ့ပုခုံးထက်မှာ တင်ထမ်း၍ အပီအပြင်လိုးနေလေသည်။

"အ အ အိ အိ အင့် ကို ကို ဂဒူး အ ဖြေးဖြေး လီးကြီးက ရှည်လွန်းလိုက်တာ သားအိမ်ဆောင့်နေပြီ နည်းနည်းလျှော့ လျှော့ပါ ဦး အား အင့် အင့် "

မညွန့် ညည်းသံကြီးက ကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်လာသည်။ သူမညည်းညူနေသည့်ကြားကပင် ဂဒူးလီးကြီးက အရှိ်န်ခပ်ပြင်းပြင်း ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေလေရာ ဇွပ်ဖတ် ဇွတ်ဖတ် ဘုတ်ဗွပ်ဆိုသောအသံများက အားရစရာပင် ထွက်ပေါ်နေပေတော့သည်။

မိစူးပြုံးလိုက်ပြီး ပစ္စည်းတွေ နေရာချလိုက်ကာ အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ခပ်တည်တည်နှင့်ဝင်ချသွားလိုက်သည်။

"အို့ အင့် အင့် ဟင်  … မိ … မိ စူး … ငါ ငါ အို  "

"ဘာမှ အို မနေနဲ့ အစ်မကြီး ရဲ့ ဟင်း … ကိုသောင်းပြန်လာရင် ဒီကိစ္စအသေအချာရှင်းရမှာပဲ ဟင်း ဟင်း "

"ဟယ် မ မလုပ်ပါနဲ့ မိစူး ငါ ငါ ရှစ်ကြီးခိုးပါရဲ့ ဟယ် တ တကယ် ပြောတာ ငါတောင်းပန်ပါတယ် "

"အိုးး ကျွန်မက ဒီလိုနေမယ် ထင်လို့လား ဟင်း သူများအိပ်ယာပေါ်မှာလည်း လိုးချင်တိုင်း လိုးနေကြသေး သူတို့ကများ … "

"မိစူး မိစူး နင် နင် ဒီ ဒီလို မ မလုပ်ပါနဲ့ အ အမေ့ သေချင်းဆိုးကြီး အသေလိုးရသလား ဟင့် အိအင့်အင့် "

မညွန့် စကားတောင်ဖြောင့်ဖြောင့် မပြောနိုင်ရှာပေ။ ဂဒူးက သူမပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကားပြီး အသေလိုးချနေကာ အရှိန်ကောင်းနေတုန်းဖြစ်သည်။ လီးကို ကော့၍ကော့၍ တစ်ချက်ချင်းလိုးနေရာ သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးပင် ပြဲပြဲလန်မလိုတောင်ထင်ရပေသည်။ မညွန့် မျက်နှာ အကြီးအကျယ် ပျက်နေစဉ်မှာပင် မိစူးလည်း သူမကိုယ်ပေါ်မှ အကျၤ ီနှင့်ထမီကို ကုတင်အောက်ကြမ်းပြင်ပေါ် ချွတ်ပုံချလိုက်ရာက သူတို့နှစ်ယောက်ရှိရာ ကုတင်ပေါ်ကိုတက်လာခဲ့လိုက်သည်။

"ဦးဂဒူး မြန်မြန်လိုး မိစူး ဒီအတိုင်း ကြည့်မနေနိုင်ဘူး "

"အေးပါ ငါ ပြီးတော့မှာပါ …နင်သာ အသင့်စောင့်နေ "

မိစူး မညွန့်မျက်နှာအနားကပ်၍ သူမနှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။

မညွန့်တအံ့တသြဖြစ်မိပေမယ့် ကြောင်အမ်းအမ်းတော့ဖြစ်မနေပါ။ သူမအနေနှင့် မိစူးနှင့်လင်တော်မောင် မောင်သောင်းရော  မာလီဂဒူးနှင့်ပါ စခန်းသွားဖူးသည့်အဖြစ်ကို သူမကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ချောင်းမြောင်းကြည့်ရှု ခဲ့ပြီး ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလား။

မညွန့် မိစူးကို ပြန်နမ်းသည်။ မိစူးလက်က သူမနို့အုံကြီးနှစ်မြွှာဆီ ရောက်ရှိသွားပြီး အပီကိုင်ကာ နယ်ပေးလိုက်သည်။ မညွန့်ကလည်း သူမကိုပြန်ဖက်၍ နှစ်ယောက်သား နို့ကိုင်ဖင်ကိုင် ဟိုကိုင်ဒီနယ် ပြုနေကြရာ ဂဒူးလည်း အားတက်လာပြီး မညွန့်ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲ၍ အဆက်မပြတ် တဘုတ်ဘုတ် တဘတ်ဘတ်နှင့် ဇယ်ဆက်သလို လိုးဆောင့်ချလေတော့ရာ တဖြည်းဖြည်း အရှိန်ပိုတက်ပိုမြန်လာခဲ့ပြီး သူ့ခါးကို တဆတ်ဆတ်ကော့ထိုး၍ လီးထိပ်မှ ပျစ်ချွဲချွဲလရည်များကို မညွန့်စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တဗြွတ်ဗြွတ်ပင် ရေကုန်ရေခမ်း ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်လေတော့၏။

မိစူးနှင့်မညွန့် ဂဒူးလီးကို နှစ်ယောက်သားအလုအယက်နမ်းစုပ်ကာ လရည်နှင့်စောက်ရည်များပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးလိုက်ကြသည်။ ဂွေးဥနှစ်လုံးပါမကျန်အောင် ယက်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ဂဒူးလီးကြီးမှာ အမှုတ်သန်သည့် မိန်းမသားနှစ်ယောက်၏ တံတွေးရည်များဖြင့် တောက်ပြောင်စိုလက်ကာ တွဲလောင်းကြီးကျလျက် ရှိနေလေတော့သည်။ မညွန့်စောက်ပတ်ကို တစ်ချီလိုးပြီးသွားသော သူ့လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကြီးမှာ အပြူးသားဖြစ်နေပေသည်။

"မိစူး လာ နင့်စောက်ပတ် ငါမှုတ်ပေးမယ် "

ဂဒူးပြောလိုက်ရာ …

"ဟင့်အင်း မမှုတ်နဲ့ဦး … အစ်မညွန့်စောက်ပတ် အရင်မှုတ်ပေးလိုက်"

ဂဒူးလည်း သူမအမိန့်ကို နာခံပြီး မညွန့်ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲဖြဲ၍ ပေါင်ကြားထဲရှိစောက်ပတ်ကို အားပါးတရမှုတ်ပေးလိုက်သည်။ မညွန့်လည်း သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကျကျနနဖြဲကား၍ ဂဒူးက သူမစောက်ပတ်တစ်ဝိုက်ကို အားရပါးရ လျှာနှင့်ယက် ပါးစပ်နှင့်စုပ်နမ်းပေးတာကို ဖျပ်ဖျပ်လူးမျှ ကော့ခံနေရင်းက မိစူးကိုလက်ယပ်ခေါ်ပြီး သူမမျက်နှာပေါ်မှာ မိစူးကို ထိုင်ချစေလိုက်ပါသည်။ မိစူး၏ ပြဲအာအာကလေး ဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ကို အောက်ကနေ သူမ လျှာသွင်းပြီး အပီအပြင် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်နှင့်ပြန်လည် ယက်သပ် ဆွနှူးပေးလိုက်လေသည်။

သုံးယောက်သား အပေးအယူမျှကာ  အတော်ကလေးဟန်ကျနေကြပြီး မညွန့်ရောမိစူးပါ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဆွလိုက်နှူးလိုက် ဂဒူးကဂျာပေးလိုက်နှင့်ရမ္မက်အမှောင်ဖုံးကာ စောက်ပတ်တရွရွဖြစ်ပြီး အရှက်ကုန်လာခဲ့ရလေပြီ။ မိစူးရောမညွန့်ပါ စောက်ရည်တရွှဲရွှဲဖြစ်လာပြီး အနေရခက်လာကြသည်။ တောင်မတ်နေပြီဖြစ်သော ဂဒူးလီးကို တစ်ယောက်ကစုပ်လိုက် ကျန်တစ်ယောက်က စောက်ပတ်အယက်ခံလိုက်နှင့် နှစ်ချီစီလောက် စောက်ရည်ပန်းထွက်ကာ ကိစ္စပြီးသွားကြသည်။

ဂဒူး ပထမစလိုးသူက မိစူးဖြစ်သည်။ မိစူးကို သူလိုး၍မဝသေးပါ။  သူမကိုဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ ပြူးထွက်နေသော သူမစောက်ပတ်ကို ကုန်းလိုးသည်။ စောက်ပတ်လိုးပြီး နောက်တစ်ချီ ဖင်လိုးသည်။ မညွန့်လည်း မိစူးကိုယ်တိုင်ဖင်ခံမှုကိုမြင်ရသဖြင့် ကာမစိတ်များ တအားထကြွလာလေသည်။ သူမအလှည့်မှာ ဂဒူးဖင်လိုးခွင့်တောင်းရာ အသာတကြည်ပင် ခွင့်ပြုလိုက်သည်။ မောင်သောင်း တစ်ခါတစ်လေ စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် ဖင်လိုးမှုကိုခံဖူးပြီး ဖင်ထဲ လီးသွင်းကျင့်ရှိနေ၍လည်း သူမအဖို့ ယခုကဲ့သို့ ဂဒူးအလိုကို လွယ်လွယ်နှင့်လိုက်လျော ပေးနိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

မမဟန်နီနှင့်အတူ မညွန့်ယောက်ျားဖြစ်သော ဒရိုင်ဘာမောင်သောင်းပါ တစ်ပါတည်း လိုက်ပါသွားခဲ့တာကြောင့် သူတို့သုံးယောက် ဘာအနှောင့်အယှက် တစ်စုံတစ်ရာမှ မရှိဘဲ အိမ်မှာပဲတစ်နေကုန်နေရင်း ဂဒူးက သူမတို့နှစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်စီ ပတ်လည်ရိုက်ကာ လိုးပြီးရင်းလိုးနေလေတော့၏။ စောက်ပတ်ရော ဖင်ပါ လရည်အလိမ်းလိမ်း ပေပွနေအောင်အလိုးခံပြီး နှစ်ယောက်သား ကောင်းစွာ အနားယူလိုက်ကြပါသည်။

ညနေဖက် ရမ်ဘိုကိုအစာကျွေးပြီး မိစူး သူ့ကို အပေါ်ထပ်ရှိ မမဟန်နီအိပ်ခန်းထဲ ခေါ်သွင်းလာသည်။

"မိစူး ဘယ်ရောက်သွားလဲ အညွန့် "

"ခွေးစာကျွေးနေတယ်ထင်တယ် ဘာလုပ်ဖို့လဲ သူ့ကိုခေါ်ချင်လို့လား"

ဂဒူးရောက်လာပြီး မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်၍ မညွန့်လည်း မရေမရာဖြေလိုက်ရသည်။ ဂဒူး သူမကို အိပ်ခန်းထဲအထိ ဆွဲခေါ်လာသည်။ နေ့ခင်းက သူမတို့နှစ်ယောက်ကို တစ်ချိန်လုံး လိုးခဲ့တာတောင် ဂဒူးက အားမရနိုင်သေး။ သူမကို တစ်ချီ အရင်ဆွဲဖို့ပြင်နေသည်။

"မခေါ်နဲ့ဦး နင့်နဲ့ငါ အရင်ဆော်ကြမယ် ပြီးမှ သူ့ကို လိုက်ရှာတာပေါ့ ဧကန္တ ခွေးနဲ့လိုးနေတာလား မသိဘူး "

ဂဒူးပြောလိုက်ရာ မညွန့်က သူ့ရင်ဘတ်ကို ဘုန်းကနဲထုလိုက်ပြီး …

"ရှင်ကလဲ ကလေးကို မဟုတ်ကဟုတ်က ပြောတော့မယ် လိုးစရာလား လိုးချင်းလိုး ရှင်နဲ့မောင်သောင်းပဲ ဖင်နဲ့စောက်ပတ်လိုးကြမှာ "

"ဟင်း ဟင်း ကလေး မဟုတ်ဘူး အညွန့်ရဲ့ နင်မယုံရင် စောင့်သာကြည့် "

ဂဒူးပြောပြီး လုပ်ငန်းစလိုက်သည်။ မညွန့်ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်တွေ ကြမ်းပြင်ထက်သို့ လျှောကနဲ ကျွတ်ပုံကျ သွားခဲ့လေပြီ။

................................................................................................................................................

အခန်း (၇) (ရမ်ဘို့ဖူးစာ)

မညွန့်နှင့်ဂဒူး အပေါ်ထပ်ရှိ ဟန်နီ့ အိပ်ခန်းဖက်ဆီ တက်လာသည်နှင့် အသံဗလံများကို စကြားရလေပြီ။

ဂဒူး သူမကို လှည့်ကြည့်ပြီး ရှူး တိုးတိုး ဟု ပါးစပ်မှာ လက်ညှိုးကပ်၍ အချက်ပေးလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းဝအထိ လျှောက်လာကာ တံခါးကို အသာဆွဲဟ၍ ချောင်းကြည့်လိုက်ကြပါသည်။

"အိ အင့် အအ ရ မ် ရမ်ဘို ဖြေး ဖြေး လိုး စမ်း အ အကျွတ် ကျွတ် နာတယ် ငါလိုးကလေးရဲ့ နင့်လဒစ်ကြီးနဲ့ လိုးရင် … သေပြီပေါ့ အ အ ဆောင့်ဆောင့်ကွာ ဒီလောက်ဖြစ်လှတာ လိုး လိုးစမ်း စောက်ပတ်ကွဲအောင်လိုး ဖင်တော့မလိုးနဲ့ ကြားလား "

ရမ်ဘို သူမ၏ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ထားသော ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက် အနောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ကို ခွေးလိုးလိုးလျက်ရှိသည်။

မညွန့် ကိုယ့်မျက်စိတောင်ကိုယ်မယုံနိုင်ဘဲ ဖြစ်မိလေသည်။

"ဟယ် အံ့ပါ့တော် မိစူးတော့ လုပ်ချလိုက်ပြီ "

"ခွေးလီးက ကြီးတယ် နင်ရော အလိုးမခံချင်ဘူးလား "

"အိုးး မခံပါဘူး ကြက်သီးထချင်စရာကြီး … ဟီး ဟီးးး  "

"နင် ခွေးလျှာနဲ့ယက်တာ ခံချင်မှာပေါ့ လာ အထဲဝင်မယ် "

"ဖြစ် ဖြစ်မလား ကောင်မလေး ရှက်နေမှာပေါ့ "

"သူမရှက်လို့ ခွေးလိုး လိုးတာ မမြင်ဘူးလား "

ဂဒူး သူမလက်ကို ဆွဲကာ အခန်းထဲဝင်လိုက်သည်။

မိစူးက ကောင်းခန်းရောက်နေပြီ။ သူတို့ဝင်လာတာကိုတောင် သတိမထားမိနိုင်တော့။ ဒီအချိန် အခန်းထဲမှာ အချိန်ကိုက်ဗုံးတစ်လုံး လာဖောက်ခွဲလျှင်တောင်မှ ထွက်ပြေးဖို့ရာ စဉ်းစားမိမှာမဟုတ်တော့ပါ။

သူမဖင်နှစ်ဖက်ကို ဖင်ဘူးတောင်းထောင်မတတ် ခွက်နေအောင် ကုန်းထောင်ပေးထားရင်း ခွေးကြီးရမ်ဘို၏ သဲကြီးမဲကြီး တဇပ်ဇပ်လိုးဆောင့်မှုကို အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့်ကုန်းခံနေပေသည်။ သူမစောက်ရည်လည်း အထွက်ကြမ်းနေပြီး နှစ်ချီသုံးချီမက လေးချီလောက်အထိ စောက်ရည်များပန်းထွက်ကာ ဆက်တိုက်ပြီး နေခဲ့ရပြီ။ စောက်ရည်တွေက သူမပေါင်ခြံတစ်ဝိုက်မှာသာမက တကောင့်ခွက်နားအထိ ရောက်အောင် ယိုစီးးကျနေခဲ့ရသည်။

ဂဒူးလည်း မညွန့် အင်္ကျီနှင့်ထမီကို ဆွဲချွတ်ပြီး သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို စိတ်ကြိုက်နယ်၍နေပြီ။

မိစူးနှင့်ခွေးကြီးလိုးတာ ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့်ကြည့်ပြီး သူ့လီးကြီး အပြတ်ပင်တောင်လာရသည်။ မညွန့်ကိုယ်တိုင်လည်း ဘာဖြစ်လို့ ဖြစ်မှန်းမသိ အလိုလိုနေရင်း ဟော့ချင်လာသည်။ ဂဒူးလချောင်းကြီးကို လက်နောက်ပြန်ကိုင်ပြီး ဂွင်းရိုက်ပေးနေမိကာ နှစ်ယောက်သားအလုပ်ဖြစ်နေကြလေသည်။

မိစူး သတိဝင်လာကာ ခွေးကြီးအား လီးချွတ်စေလိုက်ရာက ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်၍ ပက်လက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ရင်း ရမ်ဘို၏ဦးခေါင်းကို သူမပေါင်ကြားထဲသို့ ဆွဲထည့်ပေးလိုက်လေသည်။ ရမ်ဘိုလည်း စောစောက သူလိုးပြီးသွားသည့် မိစူးစောက်ပတ်ကို အမြတ်တနိုးပင် သူ့လျှာပြားကြီးဖြင့် တပြပ်ပြပ် ယက်သပ်ပေးနေလေပြီ။

"ဟင် ဦး  ဦး ဂဒူး … မ မ … ညွန့် … အို … "

"မိ မိစူး အ အ … နင် နင် စိတ် စိတ်မဆိုး နဲ့ နော် … ဟင့် ဟင့် အ အင့် အင်းးး "

မိစူး အခြေအနေမှန်ကိုသဘောပေါက်လိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ်ကနေ ဆင်းချလာပြီး ရမ်ဘိုနားနားကပ်၍ တစ်စုံတစ်ခုကို ကပ်ပြောလိုက်လေသည်။

သည့်နောက် …

"လာ မမ ဒီပေါ်လာကြ … ဘာလဲ တစ်ယောက်တည်း အပိုင်စီးမလို့လား ဟင်းဟင်း ဟင်း "

"မ မဟုတ်ပါဘူး မိစူးရယ် "

လီးတန်းလန်းနှင့် ဖြစ်သည်။ ဂဒူး လီးကို ပြန်ချွတ်လိုက်ပြီး မိန်းမနှစ်ယောက်အကြားဝင်၍ ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဖက်ကာ ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ပါသည်။

မိစူး မညွန့် စောက်ပတ်ကို မှုတ်ပေးသည်။ လက်နှင့်လည်း အပြတ်နှိုက်ဆွပေးသည်။ မညွန့် စောက်ရည်တွေ တောက်တောက်ယိုစီးကျခဲ့ရပေပြီ။

"ကျွန်မ အလှည့်နော် မ မညွန့် "

"အင်း ဟိုဖက်လှည့် မိစူး "

မိစူး ဂဒူးလီးကို လရည်ထွက်အောင်စုပ်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကျကျနနဖြဲကား၍ မညွန့် စောက်ပတ်ယက်ပေးတာကို ကော့ခံပေးနေသည်။ "  မမ မမ … " ဆိုပြီး သူမခေါင်းကို ဖိနှိမ်ချရင်း တင်ပါးနှစ်ဖက်ကော့ပျံကာဖြင့် ဆန့်ငင်ထွန့်လူးနေချိန်မှာပင် ရမ်ဘိုလည်း မိစူးအရိပ်ပြသလို အကောင်မြင်သည့် ခွေးလိမ္မာကြီးဖြစ်သည့်အတိုင်း မညွန့်စောက်ပတ်ကို သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက် အနောက်ကနေ၍ လျှာပြားကြီးနှင့်တပြပ်ပြပ်ယက်နမ်း၍နေတော့သည်။

မညွန့် ချက်ကောင်းမိ၍ လန့်ဖျပ်အော်လိုက်မိသည်။

"အို အု အူးး အူးး…  ဝု အု အု … အူးးးး … အူးးး ဝူးးး … "

ရမ်ဘိုကလည်း သူ့သခင်မနှစ်ယောက်အပေါ် သူပြုလုပ်နေကျအတိုင်းပင် ဟန်မပျက် ပါးစပ်မှ တဟဲဟဲ အသံပြုလျက် မညွန့်၏တဏှာရည်ရွှဲနစ်နေပြီဖြစ်သော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးကို လျှာနှင့်စိမ်ပြေနပြေ ယက်ပေးနေပါသည်။ မိစူးလည်း သူမကိုအလစ်မပေးဘဲ ခေါင်းကို ဖျစ်ဆွဲ၍ ဖိနှိမ်ထားလေရာ ရမ်ဘိုကြီး စိတ်ကြိုက်လှုပ်ရှားခွင့်ရပြီး မညွန့်၏စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ပေါက်ကို အငမ်းမရ ယက်ပေးနေရုံသာမကဘဲ အနောက်ကပါတက်ခွပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးမဝင်ဝင်အောင် မရမကထည့်သွင်း၍ လိုးဖို့ကြိုးစားနေပေပြီ။

ရမ်ဘို့လီးတစ်ချောင်းလုံး မညွန့်၏လီးအဝင်လမ်းပွင့်ပြီးဖြစ်သော စောက်ခေါင်းကလေးထဲသို့ လျှောကနဲ ထိုးဆောင့်တိုးဝင်သွားရကာ လဒစ်ဘုလုံးတစ်ခုလုံးပင် သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို မထင်မှတ်ဘဲ တစ်ဆို့ရောက်ရှိသွားလေသည်။ ရမ်ဘို ဇပ်ဇပ်ဇပ်ဇပ်နှင့် ဖင်ကို စက်သေနတ်ပစ်သလို အဆက်မပြတ် ညှောင့်ဆောင့်၍နေသည်။

သည်အဖြစ်ကို  မိစူးရော ဂဒူးပါ သိမြင်နေရပြီး နှစ်ထောင်းအားရလည်း ရှိကြပေသည်။ မိစူး သူမကိုယ်ကို အောက်ဖက်သို့ အနည်းငယ်လျှောဆင်းပြီး မညွန့်ခါးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖက်တွယ်ကာ အနမ်းပေးရင်း သူမနို့အုံအိအိနှစ်လုံးကို ဖျစ်လှိမ့်နယ်၍ နို့သီးကလေးကို ကလိကစားပေးနေသည်။

မညွန့်တစ်ယောက် ယခုလိုမထင်မှတ်ဘဲ ခွေးအလိုးခံရပြီး တစ်ခါမှမခံစားဖူးသော အရသာကို စိတ်ထဲက သာယိာသလိုဖြစ်လာရသည်။ နှုတ်မှလည်း အိုးအိုးအင့်အင့်မြည်တမ်းကာ ဖင်ကြီးတလှိမ့်လှိမ့်နှင့် ရမ်ဘို၏ညှောင့်လိုးခြင်းကို ကော့ခံပေးလာတာ တွေ့ရလေသည်။ ဖီလ်တက်လာပုံရသည်။

ဒီအချိန်မှာ ဂဒူးက မိစူးကို အသာမျက်ရိပ်ပြရင်း သူမကို နဘးအသာဖယ်ခိုင်းလိုက်ရာက မညွန့်ပါးစပ်ရှေ့မှာ သူ့လီးကို တေ့လိုက်ကာ လီးစုပ်ခိုင်းလိုက်ပြန်ပါသည်။ မညွန့် ဘယ်လိုမှ မငြင်းဆန်နိုင်တော့ပါ။ ငြင်းဆန်ဖို့ရန် စွမ်းအင်တွေပင် ကုန်ခမ်းသလိုကြီးဖြစ်ကာ တစ်ဖက်က ခွေးအလိုးခံ၍ တစ်ဖက်ကလည်း ဂဒူးလီးအားစုပ်ရင်း မိစူး၏ဖင်သားရင်သားများကို ဖျစ်လှိမ့်ချေနယ်ကိုင်ပေးနေမှုအား တစ်ယေညက်တည်း အံကြိတ်တင်းခံရင့်းဖင့် သူမစောက်ပတ်က စောက်ရည်တွေ အလိုလိုပင် စီးယိုပန်းထွက်လာသည့်အခြေကို ဆိုက်ရောက်ခဲ့ရလေသည်။

"မမ အဆင်ပြေလား ဟင် "

"ပြေ ပြေပါတယ် "

"ဒါဖြင့် မိစူးနဲ့မမ နေရာချိန်းလိုက်ရအောင် ရမ်ဘိုက တအားဏှာကြီးတာ …သူမပြီးမချင်းတစ်နေကုန် ဆက်လိုး နေဦးမှာ … မမ ခွေးလိုးခံကျင့်မရှိသေးတော့ ဒီလောက်နဲ့တော်ပြီ … ဦးဂဒူးလည်း လီးတောင်နေတာကြာပြီ ဆိုတော့ မမ နည်းနည်းလျှော့ပေးလိုက်ဦး မမလိုးပြီးမှ ကျွန်မလိုးမယ် "

ခွေးလိုးမှုကို မိစူး ဆက်လက်တာဝန်ယူလိုက်သည်။ မညွန့်နှင့်ဂဒူး တစ်ချီထပ်လိုးချိန်မှာ မိစူးလာ်း သူ့ခွေးနှင့်သူ စောက်ပတ်အယက်ခံရင်း ဖီလင်တွေစွတ်တက်လာကာ ခွေးလီးကို သူမကိုယ်တိုင် ကုန်းး၍ အလိုးခံပေး နေပေတော့သည်။

မညွန့်နှင့်ဂဒူး တစ်ချီလိုးပြီးတော့ ဂဒူးလည်း အနည်းငယ်ပန်းသွားပုံရတာမို့ ခေတ္တခဏအနားယူစေလိုက်ပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန် စစ်စတီနိုင်းလုပ်ကာ စောက်ပတ်နမ်းကြယက်ကြ မှုတ်ကြ အပြန်အလှန် လက်နှင့်ထိုးနှိုက်ဆောင့်ကြနှင့် အလုပ်များရင်း နောက်ထပ်နှစ်ချီစီ ထပ်ပြီးသွားသည်။

"ကဲ မမရေ ပြန်စလိုက်ကြစို့ "

မိစူး အချက်ပြလိုက်တာ့ ခွေးကြီးရမ်ဘိုလည်း အမြီးတနှံ့နှံ့နှင့်နေပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်စီ တိုးကပ်လာကာ ပက်လက်လှန်၍ကော့ဖြဲပေးထားကြသော အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်၏စောက်ပတ်များဆီကို ခေါင်းတိုးဝင်၍ တစ်ယောက်ကို တစ်လှည့်စီ လျှာနှင့်တပြပ်ပြပ် လိုက်လံယက်သပ် ဆွနှူးပေးနေပေတော့၏။ 

မိစူး ပြီးတော့ မညွန့် … မညွန့်အလှည့်ကျတော့ သူ ယခုမှတွေ့ဖူးသည့် စောက်ပတ်အသစ်စက်စက် ပေမို့လားမသိ။ ရမ်ဘို စောက်ပတ်ကိုယက်လိုက် ဖင်ပေါက်ထဲကို လျှာနှင့်ထိုးထိုးကလော်ပြီး အပီအပြင်အရသာယူ၍ စိတ်တိုင်းကျ ယက်ပေးလိုက်ရာ မညွန့်လည်း တအီးအီးတအဲအဲနှင့်ဖြစ်လာပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကော့ပျံလာရလျက် နောက်ဆုံး ရမ်ဘို၏ နောက်တစ်ကြိမ် တက်လိုးခြင်းကို ခံရပြန်လေတော့၏။

သူ အငမ်းမရပင် လိုးသည်။ ဇယ်ဆက်သလို မနားစတမ်း ကျုံးလိုးကျုံးဆောင့်ခြင်းဖြစ်လေရာ မညွန့် လေးချီလောက်အထိ ပြီးသွားရသည်။ ခွေးကြီး သူမကိုလက်မလွှတ်မချင်း သူမကိုယ်တိုင်လည်း မငြီးမငြူပင် ကုန်းလိုက်ကော့လိုက် ဆက်တိုက်ပင် အလိုးခံနေတာတွေ့ရလေသည်။

ဂဒူးက မိစူးစောက်ပတ်ကို ခွေးကြီးနှင့်အပြိုင်ကုန်းယက်ပေးလာပြီး ပထမဆုံးအကြိမ် စလိုးသည်။ တစ်နာရီလောက်လိုးပြီး တစ်ချီပြီးရာ မိစူးကို သူ့အပေါ်တက်ခိုင်းလိုက်ရပြီး သူမစိတ်တိုင်းးကျ ထပ်မံ၍ အားပါးတရ စိတ်ရှိသဘောရှိ လိုးစေလိုက်ပါသည်။ မိစူးလည်း ဂဒူးအပေါ်ကနေ ဖင်ကိုတလှိမ့်လှိမ့်ကြိတ်ကာ စကောဝိုင်း မွှေ့လိုးပစ်လိုက်လေသည်။ မိစူး လိုးပြီး ခဏနားချိန်အထိ ရမ်ဘိုလိုး၍မပြီးသေးဘဲရှိရာ မညွန့်သက်သာရာရအောင် တစ်ဖက်တစ်လမ်းကနေ သူမဝင်ရောက် ကူညီပေးရသေးသည်။

"မမ ညွန့် စောက်ပတ်ကျိန်းရင် ပြော မိစူး လုပ်ပေးမယ် "

မညွန့်လည်း အမှန်တကယ် သာမန်လူလိုးတာမျိုးမဟုတ်၍ စောက်ပတ်ပူကျိန်းလာသည့်အလျောက် ခဏအနားယူချင်ကြောင်း မိစူးကို ပြောဆိုလေရာ ရမ်ဘို့ကို လီစချွတ်ခိုင်းလိုက်ပြီး သုမကိုတိုင်ခွေးလီးကို ကုန်းစုပ်ပေးနေပါသည်။

ဂဒူးနှင့်မညွန့်လည်း သူမလုပ်သမျှ မတွေ့မမြင်ဖူးသလို စူးစိုက်ကြည့်နေကြပါသည်။ ရမ်ဘိုတစ်ချီပြီးအောင်ဆွ၍ ခွေးလဒစ်မှ သုက်ရည်တွေကို သူမလက်နှင့်ဂွင်းရိုက်ကာ ထုတ်ပေးလိုက်ပြီးမှ မညွန့်နှင့် ထပ်မံစခန်းသွား စေပါသည်။ ရမ်ဘိုကို မညွန့်အပေါ်ကနေ ပက်လက်လှေကြီးထိုးပုံစံ လူလိုးသကဲ့သို့ လိုးစေလိုက်သည်။

ခွေးကြီးလည်း မိစူးအမိန့်ကို အသေအချာနာခံ၍သာ တော်သေးတော့သည်။

မိစူးက လိုးဟု ဆိုမှလိုးသည်။ တော်ပြီဟူ၍ သူမအချက်ပေးမှ အလိုးရပ်သည်။ သူမက ရပ်တော့ဟု အမိန့်မပေးမချင်း လုံးဝရပ်နားခြင်းမရှိဘဲ သက်လုံကောင်းကောင်းနှင့်ဆက်လိုးမြဲသာဖြစ်သည်။ သူက လူမဟုတ်သည့် အိပ်စား ကာမ ဒီအသိသာသိသည့် အဟိတ်တိရစ္ဆာန်ဖြစ်သော ခွေးစင်စစ်ပေကိုး။

ဂဒူးတစ်ယောက် ဒီအဖြစ်ကို အသေအချာကြည့်ရင်း သဘောအကျကြီးကျလျက်သာ ရှိနေပေတော့သည်။ တစ်ရက်နှစ်ရက်အတွင်း မမဟန်နီ ပဲခူးမှ ပြန်ရောက်လာမည်။ သူမ ပြန်ရောက်မလာမချင်းတော့ မိစူးရယ်ဂဒူးရယ် မညွန့်ရယ် ရမ်ဘိုဆိုသောခွေးကြီးရယ် … ဒီလေးဦးသာ အလှည့်ကျ စခန်းသွားရပေဦးတော့မည်။

အကယ်၍များ …

မမဟန်နီသာ သူမတို့အဖြစ်ကို သိခဲ့လျှင်ဖြင့် အသည်းအသန် ကန့်ကွက်စကားပြောကြားမည်လား ဒါမှမဟုတ် သူမကိုယ်တိုင်ကပါ အလိုတူအလိုပါအနေနှင့် ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ပျော်ပျော်ကြီး ထုတ်ဖော်စံမြန်းလေမည်လား ဆိုတာကိုတော့ဖြင့် မမဟန်နီကိုယ်တိုင် မှသာ သိနိုင်ပေလိမ့်မည် ဟု မိစူးတစ်ယောက် စိတ်ထဲကနေ ကြိတ်ပြီး တွေးနေမိပေတော့သည်။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


ရိုးမသွားတဲ့ ဇာတ်လမ်းရိုးရိုးလေးများ အပိုင်း ( ၄ )

 ရိုးမသွားတဲ့ ဇာတ်လမ်းရိုးရိုးလေးများ အပိုင်း ( ၄ ) 

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - Ko Gyi Ngwe

လူသစ်စိတ်သစ်

ကျွန်တော်အမှောင်ထဲမှာ တစ်ယောက်တည်းလျှောက်သွားနေတုန်း မျက်စိရှေ့မှာမြင်တွေ့နေရတာတွေက ကျွန်တော်တွေ့နေမြင်နေကြ မြင်ကွင်မျိုး မဟုတ်ပါဘူး။ ယောင်နနနဲ့ စမ်းတဝါးဝါးလျှောက်သွားနေတုန်း နောက်ကနေ အသံတွေကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ များပြားလှတဲ့ လူလို့တောင်ပြောလို့မရတဲ့ ယောင်္ကျား မိန်းမ ပုံဆိုးပန်းဆိုး လူတစ်သိုက်က ကျွန်တော့်ကိုလိုက်ဆွဲနေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကြောက်လန့်တကြား ပြေးလွှားနေတုန်း တစ်နေရာအရောက် ဆေးတံကြီးခဲထားတဲ့ ကရင်အဖိုးကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ တဲအိမ်လေးကိုတွေ့လိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း တဲရှင်ကိုခွင့်တောင်းကာ အိမ်ပေါ်တက်ကာ ပုန်းနေလိုက်ပါတယ်။ 

ကျွန်တော့်ကို လိုက်နေကြတဲ့လူစုလည်း အသံပေါင်းစုံနဲ့ တစ်နေရာကို ထွက်သွားကြတာကိုလည်း အသံ တွေကတဆင့် သိလိုက်ရပါတယ်။ အန္တရာယ်တွေ လွတ်ကင်းသွားပြီမို့ ကျွန်တော်လည်း စိတ်လက်ပေါ့ပါးသွားကာ အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပါတော့တယ်။ နောက်တော့…

“  အပါး အပါး သူသတိရပြီထင်တယ် ” 

လို့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်အသံ ကြားလိုက်ရလို့ ကျွန်တော် မျက်စေ့ကိုဖွင့်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကို စိုးရိမ်တဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ မိန်းမငယ်လေးတစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာရယ် ဆေးတံကြီးခဲကာ ပြုံးကြည့်နေတဲ့ ကရင်အဖိုးကြီးတစ်ယောက်ရယ်ကို တွေ့လိုက် ရပါတယ်။ နောက်တော့ ထထိုင်မယ်လုပ်တော့ ခေါင်းထဲကနေ ဆစ်ခနဲဖြစ်သွားတာမို့ ကျွန်တော်လည်း အိပ်ယာပေါ်မှာ ပြန်မှေးနေလိုက်တုန်း

“  သိပ်မလောနဲ့ ငါ့လူ။ မင်းရထားတဲ့ ဒဏ်ရာက သေးသေးမဟုတ်ဘူး။ သေလောက်တဲ့ဒဏ်ရာ။ မင်း စမ်းချောင်းထဲမှာ ရေစီးနဲ့မျောလာတာတွေ့လို့ ငါကယ်လာတာ ” 

လို့ အဖိုးကြီးပြောတဲ့စကားသံကို ကြားလိုက်ရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အားယူကာ မျက်စေ့ကို ပြန်ဖွင့်လိုက်ရင်း

“  ကျွန်တော် ဘယ်ကိုရောက်နေတာလဲ ” 

“  တောထဲကရွာမှာပဲ မြို့နဲ့တော်တော်ဝေးတယ်။ ဒါနဲ့ မင်းနာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ။ မင်း ဘယ်ကလာတာလဲ ” 

ကျွန်တော်လည်း နာမည်ကို စဉ်းစားမိတော့မှ ဘယ်လိုမှ ဖော်လို့မရတာကြောင့်

“  ကျွန်တော့်နာမည် နာမည် ” 

ခေါင်းထဲကလည်း တဆစ်ဆစ် ကိုက်ခဲလာတာကြောင့် အသာပြန်မှိန်းနေလိုက်ပါတယ်။ သူတို့ လည်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကာ ပြန်ထွက်သွားကြပါတယ်။ သူတို့သားအဖက ကျွန်တော်နေကောင်းလာတဲ့အထိ ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ဆေးကုပေးကြပါတယ်။ နောက်တော့မှ သိလိုက်ရတာက အဖိုးကြီးက မုဆိုးအလုပ်ရယ် တောင်ယာလုပ်တယ်။ ကောင်မလေးကတော့ သူ့သမီးလေးပေါ့။ ကောင်မလေးနာမည်က နော်စေးတဲ့။ အသက်ကတော့ ၁၈ /၁၉ လောက်ရှိမယ်။ နေ့စဉ်မြင်နေတွေ့နေကြတော့လည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သံယောဇဉ်တွေက ဖြစ်လာပါတယ်။

တစ်နေ့ .. ကျွန်တော် ရေချိုးသွားရင်း ချော်လဲရာက ခေါင်းကိုထိသွားတာမို့ သတိပြန်ရလာတော့ အရင်ကအကြောင်းတွေကို တစစနဲ့ အကုန်ပြန်မှတ်မိလာပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့သားအဖကို အကြောင်းစုံကို ပြန်ပြောပြလိုက်ကာ ပြန်ဖို့ကိစ္စကိုလုပ်တော့ ကောင်မလေးက ငိုနေပါတယ်။ သူ့အဖေက..

“  မင်း…ဒီကနေ ပြန်လို့မရဘူး ” 

“  ဘာ..ဘာ..ဖထီး..ဘာကြောင့်လဲခင်ဗျ ” 

“  အေး..မင်းကတော့ ဘယ်မှတ်မိတော့မှာလဲကွ။ ငါပြောပြမယ်။ မင်းနဲ့ ငါ့သမီးလေးက လင်မယားတွေ ဖြစ်နေကြပြီလေ။ မင်းဒဏ်ရာကို ငါတို့ဆေးကုပေးနေတုန်း နှစ်လအတွင်းမှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေလေကွာ’

“  ဗျာ ” 

“  အေးကွာ..အားလုံးလဲလွန်ကုန်ပြီ။ လောလောဆယ်တော့ နားပါအုံး။ နောက်မှ သမီးကို မေးကြည့်တော့ ” 

လို့ပြောကာ ထွက်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိပဲ ဖြစ်နေရင်း ဘေးနားမှာငိုနေတဲ့ နော်စေးကို သတိရသွားပြီး။

“  နော်စေး ဖထီး ပြောသွားတာတွေက ” 

“  ဟုတ်တယ်ကို..အားလုံးအမှန်တွေပဲ ” 

‘ဟာ..ဘယ်လိုဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာ ပြောပြပေးပါလား နော်စေး ” 

“  ဒီလို ကို ” 

“   …………………………………………….

…………………………………….    ”

……………………………………………….

နော်စေးတစ်ယောက် ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေပါတယ်။ သူစိမ်းယောင်္ကျားလေးတစ်ယောက်နဲ့ အခုလို ဘယ်တုန်းကမှ နီးနီးကပ်ကပ် မနေဖူးရုံတင်မကပဲ အခုဟာက ပွေ့ဖက်ကာနမ်းတာပါ ခံလိုက်ရတော့လည်း အပျိုမလေးနော်စေးတစ်ယောက် ရင်ခုန်မယ်ဆိုလည်း ခုန်လောက်ပါတယ်။ အကြောင်းကတော့ ဒဏ်ရာကြောင့် အပြင်းဖျားနေတုန်း လိုအပ်တာတွေကို ပြုစုပေ့းနေတုန်း ကယောင်ကတမ်းနဲ့ သူကလက်ကိုဆွဲပြီး ဖက်နမ်းတာ ခံလိုက်ရတာမို့ ကြက်သီးတွေ တဖြန်းဖြန်းထကာ ရှက်သလိုလို ရွံ့သလိုလို ကြောက်သလိုလို ဖြစ်နေပါတယ်။ ဘယ်သူ့ကိုမှလည်း မပြောရဲ။ တစ်ယောက်တည်း ညဖက် အိပ်ယာထဲ ပြန်စဉ်းစားမိရင် ကျေနပ်သလိုလို ဒေါသထွက်သလိုလိုနဲ့ လွန်ဆွဲနေပါတယ်။ နောက်နေ့တွေရောက်တော့ သူ့ကိုသတိထားကြည့်မိတော့ သူကတော့သိမယ်မထင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် နောက်တစ်ခါများထပ်ဖြစ်မလား။ စိတ်တွေကစားနေကာ တစ်ယောက်တည်း မရိုးမရွလေး ဖြစ်နေပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ တဖြည်းဖြည်း သူနေကောင်းလာတော့ အနေကလည်း နီးတာကြောင့် တစ်ရက် အပါး ယာထဲသွားတဲ့အချိန် အလုပ်တွေလက်စသတ်ပြီး ရေမိုးချိုးဖို့ အိမ်ပေါ်တက်ကာ အဝတ်အစားတွေယူရင်း သူ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ စာအုပ်လေးဗိုက်ပေါ်တင်ကာ ပက်လက်ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ အိပ်ပျော်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ လူကသာအိပ်ပျော်နေတာပါ။ပုဆိုးအောက်က သူ့ဟာကြီးက ထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့မို့ ရင်ထဲထူပူဖိန်း ရှိန်းသွားကာ လှမ်းလက်စခြေလှမ်းတွေတောင် ရပ်သွားရပါတယ်။ အသာလေးစောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ အိပ် နေရင်းယောင်လို့ လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်နေတာကိုလည်းတွေ့ရပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ အဝတ်အစားကိုယူလိုက်ကာ အိမ်နောက်ဖက်က စမ်းချောင်းလေးထဲမှာ အဝတ်တွေကိုချွတ်ကာ ရေချိုးနေလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ရင်လျားထားတဲ့ထမီကို ဖြေချလိုက်ကာ စိတ်ကြိုက်ပွတ်သပ်ရေချိုးလိုက် အဝတ်တွေကိုလျှော်လိုက်နဲ့ နာရီဝက်လောက် ကြာသွားပါတယ်။ သူများနိုးလာကာ အိမ်ပေါ်ကနေ ချောင်းကြည့်နေမလားလို့ စိုးရိမ်စိတ်လေးနဲ့ လှမ်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ပြတင်းပေါက်မှာ ဘာမှမတွေ့တော့မှ သက်ပြင်းချကာ ထမီလေးကိုရင်လျား တဘက်လေးခြုံလိုက်ကာ အဝတ်တွေကိုယူလို့ အိမ်ပေါ်ကိုပြန်တက်လာပါတယ်။

အိမ်ပေါ်ရောက်တော့ သူ နိုးနေပါတယ်။ သူ့ကိုကြည့်ရတာ အနည်းငယ် မောဟိုက်နေတဲ့ပုံစံပေါက်နေလို့

“  အလို သူများ ချောင်းကြည့်မိသွားလားမသိဘူး။ ဒုက္ခပါပဲ ” 

စိုးရိမ်စိတ်ကလေးနဲ့ အသာလေးအခန်းထဲဝင်လိုက်ကာ သနပ်ခါးသွေးနေတုန်း နောက်ကနေ ခါးလေးကို လှမ်းဖက်လိုက်တာကို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ရင်ထဲ ဒိုင်းခနဲဖြစ်သွားကာ အော်မလို့လုပ်တော့ သူ့လက်ဝါးကြီးက ပါးစပ်ကိုလာပိတ်ထားတာမို့ အသံမထွက်လိုက်ပါဘူး။ သူ့လက်တစ်ဖက်ကလည်း ထမီပေါ်ကနေ နို့တွေကို လျှောက်ပွတ်နေသလို သူ့လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ ကျောကနေ ဂုတ်ပိုးအထိ ယက်တင်ပေးလိုက်တာကြောင့် ကျောရိုးတစ်လျှောက် စိမ့်သွားကာ ခေါင်းလေးပါ ပုဝင်သွားပါတယ်။ သူ့လက်တွေကို အတင်းတွန်းကာ ဖယ်နေပေမယ့် ခိုင်မြဲလှတဲ့ သူ့လက်တွေကို ထိထိရောက်ရောက် မဖယ်ရှားနိုင်ပါဘူး။ ရုန်းရင်းကန်ရင်း ရင်လျားထားတဲ့ထမီက ပြေကျသွားတာမို့ သူ့ကို နို့တွေ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကိုင်ခွင့်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားပါတယ်။

အကာအကွယ်မဲ့နေတဲ့ ရင်သားတွေကို လက်နဲ့လိုက်အုပ်ဖို့ ကြိုးစားနေပေမယ့် သူ့လက်က နို့တစ်လုံးကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်မိသွားကာ ဆုပ်နယ်တာကိုခံလိုက်ရတဲ့အပြင် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုပါပွတ်ဆွဲကာ အချေခံနေရပါတယ်။ သူ့ပါးစပ်ကလည်း နားရွက်လေးကိုငုံလိုက်ကာ နားပေါက်လေးထဲ လျှာလေးထိုးကာ ကလိပေးနေလို့ ရှိသမျှအားအင်တွေ တစ်စစနဲ့ ကုန်ခမ်းလာပါတယ်။ ရုန်းရင်းကန်ရင်း သူ့ရင်ခွင်ထဲကို ပြိုဆင်းသွားတာမို့ သူက ပါးစပ်ကိုအုပ်ထားတဲ့လက်ကို လွှတ်လိုက်ရင်း အလိုက်သင့်လေး ပွေးထားလိုက်ကာ မဟတဟလေးဖြစ်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူကြီးနဲ့ စုပ်ယူလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာမှာ တလှပ်လှပ်ခုန်နေတဲ့ ရင်ခုန်သံတွေနဲ့အတူ အပျိုရိုင်းမလေး နော်စေးတစ်ယောက် သူ့ရဲ့အပြုအစု အယုအယတွေအောက် အရည်ပျော်ကျသွားပါတော့တယ်။

သူ့နှုတ်ခမ်းထူကြီးတွေအောက်မှာ အထဲက ကလီစာတွေပါ ပြုတ်ထွက်မတတ် အတွေ့ထူးကိုခံစားလိုက် ရတုန်း သူ့လျှာကြီးကလည်း နော်စေးပါးစပ်ထဲကို အတင်းထိုးဝင်လာကာ အထဲမှာမြွေတစ်ကောင်လို လိုက်ကာ ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း လျှာလေးကိုပါ ပွတ်ကာဆွဲသွားလို့ တစ်ချက်တစ်ချက်ပြန်ကာ မသိမသာလေး ထိုးပေးနေမိပါတယ်။ အရှိန်လွန်ကာ နော်စေးလျှာလေးအပြင်ကို ထွက်သွားမိရင် သူကလျှာကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြား စုပ်ယူလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်ကလည်း နို့အုံကျစ်ကျစ်လေးကို ပွတ်ပေးနေတာမို့ နော်စေးလည်း အရသာတွေတရှိန်းရှိန်း တက်လာကာ သူ့ကိုခပ်တင်းတင်းလေး ပြန်ဖက်ထားမိလိုက်ပါတယ်။ နောက် သူက လည်တိုင်လေးကို အရာထင်သွားအောင် စုပ်ပေးလိုက်ပြီး အောက်ကိုဖြည်းဖြည်းလေး ဆင်းလိုက်ကာ ရင်ညွန့်လေးကိုနမ်းလိုက်တော့ တစ်ချက်ကော့တက်သွားမိပါတယ်။

နောက်တော့ နော်စေးမျှော် လင့်ထားသလို နော်စေးနို့လေးတစ်လုံးကို လျှာလေးနဲ့ယက်ကာတင်ပေးလိုက်တော့ ယားသလို ကျင်သလို ဖြစ်သွားပါတယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးတစ်လုံးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ငုံကာ ဖွဖွလေးစို့ပေးပြန်ပါတယ်။ နော်စေးရင်ထဲမှာတော့ ကြောက်တာရော ကျေနပ်တာရော ဝေခွဲလို့မရတော့ပါဘူး။ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်တောင် လက်နဲ့မကိုင်ဖူးတဲ့ အပျိုစင်နို့လေးကို သူက ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ တပြွတ်ပြွတ်စို့ပေးနေရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကို သွား လေးနဲ့မနာအောင် ကိုက်ပေးလိုက်ရင်း လျှာဖျားလေးနဲ့ထိုးကာ ကလိပေးနေတော့ နော်စေးလည်း ဘယ်လိုမှကို ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပဲ သူ့ခေါင်းလေးကို ဖက်ထားလိုက်ရင်း ရင်ဘတ်လေးပါ ကော့ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

နော်စေးရင်လျားထားတဲ့ ထမီကလည်း ခါးလည်မှာပဲ ရှိပါတော့တယ်။ ဘာတွေဆက်ဖြစ်မလဲဆိုတဲ့ ခံစားချက်တွေနဲ့ သူလုပ်သမျှအရသာတွေ့လို့ ငြိမ်ခံနေမိပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်ကလည်း ပေါင်တန်လေးတွေကို အသာရွရွလေးပွတ်ပေးလိုက် ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို ပွတ်ပေးလိုက်နဲ့ မထိတထိလေးလုပ်ပေးနေတာမို့ နော်စေးပေါင်လေးနှစ်လုံးလည်း မသိမသာလေး ကားပေးလိုက်မိပါတယ်။

အို.. သူတော်တော်လေးကို ဆိုးနေပါပြီ။ နော်စေး ပေါင်ကြားထဲကို လက်ဝါးနဲ့အုပ်ကာ ကိုင်ပေးလိုက်ရင်း အပေါ်အောက် ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ အပေါ်ကနို့စို့ပေးလို့ ကောင်းတဲ့အရသာရော အောက်ကစောက်ဖုတ်ကိုပွတ်ပေးလို့ ကောင်းတဲ့အရသာပါ နှစ်မျိုးရောကာ ခံစားလိုက်ရပြီမို့ နော်စေးလည်း ပါးစပ်လေးဖွင့်ဟကာ ညည်းသံလေးတွေပါ ထွက်လာပါတော့တယ်။ နော်စေးနို့တွေကို အားရအောင်စို့ပေးပြီးတော့ သူ့မျက်နှာကြီးက အောက်ကိုတဖြည်းဖြည်းဆင်းသွားပါတယ်။ နောက်တော့ နော်စေးပေါင်ကြားထဲခေါင်းဝင်ကာ သူ့လျှာကြမ်းကြမ်းကြီးနဲ့ နော်စေးစောက်ပတ်လေးကို အပြားလိုက်ယက်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ရင်ထဲမှာဖော်မပြနိုင်တဲ့အရသာကြီးကို စတင်ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ စောစောက ခံစားလိုက်ရတာတွေနဲ့ ဘာမှကိုမဆိုင်ပါလား။

အောက်ကနေအပေါ်ကို ယက်တင်လိုက်တဲ့အခါ နော်စေးအစေ့လေးကို သူ့လျှာနဲ့ထိလိုက်မိတိုင်း ဓါတ်လိုက်သလို ဖြစ်သွားပါတယ်။ နော်စေးစောက်ပတ်လေးကို လက်နဲ့ အသာလေးဖြဲကာ သူ့လျှာနွေးနွေးကြီးကို ထိုးထည့်ကာ အထဲမှာ မွှေနှောက်ပေးနေရင်း တစ်ချက်တစ်ချက် အစေ့လေးကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားထည့်ကာ စုပ်ပေးလိုက်တာမို့ နော်စေးလည်း ဘယ်လိုမှကို မခံစားနိုင်တော့ပဲ သူ့ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ဆွဲကိုင်ကာ ကုန်းပေါ်ကိုဆွဲတင်ထားတဲ့ ငါးတစ်ကောင်လို အသက်ကို မနည်းလုကာ ရှူနေရပါတယ်။ အဲဒီလို အရသာထူးတွေပေးနေတုန်း နော်စေးစောက်ပတ်လေး တင်းခနဲဖြစ်သွားလို့ သတိထားမိတော့ သူက လက်ချောင်းလေးနဲ့ နော်စေးစောက်ပတ်ထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်တာကို သိလိုက်ရပါတယ်။ ဒါလေးထည့်တာတောင် ကြပ်နေရင် သူ့ဟာကြီးနဲ့ဆို တော်ပါ့မလားလို့တောင် စိတ်ပူမိတယ်။

နော်စေးလည်း ရှိသမျှအားနဲ့ သူ့လက်ချောင်းလေးကို အထဲကနေ ကြွက်သားတွေနဲ့ ညှစ်ပေးထားလိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း တဖြည်းဖြည်း လက်ချောင်းလေးကို အထဲကို ဝင်သထက်ဝင်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်ရင်း နော်စေးအစေ့လေးကို လျှာနဲ့ တရစပ် ယက်ပေးနေပါတယ်။ နော်စေးစိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုပြောပြရမှန်းမသိအောင်ကို အရသာတွေက လှိုက်လှိုက်တက်လာကာ ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ကြီးကိုကြွကြွပေးနေကာ သူ့ဆံပင်တွေကိုလည်း ကျွတ်ထွက်မတတ် ဆွဲဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်မိပါတယ်။

ငါးမိနစ်လောက်နေတော့ နော်စေးတစ်ကိုယ်လုံး သိမ့်သိမ့်တုန်သွားကာ အထဲကနေ တစ်ချက် ကျဉ်ခနဲဖြစ်သွားပြီး တစ်သက်တာလုံး မခံစားဖူးတဲ့ အရသာထူးကို အီဆိမ့်သွားအောင် ခံစားလိုက်ရပါတော့တယ်။ ဒါကြောင့် သူ့ခေါင်းကိုအတင်းဆွဲကာ ပါးနှစ်ဖက်ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း နော်စေးနှုတ်ခမ်းလေးကိုပြန်ကာ စုပ်ယူပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ သူက နော်စေးပေါင်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ဟာကြီးကို လက်ကကိုင်လို့ အရည်တွေစိုရွှဲနေတဲ့ နော်စေးစောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးကို ဖိကာပွတ်ဆွဲပေးနေပါတယ်။ နောက်ထပ် ဘယ်လိုများ ခံစားရအုံးမလဲဆိုတဲ့ အသိလေးတွေနဲ့ မချင့်မရဲလေးဖြစ်သွားကာ အားမလိုအားမရလေသံလေးနဲ့

“  ကို.. နော်စေးကို ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ နော်စေး မခံစားနိုင်တော့ဘူး ” 

နော်စေးဆီက အချက်ပြသံလေးကြားလိုက်ရတော့ သူကလည်း သူ့လီးကြီးကို နော်စေးစောက်ပတ်ဝကို တေ့ကာ နည်းနည်းလေးဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။ နည်းနည်းလေးဝင်တယ်ဆိုပေမယ့် အထဲမှာပြည့်ကျပ်နေလို့ သူ့ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်လေးနဲ့ဆီးကာ တွန်းထားလိုက်ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စိတ်ထဲမှာတော့ ကြောက်ရွံစိုးရိမ်စိတ်လေးနဲ့ရော သူ့ဟာကြီးကို အဆုံးအထိဝင်သွားရင် ကောင်းမှာပဲဆိုတဲ့ အသိနဲ့ပါ ရောထွေးနေပါတယ်။ သူကလည်း ဒီလိုကိစ္စတွေကို ကျွမ်းကျင်နေသူပီပီ နော်စေးကို နှုတ်ခမ်းလေးကိုဖမ်းကာ စုပ်ပေးလိုက်ရင်း နောက်ထပ်နည်းနည်းချင်း ဝင်အောင် သွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။ တစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားတဲ့အခါ အထဲက မခံနိုင်လောက်အောင် နာကျင်နေပါတယ်။ အထဲကနေ တစ်ခုခုက တားဆီးထားသလိုဖြစ်ကာ သူလည်း ဆက်သွင်းဖို့ ခက်ခဲနေပါတယ်။

သူက သူ့လီးကြီးကို အသာလေးပြန်ထုတ်လိုက်ကာ တစ်ဝက်လောက် ဖြည်းဖြည်းလေး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်ရင်း လက်ကနို့အုံလေးကို ချေပေးလိုက် နော်စေးနားသီးလေးကို ပါးစပ်လေးထဲထည့်ကာ စုပ်ပေးလိုက်ဆိုတော့ စောစောကနာကျင်ခံစားနေရတာတွေ တဖြည်းဖြည်းလျော့လာ ကာ မအရသာကောင်းလေးတွေကို စတင်ခံစားနေရပါတယ်။

နောက်တော့သူက နော်စေးခါးလေးကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ သူ့လီးကြီးကို နော်စေးစောက်ပတ်ထဲကို အားစိုက်ကာ ထိုးသွင်းလိုက်တော့ အထဲမှာပိတ်ဆို့တားဆီးနေတဲ့ နော်စေးအမှေးလေးကို မညှာမတာ ထိုးခွဲလိုက်ပါတော့တယ်။ နော်စေးလည်း အသည်းခိုက်သွားလောက်အောင် နာကျင်သွားတာမို့ အော်လိုက်ပေမယ့် သူက ခပ်မြန်မြန် နော်စေးပါးစပ်ကို လက်နဲ့လှမ်းပိတ်လိုက်တာမို့ နော်စေးအော်သံဟာ သူ့လက်ဝါးအောက်မှာပဲ ပျောက်ကွယ်သွားရပါတယ်။ နောက်တော့ သူက တဖြည်းဖြည်းချင်းထုတ်လိုက်ကာ နော်စေးကိုပြလိုက်တော့ သူ့လီးကြီးမှာ သွေးစလေးတွေကပ်နေတာကို တွေ့လိုက်မိတော့ ဝမ်းနည်းသလိုလို ကြောက်နေသလိုခံစားမိပါတယ်။

နာကျင်မှုတွေကို ခံစားလို့မဆုံးခင်မှာပဲ သူက နော်စေးနို့လေးတစ်လုံးကို ကောက်ကာစို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်ကလည်း နို့တစ်လုံးကိုခြေပေးလိုက်တော့ နာကျင်မှုတွေတစ်စစ သက်သာလာပါတယ်။ အောက်ကလည်း တစ်ချက်ခြင်းမှန်မှန်လေးသွင်းပေးနေတာမို့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရသာတွေ့လာပါတယ်။

နော်စေးလည်း အောက်ကနေ သူ့လီးတစ်ချက်ဝင်တိုင်း အဆင်ပြေပြေလေးဖြစ်အောင် အနေအထား လေးတွေပါ ပြင်ပေးတတ်လာပါတယ်။ နောက်တော့ သူ့ကျောပြင်ကြီးကိုပါ ဖက်ထားလိုက်ကာ လက်နဲ့ သူ့ကျောပြင်အနှံ့ လိုက်ပွတ်ပေးနေမိပါတယ်။ သူကလည်း အသွင်းအထုတ်မှန်မှန်လေး လုပ်ပေးနေတာမို့ အချက်တိုင်း အချက်တိုင်း အတွင်းနံရံတွေကို ပွတ်ဆွဲသွားတဲ့ အရသာကောင်းလေးကို တစ်စစနဲ့ ခံစားနေတာမို့ ကျေနပ်မှု အပြည့်နဲ့ ထူးခြားတဲ့အရသာကို အဆုံးစွန်အထိ ခံစားချင်နေပါတယ်။ နောက်တော့ သူ့ဆောင့်ချက်တွေက ပိုမြန်လာပါတယ်။

ဆောင့်ချက်တွေမြန်လာတာနဲ့အမျှ နော်စေးလည်း တစ်ချက်တစ်ချက် ရှိသမျှအားလေးနဲ့ သူ့ဟာကြီးကို အထဲကနေ ညှစ်ပေးလိုက်မိပါတယ်။ နော်စေးခြေ ထောက်နှစ်ချောင်းလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူ့ခါးမှာ ချိတ်သွားပါတယ်။ အားရပါးရ သူလုပ်ပေးနေရင်းက နော်စေးပေါင်နှစ်လုံးကို သူ့ပုခုံးပေါ်ကိုဆွဲကာထမ်းလိုက်ရင်း နော်စေးကို သူစိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင့်ပေးပါတော့တယ်။ နော်စေးလည်း ပိုပြီးထူးတဲ့အရသာကို ခံစားနေရလို့ ခဏလေးပဲ တစ်ကိုယ်လုံးကရှိတဲ့ အကြောတွေ ရှိန်းခနဲဖြစ်သွားကာ ကျေနပ်မှုအပြည့်နဲ့ အထဲကနေသေးပေါက်သလို အရည်တွေထွက်လာတာကို သိလိုက်ရပါတယ်။

သူကလည်းအားကျမခံ နော်စေးကို တစ်စက္ကန့်မှအနားမပေးပဲ လုပ်နေရင်း ဓါတ်လိုက်သလို တုန်တက်သွားပြီး တစ်ချက်နှစ်ချက် တွန့်တက်သွားကာ နော်စေးစောက်ခေါင်းလေးထဲကို သူ့လီးထဲက အရည်ပူပူနွေးနွေးတွေကို တပျစ်ပျစ်နဲ့ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ကာ နော်စေးကိုယ်ပေါ်ကို သူ့ကိုယ်လုံးကြီးပိကျလာပါတယ်။ နောက်တော့ သူက အရှိန်မသေသေးပဲ နော်စေးနှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုပါ တပ်မက်စွာနဲ့ နမ်းရှိုက်ပေးနေတာမို့ နော်စေးလည်း ရှိသမျှ အသွေးအသားတွေ သာမက ရိုးတွင်းချဉ်ဆီအထိပါ ဆိမ့်သွားအောင် ကောင်းလွန်းတာကြောင့် သူ့ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်လေး ပြန်ကာဖက်ထားလိုက်မိပါတော့တယ်။

………………………………………………………..

“  ဟိုက်…မှားတာမှ အကြီးအကျယ်ပါပဲ ” 

ကျွန်တော်လည်း ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ပါဘူး။ အိမ်က ခိုင်တို့တစ်တွေကတော့ ကျွန်တော့်ကို သေပြီလို့ ထင်ကြမှာပဲ။ အခုမှတော့ ဆက်ပေါင်းရုံကလွဲလို့ ဘာတတ်နိုင်တော့မှာလဲ။ ဒီလိုနဲ့ပဲ နော်စေးနဲ့ ကျွန်တော် သူတို့ထုံးစံအတိုင်း အိမ်ထောင်ပြုလိုက်ကြပါတယ်။ အိမ်ထောင်ကျပြီး မကြာခင် မြို့တက်ဈေးဝယ်နေတုန်း ကျွန်တော် ခိုင့် ဆီကို ဖုန်းဆက်လိုက်ပါတယ်။

“  ဟယ်လို…ခိုင်လား..မောင်..ပါ ” 

“  ဟင့်..ဟင့်..အီး..ဟီး..မောင်..မောင်..ဟုတ်ပါတယ်။ မောင်အစစ်ပါနော် ” 

“  ဟုတ်တယ် မောင်ပါ ခိုင်ရဲ့ အခုမောင် ×××× ကနေဆက်နေတာ ” 

“  မောင့်ကို အားလုံးကသေပြီလို့ ထင်နေကြတာ။ မောင့်ကို သပိတ်တောင်သွတ်ပြီးနေပြီ။ အခုလိုမထင်မှတ်ပဲ ပြန်တွေ့လိုက်တော့..ဟီး ဟီး.. မောင်ရယ် ” 

“  မငိုနဲ့တော့ ခိုင်။ မောင်လည်း နှစ်လလောက် သတိမေ့သလို ဖြစ်နေတာ။ မောင် မကြာခင်ပြန်လာမယ် ” 

“  ပြန်လာမယ်။ အီး..ဟီး..မောင်ရယ်။ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး မောင်ရယ် ” 

“  ဟင်..ဘာဖြစ်လို့လဲခိုင် ” 

“  မောင်ပျောက်နေတဲ့ နှစ်လအတွင်း အဖြစ်အပျက်တွေက တော်တော်လေးကို ထူးတယ်မောင်။ ကိုထက်အောင်တို့ မိသားတစ်စုလုံး အဖမ်းခံလိုက်ရပြီ။ ဆေးကိစ္စတွေရော မှောင်ခိုကိစ္စတွေရော နောက်ပြီး နော်မူတို့အဖေစခန်းကိုလည်း တပ်ကနေ သိမ်းလိုက်ပြီ။ သူ့အဖေရော နော်မူပါ တိုက်ပွဲမှာကျသွားကြပြီ။ မောင့်ကိုလည်း သည်းသည်းမည်းမည်း လိုက်ရှာနေကြတယ် ” 

“  ဘာဆိုင်လို့လဲ မောင်က ထက်မောင်မှမဟုတ်တာ ” 

“  ထက်မောင်မဟုတ်လဲ မောင်က ကိုထက်မောင်အဖြစ်နဲ့ နော်မူ့ကို လက်ထပ်ထားတယ်လေ ” 

“  ဟေ ဟုတ်သားပဲ ” 

“  အဲဒါမောင့်ကို အဖွဲ့ပေါင်းစုံပဲ လိုက်နေကြတယ်။ လောလောဆယ်တော့ မောင် ရှောင်နေမှဖြစ်မယ် ” 

“  အေးပါ ဒါနဲ့ သားလေးရောနေကောင်းရဲ့လား။ခိုင်ရောအဆင်ပြေလား ” 

“  ခိုင့်အတွက်ကိုမပူပါနဲ့။ သားလေးလည်းကောင်းတယ်။ အဖေတို့အိမ်မှာ ခေါ်ထားတယ်လေ ” 

“  ဒါဆို မောင်ဘာလုပ်ရမလဲ ” 

“  မောင် လောလောဆယ်တော့ ရှောင်နေပါအုံး။ ကိုထက်အောင်ကိုလည်း ဘယ်မှာဖမ်းထားမှန်းတောင် မသိသေးဘူး။ အဖေတော့ အဲဒီကိစ္စတွေ လိုက်စုံစမ်းနေတယ်။ နောက်တော့ ပြန်ဆက်သွယ်လိုက်နော် ” 

“  စိတ်ချခိုင် မောင် နောက်မှပြန်ဆက်သွယ်မယ် ” 

ကံဆိုးတာလား ကံကောင်းတာလားတောင် မသိတော့ပါဘူး။ ကံတရားကတော့ မျက်လှည့်ဆန်လွန်းလှတယ်။ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်ယာကိုတောင် ပြန်ခွင့်မရှိတော့တဲ့ ဝိညာဉ်တစ်ကောင်လို ဖြစ်နေပါလား။ အို ရောက်တဲ့နေရာ ကျတဲ့ဇာတ်ရုပ်တော့ ပီပြင်အောင်နေရတာပေါ့လို့ပဲ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပါတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ နော်စေးနဲ့ အတူတူပေါင်းသင်းနေထိုင်နေရင်းက နှစ်လလောက်ကြာတော့ နော်စေးမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိလာပါတယ်။ နော်စေးမှာ ကိုယ်ဝန်နဲ့ဆိုတော့ ငတ်တစ်လှည့် ပြတ်တစ်လှည့်နဲ့ဆိုတော့ စားဖို့သောက်ဖို့ ရှာဖွေရတော့တာပေါ့။ အနီးနားက ကောင်မလေးတွေကို လိုက်ရှာမိလိုက်တော့ တွေ့တာပါပဲ။ ဘေးအိမ်က ကောင်မလေးပါ။ နော်ဖောလို့ပဲ မှတ်လိုက်ပါတော့။ တော်ကီတွေ ဟိုပစ်ဒီပစ်နဲ့ တော်တော်လေးညက်လာပါတယ်။ သူနဲ့က တောင်ယာချင်းကလည်းကပ်လျက်ဆိုတော့ နည်းနည်းလေးပဲ ကိုယ့်ဖက်ကလှုပ်ရှားလိုက်ရင် အဆင်ပြေပြီ။ သူကလည်း အချိန်မရွေး အိမ်ကိုဝင်ထွက်နေတော့ ကြံစမ်း ကြံစမ်း။ တစ်နေ့…

မနက်ပိုင်း အိပ်ယာထခါစလေး ဖွားဖက်တော်လေးက တောင်နေတာမို့ ရန်ရှာဖို့လိုက်ရှာတော့ အကြံတစ်ခုရလိုက်တယ်။ နော်စေးကိုကြည့်လိုက်တော့ မီးဖိုထဲ ချက်ပြုတ်နေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ဒါနဲ့ သွားတိုက် မျက်နှာသစ် မနက်စာကို ကမန်းကတမ်းဆွဲလိုက်ပြီး နော်စေးကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်ပါတယ်။

“  ကို..ဘာလဲကွာ စောစောစီးစီး မိုးမလင်းသေးဘူး ” 

“  ချစ်လို့ပါကွာ ချစ်မယ်နော် ” 

လို့ပြောကာ နောက်ကနေဖက်ထားရင်း နို့တွေကို နယ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  ကို..မရဘူးကွာ သိပ် မကဲနဲ့တော့ အထဲက ကလေးကို ထိနေမယ်နော် ” 

“  ကိုမရတော့လို့ပါ နော်စေးရာ။ ဒါဆို လက်နဲ့ဖြစ်ဖြစ် လုပ်ပေးပါလား ” 

ပြောနေရင်းက လည်းဂုတ်သားလေးကိုဖမ်းကာ စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အောက်ကကောင်ကလည်း နော်စေးဖင်ကို ထောက်ထားလိုက်ပါတယ်။

“  အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ တော်ကြာ ဖထီးဆာရော့မယ် ” 

“  လုပ်ပါကွာ။နော်စေးက လိမ္မာတယ်နော် ” 

လို့ပြောလိုက်ရင်း လက်က အောက်ဖက်ကို ဆင်းသွားကာ နော်စေးစောက်ပတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေပါတယ်။

“  ကိုရယ် ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ” 

“  လုပ်ပါနော်စေးရာ နော် ” 

လို့ပြောလိုက်ရင်း နော်စေးကို ဆွဲလှည့်လိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နော်စေးလက်တစ်ဖက်ကိုလည်း ကျွန်တော့်လီးပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နော်စေးကလည်း မငြင်းနိုင်တော့ပဲ ကျွန်တော်လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း အတွင်းခံဝတ်မထားတဲ့ နော်စေးကရင်အင်္ကျီလေးကို လှန်တင်လိုက်ရင်း နို့တစ်လုံးကိုစို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ နော်စေးလည်း ကျွန်တော်ခေါင်းလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်က နော်စေးဝတ်ထားတဲ့ ထမီကိုဖြေချလိုက်တော့ နော်စေးထမီလေး ကြမ်းပေါ်ကို ပုံကျသွားပါတယ်။ နော်စေးပေါင်ကြားထဲ လက်ထိုးထည့်ကာ စောက်ပတ်လေးကို လက်ဝါးလေးနဲ့ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ရင်း လက်ခလယ်နဲ့စောက်ပတ်ထဲကို နည်းနည်းလေးသွင်းကာ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း နော်စေးကို ရှေ့နည်းနည်းကုန်းခိုင်းလိုက်ကာ နောက်ကနေ ဖင်နှစ်ခြမ်းကိုဖြဲလိုက်ပြီး စအိုဝလေးကိုရော စောက်ပတ်ကိုပါလျှာနဲ့တိုက်ကာ ဆွဲပေးလိုက်ပါတယ်။

နော်စေးလည်း ကြမ်းပေါ်မှာ လေးဖက်ထောက်လေးနဲ့ ကျွန်တော်လုပ်သမျှငြိမ်ခံနေကာ ဖီးတွေတက်လာပါတယ်။ တံခါးဝနား လူရိပ်မြင်လို့ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကောင်မလေး နော်ဖော ကျွန်တော့်ကိုယာထဲသွားဖို့ လာခေါ်ရင်း ကျွန်တော် တို့လုပ်နေတာကို အကွယ်ကနေ ချောင်းနေပါတယ်။ ဒါပဲလေ ကျွန်တော်ဆင်ထားတဲ့ခွင်ထဲ အတိအကျဝင်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်ကာ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူမြင်သာအောင် အသာလေးဂွင်းတိုက်ပြပါတယ်။ သူကတော့ ကျွန်တော်မြင်လားမမြင်လားမသိပါဘူး။ သေချာ တာတော့ သူအပြီးအထိဆက်ချောင်းနေမှာပဲ။ ကျွန်တော်လည်း နော်စေးစောက်ပတ်ကို အားရအောင်ကလိပေးလိုက်ပြီးတော့

“  နော်စေး ကိုယ့်ကို လီးပြန်စုပ်ပေးပါလား ” 

လို့ပြောလိုက်ကာ မတ်တပ်ရပ်နေပေးလိုက်တော့ နော်စေးလည်း ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ငုတ်တုတ်ထိုင်ကာ စုပ်ပေးပါတယ်။ နော်စေးကတော့ သူ့ကိုကျောပေးထားတော့ ဘယ်လိုမှကိုမသိနိုင်ပါဘူး။ နော်စေး နည်းနည်းကြာအောင်စုပ်ပေးလိုက်ပြီးတဲ့အခါ ကျွန်တော်ကနောစေးကိုယ်လေးကို တစောင်းလေးဖြစ်အောင်လုပ်လိုက်ရင်း သူ့ပေါင်လေးတစ်လုံးကို ဘေးကိုတွန်းချလိုက်ကာ ကျန်တဲ့ပေါင်တစ် ချောင်းပေါ်ကိုခွထိုင်လိုက်ရင်း နောက်ကိုပြူထွက်နေတဲ့ နော်စေးစောက်ပတ်လေးကို ကျွန်တော့်လီးတန်ကိုတေ့ လိုက်ကာ တဖြည်းဖြည်းချင်း ထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။

“  ကို ဖြည်းဖြည်းနော် ဗိုက်ထဲကကလေးကိုလည်း ညှာပါအုံး ” 

ကျွန်တော်လည်း အဝင်အထွက်ကို မှန်မှန်လေးလုပ်ပေးလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်ကနော်စေး နို့လေးတစ် လုံးကို ခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ နော်စေးကျောပြင်လေးကိုလည်း အင်္ကျီလေးလှန်တင်လိုက်ပြီး လျှာနဲ့ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အင့် ဟင့် ဟင့် ကို..ယားတယ် ” 

“  ကောင်းလား နော်စေး ” 

“  ကောင်းတယ်ကို အဲဒီလောက်လေးပဲလုပ်ပေးပါ။အရမ်းကောင်းတယ်  ” 

ကျွန်တော်လည်း မှန်မှန်လေးလုပ်ပေးလိုက်ရင်း လက်မလေးနဲ့ နော်စေး စအိုဝလေးကို ဖိကာပွတ်ပေး လိုက်ပါတယ်။

“  ကို..ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ မဟုတ်က ဟုတ်ကတွေ ” 

နော်စေးပြောနေတာကို ကျွန်တော်ဂရုမစိုက်ပဲ ကျွန်တော် လက်ခလယ်လေးဝင်သွားအောင်သွင်းလိုက် ပါတယ်။ နော်စေးလာဖယ်တဲ့ လက်ကိုလည်း ဖမ်းချုပ်ထားလိုက်ပြီး လက်ခလယ်လေးကိုဆက်သွင်းလိုက်ရာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားပါတယ်။

“  ကို..ရင်ထဲမှာတမျိုးပဲကွာ အတတ်ကောင်းတွေ တတ်နေတယ် ” 

ကျွန်တော်လည်း တော်တော်လေးကြာတော့ ပြီးချင်လာတာကြောင့်

“  နော်စေး ကောင်းလားဟင် ကိုပြီးချင်လာပြီ ” 

“  ရတယ်ကို နော်စေးလည်း အရမ်းကောင်းတယ် ကိုထုတ်ချင်ရင်ထုတ်လိုက်လေ ” 

ဒါနဲ့ ကျွန်တော် နည်းနည်းသွက်သွက်လေးလုပ်ပေးလိုက်ကာ သုက်ရည်တွေကိုတော့ အပြင်မှာပန်းကာ ထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နှစ်ယောက်လုံးအဝတ်တွေပြန်ဝတ်လိုက်ကြရင်း အာဘွားတွေပေးနေတုန်း အပြင်က ချောင်းနေတဲ့ နော်ဖောလေးလည်း အောက်ကိုအသာပြန်ဆင်းသွားတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ခဏနေတော့ နော်စေးထည့်ပေးလိုက်တဲ့ ထမင်းချိုင့်ကိုဆွဲကာ နော်ဖောတို့အိမ်ဖက်ကိုသွားပြီး

“  နော်ဖောရေ..တောင်ယာထဲသွားစို့ဟေ့ နောက်ကျနေပြီ ” 

လို့ခေါ်လိုက်တော့ သူခေါင်းလေးငုံ့ကာ ရှက်သလိုမျက်နှာလေးနဲ့ ထွက်လာပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ နှစ်ယောက်သား ယာထဲကို ထွက်လာခဲ့ကြပါတယ်။ လမ်းရောက်တော့ သူကဘေးကနေလိုက်လာပါတယ်။ ဒါနဲ့ကျွန်တော်က

“  နော်ဖော ဒီနေ့နောက်ကျလှချည်လား အိပ်ယာထ နောက်ကျနေလို့လား ” 

“  မ..မ…မဟုတ်ပါဘူး။ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ” 

လို့ မလုံမလဲအသံလေးနဲ့ပြန်ဖြေပါတယ်။သူလည်းသူ့ဖာသာ ပြန်တွေးပြီး ကျွန်တော့်မျက်နှာမကြည့်ရဲကာ ဖြစ်နေတုန်းကျွန်တော်က မေးလိုက်မိတာကိုး။

“  နော်ဖော စောစောက အိမ်ဖက်ကို လာသေးလား။တွေ့လိုက်သလိုပဲ ” 

“  လာတယ်..ဟင်..မဟုတ်..မလာဘူး ” 

“  လာပါတယ်။ မှန်မှန်ပြောငါတွေ့လိုက်တယ်နော် ” 

“  မလာပါဘူး ” 

“  မလိမ်နဲ့နော်ဖော ငါတွေ့လိုက်တယ်။နင် ငါတို့ လင်မယားလုပ်နေတာတွေကို ချောင်းနေမှတ်လား ” 

“  အို ” 

လို့ပြောကာ ခေါင်းလေးငုံ့သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အခြေအနေကပေးလာပြီမို့ သူ့နားကိုကပ်ကာ ပုခုံးလေးကိုဖက်လိုက်ရင်း

“  ငါဘယ်သူမှ လျှောက်မပြောပါဘူးဟ။ နင်တွေ့တယ်မဟုတ်လား ” 

သူခေါင်းလေးပဲညိတ်ပြပါတယ်။ ရှက်လွန်းလို့ မျက်နှာလေးနီရဲနေကာ ခေါင်းလေးကိုသာ တွင်တွင်ငုံ့ထားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း လက်ကိုအောက်နားနည်းနည်းဆင်းလိုက်ပြီး လက်မောင်းလေးကိုကိုင်ကာ လက်ထိပ် ဖျားလေးနဲ့ နို့အုံဘေးသားလေးကို မသိမသာလေးပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။

“  နော်ဖော..နင်လာတော့ ငါတို့ လင်မယားဘယ် အဆင့်အထိ ရောက်နေပြီလဲ” 

“  မသိဘူး..ဘာတွေလာမေးနေတာလဲ ကိုကြီးရာ ရှက်စရာ ” 

“  ဘာရှက်စရာလိုလဲ နင်လည်းအိမ်ထောင်ပြုရင် ဒီလိုကိစ္စမျိုးမလွဲမသွေကြုံရမှာပဲ ” 

“  မသိပါဘူး ကိုကြီးရာ ” 

“  အေး နင်မပြောရင် ငါတို့လင်မယားကို လာချောင်းတယ်လို့ ငါလိုက်ပြောမှာ ” 

“  အဲဒီလိုတော့မလုပ်ပါနဲ့ ကိုကြီးရာ ” 

“  ဒါဆိုရင်ပြောလေ ” 

“  ဟို..ဟို…ကိုကြီးက အမနော်စေး ဖင်ကို ယက်ပေးနေတုန်းက ရောက်နေတာပါ ” 

“  စောက်ပတ်ကို ငါယက်ပေးနေတုန်းလား ” 

“  အင်း ဟုတ်တယ် ” 

ကျွန်တော်လည်း လက်ကို နို့ပေါ်ကို နည်းနည်းခြင်း ရွေ့လာပါတယ်။ မသိမသာ ဖွဖွလေး ညှစ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။သူကလည်း နည်းနည်းရုန်းချင်ပေမယ့် ကျွန်တော်က တင်းတင်းလေးဖက် ထားတာမို့ သူရုန်းလို့မရပါဘူး။

“  အဲဒီတော့ နင်ဘယ်အထိ ဆက်ကြည့်သေးလဲ။ အပြီးအထိလား။ နင့်မမ ငါ့ကို စုပ်ပေးနေတုန်းကရော တွေ့လိုက်သေးလား ” 

“  ဟုတ် ” 

“  အဲဒီတော့ နင်စိတ်ထဲ ဘာတွေဖြစ်နေတုန်း ” 

“  ကိုကြီးရာ ဖယ်ပါ ဘာတွေမေးနေမှန်းမသိဘူး။နားရှက်စရာတွေ ” 

“  ပြောလေနော်ဖော ငါးမေးတာကိုနင်ပြော ” 

“  မသိတော့ဘူး ကိုကြီးရာ ကြောက်သလိုလို ရွံသလိုလိုတော့ရှိသား ” 

“  နင်ရော ငါအခုနေ အဲဒီလိုလုပ်ပေးမယ်ဆိုရင် ဘယ်လိုနေမလဲ ” 

လို့မေးလိုက်တော့ သူ ကျွန်တော်ဖက်ထားတာကို အတင်း ဖယ်ပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲလှည့်လိုက်ကာ ပါးလေးတစ်ဖက်ကို နမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အိုး..ကိုကြီးရာ..မကောင်းပါဘူးဖယ်ပါ ” 

“  ကောင်းအောင်လုပ်ပေးရင် ကောင်းပါတယ်ဟ။ နင် သာ ဘယ်သူမှ မပြောနဲ့ ” 

လို့ပြောရင်း သူ့နှုတ်ခမ်းလေး ကိုကျွန်တော်ဖိကပ်ကာ စုပ်ယူပေးလိုက်ပါတယ်။လက်တစ်ဖက်ကလည်း နို့အုံလေးကို ခပ်နာနာလေးဖြစ်အောင် ညှစ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။သူလည်း အစပိုင်းတော့ နည်းနည်းရုန်းချင်ပေမယ့် နောက်တော့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျွန်တော်လုပ်သမျှမျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ငြိမ်ခံနေရရှာပါတယ်။

ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်း သစ်ပင်တစ်ပင်အကွယ်ဖက်ကို ဆွဲခေါ်သွားရင်း လက်ထဲကပစ္စည်းတွေကို ချလိုက်ရင်း သူ့ကိုဖက်ကာ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို အားရပါးရနမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း ခြေဖျားလေးထောက် ကာ ကျွန်တော်နမ်းတာကို ခံနေရင်း လက်ကလည်း ရင်ဘတ်ကြီးကို အားမရှိပဲတွန်းထားပါတယ်။ ကျွန်တော် လည်းလျှာကို သူ့ပါးစပ်ထဲဝင်အောင် ထည့်ပေးလိုက်ရင်း အထဲမှာမွှေနှောက်ပေးလိုက်တော့ ရင်ဘတ်ကိုတွန်းနေ တဲ့သူ့လက်တွေ ကျွန်တော့်ကိုလာဖက်ပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုယ်လေးကို ရင်ခွင်ထဲမှီခိုင်းလိုက်ရင်း ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ အင်္ကျီ အောက်စလေးကို လှန်တင်လိုက်ပါတယ်။ ဘော်လီပေါ်ကနေပဲ နို့လေးကိုဆုပ်ကာ နယ်ပေးလိုက်ရင်း လည်တိုင် ကျော့လေးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ခေါင်းလေးမော့လို့ တဟင်းဟင်းနဲ့ အသံလေးတွေတောင် ထွက် လာပါတယ်။

လက်တစ်ဖက်က နောက်ကျောကိုသွားကာ ဘော်လီချိတ်တွေကို ဖြုတ်ပေးလိုက်တော့ ဘော်လီလေးက ချိတ်တွေပြုတ်သွားပါတယ်။ချောင်ကျနေတဲ့ဘော်လီလေးကို အပေါ်ကိုတွန်းတင်လိုက်ပြီး လက်ဝါးလေးနဲ့အုပ် ကာ ဖွဖွလေး နယ်ပေးလိုက်ပါတယ်။နို့သီးခေါင်းလေးကိုလည်း တစ်ချက်တစ်ချက် လက်နဲ့ညှပ်ကာ ဖိချေပေးလိုက်ပါတယ်။နော်ဖောလေးကတော့ဖီးတွေတက်ကာ ခိုညည်းသလိုမျိုး တအီးအီးနဲ့ မျက်စိစုံမှိတ်ကာ ပါးစပ်လေးဟနေပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း ခေါင်းကို အောက်ဆင်းလာကာ တင်းကျစ်လှပနေတဲ့ နို့လေးတစ်လုံးကို ငုံလိုက်ပြီး လျှာနဲ့နို့သီးခေါင်းလေးကို ထိုးပေးလိုက်ပါတယ်။

“  ကိုကြီး……အဟင့်..ဟင့် ” 

နို့သီးလေးကို လျှာနဲ့ထိုးလိုက် ခပ်နာနာလေး စို့ပေးလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေရင်း အောက်ကထမီလေးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ဖြေချလိုက်ပြီး လက်ထိုးသွင်းလိုက်တော့ စိုစွတ်နေတဲ့စောက်ပတ်လေးကိုစမ်းမိပါတယ်။

နို့သီးလေးကို စို့ပေးနေရင်းက အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် လက်ချောင်းလေးနဲ့ အသွားအပြန်လုပ် ပေးလိုက်ပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် စောက်စေ့လေးကို ခလုတ်တိုက်အောင် ပွတ်ပေးနေတာကြောင့် နော်ဖောတစ် ယောက် ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲမှီကာ မျက်စိလေးမှိတ်လို့အရသာထူးတွေခံစားနေရှာပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နော်ဖောဝတ်ထားတဲ့ထမီလေးလဲ အောက်ကိုပုံကျလာပါတယ်။

ထမီလေးကို မြေပြင်ပေါ်ဖြန့်ခင်းလိုက်ပြီး နော်ဖောကို အသာလှဲစေကာ သူ့ပေါင်လေးနှစ်ဖက်ကိုဘေးဆွဲ ကားလိုက်ပြီး စောက်ပတ်လေးကို လျှာနဲ့စတင်ကာ ယက်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

“  ရှီး..ကိုကြီး….ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ ငရဲတွေကြီးကုန်တော့မယ် ” 

ကျွန်တော်လည်း သူပြောနေတာကို ဂရုမစိုက်ပဲ စအိုဝလေးကနေ အပေါ်စောက်စေ့လေးအထိ လျှာနဲ့ ဖြည်းဖြည်းလေး တစ်ချက်ခြင်းယက်ပေးနေပါတယ်။ စောက်ခေါင်းလေးထဲကို လျှာလေးချွန်ကာ လှည့်မွှေပေး လိုက် စောက်စေ့လေးရောက်အောင် လျှာပြားနဲ့ယက်တင်ပေးလိုက် စောက့်စေ့လေးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့စုပ်ပေးလိုက် လုပ်နေရင်း လက်တစ်ဖက်ကလည်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ညှစ်ကာခြေပေးလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေတာမို့ နော်ဖောလည်း ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အတင်းဖိကပ်ထားကာ တဆတ်ဆတ် တုန်ရီနေပါတယ်။

နောက်တော့ သူလည်း တစ်ချက်ကော့တက်လာကာ ပြန်ကျသွားပြီး မောပန်းနွမ်းနယ်တဲ့ပုံစံလေးနဲ့ ကျေနပ်မှုအပြည့် အပြုံးလေးတစ်ပွင့်နဲ့ ဆီးကြိုနေပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း လုံခြည်ကိုဖြေချလိုက်ရင်း သူ့ပါးစပ် နားကို လီးကိုလက်ကကိုင်ပြီးကပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  နော်ဖောလေး ကိုကြီးကို ပါးစပ်လေးနဲ့ငုံပေးနော် ” 

“  နော်ဖော မလုပ်တတ်ဘူး ” 

“  ပါးစပ်လေးဟထားလိုက် ကိုကြီးဟာ အထဲရောက်ရင် ရေခဲချောင်းစားသလို လျှာနဲ့စုပ်ပေးနော် ” 

လို့ပြောလိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းဝကို တေ့ပေးလိုက်တော့ သူ့ပါးစပ်လေးဟလာပါတယ်။ နည်းနည်းလေးသွင်းလိုက် တော့ သူလည်းကျွန်တော်ပြောထားတဲ့အတိုင်း မစုပ်တတ်စုပ်တတ်နဲ့လုပ်ပေးရှာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ မိုးလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ကိုလိုးသလို တစ်ချက်ခြင်းသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။

ခဏနေအရည်တွေ ရွှဲလာတော့မှ အောက်ကို ပြန်ဆင်းလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲနေရာယူကာ သူ့ခါးလေးကိုလက်တစ်ဖက်ကထိမ်း လိုက်ရင်း စောက်ပတ်ဝလေးကို ဒစ်ဖျားလေးတေ့လိုက်ကာ

“  နော်ဖောလေး..အစပိုင်းတော့နာမယ်နော် နောက်မှဖြည်းဖြည်းကောင်းလာလိမ့်မယ် ” 

“  နော်ဖောကြောက်တယ် ကိုကြီးရာ ” 

“  မကြောက်ပါနဲ့ ကိုကြီးအသာလေး လုပ်ပေးမှာပါ ” 

လို့ပြောလိုက်ရင်း နော်ဖောနှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်လိုက် ရင်း နည်းနည်းလေး သွင်းလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ဒစ်ဖျားကြီးလည်း အထဲကိုကျပ်ကျပ်တည်းတည်းလေးဝင် သွားပါတယ်။နော်ဖောကတော့ နာလို့ ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့ဆီးကာတွန်းထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း အထဲကို ဝင်သလောက်လေး ဖြည်းဖြည်းလေး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တော့ အထဲကအရည်တွေရွှဲလာပါတယ်။ နောက်တော့မှ နည်းနည်းပြန်ထုတ်ကာ အရှိန်လေးနဲ့ဖိကာ သွင်းပေးလိုက် တော့ ကျွန်တော့်လီးကြီးဟာ နော်ဖောရဲ့ အပျိုစင်ဘဝလေးကို အောင်မြင်စွာ သိမ်းပိုက်လိုက်ရင်း အထဲကို တစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်ဝင် သွားပါတော့တယ်။နော်ဖောလည်း နာကျင်ခံစားရလွန်းလို့ အတင်းရုန်းကန်နေ ပေမယ့် သူ့တင်ပါးကြီးတွေကတော့ ငြင်းဆန်တဲ့အနေနဲ့ ကော့တက်လာပါတယ်။

တစ်ချက်ခြင်း မှန်မှန်လေး အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးလိုက်ရင်း လက်ကလည်း နို့အုံလေးတွေကို ခြေပေး လိုက် ပါးစပ်ကလည်း လည်တိုင်လေးတွေနဲ့ နားသီးလေးတွေကိုစုပ်ပေးလိုက်နဲ့ ကလိပေးနေတာမို့ နော်ဖောလည်း နာကျင်မှုတွေ တစ်စစပျောက်လာကာ အထဲကို လီးတစ်ချက်ဝင်တိုင်း စည်းချက်ကျကျ ပြန်ကာ ကော့ပေးနေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။

“  နော်ဖောလေး ” 

“  ရှင် ” 

“  နာသေးလား ” 

“  စောစောက တော်တော်နာတယ်’

“  အခုရော ” 

“  ကောင်းတယ် ဒါပေမယ့် အရမ်းကျပ်နေတယ် အောင့်လည်းအောင့်တယ် ” 

“  ကိုကြီးကို ချစ်ရဲ့လား ” 

“  မေးနေဖို့လိုသေးလား ကိုကြီးရယ် ချစ်လွန်းလို့ပဲ ” 

“  နော်ဖောလေးကို အရမ်းချစ်တယ်ကွာ ” 

လို့ပြောရင်း နည်းနည်းလေးမြန်အောင်ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..ကိုကြီးရယ်… ” 

“  ကောင်းလား ” 

“  ကောင်းတယ် အရမ်းတော့ မလုပ်ပါနဲ့နော် ” 

“  စောစောကလို အောင့်သေးလား ” 

“  မအောင့်တော့ဘူး ကောင်းတယ် ဒီအတိုင်းလေးပဲ လုပ်ပေးနော်’ ” 

လို့ပြေလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း နော်ဖော ခြေနှစ်ချောင်းကို ရင်ဘတ်မှာကပ်လိုက်ရင်း သွက်သွက်လေးလုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အ..အ…အ..အ…ကိုကြီးရယ်… ” 

“  ကောင်းလား ” 

“  ကောင်းတယ်…ကိုကြီးလုပ်ချင်သလိုလုပ်ပါနော် နော်ဖောခံနိုင်လာပြီ ” 

“  ချစ်လိုက်တာနော် ဖောလေးရာ အထဲမှာစီးပိုင်နေတာပဲ ” 

လို့ပြောလိုက်ရင်း နော်ဖောပေါင်တန်လေး နှစ်လုံးကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက်ရင်း အားရပါးရ ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ခဏနေတော့ အထဲကနေ ညှစ်ပေးထားတဲ့ဒဏ်ကို မခံနိုင်တော့လို့ ကျွန်တော်လည်း နော်ဖောစောက်ခေါင်းလေးထဲကို သုက်ရည်တွေပန်းထည့်လိုက်ကာ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ကျသွားပါတော့တယ်။

နှစ်ဦးသား ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ခံစားလိုက်ရပြီမို့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်မလွတ် တမ်းဖက်ထားကြကာ နှုတ်ခမ်းလေးတွေ အပြန်အလှန်နမ်းပေးနေကြပါတယ်။ နောက်တော့မှ အဝတ်ကိုယ်စီပြန် ဝတ်လိုက်ကြရင်း ယာထဲကိုသွားကြပါတော့တယ်။ နော်ဖောတစ်ယောက်လမ်း လျှောက်နေတာ ကွတတလေး ဖြစ်နေတာကိုလည်း တွေ့ရပါတယ်။

နော်စေးမမွေးခင်အထိတော့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ယာထဲသွားရင်းလမ်းမှာ ဆော်လိုက်ကြ ဟိုမှာ လည်း လူလစ်ရင်လစ်သလိုဆော်လို်က်ကြနဲ့ အဆင်ပြေချောမွေ့နေပါတယ်။

…………………………………………………………………………………………………………..

ကံကြမ္မာ လက်သီးပုန်း

ဒီလိုနဲ့ အဆင်ပြေချောမွေ့နေတဲ့ ကျွန်တော့်ဘဝလေး ပြောင်းပြန်လန်သွားအောင် ကံကြမ္မာကတော့ ရက်ရက်စက်စက် လုပ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။အကြာင်းကတော့ ကျွန်တော့်ဇနီးလေး နော်စေးတစ်ယောက် မီးဖွားချိန် ရောက်တော့ မမွေးနိုင်ပဲ ကလေးရောမိခင်ပါ မီးတွင်းထဲမှာ ဆုံးပါးသွားခဲ့ပါတော့တယ်။

ကြေကွဲလွမ်းဆွတ်မှုတွေနဲ့ တစ်လလောက်တော့ ကျွန်တော် အရက်သမားကြီး လုံးလုံးဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။ ဖထီးတစ်ယောက်လည်း သမီးစိတ်နဲ့ တစ်နှစ်လောက်အကြာမှာ ကျွန်တော့်ကို တစ်ယောက်တည်းထားခဲ့ပြီး လောကကြီးထဲကနေ လက်ပြ နှုတ်ဆက်သွားပါတော့တယ်။

……………………………………………………………………………………………………………

မထင်မှတ်ထားသော ဇာတ်ပေါင်း

ဒီကြားထဲ နော်ဖောလေးကို လစ်ရင်လစ်သလို ခေါ်စားနေရင်း တစ်နေ့ မှတ်မှတ်ရရ တီဗွီမှာ သတင်းကြေငြာသွားပါတယ်။ အစိုးရသစ် တက်လာလို့ ပြည်ပရောက်နေတဲ့သူတွေ ပြန်လာဖို့ ဖိတ်ခေါ်တာကြောင့် ကျွန်တော်လည်း နယ်စပ်ဖက်ကူးကာ ထိုင်းနိုင်ငံကနေ တစ်ဆင့် လေယာဉ်နဲ့ မြန်မာပြည်ကိုပြန်လာပါ တယ်။ ခိုင့်ဆီကိုလည်း ကြိုတင်ဖုန်းဆက်ထားတာကြောင့် လာကြိုမယ်လို့လည်း သိထားတာမို့ လေယာဉ်မောင်း နေတာတောင် နှေးနေတယ်လို့ ထင်ရပါတယ်။

လေယာဉ်ဆိုက်တော့ ရန်ကုန်လေကို အားရအောင်ရှူသွင်းလိုက်ရင်း ရင်ခုန်မျှော်လင့်ခြင်းတွေနဲ့ ခပ်မြန်မြန်လေးပဲ လျှောက်လာခဲ့ပါတယ်။ တစ်နာရီသာသာလောက် စစ်ဆေးမှုတွေလုပ်ပြီးတာနဲ့ ကျွန်တော် ဧည့်သည်တွေကြိုတဲ့ဘက်ကိုထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ လာကြိုနေကြတဲ့ လူအုပ်အများကြီးထဲ ခိုင့်ကိုလိုက်ရှာနေတုန်း

“  မောင်…မောင်…မောင်..ခိုင်တို့ဒီမှာ မောင် ” 

လို့အသံကြားတော့ ကျွန်တော်လှမ်းကြည့်မိလိုက်တော့

သုံးနှစ်လောက်ရှိတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်ကို လက်ကဆွဲလို့ ကျွန်တော့်ဆီကို ပြေးလာတဲ့ ခိုင့်ကို တွေ့လိုက်ရပါ တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အမြန်ပြေးသွားလိုက်ကာ ခိုင်တို့သားအမိကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်ရင်း အားရအောင်ငိုကြွေးလိုက်မိပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော်တစ်သက်လုံး ထိမ်းသိမ်းမဲ့ကတိတစ်ခုကို မျက်ရည် စတွေကြားထဲက ခိုင့်ကိုပေးလိုက်မိပါတယ်။

“  ခိုင်…မောင်တို့နောက်တစ်ခါမခွဲကြတော့ဘူးနော်။ခိုင့်တို့သားအမိနဲ့ တစ်သက်လုံးအတူနေမယ်’ ” 

 လို့။

……………………………………………………………………………………………………………..

အထူးအားပေးကြပါသော မန်ဘာများခင်ဗျား။ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး ဒီမှာပဲ တစ်ခန်းရပ်ပါပြီ။ စတုန်းကတော့ ရေးကောင်းကောင်းနဲ့ ဆက်ရေးနေလိုက်တာ ဘယ်လိုလက်စသတ်ရမှန်းမသိတော့ နည်းနည်းလေး ကြားထဲမှာ အချိန်တွေကြာသွားတယ်။

ဖတ်ပြီး ကောင်းတယ်လို့ မဟုတ်ရင်တောင် တစ်စုံတစ်ခုသော စိတ်ကျေနပ်မှုပေးနိုင်မယ်ဆိုရင်တောင် ရေးရကျိုးနပ်ပါတယ်။ နောက်ထပ် နှစ်အုပ်လောက်တော့ လာပါအုံးမယ်။ စောင့်မျှော်အားပေးကြပါနော်။

မန်ဘာမျာအားလုံးကို လေးစားလျက် kongweya (Ko Gyi Ngwe)


ပြီးပါပြီ။



ရိုးမသွားတဲ့ ဇာတ်လမ်းရိုးရိုးလေးများ အပိုင်း ( ၃ )

ရိုးမသွားတဲ့ ဇာတ်လမ်းရိုးရိုးလေးများ အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - Ko Gyi Ngwe

မနက်ကြတော့ ကျွန်တော်အိပ်ယာထတာ နည်းနည်းနောက်ကျတာကြောင့် ရေမိုးချိုးပြီးဆင်းလာတော့ မနက် ၈း၃၀ လောက်ရှိနေပါပြီ။ ဒါကြောင့် စားသောက်ပြီး အိမ်ရှေ့မှာ ဂျာနယ်ထိုင်ဖတ်နေပါတယ်။ ခိုင်တို့သားအမိကတော့ နောက်မှာမီးပူတိုက်ရင်း စကားတွေပြောနေလိုက်ကြတာ ရေပက်မဝင်ပါပဲ။ သူ့အဖေကတော့ ရုံးသွားနေပါတယ်။ လှိုင်ကတော့ မီးဖိုချောင်ထဲမှာ ပန်းကန်တွေဆေးလိုက်၊ဟိုဟာဒီဟာ လုပ်လိုက်နဲ့ပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ ဂျာနယ်ဖတ်နေတုန်း ခိုင်က

“  လှိုင်ရေ.. နင့်အစ်ကိုကို ကော်ဖီလေးတစ်ခွက်လောက် ပို့ပေးလိုက်ကွယ် မမ မအားလို့ ”

လို့ဆိုကာ ခိုင်းလိုက်တော့ တအောင့်နေတော့ လှိုင် ကော်ဖီခွက်လေးကိုင်ကာ လာချပေးပါတယ်။ အိမ်နေချင်းမို့ တီရှပ်လေးနဲ့ ချည်သားဘောင်းဘီပျော့လေးဝတ်ထားပေမယ့် တော်တော်လေးကိုကြည့်လို့ကောင်းပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော်ထိုင်တဲ့ခုံမှာ လာထိုင်ပါတယ်။ ဆက်တီကလည်းနှစ်ယောက်ထိုင်ဖြစ်ပြီး အတွင်းခန်းရဲ့ အဝင်အဝဘေးမှာချထားတာမို့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကို အတွင်းကနေ မမြင်နိုင်ပါဘူး။ လှိုင်ကထိုင်ပြီးချင်း..

“  ကိုကြီးကို ကျေးဇူးတင်တယ်သိလား ”

“  ဟေ..ဘာကြောင့် ”

“  အော်.. လှိုင်တို့ တူလေးလား တူမလေးလား ရတော့မယ်လေ ”

“  ဟား..ဟား..ဘာများလဲလို့..မလိုပါဘူး။ ရပါတယ် ”

“  ဒါနဲ့ ကိုကြီး အလုပ်မသွားသေးဘူးလား ”

“  အေး သွားတော့သွားမယ်။ ခဏနေမှ ဘာလုပ်မလို့လဲ ”

“  မဟုတ်ပါဘူး။ အရင်ဆို ဒီအချိန်သွားတယ်လေ။ အခု အိပ်ယာထနောက်ကျနေလို့ မေးတာ ”

“  သွားမှာပေါ့ နောက်ကျဆို ညကနည်းနည်း ပန်းသွားလို့။ အိပ်မပျော်လို့လေ ”

“  ဟုတ်လို့လား ”

“  လှိုင် ညကဘယ်အချိန်အထိ စာကျက်လဲ ”

လို့ ကျွန်တော်မေးလိုက်တော့ သူ့မျက်နှာက မလုံမလဲနဲ့

“  ကျက်ပါတယ် အစ်ကို တော်တော် ညနက်တဲ့အထိ ကိုကျက်တာ ”

“  ငါတို့အိပ်တော့ မကြားတော့ပါဘူး။ နင်ပြောတော့ ညနက်တဲ့အထိဆို ”

“  မဟုတ်ပါဘူး။ဟိုဟို ”

“  အင်း..ငါသိပြီ။ နင် ငါတို့ လင်မယားအသံတွေကို နားထောင်နေတာမဟုတ်လား ”

လို့ အစ်လိုက်တော့ သူဘာမှပြန်မပြောပဲ ခေါင်းလေးငုံ့သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အခွင့်အရေးရတုန်း ဘေးချထားတဲ့လက်လေးကို အသာလေးအုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်။

“  အို ”

လို့တိုးတိုးလေး အသံထွက်လာပါတယ်။ ရှက်သလို ကြောက်သလိုပုံစံလေးနဲ့ ချစ်စရာကောင်းတာ ကြောင့် ကျွန်တော်လည်း ရှေ့ဆက်တိုးကာ လှိုင့်ပုခုံးလေးကို လှမ်းဖက်လိုက်ပါတယ်။ သူလည်း အသံတိုးတိုးလေးနဲ့

“  ကိုကြီး ဘာလုပ်တာလဲ.. အထဲမှာ မေမေတို့ရှိတယ် ”

“  ချစ်လို့ပေါ့ ကလေးရယ် ကိုကြီးမနေနိုင်တော့လို့ပါ ”

လို့ နားနားကို တိုးတိုးလေးကပ်ပြောလိုက်ရင်း ပါးလေးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။

“  အို..မဟုတ်တာ ကိုကြီးရယ် လွှတ်ပါ မြင်သွားရင်မကောင်းဘူး ”

လို့ပြန်ပြောလိုက်ရင်း ခေါင်းလေးကို နောက်ခန်းဘက်ကို လှည့်ကာ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ပြန်လှည့်လာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို လှမ်းငုံလိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းထူထူလေးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အတင်းတွန်းဖယ် နေတဲ့ လက်တွေကိုလည်း လိုက်ချုပ်ထားလိုက်ပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းလေးပြန်ခွာလိုက်တော့ တောင်းပန်တဲ့မျက်နှာလေးနဲ့

“  မ..မလုပ်ပါနဲ့ တောင်းပန်ပါတယ်။ ကြားကုန်တော့မယ်နော် ”

ဆိုပြီး ပြာပြာသလဲ တောင်းပန်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့နားရွက်လေးကို ငုံပေးလိုက်ကာ နားပေါက်ထဲကို လျှာလေးသွင်းကာ ကလိပေးလိုက်တော့ သူ့မျက်တောင်လေးတွေ မှေးလာတာကို တွေ့ရပါတယ်။ လက်ကတော့ အတင်းရုန်းကန်နေ ပေမယ့် တဖြည်းဖြည်း အားပျော့လာသလိုပါပဲ။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း တီရှပ်အသားပျော့လေးပေါ်ကနေ နို့အုံလေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ နို့သီးလေးကို မာလာအောင် လက်မလေးနဲ့ လိုက်ပွတ်ပေးလိုက်တော့ မာတောင်လာတဲ့ နို့သီးလေးကို လက်မလက်ညှိုးညှပ်ကာ ခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ နားရွက်က ပါးစပ်ကို ပြန်ခွာပေးလိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြန်နမ်းပေးလိုက်တော့ အရင်လောက်မရုန်းတော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လျှာကို သူ့ပါးစပ်ထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်ကာ အထဲမှာ လှည့်ပတ်မွှေနှောက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ လက်ကလည်း နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်လုံးကို စုံကိုင်ပေးလိုက်ကာ အဆက်မပြတ် ခြေပေးနေတာမို့ သူလည်း ပါးစပ်ကိုသူ့လက်လေးနဲ့အုပ်ကာ ကျွန်တော်လုပ်သမျှ ခံနေရပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ နောက်ဖက်က

“  လှိုင်ရေ ”

ကျွန်တော်လည်း နှုတ်ခမ်းလေး ပြန်ခွာပေးလိုက်ပါတယ်။

“  ရှင် မေမေ ”

“  သမီး သူငယ်ချင်း စက်ဆိုင်က ဘယ်လမ်းလဲ ”

ကျွန်တော်လည်း သူတစ်ဖက်ကို အာရုံရောက်နေတုန်း နို့သီးလေးကို ပြန်လိုက်ခြေပေးနေပါတယ်။ သူကတော့ လက်ကိုအတင်းလိုက်ဖယ်ရင်းက

“  ၃၈ လမ်းထဲမှာ အမေ ”

“  အေး..အေးပြီးရော ”

သူလည်း စကားပြောလို့ပြီးရော ကျွန်တော် သူ့တီရှပ်ကို လှန်လို့ပြီးပါတယ်။ သူက ကျွန်တော့်လက်ကိုလိုက်ဆွဲပေမယ့် ကျွန်တော့်လက်က သူ့ဘရာစီယာပေါ်ကို အရင်ရောက်သွားပြီး ဘရာစီယာထဲက နို့လေးနှစ်လုံးကို လက်နဲ့ကော်ထုတ်လိုက်ပါတယ်။

“  တော်ပါတော့ ကိုကြီးရယ် တောင်းပန်ပါတယ် မလုပ်ပါနဲ့ ”

လို့ဆိုကာ တီရှပ်ကို အတင်းဆွဲချပေမယ့် ကျွန်တော်က သူပြောတာကို လုံးဝအရေးမထားတော့ပါဘူး။ သူ့လည်တိုင်ကျော့လေးကို လျှာစောင်းလေးနဲ့ သိမ်း ဆွဲလိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ပါ စုပ်ပေးလိုက်တော့ ပြန်ငြိမ်သွားပါတယ်။ ထွက်လာတဲ့နို့သီးလေးတွေကို လက်နဲ့ညှပ်ကာ ပွတ်ခြေပေးလိုက်ရင်း သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ပြန်ငုံလိုက်ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ သူလည်း ပါးစပ်ထဲအတင်းဝင်လာတဲ့ ကျွန်တော့်လျှာကို သူ့လျှာလေးနဲ့ ဆီးကြိုလိုက်ပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် ပြန်တောင်စုပ်ပေးနေပါတယ်။ ခဏလောက်နေတော့ ကျွန်တော်လည်း နို့သီးလေးတွေကို ခြေပေးနေတဲ့ လက်တစ်ဖက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်ကာ ခေါင်းကိုအောက်ဆင်းလိုက်ပြီး နို့သီးလေး တစ်လုံးကို လျှာလေးနဲ့ ယက်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။

သူကတော့ တီရှပ်အောက်စလေးကို ပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ရင်း အသံမထွက်မိအောင် နေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း နို့အုံလေးတစ်ဝိုက်ကို လျှာလေးနဲ့ လိုက်ဝိုက်လိုက်ပြီး နို့သီးလေးကို ပါးစပ်နဲ့ငုံကာ စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ လက်ကိုတော့ သူ့ပေါင်ကြားထဲထိုးသွင်းလိုက်တော့ ပေါင်တန်လေးလိမ်ထားပါတယ်။ သူ့ခင်မျာ လက်တစ်ဖက်က ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားရပြီး ကျန်တဲ့တစ်ဖက်က အပေါ်ရောအောက်ပါ လိုက်ဆွဲနေရတော့ ဘယ်လိုမှမတတ်နိုင်ပါဘူး။ သူလိမ်ထားတဲ့ ပေါင်တန်လေးကို အသာဘေးဖယ်လိုက်ရင်း ဘောင်ဘီပေါ်ကနေ သူ့စောက်ပတ်လေးကို အုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း နည်းနည်းကြမ်းကြမ်းလေး ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

ပေါင်လေးနှစ်လုံးမသိမသာ ကားသွားရင်း ခါးလေးလည်း နည်းနည်းကော့ပေးလာပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း ဘောင်းဘီကြားထဲလက်သွင်းလိုက်တော့ စောက်ပတ်လေးလည်း အရည်လဲ့နေပါတယ်။ လက်ခလယ်နဲ့ အကွဲကြောင်းကိုပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ရင်း စောက်စေ့လေးကိုလည်း ဖိကာပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော့်လက်ကို အတင်းဆုပ်ကိုင်ထားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အခြေအနေကောင်းလာတာမို့ သူ့လက်ကို ဆွဲကာ တောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကထိမိတော့ တစ်ချက်တွန့်သွားပြီး နောက်ကိုဆုတ်သွားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း စောက်ပတ်နှိုက်နေတဲ့လက်ကို ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး သူ့လက်ကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ဆွဲကာ ကျန်တဲ့တစ်ဖက်က လုံခြည်ကို လှန်တင်လိုက်တော့ သူကလုံခြည်လှန်တဲ့လက်ကို အတင်းလိုက်ဆွဲကာပြန်ဖုံးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ဖယ်လိုက်ရင်း လီးတန်ကြီးပေါ်သွားအောင် ဆွဲလှန်လိုက်ကာ သူ့လက်နဲ့ထိခိုင်းပါတယ်။ မရဲတရဲလေး ထိပေမယ့် ကျွန်တော်က လက်ကိုအတင်းကိုင်ကာ သူ့လက်နဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို ဆုပ်ကိုင်ခိုင်းထားစေပါတယ်။ နောက်တော့ လက်ကိုအပေါ်အောက်လေးကစားပေးပြီး ဂွင်းတိုက်နည်းသင်ပေးလိုက်တော့မှ သူလည်း နည်းနည်း စူးစမ်းသလိုနဲ့ လုပ်ပေးပါတယ်။

ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း သူ့ဘောင်းဘီကြားထဲလက်ကို ပြန်ပို့လိုက်ကာ စောက်ပတ်လေးကို ပြန်ပွတ်ပေးနေလိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြန်နမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ အဲဒီလို ကောင်းခန်းရောက်နေတုန်း နောက်ကနေ အသံတွေကြားတော့ နှစ်ယောက်သား ပြန်ခွာလိုက်ရင်း ကျွန်တော်က လုံခြည်ကိုပြန်ချလိုက်ကာ တစ်ဖက်ခုံပေါ် ပြေးထိုင်လိုက်ပါတယ်။ သူကတော့ တီရှပ်လေးကို ဆွဲချလိုက်ရင်း အနားကဂျာနယ်ကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပါ တယ်။

“  သမီးရေ.. လှိုင် မေမေတို့ ညည်းအစ်မနဲ့ ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီသွားအပ်မလို့… ပိတ်စတွေလည်း ဝယ်ရမယ်… ဘယ်မှမသွားနဲ့နော် အိမ်စောင့် ”

“  ဟုတ်..ဟုတ်..မေမေ ”

“  မောင်..အလုပ်မသွားသေးဘူးလား ”

“  အင်း..ခိုင်..တအောင့်နေရင်သွားတော့မှာ ”

“  သမီး နင့်ကိုကြီးသွားရင် တံခါးတွေ သေချာပိတ်နော် စိတ်ချမယ်နော် ”

“  အင်းပါမေရဲ့ စိတ်ချပါ ”

ခိုင်တို့သားအမိ ထွက်သွားလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း တံခါးလိုက်ပိတ်လိုက်ရင်း လှိုင့်အနားပြန်လာတော့ လှိုင်ကလည်း မတ်တပ်လေးရပ်လို့ ကြိုနေပါတယ်။ သူလည်း ကောင်းမှန်းသိသွားတာမို့ အဆုံးထိခံစားချင်ပြီလေ။ နှစ်ယောက်သား အငမ်းမရနမ်းလိုက်ကြရင်း အဝတ်တွေလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ပုံကျကုန်ပြီလေ။ ခဏချင်းပဲ နှစ်ယောက်လုံးအဝတ်မဲ့သွားကြပါတယ်။ လှိုင့်ကိုယ်လေးကို ဆိုဖာပေါ်ပြန်ထိန်းချလိုက်ရင်း လည်တိုင်လေးကိုစုပ်လိုက်ကာ အောက်ကိုဆင်းလာပြီး နို့သီးလေးကို ပြန်စို့ပေးပါတယ်။ လက်ကလည်း စောက်ပတ်လေးကို ပြန်ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ အကွဲကြောင်းထဲ လက်ခလယ်သွင်းလိုက်ကာ နည်းနည်းလေး အထဲသွင်းလိုက်ပါတယ်။

“  အ..အ..အအ ကိုကြီး..ဟင့်ဟင့် ”

ကျွန်တော်လည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အောက်ကိုဆင်းလာပြီး လှိုင့်ကို ဆိုဖာပေါ်က ပက်လက်လေးအိပ်ခိုင်း လိုက်ကာ ပေါင်တန်လေးကို ပင့်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း အလိုက်သင့်လေး သူ့ခြေထောက်လေးတွေကို ကိုင်ပေးထားပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း သူ့စောက်ပတ်လေးကို လျှာပြားကြီးနဲ့သိမ်းကာ ယက်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  ကိုကြီး..အဟင့်..ဟင့်..ဟင့်.. ”

လို့ပြောကာ သူ့စောက်ပတ်လေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ပေးထားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာထိုးထည့်ကာ မွှေပေးလိုက်ရင်း စောက်စေ့လေးကိုလည်း တစ်ချက် တစ်ချက် လျှာနဲ့ ပွတ်ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ လက်ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းထဲသွင်းလိုက်ကာ ကစားပေးလိုက်ရင်း စောက်စေ့လေးကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ အဆက်မပြတ် ကလိပေးနေလိုက်ပါတယ်။

“  အိုး..အင်း..ဟင်း..ဟင်း..ကိုကြီး…ကောင်းလိုက်တာ.. ”

ဆယ်မိနစ်လောက် ဆက်တိုက်လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူလည်း ကော့ပြန်လန်ကာ ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ ဆိုဖာပေါ်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ်မှိန်းနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခဏလေးစောင့်လိုက်ပြီး လီးကိုလက်ကနေကိုင်ကာ သူ့နှုတ်ခမ်းနားကို တေ့ပေးလိုက်တော့ သူလည်း ပါးစပ်လေးဟပေးလိုက်လို့ ကျွန်တော်လည်း အထဲကိုသွင်းလိုက်ပြီး ပါးစပ်ကလည်း

“  လှိုင် အထဲကနေ လျှာနဲ့ စောစောက ကိုကြီးလျှာကို လုပ်သလို လုပ်ပေး ”

လို့ပြောတော့ လှိုင်ကလည်း တသွေမသိမ်း လိုက်လုပ်ပေးပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ တင်းတင်းလေးဖြစ်အောင် လုပ်ပေးထားတာမို့ ကျွန်တော်လည်း စောက်ပတ်ထဲသွင်းသလို အသွင်းအထုတ်လေး လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နည်းနည်းကြာတော့ ပြန်ချွတ် လိုက်ပြီး လှိုင့်ကို ပက်လက်လေးလှန်လိုက်ကာ စောက်ပတ်ဝလေးကိုတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းလေး သွင်းလိုက်ပါတယ်။

“  အား..ကျွတ်.ကျွတ်..ဖြည်းဖြည်းနော်..ကိုကြီး ”

လို့ပြောကာ စိုးရိမ်စိတ်လေးနဲ့ ရင်ဘတ်ကိုဆီးကာ တွန်းထားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အထဲကို နည်းနည်းလေးပဲသွင်းပေးလိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်နဲ့ နို့အုံလေးတွေကို နယ်လိုက်ပါတယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုလည်း ဖိခြေပေးလိုက်ကာ တောင်နေတဲ့နို့သီးလေးကို တစ်ချက်ချက် လက်နဲ့တောက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အပေါ်ကိုလုပ်နေတုန်း အောက်ကလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တစ်ရစ်ရစ်သွင်းပေးလိုက်တာ တစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့ အမြှေးလေးခံနေလို့ ရပ်သွားပါတယ်။

“  အား..ဟင့်ဟင့် အထဲကအရမ်းနာနေတယ်။ အောင့်လည်းအောင့်တယ် ကိုကြီး ”

ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းလေးပြန်ထုတ်လိုက်ကာ ရင်ဘတ်ကိုတွန်းထားတဲ့ သူ့လက်လေးနှစ်ဖက်ကို ချုပ်လိုက်ပြီး အားနည်းနည်းစိုက်ကာ ထိုးသွင်းပေးလိုက်တော့ အမြှေးလေးကိုထိုးခွဲကာ စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို မညှာမတာ ဝင်ရောက်သွားပါတော့တယ်။

“  အီး..ဟီး..ဟီ…နာလိုက်တာ ကိုကြီးရယ် ”

ဆိုကာ ငိုနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြန်စုပ်ကာ ကြမ်းကြမ်းလေး နမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ လက်ကလည်း နို့အုံတွေကို နာနာလေးခြေပေးလိုက်ရင်း ခါးလေးကိုညွတ်ကာ နည်းနည်းလေးမြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူ့လက်တွေက ကျွန်တော့်ကျောပြင်ကို လာဖက်နေရင်း ကျွန်တော့်အနမ်းတွေကိုလည်း အငမ်းမရ တုန့်ပြန်လာပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အောက်ကတောင် အလိုက်သင့်လေး ကော့ပေးနေပါတယ်။ ဒါကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြန်ချွတ်လိုက်ရင်း

“  လှိုင်လေး..ကောင်းလား ”

“  နာတော့ နာတယ်..ကောင်းပါတယ် ”

“  ချစ်လိုက်တာကွာ ”

“  တော်ပါ သူများကို အတင်းလုပ်ပြီးတော့ စောစောက တော်တော်လေးနာတယ် ”

“  အခုကောင်းနေပြီ မဟုတ်လား ”

“  အင်း ကောင်းတယ်။ ကိုကြီး တော်တော်ကဲတယ်နော်။ မေမေတို့များသိသွားရင် ”

“  မကြောက်ပါနဲ့ကွာ။ ကိုကြီး မင်းကို ရေချိုးခန်းထဲမှာ တွေ့ကတည်းက ချစ်ခြင်နေတာ ”

“  သွား..လူလည်ကြီး ”

“  ကလေးရေ..နောက်တစ်မျိုး ပြောင်းလုပ်ပေးမယ်နော် ”

လို့ပြောကာ လှိုင့်ကို လေးဖက်ထောက်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ နောက်ကိုထွက်လာတဲ့ စောက်ပတ်လေးကို လျှာလေးနဲ့ ယက်ပေးလိုက်တော့

“  ရှီး..အား..အား..ကိုကြီး… ”

စောက်ပတ်ကိုယက်နေရင်းနဲ့ လက်ကနို့အုံလေးကိုလှမ်းကာ ခြေပေးလိုက်ပါသေးတယ်။ နောက်တော့ ခရေပွင့်လေးကို လျှာလေးနဲ့ဝိုက်ကာပေးလိုက်ရင်း စောက်ပတ်ထဲကို လက်ခလယ်ထိုးသွင်းကာ ကလိပေးလိုက်ပါတယ်။ လှိုင့်ခင်မျာတင်ပါးကြီးကို ဘယ်ညာရမ်းကာ ပါးစပ်ကလည်း ဟစိဟစိဖြစ်နေပါတယ်။ နောက်တော့

“  ကိုကြီး လှိုင်မနေတတ်တော့ဘူး ”

လို့ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ထလိုက်ကာ လီးတန်ကိုကိုင်ပြီး နောက်ကိုပြူထွက်နေတဲ့ စောက်ပတ်လေးကိုတေ့ကာ သွင်းပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ ကျပ်ကျပ်လေးနဲ့စီးစီးလေးဖြစ်ကာ ဝင်ရောက်သွားပါတယ်။ အထဲက ကြွက်သားတွေကလည်း အသားကုန်ညှစ်ထားတာမို့ ညှောင့်ပေးဖို့တောင် ခပ်ခက်ခက်ပါပဲ။ ဒါကြောင့် ဖြည်းဖြည်းလေး ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ တစ်ချက်ခြင်းမှန်မှန်လေး ညှောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..လားလား..ကျွတ်ကျွတ်…ရှီး.. ကောင်းလိုက်တာ ကိုကြီးရယ် ”

နောက်တော့ စောက်ပတ်ထဲကအရည်တွေကြောင့် အသွင်းအထုတ်က ပိုမြန်လာပါတယ်။ အချက်နှစ်ရာ လောက်ချပြီးတဲ့နောက် လှိုင်တစ်ယောက် တွန့်လိမ်ကာ အောက်ကိုပုံကျသွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အလိုက်သင့်လေး ထပ်အိပ်လိုက်ရင်း ဆံစလေးတွေကိုဖယ်ကာ ဂုတ်သားလေးတွေကို လျှာနဲ့လိုက်ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ လှိုင်ကတော့ တစ်ချက်ယက်လိုက်တိုင်း အိခနဲ အိခနဲ အသံထွက်လာပါတယ်။ နည်းနည်းလေး ကြာလာတော့

“  တော်တော့ကိုကြီးရာ အသက်ရှူလို့မဝတော့ဘူး ”

ကျွန်တော်လည်း လှိုင့်နားနားကို ကပ်ပြီးတော့

“  ဆက်လုပ်ရအောင်နော် ကိုကြီးမပြီးသေးဘူး ”

“  ဟုတ်ကဲ့ ”

“  ကိုကြီးပြီးရင် လှိုင့်မျက်နှာပေါ်မှာပြီးချင်တယ် ရမလား ”

“  ဆိုဖာတွေ ညစ်ပတ်ကုန်မယ် ကိုကြီးရာ ”

“  ဒါဆိုလည်း ဗိုက်ပေါ်ပဲ တင်ပေးလိုက်မယ် ”

“  ကိုကြီးသဘော ”

လို့ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်းပက်လက်ပြန်လှန်ခိုင်းလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ထဲ လီးပြန်သွင်းကာ သွက်သွက်လက်လက်ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

“  အား..ကောင်းလိုက်တာကို ”

ငါးမိနစ်လောက် ဆက်တိုက် အားရပါးရညှောင့်ပေးလိုက်တော့ ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာတာကြောင့်

“  လှိုင်..ကိုကြီးပြီးတော့မယ် ”

“  လုပ်ပါကို..အ..အ..အ..အ..လှိုင့်ကို မညှာပါနဲ့ကို ဆောင့်ပါ ”

ကျွန်တော်လည်း နောက်ထပ်အချက်တစ်ရာလောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်ပေးလိုက်ရင်း လီးတန်ကို ပြန်ထုတ်လိုက်ကာ လှိုင့်ဗိုက်လေးပေါ်ကို တပျစ်ပျစ်နဲ့ သုတ်ရည်တွေကို ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ လှိုင့်ပါးစပ်နားတေ့ပေးလိုက်တော့ လှိုင်က တယုတယနဲ့ စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဆိုဖာပေါ်ကို ခြေပစ်လက်ပစ်လှဲချကာ အနားယူလိုက်ပါတော့တယ်။ နှစ်ယောက်သား သန့်ရှင်းရေးတွေလုပ်ပြီး အဝတ်ကိုယ်စီ ပြန်ဝတ်လိုက်ပြီး လှိုင့်နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။

“  လှိုင်…ချစ်လား ”

“  မေးနေဖို့လိုသေးလို့လား ကို။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း သူ့စိတ်ကြိုက်လုပ်ပြီးပြီ ”

“  ဒါဆို ခဏခဏ ချစ်ကြမယ်နော် ”

“  အင်းပါ ကို ”

“  ဒါဆို ညကြရင် အခန်းထဲလာခဲ့မယ် ”

“  ဖြစ်ပါ့မလား ”

“  ဖြစ်ပါတယ်လှိုင်..မကြောက်ပါနဲ့။ ကိုကြီးတော့ လှိုင့်ကိုသိပ်ချစ်သွားပြီ ”

“  လှိုင်လည်း ကိုကြီးကို အရမ်းစွဲနေပြီကွာ။ နောက်ဆို ပစ်မထားရဘူးနော် ”

“  အင်းပါ လှိုင်လေးရဲ့ ”

လို့ပြောကာ လှိုင်နဲ့ အားရပါးရ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်ရင်း အလုပ်ဆီကို ထွက်လာပါတော့တယ်။ ညနေဖက် အလုပ်ကနေပြန်လာတော့ ရေမိုးချိုး ထမင်းစားကြတော့ လှိုင်က ကျွန်တော်နဲ့တည့်တည့် မှာ လာထိုင်ပါတယ်။ စားနေတုန်း သူ့ခြေထောက်လေးနဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို တစ်ချိန်လုံးလာပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဟန်မပျက်ဆက်ကာစားလိုက်ရပါတယ်။ ထမင်းဝိုင်းသိမ်းတော့ သူလည်းအစောကြီးအခန်းထဲ ဝင်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့လင်မယား အိပ်ခါနီးတော့ သူ့အခန်းဖက်ကစာကျက်သံတွေ ကြားနေရပါတယ်။ ကျွန်တော် လည်း ဒီဖက်ခန်းမှာ ခိုင့်နားကိုကပ်ကာ ဟိုကိုင်ဒီကိုင်နဲ့ စကားတွေပြောပေးနေပါတယ်။ ခိုင်က

“  မောင်.. တော်တော့ကွာ ဒီညတော့ ကောင်းကောင်းပေးအိပ်အုံး ”

“  အွန်…ခိုင်ကလည်း ”

“  တော်ပြီမောင် မောင်ပဲ ကလေးလိုချင်တယ်ဆို။ ဒီညတော့ ဟော်လီးဒေးနော် နက်ဖြန်မှ ”

“  အေးပါကွာ။အိပ်တော့ ”

“  မောင်က လိမ္မာတယ်။ ဒါကြောင့် ခိုင်အရမ်းချစ်တာ ”

“  ခိုင်အိပ်တော့နော် မောင် စာနည်းနည်းဖတ်လိုက်အုံးမယ် ”

“  ညမနက်စေနဲ့နော် မောင်။ ဒီကလေးစရှိကတည်းက ခိုင်လည်း အိပ်လိုက်ရင် မိုးလင်းတရေးပဲ ”

“  စိတ်ချ ခိုင် ဂွတ်နိုက် ”

လို့ပြောကာ စောင်ခြုံပေးလိုက်ရင်း ခိုင့်နဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်ပါတယ်။ ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ ခိုင်တစ်ယောက် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားတာမို့ ကျွန်တော် ခြေဖျားလေးထောက်ကာ အခန်းတံခါးကိုဖွင့်လိုက်ရင်း လှိုင့်အခန်းဖက်ကို ကူးလားပါတော့တယ်။ လှိုင့်အခန်းတံခါးကို ဒိုးလော့လေးလှည့်ကြည့်တော့ ပွင့်သွားတာမို့ အသာလေးဝင်လိုက်ကာ တံခါးလေးကို အသံမကြားအောင် ဖြည်းဖြည်းလေးပြန်ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ အထဲရောက်တော့ လှိုင့်မျက်နှာလေးစူနေတာကိုတွေ့ရလို့ အနားကပ်ကာ ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်တော့

“  သွားပါ စောင့်လိုက်ရတာ တော်တော်ကြာနေပြီ ”

“  လှိုင်ကလည်းကွာ ဟိုမှာ မင်းမမ အိပ်မှမအိပ်သေးတာ ”

“  လှိုင့်ကိုပစ်မထားရဘူးနော် သိလား ”

လို့ပြောကာ မျက်နှာလေး ငိုမဲ့မဲ့ဖြစ်လာပါတယ်။

“  ကဲပါလာ မောင့်အချစ်လေးကို အသားကုန်ချစ်မယ် ”

လို့ပြောကာ လှိုင့်မျက်နှာလေးကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ လှိုင်ကလည်း ကျွန်တော့်အနမ်းတွေကို ပြန်တုန့်ပြန်ကာ ကျွန်တော့်အဝတ်တွေကို ဆွဲချွတ်နေလို့ ကျွန်တော်လည်း သူ့အဝတ်တွေကိုပါ ချွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ လှိုင့်ကို ကုတင်ပေါ်ကို လှဲချပေးလိုက်ပြီး နို့လေးတစ်လုံးကို စစို့ပေးလိုက်ရင်း စောက်ပတ်လေးကိုလည်း လက်နဲ့ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ အောက်ကိုဆင်းလာပြီး စောက်ပတ်လေးကို လက်နဲ့ဖြဲကာ လျှာပြားကြီးနဲ့ ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ လှိုင်ကလည်း အားကျမခံ ကျွန်တော့်လီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်ကာ ငုံပေးလိုက်တာမို့ ကျွန်တော်လည်း 69 ပုံစံဖြစ်အောင် လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန်လုပ်ပေးလိုက်ပြီး ကျွန်တော်ကဆင်းပေးလိုက်ကာ လှိုင့်ကို အပေါ်ကိုတက်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ လှိုင့်ပေါင်တန်နှစ်လုံးကို မျက်နှာနားဆွဲယူလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်မျက်နှာနားမှာ လှိုင့်ကို ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး လှိုင့်တင်ပါးလေးတွေကို လက်နဲ့ပင့်ကာ စောက်ပတ်လေးကို ယက်ပေး လိုက်ပါတော့တယ်။ လှိုင့်လည်း လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်မှာထောက်လိုက်ရင်း ခါးကိုကော့သထက်ကော့ပေးရင်း

“  အား..ရှီး..အား…ကို…ကောင်းလိုက်တာ မရပ်နဲ့ ”

ကျွန်တော်လည်း သူတစ်ချီပြီးတဲ့အထိ မှုတ်ပေးလိုက်ရင်း တင်ပါးလေးကိုပင့်ကာ အောက်ကနေရှိုထွက်လိုက်ပြီးတော့ နောက်ကနေ စောက်ပတ်ဝလေးတေ့ကာ သွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အ…အ…ကို…သိပ်မကြမ်းနဲ့နော် ”

ကျွန်တော်လည်း ပထမဖြည်းဖြည်းချင်း မှန်မှန်လေးသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့မှ ဆောင့်ချက်တွေက မြန်မြန်လာပါတယ်။ လှိုင်လည်းခေါင်းအုံးပေါ်ကို မျက်နှာအပ်ကာ ဖင်လေးကို ကော့သထက် ကော့ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..ကောင်းတယ်ကို..ဆောင့်..ဆောင့် ”

ကျွန်တော်လည်း ချိုင်းအောက်ကနေ နို့အုံလေးကိုလှမ်းဆွဲလိုက်ကာ ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဆယ်မိနစ်လောက် မနားတမ်းဆောင့်ပေးလိုက်ပြီးတဲ့နောက် လှိုင်လည်း တစ်ချီပြီးသွားပါတယ်။

“  ကောင်းလိုက်တာ ကိုကြီးရယ် ”

“  လှိုင် ”

“  ဟုတ် ”

“  ကိုကြီးလှိုင့်ပါးစပ်ထဲမှာ ပြီချင်တယ်ကွာ ”

“  ရပါတယ် ကိုကြီးရယ် ”

ကျွန်တော်လည်း ပက်လက်လေးအိပ်ပေးလိုက်တော့ လှိုင်က ကျွန်တော့်ပေါင်ကြားထဲဝင်ကာ လီးတန်ကြီးကို လက်နဲ့ဆုံးအောင်ဆွဲချလိုက်ရင်း ဒစ်ဖျားလေးကိုသူ့လျှာလေးနဲ့ အရင်ဆုံးစကလိပေးနေပါတယ်။

“  အား..ကောင်းလှချည်လားလှိုင် ”

နောက်တော့ အရင်းအထိ ငုံပေးလိုက်ကာ လျှာနဲ့အထဲမှာ လိုက်ထိုးကာ မွှေပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း လှိုင့် ဆံနွယ်လေးတွေကို လှန်တင်ပေးလိုက်ရင်း ခေါင်းလေးကိုလက်နဲ့ထိန်းကာ အောက်ကနေ စောက်ပတ်ထဲလိုးသလို ပင့်ကာပေးနေပါတယ်။ လှိုင်ကတော့ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးဝိုင်းကာ ကျပ်ကျပ်လေးဖြစ်သွား အောင်လုပ်ပေးထားပါတယ်။

အချက်ငါးဆယ်ခြောက်ဆယ်လောက်လုပ်ပေးပြီးနောက် ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့ပဲ လှိုင့်အာခေါင်ထဲကို သုက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ လှိုင်လည်း တော်တော်လေးကြာ အောင်စုပ်ပေးလိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲကလီးတန်ကို အသာလေးပြန်ချွတ်လိုက်ကာ သူ့ပါးစပ်ထဲကသုက်ရည်တွေကို လက်ခုပ်ထဲပြန်ထွေးထုတ်လိုက်ပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းမှာပေနေတာတွေကို လက်မောင်းလေးနဲ့သုတ်လိုက်ပြီး

“  ကောင်းလား ကိုကြီး ”

“  ကောင်းလိုက်တာ လှိုင်လေးရယ် ”

“  ကိုကြီးဟာတွေက အများကြီးပဲနော် ”

“  ဗိုက်ထဲ ဝင်သွားသေးလား ”

“  ဝင်တာပေါ့ နည်းနည်းတော့ ”

“  ချစ်လိုက်တာကလေးရာ ”

“  ကိုကြီး နောက်နေ့တွေလည်း လာနော် ”

“  စိတ်ချကလေး နောက်တော့မှ မခံနိုင်လို့ မောင်းမထုတ်နဲ့ ”

“  မျှော်နေမယ်နော် ”

“  လှိုင်လေး သုတ်လိုက်တော့လေ။ ကိုကြီးလည်းသွားတော့မယ် ”

လို့ပြောကာ စားပွဲပေါ်က တစ်ရှူးလိပ်ကိုယူပေးလိုက်တော့ လှိုင်လည်း သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ အဝတ်တွေကိုပြန်ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း လှိုင့်ကို ဖက်ထားလိုက်ကာ ပါးလေးကိုနမ်းပေးလိုက်ရင်း လှိုင့်အခန်းထဲကနေ ခိုင့်ဆီကို ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။

လှိုင်နဲ့ကျွန်တော်ဟာ တစ်လတစ်ခါ လာလည်တဲ့ရက်တွေမှာ ဒီပုံစံနဲ့ ခိုးစားနေကြပါတယ်။ အာသာမပြေကြသေးရင်လည်း အပြင်မှာ ခိုးစားကြပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ခိုင် ကလေးမွေးပြီးတဲ့အချိန်ကိုရောက်လာပါတယ်။ ခိုင်က ကျွန်တော့်အတွက် သားလေးမွေးပေးခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော့်လောက်ပျော်တဲ့သူ ဒီကမ္ဘာမှာ မရှိတော့ပါဘူး။ မိန်းကလေးတော့ မွေးလို့မဖြစ်ဘူး ဆုတောင်းလိုက်ရတာ။ မိန်းကလေးသာမွေးခဲ့ရင် ကျွန်တော်စားခဲ့တာတွေအတွက် ဝဋ်လည်မှာစိုးလို့လေ။ ခိုင်တို့ တစ်အိမ်လုံးလည်း ချစ်လိုက်ကြတာ သည်းသည်းလှုပ်လေ။ သူတို့ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကတော့ မကြာမကြာ အိမ်ကိုလာကာ ကလေးကြည့်ကြပါတယ်။ လေးဆယ့်ငါးရက်ပြည့်အောင် လက်ချိုးပြီးစောင့်ခဲ့ရတဲ့ အရသာကလည်း ခံစားဖူးသူတွေသိမှာပါ။

ခိုင်က အလုပ်ကနေ မီးဖွားခွင့်ယူထားတာ ပြည့်သွားလို့ နောက်ဆိုရင်အလုပ်ပြန်ဆင်းရတော့မှာပါ။ ဒါကြောင့် ကလေးကိုပါခေါ်သွားဖို့အတွက် ပြင်ဆင်ရပါတယ်။ အစပိုင်းတော့ အလုပ်ထဲကလေးခေါ်သွားရတာ အဆင်မပြေပေမယ့်နောက်ပိုင်းတော့ နည်းနည်းအဆင်ပြေလာပါတယ်။ တစ်နေ့…..

………………………………………………….

အမြည်း

မနက်စောစော ဘဲလ်တီးသံကြားလို့ တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့ ခိုင့်အစ်မကြီး မမစိုး ဖြစ်နေတာကိုတွေ့ရ ပါတယ်။

“  ဟာ..မစိုး..စောစောစီးစီးပါလား ”

“  ဟုတ်တယ်။ ဒီနားမှာကိစ္စရှိလို့လာရင်း တူလေးကို လာကြည့်တာ ”

“  မမစိုးတို့ကတော့ အဖြစ်သည်းပြန်ပြီ ”

“  သည်းတယ်ဟေ့ ကိုယ့်တူလေးချစ်စရာဆိုလို့ ဒီတစ်ယောက်ပဲရှိတာကို။ ကိုယ်တိုင်မွေးရင်တောင် ဒီလောက်ချစ်ပါ့မလားမသိဘူး။ ဒီမှာ ကလေးပစ္စည်းလေးတွေ ဝယ်လာတယ် ရော့ ”

လို့ပြောကာ လက်ဆောင်ထုပ် တွေကိုခုံပေါ်တင်လိုက်ရင်း ကျွန်တော်တို့လင်မယားနဲ့ စကားတွေပြောနေကြပါတယ်။ အဆင်ပြေရဲ့လား ဘာလားနဲ့ အတော်ကြာ စကားပြောနေကြပါတယ်။ ပြောနေကြရင်းနဲ့

“  သားလေးက အိပ်တုန်းပဲလား ခိုင် ”

“  ဟုတ်တယ်..မမရေ အိပ်ပုပ်ကြီးတာတော့ သူ့အဖေအတိုင်းပဲ တော်ကြာနှိုးရတော့မှာ ”

“  နေ နေ ငါသွားကြည့်လိုက်အုံးမယ် ”

လို့ပြောကာ မမစိုးထသွားပါတယ်။ ပြတင်းပေါက်ကနေအဖြတ် ပြတင်းပေါက်ကနေကျလာတဲ့နေရောင်အောက်မှာ မမစိုးဝတ်လာတဲ့ ဂါဝတ်ရှည်ပါးပါးကြောင့် မမစိုးရဲ့ကောက် ကြောင်းတွေက အတိုင်းသား မြင်နေရပါတယ်။ မမစိုးလည်း အခန်းထဲဝင်သွားတော့ ခိုင်က

“  မောင်..ခိုင်ရေချိုးလိုက်အုံးမယ်..ပြီးမှပဲ သားကို နှိုးတော့မယ် ”

လို့ပြောကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော် အခန်းထဲလိုက်ဝင်သွားတော့ မမစိုးက ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်ကာ ကလေးအိပ်နေတာကိုကြည့်ရင်း သဘောတွေကျနေပါတယ်။

“  ဟေ့ အိပ်ပုပ်လေး မထသေးဘူးလား ”

လို့ကလေးပါးလေးကို ကိုင်ကာပြောနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခိုင် ပြင်ဆင်လို့မပြီးခင် ကလေးနိုးပြီးငိုမှာစိုးလို့ ကုတင်နားကိုသွားကာ မမစိုးကို ပြောမလို့ကြည့်လိုက်တော့ သူလည်းကလေးကိုမဲနေတော့ သတိမထားမိဘူးထင်တယ်။ အင်္ကျီက တော်တော်လေးကို ဟိုက်ကျနေလို့ ဘရာစီယာအောက်ကနေ ရုန်းထွက်မတတ်ဖြစ်နေတဲ့ နို့နှစ်လုံးက ကျွန်တော့်မျက်စိကို ဆွဲဆောင်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကုတင်ပေါ်မှာ တင်ပါးလွှဲထိုင်လိုက်ရင်း မမစိုးကို စကားပြောပေးနေပါတယ်။

“  မမစိုး ကလေးက ဘယ်သူနဲ့တူလဲ ”

“  နင်နဲ့ချွတ်စွပ်ပေါ့ ဟွန်း ကောင်မ ယောင်္ကျားကို တော်တော်ချစ်တယ်။ တို့ဖက်နဲ့ လုံးဝကိုမတူဘူး ”

“  ဒါလည်းချစ်တာပဲ မဟုတ်လား ”

“  ဟဲ့ ချစ်တာပေါ့ဟဲ့ ငါ့တူလေးပဲ ”

“  အဲဒါပြောတာပေါ့ အရင်ကတည်းက မရှာထားတော့ အခုသူများကလေးကိုပဲ ချစ်နေရတယ် ”

“  ငါ့ကိုကြိုက်မယ့်သူမရှိလို့ပေါ့ဟဲ့။ ဒါကြောင့် အပျိုကြီးဖြစ်နေတာ ”

“  အခုမှ ၂၈ ပဲရှိသေးတာပါ။ ဒီလောက်လှတဲ့ ငါ့မရီးကို ကြိုက်မယ့်သူမရှိတာ အံ့သြတယ် ”

မမစိုးလည်း ရှက်ရယ်လေးရယ်လိုက်ရင်း ကျွန်တော့်ဖက်ကို လှည့်ကြည့်ပါတယ်။ ကျွန်တော် သူ့နို့တွေကို ငမ်းနေတာကိုတွေ့သွားတော့ သူလည်းပိုရှက်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမစိုးကိုကြည့်နေရင်း အသည်းတွေယားလာကာ စိတ်တွေဖောက်ပြန်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့် မမစိုးလက်လေးကို အသာအုပ်ကိုင်လိုက်တော့ ခေါင်းလေးငုံ့သွားပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်ကလည်း အိပ်ယာခင်းတွေကို အကြောင်းမဲ့လိမ်နေပါတယ်။

“  မမ ”

လို့ကျွန်တော် တိုးတိုးလေးခေါ်လိုက်တော့ မျက်နှာလေး အသာလေးမော့လာပါတယ်။

“  ချစ်တယ်..မရယ်..မက အရမ်းလှတာပဲ ”

လို့ပြောလိုက်ရင်း ပါးလေးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။

“  အို..မင်းကလည်းကွာ ”

လို့ပဲ ပြောရသေးတယ် ကျွန်တော်က မမစိုးနှုတ်ခမ်းလေးကို စနမ်းလိုက်ပါတယ်။ မမစိုးလည်း ၁၆ နှစ်သမီးလေးလို ရှက်သွေးလေးဖြာသွားကာ ရုန်းဖို့ကြိုးစားပေမယ့် ကျွန်တော်က အတင်းဖက်ထားတာကြောင့် ကလေးကိုလည်း ထိမှာစိုးတာကြောင့် အသာငြိမ်နေပါတယ်။ နောက်တော့ သူလည်းကျွန်တော်နမ်းတာကို မသိမသာလေး တုန့်ပြန်ပေးနေပါတယ်။ မမစိုးပါးစပ်ထဲကို လျှာလေးထိုးထည့်ပေးလိုက်တော့ မမစိုးက အသာလေးပြန်စုပ်ပေးလိုက်ပြီး သူ့လျှာလေးကိုပါ ကျွန်တော်စုပ်နိုင်အောင် ပြန်ထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမစိုးထုတ်ပေးတဲ့ လျှာလေးကို တပ်မက်စွာပြန်စုပ်ပေးလိုက်နေတုန်း ရေချိုးခန်းတံခါး ဖွင့်သံကြားလို့ အသာလူချင်း ပြန်ခွာလိုက်ပါတယ်။ ခိုင်က

“  ကဲ ကဲ ဖယ်ကြတော့ သားကို နှိုးလိုက်အုံးမယ် ရုံးသွားရတော့မှာ ”

လို့ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လည်း အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းဖက်ကို ထွက်လာခဲ့ကြပါတယ်။ ဧည့်ခန်းထဲရောက်တော့ နှစ်ယောက်ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်လိုက်ကြရင်း အိမ်ခန်းထဲဖက်ကို ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ တံခါးဖွင့်ထားတာကြောင့် ခိုင်ကလေးနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း မမစိုးပုခုံးလေးကို ဖက်ထားလိုက်တော့ မမစိုးမျက်နှာလေး မော့လာပါတယ်။ မမစိုးက ကျွန်တော့ကိုကြည့်ကာ

“  ကိုလူဆိုး ”

လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ပါတယ်။ မမစိုးနှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ပေးလိုက်တော့ မျက်တောင်လေးစင်းလာကာ အလိုက်သင့်လေး ပြန်နမ်းနေပါတယ်။ နှစ်ယောက်သား လျှာချင်းကစားပေးနေရင်း ခိုင်တို့သားအမိရှိတဲ့ အခန်းဖက်ကိုပဲ သတိထားကာ ကြည့်နေရပါတယ်။ မမစိုး ပုခုံးကိုဖက်ထားတဲ့ လက်နဲ့ အင်္ကျီကို ပုခုံးအောက်ကို လျှောချပေးလိုက်ပါတယ်။ လည်ပင်းပေါက်က တော်တော်လေးကျယ်နေတာကြောင့် လက်ထိုးထည့်လိုက်ကာ ဘရာစီယာပေါ်ကနေ မမစိုးနို့အုံတွေကို နယ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးကိုလည်း လက်ညှိုးနဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ မမစိုးကလည်း ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းကို မလွတ်တမ်းစုပ်ထားပါတယ်။ နောက်တော့ ခိုင်တို့သားအမိ ကလေးကို ရေချိုးဖို့ အခန်းထဲ က ထွက်လာတာမို့ အသာလေးပြန်ခွာလိုက်ပါတယ်။

“  ရေချိုးပေးတော့မလား ခိုင် ”

“  ဟုတ်တယ် မမစိုး.. အချိန်လုပြီး လုပ်နေရတာလေ ”

လို့ပြောကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမစိုးနားသီးလေးကို စုပ်ပေးလိုက်ရင်း အင်္ကျီထဲလက်ပြန်သွင်းလိုက်ပြီး ဘရာစီယာ ကြားထဲလက်ထည့်ကာ ဇီးစေ့လောက်ရှိတဲ့ မမစိုးနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်ခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ မမစိုးတစ်ယောက် ပါးစပ်လေး ဟစိ ဟစိ နဲ့ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ငြိမ်သွားပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ခိုင်တို့သားအမိ ရေချိုးခန်းထဲက ပြန်ထွက်လာတာကြောင့် ကမန်းကတမ်း ပြန်ခွာလိုက်ကြပါတယ်။

ခိုင် အခန်းထဲဝင်သွားတော့ ကျွန်တော်လည်း မမစိုးကိုပြန်ဖက်လိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လေးနမ်းလိုက်ရင်း အင်္ကျီကို လှန်တင်လိုက်ပါတယ်။ ဘရာစီယာထဲက နို့နှစ်လုံးကို လက်နဲ့ကော်ထုတ်လိုက်တော့ မမစိုး နို့ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံး အပြင်ထွက်လာပါတယ်။ လက်နဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုပွတ်ခြေပေးလိုက်ရင်း မမစိုးလည်တိုင်လေးကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ခေါင်းအောက်ကိုဆင်းကာ မမစိုးနို့တစ်လုံးကို စို့ပေးလိုက်တော့ မမစိုးက ရင်လေးကော့ပေးကာ ကျွန်တော့်ခေါင်းလေးကို ဖက်ထားပါတယ်။

နို့စို့နေရင်း ဂါဝန်စကိုလှန်လိုက်ကာ အတွင်းခံပေါ်ကနေ စောက်ပတ်ကို ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ မမစိုး ဖင်လေး မသိမသာကော့တက်လာပါတယ်။ ဖက်ထားတဲ့လက်ကလည်း ကျန်တဲ့နို့သီးလေးကို ဖိကာခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း ဘောင်းဘီကို လက်နဲ့ဘေးဖယ်လိုက်ရင်း လက်ခလယ်နဲ့ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းထဲ ထည့်ကာ ကလိပေးလိုက်ပါတယ်။ မမစိုးလည်း ကျွန်တော့်နားထဲကို သူ့လျှာလေးနဲ့ ထိုးထည့်ကာ ပြန်ကလိပေးနေပါတယ်။

ခိုင်တို့သားအမိ ပြန်ထွက်လာလို့ ကျွန်တော်တို့ ချက်ခြင်းပြန်ခွာလိုက်ရပါတယ်။ ခိုင်က ကလေးကိုချီလိုက်ရင်း တစ်ဖက်က ကလေးပစ္စည်းနဲ့ ရုံးပစ္စည်းထည့်ထားတဲ့ အိတ်ကို လွယ်လိုက်ရင်း

“  မောင်..သွားတော့မယ်နော်။ မမစိုးရော ပြန်တော့မလား ”

“  အေး..တအောင့်နေရင် ပြန်တော့မယ်လေ။ သူငယ်ချင်းကို ဒီလာကြိုဖို့ပြောထားတယ် ”

“  ဒါဆိုလည်း မောင် စောင့်နေပေးလိုက်နော်။ မမစိုးပြန်မှ မောင်အလုပ်သွားနော် ”

“  စိတ်ချ မိန်းမ ”

“  ကဲကဲ သွားပြီနော် ”

လို့ပြောကာ ခိုင်တို့သားအမိ ထွက်သွားကြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း တံခါးကိုပြေးပြီး လော့ချလိုက်ကာ မမစိုးဆီပြန်လာတော့ မမစိုးမျက်နှာလေးက တက်ကြွနေပါတယ်။ မမစိုး နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်ပြီး နို့လေးတွေကို ပြန်စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော် မမစိုးနားမှာပြန်မထိုင်တော့ပဲ မမစိုးရှေ့ခုံအောက်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ရင်း မမစိုးအတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ မမစိုးပေါင်ကိုကားလိုက်ပြီး မမစိုးစောက်ပတ်ပေါ်မျက်နှာအပ်ကာ စောက်ပတ်ကို စယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..ဟား..ကောင်းလိုက်တာကွာ ”

ကျွန်တော်လည်း ဖင်ကြားကနေ စောက့်စေ့လေးအထိ ထပ်ကာထပ်ကာ ယက်ပေးလိုက်တော့ မမစိုးတစ်ယောက် ကျွန်တော့်ခေါင်းလေးကို ဖက်ထားကာ ဆံပင်တွေကို အတင်းဆုတ်ကိုင်ထားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာကိုထိုးသွင်းလိုက်ကာ အတွင်းသားတွေကို အနှံ့လိုက်ယက်ပေးနေပါတယ်။ မမစိုးတစ်ယောက် ခေါင်းလေးမော့ကာ ခါးလေးကိုပိုပြီး ကော့ကော့ပေးနေပါတယ်။ စောက်စေ့လေးကိုလည်း တစ်ချက်တစ်ချက် နှုတ်ခမ်းနဲ့စုပ်ပေးလိုက်တော့ မမစိုးခင်မျာ နတ်ဝင်သလို တုန်တက်နေပါတယ်။ နောက်တော့

“  အား..အား..ကောင်းလိုက်တာ ဆက်လုပ်.. မရပ်လိုက်ပါနဲ့ ”

လို့ပြောလိုက်ရင်း ဆန့်ခနဲ ဆန့်ခနဲဖြစ်သွားကာ မမစိုးတစ်ယောက် ပြီးသွားပါတယ်။ ကျွန်တော့်မျက်နှာတစ်ခုလုံးလည်း ပေပွကုန်ပါတယ်။ မမစိုးလည်း ကျွန်တော့်လက်ကိုကိုင်ကာ ဆွဲထူလိုက်ရင်း ဆိုဖာပေါ်ကိုရောက်တော့ ကျွန်တော့်ကို အငမ်းမရ နမ်းပေးပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း မမစိုးနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ပြီး မမစိုးမျက်နှာရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်ကာ လုံခြည်ကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ မမစိုးလည်း ကျွန်တော့်လီးကို ချစ်သွေးကြွနေတဲ့ မျက်လုံးလေးနဲ့ကြည့်လိုက်ကာ လက်လေးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ လက်ဝါးလေးနဲ့ပွတ်ပေးလိုက်ပြီး ကျန်တစ်ဖက်က ဂွေးဥတွေကို ရွရွလေးကိုင်ပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမစိုးမျက်နှာလေးဆွဲမော့လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကို မမစိုးပါးစပ်နား တေ့ပေးလိုက်တော့ မမစိုးကမျက်လုံးလေးတစ်ချက်ဝင့်ကာ ကြည့်ပါတယ်။ နောက်တော့ ပါးစပ်လေးဟပေးလိုက်ကာ ကျွန်တော့်လီးကို ငုံလိုက်ပါတယ်။

မမစိုးလည်း အတွေ့အကြုံရှိဖူးတယ်နဲ့တူတယ်။ နည်းနည်းတော့ လုပ်တတ်နေတယ်။ အထဲကနေ လျှာလေးနဲ့ ဒစ်ဖျားလေးကိုဆီးကြိုကာ ရစ်ပတ်ပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း တော်တော်လေးကို အရသာတွေ့နေပါတယ်။ နောက်တော့ ပါးစပ်ထဲကနေ အတန်ကို ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး လက်နဲ့ဂွင်းတိုက်ပေးနေရင်း အောက်က ဂွေးဥတွေကိုပါ စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား…ကောင်းလိုက်တာ မမစိုးရယ် ”

ဂွေးဥတွေကို စုပ်နေရင်း အတန်တစ်လျှောက်ဒစ်အထိကို လျှာနဲ့ပွတ်ဆွဲပေးကာ လီးတန်ကိုပြန်ငုံပေး ပြန်ပါတယ်။ နောက်တော့ နှုတ်ခမ်းလေးဝိုင်းကာ ဂွင်းတိုက်သလို မြန်မြန်လေးလုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကြာရင် ပါးစပ်ထဲတင်ပြီးသွားနိုင်တာကြောင့် မမစိုးခေါင်းလေးကိုကိုင်လိုက်ကာ

“  ရပါပြီ မရယ် တော်လိုက်တော့နော် ”

လို့ပြောကာ မမစိုးကို အသာလေးလှဲချလိုက်ပါတယ်။ မမစိုးကတော့ ပေါင်လေးအသာကားပေးပြီး အသင့်ပဲဆိုကာ အချက်ပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမစိုးစောက်ပတ်ဝကို ကျွန်တော့်လီးကိုတေ့လိုက်ရင်း ဒစ်ခေါင်းလေးပဲ မြုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အဟင့်..ဟင့်..ဟင့်..ဟင့်..မောင်လေး သိပ်ဆိုးတယ်ကွာ ဆက်သွင်းတော့ ”

ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း တစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားအောင် အသာလေးချော့ကာ ဖိသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..ထိတယ်ကွာ ”

ကျွန်တော်လည်း အသွင်းအထုတ်ကို မှန်မှန်လေးလုပ်ပေးနေရင်း မမစိုးနှုတ်ခမ်းလေးကို လှမ်းကာ စုပ်ပေးလိုက်တော့ သူကလည်း ကျွန်တော့်ပါးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာ အာသာငမ်းငမ်း ပြန်စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းနေတုန်း အောက်ကလည်း ခါးကစားပေးကာ အရှိန်နည်းနည်းထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ကာ နားသီးလေးကို စုပ်ပေးလိုက်တော့ မမစိုးတစ်ယောက် အထဲကနေ ကျွန်တော့်လီးကို ခပ်တင်းတင်းလေးညှစ်ထားပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော် မမစိုးနို့တစ်လုံးကိုစို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးကိုလည်း သွားနဲ့ မနာအောင်ကိုက်ပေးလိုက်ရင်း အောက်ကလည်း အဆက်မပြတ်ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အ..အ…အ…အ…မောင်လေး.. ကောင်းလိုက်တာကွယ်.. အသည်းကို ခိုက်သွားတာပဲ ”

နောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း မမစိုးကို ဆိုဖာလက်တန်းပေါ်ကို လက်ထောက်ခိုင်းလိုက်ပြီး နောက်ကနေ ခါးကိုထိန်းကာ စောက်ပတ်ဝလေးကိုတေ့လိုက်ပြီး လီးကိုသွင်းပေးကာ တစ်မျိုးပြောင်းလိုးပေးလိုက်ပါတယ်။ မမစိုးတစ်ယောက်လည်း ခေါင်းကိုဘယ်ညာယမ်းကာ ဖင်ကြီးကိုနောက်ကိုကော့ကော့ပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ဆောင့်လိုက် ရပ်ထားလိုက်နဲ့ မမစိုးကို ပိုကြွလာအောင်ဆွပေးနေလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ချိုင်းအောက်ကနေ နို့အုံကြိးတွေကို လှမ်းကာဆွဲလိုက်ရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပေးလိုက်ပါတယ်.

“  အား..အား..အား..မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ.. ဆောင့်ပေး မရပ်နဲ့ မမပြီးချင်ပြီ ”

ကျွန်တော်လည်း နောက်ထပ်အချက်တစ်ရာလောက် ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ မမတစ်ယောက် ရှေ့ကိုငိုက်ကျသွားပါတယ်။ အထဲကလည်း ကျွန်တော့်လီးကို ခပ်ကြပ်ကြပ်လေး ဆွဲညှစ်ထားလို့ ဆက်မဆောင့်နိုင်ပဲ ခဏရပ်ထားရပါတယ်။ နောက်တော့မှ မမကို ပက်လက်ပြန်လှန်လိုက်ပြီး ကျွန်တော်လည်း ဆိုဖာပေါ် ခြေတစ်ဖက်တင်လိုက်ကာ မမပေါင်လေးကို ဘေးကိုဖြဲလိုက်ရင်း စောက်ပတ်ထဲ ပြန်ထိုးသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။ နည်းနည်းလေးဆောင့်ပေးလိုက်တော့ မမလက်တွေက ကျွန်တော့်ခါးကို လာဖက်ထားပါတယ်။ ဆောင့်ပေးနေရင်း မမပါးစပ်နားကို လျှာလေးထုတ်ပေးလိုက်တော့ မမက လိုက်စုပ်ပေးပါတယ်။ နောက်ဆုံး ကျွန်တော်လည်း မမခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာ အားရှိပါးရှိ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ မမလည်း ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်နဲ့ကာထားကာ အောက်မှာအသံပေါင်းစုံနဲ့ သူလည်းထပ်ပြီးချင်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း နောက်ဆုံးတော့ အသားကုန်ညှောင့်ပေးလိုက်ရင်း မမစောက်ခေါင်းထဲမှာပဲ ပြီးသွားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း အရည်စထွက်ရော မမက ကျွန်တော့်ခါးကိုဖမ်းကိုင်လိုက်ရင်း ဆက်မဆောင့်စေပဲ အထဲကသူ့ကြွက်သားတွေနဲ့ ကျွန်တော့်လီးကိုညှစ်ပေးလိုက်ကာ သုတ်ရည်တွေ ကုန်တဲ့အထိကို ဆွဲစုပ်ယူသွားပါတယ်။ ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ ကျွန်တော်လည်း မမစိုးနှုတ်ခမ်းလေးကို အားရပါးရနမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ မမစိုးက

“  သိပ်ချစ်သွားပြီ မောင်လေးရယ် ”

“  အရမ်းကောင်းတယ် မရယ် အထဲကနေလုပ်ပေးတာ ”

“  မောင်လေးကိုတော့ မမစွဲသွားပြီကွယ် ”

“  မမကလည်း ဆွဲဆောင်မှုတွေရှိပါတယ် မရဲ့ ”

လို့ပြောက နဖူးကဆံသားလေးတွေကိုသပ်တင်ပေး လိုက်ရင်း နဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်ကာ သန့်စင်ဆေးကြောဖို့အတွက် နှစ်ဦးသား ရေချိုးခန်းထဲကို လက်တွဲကာ ဝင်လိုက်ပါတော့တယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း အလုပ်ကိုမသွားဖြစ်တော့ပဲ ဖုန်းဆက်ခွင့်တိုင်လိုက်ကာ မမစိုးနဲ့ တစ်နေကုန်ခဲ့ပါတော့တယ်။ ခိုင် ရုံးသွားတဲ့နေ့တွေဆို ကျွန်တော်လည်း လှိုင်နဲ့မမစိုးတို့နှစ်ယောက်ကို အချိန်မထပ်အောင် နေ့ခင်းဖက်ဧည့်ခံရတဲ့ အလုပ်တစ်ခု တိုးလာပါတော့တယ်။ နောက်တော့ တစ်ယောက်ကို တစ်နေ့ပဲ ချိန်းရပါတော့တယ်။

…………………………………………………………

ထူးဆန်းတဲ့ ပြဿနာ

ညီအစ်မသုံးယောက်နဲ့ ပျော်စရာကောင်းတဲ့ ကျွန်တော့်ဘဝလေးကို သူတို့နဲ့ခွဲရအောင် လုံးဝကိုမထင်မှတ်ထားတဲ့ (အိပ်မက်တောင်မပြောနဲ့ စိတ်ကူးထဲတောင်မရှိဘူးတဲ့) ပြဿနာတစ်ခု ဝင်ရောက်လာပါတော့တယ်။ ထိုပြဿနာရဲ့ အစကတော့……

တစ်နေ့ ကျွန်တော်နဲ့ခိုင်တို့ ရုံးပိတ်ရက်မို့ အတူတူရှိနေခိုက် ဖုန်းမြည်လာလို့ ထကိုင်လိုက်ပါတယ်။

“  ဟယ်လို ”

“  အေး..ငါပါကွ ထက်အောင်ပါ။ အရေးကြီးတဲ့ကိစ္စ တိုင်ပင်စရာရှိလို့ ငါလာခဲ့လို့ရမလား ”

“  အေး ရပါတယ်ကွ။ ဘာအရေးကြီးလို့လဲ ”

“  ငါ ဆယ်မိနစ်အတွင်း ရောက်အောင်လာခဲ့မယ်။ ဖုန်းထဲမှာမပြောချင်ဘူး ”

“  အေးအေး သူငယ်ချင်း လာခဲ့လေ။ ဒါပဲနော်  ”

လို့ပြောကာ ဖုန်းချလိုက်ပေမယ့် ကျွန်တော့်ရင်ထဲ မေးခွန်းပေါင်းများစွာ ရှိနေမိပါတယ်။ ဒီကောင်ဘာတွေများ အခက်အခဲရှိနေလဲ။ ပိုက်ဆံကိစ္စတော့မဟုတ်နိုင်ဘူး။ သိန်းပေါင်းကို သိန်းချီချမ်းသာတဲ့ကောင်က ငါ့ဆီကဘယ်နည်းနဲ့မှ အကူအညီတောင်းစရာမရှိဘူး။ ထင်တာပဲ ဒီလောက်အရေးကြီးတာဆိုလို့ လူမှုရေးကိစ္စနဲ့ သေရေးရှင်ရေးကိစ္စပဲဖြစ်မယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လေ သူ့ကျေးဇူးတွေကြောင့် ငါလည်းအခုလို အေးအေးဆေးဆေးနေနိုင်တာ။ အတတ်နိုင်ဆုံး ကူညီပေးရမယ်။

ခိုင်နဲ့လည်း ထက်အောင်တို့မိသားစုရဲ့ ကျေးဇူးတရားတွေအကြောင်း ထိုင်ကာပြောပြနေတုန်း ထက်အောင်တစ်ယောက် ရောက်လို့လာခဲ့ပါတယ်။ ဒီကောင့်မျက်စေ့မျက်နှာ အတော်ကြီးကို သိသိသာသာ ပျက်နေပါတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်သူ့ကို သောက်ရေတစ်ခွက် ကမ်းပေးလိုက်တော့ အလောတကြီးကို သောက်ချလိုက်ပြီးတဲ့နောက်

“  ကဲသူငယ်ချင်း ပြောပါအုံး မင်းကိစ္စ ”

“  အေးကွာ မပြောမဖြစ်လို့ ပြောရတော့မယ်။ ငါလည်း စိတ်ပူနေတာ။ မင်းမိန်းမမှ ရှိပါ့မလားလို့ ”

“  ဟ ဘာဆိုင်လို့တုန်းကွ ”

“  ဆိုင်တယ် သူငယ်ချင်း ဆိုင်တယ်။ ငါဒီကိစ္စကို မင်းတို့လင်မယားရှေ့မှာပဲ ဖွင့်ပြောချင်တာ ”

“  ကဲပြောကွာ မင်းအခက်အခဲက ငါတို့အခက်အခဲပဲပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား ခိုင် ”

“  ဟုတ်ပါတယ် ကိုထက်အောင် ခိုင်တို့အတတ်နိုင်ဆုံး ကူညီပေးမယ် စိတ်ချ ”

“  အေးကွာ ဝမ်းသာလိုက်တာ ဒီစကားကြားရတာ အဖြစ်ကတော့ ဒီလိုဟေ့။ ငါ့ညီ ထက်မောင်ကို မင်း သိတယ်မဟုတ်လား ”

“  အေးလေ သိသားပဲ။ ငါနဲ့ ချွတ်စွပ်တူတဲ့ကောင်။ ခိုင်လည်း သူ့ဓါတ်ပုံမြင်ဖူးတယ် ”

“  အေး ပြဿနာကတော့ အဲဒီကောင်ပဲဟေ့ ”

“  ဘယ်လို ဘယ်လို ”

“  ငါတို့မိသားစု စီးပွားရေးက နယ်စပ်ကုန်သွယ်ရေးက အဓိကကွ။ အားလုံးကို အတိုချုပ်ရရင် နယ်စပ်ကုန်သွယ်ရေးဆိုတော့ (×××) အဖွဲ့တွေနဲ့လည်း မကင်းဘူးလေ။ လမ်းကြောင်းတွေဘာတွေ ရှိတာပေါ့။ အဖေတို့ကလည်း အဲဒီဖက်ကနယ်သားဆိုတော့ ကုန်ကုန်ပြောမယ် အဲဒီအဖွဲ့က ဗျူဟာမှူးနဲ့သူနဲ့ တော်တော်လေးကို ခင်ကြတယ်ကွာ။ ငါတို့နဲ့လည်း ကလေးချင်းက ငယ်ငယ်ကတည်းက ကစားဖော်ကစားဖက်ပေါ့။ အပြန်အလှန်ဆိုသလို သူ့ကြောင့် ကိုယ်စီးပွားဖြစ်၊ ကိုယ့်ကြောင့် သူစီးပွားဖြစ်ပေါ့ ”

“  စိတ်ဝင်စားစရာပဲ ဆက်စမ်းပါအုံး ”

“  အေး လာမယ် ပြဿနာက အဖေတို့က အဲဒီဗိုလ်ကြီးနဲ့ သားရေးသမီးရေး ကိစ္စတွေ စကားစထားခဲ့ကြတယ်။ ထက်မောင်နဲ့ သူ့သမီးကို အရွယ်ရောက်လို့ ပညာစုံရင် ပေးစားကြဖို့ပေါ့ ”

“  အခုထိတော့ ဟုတ်နေတာပဲ ”

“  မဟုတ်တာက ဟိုကောင်ကွ။ ဒီကိစ္စတွေကိုလည်းသိရော သူက မိဘတွေကိုတော့ မပြောပြဘူး။ ညကမှ ငါ့ဆီကိုဖုန်းဆက်တယ်။ သူကဟိုမှာ မိန်းမလည်းရှိတယ်။ ကလေးတောင်ရှိတယ်တဲ့ကွ ”

“  ဟိုက် သေရော ဒီတော့မင်း ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ ”

“  ဘယ်လိုမှလုပ်လို့မရလို့ပေါ့ကွ။ ဟိုမှာက စကားတွေလွန်ရုံမက မင်္ဂလာဆောင်ဖို့တောင် စီစဉ်ပြီးသွားပြီ ”

“  ဒုက္ခပဲကွာ ”

“  အေး ဟိုကောင်က စီစဉ်နေတုန်းကတော့ ဘာမှမပြောဘူး။ သူ့ကောင်မလေးက ဘာသာမတူတော့ တိတ်တိတ်လေးကျိတ်ပြီး ယူထားကြတာ အဖေ့ကိုပြောမပြရဲဘူးလေ။ ဒါနဲ့ အဖေတို့က စီစဉ်လိုက်တာ ထက်မောင်ကို စာမေးပွဲတွေဖြေပြီးရင် ဒီနေ့လေယာဉ်နဲ့လိုက်ခဲ့ မင်းစောင့်ခေါ် ငါတို့သွားနှင့်မယ်လို့ မှာသွားပြီး သူတို့က မင်္ဂလာဆောင်ကိစ္စ သွားနေပြီ ”

“  ဟောဗျ ”

“  အေး ဒီကောင်က ညကမှငါ့ကို သူ့မှာအိမ်ထောင်နဲ့မို့ ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်လို့ ပြန်မလာနိုင်ဘူးလို့ ပြောတယ်။ အဖေတို့အမွေဖြတ်ချင်လည်း ဖြတ်ပေါ့တဲ့။ ငါလည်း ရူးနေပြီ။ နောက်ဆုံး စဉ်းစားမိတာ တစ်ခုရှိတယ် ”

“  ပြောလေ သူငယ်ချင်း ”

“  အေးကွာ မင်းတို့လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး သေချာနားထောင်ကြ။ ငါလည်း အဲဒီနည်းကလွဲလို့ ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်တော့ဘူး။ မင်း ထက်မောင်နေရာမှာ သွားပြီး အစားထိုးပေးပါ။ တစ်လလောက်ပါပဲ ”

“  ဟင် ”

ကျွန်တော်တို့ လင်မယားနှစ်ယောက်လည်း ဘာစကားမှကို ပြန်မပြောနိုင်တော့ပါဘူး။ နောက်မှ

“  သူငယ်ချင်း..ငါ..အဲ..အဲ..အဲဒါတော့ ”

လို့ပြောတော့ ထက်အောင်က ခုံပေါ်ကနေဆင်းလိုက်ကာ ကျွန်တော်တို့လင်မယားရှေ့ ဒူးထောက်ကာ

“  လုပ်ပါကွာ။ မင်းမှမကူညီရင် ငါ့အဖေနဲ့အမေကို ဟိုကသတ်ပစ်လိမ့်မယ်။ အခုရောက်နေတာ သူတို့နယ်မြေထဲမှာလေ။ ကူညီကြပါ သူငယ်ချင်းတို့ရာ ”

လို့ တောင်းပန်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ထက်အောင်ကို အတင်းချိုင်းကနေ ဆွဲထူလိုက်ကာ

“  အဲဒီလိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့ကွာ။ ထပါ။ ငါတို့ အေးအေးဆေးဆေး တိုင်ပင်ကြတာပေါ့ ”

“  မအေးနဲ့တော့ သူငယ်ချင်းရာ။ ဟိုမှာက ငါးရက်လောက်ပဲ လိုတော့တာကွ။ ဘယ်လိုလဲဟင်။ ခိုင် ခွင့်ပြုမှာလား။ ဟိုရောက်တော့မှ မီးစင်ကြည့်ကရမှာပေါ့ ”

“  ခိုင်လည်း ဘာမှမပြောပြတတ်တော့ဘူး ကိုထက်အောင်ရယ် ”

“  ဟေ့ကောင် မင်းရော ”

“  သူငယ်ချင်း ငါ..ငါ.. ”

“  လောလောဆယ်တော့ ဟန်ဆောင်ပဲလက်ထပ်ထားလိုက်။ တစ်လလောက်တော့ မင်း ဟိုမှာနေရမယ်။ နောက်မှ သဘောထားခြင်း မတိုက်ဆိုင်လို့ ကွာရှင်းရတော့မှာပေါ့။ အဲဒါမကောင်းဘူးလား။ ခိုင်ကရော ခွင့်ပြုမှာလား ”

“  ခိုင်လည်း မသိတော့ပါဘူး ကိုထက်အောင်ရယ်။ မောင် ခိုင်တို့သားအမိကိုတော့ ပစ်မသွားရဘူးနော်.. အီး ဟီး.. ဟီး ”

လို့ပြောကာ ချုံးပွဲချကာ ငိုပါတော့တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ တစ်နာရီလောက် ညှိနှိုင်းပြီးတဲ့နောက် ထက်အောင်ရဲ့ ကျေးဇူးတရားတွေကြောင့် ကူညီဖို့ပဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ အစီအစဉ်က ဒီလိုဗျ။ ဟိုကိုသွားမယ် လူစားထိုးမင်္ဂလာဆောင်မယ်။ ညဖက် အတူမအိပ်ဘူး။ ရသလောက် ရှောင်နေမယ်။ မတတ်သာတော့မှ ပန်းသေနေတယ် ပြောလိုက်ကာ ကွာရှင်းခဲ့မယ်။ ဒါပါပဲ။ ကျန်တာကတော့ ဟိုရောက်မှာ မီးစင်ကြည့် ကကြမှာပါ။

တစ်ရက်လောက် သေချာပြင်ဆင်ပြီးတဲ့နောက် ခိုင်တို့သားအမိကို သူ့မိဘအိမ်လိုက်ပို့လိုက်ကာ သူ့မိဘတွေကိုတော့ ခရီးဝေးတစ်ခုသွားရမယ်၊ တစ်လလောက်ကြာမယ် ပြောထားကာ ထက်အောင်နဲ့ အတူတူ (×××) နယ်ကို ရင်တမမနဲ့ ခရီးထွက်လာခဲ့ပါတယ်။

………………………………………………

ကံကြမ္မာ အလှည့်အပြောင်း

ဟိုရောက်တော့ ထက်အောင်က သူတို့ဆီအရင်မသွားသေးပဲ တည်းခိုခန်းတစ်ခုမှာ တည်းနေရင်း သူ့မိဘတွေကို ဖုန်းနဲ့လှမ်းခေါ်လိုက်ကာ အကျိုးအကြောင်း ပြောပြလိုက်ပါတယ်။ သူတို့လည်း ပထမတော့ ဒေါသစိတ်နဲ့ ရှက်စိတ်တို့ပေါင်းကာ ခါးခါးသီးသီး ငြင်းပါတယ်။ နောက်တော့ ဘယ်လိုမှ နောက်ဆုတ်ဖို့ မဖြစ်နိုင်တာကြောင့် သူတို့လည်း လက်ခံလိုက်ရပါတော့တယ်။ ကောင်မလေးမိဘတွေကလည်း ငယ်ငယ်တုန်းကပဲ တွေ့ဖူးတာဆိုတော့ ကျွန်တော့်ကို သံသယမဖြစ်ကြပါဘူး။ ကောင်မလေးကလည်း ဇဝေဇဝါနဲ့ပေါ့။ အဲကောင်မလေးနာမည်ကို မပြောရသေးဘူး။ နော်မူ တဲ့။

အဲဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်တစ်ယောက် ထက်အောင်ညီ ထက်မောင်ရဲ့ကောင်းမှုကြောင့် ဒုတိယအကြိမ် မြောက် မင်္ဂလာဆောင်ခဲ့ရပါတော့တယ်။ မင်္ဂလာပွဲမှာ အားလုံးက ဟန်မပျက်လှုပ်ရှားနေပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ ခိုင်တို့သားအမိကို လွမ်းတာကြောင့် နည်းနည်းမှိုင်နေသလိုပါပဲ။ ကောင်မလေးကတောင် ကျွန်တော့်ကို ပြန်မေးပါတယ်။

“  ဘာဖြစ်လို့ မှိုင်နေတာလဲ မပျော်ဘူးလားလို့ ”

“  မဟုတ်ပါဘူး။ စာမေးပွဲသိပ်မဖြေနိုင်လို့ ”

လို့ပြောကာ ဟန်မပျက် ပြန်နေလိုက်ရပါတယ်။ မင်္ဂလာပွဲက သူတို့ရိုးရာအတိုင်းတစ်ခါ နောက်ညနေပိုင်း အရက်ဝိုင်းနဲ့တစ်ခါ ဆိုတော့ ကျွန်တော်လည်း စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ကစ်လိုက်တာ နည်းနည်းများသွားပါတယ်။ သတိတော့ သိပ်မလွတ်သေးပါဘူး။ အားလုံး အောင်အောင်မြင်မြင်နဲ့ ပွဲပြီးသွားပါတယ်။

ထက်အောင်တို့အတွက် ပြီးသွားပေမယ့် ကျွန်တော့်အတွက်ကတော့ အခုမှ တိုက်ပွဲကစတာလေ။ အခန်းထဲရောက်တော့ အဝတ်အစားတွေလဲပြီးတော့ သူက ကုတင်ပေါ်ကိုတက်ကာ တစ်ဖက်ကိုစောင်းပြီး အိပ်နေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခေါင်းထဲက ရီဝေရီဝေနဲ့ တစ်ဖက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ချစ်ခြင်စရာလေး သတိလေးထားလိုက်မိတော့ ခိုင်တို့သားအမိက မျက်စေ့ထဲမြင်လာ ဝေခွဲမရတဲ့စိတ် တွေနဲ့ အိပ်လို့တောင်မပျော်ပါဘူး။ နောက်တော့ သူက ကျွန်တော့်ဖက်ကို လှည့်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အသာမျက်လုံးလေး မှိတ်ထားလိုက်ပါတယ်။ သူက ကျွန်တော့်နဖူးလေးကိုစမ်းကာ ပြန်လှည့်အိပ်သွားပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ မင်္ဂလာဦးညလေး တစ်ညဟာ နှမြောတသစွာနဲ့ သက်ပြင်းသံတွေကိုယ်စီနဲ့ ကုန်ဆုံးသွားခဲ့ရပါတယ်။ နောက်တစ်နေ့ မနက်မိုးလင်းလို့ ဘရိတ်ဖတ်စ်စားတော့ သူက

“  အစ်ကို နေကောင်းရဲ့လား အစ်ကို့ကို ကြည့်ရတာ နေမကောင်းသလိုပဲ ”

“  အေးပါကွာ လေယာဉ်စီးလာတဲ့ ခရီးကလည်း နည်းမှမနည်းတာ ”

“  အစ်ကို ဟိုမှာ အဆင်ပြေရဲ့လား ”

“  ပြေပါတယ်။ နော်မူ။ အလုပ်တွေက လက်စနဲ့ ခွင့်ယူထားရလို့လေ ”

“  ဒါဆို အစ်ကိုက ပြန်သွားမှာပေါ့ ”

“  ဟုတ်တယ် ခွင့်စေ့ရင်ပြန်ရမှာ တစ်လတော့ရခဲ့တယ် ”

လို့ပြောကာ အေးတိအေးစက်နေလိုက်တော့ သူလည်း ဘာမှပြန်မပြောတော့ပါဘူး။ တစ်နေ့လုံး ဧည့်သည်တွေလာလိုက် ဧည့်ခံလိုက်နဲ့ မအားလပ်ပါဘူး။ ညနေဖက်ရောက်တော့ အပြင်ကို ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်း လမ်းလျှောက်ထွက်လာရင်း ဖုန်းနဲ့ ခိုင့်ဆီကို ခေါ်လိုက်ပါတယ်။

“  ဟယ်လို မောင် ”

“  ခိုင် သားလေးနေကောင်းလား ”

“  ကောင်းတယ် မောင်၊ မောင်ရော အဆင်ပြေလား ”

“  ပြေပါတယ်။ အေးအေးဆေးဆေးပဲ။ ခိုင် ကိုယ်အခုထိ ခိုင့်အပေါ် သစ္စာမပျက်သေးဘူးနော် ”

“  သိပါတယ် မောင်၊ မြန်မြန်ပြန်လာနော်၊ ကိစ္စတွေအဆင်ပြေအောင် ခိုင် ဆုတောင်ပေးနေမယ် ”

“  အိုကေ မောင် ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်နော် ”

လို့ပြောကာ နော်မူ့ဆီကို ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။ ညအိပ်ယာဝင်တော့ နော်မူက..

“  အစ်ကို ”

“  ဘာလဲ နော်မူ ”

“  နော်မူ့ကို အမှန်ပြော။ အစ်ကို နော်မူ့ကိုလက်ထပ်ရတာ ပျော်ရဲ့လား ”

“  ပျော် ပျော်ပါတယ်။ နော်မူ ဘာလို့လဲ ”

“  အစ်ကို့ကြည့်ရတာ စိတ်မပါသလိုပဲ၊ အေးတိအေးစက်နဲ့ ”

“  မဟုတ်ပါဘူး။ ခရီးပန်းလာလို့ပါ ”

“  မဟုတ်သေးပါဘူး အစ်ကို။ အစ်ကိုတစ်ခုခုကို ဖုံးကွယ်ထားတယ် ”

“  မဟုတ်တာ နော်မူ၊ ဖုံးကွယ်စရာ ဘာမှမရှိပါဘူး ”

လို့ပြောကာ အလိုက်သင့်လေး သူ့ကိုယ်လေးကို ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ သူလည်း ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲမှာ ငြိမ်နေပြီး ငယ်ငယ်တုန်းကအကြောင်းတွေကို ပြန်ပြောပြနေလို့ အသာလေးနားထောင်နေလိုက်မိတယ်။ နောက်တော့ သိလိုက်ရတာက သူကထက်မောင်ကို တစ်ဖက်သတ်ကြိုက်နေတဲ့အကြောင်း ရောဂါနည်းနည်းရှိတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းတွေပါ သိလိုက်ရပါတယ်။ နှလုံးခွဲထားတယ်ဆိုတာလည်း သူက ဖွင့်ပြောပြတယ်လေ။

ကျွန်တော်လည်း ဒီအတိုင်းဆို ဒုက္ခတွေများတော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရပြီး သက်ပြင်းလေးခိုးချလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ သူက ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲမှာ စကားတွေပြောလိုက်ရင်း ကျွန်တော့်ပါးလေးကို တစ်ချက်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာတော့ ဒီည ခိုင့်ကိုသစ္စာဖောက်ရတော့မယ် ဆိုတာ အလိုလိုသိနေသလိုပဲ။ သနားတဲ့စိတ်တွေကလည်းတစ်ကြောင်း နော်မူ့ရဲ့အထိအတွေ့တွေကြောင့်တစ်ကြောင်း သူဆွတ်ထားတဲ့ရေမွှေးနံ့ကလည်း နှာခေါင်းဝလေးကို လာနှောက့်ယှက်နေတာကတစ်ကြောင်း ကျွန်တော်လည်း စိတ်တွေမှောက်မှားချင်လာပါတယ်။ နောက်တော့ ကောင်းတဲ့စိတ်နဲ့ မကောင်းတဲ့စိတ်က လွန်ဆွဲလိုက်တာ ထုံးစံအတိုင်း မကောင်းတဲ့ဖက်က နိုင်သွားတာမို့ နော်မူ့ရဲ့ပါးလေးကို ငုံ့ကာနမ်းလိုက်ပါတယ်။

နော်မူလည်း မျက်နှာလေးရဲသွားကာ ကျွန်တော့်ကိုပိုလို့ တိုးဖက်လာပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို ရှက်စနိုးမျက်နှာလေးနဲ့ မော့ကြည့်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးက တုန်ရီစွာ ဟလာတာမို့ ကျွန်တော်လည်း နော်မူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ငုံ့ကာ နမ်းရှိုက်လိုက်မိပါတော့တယ်။

နော်မူလည်း ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းလေးဖက်ထားကာ ကျွန်တော့်အနမ်းတွေကို မျက်စိလေးမှိတ်ကာ ခံယူနေပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော် နော်မူ့လည်တိုင်လေးကို နမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ စိတ်ကလည်းပါလာပြီမို့ လက်ကလည်း နော်မူ့အင်္ကျီအောက်ကို ရောက်သွားပါတယ်။ ဘရာစီယာလေးကို အပေါ်ကိုတွန်းတင်ပေးလိုက်ပြီး နို့အုံလုံးလုံးလေးကို လက်နဲ့ ဖွဖွလေးဆုပ်ကာ နယ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နော်မူ့ကိုယ်လေး တွန့်တက်သွားတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော် သူ့ကို ရင်ခွင်ထဲကနေ ပြန်ထူလိုက်ပြီး နားအနားကို တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောလိုက်ပါတယ်။

“  နော်မူ အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်တော့မယ်နော် ”

နော်မူလည်း ခေါင်းလေးငုံ့သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ ကရင်အင်္ကျီလေးကို ခေါင်းပေါ်ကျော်ကာချွတ်ပေးလိုက်ရင်း ဘရာစီယာကိုပါ ချိတ်ဖြုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်ကိုအသာလေးလှဲချပေးလိုက်ပါတယ်။ ထမီကိုလည်း အသာလေး အောက်ကိုလျှောချလိုက်တော့ နော်မူလည်း ကိုယ်တုံးလုံးလေးဖြစ်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်သူ့ကိုယ်လေးကို မိုးကာကြည့်လိုက်တော့ သူကရှက်လို့မျက်စေ့လေးမှိတ်ထားကာ ရင်အစုံကနိမ့်ကာ မြင့်ကာနဲ့ ဖြစ်နေတာကို တွေ့ရပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း နော်မူ့နို့သီးလေးတစ်လုံးကို ပါးစပ်ထဲငုံကာ စို့ပေးလိုက်ရင်း နို့တစ်လုံးကို လက်နဲ့ ခြေပေးနေပါတယ်။ နော်မူတစ်ယောက် တစ်ဖက်ကိုမျက်နှာလှည့်ကာ လက်ခုံလေးကို ပါးစပ်နဲ့ကိုက်ထားပါတယ်။ နို့အုံတစ်ဝိုက်ကို လျှာစောင်းလေးနဲ့ဝိုက်ကာပေးလိုက် နို့သီးလေးတွေကို စုပ်ပေးလိုက်နဲ့ ကလိပေးနေရင်း အောက်ကို ဆင်းသွားလိုက်ကာ ပေါင်တန်လေးတစ်လျှောက်လျှာနဲ့ ယက်ကာ အသွားအပြန်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အ..အ..အယ်ရို ရယ် ”

နောက်တော့ နော်မူ့ပေါင်လေးကို ဖြဲလိုက်ရင်း စောက်မွှေးလေးတွေကို လက်မလေးနဲ့ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးတွေကိုလည်း ပွတ်ပေးလိုက်တော့ သူ့ပေါင်တန်လေးတွေ ရမ်းကာလာပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း စောက်ပတ်လေးကို အောက်ကနေပင့်ကာ စောက်စေ့လေးအထိ လျှာနဲ့ယက်ကာတင်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..အယ်ရို ..ရှီး.. ”

လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲကိုစိမ်ထားလိုက်ကာ ကလိပေးလိုက်ရင်း တစ်ချက်တစ်ချက် စောက်စေ့ကို စုပ်ပေးလိုက်တော့

“  အယ်ရို..သေပါပြီ..နော်မူ့ကို သေအောင် သတ်နေတာလား ”

အဝင်အထွက်ကောင်းသွားအောင် လက်ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းထဲ တစ်လက်မလောက် သွင်းပေး လိုက်ရင်း စောက်စေ့ကို လျှာနဲ့ အဆက်မပြတ် ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့မှ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လက်ခလယ်ကို သွင်းပေးလိုက်ကာ အသွင်းအထုတ်လေး လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..လား..လား..အယ်ရို … ရင်ထဲမှာ တစ်မျိုးပဲကွယ် ”

စောက်စေ့လေးကိုယက်ပေးလိုက် စောက်ခေါင်းထဲလက်ခလယ်ကို ကစားပေးလိုက်နဲ့လုပ်နေရင်း လက်သန်းလေးနဲ့ စအိုဝလေးကိုပါ ပွတ်ပွတ်ပေးလိုက်တော့ နော်မူလည်း

“  အား အား အား ကောင်းတယ် လုပ် လုပ် မရပ်နဲ့ ”

လို့ ပါးစပ်ကတ တွတ်တွတ်ပြောကာ ငြိမ်ကျသွားပါ တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ထိုင်လိုက်ပြီး လီးတန်ကိုကိုင်လိုက်ကာ စောက်ပတ်ဝလေးကို တေ့ပေးလိုက်ရင်း အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အယ်ရို…နော်မူ မနေတတ်တော့ဘူး ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ ”

လို့ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းလေးဖိကာ သွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အ..အ..အ ဖြည်းဖြည်း ကြပ်တယ် ”

နော်မူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖိကာစုပ်ပေးလိုက်ရင်း အထဲဝင်နေသလောက်လေး နည်းနည်းညှောင့်ပေးလိုက်တော့ သူလည်း ကျွန်တော့်ကျောပြင်ကို လက်လေးနဲ့ လာပွတ်သပ်နေပါတယ်။ နောက်တော့ အားထည့်ကာ သွင်းပေးလိုက်တော့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ခု ဖတ်ခနဲ ကွဲသွားပြီး အပျိုမြေးလေးကိုပါထိုးခွဲသွားကာ စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ အတားအဆီးမရှိ ဝင်ရောက်သွားပါတော့တယ်။ သွင်းလိုက်တဲ့ လီးဒဏ်ကြောင့် ကျောပြင်ကိုဖက်ထားတဲ့ နော်မူ့လက်တွေ ပိုပြီးတင်းကြပ်လာကာ ခေါင်းလေးပါ မော့သွားပါတယ်။ နောက်တော့ တစ်ချက်ခြင်း မှန်မှန်လေးသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။ နော်မူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို လွှတ်ပေးလိုက်တော့

“  နာလိုက်တာ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ။ ကြပ်တယ် ”

ကျွန်တော်လည်း နို့သီးလေးတစ်လုံးကို ပါးစပ်နဲ့စို့ပေးလိုက်ရင်း မှန်မှန်လေး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေး လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ နော်မူ့နားကိုကပ်ပြီး

“  ကောင်းလား နော်မူ ”

“  ကောင်းတော့ကောင်းတယ် နည်းနည်းနာတယ် ”

“  တော်ကြာဆို ကောင်းလာတော့မှာနော် ခဏလေးအောင့်ထားပေး ”

လို့ပြောလိုက်ရင်း ကိုယ်ကိုပြန်မတ်လိုက်ကာ နို့အုံလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာ မြန်မြန်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အ..အ..အ..ကို ”

“  ကောင်းရဲ့လား နော်မူလေး ”

“  စောစောကလောက်တော့ မနာတော့ဘူး နော်မူခံနိုင်ပါပြီ ”

ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းသွက်သွက်လေး လုပ်ပေးလိုက်တော့ အထဲကအရည်တွေကြောင့် အဝင် အထွက်တွေ မြန်လာကာ သူလည်းတစ်ချက်တစ်ချက် ကျွန်တော်သွင်းလိုက်တိုင်း စည်းချက်ကျကျ အဆင်ပြေအောင် ကော့ ကော့ပေးတတ်လာပါတယ်။ ခြေနှစ်ချောင်းကလည်း တစ်ဖြည်းဖြည်း ကျွန်တော့်ခါးကို လာချိတ်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း နော်မူ့ခါးလေးကို ကိုင်လိုက်ကာ အားထည့်ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..လား..လား..ကောင်းလာပြီကို နော်မူ မနာတော့ဘူး ”

ကျွန်တော်လည်း နော်မူ့ကိုမသနားနိုင်တော့ပဲ စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ နော်မူလည်း ခေါင်းအုံးပေါ်မှာ ခေါင်းလေး ဘယ်ညာရမ်းကာ ပါးစပ်လေးက ဟစိ ဟစိ ဖြစ်နေပါတယ်။ နောက်ထပ် အချက်ပေါင်းတစ်ရာ့ငါးဆယ်လောက် မနားတမ်းလုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော် လည်း အပျိုစင်စောက်ဖုတ်လေးရဲ့ ညှစ်ထားတဲ့ဒဏ်ကိုမခံနိုင်တော့ပဲ နော်မူ့စောက်ခေါင်းလေးထဲ သုက်ရည်တွေ တဗျစ်ဗျစ် ပန်းထည့်လိုက်ကာ တစ်ချီပြီးသွားပါတော့တယ်။ နော်မူ့ကိုယ်လေးပေါ်ကို ထပ်ကျသွားပြီး နှစ်ဦးသား နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို တပ်မက်စွာနဲ့ နမ်းရှိုက်နေမိကြပါတော့တယ်။

နောက်နေ့တွေလည်း သောက်လေသောက်လေငတ်မပြေဆိုသလို ဆက်တိုက်ဆော်ပေးလိုက်ရင်း တစ်ပတ်လောက်ကြာတော့မှ ကျွန်တော်လည်း ခိုင်တို့သားအမိကို ပြန်သတိရလာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လွန်ကုန်ပြီမို့ ဘယ်ကနေဘယ်လို စကာပြောရမှန်းမသိပါဘူး။

တစ်နေ့ ကျွန်တော် ခိုင်နဲ့ဖုန်းခိုးဆက်နေတာကို နော်မူက ကျွန်တော်ခြေလှမ်းပျက်နေတာကိုသိလို့ ချောင်းနားထောင်နေတုန်း အကုန်လုံးနီးပါးကို သိသွားပါတယ်။ ပြဿနာကတော့ အကြီးအကျယ် တက်တော့တာပေါ့။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း ဒီပြဿနာကို ဖြေရှင်းဖို့ နည်းလမ်းပေါင်းစုံနဲ့ တောင်းပန်ရတော့ပါတယ်။ တော်သေးတယ် နော်မူက သူ့အဖေကိုသာ သွားပြောလိုက်ရင် ကျွန်တော်ရော ထက်အောင်ပါ ဇက်ပြုတ်ပြီ။

သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ကျွန်တော့်ကို စွဲလမ်းနေတာမို့ နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော်ရှိတဲ့ စင်ကာပူကို လိုက်သွားမယ်လို့ သူ့အဖေကိုပြောပြကာ ကျွန်တော်နဲ့ ရန်ကုန်ကိုလိုက်ဖို့ စီစဉ်လိုက်ပါတယ်။ ဟိုရောက်တော့မှပဲ မီးစင်ကြည့်ကမယ်ပေါ့။

ထက်အောင်ကိုပြောပြလိုက်တော့ သူကလည်း ကျွန်တော်တို့နေဖို့ တိုက်ခန်းတစ်ခန်း အားချင်းဝယ်ပေးလိုက်ကာ စီစဉ်ပေးပါတယ်။ နောက်တော့ ငွေကြေးအတွက်ပါ လိုလေသေးမရှိ ထောက်ပံ့ပေး ထားမယ်လို့ ကတိပြုထားပါတယ်။ ခိုင့်ကိုလည်း နောက်မှ ဖြည်းဖြည်းရှင်းပြမယ်လို့ တိုင်ပင်ထားကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကံကြမ္မာဆိုတာက မမြင်နိုင်ဘူးလေ။

ကျွန်တော်ရောက်နေစဉ်ကာလအတွင်းမှာပဲ သူတို့အဖွဲ့နဲ့ တခြားအဖွဲ့ တိုက်ပွဲဖြစ်ကြပါတယ်။ ညဖက်သူတို့စခန်းကို အလစ်ဝင်တိုက်လို့ ကျွန်တော်လည်း နော်မူ့လက်ကိုဆွဲကာ အမှောင်ထဲ ထွက်ပြေးခဲ့ကြပါတယ်။ အဲဒီလိုထွက်ပြေးနေတုန်း အနီးမှာ ဝုန်းခနဲ ပေါက်ကွဲသံကြီးကို နားကွဲမတတ်ခံစားလိုက်ရရင်း ကျွန်တော့်မျက်လုံးထဲ အမှောင်အတိ ကျသွားပါတော့တယ်။


အပိုင်း ( ၄  ) ဆက်ရန် >>>>>