လမ်းကြုံရင် ဝင်စားသွားပါ အပိုင်း ( ၂ )
ရေးသားသူ - အမည်မသိ။
နှလုံးသားအသစ်နဲ့အချစ်
“ ကြွကြပါရှင် ဘာသုံးဆောင်ကြမလဲဟင်းမျိုးစုံရှိပါတယ် သက်သတ်လွတ်ဟင်းများလဲ ရနိုင်ပါတယ် ”
စာရင်းတွေ တွက်နေရင်းက ဆိုင်ရဲ့ အကြိုတော် သင်းသင်းရဲ့အသံကြောင့် ဆိုင်ရှေ့ကိုကြည့် လိုက်မိတော့ ဆန်နီပစ်ကပ်အဖြူလေးတစီးရောက်နေပြီး ကားပေါ်ကနေ အသက် ၅ဝကျော် လင်မယားနဲ့ အသက်၂၀ ကျော်ကောင်မလေး ၂-ယောက်ဆင်းလာကြပါတယ်။
“ အထဲဝင်ကြပါရှင် အပူအအေးမျိုးစုံ ရနိုင်ပါတယ် ”
ကျမလဲ ကောင်တာကထွက်ပြီးကြိုလိုက်တယ်၊ အဖိုးကြီးကစပြီး -
“ သမီးက ဒီဆိုင်ရှင်လား ”
“ ဟုတ်ပါတယ်ရှင့် ”
“ အေးကွယ်. အဘတို့သာမညကို သွားမလို့လာကြတာ ဒီနားရောက်မှကားက ဘယ်လိုဖြစ် တယ်မသိဘူး ၊ စိတ်ချရတဲ့ ဝပ်ရှော့များရှိသလား အခုတော့ ထမင်းအရင်စားကြမယ်..”
“ ကိုမောင်သန်း သက်သတ်လွတ်ဘဲစားနော် ”
လို့အဖွားကြီးကဝင်ပြောပါတယ်။
“ အေးပါ မိနှင်းရ ”
ကျမလဲ ဆိုင်လာတဲ့သူတွေအဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးနေကြမို့-
“ ဟုတ်ကဲ့ အဘတို့ အေးအေးဆေးဆေး စားကြပါ၊ ဝပ်ရှော့ကဒီနားတင်ရှိပါတယ်။ လူလွှတ်ပြီး ခေါ်ခိုင်းလိုက်ပါ့မယ်၊ မိချိုရေ သက်သတ်လွတ် ဟင်းတွေချပါကွယ်၊အစုံယူလာခဲ့နော် ”
ကားမောင်းတဲ့ သူကတော့ အသက် ၃ဝ-လောက်လငယ်တစ်ယောက်ပါ ကားကို ရှေ့ဖုံးဖွင့်ပြီး ကြည့်နေတယ်၊
“ ကိုမောင်သန်း ရှင့်တူကိုခေါ်ဦးလေ ထမင်းအရင်စားခိုင်းပါဦး ”
“ အေးပါ လာပါလိမ့်မယ် ”
ထမင်းဟင်းတွေ ချပေးနေတုန်း သူဝင်လာပါတယ်၊ တော်တော်ကြည့်ကောင်းပြီး ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့သူ တယောက်ပါ၊
“ ဗညားရေ ကားဘယ်လိုအခြေအနေရှိလဲ ”
“ ကျွန်တော့်အထင်တော့ ဂတ်စကက် ပြတ်တယ်ထင်တယ် ဝပ်ရှော့ဆရာပြရင်တော့ သေသေ ချာချာသိရမှာပေါ့.ရေဒီအေတာထဲမှာ အင်ဂျင်ဝိုင်တွေတွေ့နေတယ် ဦးလေး ”
“ အေးကွာ ဒီကတူမလေးက ဝပ်ရှော့ဆရာခေါ်ပေးမယ်၊ အခုတော့ထမင်းအရင်စားပါဦး ”
အဖိုးကြီးအပြောမှာ သူက ကျမကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ သူ့အကြည့်က ရင်ဖိုစရာပါရှင် ။အိပ်ပျော်နေတဲ့ ကျမနှလုံးသားတွေပြန်ပြီ းနိူးထလာပြီထင်ပါတယ်။ သူတို့အားလုံးရဲ့စကားသံတွေဟာ အောက်သံတော်တော်လေးဝဲတယ်။ မော်လမြိုင်ဘက်ကဖြစ်မယ်ထင်ပါတယ်၊ ဆိုင်ကကောင်လေးကို ဝပ်ရှော့ဆရာခေါ်ခိုင်းလိုက်တာ။ ထမင်းစားအပြီးမှာ ရောက်လာတော့ ကားကိုစစ်ကြည့်ကြတယ်။
“ အဘရေ ဂတ်စကက်ပေါက်တာသေချာတယ် ”
“ ဒါဆိုရင် ဘယ်လောက်ကြာမလဲ ဆရာလေး ”
“ ဂတ်စကက်ပေါက်တာ တခုထဲဆိုရင်တော့ တစ်ညအိပ်နဲ့ ပြီးပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဖွင့်လိုက်ရင် တခြားကိစ္စတွေပါ တွေ့ရတတ်တယ်၊ ဘားဂွင်းဘားကိုက်တွေပါ လုပ်ရရင်တော့ ၃-၄ာရက် အထိ ကြာတတ်ပါတယ် ”
“ အေးကွာ ပြင်တာကတော့ပြင်ရမှာဘဲ တို့ခရီးစဉ်တော့ ဖျက်လို့မရဘူး၊ ဒီနားမှာ သာမညအထိ ကားငှား လို့ရမလား ဆရာလေး ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော့်ဆရာကြီး ပါပလေကာ တော့ အားတယ်၊ အဘလိုက်ပြောကြည့်ပေါ့ ”
အဲဒါနဲ့ အဖိုးကြီးက-
“ လာကွာ ဗညားပါလိုက်ခဲ့ သွားမေးကြည့်တာပေါ့ ”
သူတို့ထွက်သွားကြပြီး ဆိုင်ထဲမှာကျန်ခဲ့တဲ့အန်တီကြီးကို ကျမက-
“ အန်တီတို့က မော်လမြိုင်ဖက်က လာတာလားဟင် ”
“ အေးကွဲ့ မော်လမြိုင် ဒိုင်းဝန်ကွင်းမှာနေတယ်၊ အလုပ်ကတော့ “ ပင ” မှာဆားကွင်းတွေ ရှိတယ်၊ ဆား လုပ်ငန်းပေါ့ကွယ် ”
“ ပင ဆိုတာဘယ်နားမှာလဲအန်တီ ”
“ သံဖြူဇရပ်ဖက်မှာပေါ့ ပင်လယ်ကမ်းခြေမှာပါ ”
“ အော်- ဒါဆိုအန်တီတို့က ဆားကွင်းသူဌေးတွေပေါ့နော် ”
“ အဲဒီလောက်လဲ မဟုတ်ပါဘူး ညီမရယ်၊ အခုလဲဒီသမီးလေးကျောင်းပိတ်တုန်း သူ့သူငယ်ချင်း နဲ့ သာမည ဆရာတော်ကြီးဖူးဘို့ ထွက်လာခဲ့တာ ကားပျက်လို့စိတ်တော်တော်ညစ်သွားတယ်၊ ညီမဆိုင် နားမှာမို့တော်သေးတော့တယ် ”
“ ကျမဆိုင်မှာတော့ ဘာမှမပူနဲ့အန်တီ တတ်နိုင်တာအားလုံးကူညီပါ့မယ် ”
“ အေးကွယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဒါ့ထက်ညီမကဘယ်ဇာတိလဲ ”
အန်တီကြီးက ကျမကိုပြန်မေးတော့-
“ ကျမအဖေက မုဒုံဘက်ကပါ။ နှင်းပုလဲသူ အမေနဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီး ကျမကိုတော့ ဘီးလင်း မှာ မွေးပါတယ်၊ အဖေ့ညီမတော့ မုဒုံဈေးထဲမှာ ဆိုင်ထွက်တယ်၊ ဒေါ်အိမ်သူတဲ့ မုဒုံထည်တွေရောင်းတယ်၊ မရောက်တာလဲ ၄-နှစ်လောက် ရှိပါပြီ သွားတော့သွားချင်သေးတယ် ”
“ ကြားဖူးသလိုဘဲ အန်တီ သိတယ်ထင်တယ်၊ မော်လမြိုင်ရောက်ရင်တော့ ဝင်ခဲ့နော် ၊ ဒိုင်းဝန်ကွင်းမှာ မင်းမောင်သန်း၊မိတင်နှင်းဦး ဆိုရင် ဘယ်သူ့မေးမေးရတယ်၊ ညီမလေးကိုလဲ အန်တီက မြင်မြင် ချင်းခင်မိတယ် ”
“ ဟုတ်ကဲ့ လာဖြစ်အောင်ကြိုးစားပါ့မယ် ”
ကျမတို့စကားကောင်းနေတုန်း အဖိုးကြီးနဲ့ သူ့တူ ပြန်လာပါတယ်၊ ကိုဗညားရဲ့အကြည့်တွေဟာ ကျမဆီမှာ ဘဲရှိနေတာမို့ သူ ကျမကို သဘောကျနေတာ သေချာနေပါပြီ။
“ မိနှင်းရေ့ ကားကတော့ငှားလို့ရခဲ့ပြီ၊ သူ့လူတယောက်လိုက်ပို့ပေးမယ် တော်ကြာသွား ကြရအောင် ”
“ ဒါထက် ရှင့်ကားကကော ”
“ ဗညားနေခဲ့ပြီးစောင့်ပင်မယ် ပြီးရင်သူလိုက်လာမှာပေါ့ ”
“ ကျမတို့က သာမညကစောင့်နေရမှာပေါ့ ဘယ်အချိန်ပြီးသလဲ ဘယ်လိုသိမလဲ ”
ကျမကဝင်ပြီး-
“ ဒီလိုလုပ်ပါလား အန်တီ၊ သာမညတောင်ခြေမှာကျမအသိဆိုင်ရှိတယ်၊ ဖုန်းလဲရှိတယ်၊ အန်တီတို့ အဲဒီကို ဆက်သွယ်ထားရင် ဒီက ကိုဗညားက ဖုန်းလှမ်းဆက်လို့ရတာပေါ့၊ ကျမဘေးအိမ်က ဖုန်းနံပါတ်ယူသွားပြီး ဒီကိုလဲလှမ်းပြီး ဆက်လို့ရပါတယ် ”
“ ဒါဆိုအဆင်ပြေတာပေါ့ တူမလေးရယ် ”
“ သာမညတောင်ခြေမှာ ဈေးလေးရှိတယ်၊ အဲဒီဈေးလေးနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်လောက်မှာ ဖိုးခွားလေး ဆိုတဲ့ စတိုးဆိုင်လေးရှိတယ်၊ မနော်နဲ့ဖိုးခွားလေးတို့ မောင်နှမ ဈေးရောင်းကြတယ်၊ မနော်က ကျမ သူငယ်ချင်းလေ အရမ်းကို သဘောကောင်းကြတယ်၊ ဖုန်းနံပါတ်က ဝ၃၇-၇ဝဝ၃၇ ဘားအံဖုန်းဘဲ ကျမ စာရေးပေးလိုက်ပါ့မယ် ”
“ ကျေးဇူးတင်လိုက်တာတူမကြီးရယ် ”
ကျမလဲ ဘေးအိမ်က ဖုန်းနံပါတ်ရေးပေးလိုက်ပြီး ကားရောက်လာတာနဲ့ သူတို့ထွက်သွားကြပါ တော့တယ်၊ ဆိုင်မှာတော့ ကိုဗညားတစ်ယောက်ပဲ ကျန်ခဲ့တော့တာပေါ့၊
“ နာမည်က ကိုဗညားနော် ”
“ ဟုတ်ကဲ့ အပြည့်အစုံက ဗညားအိမ် ပါ၊ အမက မတင်အေးပေါ့နော် ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ကိုဗညားကအသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲဟင် ”
“၃ဝ- ပါ အမက ကော ”
“ အဲဒီအမဆိုလို့ အသက်မေးရတာ ကျမက ၂၈-ပဲရှိပါသေးတယ် ”
“ ဟာဗျာ့ ဆောရီးနော် မတင်အေးက ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ထွားလို့ပါ၊ မျက်နှာက တော်တော် နုသေးတာဘဲ ”
“ ကိုဗညား ဘာစားမလဲဆိုင်မှာအစုံရှိတယ်၊ ပြီးရင်ပိုက်ဆံရှင်းလိုက်ရုံဘဲ ”
သူနဲ့ကျမဟာ ခနလေးနဲ့ ရင်းနှီးသွားခဲ့ပါတယ်၊ သူ့မျက်နှာကို ကြည့် ပြီး စကားပြောနေရတာကိုဘဲ ပျော်နေမိတယ်၊
“ ကျွန်တော် ဒီမှာတည်းလို့ရမလား ”
“ ရပါတယ်၊ကျမဆီမှာဘုရားဖူးတွေအတွက် အခန်းလေးတွေရှိတယ် ”
“ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မတင်အေးရာ ဒီနားမှာ ကားပျက်တာကံကောင်းသလိုတောင် ဖြစ်နေပြီ ”
“ ကဲကဲ့ပစ္စည်းတွေသိမ်းပြီးအနားယူလိုက်ပါဦး မိချိုရေ့နေရာလိုက်ပြလိုက် ငါ့အခန်း ဘေးက အခန်းလေးထဲပို့ပေးလိုက်ပါ ”
“ ကိုဗညားအားမနာနဲ့နော် နားနားနေနေပေါ့ ”
ကျမလဲ ထွက်သွားတဲ့ သူ့နောက်ကျောကို ငေးကြည့်ရင်း သက်ပျင်းချလိုက်မိပါတယ်၊ အော် အိပ်ပျော်နေတဲ့ကျမရဲ့နှလုံးသားခံစားမှုလေး ပြန်များနိုးထလာလေမလားရယ်လို့ပေါ့၊ ပစ္စည်းတွေထားပြီး ပြန်ထွက်သွားတဲ့သူဟာ ညနေစာကိုတောင် ခနလာစားပြီး ဝပ်ရှော့မှာအင်ဂျင် အပြီးဖွင့်နေရလို့ မိုးချုပ်မှပြန်ရောက်လာပါတယ်၊သူပြန်ရောက်တော့ ကျမတို့ဆိုင်သိမ်းပြီးပြီ ၊ ည-၉ နာရီ ကျော်လို့ကောင်မလေးတွေလဲ အိပ်ကုန်ကြပြီ။
ကျမတယောက်ထဲဆိုင်ရှေ့မှာထိုင်နေတာနဲ့-
“ ကျွန်တော့်ကိုစောင့်နေရတာလားမတင်အေး အားနာစရာကြီးဗျာ ”
“ ရပါတယ်၊ ကျမက နေ့တိုင်းဆိုင်သိမ်းပြီးမှအိပ်တာပါ၊ ဒါထက်ရှင့်ကားအခြေအနေက ”
“ အင်ဂျင်တော့ဖွင်ပြီးပြီလေ ဂတ်စကက်ပတ်တဲ့အပြင် ဘားကွင်းတွေစားနေလို့ တွင်ခုံကို တခါထဲပို့ခဲ့တယ်၊ မနက်ဖန်ညနေမှ ပစ္စည်းတွေရမယ်၊ သဘက်ခါနေ့ခင်းလောက်မှ ပြီးမယ် ပြောတာဘဲ”
ကျမပျော်သွားတယ်၊ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် သူ့ကိုနောက်ထပ်မြင်နေရဦးမှာပေါ့၊
“ ကျွန်တော် ရေချိုးလို့ရမလားဟင် ”
“ ရပါတယ်၊ နောက်ဖေးမှာအားလုံးရှိတယ် ”
သူရေချိုးနေတုန်း ကျမစာရင်းတွေတွက်နေတယ်၊ သူ့ကိုစောင့်နေတာပေါ့၊
“ မတင်အေးက တစ်ယောက်ထဲနော် ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ”
“ အေးဗျာ အခုလိုကြိုးစားနေတဲ့မတင်အေးကိုမြင်တော့ ကျွန်တော်သဘောကျမိတယ် ”
“ ရှင့် ”
ကျမဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိတော့အောင် ဖြစ်သွားတယ်၊ သူ့စကားက တဲ့တိုးကြီးလေ-
“ အော့် ဆောရီးဗျာ ကျွန်တော်ပြောတာက မတင်အေးဘဝကိုပြောတာပါ ”
“ ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ”
ကျမရင်တွေ ခုန်သွားခဲ့တယ်၊အပျိုဖြန်းလေးဘဝတုန်းကလိုပါဘဲ၊ ဒီလိုနဲ့ ဆိုင်ကမီးတွေပိတ်ပြီး မီးလုံးလေးတလုံးအောက်မှာ သူနဲ့ကျမစကားထိုင်ပြောခဲ့ကြတာ မိုးချုပ်တဲ့အထိပဲပေါ့၊ သူ့စကားတွေက တစ်ခါတလေ ကျမကိုချိပ်စောင်းစောင်းပြောမေယ့် စိတ်ဆိုးဟန် မပြခဲ့ဘူးလေ။
“ ကဲကဲ စကားလဲပြောလို့ကောင်းနေတာ ည ၁၂နာရီ ထိုးတော့မယ်၊ မတင်အေး အိပ်ရေးပျက်နေဦးမယ်လေ အိပ်ကြတာပေါ့ ”
ကျမတို့ထလာပြီး အထဲရောက်တော့ ကျမအခန်းဘေးက သစ်သားတန်းကို ခလုပ်တိုက်မိပြီးဟန် ချက်ပျက်သွားတယ်။
“ အိုး အမေ့ ”
သူကကျမကို ဖမ်းထိမ်းလိုက်ရင်းနဲ့ နှစ်ယောက်သား ဖက်လျက် အခန်းနံရံနဲ့ကပ်သွားပါတယ်၊ သူ့နှာခေါင်းကကျမပါးပေါ်ကျလို့ပေါ့၊ ကျမလဲငြိမ်နေမိတယ်၊၊ သူ့ရဲ့ကိုယ်နံ့လေး ရှူနေရပြီး သူ့လက် မောင်းတွေနဲ့ ထွေးပွေ့ထားတာကို ကြည်နူးနေတယ်၊ တော်တော်လေးကြာမှ ကျမလူးလွန့်ပြီးဖယ်လိုက်တယ်။
“ ဆောရီးနော် မတင်အေးလဲကျသွားမှာစိုးလို့ပါ ”
“ ဟုတ့် ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ် ”
ကျမလဲ ရှက်ရှက်နဲ့အခန်းထဲပြေးဝင်ပြီး သူ့ကိုလှည့်ကြည်တော့ အပြင်မှာရပ်နေပြီး ကြည့်နေတာ တွေ့ရတယ်၊၊ အကိုမောင်တို့ ကိုနိုင်ပန်းလှတို့နဲ့တွေ့ခဲ့ရသလို ရင်တွေအရမ်းခုန်နေတယ်၊အမှန်ပြောရရင် ကိုဗညားရဲ့ရင်အုပ်ကြီးပေါ်မှာမှေးပြီးနေချင်မိတာပေါ့၊ ဒါပေမယ့် ကျမအပေါစားဖြစ်သွားမယ်လေ။ ဒါကြောင့် တံခါးဝကိုလာပြီး -
“ အကို အိပ်တော့နော် ”
ဆိုပီးတံခါးပိတ်လိုက်ရပါတယ်။ သူကတော့ ကျမကို ချစ်ခိုးဝေနေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်ပြီး ကျန်ခဲ့လေရဲ့ ။ အခန်းထဲရောက်ပေမယ့် တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်ဘူး။ လူးလှိမ့်ရင်းနဲ့ဘဲ ၂ နာရီကျော်မှအိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။
နောက်တနေ့နံနက်မှာ မနေ့ညကကိစ္စကြောင့် ကျမက နဲနဲရှိန်းနေပေမယ့် သူကတော့ မသိသလိုနဲ့ စောစောရေချိုးပြီး ဝပ်ရှော့ကိုထွက်သွားတယ်။ နေ့ခင်းမှာ သူထမင်းပြန်စားတော့ ကျမဈေးသွား နေလို့ မတွေ့ဘူး၊ ညနေစောစောပြန်ရောက်လာတော့-
“ မတင်အေးရေ ပစ္စည်းတွေတော့စုံပြီ၊ ဒီညအင်ဂျင်ပြန်အုပ်မယ်ပြောတယ်၊မနက်ဖြန်ထမင်း စားချိန်ပီးမယ်ပြောတာဘဲ ”
“ ဟုတ်ကဲ့ရှင် ”
ကျမစိတ်ကျသွားတယ်၊သူပြန်ရတော့မှာပေါ့၊ ခနနေတော့ မနော်ဆီက ဖုန်းဝင်လာလို့သူသွားပြောတယ်၊ပြန်လာတော့-
“ ကျွန်တော် မနက်ဖြန်သွားရတော့မယ် ”
“ အပြန်ကျရင်ဝင်ခဲ့ဦးမှာမဟုတ်လား ”
ကျမမျှော်လင့်ချက်ကလေးနဲ့မေးမိတာကိုသူက-
“ မဝင်နိုင်ဘူး မတင်အေးရယ်၊ ပိုင်ကျုံမှာကိစ္စရှိလို့ ဝင်ရဦးမယ်။ ပြန်ရင် ဇာသပြင်ဘက်က တံတား ကူးပြီးပြန်မယ်လို့ ဦးလေးက အခုဘဲ ပြောတယ် ”
“ သထုံကို မဝင်ဘဲပြန်လို့ရတာပေါ့နော် ”
“ ဟုတ်တယ်လေ အခုဆောက်ပြီးတဲ့ တံတားက ကူးလိုက်ရင် မော်လမြိုင်အရှေ့ဘက်က ညောင်ပင်ဆိပ်ကို တန်းရောက်သွားတာပေါ့ ”
“ အော် အော့် ”
ကျမလဲ စိတ်ညစ်သွားပါတော့တယ်၊ နှလုံးသားအသစ်ကလေးနဲ့ ချစ်မိနေပါပြီ အကိုရယ်၊ အဲဒီညဦးပိုင်းကစပြီး သူနဲ့စကားတွေပြောနေတာ ၁၁ - နာရီလောက်စကားဖြတ် ပြီး ဆိုင်ထဲဝင်ခဲ့ ကြတယ်၊ မနေ့ညကခလုပ်တိုက်မိတဲ့နေရာမှာ သူက-
“ ခနလေးနေပါဦး မတင်အေးစိတ်မဆိုးဘူးဆိုရင် ပြောစရာလေးရှိလို့ပါ ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ”
သူက ကျမပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုကိုင်ပြီး-
“ အေးကို့ အကိုသိပ်ချစ်နေမိပြီ အေးကကောကိုယ့်ကိုချစ်တယ်မဟုတ်လားဟင် ”
ကျမဘာပြန်ပြောရမလဲ သူ့ကိုစိတ်ဝင်စားနေတာကတော့ အမှန်ဘဲလေ၊ ဒါ့ကြောင့် ငြိမ်နေလိုက်တယ်၊ဆိုင်ထဲမှာ သူနဲ့ကျမကလွဲလို့ အားလုံးအိပ်ကုန်ကြပြီ၊ သူက ကျမကို ဖက်လိုက်ပြီး ပါးကိုနမ်းပါတယ်၊ ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းမယ်အလုပ်မှာ ကျမရုန်း ထွက်လိုက်ပြီး-
“ ဟို့ ဟို မကောင်းပါဘူး အကိုရယ် အခုမှတွေ့တာနှစ်ရက်ဘဲ ရှိသေးတယ် ”
“ အေးရယ် တတယ်ချစ်မိတာပါ နှစ်ရက်ထဲဆိုပေမယ့် အနှစ်၂ဝလောက်ချစ်သလို ချစ်မိ တာပါ ”
“ အကို့ကို မယုံရဲပါဘူးရှင် ”
“ ယုံပါ အေးရယ် ”
ဆိုပီးနှုတ်ခမ်းကိုအတင်းနမ်းပါတော့တယ်၊ သူ့အနမ်းတွေကကြာပြီး ကျမ အသက်ရှူကြပ်လာတာပေါ့၊
“ ဖယ်ပါအကိုရယ် အေးအသက်ရှူကြပ်တယ် ”
ကျမသူ့ကို တွန်းဖယ်ပြီးအခန်းထဲပြေးဝင်ခဲ့ပါတယ်၊ အခန်းထဲရောက်တော့ ကုတင်ပေါ်ထိုင်နေ တုန်း သူကလိုက်ဝင်လာပြီး ဖက်ပြန်ရော
“ အေးအကို့ကို စိတ်ဆိုးသွားလား အေးကို သိပ်ချစ်မိလို့ပါ ”
“ ပြောရင်းနဲ့ နမ်းနေတာက ကျမပါးနှစ်ဖက်စလုံးနဲ့ နှုတ်ခမ်းကိုပါ အားပါးတရပါဘဲ၊ သူ့အနမ်းတွေ မှာသာယာမိနေပြီး အလိုက်သင့်လေး ပြန်ကော့ပေးထားမိတယ်၊ နားရွက်နောက်နားလေးတွေးနဲ့ လည်ပင်း ကိုနမ်းတဲ့အခါမှာတော့-
“ အင်း ဟင်း အကိုရယ် ”
ကျမလဲသူ့ကိုအလိုက်သင့်ပြန်ဖက်ထားလိုက်မိတော့တယ်။
“ သိပ်ချစ်တာဘဲအေးရယ် ”
ကျမရဲ့ နို့နှစ်လုံးပေါ်ကိုလဲ သူ့လက်တွေနဲ့ အုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးနေတယ်၊ ကျမတကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်း နဲ့ ဖြစ်နေတာပေါ့၊ သူကနမ်းရင်းနဲ့ နို့တွေကိုေ ကာင်းကောင်း ပွတ်နယ်နေတော့ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ ကျမတောင် အပျိုလေးတစ်ယောက်လို ခံစားနေရပြီလေ၊
“ အကိုရယ် အေးကိုတကယ်ချစ်ရဲ့လားဟင် ”
“ တတယ်ပါ အေးရယ်ယုံပါ ”
သူက ကျမရဲ့အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်ပြီး ဘရာဇီယာကို ပင့်တင်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ဖွံ့ထွား တဲ့ရင်သားအစုံဟာသူ့ရဲ့လက်တွေအောက်ကို ရောက်သွားပါတော့တယ်၊ ကျမရဲ့ရင်နှစ်မွှာတော့ သူ့ကို ပေးလိုက်ရပါပြီ၊
အကိုဟာ နို့တွေကို ဖြေးဖြေးချင်းပွတ်ပေးပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဖွဖွလေးချေပေးနေတာ ကျမ သိပ်ကိုခံလို့ကောင်းနေတာပေါ့၊နို့သီးခေါင်းလေးတွေလဲမာလာပါတယ်၊ ဒီတော့မှ နို့သီးလေးတွေကို အသာလေးငုံစို့တော့-
“ အင်း့ ဟင်းဟင်း့အကိုရယ် အေးမနေတတ်တော့ဘူး ”
“ ပြွတ့် ပြွတ့် ပြွတ့် ”
ကျမကခံလို့သိပ်ကောင်းနေပြီလေ၊ အကိုကနို့စို့တာညင်သာတယ်၊ လက်ကလဲနို့အုံတွေကိုဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေတော့ ကျမကအလိုက်သင့် ပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။
ဒီလိုနဲ့ ကျမတို့နှစ်ဦးသယာနေမိတာ တော်တော်လေးကြာတော့ကျမရဲ့ အဖုတ်လေးထဲမှာအရည် တွေရွဲလာတာပေါ့၊သူကတဆင့်တက်လာပြီး ကျမပေါင်ကိုပွတ်တယ်၊ပြီးတော့မှအဖုတ်ပေါ်လက်ဝါးလေးတင်ပီးပွတ် တဲ့အခါမှာ-
“ အို့အကို မလုပ်နဲ့နော် ”
ကျမရဲ့စိတ်တွေ သိပ်ပီးခံချင်နေပေမယ့် ပြန်ထိမ်းထားလိုက်ရပါတယ်။ ကျမကအတင်းရုန်းဖယ် တော့-
“ အေးရယ် သိပ်ချစ်လွန်းလို့ပါ ”
“ ချစ်ပေမယ့် အေးကို အဲသလိုမလုပ်နဲ့ အေးမကြိုက်ဘူး ”
ကျမ မူလိုက်ရပါတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ၊ ခုမှစတွေ့ရုံရှိသေးတယ်။ ဒီအဆင့်အထိတော့ မပေးသင့် ဘူး၊ ဒါ့ကြောင့် ကျမအင်္ကျီကြယ်သီးတွေပန်တတ်တယ်။ သူကတော့တောင်းဆို နေတုန်းဘဲပေါ့၊
“ အေးရယ် အကို့ကိုချစ်တယ်ဆို ”
“ ချစ်ပါတယ်အကို ဒါပေမယ့် ဒါတော့ သည်းခံပါအကိုရယ် ”
ကျမဘက်က လိုက်လျောဖို့မလွယ်တာနဲ့ သူလဲလက်လျော့လိုက်တော့တယ်။
“ အကို့အိပ်တော့နော် နောက်ကျရင်တွေ့ကြသေးတာပေါ့ကွယ် ”
“ အင်းလေ အကိုသွားတော့မယ် ”
ထွက်သွားတဲ့ သူ့ကိုကြည့်တော့လည်း သနားမိတယ်၊ ကျမလဲ ခံချင်နေတာပါဘဲလေ၊ ပြန်ခေါ်ဘို့စိတ်ကူးမိပေမယ့် စိတ်လျော့လိုက်တော့တယ်။ အိပ်ယာထဲရောက်တော့ တော်တော်နဲ့အိပ်မပျော်ဘူး၊ အရည်တွေရွဲနေတဲ့ ကျမအဖုတ်လေးကတော့ ကျမကိုစိတ်ဆိုးနေမှ ာအမှန်ပါဘဲရှင်၊ အတွေးတွေ ဖျောက်ပီး အိပ်ပျော်အောင် ကြိုးစားရတော့မှာဘဲလေ၊
အကို့ အခန်းတံခါးကို အသာလေးဟကြည့်မိတော့ ၅ တိုင်အားမီးသီးလေး အလင်းရောင်အောက် ခြင်ထောင်ထဲမှာ အိပ်မောကျနေတာ တွေ့ရတယ်၊ အထဲကိုဝင်ပီးတံခါးပိတ်လိုက်တယ်၊ အော့်အကိုရယ် မိတင်အေးသိပ်ချစ်မိပါပြီ၊
အကို့အလိုကို မိတင်အေး လိုက်လျောချင်ပါတယ်၊ အခုမှတွေ့ကာစမှာ မိတင်အေးကိုအထင်သေး မှာလဲစိုးရသေးတယ်လေ၊ ကြည့်ရင်းနဲ့ ကျမဆက်ပီး မချုပ်တည်းနိုင်တော့ပါဘူး၊ ခြင်ထောင်ကိုအသာ လေးမတင်ကာ အထဲဝင်လိုက်တော့အိပ်နေတဲ့ အကို့မျက်နှာကို အနီးကပ်တွေ့ရတယ်၊ နဖူးပေါ် ဝဲနေတဲ့ ဆံပင်လေးတွေကို အသာလေးသတ်တင်ပြီး အကို့ နဖူးကိုနမ်းလိုက်တယ်၊ ပါးကိုလဲဖွဖွလေးနမ်းမိတယ်၊ အကိုက တချက်လွန့်သွားတော့ ကျမ လန့်သွားသေးတယ်။
ဒါပေမယ့် အကိုရယ် မိတင်အေးရင်တွေအရမ်းခုန်နေရပြီ၊ အကို့ဘေးမှာ နေရာလေးလွတ်နေတာ ကျမဝင်လှဲလိုက်တယ်၊ လက်တဖက်က အကို့ကို သိုင်းဖက်ရင်းပါးကို နမ်းတယ်၊ ညအိပ်မှာမို့ အတွင်းခံဝတ် မထားတဲ့ နို့တွေနဲ့အကို့ရင်ဘတ်ပေါ်ဖိထားပြီး အဆက်မပြတ်နမ်းနေတော့ -
“ အင် ဟင့်ဘယ်သူလဲ အေးလားဟင် ”
ကျမက စကားအပြောမခံဘဲ နှုတ်ခမ်းကို အတင်းနမ်းစုပ်လိုက်တယ်။ တော်တော်လေးကြာအောင်နမ်းလိုက်ပြီးတော့ အကိုဟာကျမကိုပြန်ဖက် ထားတယ်။
“ အေးရယ် အကို့ဆီလာတယ်နော် ”
“ အေး အကို့ကို သိပ်ချစ်တယ် အေးကို ပစ်မသွားပါနဲ့နော် ”
ကျမနဲ့အကိုဟာ ဆာလောင်မွတ်သိပ်တဲ့အနမ်းတွေနဲ့အတင်းကို ဖက်ထားကြပါတယ်၊ အကို့ရင်ဘတ်ပေါ်ကအင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ကျမကဘဲ ဖြုတ်ပေးပြီးကျမရဲ့ ညဝတ်တီရှပ်ကိုလဲ လှန်ချွတ်ပေး လိုက်တော့ ရှင်းလင်းသွားတဲ့ ကျမနို့တွေကို အကိုကလက်နဲ့ ပွတ်ကိုင်ပါတော့တယ်။
“ အင်း အင်း အကို ”
“ ချစ်တယ် အေးရယ် ”
နို့သီးခေါင်းလေးတွေပွတ်ချေပေးပြီး မာလာတော့ အကိုကငုံ့စို့တော့တာပါဘဲ၊
“ ပြွတ့်ပြွတ် ”
“ ဟင်း ဟင်း့အင်း ”
ကျမလဲ ဟန်မဆောင်တော့ပါဘူး။ အကိုကျောပြင်ကြီးကို အတင်းဖက်တွယ်ရင်းကဘဲ လက်က ပုဆိုးအောက်မှာ မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးကိုပွတ်ချေပေးလိုက်တယ်။ အကို့လက်ကလဲ ကျမထမိန်ကိုဆွဲဖယ်ပြီး ပေါင်ကြားထဲက အရည်တွေထွက်နေတဲ့အဖုတ်ကို အပေါ်အောက်ပွတ်ပေးနေတော့ ကျမလဲစိတ်တွေ သိပ်ပြင်းထန်လာတာပေါ့၊ အရည်တွေ ပိုရွဲလာတဲ့အခါ လက်ခလယ်လေးနဲ့စောက်စိကိုပါ ပွတ်ချေပေးတယ်၊ပွတ်နေရင်းကဘဲ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ လက်သွင်းပြီး မွှေ့လိုက်တော့-
“ အားအကို ဟင်းဟင်း ”
အကို့လက်ဟာ စောက်ပတ်အထဲကို ကုတ်ပြီးနှိုက်နေပြီ၊ ခံစားရတာလဲ သိပ်ကိုကောင်းနေပြီ၊
“ အမလေး အင်း ကျွတ်ကျွတ် ”
ကျမလက်က ပုဆိုးကိုဆွဲဖယ်ပြီး ထိပ်မှာအရည်ကြည်တွေ ရွဲနေတဲ့ လီးကိုအပေါ်အောက်ပွတ် တိုက်ပေးမိတာပေါ့၊
“ အင်း အေးရယ် အားလားလား ”
အကိုက လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်ပူးပြီး အဖုတ်ထဲကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်ပေးနေတော့ ကျမအောက်ကနေကော့ကော့ပေးရင်း သိပ်ကောင်းလာတယ်။
“ အကို့ အေးမခံနိုင်တော့ဘူးအကိုရယ် ”
အကိုလီးကြီးကလဲ ပူပြီးကြီးလာတော့ ကျမ အာတွေချောက်လာတယ်။ ကျမဟာ လှဲနေရာကထပြီး တော့ အကို့လီးကြီးကို ငုံစုတ်လိုက်မိတယ်၊ လျှာနဲ့လဲ ဒစ်ကိုကောင်းကောင်း ကစားပေးလိုက်တော့-
“ အား လားလား အိုး ”
လီးစုပ်ရတာ အရသာတွေ့နေပြီလေ၊ ပါးစပ်ထဲပြည့်နေတဲ့လီးကို အထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးလို့ ကောင်းနေတော့ အကိုက ကျမရဲ့နို့ကို လှမ်းကိုင်ပြီးပွတ်ပေးတယ်၊ လက်တဖက်ကလဲ ကျမခေါင်းကို သာသာလေးပွတ်ပေးနေတယ်။
“ အား ကောင်းလိုက်တာအေးရယ် ”
“ ပြွတ့်ပြွတ့် ”
ကျမရဲ့ လီးစုတ်ပေးနေတဲ့ အသံဟာ မှန်မှန်လေးကြားနေရတာပေါ့၊
“ အား့ တော်ပီအေးရာ အကိုမခံနိုင်တော့ဘူးပြီးသွားလိမ့်မယ် ”
ပြီးသွားမယ်ဆိုတာနဲ့ ကျမရပ်လိုက်ရတယ်။ စုတ်ပေးရတဲ့အရသာလဲ သိပ်ကိုကောင်းပါတယ်ရှင်၊ အကိုက ထပြီး ကျမကို လှဲသိပ်လိုက်ပါတယ်၊ ကျမအပေါ်ကခွပြီး နို့နှစ်ဖက်ကိုစို့ပေးပြန်တယ်၊ ကျမဗိုက်နဲ့ ချက်နားကိုလဲ လျှာနဲ့လျက်ပေးတယ်၊ ပြီးတော့ ကျမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထောင်ပြီးဖြဲလိုက်ကာ ကျမရဲ့ အဖုတ်ကလေးကိုနမ်းတယ်၊လက်တဖက်က စောက်စိလေးကိုဖြဲပြီး လျှာနဲ့လျက်လိုက်တာနဲ့ အို ကျမ တကိုယ်လုံးတုန်ပြီး မြင့်မားလှတဲ့ချောက်ကမ်းပါးထဲမှာ တက်လိုက်ဆင်းလိုက်နဲ့ကို ဖြစ်နေတော့တာပါဘဲရှင်၊
“ အမလေး့အကိုရယ်ဟင်း့ ဟင်း
“ ပြတ် ပြတ် ပြွတ် ”
“ အား လား့ အကို့ အိုး ”
အကိုက စောက်စိလေးကိုလျက်နေရင်းက အပေါက်ဝဘေးဘက်က အသားနုလေးတွေကိုပါ ဝိုက်ပြီး လျက်တယ်၊ တခါတခါ အပေါက်ထဲကို လျာကိုထိုးသွင်းပြီး မွှေ့လိုက်တဲ့ အခါများမှာတော့ ဆွေမျိုး မေ့မတတ်ပါဘဲရှင်။
“ အကိုရေ အေးကို အချစ်တွေ ပေးနေတာလား ဟင်း ဟင်း့ ”
ကျမအရှိန်တွေ သိပ်မြင့်လာပြီး ကော့ကော့ပေးနေမိတာ ပြောပြမတတ်အောင် ခံစားနေရတာပေါ့၊
“ အကိုရေ တော်တော့ အေး မခံနိုင်တော့ဘူး အား ရှီး ”
အကိုက ရပ်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်အဝကို သူ့ဟာကြီးနဲ့တေ့ ပြီးပွတ်ပေးပြန်တော့-
“ အို့ အကိုရယ် မိတင်အေးကို နှိပ်စက်နေတာလားဟင် ”
“ အေးရယ် သိပ်ချစ်လို့ပါ ချစ်တော့မယ်နော် ”
“ ချစ်တော့အကို မြန်မြန်သာချစ်ပါတော့ အင်း့ ဟင်း့ ”
“ ဗြိ ဖွတ် ”
“ အား့ နာတယ် အကို ဖြေးဖြေး ”
စောက်ဖုတ်အဝကို တိုးဝင်လာတဲ့ဒစ်ကြီးရဲ့ ဝေဒနာကိုတော့ ခံလိုက်ရပါသေးတယ်၊ အို နာချင် နာပါစေတော့ဒီလို ဝေဒနာမျိုး မခံစားရတာလဲ ကြာပြီလေ၊ ဒါပေမယ့် ခနလေးပါဘဲ ထုတ်လိုက် သွင်း လိုက်လုပ်နေတဲ့ လီးကြီးကြောင့်ခံလို့ကောင်းလာပါပြီ၊
“ အင်း အင်း အင်း ”
“ စွပ် ဖွတ် စွတ် ဖွတ် ”
“ ချစ်တယ် အေးရယ် အား လား ”
အကို့ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက တဖြေးဖြေး မှန်လာပါပြီ၊ ကျမနာမှာစိုးလို့လားတော့မသိဘူး၊ မှန်မှန် လေးဘဲ လိုးပေးနေတယ်။ ကျမကလဲခံစားမှုတွေ မြင့်လာလို့ အတင်းပြန်ဖက်တွယ်ပြီး-
“ လုပ့် လုပ်အကို အား ရွှီး ”
ကျမ ဘက်က တုန့် ပြန်မှုတွေပေးတော့ အကိုကမြန်မြန်လေးလိုးလာပါတယ်၊
“ စွပ့် ဖွတ် စွတ် ဖွတ့် ဖောက် ဖောက် ”
“ ကောင်းလားဟင် အေး ”
“ ကောင်းတယ် အကိုရယ် အေးအရမ်းခံစားရတာဘဲ ဟင်း ဟင်း ”
ခံလို့ သိပ်ကောင်းနေပြီ၊ အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးရင်းနဲ့ အတင်းဖက်ထားရတယ်။
“ ဖောက့် ဖောက့် ဖောက် ”
“ ဟင်း ဟင်း ကောင်းလိုက်တာအေးရယ် ”
ကျမက ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုထောင်ပြီး ကော့ပေးနေတယ်၊ အကိုကလဲ သူ့လီးကြီးကို အဆုံးဝင်အောင် အတင်းလိုးနေရင်းက နို့ကိုအားရပါးရစို့ပေးနေတော့-
“ အမလေး့ ဟင်း အင်း ကောင်းတယ်အကို ”
“ ဖောက့် ဖောက့် ဖောက် ”
ကျမတို့နှစ်ယောက်စလုံး ခံစားမှုတွေထိပ်ရောက်လာပြီး တုန်လာပါတယ်၊၊ ဒီလိုလေး မှန်မှန် ဆောင့်ပေးနေတာအချက် ၄- ၅ဝ လောက်မှာ အကိုဟာ ကျမနှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နေရင်းကနေ-
“ အား အေးရေ ပြီးတော့မယ်နော် ”
“ လုပ့် လုပ်လိုက်တော့ လုပ်လေ ” ”
“ ဖောက် ဖောက် ဖောက် ဖောက်
ကျမက ပေါင်ကိုအတတ်နိုင်ဆုံးဖြဲပေးလိုက်ပြီး အတင်းကို ဖက်တွယ်ထားပါတယ်။ အကိုကလဲ သူ့လီးကြီးအဖုတ်ထဲဝင်မတတ် အားကုန်ဆောင့်ချပေးနေရင်းက-
“ ဖောက့် ဖောက့် ဖောက် ”
“ အား လားလား့ အေး အေး ကော့ထား ပြီးပြီ ”
“ အင်း အကိုရယ် ကောင်းလိုက်တာ ဟူး ”
“ ဖောက် ဖောက် ဖောက့် ဖွတ် ”
ကျမ အဖုတ်လေးထဲကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ပြီး နောက်ထပ် ၄-၅ ချက်ဆောင့်ပေးကာ ငြိမ်ကြသွားပါတော့တယ်။ ကျမကတော့ ခံလို့ကောင်းလွန်းလို့ အတင်းဖက်ထားပြီး မှိန်းနေလိုက်တာပေါ့၊ အော်- ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာ အရသာ အ ရ သာ..။
“ မိတင်အေး မင်းကဘယ်ကကောင်နဲ့ ဇိမ်ကျနေတာလဲ ထစမ်း ”
ရုတ်တရက်ကြားလိုက်တဲ့ အသံကြောင့် ကျမလန့်သွားတယ်၊၊ ကြည့်လိုက်တော့ ကုတင်ဘေးမှာ အကိုမောင် ရပ်နေပြီး ကျမကို လက်ညှိုးငေါက်ငေါက်ထိုးကာ မေးနေတာတွေ့ရတယ်။
“ ဟုတ်တယ် မင်း ငါတို့နဲ့ဝေးတာ မကြာသေးဘူး ဖောက်ပြန်နေပြီ ထ ထ အခုရှင်းစမ်း ”
နောက်တဖက်ကကြားလို့ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုနိုင်ပန်းလှ၊ ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ သူတို့ကဘယ် လိုရောက်လာကြတာလဲ၊ ကျမစိတ်တွေညစ်သွားပြီ၊ ကြောက်ကြောက်နဲ့ အော်လိုက်မိတော့-
“ အို့ မဟုတ်ဘူး မိတင်အေးဖောက်ပြန်တာမဟုတ်ဘူး သွားကြ သွားကြ ”
“ အမ အမ ဘာဖြစ်တာလဲ တံခါးဖွင့်ပါဦး ”
“ ဒုန်း ဒုန်း့ ”
အခန်းအပြင်က ခေါ်သံတွေကြောင့် လန့်နိုးလာခဲ့တယ်၊၊ အော် ကျမ ညကအဖြစ်ကိုတွေးရင်း အိပ်ပျော်သွားမိတာကိုး တကိုယ်လုံးလဲ ချွေးတွေပြန်နေတယ်၊ မိချိုကိုတံခါးထဖွင့်ပေးပြီး အိပ်မက်မက် လို့အော်မိတာရှင်းပြလိုက်ရတယ်။
မိချိုခပ်လာတဲ့ ရေကို သောက်ပြီးအိပ်ယာပေါ် ပြန်လှဲနေလိုက်တော့မှ ရင်တွေကခုန်နေတာ သက် သာသွားတော့တယ်။ အကိုဗညားရယ် မိတင်အေး အကို့ကြောင့် ခံစားခဲ့ရတာတွေဟာ အိပ်မက်ထဲမှာတောင် အရမ်းရင် ခုန်နေရတာ အကို သိနိုင်ပါ့မလား။
မနက် ၄ နာရီထိုးဘဲ ရှိသေးပေမယ့် မိုးလင်းအထိ ပြန်အိပ်လို့ မရခဲ့တော့ပါဘူး အကိုရယ်၊ မိုးလင်းလို့ အလုပ်တွေလုပ်နေပေမယ့် ညကအိပ်မက်ကို သတိရနေတယ်၊ အကိုက ကျမကို နှုတ်ဆက်ပြီး မနက်စာစားကာ ဝပ်ရှော့ကိုထွက်သွားလေရဲ့၊ ၁ဝ နာရီလောက်ပြန်လာတယ်။ ကားက စက်တောင် နှိူးပြီးပြီ အခုကျင့်ထားခဲ့တယ်၊ ပြောတယ်။
ကျမမြို့ထဲသွားစရာရှိလို့ သူပါလိုက်ခဲ့တယ်။ ကိစ္စပြီးတော့ ကျမတို့နှစ်ယောက် ရွှေစာရံဘုရားပေါ်တက် ဘုရားဖူးပြီး ခနထိုင်ကြတယ်။
“ အကိုရယ် အေးက အဝေးမှာနေရတာ ပစ်မသွားပါနဲ့နော် ”
“ အကို့ကိုယုံပါ အဝေးမှာ ဆိုပေမယ့် ဦးလေး အလုပ်ကိစ္စတွေနဲ့ သထုံနဲ့ အပေါင်ကို ခနခန လာရတာ အဲဒီကြရင် အေးကို လာတွေ့မယ်နော် ”
“ အေးကတော့ မျှော်နေရတော့မှာပေါ့ ”
“ နောက်ပီး မော်လမြိုင်အိမ် ဖုန်းနံပါတ်လဲ အေးယူထားလိုက်၊ အေးဆီကိုလဲ အကိုခနခန ဖုန်း ဆက်တာပေါ့ ”
ဟုတ်ပါတယ်။ အကိုဟာ ကျမကိုတကယ်ချစ်တယ်။ အဲဒီနေ့ကသူပြန်သွားပြီး ကျမဆီကို ၂ ရက် ၃ ရက်တခါ ဖုန်းဆက်တယ်၊ သူ့ဦးလေးနဲ့အဒေါ်ကိုလဲ ကျမအကြောင်းခနခနပြောလို့ အဒေါ်ကတောင်-
“ ဗညား မင်းမလဲသထုံကပြန်လာကတဲက မိတင်အေး အကြောင်းသိပ်ပြောနေတယ်၊ ဘာလဲမင်းသဘောကျနေပြီလား လူပျိုဘဝက ကျွတ်ချင်ပြီထင်တယ် ”
လို့ ပြောတာကိုပြန်ပြောပြတော့ ကျမ သိပ်ဝမ်းသာရပါတယ်။ ၂ -လလောက်ကြာတော့ မနက် ၉- နာရီလောက် ကျမဆိုင်ထဲမှာ ဟင်းအိုးပြင်နေတုန်း မိချိုက-
“ အမအမ့ ဟိုအကိုကြီးလာနေတာ် ”
“ ဟဲ့ ဘယ်ကအကိုကြီးလဲ ”
ဆိုပြီးကြည့်လိုက်တော့ ဆိုင်ရှေ့မှ ာရဲသုံးယောက်နဲ့ သူ့ကိုကားပေါ်က ဆင်းလာတာတွေ့ရတယ်။ ရဲတွေနဲ့မို့ ကျမစိုးရိမ်သွားတော့ သူကပြုံးပြီး
“ အေးရေ့ အကို့ကား ချောလိုက်လာတာ ဘီးလင်း ဟိုဖက်က နောင်ရိုးကြံစိုက်ပျိုးရေး ရဲဘက်စခန်း ကိုသွားမှာ အခုအေးဆီကို
တမင်လှည့်ဝင်လာတာ ”
“ လာ အကိုလာ့ ဟိုဆရာတွေလဲ အထဲ ဝင်ကြပါဦး ထမင်းစားသွားကြနော် အားလုံး ကျတ်ပြီ ”
“ စားမှာပါဗျာ ကိုဗညားကတလမ်းလုံး ခင်ဗျားအကြောင်းဘဲပြောနေတာ စားရမယ် ”
အကိုက-
“ အကို မနက်စောစော နောင်ရိုးစခန်းက ပြန်ထွက်လာခဲ့မယ်၊ ဒီကို ဒီအချိန်လောက်ပဲ ရောက် မယ်၊ အဲဒါအေးမော်လမြိုင်ကိုလိုက်ခဲ့ဖို့ခေါ်မလို့ ”
“ အေးက မော်လမြိုင်လိုက်ခဲ့ရမယ် ”
“ ဟုတ်တယ်အေးရေ ဟိုမှာ အေးကို အရမ်းတွေ့ချင်နေကြတယ် ”
“ ဘယ်သူတွေလဲဟင် ”
“ မုဒုံကအေးအဒေါ်နဲ့ မော်လမြိုင်က အကို့ အဖေအမေပေါ့ ”
“ အကို့ အဖေအမေ့ ”
ကျမအံ့အားသင့်သွားတာပေါ့၊
“ ဟုတ်တယ်လေ ဦးလေးနဲ့အဒေါ်က အေးအကြောင်း ချီးမွမ်းထားပြီး အေးအဒေါ်နဲ့အကို့ အမေကလဲ အသိတွေဖြစ်နေတော့ မေမေက သူ့ချွေးမလောင်းကို သိပ်တွေ့ချင်နေတယ် ”
“ အကို တကယ်ပြောနေတာလား ဟင် ”
“ အေးရယ် ဒါ နောက်စရာမှမဟုတ်တာ မနက်ဖန်မနက်သာ အဆင်သင့်ပြင်ထားပေတော့”
ဒီစကားတွေကြားရတာ ကျမ သိပ်ကိုဝမ်းသာရတာပေါ့ ။ အကိုတို့ ထမင်းစားပြီးထွက်သွားကြတော့ တနေ့လုံးပျော်နေမိတယ်။ မနက်ဖန်မနက်ကို ရောက်ချင်နေပါပြီ၊ အော် အကို အကို ကျမကို တကယ်ချစ်ရှာတာကိုး၊ နောက်နေ့မနက် ဘီးလင်းကပြန်လာတဲ့ အကို့ကားနဲ့ ကျမလိုက်ခဲ့တယ်၊ ဆိုင်ကိုတော့ ကျမ အမလိုဖြစ်နေတဲ့ လက်ထောက်ဒေါ်သန်းကို လွှဲခဲ့ရတာပေါ့၊ အဖေါ်အဖြစ် အလုပ်သမားလင်မယားကို ခေါ်ခဲ့တယ်၊ မော်လမြိုင်ရောက်တော့ ဦးလေးမင်းမောင်သန်း အန်တီမိတင်နှင်းဦးတို့က အကို့အဖေ အမေဆီ ပို့ပေးတယ်။
အကို့အဖေအမေတွေဟာ အရမ်းဖေါ်ရွေကြတယ်၊ ကျမကိုလည်း သမီး သမီးနဲ့ ချစ်နေကြတော့ အကိုက တပြုံးပြုံးနဲ့ပေါ့၊ အဲဒီနေ့ အကို့အိမ်မှာ အိပ်ခဲ့ကြပြီးမနက်မှာ မုဒုံက အဒေါ်ဆီသွားကြတယ် နှစ်ဖက်လူကြီးတွေဟာ ကျမတို့ကို သဘောတူကြောင်း အသက်မငယ်ကြတော့လို့ မြန်မြန်ပဲ လက်ထပ်ကြဖို့ ပြောကြတယ်၊ ဒါနဲ့ ဝါမဝင်ခင် နောက် ၅ လအတွင်းမှာ လက်ထပ်ဖို့ စီစဉ်ကြတယ်။
ကျမဘဝဟာ အိပ်မက်တခုလိုပါပဲ၊ အကိုဟာ ကျမထင်သလိုဒရိုင်ဘာသာသာ အဆင့်မကဘဲ သားအရင်တစ်ယောက် နီးပါး အရေးပေးခံရတာတွေ့ရတော့ ပိုပြီးဝမ်းသာရတာပေါ့၊ နောက်ရက်မှာ ကျမတို့ကို အကိုက မုဒုံကန်တော်ကြီးနဲ့ ကျိုက်မရော အနှံ့လိုက်ပို့ပေးတယ်။ ၅-ရက်ကြာပြီဖြစ်လို့ အဖေါ်ပါလာတဲ့အလုပ်သမားလင်မယားကို သထုံပြန်လွှတ်လိုက်တယ်။
“ အေး ဘယ်သွားချင်သေးလဲ အကိုလိုက်ပို့ပေးမယ်လေ ”
“ ဒီမှာတော့စုံနေပါပြီ ကျိုက္ခမီနဲ့ စက်စဲကမ်းခြေ ကိုပဲသွားချင်တယ် ”
“ ဒါဆို မနက်ဖန်လိုက်ပို့ပေးမယ်”
ကျမနဲ့အကို နှစ်ယောက်ထဲ နောက်နေ့မနက်မှာ ကျိုက္ခမီရေလည်ဘုရား ကိုထွက်ခဲ့ကြတယ်၊ အေးအေးဆေးဆေး ဘုရားဖူးပြီး ညနေပိုင်းမှ စက်စဲကမ်းခြေကိုရောက်တယ်၊ ပင်လယ်ကမ်းခြေမှာ အကိုနဲ့ရေကူးကြတာ သိပ်ပျော်စရာကောင်းတာပဲရှင်၊ ညနေပိုင်းရောက်လာတော့-
“ အကိုရေ မိုးမချုပ်ခင် ပြန်ကြရအောင်နော် ”
“ မနက်မှပြန်ကြရအောင်အေးရယ် အေးနဲ့အကိုလက်မထပ်ခင် နောက်ထပ်ဒီလိုတွေ့ရဖို့ မလွယ်ဘူးလေ ”
အကိုက လူလည်ကြီး အကို့အကြံကို ကျမသိပါတယ်။ ဒီအခြေ ဒီအဆင့်ရောက်နေမှတော့ ကျမက လိုက်လျောပေးရတော့မှာပေါ့၊
“ အင်းလေ ဒါဆိုရင်လဲ အကို့သဘောပါ ”
ကျမနဲ့အကို ပင်လယ်ပင်ကြီးထဲ နေလုံးကြီးဝင်သွားတာကို စောင့်ကြည့်ရင်းနဲ့ ချစ်စကားတွေ ပြောမကုန်ခဲ့ကြပါဘူး၊ မိုးချုပ်မှ ငှားထားတဲ့ ဘန်ကလိုလေးဆီကို ပြန်လာပါတယ်။
ညစာစားပြီးတော့ ပင်လယ်ကမ်းခြေမှာ လမ်းလျောက်ကြပါသေးတယ်။ အခန်းပြန်ရောက်တာနဲ့ အကိုကကျမကိုနောက်ကနေသိုင်းဖက်လိုက်ပါတယ်။
“ အိုး အကို နေဦးလေ ”
“ မနေတော့ဘူးအေးရယ် ”
“ ရေချိုးလိုက်ဦးမယ် တနေ့လုံးဖုန်တွေနဲ့ ညစ်ပါတ်နေတယ်၊ ချွေးစော်မနံဘူးလား ”
“ မနံပါဘူး ကိုယ်က အေးကို သိပ်ချစ်တာကိုး ”
“ အေးကကော အကို့ကိုမချစ်လို့လား အကို့ကိုချစ်လို့ ဒီအထိလိုက်လာခဲ့ရတာပါ ”
“ အင်းပါ အင်းပါ့ ဒါဆိုလဲရေချိုးလိုက်ပေါ့ ”
ကျမရေချိုးပြီးတော့ အဝတ်အစားလဲနေတုန်း အကိုရေချိုးပါတယ်။၊ ဒီညတော့ အကို့အတွက် ဘရာဇီယာ မဝတ်တော့ဘူး၊ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ပြီး စောင့်နေခဲ့တာပေါ့၊ ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာတဲ့ အကိုဟာ ကျမဆီတန်းလာပြီးဖက်တော့ -
“ အကိုနော့် ရေစိုကြီးနဲ့ အေး စိုကုန်မယ် ”
“ အေးကလဲ ချစ်လို့ပါ ”
“ အကိုချစ်တာ အေးသိလို့ အခုလိုနေနေတာပဲ ခနလေးတောင် မအောင့်နိုင်တော့ဘူးလား ဒီမှာတညလုံးနေမှာ ဘယ်မှထွက်မပြေးပါဘူး ”
“ မအောင့်နိုင်တော့ဘူး အောင့်ခဲ့ရတာအေးတို့ဆီရောက်တဲ့ နောက်ညကတည်းကလေဒ
“ အိုး အကို ဘာတွေပြောနေတာလဲ ”
“ ဟုတ်တယ် အဲဒီညက အကိုတော်တော်နဲ့ အိပ်မရခဲ့ဘူး အေးက မောင်းထုတ်ရက်တယ် ”
“ မောင်းထုတ်တာမဟုတ်ပါဘူး အေးလဲ အကိုကိုသနားတာပဲ ဒါပေမယ့် အေးကမိန်းခလေးပါ ”
“ အင်းပါ အဲဒါကြောင့်လဲအေးကို ပိုပြီးတန်ဘိုးထားခဲ့ရတာပေါ့ ”
အကို့ကို ရေသုတ်ပေးရင်းနဲ့ ကျမကိုလှမ်းဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်ပါတယ်၊ ကျမက အလိုက်သင့်ပြန်ဖက်ထားပြီး အကို့ရဲ့ကျောပြင်ကိုပွတ်သတ်ပေးနေတယ်၊ အကို့လက်တွေကလည်း ကျမ ကျောကိုသိုင်းဖက်ပြီး အင်္ကျီအောက်က နေပွတ်ပေးတယ်၊ ပြီးတော့အင်္ကျီကိုလှန်တင်ကာချွတ်လိုက်တယ်။၊ ဝင်းဝါထွားကြိုင်းတဲ့နို့နှစ်လုံးဟာ မီးရောင်အောက်မှာ အရမ်းလှပနေသလိုပဲ .. အကိုက-
“ လှလိုက်တာအေးရာ အေးရဲ့ရင်တွေက သိပ်လှတာပဲ ”
“ အို့ အကိုကလဲ ဘာတွေပြောနေတာလဲ ”
အကိုက နို့တွေကိုသေသေချာချာ ကိုင်ကြည့်ရင်းနဲ့ ပြောနေတယ်၊ လက်ကလဲ မြတ်နိုးစွာနဲ့ ပွတ်ပေးနေပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လျာနဲ့သာသာလေး ငုံလျက်တယ်၊ နို့သီးခေါင်းနီနီလေးတွေဟာ အကိုလျာဖျားလေးအောက်မှာ တင်းမာလာတော့-
“ အား အကို ဟင်း ဟင်း့ ”
“ ပြတ် ပြတ့် ပြွတ် ”
တခါတလေ နို့အုံတခုလုံးကို ပါးစပ်ထဲအပြည်ငုံပြီး စို့လိုက်တဲ့အခါ-
“ အိုး အင်းဟင်း့ ချစ်တယ်အကို ဟင်း ”
ကျမရင်တွေ တလှပ်လှပ်ခုန်လာပါပြီ ကျမကိုလဲ ကုတင်ပေါ် လှဲချပေးလိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်းတွေစုပ်လိုက် နို့တွေပွတ်ပေးပြီးစို့လိုက်လုပ်နေတာ ကျမစိတ်တွေကြွလာပြီး သူ့ကို အတင်း ဖက်တွယ်ထားမိတယ်။
“ ပြတ် ပြတ့် ပွတ့် ”
“ မိတင်အေး ယားတယ်အကို အိုး့ ”
အကို့ရဲ့လက်က ထမိန်ကိုချွတ်လိုက်တော့-
“ မီးပိတ်လိုက်ပါလား အကို ”
“ မပိတ်ပါနဲ့အေးရာ ဒါမှအေးအလှတွေ မြင်ရမှာပေါ့ ”
“ ဟင့်အင်း့ အေးရှက်တယ် ”
“ မရှက်ပါနဲ့ အေးရယ်ဒီအခြေအနေရောက်မှတော့ပွင့်ပွင့် လင်းလင်းဘဲပေါ့ ”
အကိုက ပြောလဲပြောရင်း သူ့ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်လိုက်တဲ့အခါ လီးကြီးကဘွားကနဲ ပေါ်လာပါ တော့တယ်။ သူ့ဟာကြီးကသိပ်မကြီးပေမယ့် စွဲဆောင်မှုရှိပပါတယ်။ လက်ကလဲ အဖုတ်ပါတ်ပါတ်လည်နဲ့ ပေါင် ရင်းတွေကို ညင်ညင်သာသာလေး ပွတ်ပေးနေတော့ ပေါင်ကိုကားပေးလိုက်တယ်၊ အဲဒီမှာ စောက်စိ လးကပြူပြီးပေါ်လာပါတယ်၊ ပေါ်လာတဲ့စောက်စိလေးကို လက်ချောင်းလေးတွေက အထက်အောက် ကော ဘေးတိုက်ပါ ခပ်စပ်စပ်လေးပွတ်ချေပေးနေတာ ခံလို့ကောင်းတော့ အရည်တွေလဲ ပိုထွက် လာတယ်။
“ အင်း ဟင့် ဘာလုပ်နေတာလဲဟင့် ”
“ အေးကို ချစ်လို့ပါ ”
အကိုက ပြောရင်းနဲ့နှတ်ခမ်းကိုစု်တယ်၊ နို့တွေကိုလဲနယ်ပေးတယ်။ ကျမခံစားရတာသိပ်ကောင်း လာပါပြီ၊ စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ချောင်းထဲ့မွှေ့လိုက်တာ-
“ အိုး့ ဟင်း ဟင်း ကျွတ် ”
ကျမလက်ကလဲ အကို့လီးပေါ် ရောက်သွားပါတယ်၊ လီးထိပ်မှာ အရည်ကြည်တွေထွက်နေတယ်၊၊ ကျမလဲဒစ် ကနေကိုင်ပြီးညင်ညင်သာသာလေး ပွတ်ချေပေးမိတယ်၊
“ အင်း ဟင်းဟင်း ”
အကို့ဆီကညည်းသံထွက်လာတာနဲ့ ဆက်ပီးအထက်အောက်ပွတ်ပေးနေတော့-
“ ဟင်း့ အေးရယ် အင်း ဟင်း ”
အကိုကစောက်ဖုတ်ထဲမွှေ့ပေးနေတဲ့ လက်ကလဲ မြန်မြန်လေးအထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးလာတယ်။ ကျမက အောက်ကနေ ပိုပိုပြီးကော့ပေးလိုက်တယ်။
“ အကိုရယ် အေးသိပ်ချစ်တာဘဲနော် ”
“ ချစ်တယ်သိပ်ချစ်တယ်အေး ဟီး ရှီး ”
ကျမတို့ တယောက်ကိုတယောက် ပြုစုပွတ်သတ်ပေးနေတာ ၁ဝ-မိနစ်လောက်ကြာပါပြီ၊ တကိုယ်လုံးလဲ နတ်ဝင်သလိုတုန်နေကြတယ်။
“ အေး ရေ့ ”
“ ဟင့် အကို ”
“ ချစ်တော့မယ်နော် ”
“ အကို့သဘောပါ အကိုချစ်ဖို့ အေးလာခဲ့တာပဲ ”
အကိုဟာ စောက်ဖုတ်ထဲကလက်ကိုထုတ်လိုက်ပြီး ခြေရင်းဘက်မှာဒူးထောက်ထိုင်ကာ ပေါင်နှစ် ဖက်ကိုဖြဲလိုက်ပါတယ်။၊ ပြူကနဲပေါ်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်အဝကို သေသေချာချာငုံ့ကြည့်တော့-
“ အို့ အကို မကြည့်နဲ့ ရှက်တယ် ”
“ ရှက်မနေပါနဲ့ အေးရယ် အဖုတ်ကလေးက သိပ်ချစ်စရာကောင်းနေလို့ ကြည့်နေတာ”
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ရွတ်ကနဲ နေအောင် ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်၊ ပြီးမှ သူ့ရဲ့ဒစ်ကြီးကို အဝမှာတေ့ပြီး အပေါ်အောက် ဖြည်းဖြည်းချင်းပွတ်ပေးတယ်။
“ အင်း ဟင်း အားလားလား ”
ဒီလိုလုပ်ပေးတာဟာ ဘဂျ ာမှုတ်ပေးသလိုပဲ ခံလို့ကောင်းနေတော့ ကျမအောက်ကနေကော့ပေး နေမိတာပေါ့၊ အဲဒီတော့မှ လီးကိုတေ့ ပြီး နှစ်ချလိုက်တော့တယ်။
“ ဖွတ် ဗြိ့ ”
“ အမလေး အကို့ ”
ကျမနာလို့အော်လိုက်မိတယ်။ ဟုတ်ပါတယ်။ အရင်ကအတွေ့အကြုံ ရှိခဲ့တယ် ဆိုပေမယ့် ၃-၄ နှစ်လောက်ပြတ်နေခဲ့ပြီလေ၊
“ နာလား အေး ”
“ နဲနဲနာတယ် အကို ”
“ ခဏလေးသည်းခံနော် ”
အကိုက ဒစ်ကြီးဝင်နေရာက တဖြေးဖြေးနှဲ့သွင်းပေးတယ်။
“ စွိ့စွပ့် ”
“ အား့ ဖြည်းဖြည်း ”
“ကျွတ့် ကျွတ့် ”
ဒီလိုနဲ့ ၃ ပုံ ၁ ပုံလောက် ဝင်သွားပါပြီ၊ အကိုကစပြီး ဆောင့်ပေးနေပြီ၊ လိုးနေတာခံလို့ကောင်း လာပြီလေ၊ အထုတ်အသွင်းလုပ်တိုင်း စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ အကွင်းလိုက်ပြန်ပါသွားတော့ လီးကိုဆွဲစုပ်ထားသလို ဖြစ်နေတယ်။
“ ဖွတ် ဖွတ့် ဗြိ့ ”
“ အား ကောင်းလိုက်တာ အေးရာ ”
“ ဟင်း ဟင်း အင်း ”
ကျမလဲ အရှိန်ရလာလို့ ညည်းမိပါတယ်။
“ ဖွတ့် ဖွတ့် ဗြိ ”
“ အကို ဘာလုပ်နေတာလဲဟင့် ”
“ လိုးနေတာ လေ ”
“ ချစ်လို့လိုးတာလား အကိုရယ် ”
“ အင်းပေါ့ အေးကိုချစ်လို့ လိုးပေးနေတာလေ ”
“ ဖွတ် ဖွတ် ဗြိ့ ”
“ ဒါဆိုလဲ လိုးပါအကိုရယ် အင်း့ ဟင်း့ ”
“ ဖွတ် ဖွတ် ဗြိ ဗြိ့ ”
အကို့ရဲ့ လိုးချက်တွေဟာ မှန်မှန်လေးပါ၊ အဆုံးတော့ မသွင်းသေးဘူး၊
“ နာသေးလား အေး ”
“ မနာတော့ဘူး အ့အဟင်း လိုးပါ လိုးပါ ”
အကိုဟာ အရှိန်မြှင့်ပြီးလိုးပါတော့တယ်၊ လီးကိုလဲ ပိုပြီးဝင်အောင် သွင်းလိုက်တော့-
“ ဖွတ် ဖွတ့် ဗြိ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”
ကျမ အောက်ကနေ ခံလို့သိပ်ကောင်းနေပြီ၊ အဖုတ်ထဲမှာလဲ အရည်တွေပိုပြီးရွှဲလာတယ်။
“ရွှဲနေတာပဲအေးရယ် ကောင်းလိုက်တာ ”
“ အကို့အတွက်ပေါ့ အ အ့ အင်း ”
“ အမြဲတမ်းလားဟင် ”
“ အမြဲတမ်းပေါ့ အကိုရယ်လုပ့် လုပ် အား အ အ့ ”
ကျမပေါင်ကို ထပ်ပြီးဖြဲကာ တတ်နိုင်သလောက်ထောင်ပေးလိုက်တယ်၊၊ အကိုကသူ့လီးကိုအဆုံး သွင်းပြီးမြန်မြန်လိုးပါတော့တယ်။
“ ဖွတ် ဖွတ့် ဖောက် ဖောက် ”
“ အား့ လားလား အကိုရယ် ”
“ ချစ်တယ်အေးရာ ကောင်းလိုက်တာ အိုး့ ”
ကျမနို့တွေကို စို့နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်တယ်၊ အခုလိုလိုးရင်းနဲ့နှုတ်ခမ်းစုပ်ရတာ ပါးစပ်ထဲမှာ စေးထန်း ထန်းနဲ့ သွားရည်တွေပိုထွက်လာသလိုပဲ ခံစားကြည့်ကြပါရှင်၊
“ ဖွတ် ဖွတ် ဖောက် ဖောက် ”
“ အမလေးလေး့ အား လားလား ”
“ ဖွတ် ဖွတ့် ဖောက် ဖောက် ” ”
“ လိုး လို့ တအားသားလိုးလိုက်ပါ အေး ခံနိုင်လာပြီ ”
“ ဖွတ် ဖွတ့် ဖောက် ဖောက် ”
အကိုက တအားဆောင့်ပါတော့တယ်၊ ကျမက အတင်းပြန်ဖက်ထားပြီး အောက်ကနေကော့ပေး တော့-
“ အား ကောင်း ကောင်းတယ်အေးရယ် ရှီး့ ”
“ ဖွတ် ဖွတ် ဖောက် ဖောက် ”
“ အင်း ဟင်း အမလေး အကိုရယ် ”
အကိုဟာ ကျမရဲ့ပေါင်တွေကို ကိုင်ပြီး အတင်းထောင်ထားလိုက်ေတာ့ အဖုတ်လေးက ပိုမြောက် လာတယ်၊ အဲဒီလိုပုံစံမှာ အဆုံးဝင်သွားတာက ဆီးခုံချင်းတောင်ရိုက်မိနေပါပြီ၊
“ ဖွတ့်ဖွတ့် ဖောက့် ဖောက့် ”
ဂွေးဥကြီးတွေဟာ ကျမဖင်ဝကို လာလာရိုက်နေတာ ၁ဝ မိနစ်လောက်ရှိနေတော့-
“ အား လားလား ကောင်းလိုက်တာအကိုရာ အ့ အား ”
“ အေးရေ ပြီး့ ပြီးတော့မယ်အား အ့ ”
“ လိုးအကို လိုး့ အဆုံးသာလိုး အ အ့ အ ကိုရယ် ”
“ ဖွတ် ဖွတ့် ဖောက် ဖောက် ”
“ အား ရှီး အ့ အား အွန့် အွန့် ”
“ အမလေး အား အ့ကို့ ”
ကျမ အဖုတ်လေးထဲကို သုတ်ရည်တွေ အားကုန်ပန်းထည့်လိုက်ကာ ကျမတို့နှစ်ယောက်ဟာ အရှိန်အမြင့်ဆုံးအချိန်မှာ ပြီးသွားပြီ းငြိမ်သွားကြပါတော့တယ်၊ သိပ်ကိုကောင်းလိုက်တာ ပြောပြလို့ မရပါဘူး ခံစားကြည့်မှသိမှာပါ၊
တော်တော်လေးကြာအောင် ကျမအပေါ်မှာမှိန်းနေပြီးမှ လီးကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်၊ လီးတချောင်း လုံးနဲ့ အဖုတ်အဝမှာတော့ အရည်တွေရွဲနေတာပေါ့၊ အကိုကကျမအဖုတ်ကို အဝတ်နဲ့သေသေချာချာ သုတ်ပေးပြီးနမ်းပြန်တယ်၊
“ ရွှတ့် ”
“ ချစ်လိုက်ရတဲ့ အေးရယ် တသက်လုံးချစ်သွားမယ်နော် ”
“ ချစ်ပါအကို အကိုအတွက် အမြဲတမ်းပေါ့ ”
အကိုနဲ့ကျမဟာ ပြန်ပြီးဖက်ထားကြကာ ခဏအိပ်ပျော်သွားကြပါတော့တယ်။
အော့် နှလုံးသားအသစ်နဲ့ချစ်ရတဲ့အကိုရယ် မိတင်အေးကိုအမြဲတမ်း ချစ်သွားပါနော်၊
.....................................
နောက်ဆက်တွဲ
ကျမနဲ့အကို စက်စဲကပြန်ခဲ့ကြပြီး မော်လမြိုင်မို့အနှံ့ လည်ကြပါသေးတယ်။ကျိုက်ဝိုင်းဘုရား တောင်ပေါ်ဘုရားတွေမှာ အရမ်းသာယာပြီး အကိုနဲ့ စကားတွေပြောမကုန်ခဲ့ကြဘူး၊ ညနေစောင်းရင် မြိတ်တံတားကနေ ကမ်းနားလမ်း ဟိုးအဆုံးကိုမျှော်ကြည့်ရင်း လမ်းလျောက်ကြတယ်၊ အပြန်မှာ ဘုန်းကြီးစားသောက်ဆိုင်ထဲဝင် ညစာစားပြီးမှ အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတာကို အခုထိ မမေ့နိုင်သေးပါဘူး၊
သထုံပြန်ရောက်တော့ အကို့ကို သိပ်သတိရနေတယ်၊ အကိုကလဲ မကြာမကြာ ဖုန်းဆက်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ၃ လလောက်အကြာမှာ ကျမတို့မော်လမြိုင်မှာ လက်ထပ်ခဲ့ကြတယ်၊ဦးလေးမင်းမောင်သန်း၊အန်တီမိတင်နှင်းဦးတို့က ကျမတို့ကိုဆားကွင်း ၃ ဧကလက်ဖွဲ့တယ်။ သူတို့သမီးလေးလဲ အဖေါ်ရအောင် ဒိုင်းဝန်ကွင်းအိမ်မှာဘဲနေရလို့ သထုံကဆိုင်ကိုရောင်းပြီး မော်လမြိုင်ကိုပြောင်းလာခဲ့ရပါတယ်။
ကျမအဖြစ်တွေဟာ အိပ်မက်လိုပါဘဲ၊ အကိုကလဲကျမကိုသိပ်ချစ်တယ်၊ အခုတော့ ကျမဘဝ အရမ်းသာယာနေပါပြီ၊
အော်
ရှင်တို့ကိုပြောရဦးမယ်၊ သထုံကနေ မြိုင်ကလေးသွားကြရင် သထုံမြို့ထဲမှာ ထမင်းစားရင်စား၊မစားရင်တော့ လမ်းအကြုံဝင်စားဘို့ မိတင်အေးရဲ့မွန်မလေး ထမင်းဆိုင် မြသပိတ်တောင်ခြေမှာမရှိတော့ဘူးနော်။
ပြီးပါပြီ။
ယူနီကုဒ်နဲ့ စာပြန်စီပေးသူ - ရမ္မက်သွေး
၂၀၂၄ က စလို့ နောက်ပိုင်း AI တွေခေတ်စားလာတော့မှာမို့ ယူနီကုဒ်ကသာ အဆင်ပြေတော့မှာပါ။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
