Saturday, November 21, 2020

ချန်ထားရစ်မယ်ဆိုလည်း ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ အချစ်ရယ် (စ/ဆုံး)

ချန်ထားရစ်မယ်ဆိုလည်း ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ အချစ်ရယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်

အခန်း ( ၁ )

ရန်ကုန်မြို့ - မြောက်ဥက္ကလာ ရပ်ကွက်မှာနေထိုင်သော အကိုဖြစ်သူထံ သွန်းဆက်နဒီ ရောက်ရှိနေသည်။ အရပ် မနိမ့်မမြင့် ဆံပင်မှာ ခါးလယ်လောက်ထိ ဆံကျစ်အမြဲကျစ်လေ့ရှိသည်။ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အမိုက်စားနှင့် ပုရိသ အပေါင်း လည်ပြန်ငေးကြည့်ရသည့် အလှပိုင်ရှင်လေး - နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအပေါ်က မှဲ့လေးနဲ့ ရီလိုက်ရင် သွားတက်ကလေးက အရမ်းဆွဲဆောင်မှု့ရှိသည်။ မန္တလေးသူ ညိုချောလေးပေါ့ ။ ဦးစီးအရာရှိ နေရာအတွက် နေပြည်တော်တွင် လျှောက်ထားရာ နောက်ဆုံးအဆင့် လူတွေ့ လာဖြေရန်ရောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။ 

လူတွေ့ စာမေးပွဲဖြေပြီးသဖြင့် မန္တလေးသို့ ပြန်ရန် ကားလက်မှတ်ဝယ်ပြီး ခဏနားနေစဉ် အကိုဖြစ်သူ၏ မိန်းမ မသဇင် ကိုးကွယ်နေသော ဘိုးတော်တစ်ယောက် ရောက်လာသည်။ အကို၏ မိန်းမသည် နတ် - ဝိဇ္ဇာ - ဘိုးတော်များ ယုံကြည်ကိုးကွယ်နေသဖြင့် အိမ်သို့ ဗေဒင်ကိစ္စ - နတ်ကိစ္စ များနှင့် မကင်သူများ ဝင်ထွက်သွားလာနေသည်ကို တွေ့နေရသည်။ ဘိုးတော်မှာ ခေါင်းရင်းခန်းတွင် ထိုင်ပြီး မသဇင်ဖြင့် စကားပြောနေသည်။ သွန်းဆက်နဒီမှာ နက်ဖန်ပြန်ရန်အတွက် အဝတ်စားများကို ခြေရင်းဘက်အခန်း၌ မီးပူတိုက်နေသည်။ ဘိုးတော်က ခေါင်းရင်းခန်းအဝင်တွင် ခြေရင်းဘက်အခန်းရှေ့ဖြတ်ရသဖြင့် မီးပူတိုက်နေသော သွန်းဆက်နဒီအား မြင်သွားရာ

" ဇင်ဇင်  ဟိုကလေးမလေးက နင့်ညီမလား ကိုယ်လုံးက မိုက်တာ ဖင်ကြီးတွေက ကားပြီးအိစက်နာဟာ "

" ရှုးးး တိုးတိုးပြောပါရှင် အက်ဒါ ကျမယောင်္ကျားရဲ့ ညီမရှင့် အိမ်မှာ အရာရှိစာမေးပွဲဖြေဖို့ ခဏတည်းတာပါ နက်ဖန်ဆို ပြန်မှာ "

သွန်းဆက်နဒီမှာ မိမိအကြောင်းပါလာသဖြင့် ခေါင်းရင်းခန်းဖက်သို့ ကြည့်ရန် အပေါက်လိုက်ရှာရာ အပေါက်သေးသေးတခု တွေ့လိုက်ရသည်။ ချောင်းကြည့်လိုက်ရာ မသဇင်က ဘိုးတော်ပုဆိုးထဲ လက်သွင်းကာ ဂွင်းထုပေးနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

" အိုရ်   -

မန္တလေးမှ ချစ်သူ မောင့်ကို သတိရလိုက်သည်။ မောင်နှင့် ရုပ်ရှင်အတူကြည့်လျင် မောင်က နောက်ဆုံးတမ်း အမြဲတမ်းဝယ်သည်။ ရုပ်ရှင်စပြလို့ မီးမိတ်သည်နှင့် မောင်က နို့စို့ ပြီး စောက်ပတ်လေးအား နိုက်ပေးတတ်သည်။ သူမပြီးတဲ့အခါ ပုဆိုးကို ချက်ပေါ်ထိလှန်ပေးပြီး မောင်က သူ့လီးအားဂွင်းတိုက်ခိုင်းလေ့ရှိသည်။ တွေးနေစဉ်မှာ မသဇင်မှာ ဘိုးတော်လီးအား အပြင်မထုတ်သေးပဲ ပုဆိုးပေါ်မှ နမ်းရင်း လီးထိပ်နေရာလေးအား သွားလေးဖြင့် ကိုက်ကိုက် စွနေသည်။ ထို့နောက် သွန်းစက်နဒီအခန်းဘက် လှည့်ကာ

" ညမလေးရေ သွန်းဆက် ဗိုက်ဆာရင် လမ်းထိပ်က မုန့်ဟင်းခါးသွားသောက်နော် "

သွန်းဆက်နဒီက ပါးသည်  အိပ်ချင်မူးတူးအသံလေးဖြင့်

"သမီးပင်ပန်းလို့ ခဏအိပ်မှာ အမရေ မစားတော့ပါဘူး "

အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ကာ ဟောက်သံလေးများ ဟောက်ပြလိုက်သည်။ ခဏအကြာမှာ ခုန အပေါက်လေးထဲပြန်ချောင်းရာ မသဇင်သည် ဘိုးတော်ပုဆိုးအောက်နားစလေးအား ပေါင်ရင်းထိဆွဲက လီးထိပ်ပေါ်ရုံလေး ဒစ်ကြီးအားထုတ်ကာ လျျှာလေးဖြင့် ထိုးပတ်စုပ်နေတော့သည်။ ဘိုးတော်က မသဇင်ခေါင်းလေးအား ဖွဖွလေးပွတ်နေရင်း ဇိမ်ခံနေလိုက်သည်။ 

ထို့နောက် မသဇင်က လီးထိပ်လေးအား တပြွတ်ပြွတ်နှင့် အားရပါးရ စုပ်ပေးလိုက်ရာ လရည်ထွက်ခါနီး လီးထိပ်တည့်တည့်၌ ပါစပ်လေးဟပေးထားသည်။ ဘိုးတော်က ပုဆိုးအား ခါးထိဆွဲတင်ပြီး ဂွင်းထုနေရာ  ခဏအကြာတွင် မသဇင်ပါးစပ်လေးထဲ လရည်ဖြူဖြူများ ဗျစ်ကနဲ့ဗျစ်ကနဲ့ တိုးဝင်သွားတော့သည်။သွန်းဆက်နဒီလည်း စောက်ဖုတ်လေးမှာ အရည်လေးများရွှဲသွားရသည်။

နောက်ရက် မနက်တွင် ရန်ကုန်ကားကြီးကွင်းမှ ရန်ကုန် - မန္တလေးအမြန်လမ်းမကြီးအတိုင်း အိတ်စပတ်ကားကြီးပေါ်တွင် သွန်းဆက်နဒီတစ်ယောက် လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ ညပိုင်းတွင် မန္တလေး ကားကြီးကွင်း ကျွဲဆည်ကန်သို့အရောက် အိမ်သို့လာကြိုပေးရန်ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ နာရီဝက်အကြာတွင် CZI ဆိုင်ကယ်လေးဖြင့် သားငယ်ရောက်လာသည်။

" သွန်း ရေ နင်တို့အိမ်က မအားလို့ ငါလာကြိုတာ တက် သွားဆို့ "

" အံမယ် ဒီလိုဆိုတော့ ငါ့တပြည့်က လိမ္မာသားပဲ "

သွန်းဆက်နဒီ မှာ ငယ်သူငယ်ချင်းလည်းဖြစ် ခြံချင်းကပ်ရက်နေသော သားငယ်အား လှမ်းစလိုက်သည်။

"ဒေါ်ရွှေသွန်း မြန်မြန်တက် ပေးအထုတ်တွေ ဆိုင်ကယ်ရှေ့ညှပ်လိုက်မယ် ငါဘောလုံးပွဲကြည့်မလို့ ဒီကနေ့ မန်ယူပွဲလာမှာဟ  မြန်မြန်လုပ် သွားမယ် "

ကျနော့်နာမည် ဘုန်းပြည့်စုံ - အရပ်က ၅ ပေ ၈ လက်မ ပါ - ကျောင်းပြီးသွားသဖြင့် ကွန်ပျူတာသင်တန်းတက်ကာ သူငယ်ချင်းများနှင့် ရှယ်ယာ ဖုန်းအရောင်းဆိုင်လေးဖွင့်ထားပါတယ်။ အသားဖြူဖြူ ဆံပင်တိုတိုနဲ့ ရုပ်ရည်ကတာ့ တအားချောတဲ့ဘက်မပါပေမယ့် ကြည့်ကောင်းပါတယ်။ မနေ့ညက ချစ်သူ လေးုပန်ရောက်သဖြင့် ဒီနေ့တွေ့ရန် ကုသိုလ်တော် ဘုရားရှေ့က အအေးနှင့်မုန့်မျိုးစုံတွဲရောင်းသော ဆိုင်လေးတွင် ချိန်းလိုက်တယ်ဗျာ။

" ဟဲလို "

ချစ်သူဖုန်းထဲမှ သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်အသံမို့ ကျနော် နာကျင်စိတ်ပျက်မိတယ်။ မနက်အစောကြီးဗျာ ဖုန်းက ချစ်သူအိပ်ခန်းထဲ ရှိနေတဲ့ချိန် စဉ်းစားကြည့်ဗျာ။

" သွန်းဆက်နဒီ ဖုန်းမဟုတ်လား ခမျ "

အသံ  ခဏတော့ တိတ်သွားသည်။ ကျနော်ဘယ်သူဆိုတာ သိပုံရနေသည်။ ခဏကြာမှ

" အော် -  ကိုဘုန်းပြည့်စုံ ထင်တယ် - ခဏကိုင်ထားနော် အကို "

ဖုန်းရွေ့သွားသံကြားနေရသည်။ ရေသံများလည် ကြားနေရသည်။

" ကိုဘုန်းပြည့်စုံ ရေ သွန်းဆက်က မအားသေးဘူးတဲ့ဗျ သူရေချိုးနေလို့ နာရီဝက်နေမှာ ပြန်ဆက်ပါတဲ့ "

" ဟုတ် ဟုတ်   ကျေးဇူးပါဗျာ "

တဖက်က စကားသံ ကျနော်မစောင့်ပဲ ဖုန်းကို ပိတ်ပစ်လိုက်သည်။

" ဟူးးးး "

" သွန်းဆက်က မအားသေးဘူးတဲ့ သူရေချိုးနေလို့ "

" သွန်းဆက်က မအားသေးဘူးတဲ့ သူရေချိုးနေလို့ "

ကျနော့်စိတ်ထဲ ဒါပဲ ခဏခဏကြားနေမိတာ  ကျနော်နာကျင်မိတယ်ဗျာ။ ချစ်သူရေချိုးတဲ့အခန်းထိ ပက်သက်မှု့က ဘယ်အခြေနေလည်း  ဘာတွေလည်း ဟူးးးး းးးးး စိတ်တွေရှုတ်ထွေးခဲ့ရပါပြီ။ သူငယ်ချင်းတွေက ပြောပါတယ်ဗျာ ခဏခဏ မင်းဆော်က ကိတ်တက်လာပြီ ဆွဲစားထားတဲ့။

ကိုယ်က ဂီယာပဲထိုးထားရင် သူများကတက်မောင်းသွားမယ်တဲ့ဗျာ။ ဒါပေမယ့် ချစ်သူနဲ့လက်မထပ်သေးပဲ အဆုံးစွန်ထိမသွားဖို့ ကျနော်အမြဲတမ်းထိန်းနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ကျနော် သူ့နို့လေးတွေ စို့တယ် သူ့အဖုတ်လေးကို လက်ခလယ်လေးနဲ့လိုးပေးတယ်။ ချစ်သူကလည်း ကျနော့်ကို ဂွင်းထုပေးပါတယ် စုပ်တော့မစုပ်ခိုင်းရက်ဘူးဗျာ - ကျနော်လည်း သူ့အဖုတ်ကိုယက်ရမှာ နဲနဲတွန့်နေမိပါတယ်။

ထိုစဉ် ကျနော့်ဖုန်းက ရိန်းတုံးသံလေး ထွက်ပေါ်လာသည်။..... " မင်းလေး အကြောင်းပဲတွေး အဝေးက ဆုတောင်းစဲလေ လွမ်းနေဆဲမို့ လွန်ပါစေ အလွမ်းညတွေ " ....ကျနော်ကြိုက်တဲ့ သီချင်းလေးပေါ့ ဖြတ်ထဲ့ထားတာ။

" ဟဲလို မောင်လား - စောန သွန်းရေချိုးနေလို့ သားငယ်ရောက်နေတာနဲ့ သားငယ်ကိုပြောခိုင်းလိုက်တာ ပြောလေ မောင် "

သွန်းနဲ့သားငယ်တို့က ခြံခြင်းကပ် ငယ်သူငယ်ချင်းတွေမို့ ကျနော် နားလည်ပေးလို့ရပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သားငယ်ရဲ့ဆက်ဆံပုံတွေ ကျနော်မကြိုက်။ သွန်းမျက်နှာနဲ့မို့ သည်းခံပေးနေရတာပါ။တခါတခါ ကျနော်ရှေ့မှာတောင် သွန်းကို လိုတာထက်ပိုပြီး ဂရုစိုက်ပြနေတတ်တာ။ သွန်းဘက်ကလည်း ထိုအခါမျိုးတွင် မျက်နာလေးပြုံးရွှင်နေကာ သွားထပ်လေးတွေက ကျနော့်အတွက် အဲဒီအချိန်ဆို လှောင်ပြောင်နေသလိုပဲလေ။

" ဟောတော်  မောင်ရေ ပြောလေ ဘာမှ ပြန်မပြောဘူးလား ဘာလဲ ဂျေ ဝင်ပြန်ပြီလား ဟွန့်နော် "

" မဟုတ်ပါဘူး သွန်းရ ကုသိုလ်တော်မြောက်ဖက်မုဒ် တွေနေကြ အအေးဆိုင်လေးက မောင် စောင့်နေမယ် - မတွေ့ရတဲ့ရက်တွေအတွက် အကြွေးတောင်းရမယ်လေ "

" အင်းပါ မောင်ရဲ့ - သွန်း ဘယ်ချိန်လာရမလည်း "

" ခုကစလို့ နောက် ၁နာရီပေါ့ "

"Oki လေ မောင် - သွန်း - ဆက်ဆက် သေချာပေါက် အမှန်အကန် လေးလေးစားစား လာတွေ့ပါ့မယ် - အူမွှ  မောင်ရေ "

ချစ်သူ၏ ပလီပလာစကားလေးများက ခုန ရှုပ်နေတဲ့စိတ်တွေ အနည်းငယ်တော့ သက်သာစေပါတယ်။

ကျနော်တို့တွေ့နေကြ အအေးဆိုင်လေးမှာ ကျနော်ရောက်နေတာ ၄၅မိနစ်တိတိရှိပြီ နောက် ၁၅မိနစ်ဆို ကျနော်ပြန်တော့မှာပါ။ကျနော် အမြဲတမ်းနာကျင်ရတယ်ဗျာ သောက်မလို့ ကိုင်ထားတဲ့ အအေးခွက်လေးတောင် လွတ်ကြတော့မလို့။ ထုံးစံ အတိုင်း ကျနော်ပြန်ရတော့မယ် တညလုံးနာကျင်နေရပြီး နောက်ရက်ကျ ချစ်သူရဲ့ တီတီတာတာ စကားလေးတွေကြားမှာ ပုံမှန်အတိုင်းပြန်ဖြစ်သွားဦးမှာပါ။ ကျနော် နာရီပြန်ကြည့်လိုက်တယ် ၂ မိနစ်ပဲလိုတော့တာ

" ဟူးးးးး "

ရည်းစားသက်တမ်း ၂ နှစ်ကျော်အတွင်း ချိန်းလိုက်တိုင် အမြဲနောက်ကြနေတာ ဘာလို့လဲ။ ကျနော်တစ်ယောက်ထဲအထီးကျန်နေမှာကို မတွေးမိတတ်တဲ့ ချစ်သူအပေါ် ဘာတွေက မှားယွန်းစေခဲ့တာလဲ။ချစ်သူ၏ ငယ်သူငယ်ချင်းလေး သားငယ် အလိုကျ  ဖြည့်စည်းပေးရင်း ကျနော်က ဒုတိယနေရာများလား။ တကယ်ချစ်ကြသူတိုင်း ကိုယ့်ချစ်သူက နံပတ် ၁ ပဲလေ။

ကျနော် ပိုက်ဆံရှင်းမယ့်အလုပ် ဗြုံးဆို ကျနော့်နဖူးလေးပေါ် နှုတ်ခမ်းအိအိလေး ကျရောက်လာတယ်။

" အကြီးကြီး တောင်းပန်တယ် မောင်ရယ် - သားငယ်က မြည်းရှည်စားချင်တယ်ဆိုပြီး ဂျီကျနေလို့ သွန်းက လိုက်ကျွေးနေရတာ "

ကျနော်ချိန်းတိုင်း ၉၀% လောက်က သားငယ်အတွက် အကြောင်းပြချက်မျိုးစုံနဲ့ အမြဲနောက်ကျတတ်တဲ့ချစ်သူ။ မောင်ကလေ ဆိုပြီး ကျနော့်နာမ်စားတခါပဲသုံးပြီး ပြောသမျှအဖြစ်ပျက်များရဲ့ ၉၀% က သားငယ်ဆိုတာ မပါရင်မပြီးတတ်တဲ့ ကျနော့်ချစ်သူ။

"ဟူးးး းးးး "

ကျနော်နဲ့သားငယ်  ချစ်သူနဲ့သူငယ်ချင်း အချိုးချလို့ ရာခိုင်နုုန်းချင်း တူနေရင်တောင် ကျနော်က ဒုတိယ နေရာပဲထင်တယ်။ ကျနော့်မျက်ဝန်းထဲက ဝမ်းနည်းတွေဝေမှု့ နာကျင်ခံစားမှု့တို့ကို ချစ်သူ တွေ့သွားတယ် ထင်ပါရဲ့။ ကျနော့်လက်မောင်းလေးကို ကိုင်ရင်း

" မောင်ရယ် စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့ နောက်တခါဆို သွန်း ဆင်ချင်ပါ့မယ် နော်မောင် - နော်လို့မောင်ရယ် "

ကျနော့် ပါးလေးတဖက်ပေါ် ဒုတိယအကြိမ် အနမ်းလေးတခု ကျရောက်လာပြန်တယ်။ ကျနော့်ကို တကယ်ချစ်ရဲ့လားလို့ မေးချင်မိတယ် ဒါပေမယ့် မမေးရက်ဘူးဗျာ။ သားငယ်နဲ့ပတ်သတ်ရင် ကျနော်က ဒုတိယလူလား -  အချစ်ကြီးတဲ့ကျနော့်အတွက့် ချစ်သူအနမ်းတချက်က အပစ်မမြင်တော့ပဲ တခါပြောရုံနဲ့ ကျေနပ်ခွင့်လွတ်တတ်တဲ့ ကျနော့်စိတ်ကိုပဲ အပစ်တင်ရမလားးးး ။

အနမ်းနဲ့အမျက်ဖြေဆေးပေးလိုက်လို့လားမသိ ချစ်သူကိုမော့ကြည့်ပြီး ကျနော်အားတင်းပြုံးပြလိုက်တယ်။ဒီနေ့အတွက် သေချာတာတခုကတော့ ကျနော့်ချစ်သူအနမ်းက နာကျင်ခါးသီးစေခဲ့ပါတယ်။ကျနော် စွန့်စားလိုက်ပြီဗျာ ချစ်သူအတွက် အအေးမှာရင်း ကိုယ်တိုင်ထယူလိုက်တယ်။နောက်ကျောပေးထားတဲ့ဇချစ်သူမမြင်အောင် သူငယ်ချင်းတွေပေးထားသော အနံ့ အရသာကင်းမဲ့သော ကာမစိတ်ကြွဆေး အစက် ၅ စက်လောက် မသိမသာ ခတ်ချလိုက်တာ ဆေးပုလင်းလေးက ကျနော့်ပိုက်ဆံအိတ်အတွင်း မူလနေရာသို့ ပြန်ရောက်နေလေရဲ့။ 

ချစ်သူက ကျနော်ကိုယ်တိုင်ယူပေးတဲ့အအေးခွက်မို့  ခပ်မြန်မြန်လေး အကုန်သောက်ပစ်နေသည်။ နာရီဝက်နေလျင် ဆေးစွမ်းပြတော့မည်မို့ မန္တလေးတောင်အရှေ့ဘက် ဘုန်းတော်တိုးရပ်ကွက်မှ သူငယ်ချင်းခြံသို့ ခေါ်သွားရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်မိသည်။ အတွေးမဆုံးခင် ကျနော့်ဖုန်းဝင်လာသည်။ ထိုဖုန်းသံက ကျနော်တို့နှစ်ဦးအား ရက်ရက်စက်စက် ခွဲပစ်မည့်ဖုန်းသံမှန်း နောင်တချိန်မှ သိခွင့်ရခဲ့သည်။

" ဟဲလို သား ကိုပြည့်လား အိမ်အမြန်ပြန်လာခဲ့ သားအဖေမူးလဲလို့ ဆေးရုံကြီးအမြန်ပို့ရမယ် "

" ဟုတ် ဟုတ် အမေ - သား အမြန်လာခဲ့ပါ့မယ် "

ကျနော့် အစီအစဉ်တွေပျက်ပီဗျာ သွန်းကိုလည်း ဆေးကတိုက်ထားမိပြီ။

" ကဲ  - သွန်းအရင် လိုက်ပို့မယ် ပြီးမှ အိမ်ပြန်တော့မယ် "

သွန်းဆိုင်ကယ်လေးနောက်မှ ကျနော်ကပ်မောင်းနေရင် သွန်းတို့ရက်ကွက်ထိပ်ရောက်မှ နှုတ်ဆက်ကာ အိမ်သို့ အမြန်ပြန်ခဲ့တော့သည်။

သွန်းဆက်နဒီမှာ အိမ်နားသို့အရောက် ဆိုင်ကယ်ချိန်းကျသွားကာ ဆိုင်ကယ်လှဲမလိုဖြစ်သွားသည်။ အပြင်ထွက်မလို့ဟန်ပြင်နေတုန်း သွန်းတစ်ယောက်ဆိုင်ကယ် တွန်းလာသဖြင့် သားငယ်မှာ ဟိတ်ရောင် သွန်း ဘာဖြစ်လာတာလဲ ပေးပေးဆိုင်ကယ် ငါတွန်းခဲ့မယ်။ သွန်းဆက်နဒီတို့ ခြံထဲထိ တွန်းဝင်လာခဲ့ကြသည်။ ထိုအချိန် သွန်းမှာ ရီချင်သလို ငိုချင်သလိုလို စိတ်က ဂနာမငြိမ်ဖြစ်လာတော့သည်။ သားငယ်စကားတွေမကြားတချက် ကြားတချက်ဖြင့် ရီပြနေတော့သည်။သားငယ်မှာ ခြံဝင်းအတွင်း အိမ်အပေါက်ဝထိ တွန်းလာခဲ့သည်။ ဆိုင်ကယ်အား ဒေါက်ထောက်၍ ချိန်းဖုံးဖြုတ်ကြည့်ရာ ဆိုင်ကယ်ချိန်းကျနေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ 

သွန်း ငါ့ကို တူတို့ ပလာယာတို့ ခံထုဖို့ တခုခုယူခဲ့ ချိန်းကရှည်နေတာ ဖြတ်ရမယ်ဟ။ သွန်းဆက်နဒီလည်း အိမ်ထဲဝင်ကာ သားငယ်ပြောသော ပစ္စည်းများဝင်ယူကာ ပြန်ထွက်လာသည်။ ဆိုင်ကယ် နောက်ဘီးနားတွင် သားငယ်က ဒူးတဖက်ချကာ ထိုင်ရင်းချိန်းဖုံးအောက်ချမ်းကို ထပ်ဖြုတ်နေသည်။ သွန်းက မျက်နှာချင်းဆိုင်ဘက်မှ ဆိုင်ကယ်အားထိန်းကိုင်ပေးကာ ဂွများ ပလာယာများ  သားငယ်တောင်းသမျ ဆိုင်ကယ်နောက်ဘီးကြားမှ ပေးနေသည်။သားငယ်မှာ ချိန်းဖုံးဖြုတ်ရင်း ပုဆိုးမှာ အောက်စလွတ်နေတော့သည်။သွန်း တစ်ယောက် အမှတ်မထင် ချစ်သူငယ်ချင်းလေးရဲ့ လီးအား မြင်လိုက်ရသည်။

ဘုန်းပြည့်စုံ တိုက်လိုက်သော ကာမစိတ်ကြွဆေးကလည်း အာနိသင်ပြလာတော့သည်။ သားငယ်လီးမှာ မောင့်လီးလို ဒစ်မပြုတ်ပေ အရေပြားရှည်သောကြောင့် လီးမှာ ဒစ်ကိုမမြင်ရပဲ ထိပ်တွင် ရဲရဲစုစုလေးဖြစ်နေသည်။

မောင့်လိုမတောင်သေးလို့များလားးး"  အင့်   ဟင့်   အာကွာ ဘာတွေ တွေးမိနေပါလိမ့် "

မျက်စိအကြည့်လွဲလိုက်သည်။ သို့သော် စောက်ပတ်လေးဆီက ဆစ်ကနဲ့ဆစ်ကနဲ့ယားတက်လာသည်။ သားငယ်ပုဆိုးကြားသို့ မျက်စိက ပြန်ရောက်သွားပြန်သည်။ဒီတခါ သွန်းတစ်ယောက် အံသြသွားရပါတယ်ရှင် သားငယ်က အသားဖြူလို့လားမသိ  လီးက ပန်းရောင်သန်းနေကာ ဆီးခုံးက အမွှေးလေးများ မမြင်ရချေ ရိတ်ထားပုံရသည်။ သားငယ်က ချိန်းဖုံးမှဖြုတ်ရင်း ပေါင်ဖြဲလိုက်ရာ သွန်းဆက်နဒီအား လီးကို အရင်းထိမြင်နိုင်အောင် ဖြဲပြသလိုဖြစ်သွားသည်။

လီးက မတောင်သေးတာတောင် မောင့်လီးလောက်ရှိနေသည်။ အတုတ်ကလည်း မောင့်ထက်ပိုတုတ်နေသည်။ ဒစ်မပွင့်ပဲ ပန်းနုရောင်လီးကြီးက သွန်းဆက်နဒီအား ဖိတ်ခေါ်နေသယောင်ပေါ့ရှင်။ သားငယ်လီးကြီးအား အုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးချင်တဲ့စိတ်တွေ တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်နေသည်။ စောက်ဖုတ်လေးထဲမှာ အရည်ကြည်လေးများက အိုင်ထွက်လာတော့သည်။

....................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

တွေးရင်းနဲ့ ကျမရှက်မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မမြင်နိုင်တဲ့တွန်းအားတခုက ဆေ့ဆော်ပေးနေသလို - မောင့်ကို လုပ်ပေးသလိုမျိုး သားငယ်ကို လုပ်ပေးချင်တဲ့စိတ်တွေ တရိပ်ရိပ်တက်လာနေတာ။

သားငယ်မှာ " သွန်း ရပြီဟ ပစ္စည်းတွေသိမ်းတော့ နင် ဘာဖြစ်နေတာလဲ " မိမိမျက်လုံးအားကြည့် သူ့ပုဆိုးလေးဖိကာ ပေါင်လေးပြန်စိသွားသည်။

"အိုရ် - ကျမသူ့လီးကို ကြည့်နေတာသူရိပ်မိသွားတာ "

သားငယ်ရိပ်မိသွာတာ သေစမ်းသေစမ်း ရုတ်တရက် မျက်နှာလေးအမ်းလာကာ ရှက်သွေးပိုခဲ့ရပြန်ပေါ့။ ကျမ ရင်တွေဖိုလာတယ် ချက်ချင်းဆိုသလို ဝဲဘက်နှလုံးက အထက်အောက်ရိုက်ကာ တဂတ်ဂတ်နဲ့ ရင်တွေတုန်လာပြီး အောက်က အဖုတ်လေးက တဖျင်းဖျင်းနဲ့ယားတက်လာတာ။ဆိုင်ကယ်ဘေးက ပစ္စည်းတွေသိမ်းပြီးအိမ်ထဲပြေးဝင်ခဲ့တော့သည်။

ကျမ အိပ်ခန်းတံခါးလေးဖွင့် ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှန်လှဲပစ်လိုက်တယ်။မောင့်ဆီ ဖုန်းဆက်မယ်အလုပ် မောင့်ဖေဖေ မူးလဲပြီးဆေးရုံပို့ရသဖြင့်် sexချက်ရန်လည်း အဆင်မပြေပြန်ပေ။ထမိန်ကို ဗိုက်ပေါ်ထိဆွဲတင်လိုက်ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီလေးပေါ်က အစိလေးအား ပွတ်ချေနေမိသည်။

" အားးး းးး ဟင့်   အ   အ "

ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး ဖိန်းတိန်းရှိန်းတိန်းဖြစ်နေစဉ် အခန်းဝမှ သားငယ်ဝင်လာတော့သည်။ ကုတင်ပေါ်တွင် ပေါင်လေးကားပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီအနီးရောင်လေးနှင့် အဖုတ်လေးအား ဖိပွတ်နေသော သွန်းအားကြည့်ကာ တံခါးလော့ချပစ်လိုက်သည်။

" ငါ ဆိုင်ကယ်သော့ လာပေးတာဟ သွန်းရ နင်အိမ်က လူတွေမတွေ့လို့ နင့်အခန်းထဲထိ လိုက်ပေးတာပါ "

" အာကွာ  -  ကျွတ်   သေသာသေလိုက်ချင်ပါတယ် သူငယ်ချင်းလေးရှေ့ မိမိမှာ အဖုတ်အားနိုက်မိလျက်သားးး   ဟင့် "

ရုတ်တရက် ဆိုသလို သားငယ်က ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲထိုင်လိုက်သည်။

ဟူးးးး   အားးးး းးးး အဖုတ်လေးမှ တဆစ်ဆစ် ယားနေပြန်ရာ ဒီဝေဒနာဆိုးမှ အမြန်လွတ်မြှောက်ချင်လှပါပြီ ဟူးးးး

အဖုတ်လေးအားပွတ်နေသောလက်ကို သားငယ် ပေါင်ကြားဆီ ပြောင်းလိုက်မိသည်။

" ဟင့်   -  ကျွတ် "

သားငယ်၏လီးအား ဆုက်ကိုင်မိရင်း ရင်ခုန်သံတွေ တဒိုင်းဒိုင်း မြန်လာမိသည်။

" ခွင့်လွတ်ပါ မောင် - သွန်းလေ -  သွန်း ဝေဒနာဆိုးမှ လွတ်မြှောက်ဖို့ မောင်မဟုတ်တဲ့ တခြားယောင်္ကျားတစ်ယောက် လီးကို ကိုင်ထားမိနေပြီ အင်းးးး "

ထို့နောက် သားငယ်၏ လီးအားပွတ်သပ်နေရင်း မျက်လုံးချင်းဆိုက်ကြည့်မိကြပြန်သည်။ ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကလည်း သူမလက်ထဲ တဖြည်းဖြည်း ထွားလာကာ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သွေးတိုးနေသလို။ မျက်လုံးချင်းစိုက်ကြည့်ရာမှ သူမအောက်ပိုင်းကို မျက်စပစ်ပြရာ သားငယ်က သူမအောက်ခံဘောင်းဘီလေးအား ပေါင်လယ်ထိ ချွတ်ချလိုက်သည်။

ပေါင်တံဖြူဖြူတွေကြား ဖေါင်းးကားနေတဲ့ အဖုတ်လေးအားကြည့်ရင်း သားငယ်မှာ အစိလေးအား ညှစ်ချလိုက်သည်။

" အားးး    အမေ့   အင့်  အိ့ "

သွန်းတစ်ယောက် ရုတ်တရက် စောက်စိလေးအား မပြောမဆို ညှစ်ခံရသဖြင့်  ညည်းသံလေးပေးရင်း ပေါင်နှစ်ချောင်းလုံး ဇက်ကနဲ့ တုန်သွားရသည်။သားငယ်က တရဇပ် တိုက်စစ်ဖွင့်လိုက်ပြန်သည်။ သွန်းဆက်နဒီ အဖုတ်လေးဆီ အာရုံရောက်နေချိန် ဗိုက်သားပေါ်မှ အင်္ကျီလေးအား လည်ပင်းနားထိ ဆွဲတင်လိုက်ပြန်သည်။ ဘရာစီယာလေးအား ဆွဲချပစ်သည်။

အိုးးးး  းးးးး နို့အုံလေးက တင်းနေလျက် နို့သီးခေါင်းလေးက ရဲပြီးကော့တက်နေသည်။ တွေးရင်း ကြည့်ရင်း သားငယ်မှာ ပုဆိုးအမြန်ချွတ်ချပစ်သည်။

" အို့   အမေ့   တကယ်ကို အကြီးကြီး "

သွန်းဆက်နဒီ လန့်အော်မိသည်။ မောင့်ထက်ရှည်နေသေးသည်။ လီးတဝက်မှ ဖမ်းကိုင်ရင်း ဒစ်ကိုဖြဲကြည့်ရာ ဒစ်တဝက်ပင်ဖြဲလို့ရသည်။ အရည်ပြားက တအားရှည်လွန်းနေသည်။ သားငယ်လည်း ကုတင်ပေါ် ကိုယ်လုံးအား တဇောင်းလှဲလိုက်ကာ အဖုတ်နုတ်ခမ်းသားအထက် ဖုထွက်လာတဲ့ စောက်စိနီတာရဲလေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ထောက်ကာ ကလိပေးလိုက်သည်။

" အ     အားးးး   အီးးးး းးးး  အင်း   ဟင်းးးး   အအ "

တခါမှ အယက်မခံဖူးသေးသော အဖုတ်လေးမှာ သားငယ်လျှာ၏ ပူနွေးထိမိတဲ့ အယုအယတွေအောက်မှာ အရည်ကြည်လေးများ စိုရွှဲနေရသည်။

" အို့    အားးးရှီးးး  အားလားလားးးး  ကောင်းလိုက်တာ သားငယ်ရယ်  -  ငါတခါမှ အယက်မခံဖူးသေးဘူးးးး  ယက်   ယက်    အားးးး းးးး ရှီးးးး းးးး အသားငယ်ရာ  ငါ တအားကောင်းနေပြီဟာ  အီးးးး  ဟူးးးး "

သားငယ်၏ အယက်အမှုတ်တွေကြားမှာ သွန်း တစ်ယောက် သိမ့်သိမ့်တုန်နေရကာ ဖင်လေးကော့ပြီး သားငယ်ပါးစပ်နှင့် သူမစောက်ပတ်လေး လွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးရိမ်နေမိသည်။ စောက်ပတ်လေးအား အစွမ်းကုန်ကော့ထားပေးကာ သားငယ်ခေါင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖိထားလိုက်သည်။

" အားးး  အို့    ---   အမေ့ ---  ဟင့်  အင့်  "

သားငယ်မှာ အစိလေးအား ကိုက်ပြီး ဆွဲစုပ်လိုက်ရာ စောက်ပတ်နီတာရဲလေးထဲမှ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။

"  အားးးး  ရှီးးးး းးးးး  အားးးးး  အမေ့   အို့   အိုးးးးး းးးးး ကောင်းလိုက်တာဟာ   အားးး အအ  ရှီးးးးးးး "

သွန်းဆက်နဒီမှာ အဖုတ်လေးအား ကော့ပန်းနေရင်း ပေါင်လေးများ တုန်နေတော့သည်။ အရည်များကုန်စင်သွားမှ  -  ဖုန်းးး ဆို  ဖင်ကြီးမှာ အောက်ပြန်ကျလာပြီး မျက်စိလေးမှိတ်ကာငြိမ်သက်သွားတော့သည်။

ဆန္ဒတွေပြီးမြှောက်၍ ခဏနားနေစဉ် နို့အုံလေးအား ဆွဲစုပ်ခြင်းခံရပြန်သည်။ သားငယ်က နို့အုံလေးအား ပါးစပ်ထဲဆွဲစုပ်ပြီး လျှာထိပ်ဖြင့် နို့သီးခေါင်းလေးအား ဝိူက်ဝိူက်ပေးသည်။ သွန်းတစ်ယောက် စောက်ရည်များထောင်ပန်းထားပေမယ့် နုညံ့တဲ့ နုနုယွယွ အတွေ့အထိကြောင့် ကာမစိတ်များ ပြန်ထလာပြန်သည်။ရင်ဘတ်လေးကော့နေရင်း ပေါင်ကြားသို့ ခပ်နွေးနွေးအရာကြီးက လာလာထောက်နေသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိရာ သားငယ် ဘယ်ချိန်က အပေါ်မှ  ခွထားလိုက်မှန်း မသိရပေ။နို့သီးခေါင်းလေးများအား ဘယ်ညာစို့ရင်း လျှာဖျားလေးက လည်ပင်းနား ထိုးတက်လာသည်။လည်ပင်းသားလေးများအား ပြွတ်ကနဲ့ ပြွတ်ကနဲ့ဆွဲစုပ်နေရင်း နုညံ့တဲ့ လျှာဖျားလေးက သွန်းဆက်နဒီ နှုတ်ခမ်းလေးကြား တိုးဝင်လာနေသည်။

" အိုးးးး  အင်းးးး  းးးး  အဟင်းးး အင်း"

ညည်းသံတိုးတိုးလေးထွက်လာကာ သားငယ်၏ခါးကို လက်နှဖက်ဖြင့် ဆွဲဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်လိုက်သည်။သားငယ်မှာ သွန်းတစ်ယောက် ဖီလ်း တအားတက်နေချိန် လီးနှင့် အဖုတ်ဝလေးအား တေ့ကာ စောင့်လိုးလိုက်သည်။

" ဘွတ်    စွပ်   ဗျစ်ဗျစ် "

" အားးး အ   အမေ့  သေပါပြီဟာ  မရဘူး ကြပ်တယ် ပြန်ထုတ်  ပြန်ထုတ်  အားးး  အမလေးးးး အီးးဟီးးးး "

သားငယ်စောင့်လိုးလိုက်သဖြင့် အပျိုမှေး ပေါက်ကာ သွန်းဆက်နဒီ မှာ နာကျင်သွားသဖြင့် အော်ဟစ်လိုက်သည်။

လီးကြီးမှာ တင်းကျပ်စွာ အဖုတ်လေးထဲ နှစ်မြုပ်နေသည်။သွန်းဆက်နဒီ အဖုတ်လေးက ညှစ်ထားပေးသလိုဖြစ်ကာ လီးပတ်ပတ်လည်တွင် အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထကာ ပိုကျပ်လာသည်။သားငယ်မှာ လီးကြီးကို ပြန်ထုတ်မပေးပဲ ဆီးခုံးခြင်းကပ်ကာ အဖုတ်လေးထဲ ခါးကစား၍ ထိုးမွှေပေးလိုက်သည်။၁၅ မိနစ်ခန့် ထိုးမွှေပြီး လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းထုတ်ကာ တရစ်ချင်း ပြန်ထဲ့လိုးလိုက်သည်။

" အားးး  အင်းးး  သားငယ်ရယ်   အားးးး ရှီးးး းးး "

စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများကို ထိုးခွဲပွတ်ဆွဲနေတဲ့ လီးအရသာကို သွန်းတစ်ယောက် စတင်ခံစားမိလာသည်။သားငယ်က လီးတဝက်လောက် ထုတ်ကာ ခပ်သွက်သွက်လေး စမ်းလိုးကြည့်သည်။ သွန်းဘက်က အလိုက်သင့်လေး ကော့ကော့ပေးနေသည်ကို သတိထားမိလိုက်သည်။

" အားး ရှီးးး းးး  သားငယ်  ငါခံနိုင်လာပြီ  အို့  အားး ရှီးးး းးး လိုးလိုးးးသားငယ် ခုနလို စောင့်လိုးစမ်းပါဟ "

သားငယ်လည်း လီးကို ဒစ်ခေါင်းပေါ်ရုံ ထုတ်ကာ အဆုံးထိ ပြန်ပြန်လိုးနေသည်။

" အ  အားးး  သားငယ်  လိုးလိုးးးး  မြန်မြန်လေးလိုးးး  ငါခံလို့ကောင်းနေပြီ  အားးးး ရှီးးး ဟူးးး းးးးး "

အချက် ၃၀ လောက် မနားတမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဖိလိုးပစ်ရာ သွန်းတစ်ယောက်  ညည်းသံလေးပေးရင်းးး အဖုတ်လေးအားကော့ကာ အောက်မှ ပြန်လိုးပေးနေတော့သည်။

" အားးး ရှီးးး  ဘွတ်ဘွတ်  ဗျစ်   ဖွပ်ဖွပ်   အားးး အမေ့   အ   အိုးးးး  ဘွတ်ဘွတ်  ပြွတ်  စွပ် " 

"ငါ  ပြီးတော့မယ်  -  သားငယ်  - အားးး  ပြီးတောမှာ     အအ   ရှီးးးး းးးး  -  လိုးးလိုးးး  နာနာလေး လိုးပါဟာ  -  အားးး  အ    စောင့်စောင့်  အင်းးး ဟုတ်တယ်  စောင့်လိုး မြန်မြန်လေးးး"

 သားငယ်လည်း  လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျင်တက်လာကာ အချက် ၂၀ လောက် တဖန်းဖန်းပြစ်လိုးလိုက်ရင်း လရည်များပန်းထည့်လိုက်သည်။

စောက်ပတ်လေးထဲ လရည်ပူပူလေးဝင်ရောက်လာသဖြင့် သားငယ်လီးအား ညှစ်ပေးနေရင် သွန်းဆင်နဒီလည်း စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာတော့သည်။ခဏ နားကြရင်း သားငယ် ဒီကိစ္စကို ဘယ်သူမှ မသိပါစေနဲ့နော် မမျော်လင့်ပဲ ငါတို့မှားမိကြပြီ။

" အေးပါ  သွန်းရာ ငါနားလည်ပါတယ် "

နောက် ၂ ပတ်လောက်တွင် - သွန်းဆက်နဒီ အိမ်သို့ ဘုန်းပြည့်စုံ ရောက်လာသည်။ သားငယ်လည်း ရှိနေသည်။

" သွန်း - နေမကောင်းဘူးဆို - ခု မောင်လာကြည့်တာ သက်သာရဲ့လား " 

ချစ်သူ နဖူးလေးအား ကိုင်ပြီး မေးလိုက်လေသည်။

" သက်သာပါပြီ မောင်ရဲ့ စိတ်မပူနဲ့ "

" မနက် ဘာစားပြီးပြီလဲ ဆေးလဲမှန်မှန်သောက် အားရှိအောင် များများအိပ်နော် "

" ဟုတ်တယ် သွန်း ဆေးသောက်ပြီး အိပ်ရေးဝဝအိပ်  ညကြ ငါလာစောင့်ပေးမယ်လေ "

သားငယ်မှ ဝင်ပြောရာ - သွန်း မျက်နာလေးပျက်ကာ " ဟာ သက်သာနေပါပြီ သားငယ်ရ မလိုပါဟူးဟယ် "

ပြောပြီးပြီးချင်း မောင့်မျက်နာလေးအား မော့ကြည့်မိသည်။မောင် တစ်ယောက် စိုးရိမ်စိတ်ကလေးနှင့် သွန်းအား ပြန်ကြည့်နေသည်။ " ဟူးးး သွန်းနားလည်ပါတယ် မောင်ရယ် - ဒါပေမယ့်  အိုရ်  ငါမတွေးတော့ဘူး အဲကိစ္စက မမျော်လင့်ပဲ ဖြစ်တာ မောင့်ကို တနေ့ ပြောပြပြီး ပေးတဲ့အပြစ်ကို ကျေကျေနပ်နပ် ခံယူမှာပါ "

" ကဲ  မောင်ပြန်ဦးမယ် သွန်း -  ဖေဖေက ဒီနေ့ ဆေးရုံက ဆင်းရမလား မသိဘူး "

" ဟုတ်  မောင်  - ဖေဖေ့ကို ဂရုစိုက်နော်မောင်"

ပြန်တွေးကြည့်တိုင်း ရင်ဘတ်ကြီးတခုလုံး စုတ်ပြတ်သတ်နေအောင် ခံစားရတဲ့ညပေါ့ဗျာ။

အရင်ကဆို " Gn  - မောင် - အိပ်မက်ချောချောမက်ပါစေ "

ချစ်သူအသံလေးကြားမှ အိပ်ပျော်တတ်တဲ့ကျနော် - ခုဆို ညတိုင်း နာကျင်နေခဲ့ရတာပါ။ ချစ်သူနေမကောင်းဖြစ်တဲ့နေ့ - အဲဒီညကပေါ့ ၁၀ နာရီလောက် ဖုန်းလှမ်းခေါ်လိုက်တယ် ဆေးသောက်ပြီး စောစောအိပ်ဖို့ ပြောရင်း နုတ်ဆက်မလို့ပါ။ ဟူးးးး ကျနော် ရင်နာလိုက်တာ ဖုန်းထဲက ယောင်္ကျားသံဗျ  ပြန်ထူးနေတာ - ကျနော် သိတာပေါ့ဗျာ ဒါ သားငယ်အသံပဲ။

" ခဏလေး  ကိုဘုန်းပြည့်စုံ သွန်း အဝတ်စားလဲနေတာ အိပ်တော့မလို့တဲ့ "

စဉ်းစားကြည့်ဗျာ ကျနော့်နေရာကနေ - မကြာပါဘူး

" ဟိတ်  - သားငယ်  ဘာလို့ စိုက်ကြည့်နေတာလဲ - အောက်ခံလဲတော့မလို့ သွား ဟိုဖက်လှည့် "

ကျနော် တကိုယ်လုံးအေးစက်လာတယ်။ ဖုန်းကိုင်ထားတဲ့ လက်တွေ တုန်ရင်လာတယ်။

" သွန်း  - ကိုဘုန်းပြည့်စုံ ဆီက ဖုန်းလာတယ် ရော့ "

" ဟင်   ဟုတ်လားး နင် စောစောကမပြောဘူး ခုဖုန်းဖွင့်ထားလား "

" နင် အဝတ်စားလဲနေတဲ့ အကြောင်း ပြောလိုက်တာပါ ရော့ ဖုန်းကဖွင့်ထားတုန်းထင်တယ် "

" ဟာ   သားငယ်ရာ ခဏစောင့်ဆို  ရနေတာပဲ  နင်က အရစ်ရှည်တယ် - ဟိတ် နောက်ဆုတ်နေသွား - အာ   ကျွတ်  နင်မကဲနဲ့ဟာ ငါ မောင်နဲ့စကား ပြောမလို့"

ဖုန်းထဲက ကျနော် အားလုံးကြားနေရတာ။

" ဟဲလို   မောင်   ပြောလေ -------   --------    --------   -------  ဟဲလို -   မောင်  ကြားလား  ပြန်ပြောဦးလေ မောင်ရဲ့ - ဟဲလို  ဟဲလို "

သွန်း အသံကို ကျနော် မကြားချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဖုန်းပိတ်ပစ်လိုက်တယ်ဗျာ။

..............................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

၁ရက် -- ၂ရက် -- ၃ရက်  မနေနိုင်တော့ပါဘူးဗျာ။ဝမ်းနည်းခြင်းတွေနဲ့အတူ ချစ်သူနဲ့ ကျနော်တွေ့ချင်တာပေါ့။ကျနော်လေ သူနဲ့ထိုင်နေကြ ကုသိုလ်တော်ဘုရားဝင်းအတွင်း သစ်ပင်ကြီးအောက်မှာ သူများအတွဲလေးတွေငေးရင်း ယောင်္ကျားတန်မဲ့ မျက်ရည်တွေဝဲနေမိတာ။ချစ်သူဆီက ဖုန်းသံလေးလဲ မျော်နေမိတယ်ဗျာ။မျက်စိရှေ့မှ ဖြတ်လျှောက်သွားတဲ့အတွဲလေးတွေပျော်နေကြပေမယ့် - ကျနော့်ရင်မှာ နာကျင်နေရတာပါ။

ဒီချိန်ဆို သူ့သူငယ်ချင်းလေးနဲ့ လျှောက်လည်နေမှာလား။ဟူးးးး  းးးးး  စိုးရိမ်စိတ်နဲ့အတူ ဝန်တိုစိတ်တွေက အတိုင်းအဆမဲ့။တကယ်ပါဗျာ တခါတခါ အချစ်နဲ့ဝေးတဲ့ဆီ ထွက်သွားချင်မိတယ်။

..........................................................................................................................................

ကုတင်ပေါ်မှာ ခဏအမောဖြေရင်း နှစ်ယောက်လုံးက ခြေပြစ်လက်ပစ် မှေးနေလိုက်ကြတယ်။ ခဏလေးပဲ သားငယ်တစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်က ဆင်းသွားသံကြားလိုက်မိတယ်။ရေချိုးခန်းမှ ရေဖွင့်သံ ပွတ်တိုက်သံများကြားရပြီး ခဏနေ ကုတင်ပေါ်ပြန်တက်လာပြီး ကျမ ကိုခွလိုက်ရာ ဆီးပုန်းပေါ်သို့ သားငယ်ပေါင်က ဖိမိသဖြင့် သေးပေါက်ချင်သလိုဖြစ်ကာ ကျမ သားငယ်လက်နှင့် ခြေထောက်အား အသာမှဖယ်ကာ သေးပေါက်ရန်ထလိုက်သည်။

ရေချိုးခန်းဝင်ကာ ရှုးပေါက်ပြီး ကျမအဖုတ်လေးအား ဆပ်ပြာနှင့် အသေချာဆေးကာ အခန်းထဲပြန်ဝင်လာသည်။ကုတင်နားအရောက် ပက်လက်လှန်ယက်လေး လီးအား ဂွင်းထုနေရင်း ကျမကို ခပ်ပြုံးပြုံးကြည့်နေတဲ့သားငယ်

" သွန်း  - ငါ့ကောင်ကြီးက ပြန်ထနေပြန်ပြီ "

" နင်ကလဲဟာ ခုမှ တစ်ချီပြီးထားတာ မလွန် လွန်းဘူးလားးး  ဟွန့် "

ဒုတိယ အကြိမ်တွက် အနမ်းတွေနဲ့ စတင်လိုက်ပါတယ်။ သားငယ်က သူမ ဖင်လုံးကြီးများအား ပွတ်သပ်ရင်း နို့လေးနှလုံးကို ကလေးငယ်တစ်ယောက်လို တပြွတ်ပြွတ် စို့နေလိုက်သည်။ အတွေ့ကြုံမရှိတဲ့ သွန်းတစ်ယောက် သားငယ်၏ ကာမခလုတ်တွေကြားမှာ တအီးအီး တအင်းအင်း ညည်းတွားနေရသည်။

၁၅ မိနစ်လောက်အကြာတွင် သွန်းတစ်ယောက် သားငယ်၏နှုတ်ခမ်းလေးအား စုပ်ယူနေရင်း သားငယ်၏ ပန်းရောင်လီးတုတ်တုတ်ကြီးအား အုပ်ကိုင်ကာ စွပေးမိတော့သည်။

သူမစိတ်တွေ ထန်နေတာ သိပ်ကိုပေါ်လွင်နေပါတယ်။ သားငယ်အောက်နှုတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်ကာ လီးကို ခပ်မြန်မြန်လေး ထုပေးနေသည်။ သားငယ်က နူတ်ခမ်းခြင်းခွာကာ သွန်းဆက်နဒီ နားနားလေး တိုးတိုးကပ်ပြောလိုက်သည်။

" အိုရ်   -  ဟာ    နင်ကလည်းဟာ   ငါ  မောင့်ကိုတောင် လုပ်မပေးဖူးဘူး "

သားငယ်မှာ နို့လေးများအား ချေပေးရင်း သူမ မျက်နာအား စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

" ဟူးးး းးးး  အင်းးးဟင်းးးး "

သားငယ်၏ တောင်းဆိုမှု့အကြည့်တွေ သွန်းမရှောင်နိုင်ခဲ့ပါ။ သွန်းဆီက ဘာသံမှ မထွက်ပဲ ငြိမ်နေတော့သည်။ခဏအကြာတွင် ဆုံးဖြတ်ပြီးဟန်ဖြင့် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဟကာ သားငယ်၏ လီးကြီးအား ငုံစုပ်လိုက်လေသည်။လီးတစ်ချောင်းလုံးမှာ ပန်းရောင်သန်းနေပြီး လမွှေးများရိတ်ထားသဖြင့် ဆွဲဆောင်မူ့ရှိသဖြင့် သွန်းတစ်ယောက် ပထမဆုံးအကြိမ် လီးစုပ်ရပေမယ့် မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေမိသည်။

လီးကြီးမှ ခဏလေးဖြင့် တံတွေးများရွှဲနေတော့သည်။လီးအရင်းမှ လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ပြီး အပေါ်မှ ပါးစပ်လေးနှင့်စုပ်တာတောင် အာခေါင်လာလာထောက်မိ၍ သွန်းတစ်ယောက် တအွတ်အွတ်နှင့် သီးနေရသည်။ လီးအရည်ပြားကြီးကို ဒစ်ဖုံးတဲ့အထိ ဆွဲစုပ်ပေးရင်း သားငယ်မျက်နာအား မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။

သားငယ်က

" လီးစုပ်ရတာ ကောင်းလား ကြိုက်လား သွန်း "

သွန်းတစ်ယောက် ခုချိန် လီးကြီးအား ပါးစပ်ထဲမှ မထုတ်ချင်သဖြင့် မျက်လုံးလေးသာ မှိတ်ပြလိုက်တော့သည်။ကောင်းတယ်ဆိုတဲ့ သဘော။

သားငယ်က သူမမျက်လုံအား စိုက်ကြည့်ရင်း ပါးစပ်က သူဖြစ်ချင်တာတွေ လိုချင်တာတွေ ခိုင်းနေသည်။ ခုချိန်မှာတော့ သားငယ်က ကာမကဝေတစ်ကောင်လိုပါပဲ။သားငယ်ခိုင်းသမျှ သွန်းတစ်ယောက် စုပ်လိုက်ရက်လိုက် လဥလေးတွေငုံလိုက် ဒစ်ကြီးကိုလည်း လျှာနဲ့ဝိုက်စုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေမိတယ်။

.........................................................................................................................

ထုံးစံအတိုင်း ကျနော်ကပဲ စခေါ်ရတာပေါ့ဗျာ။

" ဟဲလို --  မောင်လား  ပြောလေ "

" အင်း းးးး  သွန်း    မောင်သတိရလို့ပါ  နက်ဖန် တွေ့နေကြဆိုင်လေး လာခဲ့ကွာ "

သွန်းဘက်က ခဏငြိမ်သွားကာ

" - ပြွတ်  ပလွပ်  ပလွပ် "

ဖေါ်ပြရခက်တဲ့ အသံတစ်ချို့ ထွက်ပေါ်လာသည်။

" အာ ---   ဟာကွာ  ------ ကျွတ်  " 

မောင် ခဏလေးနော်  လိုင်းကမကောင်းဘူး အခန်းပြင်ထွက်ပြောပေးမယ် "

ကျနော်လည်း ဖုန်းအား ဖွင့်ထားလျက်ပေါ့။

"  အွန့် - အွန့်  ဟင့်  ပြွတ်  ဖလွပ် ဖလွပ်  -  ဟာကွာ   အွန့် ဖလွပ် -  အဟွတ် ဟွတ် "

" သွန်း ဘာသံတွေလည်း နေမကောင်းပြန်ဖြစ်တာလား ချောင်းလည်းဆိုးနေတာမလား "

" ရပြီ မောင်ရေ  ပြောပြော "

" အင်း နက်ဖန် ၁၁ လောက် လာခဲ့လေ သွန်း ဒါပါပဲ နေမကောင်းရင် နားလိုက်ဦး "

" ဟုတ်ကဲ့  မောင် - ဒါပဲနော် နက်ဖန်လာခဲ့ ပါ့မယ် "

" သားငယ်  နင် တအားဆိုးတာပဲဟာ  -  မောင်  ရိပ်မိသွားရင်  မကောင်းဘူးဟာ "

သားငယ်မှာ သွန်းဆက်နဒီ ဖုန်းပြောနေရာ သူမနှုတ်ခမ်းလေးအား လီးကြီးဖြင့်လိုက်တေ့ကာ ပါးစပ်ထဲ ဇွတ်ထိုးထဲ့နေသည်။ သားငယ်က မည်သည့်စကားမျှပြန်မပြောပဲ သူမ ပါးစပ်လေးအား ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးနေသည်။သွန်းတစ်ယောက်မှာ တအွန်းအွန်းတအအ ဖြင့် ခံနေရသည်။

ခဏအကြာတွင် သားငယ်မျက်နှာကြီး နဖူးကြော မေးကြောများထောင်လာကာ လီးကို အပြင်ထုတ်၍ ၁၅ချက်ခန့် ဂွင်းတိုက်လိုက်သည်။လရည်ထွက်ခါနီး သွန်းနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲ့ လီးကြီးအား ထဲ့ကာ ဆီးခုံးနှင့်ပါးစပ်လေး ကပ်သည်အထိ ဖိထဲ့ပစ်သည်။

" အ  အ -----  အု  ဖလွပ်  ဖွိဖွိ "

သွန်းတစ်ယောက် ပါးစပ်အတွင်းလီးကြီးက အပြည့်နေရာယူလိုက်သောကြောင့် အနေရခက်ကာ ခေါင်းကိုနောက်လှန်ပစ်ရင်း တအုအု နဲ့ အသက်ရှုကြပ်နေတော့သည်။ သားငယ်မှာ ဒီတကြိမ် လီးကြီးအား ထုတ်မပေးပဲ သွန်းဆက်နဒီ ခေါင်းအားဖမ်းကိုင်ထားရင်း လရည်များ ပန်းထည့်ပြစ်လိုက်သည်။

" ဇွိ  ဇွိ   အု    ဖလွပ် ဖလပ် "

လရည်များကုန်သွားမှ လီးကို ပါးစပ်မှထုတ်ပေးရာ သွန်းဆက်နဒီမှာ အာခေါင်ထဲရောက်နေသော လရည်များအား ကြိတ်မှိတ်မျိုချကာ အသက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းရှုနေရသည်။

" ဂလု  ဂွပ်ဂွပ်  ဂလု  အ   ရှီးးး းးးး  အင်းဟင်းးး းးး "

" ဟူးးးး းးးး သားငယ်ရယ် နင် တအားကြမ်းတယ် ငါ့ အသက်ရှုတောင် မှားတယ် "

" ငါ   -   စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါ  သွန်းရ  နင့်ပါးစပ်လေးက  လိုးလို့ တအားကောင်းတယ် "

သွန်းဆက်နဒီမှာ ခဏနားပြီး အသက်ရှုပုံမှန် ဖြစ်သည်နှင့် သားငယ် ဆီးခုံးမှ စပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံး ဒစ်ဖျားပါမကျန် ပြောင်စင်နေအောင် ယက်ပေးကာ ကုတင်ပေါ် လှဲချငြိမ်သက်သွားတော့သည်။သားငယ်က ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် နေရာယူရင်း သူမကိုယ်လုံးအား မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲလှည့်ပစ်သည်။ သားငယ်၏ လီးက သွန်းဆက်နဒီ၏ ပါးစပ်နားတွင် မပျော့မမာ အနေထားဖြင့်ရှိပြီး သွန်းဆက်နဒီ၏ စောက်ပတ်နီတာရဲလေးမှာ သားငယ်မျက်နှာရှေ့ ဝဲနေသည်။

" သွန်း  နင့်ချစ်သူက သူ့လီးမစုပ်ခိုင်းဘူးလား "

" ဟင့်အင်  သူကတန်ဖိုးထားတယ်ဟ "

" နင့် အဖုတ်လေးရော ယက်ပေးဖူးလား "

" မယက်ပေးပါဘူးဟာ နင်သာ ငါ့ကို ယက်ပေးလိုက် စုပ်ခိုင်းလိုက်လုပ်တာ "

" အင်  ငါက  ငယ်ငယ်လေးထဲက နင့်ဖင်ကြီးကြည့်ပြီး လိုးချင်ခဲ့တာဟ "

" အမလေးတော်  တကယ်ရီးးး "

သူမစိတ်ထဲ တမျိုးလေးဖြစ်လာကာ ပါးစပ်နားမှ သားငယ်လီးကြီးအား သူမပါးပေါ်တင်ပြီး လိမ့်နေမိသည်။ သားငယ်မှာလည်း သူမ စောက်မွှေးလေးများအား လက်နှင့် ဖွဖွလေး ဆွဲနေလိုက်သည်။

နှစ်ဦးသား စကားပြောရင်း ကာမစိတ်များ ပြန်ထလာကြသည်။သားငယ်မှ ထ၍ ဒူးတုတ်ထိုင်လိုက်ရာ - သွန်းတက်နဒီက လီးကြီးရှိရာ ပေါင်ကြားသို့ မျက်နှာလေး ထိုးအပ်လိုက်သည်။လီးကြီးအား မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီး ဒစ်ဖူးနီတာရဲလေးအား လေးဖက်ကုန်းအနေအထားဖြင့် စုပ်ယူလိုက်သည်။ဒစ်ဖူးကြီးအား လျှာဖြင့် ၅ ချက်လောက် ဝိုက်ဆွဲပေးရာ သားငယ်မှာ ခေါင်းလေးမော့တက်သွားရသည်။

" အားးးး  အအ  ရှီးးးး   းးးးးး  မိုက်တယ် သွန်းရာ တအားကောင်းတယ်  စုပ်စုပ် အဲတိုင်းလေး ကြာကြာစုပ်ပေး "

သွန်းဆက်နဒီမှာ ကာမဘက်၌ ခဏလေးနှင့်ကျွမ်းကျင်အောင် သင်ယူနိုင်စွမ်းရှိသည်။လီးတစ်ချောင်းလုံးကျင်စိမ့်နေအောင် လျှာကစားပေးနေသည်။ သားငယ်တစ်ယောက် တအားအားဖြင့် အသံထွက်ကာ ညည်းတွားနေရသည်။မရပ်မနား စုပ်လိုက်  လဥလေးများကို လက်ကလေးဖြင့်ချေကာ တစ်လုံးချင်း ဆွဲဆွဲစုပ်နေသေးသည်။

" အားးးး ရှီးးးးး အ --    တော်  -  တော်ပါတော့ သွန်းရယ်  ငါလရည်ထွက်ကျလိမ့်မယ်  အားးး  ဟူးးး းးးး "

သွန်းဆက်နဒီမှာ  မောင်နဲ့စကားပြောချိန် လီးဖြင့် အတင်းလိုက်ထိုးနေသဖြင့် ပညာပြနေခြင်းဖြစ်သည်။ သားငယ် မျက်နာလေးရှုံ့မဲ့၍ တောင်းပန်မှ လီးအား ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ပေးလိုက်သည်။

" သွန်း  နင်  အဲဒီတိုင်းလေး ကုန်းနေ ငါ နောက်ကနေ လိုးချင်လို့ "

" လာလိုးလေး  သားငယ်  နာနာလေးသာ လိုးပေးဟာ "

သားငယ်လည်း ချက်ချင်း ထရပ်ကာ သူမနောက်မှ နေရာယူကာ တဇပ်ဇပ်တုန်နေသော လီးအား စောက်ဖုတ်နီတာရဲလေးဆီ တေ့လိုက်လေသည်။

..............................................................................................................................................

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

သွန်းဆက်နဒီမှာ ဖင်ကြီးအားကော့ကာ သားငယ်လိုးသမျှ  တဟင်းဟင်းညည်းရင်း ခေါင်းလေး တရမ်းရမ်းဖြင့် ခံနေလိုက်သည်။ ပုခုံးလေးနှစ်ဖက်အား ဆွဲကာ လီးအဆုံးထိ ဖိဖိလိုးသည်။

စွင့်ကားနေတဲ့ သွန်းဖင်ကြီးကို ကြည့်ရင်း တအီးအီးညည်းကာ စောင့်စောင့်လိုးနေသော သားငယ်မှာ ကာမစိတ်များတက်ကာ အချက်၆၀လောက်မနားတမ်းလိုးရင်း လရည်ပူပူနွေးနွေးလေး ပန်းထုတ်လိုက်သည်။သို့သော် ဒီတကြိမ်တွင် သားငယ်မှာ ရမ္မက်စိတ်များ လျော့မသွားပေ လီးကို ချက်ချင်းထုတ်ကာ သွန်းဆက်နဒီ၏ ဖင်ဝနီညိုလေးအား လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးယက်လိုက်သည်။ သွန်းတစ်ယောက် အဖုတ်လေးထဲဝင်လာသောလရည်နွေးနွေးလေးများအပြင်ညှစ်ထုတ်မိရင်း

" ဟင်   သားငယ်  အဲဒါ  ဖင်ဟ  -   အင့်   အာကွာ  ကျွတ် "

အဖုတ်လေးအား လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် အလိုးခံထားရင်း ဖင်ဝထဲ ကလိခံရကာ သွန်းတယောက်လဲ ကောက်ထစ်နေတဲ့ဖင်သားနှစ်ခြမ်းမှာ တဇပ်ဇပ်တုန်အောင် ကောင်းနေတော့သည်။သားငယ်က လျှာလေးဖြင့် ထိုးကာ ဖင်ဝလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်သဖြင့် အူတွေအသဲတွေပြောင်းပြန်ဖြစ်သလို့ ကော့လန့်နေကာ အဖုတ်ထဲမှာ သားငယ်လရည်များ ပေါင်အတွင်းဘက်သို့စီးကျလာသည်။လရည်များကို လက်ခလယ်ဖြင့် ကော်ယူပြီး ဖင်ဝလေးထဲ ထိုးထဲ့ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်နေသေးသည်။လက်ခလယ်နှင့်ထိုးမွှေပြီး လက်ညိုးပါပူးထည့်လိုက်သဖြင့် သွန်းတယောက် ဖင်လေးကော့တက်လာကာ လန့်အော်လိုက်သည်။

" အားးးးးး  အအ  နာလိုက်တာ သားငယ်ရယ်    အ  အ  "

" သွန်း နင့်ဖင်ကြွတ်သားတွေ လျော့ထားလိုက် ညှစ်မထားနဲ့ "

" ဖလွပ်  ဖလွပ်  ဘွတ် "

သားငယ်မှာပြောရင်း လက်ကို အထုတ်အသွင်း ခပ်သွက်သွက်လုပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

ထို့နောက့် သွန်း၏ခေါင်းရင်းဘက်ကို ရွေ့ကာ လီးအား ပါးစပ်နားကပ်ပေးလိုက်သည်။စောက်ရည်များလရည်များရောကပ်နေသော သားငယ်လီးအား ခေါင်းလေးစောင်းကာ စုပ်ပေးနေသည်။ ဖင်အနိုက်ခံရင်း လီးစုပ်ရသည့်အရသာက သွန်းတစ်ယောက် ဘဝင်ခိုက်နေရသည်။ လျှာဖြင့်ရစ်ကာ လီးတစ်ချောင်းလုံး စုပ်ပေးလိုက်ရာ လီးကြီးမှာ ပါးစပ်ထဲအပြည့် တင်းထုတ်လာသည်။သားငယ်မှာ သွန်းပါးစပ်မှ လီးအားထုတ်၍ ဖင်အနောက်တွင် နေရာယူလိုက်ပြန်သည်။ စဖုတ်အဝလေးတွင် စုပျစ်နေသော လရည်များကို ကော်ယူပြီး  သူမ ဖင်ဝသို့ သုတ်လိမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက့် လီးထိပ်ပေါ်တံတွေး တချက်ထွေးကာ ဖင်ထဲ့သို့ စောင့်လိုးလိုက်တော့သည်။

" အားးးး းးးးး  အမလေးးးး သေပါပြီ   သေပါပြီ   သားငယ်ရယ်    အ    အ    ထုတ်ထုတ်  မရဘူး ထုတ်ပေးးးး  အားးးး  အမေ့   အ နာလိုက်တာဟာ "

သွန်းစက်နဒီမှာ ဖင်ထဲ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဝင်လာတဲ့ လီးကြီးကြောင့်  အော်ဟစ်ကာ ကုတင်အား တဖုန်းဖုန်း လက်နှင့်ထုနေမိသည်။ သားငယ်က တဖုန်းဖုန်းထုနေသော လက်နှစ်ဖက်ကို လက်ပြန်လှမ်းဆွဲပြီး နာလွန်းသဖြင့် တုန်နေသောဖင်ကြီးအား ပစ်ပစ်လိုး လိုက်သည်။

"  ဗျစ်     ဗျစ်    ဖွပ်   ဘွတ်ဘွတ်    ----  ဗျစ်  ဘွတ် " " အားးးးး အင့်    အမလေးးးး   အားးးး  အမေ့  သေပါပြီဟာ   အားးး  အားးး "

သွန်းဆက်နဒီမှာ  အော်ရင်းဟစ်ရင်း ဖင်ကြွက်သားများ လျော့တတ်လာသည်။ ဖင်ထဲ  လီးအဝင်အထွက် ကို အလိုက်သင့်လေး ကော့ကော့ပေးလာသည်။ဖင်ကို အစွမ်းကုန် ပစ်ပေးရင်း

" အားးးး ရှီးးးး  အင်းဟင်းးးး  လိုးလိုးးးး  သားငယ်  ငါခံနိုင်လာပြီ   လိုးသာလိုးဟာ   မညှာနဲ့တော့  အင့်   အားးး ရှီးးးး   ဟုတ်တယ်   စောင့်စောင့်  နာနာလေး စောင့်   အားးးး  ရှီးးး  ကောင်းလာပြီ ဟာ  ဖင်ခံရတာက ပိုအရသာရှိတယ် ဟ "

သားငယ်ကလည်း သွန်းဆက်နဒီမှ ဖင်လေးကော့ကော့ပေးလာသဖြင့် လက်ပြန်ဆွဲထားသော လက်နှဖက်ကိုလွတ်ကာ ခါးသေးသေးလေးအား ကိုင်ပြီး ဆွဲလိုးတော့သည်။လီးကို အဆုံးထိထုတ် အဆုံးထိသွင်း တရကြမ်း လိုးရာ သွန်းတစ်ယောက် တအားအားနှင့် အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းလာကာ စောက်ပတ်ဝလေးထဲမှ  စောက်ရည်များ တဗြန်းဗြန်း ပန်းထွက်သွားရသည်။

" အိုးးးး  အို့    အားးးး းးးးး ရှီးးးးး းးးးးး  ကောင်းလိုက်တာ သားငယ်ရယ်   ငါပြီးပြီ  အားးးး  ရှီးးးးး  အားးးး းးးးးး "

ပန်းထုတ်လိုက်သော စောက်ရည်များသည် သားငယ် လဥနှင့် ပေါင်ကြားသို့ နွေးကနဲ့ နွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားရာ သားငယ်လည်းပြီးချင်လာသဖြင့်

"  အားးးး ရှီးးးး    ဟူးးးး းးးးး  သွန်းးးး မြန်မြန်လေး ပက်လက်လှန်လိုက်  အ  အ  ငါထွက်တော့မယ် "

ပြောပြီးပြီး သားငယ်မှာ ဖင်ထဲမှ လီးကြီးအားထုတ်ကာ ခေါင်းရင်းဘက် တိုးကပ်လိုက်သည်။ လီးကြီးဖင်ထဲက ကျွတ်ထွက်သည်နှင့် တပြိုင်နက် သွန်းဆက်နဒီက ပက်လက်လေးလှန်ကာ လျှာလေးထုတ်ထားလိုက်သည်။ သားငယ်မှာ သွန်း၏ ပါးစပ်နားတွင် တေ့ကာ ဂွင်းထုချရင်း လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းနေတော့သည်။ လရည်ဖွေးဖွေးပျစ်ပျစ်တွေက  သွန်းဆက်နဒီမျက်နှာတဝိုက် ပေပွရွှဲနှစ်နေကာ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးပေါ်မှ စီးကျလာတော့သည်။ နောက်ဆုံးလရည်ကုန်တော့မှ သားငယ်က ထုတ်ထားသော သွန်းလျှာလေးပေါ်တွင် ဒစ်ဖူးနီနီရဲရဲကြီးအား တဘတ်ဘတ်နှင့် ရိုက်ချကာ ပါးစပ်းလေးပေါ် လီးထိပ်လေးအား တင်ထားလိုက်သည်။ သွန်းဆက်နဒီလည်း လရည်များနှင့် ပေပွနေသော ဒစ်ဖူးကြီးအား မက်မက်မောမောကြည့်ကာ ငုံစုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။

...............................................................................................................................................

ဒီတခါတော့ ချစ်သူက အချိန်မှန်တယ်ဗျ ကျနော်ပျော်လိုက်တာ။ဇင်ယော်မျက်ခုံး နဲ့  နှာတံလေးက စင်းစင်းလေး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအထက်က မှဲ့နက်ကလေး ပြုံးလိုက်တိုင် လူတကာကိုဆွဲဆောင်စေတဲ့ သွားထပ်ကလေး

" ဟော  ဟော  -  လာနေပြီဗျ ကျနော့အနားကို လှပတဲ့ဘောဒီပိုင်ရှင်လေး ခါးသေးသေးလေးအောက်က တင်သားကြီးများက လမ်းလျှောက်တိုင်း ယမ်းကာနွဲ့ကာနဲ့ တကယ်ကို ကိုရီးယား မင်းသမီးလေးအတိုင်းပဲ "

ကျနော် ရုပ်ရှင်ရုံခေါ်သွားမလို့ သူ့အဖုတ်လေးမနိုက်ရတာလည်းကြာပီလေ။ကျနော့ နဖူးလေးကို လာနမ်းရင်း

" ဟိတ်   မောင်  -  သွန်းကို  ငေးလှကြည်လား - ဟွန့် "

ရင်ခုန်သံတွေ ဆူညံသွားတာပေါ့ ချက်ချင်း နိဗ္ဗာန်ဘုံ ရောက်သွားသလိုပဲဗျာ။ကျနော့နဖူးလေးကို နမ်းရင်းပြောတာလေ။

" ဒီနေ့ အရမ်းကို ချစ်ဖို့ကောင်းတာ သွန်းက ကြည့်နေရင်း -  မောင် အသည်းယားတာကွာ - သွန်း ဒီမှာ ခဏထိုင်ပြီး ရုပ်ရှင်သွားမှာနော် "

လက်ရှည်အင်္ကျီ စတစ်နက်ပြာရောင်လေးနဲ့ ပုဆိုးအနက်လေးက မောင့်စတိုင်ကို ပြီးပြည့်စုံစေတယ် ငေးကြည့်မိရင်း

" သွားလေ မောင်ရဲ့ မသွားတာတောင် ကြာပီမလား  ခ်လ်းးး " 

နေ့လည်ပွဲကြည့်မှာမို့ လက်မှတ်ကြိုဝယ်ရင်း သွားမယ်လို့ ကျနော်ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

ထိုစဉ်  " တီ    တီ     တီ " ချစ်သူဖုန်းလေး မြည်လာပါတယ်။ ကျနော်လည်း အအေးဖိုးရှင်းရန် ပိုက်ဆံထုတ်လိုက်တာပေါ့။ဖုန်းမြည်သံကြောင် ကျနော်တို့ စကားပြောရင်း ရပ်သွားရပီလေ။ သူဖုန်းပြောချိန် ကျနော်ပိုက်ဆံရှင်းလိုက်မလို့ပါ။

" ဟဲလို "

" ~~~~~~~~~~ "

" ဟာ  -  နင်  ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ သားငယ်ရာ - နင်က ငါ့စကားမှ နားမထောင်တာ ခု ဘယ်မှာလဲ  ဒဏ်ရာများလားးး "

" ~~~~~±±~~~~ "

" ဟူးးးး းးးးး  နင့်အိမ်မသိစေချင်မှတော့ ငါလာရတော့မှာပေါ့ "

သွန်းက ကျနော့မျက်နာကို မော့ကြည့်နေတာ တောင်းပန်တဲ့အကြည့်ပါ။

" မောင်   -   သားငယ်  အက်စီးဒင့် ဖြစ်လို့ ဆေးရုံမှာ  သူအိမ်မသိစေချင်လို့တဲ့  -   အဲ့ဒါ   -   ဟို   ---  ဟိုလေ  သွန်းလိုက်သွားရမှာမို့  -  ရုပ်ရှင် နောက်ရက်မှ ကြည့်ရအောင်  နော် မောင် "

ဟူးးးး းးးးး  းးးးးး  သူငယ်ချင်းဘက် အမြဲအလေးသာနေတဲ့ ချစ်သူကို  နားလည်ပေးနေရတာ ကျနော် ပင်ပန်းလှပြီဗျာ။

"သွန်း   သူ့မှာ  တခြားသူငယ်ချင်း မရှိတော့ဘူးလား တခြားဆွေမျိုး မရှိတော့ဘူးလား - မောင့်ထက် သူက သွန်းဘဝမှာ အရေးပါနေပြီလားးး "

" ဟင်    မောင်ရယ်  ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ  သွန်း မောင့်ကိုချစ်တာ မောင်သိရဲ့သားနဲ့  -  ခုဟာ ~~~ "

" တော်စမ်းပါ  သွန်းရာ  ငါနားလည်ပါပြီဟာ "

ပြောပြီးမှ ကျနော့်ကိုယ်ကျနော် အတ္တကြီးနေပြီလား ပြန်မစဉ်းစားချင်တော့ပါ။

" ကျွတ်   -  ဒါတော့ မောင် သက်သက်ရစ်တာပဲ "

" ဘာာာ --------  ဟာကွာ "

ကျနော်  သွန်းအနားကနေ ပြေးထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ဒီနေ့က ကျနော့်အတွက်  အဓိပ္ပယ် မရှိတော့ပါဘူးလေ။ကျနော် နေနိုင်ခဲ့ပါပြီ။ ၅ရက်မြောက်နေ့ ချစ်သူဆီက ဖုန်းဝင်လာတယ်ဗျာ ထိုင်နေကြနေရာလေးက စောင့်ပေးပါတဲ့။


" ဆောရီး   မောင်ရယ်  ဒီလာခါနီးမှ  သားငယ်ဆေးရုံဆင်းလို့ သွန်း လိုက်လုပ်ပေး~~~ "

ချစ်သူပုံစံက  ရေးကြီးသုတ်ပြာ လာခဲ့ရပုံ - ကျနော်စကားပြန်မပြောပဲ နေသည်ကို သတိထားမိပုံ ရသွားသည်။

" မောင်  စိတ်ဆိုးနေတာလားဟင်  ဘာမှလည်း မှာမထားသေးဘူး  သွန်းမှာလိုက်မယ်လေ မောင် "

ချော့နေတဲ့ချစ်သူကို ကျနော်နာကျင်ခြင်းများစွာနဲ့ကြည့်နေမိတယ်။

" ဒီနေ့ ဘာမှမသောက်တော့ဘူးလေ အမှတ်တရပေါ့ "

ကျနော့်စကားကို သူနားလည်ပုံမရဘူးဗျ။တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် သူဖုန်းစခေါ်တဲ့နေ့ ခုလည်း သူဖုန်းဆက်ချိန်းတာ ဒီနေ့။

" ဒီနေ့ ဘာနေ့လဲ မှတ်မိလား သွန်း - မောင်တို့ ရည်းစားသက်တမ်း  ၃ နှစ်ပြည့်တဲ့နေ့ "

" ဆောရီးပါ မောင်ရယ် သွန်းမေ့နေလို့ပါ  အမှတ်တရ လက်ဆောင် တခုခု ဝယ်ပေးမယ်လေ နော်မောင် "

ကျနော့်ရင်ထဲ ဆို့တက်လာတယ်ဗျာ  သူ့ဘက်က ဖုန်းဆက်ချိန်းလို့ ချစ်သူသက်တမ်း ၃ နှစ် ပြည့်ကို အမှတ်တရ လုပ်မယ်ထင်ထားမိတာ။ သူငယ်ချင်းအတွက် စိုးရိမ်ပူပန်နေတဲ့ချစ်သူ။ သူ့ကိုကြည့်ရင်း ကျနော်ရင်နာလိုက်တာဗျာ။

ကျနော်က သိပ်ချစ်တတ်တဲ့ ကောင်ပါဗျာ - အချစ်ကြီးပေမယ့် လူတစ်ယောက်ရဲ့ နှလုံးသားကို ချုပ်ကိုင်ထားရလောက်အောင် အတ္တတော့ မကြီးချင်တော့တာပါ။

ကျလာတဲ့ မျက်ရည်တွေကြောင့် ကျောခိုင်းသွားတဲ့သူ့ပုံရိပ်လေးက တဖြည်းဖြည်းဝေ့ဝါးလို့ပေါ့။နောင်ဘဝဆိုတာရှိခဲ့ရင် ချစ်သူ့ရင်ခွင်ကို အပိုင်သိမ်းယူနိုင်သော တစ်ယောက်သောသူဖြစ်ပါရစေသား။

........................................................................................................................................

ရင်၌ဖြစ်သော အချစ်ကိုစီးနင်း

ခရမ်းပြာအိပ်မက်တွေကြားမှာ

ရင်နင့်အောင်ချစ်ခဲ့ဖူးပါသလား

သမုဒယ အတုပ်နှောင်ထဲ

ချန်ထားရစ်မယ်ဆိုရင်လည်း

ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ အချစ်ရယ်


( အဆုံးထိဖတ်ပေးသော မိတ်ဆွေများအားလုံး ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။ )

ဘုံခုနှစ်ဆင့်



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Friday, November 6, 2020

မယုံရင် ပုံပြင်မှတ် (စ/ဆုံး)

မယုံရင် ပုံပြင်မှတ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မောင်မောင်တုတ်

“ စပါယ်ရေ..ညီမလေး” 

“ ရှင်..မမ”

“ ဘာလုပ်နေလဲ ဟဲ့ ”

“ စာကျက်နေတယ်.မမ” 

“ အေး...ငါအဝတ်လျှော်နေလို့.ထမင်းအိုးလေး ထကြည့်ပေးပါဦး”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမ” 

သင်းသင်းနှင့်စပါယ်ဖြူတို့ ညီအမ နှစ်ယောက် အဖေကြီးတို့ အိမ်မှာနေရတယ်၊ ငယ်စဉ်ကတည်းက မိဘတွေမရှိကြလို့ အဖိုးဖြစ်သူနှင့်လာနေကြရတာလေ။ အခု သင်းသင်းအိမ်ထောက်ကျပြီ။ ဆယ်တန်း မအောင်လို့ ညီမဖြစ်သူကို ဆယ်တန်းအောင်စေချင်လို့သာ စာကျက်ခိုင်းနေရတာ။ကျောင်းသာထားပေးနေရတယ် စီးပွားရေးက မပြည့်စုံဘူးလေ။

စပါယ်တောင် ဆယ့်ခြောက်နှစ် ဖြစ်ပြီ၊ကျမအသက်က ဆယ့်ရှစ်နှစ် ။ကျမက စပါယ်လောက် မလှပေမယ့် စပါယ် ထက် အသားဖြူတယ်။ ဒီအရွယ်ရောက်တော့ ကျမမှာ ရည်းစားရှိတယ်။ ဟိုဘက်ရပ်ကွက်က ကိုလူအေးလေး မောင်မောင်လေ။ ရိုးသားလို့ကို ချစ်တာရှင့်။သူကလည်း လက်ထပ်မယ်ချည်း ပြောနေတာ။သူလည်းအဒေါ်အိမ်မှာ နေရတယ်။ ကုမ္ပဏီကားမောင်းတယ်လေ။ လူကဖြူနွဲ့နွဲ့နှင့်စကားပြောက ယဉ်ကျေးတယ်လေ။ 

အဲဒါနှင့် ကျမနှင့်သူ လက်ထပ်လိုက်ကြတယ်။ညီမလေးနှင့် အဖေကြီးက တခန်း ။ကျမတို့က တခန်းပေါ့၊ အိမ်ထောင်ကျတော့ အခန်းခွဲ အိပ်တာလေ။စပါယ်က ကြောက်တတ်တယ်။ တစ်ယောက်တည်းဆို မအိပ်ရဲဘူး။အိမ်ထောင်ကျတော့ ကျမတို့ လင်မယားက ထုံးစံအတိုင်း လိုးဖြစ်တာပေါ့ ။

“ သင်းးသင်း အိပ်ရအောင် ”

“ အဖေကြီးတို့ မအိပ်သေးဘူး” 

“ မအိပ်သေးလည်းဘာဖြစ်လဲ၊ကို အရမ်းပင်ပန်းနေလို့ အိပ်ချင်နေပြီ”

“ အင်းပါ ကိုမောင်” 

“ စပါယ်ရယ် မမတို့အိပ်တော့မယ်၊ညီမလေးတို့ အိပ်ကြတော့” 

“ ဟုတ် မမ” 

“ လာလေ သင်းသင်း ”

“ လာပါပြီ၊ဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းကိုမသိဘူး” 

“ ဟီးဟီး.မင်္ဂလာဦးညလေ သင်း သင်း”

“ အဲဒါ ဘာလုပ်ရမှာလဲလို့” 

ကျမလည်း သိရက်သားနှင့်မေး လိုက်တယ် ။

“ အေး.ဟေ့လိုးမလို့ဟေ့လိုးမလိုး”

အသံတိုးတိုးလေးလုပ်ပြီး ကျမကိုပြောတယ်။

“ ခစ်..ခစ်..ခစ်”

ကျမသူ့ပုံကိုကြည့်ပြီးရယ်မိတယ်လေ၊လင်မယားဖြစ်ပြီဆိုတော့ လိုးလို့ ရနေပြီလေ ။

“ ဟင်းနှော် ညီမလေး ကြားမယ်” 

“ ကြားကြားကွာ” 

“ ကဲအိပ်တော့"

ဆိုပြီး ကျမသူ့ဘေးနားအိပ်တယ်။သူကကျမကိုဖက်တော့ ကျမလည်း ပြန်ဖက်လိုက်တယ်။ရင်တွေကတော့ တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတာပေါ့၊သူကနမ်းပြန်တယ်။ သူ့အနမ်းကိုပဲ ကျမက သာသာယာယာလေး ခံယူလိုက်ရတယ်လေ။ ရင်ထဲမှာ ကုလားဘုရားပွဲ လှည့်နေသလိုပဲ ။နှုတ်ခမ်းလေးတွေ နမ်းရတာ အရမ်းကောင်းပြီး ပိပိထဲမှာ ရွစိကို ထိုးလို့ပေါ့။ ကိုယ့်ချစ်သူရဲ့ အကြင်နာတွေလေ။ 

“ အင်းးဟင်းးဟင်းးကိုမောင်” 

“ ကျမကမဆွတ်ခင်က ညွတ်ချင်နေတာလေ၊ချစ်ရတဲ့သူ အတွက်ကတော့ ဘာမဆို လုပ်ပေးချင်တာပေါ့။

“ သင်းသင်း” 

“ ဟင်.ဘာလဲအကို”

“ အားလုံး ချွတ်ကွာ”

“ ချွတ်ပေးမယ်လေ” 

ကျမအဝတ်အစားတွေ ချွတ်တော့ သူလည်းချွတ်တယ်။သူက ကျမနို့ကို စို့တယ်။ ယားလည်းယား ခံလို့လည်း ကောင်းတယ်လေ၊သူက တပြွတ်ပြွတ် စို့တဲ့အခါ ကျမပိပိထဲက အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာတယ်။ကျမက ခံချင်နေပြီ၊သူ့လီးကို စမ်းကြည့်တော့ လီးကမာနေပြီ ။

“ သင်းသင်း ကိုယ် လိုးတော့မယ်”

“ လိုးပေါ့ ”

သူ လိုးတော့မယ်ဆိုပြီး ကျမကို ပေါင်ကားခိုင်းပြီးသူကဒူးထောက်ဝင်လာတယ်။ပြီးတော့ ပိပိထဲကို ထိုးထည့် တယ်။ တချက်တော့ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းနှင့် အောင့်သွားတာပဲရှင်။

“ ဗျစ်..ဗျစ်…..ဗျစ်..ဗျစ်” 

“ အာ့!..အင့်..ဟင်းးဟင်းးး” 

“ ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်”

“ အင့် ..ဟင်းးးဟင်းးအင့်” 

ကျမကခံလို့ကောင်းနေတုန်းးး ရှိသေး လီးထဲကအရည်တွေပန်း ထွက်သွားတယ်။လိုးချိန်က ငါးမိနစ်တောင် မပြည့်ဘူး၊ကိုမောင်က ရှူးရှဲ ရူးရှဲ အော်ပြီးပြီးသွားတယ်၊လိုးရတာ အရသာရှိပေမယ့် ကျမဆန္ဒက မပြည့်ဝခဲ့ဘူး။ကျမလို ချင်သေးတယ်။ဒါပေမယ့်လည်း အခုမှ ညားခါစဆိုတော့ ပြောရမှာ ရှက်တယ်ရှင့် ။

“ သင်းးသင်း ကိုမောင်ပြီးသွားပြီ” 

“ အင်းးး” 

ဆိုပြီးကျမသူ့လီးကိုကိုင်ကြည့်တော့ပျော့နေပြီသူမဟုတ်တဲ့အတိုင်းပဲ၊ ညားခါစမို့လားမသိဘူးသူကခဏ လေးနှင့်ပြီးသွားတယ်ထင်တာလေ 

“ သင်းသင်းကိုမောင်လိုးချင်သေး တယ်ကွာ”

“ အဟင်းး လိုးချင်သေးရင်လိုးပေါ့” 

“ ကိုယ့် လီးကိုစုပ်ပေးပါလား” 

“ အင်းစုပ်ပေးမယ်လေ”

ဆိုပြီးသူ့လီးကိုကိုင်ပြီးတုတ်ထိုး သကြားလုံးစုပ်သလိုစုပ်လိုက်တယ်။သူ့လီးကပြန်မာလာတယ်။ကျမလည်းအားတက်သရော စုပ်ပစ် လိုက်တော့ သူ့လီးကတောင့်တောင့် မာမာကြီးဖြစ်လာတယ်လေ။ ကျမ ဝမ်းသာသွားတယ်။သူကုန်းခိုင်းလို့ကုန်းပေးလိုက်တော့ နောက်ကနေလိုးသေးတယ်။ သူလိုးတဲ့အချိန်ငါးမိနစ်ကျော်ကျော် လောက်မှာ ကျမလည်းစိတ်ကျေနပ် ပြီး ပြီးအားရသွားတော့တယ်။

သူ လည်းကျမပြီးပြီးသုံးမိနစ်လောက် ကြာမှပြီးသွားတယ်လေ။ နောက်ရက်များမှလည်း ကိုမောင်က အဲဒီအတိုင်းပဲဖြစ်တယ်။ ကြာတော့လည်းသူသင်ပေးတော့ အဖုတ်ပွတ်တတ်လာပြီး၊သူ့ကိုအားကိုးလို့ မရတော့ဘူးကိုယ့်လက်ကို ကိုယ်အသုံးချရတယ်။သူလည်းဖုန်းထဲက ဗီဒီယိုကားတွေကြည့်ပြီးကျမကိုလိုးပေမယ့်ခဏပဲလီးတောင်တယ်။ ဒီလိုနှင့်ခြေက်လလောက်ကြာတော့ မလိုးတစ်ချီလိုးတစ်ချီနှင့်ဖြစ်လာတော့မှ။

“ ကိုမောင်ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဟင်၊ကျမကို ရင်မခုန်တော့ဘူးလား”

“ မိန်းမရယ်ကိုယ့်ဖက်က ကာမဆန္ဒအားနည်းတယ်၊ကိုယ်ကသူများလိုးနေတာ မြင်မှ အရမ်းလိုးချင်တာလေ။ အခုတော့ ကိုယ်အားနာပါတယ်”

ဒီလိုနှင့်ကျမတို့ အဖေကြီးက လေသင်ဓုန်းဖြတ်ပြီးဆုံးပါးသွားတယ် ရှင်။ ကျမတို့ဘဝ ရွှေတောင်ကြီးပြိုလဲသွားသလိုပါပဲ။ ရက်လည်အထိ ဆွေမျိုးသားချင်းတွေရှိလို့ ညီမလေးစပါယ်က ပြဿနာ မရှိပေမယ့် ရက်လည်ပြီးတော့ ကြောက်လို့ တစ်ယောက်တည်း မအိပ်ရဲဘူးတဲ့ လေ။ အဲဒါကြောင့် ကျမတို့အခန်းကို ခေါ်သိပ်ရတော့တယ်။ ညီမလေးကို ကျမဘေးက နေရာချပြီး အိပ်ရတာပေါ့။ 

အဖေကြီးဆုံးကတည်းက ရက်လည်အထိ ကျမတို့လင်မယားမလိုးဖြစ်ဘူး၊ ဒီရက်တွေရောက်တော့ ကျမကလိုချင်လာပြန်ရော။ ညီမလေးကရှိတော့ ကျမမလုပ်ရဲဘူးလေ။ ကိုမောင်လည်း ကျမကို မလုပ်ပါဘူး။တပါတ်လောက်ကြာတော့ ကိုမောင်က လိုးချင်လာတယ်။ ကျမလည်းညီမလေး အိပ်လောက်ပြီဆိုပြီး ကျမကနည်းနည်းရွှေ့ပြီး ကိုမောင့်လီးကို စုပ်ပေးတယ်။ ကိုမောင့်လီးက အရင်ကထက် ပိုတောင်လာသလို ခံစားမိတယ်။

“ သင်းသင်း ” 

“ ကိုမောင်လည်း သင်းသင်းကို ယက်ပေးချင်တယ်” 

“ တကယ်လား ကိုမောင်” 

ကျမတို့ လင်မယား ဖြစ်ကတည်းက ကျမကပဲ မှုတ်ပေးနေတာ၊အခု သူက ပြန်လုပ်ပေးမယ်ဆိုလို့.ဝမ်းသာသွားတာပေါ့။သူက ကျမမအဖုတ်ကို စိတ်ပါလက်ပါ ယက်ပေးတာ။ အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် လျှာနှင့်ယက်ပေးပြီး အစေ့ကို တပြွတ်ပြွတ် နှင့်စုပ်တယ်။တချက်တချက် အသံတွေ တော်တော်ထွက်လို့ 

“ ကိုမောင်အသံမထွက်စေနှင့် ညီမလေးနိုးမယ်” 

“ အေး.ပါဟ”

ဆိုပြီး တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပြန်တယ် .။ ကျမမှာညီမလေးနိုးသွားမှာစိုးရိမ်ရတာကတဖက်၊အဖုတ်အယက်ခံရ လို့ကောင်းရတာက တဖက်နှင့်မို့ ရင်တွေခုန်နေမိတယ်ရှင်။

“ အာ့..အင်းးဟင်းးးဟင်းး”

 ကျမအသံတိုးလေးနှင့် ညည်းမိတယ် ။

“ ပလပ်..ပလပ်..ပြွတ်..ပြွတ်”

“ အားးကျွတ်..ကျွတ်..အမလေး ကောင်းတယ် ”

“ ပြွတ်..ပြွတ်..” 

“ အားးရှီးးရှီးးးးအားး” 

ကျမမှာ ကောင်းလွန်းလို့.တချက် တချက်..ညည်းရင်း ဘေးကညီမလေးကို တောင်မေ့သွားတယ်၊၊ ကျမ ဒီတစ်ခါပဲ အဖုတ်အယက်ခံဖူးတာလေ။ ကျမပြီး ချင်လာတယ်။ အဲဒါကြောင့် ကိုမောင့်ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး အတင်းဖိယက် ခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျမတကယ်လည်းစိတ်က ကြွနေတာ။အံ့ဩလောက်တယ်ရှင်။ ဘေးမှာညီမလေးတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာကိုတောင် ကာမစိတ်တွေ တအားဖြစ်နေတာကို။ ကျမမှ မဟုတ်ဘူး ကိုမောင်လည်း ဖြစ်နေပုံ ရတယ်ရှင်။ ခဏကြာတော့ ကျမစိတ်တွေ အရမ်းကြွပြီး ပြီးသွားတော့တယ်။

“ သင်းသင်းးပြီးသွားလားး” 

“ အင်းးး” 

“ ကိုမောင်လိုးမယ်နှော်” 

“ လိုးလေ” 

ကိုမောင်က ကျမပေါင်ကြီးကို အပေါ်မြှောက်ပြီးကျမကို လိုးတာ ကျမလည်း ခုဏတုန်းက ဖီလင်တွေပြန်ထလာတယ်။ညီမလေးကို လှမ်းကြည့်တော့ ငြိမ်နေပြီး အသက်မှန်မှန်ရှူနေတာကြောင့် ကျမလည်း ညီမလေး အိပ်နေတာ သိုးနေတာပဲ ဆိုပြီး နည်းနည်းအသံပိုထွက်အော် ညည်းလိုက်မိတယ် ။

“ ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်”

“ အားးကိုမောင်ရှီးးရှီးး” 

“ ဖုန်းးဖန်းးဖန်းးဖုန်းးဖန်းးး”

“ ဇွပ်..ဗျိဗြိ…ဗျစ်..ဗျစ်”

ကိုမောင့် ဆောင်သံ ပိုထွက်သလို လိုးချက်ကလည်း ဇိမ်ကို ရှိတယ်ရှင်။ 

“ အာ့.ကိုမောင်.အာ့..အားးအရမ်း ကောင်းတယ် ”

လိုးချိန်ကလည်း ဒီတစ်ခါရှစ်မိနစ် လောက်ကြာတယ်ရှင် ။နောက်တော့ သူလည်းတဖြေးဖြေး နှင့် ကြမ်းပြီးသုတ်တွေ ပန်းထွက်တယ်။သူပြီးပေမယ့် ကျမက မပြီးသေးဘူးရှင့် ။ ခုဏက တကြိမ်ပြီးပြီမို့လား မသိဘူး။နောက်တကြိမ်နည်းနည်းကြာနေတာပေါ့ ။

“ သင်းသင်းစုပ်ပေးဦးကွာ” 

“ အင်းး” 

ကျမလည်း ကိုမောင့်လီးကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ သုတ်တွေ ရှိနေပေမယ့် ကာမဆိပ်တက်နေတဲ့ ကျမ အဲဒါတွေဂရုမစိုက်အားဘူး။ မြန်မြန် ပြန်လိုးနိုင်အောင် မြန်မြန်စုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ကိုမောင်လည်း ချက်ချင်းတောင်လာတယ်။ ကျမကို ကုန်းခိုင်းလို့ ထပြီး ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ကိုမောင် ထပ်လိုးတော့ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ပြီးသွားတယ်။ 

ကျမပြီးပြီးနောက် ကိုမောင်လည်း ပြီး သွားတယ်။ ယောက်ျားရကတည်းက ကာမကြောင့် စိတ်ကျေနပ်ရတာ ဒီတစ်ခါ ပထမဆုံးပါပဲ။ကျမတို့နှစ်ယောက် အဝတ်အစား ဝတ်ပြီး အိပ်ကြပါတယ်။ ငါးမိနစ်ကျော်လောက်လည်းကြာရော ညီမလေးက တချက်လောက် တွန့်လာပြီး 

“ မမ ရှူးပေါက်ချင်လို့.လိုက်ပို့ဦး”

ကျမလည်း လူးလဲထပြီး ညီမလေးကို အိမ်သာကို လိုက်ပို့တယ်လေ။ကျမစိတ်ထဲမှ ာမလုံမလဲဖြစ်ပြီး ညီမလေးများ သိသွားသလားလို့ထင်မိပြီး 

“ ညီမလေး ဘယ်တုန်းက နိုးနေတာလဲ” 

“ ကြာပေါ့ မမရှက်သွားမှာစိုးလို့ ငြိမ်နေရတာ၊အခု သေးက မအောင့်နိုင်တော့လို့ သာ မမကို နှိုးတာ” 

“ ဟယ်.ရှက်လိုက်တာညီမလေးရယ်” 

“ ရပါတယ်.မမရယ် လင်မယားတွေပဲ၊ ညီမလေးနားလည်ပါတယ်”

“ အေးဟယ်..ငါလည်းဒီနေ့မှဘယ်လိုဖြစ်တယ်မသိဘူး”

“ မြင်သားပဲ တအားအသံထွက်တာ၊ ဟိုကလည်း ညီမလေးဘေးနားရှိနေတာကို အားမနာ ခါတိုင်းထက် ပိုလုပ်တယ် ” 

“ ညီမလေး နောက်ဆို မမတို့နှင့် မအိပ်နှင့်တော့” 

“ အာ.ညီမလေး တစ်ယောက်ထဲ မအိပ်ရဲဘူး ကြောက်တယ်”

“ သရဲ ကြောက်တာအရေးမကြီးဘူး၊နောက်မှ ငါတို့ညီအမ အရှက်ကွဲနေမယ်” 

“ မကွဲပါဘူး မမရယ်၊ညီမလေး နေတတ်အောင်နေပါ့မယ်”

“ အေးးအေးသိရင် လည်းအိပ်ချင်ယောင်သာ ဆောင်နေလိုက်တော့၊သိလား” 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ” 

ပြောပြီး အိမ်ထဲ ပြန်လာခဲ့တယ်။ယောက်ျားက ပင်ပင်ပန်းပန်းနှင့်အိပ်ပျော်နေတာ သိုးလို့။

“ ဟိုမှာအိပ်ပျော်နေတာ သိုးလို့ ခစ် ခစ် ခစ်” 

“ ဟေ့..အော် နိုးသွားအုံးမယ်” 

ကျမတို့လည်း အိပ်လိုက်ကြတယ်။ မနက်ကျ အစောကြီးထပြီး ကျမက ထမင်းချက်။ ညီမလေးကစာကျက်၊ မိုးလင်းတော့ ကိုမောင်က အလုပ်သွား၊ညီမလေးက ကျောင်းသွားပေါ့။ကျမက တရေးအိပ်ပြီးထမင်း ထစားတယ် လေ။ ကျမတားဆေးမသောက်ဘူး၊ ဒါပေမယ့် အခုထိ ကိုယ်ဝန်အရိပ်အယောင်က မပြဘူးလေ၊နောက်တော့ ရလာမှာပေါ့လို့ တွေးလိုက်တယ်ရှင်။ ညနေရောက်တော့ ညီမလေးရော ကိုမောင်ပါ ပြန်ရောက်လာတယ်။

ညီမလေးစာကျက်နေတုန်း အိပ်ခန်းဖက် ကိုမောင်ကိုခေါ်ပြီး 

“ ကိုမောင်ညက ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ၊ထူးထူးခြားခြား” 

“ အေးဟ မိန်းမစိတ်မဆိုးနှင့်ကိုမောင် ပြောပြမယ်” 

“ ပြောပြ” 

“ ကိုမောင့်စိတ်ထဲမှာ ကိုမောင်တို့လုပ်နေတုန်း တစ်ယောက်ယောက်က ကြည့်နေတယ်ဆိုတဲ့ အသိက စိတ်ပိုကြွတာ” 

“ ဘာလဲ ကိုမောင်ညီမလေးကကြည့်နေတယ် ထင်လို့လား” 

“ သူကအိပ်နေပေမယ့် ကိုမောင်က သူရှိနေရင် ကိုမောင်စိတ် ပိုကြွတယ်လေ”

“ ကိုမောင် ညီမလေးကိုကြံနေတာ လား” 

“ အာ  မကြံပါဘူး၊သူက ငယ်သေးတယ်” 

“ အော်..သူကြီးရင် ရှင်ကကြံမယ်လို့ ပြောတာလား”

“ မကြံပါဘူးကွာ မင်းကလည်း” 

“ ကျမ.မယုံဘူး ရှင်ကျိန်ပြ” 

“ ကျိန်ပါတယ်မိန်းမရာကျိန်ပါတယ်။ဆိုပြီး ကိုမောင်က ကျိန်ပြပါတယ်။

“ ရှင်နှော် ညီမလေးကို လုံးဝမလုပ်ရဘူး၊လုပ်ရင် ရှင်အသိပဲ” 

“ အေးပါဟာ” 

“ မဟုတ်ရင် ညီမလေးကို အဒေါ်တို့ဆီ ပို့လိုက်မယ်” 

“ မလုပ်နှင့်လေ.တော်ကြာသူများ တွေက ခဲအိုကကြံတယ် ပြောနေပါအုံးမယ်” 

ကျမလည်း ညီမလေးကို သူများအိမ်မပို့ချင်ပါဘူး၊ ကိုယ့်မျက်စိအောက်ပဲ ထားချင်တာလေ၊အခု ကိုမောင်ပုံ ကြည့်ရတာ စိတ္တဇ (ဆိုက်ကို) ရှိပုံရတယ်။ ကိုယ် လုပ်တာကို သူများကိုမြင်စေချင်တဲ့ စိတ်ပေါ့။ညီမလေးကိုလည်း ပြောထားရမယ်၊၊ ကိုယ် ယူမယ့်ယောက်ျားနှင့်သာ ကိုယ့်အပျိုရည်ပျက်ပါစေလို့..

“ ရှင် အဲဒီလိုလုပ်နေရင် ညီမလေးသိသွားရင် ကျမ သောက်ရှက်ကွဲပြီ”

“ သူသိရင်လည်း သူများတွေကိုမသိစေနှင့်ပေါ့၊နင်မသိမသာ ပြောထားပါလား” 

“ ကျမကစိုးရိမ်တယ်။သူ့ကိုအဒေါ် အိမ်ပို့ရမလားလို့”

“ မပို့ပါနှင့် မိန်းမရယ် နှော်” 

“ မပို့ရင် ရှင်ဘာလုပ်ပေးမလဲ” 

“ မိန်းမကြိုက်တာ အကုန်လုပ်ပေးမယ်။

“ ပြီးရေ ာဂတိနှော် ဂတိ” 

“ အေးပါဟ” 

ကျမက ကိုမောင် ကျိန်လည်းကျိန်တယ်၊မလုပ်ဖို့လည်း ဂတိပေးတယ်၊ကျမအကြိုက်လည်းဖြစ်ရမယ် ဆိုတော့အတိုင်းထက်အလွန် တံခွန် နှင့်ကုက္ကား ပေါ့ရှင်။ဒီ အခြေအနေကိုအသုံးချပြီး ကျမရဲ့စိတ်မပြေတာကိုပါ ပြေအောင်လုပ်ရမယ်လေ။ ညီမလေးစာကျက်ပြီး ဆယ်နာရီခွဲ မှာအိပ်ရာဝင်ခဲ့ကြတယ်။ ကိုမောင်က အရင်လိုမဟုတ်ဘူး၊အိပ်ရာထဲမှာ မအိပ်ပဲ ကျမအဖုတ်ကို လာကိုင်တယ်၊ပြီးတော့ လက်ကိုနမ်းကြည့်တယ်။

ကျမက ဆပ်ပြာနှင့်အသေအချာ ဆေးထားတာ၊ဘယ်နံမလဲ၊သိတယ်လေ။ ဒီပုံအတိုင်းဆိုရင် ကျမအကြိုက်ဖြစ်ရတော့မှာပေါ့ ။ကိုမောင် သူ့လက်သု့နမ်းကြည့်တဲ့အခါ ဆပ်ပြာမွှေးနံ့ သင်းသင်းလေးရတယ်။သူပျော်သွားတယ်။ ဒီနေ့လည်း လုပ်ရတော့မယ်ဆိုပြီးတော့ပေါ့ စပါယ်မှာ မနေ့ကကြုံပြီးကတည်းက ဒီနေ့ပုံစံ မြင်ရမှာကြိုသိတယ်။

အဲဒါကြောင့် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။ မနေ့ကလည်း မမတို့လင်မယားလုပ်နေတာကြည့်ပြီး ရေဆာသလို သေးပေါက်ချင်လာသလို ဖြစ်တာ။အနီးကပ်ဆိုတော့ မလှုပ်ရဲဘူး၊မနေ့ကသေး အရမ်းပေါက်ချင်လို့သာ သူ့တို့ပြီးအောင်မနည်းအောင့် အည်းသည်းခံပြီး စောင့်ရတယ်။ ဒီနေ့တော့ သေးအရင်ပေါက်ထားတယ်။

ကိုမောင် မမအဖုတ်ကို ယက်နေတာ မနေ့ကအံ့အားသင့်သလို မမကလည်း သူ့ကိုလိုးထားတဲ့လီးကို စုပ်ပေးနေတာ မရွံမရှာပဲ။ ကိုးတန်းကတည်းက ဘိုင်အိုမှာ မျိုးပွားတာ သင်ထားတာ။ သုတ်ရည်ဆိုတာလည်းသိတယ်။ လိုးရင် သုတ်ထွက်တယ် ဆိုတာလည်းသိတယ်။

မမက အဲဒီသုတ်တွေကိုမရွံမရှာစုပ်ပေးနေတော့ စပါယ်မှာတံတွေးတွေပဲ ကြိတ်မြိုနေမိတာ။ အခုလည်းကိုမောင်က မမနှင့်လုပ်ဖို့ အစပျိုးနေပါပြီ။ စပါယ်အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ကာ စောင်ခြုံပြီး သူတို့ဘက်ကို လှည့်အိပ်တယ်။ ခဏနေတော့ ကိုမောင်က လုပ်ငန်း စပြန်တယ်။ကိုမောင်က မမအဖုတ်ကို ယက်နေတာ တော်တော် လေးကြာတယ်။ မမလည်း မနေ့ကထက် အသံပိုကျယ်လာတယ်။ 

ကိုမောင်က ကျမဖက်ကိုလှည့်ကြည့် ပြီးမမအဖုတ်ကို အပီအပြင်ယက်နေတာလေ၊ခဏနေတော့ မမအလှည့် ရောက်လာတယ်။ မမကလည်း ကိုမောင့်လီးကိုစုပ်ပေးနေတာလေ။တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ရေခဲချောင်းစုပ်သလို၊ထုတ်ထိုးသကြားလုံးစုပ်သလို မျိုးပဲ။ကိုမောင်က မျက်လုံးလေး မှေးပြီးဇိမ်ခံနေတာများ ပါးစစပ်က တဟင်း နှင့်ပေါ့။ ကျမလည်း သူတို့ကိုကြည့်ပြီး ဖီလ်းတက်လာတယ်။

အဲဒီနောက်မှာတော့ ကျမက ကိုယ့်အဖုတ်ကို လက်ထိုးထည့်ပြီး ဇိမ်ယူရတာပေါ့။ သူတို့ နှစ်ယောက်အပြန်အလှန်စုပ်ပြီး ယက်ပြီးနောက်မှာ လိုးကြတယ်။သူတို့လိုးတာကို ကြည့်ပြီး ကျမလည်းလက်နှင့် ကရိုင်းလိုက်တာ ကျမလည်းပြီးသွားတာပေါ့။ သူတို့က နှစ်ကြိမ်တောင် လုပ်ကြတာ။ကျမကလည်း စောင့်ကြည့်ပြီးမှအိပ်တာ။ ဒီလိုနှင့်ကျမစာမေးပွဲဖြေပြီးတော့ တရက်ကျတော့ သူတို့လိုးနေချိန်မှာ ရှူးကအရမ်းပေါက်ချင်လာတယ်၊၊ အဲဒါနှင့်ထပြီး 

“ မမသေးပေါက်ချင် တယ် ” 

“ အယ်.ညီမလေးး” 

“ ဟင်.စံပါယ်၊ဒုက္ခပါပဲ ” 

“ အခုမှ ဒုက္ခလုပ်မနေနှင့်၊မမထဦး ဒီမှာထွက်ကျတော့မယ်”

“ ညည်းတော့လုပ်ပြီ ” 

ဆိုပြီးအိပ်ရာကထပြီး လိုက်လာ တယ်၊လမ်းမှာ 

“ စံပါယ်ညည်းတော့ ဟယ် တကယ်ထဲ ”

“ မမ ဒီကမရတော့ဘူးထွက်ကျတော့မယ်” 

ကျမလည်း အိမ်သာထဲရှူးဝင်ပေါက်ပြီး အဖုတ်ရေဆေး ထွက်ခဲ့တယ်။မဆေးလို့လည်း မဖြစ်ဘူး ။ အဖုတ်ကရွှဲနေပြီလေ။ အိမ်သာက ထွက်လာတော့ မမက 

“ ဘာလဲစပါယ်ညီမလေး ညည်း လည်းခံချင်နေတာလား၊ငါပြောထားရက်နှင့်ခံချင်ရင်လည်းပြော” 

“ အာ.မမကလည်း၊ မမပဲမှာထားတာ ယူတဲ့ယောက်ျားပဲ ပေးရမယ်ဆိုပြီးတော့” 

“ အေးလေ.သိပါဘူး နင်လည်း အပျိုဖြစ်ပြီပဲ၊နောက် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် အိပ်တော့”

“ ရတယ် မနက်ဖြန်အိပ်မယ်” 

ကျမတို့နှစ်ယောက် အထဲရောက်လာတော့ ကိုမောင်ကလီးကိုကိုင်ပြီး ပက်လက်လှန်ကာ ဂွင်းတိုက်နေတယ်။ 

“ ရှင်ကလည်းနည်းနည်းပါးပါး အရှက်ရှိအုံးလေ”

“ ဟာ ကွာ ညီမလေးသိသွားပြီလေ ဘာရှက်စရာရှိဦးမလဲဟ” 

“ ဟင်းးးနှော် ငါသေသာ သေလိုက်ချင်တယ်။ 

“ မသေလိုက်ပါနှင့်မိန်းမရေ  ကဲပါ ငါ့ကို မှုတ်ပေးအုံး”

“ အာ.ဒီမှာညီမလေးရှိတယ်”

“ အမယ်..မမ သမီးမမြင်ဘူးတာမရှိဘူးနှော် အခုမှရှက်မနေနှင့် နောက်ရက် အလုပ်လုပ်ပြီး အိပ်ရာခွဲအိပ်မယ်၊ဒီနေ့တော့ ဒီမှာပဲ အိပ်မှာ” 

“ အေး အိပ်အိပ်” 

သင်းသင်းလည်း မပြီးဆုံးသေးသော ဇာတ်လမ်း ပြန်စကြရတော့တယ်။ကျမက စုပ်ပေးပြီး သူက လိုးလိုက် တာ အဖုတ်ကွဲ သွားမလားတောင် ထင်ရတယ်။ကောင်းလိုက်တာလည်း လွန်ပါလေရော။ နောက်နေ့ကစပြီး စံပါယ် အိပ်ယာ ပြောင်းအိပ်တယ်။တချိန်လုံးလည်း မမတို့လင်မယားလုပ်နေတာပဲ မြင်နေတယ်။

အလုပ်ထွက်လုပ်ရင်း ချစ်သူရတယ်။မမပြောထားလို့ ချစ်သူဘဝမှာ ဘာမှမလုပ်ဖြစ်ဘူး။ သူက စည်းရုံးနေတာ၊မနည်း ရှောင်နေရတယ်။သူ့ကိုမြင်တိုင်း မမကိုသတိရတယ်လေ ၊နောက်တော့ ကျမချစ်သူက လက်ထပ်မယ်ပြောတာနှင့် မမကို ဖွင့်ပြောလိုက်တယ်။ မမကလည်း ကျမချစ်သူနှင့် တွေ့တယ်။လူက အကောင်ထွားပြီးရုပ်ရည်သန့်တော့ မမကသဘောကျတယ်။ပြောတာဆိုတာလည်း ယဉ်ကျေးတော့ ချက်ချင်းသဘောတူတယ်။

ဟိုကလည်း မမ.မမနှင့်အရမ်းကို မျက်နှာလုပ်တယ်လေ။ကျမနှင့်မင်္ဂလာဆောင်ပြီးရင် အသင့်နေဖို့ အိမ်ရှိတာလည်းပါတာပေါ့။ ကျမအိမ်ထောင်စောစောကျတာ မမတို့လင်မယားကြောင့်ပါပဲ။ မမတို့အိမ်မှာပဲ အကျဉ်းရုံးပြီး လက်ထပ်လိုက်ကြတယ်။အဲဒီနေ့ပဲ အိမ်ပြောင်းခဲ့တယ်လေ ။ တကယ်တမ်းအိမ်ထောင်ကျတဲ့ အခါမှာ စံပါယ် တစ်ယောက်စိတ်ညစ်ရလောက်အောင် မင်္ဂလာဦးညက ခံစားလိုက်ရတယ်။စပါယ်ယူတဲ့ ထွန်းထွန်းဟာ တကယ့်ကို ကာမစိတ်လွန်ကဲသူဖြစ်နေတယ်။စပါယ်တို့ အိမ်ကိုရောက်ပြီးတော့ ညနေစောင်းနေပြီ၊ညတောင်မရောက်သေးပါဘူး။ 

“ စပါယ်” 

“ ပြောလေ ကိုထွန်း”

“ လုပ်ရအောင်ကွယ်”

“ ဟယ် ညတောင်မရောက်သေးဘူး”

“ ဒီဟာမျိုးကစောလေကောင်းလေပဲလေ” 

“ ဟင်..ကြောက်စရာကြီး”

ပြောသာပြောရတာ စံပါယ်လည်းအိပ်ရာပေါ်လိုက်ခဲ့တယ်။

“ ကိုထွန်းခဏနေအုံးနှော် ရေဆေးလိုက်ဦးမယ်” 

“ အင်းပါ” 

စံပါယ်လည်းရေဆေးပြီးပြန်လာ တော့ကိုထွန်းကလီးတောင်ပြီးမျက်နှာကပြုံးနေတာလေ။ 

“ ချစ်..လာလေ”

ဆိုပြီးကျမကိုဖက် နမ်းတယ်။ကျမမှာတော့ ငယ်ရွယ်သူလည်းဖြစ်ပြန်၊ဒါကို မမတို့တုန်းက မြင်ဖူးနေလို့ အရမ်းလည်းလုပ်ကြည့်ချင်တာကြောင့်စိတ်ထဲမှာ မရိုးမရွဖြစ်နေတာ။ပိပိထဲက အရည်တွေတောင် ထွက်လာတယ်။ ကိုထွန်းက စုပ်နမ်းပြီးတော့ကျမနို့ တွေကိုစို့တယ်၊နို့သိပ်မကြီးတဲ့ အတွက် ကိုထွန်းအတွက် အာသာမပြေ လောက်ဘူး၊ ကျမအတွက်ကတော့ ဖီလ်းတကယ်ရှိတယ်၊အရည်တွေများစိမ့်ထွက်နေတာ ရွဲနေပြီလေ။ ကိုထွန်းက နို့တွေစို့ပြီး ပိပိကို ယက်တယ်။

မမတို့လုပ်တာမြင်ဖူးတာမို့လို့ အရမ်းအလုပ်ခံချင်ခဲ့တာ။အရမ်းလည်း ကောင်းတယ်။ လူမရှိတဲ့အိမ်မှာလင်မယားနှစ်ယောက်တည်းဆိုတော့ လွတ်လပ်လွတ်လပ် အော်ညည်းလို့ရတဲ့ အတွက် စံပါယ်လည်းအော် ညည်းမိတယ် ။

“ ပလပ်..ပလပ်” 

“ အီး.ကျွတ်..ကျွတ်.ကိုထွန်းရေ ကောင်းလိုက်တာ အင်းဟင်းးဟင်းး” 

ကိုထွန်းလည်းစံပါယ်ဆီကအသံ ကြားတော့ စိတ်ပိုကြွလာတယ်၊အဲဒါကြောင့်လည်း ပိပိကိုအားရပါးရ ယက်မိတယ်လေ။ အစေ့ကလေးကို စုပ်ပစ်တာ၊စံပါယ်တစ်ယောက် ကော့နေအောင် ခံစားလိုက်ရတယ် လေ။ကိုထွန်းမှုတ်တာနဲ့တင် စံပါယ် တစ်ယောက်အရည်တွေထွက်ပြီး ပြီးသွားရတယ်။

“ စံပါယ်.ကိုထွန်းကိုလည်းလုပ်ပေး ဦးလေ” 

“ အင်းပါ စံပါယ်လုပ်ပေးမှာပေါ့” 

စံပါယ်က မမလုပ်သည့်အတိုင်း စုပ်လိုက်ယက်လိုက်ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်လုပ်တဲ့ အခါ ကိုထွန်းတစ်ယောက် မျက်လုံးပြူးသွားရတယ်။

“ အားးကျွမ်းလှချည်လား စံပါယ်” 

စိတ်ထဲမှာ ကိုထွန်းတစ်ယောက်တွေးမိပြီး စံပါယ်ကို မယုံသင်္ကာဖြစ်မိတယ်၊လိုးလိုက်ရင်အဖြေပေါ်မှာပဲလို့ တွေးကာ လိုးမယ်ဆုံးဖြတ်ပြီးစံပယ်ပေါင်ကြားကို ဝင်ကာ လိုးလိုက်တယ်။

“ ဗျစ်…ဗျစ်..ဖောက်..” 

“အားးအမလေး သေပါပြီ၊အားး အရမ်းလုပ်တယ်”

ကိုထွန်းလီးကို အပြင်ပြန်ထုတ်လိုက်တယ်။ လီးမှာသွေးတွေပေနေတယ်၊ခုဏတုန်းက လိုးတုန်းကလည်းအ ဖုတ်ထဲမှာ တင်းကနဲ ခံစားရပြီးသွေးလည်းထွက်တယ်ဆိုတော့ စံပါယ်အပျိုစစ်တယ်ဆိုတာ သေချာတယ်လေ ။ ကိုထွန်းလည်းဝမ်းသာသွားပြီး အဖုတ်ထဲလီးသွင်းလိုက်ပြီးဖြေးဖြေး လေး လိုးလိုက်တယ်။လီးကပုံမှန်အဝင်အထွက်ကလေးဖြစ်နေတယ်။ဥရိုက်သံ ပေါင်ချင်းထိသံတွေက မှန်မှန်လေးမြည်နေတယ်။

“ ဗျစ်.ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်”

“ အာ့ကိုထွန်းကောင်းတယ်.အာ့.. အင့်.ဟင့်” 

ကိုထွန်းလည်းကောင်းလာတာကြောင့်နည်းနည်းအရှိန်မြှင့်လိုက် ပြီးအားပါးတရဆောင့်လိုးတော့ 

“ ဇွိ့…..ဗျိ..ဗျစ်.ဖန်းးးဖန်း”

“ အားးဟင့် အာ့ရှီးးရှီးးအားးပြီးပြီ အားး” 

စံပါယ်ပြီးသွားပေမယ့် ကိုထွန်းက မရပ်ပစ်ဘဲ နောက်ထပ် ရှစ်မိနစ်လောက်ထပ်လိုးပြီးမှပြီးသွားတယ်။ ကိုထွန်းဟာ တကြိမ်နှင့်အားမရပါဘူး၊စံပါယ်မှာ ကျိမ်းစပ်နေသော်လည်း နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်အလိုးခံရတယ်။ကိုထွန်းဟာ တဏှာစိတ်ပြင်းတယ်။ ရတဲ့နေ့ကစလို့ တနေ့မှအလိုးမပျက်ပဲ တနေ့နှစ်ကြိမ်ပုံမှန်လိုးတယ်။စံပါယ်ကလည်းငယ်သေးတယ်။ ကလေးမယူသေးဘူးဆိုပြီး တားဆေးသောက်နေရတယ်။

မမကတော့ ကလေးမရသေးဘူး၊ တစ်လလောက်ကြာပြီးတဲ့ အခါ စံပါယ်က မမကိုသတိရလာလို့ ကိုထွန်းကိုပြောပြီး နှစ်ရက်လောက် ပြန်တယ်။ထွန်းထွန်းကလည်း အလုပ်မအားလို့ မလိုက်ဖြစ်ဘူး ။ သင်းသင်းတို့လင်မယားမှာလည်း စံပါယ် အခန်းပြောင်းပြီးအိပ်ကတည်းကသိပ်ပြီး အဆင်မပြေတော့ဘူး၊ ကိုမောင်လည်းလိုးတရက်မလိုးတရက်နှင့်စိတ်လာမှ လိုးဖြစ်တယ်။ ဒါတောင်မှ စံပါယ်သူတို့နှင့်အိပ်တုန်းကလို ဖီလ်းမလာတော့ဘူး။ကိုထွန်းလည်း သင်းသင်းကို မမှုတ်ပေးတာ ကြာပြီ၊သင်းသင်းလည်း ကာမဆန္ဒမပြည့်ဝတော့ပေ။

ရက်တွေကြာလာတော့ စံပါယ်ကိုလည်းသတိရလာတယ်။မျှော်နေတုန်းမှာ စံပါယ် ရောက်လာမှာမို့ ကိုမောင်ရော သင်းသင်းပါပျော်နေကြတယ်။ စီးပွားရေးလည်းအဆင်ပြေစပြုလာပြီလေ၊ အဆင်မပြေတာတော့ တားဆေးမသောက်ပါပဲ ကိုယ်ဝန်မရတာတစ်ခုပဲ။သားသမီးမရှိတော့ ညီမလေးကိုပဲ သတိရတော့တယ် ။

“ ဟောပြောနေရင်း ညီမလေး ရောက်လာပြီ”

“ ညီမလေးစံပါယ်၊အဆင်ပြေရဲ့လား” 

“ ပြေတယ် မမ” 

“ နင့်ယောက်ျားကရော နင့်အပေါ်ဂရုစိုက်ရဲ့လား” 

“ စိုက်တာပေါ့ မမရဲ့၊စိုက်လွန်းလို့ ကြောက်တောင်နေတာ” 

“ ကိုမောင်ရော မမကို ဂရုစိုက်ဖြစ်ရဲ့လား” 

“ ဟင်းးးညီမလေးရှိတုန်းကလို မဟုတ်တော့ပါဘူးဟယ်” 

“ ဟင် .ကိုမောင်က နောက်တစ်ယောက် ထားတာလား” 

“ မဟုတ်ပါဘူး ညီမရယ်” 

“ သူကဆိုက်ကိုဖြစ်နေတာလေ၊အနားလူတစ်ယောက်ရှိရင် ပိုလုပ်ဖြစ်တယ်။အပြင်လူလည်း ဘယ်ခေါ် ရဲမလဲ” 

“ ဟီး..ဟီးးကိုမောင်ကတော့” 

“ ဒီည..ညီမလေး မမတို့နှင့်အတူတူအိပ်ကွာ ညီမလေးကို လွမ်းလို့”

“ ဟင်းနှော်..မမ မသိတာကြလို့” 

“ ညီမကအပျိုမဟုတ်တော့ဘူး၊ဒီနေ့တော့ ညီမလေးလည်းကြည့်ရမှာပေါ့” 

“ နင်ကြည့်ချင်ကြည့်ပေါ့၊ကိုမောင်လည်းအရမ်းဝမ်းသာနေတာ၊ နင့်အတွက်စားစရာတွေ ကိုယ်တိုင်ချက်နေတာပဲ ကြည့်ပေါ့”

“ ဟားးးဟားးး” 

ညဘက်လည်းရောက်တော့ မမဘေးနား ကျမအိပ်တယ်။အိပ်လို့ မပျော်ပါဘူးရှေးဟောင်း နှောင်းဖြစ်ပြောနေတာလေ။ အဲဒီအချိန်ပဲ ကိုမောင်က မမနို့ကိုကိုင်နေတာတွေ့တယ်။ 

“ အာ.ကိုမောင်အစောကြီးရှိသေးတယ်နှော်” 

“ ဟီးးဟီးး စံပါယ်ကလည်း” 

“ ကဲ မမရာ ကိုမောင်ငြိမ်သွားအောင်သာလုပ်ပေးလိုက်တော့ ညီမလေး အိပ်တော့မယ်” 

“ ဟဲ့..အော်” 

ကျမခေါင်းမြီးခြုံပြီးအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်တယ်။ကိုမောင်က နို့စို့ ပြီးမမအဖုတ်ကို ယက်ပေးတာ မမ လည်း တအင်းးအင်းနှင့်ကို အော် ညည်းနေတယ်။

ငတ်ပြတ်နေတဲ့ အတိုင်းပဲ၊မမအလှည့်ကျတော့ လီးတောင်မက ဂွေးဥတွေပါ တပြွတ် ပြွတ်စုပ်လို့၊နောက်တော့လည်း တယောက်တလှည့် အပေါ်တက်ပြီးလိုးကြတယ်။နောက်တော့ မမရောကိုမောင်ရောပြီး သွားတာ၊ပြီးသွား ပြီး ထပ် မကြာဘူး မမက ကိုမောင်လီးပြန်စုပ်ပြီးထပ်လိုးကြတယ်။သူတို့ ပြီးသွားမှ ကျမလည်း စောင်ခေါင်း မြီးခြုံတာကနေ ရင်ဘတ်အထိပြန်ချလိုက်တော့ 

“ ညီမလေး အိပ်မပျော်ဘူးလား” 

“ အဲလောက်ကြီးလုပ်နေတော့ ဘယ်အိပ်လို့ရမလဲ” 

“ အေးပါ.ငါတောင်းပန်ပါတယ်” 

“ တောင်းပန်မနေနှင့် အရင်ကလည်း ဒီလိုပဲ မမြင်ချင်လည်းအကုန်မြင်နေရတာ”

“ အေးပါဟယ် ဆောရီးပါပဲဟယ်” 

အဲဒီနေ့ညအိပ်ပြီး နောက်တနေ့ပြန်လာခဲ့တယ်။

“ မမ.အားရင်လည်း ညီမတို့ဆီလာ အုံး”

ဆိုပြီးလည်းခေါ်ခဲ့တယ်။ နောက်တစ်လမှာ မမတို့လင်မယား အိမ်ကို လာတယ်။အိမ်ကိုလာတော့ ကိုထွန်းကပျူပျူ ငှာငှာပဲ ဧည့်ခံတယ်။တော်တော်လေးကြာတော့ မယားညီအကိုနှစ်ယောက်က ရင်းနီးသွားတယ်။ညနေဘီယာတွေ ဘာတွေ သောက်ပြီးငယ်ပေါင်းကြီးဖော်လို ဖြစ်သွားကြတာလေ။ ညရောက်တော့ ကျမတို့အခန်းဘေးမှာပဲ သူတို့ကို အိပ်ခိုင်းတာ။ ကျမတို့နှင့်ဟိုဘက်ခန်း ဒီဘက်ခန်းစကားပြောနေရင်း လီးစုပ်သံကြားလိုက်ရတယ်။ ကိုထွန်းကအိပ်ရာထပြီး အပေါက်ကနေချောင်းကြည့်တယ်။ 

“ မိန်းမ..ထ.ထဟိုဘက်ခန်းက လုပ်ငန်းစနေပြီ လာကြည့်ဦး” 

“ မကြည့်တော့ဘူးမြင်ဘူးတယ်” 

“ ဟေ” 

သူကကချောင်းကြည့်ပြီး ဟိုက လိုးကြတဲ့အချိန် ကိုထွန်းလည်းမနေနိုင်လို့ ကျမကို လီးစုပ်ခိုင်းပြီးလိုးတော့တာပဲ။နောက်နေ့ သူတို့ပြန်တော့ ကိုထွန်းက 

“ မိန်းမ.နင့်အမတို့ လင်မယားကမလွယ်ဘူးနှော်၊လူရှိနေရင်တောင် လုပ်တယ်”

“ ကိုမောင်ကဆိုက်ကိုဖြစ်နေတာ၊ဘေးနား လူမရှိရင်မလုပ်ဖြစ်ဘူး၊လူရှိမှပိုလုပ် ချင်တာ”

“ အေးဖြစ်နိုင်တယ်ဟ။ ငါတောင်မနေ့ညက တော်တော်ဖီလ်းရှိတာ” 

“ ဘာလဲ ရှင်ရောအဲလိုဖြစ်နေပြီလားး” 

“ မဟုတ်ပါဘူးကွာ၊ပိုဖီလ်းရှိတယ် မှတ်တာပါ” 

ဒီလိုနှင့် ကျမတို့လင်မယားဆီသူတို့လာလိုက်။ သူတို့ဆီကျမသွားလိုက်နှင့် တနှစ်နီးပါး ကြာတော့ ကျမကိုယ်ဝန်ရလာပါရော၊ ကျမယောကျ်ားသာမက မမတို့လင်မယားပါ ဝမ်းသာကြတယ်။သူတို့က ကလေးမရကြဘူး၊ကိုမောင်ဆို ကျမကလေး သူတို့ မွေးစားမယ်နှင့် ခဏခဏ တောင်းနေတာ။ သူတို့က အခုဆို စီးပွားရေး တော်တော်ပြေလည်လာပြီ၊ မမက ကလေး မမွေးတော့ လှလာတယ်။ ပိုပြီးပြည့်လာတာပေါ့လေ။ အိမ်က ကိုထွန်းကလည်းမနိုင်စိန်၊မလိုးရရင်မနေနိုင်ဘူး၊ ကိုယ်ဝန်ရှိတာတောင်လိုးတုန်း၊ မှုတ်ပေးလို့လည်း အာသာမပြေဘူးတဲ့။

အဲဒါနှင့် ကလေးမွေးမယ့်လက နီးလာပြီ၊ဗိုက် ဖြင့်ခုနှစ်လရောက်နေပြီ၊ ကျမလည်းအလိုးမခံဘူး၊သူ့ကို မှုတ်ပေးတယ်၊သူကမနေနိုင်တော့ ဂွင်းထုတယ်။ ပြီးတဲ့အခါပြီး မပြီးတဲ့အခါမပြီးတော့ ကျမလည်း သူ့ကိုသနားမိတယ်။ သူကတောင်းဆိုလည်း ခလေးထိခိုက် မှာစိုးတော့ မလုပ်ခိုင်းရဲပါဘူး။အဲလိုနှင့် ဗိုက်ကကိုးလလောက်ရောက်လာတယ်လေ၊ မမကိုလှမ်းခေါ်ရတော့တယ်။ တချို့ကိစ္စကို ကိုယ်တိုင်မလုပ်နိုင်တော့ဘူး။မမလည်းလိုက်လာတယ်၊ ကိုမောင်ကကျန်ခဲ့တယ်လေ။ မမကို အနားပဲခေါ်အိပ်ဖြစ်တယ်၊နောက်လည်းခလေးမွေးလာရင် သူ့ကိုပဲ အခန်းထဲ သိပ်ရမှာဆိုတော့လေ။

အဲလိုနှင့် တပတ်လောက်ကြာတော့ မမအိပ်နေတုန်းကိုထွန်းကလီးတောင်နေလို့ ခဏစုပ်ပေးဦးဆိုပြီးတောင်းဆိုတယ်။ ကျမမှ ာသနားလို့စုပ်ပေးရတယ်။အဲဒီအချိန်ပဲမမကနိုးလာပြီး

“ ဟေ့ ထွန်းထွန်း နင့်မှာလည်း မနေနိုင်မထိုင်နိုင်အောင် ဖြစ်နေတာလား” 

“ ဟာ မမ” 

“ ကျနော် တကယ်တင်းနေလို့ပါ”

“ နင်ကိုက လွန်လွန်းတယ်” 

“ ဟုတ်တယ် မမ သူကနေ့တိုင်းလုပ်ရမှ၊အခုမနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်နေတာ၊ ကျမလည်း သူ့ကို သနားလို့ လုပ်ပေးနေတာ” 

“ ညီမလေးရယ် ဗိုက်ကြီးနှင့်မို့ လို့ပြောနေတာ” 

“ မမ လုပ်ပေးလိုက်ပါလား” 

“ ဟေ့..ဟေ့.အမလေး ငါ့ယောက်ျားသိရင် ပြဿနာ တက်ပါ့မယ်၊မလုပ် နှင့်”

“ ကဲ ကိုထွန်း မမယောက်ျားသိရင်ပြဿနာ တက်မှာ၊ တကယ်လို့သာ ရှင့်အနေနှင့် ကိုမောင်ကျမကို လုပ်ရင် ရှင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ” 

“ ဟီးဟီးလူလဲတဲ့ သဘောလား” 

“ ရှင့်ကိုသနားလို့ပြောနေတာ၊ ရှင်က ကိုမောင်ကျမနှင့်ဖြစ်ရင် ရှင်ကရော ခွင့်လွှတ်နိုင်ပါ့မလား”

“ ကိုယ့်အချင်းချင်းပဲရပါတယ်” 

“ ကိုမောင်က ရှင့်လိုမဟုတ်ဘူး၊သူကကျမငယ်ငယ်တုန်းကလည်း ကျမကို မထိပါးဘူး” 

“ ငါ သိပါတယ်၊နင်နှင့်ရတော့ နင်ကအပျိုစစ်ပဲရှိသေးတာလေ” 

“ အေးဟုတ်တယ် ငါကိုယ်တိုင်ကတိတောင်းခဲ့တာ၊အခု နင် ရောညီမလေးကို မပစ်ပါဘူးဆိုရင် ငါပေးမယ်”

“ ပေးပါတယ်ဗျ” 

“ ညီမလေးရော ကြည်ဖြူသလား” 

“ ရပါတယ်ကိုထွန်းသဘောပါ”

“ ကိုထွန်းသာ မမကိုရှယ်ပြုစုလိုက်ပါ။ကျမ ကြည့်မယ်၊ကျမလိုပဲ လုပ်ပေါ့”

“ ဟီးးဟီးး ငါလည်းပစ်မှားနေတာ ကြာပြီ” 

“ ကဲမမရေ သူကိုသာမှုတ်ခိုင်းလိုက် တော့”

“ အေးလာ ထွန်းထွန်းငါလည်းအမှုတ်ခံချင်နေတာ”

“ အာ လုပ်ပေးရမှာပေါ့ဟီးဟီးး” 

ထွန်းထွန်းလည်း အသားဖြူပြီးမိန်းမထက် ပိုကိတ်တဲ့မရီးကို စိတ်နှင့်ပစ် မှားနေတာကြာပြီ၊အခုလို တရားဝင်လိုးခွင့် ရပြီဆိုတော့ အမုန်းဆွဲဗုံးကြဲဖို့ ကြံစည်ရတော့တယ်။အဲဒါကြောင့် 

“ မမ..မောင်လေးရှယ်ယက်ပေးမယ်”

ဆိုပြီးယက်ပေးတယ်၊ငတ်နေတာလဲကြာပြီဆိုတော့ အဖုတ်အကွဲ တလျှောက်လျှာအပြားကြီး လုပ်ကာ ယက်လိုက်တယ် ။

“ ရှလွတ်..ပလပ်”

“ အားးကောင်းတယ် မောင်လေး” 

သင်းသင်းလည်း ရေငတ်တုန်းတွင်းထဲကျဆိုသလို ဇိမ်ရှိရှိခံမယ်ဆုံးဖြတ်ပြီး ထွန်းထွန်းမှုတ်ပေးတာခံလိုက်တယ်။ ထွန်းထွန်းက သင်းသင်းပေါင်ကိုကားပြီး လျှာကိုစုချွန်ပြီးအထဲကို သွင်းပြီးပြန်အထုတ်မှာမှာ အစေ့ကိုကလော် ထုတ်လိုက်တယ်လေ၊

“ ဟင်းးးဟင်းးးးးးး” 

သင်းသင်းတစ်ယောက်ငှက်ဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်းနှင့် တုန်တက်သွားတယ်။

“ အီးကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရာ ဟင်းးဟင်းး” 

“ ပလပ်…ပလပ်..”

“ အင့်..ဟင့်..အင်းးးဟင်းးဟင်းးး” 

သင်းသင်းတစ်ယောက်ထွန်းထွန်း မှုတ်ချက်မှာပြီးချင်သလိုဖြစ်လာတယ်။ :

“ အာ့ရှီးးးရှီး.အား”

ထွန်းထွန်းလည်း သင်းသင်းအစေ့ကို စုပ်ဆွဲလိုက်တယ်။

“ ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” 

“ အားးမောင်းလေးးပြီးပြီ..ပြီးပြီ.မမ.ပြီးပြီးအားး”

“ ဘယ်လိုလည်းမမ သမီးယောက်ျားနှင့် ကိုမောင်ဘယ်သူက ပိုကောင်းလဲ”

“ တစ်ယောက်တမျိုးစီပါပဲ ဟယ်” 

“ ကဲ.မောင်လေး မမ တလှည့်စုပ်ပေးမယ်” 

“ ဟုတ်..မမ” 

သင်းသင်းလည်း ထွန်းထွန်း လီးကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်။

“ အရမ်းကောင်းတာပဲ မမရယ်၊”

“ မမမောင်လေးလိုးချင်ပြီ” 

“ အေးးအေးး မမဘယ်လိုနေပေးရမလဲ” 

“ ပက်လက် လိုးမယ်မမ” 

“ အင်းးးအင်း”

ဆိုပြီးသင်းသင်း လှဲချလိုက်တယ်။ထွန်းထွန်းလည်း မမကိုအရင်မလိုး သေးပဲ၊အစေ့ကို လီးနှင့်ပွတ်တိုက်ပစ်လိုက်တယ်၊၊ သင်းသင်းမှာ အဖုတ်ထဲက ကျင်ကနဲ အရသာ တွေ့ပြီး ညည်းလိုက်မိတယ်။ ကိုမောင်နှင့်တုန်းက သူ့ အသားထိလည်း ရင်မခုန် တော့ပေမယ့်ထွန်းထွန်းနှင့်တွေ့တော့ ရင်ခုန်သလိုရင်ဖိုသလို ခံစားရပြီး စိတ်ကျေနပ်နေသလို ခံစားရပြီး၊ဖီလ်းတွေ တက်လာတယ်လေ။ 

“ ပြွတ်.ပလွတ်”

“ အားးအင်းးဟင်းးဟင်းး” 

လီးက သင်းသင်းအဖုတ်ထဲ ကိုတိုး ဝင်သွားပြီးသင်းသင်းမှာ လီးအသစ်ရဲ့ အတွေ့အကြုံကို ရလိုက်တယ်။အရမ်းကို ကောင်းလွန်းနေတယ်။ ထွန်းထွန်းက အလိုးသန်သူ ဖြစ်တော့ သင်းသင်းမှာ ဆယ်မိနစ်လောက်နှင့် ပြီးသွားရပြန်တယ်။ထွန်းထွန်း လည်း နောက်ထပ်ဆယ်မိနစ် လောက်မှာ သုတ်ထွေထွက်ပြီးသွား ပြီးတော့တယ်လေ။ ထွန်းထွန်းလည်း ပြီးသွားတော့ စံပါယ်က 

“ ကိုထွန်း..မမကိုဘယ်လောက် တောင်မှ လုပ်ချင်နေလဲမသိဘူး၊လိုးနေလိုက်တာ ကျမရှိနေတာတောင် မေ့နေတယ် ” 

“ အာ..မိန်းမကလဲ ကိုငတ်နေလို့ပါ ကွာ”

“ မမလည်း သိပ်ဟော့နေတာပဲ” 

“ ဟယ်..ညီမလေးမမရှက်တယ်ဟ၊ မပြောနှင့်တော့” 

“ ကဲ အိပ်ကြမယ်” 

ဒီလိုနှင့် ကျမသားလေးမွေးတယ်၊ မမကဆေးရုံလာစောင့်ပေးတယ်။ ကိုမောင်လည်း ကလေးလာကြည့်တယ်။မီးထွက်ပြီး တပါတ်လောက်မမနေသွားတယ်။ တပတ်အတွင်းသုံးခါလောက် မမနှင့်ကိုထွန်းတို့လိုးကြတယ်လေ ။နောက်လည်း မမက တပါတ်တစ်ခါလောက် အိမ်ကို လာတယ်။လေးဆယ့်ငါးရင်ပြည့်တော့ ကျမ နှင့်ကိုထွန်းတို့ လိုးဖြစ်တာ ကျမလည်းအသစ်ဖြစ်နေတာပေါ့၊မလုပ်ရတာကြာတော့ ရင်တွေခုန်နေတာ။မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆွဲလိုက်တယ်။

အိပ်ခန်းက ကျဉ်းလို့ ကလေးပုခက်လည်းအထဲဆင်ချင်တာမို့ အခန်းနှစ်ခန်း အလယ်က ခန်းဆီးဖျက်ပြီး ပေါင်း လိုက်တယ်။ အခန်းက ကျယ်သွားတယ်လေ။သားလေး ရက်တစ်ရာ မွေးနေ့ လုပ်တယ်။အိမ်နားကလူတွေဖိတ်တယ်။မမတို့လင်မယားလည်း ညကတည်းက ကူလုပ်တယ်။နေ့ခင်းပိုင်းတော့ အေးဆေးပါပဲ။ညနေဘက် ရောက်မှ 

“ မိန်းမဘယ်လိုလဲ၊ဒီညလူလဲလုပ်မလား” 

“ ရှင်ကလည်းကျမကို ရိုးသွားပြီလား” 

“ ငါ ကိုမောင့်ကို အားနာလို့ပါ”

“ အေးပါ..ရပါတယ်” 

ညရောက်တော့ ကလေးကို အလယ်က ပုခက်ပေါ်သိပ်ပြီး တဖက်တချက် ကျမတို့ အိပ်ကျတာပေါ့။ကလေး ရှိတော့ ညဘက်မီးထွန်းထားတယ်။ကိုထွန်းက ကျမကို နမ်းပြီးလာဆွတယ်။ဒီမှာက ရင်ခုန်နေတာလေ၊တော် ကြာ ကိုမောင်နှင့်လိုးရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိက ခေါင်းထဲရောက်နေတာလေ။ ကိုထွန်းက အဝတ်အစားတွေချွတ် ခိုင်းလို့ ထိုင်လျက်ပဲ ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ကျမ အဝတ်အစားချွတ်တာကို မမတို့လင်မယားက သိတယ်။ကိုထွန်းလည်းကျမခါးအောက် ခေါင်းအုံးခုပြီး မှုတ်တော့တာပဲ။ 

“ ပြွတ်..ပြွတ် ” 

“ အာ့..” 

“ ကိုထွန်းး အားး” 

ကျမ ပိုပြီး ဖီလင်တွေဖြစ်လို့ အသံထွက်ပြီး ညည်းလိုက်တော့ ကိုမောင်အိပ်ယာက ခေါင်းထောင်ပြီး ကြည့်တယ်။ သူ့မိန်းမကို အဝတ်အစားချွတ်ပေးပြီး သူလည်းကျမတို့လို မှုတ်တော့တာပဲ။ မမဆီက ညည်းသံတွေထွက်လာတယ်။စုပ်သံ ယက်သံ ညည်းသံတွေက ကျမတို့အခန်းထဲ ဆူနေတာပေါ့၊ မမ ညည်းသံကြားရင် ကျမက စိတ်ပိုကြွသလို မမလည်းကျမလိုပဲ စိတ်ပိုကြွတယ်လေ။ကိုထွန်းက မှုတ်ပေးတာရပ်ပြီး မတ်တပ် အမှုတ်ခံတယ်။ ကျမကဒူးထောက်ပြီး မှုတ်ပေးရတယ်။ ကိုမောင်လည်း ကိုထွန်းလိုပဲမတ်တပ်ရပ် အမှုတ်ခံတော့ သူတို့က ပုခက်ကိုကျော်ပြီးတစ်ယောက်ကို တစ်ယောင်မြင်နေရတယ်။ 

“ ကိုမောင်.လဲမလား” 

“ ဟေ..မင်းအမ မေးလိုက်မယ်၊ ညီမလေးက ရော ရမလား” 

“ ရတယ် ကိုမောင်” 

“ သင်းသင်းဘယ်လိုလဲညီမလေးက ရတယ်တဲ့” 

“ ရှင့်သဘော တော်ကြာမှ ကျမကို စိတ်မပျက်နှင့်”

“ မပျက်ပါဘူး သင်းသင်း” 

“ ဒါဆိုလည်း ရှင့်သဘော” 

“ ထွန်းထွန်းရေ လဲမယ်တဲ့ဟေ့” 

“ အဲဒါ ဆိုလာခဲ့”

“ အေးအေး လာပြီ” 

ကိုမောင်အနားလာတော့ 

“ မိန်းမ သူ့ကိုမှုတ်ပေးလိုက်အုံး ငါ သွားလိုက်မယ်"

ဆိုပြီး မမဆီကို လစ်သွားတယ် ကျမလည်း ကိုမောင့်လီးကို ကိုင်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ကျမနည်းတူပဲ မမကလည်း ကိုထွန်းလီးကိုစုပ်ပေးနေတယ်။ ကိုမောင်က

“ ရပြီ ညီမလေး ပက်လက်အိပ်လိုက် တော့” 

ကျမ လည်းအိပ်ရာပေါ်ပက်လက်ကလေး နေပေးလိုက်တယ်။ကိုမောင်က ကျမခါးအောက်ခေါင်းအုံးခံတော့ လည်း ကြွပေးလိုက်တယ်။ကိုမောင်က ကျမပေါင်ကြားဒူးထောက်ဝင်လာပြီး ကျမပေါင်ကို အပေါ်ကို တွန်းတင်လိုက်တယ်။ ကျမက လိုးတော့မယ်ထင်တာ မလိုးပဲ ကျအဖုတ်ကိုဖြဲပြီး ယက်တော့တာပါပဲ။ကျမအားနားသွားတယ်။ သူကလည်းငယ်ရွယ်တဲ့ ကျမကိုဘယ်လောက်တောင်လုပ် ချင်နေလဲမသိဘူး၊ စုပ်ယက်ချက်က အသံတွေတောင် တော်တော်ထွက်တယ်။မမနှင့်ကိုထွန်းက လိုးနေပြီ။ဒီမှာက မုတ်လို့ကောင်းတုန်း။ တော်တော်လေးကြာတော့ ကျမတောင်ပြီးသွားတယ်။ကိုမောင်က ကျမအရည်တွေမြိုချလို့ အားတောင်နာတယ်။

အခုတော့ ကိုမောင်ကျမကိုလိုးနေပြီ၊သူကဖြေးဖြေးနှင့်မှန်မှန်လိုးတယ်။ ကျမလည်းတခြားသော ယောက်ျားနှင့်လိုးရတာ ရင်အရမ်းခုန်တယ်။ထူး လည်းထူးခြားတယ်။ ကျမလည်း တအအင်း အသံထွက်ပြီးညည်းတယ်။ ကိုမောင်လီး ဝင်တာလည်း တဇွိဇွိတဇွပ်ဇွပ်နှင့်ဗျစ်ဗျစ် မြည်နေတာလေ၊ ကိုမောင်လည်းစိတ်ထိန်းပြီး လိုးနေတာလားမသိဘူး တော်တော်လေး ကြာတယ်။

ဟိုဘက်မှာ မမနှင့် ကိုထွန်းကပြီးသွားလို့ မမကကိုထွန်း လီးကိုတောင် စုပ်နေပြီ။သူတို့က အရင်လိုးတာကြောင့်လဲ ပါတယ်။အခုတော့ ကိုမောင် တအားအားအော်ပြီးသုတ်တွေပန်းထွက်တယ်။ ကိုမောင် တော်တော်မောသွားပုံလည်း ရတယ်။ကိုမောင်ပြီးတော့ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တာကြောင့်ကျမလည်းထပြီးမမလို စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ကိုမောင့်လီးထဲက သုတ်လက်ကျန်တွေ တောင်ပါးစပ်ထဲဝင်လာလို့ မြိုချ လိုက်ရတယ်။

ကျမလီးစုပ်ပေးနေတုန်း ကျမယောကျ်ား ကိုထွန်းရောက်လာတယ်။ 

“ ကိုကြီးအိုကေလား” 

“ မိုက်တယ်ကွ” 

“ မမကလည်းမိုက်တယ် လိုးရတာ အီဆိမ့်နေတာပဲ “

“ အေးဒီကလည်းစမောလေးဆိုတော့ အရမ်းမိုက်တယ်” 

“ အိုကေ နောက်မှထပ်လုပ်၊ညီလေးက ညီလေးမိန်းမကို လိုးအုံးမယ်၊ ကိုကြီးလည်းမမကို သွားလုပ်” 

“ အေးအေး.ရပါပြီကွာ” 

ဆိုပြီး ကိုမောင်ထွက်သွားတော့ ကျမကို ကိုထွန်းကကုန်းခိုင်းလို့ ကျမကုန်းပေးလိုက်တယ်။ ဒီလိုပဲ မမလည်းသူ့ယောက်ျားကိုကုန်းပေးနေတယ်။ နောက်တစ်ကြိမ်စီလိုးပြီး ကျမတို့ အိပ်ကြတာပေါ့။ ကျမတို့က နှစ်ပတ်တကြိမ် အိမ်မှာပဲ ချိန်းပြီးလိုးကြတယ်။ကျမတို့အားလုံးက ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပါပဲ။ နောက်တော့ ကိုမောင်ကအလုပ် ပြောင်းတယ်။သူ့တို့အိမ်ကိုပိတ်ပြီး ကျမတို့အိမ်မှာပဲ နေတယ်။ ကျမတို့အိမ်စရိတ်ကလေး ရအောင် မမနှင့်ဆိုင်လေးဖွင့်တယ်။

တရက်တရက် အမြတ်ကအိမ်စရိတ်ဖူလုံရုံမက ပိုတောင်နေသေးတယ်။ ကလေးကြီးလာရင်ဆိုတဲ့ အတွေးနှင့်ကျမတို့ ရှာကြတာ။နောက်တော့ ကျမဒုတိယကိုယ်ဝန်ရတယ်။ အဲ..ဘယ်သူနှင့် ရလည်းကျမ မသိဘူး။ရတာကိုယ့်သားသမီးပဲလေ။ ဒီမှာတော့ မမခမျာ မလွယ်ဘူး၊ ဆိုင်ကကျမကူရောင်းလို့ ရပေမယ့် ကူခံလို့မရဘူး။မမကို တစ်ယောက်လိုးချိန်တစ်ယောက်ကို လီးစုပ်ပေးရတယ် .။ အားလုံးအဆင်ပြေပေမယ့် ကြာတော့ပတ်ဝန်းကျင်က ရိပ်မိတော့ ကလေးတွေ နောင်ရေးအတွက်ဆိုပြီး ကျမတို့အိမ်ရောင်းပြီး မမအိမ်မှာလိုက်နေရတော့တယ်။ 

မမက ဈေးရောင်း ကျမကကလေးထိန်း ကျောင်းပို့ပေါ့။ ကျမတို့အားလုံးအဆင် ပြေပါတယ်။ပတ်ဝန်းကျင်ကသာ လူမှု့ရေးဖောက်ပြန်တယ် ဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်နှင့် သာဖယ်ရှောင်ကြတာပါ။ကလေး တွေကြီးလာရင်မကောင်းဘူးဆိုပြီး နောက်တော့လည်း အတူမနေဖြစ်တော့ပါဘူး။အကြီးသားလေးကမမတို့နှင့် အတူနေပြီးသားငယ်က ကျမတို့နှင့်နေပါတယ်။မမတို့ကလည်းသူ့ သားနှင့်မခြား ကျွေးမွေးပြုစုလို့ စိတ်ချမ်းသာရပါတယ် …။

....................................................

ဒီ ဝတ္ထုထဲ ပါတဲ့ ဆိုက်ကို (စိတ်ရောဂါ) က မြန်မာအိမ်ထောင်သည် အများစုမှာ ရှိတက်ကြပါတယ်။ လင်မယား ဘုခါနီး အနားမှာ တယောက်ယောက် ရှိနေမှ လိင်စိတ် ကြွတက်တာပါ။ ဒါကြောင့် တချို့လင်မယားတွေ သား (သို့မဟုတ်) သမီး၊ သားသမီး မရှိသူတွေကလဲ တူ၊တူမလေး တွေ အိမ်မှာ ခေါ်ထားတက်ကြတယ်။ ပြစ်မှားချင်တဲ့စိတ်ကြောင့် မဟုတ်ပဲ အိပ်ယာနားမှာ တစုံတယောက်ရှိနေမှ လိင်စိတ်ပိုထတာကြောင့်လဲ ပါပါလိမ့်မယ်။ တချို့ လင်မယားတွေ အိမ်မှ ဧည့်သည်လာတည်းတဲ့ ညမှာမှ ဘုချင်စိတ်ပိုဖြစ်ကြတာတွေ သတိထားမိကြလိမ့်မယ်။ လိင်စိတ်တွေက ဆန်းကြယ်သားပဲ။ တချို့ (ပတ်ပလစ်) လူမြင်ကွင်းမှာမှ လိင်စိတ်ကြွတက်သူတွေလဲ ရှိသေးတယ်။ မြန်မာပြည်အနေနဲ့က ဒီကိစ္စတွေမှာ သုတေသန အားနည်းလွန်းတော့ ခန့်မှန်းပြီး တွေးကြည့်ရတာပါပဲ။ ပွင့်လင်းတိုးတက်ကြတဲ့ နိုင်ငံတွေမှာတော့ အနားက ထိုင်ကြည့်ပေးမယ့် သူ (အတွဲ) ကို ငှားလို့ရတယ်လို့ သိရတယ်။  ဥပမာ အဲဒီဝန်ဆောင်မှုမျိုး အိမ်နီးချင်း ထိုင်းမှာပင် ရှိနေပါပြီ။ 


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Monday, November 2, 2020

အတိတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

အတိတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အလင်းစက်

မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ကမ္ဘာပျက်လုမတတ် ဒေါသတွေ ငယ်ထိပ်ရောက်နေလို့၊ အသားတွေ တဆက်ဆက်တုန်လို့၊ ခံစားချက်တွေ မျိုသိပ်ထားရင်း မကောင်းတဲ့ လူတစ်ယောက်အတွက်နဲ့ ငါ့ဘဝ အပျက်မခံနိုင်ဘူး။ အံကိုခပ်တင်းတင်းကြိတ်ရင်း အိမ်ထဲက ပြန်ထွက်လို့ ဒေါသတွေ ပြေဖျောက်ဖို့ ကျနော် ဘုရားအရိပ်အောက် ခိုလှုံပြီး ရသလောက် စိတ်ကို တည်ငြိမ်အောင် စုစည်းပြီး KK ဆီကို ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။

“ ဟယ်လို အောင် အိမ်မပြန်လာသေးဘူးလား။ မိုးချုပ်နေပြီလေ”

“ KK ဘုရားကို ခဏလောက် ထွက်လာခဲ့ပါလား။ အောင် စောင့်နေမယ်။ တနင်္ဂနွေတောင့်ကို လာခဲ့နော်”

“ အောင်ကတော့ လုပ်ပြီ။ KK လာခဲ့မယ်”

ဖုန်းချသွားပြီး နာရီဝက်လောက်အကြာမှာ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ ပါတိတ်အနီရောင်အပွင့်လေးနဲ့၊ သနပ်ခါး ပါးကွက်လေးနဲ့၊ ချစ်စရာအပြုံးလေးနဲ့ ကျနော့်အနားမှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး

“ ကဲပြော ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ အောင်။ အိမ်ကြမှပြောလဲရတာကို”

“ KK သေချာနားတောင်နော်။ အောင်တို့ ကွာရှင်းရအောင်”

“ ဘာ ဘာပြောတယ် အောင်”

“ လမ်းခွဲကြမယ် KK”

“ အောင် ဘာကြောင့် အခုလို ဆုံးဖြတ်တာလည်း KK နားမလည်နိုင်ဘူး။ KK ဘာတွေလုပ်မိလို့လည်း အောင်”

“ ဒီမှာ KK။ အောင် နေ့လည် ၃ နာရီလောက်က ဆိုင်ကအလုပ်ကိစ္စနဲ့ အိမ်နားရောက်နေလို့ အောင် ပြန်လာခဲ့သေးတယ်။ ငါ့နောက်ကျောကို ဓါးနဲ့ထိုးနေတာ နောက်ကျမှသိရတာ ဒေါသဖြစ်တယ်။ အောင့်အပေါ် ရက်စက်လိုက်တာ KK။ အောင် ရှာဖွေမကျွေးမိလို့လား။ အောင် တတ်နိုင်တာ၊ ရွှေငွေ မဆင်ပေးခဲ့မိလို့လား။ သာယာတဲ့ဘဝကို မဖြည့်ဆည်းခဲ့လို့လား။ KK သဘော KK စိတ်တိုင်းကျ မနေပေးခဲ့မိလို့လား။ နောက်ဆုံး စကားက ဘုရားရင်ပြင်ပေါ်ဖြစ်နေလို့ လင်မယားအိပ်တဲ့အချိန် အောင် KKအပေါ် လင်မယားလိင်ကိစ္စ မဖြည့်ခဲ့မိလို့လား။ အောင်ဘက်က ဘာတစ်ခုမှ မပျက်ကွက်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါတွေကို KK အသိဆုံးပါ။ အောင် KK ကို ချစ်လိုက်ရတာ။ အရမ်းချစ်တတ်တဲ့သူတွေ တန်ဖိုးထားခြင်း မခံရဘူးဆိုတာ အောင် ကိုယ်တွေ့ကြုံလိုက် သိလိုက်ရပါပြီ။ အရာရာ စိတ်တိုင်းကျ ဦးစားပေးချစ်လိုက်ရတာ။ ရှိသမျှ ရှာသမျှ အကုန်ပေးတယ်။ ပင်ပန်းနေပါစေ မောတယ်လို့ အောင် ညီးဖူးလား။ အိမ်ပြန်လာလို့ အပြုံးတစ်ချက် မြင်ရတာနဲ့ ပျှော်နေမိတဲ့ အောင် ပါ။ အခုတော့ကွာ ရည်းစားဟောင်းနဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ မြင်မကောင်းပါလား KK။ အောင်ဘဝ ကို အောင်အချစ်ရဆုံး မိန်းမက အောင်ဘဝရဲ့ နှလုံးသားကို ဓါးနဲ့ ခပ်ပြုံးပြုံး ထိုးနေတာ မသိလိုက်မိဘူး။ အောင်ဘဝကို အောင်သနားတယ်။ တစ်နေ့ကုန် အလုပ်လုပ် ပင်ပင်ပန်းပန်းလုပ်နေတာ ငါ့ကမ္ဘာလေး မိသားစုဘဝလေး လိုချင်လို့ပါ KK။ အခုတော့ကွာ ငါကတော့ ရှာနေတယ်။ KK မင်းကတော့ နောက်အကောင်နဲ့ သာယာနေတယ်”

မျက်ရည်ကျပြီး ငြိမ်သက်နေတဲ့ KK က

“ အောင် KKတောင်းပန်ပါတယ်။ KKကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။ အမိုက်မ KKကို တစ်ခုခုလုပ်လိုက်ပါ။ ရိုက်ချင်လည်း ရိုက်လိုက်ပါ။ ထိုးချင်လည်း ထိုးလိုက်ပါ။ အောင် KKကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။ KK အနူးအညွတ် တောင်းပန်ပါတယ် အောင်။ နောက်ဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ခွင့်လွှတ်”

“ တော်တော့ KK ဆက်မပြောနဲ့တော့။ အောင်ပြောတာ နားတောင်။ မနက်ဖြန် တရားရုံးကို လာခဲ့ပါ။ အောင် စောင့်နေမယ်။ KK နောက်လူကို လက်ထပ်လိုက်ပါ။ သာယာမှုကို ဖန်တီးလိုက်ပါ။ ပျှော်မယ်ထင်တဲ့ လမ်းကို KKတို့ ဆက်လျှောက်ကြပါ။ အောင် ချစ်တဲ့ အချစ်ထက် နောက်လူ KKကို ချစ်နိုင်ပါစေလို့ ဆုတောင်းပေးလိုက်တယ်နော် KK။ အောင်ဘက်က ပေးနိုင်တာ အကုန်ပါပဲ။ မနက် တရားရုံးကိုသာ လာခဲ့လိုက် KK။ အောင် စောင့်နေမယ်။ အောင် သွားတော့မယ်။ လိုက်မလာခဲ့ပါနဲ့”

ကျနော် မတ်တပ်ရပ်ပြီး ကျောခိုင်းကာ ခြေလှမ်းလိုက်တော့

“ အောင် KKတောင်းပန်ပါတယ်။ ထွက်မသွားပါနဲ့”

ငိုပြီး ပြောနေတော့တယ်။ ကျနော် KKကို လှည့်မကြည့်တော့ပဲ မျက်ရည်တစ်ပေါက်ချင်း လိမ့်ဆင်းလာပြီး

“ နောက်ကျသွားပါပြီ KK”

လို့ ပြောပြီး ခြေလှမ်းတွေ KKနဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်အရပ် ဦးတည်သွားရင် ဘုရားက ဆည်းလည်းသံနဲ့ ကျနော့်ရင်ထဲက အသည်းပေါက်မတတ် ခံစားမှုနဲ့ KKရဲ့ ငိုရှိုက်သံသဲ့သဲ့ကို ခေါင်းလောင်းထိုးသံ ကြေးစည်သံသဲ့သဲ့က လွှမ်းမိုးသွားရင်း ကျနော်နဲ့KKရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးပြသနာကို ဘုရားကလွှဲလို ဘယ်သူမှ ပိုသိနိုင်မယ် မထင်တော့ပါဘူးးးးး ဗျာ။

မနက်လင်းတော့ ကျနော် အိပ်ယာထ၊ ရေချိုး၊ အဝတ်အစားလဲပြီး တည်းခိုခန်းသော့ကို ပြန်အပ်၊ ငွေရှင်းပေးလိုက်ပြီး မနက်ခင်းမှာ ဟာတာတာ ဖြစ်နေတော့ အော် မနေ့ကနဲ့ ဒီနေ့ မတူတော့ပါလား။ ဆိုင်ကို အရင်သွား ကျနော်စုထားတဲ့ ငွေ၊ ဘောနပ်ဆုကြေး၊ မုန့်ဖိုးရငွေ အားလုံးကို ဆိုင်ရှင်စီ အပ်ထားတာ ၆ သိန်းကျော် ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး ဒီနေ့တစ်ရက်တော့ အလုပ်နားချင်လို့ ဆိုင်ရှင်ကိုပြောပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ မနက် ၈ နာရီကျော်နေပြီ။ ဗိုက်ကဆာလာလို့ တရားရုံးကိုအရင်သွား ရုံးနားကကွန်ပျူတာဆိုင်မှာ ကွာရှင်းစာချုပ် ဝယ်လိုက်ပြီး ရုံးနားက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ ထမင်းကြော်၊ ကြက်ဥကြော်နဲ့ ကော်ဖီတစ်ခွက်သောက်ရင်း ဗိုက်ဖြည့်နေလိုက်တယ်။

မနက် ၉ နာရီခွဲလောက်မှာ KK တရားရုံးထဲ ဝင်လာပြီး ကျနော့်အနား ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး

“ တစ်ခုခု မှာလိုက်လေ မနက်စာ စားဖို့”

“ မမှာတော့ပါဘူး”

“ အောင် KK အရမ်းမှားသွားပါတယ်။ ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။ နောင်တထက် KK ရင်ထဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဒေါသဖြစ်မိပါတယ် အောင်။ KK အရမ်းကို မိုက်မဲမိပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ KKအမှားကို ပြင်ဆင်ခွင့်ပေးပါ။ နောက်ဆုံးအကြိမ်အဖြစ် တောင်းဆိုပါရစေ အောင်”

ပြောပြီး မျက်ရည်တွေကျနေတဲ့ KKကို ကျနော်တစ်ချက် ကြည့်လိုက်ပြီး

“ ဒီမှာ KK။ ငါ့အသက်ထက် မင်းကို တန်ဖိုးထား ချစ်ခဲ့တာပါ။ ငါ့အချစ်ကို အနိုင်ယူတာ နားလည်ပေးလို့ရပါတယ်။ ဖောက်ပြန်မှုကို ငါခွင့်မလွှတ်နိုင်ဘူး KK။ မင်းကို ဘယ်လောက်ချစ်ခဲ့ပါစေ ရင်ထဲက နာကျင်မှုတွေ တစ်နေ့ နေသားကျလာမှာပါ။ မင်းကို ချစ်တဲ့စိတ် သတိရစိတ် ဝင်လာလည်း နာတာနဲ့ ဖြေတတ်အောင် နေတော့မယ်။ တနေ့တချိန် KK ဆိုတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို အောင့်ရင်ထဲ မေ့ပျောက်သွားအောင် အချိန်ဆိုတဲ့ စက်ဝိုင်းက ကုစားသွားမှာပါ။ အောင်ဆိုတဲ့ ငါ့ကို KKရင်ထဲ တကယ်ရှိခဲ့တယ်ဆိုရင် အခုလိုလုပ်ရက်မျိုးနဲ့ ရက်စက်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အောင်နဲ့နေရတာ မပျှော်ဘူးဆိုလည်း ပွင့်လင်းစွာ ပြောလိုက်လို့ရပါတယ်။ အောင် လမ်းခွဲပေးမှာပါ။ အောင် နှလုံးသားကို စကားလုံးနဲ့သတ်လည်း သေပါတယ်။ အခုတော့ကွာ နှလုံးသားကို ဓါးနဲ့ထိုးတာထက် နာတယ်။ ခပ်ရိုင်းရိုင်းပြောရင် ငါ့ကိုနွားလို သဘောထား ပေါင်းသင်းနေတာ အရမ်းတော်ပါတယ် KK။ ငါကသာ အချစ်ကို ရှေ့တန်းတင် မမွှန်နေလို့ ဘာမှမမြင်မသိ နွားတစ်ကောင်လို ပေါင်းသင်းနေမိတာ ငါ့ကိုယ်ငါလည်းရွံ့မိတယ် KK။ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် မပေါင်းပါနဲ့ နောက်လူလက်ကို ရဲရဲတွဲလိုက်ပါ KK။ သာယာမယ်တင်တဲ့လူနဲ့ နေခဲ့လိုက်ပါ။ ပျော်မယ်တင်တဲ့ဘဝ လျှောက်လိုက်ပါ။ အဆင်ပြေကြပါစေလို့ ဆုတောင်းပေးခဲ့တာပါ။ ဒါ နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ကျေနပ်စွာ KKအတွက် စဉ်းစားပေးခဲ့တာပါ။ တောင်းပန်နေစရာလည်း မလိုတော့ပါဘူး။ အောင်လည်း နားလည်ပေးစရာ မရှိတော့ပါဘူး။ လူဆိုတာ ကိုယ့်အိပ်မက်ကို ကိုယ်ဘာသာဆေးခြယ်တာ အကောင်းဆုံးပါ KK။ ငါ့တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ လမ်းခွဲခြင်းမှာ ဝမ်းနည်းစရာ မရှိတော့ပါဘူး။ တောင်းပန်နေမဲ့အစား ငါ့တို့ကွာရှင်းတာက ပိုအဓိပ္ပါယ်ရှိပါတယ် KK။ အနာဂတ်လမ်း စိတ်ကြိုက် လျှောက်လှမ်းလို့ရအောင် အောင်နဲ့KK ပြတ်ပြတ်သားသား တရားဝင်ကွာရှင်းဖို့ ရုံးတော်ကို လိုက်လာခဲ့ပါတော့ KK”

မျက်ရည်တွေနဲ့ KK ဘာမှဆက်မပြောပဲ ငိုင်နေစဉ်

“ ညီလေးရေ ပိုက်ဆံထားခဲ့တယ်”

လို့ အော်ပြောလိုက်ပြီး တရားရုံးပေါ် ကျနော်လှမ်းတက်သွားတော့တယ်။ တရားသူကြီးရှေ့ လက်မှတ်ထိုး ကွာရှင်းစာချုပ် တစ်ယောက် တစ်ခုစီ ယူလိုက်ပြီး KK မျက်နှာကို တစ်ချက် ကျနော်ကြည့်လိုက်ပြီး အမှတ်မထင် အကြည့်တစ်ချက် ဆုံလိုက်စဉ်

“ KK”

“ ပြောပါ အောင်”

“ ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ပါ KK။ အောင် သွားတော့မယ် နှုတ်ဆက်ခဲ့ပါတယ်”

ကျနော် စကားဆုံးတာနဲ့ KKကို ကျောခိုင်းကာ ရုံးတော်အပြင်ဘက်ကို ထွက်လာတော့တယ်။ အောင် အောင် အောင် အောင် လို့ အော်ခေါ်နေတဲ့ KKအသံကို ပြန်လှည့်မကြည့်တော့ပဲ ကျနော် မျက်ရည်တွေ အံကြိတ်တင်းထားပေမဲ့ တစ်ပေါက်ချင်း ကျဆင်းနေတာ KKတစ်ယောက် သိမြင်နိုင်မှာ မဟုတ်တော့ပါဘူး။ ကျတဲ့မျက်ရည်ကို သုတ်လိုက်ပြီး TAXI ငှားလိုက်ပြီး ကားဂိတ်ကို ဦးတည်ထွက်ခွာမိတော့တယ်။

ကားဂိတ်ကို ရောက်တော့ ရေးမြို့သို့သွားမည့်ကားကို စီးနင်းပြီး KKနဲ့ ဝေးရာအရပ်သို့ ဘဝအသစ် လျှောက်လှမ်းဖို့ ခရီးဆက်လာခဲ့မိတယ်။ ကိုယ့်အပေါ် မကောင်းခဲ့တဲ့ မိန်းမဖြစ်ပေမဲ့ ဒဏ်ရာက လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ဖြစ်နေလို့ သတိရစိတ် ခဏခဏ ဖြစ်နေမိပါတယ်။ ကျနော် မညာပါဘူး။ လမ်းမှာ ထမင်းစားလည်းနင်၊ ရေသောက်လည်းနင်၊ လည်ချောင်းမှာ ဝမ်းနည်းမှုတွေ စို့နင့်နေတယ်ဗျာ။

တရိပ်ရိပ် ပြေးလမ်းမှာ ကားကလည်း ဖြေးဖြေးမှန်မှန် မောင်းနှင်နေရင်း မကြာမှီ ရေးမြို့သို့ ရောက်ရှိပြီး ကားပေါ်က ဆင်းတော့မှ ဗိုက်က အရမ်းဆာလာလို့ စားသောက်ဆိုင် ခဏဝင်ပြီး ဆီချက်ခေါက်ဆွဲတစ်ပွဲ မှာစားလိုက်ပြီး ဖုန်းကိုထုတ်လိုက်ကာ ပါဝါဖွင့်လိုက်တော့ KK ဖုန်းခေါ်ထားတာ အကြိမ်ကြိမ်ဆိုတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျနော် ပြန်မဆက်တော့ပါဘူး။ တခြား ဖုန်းနံပါတ် တစ်ခုကို နှိပ်ပြီး ခေါ်လိုက်မိတယ်။

“ ဟယ်လို ဒေါ်လေး”

“ ဟယ်လို တူလေးးး အောင် လား”

“ ဟုတ်တယ် ဒေါ်လေး”

“ ဖုန်းမဆက်ဘူး အဆက်ထူးနေပါနေလား အဒေါ့်တူ ကတော့။ ပိုက်ဆံပြတ်နေလို့လား”

“ မဟုတ်ပါဘူး ဒေါ်လေးရာ။ ကျနော် ရေးကို ရောက်နေတာ။ အခုကားဂိတ်ကနေ ဖုန်းဆက်လိုက်တာ”

“ ဟာ တကယ်လား တူလေး။ ဒေါ်လေး လာကြိုမယ်။ ရွာကနေ အခုထွက်လာမယ်။ စောင့်နေနော် ကြားလား တူလေး”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး။ မြန်မြန်လာနော် ကျနော် ပင်ပန်းနေလို့ အိပ်ချင်နေပြီ”

“ အေး အေး လာပြီ”

ဆိုပြီး ဖုန်းချသွားတော့တယ်။ ၁ နာရီလောက်ကြာတော့ ဒေါ်လေး ရောက်လာတယ်။

“ တူလေး ပိန်သွားတယ်နော်”

“ ဟုတ်တယ် ဒေါ်လေး ပင်ပန်းလို့ပါ”

“ မင်းမိန်းမ မပါဘူးလား”

“ မပါဘူး ဒေါ်လေး။ ကျနော် အရမ်းအိပ်ချင်နေပြီ။ ပြန်ရအောင် ဒေါ်လေး”

“ အေး အေး။ အိပ်ငိုက်နေတာဆိုတော့ နောက်က ခွထိုင်ပြီး ဆိုင်ကယ်လိုက်စီးတော့။ ဒေါ်လေးပဲ မောင်းတော့မယ်”

“ ဟုတ်…။ ဒေါ်လေးကတော့ အရင်ကအတိုင်းပဲ လှနေတုန်းပဲ”

“ မြှောက်မနေနဲ့ ညာတာပါတေး။ တက်တော့ သွားမယ်”

ဒေါ်လေးနောက်ကခွစီးကာ ဒေါ်လေးခါးကို ဖက်လိုက်ပြီး ဒေါ်လေးနောက်ကျောကို မျက်နှာအပ်ပြီး မျက်လုံးတွေလေးနေစဉ် ဒေါ်လေးက

“ ခါးကိုသေချာဖက်ထား။ ပြုတ်ကျနေဦးမယ်။ ကြားလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး”

ကျနော် ဒေါ်လေးကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားပြီး အိပ်ပျော်လိုက် ပြန့်လန့်နိုးလိုက် ဖြစ်နေရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ်။

“ ဟာ ဒီကလေးကတော့။ ကဲ ထတော့ ဆင်းတော့ အိမ်ရောက်ပြီ”

“ အင်း ဒေါ်လေး ကျနော် အိပ်ပျော်သွားတာလား”

“ ဟင် ကိုယ်တော် ဆိုင်ကယ်ကို သတိထားပြီး မနည်းမောင်းပြန်လာရတာ”

“ ဆောရီး ဒေါ်လေး။ ကျနော် တော်တော်အိပ်ချင်နေတာ”

“ ကိုဘခက် ကိုဘခက်”

“ ဟေ ဘာတုန်းကွာ လာပြီ လာပြီ”

“ ရှင့်တူကို အိပ်ယာခင်းပေးလိုက်ဦး”

“ အေးပါ မိန်းမရာ”

“ ငအောင် ငါ့တူကို မတွေ့ရတာကြာပြီကွာ လာ လာ အိမ်ပေါ်တက်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး”

ဦးလေးက ဖျာခင်းပြီး ခေါင်းအုံးပြင်ပေးတယ်။

“ အိပ်တော့မယ် ဦးလေး။ ကျနော် မရတော့ဘူး”

လို့ ပြောလိုက်ပြီး ဖျာနဲ့ခေါင်းအုံး ထိလိုက်ပြီး မကြာမှီ ကျနော် အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်ဗျာ။

“ ငအောင် ငအာင်”

ဦးလေး လာနိုးတော့မှ အိပ်ယာက ထလိုက်ပြီး

“ ဦးလေးကလည်း အိပ်နေတာကို”

“ ထတော့ ထမင်းစားလိုက်ဦး။ မင်းဒေါ်လေးက ထမင်းစားဖို့ စောင့်နေတယ်။ လာခဲ့ ထမင်းစားပြီးမှ ပြန်အိပ် ကြားလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး”

ကျနော် မျက်နှာပြန်သစ်လိုက်ပြီး ထမင်းစားဖို့ နောက်ဖေးဘက် ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။

“ လာ လာ တူလေး။ တောမှာဆိုတော့ စားစရာ သိပ်မကောင်းဘူးနော်။ ဘဲဥဟင်း၊ ဘူးသီးဟင်းချို၊ ငပိ၊ တို့စရာပဲရှိတယ်။ ဒေါ်လေး မြို့ဈေးသွားမှ ဟင်းကောင်းချက်ကျွေးမယ်နော်”

“ ရပါတယ် ဒေါ်လေးရာ။ ကျနော် စားတက်ပါတယ်”

“ မိန်းမ ဟင်းထည့်ပေးလိုက်ဦးလေ”

“ ရပါတယ် ဦးလေး ဧည့်သည်မှမဟုတ်တာ”

“ ဟုတ်သားပဲ ကိုဘခက်ကလည်း။ အေး အေး ထည့်စား ငအောင်”

ဒေါ်လေးလက်ရာ မစားရတာကြာလို့ ထမင်းစားကောင်းလိုက်တာ။ စားပြီးလို့ အိမ်ရှေ့မှာ ဦးလေးနဲ့ ရေနွေး သောက်နေချိန်

“ ကဲ တူဝရီးနှစ်ယောက် လက်ဖက်စားကြဦး”

ဆိုပြီး ဒေါ်လေးက ကျနော့်အနားမှာ ထိုင်လိုက်ပြီး

“ ဆိုပါဦး တူလေး။ ဒေါ်လေးတို့ဆီ အလည်လာတာလား”

ကျနော် ချက်ချင်း ပြန်မဖြေနိုင်အောင် ငေးငိုင်နေတော့

“ ငအောင် ငါတူ မင်းတစ်ခုခု ဖြစ်နေသလိုပဲ ပြောပါကွာ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ဦးကိုပြောပြကွာ”

“ ကျနော် ပြောမထွက်ဘူး ဦးနဲ့ဒေါ်လေးရယ် မပြောလို့ဖြစ်မလား”

“ ငအောင် ဦးလေးနဲ့ မင်းအဒေါ်ကိုမှ မပြောရင် ဘယ်သူ့ကို မင်းပြောမှာလဲ ပြော”

“ ဟုတ်ကဲ့ ကျနော် ပြောပါ့မယ် ဦးနဲ့အဒေါ်”

ကျနော် လေးလံတဲ့စိတ်ကို တည်ငြိမ်အောင်ထားလိုက်ပြီးမှ

“ ကျနော် KK နဲ့ လမ်းခွဲလိုက်ပြီ”

“ ဟေ ဟာ ဘာဖြစ်ကြတာလဲ တူလေး။ ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ ငအောင်”

ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် တစ်ခုမကျန် ကျနော် ပြောပြလိုက်ပြီးချိန်မှာတော့ ဒေါ်လေးနဲ့ဦးလေး သက်ပြင်းကိုယ်စီချလိုက်ပြီး ဒေါ်လေးကစပြီး စကားဆိုတော့တယ်။

“ တူလေး KKကို ခွင့်လွှတ်မပေးနိုင်ဘူးလား။ တောင်းပန်စကားပြောတဲ့ KKကို တစ်ကြိမ်လောက် ပြုပြင်ခွင့် မပေးနိုင်တော့ဘူလား”

“ ကျနော် အားလုံးကို ခွင့်လွှတ်နိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ လူ့စည်းတစ်ခုဖောက်တာတော့ ကျနော် လက်မခံနိုင်ဘူး ဒေါ်လေး။ သေလောက်အောင် ချစ်နေပါစေ ကျနော် ရင်ကွဲသာခံလိုက်မယ်။ ခြံခုန်ဖူးတဲ့နွားကို ခြံထဲ မသိမ်းထားပါဘူး သွားချင်ရာ သွားပါစေ။ ဖမ်းဆုပ်မထားပါဘူး လွတ်လပ်စွာ သွားပါစေ။ ကျနော် ကိုယ်တိုင် တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တာပါ။ ပြတ်သွားတဲ့ကြိုးကို ပြန်မဆက်ပါရစေနဲ့တော့။ သံသယနဲ့ ကျနော် တစ်သက်လုံး မပေါင်းသင်းပါရစေနဲ့ ဒေါ်လေးရယ်။ ကျနော် မေ့ပစ်နိုင်ဖို့ ဦးနဲ့ဒေါ်လေးဆီမှာ လာနေတာပါ။ ကျနော် ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ပါ။ ပိုက်ဆံမချမ်းသာပေမဲ့ ကျနော့်သိက္ခာတော့ ထပ်အကျမခံပါရစေနဲ့။ ကျနော့်ကို နားလည်ပေးပါလို့ ဒေါ်လေးနဲ့ ဦးလေးကို ပြောချင်ပါတယ်”

“ တူလေး ပြောတာကို ဒေါ်လေး လက်ခံပါတယ်”

“ ငအောင် ဦးလေး နားလည်တယ်။ ငါ့တူ ဘယ်လောက်ခံစားနေရမလဲ။ ဒဏ်ရာအတိမ်အနက်ကို ကိုယ်ချင်းစာတယ်”

“ ငါ့တူ မင်းမှန်တယ်။ ဒေါ်လေးတို့နဲ့နေ ကွမ်းသီးခြံဝိုင်းကူလုပ် ဟုတ်ပြီလား။ နောက်အလုပ်လုပ်ငန်း ထပ်လုပ်ချင်လည်း ပြော ဟုတ်ပြီလား။ ဖြစ်နိုင်တယ်ဆိုရင် ဒေါ်လေးတို့ ပိုက်ဆံပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး။ စကားမစပ် ဒေါ်လေးတို့ ကလေးမယူကြသေးဘူးလား။ ကျနော်ရှိတော့ ကူထိန်းပေးလို့ ရတယ်လေ။ ကျနော်လည်း တူလေး တူမလေး ချီချင်ပြီ”

“ ကောင်စုတ်လေး ဒီလိုအချိန်မှာတောင် ပေါက်ကရ စနောက်နိုင်သေးတယ်နော်”

“ စိတ်ချ ငအောင် မင်းဦးလေး ကြိုးစားနေတယ်ကွ ဟား ဟား”

“ ကိုဘခက် ရှင်နော် ကျမတူလေးရှေ့မှာ ဘာတွေပြောနေတာလဲ မရှက်ဘူးလား”

“ မရှက်ပါနဲ့ ဒေါ်လေးရယ်။ ဦးလေးမျက်နှာကိုကြည့် ကလေးချီချင်နေတာ အသိသာကြီး ဟား ဟား”

“ ငါ ဆဲမိတော့မယ်နော်။ ကိုဘခက် ရှင်လည်း သတိထားနေ ကြာလား”

ပြောပြီး ဒေါ်လေး အိမ်နောက်ဖေးဘက် ဝင်သွားတော့တယ်။

“ ကဲ ကဲ ဦးလေး ဒေါ်လေးရှက်သွားပြီ သွားချော့လိုက်ဦး။ ကျနော် ဒီနေ့တော့ အနားယူလိုက်ဦးမယ်။ မနက်ဖြန်မှ ဦးလေးနဲ့ ခြံအလုပ် ကူလုပ်ပေးတော့မယ်။ ကျနော် အိမ်အောက်ထပ် အခန်းထဲမှာပဲ နေတော့မယ်”

“ သဘောပဲ ငအောင် နေချင်တဲ့နေရာမှာနေ”

လို့ ဆိုပြီး ဦးလေးစကားပြောပြီး ကျနော့်အနားကနေ ဒေါ်လေးရှိတဲ့ နောက်ဖေးဘက်ကို ထွက်သွားတော့တယ်ဗျာ။ ကျနော်လည်း ထမင်းစားများသွားလို့ မျက်လုံးလေးလာလို့ ကြမ်းခင်းပေါ် အိပ်ချလိုက်ပါတော့တယ်။

ညနေစောင်းတော့ အိပ်ရေးဝပြီး အိပ်ပျော်နေရာကနေ နိုးလာပြီး ရေချိုး ညစာစားပြီး ဦးလေးနဲ့ အဒေါ်နဲ့ စကားခဏပြော ရေနွေးသောက်ပြီး ည ၈ နာရီလောက်ကြတော့

“ တူလေး ဒေါ်လေးတို့ အပေါ်တက်အိပ်တော့မယ်။ ဒေါ်လေးတို့ ပင်ပန်းနေပြီ အိပ်တော့မယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး။ ကျနော် အောက်ကအခန်းမှာပဲ အိပ်တော့မယ်”

“ အေး အေး စောစောအိပ်နော် အတွေးမလွန်နဲ့ ကြားလား။ ဘဝသစ်ကိုပြန်စ။ ပြီးခဲ့တာတွေ မေ့ထားလိုက်တော့”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး”

“ ကိုဘခက် ရှင် တူလေးနဲ့ စကားပြောချင်လည်းပြော။ အိပ်တာ နောက်မကျနဲ့နော်။ ကျမသွားတော့မယ်”

“ မိန်းမကလည်း ငါလည်း တစ်နေကုန် ပင်ပန်းနေတာ နားချင်ပြီ။ ငအောင် ဦးလေးလည်း အိပ်တော့မယ် စောစောအိပ်”

“ ဟုတ်ကဲ့”

“ သွားမယ် မိန်းမ”

ဆိုပြီး ဒေါ်လေးနဲ့ဦးလေး အိမ်ပေါ်တက်သွားတော့တယ်။ ရွာဆိုတော့ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်မှုက ကျနော့်ရင်ထဲ KKကို သတိရစိတ် ပြန်ဝင်လာခဲ့မိရင်း KK မင်းကို ငါမမုန်းပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ငါမင်းကို လက်မခံနိုင်ဘူး။ KK နင်အဆင်ပြေပါစေ ပျော်ပါစေ။ နင့်ဘဝ သာယာနိုင်ပါစေ KK။ အတွေးတွေ လွှင့်နေတုန်း

“ ကိုဘခက် ကျမစိတ်တွေ ရှုပ်နေတယ်။ ပိုက်ဆံတွေ ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမှာလဲ။ ကျမရင်ထဲ မပျော်တဲ့အချိန် ဟိုစိတ်ဒီစိတ်ထက် ပိုက်ဆံကိစ္စပဲ ခေါင်းရှုပ်နေတာ။ ရှင်လည်း အိပ်တော့”

“ အေးပါ မိန်းမရာ။ ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ မသိတော့ပါဘူး”

“ တိုးတိုးပြောပါ ကိုဘခက်ရယ်။ တူလေးကို မသိစေချင်ဘူး”

“ စိတ်ရှုပ်လိုက်တာ မိန်းမရာ။ မေသစ် လာရင် ဘယ်လိုရှင်းရမလဲကွာ”

“ တောင်းပန်ရုံသာ ရှိတော့တာပဲ ကိုဘခက်ရယ်။ အိပ်တော့ ကိုဘခက်။ ကျမလည်း အိပ်တော့မယ်”

တိတ်ဆိတ်သွားတဲ့ အသံများ၊ ညကလည်း မှောင်မိုက်၊ အတွေးတွေကို ဖြတ်တောက်လိုက်ပြီး မီးခွက်မီးကို ငြိမ်းလိုက်ပြီး ဦးနဲ့အဒေါ် ဘာတွေဖြစ်နေကြတာလဲ တွေးနေမိကာ KKကို သတိရစိတ် ပျောက်သွားပြီး ကျနော်လည်း အမှောင်နဲ့ တစ်သားတည်းကျလို့ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်ဗျာ။

လင်းကြက်တွန်သံ အုန်းမောင်းခေါက်သံကြားတဲ့အချိန် ရွာဓလေ့ အသက်ပြန်ဝင်လာလို့ အိပ်ယာထ ထမင်းချက် လုပ်ငန်းခွင်အတွက် စီမံကြလို့ မနက်ခင်းစလို့ အသက်ပြန်ဝင်လာပါတော့တယ်။

“ ကိုဘခက် ကိုဘခက် ထတော့ ရွာကျောင်းက အုန်းမောင်းခေါက်နေပြီ”

“ အေး အေး ထပြီ မိန်းမကလဲ”

“ မျက်နှာသစ်တော့။ ပြီးရင် ထမင်းချက်ထားနော်။ ကျမ ကန်စွန်းရွက်ကြော်နဲ့ ကြက်ဥကြော် အာရုံဆွမ်း ကျောင်းသွားပို့မယ်။ မနက်စာ အစာပြေ ကန်စွန်းရွက်ကြော်နဲ့ ကြက်ဥကြော်ပဲ စားကြတာပေါ့။ တူလေးကို သွားနိုးလိုက်ဦးမယ်။ ကြားလား ကိုဘခက်”

“ အေး အေး မိန်းမ”

“ တူလေး တူလေး”

“ အင်းးးး”

“ အိပ်ယာထတော့”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး။ ကျနော်ထပါပြီ။ ဒေါ်လေး ဘာခိုင်းစရာရှိလို့လဲ”

“ မရှိပါဘူး။ ဒေါ်လေးနဲ့ ဘုန်းကြီးကျောင်းလိုက်ခဲ့ ဆွမ်းသွားပို့မလို့။ လုပ်စရာရှိတာလုပ်ထား ကြားလား ဒေါ်လေးသွားပြီ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး”

ကျနော် မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ပြီး မနက်စောစော ရေပါတစ်ခါတည်း ချိုးလိုက်လို့ ပိုလန်းဆန်းသွားပါတော့တယ်။

“ တူလေး အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား သွားရအောင်”

ငါးဆင့်ချိုင့်ကိုဆွဲလို့ လှေကားကနေဆင်းလာပြီး ပြောနေစဉ်

“ ပြီးပါပြီ ဒေါ်လေးကလည်း လာပါပြီ။ အားပါးပါး ဒေါ်လေးက မျက်စိထဲလှနေပါလား ဒီမနက်”

“ ကဲ မြှောက်မနေနဲ့ သွားမယ် နောက်ကျနေဦးမယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး။ ချိုင့် ကျနော့်ကိုပေး”

“ ရော့ သေချာကိုင် သွားမယ်”

ကျနော်နဲ့ဒေါ်လေး ဘုန်းကြီးကျောင်းသို့ ထွက်လာကြပြီး လမ်းခုလတ်လောက်ရောက်တော့ ကျနော့်စိတ်ထဲ သိချင်လာတာကို မေးလိုက်မိတော့တယ်။

“ ဒေါ်လေး ညက ပိုက်ဆံကိစ္စ စိတ်ညစ်နေတာ ကျနော် ကြားလိုက်တယ်။ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ကျနော့်ကို ပြောပြပါ”

“ တူလေးရယ် မသိချင်ပါနဲ့”

“ မဟုတ်ဘူးလေ ဒေါ်လေးက ကျနော့်အဒေါ်အရင်းနော်။ ကျနော်မိသားစုဝင် တစ်ယောက်ပါ။ ပြောပြသင့်ပါတယ်”

“ ဟုတ်ပါတယ် ဒေါ်လေး ပြောပြပါ့မယ်။ မနှစ်မိုးတွင်းက ရေကကြီး၊ ကွမ်းသီးတွေကလည်း အရှူံးပြ၊ ကိုဘခက်ကလည်း အူအတက်ပေါက်လို့ ခွဲစိတ်ရ၊ ဒေါ်လေးလည်း မိန်းမရောဂါကြောင့် ဆေးရုံ ခဏခဏတက်ရလို့ လက်ရှိ ခြံနဲ့အိမ်ကို မမော်ဆီမှာ သိန်းနှစ်ဆယ်နဲ့ အပေါင်ထားလိုက်ရတယ် တူလေး။ အတိုးပေါ် အတိုးဆင့်လို့ ဒေါ်လေးတို့ မရွေးနိုင်ရင် နောက် ၂ လဆို စာချုပ်အတိုင်း ဒေါ်လေးတို့ အိမ်နဲ့ခြံကို ပေးရတော့မယ်”

ညိုးငယ်စွာ ထွက်လာတဲ့ စကားကို ကျနော် ဆွံ့အစွာ နားတောင်မိပြီး ဘာမှမပြောနိုင်ခင် ဒေါ်လေးကဆက်ပြီး စကားကို ဆက်ပြောလာတော့တယ်။

“ မမော်က နှုတ်ကြမ်းတယ်။ ပိုက်ဆံနဲ့ ပတ်သက်လာရင် မရဘူး တူလေးရယ်။ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့ပါဘူး”

“ ကျနော် တတ်နိုင်သလောက် ဒေါ်လေးတို့ ပြသနာကို ရှင်းပေးပါ့မယ်။ ကျနော် ဒေါ်လေးတို့ အခက်အခဲကို မကြည့်ရက်ဘူး။ ကျနော်ပါ တောင်းပန်မယ်။ ဆဲလည်း ခံယုံပဲပေါ့ ဒေါ်လေးရာ”

လို့ ပြောနေမိရင်း

“ ကျောင်းရောက်ပြီ တူလေး”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး”

ဆရာတော်ကို ဆွမ်းကပ်ပြီး လေးပင်တဲ့ ခြေလှမ်းတွေနဲ့ အိမ်ကိုပြန်လာကြရင်း အပြန်လမ်းဟာ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေပါတော့တယ် ဗျာ။

—————————————-

“ မကျော့မေ မကျော့မေ”

အော်ကြီးဟစ်ကျယ် အသံကြောင့် ခြံထဲအလုပ်ဆင်းနေရာမှ အိမ်ရှေ့ဘက်ကို အကြည့်ရောက်သွားတော့ လုံးကြီးပေါက်လှ အသားညိုပြီး မာထန်တဲ့ မျက်နှာနဲ့ ရုပ်ရည်က ပြေပြစ်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်ရပြီး

“ လာပြီ မမော်ရေ လာပြီ”

“ မကျော့ ကျမကိုပေးရမယ့် ပိုက်ဆံ ရှင်းပေးဦး”

“ တစ်လ နှစ်လလောက် စောင့်ပေးပါဦး မမော်”

“ မကျော့ ပြောလိုက်ရင် ဒီလိုချည်းပဲ။ ကျမ ရှင်တို့အိမ်နဲ့ ဒီခြံကို သိမ်းလို့ရနေပြီနော်။ ရှင်တို့ နားလည်လား”

ကျနော်ရော ဦးလေးဘခက်ပါ ဒေါ်လေးအနား ရောက်သွားပြီး ကျနော် မမော်ကို သေချာကြည့်လိုက်ပြီး

“ အစ်မ ခဏလောက် စောင့်ပေးပါလား။ ဒီနှစ် ခြံက အခြေအနေကောင်းရင် အတိုးရော အရင်းပါ တတ်နိုင်သလောက် ပြန်ဆပ်ပေးပါ့မယ်။ ဒီခြံနဲ့ အိမ်ကိုတော့ မသိမ်းပါနဲ့ဗျာ။ ဒေါ်လေးနဲ့ဦးလေး ပြန်ဆပ်လို့ မကျေရင် ကျနော့်ကို ကြိုက်တာခိုင်း ကျနော် လုပ်ပေးပါ့မယ်။ အခိုင်းအစေအဖြစ်နဲ့ ပြန်ဆပ်ပါ့မယ်။ ကျနော် ကတိပေးပါတယ်။ ကျနော်တို့ ဘိုးဘွားပိုင် အိမ်နဲ့ခြံလေး ဖြစ်နေလို့ပါ အစ်မရယ်”

ကျနော့် တောင်းပန်စကားဆုံးတော့ ကျနော့်မျက်နှာကို မမော် သေချာကြည့်ပြီး

“ ကောင်းပြီလေ။ ဒါနဲ့ မင်းက ဘယ်သူလဲ”

“ ကျမတူလေးပါ မမော်။ အောင်လို့ ခေါ်ပါတယ်”

“ မင်းစကား တည်ပါစေ”

“ စိတ်ချပါ အစ်မ။ ကျနော် ယောကျ်ားတစ်ယောက်ပါ ကတိတည်ပါတယ်”

“ ကောင်းပြီလေ မကျော့။ ကျမလိုအပ်လို့ တစ်ခုခု ခိုင်းစရာရှိရင် အောင်ကို ခေါ်ခိုင်းမယ်။ အကြွေးကို နှစ်လ ထပ်စောင့်ပေးမယ်။ အဆင်ပြေတယ်မလား မကျော့”

“ အဆင်ပြေပါတယ် မမော်”

“ ဒါနဲ့ အောင် မင်းဖုန်းနံပါတ် အစ်မကိုပေး။ လိုအပ်တာရှိရင် ခိုင်းမလို့”

“ ရပါတယ် အစ်မ။ ကျနော့် ဖုန်းနံပါတ်က 09779xxxxxx ပါ အစ်မ”

“ ရပြီ လိုအပ်လို့ ခိုင်းစရာရှိရင် ခေါ်လိုက်မယ်။ မအားဘူးလို့ ငြင်းခွင့်မရှိဘူး ကြားလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အစ်မ”

ဒေါ်လေးမျက်နှာကြောင့် စိတ်ကိုထိန်းချုပ်လို့ ကျနော် ဟုတ်ကဲ့လို့သာ ဖြေမိပါတော့တယ်။

“ ကဲ ဒါဆို ကျမသွားပြီ မကျော့”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမော်”

ဆိုင်ကယ်စက်နှိုးပြီး ခြံထဲက မမော် ထွက်သွားမှ ကျနော် မျက်ရည်စတွေ ပေါက်ခနဲ ကျဆင်းလာပြီး အံကိုကြိတ်လို့ ခံပြင်းစိတ်က အလိပ်လိပ်တတ်လာပြီး တောက်တစ်ချက် ခေါက်လိုက်ကာ ငါကွာ ဆိုပြီး အိမ်ရှေ့က စားပွဲခုံကို လက်သီးနဲ့ ထိုးချလိုက်မိတော့တယ်။

“ ဒုန်း ဒုန်း”

“ တူလေး”

ဆိုပြီး ဒေါ်လေးက အတင်းဆွဲဖက်ထားပြီး ဦးလေး ကလည်း အတင်းဆွဲထားလို့

“ မလုပ်ပါနဲ့ ငအောင်ရာ ဦးလေး တောင်းပန်ပါတယ်”

“ ရပါတယ် ဦးလေးရာ။ ဒီအိမ်နဲ့ခြံကို ကျနော့်အသက်နဲ့ ကာကွယ်ပေးမယ် စိတ်ချ။ နောက်ဆုံးကျနော် ကျွန်ခံဆပ်ပေးမယ်။ ဒေါ်လေးနဲ့ဦးလေး ဒီကနေ ဘယ်မှထွက်မသွားစေရဘူး”

“ တူလေးရယ် ဒေါ်လေး စိတ်မကောင်းလိုက်တာ။ လာလာ ခြံထဲ လုပ်စရာတွေ ဆက်လုပ်ရအောင်။ ခြံကိစ္စ မေ့ထားလိုက်တော့နော်။ မမော်ကိုတော့ သတိထား ဆက်ဆံပါနော်။ သူက ဒေါ်လေးထက် ငယ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မောက်မာတယ်။ ရွာမှာ သူနဲ့ကင်းတာ ခပ်ရှားရှားပါ။ သတိထား ဆက်ဆံနော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒေါ်လေး”

ခြံထဲ အလုပ်များ ဆက်လုပ်ကြပြီး တနေဝင်လို့ မိုးချုပ်အိပ်စက်ကြကုန်ပြီး မနက်ခင်းသစ် ရောင်နီသန်းလို့ အကြော်ပူပူလေးနဲ့ ထမင်းကြမ်းနဲ့ မနက်စာအဆာပြေ စားသောက်နေချိန် ဖုန်းသံမြည်လာလို့ နံပါတ်အစိမ်းတစ်ခု ကောက်ကိုင်လိုက်တော့

“ ဟယ်လို အောင်လား”

“ ကျနော် အောင်ပါ ဘယ်သူလဲမသိဘူး”

“ မမော်ပါ။ အိမ်ခဏလာခဲ့ပါလား။ အိမ်မှာခိုင်းတဲ့လူ နေမကောင်းလို့။ ခဏလာခဲ့ပါဦး”

“ ဟုတ်ကဲ့ ကျနော်လာခဲ့ပါ့မယ်”

ဖုန်းချသွားတော့မှ

“ ဘယ်သူလဲ ငအောင်”

“ မမော်ဆက်တာပါ ဦးလေး။ သူ့အိမ်ကို လာခဲ့ပါတဲ့ ခိုင်းစရာရှိလိုတဲ့။ ဦးလေးဘခက် လိုက်ပို့ပေးပါဦး”

“ အေး အေး”

ဦးလေနဲ့ ရွာလမ်းကို တူတူလျှောက်သွားပြီး

“ ငအောင် ဟိုရှေ့ကခြံပဲ ဝင်သွားလိုက်တော့။ သည်းခံပေးပါ ငအောင်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး”

ကျနော် ခြံထဲဝင်သွားပြီး အိမ်ခြေမြင့် နှစ်ထပ်အိမ် အပေါ်ကို မော့ကြည့်လိုက်ပြီး

“ အစ်မရေ အစ်မ ကျနော်ရောက်ပါပြီ” လို့ အော်ပြောလိုက်တော့

“ အေး အေး လာပြီ ခဏ”

အောက်ထပ်က အိမ်ရှေ့ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ချပြီး စောင့်နေစဉ် အိမ်အပေါ်ထပ်ကနေ လှေကားအတိုင်း မမော် ဆင်းလာတာကို ကျနော် ငေးကြည့်မိသွားပါတယ်။ လုံးကြီးပေါက်လှ၊ ညိုစိမ့်တဲ့ အသားအရေ၊ သနပ်ခါးပါးကွက်နဲ့ ပါတိတ်အနီရောင်အပွင့် ဝမ်းဆက်နဲ့ တကယ်ကို လှပါတယ်ဗျာ။ တွေးငေးနေတုန်းမှာပဲ

“ ဟဲ့ ဘာကြည့်နေတာလဲ”

ကျနော့်အတွေးတွေ လွင့်သွားတော့တယ်။

“ ဘာမှမကြည့်ပါဘူး အစ်မ ခိုင်းစရာရှိတယ်ဆိုလို့”

“ ခိုင်းစရာရှိတယ်။ ရေတွင်းထဲက ရေခပ်ပြီး ရေအိုးတွေကိုဖြည့်နော်။ ညနေ ရေချိုးဖို့ အပြည့်ဖြည့်ထား ကြားလား။ ငါရွာထဲ အကြွေးတောင်းစရာရှိလို့ အပြင်ခဏသွားမယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ အစ်မ”

“ အိမ်ပေါ်ကိုတက်တာ စပ်စုတာ ငါမကြိုက်ဘူး။ ငါခေါ်မှလာ။ အပိုတွေထပ်ပြောတာ ငါမကြိုက်ဘူး။ သိတယ်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အစ်မ”

“ ငါသွားမယ် ရေခပ်ထား ကြားတယ်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အစ်မ”

ဆိုင်ကယ်ထွက်သွာတော့မှ ရေခပ်ဖြည့်နေမိတော့တယ်ဗျာ။ ရေအိုးတွေ ရေပြည့်သွားတော့ အိမ်ရှေ့က စားပွဲခုံမှာထိုင်ရင်း အမောဖြေနေမိပါတော့တယ်။

နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ မမော် ခြံထဲမှာ ဆိုင်ကယ်ရပ်လိုက်ပြီး ကျနော်ထိုင်နေတဲ့ ခုံတစ်ဖက်စွန်းမှာ ထိုင်ချရင်း သနပ်ခါးနံ့သင်းသင်းလေးကို ကျနော်ရှူရှိုက်မိရင်း KKရဲ့ ကိုယ်သင်းရနံ့လေးကို သတိရမိသလို ဖြစ်သွားတဲ့အချိန် အတွေးပါ လက်စသတ်သွားတဲ့ စကားသံကို ကျနော် ကြားလိုက်ရတော့တယ်ဗျာ။

“ ဟဲ့ သောက်ရေတစ်ခွက် ခပ်ပေးဦး မောလာတယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့အစ်မ ဘယ်နားမှာလဲ”

“ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာ ရေအိုးရှိတယ် သွားခပ်”

ကျနော် မမော်အတွက် ရေတစ်ခွက် ယူလာပေးပြီး

“ အစ်မ ရေရပြီ”

ဆိုပြီး ခွက်ကို ကမ်းပေးလိုက်တော့ မမော် သောက်ချလိုက်ပြီး

“ အခုမှပဲ အမောပြေသွားတော့တယ်။ သွား ရေခွက် ပြန်ထားလိုက်ဦး”

ကျနော် ရေခွက် ပြန်ထားပြီး မမော်ဆီ ပြန်သွားပြီး

“ အစ်မ ခိုင်းစရာမရှိတော့ရင် ကျနော် ပြန်တော့မယ်”

“ ဒီမှာ နင့်ကိုပြန်လို့ ငါပြောနေလို့လား။ ငါပြန်ဆိုမှပြန်။ ငါ့ကို လာမမေးနဲ့ ငါမကြိုက်ဘူး။ နားလည်တယ်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့”

အံကိုကြိတ်လို့သာ ဖြေမိရင်း

“ ခြံထဲ အမှိုက်လှည်း၊ မီးရှို့ သေချာလုပ် ကြားလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အစ်မ”

“ သွား လုပ်”

ကျနော်စိတ်ထဲ အောင့်သက်သက်နဲ့ အမှိုက်လှည်း၊ မီးရှို့သန့်ရှင်းအောင် လုပ်ပြီးတော့ အိမ်အောက်ထပ်ကနေ

“ အစ်မရေ အစ်မ”

“ အေး ဘာလဲ”

“ အလုပ်တွေပြီးပြီ”

“ အေး အိမ်ပေါ်တက်ခဲ့ဦး”

“ ဟုတ်ကဲ့”

ကျနော် အိမ်ပေါ်တက်သွားတော့

“ လာ ထမင်းဟင်း ကူချက်ဦး”

ကျနော့်ကို ခိုင်းနေလိုက်တာ တစ်ခုပြီးတစ်ခု။ လူလည်း မောနေပါပြီ။

“ ဘာလုပ်နေတာလဲ ထမင်းစားပွဲခုံပြင်လေ။ ထမင်းစားမယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့”

လို့ သာဖြေရင်း စားပွဲခုံပြင်၊ ထမင်းဟင်း ပန်းကန်ချပြင်ဆင်ပြီး အောက်ကိုဆင်းမလို့ ခြေလှမ်းပြင်နေစဥ်

“ အဲ့ဒါက ဘယ်လဲ”

“ ကျနော် အောက်မှာ စောင့်နေမလို့ပါ”

“ ဘယ်သူက ဆင်းခိုင်းလို့လဲ။ ငါ ဆဲမိတော့မယ်။ လာထိုင် လာစား။ ငါနှစ်ခါ မပြောဘူးနော် ကြားလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ အစ်မ”

“ နေပါဦး အစ်မ အစ်မနဲ့။ ငါ နင့်အစ်မလား”

“ မဟုတ်ပါဘူး လေးစားသမှုနဲ့ ခေါ်တာပါ”

“ မလိုဘူး အစ်မ အစ်မနဲ့ လာခေါ်မနေနဲ့ မကြိုက်ဘူး။ မမော်လို့ပဲခေါ် ရှင်းတယ်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမော်”

“ လာ ထိုင် ထမင်းလာစား”

ကျနော် လက်ဆေးပြီး မမော်နဲ့အတူတူ ထမင်းထိုင်စားမိတော့တယ်ဗျာ။

“ ဟင်းထည့်စား ခပ်စားလေ။ စားစရာရှိရင်စား ကြောင်တောင်တောင် လုပ်မနေနဲ့”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမော်”

ထမင်းစားပြီးသွားတော့

“ ပန်းကန်တွေ နင်ပဲဆေးလိုက်တော့။ ပြီးရင် အိမ်ပြန်။ ညနေ ၃ နာရီ ငါဆီပြန်လာခဲ့။ နောက်မကျစေနဲ့ ကြားလား။ နောက်ကျတာနဲ့ ငါ့အကြောင်း နင်သိစေရမယ် ကြားလား”

“ ဟုတ်ကဲ့”

“ ငါအိပ်လိုက်ဦးမယ်။ ၃ နာရီအရောက်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမော်”

ကျနော် ပန်းကန်ဆေးကြောပြီး မမော် အိပ်ခန်းရှေ့ကနေ မမော်ကို အော်ပြော နှုတ်ဆက်လိုက်တော့တယ်။

“ မမော် ကျနော်ပြန်ပြီနော်”

“ အေး အေး ပြန်လာတာ နောက်မကျစေနဲ့။ ငါအိပ်ပျော်နေရင်လည်း လာနိုး ကြားလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမော်”

“ သွား သွား ပြန်တော့”

ကျနော် အခုမှ လွတ်လပ်သွားသလို ခံစားမိရင်း အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ်။

“ မိန်းမ မင်းတူတော်မောင် ပြန်လာပြီ ဟေ့”

“ တူလေး မမော်နဲ့ အဆင်ပြေရဲ့လား။ ဒေါ်လေး စိတ်ပူလိုက်တာ”

“ ပြေပါတယ် ကျနော်သည်းခံနေရတာပေါ့ ဒေါ်လေးရယ်”

“ သနားလိုက်တာ တူလေးရာ။ ဒေါ်လေးတို့ကြောင့် ဖြစ်ရတာပါ”

“ ထားလိုက်ပါတော့ ဒေါ်လေးရာ။ သူ့ဆန်စားမိတော့မှ ရဲရမှာပေါ့ဗျာ။ ဖြစ်သမျှအကြောင်း အကောင်းပါပဲ။ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ လာသမျှ ရင်ဆိုင်ရုံပဲရှိပါတော့တယ်”

“ ကိုဘခက် ထမင်းစားရအောင်”

“ အေးလာပြီ မိန်းမရေ။ ဘာဟင်းချက်လဲ မိန်းမ”

“ ရှင့်အကြိုက် ဝက်သားရလာလို့ အချိုချက်ထားတယ်”

“ အဲဒါတွေကျတော့လည်း မိန်းမက ချစ်ဖို့ကောင်းနေပြန်ရော ဟား ဟား”

“ ရှင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ မရှက်ဘူးလား မကြီးမငယ်နဲ့”

ကျနော်ပါ ရယ်လိုက်မိပြီး

“ ပြောပါစေ ဒေါ်လေးရာ။ စိတ်ချမ်းသာတော့ အပူတွေ မေ့သွားတာပေါ့။ ဟုတ်တယ်မလား ဦးလေးဘခက်”

“ ဟုတ်တာပေါ့ ငအောင်ရာ ဟား ဟား”

“ ဟာ ဒေါ်လေး မိုးသားတွေ မဲနေပါလား”

“ ဟုတ်တယ် တူလေးရေ။ မုန်တိုင်းရှိတယ်လို့ ရေဒီယိုမှာ ပြောနေတယ်။ အဲတာကြောင့် ကွမ်းသီးတွေ ခူးနေရတယ်။ မိုးထိကုန်ရင် ဈေးကောင်းမရမှာစိုးလို့”

“ အဲတာဆိုလည်း ခူးထား ဒေါ်လေးရေ။ အချိန်စောင့်မနေနဲ့တော့။ ခူးလို့လည်း ရနေပြီပဲ”

“ နောက်မှပြောကြတော့။ ဝက်သားဟင်းဆိုတော့ ဗိုက်ကဆာလှပြီ။ လာ ငအောင် ထမင်းစားရအာင်”

“ မစားတော့ဘူး ဦးလေးရေ။ မမော် ထမင်းကျွေးလိုက်လို့ စားလာခဲ့တယ်”

“ ဟာ တကယ်ကြီးလား။ မမော်က ထမင်းကျွေးလိုက်တယ်။ နားရှိလို့သာ ကြားရတယ်ဟေ့။ မိန်းမ မင်းတူ ကံကောင်းနေပါလား။ ကော်တရာ အပျိုကြီး က ထမင်းကျွေးလိုက်တယ်တဲ့ ဟားဟားဟားဟား”

တကယ်ကို နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် ရယ်မောရင်း

“ မင်းတစ်ယောက်တည်း စားခဲ့တာလား ငအောင်”

“ မမော်နဲ့ အတူတူ စားခဲ့တာပါ ဦးလေး”

“ ဟားဟားဟား မိန်းမရေ ကံကောင်းတာ မဟုတ်တော့ဘူး အပျိုကြီးနဲ့ တူတူစားလာတာဆိုပဲ ဟားဟား။ မင်းတော်တော် ကံတက်နေပါလား ငအောင်။ အပျိုကြီးသူစိမ်းနဲ့ လက်ဆုံစားတာ ငါဒီတစ်ခါပဲ ကြားဖူးလို့ ဟားဟား”

“ ကံမကောင်းပါဘူး ဦးလေးရယ်။ ခိုင်းခံထိတာပဲ သိတယ်။ မောတာပဲ သိတယ်။ ဟောက်နေတာ အထက်စီးက ပြောနေတာပဲ သိတယ်။ နားလိုက်ဦးမယ် ဦးလေးရေ ညနေခေါ်ထားသေးတယ်”

“ အေးပါ ငအောင်ရာ။ ဒါနဲ့ ငါ့တူ အပျိုကြီးလက်ရာ ကောင်းလား”

“ ကောင်းတယ် ဦးလေး”

“ မိန်းမရေ မမော်လက်ရာ ကောင်းတယ်ဆိုပဲ ငါလည်း စားချင်လိုက်တာ ဟားဟား”

“ ဟာ ဦးလေးကလည်း ဘာမှန်းမသိဘူး”

“ တော်ပါတော့ ယောင်္ကျား ထမင်းစားတော့။ တူလေးလည်း နားတော့”

ကျနော် အခန်းထဲရောက်တော့ အိပ်ချလိုက်ပြီး စိတ်ထဲ မမော်မျက်နှာ ပေါ်လာပြီး အပြောတော်တော်ဆိုးတဲ့ မိန်းမပဲ။ ရုပ်ရည်ရော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့ ပြောစရာမရှိဘူး။ တော်တော် အမြင်ကတ်ဖို့ကောင်းတဲ့ မိန်းမကြီး။ ဟူးးးး ငါ့အဒေါ် အကြွေးရှိနေလို့သာပေါ့ကွာ။ လေသံက အထက်စီးနဲ့ကွာ။ တွေးနေရင်း မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။

အိပ်မက်ထဲမှာ မမော် လူကို လာပြောဆို ဟောက်နေလို့ ဖျက်ခနဲ့ အိပ်ယာက လန့်နိုးသွားမိတော့တယ်။ ဟားးးး အိပ်ပျော်နေတာတောင် ဒီမိန်းမကြီးနဲ့ တွေ့နေရတယ်လို့ကွာ။ နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ ၂ နာရီ ၄၅ မိနစ်။ ဟာ နောက်ကျတော့မယ် မြန်မြန်လစ်တော့မှ စောက်ပြောခံနေရဦးမယ်။ တွေ့မယ် မမော် တွေ့မယ်။ စိတ်ထဲကြိမ်းဝါးလိုက်ပြီး

“ ဒေါ်လေး ကျနော် ဒေါ်လေးအချစ်တော်ကြီးအိမ် သွားလိုက်ဦးမယ်”

လို့ အော်ပြောပြီး မမော်အိမ်ဘက်သို့ ထွက်လာခဲ့တော့တယ်။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့

“ မမော် မမော် ကျနော်ရောက်ပြီ”

ပြန်ထူးသံမကြားလို့ ကျနော် အရဲစွန့်ကာ အိမ်ပေါ်တက်လိုက်ပြီး

“ မမော် မမော် ကျနော် ရောက်ပြီနော် မမော်”

ပြန်ထူးသံမကြားလို့

“ မမော်ရေ မမော်”

အိပ်ခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်တော့

“ ဝင်လာခဲ့ အခန်းထဲကို”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမော်”

အခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်တော့ အိပ်ယာပေါ် လူးလိမ့်နေတဲ့ မမော်ကို တွေ့လိုက်ရပြီး

“ အား ကျွတ် ကျွတ်။ ငါ့ကို ဆေးဘူးယူပေးဦး။ မှန်တင်ခုံမှာ တွေ့လား”

“ တွေ့ပါတယ် မမော်”

“ ယူလိုက်လေ သွေးတိုးနေပါတယ်ဆိုမှ။ ငါကို သတ်ချင်နေလို့ မယူသေးတာလား။ ပေး ဆေးဘူး”

“ ဒီမှာ မမော်”

“ အား ကျွတ် ကျွတ်”

မမော် အိပ်ယာက အတင်းထလိုက်ကာ ကုတင်ခေါင်းရင်းဘက် မှီချလိုက်ပြီး သွေးကျဆေးကို ရှာနေပြီး ကျနော်ကတော့ မမော်လုပ်နေတာကို ကြည့်နေရင်း

“ ဘာလုပ်နေတာလဲ ရေသွားခပ်လေ ဆေးသောက်ဖို့။ အသုံးကိုမကျဘူး။ သွား သောက်ရေသွားခပ်။ မောလိုက်တာ ခေါင်းတွေ မူးနောက်နေရတဲ့အထဲ”

ကျနော် ရေခပ်ပြီး မမော်ကိုပေးလိုက်တော့ မမော် ဆေးကိုသောက်လိုက်ပြီး အိပ်ယာပေါ် ပြန်လှဲချလိုက်ကာ ငြိမ်သက်စွာ မှိန်းနေချိန်

“ ကျနော် ဆေးဆရာ သွားခေါ်ပေးရမလား မမော်”

“ မခေါ်နဲ့တော့ ဆေးသောက်ထားတယ်။ မသက်သာမှ တစ်မျိုးပေါ့”

“ အဲ့ဒါဆိုလည်း ကျနော် ပြန်တော့မယ် မမော်”

“ ငါပြန်လို့ ပြောမိလား။ စိတ်ကအမှတ်မထားဘူး။ ငါပြန်ဆိုမှ ပြန်။ ပြောရတာ မောတယ်။ ခေါင်းတွေပါ ကိုက်တယ်”

“ ကျနော် နှိပ်ပေးရမလား မမော်”

“ ရတယ် မလိုဘူး။ ငြိမ်ငြိမ်လေးသာ ထိုင်နေပါ။ ငါ့အနားမှာနေ။ ငါပြန်ဆိုမှပြန်။ တိတ်တိတ်နေတော့ ဒါပဲ”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမော်”

မမော် ဆေးအရှိန်နဲ့ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ ကျနော် မနေနိုင်မထိုင်နိုင် စောင်ခြုံပေးလိုက်မိသေးတယ်။ မနိုးသွားလို့ တော်သေးတာပေါ့။ စောက်ပြောကလွှတ်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဟူးးးးးးး ရုပ်ရည်လေးနဲ့မလိုက် အပြောကဆိုးတဲ့မိန်းမ။ ဒေါ်လေးရေ ဒီနှစ်တော့ ကွမ်းသီးအထွတ်တိုး အောင်ပါစေဗျာ။ ကျနော့်အဖြစ်က တော်တော်ဆိုးနေတာ ဒေါ်လေးမှ မသိတာ လာမြင်ကြည့်ပါဦး စိတ်ဆင်းရဲတယ် ဟူးးးးး။

ကျနော် အတွေးလွန်ရင်း မမော်ကို စောင့်ကြည့်ပေးနေရင်း အခန်းနံရံကိုမှီပြီး အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။

“ ဟဲ့ ထစမ်း ထစမ်း”

လှုပ်နိုးတော့မှ ကျနော် လန့်နိုးသွားပြီး

“ နင် မပြန်သေးဘူးလား။ ငါ့အခန်းထဲ အိပ်နေလိုက်တာ။ နာရီကိုကြည့်လိုက်ဦး ည ၇ နာရီ ကျော်နေပြီ။ ဘာလို့မပြန်တာလဲ”

“ မမော်ပဲ ငါပြန်လို့ပြောမှ ပြန်ဆို”

“ ညဘက်ရောက်နေပြီ။ နေစောင်းကတည်းက ပြန်ပေါ့”

“ ကျနော် အိပ်ပျော်သွားလို့ပါ မမော်”

“ နင် ငါ့ကို လာလိမ်မနေနဲ့နော်။ နင် တမင်သက်သက် မပြန်ပဲနေနေတာ ဟုတ်တယ်မလား”

ကျနော် ဒေါသ မြင့်သထက် မြင့်လာပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ

“ နေမကောင်းဖြစ်နေလို့ ကျနော် စောင့်နေပေးတာ။ ကျနော့်စေတနာကို အသိအမှတ်မပြုရင် နေပါ။ သိပ်မစော်ကားပါနဲ့ မမော်”

“ နင်ငါ့ကို အော်ပြောစရာ မရှိဘူးနော်”

“ လူပဲ စေတနာကို အစော်ကားခံရရင် ဒေါသထွက်တာပဲဗျ။ ခင်ဗျားနားလည်ထား”

“ မင်း ငါ့ကို ဘယ်လိုပြောလိုက်တယ် မိုက်ရိုင်းလိုက်တာ” ဆိုပြီး မမော် ကျနော့်အနား ခြေလှမ်းလာပြီး

“ ငါ့မင်းထက် အသက်ကြီးတယ်နော်။ မင်းစကား ရိုင်းလှချည်လား။ စကားကို ဆင်ခြင်ပြောနော်။ မင်းတို့ အိမ်နဲ့ခြံကို အချိန်မရွေး သိမ်းလို့ရတယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်”

“ ဒီမှာ ကျနော်နားလည်တယ်။ လူတစ်ယောက် နေမကောင်းဖြစ်နေတာ ကျနော်သိနေတယ်။ ကျနော် ဆေးဆရာ ခေါ်ပေးရမလား ပြောတယ်။ ပြန်တော့မယ်လို့ ကျနော်ပြောတယ်လေ။ ငါ့ပြန်ဆိုမှ ပြန်လို့ ဘယ်သူပြောတာလဲ။ တကိုယ်တည်းနေလို့ တစ်ခုခုဖြစ်မှာစိုးတဲ့ စိတ်ကြောင့် ကျနော် စောင့်နေတာ။ အိပ်ပျော်သွားတာ ကျနော့်အပြစ်လား။ ခင်ဗျားက ကျနော့်ကို အကြွေးရစရာရှိလို့ လူလိုမဆက်ဆံပေမဲ့ ကျနော်က မေတ္တာစိတ်နဲ့ အနားမှာ နေပေးမိတာ ကျနော်မှားလား မမော်”

ဆိုပြီး မမော်ရဲ့ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆွဲကိုင်ပြီး လှုပ်ခါကာ ပြောလိုက်မိတော့

“ နင် ငါ့အသားကိုမထိနဲ့” လို့အော်ပြီး ကျနော့်လက်ကို ရိုက်ချလိုက်ကာ

“ ငါ့အသားကို ထိဦး” ဆိုပြီး ကျနော့်ပါးကို ဘယ်ညာ နှစ်ချက်ဆင့် ရိုက်ထည့်လိုက်တယ်။

“ ဖြန်း ဖြန်း”

ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတောင့်မှ သွေးစတစ်ချို့တဝက် စီးကျလာပြီး မမော်ကို ကြောင်ပြီး ကျနော်ကြည့်ကာ သွေးစတွေကို လက်နဲ့သုတ်လိုက်ပြီး

“ စေတနာ မေတ္တာနဲ့ မတန်တဲ့ မိန်းမ။ ငါ့အကြောင်း သိစေရမယ်” လို့ ပြောလိုက်ပြီး ဒေါသတွေ အလိပ်လိပ်တက်လာကာ

“ မေတ္တာနဲ့ မတန်တဲ့ မိန်းမ”

လို့ ထပ်ပြောလိုက်ပြီး မမော်ရင်ဘတ်ကို ဆောင့်တွန်းလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ် ပြိုလှဲကျသွားစဉ် ဖရိုဖရဲ ဖြစ်သွားတဲ့ မမော်အပေါ်ကို ကျနော့်ကိုယ်လုံးနဲ့ ဖိချထားပြီး ထမိန်ကို အတင်းချွတ်ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီပါ ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး မမော်ပါးစပ်ကို စောင်နဲ့အုပ်ဖိထားကာ ကျနော့်ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်ပြီး မမော်စောက်ဖုတ်ထဲ ကျနော့်လီးကို အတင်းဖိသွင်းပြီး ကျနော် လိုးဆောင့်ထည့်လိုက်တော့တယ်။

“ အူးးးး အူးးးးးးး အူးးးးးးးးးးးးးးးးးး အားးးးးးးးး”

ကျနော့်လီးအဝင်အထွက် စောက်ရည်ထွက်လာချိန် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးလိုး ဆောင့်ဆောင့် ထည့်ထည့် နေမိတော့တယ်။ မမော် မအော်နိုင်တော့ပဲ မျက်လုံးတွေ စင်းစင်းကျလာပါတော့တယ်။ ကျနော် အုပ်ထားတဲ့စောင်ကို ဖယ်လိုက်ပြီး မမော်ချိုင်းအောက် လက်လျှိုပြီး ပခုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းထားရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို ဆောင့်နေမိတယ်။

“ အီးးးးးးအားးးးးးး အားးးးးးးးးးး သေပါပြီ ဟူးးးးးးးအားးးးးးးးး အမေရေ နာလိုက်တာ အားးးးးးးးးး”

“ ဖန်း ဖန်း ဘွတ် ဘွတ် ဖက်”

“ အားးးးးးးးအီးးးးးးးး သေပါပြီ နာလိုက်တာ ဟူးးးးအီးးးးးး”

မမော် အော်ညီးရင်း ကျနော်လည်း ဒေါသစိတ်နဲ့ ရောထွေးပြီး မရပ်မနား လိုးလိုးနေရင်း မမော် အော်ညီးသံတွေ အဆက်မပြတ် ထွက်လာကာ

“ အားးးးးးး”

လို့ အသံရှည်အော်ရင်း ကျနော့်ပခုံးသားကို ကိုက်ရင်း ငြိမ်ကျသွားချိန် ကျနော်လည်း ပြီးချင်လာလို့ အရှိန်တင် ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြီး

“ အားးးး ထွက်ပြီ”

ဆိုပြီး လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ တဆုံးဖိကပ်ထည့်ထားပြီး လရည်တွေကို စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်တော့တယ်။ ပြီးတော့ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်နေတဲ့ မမော်နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်ကာ လီးကို အဖုတ်ထဲကထုတ်လိုက်ပြီး မမော်စောက်ဖုတ်ကို စောင်နဲ့သုတ်ပေး သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးလိုက်တယ်။

“ အား နာလိုက်တာ ကျွတ် ကျွတ် ဖယ် ငါ့အနားကသွားတော့”

မမော် အော်ပြောပေမယ့် ကျနော် မမော်အပေါ်ကို ပြန်ခွဖိထားလိုက်ပြီး ရုန်းနေတဲ့ မမော်မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်ကာ

“ စိတ်မဆိုးပါနဲ့။ ကျနော့်မသိစိတ်က အချစ်တစ်ခု ပေါက်ထွက်သွားတာပါ။ မမော်ကို ကျနော်ချစ်တယ်”

လို့ ပြောလိုက်ပြီး ကျနော့်လီးကို မမော်စောက်ဖုတ်ထဲ ဒုတိယအကြိမ် ထည့်လိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးလေး လိုးနေမိတယ်။ မမော်ရဲ့ လက်အစုံက ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို အတင်းတွန်းထုတ်နေသလို တစ်ချက်တစ်ချက် ကျနော့်ကို ဖက်ဖက်လာနေတယ်။ ကျနော်လည်း စီးကြပ်နေတဲ့ မမော်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လိုးဆောင့် ညောင့်ရင်း

“ အားးးးး ဟားးးးး အီးးးးးး ဟင်းးးးးးး အ အ အားးးးးးအီးးးးးး အမေ အားးးး လားးးးးး အီးးးးးးးးးး”

မမော်ရဲ့ အော်ညီးသံက ကျနော့်ရင်ကို သာသာမှု ဖြစ်ဖြစ်လာလို့ ကျနော့် ဆောင်ချက်တွေ ကြမ်းလာပြီး နို့ကိုစို့လိုက်၊ လီးကဆောင့်လိုးလိုက်နဲ့ အခန်းထဲမှာ မုန်တိုင်းကျလိုက်၊ လေပြင်းကျလိုက်၊ လေညင်းလေးတိုက်လိုက်၊ အော်ညီးသံတွေနဲ့ ဆူညံနေပါတော့တယ်။

ခဏကြာတော့ အပျိုကြီးမမော် မျက်လုံးတွေ စင်းကျလာပြီး ကျနော့်လိုးချက်တွေလည်း ပိုပြီး ပြင်းပြင်းလာပြီး အား အီးးးးးးးး ပြိုင်တူအော်မိရင်း မမော်စောက်ဖုတ်ထဲ လရေတွေ အိုင်ထွန်းကုန်ပါတော့တယ်ဗျာ။

မမော်ရဲ့ မျက်ရည်စတွေကို ကျနော် မမြင်တော့ပါဘူး။ ချစ်တယ် ချစ်တယ် တဖွဖွ ပြောပြောနေရင်း မမော်ကို မနားတမ်း တစ်ချီပြီးတစ်ချီ ငါးချီ ဆက်တိုက် လိုးပစ်လိုက်မိပါတယ်။

“ မမော် ကျနော့်ကို ခွင့်လွှတ်ပါ။ ကျနော့်မသိစိတ်က မမော်ကို ချစ်နေလို့ အခုလို ပေါက်ကွဲသွားတာပါ။ ကျနော့်အချစ်ကို လက်ခံပေးပါနော်”

မျက်ရည်စတွေနဲ့ မမော် ငိုနေရင်း

“ ပြန်ပါတော့ ပြန်ပါတော့။ အခုချိန် ဘာမှမတွေးနိုင်တော့ပါဘူး။ အရှက်လည်း ကုန်ပါပြီ။ ကျေနပ်ပါတော့ ပြန်ပါတော့နော်”

“ ကျနော့်ကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့ မမော်ရယ်။ ကျနော် မမော်ကို လက်ထပ်ပါရစေ”

“ စိတ်ဆိုးလည်း မထူးတော့ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ စိတ်မကောင်းဖြစ်ရတယ်။ အိမ်ကို ပြန်လိုက်တော့နော်။ မမော် ဆုံးဖြတ်နေစဉ်အတွင်း မမော်ကို လာမတွေ့ပါနဲ့။ ဆုံးဖြတ်ပြီးလို့ အဖြေတစ်ခုခု ရှိလာရင် မမော်ကိုယ်တိုင် လာခဲ့ပါ့မယ်။ အေးအေးဆေးဆေး ဆုံးဖြတ်ပါရစေ။ မမော် နားလည်ပေးသလို နားလည်မှု ပြန်ပေးနိုင်မယ်လို့ ယုံကြည်ပါရစေ”

“ မမော်စကား ကျနော် နားတောင်ပါ့မယ်။ မမော်အဖြေကိုလည်း စောင့်နေပါ့မယ်။ ဒါပေမဲ့ အခုလောလောဆယ် အိမ်မပြန်ခင်လေး တစ်ခါလောက် လိုးပါရစေ မမော်”

လို့ ပြောလိုက်တော့

“ မဝသေဘူးလား အားမရသေးဘူးလား။ သေချင်တာပဲသိတော့တယ်”

လို့ ပြောရင်း အိပ်ယာပေါ် မမော် လှဲချလိုက်တော့ ကျနော်လည်း ပြိုဆင်းလို့ အချစ်ရဲ့ ချောက်နက်ကြီးထဲ ခဏခဏ သက်ဆင်းရင်း ဘယ်နှစ်ခါမှန်းမသိ လွင့်လွင့်မျောရင်း မမော်လည်းမျှော့ ကျနော့်လီးလည်း ပျော့လို မိုးလင်းခါနီးမှ ဒေါ်လေးအိမ်ကို ပြန်အိပ်မိပါတော့တယ်ဗျာ။

အိပ်ယာကထတော့ မမော်ကို အရင်ဆုံး သတိရမိလိုက်ပြီး တွေ့ချင်တဲ့စိတ်၊ တောင်းပန်ချင်တဲ့စိတ်၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရှက်မိတဲ့စိတ်၊ မရည်ရွယ်ပဲ ဖြစ်သွားမိတဲ့ စော်ကားမှု၊ ငါ မမော်အပေါ် ရက်စက်မိသလို နောင်တရမိပြီး မမော်ဆီကို သွားချင်တဲ့စိတ်ကို မျိုသိပ်ပြီး အိမ်ထဲမှာပဲ မှိုင်တွေငေးငိုင်နေရင်း ဘာလုပ်လုပ် စိတ်ကမပါပဲ မမော်စကားအတိုင်း မမော်လာမည့် နေ့ရက်လေးကို မျှော်လင့်စောင့်ဆိုင်းနေရင်း ရက်မှ လသို့ အခုဆို တစ်လပြည့်ခါနီးနေပါပြီ။ အတွေးနဲ့ အခန်းထဲ လူးလိမ့်နေစဉ်

“ မကျော့ မကျော့။ ကိုဘခက် ကိုဘခက်။ ဘယ်သူမှမရှိဘူးလား”

“ လာပြီ မမော်ရေ” ဆိုပြီး ဒေါ်လေး အိမ်ရှေ့ထွက်လာပြီး

“ မကျော့ အောင် ရှိလား”

“ ရှိပါတယ် မမော်”

“ ခေါ်ပေးပါလား အောင်နဲ့ စကားပြောစရာရှိလို့ပါ”

“ တူလေးရေ တူလေး။ မမော် လာတယ်ဟေ့ ထွက်ခဲ့ဦး”

ဟာ မမော် မမော် ဝမ်းသာအားရစွာဖြင့်

“ လာပြီ ဒေါ်လေး”

ဆိုပြီး အိမ်ရှေ့ရောက်သွားတော့ မျက်နှာလေးညိုးနေတဲ့ မမော်ကို တွေ့လိုက်ရတော့ ရင်ထဲအလိုလို စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသွားပြီး

“ မမော် ကျနော် ရောက်ပါပြီ”

“ မမော်နဲ့ ရွာထိပ်က ဘုရားကို ခဏလောက် လိုက်ခဲ့ပါလား။ ပြောစရာရှိလို့”

“ ကျနော် လိုက်ခဲ့ပါ့မယ် မမော်”

“ သွားကြရအောင်။ မကျော့ သွားလိုက်ဦးမယ်နော်”

ဒေါ်လေးက ကျနော့်ကိုကြည့်လိုက် မမော်ကိုကြည့်လိုက်နဲ့ နားလည်ရခက်နေတယ်။

“ ကျနော် ခဏလိုက်သွားလိုက်မယ်နော် ဒေါ်လေး”

“ အေး အေး”

ရွာလမ်းကို မမော်နဲ့ တူတူယှဉ်လို့ လျှောက်သွားနေစဉ်မှာ

“ မမော် မမော်ကို ကျနော်”

“ နောက်မှပြောပါ လမ်းမှာ ဘာမှမပြောပါနဲ့”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမော်”

ဆိုပြီး တိတ်ဆိတ်စွာ လျှောက်လှမ်းနေရင်း ရွာထိပ်က စေတီအနားမှာ လူသူကင်းလို့ ကျေးငှက်အသံကလွှဲလို့ ဆူညံ့မှုကင်းမဲ့နေပြီး ကံကော်ပင်အောက်မှာ မမော် ခြေစုံရပ်ပြီး

“ မင်း မမော်ကို သိပ်ရက်စက်တယ် လုပ်ရက်တယ်။ မမော်ဘဝမှာ ဒီလိုအဖြစ်မျိုး ကြုံရမယ်လို့ တစ်ခါမှ မတွေးဖူးဘူး။ မင်းသိပ်ရက်စက်တယ်”

“ ကျနော် မမော်ကို မသိစိတ်က ချစ်မိနေတာ ကျနော် မသိခဲ့ပါဘူး။ ကျနော့်စေတနာကို စော်ကားတယ်။ မမော် ကျနော့်ပါးကို ရိုက်လိုက်တော့ ရှက်စိတ်နဲ့ ချစ်တဲ့စိတ် ရောပြီး အမှားဖြစ်သွားမိတာပါ။ ကျနော် အမှားထက် အချစ်နဲ့ ရှေ့ဆက်ဘဝလမ်းကို လျှောက်လှမ်းခွင့်ပြုပါ မမော်။ ကျနော့်အချစ်ကို လက်ခံပေးပါ။ ကျနော့်ကို လက်ထပ်ခွင့်ပြုပါ”

“ ဒီမှာ အောင်။ မင်း မမော်ကို တကယ်မေတ္တာစစ်နဲ့ချစ်တာ မှန်ရဲ့လား။ မမော် အဲဒီတစ်ခုပဲ သိချင်တယ်။ ပြီးခဲ့တာထက် ရှေ့ဆက်မဲ့ အနာဂတ်ကို ပိုသိချင်တယ်။ ဖြေပါ အောင်”

“ ကျနော် ဘဝမှာ အချစ်ထက် သစ္စာကို ပိုတန်ဖိုးထားတာပါ။ ကျနော် မမော်ဘဝကို တစ်သက်လုံး သစ္စာရှိစွာ တစ်ယောက်တည်း တန်ဖိုးထားချစ်ပါ့မယ်။ ငွေကြေးဆင်းရဲပေမဲ့ မမော်အပေါ် မေတ္တာတရား ဘယ်တော့မှ မဆင်းရဲစေရပါဘူးလို့ ကျနော် ကတိပေးပါတယ်”

ကျောပေးပြီး လယ်ကွင်းကို ငေးနေတဲ့ မမော် ကျနော့်ဘက် မျက်နှာမူလိုက်ပြီး ကျနော့်မျက်ဝန်းကို မျက်ရည်စတွေနဲ့ မျက်တောင်မခတ်ပဲ စိုက်ကြည့်နေပြီး ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ခိုဝင်ကာ ကျနော့်ကို ခပ်တင်းတင်းဖတ်လိုက်ပြီး

“ မောင် မောင့်ကို မ သိပ်ချစ်တယ်” ဆိုပြီး ရှိုက်ရှိုက်ငိုနေတဲ့ မမော်ကို ကျနော် ပြန်ဖက်ထားရင်း

“ မောင့်အသက်ထက် မကို မောင်ပိုချစ်ပါ့မယ် မရယ်။ မငိုပါနဲ့တော့နော် မ။ မောင်တို့ အနာဂတ်ခရီး အတူတူ ဖြတ်သန်းကြမယ်နော်”

“ မောင်”

“ ပြောလေ မ”

“ အချစ်ဆိုတာ ဘာမှန်းမသိတဲ့ မကို အထိအတွေ့ ကြမ်းကြမ်းလေးနဲ့ ညည သတိရ အိပ်မပျော်လောက်အောင် သာယာမှုတွေပေးခဲ့တဲ့ မောင့်အချစ်ကို မ စွဲလန်းသာယာမိသွားတယ်။ မ မညာပါဘူး။ မောင့်အတွေ့ကို မ အချိန်တိုင်း သတိရနေပေမဲ့ ရှက်လို့ မောင့်အနား မလာဖြစ်ခဲ့တာပါ။ မောင့်ကြောင့် မောင့်ကြောင့် အခုလေ အခုလေ”

“ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ပြောပါ မရယ်”

“ မ ရှက်တယ် မောင်ရယ်။ ဒါပေမဲ့ မ ပြောပါ့မယ်။ သေချာနားတောင်နော်”

မမော် ကျနော့်နား အနားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့်

“ မ တကယ် တကယ်လား မရယ် မောင်ဝမ်းသာလိုက်တာ။ ငါ့ကွ ကလေးအဖေ ဖြစ်တော့မယ်။ ဟားဟား ဟားဟား”

ကျနော် ပျော်နေတာကိုကြည့်ပြီး မ တစ်ယောက် မျက်ရည်စတွေကို သုတ်လိုက်ပြီး

“ မောင် ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ တော်တော့ သူများတွေ ကြားကုန်မယ်”

ကျနော် မကို ဖက်လိုက်ပြီး နဖူးလေးကို အနမ်းခြွေလိုက်ကာ

“ လွှတ်ပါဦး အတင်းဖက်တားတာပဲ။ ဗိုက်ထဲက သားသားမီးမီးလေး တစ်ခုခုဖြစ်နေဦးမယ်။ လက်ထပ်ဖို့ စီစဉ်ကြမယ်နော် မောင်”

ကျနော် ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်ပြီး တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး မိုးမမြင် လေမမြင် ပျော်ရွှင်နေမိပါတော့တယ်ဗျာ။

နောက် ၄ ရက်လောက်မှာ မင်္ဂလာပွဲဆင်နွှဲပြီး ကျနော်နဲ့မ သာယာတဲ့ ဘဝလေးကို တည်ဆောက်ပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နားလည်မှုအပြည့်နဲ့ ဖြတ်သန်းလာပြီး ငါးလတာ အိမ်ထောင်သက် ရလာချိန် မ မှာ ဗိုက်ကလေး ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းနေပါတော့တယ်ဗျာ။

“ မောင်”

“ ပြောလေ မ”

“ ညနေ မြို့ဆေးခန်း OG သွားပြရမယ်နော်”

“ မောင်သိပါတယ် မရယ်”

“ မသိပါဘူး မောင် မအပေါ် အချစ်ပေါ့ပြီး မေ့နေပြီထင်လို့ သတိပေးတာပါနော်”

“ မမေ့လည်း မမေ့ပါဘူး။ အချစ်လည်း မလျော့ဘူးဗျ သိပြီလား”

ကျနော် မကို ဖက်လိုက်ပြီး နဖူးကို နမ်းလိုက်တော့

“ အာ မောင်နော် အိမ်ရှေ့ကြီးမှာနော် လာနမ်းနေတယ် မရှက်ဘူးလား”

“ မရှက်ပါဘူးနော် ချစ်လို့နမ်းတာပဲ”

“ မောင်နော်”

မျက်စောင်းထိုးပြီး ဆူပုတ်ပုတ်မျက်နှာထားနဲ့ ရှက်နေတဲ့ မကို ကြည့်ပြီး ရယ်မောသံလေးများနဲ့ ကျနော်တို့ကမ္ဘာလေး သာယာနေပါတော့တယ်။

ညနေစောင်း မြို့ဆေးခန်းကိုရောက်တော့ ဆေးစာအုပ်တင်ပြီး အမှတ်စဉ်ရောက်ဖို့ စောင့်နေစဉ် ဆေးခန်းက သူနာပြုအကူဆရာမလေးက အခန်းထဲက ထွက်လာပြီး

“ နံပါတ် ၇ မချိုချို ဝင်လာလို့ရပါပြီ” လို့ပြောပြီး အခန်းထဲ ဝင်သွားစဉ်

“ မ နံပါတ်ဘယ်လောက်ရလဲ”

“ ၁၁ မောင်”

“ အော် စောင့်ရဦးမယ်”

လို့ပြောပြီး စောင့်နေစဉ် ဆေးခန်းလိုက်ကာလေးထဲက ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့ ထွက်လာတဲ့ KKကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ မထင်မှတ်တဲ့ တွေ့ဆုံမှုကြောင့် အံအားသင့်လို့ ကြောင်ကြည့်နေပြီး

“ KK”

“ အောင် ဒီကို ဘာလာလုပ်တာလဲ”

“ KK ဒါက အောင့်အမျိုးသမီး မမော်လို့ ခေါ်ပါတယ်။ မမော်ကို ဆေးခန်းလာပြတာပါ”

“ အော် ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့်။ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် မမော်။ ကျမက KKပါ မမော်။ နောက်တွေ့ရင်လည်း နှုတ်ဆက်ပါနော် မမော်”

“ ကောင်းပါပြီ ညီမလေးKK”

“ အောင်က ကျမနဲ့ အရမ်းရင်းနှီးတဲ့ မိတ်ဆွေဟောင်းတွေပါ။ မမော် ကျမကို ခွင့်ပြုပါဦးနော်”

“ ကောင်းပါပြီ ညီမလေးKK”

KK ထွက်သွားတော့ ကျနော်က

“ မ KKက အဆင်မပြေ ဖြစ်နေတဲ့ပုံပဲ။ မောင် ပိုက်ဆံနည်းနည်းလောက် ကူညီပေးချင်လို့။ မ မောင့်ကို”

“ ယူလေ မောင်။ မောင်လိုက်ပေးလိုက်နော်။ ရော့ ပိုက်ဆံအိတ် ယူသွားလိုက်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ မ”

ကျနော် အပြင်ဘက် KK နောက် ပြေးလိုက်ရင်း

“ KK ခဏ KK ခဏ”

ကျနော် လှမ်းအော်လိုက်တော့ KKက လမ်းမပေါ် ကျနော်ကို ရပ်စောင့်နေပါတယ်။ အနားကိုရောက်တော့

“ အောင် ဘာပြောချင်လို့လဲ အောင်”

“ KK နင်အဆင်ပြေရဲ့လား ဟာ။ နင့်ယောကျ်ားရော”

“ သူ သူမရှိတော့ပါဘူး။ KK အနားက ထွက်သွားပါပြီ။ KK သာယာမှုတဏှာကို အပျော်နောက်လိုက်လို့ အချစ်စစ်နဲ့ချစ်ခဲ့တဲ့ အောင့်အပေါ် ရက်စက်ခဲ့လို့ KK အရမ်းမှားသွားပါတယ်။ အောင်နဲ့ လမ်းခွဲပြီးနောက် လူကို ပျော်ရွှင်မှုတွေ ဖြည့်ဆည်းပြီး နောက်ထပ် KK ပေးဆပ်ပြီး ချစ်ခဲ့ပါတယ်။ KK မှားသွားတယ်။ KK ကို အပျော်ကြံ ရှိတာသုံးဖြုန်း အိမ်တောင်ရေး မသာယာခဲ့ပါဘူး။ KK မှာ ဖြည့်ဆည်းစရာ ရစရာ မရှိတော့ KK အနားက ထွက်သွားပါပြီ။ အခုတော့ နောင်တတွေနဲ့ ဗိုက်ကတစ်ဖက် ဝမ်းရေးကို မုန့်ဟင်းခါးဆိုင်လေး ရပ်ကွက်ထဲထွက်လို့ KK ဘဝ ကြမ်းတမ်းနေပါပြီ။ အောင့်အပေါ် KK ရက်စက်ခဲ့လို့ လောကကြီးက ပြန်ခတ်လိုက်တဲ့ ဒဏ်တွေပါ အောင်”

“ ကြားရတာ အောင့်ရင်ထဲ မကောင်းပါဘူး KK။ ဒါပေမဲ့ အောင်မှာလည်း မိသားစုဘဝလေး ရှိနေတဲ့အတွက် အောင် ပြန်မကြည့်နိုင်တာ ခွင့်လွှတ်ပေးပါ”

“ KKက အောင့်ကို တောင်းပန်ရမှာပါ”

“ ပြီးတာတွေ ထားလိုက်တော့။ KK ပိုက်ဆံလိုနေမှာပေါ့” ဆိုပြီး ကျနော် KK လက်ထဲကို ငွေငါးသိန်း ထည့်ပေးလိုက်တော့

“ မယူပါရစေနဲ့ အောင်”

“ KK ယူထားလိုက်ပါ။ အောင်နဲ့ KKဟာ လူ့စည်းလူ့ဘောင်အရ ပတ်သက်ဖို့ မသင့်တာ မှန်ပေမဲ့ စာနာစိတ်နဲ့တော့ အောင် ကူညီပေးလို့ရပါတယ်။ စိတ်သန့်သန့်ယူပါ KK။ အောင်နဲ့ KKတို့ရဲ့ ဘဝခရီးက ဘယ်လိုမှ နီးဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့ပေမဲ့ အတိတ်က လမ်းအတူတူ ခရီးဆက်ခဲ့ဖူးတဲ့ ခရီးသွားဖော်တစ်ယောက်လို ပြန်ကူညီခွင့်ရှိပါတယ် KK”

ကျနော် မျက်ရည်ကျနေတဲ့ KK ကိုကြည့်ပြီး

“ စကားလေးတစ်ခွန်းတော့ ပြောခဲ့ပါရစေ KK။ အတိတ်ကလမ်းထက် အနာဂတ်လမ်း သာယာဖို့ ရှာဖွေပါ။ လူ့လောကထဲ ရောက်လာမဲ့ ရင်သွေးအတွက် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အားတင်းလို့ ဘဝခရီးကို အနာဂတ်လမ်းမှာ ဆက်မမှားပါနဲ့လို့ အောင် ဆုတောင်းခဲ့ပေးပါတယ် KK”

ကျနော် KKကို ကျောခိုင်းကာ ဆေးခန်းဘက် ခြေလှမ်းလိုက်တော့ မျက်ရည်များနဲ့ အောင် အောင်
အောင် အောင် အောင် လို့ အော်ခေါ်နေတဲ့ KKရဲ့ အသံကို ပြန်လှည့်မကြည့်ဖြစ်တော့ပဲ ကျနော့်ရဲ့ အတိတ်လမ်းပြဇာတ် တစ်ပုဒ်ကို ဒီနေရာမှာပဲ ထာဝရ နိဂုံးချုပ်လိုက်ပြီး ကျနော်ရဲ့ အနာဂတ်လမ်းသစ်ဖြစ်တဲ့ မ ရင်ခွင်ဆီသို့ ပြန်လာခဲ့ရင်း ပြန်လာခဲ့ရင်း အိမ်မက်သစ်တွေနဲ့ပဲ ရှေ့ဆက်လို့ ကျနော်နဲ့မ ဘဝခရီးကို ဆိုးအတူ ကောင်းအတူ ဖြတ်သန်းနေမိတော့တယ်ဗျာ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။