ဒိုင်ယာယီတစ်ခုမှသည် အချစ်ဆီသို့ (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - Steven Law
" တီ တီ"
" မေမေရေ တီတီလေး ပြန်လာတယ်"
အသက်ဆယ့်နှစ်နှစ်အရွယ် ဖြိုးဖြိုးလေး သူ့အဒေါ်ကားပေါ်မှ ဆင်းလာတာမြင်လိုက်ပြီး သူ့မေမေကိုလှမ်းပြောလိုက်တယ်။
" ဟေ့ ဘယ်မှာလဲ မြေးလေး"
အိမ်ထဲမှ ထွက်လာတဲ့ ငြိမ်းငြိမ်း မေမေက လှမ်းမေးရင်း အပြင်ထွက်လာခဲ့တယ်။ ဖြိုးဖြိုးဆိုတာ ငြိမ်းငြိမ်း အမကြီးကမွေးတဲ့ တူမလေးလေ။ တူမလေးက ငြိမ်းငြိမ်းနဲ့ အရမ်းတူတယ်။ အရမ်းလည်းချစ်တယ်။ ဖြိုးဖြိုးကလည်း ငြိမ်းငြိမ်းကို အရမ်းချစ်။ ရုပ်တွေကတူနေတာကိုးလေ။ ငြိမ်းငြိမ်း ရန်ကုန်က ပြန်လာခဲ့တာပါ။
" သမီးလေးရယ် ပိန်လှချည်လားကွယ်"
" ဟုတ်ကဲ့ မေမေ"
" ဟေ့ ညီမလေး ငြိမ်းငြိမ်း လာလာ အိမ်ထဲဝင် အထုတ်တွေ မမ သယ်ခဲ့မယ်"
မျက်နှာလေး ညိုးနေရှာတဲ့ ညီမလေးငြိမ်းငြိမ်းကိုကြည့်ပြီး မမကြီးကလှမ်းပြောပြီး အထုတ်တွေ သယ်ရင်း အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့ကြတယ်။ အိမ်ထဲရောက်ပြီး
" ညီမလေး ပြောစမ်း၊ဘာဖြစ်လို့ ပြန်လာတာလဲ"
" ဟင့် ဟင့် ဟီးဟီးး"
ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုလိုက်တဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းကြောင့် အမေနှင့်မမကြီးပါ စိုးရိမ်သွားပြီး
" ဟေ့ ငြိမ်းငြိမ်းပြောစမ်း၊ ဟဲ့ ဇော်မိုးနှင့်အဆင်မပြေလို့လား"
" အဲကောင် င့ါညီမကို ဘာလုပ်လိုက်တာလဲ"
" မဟုတ်ဘူ းမမ မောင်နှင့်မဆိုင်ဘူး မမ'
" ဟေ့ မဆိုင်ရင်ဘာဖြစ်တာလဲ ပြောစမ်း"
" မေမေ ၊မမ သမီးမှာ ကင်ဆာဖြစ်နေပြီ"
" ဟင် ဘုရားဘုရား အမလေးသမီးလေးရယ်ဖြစ်မှဖြစ်ရတယ် ၊ငါသာဖြစ်လိုက်ချင်တယ် သမီးလေးရယ်၊ အရှင်ဘုရားတပည့်တော်မ သမီးကို ကယ်ပါအုံး ဟီးဟီးဟီး"
အမေ့ငိုသံက ငြိမ်းငြိမ်းရင်ထဲဝင်လာပြီး စိတ်မကောင်းကြီးစွာနဲ့ ဝမ်းနည်းကာ အားရအောင်ငိုချလိုက်တယ်..။
" ညီမလေး မောင်လေးဇော်မိုး မသိဘူးလား"
" မသိဘူး မမ"
" ဟင် ဘာလို့ မပြောတာလဲ"
" မမရယ် ငြိမ်းငြိမ်းလေ မောင့်ကိုအရမ်းချစ်တယ်"
" အင်း သိပါတယ်ညီမလေးရယ်၊အသိတော့ပေးရမယ် မဟုတ်လား"
" ဟင့်အင်း မပေးဘူးမမ"
" ဘာဖြစ်လို့လဲ ညီမလေးရယ်"
" ဒီလိုဆို မောင်က ငြိမ်းငြိမ်းကိုလက်ထပ်မှ၊ာ သူလည်း ငြိမ်းငြိမ်းကို အရမ်းချစ်တာလေ"
" အင်း မောင်လေးဇော်မိုးလည်း ညီမလေးကိုချစ်တာ မမသိပါတယ်"
" ညီမလေးက အသက်မရှည်နိုင်တော့ဘူး၊ သူ့ကို ညီမလေးခံစားနေရတာလည်း မပြချင်ဘူး မမရယ်၊ နောက်ပြီ းမောင်က လူတော်တစ်ယောက်ပါ၊ အခုလိုမျိုးဖြစ်လို့လက်ထပ်ပြီးရင် သူ့ဘဝအတွက် တွေးပြီး ကျမမပြောရက်ဘူး"
" ဒါဆို ခုဘယ်လိုပြောခဲ့လဲ"
" ကျမမိသားစုတွေကို ပြန်စောင့်ရှောက်ရမှာလို့ပြောပြီး ထွက်ခဲ့တယ်"
" အော် ညီမလေးရယ်"
နောက်တစ်ပတ် အကြာမှာတော့
" သမီး ရေ ကောင်လေးလိုက်လာတယ်၊ ဘာပြောလိုက်ရမလဲ"
ဖွားဖွား အသံကြားပြီး ဖြိုးဖြိုးအပြင်ကို ထွက်ကြည့်လိုက်တယ်။ လူကြီးတစ်ယောက် အသက်နှစ်ဆယ့်သုံးနှစ်အရွယ် အိမ်ရှေ့ရောက်နေတာကြောင့်မှတ်မိဖို့ ကြိုးစားကြည့်လိုက်တယ်။
တီတီလေးရည်းစားဆိုတော့
" အန်တီ ..မမ..ရှိတယ်မလား"
" မရှိဘူးကွယ့်"
" အဲဒါဆို ကျနော်စောင့်နေမယ်လေ"
" ဟင်း..ငြိမ်းငြိမ်းက မင်းကိုမတွေ့ချင်ဘူးတဲ့"
" ဗျာ "
" ဟုတ်တယ်၊ပြန်ပါတော့ကွယ်"
" အန်တီ ကျနော်ရန်ကုန်ကနေလာခဲ့တာပါ၊ တည်းခိုခန်းမှာတည်းပြီး မမနဲ့တွေ့ရအောင် လာခဲ့တာပါဗျာ၊တွေ့ပါရစေဗျာ"
" မဟုတ်ဘူး၊မောင်ဇော်မိုး၊ ငြိမ်းငြိမ်းကိုအန်တီတို့သဘောတူတဲ့ လူနှင့်အိမ်ထောင်ချပေးတော့မှာ"
" ဗျာ...ရက်စက်လှချည်လားဗျာ"
" မောင်ဇော်မိုး ပြန်ပါတော့ကွယ်"
" ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ၊ကျနော်မနက်ဖြန်ပြန်ပါတော့မယ်၊မမကိုသာ ပြောလိုက်ပါဗျာ"
ဦးဇော်မိုးတစ်ယောက် ခေါင်းငိုက်စိုက်ကလေးနှင့်ပြန်သွားတော့ ဖြိုးဖြိုလည်း သနားမိတယ်။ အိမ်ထဲမှာလည်း တီတီလေးကြိတ်ငိုနေတာကြောင့် ဖြိုးဖြိုးလေးလည်း ငိုချမိတယ်။ တီလေးကိုအရမ်းသနားမိတယ်လေ၊ နောက်နေ့ကားထွက်ချိန်မှာတော့
" မမ မောင့်ကိုနောက်ဆုံးအချိန်တော့ မြင်ချင်တယ် မမရယ်"
" အေး မမလိုက်ပို့မယ် ညီမလေး"
" မေမေဖြိုးလည်းလိုက်မယ် မေမေ"
" အေးအေး သမီး"
ကားဂိတ်ရောက်တော့ တီတီလေးက ကားနားမသွားပဲ အဝေးကသာ ဦးဇော်မိုးကြီးကို ကြည့်နေတယ်။ လုံးဝ အနားမသွားဘူး၊ ဖြိုးဖြိုးလေ ဦးဇော်မိုးကြီးကိုသာ ပြောလိုက်ချင်တော့တယ်.။ ကားထွက်သွားတော့ တီတီလေး ငိုလိုက်တာလေ။ ဖြိုးဖြိုးလည်း ငိုနေမိတယ်။ တီလေးကို အရမ်းလဲ သနားမိတယ်။
ဒီလိုနဲ့ တီတီလေးရှစ်လလောက်အထိ ရောဂါခံစားရတယ်။ တအိမ်လုံးကသနားလို့၊ တီတီလေးလေမသေခင်အထိ သူ့ဒိုင်ယာယီလေးမှ ာစာတွေရေးခဲ့တာ ဖြိုးဖြိုးသိတယ်..။
တနေ့တနေ့လည်း ဦးဇော်မိုးဓာတ်ပုံကိုကြည့်ပြီးငိုနေတော့ မေမေကလည်း ဦးဇော်မိုးကိုခေါ်ပေးရမလားမေးပေမယ့် တီတီလေးငြင်းခဲ့တယ်။
တီတီလေးအနားမှ ာဖြိုးအမြဲနေပေးတယ်။ တီလေးကဖြိုးကို အရမ်းချစ်တယ်။ ဦးဇော်မိုးတစ်ယောက် လက်မထပ်ဘူး။ ရည်းစားမထားဘူး ဆိုတာ တီလေးက သူ့သူငယ်ချင်းဆီက သိလိုက်တယ်။ တစ်ခါခံဖူးတဲ့ အသည်းနောက်ဘယ်တော့မှ အကွဲမခံရအောင် မိန်းမမယူတော့ဘူးလို့ကြားရတယ်လေ။
တီလေးဆုံးခါနီးမှာ
" ဖြိုးလေး တီလေး မနေရတော့ဘူးကွယ်၊ တကယ်လို့ ဦးဇော်မိုးကို ဖြိုးလေးတွေ့ခဲ့ရင် တီလေးစာအုပ်လေးပေးပြီး ပျော်အောင်နေပါလို့ ပြောပေးပါကွယ်"
" ဟုတ်ကဲ့ တီလေး ၊ ဖြိုးလေးကြီးလာရင် ဦးဇော်မိုးကိုရှာပြီး ပြောလိုက်ပါ့မယ်"
တီလေးဆုံးတော့ တီလေးပစ္စည်းတွေကို ဖြိုးသိမ်းထားလိုက်တယ်လေ။ တီလေးအကြိုက်ဆုံးဝတ်စုံတွေ ဦးဇော်မိုးနဲ့ရိုက်ထားတဲ့ဝတ်စုံတွေ အမြဲသိမ်းထားလိုက်တယ်လေ။
........................................................
ဖြိုး တီလေးဒိုင်ယာယီလေးကို ဖတ်လိုက်တော့
မောင့်ကို စပြီးတွေ့ရတဲ့နေ့ (......2011)
ရန်ကုန်ကိုရောက်ပြီးတော့ ကျမကရန်ကုန်မြို့နယ်တစ်ခုက စာသင်ကျောင်းကြီး တစ်ခုမှာတာဝန်ကျတယ်။ အဲဒီမှာမောင့်ကို စသိတာပဲ။ မောင်က Drawing တွေ လာပေးတော့မှတ်မှတ်ရရ သတိထားခဲ့တယ်။ မောင့်ဆရာတွေနှင့် ကျောင်းနေရာလာချတော့ မောင်ကမြေတိုင်းပြီးတော့ ရုံးပေါ်ကိုတက်ခဲ့တယ်။ ဆရာကလည်း မောင့်ကိုအရေးပေးတာကိုသတိထားမိတယ်လေ၊ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့်မောင်ကဆရာတွေကိုတင်ပြနေတာ။
မ,လေ.မောင့်ကိုခိုက်သွားတာပေါ့၊ အဲဒီမှာမောင့်ဆရာက
" ကျနော့် ရုံးချုပ်က ဒီကနေဝေးတယ်။ တကယ်လို့သာ ဒီဇိုင်းပိုင်းနှင့်ပတ်သက်လို့မေးချင်ရင်.ကျနော်တပည့်ဇော်မိုးရှိတယ်၊ဒီနားမှာရုံးခွဲရှိတယ်။ဒီကနေသုံးလမ်းမြောက်မှာပါ"
ကျမဝမ်းသာသွားတယ်။ ကျမလည်းအခုမှလုပ်ငန်းခွင်ဝင်တာဆိုတော့ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းအကြောင်း လုပ်ငန်းအကြောင်းသိပ်မသိသေးဘူး။ မေးရမှာပေါ့..။ ကျမတို့ဆိုဒ်မှာအင်ဂျင်နီယာရှိပါတယ်။ သူကလည်း အခုမှ ကျောင်းဆင်းပါပဲ။ စာရင်းကိုင်မိန်းကလေးတစ်ယောက်လည်းရှိတယ်။ အစကတော့စာရင်းကိုင်နှင့်ကျမအဆင်ပြေပါတယ်။
မောင်က တစ်ခါတစ်လေ ဆိုဒ်တွေပတ်ကြည့်တာတွေ့တော့ ကျမ ခေါ်ရမှာရှက်နေလို့ မခေါ်ဖြစ်ဘူး။ ကျမ သူ့ရှေ့ကခဏခဏဖြတ်ပြတာတောင် အရေးမလုပ်ဘူးလေ၊ ကျမကသာတိတ်တခိုး၊ တဖက်သတ်ချစ်နေရတာလေ။ ကျမလည်းမနေနိုင်တော့ဘူး၊ အင်ဂျင်နီယာကိုအကြောင်းပြပြီး ကန်ထရိုက်တာကို အကူအညီတောင်းကာ ခေါ်လိုက်ရတော့တယ်။
" ကျနော့်ကိုခေါ်တယ်ဆိုလို့ပါ"
" ဟုတ်ကဲ့ရှင့်၊ရုံးပေါ်တက်ပါဦး"
" ဟုတ်ကဲ့"
" ဘာများမေးစရာရှိလဲဗျ"
" ဟိုလေ.သံချောင်းတွေဆက်တဲ့စနစ်နှင့် တွက်ပုံတွက်နည်းပါ"
" ဗျာ"
" ကျနော်က Drawing အကြောင်းမေးမလို့လားဆိုပြီး လာတာပါ"
" အင်း ကျမက အခုလက်ထောက်မန်နေဂျာ ငြိမ်းငြိမ်းပါ"
" ဟုတ်ကဲ့"
" ကျမကတွက်ချက်မှုတွေလည်း စစ်ရပါတယ်၊ ပစ္စည်းလည်းမှာရတယ်၊ကျမနားမလည်ပဲ စစ်နေရင်ဘာမှ အဓိပ္ပါယ်မရှိဘူးလေ၊လုပ်ရသူလည်းစိတ်ညစ်ရတယ်၊အဲဒါကြောင့်သင်ပေးပါလားရှင်"
" အင်း..သံချောင်းဆက်တာတွေက spec ပေးထားပါတယ်ဗျ။ မရှိရင် ရုံးလာတောင်းလှည့်ပါ။သင်ပေးတာကျတော့ ချက်ချင်းမရနိုင်ဘူး၊ သူကအနည်းဆုံး တပါတ်လောက်ကြာပါမယ်။"
" ကျမတို့ကို သင်ပေးပါ"
" သင်ပေးတာလည်းရပါတယ်'
" ကျနော်က ရုံးထိုင်တယ်၊ခေါင်းဆောင်က အမြဲမလာနိုင်လို့ ရုံးခွဲမှာ လောလောဆယ် ကျနော်တစ်ယောက်တည်းပဲ ရှိနေတယ်ဗျ။"
" ကျမ ရုံးလာခဲ့ရမလား"
" ကျနော် တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေတယ်၊ လာရင်လည်း နှစ်ယောက်လာပါ"
ကျမ ဝမ်းသာသွားသလို မောင့်ကိုလည်းစိတ်က လေးစားသွားတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အလုပ်ထဲကိုရအောင်ခေါ်မယ်။ ချက်ချင်းပဲ သူဆီကိုသွားပြီး စာအုပ်တောင်းလိုက်ပြီး ရေလာမြောင်းပေးလုပ်ရတာပေါ့..။
" မငြိမ်းငြိမ်း.ဒီမှာ စာအုပ်တွေပါ"
" ကျမကို ရှင်းပြပါဦး"
သူက သံချောင်းဆက်နည်း သဘောတရားတွေကို အကြမ်းဖျဉ်းရှင်းပြတယ်။ ကျမသိချင်တာတွေ အများကြီးပါ။ သူ့အကြောင်းလည်း သိချင်တယ်၊ ဒီလိုနှင့်သူကအိမ်မပြန်ပဲ ရုံးမှာသူငယ်ချင်းတွေနှင့်နေတာ ကျမသိလိုက်ရတယ်။ သူစားတဲ့ထမင်းဆိုင်က ကျမတို့အနားမှာလေ။ ကျမ သူလာမှ ထမင်းစားထွက်တယ်၊ အဲသလိုလုပ်ရင်းစာရင်းကိုင်က ကျမကိုမခေါ်မပြောနိုင် ဖြစ်လာတယ်။ ကျမရိပ်မိတယ်။ သူလည်းမောင့်ကိုကြိုက်နေတာ၊ ကျမကလက်ဦးမှု့ယူတယ်ဆိုပြီး မကျေနပ်တာလေ။ ကျမတို့ရုံးဖက်ကို မောင်ရောက်ရင် သူ့ရန်လည်းကြောက်ရတာမို့ နောက်ဆို မောင့်ရုံးကိုပဲ ကျမသွားတယ်။ သူတစ်ယောက်ထဲရှိနေရင် ကျမက အခန်းတွေဘာတွေ ရှင်းပေးပါတယ်။ ဒီလိုနှင့်ရေလာမြောင်းပေးလုပ်ရင်း ကျမကို မောင်ကချစ်စကားကြိုက်စကားပြောတော့တယ်။
" မငြိမ်းကို ကျနော်ချစ်တယ်ဗျာ"
" ရှင် ကိုဇော်မိုး ဘယ်လို"
" ကျနော် မငြိမ်းငြိမ်းကိုချစ်နေပြီလို့"
ကျမ အရမ်းဝမ်းသာသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် ချက်ချင်းအဖြေမပေးလိုက်ဘူး၊ တပတ်ကြာတော့ ရွှေတိဂုံဘုရားကို ချိန်းတယ်။တနင်္ဂနွေနေ့ပေါ့။ သူရောကျမရော အလုပ်ပိတ်တယ်။
ဘုရားဖူးပြီးတော့
" မောင်"
" ကျနော့်ကို ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်"
" မောင်လို့"
" ဟာ ဝမ်းသာလိုက်တာဗျာ"
" ခစ်..ခစ်..ခစ်"
" ကျနော့်ကို ချစ်တာပေါ့နှော်"
" ဟွန်း..ချစ်လို့ပဲမောင်လို့ခေါ်တာ"
သူကျမကို ဖက်မလို့ကြံတယ်။
" မောင်ဘုရားပေါ်မှာနှော်"
" အော်..ဟုတ်ကဲ့၊ဟုတ်ကဲ့"
" ကဲပြန်မယ်လေ မောင်"
" မ..ကျနော်ရုံးကို လိုက်ခဲ့ပါလား"
" မသွားချင်ပါဘူး"
" မောင့်တပည့်တွေရောက်နေပါတယ် မ.ရဲ့၊သူတို့ကိုဝက်သာတုတ်ထိုး လုပ်ခိုင်းထာတယ်၊တပည့်တယောက်က အချဉ်ရည်စပ်တာ တော်တယ်။ ဝက်ကလီစာတခြမ်း လာပို့ထားတယ်"
" အယ် အများကြီးပါလား"
" ဟုတ်တယ်၊တပည့်ထဲမှာ ဝက်သားဒိုင်လည်း ရှိတယ်"
" ဝက်သတ်တဲ့ လူတွေနှင့်လည်းပေါင်းတာလား မောင်"
" အင်း ခင်နေကြတာ"
" လိုက်ခဲ့မယ်လေ"
အဲဒီနေ့က မောင့်ဆီမှာပဲ ထမင်းစားဖြစ်တယ်၊ဝက်သားအိုးက အကြီးကြီး။ သူ့သူငယ်ချင်းတွေလာကြတယ်၊ ပျော်စရာ ကောင်းလိုက်တာရှင်၊နောက်ရက်တွေလည်း သူက ကျမဆီလာတယ်၊ အဆောင်ပြန်လည်း လိုက်ပို့တယ်။ ကျမက နောက်ဆိုမောင့်ကိုအလုပ်ထဲ မလာခိုင်းဘူး၊ ဟိုကောင်မကလည်း ရေလာမြောင်းပေးလုပ်တယ်၊ မောင့်လိုငယ်ရွယ်တဲ့ သူက ပါသွားမှာလေ၊ ကျမပဲ မောင့်ဆီသွားဖြစ်တာ၊ မောင်ဆီရောက်ရင် မောင်ကနမ်းတယ်။ ကျမလည်းတုန့်ပြန်နမ်းတယ်။ ကျမက ရည်းစားမထားဖူးပေမယ့် မောင့်ထက်တော့ နမ်းတာကျွမ်းသေးတယ်။ အများပြောကြတယ်လေ။ ချစ်သူတွေဖြစ်ရင် ကဲကြတာပဲဆိုပြီး အတွေ့အကြုံမရှိပေမယ့် ကျမလေ ဘော်လီကို ကြယ်သီးသာမက တွယ်ချိတ်ကိုအတွင်းကထိုးထားတာ၊ ချက်ချင်းဖြုတ်မရအောင်ပေါ့.။တော်ကြာ အရမ်းလွယ်တယ်ထင်နေရင် မကောင်းဘူး မဟုတ္လား။ တနေ့တော့ တနင်္ဂနွေနေ့ မောင့်ဆီသွားလိုက်တယ်။ မောင်ကအဝတ်တွေလျော်နေတာလေ၊ ပုဆိုးရေစိုကြီးနှင့်ပေါ့။
" မောင် အဝတ်တွေလျော်နေတာလား"
" ဟုတ်တယ် မ"
" မ.လျော်ပေးမယ်လေ"
" မလုပ်ပါနှင့် မ.ရယ်၊မအဝတ်အစားတွေ စိုကုန်ပါ့မယ်"
" ရပါတယ်..မောင်၊မောင့်လုံချည်တစ်ထည်နှင့်အင်္ကျီတစ်ထည်ပေး၊ လဲဝတ်လိုက်မယ်"
" ဟာရပါတယ်.မ"
ကျမက မောင့်ပုဆိုးအဟောင်းတစ်ထည်ယူဝတ်လိုက်ပြီး၊အင်္ကျီကိုခေါင်းပေါ်ကချွတ်လိုက်တယ်။ မောင်နေကျမကိုဖက်ထားလိုက်တယ်..။
" အာ.မောင်ဘာလုပ်တာလဲ"
" မောင်..မ.ကိုအရမ်းချစ်တယ်ဗျာ"
ကျမကိုဖက်ပြီး မျက်နှာအနှံ့နမ်းတယ်၊ ကျမရင်ထဲ ဒီစကားလေးကြားရတာ လှိုက်ပြီးကြည်နူးစွာခံစားလိုက်ရတယ်။ ကျမနှုတ်ခမ်းကို လာနမ်းတော့ ကျမလည်းပြန်နမ်းတယ်။မောင်ကနမ်းရင်းနှင့်ကျမဘော်လီကို ဖြုတ်ဖို့ ကြိုးစာတယ်လေ၊ ဘယ်လိုမှဖြုတ်မရဘူး။
" မ..မောင် ချိုစို့ချင်တယ်ကွာ"
" အာ.မောင်ကလည်း"
" လုပ်ပါ၊မောင်ချွတ်မရလို့"
ကျမပဲချွတ်လိုက်ရတယ်ရှင်။သူကသူ့ကုတင်နားခေါ်ကာကျမကို ထိုင်ခိုင်းတယ်။ ကျမလည်းထိုင်လိုက်တော့ မောင်ကကျမအပေါ်ကနေနို့စို့တယ်။
" လှလိုက်တာမရယ်၊နို့သီးခေါင်းလေးက နီရဲနေတာပဲဗျာ"
" အာ..မောင်ကလည်းကွ၊ာရှက်စရာကြီး"
" မောင်က တကယ်ပြောတာ၊နိုင်ငံခြားမင်းသမီးလိုဝိုင်းစက်ပြီး၊မာမာလေး၊"
" ဟာကွာ မောင်"
အဲလိုပြောလေ၊ရင်တွေ ခုန်လေပါပဲ။
" ပြွတ်...ပြွတ်..ပြွတ်"
" အာ့ မောင်ရယ် ဖြေးဖြေးစို့ပါကွယ်"
နို့စို့ခံရရုံနှင့်ကျမတကိုယ်လုံးကြက်သီးမွှေးညှင်းလေးတွေပါ ထလာတယ်။ ကျမ စိတ်တွေယိမ်းယိုင်လို့လာပြီ။ ကျမ ရှက်စိတ်တွေက အချစ်ကြောင့် ကွယ်ပျောက်ခဲ့ပြီလေ။
" သိပ်ချစ်တယ် မောင်ရယ်"
" ပြွတ်..ပြွတ်.ပလပ်..ပလပ်"
" အာ့..အင့်ဟင်းးဟင်းးးမောင်ရယ်"
မောင်ကလေ နို့စို့ယုံစို့တာမဟုတ်ဘူး၊ နို့သီးခေါင်းတွေကိုပါလျှာဖျားနှင့်ယက်တာလေ၊ နို့အုံကြီးတွေကိုပါယက်လိုက်၊ စို့လိုက်လုပ်တာ၊ ကျမမှာပိပိထဲက အရည်ကြည်တွေ ထွက်လာတယ်။ သူလေနို့စို့ရင်း ကျမဝတ်ထားတဲ့ပုဆိုးကို ခြေထောက်နှင့်ညှပ်ပြီးဆွဲချွတ်တယ်။
" အာ..မောင်မလုပ်နှင့်လေ'"
" မ.ဘာကြောက်နေတာလဲ၊ မောင်နှင့်မ လက်ထပ်မှာပဲ"
" မောင်က တကယ်လက်ထပ်မှာလား"
" ချစ်သူထားတာ လက်ထပ်မလို့ပေါ့ မ.ရယ်"
ကျမရင်ထဲမှာ တကယ်ပဲပျော်သွားတယ်။ လက်ထပ်မယ်ဆိုမှတော့ ကျမ ဘာပူစရာလိုတော့လဲ။ ကျမအပျိုစင်ဘဝကို မောင့်တွက် စွန့်လွှတ်ရဲတယ်လေ၊ မောင်လုပ်ချင်တာကို မတွန့်မတိုပဲ ခွင့်ပြုလိုက်တော့တယ်ရှင်။ ချစ်သူလိုသမျှ ပေးချင်တယ်လေ။ မောင်လေ ကျမ ပင်တီကို ချွတ်မယ်လုပ်တော့
" မောင်မလုပ်နှင့်၊မချွတ်ပေးမယ်"
ကျမလေ ပင်တီထဲမှာ အရည်တွေစိုချွဲပြီးနေမှာကို သိတယ်၊ မောင်သိသွားရင် ရှက်လွန်းလို့မောင့်မျက်နှာကိုကြည့်ရဲမှာ မဟုတ်ဘူး။ အဲဒီတော့ ပင်တီကို ချွတ်ပြီးအိပ်ရာအောက် လုံးထွေးပြီးသွင်းလိုက်တော့တယ်။ ပြီးတော့ ကျမအိပ်ရာပေါ် ပြန်လှဲလိုက်တာပေါ့ရှင်။
မောင်က နို့စို့ရင်းနှင့် သူ့လုံချည်ကို ချွတ်ချတယ်၊၊ အို အမလေး နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး၊လုံးပတ်တစ်လက္မခွဲလောက်ရှိတယ်။ အရှည်ကခြောက်လက်မကျော်လောက်ရှိတယ်ရှင်၊တွေးပြီးလန့်သလိုရင်ခုန်သလိုကြီးပါ။
" မ..ကိုင်ကြည့်ပါဦး"
" ဟင့်အင်း ရှက်တယ်"
" ကိုင်ကြည့်ပေးပါ မ.ရယ်"
ကျမလည်း ကိုင်ကြည့်လိုက်တယ်၊ပူနွေးနွေးလေး၊ ထိပ်ဝမှာလည်းအရည်တွေ စိုနေတာ၊၊မောင်က ကျမလက်ကိုကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက် ဆုတ်လုပ်လိုက်သေးတယ်။
" မ.အဲဒါဂွင်းတိုက်တာလို့ခေါ်တယ်"
" သိသားပဲ"
" ဟင် ဘယ်လိုလုပ်သိလဲ"
" ကောင်လေးတွေေ ပြောပြောနေတာပဲ"
" ဟာ ဒါဆို.မှုတ်ပေးတာလည်း သိတာပေါ့နှော်"
" .................."
" မ..မောင့်ကို မှုတ်ပေးပါလား"
" လုပ်ချင်ပါဘူး"
" မောင်အရင်လုပ်ပေးမယ်ကွာ၊ပြီးတော့မအလှည့်ပေါ့"
" မလုပ်ပါနှင့်မောင်ရယ် မ.ရှက်တယ်"
" ရှက်စရာဘာလိုလဲ..မ.ရယ်၊ဒါရှက်စရာမှ မဟုတ်တာ'"
ပြောသာပြောရတယ်၊ လီး မြင်ကတည်းကစိတ်က တစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေတာလေ၊၊ လူတွေပြောတဲ့ ကာမစိတ်ပေါ့၊ ချစ်သူနှစ်ယောက်က လူမရှိတဲ့ နေရာမှာ နှစ်ယောက်ချင်းလည်းတွေ့နေတာဆိုတော့..စိတ်ထဲမှာ အရမ်းဖြစ်နေတာ၊ နို့စို့လိုက်ကတည်းက မောင့်ဘက် လုံးလုံးပါသွားတာလေ၊မောင်ကပြောလည်းပြော လုပ်လည်းလုပ်မယ်ဆိုတော့ ကျမအမှုတ်မခံရဲဘူး...။
" မောင်..မ.ကိုလုပ်မပေးနှင့်၊ မ.ဟာကညစ်ပတ်နေမှာ၊ ရေမဆေးရသေးဘူး၊နောက်မှ လုပ်ပေးနော် သိလား"
" အင်း"
" ဒါဆိုမောင်လုပ်တော့မယ်နှော်"
" အင်း"
မောင်က ကျမပေါင်ကြားထဲဝင်လာပြီး ကျမပေါင်ကိုမြှောက်ကာ ကားလိုက်တော့ ကျမလည်းအလိုက်သင့်လေး လိုက်နေပေးလိုက်တယ်ရှင်.။ မောင်က လီးကြီးကိုင်ပြီး ကျမပိပိအကွဲကြောင်းတစ်လျောက် ပွတ်တိုက်တယ်။ အရည်တွေထွက်နေတဲ့ ကျမပိပိမှာ ကျင်ကနဲဖြစ်သွားတော့ ကျမ တွန့်ကနဲဖြစ်သွားတယ်။
" အ.အဟင့်.ဟင့်"
လီးက ပြွတ်ကနဲဝင်လာတယ်။ အကြပ်ကြီးမဟုတ်ပါဘူး။ အဲလောက်အရည်တွေထွက်ပြီး ချောနေတာ။ အထဲနည်းနည်းရောက်မှ တင်းကနဲဖြစ်သွားတာလေ
" ဗျစ်...ဗျစ်......ဗျစ်"
လီးဝင်လာကတည်းက အာခြောက်သလို၊ရင်တွေကလည်းတဒိန်းဒိန်းခုန်နေတာ၊ တံတွေးကို ချည်း မြိုချနေရတယ်၊ စိတ်ထဲမှာ အလိုလို ညည်းချင်နေတာ၊ ထိန်းထားလေ ပိုဖြစ်လေနှင့် ကျမနောက်တော့ အလိုလိုညည်းမိလာတယ်။
" အင့်..ဟင်းးဟင်းးးးမောင်"
" ဗျစ်...ဗျစ်......ဖောက်"
" အာ့.....အိုးမောင်..ကျွတ်..ကျွတ်"
လီးကြီးကပိပိထဲတိုးဝင်လာတယ်။
" အမလေးလေး မောင်.နာတယ်"
" မ,နာသွားလား"
မောင်က ဆက်မသွင်းပဲရပ်ပြီး ပြောတယ်၊၊နာပေမယ့်နာတာကို တဏှာက နိုင်သွားခဲ့ပြီလေ.။
" အာ့.ရတယ်မောင်"
မောင်က ကျမနို့ကိုစို့ပြီးရှေ့မတိုးပဲ လုပ်နေတာ။ ပိပိထဲမှ ပူနွေးနွေး လီးကြီးက သပ်လျှိုထားသလိုနှင့်ခံစားရပြီး နို့စို့ခံရတဲ့အခါ ကျမစိတ်ထဲမှာ လိုးတာပဲ တောင့်တလာပြီး ညည်းမိတယ်လေ။
" ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်"
မောင်က ကလေးတစ်ယောက်လို ကျမချိူချိုတွေကို စို့တယ်။
" အာ့.....အင်းးဟင့်..ဟင့်မောင်၊မ..နေရခက်တယ်.အာ့ရှီး.."
မောင်လေ နို့စို့ရင်း လီးကြီးကို အဆုံးထိ သွင်းလိုက်တယ်။
" ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်"
" အာ့...ရှိး..ရှီး...အားးးးး"
မောင့်လီးရင်းက အမွှေးကြမ်းကြီးတွေနဲ့ ကျမ ဆီးခုံလာထိတော့ လီးအဆုံးထိ ဝင်သွာတာ သိလိုက်တယ်။အဆုံးထိ လီး သွင်းပြီးတော့မှ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကို မောင်မြန်မြန်လေးလုပ်တော့တယ်။
" ဗျစ်...ဗျစ်...ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖန်းး"
" အာ့..အင့်ဟင်းးးးဟင်းးး"
" ဇွိ..ဗျိ..ဗျစ်..ဘွတ်..ဖန်းးး"
" အင်းးဟင်းးးဟင်းးး"
ပြောပြလို့မရတဲ့ ခံစားမှု့တွေက တိုးလို့သာ လာတယ်။ ကောင်းလိုက်တာ၊ ဒါပေမယ့် ပြောလို့ မဖြစ်ဘူးလေ၊ ညည်းလို့သာနေတော့တယ်..။
မောင်လေ ပထမတော့ မှောက်လျက် လုပ်နေရာက ကျမပေါင်တွေကို ရှေ့တွန်းပြီးလက်ထောက်ကာ ခြေဆန့်လို့ အပေါ်ကနေဖိပြီး လုပ်လာတယ်၊ တချက်ဆောင့်တိုင်း အရမ်းကိုဇိမ်တွေ့တယ်၊ သူ့ဆီးခုံနှင့်ထိတိုင်းကျမမှာ ကျင်ကနဲကျင်ကနဲ ဖြစ်လာတယ်။ စိတ်ထဲမှာတစ်ခုခုလိုနေရာက အလိုဆန္ဒပြည့်လာသလို ခံစားလာရတယ်။
" အင့်ဟင်းးဟင်းးး"
အဲလိုြ ဖစ်လာလေ ကျမအသံပိုထွက်လေပဲ။
" ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဘွတ်..ဖန်း..ဖန်းး
ကျမအသံပိုထွက်လေ မောင်ဆောင့်တာက ပိုပြီးကြမ်းလေ။
" အာ့..ရှီးးးရှီးး.အားးး"
ကျမစိတ်ထဲ တင်းကျပ်နေတာတွေ ပြေလျော့သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ပိပိထဲမှာလည်းလှုပ်ရှားလာပြီး ဖင်ထဲက ညစ်လာသလို ဖြစ်ပြီး ဖင်ဝလည်း ပွစိပွစိဖြစ်လာတော့တယ်၊ နောက်တော့ ပိပိထဲက အရည်တွေထွက်သွားတော့တယ်၊ ကျမပြီးသွားပေမယ့် မောင်က ဆက်လုပ်နေတော့ ကျမလည်း ငြိမ်နေရတာပေါ့။ သိပ်မကြာဘူး။
"အား..ဟင်းးးးး"
ဆိုကြီး ပိပိထဲ အရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ကာမှ ကျမလည်း လန့်သွားတော့တယ်.။ မောင်ကရပ်လိုက်ပြီး ကျမဘေးနားမှာအိပ်ပြီးကျမကို ဖက်ကာ အမောဖြေနေတယ်။ပြီးမှ
" မ..အဆင်ပြေလား"
" အင်းးးး၊မပြေဘူး"
" ဟင်.ဘာဖြစ်လို့လဲ"
" ဟိုလေ..ဗိုက်ကြီးမှာကြောက်တယ်"
" မကြောက်နှင့် မောင်ဆေးဝယ်ပေးမယ်"
" အင်းးးး"
" ခဏနှော်..မောင် ဆေးသွားဝယ်လိုက်ဦးမယ်"
ဆိုပြီး ထွက်သွားတော့ကျမလည်း ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရတယ်၊ ရေဆေးတော့စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းဖြစ်နေတာရယ်၊ တင်ပါးနှင့်ခါးအောင့်သလို ပေါင်တွေအောင့်နေတာကြောင့် မောင့် အဝတ်တောင် မလျှော်ဖြစ်တော့ဘူး၊ကိုယ့်အဝတ်အစားတွေပဲပြန်ဝတ်ပြီး မောင့်ကို စောင့်ရတယ်။ မောင်ပြန်လာတော့ အချိုရည်ဘူးနှင့်မုန့်တွေဝယ်လာတယ်လေ..။
" ရော့..မ.ဒီမှာဆေး"
" ဘာဆေးလဲမောင်"
" postiner2 တဲ့..မ"
" ဆေးကနှစ်လုံးတောင်"
" ဟုတ်တယ် မ"
" ဆယ့်နှစ်နာရီခြားသောက်ရတယ်၊အခုသောက်လိုက်နှော်"
" မောင် ဒီဆေးကဘာပြဿနာမှမရှိဘူးနှော်"
" မရှိဘူးမ၊ဒါပေမယ့် အမြဲတော့ သောက်မရဘူးပြောတယ်:"
" အင်း"
" ညကျရင်လည်းသောက်ဖို့ မမေ့နှင့်ဦး"
" အင်းပါ မောင်ရဲ့"
" ဒါနှင့်မောင်..မောင်တို့ယောက်ျားလေးတွေက အပျိုအအိုကို မြင်တာနှင့်သိတယ်ဆို"
" ဘယ်သူပြောလို့လည်း"
" ပြောသံကြားဖူးတာ"
" မြင်ရုံနှင့်တော့ မသိနိုင်ဘူး"
" လမ်းလျောက်ရင်ကော သိနိုင်လားဟင်"
" မောင်တော့ မခွဲခြားတတ်ဘူး"
" ပြောပြပါဦးမောင်၊မ.လမ်းတောင်မလျှောက်ရဲဘူး"
" မသိနိုင်ပါဘူးဗျာ"
" တကယ်နှော်"
" ဟုတ်ပါတယ်ဆို"
" မ,ပြန်တော့မယ်"
" မောင်လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ"
" မပို့နှင့်မောင်၊အတူတူမသွားရဲဘူး"
" ပြီးတာပဲ"
ကျမအဆောင်ကို ပြန်လာလိုက်တယ်။ လမ်းမှာလည်း စိုးရိမ်ပူပန်မှု့တွေနှင့်ပေါ့၊ တချိန်လုံးလည်းမောင်နှင့်ဖြစ်ပျက်သမျှပဲ မြင်ယောင်နေတယ်၊ လုပ်တာကိုင်တာတွေကလည်း အလွဲလွဲ အမှားမှားပေါ့၊လုပ်ရင်းနှင့် ငေးငိုင်နေလို့ အတူနေ အမကြီးကတောင် ပြောနေသေးတယ်။ ညဆယ်နာရီလောက်တော့ ဆေးထပ်သောက်လိုက်တယ်။ မနက်ကျတော့ ဓမ္မတာလာတယ်။ နည်းနည်းပေါ့။ ကျမကြောက်လိုက်တာရှင်၊လာရက်မဟုတ်ပဲ လာတယ်လေ။
နောက်တရက်မောင်နှင့်တွေ့တော့ ကျမရှက်နေတာ၊မောင်ကတော့ အေးအေးဆေးဆေးပဲ။
" မ..ဘာထူးခြားလဲ"
" အချိန်အခါမဟုတ်ပဲ မိုးရွာတယ်မောင်"
" ဟင်......ေဩာ်ဟုတ်လား၊ ကျနော်ပြောဖို့မေ့သွားတာမ"
" စာထဲမှာရေးထားတယ်၊အဲဒါဆိုမစိုးရိမ်တော့နှင့်"
" အင်း..မစိုးရိမ်တော့ဘူး"
နောက်တပတ် တနင်္ဂနွေမောင်ချိန်းတယ်၊ ကျမလည်း သွားလိုက်တယ်၊ ကျမသိပ်မကြောက်တော့ဘူး၊ ပထမတကြိမ် ပြီးပြီလေ၊၊ နောက်ပြီးကာမအရသာကိုလည်း သိသွားပြီ။ နေ့လည်ထမင်းစားပြီး မောင့်ဆီကို သွားလိုက်တယ်။ မောင်က အခန်းဝကစောင့်နေပြီး ခေါ်တယ်။ ကျမအဝတ်အစား အပိုထည့်သွားတာ၊အခန်းထဲ ရောက်တော့
" မောင်ခဏနှော်၊မ.အဝတ်အစားတွေလဲ လိုက်ပါ့မယ်"
" သွားလေ..မ"
ကျမလည်း ရေချိုးခန်းဝင်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီ းအဝတ်အစားလဲ ထွက်ခဲ့တယ်"
" လာလေ.မ"
" မောင်ကလည်းကွာ၊စကားလေးဘာလေး ပြောပါရစေအုံး"
" အာ.မ ကလည်း.အိပ်ရာထဲမှာပြောရအောင်နှော်"
" ဟင်း ပြီးရင် လုပ်အုံးမှာ မသိတာကျနေတာပဲ"
" ဟင်းးးးဟင်းးးးးး"
" မ..ဟိုတနေ့က သွားရလာရ အဆင်ပြောလား"
" ပြေတယ်၊"
မောင်ကပြောရင်းဆိုရင်း ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တယ် ၊သူ့လီးကကြီးက ထောင်နေပြန်ပြီ။
" မ.ကိုင်ပေးဦးလေ"
" လူဆိုးလေးကွာ၊ဒါကြီးပဲ ကိုင်ခိုင်းနေတယ်"
ကျမလည်း သူ့ဟာကြီးကိုပဲကိုင်ကြည့်ချင်နေတာမို့ ကိုင်ပေးလိုက်တယ်၊၊ အဲဒါကြီးကိုင်လိုက်တာနှင့် စိတ်ကတစ်မျိုးဖြစ်လာပြီး ဂွင်းပါထုလိုက်သေးတယ်။
မောင်က ကျမကို နမ်းပြီးနှူတ်ခမ်းကို ပါစုပ်လိုက်တော့၊ စိတ်ထဲမှာ လုပ်ချင်တဲ့ဆန္ဒက တဖြေးဖြေး နိုးထလာတာပေါ့။ မောင့်က နမ်းနေရင်းနို့ကိုပါ ပွတ်သပ်ပေးတော့ အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်က ပိုပြီး ထကြွလာတာပေါ့ရှင်။ ကျမကလည်း အဝတ်စားလဲကတည်းက အတွင်းခံတွေချွတ်ထားခဲ့တာလေ။
" မ"
" ဟင်.."
" မောင့်ကို မှုတ်ပေးပါလား"
" မောင်က ပူလို့လား ယပ်ခပ်ပေးမယ်လေ"
" အာ.မ ကလည်း မောင့်လီးကိုပြောတာ"
" အော် အင်းအင်းမှုတ်ပေးမယ်"
" ဖူး..ဖူး..ဖူး"
" အာ..မ..နော်"
" ခစ်....ခစ်..ခစ်"
ကျမ သိရဲ့သားနှင့် မောင့်ကို နောက်နေတာလေ။ ကျမရယ်လိုက်ပြီးမှ မောင့်လီးကိုငုံစုပ်လိုက်တယ်။
" ပြွတ်..ပြွတ်"
" အားး..မ..ရယ်ကောင်းလိုက်တာ"
မောင်က ကောင်းတယ်ဆိုတော့ ပိုကောင်းအောင်လို့ ကျမ သူ့ဒစ်ကလေးကို လျှာဖျားနှင့်ယက်လိုက်တယ်။
" ပလပ်..ပလပ်"
" အားး..ရှီး..ရှီးးး.ကောင်းလိုက်တာ ဗျာ။"
ကျမ အားတက်လာပြီးလီးကို ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီးရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်မြန်မြန်လေး လုပ်ပစ်လိုက်တော့တယ်။
" ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်"
" အားးးးအူးအာ့..အဟင်းးဟင်း ကောင်းလိုက်တာ.မ..ရယ်"
သူ့လီးစုပ်ရင်း ကျမပိပိထဲက အရည်တွေထွက်လာတော့တယ်။
" မ..တော်ပြီ..တော်ကြာ မောင်မလုပ်လိုက်ရပဲနေမယ်"
" ရပြီပေါ့၊ကျေနပ်သွားပြီလား"
" အင်းး"
" မ..အိပ်လိုက်ပါလား"
ကျမလည်း အိပ်လိုက်တယ်။ ကျမအိပ်တော့ မောင်ကနို့စိုးပေးတော့ ကျမက ကာမဆိပ်တွေ တက်နေပြီလေ၊ ညည်းမိတာပေါ့၊ မောင့်ကနို့ဝန်းဘေးသားတွေကိုလည်း လျှာနှင့်ယက်တယ်၊ နို့တွေကိုလည်း စို့တယ်။ ကျမနို့ငီးခေါင်းလေးတွေထောင်ထတဲ့ အထိ မောင်က ကျမနို့ကို စို့လိုက်တယ်၊ ကျမ ပိပိတစ်ခုလုံးလည်း ရွှဲနေပြီ၊ မောင်ကနို့စို့ရင်းပိပိကိုပါ နှိုက်နေသေးတယ်၊ အစေ့လေးကိုပွတ်ပေးတော့..ကျမမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်သွားရတယ်။ မောင်က ကျမပိပိကို ရွှတ်ကနဲနမ်းလိုက်တယ်။
" အာ့..မောင်ဘုန်းနိမ့်မယ် မလုပ်နှင့်"
" လုပ်မှာပဲ၊လက်စားချေတာ"
" မလုပ်ပါနှင့် မောင်ရယ်"
" ပြွတ်..ပလပ်"
" အာ့..အိုး........."
တားနေတဲ့ကြားက မောင်ကကျမပိပိကို လျှာနှင့်အပြားလိုက်ယက်ပေးတယ်။
" အာ့..မောင်တော်ပါတော့နှော်"
" ပလပ် ပလပ်"
" အာ့..အင်းးဟင်းးးးးးး"
တားနေသည့်ကြားထဲက ကျမပိပိထဲ သူ့လျှာထိုးပြီးမွှေလိုက်တာ၊ ဒီအရသာက တစ်မျိုးပါ။စိတ်တွေဆူဝေလာသလို ခံစားရတယ်လေ။
" အားလားးလား ရှီး မောင်ရယ်"
" ပလပ်..ပလပ်..ပလောက်"
" အာ့..အင်း..ဟင်းးးးဟင်းးးးးး"
ကျမအရမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားသွားပြီးညည်းလိုက်မိတယ်။ မောင်ကကျမဖီးစေ့ကို လျှာနှင့်ဖိသိပ်လိုက် ကလော်လိုက်နှင့်မို့လို့ ကျမလည်း အရမ်းကို စိတ်ကကြွတက်လာတော့တယ်။ ခါးကလည်း အိပ်ရာပေါ်က ကြွတက်နေတာပေါ့။
" ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်"
" အား..အီး..အိုး..ကျွတ်.....ကျွတ်...အားးအင်းးးးဟင်းးးး"
လူတစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားတော့တယ်။
" အားးတော်ပြီ မောင်"
" ဘုန်း"
အိပ်ရာခင်းပေါ်ကျမခါးပြန်ကျလာတာလေ၊ တကိုယ်လုံးတုန်သွားပြီးလွတ်ထွက်သွားသလိုကာမစိတ်ကအရမ်းပြင်းပြလာတယ်၊
" အားမောင်ရယ်လုပ်ပါတော့လား မောင်ရယ်"
" အဲဒါဆို မောင်လုပ်တော့မယ်နှော်"
" လုပ်တော့"
မောင်လေ ကျမပေါင်နှစ်ချောင်းကိုပူးကပ်ပြီး ကျမ ရင်ဘတ်နှင့်ထိလုနီးပါး ကွေးတင်တယ်။ ကျမ ထင်တယ်။ အဲလိုပုံဆိုရင် ကျမပိပိနောက်မှ ာပြူးထွက်နေလောက်တယ်။ မောင်က အပေါ်ကခွလာပြီးကျမ ပိပိထဲ လီးထိုးထည့်တယ်။
" ပြွတ်.ပလွတ်."
" အာ့ မောင် ကျပ်တယ်"
ကျပ်မှာပေါ့၊မောင်ကပေါင်ကို စေ့ပြီး ပူးထားတာကိုး။
" ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"
" အာ့..အင့်ဟင့်..ဟင့်.မောင်"
" ဇွိ..ဗျိ..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်...ဘွတ်"
" အင့်..ဟင့်..ဟင့်.အင့်"
သူ့လီးက ကျပ်သပ်ပြီးဝင်လေ.ကျမမှာ ပိုပြီးအရသာရှိလေ ၊ လီးကလည် းတဇွိ..တဖတ်.ဖတ်၊တဘွတ်ဘွတ် ဝင်နေတာ။ ငါးမိနစ်လောက်မှာ ကျမအရသာတွေ အပြည့်ရပြီး တုန်တက်လာတယ်။
" အာ့ရှီးးရှီး..မောင်.မြန်မြန်..မ..ပြီးတော့မယ်"
" ဇွိ..ဗျိ..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်...ဘွတ်"
" အာ့ ရှီးးရှီးး.အား.ပြီးပြီမောင်.အား"
" ဘွတ်..ဖန်း.ဖန်းးဖန်းးဖန်းးးး"
" အူး..အားးမောင်လဲ ပြီးတော့မယ်"
" မောင်အထဲမှာမပြီးနှင့် ဆေးထပ်မသောက်ချင်ဘူး"
ကျမက ဟိုတရက်ကဆေးသောက်ပြီး ဓမ္မတာလာတာ ရက်က မမှန်တော့တဲ့အတွက် ဆေးထပ်ပြီးမသောက်ချင်ဘူးလေ။
" မ..ပါးစပ်ထဲပြီးချင်တယ်"
" အာ.မောင်ကလည်းကွာ"
" မောင် ဗီဒီယိုကားတွေမှာ မြင်ဘူးတယ်.မ."
" မောင်ကလည်းအဆန်းတွေ လုပ်ပြန်ပြီ"
" လုပ်ကြည့်ပါ မ ရဲ့"
" အင်း..လုပ်ကြည့်ပေါ့"
မောင်က ကျမရင်ဘတ်ပေါ်ခွပြီး ပါးစပ်ထဲလီးထည့်တော့ ကျမက စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ အဲဒါကိုမောင်က အားမရဘဲ ကျမပါးစပ်ထဲလိုးတော့တယ်။ နှစ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ သုတ်တွေပန်းထွက်တယ်။
" အော့..ဝေါ့"
အရသာ တစ်မျိုးကြီးနှင့်စူးရှပြီး အနံပြင်းတဲ့အတွက် ကျမအော့အန်မိပြီး အိပ်ရာဘေး ထွေးထုတ်လိုက်ရတော့တယ်။
" မောင်.ထကွာ၊..မ.အန်ချင်လို့"
" မောင်ထပေးတော့ ကျမလည်းရေချိုးခန်းမှ ာငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီး အန်တော့ မောင်က ကျမကျောကို နှိပ်ပေးတယ်လေ၊ နောက်တော့ ရေခပ်ပေးတော့ ကျမပလုတ်ကျင်းပြီး ပါးစပ်ကိုဆေးလိုက်ရတယ်။ လူလည်းချွေးတွေ ပြန်ကုန်တာပေါ့ရှင်၊ အဲနေ့ကစပြီး မောင်ကပါးစပ်ထဲမှာ မပြီးတော့ပေမယ့် နောက်တစ်မျိုးအဆန်းလုပ်ပြန်တယ်ရှင်။
" မ..နေလို့ကောင်းသွားပြီလား"
" အင်း ကောင်းသွားပြီ"
" မောင်က ထပ်လုပ်ချင်သေးတယ်၊"
" တစ်ခါဆို တော်ရောပေါ့ မောင်"
" မောင်မှ မဝသေးတာ"
" မောင်ကလည်း ဆိုးပြန်ပြီကွာ"
" မ..ဆေးသောက်ရမှာ ကြောက်တယ် မောင်"
" မ..ကဆေးမသောက်ချင်ဘူးပေါ့"
" အင်း..အဝှာမမှန်ဘူး မောင်ရဲ့"
" မောင်ကလည်း အဲဒီအထဲ မပြီးရရင်အာသာမပြေဘူး..မ"
" အဲဒါဆို ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲမောင်၊မပါးစပ်ထဲ ထည့်တော့ အန်ချင်တယ်"
" မောင်..ကြားဖူးတာရှိတယ်..မ"
" ပြောလေ"
" တစ်ချို့မိန်းကလေးတွေက ဗိုက်မကြီးအောင်လို့.အဖုတ်ကို အလိုးမခံကြဘူးတဲ့"
" ဟင်..ဟုတ်လား"
" ဟုတ်တယ်..မ၊သူတို့က ဖင်ပဲအလုပ်ခံတာတဲ့"
" ဟုတ်ပါ့မလားမောင်ရယ်၊ အဲဒါဆိုနာမှာပေါ့"
" အဝမှာပဲနာတာတဲ့၊အထဲရောက်ရင်မနာတော့ဘူးတဲ့"
" လျောက်ပြောနေတာ၊ ဝမ်းချူရင်တောင်နာတာ၊ အဲဒါကသေးသေးလေး၊မောင့်တို့ဟာတွေကအကြီးကြီး"
နောက်ပြီး အစသာနာတာတဲ့ ၊နောက်ကျရင် မနာတော့ဘူးတဲ့။
" မောင်ရယ်..ကွန်ဒွန်သာဝယ်ပါကွာ၊ ဖင်တော့ မလုပ်စေချင်ဘူး"
" မ..ကလည်း..အလွှာပါးပေမယ့်.တဘဝခြားသလို ခံစားရတယ်တဲ့၊အဲဒါကြောင့်ကွန်ဒွန်မသုံးချင်ဘူး"
" ရှေ့ပဲလုပ်ပါကွာ"
" ကွန်ဒွန်မှ မရှိတာ မရယ်၊"
" အဲဒါဆိုလည်းနောက်မှလုပ်ပါ မောင်"
" အခုလုပ်ချင်တာတစ်ခါလောက်တော့ ခွင့်ပြုပါလား..မရယ်"
" ဟင်း.သိပ်ပြီးအဆန်းလုပ်ချင်တာပဲ၊ ပြီးရင်အစရှိ အနောင်နောင်နှင့်.ဒါပဲလုပ်နေရင် မခက်ဘူးလား၊ မသိတာကျလို့"
" လုပ်ပါ မရယ်"
" နာမှာကြောက်လို့ပါ မောင်"
" မကြောက်နှင့်၊မနာအောင်လုပ်ပါ့မယ်"
" လူဆိုးလေးကွာ.မရရအောင်တောင်းနေတော့တာပဲ"
" လုပ်ပါ.မရယ်"
" ကဲ အဲလောက်လုပ်ချင်လည်းလုပ်..လုပ်"
" ဟေး..ဒါမှချစ်..မ"
" ပွတ်..ပြွတ်"
လိုချင်တာရတော့ ကလေးလိုပဲ၊ ကျမပါးကို တချွတ်ချွတ် နမ်းတယ်။ ကျမလည်းမောင့်ကို အဲလိုမြင်ရတာ ပျော်တယ်။ သူကအလုပ်ထဲမှာသာ ရုပ်တည်ကြီးနှင့် လူကြီးယောင်ဆောင်တာ၊ အခုကျမဆီကျတော့ ခလေးဆိုးကြီးလိုပဲ။
" မောင့်ကို စုပ်ပေးပါအုံး"
" ဟွန့်..လုပ်ပြန်ပြီ၊ကျမ.မောင့်ကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်ပြီး သူ့လီးကို စုပ်ရပြန်တယ်"
" ပြွတ်...ပြွတ်"
" အဲဒါတွေကြောင့် မ ကိုအရမ်းချစ်နေတာ မောင့်တို့လက်ထပ်ရင်လည်းအဲလိုပဲ အမြဲအလိုလိုက်နှော်"
" မောင်သာ မ ကို အသက်ကြီးလို့ဆိုပြီ းပစ်မသွားနှင့်"
" တသက်လုံး မပစ်ဘူး"
" ပြောတာပဲ"
" ဘုရားမှာသစ္စာ အတူတူဆိုမယ်..မ"
" ပြီးရော"
" ကဲ..မ..ကုန်းပေး"
ကျမလည်း ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ မောင်က ကျမဖင်ကိုခေါင်းလိမ်းဆီတွေ သုတ်နေတာ၊ ဖင်ကိုကိုင်ခံရတော့ ယားကျိကျိနှင့်ခံရတယ်၊ လက်ထဲဆီသုတ်ပြီး ဖင်ထဲကို ထည့်တယ်။
" ပလွတ်"
" အာ့"
လက်ကို ပြန်ထုတ်သွားတယ်၊ဖင်ထဲကိုဆီထပ်သုတ်တယ်။ပြီးတော့ပြန်သွင်းတယ်။
" ပလွတ်"
" အာ့"
အခုအခေါက်ပိုပြီးလက်က အထဲဝင်လာတယ်။ ဒီတစ်ခါကျတော့ လက်ကို အဆုံးထိမနှုတ်ပဲ တဝက်လောက်ထားပြီး ဆီကိုအပေါ်က လောင်းချတယ်၊ ဆီက ရွှဲရွှဲစိုနေတာပဲရှင်။ ဆီလောင်းချပြီးတာနှင့်လက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကို သွက်သွက်ကလေးလုပ်တယ်။ ကျမခံနိုင်ပြီ။ မနာတော့ဘူး၊ ဒီအချိန် မောင်ကလက်နှစ်ချောင်း ထပ်ထည့်တယ်။
" အာ့..မောင်..နာတယ်"
မောင်လေ လက်နှစ်ချောင်းကို ကားလိုက်ပြီး ကျမ ဖင်ကို ဖြဲတာ၊ နောက်တော့ လက်နှစ်ချောင်းကြားက ဆီတွေ ဝင်လာတယ်။
တော်တော်မလွယ်တဲ့ မောင်၊ သူလူပ်ချင်တာကို မရမက အတင်းလုပ်ယူတယ်လေ။ ဆီထပ်ထည့်ပြီး လက်နှစ်ချောင်းကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြန်တယ်။ ဖင်ကိုရှုံထားရင်နာလို့ ကျမမှာ ရသလောက် လျော့ထားရတယ်။ လက်အသွင်းအထုတ် လုပ်တာမနာတော့ပဲ ကောင်းလာတယ်ရှင့်။ ပိပိထဲကလည်း ရွစိရွစိဖြစ်နေတာပေါ့။ နောက်တော့ မောင်က လက်နှစ်ချောင်းလုံးဆွဲထုတ်သွားပြီး ခဏနေတော့ ကျမတင်သားနှစ်ခြမ်းဖြဲပြီး လီးကိုထိုးထည့်တယ်။
" အာ့မောင် ဖြေးဖြေးနှော်"
" ဟုတ်..မ"
" ပြွတ်...ဗျစ်..ဗျစ်..."
" အာ့..အင့်..ဟင်းးးးးးး"
လီးက လက်ထက်ရှည်တော့ အောင့်လာတယ်။ မောင်က တဝက်ကျော်ကျော်လောက်ထည့်ပြီးရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်တာ၊ တဖြေးဖြေးနှင့်ဖင်က ဇိမ်တွေ့လာတော့ ကျမလည်း ညည်းမိတယ်။
" ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်"
" အိုး...အာ..အာ့ အင်းဟင်းးးဟင်းးး"
တဖြေးဖြေးလိုးရင်း မောင့် ဆီးခုံကြီးက ကျမတင်ပါးမှာ လာထိတော့ မောင့်လီး အဆုံးဝင်သွားပြီဆိုတာ ကျမသိလိုက်တယ်။
" ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်.."
" အာ့..အင့်..ဟင်းးဟင်းးအာ့..ရှီးး..ရှီးး"
ကျမဖင်ထဲမှာ ဇိမ်ရှိပြီး ပိပိထဲမှာပြီးချင်လာတယ်..။
" အာ့.မောင်..မ ပြီးတော့မယ်"
" ဇွိ..ဗျစ်..ဗျစ်...ဇွပ်ဖတ်..ဖန်းဖန်း.ဖန်း"
" အာ့..အားးးပြီးပြီ.ပြီးပြီမောင်.အား"
" အိုး..ကျနော်လည်းပြီးပြီ..အားးရှီးးးအားးး"
မောင်လည်း ပြီးတော့ ကျမလည်း အိမ်သာသွားရသလို မောင်လည်းပဲ ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်ရတော့တယ်။
ဒီလိုနှင့် ကျမနှင့် မောင်ရဲ့ချစ်သက်တမ်း ခြောက်လ ကျော်လာတယ်။ မောင်ကတော့ ရှေ့ပေါက်လုပ်လိုက် နောက်ပေါက်လုပ်လိုက်ပေါ့။ ကျမကလည်း မောင့်ကို ချစ်လွန်းလို့ အမြဲ အလိုလိုက်ခဲ့တယ်။ ကျမလေ မောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကံကြမ္မာက မျက်နှာသာမပေးဘူးလေ။ ကျမဗိုက်အပြင်းအထန်အောင့်လို့ ဆေးစစ်ရာကနေ သိလိုက်ရတာက ကင်ဆာတဲ့။ ကျမစိတ်ထဲမှာ အရမ်းခံစားရတယ်။ မောင့်ကိုလည်း မပြောပြချင်တော့ဘူး။ မောင်နဲ့တွေ့တော့ မိသားစုအရေးကြာင့် မြို့ကို ခဏပြန်မယ်ပြောပြီး ပြန်လာခဲ့တယ်။ ကျမအရမ်းသတိရတယ်မောင်။ မောင်နှင့်ဝေးကွာရတော့မယ်ဆိုတဲ့ စိတ်က ကျမဘဝမှာ အဆိုးဆုံးအခြေအနေပါပဲလေ။
နောက်တရက် တယ်လီဖုန်းဆက်ပြီး ကျမတို့ အိမ်ဖက်လိုက်လာတယ်၊ ကျမသူ့ကို ထွက်မတွေ့တော့ဘူး၊ မေမေ့ကိုသာတွေ့ပြီး ပြန်ခိုင်းလိုက်ရတယ်။ သူက တည်းခိုခန်းမှာတည်းပြီး ကျမအဒေါ်အိမ်ကို ဖုန်းဆက်တယ်၊ အဒေါ်တို့ကလည်းသဘောပေါက်တော့ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ပဲဖြေကြတယ်။ သူကလည်း သူပြန်မယ့်အကြောင်းပြောတယ်။ ကျမဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုချလိုက်ပြီး မောင်လေးကိုခေါ်ကာ အိမ်ကထွက်လာလိုက်တယ်၊၊ ကားဂိတ်မှာသူ့ကို ကျမတွေ့တယ်။ ကျမအဝေးကသာ မောင့်ကို နောက်ဆုံးအနေနှင့်ကြည့်တာ၊ ကားပေါ်တက်ပြီးကားထွက်သွားမှ ကျမ အဲဒီနေရာမှာ အားရအောင်ငိုပစ်လိုက်ပြီး၊ အိမ်ကို ပြန်ခဲ့တယ်။ ချစ်သူနှစ်ဦးရဲ့ချစ်ခြင်းတရားကို ကင်ဆာဆိုတဲ့ရောဂါဆိုးက ဖျက်ဆီးခဲ့ပါပြီ မောင်ရယ်။
......................................................................
ဖြိုးမှာ တီလေးရဲ့ဒိုင်ယာယီကို ဖတ်ပြီး တီလေးအဖြစ်ကို သနားမိတယ်။
နောက်ပြီး ဦးဇော်မိုးနှင့်တီလေးတို့ အတူအိပ်ကြတာကိုလည်း ရယ်ချင်တယ်။ အဲအခန်းများဖတ်မိရင် လူကအာခြောက်သလို ရေငတ်သလိုနှင့် ရင်ထဲမှ ာကတုန်ကရင်ကြီးဖြစ်နေမိတယ်။ဟိ ပိပိလေးစမ်းကြည့်တော့ စိုတိုတိုနဲ့ ဘယ်လိုကြီးမှန်းလဲမသိ ။ တီလေးနေရာမှာ ဖြိုးခံစားကြည့်တော့ ရင်တွေပါခုန်နေသလိုပါပဲ။
ဟိ ဟိ ဦးဇောိမိုးဟာကြီးက အကြီးကြီးပဲတဲ့။ ဖြိုး ဘွဲ့ရရင် ဦးဇော်မိုးကို ရှာမှာ။တီလေးဒိုင်ယာယီထဲမှာဦးဇော်မိုးတို့ရုံးက ဖုန်းနံပါတ်တွေရှိတယ်လေ။
ဖြိုးလည်း သတိရတိုင်းတီလေးဒိုင်ယာယီကိုဖတ်ရင်း အလွတ်နီးပါးရလာသလို ဦးဇော်မိုးအပေါ်စိတ်ဝင်စားတာလဲ တဖြေးဖြေးများလာခဲ့ပြီ။ ဒီလိုနဲ့ဖြိုး ဘွဲ့ရခဲ့ပြီလေ။ အိမ်ကိုပြောပြီး အလုပ်လုပ်ရင်း ဦးဇော်မိုးကိုရှာမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ကာရန်ကုန်ကို လာခဲ့လိုက်တယ်။
................................................................
ဖြိုး ရန်ကုန်ရောက်ခဲ့ပါပြီ။ တီလေးဒိုင်ယာယီလေးရယ် တီလေးအကြိုက်ဆုံးအဝတ်အစားတွေအားလုံး ယူလာခဲ့တယ်။ တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ နည်းနည်းတော့ပြင်ရတာပေါ့။ ဖြိုးကတင်သားကားတယ်။ ပေါင်တံအရမ်းကြီးမတုတ်ပေမယ့် နည်းနည်းလေးတော့ ထွားတယ်။ ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ ပေါင်တံက သားကောင်းမိခင်ဖြစ်လောက်တယ်။ တစ်ခုတော့ရှိတယ်လေ။
တီလေးထက် ဖြိုးကအသားဖြူတယ်။ ကျောင်းတုန်းက ကောင်လေးတွေကြိုက်ကြပေမယ့် ဖြိုးလုံးဝစိတ်မဝင်စားခဲ့ဘူး။ သတိရတိုင်းတီလေးဒိုင်ယာယီဖတ်တာ။ အခုတော့အလွတ်နီးပါးရနေပြီ။ ဒါပေမယ့်လေ ဖတ်ရတိုင်းဦးဇော်မိုးကြီးကိုမြင်ပြီး ရင်ခုန်တယ်။ ဟိုအခန်းများဖတ်မိရင် ဖြိုးမနေတတ်လောက်အောင် ဖြစ်ရတယ်။ သူများတွေပြောသလိုပဲ လုပ်ကြည့်သေးတယ်။ စာအုပ်လေးဖတ်ပြီး အာသာလေးဖြေလိုက်ရမှ ကျေနပ်တယ်။ တဖြေးဖြေးနှင့် ဦးဇော်မိုးကို သိစိတ်ထဲမှာ ချစ်နေမိပြီလေ။ အခုတော့တွေ့အောင်ရှာမယ်ပေါ့။ တီလေးစာအုပ်ထဲက ဦးဇော်မိုးရုံးဖုန်းနံပါတ်ကိုလည်းအလွတ်ရနေတော့ ဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။
" တူ တူတူ"
" ဟလို ဟုတ်ကဲ့ပြောပါရှင့်"
ဟိုဘက်က အမျိုးသမီးတစ်ယောက် ဖုန်းထူးတယ်။
" ဟုတ်ကဲ့ ၊ ဒီဇိုင်းဗိသုကာ အဖွဲ့ကပါလားရှင့်"
" ဟုတ်တယ် ညီမလေး"
" ဟုတ် ဦးဇော်မိုးနှင့်ဆက်သွယ်ချင်လို့ပါ"
" အော် မောင်လေး ဇော်မိုးက ဒီမှာမလုပ်တော့ဘူးကွယ့်"
" အော် ဟုတ်ကဲ့ရှင့်"
" နေဦးညီမလေး သူက ကိုယ်တိုင်လုပ်နေပြီလေ"
" ဟုတ်ကဲ့ရှင့်၊ ဒါနှင့်သူ့ဖုန်းနံပါတ်များ ရမလားရှင့်"
" ရတယ်ညီမလေး ၊ ခဏ မမရှာပေးမယ်"
" ဟုတ်ကဲ့ရှင့်"
" ရပြီညီမလေး သူ့ဖုန်းနံပါတ်က ၀၉ ...... ပါ ညီမလေး"
" ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးပဲမမ"
" အေးပါညီမလေး၊ဒါဆိုဖုန်းချလိုက်မယ်နှော်"
" ဟုတ်ကဲ့၊ကျေးဇူးပါရှင့်"
ဖြိုးဦးဇော်မိုးဖုန်းနံပါတ်ရတော့ ဦးဇော်မိုးဆီဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။
"တူ တူတူ"
" ဟုတ်ကဲ့ပြောပါ "
" ဦးဇော်မိုးလားရှင့်"
" ဟုတ်ဇော်မိုးပါ"
" ကျမဦးဇော်မိုးနှင့်တွေ့ချင်လို့"
" ဗျာ ဘာကိစ္စများလည်းမသိဘူး"
" တွေ့မှပြောပါရစေလားရှင်"
" ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ"
" ကျမ ဘယ်လာခဲ့ရမလဲ"
" ဟုတ်ကဲ့၊ကျနော့်ရုံးပဲလာခဲ့ပါ"
" လိပ်စာလေးပြောပြပါလား"
" ဟုတ်ကဲ့လိပ်စာကတော့............."
" ဟုတ် ကျေးဇူးပါရှင်၊ကျမနေ့လည်လာခဲ့ပါမယ်"
" ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့"
ဖြိုးလည်းဦးဇော်မိုးနှင့်တွေ့ဖို့အတွက် တီလေးအကြိုက်ဆုံး ဝတ်စုံလေးလဲလှည်ပြီး ဦးဇော်မိုးရုံးကိုသွားလိုက်တယ်။
............................................................................................................
ကျနော်ဆီ ကောင်မလေးတစ်ယောက် ဖုန်းခေါ်တော့ အံ့ဩသင့်သွားတယ်။ကျနော် ဘယ်မိန်းကလေးမှ အဆက်အသွယ်မရှိဘူးလေ၊ အလုပ်ကိစ္စအတွက်ဆိုလည်း ဒီအရွယ်က ဆက်မှာမဟုတ်လောက်ဘူး၊အသံခန့်မှန်းကြည့်တော့ တော်တော်ငယ်ပုံရတယ်။ကျနော့အသက်သုံးဆယ့်ငါးဖြစ်နေပြီ။မိန်းကလေးတွေနှင့်မပတ်သက်ခဲ့တာလည်းကြာပြီလေ။
" ဟင်း ဘာကိစ္စများပါ့လိမ့်"
ခဏပဲတွေးနိုင်ပြီး အလုပ်ကတကလာတဲ့ စာရင်းတွေကြည့်နေလိုက်တယ်။
" ဆရာ ဒီနေ့ဘယ်မှမသွားဘူးလား"
" မသွားဘူးမယု၊ ခုဏက မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့ ချိန်းထားတယ်"
" ဟယ် ဆရာတော့စွန်တော့မယ်နှင့် တူတယ်"
" ဟာဗျာ ခင်များတို့ကလည်း"
" ကျမတို့ ဆရာ့ အကြောင်းသိပါတယ်၊လူပျိုကြီးက တစ်ခါမှမိန်းကလေးတွေနှင့်ပတ်သက်တာ မရှိဘူးလေ"
" ဟာ ခုလည်းမပတ်သက်ပါဘူးဗျာ"
" ဆရာ လူပျိုကြီးဘဝနှင့် အရိုးထုတ်တော့မလား"
" အမ် ခင်များတို့ကလည်းဒါပဲပြောစရာရှိလား"
" ခစ် ခစ် "
အင်း ပြောလည်းပြောချင်စရာပဲလေ။ ကျနော် မ နှင့်လမ်းခွဲပြီးကတည်းကဘယ်မိန်းကလေးမှစိတ်မဝင်စားဘူး။ စိတ်နာနေတာ ။ ချစ်သူရှိရဲ့နှင့်မိဘပေးစားသူနှင့်ယူတယ်လို့ဗျာ။ နေ့လည့်ဘက်ရောက်ပြီး ကျနော် ထမင်းစားလိုက်တယ်။
" ဆရာ ကော်ဖီ ဖျော်လိုက်မယ်နှော်"
" ဟုတ်ကဲ့ဗျ"
ကျနော်ရုံးကအမကကော်ဖီခွက်လေးလာချတယ်။မသောက်ရသေးခင်မှာပဲ။
" ဆရာဧည့်သည်ရောက်လာတယ်"
" အော်ဟုတ်ကဲ့ လွှတ်လိုက်ဗျာ"
ဧည့်သည် ရောက်လာတော့မယ်ဆိုပြီး အပြင်ကိုလှမ်းကြည့်ပြီး ကော်ဖီခွက်ကိုကောက်ကိုင်လိုက်တယ်။
" ဝင်ခွင့်ပြုပါရှင့်"
" ဟင် နင် နင် ဘယ်သူလဲ"
" ခွမ်း "
" အာ့ "
ကော်ဖီခွက်လွတ်ကျပြီး ကျနော့်ပေါင်တွေအပူလောင်ကုန်တယ်။
" ဟင် ဦးဇော်မိုး ပူသွားပြီ''
ဖြိုးလည်းဦးဇော်မိုးနားသွားပြီး တစ်ရှူးလေးထုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနေ ာ်ပူတဲ့ဝေဒနာထက်ရင်ထဲမှာအောင့်တာကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ မနှင့်အရမ်းတူတဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကျနော့်ရှေ့ရောက်နေတာ။ မ ကိုသတိရသွားတယ်။ မ အကြိုက်ဆုံးအရောင်နှင့်ပုံစံတူပေါ့။ ထူးခြားတာက မ နှင့်ဘုရားသွားတုန်းက ရိုးရိုးလေရင်ဖုံးအင်္ကျီလေးပဲလေ။ အခုတော့ တစ်ယောက်ပေါ်လာပြန်ပြီ။ ကျနော်ရဲ့တည်ငြိမ်နေတဲ့နှလုံးသား လှုပ်ခပ်သွားရတယ်။
" ကျမဖြိုးဖြိုးပါ ဦးဇော်မိုး"
" ဗျာ ဖြိုးဖြိုး "
ကျနော် ငေးကြည့်မိပြီးဖြိုးဖြိုးကို အံ့အားသင့်သွားတယ်.။
" ဟုတ်ကဲ့ ဘာကိစ္စများရှိလို့လဲ"
စကားတောင်ထစ်သလိုဖြစ်သွားရပြီး
" ကျမ အလုပ်လိုချင်လို့"
" ဗျာ ကျနော် အလုပ်မခေါ်မိဘူး"
" ဟုတ်ကဲ့ ကျမဒီဇိုင်းတွေ လုပ်ချင်လို့ပါ"
" ဗျာ"
" နေပါဦး ကျနော်မေးပါရစေ"
" ဟုတ် မေးပါရှင့်"
" နင်ငြိမ်းငြိမ်းနဲ့ ဘယ်လိုပတ်သက်လဲ"
" တူမ ပါရှင့်"
" ဘာ သစ္စာမရှိတဲ့ မိန်းမရဲ့တူမ ဟုတ်လား၊ ဘယ်လိုတွေလဲကွာ"
" ဦးဇော်မိုး...တီလေးကိုအဲဒီလိုမပြောပါနှင့်"
" ဘာ ကွ"
" ဦးဇော်မိုး တီလေးအကြောင်း ဘယ်လောက်သိလို့လဲ"
" ဘာသိစရာ လိုလို့လဲ"
" ဖြိုးပြောပြပါ့မယ်"
" တီလေး ဦးဇော်မိုးကို ချစ်ခဲ့တယ်။ လက်ထပ်ဖို့လည်း ရည်ရွယ်ခဲ့တယ်။ဒါပေမယ့် တီလေးမှာ ကင်ဆာရောဂါခံစားနေရလို့ ဦးဇော်မိုးကိုမပြောခဲ့တာ"
" ဗျာ ဘယ်လိုဘယ်လို"
" ရော့ဒီမှာဦးဇော်မိုး၊တီလေးမသေခင်မှာပေးခဲ့တဲ့ တီလေးဒိုင်ယာယီ"
" အမ် တကယ်လား"
" ဦးဇော်မိုး တီလေးလက်ရေးမှတ်မိသေးရင် ဖတ်ကြည့်လိုက်ပါ"
" အော် အေးးအေး"
ဖြိုးလည်း တီလေးဒိုင်ယာယီပေးပြီးမှ ရှက်သွားတယ်။ တီလေးက ခရေစေ့တွင်းကျရေးထား
တာလေ။ မတတ်နိုင်ဘူး ဦးဇော်မိုးအမြင်တွေပြောင်းသွားဖို့က ပိုအရေးကြီးတယ်။
" ဒါနှင့် ဦးဇော်မိုး ဖြိုးပြန်တော့မယ်။ဦးဇော်မိုးကအလုပ်ခန့်မယ်ဆို ဖြိုးဖုန်းသိသားပဲ ဖုန်းဆက်ပါ။ ဖြိုးလည်းဆက်ပါ့မယ်"
ဖြိုးဦးဇော်မိုးကိုနှုတ်ဆက်ပြီးပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ကျနော်လည်းထွက်သွားတဲ့ ဖြိုးနောက်ကျောလေးကိုကြည့်ပြီး စိတ်တွေဝေသွားရကာ။ ဖြိုးပေးခဲ့တဲ့ ဒိုင်ယာယီလေးကိုဖတ်လိုက်တယ်။ ဖတ်ပြီးတော့မှ
" ဟားးးမရယ် မောင့်ကိုဘာလို့မပြောခဲ့တာလဲကွာ"
ဆိုပြီးယူကျုံးမရဖြစ်သွားပြီ းစိတ်တွေလေးလံလာကာ အလုပ်လည်း ဆက်လုပ်မရတော့တဲ့အတွက်ရုံးဆင်းခဲ့တယ်။ ဘယ်သူ့မှနှုတ်မဆက်မိဘဲထွက်လာခဲ့ပြီး စိတ်ညစ်ညူးမှု့တွေကြောင့်မသောက်တာကြာပြီဖြစ်တဲ့ အရက်ကို ဝယ်ပြီးအိမ်မှာတစ်ယောက်တည်းသောက်နေလိုက်တာတညလုံးပါပဲ။ မ မျက်နှာလေးမြင်လိုက် ဖြိုးမျက်နှာလေးမြင်လိုက်ပြီးသောက်ခဲ့တာ။ ဘယ်အချိန်မှောက်သွားမှန်းမသိရပါဘူးဗျာ..။
စိတ်ညစ်ရင် ခေါင်းတခြမ်းကိုက်တတ်တဲ့ ကျနော် အခုအရက်ကြောင့်ပိုဆိုးခဲ့ပြီ။ခေါင်းတောင်ထောင်မရပဲအိပ်ပျော်နေတုန်း။
" တူ တူ တူ"
ဖုန်းမြည်သံကြောင့်လက်နှင့်စမ်းပြီးယူကာ ဖုန်းကိုင်လိုက်တယ်။ မျက်လုံးကဖွင့်မရတဲ့အပြင်ခေါင်းကလည်းတဆစ်ဆစ်ကိုက်နေတော့ ခုလုတ်သာစမ်းပြီး နှိပ်ပြီးထူးလိုက်တယ်။
" ဟလို"
" ဆရာ ကျမပါ ၊ ရုံးမလာဘူးလား"
" အင်း မလာတော့ဘူး"
" ဟင် ဆရာအသံကနေမကောင်းတဲ့အသံပဲ"
" အင်းး "
" ဆရာကျမတို့ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ"
" ရတယ် ဘာမှမဖြစ်ဘူး"
"ဟုတ်ကဲ့ ပါဆရာ"
ကျနော်လည်း ဖုန်းချလိုက်ပြီးပြန်အိပ်ပေမယ့် မရဘူးဗျာ။မစဉ်းစားပဲဦးနှောက်ထဲဝင်လာတာက မ အကြောင်းနဲ့ဖြိုးအကြောင်းပဲ။
" ဟူး ......မ ...မ မောင့်အတွက် ကိုယ်ပွားလေးများထားခဲ့တာလား"
" ဟင်း မသင့်တော်ပါဘူးကွာ"
" ဟာ ဘာဖြစ်လဲ ကွာ"
" အာ မဟုတ်သေးပါဘူး ၊ဖြိုးကတူမလေးအရွယ်ပဲ"
" ဟာကွ ာစိတ်ညစ်လာပြီ"
" အိပ်ရာကပြန်ထတော့မူးနေတာပဲ"
" အင်း အားလုံးမေ့သွားအောင် အရက်ပဲသောက်မယ်"
ဆိုပြီး ရှိတဲ့အရက်ထပ်သောက်လိုက်တယ်၊ အရှိန်ကပြန်တက်လာပြီးမူးပြန်တယ်။မှောက်အိပ်လိုက်ပြီးနိုးလာတော့ ဆက်သောက်တယ်။ နောက်တနေ့တော့ ဗိုက်က အရမ်းအောင့်လာတယ်၊၊
" အား ခေါင်းကလည်း ကိုက်ခေါင်းကလည်းကိုက်နေပါလား"
" အား..ကျွတ်ကျွတ် အားး"
" တူ တူ တူ"
" အာအရေးထဲကွာ ဒီဖုန်းကလာပြန်ပြီ"
" ဦးဇော်မိုးလားရှင့်"
" ဖြိုးအသံပဲ"
" အင်းး အာ့ ကျွတ် ကျွတ်"
" ဟင် ဦးဇော်မိုး နေမကောင်းဘူးလား"
" အင်း "
" အနားမှာ လူမရှိဘူးလား"
ဖြိုး မှာဦးဇော်မိုးအသံကြားပြီး စိုးရိမ်သွားပြီးလှမ်းမေးလိုက်တယ်။
" ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
" ဟုတ်ကဲ့ရှင့်"
ဖြိုးစိုးရိမ်စိတ်တွေနဲ့ ဦးဇော်မိုးရုံးခန်းသွားလိုက်ပြီး
" မမ ဦးဇော်မိုးရုံးမလာဘူးလား"
" အေး ညီမလေး မလာဘူး"
" သူတော်တော်နေမကောင်းဘူးထင်တယ်"
" ဟင် ဟုတ်လား"
" ဒုက္ခပါပဲ သူ့ကတစ်ယောက်တည်းနေတာ"
" မမ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲဟင်"
" မမတို့ လိုက်သွားကြမယ်"
" ဟုတ်ကဲ့မမ"
ဖြိုးလည်းမမကိုလိပ်စာမေးပြီး တက်စီစီးပြီးမမနှင့်အတူသွားလိုက်ကာ သူနေတဲ့ အိမ်ရောက်တော့ ခေါင်းလောင်းလေးနှိပ်လိုက်တယ်။
" တင်းတောင် တင်းတောင်"
" အားကျွတ်ကျွတ် ဘယ်သူလဲ မသိဘူးကွာ "
တံခါးကိုသွားဖွင့်လိုက်တယ်။
" ဆရာ '"
" အာ အမ "
" ဟင် ဖြိုးလည်းပါတယ်"
" ဟုတ် ကဲ့'"
" ဆရာအသည်းအသန်ဖြစ်နေတာပဲ ဆရာရောဂါဟောင်းပြန်ပေါ်နေတာပဲ"
" အရက်နံ့တွေလဲ နံလို့ပါလားဆရာရေ"
" အားကျွတ် ကျွတ် "
" ဆေးခန်းသွားမယ် ကိုကို"
ဖြိုးမှာစိုးရိမ်စိတ်ကြောင့်ဦးဇော်မိုးလို့တောင်မခေါ်မိပဲကိုကိုလို့ခေါ်လိုက်မိတယ်။
" ကိုကိုဆေးခန်းသွားရအောင်ထတော့"
" အားကျွတ် ကျွတ် အာ့"
ကျနော်မှာ့ ခေါင်းကလည်းကိုက် ဗိုက်ကလည်းအောင့်နေတာကြောင့် မနည်းအားယူပြီးထရတယ်။
" အားကျွတ် ကျွတ် "
" ဟာ ကိုကို "
ဖြိုးမှာစိုးရိမ်မိပြီးကိုကိုအားလှမ်းပြီးတွဲလိုက်ရတယ်။
"မမကားငှားလိုက်ပါလား"
"အေးညီမလေး"
မမထွက်သွားတော့ဖြိုးကကိုကိုအဝတ်အစားတွေညစ်ပတ်နေပြီ လဲရအောင်"
"ရပါတယ်ဖြိုး ကိုယ်ဘာသာလဲပါ့မယ်"
"အားမနာပါနဲ့ နေဦးကိုကိုအင်္ကျီတွေဘယ်မှာ"
"ဗီဒိုထဲရှိမှာရှိတယ်"
ဖြိုးအဝတ်အစားတစ်စုံထုတ်ပြီး
"နေအုံးကိုကို ရေပတ်လေးတော့တိုက်သွားမှပါ
တကိုယ်လုံးအရက်နံ့တွေထွက်နေတာ"
"အင်း "
ဖြိုးရေစိုဖတ်လေးယူလာကာ၊ကျနော်အင်္ကျီကိုအပေါ်မှဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ပြီးမှရေစိုဖတ်လေးနှင့်သုတ်ပေးတော့ကျနော်မှာဖြိုးကိုယ်သင်းနံ့လေးကိုရှူရှိုက်မိသွားတယ်။ဖြိုးကိုလည်းသေချာစိုက်ကြည့်မိတော့ဖြိုးရှက်သွားကာခေါင်းငုံသွားရင်း
"အာ ကိုကိုဘာကြည့်နေတာလဲ"
"အော် အင်း သူခိုးလူမိသလိုဖြစ်သွားပြီးကျနော်လည်းရှက်သွားတယ်ဗျာ။
"ပြီးပြီ ကိုကို လုံချည်လဲလိုက်တော့"
ဖြိုးပြောပြီးအပြင်ထွက်လာစဉ်
"ညီမလေးတက်စီကားရပြီ "
"ဟုတ်ကဲ့မမ"
"ကိုကိုပြီးပြီလား"
"အင်း အားကျွတ် ကျွတ်"
အခန်းထဲမှ အသံကြားလိုက်ရတဲ့အတွက်ဖြိုးလည်းစိုးရိမ်သွားကာ အပြေးအလွှားလေးအထဲဝင်လိုက်တယ်။
"ကိုကိုအရမ်းခံစားနေရလားဟင်"
"ရပါတယ် ဖြိုုး"
"လာကိုကိုဖြိုးကိုတွဲလိုက်"
"ရပါတယ်ဖြိုး"
"လာပါကိုကိုအားနာမနေနဲ့၊ကိုကိုကအရမ်းခံားနေရတာ"
ကျနော်လည်းဗိုက်အောင့်သည့်ဝေဒနာခံစားနေရသဖြင့် အားနာစွာနှင့်ပင် ဖြိုးပုခုံးသားအိအိလေးကိုဖက်လိုက်ပြီးအိမ်ရှေ့တွင်ရပ်ထားသောကားပေါ်သို့တက်လိုက်ရင်းအထူးကုဆေးရုံသို့ပင်မောင်းခိုင်းလိုက်ရတယ်။အရေးပေါ်စမ်းသတ်စစ်ဆေးပြီးတဲ့အခါ
"ခင်များဆေးရုံတက်မှဖြစ်မယ်အစာအိမ်ရောင်နေလို့အရမ်းအောင့်နေတာ"
"ဟုတ် တက်ပါ့မယ်ဗျာ"
ကျနော်ဆေးရုံတက်ရပြီ။ဒါပေမယ့် နယ်ကအဖေအမေကိုလည်းအသိမပေးရဲဘူး။စိုးရိမ်စိတ်ကြီးကြတယ်လေ။
"ဆေးရုံမှာစောင့်ပေးဖို့က လူလိုတယ်"
"ကျမစောင့်ပေးပါ့မယ်"
"အာ အားနာစရာပဲဖြိုး"
"ရတယ်ကိုကိုဖြိုးလည်းအလုပ်မရှိသေးဘူးလေ၊အားနေတာပဲ"
"အာ အားနာတယ်ဖြိုး"
"ကိုကိုဘာမှမပြောနဲ့တော့ ဖြိုးစောင့်မယ်"
ကျနော်လည်းမတတ်သာတော့ဘူး၊ဖြိုးကဇွတ်တရွက်ပဲပြောနေတော့ လက်လျှော့လိုက်ရတယ်။ဆေးရုံမှာသုံးရက်လောက်တက်ရတယ်..ဆေးထိုးဆေးတိုက်တာကဖြိုးပဲ။ညဆိုအနားကထိုင်ခုံရှည်မှာဖြိုးကအိပ်ရင်းစောင့်ပေါ့ဗျာ။
အိပ်နေတဲ့ပုံလေးကချစ်စရာလေးဗျ။ ကျနော့်ရင်ထဲမှာဖြိုးလေးကို မ အတွက်အစားရတယ်လို့ပဲထင်နေမိပြီးဖြိုးလေးကို ချစ်မိတယ်။အိပ်ရာထလည်းဖြိုးက လှတယ်ဗျာ။မိန်းကလေးအလှဆိုတာအိပ်ရာထကိုကြည့်ရတာဆိုပြီးကြားဖူးတယ်လေ။
ဖြိုးကအဝတ်အစားကအစ ကျနော်ကိုလဲ ပေးရှာတယ်။ဆေးရုံကဆင်းရမှာတောင်မဆင်းချင်တော့ဘူးဗျာ။
"ကဲကိုဇော်မိုးရေ ခင်များရောဂါသက်သာပေမယ့်အနားယူရမယ်၊အစာကြမ်းစားလို့မရသေးဘူး၊ဆန်ပြုပ်တို့စွပ်ပြုပ်တို့ပဲစားအုံး"
"ဟုတ်ကဲ့ဆရာ"
"ကဲညီမလေး ညည်းယောက်ျားကိုသေချာဂရုစိုက်လိုက်"
ဖြိုး မျက်နှာ နီရဲသွားပြီးခေါင်းလေးငုံသွားတယ်။ကျနော်ဒီစကားကြားရတာအရသာရှိလိုက်တာဗျာ။ ဖြိုးကိုတသက်လုံးအနားကိုခေါ်ထားချင်ပြီ။ဒါပေမယ့်ပြောမထွက်ဘူးဗျာ။ကျနော့်ကိုပြုစုပေးတဲ့ကျေးဇူးရယ်။သူ့အဒေါ်ကိုအားနာတဲ့ စိတ်ကြောင့်ရယ်ပေါ့။
"ကိုကို ဖြိုးအောက်မှာစာရင်းရှင်းလိုက်မယ်။ပြီးမှအိမ်ကိုလိုက်ပို့ပေးပါ့မယ်"
"အင်းပါဖြိုးရယ်"
တော်တော်လေးကြာတော့ဖြိုးကျနော်ဆီရောက်လာပြီး
"ကိုကို ဖြိုးပစ္စည်းသိမ်းလိုက်အုံးမယ်"
"ကောင်းပါပြီဖြိုးရယ်"
ကျနော်ဖြိုးနဲ့ခွဲရတော့မယ်ဆိုတောစိတ်ထဲတစ်မျိုးဖြစ်သွားတယ်ဗျာ။မခွဲချင်တော့ဘူး။ဒါပေမယ့်ပြောလို့လဲမထွက်တော့။စကားမပြောပဲဖြိုးနှင့်အတူကားပေါ်လိုက်ခဲ့တယ်။ဖြိုးလည်းတနေရာငေးကြည့်လိုက်သက်ပြင်းလေးချလိုက်နဲ့လိုက်လာခဲ့တယ်။အိမ်ရောက်တော့
"ကိုကိုအိပ်ရာပေါ်နားလိုက်တော့၊ဖြိုးအိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်ဦးမယ်"
"အင်းပါဖြိုး"
ဖြိုးကတော့အလုပ်တွေဇယ်ဆက်သလိုလုပ်ပြီးအိမ့်သန့်ရှင်းရေးလုပ်တယ်။စွပ်ပြုပ်အိုးလေးပါတည်ထားသေးတယ်။တအိမ်လုးသန့်ရှင်းပြီးတော့မှကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီးစွပ်ပြုပ်ပန်းကန်လေးယူလာပြီး
"ကိုကိုအပူကြီးတော့မသောက်နဲ့နှော်၊နည်းနည်းအေးမှသောက်ပါ၊ဖြိုးပြန်တော့မယ်"
"ပြန်တော့မယ်"
ဆိုတဲ့စကားသံကကျနော့်နားထဲသံရည်ပူလောင်းသလိုပဲဗျာ၊ကျနော့်စိတ်တွေပေါက်ကွဲထွက်လာပြီးဖြိုးလက်ကိုကိုင်ကာ
"ဖြိုး ကိုကိုနဲ့တသက်လုံးအတူနေပေးပါ"
"ရှင် ကိုကို"
"ကိုကို ဖြိုးကိုမခွဲချင်တော့ဘူး"
"ရှင် ကိုကို "
"ဖြိုးကို.ကိုကိုချစ်မိပြီဖြိုး"
"ကိုကိုဖြိုးနဲ့ကိုကိုကတွေ့တာတပတ်ပဲရှိသေးတာ၊ ကိုကိုဖြိုးအကြောင်း ကိုကိုဘာသိလို့အဲလိုပြောတာလဲ"
"ကျန်တာတွေမသိချင်ဘူးဖြိုုးကိုကိုဖြိုးကိုချစ်မိတာပဲပြောချင်တယ်"
"အင်းပါကိုကို ဖြိုးစဉ်းစားပါရစေ"
"ဖြိုးကိုမလွှတ်ချင်တော့ဘူး"
"အာကိုကိုကလဲ"
ဖြိုးရှက်သွားပြီး
"ကိုကိုဖြိုးပြန်တော့မယ်၊မနက်ဖြန်မှလာတော့မယ်"
"ကောင်းပါပြီဖြိုးရယ်"
ကျနော်ဖြိုးကိုတံခါးနားအထိလိုက်ပို့ကာ
"ဖြိုးကိုကိုပြောတာ စဉ်းစားပေးနှော်ဖြိုး"
"ဟုတ်ကိုကို"
ဖြိုးပြန်သာလာရတယ်။ကိုကိုအဲလိုပြောတော့ရင်ထဲတသိမ့်သိမ့်ခုန်ပြီးဒူးတွေပါမခိုင်ချင်တော့ဘူးမနည်းဟန်လုပ်ပြန်ခဲ့ရတယ်။မချစ်ဖူးသေးတဲ့ရင်တွေလည်းအရမ်းခုန်နေတာလေ။
မိန်းမသားဘဝဆိုတာ ကိုယ်က ချစ်တိုင်းလည်းချစ်ဟန်မပြရသလို လွယ်လွယ်နဲ့အဖြေပေးဖို့ဆိုတာလည်းမဖြစ်နိုင်ပြန်ဘူး။ချစ်မိနေလည်းဟန်တော့ဆောင်ရမှာပဲလေ။ နောက်တနေ့ကျတော့ကိုကိုအိမ်ကိုပဲစောစောလေးလာခဲ့ပြီးတံခါးခေါက်လိုက်တော့
"ဒေါက်. ဒေါက်..ဒေါက်"
တံခါးခေါက်သံကြားတော့ကျနော်တံခါးဖွင့်လိုက်တယ်။
"ဖြိုး လာလေ"
"သက်သာလားကိုကို"
"သက်သာပါတယ်"
"ဖြိုးစားစရာစီစဉ်ပေးမယ်"
"ဖြိုးရယ်အားနာလှပါပြီ"
"ဖြိုးကိုချစ်တယ်ဆိုဒီလိုမပြောနဲ့လေ"
ပြောပြီးမှဖြိုးမှာ စဉ်းစားမိပြီးရှက်သွေးဖြာသွားတယ်။ပါးပေါ်ပန်းနုရောင်ရှက်သွေးလေးဖြာသွားပြီးမှမီးဖိုခန်းဖက်သွားလိုက်ပြီးရွှေရင်အစုံကိုလက်နှင့်ဖိလိုက်ပြီး
"အမလေးနှေ ာ်ရှက်လိုက်တာ"
ဟုတွေးမိနေလိုက်တယ်။
"ဖြိုးကိုကိုပြောထားတာစဉ်းစားပြီးပြီလား".
"အာကိုကိုကလည်း"
"ချစ်တယ်ဖြိုးရယ်"
"အင်းပါကိုကိုရယ်ဖြိုးလည်းချစ်နေပါပြီ"
လို့စိတ်ထဲမှာသာပြောလိုက်ပြီးအပြင်သို့ထွက်မလာတော့ပေ..။
တပတ်လောက်အနားယူလိုက်ပြီးနောက်ရောဂါသက်သာလာပြီးနောက်အလုပ်ခွင်ပြန်ဝင်နိုင်ခဲ့ပြီးမှာတော့ ဖြိုးကရုံးကိုလည်းမလာ၊အိမ်ကိုမရောက်လို့ ကျနော် စိတ်ဒုက္ခအတော်လေးရောက်တယ်။ အနီးကပ်ပြုစုပေးတဲ့ဖြိုးကအနားမှာမရှိတဲ့အခါ ရင်ထဲမှာဟာတာတာနဲ့တစ်ခုခုလိုအပ်နေသလိုးခံစားရတာတော်တော်ဆိုးရွားပါတယ်။ဖုန်းဆက်ပြီးလှမ်းခေါ်တော့လည်းမရတာကြောင့်သူလိပ်စာအတိုင်းအဆောင်ရှိရာကိုလိုက်သွားတော့မှ ဖြိုးကို တွေ့ရတယ်။
"ဟင်ကိုကို လိုက်လာတယ်"
"ဟုတ်တယ် ဖြိုး"
"ကိုကိုနေကောင်းသွားပြီလား"
"ကောင်းသွားပြီလေဖြိုးး"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ဖြိုးအပြင်ခဏလိုက်ခဲ့ပါလားကိုကိုစကားပြောချင်တယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ကိုကို"
ကျနော်ဖြိုးကိုစောင့်ပြီးနေလိုက်တော့ဖြိုးအပြင်ဘက်ကိုထွက်လာတာမြင်ရတဲ့ခဏ
"ဟာ လှရက်လိုက်တာဖြိုးရယ်"
ဟုတွေးပြီးဖြိုးကိုလှမ်းကြည့်မိတယ်။လှပတဲ့ကိုယ်လုံးကအချိုးအဆက်ကို ပေါ်လွှင်စေတယ်။ နဖူးပြင်လေးကျယ်ကျယ်ဇင်ယော်တောင်မျက်ခုံး၊ဝိုင်းစက်တဲ့မျက်လုံးနှင့် သိပ်မထွားပေမယ့် မို့မောက်တဲ့ရင်အုံ၊သေးကျဉ်တဲ့ခါး၊ဖွင့်ထားသောတင်နှင့်ဖြောင့် စင်းတဲ့ပေါင်တံတို့နှင့်ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ဖြိုးကကျနော့်အတွက်နတ်သမီးလေးလိုပါ။အလှပြင်ချိန်မရတဲ့အတွက်မျက်နှာမှာခရမ်ပါးပါးလေးလိမ်းခဲ့လို့ ဝါဝင်းတဲ့ အသားအရေကလိုက်ဖက်ပြီးပဏာရလှတယ်။
"လာလေဖြိုး"
ဆိုပြီးကျနော်ကားဆီခေါ်သွားလိုက်ပြီးကားတံခါးကိုဖွင့်ပေးလိုက်တယ်။ ဖြိုးကကားထဲဝင်ထိုင်ပြီး.နောက်ကျနော်ကားတံခါးပိတ်ပေးကာကားပေါ်သွက်သွက်ကလေးတက်ရင်းမောင်းထွက်ခဲ့တယ်။
"ဖြိုး"
"ရှင့်"
"ကိုကို ဖြိုးကိုချစ်တယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ ကိုကို"
"ကိုကိုကိုတစ်ခုခုအဖြေပေးပါ"
"ဟုတ်ကဲ့"
ကျနော်လည်းမဝံ့မရဲနှင့်နားစွင့်နေလိုက်တယ်။
"ဖြိုးဘယ်လိုဖြေရမလဲကိုကို'
"ဖြိုးစိတ်ထဲရှိတာပြောပါ ကိုကိုနာခံပါ့မယ်"
"တကယ်လားကိုကို"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဖြိုးရယ်"
ကျနော်စိုးရိမ်ပူပန်မိပြီြးဖိုးမှာချစ်သူများရှိနေလို့လားဆိုတဲ့အတွေးကကျနော့်ကိုနှိပ်စက်နေတယ်ဗျာ။
"ကိုကို ဖြိုးလည်းကိုကိုကိုချစ်ပါတယ်"
"ဟား ဝမ်းသာလိုက်တာဖြိုးရယိ"
ရင်ထဲက စိုးရိမ်ပူပန်မှု့အလုံးကြီးကျသွားပြီးအပျော်တွေကူးစက်သွားတဲ့ ကျနော်ဆယ်ကျော်သက်ပမာ ရင်တွေဗရမ်းပတာခုန်ကာအရမ်းပဲပျော်ရွှင်သွားရတယ်။လက်တဖက်ကဖြိုးလက်ကိုကိုင်ပြီးရန်ကင်းဦလေးကြီးဝက်သားတုတ်ထိုးဆိုင်ဘက်မောင်းထွက်ခဲ့တယ်။ဖြိုးလည်းကိုကိုမျက်နှာကိုကြည့်ပြီးပျော်ရွှင်သွားရသလို ကိုကိုကလက်တဖက်နှင့်လက်ကိုကိုင်လိုက်တော့ ရင်ထဲနွေးထွေးသွားသလိုခံစားရတယ်ရှင်။
ဝက်သားတုတ်ထိုးဆိုင်ဘက်ရောက်တော့ ကိုကိုကားကိုရပ်လိုက်ပြီးကားပေါ်မှမြန်မြန်ဆင်းကာကျမဘက်တံခါးကိုလာဖွင့်ပေးပြန်တော့ဖြိုးမှာကြည်နူးမှူ့တွေခံစားရပြီ းဂရုစိုက်တတ်တဲ့ချစ်သူကိုယုံကြည်အားကိုးမှု့တွေတိုးပွားလာပြီးပိုပြီးချစ်မိတယ်။
"ချစ် "
"ချင့် ကိုကို"
"အရမ်းချစ်တယ်"
"အဟင်း ကိုကိုကလဲ ကလေးလိုပဲ"
"ဟင်းချစ်ကြောင့်နုပျိုသွားတာပါချစ်"
"ခစ် ခစ် ခစ်"
ကျမလည်းကိုကို့အပြောကြောင့်စိတ်ပေါ့ပါးကာရယ်မိတယ်။
ကိုကိုလေ ကားတံခါးပိတ်လိုက်ပြီးဖြိုးလက်ကိုဆွဲကာ ဆိုင်ရှေ့ရှိစားပွဲဝိုင်းဝင်တော့ ကျမလည်းရှက်တော့ရှက်ပေမယ့် ကိုကိုသွားရာနောက်လိုက်ပါခဲ့တယ်။ ရင်တွေလည်းအရမ်းခုန်သလို ရှက်စိတ်ကြောင့် မျက်နှာလည်းထူအမ်းအမ်းဖြစ်လာကာ နားရွက်တွေလည်းပူရှိန်းရှိန်းခံစားနေရတယ်။ စားပွဲဝိုင်းထဲရောက်တော့လည်း ကိုကို ဖြိုးအတွက်ထိုင်ခုံကိုနေရာချပေးပြီး
"ချစ်ထိုင် ကြိုက်တာမှာပါ"
"ရတယ်ကိုကို ၊ကိုကိုအဆင်ပြေတာပဲမှာလိုက်လေ"
"နေအုံးချစ်ချစ်ကဝက်သားတုတ်ထိုးကြိုက်ရဲ့လား"
"အရမ်းကြိုက်ပဲကိုကို"
"အော် မ.နှင့်တကယ်ကိုတူပါလား လေ"
စိတ်ထဲတွေးမိပြီးဖြိုးကိုပြုံးပြလိုက်တယ်။ ကိုကိုတစ်ယောက်မလုံမလဲဖြစ်သွားတာဖြိုးရိပ်မိတယ်လေ၊ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီးစားချင်တဲ့ တုတ်ထိုးတွေမှာ လိုက်တယ်။ ဖြိုးလုပ်သမျှပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေသောကိုကို့ကိုကြည့်ကာပြုံးပြလိုက်တော့
"အရမ်းချစ်တယ် ချစ်"
"အာ .ကိုကိုလူတွေရှိတယ်လေ .ရှက်ဖူးလားး"
ကျနော်လည်းခေါင်းရမ်းပြရင်းပြုံးပြလိုက်တယ်၊၊ကျနော်မရှက်ဘူး ဒီအသက်အရွယ်ရောက်မှ အချစ်စိတ်ကတဖန်ဖြစ်ပေါ်လာတာ။ကြီးမှဝက်သက်ပေါက်တယ်..ပြောကြပါစေတော့ဗျာ။
ဒီလိုနဲ့ဖြိုးနှင့်ချစ်သူတွေဖြစ်ပြီး တလလောက်မှာဖြိုးကသူ့မြို့ကိုခဏပြန်သွားတော့ ကျနော်အရမ်းလွမ်းတယ်ဗျာ။ အတူရှိနေစဉ်မှာပြသနာမရှိပေမယ့် ခွဲနေရချိန်မှာလွမ်းစိတ်ကထိန်းမရဘူးလေ။
ဖြိုးမှာမြို့ကိုပြန်ရောက်တော့ ကိုကို့ကိုအချိန်တိုင်းသတိရမိပြီးလွမ်းဆွေးမိတယ်။တစ်ခါတစ်ခါကိုကိုရဲ့ကြင်နာယုယမှု့တွေကို သတိရမိပြီးငေးငေးငိုင်ငိုင်ဖြစ်နေမိတယ်။ ကိုကိုဆီကဖုန်းလည်းမျော်မိတာပေါ့.။ဖုန်းလေးကိုခဏခဏကြည့်မိပြီးနေရတယ်။ဖြိုးကမဆက်ချင်ပါဘူး။ရန်ကုန်မှာကိုကိုအလုပ်တွေရှုပ်တာဖြိုးကသိတယ်။ကိုကိုဆီကဖုန်းပဲမျှော်နေမိတယ်။
"တီ တီ တီ"
"ဖုန်းသံလေးကြားတော့ကြည့်လိုက်တော့ကိုကို့ဆီကဖုန်းပဲ"
"ဟိ"
ကိုကို့ဖုန်းပဲ။
"ဟလို ကိုကို"
"ချစ်နေကောင်းလား"
"ကောင်းတယ်ကိုကို"
"ကိုကိုရောနေကောင်းလား"
"ကောင်းတယ်ချစ်?အရမ်သတိရနေတယ်"
"ချစ်လဲကိုကိုလိုပါပဲကိုကို"
"အတူတူပါပဲကလေးရယ်"
"ဟုတ်ကိုကိုကိုချစ်လဲလွမ်းတယ်၊ဒါပဲနှော်ကိုကို"
"အင်းပါချစ်၊အများကြီးချစ်တယ်၊အာဘွားချစ်"ဟုကိုကိုအားကြီးချစ်"
ကိုကိုဆီကဖုန်းလာရင်ပျော်ပြီးမလာချိန်ကျတော့လွမ်းမိပြီးငေးငေးငိုင်ငိုင်ဖြစ်ရတယ်။
"အရမ်းလွမ်းနေပြီကိုကိုရယ်"
သမီးမျက်နှာအရိပ်တကြည့်ကြည့်နေတဲ့မေမေက
"ဟေ့သမီးဖြိုး နင့်ကိုကြည့်ရတာငေးတိငေးမောနဲ့ဘာလဲရည်းစားများရလာပလား"
"အာ မေမေကလည်း'"
"ဟေ့ညည်းကျောင်းလည်းပြီးပြီ ထားလည်း မေမေတို့ခွင့်ပြုပါတယ် သမီးရဲ့"
"ဟင် တကယ်လားမေမေ"
"ဟော့တော် ငါထင်တာမှန်နေပြီ မဟုတ်လား"
"အာ..မေမေကလည်း"
"ကဲပြော ကောင်လေးက ဘယ်ကလဲ"
"ဟင်း နေပါအုံးမေမေရယ်"
"ဟေ့..သမီးကညာအခါမလင့်စေနဲ့တဲ့"!
"အာဖွားဖွားကလည်း"
ဖွားဖွားကဝင်ပြောတော့လည်းဖြိုးဘာပြောရမှန်းမသိအောင်ဖြစ်သွားရကာ
"နှုတ်ဆိတ်မလို့လုပ်ရင်းက"
"ကဲပါမြေးလေးဘဘာမှရှက်မနေနဲ့ ပြောဖွားဖွားကို"
"နေပါအုံးဖွားဖွားရယ်"
"သမီးဘာဖြစ်လို့လဲညည်းကောင်လေးကပြောစမ်းအေ ငါစိတ်ပူလို့"
"စိတ်မပူပါနှင့်မေမေကလည်း သမီးတို့ကဘာမှမဖြစ်သေးဘူး"
"အေ ညည်းကသာဘာမှမဖြစ်သေးဘူးပြောတာ?ညည်းကြည့်လိုက်ရင်ငေးငေးငိုင်ငိုင်နဲ့ ညည်းပဲတဖက်သတ်များကြိုက်နေလား"
"အာ မေမေကလည်း"
"ညည်းကောင်လေးကဖုန်းကောဆက်ရဲ့လား"
"ဆက်ပါတယ်မေမေရဲ့"
"အော်အေးအေး"
ဖြိုးမေ့မေ့ကိုမပြောရဲဘူး၊ သမီးချစ်သူက ကိုဇော်မိုးပါလို့ ပြောရင် သဘောတူမှာ ဟုတ်လောက်ဘူးလေ.။ မြို့မှာဆယ်ရက်လောက်နေပြီးရန်ကုန်ပြန်ခဲ့တယ်။ ရန်ကုန်ရောက်တော့ကိုကိုဆီဖုန်းဆက်တော့ ကိုကိုကအိမ်မှာပဲဆိုတော့ ကိုကို့အိမ်ကိုလိုက်သွားတော့ကိုကိုက ဆီးကြိုရင်း
"လွမ်းလိုက်တာချစ်ရယ်"
ပြေးဖက်ပြီးနမ်းတော့ဖြိုးကိုကို့ကိုပြန်နမ်းလိုက်တယ်။ လွမ်းတဲ့စိတ်ကြောင့်ကိုကို့အကြင်နာကိုခံယူပြီးကိုကို့ကိုဖက်ထားမိတယ်။ကိုကို့အနမ်းကြောင့်ရင်တဒိတ်ဒိတ်ခုန်ပြီးအသက်ရှူတာတောင်မောနေသလိုဖြစ်လာတယ်။ပိပိထဲမှာလည်းစိုစိစိအထိအတွေ့ကိုခံစားလိုက်ရပြီးမျက်လုံးလေးမှေးမှိုတ်မိလိုက်တယ်။
ကျနော်ဖြိုးကိုအရမ်းလွမ်းမိတာကြောင့်စိတ်ကမထိန်းနိုင်ဘူး၊တဖြေးဖြေးနယ်ကျော်ကာနှုတ်ခမ်းသားတွေကိုစုပ်နမ်းရုံသာမက လည်တိုင်ရှင်းရှင်းကိုပါစုပ်ယူပြီးချစ်ရဲ့အင်္ကျီဇက်ကိုပါ အပါ်သို့ဆွဲတင်ပြီး ချစ်ရဲ့ဘရာချိတ်ကိုပါ ဖြုတ်ချလိုက်တယ်။
"အာ့ ကိုကို အိမ်ရှေ့ကြီးမှာ"
"ချစ် ကိုကိုမနေနိုင်တော့ဘူးကွာ လက်ထပ်ရအောင်နှော်ချစ်"
ဖြိုးအသာလေးခေါင်းညိတ်အပြမှာဖြိုးကိုပွ့ချီလိုက်ပြီးကုတင်ပေါ်ချလိုက်ကာ အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်သလိုဘရာကိုပါဆွဲခွာလိုက်တယ်။
"ချစ်အိပ်လိုက်နှော်ချစ်"
"အင်းပါကိုကိုရယ်"
တကယ်တမ်းလိုးဖြစ်တော့မယ်ဆိုပြီးဖြိုးရင်တွေတဒိတ်ဒိတ်ခုန်လာတယ်။ချစ်သူ့အလိုကိုပြည့်ပေးရမှာဖြစ်ပြီး ကိုယ်တိုင်လည်းတောင့်တမိတယ်။
ဝိုင်းစက်ပြီးတင်းတင်းလေးဖြစ်နေတဲ့ ချစ်ရင်သားဖွေးဖွေးနှင့်နီရဲသောနို့သီဖျားလေးကမာတင်းတင်းလေးဖြစ်နေတဲ့အနေအထားပေါ့။ဒါဟာလည်းချစ်သူနှင့်နေချင်တဲ့ကာမစိတ်ကြောင့်ဖြစ်ပေါ်လာနေပြီဖြစ်ကြောင်းအတွေ့အကြုံအရသိလိုက်တယ်။ဖြိုးရဲ့နို့လေးကို ကျနော်ညင်ညင်သာသာပဲစို့လိုက်တယ်။အရမ်းကြီးစုပ်စို့တာမျိုးမလုပ်ပဲဖြေးဖြေးလေးစို့ပေးကာ နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာဖျားနှင့်တို့ထိပေးပြီးနို့သီးခေါင်းပတ်လည်ကိုလျှာအပြားလိုက်ယက်လိုက်တယ်။ပထမအကြိမ်မို့နာမှာစိုးတဲ့အတွက် အကြမ်းကြီးမစို့ရဲဘူး။နာကျင်သွားရင်ဖီလ်းမဖြစ်ပဲစိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားမှာ ကျနော်သဘောပေါက်တယ်လေ။လက်တဖက်ကချစ်ရဲ့ဗိုက်သားပြင်ရှပ်ရှပ်လေးကိုပွတ်သပ်ပေးပြီးနောက်ချစ်ရဲ့ပိပိရှိတဲ့နေရာကိုပွတ်ပေးလိုက်တာ
"အာ့ ကိုကို ယားတယ်"
ကျနော်ကဒီအခြေအနေကနေ တဖြေးဖြေးချင်းရှေ့တိုးပြီး ချစ်ကို စိတ်ပါလာအောင်နှိုးဆွပေးဖို့နို့သီးခေါင်းကိုလျှာဖျားနှင့်ဖိသိပ်ရင်းတဆင့်ချင်းလုပ်ပေးလိုက်ရာ
"ပလပ် ပလပ် ပလပ်"
"အာ့ ကိုကို အာ့.အင့်ဟင်းဟင်း"
ဖြိုးမှာအပျိုစစ်စစ်ကလေးဖြစ်ပြီးနို့စို့ခံရသည့်အပြင် အဖုတ်ပါပွတ်ခံလိုက်ရတဲ့အတွက် ကာမစိတ်ကဒီကရီတိုးသလိုတဖြေးဖြေးတက်လာတယ်။တစ်ခါမှမထွက်ဖူးတဲ့ညည်းသံတွေပါထွက်လာပြီးတီလေးနှင့်ကိုကိုတို့ဖြစ်ပုံကိုသတိရလာပြီးဆန္ဒတွေတိုးလို့သာစိတ်မှာဖြစ်လာတော့ဆန္ဒတွေတိုးပြီးရင်းတိုးရတာပေါ့လေ။ကိုကိုရဲ့စုပ်ယက်မှု့အောက်မှာ
"အင်းဟင်းဟင်းးကိုကိုအာ့အင့်ဟင့်"
တိုးတိတ်စွာညည်းမိတယ်။ပိပိထဲအထဲကမှာလည်အရည်တွေအရမ်းစိမ့်ထွက်လာကာစိုရွှဲပြီးနေရတာတမျိုးကြီးဖြစ်လာတယ်။တစ်ကိုယ်လုံးရှိအကြောတွေစိမ့်ပြီးနေသလိုခံစားရပြီးညည်းသံတွေပိုထွက်ပြီးညည်းမိတယ်..။ ကျနော် ဖြိုးဝတ်ထားတဲ့ စကပ်လုံချည်ကိုဘေးကဇက်ကိုဆွဲချလိုက်ဆွဲချိန်မှာဖြိုးကခါးကိုကြွပေးလို့အဆင်တပြေပဲချွတ်လိုက်ပြီးကုတင်ခြေရင်းမှာထားလိုက်တယ်။တဆက်တည်းပင်တီပါဆွဲချွတ်လိုက်တာမို့။မို့ဖောင်းနေတဲ့ဆီးခုံကြီးကအားရစရာကောင်းလှတယ်ဗျာ။ကျနော်လည်းအင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်ပြီးကျနော်လည်းဖြိုးရဲ့ချက်တဝိုက်ကိုဝလုံးလေးရေးသလိုလျှာနှင့်ယက်လိုက်ရာဖြိုးရဲ့အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံကြွတက်လာတယ်။ကျနော့်လီးကလည်းအရမ်းကိုမာတောင်နေတာပေါက်တော့မည့်မြွေဟောက် တစ်ကောင်လိုဖြစ်နေပါပြီ။
"အားးရှိး အာ့အင်းဟင့် ဟင့်ကိုကို"
ကျနော်ဖြိုးရဲ့ပေါင်ကိုကားလိုက်တော့ပိပိလေးကဖောင်းနေပေမယ့်အပါက်ကလေးကတော်တော်လေးသေးနေတာတွေ့လိုက်ရတဲ့အတွက်ကျေနပ်သွားတယ်။အရွတ်ကလေးသေးသေးလေးကပိပိရဲ့အပေါ်ကာမဖူးလေးကိုဖုံးလွှမ်းလို့နေတာဗျာ။အရည်တွေထွက်နေတဲ့ပိပိကလုပ်လိုက်တော့လိုဖိတ်ခေါ်နေသယောင်ပါ။ကျနေည်လီးကလည်းတောင်နေတာပုဆိုးဝတ်ထားလိုရှေ့မှာထိုးထိုးထောင်ကြီးဖြစ်နေပြီ။ကျနော်လျှာအပြားကြီးလုပ်ကာပိပိအကွဲကြောင်းတစ်လျောက်ယက်လိုက်တော့ဖြိုးမှာတချက်မျှတွန့်သွားပြီးအရည်းများစိမ့်ထွက်သလိုခံစားရကာ
"အာ့ကိုကို မလုပ်ပါနှင့် ချစ်ကိုငရဲမပေးနှင့်ကိုကိုရယ်..အင့်ဟင်း....ဟင်းအားရှီးရှီး"
မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီးအားနာစိတ်ချစ်စိတ်ကြောင့်ဘယ်လောက်ပဲငြင်းငြင်းမခံစားဖူးသေးသောအရသာကြားမှာငြင်းဆိုမှု့ပျောက်ပြီးညည်းတွားသံသာတဟင့်တရှီးရှီးသာထွက်လာကာခါးကော့ပြီးခုခံရတဲ့အနေအထားရောက်ရပြီလေ။
ကျနော်လည်းအားရပါးရစုပ်လိုက်ပြီးအရည်တွေကလျှာဖျားမှာပါလာတယ်။ပါလာတဲ့အရည်တွေကိုကျနော်လျှာသိမ်းပြီးမျိုချရင်းအရွတ်နှစ်ခုကိုဖယ်ပြီးကာမဖူးလေးအားလျှာဖျားနှင့်ကလော်၍အကြိမ်ကြိမ်လုပ်လိုက်တော့
"ပ လပ် ပလပ်"
"အားးကိုကို အိုး ရှီးရှီး အာ့ "
အရွတ်ဖတ်လေးနှစ်ခုကိုကျနော်တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စုပ်လိုက်ရာ ကာမဖူးလေးမှ ာမာလာပြီးထောင်ထလို့နေပြီဖြစ်သော်လည်းဖြိုးပိပိအဝကိုလျှာဖျားနှင့်ထိုးမွှေလိုက်တယ်
"အားးကို ကို အားရှီး ချစ်မနေနိုင်တော့ဘူး
အားရှီး ရှိး'
ကျနော်ကဖြိုးရဲ့ပေါင်ကိုကားပြီးအပေါ်သို့တွန်းတင်ကာမြှောက်ကြွလာအောင် မတင်ရာ စအိုဝနီညိုလေးကခရေပွင့်ပုံလေးလိုဖြစ်နေတဲ့အတွက် ကျနော်စိတ်ထိန်းမရတော့ပဲလျှာနှင့်ထိုးမွှေရင်းယက်လိုက်တယ်။
"အာ့ အားကိုကို အဲဒါကြီးကိုမလုပ်နဲ့ ညစ်ပတ်တယ်"
"ဘာမှမညစ်ပတ်ဘူးချစ်"
"အာ ရွံဘူးလားကိုကိုရာ"
"ချစ်တကိုယ်လုံးမှာရွံစရာဘာမှမရှိဘူး"
"အာ ကိုကိုကလည်းကွာ "
ဖြိုးမှာအားတုံ့အားနာဖြစ်သွားသော်လည်း နောက်တကြိမ်ပြန်မပြောနိုင်တော့ပဲ ကာမရေကြောမှာမျောပါမိတယ်..။ကျနော်ဆက်ပြီးပင်ဖင်ဝမှသည်အဖုတ်အထိယက်လိုက်တယ်။ဖင်ဝယက်ခံရတဲ့ဖြိုးမှာတကိုယ်လုံးတုန်တုန်ရီရီပင်ဖြစ်လာတယ်.။
"အာ့ အင့်ဟင်းးကိုကိုရယ် ဘယ်လိုကြီးမှန်းသိဘူးကွာ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နဲ့
"ပလက်..ပလပ်. ပလပ်"
"အား လား အားအီး အင့်ဟင်းးဟင်း"
ဖြိုးလည်းအော်ညည်းသံကျယ်လောင်လာကာတစ်ကိုယ်လုံးအကြောတွေတွန့်သကဲ့သို့ဖြစ်လာပြီးပိပိအတွင်းမှအဖြူရောင်အနှစ်တွေပါစိမ့်ထွက်လို့ဖြိုးတော့တစ်ချိပြီးသွားပြီလေ။
"ချစ်ပြီးသွားလား"
"ဟွန့် ကိုကိုကလည်းဘာတွေမေးမှန်းသိဘူး"
ဖြိုးရှက်မိတယ်။အလိုးတောင်မခံရသေးဘဲကိုကို့အကြင်နာပေါ်မှာ တစ်ခါပြီးသွားလို့ပေါ့။ကိုကိုကလည်းကြင်နာတတ်လိုက်တာလည်းလွန်ရော။အရမ်းကိုကြိုက်သွားပြီလေ..။
"ဒါဆိုချစ်..ကိုကိုလုပ်တော့မှာနှော်"
"ဟုတ်..ကိုကို"
ဖြိုးခွင့်ပြုချက်ရလိုက်တော့ ကျနော်လုံချည်ကိုချွတ်လိုက်ကာကုတင်းခြေရင်းကိုပစ်တင်ပြီးဖြိုးရွှေ့မှာရပ်လိုက်တယ်။ကျနော်လီးကတောင်လွန်းအားကြီးတော့ချက်အနားကပ်နေတာ။ဖြိုးမှာမိမိရှေ့ရပ်နေသောကိုကို့ လီးကြီးကိုတွေ့တော့လန့်တောင်သွားတယ်။
"အာ အကြီးကြီးပဲ"
ဟုအသံထွက်ပြီးကြက်သီးနွေးများပင်ထလာတယ်။တီလေးဒိုင်ယီမှာရေးထားပေမယ့်အဲလောက်ကြီးတယ် မထင်ထားဘူး။တွေးမိပြီးရင်ထဲနွေးကနဲခံစားလိုက်ရသေးတယ်။
"ချစ်ဘာမှမကြောက်နဲ့ကိုကိုမနာရအောင်လိုးပေးမယ်"
တကယ်တမ်းလိုးပေးမယ်ဆိုတဲ့စကားက ဖြိုးကိုပိုပြီးစိတ်ကြွလာပြီးခေါင်းလေးညိတ်ကာ
"ဟုတ်ကဲ့ကိုကို"
ကျနော် ဖြိုးပေါင်နှစ်လုံးကိုဖြဲကားလိုက်ပြီးလီးကိုဖြိုးရဲ့ကာမဖူးနှင့်ထိတွေ့ပေးလိုက်တော့
"အာ့ ကိုကို အား"
လီးနှင့်ကာမဖူးလေးထိတွေ့တော့ကျဉ်ကနဲခံစားရကာကာမစိတ်တွေတဖွားဖွားဖြစ်လာကာမျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီးကိုကို့အလိုးကိုသာမျှော်နေမိပြီလေ။
...............................♡♡....................................................
ကျနော်လည်းဖြိုးမျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီးပြုံးလိုက်ပြီးမှလီးကိုဖြိုးရဲ့ပိပိလေးထဲဒစ်ခေါင်းမြုပ်အောင်လီးကိုကိုင်ပြီးမြှုပ်လိုက်တယ်။ပိပိအပေါက်ကကျဉ်းမြောင်းနေတော့နည်းနည်းလေးအားသုံးထည့်လိုက်ရတာ။ပိပိတစ်ခုလုံးကျွံဝင်သွားသလို မြင်လိုက်ရတယ်။ဖြိုးလည်းပူနွေးနွေးလီးကြီးကမိမိအဖုတ်ထဲကျပ်သိပ်စွာဝင်လာတော့စိတ်ထဲမှာကာမစိတ်ကလေးပိုဖြစ်မိတယ်။
"ပြွတ်"
"အာ့ ကိုကို "
ဖြိုးမှာတင်းကျပ်ပြီးကြီးမားတဲ့ထိပ်ဖူးကြီးကပိပိထဲဝင်လာလို့မျက်လုံးလေးပွင့်လာပြီးမှစိုးရိမ်သွားကာ
"ကိုကို အကြမ်းကြီးမလုပ်နဲ့အုံး ဖြိုးနာမှာကြောက်တယ်"
ဖြိုးမှာမိမိအဖုတ်ထဲလီးကြီးကသပ်လျှိုသလိုကြီးဖြစ်တော့လန့်မိတယ်။
"မနာစေရပါဘူးချစ်''
ကျနော်လည်းဖြိုးစိတ်သက်သာအောင်ပြောရင်းဖြိုးနို့လေးကိုကုန်းပြီးစို့လိုက်တယ်။တဖြေးဖြေးနှင့်ဖီးလ်တက်လာအောင်စို့ပေးလိုက်တော့
"အင့်ဟင့်ဟင့် ကိုကိုတမျိုးကြီးဖြစ်လာပြီကွာ"
ကျနော်လည်းသိတယ်။ဖြိုးပိပိအတွင်းကညှစ်နေသလိုလှုပ်ရှားမှု့အထိအတွေ့ကိုကောင်းကောင်း ခံစားလိုက်ရတဲ့အတွက် ဖြိုးဟာကာမစိတ်တွေတက်ကြွလာပြီမို့လီးကိုနောက်တဆင့်ထပ်ပြီးသွင်းလိုက်တယ်။
"ဗျစ် ဗြစ် ဗြစ် ဖောက်"
"အာ့ ဟာ့ အင့်ဟင်းဟင်းး ကိုကို အား"
ဖြိုးမှာအံကြိတ်ပြီးအမှေးပါးဖောက်တာကိုနာကျင်ခံစားလိုက်ရပြီး
"ကိုကိုကွဲသွားလားဟင်"
"မကွဲပါဘူးချစ် အမှေးပါး ပေါက်သွားတာ"
"အာ့ကြောင့်နာတာထင်တယ်ကိုကို"
"အင်းပေါ့ချစ်ခဏလေးပါကွာ"
"ဟုတ်ကိုကို"
ကျနော်ဖြိုး နာကျင်မှု့သက်သာအောင်နို့ကိုပြန်စို့ပေးပြီးလီးကိုတဖြေးဖြေးအဆုံးထိသွင်းလိုက်တယ်။ဆီးခုံချင်းကပ်သွားတော့
"ကိုကို အဆုံးထိရောက်သွားပြီလား"
"အင်း"
"ချစ်ကိုကို လိုးတာခံနိုင်ပြီနှော် "
"အောင့်နေသေးတယ်ကိုကို စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းကြီးနှင့်အထဲသပ်လျိုသလိုကြီး"
"အင်းပါချစ်ရယ်"
ကျနော် နို့စို့ပေးတာရပ်လိုက်ပြီးလီးကိုသွင်းထားပြီးဖြိုးရဲ့ကာမဖူးလေးကိုညင်ညင်သာသာလေးပွတ်လိုက်တယ်။
"အာ့ကိုကို အင့်ဟင်းဟင်း"
ဖြိုးမှာကာမဖူးလေးအပွတ်ခံရပြီးနောက်မှာတော့တဖြည်းဖြည်းကာမစိတ်တွေအရှိန်တက်လာပြီးမျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ တဟင်းဟင့် နှင့်ညည်းညူမိတယ်။အပျိုစင်လေးစောက်ဖုတ်ဖြစ်ပြီးလီးနှင့်ထိတွေ့တဲ့အရသာရယ်။မိမိချစ်ရသူချစ်သူကြောင့်စိတ်ထဲအရမ်းလှုပ်ရှားလာကာအသံထွက်လေးညည်းမိတယ်။
"အာ့ အင်းဟင့်ဟင့် အာ့ရှီးရှီး ''
ဖြိုးအခြေအနေကောင်းလာပြီး အရသာတွေ့လာမှကျနော်ကကာမဖူးလေးကိုပွတ်ရင်းရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ရင်းအရှိန်ကိုမြှင့်လိုက်ရာ
"ဗျစ် ဗျစ် ဘွတ်ဖတ်ဖတ် ဖတ်"
"အာ့ကိုကိုအား "
"ရပြီလားချစ် ကိုကို နည်းနည်းကြမ်းမယ်"
"ရပြီ လုပ်တော့ ချစ်ခံနိုင်ပြီ"
"ဗျစ် ဗြစ် ဘွတ် ဖန်းဖန်း ဖန်း"
"ဟင့် အင်း အင်းအိုးအာ့အာ့ ကိုကို "
တဖြေးဖြေးနှင့်ကျနော်လည်းအရှိန်မြှင့်လိုးတော့ဖြိုးရဲ့အဖုတ်ဟာ ပိန်လိုက်ဖောင်းလိုက်ဖြစ်နေရှာတယ်။လီးနှင့်အဖုတ်ထဲကအသံသာမကဆီးခုံချင်းထိသံကတဖတ်ဖတ်တဘွတ်ဘွတ်မြည်လာပြီလေ။
"လွမ်းနေတဲ့စိတ်တွေအတိုးချပြီးအားရပါးရဖြေဖျောက်ရတာပေါ့"
ဖြိုးလည်းလွမ်းတဲ့စိတ်က ကျနော့်လိုပဲဖြစ်နေရာက ကာမစိတ်တွေတိုးပွားကာ တဖြေးဖြေးနှင့်အရှိန်တက်ကာအကောင်းဆုံးအရသာကိုခံစားမိတယ်။ချစ်သူနှင့်ရန်ခုန်ပြီးလိုးရတဲ့အရသာဟာမိမိဘာသာအာသာဖြေရတာထက် အများကြီးသာလွန်မှန်းဖြိုးကသိလာပြီးဒီအရသာကိုလိုချင်ပြီးရင်းလိုချင်နေမိတယ်။အရသာကတိုးပြီးရင်းတိုးလို့ဖြိုးမှာစိတ်မထိန်းနိုင္ပဲမိမိနို့လေးကိုပွတ်ရင်းမျက်လုံးလေးမှိတ်ကာညည်းသံလေးထွက်ရင်းအရသာခံစားနေမိတယ်။
"ဗျစ် ဗျစ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း"
ဆောင့်သံတွေဆူညံနေတာလေ ဆယ်တစ်လက်ခန့်အထူရှိတဲ့ စပရိန်ငွေ့ယာကြီးကလည်းချိုင့်ဝင်သွားလိုက်ပြန်တက်လာလိုက်နှင့်တကျွီကျွီ မြည်နေတော့တယ်။
အခန်းထဲလည်းကျနော့်ရဲ့မာန်သွင်းသံ၊လိုးသ့နှင့်ဖြိုးရဲ့ညည်းသံတွေထွက်နေတာ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်လောကကြီးကိုမေ့နေပြီးကာမစပ်ယှက်မှု့မှာပဲအာရုံစိုက်ပြီးလိုးနေတာ။အဲကွန်းတပ်ထားတဲ့အခန်းမှာကျနော်ချွေးတပြိုက်ပြိုက်ကျနေတယ်။
ဖြိုးမှာလီးကြီးဝင်ထွက်ပြီး ပိပိအတွင်းနံရံတွေကိုဒစ်ကြီးကပွတ်ဆွဲမှု့ကြောင့် အရသာတွေ့လာကာပိပိထဲကအရမ်းလှုပ်ရှားလာပြီးလိုးချိန်ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်မှာပြီးချင်သလိုဖြစ်လာတယ်။
"အာ့ကို ကို ဖြိုးအထဲမှာတမျိုးကြီးဖြစ်လာပြီမြန်မြန်လေးခုပ်ပေး တော့ အာ့ရှီးရှီး"
"ဖြိုးပြီးတော့မယ်"
ကျနော်လည်းပြီးချင်နေပြီ။ပိပိကအရမ်းကျဉ်းနေတော့ခံစားမှု့ကအထွပ်အထိပ်ကိုရနေတာကြောင့်ကြာရှည်မလိုးနိုင်လောက်ဘူးလေ။
"ဇွီ .ဗြိ.ဗြိ..ဗျစ် ဗျစ် ဘွတ်ဖတ်ဖန်းဖန်းဖန်း"
"အင့်ဟင်းဟင်းး အာ့ အိုးရှီး ရှီး အား"
ဖြိုးမှာအဖုတ်ထဲကတစ်ခုခုဖြစ်သွားသလိုဖြစ်ပြီးအရည်တွေထွက်သွားသလိုခံစားပြီးစိတ်ကျေနပ်မှုအရသာကိုခံစားရကာ
"အား ကိုကိုပြီးပြီ၊ချစ်ပြီးပြီ"
ကျနော်လည်း အချက်ငါးဆယ်လောက်ထပ်လိုးကာ ချစ်အဖုတ်ထဲသူတ်ရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ပူနွေးနွေးသုတ်တွေဖြိုးအဖုတ်ထဲဝင်လာပြီးသားအိမ်နံရံကိုပန်းထွက်တာဖြိုးသိလိုက်ပြီး
"အားကိုကိုရေ အား ရှီးရှီး"
"ဖြိုးကောင်းလား"
"အင်းကောင်းတယ် ကိုကို "
ကျနော်လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်တော့ကျနော့သုတ်တွေစီးကျလာတယ်။သွေးစတွေကြောင့်သုတ်မှာအရောင်ပြောင်းနေပြီးနို့နှစ်ရောင်မဟုတ်ပဲ သွေးစလေးတွေပါမြင်နေရတယ်။
ကျနော်လည်းတော်တော်မောဟိုက်သွားကာ ချွေးတွေကျလာလို့သဘက်တထည်ယူလိုက်ကာသုပ်လိုက်ပြီးမှဖြိုးကိုကြင်နာစွာနမ်းရှိုက်ရင်းဖက်ပြီးအိပ်ပေးလိုက်တယ်။ လိုးပြီးတော့မိမိဆန္ဒပြည့်ဝရင်ပစ်ထားလိုက်တာမျိုးမဟုတ်ပဲ မိမိချစ်သူကိုကြင်ကြင်နာနာပွေ့ဖက်ပေးမှု့ကြောင့်ဖြိုးမှာလည်းအရမ်းကြည်နူးမိရတယ်လေ။
"ကိုကို ဖြိုးကိုတကယ်ချစ်တယ်နှော်"
"ချစ်ရယ် တစ်ဘဝစာမြတ်မြတ်နိုးနိုးချစ်တာပါ"
"ဖြိုးယုံပါတယ်"
"ချစ်..ကိုကိုတို့လက်ထပ်ရအောင်"
"ဖြိုးစဉ်းစားနေတယ်ကိုကို"
"ဟင် ဘာစဉ်းစားစားစရာရှိလို့လဲချစ်"
"ဒီလို ပါကိုကို ပုံမှန်ပြောရရင် ကိုကိုနဲ့ဖြိုးကိုမိဘတွေသဘောမတူစရာမရှိဘူး၊ကိုကိုက မိန်းကလေးရှင်တွေသဘောကျလောက်တဲ့ အရည်အချင်းအပြည့်အဝရှိပါတယ်၊ဒါပေမယ့်"
"ပြောလေချစ် "
"ဒီလိုကိုကို .ကိုကိုကတီလေးနှင့်ချစ်ခဲ့ဖူးတော့သဘောမတူမှ ာစိုးတာပါ"
"အာ ချစ်ရယ်ပြီးခဲ့တာတွေပြီးပြီပဲလေ"
ကျနော်လည်းပြောရင်းဖြိုးလက်ကိုယူကာကျနော့်လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ဖြိုးလည်းလက်တဖက်နှင့်လီးကိုအသာအယာကိုင်ပေးရင်း
"ဒါပေမယ့်မေမေကြီး သဘောမတူမှာစိုးတယ် ကိုကို"
"အာ ချစ်ကနားချပေါ့ အဆင်ပြေရင် ကိုကိုလာတွေ့မယ်လေ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါကိုကို"
ဖြိုးမှာကိုကို့လီးကိုင်နေရင်းတဖြေးဖြေးမာလာပြီးတောင်လာလို့
"အယ် မာလာပြန်ပြီကိုကို"
"ဟုတ်တယ်ချစ် သူမဝသေးဘူးတဲ့"
"အယ် ဆက်လုပ်အုံးမှာလားကိုကို
"ချစ်ခွင့်ပြုရင် ဆက်လုပ်ချင်သေးတယ်"
"ရပါတယ်ကိုကိုချစ်ခံနိုင်ပါပြီ။ကိုကိုလုပ်ချင်ရင်ဆက်လုပ်လေ"
"အင်းလုပ်မှာဒီနေ့ချစ်ကိုပြန်မလွှတ်တော့ဘူး"
"ဟင့် ကိုကိုကလဲ"
"ချစ်ကိုကိုရေဆေးလိုက်ဦးမယ်"
"ချစ်လဲ ရေဆေးချင်တယ်အထဲမှာစိုစိစိုစိနဲ့နေတတ်ဘူး"
"လာချစ်ကိုကိုဆေးပေးမယ်"
ဖြိုးမှာကိုကိုရဲ့ကြင်နာမှု့တွေကိုအရမ်းသဘောကျသွားပေမယ့်
"နေပါ ကိုကို ချစ်ဘာသာဆေးပါ့မယ်"
"ရတယ်ချစ် ကလဲ"
"မရဘူး ကိုကို့ကိုပဲချစ်ကဆေးပေးမှာ"
"အင်း ပါချစ်"
ဖြိုးကိုကို့လီးကြီးကို ယုယစွာဆပ်ပြာနှင့်သေချာပွတ်သပ်ပြီးဆေးလိုက်တယ်။လီးကြီးသာမကအမွှေးတွေရောဂွေးဥပါဆေးလိုက်တော့မာနေတဲ့လီးကြီးကအပေါ်ထိအစွမ်းကုန်တောင်လာတယ်။
"အယ် အကြီးကြီးဖြစ်လာပြန်ပြီ၊ချစ်စရာကြီး"
ဆိုပြီး တချက်စုပ်လိုက်တယ်။
"ပြွတ် "
"အား....ချစ် "
"ကဲကြည့်သူများကျတုန်းကမညှာမတာအကုန်စုပ်လိုက်ယက်လိုက်ပဲ၊သူ့အလှည့်ကျတချက်ကလေးပဲစုပ်ရသေး အား တဲ့"
"ဟင်းး ဟင်းးချစ်ကလဲ"
"တွေ့မယ်အိပ်ခန်းထဲရောက်မှလက်တုန့်ပြန်မယ်"
"ကြောက်ဖူး"
"သွားတော့ကိုကိုချစ်ရေဆေးပြီးလာခဲ့မယ်"
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ ကိုကိုစောင့်နေမယ်"
ကျနော်လည်းကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှန်ပြီးနေပေမယ့်လီးကတေည့မိုးမျှော်နေတယ်။ခဏကြာတော့ဖြိုးရောက်လာပြီးကုတင်ပေါ်တက်ကာကျနော့်အနားထိုင်ချလိုက်တယ်။ပြီးမှကျနော့်လီးကြီးကိုကိုင်လိုက်ပြီးငုံလိုက်တယ်။အာငွေ့နွေးနွေးနှင့်လျှာရဲ့အထိအတွေ့ကြောင့်ကျနော့်လီးကတဆတ်ဆတ်တုန်ကာအစွမ်းကုန်တောင်လာတယ်။
"ပြွတ်.. ပြွတ်..ပြွတ်"
"အာ့ ရှီး ကောင်းလိုက်တာ ချစ်ရာ"
လီးကြီးကအကြောတပြိုင်းပြိုင်းထကာ လီးဒစ်ကြီးကနီရဲလာကာပိုကြီးလာတယ်။
"အယ် ပိုကြီးလာသလိုပဲနှော် ကိုကို"
ဖြိုးကမဝံ့မရဲလေးလုပ်ရင်းအံ့အားသင့်သွားပြီးပြောလာတယ်
"ချစ်ငုံစုပ်ပေးလို့လေ".
"ချစ်ကောရွံဘူးလား"
"အစကတော့ရွံတယ်။တီလေးလည်းစုပ်ဖူးတာသိနေတော့ ရွံတော့ဘူး၊ပြီးတော့ ဖြိုးချစ်ရသူရဲ့ဥစ္စာပဲ"
"အော စုပ်ပေးအုံးလေချစ်"
"ဥလေးရောစုပ်ပေးရမလားကိုကို"
"ဟာ းးးအရမ်ကောင်းပဲချစ်ရာ"
ဖြိုးကဥကို တခါတည်းမစုပ်ပဲအသာအယာဆုပ်ကိုင်ပေးရင်း လီးကိုတပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်သာစုပ်နေလို့
"ချစ် လီးထိပ်ဝအပေါက်ကို လျှာလေးနှင့်ထိုးပေးပါလား"
ဖြိုးလည်းကိုကိုပြောသလိုသာလီးပေါက်ဝလေးကိုလျှာဖျားနှင့်ထိုးလိုက်တယ်။
"အာ့..ရှီး..ရှီး ကောင်းလိုက်တာချစ်ရာ"
"ကိုကိုသင်ပေးလေ ချစ်မှမလုပ်တတ်သေးတာ"
"အင်းပါ ချစ် ဒစ်ပတ်လည် လျှာလေးနှင့်ယက်ပေးပါချစ်"
"ဟုတ်ကိုကို"
ဖြိုးမှာကိုကိုသင်ပေးသည့်နည်းအတိုင်းယက်လိုက်တယ်။
"ပလပ် ..ပလပ်"
"ဒီလိုလားကိုကို "
"အင်း ချစ်..ကောင်းလိုက်တာကွာ"
ဖြိုးမှာ ကိုကိုသင်ပေးသည့်နည်းတွေအတိုင်း ငုံလိုက်စုပ်လိုက်လျှာလေးနှင့်အပေါက်ကလေးကိုးလိုက်နဲ့လီးစုပ်ရတာကိုအထာကျလာကာ လီးစုပ်ရတာကိုကြိုက်လာတယ်။ဖြိုးတချက်စုပ်လိုက်တိုင်းကိုကိုညည်းသံကိုလည်းသဘောကျလာပြီးအားရပါူရတပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ဂွေးဥလေးကိုတလုံးချင်းစုပ်ပေးတဲ့အခါ ကိုကိုရဲ့ညည်းသံထွက်တာကို သဘောကျသွားပြီး
"ကိုကိုချစ်လုပ်ပေးတာကောင်းလားကိုကို"
"အား..ရှီးရှီး..ကောင်းလိုက်တာကွာ၊ကိုကိုမနေနိုင်တော့ဘူးလိုးချင်နေပြီ"
"အဲဒါဆိုလည်းကိုကို့သဘောပဲ၊ချစ်ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ"
"ချစ်ကုန်းပေးပါလား"
"အင်းကုန်းပေးမယ် ကိုကို"
ဖြိုးလည်းကိုကို့အလိုကျကုန်းပေးလိုက်တယ်။ဖြိုးကုန်းပေးပုံကသိပ်နေရာမကျဘူး။ကျနော်ကဖြိုးခါးကိုနှိမ်ပေးကာ အဖုတ်နောက်မှပြူထွက်လာအောင်ပြင်ပေးလိုက်ပြီးသူ့နောက်မှဒူးထောက်၍နေရာယူလိုက်ရင်းဖြိုးရဲ့အဖုတ်ကပြူးပြီးထွက်လာကာ စအိုဝလေးနီညိုရောင်လေးပါပြူထွက်လာတယ်။ကျနော်လည်းလှပလွန်း၍စိတ်မထိန်းနိုငိဖြစ်လာကာသုံးလေးကြိမ်ခန့်လျှာကိုအပြားလိုက်လုပ်ပြီးအဖုတ်နှင့်၍စအိုဝအထိယက်ပေးမိသည်။
"ပလပ် .ပလပ် ပလပ်"
"အား အာ့ ကိုကိုအဲလိုလုပ်ရင်ချစ်မနေနိုင်ဘူးလုပ် ပေးတော့ အင့်ဟင့်ဟင်း"
ဖြိုးမှာကာမစိတ်တွေအရှိန်ရှိန်တက်လာပြီးညည်းသံလေးအလိုလိုထွက်လာကာမြန်မြန်လုပ်ပေးဖို့သာတိုက်တွန်းမိတယ်။ကျနော်နောက်ကနေဒူးထောက်ကာဖြိုးအဖုတ်ထဲကိုလီးသွင်းလိုက်ရာ
"ဗျစ် ဗျစ် ဗြိ ဇွိ "
လီးကိုတဝက်ကျေည်ကျော်ခန့်လိုးသွင်းရုံရှိသေး
"အာ့ ကို ကို မရဘူး ချစ်အောင့်တယ် ကိုကို"
"ဟင် မရဘူးလားချစ်"
"မရဘူးကိုကို..ချစ်အောင့်နေတယ် "
"ချစ်အဆင်မပြေရင်လည်း ကိုကိုရပ်လိုက်မယ်"
"ဟုတ်ကိုကို၊ပုံမှန်လေးပဲလုပ်ပါကိုကိုကုန်းတာကချစ်အောင့်တယ်"
"ရတယ်ချစ်"
ကျနော်လည်းချစ်အောင့်တယ်ဆိုလို့ပုံစံပြောင်းပြီးလုပ်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ရတော့တာပေါ့ဗျာ။
..............................♡♡♡.......................................
ဖြိုးကကုန်းပြီးလုပ်ရင်နာတယ်ဆိုလို့ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းလိုက်ဖို့စဉ်းစားလိုက်ရတယ်။အခုကပထမအကြိမ်ပဲလိုးဖြစ်တာမို့ဖြိုးကုံးမခံနိုင်တာဖြစ်မှာပါ။ဒီတော့ကြာကြာလိုးလို့လည်းရပြီးမပင်ပန်းစေတဲ့နည်းကိုတွေးကြည့်လိုက်တာအကြိုက်ဆုံးကတော့ကုတင်ကန့်လန့်အိပ်ကာကုတင်အောက်ကနေမတ်တပ်ရပ်လိုးနည်းကအကောင်းဆုံးပဲလေ။
"ချစ် "
"ဘာလဲ..ကိုကို"
"ကုတင်ကန်လန့်အိပ်ပေးပါလား"
"အင်းအိပ်ပေးမယ်"
ဖြိုးကုတင်ကန့်လန့်ခံအိပ်လိုက်တယ်။
"ဖြိုးအောက်ဘက်နည်းနည်းလျှော"
"အင်း..ဒီလိုလား ကိုကို"
"ကိုကိုပြင်ပေးမယ်"
"ဟုတ်..ကိုကို"
ဖြိုးရဲ့အောက်ပိုင်းကိုကုတင်စွန်းအထိရွှေ့လိုက်ပြီး
"ချစ်နည်းနည်းလောက်ခါးကြွပေးပါလားကိုကိုချစ်ခါးအောက်ခွခေါင်းအုံးခံလိုက်မယ်"
"ဟုတ် ..ကိုကို"
ကျနော်ခွခေါင်းအုံးကိုယူလိုက်တော့ဖြိုးကခါးကြွပေးတယ်။ကျနော်သူ့ခါးအောက်ခုထားလိုက်ပြီး ဖြိုးပေါင်ကိုအပေါ်တွန်းတင်လိုက်တယ်။ မို့ဖောင်းနေတဲ့ အဖုတ်ကပြူးပြီးထွက်လာတော့ ကျနော်လီးကြီးကိုင်ကာဖြိုးအဖုတ်ထဲ လိုးထည့်လိုက်ရာလီးမှာ ဇွိ ဗြိ ဗျိ ဗြစ် ဟုအသံထွက်ပြီး အဆုံးထိဝင်သွားတော့တယ်
"အာ့အင့်ဟင့် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါကိုကိုရယ်ချစ်ထွက်မပြေးပါဘူး"
"ချစ်မခံနိုင်လို့လား"
"ချစ်နည်းနည်းအောင့်နေသေးတယ်"
"ဟုတ် ချစ် ကိုကိုဖြေးဖြေးလုပ်ပါ့မယ်"
ကျနော်လည်းဖြိုးပေါင်နှစ်ဘက်ကိုကားလိုက်ပြီးဖြိုးအပေါ်မှောက်ချကာနို့ကိုကုန်းစို့လိုက်ရာ
"အာ့ အင့်ဟင်းဟင်း.တင်းကျပ်နေတယ်"
ပုံမှန်လေးအသားကျကလေးလိုးနေပြီးပါးစပ်ကလည်းဖြိုးရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုတဖက်စီအလှည့်ကျစို့ပေးလိုက်ရာဖြိုးမှာလည်းအရသာထူးကိုခံစားရင်းတဖြေးဖြေးခံနိူင်လာတယ်လေ။
"ဘွတ် ဖတ်..ဖတ် အာ့အင့် ရပြီကိုကို"
ကျနော်က ဖြိုးအသံကြားလိုက်ရတာကြောင့်အသားကျလေးလိုးနေရာက အရှိန်တင်လိုက်တယ်။
"ဗျိ ဇွိ ဇွိ ဖန်း ဖန်း ဖန်း"
"အင့်ဟင်း ဟင်းကောင်းနပြီကိုကို"
ကုတင်အောက်ကနေမတ်တပ်လိုးရတဲ့အတွက်ခါးအားကလည်းစိုက်ထုတ်ရင်ရသလောက်ဖြစ်ကာတဖန်းဖန်းအသံတွေထွက်လာတာပေါ့။
"ဇွိ ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် အာ့အင့် ဟင်းဟင်း"
လိုးသံတဖွတ်ဖွတ်တဖန်းဖန်းနှင့်အတူဖြိုးဆီကညည်းသံတွေအရမ်းထွက်လာပြီး
"အာ့ ကိုကို အင့်ကောင်းနေပြီချစ်အရမ်းကောင်းနေပြီကိုကို အား ရှီးရှီး"
ကျနော်အရှိန်ထပ်တင်ပြီး..တဖန်းဖန်းမြည်အောင် လိုးလိုက်တယ်။ လိုးတာကြာချိန်မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ဖြစ်လာတော့
"အာ့အရမ်းပဲ ကောင်းနေပြီကို ကို ချစ်ပြီးတော့မယ် အာ့ရှီးရှီး"
ကျနော်လည်းအရမ်းကိုကောင်းနေပြီး ဖြိုးနို့ကိုကုံးစို့ပြီးဆက်တိုက်လိုးလိုက်တယ်။
"အာ့ကိုကို ချစ်ပြီးပြီ အားရှီး အားးပြီးပြီ ပြီးပြီး အိုး"
ကျနော်လည်းအချက်နှစ်ဆယ်လောက်ထပ်ဆောင့်လိုက်ရာ သုတ်တွေပန်းထွက်ကာ လီးလည်းပျော့ လူလည်းဟိုက်သွားပြီးလီးကိုချွတ်ကာ ဖြိုးကို
"ချစ် ကိုကိုလည်းပြီပြီ ပုံမှန်ပဲ အိပ်လိုက်တော့ချစ်"
"ဟုတ်ကိုကို မောသွားပြီလားကိုကို"
"အင်းနည်းနည်းတော့ဟိုက်သွားပြီ"
"ဒါဆိုဒီမှာအိပ်လိုက်ချစ်ချွေးသုတ်ပေးမယ်"
ဆိုကာသဘက်ကိုလှမ်းယူပြီးကျနော့်ကိုသုတ်ပေးတယ်။
"ချစ်လိုက်ရတာချစ်ရေ"
"ဒီကလည်းချစ်ပါတယ်ရှင့်"
ချွေးသုတ်ပြီးကျနော့်အနားလှဲချလိုက်သဖြင့်ကျနော်လည်းဖြိုးကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းကာထွေးပွေထြားပြီမောမောနှင့်နှစ်ယေက်လုံးအိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ညနေစောင်းမှနိုးလာကြတော့
"ချစ် "
"ဟင် ကိုကို ပြောလေ"
"ဒီနေ့မပြန်နဲ့တော့ကွာ"
"ကိုကိုကနေချင်သေးလို့လား"
"ချစ်ကိုဖက်ထားပြီး ဒိလိုနေချင်တယ်"
"အင်းပါ ချစ်လည်းအဲလိုနေချင်တာပဲကိုကို"
"ဒီလိုဆိုမပြန်နဲ့တော့"
"အင်းပါကိုကိုရဲ့"
တချိန်လုံးဖက်နေကြရင်း
"ချစ် ကိုကိုတို့လက်ထပ်ကြရအောင်ချစ်အိမ်ကိုပြောပေးလေ"
"အင်းပြောလိုက်တော့မယ်ကိုကို"
"တကယ်နှော်ချစ် "
"အင်းပါ ကိုကို"
ထိုနေ့ကကျနော်နှင့်ဖြိုးတို့ညနေစာကိုအပြင်မှထွက်စားကြပြီးပြန်လာတော့လည်းအတူဖက်နေကြကာမနက်မိုးလင်းမှနိုးကြတယ်။ဖြိုနဲ့အတူရုံးတက်ကြပြီး ညနေကျတော့ဖြိုးကအဆောင်ကိုပြန်ချင်တယ်ဆိုလို့လိုက်ပို့ပေးလိုက်တယ်။နောက်နှစ်ပတ်လောက်အထိနောက်ထပ်မလိုးဖြစ်ပဲဖြိုးလည်းသူ့အဆောင်ကသာရုံးတက်နေတယ်။
တနေ့တော့
"ကိုကို "
"ပြောချစ်"
"အိမ်ကမှာလို့သွားလိုက်ဦးမယ်"
"အင်းပါချစ်ကိုကိုတို့အကြောင်းလည်းပြောလိုက်တော့လေချစ်"
"ဟုတ်ကိုကို"
ဖြိုးလည်းမြို့ကိုပြန်တော့မေမေက
"သမီးဖြိုး သမီးကိုလေ မေမေ့သူငယ်ချင်းကသဘောကျလို့တဲ့သူ့သားနဲ့လက်ထပ်ပေးချင်တယ်တဲ့ အဲဒါ မေမေသဘော တူလိုက်တယ်"
"ရှင်မေမေ သမီးမှာချစ်သူရှိတယ်"
"ဒါဆိုဘာလို့အစကမပြောလဲ၊နေပါဦးသမီးချစ်သူကောင်လေးကဘယ်သူလဲ၊ဘယ်ကလဲ"
"သူ့ကိုမေမေသိမှာပါ"
"သမီးမပြောနဲ့မေမေ ဘယ်လိုသိမှာလဲ"
"ဦးဇော်မိုးလေမေမေ"
"ဘာဇော်မိုးဟုတ်လား၊ငါလုံးဝသဘောမတူဘူး"
"ဟင် ကိုကို့ မှာဘာအပြစ်ရှိလို့လဲမေမေ"
"ဘာ နင်စဉ်စားစမ်း ဇော်မိုးကနင့်အဒေါ်နှင့်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ဒါတောင်နင်က စောက်မှတ်မရှိဘူးတူမနဲ့လဲကြိုက်သေးတယ်။ငါ့သမီးကအပျိုနုနူထွဋ်ထွဋ်လေးလေသူ့လိုအသက်ကြီးကြီးနှင့်မပေးစားနိုင်ဘူး"
"မေမေအသက်ကြီးတာငယ်တာနှင့်မဆိုင်ပါဘူး၊တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်သစ္စာရှိရှိနဲ့ချစ်ဖို့ပဲ"
"တိတ်စမ်း သမီး"
"ဟေ့...ဒီသားအမိတွေဘာဖြစ်နေတာလဲ"
"ရှင့်သမီးလေကြိုက်စရာရှားလို့ ဇော်မိုးကိုမှကြိုက်ရသတဲ့"
"ဟ အဲဒါဘာဖြစ်လဲ၊သူ့ဘာသာကြိုက်ချင်သူနဲ့ကြိုက်မှာပေါ့"
"ရှင် မို့ပြောရက်တယ်။ဇော်မိုးကကျမညီမနှင့်ဖြစ်ဖူးတာရှင်လဲသိသားပဲ"
"အေးသိတယ် အဲဒါဘာဖြစ်လဲ"
"နောက်ပြီးဇော်မိုးအသက်နှင့်ကျမတို့အသက်ဘယ်လောက်မှမကွာဘူး"
"အဲဒါကဘာဖြစ်လဲ"
"သူတို့ယူပြီး ကျမတို့ကိုဇော်မိုးကဘယ်လိုခေါ်မလဲ"
"မေမေပဲခေါ်မှာပေါ့"
"ဘာအရင်ကမမ၊အခုမေမေ ဟုတ်လား လုံးဝသဘောမတူနိုင်ဘူးဟေ့၊မတူနိုင်ဘူး၊အဲဒါမြဲမြဲမှတ်ထား"
"မေမေ သဘောမတူလဲမရတော့ဘူးမေမေ"
"ဘာပြောတယ် "
"သမီးမှာကိုကိုနဲ့ရတဲ့ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ"
"မိုက်လိုက်တာသမီးရယ်ငါကနင့်အတွက်ပြောနေတာ၊အခုဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ၊ငါသေသာသေလိုက်ချင်တော့တယ်။အရှက်တကွဲတွေဖြစ်ကုန်တော့မှာပဲ"
တကယ်ဆိုဖြိုးမှာကိုယ်ဝန်မရှိပါဘူး၊ကိုကိုနဲ့နီးစပ်ဖို့ကအရေးကြီးတယ်၊၊အရှက်ထက်အချစ်ကအရေးကြီးတယ်လေ။ဒီတော့မေ့မေ့ကိုလိမ်လိုက်ရတာပေါ့။ဒါပေမယ့်ကြာကြာနေရင်ကိုယ်ဝန်မရှိတာဘူးပေါ်သလိုပေါ်လာလိမ့်မယ်။ကိုကိုနဲ့အမြန်ဆုံးလက်ထပ်ဖို့ကအရေးကြီးတော့ကိုကို့ဆီကိုအမြန်ဆုံးပြေးသွားပြီးကိုကို့ကိုပြောလိုက်ချင်တယ်။ကိုကို့ကိုအရမ်းလည်းလွမ်းလှပြီလေ။
"ကဲသမီး၊နင့်ကိုယ်ဝန်တကယ်ရှိတာသေချာလား"
"ဟုတ်မေမေ"
"အဲ..မရှိဘဲလိမ်ပြောလို့ကတော့"
"သေချာပါတယ်မေမေ"
"ဟင်း... နင်တို့တွေနှော်၊ငါမပြောလိုက်ချင်ဘူး၊အဒေါ်ရောတူမရောတစ်ပုံစံတည်း"
" အာ....မေမေကလည်း"
ဖြိုးအမြန်ဆုံးရန်ကုန်ပြန်လိုက်တယ်။အဆောင်တို့မပြန်ပဲကိုကို့ဆီပဲတစ်ခါတည်းလာခဲ့လိုက်တယ်။ကျနော်လည်းဖြိုးကို တံခါးဖွင့်ပြီးအိပ်ခန်းထဲခေါ်လာလိုက်ကာနမ်းလိုက်ပြီးမှ
"ချစ်ရယ်အရမ်းလွမ်းနေတာ"
"ချစ်လည်းအရမ်းလွမ်းတာပဲလေ"
"ချစ်အဆင်ပြေခဲ့လား"
"မပြေဘူးကိုကို"
"ဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲချစ်"
"ခစ် ခစ် ချစ်အကြံအဖန်လုပ်ခဲ့တယ်"
"ဘယ်လို"
"ချစ်မှာကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီလို့"
"ဟင် တကယ်လားချစ်၊ဝမ်းသာလိုက်တာ"
"အာ...ဟုတ်ပါဘူး၊အဲလိုပြောမှအိမ်ကသဘောမတူချင်လဲတူရတော့မှာ"
"အင်း တကယ်မရှိသေးဘူးပေါ့"
"အင်းလေ ကိုကိုကလည်း"
"အယ်အလိမ်ပေါ်သွားရင်တော့၊ဟာ အခုပဲကိုယ်ဝန်ရအောင်လုပ်တော့မယ်"
"အာကိုကိုကလည်း ခစ်.ခစ် ခစ်"
ကျနော်ဖြိုးရယ်တာကိုအသဲယားပြီးဖက်ကာနှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုစုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်တယ်။ဖြိုးမှာရင်တွေအရမ်းခုန်နေပြီးကိုကို့အနမ်းကိုတုန့်ပြန်ပြီးလျှာကိုကိုကို့ပါးစပ်ထဲထည့်ပေးလိုက်တော့ ကိုကိုကအငမ်းမရစုပ်ဆွဲပြီးလျှာချင်းမွှေလိုက်ကာဖြိုးအဝတ်တွေကိုချွတ်ပစ်ဖို့လုပ်လာတော့ဖြိုးကိုတိုင်ပဲချွတ်ပေးပြီးကိုကိုအဝတ်အစားတွေပါကူချွတ်ပေးလိုက်တာလေ။အရင်အခေါက်တုန်းကသာရှက်ရွံ့မှု့ရှိပေမယ့်ဒီတစ်ခါမှာတော့ဖြိုးမရှက်နိုင်တော့ဘူး၊စိတ်ပါလက်ပါဖြစ်နေပြီ။ကိုကိုနှင့်တွေ့ရမယ်ဆိုပြီးစိတ်ထဲမှာဖြစ်နေတာလေ။အဖုတ်လေးတောင်အရည်တွေထွက်နေပြီ။
ကိုကိုကဖြိုးနို့ကလေးကိုတပြွတ်စို့လေ အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်ကတဖွားဖွားဖြစ်နေတာ။ဖြိုးလည်းရှက်မနေတော့ပဲကိုကိုလီးကိုကိုင်ကာဂွင်းတိုက်သလိုလုပ်ပေးတော့ကိုကို့လီးကအရမ်းတောင်ပြီးမာလာတယ်။
"ချစ်အိပ်ပေးတော့ကွာ ကိုကိုနမ်းချင်ပြီ"
"အင်းပါကိုကိုချစ်လည်းစိတ်ထဲအရမ်းဖြစ်နေပြီ။ကိုကိုလီးကိုအရမ်းစုပ်ချင်နေပြီ"
"အင်းပါ ကိုကိုအရင်လုပ်ပေးမယ်"
"ဟုတ်ကိုကို ဖြိုးအဲဒါတော့ကြိုက်ပေမယ့်ကိုကို့ကိုလုပ်စေချင်ဘူး၊ကိုကိုဘုန်းနိမ့်ပါ့မယ်"
"ချစ်ကလည်းကွာ ဘာမှမဖြစ်ဘူး"
"အင်းပါ ကိုကိုသဘော"
"ချစ်ရောကြိုက်တယ်မလား"
"အင်းကိုကိုလုပ်ပေးတာအကုန်ကြိုက်တယ်"
"ချစ်ကြိုက်အောင်လုပ်ပေးမှာ"
ကျနော်လည်းဖြိုးအပေါ်ကနေလက်ထောက်ပြီးနှုတ်ခမ်;လေးကိုနမ်းစုပ်လိုက်ကာ။ဖြိုးလည်တိုင်လေးကိုပါစုပ်နမ်းလိုက်တယ်။
"အင့်ဟင်း ဟင်းး "
ကိုကို နားလေးကိုလျှာနှင့်မွှေလိုက်တော့ဖြိုးမှာခံစားမှု့ကအရှိန်တက်လာပြီးအဖုတ်ထဲကအရည်စိမ့်ထွက်လာပြီး
"ကို ကို အင့်ဟင်းးဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲကွာ၊ချစ်စိတ်တွေအရမ်းထနေပြီ"
ကျနော်လည်းဖြိုးနို့တွေကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်တာ။နို့သီးခေါင်းလေးရောနို့ဝန်းပါရဲတက်လာကာနို့သီးခေါင်းလေးစူထွက်ပြီးမာလာတယ်။
"အာ့ ကိုကို ကျွတ် ကျွတ် ချစ်မနေနိုင်တော့ဘူး"
ဖြိုးနို့ဟာ အရမ်းကြီးမကြီးပေမယ့်ဝိုင်းစက်ပြီးဖောင်းကာတင်းရင်းနေတာမို့ ကျနော်စို့မဝပါဘူးဗျ/တဆင့်ချင်းကာမစိတ်တွေတိုးလာအောင်နှိုးဆွမှု့တွေလုပ်နေရင် းပိပိကိုပါလက်နှင့်ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ဒါမှစိတ်တူကိုယ်တူလိုးရတာအရသာရှိမှာလေ။
"အာ့ကို ကို အင့်ဟင်းးဟင်းအရမ်းကောင်းတယ်"
ဖြိုးထံမှအသံထွက်လာတဲ့အခါ အဖုတ်ယက်ပေးလိုက်ရန်အတွက်ပေါင်ကိုမြှောက်ကားကာခေါင်းထိုးပြီးအဖုတ်ကိုစယက်တယ်။ထုံးစံအတိုင်းပဲကာမဖူးလေးကိုယက်လိုက်ချစ်ရဲ့အရွတ်နှစ်ဖက်ကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်တယ်။ပိပိအထဲလျှာသွင်းပြီးမွှေလိုက်၊အပြားလိုက်ယက်လိုက်လုပ်ပေးတာ။ခြေဖိုးအဖုတ်ကရှေ့ပြေးကာမအရည်တွေစိမ့်ထွက်လာတယ်။ကျနော်လည်းအားရပါးရစုပ်နေတာမေးစေ့မှာလည်းအရည်တွေချွဲကုန်တယ်။အရည်အချို့ကလည်းစအိုဝအထိစီးဆင်းလို့နှမြောစွာနှင့်စအိုဝမှအပေါ်ထိလျှာနှင့်သိမ်းပြီးယက်ပေးလိုက်တော့ဖြိုးဟာ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ
"အာ့ကိုကို အာားရှီးရှီး အားးအရမ်းကောင်းတာပဲကိုကိုရာ"
"ကိုကိုတော်တော့ချစ်အလှည့်ပဲ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ"
"ဒါဆိုအိပ်လိုက်တော့ချစ်စုပ်ပေးမယ်"
"အင်း စုပ်ပေး"
ကျနော်လည်းအိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်တယ်။ဖြိုးကထထိုင်ရင်းကျနော်လီးကိုကိုင်ကာ
"ဟင့် ဒါကြီးကိုလွမ်းနေတာ"
ပြောပြီးတပြွတ်ပြွတ်စစုပ်ပေးတယ်။အရင်အခေါက်လိုရွံတာမရှိတော့ပဲစွဲမက်စွာပဲစုပ်ပေးလို့အရသာအလွန်ရှိနေပြီလေ။ဖြိုးကကိုကိုသင်ထားသလိုမျိုးစုံလုပ်ပေးရင်းလီးကိုပါးစပ်ထဲဝင်နိုင်သလောက်ဝင်အောင်လုပ်ပေးတော့ဒီတစ်ခါညည်းတွးာရတာကကျနော့်အလှည့်ပေါ့ဗျာ
"အာ့ ရှီး အိုး ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာချစ်ရာ"
"ပြွတ် ..ပြွတ်..ပြွတ်.."
"အာ့ ကောင်းလိုက်တာချစ်ရာ"
"ပလပ်..ပလပ် ပြတ် "လီးဒစ်ကိုလျှာနှင့်ယက်ပေးတော့လည်း
"အားဟားးးးး ကောင်းတယ်ချစ်ကိုကိုမနေနိုင်တော့ဘူး"
"လိုးချင်နေပြီလား"
"အင်းလိုးချင်ပြီ"
"ချစ်အရမ်းကောင်းအောင်လိုးပေး"
"လိုးပေးမယ်စိတ်ချ"
"ဗိုက်ကြီးအောင်လိုးပေးရမယ်"
"ချစ်သာဆေးမသောက်ရင်ကြီးစေရမယ်"
"မသောက်ဘူး ဗိုက်ကြီးအောင်သာလိုးပေး"
"ဟုတ်ပြီချစ်"
ကျနော်လည်းဖြိုးခါးအောက်ခေါင်းအုံးခုပြီးပေါင်ကားကာလီကိုသူ့အဖုတ်ထဲလိုးလိုက်ရာ
"ပြွတ် ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ်"
"အာ့ ကိုကို "
"နာလို့လားချစ် "
"နာဘူးကောင်းတာ"
ကျနော်ဖြိုးခါးကိုလှမ်းဆွဲပြီး ဖြေးဖြေးလိုးလိုက်ပြီးလီးအဝင်အဆင်ပြေသွားတော့မှ အားနဲ့ဆောင့်လိုက်တော့ လီးကအဖုတ်ထဲတဇွိဇွိ တဗြိဗြိနဲ့ဝင်လေိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်ကာ
"ဗျစ် ဗျစ် ဗြိ ဗြိ ဗျစ်ဗျစ် ဖန်းဖန်း ဖန်း"
"အာ့အင်းဟင်း ကိုကို အာ့"
ဖြိုးမှာမျက်လုံးမှိတ် နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာတဟင်းဟင်းညည်းညူရင်း
"ကိုကိုဆောင့်ဆောင့် ချစ်ခံနိုင်တယ်"
ဖြိုးပြောတဲ့အသံကြောင့်ကျနော်လည်းညှာတာနေတဲ့စိတ်ကိုလျှော့ပြီး အားရပါးရကျုံးလိုက်တာအခန်းထဲလိုးသံတွေ တဘွတ် တဖွတ် တဖန်းဖန်းမြည်ကာဆူညံနေပြီးဖြိုးညည်းသံကလည်းပိုကျယ်နေတော့တာပဲလေ။
ချစ်သူနှစ်ဦးနားလည်မှု့ရှိရှိလိုးရတာအရမ်းလည်းကောင်းတယ်၊။ဗိုက်ကြီးမှာစိုးရိမ်စရာမလိုသည့်အပြင်ဗိုက်မကြီးမှာတောင်စိုးရိမ်ရလို့အသားကုန်ဗျင်းရတော့လည်း
"ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အင့်ဟင့် အင့် အာ့"
"အာ့ အာ့ အာ့ အင်းရှီးရှီး "
"လိုးပေး..အားနဲ့လိုးပေး အားး အားးရှီး"
"ချစ်ကောင်းလား"
"အား ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်း"
"ဖွတ် .ဘွတ် ဖန်း ဖန်းဖန်း ဘွတ် ဖွတ်"
"အင့် အင့် .အင့်ဟင်းးဟင်းး ကောင်း တယ်ရှီး
"လိုး လိုး ချစ်ပြီးတော့မယ် ကိုကို အားးရှီး"
ဖြိုးပြီးတော့မယ်ဆိုလို့ ကျနော်အသည်းအသန်ဆောင့်လိုက်တာဖြိုးတအင့်အင့်အသံထွက်လာပြီး
"အား ကိုကို ပြီးပြီပြီးပြီ"
"အားရှီးရှီး အားးး"
ဖြိုးတချက်ချက်မန်တင်းအော်နေတာကနေငြိမ်ကျသွားပြီး
"အားကောင်းလိုက်တာကိုကိုရာ ဟူး "
ဖြိုးမာမောပန်းသွားပြီး
"ကိုကိုမပြီးသေးဘူးမလား"
"အင်းမပြီးသေးဘူးချစ်"
"ချစ်ကုံးပေးမယ် "
"ရပါ့မလားချစ်"
"ရအောင်လုပ်ပေးမယ်ကိုကို"
ဖြိုးပက်လက်ကလေးအိပ်ရာကနေထဲလာပြီးကျနော်လိုချင့်သည့်ပုံအတိုင်းကုံးပေးလို့ကျနော်လည်းဖြိုးနောက်ကျေကနေဒူးထောက်ပြီးအဖုတ်ပြူးပြူးလေးကိုလိုးလိုက်တော့
"ပြွတ် ဗျစ် ဗြိ"
တဝက်လောက်သွင်းလိုက်ကာ
"ချစ်ရလား"
"ရတယ်ကိုကို ချစ်ခံနိုင်ပြီ"
ကျွန်နော်လည်း ခါးကုန်းပြီးချစ်ဂုတ်သားဖွေးဖွေးလေးကို မနာအောင်သွားနဲ့ခဲပြီးနောက် ဖြိုးရဲ့အဖုတ်ကို အားရပါးရလိုးလိုက်တယ်။လီးဝင်ပြီးငါးမိနစ်ခန့်လိုးလိုက်ရာ ဖြိုးလည်းအရှိန်ပြန်တက်လာတယ်။ ကျနော်လည်းပြီးချင်လာကာ သုတ်တွေကို ချစ်အဖုတ်ထဲ လီးအဆုံးထိ ဖိကပ်သွင်းကာ သားအိမ်အထိပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်..။
...................................♡♡............................................
ဇာတ်သိမ်း
နှစ်ယောက်သားချွေးတွေထွက်ပြီးနည်းနည်းမောသွားကြတယ်။
"ကိုကို ချစ်ချွေးသုတ်ပေးမယ်"
"အင်းချစ်"
ဖြိုးကကိုကို့ကိုချွေးသုတ်ပေးရင်းကရီချင်သွားတယ်။ချစ်သူ့ဘဝမှာ ဘယ်မိန်းကလေးကဗိုက်ကြီးချင်မှာလဲ။ဒါပေမယ့်အဖြစ်ကလည်းဒီလိုဖြစ်မှနီးစပ်မယ့်အခြေအနေလေ။ဒီတော့လည်းအချစ်ကြောင့်အရှက်ကိုမျက်နှာလွှဲလိုက်တာ။
ပြီးတော့လည်း ဒီလိုကိုယ်ချစ်သူနဲ့အတူတူပဲနေချင်တဲ့စိတ်က အရမ်းဖြစ်နေတာ။ကိုယ်ဝန်ကလည်းလိုချင်တယ်။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကိုကို့ရင်သွေးလေးပဲ။စိတ်ထတုန်းက အရှက်မရှိ ကိုကို့ကိုပြောခဲ့တာလဲရှက်တယ်။လိုးနေတုန်းကတော့အရှက်မရှိ ဘူး။လိုးပြီးနည်းနည်းတော့ရှက်တာပေါ့။
"ချစ်ဘာတွေစဉ်းစားပြီးပြုံးနေတာလဲ"
"ကိုကိုနဲ့ချစ်ကိစ္စပါ"
"အမ်ဘာဖြစ်လို့"
"ဗိုက်ကြီးမှလက်ထပ်ရမလိုဖြစ်နေတာလေ"
"အင်း ဟုတ်တော့လည်းဟုတ်တယ်။ကိုကိုချစ်နဲ့လက်ထပ်ပြီးနှစ်နှစ်လောက်အေးဆေးနေပြီးမှကလေးယူချင်တာ။ချစ်ကိုသနားလို့။အခုလည်းကောင်းပါတယ်။ကိုကိုအသက်ကလည်းသုံးဆယ့်ငါးတောင်ဖြစ်နေပြီကလေးရတော့လည်းဖေဖေတို့မေမေတို့မြေးချီရပြီပေါ့"
"အင်းပါကိုကိုရယ်"
"ချစ်အဆင်ပြေရင်နောက်တစ်ခေါက်လောက်"
"အမ် လုပ်အုံးမှာပေါ့"
"လွမ်းနေတာဗျ"
"ဟင့် ကိုကိုလွမ်းတာကြီးကလဲ"
"ချစ်မကြိုက်ဘူးလား"
"ကြိုက်တော့ဘူး"
"ဟာ ချစ်ကလည်းသားလေးမွေးရအောင်လေ"
"အမ် ဘယ်လိုလုပ်ပြီးသိလို့လဲ"
"ယောက်ျားအလီသုံးကြိမ်တဲ့"
"ဘာကိုပြောတာလဲကိုကို"
"ဒီလိုချစ်..တစ်နာရီအတွင်း ကာမဆက်ဆံတာနှစ်ကြိမ်ရှိရင်ကိုယ်ဝန်ဖို့သေချာတယ်တဲ့"
"ဟုတ် ကိုကို"
"ကိုကိုကယောကျ်ားလေးမွေးရအောင်ဒီနေ့သုံးကြိမ်လုပ်မလို့"
"အယ် မလွန်လွန်းဘူးလားကိုကို"
"ချစ်ကလည်းမလွန်ပါဘူး၊တသက်လုံးစုထားတာလေးတွေကို သွန်ချမလို့"
"သွားကိုကို ညစ်ပတ်"
"ဟားးဟားးဟားး"
ထိုနေ့ကတော့ ညဘက်ပါဆက်လိုးဖြစ်တယ်။ကာမရေအလျဥ်မှာတူပြိုင်ပျော်လို့ခလေးရဖို့ကြိုးစားအားထုတ်ကြတယ်။ ရလားမရလားတော့ မသိဘူးပေါ့လေ။ကလေးဆိုတာလည်းရတနာပဲမဟုတ်လား၊ကိုယ်နှင့်ကံထိုက်ရင်လာမှာပေါ့လေ။
ကျနော်လည်းဖေဖေနှင့်မေမေကိုအကြောင်းကြားပြီးစကားကမ်းလှမ်းပေးဖို့ပြောတယ်။ဖေဖေနဲ့မေမေကလည်းသားလူူပျိုကြီးဘဝကလွတ်ဖို့ဝမ်းသာအားရနှင့်ချစ်တိုအိမ်နဲ့ဆက်သွယ်ပြီးစကားကမ်းလှမ်းလိုက်တော့ ချစ်အိမ်ကတော့မတတ်သာသည့်အဆုံ းလက်လျှော့ရသည့်သဘောဖြစ်နေတယ်။ပြောချင်တာတောင်သမီးကကျနော့်ဖက်ကဆိုတော့ ပြောမရတော့ဘူး။ဒီလိုနဲ့တောင်ရမ်းယူတဲ့နေ့မှာပဲ
"ကျနော်တို့ကတော့သားမောင်ဇော်မိုးမိဘတွေပါ၊အခုလိုမင်္ဂလာစကားပြောရတာလည်းဝမ်းသာပါတယ်"
"ကဲဗျာ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကျနော်တို့ဘက်ကမိသားဖသားပီပီတောင်းရမ်းပါတယ်"
ကျနော်အဖေကပထဆုံးပြောပြီး ဖြိုးဖေဖေကလည်း
"ကျနော်တို့ဘက်ကလည်းလက်ခံပါတယ်"
ဖြိုးဖေဖေကလည်းအေးဆေးစွာပြန်ပြောတယ်။
"မောင်ဇော်မိုးဆိုတာကျနော်တို့သိကျွမ်းဖူးတဲ့လူတွေပဲလေ၊ရိုးသားတယ်ကြိုးစားတယ်။သမီးရှင်တွေအတွက်ကပြောစရာမရှိပါဘူး။သူတို့နှစ်ယောက်ကချစ်ကြိုက်ကြပြီးမှအခုလိုတရားဝင်လာရောက်တောင်းရမ်းတာကျနော်တို့အတွက်လည်းဂုဏ်ယူပါတယ်"
"ဟွန်း ရှင်တော်တော် လေရှည်နေတယ်"
"နေပါအုံးဟငါပြောရမယ့်စကားလေ။"
"ကျမရှင်းရှင်းပြောရရင်ကျမသဘောမတူနိုင်ဘူး၊ကိုယ်သမီးကို တားမရလို့သာ"
"ဗျာ ကျနော့်သားကဘာဖြစ်နေလို့လဲ"
"ဟုတ်ကဲ့..ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး၊ကျနော့်ဇနီးကသူ့ကိုမောင်ဇော်မိုးက အမေခေါ်မှ ာရှက်လို့ပါ"
"အမ် ခေါ်ရမှာပေါ့သူ့သမီးယူထားပြီးမှသူ့အမေကိုလည်းအမေခေါ်ရမှာပေါ့။အသက်ဘယ်လောက်ပဲကွာကွာလေ"
ကျနော့်အဖေကတော့ ဘာမှမသိရှာပဲ လူကြီးပီပီအေးဆေးပြောနေသေးတယ်။
"ခစ်ခစ် ခစ်"
"ဟဲ့ ဖြိုး "
"သားဇော်မိုး "
"ဗျာ ဖေဖေ "
"ကဲမင်းနောက်ကျရင်မင်းအခေါ်ခက်မှာစိုးတော့ခုပဲခေါ်လိုက်ကွာ"
"ဟုတ် ဖေဖေ"
"မမကြီးကျနော်ခေါ်မယ်နှော်"
"ဘာ မောင်ဇော်မိုး"
"ခစ် ခစ် ခစ် "
"အမ်..ဖြိုးဘာလို့ "
"အာ"
ကျနော်လည်းအရင်ကခေါ်နေကြဆိုတော့နှုတ်ကျိုးနေတာလေ
"ဟ သားဘာလို့ မမခေါ်နေတာလဲ"
"ဟုတ် မေမေ "
"တော်တော့..မောင်ဇော်မိုး၊နင်ခေါ်တာငါ့အသဲတွေယားလွန်းလို့"
"ကဲပါသမီးကြီးရယ် ဖြစ်ပြီးတာတွေထားလိုက်တော့။မောင်ဇော်မိုးကမေမေတို့မိသားစုဝင်အခုမှတရားဝင်ဖြစ်လာပြီပဲ"
"အင် မေမေကသမက်မဖြစ်ခဲ့ရလို့"
"ဟေ့မိန်းမ.တော်တော့နှော်"
"ဟာ ဘယ်လိုတွေဖြစ်ကြတာလဲဗျာ။မင်္ဂလာယူရမယ့်အချိန်လေခင်များတို့ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ"
"ဒီလိုအကိုကြီးရှေ့မျက်နှာနောက်ထားပြီးပြောပါရစေ။မောင်ဇော်မိုးကကျနော့်ခယ်မနဲ့အရင်ကြိုက်ခဲ့တာဗျ"
"ဟေ "
"ဖေဖေ ကလည်းကိုကို့ကိုအားနာစရာ"
ဖြိုးကပြောတော့ကျနော်က
"ရပါတယ်ချစ်ကလည်း"
"အဲဒါကသူတို့မဆုံဖြစ်ကြဘူး၊ကျနော့်ခယ်မကဆုံးပါးသွားတာလေ"
"အော် ဒီလိုလား"
"ကျနော့်ခယ်မနဲ့သာမောင်ဇော်မိုးညားခဲ့ရင်မောင်ဇော်မိုးနဲ့ကျနော်ကမယားညီအကိုပေါ့?မောင်ဇော်မိုးကလည်းကျနော်ဇနီးကိုမမကြီးလို့ခေါ်ခဲ့တာ။အဲဒါကိုအခုထိကျနော့်သမီးကမောင်ဇော်မိုးကိုချစ်ကြိုက်တော့ကျနော့်သမက်ဖြစ်လာတာပေါ့ဗျာ။အဲဒါအခုထိ ကျနော်ဇနီးကအခဲမကျေတာ။ကျနော်တို့အနေနဲ့မောင်ဇော်မိုးရဲ့အကျင့်သိက္ခာ၊သီလသမာဓိနှင့်ပညာအရည်အချင်းကသဘောမတူစရာမရှိဘူးလေ။အဖြစ်ကတော့ ဒါပါပဲဗျာ"
"ကဲ ညီမကြီးရေ ဥစ္စာရင်းမှန်လို့ပြန်ရတယ် သဘောထားလိုက်ပါ"
"ခစ် ခစ် ခစ်"
"ဟုတ်ပါ့တော် ဟုတ်ပါ့သမက်မဖြစ်ပဲမြေးသမက်အဖြစ်နဲ့ပြန်လာတယ်။"
"မေမေနှော်"
"တော် နင်ဘာမှမပြောနဲ့တော့ငါ့မြေးတွေစိတ်ဆင်းရဲမယ်"
"ဟင်း "
မကျေမချမ်းမျက်နှာနဲ့ဖြိုးမေမေ အားမတန်လို့ မာန်လျော့လိုက်ရတယ်။
ဒီလိုနဲ့ရုံးတက်လက်မှတ်ထိုး။မင်္ဂဘလာဆောင်ကြပြီးဖြိုးကိုရန်ကုန်ခေါ်လာလိုက်တယ်။ကျနော်ရဲ့ကြိုးစားအားထုတ်မှု့ကြောင့်ဖြိုးမှာတကယ်ပဲကိုယ်ဝန်ရလာခဲ့တယ်။မွေးဖွားခါနီးတော့
"ကိုကို "
"ချစ်ပြောလေ "
"မေမေ့ကိုသတိရတယ်ကိုကို"
"ခေါ်လိုက်ပါလား"
"ကိုကိုနဲ့အဆင်ပြေပါ့မလား"
"ပြေအောင်နေမှာပေါ့ကွာချစ်ကလဲစိုးရိမ်စရာမရှိစိုးရိမ်နေပြန်ပြီ"
"ဒါဆိုမေ့မေ့ကိုခေါ်လိုက်မယ်နှော်"
"အင်းပါ "
ဖြိုးမေမေ့ဆီဖုန်းဆက်လိုက်တယ်
"ဟလို မေမေလား"
"ဟုတ်တယ်သမီးလေး"
"သမီးမေမေ့ကိုသတိရလို့"
"အေးပါကွယ်"
"အခုမွေးခါနီးနေပြီမေမေ"
"မေမေသိတယ်သမီး"
"မေမေလာခဲ့ပါလားမေမေ'"
"နင့်ယောက်ျားဇော်မိုးကိုငါကြည့်မရဘူး"
"လာခဲ့ပါမေမေ"
"အေးပါ သမီလေး မေမေလာခဲ့မယ်။"
"အဲဒီကောင်သမီးကိုဂရုစိုက်ရဲ့လား"
"ဟုတ်စိုက်ပါတယ်မေမေ"
"အေး လာခဲ့မယ်သမီးလေး"
နောက်တနေ့တော့ဖြိုးမေမေရောက်လာတယ်။
"ကိုကိုရေ မေမေနှင့်ဖွားဖွားလာပြီ"
"ဟုတ် ချစ်ရေ "
ကျနော်က မီးဖိုချောင်ဝင်မှာဖြိုးစားဖို့ကြော်လှော်နေရင်းက လှမ်းအော်ရင်းအပြင်ထွက်လာခဲ့တယ်။
"မမကြီးရောက်လာပြီလား"
"ဟေ့မောင်ဇော်မိုးအဲဒါကြောင့်ဒီကိုမလာချင်တာ"
"အာ ကိုကိုကလည်း"
"နင်အလုပ်မသွားဘူးလား"
"သွားမှာပါမေမေ ၊အခုဖြိုးအတွက်ချက်ပြုတ်ပေးနေလို့"
"အယ်.တကယ်လား"
"မေမေကလည်းကိုကိုပဲချက်ပြုတ်နေတာလေ"
"ဩာ် သမက်ဖြစ်သူကသမီးအပေါ်ကြင်နာလို့ဝမ်းသာသွားရတယ်။
"ကဲဖွားဖွားလည်းနားတော့အားလုံးချက်ပြုတ်ပြီးပြီ၊ကျနော်ရေချိုးပြီးအလုပ်သွားလိုက်ဦးမယ်"
"အေးကွယ် သွားသွား"
ဒီလိုကျတော့လည်းမောင်ဇော်မိုးကမဆိုးဘူးပဲလို့ဘွားဘွားရောဖြိုးမေမေပါမှတ်ချက်ပေးရင်းပြုံးနေလိုက်ကြတယ်။
ခလေးမမွေးခင်ကာလလေးမှာပဲကျနော်ရွှေသမက်ငွေသမက်ဖြစ်သွားပါပြီ။သားလေးမွေးတော့ဖြိုးမေမေရောဖွားဖွားရောတပြုံးပြုံးနှင့်ပေါ့ဗျာ။ကျနော့်မိဘတွေပါလာကြပြီးမြေးဦးလေးကိုအချစ်ပိုကြလို့ တော်ရုံနှင့်မပြန်ကြဘူးပေါ့ဗျာ။အခုတော့ကျနော်တို့အိမ်က ကျက်သရေမင်္ဂလာနှင့်ပြည့်စုံတဲ့ သီရိဂေဟာစံအိမ်လေး ဖြစ်လို့နေပါပြီ။
ချစ်ရေ အဲလိုတော့ချစ်လဲမဖြစ်ချင်ပါဘူးနှော်။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
လေးစားလျက်
Steven Law
