တောမီးမရှို့ရ အပိုင်း ( ၆ )
ဇာတ်သိမ်းပိုင်း
ရေးသားသူ - ကိုကျော်
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
ရွာသွားလိုက် ဆရာမအိမ်သွားလိုက်နဲ့ လေးငါးလလောက်ကြာသွားပြီ။ ဆရာမက အမြဲလိုလို ကျောင်းသားတွေနဲ့မုန့်ဆိုင်တွေ လဘက်ရည်ဆိုင်တွေမှာ အုပ်စုဖွဲ့ပြီးနေတဲ့သူမို့သူနဲ့တွဲတာ အမြင်မဆန်းလှပါဘူး။ သူတို့အနေ အထားကို ဘယ်သူမှလည်းအကဲမခတ်နိုင်အောင် နေကြတော့ တစ်ပတ်ကို သုံးလေးညလောက် အတူအိပ်ဖြစ်ကြတာပေါ့။ ဆရာမအိမ်သွားတိုင်းလည်းမိနီပါတာချည့်ပဲဆိုတော့ တစ်ခါတစ်လေသူတို့ သုံးယောက်လိုးမိတတ်ကြတာမျိုးလဲရှိတဲ့အခါရှိတာပေါ့။
လဲ့သီရိက နှစ်ဆယ့်ရှစ်လား နှစ်ဆယ့်ကိုးလားပဲရှိသေးတာ..ဖိုးထိုက်ကလဲ ဆယ့်ခြောက်နှစ်လေ။ လီးရည်သန်တဲ့ လူပျိုလေးနဲ့ နှာထန်တဲ့အိမ်ထောင်သည် လိုးတာလေ..အဲလောက်အလိုးခံနေမှတော့ဗိုက်မကြီးပဲဘယ်နေပါ့မလဲ။ လဲ့သီရိဗိုက်ကြီးတာသုံးလနေမှသေချာသိရတယ်။
နဲနဲ ထူးတာကတော့ အနေအထိုင်တည်ငြိမ်ပြီးကျောင်းသားတွေနဲ့ သိပ်မရောတော့တာပဲ ပြောင်းလဲသွားတယ်။ ဘယ်သူနဲ့ ရတဲ့ဗိုက်လဲလို့ မေးတော့ သူ့လင်နဲ့ သူလိုးလို့ရတဲ့ဗိုက် လို့ဖြေတာပါပဲ..။ ထူးတော့မထူးလှပါဘူး..မအေးမြင့်လည်း နောက်တစ်ဗိုက်ရှိနေတာလေးလရှိပြီတဲ့..သိပ်အလိုးမခံနိုင်တော့ဘူး။
" ဝါး...."
အတွေးတွေနဲ့အိမ်ဝင်းထဲဝင်ဖို့ ချိုးအကွေ့မှာစည်းရိုးနံဘေးက အငယ်လေးခြေကားယားလက်ကားယားနဲ့အော်ပြီးကုန်းပိုးစီးတယ်လေ။ ရုတ်တရက်မို့လန့်သလိုဖြစ်သွါးမိတော့ လက်နှစ်ဖက်နောက်ပစ်ပြီး သူ့ကိုပြုတ်မကျအောင်ထိန်းလိုက်ရတယ်။
ညီမလေးကအိမ်မှာသာ အငယ်ဆုံး ဆိုပေမယ့်အရွယ်ကမရွှေငယ်နဲ့အတူတူလောက်ပဲ။ အသက်ကလည်းဆယ့်လေးနှစ်ကျော်နေပြီဆိုတော့..အမေ့ကိုပြောပြခဲ့တဲ့အတိုင်းပါပဲ.သူ့စောက်မွှေးတွေတောင်အုံလိုက်ကျင်းလိုက်ပေါက်နေပါပြီ။အဲတုန်းကကိုယ်ကသာ သူ့ထမီအပြဲကြားကမြင်ခဲ့ရပေမယ့် သူကတော့သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်နေခဲ့တာကိုသတိထားမိခဲ့ပုံတောင်မရပါဘူး။
" ဆင်းတော့လေကွာ..ညီမလေးရ..ကလေးလဲမဟုတ်တော့ပဲနဲ့. "
" ဟင့်အင်း..ဆင်းဘူး အိမ်အထိကုန်းပိုးခေါ်.."
အိမ်အထိဆိုခြေလှမ်းငါးဆယ် ခြောက်ဆယ်ကျော်လောက်လျှောက်ရဦးမယ်။ အချစ်ဆုံးညီမလေးဆိုတော့အလိုလိုက်ထားခဲ့တာလေ..ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။ ဒါပေမယ့်သူကငြိမ်ငြိမ်မလိုက်ပဲကျောပေါ်က ခါးနားအထိလျှောလျှောကျနေတော့ အပေါ်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ပြန်ပြန်တင်ပေးနေရတာကအလုပ်တစ်ခု။
လေးငါးလှမ်းလောက်သွားမိတော့ လျှောကျနေတဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးကိုပင့်မြှောက်တင်လိုက်တာ..သူ့ဖင်တွေကိုပင့်ကိုင်မ,ထားရတဲ့ဖိုးထိုက်ရဲ့လက်ညှိုးတစ်ချောင်းကအထိုင်မကျတော့ညီမလေးရဲ့စောက်ခေါင်းတည့်တည့်ကိုထောက်ထိုးမိသွားပြီဆိုတာ ချက်ချင်းသိလိုက်တာပေါ့။
ပြန်ဆွဲထုတ်လို့လဲမရဘူး..။ ထမီပါးပါးလေးခံနေပေမယ့်ပူနွေးပြီးစိုထိုင်းထိုင်းလေးဖြစ်နေတာကို အလိုလိုသိနေတယ်။ ညီမလေးကဘာမှမသိသလိုနဲ့ ကျောပေါ်မှာမြောက်ကြွမြောက်ကြွ ဆော့နေတာက ဖိုးထိုက်ရဲ့ကျောကိုစောက်ပတ်နဲ့ခွပွတ်ဆောင့်နေသလိုဖြစ်နေပြီး သူ့စောက်ခေါင်းထဲကိုလည်းလက်ညှိုးကိုမဝင်.ဝင်အောင်ဖိသွင်းသလိုဖြစ်နေတယ်လေ။
ဖိုးထိုက်ရဲ့စိတ်ကလည်း သာယာနေတော့ သူ့ဖင်အကြွမှာလက်ညှိုးလိုက်တက်သွားပြီး စောက်ခေါင်းနဲ့တည့်အောင်တေ့ထားပေးလိုက်တယ်။ သူကလဲသူ့တိုင်ပင်နဲ့သူ ဖင်ကြီးအောက်ကိုပြန်ချတော့စောက်ခေါင်းထဲလက်တစ်ဆစ်နီနီးဝင်သွားတာပေါ့။ နွေးကနဲ အိကနဲဝင်သွားတော့မှ တကယ်ပူနွေးစိုထိုင်းနေပါလားဆိုတဲ့အသိနဲ့အတူ ညီမလေးစောက်ရည်တွေထွက်နေတာပဲ လို့သိရတော့တယ်။
စိတ်ပါလာတော့ လက်ညှိုးဖျားလေးနည်းနည်းလှုပ်ကြည့်မိတာညီမလေးကဖင်ကြီးကို သုံးချက်လောက်ဖိဖိကပ်ပြီးညှောင့်ချတယ်။နောက်ဆုံးညှောင့်ချက်မှာ သူ့ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကလည်း ကိုထိုက်ရဲ့ပေါင်ရင်းကိုတအားဆွဲချိတ်ပြီးဖိကပ်ထားလိုက်တာကတော်တော်နဲ့မလွှတ်တော့ဘူး။ လက်ညှိုးက တစ်ဆစ်ကျော်ကျော်ကြီးစောက်ခေါင်းထဲဝင်နေပြီ။ စောက်ရည်တွေလည်းရွှဲရွှဲနစ်စိုနေကြပြီ။ အာရုံကြောတွေကလည်းသူတို့အလိုလိုသိတတ်ကြသလားမသိပာဘူး လီးကမတ်မတ်ကြီးတောင်ထ,လာလို့ကိုထိုက် ဆောင်းတွင်းကြီးမှာချွေးပျံလာတယ်။
" ဆင်းတော့..ရောက်ပြီ "
" ဆင်းဘူး..အိမ်ထဲထိပို့.. "
ကိုထိုက်အာခေါင်ခြောက်ပြီးအသံတွေတုန်ရင်နေသလို ညီမလေးအသံကလည်းခြောက်ကပ်နေတာပဲ။အရေးထဲမှကလေး ငယ်ငယ်လေးတွေမူနွဲ့ကြသလိုဖင်ကြီးကိုမြှောက်မြှောက်ပြီးဆော့နေပြန်တော့ ထိုးထည့်ထားတဲ့လက်ညျှိုးကစောက်ခေါင်းထဲပိုပိုပြီးဝင်သွားတာပေါ့။သူတို့အိပ်ခန်းထဲရောက်မှ ကတန်းကမန်းခုန်ဆင်းသွားပြီးကိုထိုက်လက်ညှိုးကိုဆွဲယူ တစ်ပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက် တစ်ပျတ်ပျတ်ယက်လိုက်ရှေ့သွားလေးတွေနဲ့တေ့ပြီးမနာအောင်ကိုက်လိုက်..တစ်ယောက်ထဲအရူးမလေးကျနေတာပဲ..မိချိုဝင်လာမှမလွတ်ချင်လွှတ်ချင်နဲ့လွှတ်ပေးတော့တယ်။
" ကိုကိုရေ...ချိုတို့ မနက်.မနက် ထ,ပြေးရအောင်လေ..ကျန်းမာရေးပေါ့ "
ကိုထိုက်မျက်နှာရှုံ့ မဲ့သွားတာကိုကြည့်ပြီးမိချိုတစ်ခစ်ခစ်ရယ်နေတယ်။ညီမလေးကဟိုလိုလိုဒီလိုလိုလုပ်နေတော့ သူ့ထမီအနောက်မှာစောက်ရည်ကွက်ကြီးမြင်နေရတယ်။ဒါနဲ့ပဲ မိချိုမရိပ်မိအောင်ညီမလေးပုခုံးကိုလှမ်းဖက်ပြီးကုတင်ပေါ်ယှဉ်ထိုင်ချတော့ညီမလေးကခေါင်းအုံးတစ်လုံးယူပြီးသူ့ပေါင်ပေါ်အုပ်ထားပေးတယ်လေ။သူ့လီးကြီးငေါငေါကြီးတောင်နေတာကိုသူသတိမထားမိခဲ့ဘူး။
ညီမလေးကစိတ်ကိုသိပ်မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ဘူး..တစ်ခုခုတော့ရှိခဲ့ပြီထင်တယ်..အောကားကြည့်တာလားအောစာအုပ်ထားတာလား..တစ်ခုခုဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ခေါင်းအုံးနဲ့ပေါင်ကြားကို လက်လျှိုသွင်းပြီးလီးကြီးကိုကိုင်ထားပေးတာနဲ့စောစောကတည်းကစောက်ရည်တွေစိမ့်နေတာကိုဆက်စပ်ပြီးတွေးကြည့်တာပါ။တကယ်တော့သူတို့မောင်နှစ်မနှစ်ယောက်ကသာမသိတာပါ.မိချိုကဒါတွေအကုန်လုံးမြင်ထားပြီးပြီ..
" နော် ကိုကို..မနက်ကျ ချိုလာနှိုးဖို့လိုမလား..ကိုကိုလာခေါ်မလား "
ဖိုးထိုက်က လဲ့သီရိဗိုက်ကြီးနေလို့အိမ်မှာအိပ်များတယ်လေ။ဒါပေမယ့် ပြေးလည်းမပြေးချင်သလို စ,လည်းစ,ချင်လို့
" မိချိုက.ဘော်ဒီကလည်းအမိုက်စားနဲ့..ဘာလဲ ဘဲဖန်ဖင်ပြချင်လို့လား ဟီးဟီးဖင်ပြချင်ရင်တော့ကိုကို့လှန်ပြ ခ်ခ်..ပြေးတော့မပြေးဘူး "
မိချိုကသိသိကြီးနဲ့ကိုထိုက်ပေါင်ပေါ်ကခေါင်းအုံးကြီးဆွဲယူပြီးရိုက်မယ်ပြင်တော့ကိုထိုက်လီးမာတာင်တောင်ကြီးကို ညီမလေးလက်နဲ့ မနိုင်မနင်းဆုပ်ပြီးဆော့နေတာမြင်သွားရော..
" ဟောတော့်...အဲလိုကြီးလား..ခ်ခ်.လီးကြီးကအကြီးကြီး..ညီမလေးလက်နဲ့တောင်မှမကာမိဘူးတော့်..ခ်ခ်. "
" မအော်နဲ့ချိုရာ မေမေသိသွားမယ်"
ချို့ မျက်ဝန်းတွေက ကိုထိုက်လီးကြီးဆီကမခွာနိုင်တော့ဘူး။ကြည့်မိလေလေ ပိုပိုပြီးမြင်ချင်လေ...မြင်ရလေလေ ပိုပြီးကြည့်ချင်လေ..မျက်ဝန်းလေးတွေပြောင်လက်လာကြပြီးနှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ထားနေရတဲ့ပုံစံလေးကိုကနှာကြီးသူလေးမှန်းသိသာရအောင်အသံတိတ်ပြောပြနေသလိုပဲ။
" မေမေနဲ့အဖေ အခုပဲဆးခန်းသွားတာမပူနဲ့ ညီမလေး ခ်ခ်..နင်ပူလာချင်ရင်တော့ ဟီးဟီး.."
မိချိုကစကားဆုံးအောင်မပြောပဲလက်ထဲက ခေါင်းအုံးကြီးကုတင်ပေါ်ပစ်တင်ပြီးလက်ကွင်းထိုးပြတယ်။ ညီမလေးက မိချိုမျက်လုံးပြူးပြူးကြီးလုပ်ပြီးသေသေချာချာစူးစိုက်ကြည့်နေတာကို မြင်နေရပါလျက်သူ့လီးကြီးကို နှစ်ချက်သုံးချက်ဖျစ်ညှစ်ပြီး လီးဒစ်ကြီးရဲ့ထိပ်ဖျားပိုင်းကိုသူ့လက်မ,လေးနဲ့ပတ်ချာလည်ပွတ်ဆော့ပြနေတယ်လေ။
ကိုထိုက်စိတ်ထဲမှာလည်း မောင်နှစ်မချင်းတွေပဲ သူတောင်မှလီးကိုင်ပြရဲသေးတာ ..သိက္ခာလဲထိန်းမနေတော့ပါဘူးဆိုတဲ့ အတွေးဝင်လာတော့ ညီမလေးရဲ့ဝတ်ထားတဲ့ထမီအထက်ဆင်စ,လေးကိုဖြည်ချတာပေါ့။ညီမလေးက မပေးဘူး..သူ့လက်ကိုတင်းတင်းကြီးဖိကိုင်ပြီး သူ့နို့ လုံးပေါ်ဆွဲတင်ဖိကပ်ပေးထားရင်း မိချိုကိုခပ်တွေတွေလေးကြည့်ပြီးမေးတယ်...
" ဗိုက်ကြီးမှာတော့စိုးတယ် ဒါပေမယ့် ဆေးသာက်ပြီးအလိုးခံရင်ရတယ်ဆို..ညီမလေး အီးဇီးဝယ်ထားတယ်.."
နို့ လုံးကြီးကလက်တစ်အုပ်စာအပြည့်ပဲဖြစ်နေပြီ။ စွပ်ကျယ်ရောဘရာစီယာပာဝတ်ထားတော့ ရင်ညွန့်သားလေးတွေကိုပဲ လက်မလေးနဲ့ ပွတ်ရင်းညှစ်ဆုပ်ပေးရတာက သိပ်အားမရလို့ စွပ်ကျယ်အောက်ခြေနားထဲလက်လျှိုသွင်းနှိုက်တော့မသိသလိုလို..မေ့နေသလိုလိုလုပ်ပြီးအကိုင်ခံတာ။ ထမီကိုတော့ပြန်မစည်းတော့ဘူး. ပြေလျော့လျော့ကျနေဆဲပါပဲ။နို့လုံးကြီးပင့်ကိုင်ပြီးမချင့်မရဲနဲ့ညှစ်ဆွဲတော့ လီးကြီးကိုပြန်ညှစ်ပြီးခါရမ်းနေတယ်။
" လီးရည်တွေလည်းထွက်လာပါဦးမယ်ညီမလေးရယ်. ခ်ခ် နင်ကငါ့ထက်နှာကြီးပြနေပြန်ပါပြီ..အီးဇီးလဲသောက်မယ် ဒေါက်တာမြမြကြည်ဆေးခန်းလဲသွားကြမယ်.ဘယ်လိုလဲ "
မိချိုကထမီလှန်ပြီးပင်တီချွတ်ရင်းပြောတော့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုဝိုးတဝါးလေးမြင်လိုက်ရတယ်။သူတို့နှစ်ယောက်ကအသက်သိပ်မကွာသလို နို့တွေဖင်တွေကလဲအလုံးအထည်အတူတူလောက်ပဲ။ဒါပေမယ့်ညီမလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကတော့ မိချိထက်စောက်မွှေးပိုထူလိမ့်မယ်ထင်တာပဲ။
" ဟွန့်..စောက်ဖုတ်ပြနေပြန်ပြီ ခ်ခ်..သု့စောက်ဖုတ်ကြီးနေ့တိုင်းမြင်နေရလို့ရိုးနေပြီနော..မိန်းမချင်းလိုးဖို့ ပွတ်ဖို့တော့ဝါသနာမပါဘူးနော် ခ်ခ်.ပြောထားပြီးသား "
မိချိုက တီရှပ်ကိုခေါင်းပေါ်ကပင့်ချွတ်ဖို့ဟန်ပြင်ရင်းဖိုးထိုက်ကိုစပ်ဖြီးဖြီးကြည့်ပြီး
" ကိုကို့အတွက်ပါဟဲ့ ဟီးဟီး..ငါ့စောက်ဖုတ်ကိုသူမမြင်ဖူးသေးလို့ ပြကြည့်တာပါ.မြင်မိရင်စိတ်ကလေးများဝင်စားလာမလားလို့ ဟီဟိ...နင်ကရော ဘာပြပြီးအခန်းထဲရောက်အောင်ခေါ်ခဲ့တာတုန်း."
စကားပြောရင်းနဲ့အင်္ကျီကိုချွတ်နေတာဆိုတော့ စကားလဲဆုံးရော အင်္ကျီလဲကျွတ်ပြီ။နို့ ကြီးက လုံးမို့မို့ကြီးစူထွက်နေတာအဆွဲအကိုင်မခံရသေးမှန်းသိသာတယ်။ရွှေငယ်လေးနို့ တွေထက်တောင်ကြီးမယ်ထင်တာပဲ။နှာစကားတွေကတစ်တွတ်တွတ်နဲ့ တောရောက် တောင်ရောက်.ညီမလေးကနို့အဆွဲခံ.မိချိုကနို့ ပြစောက်ဖုတ်ပြ ဖြစ်နေတော့ကိုထိုက်ကလိုးပစ်ချင်လှပြီ။လီးကြီးကလဲညီမလေးလက်ထဲမှာတစ်ဆတ်ဆတ်နဲ့ခုန်နေတာ ငါးရံ့တစ်ကောင်ဖမ်းပြီးကုန်းပေါ်ပစ်တင်ထားမိတဲ့အတိုင်းပဲ။ညီမလေးကစြပ်ဖီးဖြီးနဲ့ကိုထိုက်မျက်နှာကြည့်ပြီး
" မောင်နှစ်မပဲဟဲ့..စောက်ပတ်အနှိုက်ခံပြီးခေါ်လာတာပေါ့.ဟီးဟီးကုန်းပိုးစီးပြီးအနှိုက်ခံလာတာ "
ညီမလေးမျက်နှာကြည့်လိုက်မိတော့မျက်စေ့တွေ နှာခေါင်းတွေပန်းရင့်ရောင်ပြေးနေပြီဆိုတာမြင်ရတယ်။လီးကြီးလက်ကကိုင်ထားပြီးနို့ အနှိုက်ခံနေရမှတော့ သူ့စောက်ပတ်ရွနေလောက်ပြီလို့တွက်လိုက်ပြီး နို့ကိုင်တဲ့လက်ကိုသူ့ထမီကြားထဲထိုးထည့်ကြည့်တာ.ဒီတစ်ခါတော်မငြင်းတော့ပဲငြိမ်ပြီးမသိသလိုဟန်ဆောင်ရင်းမိချိုနဲ့နှာစကားတွေဆက်ကန်နေကြတယ်လေ။
ထမီကြားကလက်ထိုးဝင်သွားကတည်းကစောက်မွှေးထူထူကြီးတွေကိုလက်ဖျားနဲ့စမ်းမိတယ်။အောက်ကိုဆက်ထိုးဆင်းမိတော့ညီမလေးက အထာနပ်တယ်.သူ့ဖင်ဆုံကြီးဟိုလိမ်ဒီလိမ်နဲ့နေရာပြင်ထိုင်သလိုရွှေ့ပြီးပေါင်ကြီးတွေကိုတော်တော်လေးကားကားကြီးဖြဲပြီးထိုင်ပေးတာ။
စောက်ဖုတ်တစ်ပြင်လုံးစောက်မွှေးတွေဖုံးနေပေမယ့်နုနုလေးတွေမို့အိနေတာပဲ..လက်ညှိုးကိုစောက်မြောင်းအတိုင်းနှစ်ချက်သုံးချက်လျှောဆင်း.လေးငါးချက်လောက်ကုတ်ကော်ပေးပြီးစောက်စေ့နေရာကိုမှန်းဖိပစ်လိုက်တော့ လီးကြီးကိုတင်းတင်းကြီးဆုပ်ဆုပ်ဆွဲညှစ်ပေးလာလို့နေရာမှန်သွားပြီဆိုတာသိလိုက်ရတယ်။
အဲဒါနဲ့ လက်မ, နဲ့လက်ညှိုး နေရာချင်းလဲလိုက်ပြီးလက်မ,ကစောက်စေ့ကိုပွတ်ချေ..လက်ညှိုးကိုသူ့စောက်မြောင်းထဲပို့လိုက်ရော..မိချိုကလဲမမြင်လို့မဟုတ်ပါဘူး..ကိုထိုက်ရဲ့လက်ကြီးနို့ပေါ်ကပြုတ်ကျသွားပြီးထမီထဲဝင်သွားကတည်းကသူမြင်ပြီးသားပါ။
သူကလဲသူပဲ..ညီမလေးထက်အသက်ကလပိုင်းလောက်ကြီးတော့ ဆရာကြီးလုပ်ပြချင်တယ်။ကိုထိုက်ဘေးမှာလာရပ်ပြီး သူ့နို့ ကြီးမျက်နှာရှေ့ကော့ထိုးထားရင်းစကားတစ်ပြောပြောနဲ့ဘော်လီချိတ်ကိုဖြုတ်နေလိုက်တာ..မပြီးနိုင်တော့ဘူး။ဘယ်ပြီးပါ့မလဲလေ..မျက်စေ့ကညီမလေးထမီကြားကကိုထိုက်လက်တွေလှုပ်ရှားနေကြတာကိုအာသာငမ်းငမ်းကြည့်နေတာကိုးနော်.။အဲအချိန်မှာပဲ ညီမလေးစောက်ခေါင်းထဲကိုလက်ညှိုးရော လက်ခလယ်ရော ရှောကနဲဝင်သွားပြီ..
" ဘယ်လိုကြီးလဲဟဲ့..ကုန်းပိုးစီးရင်းနဲ့စောက်ပတ်အနှိုက်ခံတယ်ဆိုတော့.ထမီကြီးခံနေတာ ဝင်ရောဝင်လို့လား ခ်ခ်..."
ညီမလေးက ဖင်ကြီးတစ်ချက်ဆတ်ကနဲကော့တင်ပြီးစောက်ပတ်ကလက်ချောင်းတွေကိုအားရပါးရစုပ်ညှစ်ဆွဲထားပြီ။
" အာ့ ဟာ့..ဝင်တယ်..ဝင်တာပေါ့..တဲ့....တဲ့ကြီးကိုဝင်တာ..အာ့..စောက်ရည်ထွက်အောင်ဝင်တာ..ဟီး.အီး တအားကောင်းတာပဲ..ငါ အပေါ်ကနေမြောက်ကြွမြောက်ကြွလုပ်ပြီးသွင်းပေးတာ..အိ ဟိ "
မိချို ဘော်လီချိတ်ပြုတ်သွားပြီးနို့လုံးကြီးတွေအပြင်ဖက်ထိထွက်လာတာကိုတောင်ပြန်ထည့်ဖုံးဖို့ဂရုမစိုက်တော့ဘူး။ပုခုံးနှစ်ဖက်ကျုံ့တွန့်ခါထုတ်ပြီးဇာဘော်လီကိုချွတ်ပစ်လိုက်မိတယ်။ထမီရင်လျှားလေမလားလို့ထင်မိပေမယ့် ကိုထိုက်မျက်နှာဖက်ကိုတည့်တည့်လှည့်လိုက်ရင်း မို့တက်စူကားုပြူးထွက်နေတဲ့ နို့လုံးကြီးတွေကို ပါးစပ်ထထည့်ပေးပြီး
" စို့ပေး..တအားစို့ "
ညီမလေးနို့လုံးကြီးတစ်လုံးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဆွဲဆွဲနယ်ပေးနေပြီးကျန်တဲ့လက်ကစောက်ခေါင်းထဲထည့်လိုးပေးနေတုန်းမှာမထင်မှတ်တဲ့အချိန် မိချိုကသူ့နို့ လုံးပြူးပြူးကြီးတွေကိုပါးစပ်ရှေ့တေ့ပေးပြီးစို့ခိုင်းတာဆိုတော့ကိုထိုက်ပါးစပ်ဟ,လျက် ကြောင်တောင်အမ်းတန်းဖြစ်သွားတယ်။မိချိုကဒါကိုစိတ်မရှည်နိုင်တော့ဘူး..ကိုထိုက်ခေါင်းကြီးကိုသူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ဆွဲပြီးပွင့်နေတဲ့ပါးစပ်ထဲကိုနို့ လုံးကြီးတစ်လုံးထိုးထည့်ပေးတယ်။
ကိုထိုက်နို့စို့မယ်လို့နို့သီးခေါင်းကိုလျှာနဲ့လိုက်စမ်းရှာတော့နို့အုံသားထဲမှာမြုပ်ဝင်နေတုန်းမို့ရှေ့သွားလေးတွေနဲ့ ဖွဖွအသာတေ့ထိန်း.လျှာနဲ့လိပ် လိပ်ဖော်ပြီးစို့ရတယ်။ညီမလေးကတစ်ချီပြီးသွားတော့စောက်ခေါင်းထဲကလက်ကို သူ့လက်နဲ့ဆွဲထုတ်ပြီးပေါင်ပေါ်တင်ထားပေးတယ်။မိချိုဖင်မငြိမ်နိုင်သေးပဲ ကိုထိုက်ခေါင်းကြီးကိုဖက် သူ့နို့ အုံနဲ့ကပ်ကပ်ဖိ ကုတင်ပေါ်ခြေထောက်တွဲလောင်းချထိုင်နေတဲ့ကိုထိုက်ရဲ့ပေါင်တွေပေါ်ကိုကားယားခွရပ်ပြီးဇွတ်ကြီးသူ့နို့ကိုစို့ခိုင်းနေတုန်းပဲ။
ညီမလေးကသူ့ကို လက်နဲ့လိုးပေးတာကိုမတင်းတိမ်နိုင်ပဲလီးနဲ့လိုးပေးစေချင်တဲ့သဘောနဲ့ သူ့လက်ထဲမှာဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့လီးကြီးကိုတဖျစ်ဖျစ်နဲ့ညှစ်ပြီး ရမ်းခါနေတော့ လီးဒစ်ဖူးဖူးကြီးကမိချိုပေါင်နှစ်လုံးရဲ့အကြားမှာဟိုဖက်ကိုထိုးလိုက် ဒီဖက်ကိုထိုးလိုက်.တစ်ခါတစ်လေစောက်ဖုတ်ကြီးတည့်တည့်ပွတ်ထိုးလိုက်နဲ့ဖြစ်နေတာပေါ့။
" ညီမလေး..အာ့.စို့ ကိုကို.စို့.တအားဆွဲစို့.အာ့.ညီမလေး. အားဟာ့ ကိုကိုလီးကြီးက ငါ့စောက်ပတ်ကိုပွတ်နေပြီဟ.အင့်..ဟင့်.နင့်လက်မလှုပ်နဲ့လေ..အိုး.ကိုကို..စို့..ချို့ ဖင်ကြီးအားရပါးရဆွဲဖက်ပြီးစို့စမ်းပါ.အင်း အင်း စို့ ကောင်းတယ်..အားဟား...ကွာ...ကိုကို..ကို..."
ကိုထိုက်နို့ စို့ရင်းနဲ့မိချိုထမီကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကပြူးကနဲ ပေါင်ကားကားကြီးကြားထဲကပေါ်နေတယ်။ညီမလေးကလည်းကိုထိုက်ပုဆိုးကိုချွတ်ပေးတော့ ဖင်ကိုချွပေးလိုက်တာ မိချိုစောက်ဖုတ်ကြီးကို သူ့လီးတောင်တောင်လဒစ်ဖူးကြီးနဲ့ပင့်ထိုးသလိုဖြစ်သွားတော့မိချိုစောက်ခေါင်းထဲမဝင်ပေမယ့်စိမ့်ကနဲုဖြစ်သွားတယ်။
" အီးဟီးဟီး..ညီမလေးရာ...ငါ့စောက်ခေါင်းထဲဝင်သွားအောင်ကိုင်တေ့ထည့်ပစ်ပါလားဟယ်...အီးဟီး."
တကယ်ဆိုရင်တော့သူသာကုတင်ပေါ်တက်ပြီးခွထိုင်လိုက်ရင်လီးကြီးဝင်သွားမှာပဲ။သူကညီမလေးကိုအားနာနေတော့လိုးရမှာတွန့်ဆုတ်နေတာ။ညီမလေးကလည်းအလိုးခံချင်လွန်းလို့ဖန်လာခဲ့တာဆိုပေမဲ့အခုအခြေအနေကမိချိုဖက်ကိုယိမ်းနေပြီဆိုတာသိတယ်။တစ်ယောက်တစ်လှည့်ပဲလို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး သူ့လက်ထဲဆုပ်ထားတဲ့ကိုထိုက်လီးကြီးကိုမိချိုစောက်ပတ်အကွဲကြောင်းမြောင်းကြီးအတိုင်းလျှောတိုက်ပွတ်ထိုးပေးလိုက်ရင်း..
" တစ်ယောက်တစ်လှည့်နော် ချို..ငါတေ့ကိုင်ထားပေးမယ် နင်ကုတင်ပေါ်တက်ကိုကို့ပေါ်ခွထိုင်ချလိုက်.."
မိချိုတစ်ချက်လေးတောင်မတွန့်ဘူး။ဖိုးထိုက်ကိုခွလျက်ပဲကုတင်ပေါ်ခြေထောက်နှစ်ချောင်လုံးတက်ပြီးဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ထားတာ။ညီမလေးကဖိုးထိုက်လီးမာမာတောင်တောင်ကြီးကိုကိုင်ပြီး ဖြဲဟနေတဲ့မိချိုရဲ့စောက်ပတ်ကိုလက်နဲ့ထပ်ဖြဲပေးရင်းစောက်ခေါင်းနဲ့တည့်နေအောင်တေ့ထားပေးတယ်။
" ထည့်..ချိုရေ..ဖိထိုင်ချပြီးထည့်လိုက်ဝင်ပြီ..ဝင်ပြီကွ..အိ လဒစ်ကြီးဝင်သွားပြီ.ထိုင် ထိုင်ချ..ဖိထိုင်ချ..ဘာဖြစ်တာလဲဟဲ့နင်ကလဲ..နာလို့လာ."
" အိ..လိုးမှာပါဟဲ့ နင်ကလဲ..သူ့လီးကအကြီးကြီးဥစ္စာ.တစ်နေတယ်ဟဲ့.ကျပ်သိပ်နေတာပဲ..လိုးမှာ စိတ်ချ.နာတော့နာပါဘူး လီးကြီးဝင်နေတာ အားရတယ်ကွ "
မိချိုတစ်ချက် နှစ်ချက် စမ်းဆောင့်တော့အရသာကောင်းတာသိသွားတယ်။အဲဒါနဲ့လေးငါးချက် ထပ်ဆွဆောင့်ပြီးအိကနဲဖိထိုင်ချပြန်တော့ လီးကတစ်ဝက်နီးနီးဝင်သွားပြီ။ဖိုးထိုက်ကလည်းနို့ စို့ရင်းသူ့ခါးကိုဖက်ပြီးဆွဲဆွဲချပေးနေတာနဲ့ထပ်ဖိပြီးထိုင်ချပစ်လိုက်တာ လဒစ်ကသားအိမ်ဝ,ကိုထောက်နေလို့ခဏထိန်းပြီးဝင်သလောက်နဲ့ဆောင့်လိုးပြန်တယ်လေ။
ဆောင့်လိုးရတာတော်တော်အရသာရှိတယ်..လီးမာမာတုတ်တုတ်ကြီးအချောင်းလိုက်အချောင်းလိုက် စောက်ခေါင်းကိုဖွင့် ညှပ်ရိုးကြွက်သားထူထူကြီးကိုထိုးဖောက်ဖြတ်ပြီးရင်စို့ထဲအထိဝင်လိုက်တိုင်း ထွက်လိုက်တိုင်း ခလုတ်တိုက် ပွတ်ထိုးနေတဲ့အရသာမျိုးကိုဘယ်လိုပြောပြရမယ်မသိဘူး။ဒါပေမယ့်လီးအရင်းအထိဝင်အောင်တော့ထိုင်မချရဲ
သေးဘူး..မသိလို့ တစ်ချက်ထိုင်ချလိုးမိပါတယ် ရင်ထဲဆို့သွားအောင်အောင့်တယ်..အရေးထဲ ညီမလေးကတစ်မျိုး..
" လိုးကွ..ချိုရေ..လိုး လိုး.ဆောင့်လိုး.ကိုကိုကအိပ်ပေးလိုက်လေ..ပက်လက်ခံလိုက်ကိုကို..အဲ ဟုတ်ပြီ..လိုး..လီးအရင်းထိထိုင်ချဆောင့်လေကွာ..အင်း အင်း လိုးကွ..ဆောင့် ဆောင့်.."
အရှိန်ကတက်ကုန်ပြီ။ဘယ်သူမှ ဘယ်လိုမှထိန်းမရတော့ဘူး။မိချိုကဆောင့်လေဖိုးထိုက်ကပင့်ပြီးပြန်ဆောင့်လိုးလေ..ညီမလေးကမရိုးမရွနဲ့အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်ကြီးလန်ပြီးစောက်ပတ်ကိုလက်နဲ့ဆောင့်ဆောင့်လိုးလေ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ဆယ့်ငါးမိနစ်.မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်အားရှိအားကုန်ပစ်ဆောင့်လိုးလိုက်ရတော့မိချိုတစ်ချီပြီးသွားတယ်။ညီမလေးကိုတစ်ချက်ကြည့်တော့အိပ်ယာပေါ်မှာပက်လက်ကြီးနဲ့လက်ကစောက်ပတ်နှိုက်ရင်းမျက်နှာကရှုံ့ မဲ့နေပြီ..
" အွန့်..ကိုကို.ညီမလေးကိုလဲကြည့်ဦး.အလိုးမခံရလို့သေတော့မယ် ဟိုမှာ ဟင်းဖြစ်ပျက်နေလိုက်တာ..ခ်ခ် လိုးပေးလိုက်ပါဦး..လီးအရင်းထိဝင်သွားအောင်တစ်ချက်တည်း ဆောင့်လိုးပစ်..ခ်ခ် "
မိချိုသူ့အပေါ်ကဆင်းတော့ ဖိုးထိုက် ညီမလေးရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကိုတွန်းမြှင့်တင်လိုက်ရင်းဖင်ဆုံကြီးနဲ့ကပ်နေအောင်ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။လဒစ်ဖျားကကွက်တိပဲ..စောက်ခေါင်းဝမှာတေ့နေတော့လီးတန်ကိုလက်ဖျားနဲ့ဖိထားပြီးဖိထည့်တော့စောက်ရည်တွေအိနေတဲ့စောက်ခေါင်းထဲထိုးဝင်သွားတာ ရွှေငယ်လေးကိုလိုးရသလောက်မခက်ဘူး။
လီးဝင်ပြီဆိုတာနဲ့ညီမလေးကစ,ပြီးကြမ်းတာပဲ..ပင့်ပင့်ပြီးလိုးနေလိုက်တာများမရပ်မနားလိုးတယ်။အရှိန်လျော့သွားအောင်ခဏပေးလိုးထားပြီးမှ နို့ကြီးတွေစုံကိုင်ဆွဲ လီးတစ်ချောင်းလုံးအဆုံးထိဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးအားရပါးရပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်တာ ညီမလေးပြန်မကော့ပေးနိုင်တော့ပဲ တစ်အီးအီး တစ်အားအားအော်နေရော
" အားရလိုက်တာကိုကိုရာ..လီးကြီးကတကယ်အားရစရာကြီး..မိချိုကိုလဲ ခုလိုပြန်လိုးပေးရမှာပဲ.."
ကိုထိုက်ကလီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးကိုညီမလေးစောက်ခေါင်းထဲကဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးစောက်ဖုတ်နဲ့တစ်ထွာတစ်မိုက်လောက်အကွာက အားရပါးရပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတော့လီးတောင်တောင်မာမာတုတ်တုတ်ကြီးကိုအတောင့်လိုက် အတောင့်လိုက်ကြီး မြင်နေရလို့မိချိုရင်ထဲ အဲဒီလီးကြီးနဲ့ချက်ချင်းဝင်ပြီးအလိုးခံပစ်ချင်စိတ်တွေလှိုင်းထ,လါလို့စောက်ဖုတ်ကြီးလည်းဖောင်းကြွမို့တက်လာပြီးနခမ်းမွှာကြီးတွေထူအမ်းဖူးကားလာတယ်။
လီးအချောင်းလိုက်ကြီးစောက်ဖုတ်အပြင်ကိုဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်းစောက်ခေါင်းပေါက်က လီးအတုတ်ကြီးအရွယ်အတိုင်းဂူပေါက်ကျယ်ကြီးလိုလို ရေတွင်းဝ:ကြီးလိုလို..ဟောင်းလောင်းပေါက်ကြီးပွင့်ပွင့်ပြီးကျန်ခဲ့တာမြင်ရတော့ အားရလိုစောက်ရည်ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုကိုယ်ပြန်ငုံ့ငုံ့ကြည့်မိတယ်။ငါ့စောက်ခေါင်းကြီးလဲ ဒီလီးကြီးနဲ့ဆောင့်လိုးခံရရင် ဒီလိုပွင့်အာနေမှာပဲဆိုတဲ့အတွေးနဲ့အတူစောက်ပတ်အခြေစပ်မှာစောက်ရည်စက်လေးတွေတွဲခိုလာကြပြန်တယ်။
စောက်ခေါင်းအပြင်ဖက်ကိုလီးကြီးထွက်ထွက်လာတိုင်း ပြွတ်ပလွတ် ပလွတ်ဆိုတဲ့အသံတွေမြိုင်မြိုင်ကြီးကြားနေရပြီးပြန်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း စွပ်ဇွိဖောင်း ဆိုတဲ့အသံကအကျယ်ကြီးမြည်ပြီးထွက်လာတာ မိချိုအတွက်တော့စောက်ပတ်ရွဆေးတစ်ခွက်သောက်နေရသလိုပဲ။
ညီမလေးကပက်လက်လန်ပြီးအလိုးခံ.ကိုထိုက်ကနို့ကြီးတွေကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံဆုပ်ဆွဲပြီးလိုးနေတာဆိုတော့ နို့ လုံးတွေကလက်ထဲမှာ အပြည့်ဆုပ်ဆုပ်ဆွဲထားတာမြင်နေရတာမို့အားကျမိပြီးသူ့နို့ လုံးကြီးတွေသူပြန်ဆုပ်ဆွဲနေရတာလည်း အားကိုမရနိုင်သေးဘူးထင်ပါရဲ့ မျက်နှာကြီးရှုံ့ မဲ့ပြီးမချိမဆန့်ဖြစ်နေရတဲ့ပုံပါပဲ။ ကိုထိုက်လီးကြီးစောက်ပတ်ထဲကိုအားနဲ့မာန်နဲ့ တောင့်တောင့်မတ်မတ်ကြီးပြေးဆောင့်ဝင်လေတိုင်းညီမလေးကဖင်ကြီးပြန်ပြန်ပင့်ပြီးခံပေးနေသလို မိချိုကလည်းသူ့စောက်ခေါင်းထဲအလိုးအဆောင့်ခံလိုက်ရတဲ့အတိုင်းပဲစောက်ပတ်ကြီးရှုံ့ ရှုံ့ပြီးညှစ်ပေးနေမိတယ်။အားရပါးရကြီးလိုးကြတာပါလား လို့အားကျအတွေးတွေနဲ့ကိုယ့်အလှည့်စောင့်ရင်းစောက်ပတ်ပွတ်ရတာလည်းစောက်ရည်တွေရွှဲကုန်ပြီ။
" မိချို လာ..ညီမလေးကိုခွရပ်ပြီးကိုကို့မျက်နှာရှေ့စောက်ပတ်ကြီးပေးထား ကိုကိုစောက်ပတ်ယက်ပေးမယ်.."
မိချိုဝမ်းသာလွန်းလို့ကမန်းကတမ်း ထ,ရပ်ပြီးညီမလေးကိုခွ..ကိုထိုက်မျက်နှာရှေ့စောက်ပတ်ကြီးတေ့ကပ်ပေးပြီးသူ့ခေါင်းကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲစောက်ပတ်နဲ့ မျက်နှာကွာမသွားအောင်ဖိကပ်ပေးထားမိတယ်။ ကိုထိုက်ကလည်း လီးကြီးကညီမလေးရဲ့စောက်ပတ်ထဲအလိုးမပျက်ဆောင့်နေပြီးလျှာကြီးနဲ့ကမိချိုစောက်ခေါင်းထဲထိုးထည့်စုပ်စုပ်ယူတာ အသဲတွေအူတွေတောင်သူ့ပါးစပ်ထဲ ဖြုတ်ယူဆွဲစုပ်သွားသလားလို့ထင်မိရအောင်အရသာရှိတယ်။
ခေါင်းကြီးကိုဖိဖိကပ်ဆွဲပြီးကိုထိုက်မျက်နှာကို မိချိုစောက်ပတ်နဲ့ပွတ်ပစ်တာ မေးစေ့မှာရောပါးပြင်တွေမှာရော နှာခေါင်းပွကြီးမှာရော စောက်ရည်တွေရွှဲနေတာပဲ။
" ကောင်းတယ်ကိုကိုရေ..လိုး လိုး အားရပါးရ သွက်သွက်ကြီးပစ်လိုး..ညီမလေးတအားကောင်းနေပြီ..ဆောင့်.ဆောင့်.."
ကိုထိုက်က အသက်ရှူသံတစ်ရှူးရှူးတစ်ရှဲရှဲနဲ့အသဲအသန်ဆောင့်လိုးနေတော့စောက်ပတ်အယက်ခံ အစုပ်ခံရတဲ့မိချိုမှာအထိုင်ပျက်သွားရတယ်။ခေါင်းတစ်ခါခါနဲ့သူ့ပါးစပ်ကြီးကိုစောက်စေ့စုပ်ပေးနေရာကပြွတ် ကနဲအသံမြည်သွားအောင်ချွတ်ပြီး..
" ညီမလေးဖင်ကုန်းပေးမလား..ကိုကိုအနောက်ကလိုးပေးမယ် ခံကြည့်."
" အာ့.ကိုကို..ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း.အိကောင်းလိုက်တာကိုကိုရယ်..ဒီတိုင်းပဲလိုးသိပ်ကောင်းနေပြီ..ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း.အာ့ကောင်းတယ် ဒီတိုင်းဆောင့်.ကုန်းလိုးချင်ရင် ချိုချို့ကိုကုန်းခိုင်းတော့..ညီမလေးပြီးခါနီးပြီ..ပြီးချင်ပြီ..အားရပါးရဆောင့်ကိုကို.သွက်သွက်ကြီး သွက်သွက်ကြီးလိုး."
ညီမလေးကဖင်ကြီး တအားကော့ကော့တင်ပေးပြီး ပင့်ခံနေတော့မိချိုလည်းကိုကို့ခေါင်းကြီးကိုလက်ကလွှတ်လိုက်ပြီး သူ့ပါးစပ်ကစောက်ပတ်ကိုချွတ်ပေးလိုက်တယ်။အဲဒီတော့မှသူကလွတ်လွတ်လပ်လပ်အားရပါးရဆောင့်လိုးတော့ မိချိုကညီမလေးပါးစပ်ပေါ်တည့်တည့်စောက်ပတ်ကြီးချပြီးပွတ်ပစ်လိုက်တယ်။
ညီမလေးကလည်းစောက်ပတ်ကြီးစုပ်စုပ်ပြီး ဖင်ကြီးပင့်ပင့်အလိုးခံ..ကိုကိုကလည်း သူ့စောက်ပတ်ကြီးကိုလဒစ်ဖျားနဲ့ဒစ်လုံးကြီးမြုပ်ရုံဆွဆွတေ့ လိုးပေးပြီးမှ တစ်ချက်ကောင်းပစ်ဆောင့်လိုက်..နှစ်ချက်ကောင်းပစ်ဆောင့်လိုက်နဲ့အားရပါးရပစ်ဆောင့်လိုးပေး.မိချိုကကိုယ်ကိုကိုင်းပြီးညီမလေးစောက်စေ့ကြီးကိုဖိဖိပွတ်ချေပေးနေတော့..ဆယ်မိနစ်လောက်လည်းလိုးပြီးရော..ညီမလေးလက်ကမိချိုခြေကျင်းဝတ်တွေကိုတအားဆုပ်ဆွဲအားပြုုညှစ်ရင်းသူ့ဖင်ကြီးကိုလေပေါ်မှာပင့်တင်ထားတာပြန်ကျမလာတော့ဘူး။
ကိုကို့လိုးချက်တွေကမရပ်သေးဘူး..လေပေါ်ဝဲတင်နေတဲ့ညီမလေးရဲ့ဖင်ကြီးနောက်သူ့လီးကြီးကပ်ပါလိုက်သွားပြီး တစ်ဖျောင်းဖျောင်းနဲ့ဆက်ဆောင့်လိုးနေတာ။သူဆောင့်လိုးလို့အားရတော့မှ အံကြီးတင်းတင်းကြိတ် မေးကြောတွေထောင်ထောင်ထ,နေအောင် လီးတစ်ချောင်းလုံးစောက်ခေါင်းထဲထိုးထဲ့မြှုပ်ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲတင်ပါးကြီးတွေခွက်ဝင်သွားအောင်ညှစ်ညှစ်ဆန့်သွင်းရင်းလီးရည်တွေပန်းထည့်ပေးနေတာ အားကျစရာကြီးပါလား.မိချိုလည်းဘယ်အချိန်ကဘယ်လိုပြီးခဲ့လဲဆိုတာတောင်သတိမထားမိဘူး။
ညီမလေးမျက်နှာပေါ်ကဖင်ချွလိုက်တော့ သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့စောက်ခေါင်းအကြားမှာစောက်ရည်တွေအမျှင်လိုက်တန်းနေပြီ။ညီမလေးကအဲဒီစောက်ရည်တွေကိုသုပ်ပစ်နိုင်တဲ့ခွန်အားမထုတ်ချင်တော့လောက်အောင်အရသာခံမှိန်းနေတာတွေ့ရတော့ ကိုကိုကသူ့နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်လိုက်ယက်လိုက်နဲ့မိချိုစောက်ရည်တွေကိုသန့်ရှင်းပေးတယ်။
ပြီးတော့မှခေါင်းထောင်လာပြီး ညီမလေးရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုနှုတ်ခမ်းနဲ့ဖွဖွလေးငုံငုံဆွရင်း စောက်ခေါင်းထဲကလီးကြီးဆွဲထုတ်တာ။လီးကြီးကဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲမထ,နိုင်သေးပေမယ့် တုတ်တုတ်ခဲခဲ အရည်တွေတစ်ရွှဲရွှဲနဲ့ပြောင်လက်တင်းမာနေတုန်းပဲ။မိချို ခဏခဏပြီးထားပေမယ့် သူ့လီးကြီးကိုမြင်နေရတာနဲ့ အလိုးခံချင်စိတ်ကထပ်ပြီးပေါ်လာတာပဲ။နှာကြီးတယ်ပဲပြောချင်ပြော..ညီမလေးနံဘေးမှာပဲဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးပြီးအလိုးခံချင်လာတယ်
" အင့်..ကိုကို..ချို့ ကိုနောက်ကလိုးပေး.ထည့် ကိုကို..ကိုကို့လီးကြီး ပေး.ချိုကိုင်ပြီးတေ့ထားပေးမယ်..အင်း အင်း..အိ ထိုးထဲ့တော့ကိုကို."
" မေမေ..သမီး မမနီတို့နဲ့ညအိပ်ရတာအခန်းကကျဉ်းတော့ ကျပ်လည်းကျပ် ပူလည်းပူ..လွတ်လည်းမလွတ်လပ်ဘူး အိပ်ရခက်တယ်မေ.."
ဆေးခန်းကပြန်လာခါစ, မိနီတို့ညီအစ်မနဲ့ထမင်းဝိုင်းပြင်နေတုန်း သမီးငယ်လေးကထူးထူးဆန်းဆန်းစကားတွေပြောတော့မအေးတင့်နားမလည်သလိုလိုမို့ပြန်ကြည့်မိတယ်။ဒီညီအစ်မသုံးယောက် ဒီအခန်းထဲမှာ တစ်သက်လုံးအတူတူအိပ်လာတာအခုမှကျဉ်းတယ် ကျပ်တယ် ပူတယ်ပြောတာတော့ နည်းနည်းဆန်းနေသလားလို့ရန်များဖြစ်လေသလား..စိတ်များကောက်ကြလေသလား..ပစ္စည်းများပျောက်ကြပြီလား...လားပေါင်းများစွာတွေးပြီး မိနီကိုကြည့်လိုက် မိချိုကိုကြည့်လိုက် သမီးငယ်ကိုကြည့်လိုက်..တော်တော်နဲ့စကားမပြန်ဖြစ်ပဲအဖြေရှာနေတုန်း ကိုမြင့်မောင်ကထမင်းစားဖို့ဝင်လာတော့အကျိုးသင့် အကြောင်းသင့်ပြောပြတယ်။သူကတော့ခပ်အေးအေးပါပဲ..
" အဖေတို့ကစီးပွားရေးသိပ်အဆင်ပြေတာမဟုတ်တော့ အိမ်ပြင်ဆောက်ဖို့ဆိုတာလဲမဖြစ်နိုင်သေးဘူးသမီး..အခန်းခွဲဖွဲ့ပေးဖို့လဲနေရာလပ်ကမရှိဘူး..ထမင်းစားတာတောင်မှမီးဖိုထဲမှာပဲစားကြတာသမီးသိတဲ့အတိုင်းပဲလေ.."
ညီမလေးကပိုပြီးအေးသေးတယ်။စိတ်လဲဆုံးဖြတ်ထားပြီးတဲ့ပုံပါပဲ..
" သမီးကလဲ အဲဒါတွေ တွေးပြီးသားပါဒါပေမယ့် ကိုကို့အခန်းက သူ့တစ်ယောက်ထဲဆိုအကျယ်ကြီးပဲ..သမီးအစ်ကိုအခန်းသမီးသွားအိပ်ရင်ရတာပေါ့..အားလုံးလဲအဆင်ပြေတာပေါ့ "
လင်မယားနှစ်ယောက်ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းနဲ့ တစ်ယောက်မျက်နှာကိုတစ်ယောက်ကြည့်ပြီးအူကြောင်ကြောင်ဖြစ်နေကြတယ်။မောင်နှစ်မအရင်းကြီးဆိုတော့တားရလဲအခက် မတားရလဲအခက်..။မိနီနဲ့မိချိုတို့က သဘောပေါက်သွားတော့တစ်
ယောက်နဲ့တစ်ယောက်မျက်စ,ပစ်မေးထိုးပြလိုက်ကြပြီး မိချိုက
" ဟုတ်တယ်အဖေ..အဲညီမလေးက ညအိပ်ရင်ကန်လိုက်ကျောက်လိုက်နဲ့လူးလှိမ့်နေတာပဲ..ကြမ်းလဲသိပ်ကြမ်းတယ်.အီးကပေါက်လိုက်သေး...ကိုကို့အခန်းလဲကျယ်နေသားပဲ..အငယ်လေးမဟုတ်ရင်လဲသမီးတို့တစ်ယောက်ယောက်သွားအိပ်မယ် "
ကိုမြင့်မောင်မျက်ခုံးလှုပ်သွားတယ်။အာရုံကမြန်တယ်.သမီးတွေတော့လီးနဲ့တွေ့ပြီးပြီထင်တယ်လို့ချက်ချင်းတွေးမိပြီးသူ့သမီးတစ်ယောက်ချင်းစီရဲ့မျက်နှာတွေကိုလိုက်ကြည့်တော့ ပြီတီတီ စပ်ဖြီးဖြီးတွေဖြစ်နေကြတာမြင်ရတယ်။အင်း..ဗိုက်မကြီးလာရင်ပြီးရောကွာ လို့စိတ်ဒုံးဒုံးချပြီးချက်ချင်းဆုံးဖြတ်ချက်ချပေးလိုက်မိတယ်..
" အေး အေး.. ထမင်းစားပြီးတော့သမီးလေးအတွက်ကုတင်ဝိုင်းရွှေ့ကူလိုက်..မိချိုက ဒီနေ့ညသမီးကြီးနဲ့အိပ်ပေါ့..မနက်မှပဲအဖေကုတင်တစ်လုံးစီစဉ်ပေးမယ် "
ကုတင်ရွှေပြီးကတည်းကမောင်နှစ်မနှစ်ယောက်အခန်းထဲကမထွက်ကြတော့ဘူး။ညီမလေးရဲ့အိပ်ယာအဝတ်အစားတွေကျောင်းစာအုပ်တွေ.တိလီမိုလီပစ္စည်းတွေကိုမိနီနဲ့မိချိုတို့သယ်ပေးနေချိန်မှာသူတို့ကကောင်းကောင်းကြီးလိုးနေကြပြီ။အဖေနဲ့အမေတို့ကလည်း ဒီလောက်ပေါ်တင်ကြီးဆိုတော့အခန်းထဲကထွက်မလာကြတော့ဘူး။ဒီတော့လဲ..ကိုထိုက်လီးကြီးညီမလေးစောက်ဖုတ်ထဲကထွက်မလာနိုင်တာ ဘာမှမဆန်းဘူးပေါ့။
" အာ..ကိုကိုကသိပ်ကြမ်းတာပဲကွာ..စောက်ခေါင်းကြီးဒီလောက် ကျယ်နေတာချော်ထိုးနေသေးတယ်..အင့် ပြန်လိုး "
ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်.စွပ်ဖျောင်း.ဖျောင်း.ဖတ်ဖတ် ပတ်.
" အာ ဟာ..ချော်လိုးပြန်ပြီကွာ..ဖီလင်သိပ်အောက်တာပဲ.. အင့်ကွာ..ဒီတစ်ခါမချော်စေနဲ့တော့.."
ပြွတ်ပြွတ် စွတ်ဖွတ်ဖွတ်ပြွတ်.ဖျောင်းဖျောင်း.ဖျောင်း..
" ပေါင်ကြီးတွေကားထားလေကွာ ညီမလေး..ဖြဲထား ဖြဲထား..ကော့ ကော့ အင်းကော့ထား.."
" ဆောင့် ကိုကို ဆောင့်.. ညီမလေးကော့ထားမယ် ဆောင့် "
ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ဖျောင်း.ဖျောင်း.ဖောင်း...စွတ်ပလွတ်ပြွတ်.ဖောင်း ဖျောင်းဖတ် ပတ် ပတ် ဖတ်
" တောက်..ကိုကိုကွာ..ဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းမသိဘူး..စောက်ခေါင်းကြီးဒီလောက်ကျယ်နေတာကို ချော်ထိုးနေတာခဏခဏပဲ..ထိန်းလိုးပါဆိုပြောလို့လဲမရဘူး ဖီလင်အောက်တယ်ကွာ.."
တစ်ခါ နှစ်ခါဆိုရင်တော့သည်းခံနိုင်ပါသေးတယ်။သုံးလေးခါဆိုတော့ မိနီရောမိချိုရော သည်းမခံနိုင်ကြတော့ဘူး။နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့် မျက်စေ့မှိတ်ပြ အဝတ်တွေပြိုင်တူချွတ်ပစ်ကြပြီး..မိနီက အနောက်ကနေ ဖိုးထိုက်ခါးကိုကိုင်ပြီးအတင်းဆွဲတော့လီးကြီးကျွတ်ပြီးလူကကားယားယားကြီးပါလာတယ်..။
" သူဖီလင်အောက်ရင် ငါ့ကိုလိုး ဖိုးထိုက်ရဲ့...ငါ့စောက်ခေါင်းကကျဉ်းကျဉ်းလေး..ငါ့ကိုလိုး..မချော်အောင်ငါခံတတ်တယ်..အအင့်..အိဟိ..လိုးဆိုတာနဲ့ဇွတ်ကြီးထည့်လိုးတော့တာပဲ ..ဝင်ပါပြီဟဲ့.အာ့..ကောင်းတယ်..ဆောင့်.အင့်ပစ်ပစ်ဆောင့်..လိုး..တအားဆောင့်.အားဟား..ရက်စက်တယ်.ကောင်းလိုက်တာ..အသေပဲ."
မိချိုကလည်းတစ်ခိခိရယ်ပြီး ကားယားပက်လက်ကျန်နေခဲ့တဲ့ ညီမလေးစောက်ပတ်ကြီးကို တစ်ပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်..တစ်ပျတ်ပျတ်ယက်လိုက်..နို့ လုံးကြီးတွေလှမ်းဆွဲလိုက် ..စောက်ခေါင်းထဲလက်ချောင်းလေးတွေထည့်ဆောင့်လိုက်..ညီအစ်မတွေက ..တစ်ယောက်ဆင်း တစ်ယောက်တက်..ဖိုးထိုက်ကိုတက်လိုးနေကြသလို...ဟိုဖက်အခန်းမှာလဲ အဖေနဲ့အမေက...တောမီးမရှို့ပါနဲ့ လို့ဆိုင်းဘုတ်တွေ နေရာအနှံ့ထောင်ပြီး ဥပဒေတွေ ကျင့်ဝတ်တွေ အပြစ်ဒဏ် တွေနဲ့ဘယ်လောက်ပဲတားဆီးပါစေ.ဘယ်လိုပဲပညာတွေပေးနေပါစေ...နွေရောက်လာပြီဆိုရင်တောမီးကတော့ လောင်လာတာပါပဲ။
သားအမိသားအဖ မောင်နှစ်မချင်းတွေမလိုးရဘူးဟဲ့ ..လို့ လူမှုကျင့်ဝတ်တွေ နီတိဆရာတွေ ပတ်ဝန်းကျင်တွေက ဘယ်လိုပဲတားဆီးပြစ်တင်ရှုံ့ ချကြပါစေဦးတော့ တောမီးကတော့လောင်နေမှာပါပဲ..။
...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
