ကျွန်တော်ဟာလူဆိုး မောင်သာဒိုး အပိုင်း ( ၁ )
လူလူ ရေးသည်။
အညာနွေ ပူလွန်း သည်လို့ ဆိုပေမဲ့ သာဒိုး အတွက်တော့ ..ပူတယ်လို့ မထင်ဘူး ..။နေက ခြစ်ခြစ်တောက် ပူနေ သည် . .။ သာဒိုး ကြံရည်တခွက် မှာသောက်ပြီး ကြံရည်ဆိုင် မှာ ထိုင်စောင့်နေ သည် ..။အမာနီ့ကို သူ ချိန်းထား သည် . .။
သူ ထိုင်နေတဲ့ ကြံရည်ဆိုင် ရဲ့ ဆိုင်ရှင် ဘိုက်ပူပူ နဲ့ လူကြီး က ငိုက်မြည်းနေ သည် ..။ အမာနီ လာမဲ့လမ်းဘက် ကို သူ မျှော်ကြည့်နေ သည် ..။ ခုထိတော့ မလာသေး ..။ပြီးသွားတဲ့ သင်္ကြန် မှာ သူနဲ့ အမာနီ နဲ့ ရီးစားဖြစ်သွားသည် . .။
သင်္ကြန်အကျနေ့မှာ အမာနီ့ကို ရီးစားစကား ပြောခဲ့ပြီး သင်္ကြန် အတက်နေ့မှာ အမာနီ့ဆီက သူ့ကို ပြန်ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ အဖြေကို ရ သည် . .။ စတွေ့တာက သင်္ကြန်မကျခင် နှစ်ပတ်လောက် က ..။
ဒက်ဒီ နဲ့ မာမီတို့ မန္တလေး ကို ပြောင်းရတော့ သာဒိုး နဲ့ မမကြည်ပြာ ရန်ကုန်မှာဘဲ ဖွားဖွား အိမ်မှာ နေခဲ့ကြ သည် . . .။သာဒိုး က ဆယ်တန်း မို့ ရန်ကုန်မှာ တက်လက်စသူ့ကျောင်းကနေ မပြောင်းချင် ..။ မမကြည်ပြာ က တက္ကသိုလ် ဒုတိယနှစ် ..။ မမကြည်ပြာ ကလဲ ရန်ကုန်မှာဘဲ တက်ချင် သည် . .။ ဒက်ဒီ နဲ့ မာမီတို့ ကလဲ ဖွားဖွား နဲ့ နေခဲ့ကြပြီး နွေကျောင်းပိတ် ကျမှ မန္တလေး လာလည်ကြ ..ဆိုပြီး ခွင့်ပြု သည် . .။
ကျောင်းပိတ်ရက် မှာ ဒက်ဒီ နဲ့ မာမီ ဆီကို သာဒိုး ရောက်နေ သည် ..။ ကျုံးမြို့ရိုး နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် မှာ တန်းစီပြီး ဆောက်ထားတဲ့ တထပ်တိုက်လေးတွေမှာ သာဒိုး ရဲ့ အဖေတို့ စစ်တပ် အရာရှိတွေ နေကြ သည် ..။ ဒက်ဒီနဲ့ မာမီတို့ ရတဲ့ အိမ်က မန္တလေးတောင်ဘက်ကို ပို နီး သည် . .။ သာဒိုး ..တရက်နှစ်ရက်တော့ ..ဂစ်တာတီးလိုက်..ဟိုဘက် အိမ်က ဗိုလ်မှူးအောင်ဘထွန်း ရဲ့ သား ကျော်ကျော်ထွန်း နဲ့ စစ်တုရင် ကစားလိုက် ..နဲ့ အိုကေပေမဲ့ ..ကြာလာတော့ပျင်းလာ သည် . .. ။
“ မာမီ..သား တအားပျင်းတာဘဲ ..ဒီမှာက သူငယ်ချင်းလဲ မရှိဘူး . .”
“ သား မန္တလေးတောင်ဘက် လျောက်ကြည့်ပါလား ...ဘေးအိမ်က ကျော်ကျော်ထွန်း ကို အဖေါ်စပ်ကြည့်ပါလား . .”
သာဒိုး ..ကျော်ကျော်ထွန်း ကို ခေါ်ကြည့်ပေမဲ့ ဒီကောင်က . .လူတမျိုး ..။ မသွားချင်ဘူး ..တဲ့ ..။ စာဘဲ ဖတ်နေတယ်..။ ဘာတွေ ဖတ်နေလဲ ..စပ်စုကြည့်တော့စာရေးဆရာ မျိုးစုံ ရဲ့ ဝတ္ထု စာအုပ်တွေ ..သူ ငှားငှားဖတ်နေတာ . .။ ဘယ်က ငှားလဲ ထပ် စပ်စုတော့ မဖြေချင်ဖြေချင် နဲ့ မင်္ဂလာဈေး ထိပ် က စာအုပ်အငှားဆိုင် ကတဲ့ . .။
“မာမီ..သားလဲ ကျော်ကျော်ထွန်းလိုဘဲ စာအုပ်ငှားဖတ်ချင်တယ် . .”
“အေး..အေး..ကောင်းတယ်သား ..သွားငှားလေ ..ဖထီး လာရင် လိုက်ပို့ခိုင်း..သူ တော်ကြာနေ လာတော့မှာ ..”
ဖထီး ဆိုတာ ဒက်ဒီ့ ရဲ့ ယာဉ်မောင်း ပါ ..။ စစ်သား အိုကြီး ..ပေါ့ ...။သူ့နံမည် က စောအားမေ တဲ့ . .။ အားလုံး က သူ့ကို ဖထီးဘဲ ခေါ်ကြ သည် . .။ဖထီး လာတော့ သာဒိုး ဖထီးကို မင်္ဂလာဈေး သွားချင်တယ် ..လိုက်ပို့ပါ ပြောပြီး ဖထီးမောင်းတဲ့ ဒက်ဒီ့ တပ်က ဂျစ်ကား နဲ့ အိမ်က ထွက် သည် . .။ မင်္ဂလာ တံတားတည့်တည့် က မင်္ဂလာ လမ်း ..မင်္ဂလာလမ်းအတိုင်း ဆက်သွားတော့ မင်္ဂလာဈေး ကို ရောက် သည် .. ။စာအုပ် အငှားဆိုင်ကို ရှာ သည် . .။တွေ့ပြီ . . .။
စာအုပ် အငှားဆိုင်လေးထဲ သူ ဝင်ပြီး .. လျောက်ကြည့် သည် . .။ သူဖတ်ဘူးတဲ့ စာရေးဆရာ တွေ ထဲက ငြိမ်းကျော် ..မောင်သာပြည့် ..မင်းလူ ရေးတဲ့ စာအုပ်တွေငှားခဲ့ သည် . .။ အပြန်မှာ ဖထီးကို ..“ ကျနော် အိမ် မပြန်ချင်သေးဘူး..ဖထီးရာ ..တခုခု သွားစားရအောင် . .” လို့ ပြောတော့ ဖထီး က “လူလေးက ဘာစားချင်လို့တုံး ..လူလေး စားချင်တဲ့ ဟာပြော.. ဖထီး လိုက်ပို့ပေးမှာပေါ့ . .” လို့ ပြော သည် . .။
“ ဆီချက်ခေါက်ဆွဲ ..ဒါမှ မဟုတ် ..မုံ့တီတို့ ..မြီးရှည် တို့ တခုခု ပေါ့ ဖထီး..ဖထီး ရော ဘာစားချင်လဲ ..”
ဖထီး က စိတ္တရမဟီရပ် ထဲက ဆိုင်တဆိုင်ကို ဘဲ ခေါ်သွား သည် . . .။ သာဒိုး .. မြီးရှည် တခွက် စား သည် . .။
“ဖထီး က လူလေးတို့ အိမ်မှာ ထမင်းစား မှာဘဲ ..လူလေးဘဲ စား ..”
ဖထီးက ခေါက်ဆွဲ မစား ..ကော်ဖီတခွက်ဘဲ ဘေးဆိုင် က မှာ သောက် သည် . . .။ အိမ်အပြန်မှာ ဖထီး က လမ်းဘေးက ဆိုင်လေးတဆိုင်မှာ ကွမ်းယာ ဆင်းဝယ် သည် . .။ သာဒိုး လဲ ဒီအချိန်မှာ စီးကရက် သောက်တတ်နေ ပြီ ..။ မိဘရှေ့ မသောက်ပေမဲ့ ..သူတို့ ကွယ်ရာ မှာ ခိုးခိုး သောက် သည် ..။
ရန်ကုန်မှာတော့ဖွားဖွား အိမ်မှာက ထမင်းချက်တဲ့ ဒေါ်ပု ကလဲ ဆေးလိပ်သောက် သလို ခြံစောင့် မာလီ ..အာလူး ကလဲ ဆေးလိပ်သောက် တော့ သာဒိုး ဖွားဖွား အလစ်မှာ အမြဲ ခိုးသောက်နေကျ ပါ . .။ ဖထီး ကွမ်းယာ ဝယ်နေတုံး ..စီးကရက် ဝယ်ထားချင်စိတ် ပေါက်လာတာကြောင့် ကားပေါ်က ဆင်းပြီး ဆိုင်ကလေး ဆီကို လျောက်သွား သည် ..။ ကွမ်းယာ ဆေးလိပ် ဆိုင် က ကောင်မလေး တယောက် ရောင်းနေတာ..။
ကောင်မလေး က သာဒိုးထက် ငယ်မည် ..။ ပါးဖေါင်းဖေါင်းဘေး နှစ်ဖက်မှာ သနပ်ခါး ထူထူ နဲ့ ..။မင်းသမီး မို့မို့မြင့်အောင် နဲ့ ခပ်ဆင်ဆင် တူ သည် ...။ ပါတိတ် အထက်အောက် ဆင်တူ ဝတ်ထား သည် ..။ထူးခြားတာ က ကောင်မလေး သည် ကိုယ်လုံး အရမ်းလှ တာ ..။ သာဒိုး က မြင်တတ် သည် . ..။ရင်မို့မို့ .ခါးသေးသေး နဲ့ တင်ပါးကားကား နဲ့ တော်တော် ကြည့်ကောင်း သည် . .။
ကောင်မလေး က ဖထီးအတွက် ကွမ်းယာ ယာ ပေးနေ ရင်း..သာဒိုး ဆိုင်ကို လာတာ တွေ့လို့ ..“ အကို ရော..ဘာလိုလဲ ဟင် ..ကွမ်းယာ လား ..ဆေးလိပ် လား ..” လို့ အပြုံးလေး နဲ့ မေး သည် . .။
“ စီးကရက် .. လိုချင်လို့ ..”
“ ဒူးယား ..ခပေါင်း ..အိပ်စပို့ ဒူးယား ..ငါးသုံးလုံး ..ဘယ်ဟာ လဲ ..အကို ..”
သာဒိုး ဒူးယား စီးကရက် သုံးလိပ် ကို ဘူးထဲက ထုတ်ယူလိုက်ပြီး ပိုက်ဆံ ထုတ်ပေး သည် . .။ကောင်မလေး က ခင်မင် သဘောကောင်းတဲ့ ပုံ ရှိ သည် . . .။
“အကိုတို့က နန်းတွင်း . ကလား . .”
“မဟုတ်ဘူး ..”
သာဒိုးတို့ စီးလာတာ က စစ်ဂျစ်ကား မို့ မေးတာ ဖြစ်မည် . . ။ နန်းတွင်းမှာ က စစ်တပ်တွေ ရှိတာကိုး . .။ဖထီး က ဝင်ပြီး သာဒိုး ရဲ့ မိဘတွေ နေတဲ့ နေရာ ကို ပြောပြလိုက် သည် . ..။ကောင်မလေး က ...“ သိပြီ ..သိပြီ.. အဖြူရောင် တထပ် တိုက်လေးတွေ မှုတ်လား ...” လို့ မေး သည် ..။
အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး ငှားလာတဲ့ ဝတ္ထုတွေဘဲ ထိုင်ဖတ် ..နေ သည် . . .။ ညနေဘက် . .ဒက်ဒီ ပြန်လာတော့ ..ဒက်ဒီ က ..“ကိုကျော်သာ က ထမင်းစား ဖိတ်ထားတယ် ..ခဏကြာရင်သွားရအောင် ...မိမိ ..သား လဲ ခေါ်ခဲ့ ..ကိုကျော်သာတို့က သား ကို ငယ်ငယ်လေးတုံးကဘဲ ..လွိုင်ကော်မှာ တွေ့ဘူးတာ ဆိုတော့..တွေ့ဘူးချင်နေကြ တယ် . . ” လို့ပြောရင်း . .ရေချိုးခန်း ထဲ ဝင်သွား သည် . . .။မာမီ က သာဒိုး ကို လာခေါ် သည် . .။
“သား . .မာမီတို့နဲ့ ထမင်းစား လိုက်ခဲ့ . .သားဖေဖေ နဲ့ အရင်က တတပ်ထဲ အတူတူ လုပ်ခဲ့တဲ့ ကိုကျော်သာ ..အခု တပ်ရင်းမှူး နဲ့ ဒီ ပြောင်းလာတာ..မာမီတို့ကို ထမင်းစား ဖိတ်လို့ ..ဒက်ဒီ က သားကိုပါ လိုက်ခဲ့စေချင်တယ် . .”
သာဒိုး မလိုက်ချင်ပေမဲ့ ဒက်ဒီ နဲ့ မာမီ က အတင်းကြီး ခေါ်လို့ လိုက်သွားရ သည် . .။အဲဒီအိမ်မှာ ဒက်ဒီ့ လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဘက် ဆိုတဲ့ တပ်ရင်းမှူး အန်ကယ်ကြီး ရဲ့ သမီး ..မေဘယ်လ့်ကို စတွေ့ဘူးရ သည် . .။ သာဒိုး သည် မြင်လိုက်တာ နဲ့ မေဘယ်လ် ကို စိတ်ဝင်စားသွား သည် . .။
မေဘယ်လ် သည် . .ဒီဇိုင်း က အလန် စား..အပျံ စားလေး ..မို့ပါဘဲ . .။ မေဘယ်လ် သည် ပူအိုက်လွန်းသော မန်းလေး ရဲ့ နွေရာသီ မို့ ခပ်ပါးပါး ..အင်္ကျီလေးကို ဝတ်ထား သည် ..။ အင်္ကျီအောက်က ဘရာလေး ကို တွေ့နေရသလို အင်္ကျီလည်ပင်းပေါက် က ဟိုက်လွန်းတာကြောင့် ..ရင်မို့မို့ ရဲ့ အပေါ်ပိုင်း ဝင်းဝါဝါ ကိုတွေ့နေရ သည် . . .။
“သမီး ..သားသား ကို ဧည့်ခံအုံးလေ ..သမီး ရွှေငါးတွေ ပြလိုက်လေ ..”
မေဘယ်လ် က အရှေ့က ဆိုတော့ . .မေဘယ်လ့် ကိုယ် အနောက်ပိုင်း ရဲ့ အောက်ပိုင်း တုန်ခါမှု တွေကို ..တွေ့လိုက်ရ သည် .။ မေဘယ်လ် ရဲ့ ဖွံ့ဖြိုး တဲ့ တင်သားတွေက လမ်းလျောက် သောအခါ ကျောက်ကျောတုံး တုန်ခါသလို ..မသိမသာ တုံခါ ကြ သည် ..။လှလိုက်တဲ့ ဖင် ...။ကျန်းမာရေး ကောင်းလှချည်လား . .မေဘယ်လ် ရယ် . . ။
“ ဒီမှာ . .ဒို့ရဲ့ ရွှေငါးတွေ ...”
မှန်ပုံးကြီး နဲ့ ထည့်ထားတဲ့ အလှမွေး ရွှေငါးတွေ ကို ပြ သည် . . .။ထူးထူး ဆန်းဆန်း ရွှေငါးမျိုးတော့ မဟုတ် ..။မျက်လုံး ပြူးပြူး ကြီးတွေ နဲ့ ..ဖင်(န်)တေးလ် ရွှေငါး များ ဖြစ် သည် . .။
သာဒိုး သည် လူလည် ..။ ရန်ကုန်က ဖွားဖွား အိမ်မှာ သူ ရွှေငါးမျိုးစုံ မွေးထား သည် . .။ သူ ရွှေငါး..မွေးတဲ့အကြောင်း သိ သည် ...။ ဖွားဖွား ..လမ်းမတော် သံဈေး သွားရင် သာဒိုး အမြဲ လိုက်သွား တတ် သည် ..။ တနင်္ဂနွေနေ့ မနက် ဆိုရင် ဖွားဖွား သံဈေး သွားလေ့ ရှိ သည် ..။ သံဈေး ရောက်တိုင်း..သာဒိုး ..တိရစ္ဆာန် လေးတွေ ရောင်းတဲ့ ဆိုင် ကို ဝင် သည် ..။ ဒီဆိုင် ကို ရောက်ချင်လို့ ဘဲ ဖွားဖွား နဲ့ လိုက်တာ ...။
ရောက်တိုင်း..ရွှေငါးလေးတွေ သူ ဝယ် သည် ..။ တခြား ယုန်တို့ ခိုတို့ ..ပူးတို့လဲ ရောင်း သည် ..။ ကြက်တူရွေး ရော ..။ဖွားဖွား က သာဒိုးတို့ကို အလိုလိုက် သည် ..။ လိုချင်တာ ဝယ်ပေး သည် ..။
မေဘယ်လ့်ကို ရောချင်လို့ မသိချင်ဟန်ဆောင်ပြီး ..ရွှေငါး ဘယ်လိုမွေးရလဲ မေးလေ သည် . . ။ မေဘယ်လ် က သာဒိုး မသိဘူး ဆိုပြီး ငါးကန် ရေဘယ်လိုလဲရတယ်ဆိုတာ နဲ့ ငါး အစာကျွေးတဲ့ အကြောင်းတွေ ရှင်းပြ လေ သည် . .။မေဘယ်လ် က ကြည်ပြာ နဲ့ ငယ်ငယ် က ကစားဘူတာ မှတ်မိနေ သည် . .။
“ကြည်ပြာ က ဘာလို့ ဒီမလာ လဲ . .သာဒိုး ..”
“ မသိဘူး ..မေဘယ်လ် ..သူ မလိုက်ချင်လို့ပေါ့ ”
“သာဒိုး ..မန်းလေး မှာ ဘယ်တွေ လျောက်လည်ပြီးပလဲ...”
“ဘယ်မှ မလည်ရသေးဘူး . .”
“ဘုရားကြီး ရောက်ပြီးပြီ လား ..”
“ဟင့်အင်း ..မရောက်သေးဘူး..မေဘယ်လ်”
“ငါ့ သူငယ်ချင်း နဲ့ သွားတဲ့အခါ သာဒိုး ကို ခေါ်မယ်လေ .. မုန့်တခုခုလဲဝယ်စားကြတာပေါ့ . .”
မေဘယ်လ် က သူ့ကို ထိုးမုန့် ကျွေးမယ် ဆိုပြီး ထမင်းစားခန်းထဲ ခေါ်လာတော့ . .ဒက်ဒီ နဲ့ မေဘယ်လ့်အဖေ အန်ကယ်လ် ကျော်သာ တို့က စကားကောင်းနေဆဲ ဖြစ် သည် . .။သူတို့ ပါဝင်ခဲ့တဲ့ ကျူကုတ်ပန်ဆိုင်း တိုက်ပွဲကြီးတွေ အကြောင်း ..ပြန်ပြောင်း သတိရ ပြောဆိုနေ သည် . . .။ သာဒိုး က ကြားရတာ များလို့ ဓါတ်ပြားဟောင်းကြီး ဖြစ်နေပြီ ..။
သာဒိုးတို့အတွက် က ကြားနေကျ မို့ မဆန်းတော့ပေမဲ့ သူတို့အတွက်ကတော့ စွန့်စွန့်စားစား အသက် ရင်းခဲ့ရတာမို့ ခုထိ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေတုံး ဖြစ်မည် ..။မေဘယ်လ် ကျွေးတဲ့ ထိုးမုံ့ က ချိုလွန်းလို့ သာဒိုး သိပ် မကြိုက်လှပေမဲ့ အခုလို မေဘယ်လ် နဲ့ နီးနီးကပ်ကပ်..ပူးပူးထိထိ နေနေရတာကို အရမ်း ကျေနပ်နေတော့ ကျတ်မှိတ်ပြီး စားနေ သည် . .။ “ ရေ သောက်ချင်လိုက်တာ . .”
မေဘယ်လ် က ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေအေးပုလင်း ထုတ်ပေးသည် ...။ “ မလိုင် ကရေကရာ ..ရှိသေးတယ်..စားမလား ..”
“တော်ပြီ မေဘယ်လ် ..ဝပြီ ..”
သာဒိုး အန်ကယ် ကျော်သာတို့ အိမ်ကို အစ က မလိုက်ချင်ခဲ့ပေမဲ့ အလု အင်မတန် ကြည့်ကောင်းတဲ့ မမေဘယ်လ် ကြောင့် ..လိုက်ခဲ့မိတာ မှန်သွားလေခြင်း လို့ စိတ်ထဲ တွေးနေ သည် ..။ အန်ကယ်လ်ကျော်သာ ရဲ့ တပ် က မြို့ပြင်မှာ ..။ အပြန်လမ်းမှာ . .မာမီက ..“သား က မေဘယ်လ် နဲ့ အဖွဲ့ကျလို့ပါလား..ကောင်းတယ်..သမီး လဲ မန်းလေး လိုက်လာရင် ပြီးရော..မေဘယ်လ် နဲ့ အတူတူ ဘယ်လောက် ပျော်ကြမလဲ . .” လို့ ပြောနေ သည် ..။
နောက်နေ့ မှာ စာအုပ်ဆိုင်ကို ဖထီး နဲ့ သာဒိုး သွားပြန် သည် . .။ အပြန်မှာ ဖထီးက အရင်တခါလိုဘဲ ကွမ်းယာ ဝင်ဝယ် သည် . .။ကောင်မလေး ရောင်းတဲ့ ဆိုင် မှာဘဲ . .။ ကောင်မလေး သည် ဟိုတနေ့ကလိုဘဲ သနပ်ခါးဘဲကြားနဲ့ ..။ သဘောကောင်း ခင်မင်တတ်ပုံရတဲ့ ကောင်မလေး က သာဒိုးကို ပြုံးပြုံးလေး နဲ့ နုတ်ဆက် သည် . .။
“ နင့်အမေရော..အမာနီ ..အကြော် ကြော်သေး လား . .”
“ ကြော်တယ်..ဦးလေးကြီး ..”
“ နေကောင်းတယ် မဟုတ်လား ..”
“ ကောင်းပါတယ် . . .ဦးလေးကြီး . .”
သာဒိုး စီးကရက် ထပ်ဝယ်ပြန် သည် . .။
“အကိုက စီးကရက် သောက်တယ်နော် ..အဟင်း ..ကျန်းမာရေး အတွက် မကောင်းဘူး ..အကို ..လျော့သောက် ...”
ဖထီး က ရယ် သည် . . .။
“အမာနီ..နင်က ဆေးလိပ်ရောင်းပြီး . .ဝယ်သောက်တဲ့ လူကို ဆေးလိပ် မကောင်းဘူး ပြောနေတယ် ဟာ . .”
“အော် . .ဒါကတော့ ..ရောဂါတွေဘာတွေ မရစေလိုတဲ့ စေတနာပါ . .ဆေးလိပ် မရောင်းရလဲ ကိစ္စ မရှိပါဘူး ရှင် . .”
ကောင်မလေး ရဲ့ ဟန်ပန် က ကွမ်းယာ သည် နဲ့ မတူဘဲ ..ရုပ်ရှင် သရုပ်ဆောင် နဲ့ တူနေ သည် ..။ မို့မို့မြင့်အောင် အမူအရာ ကိုများ လိုက်လုပ်နေသလား မသိ..။ဖထီး က အရင်ထဲက ဒီကောင်မလေး ဆိုင်မှာ ဝယ်နေကျ ဖြစ်မည် . . .။ကောင်မလေး ရဲ့ နံမည်တွေ တောင်သိနေ သည် . .။ အမာနီ ...တဲ့ ..။
အင်း..ဒီနေ့ တွေ့တော့ ဒီ အမာနီ ဆိုတဲ့ ကောင်မလေး ကို ပိုပြီး သတိထားမိလာ သည် ..။ မေဘယ်လ် လိုဘဲ ခါးသေးသေး တင်ကားကားထယ်ထယ်လေး နဲ့ ..။ မေဘယ်လ် ထက်တောင် သူ့ ဖင် က အနောက်ကို ထွက် နေတယ်..လို့ သူ သေသေချာချာ တွေ့လိုက် သည် ..။
သာဒိုး သည် တဏှာကာမ နဲ့ ပတ်သက်ရင် ..အသိ နောက်ကျ သည် . . ။ ကိုးတန်း ရောက်မှ ကွင်းတိုက်တယ် ဆိုတာ သိ သည် ..။ ဒါတောင် ..အတန်းကျ ကျောင်းသားကြီး သန်းဆွေ က ပြောပြ..လို့ . .။သန်းဆွေက အတန်းဘဲ ကျကျနေတော့ အသက် က ၂ဝလောက် ရှိနေပြီ ..။ ဖါလဲ ချဘူးနေတဲ့ ..လူပေလူတေ ပေါ့ . .။ သန်းဆွေ က အပြာစာအုပ်တွေလဲ ယူလာပြ သည် . .။ ကွင်းတိုက်နည်း လဲ သင်ပေး သည် ..။ ဆရာမ အောက်စ လွတ်တာကို လဲ ချောင်းနည်း ..သင်ပေး သည် . .။ ဆရာမ ကိုတောင် အလွတ်မပေးဘဲ ပြစ်မှားသူ ဖြစ် သည် . . ။ သန်းဆွေ က ဖါချ မလား မေးသည် ..။ ချချင်ရင် သူခေါ်သွားမည် လို့ ပြော သည် . .။
သန်းဆွေ ကောင်းမှုကြောင့် မိန်းမ စ လုပ်ဖူးသွား သည် . .။ သန်းဆွေက သာဒိုး က ပထမဆုံးမို့ ဒါ ကွင်းဖွင့်ပွဲ လို့ တခွိခွိ နဲ့ ပြော သည် ..။သန်းဆွေက သူနဲ့ ခင်တဲ့ ဖါခေါင်းမကြီး ကို သာဒိုးအတွက် ငယ်ငယ် နဲ့ ချောချော ရှာခိုင်းတားတာ ..။ သာဒိုး လဲ အိအိ ဆိုတဲ့ ဖါလေးနဲ့ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံရရှိသွား သည် ..။ သန်းဆွေ က အိအိ ကို သာဒိုး က တခါမှ မိန်းမ မချဘူးသေးလို့ ..နဲနဲပါးပါး ..နည်းလေးဘာလေး ပြပေးလိုက်ပါ လို့ ကပ် ပြော လိုက် သည် ..။
သန်းဆွေ က ကွန်ဒုံး သုံးနည်း သင်ပေးလိုက်ပေမဲ့ သာဒိုး ကို အိအိ က စွပ်ပေး သည် . .။ သာဒိုး အရူးအမဲသားကျွေးမိ သွားပြီ . . .။ နွားမြင်တိုင်း လက်ညှိုးထိုးနေပြီ...။မိန်းမ ချရတဲ့ အရသာကို လက်တွေ့ ကြုံဘူးသွားတော့ ..ကွင်းတောင် မတိုက်ချင်တော့ . .။သန်းဆွေ ကို ထပ်သွားရအောင် ..အပူကပ်နေ သည် ..။သာဒိုး အမာနီ ကို သဘောကျသွား သည် . .။ တနေ့တနေ့ အိမ်မှာဘဲ စာအုပ်ဖတ်နေရတာ ပျင်းလာ သည် . .။ အမာနီ ဆိုတဲ့ အသွက်ကလေး နဲ့ရီးစားထားရရင် ကောင်းမှာဘဲ လို့ စဉ်းစား နေသည် . .။
ဒီနေ့ မနေ့က ငှားထားတဲ့ စာအုပ် က ဖတ်လို့ မပြီးသေးဘူး .ဆိုတော့ ထပ်ငှားဖို့လဲ မလိုသေးသလို ပြန်အပ်ဖို့လဲ မလိုသေးဘူး .။ ဒါပေမဲ့ အမာနီ ဆိုတဲ့ ကောင်မလေး ကို တွေ့ချင်နေတာကြောင့် ..စာအုပ်ဆိုင်သွားမယ် ဆိုပြီး ဖထီးကားနဲ့ အိမ်က ထွက်ခဲ့ သည် . .။ ဖထီး က ဘယ်သွားမလဲ မေးတော့ သူ ..အမာနီ့ဆိုင်လို့ ပြန်ဖြေ သည် ..။ ..
ဖထီး က “ လူလေး ..စီးကရက် ဝယ်ချင်လို့ လား ..” လို့ မေး သည် . .။သာဒိုး လဲ..“ ဖထီးကလဲဗျာ ..စီးကရက် ဝယ်ချင်ရင် ..ကျုံးထောင့် ..စီဗွီလိုင်း နားတင် ဝယ်လို့ ရတာဘဲဟာ ..အမာနီကို တွေ့ချင်လို့ ပေါ့ ..” လို့ ဖြေ သည် ။
ဖထီးလဲ ..“လူလေး ..ကြည့်ကျက် လုပ်အုံးနော..လူလေး မိဘတွေ သိရင် ..အမှုကြီးမယ် ..ဗိုလ်မှူးကလဲ ဖထီးကို မတားရကောင်းလား ဆိုပြီး ဆဲမှာ ..” လို့ ပြော သည် . .။
“ဖထီးကလဲဗျာ..မုံ့ဆီကြော် တောင် ဘယ်မလဲ မသိဘူး . .နှုတ်ခမ်းနာ နဲ့ တဲ့ပါ့မလား ..ဆိုတာ ဖြစ်နေပြီ ..အမာနီ လှလို့ ကျနော် က သွားကြည့်ချင်နေတာပါ ..ဟီး ..”
အမာနီ သည် ဖထီး နဲ့ သာဒိုး ကို တွေ့လိုက်ရတော့ ပြုံးပြုံးလေး နဲ့ နုတ်ဆက် သည် . . ။ခါတိုင်းလိုဘဲ သနပ်ခါး အဖွေးသား နဲ့ . .။
ဒီနေ့ အမာနီ့ဆိုင်မှာ ကောင်လေးတယောက် ကို တွေ့ သည် ..။ ကောင်လေး က အမာနီ နဲ့ တော်တော် ရင်းနှီးတဲ့ ပုံ ပေါက် သည် . .။သာဒိုး စိတ်ထဲမှာ ဒီကောင်လေး အမာနီ အနားကို ရောက်နေတာ ဘဝင်မကျ ..။ မကြိုက် ..။ ဘာကောင်လဲ..။ အမာနီကို ကြိုက်လို့ လာနေတာလား ..။ မန်းလေးက အပြော နဲ့ပြောရရင်..ဒီကောင်လေးကို ဂျိုကြည့်ကြည့်ပစ်လိုက် သည် . . .။ ကောင်လေး ရှိနေတာကြောင့် သာဒိုး ကြာကြာ မနေတော့ဘဲ ပြန် သည် . .။
အမာနီ ကို ည က အိပ်မက်တောင် မက် သည် . . .။ အမာနီ သည် အိပ်မက်ထဲမှာ အဝတ်အစား မပါဘဲ ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ..အိပ်နေတုံး ..သူ အမာနီ ရဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ဆွဲဖြဲ ပြီး ခုံးဖေါင်းထ နေတဲ့ အမာနီ့ အဖုတ်ကြီး ကို ကုန်းယက် သည် ..တဲ့ ..။ အိပ်မက်ကို ပြန်စဉ်းစားတာတောင် ..သူ့ ဖွားဖက်တော် လိင်တန်က တောင်မတ်လာ သည် ..။ အမာနီကို သူ ရီးစားစကား ပြောမည် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက် သည် ..။
ဒါပေမဲ့ ..အမာနီ နဲ့ နောက် တော်တော် နဲ့ ထပ် မတွေ့ဖြစ်ဘူး . ..။ဒက်ဒီတို့ နဲ့ မိုးကုတ် ကို လိုက်သွားရလို့ ..။ အမာနီ ကို နေ့တိုင်း တွေ့ချင်နေတာ နဲ့ ဒက်ဒီ..မာမီတို့ က မိုးကုတ် သွားမယ် ဆိုတော့ သာဒိုး ..မလိုက်ချင်ဘူး ..။ဒါပေမဲ့ ..မေဘယ်လ်တို့ မိသားစု နဲ့ အတူတူ ပေါင်းသွားမှာ လဲ ဆိုရော သာဒိုး သည် မိုးကုတ် ခရီးစဉ် ကို စိတ်ဝင်စား လာလေ သည် ..။ ပစ္စည်းကောင်း ..တောင့်တင်း ချောမောလှပတဲ့ မေဘယ်လ် နဲ့ တခရီးထဲ သွားရမည် ဆိုတာ စိတ်ဝင်စား စရာဘဲ မဟုတ်လား . . .။
ဒီထက် သာဒိုး စိတ်ဝင်စားသွားရတာ က မိုးကုတ် ခရီးစဉ် မှာ ကားသုံးစီး နဲ့ သွားကြရာ မှာ ပထမဆုံး ကား က မေဘယ်လ့် အဖေ ..သူ့ အဖေ နဲ့ သူတို့လက်အောက် က အရာရှိငယ်တွေ စီး ပြီး ဒုတိယ ကားမှာ မေဘယ့် အမေ ..သူ့အမေ နဲ့ သူနဲ့ မေဘယ်လ် စီးကြလို့ပါဘဲ ..။ တတိယကားကတော့ အက်စကော့သဘောပေါ့ ..။ ရဲဘော် နဲ့ အကြပ်များ ..လက်နက် အပြည့်အစုံနဲ့ လိုက် ပါ သည် . .။
ဒုတိယ ကား မှာ ကားမောင်းတာ က ဖထီး ..ဘေးမှာ မေဘယ်လ့် အမေ အန်တီ မြင့်နဲ့ မာမီ ထိုင် ပြီး ကားနောက်ခန်းမှာ က သူနဲ့ မေဘယ်လ် ..နှစ်ယောက်ထိုင်ရတော့ ..ဒီလောက် လှတဲ့..ဖြူဖွေးအိစက်တဲ့ ..တောင့်တင်းဖေါင်းကားနေတဲ့..မေဘယ်လ် နဲ့ နာရီပေါင်း တော်တော်ကြာ ..အတူတူ ကပ်ကပ်လေး ထိုင်ပြီး စီးရမှာသူ ရင်တွေ ခုံ တာပေါ့ ..။ သူတို့ ကား က အရှေ့က ဒက်ဒီတို့ ကားလိုဘဲ မာဇဒါ ဂျစ် လေ ..။ သူ နဲ့ မေဘယ်လ် က အလယ်က နှစ်ယောက်ထိုင် ခုံမှာ ထိုင်ကြပြီး ဘေးတဖက်တချက် က ခုံတန်းတွေ မှာက အထုပ်တွေ လက်ဆွဲအိတ်တွေ အပြည့် တင်ထား သည် ..။ မိုးကုတ် မှာ သူတို့ သည် အစိုးရ ဘိုတဲမှာ တည်းကြမှာ ဖြစ် သည် ..။ ဘိုတဲမှာ မီးဖို..မီးဖိုခန်းတွေ ပါတာမို့ ..သူတို့ နဲ့ ပါလာတဲ့ ထမင်းချက် ရဲဘော် က ချက်ပြုတ်မှာ ဖြစ် သည် ..။
မေဘယ်လ် သည် ဒူးလောက် အထိ တိုတဲ့ စကပ်လေး ဝတ်ထား ပြီး အပေါ်ကတော့ တီရှပ်ပွပွတထည် နဲ့ ..။ သူကတော့ လမ်းခရီးမှာ ဒက်ဒီတို့ နဲ့ သွားရင်..ဆင်းပြီး ငှက်တို့ မျောက်တို့ ယုန်တို့ ..ပစ်ခတ်ရ တတ်တာမို့ မြက်တောထဲ ..သွားနိုင်အောင် ကာကီဘောင်းဘီအရှည် နဲ့ ..ရှပ်လက်တိုဝတ်ခဲ့ သည် ..။
သူ ထင်တဲ့ အတိုင်းဘဲ ..လမ်းခရီးမှာ ယုန်..မျောက် .ငှက်တွေ ကားရပ်ပြီး ပစ်ခတ် ကြ သည် ..။ ဒက်ဒီ နဲ့ မေဘယ်လ့်အဖေ အန်ကယ် ကျော်သာ တို့က သာဒိုးကို ပစ်ဘူးတယ် ရှိအောင် ပစ်ခိုင်းကြ သည် . .။ ငှက် နဲ့ ယုန် ကို ဒက်ဒီ့ ကိုယ်ပိုင် ပွိုင့်တူးတူး သေနတ်လေး နဲ့ ပစ် သည် . .။ မျောက် ပစ်တာကျတော့ ဆရာမြင့်ငွေ ရဲ့ ကာဘိုင်သေနတ် နဲ့ ..။ မေဘယ်လ် သည် သာဒိုး သေနတ် ပစ်ချိန် ..နားနှစ်ဘက်ကို လက် နဲ့ ပိတ်ထားပြီး မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ထား သည် ..။
သာဒိုး လက်ချက် နဲ့ မျောက်လေး သစ်ပင်ပေါ်က ပြုတ်ကျတော့ ဒက်ဒီ နဲ့ အန်ကယ်ကျော်သာ က လက်ခုပ်တွေ တီးပြီး သဘောကျကြတာပေါ့ ..။
“သာဒိုးရယ် ..မျောက်လေး သနားပါတယ်..သူ့ဖါသာ သစ်ပင်ပေါ် ထိုင်နေတာကို အလကားနေရင်း ..ပစ်သတ်လိုက်တယ် ..ယူ အဲဒီ မျောက်သားစားမှာ မို့လား ..”
“ ရဲဘော်တွေ စားမှာ ပေါ့ . .”
မန်းလေး မိုးကုတ်လမ်းက ကြမ်း သည် ..။ ခရီးရှည် ဖြစ်လို့ အရပ်သား ဘတ်စ်ကား တို့ ကုန်ကားတို့ ဆိုရင် ကွန်ဘွိုင် နဲ့ သွားရ သည် ..။ တောင်လမ်းတောလမ်းတွေမှာ ဓါးပြ ခဏခဏ အတိုက် ခံရလို့ ..ကားတွေစု တန်းစီပြီး ရဲ အက်စကော့တွေ လိုက်ပေး သည် . .။ သာဒိုး နဲ့ မေဘယ်လ် စကားတပြောပြော နဲ့ အရင်ထက် ပို ခင်မင်လာကြ သည် ..။ ကားအရှေ့ခန်းမှာ ..အမေနှစ်ယောက် လဲ စကားတွေ ပြောလိုက်ကြတာ ရေပက်မဝင်ဘဲ ..။ ဖထီးတော့ ကားမောင်းရင်း..နားငြီးနေမှာဘဲ ..။
ဝါးဖြူတောင် စခန်း ဆိုတဲ့ ကားတွေ ရပ်ပြီး ထမင်းဆင်းစားတဲ့ နေရာလေး မှာ ..ဆိုင်တဆိုင်မှာ ဝင်ပြီး ..ထမင်းစားကြ သည် ..။
မေဘယ်လ် နဲ့ သာဒိုး သည် ဝါးဖြူတောင် စခန်း ထမင်းဆိုင်မှ မျှစ်ချဉ် နဲ့ ဝက်သား ဟင်း ..ဆတ်သားခြောက် မီးဖုတ်ဆီဆမ်း နဲ့ အဝတုတ်ခဲ့ကြပြီး ..လမ်းမှာ ငိုက်မြည်းလာကြလေ သည် ..။ ကွေ့ပတ်တဲ့ တောင်ကွေ့လမ်းများ မှာ. မေဘယ်လ် .အိပ်ငိုက်ပြီး..သူ့ဘက်ကို ယိုင်ယိုင် ကျလာ တော့ မေဘယ်လ့် ရင်စိုင် အိအိတွေက သူ့ ပုခုံး နဲ့ ရင်ဘတ်ကို အိကနဲ အိကနဲ ဖိမိ တာ..သူ ရင်တွေ တဒုံးဒုံး ခုံရ သည် ..။ ပေါင်တန်ချင်းကလဲ ထိကပ်နေ သည် ..။
သာဒိုးရဲ့ ..ဖွားဖက်တော် လဲ မတ်မတ်တောင် လာ သည် . .။ ကားရှေ့ခန်းက မာမီ နဲ့ မေဘယ်လ့်အမေ လဲ အိပ်ပျော်နေပြီ . .။တောတောင်တွေ က စိမ်းစိုနေ သည် . .။ လမ်းကလဲ ဘာကြမ်းသလဲ မမေးနဲ့ ..။ မေဘယ်လ် လဲ သာဒိုးဘက် ပြိုလဲကျကျ လာတာ သူမဖါသာ သိပြီး ..“ဆောရီးဆေ ဆောရီး..သာဒိုး..” လို့ပြောပြီး ဟိုဘက်တဖက်ကို စောင်းပြီး အိပ်ပြန် သည် ..။ သာဒိုးကို ဖင်ပေးပြီး တစောင်းလေး ငိုက်တာ ..။ မေဘယ်လ့် တင်ကားကားတွေက သူ့ပေါင်ကို ထိထားနေပြန် သည် ..။ အင်း ..စိတ်တွေက တအားဖေါက်ပြန် ထကြွနေ ပြီ ..။
ခဏကြာတော့ သူ့ဘက်ကို စောင်းပြီး အိပ်ပြန် သည် ..။ ဒီတခါမှာတော့ မေဘယ်လ်က သူ့ ပေါင်တဖက်ပေါ်ကို သူမ ခြေထောက် နဲ့ ခွလိုက်တာကြောင့်သာဒိုး ရဲ့ ဒူးခေါင်း က မေဘယ်လ့် ပေါင်၈ွဆုံ နဲ့ ထိတွေ့ မိတ်ဆက်နေပြီ ..။ မေဘယ်လ့် ရင်ထွားထွားတွေကလဲ သာဒိုး ရဲ့ လက်မောင်းရင်းနဲ့ ထိကပ်နေ သည် ..။
သာဒိုးလဲ ..ကားလှုပ်ခါသလိုလို နဲ့ သူ့ ဒူးခေါင်း နဲ့ မေဘယ်လ့် ပေါင်ဂွဆုံ က ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို ထိပွတ်ကြည့် သည် . .။မေဘယ်လ့် ပေါင်ကြားကို သူ လက် နဲ့ နှိုက်ကိုင်လိုက်ချင် စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်နေပေမဲ့ ..အမေနှစ်ယောက်လဲ ရှေ့မှာ ရှိနေတာကြောင့် ..စိတ်ကို ချုပ်တည်းထားနေရ သည် . .။
တင်းရင်းတောင်ရင်း..ထိကပ်ပွတ်မိရင်း..သူတို့ မိုးကုတ် ကို ရောက်ခဲ့ကြ သည် ..။ ဘိုတဲ မှာ နှစ်ခြမ်း ရှိတာမို့..သာဒိုးတို့က တဖက်ခြမ်း ..မေဘယ်လ်တို့က တဖက်ခြမ်း .. နေကြ သည် ..။ နေရာချထားပြီး တော့ ဘိုတဲ အရှေ့ကနေ မိုးကုတ်မြို့ကို ထွက်ကြည့်ကြ သည် ..။ ဘိုတဲ က တောင်ကုန်းပေါ်မှာ ဆိုတော့.. တောင်တွေ ဝိုင်းထားတဲ့ အလည် ချိုင့်ခွက်ထဲက မိုးကုတ်မြို့လေး ကို အပေါ်စီးက မြင်တွေ့နိုင် သည် ..။
မိုးကုတိ ဘိုတဲကြီး အောက်မှာက သာဒိုး တို့ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ရင် ခေါင်း လွတ် သည် ..။ ဘိုတဲ အောက် က မြေကြီး မှာ ကျောက်ရောင်စုံလေးတွေတလက်လက် ရောနှောနေ သည် ..။ တချို့ ကျောက်နီလေးတွေက တော်တော် အလုံးကြီးပြီး လှ သည် . .။ တပ်ကြပ်ကြီး တယောက် က သာဒိုး နဲ့ မေဘယ်လ် ကို
“ သားတို့ သမီးတို့ ..ကျောက်လေးတွေ ကောက်ကြပါလား ..အပျော်ပေါ့ ..မိုးကုတ်မြေကတော့ ဒီလိုဘဲ..မြေကြီးတွေ က တောင်ဖြိုထားတဲ့ နေရာက လာဖို့တာ ဆိုတော့ ..ကျောက်ဖြုံးလေးတွေ ရောနေတာ ..”
လို့ ပြောပြ သည် ...။
မိုးကုတ်မြို့ခံ တပ်ကြပ်တယောက်ကတော့ ..မိုးကုတ်က ပတ္တမြားမြေ ..ရတနာမြေ လို့..ခေါ်ကြတဲ့အတိုင်း ..ဟိုးရှေးခောတ်က ဆိုရင်..မြေကြီးထဲက ကျောက်သံပတ္တမြားတွေ တခါတလေ လွယ်လွယ် နဲ့တောင် ရတတ်ကြောင်း ..တခါ က မိန်းမကြီး တယောက် မနက် စောစော လမ်းဘေးမှာ သေး ထိုင် ပေါက်တာ .. ရွှံ့တွေ ကြားမှာ ကျောက်တပွင့် တွေ့တာ..သိန်းတန် ကျောက် ဖြစ်နေလို့ ဒီ မိန်းမကြီး အရမ်း ချမ်းသာသွားတယ် ..ဆိုတဲ့ အဖြစ်လေး ..သူ ကြားဘူးကြောင်း ပြောပြ သည် ။
သာဒိုး နဲ့ မေဘယ်လ်လဲ ဘိုတဲ အောက်ကို ဝင်ပြီး သွားကြည့်ကြ သည်..။ကျောက်အနီလေးတွေ အများကြီးဘဲ..။ မေဘယ်လ် ပျော်တာ အရမ်းဘဲ..။ ဘိုတဲအောက်မှာ သူတို့နှစ်ယောက် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကြရ သည် ..။ ခေါင်း လွတ်ရုံလေးဘဲ ..။ မေဘယ်လ် သည် သူလဲ ကောက်..သာဒိုး ကိုလဲ ကူကောက်ခိုင်း သည် ..။ ဂါဝန် တိုတိုလေး နဲ့ မေဘယ်လ် သည် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ကျောက်ကလေးတွေ မဲပြီး ကောက်နေတော့ ..အောက်စလွတ်နေတာကို သတိမထားမိဘူး ..။
သာဒိုး လဲ မေဘယ်လ်ရဲ့ ပင်တီလေး ပေါ်နေတာ တွေ့နေရ သည်..။ ပေါင်ဂွဆုံနေရာ ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို မြင်ရပြီး သာဒိုး..ဖီလင်တွေ တက်လာ သည် ..။ပင်တီက အပါးစား ဆိုတော့ မေဘယ်လ်ရဲ့ အကွဲကြောင်းကြီးကို ခပ်ရေးရေး မထင်မရှား တွေ့နေရ သည် ..။ သူကြည့်မှန်း သိသွားမှာလဲ စိုးတာကြောင့် မသိမသာဘဲကြည့်နေရ သည် ..။ သာဒိုးရဲ့ ဖွားဖက်တော် လိင်တန်ကြီး နိုးထ သန်မာ လာ သည် ..။ မသိမသာ တခါတလေလေး ..နဲနဲလေး တွေ့ရတာကို က အရမ်း ရင်ခုံစရာ ..ဖြစ်နေ သည် ..။ သူ့ ဘောင်းဘီထဲမှာ လိင်တန်ချောင်း က ကြီးထွားမာကျောနေလို့ ဘောင်းဘီ ရှေ့မှာ ဖု ထွက်နေ သည် ..။
မေဘယ်လ်ရဲ့ အမေ ထမင်းစားဖို့ ခေါ်တာကြောင့် ..အောက်စလွတ်တာ ကြည့်ရတာ ပြီးဆုံးသွား သည် . .။ မေဘယ်လ့်ကို အရင်ထက် သူ တပ်မက်လာသည် ..။ကြိုက်လာ သည် ..။ သူ ချစ်မိနေပြီ လား..။ တပ်မက်တာတခုဘဲ လား ..။
မေဘယ်လ့်ကို အဝတ်မပါဘဲ မြင်ယောင် စိတ်ကူးကြည့်မိ သည် ..။ ဒီလို မြင်ယောင် စိတ်ကူးလိုက်တိုင်း သာဒိုး ရဲ့ လိင်တန်ကြီး က ဒေါင်းကနဲ . မတ်မတ်တောင် လာပြီး..သာဒိုးလဲ တောက်လောင်လာရတဲ့ ကာမမီး တွေကို ငြိမ်းသတ်ဖို့ အိမ်သာခန်းထဲကို ပြေးရတော့ သည် ..။
အိမ်သာခန်းထဲမှာ မေဘယ်လ့် ပေါင်ကြား က ဖေါင်းမို့ခုံးထနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို မြင်ယောင်စဉ်းစားရင်း လိင်တန်ကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်တိုက် ရလေသည် ..။ အားပြင်းပြင်းနဲ့ သုတ်တွေ တအား ပန်းထုတ် ပြီး တကိုယ်လုံး က အကျောတွေ တုန်သွားရအောင် ကောင်းလှတဲ့ အရသာကို ခံစား လိုက်ရပြီးမှ နေသာထိုင်သာ ရှိသွားရလေ သည် . .။
ညဘက်မှာ မေဘယ်လ် က ညဝတ်အကျ ႌလေး နဲ့ သူတို့ဘက်ခြမ်းကို ကူးလာပြီး သူနဲ့ ကော်ဖီလာသောက် သည် ..။ သူတို့ နှစ်ယောက်မှန်တရုပ်ကပ် ကနေ အဝေးချိုင့်ဝှမ်းထဲမှာ မြင်နေရတဲ့ မိုးကုတ်မြို့လေး ရဲ့ မီးရောင်တွေကို ကြည့်ပြီး ရောက်တတ်ရာရာ ရုပ်ရှင်အကြောင်း ..သီချင်းတွေ အကြောင်း..စကားထိုင်ပြောကြ သည် ..။
လူကြီးတွေ က မေဘယ်လ်တို့ နေတဲ့ အခြမ်းဘက်မှာ စုထိုင်ပြီး စကားပြော..အစားစားနေကြ သည် ..။ ဒါကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး သာဒိုး က ဆေးလိပ်ခိုးသောက်ချင် သည် ..။ ဂျာကင်ကောက်ဝတ်ပြီး ဘိုတဲရှေ့ကို ထွက် သည် ..။ မေဘယ်လ် လဲ လိုက်လာလို့..“မေဘယ်လ် မေမေမေဘယ်လ် ..နဲနဲအေးတယ် ..အကျ ႌ ဝတ်ပါလား ..”
လို့ သူ ပြော သည် ..။ မေဘယ်လ် က အထဲ ပြန်မဝင်ချင်တော့ဘူး..ဆိုပြီး ..သာဒိုး ကို ချမ်းတယ်ဟာ..ဆိုပြီး ဘေးကနေ ဖက်ထား သည် ..။ မေဘယ်လ်ရဲ့ ညဝတ်အကျ ႌက ညဘက်မှာ အေးတဲ့ မိုးကုတ် မှာ မို့ ခပ်ထူထူ ဖလန်နယ် ပိတ်သား နဲ့ ဖြစ်ပေမဲ့ ညဘက် အိပ်ရင်း ဝတ်တာမို့ မေဘယ်လ် က အထဲက ဘာမှ ခံမဝတ်ထား ..။ မေဘယ်လ်ရဲ့ နို့အိအိဖြိုးဖြိုးတွေ က သာဒိုးရဲ့ လက်မောင်း နဲ့ ရင်ဘတ်ကို လာဖိကပ် နေသည် ..။
သာဒိုး က စီးကရက်တလိပ် ကို မီးညှိ သောက် သည် ..။ မလှမ်းမကမ်း က အမှောင်ထဲမှာ ဂျီသရီး ရိုင်ဖယ်ကြီး လွယ်ပြီး ..ကင်းတာဝန်ကျနေသော ရဲဘော် က သာဒိုး စီးကရက်သောက်တာ တွေ့လို့ သူလဲ သောက်ချင်လာကြောင်း ပြော သည် ..။ သာဒိုး က စီးကရက် တလိပ် ရဲဘော်ကြီး ကို ပေးလိုက် သည် ..။ ရဲဘော်ကြီး သစ်ပင် အကွယ်မှာ စီးကရက် သောက်နေ သည် ..။
မေဘယ်လ် ရဲ့ နို့တွေက သူ့စိတ်တွေကို ဘလောင်ဆူလာစေ သည် ..။ လိင်တန် က ထောင်းကနဲ မတ်လာ သည် ..။
“သာဒိုး ..”
“ဟင်..မေဘယ်လ် ..ဘာလဲ..”
“ စီးကရက် မသောက်စမ်းပါနဲ့ ဟာ ..မကောင်းပါဘူး ..”
“ငါ့ကို ဆရာ လာမလုပ်နဲ့ ဟာ ..မေဘယ်လ် ..”
“နင့်ကို ကောင်းစေချင်လို့ ပြောတာပါ ..နင့်ကျန်းမာရေးအတွက် ..”
“နင်က ငါ့အတွက် စိတ်ပူတယ် ပေါ့ ..”
“ အင်းလေ ..နင်နဲ့ ငါနဲ့က ..သူငယ်ချင်း အရင်းအခြာတွေ ဖြစ်နေပြီ မဟုတ်လားလို့ ..”
“အင်း ..ဟုတ်တယ် ..ဟုတ်တယ် ..”
သာဒိုး ..မေဘယ်လ် နဲ့ သူငယ်ချင်း အရင်းအခြာ ဖြစ်ရတာကိုတော့ ကြိုက်တယ် ..ခုဘဲ ကြည့် ..နို့ကြီးတွေ နဲ့ ထိနေရတယ် ....အင်း ..အဟီး..ချစ်သူတွေသာ ဖြစ်ရင် ပိုကောင်းအုံး မှာ..အဲဒီ နို့ကြီးတွေကို ရေရေလည်လည် နယ်ဖတ်ပြီး တပြွတ်ပြွတ် နဲ့ စို့ရမှာ....။စီးကရက် ကို မြေကြီးပေါ်ချ..ဖိချေလိုက်ပြီး ..အထဲ ပြန်ဝင် သည် ..။မေဘယ်လ် က မီးဖိုခန်းဘက် အထဲကို ဝင်သွားပြီး ဓါတ်ဘူးထဲက ရေနွေးတွေ ကို မတ်ခွက်ထဲ ထည့် ..လဘက်ခြောက် ခပ် သည် ..။
“မေဘယ်လ် ..”
“ ဟင်..ဘာလဲ သာဒိုး ..”
“ နင့်ကို ကြိုက်တဲ့ လူတွေ ရှိလား ..”
“ ဟဲ့..ရှိတာပေါ့ သာဒိုး ရဲ့..”
“နင်..နင်ကကော ..ပြန်ကြိုက် တဲ့ လူ ရှိပြီလား ..”
“ ဘာဖြစ်တာလဲ ..နင့်ပုံက ..”
“ ဖြေလေဟာ..နင် ပြန်ကြိုက်တဲ့ လူ ရှိလား .. ”
“ ရှိဘူး ..ငါ ရီးစား မထားချင်သေးဘူး ..”
“ တော်ပါသေးရဲ့ ..မေဘယ်လ်ရယ်...”
“ဘာတော်ပါသေးရဲ့လဲ ..နင်က ငါ ရီးစားထားမှာ ပူနေလို့လား ..”
သာဒိုးလဲ မေဘယ်လ့် ကို စိုက်ကြည့်ပြီး ..“ အေး ..ပူနေတယ် ..စိတ်တွေ ပူ..ရင်တွေ ပူ ..နင့်ကို ရီးစားရသွားမှာ စိုး လို့ ..”လို့ ပြော သည်..။
“ ဘာလို့ ..နင် က ဘာပူနေတာလဲ ..”
သာဒိုး ဘာမှ မပြော ..။
“ပြောလေ ..နင် ဘာလို့ ငါ ရီးစားထားမှာ ပူနေတာလဲ ..”
“ ငါ ပြောရင် နင် ငါ့ကို စိတ်ဆိုးမှာပေါ့ဟ...”
“စိတ်မဆိုးဘူး ..ပြော ..”
“ ငါ နင် တခြားကောင်တွေနဲ့ ကြိုက်သွားမှာ ပူတာ ..ငါလေ..နင့်ကို တအားချစ်နေမိလို့ပေါ့..မေဘယ်လ် ရယ် ..”
“ အို..သာဒိုး ..သွားဟာ..နင်က ငါ့ကို ရီးစားစကား လာပြောနေတာ ..”
မေဘယ်လ် မျက်နှာလေးရဲတွတ်ပြီး သူတို့ နေတဲ့ တဘက်ခြမ်းကို ပြေးဝင်သွား သည် ..။နောက်တနေ့ မနက် သာဒိုး အမေ က ဘရိတ်ဖတ်စ် လုပ်ကျွေးတော့ မေဘယ်လ့် အဖေ နဲ့ အမေ ဒီဘက်ကူးလာပြီး လာစားကြ တော့ မေဘယ်လ် ပါမလာ ..။
သာဒိုး အမေ က ..“ သမီးရော ..နိုးပြီလား..ခေါ်ပါအုံး ..” လို့မေးတော့ မေဘယ်လ့်အမေ က ..“သားရေ..သာဒိုး ..မင်းဘဲ မင်း သူငယ်ချင်းကို သွားခေါ်လိုက်ပါကွယ်ဒီမှာ ဘရိတ်ဖတ်စ် လာစားပါ ..လို့ ..” လို့ ခေါ်ခိုင်းတာနဲ့ သာဒိုးလဲ တဘက်ခြမ်းကို ကူးသွားလိုက် သည် ..။
ဝင်ဝင်ချင်း မီးလင်းဖိုကြီး ရှိတဲ့ ဧည့်ခန်းမှာ ရဲဘော်တယောက် ရှိနေတယ်..။ မေဘယ့် အဖေ ရဲ့ ယူနီဖေါင်း ကို မီးပူတိုက်ပေးနေ သည် ..။
“ ဦးလေး ..မေဘယ်လ် ရှိလား ..”
“မရှိဘူးကွ ..ဘိုတဲ အရှေ့မှာ လမ်းလျောက်နေတယ် ..ဟောဟိုမှာ..”
သူပြတာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မေဘယ်လ် ဆွယ်တာ အဖြူလေး နဲ့ သိုးမွှေးဦးထုပ် အဖြူလေး နဲ့ လမ်းလျောက်နေတာ သူ တွေ့လိုက်ပါ သည် ..။သာဒိုး ဘိုတဲ ရှေ့ကို ထွက်ခဲ့ သည် ..။
မေဘယ်လ် သည် သူ ထွက်လာတာကို သိရက် နဲ့ မသိဟန်လုပ်နေ သည် ..။ မမြင်ချင်ယောင် ဆောင် နေ သည် ။
“မေဘယ်လ် ..”
“ ဘာလဲ ..”
သူ့ကို မကြည့်ဘဲ မျက်နှာလွှဲထားပြီး ဖြေ သည် ..။ အင်းလေ..ပြန်ဖြေလို့ တော်ပါသေးရဲ့ ..။
“အန်တီ ခေါ်ခိုင်းလို့ ..ဘရိတ်ဖါ့စ် စားမလား..တဲ့..”
“ ဟင့်အင်း..မစားချင်ဘူး ..ကော်ဖီသောက်ပြီးပြီ ..”
မေလယ်လ် က ဘိုတဲ ကို ဝင်တဲ့ တံခါးပေါက်ဘက်ကို ဆက်လျောက်လို့ သူလဲ လိုက်လျောက် သည် ..။
“မေဘယ်လ် ..”
မေဘယ်လ် ဘာမှ ပြန်မဖြေဘူး ..။ လမ်းဘဲ ရှေ့ဆက်ပြီး လျောက်နေ သည် ..။
“မေဘယ်လ် ..”
သူ ထပ်ခေါ်သည် ..။
“ ငါ့ကို နင် စိတ်ဆိုးနေတာကိုး ..အင်းလေ ..ငါကလဲ အမှန်အတိုင်း ပြောမိတာကိုး ..”
မေဘယ်လ့်ဆီက မျက်စောင်းလေးတခု သူ ရလိုက် သည် ..။
“တကယ်ပါ မေဘယ်လ်..ငါ အမှန်အတိုင်း ပြောတာ..ငါလေ..နင့် ကို..”
“ဟိတ် ..တော်တော့ ..သာဒိုး ..ငါမကြားချင်ဘူး..”
“ ဘာလို့ ..”
“အိကွာ..ရှက်လို့ပေါ့..ငါ တခါမှ ဒါမျိုး လုပ်ဘူးတာ မဟုတ်ဘူး ..”
“ဘာလုပ်တာကို ပြောတာလဲ..နင်က ဘာလုပ်လို့လဲ ..”
“ ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ်ဟာ..ဒါမျိုး ငါ အပြောမခံဘူးသေးဘူး ..”
“ ဘာမျိုးလဲ..ချစ်တယ် ဆိုတာ ပြောတာလား ..”
“ သာဒိုး ..သွားဟာ..ငါ ရှက်ပါတယ် ဆို ..”
သစ်ပင်အောက်မှာ ဂျီသရီးသေနတ် နဲ့ ရပ်နေတဲ့ ရဲဘော်ကြီး က သူတို့ကို ငေးကြည့်နေ သည် ..။
“ အေးလေ..နင်မကြိုက်ဘူးဆိုရင် ငါ ဘာမှ မပြောတော့ပါဘူး..ငါ သွားမယ်..”
သာဒိုး ခြာကနဲ လှည့်ပြီ ဘိုတဲဘက် ပြန်လျောက် သည် ..။သူ့ကို မေဘယ်လ် ပြန်ခေါ်လေမလား..နားစွင့်နေမိတာ အမှန် ..။ အိုး..။မေဘယ်လ် ပြန်မခေါ်ဘူး ..။သူ မာမီတို့ ရှိတဲ့ ထမင်းစားပွဲဘက် ပြန်ရောက်လာ သည် ..။
“ဟဲ့..သား..မေဘယ်လ် က ဘရိတ်ဖါ့စ် လာမစားဘူးလား ...”
“ သူ ကော်ဖီ သောက်ပြီးပြီ..မစားတော့ဘူး...” တဲ့ ..။
“သား..ပြောစရာ တခု ရှိတယ် ..”
“ ဘာလဲ မာမီ ..”
“ မနက်ဖန် သား ဒက်ဒီ နဲ့ အန်ကယ်လ်ကျော်သာ က ဟန်တင် သွားကြမလို့ ..မာမီ နဲ့ အန်တီမြင့်တို့လဲ မိုးကုတ်မြို့ထဲ ဈေးဝယ်သွားကြမလို့..မေဘယ်လ် နဲ့ သားတို့ လိုက်ချင်လိုက်..မလိုက်ချင်လဲ ဒီမှာ ဘဲ နေခဲ့ကြပေါ့ ..ထမင်းချက်တဲ့ ကိုချစ် တို့တော့ ရှိနေမယ် ..”
“ ဈေးတော့ မလိုက်တော့ဘူး..ဟန်တင်တော့ လိုက်သွားချင်တယ် ..”
“ဒါတော့ သား အဖေ ပြန်လာရင် မေးကြည့် ..သိပ် တောမနက်ဘူး ဆိုရင်တော့ သားကို ခေါ်မှာ ပါ..”
“ဟာ..မာမီကလဲ ..သားက ကလေးမှ မဟုတ်တော့တာ ..တောနက်လဲ ဘာဖြစ်လဲ ...”
မေဘယ်လ် သည် သူ့ကို တကယ့်ကို ရှောင်နေတာပါ ..။သူ ဝမ်းနည်းသလိုဘဲ ..။ ငါ ပြောလိုက်မိတာ မှားသွားလား ..။ အို..မေဘယ်လ်က ဒီလောက် ချစ်စရာ ကောင်းတာ..ငါ ချစ်မိလို့ ချစ်မိတယ်လို့ ပြောတာဘဲ..ဘာဖြစ်လဲ ..”
ထိုအခိုက်မှာဘဲ ဒက်ဒီတို့ရဲ့ မာဇဒါဂျစ် လျောကနဲ ဘိုတဲရှေ့ လာဆိုက် သည် ..။ဒက်ဒီ နဲ့ အန်ကယ်လ်ကျော်သာ ကားပေါ်က ဆင်းလာ သည် ..။ ရဲဘော်တယောက် က ဖက် နဲ့ ထုပ်ထားတဲ့ အစားအစာတွေ သယ်လာ သည် ..။
“ဒက်ဒီ..ဟန်တင် သွားမလို့ ဆို ..”
“အေးကွ..သား လိုက်ချင်လို့လား ..”
“လိုက်ချင်တယ်..ဘာကောင်တွေ သွားပစ်မှာလဲ ဒက်ဒီ ..”
“ ဂျီတို့ ဆတ်တို့ပေါ့ ကွ..” အန်ကယ်လ်ကျော်သာ က ဝင်ပြော သည် ..။
“ဘာသေနတ် နဲ့ပစ်မှာလဲ အန်ကယ်လ်..”
“ အန်ကယ်လ့်မှာ သာတီးအို စစ် ရိုင်ဖယ် ရှိတယ်..သား ရဲ့ ..နောက်ပြီး ..နှစ်လုံးပြူးတလက် လဲ ရှိတယ် ....”
ဟန်တင် လိုက်ရမည် ဆိုလို့ မေဘယ်လ် သူ့ကို စကားမပြောချင် သလိုနဲ့ ရှောင်ခွာ ပစ်ပယ်လဲ ဘာအရေးလဲ ဆိုပြီး တောထဲသွားဖို့ လိုအပ်တာတွေ သူ စပြီး ပြင်ဆင်လေ သည် ..။ သာဒိုးက ဒက်ဒီတို့နဲ့ တောလိုက်သွားဖို့ ပြင်ဆင်နေပေမဲ့ ညနေပိုင်းမှ ရောက်လာတဲ့ လူကြီးတယောက်ကြောင့် သာဒိုး ဒက်ဒီတို့ နဲ့ မလိုက်ဖြစ်တော့ပေ ..။
ဒီလူကြီး က မိုးကုတ် မြို့ မရောက်ခင် မိုင်၂ ဝလောက်မှာ ရှိတဲ့ ဂေါ်ရခါးရွာတရွာက ..။ သူတို့ရွာကို ကျားဆိုးတကောင် လာလာနှောက်ယှက်နေလို့ အဲဒီကျားဆိုးကြီးကို လာ ပစ်ခတ်နှိမ်နှင်းပေးဖို့ အကူအညီ လာတောင်းတာပါ ..။
ကိုးတောင်ကျားကြီး တကောင် က တပတ်ကို နွားတကောင် လာလာ ဆွဲတာမို့ ရွာ က လူတွေက ဒီကျားဆိုးကြီးကို တယောက်ယောက် လာ ပစ်ခတ် ပေးစေချင်နေကြ သည် ..။ မိုးကုတ်မှာ ရှိတဲ့ အစိုးရဘက်..စစ်ဘက် ရဲဘက် ကို လာ အကြောင်းကြား အကူအညီတောင်းဖို့ လာခဲ့ချိန် စစ်တပ် က တပ်ကြပ်ကြီးတယောက် က ဒီကို ရောက်နေတဲ့ ဒက်ဒီတို့က တောပစ် ဝါသနာကြီးတာ သိပြီး ဒီဂေါ်ရခါးကြီးကို ဘိုတဲကို ခေါ်လာပြီး တွေ့ဆုံပေးတာ ဖြစ် သည် ..။ ဒက်ဒီ နဲ့ အန်ကယ်လ် ကျော်သာ တို့ကလဲ တောပစ် ဝါသနာ အရမ်းကြီးကြတာကြောင့် ဒီ ဂေါ်ရခါးကြီး ရဲ့ ရွာကို လိုက်ကြီး ဒီ ကျားဆိုးကြီး ကို ပစ်ခတ်ဖို့ စိတ်ဝင်စားကြလေ သည် ..။ အန်ကယ်လ် ကျော်သာ က ကျားဆိုးကြီး ကို သွားပစ်မှာ မို့ သာဒိုး က အသက်လဲငယ်သေးပြီး အတွေ့အကြုံလဲ နည်းသေးတာကြောင့် ခေါ်မသွားချင်ဘူး ..အန္တရာယ်ကြီးတာကြောင့်..သား ဒီတခါ မလိုက်နဲ့ အုံး..လို့ ပြော သည်..။ ဒက်ဒီကလဲ သပိတ်ကျင်းဘက် ဂျီ သွားပစ်မှ သားလိုက် တော့လို့ ပြောတာနဲ့ သာဒိုး မလိုက်ဖြစ်တော့ဘူး ..။
အန်ကယ်လ်ကျော်သာ က ကျား..ကျားသစ် ..ဝက်ဝံ လို သားကောင်ကြီးတွေ ပစ်ခတ် တဲ့ အတွေ့အကြုံ ရှိခဲ့တော့ ..ဒီ ကျားဆိုးကြီးဟာ ကျားအိုကြီးလို့ ခန့်မှန်း သည် ..။ ကျားတွေဟာ အိုလာရင် ဂျီ ဒရယ် တွေကို လိုက်ဖမ်းစားဖို့ ခွန်အားလျော့ကျလာ ပြီး အလွယ်ရနိုင်မဲ့ အနီးအနား ရွာတွေ က နွားတွေကိုဝင်ဆွဲလေ့ရှိကြတယ် လို့ ပြောပြ နေ သည် ..။
ဂေါ်ရခါးကြီး က သူတို့ရွာမှာ စည်းရိုးတွေ ကာရံထားပေမဲ့ ကျား က ဘယ်နေရာမှာ စည်းရိုး အားနည်းတယ် ဆိုတာ သိပြီး အဲဒီနေရာက ဝင်ကြောင်း..နွားတင်းကုတ်က နွားကို လည်မြိုကို ကိုက်ဆွဲပြီး ခြံစည်းရိုးပေါ်ကို လွှားကနဲ ခေါ်ကျော်သွားကြောင်း ..ကျားအို ဖြစ်နိုင်ပေမဲ့ အားကတော့ မသေးကြောင်းပြောပြလေ သည် ..။
ဒက်ဒီ နဲ့ အန်ကယ်လ်ကျော်သာ က ကျားကြီးတပိုင်းတစ စားလို့ ကျန်နေတဲ့ နွားသေရဲ့ အပိုင်းအစ နားမှာ လင့်စင်ထိုးပြီး ..စောင့်ပစ်မယ်လို့ တိုင်ပင်နေကြ သည် ..။ တယောက် က မီးထိုးပေး..တယောက် က ပစ်မည် ..ကိုးလုံးကျည် နဲ့ ပစ်မည် ဆိုပြီး တိုင်ပင်နေကြလေ သည် ..။ နောက်တနေ့ မနက် အစောကြီး ထွက်ကြမှာ ဖြစ် သည် ..။
ညနေစာ စားကြတော့လဲ မေဘယ်လ် သူ့ကို ရှောင်နေ သည် ..။ မန္တလေး က ယူလာခဲ့တဲ့ စာအုပ်တွေဘဲ ကုတင်ပေါ်လှဲ ပြီး ဖတ်နေလိုက် သည် ..။နောက်တနေ့ မနက် လဲ ဒက်ဒီတို့ ခရီးထွက် ဖို့ ပြင်ဆင်ကြတော့ အသံတွေ ကြားနေရလို့ သူ နိုးလာ သည် ..။ တကယ်တော့ သူ ဒီကျားပစ်တဲ့ ဆီကို လိုက်ချင်တာ..ဒက်ဒီတို့ မခေါ်လို့ နေခဲ့ရတာ..။ ဘိုတဲမှာ ကျန်ခဲ့တော့လဲ မေဘယ် က သူ့ကို ရှောင်နေ သည် ..။ သူ မေဘယ်လ်ကို ချစ်နေမိကြောင်း ပြောမိလိုက်တာ မှားသွားပြီလား ..။ အင်း ..ထပ်ပြီး ကြိုးစားကြည့်အုံးမယ် လေ ...။
ဒက်ဒီတို့ ထွက်သွားကြပြီးနောက် သူ ဆက် မ အိပ်ချင်တော့တာ နဲ့ ဂျာကင်ထူထူ ဝတ်ပြီး အပြင်ဘက်ကို ထွက်ခဲ့ သည် ..။အပြင်မှာ မြူတွေ ဆိုင်းနေ သည် ..။ နှင်းမှုန်လေးတွေ ကြောင့် မနေ့က လှမ်းမြင်နေရတဲ့ မိုးကုတ်မြို့လေးကို ဘာမှ မမြင်ရတော့ဘူး ..။မန္တလေး က လာခဲ့တဲ့ သူတို့ အဖို့တော့ မိုးကုတ် က တော်တော့်ကို အေးနေတာပေါ့ ..။ဘိုတဲ ဝင်းထဲကနေ ထွက်ခဲ့ သည် ..။
“ သာဒိုး ...”
အနောက် က မေဘယ်လ် ခေါ်လိုက်သံ ကြားလိုက်ရလို့ သာဒိုး ..တအား ..အံ့သြ သလို..မဖေါ်ပြနိုင်တဲ့ ဝမ်းသာကျေနပ်မှု က သူ့ကို တုန်သွားစေ သည် ..။
“ဟင်..မေဘယ်လ် ...”
“ လမ်းလျောက်သွားတာကို ခေါ်လဲ ခေါ်ဘူး ..ယူ မကောင်းဘူး ..ဟွန်း ..”
“ မေဘယ်လ် လိုက်ချင်မှန်း မသိလို့ပေါ့ ...နောက်ပြီး..မေဘယ်လ် က စိတ်ဆိုးနေ...”
“ဟိတ်..ပြောနဲ့ ..ဘယ်မှာ စိတ်ဆိုးလို့ လဲ ..”
နှုတ်ခမ်းလေး က စူထော်နေပြီး မျက်စောင်းကလဲ ထိုး သည် ..။သိုးမွှေး ဦးထုပ် အဖြူလေး ဆောင်းထားပြီး ယုန်မွှေး ဆွယ်တာ အဖြူလေး ဝတ်ထားတဲ့ မေဘယ်လ် သည် နှုတ်ခမ်း ရဲရဲလေး နဲ့ အရမ်း ချစ်စရာ ကောင်းနေပါ သည် ..။သာဒိုး က မေဘယ်လ့်ကို သေသေချာချာ စိုက်ကြည့်မိတော့ မေဘယ်လ် က တဖက်ကို လှည့်လိုက်ပြီး..သာဒိုး..ဘာကြည့်တာလဲ ..မရိုးမသား မလုပ်နဲ့ ကွာ..သူငယ်ချင်း လို ခင်နေကြတဲ့ ဟာကို ..လို့ ပြော သည် ..။
“ မကြည့်နဲ့ ဆို မကြည့်ပါဘူးကွာ..စိတ်တော့ မဆိုးပါနဲ့..နေလို့ မတတ်ဘူး ..မေဘယ်လ် စကားမပြောဘဲ ရှောင်နေရင် ..စိတ်ဆင်းရဲတယ်..”
မေဘယ်လ် က လမ်းဘေး က အလေ့ကျပေါက်တဲ့ ပန်းရိုင်းလေးတွေကို လိုက်ခူးနေ သည် ..။ သာဒိုး စိတ်ပူသွား သည် ..။
“မေဘယ်လ် ..လမ်းဘေး က အပင်တွေ မကိုင်နဲ့..တော်ကြာ..လက်တွေ ယားနေမယ် ..ခွေးလယားပင် နဲ့ တိုးနေမယ် ..”
“ဟင့်..နံမည်ကြီးကလဲ..မကောင်းဘူးဟာ...”
မေဘယ်လ် က တခစ်ခစ် ရယ် သည် ..။ သူ့ကို မေဘယ်လ် ပြန် စကားပြောလို့ ပြန် ခင်လို့ သူ့ ရင်တွေ အပြင်က ရာသီဥတု နဲ့ အပြိုင် အေးမြသွားရ ပါ သည် ..။
“မေဘယ်လ်...”
“ ဟင်..ဘာလဲ..သာဒိုး ..”
“ ဒို့ ဘိုတဲ ရောက်ရင် ဘာလုပ်ကြမလဲ ..”
“ဒါက ဘာစကားလဲ..”
“အော်..ငါပြောချင်တာ က ဒို့ ကျားထိုးမလား..ချက်စ် ထိုးမလား..ဘာ ကစားကြမလဲ မေးတာ..”
“အင်း...ပျင်းဖို့တော့ ကောင်းသားနော် .. သီချင်း နားထောင်မယ်လေ ..မကောင်းဘူးလား..”
“ ကောင်းတယ်..မာမီ နဲ့ အန်တီမြင့်တို့ က မိုးကုတ်ဈေး ကို သွားကြမှာ..တဲ့..မေဘယ်လ် မလိုက်ချင်ဘူးလား..”
“မလိုက်ချင်ဘူး..သူတို့ က သိတဲ့ အတိုင်းဘဲ..ကြာနေမှာ..သာဒိုးရဲ့..”
သူတို့ စကားတပြောပြော နဲ့ ပြန်လျောက်လာကြ တာ ဘိုတဲ ရောက်တော့ မာမီနဲ့ အန်တီမြင့်တို့ မရှိကြတော့ ..။ထမင်းချက်ပေးတဲ့ တပ်ကြပ်ကိုချစ် ဘဲ မေဘယ်လ်တို့ နေတဲ့ အခြမ်း မှာ ရှိနေ သည် ..။
“မေဘယ်လ်..ဘာသောက်မလဲ..ကော်ဖီ သောက်မလား...”
“ ပြီးတော့ သောက်တာပေါ့ဟာ..ဒို့ ကိုချစ် ကို ဖျော်ခိုင်းမယ် လေ ...”
“ ကော်ဖီ က ငါလဲ ဖျော်တတ်ပါတယ်ဟာ..အခု ဘယ်သွားမလို့လဲ ..”
“ ငါ..ရေချိုးလိုက်အုံးမယ် ..ခဏ ..”
“ ဟာ..မေဘယ်လ်ကလဲ..ဒီလောက် အေးတဲ့ဟာကို ..”
“ ငါ ရေမချိုးတာ နှစ်ရက်ရှိပြီ ..ကိုချစ် ကို ရေနွေးတည်ခိုင်းပြီး ရေနွေး နဲ့ ချိုးမယ်..နင်..နင်တို့ဘက်မှာ ဘဲ နေနေ..ငါ ပြီးရင် ခေါ်လိုက်မယ် ..”
“ ကောင်းပြီ ..”
သာဒိုး သူအိပ်တဲ့ ကုတင်မှာ ပက်လက်လှဲချပြီး ..မန်းလေး က သူ ယူလာတဲ့ စာအုပ်တွေကို ဘာ အရင်ဖတ်ရမလဲ ကြည့် သည် ..။အေးလို့လားမသိဘူး..သေးပေါက်ချင်သလိုလို ဘဲ..။ ရေချိုးခန်း နဲ့ အိမ်သာတွဲရက် အခန်း က ဘိုတဲ ရဲ့ အနောက်ပိုင်းမှာ ..။ သူ သေးဝင်ပေါက်နေတုံး..တဖက် က မေဘယ်လ်တို့ ဘက်ခြမ်း က အသံတွေကြား သည် ..။ သီချင်း ညည်းသံ နဲ့ ရေသံတွေ ..။မေဘယ်လ် ရေချိုးနေပြီ ထင်တယ် ..။
မေဘယ်လ် ရေချိုးနေတယ် ဆိုတာလဲ သူ သိလိုက်ရော..ဖေါက်ပြန်တဲ့ စိတ်တွေက ဝင်လာ သည် ..။ တဖက်ခန်းမှာ မေဘယ်လ် ဘယ်လို ရေချိုးတယ် ဆိုတာကို ချောင်းကြည့်ချင် စိတ်တွေ ဝင်လာ သည် ..။ ဒီ စိတ်တွေကို သူ တားဆီးလို့ မရတော့ ..။မေဘယ်လ် သည် ကိုယ်တုံးလုံး ချိုးဖို့က များသည် ..။
သူ ခဏခဏ ထိမိ ကိုင်မိတဲ့ မေဘယ်လ့် ရင်သားစိုင်တွေ..တင်ပါးအိအိကြီးတွေ ကို အဝတ်အစား မပါဘဲ မြင်ရ ရင် အို...သိပ်ကြည့်လို့ ကောင်းမှာဘဲ မဟုတ်လား .။သစ်သား ထရံကာ မို့ တဖက် က ရေချိုးခန်း ကို ချောင်းဖို့ အပေါက် ရှိလို ရှိငြား ရှာကြည့် သည် ..။သူ့ လက်တွေ ဒူးတွေ တုန်ခါနေ သည် ..။မကောင်းမှန်း သိရက် နဲ့ ခိုးလုပ်နေလို့ ပေါ့ ...။ အိုး ...တွေ့ပြီ ..။ အပေါက်လေး တပေါက် ..။
သူ ချောင်းပြီ ..။ဟာ..သူ ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်း ခုံသွား သည် ..။ဒူးတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေ သည် …....။
ဟင်း …..
မေဘယ်လ် ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ...။အဝတ်မပါ ဗလာကြီး ရေချိုးနေ သည် ..။
လှလိုက်တာ ..။
ပုံးကြီး တခုထဲက ရေပူပူတွေ က အငွေ့တထောင်းထောင်း နဲ့ ...။ မေဘယ်လ် က ခွက်လေးတခွက် နဲ့ ခပ်ခပ် ချိုးနေ သည် ..။မေဘယ်လ့် နို့ကြီးတွေ တုန်ခါနေ သည် ..။ သူ တွေ့ချင်နေမိတဲ့ မေဘယ်လ့် ကိုယ် အစိတ်အပိုင်းတွေ ကို အားလုံး တွေ့နေရ သည် ...။
နို့တွေက သူ ထင်တာထက် ပိုကြီး သည် ..။ နို့သီးနီနီလေးတွေ က အပြင်ကိုတောင် ကောင်းကောင်း စူမထွက်သေးဘူး ..။တင်ပါးကြီးတွေကလဲ အနောက်ကို ကော့ထွက်နေ သည် ..။အရမ်း ကြိုက်တာ ဘဲ မေဘယ်လ် ရယ် ...။
သူ ချောင်းနေတုံး ..မေဘယ်လ့် လက်ထဲ က ဆပ်ပြာတုံး က ချော်ပြီး ကြမ်းပြင်ကို ဖတ်ကနဲ ကျသွား သည် ..။သူ့ဘက်ကို ကျောပေးထားတဲ့ မေဘယ်လ် လဲ ဆပ်ပြာတုံး ကို ကုန်း ကောက်လိုက် သည် ..။
အို …
မေဘယ်လ့် ဖင်ကြီးတွေ ကြား က အဖုတ်ကြီး ပြူးကနဲ မြင်လိုက်ရ သည် ...။လှလိုက်တဲ့ အဖုတ်ကြီး ...။ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်း ခုံနေ သည် ..။ဘယ်လက် နဲ့ နံရံ ကို ကိုင်ထားရ သည် ..။ လက်တွေ က တုန် နေ သည် ..။မေဘယ်လ် နဲ့ သာ တနေ့ လင်မယား ဖြစ်ရင် ဒီအဖုတ်ကြီး ကို သူ ယက်လဲ ယက်ရမည်..လိုးလဲ လိုးရမည် ဆိုတဲ့ အသိ က ခေါင်းထဲ ဝင်လာ သည် ..။အို..မေဘယ်လ့်ကို သူ လိုချင်မိ သည် ..။
မေဘယ်လ့် ကိုယ်လုံး လှ သည် ..။အင်း..ပေါင်ကြားဂွ ဆုံ က ရတနာရွှေကြုတ်ကြီး ကတော့ အလှဆုံး ပါဘဲ ..။သူ့ရဲ့ လိင်တန်ဆာ ဟာ ဘယ်လောက်တောင် တင်းမာပြီး တုန်ခါနေသလဲ ဆိုရင် ..သူ့ ညာလက် နဲ့ ပွတ်သပ်လိုက်တာ နဲ့ အရေတွေ တထုတ်ထုတ် ပန်းထွက် ကုန် သည်..။ နံရံ မှာ ပေကုန်တဲ့ သူ့ အရေတွေကို သူ မသုတ်ရဲသေး ..။ မေဘယ်လ် ပြီး သည် အထိ စောင့်ရ မည် ..။ အသံကြားသွားရင် သူ ဒီဘက် ရေချိုးခန်း မှာ ရှိနေတာ သိသွားနိုင် သည် ..။
သာဒိုး သူတို့ဘက်ခြမ်း ..ဘိုတဲ မျက်နှာစာ မှာ ထိုင်ပြီး စာ ဖတ်နေ သည် ..။တကယ်တော့ စာ ဖတ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာ ..။သူ့ လက်တွေ ခြေတွေ တုန်နေဆဲ ..။မေဘယ်လ် ရောက်လာ သည် ..။
“သာဒိုး ..ဘာ စာအုပ် လဲ ..”
“ မသိပါဘူးဟာ ..”
မေဘယ့် အမွှေးရေးရေး နဲ့ အင်္ဂါစပ် အဖုတ်ကြီး ကိုဘဲ မျက်စိထဲ တဝဲလည်လည် မြင်ယောင်နေ သည် ...။
“ ဟင်..နင်..နေမကောင်းဘူး ..အလား..အသံတွေလဲ တုန်လို့ ..ငါတော့ မတတ်နိုင်ဘူးဟာ..ရေနွေးစပ်ပြီး ရေချိုးလိုက်ရတယ် ..”
“ကောင်းတာပေါ့ဟာ..လန်းသွားတာပေါ့ ...”
မေဘယ်လ့်မျက်နှာ ကို မကြည့်ဘဲ သူ ပြော သည် ..။ မဟုတ်တာ လုပ်ထားသူ မို့ မေဘယ်လ် နဲ့ မျက်လုံးချင်း မဆုံချင် ဘူး ...။
“ငါတော့ ဒီမှာ နေရတာ နင်ပါလို့သာ ဘဲ..နင်သာ မပါခဲ့ ရင်..ပျင်းပြီး သေနိုင်တယ် ..”
“ ငါလဲ ဒီလိုဘဲ ..ဒို့က အပြင်လဲ လိုက်မှ မသွားကြတာ ..ပျင်းတာ ပေါ့..လမ်းလျောက်ချင်သေး လား ..”
“ ညနေ ထမင်းစားပြီး မှ လျောက်မယ် ...”
“သာဒိုး ..”
“ ဟင်..မေဘယ်လ် ..ဘာလဲ..”
“ သင်္ကြန် ရောက်တော့မယ် ..သိလား ..”
“ အေးနော်..ဘာလိုလို နဲ့ သင်္ကြန် နီးလာပြီ ...”
“ မန်းလေး သင်္ကြန် အကြောင်း နင် သိတယ် နော် ..”
“ ဘာကို ပြောတာလဲ..”
“ ညဘက် စည်ကားတာ ..အကတွေ ကပြတာ နဲ့ ကားကြီးတွေ နဲ့ သီချင်းတွေ လိုက်ဆိုပြတာ..ကပြတာ ..”
“ သိတယ်..တခါ ရောက်ဘူးတယ် ..”
“ ငါတို့ လျောက်လည် ရင် နင်လိုက်မလား ...”
“ ငါတို့ဆိုတာ ဘယ်သူတွေ လဲ..နင် က မန်းလေး မှာ သူငယ်ချင်း ရှိလို့ လား...”
“ ရှိတာပေါ့ ..နဝရတ်စိန် ..ရယ်..မာလာ ခိုင်ရယ် ...”
“ တော်ပါသေးတယ် ..”
“ ဘာတော်ပါသေးတာလဲ...သာဒိုး ..”
“ အော်..မိန်းကလေး တွေ ဘဲမို့ ..”
ဒီတခါတော့ မေဘယ်လ် စိတ်ဆိုးဟန် မပြ ..။
“ ငါ က ယောင်္ကျားလေးတွေ နဲ့ သွားပါ့မလားဟ ..အဖေအမေ က ဘယ် ခွင့်ပြုပါ့မလဲ...”
“နင် က ငါ့ကို စိတ်ပူတယ် ပေါ့လေ ..ခိခိ ..”
“ မေဘယ်လ်ရယ် ..ငါ့အကြောင်း နင် မသိပါဘူး ..”
“ နင် က ဘာမို့လဲ..ခိခိ ..”
“အေးဟာ..ဒက်ဒီတို့ လဲ ကျားသောင်းကျန်းကြီး သွားပစ်တာ အဆင်မှ ပြေရဲ့လား မသိဘူး ..”
“ ပြေမှာပါ..ငါ့အဖေ က တောလိုက်နေတာ ကြာပြီ ..နင့်အဖေ လဲ ဘာထူး လဲ ..ကျားကြီး ရလာမှာ ပါ ..”
“ နင် ထင်လား ..”
“ အေး..ထင်တယ် ..အရင်က တောဝက်တွေ ..ဝက်သံတွေ ..ဂျီတွေ ဆတ်တွေ ရလာဘူးတယ် ..”
“ ဒါ ကျား...မေဘယ်လ် ရဲ့..တူတာ မဟုတ်ဘူး ...”
ညနေစာ က မေဘယ်လ်တို့ ထမင်းချက် ရဲ့ လက်ရာ ..။ ကြက်သားဟင်း ..ပဲဟင်း ...။မေဘယ်လ် က ထမင်းစားရင်း သူ့အမေကို သင်္ကြန်ကျရင် သာဒိုး ကိုလဲ လျောက်လည်ဖို့ ခေါ်မည် လို့ပြော သည် ..။
“အေး..ခေါ်ပေါ့ ..သမီးတို့ က နဝရတ်စိန် တို့ရဲ့ ကား နဲ့ လည်မှာ လား ..”
“ ဟုတ်တယ် ..”
ထမင်းစား အပြီး လမ်းထွက်လျောက်ကြ သည် ..။ သာဒိုး အမေ က မေဘယ်လ့် အမေ အန်တီမြင့် ကို သာဒိုး နဲ့ မေဘယ်လ် အခုလို ခင်ခင်မင်မင် နဲ့ ရှိတာ သိပ် ဝမ်းသာတာဘဲ လို့ ပြောနေသံ သာဒိုး ကြားလိုက် သည် ..။
“ သာဒိုး ..နင် ကော မိန်းကလေး သူငယ်ချင်း..ရှိလား ...”
“ ရှိတာပေါ့ ..”
“ တော်တော် ရင်းနှီးလား ..”
“ ရင်းနှီးတာပေါ့ ..ဒို့ကျောင်း က မိန်းကလေး..ယောင်္ကျားလေး ရောတဲ့ ကျောင်းလေ..ငယ်ငယ်ထဲက ..အတူတူ ဆိုတော့ ခင်ကြတာပေါ့ . .”
“နင့် အိမ်ကိုရော လာလည်ဘူး လား ..”
“ လည်ဘူးတာပေါ့ ..ဘာ လဲ နင် က မနာလို ဘူးလား ..မနေ့ကဖြင့် ငါ့ကို စကားမပြောတော့ ဘဲ စိတ်ကောက်နေပြီး ..”
“ သွား..မနာလို မဖြစ်ပါဘူး..ဘာဆိုင်လို့ လဲ ..”
“အော်..သိဘူးလေ..စိတ်ထဲက တိတ်တခိုးများ..ဟားဟား...”
“အို..ကြည့်..ကြည့်..ဖေါက်လာပြန်ဘီ....”
သာဒိုး ကို ထုပြီ ..။မေဘယ်လ့် လက်သီးဆုတ်လေးတွေ က တအား ထုရိုက်နေပေမဲ့ သာဒိုး သည် ပန်းကလေးတွေ နဲ့ ပေါက်နေ သည်လို့ ယူဆ သည် ..။
“သာဒိုး ..တခု မေးမလို့..”
“ မေး..နှစ်ခု ..”
“နင့်အမ မကြည်ပြာမှာ ရော ..မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းတွေ ရှိလား ..”
“ ရှိတာပေါ့..သူ က သူငယ်ချင်း သိပ် များတာ ..”
“ နင်တို့ အိမ်ကိုရော လာလည်ကြလား . . ”
“လည်တာပေါ့ ..ဘာလို့ လဲ..ငါ ဒီဆော်တွေကို ကြိုက်သွားမှာ နင် စိုးရိမ်လို့ လား . . ”
“ထပ်..ဝေးသေးတယ် ..ဒါနဲ့ နင်တို့ သူငယ်ချင်းတွေက မကြည်ပြာဟာ မွေးစားသမီး ဆိုတာ သိကြ လား ... . ”
“ .ဘာ .”
မေဘယ်လ် ပြောလိုက်တာ သာဒိုး ..အရမ်း အံ့သြ သွား သည် ..။
“ ဘာပြောတယ်..မေဘယ်လ် ..ငါ ..ငါ..နင် ပြောတာ နားမရှင်းလိုက်ဘူး မွေးစားသမီး ..ဟတ်လား ..”
“ အေးလေ..နင် မသိဘူးလား..ငါ က နင် သိတယ် မှတ်လို့ ပြောမိလိုက်တာ..ဆောရီး ...”
“နင် ဘယ်လို သိတာလဲ..သေချာ လို့လား ..”
“ သေချာတာပေါ့ ..ငါ့ အဖေအမေ က နင့်အမ ကြည်ပြာ ကို မွေးစားတော့ အတူတူ ရှိနေကြတယ်လေ ..”
“ ဟာ..ငါ..ငါ ဒါတွေ မသိဘူး..ဟာ...”
“အေး..ငါ့ကို ပြောပြဘူးတာက ..မကြည်ပြာကို တောင်ပေါ်က တရားဟောဆရာ တယောက် ခေါ်လာတဲ့ မိဘမဲ့ ကလေးတွေ ထဲကနေ ရွေးယူပြီး မွေးစား ခဲ့တာ..တဲ့ ..”
“အေး ..ငါ..ငါ..ခုမှ သိတာ ..ငါ က ငါ့ အမ အရင်း ဘဲ ထင်နေတာ . .”
“အေး..အခု ချက်ချင်းကြီး သွားမေး မနေနဲ့ အုံး နော် ..”
“ အေးပါဟာ ....”
သာဒိုး ..ညနေက မေဘယ်လ် ပြောလို့ မမကြည်ပြာ ဟာ မွေးစားတဲ့ သမီး ဆိုတာ သိလိုက် တော့ သူ နဲ့ မောင်နှမ အရင်း ဆိုပြီး အရင်း နီးနီးကပ်ကပ် နေထိုင်ခဲ့တုံး က အကြောင်းတွေ ကို ပြန်လည် မြင်ယောင်နေမိ သည် ..။ မမကြည်ပြာ သည် ရုပ်အားဖြင့် ဒီလောက်ကြီး အချောဆုံး အဆင့်မှာ မရှိပေမဲ့ ..ကိုယ်လုံး ကတော့ ..အရမ်းပြေပြစ်သူ ပါ.။ တကျောင်းထဲ အတူတူ နေခဲ့ကြလို့ ..မမကြည်ပြာ ကို ကြိုက်တဲ့ လူ ..လိုက်တဲ့ လူတွေတအားပေါ ခဲ့တာ ကို သာဒိုး အသိဆုံး . . ။
မမကြည်ပြာ ကို ကြိုက်တဲ့ လူတွေက သူ့ကို ( ယောက်ဖ ) ခေါ်ကြတာ..အမြဲ ခံ ရ သည် ..။ မမကြည်ပြာ နဲ့ အတူတူ နေခဲ့တော့ ..တချို့ ကိစ္စတွေကို ..သူ က အော်..ငါ့ အမ အရင်းခေါက်ခေါက်ပါလား..ဆိုပြီး ..မသင့်တော်ဘူးဆိုပြီး..ခေါင်းထဲက ဇွတ်အတင်း ထုတ်ထုတ်ပစ်ခဲ့တာ ..။ ဥပမာ ..တခါက မမကြည်ပြာ သည် တက္ကသိုလ်နေဝင်း ရေးတဲ့ သူလိုမင်းသမီး ဆိုတဲ့ စာအုပ် ကို နေ့လည်ခင်း တခုမှာ သူတို့ မောင်နှမ စာအတူတူ ကျက်ကြ..ဖတ်ကြတဲ့ ..သူတို့ စာကျက်ခန်း လို့ နံမည်ပေးထားတဲ့ အခန်းလေး မှာ ဖတ်နေတုံး ..ပေါင်ကြားနေရာကို ဖိဖိ ပြီး..သူ တွေ့ဘူး သည် ..။ ကိုယ့်အမ အရင်း..ဆိုပြီး ..မသိချင်ယောင်ဆောင် သလို..ဒီ အကြောင်းကို မေ့ပစ်ခဲ့ သည် ..။
နောက်တခါ ..မမကြည်ပြာ တခါတလေ..သူ့ရှေ့မှာ ထမိန် ကျွတ်ကျ ဘူး သည် ..။ ထမိန်ရင်လျား လဲ ပြုတ်ကျ ဘူး သည် ..။ မမကြည်ပြာ ရဲ့ ဖွံ့ထွားလုံးဝန်းတဲ့ ရင်စိုင်တွေကိုသူ လျပ်တပျက် မြင်ဘူးရသလို ပေါင်တန်ဖြူဖြူတွေ ကြား က အမွေးမရှိဘဲ ပြောင်တင်း ခုံးမို့နေတဲ့ မိန်းမအင်္ဂါကြီး ကိုလဲ ခဏ ခဏ တွေ့ဘူး သည် ..။
အတွင်းရေးတွေ အများကြီး ရှိခဲ့တာ ပေါ့ ..။( မောင်နှမ အရင်း ) ဆိုတာကြောင့်..သူ့စိတ်တွေ ဘယ်လိုှမှ မဖြစ် ခဲ့အောင်..နေခဲ့ တာ ..။ တခါမှာ..အိမ်က ကား လာမကြိုလို့ ဘတ်စ်ကားစီးကြတော့..သူနဲ့ မမကြည်ပြာ နေရာတကွဲတပြားစီ စီးရ သည် ..။ ဆင်းရမဲ့ မှတ်တိုင် ရောက်တော့ မမကြည်ပြာ က မျက်နှာ နီနီလေး နဲ့..“ ဘယ်ရောက်နေတာလဲ..သာဒိုးရယ်..ကုလားကြီးတယောက် ..မမ ကို လိုက်ထောက်နေတာ ..သာဒိုး ကို လိုက်ရှာတာ မတွေ့ဘူး...လို့ သူ့ကို ပြော သည် ..။ သူ က ငယ်သေးတော့ နားမလည်လို့ မမကြည်ပြာကို ဘာ
ကို ထောက်တာလဲ..ဘာကြောင့်လဲ မေး သည် ..။ မမကြည်ပြာ က သူ့ လတန်မာမာကြီးနဲ့ မမ ဖင်ကြားကို ထောက်တာပေါ့ ..ယောင်္ကျားတွေ က မိန်းမတွေ ကို ကားကျပ်တာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ထောက်တာ..လို့ ပြောပြဘူး သည် ..။
မမကြည်ပြာ က သူ့ကို အနောက်ကနေ သိုင်း ဖက်တတ်တဲ့ အခါ မမကြည်ပြာရဲ့ ရင်ထွားထွားတွေ က သူ့ကျောပြင်ကို ဖိကပ်နေမိ သလို ..တခါ သူ တံခါး မပိတ်ဘဲ ..ကိုယ်လုံးတီး ရေချိုးနေတုံး မမကြည်ပြာ ရုတ်တရက် ဝင်လာ ပြီးသူ့ကို ကိုယ်လုံးတီး တွေ့သွားတော့ ..သူ့ ပေါင်ကြား က ဖွားဖက်တော် ကို သေသေချာချာ ကြည့်ပြီး ..“ ငါ့မောင် လဲကလေးလေး မဟုတ်တော့ဘူးကွာ..နောင်ကို တုံးလုံး မချိုးနဲ့ ..“လို့ ပြောခဲ့တာတွေ ..အကုန် ပြန် မြင်ယောင် နေ သည် ..။
မမကြည်ပြာ ကတော့ သူမဟာ မွေးစားသမီး ဆိုတာ သိနေသလား ..။ သူ့လိုဘဲ မသိဘူးလား ..။သူ အိပ်လို့ မပျော် ဘူး ..။ မေဘယ်လ် ရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး ရုပ်ပုံလွှာ ကလဲ သူ့ မျက်စိထဲ က ဖျောက်ပစ်လို့ မရ ဘူး . .။ မေဘယ်လ့် ပေါင်ကြား က အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ကို မြင်ယောင်တော့..သူ့ လိင်ချောင်း က တအားကြီး ထွားကြိုင်းလာရ သည် ..။
နောက်တနေ့ မနက် စောစော ..။ဒက်ဒီ နဲ့ အန်ကယ်လ်ကျော်သာတို့ ပြန်ရောက်လာကြ သည် ..။သူတို့ မျက်နှာတွေ ပေါ်မှာ အပြုံးကိုယ်စီ နဲ့ ..။မာဇဒါဂျစ်များ ..ထိုးဆိုက်လာတာကြောင့် ..လှမ်းကြည့်တော့..ဒက်ဒီတို့ ဖြစ်နေ သည် ..။သူ နဲ့ မေဘယ်လ် ဘိုတဲ ရှေ့ကို ပြေးထွက်ခဲ့ကြ သည် ..။
“ဒက်ဒီ.ဘယ်လို လဲ....ကျား ပစ် လို့ရလား ...”
ဒက်ဒီ တို့က ကား အနောက်ခန်း ကို လက်ညှိုး နဲ့ ထိုးပြ သည် ...။
ဟာ ....။
လိမ္မော်ရောင် မှာ အမဲ ကန့်လန့်စင်းတွေ နဲ့ ကိုယ်လုံးထွားထွား နဲ့ အကောင်ကြီး ..ပါလာ သည် ..။ကျားကြီး တကောင် ..။ပါးစပ်ကြီး ဟ..မျက်လုံးကြီး ပွင့် လျက် ...။
“ မာမီရေ..ကျားကြီး..ကျားကြီး ..လာကြည့်ပါအုံး ....”
အားလုံး ဝိုင်းအုံ ကြည့်ကြ သည် ..။ရဲဘော် တယောက် က ပေကြိုး နဲ့ တိုင်းကြည့်နေ သည် ..။နှာဖျား က အမြီးဖျား အထိ ကိုးတောင်ကျော် သည် လို့ ပြော သည် ..။အနံ့က တော်တော် နံ သည် ..။ကျားထီးကြီး ..။ ဂွေးစိတွေ နဲ့ . .။တယောက်တပေါက် ..မေးကြ သည် ..။ ဘယ်လို ပစ်တာလဲ..။ဘယ်သူ ပစ်တာ လဲ ..စသဖြင့်. . . ။
တနေ့လုံး..အန်ကယ်လ်ကျော်သာ ရဲ့ ကျား ပစ်တဲ့ ဇာတ်လမ်း ကို သူတို့ ကြားကြရ သည် ..။ဘယ်ကဘယ်လို သတင်းရသွားကြသည် မသိ ..။ ကျားနှုတ်ခမ်းမွေး လိုချင်သူများ..ကျားစွယ် လိုချင်သူများ..ကျားရိုး လိုချင်သူများ ...ရောက်လာကြ သည် ..။
လူကြီးတွေက မေဘယ်လ် နဲ့ သူ့ကို ကျားသေကြီး နဲ့ ဓါတ်ပုံရိုက်ခိုင်းကြ သည် ..။မေဘယ်လ် က ကျားကြီး က အသေကြီး ပေမဲ့ ကြောက်ပြီး အနားမကပ်ရဲ ..။ သာဒိုး က အရမ်း ရယ်မော လှောင်ပြောင် သည် ..။ မေဘယ်လ် က လိုက်ထု သည် ..။ လိုက်ရိုက် သည် ..။
သာဒိုး ..ဘိုတဲ အနောက် က သစ်ပင်အုပ်ထဲ ထွက်ပြေး သည် ..။ မေဘယ်လ် က လိုက် သည် ..။ ခြုံပုတ်တွေ အကွယ် မှာ လိုက်ထုရိုက်နေတဲ့ မေဘယ်လ့် လက်ကလေးတွေကို သူ ဖမ်းချုပ်ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး..ဆွဲဖက်လိုက် သည် ..။
“ အို..လွှတ်..လွှတ်..သာဒိုး ...ဘာလုပ်တာလဲ ..”
မေဘယ်လ့် ရင်အိအိတွေ နဲ့ သူ့ ရင်ဘတ် ဖိကပ်မိ သည် ..။
“လွှတ်ပါ..”
သူ..မေဘယ်လ့် ပါးဖေါင်းဖေါင်းလေး ကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်သည် ..။
“ ဟာ..ကောင်စုတ်..ငါ့ကို နမ်းတယ် ..သာဒိုး ..အစုတ်ပလုပ်..”
မေဘယ်လ် အတင်း ရုန်းပြီး ထွက်ပြေး သွား သည်...။ဒါပေမဲ့ ညနေပိုင်း မိသားစုတွေ ညစာ စားကြချိန် ..မေဘယ်လ် သည် ဘာမှ မဖြစ်သလို အတူတူ လာစားပြီး သူ့ကိုလဲ စကားပြော မပျက်လို့ ..အခြေအနေတော့ မဆိုးဘူးတွက်လိုက်လေ သည် ..။
“မေဘယ်လ် ...”
“အွန်..ဘာလဲ ...”
မေဘယ် က မ၈္ဂဇင်းတအုပ် ကို လှန်လှော ကြည့်နေရာ က မော့မကြည့်ဘဲ ထူး သည် ..။
“နင် ဆာ ပြီ လား ..”
“ ဟင့်အင်း..မဆာသေး ဘူး ...”
“မေဘယ်လ် ..”
“ ဟင်..ဘာလဲ ..သာဒိုး ..”
“ နင် သိပ်လှတာဘဲ ..”
“ သာဒိုး ..လာပြန်ပြီ လား..ဒီတခါ ဆိုရင် ငါ နင့်ကို အပြီး စကားမပြောဘဲ နေလိုက်မှာ ...မနေ့ညနေ က လဲ ..နင်..နင်..သိပ်ဆိုးတာဘဲ..နောက်တခါ ဆို..ငါ မာမီတို့ နဲ့ တိုင်ပြော မယ် ..”
“ ဘာလို့ ..”
“ နင် ငါ့ကို သူငယ်ချင်းလို ဘဲ ခင်ဟာ..သူငယ်ချင်းလို ဘဲ စကားပြော..လှတယ် ဘာညာတွေ လုပ်မလာ နဲ့..ငါ့ အသားလဲ လာ မထိ နဲ့ ..ငါ စိတ်ဆိုး မှာ...”
“ အေးလေ..နင် မကြိုက်ဘူး ဆိုရင် လဲ ငါ ဘာမှ မပြောတော့ပါ ဘူး ..”
တကယ် လဲ သူ ထင်သွား သည် ..။ မေဘယ်လ် သည် သူ့ကို မကြိုက်ဘူး လို့ ..။ ဝှူး ..သက်ပြင်း မှုတ်ထုတ် ပြီး သူ လဲ စာအုပ်တအုပ် ကို ဆွဲယူ ကာ ဖတ်လိုက် သည် ..။သူ ဘာမှ စကား မပြောပြန်တော့လဲ..မေဘယ်လ် က ခေါ်ပြန် သည် ..။
“သာဒိုး ..”
“ ဟင်..ဘာလဲ ..မေဘယ်လ် ..”
“ နင်..ဘာလဲ..ငါ့ကို စကားမပြောချင်တော့ ဘူး လား ...”
“ ပြောချင်ပါတယ်..နင်ကသာ ဟိုဟာ ပြော လဲ မကြိုက်..ဒီဟာ ပြော လဲ မကြိုက် …....”
မေဘယ်လ် က ခစ် ကနဲ ရယ် သည် ..။
“အေး ..ဆောရီး ..နင် စကားမပြောတော့လဲ ငါလဲ ပျင်းလာ တယ် ..အော်..ဒါ နဲ့ ..နင် ဆယ်တန်း အောင်ပြီး ရင် ဘာ လုပ်မှာ လဲ ..”
“ ငါကတော့ တပ်ထဲ ဘဲ ဝင်မယ် စိတ်ကူးထားတာ ပေါ့ ..နင်ကော..မေဘယ်လ်..ဘာ လုပ်မှာ လဲ ..”
“ ငါ ရမဲ့ အမှတ်ပေါ် လဲ မူတည်တာပေါ့ဟာ..ကိုယ် လုပ်ချင်တာထက်..ကိုယ် ရနိုင်တာ လုပ်ရမှာ ပေါ့ ..”
“နင်တို့ အဖိုးအဖွား က ရန်ကုန် မှာ ဘယ်နား နေတာ ဘဲ ..”
“ အလုံလမ်း ..မှာ ..”
“ ဟယ်..အလုံလမ်း..ဘယ်နား လဲ ...”
“ နင်..သမ္မတ ဝင်းကြီး သိလား ..”
“ အေး ..သိတယ် ..”
“ အဲဒီ ဘေးနား မှာ..နင်တို့ အဖွား အိမ် ကရော..ဘယ်နား မှာ လဲ ..”
“ ဦးဝိစာရ လမ်း မှာ..နင်တို့ အဖွား အိမ် နဲ့ သိပ်တော့ မဝေးဘူး ဟ...”
“ ကောင်းတာပေါ့ ..ဒို့ ..မနက် အတူတူ ထပြေးမယ် လေ..မကောင်းဘူးလား ...”
“ ကောင်းတယ်..နင် က ထထ ပြေးလို့ လား..”
“ ဒါပေါ့..အာဇာနည် ကုန်းဘက် ..ဗဟန်းဘက် ကို ပြေးတယ် ...”
“ အေး..ငါရော ဘဲ..နင့်ကို ဒါကြောင့် တွေ့မိသလား လို့ ..ဟိဟိ ..”
“ တော်ပါ သာဒိုး ရယ်..နင်က အိပ်ပုတ်ကြီးပြီး ထ မဲ့လူ မဟုတ်ပါဘူး ...”
“ အံမာ..နင်က ငါ့ အကြောင်း လဲ မသိဘဲ နဲ့..”
“ နင်ကကော ငါ့အကြာင်း သိလို့လား..ဟွန်း ...”
“ သိပ်သိ..နင့်အကြောင်း ..ဟီး..ငါ သိတာပေါ့ ..”
“ ဟယ်..စပ်ဖြဲဖြဲ နဲ့ သာဒိုးနော်..ဖေါက်ဖေါက် လာတယ် ..နင် ဘာရယ်တာ လဲ ..”
“ အော်..ငါ ရယ်တာ က နင် က ငါ့ကို ဆို ဘာမှပြောတာတောင် မကြိုက်လို့..နင့်အကြောင်း သိတယ် လို့ ပြောတာပါ ..”
ခြေသံကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တပ်ကြပ်မောင်ချစ် ..။
“ ကလေးတို့ ထမင်း စားတော့မလား..စား ရင် ပြင်ပေးမလို့ ..”
“ မဆာသေးဘူး ..”
မေဘယ်လ် က ကက်ဆက် သွားယူလာ ပြီး သီချင်းတွေ ဖွင့် သည် ...။
“ မန်းလေး ..ဘယ်တော့ ပြန်ဆင်းမယ် တဲ့ လဲ ..”
“ တော်ကြာနေ ..သွားတော့မယ်.ထင်တာဘဲ..ကျား ကိစ္စ ကြောင့် ကြာနေတာ..”
“ပစ္စည်းတွေ သိမ်းပြီးပြီ လား..”
“ အင်း ..”
.........................................................................
မိုးကုတ် က အပြန် လမ်း မှာ ထုံးစံအတိုင်း မေဘယ်လ် သည် အတူတူထိုင်နေသော သာဒိုး အပေါ်ကို အိပ်ငိုက်ပြီး လဲပြိုလာတတ် သည် ..။သာဒိုး လဲ ..အိဖြိုးသော မေဘယ်လ့် ရင်သားအိအိတွေ နဲ့ ထိတွေ့ရ လို့ သွေးသားတွေ တအား ဆူဝေလာရ သည် ..။ မေဘယ်လ့် နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေး က သူ့ လည်ပင်းကို ဖိကပ် မိ ပြန် သည် ..။ဘာလို့များ..သူတို့ မိဘတွေ က အရွယ် ရောက်နေတဲ့ သူတို့ သား နဲ့ သူတို့ သမီး ကို အတူတူ ကားစီးခိုင်း ပါလိမ့် ..။
အိပ်ပျော်နေတဲ့ မေဘယ်လ့် ပေါင်တန်တွေ ကို သူလဲ အိပ်ပျော် နေသလို နဲ့ သူ ကိုင် သည် ..။ အပြန်ခရီးမှာ မေဘယ်လ် က ထမိန် ဝတ်ထားလို့ အကြာကြီး ကားစီးပြီး ..ဟိုလှည့်..ဒီလှည့် လုပ်ရင်း ထမိန်စ က ပြုတ်ထွက်လာပြီး ပြေကျွတ်လာ သည် ..။
မေဘယ်လ့်..အတွင်းခံ ပင်တီ အဖြူလေး ကို တစွန်းတစ တွေ့နေရတော့ သူ အရှေ့က အမေနှစ်ယောက် ကို အကဲခတ်လိုက်တော့ လဲ အိပ်ပျော်နေကြသလို ကားမောင်းသူ ဖထီးကလဲ ရှေ့ကိုဘဲ အာရုံစိုက်နေ တာ နဲ့ သူဟနေတဲ့ ထမိန်ထဲ တုန်ရီ တဲ့ လက် ထိုးသွင်းပြီး မေဘယ်လ့် တင်ပါးတွေ ကို ကိုင်လိုက် သည် ..။
မေဘယ်လ် က အိပ်ပျော်နေ သည် ..။ သူ တင်ပါးတွေကို ပွတ်သပ်နေ မိ သည် ..။ အားမလို အားမရ ဖြစ်လာပြီး သူ ဆုတ်နယ်လိုက်တော့ မေဘယ်လ် မျက်စိ ပွင့်လာ သည် ..။တင်ပါးကို ဆုတ်ညှစ်မိနေတဲ့ သူ့လက်ကို မေဘယ်လ် ဆွဲဆိတ် သည် ..။သူ လက်ကို ကဗျာကရာ..ဖယ်လိုက် သည် ...။ မေဘယ်လ် က နှုတ်ခမ်း စူပြီး မျက်စောင်းထိုး သည် ..။ သူနဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက် ကို ရွှေ့ပြီး ပြန်အိပ် သည် ..။မန္တလေး ရောက်လို့ လမ်းခွဲခါနီး..သူ့ကို “ နင်နဲ့ စာရင်း ရှင်းရအုံးမယ် ..” လို့ တိုးတိုးလေး ကပ် ပြောသွား သည် ..။
…...........................................................................................
သာဒိုး ..ခြစ်ခြစ်တောက် ပူတဲ့ နေပူထဲ စက်ဘီးလေး နဲ့ ရောက်လာသော အမာနီ ကို တွေ့လိုက်ရတော့ ..မေဘယ်လ် နဲ့ မိုးကုတ် အတူတူ သွားခဲ့တာတွေ ကို ပြန်စဉ်းစားနေတာ ရပ်တန့်သွားရ သည် ..။အမာနီ လာနေ သည် ..။
သူ ကြံရည်ဖိုး ရှင်းပေးလိုက်ပြီး အမာနီ ဆီကို လျောက်သွား သည် ..။စက်ဘီး ကိုရပ်..ခြေထောက် ထောက်ပြီး..“ အကို..စောင့်နေရတာ ကြာသွားလား ..” လို့ မေး သည် ..။ထုံးစံအတိုင်း သနပ်ခါး အဖွေးသား နဲ့ ..။
“ ရတယ်..မကြာပါ ဘူး ..”
“ သွားစို့လေ ..”
“ ဘယ်လို သွားမှာ လဲ ..”
“ ဒီ ဘီး( ဘိန်း ) နဲ့ဘဲ သွားမယ်လေ ..”
“အမာနီ က နင်းမှာ လား ...”
“အင်းပေါ့..အကို က ဘီး ကောင်းကောင်း နင်းတတ်လို့လား ..”
“ နင်းတတ် တာ ပေါ့..မော်တော် ဆိုင်ကယ်တောင် စီး တယ် ..”
“ ကဲ..ဒါဖြင့် ..လာ.. ကျမ အနောက် က ထိုင်မယ် ...”
သူ က အရှေ့က အမာနီ က အနောက် က ..ဘားတန်းမှာ ထိုင်..သူ့ကျောကုန်း ကို ကိုင်ပြီး လိုက် သည် ..။ကျုံးဘေး က လမ်းမကြီး အတိုင်း နင်းလာ သည် ..။တဖြေးဖြေး နဲ့ ကားတွေ ရှုပ်တဲ့ နေရာ ကို ရောက်လာ သည် ..။
“အကို..ဘယ်သွားမှာ လဲ ...”
“ တခုခု သွား စားမယ် လေ ..”
“ ဘာ စားမှာ လဲ..”
“ တခုခုပေါ့..မြီးရှည်တို့ ဆီချက်တို့ ...တရုပ်တန်းဈေးဘက် သွားမလို့ ..”
“ ဒီအချိန် ဆိုင်တွေ ရှိသေးလို့လား ..”
“ ကြည့်မယ် လေ ..”
သူတို့ ခေါက်ဆွဲဆိုင် ရောက်တော့ အမာနီ က ..“အပြန်ကျရင် ကျမ ဘဲ နင်းမယ် ..အကို က ဟိုထိုး ..ဒီထိုး နဲ့ ..ဟိဟိ ..”
လို့ ပြော သည် ..။ မိန်းကလေး က စက်ဘီး နင်းပြီး ယောင်္ကျားလေး က ထိုင်လိုက်လို့ ကောင်းပါ့မလား ..။
“ အကို က ရန်ကုန်သား ..ဘီး မကျွမ်းဘူး ..ကျမ က မန်းလေးသူ ..ကျွမ်းတယ် ..ခိခိ ..”
“ အမာနီ ..”
“ ရှင်..ဘာ တုံး ..”
“သင်္ကြန်တုံး ကလေ ..အမာနီ သိပ် လှတာ ဘဲ ..”
“ ဘယ်မှာ လဲ..ညပိုင်း..စင်ပေါ်မှာ က တာလား..”
“ ဟင့်အင်း..နေ့ပိုင်း..ရေပက် တဲ့ အချိန် ..”
“ ဟုတ်လို့လား..ရေတွေ စိုရွှဲနေတဲ့ ဟာ ..”
“ အင်းလေ ..ရေစိုနေတော့ အမာနီ ရဲ့ အလှအပတွေ က ပိုပြီး ကွင်းကွင်းကွက်ကွက်..ထင်းထင်း ..”
“ အို..အကို ..ဘာတွေ လျောက်ပြောနေတာလဲ ..ဟင့်...”
သူ့ပုခုံး ကို အမာနီ က လက်သီးဆုတ်လေး နဲ့ ထု သည် ..။အိုး..မေဘယ်လ့် လို ဘဲ..။ မိန်းကလေးတွေ က ဒီလို ဘဲ လက်သီးဆုတ်လေး တွေ နဲ့ ပုခုံး ကို ထုတတ်ကြ တယ် နော် ..။မျက်စောင်းလေးတွေ ကလဲ ထိုး တတ် ကြ သည် ..။အပြန် မှာ အမာနီက စက်ဘီး နင်းပြီး သာဒိုး က အနောက်က စီး သည် ..။
ကျုံးဘေး လမ်းမကြီး က အပြန် ...ဗောက်စ်ဝက်ဂွန်း စစ်ရောင် ကားလေး တစီး သူတို့ နှစ်ယောက် ဘေးကနေ ကျော်တက်သွားတော့ ကားနောက်ခန်း က မေဘယ်လ် သူတို့ကို သေသေချာချာ လှည့်ကြည့်သွားတာ သာဒိုး မြင်လိုက် သည် ..။
အမာနီ က ဆိုင် ကို သူ့ကျောင်းနေဘက် သူငယ်ချင်း အောင်ကိုလတ် နဲ့ ခဏ ထားခဲ့ရတာ လို့ ပြော သည် ..။အောင်ကိုလတ် ဆိုတာ တခါ က သာဒိုး အမာနီ့ဆိုင်မှာ ဆုံဘူးတဲ့ ကောင်လေး ..။သာဒိုး အိမ် ပြန်ရောက်တော့ မာမီ က ..“ သား ကို မေဘယ်လ် ဖုန်း ဆက်တာ ၃ ခါတောင် ရှိနေပြီ..မေဘယ်လ် နဲ့ ဘာချိန်းထား လဲ..” လို့ ဆီးပြော သည် ..။
“ ဘာမှ ချိန်းမထားဘူး မာမီ ..”
“ အေး..သား မေဘယ်လ့်ကို ဖုန်း ပြန်ခေါ်လိုက် နော်..”
“ ဟုတ်ကဲ့ ..မာမီ..”
သာဒိုး ..မေဘယ်လ့်ဆီ ဖုန်း ပြန် မခေါ်ဖြစ် ..။မေဘယ်လ် သည် သူ နဲ့ အမာနီ ကို စက်ဘီး အတူတူ စီးသွားတာ တွေ့လိုက်လို့ ဒေါကန်နေပြီ ထင်တာဘဲ ..။ဟော..ဖုန်း လာနေပြန် ပြီ ..။မာမီ ကောက်ကိုင်လိုက် သည် ..။
“အော်..သမီး လား ..ရှိတယ်...သမီး..ခဏ ကိုင်ထား ...သားရေ..မေဘယ်လ် ...ဆက်တယ် ...”
သာဒိုး ဖုန်း ကိုင်လိုက် သည် . .။
“မေဘယ်လ် ..ဖုန်းဆက်တယ် ဆို ..”
“ အင်း..ပြန် မခေါ်လို့ ထပ် ခေါ်လိုက်တာ ..သာဒိုး..ယူ အခု အား လား....”
မေဘယ်လ့် အသံတွေ တုန်ခါနေ သည် ..။ ဒေါသ သံ ပါနေ သည် ..။
“ အားတယ်..ဘာလို့ လဲ ..”
“ အပြင် ထွက်ခဲ့မလား ..ယူ့ကို ဒို့ တွေ့ချင် လို့ ..”
“ ကောင်းပြီ လေ ...ထွက်ခဲ့ မယ်..ဘယ်ကို ထွက်ခဲ့ ရ မလဲ ..”
“မန်းလေး တောင်ခြေ က ဇရပ်ကြီးတွေ ကို ..”
“ ဘယ်တော့ လဲ ..”
“ အခု ..”
“ ကောင်းပြီ မေဘယ်လ် ..လာခဲ့ မယ် . .”
မာမီ သည် ဖထီး ရဲ့ ကား နဲ့ ဈေးထွက်သွားပြီ ..။ သူ အိမ်နောက်မှာ တွေ့တဲ့ စက်ဘီး ဆွဲပြီး တောင်ခြေ က ဇရပ်ကြီးတွေ ဆီ ကို နင်းခဲ့ သည် ..။ သူတို့ အိမ် နဲ့ သိပ် မဝေးလှဘူး . . ။ဇရပ်ကြီးတွေ က အများကြီး ဘဲ ..။လမ်းမ နဲ့ အနီးဆုံး ဇရပ် နား သူ စောင့်နေလိုက် သည် ..။ငါးမိနစ် လောက်ကြာတော့ ..ဗောက်စ်ဝက်ဂွန်း စစ်ကားလေး ရောက်လာ သည် ..။မေဘယ်လ် က ကားပေါ်က ဆင်းပြီး ကားမောင်းသူ ကို ..“ ဦးလေး ..ပြန်လိုက်တော့..မေဘယ်လ် ..သာဒိုးတို့ အိမ်ကိုဘဲ ပြန်လိုက်ပို့ခိုင်းမယ်..” လို့ ပြောနေ သည် ..။
အင်း..မေဘယ်လ် သူ့အိမ် ကို လိုက်ခဲ့မဲ့ သဘော ရှိနေ သည် ..။မေဘယ်လ် တို့ ကားလေး ပြန်ထွက်သွား သည် ..။မေဘယ်လ်..သာဒိုး ဆီကို လျောက် လာ သည် ..။
“သာဒိုး . .”
“ ဟေ ..ဘာလဲ..”
“ မေးစရာတွေ အများကြီး ဘဲ ...”
“ မေးလေ ..ဘာမေးမလဲ...”
“ အရင်ဆုံး မေးမှာ က နင် ငါ့ကို လက်ရောက်တာတွေ ..ဘာသဘော လဲ..ငါ့ကို နင် ချစ်တယ် ပြောပေမဲ့ ငါ ပြန်ချစ်တယ် မပြောဘူး..ငါ မကြိုက်ဘူး ပြောနေတာ နင် အသိ ..
အဲဒါလဲ အတင်း ဖက် နမ်းတယ်..ပြီးတော့..နင်..နင် ..မိုးကုတ်က အပြန်မှာ ..ဟိုဒင်း ..လာလုပ်တယ်..”
“ ဘာ ဟိုဒင်း လဲ..”
“ ဖင် လာကိုင်တယ် ..နင်..ငါ့ကို အထင်သေး တဲ့ သဘော လား..ဒါမှ မဟုတ် နင် လုပ်ချင်တိုင်း လုပ်လို့ ရတယ် ထင်နေလား . . ”
“ ငါ..စိတ် မထိန်းနိုင် ဖြစ်သွားတယ်..မေဘယ်လ် ..ဆောရီး ပါ...”
“ နင် တကယ် ငါ့ကို ချစ်တာ လား ..”
သူ မေဘယ်လ် မေးလိုက်လို့ ..လန့်သွား သည် . .။ မေဘယ်လ့် မျက်နှာ ကို ဖျတ်ကနဲ ကြည့်လိုက်မိ သည် ..။မေဘယ်လ့် ပုံ က လေးလေးနက်နက် မေးနေတာ ..။
“ချစ်တာပေါ့..ချစ်တာမှ အရမ်း .. ချစ်လို့ ချစ်မိတယ် ပြောခဲ့တာပေါ့ ..စတွေ့ထဲက ချစ်တာ ..ရွှေငါးတွေ လိုက်ပြတယ် လေ . .နင် မိုးကုတ်မှာ ငါ့ကို စကားမပြော ဘဲ ပစ်ပယ်ထားတော့ လေ..ငါ့ ရင်တွေ နွေတရာ ဘဲ..ပူလောင်တာ အရမ်း...”
“ မနောက်နဲ့..နင့်အိုက်တင် က ကျော်ဟိန်းလိုလို နဲ့..ဒါ နောက်စရာ မဟုတ်ဘူး..သာဒိုး ..ကောင်းကောင်း ပြော..”
“ တကယ် ပြောတာ..မေဘယ်လ် ..နင့်ကို ငါ တကယ် ချစ်တာ ..”
“ ကောင်းပြီ ..ဒါဆို နင်..ဒီနေ့ ကောင်မလေး တယောက် နဲ့ စက်ဘီးစီးသွားတာ ငါ တွေ့လိုက်တယ်..ဘာသဘောလဲ..ပြော..ဘာသဘော လဲ..ပြော ...အီးဟီးဟီး . ..”
မေဘယ်လ် သည် မေးရင်း..အော် ရင်း..ငိုချပါ သည် ..။
“ ဟာ..မေဘယ်လ်..မငိုပါနဲ့ ဟာ..အဲဒါ သူငယ်ချင်း ပါ ..သူငယ်ချင်း..အထင် မလွဲပါ နဲ့ . .”
မေဘယ်လ် သည် တကယ် ဝမ်းနည်းတဲ့ ပုံ ဘဲ..။တအီးအီး နဲ့ မျက်ရည်တွေ ကျ နေ သည် ..။
“ငါ့ကို ချစ်တယ် လဲ ပြောသေး..ကောင်မလေးတယောက် နဲ့ စုံတွဲ ခုတ်နေတယ် ..ဒါ ကောင်းလား..နင်..နင်..လူဆိုး ..”
“ဟာ..မေဘယ်လ်..အထင် မလွဲပါနဲ့ ဟာ..ငါ..ငါ..တောင်းပန်ပါ တယ် ...နင့်ကို အရမ်း ချစ်တာ ..လာ..လာ..”
မေဘယ်လ့်ကို သူ ဆွဲဖက်လိုက် သည် ..။
“ ဟိတ်..မလုပ် နဲ့..လမ်းမကြီး မှာ . .”
တကယ်တော့ ကားရှင်း..လူရှင်း..သူတို့ နှစ်ယောက်ထဲ ပါ ..။
“ နင် မကြိုက် ရင် ငါ ဘယ်တော့မှ မလုပ်တော့ပါဘူး..နော်..နော် ..မေဘယ်လ်..နင် ငါ့ကို ချစ်တယ် မှုတ်လား . .”
“ သွား..ချစ်ဘူး ..နင် ..ခွေးစုတ် ..ငါ့ကို နှိပ်စက်ချင် တယ် ...”
“ မဟုတ်ပါဘူးဟာ..ငါ နင့်ကို အရမ်း ချစ်တယ် ..”
“ ငါလေ..နင့်ကြောင့် ရင်တွေ ပူရတာ..ရင်တွေ ကွဲမတတ်ဘဲ နာကျင်ရတယ်..သိလား ..သာဒိုး..”
သူ့ ရင်ဘတ် ကို လက်သီးဆုတ်တွေ နဲ့ ထုရိုက်ပြန် ပြီ ..။သူ ဒီ လက်သီးဆုတ်လေးတွေ ကို ဖမ်းဆွဲကာ ဆုတ်ကိုင်ထားလိုက် သည် ..။မေဘယ်လ် မရုန်း ..။အငို လဲ တိတ်သွား သည် ..။
“မေဘယ်လ်..နင် သိပ် ချောတာဘဲ..ငါ နင့်ကို နမ်းချင်တယ် ..”
“အို..နင် တော်တော် ကဲ နော်..ကဲ သွားမယ် ဟာ..ငါ့ ပြန်လိုက် ပို့ ..”
“ နင်တို့နေတာ က အဝေးကြီး..ငါ့မှာ စက်ဘီး ဘဲ ရှိတာ ..အာ..ဒီလို လုပ်..ငါတို့ အိမ် က နီးနီးလေး ..ဒို့ အိမ် ကို သွားကြ မယ်..မာမီ ဈေးက ပြန်လာ ရင် ဖထီးကား နဲ့ နင့်ကို ပြန်ပို့ပေးမယ် ..“
“ငါ က နင် နဲ့ စက်ဘီး အတူတူ စီးရမှာ လား ..”
“ဒါပေါ့ ..လာ..ရှေ့ဘားတန်းမှာ ထိုင်..”
သာဒိုး ရင်ခွင်ထဲ ဝင်ရမှာမို့ မေဘယ်လ် က ရှေ့ ဘားတန်းမှာ မထိုင်ဘူး..။
“ ငါ အနောက်ခုံမှာ ထိုင်မယ် ..”
“ ကောင်းပြီ ..သခင်မလေး..သဘောပါ ..တာဝန်ထမ်းဆောင်ရန် အသင့် ..ကိုယ်ရံတော် တပ်မှူးလေး နင်းပြီ..စက်ဘီး . .. ”
မေဘယ်လ် အနောက်ခုံမှာ ထိုင်တော့ လဲ စက်ဘီး နင်းတဲ့ အချိန် သူ့ပုခုံး နဲ့ ခါးကို ကိုင်ထားရ သည် ..။အင်း..သာဒိုး ဒီနေ့မှာ မိန်းကလေး နှစ်ယောက် နဲ့ ဘီး ( ဘိန်း ) စီး ဖြစ်နေ သည် ..။သာဒိုး တို့ အိမ် ရောက်တော့ ..အဝတ်လျော်ပေးနေတဲ့ မိန်းမကြီး က လွဲပြီးတော့ ဘယ်သူမှ ရှိမနေ ..။
“မေဘယ်လ်..ဘာသောက်မလဲ..ဘာစားမလဲ ..ငါ လုပ်ပေးမယ် ...”
“ နင်က ဘာ လုပ်တတ်လို့ လဲ . .”
“နင် စားချင်တာ သောက်ချင်တာ လုပ်ပေးမှာ ပေါ့ ..”
“ စတော်ဘယ်ရီ ဖျော်တတ် လား ..”
“ အိုး..ဒါလေးများ..ရတာပေါ့ ..လက်ဖျော်လား..စက်ဖျော် လား..”
“ စက်ဖျော် ..နို့စိမ်း နဲ့..”
“ကောင်းပြီ ..ရမယ်.ခဏ စောင့် . .”
“ နင် ငါ့ အခန်းမှာ စောင့်နေ..စာအုပ်တွေ ဖတ်နေပေါ့ ..”
“မြန်မြန်ဖျော် ဟာ..”
“ ဟုတ်ကဲ့ပါ .မမ...”
သာဒိုး စတော်ဘယ်ရီ ကို အမြန်ဆုံး ဖျော် သည် ..။အကြံသမား သာဒိုး..။ အိမ် မှာ ဘယ်သူမှ မရှိချိန်..မာမီ ဈေးက ပြန်မရောက်ခင် ..သူ့အိပ်ခန်းထဲမှာ စောင့်နေတဲ့ မေဘယ်လ့်ကို တအား နမ်းမည် ..ကြမ်းမည် လို့ ရည်ရွယ်ချက် ရှိနေတာ ..။မတ်ခွက်နှစ်ခွက် နဲ့ စတော်ဘယ်ရီဖျော်ရည် ကို လက်နှစ်ဘက် နဲ့သယ်ဆောင်လာရင်း..သူ့စာကြည့်စားပွဲ မှာ စာအုပ် ထိုင်ဖတ်နေတဲ့ မေဘယ်လ့် ဆီ ရောက်လာ သည် ..။
“ဒီမှာ..စပယ်ရှယ် ဖျော်လာတယ် . .”
“ ဟား..တယ် ဟုတ်ပါ လား..”
မေဘယ်လ် က ယူ သောက်ကြည့်လိုက် သည် ..။
“အင်း..ကောင်းသား ဘဲ ..”
“မေဘယ်လ်...”
“ ဘာတုံး ...”
“ချစ်လား..ငါ့ကို..”
“ လာပြန်ပြီလား ..”
“ နင် ဘဲ ငါ့အတွက် ရင်တွေ ပူရတယ် ဆို ..”
“ ဟိ..အလကားပြောတာ ..”
မေဘယ်လ် က ပြုံးစိစိ နဲ့..။တတ်လဲ တတ်နိုင်တယ်..။ စောစော က အော် ငိုလိုက်..အခုတော့ စပ်ဖြဲဖြဲ ..ပြုံးစိစိ ..။မေဘယ်လ့်ကို ဖက် သည် ..။
“ပြော..ချစ်တယ် မှုတ်လား..”
“ အို..သာဒိုးရယ်..လွှတ် ပါ ..”
“မပြောရင် မလွှတ်ဘူး..ချစ်တယ် လို့ ပြော ...”
မေဘယ်လ့်ပါးလေး ကို သူ ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက် သည် ..။
“ဟာ..သာဒိုး ..................”
နှုတ်ခမ်းစူစူလေး က ဟတတ နဲ့ ..။ ဖမ်းပြီး နမ်းစုတ်ပစ်လိုက် သည် ..။မေဘယ်လ်..မျက်တောင်လေး မှေးစင်းကျသွား သည် ..။ သူ့ကိုမေဘယ်လ် ပြန်ဖက်လိုက် သလိုလို ဘဲ ..။အကြာကြီး စုတ်နမ်း သည် ..။နှုတ်ခမ်းချင်း ပြန်အခွာ ..“ချစ်တယ် ..မေဘယ်လ် ရယ်..အရမ်း ..” လို့ သူ ပြောရင်း.ခါးသိမ်လေးကို ဆွဲဖက် လိုက် ပြီး ..ထပ် နမ်းစုတ်ပြန် သည် ..။
ဒီတခါ မေဘယ်လ် သည် သူ့ နှုတ်ခမ်းတွေ ကို တုံ့ပြန်ပြီး နမ်းစုတ်လာတာ သိရတော့ သာဒိုး ပျော်တာ အရမ်း ..။သာဒိုး ပေါင်ကြား က ဖွားဖက်တော် က လဲ ပုဆိုးကြား က အားပြနေပြီ ..။ မတ်မတ်ကို ထောင်လို့ ..။
“တော်တော့ကွာ ..ဒီလောက်ဆို ကျေနပ်တော့ ..”
“ချစ်တယ်..အရမ်း အရမ်း..”
“ ချစ်တာ နဲ့ ဒီလို လုပ်ရရော လား..”
“ အင်း..လုပ်ကြတယ်..ချစ် ရင် နမ်းကြတယ်..သဘာဝ..သဘာဝ ...ကဲ လာအုံး..ထပ် နမ်းမယ်..”
“ အို..သာဒိုး ..လွှတ်..”
မေဘယ်လ် သူ့အခန်းထဲက ထွက်ပြေး သည် ..။ သူ ပြေးအလိုက်..သူ့ပုဆိုးကြား က လိင်တန် က ငေါငေါကြီး ထိုးထွက်နေ သည် ..။မေဘယ်လ် တွေ့သွား သည် ..။
“ဟယ်တော့..ဘာကြီး လဲ ..”
ဒီအချိန်မှာ သာဒိုး ရဲ့ မာမီ ပြန်ရောက်လာ သည် ..။
“ဟယ်..မေဘယ်လ်..သမီး..ဘယ်တုံးက ရောက်နေ လဲ ....”
“ စောစော က ဘဲ...”
သာဒိုး လဲ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်ပြေးရ သည် ..။ သူ့ဟာကြီး က ထောင်နေလို့ ..။မေဘယ်လ် အိပ်လို့ မပျော် ..။သာဒိုး ..နဲ့ မေဘယ်လ် ရီးစား ဖြစ်သွားပြီ လား ..။သူ အရမ်း နမ်းတာ ဘဲ ..။ကိုင်လဲ ကိုင်တယ် ..။ တကိုယ်လုံး ကို ကိုင်တာ ..။ ပွတ်တာ ..။သူ နှုတ်ခမ်းတွေ ကို စုတ် နမ်းတော့ တကိုယ်လုံး ဖိန်းဖိန်း ..ရှိန်းရှိန်း နဲ့..ရင်သားစိုင် ထိပ်ဖူးလေးတွေ က တင်းပြီး ယားသလိုလို..ပေါင်ကြား က ပိပိ က ယားသလိုလို..ကြက်သီးတွေ တအား ထ ရတယ် . .။
သူတို့အိမ် မှာ တအားဖက်တာ ..ကိုယ်ချင်း ပူးကပ်နေတော့ ..မေဘယ်လ့် ပေါင်တွေ နဲ့ သူ့ပုဆိုးအောက်ထဲက ငေါငေါကြီး မာတောင်ထနေတာကြီး နဲ့ ထိမိ..တိုက်မိ..ကုန်တယ် ..။အားဘာပြောကောင်းမလဲ..မေဘယ်လ့် ပိပိထဲက အရေတွေ စိမ့်ကျ ကုန်တာ ..။
မေဘယ်လ့် ကို အဲဒီည က လိုက်ပို့ကြတော့ သူ့မာမီ နဲ့ မေဘယ်လ့် မာမီတို့ ..စကားကောင်းနေချိန်..မေဘယ်လ့် ရွှေငါးတွေ ကြည့်ချင်တယ် ဆိုပြီး ရွှေငါးတွေ ထားတဲ့ ဂိုဒေါင် ထဲ သူ့ကို ခေါ်သွားတော့..သူ တကယ် ရွှေငါး ကြည့်ချင်တာ မဟုတ်ဘဲ ..မေဘယ်လ့်ကို နမ်းချင်လို့ ညာခေါ်တာ ..သိလိုက်ရ တယ် ..။
သာဒိုး ..မေဘယ်လ့် ကို တအားဖက်..တအား နမ်းတယ် ..။ဒီ တခါ ပို ဆိုးတာက ..မေဘယ်လ့် နို့တွေကို သူ စမ်း တယ် ..။ ဖက်ထားရင်း လဲ မေဘယ်လ့် ဖင်တွေကို ကိုင်တယ် ..။ တော်တော် ကဲတဲ့ ကောင် ..။ လက်ကလဲ တကယ် သွက် ..။သာဒိုး အိပ်လို့မရ ဘူး ..။ဒီနေ့ ..သူ အမာနီ နဲ့ တွေ့တယ် ..။ စက်ဘီး နဲ့ တရုပ်တန်းဈေးဘက် ..ခေါက်ဆွဲသွား စားကြ တယ် ..။အမာနီ့ဆိုင် က သူများ နဲ့ ထားခဲ့ရတယ် ဆိုပြီး အမာနီ ဆိုင်ပြန်ရ တယ် ..။ ညဘက် တွေ့ဖို့ ပြန်ချိန်းလိုက် တယ် ..။
မေဘယ်လ် နဲ့ သူ တွေ့တယ် ..။မေဘယ်လ့်ကို သူ အတင်း ဖက်နမ်း ပစ် တယ် ..။ မေဘယ်လ်တို့ ရွှေငါးတွေ ထားတဲ့ ဂိုဒေါင်ထဲ မှာ မေဘယ်လ့်ကို နမ်းရင်း ကိုင် တယ် ..။ မေဘယ်လ် လဲ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ..တုန်တုန်ရီရီ နဲ့ ..“သာဒိုး..ငါ့ကို နင် တကယ် ချစ်တာ လား ..တနေ့ ယူမှာ လား ..” မေးတယ် ..။
“ချစ်တာပေါ့ မေဘယ်လ် ရယ်..နင့်ကို ယူလဲ ယူမှာ ..လူကြီးတွေကလဲ သဘောတူမှာဘဲ လေ ..” လို့ ဖြေရင်း..မေဘယ်လ့် တင်ပါးကြီးတွေကို သူ ဆုတ်ညှစ် တယ် ..။ ကိုင်လို့ အရမ်းကောင်းတာဘဲ ..။ ပြန်စဉ်းစားရင်း သူ့စိတ်တွေ မတရားကြီး .. ကြွလာ တယ် ..။ ထန်လာ တယ် ..။
မေဘယ်လ့်အိမ် က သူ ပြန်လာပြီးတော့ စက်ဘီး နဲ့ အမာနီတို့ ဘက်ကို သူ လစ်ပြန်ရော ..။တတ် လဲ တတ် နိုင်တဲ့ သာဒိုး ...။အမာနီ နဲ့ ချိန်းထားတဲ့ အချိန် ထက် နဲနဲ နောက်ကျနေ ပြီ ..။သူတို့ ချိန်းတာ က ဗထူးကွင်း ရဲ့ အနောက်ဘက် က ဆောက်လုပ်ရေး ဝင်းကြီး မှာ ..။သင်္ကြန်မကျခင် က အမာနီ ..သင်္ကြန် မှာ စင်ပေါ်တက် ကဖို့ သူတို့ ရပ်ကွက် က မိန်းကလေးတွေ နဲ့ အကတိုက် တယ် ..။
အဲဒီ ဆောက်လုပ်ရေး ဝင်းကြိးမှာ တိုက်တာ ..။ အက ..။သူ ညတိုင်း..သွားသွား ချောင်းတယ် ..။အမာနီက လဲ သူလာချောင်းတာ ကို တွေ့တယ် ..။သိတယ်..။ ကျေနပ်နေတယ် ..။အမာနီ အကတိုက်ပြီး ပြန်ရင် သူ ဘေးကနေ စက်ဘီး နဲ့ လိုက်တယ် ..။ အဲဒီ ရပ်ကွက်ထဲက လူငယ် တချို့ က မန်းလေး အပြော နဲ့ ဆို..( ဂျိုကြည့်ကြည့်တယ် )..။
သာဒိုး က ဂရုမစိုက်ပါ ဘူး ..။အမာနီ နဲ့ အဲဒီနေရာ မှာ ချိန်းလိုက်တာ ..။ဟိုတုံးက သင်္ကြန်တွင်း မို့ အကတိုက်လို့ လူသူတွေ များနေခဲ့တာ..။ အခု က ဘယ်သူမှ မရှိဘူး..။ လူသူ မဲ့..တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ နေရာ ..။ရီးစား အတွဲတွေ ချိန်းဖို့ ကောင်းတဲ့ နေရာ ..။
သူ ရောက်သွားတော့ အမာနီ မရောက်သေး ဘူး ..။သူ စောင့်နေတုံး ..အမာနီ ရောက်လာ တယ် ..။ လက်ပြတ်အကျ ႌနီနီလေး နဲ့ ..။ ထမိန် ခပ်နွမ်းနွမ်း နီညိုညိုလေး နဲ့ ..။
“ အကို ..စောင့်နေတာ ကြာပြီ လား . .”
“ ဟင့်အင်း ..ကြာသေးဘူး..သိပ် လှတာဘဲ အမာနီ ရယ် . .”
“ ဟိတ်..အကို လမ်းမကြီး..မှာ..မဖက် နဲ့ ..”
“ အိုး..ချစ်တယ်..ဖက်ချင်တယ်..လာပါ . .”
သူတို့ သစ်ပင်အကွယ် မှာ ထိုင်ကြ တယ် ....။အမာနီ့ကို ဖက် ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေ ကို နမ်းစုတ် တယ် ..။နို့တွေကို စမ်းတယ် ..။ အကျ ႌထဲ လက်လျိုထည့်ပြီး ကိုင်တယ် ..။အို..ကောင်းလိုက်တဲ့ နို့တွေ..။ သိပ်လဲ မကြီး..ငယ်လဲ မငယ် ..။အနေတော် ဘဲ ..။ အိအိလေးတွေ ..။ ကိုင်ရင်း..နို့သီးဖုလေးတွေ ကို ပွတ်သပ် တယ် ..။အမာနီ့ ဖင်တွေ ကို လဲ သူ စမ်းတာ ဘဲ ..။အမာနီ က သူ့ကို တော်တော် အလို လိုက် တယ် ..။
သူတို့ ..တခုခု သွားစား မယ် ဆိုပြီး ထကြတော့ သူ့ လိင်တန်ကြီး က ထောင်ထနေသလို..အမာနီ့ ထမိန် အနောက် တင်ပါးအောက် မှာ အကွက်ကြိး ..ဖြစ်နေတယ် ..။အမာနီ ထမိန် လှဲ့ ဝတ်ရ တယ် ..။ရီးစား နှစ်ယောက် တပြိုင်နက်ထားပြီး ..သာဒိုး ကြမ်းပြီ ..။သာဒိုး သည် လူဆိုးလေး ..တယောက် ဘဲ ..ဟိဟိ ..။သူ့ဖါသာ သူ တွေးပြီး ..ရယ်နေ တယ် . .။
သူ့ လိင်တန် က ချက်ကပ်နေတယ် ဆိုတာမျိုး မတ်မတ်ကြီး ထောင် လာ တယ် ..။ လူပျိုပေါက် အချိန် မို့ ဖြစ်မည် ..။ တခုခု ဆိုရင် ဒီကောင်ကြီး က မတ်တော့တာ ဘဲ ..။ ဒိန်းကနဲ ဘဲ ..။
တင်းကျပ်နေတာ ကို သူ လျော့ပစ်ဖို့ သူ့ လိင်တန် ကို ပွတ်တိုက်မိ တယ် . .။ရှေ့တိုး နောက်ငင် ပွတ်တိုက်တယ် ...။ မေဘယ်လ့်ကို ကိုင်တာတွေ ပြန် စဉ်းစားတယ် ..။လိင်တန် သည် ပွတ်တိုက် ဖန် များတော့ ..အရှိန် ပိုတက်လာပြီး ..တအား..တိုက်..တအား ပွတ်မိ လာ တယ် ..။အရေတွေ တအား ပန်းထွက်သွား သလို အရမ်း အရသာထူးတဲ့ အတွက် သာဒိုး ..ကျေနပ်သွား လေ သည် . .။
အမာနီ အိပ်လို့ မပျော် ဘူး ..။အကိုသာဒိုး နဲ့ ချိန်းတွေ့တာ အကို က အမာနီ့ကို နမ်းလဲ နမ်း..တကိုယ်လုံး ကို လဲ ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကျေအောင် ကိုင်တော့တာ ဘဲ ..။နို့တွေကို လဲ နှိုက် ..ဖင်ကိုလဲ ညှစ် ..အကို နဲ့ တွေကတာ ညီမ စိတ်တွေ ထ တယ်..အကိုရယ်..စောက်ရေကို ရွှဲရော ..။
အခုလဲ တဖက်ခန်း မှာ အိပ်နေတဲ့ အမေတို့ အဖေတို့ မာကားအောင်..အသာကျိတ်ပြိး ပေါင်ကြား က စပ်ပပ် ကို လက်ချောင်းတွေ ပူးပြီး ပွတ်မိ တယ် ..။အရေတွေ က စိုနေပြန်ပြီ ..။ အကိုသာဒိုး ရဲ့ ပုဆိုးကြား က ထောင်ထနေတဲ့ ဟာကြီး ကို မြင်ယောင်ပြီး ..အမာနီ လက် နဲ့ ဖိဖိ ပွတ်တိုက်နေမိ တယ် ..။
“အကို ..မဆိုး နဲ့ ကွာ..လူတွေ တွေ့ကုန်မယ် ...”
“ မတွေ့ပါဘူး..အမာနီ ရယ် ..ကွယ်နေတာ ဘဲ..”
မယ်ဇယ်ပင်ကြီး အကွယ်မှာ သာဒိုး သည် အမာနီ့ထမိန်ထဲကို လက်သွင်းကာ ပေါင်ကြားကို ကိုင်နေ သည် ..။သာဒိုး ရဲ့ လက်ချောင်းတွေ က အမာနီ ရဲ့ ပင်တီ အထဲကို ထပ် နှိုက်နေ သည် ..။
“အင်..ဟာ..အကို့.......”
နေပြင်းပြင်း ပူနေ တဲ့ အချိန် ဦးပိန်တံတားပေါ်မှာ လူတချို့ ရှိနေကြပေမဲ့ မနီးမဝေး က သာဒိုး နဲ့ အမာနီ ထိုင်နေကြသော မယ်ဇယ်ပင်တန်းတွေ ဘက်မှာတော့ တခါတခါ နွားလှည်း နဲ့ မြင်းလှည်းတွေ ဖြတ်သွားတတ် တာ က လွဲပြီး လူသွားလူ လာ မရှိ ..။သာဒိုး က အကြံသမား မို့ လူကွယ်မဲ့ သစ်ပင်ကြီး ရဲ့ တဘက်မှာ ထိုင် သည် ..။ ပထမ သူတို့ ရုပ်ရှင် ကြည့်မယ် ဆိုပြီး မှန်းပေမဲ့ ဒီ အမရပူရ ဘက် ရောက်လာ ကြ သည် ..။
အမာနီ သည် ချိန်းတွေ့တိုင်း တွေ့တာ နဲ့ သူမ ကို အရမ်း နှိုက်..အရမ်း ကိုင်တွယ်သော သာဒိုး ကို သူမ ကို တကယ်မှ ချစ်ရဲ့ လား..အပျော် သဘော ကိုင်ချင် နှိုက်ချင်လို့ လား ..ဆိုတာ သံသယ ဝင်လာသလို ဘဲ ..။
“ အကို..နေပါအုံး.. အမာနီ မေး ပါရစေအုံး ..”
“ ဘာမေးမှာ လဲ..”
“ အကို က ကျောင်းတွေ ပြန်ဖွင့် ရင် ရန်ကုန် ပြန်ရ မှာ ပေါ့ နော် ..”
“အင်း..တတ်နိုင်ရင် ကိုယ် မပြန်ချင်ပါဘူး..အမာနီ နဲ့ မခွဲနိုင်ဘူး..သိလား..မန်းလေး ကိုတောင် ပြောင်းလာချင်တယ်..”
“ တကယ်လား...”
အမာနီ့ မျက်နှာလေး ..ဝင်းပ သွား သည် ..။သာဒိုး အပေါ် သံသယ ဖြစ်လိုက် မိတာလေး တောင် ပျောက်ချင်သလိုလို ဖြစ်သွား သည် ..။
“ အင်း..အမာနီ နဲ့ မခွဲချင်တော့ ဘူး..အမာနီ နဲ့ ဝေးဝေး နေရမှာကို တွေးပြီး..စိတ်မပျော်ဘူး..”
“ အမာနီ့ကို တကယ် ချစ်လား ဟင်...”
“ အရမ်း..အရမ်း . ....ချစ်လွန်းလို့ ရူးနေရပြီ . . ”
သာဒိုး ..အမာနီ့ နှုတ်ခမ်းဖေါင်းဖေါင်း လေး ကို စုတ်နမ်းလိုက် သည် ...။
အမာနီ အိမ်မှာ လဲ ပထွေးဦးအောင်သိုက် က သာဒိုး နဲ့ ပတ်သက်ပြီး တော်တော် မကျေမနပ် ဖြစ်နေတာ..။ အမေ့ကို .အမာနီ ..သာဒိုး နဲ့ ပတ်သက်နေတာ ကို ရပ်ဖို့ ပြောခိုင်း သည် ..။
.“ မဆင့်..နင့် သမီးကို ကြည့်ထိန်း အုံး ..သတင်းတွေ က ဟိုးလေးတကျော် ဖြစ်နေတယ် ..ငါတို့ ဂိတ်မှာ လဲ ငါ မျက်နှာ အရမ်း ပူရတယ်..ဘယ့်နှယ် ..ဆိုက်ကားသမား နဲ့ အကြော် သယ် သမီး က ဗိုလ်မှူးသား နဲ့ သွား ကြိုက်ရတယ် လို့..ဒီလို လူတန်းစားတွေ က ..ကိုယ့်ကို ကျောရရုံ ကြံမဲ့ လူချည်း ဘဲ ..အမာနီ..ညည်း လုပ်နေတာတွေ ရပ်တန်းက ရပ်..ငါ လူ မသတ်ချင် ဘူး..”
သကြၤန် မကျခင် သာဒိုး အကတိုက်တာ ကို လာလာချောင်း နေကထဲက ဆိုက်ကားနင်းသော ဦးအောင်သိုက် သည် သာဒိုး ကို တွေ့နေ သည် ..။ မြင်နေ သည် ..။ အမာနီ့ နောက်ကို လိုက်နေတာလဲ သိ သည် ..။ တခါတခါ စစ်ကား နဲ့ လာတာကြောင့် ခန့်မှန်းပြီး ဗိုလိမှူးသားလို့ သူ ပြောနေတာ ..။ သေသေချာချာ သိလို့တော့ မဟုတ် ..။
သူ့ပထွေး ဦးအောင်သိုက် သည် သူတို့ နေတဲ့ ရွှေလှန်ရပ်ထဲမှာ..“ ဘီအီးဒီစီ အောင်သိုက် ..” လို့ လူသိ များ သည် ..။အမြဲ အရက်ဖြူဆိုင်မှာ တွေ့နေကြရလို့ ..။
အမာနီ လဲ ဦးအောင်သိုက် ကို ကြည့်ရှောင်နေရတာ ..။ ဒီလူကြီး က လဲ လစ်ရင် ဆော်မဲ့ လူကြီး ..။မူးလာရင်..အမာနီ ..သူတို့နဲ့ ကျူထရံ တချပ်ခြား မှာ အိပ်နေတာ သိရက် နဲ့ အမေ့ကို တက်ခွချင် ခွတာ ..။အမာနီ မကြားကြားအောင် သက်သက် လုပ်တယ် ထင်တာ ဘဲ ..။ ခနော်ခနဲ့ ကြမ်း မို့ တကျွိကျွိ နဲ့ အမေ့ကို သူ တက်တက် လုပ်နေတာ ..ကြားကြားနေရတယ်..။
တခါလဲ အမာနီ ဘိုက်နာလို့ အိမ် အနောက်က အိမ်သာဆီ ပြေးရတာ..အိမ်နောက်ဖေး မှာ မှောင်ကြီးထဲ ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ရေချိုးနေတဲ့ ဦးအောင်သိုက် နဲ့ တိုးလို့ ..။ သူ့ပေါင်ကြား က ဟာ ကြီးက လဲ တန်းလန်းကြီး ..။ အမာနီ လဲ ကြောက်လန့်တကြား..အိမ်သာဘက်ကို ထွက်ပြေးခဲ့ တယ် ..။ ဦးအောင်သိုက် က ပြုံးပြုံးကြီး လုပ်နေပြီး..အမာနီ သူ့ ပေါင်ကြားကို ကြည့်မိတဲ့ အချိန်မှာမှ ဖင်ကို ပိုကော့ပြလိုက်သလိုဘဲ ထင်တာဘဲ ..။ ဒီတုံး က အိမ်သာထဲ ချီးပါနေတုံး..ဒီ မဲမဲ တုတ်တုတ်ကြီး ကို ဘဲ မြင်ယောင်နေလို့ ..ကိုယ့်ကို ကိုယ် အပြစ်တင်နေမိရ တယ် ..။
အို..အကို က အမာနီ့ နို့ ကို သေသေချာချာ့ကို ကိုင်နေတယ် ..။နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ကို သူ လက်ညှိုး နဲ့ လက်မ သုံးပြီး ချေပေးနေတာ အမာနီ..လူးနေရတယ် ..။
အမာနီ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ လဲ ပြင်းထန်နေတဲ့ တဏှာ စိတ်ကြောင့်လား မသိဘူး..။ မာတင်းပြီး ထောင်ထနေသလို ဘဲ ..။ သူ ချေချေ ပေးတာကြောင့် ..ဆွဲဆွဲ ထုတ်နေတာကြောင့်..စို့စို့ပေးနေတာကြောင့် ..နို့သီးခေါင်းလေးတွေ လဲ အရင်ကလို မြုပ် မနေတော့ဘဲ ..ရှည် ထွက်လာနေပြီ ...။
အကို ဒီလို နို့တွေ ကို ကိုင် လိုက် ကလိလိုက် ..ပေါင်ကြားက စပ်ပပ် ကို ရန်ရှာ လိုက် လုပ်တော့ အမာနီ့ စပ်ပပ် မခံနိုင်ဘူး..။ အရေတွေ စိမ့်ထွက်တာမှ..ပေါင်ကြားကို စီးကျလာရတဲ့ အထိဘဲ ..။ခက်တယ် အကို ရယ်..။ အမာနီ လဲ အကို့ အကိုင်အတွယ်..အပွတ်အသပ်တွေ မှာ သာယာမိရတယ် ..။အကိုတို့ ယောကျ်ားတွေ ..မှာ ဒီစိတ်တွေ ရှိသလိုဘဲ အမာနီတို့ မိန်းကလေးတွေ မှာ လဲ ဒီစိတ် ရှိတာပေါ့ ..။အခုတော့..အကို က နှိုက်..အမာနီ က ကြိုက် ..ကဲ..ကောင်း ရော ..။
ဒီနေ့တော့ ညနေ မိုးချုပ် မှ အမာနီ ထွက်လို့ ရတယ်..။ ဒါတောင် အမေ နဲ့ ပထွေး ထမင်းစားနေတုံး လစ်ထွက်လာ တာ..။
“ အမာနီ ..ဘယ်တုံး ..”
ဦးအောင်သိုက် ..က ထမင်းလုပ် ပလုပ်ပလောင်း နဲ့ လှမ်း မေးတယ် ..။
“ ခင်စန်းမြင့် ဆီ စာအုပ် ပြန်သွားပေး မလို့ ..”
“ ကြည့်လဲ လုပ်အုံးနော်..ဟို ဗိုလ်မှူးသား နဲ့ တွေ့ပြီး ..ဟိုဒင်းတွေ ဖြစ်ကုန်မယ်..မဆင့်..နင့်သမီး..ကြည့်ပြောအုံး ...”
အကို က သူ စောင့်နေကျ ကြံရည်ဆိုင် က စောင့်နေတယ် ..။
“ မေတ္တာပေါင်းကူး တံတား ” ကနေပြီး ..ကျုံးမြို့ရိုး နဲ့ ကပ်နေတဲ့ ပန်းခြံလေးထဲ အကို နဲ့ ရောက်ခဲ့ တယ် ..။
တံတား ပေါ်မှာ က မီးလုံးလေးတွေ အများကြီး ထွန်းထားလို့ အရမ်း လင်းနေတယ် ..။ပန်းခြံလေးထဲ အကို နဲ့ လက်ချင်းတွဲပြီး လျောက်ခဲ့ကြ တယ် ..။ ဒီပန်းခြံလေး မှာ လွတ်လပ်ရေးနေ့ တွေမှာ ဆိုရင် အကြီးအကျယ် စည်ကားတာ..။ လူတွေ ကြည့်ကျပ် နေတာ..။ အခုတော့
ခပ်မှောင်မှောင် လေး ...။သစ်ပင် နဲ့ ပန်းပင်တွေ စိမ်းစိုနေတဲ့ ပန်းခြံလေးထဲ မီးတိုင်တွေ ရှိပေမဲ့ ခုံတန်းလေးတွေတချို့ ကတော့ ခပ်မှောင်မှောင် ဖြစ်နေတယ် ..။ အကို ကတော့ ထုံးစံ အတိုင်း ..နဲနဲ မှောင်နေတဲ့ ခုံတန်း ကို ရွေး ထိုင်တယ် လေ ..။
အကို နဲ့ ကျုံးရေပြင် ကို မျက်နှာပြု ထိုင်ပြီး ..တဘက် က လမ်းမကြီး ပေါ်က ကားတွေ ..ဘီးစီးသွားတဲ့ လူတွေ ..တွေ့နေရ တယ် ..။ အကို က အမာနီ့ ခါး ကို ဖက် ထား တယ် ..။
“အကို့ အဖေအမေ ကရော အကို ဘယ်သွားလဲ မမေး ဘူး လား ..”
“ မမေးပါဘူး..သူတို့က ..အိမ်ထဲမှာ ဘဲ ပျင်းနေမယ် ဆိုပြီး လျောက်လည်စေချင်နေတာ..”
“ အမာနီ့ ပထွေး ကတော့ အကို နဲ့ ရီးစား ထားနေတာ ကိုတောင် အတိအကျ သိသေးတာ မဟုတ်ဘူး ..ဘယ်သွားမလဲ..ဘယ်က ပြန်လာသလဲ..လိုက် ကျပ်နေတယ်..ဟွန်း..မုန်းလိုက်တာ..”
“ကဲ...ဒါတွေ တွေးမနေနဲ့..စိတ်ညစ်စရာတွေ ဘေးချိတ်ထား ..လုပ်စရာ ရှိတာတွေ လုပ်ရအောင် ..”
“ အကိုနော်..ဘာစကား လဲ..ဘာ လုပ်ရမှာ လဲ ..”
“အော်..အနမ်းတွေ ဖလှယ်ကြမယ်လေ..ဒါမျိုး...”
အကို က စနမ်းတော့တာ ဘဲ ..။
အကို က ဒီနေ့ည အမာနီ့ကို အတွေ့အကြုံ အသစ် တမျိုး ပေးတယ် ..။
ဟား ..။ ကြက်သီးတွေ တဖြန်းဖြန်း ထ တာ ..တုန်ခါနေရတာ ဘဲ ..။
သူ့ ဟာကြီး ကို ကိုင်ကြည့်ခိုင်းတာ ..။
မြွေနဂါးကြီး ပြ မယ် ဆိုပြီး ..။ အရမ်း ဉာဏ်များ တဲ့အကို ...။အမာနီ လဲ တခါ မှ မကြုံဘူးတော့ ..အကို့ ဟာကြီး ကို ကိုင်တဲ့ အချိန် မှာ အရေတွေကို စိုစိုရွှဲရော ..။ဟိုတခါ ပထွေး ဟာကြီး ကို မြင်ဘူးတာလဲ သွား သတိရလိုက် တယ် ..။ပထမ အကို က ပုဆိုးကြား ကထောင်ထနေတာကြီး ကို အဝတ်ပေါ်ကလဲ ကိုင်ခိုင်းတာ ..။သူ့လက် နဲ့ အမာနီ့လက်ကို ဆွဲပြီး အဲဒါကြီး အပေါ်ကို အုပ်ကိုင်ခိုင်းတာ..။
မာမာရှည်ရှည် ကြီး ..အကြီးကြီး ဘဲ ..။အမာနီ့ စိတ်ထဲမှာ ဒါကြီး က မာတောင့်နေတော့..ဒါကြီးဟာ အသားချောင်းကြီး လား ..အရိုးလား..မသိဘူး ..။နောက်ပိုင်း အကို က တဆင့်တက်ပြီး ..သူ့ ပုဆိုးကို ဖြေ..အမာနီ့လက် ကို အထဲ သွင်းပြီး ကိုင်ကြည့်ခိုင်းတယ် ..။ နွေးနွေးကြီး ..။
“ ဘာလို့ အဲလို တအားကြီး မာတောင့်နေတာလဲ အကို..”
“ အမာနီ့ကို ချစ်တဲ့ စိတ်ကြောင့်ပေါ့ ..”
“အာ..အကိုကလဲ ..ဟုတ်လို့ လား ..ချစ်တာ နဲ့ဘဲ ဒီလို မာတောင့် ပြီး ထောင်လာလား...”
“ အင်း ..သဘာဝလေ..အမာနီကလဲ ..ချစ်သူတွေ ..လင်မယားတွေ..ချစ်ကြဖို့ က ဒါကြီး က မာလာရတယ် လေ ..အခုဆိုရင် တအား တင်းကျပ်နေတာ..ပေါက်ကွဲထွက်မတတ်ဘဲ..”
“ ဟင်..ဒါ..ဒါ..ဆိုရင် ဘယ်လို လုပ်ကြမလဲ ..တင်းကျပ်နေတာတွေ ကို ဘယ်လို လုပ်ပြီး..”
“ အင်း..ကိုယ် ပြမယ်..ဟောလို ရှေ့နဲ့ နောက် ပွတ်တိုက်ပေးရတယ် ..တင်းကျပ်နေတာတွေ ကို ဖြေလျော့ပစ်ရတယ် ..”
အကို က အမာနီ့ကို သူ့ဟာကြီး ကို ပွတ်တိုက်ခိုင်းတယ် ..။အကို..ဒီလို သူ့ ဟာကြီး ကို ပေးကိုင်တာ..လုပ်ခိုင်းတာ ကို အမာနီ ..သဘောကျမိ တယ် ..။ အတွေ့အကြုံ အသစ် တခု ပေးလို့ ..နောက်ပြီး..အကို့..ရဲ့ မမြင်ရတဲ့ အစိတ်အပိုင်း တခု ကို မြင်ရပြီး..အမာနီ့ စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ခွင့်ပေးလို့ ...။
“ဒီထိပ် ပိုင်း ကို ဒစ် လို့ ခေါ်တယ်..အမာနီ ဒီ ထိပ်ပိုင်း ကို ပွတ်ချေပေး ...အာ...ဟုတ်ပြီ..ကောင်း တယ်...အား..ကောင်းလိုက်တာ...အိုး....ဖြေးဖြေး ........”
အကို့ အတန်ကြီးထဲက အရေဖြူဖြူတွေ ပျစ်ကနဲပျစ်ကနဲ..ပန်းထွက်သွားတာ အထူးအဆန်း အနေနဲ့ ..အမာနီ တွေ့လိုက်ရ တယ် ..။
“အကို..ဘာမှ မပူ နဲ့.နောင်ကို အကို့ဟာကြီး အဲလို မာတောင့်ပြီး သိပ် တင်းကျပ်နေ ရင် အမာနီ့ကို ပြော..အမာနီ လျော့ပေးမယ် ..အကို ကြိုက်တယ် မှုတ် လား ..”
“ အင်း..အရမ်း ကြိုက် တယ်..”
အကို့ အတန်ထိပ်ပေါက် က အရေတွေ ပေနေတာ ကို အမာနီ လက်ကိုင်ပုဝါလေး နဲ့ သုတ်ပေးမိ တယ် ..။အမာနီတို့ ပြန်ဖို့ ထကြတော့ ထုံးစံအတိုင်း ..အမာနီ့ ထမိန် အနောက် ဖင်တွေ အောက် မှာ အရေကွက်ကြီး ..ကွက်နေတယ်..။အကို က ..“နောက်တခါကျရင်..အကို့ကို ဖြေလျော့ပေးသလို ဘဲ အမာနီ့ကိုလဲ အကို ဖြေလျော့ပေးမယ်..သိလား...” တဲ့ ..။
ဒီနေ့ မနက် အိပ်ရာထ ကထဲက ကြည်ပြာ တချက်မှ အငြိမ်မနေဘဲ ပြေးလွှား နေ သည် ..။ဖွားဖွား နဲ့ ခြံထဲမှာ အပင်တွေ ကိစ္စ ကူညီ သည် ..။ ဖွားဖွား ဈေးလွှတ်လို့ ပြေးရသေး သည် ..။ “မြေးလေး ..သာဒိုး ရဲ့ ငါးကန် လဲ ရေလဲလိုက်အုံးကွယ်..” လို့ ဖွားဖွား သတိပေးလို့ သာဒိုး ရဲ့ ငါးကန်
ကို ကြည့်လိုက်တော့ ရေလဲဖို့ လိုနေပြီ ..။ ငါးကန်ရေလဲ ပြီး ကြက်တူရွေး ကို လဲ ငှက်ပျောသီးလေးတွေ တုံးပြီး ကျွေးရသေး သည် ..။
သာဒိုး သည် အလိုလိုက်ခံထားရတဲ့ ကောင်လေး ဖြစ် သည် ..။ ဖွားဖွား နဲ့ ဈေးသွားတိုင်း ..လမ်းမတော် သံဈေး က ဆိုင်လေး ကနေ အနဲဆုံး ရွှေငါး ဖြစ်ဖြစ် ဝယ် သည် .. ။ ကြက်တူရွေး..သာလိကာ..ယုန်..ပူး ..လိပ်..တမျိုးပြီး တမျိုး ဝယ် သည် ..။ ဖွားဖွား ကလဲ အလိုလိုက် ပြီး ဝယ်ပေး သည် ..။ ကြာတော့ အိမ်မှာ အကောင်တွေ အများကြီး ဖြစ်လာ သည် ..။
ဖွားဖွား လဲ သူ့ညီမ ဖွားလေးသိန်း တို့ အိမ် ကို ထွက်သွားပြီး ကြည်ပြာ လဲ လုပ်စရာတွေ ကုန်သလောက် ဖြစ်သွားတော့ ..သာဒိုး အခန်း ကို သူ ရှင်းပေးရင်း ဖွက်ထားတာ တွေ့တဲ့ စာအုပ်တွေ ကို သတိရလိုက် သည် ..။ သူ့ အခန်း ကို ယူလာပြီး ..လုံခြုံတဲ့ တနေရာမှာ ဖွက်ထားခဲ့ သည် ..။
သာဒိုး ရဲ့ စာအုပ်တွေ က တအုပ် က မြန်မာလို ရေးသား ပုံနှိပ်ထားတဲ့ လိင်ဆက်ဆံတာတွေ ကို တစ်တစ်ခွခွ ရေးထားတဲ့ အပြာဇာတ်လမ်း စာအုပ် ..။ နောက်တအုပ် က ဆေးရောင်စုံ ဓါတ်ပုံတွေ နဲ့ လိင်ဆက်ဆံနေတာတွေ ကို ဇာတ်လမ်းဆင်ထား တဲ့ နိုင်ငံခြား မ၈္ဂဇင်းဆိုက် စာအုပ် ..။ ကြည်ပြာ ဒါမျိုး စာအုပ်တွေ ကို အထက်တန်း ကျောင်းသူ ဘဝ ထဲက ဖတ်ဘူး တွေ့ဘူး ခဲ့ သည် ..။ ကြည်ပြာ့ အတန်းမှ ငယ်ငယ်ကထဲ က အတူတူ ကျောင်းတက် ..ကျူရှင်တက် ပြီး တွဲခဲ့ ခင်ခဲ့ တဲ့ ..ပိုးဇာလင်း ပေးဖတ်လို့ ..ဖတ်ဘူးခဲ့ သည် ..။ ပိုးဇာလင်း ကလဲ ..အကိုတွေ ရှိတော့ ..အကိုတွေ ရဲ့ စာအုပ်တွေကို ခိုးခိုး ဖတ် တော့ ကြည်ပြာ့ကို လဲ ပေး ဖတ်တာ ဖြစ် သည် ..။
ဒီစာအုပ်တွေ ဖတ် ဖတ်ပြီး ..ကြည်ပြာ..သဘာဝ စိတ်တွေ ပြင်းထန် ထကြွ ရင်..သူမ ဖါသာ အာသာဖြေတဲ့ အကျင့်ကို ရ ခဲ့ တာ ဖြစ် သည် ..။ ညဘက် သူမ စာကြည့်စားပွဲမှာ စာကျက်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ခိုးခိုးဖတ် ခဲ့သည် ..။ ပိုးဇာလင်း က စိတ်ထ လာရင်..သူမ အင်္ဂါစပ် ကို ပွတ်ပြီး အာသာဖြေကြောင်း ..ပြောပြလို့ ကြည်ပြာလဲ ..ပိုးဇာလင်း ပြောသလို ဘဲ အိမ်သာထဲ ဖြစ်စေ.အိပ်ရာထဲ ဖြစ်စေ..ပွတ်သပ် ကြည့်မိ ခဲ့ရာ က လုပ်ကျင့် ရခဲ့တာ ဖြစ် သည် ..။
ကြည်ပြာ သည် သာဒိုး ဟာ သူမ မောင်လေး လို့ဘဲ ငယ်ငယ် က သိထား..ထင်ထား ခဲ့ တာ ..။တနေ့ မာမီ နဲ့ ဒက်ဒီ က ..ဘာရည်ရွယ်ချက် နဲ့လဲတော့ မသိ ..။ ကြည်ပြာ့ကို သူတို့ မွေးစားခဲ့ကြောင်း ပြောပြ သည် ..။ သူတို့ ဒီလို ပြောပြပေမဲ့ ကြည်ပြာ့ကို သမီး အရင်းလိုဘဲ ချစ်မြဲ ချစ်ဆဲ..အစစ လဲ တာဝန်ယူဆဲ ပါဘဲ ..။ ကြည်ပြာ လဲ ဒါဆိုရင် ကြည်ပြာ ရဲ့ တကယ့် မိဘတွေ က ဘယ်မှာ လဲလို့ မေးကြည့်တော့..မာမီတို့ က ဒက်ဒီ တို့ တိုက်ပွဲတွေ ဖြစ်တဲ့ နေရာမှာ ရွာတွေ ..နှစ်ဘက် ပစ်ခတ်ကြတဲ့ ကြား မြေဇာပင် ဖြစ်ပြီး ဗုံးဆန်တွေ ကျ ..မီးလောင်..လို့ ရွာသားတွေ သေကြေကြတဲ့ အခါမှာ ခိုကိုးရာမဲ့ ကျန်ခဲ့တဲ့ ကလေးတွေ ကို ခရစ်ယာန် တရားဟောဆရာတွေ က
စုရုံး ခေါ်လာခဲ့ကြောင်း..ကြည်ပြာလေး က တခြားကလေးတွေ လို အော်ဟစ် ငိုယိုတာ မရှိဘဲ ပြုံးပြုံးလေး နဲ့ သဘောကောင်းကြောင်း ..ကလေးတွေ အများကြီးထဲက ကြည်ပြာလေး ကို ရွေးကောက်ပြီး မွေးစားခဲ့ကြောင်း .ပြောပြခဲ့လေ သည် ..။သာဒိုး ကတော့ ကြည်ပြာဟာ မွေးစားသမီး ဆိုတာ သိသေးပုံ မပေါ်ဘူး ..။
ကြည်ပြာကတော့ သာဒိုး ဟာ သွေးသား မတော်စပ်ဘူး ဆိုတာ သိနေတာကြောင့် ..သာဒိုး နဲ့ နီးနီးစပ်စပ် နေရတဲ့ အခါ အသားချင်း ထိမိ ရင် ဖြစ်ဖြစ် ..သာဒိုး ကို ကိုယ်လုံးတီး မြင်ရရင် ဖြစ်ဖြစ် ..စိတ်လှုပ်ရှား မိရတာ အကြိမ်ကြိမ် ဘဲ ..။
သာဒိုး က တခါမှာ ကိုယ်လုံးတီးကြီး ရေချိုးနေတာ ကြည်ပြာလဲ မသိဘဲ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွား မိတော့ ..သာဒိုး ရဲ့ ပေါင်ကြား က ထွားကြိုင်း တဲ့ ယောင်္ကျား တန်ဆာ ကို မြင်ဘူးလိုက်ရ သည် ..။ သာဒိုး သည် ကလေး မဟုတ်တော့ ..။ သူ့ လိင်တန်ဆာ ဟာ ကြည်ပြာ ခိုးခိုး ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ထကြွ နေမိတဲ့ အပြာဓါတ်ပုံစာအုပ် ထဲက လိင်တန်ဆာတွေ လိုဘဲ ..။ တခါမှာ လဲ..သာဒိုး ကို မေးစရာ တခု ရှိလို့ သူ့ အခန်းကို သွားတာ သာဒိုး ..မာကျောတောင်မတ်နေတဲ့ သူ့ လိင်တန်ကို ရှေ့နောက် ပွတ်တိုက် ကွင်းထုနေတာ ကြည်ပြာ တွေ့ဘူး ရ သည် ..။
သူငယ်ချင်း ပိုးဇာလင်း ကို သာဒိုး ရဲ့ လိင်တန် အကြောင်း ပြောပြမိ သည် ..။ ပိုးဇာလင်း က အရမ်း စိတ်ဝင်စားတာ ဘဲ ..။ “ ကြည်ပြာ..အကြီးကြီး ဘဲလား ဟင် ..ရှည်ကောရှည် လား ..ထိပ်ဖူးကြီး က ဘယ်လို လဲ...”လို့ ခဏခဏ မေး သည် ..။
သာဒိုး မန်းလေး သွားနေတုံး ရှုပ်ပွနေတဲ့ သူ့အခန်း ကို ရှင်းပေးတော့ ဒီ အပြာစာအုပ်တွေ ထွက်လာ သည် ..။ကြည်ပြာ သူမ အခန်း ကို အတွင်း က ဂျက်ပိတ် ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ လဲလျောင်းရင်း စာအုပ်တွေကို ဖတ် သည် ..။ ဓါတ်ပုံတွေ ကို ကြည့် သည် ..။ တစ်တစ်ခွခွ ရေးသားထား တဲ့ ဇာတ်လမ်း ကို ဖတ်နေချိန်မှာဘဲ ကြည်ပြာ့ စိတ်တွေ နိုးကြား ထကြွ လာရ သည် ..။ စိတ်တွေ ထကြွတာ နဲ့ ကြည်ပြာ့ ရင်သားထိပ်ဖူးလေးတွေ မာတင်းလာကြ သည် ..။ ဒီရင်သားထိပ်လေးတွေ ကို အကိုင်ခံချင်လာ သည် .. ။ မိမိဖါသာ ပွတ်ချင်မိလာ သည် ..။ စမ်းမိသွား သည်..။ ပွတ်မိသွား ရ သည် ..။
ဒီအချိန် မှာ ကြည်ပြာ့ ပေါင်ကြား က မိန်းမ အင်္ဂါ ကလဲ နဂိုထက် ဖေါင်းကားခုံးမောက် လာသလို ဘဲ ..။ အတွင်းကလဲ တစစ်စစ် နဲ့ ယားသလိုလို ..ဖြစ်လာပြီး အရေကြည်တွေ စိုရွှဲ လာရ သည် ..။ စာအုပ်တွေထဲက ရေးသားတာတွေ လို ပြောရရင်..ဒီအရေတွေဟာ..ကာမရှေ့ပြေး အရေတွေ ဘဲလေ ..။ သဘာဝ အရ ယောင်္ကျား နဲ့ မိန်းမ ကာမ စပ်ရှက်တော့မယ် ဆိုရင်..မိန်းမ အင်္ဂါစပ်ထဲ ယောင်္ကျား တန်ဆာ ထိုးသွပ်ဖို့ လျောလျူ လွယ်ကူအောင် ..မိန်းမ အင်္ဂါ က စိုစွတ်ပေးရတဲ့ သဘော ဘဲ ..။
ထမိန် ကို ဖြေချွတ်ပြီး ..မိမိ အင်္ဂါစပ် ကို ပွတ်နေမိ ရ သည် ..။ ပွတ်မိပြန်တော့ လဲ အရှိန် က တက် လာ သည် ..။ ဒီအချိန်မှာ စာအုပ်ထဲက လိင်တန်ချောင်းတွေ ကို မှန်းဆပြီး..မိမိ အင်္ဂါစပ်ထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်ရရင်..သိပ် အရသာ ရှိမှာဘဲ လို့ လဲ တွေးမိ ရ သည် ..။ အပြာစာအုပ်တွေ ထဲမှာ ရေးကြသလို တောရွာ က မိန်းမပျိုများ..ခရမ်းသီးတောင့် ရှည်တွေ နဲ့ ထိုးသွင်းပြီး ကာမ ဆန္ဒ ကို ဖြေဖျောက်ကြသည် ဆိုတာ ကို အားကျပြီး စမ်းသပ်ချင်စိတ် တွေ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်လာရပေ သည် ..။
ယားယံလှတဲ့ အင်္ဂါစပ် ကို ဖိဖိ ပွတ်ရင်း ..ဒက်ဒီ တာချီလိတ် သွားတုံး က ဝယ်လာပေးတဲ့ ဘော်လ်ပင် တုတ်တုတ်ကြီး ကို သွား သတိရလိုက် သည် ..။သာဒိုး..အမာနီ့ကို စောင့်နေ သည် ..။မှောင်တာ နဲ့..အမာနီ ဆိုင်သိမ်း သည် ..။သူ ထိုင်စောင့်နေကျ ကြံရေဆိုင်လေး မှာ သူ စောင့်နေ သည် ..။
ဒူးယားစီးကရက် တလိပ် ကို မီးညှိဖွာရှိုက် နေ သည် ..။ဒီနေ့ ညနေ အမာနီ လာရင်..သူ အမာနီ နဲ့ ဖြေရှင်းရတာတွေ ရှိကောင်း ရှိမည် ..။ဒီနေ့ မနက်က သူ နဲ့ မေဘယ်လ် နဲ့မန်းလေးတောင်ပေါ် တက်ကြ သည် ..။ မေဘယ်လ် နဲ့ သူ လှေခါး ကမနားတမ်း တက်ကြ သည် ..။
မြွေကြီး နှစ်ကောင် ရောက် မှ ထိုင် နားကြ သည် ..။
( သာဒိုး နဲ့ မေဘယ်လ်တို့ အချိန်တုံးက ယခုအချိန်လို မန်းလေးတောင်ပေါ်ကို ကား နဲ့ တက်လို့ မရသေး )
မေဘယ်လ် သည် သူ့ လက်မောင်း ကို ဆုတ်ကိုင်ထားတတ် သည် ..။ မေဘယ်လ် တော်တော် ပျော်နေ သည် ..။သူတို့ တောင်အောက်ကို ပြန်ဆငးလာတော့ အောက်ဆုံး ခြင်္သေ့ကြီး နှစ်ကောင် ခြေရင်း အရောက်..မေဘယ်လ်တို့ ကားက လဲ အဆင်သင့် စောင့်နေတော့ မေဘယ်လ် နဲ့ သာဒိုး..ကားပေါ်အတက်..တဖက်ခြမ်း က အအေးဆိုင်ထဲမှာ သူတို့ကို ကြည့်နေတဲ့ အမာနီ ရဲ့ သူငယ်ချင်း ဆိုတဲ့ ကောင်လေး..အောင်ကိုလတ် ကို တွေ့လိုက် သည် ..။
ဟိုက်..သောက်ဂွ ဘဲ ..တွေ့သွားပြီ ..။မေဘယ်လ့်ကို အသိတွေ့လို့ သွား နုတ်ဆက်မည် ..ခဏစောင့် လို့ ပြောပြီး..အောင်ကိုလတ် ဆီကို သူ လျောက်သွားလိုက် သည် ..။
“ဟေ့..အောင်ကိုလတ်..ဘယ်လိုလဲ..တယောက်ထဲ လား ..”
အောင်ကိုလတ် သည် တင်းမာတဲ့ မျက်နှာ နဲ့ ..“ တယောက်ထဲပေါ့ဗျ..ခင်ဗျားလို သစ္စာမဲ့ပြီး နောက်ဆော်တယောက် နဲ့ တွဲတဲ့လူ မဟုတ်ဘူး ..ကျုပ် ခင်ဗျား ကို မကျေနပ်ဘူး..”လို့ ပြောလေ သည် ..။ သာဒိုး လဲ..“အောင်ကိုလတ်..မင်း ဘာတွေ ပြောနေတာလဲကွာ..ကဲ..နောက်မှ တွေ့မယ်...” လို့ ပြောပြီး ပြန်လှည့်ထွက်ခဲ့ သည် ..။
မေဘယ်လ် က ဘယ် က သူငယ်ချင်းလဲလို့ မေး သည် ..။သာဒိုး လဲ စာအုပ် အငှားဆိုင်က ပါ..စာအုပ် ပြန်မအပ်လို့ မကျေနပ်ဘူး ဖြစ်နေတာ ပါ..လို့ ညာပြောလိုက် သည် ..။မေဘယ်လ် နဲ့ သာယာ ကြည်နူးနေကြတာ နဲ့ အောင်ကိုလတ် နဲ့ တွေ့တာ သူ မေ့သွားခဲ့ သည် ..။
သူ အမာနီ လာရင် အောင်ကိုလတ် နဲ့ တွေ့တာ ကြိုတင်ပြီး ပြောပြမည် လို့ စဉ်းစားနေ သည် ..။ ဒီအချိန်မှာ ဆိုက်ကားတစီး..သူ ထိုင်နေတဲ့ ကြံရည်ဆိုင်ရှေ့မှာ ထိုးရပ်လာ သည် ..။ဆိုက်ကား နင်းလာတဲ့ ဆိုက်ကားဆရာ က သူထိုင်နေတဲ့ဆီကို တန်းတန်း မတ်မတ်လျောက်လာ သည် ..။ဂင်တိုတို ..မျက်နှာပေါက် ဆိုးဆိုး နဲ့ လူကြီး ..။
“ မင်း..အမာနီ့ကို လာစောင့်တာ လား ..”
“ ခင်ဗျား က ဘယ်သူလဲ ..”
“ ငါက အမာနီ့ အဖေ ..မင်း...ငါ့သမီး ကို အပျော်ကြံတာ လို့..ရပ်ကွက်ထဲက လူငယ်တွေက ပြောနေတယ် ..မင်း ကို မကျေနပ်ကြဘူး...နောက်ကို မလာနဲ့တော့ကွာ..မင်းကို ဝိုင်း..ဆော်ကြလိမ့်မယ် ...”
အင်း..အောင်ကိုလတ် သတင်းဖြန့်ပြီ ထင်တယ် ..။
ဒီလူကြီး ဆီ က အရက်နံ့တွေ တထောင်းထောင်း ထွက်နေ သည် ..။
“ မင်းကို မင်း စစ်ဗိုလ် သား ဆိုပြီး ..ထောင်မယ် မစဉ်းစား နဲ့ .. ငါ က ထောင်ထဲ ဝဝ်လိုက်ထွက်လိုက် လုပ်နေတဲ့ ကောင်..သေမထူး..နေမထူး ကောင်...ပစ္စည်းမဲ့ ဒေါသ ဆိုတာ ဘာလဲ ပြလိုက်မယ်..”
သာဒိုး ဘာမှ ပြန်မပြော ..။ စီးကရက် ကိုဘဲ သောက်နေ သည် ..။လူကြီး..ကြိမ်းမောင်းပြီး ..ဆိုက်ကား နဲ့ ပြန်ထွက်သွား သည် ..။အမာနီ ရောက်လာတော့ ..မျက်နှာမကောင်း ..။
“အကို ..ခုန အမာနီ့ ပထွေး လာရမ်းသွားသေး လား ..”
“ အင်း ..အမာနီ့ ကို.. အောင်ကိုလတ် လာပြီး ကိုယ့်အကြောင်း ပြောသွားသေးလား ..”
“ အင်း..ပြောတယ် ..အကို့ကို ဆော်လေးတယောက် နဲ့ မန်းလေးတောင် က ဆင်းလာတာ တွေ့တယ် တဲ့ ..”
အမာနီ ပြောနေရင်း မျက်ရည်ပေါက်ကြီးတွေ တတောက်တောက် ကျလာ သည် ..။
“ အဲ...အဲဒါ .ဘယ်သူလဲ ဟင် ...အကို..”
“ အော်..အမာနီ ရယ်..အဲဒါ အကို့ ညီမ လေ ..”
“ ညီမ အရင်း လား ..”
“ ဒါပေါ့..သူ က ရန်ကုန် က မနေ့ကမှ ရောက်လာတာ..ဒါကြောင့်..ကိုယ် က မန်းလေးတောင် လိုက်ပို့တာ..”
“တကယ် လား .”
“ အင်း ..တကယ်..သူများ ထောင်တာတွေ မယုံပါနဲ့ ကွာ..နော်..”
အမာနီ့ လက်ကလေး ကို ဆွဲပြီး ..သူတို့ ချိန်းတွေ့နေကျ ဗထူးကွင်း ရဲ့ အနောက်ဘက် က နေရာလေး ကို ထွက်ခဲ့ သည် ..။
အမာနီ က ..” အကို..ဒီအတိုင်းဆို အမာနီ့ကို အဲဒီ ကြံရေဆိုင်မှာ လာမစောင့်နဲ့တော့..အကို့ကို ဝိုင်းရိုက်လိမ့်မယ် ..အမာနီ ကြံအုံးမယ် ..အင်း ..အကို နဲ့..သင်းသင်းစီတို့ တိုက်ခန်း မှာ တွေ့မယ် ..” လို့ ပြော သည် ..။
“ဘယ်က သင်းသင်းစီ လဲ..အမာနီ ...”
“ အမာနီ့ ကျောင်းနေဘက် သူငယ်ချင်း ပါ..သူ က အစိုးရ တိုက်ခန်း မှာ နေတယ်..သူ့မိဘတွေ က လတ်တလော မန်းလေး မှာ မရှိဘူး ..မနက်ဖန်ကျ ရင် သင်းသင်းစီတို့ တိုက်ခန်း ကို အကို လာခဲ့..အမာနီ အဲဒီမှာ စောင့်နေမယ် ..သူတို့ တိုက်ခန်း က ...တိုက် ( ) ...အခန်း ( ) ...”
“ အိုကေ..အမာနီ..”
“ သား ..သာဒိုး..ခဏ လာခဲ့ အုံး ..”
မာမီ့ ခေါ်သံကြောင့် သာဒိုး ..ဖတ်လက်စ စာအုပ်ကို ချထားလိုက်ပြီး ..သူ့ အခန်းက ထွက်ခဲ့ သည် ..။
“ဒီမှာ..မောင်ထုံး ..မှတ်မိလား..မာမီ့ ..ရန်ကုန်ကျောင်းတုံး က တပည့်လေ ..”
“ ဟုတ်ကဲ့ မာမီ..မှတ်မိပါတယ်..ကိုထုံး က ကျနော့်အတွက် အရုပ် အမြဲ ရှာပေးတယ် လေ ..”
ကိုထုံး က “ ညီလေး ..ကြီးလာလိုက်တာ..မတွေ့တာ ကြာပြီကွာ ..” လို့ နုတ်ဆက် သည် ..။
မာမီက ..“ မောင်ထုံး က ..ကျောက်သွေးတန်း မှာ ဝပ်ရှော့ ဖွင့်ထားတယ် ..သား..သား မောင်ထုံး ဆီ သွားလည် ပေါ့ ..” လို့ ပြော သည် ..။ ကိုထုံး က ..“ အကို့ဆီမှာ ဟွန်ဒါ ဆိုင်ကယ် ရှိတယ်..ညီလေး စီးချင်ရင် ယူစီး ..အခုကော..အားလား ..အကို နဲ့ ဆိုင်ကယ် လျောက်စီးမလား . .” လို့ ပြောသည် ..။
“ ကိုထုံး မှာ ဆိုင်ကယ် ပါခဲ့ လား ..”
“ ပါတယ် ..စီးလေ..လာ..”
ကိုထုံး ရဲ့ ဆိုင်ကယ် သည် ဟွန်ဒါ ၃၆၀ ဖြစ် သည် ..။
“ညီလေး..စီးကြည့်လေ ..”
သာဒိုး လဲ ရန်ကုန်မှာ ဆိုင်ကယ် စီးနေကျမို့ ကိုထုံး ဆိုင်ကယ် ကို တက်ခွ ကာ..တပတ် စီးကြည့်လေ သည် ..။
“ကြိုက်သွား ပြီ ဗျာ ..”
“ ကြိုက်သွား ရင် ယူထားလေ..ညီလေး ..စီး..အကို့ဆီမှာ နောက်ထပ် ဆိုင်ကယ် တစီး ရှိသေးတယ်..အားတဲ့ တနေ့ သခင်မတောင် ဘက် အကို နဲ့ တယောက်တစီး လျောက်စီးရအောင် ..”
“ကောင်းတယ် ကိုထုံး ..ကျနော် လဲ မန်းလေး လမ်းတွေ ကျွမ်းသွားအောင် လေ့ကျင့်လိုက်အုံးမယ် ..ကျွမ်းသွား ရင်..ဟဲဟဲ ..ကျနော့် ဆော်လေး ကို တင်စီးချင်လို့ . .”
“ဟား..ကိုယ့်ညီ က ဆော်တွေ ဘာတွေ ရနေပြီလား..ဘယ် ဆိုးလို့တုံး ..ဘယ်က လဲ..မန်းလေး သူ လား..”
“ သူ့အဖေ က ကျနော့် အဖေ ရဲ့ ဘော်ဒါပေါ့..( ) တပ်ရင်း က လေ ..”
“ အော် ..ဟုတ်လား ..အေး..နဲနဲ အစီးကျင့်လိုက်ပေါ့ ..ဒီမှာက ဘီးတွေ တချို့နေရာ မှာ ရှုပ်တယ်..မြို့ပြင်မှာ လဲ မြင်းလှည်းတွေ နဲနဲ သတိထား ..”
“ ဟုတ်ကဲ့ ..ကိုထုံး . .”
ကိုထုံး ရဲ့ မော်တော်ဆိုင်ကယ် နဲ့ သာဒိုး လိမ့်ပြီ ..။ကိုထုံး ရဲ့ ကျောက်သွေးတန်း က ဝပ်ရှော့ ကို လဲ သူ ရောက် သည် ..။
အင်း..ဒီနေ့..အမာနီ နဲ့ ချိန်းထားတာဘဲ ..။
သူ ကိုထုံး ဆိုင်ကယ် နဲ့ ..အမာနီ စောင့်နေမယ် ဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်း ..သင်းသင်းစီ ရဲ့ အစိုးရ တိုက်ခန်း ကို ထွက်ခဲ့ သည် ..။အမာနီ တို့ အိမ် နဲ့..အမာနီ ရဲ့ ကွမ်းယာဆိုင် နဲ့ ..သိပ် မဝေးလှဘူး ..။
သင်းသင်းစီ ရဲ့ မိဘတွေ က နောက် နှစ်ပတ်လောက် ကြာမှ ပြန်လာမှာ ..။ သင်းသင်းစီ က သူ့အမ ဝမ်းကွဲတယောက် နဲ့ နေ သည် ..။ အခု သာဒိုး နဲ့ အမာနီ ချိန်းတွေ့ဖို့ သင်းသင်းစီ နဲ့ သူ့အမဝမ်းကွဲ က ရုပ်ရှင်ညပွဲ သွားကြည့်ပြီး ရှောင်ပေးကြမှာ ..။
အမာနီ သည် သူ့ကို စောင့်နေ သည် ..။သင်းသင်းစီတို့ မရှိတော့ ..။ ရုပ်ရှင် ထွက်သွားကြပြီ ..။
“ကဲ အကို ..အမာနီ တို့ အေးအေးဆေးဆေး တွေ့လို့ရပြီ ..သူတို့ မိဘတွေ မပြန်လာ ခင် ပေါ့..ရပ်ကွက်ထဲတော့ မသွားပါ နဲ့..အကို့ကို ရန်မူမှာ အမာနီ စိုးရိမ်တယ် ..”
“အကို့ကို သိပ် ချစ်တယ်ပေါ့..ဟုတ်လား...”
“ အင်း..အကို့ကို အမာနီ သိပ် ချစ်တယ် ..”
“ ချစ်ရင် နမ်း ..”
အမာနီ့ နှုတ်ခမ်းလေး ကို ဖိကပ် စုတ်နမ်းလိုက် သည် ..။ချိုမွှေးနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး ကို နမ်းစုတ်လို့ မဝ..။ အနမ်းတွေ က ကြာရှည်လာ သည် ..။ နမ်းနေတုံး..အမာနီ့ တင်ပါးတွေကို သူ ဆုတ်နယ်နေ သည် ..။ ကောင်းလိုက်တဲ့ အိုးတွေ ..။သူ ကိုင်တော့ အမာနီ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ဝတ်မထားတာ သိလိုက် သည် ..။အမာနီ့ အင်္ကျီလေးအောက်ထဲ လက်သွင်းပြီး သူမ ရင်သားစိုင်တွေ ကို သူ စမ်း သည် ..။
“ နမ်းချင်တယ်ကွာ..”
“ ဘယ်နေရာ ကိုလဲ အကို...”
အမာနီ့ ရင်သားစိုင်မို့မို့တွေကို သူ လက် နဲ့ ထောက်ပြ သည် ..။
“နမ်းလေ ..”
အမာနီ က အကျ ႌလေး ကို ချွတ်ပေး သည် ..။ ညစ်နွမ်းနွမ်း ဘရာစီယာလေးကိုပါ ချိတ်ဖြုတ်ပေးသည် ..။
“ အို..လှလိုက်တာ..အမာနီ ရယ် .......”
ဖြူဖွေးပြီး တင်းမာ ကော့ထောင်နေတဲ့ ရင်သာနှစ်မွှာ ကို ကြည့်ပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ တဖက်ပြီးတဖက် စို့မိရ သည် ..။ နို့သီးခေါင်း ညိုညိုလေးတွေ က စူမထွက်သေး ..။ လက် နဲ့ စမ်းကြည့်လိုက်တော့ ..အမာနီ ညည်း သည် ..။
“ အင်..ဟင်..ဟင်......အကို့....”
သူ့လျာထိပ် နဲ့ ဒီနို့သီးလေးတွေကို သူ ယက်လိုက် ..စို့လိုက် နဲ့ လုပ်ပေးနေတော့ အမာနီ လဲ..“ အကို ..အမာနီ ဖီးတွေ စွတ်တက်လာပြီကွာ..အကို က ဖီးတက်အောင် သိပ် လုပ်တတ်တာဘဲ..” လို့ ပြော သည် ..။ အမာနီ့ ပေါင်ကြားကို ထမိန်အပေါ်ကဘဲ စမ်းကြည့်တော့..အို..စိုထိုင်းထိုင်း ဖြစ်နေပြီ ..။အမာနီ့ လက်တဖက် ကို သူ ဆွဲယူပြီး..သူ့ ထောင်နေတဲ့ အတန်ပေါ် တင်ပေးလိုက် သည် ..။
“ဟယ်တော့..အကို့ဟာကြီး ထောင်နေပြီ ..အရမ်း တင်းကျပ်နေပြီပေါ့ နော် ..ဟိုတခါကလို..အမာနီ ဖြေလျော့ပေးရမလား ဟင်..”
“အင်း ...”
အမာနီ သည် သူ့ပုဆိုး ကို ဖြေချကာ သူ့ လိင်တန်မာမာကြီး ကို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ် ပေးပါတော့ သည် ..။
“ ကြီးလိုက်တုတ်လိုက်တာ အကိုရယ် ..အမာနီ..ကြက်သီးတွေ တဖြန်းဖြန်း ထရတယ် ..”
အမာနီ ရှေ့တိုးနောက်ငင် ကွင်းတိုက်ပေးနေ သည် ..။
ဒီအချိန် မှာ သူကလဲ အမာနီ့ ရင်သားစိုင်တွေကို ချေနယ် သည်..။ ဆုတ်ညှစ် သည် ..။
“ စုတ်ပေးပါလား..အမာနီ ..”
“ တခါမှ မစုတ်ဘူး ဘူး ..အကို..”
“ စမ်းပြီး စုတ်ကြည့်ပေါ့ ...လာ...စမ်းကြည့်...”
အမာနီ သည် သူ့ပေါင်ပေါ်ခေါင်းလေးလှဲချကာ..သူ့ လိင်တန် ကို ပါးစပ်ထဲ ငုံလိုက် သည် ..။
“အင်း..ဟုတ်ပြီ..စုတ်..စုတ် ..လျာလေး ကို ကစားပေး ...”
အမာနီ သည် သူ့အလိုကျ သူ့ လိင်တန် ကို စုတ်ပေးနေပြီ ..။
ကောင်းလိုက်တာ အမာနီ ရယ် ....။
သာဒိုး သည် ကိုထုံး နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကိုထုံး ရဲ့ မော်တော်ဆိုင်ကယ် အတူတူစီး အဖွဲ့သားတွေ နဲ့ ခင်မင် သွားပြီး အုပ်စုလိုက် ..မြို့ပြင် ကို ဆိုင်ကယ်စီး ထွက် သည် ..။ အနီးအနား ပုလိပ်..မြစ်ငယ် ..အမရပူရ တောင်မြို့..စစ်ကိုင်း ..ကို မော်တော်ဆိုင်ကယ် ၅စီး. နဲ့.အတူ တန်းစီပြီး သွားကြ သည် ..။ တနေ့တွင် ကိုထုံး က သူ့ကို မေမြို့ကို ဆိုင်ကယ် နဲ့ တက်ရအောင် ဆိုပြီး .ခေါ်သွား သည် ..။ ကိုထုံးက တစီး..သူက တစီး ဖြစ် သည် ..။ ကိုထုံး က သူ့ကို တောင်တက်တောင်ဆင်း ..စီးနည်းတွေ ပြပေး သည် ..။ မေမြို့ ..ပွဲကောက် ရေတံခွန် နားက သူ့ အဖေ ရဲ့ တပ်မှာ အကြာကြီး လုပ်ခဲ့တဲ့ အငြိမ်းစား တပ်ကြပ်ကြီး ဆီ ကို သူ နဲ့ ကိုထုံး ရောက်သွား သည် ..။
အလွန် သဘောကောင်း တဲ့ ကချင်လူမျိုး ..တပ်ကြပ်ကြီး ဘရန်မိုင်း သည် သူ့အဖေ မျက်နှာ နဲ့ ပြာပြာသလဲ ဧည့်ခံ သည် ..။ သူ့ ခြံကြီး ကိုလဲ လိုက်ပြ သည် ..။သူ့ခြံထွက် တွေ လဲ ကျွေး သည် ..။နောက်ကို လာလည်ဖို့ လဲ ခေါ် သည် ..။ သာဒိုး က ရီးစား ကောင်မလေး ခေါ်ခဲ့မည် လို့ တပ်ကြပ်ကြီး ဘရန်မိုင်း ကို ပြော သည် ..။
“ခေါ်ခဲ့..ခေါ်ခဲ့ ..အရမ်း လွတ်လပ်တယ်ကွာ..အေးအေးဆေးဆေး ချစ်တင်းနှီးနှောလို့ရတယ်..” လို့ ကချင်သံဝဲဝဲ နဲ့ ပြော သည် ..။
သူ့အတွေ့အကြုံတွေ ကို မေဘယ်လ့်ကို ပြောပြသောအခါ မေဘယ်လ် က သူမ လဲ သာဒိုး နဲ့ လိုက်စီးချင် သည် လို့ ပြောတာကြောင့်..သာဒိုး လဲ မေဘယ်လ့်ကို အနောက်က တင်ကာ ..လျောက် စီးလေ သည် ..။ အမာနီ နဲ့ ရောက်ခဲ့တဲ့ ဦးပိန်တံတား ဆီကို မေဘယ်လ့်ကို ဆိုင်ကယ် အနောက်က တင်စီး ကာ ရောက်ခဲ့ သည် ..။ မယ်ဇယ်ပင်ကြီး အကွယ် မှာတော့ နမ်းတာဖက်တာ ကိုင်တာ မလုပ်ဖြစ်ခဲ့တော့..။
မေဘယ်လ် က စစ်ကိုင်းတောင် ကို သွားချင် သည် ဆိုလို့ ..ဆက်ထွက်ခဲ့ သည် ..။စစ်ကိုင်း တံတားကြီး ထိပ် က အင်းဝ သပြေတန်းခံတပ် ကို မေဘယ်လ် နဲ့ ဆင်းကြည့်ကြ သည် ..။ ခံတပ် အပေါ်ကနေ တွေ့နေရတဲ့ မြစ်ကြီး နဲ့ တံတားကြီး ရှုခင်း ကို ကြည့်နေကြရင်း..သာဒိုး က ပြစရာ ရှိတယ် ဆိုပြီး ခံတပ် အောက်ထဲက အခန်းကြီး တခုထဲကို မေဘယ်လ့်ကို ခေါ်သွားလေ သည် ..။ သူတို့ ရောက်နေချိန် လာကြည့်တဲ့ ဧည့်သည် တွေ မရှိဘဲ သူတို့ နှစ်ယောက် ထဲ ဖြစ်နေလို့ သာဒိုး လဲ မေဘယ်လ့်ကို နံရံအကွယ် မှာ ဆွဲဖက်ကာ နမ်းလေ သည် ..။
“အိုး..သာဒိုး ရယ်..မနမ်းဘူးတာ ကျနေတာဘဲ..လူတွေ တွေ့မှ ဖြင့် ..” မေဘယ်လ် က ရုန်းကန်ပြီး ထွက်ပြေး သည် ..။ စစ်ကိုင်းတောင် က ပြန်လာပြီး နောက်ပိုင်း မှာ မေဘယ်လ် သည် သာဒိုး ဆိုင်ကယ်စီး ကျွမ်းကျင်တာ လဲ တွေ့သွားပြီး ..သာဒိုး ခါးကို ဖက်ပြီး လေ တဟူးဟူး တိုးပြီး ဆံပင်တွေ လွင့်ကာ..ဆိုင်ကယ်စီးရတဲ့ အရသာ ကိုလဲ ကြိုက်သွားပြီး ..လျောက်လည်ကြရင်..ကား နဲ့ မသွားလိုတော့ဘဲ ဆိုင်ကယ်နဲ့ သွားကြရန် ပြော လေ သည် ..။
.............................................................................
သာဒိုး သည် နေ့ပိုင်း မှာ မေဘယ်လ် နဲ့ လည်သလို ညပိုင်း မှာ အမာနီ နဲ့ တွေ့ သည် ..။တနေကုန် အိမ်မကပ်သော သူတို့ သား ကို သာဒိုး မိဘတွေ အံ့သြစွာ နဲ့..“ ဒို့သားတော့ မန်းလေး သဘောကျနေပြီ ..ရောက်ခါစတုံးကတော့ ပျင်းသလေး ဘာလေး ပြောနေတာလေ..” လို့ ပြောကာ သဘောကျနေကြ သည် ..။
အမာနီ့ သူငယ်ချင်း သင်းသင်းစီ ရဲ့ အခန်း ကို ဒုတိယ အကြိမ် ရောက်ကြသော အခါ ..အမာနီ သည် အရင်တခါက လိုဘဲ သာဒိုး ရဲ့ လိင်တန် ကို စုတ်ပေး သည် ..။
ဒီတခါ မှာ သာဒိုး သည် အရင်တခါကလို သူဘဲ အစုတ်မခံဘဲ အမာနီ့ကို ၆၉ ပုံစံ နဲ့ ပြန် ယက်ပေးလေရာ..အမာနီ မှာ စယက်စဉ် က “ အကို..ဖုန်းနိမ့်ကုန်ပါ့မယ် ..” ဘာညာ နဲ့ ငြင်းဆန်ဖို့ လုပ်ပေမဲ့ သာဒိုး ရဲ့ ..လျာကြီး နဲ့ ဖိဖိပြီး ယက်ပေးတာကို ခံရပြီးနောက် ..အရသာတွေ့သွားလေ ပြီ ..။
အမာနီ ရဲ့ စွင့်ကားတဲ့ တင်ပါးကော့ကော့ကြီးတွေကို ဆွဲဖက်ပြီး .အမာနီ့ အင်္ဂါစပ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ကို လျာအပြားလိုက် အပေါ်အောက် စုံချီ ဆန်ချီ ယက်ပေးရုံ မက..အင်္ဂါစပ် အထဲကို သူ့လျာကို ထိုးသွင်းမွှေနှောက်ပေးတော့ အမာနီ မှာ ..တင်ပါးကြီးတွေ ယမ်းခါလူးနေရလောက်အောင် အရသာ တွေ့ရ ပြီး ..“ အကို..အကို..အမာနီ မနေတတ်တော့ ဘူး ..လုပ်မှာ ဖြင့်..လုပ်ပါတော့..” လို့ မရှက်နိုင်တော့ ဘဲ သူမ ကို စပ်ရှက်ပေးဖို့ တောင်းဆိုလာပေ သည် ..။
အငြိမ်းစား တပ်ကြပ်ကြီး ဘရန်မိုင်း သည် သူချက်နေသော ဝက်ဒူးခေါင်း စတူး အခြေအနေ ကို အိုး အဖုံး ဖွင့်ကြည့် ရင်း မွှေးပျံ့သော အနံ့ ကို ကျေနပ်ပြီး ပြုံးနေ သည် ..။ ရှောက်ခါးသီး အခြောက် ထည့်ချက် ထားသော သူ့ ဝက်စတူး ဟင်း အနံ့ က ထူးခြားနေ သည် လေ ..။ ထမင်း လဲ ကျက်ပြီ ..။ လတ်တလော သူ့ မိသားစု က ညမစ်ကြီးနား သွားနေကြလို့ သူ တယောက်ထဲ ရှိနေပေမဲ့ သူ့ ခြံနီးနားခြင်းတွေ လာစားတတ်လို့ ခပ်များများ ဘဲ သူ ချက်လေ့ရှိ သည် ..။
ခပ်ဝေးဝေး က မော်တော် ဆိုင်ကယ်သံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက် သည် ..။တပ်ကြပ်ကြီး ဘရန်မိုင်း ပြုံးလိုက် သည် ..။ ချာတိတ် လာတယ် ထင်တယ် ..။ ဗိုလ်မှူးမောင်ဒိုး ရဲ့ သား..သာဒိုး ..။ အတော်ဘဲ..။ သူ ဟင်း ထမင်းတွေ ချက်ထား သည် ..။သူ အိမ်ရှေ့ကို ထွက်ခဲ့ သည် ..။ ဟုတ်သည် ..။
သာဒိုး ..။ တယောက်ထဲတော့ မဟုတ်ဘူး ..။ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ..ထင်းထင်းလေး ချောမောလှပ နေတဲ့ ကလေးမလေးတယောက် သူ့ အနောက်မှာ ခွရက် ပါလာ သည် ..။ သာဒိုးလိုဘဲဂျင်းအပြာရောင် အထက်အောက် ဝတ်ထား သည် ..။သာဒိုး က ဆရာကြီး ဘရန်မိုင်း နဲ့ မေဘယ်လ့်ကို မိတ်ဆက်ပေး သည် ..။
“ မေဘယ်လ့် အဖေ ကို လဲ ဆရာကြီး သိလား ..ဗိုလ်မှူးကျော်သာ လေ ..”
“ ဟား..သိပြီလား ..သမီး အဖေ က အခု ဘယ်မှာလဲ..”
“ မန်းလေး မှာ အန်ကယ်လ် ..( ) တပ်ရင်းမှူး ..” သာဒိုး က ဝင်ဖြေလိုက် သည် ..။
“ ဟန်ကျသကွာ ..ငါ့ ဆရာသမား ..သားသမီး အချင်းချင်း ..ဒီလို ဖြစ်တာ..”
“မွှေးလှချည်လား..အန်ကယ်လ် ..ဘာဟင်းလဲ..”
“ ဝက်စတူး ..သားရေ..မင်းတို့ ရောက်လာတာ နဲ့ အတော် ဘဲ..အန်ကယ်လ် က အများစာ ချက်ထားတာ ..မုန်ညင်းဟင်းချိုလေး နဲ့ ..”
ဆရာကြီး ဘရန်မိုင်း က သာဒိုး နဲ့မေဘယ်လ့်ကို သူ့ ခြံလိုက်ပြ သည် ..။ သာဒိုး က တခါ ရောက်ပြီးသား ..။သာဒိုး ..စိတ်တွေ က တခြားရောက်နေ သည် ..။ ဆရာကြီးဘရန်မိုင်း က သူ့ စိုက်ခင်းတွေ..အသီးအနှံတွေ ကို မေဘယ်လ့်ကို ပြသနေ သည် ..။
သာဒိုး..အမာနီ နဲ့ မနေ့ည က သင်းသင်းစီ ရဲ့ တိုက်ခန်းမှာ ...“အချစ်လွန် ” ကြတော့..သူ သိလိုက်တာ ..ဒီ အချစ်လွန်ပွဲ ဟာ အမာနီ အတွက် ပထမဆုံး ဟုတ်ဟန်မတူဘူး..ဆိုတာကိုဘဲ ..။သူ ကြားဘူးတာ..ဖတ်ဘူးတာ က အပျိုစစ်စစ် တယောက် နဲ့ ပထမဆုံး ..လုပ်ရင်..ထည့်လို့ မရလောက်အောင် ကျပ်တစ်နေသလို ..တော်တော့်ကို ..နာကျင်ခက်ခဲ တယ် လို့ ..။ သူ အမာနီ နဲ့
လုပ်တော့ ဘာမှ အခက်အခဲ မရှိ .။ အမာနီကို သူ အဖုတ်ယက်ပေးလို့ အရေတွေ ရွှဲနေလို့များလား ..သူ ထင် သည် ..။ သာဒိုး ကိုယ်တိုင်က လဲ အတွေ့အကြုံ သိပ် ရှိလှသူ မဟုတ်ဘူး ..။ အားကစား အရမ်း လုပ်သူ မိန်းကလေးတွေ လဲ အပျိုမှေးပေါက်နေတတ် သည် လို့လဲ သူ စာအုပ်တွေထဲမှာ ဖတ်ဘူး သည် ..။
မနေ့ည က သူ့အတွေ့အကြုံကို စဉ်းစား ကြည့်နေတာ ပါ..။ အမာနီ အပျို စစ် မစစ် က သူ့အတွက် အရေးပါလှတာ မဟုတ်ဘူး ..။
“ သား..လူလေး.သား အဖေ ကော မေမြို့ မတက်လာကြဘူး လား ..မေမြို့ လာရင် အန်ကယ်လ့် ဆီ ဝင်ဖို့ ပြောလိုက် နော ...”
တပ်ကြပ်ကြီး ဘရန်မိုင်း က သူ့ပုခုံး ကို ပုတ်ပြီး ပြောလိုက်လို့ အမာနီ အကြောင်း စဉ်းစားနေတာ ဖျတ်ကနဲ ရပ်တန့် သွား သည် ..။
“ ကဲ..သားတို့ ..အိမ်ထဲ နားကြ..အုံး..အန်ကယ်လ် မြို့ထဲ ခဏ သွားလိုက်အုံးမယ် ..ဉာဏ်တော ထဲက အန်ကယ်လ့် တူ တယောက် ဆီ သွားစရာလေး တခု ရှိလို့ ..”
“ ဘာ နဲ့ သွားမလဲ ..ကျနော့် ဆိုင်ကယ် ယူသွား မလား..”
“ ဘီး နဲ့ သွားမယ် ..လူလေး..ဆာရင် ထမင်း ကြိုက်သလောက် ယူစားနော ..အန်ကယ် မြို့ထဲက လဘက်ခြောက် ကောင်းကောင်း လူလေးတို့ မိဘတွေ အတွက် ဝယ်ခဲ့ အုံးမယ် ..ကဲ သွားပြီ ..”
တပ်ကြပ်ကြီး ဘရန်မိုင်း ..စက်ဘီးလေး နဲ့ ထွက်သွားပြီ ..။
“ သာဒိုး ..ကိုဉာဏ်များ ..ယူ အန်ကယ်လ်ကြီး ကို ရှောင်ခိုင်းလိုက်တာ မှုတ်လား...”
“ မဟုတ်ပါဘူး..မေဘယ်လ် ရယ် ..သူ့ဖါသာ အလိုက်တသိ အပြင်ထွက်ပေးတာ ပါ ..လာ..အေးအေးဆေးဆေး ထိုင်အုံး ..”
“ သူ့ အကြံတွေ မသိရင် ခက် မယ် ..”
မေဘယ်လ် က မျက်စောင်းလေး ထိုး ပြီး ပြောတာ ..။
ဖူးဖူးဖေါင်းဖေါင်း နှုတ်ခမ်းလေး က စူတူတူ လေး..။ “ လာအုံး..ဒီကို ..”
“အို့..သာဒိုး ...”
မေဘယ်လ့် သေးကျဉ်တဲ့ ခါးလေး ကနေ ဆွဲဖက်လိုက် ပြီး..နှုတ်ခမ်းတွေကို ငုံလိုက် သည် ..။မေဘယ်လ့် မျက်လုံးတွေ ပိတ်ကျသွား သည် ..။ သာဒိုး လက်တွေ မေဘယ်လ့် ကျောပြင်လေး ကို ပွတ်သပ်နေ သည် ..။ နှုတ်ခမ်းချင်း ဖျတ်ကနဲ ကွာသွား သည် ..။
“ ပြန်နမ်းလေ..”
ဒီတခါ သာဒိုး နမ်းစုတ်တော့..မေဘယ်လ် ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေက သူ့ကို ပြန် နမ်းစုတ် သည် ..။သာဒိုး ရဲ့ လက်ဖဝါး က မေဘယ်လ့် အနောက်ကို မောက်ထွက်နေတဲ့ တင်သားတွေကို ဆုတ်ကိုင်နေ သည် ..။ မေဘယ်လ် က သူ့ကျောပြင် ကို ပြန်ဖက်သိုင်းထား သည် ..။ဒီတခါ အနမ်းတွေ က တော်တော် ကြာ သည် ..။
“ ချစ်တယ်..မေဘယ်လ် ရယ် . . ”
“ ဒို့ရောဘဲ..”
သာဒိုး က မေဘယ်လ့် ဂျင်းရှပ် သံကြယ်သီးလေးတွေ ကို တထောက်ထောက် နဲ့ ဆွဲဖွင့် နေ သည် ..။
“ ဘာလုပ်မလို့လဲ..”
“ နမ်းမလို့..”
သာဒိုး ..ဘရာစီယာ ချိတ်ကို ပါ ဖြုတ် သည် ..။မေဘယ်လ် က ခစ်ကနဲ ရယ် သည် ..။
“ ငါဘဲ ဖြုတ်ပေးပါမယ်..သာဒိုး ရယ် ...”
မေဘယ်လ့် အပေါ်ပိုင်း အဝတ်မဲ့ သွား သည် ..။ ဖွံ့ထွားလုံးဝန်း တဲ့ မေဘယ်လ့် ရင်သား ဖွေးဖွေး လှလှတွေ ကို သာဒိုး..အခုမှ မြင်ဘူးတာ မဟုတ်ပေမဲ့ ..မြင်လိုက်တာ နဲ့ သူ့စိတ်တွေ တရှိန်ထိုး ဟုန်းကနဲ ထကြွသွား ရ သည် ..။
“ လှလိုက်တာ မေဘယ်လ် ရယ်..”
“ နမ်းလေ..နမ်းချင်တယ် ဆို ...”
သာဒိုး ..မေဘယ်လ့် နို့သီးနီနီလေးတဖက် ကို ဖမ်းငုံ လိုက် သည် ..။
“ အ ...အို ...နမ်းမယ် ဆိုပြီး ..စို့..စို့ နေတယ်..ဟင့်...”
သာဒိုး လျာ နဲ့ နို့သီးဖုလေး ကို ယက်နေ သည် ..။ သူ့နောက်လက်တဖက် က ကျန်တဲ့ ရင်သားစိုင် တဖက် ကို ဖွဖွလေး ဆုတ်နယ် သည် ..။
“ အခန်းထဲ ..သွားရအောင် ..သာဒိုး ရယ်..နော် ...”
“ အင်း ...”
အခန်းထဲက ကွပ်ပျစ်လေး ပေါ်မှာ ထိုင်မိကြ သည် ..။နှုတ်ခမ်းချင်း ပြန်ပူး မိသွားကြ ပြန် သည် ..။ သာဒိုး အနမ်းတွေ က မေဘယ်လ့် နှုတ်ခမ်းတွေ ဆီကနေ လည်တိုင်..လည်တိုင်ဆီကနေ ပုခုံး ..ပုခုံးဆီကနေ ရင်ညွန့် ..ရင်ညွန့်ဆီကနေ ..ရင်သားစိုင်တွေ ပေါ် ရွေ့လျား ရောက်ရှိလာ သည် ..။ ရင်သားစိုင်တဖက်ပြီးတဖက် နမ်း..စို့ နေသည် ..။ မေဘယ်လ်..တအင်းအင်း ညည်းကာ ..ဖီလင်တွေ တက်နေပြီ ..။
ဒီတခါ သူ့အနမ်းတွေ က ဝမ်းပျဉ်သားဖွေးဖွေးလေး ဆီကနေ အောက်ဘက်ကို ဆင်းလာတော့ ..သာဒိုး က တားဆီးနေတဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီ ရဲ့ သံကြယ်သီး ကို ဖြုတ်..ဇစ်ကို ဆွဲချကာဖွင့် ပြီး ဘောင်းဘီ ကို ဆွဲချွတ် တော့. လျောလျောလျူလျူ ဖြစ်စေဖို့ ..မေဘယ်လ် လဲ ဖင်ကို ကြွပေး လေ သည် ..။
မေဘယ်လ့် တကိုယ်လုံး..ပင်တီ အဖြူလေး ဘဲ ရှိနေတော့ သည် ..။ လှလွန်းတဲ့ မေဘယ်လ့်ကို တဝကြီး စိုက်ကြည့်နေရင်း..ပင်တီလေးကို ပါ သူ ဆွဲချွတ်သည် ..။
မေဘယ်လ် လဲ မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားပြီး..“ ရှက်တယ်ကွာ..” လို့ ရေရွတ်ကာ အဝတ်မဲ့သွားတဲ့ သူ့ ပေါင်ကြား က အမွေးမရှိ ပြောင်ရှင်းနေတဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီး ကို သူမ လက်ဝါးလေး နဲ့ အုပ်ကာလိုက် သည် ..။ သာဒိုး လဲ မေဘယ်လ့် လက်ကလေး ကို အသာဆွဲဖယ် ကာ..ဖေါင်းကြွနေသော အင်္ဂါစပ်ကြီး ကို နမ်းရှုံ့ပါတော့ သည် ..။
“သာဒိုး ရယ်..ဘာတွေ လျောက်လုပ်နေတာလဲဟာ...”
သာဒိုး သည် သဲသဲမဲမဲ နမ်းနေပြီ ...။
“အင်ဟင်..အင်ဟင် .....အာ....အို.....ဟယ်.....”
သာဒိုး သည် လျာ အပြားလိုက်ကြီး နဲ့ အင်္ဂါစပ် အကွဲကြောင်း ကို ပင့်ကော် ယက်လိုက်ရာ..လျာကြီး က အင်္ဂါစပ် နှုတ်ခမ်းသာ နုနုလေးတွေ ရော..ထိပ် က အစိဖုလေးကိုရော ပွတ်တိုက် သွားတော့ မေဘယ်လ်.. တကိုယ်လုံး ..တဆတ်ဆတ် တုန်ခါသွားရ သည် ..။ သာဒိုး ရဲ့ ခေါင်း က ဆံပင်တွေကို ဖမ်းဆွဲဆုတ်လိုက်မိ ချိန်..လျာကြီး ရဲ့ ဆက်တိုက် ယက်ပေးတာတွေ ကြောင့် ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်း ထ သွားရပြီး..တင်ပါးကြီးတွေ ဘယ်ညာ ရမ်း နေပြီ . .။
သာဒိုး ဆံပင်တွေကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆွဲထားမိနေ သည် ..။သာဒိုး ရဲ့ လက်နှစ်ဘက် က မေဘယ်လ် ရဲ့ ဟိုပြေးဒီပြေး ရမ်းနေတဲ့..တင်ပါးကြီးတွေ အောက်ကို ထိုးသွင်းကာ တင်ပါးကြီးတွေကို ဆုတ်ကိုင် ထားရင်း.. အင်္ဂါစပ် ထဲကို လျာထိပ် နဲ့ ထိုးသွင်းကာ..ကလိပေးနေ သည် ..။
“အဟာ..အဟာ...အီး....”
မေဘယ်လ့် အဖို့ ..ဒီလို လုပ်တယ် ဆိုတာ ကို ကြားဘူး..စာအုပ်များခိုးဖတ်လို့ တွေ့ဘူး..သိဘူး နေပေမဲ့..အခုလို နဖူးတွေ့..ဒူးတွေ့..ကြုံလိုက်ရသောအခါ ..အရသာကလဲ ထူးကဲလှတာကြောင့်..ထွန့်ထွန့်လူးနေရ ပေ သည် ..။သာဒိုး က အဆက်မပြတ် ယက်ပေး နေ သည် ..။တခါတခါ ..မေဘယ့် အင်္ဂါစပ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ဆွဲဖြဲဟပြီး အတွင်း ကို လျာထိပ် နဲ့ ထိုးထိုး ကလိ သည် ..။ တကိုယ်လုံး တုန်ခါစေတဲ့ အရသာ တွေ နဲ့ မေဘယ်လ် ..အသဲခိုက်အောင် ကြိုက်နေတုံး..ယက်တာ ရပ် သွား သည် ..။ဖျတ်ကနဲ မျက်လုံးလေး ဖွင့်ကြည့်လိုက်မိ သည် ..။
“ အို..ဟင် . ..”
သာဒိုး သည် သူ့ ဂျင်းဘောင်းဘီ ကို ချွတ်နေ သည် ..။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ဘဲ ကျန်သည် ..။ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး ထဲက သူ့ဟာကြီး ငေါငေါကြီး ..ထောင်နေ သည် ..။
အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး ကိုပါ သူ ထပ် ချွတ်လိုက် သည် ..။
“သာဒိုး ..ဘာ..ဘာ လုပ်မလို့ လဲ...”
အို..သူ့ ပေါင်ကြား က မတ်မတ်တောင်နေတဲ့ အတန် တုတ်တုတ်ကြီး ..။
တရမ်းရမ်း နဲ့ ..။
“ အရမ်း တင်းကျပ်နေတယ် ဟာ ..”
“ အကြီးကြီး ဘဲ..ငါ..ကြောက်တယ် ..သာဒိုး...”
သာဒိုး က မေဘယ်လ့် ကိုယ်ပေါ်ကို တက်မှောက်လိုက် သည် ..။မေဘယ်လ့် ပေါင်တန်တွေ ကြားထဲ သူ့ကိုယ်လုံး တခုလုံး ဝင်လာတာမို့ မေဘယ်လ့် ပေါင်တွေ..ခြေထောက်တွေအလိုလို ကားပေးသလို ဖြစ်သွား သည် ..။ သူ့ဒူးတွေက မေဘယ်လ့် ပေါင်တွေကို တွန်းခွဲနေ သည် ..။ သူ့ အတန်ကြီး ..မေဘယ်လ့် ပေါင်ရင်း ကို လာထိကပ်နေ သည် ..။
အို ..မေဘယ်လ် ထူပူရှိန်းဖိန်း နေ သည် ..။ ကြက်သီးတွေ တအားထ သည် ..။ ရင်တွေ ခုံတာ တိးုင်းဒိုင်း နဲ့ ..။ယောင်္ကျားတယောက် ရဲ့ လီး နဲ့ တကယ့်ကို ကြုံရ ပြီ ..။ သာဒိုး ဘာလုပ်တော့မည် ဆိုတာ သိနေ သည် ..။ သူ..သူ ..မေဘယ်လ့် အထဲကို ထည့်တော့မှာ ဆိုတာ သိနေ သည် ..။သူ့ဟာကြီး က အကြီးကြီးလေ..နာမှာ မေဘယ်လ် ကြောက်တယ် ...။ဆန့် ပါ့မလား . . .။
“သာဒိုး ..”
“ နင်..နင့် ဟိုဒင်းကြီး ငါ့ ဟာလေး ထဲ သွင်းမလို့ လား ဟင် ..”
“ အင်း..နင့်ကို ငါ ချစ်မလို့..ငါ ချစ်မယ်ဟာ..နော်..နော် ..”
“ ဖြစ်ပါ့မလားဟယ်..နင့်ဟာကြီး က အကြီးကြီး ဘဲ..ဆန့်ပါ့မလား ..”
“ ဆန့်ပါတယ်ဟာ ..ငါ နင် မနာအောင် ချစ်ပေး မှာ ပေါ့ ..”
မေဘယ်လ် လဲ သာဒိုး ရင်ဘတ်ကို လက်နဲ့ တွန်းထား သည် ..။သာဒိုး က မေဘယ်လ့် နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန် စုတ်နမ်း သည် ..။ ရင်စိုင်လုံးလုံးလေးတွေ ကို ဆုတ်နယ် သည် ..။ နို့သီးလေးတွေကို ချေပေး နေ သည် ..။
သူ့ အတန်ကြီး က မေဘယ်လ့် အကွဲကြောင်းကို အလျားလိုက် ပွတ်တိုက်နေ သည် ..။ မေဘယ်လ့် အင်္ဂါစပ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ ကို ထိုးထိုး ပွတ်ဆွဲသွားနေကြ သည် ..။မေဘယ်လ့် စိတ်တွေ ..သူ လုပ်နေတာတွေ ကြောင့်..သူ့ အထိအတွေ့တွေကြောင့် ပိုပို ကြွလာရ သည် ..။ အရေတွေ လဲ တအားစိုစိုရွှဲနေ သည် ..။ သူ့ကျောပြင်ကြီးကို တင်းတင်းဖက်ပြီး ညည်းနေခိုက် ..သူ့ ဟာကြီး ..မေဘယ်လ့် အင်္ဂါစပ် အပေါက်ဝ ကို တေ့လိုက်တာ သိလိုက် သည် ..။
သာဒိုး တခါထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပြီ ထင်တာ..သူ က ထိုးသလိုလို နဲ့ နောက်ပြန်ဆုတ်သွားပြန် ပြီး တခါ ပြန်တေ့လာပြန် သည် .. . ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် နဲ့ အထဲဝင်ဖို့ ကြိုးစားနေ သည် .. ။မေဘယ်လ့် နို့သီးဖုလေးတွေ ကို သူ တအား စို့ နေ သည် . ။ တဖက်ပြီး တဖက် ..။ လျာ နဲ့ လှိမ့် ကလိပေး နေ သည် ..။ သည် အချိန် မှာ မေဘယ်လ့် အပေါက်ထဲကို သူ့ထိပ်ဖူးကြီး ..
တိုးဝင်နေပြီ ..။အရေတွေ တအားရွှဲနေလို့ သိပ် မနာကျင်လိုက်ဘဲ ..ထိပ်ဖူးကြီးဟာ တိုးဝင်နေ သည် ..။ ထပ်ပြီး ဖိထိုးသွင်းတော့ နာ သည် ..။ သာဒိုး က တခါထဲ ထိုးမထည့်ဘဲ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်..ကစားပေးနေပြန် သည် ..။ မေဘယ်လ့် အဖို့တော့..နာလဲနာ..ကောင်းလဲ ကောင်း ..အသဲတယားယား ရင်တဖိုဖို နဲ့ သူ လုပ်တာတွေကို ခံနေရ သည် ..။ကြိမ်ဖန်များစွာ ..ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် တိုတိုလေးတွေလုပ်ပေး အပြီး သူ့ အတန်ကြီး..ခေါင်းဝင် ကိုယ်ဆန့် ဆိုတဲ့ စကားလို ဘဲ မေဘယ်လ့် ကိုယ်ထဲမှာ နေရာဝင်ယူနေပြီ ..။ တင်းကျပ်နေပေမဲ့ သူ ထိုးလိုက် ဆုတ်လိုက်တိုင်း..စီးစီးတင်းတင်း နဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း ထိုးညှောင့် လှုပ်ရှားနေပြီ ..။
မေဘယ်လ် လဲ နာကျင်မှု ကို ထူးကဲတဲ့ ထိတွေ့မှု အရသာ က ဖုံးလွှမ်း နေပြီး..သူ ထိုးထည့်သမျှကို ကျေနပ် နေမိ သည် ..။ စိတ်တွေ ပိုပို ထကြွလာပြီး ..ဒီထက် မြန်မြန် ဆောင့်စေချင်လာ သည် ..။ ခံနိုင် လာ သည် ..။ သာဒိုး လဲ မေဘယ်လ် ခံနိုင်လာတာ သိလို့ ထင် သည် ..။ ထိုးထည့်တာတွေ မြန်လာ သည် ..။ ဆောင့် ထည့်လာ သည် ..။
ကြမ်း လာ သည် ..။ တချက်တချက် အောင့် သွားရ သည် ..။
“ အို့..ဖြေးဖြေး..နာတယ်....”
သာဒိုး ကတော့ မွှန်နေပြီ ..။ မေဘယ်လ့်ကို တအား ဆောင့်နေပြီ ..။မေဘယ်လ် လဲ ကောင်းလာ သည် .. ။ သူ ဆောင့်တာတွေ ကို ကြိုက် သည် ..။အောက်မှ ဖင်တွေကို ကော့ကော့ပေးမိ သည် ..။အို..တကိုယ်လုံး ကျင်သွားရပြီ..။ အကြောပေါင်းတထောင် ဆိမ့်သွားရတယ် ဆိုတာမျိုး ..။ ကောင်းတာ အရမ်း .. ။
သာဒိုး လဲ ..အသားကုန် ထိုးဆောင့်ရင်း..မေဘယ်လ့်အပေါ်ကို မှောက်ကျလာ သည် ..။ သူ ငြိမ်ကျသွား သည် ..။
“ကောင်းလိုက်တာ မေဘယ်လ် ရယ်...နင်ရော ကောင်း လား..” တဲ့..။
မေဘယ်လ် လဲ “ အင်း..” လို့ ဖြေရင်း..မျက်စိပိတ်ပြီး သူ့ကို ဖက်ထားလိုက် သည် ..။
အမာနီ ဒီနေ့ အကို့ကို သတိရနေ သည် ..။မှောင်လာလို့ ဆိုင် သိမ်း သည် ..။အကို့ ရဲ့ အကိုင်အတွယ် ..အထိအတွေ့တွေကို မြင်ယောင် တမ်းတ မိနေ သည် ..။ဒီနေ့ အကို က သူ့မိသားစု နဲ့ ခရီးသွားမလို့ ..တဲ့ ..။ အမာနီ့ဆီ မလာ နိုင် ဘူး..။ အမေ ကလဲ မြစ်ငယ် က သူ့ ညီမ ရုတ်တရက် မူးလဲလို့ လိုက်သွား သည် ..။ အင်း..အိမ်ကပထွေး အမူးသမား..ဘီအီးဒီစီ အောင်သိုက် နဲ့ သူ နဲ့ တွေ့ကြရဦးမှာဘဲ ..။ သူငယ်ချင်း တယောက်ယောက် အိမ် ကို သွား အိပ်မှဘဲ လို့ စဉ်းစားနေမိ သည် ..။
အိမ် ရောက်ခါနီး ခပ်လှမ်းလှမ်းကထဲ က အိမ်ထဲက မီးလင်းနေတာ တွေ့လိုက်ရ သည် ..။ အမူးသမား တော့ ပြန်ရောက်နေပြီ ဆိုတာ သိလိုက်လို့ အိမ်ထဲ ကိုတောင် အမာနီ မဝင်ချင်တော့ ..။တနေကုန် ဆိုင်ထိုင်ထားလို့ ခဏ နားချင်..ရေမိုးချိုးချင် သည် ..။ ဘိုက်ကလဲ ဆာပြီ ..။ ဈေးရောင်းလို့ ရတဲ့ ပိုက်ဆံ လဲ အမူးသမား ပထွေး က တောင်းတတ် လို့ စိတ်ညစ် သည် ..။
အိမ်ထဲ ဝင်လိုက်တော့ အိမ်ရှေ့ခန်း မှာဘဲ ပထွေး ဦးအောင်သိုက် ပက်လက်ကြီး အိပ်ပျော်နေတာ တွေ့လိုက် ရ သည် ..။အို ..သူ့ပုဆိုး က လိပ်ပြီး ရင်ခေါင်းရောက်နေ သည် ..။ အမွှေးမဲမဲရှုပ်ရှုပ်တွေ ကြား က လိင်တန် မဲမဲကြီး က မတ်မတ်ပြီး ထောင်နေ သည် ..။ ေ၈ွးစိကြီး နှစ်လုံး ကလဲ အမွှေးဖွားဖွား နဲ့..။
တရှူးရှူး အိပ်ပျော် နေ သည် ..။ အမာနီ ..သူ့ လိင်တန်ကြီး ကို ကြည့်မိရာ က မျက်စိ မလွှဲမိဘဲ သေသေချာချာ ကြည့်နေမိရင်း..ကြက်သီးတွေ ဖြန်းကနဲ ဖြန်းကနဲ ထ လာ သည် ..။အကို သာဒိုး ရဲ့ ဟာ ကို စောစော က မြင်ယောင် သတိရ ပြီး ပေါင်ကြားက အဖုတ်က ယားသလိုလို ဖြစ်ခဲ့မိသေး သည် ..။ပထွေး ရဲ့ ဟာကြီး က အကိုသာဒိုး ဟာထက်တောင် ပို ကြီး သည် ..။ အခုမှ တွေ့ဘူးတာတော့ မဟုတ် ..။
အမာနီ သူ့ အခန်းလေးထဲ ရောက်တော့ ရေချိုးဖို့ အဝတ်တွေ ချွတ် ပြီး ထမိန် အဟောင်းလေး ကို ရင်လျား လိုက် သည် ..။ အိမ်အနောက်ဘက် မှာ ထရံလေးကာပြီး ..အမာနီ နဲ့ အမေ နဲ့ ရေချိုးဖို့ နေရာလေး လုပ်ထား သည် ..။ တဘက်လေး ခြုံပြီး အိမ် အနောက်ဖေး ကို ထွက်လာ သည် ..။ ရေတိုင်ကီ ဘေး က တန်းမှာ တဘက် ကို တင် သည် ..။ ရေခွက် မတွေ့လို့ ရှာနေဆဲ..ခြေသံကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့..ပထွေး ..ဦးအောင်သိုက် ..ဖြစ်နေ သည် ..။
“ ဟင်..ဦးလေး ..ဘာလဲ..”
“ ဘာကမလဲ ..နင် နဲ့ ငါ နဲ့ စာရင်း ရှင်းစရာ ရှိလို့ ..”
“ ဘာတွေ လာပြောနေတာလဲ ..ဘာများ ရှင်းစရာ ရှိလို့ လဲ...ဦးလေး..ကျမ ရေချိုး မလို့ ..”
“ ဟာ..နောက်မှ ချိုး ဟာ..လာစမ်း..နင် နဲ့ တွေ့ချင်နေတာ ကြာပြီ..နင့်အမေ ရှိနေလို့..”
အမာနီ့ လက်ကို ဦးအောင်သိုက် ဆွဲကာ အိမ်ခန်းထဲ ကို ခေါ် သည် ..။
“ ကျမ ရေချိုးမလို့..လွှတ်ပါ ...”
“ မချိုးနဲ့အုံး..လိုးပြီး မှ ဘဲ ချိုးတော့..”
“ ဘာ..ဘာပြောတယ်..ဦးလေး..မယုတ်မာ နဲ့..”
“ နင် နဲ့ ငါ အကြိမ်ကြိမ် လိုးခဲ့ပြီးပြီ ဘဲ..ဘာခုမှ ကညာ စစ်နေပြန်တာ လဲ..”
“ ဦးလေး မတရား ကျင့် တာဘဲ ဥစ္စာ ..ကျမ အလို မတူခဲ့ ဘူး...”
“ တောက်..ငါ့ကို မုဒိန်းမှု နဲ့ ထောင်ထဲ သွင်းချင်နေပြီလား..ကောင်မ..စစ်ဗိုလ်သား နဲ့ ညိတာ နဲ့ ဘဝင်မြင့်နေသလား..”
အမာနီ ရုန်းကန်ရင်း..ဦးအောင်သိုက် နောက်ကို ပါသွား သည် ..။ဦးအောင်သိုက် က အမာနီ့ ထမိန်လေး ကို ဆွဲချွတ် သည် ..။
“ နင့် ဖင်တွေ ထယ်လာတယ်..အမာနီ..ငါ တွေကနေတယ်..နင့်ကို လိုးချင်နေတာ ကြာပြီ..လာဟာ..အေးအေး ခံစမ်း ပါ ..”
“ အို..လွှတ်..လွှတ် ..လူယုတ်မာကြီး ..”
ဦးအောင်သိုက် ရဲ့ လက်ဖဝါးကြီး က အမာနီ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ဆုတ်ညှစ် သည် ..။
“ နင် နဲ့ ငါ နဲ့ လိုးတာ အဆန်း မှ မဟုတ်တော့တာဘဲ အမာနီ ရယ်..တတက်စား လဲ ကြက်သွန်..နှစ်တက်စားလဲ...”
“အို..ကျမ ..ချစ်သူ ရှိနေပြီ ရှင့် ..သူကလွဲပြီး ဘယ်သူနဲ့မှ..”
“တော်..အမာနီ..ငါ က နင့် ပထမဆုံး ကြုံဘူးတဲ့ လူ ပါ ဟာ ..နင် ဘဲ ..ဦလေးဟာကြီး ကို စွဲနေရပြီ ..လို့ ပြောခဲ့တယ် လေ..”
“ အို..ဒါက..ဒါက ..ကျမ..ကျမ..အရမ်းငယ်တဲ့ အချိန်..ဦးလေး က ..”
“ လာဟာ..ချွတ်..လိုးလိုက်ကြရ အောင် . . ”
အမာနီ က ဦးအောင်သိုက် ကို တွန်းကာ ထွက်ပြေးဖို့ ကြံ သည် ..။
“ဟာ...ကောင်မ..ဒါမျိုး မလုပ် နဲ့ သေသွားမယ် ...”
ဖြန်း ...
အမာနီ မျက်နှာတခြမ်း ပူကနဲ ဖြစ်သွား သည် ..။
ထမိန် ကွင်းလုံး ကျွတ်ကျသွား သည် ..။ ဦးအောင်သိုက် ကြမ်းပေါ်ကို ဆွဲလှဲတာ ခံလိုက် ရ သည် ..။ အမာနီ့ အဝတ်မဲ့ တင်ပါး ဖွေးဖွေးကြီးတွေ ကို တဖန်းဖန်း နဲ့ ရိုက်နှက် နေ သည် ..။
“အား..အဟင့်..ဟင့်..မရိုက်ပါ နဲ့..နာတယ် . ..”
ဦးအောင်သိုက်..အမာနီ့ ကိုယ်ပေါ်ကို တက်ခွလိုက် သည် ..။ဦးအောင်သိုက် ရဲ့ မဲပြောင်ပြီး အကြောကြီးတွေ ထောင်ထ နေတဲ့ လိင်တန်ကြီး က အမာနီ့ အင်္ဂါစပ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို တန်းပြီး ထောက်မိလို့ အမာနီ တွန့်သွား သည် ..။
“အို ..”
ဦးအောင်သိုက် ..အမာနီ့ ကော့ချွန်တဲ့ရင်သား ထိပ်ပိုင်း က နီညိုညို နို့သီးလေး ကို ကုန်းစို့ သည် . .။ အတွေ့အကြုံ များလှပြီ ဖြစ်တဲ့ ဦးအောင်သိုက် က မှန်းဆပြီး ဆတ်ကနဲ ထိုးသွင်းလိုက် သည် ..။အမာနီ့ အဖုတ်ထဲ တန်းနေပေမဲ့ တခါထဲ ဝင်မသွား ..။ဦးအောင်သိုက် ..ဖိသွင်း သည် ..။
“အင်..ဦးလေး ရယ် ..မကောင်းဘူး ..မတရားကြီး...”
ဦးအောင်သောင်း က တဟားဟား အော် ရယ် သည် ..။ သူ့ပါးစပ် က အရက်နံ့ က တထောင်းထောင်း နဲ့ . .။သူ့ လိင်တန်ချောင်း က စီးစီးကြီး နဲ့ အမာနီ့ အထဲ ဝင်လာ သည် ..။ တဆုံးအထိ သူ ဆက်မသွင်း ဘဲ အထုတ်အသွင်းတွေ ..ဆက်တိုက် လုပ်ပြီ ..။
“ကောင်းလိုက်တဲ့ အဖုတ် ..အမာနီ ရယ် ..နင့်ကို ခုလို အမြဲမလိုးရ ရင် ငါ့စိတ်တွေ ..ဖေါက်တယ် ဟာ ..”
ပြောလဲ ပြော..ဆောင့် လဲဆောင့် ..အမာနီ လဲ တကယ်တမ်း လိင်တန်တုတ်တုတ် ခိုင်ခိုင်ာကီးနဲ့ အားပါပါ ဆောင့်ချက်များ နဲ့ အဆောင့်ခံရတော့ ..မရုန်းကန်တော့..။ သိပ် ကျေနပ်လှတယ်လဲ မဟုတ်ပေမဲ့..ပြီး ရင် လဲ ပြီးပါစေတော့..ဆိုပြီး ..ခံနေ သည် ..။
ဦးအောင်သိုက် က ရင်သားတွေကို ဆုတ်ညှစ်နေ သည် ..။ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဘဲ ..။သူ့ ဂွေးစိကြီး တွေ က အမာနီ့ ပေါင်ကြား ကို ဆောင့်လိုက်တိုင်း . .ဘတ်ကနဲ..ဘတ်ကနဲ ရိုက်ခတ်နေ သည် တုတ်လှတဲ့ လိင်တန်ကြီ..။ သူ့ လိင်တန်ကြီး ဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်း အမာနီ့ အတွင်းသားတွေ လိင်တန်ကြီး နဲ့ အတူ ပါသွားပြီး ပြန်သွင်းတိုင်း ..လိင်တန်ကြီး က အတင်း ပွတ်တိုက်ပြီး ဆွဲသွင်းး နေ သည် ..။ လုံးပတ်တုတ်လှတဲ့ လိင်တန်ကြီးကြောင့် တင်းကျပ်ပြီးထိမိလှ သည် ..။ဦးအောင်သိုက် လဲ အမာနီ ငြိမ်ကျသွားပြီး သူ့စိတ်ကြိုက် လုပ်ရပြန်တော့လဲ ..ကဲတက် လာ သည် ..။
“အမာနီ..ဖင်ပူးတောင်း..ထောင်ပေးစမ်း ဟာ...”
အမာနီ လဲ အရှိန်ရပြီး ကောင်းသထက် ကောင်းလာချိန် ..ပထွေးကြီးက ဖင်ထောင်ခိုင်းနေပြန်လို့ ..ပြွတ်ကနဲ သူ့ အတန်ကြီးလဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ရော ..ငြင်းဆန် မနေတော့ဘဲ သူ့စိတ်ကြိုက် ဖင်ပူးတောင်း ထောင် ကုန်းပေးလိုက် သည် ..။ကုန်းလိုက်သော အခါ အမာနီ့ ဖင်တုန်းတွေ က ပိုကြီးသလို ထင်ရ သည် ..။
အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>
