Saturday, May 27, 2017

ပါကင် (စ/ဆုံး)

ပါကင်  (စ/ဆုံး) 

ကမာရွတ်မှာ နှစ်ခါတွတ်တဲ့ ဗမာငချွတ် ရေးသည်။

မိုးဆမ်း ဒီနေ့ ဆယ့်ရှစ်နှစ် ပြည့်သည် ။ ဆယ့်ရှစ်နှစ်အရွယ် အပျိုမ တယောက် ရဲ့ အလှအပ တွေ က နုဖတ်ပြီး တင်းကော့နေ တော့ မိုးဆမ်း ကို သဘောကျသူ ဆန့်ကျင်ဘက် ဖိုသတ္တဝါတွေ က ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေကြသည် ။ 

မိုးဆမ်း ကို ယောင်္ကျားတွေ သဘောကျတာ အခု ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရောက်မှ မဟုတ်ပါဘူး ။ မိုးဆမ်း ဆယ့်ငါးနှစ် ဆယ့်ခြောက်နှစ် လောက် ကထဲ က မိုးဆမ်း ရဲ့ ဖူးရွနေတဲ့ အလှတွေကို စိတ်ဝင်စားကြတဲ့ ယောင်္ကျားတွေ တပုံကြီး ရှိနေ သည် ။

မိုးဆမ်း ဆယ့်ခြောက်နှစ် တုံးက တရက်မှာ မိုးဆမ်း ကို အမေ က ဟင်းချက်နေရင်း မဆလာ လိုနေလို့ ဈေး ကို လွှတ်သည် ။ မိုးဆမ်း ဈေး ကို ထွက်ခဲ့ သည်။ မိုးဆမ်း သည် ထမိန် ကို ခပ်တိုတို ဝတ်တတ် သည် ။ မိုးဆမ်းရဲ့ ဖင်လုံးလုံးလေးတွေ တုံခါသွားတာကို လူတွေ တပ်မက်မောကြသလို ထမိန် တိုတို ဝတ်ထားလို့ မြင်နေရသော မိုးဆမ်း ရဲ့ ခြေသလုံး ဝင်းဝင်းလေးတွေ က ဆွဲဆောင်မှု ရှိနေ သည် ။ အိမ် နဲ့ ဈေး ကြားမှာ မိုးဆမ်း ကို ကောင်လေးတွေ စာလိုက်ပေးကြတာ ..စကားလိုက်ပြောကြတာ ကောင်လေးတွေ အချင်းချင်း ရန်ဖြစ်ကြ ထိုးကြ ရိုက်ကြ လို့ မိုးဆမ်း ကြောင့် ဖြစ်ရ တယ်ဆိုပြီး နံမည်ကြီး သွားခဲ့ သည် ။ 

“ မိုးဆမ်း ရေ . .ရေချိုးဟေ့ . .အန်တီသန်းတို့ အိမ် ကို သွားကြမယ် . . . ”

မိုးဆမ်း အမေ က အော်ပြောလိုက် လို့ ရေချိုးဖို့ လုပ်ရသည် ..။ မိုးဆမ်း အန်တီသန်းတို့ အိမ် ကို မလိုက်ချင်ဘူး ။ မလိုက်ဘူးဆိုရင်လဲ မိုးဆမ်း အမေ က စိတ်ဆိုးအုံးမည် . ။ အမေ့ကို အဖေါ်လိုက်ပေးရ တာပါ . ။မိုးဆမ်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင် သည် . ။ ဝတ်ထားတဲ့ ဘလောက်စ် အင်္ကျီလေး ကို ချွတ် သည် ။ အိမ်နေရင်းမို့ မိုးဆမ်း ဘရာ ဝတ်မထား . .။ 

ရေချိုးခန်းထဲက ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီးထဲမှာ မိုးဆမ်း ရဲ့ တင်းမာ ဖွံ့ဖြိုးတဲ့ နို့နှစ်ခိုင် က ဖြူဝင်းပြီး အချိုးကျသည် ။ လုံးဝန်း သည့် နို့တွေ ဟာ အဖျားနား မှာ ပေါ်ကို ခပ်မော့မော့လေး ကော့နေကြ သည် . .။ နို့သီးလေးတွေ က ဖြူဖွေးတဲ့ မိုးဆမ်း ရဲ့ အသားကြောင့် ပန်းနုရောင် မရင့်တရင့် လေးတွေ ။ မိုးဆမ်း ထမိန်လေး ကိုပါ ချွတ်လိုက် သည် ။ လေ့ကျင့်ခဏ်း အမြဲ လုပ်လို့ ချပ်နေတဲ့ မိုးဆမ်း ရဲ့ ဝမ်းပျဉ်သား ရှပ်ရှပ် . .သေးကျဉ်တဲ့ ခါးလေး . .အနောက် ကို ကောက်ထွက်နေတဲ့ ဖင်တုံးတွေ . .ရှည်သွယ်ပြီး အချိုးကျတဲ့ ပေါင်တန်တွေ. .အမွှေးနုနတွေ စုစုလေး ပေါက်နေတဲ့ ဆီးခုံ ဖေါင်းဖေါင်းမို့မို့ ..အဲဒီအောက် က နီညိုညို အကွဲလေး . .။

မိုးဆမ်း ရဲ့ အထီးဆိုလို့ ယင်ဖိုတောင် အနားဘူး . .မသန်းဘူးသေးတဲ့ ရတနာရွှေကြုတ် လေး . .။ မိုးဆမ်း တကိုယ်လုံး . . ဖြူဖွေးနုဖတ်နေပြီး အမာရွတ် .အနာအဆာရယ်လို့ တခုမှ မရှိ . .။ မိုးဆမ်းမျက်လုံးရွဲကြီးတွေ က ညှို့အား အပြည့်နဲ့ . .လို့ လူတွေ က ပြောကြ သည် ။ မိုးဆမ်း နှုတ်ခမ်းတွေ က နှင်းဆီ ဖူးငုံလေးလို နုပြီး ဖေါင်းကြွနေကြ သည် . .။

ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီးထဲ မိမိ ကိုယ်ကို ပြန်ကြည့်မိ ပြီး လုံးတင်းတဲ့ ဖင်တုံးတွေ ကို စမ်းလိုက်မိသည် ..။ ဒီ ဖင်တွေ ကြောင့် မိုးဆမ်း အပြင်ထွက်ရင် ယောကျ်ားတွေ ရဲ့ မျက်လုံးတွေ ဟာ ဒီ ဖင်တွေ မှာ စိုက်ညိပြီး ပါလာသလို ခံစားရ သည် ..။ သည် ဖင်တွေ ကို တခါတခါတော့ စိတ်ပျက်မိပေမဲ့ တခါတခါတော့ ဒါတွေ ပိုင်ဆိုင်ရတာကို ကျေနပ်မိသလိုဘဲ . .။

စိတ်ပျက်တယ် ဆိုတာက ဒီ ဖင်တွေ ကို အရွယ်တူ ကောင်လေးတွေ သာမက ဦးလေး အရွယ် . .ဘဘကြီးအရွယ် တွေ ကပါ ..သဘောကျကြသည် . .။ တပ်မက်ကြသည် ..။ ခေါ်တော တထောင်အား မျက်လုံးတွေ နဲ့ ငမ်းကြ လို့ ပါ . .။

မိုးဆမ်း ဖင်စိုင်တွေ ကလဲ မိုးဆမ်း လမ်း လျောက်ရင် ..ဗရမ်းဗတာ တုံခါတာမျိုး မဟုတ်ဘဲ ကျောက်ကျောဆိုင်မှာ ရောင်းတဲ့ လူ က ထည့်ထားတဲ့ ကြွေရေသုတ် ဇလုံကြီး ကို ခွက် နဲ့ ခေါက်တာကြောင့် ကျောက်ကျော အမဲတုံးကြီး တုံခါသွားတဲ့ တုံခါမှုမျိုး .။ ဒီ ဖင်တွေ ဟာ သိပ်လှကြောင်း . .မကြားတကြား ပြောကြတာတွေ လဲ ကြားဘူးခဲ့ ရသည် ။ မိန်းကလေး အချင်းချင်း ကလဲ မိုးဆမ်း ဖင်တွေ သိပ် တောင့်တယ် . .လှတယ်လို့ ချီးကျူးတာ ကြုံရ သည် . .။

မိုးဆမ်း ဆီးခုံဖေါင်းဖေါင်းကြီး က အမွှေးနုနုလေးတွေ က တခါမှ မရိတ်မညှပ်ရသေး ။ ခပ်ကြဲကြဲ ခပ်ပါးပါး . နုနုလေးတွေ ဖြစ် သည် . .။ မိုးဆမ်း သူမ ကိုယ်ကို မှန်ကြီးထဲ ကြည့်ရင်း .ဒီလို အဝတ်မပါဘဲသာ ယောကျ်ားတွေ သူမ ကို တွေ့လိုက်ရင် ဘယ်လို ဖြစ်ကုန်ကြမလဲ မသိဘူး ဆိုပြီးတွေးမိရင်း . .ပြုံးမိလိုက် သည် ။ မိမိ ရဲ့ ပေါင်ကြားဂွဆုံ က ရတနာရွှေကြုတ် ကို မသိမသာ စမ်းမိ လိုက် သည် . .။

မိုးဆမ်း ဒီနေရာ ကို လွန်ခဲ့တဲ့ လေးနှစ် လောက်ကထဲ က တခါတခါ ကိုင်မိရတဲ့ အကျင့် ရ ခဲ့ ရ သည် ။ညဘက် အိပ်နေရင်း အိပ်မက်တွေ မက် ရင် ဒီနေရာ က တင်းတင်းကြီး အထဲက ယားသလိုလို ဖြစ်တတ်ပြီး လက်နဲ့ ပွတ်မိ တတ် သည် . .။ပွတ်မိတော့ လဲ အဲလို ပွတ်တာ ကောင်းသလိုလို ခံစားရလို့ ထပ်ခါထပ်ခါ ပွတ်ချင်မိပြန်ရော . ။ အရေတွေလဲ တအား ထွက်တာဘဲ . .။

မိုးဆမ်း အပျိုဖေါ်ဝင်ခါစ ကထဲ က မိုးဆမ်း အမေ က မိုးဆမ်း ကို လိင်ကိစ္စ သိသင့်တာတွေ သင်ပေးခဲ့ သည် . ။ မိန်းမ အင်္ဂါဇတ် ကို . .စောက်ပတ် စောက်ဖုတ် . .ရှေ့ဖင် . .ပိပိလေး . .ပူစီ . .အဖုတ် . .လို့ အမျိုးမျိုး ခေါ်ကြကြောင်း . .ယောင်္ကျားအင်္ဂါဇတ် ကို လီး . ..ငပဲ . .ဒစ် ..လို့ ခေါ်ကြကြောင်း ..ပြောပြ သည် .။ ယောင်္ကျားတွေ အင်္ဂါဇတ် နဲ့ မိန်းမတွေ အင်္ဂါဇတ် မတူညီတာတွေ . .သဘာဝအရ ဒီ အင်္ဂါဇတ် နှစ်ခု တခုထဲကို တခု သွတ်သွင်းတာ ကို ကာမ စပ်ရှက်တယ် ( လိုးတယ် ) လို့ ခေါ်ကြောင်း ..ယောင်္ကျားတွေ ရဲ့ တဏှာစိတ်အကြောင်း . .အပျိုစင် ဘဝ ကို ထိန်းသိမ်းကာကွယ်ရမဲ့ အကြောင်းတွေ ပြောပြ သင်ပေးခဲ့ ပေ သည် . .။

ဒီ အပျိုဖေါ်ဝင်စ ကထဲ က ဘတ်စ်ကားကျပ်ကျပ် စီးရရင် လက်သရမ်းတဲ့ ယောင်္ကျားတချို့ ကို မိုးဆမ်း စပြီး တွေ့ဘူးရ သည် . .။ အဖေအရွယ် . .ဘကြီးအရွယ်ကြီးတွေကလဲ . မိုးဆမ်းတို့ မိန်းမတွေ ကို အနောက် ကနေ ဖင်တွေကို လိုက်ထိကပ် ထောက်တတ်ကြတာလဲ မိုးဆမ်း သိရှိခဲ့. .တွေ့မြင်ခဲ့ . .ကိုယ်တိုင် ကြုံခဲ့ ရ လေ သည် . .။ 

အဲဒီ အချိန်ထဲ က လဲ မိုးဆမ်း သည် ကျောင်းက အတန်းဖေါ် သူငယ်ချင်း မိန်းကလေးတွေ ပြောပြလို့ ယောင်္ကျားနဲ့ မိန်းမ လိင် ဆက်ဆံရေး အကြောင်းတွေ ကို ပိုပြီး ကြားဖူးခဲ့ ရ ပြီး တချို့သော ထရွ သည့် သူငယ်ချင်းတွေ ရဲ့ ကောင်းမှုကြောင့် မိုးဆမ်း သည် အော စာအုပ် ( ခေါ် ) အပြာစာအုပ်များ ကို ခိုးပြီး ဖတ်ဘူးခဲ့ ရ လေ သည် . .။ 

အပြာစာအုပ်များထဲ က တစ်တစ်ခွခွ ပွင့်လင်းစွာ ရေးသားထားတဲ့ ဖို မ ဆက်ဆံရေး အကြောင်းများ ကို မိုးဆမ်း ဖတ်မိရသော အခါ စိတ်တွေလှုပ်ရှား . .ထကြွခဲ့ရပေသည် . .။ သူမ သတိထားမိရတာမှာ သူမ ရဲ့ ပေါင်ကြားဗဟို က ပိပိလေး ( သို့ ) စောက်ဖုတ် သည် အရေတွေ စိုရွှဲ လာတာ ဖြစ် လေ သည် . .။ ဒီ ကာမ စပ်ရှက် တဲ့ အကြောင်းတွေ ကို မိုးဆမ်း ဖတ်ရင်း . .တင်းမာလာတဲ့ ပေါင်ကြား က ပိပိလေး ( သို့ ) စောက်ပတ် ကို လက်နဲ့ ဖိကာဖိကာ ပွတ်သပ်မိတဲ့ အကျင့်လဲ ရလာပေ သည် . .။ 

သည်စာအုပ်တွေ ဖတ်ရင် သူမ ရဲ့ ပိပိလေး ( သို့ ) စောက်ဖုတ် က အရေတွေ တအား စိုစိုရွှဲလာရတာကိုလဲ မိုးဆမ်း ကြုံတွေ့ရလေ သည် . .။ မိုးဆမ်း သည် သူမ သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ..သုန်ငယ် နဲ့ ပတ်သက်ပြီး . .စောအောင် နဲ့ ခင်မင်ခဲ့ရ သည် . .။ စောအောင် သည် အစိုးရ ဘက် က အရာရှိကြီးကြီး တယောက် ရဲ့ သား ဖြစ် သည် . .။

အစိုးရ လူကြီးတွေ စီးတယ်ဆိုတဲ့ အရောင်တောက်တောက် နဲ့ ကားအသစ် လေးကို စီးတာ မိုးဆမ်း တွေ့ သည် ။ သုန်ငယ် ရဲ့ အိမ် မှာ မွေးနေ့ပွဲလုပ်ရင်း စောအောင် နဲ့ မိုးဆမ်း စပြီး ခင်မင်ခွင့် ရ ခဲ့ သည် . .။ စောအောင် သည် ခောတ်စားနေသော တိုင်တဲနစ် ရုပ်ရှင်ကားထဲ က ( လီယိုနာဒို ဒီကာပရီရို ) ဆိုတဲ့ ဇာတ်လိုက် နဲ့ ရုပ် တူ သည် . .။ စောအောင် သည် လူချောလေး တယောက် ဖြြစ်ပီး မိန်းကလေးတွေ မျက်စိကျတဲ့ ကောင်လေး လဲ ဖြစ်လေ သည် . .။ စောအောင် နဲ့ ပတ်သက်ပြီး မိုးဆမ်း ရင်ခုန်ခဲ့ရ သည်။

စောအောင် က သူ မိုးဆမ်း ကိုစွဲလန်းနေကြောင်း ချစ်ကြောင်း . .သုန်ငယ် ကို ပြော သည် . .။ သုန်ငယ် က မိုးဆမ်း ကို ပြန်ပြောပြ သည်.။ စောအောင် သည် လူကောင်း ဖြစ်ကြောင်း . .မိန်းကလေးတွေ ကပင်သူ့ ကို လိုက်ချောင်းနေကြရ တဲ့ လူချောလေး မို့ မိုးဆမ်း အနေနဲ့ ပြန် ကြိုက်သင့်ကြောင်း . .သုန်ငယ် က မိုးဆမ်း ကို တိုက်တွန်းလေ သည်။ 

မိုးဆမ်း က သုန်ငယ့်ကို . .

“ သုန်သုန် . .ယူ က ရေရေလည်လည် ညွှန်းစာ ဖွဲ့နေပါလား . .ယူ ဘဲ ကြိုက်လိုက်ပါလား ကွာ . . ”

လို့ ပြော သည် . .။ 

သုန်ငယ် က . .

“ ဟ . .မိုးဆမ်း . .သူ က ငါ့ကို ကြိုက်မှမကြိုက်တာ . .သူ က ငါ့ကို ကြိုက်လို့ကတော့ . .ဟင်း . .ခုလောက် ဆို ကလေး ထွက်နေပြီ . .ဟီးဟီး. . ”

လို့ ပြောလေ သည် . .။

“ ဟယ် ကောင် စုတ် . .မိုက်ရိုင်းတယ် . . ”

“ အေး . .အမှန်တရား ကို ပြောတာ . .မိုးဆမ်း . .ငါ က နင့်လို ဖင်လဲ မကြီး . .နို့လဲ မလှဘူးလေ . .ဟွန်း ..စောအောင် က ဒါ တွေ သွားရေယိုနေတာ ဖြစ်မှာ ပေါ့ . . . ”

မိုးဆမ်း က သုန်ငယ့် ကို ခွေးစုတ်မ လို့ ဆဲလေ သည်. .။သုန်ငယ် က တဟားဟား အော်ပြီး ရယ်မော သည် . .။ သုန်ငယ် က ကြား က အောင်သွယ် လုပ်ပါတော့ သည် . .။ ပျော်ပွဲစား ( ပစ်ကနစ် ) ပွဲတခု ကို ဖန်တီး သည် . .။ သူငယ်ချင်းတွေ အများကြီး ကို စုပြီး ကန်တော်ကြီး စောင်း မှာ လုပ် တဲ့ ပျော်ပွဲစား က မိုးဆမ်း နဲ့ စောအောင် အတွက် ရည်ရွယ်ပြီး . .သုန်ငယ် က ကမကထ လုပ်တာ ဖြစ် သည် . .။ 

သုန်ငယ် ဖြစ်စေချင်သလိုဘဲ မိုးဆမ်း နဲ့ စောအောင် ရင်းနှီးသွားကြ သည် . .။ စောအောင် နဲ့ မိုးဆမ်း . ရုပ်ရှင် အတူ သွားကြည့် ဖြစ် သည် . ။ ပန်းခြံတွေ သွားဖြစ် သည် .။ အစားအစာ အတူ စားဖြစ် သည် . .။ မကြာခင် မိုးဆမ်း နဲ့ စောအောင် ချစ်သူ ဖြစ်သွားကြ သည် . .။မိုးဆမ်းရဲ့ မိဘတွေ က သတင်းကြားလို့ တားကြသည် . .။

ကျောင်းနေဆဲ အချိန် မို့ . .အချိန် မတန်ခင် လမ်းလွဲချော်သွား မှာ စိုးရိမ်ကြ သည် . .။ သို့ပေမဲ့စောအောင် နဲ့ မိုးဆမ်းတို့ ကတော့ လူငယ်သဘာ၀ . ဆက်ပြီး ချိန်းမြဲ . .သွားမြဲ . .ပါဘဲ . .။ တနေ့တော့ သူတို့ လျောက်လည်ရင်းခရီးလွန်သွားကြ သည် . .။ အိမ်ပြန်ဖို့ အချိန် ကျော်သွားသည် .. ။ မိုးဆမ်း အိမ် မပြန်ရဲတော့ . .။ မိဘတွေ နဲ့ ရင်မဆိုင်ရဲ . .။

ဒီ အကြောင်းပြချက် နဲ့ ဘဲ စောအောင် က မိုးဆမ်းကို ခိုးပြေးသည် ။ စောအောင် သည် သူ့ အမေဘက် က ဆွေနီးမျိုး စပ် တော် သည့် ဦးလေး ဝမ်းကွဲ တယောက်ဆီ ကို ခိုးပြေးလိုက် သည် .။ အဲဒီ ဦးလေး သည် အသက် ၄၀ကျော် လူပျိုကြီး တယောက် ဖြစ် သည် ။ ဦးလေးကို ကြို မပြောထားဘဲ .ရုတ်တရက်ကြီး သွားကြတာ ဖြစ်ပေမဲ့ စောအောင် နဲ့ မိုးဆမ်း ဦးလေး အိမ်ကို ရောက်သွားတော့ . .ဦးလေး နဲ့ တွေ့ သည် . .။ ဦးလေး က အံ့အားသင့်နေ သည် . .။

“ ဟေး . .စောအောင် . .လာကြကွာ . .လာလည်ကြတာ လား . .အချိန်မရွေး လာကြ . .ဦးလေး က တယောက်ထဲ နေတာ . . ”

“ ဟုတ်တယ် ဦးလေးရေ . .အရေးတကြီး ရောက်လာကြတာ . .မိန်းမ ခိုးလာတယ်ဘဲ ဆိုပါတော့ . . ”

“ ဟေ .... ”

“ ဟုတ်တယ် . .ဦးလေး . .ကျနော့်မှာကလဲ အားကိုးစရာ ဆိုလို့ ဦးလေး ဘဲ ရှိတယ် မဟုတ်လား . . ”

ဦးလေး က သဘောကျ သည် . .။ တဟားဟား ရယ် သည် . .။ဦးလေး သည် ဧည့်ခန်း ဆိုဖါ မှာ အပေါ်ပိုင်းဗလာ နဲ့ အစိမ်းပုတ်ရောင် ဘောင်းဘီ အတိုလေး နဲ့ ထိုင်နေတာ ဖြစ် သည် . .။ မိုးဆမ်း လဲ အကဲခတ်ကြည့်တော့ .ဦးလေး သည် အသက် ၄၀ ကျော်ပေမဲ့ ချပ်ချပ် ရပ်ရပ် ရှိသော ကိုယ်လုံး နဲ့ သူ့ အရွယ်ထက် ပိုပြီး နုပျို သည် လို့ ထင် မိ သည် . .။ 

ဦးလေး ရဲ့ အကြည့်တွေ ကလဲ ရဲတင်း သည် လို့ မိုးဆမ်း ထင်သည် ။ မိုးဆမ်း ကို ကြည့်တာ မိုးဆမ်းရဲ့ အဝတ်တွေ ကို ဖေါက် ထွင်း မြင်သလိုမျိုး ကြည့်တာ သူ့အကြည့်တွေ က တဏှာ စိတ် နဲ့ ကြည့်သလို. .ပြစ်မှားနေသလို ကြီး လို့ ထင်မိ သည် . .။သူ က တယောက်ထဲ နေတာ လို့ ပြောပေမဲ့ အိမ်အတွင်းဘက် က မိုးဆမ်း အသက်နဲ့ မတိမ်းမယိမ်း အရွယ် ဆယ်ကျော်သက် ကောင်မလေးတယောက် ထွက်လာ သည် . .။ ကောင်မလေး က ထမိန် ရင်လျား နဲ့ ထွက်လာ တာ . .။ စောအောင် နဲ့ မိုးဆမ်း ကို တွေ့လိုက်တော့

“ အို . .  ”

ဆိုပြီး အနားမှာ လှမ်းထားတာ တွေ့တဲ့ ဦးလေးရဲ့ တီရှပ်တထည်ကို ဆွဲယူပြီး သူမ ရင်မှာ ဖုံးလိုက် သည် .. ။

ဦးလေး က 

“ ဟဲ . .ဟဲ . .ဒါ က ဦးလေး . .ရဲ့ ဟို ဒင်း .ဘော်ဒါပေါ့ . ..လဲ့လဲ့တင် . .တဲ့ . .ဦးလေး ဆီ ခဏ လာလည်တာ ပေါ့ . .လဲ့လဲ့ ရေ ..ဒါ လေးလေး ရဲ့ တူ နဲ့ သူ့ မိန်းကလေး .  ”

လို့ မိတ်ဆက်ပေးသည် . .။ ဦးလေး က စောအောင် နဲ့ မိုးဆမ်း ကို သူ့ အိပ်ခန်းဘေး က ကပ်ရက် အိပ်ခန်းမှာ နေရာ ချထားပေး သည် .။

“ မင်းတို့ ဘာမှ အားမနာ နဲ့ . .လိုတာ ပြော . .ဦးလေး ကူညီမယ် . . ”

ညစာ ကို ဦးလေးတို့ ရပ်ကွက် က တရုတ်ဆိုင် ကနေ မှာစားကြသည် ။ ဦးလေး နဲ့ လဲ့လဲ့တင်. .စောအောင် နဲ့ မိုးဆမ်း . .နှစ်စုံတွဲ တီဗွီ ထိုင်ကြည့်ကြ သည် . .။ လဲ့လဲ့တင် သည် ဦးလေး ကို ဖက်ထားရင်း . .

“ ဦး . .လဲ့ လူကြီးကား ကြည့်ချင်တယ် . . ”

လို့ ညုတုတု နဲ့ ပြောလိုက် သည် . .။

စောအောင် နဲ့ မိုးဆမ်း တို့ သည် လဲ့လဲ့တင် ဘာ ကို ဆိုလိုတယ် ဆိုတာ သဘော ပေါက်လိုက် သည် . .။လဲ့လဲ့ တင် သည် အပြာ ရုပ်ရှင် ကြည့်ချင်ကြောင်း ပြောနေတာ ဖြစ် သည် ..။ မိုးဆမ်း အနေ နဲ့ အပြာရုပ်ရှင် ကို ခေတ် လူငယ် တယောက် မို့ သုန်ငယ် တို့နဲ့ အတူကြည့်ဘူး သည် . .။ ဒါပေမဲ့ စောအောင် ရဲ့ ဦးလေး နဲ့ အတူကြည့်ရမှာတော့ ဝန်လေးသလို ဘဲ . .။ ဒါပေမဲ့ ဒါ က ဦးလေး ရဲ့ အိမ် မို့ . .သူ့ ကို အားကိုးပြီး လာကြတာမု့ ဘာမှ မပြောရဲ . ..။ ဦးလေး က

“ စောအောင် နဲ့ မိုးဆမ်း ရေ ဖြစ်တယ် မှုတ်လား လဲ့ လဲ့ က ဘလူးပစ်ချာ ကြည့်မလို့ တဲ့ . .အင်းလေ. .ဒီည က မင်းတို့ စုံတွဲအတွက် မင်္ဂလာဦးည ဘဲ လေ . .မင်းတို့ ၂ယောက် လဲ ကြည့်သင့်ပါတယ် . . ”

လို့ သူတို့ ကို ပြောပြီး တဟားဟား ရယ်လေ သည် . .။ မိုးဆမ်း ကတော့ ရှက်လို့ ခေါင်းလေး ငုံ့ ထားသည် . .။ လဲ့လဲ့တင် က စက်ထဲ ကို ဒီဗွီဒီ အပြား ထည့်လိုက် သည် . .။ မိုးဆမ်း သည် စောအောင် ကို သူမ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်တော့မည် လို့ တီးတိုး ကပ်ပြော သည် . .။ 

စောအောင် က 

“ ဦးလေး စိတ်ဆိုးလိမ့်မယ် . .သူ့ အိမ် မှာ ဘယ်လောက် ကြာကြာ ကပ်နေရ အုံးမလဲ မသိဘူး . . ”

လို့ တီးတိုး ပြန်ပြော သည် . .။

ဒါကြောင့် မိုးဆမ်း သည် ခေါင်းလေး ငုံ့ကာ ထိုင်နေရသည် ။ အပြာရုပ်ရှင် ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ပုလွေ .ဘာဂျာ မှုတ်တာတွေ နဲ့ စပြီ ..။ လီးတန်ကြီး ကို လျာနဲ့ ယက်လိုက် စုတ်လိုက် လုပ်နေ သည် . .။ လဲ့လဲ့တင်သည် တခစ်ခစ် နဲ့ သဘောကျ ကာ ဦးလေး ကို တအားဖက်ထား သည် . .။ စောအောင် သည်လဲ အပြာဇာတ် ကို ကြည့်ရင်း . .စိတ်တွေ ကြွ လာပုံရ သည် . .။ မိုးဆမ်း ကို ဖက်ပြီး မိုးဆမ်း ပေါင်တွေ ကို ပွတ် လာ သည် . .။ 

ဦးလေး က . .

“ မင်းတို့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ချင်ရင် အားမနာ နဲ့ နော. .လွတ်လွတ်လပ်လပ် သာ ပျော် ကြ . ..ဟဲဟဲ . ..   ”

လို့ ပြောသည် .။ မိုးဆမ်း မသိမသာ ဦးလေးဘက် ကို ကြည့်လိုက်တော့ ဦးလေး ပေါင်ကြား က အတန်ကြီး ပုဆိုးကြား က မတ်မတ် တောင်နေတာ တွေ့လိုက် ရလေသည် ။ စောအောင်ကို ကြည့်လိုက်တော့ လဲ .စောအောင် ပုဆိုးကြားက အတန်ကြီး က မတ်မတ် တောင်နေသည် ။ အော် . .ယောင်္ကျားတွေ များ . .မြန်လိုက်ကြတာ . .။ ဒါပေမဲ့ မိုးဆမ်း သည် သူမ ပေါင်ကြား ကစိုစိစိုစိ လိုဘဲ ခံစားလိုက်ရတာကြောင့် မသိမသာ လက်နဲ့ စမ်းကြည့်လိုက်ရာ မိမိ သည်လဲ အရေတွေ စိုစိုရွှဲနေတာ တွေ့ ရလေ သည် . .။ အပြာ ဇာတ်ကားကတော့ ပိုပို ကြမ်းလာ သည် . .။ 

စောအောင် က . .

“ ဦးလေး . .ကျနော်တို့တော့ အိပ်တော့မယ် ဗျာ . . ”

လို့ ဦးလေး ကိုနုတ်ဆက်ပြီး မိုးဆမ်း ရဲ့ လက် ကို ဆွဲကာ အိပ်ခန်းထဲ ကို ဝင်လေ သည် ။ လဲ့လဲ့တင် က သဘော ကျစွာ ပြုံး သည် .. ။ ဦးလေး ကတော့ .မိုးဆမ်း သည် စောအောင် ခေါ်ရာ ကို ပါသွားချိန် မိုးဆမ်း ထမိန် အနောက်ဖက် ဖင်တုံးတွေ အောက်ဖက်မှာ အရေတွေ ကွက်စိုနေတာ ကို တွေ့ဖြစ်အောင် တွေ့လိုက် ပြီး ခေါင်းတညှိမ့်ညှိမ့် နဲ့ ပြုံးပြုံး ကြီး လုပ်နေသည် ..။ လဲ့လဲ့တင် သည် စောအောင် နဲ့ မိုးဆမ်းတို့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတာ နဲ့ တပြိုင်နက်. .ဦးလေးရဲ့ ပုဆိုး ကို ဖြေချ ကာ ဦးလေးရဲ့ ညိုမောင်းသော လီးတန်ရှည်ကြီး ကို လက်ဖြင့် ဆုတ်ကိုင် လေ သည် . .။

စောအောင် သည် အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ မိုးဆမ်း ကို အငမ်းမရ နမ်းလေ သည် . .။ နမ်းစုတ် သည် လို့ ပြောပါက ပိုလို့ မှန်မည် . .။ မိုးဆမ်း ရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး ကို စုတ် သည် . .။စောအောင်ရော.. မိုးဆမ်း ပါ အပြာ ရုပ်ရှင်ကြောင့် စိတ်တွေ ထကြွ နေကြ သည် . .။ စောအောင် က သူ့ အဝတ်တွေ ကို အမြန်ဆုံး ချွတ် ပစ် သည် . .။

“ မိုးဆမ်း . .အဝတ်တွေ ချွတ် . . ”

ခပ် တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ပေမဲ့ စောအောင် ရဲ့ အသံ က အမိန့်သံ ဆန်သည် ။ မိုးဆမ်း သည် စောအောင် ရဲ့ စကား ကို စိတ်ညှို့ ခံထားရတဲ့ လူလို တသွေမတိမ်း နားထောင် သည် ။ သူမ အဝတ်တွေ အားလုံး ကို ချွတ်ပစ်နေပါ သည် ။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ဝတ်လစ်စလစ် မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်ကုန် ပြီ.. ။စောအောင် ရဲ့ လီးကြီး ကို မိုးဆမ်း အခုမှ စ မြင်ဘူးတာ ဖြစ် သည် ။ အို . .နဲနဲနောနော ဟာကြီး မဟုတ်ဘူး . .စောအောင် ဟာ တကယ် လီးကြီးတဲ့ ကောင်ပါ လား ။ လီးကြီး က မတ်မတ်တောင်နေ သည် . .။ လီးထိပ် က ဒစ်ပြဲကြီး က ရင်တုန်စရာကြီး . .။ဒါကြီးနဲ့ သူမ ကို လိုးမှာပါလား..ဆိုတာ တွေးမိတော့ မိုးဆမ်း . .တော်တော် လန့်နေ သည် ..။

ချစ်သူ ရဲ့ လိုးတာ ကို ခံရမည် ဆိုတဲ့ အသိကလဲ ရှိနေသည် ။ စောက်ပတ်ထဲက လဲ ယား သည် . .။ အရေတွေကလဲ စိုစို ရွှဲနေ သည် . .။

“ မိုးဆမ်း . .လာ . ..လီး လာ စုတ် . . ”

စောအောင် က ခေါ်လိုက်သည် . .။ မိုးဆမ်း သူ့ ရှေ့ ဒူးလေးထောက်ခါ ထိုင်ချလိုက် သည် . .။

“ မိုး . .မိုး . .ဆမ်း . .တခါမှ မစုတ်ဘူး ဘူး . ကိုကို . .. ”

“ စ စုတ် မှ စုတ် တတ်သွားမှာ ပေါ့ . .ကိုကို သင်ပေးမယ် . . . ”

မိုးဆမ်း . .အပြာ ပုံတွေ မှာ လီးစုတ်တာတွေ တွေ့ဘူး သလို အပြာ ရုပ်ရှင်တွေမှာလဲ လီးစုတ်တာ တွေ့ဘူး ခဲ့ သည် . .။ တခါမှတော့ မစုတ်ဘူးသေးဘူး . .။ မိုးဆမ်း သည် အပျိုစင် စစ်စစ်လေး ပါ . .။ ယောင်္ကျားတွေ ပြောပြောနေတဲ့ ပါကင် . .ပေါ့ . .။ အခု အဲဒီ ပါကင် ကို စောအောင် က ဖွင့်တော့ မည် . .။

အသစ်စက်စက် စောက်ပတ်လေး သည် လီးကြီးကြီးတချောင်း နဲ့ လိုးထည့်တာကို ခံရတော့မဲ့ အချိန် ပါ ။ မိုးဆမ်း တကိုယ်လုံး ကြောက်လို့ တုန်ရီနေ သည် ..။ စောအောင် ရဲ့ လီးကြီး က မြွေဟောက်ကြီးတကောင်ပါးပျဉ်းထောင်သလို မတ်မတ်ကြီး တောင်နေ သည် . .။

“ ငုံလိုက် မိုးဆမ်း . . . ”

စောအောင် ပြောတဲ့ အတိုင်း . .မိုးဆမ်း . .လီး ကြီး ရဲ့ ထိပ်ပိုင်း ဒစ်ကောက်ကောက်ကြီး ကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံလိုက်ပါ သည် .။ ငံကျိကျိ အရသာ ရပေမဲ့ စောအောင် စိတ်ဆိုးမှာစိုးလို့ အောင့်အီးပြီး စုတ်ပေးလိုက်သည် ။ စောအောင် သည် ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်နေတဲ့ မိုးဆမ်း ကို လီးစုတ်ခိုင်းနေတာ ကို တဖက်ခန်း မှ စောအောင် ရဲ့ ဦးလေး နဲ့ သူခေါ် လိုးသော အပျက်မလေး . .လဲ့လဲ့တင် တို့ ချောင်းကြည့်နေကြ သည်. .။စောအောင် သည် မိုးဆမ်း ကို လီး စုတ်နည်း သင်ပေးနေ သည် .. ။ 

မိုးဆမ်း သည် စောအောင် ခိုင်းစေတဲ့ အတိုင်း .သင်ပြတဲ့ အတိုင်း လီးကို စုတ်ပေးသည် ။ လီးစုတ်ရတာ ကို မိုးဆမ်း ကြိုက်သွားသလိုဘဲ ။ ဂွေးစိတွေ ကို ဖွဖွလေး ကိုင်ဆုတ်ပေးဖို့ စောအောင် က ပြောသည် . .။ စုတ်နေချိန်မှာ စောအောင် က မိုးဆမ်း နို့တွေ ကို ကိုင်တွယ် သည် . .။ ဆုတ်နယ် . .ဆော့ကစား သည် . .။နို့သီးလေးတွေ ကို ချေနယ် သည် . .။အားရအောင် စုတ်ခိုင်းပြီး မှ . .

“ ကဲ မိုးဆမ်း . .ဖင်ထောင်ပြီး ကုန်းလိုက် . . ”

လို့ စောအောင် လုပ်ခိုင်းတော့မိုးဆမ်းလဲ သူ ခိုင်းတဲ့ အတိုင်း လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက် သည် . .။ 

“ ဖင်တွေကို ထောင်လိုက် မိုးဆမ်း. . ”

စောအောင် သည် မိုးဆမ်း ဖင်တွေ ကြား က ပြူးထွက်နေသော မိုးဆမ်း ရဲ့ ရတနာ ရွှေကြုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ကို ယက်ပါတော့ သည် . .။ မိုးဆမ်း ရဲ့ ဖင်တွေ ကို ဆုတ်ကိုင်ကာ ဖြဲ သည် . .။

“ အို . .ကိုကို . . ”

စောအောင် သည် မိုးဆမ်း ဖင်ပေါက် ထဲကို လျာကြီး ထိုးသွင်းကာ လျာကြီး ကို မွှေတော့ မိုးဆမ်း .ဖင်တွေ ရမ်းခါနေရပြီ . .။

“ ကိုကို့ . အဲဒါ ဖင်ပေါက် . . ”

လို့ ..မိုးဆမ်း အော် သည် . .။

“ ကိုကို့ ကို အားနာ လို့ပါ . သိတယ်  ”

“ မိုးဆမ်း . .တနေ့ကျရင် ကိုကို အဲဒီ ဖင်ပေါက် ကို လိုးမှာ . .မိုးဆမ်း . .ဖင်ခံရမယ် . .သိလား . . ”

မိုးဆမ်း သည် စောအောင် ဘယ်လို ဖြစ်သွားပါလိမ့်လို့ အံ့သြနေ သည် ။ သူ့ ကို မရခင် မှာ အင်မတန်မှ သိမ်မွေ့တဲ့ စကားလုံးတွေ နဲ့ ပြောဆို သည် ။ အခု ခိုးလဲ ပြေးရော အင်မတန်မှ ပက်စက် တဲ့ ရိုင်းတဲ့ ညစ်ပတ်တဲ့ စကားတွေ နဲ့ ပြောဆိုနေသည် ။ ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် . .မိုးဆမ်း သူ့ ကို ချစ် သည် . .။ သူ ပြောတာတွေ ကို ခိုင်းတာတွေ ကို မိုးဆမ်း လုပ်မည် . .။ 

“ အိုး ”

စောအောင် သည် မိုးဆမ်း စောက်ဖုတ် ကို လျာကြီး နဲ့ ယက်ပြီ . .။

“ အိုး . . .ဟင့်ဟင့် . . .အိ . .အိ . ..အား . .ရှီး . .ရှီး . .. အ . ..အ . . .. ”

တဖက်ခန်း မှ ဦးလေး သည် . .စောအောင် နဲ့ မိုးဆမ်း လုပ်နေတာ ကို ချောင်းနေ သည်. . ။ဒီအချိန် မှာ လဲ့လဲ့တင် က သူ့ လီးကို စုတ်ပေးနေ သည် . .။စောအောင် သည် မိုးဆမ်း စောက်ဖုတ် ကို လျာအပြားလိုက်ကြီးနဲ့ ယက်ပေးနေ သည် . .။ အထက်အောက် စုံချီ ဆန်ချီ ယက် သည် . .။ စောက်ပတ် ယက်တာ ကို စာအုပ်ထဲမှာ ဖတ်ဘူး သည် . .။ 

အပြာ ကားထဲမှာ ကြည်ကဘူး သည် . .။ ခုတော့ လက်တွေ့ အယက်ခံနေ၇ပြီ . .။ စောအောင် သည် တော်တော် ကြာကြာ ယက်ပေးပြီးတော့ မိုးဆမ်း ကို လိုးပါတော့ သည် . .။ စောအောင် သည် မိန်းမ လိုးတာ ဝါရင့်သူ ဆိုတာ သိသာ သည် . .။

ကြောက်နေတာ . .တုန်လှုပ်တာ မရှိ ဘူးး . .။ မိုးဆမ်း ကို သူ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီး နဲ့ ရအောင် လိုး သည် .။ မိုးဆမ်း က နာကျင်မှာ ကို ကြောက်ပေမဲ့ သူ ချစ်တဲ့ ကိုကို က လိုးနေတာမို့ ကျေနပ် သည် . .။နာကျင်မှုနဲ့ အတူ ကာမ အရသာထူး ကလဲ ဒွန်တွဲနေ သည် . .။မိုးဆမ်း ရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲ သပ်ရိုက်ထားသလို ထိုးသွင်းမိထားတဲ့ လီးကြီး ကို တဖက်ခန်း က ဦးလေး သည် မျက်တောင်မခပ်တမ်း မမှိတ်မသုန် ကြည့်နေသည် . .။ 

စောအောင် ပါကင်ဖွင့်နေတာ ကို အားရပါးရ ကြည့်နေတဲ့ ဦးလေး ဟာ. .မိုးဆမ်း ရဲ့ စောက်ဖုတ် ကို အရမ်း သဘောကျသွားလေ သည် . .။ စောက်ဖုတ်လေး သည် ဖေါင်းနေပြီး. .အင်မတန်မှ ကြည့်ကောင်းသည် လို့ သူ ထင် သည် . .။ စောအောင် လီးကြီးနဲ့ တအားအတင်းထိုးထားတာခံရတာကြောင့် စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသာလေးတွေ သာ နီနီရဲနေ သည် . .။

စိုးးအောင် သည် ကျပ်လှတဲ့ မိုးဆမ်းရဲ့ စောက်ဖုတ် အသစ်စက်စက်လေး ထဲမှာ ညပ်နေတဲ့ သူ့ လီးကြီး ကို ဖြေးဖြေးချင်း လှုပ်ရသည် ။ လှုပ်လိုက်တိုင်း . .မိုးဆမ်းအတွက် နာကျင်လှတာမို့ မိုးဆန်း . .အား...အား . .နဲ့ အော် သည် ။ မိုးဆမ်းပေါင်တန်တွေ ကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားလိုက်ပြီး .မိုးဆမ်း နို့တွေ ကို စို့ပေးရင်း . .ဖြေးဖြေးချင်း . .တထစ်ချင်း .ထိုးသွင်းနေ သည် . .။ မိုးဆမ်း သည် ထိုးသွင်းလို့ မရအောင်ကို ကျပ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ် ကို စောအောင် ရအောင် လိုးတာ ကို ခံနေရ သည် . .။

စောအောင် ရဲ့ လီးရှည်ရှည်ကြီးသည် မကြာခင်မှာဘဲ မိုးဆမ်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ အရင်းထိ တချောင်းလုံး ဝင်ရောက်သွားသည် ။ လီးကြီး ကို အသာ ဆွဲနုတ်လိုက်တော့ လီးကြီးမှာ သွေးစသွေးနတွေ ကပ်ညိလာတာတွေကရတဲ့ စောအောင်မှာ အပျို စစ်စစ် ကို ပါကင်ဖွင့်ရတာ ဆိုပြီး အလွန်ဘဲ ကျေနပ်သွားလေ သည် . ။

စောအောင် သည် ပါကင် ဖွင့်နေကျ ဖြစ်မည် ။ ဦးလေး သည် တဖက်ခန်းမှ. .စောက်ပတ်ကျပ်ကျပ်ထဲ လီးကြီး အတင်းထိုးနေတာ ကို ကြည့်ရင်း ..သူ့ လီး ကို တအား စုတ်ပေးနေတဲ့. .လဲ့လဲ့တင် ရဲ့ ပါးစပ်ထဲ ကို သုတ်ရေတွေ ပန်းထုတ်ခါ ပြီးသွားရ သည် . .။ စောအောင် သည် လဲ မိုးဆမ်း ကို တညလုံး တ၀ လိုးပစ်မည် လို့ မှန်းထားတာ မို့ သိပ် အချိန် ဆွဲ မနေတော့ဘဲ . .ပြီးလိုက် သည် . .။

မိုးဆမ်း . .သည် သုတ်တွေ ပေပွနေသော သူမ ရတနာရွှေကြုတ် ကို ဆေးကြောလို သည် ..။ စောအောင်သည် ကုတင်ပေါ် မှောက်ရက်ကြီး နောက်တချီဆွဲရန် ခဏ နား . .အားယူနေ သည် . .။ မိုးဆမ်း. .ရေချိုးခန်းရှိရာ ကို ထမိန် ရင်လျား နဲ့ ထွက်ခဲ့ သည် . .။ မိုးဆမ်း ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ သူမ စောက်ဖုတ် ကို ရေဆေး သည် . .။ လီးအကြီးစားကြီး နဲ့ လိုးတာ ခံထားတာမို့ စောက်ဖုတ် သည် ကျိန်းစပ်နေ သည် . .။

မိုးဆမ်း သည် စောအောင် ရဲ့ လီး ကို စုတ်ပေးရပြန် သည် . .။ ဒီအခါမှာ စောအောင်ကလဲ သူမ စောက်ဖုတ် ကို တချိန်ထဲမှာ ယက်ပေး သည် . .။ ဒါကို ဆစိစတီနိုင်း . .( 69 ) ပုံစံလို့ ခေါ်ကြောင်း . .စောအောင် က ပြောပြ သည် . .။ ပြောင်းပြန် အိပ်ခါ တယောက်ဟာ ကို တယောက် က ယက်စုတ်ပေးကြတဲ့ ပုံစံပါ . .။ စောအောင် က မိုးဆမ်း စောက်စိ ကို ငုံကာ သကြားလုံး စုတ်သလိုစုတ်နေတော့ မိုးဆမ်း . .တကိုယ်လုံးခါနေရ သည် . .။ သုတ်တွေ ပန်းထွက်ခါ ပြီးရ သည် . .။ စောက်ပတ် တကယ် အယက်တော် တဲ့ ကိုကိုပါဘဲ. .။

စောအောင် သည် ပုံစံအမျိုးမျိုး နဲ့ မိုးဆမ်းကို လိုး သည် ။ တညလုံး . .လိုး သည် . .။မိုးဆမ်း စောက်ဖုတ် သည် နာကျင် ကျိန်းစပ်နေသည် . .။ တကိုယ်လုံးလဲ နာကျင်ကိုက်ခဲနေ သည် . .။မနက် ပိုင်း လဲ သူ့ လီးကြီး ကို စုတ်ခိုင်းပြန် သည် . .။ မိုးဆမ်း ပင်ပန်းလွန်းလို့ အိပ်ပျော်သွား သည် . .။

မိုးဆမ်း သည် ပင်ပန်းလွန်းလို့ အဝတ်အစား ပြန် မဝတ်ဖြစ်ဘဲ ကိုယ်လုံးတီးကြီး နဲ့ အိပ်ပျော် သွားသည်.။ သူမ နိုးလာသောအခါ . .တယောက်ယောက် က စူးစိုက်ကြည့်နေတာ ခံနေရသလို မို့ ဘေးဘီ ကို ကြည့်လိုက်မိတော့ . .ကုတင် ဘေး ကနေ သူမ ကို ကြည့်နေသော ဦးလေး ကို တွေ့လိုက်ရပေ သည် . .။

“ အို . .ဦးလေး . . .ဘာ . .ဘာလို့ ဝင်လာတာလဲ . .ကိုကို . .ကော ဟင် . .  ”

ကဗျာကရာ သူမ ကိုယ်တွေ ကို ဖုံးကာ လိုပေမဲ့ အနီးမှာ စောင်လဲမရှိ ။ ထမိန်လဲ မရှိ . .။ တစောင်းလေး ပုဇွန်ထုတ်ကွေး ပုံစံလေးနဲ့ အိပ်နေတာ ဆိုတော့ မိုးဆမ်း ဖင်တွေ နဲ့ ဖင်ကြား က စောက်ဖုတ် ကို ဦးလေး မြင်သွား တာဘဲ . .။ရှက်လိုက်တာ . .။ 

“ စောအောင် . .အပြင် ခဏ ထွက်သွားတယ် . .ပြန်လာမှာပါ . .မိုးဆမ်း ဦးလေး တခု ပြောမယ် . . ဘာမှရှက်မနေနဲ့ .ဒါတွေ က ဦးလေးအတွက် အဆန်း မဟုတ်ဘူး . . .ဦးလေး ..က မင်းတို့ ကို အစစ ကူရမှာ. မင်းတို့ ဦးလေး အိမ် မှာ နေချင်သလောက်နေ . .စားချင်သလောက် စား . .ရတယ် . ..မိုးဆမ်း. .အိပ်ပျော်နေတော့ ဦးလေး . .ဝင်လာ မိတာ . .ကဲ သွားပြီ . .ရေချိုးလိုက် အုံး . . ”

မိုးဆမ်း သည် စောအောင် ပြန်အလာ ကို စောင့်သည် ။ သို့ပေမဲ့ စောအောင် သည် ပြန်ရောက်မလာ ပါ. .။ လဲ့လဲ့တင် ဆိုသော မိန်းကလေး လဲ ပြန်သွားပြီ ။ အိမ်မှာ ဦးလေးနဲ့ မိုးဆမ်းနှစ်ယောက်ထဲဘဲ ကျန်သည် .. ။ ည ကျတော့ ဦးလေး က မိုးဆမ်း ကို ထမင်းကျွေး သည် ..။ 

“ ဘာမှ မပူနဲ့ . .စောအောင် ပြန်လာမှာပါ ..ငွေတွေဘာတွေ သွားဆွဲသွားရှာတယ် ထင်တာဘဲ . . ”

မိုးဆမ်း သည် စောအောင် ပြန်အလာ ကို စောင့်ရင်း .စောင့်ရင်း အိပ်ပျော်သွား သည် . .။ ရုတ်တရက် လန့်နိုးလာတော့ စောအောင်လဲ ပြန်မလာသေးသလို အိမ်တခုလုံး လဲ တိတ် ဆိတ်နေသည် ။ ဦးလေး ရှိရဲ့လား ဆိုပြီး ဘေးခန်းထဲ ချောင်းကြည့်မိသည် ..။ ဦးလေး သည် ကုတင်ကြီး ပေါ်မှာ ပက်လက်ကြီး အိပ်ပျော်နေသည် . .။ မီးကြီးလဲ လင်းလို့ . .။ ခက်တာက သူ့ အောက်ပိုင်း မှာ အဝတ်မရှိ. .။ ပေါင်တန်တွေ ကြားမှာ အမွှေးမဲမဲ တွေ နဲ့ ဆီးခုံကြီး အောက် က လီးမဲမဲကြီး က မတ်မတ် တောင်နေသည် . .။ မိုးဆမ်း စုတ်ရသော အလိုးခံရသော စောအောင် ရဲ့ လီး နဲ့ တခြားစီဘဲ .. ။စောအောင် လီး ကို ကြီးလှပြီ ထင်တာ . .ဦးလေး ရဲ့ လီး က နှစ်ဆ လောက် ပိုကြီးနေ သည် . .။မိုးဆမ်း အသာ ခြေဖေါ့နင်းကာ ပြန်လှည့်ဖို့ လုပ်တော့ . .

“ မိုးဆမ်း . .. ”

လို့ ဦးလေး လှမ်းခေါ်လိုက်လို့ တုန်သွား သည် . .။

“ ရှင် . .ဦးလေး . . . ”

“ ဦးလေး . .ကို လာကြည့်နေတာလား . ..  ”

“ အို . .မ . .မ . .ဟုတ် ဘူး . .ကိုကို များ ပြန်လာမလား . .ရှာတာပါ . . ”

မျက်လွှာချထားပေမဲ့ တချက် ဦးလေး ဘက်ကို ကြည့်မိတော့ ဦးလေးသည် သူ့ လီးတန်ကြီး ကို လက်နဲ့ ပွတ်သပ်နေတာ တွေ့လိုက်ရလို့ မိုးဆမ်း . .ခေါင်းငုံ့ချလိုက်မိ သည် . .။ 

“ မရှက်ပါ နဲ့ မိုးဆမ်း ကလဲ. .အချင်းချင်းတွေ ဘဲ . .ဒို့ တအိမ်ထဲနေကြတာ . .ဒီလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့ . .ဦးလေး လဲ မိုးဆမ်း မှာ မှဲ့နက်လေး ရှိတာ သိနေပြီ လေ . . ”

“ ဟင် . .အို . . ”

မိုးဆမ်း ရဲ့ ရတနာ ရွှေကြုတ် ဖေါင်းဖေါင်းမို့မို့ကြီး မှာ မှဲ့နက်ကလေး ရှိတာကို ဦးလေး သိနေပြီ ။ ရှက်လိုက်တာ ။ မိုးဆမ်း ပြေးထွက်ခဲ့သည် ။ မနက် အစောကြီး သေးပေါက်ချင်လို့ ရေချိုးခန်းကို ပြေးသည် ။ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် . .ထမိန်မကာ သေးပေါက်နေဆဲ . .တံခါး ကျွီကနဲ ပွင့်လာပြီး ဦးလေး ဝင်လာ သည် . .။

“ အို . .ဦးလေး . ..မိုးဆမ်း . .သေး . .ပေါက်နေတာ . . ”

“ အာ . .အေး..ပေါက် . .ပေါက် . .ဦးလေး လဲ ပေါက်မလို့ . . ”

အို . .. ဦးလေးသည် ကိုယ် တုံးလုံးကြီးပါ လား ။ လီးကြီး က မတောင်ပေမဲ့ တွဲလောင်းကျနေတာတောင် အရှည်ကြီး . .တုတ်တုတ်ကြီး . .။မိုးဆမ်း ထမိန် ကို ဖုံးလိုက်ပေမဲ့ ဦးလေး က မြင်ပြီးနေပြီ . .။ 

“ မိုးဆမ်း . . ”

“ ရှင် . .ဦးလေး ... ”

“ မိုးဆမ်း က အမွှေး ရိပ်တာလား . .နဂို မပေါက်တာလား . . ”

“ အို . .ဦးလေး ကလဲ . . . ”

“ မရှက်ပါနဲ့လေ . .ဘယ်သူမှ သိတာ ကြားတာမှ မဟုတ်တာ . .ဦးလေး နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ဘဲ . . ”

“ ဟို . .ဟို . . ”

“ ထရင်းမ် ( ညှပ် ) တာ လား . . ”

“ ဟုတ် . .ဟုတ်ကဲ့ . . ”

“ လှတယ် . . ”

“ ရှင် . . ”

“ အော် . .မိုးဆမ်း . .အဖုတ်လေး က လှတယ် လို့ . . ”

“ ဟာ . ဦးလေး ကလဲ . .. ”

မိုးဆမ်း ရှက်ပြီး တဖက်ခန်း ကို ထွက်ပြေး သည် ။ ဘယ်လို လူကြီး လဲ . .။ နှာဘူးကြီးပါလား ။ ကိုယ့်တူ ရဲ့ မိန်းမ ကို မရိုးမသား . .နသားပါရား လုပ်ချင်နေသည် . .။ ခက်တာ က စောအောင် က ပြန်လဲ မလာသေးဘူး . .။ သူ့ အိမ် မှာ နေရတော့ သူ့ကို. .စိတ်လဲ မဆိုးရဲဘူး . .။

သူ့ လီးကြီး ကလဲ မဲမဲကြီး ။ အို . .ဘာလို့များ . .သူ့ လီးကြီးကို သတိရသွားပါ လိမ့် ။ နောက်တနေ့ မနက် မှာ ဦးလေး က သတင်းစာ ကို ပြသည် .။ ဟင် . . မိုးဆမ်း မိဘတွေ က သမီးအဖြစ်က စွန့်ပစ် တဲ့ ကြောငြာ . ..။ စောအောင် ကလဲ ဘယ်ဆီ ရောက်နေမှန်း မသိ ။ မိုးဆမ်းတော့ ဒီ ဦးလေးရဲ့ အိမ်မှာ တယောက်ထဲ သောင်တင်နေပြီ . ..။ မိုးဆမ်း မျက်ရေတွေ ပါးပြင်ပေါ်ကို စီးကျလာ သည် . .။ မိုးဆမ်း ငိုတော့ ဘေးက ကြည့်နေတဲ့ ဦးလေး က ..

“ အို . .မိုးဆမ်း . . မငိုပါနဲ့ ဟာ . သီးလေး . .မိုးဆမ်း ငိုတော့ စိတ်မကောင်းဘူး .  ”

ဆိုပြီး မိုးဆမ်း ကို ဖက်လိုက်သည် ။ မိုးဆမ်း လဲ စောအောင်ကလဲ ပြန်မလာ မိဘကလဲ အမွေဖြတ် စွန့်ပစ် . ဘာဆက်လုက်ရမလဲ မသိတော့ အရမ်း ဝမ်းနည်းသည် ။ ဦးလေးရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းထိုးကာ ငိုနေမိ သည် .။ ဦးလေး က မိုးဆမ်းကျောလေး ကို ပွတ်ပြီး ချော့သည် .. ။

“ မငို နဲ့ မိုးဆမ်း . .ဦးလေးတယောက်လုံး ရှိတယ် . .မိုးဆမ်း . .ဘာမှ အားမငယ်နဲ့ . ဦးလေး . .မိုးဆမ်း ကို အစစတာဝန်ယူမယ် . . ”

မိုးဆမ်းသတိမေ့နေတာ က သူမ သည် စောစော က ရေချိုးအပြီး တီရှပ် ဝတ်တုံးက အထဲ က ဘရာ မခံမိဘူး . .။ အခု ဦးလေး က ဖက်ထားတော့ မိုးဆမ်း နို့တွေ သာ ဦးလေး ရင်ဘတ်ကြီးမှ ပိပြားနေပြီ . .။ နို့တွေ က တင်းမာကော့ထောင်နေတော့ ဦးလေး သည်သူ့ ရင်ဘတ်ကြီး နဲ့ ထိနေသော နို့သီးလေးများ ရဲ့ အထိအတွေ့ကို ပါ သိနေသည် . .။ ဦးလေး ရဲ့ ဖွါးဖက်တော်ကြီး သည် မတ်မတ် တောင်လာပြီ . .။

“ ဦးလေး . . ”

“ ဟင် . .မိုးဆမ်း . .  ”

“ ကိုကို က ပြန်မလာတောာ့ဘူးလားဟင် . .ဦးလေး ဘာကြားသေးလဲ . . ”

“ ဦးလေး ကြားတာကတော့ သူ လဲ သမီးလိုဘဲ .မိဘ က မောင်းထုတ် အမွေဖြတ်လိုက်တယ် ဆိုတာပါဘဲ  ”

“ အို . .အဟင့်အဟင့် . .အီး . . .မိုးဆမ်းတို့တော့ ကိုယ်ကျိုးနဲပါပြီ ရှင် . .  ”

“ အို . .သမီးရယ် . .မငိုပါနဲ့ ကွာ . .သမီး ငိုတော့ ဦးလေး အရမ်း စိတ်မကောင်းဘူး . . ”

ဦးလေး သည် မိုးဆမ်း ကျောပြင်လေး ကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေရာ က ဖင်ကားကားလေး ဆီ လက်ဖဝါးကြီးက ရွေ့လျားလာ ပြီး ဖင်သားအိအိကြီးတွေ ကို ပွတ်နေသည် ။ မိုးဆမ်း လဲ ဦးလေး လက်တွေ က သူမ ဖင်တုံးတွေ ကို ကိုင်တွယ်နေတာ သတိပြုမိလာသလို ဦးလေးရဲ့ မာကျောတဲ့ ပေါင်ကြားက ဒုတ်ကြီၤး ကလဲ ဝမ်းပြင်သားမှာ အရှည်လိုက်ကြီး ထိကပ် မိနေလို့ လူချင်း အသာခွါဖို့ ကြိုးစားလိုက် သည် ..။ဦးလေးရဲ့ သန်မာတဲ့ လက်တွေ က သူမ ကို ခွါခွင့်မပေး . .။

“ မိုးဆမ်း . . ”

“ ရှင် . .ဦးလေး . . ”

“ မိုးဆမ်း . စိတ်မညစ်ပါနဲ့ကွာ . . ”

မိုးဆမ်း ဦးလေး ပခုံးထက်မှာ ခေါင်းလေးမှီထားလိုက် သည် . .။ ဦးလေး လက်တွေ ကတော့မိုးဆမ်း ရဲ့ တင်းကားနေတဲ့ ဖင်သားတွေ ကို ဆုတ်နယ်နေ သည် . .။

“ ဦးလေး တယောက်လုံးရှိတယ် . ..မိုးဆမ်း . .အတွက် ဦးလေး တာဝန်ယူတယ် . . ”

“ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် . .ဦးလေးရယ် . ..  ”

....................................................................................................................................

စောအောင် သည် တပတ်ကြာလဲ ပြန်ရောက်မလာတော့ ပါ ။ ဦးလေး ဈေးသွားခိုက် မိုးဆမ်း သည် သုန်ငယ့် ဆီကို ဖုန်းဆက် ကြည့် သည် ။ သူ့ ကို စောအောင် နဲ့ အရမ်းဖြစ်စေချင်သော သုန်ငယ် သည် အခုတော့ သူ့ ကို အပြစ်တင်နေ သည် ။ မိုးဆမ်း တော်တော် ဝမ်းနည်း သွား သည် ။ နောက်ဆုံး သုန်ငယ် ပြောလိုက်တဲ့ စကား က မိုးဆမ်း နားထဲကို သံရေပူပူ တွေ လောင်းချ လိုက်သလို ခံစား လိုက် ရသည် . .။

သုန်ငယ် က စောအောင် သည် ပြန်လာမှာ မဟုတ်တော့ဘူး . .တဲ့ . ။ စောအောင် သည်အသစ်တယောက် နဲ့ တွဲနေပြီ ဆိုတာပါဘဲ ။ အို . .ယုတ်မာလိုက်တာ . .။ မင်းသားခေါင်းဆောင်းတဲ့ ဘီလူး နဲ့ တွေ့လိုက်ရတာဘဲ . .။လီယိုနာဒို ဒီကာပရို နဲ့ တူတဲ့ စောအောင် သည် သူ့ ကို ကျောရရုံကြံ ပြီးသူ့ ဦးလေး ဝမ်းကွဲဆိုတဲ့ လူကြီးလက်မှာ ထားခဲ့ပြီး လစ်လေ ပြီ . .။

တကယ်တော့ ခုလို ခိုးပြေးကြရတာ မိုးဆမ်း အိမ် မပြန်ရဲတော့လို့ ပါ . .။ စောအောင် က ခိုးမပြေးလိုဘူး .ဆိုတာ မိုးဆမ်း ပြန် သတိရလေသည် . .။ အခုတော့ မိုးဆမ်း ရဲ့ အပျိုစင် ပန်းကလေး ကို စောအောင်. .ချေမွသွားခဲ့ ပြီ ။ မိုးဆန်း ရဲ့ ပါကင်လေး ကို သူ ဖွင့်သွားခဲ့ သည် . .။

အပေါ်ကလဲ တက်ဆောင့်ပေးရ သည် ။ ခိုးပြေးလာပြီး ဦးလေးရဲ့ အိမ် ကို စရောက်တဲ့ ည က တညလုံး. .စောအောင် သည် မိုးဆမ်း ကို တချီပြီးတချီ ဘဲ လိုးလိုက်တာ မိုးဆမ်း မှာ အရှက်ကုန်ရသည်..။ ဖင်တွေ ကို အပြောင်သားနဲ့ ထောင်ကုန်း ပေးခဲ့ရသည် ။ တော်တော် ရက်စက်တဲ့ ကောင် . .။မိဘတွေ ကလဲ အမွေဖြတ် စွန့်လွှတ်လိုက်သည် ။ မိုးဆမ်း တော့ သောင်ပြင်လွှတ်တဲ့ ခွေး ဖြစ်ပြီ . .။ မိုးဆမ်း ငိုနေ သည် . .။ အိပ်ရာထဲမှာ ငိုနေရုံကလွဲပြီး မိုးဆမ်း ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ . .။

“ မိုးဆမ်း . . ”

ဦးလေး သည် အိမ်ရှေ့ခန်းမှာထိုင်ပြီး အရက်သောက်နေ သည် . .။

“ ရှင် . . ”

“ လာခဲ့ အုံးလေ . .တယောက်ထဲ ဘာ လုပ်နေတာလဲ . . ”

မနေ့ က မနက် အစေကြီး မိုးဆမ်း သေးထပေါက်တော့ ဟိုတနေ့ကလိုဘဲ မိုးဆမ်း ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် ကာထမိန်မပြီး သေးပေါက်နေတုံး ဦးလေး သည် ပုဆိုးမပါ ဗလာ အောက်ပိုင်းနဲ့ လီးကြီး က တောင် လို့ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာ သည် . .။ သူ့ လီးကြီး က အကြောတွေ အချောင်းလိုက် ထောင်ထနေသည် ။ မဲမဲ တုတ်တုတ်ကြီး . .။ ဂွေးစိတွေ က တွဲလောင်းကျနေပြီး သူ လမ်းလျောက် တဲ့ အခါ လှုပ်ရမ်းနေကြ သည် .. ။ ဒါကြီးနဲ့ များ အလိုးခံလိုက်ရရင် . .အို . .မိုးဆမ်း မတွေးရဲအောင်ပါဘဲ . .။ စောက်ပတ်များ ကွဲသွားလေ မလား . .။ မိုးဆမ်း သည် ထမိန် ကို မတင်ထားလို့ ဖင်ဖွေးဖွေးတွေ ပေါ်နေသည် . .။

ဦးလေး သည် သူ့ လီး ကို မိုးဆမ်းမြင်အောင် ခဏခဏ ပြနေသလား မသိပါ ။ မိုးဆမ်း ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်ဖို့ ဦးလေး အနား က ဖြတ်ရ သည် ။ ဦးလေး သည် သူ့နဘေး ကကပ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်တဲ့ မိုးဆမ်း လက်ကို ဖမ်းဆွဲထားလိုက် သည် . .။

“ နေအုံး . . . ”

“ ဦးလေး . . ”

“ ထိုင် . .ထိုင်လိုက် . . ”

“ ရှင် . . ”

မိုးဆမ်း ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ချလိုက် ရ သည် . .။

“ ဦးလေး ကို စုတ်ပေးစမ်း . . ”

သူ့ လီးကြီး ကို မိုးဆမ်း ပါးစပ်နား ထိုးပေး သည် . .။

“ မိုးဆမ်း မစုတ်ချင်ဘူး . . ”

“ အော် . .ဒီလိုလား . .မိုးဆမ်း . .စုတ်ခိုင်းရင် စုတ်မှပေါ့ . .လာ . .အိပ်ခန်းထဲက လိုက်ခဲ့ ဦးလေး ပြမယ်  ”

မိုးဆမ်း လက် ကို ဆွဲကာ ခေါ်သွား သည် . .။ ဦးလေးရဲ့ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ အညိုရောင် စက္ကူအိတ် တအိတ်.။

“ ကြည့်. .ဒီမှာ . .ဘာ ပုံတွေ လဲ . . ”

“ အို . . ”

မိုးဆမ်း စောအောင် ကို လီး စုတ်ပေးနေတဲ့ ပုံများ  ဖြစ်နေသည် ။ မိုးဆမ်း မျက်နှာ ကို အနီးကပ်ရိုက်ထား သည် . .။ ဘယ်တုံးကများ ရိုက်လိုက်မှန်းတောင် မသိလိုက်ပါ လား . . ။

“ ဒါတွေ ငါ အင်တာနက် မှာ တင်လိုက်ရင် နိုင်ငံကျော် သွားမယ် . သိလား . .ဒါကြောင့် စုတ်ခိုင်းရင် စုတ် ပဲမများနဲ့ . . ”

“ ဟုတ် . .ဟုတ်ကဲ့ . . ”

မိုးဆမ်း ဦးလေးရဲ့ အရှေ့မှာ ဒူးလေးထောက်ပြီး ဦးလေးရဲ့ လီးတန်ကြီး ကို စုတ်ပေးရပါတော့ သည် . .။စုတ်နေတုံး . .ဦးလေး က 

“ မိုးဆမ်း . .အဝတ်တွေ အားလုံး . .ချွတ်လိုက် . . ”

လို့ အမိန့်သံပါပါ နဲ့ ခိုင်းသည် ။ မိုးဆမ်း သည် သူ့ လီးကြီး ကို စုတ် ပေးရင်း  အဝတ်တွေ ကို ချွတ်ရ သည် . .။

“ ဟား . .လှလိုက်တဲ့ နို့တွေ . . ”

သူ့ လီးကြီး သည် ငံကျိကျိ ..ချဉ်စုတ်စုတ် နဲ့ ပေမဲ့ မိုးဆမ်း သည် သူ့ ကို မငြင်းရဲတော့ . .။စုတ်ပေးရလေ သည် . .။

“ လျာ နဲ့ ယက် . .မိုးဆမ်း . . ”

တပြတ်ပြတ် နဲ့ ယက်ပေးနေတဲ့ မိုးဆမ်း ပါးစပ်ထဲ ကို လီးကြီးနဲ့ ထိုးထိုးညှောင့်နေပြီ . .။

“ ဒစ်ကြားကို လျာ နဲ့ ထိုး . .ဟုတ်ပြီ . .ကောင်းတယ် . . ”

မိုးဆမ်း သည် သူ ခိုင်းတဲ့ အတိုင်း . .လုပ်ပေးနေသည် .. ။ ဦးလေး သည် မိုးဆမ်း စုတ်တာ ကို ကြိုက်ပုံ ရ သည် . .။

“ ကောင်းလိုက်တာ မိုးဆမ်းရယ် . ..  ”

ဦးလေး ကို ဖိဖိ စုတ်ပေးလိုက်တာ ဦးလေး ပြီးသွား သည် .. ။ မိုးဆမ်း ပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးသွား သည်. .။

“ အား . . .ကောင်း လိုက်တာ မိုးဆမ်းလေးရယ် . ..  ”

အခုလဲ ခေါ်နေပြန်ပြီ . .။ လီးစုတ်ခိုင်းမလို့ နဲ့ တူသည် ။ အပြင်ခန်း ကို ထွက်လာတော့ ဦးလေး သည် အရက်ပုလင်းထောင်နေသည် . .။

“ မိုးဆမ်း . .စိတ်ညစ်လား . . ”

“ ဟုတ် . .ဟုတ်ကဲ့ . . ”

“ လာ . .အရက်သောက်မလား .  ”

“ ဟင့်အင်း . . ”

“ ထမင်း လဲ မစားပါလား . .လာ . .ဦးလေးအနား . . ”

ဦးလေး မိုးဆမ်း ကို ဖက်ထားပြီ . .။ 

“ ဦးလေးကို မိုးဆမ်း နှိပ်ပေးမလား ဟင် . . ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး . . ”

“ အင်းနေအုံး . .လီး အရင် စုတ်ပေးအုံး . . ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး . .  ”

ဦးလေး အလိုကျ သူ့ လီးကြီး ကို မိုးဆမ်း စုတ်ပေးရပါသည်။ ဒီတခါမှာတော့ ဦးလေး သည် ပါးစပ်ထဲမှာ မပြီးလိုဘူး . .။

“ မိုးဆမ်း စောက်ပတ်ထဲမှာ သုတ်တွေ ပန်းထုတ်ချင်တာ . . ”

ဦးလေး သည် မိုးဆန်း ကို ဖင်ထောင်ကုန်းခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ လိုးပါတော့ သည် . .။ဦးလေးရဲ့ လီးကြီး ဟာ တော်တော် ရှည် သည် . .။

“ တကယ်ဆို ဦးလေး က မိုးဆမ်း ကို အရင် လိုးချင်တာ . ဟို ကောင် . .စောအောင် လိုးသွားတယ်. .မိုးဆမ်း ရဲ့ ပါကင် စောက်ပတ်လေး ကို ဦးလေး ဘယ်သူ့ မှ မလိုးခင် လိုးချင်တာ . . ”

“ ဆောရီးဘဲ ဦးလေးရယ် . .မိုးဆမ်း ပါကင် မဟုတ်တော့တာ . . ”

“ စိတ်မပူပါနဲ့ မိုးဆမ်း . .မိုးဆမ်း မှာ ပါကင် ဖွင့်စရာ တခု ရှိနေသေးတယ် . . ”

“ ရှင် . .ဘယ်မှာ . . ”

ဦးလေး က မိုးဆမ်း ရဲ့ စအို ဖင်ပေါက်လေး ကို လက်ညှိုးနဲ့ပွတ်ပြလိုက် သည် . .။

“ ဒီဖင်ပေါက်လေး က ပါကင်တခုပေါ့ . .မိုးဆမ်း . . ”

“ အို . .မိုးဆမ်းဖင် ကို လိုးမလို့လား ဦးလေးရယ် . . ”

“ အင်း . . ”

“ စောက်ဖုတ် ကို ဘဲ လိုးပါ ဦးလေးရယ် . .နော် . .နော် . . ”

“ မိုးဆမ်း . .နင့်မှာ ငြင်းပိုင်ခွင့် မရှိဘူးနော် ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦးလေး . . ”

ဦးလေး သည် မိုးဆမ်း ကို ဖင်ထောင်ကုန်းတဲ့ ပုံစံ နဲ့ တအားလိုးဆောင့်ပါတော့ သည် . .။

“ ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ် . . ”



........................................⭐⭐⭐⭐⭐.......................................

ပြီးပါပြီ။ 



Thursday, May 18, 2017

အိပ်မက်ကောင်း အပိုင်း ( ၅ )

အိပ်မက်ကောင်း  အပိုင်း ( ၅ )

ရေးသားသူ - ဖိုးလမင်း

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ပြီး သူ့ဇာတ်လမ်းကို ပြောပြနေတုန်း တချိန်လုံးမှာ တီလတ်က စောင်ကိုယူပြီး သူ့ကိုယ်အောက်ပိုင်း ဖုံးထားပေမယ့် အပေါ်ပိုင်းကတော့ ဗလာဟင်းလင်းပဲ ရှိသေးတယ်လေ။

တီလတ် ကျ နော့်ရင်ခွင်ထဲ စွေ့ကနဲ ကျအလာမှာတော့ အလုံးလိုက် အခဲလိုက် ရှိနေတဲ့ နို့အုံကြီးတွေက ကျနော့်ရင်ပတ်မှာ အိအိကြီး ဖိမိနေပြီ။ ကျနော် အချိန်အပိုမဖြုန်းဘူး။ ဘယ်ဘက်နို့ကြီးကို ဆုပ်ချေလိုက်ပြီး၊ညာဘက် နို့သီးခေါင်းညိုညိုကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ပလောက်ကနဲ တပ်ပြီးစို့လိုက်ပါတော့တယ်။

နောက်လက်တစ်ဘက်က ပေါင်ပေါ်ဖုံးထားတဲ့ စောင်ကို ဆွဲခွာချလိုက်ပြီး ပေါင်သား ဝင်းဝင်းတုတ်တုတ်ကြီးတွေနဲ့ တင်သား တစ်တစ်အိအိကြီးတွေကို ညှစ်ချေနေလိုက်ပါပြီ၊ ပြီး ပေါင်ကြီးတစ်ဖက်ကို ဆွဲထောင်လိုက်တော့ ပေါင်ခြံခွဆုံက အမွှေးပြောင် စောက်ဖုတ်ကြီးက ဟက်တက်ပြဲပြဲကြီးပေါ်လာတော့တယ်။

ဟပြဲကြီးဖြစ်သွားတဲ့ အဖုတ်မြောင်းကွဲကြီးကြားက စောက်ခေါင်းရဲရဲကြီးထဲကို လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ နှိုက်ပြီး ထိုးမွှေလိုက်တယ်။ ကျနော်အကိုင်ကြမ်းသွားလို့လား မသိဘူး...

" အု...ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ လင်လေးရယ်၊ မလောပါနဲ့လား၊ မိန်းမဘယ်မှ ထွက်မပြေးပါဘူး"

" မိန်းမရယ်..မောင်လဲ အရမ်းချစ်ချင်နေပြီ"

ကျနော် တီလတ်ကို ပက်လက်ဆွဲလှန်၊ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ဖြဲချပြီးတော့ ပေါင်ခြံထဲ မျက်နှာအပ်လိုက်တော့တယ်။

" အိုးးး စစ် စ် စ်.. အီးးး ဟင့်.."

ကျနော် စိတ်ပါလက်ပါ ဂျာပေးနေလိုက်တယ်။ တီလတ် စောက်ခေါင်းကြီးထဲကလဲ စောက်ရေတွေ ရွှဲပြီး လျှံကျလာပြီ၊ ကျနော်လဲလျက်လို့ မကုန်တော့ဘူး။

" ဟင့် မောင် တော်တော့ကွာ လုပ် လုပ်ပါတော့၊ ထည့်တော့၊ ခံချင်လှပြီ"

ကျနော်လည်း တီလတ်ခြေသားလုံးသား ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီး နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တယ်။

ဗြစ်....ဗြစ်ဗြစ်...ဒုတ်ဒုတ် ဖောက်..စွိ..

ဖန်း..ဖန်းးးး..ဖန်းးးးးး

" အား...အမေ့...အင့်..ကျွတ်ကျွတ်...အိ..အိ..."

ညည်းသံနဲလိုးသံ ဆောင့်သံများ..စည်းချက်ညီညီ ထွက်ပေါ်လာပါတော့တယ်။ ခဏကြာတော့ တီလတ်က

" မောင်ရယ်...လတ်ကိုတစ်လှည့်ပေးလုပ်ဦး...မိန်းမအပေါ်တက်မယ်"

ကျနော်အရှိန်လျှော့ပြီး လိုးတာရပ်ပေးလိုက်တော့၊ တီလတ်ထထိုင်ပြီး ကျနော့်ကို ဆွဲဖက်လှဲချတယ်။

" ယောက်ျား..ငြိမ်ငြိမ်နေ၊ မိန်းမကိုယ်တိုင် အားရပါးရလုပ်ချင်တယ်"

တီလတ် ကျနော့်ပေါ် ခွတက်ထိုင်လိုက်ပြီး ကျနော့်လီးကြီးကိုဆွဲ ဒစ်ကြီးကို သူ့အဖုတ်ဝတေ့လိုက်တယ်။ တီလတ်ဖင်ကြီး အိဆင်းလာပြီးဆောင့်ထိုင်အချမှာတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးက ကျနော်လီးကြီးကိုငုံပြီးဝါးမြိုလိုက်ပါတော့တယ်။

ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..

တီလတ် အချက်ကျကျဆောင့်နေတယ်။

" အားးး အမလေး...ကောင်းလိုက်တာဟယ်..လီးကြီးကရှည်လိုက်ကြီးလိုက်တာ၊ သားအိမ်ဝကို ထောက်နေတာပဲ..အာ့"

၁၀ မိနစ်လောက်ကြာတော့ တီလတ်ပုံစံတခါပြောင်းပြန်ပြီး၊ လေးဘက်ထောက်ကုန်းပေးတော့ ကျနော်လဲဖင်ကြီးနောက်နေရာဝင်ယူပြီး၊ နောက်က ပစ်ဆောင့်လိုးတယ်၊ တီလတ် စောက်ခေါင်းထဲ့ကလည်း အရည်ချွဲချွဲစီးစီးတွေ အန်ကျလာတာချောဆီနှစ်တွေကြောင့် တဖြစ်ဖြစ်နဲ့ လိုးလို့ပိုကောင်းလာတယ်။

ကျနော်လဲဆောင့်လိုးနေရင်း တီလတ်ရဲ့ကြီးမားစွင့်ကားလွန်းတဲ့ ဖင်ဆုံကြီးကို ကြည့်ပြီး စိတ်ကူးတစ်မျိုးပေါက်လာလို့ ဖင်ကြားကြီးထဲ လိုးကြည့်ချင်လာတာနဲ့၊ လီးကို အဖုတ်ထဲကဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဖင်လုံးအယ်အယ်ကြီး ၂ လုံးကြားက ဖင်ကြားမြောင်းကြီးထဲ လချောင်းကြီးထဲ့ပြီး၊ လွန်းထိုးသလို အလျားလိုက်ပွတ်ဆွဲလိုးပေးနေတယ်။

" အာ့..အင်းးးး ဟင်းးး ဟင်းးး ဟင့်..."

တီလတ် မိန်းမိန်းမူးမူးနဲ့ မပြတ်ညည်းနေတယ်။ ဖင်ဝကြီးကိုဖြဲလိုက်တော့ ဖင်ကြားထဲက ခရေပွင့်ကြီးက စူစူကြီးထွက်လာတယ်။ ကျနော်စိတ်ပါလာတာနဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ညှိုးထည့်ပြီးကလိတယ်။

" အားးး ဘာတွေ လာနှိုက်နေတာလဲ...အူးးးး ကျွတ်ကျွတ်...ရှီးးးး"

စအိုဝ စူစူကြီးကို ဒစ်ထိပ်နဲ့ တေ့ပြီး ခပ်ဆတ်ဆတ် တဇတ်ဇတ်နဲ့ ဖိဖိထိုးနေလိုက်တယ်၊ ဖင်ထဲထိုးသွင်းတာ မဟုတ်ဘူး၊ ဖင်ဝကို ဒစ်နဲ့ကလိပြီ းသက်သက် ကစားနေတာ။ ကျနော်ကြည့်ရင်းဖင်ကြီးကို လိုးချင်စိတ်ပေါက်လာတယ်။ ကျနော် ဖင်မလိုးဖူးသေးဘူး။

ကြည့်ဖူးတဲ့ အောကားထဲကကပ်ပလီကြီးတွေ ဖင်ချတဲ့အခန်း ပြန်တွေးမိတော့ (ကားထဲမှာတီလတ်လို ဖင်လုံးကြီးကြီးတွေချည်းပဲလေ) စမ်းချကြည့်ချင်လာတယ်။ အခုနေ ဒစ်ကြီးကို ဖင်ထဲတကယ်ထိုးသွင်းရင် တီလတ် ထအော်လေမလား...။

" အိုးးး...မောင်..ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲကွာ၊ တဇတ်ဇတ်နဲ့.....ဘာလဲ..မိန်းမကို ဖင်လိုးပေးမလို့လား"

" ဟီးး ဖင်ပေါက်စူစူကြီးတွေ့တော့ လုပ်ကြည့်ချင်လာတယ်"

" လုပ်ကြည့်လေ မိန်းမလဲ ဖင်ခံရတာခရေဇီဖြစ်တယ်"

" တီလတ်က ဖင်ခံဘူးလို့လား"

" ကိုသန်းနိုင် ဇိုးကြီးကတခြားဟာသာ အဖြစ်မရှိတာ ဖင်လိုးတာတော့ တော်တယ်။ သူ့ကြောင့်ဖင်အလိုးခံခဲ့ရဘူးတာ၊ သူ့အပေါ်သာယာမိတာ အဲ့ဒါတစ်ခုပဲရှိတယ်"

" သိပါဘူး ဘိုးဘိုးပဲလားလို့"

" အဖေက ဖင်ကိုတခါမှမလုပ်ဖူးဘူး မောင်ရဲ့"

" ဒါဆို မောင်ဖင်လိုးကြည့်မယ်နော် မိန်းမ"

" ဖြည်းဖြည်းနော်...ကိုသန်းနိုင်လီးက သေးသေးလေး၊ ဖင်လိုးတာ ဘာမှမနာဘူး၊ မောင့်ဒစ်ကြီးက နဲတာကြီးမဟုတ်ဘူး၊ နာမှကြောက်တယ်၊ လီးကြီးမြင်တော့လဲ ဖင်ခံချင်တယ်"

ကျနော် တီလတ်ရဲ့ ဖင်ဝကြီးကိုဖြဲပြီး ဒစ်ကြီးတေ့ကာ အလောသုံးဆယ်ထိုးသွင်းမလို့ လုပ်တော့ ထအော်တယ်။

" အားး..မဟုတ်သေးဘူး သေအောင် သတ်တော့မလို့လား.....သွား...နင့်အမေရဲ့ လိုးရှင်းဖြစ်ဖြစ် ခရင်မ်ဖြစ်ဖြစ်သွားယူခဲ့....အဲဒါလိမ်းပြီး လက်ချောင်းတွေနဲ့ အရင်အဝငအထွက်ချောအောင် နှိုက်ပေး ကလိပေး၊ ပြီးမှရှင့်အချောင်းကြီး သွင်းတော်မူပါတော်"

ကျနော်လဲ တီလတ်ပြောတဲ့ စတက် (ပ) အဆင့်ဆင့် အတိုင်း တီလတ်ဖင်ကို ကလိုင်းပြီးဆွပြီးမှ ဖင်ကိုဆော်တော့တယ်။ မကြာခင်မှာပဲ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ဖင်ဆော်တာ အံဝင်ဂွင်ကျဖြစ်သွားပါပြီ။ ကျနော်လဲ တီလတ်ဖင်စီးစီးကြပ်ကြပ်ကြီးကို တဖုန်းဖုန်းနဲ့ လိုးဆော်ရင်း ကျနော့်လရည်တွေကို တီလတ်ဖင်ထဲ တဖြောဖြောပန်းထည့်ကာ ပြီးသွားပါတော့တယ်။

ကျနော်တီလတ်သင်ပေးလို့ ဘဝမှာ ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ဖင်လိုးဖြစ်ဘူးသွားပြီ။ ပြီးတော့ ဖင်လိုးရတာကိုလဲအရသာတွေ့ စွဲလမ်းသွားမိတယ်။ စောက်ဖုတ်လိုးရတာနဲ့ တစ်မျိုးတစ်ဘာသာစီ၊ စောက်ဖုတ်လိုးရတာကောင်းတယ်။ ဒါပေမယ့် ဖင်လိုးရတဲ့အရသာက စီးပိုင်နေတာပဲဗျာ။

ကျနော် မေမေ့ကိုအခုအချိန်မှာ အရမ်းသတိရနေမိတယ်။ မေမေပြန်လာရင် မေမေ့ခရေပွင့်ကိုတော့ ချွေဦးမယ်လို့ တေးထားလိုက်တယ်။ မေမေ့ကို ဖင်ပါပါကင်ဖွင့်မယ်လို့ အတွေးလေးဝင်ရုံနဲ့ပဲ လီးကတအားတောင်တက်လာပါလေရော။

အဲ့ဒီမှာ တီလတ်ရဲ့ ဖင်ကြီးကို နောက်တစ်ကြိမ် အသားကုန် ကြုံးဖြစ်လိုက်ပြန်တယ်။ တီလတ်ရှိတုန်းနေ့တွေမှာညတိုင်းလိုးဖြစ်ကြတယ်။ စောက်ပတ်လိုးလိုက်၊ ဖင်ချလိုက်နဲ့၊ ညတင်မဟုတ်ပါဘူး နေ့လည် ညနေလည်း တီလတ်အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ ဆွဲဆော်ပစ်လိုက်တာပဲ။

ကျနော်နဲ့တီလတ် ကာမရေယဉ်ကြောမှာ နစ်မြောသာယာနေလိုက်ကြတာ၊ တီလတ်ရန်ကုန်က အလုပ် ကိစ္စတွေပြီးတာတောင် ချက်ချင်းမပြန်နိုင်သေး။ အပို ၃ ရက်လောက် အိမ်မှာနေဖြစ်သွားသေးတယ်။ နောက်တော့ နယ်မှာ အလုပ်ကိစ္စကျန်တစ်ဝက်ကို အပြီးဖြတ်ရမှာမို့၊ မပြန်ချင်ပြန်ချင်နဲ့ပြန်သွားတယ်။

ပြန်ခါနီး...

" မောင်ရယ်..မိန်းမကို မမေ့နဲ့နော်၊ ဒီက သိပ်ပြန်ချင်တာ မဟုတ်ဘူး။ မောင်က မောင့်မယားကြီးကြည်ပြာပြန်လာရင်၊ ဟောဒီက မောင့်မိန်းမ လတ်ကို မေ့သွားမှာပါ၊ မမေ့နဲ့နော်၊ CB မှာ အမြဲတွေ့ကြမယ်"

" မေ့ပါဘူး မိန်းမရယ်၊ အချစ်ရယ်.."

ဒီလိုပဲ အီစီကလီလုပ် ချွဲရတာပေါ့။ အဲ့လိုနဲ့ တီလတ်ပြန်သွားခဲ့တယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လွမ်းနေရဦးတော့မှာပဲ တီလတ်ရယ်။

....................................................................................................

အခန်း (၁၉) အချစ်နာလန်

တီလတ်ကို ဘယ်လိုပဲချွဲခဲ့ ချွဲခဲ့၊ မမေ့ဘူးပြောပြော၊ ကျနော် တကယ်ချစ်တာက ကျနော့်ပထမဆုံး ညားဘူးတဲ့ ချစ်မယားလေး မေမေကြည်ပြာပါ။ စဉ်းစားကြည့်ကြဗျာ၊ ကိုယ့် မွေးမေအရင်းနဲ့ ချစ်ရတာ၊ ကိုယ့်ကိုတကယ် မွေးထုတ်လာဘူးတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပြန်လိုးပြီး အမေအရင်းကို မယားအဖြစ်ဖီးရတာ ဘယ်အရာနဲ့မှ မလဲနိုင်တဲ့ ခံစားချက်တခုပဲ။ ခင်ဗျားတို့ကိုယ်တိုင်ကြုံဘူးမှသိမယ်၊ ခံစားနိုင်မယ်။

မယားလေး တီလတ်ကလည်း ပြန်သွား၊ မယားကြီး ချစ်မေကြည်ပြာကလဲ မရှိ၊ အိပ်မက်လဲ မက်လို့မရ၊ အတော်ကို ကသိကအောင့်နိုင်နေတာ။ နောက်တစ်ပတ်အကြာ မေမေဖုန်းဆက်လာတယ်။ ဖွားဖွား အခြေအနေတိုးတက်လာပြီ၊ ဆေးရုံကဆင်းလို့ ရပြီတဲ့၊ အိမ်မှာ သောက်ဆေးနဲ့ အနားယူရုံပဲ၊ ၂ရက်လောက်နေပြန်လာမယ်တဲ့။

ကျနော့်လောက်ပျော်တဲ့ လူရှိဦးမလား။ ဒီလိုနဲ.မေမေပြန်ရောက်လာတယ်။ ပြန်လာလာချင်း..

“ အမယ်လေး..မောလိုက်တာ ဟယ်၊ မေမေ့ကို ရေအေးအေးလေး တစ်ခွက်လောက် ပေးစမ်းပါဦး..”

မေမေ ဆိုဖာမှာထိုင်ပြီး ယပ်ခတ်နေတယ်။ ကျနော်လဲ အဲကွန်းပြေးဖွင့်ပေးပြီး၊ နောက်ဖေးဝင် ရေတစ်ခွက်ခပ်လာခဲ့ပေးတယ်။ မေမေ ရေသောက်အပြီး စားပွဲပေါ် ရေခွက်အချ၊ ကျနော်လဲ ဆိုဖာနောက်ကရပ်ပြီး မေမေ့နဖူးလေးနဲ့ ပါးလေးတွေကို နမ်းလိုက်တော့ မေမေကပြုံးပြုံးလေးနဲ့ မော့ပေးလာတယ်။ ကျနော် မေမေ့ပခုံးသားလေးတွေကို နှိပ်ပေးနေပြီး..

“ သား မေမေ့ကို သိပ်အောင့်မေ့တယ်၊ လွမ်းနေတာ မေမေ”

“ မေမေကလဲ သားကိုလွမ်းနေတာပဲ”

ပခုံးကိုနှိပ်ပေးနေတဲ့ ကျနော့်လက်တွေ မေမေ့နို့အုံပေါ်လျှောကျသွားတယ်။

“ လွမ်းတယ်၊ ချစ်ချင်နေပြီ မေမေ..”

မေမေရုတ်တရက် မျက်နှာထားပြောင်းသွားပြီးတော့ နို့တွေကိုကိုင်နေပြီဖြစ်တဲ့ ကျနော့်လက်တွေကို သူ့လက်နဲျ့ ဆွဲဖယ်လိုက်တယ်။

“ ဟဲ့…ကာလံဒေသံ မရွေးတော့ဘူးလား…၊ ဒါ နင့်အမေနော်၊ နေ့ခင်းကြီးကြောင်တောင် ဘာပိုးထနေတာလဲ”

မေမေ့ဆီက မထင်မှတ်တဲ့ တုန်.ပြန်မှုကြောင့် ကျနော်လဲ အမ်းသွားပြီး ကိုယ်ရှိန်သတ်လိုက်ရတယ်။ ဟုတ်တယ် ကျနော်ကလဲ လောတာ၊ ကိုယ့်အဖွာ းအသည်းအသန်ဖြစ်တာတစ်ခွန်းမှ သတင်းမမေးပဲ၊ ကိုယ့်အမေကို အရင်ဗူးနေတော့ ကျနော်ဘယ်လိုလူစားလဲ၊ စဉ်းစားကြည့်လေ။ အဲ့ဒါနဲ. ညနေအထိ သားလိမ္မာလေးအဖြစ် နေပေးလိုက်တော့တယ်။

မေမေ့ကိုလဲ အမောလဲပြေ၊ စိတ်ဆိုးလဲပြေအောင် သံပုရာရည်တစ်ခွ က်ထပ်ဖျော်တိုက်လိုက်တယ်။ အမေချွေးတိတ်လို့ နားနားနေနေလေး နေပြီးမှ ဖွားဖွားရဲ့ကျန်းမာရေးတိုးတက်မှုနဲ့ တီဇာတို့ အကြောင်းအလာပ သလာပ မေးရတယ်။

မေမေကလဲ နေရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား၊ တီလတ်ရောဒီမှာနေရတာ ပျော်ရဲ့လား၊ ဘယ်နေ့ကပြန်သွားလဲစသည်ဖြင့်.. ကျနော်ကတော့ တီလတ်ကြည့်ရတာ ဒီတစ်ခေါက်တော်တော်ပျော်ပုံရတယ်လို့ပဲ ပြောလိုက်ပါတယ်။

သိပ်ပြီး များများစားစားမပြောဖြစ်ပါဘူး၊ တော်ကြာ မေမေရိပ်မိသွားမယ်။ မေမေက သူ့သားဇကို သိပြီးနေပြီလေ၊ အမေရင်းကိုတောင်ရှောင်တာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ။ ညနေစောင်းတော့ မေမေက ရက်ဆက်ကြီး စိတ်ရောလူရောနွမ်းနေတာကို ဖြေလျှော့ချင်လို့ဆိုပြီး အပြင်စားသောက်ဆိုင်မှ သွားစားမယ်တဲ့..၊ ဥယျာဉ် စားသောက်ဆိုင်တစ်ခု လူရှင်းတဲ့ထောင့်က တဲထဲမှာ၊ဆီမီးခွက် နဲ့ ရောင်စုံဖယောင်းတိုင် အလင်းရောင်အောက်မှာ ညစာမှာစားကြတယ်။တကယ့်ကိုရိုမန်းတစ်ပါပဲ။

“ မေမေ ဒီရက်ပိုင်းအတွင်းခရီးထွက်တာရော ဖွားဖွားကိစ္စပြုစုရတာရော ပမ်းနေတာပဲကွယ် တစ်ခုခုသောက်ပြီး ရီလက်စ်လုပ်ချင်တယ်”

မေမေ သြစတေလျ ကဝင်တဲ့ အကောင်းစားဝိုင်တစ်ပုလင်း မှာတယ်၊ ကျနော့်ကို လဲတိုက်တယ်။ အရင် ကျနော် မေမေ့ရှေ့မှာ တခါမှ မသောက်ဘူး။ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ သောက်ဖူးပေမယ့် မေမေမသိဘူး၊ သားလိမ္မာလေးလေ။ ဒါပေမယ့် ကျနော်ဝိုင်မတိုးဘူး၊ ဟဲန်နီကင်သောက်ပါရစေ မေမေဆိုတော့ OK တဲ့။

မေမေကျနော့်ကို ပြုံးကြည့်နေတယ်၊ အကြည့်က သူ့သားတောင်လူကြီး ဖြစ်နေပြီပေါ့။ ဖြစ်မဖြစ်သူကောင်းကောင်း သိပြီးပြီပဲလေ။

မေမေ့ကြည့်ရတာ စိတ်ပြေလျော့ပြီးတော်တော်ပျော်နေပုံပဲ။ သူတစ်ယောက်ပဲ ခွက်ဆင့်ချနေတာ၊ ကျနော်ကတော့ ထိမ်းသောက်တယ်။ ဝိုင်တစ်ဝက်ကျော်အကျမှာ မေမေ စကားတွေ တော်တော်ဖောင်နေပြီ။ စားရင်းသောက်ရင်းဝိုင် ၂ လုံးကျတော့ သားအမိနှစ်ယောက်လုံး ရီဝေနေပြီ။

" ပြန်ကြရအောင်ကွယ်.."

မေမေခရီးကအပြန် စိတ်လက်လွှတ်ပြီးသောက်ထားတော့ အခြေအနေက ခပ်ယိုင်ယိုင်၊ ကျနော်က စမတ်ဖြစ်နေတုန်းပဲ၊ အသွားတုန်းက မေမေမောင်းပေမယ့် အပြန်မှ ာမေမေ့အခြေအနေကြည့်ပြီး မမောင်းခိုင်းတော့ပဲ ကျနော်ပဲ မောင်းလာခဲ့တယ်။ မူးလဲမူး၊ ကားပေါ်မှာ၂ ယောက်ထဲရှိတဲ့ အချိန်ကျမှ၊ မေမေ စကားတွေအန်ထွက်လာတယ်။

" သားလေးကို သိပ်သတိရတယ်"

" ဘာကိုလဲ"

" အားလုံးကိုပဲ...သားလေးကိုရော၊ လင်လေးကိုရော.."

" သွားတာမှ ဘယ်လောက်မှမကြာဘူး... အဲ့လောက်တောင်ပဲလား"

" အမယ် နင့်အန်တီလတ်အိမ်ရောက်တဲ့ နေ့ထဲက အတူမနေဖြစ်ကြတာ၊ နင့်အဖွားဆီသွားနေတဲ့ ရက်တွေနဲ့ဆို တွက်ကြည့်၊ တကယ်လွမ်းတယ်"

" သားလဲ ချစ်တဲ့မေမေ့ကိုရော၊ ချစ်မယားလေးကိုပါလွမ်းနေတာ"

ပြောရင်းလက်က မေမေ့ပေါင်ကြား အော်တိုရောက်သွားပြီ။ မေမေပြောဖူးတဲ့ စကားအရဆိုရင်၊ အခုအချိန်ကျမှ ကာလံဒေသံသင့်ပြီ၊ မှန်ပြီလေ။

မေမေဝတ်လာခဲ့တဲ့ စကပ်ဂါဝန်အတိုက ကားထိုင်ခုံနဲ့ဖိထိုင်နေတော့ ပြေလျော့ကျမနေပဲ အထက်ကိုလိပ်တက်နေတာ ပေါင်တဝက်အထိ၊ ဒါကြောင့်ကျနော့်လက်က ဂါဝန်အနားစက လက်လျှိုလိုက်ရုံနဲ့ ပေါင်ခွဆုံရောက်သွားတယ်လေ။

ကျနော် မေမေ့ပေါင်ဖြူဖြူကြီးတွေကို ပေါင်ရင်းအတွင်းသား တလျှောက် ဖိနှိပ်ဆုပ်နယ်ပြီးတာနဲ့ ပင်တီအနားသားကို ကလန်ပြီး စောက်ဖုတ်အုံကို လက်ရောက်သွားတယ်၊ စောက်စိလေးကို ချေပေးတယ်။ မေမေ့စောက်ခေါင်းက စိုထိုင်းပြီးချွဲနေပါပြီ။

ကျနော်လက်တစ်ဘက်က ကားမောင်းနေရင်း နောက်တစ်ဘက်က ဘေးခုံကမေမေ့စောက်ခေါင်းထဲ လက်နှိုက်ကလိနေတော့ မေမေ ကျနော့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး၊

"ဟင့်..သား..ကောင်းကောင်းမောင်းကွာ၊ ကားကိုပဲ ဂရုစိုက်မောင်း၊ တော်ကြာ တိုက်မိလို့ ဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေဦးမယ်"

ကျနော်ကားကို ဆက်မောင်းလာပြီး ပြန်နေကျလမ်းမဟုတ်ပဲ၊ ကားရှင်းလူပြတ်တဲ့ လမ်းကမောင်းလာခဲ့တယ်။ လမ်းတဝက်က ကျောင်းဝင်းကြီး တစ်ခုဘေးရောက်တော့ ကျောင်းဝင်းခြံစည်းရိုးတစ်လျောက် သစ်ပင်ကြီးတွေနဲ့ အုပ်ဆိုင်းနေတယ်။မျက်နှာချင်းဆိုင်ကလဲ လူနေရပ်ကွက်မဟုတ်၊ စက်ရုံဂိုဒေါင်တွေ။ကျနော်မှောင်ရိပ်ကျတဲ့ သစ်ပင်အုပ်ကြီးအောက် ကားထိုးရပ်လိုက်ပြီး၊ ကားမီးတွေပိတ်ပြီး lock လုပ်လိုက်တယ်။ ကားကူရှင်တွေကိုလဲ နောက်ဖက်အဆုံးထိအောင်လှန်ချ ။ ကျနော် ကားရပ်လိုက်တာ မေမေသိတယ်။ ဘာမှမပြောဘူး။ကျနော် မေမေ့ဂါဝန်ကိုလှန်တင်ပြီး ပင်တီကြားကနေစောက်ခေါင်းထဲလက်နှိုက်လိုက်ပြန်တော့...

" အားးးးးး ရှူး...စစ်စ်စ်"

ကျနော်လဲ မေမေ့လက်လေးတစ်ဘက်ကို ဆွဲယူပြီး ဇစ်ဖြုတ်လျောချထားတဲ့ ကျနော့်ပေါင်ခွကြားဆီ ပို့လိုက်တယ်။ မေမေ့လက်ဟာ လီးတံမာမာနွေးနွေးကြီးကို ထိတွေ့လိုက်ရရင်ပဲ တုန်ကနဲ တက်သွားတော့တယ်။မေမေ အတင်းပဲကျနော့် အတွင်းခံဘောင်းဘီ သားရေကြိုးကို ဆွဲဟလို့လီးတံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီးဖြည်းညှင်းစွာရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့ ဂွင်းစထုပေးပါတော့တယ်။

ကျနော် မေမေ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲယူရင်ခွင်ထဲ သွင်းလိုက်တယ်။ မေမေ့မျက်နှာပေါ် ကျနော့်မျက်နှာဟပ်သွားတော့ အလိုက်သင့်လေးမော့ပေးလာတယ်။ ကျနော်လဲ ခပ်ဟဟနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ လှိုက်လှိုက်မောမောရှည်ရှည်ကြာကြာအနမ်း….

ကျနော်တို့ ဟာသားအမိတွေ မဟုတ်တော့ဘူး၊ တကယ့် ခွဲနေရတာကြာတဲ့ ချစ်သူတွေလိုပဲ ။ မေမေ့လက်တစ်ဘက်က ကျနော့လည်ပင်းကို ခိုတွယ်၊နောက်တစ်ဘက်ကကျောကို တင်းတင်းသိုင်းဖက်ရင်း ဆာလောင်မွတ်သိပ်စွာ တုန့်ပြန်နမ်းနေလေရဲ့။

" ချစ်တယ်...လွမ်းတယ်မိန်းမရယ်..ကြည်ပြာရယ်"

ခဏအကြာ ကျနော် မေမေ့မျက်နှာလေးကို ဆွဲနှိမ်လိုက်ပြီး ကျနော့ပေါင်ကြားဆီ ဆွဲဖိချလိုက်တော့ မေမေကလဲအလိုက်သိစွာနဲ့ပဲ.....ပထမ…. လီးတံကြီးကို ဖွဖွနမ်းလိုက်တယ်၊ ဒစ်ကြီးကို လက်နုနုလေးနဲ့ ညှစ်ညှစ်ဆုပ်တယ်။

" ဟင့်… သူများအိုက်စ်ကရင်မ် မစားရတာ ကြာပြီသိလား"

အဲ့လို ပြောပြီး လီးတံကြီးကိုပင့်ပြီး အလျားလိုက်လျက်ပေးတယ်။ နောက်တော့ ပါးစပ်လေးကကို အားကုန်ဟပြီး လီးကို အာခေါင်ရင်းအထိပြည့်အောင် ငုံစုပ်လိုက်တယ်၊ သူပြောသလို တကယ့်ကို အိုက်စ်ကရင်မ် ငတ်နေပုံပဲ။

မေမေ့ စုပ်ချက်တွေ ကဖြည်းဖြည်းအားပါလာသလို အရှိန်တင်ပြီး ဆောင့်ဆောင့်ဆွဲစုပ် ပေးတဲ့အခါမှာတော့…….၊

" အားးးး ဖတ်က်... ရှစ်တ်.. အီး..ကောင်းလိုက်တာကွာ..ငါလိုးမမိန်းမ စုပ်..စုပ်.. ဟဲ့ကောင်မ.. နင့်သားအရင်းလီးက အရမ်းအရသာရှိတယ်မဟုတ်လား၊ စုပ်..စုပ်..သေအောင်စုပ်စမ်း"

ကျနော့်ပါးစပ်က ဘယ်လိုစကားကြမ်းတွေ အလိုလိုထွက်ကုန်သလဲ မသိဘူး၊ ကျနော်အရမ်းကောင်း အရမ်းထန်နေတာကို ပဲသိတယ်။ ကျနော့်လက်ကလဲ မေမေ့ဆံပင်တွေကိုဆောင့်ဆွဲဆုပ်ပြီး လီးစုပ်ချက်တွေနဲ့အပြိုင်မေမေ့ခေါင်းကို ကျနော့်လီးဆီအတင်း ဆွဲဆောင့်တွန်းတွန်းပို့နေမိတယ်။

ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်...ပလပ်...စွိ...

ကျနော့် လက်တွေကလဲ အငြိမ်မနေ၊ မေမေ့စောက်ခေါင်းထဲကိုလက်နှစ်ချောင်းနဲ့ နှိုက်ပြီး တစွပ်စွပ်နဲ့ လက်လိုး လိုးပေးနေတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲမှာလည်း စောက်ရည်တွေအိုင်ထွန်းနေပြီ။

" အင်းမ်...အင်းမ်းး...အင်းမ်းးးးး...ပလပ် ပလပ် ပြွတ်.."

မေမေ လည်ချောင်းသံတွေ ထွက်အောင်တောင် သားဖြစ်သူရဲ့ လီးတံတုတ်တုတ်ကြီးကို အားရပါးရစုပ်နေတယ်။

" အားးးရှစ်...ရှီးး....အာားးး ပြီးပြီ..ထွက်ကုန်ပြီ"

ဖြစ်..ဖြစ်..ဖြစ်..ပလစ်…ပလစ်…

ကျနော့် လရည်တွေ ဖြောင်းကနဲ မေမေ့ပါးစပ်ထဲ ပန်းထွက်သွားတော့တယ်၊ အများစုကလည်ချောင်းထဲပေါ့။ မေမေ လရည်တွေအားလုံးကို မြိုချလိုက်တယ်။ ပါးစပ်ထဲကလျှံထွက်လာပြီး နှုတ်ခမ်းနဲ့ ပါးစပ်တဝိုက်ပေတောတွေကိုတော့ လျှာနဲ့ အရသာရှိလှစွာသိမ်းလျက်နေတော့တာ။ မေမေကျနော့်လီးကို ပြောင်အောင်လျက်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးတယ်။ အသာလေးမော့ကြည့်လာပြီး..

" ကောင်းလားမောင်...လွမ်းနေတယ်ဆို"

" အား လောကနိဗ္ဗာန်ပဲ မိန်းမရယ်..ဒါကြောင့်ချစ်နေရတာ"

ကျနော်မေမေ့ကို ကူရှင်ပေါ်နောက်ပြန်တွန်းလှဲချလိုက်ပြီး လူကထပ်လျက်လိုက်သွားကာ တစ်လှည့်ပြန်ဂျာပေးမလို့လုပ်တော့..

မေမေကျနော့်ကိုပြန်တွန်းလိုက်ပြီး…

" တော်ဦး သားရယ်၊ မေမေ ဒီနေရာကြီးမကြိုက်ဘူး၊ လူရှင်းပေမယ့် အန္တရာယ်များတယ်၊ အိမ်ကျမှဆက်ချစ်နော်၊ မေမေဘယ်မှထွက်မပြေးပါဘူး"

ကျနော်လဲ မေမေ့စကားနားထောင်ပြီး အိမ်ကိုပဲ ဆက်မောင်းလာခဲ့တယ်။ အိမ်အရောက်ကျနော် ကားသွင်းအပြီး၊ ခြံတံခါး အိမ်ရှေ့တံခါးတွေပိတ်အပြီး၊ မေမေ့ကို ရှာမတွေ့တော့ဘူး၊ အိမ်သာခန်းထဲက ရေသံကြားရမှ မေမေရေဝင်ချိုးနေပြီဆိုတာ သိရတယ်။

ကျနော်လဲ အဝတ်အစားပေါ့ပေါ့ပါးပါးလဲပြီး TV ဖွင့်ကြည့်နေတယ်။ ပရိုဂရမ်တွေက ဘာတွေမှန်းလဲ မသိ၊ စိတ်ဝင်စားဖို့ မကောင်းပါဘူး။ ကျနော်သိတာက အိမ်ရောက်ရောက်ခြင်း မေမေ့ကို ဆွပြီး ဝုန်းမလို့၊ တလမ်းလုံးလီးတောင်ပြီး ကားမောင်းလာရတာ။

အဲဒါနဲ့ ကျနော်လဲ TV ပိတ်ပြီး မေမေ့ အခန်းဘက်ပြန်ဝင်လာတော့ မေမေ ကိုယ်သုတ်မွေးပွ တဘက်ဖြူကြီးကိုရင်လျားလို့ မှန်တင်ခုံရှေ့မှာ ထိုင်နေတယ်။ ပါးနဲ့မျက်နှာမှာသနပ်ခါးရေကြဲလိမ်းထားပြီးပြီ၊ တကိုယ်လုံးလာဗင်ဒါပေါင်ဒါနံ့သင်းလို့၊ကျနော်မေမေ့ကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်တယ်။

ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲတစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီး….

" အား...မွှေးနေတာပဲ ဘဒူ့အယား လေးလဲ"

ကျနော် မေမေ့ရင်ညွန့်မှာထုံးထားတဲ့ တဘက်ကိုဖြုတ်မလို့လုပ်တော့...၊

" သွား... ညစ်ပတ်ရင် ဘသူ့ မယားမှမဟုတ်ဘူး၊ ရေသွားချိုးဦး၊ ရေမချိုးရင်ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန်အိပ်"

" ဟာ..ကြည်ပြာကလဲကွာ"

" ဘာ ကြည်ပြာကလဲ တွေလာမလုပ်နဲ့ ရေသွားချိုးဆို၊ လိုချင်တယ် မဟုတ်လား"

မေမေ မျက်လုံးလေးဝင့် မျက်စောင်းလေးချီပြီးပြောလိုက်ပုံက အရမ်း အသဲယားစရာ ကောင်းတယ်။ သကောင့်သား ဘယ်ခံနိုင်မလဲ ရေချိုးခန်းအမြန်မြန်းရတော့တာပေါ့။ မေမေပြောသလို၊ လိုချင်နေတာလေ။ မဟုတ်သေးဘူး ဝစ္စပေါက်ပါမှရမှာ၊ လိုးချင်နေတာလို့ပြောမှပိုမှန်မယ်။

ကျနော်ရေကို ခပ်သွက်သွက်ချိုးပြီး ပြန်ထွက်လာတယ်။ ကိုယ်တွေခေါင်းတွေသုတ်ပြီး ရေစိုတဘက်ကိုချွတ်၊ တဘက်အခြောက်တစ်ထည်လဲပတ်ခဲ့တယ်။ အဝတ် မလဲတော့ဘူးလေ၊ အချိန်ပုပ်တယ်။ မေမေ့အခန်းထဲ တန်းဝင်ခဲ့တယ်။ မေမေမှန်တင်ခုံရှေ့မှာ ထိုင်နေတုန်းပဲ။ ကြည့်ရတာ ဆံပင်ကို အခြောက်ခံစက်နဲ့မှုတ်နေပုံပဲ။

ကျနော် နောက်ကဝင်သွားပြီး မေမေ့ကိုယ်ကို ကျော်လို့ မေမေ့ရဲ့ လာဗင်ဒါပေါင်ဒါဗူးကို ဆွဲယူလိုက်တယ်။မေမေ ကျနော့်လက်ကိုလှမ်းဆွဲပြီး...

" အမယ်..မယ်..မယ်..ကိုယ့်ပေါင်ဒါဗူး ကိုယ်သုံးပါလား၊ အားအားရှိ သူများဟာကို လာလာပြီး.."

ကျနော်လဲ မေမေ့လက်ထဲက လွတ်အောင်လက်ကိုရုန်းပြီး ဆတ်ကနဲ နောက်ဆုတ်ရင်း၊ လက်ဝါးထဲပေါင်ဒါတွေလောင်းထည့် လက်မောင်း ချိုင်း ကိုယ်လုံးတွေ အမြန် လိမ်းပွတ်ရင်းနဲ့၊

" မိန်းမကလဲကွာ...၊ ရှိသမျှအကုန်နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် ပေးထားပြီး၊ ဒါလေးကျမှလာတွန့်တိုနေတယ်"

" အမယ်..ဘာနှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် ပေးတာလဲ၊ စကားကိုကြည့်ပြော"

" ဒီမှာလေ...ဒါကြီးတွေကိုပေါ့"

ပြောရင်းနဲ့ကျနော် မေမေတဘက်ကို ပတ်ထားတဲ့ ရင်ညွန့်ကအထုံးကို ဆွဲဖြေပြီး ဘွားကနဲပေါ်လာတဲ့နိ့အုံကြီးကိုကိုင်လိုက်တယ်။

" ဟောတော့်... အမယ်လေး..ဟဲ့..ဟဲ့.."

မေမေ ရုတ်တရက်ကျွတ်သွားတဲ့ တဘက်ကို လိုက်ဆွဲပေမယ့် မမီတော့ဘူး။ ကျနော့်လက်ထဲ တစ်ထည်လုံးပါလာပြီး အခန်းထောင့်က စင်ဖက်လှမ်းပစ်လိုက်တယ်။ မေမေ ရေချိုးပြီးကတည်းက အခုအချိန်ထိ အဝတ်အစားမလဲသေးပဲ တဘက်တစ်ထည်ပဲ ပတ်ပြီး မှန်တင်ခုံရှေ့ အချိန်ဖြုန်းနေတာ ဘာအချိုးလဲ သိတာပေါ့။

" အမယ်လေးတော်...ပေါ်ကုန်ပြီ၊ ဘာလုပ်တာလဲ"

ကျနော် မေမေရဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကိုယ်လုံးတစ်တစ်လေးကို တချက်ရှိုးလိုက်ရင်းနဲ့ ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်တယ်။ အိအိထွေးထွေး ကိုယ်လုံးလေးရင်ခွင်ထဲနစ်ဝင်လာတယ်။

" နဂိုထဲက ပေါ်ချင်နေလို့ ဘာမှမဝတ်သေးတာ မဟုတ်လား မိန်းမရယ်၊ ချစ်ရတဲ့ မိန်းမရဲ့ ကိုယ်လုံးတစ်တစ်လေးကိုဖက်ထားချင်လို့ကို ဆွဲချွတ်တာ"

" ဟွန်းးး ဒါမျိုးကျ သိပ်သိ၊ သိပ်တတ်…."

မေမေ ကျနော့်လက်မောင်းကို မနာအောင် ဆွဲလိမ်လိုက်စဉ်မှာပဲ ကျနော်နှုတ်ခမ်းတွေက မေမေ့ပါးစပ်ကိုပိတ်လိုက်ပြီ။ မေမေ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ကျနော်မက်မက်မောမေ ာစုပ်ယူလိုက်တယ်။ မေမေကလည်းကျနော့ပါးစပ်ထဲ လျှာလေးထိုးသွင်းလာပြီး ရှိုက်မက်စွာတုန့်ပြန်လာတယ်။ ဆင်စွယ်လက်မောင်းလေးနှစ်ဖက်က ကျနော့်လည်ပင်းကိုတွဲခိုလို့..။

နမ်းရင်းနဲ့ ကျနော် မေမေ့ကိုယ်လေးကို ကုတင်ဘက်ဆွဲခေါ်လာရင်း မေမေ့ကို ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲချလိုက်တယ်။ ကျနော်လဲ မေမေ့နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းစုပ်ရင်း အလိုက်သင့်မှောက်ရက်ကြီး ထပ်ပါသွားတယ်။ ကျနော့်ကိုယ်မှ ာပတ်ထားတဲ့ တဘက်လဲ ဘယ်အချိန်ထဲကကျွတ်သွားလဲမသိ။ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီးကြီးတွေနဲ့ ထပ်ရက်ကြီးပေါ့။

မေမေရဲ့ သနပ်ခါးနံ့တွေရော လာဗင်ဒါနံ့တွေပါမွှေးထုံအီနေတဲ့ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးလေးပေါ် အိစက်စွာ ထိတွေ့သုံးသပ်နေမိချိန်မှာတော့ ကျနော့်သွေးတွေက ဆူလောင်လို့နေပါပြီ။ တီလတ်ပြန်သွားပြီးကတည်းက တစ်ပတ်ကြာလောက် စောက်ပတ်နဲ့ကင်းဝေးနေရတာကြောင့် အရမ်းဆာနေပြီ။

ပြီးတော့ တီလတ်ကျွေးသွားလို့ အရသာ သိသွားပြီဖြစ်တဲ့ အတိုင်း ဒီနေ့ည မေမေ့ခရေကိုပါ ခြွေမယ်လို့စိတ်ကူ းထားပြီးသားလေ။ ကျနော် မေမေ့မျက်နှာပြင်တစ်ခုလုံးကို နူးညံ့ညင်သာစွာနမ်းနေမိတယ်။ စိတ်ထဲမှာကြည်နူးစွာနဲ့ ကျနော်ကမေမေလို့ခေါ်ရတဲ့ ကျနော့်မိန်းမကို အရမ်းချစ်နေမိတယ်။

နဖူးလေးတွေ၊ မျက်ခွံလေးတွေ နှာခေါင်းချွန်ချွနိလေးထိပ်၊ နှုတ်ခမ်းဖူးလေး၊ မေးဖျားလေး ၊ နားရွက်ပါးလေးကိုသွားနဲ့ မနာအောင်ကိုက်ပြီး နားခွက်ကလေးထဲ လျှာဖျားလေးသွင်းပြီးထိုးမွှေလိုက်တော့ မေမေဆတ်ကနဲတွတွန့်သွားတယ်

" ဟင့်..အားးး...သားလေးရယ်.."

မေမေ့ လက်မောင်းသားလေးတွေ၊ ရင်ညွန်လေးတွေမှာ မွေးညှင်းလေးတွေထောင်ပြီး သိသိသာသာကြက်သီးလေးတွေ ထလို့နေပါတယ်။ ကျနော် မေမေ့ရင်ညွန့်လေးတွေကို နမ်းလိုက်ပြီး အိစက်နေတဲ့နို့အုံနှစ်လုံးကြား နှာခေါင်းနှစ်လိုက်တယ်။ ခရီးဝေးကပြန်လာလို့ ဆာလောင်နေတဲ့ မွေးမေမေကို ဒီနေ့အစွမ်းကုန်အကောင်းဆုံးပြုစုပေးလိုက်မယ်လေ။

ကျနော်နို့အုံသား တင်းတင်းလေးတွေကို ပါးစပ်နဲ့ငုံခဲပြီး ကိုက်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ နို့သီးခေါင်း ညိုလေးတွေကို ကုန်းငုံလိုက်ပြီး လျှာဖျားလေးနဲ့လိမ်းလှည့်ကလိလိုက် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်စို့ပေးနေလိုက်တယ်။

" အားးးး အား..ဟ၊ အားးး ဟင်း..ဟင်း..ဟင်း.."

မေမေ မိန်းမူးစွာနဲ့ညည်းတွားရင်း နို့စို့ပေးတဲ့ အရသာကို ခံစားနေတယ်၊ လက်လေးနှစ်ဖက်ကလဲ ကျနော့ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ထားတယ်။ အဲ့ဒီနောက်တော့ ကျနော် မေမေ့တစ်ကိုယ်လုံးကို လျှာပြားလေးသုံးပြီး နေရာမလပ်လျက်ပေးနေမိတယ်။

အဲဒါမှ မွေးမိခင်ကို တကယ်ချစ်ခြင်း၊ နူးညံ့စွ ာချစ်ခြင်းလို့ခေါ်လေမလား…..ဗိုက်သားချပ်ချပ် ဖွေးဖွေးလေး..ချက်တွင်းကလေး..အမွှေးပါးလေးခပ်ထပ်ထပ်နဲ့ ဆီးခုံကလေး..စောက်ဖုတ်ကို မလျက်သေးပဲ ကွင်းဝိုက်ပြီးတော့ ပေါင်ခြံကြားကလေးနှစ်ဘက်..ဖင်လေးကို အသာကြွလို့မတဲ့ပြီး စောက်ပတ်ရဲ့ အောက်နဲ့ဘေးနှစ်ဘက်က ကပ်ရက်ရှိတဲ့ တင်သားဆိုင်နုနုလေးတွေ..ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးရဲ့ အတွင်းသားတွေ..ဒူးလုံးလုံးလေးနှစ်ဘက်..အသားပြည့်နေတဲ့ ခြေသားလုံးသား ဖွေးဖွေးသွယ်သွယ်တစ်တစ်လေးတွေကိုလဲ လျက်လိုက်.. ငုံခဲပြီးကိုက်လိုက်..။

ပြီးတော့ခြေဖမိုးဖြူဖြူခုံးခုံးလေး..ဖနောင့်သားလေးတွေ..ဖိတစ်ရှ် (Fetish sex) လို့ခေါ်လို့ရမယ့် ခြေမလေးတွေ ခြေချောင်းလေးတွေကိုလဲ မရွံမရှာငုံပြီးစုပ်ပေးနေလိုက်တော့တယ်။

မေမေအခုပဲ ရေချိုးပြီး ထွက်လာလာလေ၊ မရွံပါဘူး ကိုယ့်အမေပဲ၊ သူ့ဝမ်းထဲမှာတောင် ကိုးလကျော်ဆယ်လ အောင်းလာခဲ့သေးတာပဲ၊ ကျနော် မေမေ့တစ်ကိုယ်လုံးမှာ မချစ်တဲ့နေရာရယ်လို့ မရှိတော့ဘူး။

မေမေ့မှာ တဟင်းဟင်း တကျွတ်ကျွတ်နဲ့ ညည်းလိုက်..ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တုန်တုန်တက်သွားလိုက်…လက်တွေကလည်း အိပ်ရာခင်းကို ဆွဲဆုပ်ခြေလိုက်…ကျနော့်ဆံပင်အုံထဲလက်ချောင်းတွေထိုးသွင်းဖွလိုက် ဆွဲလိုက်နဲ့..

ကျနော့်ရဲ့အချစ်နာလန်ထ အစွမ်းကုန်ချစ်ပြနေတာကို ဆတ်ဆတ်လူးအောင်ညည်းတွားရင်းခံယူနေပါတော့တယ်။

....................................................................................................

အခန်း (၂၀) (ဇာတ်သိမ်း) မေမေနဲ့ ခရေ

ကျနော် မေမေ့တကိုယ်လုံးကို အားရအောင်စုတ် လျက်ပြီးတော့မှ ပင်မပစ်မှတ်ဖြစ်တဲ့ စောက်ဖုတ်ဆီကြီးကိုပြန်တက်လာခဲ့တယ်။ စောစောက မထိတထိနဲ့ တမင်ရှောင်ခဲ့တဲ့ စောက်စိလေးကို တားဂက်ထားလိုက်တယ်။ ဖူးထစ်နေတဲ့ အညိုနုရောင်စောက်စိချွန်ချွန်လေးဘေးမှာ အမွေးနု တိုတိုလေးတွေ တစ်ပင်စ နှစ်ပင်စပေါက်နေလေရဲ့…။

ကျနော် မွေးမေရဲ့ စောက်စိလေးကိုငုံစုပ်လိုက်တော့...

" အားးးးးး ရှီးးးးး စစ်.."

မေမေ ဖင်ကော့တက်သွားတယ်။ မိန်းမတို့ရဲ့ လိင်အဂါမှာ စောက်စိက ကာမရာဂစိတ်ကို အမြန်ဆုံးနဲ့ အထိရာက်ဆုံးနှိုးဆွပေးတဲ့နေရာပဲလေ၊ ဒီလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့။ကျနော် စောက်စိကို အားရပါးရ လျက်လိုက်စုပ်လိုက်လုပ်ပေးနေတယ်၊ မေမေလဲ ထွန့်ပြီးရင်းထွန့်ရင်း စောက်စိစုပ်နေတုန်းမှာ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူးပြီး စောက်ခေါင်းထဲသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် ကလိနေလိုက်တယ်။

စောက်ခေါင်းထဲမှာတော့ စောက်ရည်တွေရွှဲ ထနေပြီ။ ကျနော်မေမေ့စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ဖြဲဟလိုက်တော့ နီရဲနေတဲ့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားနုနုကို မြင်ရတယ်။ ကျနော်စောက်ခေါင်းထဲ လျှာကိုထိုးသွင်းပြီး လှည့်မွှေကာ ဂျာပေးလိုက်လျက်ပေးလိုက်နဲ့။ တသွင်သွင်ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တွေကိုလည်း လျက်ပစ်မြိုပစ်လိုက်တယ်။

ခဏကြာတော့ စောက်စေ့ကို လျှာနဲ့ပြန်ကစားရင်း စောက်ခေါင်းထဲ လက်ခလယ်ထိုးသွင်းကာ ဂျီစပေါ့ရှိမယ့်နေရာမှန်းပြီးလက်ထိပ်နဲ့လိုက်စမ်း ဖိပေးတယ်။

" အားးးး အူးးးး အိ...စစ်... တော်..တော်ပါတော့.. ယောက်ျားရယ်၊ မရတော့ဘူး၊ ခံချင်ပြီ...၊လုပ်ပေးပါတော့၊ ထည့်လိုက်တော့.... မိန်းမကို လိုးပါတော့ကွာ.."

မေမေ အရှက်ကုန်သွားပြီ၊ စကားလုံးကြမ်းကြမ်းတွေနဲ့ လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုလာတယ်။

" ဒါဖြင့် မောင်လိုးတော့မယ်နော် ကြည်ပြာ"

မေမေနဲ့ကျနော်တို့ လင်မယားအဖြစ် ပွင့်လင်းစွာ ရင်ဖွင့်ခဲ့ကြပြီးနောက်ပိုင်း၊ နှစ်ယောက်သားလိုးကြတဲ့အချိန်မှာ နာမည်ခေါ်ရင်ခေါ်၊ မိန်းမ ယောက်ျားခေါ်ရင်ခေါ်ပြီးလိုးကြတယ်။ ကျနော် မေမေ့အပေါ်တက်ခွလိုက်ပြီး၊ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ် ရမက်ကြီးစွာ နမ်းလိုက်ကြတယ်ကျနော်လဲ လီးဒစ်ကြီးကို မေမေ့ စောက်ခေါင်းဝတေ့လိုက်ပြီးဖိချလိုက်တော့ ချောဆီတွေနဲ့ပြည့်နေတဲ့ မေမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ဒစ်ကြီးကထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားတော့တယ်။

ဇွိ...ပလောက်...ဗြွတ်...

" အင့်...ရှီးးး...အားး အမယ်လေး..."

ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖန်း..ဖန်းးး ဖန်းးးးးး

ကျနော် အမေတစ်ဖြစ်လဲ မိန်းမ ကြည်ပြာကို အချက်ကျကျ အားပါပါ ဆောင့်လိုးပေးနေလိုက်တယ်။

" အီးးးးး မောင်....အားးးးး အမလေး ဆောင့်... မိန်းမမောင့်ကိုချစ်တယ်မောင်ရယ်....ဆောင့် ဆောင့်"

" အားးး ကောင်းလိုက်တာမိန်းမ… ဒါလား...ငါ့ကိုမွေးထားတဲ့ အမေ၊ အမေတဲ့လား..လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ..."

ကျနော့်ပါးစပ်က ဘာတွေစီးပြီး ဘာတွေထွက်လာမှန်း မသိတော့၊မိန်းမခေါ်လိုက်၊ အမေခေါ်လိုက်နဲ့ ရမ္မက် ပြင်းစွာနဲ့ဆောင့်လိုးနေတယ်။

" ဟင်... ခွေးမျိုးလေး... အမေက လိုးလို့ကောင်းသတဲ့လား။ မအေလိုးလေး...ကိုယ်မေကိုယ်လိုးရတာ ကောင်းနေတယ် မဟုတ်လား၊ ဒါဆိုလဲ လိုးစမ်း...ဆောင့်စမ်း...နင့်ကိုဖြဲပီးမွေးထုတ်ထားတဲ့ စောက်ပတ်ကြီးကို ပြဲလန်အောင် လိုးပစ်စမ်း။ အားးးးး ပြီးးး..ပြီး..တော့..မယ်..၊ထွက်ကုန်တော့မယ်၊ နင့်လရည်တွေ ငါ့ထဲညှစ်ထဲ့စမ်း၊ ရှူး...အားးးးးးးးးးး"

မေမေ အဆက်မပြတ်အော်ရင်း၊ အားးး ရှည်ကြီးမြည်လို့ တဆတ်ဆတ် တွန့်လိမ်ပြီးတော့မှ ငြိမ်ကျသွားတယ်။မေမေတစ်ချီပြီးသွားပြီ။

" ယောက်ျားတော့ မပြီးသေးဘူး၊ ညှစ်ထည့်လို့ လဲ မရသေးဘူးမိန်းမရေ၊ ဆက်လုပ်မယ်နော်"

မေမေပြန်မဖြေနိုင်အားသေးပဲ၊ ငြိမ်နေတယ်။ မေမေ့စောက်ပတ်ထဲမှာမြုပ်နေဆဲဖြစ်တဲ့ ကျနော်လီးတံကြီးကိုငုံ့ကြည့်တော့ ခရင်မ်တွေလို အဖြူရည်ချွဲချွပြစ်ပြစ်တွေပေပွနေလို့။ ကျနော်စောက်ဖုတ်ကို ဆက်မလိုးပဲ၊ လီးတံကြီးကို ပလောက်ကနဲဆွဲချွတ်လိုက်တယ်၊ မပြီးသေးလို့တောင်နေဆဲဖြစ်တဲ့လီးကြီးက တရမ်းရမ်း။

ကျနော်ဒစ်ကြီးကို ငြိမ်အောင် ပြန်ထိမ်းကိုင်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲပြန်မထည့်ပဲ မေမေ့ပေါင်ကြီး နှစ်ချောင်းက်ု ပြဲနိုင်သမျှပြဲအောင် ဆွဲကားချပြီးစောက်ဖုတ်ကွဲကြောင်းကြီးတစ်လျောက်နဲ့ စောက်စိပြူးပြူးကြီးကို အလျားလိုက်ပွတ်ဆွဲဖိတိုး လိုးနေလိုက်တယ်၊

ဒစ်ကြီးနဲ့အဖုတ်ဝကို မထိခလုပ် ထိခလုပ်ဆွပေးနေတဲ့ သဘော။ မေမေလဲ တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ဖြစ်ရာကနေ စိတ်ပြန်ပါလာပြန်ပြီ။ လက်လေးတွေက ကျနော့်လက်မောင်းကို တင်းတင်းညှစ် ဆုပ်ကိုင်လာပြန်တယ်။ ကျနော်ခန္ဓာကိုယ်ကိုကုန်း၊ ရှေ့တိုးပြီး မေမေ့ ကိုယ်ရဲ့အလယ်ပိုင်းကိုခွရက်ကြီးရွှေ့ထိုင်လိုက်တယ်။

" မိန်းမရေ... နို့ကိုလိုးချင်တယ်ကွာ..."

ပြောပြောဆိုဆို ကျနော်မေမေ့ ရင်အုံပေါ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ကျနော့်လီးတံကြီးကို မေမေ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကြားက တောင်ကြားမြောင်းကြီးထဲ အလျားလိုက်ထည့် ပွတ်ဆွဲပြီး (Tit fuck) လုပ်တော့တယ်။

မေမေလဲ ကျနော်သူ့နို့တွေကို လိုးနေတာကိုကြည့်ရင်းနဲ့ သူ့လက်နှစ်ဘက်နဲ့ နို့ကြီးတွေကို ဆွဲဆုပ်စုကိုင်ပြီး၊ ကျနော်လီးကြီးကို ငုံမိအောင်ဖိပေးတယ်၊ နို့နှစ်လုံးကြားက လီးလမ်းကြောင်းကိုကြပ်အောင်ဆွဲစုပေးတော့ လိုးရတာပိုပြီးစီးလာတယ်။ ကျနော်လဲလကြောတွေဆိမ့်တက်လာတယ်။

မေမေဟာ နို့ကြီးနှစ်လုံးကြား ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေတဲ့ ကျနော့်လီးတံကြီးကို သေချာစိုက်ကြည့်နေတယ်။ နို့ထိပ်ကနေ လည်ပင်းဘက်ကျွံကျွံထွက်လာတဲ့ ဒစ်ကြီးက တခါတခါ ထွက်လာတိုင်း နီရဲတင်းပြောင်နေတယ်။ မေမေဟာ ပြောင်တင်းစွာနဲ့ မေးစေ့နားရောက်ရောက်လာတဲ့ ဒစ်ကြီးကို တပ်မက်စွာကြည့်ရင်းလျှာနဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကိုလိမ်းပြီးသပ်နေလေရဲ့။

အဲဒီအခြေအနေမြင်တော့ ကျနော်လဲနို့လိုးတာကို ရပ်လိုက်ပြန်ပြီး ဖင်ကိုကြွလို့ မေမေ့မျက်နှာပေါ်လီးကြီးဝဲလိုက်တယ်။ မေမေလဲ လတံကြီးကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ဖမ်းဆုပ်လိုက်ပြီး ခေါင်းအသာမ ပါးစပ်ဟလို့ ဒစ်ကြီးကို လှမ်းစုပ်လိုက်တော့တယ်။ ကျနော်လဲဖင်ကြီးကြွလို့ မေမေ့မျက်နှာပေါ်ကားယားခွထိုင်ပြီး လီးကြီးကို မေမေ့ပါးစပ်ထဲ ထိုးထိုးသွင်းပြီး ပါးစပ်ကိုလိုးပစ်လိုက်တယ်။

ဘာပဲလိုးလိုး ကျနော့် လီးကတင်းခံနေတယ်။ ပြီးမယ့်ဟန်မမြင်။ ကျနော် မေမေ့ တကိုယ်လုံးကိုလိုးတာ နေရာအတော်စုံနေပြီ။ တစ်ခုပဲကျန်တော့တယ်။နောက်ပေါက် သို့မဟုတ် ခရေ။

" မိန်းမရယ်..မောင် တစ်ခုတောင်းချင်တာရှိတယ်"

" ဘာများတောင်းချင်လို့တုန်း"

" နေဦး...ခဏကြာရင်သိလိမ့်မယ်"

ကျနော် အောက်တစ်ကြိမ်ပြန်လျှောဆင်းပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဘာဂျာပြန်ကိုင်လိုက်တယ်။ စောက်စိကိုစုပ်ပေးနေရင်း လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို နှိုက်ထိုးလိုးပေးနေတယ်။ တပြိုင်တည်းမှာနောက်လက်ညှိုးတစ်ချောင်းကလဲ မေမေ့စအိုဝ ခရေပွင့်လေးကိုလက်ဖျားနဲ့ အရင်ပွတ်ကစားပြီးမှ၊လက်ထိပ်ကလေးကိုတဖြည်းဖြည်းနှိုက်ပြီးထိုးသွင်းလိုက်တယ်။

မေမေက တအီးအီးတအင်းအင်း ညည်းနေရင်း စောက်ဖုတ်နဲ့ ဖင်ဝကို ကစားပေးတာငြိမ်ခံနေတယ်။ အဖုတ်ထဲက ချွဲနေတဲ့ စောက်ရည်တွေကော်ယူ၊ လက်ညှိုးမှာ သုတ်ဖင်ဝကိုထိုးပြီးကလိုင်းနေတာလက်ညှိုးကလက်တစ်သစ်ကျော်လောက်ဝင်သွားပြီ။

အဲဒီတော့မှ မေမေသတိထားမိသွားပြီး..

" ဟင်...အမယ်လေး...ဘာတွေ လာထိုးလာနှိုက်နေတာလဲ၊ အပေါက်မှားနေပြီ၊ အဲဒါ ဖင်ပေါက်"

" ဟီး အပေါက်လေးကချစ်စရာလေး၊ မြင်တော့ ကလိချင်စိတ်ပေါက်လာတယ်"

" ဖင်ထဲလက်ထိုးတော့နာတာပေါ့ကွာ.. ဘာမှန်းလဲမသိဘူး...တော်တော့"

" မနာအောင် ဖြေးဖြေးလုပ်ပေးမယ်လေ"

ပြောပြောဆိုဆို ကျနော်ဖက်လုံးကြီးကို ဆွဲယူပြီး မေမေ့ဖင်ကြီးကို မလို့ ခါးအောက်ထဲ ခုလိုက်တော့ ဖင်ကြီးကလေထဲမြောက် ကြွတက်လာတယ်။ ပေါင်နှစ်လုံးကိုအပေါ်ကိုတွန်းတင်လိုက်တော့ ဖင်ပေါက်ဝလေးက ရှေ့ရောက်လာတယ်။ကျနော်ကုန်းပြီး ဖင်ဝကို နှာခေါင်းနှစ်လိုက်တော့...

" ဟင်..မောင်... ဘာလုပ်တာလဲ..ဖင်ပေါက်ကိုနမ်းတော့ မနံဘူးလား"

" မိန်းမအတွက်ဆို မောင့်မှာရွံတယ်ဆိုတာမရှိဘူး၊ နံလဲနံပါဘူး၊ တကိုယ်လုံးမွှေးနေတာပဲ"

" ဟင်း...ထန်နေတော့လဲ တစ်ကိုယ်လုံးမွှေးတယ်ပေါ့နော်၊ နှာဗူးလေး"

ဟုတ်လဲဟုတ်တာပဲ၊ ကျနော်ထန်နေတော့ အကုန်လုံးကို အကောင်းမြင်ဘက်ကပဲ မြင်နေတယ်။ မေမေ့ဖင်ဝလေးက မွှေးတယ်လို့ မဆိုသာပေမယ့် အနံ့လေးကပြောပြလို့ မတတ်ဘူး။ နဲနဲအောက်သက်သက် အနံ့လေးလို့ပဲပြောရမလား၊ (ခုပဲရေချိုးထားတော့ ချီးစော်တော့မနံဘူး)။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျနော့်အတွက်တော့ ရမ္မက်စိတ်ကို ပိုကြွလာစေတာအမှန်ပဲ။ ကျနော်မေမေ့ဖင်ဝကို နှာခေါင်းနှစ်နမ်းပြီးတဲ့ နောက် လျှာထုတ်ပြီး ခရေပွင့်လေးကိုတလွှားချင်းလျက်ပေးလိုက်တယ်။

" အို သားလေး ဘာလို့ဖင်ဝတွေပါ လျက်နေရတာလဲ။ ညစ်ကညစ်ပတ်နဲ့ မောင်ရယ် မိန်းမကို အဲ့လောက်တောင်ချစ်တာပဲလား အိုး စစ် အူးးးး ဖင်ဝတွေတရှိန်းရှိန်းနဲ.၊ ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး"

" ချစ်လို့လုပ်ပေးတာပေါ့မိန်းမရယ်"

ကျနော် စောက်ဖုတ်ကြီးကိုဂျာပေးလိုက် ဖင်ဝကိုလျက်ပေးလိုက် စောက်စိစုတ်ရင်းလက်ချောင်းတွေနဲ့ စောက်ပေါက်ရော ဖင်ပေါက်ကိုပါ ပြိုင်တူနှိုက်ပြီးကလိုင်းလိုက်၊ အဲ့ဒီအဆင့်တွေကို အကြိမ်ကြိမ်အထပ်ထပ်တလှည့်စီလုပ်ပေးနေတယ်။

တစ်ခါထက်တစ်ခါ မေမေ့ဖင်ပေါက်ထဲကိုနှိုက်ပေးတဲ့ လက်ချောင်းတွေက နက်သည်ထက်နက်လာပြီ။လက်တစ်သစ်ကနေ လက်တစ်ဝက်၊ လက်တစ်ဝက်ကနေ အခုလက်ချောင်းတစ်ဆုံးနီးပါး ဝင်နေပြီလေ။မေမေလည်း တစ်ကြိမ်ထက်တစ်ကြိမ် ဖင်ထဲကို လက်နဲ့လိုးပေးနေတာကို သာယာလာပုံရတယ်။ ဘာမှဆက်မပြောတော့ပဲ ညည်းသံလေးမြှင်းမြှင်းနဲ့ငြိမ်ခံနေတယ်။

ပြီတော့ တစစနဲ့ ကျနော်ဘာလိုချင်တယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်လာပုံရတယ်။

" မောင်...ကြည့်ရတာ အဲ့ဒီအပေါက်ကို သိပ်စိတ်ဝင်စားနေပုံရတယ်၊ မောင်ဘာတွေ ဖြစ်ချင်နေတာလဲ"

" ကြည်ပြာရယ်.. ကြည်ပြာ့ဖင်ပေါက်လေးကို မောင်လုပ်ကြည့်ချင်တယ်။ လုပ်ကြည့်လို့ရမလားဟင်"

" ဟင်...ကြံကြံဖန်ဖန်ကွယ်.. ဘယ်လိုအတွေးတွေရလာတာလဲ"

" ဟို..ဟိုလေ..မောင့်သူငယ်ချင်းတွေကပေးကြည့်တဲ့ အောကား စီဒီတွေထဲမှာ ဘိုကြီးတွေ ကပ္ပလီကြီးတွေ ဖင်ပေါက်၊နောက်ပေါက်တွေကို လိုးနေကြတာကြည့်ဖူးတယ်။ သူတို့ကြည့်ရတာ အားရပါးရအော်နေပုံကကောင်းမယ့်ပုံပဲ၊ အဲ့ဒါနဲ့စမ်းလုပ်ကြည့်ချင်လာတယ်"

" ဟယ်...ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ...အော်နေတာဆိုတော့ နာလို့ဖြစ်မှာပေါ့၊ ခံရဲပါဘူး။ လက်ချောင်းနဲ့ထိုးတာတောင်ကျိန်းလှပြီ"

" သူတို့ကြည့်ရတာ နာလို့အော်ပုံမဟုတ်ဘူး၊ တော်တော်ကြီးကိုကောင်းလို့ ညည်းနေတဲ့ပုံ၊ ခဏဖြစ်ဖြစ်စမ်းပြီးပေးလုပ်ကြည့်ပါလား...နော်..မိန်းမကလဲ"

ကျနော်ကပ်ချွဲပြီးတောင်းနေတယ်။

" မဖြစ်ဘူးထင်တယ်...သူများတခါမှ ဖင်မခံဖူးဘူး.. ရှေ့ပေါက်ပဲလုပ်ပါယောက်ျားရယ်နော်..."

" မိန်းမကလဲကွာ..မောင် ခဏလေးစမ်းကြည့်ရုံသက်သက်ပါ။ ခဏကလေးပါ၊ ဒစ်ဖျားလေးပြဲ ဖစ်ဖြစ်ဝင်ရင်တော်ပါပြီ"

ကျနော်အတင်းကပ်ချွဲတော့မေမေပျော့ကျသွားတယ်။

" မိန်းမ နာမှာကြောက်တယ်ကွာ"

" မောင်..ဖြေးဖြေးချင်းလုပ်ပေးပါ့မယ် ကြည်ပြာလေးရယ်၊ နော်"

ကျနော်မေမေ့ပါးလေးကိုဖွဖွနမ်းပေးရင်းနှစ်သိမ့်စကားပြောလိုက်တယ်။

" ကဲ..ကဲ...သဘော...သဘော...ဖြေးဖြေးလုပ်နော်။ ယောက်ျားကိုချစ်လို့ခံတာနော်..သိလား..."

" အင်းပါ...ကြည်ပြာရယ်...အချစ်ကလေးကိုမနာစေရပါဘူး"

ကျနော် ပေါင်ကြီးဖြဲကားထားလို့ ဟနေတဲ့မေမေ့စောက်ပတ်ရဲရဲထဲကိုလီးကြီးသွပ်ပြီးဖိလိုးချလိုက်တယ်။

ဗြိ..ဒုတ်...ဖွတ်

" အာ့... အမလေး ပြောတော့ အဝှာကိုလုပ်မယ်ဆို"

" ဖြေးဖြေးပေါ့မိန်းမရယ်..တစ်ဆင့်ခြင်းသွားမှာပေါ့"

ကျနော် စောက်ဖုတ်ကို လေး ငါး ခြောက်ကြိမ်လောက် ခပ်ဖိဖိ လိုးလိုက်တော့ စောက်ရည်တွေ အိုင်နေပြီးချွဲနေတဲ့ မေမေ့စောက်ခေါင်းက လီးကိုချောဆီသုတ်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားပြီ။ ကျနော်စောက်ရည်တွေကိုလက်နဲ့တစ်ကော်ကော်ပြီး ဒစ်ထိပ်ကို လဲရွှဲနေအောင်လိမ်းလိုက်တယ်။ မေမေ့ဖင်ဝခရေပွင့်လေးကိုလဲတစ်ကော်သုတ်ပေးလိုက်တယ်။

ကျနော် မေမေ့ခါးအောက်ထဲ နောက်ထပ်ခေါင်းအုံးတစ်လုံးထိုးသွင်းလိုက်တော့ ဖင်ကပိုပြီးမြောက်တက်သွားတယ်၊ ကျနော် မေမေ့ဖင်ဝလေးကိုဒစ်နဲ့တေ့ပြီး အဝလေးတင်ဖိဖိလေး တဇတ်ဇတ်နဲ့ လေးငါးကြိမ်လောက် ကပ်ထိုးလေးလိုးပေးနေတယ် ။ အထဲကို မသွင်းသေးဘူး၊ ပြီးတော့မှ အသာလေးဖင်ပေါက်ထဲ ဒစ်ကိုဖိချလိုက်တော့၊

စွပ်...

" အာ့... အမယ်လေး..."

စောစောက လက်နဲ့ကြိုကလိုင်းပြီးသွင်းထားလို့ပဲလား မသိ၊ မေမေ့ဖင်ဝကြွက်သားတွေက အဆင်သင့်ရှုံ့နိုင်ဆန့်နိုင်အောင် အကျင့်ရသွားပြီနဲ့ တူပါတယ်။ စွပ်ကနဲအသံနဲ့အတူ ဖင်ဝကြွက်သားတွေ ဟသွားပြီး ဒစ်ဖူးကြီးတစ်ခုလုံးဝင်သွားပါတယ်။

" ကျွတ်ကျွတ် နာလိုက်တာ"

ကျနော်ဆက်မထိုးပဲ ခဏရပ်ထားလိုက်တယ်။

" ခဏအောင့်ခံလိုက်ဦးနော် အချစ်၊ တော်ကြာနာတာပျောက်သွားမှာပါ"

လီးကို တပ်ရက်သားကြီးငြိမ်နေလိုက်ပြီး မေမေ့ဗိုက်သားလေးတွေ နို့အုံလေးတွေကို နမ်းပေးနေလိုက်တယ်။တစ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ မေမေ့ အသက်ရှူသံပြန်မှန်လာပြီ၊ ကျနော်လည်း နှစ်ချက်လောက်လီးကိုဖိပြီးထပ်ရစ်သွင်းလိုက်တော့ ဖင်ထဲ လီးတံတစ်ဝက်နီးပါးဝင်သွားတယ်။

" အ..အားးးး ကျွတ်..ကျွတ်.. ပြန်ထုတ်..ပြန်ထုတ်..နာလိုက်တာ.."

မေမေ့မျက်နှာတွေ ရဲနေတယ်။ ကျနော်ရောက်တဲ့ နေရာမှာရပ်ထားလိုက်ပြီး စိမ်ထားလိုက်ပြန်တယ်။ ရပ်လိုက်တော့ နာတာသက်သာသွားပြီး ပြန်ငြိမ်သွားတယ်။ နာတယ်လို့သာ ပြောနေတာ မေမေ့ဖင်ကြွက်သားတွေက ကျနော့်လီးတံကြီးကို ဆွဲညှစ်စုပ်ပေးနေတာကို သိသိသာသာကြီးခံစားနေရတယ်။

မေမေ့မျက်နှာဟာ ရှုံ့မဲ့ပြီးမျက်ရည်တွေဝိုင်းနေတယ်။ ကျနော်လဲ မေမေ့ဖင်ထဲလီးတပ်ရက်ကြီးနဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးစုပ်နမ်းလိုက်၊ နို့လေးတွေ စို့လိုက်၊နို့သီးခေါင်းလေးတွေချေပေးလိုက်၊ စောက်စိလေးတွေပွတ်ပေးလိုက်လုပ်နေတော့ မေမေလဲဖီလင်တွေပြန်တက်လာပြီး ညည်းသံလေးတွေပြန်ကြားလာရပြီ။

ဖင်ခေါင်းကလဲ လီးကိုညှစ်ပေးနေတယ်၊ ကျနော်မေမေအဆင်ပြေလာပြီဆိုတာသိတော့ ဖင်ထဲကို သုံးလေးချက်လောက် ဆက်ညှောင့်ပြီး အဆုံးထိ သွင်းလိုက်တော့တယ်။ ခဏလောက် ထပ်ရပ်ထားပြီးတာနဲ့ တချက်ချင်းညှောင့်ကာ ညှောင့်ကာမေမေ့ဖင်ကို လိုးပါတော့တယ်။ မေမေမျက်နှာလေးရှုံ့နေတယ်၊ ဒါပေမယ့်မအော်တော့ဘူး။

" အာ့ အာ့ အာ့ အာ့ အင့်...ဟင်း.."

ဆောင့်ချက်ကလေးတွေ မြန်လာသွက်လာတာနဲ့ အတူ၊ မေမေလည်း ပါးစပ်လေးဟပြီး ညည်းလာတော့တယ်။

“ နာနေသေးလား မိန်းမ”

" ဟင့်အင်း...အစကလောက်မနာတော့ဘူး၊ နဲနဲလေးတော့နာသေးတယ်၊

ဒါပေမယ့်ကောင်းတယ်၊ နာလဲနာ ကောင်းလဲကောင်း၊ ဘယ်လိုကြီးလဲ မသိဘူးယောက်ျားရယ်"

" ဒါဆိုယောက်ျားမြန်မြန်လုပ်တော့မယ်နော်"

ကျနော်ခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်တော့တယ်။

ဖွတ်..ဖွတ်..ဘွတ်..ကျွိကျွိ ဗြစ် ...ဗြစ်..

" အား..အား..ဆောင့် ယောက်ျား ...ကောင်းတယ် မိန်းမ မနာတော့ဘူး အီးးးးကျွတ်ကျွတ်... ကောင်းလိုက်တာ..ဆောင့်...ဆောင့်..."

" ရှီး...အားးးးးး ကောင်းလိုက်တာမိန်းမရာ၊ အမေရာ၊ ကိုယ့်အမေဖင်ကြီးကိုယ်လိုးရတာကောင်းလိုက်တာ စီးနေတာပဲ"

" ဟဲ့ ကိုယ်မေကိုယ်လိုးလေး... ကိုယ့်အမေအရင်းရဲ့ ကိုယ့်ကို မွေးထုတ်ခဲ့တဲ့ စောက်ပေါက်ကြီးကိုလိုးတာတောင်အားမရနိုင်ပဲ ဖင်ကိုပါလိုးတဲ့ သားလိမ္မာလေးဟဲ့..၊ ကျေနပ်ပြီလား၊ အားရအောင်လိုးစမ်း...၊ နင့်အမေ ဖင်ပြဲအောင်လိုးပစ်လိုက်စမ်း.."

မေမေလဲတအားထန်လာပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းအော်ရင်းဖင်ခံနေတယ်။

" လိုးမှာ..လိုးမှာ...ကွဲအောင်လိုးမှာ"

ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖြစ်...ဖြစ်...

မေမေ့ဖင်နဲနဲလိုးလို့ အထာကျလာတယ်။ အဝင်အတွက်မှန်ပြီးကောင်းလာသလို မေမေ့ဖင်ကြွက်သားတွေကလဲကျနော့်လီးတံကို အချက်ကျကျညှစ်ပေးနေတော့ လိုးရတာ စီးပိုင်နေတယ်။

ဖင်လိုးလို့ တော်တော်လေးကြာအားရလာပြီဖြစ်တော့ လီးကိုဖင်ထဲကပြန်နှုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို တစ်ချီပြန်ထည့်ပြီး လိုးပြန်တယ်။ မေမေ့ကြည့်ရတာ ရမ္မက်တွေပြန်ကြွ၊ ပြန်ထန်လာပြန်ပြီး အောက်ကနေဖင်ကြီးကိုကော့ကော့တင်ပေးပြီးအားရပါးရခံနေတယ်။

" ယောက်ျား....မိန်းမကို တစ်လှည့်ပေးလုပ်ဦး...မိန်းမအားရအောင်လုပ်ချင်တယ်၊ ယောက်ျား ပက်လက်လှန်ပေး"

ကျနော် ပက်လက်အိပ်ပေးတော့ မေမေ အပေါ်ကနေ တက်ထိုင်ပြီးအားရပါးရ ဆောင့်ပါတော့တယ်။ မေမေ အံကိုကြိတ်လိုက်၊ မချင့်မရဲနဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို သွားနဲ့တင်းနေအောင် ကိုက်ထားလိုက်နဲ့ကျနော့်ရင်ပတ်ကို လက်ကလေးနဲ့ဖိထောက်ထားပြီး၊ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လီးပေါ်ဆောင့်ဆောင့် ချနေတယ်။

ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဗြိ ဗြိ ဗြိ..ဖြစ်..

" အာ့ အာ့ အာ့ အားးးးးရှူး...ရှစ်စ် အိ အိ အားးးးထွက်ကုန်ပြီ....ငါ့စောက်ရေတွေ ထွက်ကုန်ပြီ...ပြီးပြီ...အားးးး"

" အားးးးငါလဲပြီးပြီ မိန်းမရေ...ရှီးးးကောင်းလိုက်တာ...၊ ငါလိုးတဲ့မှ မိန်းမ၊နင့်သားလရည်တွေ နင့်စောက်ဖုတ်ထဲ ထွက်ကုန်ပြီ..၊ ဗိုက်ကြီးလိုက်တော့.."

မေမေ ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်မှောက်ရက်ကြီးကျလာချိန်မှာ…..ကျနော်လဲ မေမေ့မျက်နှာလေးကိုဆွဲပီး အားရပါးရနှုတ်ခမ်းလေးကိုဆွဲစုပ် ကစ်စင်ရိုက်လိုက်တော့တယ်။ နှစ်ယောက်သား တရှူးရှူးနဲ့မောဟိုက်နေပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ကာ ငြိမ်သွားကြပါတော့တယ်။

အဲဒီညက ကျနော်တို့သားအမိ လင်မယားနှစ်ယောက် သုံးချီပြည့်အောင်ထပ်ဆွဲဖြစ်ကြပြီး၊ နောက်ဆုံးအချီမှာ မေမေ့ဖင်ထဲမှာပဲ ပြီးလိုက်တယ်။ အားလုံးပြီးပြည့်စုံသွားပါပြီ။

ချစ်ဇနီးလေးကြည်ပြာ၊ ကျနော့်ကိုဒီလောကထဲ ပို့ပေးလာခဲ့တဲ့ မွေးသမိခင်အရင်း၊ ချစ်မေကြည်ပြာကို ဘဝမှာ ခံစားသင့်တဲ့ ကာမရသအစုံ၊ အဖေတောင် မပေးနိုင်ခဲ့တဲ့ ခရေပန်းရဲ့ အရသာကိုပါပေးပြီး၊ မွေးမေမေကို ကာမအရသာအထွတ်အထိပ်ရောက်အောင် ကျေးဇူးပေးဆပ်နိုင်ခဲ့ပါပြီ။

နောက်ပိုင်း ကျနော့်ဇနီးလေးမေကြည်ပြာ ခရေရဲ့ အရသာဘယ်လောက် စွဲသွားတယ်ဆိုရင်....မကြာမကြာ နောက်ပေါက်ကိုပဲတောင်းနေတော့တာပါပဲဗျာ။

ပျော် ရွှင် စွာ ပြီး ဆုံး ပါ ပြီ။

(ဖိုးလမင်း)


(စကားချပ် -

ကျနော့်ဇာတ်လမ်းမှာ အနုစိတ် ရိုမန်းတစ်နဲ့ ဆက်ဆံပုံတွေကို တစိမ်စိမ့် ဖီးယူခံစားပြီး ရေးထားတော့ဟာ့ဒ်ကိုးနဲ့ ဟောဟောဒိုင်းဒိုင်း ဝုန်းတဲ့ အရေးအသားမျိုးနှစ်သက်တဲ့သူတွေအတွက်တော့ အသေးစိတ်ဆန်လွန်းနေမလားပဲ၊ ကြိုက်ကြပါ့မလားလို့။

ဒီဇာတ်လမ်းရဲ့ မူရင်းဇာတ်သွားက အမှန်တော့ အခန်း (၁၁) မှာပဲပြီးဆုံးသွားခဲ့တာပါ။အခန်း (၁၂) ကနေ အခန်း (၂၀) အထိက ဆရာထူးခြားရဲ့ အားပေးတိုက်တွန်းမှုနဲ့ နောက်ဆက်တွဲထပ်ရေးတာဖြစ်ပါတယ်။သူကြောင်းပေးတဲ့ဇာတ်အိမ်ကို စိတ်ကူးထပ်မံကွန့်မြူးပြီး ရေးရတာဖြစ်လို့ အချိန်တော်တော်ကြာယူလိုက်ရပါတယ်။

ဆုံးအောင်စောင့်စားဖတ်ရှုပေးတဲ့ မဲန်ဘာတွေနဲ့ မိတ်ဆွေများကို အထူးကျေးဇူးတင်ရှိပါကြောင်း။


ဆရာထူးခြားကိုလဲ CREDIT ကြီးကြီး ပေးပါကြောင်း


(ဖိုးလမင်း)



.......................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




အိပ်မက်ကောင်း အပိုင်း ( ၄ )

အိပ်မက်ကောင်း အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသားသူ - ဖိုးလမင်း

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း (၁၄) ည အိပ်မက်ကမ္ဘာသို့ နောက်တစ်ခေါက်

" ဟင်..အင်းးး ဘယ်သူလဲ....."

ကျနော် အိပ်မက်ထဲမှာ အန်တီလတ် ကုတင်ဘေး ရောက်နေပါပြီ။ ကျနော် တီလတ်ရဲ့ ပါးလေးတွေကို ဖွဖွလေးနမ်းပေးနေတယ်။ တီလတ်ဝတ်ထားတဲ့ ညအိပ်ဝတ်စုံပါးလွလွထဲက ရုန်းကန် ထိုးဖောက်ထွက်နေတဲ့နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို ဖွဖွကိုင် ဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်တယ်။

" အား...ဟင်းး ဟင်းး အို...ဘယ်သူ ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွယ်...ဟင့်"

ကျနော် တီလတ်ရဲ့ နို့သီးခေါင်းချွန်ချွန်လုံးလုံးလေးတွေကို လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ လှိမ့်ပေးနေရင်း၊တီလတ်ရဲ့နားလေးနားကိုတိုးတိုးလးကပ်ပြီး၊

" တီလတ်...သားမောင်ပါ..တီလတ်ကိုချစ်လို့..."

တီလတ် အိပ်တစ်ဝက် နိုးတစ်ဝက်နဲ့ ဝေတေဝါးတား ဖြစ်နေတဲ့ပုံ..။ ကျနော်ကတော့ အိပ်မက်ကို ကွန်ထရိုးလုပ်ထိမ်းချုပ်နိုင်တဲ့ အလေ့အကျင့်ရှိပြီးဖြစ်နေပြီမို့လို့ အခြေအနေကို ကောင်းကောင်း ထိမ်းထားနေနိုင်ပါပြီ။

" အို..အို...မဟုတ်..မဟုတ်သေးဘူး အမောင်၊ တီလတ်...အု.."

ကျနော်တီလတ် ပါးတွေကို တရှူးရှူးနဲ့ အတင်းနမ်းရှုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ လက်တစ်ဘက်က အန်တီလတ်ရဲ့ ပေါင်ခြံဆီရောက်သွားပြီး ပေါင်သားလေးတွေကို အစုန်အဆန် ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေတယ်။ကျန်လက်တစ်ဘက်ကတော့ နို့အုံကြီးကိုချေနေဆဲ....။

တီလတ်က အပေါ်ပိုင်းက အတွင်းခံဘရာဝတ်မထားပေမယ့် အောက်ပိုင်းမှာတော့ ပင်တီအပါးလေးဝတ်ထားတယ်။ ပေါင်အတွင်းသားတွေကို ညင်ညင်သာသာပွတ်ဆွဲနေတဲ့ ကျနော့်လက်တွေက အဆီပြင်နဲနဲတက်နေပြီဖြစ်တဲ့ ဗိုက်သားတလျှောက်ရှပ်ပြေးသွားပြီး ပင်တီအောက်ကို လျှိုဝင်သွးကာ အဖုတ်ကွဲကြောင်းကြီးထဲလက်ဝင်သွားတော့...

" အားးး အင့် ဟင့်ဟင့် ရှီး... သား..အမောင်"

ကျနော် အမွှေးတစ်ပင်မှ မရှိတဲ့ ဖားခုံညှင်းလို စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်၊လက်ဝါးနဲ့တစ်ပြည့်ပဲ။ အဖုတ်ထိပ်ကပြူးနေတဲ့ စောက်စိကြီးကို လက်ညှိုးလက်မနဲ့ ပွတ်ချေလိုက်တယ်။ တီလတ်ထွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်၊ ကျနော် တီလတ်ရဲ့စောက်စေ့ကြီးကို စိမ်ပြေနပြေ ပွတ်ကစားနေလိုက်တယ်၊လက်ခလယ် လက်သူကြွယ်နှစ်ချောင်းကလဲ စောက်ခေါင်းမြောင်းကြီးထဲ ဝင်သွားပြီး တကျိကျိနဲ့လိုးပေးနေတယ်။

" ကျွတ်ကျွတ်....အား...အမယ်လေး..သားရယ်.."

တီလတ် စောက်ခေါင်းထဲက ချွဲချော်နေတဲ့ စောက်ရည်တွေ တသွင်သွင်စီးကျလာပါတော့တယ်။ ခဏအကြာ ကျနော်တီလတ်ရဲ့ ညအိပ်သင်တိုင်းကြီးကို ခေါင်းပေါ်ကကျော်ပြီး မ ချွတ်လိုက်တယ်။ တီလတ်တစ်ကိုယ်လုံး ကင်တီပါးပါးလေးတစ်ထည်ပဲ ကျန်တော့တယ်။

ကျနော် တီလတ်နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်အားရပါးရ စို့ပစ်တယ်။ ကျနော်ပင်တီစောင်းလေးထဲလက်ထည့်ပြီး ခါးကနေ ပင်တီလေးကိုဆွဲပြီးဆွဲချွတ်လိုက်တော့ တီလတ်တစ်ယောက် ဖင်ကြီးကိုကြွ၊ သူ့ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးနဲ့ ခြေထောက်တွေကိုမြှောက်ပြီး ပင်တီ လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ထွက်သွားအောင် ကူပေးရှာတယ်။

ကျနော် တီလတ်ရဲ့ ပေါင်ကြီးတွေကို ဖြဲကားပြီး အမွှေးမရှိတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို မျက်နှာအပ်လိုက်ကာ စောက်စေ့ကြီးကို စုပ်လိုက်၊ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးကလိုင်းလိုက်၊ လျက်ပေးလိုက်နဲ့ ကောင်းကောင်းဂျာပါတော့တယ်။

" အားးးး အမလေး..စစ် စစ်..အူးးးးးး"

တီလတ်ပါးစပ်က နားမလည်နိုင်တဲ့ ဘာသာစကားပေါင်းစုံ၊ ကိုယ်ခန္ဓာက ထွန့်ကနဲ ထွန့်ကနဲ။ အိပ်မက်ဆိုတော့လည်း မရေမရာ ကျော်ဖြတ်သွားတဲ့ အခန်းတွေအများကြီး။ ဒါကျနော်မှတ်မိသလောက် ရေးတာ။

ခဏအကြာမှာတော့ ကျနော် အန်တီလတ် စောက်ဖုတ်ကြီးကို တဖုန်းဖုန်းနဲ့ လိုးဆော်နေပါပြီ...။ မေမေနဲ့မအိပ်ရတာ ၃ ရက်လောက်ရှိပြီဖြစ်တဲ့ ကျနော်အိပ်မက်ထဲမှာ တီလတ်ကို ရေကုန်ရေခန်း ရွှဲနစ်နေအောင်ဆော်မိလိုက်တယ်။ မကြာခင်မှာပဲ မြင်ကွင်းတွေဝေဝါးလာပြီး အိပ်မောကျသွားပါတော့တယ်။

နောက်တစ်နေ့မှာ တီလတ်ဟာကျနော့်ကို ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့် လုပ်နေတာသတိထားမိတယ်။ ညက သူနိဗ္ဗာန်ဘုံကို ရောက်ခဲ့ပြီလေ။ကျနော် ဟန်မပျက်မသိချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။

ဒုတိယည၊

တီလတ်ကိုနောက်တစ်ည အိပ်မက်ထပ်ပေးလိုက်ပြန်ပြီ။ ကောင်းကောင်းကြီး ထပ်ဆော်ပေးလိုက်တယ်။မနက်ကျတော့ နံနက်စာစားပွဲမှာ ဆုံကြတယ်၊ အဲ့ဒီမှာ တီလတ်ကျနော့်ကို တကယ်ထူးဆန်းတဲ့ အကြည့်မျိုးနဲ့ စေစေ့စေ့ကိုကြည့်နေတော့တာဗျ။

ကျနော် သိနေပေမယ့် သတိမထားမိသလို ဘာမှမသိသလိုကို နေနေတာ။ ဒါပေမယ့် တီလတ်လဲ သူ့ကိစ္စတွေ မပြတ်သေးတော့ ခဏကြာအိမ်ကထွက်သွားပြန်ရောဆိုပါတော့…။

ဒါပေမယ့် ဒီနေ့တော့ စောစော နေ့လည်ပိုင်းလောက်မှာပဲ တီလတ်အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။ တီလတ် မလာခင်လေးမှာ မေမေကလည်း ဆံပင်သွားရှိူင်းဦးမယ်ဆိုပြီး အလှပြင်ဆိုင်ထွက်သွားတော့ အိမ်မှာ တီလတ်နဲ့ ကျနော် နှစ်ယောက်ထဲ။ တီလတ်ပြန်လာလို့အဝတ်အစားတွေလဲပြီး ခဏအကြာ၊ တီလတ်ကျနော့်အခန်းဝလာရပ်ပြီးတော့..

" ဟဲ့...အမောင်..နင့်အမေကော မမြင်ပါလား ဘယ်သွားလဲ"

" သြော်..တီလတ်.. မေမေက ဆံပင်သွားပြင်ဦးမယ်ဆိုပြီး ဟိုဘက် လမ်းထိပ်က ဗြူတီပါလာ ထွက်သွားလေရဲ့..နဲနဲတောင်ကြာသွားပြီ"

" သြော်..အေး..အေး..ဒါနဲ့ သား..အမောင်..နင်အားသလား..၊ အန်တီ သားနဲ့ စကားနဲနဲပြောစရာရှိလို့"

" ရပါတယ် အန်တီ၊ ဝင်လာခဲ့လေ"

တီလတ် ကျနော့အခန်းထဲ လျှောက်ဝင်လာလိုက်တယ်။ ကျနော် ကွန်ပြူတာစားပွဲကထိုင်ခုံမှာ ထိုင်နေတော့ အန်တီလတ်က ကျနော့်ကုတင်စောင်းမှာပဲ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ တီလတ် ဝင်ထိုင်ပြီး နေပေမယ့်လည်း အတော်ကြာငြိမ်နေတယ်၊ ဘာမှလည်းမပြောဘူး။ ကျနော်လည်း အူကြောင်ကြောင် ထိုင်စောင့်နေပြီးမှ တီလတ်ဘာမှ စကားမစတာနဲ့...

" တီလတ်... သားနဲ့ ပြောစရာရှိတယ်ဆို၊ ဘာများလဲ"

အဲ့ဒီတော့မှတီလတ်လဲ သတိဝင်လာပြီး..

" အဲ..အင်း... အေး..ဘာကစပြောရမှန်းမသိလို့ဟေ့.."

" ဟာ...တီလတ်ကတော့လုပ်ပြီ"

" အင်း...ဒီလို..ဟိုဟာလေ..နင်..နင်.. ညက ငါ့ကိုအိပ်မက် မက်တယ် မဟုတ်လား"

" ဗျာ... ဘယ်လို..အန်တီ.."

ကျနော်ရုတ်တရက် အံ့သြသွားတယ်၊ လန့်လဲလန့်သွားတယ်၊တီလတ် ဒီလိုကြီး ဒဲ့မေးလာမယ် မထင်ထားဘူးလေ။

" ဟာ...တီလတ်ကလည်း..ဘာဖြစ်လို့မက်ရမှာလည်း.. နေရင်းထိုင်ရင်း.."

" အမောင်...မနေ့က တစ်ညထဲတောင် မဟုတ်ဘူး၊ နှစ်ညရှိပြီ၊ သားတီလတ်ကို အိပ်မက်မက်နေတာ"

" တီလတ်ကလဲဗျာ.. ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ"

ကျနော်ကတော့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဖင်ပိတ်ငြင်းလိုက်တယ်။

" အမောင်..သား၊ တီလတ်ကိုလိမ်ဖို့မကြိုးစားနဲ့တော့၊ တီလတ်တို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲပြောရအောင်။ ဒီကိစ္စတွေ တီလတ်သိနေတယ်။ ကြုံလည်းကြုံခဲ့ဘူးတယ်။ အန်တီတု့ိ မိသားစုထဲက ထူးထူးဆန်းဆန်းလျို့ဝှက်ချက်တစ်ခုပဲ။ ဒီအကြောင်း အကိုကြီးမင်းဒင် (ကျနော့်အဖေနာမည်) တောင် မသိဘူး။

အန်တီသိတယ်..သားအဘိုးရဲ့ ပစ္စည်းတစ်ခုကို အမေ... .

.........................................................................................................................

အခန်း (၁၅) အပေးအယူ

အဲ့ဒီညနေပဲ မေမေ့ဆီကို တီဇာဆီကဖုန်းဝင်လာခဲ့တယ်။ ဖွားဖွား သွေးတွေဆောင့်တက်ပြီး သတိလစ်သွားလို့ ဆေးရုံပို့လိုက်ရတယ်တဲ့။

" သားမောင်ရေ၊ မလတ်ရေ၊ ဖွားဖွားအခြေအနေက ဘယ်လိုလဲ မသေချာဘူး၊ ဒီလောက်ဖြစ်နေမှတော့ မေမေလိုက်သွားမှဖြစ်မယ်။ အိမ်မှာလဲ မလတ်က အလုပ်ကိစ္စတွေမပြတ်သေးဘူး။ ဒီတော့ မေမေတစ်ယောက်ထဲပဲ သွားလိုက်တော့မယ်။ ဟိုမှာလည်း သူဇာတို့ရှိသားပဲ၊သားမောင်က အန်တီလတ်နဲ့ အဖော်ရအောင်နေခဲ့ပေးလိုက်နော်။ ညရေးညတာ မိန်းမသားတစ်ယောက်ထဲ၊ မလတ်လဲ အေးအေးဆေးဆေးနေ၊ ကိစ္စတွေပြီးပြတ်မှပြန်နော်"

" အေးဟယ် ဒုက္ခပါပဲ၊ ဖြစ်မှဖြစ်ရလေကြည်ပြာရယ်။ ကြီးကြီး အမြန်ပြန်ကောင်းပါစေ။ စိတ်ချသာသွား ကြည်ပြာ၊ နောက်ဆံမတင်းနဲ့၊ လတ်လည်း အမောင်နဲ့ ဒီမှာ နေလို့ရသလောက်နေပေးမယ်"

" သွားပါမေမေ..၊ အိမ်ကိုစိတ်ချပါ။ သားကောင်းကောင်းကြည့်ထားပါ့မယ်"

မေမေ ညတွင်းချင်းအောင်မင်္ဂလာဆင်းပြီး မန္တလေးတက်သွားတယ်။ ခါတိုင်းထမင်းစားပြီးချိန် ကျနော်အခန်းအောင်း ကွန်ပြူတာရှေ့ရောက်နေပြီ။ ဂိမ်းပိုးကိုက်နေပြီ။ဒီနေ့တော့ တီလတ်နဲ့ TV ရှေ့မှာယောင်တောင်ပေါင်တောင်နဲ့။ တီလတ်ဆီက သူသိထားသမျှလေးတွေကို နှိုက်ရဦးမယ်လေ။ ကျနော်တကယ်စိတ်ဝင်စားနေတာ။ အိမ်ထဲမှာဒီည တီလတ်နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲဆိုပါလားဆိုတဲ့ အသိကလဲ ရင်ခုန်စေတယ်။တီဗွီကြည့်လို့ခဏအကြာ တီလတ်ကပဲစကားစလာတယ်။

" အမောင်..နေ့လည်က ကြည်ပြာပြန်လာလို့ စကားပြတ်သွားတယ်၊ သားတီလတ်မေးထားတာ့ ပြန်မဖြေရသေးဘူး"

" ဘာများလဲ တီလတ်ရဲ့"

" သားအဘိုးရဲ့ ပစ္စည်းရထားပြီးပြီလားဆိုတာလေ"

" အန်တီပဲ သိပြီးပြီဆို၊ ကိုယ့်ဖာသာကောက်ချက်ချဖြေပြီးနေမှ"

" သား..ရထားပြီးတာ အန်တီသေချာသလောက်ရှိတယ်။ ဒါပေမယ့်သားဆီက ဟုတ်ကဲ့ ဆိုတဲ့ အဖြေလိုချင်လို့၊ ပြီးတော့ ဘာပစ္စည်းဆိုတာကိုလဲ လက်တွေ့မြင်ချင်တယ်၊ အဲ့ဒါတီလတ်သိချင်နေတာ ကာလတွေကြာပြီ။ တီလတ်ကို ပြပါလား သားရယ်...."

" တီလတ်...ဒါဆို တီလတ်နဲ့သား အပေးအယူ တစ်ခုတော့လုပ်ရလိမ့်မယ်"

" တီလတ် သားကို ခါတိုင်းလဲ အမြဲပေးနေကြပဲလေ၊ ခါတိုင်းထက်မုန့်ဖိုး ကောင်းကောင်းပိုရစေရမယ်"

" မုန့်ဖိုးလောက်ပြောနေတာမဟုတ်ဘူးတီလတ်ရဲ့"

" ဒါဆို..သားကဘာလိုချင်လို့လဲ...ပြော"

" သား..တီလတ်နဲ့ အပြင်မှာချစ်ချင်တယ်။ ဟို..အိပ်မက်ထဲမှာ မဟုတ်ပဲနဲ့ အပြင်တကယ့်လောကမှာ ချစ်ချင်တာပြောတာ၊ အိပ်မက်ထဲမှာ သားတို့ချစ်ခဲ့ကြသလိုပေါ့"

ဒီစကားကြားတော့ တီလတ်မျက်နှာကြီးအမ်းတက်သွားတယ်။

" အို...ဟဲ့..ဒီကောင်လေး၊ ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ..အဲဒါက အိပ်မက်လေ၊ တကယ်လုပ်လို့ ဘယ်ဖြစ်မလဲ"

" အိပ်မက်က အရမ်းကိုတကယ်နဲ့တူတာပဲတီလတ်ရယ်၊ သားတော့ အဲဒီအိပ်မက်ကို စွဲနေပြီ၊ သားအဲ့လို အန်တီ့ကိုတကယ်ချစ်ချင်တယ်"

" ဟဲ့ကောင်လေးနှယ်..ခက်တော့တာပဲ။ တို့က တူအရီးတွေလေ၊ တီလတ်က သားရဲ့အဒေါ်အရင်း၊ မဟုတ်တာတွေတွေးနေ"

ကျနော့်စိတ်ထဲမှာတော့....တီလတ်ရေ..အဒေါ်အရင်း ပြောမနေနဲ့..မွေးထားတဲ့ အမေရင်းတောင် လိုးပြီးသွားပြီခင်ဗျ...လို့ ကြိတ်ပြောနေမိတယ်။

" တီလတ်စဉ်းစားလေ။ တီလတ် ဟိုပစ္စည်းလေးကိုလဲ သိချင်မြင်ချင် လိုချင်နေတယ် မဟုတ်လား။ တီလတ်သားကို ဒီညချစ်ခွင့်ပေးရင် ပြီးတော့ ဒီပစ္စည်းလေးနဲ့ပတ်သက်လို့ တီလတ်ရဲ့ အတွေ့အကြုံလေးတွေလည်း သားကို ပြောပြပေးရင်၊သားတီလတ်လိုချင်တဲ့ ပစ္စည်းလေးကို ပါတခါထဲပေးလိုက်မယ်လေ"

ပြောရင်းနဲ့ကျနော့်ရဲ့လက်က တီလတ်ရဲ့ ပေါင်ပေါ်ရောက်သွားရော ဟဲဟဲ ဇတ်ကနဲပဲ မြန်လိုက်တာနော် လက်က..။ ကျနော်နဲ့ တီလတ်က တီဗွီနဲ့မျက်နှာချငိးဆိုင်က ဆိုဖာရှည်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတာ၊ ခုနစကားပြောနေကတည်းက မသိမသာတိုးတိုးသွားရင်း တီလတ်ဘေးကပ်နေပြီလေ။

တီလတ်က ဘောင်းဘီတိုခပ်ပွပွကိုဝတ်ထားတာ။ သူ့ပေါင်လုံး အယ်အယ် ဖွေဖွေးကြီးပေါ် လှမ်းတင်လိုက်တဲ့ ကျနော့်လက်ကို တီလတ်က ပေါင်အပွတ်မခံပဲ လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ကျနော့် လက်ကိုလက်ဖဝါး ၂ ဘက်ကြားမှာ ဆုပ်ထိမ်းထားတယ်၊ တီလတ်ကလဲလည်တယ်လေ။

" သားမောင်ရယ်...ဒါ သားအဒေါ်လေ၊ တီလတ်ပေါ် ဒီလိုစိတ်တွေ ဘာလို့ထားရတာလဲ၊ မကောင်းပါဘူးကွာ"

ပြောသာပြောရ တီလတ်လေသံတွေက ပျော့နေပါပြီ။ ကျနော်သဘောပေါက်လိုက်ပြီ။ နဲနဲဝုန်းမှရတော့မယ်။

" တီလတ်...မနေ့ညတွေက အိပ်မက်ထဲမှာ သားသိပ်ပျော်ရတယ်၊ သားရင်တွေလဲ အရမ်းခုန်ရတယ်၊ တီလတ်ကိုလဲ အရမ်းချစ်မိတယ်၊ အဲဒီထဲမှာ တီလတ်ကလဲသားကိုအရမ်းချစ်တယ်။ သားတီလတ်ကို အိပ်မက်မဟုတ်ပဲလက်တွေ့ချစ်ချင်တယ်၊ သားကို ခွင့်လွှတ်ပေးနော်.."

ကျနော် တီလတ်ကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက်သွင်းလိုက်ပြီး တီလတ်ရဲ့ လည်တိုင်၊ မေးစေ့လေး၊ ပါးနဲ့ နားရွက်ဖျားနားရွက်နောက်လေးတွေကို အနမ်းတွေ တရှိူက်မက်မက်ပေးလိ်ုက်တော့..။တီလတ်ပျော့ကျသွားပါပြီ။

" အိုးးးး သား...ဟင့် အမောင်.. အားးး တီလတ်ကိုလွှတ်ပါကွယ်"

လွှတ်ပါကွယ်သာ ပြောနေတာ၊ တီလတ် လက်မောင်းလေးနှစ်ဖက်က ကျနော့်ကျောကိုသိုင်းဖက်ထားတယ်။ တီလတ်ကလဲ အသက် ၃၇ နှစ်ပဲ၊ မေမေနဲ့ဆို အသက်အတူတူ၊ လပိုင်းပဲကွာမယ်၊ ဘယ်သူ အကြီး ဘယ်သူအငယ်လဲ မမှတ်မိတော့ဘူး။ မေမေ့နှုတ်ခမ်းက ဖူးဖူးထွတ်ထွတ်လေး၊ တီလတ်နှုတ်ခမ်းကျတော့ ထူထူကြီး ဆက်စီရာဂနှုတ်ခမ်း၊ မြင်တာနဲ့ဆွဲ စုပ်ပစ်ချင်စရာ။

တီလတ်လက်တွေ ကျနော့်ကိုသိုင်းဖက်လာချိန်မှာ ကျနော်တဆင့်တက်ပြီး တီလတ်နှုတ်ခမ်ထူကြီးကိုအတင်းဆွဲ စုပ် ကစ်စင်ရိုက်လိုက်ပါတော့တယ်။

အု..ပြွတ် ပြွတ် စု...ရှစ်..

တီလတ်လက်တွေက ပိုပြီး တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်လာပြီး ကျနော့ကျောကုန်းကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ မချင့်မရဲ ကုတ်ခြစ်လာတယ်။ ကျနော့်လက်တွေကပွယောင်းနေတဲ့ ဘောင်းဘီအိုးပွအဝကနေ ဝင်သွားပြီးတီလတ်ရဲ့ ပေါင်ကြားဂွဆုံကိုကိုင်မိပါပြီ။ ပင်တီပါးလေးပေါ်ကနေ စိုထိုင်းတဲ့ အထိအတွေ့ကို ခံစားရတယ်။ တီလတ် တစ်ချက်ဆတ်ကနဲတွန့်သွားတယ်။

ကျနော်ပင်တီရဲ့ အောက်နားစတွေကို လိုက်စမ်းပြီး၊ လက်ချောင်းလေးဖျားလေးတွေနဲ့ ထိုးကလော်ကာဘေးဖက်ကိုဟပြီး ဆွဲတင်လိုက်တော့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးဟာ ပင်တီတခြမ်းဟပြီးဘေးကို ပြူးထွက်လာတယ်။

ဘောင်းဘီပွအောက်မှာ ဖြစ်ပေမယ့် ကျနော်တီလတ်ရဲ့ စောက်ဖုတ်သား စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို မိမိရရ အစိမ်းလိုက်ကြီးကိုင်မိပါပြီ။ စောက်ဖုတ်ကြီးက အရည်ရွှဲနေပြီလေ၊ ဒါဆို တီလတ်က ကျနော်ဘေးနားမှာ စထိုင်ကတည်းက လာနေတာပေါ့...။

ကျနော် အမွှေးတစ်ပင်မှမရှိတဲ့ တီလတ်ရဲ့ အဖုတ်အုံ ဖောင်းဖောင်းကြီးကို အားရပါးရ ပွတ်နယ်နေလိုက်တယ်၊ တီလတ်စောက်စေ့ကြီးကလည်း အကြီးကြီး၊ စောက်စေ့ထိပ်ကို လက်ခလယ်ဖျားနဲ့ ကစားပေးတော့...

" အားးး ဟားးး အင့် အင့် ရှီး အိုးးးး သား အမောင်..."

ကျနော် အရည်တွေရွှဲနေပြီဖြစ်တဲ့ တီလတ်စောက်ခေါင်းကြီးထဲ လက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်ပူးထိုးသွင်းပြီး၊လက်ချောင်းတွေနဲ့ တစွပ်စွပ်လိုးလိုက် ကလိုင်းလိုက်လုပ်ပေးနေလိုက်တာ...

တီလတ် ကျနော့်ကိုအတင်း ဆွဲဖက်ပြီး ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကို အတင်းစွဲစုပ်တန်ပြန်နမ်းလာပါတယ်။ သူ့လျှာကို ကျနော့်ပါးစပ်ထဲအတင်းထိုးသွင်းလာပြီး အငမ်းမရ လိမ်းလှည့်နမ်းရှုတ်နေတော့တယ်။ တီလတ်ရဲ့ တုန့်ပြန်ချက်တွေ ကကြမ်းတမ်းလှပါတယ်။ ကြည့်ရတာ တီလတ်က တကယ်ထန်မယ့် မိန်းမတစ်ယောက်ပဲ။

" ရှူး..အားးး အီးးး အမောင်... ဒီမှာမကောင်းဘူး... အခန်းထဲ သွားရအောင်ကွယ်..."

...............................................................................................................

အခန်း (၁၆) လက်တွေ့ချစ်တင်းနှောပွဲ

" အမောင်..တီလတ်အခန်းထဲလိုက်ခဲ့..."

" ရွှတ်.."

တီလတ်ကျနော့်နဖူးကို အားရပါးရ အာဘွားတချက်ပေးလိုက်ပြီး ဆိုဖာက ထပြီးတော့ ဖင်လုံးကြီး လိမ်ဖယ်လိမ်ဖယ်နဲ့ အခန်းဘက်ကို လျှောက်သွားတော့တယ်။ ကျနော်ရုတ်တရက်ဆိုဖာပေါ်မှာ ဟတ်ကော့ကြီးကျန်ခဲ့ပြီးတော့မှ သတိဝင်လာပြီး ပြုံးလိုက်ကာ တီလတ်နောက် ပြေးလိုက်သွားပါတယ်။ အခန်းထဲမှာ တီလတ်ကကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်နေပြီး... မချိုမချဉ်နဲ့...

" ကောင်ဆိုးလေး...ကိုယ့်အဒေါ်ကို တကယ်လုပ်တော့မှာပေါ့လေ..ဟုတ်လား"

ကျနော် တီလတ်ဘေးဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး ပခုံးလေးကိုဖက်လိုက်ကာ.....

" အမယ်..တီလတ်ကလဲ ကျနော်တို့နှစ်ဦးနှစ်ဘက်ညှိပြီးမှ ကျေနပ်လို့လုပ်မှာလေ၊ ကိုယ့်အဒေါ်ဆိုတာကြီးကလဲ လုပ်ချင်စရာကြီး၊ စိတ်မထိမ်းနိုင်တော့ဘူး"

" အမယ်..အမယ်..ပြောလိုက်တာ ပက်ပက်စက်စက်ကြီး၊ ဘာလုပ်ချင်စရာကြီးလဲ၊ ဘယ်သူက ရောကျေနပ်တယ်ပြောမိလို့လဲ.."

" ဟောဒီ..အချစ်ကြီးပါးစပ်ကပြောတာလေ..အခန်းထဲသွားမယ်တဲ့..၊ ကျေပဲနပ်နပ်၊ မကျေပဲနပ်နပ်၊ မောင်တော့ချစ်တော့မယ်.."

" ဒါမျိုးကျသိပ်တတ်...အု..ဖု...အို...အရမ်းကြီးပဲကွာ..."

ကျနော် တီလတ်ကို အတင်းဆွဲဖက်ပြီး ကုတင်ပေါ် တွန်းလှဲလိုက်တယ်။ သူ့အပေါ် အတင်းခွတက်ပြီး နှုတ်ခမ်းထူကြီးကို ပိတ်ပြီးကစ်စင်ဆွဲပစ်လိုက်တယ်။ တီလတ်လဲ ကျနော့ကို အတင်းပြန်ဖက်ပြီးနွားသိုးကြိုးပြတ်ပြန်နမ်းလာတယ်။ ကျနော့်လက်တွေကလည်း တီလတ်ဘောင်းဘီကြီးအောက်လျှိုဝင်သွားပြန်ပြီးစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးရဲ့လျှိုမြှောင်ကြားမှာ သုတေသနလုပ်နေပြန်ပြီ။

တီလတ်စောက်ခေါင်းထဲမှာ စောက်ရည်တွေက နစ်နေပြီ၊ စောစောကဧည့်ခန်းထဲမှာ ကလိနေကတည်းက ရွှဲအိနေတာလေ။ တီလတ်က အနမ်းကိုခွာပြီး၊ တစောင်းလေးထထိုင်ကာ ကျနော်ဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်ကိုအတင်းဆွဲချွတ်နေတော့၊ ကျနော်ကလည်း တီလတ်ဝတ်ထားတဲ့ ဘလောက်စ်အင်္ကျီကိုနှိပ်စိတွေ ဆွဲဖြုတ်ပြီးပြန်ချွတ်ပစ်လိုက်သလို၊ အောက်ကဘောင်းဘီပွကြီးကိုလည်း ခါးကနေ ဆွဲချွတ်ပစ်တယ်။

ဒါတောင် တီလတ်ရဲ့ တင်းကားနေတဲ့ ဖင်ဆုံကြီးခံပြီးတစ်နေလို့ တီလတ်က အလိုက်တသိဖင် ကြွပေးလိုက်တော့မှသာခြေထောက်ကတဆင့် ကျွတ်ထွက်သွားတာ။

အခုတီလတ် တစ်ကိုယ်လုံး ဘရာနဲ့ပင်တီလေးပဲ ကျန်တော့တယ်။ဘရာအောက်က တီလတ်နို့အုံကြီးတွေက အတင်းရုန်းကန်ထွက်နေတယ်။ ကျနော်မနေနိုင်တော့ဘူး၊ တီလတ်ရင်အုံပေါ် မှောက်ချလိုက်ပြီး ဘရာကိုမချွတ်ပဲ အပေါ်ကပိုင်းက အန်ပြီးလျှံထွက်နေတဲ့ နို့အုံကြီးတွေထဲ နှာခေါင်းနှစ်လိုက်ပြီး၊ ဝက်တွေရွှံ့ကော်သလိုထိုးကော်နမ်းနေမိတော့တာ။

" အဟိ..ဟိ..ဟိ..ခစ်ခစ်..ဘာတွေ လာထိုးကော်နေတာလဲ ခိ ခိ..ယားတယ်"

" ယားတယ်...ဟုတ်လား...လာခဲ့"

ကျနော်လဲ ဘရာကိုချိတ်ဖြုတ်မနေတော့ပဲ ကြိုးနှစ်ချောင်းကိုု ပခုံးကနေဘေးလျှောချပြီး ၃၇ လက္မ ဘရာကပ် (cup) ကြီးကို အတင်း ဆွဲလှန်ပြီးနို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ဖိုက ထုတ်ခါစ ပေါက်စီကြီးတွေလို ဖောင်းကားနေတဲ့ နို့အုံကြီးတွေကို မညှာတမ်းခပ်ကြမ်းကြမ်းနယ်ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ အညိုရောင်နို့သီးခေါင်းကြီးတွေကိုအားရပါးရ ဆွဲစုတ်စို့ပစ်လိုက်တော့...

" ဟင်းးးးး အင်း..ဟင်း..ဟင်း..သားးးး အမောင်ရယ်..ဟင့်"

တီလတ် လွှတ်ပြီးညည်းပါတော့တယ်။ ကျနော့်ကျောကုန်းတွေကိုလဲ ညင်သာစွာပွတ်ပေးနေတယ်။ ကျနော် တီလတ်နို့နှစ်လုံးကို ဘယ်တပြန်ညာတလှည့်စို့ပေးနေရင်း၊ လက်တဖက်ကလဲစောက်ခေါင်းထဲထိုးနှိုက်မွှေနေပြီး လက်ချောင်း ၂ ချောင်းနဲ့ တဇွိဇွိလိုးပေးနေတယ်။

ကျနော်နို့တွေကို လွှတ်လိုက်ပြီးအောက်စုံဆင်းလာကာ ပထမ တီလတ်ရဲ့ ဗိုက်သားပြင်လေး မစူ့တစူကို လျှာပြားလေးနဲ့ ဖွဖွလေးလျက်ပေးလိုက်တယ်။

တီလတ်ကြက်သီးလေးတွေ တဖြင်းဖြင်းနဲ့ တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ဖြစ်လာတော့မှ ကျနော့်မျက်နှာကို တီလတ်ရဲ့ပေါင်ကြားခွဆုံကြီးဆီ နေရာပြောင်းလိုက်တယ်။ ပင်တီကဝတ်လျက်ရှိနေဆဲပဲ၊ ဒါပေမယ့် တစ်ထည်လုံးစောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေပြီ၊

အပေါ်ပိုင်းတုန်းက လုပ်ခဲ့သလိုပဲ ပင်တီကိုမချွတ်တော့ဘူး။ ဘေးတဖက်ကို ဟက်ပြီး ပေါင်ခြံတဖက်ဆွဲကပ်လိုက်တော့ စောက်ပေါက်ကြီး ဟက်ပက်ပေါ်လာတယ်။ ကျနော်လည်း မစောင့်တော့ဘူး ။ စောက်စိပြူးပြူးကြီးကိုတန်းစုပ်ပြီး လျှာနဲ့လျက်လိုက်လှမ့်လိုက်လုပ်လိုက်တာ၊

" အားးးးးး ရှီးးး စစ်...အူးးးး မောင်ရယ် ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ"

တီလတ် စောက်ဖုတ်ကြီးက ရေချိုးပြီးစဆိုတော့ ဘော်ဒီရှာဝါ ဆပ်ပြာနံ့သင်းနေသေးတယ်။ ဟိုင်ဂျင်းလဲသုံးထားတယ် ထင်တယ်၊ သင်းသင်းလေး။ အမွှေးမရှိတဲ့ အပြင်နှုတ်ခမ်းသားထူကြီးနှစ်ခြမ်းကို ဖြဲလိုက်တော့ အတွင်းပန်းရောင် နှုတ်ခမ်းသားလိပ်ကလေးတွေ၊ ပြီးတော့မှ အနီရောင်ရဲရဲ စောက်ခေါင်းအတွင်းသား။ ကျနော်လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲထိုးသွင်လှည့်မွှေပြီး စိမ်ပြေနပြေဂျာပါတော့တယ်။

ပလပ်..ပလပ်..ဖလပ်..ဖလပ်..ပြွတ်..ပြွတ်..ကျွိ..

" သားးးရယ်...တီလတ်..အု..အု..အူးးး..."

တီလတ် လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ကျနော့်ဆံပင်တွေဆုပ်၊ ခေါင်းကိုလက်ချောင်းတွေနဲ့ထိုးဖွ၊ ခေါင်းကိုလဲ အတင်းစောက်ဖုတ်ကြီးဆီ ဆွဲဖိထားတော့တာ။

ကျနော်ကုန်းကုန်းကြီး ဒူးထောက်လျက်နေတုန်း တီလတ်လက်တစ်ဖက်က ကျနော်ခါးဆီ ရောက်လာပြီးသားရေကြိုးကိုကလန်ကာ ကျနော့်ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်တော့တယ်။ ကျနော်လဲကူချွတ်ပေးအပြီးမှာ တီလတ်လက်နုနုလေးတစ်ဖက်က မာထန်ပြီးတောင်နေပြီဖြစ်တဲ့ ကျနော့်လီးတံချောင်းကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတော့တယ်။

လီးကြီးက တီလတ်လက်ထဲမှ ာတဆတ်ဆတ်နဲ့ခါနေတယ်။

" ပေး...ပေး...မောင့်လီးကြီး တီလတ်ကိုပေးပါတော့ကွာ..တီလတ်စုပ်ချင်တယ်..."

ကျနော်လဲ ဂျာနေတာကို ခဏရပ်လိုက်ပြီး တီလတ်ခန္ဓာကိုယ်မှာငြိကျန်နေသေးတဲ့ ဘရာနဲ့ပင်တီတွေကိုအပြီးသတ် ဆွဲချွတ်ချလိုက်ပါပြီ။ တီလတ်လဲ လုံး၀ နိကက်ဖြစ်သွားပြီ။ ကျနော်ကုတင်ပေါ် လှဲအိပ်လိုက်ပြီး တီလတ်ကို အလိုက်သင့်ဆွဲယူလိုက်တော့ တီလတ်ကျနော့်ပေါ်မှာ လေဘက်ထောက်ကြီးမိုးနေတယ်။

" တီလတ်...အချစ်ကြီး...ဟိုဘက်လှည့်လိုက်.."

တီလတ် အထာပေါက်တယ်။ ကျနော်ခြေဆင်းထားတဲ့ဘက် မျက်နှာလှည့်လိုက်တော့၊ တီလတ်ဖင်ကြီးကျနော့်မျက်နှာပေါ် ဝဲလာတော့တယ်။အခု စစ်စ်တီနိုင်း (69) ပုံစံဖြစ်သွားပြီ။ တီလတ် ကျနော်ရဲ့ နီညိုရောင်ပြောင်တင်းနေတဲ့ ဒစ်ကြီးကို ပါးစပ်လေးဟပြီးဆွဲစုပ်လိုက်ချိန်မှာတော့ ကျနော်လည်းမျက်နှာပေါ်အိကျလာနေတဲ့ ဖင်ကြီးနောက်ကို ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ နှာခေါင်းနှစ်လိုက်တော့တယ်။ အော်ရယ်လ်ဆက်စ် ပင်လယ်ကြောမှာ တူဝရီးနှစ်ယောက်မြောနေကြပါတော့တယ်။

ကျွိ..ကျွိ...ဗလပ်...ဗြစ် ဗြစ်..ဘွတ်..

" မောင်...အားးးးးးး...ဆောင့်...ဆောင့်... အီးး လင်လေးရယ် နာနာဆောင့် တီလတ်..အဟင့်...မိန်း..မိန်းမအရမ်းကောင်းနေပြီ..ဆောင့်ပါ.. စောက်ဖုတ်ကြီးကွဲရင်ကွဲသွားပစေ... မောင့်လီးကြီးက အကြီးကြီး..အထဲမှာပြည့်ကြပ်နေတာပဲ၊ အားရလိုက်တာ။ ကောင်းတယ်ယောက်ကျား၊ ဆောင့်.."

" ဆော်နေတာပဲ မိန်းမရေ.. ကဲဟာ...ကဲဟာ..."

ဖတ်..ဖတ်...ဖတ်....ဗြစ်..ဗြစ်..ဒုတ်..ဖန်း..ဖန်းးးးး

တီလတ်နဲ့ ကျနော်ဆော်နေကြတာ မိနစ် ၂၀ လောက်ရှိသွားပါပြီ။ ရာဂစိတ်များလူတွေကို အလျင်အမြန်စိုးမိုး ပြောင်းလဲနိုင်တယ်။ အချိန်တိုလေးအတွင်း အခေါ်အဝေါ်တွေလည်းပြောင်းလဲကုန်ပြီ၊ တကယ့် လင်မယားတွေကျနေတာပဲ။ အခုဆော်နေကြတာကခွေးလိုး လိုးနေကြတာပါ။ ခုနက ပုံမှန်လှေကြီးထိုးနဲ့ တစ်ခါ၊ တီလတ်ကအပေါ်ကတက်ထိုင်ဆောင့်တာတစ်ခါ၊ တီလတ်တစ်ကြိမ်တောင်ပြီးသွားခဲ့ပြီးပြီ။

ကျနော်က မပြီးသေးတော့ တီလတ်ကို လေးဖက်ကုန်းခိုင်းပြီ းဒေါ့ဂီဆက်ဆွဲတယ်။ တီလတ်ကလေးလေးဘက်ထောက်ရင်း ဖင်ကြီးကို နောက်ကော့တင်ပြီးပစ်ထားတာ။ ပြူးထွက်လာတဲ့အဖုတ်ကြီးကို ကျနော်အားမနာတမ်း တဖန်းဖန်းနဲ့ ဆောင့်နေတယ်။ တီလတ်စောက်ခေါင်းထဲက အတွင်းကြွက်သားတွေကလဲ စွဲဆုပ်ပြီးအချက်ကျကျညှစ်ပေးနေတော့ ကျနော်ကြာရှည်မခံနိုင်တော့ဘူးးး။

" ထွက်တော့မယ်...ထွက်ပြီ..ထွက်ကုန်ပြီ...မိန်းမရေ၊ မိန်းမစောက်ဖုတ်ကြီးထပြီး လိုက်မယ်နော်"

" လွှတ်...လွှတ်လိုက်မောင်..မောင့်မျိုးရည်တွေ လတ် စောက်ဖုတ်ထဲထည့်ပြီး ပြီးလိုက်...လရည်နွေးနွေး သန်သန်ကို အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်တာခံချင်နေတာကြာလှပြီ၊နှစ်တွေချီလှပြီ။ ပန်းထဲ့လိုက်မောင် ပန်းထဲ့လိုက်...လတ်လဲပြီးပြီ....အ့းးး အားးးး"

ဖတ်ဖတ်...ဖတ်ဖတ်... ဖြွတ်..ဖြွတ်..ဖန်း

" အားးး မောင်လဲပြီးပြီ...ထွက်ကုန်ပြီ...ဟူးးးးး"

ကျနော်နဲ့ တီလတ်တို့နှစ်ဦးစလုံး တစ်ယောက်ပေါ်တစ်ယောက်ထပ်ပြီး ပစ်ကျသွားကြပါတော့တယ်။ ချစ်တယ်မိန်းမရယ် မိန်းမလဲမောင့်ကိုချစ်တယ်။ အမောပြေကြတော့တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်ညုပြီး ချစ်တင်းနှောနေကြတယ်။

" ကဲ ယောက်ကျား မိန်းမလဲ ကတိအတိုင်း မောင်လိုချင်တာပေးပြီးပြီ။ မောင့်ဟာလဲပြဦးလေ.."

" ဟင်...ခုနကပဲ ပြူးပြဲနေအောင် မြင်ပြီးပြီမဟုတ်လား"

" ဟီဟီ..ဟိ..ဘာလဲ အဲဒါပြောတာမဟုတ်ဘူး၊ ဟို..ဘိုးဘိုးဆီက ရလိုက်တယ်ဆိုတဲ့ လျှို့ဝှက်ပစ္စည်းဆိုတာ ပြတော့လို့"

" ဒါနဲ့တီလတ်က ဒီပစ္စည်းလေးကြောင့်ဖြစ်ရတယ်လို့ ထင်နေခဲ့တဲ့ တီလတ်ရဲ့ကိုယ်တွေ့လေးတွေပြောပြမယ်ဆို၊ အရင်ပြောပြဦးလေ"

" အမောင်ကတော့ ကပ်ပြီကွာ၊ ကဲပြောပြပြီးတာနဲ့ ပြရမယ်နော်ဒါမှ ကိုယ်ဖြစ်ခဲ့တာတွေနဲ့ အဲဒါနဲ့ဘယ်လိုအဆက်အစပ်ရှိလည်းချိန်လို့ရမှာ၊ ကဲ... နားထောင်၊ ဒီလိုဟေ့.."

အန်တီလတ်က သူ့ရဲ့အကြောင်းစပြောပြတော့တယ်။

...........................................................................................................................................

အခန်း (၁၇) မှော်ဒင်္ဂါးလေးရဲ့ဒဏ္ဍာရီ

ရွှေဇင်လတ်အဖေ ဦးဘမင်းက မြန်မာ ဆေးဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ အပြင် ပယောဂ ကုတာတွေဘာတွေလဲတတ်သည်၊ အကုန်လုပ်သည်။ ရွှေဇင်လတ် သိသလောက် သူ့အဖေက လျှို့ဝှက်သဲဖိုဆန်တဲ့ထူးထူးဆန်းဆန်း ပညာတွေလည်းလိုက်စားသည်၊ အခုခေတ်စားပြီးပြောပြောနေကြတဲ့ ဂမ္ဘီရလိုင်းဆိုလား အဲ့ဒါမျိုးပေါ့။

" တီလတ်ငယ်စဉ်ဘ၀ ကတော့ပုံမှန်ပါပဲ။ တီလတ် ၁၀ နှစ်သမီးလောက်မှာ မေမေ (အမောင်ရဲ့ဖွားဖွားပေါ့)ဆုံးသွားတော့ တီလတ်တို့မောင်နှမတွေ အဖေမုဆိုးဖိုကြီးနဲ့ နေလာခဲ့ရတာ။ဒါပေမယ့် တီလတ်အပျိုဘော်ဝင်ပြီး တစ်နှစ်၊ နှစ်နှစ် လောက်ကြာတော့ အိပ်မက်ဆန်းဆန်းတွေမက်လာတယ်၊ မက်တာက နင့်ဘိုးဘိုး၊ ငါ့အဖေကို မက်တာ၊ အဖေကို အိပ်မက်တာ ဆန်းသလားလို့၊ လူတိုင်းမက်ဘူးကြမှာပဲ၊ မဆန်းဘူး။ ဒါပေမယ့် အိပ်မက်ကနေ့တိုင်းလိုရက်ဆက်မက်လာတယ်။

ပထမပိုင်း ဘာမှမဟုတ်ဘူး ရိုးရိုးတန်းတန်း အိပ်မက်တွေလိုပဲ မက်ပြီး နောက်တနေ့ မေ့သွားပျောက်သွားတယ်။ တဖြည်းဖြည်းဆန်းလာတာက အိပ်မက်ထဲမှာ ငါ့အဖေက ငါ့ကိုဆက်ဆံပုံ ပြောင်းလာတာပဲ၊ တနေ့က အိပ်မက်ထဲမှာ သားအမောင် တီလတ်ဆီဝင်လာပြီး နှိုးဆွပြီးလိုးသွားသလိုမျိုးပေါ့၊ အဖေကတီလတ်အိပ်မက်ထဲမှာ အမြဲလိုပဲလာလုပ်တယ်"

" ဟင်...ဟုတ်လား"

ရွှေဇင်လတ်နောက်မှ တဖြည်းဖြည်းစဉ်းစား ကောက်ချက်ချမိလာတာကတော့ အဖေ့မှာ ထူးဆန်းတဲ့ပညာရပ်နဲ့လုပ်ထားတဲ့ ပစ္စည်းတခုရှိနေပြီဆိုတာပဲ။ ဒါကြောင့်မို့အဖေနဲ့ညတိုင်းလို ဒီလိုဖြစ်နေရခြင်းဖြစ်မည်။

" ဒါကြောင့်လဲ မနေ့နဲ့ တနေ့က သားမောင် တီလတ်ကို အိပ်မက်ထဲမှာ ၂ ရက်ဆက်တိုက် လာလုပ်တော့ သားမောင် ဘိုးဘိုးရဲ့ပစ္စည်း တခုခုရထားပြီ မဟုတ်လားလို့ တီလတ်တန်းပြီးစွပ်စွဲလိုက်တာပေါ့"

ပထမတော့ ဆွေဇင်လတ်ထင်တာက သွေးလေမမှန်လို့ဖြစ်ဖြစ် အိပ်မက်ဆိုတာ မက်တတ်တာပဲလို့ သိပ်ဂရုမထားမိပေ၊ ဒါပေမယ့် အိပ်မက်ထဲကိုယ့်အဖေက ကိုယ့်ကို လာလိုးတယ်လို့မက်ရတော့ ရှက်မိသား၊အိပ်မက်ပဲလေ ၊ပေါက်ကရ မက်မှာပဲလို့ စိတ်ထဲဖြေမိပေမယ့်၊ နောက်တနေ့တွေမှာ အဖေ့ကို မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲခဲ့ပါ။

သို့သော် ၂ ရက် ၃ ရက်ကနေ ရက်ဆက်လိုလို ဒါချည်းပဲ ဆက်တိုက်လိုမက်လာတော့ ထူးဆန်းလာတော့၏။ ရွှေဇင်လတ်စိတ်ထဲမှ ာလှုပ်ရှားလာသလို၊ တဖြည်းဖြည်း သာယာလာမိသည်။ အဖေက တနေ့တစ်မျိုးမရိုးရအောင် လာလုပ်နေတဲ့ အပြင် အိပ်မက်တွေက တနေ့တခြားပြတ်သားလာပြီး တကယ်လိုဖြစ်လာသည်။

အိပ်မက်ထဲမှာ အဖေနဲ့ အပြင်မှာလို စကားပြောလို့ရလာပြီး နောက်နေ့တွေ နိုးလာတော့လဲ ပျောက်မသွားပဲ အားလုံး မှတ်မိလာတာသတိထားမိသည်။

" ဒါပေမယ့် အဖေက အိပ်မက်ထဲမှာသာ ကိုယ့်ကိုလာပြီး အီစီကလီ လုပ်နေတာ၊ အပြင်မှာတော့ ဘာမှမသိသလို၊ ရုပ်တည်ကြီးနဲ့။ အပြင်မှာ အဖေ့ကို ဘာမှမပြောရဲဘူး၊ အိပ်မက်ထဲမှာ ကျ လင်မယားလို တီတီတာတာ ပြောဖြစ်နေကြပြန်ရော၊ တကယ့်ကို အူကြောင်ကြားဖီလင်ပဲ၊ သိလား အမောင်"

အန်တီလတ်က သူ့ဇာတ်လမ်းကို ပြောရင်း မှတ်ချက်ချတယ်။ ကျနော်ကတော့ ဘာမှ ဧည့်ထောက်မခံမိ၊ နားထောင်ကောင်းကောင်းနဲ့ ငြိမ်နေလိုက်တယ် ။ ထိုသို့ဖြင့် ရွှေဇင်လတ်တစ်ယောက် သူ့အဖေ ဦးဘမင်းနဲ့ အိပ်မက်ထဲမှာ ကာမစပ်ယှက်ရတယ်လို့ မက်လာခဲ့တာ ကာလအားဖြင့် လပေါင်းများစွာ ကြာခဲ့သည်။

ရွှေဇင်လတ်မှာ အတန်းဖော်လဲဖြစ်၊ မနိုင်ယင်ကာလဲဖြစ်တဲ့ သူငယ်ချင်း ရင်းချာ ၂ယောက် ၃ယောက်လောက်ရှိသည်။ တခါတလေ စာစုကျက်ရင်း၊ အားတဲ့ ရက်မှာချက်ပြုတ်စားကြရင်း၊ သူတို့တွေ အိမ်မှာပဲအိပ်ကြတဲ့ ရက်တွေလည်းရှိသည်။ အားလုံးစုပြီးဖြစ်ဖြစ်၊ တစ်ယောက်ချင်းပဲဖြစ်ဖြစ် ကြုံသလို အိပ်နေကြတာဖြစ်သည်။

" အဲဒီမှာ သတိထားမိလာတာကတော့၊ သူငယ်ချင်းတွေ လာအိပ်တဲ့ ညတွေဆို တီလတ်အဖေ့ကို အိပ်မက်မမက်တော့တာပဲ။ တစ်ယောက်ထဲ အိပ်မှမက်တာကို သိလာရတယ်။ လက်စသတ်တော့ တီလတ်အိပ်မက်မျိုး သူငယ်ချင်းတွေက မက်ကြရောဆိုပါတော့"

ရွှေဇင်လတ် သူငယ်ချင်းများဖြစ်ကြတဲ့ သီတာအောင်၊ မြမြထွေး နဲ့ သဇင်မင်းတို့ကလည်း ဒီအိမ်မှ ာလာအိပ်တိုင်း ဦးဘမင်းကို အမြဲအိပ်မက်မက်ကြသည်။ သူတို့လဲ အစကတော့ ဂယောင်ချောက်ချား အိပ်မက်လောက်ပဲ အောင့်မေ့တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဒီအိမ်ရောက် တိုင်းအိပ်မက်ကမက်ပဲ မက်နိုင်လွန်း။ ဟိုလူကြီးက အိပ်မက်ထဲမှ ာသူတို့ကိုအမြဲ ဟိုဒင်းဟိုဟာလုပ်သည်။

နောက်ဆုံး ဒါသွေးရိုးသားရိုး မဟုတ်နိုင်တော့ဘူးဆိုတာ တွေးမိပြီး ရွှေဇင်လတ်ကို ဖွင့်ဟတိုင်ပင်ကြသည်။

" ဟဲ့ မိလတ်...ငါတို့တိုင်ပင်စရာရှိလို့..

" ဘာလဲ မြမြထွေးရဲ့"

ဒီလိုဟဲ့...±÷¿~#$@"±×£¥€°....©*&×^®£±~°....±¥®@&.........................

" ဟယ်တော့"

" ဟယ်တော့"

" ဟယ်တော့"

အားလုံးဆီက အာမေဋိတ်သံတွေ ပြိုင်တူထွက်လာကြသည်။ ပထမ ဟယ်တော့က ရွှေဇင်လတ်အသံ၊ သူမ မထင်မှတ်ထားတဲ့ စကားတွေ ကြားလိုက်ရလို့ပါ။ သူ့အဖေရဲ့ အိပ်မက်ဇာတ်လမ်းက သူတစ်ယောက်ထဲတွေ့ကြုံရတယ်လို့ ထင်ထားတာဖြစ်လို့ မြမြထွေးစကားကြောင့် အရမ်းလဲ အံ့သြနေမိသည်။

နောက် ဟယ်တော့ နှစ်ခွန်းကတော့ သီတာအောင်နဲ့ သဇင်မင်းတို့ရဲ အာမေဋိတ်များ။ သူတို့လဲ အရမ်းအံ့သြနေကြသည်။သူတို့လဲ မြမြထွေးကဲ့သို့ ထပ်တူ အိပ်မက်တွေကိုမက်ခဲ့ကြသည်ပဲ။

" မဟုတ်ဘူး...မဟုတ်ဘူး.."

ရွှေဇင်လတ် မျက်လုံးကြီးစုံပိတ်ပီး အော်နေမိသည်။

" ဟယ်...ငါတို့လဲ အဲ့ဒီလိုပဲ"

ကျန်နှစ်ယောက်ကလဲ သူတို့အတွေ့အကြုံကို ပြောပြကြသည်။

" အဲဒါပဲ အမောင်ရေ၊ သူတို့အားလုံးဖွင့်ချကြတော့မှ အဖေ သူတို့နဲ့လဲအိပ်မက်ထဲမှာ သောင်းကျန်းကြောင်းသိလိုက်ရတာ၊ သူတို့ကိုတော့ အိပ်မက်ဆိုတာ ဖြစ်တတ်ပါတယ်၊ တိုက်ဆိုင်တတ်ပါတယ် ဆိုပြီး နှစ်သိမ့်လိုက်ရတယ်။ တီလတ်ကတော့ ကိုယ့်အတွေ့အကြုံကို မပြောပြလိုက်တော့ဘူး၊ ပြောရင်လဲ ကိုယ့်အဖေသိက္ခာပဲ ကျမယ်လေ၊ ဒီတော့မြုံပြီးတော့ပဲ နေလိုက်တယ်"

" တီလတ် မသင်္ကာဖြစ်တော့ အဲ့ဒီပစ္စည်း ဘာဖြစ်မယ်ဆိုတာ ကိုရှာကြည့်ဖို့ မကြိုးစားခဲ့ဘူးလား"

" တီလတ်စဉ်းစားလို့ အစဖော်လို့မရဘူး၊ တစ်နေ့ မရမရအောင်ရှာမယ်လို့လဲ တေးထားတယ်"

ထိုစဉ်က ရွှေဇင်လတ်တစ်ယောက် တကယ် မတွေးတတ်ခဲ့၊ သုံးယောက်လုံးတစ်ပုံစံထဲမက်တော့ နောက်ပိုင်း သူငယ်ချင်းတွေလည်း အိမ်မှာ ညအိပ်ညဥ့်နေ မအိပ်ရဲကြတော့၊ အဲ့ဒီကစပြီး ရွှေဇင်လတ်တစ်ယောက်ထဲပဲ ဒိုင်ခံမက်တော့သည်။

" အဖေကညတိုင်း အိပ်မက်ထဲမှာ တီလတ်ဆီ လာတယ်။ ဟိုဒင်းဟိုဟာပြုတယ်။ တီလတ်လည်း အဲ့ဒီအပေါ်သာယာနေခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံး အဖေနဲ.ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖြစ်သွားပြီးမှပဲ အိပ်မက်တာတွေ ရပ်သွားတော့တာ"

" ဒါဖြင့် တီလတ်အတွေ့အကြုံက အိပ်မက်တွေနဲ့ပဲ ပြီးသွားတာ မဟုတ်ဘူးပေါ့"

" ဘယ်ဟုတ်ရမလဲ အခုမှကောင်းခန်းလာမှာ"

ထုံးစံအတိုင်း ရွှေဇင်လတ်အိပ်မောကျနေစဉ် အချိန်တန်တော့ ညလယ် အိပ်မက်မက်သည်။

" အို...ဟင့်...ဖေကြီးကလဲ ဟွန့်"

" ချစ်တယ်သမီးရယ်"

ဦးဘမင်းက သမီးရွှေဇင်လတ်၏ ကာမခလုပ်တွေကို ဖွင့်ပြီးတစ်ဆင့်ခြင်းကလိနေသည်။ ဒီနေ့ည ရွှေဇင်လတ် ကာမဖီလင်ကို အထူး ထူးကဲစွာခံစားနေရသည်။ ခါတ်ုင်းဆို ဦးဘမင်းက သိပ်ပြီး ရှည်ရှည်ဝေးဝေးမလုပ်၊ ခဏပွတ်သပ်နှိုးဆွပြီးတက်ဆော်ပလိုက်သည် ချည်းသာ။ ယနေ့တော့ သူ့သမီးကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်နှင့်အချိန်ယူပြီး နို့တွေကိုဘယ်ညာတလှည့်စီသေချာစို့ပေးနေသည်။

သူ့သမီးရွှေဇင်လတ်က လုံးကြီးပေါက်လှဖြစ်သည်။ နို့ကြီးတစ်လုံးတစ်လုံးကို အယ်နေသည်၊ အရွယ်နှင့်မမျှအောင် ဖွံ့ထွားလှသော သမီးကို အပျိုပေါ်ဝင်စကထဲက စိတ်ဝင်စားခဲ့ပြီး သမီးအပေါ်စိတ်ကစားမိသည်။ ဒါပေမယ့် ဒါက သူ့သမီးအရင်း ကြံစည်ဖို့ မသင့်တော်၊ စိတ်ဆင်ရိုင်းကိုချွန်းနဲ့အုပ်သော်လည်း အနေခက်ပါဘိ။

နောက်ဆုံး စိတ်မထိမ်းနိုင်တော့ နည်းလမ်းတစ်ခုရှာတွေ့သွားသည်။ သူက လောကီပညာ ဂမ္ဘီရလိုင်းကိုလိုက်စားသူပီပီ အစီအရင်တွေကို နှံ့စပ်သည်။ ဒီမှာ သူယောနယ်ဘက်မှာ ပညာသွားတက်စဉ်က သူ့ဆရာဖြစ်ခဲ့ဘူးသော သူတော်ဘရသေ့ ပေးခဲ့ဘူးသော အဆောင်လေးတစ်ခုကို သွားသတိရသည်။

လောကီပညာစဉ်တွေမှာ ညစ်ပတ်မှုအစီအရင်တွေ ယေဘုယျအားဖြင့်မပါကြသော်လည်း တခါတလေ ပညာခန်းအရ ကာမကိလေသာနှင့်ပတ်သက်တာလေးတွေ မပါမဖြစ် ထည့်စီရင်ရတာလဲရှိသည်။ ဒါကလည်း တကယ်ကျူးလွန်သည်မဟုတ်၊ ပညာခန်းအရ အရိပ်အယောင်သာဖြစ်သည်၊ ထိုအဆောင်လေးသွားသတိရတော့ အိပ်မက်ထဲမှာ သမီးနှင့်ပျော်ပါးနိုင်သည်ကို တွေးမိသည်။

ဟုတ်ပြီ။ တကယ်လုပ်တာမှမဟုတ်ပဲ။ အိပ်မက်မက်ရုံသက်သက်ပဲ၊ ငါ့သမီးလေးလဲ မထိခိုက်ဘူး။ သည်လိုအတွေးနဲ့ ထိုအဆောင်ပစ္စည်းဟောင်းလေးကို ထုတ်ယူခဲ့ပြီး သူ့ပညာဖြင့် သိဒ္ဓိတင်ကာ သူ့သမီးလုံးကြီးပေါက်လှ ရွှေဇင်လတ်ကို အိပ်မက်ထဲခေါ်ခေါ်ပြီး ပျော်ပါးနေခြင်းဖြစ်သည်။

လုပ်သာလုပ်နေရ သူ့စိတ်ထဲ နောင်တတစ်ဖက်နှင့် စိတ်မကောင်းလှပါ။ ဒါပေမယ့် သူ့သမီးအပေါ်သာယာနေတဲ့ စိတ်ချိုးနှိမ်မရ။ သူအတတ်နိုင်ဆုံးချုပ်ထိမ်းနိုင်အောင် အပြင်လောကမှာ သမီးအပေါ်အတတ်နိုင်ဆုံး တည်တည်နေသည်။ ညညကျမှသာ သမီးက သူ့အိပ်မက်မင်းသမီးလေးဖြစ်သွားသည်။ သမီးကို အတတ်နိုင်ဆုံးဖြေလျှော့ပေးသည့် အနေနှင့် သမီနှင့်အတူ မကြာခဏ လာအိပ်တတ်သော သမီးသူငယ်ချင်းတွေအပေါ် သူတို့လာအိပ်သည့် ညများတွင် ပစ်မှတ်ပြောင်းလိုက်သည်။

ဒါပေမယ့် ကလေးမလးတွေ သံသယဖြစ်ရိပ်မိသွားလို့လားမသိ၊ နောပ်ပိုင်းအိမ်မှာ သိပ်မအိပ်ကြတော့။ နောက်ဆုံး သူ့သမီးလေးသာ သူ့ရဲ့ တပင်တိုင်မင်းသမီးလေး ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။ ရွှေဇင်လတ် သူ့အဖေက နို့နှစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့နေတာကို မိန်းမောစွာ ခံစားနေရသည်။ ဦးဘမင်းလက်က သူ့သမီး၏ ထမီကိုလှန်ပြီးပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးတွေကို ပွတ်သပ်နေရာကနေ စောက်ဖုတ်ကွဲကြောင်းကြီးထဲ လက်ထည့်ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်၊

အစိလေးကို လက်ထိပ်ဖျားလေးတွေနဲ့ ဖိဖိချေပေးနေတော့ ရွှေဇင်လတ်ခေါင်းလေး ဘယ်ညာရမ်းရင်းလူးလိမ့်နေရပြီ။

" ရှူး...အားးးး စစ်စ်..ဖေ..ဖေဖေ"

ဦးဘမင်းက ရွှေဇင်လတ်ရဲ့ ထမီလေးကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီး မျက်နှာကြီးကို သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်အုံကြီးပေါ်အပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ လျှာကြီးနဲ့သမီးလတ်ရဲ စောက်ပတ်ကွဲကြောင်းထဲ ထိုးထည့်ကာလျက်ပါတော့သည်။

" အို့..ဖေဖေ ဘာလုပ်တာလဲ၊ မကောင်းပါဘူး၊ ငရဲတွေကြီးကုန်တော့မယ်"

ပလွတ်..ပလွတ်...ပလပ်..ပလပ်..ပလပ်...ရွှတ်...

" အူးးးး ရှီးးး.....အားးးးး"

ဦးဘမင်းက ဘာမျှမတုန့်ပြန်၊ စိတ်ပါလက်ပါကုန်း၍သာ ဂျာပေးနေတော့သည်။ ရွှေဇင်လတ်မှာ အရင်ကနှင့်မတူ တမူထူးကဲသော အရသာကိုခံစားနေရသည်။ ယခင်အိပ်မက်များတွင် သူ့အဖေအခုလို တစ်ခါမှ သူ့အဖုတ်ကိုမလျက်ဖူးခဲ့၊ အခုတခါတော့ တော်တော်ထူးဆန်းနေသည်။ မထင်မှတ်ရသော အရသာကို ခံစားနေသည့်အပြင်၊ အိပ်မက်သလိုဝိုးတဝါးမဟုတ်ပဲ တကယ့်အထိအတွေ့ခံစားနေရသလို ထင်နေမိသည်။

ခဏအကြာမှာ ဦးဘမင်းက မှုတ်နေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး ရွှေဇင်လတ်ရဲ့ ပေါင်ကြားမှာခွထိုင်လိုက်သည်။ သမီးဖြစ်သူ၏ ပေါင်ဖြူဖြူတစ်တစ်ကြီးနှစ်ဖက်ကို တံကောက်ကွေးမှဆွဲ၍ တွန်းတင် မလိုက်ပြီးပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ဖြဲလိုက်သည်။

ထို့နောက် သူ့ပုဆိုးကြီးကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့ လမွှေးအုံမဲမဲကြီးကြားမှ မာတောင်နေသော လီးတန်ညိုညိုကြီးက ခေါင်းတဆတ်ဆတ်မာန်ဖီပြီး ငေါက်ကနဲ ထွက်လာသည်။ဦးဘမင်း သူ့လီးကြီးကို သမီးဖြစ်သူ၏ စောက်ဖုတ်ဖြူဖြူဖောင်းဖောင်းကြီ းအဝတွင် တေ့ကာ ထိုးချလိုက်ပါတော့သည်။

" အားးး အမယ်လေး အဖေ.. ကျွတ် ကျွတ်..."

ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ဒစ်ညိုညိုကြီးမှာ သူ့သမီးအရင်းဖြစ်သူ ရွှေဇင်လတ်၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားဖြူဖြူ ထူထူကြီးများကြားသို့ တစ်ရစ်ခြင်းထိုးခွဲ ဝင်ရောက်သွားတော့သည်။

" အားးးဖေဖေ...နာတယ်...ဖြေးဖြေး.."

အရင်အိပ်မက်တွေနှင့်မတူ၊ သူမ နာကျင်မှုကို သိသာစွာခံစားနေရသည်။ အဖုတ်ထဲမှလည်း တင်းကြပ်စေးပိုင်သော အချောင်းကြီး၏ ပွတ်တိုက်ထိုးခွဲနေမှုကို သိနေရသည်။

" အဖေ ဖြေးဖြေးလုပ်ပေးမယ်သမီး...ခဏအောင့်ခံလိုက်ဦးနော်"

အဖေ့အသံကလည်း ပြတ်ပြတ်သားသား နားထဲတိုးဝင်လာသည်။ ဒါ...ဒါ...အိပ်မက် မဟုတ်တော့ဘူး၊ သူ့အဖေတ ကယ်လာပြီးသူ့ကို ဝင်လိုးနေတာပါလား။ ရွှေဇင်လတ် ထိတ်လန့်သွားချိန်မရလိုက်ခင်မှာ၊ ဦးဘမင်းဖင်ကြီးကြွကာကြွကာနဲ့ စညှောင့်ပါလေ၏။

" ဖေကြီး ဆောင့်တော့မယ်နော် သမီး"

" ဟိုး..အင့်..အင့်..အားးးးး အဟင့်..ဟင်းဟင်း.. ဖေကြီး...သ..သမီး အားးးး"

ရွှေဇင်လတ် သတိလက်လွတ် ညည်းတွားနေမိတော့သည်။

ဖတ်ဖတ်...ဖတ်.. ဖောက်..ဖောက်...ဇွိ ဗြိ..ဗြိ...ဖွတ်

ဦးဘမင်းလည်း သူ့သမီးကို ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းနဲ့အသားကုန် ဆောင့်လိုးနေပြီ။

" အားးး ရှီးးးးးးး ကောင်းလိုက်တာသမီးလေးရယ် ဖေဖေမရတော့ဘူး အာားးးး ပြီး...ပြီး..ပြီ..ထွက်ကုန်ပြီ"

" အင့်..အင့်..အင့်...ဖေကြီး...ဟင့် ဟင်းးးးး...."

ဦးဘမင်း သူ့သမီးအရင်းရွှေဇင်လတ်ရဲ့ စောက်ဖုတ် မွေးလမ်းကြောင်းထဲ သူ့ရဲ့လရည်တွေ တဖြောဖြောပန်းသွင်းလိုက်တော့၏။

..........................................................................................................................

အခန်း (၁၈) လွမ်းနေဦးမည်တီလတ်

" အဲဒါပဲ...သားမောင်၊ ပထမပိုင်းကတော့ အိပ်မက်သက်သက်ပဲ၊ နောက်ဆုံးတော့ တစ်ညမှာ အဖေတကယ်ဝင်လာပြီး တို့သားအဖနှစ်ယောက် ကိုယ်ထိလက်ရောက် လိုးဖြစ်ခဲ့ကြတယ်၊ တိုတိုဆိုပါစို့ အဲ့ဒီကစပြီး တီလတ် အဖေနဲ့ တိတ်တိတ်ပုန်းညားနေမိကြတယ်ပေါ့"

" အဖေကလဲ တီလတ်ကို ဝန်ခံပါတယ်၊ "

သမီးကို အိပ်မက်ထဲမှာ စိတ်ကူးထဲမှာ ကလွဲလို့အဖေ တကယ်မပစ်မှားချင်ဘူး၊ ဒါပေမယ့် အဲဒီညက ခါတိုင်းအိပ်မက်တွေလိုပဲ သမီးအခန်းလာခဲ့တာ၊ သတိရတော့ လူကိုယ်တိုင် သမီးကိုယ်ပေါ်မှောက်ရက်ကြီးရောက်နေတာတွေ့ရတော့တာပဲ။ ဘယ်လို ဘာတွေမှားသွားတယ်တော့ အဖေလဲ မသိဘူး" တဲ့။

" ဒါနဲ့ တီလတ် အခုလက်ရှိယောက်ျားကြီး ဦးသန်းနိုင်နဲ့က ဘယ်လိုရခဲ့တာလဲ"

" အခု အမောင်နဲ့ တီလတ်တို့လဲညားပြီးကြပြီပဲ ဖုံးကွယ်ထားစရာမရှိပါဘူး။

တီလတ် အဖေနဲ့ ပထမဆုံးကိုယ်ထိလက်ရောက်ကျူးလွန်မိတဲ့ညက ဘာမှအကာအကွယ်မရှိဲ့ဘူး၊ အဖေအထဲမှာပြီးခဲ့တယ်။ နောက်ရက်တွေ အဖေနဲ့ဆက်နေကြတော့ ဆေးသောက်ဖြစ်ပေမယ့် ပထမညကဟာ လွန်သွားပြီ။ ၃ လကြာလို့ တီလတ်ရာသီမလာတော့မှတီလတ်မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိကြောင်းသိရတယ်"

" ဟင်...ဒါဖြင့်"

" ဟုတ်တယ်...တီလတ်တို့ အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာ တီလတ်ကို လာကြောင်နေတဲ့သူ ရှိတယ်။ ကိုသန်းနိုင်ပေါ့။ ကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်းလေးနဲ့ဆိုတော့ စီးပွားေရေးကတော့ မဆိုးဘူး။ ဒါပေမယ့် တီလတ် သူ့ကို မကြိုက်ဘူး။ အဲ့ဒီလူက ဇိုး..ရှပ်သမား၊ တီလတ်လက်မခံခဲ့ဘူး။ အဖေကလဲ သဘောမကျဘူး။

အဲ့ဒါကို သူကတီလတ်ကို လာတောင်းတယ်၊ အဲ့ဒီအချိန် အဖေနဲ့ရတဲ့ တီလတ်ကိုယ်ဝန်က ၃ လလောက်ရှိနေပြီလေ၊ ကလေးအဖေအမည်ခံ ရှာရတော့မယ်လေ။ ကိုယ့်အဖေအရင်းကြီးနဲ့ လူသိရှင်ကြား ယူလို့ဘယ်ဖြစ်မလဲ။ ရွေးစရာလမ်းမရှိတော့ သူ့ကိုပဲ လှည်းကျိုးထမ်းဖို့ယူလိုက်ရတာ"

" ဒါ...ဒါဆို ညီမလေး မေဇင်က..."

" အေး.. ဟုတ်တယ်၊ မေဇင်က အဖေနဲ့ရတဲ့ သမီး၊ သမီးလဲ သမီး၊ မြေးလဲမြေး"

တီလတ်မှာ မေဇင်ဆိုတဲ့ ကျနော့်ထက် ၂ နှစ်လောက်ငယ်တဲ့ သမီးလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။ ကျနော့်ဝမ်းကွဲညီမလေးပေါ့။ကျနော်လဲ အခုမှ အရည်လည်တော့တယ်။

" အလကားပါ ကိုသန်းနိုင်က အရက်ဂျိုး၊ သမီးလေးအဖေအမည်ခံပြီး အရှာအဖွေကောင်းလို့သာ ယူထားရတာ၊ အားအားရှိ ရှပ်ပဲပေါက်နေတာ။ ဟိုကိစ္စမှာလဲ ဘာမှအသုံးမကျဘူး။ သား အမောင့်လောက်တောင်ကောင်းအောင်လုပ်မပေးနိုင်ဘူး"

" ဟီး.. ဒါဆိုမိန်းမက မောင့်ကို စွဲသွားပြီပေါ့"

" အမယ်...ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့..ဘယ်သူက သူ့မိန်းမလဲ"

" အမယ် ခုနက ဘယ်သူလဲ ယောက်ျားရေ…ဆောင့်ဆောင့်..နဲ့.."

" သွားးး..မသိဘူးကွာ...ကောင်ဆိုးလေး"

တီလတ် ကျနော့်ကျောကိုတဘုန်းဘုန်းနဲ့ထုနေတယ်။ ပြီးမှ...

" ကဲ.. အမောင်သိချင်တဲ့ တီလတ်အကြောင်းတွေလဲ ပြောပြီးပြီ၊ သားမောင်ရထားတဲ့ သားအဘိုးရဲ့ပစ္စည်းလေးလဲ တီလတ်ကိုပြပါဦး၊ ခုနပြောခဲ့သိလို ကိုယ့်အဖြစ်အပျက်နဲ့ မှန်းဆပြီးသာတွေးယူရတာ၊ အဲ့ဒီပစ္စည်းဘာဆိုတာ အခုထိမသိသေးဘူး၊ တီလတ်သိပ်သိချင်နေမိတယ်"

ကျနော့်အိပ်ခန်းဖက်ကို ပြေးသွားပြီးတော့ ခေါင်းအုံးအောက်က ဒင်္ဂါးတစ်ခြမ်းနဲ ဘီရိုထဲက သေတ္တာလေးကို ယူခဲ့ပြီး တီလတ်ကိုပြလိုက်တယ်။ တီလတ်လဲ သေတ္တာကို စေ့စေ့စပ်စပ်ကြည့်၊ သေတ္တာပေါ်ကစာကိုဖတ်၊ ဒင်္ဂါးခြမ်းလေးကိုကြည့်ပြီး...

" သြော...ဒီလိုကိုး သူ့အစီအရင်က"

မှတ်ချက်ချတယ်။

" အဖေ့ခမြာ ငါ့ကိုလိုချင်ရှာလွန်းလို့ ဒီလိုကြံရှာတာကိုး"

တီလတ်မျက်ရည်လေးဝဲဝဲနဲ့ သူ့အဖေယောက်ကျားကြီးကို သတိရသွားတယ်နဲ့တူရဲ့။

" ဒါနဲ့ ဒီ အကြွေစေ့လေးက ကြည့်ရတာ တစ်ခြမ်းထဲလိုပဲ.. သူ့စာအရဆို နောက်တစ်ခုရှိရအုံးမယ်ထင်တယ်၊ ဘယ်မှာလဲ"

ကျနော် အန်တီလတ်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့အုံးနေတဲ့ ခေါင်းအုံးကိုယူလိုက်တယ်။ ခေါင်းအုံးစွပ်ထဲ လက်နှိုက်လို့ ပြန်ထုတ်လိုက်တော့ လက်ကိုင်ပုဝါလေး တစ်ခုပါလာတယ်။ ကျနော် စပ်ဖြဲဖြဲမျက်နှာပေးနဲ့လက်ကိုင်ပုဝါကိုဖြည်လိုက်ပြီး...

" ဟဲ ဟဲ ဟဲ...ဒီမှာ.."

" အမယ်..အမယ်..သြော် ဟော်ဟော်.. ဒီလိုကိုး...လက်စသတ်တော့ သူများခေါင်းအုံးထဲမှာ...၊အကြံပက်စက်..စကောလောက်မှစောက်မနက်။ သူများသားပျိုသမီးပျိုကို ဒီလို မဖွယ်မရာ ကြံရလား"

တီလတ်ပြောရင်းဆိုရင်း ကျနော့ကိုပေါင်မြင်းကြောဆွဲလိမ်ပါလေရောဗျာ။

" ဟီးး ကျနော် အချစ်ကြီးကိုချစ်လို့ ကြံမိကြံရာ ကြံမိတာပါ"

" ဘာ ကြံမိကြံရာလဲ နောက်ဆိုမကြံနဲ့တော့၊ အိပ်ခန်းထဲသာ တန်းဝင်ခဲ့ ဖိုးကဲလေး"

ကျနော်တီလတ်ကို ပုခုန်းဆွဲပြီးရင်ခွင်ထဲဆွဲဖက်လိုက်တော့ တီလတ်ပြုံးပြုံးကြီးပါလာတယ်။

" ဒါနဲ့...မေးရဦးမယ်၊ နင်တီလတ်ကို ခေါင်းအုံးထဲ ဒါထည့်ပြီးကြံတယ်ဆိုတော့ ဒါပထမဆုံးအကြိမ်မဟုတ်နိုင်ဘူး။ နင်ဒါနဲ့ပတ်သက်ပြီ းကောင်းကောင်းအကြောင်းသိ အတွေ့အကြုံရှိပြီးဖြစ်ရမယ်။ တီလတ်ကို မှန်မှန်ပြော၊ နင်ဘယ်သူနဲ့စမ်းခဲ့ပြီးပြီလဲ"

" သားပြောရင် တီလတ် မအံ့သြရဘူးနော်.."

" အမယ်လေး ပြောမှာသာပြောစမ်းပါ၊ ဘာတွေများထပ်အံ့သြစရာရှိလို့လဲ"

" ဒီလိုလေ...သေတ္တာလေးရတော့ အဲ့ထဲကစာကို ဖတ်ပြီး ရိုးရိုးပဲအောင့်မေ့ပြီး စမ်းချင်လာတာနဲ့၊ အိမ်မှာလဲ တခြားဘယ်သူမှမရှိတော့ မေမေ့ခေါင်းအုံးအောက်သွားထားမိခဲ့တယ်။

" ဟော..တော့..ဘုရား..ဘုရား..."

တီလတ် မျက်လုံးလေးဝိုင်း ပါးစပ်ကြီးဟပြီး ဘုရားတတယ်၊ ပြီးတော့ ကြက်သေသေနေသလို ခဏဆွံ့အသွားတယ်။

" ဒါ..ဒါဖြင့်..နင်တို့သားအမိ အခု...."

" ဟုတ်တယ် တီလတ်၊ ပထမတော့ အိပ်မက်မက်ရုံသက်သက်ပဲ အောင်းမေ့တာပေါ့၊ နောက်တော့အိပ်မက်ထဲမှာ ဟိုဟာတွေပါလာ၊ မက်လာတဲ့အချိန် နောက်ဆုတ်လို့ မရတော့ဘူး။ နှစ်ယောက်စလုံးက ဒါကို သာယာနေမိပြီ၊ တီလတ်လဲ ကိုယ်တိုင်ကြုံခဲ့ဘူးတာပဲ။ တီလတ်တို့ အတိုင်း တပုံစံထဲပဲ။ အိပ်မက်ပဲ မက်ပါစေ၊ အပြင်မှာတော့ မေမေ့ကိုတကယ်မပစ်မှားဘူးလို့ပဲ၊ ဒါပေမယ့် တစ်ညမှာ အိပ်မက်ထဲကနေ ဘယ်လိုမေမေ့ကုတင်ပေါ်တကယ်ရောက်သွားလဲ မသိဘူး၊ သတိထားမိတဲ့အချိန်မှာလွန်ကုန်ပြီ။

" ဒါ...ဒါ...တကယ်လား"

" တကယ်ပဲ တီလတ်...ကျနော်နဲ့မေမေနဲ့ ညားနေမိကြပြီ ၆ လမကတော့ဘူး"

" အမလေးတော်..နားရှိလို့သာယုံရ..အင်းးးး မယုံလို့လဲမဖြစ်..ငါနဲ့အဖေနဲ့လဲ ဒီအတိုင်းပဲ။ အေးလေ...နင်တို့..ကိုယ့်ဇာတ်ကို ကိုယ်နိုင်အောင်သာ ကကြပေတော့"

" ဖြစ်ပြီးမှတော့လဲ မတတ်နိုင်ဘူး၊ ကျနော်လဲ မေမေ့ကိုချစ်တယ်"

ကျနော် မေမေနဲ့ဖြစ်ခဲ့သမျှတွေကို အကျဉ်းချုံးပြီး တီလတ်ကို ပြောပြလိုက်တယ်။

" အမယ်လေး..သားအမိအချင်းချင်းလိုးကြတဲ့ အကြောင်းနားထောင်လိုက်ရတာ၊ ကြက်သီးတွေကို ထရော။ငါ..ငါ..မရတော့ဘူး..ရွှဲနေပြီ၊ အရမ်းလာနေပြီ.. အမောင်...တီလတ်ကိုလုပ်ပါဦးကွာ၊ တီလတ်လိုချင်လာပြန်ပြီ.."


အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>