Sunday, May 18, 2014

ကျွန်တော်နဲ့ မိထွေး (စ/ဆုံး)

ကျွန်တော်နဲ့ မိထွေး (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - အမည်မသိ

အင်းစက် စာပေဖြစ်သည်။

ကျနော် အခု ၁၇ ရှိပြီ။ဆယ်တန်းပြန်ဖြေထားသည်။ စော်မချဖူးသေးပါ။ဖာချဖို့ကျတော့ ပိုက်ဆံကမရှိ ရှိလည်းမချရဲ။ ထန်လည်းထန်သည်။ မိထွေးစောက်ဖုတ်တော့အနီးကပ်မြင်ဖူးသည်။ ကလေး ၂ ယောက်မွေးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက နီရဲလန်ပြဲ ကြွက်နားရွက်တွေပင်လိပ်နေပြီ။

ဖင်ကြီးကတော့ ကျန်သေးသည်။ ဝလာလို့ပိုကိတ်လာသည်။ အရမ်းကြီးတော့မဝသေး ပြည့်ရုံသာ။ နို့တွေကနည်းနည်းတော့တွဲနေပြီ။အဖေနဲ့လိုးကြတိုင်းထချောင်းနေကြဆိုတော့ အကုန်သိနေပြီ။ အမေက ကျနော် ၁၀ နှစ်လောက်မှာအဖေနှင့်ကွဲသည်။ ဖင်ဆော့တာအဖေမိပြီးရိုက်ကြနှက်ကြတောင်ဖြစ်ကြသေးသည်။

အဖေကမာနကြီးသည်။ ဒေါသကြီးသည်။ အမေကိုကွာရှင်းပြီးနှင်ချသည်။ ကျနော့်ကိုအဖွားအိမ်ပို့ထားလိုက်သည်။အမေကတော့ဘယ်ရောက်လို့ရောက်မှန်းမသိရ။အမေ့ကို တွေ့ချင်ပေမယ့် အဖေ့ဆီမှ အမေ့အကြောင်းပြောသံမကြားရ ။ မေးလျှင်လည်း အရိုက်ခံရသည်။ထိုကြောင့်မမေးရဲ။ကြာကူလီဘဲကြီးလည်းခြေထောက်ကျိုးပြီးမယားခိုးမှုနဲ့ထောင်ကျသည်။

အဖေလည်းရိုက်မှုနဲ့ ထောင်ကျသည်။ ၆ လကြာတော့ လွတ်ငြိမ်းနဲ့တိုးပြီးပြန်လွတ်လာသည်။ နောက် ၃ နှစ်လောက်ကြာတော့ မိန်းမထပ်ယူသည်။ မိထွေးဆိုပေမယ့်ကျနော့်ကိုချစ်သည်။ သူများမိထွေးတွေလိုမနှိပ်စက်။ အဖေတို့က ၃၀ ကျော်လုပ်နိုင်တဲ့အရွယ်တစ်ခုလတ်တွေဆိုတော့ မင်္ဂလာဦးညမှာ ဘုလိုက်ကြတာမှ တဂျိန်းဂျိန်း။

ကျနော်အိပ်နေပြီထင်ပြီး ဘုနေကြတာ။ ထရံသာခြားပေမယ့် ဝါးကြမ်းခင်းဆိုတော့ တစ်ဆက်တည်းလေ။ကျနော် ငလျင်လှုပ်သည် ထင်၍ကုန်းထသည်။ ပြီးမှအဖေတို့အခန်းထဲမှ တဘွတ်ဘွတ် တဘတ်ဘတ် ကြားတော့မှ အဖေနဲ့မိထွေးလိုးနေကြမှန်းသိရသည်။ကျနော်လည်းလူပျိုဖြစ်ကာစအချိန်ဆိုတော့ဆန်ကျင်ဘက်လိင်ကိုသိလိုသည်။

ညတိုင်း စောစောအိပ်ယာဝင်ပြီး အဖေတို့လိုးတာနဲ့ ထချောင်းတော့သည်။ မိထွေးစောက်ဖုတ်ကိုမြင်တာများပြီးလိုးချင်စိတ်တဖွားဖွားပေါ်လာသည်။ ဂွင်းထုထုပစ်ရသည်။ အဖေမရှိတဲ့ညတွေဆို မိထွေးကိုတက်ကြံချင်စိတ်ဖြစ်မိသည်။ တစ်ည အဖေလည်းမရှိနယ်ကို ခရီးထွက်နေချိန် အငယ် ၂ ယောက်လည်းအိပ်ချိန်။မအိပ်နိုင်ကြသေးတာကကျနော်နဲ့မိထွေးသာ။

မိထွေးကအခန်းထဲမှာ ထဘီလှန်ပြီးပွတ်နေသည်။ အဖေမရှိတာ၁ပတ်ရှိပြီလေ။သူလည်းဆာနေပြီ။ ကျနော်လည်း ထရံပေါက်ကနေချောင်းပြီးဂွင်းရိုက်နေရသည်။ ကျနော်မျက်လုံးမှိတ်ပြီးထုနေတုန်း မိထွေးကျနော့်အနားရောက်နေတာမသိ။ ဝါးကြမ်းလှုပ်တာကိုကလေးတွေအအိပ်ဆိုးလို့လှုပ်တယ်ပဲထင်တာ။

“ အောင်ထူး နင်မဟုတ်တာတွေ တက်နေတယ်ဟုတ်လား”

မိထွေးအသံကကျနော့်ခေါင်းကိုမိုးကြိုးပစ်လိုက်သလိုပင်။

“ ဟာ ဒေါ်လေးခင် ကျနော် ကျနော်”

“ လိုက်ခဲ့စမ်း ငါ့နောက်ကို ငါအိပ်သာသွားမလို့”

“ ဟုတ် ဟုတ်”

ကျနော်လည်း သူ့နောက်ထလိုက်ခဲ့ရသည်။ မိထွေးကကြောက်တတ်တော့ ညဘက်အိမ်သာဘာညာသွားရင် အဖော်ခေါ်တတ်သည်။ ကျနော်လည်းအိပ်သာရှေ့မှာစောင့်ရင်း အဆူခံရမှာကိုတွေးပူနေမိသည်။မိထွေးကအပေါ့သွားပြီးပြန်ဆင်းလာသည်။

“ နင်သွားအုန်းမှာလား သွားလေ”

“ ဟုတ်”

ကျနော်လည်းအပေါ့သွားပြီးပြန်ဆင်းလာသည်။

“ နင် ဘယ်အချိန်ကတည်းကဂွင်းထုတတ်နေတာလဲ”

“ မ မ မကြာသေးပါဘူးဒေါ်လေးခင်”

“ ငါတို့လုပ်နေတာတွေ နင်ချောင်းတယ်မှတ်လား”

“ ဗျာ ဒေါ်လေးဘယ်လိုသိ”

“ သိတာပေါ့ နင်ထရံကိုလရည်နဲ့ပန်းထားတာလည်းသိတယ်”

“ ———”

“ ငါခဏခဏပြန်ဆေးနေရတယ် ..နောက်ဆိုထရံကိုမပန်းနဲ့”

“ ဟုတ် ဟုတ် ဒေါ်လေးခင် ဟီးးး”

“ ထိုင် ဒီမှာ နင့်လီးပြစမ်း ညည ငါ့စောက်ပတ်ချောင်းပြီးထုနေတဲ့လီး”

မိထွေးက ကျနော့်လီးကြည့်မယ်ဆိုလို့အံသြသွားသည်။ အဖေ့နဲ့မလိုးရတော့ သူဆာနေတာသိသည်။ ကံကောင်းလျှင် သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးဖို့ဖြစ်လာနိုင်တာမို ကျနော်လည်း ပုဆိုးကိုလှန်ပြလိုက်သည်။ ကျနော့်လီးကို ဓာတ်မီးနဲ့ထိုးကြည့်သည်။ ကျနော်ထိုင်နေတာက အိမ်နောက်ဖေးက ကွပ်ပစ်မှာ။ ဘေး၂ ဘက်ကို နီပြာစတွေကာထားတော့ဘေးခြံတွေကကြည့်လျှင်မမြင်နိုင်။

“ အကြီးကြီးပါလားနင့်ဟာကအရွယ်နဲ့တောင်မလိုက်ဘူး နင်ဆေးတွေဘာတွေထိုးထားသေးလား”

“ မထိုးပါဘူးဗျ သူ့ဟာသူကြီးနေတာ”

အမှန်တော့ ရပ်ကွက်ထဲကလူပျိုကြီးပြောပြလို့မုန့်ညှင်းဆီစစ်စစ်ရှာပြီး လိမ်းပြီးသထားတာပါ။ အရှည် ၈ လက်မကျော်ပြီး ရုပ်ပျိုဘူးနီးပါးတုတ်သည်။ မိထွေးက ကျနော့်ဘေးထိုင်ပြီးလီးကို ကိုင်ကာ ကုန်းစုပ်တော့သည်။ ရုတ်တရက်ဆိုတော့လန့်သွားသည်။

ကျနော့်ကိုဆူမယ်ထင်ထားတာ ခုတော့ မဆူဘဲလီးစုပ်နေလေပြီ။ ကျနော်လည်းခါးကော့ပြီးမိထွေးရဲ့ ပုလွေအရသာကိုခံနေသည်။ ခဏကြာတော့ပက်လက်လှန်ကာ ထဘီကိုခါးအထိလှန်ပြီးကျနော့်ကိုလိုးခိုင်းတော့သည်။

“ အောင်ထူး နင်မိန်းမလိုးဖူးလား”

“ ဗျာ မလိုးဖူးဘူး ဒေါ်လေး”

“ အာ့ဆိုလိုးစမ်း ငါ့ကို”

“ ဟုတ် ဟုတ် ဟိုလေ အဖေသိသွားရင်”

 “ခု နင့်အဖေရှိလို့လား ရှိတော့လည်း မသိအောင် လိုးမှာပေါ့ဟဲ့ လိုးစမ်းပါတွေးပူမနေနဲ့”

ကျနော်လည်း ကားပေးထားတဲ့ပေါင်ကြားထဲဝင်ကာ အဖုတ်ပြဲပြဲကြီးအဝမှာ လီးတေ့ပြီးတစ်ဖုန်းဖုန်းဆောင့်တော့သည်။ ကလေး ၂ ယောက်မွေးထားတာဆိုတော့ နည်းနည်းတော့ကျယ်နေသည်။ အဖေရှိရင်ညတိုင်းလိုးနေကြတာကြောင့်လည်းပါမည်။ ကျနော့်ဝါးရင်းတုတ်နဲ့တော့အံကိုက်ပင်။ ကျနော်ကျောင်းမှာပုဆိုးကျွတ်ကျတုန်းကမြင်ဖူးသူအာလုံးက ကျနော့်ကိုဝါးရင်းတုတ်အောင်ထူးဟု အမည်ပေးလိုက်ကြသည်။

“ ဖွတ် ပလွတ် ပလောက် ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဘွတ်”

“ အမေလေးဟဲ့ ဖြည်းဖြည်းလိုးပါဟဲ့နင်ဟာက ..အတုတ်ကြီး အိုး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် အား အအအ”

ကျနော်လည်းစကားပြန်မပြောဘဲ ကျုံးလိုးနေသည်။လဥတွေကဖင်ဝကို တဖတ်ဖတ်ပြေးရိုက်နေသည်။မိထွေး နို့ကြီးတွေကိုလက် ၂ ဖက်နဲ့ဆွဲကာအချက် ၅၀ လောက်ကြုံးလိုးလိုက်ပြီး အဖုတ်ခေါင်းထဲ လရည်တွေပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ တစ်ခါမှမလိုးဖူးတော့ ၅ မိနစ်လောက်ပဲကြာသည်။ပထမဆုံးလိုးဖူးတာဖြစ်တော့သုတ်ကိုမထိန်းနိုင်သေး။

မိထွေးပြီးမပြီးတော့မသိ ကျနော့်တော့တော်တော်ကောင်းသည်။သူလည်းကျနော်လိုးနေတုန်း ၂ ခါလောက်ကော့ကော့တက်တက်လာသည်။ကျနော် မိထွေးအပေါ်မှိန်းနေပြီး လောကစိမ်းစည်ကိုငြိမ်ပြီးခံစားနေလိုက်သည်။သူလည်းငြိမ်နေသည်။

“ကောင်းလိုက်တာ အောင်ထူးရယ် နင့်ဟာကြီးက ငါ့အဖုတ်ထဲ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ”

“ ကျနော်လည်းကောင်းတယ်ဒေါ်လေး နောက်လည်း လိုးမယ်နော်”

မိထွေး အင်္ကျီ လှန်ပြီးနို့ကြီးတွေကိုစို့နေလိုက်သည်။

“ အင်း လိုးပေါ့ ခုအခန်းထဲသွားလိုးကြမယ် ထ”

“ ဘလွတ် ဘွတ်”

လီးကအတောင်သိပ်မကျဘဲ ခပ်ငိုက်ငိုက်ဖြင့် အဖုတ်ထဲမှထွက်လာသည်။ အရည်တွေ လရည်တွေပေပွနေတဲ့လီးကိုစုပ်ပြီးသန့်ည်။ ရှင်းရေးလုပ်ပေးသည်။ တောင်ချင်နေတဲ့လီးက မတ်ခနဲထောင်လာသည်။

“ ဟင်းမလွယ်ဘူး

လီးက မတ်ခနဲထောင်လာသည်။

“ ဟင်းမလွယ်ဘူး ခုလေးတင်လိုးပြီးတာ ခုပြန်ထလာပြီ”

“ ဟီး အာ့ ဒေါ်လေးခင်ကို လိုးချင်လို့နေမှာပေါ့ဗျ”

“ ဟင်း သေနာလေး ကဲဟယ်”

“ အ ဒေါ်လေး နာတယ်”

ကျနော့်ဒစ်ကိုကိုက်လိုက်တာလေ။ ပြီးတော့ ကျနော့်ကိုဓာတ်မီးကိုင်ခိုင်းပြီး စည်ပိုင်းဘေးထိုင်ပြီး သူ့အဖုတ်ကြီးကိုရေဆေးသည်။ အထဲမှ လရည်တွေကိုညှစ်ထုတ်နှိုက်ထုတ်သည်။ အိမ်ပေါ်တက်ပြီး အခန်းထဲဝင်ကြသည်။ မိထွေးနဲ့ အဖေညတိုင်းလိုးနေကြအခန်းမှာ မိထွေးကိုလိုးရမည်ဆိုတော့ ရင်တော့အခုန်သား။အခန်းထဲမဝင်ခင်အိမ်ရှေ့က ကလေးနှစ်ယောက်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သေးသည်။ သူတို့မောင်နှမက အိပ်တာမှသိုးလို့။

အဖေတို့ခြင်ထောင်ထဲ ဝင်ဖို့ခြင်ထောင်မလိုက်တော့ကြိုရောက်နေတဲ့ မိထွေးက ပက်လက်ပေါင်ကားပြီးကြိုဆိုနေလေသည်။အဝတ်ကလည်းချွတ်ထားသည်။ ကျနော်လည်း အဝတ်တွေချွတ်လိုက်ပြီး မိထွေးပေါင်ကြားမျက်နှာအပ်လိုက်သည်။

လန်ပြဲလိပ်တက်နေတဲ့ကြွက်နားရွက်တွေကိုဖြဲကာ အစိကို ကုန်းစုပ်သည်။ လူပျိုကြီးရဲ့ အပြောသင်ခန်းစာကိုခုတော့ လက်တွေ့အသုံးချပြီလေ။ မိန်းမချရင် သူတို့အဖုတ်ကို ကုန်းသာ ယက်ပေးဖင်ဝပါ ယက်ပေးရင်ပိုကောင်းတယ်။ လိုးရင်စိမ်သာလိုး ခပ်ကြာကြာနဲ့ကြမ်းကြမ်းလိုးအဲ့အတိုင်းလိုးလို့ အဲ့မိန်းမ မင့်ကိုမဆွဲရင်မင်းစီးတဲ့ဖိနပ်နဲ့ငါ့ပါးသာလာရိုက်ဆိုတဲ့စကားကနားထဲကြားယောင်လာသည်။ခုနက ကြာကြာမလိုးနိုင်ခဲ့တာတော့မကြေနပ်။

ခုတစ်ချီတော့ကြာကြာလိုးနိုင်အောင်ထိန်းရမည်။ဖင်ဝမှအစိအထိအောက်မှအပေါ်ပင့်ယက်သည်။မိထွေးက ကျနော်ဆံပင်တွေဆွဲကာစောက်ပတ်ကြီးနဲ့မျက်နှာကိုပွတ်သည်။ဖင်ဝကိုဝလုံးဝိုင်း စအိုစူစူကိုဖြဲပြီးလျှာနဲ့လိုးသည်။

“ အိုး အောင်ထူးရေ ဘယ်ကိုယက်နေတာလဲ

“ အဲ့ဒါ ဖင်လေ မရွံဘူးလား”

“ မကောင်းလို့လား ဒေါ်လေးခင်ရ”

“ ယားတယ်ဟဲ့ ကောင်းတာတော့ ကောင်းတယ် ...အိုး အိုး အအအ”

အသည်းယားပြီး စူနေတဲ့ဖင်ဝကို မနာတနာလေးကိုက်ပေးလိုက်သည်။ အဖုတ်ကိုပြန်ယက်ပြီးအစိကို ကိုက်ပြန်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့မရတော့ ။ကျနော်မျက်နှာကိုပူခနဲ့ပင်နေသည်။ သေးတွေပန်းထွက်လာသည်။ ပါးစပ်ထဲပါဝင်ကုန်သည်။ ကမန်းတမန်း ပုဆိုးယူပြီး အဖုတ်ကိုအုပ်ထားလိုက်ရသည်။ သေးကထောင်ပန်းလာတာကိုးဗျ။

“ ထွက်ကုန်ပြီ ထွက်ကုန်ပြီ အားဟားးဟားဟား”

“ ဒေါ်လေးရာ ကြိုမပြောဘူးမျက်နှာတွေစိုကုန်ပြီ”

“ ငါလည်းမထိန်းနိုင်တော့လို့ပါဟဲ့”

သေးတွေကိုလိုက်သုတ်ကြပြီး မိထွေးကိုလေးဘက်ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။

“ ဒေါ်လေး ဖင်ကုန်းပေး နောက်ကနေလိုးချင်လို့”

ဖင်ဝကိုလီးတေ့ပြီးဖိချလိုက်သည်။ဒစ်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ဖင်ထဲဝင်သွားသည်။

“ ဗြစ်ဗြစ်ဗြစ် အမယ်လေးသေပါပြီအောင်ထူးရယ် ...ဖင်ဟဲ့ဖင် စောက်ပတ်မဟုတ်ဘူး ပြန်ထုတ် ပြန်ထုတ်....နာတယ်ဟဲ့ ငါဖင်မခံဖူးဘူးဟဲ့နင့်အဖေတောင်ဖင်လိုးဖူးတာမဟုတ်ဘူး”

“ ဒါဆိုဒေါ်လေးဖင်ကဖင်အပျိုပေါ့ ဖင်လိုးကြည့်ချင်လို့တမင်လိုးတာဗျ တစ်ခါလောက် လိုးကြည့်မယ်ဗျာ နော်ဒေါ်လေး”

“ နောက်တစ်ခါမှလိုးပါဟယ် ငါနာလွန်းလို့ပါ ပြန်ထုတ်ပါဆို”

“ တစ်ဆုံးသွင်းကြည့်မယ်ဗျာ အဲ့တော့မှမခံနိုင်ရင် စောက်ပတ်ပဲလိုးမယ်ဗျာနော်”

“ တားမရလည်းလိုးဟယ် ဖြည်းဖြည်းတော့လိုးနော် နင့်လီးက အတုတ်ကြီးရယ် ငါ့ဖင်ကွဲသွားမယ်”

“ ဖင်ကိုမရှုံ့ထားနဲ့ဒေါ်လေ းပိုနာလိမ့်မယ်”

ဒစ်ဝင်နေတဲ့ဖင်ဝကိုတံတွေးထွေးချလိုက်သည်။ အတွေ့အကြုံစုံတဲ့ လူပျိုကြီးပြောပြထားတဲ့ အတိုင်း ကြုံတုန်းလေး မိထွေးဖင်ကိုလိုးသည်။

“ ဗြစ်ဗြစ် ဘွတ်”

“ အား အအား ဖြည်းဖြည်း ဖြည်းဖြည်း နာတယ်

ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်”

” ဘု ဘု ဗလစ် ဘွတ်”

လီးကတစ်ဝက်ခန့်ဝင်သွားပြီ။ မိထွေးလည်းခေါင်းအုန်းကိုကိုက်ပြီးတွန့်လိမ်နေသည်။ ဖင်ကြီးတစ်ရမ်းရမ်းနှင့်။ထောက်ထားတဲ့ လက်ကမထောင်နိုင်တော့ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ထားသလိုဖြစ်နေသည်။ ကျနော်လည်း ရမ်းနေတဲ့ဖင်ကြီးဆွဲဖမ်းပြီး ခါးမှကိုင်ကာ ဝင်သလောက်ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်သည်။ တစ်ချက်ချင်းလိုးနေရင်းအရှိန်ကို နည်းနည်းတင်လိုက်သည်။ ချီးပေါက်သံတွေကတော့ ဆူညံလို့ဗျာ။

“ ဘု ဘွတ်ဘွတ်ဗြီးးးးးး ဗလွတ် ဗလောက် ဘွတ် ဘွတ်”

“ ဖြည်းဖြည်းလိုးပါ အောင်ထူးရယ် ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ခံရတဲ့သူကမသက်သာဘူး ဖင်ကိုမီးစနဲ့ ထိုးနေသလိုပဲ”

ကျနော်လည်းဖင်ဝရဲ့ကျဉ်းကြပ်မှုကို ပိုသဘောကျပြီး ဖင်အဆုံးသာ လီးသွင်းပြီးလိုးသည်။အဆုံးဝင်တော့လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်လိုးလိုက်ဖြင့်ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးပစ်သည်။ မိထွေးလည်းဖင်ခံရတာ ကြိုက်လာသည်ထင့်။ ဖင်ကြီးကိုနောက်ပစ်ပေးလာသည်။

“ လိုးစမ်း ငါ့ဖင်ကို လိုးစမ်း လိုးစမ်း အိုးအားအီး”

“ ဘွတ်ဘုပလွတ်ဘုဘုဘွတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဘု”

ခုနကတစ်ချီကြောင့်ခုတစ်ချီလိုးတော့ပိုကြာနေသည်။နည်းလမ်းတွေပြောပြတဲ့လူပျိုကြီးကိုလည်းကျေးဇူးတင်မိသည်။

“ ကောင်းလိုက်တာဒေါ်လေးရာ ဖင်ကကြပ်သိပ်နေတာပဲ အီးအား””

 “ကောင်းရင်လည်းလိုး ဖင်ပြဲရင်ပြဲပါစေ”

ကျနော်လည်းပိုပြီးဆောင့်ဆောင့်လိုးပစ်သည်။ မိထွေးကတော့ပြီးသွားပြီထင်သည်။ နှစ်ချက်တွန့်ပြီးငြိမ်သွားသည်။ ကျနော်လည်း ဖင်ရဲ့တင်းကြပ်မှုကို မခံနိုင်ဘဲအချက် ၂၀ လောက်အပြင်းဆောင့်ကာ မိထွေးဖင်ထဲ လရည်းပန်းထည့်ပစ်လိုက်ကာဘေးကိုလှဲချပြီးအမောဖြေနေသည်။လိုးချင်နေတဲ့မိထွေးကို ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ပါ တစ်ညတည်းလိုးလိုက်ရ၍ကြေနပ်မိသည်။

ထိုညက မိထွေးကို ၄ ချီလောက်လိုးပစ်လိုက်သည်။ မိထွေးကကျနော်ခုမှစလိုးဖူးတယ်ဆိုပြီး ဝါရင့်ဆရာကြီးတစ်ယောက်လိုလိုးနိုင်တာကြောင့်အံ့သြနေသည်။ အဲ့ အချိန်ကစပြီးမိထွေးကိုအဖေလစ်တဲ့ အချိန် လူလစ်တဲ့အချိန်လိုးသည်။

ကျနော်နဲ့ကိုယ်ဝန်ရတဲ့အထိပါပဲ။ ဗိုက်ကြီးတော့လည်း ဖင်ကတော့ ခံနေဆဲပင်။


ပြီးပါပြီ။