Sunday, May 17, 2020

တားဆီးလို့မရနိုင်တာ အချစ် (စ/ဆုံး)

တားဆီးလို့မရနိုင်တာ အချစ် (စ/ဆုံး)

နရသူ ရေးသည်။

ခွေးသိုး၏လီးကြီးက မစိန်ခင်၏ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားရှိ စောက်ဖုတ်အခေါင်းပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲသို့ အဆက်မပြတ် ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာနေသည်။မစိန်ခင်တစ်ယောက် ခါးကလေးကော့ကနဲ ကော့ကနဲဖြစ်သွားပြီး သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ပင့်မြှောက်၍ ခွေးသိုးလိုးဆောင့်မှုကို ဇိမ်ယူခံစားနေသည်။

ခွေးသိုးမှာ အရပ်ပုပုပြတ်ပြတ် လူလုံးလူဖန်သေးသော်လည်း သူ့လီးကြီးကမူ သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့် မလိုက်ဖက်အောင်ပင်  ကြီးမားဖွံ့ထွားကာ ရှည်လည်းရှည်လွန်းလှသည်။သူ တစ်ချက်တစ်ချက် အားယူလိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း မစိန်ခင်၏တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်မှာ အိကနဲ အိကနဲ တုန်ခါလှုပ်ယမ်းကာ ပိပြားသွားမတတ်ရှိပြီး လီးဒစ် ထိပ်ပြဲကြီးက သူမ၏သားအိမ်ကိုပင် ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲနေအောင် ထိတိုက်မိကာ မစိန်ခင်တစ်ယောက် အသက်ရှူပင်ရပ် ရပ်သွားခဲ့မိပါသည်။

လီးကြီးသလောက် ဆောင့်အားသန်ပြီး နင့်နင့်သီးသီးဖြစ်လှသလို တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် မခံစားဖူးသည့်အရသာကို ခံစားနေရကာ လူတစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းတိန်းဖိန်တိန်း ဖြစ်၍လာရသည်။

ဗြိ ဖျစ် စွတ် …  ဗြွတ် …ဗြစ် ပြွတ် ဗြွတ် … ဘုတ် စွပ် ဇွပ် ဘုတ် ဗွပ်

အိ အိ အင်း အင့် ဟင့် …အင်း အင့် အ အ အင့်

မစိန်ခင် အိမ်ကပြင်ထက်က ကျိုးတိုးကျဲတဲကြမ်းပြင်မှာပင် ဒူးထောက်ကာ ဖင်ကုန်း၍ အလိုးခံရင်း ပါးစပ်ကလည်း တဟင်းဟင်း နှင့် သက်ပြင်းတွေကို မကြာခဏချ၍ ဖင်ကြီးကိုကော့ကာ ကြွကာဖြင့်  စိတ်လိုလက်ရပင် အလိုးခံရင်း အသက်ရှူသံပြင်းသထက်ပြင်းလာရပေသည်။

ခွေးသိုး သူ့လီးကို သူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲတွင် အရင်းထိမြုပ်နေအောင် ထည့်သွင်းပြီး သူ့ခါးကို ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်၍ ဆောင့်လိုးမှုကို အရှိန်မြှင့်တင်လိုက်ပါသည်။

မစိန်ခင် မျက်နှာကလေးရှုံ့မဲ့သွားသည်။ ထိချက်ပြင်းသလောက် ဇိမ်အတွေ့ကြီးတွေ့နေမိတာကြောင့်သူမဘယ်လိုမှ မငြင်းဆန်သာဘဲ ခွေးသိုးလိုးသမျှကို ကြိတ်မှိတ်၍ အောင့်ခံနေရ၏။

"အင့် ကျွတ် အ အလာ့လား  အ ရှီး အအ "

"ဘုတ် ဇွပ် ဘုတ်စွိ ဇွပ် ဘွတ် ဘတ် ဖွပ်  ဘုတ် ဖတ်ဘတ် ဗွပ် "

စောက်ရည်သံတွေ မြိုင်သွားသည်။ အသံထွက်လည်းမြန်လာသလို ခွေးလိုးသလို ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်နှင့်သွက်သွက်ကြီးလိုးဆောင့်ချပုံမျိုးက ယောက်ျားတစ်ရာမှာ တစ်ယောက် တွေ့ရကြုံရခဲသည့်လိုးဆောင့်မှုပုံစံမျိုးပဲ ဖြစ်နေပေသည်။

ခွေးသိုးက လူကောင်သေးသလောက် သက်လုံက တော်တော်ကောင်းသူလို့ပြောရမည်။ အချက်ပေါင်းလေးငါးဆယ် ဆက်တိုက်လိုးနေတာတောင်မှ သူ့ဆောင့်အားကကျမသွားဘဲ ပိုမိုပြင်းထန်လာသလိုတောင် ထင်မှတ်ရပါသည်။

ခွေးသိုးဆောင့်ချက်က ပိုစိပ်လာပြီး မစိန်ခင်၏ စောက်ပတ်မှာလည်စောက်ရည်တွေ ပိုရွှဲလာရကာ လျှောကနဲလျှောကနဲနေအောင် လီးဝင်လီးထွက်ပိုကောင်းလာသည်။ မစိန်ခင် အကြိုက်တွေ့ပြီး စောက်ပတ်လည်း ပို၍ပင် ယားလာ ရွလာခဲ့ရသည်။

သူမ၏ကိုယ်အရှေ့ပိုင်းတစ်ခုလုံးကို ကြမ်းပြင်ပေါ် သည်အတိုင်း မှောက်အိပ်ချလိုက်ရာမှ သူမဖင်သားကြီးများကို နောက်ပစ်၍ ခွေးသိုးအသည်းအသန်ဆောင့်သွင်းမှုကို စောက်ပတ်ကြီး အပြဲသားနှင့်ကြိတ်မှိတ်ခံယူနေပေတော့သည်။

မစိန်ခင်၏  အိမ်ခန်းထဲမှာ လိုးသံ ဆောင့်သံတွေက သောသောညံသွားခဲ့ရပြီး အိမ်ကလေးမှာလည်း သူတို့နှစ်ယောက်၏ ကာမသောင်းကျန်းမှုဒဏ်ကြောင့် ကျွီကနဲ ကျွီကနဲ အသံများထွက်ကာ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါလျှက် ရှိချေပြီ။

ခွေးသိုး မီးပွင့်မတတ်ပင် လိုးပေးနေသည်။ဖင်ကြီးကို အနောက်ကနေပင့်မ၍ မစိန်ခင်၏ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကို အလဲလဲအကွဲကွဲ နှုတ်ခမ်းသားများ ပြဲလန်ကုန်သည်အထိ နင်းကန်ဆောင့်လိုးပေးနေပေသည်။ဘယ်အညှိုးနဲ့ဒီလောက်အထိ သဲကြီးမဲကြီးလိုးနေရသလဲလို့တောင် မေးရတော့မလောက်ပင်။

သူနေ့စဉ် မြင်တွေ့နေကျဖြစ်သော မစိန်ခင်၏ စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးနိုင်ဖို့ရန် ခွေးသိုးအချိန်တွေအများကြီး ရင်းနှီးပေးဆပ်ခဲ့ရသည်ပဲ မဟုတ်လား။

မစိန်ခင်ကား လီးချစ်သူပီပီ ဖင်ကိုနောက်ပြန်ကုန်း၍ သူမ၏လင်ယောက်ျားလီးထက် ၃ဆ ၄ဆမက ပိုကြီးသည့်ခွေးသိုး၏လဒစ်ပြဲကြီးကို ဝက်ဝက်ကွဲပင် စောက်ဖုတ်ထဲ အပြည့်အသိပ် တစ်ကြပ်နေအောင် ထည့်သွင်းပြီး အလိုးခံနေရသည့်အဖြစ်ကို ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးဖြစ်နေပုံရပေသည်။

ခွေးသိုး တစ်ချက်ဆောင့်လိုးချလိုက်တိုင်း သူမစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ ပြဲကနဲပြဲကနဲနေအောင် ပွင့်အာထွက်သွားပြီး သူ့လီးချောင်းထိပ်လုံးကြီး သားအိမ်ဆီ ပြေးပြေးဆောင့်မိသည့်အရသာကို တရှိုက်မက်မက် ခံစားလို့မဝလေဟန်ဖြင့် သူမ၏ဖင်ကို ကော့၍ကော့၍ နောက်ပြန်တွန်းဆောင့် ပေးနေတာကို ခွေးသိုး ကောင်းစွာ သတိထားမိပေသည်။

နှစ်ယောက်သား အပေးအယူမျှစွာပင် ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝခံစား၍ …သူကဆောင့်ချလိုက် မစိန်ခင်က ပြန်ဆောင့်လိုက်နှင့်…စောက်ရည်သံတွေလည်း တဇွပ် ဇွပ် တဘွပ် ဘွပ် အချက်ကျကျ မြည်ဟီးထွက်ပေါ်ပြီး အသံမထွက်အောင် ဘယ်လိုမှပင် ထိန်းမရတော့ချေ။

ခွေးသိုး တစ်နာရီကျော်ကျော်လောက်ကြာအောင် မစိန်ခင်ကို ဖင်ကုန်းလိုးသည်။

ယခုလို ခွေးကုန်းပုံစံ လိုးဆောင့်မှုကို သူ့အနေနှင့်အကြိုက်ဆုံးဖြစ်သလို မစိန်ခင်လည်း နှစ်ထောင်းအားရ သဘောကျသည်ပင် ။မစိန်ခင်တစ်ယောက် သူ့လီးအရသာကိုသိ၍ ဖင်ကုန်းလိုးလိုး ဘေးစောင်း ပက်လက်လိုးချင်သလို လိုး သူမစောက်ပတ်ထဲ လီးတဆုံးထည့်၍ အလိုးခံသည်ချည့်ဖြစ်သည်။

သူလိုးတိုင်းလည်း နှစ်ချီသုံးချီမက သူမ " ပြီး  " ရပေသည်။

မစိန်ခင်က လင်ရှိမယားတစ်ယောက်မို့ လီးတော့အလွန်မက်သည်။စောက်ဖုတ်ထဲမှာ လီးတစ်ချောင်းမဟုတ် တစ်ချောင်း ထည့်အလိုးခံရမှ တင်းတိမ်ကျေနပ် နိုင်သူဖြစ်ပါသည်။

ခွေသိုး သူ့လီးကို အဆက်မပြတ် တဇွပ်ဇွပ် တဗွပ် ဗွပ်ဆောင့်ရင်း လရည်တွေက မစိန်ခင်၏သားအိမ်ထဲသို့ ဗြစ်ကနဲဗြစ်ကနဲ ပန်းဝင်သွားသည်။ မစိန်ခင် ကိုယ်တိုင်မှာလည်း နှစ်ချီတိတိ ပြီး၍ စောက်ပတ်က ပွစိ ပွစိဖြစ်လာကာ ခွေသိုးလီးကို သူမစောက်ပတ်နှင့်ဖျစ်၍ ညှစ်၍ စောက်ရည်တွေ ဒလဟော ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်လေ၏။

"ခွေးသိုး တော်ပြီဟာ နောက်နေ့မှလုပ်တော့ ခုနင် ပြန်လိုက်ဦး "

"လိုးလို့မှ မဝသေးတာ စိန်ခင်ရဲ့ "

"ငါ့သမီး နိုးလိမ့်မယ် မနက်ဖြန် နင် ကြိုက်တဲ့နေရာ ချိန်းလိုက် ငါလာမယ် "

"တကယ် နော် ဒါဖြင့် ငါ ပြန်တော့မယ် "

ခွေးသိုး သူ့ပုဆိုးကို ပြန်ကောက်စွပ်ပြီး

"ရွှတ်  "

ကနဲ မစိန်ခင် ပါးကလေးကို အသာနမ်း၍ နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး အိမ်ပေါ်ကနေ ပြန်ဆင်းသွားသည်။

မစိန်ခင် တံခါးကို ပြန်ပိတ်လိုက်ကာ အိမ်ထဲကို လှမ်းဝင်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။သမီးဖြစ်သူက အိပ်မောကျကောင်းနေတုန်းပင် …။

………    …………

မစိန်ခင်က ဈေးထဲမှာ ကုန်စိမ်းရောင်းသည်။

ဈေးအသွားအပြန် အကြိုအပို့အလုပ်ကို ခွေးသိုး အောင်မြင့်နှင့်စိန်သန်း အစရှိသော ဆိုက္ကားသမားများနှင့်ဆက်သွယ်ပြီး သူတို့ကိုသာ အားကိုးအားထားပြု၍  နေ့တဓူဝ ဈေးထဲမှာပင် အချိန်ကုန်နေရသူဖြစ်သည်။

သူမမှာ လင်ရှိမယားတစ်ယောက်ဖြစ်ပေမယ့် လင်ဖြစ်သူက မြဝတီ မဲဆောက်ဖက်သို့ ကုန်ကူးသွားမည်ဆိုပြီး ထွက်သွားရာက… ငွေလည်းမပို့ သတင်းလည်းပြန်မကြား အဆက်အသွယ်ပြတ်တောက်ခဲ့သည်မှာ နှစ်နှစ်ကျော် သုံးနှစ်နီးပါးပင် ကြာမြင့်ခဲ့ပေပြီ။သေပြီလား အသက်ရှင်လျှက်ရှိသေးရဲ့လားဆိုတာကိုတောင် သူမ မသိရတော့ချေ။

သမီးတစ်ယောက် ရှစ်တန်းအထိရောက်အောင် သူမကိုယ်တိုင်ပင် ရုန်းကန်လာခဲ့ရသည်။သမီးဖြစ်သူမှာလည်း ပညာရေးဖက်မှာ ဖြစ်ထွန်းမည့်ပုံမပေါ်ဘဲ မကြာခဏ စာမေးပွဲကျသူဖြစ်၍ ဒီတစ်နှစ် စာမေးပွဲထပ်ကျလျှင် ကျောင်းမှအထွက်ခိုင်းပြီး မိမိနှင့်အတူသာ အလုပ် လုပ်စေတော့မည် ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသည်။

မစိန်ခင်မှာ ရုပ်ရည်အတန်အသင့်ရှိပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ဖြစ်သော ပုရိသအကြိုက် လုံးကြီးပေါက်လှ တင် ရင် အချိုးအစားကျကျ တစ်ရစ်ကားစွင့်သူဖြစ်လေရာ ယောက်ျားသားအများ၏ စိတ်ဝင်စားမှုကို ခံရသူလည်း ဖြစ်သည်။နှုတ်ကမူ ကုန်စိမ်းသည်ပီပီ ကြမ်းသည်။

ဒါပေမယ့် သဘောမနောကောင်းသည်။ဆက်ဆံရေးလည်း ပြေပြစ်သူဖြစ်၍ ယောက်ျားသားတွေနှင့်ပါ ထွေးရော ယှက်တင်ရှိနေတတ်ပြီး  အားမနာစတမ်း ပြောရလျှင်မူ နည်းနည်းတော့အညှာလွယ်သည် ဟုဆိုရချေမည်။

ခွေးသိုးနှင့်မဖြစ်ခင် သူမတို့ရပ်ကွက်အတွင်းမှ ကားဒရိုင်ဘာတစ်ယောက်နှင့်လည်း ယူကြတော့မလိုလို အဆင့်မျိုးအထိ ရောက်ခဲ့ဖူးသည်။နောက် မည်သို့မည်ပုံ ဇာတ်လမ်းပြတ်သွားကြသည်မသိ။သူမ အချစ်ကံကြမ္မာက ခွေးသိုးလက်ထဲသို့ မထင်မှတ်ပါဘဲ ရောက်ရှိလာရတော့သည်။

နေ့လည်ခင်း ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့…

သူမကို ခွေးသိုးလာခေါ်၍ ဆိုင်ရှိ ပစ္စည်းများသိမ်းပြီး သူ့ဆိုက္ကားနှင့်ပင် မြို့စွန်ဖက် လူနေရပ်ကွက် တစ်နေရာဆီသို့ လိုက်ပါလာခဲ့သည်။

ခွေးသိုးက အိမ်တစ်အိမ်မှာသူမကို ထားခဲ့ပြီး စားသောက်စရာများ သွားရောက်ဝယ်ယူကာ မကြာမီ ပြန်ရောက်လာသည်။

"ကဲ ထမင်း အရင်စားမှာလား … လူကို အရင်စားဖို့လား ပြော"

မစိန်ခင်က ခွေးသိုးကို ပြီတီတီ မခို့တယို့ကလေး ကြည့်ကာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

ခွေးသိုး တဟီးဟီးနှင့် သွားဖြီး၍

"လူကို အရင်လိုးမှာပေါ့ စိန်ခင်ရဲ့ ဟဲ ဟဲ ဟဲ "

"ဟဲ့တိုးတိုး … သေနာကောင် လူတွေကြားကုန်လိမ့်မယ်  ဟွင်း "

မစိန်ခင်က ခွေးသိုး ပေါင်တွင်းကြောကို ဆွဲလိမ်ပြီး ပြောလိုက်တော့

" ကြားပလေ့စေ …ဟိုဖက်ခန်း ဒီဖက်ခန်း  အလုပ်ဖြစ်တဲ့သူတွေ ချည်းပဲ ဟီ ဟိ "

"သေနာ ငါ့ကို ဘယ်များ ခေါ်လာသလဲ မသိဘူး ဒီမှာဖြင့် အကောင်းမှတ်လို့"

"ဟင်း ဟင်း ဟင်း စိန်ခင်ရယ် နေရာ ဒီလောက်အရေးမကြီးပါဘူး …နင်နဲ့ငါ အလုပ်ဖြစ်ဖို့သာ အဓိကပါ "

"ဒီလိုဆိုရင်လည်း ပြီး ရော "

မစိန်ခင်က ခပ်ငေါ့ငေါ့ပြောဆို၍ ခွေသိုးက သူမ၏ထမီကို ခါးအထက် ပင့်လှန်တင်လိုက်ရာက ဖင်သားဖွေးဖွေးအိအိ ကြီးများကို လက်နှင့် ဆုပ်နယ်၍ သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲကို ခေါင်းတိုးဝင်လိုက်သည်။

"ဟင် တွေ့တာနဲ့ဒါပဲ ကွာ  … ကျွတ် အ အ ရှီး အိ အင့် အင့် "

စိန်ခင် ခါးလေး ကော့တက်သွားရသည်။

သူမ ထမီလေးက ခါးအထက်ဆီလန်တက်နေပြီး သူမ၏အဆီတဝင်းဝင်းနှင့်ဖြစ်သော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးက မဖုံးနိုင် မဖိနိုင်ဘဲဖြစ်ကာ ပေါင်တန်ဖြူဖြူကြီးနှစ်ဖက်အကြားမှာ ဘွားကနဲ ပေါ်ထွန်းနေလျှက် …

ခွေးသိုး … သူမ၏စောက်ဖုတ်ပြင် ဖောင်းမို့မို့ကြီးကို ကုန်းနမ်းနေသည်။

နက်မှောင်ထူထဲသော့ စောက်မွေးများ ဝိုင်းရံနေသည့် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား ထူအမ်းအမ်းကလေးတွေကို လျှာနှင့်သပ်ကာသပ်ကာဖြင့် ယက်ယက်ဆွပေးလိုက်သည်။

အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် အောက်မှနေအထက်သို့ လျှာနှင့်ထိုးကော်ကာ ယက်တင်ပစ်လိုက်ရင်း စောက်ခေါင်းလေးထဲ လျှာဖျားသွင်း၍ ထိုးမွှေ့ကလိကစားပေးသည်။အစိထိပ်ဖူးကလေးကို သွားဖြင့် မနာမကျင်အောင် တဇပ်ဇပ်နှင့် ကိုက်ခဲ စုပ်ဆွဲပေးသည်။

" အ အ အိ အိ အင် … အ အ "

မစိန်ခင် စကားပင်မပြောနိုင်တော့။စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့ကြွပေးလိုက်ရင်း ခွေးသိုး ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖိဖိချနေကာ သူ့ဆံပင်တွေကို ကုပ် ဖွ လိမ်ဆွဲ၍ …နှုတ်မှလည်း တရှီးရှီး တအိ အိ ညည်းတွားရင်းက ကော့ပျံထွန့်လူးသွားရလေ၏။စောက်ရည်တွေက မြင်မကောင်းအောင်ပင် ရွှဲနစ်စွာ ဖိတ်လျှံ ထွက်ကျလာသည်။

စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို နူးအိနေအောင် လှည့်ပတ်မွှေနှောက်၍ အားရတော့မှ ခွေးသိုးခေါင်းပြန်ကြွလာပြီး သူမကိုယ်အထက်ပိုင်းမှ အင်္ကျီနှင့်ဘော်လီကိုချွတ်၍ နို့အုံ အိအိထွေးထွေးကြီး နှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ဆုပ်နယ်ကာ နမ်းလိုက် စို့လိုက်လုပ်နေလေသည်။

နို့သီးခေါင်း ကလေးတွေကို လှိမ့်လှိမ့်ချေပေးသည်။

"ဟင်း ခွေးသိုး ဒီလောက်လုပ်တာ အားမရသေးဘူးလားဟင် "

"ငါ နင့်တစ်ကိုယ်လုံးကို နမ်းချင်တယ် အိမ်မှာလိုးလို့ အားမရဘူး ဒီမှာကျတော့ ဘယ်သူမှမသိဘူး တဝကြီးလိုးကြရအောင်  "

"နင့်သဘောပဲ ငါ့ကိုလည်း နင့်လီး ပေးစုပ်ပါဦး "

"စုပ်လေ ပြောင်းပြန်အိပ်မယ် နင်လည်းစုပ် ငါလည်း စောက်ပတ်ယက်ပေး မယ် "

"အမယ်လေး ဒီတစ်ခါ ထပ်ယက်ရင်တော့ သေပါဘီတော် ဟင်း ဟင်း "

မည်သို့ဆိုစေ ခွေးသိုးအလိုကိုတော့ သူမလိုက်လျောပေးရှာသည်။အောက်ကနေ ပက်လက်လှန်ပြီး သူမပါးစပ်ဖြင့်လီးကို စုပ် လဒစ်ပတ်လည်ကို လျှာနှင့်ယက်ကာယက်ကာဖြင့် ဂွေးဥနှစ်လုံးပါမကျန် လိုက်လံ၍ စုပ်ဆွဲ ကစားပေးသည်။

ခွေးသိုးကလည်း အပေါ်ကနေ ဖင်ခေါင်းပြောင်းပြန်မှောက်အိပ်ရင်း သူမပေါင်ခြံကြားထဲ ဝင်၍ စောက်ပတ်ကို နမ်းစုပ်နေပြန်ပါသည်။

ခွေးသိုးလီးကမူ အပေါ်ကနေပြီး မစိန်ခင်ပါးစပ်ပေါက်ထဲကို လိုးပေးနေသလိုကြီး ဖြစ်နေပေသည်။

ခွေးသိုးလီးက အပြတ်ကို တောင်လာသည်။ ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ခေါင်းထောင်ကာ ဘယ်သူ့မှ ထီမထင်ဟန်ဖြင့်  မတ်မတ် မတ်မတ် ဖြစ်၍ လာသည်။

သူမ၏တံတွေးများဖြင့် စိုလက်တောက်ပြောင်နေသော ခွေးသိုးလီးမှာ ကျောချမ်းစရာကောင်းလွန်းလှပြီး လိုးရန်အသင့်အနေအထားသို့ ရောက်ရှိနေချေပြီ။

"ကဲ လိုးတော့ ကိုယ်တော်ရေ …အချိန်ဆွဲမနေနဲ့တော့ "

မစိန်ခင်က ပြောလည်းပြော ပက်လက်အိပ်နေရာက သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်၍ စောက်ဖုတ်ဖြဲဟပေးထားလိုက်သည်။

ခွေးသိုး သူ့လီးကို အပေါက်ဝမှာ အသေအချာချိန်၍ ဆောင့်သွင်းသည်။

လီးက စွတ် ဗြွတ် ကနဲ … စောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းပေါက်ကလေးထဲ ကြပ်သိပ်စွာဖြင့် တိုးဝင်သွားတော့သည်။

"အ အား အိအိ … အား အား ဆောင့် ခွေးသိုး မရပ်နဲ့ ဆက်တိုက်ဆောင့်… ဆောင့်ပေး အ အိအိ အင့် ဆောင့်ပါမြန်မြန် ကာလနာ ကြီးရဲ့…အား ဟင်း ဟင့်  အင့် အင့် "

"စွတ် ဖွပ် ဗြွတ်  စွပ်  ဖတ် ဗြွတ် … ဗ  လွတ် ဖွတ် ဗွပ်  ဘုတ် ဘတ် ဖွပ် …  ဗွပ် ပြွတ် ဇွပ် "

"ကောင်းလိုက်တာ ခွေးသိုးရယ် ဟား …အိအ အား နင် …နင် ငါ့ကို လိုးပြီး  …ပစ်မသွားနဲ့နော်  ငါ နင့်နင့်လီးကို သိပ်ကြိုက်တယ်  နင်လေ  လူကောင်သေးသလောက် လီးကြီးက … ဟို ဆင်အံ…ငှက်ပျောသီး  ကျ… ကျနေတာပဲ  ဟင်း  ဟင့် အ …အိ  အင့် အင့် "

"စိန်ခင် နင်က ငါ့ထက် လီးကြီးတဲ့ကောင် မတွေ့ဖူးလို့ဖြစ်မယ် ငါ့ထက်လီးပိုကြီးတာတွေ့ရင် နင်သွားအလိုးခံမှာသေချာတယ် "

"အေး ဟုတ်တယ် ငါအလိုးခံမှာပဲ ငါက စောက်ပတ်ပြဲအောင်လိုးပေးနိုင်တဲ့လီးကို ပိုကြိုက်တယ် လူထက်တောင် လီးကိုပိုချစ်တယ် ကဲ ဘာပြောချင်သေးလဲ …မ သာကြီး ဖာ ဂေါင်း …ကြီး ရဲ့ ဟင်း "

မစိန်ခင် စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့်သူ့ကို ပြန်ပက်လိုက်တော့ ခွေးသိုး  လိုးနေရာကနေ…  တဟား ဟား အော်ရယ်လိုက်မိသည်။

သူ မစိန်ခင်ကို ချစ်စနိုး စ နောက်လိုက်ခြင်းသာဖြစ်၍ သူမဘယ်လိုပြန်ပြောပြော စိတ်ဆိုးတတ်သူလည်း မဟုတ်ပါချေ။

"နင် မဆဲ နဲ့နော် ဟင်း ဟင်း ငါ ကနင့်ကို ချစ်လို့ …ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

"ဘာ …ချစ် တာလဲ ဒါလား ချစ်တာ ဟွန့် သူများစောက်ပတ်ကိုကျတော့ မညှာစတမ်း လိုး …လိုး နေ ပြီးတော့ … ဟင့်  ဟင့် "

"ချစ် ချစ်လို့ လိုးတာပေါ့ ဟာ  နင်ကလဲ "

"ကာလနာ မြွေပွေးကိုက် …နင် လိုးချင် ရင် လိုးချင်တယ်လို့ပြော ဟွန်း … မအေ လိုး ကြီး ကဲ လိုးစရာရှိတာ မြန်မြန် သာလိုး ပါးစပ် ပိတ်ထား စမ်းပါ …"

မစိန်ခင် ပြောရင်း သူ့ကို မြန်မြန်လိုးပေးဖို့ တစ်ဖက်လှည့်နှင့် လောဆော် လိုက်ပါသည်။

ခွေးသိုး အပြတ်ဆော်ပစ်လိုက်သည်။မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်ကာဆောင့်ကာနှင့်…တစ်ချီပြီးသည့်တိုင် မနားစတမ်းပင် သူမစောက်ပတ်ကို ဖိ၍ ဖိ၍ သဲကြီးမဲကြီး လိုးပစ်လိုက်လေသည်။ သူ့လီးထိပ်က လရည်တွေ သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲ တဗျစ်ဗျစ် ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ မစိန်ခင်တစ်ယောက် … အသည်းခိုက်မတတ် ပါပင်။

"အား  အ  အ  အိ အိ  အား   ခွေး  ခွေး  သိုး  "

" ဟင်း  ဟင်း  ကောင်းလား  စိန်ခင်  ဘယ်လို လဲ "

"ကောင်းတယ် … ခွေးသိုး ငါ အားတောင် ပြတ်သွားသလိုပဲ … နင် တော်တော့်ကို အလိုးသန်တဲ့ကောင်ပဲ နင် ဒီလောက်လိုးနိုင်မယ်လို့ တောင်  ငါ မထင်ဘူး ခွေးသိုး ရယ် "

ခုတော့လည်း မစိန်ခင် လေသံကလေးက နူးညံ့ပျော့ပျောင်း၍ နေပေသည်။

ခုနင်ကလို ဒေါမာန်ထကာ နေတဲ့ " ကျားရိုင်းမကလေးတစ်ကောင်လို… " မဟုတ်တော့ပေ … ။

တစ်ချီ ပြီးတော့ ခဏနား၍ စားကြသောက်ကြသည်။

စိန်ခင်က စီးကရက်တစ်လိပ်နှင့်မှိန်းကာနေသော ခွေးသိုး၏ရင်ခွင်မှာ ခေါင်းကလေးမှီနွဲ့၍ လဲလျောင်းကာ နေလိုက်ရင်း …

"ငါ နင့်ကို ချစ်တယ် ခွေးသိုး နင်ငါ့ကို ပြန်မပို့နဲ့ဦး ဒီနေရာမှာပဲ တစ်နေ့လုံးနေကြရအောင် နော် "

"စိတ်ချ စိန်ခင်ရယ် ငါလည်းနင့််ကို တဝကြီးလိုးချင်နေတာ ကြာပါပြီ "

နှစ်ယောက်သား စကားတွတ်ထိုးပြောဆို၍ ခွေးသိုးက စိန်ခင့်ကိုယ်လုံးကလေးကို ကြမ်းပြင်ပေါ် နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မံ၍ တွန်းလဲှချလိုက်ပြန်လေသည်။

မစိန်ခင် အဲကွန်း ဘတ်စ်ကားကြီးထဲမှာ ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်စီးနင်းလိုက်ပါလာသည်။

ခွေးသိုးနှင့်ချိန်းပြီး ပြန်လာတော့ လက်ထဲမှာငွေစကလေးခပ်ရွှင်ရွှင်နှင့်မို့ မြို့ထဲဖက်သွား၍ အိမ်အတွက် လိုအပ်သည်များအား လိုက်လံဝယ်ခြမ်းပြီး ညနေ ၄နာရီထိုးလောက်မှ မြို့ထဲကနေ လိုင်းကားစီး၍ ပြန်လာသည်။

ဒီအချိန်ဆိုလျှင် သမီးဖြစ်သူ ကျောင်းမှပြန်ရောက်ပြီး၍ ညနေစာပင် ချက်ပြုတ် ပြီးစီးနေလောက်ပြီ။

မစိန်ခင် ခွေးသိုးကောင်းမှုကြောင့်ဒူးတွေပါချောင်သွားရလောက်အောင် အားအင်ကုန်ခမ်း နွမ်းနယ်၍ နေသည်။သူမ အကြိမ်ကြိမ်အလီလီ ပြီးခဲ့ရသည်။

ပြီးခဲ့သည့်အကြောင်းအရာတွေ ပြန်စဉ်းစားရင်း သူမရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာခဲ့ရသည်။

ကားက မှတ်တိုင်တစ်ခုပြီး တစ်ခု ရပ်လိုက် နားလိုက် ပြန်ထွက်လာလိုက်နှင့်သူမအိမ်ပြန်ရောက်ဖို့ တစ်နာရီကျော်လောက်တော့ အနည်းဆုံး စောင့်ရပေဦးမည်။လူတွေကြားထဲ လဲပြိုကျမသွားအောင်ဆိုပြီး လက်ကိုင် ကွင်းကလေးကို အားပြုထိန်းကိုင်၍ တိုးတိုးဝှေ့ဝှေ့ပင် လိုက်ပါလာခဲ့ရသည်။

ယောက်ျား မိန်းမ ကိုယ်နံ့ချွေးနံ့ပေါင်းစုံနှင့် စကားပြောသံတွေ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ကိုယ်ချင်း ပူးပူးကပ်ကပ် ထပ်၍ ကြပ်ညှပ်နေအောင် ရှိရသည့်အထဲ ဘရိတ်တစ်ခါနင်းလိုက်တိုင်း အရှိန်မထိန်းနိုင်ဘဲ ရှေ့သို့ယိမ်းယိုင်ကာ အလဲလဲအပြိုပြို နှင့်တစ်ယောက်ကိုယ်ကို တစ်ယောက် တွန်းမိ တိုက်မိ ထိခိုက်မိ ရာကနေ ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ခဲ့ကြသူတွေလည်း မနည်းပေ။

မစိန်ခင်အနားကို ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက် တိုးဝင်လာပြီး သူ့ကိုယ်အရှေ့ပိုင်းနှင့်သူမဖင်သားတွေကို မထိတထိ လာရောက်ဖိကပ်၍  သွေးတိုးစမ်းသလို ပရောပရီလုပ်လာသည်။ မသိမသာလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာတစ်ဖက်လှည့်ပြီး သူမဟုတ်သလိုပုံစံနှင့် ။လူက အသားမည်းမည်း လူကောင်ခပ်ထွားထွား ဗိန္ဓောဆရာတစ်ယောက်လိုလို ဘာလိုလို …တမင်တကာပင် သူ့အကြောင်းသိအောင်ဆိုပြီး မစိန်ခင် တင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ဇွတ်တိုးဝင်၍ ဖင်နောက်ပစ်ကာ ခြေဖျားအသာထောက်ကြွပေးလိုက်သည်။

သူ့ပုဆိုးအောက်မှ ဖုထစ်ရုန်းကြွကာ အရှေ့သို့ငေါထွက်မတတ် မတ်တောင်တင်းမာနေလျက်ရှိသော လိင်အင်္ဂါကြီးရဲ့ အထိအတွေ့က သူမအတွေးအထင်မှန်ကန်ကြောင်း သက်သေပြလျှက်ရှိချေသည်။

မစိန်ခင် ကြိတ်ပြုံးလိုက်ရင်း သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို သူ့လီးကြီးအပေါ်ကနေ ဖိလှိမ့်ကြိတ်၍ မသိမသာ ညှောင့်ထိုးကစားပေးလိုက်တော့သူ တအားတက်သွားပုံရသည်။သူမပုခုံးဆီ လက်တစ်ဖက်က  လှမ်းကိုင်လာရင်း ကားဆောင့်လိုက်သည့်အရှိန်နှင့်ရောပြီး သူ့ခါးကိုအရှေ့သို့ကော့၍ ကော့၍ တွန်းရင်း လီးကြီးနှင့်သူမထမီ အပေါ်ကနေပဲ လိုးဆောင့်သလို ပြုနေပေသည်။

"ဟင်း… မကိုင်နဲ့… လူတွေ…  နဲ့ "

သူ့ဖက် ခေါင်းအသာငဲ့စောင်းကြည့်လိုက်ရာက  မစိန်ခင် လေသံကလေးနှင့်ပြောရင်း သူမ၏ ပုခုံးပေါ်မှ သူ့လက်ကို အသာဆွဲဖယ်၍ သူမကိုယ်အောက်ပိုင်းရှိ ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားထဲသို့ နေရာပြောင်းရွှေ့သွင်း ပေးလိုက်သည်။

သူ …ကိုင်ပြီ ။

စားနေကျ ကြောင်ဖားကြီးမှန်း သိသာလှသည်။

သူ့လက်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြားနှိုက်နေသလို ကျန်တစ်ဖက်ကို သူမရင်နှစ်မြွှာအကြားထဲ အင်္ကျီအောက်မှနေ လက်လျှိုသွင်း၍ နို့အုံအိအိကို လာရောက် ဆုပ်နယ်နေကာ နို့သီးကလေးတစ်လုံးကို အသာဖျစ်ချေ၍ …

အောက်မှာလည်း သူ့လီးက ဖင်သားအကြားကနေပြီး တိုးသထက်တိုးဝင်ကာ စောက်ပတ်ကိုလာထောက်နေပြီး ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာနှင့် လီးသွင်း၍ နှူးဆွပေးနေပေတော့သည်။

မစိန်ခင် လန့်မအော်မိအောင် စိတ်ကို အတော်ကလေး ထိန်းထားရသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် နင့်ကနဲ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ သူ့လီးဝင်သွားပလားလို့တောင် စိတ်မှာထင်မှတ်မိရပေသည်။ မစိန်ခင် အကောင်းကြီးကောင်း နေသည်။

ကားက လိုရာခရီးသို့မရောက်မချင်း  သူကရှေ့တိုး၍ ဆောင့်လိုက် လူသူအရိပ်အခြည်ကြည့်၍ သူမကပြန်ညှောင့်လိုက်နှင့် အတော်ကလေး အလုပ်ဖြစ်ကာ ခရီးရောက်သွားသည်။

" နာမည် ဘယ်လိုလဲ "

"ဘာလုပ်ဖို့လဲ "

"သိချင်လို့ "

" …… …… "

" ဘယ်မှာ နေတာလဲ "

" …… ……  "

မစိန်ခင် အဖြေမပေးလိုက်ပါ။

ခဏတာကြုံဆုံပြီး တဒင်္ဂသာယာမှုနောက်ကို လိုက်မိပေမယ့် အဆုံးစွန်တော့အရောက်မခံလိုချေ။ရွှေမြို့တော်ပီပီ မကောင်းမှုဒုစရိုက် ကျူးလွန်လိုသူတွေက တင်းကြမ်း ပြည့်နှက်လို့နေတာ သူမ အသိပဲမဟုတ်လား။မှတ်တိုင်ရောက်တော့

"ဖယ် ကျွန်မ ဆင်းတော့မယ် "

ဆိုပြီး သူ့ကို နှုတ်ဆက်အကြည့်ဖြင့် ကြည့်၍ သူမကားပေါ်မှ အသာဆင်းပြီး အရည်တွေပေကျံနေသော သူမ၏ထမီကို ရှေ့နောက်လှည့်ပတ်၍ အသေအချာ ပြင်ဝတ်လိုက်ကာ အိမ်ကို ခပ်သွက်သွက်ပင်  လျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။

ကံကြုံလျှင်တော့ ပြန်လည် ဆုံတွေ့ရမည်မှာ အမှန်ပင်။

လောလောဆယ် သူနှင့်ကိုယ်ချင်းနှီးနှောမိရာမှ သူမအနေဖြင့် နှစ်ချီတိုင်တိုင် ကာမ လမ်းဆုံးသို့အပြီးတိုင် ရောက်ရှိခဲ့ရသည်ကိုတော့ သူမမှအပ မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ ပင် သိနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ပါချေ။

ဒီည ခွေးသိုးနှင့် အိမ်မှာ ချိန်းတွေ့ကြတော့ …

မစိန်ခင် ထန်နေသည်။စောက်ပတ်က အပြတ် ရွနေသည်။

ခွေးသိုးလည်း ဒီညမှပင်  ထူူထူးခြားခြား ယခင်လိုးနေကျ အိမ်ကပြင်မှာသူမကိုမလိုးဘဲ အိမ်နောက်ဖေးဖက်ကို ခေါ်ထုတ်လာပြီး ရေချိုးသည့် နေရာနားရောက်တော့ မစိန်ခင်ကို ရေစည်နှုတ်ခမ်းကို ကိုင်၍ လက်ထောက်ကာ ဖင်ကို အကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး သူကအနောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်လျက်သား ထမီလှန်ကာ သူမစောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်း၍ အဆက်မပြတ်ပင်  ဆောင့်လိုးနေပေသည်။

နေ့လည် ဈေးကွဲချိန်လောက်က မစိန်ခင်မှာ သူသွားလာ လည်ပတ်နေကျ ဈေးခေါင်း မအုန်းရီအိမ်ကို သွားပြီး ထွေရာလေးပါး စကားအတင်းတွေ ပြောကြ ရုပ်ရှင်ကြည့်ကြနှင့်ခါတိုင်းလိုပင် အချိန်ဖြုန်းနေခဲ့သည်။

မအုန်းရီအိမ်မှာ သူမတစ်ယောက်တည်းသာရှိပြီး ကလေးတွေလည်း ရှိမနေကြပေ။ သူ့ယောက်ျား ဘမောင်နှင့်ကလေးများပါ မော်လမြိုင်ကို တစ်ညအိပ်ခရီး သွားကြသည်ဆိုပြီး အိမ်မှာ လူမရှိတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး မအုန်းရီနှင့်စိန်ခင်တို့နှစ်ယောက်သား အိမ်ခန်းထဲမှာ အခန်းတံခါးပိတ်၍ အပြာကား …အများအခေါ် အောကား …တစ်ကားပြီးတစ်ကား ထိုင်ကြည့်ကြသည်။

ကိုးရီးယား တရုတ် ဂျပန်အချစ်ကားရော အမေရိကန် အောကားတွေပါ စုံလို့…လီးအရွယ်အစားအမျိုးမျိုး လိုးနည်းပေါင်းလည်းစုံလင်စွာဖြင့်ကြည့်ရင်းနှင့်ပင် ရင်ခုန်သံမြန်လာခဲ့ကြသည်။တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် အဓိပ္ပါယ်ပါပါနှင့် ကြည့်ရင်း လူချင်းတဖြည်းဖြည်း နီးကပ်လာခဲ့ကြသည်။

ပြီးတော့ …တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နမ်းကြ စုပ်ကြ…စောက်ဖုတ်ချင်းလည်း လင်ကွင်းရိုက်ကာ  ပွတ်၍ ဆွ၍ တစ်ယောက် အင်္ဂါဇပ်ကို တစ်ယောက် အပြန်အလှန်လျှာနှင့်ယက်ပေးလိုက်ကြသည်။

ယခင်ကလည်း အိမ်မှာလူမရှိချိန်တိုင်း သူမတို့နှစ်ဦးသား ကဲနေကျ သဲနေကျ ဖြစ်သည့်အတိုင်း တစ်နေ့ခင်းလုံး  သူနိုင်ကိုယ်နိုင် အပြိုင်အဆိုင်ပင် တဏှာထ၍ ညနေစောင်းလောက်မှ မစိန်ခင် အိမ်ပြန်လာခဲ့ပါသည်။

ဗွီဒီယိုကားထဲက လိုးခန်းတွေမှာမြင်တွေ့ခဲ့ရသည့် အမေရိကန် ကပ္ပလီကြီးများ၏လီး မဲမဲသဲသဲကြီးးတွေက မစိန်ခင်မျက်စိထဲကနေ တော်ရုံနှင့်ပြန်မထွက်ဘဲ ကပ္ပလီလီးကြီးတွေကို အလိုးခံလိုစိတ်နှင့် သူမစောက်ပတ်က တ ထထ…တ ရွရွနှင့်စောက်ရည်တရွှဲရွှဲဖြစ်နေခဲ့သည်မှာ … ခွေးသိုးရောက်လာပြီး ပတ်ကြမ်းတိုက် တစ်ချီဆွဲတော့မှသာ မိမိ၏အာလျပြေရတော့သည်ဟူ၍ မစိန်ခင်တွေးလိုက်မိလေ၏။

ခွေးသိုးက သူမကိုလိုးနေရင်းကနေ ရင်သားများကိုကိုင်လိုက် နို့သီးတွေကို ချေလိုက် သူမလည်ကုပ်သား ကလေးတွေကို လျှာနှင့်လိုက်လံ ယက်စုပ်လိုက် လုပ်နေသည်။

အောက်ကနေလည်း လီးကြီးကို ညှောင့်၍ ညှောင့်၍ အဆက်မပြတ်ကြီး ဆောင့်လိုးပေးနေသည်။မစိန်ခင်စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး သူ့ဆောင့်လိုးမှုကြောင့်ပြဲပြဲလန်၍ပင် နေချေပြီ။အရည်လိုက် လိုက်ပုံမှာလည်း သူမပေါင်ခြံနှစ်ဖက်ဆီ စီးကျလာရသည်အထိပင် …

"ဒီတစ်ချီ လိုးပြီးရင်  နင့်ကို ငါ   … ဖင် လိုးပေးမယ် "

ဆိုပြီး သူပြောလိုက်တော့

"ဖင်လိုးရင် နာမှာပေါ့  နင့်လီး ဒါလောက် ကြီးတာ "

မစိန်ခင် ပြန်ပြော၍

"မနာအောင် ငါ လုပ်ပေးမယ်  ခုနင် ငါ့အပေါ်တက်လိုးလိုက် …ငါ နင့်ဖင်ပေါက်ချဲ့ပေးမလို့ "

ဆိုပြီး ခွေးသိုးက အောက်ကနေ သံမံတလင်းပေါ်မှာ ပက်လက်နေလိုက်ရင်း မစိန်ခင်ကို သူ့ကိုယ်ပေါ်တက်ခွထိုင်၍ တစ်လှည့်လိုးခိုင်းပြန်သည်။

မစိန်ခင်လည်း တချီပြီးလုပြီးခင် ဆတ်တငံ့ငံ့မဖြစ်လိုတော့၍ သူ့အလိုအတိုင်း လီးကြီးပေါ်ကို သူမစောက်ပတ်နှင့်တည့်တည့်တေ့ချိန်ကာ ထိုင်ဆောင့်လိုးချလိုက်ရင်း ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက် တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့်နှင့် ဖိလိုက် ကြွလိုက် နှိမ့်လိုက် မြှင့်လိုက်လုပ်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်  ဆောင့်၍ဆောင့်၍  လောကီ ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝ ဖီလင်ယူ ခံစားနေလိုက်သည်။

ခွေးသိုးအောက်ကနေပြီး သူ့လက်ကိုအငြိမ်မနေဘဲ မစိန်ခင်၏ဖင်ပေါက်ကို လက်တံတွေးဆွတ်၍ ထိုးနှိုက်ကာဆောင့်ပေးနေသည်။မစိန်ခင်၏ဖင်စအိုဝလေးမှာ လီးတစ်ခါမှ မသွင်းဖူးသေး၍ တင်းတင်းစေ့ကာ ဖင်ဝစူတူတူကလေး ဖြစ်နေတာမို့သူ့အနေနှင့်တော်တော်ကလေး အားစိုက်၍ လက်ကို  ထိုးသွင်း ထိုးထုတ် လုပ်ကာ လှည့်ပတ်မွှေနှောက် ဆောင့်ပေးနေရလေသည်။

"ကောင်းလား နင့်ဖင်ထဲ … လက်သွင်း လိုးပေးတာ… နှာပိုထ မလာဘူးလား "

သူကမေးတော့

"အင်း တစ်မျိုးပဲ လုပ် လုပ်ပေး  …နင် တကယ် ဖင်လိုးဖို့လား  "

"လိုးမယ် နင့်ကို စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော …လိုးလိုက်ရမှ ငါကျေနပ် မယ် "

"သေချင်းဆိုး  ငါ့ကို မသေသေ… အောင် လိုးဖို့ပဲ  စဉ်းစားနေတာပဲ နင့်မယားပါသားတွေ အကုန်ခေါ်ပြီး ငါ့ကို လာလိုးခိုင်းပါလား "

မစိန်ခင် ပက်ပက်စက်စက်ပင် ပြန်ပြောလိုက်သည်။တကယ်တော့ ဒီလိုပြောလိုက်ခြင်းသည်ပင် သူမ၏ ထက်သန်ပြင်းပြလွန်းနေသည့် တဏှာရာဂစိတ်ကို ပွင့်အံထွက်လာအောင် ဖောက်ခွဲထုတ်သည့် အကောင်းဆုံး နည်းလမ်းတစ်မျိုးပဲ ဆိုတာ မစိန်ခင်နားလည်ထားပြီး ဖြစ်ပါသည်။

သူမပါးစပ်ကသာ ဆန့်ကျင်ပြောဆိုနေပေမယ့် လူကတော့ ခွေးသိုးလီးကို အပီအပြင်ကုန်းဆောင့်လို့ နေပေသည်။

လီးဝင်သံ ထွက်သံမှာ…

ဗွပ် … ကနဲ ဇွတ်ဖွတ် …ဗွပ် ဗြိ ပြွတ် ဘုတ် ဖတ် … ဘတ်  …

ဘွတ် စွိ  … စွပ် ဗြိ ပြွတ်…  ဖွပ် … ဗွပ်  ဘုတ် ဗွပ် … ဘွတ် ဖတ် … ဘတ် ဇွပ် … ကနဲ နေအောင် …ေ

လအံသံ …စောက်ရည်သံ…တဇွပ်ဇွပ် နှင့်တကွ ဖင်ကြီးကြွ၍ ကြွ၍ ဆောင့်လိုးလေလေ အသံထွက် ပိုကြမ်းလာလေလေ ဖြစ်ကာ လီးကြီးမှာလည်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ကြမ်းကြမ်းကြီး ပွတ်တိုက်ဆောင့်ဝင်၍ ရမ္မက်တဏှာကို ဆထက်ထမ်းပိုး နှိုးဆွလှုံ့ဆော်ပေးနေသလိုကြီး ဖြစ်ပြီး …

သူမမှာ အရှိန်မသတ်နိုင်တော့ဘဲ အသာစံဖို့ရန်အတွက် အနာခံရမည် ဟူသောခံယူချက်နှင့်အတူ တစ်ကိုယ်လုံးအင်အားအကုန်ထုတ်၍  ဖိ၍ ဖိ၍ သာ ဖင်ကို စကောဝိုင်းမွှေ့ယမ်း လိုးဆောင့်ချလိုက်ရင်းက မစိန်ခင် ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ဓာတ်အလိုက်ခံလိုက်ရသလို ဆိမ့်ကျင်တက်သွားခဲ့ရပြီး စောက်ရည်တွေကို သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲကနေ အပြင်ဖက်ဆီသို့  ဖြိုးဖြိုးဖျစ်ဖျစ် ပန်းထုတ်လိုက်မိလေတော့သည်။

လူကမူ အနားမယူသေးဘဲ ခွေးသိုးဟာကြီးကို အရင်းထိ မြုပ်နစ်ဝင်နေအောင် တစ်ဆောင့်တည်းဆောင့်၍ ခွေးသိုးလည်း လီးကိုကော့ထိုးလိုက် သူမဖင်ကို လက်သုံးချောင်းပူး၍ နှိုက်ဆောင့်လိုက်လုပ်ရင်းက မစိန်ခင်စောက်ခေါင်းပေါက် ကလေးအတွင်းသို့ သုက်ရည်တွေ တဖျောဖျော … ဖျစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲ  ဖျစ်ညှစ်ပန်းလွှတ် လိုက်မိပြန်ပါ၏။

မစိန်ခင်လည်း နှုတ်မှနေ၍ ဟီး…ကနဲ ညည်းသံရှည်ကြီးပြုရင်း ခွေးသိုးလီးကို ဗြိ စွတ် ဗြွတ် ဆိုပြီး … တစ်ဆုံးမြုပ်သည်အထိ ဖိထိုင်ချလိုက်ပြီးနောက် …မလှုပ်နိုင် မရှားနိုင်ဖြစ်ကာ …ငြိမ်ကျသွားပါလေသည်။

တစ်ချီ ပြီးတော့ နောက်တစ်ချီပြန်စဖို့ အားယူနေကြပြန်သည်။

ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ မစိန်ခင်၏ဖင်ကို ခွေးသိုးက အပီအပြင် လိုးတော့မည်ဖြစ်သည်။

ထိုအချိန်မှာ …

မစိန်ခင် အိမ်အတွင်းရှိ တစ်ဦးတည်းသောသမီးဖြစ်သူ  " ခင်ခင်အေး " ၏ အိပ်ခန်းဆီမှ အသံတွေကိုတော့ မစိန်ခင်ရော ခွေးသိုးပါ မကြားနိုင်ကြပါချေ။

"ခင်ခင်အေး… "

သူမမှာ အမေတူသမီးဖြစ်၍ ရုပ်ရည်ချောမောလှပပြီး ရင် ခပ်ထွားထွား တင်ပါးကားကားနှင့် ကိုယ်လုံး အဆက်အပေါက်လှပြီး ကြီးကောင်ဝင်စ အပျိုပေါက်မကလေးဖြစ်နေချေပြီ။

ရှစ်တန်းကျောင်းသူ ဆိုပေမယ့် မကြာခဏအတန်းကျ၍ အသက်က ၁၆ နှစ်ပြည့်လုနီးပြီ ဖြစ်ကာ ရည်းစားသနာပင် တစ်ယောက်မက ထားတတ်နေလေပြီ။

ကျောင်းမှာဆိုလည်း ကျောင်းအလျှောက် အိမ်မှာဆိုလည်း အိမ်အလျှောက် အမေမသိအောင် အချစ်ခန်း လှိုင်လှိုင်ကြီး ဖွင့်၍ အမေဖြစ်သူ မစိန်ခင်၏ခြေရာကို အမီလိုက်နင်းနိုင်သူကလေးပဲ ဖြစ်လေသည်။

ယခု သူမ၏အခန်းမှာ သူမနှင့်အတူရှိနေသူက …

"စိန်သန်း… "

အမေ့အသိတွေထဲက တစ်ယာက်ဖြစ်သော " စိန်သန်း… " ဆိုသူပင်။စိန်သန်းက ခွေးသိုးရဲ့ လက်တွဲဖော် ဆိုးတူကောင်းဖက် ပွေဖော်ပွေဖက် သူငယ်ချင်းလည်းဖြစ်သည်။

ခွေးသိုးက အမေကိုချုပ်ထားသလို စိန်သန်းကလည်း သမီးဖြစ်သူ ခင်ခင်အေးကို အပီကိုင်ထားသည်။စိန်သန်းတစ်ယောက် ခင်ခင်အေးကို " ဖွင့် " ခဲ့တာ တစ်ပတ်လောက်ရှိပြီ။ဖွင့်တယ် … ဆိုတာက ပါကင်ဖွင့်တာ … လိုးတာကို ဆိုလိုခြင်းပဲဖြစ်သည်။ဒါပေမယ့် ပါကင် ဖြစ်မဖြစ်တော့ သူ့အနေနှင့်သိပ်မသေချာပါ။

ခင်ခင်အေး မှာလည်း ကျောင်းမှာ …သူမနှင့်သက်တူရွယ်တူ ရည်းစား ဘာညာ သာရကာ ရှိသူပင်ဖြစ်၍ ထိုအထဲက တစ်ကောင်မဟုတ် တစ်ကောင်တော့ သူမ၏ အပျိုပါကင်အစစ်ကို ကံထူးစွာဖြင့် ရရှိကောင်းရရှိခဲ့ပေလိမ့်မည်။

ဆိုလိုသည်က စိန်သန်းမှာ ခွေးသိုးကဲ့သို့ပင် စံချိန်မီလီးဒစ်ကြီးကို ပိုင်ဆိုင်သူဖြစ်၍ ချာတိတ်မကလေး တစ်ယောက် မျှသာ ဖြစ်သည့် ခင်ခင်အေးနှင့်ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ကာမဆက်ဆံခဲ့ချိန်မှာ သူမ၏ စောက်ပတ်ကလေးခမျာ သူ့လီးဒဏ်ကို မခံနိုင်ရှာဘဲ စောက်ပတ် ဟက်တက်ကွဲ၍ သွေးထွက်ခဲ့ရသည်။

( သွေးထွက်တိုင်းသာ )…အပျိုအစစ်ဟုဆိုရပါမူ သူချခဲ့သည့်ဖာမ တွေတောင် စစ်သမှစစ်စစ် စစ် စစ် နှင့်… မြည်၍သာနေပေလိမ့်မည်။

ဒီနေ့ည …

စိန်သန်းတစ်ယောက် ခွေးသိုးရောက်လာမည့်အချိန်ကိုမှန်း၍ ( သူတို့နှစ်ယောက် ကြိုတင်၍ လက်ဝါးချင်း ရိုက်ထားခဲ့ကြသည့်အတိုင်းပင် ) … မစိန်ခင်၏ သမီးချောကလေး ခင်ခင်အေး၏ အိပ်ခန်းထဲကို အချိန်ကိုက်ပင် ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။

ခင်ခင်အေး ပထမတော့လန့်နေသည်။

အမေသိမှာ  ကြောက်သည်။

"နင့်အမေက ခုလောက်ဆို …ခွေးသိုးလိုးလို့ အိမ်နောက် ကပြင်မှာ … မျော့တောင် မျော့နေလောက်ပြီ ဘာမှ စိတ်ပူမနေနဲ့ "

စိန်သန်းကပြောပြီး ခင်ခင်အေးလက်ကို ဆွဲကာ ကုတင်ပေါ်လှမ်းတက်လာသည်။

ခင်ခင်အေးမှာ အမေဖြစ်သူ မစိန်ခင်တစ်ယောက် ဆိုက္ကားသမား ခွေးသိုးနှင့်ဖြစ်နေတာရော မကြာခဏ အပြင်မှာ ချိန်းတွေ့ကြတာကိုပါ သိနေသည်။

သူမ အနေနှင့် အမေ့ကို ကိုယ်ချင်းစာ ပါသည်။

လင်ရှိမယား ဟုဆိုပေမယ့်ကာမနှီးနှောဖော် မရှိသည့်အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတစ်ယောက်၏ဘဝမှာ အဘယ်မျှ အထီးကျန်ဆန်လိုက်မလဲဆိုတာ အရွယ်ရောက်ပြီး ခေတ်၏သမီးပျိုတစ်ယောက်ဖြစ်သော သူမအနေနှင့် စစ်စစ်ပေါက်ပေါက်တွေး၍ နားလည်ပေးနိုင်ပါသည်။

အမေ့ကို ချစ်လည်း ချစ်သည်။သနားလည်း သနားသည်။ေ ကျာင်းမှထွက်သည့်တစ်နေ့ …အမေ့ကို ပြန်လုပ်ကျွေးမည် လို့ စိတ်ဆုံးဖြတ်ပြီးသားပင် …။

စိန်သန်းက ကုတင်စောင်းတွင် တင်ပလွှဲကလေးထိုင်ကာနေသော သူမ၏လုံးဝန်းသော တင်သားဝိုင်းဝိုင်း ကောက်ကောက် ကလေး နှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့်ဆုပ်ညှစ်ဖျစ်နယ်၍ ကိုင်ကာ သူမ၏နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးကလေး နှစ်လွှာကို အပီအပြင် ကစ်ဆင်ဆွဲပေးနေသည်။

ခင်ခင်အေးလည်း သူ့ကိုဖက်တွယ်ကာ တုံ့ပြန်နမ်းစုပ်နေပြီး တဖြည်းဖြည်းနှင့် နှစ်ယောက်သား ဇာတ်ရှိန်မြင့်တက်လာခဲ့ကြသည်။

ခင်ခင်အေး၏ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်လွှာတွေ တစ်လွှာချင်း ဆိုသလို ကျွတ်ကွာကျသွားသည်။

သူမ၏ ရင်သားအစုံတို့က  ကြွားဝင့်ငွါးစွင့်စွာဖြင့်တင်းရင်းလုံးအိနေကာ နို့သီးခေါင်းကလေး မပြူ့တပြူ ပေါ်ထွန်းနေကြလျှက် ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကမူ ဖြူဝင်းလှသော အသားအရေဖြင့် ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး တစ်ရစ်ကော့ကြွလျှက် လုံးဝိုင်းကားစွင့်နေကြပြီး အနောက်ကနေ လက်နှင့်စုံကိုင်၍ ပြေးပြေးဆောင့်ချင်စရာ ကောင်းလှသေးတော့သည်။

သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကလေးမှာ စိန်သန်းကိုယ်လုံးနှင့်ပူးပူးကပ်ကပ် ဖက်တွယ်၍ နှစ်ဦးသား လူးကာ လွန့်ကာ လှုပ်ရှားရင်း … ကုတင်ပေါ်မှာပဲ တအိအိလဲပြိုကျသွားခဲ့ရသည်။

စိန်သန်းလည်း သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို နို့နှစ်လုံးကိုရော ဖင်သားဖွေးဖွေးအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကိုပါ ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေမတတ် လိုက်လံ ပွတ်သပ်ဆုပ်ဆွဲ ဖျစ်ညှစ်၍ အတန်ကြာမျှ အသားယူကိုင်တွယ် နေပြီးမှ …သူမအပါးမှနေ၍ လူချင်းခွာလိုက်ပြီး သူ့ခါးမှာဝတ်ဆင်ထားသော ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ရာက …လီးမဲကြီး တန်းလန်းနှင့်ပင် သူမရှိရာ ကုတင်ပေါ်ကို အသာပင် လှမ်းတက်လိုက်သည်။

သူမ၏ စောက်ပတ်အဝမှာ သူ့လီးဒစ်ကို အသေအချာပင် တေ့ချိန်၍ လီးကို နှဲ့ကာနှဲ့ကာဖြင့် စောက်ခေါင်းအဝကလေးကို ချဲ့ချဲ့ပြီး သူ့လီးဒစ်ကြီးကိ ခပ်ဆတ်ဆတ်ပင် ဖိဆောင့်သွင်းချလိုက်လေသည်။သူ့လီးက စောက်ပတ်အဝကလေးကို တစ်တစ်ဆို့ဆို့နှင့်ပင် တစ်ထစ်ချင်း အတွင်းသို့ ထိုးဆောင့်ဝင်ရောက်သွားသည်။

"အို့ အွန်း အိ အိ အင့် အင့် … အင်း ဟင့်ဟင့် ကို … ကို စိန်သန်း  အ …အ ကို စိန်သန်း …ဟင် … အ အင်း ဟင်း အင့် "

"ဗြိ စွတ် ဗြွတ်  ဗြွတ်  စွပ်  စွပ် ဘုတ် …ဘုတ် ဘွပ် ဘုတ်… ပွပ် ဗွပ် ဘွိ စွပ်  ဖွတ် ဖတ် ဘတ်… "

"အ အမေ့ အိ …အီးဟီး  နာ … နာတယ်  အမေ …ေ ရ  …အ အ … အိ  အီး …ဟီး  …ဟီး  "

စိန်သန်း အပီဆွဲသည်။

သူ့လိုးဆောင့်ချက်များက အသားပါလှပြီး သိမ်မွေ့မယောင်နှင့်ကြမ်းသည်။ ညင်သာမလိုနှင့် အရှိန်အဟုန် ပြင်းသည်။

သူမဖင်သား လုံးလုံးကော့ကော့ကလေးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားယူပြီး ဆွဲ၍ ဆွဲ၍…သူမ၏စောက်ပတ်မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကလေးကို သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံး ထည့်သွင်းပြီး တဖုန်းဖုန်းတဒိုင်းဒိုင်းနှင့်နေအောင် ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

စိန်သန်း၏လီးမှာ ခွေးသိုးလီးကဲ့သို့ပင် …ကြီးလည်းကြီး အလျားလည်းရှည်လွန်းလှသည်။ခင်ခင်အေး အနေနှင့် ဒီလိုလီးမျိုးကို ဗွီဒီယိုတွေထဲမှာသာ မြင်ဖူူးခဲ့ပြီး သူမကိုယ်တိုင် ဒီလိုလီးကြီးကြီးနှင့်အလိုးခံရလိမ့်မည်ဆိုတာကို ယခင်က ယောင်လို့ပင် မစဉ်းစားခဲ့မိဖူးပါချေ။ယခုကျတော့လည်း ကိုယ်တိုင်ကြုံ၍သာ ယုံလိုက်ရပေပြီ။

လီးကြီးနင့်ကနဲ နင့်ကနဲနေအောင် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ပူကနဲ တင်းကနဲ ဖြစ်ကာ တဖျစ်ဖျစ်ပေါက်ကွဲထွက်တော့မည့်အတိုင်း သူမ၏စောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲ အပြည့်အသိပ် နေရာယူ၍ ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာသည့်အဖြစ်မှာ အသည်းအေးကနဲ စိမ့်ကနဲ ဖြစ်ရလောက်အောင် တထိတ်ထိတ် အသက်ရှူနှုန်းမြန်စေပြီး သူမ၏ ကာမစိတ်ကိုလည်း ပိုမိုတက်ကြွလာစေသလိုပင်… ထူးခြားသောခံစားမှုတချို့ကို ဖြစ်ပေါ်ခံစားနေရလေသည်။

ခင်ခင်အေး လီးကြီးပိုအဝင်လွယ်အောင်ဆိုပြီး သူမ၏လက်ကလေးနှစ်ဖက်ဖြင့် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းအဝကို ပြဲပြဲဟဟဖြစ်အောင် စုံကိုင်ဆွဲဖြဲပေးလိုက်ပေမယ့် လီးကတစ်နေကြပ်နေတုန်းပင်။

သူ့လဒစ်ထိပ်ဖူးကြီးက စေ့ကပ်နေသော နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ခဲရာခဲဆစ် မရမက ဖိသွင်းပြီးမှ မဝင်ချင့်ဝင်ချင် ပုံစံနှင့် လီးကြီး တွန့်ခေါက်စွာ လီးကိုယ်ထည်ကြီးက  … စွိ …ဖွပ် … ဗွပ် … ဆိုပြီး … ဖြောင်းကနဲ ကန်၍ …နွံဗွက်ထဲသို့ ငါးရှဉ့်ခေါင်းတိုးဝင်သလို တစ်ရစ်ချင်း တစ်ရစ်ချင်း တစ်တစ်ဆို့ဆို့နှင့်ပင် သိပ်သည်း ကြပ်ညှပ်လှစွာဖြင့် တည့်တည့်မတ်မတ်ကြီး ထိုးစိုက်နစ်ဝင်လာရသည်။

လိုးသူက အင်အားနှစ်ဆ စိုက်ထုတ်ရသလို အလိုးခံသူအဖို့ရာမလည်း တုတ်ခိုင်လှသော အသားချောင်းကြီး၏ မဆန့်မပြဲ ထိုးဆောင့်ဝင်ရောက်မှုကို ရာနှုန်းပြည့်မျှ ခါးစည်းခံစားရသည်ပင် …။သို့ပေမယ့်ခင်ခင်အေးကတော့ အလိုးမခံဘဲတော့ မနေပါ။

ဒီလိုလီးကြီးနှင့်အလိုးခံခွင့်ရသည့်အတွက်  စိန်သန်းအပေါ်ကိုတောင်  ကျေးဇူးတွေတင်နေမိပါသေးသည်။သူမ အောက်နှုတ်ခမ်းကို သွားဖြင့်နာနာလေးကိုက်ပြီး သူမ၏ပေါင်ကြားထဲမှ စူးကနဲ အောင့်ကနဲ ဖြစ်ပေါ်နေသော ကိုက်ခဲနာကျင်မှုဝေဒနာကို လျစ်လျူရှုကာ အောင့်အည်း၍ ခံသည်။

စိန်သန်း ဘယ်လို လိုး လိုး… ဖင်ကို ပင့်၍ ကြွ၍ ကော့ကော့ပေးလိုက်သေးသည်။အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်လိုးလည်း သည်အတိုင်း…အချက်လေးငါးဆယ် ဆောင့်လည်း သည်အတိုင်းပင် အံကလေးတကြိတ်ကြိတ်နှင့် အိအင့် အိအင့် ဆိုပြီး ကော့နေအောင်ကို အထိုးခံ အဆောင့်ခံရင်း … စိန်သန်းလီးကြီးဖြင့် လိုးခွဲသမျှကို အကွဲကွဲအပြဲပြဲ အလိုးခံနေပါသည်။

အချိန်ကြာသည်နှင့်အမျှ ဝေဒနာသက်သာလာသလိုရှိပြီး ကာမအဆိပ် တက်သထက်တက်လာခဲ့ရကာ ပြီးလုပြီးခင် အခြေအနေမျိုးရောက်ရှိလာရပြီး သေးပေါက်ချင်သလို ဘာလိုလိုနှင့် အခံရခက်လာသည်။

စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးလည်း ပူထူကာနေပြီး နာတာလား ကောင်းတာလားဆိုတာကိုတောင် ဝေခွဲမရနိုင်တော့ပေ။

တစ်ဖက်မှာလည်း …

အပျိုမ နုနုထွတ်ထွတ်ကလေးကို တထုတ်ထုတ်နှင့်နင့်နေအောင် မြိုးမြိုးမြက်မြက်ကလေး လိုးခွင့်ရသူပီပီ စိန်သန်းတစ်ယောက် တစ်သက်မှာတစ်ခါရသည့် အခွင့်အရေးကို လက်အလွှတ်မခံတော့ဘဲ သူမစောက်ပတ်ကိုသာ မဲပြီး အသည်းအသန်ပင် ဆောင့်လိုးပေးနေသည်။ပက်လက် ပေါင်ကားလိုးခြင်းဖြစ်၍ သူ့လီးက ထိချက်ပိုပြင်းကာ အတော်အတန်ပင် ခရီးရောက်လာသည်။

ခွေးသိုးတို့ ဇာတ်မသိမ်းခင် သုံးချီ လေးချီ အပီဆွဲမည်ဟု စိတ်ကူးပြီး ပထမအချီမှာပင် အားသွန်၍ တဗြုန်းဗြုန်းဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တာမို့…ခင်ခင်အေးခမျာ မေးကလေးကော့ထိုးလျှက်က  ခြေဖျားကလေးကွေးလိမ်၍ ခြေမကလေးးနှစ်ခု ကော့ထောင် တက်လာခဲ့ရပြီး ဖင်သားအိအိ လုံးကစ်ကစ်ကလေး နှစ်ဖက်ကို ပင့်မြှောက် ကော့ကြွ၍ စောက်ဖုတ်ကလေးကို အသာဖြဲဟအလိုးခံနေရင်း …နှုတ်မှနေပြီး …

အင့် …အင့် ဟင်းဟင်း … အင်း ဟင်း…  အင်း ဟင်း ဟင်း …

ဆိုပြီး ငှက်ဖျားတက်သလို ညည်းသံရှည်ကြီးနှင့်အတူ ကော့ပျံထွန့်လူး၍ …မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်အကြာမှာ သူမစောက်ပတ်ဆီက မခံမရပ်နိုင်အောင် တရွရွ ဖြစ်၍လာရသော ခံစားမှုများနှင့်အတူ စောက်ရည်များ မထိန်းနိုင်အောင်ပဲ အလျှံပယ် ထွက်ကျလျှက် … တစ်ချီပြီးသွားခဲ့လေသည်။

စိန်သန်းလည်း သူမစောက်ဖုတ်က တစ်ကြပ်ပြီး စောက်ရည်တရွှဲရွှဲဖြစ်နေတာတောင်မှ ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ် ခက်ခဲပင်ပန်းစွာ လိုးဆောင့်လိုက်ရသဖြင့် အချိန်ကြာကြာ အောင့်မထားနိုင်ဘဲ ဖြစ်ကာ နောက်ထပ် အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ဆက်ဆောင့်၍ မကြာမီမှာပင် သူ့လီးက လရည်များ ပန်းထွက်သွားရသည်။

စောက်ပတ် ပါကင်ဖွင့်သူတွေ ကြုံတွေ့ရတတ်သည့်အဖြစ်မျိုးပင် ။သူ့အနေနှင့်တအံ့တသြ ဖြစ်ရသည်က ခင်ခင်အေး၏ စိတ်ရှည်လက်ရှည်နှင့်သည်းညည်းခံနိုင်မှု အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် နာကျင်မှုဝေဒနာကို ကြံ့ကြံ့ခံ၍ အံတုရင်ဆိုင်ကာ အလိုးခံနိုင်စွမ်းရှိမှု တို့ပင် ဖြစ်လေသည်။

" ဆံတို ဖင်ကောက် … လီးမကြောက် … "

ဆိုတဲ့စကားက အကြောင်းမဲ့ပေါ်ထွန်းခဲ့ခြင်းမဟုတ်ဘူးဆိုတာ သူ့အနေနှင့်ကိုယ်တွေ့ဖြစ်နေတာမို့ မယုံဘူးဆိုလို့လည်း မရ နိုင်တော့ပါ။

ရှေးပညာရှိကြီးများရဲ့ အသိပညာကျယ်ပြန့်နှံ့စပ်မှုနှင့်စကားပရိယာယ်ကြွယ်ဝမှု အမြော်အမြင်ကြီးမှုတို့ကို သူ့အနေနှင့်ဘယ်လိုမှ မလေးစားဘဲ  မနေနိုင်တော့ပါချေ။

စိန်သန်းရော ခင်ခင်အေးပါ မောမောနှင့်ကုတင်ထက်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ်ဖြစ်သွားခဲ့ကြသည်။

အတန်ကြာ နားပြီးမှ စိန်သန်း အလုပ်ပြန်စသည်။

ခင်ခင်အေး ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲခေါင်းတိုးဝင်၍ သူမစောက်ပတ်ကို ပါးစပ်ဖြင့်နမ်းစုပ် ဘာဂျာကိုင်ပေးခြင်း ဖြစ်ပေသည်။စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား တဝိုက်ကို လျှာဖြင့်သိမ်း၍ ယက်သည်။စောက်စိ နီတျာရဲကလေးကို တဆတ်ဆတ်သွားနှင့်ကိုက်၍ ကိုက်၍ …အစိကို ပြွတ်ပြွတ်နှင့်မြည်အောင် စုပ်ဆွဲကစားပေးသည်။အစိကို လက်ညှိုးလက်မကြားညှပ်ကာ ဖျစ်ချေ ပွတ်လှိမ့်ပေးသည်။

စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် အောက်မှနေ၍အပေါ်ဖက်သို့ လျှာပြားကြီးနှင့်ပင့်၍ ပင့်၍ စောက်စေ့ကလေးကိုပါ ယက်သပ်တင်ပေးလိုက်ရင်း သူမစောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေး အထဲကို လျှာတစ်ခုလုံးသွင်းပြီး အထက်အောက်ဘယ်ညာ လှည့်ပတ်မွှေနှောက်ပေးလိုက်တော့ ခင်ခင်အေး ဘယ်လိုမှပင် တင်းခံနိုင်စွမ်း မရှိတော့ပြီ …။

ခင်ခင်အေး ပေါင်တန်လေးနှစ်ဖက်ကို လေထဲဝှေ့ယမ်း၍ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို ထွန့်လူးကော့ကြွ၍ အပေါ်သို့ မြောက်တက် လာရကာ …

"အား အအ အကို ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ ဟင့်ဟင့် အေး မခံနိုင်တော့ဘူး အ… အိ  အိ အင့်  …

 အား … ယား  ယားတယ် …အိ အိ  အ အာ့… လွှတ်… လွှတ် ပါ   တော်…ပါတော့ ကို စိန်သန်းရဲ့ အိ … အီး အီး "

ခင်ခင်အေး အသည်းအသန်အော်သည်။

စိန်သန်း သူမပါးစပ်ကို ပိတ်သည့်အနေနှင့် သူ့ကိုယ်လုံးကို ခင်ခင်အေးနှင့်ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် လှည့်အိပ်၍ သူ့လီးကို သူမပါးစပ်ကလေးထဲ ထည့်သွင်းကာ သူ့လီးကို အသေအချာပင် စုပ်ယူစေလိုက်ရ၏။

" အွန့်… အွန်  အွန်း  အုဝု   ဝု အ အိ အိ  အူး… အူး …အွန်း …   "

သူမပါးစပ်က လီးဝင်၍ စကားမပြောနိုင်ရှာတော့ဘဲ သူ့လီးချောင်းကြီးကိုသာ ရေခဲချောင်းစုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ် နှင့် အသံ ထွက်လာသည်အထိ အဆက်မပြတ် စုပ်ငုံပေးနေရလေတော့၏။

ဒုတိယအချီပြန်စတော့ စိန်သန်းက သူမကို ဖင်ထောင်လိုးချင်သည် ဟုပြောပြီး မှောက်ခုံရက် လေးဘက်ထောက် ၍ ဖင်ကိုနောက်ပြန် ကော့ထောင်စေလိုက်ကာ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကြားမှ ပြူတစ်တစ်လေး ဖြစ်နေသော သူမစောက်ပတ်ကို အနောက်ကနေ သူ့လီးထည့်သွင်းပြီး ခွေးကုန်း လိုးပေးလိုက်သည်။

" ကောင်းလား ခင်အေး …နင့်စောက်ပတ်အထဲကို   ငါ့လီးဝင်ရဲ့လား "

" ဝင် ဝင်ပါတယ် … ကိုစိန်သန်း အင့် အင့် ဟင်း  … အင့် အင့် … ဖြေး ဖြေး ဆောင့်ပါ … ကျွန်မ ဟာ … ကျိန်းနေပြီ  ကွဲပြန်ပြီလားတောင်  မသိတော့ပါဘူး "

"ဆက်လိုးရင် မကျိန်းတော့ ပါဘူး … နင်က ခုမှ စ …အလိုးခံတော့ လီးကျင့်သားမရ သေးလို့ပါ …နောက်ဆို လီးအရသာကို တမ်းတမ်းစွဲ ဖြစ်သွားမယ် "

" အ  ကျွတ်  …ကျွတ်  နာ…  ပါတယ်ဆို  …ဟီး  အီး  အီး  … အ အမေ့ ဟင်… အရမ်းဆောင့်လိုးတာပဲ အင့်… အိ အလာ့လား  အသေ လိုးသတ်နေတား  ကိုစိန်သန်း ရယ်  … "

" ကဲ ကဲ အောင့်ပြီး ခံလိုက် …ခင်အေး ငါ့ လီးကိုတဆုံး…  ထည့်ပြီး … လိုး ပေးမယ် "

စိန်သန်းကပြောလိုက်ပြီး …

ခင်ခင်အေး ဖင်ကို လက်နှစ်ဖက်စုံကိုင်၍ ဆွဲယူလိုက်ရာက ဇွပ် ဗွပ် ဗြိ စွပ် ဘွပ် ဆိုပြီး စောက်ပတ် လိုဏ်သံထွက်အောင်ပင် မနားစတမ်း ဖိလိုးချလိုက်လေတော့၏။

ခင်ခင်အေး ဖင်သားတွေ တုန်ကနဲတုန်ကနဲ ခါးကလေးက ကော့ညွတ်၍ ဖင် ဗူးတောင်းထောင်မတတ် ကုန်းပေးထားရာကနေ တဏှာရည်တွေ ဒလဟောပင် ယိုစီးကျလာရချေပြီ။

လီးအဝင်အထွက် ကြမ်းလာလေလေ စောက်ရည်လည်း အထွက်ကြမ်းသလောက် အလိုးခံလိုစိတ်လည်း ပို၍ပို၍ ပြင်းပြစွာ  ဖြစ်ပေါ်လာရသလိုပင် စိန်သန်း လိုးဆောင့်မှုအတိုင်း စောက်ရည်သံတွေက တဖွပ်ဖွပ် တဗွပ် ဗွပ် ဆူညံ၍ ကုန်းထားသောဖင်ကို နေရာကလေးတောင်မရွေ့မိစေဘဲ လီးသွားလမ်းနှင့်တည့်တည့် "  တည်  "ပေးထားမိရင်း …နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ ခင်ခင်အေးတစ်ယောက် ရင်ထဲမှာနွေးကနဲ သိမ့်ကနဲဖြစ်ပြီး စောက်ရည်တွေလည်း တစ်ပုံတစ်ပင် စီးကျလာရလျှက်…အကောင်းကြီး ကောင်းသွားရလေတော့သည်။

သူမ သက်ပြင်းမောကြီးတစ်ချက်ကို ဟင်းကနဲ ချလိုက်မိလေသည်။

စိန်သန်းကတော့ အလိုးမရပ်နိုင်သေးဘဲ ခင်ခင်အေး၏ စောက်ရည်များ ရွှဲရွှဲစိုနေသော စောက်ပတ်ကို လီးတန်ကြီး ထိုး၍ စိုက်၍ ဆက်လက် လိုးပေးနေတုန်းပင် … ။

..................................................................................................................

မစိန်ခင်၏ဖင်ကို အပီအပြင်လိုးပေးနေသော ခွေးသိုးမှာလည်း …စိန်သန်းနှင့်ခင်ခင်အေး လိုးဖို့ အချိန်ရအောင်ဆိုပြီး အချိန်ဆွဲ၍ စိမ်ပြေနပြေပင် မစိန်ခင်ဖင်ထဲမှာ သူ့လီးကို ထည့်စိမ်၍ ထိန်းလိုးကလေး လိုးပေးနေသည်။

ဖင်ကိုလိုးရင်း သူမစောက်ပတ်ဆီကိုလည်း လက်တစ်ဖက်လျှိုသွင်းပြီး စောက်ခေါင်းကလေးကို နူးအိ ရွှဲစိုနေအောင် လက်နှင့်ပွတ်သပ်ထိုးမွှေပေးနေသေးသည်။

မစိန်ခင် စောက်ရည်တွေ ဒလဟောကြီး ယိုစီးကျလာရသည်။

စောက်ရည်ထွက်လာာတာမို့ ဖင်ဝဆီမှ နာကျင်မှုဝေဒနာကိုပင် မေ့လျော့သလိုလို ဖြစ်လာပါသည်။မစိန်ခင် ပထမတော့အင်တင်တင် လုပ်နေပေမယ့် တဖြည်းဖြည်း ခံကောင်းကောင်းနှင့် ကုန်းရုန်းခံရင်း ဖင်ဇိမ်တွေ့လာရသည်။ကောင်းလာသည်။

"အင့်အင့် ဆောင့်ခွေးသိုး မြန်မြန်ဆောင့် လိုး တအားလိုးစမ်း ငါ့ဖင်ကွဲအောင်လိုး အား အ အား ဟား အင့်အင့် "

" ဘုတ်စွတ် …ဗြွတ်  ဘုတ်  စွိ စွတ်  ဗြွတ် …  ဘွတ် ဖတ် ဘတ်…  ဖွပ် ဘုတ် ဘတ် …  ဘွပ်  "

ခွေသိုးအဆက်မပြတ်ဆော်သည်။

မစိန်ခင်၏ဖင်ဝမှ သွေးစကလေးများကို မြင်တွေ့မိပေမယ့် မသိကျိုးကျွံဟန်ပြု၍ ဖင်ကွဲမှုဝေဒနာကို သူမသတိမထားမိအောင် ဖင်ထဲလီးသိပ်ထည့်ရင်းတန်းလန်းက စောက်ပတ်ထဲ သူ့လက်ချောင်းများထည့်သွင်း၍ ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ် လိုးဆောင့်ပေးနေခြင်းဖြစ်လေရာ …

မစိန်ခင်၏ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်မှာ ခွေးသိုးလီး အသွင်းခံထားရသည့်ကြားကနေ အနောက်သို့ ညှောင့်ကာညှောင့်ကာ ပင့်မြှောက်  ကော့ထိုးပေးလာရပြီး စောက်ပတ်ကို လက်နှင့်လိုးလိုက်ဖင်ကို လီးဖြင့် လိုးလိုက်နှင့် ခွေးသိုးလည်းအလုပ်များနေခဲ့ရာက ဖင်ထဲရောက်နေသည့်လီးကို အရင်းထိတိုင်ဖိကပ်ကာ  တဖွပ်ဖွပ် တဗွပ်ဗွပ် ဖိလိုးဆောင့်ချလိုက်ရင်း …ခွေးသိုးလရည်များ ထွက်ကျသွားရလေ၏။

အနားမယူသေးဘဲ မစိန်ခင်၏ဖင်ကို လီးယဉ်သွားအောင်ဆိုပြီး …

ဆယ့်ငါးမိနစ် မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် ကြာအောင် ထပ်မံအချိန်ယူ၍ သူ့လီးကြီးဖြင့် တဖျောင်းဖျောင်း တဖွပ်ဖွပ်အသံထွက်အောင်ပင် ထပ်ပြန်တလဲလဲ ဖိကာဆောင့်ကာနှင့် မွှေ့လိုးပေးလိုက်သေးသည်။

မစိန်ခင် တကျွတ်ကျွတ် စုပ်သပ်ညည်းညူ၍ …

"ငါ့ဖင်တော့ ကွဲပြီနဲ့တူတယ် ခွေးသိုးရယ် နင် တအား လိုးတာ ပဲ "

"နင် ဖင်အလိုးခံရတာ ကောင်းလား…  နာနေသေးလား "

" နာတာပေါ့ … ဘယ့်နဲ့မေးလိုက်ပါလိမ့်ခွေးသိုးရယ် …ဒါ ဒါပေမယ့် ဖင်ခံရတာ တစ်မျိုးတော့ တစ်မျိုးပါပဲ ဘယ်လို အရသာလဲဆိုတာ ငါမပြောတတ်ဘူး "

မစိန်ခင်ပြောရှာသည်။

"နောက် ဖင်အကျင့်ရရင် နင်စောက်ပတ်တစ်ကြိမ် အလိုးခံတိုင်း… ဖင်ကိုပါအတူတွဲပြီး အလိုးခံချင်လာမယ် ငါနင့်ကို မနက်ဖြန်ကစပြီး တစ်ပတ်လောက် ဆက်ပြီး နင့်ဖင်ကို လိုးပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား "

"ဟင် နင် …ငါ့ စောက်ပတ်ကိုကျတော့ မလိုးတော့ဘူးလား "

"လိုးမှာပေါ့ နောက်တော့လိုးမယ် ဒီကြားထဲ နင့်စောက်ပတ်ယားတယ်ဆိုရင် တခြားကောင် ခေါ်လိုးလိုက် ဖင်နဲ့စောက်ပတ်ကို နှစ်ယောက်ညှပ် လိုးပေးမယ် နင်ခံချင်ရင်ပြော ဟင်းဟင်း "

"သေနာ ကောင် ဒီကအကောင်းမှတ်လို့ ဟွင်း ငါတကယ်ခေါ်လိုက်မှာ ဒီစောက်ပတ်ကို လိုးချင်တဲ့ကောင် အပုံကြီး လူကို ဘာမှတ်နေလဲ ဟင်း  ဟင်း"

မစိန်ခင် မျက်စောင်းကြီးတစ်ချက် ပစ်ထိုးလိုက်ရာက ပြောပစ်လိုက်ရင်း …

"ခွေးသိုး …" 

ဆိုပြီး

"နင့်သဘောပဲ လေ နင်ဖင်ကြိုက်ရင် ပြီးတာပဲ ငါခံ ပေးမယ် နင်ကြိုက်တာလုပ် ပေါ့ ဖင်လုပ်လို့ရိုးသွားရင် စောက်ပတ်ပြန်လိုး ပေးပေါ့  ကဲ ကျေနပ်လား ခွေးသိုး …"

သူမကပြောလိုက်တော့

"အေး ဒီလိုမှပေါ့ ငါက နင်ဖီလင်ကောင်းကောင်း ရစေချင်လို့ပါ ဟာ … "

ခွေးသိုး စောက်ပတ်တစ်ချီလိုးလိုက် ဖင်ကို တစ်ချီဆော်လိုက်နှင့် …မစိန်ခင်နှင့်နှစ်ယောက်သား အပေးအယူမျှကာ ဝက်ဝက်ကွဲလိုးကြဆော်ကြရင်း …ဘယ်နှစ်ချီတိုင်အောင် ပြီးသွားရသလဲဆိုတာကိုတာင် မမှတ်မိတော့ပေ။

ဒီညအဖို့…

ခွေးသိုးတစ်ယောက် တော်တော်ကလေး အရသာတွေ့ပြီး မစိန်ခင်နှင့်အတူ စိတ်တူသဘောတူ ထင်တိုင်းကြဲ၍ ညဉ့်အတော်ကလေးနက်မှသာ သူ့အိမ်ကိုပြန်ဖြစ်တော့သည်။

မစိန်ခင်လည်း ဖင်ပါကင်အဖွင့်ခံလိုက်ရပြီး …ခွေးသိုးက ဖင်ကိုချည့်သက်သက် သုံးချီလောက်လိုးသွားတာမို့ လူတစ်ကိုယ်လုံး ကွတတနှင့် မဟန်နိုင်ဘဲဖြစ်ကာ …အိပ်ယာထဲသို့ရောက်အောင်ပင် မနည်း အားတင်းပြီး လျှောက်ပြန်လာခဲ့ရပါသည်။

.......................................................................................................................

အိပ်ခန်းလေးအတွင်းမှာတော့…

မစိန်ခင်၏ သမီးဖြစ်သူ ခင်ခင်အေးတစ်ယောက် စိန်သန်း ငါးချီခြောက်ချီ လောက် လိုးသွားခဲ့ပြီး မနက်ကျမှတွေ့ကြမည်ဆို၍ နှုတ်ဆက်ပြန်သွားကာ …

သူမ၏ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးမှာလည်း စိန်သန်း အလိုးကောင်းမှုကြောင့် အသားနီလန်အောင် စုတ်ပြတ်သတ်၍… စောက်ရည်များ ပေပွလျှက်ရှိရာက စောက်ပတ်ကို ရေတောင်ထ မဆေးနိုင်တော့ဘဲ ကုတင်ပေါ်မှာပဲ ခြေပစ်လက်ပစ်ကြီး လှဲအိပ်ချလိုက်ရင်း အမေဖြစ်သူမစိန်ခင် ပြန်မရောက်ခင် အချိန်ကလေးမှာပဲ  မောမောပန်းပန်းနှင့် ကုလားသေကုလားမော အိပ်မောကျလျှက်ရှိချေပြီ။

သူတို့ သားအမိနှစ်ယောက်စလုံးမှာ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ဖြစ်သော ဖိုသတ္တဝါ၏ လီးအရသာကို တပ်မက်ခြင်းကြီးစွာ ခံစားခဲ့ကြပြီး အသွေးအသားရမ္မက်ဆန္ဒနောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ပါမိကြရင်းဖြင့် …ဘယ်လိုမှ ပြန်လည် မလွတ်မြောက်သာသည့် ကာမနွံအတွင်းမှာ စုံးစုံးကြီးနစ်မြုပ်သက်ဆင်းခဲ့ရပြီး နှစ်ယောက်သား ရုန်းလေနစ်လေဖြစ်သည့် ကာမဝဲဂယက်အတွင်း ဘယ်အချိန်ဘယ်ကာလအထိ ကျင်လည်ရဦးမည်လဲ ဆိုတာကို ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှလည်း သိနိုင်မည်မထင်ပါချေ။


ပြီးပါပြီ။




ကင်ဆာ (စ/ဆုံး)

ကင်ဆာ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မောင်ခြိမ့်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

" ဗျာ … မာမီ … ဘာ ပြောလိုက်တယ် "

" ဟုတ်တယ် … သား … မာမီ … ရဲသူ နဲ့ လက်ထပ်တော့မယ် "

" ဟာ … သား သဘောမတူဘူး မာမီ … ရဲသူ အကြောင်း … မာမီ ဘယ်လောက်သိလို့လဲ … ဒုန်း အုံး ဝုန်းးးးးး … ခလွမ်းးးးး "

ဇွဲမာန် တစ်ယောက် ဒေါသထွက်ကာ ဧည့်ခန်းတွင်း စားပွဲခုံပေါ်မှ အလှတင်ထားသော ဖန်ပန်းအိုးလေးအား ပေါက်ခွဲ ပစ်လိုက်သည်။

" အို … ကိုကို … စိတ်လျော့ပါ … မာမီ ကို နားလည်ပေးလိုက်လေ "

" ယမင်း … နင်ဘာမှ ဝင်မပြောနဲ့ တိတ်စမ်း … ရဲသူ ဆိုတဲ့ကောင်က ပွဲစားယောင်ယောင် ဘာယောင်ယောင်နဲ့ ယောင်္ကျားပိုင်းလုံးကွ "

ဇွဲမာန်မှာ ညီမဖြစ်သူ ယမင်းခင်ကိုပါ အော်ငေါက်လိုက်သည်။မိခင်ဖြစ်သူ၏ စကားကြောင့်ရုတ်တရက် ပေါက်ကွဲနေရသည်။ယမင်းခင်မှာ ဒီအသက်ရွယ်ထိ အဆူအငေါက် မခံရဖူးချေ။ခုလို အကိုဖြစ်သူဇွဲမာန်မှ အော်ငေါက်လိုက်သဖြင့် ဝမ်းနည်းကာ အိမ်အပေါ်ထပ်ရှိ သူမအိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်ကာ ရှိုက်ငိုနေတော့၏။

ဇွဲမာန်တစ်ယောက် အော်ဟစ်ကာ ခုံပေါ်သို့ထိုင်ရင်း နောက်မှီကာ မျက်နှာအား လက်ဝါး နှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ထားလိုက်သည်။ထိုစဉ် စားပွဲခုံပေါ်ရှိ ဒေါ်သီရိမေ၏ ဖုန်းသံလေး မြည်လာတော့၏။

" ဟလို … ကိုသူလား "

" အင်း … မမသီ … အားရင် ခဏထွက်ခဲ့ပါလား "

" အိမ်မှာ ပွက်လောရိုက်နေတာကွာ "

" ခဏလေးပါ မမသီရယ် … မမသီ … ဟာကြီးကို … လွမ်း … … "

" ဟိတ် တော်ပြီ … တွေ့နေကြ နေရာကစောင့် … ခု လာပြီ "

ဒေါ်သီရိမေ တစ်ယောက် ပိုက်ဆံအိတ်အတွင်းမှ မိတ်ကပ်ဗူးလေးထုတ်ကာ သူမ မျက်နှာအား မှန်ဝိုင်းလေးထဲကြည့်ရင်း အထက်နူတ်ခမ်းနှင့် အောက်နူတ်ခမ်း စိကာ မိတ်ကပ်ပါးပါး ပုတ်လိုက်၏။နူတ်ခမ်းနီတောင့်လေးအား နူတ်ခမ်းဖူးဖူးပေါ်ဖိဆွဲကာ ခုံပေါ်မှကားသော့ယူရင်း ထရပ်လိုက်သည်။သားဖြစ်သူ မင်းခန့်အား တချက်ကြည့်ရင်း…

" ရော့ ဒီလအတွက် သိန်း ၂၀ မင်းတို့မောင်နှမဖို့ "

ခုံပေါ် ပိုက်ဆံထုတ် တင်ရင်း သူမပိုက်ဆံအိတ်လွယ်ကာ ဧည့်ခန်းမှ ထွက်လာခဲ့၏။ဇွဲမာန် တစ်ယောက် မိခင်ဖြစ်သူ၏ နောက်ကျောအား ကြည့်ရင်း ကျန်နေရစ်တော့သည်။

.............................................................................................................................................

" ကဲပြော … ဘာကိစ္စ တွေ့ချင်တာလဲ … မောင် "

မြို့ပြင်တနေရာ လူသွားလူလာနည်းသော ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်တခုတွင်း ခြံဝင်းကြီးထဲမှ တိုက်ခန်းပုလေးထဲ ဒေါ်သီရိမေနှင့် ရဲသူတို့ ရောက်ရှိနေသည်။

" ဒီကိစ္စပေါ့ … မရယ် "

ရဲသူနှင့်ဒေါ်သီရိမေတို့မှာ အပြင်တွင် မမသီနှင်ကိုသူလို့ သုံးကြပေမယ့် နှစ်ဦးသားတွေ့ချိန်ဆို မနဲ့မောင် ဖြစ်သွားတတ်သည်။တိုက်ခန်းလေး၏ အတွင်းဘက် ဧည့်ခန်းထဲမှ ခုံပေါ်တွင်ထိုင်နေသော ဒေါ်သီရိမေ၏ ရှေ့တွင် ရဲသူမှာ ဘောင်းဘီဇစ်ဖွင့်လိုက်သည်။

မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထားမို့ ခုံပေါ်ခပ်မတ်မတ်ထိုင်နေသော ဒေါ်သီရိမေ၏ မျက်နှာနားတွင် ရဲသူပေါင်ကြားမှ ၈လက်မခွဲခန့်ရှိသော လီးကြီးမှာ ရမ်းခါနေသည်။ဒေါ်သီရိမေမှာ မျက်နှာလေး နောက်ဆုတ်ရင်း…

" ဟွန့် … ဟိုတနေ့ကမှ … တွေ့ထားတာကို … မလွန် လွန်းဘူးလား "

" မလွန်ပါဘူး မ ရဲ့ … မ ရဲ့ စောက်ပတ်လေးက တအားလိုးကောင်းတာ သူက သိနေတာလေ "

ရဲသူမှာ စကားပြောရင်း လီးအား ဒစ်ကြီးကားထွက်လာအောင် ဖြဲပြလိုက်သည်။ဒေါ်သီရိမေ တစ်ယောက် ရဲသူလီးကြီး၏ ညို့ချက်များအောက် မိန်းမောသွားရတော့၏။ရဲသူမှာ အမှန်တော့ အလုပ်ကိုင် မယ်မယ်ရရ မရှိပေ။သင်္ဘောသားကတော်များ တခုလပ်ဘောစိမများ ချမ်းသာသောအသိုင်းဝိုင်းမှအိမ်ထောင်ရေးသုခ မပြည့်စုံသော မိန်းမများအား ကာမဆန္ဒဖြည့်ဆည်းပေးရင်း ချူစားနေသူဖြစ်သည်။

ကြေးကြီးဖဲဝိုင်းတခုတွင် ချိန်းရိုက်နေသော ဒေါ်သီရိမေအား သူလိုးနေကြ ကတော်တစ်ယောက်က မိတ်ဆက်ပေးသဖြင့် သိကျွမ်းခဲ့ရသည်။ဒေါ်သီရိမေအကြောင်း စုံစမ်းရာတွင် သားတစ်ယောက် သမီးတစ်ယောက်မိခင်ဖြစ်ပြီး ခင်ပွန်းဖြစ်သူတိမ်းပါးစဉ် ကျန်ရစ်ခဲ့သော အတွင်းပစ္စည်းများမှာ ခန့်မန်းမရပေ။

ဘဏ်တိုးတင် ၁လ သိန်း၇၀ခန့် ရှိရာ မရမက ချဉ်းကပ်ခဲ့၏။လူချင်းရင်းနှီးပြီး ၅ လ လောက်တွင် ဒေါ်သီရိမေ၏ ငုပ်လျိုးနေသော ကာမဆန္ဒများအား ဖေါ်ပေးကာ သိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့သည်။ ရေရှည်စားမည့်အသီးမို့ အထူးဂရုစိုက်ကာ ငွေကြေးနှင့်ပက်သက်၍ မပူဆာခဲ့ပေ။ဒေါ်သီရိမေ မှာ လီးဖြင့် နှစ်ပေါင်းအတော်ကြာ ဝေးနေရာမှ မိန်းမကျမ်းကျေသော ရဲသူအား မသိမသာစွဲလမ်းလာခဲ့၏။

သူမ အပေါ် ငွေကြေးပက်သက်မှု့ မရှိသဖြင့် သူမကြားထားသော သတင်းများအား မယုံခဲ့ပေ။ခုထိ တင်တွေရင်တွေ ဖွံ့ဖြိုးနေသော သူမအား ရဲသူမှ ချစ်ခင်နေမိသည်ဟု ထင်မှတ်နေတော့၏။

" မ … ပါးစပ်ဟလေ … အင့် … ချော့လိုက်ပါဦး … စိတ်ကောက်နေတာကို "

ရဲသူမှာ သူ့၏လီးအားငေးရင်း တွေးနေသော ဒေါ်သီရိမေအား သတိပေးလိုက်၏။ လီးကြီးအား ၂ ချက် ၃ ချက် ဂွင်းတိုက်ကာ ဒစ်ဖူးကြီးအား ဒေါ်သီရိမေ နူတ်ခမ်းနား တေ့ပေးလိုက်သည်။

ဒေါ်သီရိမေ တစ်ယောက် နူတ်ခမ်းလေးဟကာ ဒစ်ကြီးအား ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။လီးအရင်းအား သူမညာဘကါလက်ဖြင့် ထိန်းကာ ဒစ်ဖူးကြီးအား စိုက်ကြည့်လိုက်၏။ထို့နောက် ပါးစပ်ထဲမှ မလွတ်တမ်း မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေတော့သည်။ရဲသူမှာ ဒေါ်သီရိမေ၏ ခေါင်းအား ဖမ်းကိုင်ရင်း ရမ္မက်စိတ် ထကြွစေသော စကားလုံးများအား အဆက်မပြော ပြောနေ၏။

" အားဟားးး … ကောင်းလိုက်တာ … မ ရယ် … ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် တတ်နေပါလိမ့် … အ အားးးးးး … အားပါးပါးးးးး … ဒီနူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေတာ … သူများတွေပြောရင် ယုံမှာတောင်မဟုတ်ဘူးဗျာ … ရှီးးးး းးးးး … အားးးး "

ရဲသူတစ်ယောက် ဒေါ်သီရိမေ၏ ပါးစပ်ထဲ လီးတဝက်ခန့် အထုတ်သွင်းလုပ်ကာ ၁၀ချက်လောက်လိုးလိုက် လီးအားအပြင်ပြန်ထုတ်ပြီး ပါးပြင်လေးအား တဘတ်ဘတ် ဘယ်ညာရိုက်ကာ ပါးစပ်ထဲပြန်လိုးလိုက်နှင့် တရှီးရှီး ဖြစ်နေတော့သည်။

ဒေါ်သီရိမေမှာ သွားလေသူလင်တော်မောင်နှင့်တုန်းက မရခဲ့သော ကာမစည်းစိမ်တို့အား ရဲသူဆီမှ ရရှိနေသည်။ရဲသူက သူမ တံထွေးများဖြင့် ပြောင်လက်နေသော လီးကြီးအား ပါးစပ်မှဆွဲထုတ်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆွဲထူကာ နူတ်ခမ်းချင်းတော့စုပ်လိုက်၏။

သူမ ခုံပေါ်မှ ထရပ်စဉ် ထမိန်လေးမှာ အောက်သို့ ပုံကျသွားရသည်။ပေါင်သားဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးကြားမှာ စောက်ဖုတ်လေးအား အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခရမ်းရောင်လေးက ဖုံးအုပ်ထား၏။ ရဲသူမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်နမ်းရင်း ဒေါ်သီရီမေအား ဧည်းခန်းနံရံဆီသို့ တွန်းပို့လိုက်သည်။ပေါင်ကြားတည့်တည့်အား လီးထိပ်ဖြင့် ထောက်ရင်း အပေါ်အင်္ကျီအား ဆွဲချွတ်လိုက်ပြန်သည်။

အပေါ်အင်္ကျီကျွတ်သည်နှင့် ဘော်လီအတွင်းမှ တင်းထုပ်နေသော နို့အုံကြီးနှစ်ခုကြား လျှာဖြင့်ထိုးယက်လိုက်၏။ဒေါ်သီရိမေမှာ အတွင်းခံဖုံးထားသောစောက်ပတ်အား လီးဖြင့်အထောက်ခံရင်း ရင်သားကြီးများအားထိန်းထားသော ဘော်လီအား လက်နောက်ပြန်ချွတ်ပေးလိုက်သည်။

ဘော်လီကျွတ်သည်နှင့် နို့အုံထွားထွားကြီးနှစ်ဖက်မှ နို့သီးခေါင်း ညိုညိုလေးနှစ်ခုက မာခဲကာထောင်နေတော့၏။ရဲသူမှာ ဒေါ်သီရီမေ၏ပေါင်ခြံတွင်း လီးအားတဝက်ထိုးထည့်ကာ ခါးအားဖြင့်ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကစားရင်း နို့သီးခေါင်းလေးများအား တဖက်ပြီးတဖက် ပြောင်းစို့ပေးသည်။ဒေါ်သီရိမေတစ်ယောက် ပေါင်ခြံတွင်း ဝင်ထွက်နေသော ရဲသူ၏လီးအရည်ပြားအပေါ်ပိုင်းက သူမစောက်ဖုတ်အား ဖိပွတ်သလိုဖြစ်ကာ စောက်ရည်များ အတွင်းခံဘောင်းဘီအပြင်သို့ စိမ့်ထွက်နေတော့၏။

" ရှီးးးး းးးး … ကျွတ် "

ရင်ဘတ်ကြီးကော့ကာ ရဲသူခါးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ရင်း စောက်ပတ်မျက်နှာပြင်နှင့်လီးအပေါ်ပိုင်းအရည်ပြားအား ထိထိမိမိလေး ဖြစ်စေရန် ဆွဲဆွဲကပ်နေသည်။ပါးစပ်မှလည်း ညည်းငြူကာ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံးတွန့်လိမ်လာချိန် ရဲသူက သူမ ကိုယ်လုံးအား တပတ်လှည့်ပစ်လိုက်၏။

နံရံအား လက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဖင်သားစိုင်ကြီးနှစ်ခြမ်းအား နောက်သို့ အနည်းငယ် ဆွဲကော့စေသည်။အတွင်းခံဘောင်းဘီအား ပေါင်လယ်ထိ ဆွဲချကာ ပေါ်လာသော ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးအား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်ပစ်၏။

" အ …… အားးးး …… ရှီးးး းးးးးး "

ဒေါ်သီရိမေ တစ်ယောက် ခေါင်းလေးလှန်တက်ကာ သူမဖင်ကြီးအား ရသလောက် ထပ်ကော့ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်အား ကားပေးလိုက်သည်။ဖင်ကြီးအား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်ရင်းဒူးထောက်ထိုင်ချရာ ဒေါ်သီရိမေ ဖင်ကြားမှ ဖင်ဝမဲမဲလေးက ရဲသူမျက်နှာရှေ့ တန်းနေတော့သည်။

ဖင်ဝလေးအား လျှာဖြင့်ယက်ကာ ညာဖက်လက်က ပေါင်ကြားမှပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်အား ပင့်ကိုင်လိုက်၏။လက်ညိုးနှင့်လက်ခလယ် အသုံးပြုကာ စောက်စိလေးအား ညှပ်ဆွဲပေးရာ ခဏအကြာတွင် စောက်ရည်များ တဗြန်းဗြန်းပန်းထွက်လာတော့သည်။ပေါင်သားတုတ်တုတ်ဖွေးဖွေးလေး တဇပ်ဇပ်တုန်ကာ…

" အားးးး … မောင်ရယ် … အမလေးးး … လိုးမှာဖြင့် လိုးပါ့လားကွာ … ရှီးးး းးးး အားဟားးး "

" ပြန်ပြောစမ်းကွာ … အင့် ဖြန်း ဖြန်းးးး "

" လိုးပါတော့ … မောင်ရယ် … မ …… မခံစားနိင်လို့ပါ "

" ဘယ်နေရာက မခံစားနိုင်တာလည်း … မ… ရယ် "

" စောက်ပတ်ထဲကပါ … ယား ယား … ယားလွန်းလို့ပါနော် "

ရဲသူမှာ မေးလဲမေး ဖင်ပေါက်လေးထဲ လျှာထိုးထဲ့ကာ ကလိရင်း စောက်စိအား ချေနေလိုက်သည်။

" ဘာနဲ့ လိုးရမှာလည်း … မ … ရဲ့ "

" လီးကြီးနဲ့လေ … အမလေးးး … လီးကြီးနဲ့ပေါ့ …… အ အားးး "

" ဘယ်လီးလဲ … မ … ရယ် "

" မောင့်လီးကြီးနဲ့ … လိုးပေးပါတော့မောင်ရယ် … စောက်ပတ်က ယွနေပါပြီ … လိုးပါ လိုးပါတော့နော် "

ရဲသူမှာ ဖင်ရော အဖုတ်ရော စိတ်ကြိုက် ကလိပြီးမှ ထရပ်ကာ ဒေါ်သီရိမေ၏ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ ဒစ်ဖူးအား မြုပ်ထားလိုက်သည်။

ခါးအနည်းငယ်ညွတ်ကာ နံရံလက်ထောက်ထားသော ဒေါ်သီရိမေ၏ နို့အုံများအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲညှစ်ပေးလိုက်၏။ဒေါ်သီရိမေ တစ်ယောက် ရမ္မက်စိတ်များ တောက်လောင်နေပြီမို့ ရဲသူ အလိုးအား မစောင့်နိုင်ပဲ ဖင်သားကြီးအားနောက်ကော့ထိုးကာ လီးကြီးအား သူမစောက်ပတ်ထဲဝင်လာအောင် ကြိုးစားတော့သည်။

" အာကွာ … ကျွတ် … ဘာလုပ်နေတာလဲ … မောင် ရာ … လိုးစမ်းပါကွာ … မမ စောက်ပတ်ကြီးကို … လိုးစမ်းပါဆို "

ရဲသူမှာ ဒေါ်သီရိမေ၏ ကာမစိတ်အား ဆွဲမြင့်ပြီးမှ မနားတမ်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့သည်။

" ဗျစ် …… အ …… ဘွတ်ဘွတ်…… အားးးးး းးးး … ဖွပ် …… ဗျစ် … ဗျစ် …… ဘွတ်ဖွပ် "

တကယ်လိုးတော့လည်း ဒေါ်သီရိမေ တစ်ယောက် ကော့ပျံနေရသည်။ရဲသူ၏ စံချိန်မှီ လီးကြီးမှာ စောက်ဖုတ်ထဲဝင်တိုင်း ဘေးနူတ်ခမ်းမှ အသားဆိုင်များလိပ်ပါသွားကာ…လီးတန်ကြီးအပြင်ပြန်ထုတ်တိုင်း စောင်ပတ်နူတ်ခမ်းသားများက ချိတ်ပါလာခဲ့၏။

နို့အုံအား ညှစ်ရင်း တရကြမ်း ပစ်ပစ်လိုးရာ လီးထိပ်က သားအိမ်ဝအားထောက်မိသဖြင့် စောက်ဖုတ်တအုံလုံး ကျင်တက်သွားကာ အီစိမ့်အောင် ကောင်းနေတော့၏။ရဲသူလီးကြီး ဝင်လာတိုင်း ဖင်ကြီးအား ကော့ဆောင့်ပစ်သဖြင့် ဆီးခုံးနှင့်ဖင်သားကြီးများ ထိမိကာ အသားချင်းရိုက်သံများထွက်ပေါ်လာသည်။စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများအား ထိထိမိမိ ချိတ်ဆွဲနေသဖြင့် ဒေါ်သီရိမေ တစ်ယောက် တကိုယ်လုံး တုန်လာကာ…

" အားးးးး းးးးးး …… မောင် … မရပ်နဲ့ …… ဆောင့်ဆောင့် …… နာနာလေးလိုး …… ရှီးးးး းးးးး …… ဟုတ်တယ် လိုးလိုးးးးး … ကောင်းလိုက်တာကွာ …… ကျွတ် …… ထွက် ထွက် …… ထွက်ပြီ …… အားဟားးးး …… ရှီးးးး းးးးး အမလေးးးး …… အို့ …… အ …… အားးးးးးးး "

ဒေါ်သီရိမေ စောက်ရည်များပန်းထွက်ချိန် လီးအား ညှစ်ပေးသလိုဖြစ်လာကာ ရဲသူလည်း မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရင်း နောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်အပြီး လီးအရင်းထိကပ်ကာ လရည်များ စောက်ခေါင်းတွင်း ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။

" အားးး … မောင်လည်း …… ပြီးပြီ … မ …ရယ် …… ရှီးးးး းးးး "

ရဲသူမှာ လရည်များကုန်စင်အောင် ပန်းထည့်ပြီး လီးကြီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ထိုင်ခုံနား ပြန်သွားကာ ခုံပေါ်ထိုင်ရင်း ပေါင်ဖြဲထားလိုက်သည်။

ဒေါ်သီရိမေမှာ ချက်ချင်းကပ်လိုက်လာပြီး ရဲသူပေါင်ကြားတွင်း ဒူးတုတ်ထိုင်ချလိုက်၏။ထို့နောက် သူမစောက်ရည်နှင့်လရည်များ ပေပွနေသော ရဲသူလီးကြီးအား ပြောင်စင်နေအောင် စုပ်ပေးလိုက်ရင်း လီးပေါ်ပါးအပ်ကာ မှေးနေလိုက်တော့သည်။

" ကြိုက်လား … မ "

" အင်း … ကြိုက်တယ် "

ဒေါ်သီရိမေမှာ ပြောပြီး ပျော့ခွေသွားသော လီးကြီးအား ရွတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက်ပြန်သည်။

" လက်ထပ်ဖို့ မစဉ်းစားသေးဘူးလား … မ … ရယ် "

" အိမ်ပြောနေတာ မောင် ရယ် … သားက ခါးခါးသီးသီး ငြင်းနေလို့ … မ …လည်း အခက်တွေ့နေတာ "

" အင်းပါ … မောင်တို့ … အမြန်ဆုံးနီးအောင် ကြိုးစားပေးပါ … မ ရယ် "

" မောင် ရယ် "

ဒေါ်သီရိမေ မှာ ရဲသူပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်လိုက်တော့သည်။ရဲသူက သူမနို့ကြီးများအား ပွတ်သပ်ကာ လျှာလေးအား ဆွဲစုပ်နေ၏။ဒုတိယအချီတွင် ဒေါ်သီရိမေက ရဲသူအား ကြမ်းပြင်ပေါ်ပက်လက်လှဲခိုင်းကာ သူမစိတ်ကြိုက် အပေါ်မှခွလိုးခဲ့သည်။

သူမအိမ်ပြန်ရောက်ချိန် အပေါ်ထပ် သားဖြစ်သူဇွဲမာန်အိပ်ခန်းမှ မူးပြီးအော်ဟစ်နေသံကြားနေရသည်။ခြေဖွဖွနင်းကာ သူမအိပ်ခန်းဝင်ရင်း ရေချိုး အနားယူပစ်လိုက်တော့၏။အိပ်ယာထက် လှဲရင်း ရဲသူနှင့်လက်ထက်ဖို့အရေး ရင်မောနေရ၏။ခင်ပွန်းသည်ဆုံးပါးသွားကတည်းက တစ်ယောက်ထဲနေလာခဲ့ရာ သားဖြစ်သူနှင့်သမီးဖြစ်သူ မျက်နှာငယ်မှာ စိုးသဖြင့် နောက်အိမ်ထောင်ပြုဖို့ မစဉ်းစားခဲ့ပေ။

နှစ်အတော်ကြာ ငုပ်လျိုးနေသော သူမ၏ ကာမဆန္ဒလေးများနိုးကြားလာချိန် ရဲသူနှင့်တွေ့ပြီး ရမ္မက်စိတ်လေးများတောက်လောင်လာကာ ကာမစည်းစိမ်များ ပြန်လည်ရရှိခဲ့သည်။အပြုစုအယုယကောင်းသော ရဲသူအား စွဲလမ်းမိကာ လက်ထပ်ဖို့ထိ စဉ်းစားမိလာ၏။

ဇွဲမာန်အား ချော့မော့ပြောဆိုရာ မရသည့်အဆုံး ၃ လ အကြာတွင် ရဲသူအား အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်လိုက်တော့သည်။ရဲသူက လူလည်မို့ ဇွဲမာန်နှင့် ထိပ်တိုက်မတွေ့အောင် ရှောင်နေတတ်၏။ရဲသူနှင့် ဇွဲမာန်မှာ အသက် ၂ နှစ်သာကွာသဖြင့် မအေအရွယ် ဒေါ်သီရိမေအား လက်ထပ်ယူရာ စည်းစိမ်ပိုင်ဆိုင်မှု့များကြောင့် ဖြစ်သည်မှာ ငြင်းစရာ မလိုပေ။

ဒေါ်သီရိမေမှာ သားဖြစ်သူကြောင့် စိတ်အနှောက်ယှက်ဖြစ်နေသည်မှ လွဲ၍ သူမစိတ်ကြိုက် ပြုစုနိုင် လိုးနိုင်သော ရဲသူကြောင့် အရင်ထက် နုပျိုလန်းဆန်းနေတော့သည်။သားဖြစ်သူဇွဲမာန်၏ တောင်းဆိုမှု့ကြောင့် ဘဏ်မှရသော အတိုးငွေ သိန်း ၇၀ အား တဝက်တိတိခွဲပေးလိုက်၏။နောက်ပိုင်း ဇွဲမာန်ကလည်း သိပ်ပြက်သနာ မရှာတော့ပေ။သို့သော် ထမင်းတစားပွဲထဲ အတူမစားပေ။ဒေါ်သီရိမေတို့နှင့် သီးခြားခွဲစားတတ်၏။

ရဲသူမှာ ကိုင်းကြီးကြီးနားရသဖြင့် သုံးဖို့ဆွဲဖို့ မပူပင်ရတော့ပေ။ဒေါ်သီရိမေနှင့်အတူ ဖဲရိုက်လိုက် ခရီးထွက်လိုက်နှင့် လောက စည်းစိမ် ရှိနေတော့၏။မနက်လင်းသည်နှင့် ဘေးနားအိပ်နေသော ဒေါ်သီရိမေ၏ ပေါင်ကြားထဲ လက်သွင်းကာ ထိုးကလိပေးနေသည်။

" ဟိတ် … အစောရီးကွာ မောင်ကလည်း "

" ဘာလဲ … မ …က ရိုးသွားတာလား "

" အမလေးတော် … ငါးဖယ်ကပြောင်းပြန် … မ … က မောင့်ကို မေးရမယ့်စကားလေ "

တကယ်တော့ ရဲသူမှာ အနေအစားချောင်သဖြင့် ဒေါ်သီရိမေ အကြိုက် အကုန်လိုက်လုပ်ပေးနေတော့၏။ပိုက်ဆံအိတ်ထဲ ပိုက်ဆံအပြည့် ဒေါ်သီရိမေက အမြဲဖြည့်ပေးထားသည်။

လိုချင်တာ မှန်သမျှ အကုန်ဝယ်ပေးသည်မို့ ဒေါ်သီရိမေ အညိုညင် မခံရဲပေ။အိပ်ရထ မူနွဲ့နွဲ့လေးပြောနေသော ဒေါ်သီရိမေ၏ ညဝတ် ဘောင်းဘီလေးအား ဆွဲချွတ်ရင်း စောက်ပတ်အား တချီပြီးအောင် ယက်ပေးလိုက်တော့သည်။

" အားလားလားးးး …… မောင်က …… တအားပြုစုတတ်တာပဲကွာ "

" ချစ်တာကိုး … မ … ရဲ့ "

" မယုံပါဘူး … နောက်ကျ … ဒီအဖွားကြီး ရှုပ်တယ်ဆိုပြီး ထားသွားမှာ မလား "

" မဟုတ်တာ … မ … ရယ် … မောင်က … မ …မျက်နာ တစ်ကမ္ဘာ ထင်နေရသူပါ "

" ဟွန့် … စကားကလည်း … တော်တော်တတ် "

" ကဲ … မောင် ရေသွားချိုးတော့မယ် … မ "

" အင်း … ညက မီးပျက်လို့ ရေမတင်ဖြစ်ဘူးမောင် … အောက်က ရေချိုးခန်း သွားချိုးလိုက် … မ … ခဏ အိပ်ဦးမယ် "

ရဲသူလည်း အင်္ကျ ီချွတ်ကာ အောက်ထပ်ဆင်းလာကာ ရေချိုးခန်းဝင်ကာ ရေချိုးနေတော့၏။တကိုယ်လုံး ဆပ်ပြာတိုင်ရင်း လီးကြီးအား ဆွဲဆန့်ကာ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ပေးနေ၏။ရဲသူလီးမှာ ဘာဆေးမှထိုးမထားပေ သဘာဝအတိုင်း ထွားကြိုင်းနေသည်။ နေ့စဉ် မနက်တကြိမ် ညနေတစ်ကြိမ် ၁၀မိနစ်ခန့် လက်ဖြင့်ဆွဲပေးနေတတ်သည်။စိတ်ရှည်လက်ရှည် လီးအားဆွဲပေးနေစဉ် ရေချိုးခန်းတံခါးပွင့်လာကာ…

" အိုရ် … ဆောရီးနော် "

" ဟင် … ယမင်းခင် "

ရဲသူမှာ လီးတန်းလန်းဖြင့် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေတော့သည်။ယမင်းခင်မှာလည်း အိမ်ပေါ်ရေပြတ်သဖြင့် အောက်ထပ် ရေလာချိုးပုံရသည်။သူမမျက်လုံးများက ရဲသူ၏လီးကြီးထံ ကျရောက်နေ၏။မျက်လုံးများပြူးကျယ်ကာ ပါးလွှာသောနူတ်ခမ်းလေးက ဟ နေတော့သည်။

" ဟိုလေ … ယမင်း … ကိုသူ အရင်ချိုးလိုက်မယ်နော် … လက်စနဲ့မို့ "

" အော် … ဟုတ်ဟုတ် "

ယမင်းခင်မှာ လီးကြီးပေါ်အာရုံရောက်နေရာမှ ရဲသူစကားကြောင့် သတိပြန်ကပ်လာကာ အကြည့်ကိုဖယ်လိုက်ရင်း ရေချိုးခန်းမှ ပြန်ထွက်လိုက်၏။ရဲသူချိုးပြီးမှ သူမဝင်ချိုးကာ အိပ်ခန်းထဲဆံနွယ်များရေခြောက်အောင် ဒွိင်ယာမူတ်ရင်း ခဏစောင့်နေလိုက်သည်။အဝတ်စားသပ်သပ်ရပ်ဝတ်ဆင်ပြီး ပိုက်ဆံအိတ်နှင့် ကားသော့ယူကာ အပြင်ထွက်ခဲ့တော၏။

ရှော်ပင်ထွက်ကာ နောက်ဆုံးပေါ်ဒီဇိုင်း ဘရမ်းနယူး ၅ စုံလောက်ဝယ်ရင်း လမ်းမကြီးအတိုင်း မောင်းနှင်နေသည်။နေ့လည်၂နာရီဝန်းကျင်မို့ လမ်းမကြီးမှာ နေရောင်ခြည်အပူရှိန်ကြောင့် ခြစ်ခြစ်တော့ပူနေတော့၏။ဘယ်မှ ထပ်မသွားပဲ အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။

အိမ်ရောက်သည်နှင့် သူမအခန်းထဲဝင်ကာ အပေါ်အင်္ကျီနှင့်ဂါဝန်အား ဘဲဥပုံမှန်အဝိုင်းရှေ့တွင် ချွတ်ချလိုက်သည်။ဖြူဖွေးတင်းထုပ်နေသော နို့အုံလေးအား ဘယာစီယာအနက်ရောင်လေးနှင့် ထိန်းချုပ်ထားရာ နို့သီးခေါင်းနီတာရဲလေးများက ရုန်းထွက်ချင်နေသလို ခွက်နေသောခါးလေးအောက် အတွင်းခံဘောင်းဘီအစိမ်းလေးအတွင်းမှ ဖင်သားစိုင်ကြီးများက ကော့ထွက်နေတော့သည်။

နဖူးရှေ့ဝဲကျလာသောဆံနွယ်များအား ခေါင်းတချက်ရမ်းကာ ပင့်တင်ရင်း စုချည်ပြီး နောက်ကျောဘက် ပို့ထားလိုက်သည်။မှန်ရှေ့ သူမကိုယ်လုံးလေးအား တပတ်လှည့်ကြည့်ကာ ဝယ်လာသော အဝတ်စားအိပ်ထဲမှ အင်္ကျ ီနှင့် စကပ်အတိုများအား တထည်ပြီးတထည် ဝတ်ဆင်ကြည့်နေတော့၏။

သူမလှုပ်ရှားမူ့အားလုံးအား အခန်းပြင်မှ ချောင်းကြည့်နေသူ ရဲသူတစ်ယောက် ပေါင်ကြားတွင်းမှ လီးကြီးအားဆုပ်ကိုင်ရင်း ရင်သပ်ရှု့မော ဖြစ်နေရသည်။ယမင်းခင်မှာ နောက်ဆုံးတထည် ဝတ်ကြည့်စဉ် အခန်းလိုက်ကာစလေး လှစ်ကနဲ့လှုပ်သွားသည်ကို မှန်ထဲမှမြင်လိုက်ရသဖြင့် အခန်းတံခါးအားလှည့်ကြည်လိုက်၏။

ရဲသူတစ်ယောက် ရမ္မက်စိတ်လေးထကြွနေစဉ် ချောင်းနေသောအခန်းဝလေးအား ယမင်းခင်က စိုက်ကြည့်နေသဖြင့် ခြေဖွဖွနင်းကာ အခန်းဝနားမှထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ အခန်းဝလိုက်ကာစလေးကြား လူရိပ်တွေ့ရသဖြင့် စိတ်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ဖြစ်သွားရသည်။

အခန်းပြင်ထွက်ကြည့်ရင်း မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းနားရောက်လာခဲ့၏။တံခါးအား အသာတွန်းကြည့်ရာ မိခင်ဖြစ်သူ၏ ကုတင်ပေါ်တွင် ရဲသူမှာ ခြေတွဲလောင်းချထိုင်ရင်း လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ကာ သူမနာမည်အားရွတ်ရင်း ခေါင်းမော့ဂွင်းတိုက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

ဒေါ်သီရိမေမှာ နေ့စဉ် ဖဲဝိုင်းသွားနေတတ်ပြီး ဇွဲမာန်မှာလည်း မနက်လင်းကတည်းက ထွက်ရာ ညမိုးချုပ်မှ ပြန်လာတတ်တော့၏။ဒေါ်သီရိမေက ဖဲရှုံးသောလများတွင် ရဲသူအား ပိုက်ဆံထုတ်မပေးတော့ပေ သူမတစ်ယောက်ထဲအပြင်ချိန်းဝိုင်းများ သွားကစားတတ်သည်။ဇွဲမာန်ပြန်လာလျင် မူးလာသည်ကများကာ ထမင်းပင်မစားနိုင် ထိုးအိပ်သည်က များနေသည်။အိမ်ကြီးထဲ ရဲသူနှင့်ယမင်းခင်တို့ နှစ်ဦးသာ အတူရှိချိန်များလာရသည်။

ယနေ့မနက်တွင် ဒေါ်သီရိမေနှင့်ဇွဲမာန်တို့ သားအမိ ကားတစ်စီးဆီဖြင့် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ထွက်သွားကြသည်။ယမင်းခင် အိပ်ရာနိုးသည်နှင့် အိမ်၏နောက်ခြမ်းဘက်မှ ပန်းပင်တွေဆီသွားကြည့်ရာ နောင်ဖေးတံခါးဖွင့်ဖွင့်ချင်း ပန်းခြံနှင့်အိမ်ကြား မြေကွက်လပ်အလွတ်လေးတွင် လေ့ကျင့်ခန်းပြုလုပ်နေသော ရဲသူအားတွေ့လိုက်ရ၏။

ကျစ်လစ်သောခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင် စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်လေးနှင့် မျက်နှာပေါ်မှချွေးစေးများက ရင်ဘတ်ထိစီးကျနေသည်။ခန္ဓာကိုယ်တဘတ်လှည့်စဉ် ယမင်းခင်နှင် မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထားဖြစ်ကာ အောက်ပိုင်းဝတ်ဆင်ထားသောအားကစားဘောင်ဘီတိုအတွင်းမှ လီးတန်ကြီးက အမြှောင်းလိုက်ထနေတော့သည်။

လက်နှစ်ဖက်ဘေးသို့ဆန့်တန်းရင်း ဒူးမြောက်ကာ ခုန်ပေါက်လှုပ်ရှားနေသဖြင့် ဘောင်ဘီအတွင်းမှ လီးကြီးခါရမ်းနေပြန်သည်။ယမင်းခင်မှာ ကြာကြာမကြည့်ရဲသဖြင့် နောက်လှည့်ထွက်ရာ အိမ်တံခါးပေါက်အဆင်း လှေကားထစ်ပုံစံ အထစ်လေးနှင့် စီးထားသော ဖိနပ်ခုံထူလေးနှင့်တိုက်မိကာ လှဲကျသွားတော့၏။

" ဟင် … ယမင်းခင် "

ရဲသူမှာ အားကစားလုပ်နေရာမှ ယမင်းခင်နား ပြေးသွားကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။ယမင်းခင်မှာ ညာဘက်ဒူးလေးတုတ်ကာ ဘယ်ဘက်ဒူးခေါင်းလေးထောင်ရင်း ခြေချင်းဝတ်လေးအားဖိကာ မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့နေ၏။

ပေါင်လယ်ထိဖုံးသော ညဝတ်အင်္ကျ ီအောက်နားစလေးမှာလှန်တက်နေကာ ပေါင်ဂွကြားရှိ စောက်မွှေးအုံပါးပါးလေးအား အတိုင်းသားမြင်နေရသည်။

" ထနိုင်ရဲ့လား … ယမင်း "

" ခြေဆစ်က နာနေတာ … အ …… ကျွတ်ကျွတ် "

ယမင်းခင်မှာ ရဲသူအား မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ကာဖြေရင်း ဒူးထောက်ထားသော ရဲသူပေါင်ကြားအားကြည့်မိလိုက်သည်။အားကစားဘောင်းဘီအတိုလေး၏ ညာဖက်ခြမ်းအောက်နားစမှ ရဲသူ၏ဒစ်ဖူးကြီး ပြူးထွက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ခြေထောက်နာကျင်တာမေ့၍ ရင်ခုန်လာကာ ခပ်ရဲရဲဒစ်ဖူးကြီးအား ကြည့်နေမိသည်။

ရဲသူမှာလည်း ယမင်းခင်ပေါင်ကြားမှာ စောက်ပတ်လေးအား ငေးကြည့်နေမိသည်။အတန်ကြာမှ နှစ်ဦးသားအကြည့်ချင်းဆုံကာ ယမင်းခင်က မျက်လွှာချကာ မျက်နှာလေးရဲတက်လာရင်း ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်၏။

" ဟျောင့် ငဇွဲ … မင်းများနေပြီ … တော်တော့ကွာ … မင်းရုပ်မင်း ပြန်ကြည့်ဦး "

" သေပါစေ ဝင်နိုင်ရာ … ငါသေသွားလည်း အေးတာပဲကွာ "

" ဟာကွာ … မင်းဘာလို့ ဒီလိုဖြစ်နေတာလဲ ငဇွဲရာ "

ဘေးနားမှ မျိုးသူကလည်း ဆေးလိပ်မီးညှိရင်း ဝင်ပြောနေလိုက်၏။

" မာမီ လုပ်ရက်တယ်ကွာ … ဟူးးးး းးးးး "

" အေးကွာ … မင်းအမေကလည်း ဒီကောင့်အကြောင်းမသိပဲ လက်ထပ်လိုက်တာနေမှာပါ "

" ဘာနေနေကွာ ကျမ်းမာရေးဂရုစိုက် ငဇွဲ … မင်း … အဝေးသွားနေချင်လည်း … ငါတို့အသိတွေရှိပါတယ် "

" ကျေးဇူးပဲကွာ "

" ဟျောင့် ဒါနဲ့ မင်းဆော် မြဖူးငုံဆီ မသွားဘူးလား "

" ငါလည်း အိမ်က မာမီကြောင့် အရက်ပဲ ဖိသောက်နေတာ … ဖူးဆီ … မရောက်ဖြစ်ဘူးကွ "

" ကဲ ဒါပြီးတော်ကြမယ်ကွာ … ငဇွဲ … မင်းကားသော့ပေး ငါတို့ လိုက်ပို့ပေးမယ် "

" ဟာ … ငါ အိမ်မပြန်ချင်ဘူးကွာ … မာမီနဲ့လည်း မျက်နှာချင်းမဆိုင်ချင်တာ … ညကြမှ ပြန်မယ် "

" မရဘူးကွ မင်းတအားလည်းမူးနေပြီ … ငမျိုး ပိုက်ဆံရှင်းကွာ … ရော့ ငါ့ကား မင်းမောင်းခဲ့ … ငဇွဲကား ငါမောင်းပို့မယ် "

ဝင်းနိုင်မှာ ဇွဲမာန်အားပြောရင်း မျိုးသူပါ တဆက်တည်းပြောကာ ကားသော့ပစ်ပေးလိုက်သည်။ဆိုင်ထဲမှ ၃ ယောက်သားထလာကာ ကားလေးနှစ်စီးက လမ်းမကြီးအတိုင်းမောင်းရင်း ဇွဲမာန် အိမ်သို့ဦးတည်လိုက်သည်။ဇွဲမာန်တို့ခြံဝင်းထဲထိ မောင်းဝင်ကာ နုတ်ဆက်ပြီး မျိုးသူနှင့်ဝင်းနိုင်မှာ ပြန်သွားကြ၏။

" ငဇွဲ … ဒီနေ့ အပြင်မထွက်နဲ့တော့ကွာ "

" အေးပါကွာ "

သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်အားလက်ပြရင်း လေးလံသောခြေလှမ်းများဖြင့် ဇွဲမာန်တစ်ယောက် အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။မိခင်ဖြစ်သူနှင့် မျက်နှာချင်းမဆိုင်ချင်သဖြင့် အိမ်အပေါ်ထပ်တက်ကာ အိပ်ခန်းထဲ ကြိတ်မှိတ်အိပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်၏။အပေါ်ထပ်အရောက် အိပ်ခန်းသို့ဝင်ရန် ညီမဖြစ်သူ ယမင်းခင်အခန်းရှေ့အရောက် အမူးပြေချင်သလို ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။

" အားးး …… အ …… ကောင်းလိုက်တာ … ရှီးးးး းးးးးးးးးး "

မိခင်ဖြစ်သူ နောက်အိမ်ထောင်ပြုသွားသဖြင့် စိတ်ထိခိုက်နေရာ ညီမဖြစ်သူအခန်းမှ ညည်းတွားသံ ခပ်တိုးတိုး ကြားမိလိုက်သဖြင့် ခြေလှမ်းများ တုံကနဲ့ရပ်မိသွားသည်။

ယမင်းခင် အိပ်ခန်းတံခါးအား အသာဟကြည့်ရာ အလွယ်တကူပွင့်သွားသဖြင့် အတွင်းဘက်မှ မြင်ကွင်းအား ထင်ထင်ရှားရှားမြင်နေရသည်။ညီမဖြစ်သူမှာ ကုတင်ပေါ်ပက်လက်အနေထားဖြင့် ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေးဖြစ်နေပြီး သူမပေါင်ကြားထဲ အမျိုးသားတစ်ဦးက ဒူးထောက်နေရာယူကာ မျက်နှာအား ပေါင်ဂွထဲအပ်ကာ တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေ၏။

ညီမဖြစ်၏ တွန့်လိမ်နေသော ကိုယ်လုံးတီးလေးမှာ ဖင်သားများကြွတက်လာလိုက် ပြန်ကျလိုက်နှင့် ဘေးတိုက်အနေထားလေး မြင်နေရသည်။ယမင်းခင်၏ ထောင်ထားသော ညာဖက်ပေါင်နှင့်ကွယ်နေသဖြင့် ပေါင်ကြားတွင်းမှ အမျိုးသားမျက်နှာအား မမြင်ရသေးပေ။

ကြည့်နေစဉ်မှာပင် ညီမဖြစ်သူမှာ ခပ်ကျယ်ကျယ် အော်ဟစ်ရင်း အမျိုးသားဦးခေါင်းအား သူမပေါင်ဂွထဲ ဆွဲကပ်ကာ ဖင်သားများမြှောက်တက်လာရင်း ပေါင်တန်များ တဇပ်ဇပ်တုန်နေတော့၏။

" အ …… အားးးး းးးးး … ထွက် ထွက် …… ရှီးးးး းးးးး …… အ … ထွက်ကုန်ပြီ …… အမလေးးးး "

ညည်းသံရှည်ကြီးညည်းတွားရင်း ဖင်ကြီးအား ကုတင်ပေါ်ပြန်ချကာ ရင်ဘတ်လေး နမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နှင့် အမောဖြေနေတော့သည်။

" ကောင်းလား … ယမင်း "

" ဟင် "

အသံကြားဖူးသလိုမို့ ဇွဲမာန်မှာ သေချာအားစိုက်ကြည့်နေမိသည်။ညီမဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ စောက်ရည်များရွှဲနေသောမျက်နာအား ဘေးတိုက်မြင်ရချိန် မိုက်ကနဲ့ဖြစ်သွားရသည်။ယမင်းခင်း ပေါင်ကြားမှ ဒူးထောက်ခါးဆန့်ကာ မေးလိုက်သူမှာ ဒေါ်သီရိမေ၏ နောက်ယောင်္ကျား ရဲသူဖြစ်နေတော့၏။

ဇွဲမာန်စိတ်ထဲ ရုတ်တရက် ရဲသူအား ပြေးရိုက်ချင်သည့်စိတ်များပေါ်လာပေမယ့် စိတ်ကျနေသည်မို့ ခဏနှင့်ဒေါသစိတ်များပျောက်ကာ ယူကျိုးမရ ဝမ်းနည်းစိတ်များချက်ချင်း ပြောင်းလဲသွားသည်။မျက်ရည်များစီးကျလာစဉ် ညီမဖြစ်သူ၏ရင်ဘက်အားခွကာ ပါးစပ်လေးထဲ လီးသွင်းနေသည်ကို မြင်လိုက်ရပြန်၏။ယမင်းခင်မှာလည်း မိခင်၏နောက်ယောင်္ကျား ပထွေးတော်စပ်သူ လီးကြီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေရှာသည်။

ရဲသူမှာ ယမင်းခင်လက်နှစ်ဖက်အား ခေါင်ရင်းဘက်လှန်ဖိကာ နူတ်ခမ်းပါးလေးထဲ လီးကြီးအား ခါးအားဖြင့် အဆုံးထိ ဖိသွင်းနေ၏။ယမင်းခင်တစ်ယောက် ပက်လက်အနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ်ခြေဖျားထောက်ကာ ခါးကော့လာရင်း ရဲသူ၏ ပေါင်ရင်းနှစ်ဖက်အား တွန်းထုတ်နေရသည်။

ဇွဲမာန်မှာ ညီမဖြစ်သူ၏ ခံစားနေရသော ဝေဒနာဆိုးအား မကြည့်ရက်တော့သဖြင့် မျက်နှာလွဲစဉ် ရဲသူက လီးအားဆွဲထုတ်ကာ ဘေးနားပက်လက်လှန် လှဲချလိုက်သည်။ထင်မှတ်မထားသော မြင်ကွင်းက မျက်စိဒေါင့်ထဲ ထင်ဟတ်လာခဲ့ပြန်၏။ယမင်းခင်မှာ ဘေးနားပက်လက်လှန်လှဲလိုက်သော ရဲသူ၏လီးကြီးအား ကုန်းထ၍ အငမ်းမရ စုပ်နေတော့သည်။

ခုန သူမပါးစပ်အား ရက်စက်စွာလိုးထားသောလီးအား မက်မက်မောမောစုပ်ပေးရင်း အပေါ်မှခွထိုင်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲတေ့ရင်း ဖိချလိုက်တော့သည်။ရဲသူရင်ဘတ်ပေါ်လက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီးအားမြောက်ခွလိုးနေရင်း ရဲသူမျက်နှာနား ဒူးထောက်တိုးကပ်ကာ သူမစောက်ပတ်လေးအား ယက်ခိုင်းပြန်သည်။အဖုတ်ယက်ခိုင်းလိုက် အပေါ်မှခွလိုးလိုက်နှင့် ကာမအရသာအား ထိထိမိမိလေး ခံစားနေ၏။။

ဇွဲမာန်မှာ ညီမဖြစ်သူ၏ ရမ္မက်မီးတောက်လောင်နေပုံကို မကြည့်ရက်တော့သဖြင့် သူ၏အိပ်ခန်းတွင်း ခြေဖွဖွလျှောက်ဝင်သွားကာ ကုတင်ပေါ်လှဲရင်း ရှိုက်ငိုမိတော့၏။မိခင်ရော ညီမဖြစ်သူပါ ရဲသူ၏ မာယာပခြုပ်တွင်း ဆင်းသက်နေကြရာ ဇွဲမာန်တစ်ယောက် ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ပေ။

ချစ်သူနှင့်လည်း အဆက်သွယ်ပြတ်ပြီး အရက်ထဲ စိတ်ရောက်နေခဲ့တော့သည်။မနက်တည်းက အရက်ဆိုင်ရောက်နေကာ အတွေးပေါင်းစုံနှင့် ထိုင်သောက်နေစဉ် မျက်စောင်းထိုးဝိုင်းမှ စကားတစ်ချို့ကြောင့် ဇွဲမာန် စိတ်ထဲ တင်းနေရသည်။ရဲသူ၏ ဘော်ဒါတစ်ယောက်ဖြစ်သော ပွဲစားဖိုးလုံးမှာ အဖေါ်နှစ်ယောက်အား ပြောပြနေ၏။

" ရဲသူတော့ … ကိုင်းကြီးကြီးနားလိုက်တာ … အငြိမ်ပဲကွာ "

" အေးကွာ ဒီကောင် ဒီရက်ပိုင်း ကားတစ်စီးနဲ့ ပိုက်ပိုက်ကလည်း အိတ်ထဲအပြည့် "

" ဒါတင်ဘယ်ကမလဲ ဆော်ကြီးက ဒီကောင်မှဒီကောင်ကွ … ဘာဂျာပေးထားတော့ အငြိမ်ပေါ့ "

ဇွဲမာန်စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ဖြစ်သွားရပြန်သည်။အရက်ပုလင်းအား ကောက်ကိုင်ကာ ပြေးရိုက်ချင်သော စိတ်များ ပေါ်ပေါက်လာ၏။

" အော် …ချိန်းဝိုင်းတွေ ထိုင်တဲ့ ခပ်တောင့်တောင့် ဆော်ကြီးမလား "

" ဟုတ်တယ် ငါ့ကောင်ရေ … စဖြုတ်တဲ့နေ့က ငါရှိတယ်ကွ "

" ဟာ … လုပ်စမ်းပါဦး … ဖိုးလုံးရာ … အေ့ စ် "

ဖိုးလုံးနှင့်အတူထိုင်သောက်နေသော ဂတုံးစတောက်နဲ့တစ်ယောက်က မူးနေကာ ရဲသူအကြောင်းပြောခိုင်းနေပြန်သည်။

" မကေသီ ခြံ … မင်းသိတယ် မလား "

" မြို့ထွက်နားက ခြံလား … ရောက်တော့မရောက်ဖူးဘူး … ကြားဖူးတယ်ကွ နာမည်ကြီးချိန်းဝိုင်းတွေ လုပ်တာ မလား "

" အေးလေ အဲဒီခြံမှာ ငါနဲ့ရဲသူက ဆိုင်ကယ်နဲ့ အရင်ဒိုးတာဟ … ဟိုရောက်မှ ဆော်ကြီးကို ဖုန်းဆက် ခေါ်တာ … ငါက အခန်းထဲ ကြိုပြီး ပုန်းနေတာပေါ့ "

" ဆော်ကြီးက တစ်ယောက်ထဲ … လာတာလား "

" အေးပေါ့ … ရောက်တာနဲ့ ရဲသူက အီပါလေရောကွာ … စကားပြောရင်း နို့တွေ ဖင်တွေနယ်ပြီး နုူးပေးနေတာ … ပြီးမှ ရှယ်ကိုင်တာကွာ "

ဖိုးလုံးမှာ စကားပြောရင်း လက်ကျန်အရက်အား မော့ချပစ်သည်။ပြီးမှ ဆေးလိပ်တစ်လိပ် မီးညှိကာ ဆက်ပြောနေသည်။

" ဆော်ကြီးကို နိစ်ချွတ်ပြီး ဘာဂျာ အရင်ကျွေးတာကွာ ဖင်ကြားတွေပါ ယက်ပေးတာ စောက်ရည်တွေကို ထောင်ပန်းနေတာပဲ … ပြီးမှ ရှယ်လိုးပေးတာ…။

ဆော်ကြီးကလည်း အထန်ပါကွာ တချီပြီးတချီ ထပ်ထပ်လိုးခိုင်းနေတာ ဆော်ပေါင်းစုံ လိုးထားတဲ့ ရဲသူလီးကို ရေခဲချောင်းစုပ်သလိုကို စုပ်ပေးနေတာကွ …။ငါလည်း ချောင်းရင် ဂွင်းထု နေရတာပေါ့ … နောက်ခေါက်ကျ အပိုင်ပဲကွာ ဆော်ကြီးက တွေ့တာနဲ့ ရဲသူလီးကို အငမ်းမရ စုပ်တာ လီးတအား ငတ်နေပုံပဲ … ရဲသူက ခရေပါ ဖွင့်ပြစ်တာ အော်ငိုပါရော ဟားဟားးးး … ရဲသူက ငိုနေတဲ့ ပါးစပ်ကို လီးနဲ့ထိုးပြီး စုပ်ခိုင်းပြန်ရော ပြီးမှ ချော့လိုးလိုက်တာ "

" အဲဆော်ကြီးက အကိတ်ကွာ ငါလည်း ဖိုက်ချင်တာ "

" ရဲသူက … အပိုင် ကိုင်ထားပြီကွ … ငါတောင် လိုးချင်လို့ ဖန်ခိုင်းတာ မရတော့ပါဘူး "

............................................................................................................................

ဘယ်လိုမှ နားထောင်လို့မရတာနဲ့ ကျနော်လည်း အရက်ဖိုးရှင်းပြီး ထွက်လာခဲ့လိုက်တာ။အိမ်ရောက်တော့ ထင်မထားတဲ့ မြင်ကွင်းက ဆီးကြိုနေတာဗျ။ရဲသူက မာမီ့ကို ဧည့်ခန်းထဲတင် လီးစုပ်ခိုင်းနေတာဗျာ။မာမီလည်း ဧည့်ခန်းထဲတောင် မဆင်ခြင်တော့ဘူး ဆိုဖာခုံရှည်ပေါ်မှာ ကုန်းစုပ်ပေးနေတာ။ကျနော်ဝင်လာတော့မှ မာမီက ခါးဆန့်ပြီး သူတို့အိပ်ခန်းထဲ သွားဖို့ ပြောနေတာပေါ့။

ကျနော်လည်း စကားမပြောချင်တာနဲ့မို့ ကိုယ့်အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး အိပ်နေလိုက်တယ်။ညနေပိုင်း နိုးတာနဲ့ ရေချိုးဖို့ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်တော…

" အွန့် အွန့် … ဒီလောက် သန်တဲ့ဟာကြီး ၂ ခါ လိုးပြီးတာတောင် ထနေသေးတာ … ခ်ခ် ခ်ခ် "

မာမီပေါ့ဗျာ ရေချိုးခန်းထဲ မှာ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ရဲသူလီးကြီးကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးနေတာ။ကျနော် မူးအိပ်နေတာဆိုတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ရေချိုးနေကြပုံပါ။ရဲသူက နံရံကျောပေးပြီး ရပ်နေတာ မာမီက ရဲသူရှေ့ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း လီးကို ဆေးပေးရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေတာဗျာ။ကျနော် အိမ်မနေချင်တော ဒီလိုမြင်ကွင်းတွေကြောင့်ပဲလေ။

.........................................................................................

နွေဦးရယ်လို့မှ

ဥသြလေးက သံချိုမနှောခင်

ခေါ်သံများနောက်

ကောက်ကောက်ပါသွားခဲ့ရတာ

အချိန်ဆိုတာ

စက္ကန့်များရဲ့ အစနဲ့အဆုံးမှာလား

အဖြစ်ပျက်တခုရဲ့ အတွင်းမှာလား

ကျနော် ဘယ်သူမှ မေးမကြည့်ဖြစ်တော့ပါဘူး

.....................................................................................................

ဒီနေ့ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ကျနော့်ရဲ့ ချစ်သူ လက်ထပ်တာ ၁နှစ်ပြည့်ပေါ့။တခြားမြို့လေးတခုမှာ စိတ်ပြေလက်ပျောက်ထွက်သွားရင်း အိမ်ပြန်ရောက်လာခဲ့တာ။မာမီနဲ့ညီမလေး ယမင်းခင်ကတော့ ဖက်ပြီးငိုတော့တာပါပဲ။နောက်တခါ အိမ်က မထွက်ဖို့ တတွတ်တွတ်ပြောနေတာပါ။ခဏနား ရေမိုးချိုးပြီး အိပ်မယ်လုပ်တုန်း မာမီအခန်းက အသံတစ်ချို့ကြောင့် မအိပ်ဖြစ်တော့။ကျနော် မာမီအိပ်ခန်းတံခါးဖွင့်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ညီမလေးက လေးဖက်ထောက်ရဲ့လေး ရဲသူက နောက်ကနေ ဒူးထောက်နေရာယူထားတာဗျာ။

ညီမလေးဘေးနား ဒူးတုပ်ထိုင်နေတဲ့ မာမီခေါင်းကို ညီမလေးခါးပေါ်ကန့်လန်တင်ပြီး ရဲသူဆီးခုံးနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် ကပ်ထားတာ။ရဲသူက ညီမလေး စောက်ပတ်ကို အချက်၂၀လောက်လိုးပြီးတိုင်း လီးကြီးကို ဖင်ကြားထဲ မေးတင်ပေးတာ။

ခါးပေါ်ခေါင်းလှဲထားတဲ့ မာမီ့ပါးစပ်နား ဒစ်ကြီးက စောက်ရည်တွေနဲ့ ပြောင်လက်နေတာပေါ့။ဒစ်ဖူးကို မာမီက လေးငါးချက်စုပ်ပေးပြီးမှ ရဲသူက လီးကြီးကို ညီမလေး အဖုတ်ထဲ ပြန်သွင်းနေတာ။ကျနော် အရင်လောက် မခံစားရတော့ပါဘူး။အရာအားလုံး လက်ခံနိုင်ဖို့ ပြင်ဆင်ပြီးသားပါ။ ကျနော်ရောက်တယ်ကြားတော့ ဝင်းနိုင်နဲ့မျိုးသူ တို့က ဖုန်းဆက်ပါလေရော။

" ဟျောင့် သားရီး … ည ငါတို့လာမယ် … ဝင်းနိုင်လည်း ငါပြောထားတယ် "

" မျိုးသူလား … အေး လာခဲ့ကြကွာ … ခု ငါလည်းပင်ပန်းလာလို့ ခဏနားမလို့ "

" အေးဆေးနော် သားရီး "

" သာသာယာယာ ပဲ ဟျောင့် "

မျိုးသူနဲ့ဝင်းနိုင်က ကျနော့်အရင်းနှီးဆုံး သူငယ်ချင်းတွေဗျ။ခုလည်း မျိုးသူ ကျနော်ရောက်တာ ဘယ်က ကြားလည်းမသိဘူး ဝင်းနိုင်ဆီဖုန်းထိုးပြီးမှ ကျနော့်ကို လှမ်းချိန်းနေတာ။မတွေ့တာ ကြာတော့လည်း သောက်ပွဲကျင်းဖို့ပေါ့ ဗျာ။ဒီကောင်တွေအကြောင်းတွေးတော့ ကျနော့်ချစ်သူ ဖူးလေးအကြောင်းပါလာပြီပေါ့။

ကျနော့် ဘဝက ငယ်ငယ်ကတည်းက အပူအပင်မရှိ ပျော်ပျော်ပဲ ဖြတ်သန်းလာခဲ့တာဗျ။မာမီနောက်အိမ်ထောင်မပြုခင်ထိပေါ့။လွန်ခဲ့တဲ့ ၃ နှစ်ကျော်က ရပ်ကွက်ထဲ လူသစ်တွေပြောင်းလာတာ မကြာခင်မှာပဲ ကျနော့်ဘဝ တစ်ဆစ်ချိုးပြောင်းလဲခဲ့ရတာပဲ။

ပြောင်းလာတဲ့မိသားစုက ၄ယောက်ထဲဗျ ကျနော်မြင်မြင်ချင် ချစ်မိသွားရတဲ့ မြဖူးငုံရယ် သူ့မိဘတွေဖြစ်တဲ့ ဦးကျော်စွာ ဒေါ်စပယ်ဖူးရယ် ခြံစောင့် ဘဘထွန်းရယ်ပေါ့။ရပ်ကွက်ထဲက ခြံအလွတ်ကြီးတခုကို ဝင်ပြီး နှစ်ထပ်တိုက်ဆောက်ကြတာ တိုက်ရှေ့မြေကွက်လပ်မှာ ပန်းခြံအသေးလေးဆောက်ပြီး နောက်ဖေးဘက်မှာ ရေကူးကန်ထည့်ဆောက်ထားတာ။

ကျနော်က ရပ်ကွက်ခံဆိုတော့ စပ်စုရင်း မြဖူးငုံ အဖေ အမေနဲ့ ရင်းနှီးသွားကြတာပါ။တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ကျနော်ကလည်း ကျောင်းပြီးတော့ မျိုးသူတို့ ဝင်းနိုင်တို့နဲ့ဝေလေလေ လုပ်နေချိန်ဗျ။မြဖူးငုံ ကလည်း ကျောင်းပြီးတော့ ကျမ်းမာရေးအရ ဒီမြို့လေးကို ပြောင်းလာတာပြောတယ်။

ကျုပ်တို့မြို့လေးက တောမကျ မြို့မကျ မို့ လူသိပ်မစီတော့ အိမ်ခြေနည်းပြီး ခြံဝင်းအကျယ်ကြီးတွေ လေကောင်းလေသန့်လည်း ရတယ်ဗျ။အိမ်စဆောက်တော့ မြဖူးငုံကို ကျနော်ကပဲ မြို့လေးရဲ့ အထင်ကရ နေရာတွေ လိုက်ပို့ပေးရတာ။

တဖြည်းဖြည်း လူချင်းရင်းနှီးလာတော့ ကျနော့်အိမ်လည်း မြဖူးငုံက ဝင်ထွက်ပေါ့။မြဖူးငုံတို့ အိမ်မပြီးခင်လေး ဝေလေလေ လုပ်နေတဲ့ ကျနော်နဲ့ မြဖူးငုံကို သူ့အဖေ ဦးကျော်စွာက ကျောက်မြတ်ရတနာသင်တန်းကျောင်းတခုမှာ အတူတက်ခိုင်းခဲ့တာ။မြဖူးငုံက မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း နှာတံစင်းစင်းလေးနဲ့ ပြုံးလိုက်ရင် ပါးချိုင်လေးတစ်ဖက်ပေါ်လာပြီး အတော်ချစ်စရာကောင်းတာဗျ။

ရင်သားစူစူလေးနဲ့ တင်သားအိအိတွေကြား ခါးလေးက ခွက်နေတော့ ယောင်္ကျားတိုင်းကို ဖမ်းစားနိုင်တာပေါ့။ကျနော်လည်း ဘာသားနဲ့ထုထားတာမို့လည်း သင်တန်းမှာ မြဖူးငုံကို စကားလာပြောတဲ့ကောင်တွေဆို ကြည့်မရတော့တာလေ။ဒါပေမယ့် မြဖူးငုံက ကျနော်မကြိုက်တာဆို ဆင်ခြင်ရှာပါတယ်။

ကျနော်က မိန်းကလေးတွေနဲ့ အရောမဝင်သလို မြဖူးငုံ ကိုလည်း ယောင်္ကျားတွေနဲ့ အရောတဝင်မနေခိုင်ဘူး။အိမ်ဆောက်ပြီး အိမ်တက်လုပ်တော့ လက်တကိုင်းအင်္ကျ ီရှားရောင်လေးနဲ့ အောက်က ထမိန်စကပ်အနက်လေးဝတ်ထားတာဗျ။မျက်နှာချောချေားလေးနဲ့ ဆံပင်တွေစုချည်ပြီး ကျော်လယ်ချထားရင်း လာသမျှဧည့်သည်အားလုံးကို ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ နုတ်ဆက်နေတာ တအားကို ချစ်စရာကောင်းတာ။ညနေပိုင်း ဘုရားသွားတော့ ကျနော်လည်း ချစ်ခွင့်ပန်ပစ်တာပေါ့။အဲဒီညက ရှက်သွေးဖျာနေတဲ့ မြဖူးငုံ မျက်နာလေး ခုထိ မျက်လုံးထဲက မထွက်ဖူးဗျာ။

၃ လလောက်နေမှ အဖြေပြန်ပေးတာ။ချစ်သူဖြစ်တဲ့နေမှာပဲ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် သင်တန်းမတက်ပဲ လျှောက်လည်ကြတာ သင်တန်းချိန်ကျော်ပြီး ညမိုးချုပ်မှ အိမ်ပြန်ရောက်ကြတာ။နောက်ရက်တွေ သင်တန်းတက်လို့မြဖူးငုံ မနိုးသေးရင် သူ့အဖေနဲ့အမေက ကျနော်ကို အိမ်ပေါ်တက်နိုးခိုင်းတော့။ကျနော့်ကို တူသားတစ်ယောက်လို ချစ်ခင်ကြတာ။

" သားရေ … ဇွဲ … ဖူးလေးကို သားပဲတက်နိုးလိုက်တော့ မနက်က နိုးတာကို မထဘူး "

အိပ်ခန်းထဲရောက်လို့ နိုးမရရင် ကျနော်က ကော့ထွက်နေတဲ့ မြဖူးငုံ ဖင်သားအိအိလေးကို ဆွဲကိုက်နိုးတာပဲ။

" အ … နာတာ … မောင်ရယ် "

" နာရင်ထကွာ ရေချိုးမုန့်စား ဖူးလေး "

" ဟင့်အင့်ကွာ … ဒီနားတိုးပေး "

ကျနော်လည်း ဖူး စိတ်တိုင်းကျ သူမမျက်နာနားလေးကို ကျနော်ဟာလေး ကပ်ပေးရတာ။ကုတင်ပေါ်မှောက်ယက်အိပ်ရင်း မျက်နှာက ကျနော်ဘက်လှည့်ထားတာမို့ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီးသူ့မျက်နှာနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ကပ်ပေးထားတဲ့ ကျနော်ပေါင်ကြားက လီးကို ပုဆိုးအပြင်မှပဲ အားရပါးရနမ်းပြီး ဆွဲညှစ်တတ်တာ သူ့ အကျင့်ဗျ။

" ချစ်လိုက်တာ မောင်ရာ … ဒါကြီးကို ဘယ်သူမှ မပေးရဘူးနော် "

" မပေးပါဘူး … ဖူးမွေးနေ့ကျမှ … မောင်က ဖူးကို အပိုင်ပေးမှာ "

ချစ်သူသက်တမ်းမှာ နို့ကိုင် အဖုတ်နိုက်လောက်ပဲရတာဗျ။သူ့မွေးနေ့ကျမှ ပန်းဦးကို ကျနော့်စွပ်မယ်တဲ့။ကျနော့်လီးလည်း ဖူးက ကိုင်ရင်း ဂွင်းထုပေးတတ်ပါတယ် ကျနော်တို့ အဆုံးထိ မရောက်သေးတာပါ။ ဖူး မွေးနေ့ကျ မနက်ပိုင်း ပွဲလေးလုပ်ရင်း နေ့လည်ဘက်ကျ သူ့မိဘတွေ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ အပြင်သွားကြတော့ တအိမ်လုံးမှာ ဖူးရယ် ကျနော်ရယ် ခြံစောင့်ဘဘရယ်ပဲ ကျန်ခဲ့တာ။

ဘဘထွန်းကို အရက်တစ်တောင့်ပေးလိုက်တော့ သိပ်မကြာပါဘူး သူ့နေတဲ့ အိမ်အသေးလေးထဲ မှောက်သွားတာပဲ။ဖူးနဲ့ကျနော်လည်း ဘဘထွန်း မှောက်တာနဲ့ အိမ်အပေါ်ထပ် ဖူးအိပ်ခန်းလေးထဲ ဝင်လာခဲ့ကြတာပေါ့။ရောက်တာနဲ့ ခပ်တင်းတင်းဖက်ရင်း အဝတ်စားတွေချွတ်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်နမ်းကြတာပါ။နမ်းနေရင်း ဖူးက ကျနော်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ဒူးထောက်ပြီး လီးကို ဆွဲဆွဲစုပ်တော့တာပဲ။တကယ်ကို အငမ်းမရနဲ့ဗျ ဖူးလည်း ချုပ်တည်းထားသမျှ ဒီနေ အစွမ်းကုန် လိုက်လျောဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေတဲ့ပုံပါ။

ဖူးက ကျနော့်လီးကို ပြင်းပြင်းပြပြ စုပ်တတ်တဲ့အကျင့်ရှိတာ လဥလေးနှစ်လုံးဆို ချိုချဉ်စုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နေတတ်တာဗျ။လီးထိပ်ပေါက်လေးက အရည်ကြည်လေးစုပ်ယူ မျိုချပြီးတိုင်း ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ပြီး မျက်နှာလေးက မဲ့ပြတတ်တယ်။

ညှီလို့တဲ့ဗျာ။နောက်ပိုင်းကျ ရိုးသွားတာလား မသိဘူး ဒစ်ဖူးကို သဲသဲမဲမဲစုပ်ရင်း အရသာခံတတ်သွားပုံပဲ။လရည်တော့ ကျနော်တခါ သောက်ခိုင်းဖူးတယ် ပျို့အန်လို့ နောက်ပိုင်း မကြိုးစားတော့တာ။ခုလည်း လီးထိပ်လေးစုပ်လိုက် လဥလေးတွေစုပ်လိုက်နဲ့ပေါ့။လီးကြီး ထောင်မတ်လာမှ သူ့ပါးလေးပေါ်ကပ်ရင်း ကျနော့်ဆီးခုံးအပေါ်နားလေးကို လျှာလေးနဲ့ထိုးထိုး ကလိတာဗျ။

ဖူး အားရအောင်စုပ်ပြီးမှ ကျနော်လည်း သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်ပွေ့တင်လိုက်တာ။ပက်လက်အနေထားလေးနဲ့ ဖူးပေါင်ကြားထဲ ကျနော် ဝမ်းလျားမှောက်ပြီး စောက်ပတ်နီတာရဲလေးဆီ မျက်နာအပ်ထားလိုက်တယ်။ဖူးက ကျနော့်အကြိုက် စောက်မွှေးလေးတွေ ပြောင်နေအောင်ရိတ်ထားပေးတာဗျ။ဘေးသားနှစ်ခုက ဖေါင်းကြွနေပြီး ထိပ်က စောက်စိလေးက ခေါင်းလေးပြူထွက်နေတာ။

ကျနော့်လီးစုပ်ရင် ဖူးလည်း ရမ္မက်စိတ်လေး ထကြွနေပုံပဲ စောက်ခေါင်းဝလေးမှာ အရည်ကြည်လေးတွေ အိုင်နေတာဗျာ။ပထမဆုံး ဖူးရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို ကျနော် နမ်းရှိုက်လိုက်တာ…ပြီးမှ စောက်ခေါင်းလေးကို တေ့စုပ်ရင်း အရည်ကြည်လေးတွေ မျိုချပစ်တာပဲ။

ဖူး ဆီက အင့်ကနဲ့ ရှိုက်သံ သဲ့သဲ့လေး ထွက်လာတာဗျ။စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း လျှာဖျားနဲ့ အထက်အောက် ဖိဆွဲပေးလိုက်တာ…ပေါင်းသားဖွေးဖွေးလေးတွေ ဇပ်ကနဲ့ဇပ်ကနဲ့ တုန်ဆင်းနေတာပဲ။အက်ကွဲကြောင်းလေးထိပ်က ခေါင်းပြူနေတဲ့ အစိလေးဆွဲစုပ်တဲ့အချိန် ဖူးတစ်ယောက် အသံထွက်ပြီး ညည်းနေတော့တာ။

" အ … ရှီးးးး းးး … မောင်ရယ် … အင်း စုပ်စုပ် … မလွတ်နဲ့ဦး … စုပ်ထား အစိလေးကို "

ကျနော့်မျက်နာကို သူ့အဖုတ်လေးနဲ့လွတ်သွားမှာ စိုးပြီး အတင်းဖိကပ်ထားတော့တာပဲ။ဒါက ဖူးရဲ့ အကြိုက်ဆုံး ခံစားမှု့တခုပေါ့။ခပ်ကြာကြာလေး စုပ်လိုက် အက်ကွဲကြောင်းထဲ ထိုးယက်လိုက်နဲ့ ဖူးခါးလေး ကော့တက်နေတာ။

ပါးစပ်ကလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း စကားလုံးတွေ ရွတ်ရင်း ကာမစိတ်တောက်လောင်နေပါပြီ။ကျနော်လည်း စောက်ပတ်တပြင်လုံး လျှာအပြားလိုက် ဖိယက်ရင်း အစိလေးကို သွားနဲ့ ခပ်စပ်စပ်လေး ကိုက်ပေးလိုက်တော့ ပထမဆုံးအကြိမ် စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာတာပေါ့။

" အားးးး အားးးးးးး … အ …… ဖူး ထွက် ပြီ … မောင်ရယ် … ရှီးးးး းးးး အ အ "

ကျနော့်မျက်နာကို သူ့စောက်ပတ်နဲ့ဆွဲကပ်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်တော့တာပဲဗျာ။ဖင်ကြီးမြှောက်တက်လာပြီးဟစောက်ရည်ကုန်မှ ကုတင်ပေါ် ဘုန်းကနဲ့ ပြန်ကျရင်း မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားတာ။ခဏနားပြီးမှ စောက်ရည်ရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်နီတာရဲလေးကို ဒစ်ဖူးနဲ့ ထိုးစွပေးတော့ ဖူး က မျက်လုံးလေးပြန်ဖွင့်ရင်း ကျနော့်လီးကြီးကို စိုက်ကြည့်နေတာဗျ။

လီးထိပ်နဲ့ အစိလေးကို ကော်မိတိုင်း ရင်ဘတ်လေးကော့တက်လာရင်း နို့အုံလေးကို သူ့လက်လေးတွေနဲ့ ဆုပ်နယ်နေတော့တာပဲ။အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ အထက်အောက် ဒစ်ဖူးနဲ့ ပွတ်ဆွဲရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ ဖိထည့်ပစ်လိုက်တယ်ဗျာ။

" ဗျစ် … ဖလွပ် … ဗျစ်ဗျစ် "

" အ … နာလိုက်တာ မောင်ရယ် "

ကျနော့် ရင်ဘက်ကို တွန်းရင်း ဖင်ကို အထက်ရွေ့ပစ်တာဗျ။ကျနော်လည်း အလိုက်သင့် တိုးကပ်ရင်း လီးအရင်းထိ ဖိထိုးပစ်တာ။

" ဗျစ် … ဖေါက် … ဘွတ် ဘွတ် … ဖွပ် ပလွပ် "

" အမလေးးး သေပါပြီ မောင်ရယ် … ထုတ် ထုတ် … ပြန်ထုတ်ပေးကွာ … နောက်ရက်မှ လိုးနော် … အမလေးး အ အားးးး "

ဖူး ဆီက အလန့်တကြားအော်သံကြောင့် ကျနော်လည်း ထိတ်ကနဲ့ဖြစ်ရင်း လီးပြန်ထုတ်တော့ သွေးတွေဗျ။ပထမ လန့်သွားပြီး ခဏနေတော့ ကျနော်အားရကျေနပ်သွားမိတယ်။

ဖူးရဲ့ အပျိုမှေးလေး ပေါက်ထွက်တာပါ။ယောင်္ကျားတွေဆိုတာလည်း ဖါချရင်ချမယ် ရှုပ်ရင်ရှုပ်မယ် ကိုယ်ယူမယ့်မိန်းမကျ ပါကင်မှ ကြိုက်တာလေဗျာ။အော်ဟစ်နေတဲ့ ဖူးနူတ်ခမ်းလေးကို ကျနော်က သူ့ကိုယ်လုံးပေါ်မှောက်ချရင်း ဆွဲစုပ်ပစ်တာ။နို့အုံစူစူလေး နှစ်ဖက်ကို ခပ်ဖွဖွချေပေးရင်း လီးတဝက်လောက်ပဲ အထုတ်သွင်း လုပ်ပေးနေတာပေါ့။

ခဏကြာတော့ ဖူးဆီက နာကျင်တဲ့ အရိပ်ယောင်တွေ မတွေ့ရတော့ပါဘူး လီးအရသာ တွေ့သွားပါပြီ။နဲနဲတိုးဆောင့်ကြည့်တော့ မျက်နာလေး မဲ့သွားတာနဲ့ ပုံမှန်လေးပဲ လိုးရင်း ကျနော်နဲ့ဖူး အထွဋ်ထိပ်ရောက်ခဲ့ကြတာပါ။ညနေပိုင်းထိ ၂ ချီထပ်လိုးတာ နောက်ဆုံးအချီကျ ကျနော်လီးအရင်းထိ ပစ်ပစ်သွင်းတာ ဖူး တစ်ယောက် မျက်ရည်တောင်ကျတယ်ဗျာ။

ကျနော်လည်း ဖူးငိုလေ လိုးရတာ အရသာပိုတွေ့လေမို့ ရမ္မက်စိတ်တွေ ထကြွသောင်းကျန်းနေတာပါ။

ပြန်ကာနီး ဖူး စောက်ပတ်လေး ယက်ပေးတော့ အဖုတ်နီတာရဲလေးက ယောင်ကိုင်းပြီး နူတ်ခမ်းသားလေးတွေ ကွဲထွက်နေတာဗျာ။အားရပါးရ လိုးပြီးမှ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိရတယ်။နောက်ရဲ့မနက် သင်တန်းတက်ဖို့ အိပ်ရာသွားနိုးတော့ ဖူးတစ်ယောက် မထနိုင်တော့တာ။

" သွား … မခေါ်နဲ့ "

" ဘာလို့လည်း ဖူးရ "

" မနေ့က … မတရားသဖြင့် လိုးသွာတာ … တကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ထားသလိုပဲ … အောက်ကလည်း ကျိန်းစပ်နေပြီ "

ကျနော်လည်း ဖူး အဖုတ်လေး လှန်ကြည့်ပြီး အာဘွားပေးရတာပေါ့။ဒါပေမယ့် ဖူးက အထိမခံနိုင်တာဗျ တကယ်လည်း လမ်းမလျှောက်နိုင်ရှာဘူး ကွတကွတလေး ဖြစ်နေတာ။ကျနော်က ဖူးရဲ့ပုံစံလေးကို ကြည့်ပြီးရယ်တော့ ရင်ဘတ်ကို တဖုံးဖုံးနဲ့ ထုပါလေရောဗျာ။

" ဟားးး ဟားးး ဟားးးးး "

" ကဲဟာ ကဲဟာ … ဘုန်း ဘုန်း ဝုန်းးး "

ချစ်လိုက်တာဗျာ ကျနော်နဲ့ဖူးရဲ့ ရွှေရောင် နေ့ရက်လေးတွေပေါ့။နောက်ရက်တွေကျ သင်တန်းပြီးတာနဲ့ ကျနော်က ဖူးတို့အိမ်မှာပဲ စားသောက် ညပိုင်း တီဗွံီကြည့်ပြီး အိပ်ခါနီးမှ အိမ်ပြန်တော့တာ။ဖူး အဖေနဲ့အမေတို့ ရှေ့ခုံမှာ တီဗွီကြည့်ရင် ကျနော်နဲ့ဖူးက နောက်မှာ ထိုင်ကြတာ လစ်တာနဲ့ ကျနော်က လီးစုပ်ခိုင်းတာ။

အဲလိုအချိန်ဆို မျက်လုံးရွဲကြီးတွေနဲ့ မျက်စောင်းထိုးရင်း ပုဆိုးခါးပုံစ ဖြည်ပြီး စုပ်ပေးတတ်တာ။ကျနော်လည်း စိတ်ကြွပြီဆို တီဗွီကြည့်ရင်း ဧည့်ခန်းတံခါးကြားလေးထဲ ဖူးကို မတ်တပ်ရပ်လျက်လေး ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ ဒူးထောက် ယက်ပေးခဲ့တာ။

ဖူးလည်း သူ့မိဘတွေ ကြည့်လိုက် ကျနော် အဖုတ်ယက်ပေးတာခံလိုက်နဲ့ တခါတခါ ခဏလေးနဲ့ စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်တတ်တာ။တကယ်ကို ပျော်ရွှင်ခြင်း အတိပြီးတဲ့ အချိန်ကာလလေးပါဗျာ။

" ဟာ … မဖြစ်နိုင်တာကွာ … မင်း မင်းတို့ ငါကို စနေကြတာမလား လိမ်နေတာပါကွာ … ဟားဟားးးး ဟားးး "

" ဟျောင့် … ငဇွဲ … ငါတို့ တကယ်ပြောတာဟ … တောက် … သတင်းစာ ထဲတောင်ပါတယ်ကွ ဟျောင့်ရ "

" ငါ မယုံဘူးကွာ … ဖူးက … ပန်းဦးတောင် ငါ့ကို စွပ်ထားတာကွ "

ကျနော် ဖူးလက်ထပ်သွားပြီဆိုတဲ့ သတင်းကို လက်မခံဘူးဗျာ။ဝင်းနိုင်နဲ့မျိုးသူ စကားကို ကျနော် ငြင်းနေမိတာ။မျိုးသူက ဖူးကို သူ့အမျိုးသားနဲ့ ကားတစ်စီးထဲ အတူစီးသွားတာ နှစ်ခါသုံးခါ မြင်ဖူးတယ်တဲ့ဗျာ။မိုးကုတ်ဘက်က ကျောက်သူဋ္ဌေးတဲ့ ဖူးအဖေတို့နဲ့ လုပ်ငန်းပါတနာတွေတဲ့။ကျနော် ဘယ်လိုမှကို မယုံတာပါ ဖူးမေမေဆီဖုန်းဆက်မေးတော့…

" အန်တီ စိတ်မကောင်းပါဘူး သားရယ် … ဖူးက လက်ထပ်ပြီး ခု သူတို့လင်မယား နိုင်ငံခြားကို ပျားရည်စမ်း ခရီးထွက်သွားကြပြီကွဲ့ "

ဖူးမေမေ စကားဆုံးတော့ ကျနော်လက်ထဲက ဖုန်းကို ပေါက်ခွဲပစ်ရင်း မျိုးသူတို့ရှေ့က ပြေးထွက်ခဲ့မိတာ။ရှက်လည်းရှက်တယ်ဗျာ ချစ်သူချင်း သစ္စာဖေါက်ခံလိုက်ရတာ။ကျနော့်မှာ ဘာအပစ်ရှိလို့လဲဗျာ ပြောကြပါဦး ကျနော့်မှာ ဘာအပစ်ရှိလို့လည်းဗျာ။

...................................................................................................................

အဓိပ္ပါယ်မဲ့ နေ့ရက်တွေ ဖြတ်သန်းရင်း

ဒဏ်ရာတွေဖွရင်း

နှလုံးသားထဲ နာကျင်စွာနဲ့

လောကကြီး တစ်ခုလုံး ငြင်းဆန်ရင်း

ဖွာဆန်ကြဲမြို့ငယ်လေးရဲ့အောက်

အထီးကျန်ရပ်ဝန်းမှာ

စိတ်ကူးကောင်းသလောက် နေထိုင်ပေမယ့်

ကျနော့်ကိုယ်စား ကျနော်ကလွဲလို့

ဘယ်သူလာ ကြေကွဲနေမှာလဲ

......................................................................................................................

" ငဇွဲ … မင်း ဒီတိုင်းပဲ နေတော့မှာလား "

ဝင်းနိုင်ရဲ့ မချိတင်ကဲ မေးခွန်းတွေကို ဖြေဖို့ ကျနော့်မှာ အားအင်မရှိပါဘူး။အရက်က ကျနော့်အတွက် အကောင်းဆုံး အဖေါ်မွန်မို့ပါ။အရက်သမား လုံးလုံးဖြစ်နေတဲ့ ကျနော် မိုးလင်း မိုးချုပ် အရက်ပဲ တောင့်တနေမိတော့တာ။

သူငယ်ချင်းအရင်းဖြစ်တဲ့ မျိုးသူနဲ့ဝင်းနိုင်ပဲ ကျနော့်ပြက်သနာမှန်သမျှ လိုက်ရှင်းပေးနေကြတာ။ခုလည်း ညက ဘာဖြစ်မှန်းမသိဘူး မနက်လင်းတော့ အချုပ်ထဲမှာဗျ။ဝင်းနိုင်နဲ့မျိုးသူက ထုတ်ပေးတော့ ကျနော်လည်း အရက်ဆိုင် တန်းဝင်လာတာ။အိမ်လည်းမပြန်ချင်ပါဘူး ရဲသူက နောက်ပိုင်းအတင်းရဲလာတာဗျ။ကျနော်ရှိတဲ့အချိန်မျိုးတောင် ညီမလေးကို ရေချိုးခန်း စတိုခန်း မီးဖိုခန်းထဲထိ ခေါ်လိုးနေတာ။

ပေါက်ကွဲပြစ်ရင်လည်း တစ်ရှက်ကနေနှစ်ရှက် ဖြစ်မှာပဲလေ။အရက် ၃ခွက်သောက်အပြီး နူတ်ခမ်းကပ်နေတဲ့ အရက်တချို့ လက်ခုံနဲ့သုတ်ရင်း နောက်တခွက် ထပ်ငှဲ့ပစ်တာ။ဘာရယ်တော့မဟုတ်ဘူးဗျ မူးလာရင် အပြောင်းလဲလေး ဖြစ်မလားလို့ပါ။

" မင်းကွာ သစ္စာမရှိတဲ့ မိန်းမ အတွက်နဲ့ ကိုယ့်ဘဝကိုယ် ဖျက်စီးနေတာ "

" သစ္စာမရှိတဲ့ မိန်းမ အတွက်နဲ့ "

" သစ္စာမရှိတဲ့ မိန်းမ အတွက်နဲ့ "

" သစ္စာမရှိတဲ့ မိန်းမ အတွက်နဲ့ "

" သစ္စာမရှိတဲ့ မိန်းမ အတွက်နဲ့ "

ကျနော့်နားထဲ ဝင်းနိုင်ရဲ့ စကားလုံးတွေ ထပ်ကာထပ်ကာ ပဲတင်ထပ်လာတာဗျာ။ကျနော် စူးစူးဝါးဝါးအော်ဟစ်ရင်း အရက်ပုလင်းကို ရိုက်ခွဲပစ်လိုက်တာ။ဘေးဝိုင်းက လူတွေထလာပြီး ရန်ရှာတော့ ဝင်းနိုင်နဲ့မျိုးသူက အကျိုးကြောင်းပြောပြပြီး တောင်းပန်နေတာပါ။

အဲဒီလူတွေရဲ့ သနားစရာ အကြည့်တွေကို ကျနော် ရင်မဆိုင်ချင်ဘူးဗျာ။ပထမဆုံး အကြိမ် မိန်းမတစ်ယောက်အတွက်နဲ့ လူဖြစ်ရှုံးနေတဲ့ ကျနော့်ဘဝကို သတိထားမိလာပြီ။ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျနေတဲ့ ကျနော့် ပုခုံးပေါ် လက်တဖက် ရောက်လာတာ ကြည့်မိတော့ မျိုးသူပေါ့။အားရပါးရ ပြုံးပြရင်း ငဇွဲ မင်းအိပ်မက်က နိုးပြီလားတဲ့။ကျနော် ဝင်းနိုင်နဲ့မျိုးသူကို ပုခုံးပြိုင်တူဖက်ထားရင်း အရက်ဆိုင်ထဲက ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်ဗျာ။

..........................................................................................................................

" ငဇွဲ … ဒါ မင်းစီးရမယ့် ကားပဲ … အချိန် နာရီဝှက်လောက်တော့ လိုသေးတယ် "

ကားကြီးကွင်းဘေးနားက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်လေးမှာ သူငယ်ချင်းသုံးရောက်သား ခွဲကာနီး နုတ်ဆက်စကားပေါ့ဗျာ။ဒီမှာ ဆက်နေရင် ချစ်သူရဲ့ အရိပ်အငွေ့တွေနဲ့မို့ ကျနော့်ဘဝကို ပြန်ပြင်ဖို့ ခက်ခဲ့လွန်းလို့ပါ။ကျနော် ကားပေါ်တက်တော့ ဝင်းနိုင်ရော မျိုးသူရော ပါးပြင်မှာ မျက်ရည်တွေနဲ့ပါ။

" မင်း ဒဏ်ရာတွေ ကျက်ရင် ပြန်လာကွာ "

" ငဇွဲ … အမြဲသတိရနေမယ် ဖိုက်တင်းကွာ "

ဒီကောင်တွေကို ကျနော်ပြုံးပြချိန်မှာ ကျလာတဲ့မျက်ရည်တွေ ကားပေါ်ရောက်မှ သိခဲ့ရတာဗျ။ကျနော်နေတဲ့မြို့ငယ်လေး နောက်မှာ တဖြည်းဖြည်း ကျန်ခဲ့ပါပြီ။ကားကြီးက မြို့ပြင်ရောက်တာနဲ့ အရှိန်မြင့်မောင်းတော့ ဘေးက သစ်ပင်ကြီးတွေ လယ်ကွင်းတွေ ရိပ်ကနဲ့ရိပ်ကနဲ့ ကျန်နေရစ်တော့တာ။

................................................................................................................

" ဒေါက်ဒေါက် … ဒေါက် … သား ဇွဲမာန် … မာမီတို့ မြဖူးငုံ အမေက ဆွမ်းကျွေးလာဖိတ်လို့ လူမှု့ရေး အရ သွားလိုက်ဦးမယ် "

အခန်း တံခါး ခေါက်သံနဲ့ အတူ မာမီ ဝင်လာမှ ကျနော့် အတွေးစတွေ ပျက်သွားရတာ။

" အော် … ဟုတ် … မာမီ သား မလိုက်တော့ဘူး … အန်တီတို့မေးရင် ခရီးပန်းလို့ အိပ်နေတာလေး ပြောလိုက်ပါ "

" အေးပါ သားရယ် မာမီ နားလည်ပါတယ် … အိမ်တံခါး လာစိဦး … ကိုသူရော သမီးရော လိုက်မှာ "

" ဟုတ် မာမီ "

မာမီတို့ ထွက်သွားမှ ကျနော်လည်း ခြံတံခါးပိတ်ပြီး အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာလိုက်တာ။အချိန်ဘယ်လောက်ကြာကြာ ဖူးကို ကျနော် မမေ့နိုင်သေးဘူးဗျာ။အိပ်ယာပေါ်ရောက်တော့ အတွေးတွေ မပေါ်အောင် ထိန်းရင်း ကြိုးစားအိပ်ပစ်လိုက်တာ ညနေကြ မျိုးသူနဲ့ဝင်းနိုင် လာရင် သောက်ရဦးမယ်လေဗျာ။ကျနော်နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်ကို အိပ်ပျော်သွားတာ ဒုတိယ အကြိမ် မာမီ တံခါး လာခေါက်မှ နိုးတော့တာပဲ။

" သား … မြဖူးငုံ အမေက သားကို ဒီစာအုပ်လေး ပေးပေးပါတဲ့ "

" ဗျာ … မာမီ "

မာမီ့မျက်နာလည်း မကောင်းဘူးဗျ။မာမီ ထွက်သွားတော့မှ အိပ်လေးထဲက စာအုပ်လေး ဖွင့်ကြည့်မိတာ။အဖုံးက ကျနော်နဲ့ဖူး … ဖူးမွေးနေက ရိုက်ထားတဲ့ပုံလေးပါ။စာအုပ်လှန်လိုက်တော့ ကျနော် ဖတ်ရင်း အံအောမိရတယ်။

{ စာမျက်နှာ ၁ }

မောင် … ဒီစာဖတ်ချိန် ဖူးအပေါ်မုန်းနေမှာပေါ့နော်…ဖူးက မောင့်ကို သိပ်ချစ်တာ ယုံပါမောင်ရယ်…ချစ်လွန်းလို့လည်း ဒါတွေကို ဖူးကိုယ်တိုင် စီစဉ်ခဲ့တာပါ။တချိန်ချိန် ဖူးပြန်လာရင် မောင်က လက်ခံပေးမှာလား အရမ်းသိချင်တာပဲ မောင်ရယ်။

" လက်ခံမှာပေါ့ ဖူးရယ် … ဘယ်သူ့ဇနီးယားဖြစ်နေပါစေ ကျမယ့်ငရဲကို မောင်ကိုယ်တိုင်ခံယူပြီး ဖူးကို လက်ခံပေးမှာ "

ကျနော့်စိတ်ထဲကနေ ပြန်ဖြေပေးမိနေတာဗျ။


{ စာမျက်နှာ ၂ }

ကျမ အရမ်းပျော်တာပဲ ဟိဟိ … ကျမ်းမာရေးအရ လာအနားယူမယ်ခြံရောက်တော့ မောင့်ကို စတွေမိတာ။အသားညိုပေမယ့် အသားလတ်တယ်ခေါ်ရမလားပဲ မျက်ခုံးကောင်းကောင်း အရပ်မနိမ့်မမြင့် ရုပ်ရည်ခန့်ငြားတဲ့ မောင့်ကို သတိထားမိလိုက်တာ။မိန်းကလေးတွေနဲ့လည်း အရောတဝင်မနေပဲ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်နဲ့ ရပ်ကွက်ထဲ လျှောက်သွားနေတာ။မကြာပါဘူး အိမ်ရောက်လာပြီး အဖေနဲ့အမေကို ခင်မင်မှု့ယူသွားနိုင်တာပေါ့ရှင်။

မောင်လာရင် ကျမက အိမ်ခန်း အတွင်းလေးထဲက ချောင်းကြည့်တတ်တာရှင့်။မောင်က မသိရှာပါဘူး။နောက်ပိုင်း ဖူးနဲ့ခင်တော့လည်း ဖူးကသာ စကားတွေပြောနေရတာ မောင်က ခပ်တည်တည်ကြီး။အဖေက သင်တန်း အတူတူ တက်ခိုင်းတော့ ကျမကို တခြားယောင်္ကျားလေးတွေ ကြူမှ သဝန်တိုပြီး ချစ်ရေးဆိုတော့တာ ခိခိ။ ကျမ ပျော်လိုက်တာရှင်။

" အော် … ဖူးရယ် … မောင်လည်း မြင်မြင်ချင်း ချစ်မိတာပါကွာ။ဖူးမိဘတွေကို ရင်းနှီးအောင်လုပ်ပြီးမှ ဖူးအနား ကပ်ခဲ့တာပါကွာ "

{ စာမျက်နှာ ၃ }

အဖြေပေးပြီးတော့မှ မောင်က အရမ်းဆိုးတာပဲနော်။ဖူးတစ်ကိုယ်လုံး မထိဘူးတဲ့နေရာ မရှိအောင် သိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့တာပါ။ဖူးကလည်း သိပ်ချစ်ရတဲ့ချစ်သူမို့ အဆုံးထိ မလိုက်လျောခဲ့ပေမယ့် ကျန်တာ မောင့်သဘောပါရှင်။တဖြည်းဖြည်း ချစ်သူသက်တမ်းကြာလာတော့ မောင်က အဆုံးထိသွားဖို့တောင်းဆိုနေတာပေါ့။ဖူးလည်း ခဏတိုင်းပူဆာတဲ့မောင့်ကို သနားလာမိတာပါ။ဖူးမွေးနေမှာပဲ မောင့်ကို ပန်းဦးစွပ်ပေးလိုက်တာ။

" ဟုတ်တယ်ဗျ … ချစ်သူသက်တမ်းမှာ ဖူးက ကျနော့်အလို အကုန်လိုက်လျောပါတယ်။ရုပ်ရှင်ရုံ ပန်းခြံ လူရှင်းတဲ့နေရာတချို့ ကျနော့်လီးစုပ်ခိုင်းလည်း စုပ်ပေးတာပါပဲ။

ဂွင်းထုခိုင်းလည်း အရည်ထွက်တဲ့အထိ ထုပေးရှာတာ။သူ့အဖုတ်လေးလဲ ကျနော်ယက်လိုက် လက်နဲ့ကလိလိုက် ကြိုက်သလိုလုပ် အကုန်ခွင့်ပြုပေးတာပါ။ကြားထဲ လိုးခွင့်မရပေမယ့် ကျနော် မရမက ပူဆာလို့ ဖူးမွေးနေမှာ လိုးလိုက်ရတယ်ဗျ။မနက် သင်တန်းသွားဖို့ သူတို့အိမ်သွားနိုးတော့ ကွတကွတဖြစ်နေတဲ့ ပုံစံလေး ခုထိမျက်လုံးထဲ မထွက်ဘူးဗျာ "

{ စာမျက်နှာ ၄ }

မောင်နဲ့အတူနေပြီး တစ်ပတ်အကြာ ဆရာဝန်ရဲ့ဆေးစစ်အဖြေက ကင်ဆာနောက်ဆုံးအဆင့်တဲ့။ဖူး ရင်နာလိုက်တာရှင်…မောင်တစ်ယောက် ဖူးမရှိရင် ဘယ်လိုနေရှာမလဲ။ဖူးသက်တမ်းက ၇လ ပဲကျန်တာ… မောင့်အတွက် တခုခု လုပ်ပေးရတော့မှာပေါ့။ပထမဆုံး ကျမ လက်ထပ်တဲ့သတင်းကို သတင်းစာထဲထည့်လိုက်တယ်။

အသိတစ်ယောက်ကို အကူညီတောင်းပြီး မောင့်သူငယ်ချင်းတွေရှေ့ မြင်အောင် ပြပေးလိုက်တယ်။မောင်လည်း သူ့မိသားစု အိမ်တွင်းရေးရှုပ်နေချိန် ချက်ချင်းစီစဉ်လိုက်ရတာပေါ့။ကျမဘဝရဲ့ ကျန်တဲ့သက်တမ်းလေးကို ဆေးရုံပေါ်မှာပဲ ကုန်ဆုံးဖို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပါပြီ။

" ဖူးရယ် ဘာလို့ အမှန်တိုင်း မပြောခဲ့တာလဲကွာ "

{ စာမျက်နှာ ၅ }

ကျမ ခေါင်းတွေ မခံမရပ်နိုင်အောင်ကို အရမ်းကိုက်တာပဲ မောင်ရယ် ညဖက်တွေဆိုလည်း ချွေးစေးတွေ တအားထွက်ထွက်နေတာ။

ပင်ပင်ပန်းပန်း ဘာမှမလုပ်ပဲနေတာကို အားမရှိသလိုကြီး နွမ်းနယ်နေရတာ မောင်ရဲ့။အရိုးအဆစ်တွေ ကိုက်ပြီဆို သေမတတ်နာကျင်နေသေးတာ မောင့်ကို အရမ်းသတိရတာပဲ ဝေဒနာတွေ ခံစားနေရချိန်ဆို မောင့်ရင်ခွင်ထဲ ခိုးခိုးပြီး တိုးတိုးလာချင်မိတာ သိပ်ချစ်တာပဲ မောင်ရယ်။

" ဟာ … ဖူးလေး ရယ် "

...........................................................................................................

ကျနော်လည်း အခန်းပြင်ပြေးထွက်ရင်း…

" အမေ … အမေ "

" ဒီမှာလေ သားလေး "

" ဖူးရောဟင် … ဖူးဘယ်မှာလည်း အမေ "

" ဒီနေ့ … မြဖူးငုံ ဆုံးတာ ၁လပြည့်တဲ့သားရယ် … အဟင့် … အမေတို့လည်း အထင်လွဲခဲရတာ "

" ဗျာ "

" ဟဲ့ … သားလေး … အမလေး လုပ်ကြပါဦး … သမီး ယမင်းခင် လာပါဦး နင့်အကို ကို ကြည့်ပါဦး "

............................................................................................................

" ဝေါ ဝေါ … ဝုန်း … ဝေါ … ဝုန်းဝုန်းးးးးးး … မောင်ရေ … ဝေါ ဝေါ … ဝေါ ……… မောင် "

လေတွေတဝေါဝေါ တဝုန်းဝုန်း တိုက်နေတာဗျ။ခပ်ဝေးဝေးကနေ တဖြည်းဖြည်း နီးလာတဲ့ အသံလေး ကျနော်ကြားနေရတာ။မောင်ရေ … မောင်တဲ့ … ဖူးလေး အသံဗျ။ကျနော် ကောင်းကောင်းမှတ်မိနေတာ။

ပြတင်းပေါက်ကနေကြည့်လိုက်တော့ အိမ်ရှေ့ သရက်ပင်ကြီးက ငြိမ်နေတာ ထူးဆန်းလိုက်တာဗျာ။ဒီလောက်လေတိုက်နေတာတောင် သရက်ပင်က မလှုပ်ဘူးဗျ။သရက်ပင် အလယ်ကိုင်းလောက်က ဖြူဖြူ အရိပ်လေးက အခိုးငွေ့လိုလိုနဲ့ ပြတင်းပေါက်ကနေ ကျနော့် ကုတင်ဘေး ဝင်လာနေပြီ။

" ခ်ခ် … ဘာကြည့်နေတာလဲ … မောင်ရဲ့ "

ကျနော်ကုတင်ဘေး အနီးကပ် အသံကြားမှ ကြည့်မိလိုက်တာ…

" ဟင် … ဖူး … ဖူးလေး မလား … ဖူးမသေဘူးပေါ့ … မောင့်ဆီလာတာလား "

ဟုတ်ပါတယ် ဖူးမှ ဖူးအစစ်ပါ အရင်တိုင်းပဲ ဆံပင်တွေစုချည်ပြီး နောက်ကျောဘက်ချထားတာလေ။မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းလေး ပြုံးလိုက်ရင် ပါးချိုင့်လေး တဖက်နဲ့ပါ။

ထူးခြားတာက ခေါင်းမှာ ပန်းအဝါလေးတစ်ပွင့် ပန်ထားတာဗျ။ဖူးဝင်လာမှ အခန်းထဲထိ လေတွေက တအားတိုက်လာတာ ကျနော့်အခန်းက ခန်းစီးစတွေ ကျနော့်အင်္ကျ ီ ပုဆိုး တဖျတ်ဖျတ်လွင့်နေတော့တာ။ဖူးဝတ်ထားတဲ့ အင်္ကျ ီနဲ့ ဂါဝန်အရှည်က လှုပ်တောင်မလှုပ်ဘူး။တဖြည်းဖြည်းမှ လေတိုက်တာ ရပ်သွားတာပဲ။

" မောင့်ဆီ … လာတာပေါ့ မောင်ရယ် "

" ပျော်လိုက်တာ ဖူးရယ် … ဒါဆို … ဖူး … မသေဘူးပေါ့ "

ကျနော့်စကားကြောင့် ဖူးမျက်နှာလေး ညိုးကျသွားတာဗျ။ဒါပေမယ့် ခဏလေးပါပဲ ပြန်ပြုံးလာပြီး ကျနော့်လှဲနေတဲ့ ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ရင်း စကားပြန်ပြောတာပါ။

" အဲတာတွေ နောက်မှပြော မောင်ရယ် … ခု ဖူး အချိန်သိပ်မရလို့ပါ … မောင့် ဆံပင်တွေ ညှပ်ဦးနော် နူတ်ခမ်းမွှေးတွေ အရှည်ကြီးပဲ "

" အင်းပါ ဖူးရယ် … မောင် နက်ဖန်ကျ ဆံပင်တွေ ညှပ်ပစ်မှာပါ "

ကျနော့်ကုတင်ပေါ်တင်ပလွဲဝင်ထိုင်တဲ့ ဖူးရဲ့ ဖင်သားကြီးတွေက ဘေးကားထွက်ပြီး အိစက်နေတာဗျ။မတွေ့တာကြာပေမယ့် အရင်တိုင်းပါပဲ နို့အုံတွေကလည်း စူထွက်နေတာ ခပ်တင်းတင်းပဲ။အရင်ချိန်လေး သတိရတာနဲ့ ကျနော်က ဖူးကို ကုတင်ပေါ်မှောက်အိပ်ခိုင်းလိုက်တာ။ပြီးမှ ဖူး ဖင်သားကြီးကို ကိုက်ပစ်တာပေါ့။

ဖူးက တခိခိ နဲ့ … အရင်တိုင်းပဲ … ဟင်အင်း ထဘူးကွာ ဒီနားတိုးတဲ့။ကျနော်လည်း ဖူးမျက်နှာနားလေး ထုံးစံအတိုင်း ဒူးထောက်ရင်း ပေါင်ကားပေးလိုက်တော့ ကျနော့် လီးကို နမ်းရှိုက်ရင်း တခိခိ ရယ်နေတော့တာ။ဖူးဘေးနား ဝင်လှဲရင်း မတွေ့တာကြာတော့ အရင်ကြောင်းလေးတွေပြန်ပြောနေကြတာပေါ့။

ဖူးကလည်း ကျနော့်လီးကို ကိုင်ရင်းပြောနေပြီး …ကျနော်ကလည်း ဖူးအဖုတ်လေးကို ပွတ်သပ်ရင်း စကားတွေ မကုန်အောင်ပြောနေကြတာဗျ။တော်တော်လေးကြာတော့ တဝေါဝေါနဲ့ လေတွေပြန်တိုက်လာတာဗျာ။

" မောင် … ဖူးသွားဖို့ အချိန်ကျပြီ "

" ဟမ် … မောင်လိုက်ပို့မှာပေါ့ … ဖူးရဲ့ "

" ဟင့်အင် … မောင်လိုက်ပို့လို့ မရဘူးလေ "

ပြောရင်း လေတွေ တဝှီးဝှီးနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းတိုက်လာရင်း ဖူးကိုယ်လုံးက အခိုးငွေ့ဖြစ်ပြောင်းပြီး ပြတင်းပေါက်ကနေ ထွက်သွားရင်း ပျောက်ကွယ်သွားတာဗျ။

" ဖူး … နေဦးလေ … ဖူး ဖူး … ခဏနေပါဦး မောင်လိုက်ပို့မှာပါ … ဖူး ဖူး မသွားပါနဲ့ "

ဗြုံးကနဲ့ အလင်းတန်းကြီး ထွက်လာပြီး မျက်လုံးတွေစူးကနဲ့ ဖြစ်သွားခဲ့တာ။သေချာ အားယူဖွင့်ကြည့်တော့မှ ကျနော့်ရှေ့မှာ လူတစ်ချို့ဗျ။

..................................................................................................................

" သားလေး သတိရလာ ပြီလား "

" ဟျောင့် ငဇွဲ … မင်းကွာ … ငါတို့တောင် လန့်သွားရတယ် "

" ခင်ဗျားတို့က ဘယ်သူတွေလဲဗျာ … ဖူးကို ခေါ်ပေးကြပါ ဖူးကို ခေါ်ပေးပါဗျာ "

" သားလေးရယ် အဖြစ်ဆိုးလိုက်တာ … အဟင့် ဟင့် ဟင့် "

" ဗျာ … အန်တီက ဘယ်သူလဲဗျ … ကျေးဇူးပြုပြီး ကျနော့်ကို ဖူးလေး ခေါ်ပေးကြပါဗျာ "

" ဟာ … ငဇွဲရာ … ငါက မျိုးသူ … ဒီမှာ ဝင်းနိုင်လေကွာ "

" မသိဘူး မသိဘူး … ခင်ဗျားတို့ကို ကျနော်မသိဘူး … ဖူးလေးကိုသာ ခေါ်ပေးကြပါဗျာ "

ကျနော့်ကို အဲဒီလူတွေက တခြားနေရာခေါ်သွားတာဗျ။လူတွေအများကြီးဆူညံနေတာ… တော်ပါသေးရဲ့ ကျနော့်အခန်းလေး သီးသန့်တစ်ခန်းပေးလို့ ဒါတောင် ကျနော် အတော်ပြောယူရတာပါ။ကျနော် မပျော်ပါဘူးဗျာ ဆေးတွေ ခဏခဏ လာလာတိုက်ကြတာ။ဖူးလေးကို ခေါ်ခိုင်းတာ ကြာလှပြီ ဘယ်သူ့မှ ခေါ်မပေးကြဘူး။ဒီတခါတော့ ကျနော်လည်း အကျပ်ကိုင်ရတော့မယ်။

" ကျွီ … ကျွိ "

ဟော လာပါပြီဗျာ မျက်မှန်အနက်နဲ့ မျက်နာလေးက ပြုံးရင် ကျနော့်ကို ဆေးတိုက်တော့မှာဗျ။

" ဒီမယ် … ဒီမယ် … ဖူးလေး ခေါ်မပေးရင် ကျနော် ဆေးတွေမသောက်ဘူးနော် "

ပြောပြီး ကျနော်လည်း ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ရင်း ဟိုဖက်လှည့်နေလိုက်တယ်။ဟုတ်တယ်ဗျ သူတို့က ဆေးတွေ ညာညာတိုက်ကြတာ။ကျနော်က လူကောင်းပါဗျာ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ကျနော့်ကိုကျနော် အသိဆုံးပါ။ဖူးလေးလည်း ကျနော့်ကို ဘယ်လောက်တွေ့ချင်ရှာမလဲ ဒါတွေ သူတို့မသိဘူး။

" ကျမက … ဖူးလေး အမပါရှင် … ညီမလေး မအားလို့ ကျမလာခဲ့ရတာ "

" ဗျာ … ဖူးလေးက ဘာလို့ မအားတာလဲဗျ '

" ဖူးလေးက မှာလိုက်တယ်ရှင့် "

" ဟုတ် … ပြော ပြော … ပြောပါဗျာ … ဖူးလေးက …ကျနော့်ကို သတိရနေတာ မလား … ကျနော် သိပါတယ်ဗျာ … အဟင်းးး "

" ဟုတ်ပါတယ် … ရှင့်ကို သိပ်သတိရတာပဲတဲ့ …ဆေးတွေမှန်မှန်သောက်တဲ့ … ဆံပင်လည်းညှပ်တဲ့ "

" အော် … ဖူးလေးက အဲလို ပြောတာပေါ့ "

" ဘာလဲ … ရှင်က … မယုံဘူးလား … သူ့စကားနားမထောင်ရင် ဘယ်တော့မှ မလာဘူးတဲ့ "

" ဟာ … နားထောင်မှာပါဗျာ …ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ် … ဖူးလေးက နောက်ဆုံးတွေ့တော့ ကျနော့်ကို ဆံပင်ညှပ်ခိုင်းနေတာ … ဒါနဲ့ … ခင်ဗျား ပြောတာ တကယ်ပါနော် "

" တကယ်ပေါ့ရှင့် … ရှင်သာ ဒီဆေးတွေ မသောက်ဖူးဆို ဖူးလေး နဲ့ တိုင်ပြောရုံပဲ "

" ဟင် … မလုပ်ပါနဲ့ဗျ … ပေးပေး ကျနော် အကုန်သောက်မယ် … ဖူးလေးကို မတိုင်ပါနဲ့ဗျာ ကျနော်သတိရကြောင်း ပြောပြပေးပါ "

ကျနော်လည်း မသောက်ချင်ပဲ သောက်လိုက်ရတာ ဖူးလေးကို လွမ်းလှပြီဗျ။

" ကျေးဇူးပါ ဆရာမရယ် သားလေးက သူ့ချစ်သူ ဆုံးသွားတာ မမျှော်လင့်ပဲ သိရပြီး ခုလိုဖြစ်ခဲ့ရတာ "

" ရပါတယ် အန်တီရယ် စိတ်ရောဂါဝေဒနာရှင်တွေကို ကျမတို့က နည်းပေါင်စုံနဲ့ ကုသပေးနေကြတာပါ … ကိုဇွဲမာန် အမြန်ဆုံးပြန်ကောင်းပါစေလို့ ဆုတောင်းပေးပါတယ်ရှင် "

တာဝန်ကျ ဆရာဝန်မလေးထွက်သွားတော့ ဒေါ်သီရိမေ တစ်ယောက် သားဖြစ်သူ ဇွဲမာန်အားကြည့်ရင်း မျက်ရည်များ စီးကျလာတော့သည်။


အစ/အဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။