Thursday, May 12, 2022

မီးကိုစားတဲ့ ပိုးဖလံများ (စ/ဆုံး)

မီးကိုစားတဲ့ ပိုးဖလံများ (စ/ဆုံး)

နရသူ ရေးသည်။

ဇင်မာလွင်နှင့်ဝင့်ဝါခိုင်တို့ တစ်ကျောင်းတည်းအတူ တက်နေကြပေမယ့် တော်ရုံနှင့်မဆုံဖြစ်ကြပေ။ အတန်းချင်းတူပေမယ့် A ခန်းနှင့် B ခန်း စာသင်ခန်းချင်း မတူကြတာကြောင့်လည်း ပါပေလိမ့် မည်။ ယခု တွေ့မယ့်တွေ့ကြတော့လည်း သူမတို့ နှစ်ယောက်က မျက်နှာပူလောက်စရာ အဖြစ်မျိုး နှင့်ကြုံရပြန်သည်။

ဇင်မာလွင်ရော သူမပါ ဘဲကိုယ်စီနှင့် မောင်မယ်စုံတွဲတို့ ချစ်ပွဲ နွှဲလေ့ရှိကြရာ မြို့လယ်ခေါင်ရှိ ဘိတစ်ခုထဲမှာ လာရောက် ဆုံတွေ့ဖြစ်ကြတာ အံ့သြလောက်စရာပင်။

ဇင်မာလွင်နှင့် ဝင့်ဝါခိုင် အတွဲနှစ်တွဲက ဖြစ်ချင်တော့ အခန်းချင်း ဘေးချင်းကပ်ရက်ဖြစ်နေခဲ့ကြပြီး တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလို့ လည်း မရတာ့ ပါချေ။

ဇင်မာက သူနှင့်အတန်းတူ မျိုးမြင့်လှိုင်နှင့် အတူပါလာခဲ့သလို ဝင့်ဝါခိုင်ကလည်း သူမထက် အသက်နှစ်နှစ်လောက် ပိုကြီးသည့် အတန်းစာမေးပွဲ တဘုန်းဘုန်းကျလေ့ ရှိသူ ကျောင်းပျော်ကျောင်းဆွေးကြီး စိန်သောင်းနှင့် အတူ ဒီတည်းခိုခန်းကို လိုက်ပါလာခဲ့ကြပေသည်။

မျိုးမြင့်လှိုင်နှင့် စိန်သောင်းကလည်း တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက် အတွင်းသိ အစင်းသိတွေ။

သူတို့ ချခဲ့ကြသည့် စော်တွေပေါင်းလည်း မနည်းတော့ ပြီ။နှစ်ယောက်စလုံး အောက်လိုင်းသန်ပြီး ဏှာထန်ကြသူတွေပီပီ အရပ်သူ မရှောင် ကျောင်းသူ မရှောင် ဖာသည်မ မရှောင် အပျိုအအိုမရွေး အစုံကစ်ကြသူတွေဖြစ်သည်။

မျိုးမြင့်လှိုင် ဆိုလျှင် ရုပ်ရည်လည်းရှိ သူဋ္ဌေးသားလည်းဖြစ်ပြန်တာမို့ စွံ လိုက်သမှ ( … …) သင်သည့် ဆရာမတောင် မချန်သူဖြစ်သည်။ သူ့အဖေက နိုင်ငံခြားသင်္ဘောလိုင်းတစ်လိုင်းမှာ မာလိန်မှူးအဆင့် ရှိသူဖြစ်ရာ တော်တော်ကလေး သုံးနိုင်ဖြုန်းနိုင်သည်။

စော်လည်း တော်တော်ကြည်သလောက် တစ်ယောက်ကိုမှလည်း အလွတ်ပေးခဲ့သူ မဟုတ်ချေ။ အထာပေးလို့ ကတော့ (… …) လေး လည်းမကျန်အောင် ဆော်မည်ဟူ၍ ကြွေးကြော်လေ့ ရှိသူပဲ ဖြစ်သည်။

ဒု သ န သော မကြောက်သူဟူ၍လည်း ပြောနိုင်ပါသည်။

သူတို့ နှစ်ယောက်ချင်း အတူချိန်းပြီးတော့ စော်တစ်ပွေ နှစ်ပွေ ခေါ်ဖိုက်တာမျိုးလည်း ရှိတတ်ကြသည်။ အခြားသူငယ်ချင်းတွေ ပါသည့်အခါလည်း ပါသည်။ နှစ်ယောက်တည်းလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်မည်။

ပန်းခြံထဲရော တိရစ္ဆာန်ရုံ ကလေးကစားကွင်းနှင့် တည်းခိုခန်းတွေမှာပါ နာရီပိုင်းအလိုက် ဆက်ရှင်ဝင်ပြီးတော့ စော်ချလေ့ ရှိကြသူတွေ ဖြစ်သည်။

ဒါကြောင့်လည်း ရှစ်တန်းနှစ်လောက်ကတည်းက စာမေးပွဲအခါခါကျပြီး နှစ်နှစ် တစ်တန်းလောက် နေလာခဲ့ကြတာ ခုဆိုလျှင် ဆယ်တန်း အပြင်ဖြေ ဖြစ်ဖို့တောင် ၁၀၀ ရာနှုန်း သေချာသလောက် ရှိနေချေပြီ။

ဒီနေ့ လည်း ကျောင်းမှာ သူတို့ အသင့်ချုပ်ပြီး ဖြစ်သည့် ဇင်မာလွင်နှင့် ဝင့်ဝါခိုင်လို ရွက်ပုန်းသီးတွေထဲက ခပ်ထထခပ်ရွရွ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်စီကိုင်ပြီး သူတို့ သွားလာနေကျနေရာကို ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ကြပေသည်။

အဆင်ပြေလျှင် စော်ချင်းလဲချမည်ဟုလည်း မျိုးမြင့်လှိုင်ကပြောထားသည်။

………................................

ဇင်မာလွင်တစ်ယောက် အိပ်ခန်းကျဉ်းကလေးထဲမှာ မျိုးမြင့်လှိုင်နှင့်အတူ ရှိနေသည်။

မျိုးမြင့်လှိုင်က ရောက်ရောက်ချင်းဆိုသလို သူမကို ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲတင်ပြီး သူမကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားများကို ချွတ်စေ၍ သူလည်း ကိုယ်ပေါ်မှာရှိသမျှ အင်္ကျီရော ပုဆိုးကိုပါချွတ်ကာ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီးအနေအထားဖြင့်ပင် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်၍ နမ်းကြစုပ်ကြ ဘာဂျာရော ပုလွေရော စုံနေအောင် ကိုင်လိုက်ကြပါသည်။

တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ရင်းနှီးပြီးသားသူတွေဖြစ်ကြတာမို့ ဇင်မာလွင် သူ့အထာကို နပ်နေချေပြီ။

မျိုးုမြင့်လှိုင်က သူမစောက်ပတ်ကို ဘာဂျာကိုင်ရတာကို မက်မက်စက်စက်ရှိလှသလို သူ့လီးကို ပုလွေမှုတ် စုပ်နမ်းပေး တာကိုလည်း အလွန်အင်မတန် စွဲလန်းနှစ်ခြိုက်လေ့ရှိသူဆိုတာ ဇင်မာလွင်ကောင်းကောင်းကြီး သဘောပေါက်နားလည်ပြီး ဖြစ်ပေသည်။

မျိုးမြင့်လှိုင်၏လီးမှာ ဏှာသန်သူပီပီ လဒစ်ထိပ်ခေါင်းက မှိုပွင့်လို ကားကားကြီးဖြစ်၍ လီးဒစ်အရင်းနားကပ်လျက် လီးကိုယ်ထည်အပေါ်ထိပ်နားမှာ ဂေါ်လီသီးတစ်လုံးကို ပြူးနေအောင် ထည့်သွင်းနှစ်မြုပ်ထားသည်။

လီးက လုံးပတ်လည်းတုတ်ကာ အရှည် ၇ လက်မခန့် ရှိမည်ဖြစ်ပြီး ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်မျှသာဖြစ်သော ဇင်မာလွင်အနေနှင့် သူ့လီးဒဏ်ကို မျော့နေအောင် ခံစားရလေ့ ရှိကာ ထိုအရသာကိုပင် သူမမှာ တမ်းတမ်းစွဲကြီးဖြစ်နေခဲ့ရပါသည်။

သူမအနေနှင့် မျိုးမြင့်လှိုင်ဘာလုပ်ချင်ချင် အစွမ်းကုန်လိုက်လျောသည်မှာလည်း ထိုလီးကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။

" ငါ လိုးချင်ပြီ ဇင်မာ နင်အဆင်သင့် ဖြစ်ပြီလား "

" ရတယ် လိုးလေ ကိုမျိုး … လီးကတောင်နေတာ  …ထိပ်မှာ အရည်တွေတောင်စို့နေပြီ ဇင်မာ …  ပေါင်နှစ်ဖက် ဖြဲပေးမယ် "

ဇင်မာလွင်က ပြောလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကား၍ ပက်လက်လှန်ကာ လှဲအိပ်ပေးလိုက်လေသည်။

ဇင်မာလွင်၏စောက်ပတ် ဖောင်းအိအိကလေးမှာလည်း အရည်များရွှဲစိုနေပြီဖြစ်သည်။ မျိုးမြင့်လှိုင် အနှူးကောင်း တာကြောင့်ရော သူမကိုယ်နှှိုက်ကိုက အလိုဆန္ဒပြင်းပြ ထက်သန် နေတာကြောင့်ရော ယခုလို အရည်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ထွက်နေတာပဲ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

ဇင်မာလွင့်စောက်ပတ်က အမွှေးအမြင်ခပ်ပါးပါးကလေးသာ ပေါက်နေသည်။သူမ၏ဖြူစင်ဝင်းမွတ်သော အသားအရေနှင့် စောက်ပတ်အုံဖောင်းမို့မို့ကလေးမှာ ရဲတွတ်နေသလိုဖြစ်ပြီး ကြွကြွရွရွလေးရှိနေကာ စောက်ရည်များရွှန်းလဲ့လျက် မျိုးမြင့်လှိုင်က သူမ၏စောက်မွှေးအုံကလေးကို လက်ဖြင့်အသာဖွ၍ ဆုပ်ဆွဲကစားလိုက်ရင်း သူ့လီးဒစ်ထိပ်ဖူးကြီးကို စောက်ပတ်အပေါက်ဝကလေးမှာ အသာတေ့၍ ဖိနှစ် ထိုးဆောင့်သွင်းပေးလိုက်သည်။

" ဖွပ်  စွပ် ဗြွတ် … "

" အ … အ ရှီး  အင့်     …   အင်းးး "

ဇင်မာလွင် မေးကလေးမော့၍ သွားပြီး အံကိုတင်းတင်းကြိတ် ထားလိုက်မိ၏။မျိုးမြင့်လှိုင်လီးက တစ်ထစ်ချင်းတစ်ရစ်ချင်း စောက်ခေါင်းကလေးထဲ တိုးဝင်လာပြီး လီးတဆုံး ရောက်လုနီးဖြစ်သွားသည်။ သူကတစ်ချက်ချင်းပင် ဖင်ကိုကြွ၍ ကြွ၍ဆောင့်လိုးနေပါသည်။

" ကောင်းလား ဇင်မာ ငါလိုးတာ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား "

" အင်းဟင်း ဆောင့် ဆောင့်ပေးပါ မြန်မြန် ကိုမျိုးဂေါ်လီကြီးက အထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးပဲ ကိုမျိုးရ ယ် "

" ဘယ်လို တစ်မျိုး ဖြစ်တာလဲ "

" အထဲမှာ တလိမ့်လိမ့်နဲ့ နေတာကိုပြောတာ စောက်ပတ်လည်း ပို ရွ ရွလာသလိုပဲ ဟင့် ဟင့် ဟင့် "

ဇင်မာလွင်က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပင် ပြောလိုက်ပါသည်။

အမှန်တကယ်လည်း သူမစောက်ပတ်မှာ အရွကြီး ရွလျက်ရှိချေပြီ။ မျိုးမြင့်လွင် သူ့လီးကို ရက်စက်စွာပင် စောက်ခေါင်းကလေးထဲ အရင်းရောက်အောင်ထိုးသွင်းကာ သူမစောက်ခုံကြီးကို ဖိကပ်ထားလိုက်ရာက အထက်လှန်အောက်ထိုး ပင့်၍တစ်မျိုး ဘေးတစောင်းညှောင့်၍ တစ်ဖုံ သူ့ကိုယ်ကို ဇင်မာလွင့် ကိုယ်လုံးကလေးနှင့် ကပ်၍ ဂေါ်လီလီးအားကိုးနှင့် ဖိကြိတ် ညှောင့်လိုးပေးနေသည်။

ဇင်မာလွင် အသည်းခိုက်အောင်ပဲ ကောင်းသွားသည်။ လီးကတစ်ကြပ်နေကာ ဂေါ်လီလုံးက ချက်ကောင်းကိုထိမိသွား၍ ဖီလင်တွေ တလိမ့်လိမ့်တက်လာသည်နှင့် သူမဖင်ကလေးနှစ်ဖက်ကို ကော့ကော့ကြွကြွလုပ်၍ စောက်ဖုတ်ကိုဖွင့်ပေးထားလိုက်ရင်း အောက်ကနေ ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ကော့ပင့် ဆောင့်လိုး ပေးလာပါသည်။

" အင့် အ အင့် အင့် ဆောင့်  ဆောင့်ပေး ကိုမျိုး အား ကောင်းလိုက်တာ ကောင်း  ကောင်းတယ် လိုးပါ လိုးပေး ဟင့်အိအိ  အင့် အင့်  "

" ဖွတ် စွပ် …ဖတ် ဗွပ် … ဖွပ် စွိ ဇွပ် … ဖွပ် ဘုတ်ဘတ် …   ဗွပ်  "

စောက်ရည်သံတွေ နားရှက်စရာကြားနေရပါသည်။

" အ အသံ တွေ ထွက်  ထွက် လိုက်တာ  မျိုး  ရယ် "

ဇင်မာ ညည်းပြော ပြောသည်။ တစ်ဖက်ကလည်း သူ့ကို အကော့မပျက် ဂရုတစိုက်ပင် သူ့ဆောင့်လိုးချက်အတိုင်း လိုက်လိုက်ပြီး ဖင်ကို ကော့ကော့ထိုးပေးနေပေသည်။ လီးအဝင်အထွက် မြန်လာ သွက်လာသည်။ဇင်မာလွင် မဟန်တော့ဘဲ ကိုမျိုးရင်ဘတ်ကို လက်ဖဝါးလေးနှင့်တွန်း၍ တအားအား တအီးအီး အော်ညည်းရင်း တစ်ကိုယ်လုံးထွန့်လူး ကော့ပျံလာခဲ့ပါသည်။

ဒီအချိန်က အချိန်ကောင်းပင် … ။

မျိုးမြင့်လှိုင် ဇင်မာလွင့်စောက်ပတ်ထဲက သူ့လီးကို ရုတ်တရက် မပြောမဆို ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်သည်။

" ဟင် ဘာ  ဘာလို့  ချွတ်ရပြန်  တာလဲ   အို  … အို   … ကိုမျိုး  "

" ငါ နင့်စောက်ဖုတ်ကို ယက်ချင်သေးလို့ ဇင်မာ ဒီလိုအချိန်မှာ နင့်စောက်ပတ်က ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တွေဟာ အရသာအရှိဆုံးပဲ "

ဆိုပြီး ဇင်မာလွင်ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်၍ စောက်ပတ်တဝိုက်မှာ ရွှဲရွှဲယိုအောင်စိမ့်ထွက်နေသော စောက်ရည်များကို တရှိုက်မက်မက် စိမ်ပြေနပြေပင် စုပ်နေလိုက်ပါလေသည်။ ဇင်မာလွင် ငယ်သံပါအောင် အော်ဟစ်ငိုချင်စိတ် ပေါက်သွားမိတော့သည်။

" စုပ်ချင်လည်း စုပ်ပါ မြန်မြန် အ  အ အားးးး ဇင်မာ့  …စောက်  …စောက်ပတ်ကို လည်း လိုးပေးပါဦး နော် ကိုမျိုး "

" လိုးပေးမှာပေါ့ ဇင်မာ …နင် … လီးနဲ့ ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံရတာ ကြိုက်တယ် မဟုတ်လား "

" ကြိုက်တယ် လီးနဲ့ လိုးတာ ဘယ်မိန်းမ မကြိုက်ဘဲ နေမလဲ "

" ငါ့ လီးနဲ့ လိုးပြီးရင် ကော ဟိုကောင့် လီးနဲ့ထပ်ပြီး အလိုးမခံ ချင်ဘူးလား "

" ဘယ်ကောင် လဲ ဘယ်သူ့ကို ပြောတာလဲ"

" ဟိုဖက်ခန်းကကောင်လေ စိန်သောင်းကိုပြောတာ ဒီကောင်လည်း လီးကဒစ်ကြီးအကြီးကြီးနဲ့ ဝင့်ဝါ စောက်ပတ်ကွဲအောင် လိုးမှာ   သိလား … ဟင်းဟင်း "

" သူ … သူ …ဘာပြောလို့လဲ "

" နင့်ကို လိုးချင်တယ် တစ်ချီပေးလိုးတဲ့ "

" ……  ကို  ……မျိုး ဘာ … ဘာ ပြန် ပြောလိုက် … လဲ ဟင် "

" ငါပြောလိုက်တယ် နင်လက်ခံရင် လိုး လို့ … နင့်စော်လည်း ငါလိုးမယ် ပြောပေးစမ်းဆိုပြီး ပြောလိုက်တယ် "

" အို "

" နင် သူ့ လီးကို ကြည့် မလား အလိုးရောခံချင်လား … ပြော ဇင်မာ … "

ဇင်မာလွင် တဏှာအရမ်းကြွနေရပြီ။ ဒီတစ်ယောက်နှင့်လည်း အလိုးခံသည်။ဟိုတစ်ယောက်လည်း သူမကို လိုးချင်သည် တဲ့။ကြည့်ရတာ သူတို့ ယောက်ျားချင်း သိပ်ပြေလည်နေကြပုံ ရသည်။

" သိ   ဘူး  …ကိုမျိုး သဘောပဲ ကွာ သူ လိုး ဆိုရင်လည်း  လိုး ပေါ့ ဟို  ဟို ဝင့် …ဝင့် ဝါ ကရော ဘာပြောမလဲ မသိဘူးနော် "

ဇင်မာလွင် ဇဝေဇဝါကြီး ဖြစ်နေဟန်တူပေသည်။

" အိုးး သူက ဏှာဒီလောက်ထန်တဲ့ မိန်းမပဲဟာ ငါ သူ့ကို အချိန်မရွေးလိုးလို့ရတယ် ဟိုကောင်စိန်သောင်းကို အားနာလို့ လက်ရှောင်ပြီးနေတာ သူက လူကို စိုက်ကြည့်လိုက်ရင် လီးနေရာကိုပဲ အရင်ကြည့်တာလေ လီးကောင်းရင်ခံမှာအသေအချာပဲ ဟင်း ဟင်း ဒီနေ့တော့ တွေ့ကြပြီပေါ့ကွာ ကဲ ကဲ နင့်စောက်ပတ်ကို ဖြဲထားပေးတော့  ဇင်မာရေ ငါ့ လီးလည်း လိုးချင်လွန်းလို့ လချောင်းတစ်ခုလုံးပေါက်ထွက်မတတ်ဖြစ်နေပြီ"

မျိုးမြင့်လှိုင် ပြောလည်းပြော ဇင်မာလွင်ကို ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲကားစေလိုက်ပြီး သူကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်ထန်နေပြီဖြစ်၍ သူမစောက်ပတ်ကလေးထဲသို့ လီးကိုတရှိန်ထိုးကြီး ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်ရင်း တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ်နှင့်နေအောင် အဆက်မပြတ်ကြီး ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ နေလေတော့၏။

" အား အ  အိ  အိ အ ဖြေး ဖြေး နာနာတယ် ကိုမျိုး လူကို အသေလိုးသတ်နေတာလား အိအီး ဟီးးး အီးးးး "

" ဇွပ် ဖွပ် ဖွပ် … ဘွတ်… ဖတ် ဘတ် ဘွတ်   … ဘွပ်  ဖွပ် …  ဘတ် ဗွပ် "

အသံတွေက ဆူညံပေါက်ကွဲစွာ ထွက်ပေါ်နေပေသည်။

မျိုးုမြင့်လှိုင်တင်ပါးနှစ်ဖက်က နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နှင့် သူ့လက်နှစ်ဖက်က ဇင်မာလွင်၏ ဖင်သားအိအိကြီးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ဆွဲကာ အားရပါးရကြီး အပေါ်စီးကနေ ဖိဆောင့်လိုးချလျှက် ဇင်မာလွင်ကလည်း သူမကို အပီအပြင်ဆောင့်လိုးပေးနေသည့် မျိုးမြင့်လွင်ခါးကို တင်းတင်းကြီးဆွဲဖက်ကာ  အောက်ကနေ အသည်းအသန်ပင် ကော့ညှောင့် ပေးနေပါသည်။

နှစ်ယောက်သားလိုးဆောင့်မှုက အချက်ပေါင်းရာကျော်လာပြီဖြစ်သည်။ မျိုးမြင့်လှိုင်၏လိုးအားသန်မှုကို ဇင်မာလွင် တအံ့တသြဖြစ်ရသလို သူ၏ဂေါ်လီလီးက စောက်ဖုတ်နံရံများကို အကြမ်းပတမ်း ပွတ်ဆောင့် ပေးမှုအား ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်စွမ်းသည့် ဇင်မာလွင်၏အလိုးခံနိုင်ပုံကို မျိုးမြင့်လွင်တစ်ယောက် လက်ဖျားခါ သွားမိလေသည်။

ပထမအကြိမ်လိုးစဉ်က ဇင်မာလွင် အကြောက်အကန် အော်ဟစ်ရုန်းကန်ပုံကို ပြန်လည်မြင်ယောင်မိသေးသည်။ သူမစောက်ဖုတ်က သွေးထွက်အောင် ခံခဲ့ရသည်။

အထူးသဖြင့် ဂေါ်လီလုံး၏ပွတ်တိုက်မှုကိုခံရသော စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများက စုတ်ပြတ်သတ်မတတ် နာကျင်မှု ဝေဒနာခံစား ရပြီး နှစ်ရက်သုံးရက်လောက် အထိ လမ်းမလျှောက်နိုင်ဖြစ်ကာ ကျောင်းလည်းမတက်နိုင်ခဲ့ပေ။ ခုတော့ လိုးသက်ကလေး နည်းနည်းရလာပြီး လိုးသည့်အကြိမ်ပေါင်းလည်း မနည်းတော့တာကြောင့် သူမအနေနှင့် ဒီဂေါ်လီလီး၏အရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး ခံစားတတ်နေပြီလို့သာ ပြောရတော့မည်။

" ဇင်မာ့ ခြေထောက်ကို ထမ်းပြီး … လိုးပါလား ကိုမျိုး "

" ကောင်းတယ် … အဲဒါမှ လီးအဝင်ပိုနက်မှာ ပေါ့ ခြေထောက်မြှောက်ပေးလိုက် … ဇင်မာ "

ဇင်မာလွင်ခြေနှစ်ဖက်ကို မြှောက်ကာ သူ့ပုခုံးပေါ်ပစ်တင်လိုက်သည်။ သူမစောက်ပတ်ထဲက လီးကို မကျွတ်စေဘဲ ခါးအားသန်သန်နှင့်မျိုးမြင့်လှိုင် ဆက်လိုးပေးသည်။ သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်၍ စောက်ပတ်ကို ဟဟပြဲပြဲကြီးဖြစ်စေကာ သူ့လီးဒစ်ကို အဆုံးအထိနှစ်သွင်း၍ ဂေါ်လီလီးကြီးကို ထိုးလိုက်ဆောင့်လိုက်လုပ်ရင်း တရစပ် မွှေ့လိုးပေးနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။

" ကောင်းလား ဇင် မာ "

" အ အာ့ ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ထိတယ် ကိုမျိုး ရယ် အာ့ အိ … အိ အ အားးး "

အချက်လေးဆယ်လောက်အရောက်မှာ သူ့လီးတင်းမာမှုက အဆမတန်မြင့်မားလာပြီး သုက်ထွက်ချင်သလိုဖြစ်လာသည်။

အာရုံပြောင်းသည့်အနေနှင့် သူမ၏အပေါ်ငေါ့ထောင်၍နေသော နို့အုံအိအိလေးနှစ်မြွှာရဲ့ထိပ်က ကျစ်ခဲသေည့် နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုကို တစ်လှည့်စီ ငုံခဲ၍ စို့စို့ ပေးနေမိသည်။

နို့ အစို့ ခံလိုက်ရသဖြင့် ဇင်မာလွင်လည်း သူမ၏စောက်ခေါင်းလေးထဲက စောက်ရည်ကြည်များ ပိုမို စိမ့်ထွက်လာသလို တစ်မျိုးကြီးခံစားလိုက်ရကာ ဖီလင်တွေတရိပ်ရိပ် တက်လာခဲ့ရပြန်ပါသည်။

" ဇင်မာ … ကိုယ် … ပြီးချင်ပြီ ဖင်ကို အောက်ကနေ … လက်နဲ့ထောက်ပြီး မြှောက်ပေးထားနော် အမုန်းဆောင့်ချင်လို့ "

" ဆောင့် ကိုမျိုး ဇင်မာ စောက်ပတ်ထဲမှာလည်း အရမ်းရွနေပြီ အပြီးသာ … လိုးပေတော့ ကြမ်းကြမ်း  လိုး … လိုးစမ်း … မညှာနဲ့ … ဆောင့် … ဆောင့် တအားဆောင့်   အင်း   ထိ ထိတယ် အင်း ဟင်း  … အင်း  "

ဇင်မာလွင် ခါးလေးကို ကော့ကော့ထိုးပေးလာ သည်။ သူ ကလည်းအဆက်မပြတ် ဖိဖိ ဆောင့်ချ၍ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်အကြာမှာ နှစ်ယောက်စလုံး ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်လာခဲ့ကြပြီး …

" အား  ကို ကိုမျိုး  ဆောင့်ဆောင့်ပေး …  လိုး ပါ တအားလိုးပေးစမ်းပါ…  အ  အား…   အား  … "

ဆိုပြီး ဇင်မာထွန့်ထွန့်လူးကာ စောက်ရည်များ လွှတ်ကနဲလွှတ်ကနဲ ပန်းထွက်သွားသလို သူလည်း လရည်တွေ တဗြစ်ဗြစ်သွန်၍ ညှစ်ထုတ်ပစ်လိုက်ရင်း ဂေါ်လီလီးကို သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲ တဆုံး ဖိနှစ်ကာ လေးငါးဆယ်ချက်လောက် ဆက်ညှောင့်ပေးလိုက်ရာက ခဏအကြာမှာ ငြိမ်ကျသွားရတော့ သည်။

နှစ်ယောက်သား ခေတ္တခဏ အမောဖြေ၍ နားလိုက်ကြသည်။

ဇင်မာလွင်က ကိုမျိုးရင်ခွင်ထဲမှာ လဲလျောင်းရင်း မှိန်းနေရာက သူ့ လီးကို ဟိုဆုပ်ဒီနယ်လုပ်ကာ လှည့်ပတ် ကိုင်တွယ်ကြည့်နေပြီး …

" ကိုမျိုးလီးက  နဂိုကကြီးရတဲ့ အထဲ ဂေါ်လီထည့်ထားတော့ အခံရသိပ်ခက်တာပဲ ဟောဒီအလုံးကြီးက တလိမ့်လိမ့်နဲ့ သိပ်ကို အသည်းယားဖို့ ကောင်းတယ် "

ဆိုပြီး လီးချောင်း၏ အပေါ်ဖက်ထိပ်နားဆီမှ ပြူးထွက်နေသော တစ်လုံးတည်းသော ဂေါ်လီလုံး ( စိန်တစ်လုံး ဟုခေါ်သည်။ စာရေးသူ ) ကို လက်ကလေးနှင့် အသာအယာပွတ်သီး ပွတ်သပ်လုပ်၍ …

" ဟို စိန်သောင်းလီးရော ကိုမျိုး လိုပဲ လား "

" အေး ဟုတ်တယ် သူက ငါ့ဟာထက်ပိုကြီးတယ်…  ဂေါ်လီက အတူတူထည့်တာ … သူက သူများထက်ပိုကဲပြီး သုံးလုံး လေးလုံး ထည့်ထားတယ် "

" ဟင်း တော်တော် အတတ်ဆန်းကြတယ် နော်  "

" နင်တို့ မိန်းမတွေ ကောင်းဖို့ အနာခံပြီးလုပ်ရတာ … ကဲ  လာ … ငါ တို့ သွားကြစို့ … "

" ဟင်  …ဘယ်သွားမလို့လဲ ကိုမျိုး "

" သူတို့ အခန်း သွားလည်မယ် လေ … ဇင်မာပါ လိုက်ခဲ့ "

ဆိုပြီး ကိုမျိုးကသူမလက်ကို အတင်းဆွဲခေါ်နေ၍ မလိုက်ချင် လိုက်ချင်ဟန်နှင့် ဇင်မာလည်း ကိုးလို့ ကန့်လန့်နှင့် ထလိုက် လာခဲ့ရပါသည်။

သူတို့ ဖက်က အခန်းတံခါးက ပိတ်ထားသည်။

နှစ်ယောက်သား အလုပ်ဖြစ်နေကြတုန်းပဲလားတော့ မသိပါချေ။ ဇင်မာလွင် တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ် ဖြစ်နေသလောက် ကိုမျိုးကတော့ အတော်ကလေးကို စိတ်အားထက်သန် နေပုံရပါသည်။

" ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် "

တံခါးခေါက်သံပေးပြီး မကြာမီ သူတို့ အခန်းတံခါးလေးပွင့်လာသည်။

စိန်သောင်း၏ချွေးပြန်နေသောမျက်နှာကြီး ပေါ်ထွက်လာပြီး သူက စပ်ဖြီးဖြီး မျက်နှာပေးနှင့် …

" ဟာ …  လာ ခဲ့ … ငမျိုး … ငါက တခြားသူတစ်ယောက်ယောက် ထင်လို့ …အခန်းထဲဝင်ခဲ့ ကြ "

ဆိုပြီး  သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို အခန်းထဲသို့ အတင်းဝင်ခိုင်းလိုက်ကာ တံခါးကို အသေအချာ ပြန်ပိတ်လိုက်သည်။

" ဝင့်ဝါရော ဘယ် မလဲ "

ဇင်မာလွင်က စိန်သောင်းတစ်ကိုယ်လုံး ကို ခပ်ရဲရဲပင်ကြည့်၍ မေးလိုက်ပြီး တစ်ဖက်က ကုတင်ပေါ်ကို သူမ၏မျက်စိအကြည့်က ရောက်ရှိသွားပြန်ကာ …

အခန်းတံခါးလာခေါက်သံကြား၍ ရမိရရာထမီတစ်ထည်ကိုကောက်စွပ်လိုက်ဟန်ဖြင့် ထမီရင်လျားမလုံမလဲ ရင်ညွန့်ကလေး တဝင်းဝင်း နှင့် ပေါင်သားတစ်ဖက်ရော ခြေသလုံးသား ဖွေးဖွေးကလေးနှစ်ဖက်ပါ အဖုံးအကွယ်မဲ့စွာ ပေါ်လွင်၍ နေသော ဝင့်ဝါခိုင်အနားကို အသာပင် တိုးကပ်သွားလိုက်ပြီး …

" ဟိတ် ကြည့်စမ်း ?? "

ဆိုပြီး သူမ၏ ရင်လျားထမီ အထက်ဆင်စကလေးကို အသာဆုပ်ဆွဲ၍ …

" အယ် ဇင်မာ အပုပ်မ … အယုတ်တမာမ … ဟင့် ဟင့် မ လုပ်နဲ့ လေ အို အို … "

ဝင့်ဝါခိုင်က ကိုမျိုးအရှေ့မှာ ထမီကျွတ်မှာစိုး၍လားမသိ သူမနို့အုံမို့မို့ကလေးကို ထမီစကလေးနှင့် အကဲပိုစွာ ဖုံးရမလို ဖိရမလို လက်ကလေးတကာကာနှင့် ဟန်လုပ်နေသည်။

" ဟင်း လုပ်မှာပဲ သူ့ကျတော့ ဒီမှာဇိမ်နဲ့ နှပ်နေပြီး  လူကိုများ နှုတ်ဆက်ဖော်တောင် မရဘူး ငဝါမ …  နင်တွေ့မယ် ဟင်း ဟင်း "

" နင်လည်း ဘာထူးသေးလဲ ဟဲ့ … ဟွန်း ငါက စကားပြောမလို့ဟာကို သူတို့ပဲ အခန်းထဲမှာ မွှန်ထူ နေကြပြီးတော့ များ … "

" အံမယ် သူကပဲ  တွေ့သလိုလိုနဲ့ ရှက်ရမ်းရမ်း မနေနဲ့ နော် ဟင်း … ခစ်ခစ် … ခစ် "

" အို မတွေ့ပေမယ့် ကြားနေသားပဲဥစ္စာ … အသံတွေ နားနဲ့တောင် မဆန့်ဘူး သိလား …ခိ ခိခိ "

" နင် နင် တော့ လား င ဝါ …စုတ်  မ  … ဟွင်း "

" လုပ် လုပ် မြန်မြန်လုပ် … ကို မျိုး … တဲ့  …  ပြီး .…ပြီးတော့ … ဘာ …ရယ်  … ဟို ဟာ အရမ်းရွနေပြီ မညှာနဲ့ ဆောင့် … တ အား … လ   လ …လုပ်      ……   အို    အိုး    ……   ဟင့်ဟင့်  ဟင့်   … "

" တော် … တော် တော့ နော် … ရပ် လိုက် တော့ အစုပ်ပလုပ်မ…  ချောင်းနားထောင်နေတယ်ပေါ့ လေ …ဟုတ်လား … ဟင်း   ကဲ … ကဲ ဟယ်  …ကဲ …"

" အ အာ   ဇင် မာ မ … ဖင် ကြီးမ …   အစိ ကြီး  … မ … ဟင့်   ဟင့်  အို  ဟင်း   …  "

" နင် … နင် … နော်   ပြောလေကဲလေ…  ငါ ညှစ်ပစ်လိုက်ရ ဟွန်းး … "

" ခိ ခိ … ခိ …    ဟင့် ဟင့်  … ခစ် ခစ် ……  ခစ်  ခစ် …"

ကောင်မလေးနှစ်ယောက် …

အရင်ကလည်း ရင်းနှီးဖူးသူတွေပီပီ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စကားနာထိုးရင်း နို့ကိုင်လိုက် ဖင်ကိုင်လိုက် စောက်ပတ်နှိုက်လိုက် နှင့် ယောက်ျားနှစ်ယောက်ရှိနေ တာကိုတောင် သတိမထားနိုင်ကြဘဲ နှစ်ယောက်သား လုံးလားထွေလားဖြစ်သွားကြသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ပျက်နေပုံကို မသိမသာစောင်းငဲ့ကြည့်၍ အကြံသမားနှစ်ယောက်က တစ်စုံတစ်ရာကို ဉာဏ်နီဉာဏ်နက် ထုတ်နေကြကာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အပြန်အလှန် မျက်စပစ်ပြ လိုက်ကြသည်။

စိန်သောင်းအကြည့်များက ကုတင်ဘေးမှာ ဝင့်ဝါခိုင်ကို ကုန်းကုန်းကွကွကြီးလုပ်၍  စလိုက်နောက်လိုက် ချစ်စနိုးလေး ကိုင်လိုက်တွယ်လိုက် လုပ်နေသော ဇင်မာလွင်၏ ဖင်သားလုံးလုံးအိအိကြီးနှစ်ဖက် ဆီကို ရောက်ရှိသွားပြီး သွားရေတမြားမြားကျလျက်ရှိရာက ဖြည်းဖြည်းချင်းအနားတိုးသွားလိုက်ကာ သူမအနောက်ကို အရောက်မှာ  သူ့ပုဆိုးကို အသာချွတ်ချလိုက်သည်။

ပြီးတော့ လီးကြီးတန်းလန်းနှင့်ပင် ဇင်မာလွင့် ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားရှိ အကွဲကြောင်းကလေးထဲကို  အသာကပ်၍ ဖိထောက်လိုက်ကာဖြင့် …

" အိုးး  … … "

ဇင်မာလွင်၏ အမေဋိတ်သံကလေးက သူကြားသာရုံမျှ တိုးတိုးကလေး … ။

သူ၏လီးနွေးနွေးကြီးကား ဇင်မာလွင့်ဖင်သားအနောက်မှာ နေသားတကျရှိလျှက် … အကယ်၍များ သူမထမီသာ ခံမနေဘူးဆိုလျှင် ဖင်သား အိအိတစ်တုံးတစ်ခဲကြီးတွေ ပါ သူ့ လီးထိုးဖောက်၍ ဒိုးယိုပေါက်ဖြစ်သွားလေမလား မပြောတတ်ပါချေ။

မျိုးမြင့်လှိုင်ကမူ ခပ်တည်တည်နှင့် ဒီအတိုင်းပင် ကုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက်သည်။

ဝင့်ဝါခိုင်နဘေးမှာ အသာကပ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူမခါးလေးကို လက်တစ်ဖက်ကသိုင်းဖက်ရင်း သူမ၏နို့အုံ အိအိ တစ်ဖက်ဆီကို လက်နှင့်အသာ ဖိအုပ်ကာ ကိုင်လိုက်လေသည်။

ဝင့်ဝါခိုင် မသိသလိုလုပ်နေသည်။ သူ့ လက်က နို့အုံကို အောက်ခြေကနေ ညှစ်ကိုင်လိုက်ကာ  နို့သီးခေါင်းထိပ် ကလေးတွေကို လက်ညှိုးလက်မနှစ်ခုညှပ်၍ လှိမ့်ချေပေးလိုက်တော့ ဝင့်ဝါအောက်နှုတ်ခမ်းကို သွားနှင့်ဖိကိုက်ရင်း ခါးကလေး ကော့တွန့်တက်သွားခဲ့ရပေသည်။

ဇင်မာလည်း ထို့နည်းတူပင် …

အသာငြိမ်၍ နေသည်။စိန်သောင်း လီးထောက်ထားမှန်းသိလျက်နှင့်ပင် ကုတင်စောင်းလေးမှာ ဖင်ကိုကုန်းကွကွ လုပ်ပေးထားရင်း သူကသိုင်းဖက်လာချိန်မှာ သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်က မသိမသာနှင့် စိန်သောင်း၏ ပူနွေးနွေးလီးကြီးကို လက်နောက်ပြန် ကိုင်စမ်းကြည့်လာသည်။

အာပါးပါး မနည်းပါလား …လဒစ်ကြီးက ကြီးလိုက်တာ ဧကန္တ ဟို ဂေါ်လီတွေကြောင့်ပဲဖြစ်ရမည်ဟု စိတ်ထဲကတွေးရင်း ကြက်သီးများ ဖျင်း ကနဲထမိသွားရသည်။သူမ စမ်းမိသမျှတော့ သူ့လီးက အဖုဖုအထစ်ထစ်အလုံးတွေ တော်တော်ကလေးများတာ တွေ့ရသည်။ ငါးလုံး ခြောက်လုံးလောက်များရှိ လေမလားပဲ။လီးထိပ်မှာရော လီးဘေးဝဲယာနှစ်ဖက်မှာပါ ပြီးတော့ လီးအောက်ခြေဖက်ဆီမှာလည်း တစ်လုံး ကျန်နေသေးသည်။

စိတ်ကူးပေါက်ပေါက်နှင့်ပင် ဝင့်ဝါ နားနားသို့ကပ်ပြီး …

" ငဝါမ နင့် ဘဲဘဲကြီးက ဂေါ်လီတွေအများကြီးနဲ့ မဟုတ်လား နင် ခံနိုင်တယ်ပေါ့ လေ  ဟင်း "

" ဘယ်သူပြောလဲ …နင့်ကို "

" ဒီမှာလေ … ဟင်း … ဟင်း "

ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ပြီး သူမ လက်မလွှတ်စတမ်း ဆုပ်ဆွဲထားသည့် စိန်သောင်းလီးကြီးကို ကိုင်ပြလိုက်တော့

" အို … ဟင်း  ဟင်း ဟင်း  "

ဝင့်ဝါခိုင် သူ့ပါးစပ်ကို သူ လက်ဝါးနှင့်အုပ်ရင်း တခိခိနှင့် ကြိတ်ရယ်လိုက်သည်။ပြီးတော့မှ ဇင်မာ့ကို မော့ကြည့်လိုက်ရင်း …

" နင် သူများ ပစ္စည်း ကိုင်ရင် … နင့်ပစ္စည်းလည်း သူများကို ပြမှရမယ်…  နော် မိဇင်မာ ဟင်းဟင်း … ဟင်း သိတယ်မဟုတ်လား "

" အော ဒီလိုလား  ကိုမျိုး ဒီမှာ ဝင့်ဝါကြည့်ချင်တယ်တဲ့ … ရှင့်ဟာ ကို ချွတ်ပြလိုက်ဦး … လာ ဒီနားလာ ကြည့် … လေ … ဝင့်ဝါ  … အားရအောင်ကြည့် … ကိုင်လို့လည်းရတယ် … မှုတ်ချင်လည်း မှုတ်လို့ရတယ် … နင့် သဘောပဲ ဟင်း ဟင်း "

" တကယ်နော် … ဟွင်း နောက်မှ … ဂျေ မ ဝင်နဲ့   …  ဟင်း ဟင်း  ဟင်း  "

" ဟယ် အဲ့ဒါ ခေတ်နောက်ကျနေပြီ  … မဝင်ဘူး စိတ်ချ နင်ရောပဲ နင့်ဘဲ ဟာကြီး လည်း  …ငါ  မှုတ်ပြမယ် ကြည့်နေ "

ဇင်မာ မခံချင်စိတ်ကလေးနှင့် စိန်သောင်းလီးကြီးကို တမင်တကာ ဖျစ်နယ်၍ ကိုင်ပြညှစ်ပြ ဂွင်းရိုက်သလို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဆွဲဆွဲဆောင့်ပြ လုပ်နေလိုက်သည်။ဝင့်ဝါလည်း ပါးစပ်အသာပိတ်၍ သူမလုပ်တာကို ပြုံးစိစိကြည့်ရင်း တစ်ဖက်ကလည်း ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သော မျိုးမြင့်လှိုင်ရဲ့လီးချောင်းကြီးကို သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်နှင့် မသိမသာကိုင်၍ပေးလာပါသည်။

" လီး စုပ်ပေး … ဇင်မာ "

စိန်သောင်းပြောသည်။

" အင်း … … ဒီရှေ့ နား   …တိုးလာလေ "

ဇင်မာလွင် ပြောပြီး စိန်သောင်းအရှေ့မှာ အသာထိုင်ချလိုက်သည်။

စကားအပို ပြောနေစရာပင် မလိုအပ်တော့ပါ။

စိန်သောင်း၏လီးကို ဇင်မာလွင် အားပါးတရထိုင်စုပ်ပေးနေချိန်မှာ ဝင့်ဝါကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်ထဲမှာ သရိုးသရီဖြစ်လာခဲ့ရပြီမို့ ကိုမျိုး ( မျိုးမြင့်လှိုင် ) ရဲ့ လီးကို လက်ဖြင့် တဖတ်ဖတ် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးနေမိရင်း  သူမပါးစပ်ဖြင့် အသာကလေး ကုန်းနမ်း၍ တပြွတ်ပြွတ် အသံထွက်လာသည်အထိ တဖြည်းဖြည်းနှင့် စတင်စုပ်ငုံ ပေးနေပါချေပြီ။

ယောက်ျားနှစ်ယောက် စလုံး အလွန့် အလွန် ဖီလင်ရှိပြီး ကောင်းသွားခဲ့ ကြသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်၏လီးကြီးတွေက အသည်းယားချင်စဖွယ် နီနီရဲရဲ မတ်တောင်၍ နေပုံမှာ သူမတို့ မကြာခဏ ဖုန်းထဲကနေ ခိုး ခိုးကြည့်ခဲ့ ရသည့် အပြာကားထဲကအတိုင်းပင်ဖြစ်နေသည်။

ဇင်မာရော ဝင့်ဝါပါ ကာမစိတ်တွေ အတိုင်းအဆမဲ့စွာဖြင့် တဖွားဖွား ယိုဖိတ်ဖြစ်ပေါ်လို့လာရချေပြီ။ ဇင်မာလွင် သူ့အရှေ့မှာပင် ထရပ်လိုက်ရာက ကိုယ်ပေါ်မှအင်္ကျီနှင့်ဘော်လီတွေ ချွတ်နေလိုက်သည်။

စိန်သောင်းက သူမ ထမီကို အထက်ဆင်စနေရာကနေ ကူညီဖြေလျော့၍ ချွတ်ချပေးသည်။ကိုမျိုးကမူ ဝင့်ဝါ၏ရင်လျားထမီကို ဘယ်အချိန်ကတည်းကပင် ဖြေချလိုက်သည်မသိပါချေ။ သူ့ပါးစပ်က ဝင့်ဝါ၏ နို့အုံအိအိထွေးထွေးနှစ်ဖက်ကို ကျကျနနကြီး တစ်လှည့်စီ စို့၍ စို့၍ ပေးနေတာကို ဇင်မာလွင်တစ်ယောက် အမှတ်မထင်မြင်တွေ့လိုက်ရပြီဖြစ်သည်။

ဇင်မာလွင် ကိုမျိုးကို မျက်လုံးကလေးတစ်ဖက်အသာမှိတ် ပြလိုက် သည်။ကိုမျိုးကလည်း သူမကို ပြုံးစိစိကြည့်ကာ ခေါင်းအသာညိတ်ပြ၍ …  ဝင့်ဝါ၏ပေါင်ကြားထဲသို့ သူ့ လက်တစ်ဖက်က လျှောထိုးဝင်ရောက် သွားတာ ဇင်မာမြင်လိုက်ရပြန်သည်။

ဇင်မာလွင် နှစ်နှစ်ကာကာကြီးပြုံးလိုက်တဲ့ အပြုံးကို ဝင့်ဝါခိုင်တစ်ယောက် မျက်စောင်းကလေး အသာခဲ၍ တုံ့ပြန်ကာ ကြည့်လိုက်သည်။

သည့်နောက်မှာတော့ …

ဇင်မာရော ဝင့်ဝါပါ အနမ်းပက်စက်လွန်းလှသည့် ကိုမျိုးနှင့် စိန်သောင်းတို့၏ အနမ်း အရှုံ့ အစုပ် အယက်တို့ ရဲ့အောက်မှာ နှစ်ယောက်သား အလူးအလဲကော့ပျံ နေအောင်ကို ထွန့်ထွန့်လူးမျှ ခံစားလိုက်ကြရသည်။ ယောက်ျားနှစ်ယောက်က သူတို့ လေ့လာထားသမျှ ဘာဂျာအစွမ်းကို အပြိုင်အဆိုင်ပြနေကြသည်။ သူတို့အစွမ်းပြတာကအရေးမကြီးလှပေ။

ဇင်မာလွင် ရော ဝင့်ဝါခိုင်အတွက်ပါ တစ်ယောက်နှစ်ချီစီလောက် ကော့နေအောင်အမှုတ်ခံရပြီး စစ်မရောက်ခင် မြားကုန်သွားမည့် အဖြစ်ကိုတောင် တွေးပြီး  စိုးရိမ်ပူပန်နေမိကြလေတော့သည်။

နှစ်ဦးသား ဖတ်ဖတ်ကို မောသွားကြသည်။

" လိုး  လိုးတော့  ကိုစိန်သောင်း ရယ် "

" ကိုမျိုး ဝင့်ဝါလည်း မျော့နေ ပြီကွာ တော်ပြီ လိုးကြတော့ စို့ "

" ကဲ  ကဲ … ဒါဖြင့်လည်းလာကြ ဟောဒီကုတင် စောင်းမှာပဲ နှစ်ယောက်စလုံး တန်းစီအိပ်လိုက်ကြ တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ လိုးကြတာပေါ့ အိုကေ နော် "

" ဟုတ် အို  ခေ   ခိ  ခိ  ခိ  "

" ခိ အဟင့်  ဟင့်   ဟင့် …  "

ကောင်မလေး နှစ်ယောက် စောစောက သူတို့မဟုတ်ကြသည့် အတိုင်း။ လိုချင်တာ ရ ပြန်တော့လည်း လျှာကလေးတစ်လစ်ထုတ် လို့ …စပ်ဖြီးဖြီး ကျေနပ်မှုအတိပြီးသော သနားကမား မျက်နှာပေးကလေးတွေ နှင့် …။

မျိုးမြင့်လှိုင်က ဝင့်ဝါခိုင်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး လိုးသည်။

ဇင်မာလွင့်ကိုမူ စိန်သောင်းက သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးနှင့် သူမစောက်ပတ်အဝကို အသေအချာကြီးတေ့ချိန်၍ ဆောင့်သွင်းချလိုက်သည်။

သူတို့ နှစ်ယောက်ပြိုင်တူပင် ကောင်မလေးနှစ်ယောက်၏ စောက်ပတ်တွေကို အလဲအကွဲ ဆော်ကြလေပြီ … ။

" အင်း ဟင်း   ဟင်း   အို့ အ အ မေ့ ကို စိန်သောင်း ရယ် အ  အ  အား  နာ  နာ  တယ် "

" လီး မဝင်လို့လား ဇင်မာ  ဘယ်လိုနေသေးလဲ "

" အခံရ ခက်တယ် ကွာ လီးက ကြီးကြီးနဲ့ ဂေါ်လီးကြီးတွေ စောက်ပတ်မှာ တစ်နေတယ် ကို စိန်သောင်း ဖြေးဖြေး လိုး ပါ "

" ဇွပ် ဖွပ် ဗွပ်  … ဘုတ်စွိ  ဇွပ် … ဘွတ် ဖတ်  ဘွပ်  ဘုတ် ဖတ် … "

" အိ အိယာ့ အ  အင် အင့် အင့်  အလာ့ လား  ကျွတ် ကျွတ် အင့်  အင့်  ဆောင့်  ဆောင့်  ကို စိန်သောင်း  အား အိ အ အာ့ …"

ဇင်မာတို့ အတွဲက အသံနှင့်အတူ ဝင့်ဝါနှင့်ကိုမျိုး လိုးဆောင့်ရာမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော တစွပ်စွပ် တဗွပ် ဗွပ် စောက်ဖုတ်လေအံသံများကလည်း အိပ်ခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်လို့ နေလေတော့၏။

မျိုးမြင့်လှိုင်က ဝင့်ဝါကို ပက်လက်လိုးနေရတာ အားမရ၍ ဟုဆိုကာ သူမကို ကုတင်စောင်းမှာ လက်ထောက်၍ ဖင်ကို အနောက်ပစ်ကာ ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး သူကအနောက်ကနေ ဝင့်ဝါခိုင် ဖင်ကိုကြည့်၍ ခွေးကုန်းလိုးနေသည်။ မျိုးမြင့်လှိုင်လီးက ဝင့်ဝါစောက်ပတ်နှင့် အနေတော်ပင်ဖြစ်လေရာ လီးအဝင်ချောပြီး ဂေါ်လီဒစ်ကလေး တစ်ခံနေတာက လွဲလို့ ခပ်သွက်သွက်ပင် စိတ်လိုလက်ရဆောင့်လိုးပေးနိုင်လေသည်။

ဝင့်ဝါခိုင်လည်း ဂေါ်လီအများကြီး မဟုတ်သည့်တိုင် တစ်လုံးတည်းသော လီးထိပ်မှဂေါ်လီလုံးက သူမ၏ ကာမအထွတ်အထိပ်နေရာတစ်ခုဖြစ်သော စောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းအတွင်းထိပ်က  ဂျီစပေါ့ လိုနေရာမျိုးကို ကျင်ကနဲကျင်ကနဲ ထိထိမိမိထိတွေ့မှုပေးလိုက်သဖြင့် ကိုမျိုးလီးကို စွတ်ပြီး အထင်ကြီးသွားမိသည်။

သူမ အလိုးခံရသည့်အချိန်တိုင်းမှာ အားကောင်းမောင်းသန်ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ ခပ်ကြမ်းးကြမ်း ခပ်သွက်သွက် စက်သေနတ်ပစ်သလို လိုးဆောင့်မှုကိုမှ အကြိုက်တွေ့လေ့ရှိသူဖြစ်လေရာ ဝင့်ဝါအနေနှင့် ကိုမျိုး လီးနှင့် ယခုလို အားရပါးရကြီး လိုးဆောင့် ဆက်ဆံရတာကို အထူးတလည်ပင် နှစ်ထောင်းအားရ ကျေနပ်နေမိပေသည်။

ဇင်မာအဖို့ ရာမလည်း စိန်သောင်း လီးက ကိုမျိုးလီးထက်တောင် ပိုကြီးနေပြီး သူမစောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဝင်အောင်တောင် မနည်းကြိုးစားသွင်းနေရသည်ဖြစ်ရာ ဂေါ်လီဒစ်တွေ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့် စောက်ဖုတ်အတွင်းဖက် နံရံအသားနုကလေးတွေကို တစ်တစ်ကြပ်ကြပ် မဆန့်မပြဲနှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိလှိမ့် ပွတ်တိုက်ပေးမှုအား ဖီလင်အတွေ့ကြီးတွေ့နေခဲ့ပြီး စိန်သောင်းဆောင့်ချလိုက် သူမက ဖင်ကိုကြွမြှောက်၍ စောက်ပတ်ကော့ထိုးပေးလိုက်နှင့် လီးတဝက်လောက် ဆောင့်ဆောင့်လိုးကြရင်း…တဖြည်းဖြည်းနှင့် လီးအဝင်နက်ကာ အရင်းအဆုံးထိတိုင်ရောက်ရှိလာခဲ့ကြပြီဖြစ်လေသည်။

ဇင်မာစောက်ရည်တွေက အလျှံပယ်စီးကျလာကာ စောက်ပတ်တဝိုက်မှာ ရွှဲစို၍နေချေပြီ။ စိန်သောင်းလိုးဆောင့်မှု နှင့်အတူ စောက်ရည်သံများက တဖွပ်ဖွပ် တဗွပ်ဗွပ် ထွက်ပေါ်လို့ လာခဲ့သည်။

" ကောင်းလား  ဇင်မာ ငါ့လီး ကတစ်နေသေးလား "

" အင်း တစ်နေတုန်းပဲ ဇင်မာ့စောက်ပတ်ထိပ်က အစိကလေးကို များများ ပွတ်ချေပေး … ဒါဆို အရည်အများကြီးထွက်လာပြီး အဝင်ချောလာ လိမ့်မယ်"

စိန်သောင်း သူမစောက်စိကလေးကို လက်လျှို၍ ဖိဖိပွတ်ပေးသည်။ တစ်ဖက်ကလည်း အဆောင့်အလိုး မပျက်စေဘဲ တစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း  လေးလေးပင်ပင်ကြီး ဖိလိုးဆောင့်ချပေးလျှက်ရှိပေသည်။

" လီး က အရင်းထိ ဝင်လား "

" ဝင်ပါတယ် တစ်ချက်တစ်ချက် စောက်ဖုတ်အထဲနံရံတွေကို ဂေါ်လီတွေ ပွတ်ပွတ်ဆောင့်သွားတာ တစ်မျိုးအခံခက်တယ် စောက်ဖုတ်ထဲမှာ လည်း ကို့လီးက မဆန့်မပြဲကြီးဖြစ်နေတာ ကွဲပြဲနေပြီလားမသီတော့ ပါဘူး "

ဇင်မာ ခပ်ညည်းညည်းကလေး ပြောသည်။

သူမပြောလည်း ပြောစရာပါပေ။ သူမစောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးမှာ စိန်သောင်းလီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် လိုးဆောင့်မှုများကြောင့် အပေါက်ဝကို ချဲ့၍ချဲ့၍ ပေးနေသည့်နှယ် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ပြဲလန်၍ပင် နေချေပြီ။သူ့ လီးထိပ်ကြီးက ငရုတ်ကျည်ပွေ့ကြီးထောင်းသလို တအုန်းအုန်းဆောင့်ချနေပုံမှာ သားအိမ်ပင် ပေါက်ထွက်တော့မတတ်ရှိလေသည်။ဇင်မာကား အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် တင်းခံနေဆဲပင်။

စွပ်ဖွပ် ဘုတ် ဘွတ်  ဖွပ်  လပ် ဇွိ စွတ်  ဖွပ် ဘုတ်ဘုတ် ဖတ်  …ဗွပ် စွိ  ဇွပ်

စိန်သောင်းတရစပ်ပင် ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ ဖိလိုးပစ်လိုက်ပါသည်။စိတ်က ပိုထန်လာရပြီမို့ စောစောကလို အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ ဂေါ်လီလီးကို တဗွပ်ဗွပ်နှင့် ထောင်းလမောင်းကြေအောင် လိုးဆောင့်၍ပေးလိုက်တော့ ဇင်မာလွင်တစ်ယောက် ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက် ကော့ပျံကာ ထွန့်လူးလာ ရလေသည်။

" အား ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ မြန်မြန် လိုး လိုးတော့  ကိုစိန်သောင်း ဇင်မာ ပြီးချင်လာ ပြီ ဆောင့်ဆောင့် မလျှော့ နဲ့ တော့ ဟင်း  အင့်  အင်းး "

နှုတ်မှ တကျွတ်ကျွတ် မြည်တမ်း၍ ညည်းတွား မနေနိုင်တော့ပြီ။ဇင်မာ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ကော့ကြွ၍ တက်လာရပြီး လီးကြီးနင့်ကနဲ နင့်ကနဲဆောင့်လိုးသွင်းမှုကို အံကြိတ်ကာ ခါးစည်းခံရင်း စောက်ခေါင်းလေးထဲက စောက်ရည်ကြည်များ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ဒလဟောကြီး ညှစ်ပန်းထွက်လာခဲ့ရလေသည်။

ဇင်မာ တစ်ချီ ပြီးပြီ။

စိန်သောင်းလည်း သူမပြီးတာတွေ့တော့ အောင့်မထားတော့ဘဲ သူမစောက်ပတ်ကို ကွဲချင်ကွဲ ပြဲချင်ပြဲဆိုပြီး အချက်လေးငါးဆယ် ဆက်တိုက် ဖိ၍ ဖိ၍ ဆောင့်လိုးချလိုက်လေ ရာ သူ့လီးထိပ်မှလရည်များ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲက သားအိမ်ရှိရာဆီကို ပန်းလွှတ် ဝင်သွားရတော့သည်။

စိန်သောင်းက ထပ်မံလိုးချင်နေသေးသည်။

" ဇင်မာ ဟိုဖက်လှည့် နင့်ဖင်အနောက်ကနေ ငါလိုးပေးမယ် "

" ရတယ် ကိုစိန်သောင်း ဘာဖြစ်ချင်သလဲ ပြောပါ "

ဇင်မာ၏ကုန်းပေးလိုက်သော ဖင်သားအနောက်ကနေ စိန်သောင်းက သူမ၏စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို သူ့ လဒစ်မြုပ်အောင်သွင်း၍ တစ်ချီပြီးသွားသည့်တိုင် လုံးဝမရပ်နားဘဲ ဒုတိယအချီကို ဆက်လိုးပေးနေသည်။ သူမ၏နို့နှစ်လုံးကိုလည်း ဆွဲဆွဲ၍ ဖျစ်လိုက်နယ်လိုက် ကစားပေးလိုက်သေးသည်။

သူမမှာ တစ်ချီပြီးကစမို့ စောက်ရည်များရွှဲနစ်နေသော စောက်ခေါင်းကလေးထဲမှာ စိုနူးနေပြီး လိုးရသည်မှာ တစွပ်စွပ် တဖွပ်ဖွပ်နှင့် အဝင်ချောလှသည်ဖြစ်ရာ စိန်သောင်း အတော်ကလေးအကြိုက်တွေ့နေရသည်။ သူမစောက်ပတ်ကလေးမှာ အနည်းငယ်ကျိန်းချင်ချင် ဖြစ်နေပေမယ့် မိန်းမဆိုတာ အကြိမ်ကြိမ်ဆက်ကာ ပြီးနိုင်စွမ်းသည့် ထူးကဲလှသည့် သဘာဝတရား၏ လက်ဆောင်မွန်ကို ရရှိထားသူတွေပီပီ ဇင်မာအနေနှင့် စိန်သောင်းအလိုးဒဏ်ကို ကောင်းစွာ ဖီလင်ရယူခံစားနိုင်စွမ်းရှိနေပေသည်။

စိန်သောင်းကလည်း ဒီလိုအခါမျိုးမှာ မာဆေး ကြာဆေးတွေ အမြဲတစေ သုံးစွဲထားတတ်သူမို့ ဘယ်လောက်ပဲ ပင်ပန်းပါစေ လီးကတော့ မာမြဲမာနေကာ နှစ်ချီသုံးချီဆက်တိုက် လိုးဆောင့်နိုင်သူ ဖြစ်လေသည်။ နှစ်ယောက်သား အရှိန်ရလာကြပြီး ကာမစည်းစိမ်ကို အပြတ်ပင်ဈာန်ဝင်ခံစား၍ စည်းကိုက်ဝါးကိုက် အတွဲညီစွာဖြင့် လှုပ်ရှားနေကြသည်။

တစ်ဖက်မှာတော့ မျိုးမြင့်လှိုင်နှင့်ဝင့်ဝါခိုင်တို့ အတွဲက ခွေးကုန်းတစ်ချီပြီး၍ အနားယူနေပေပြီ။ အနားယူသည်ဆိုရာ၌ ကိုမျိုး၏ အားပျော့သွားသောလီးကို ဝင့်ဝါက ပြန်လည်နိုးထလာအောင် သူမနှုတ်ခမ်းများဖြင့် လိုက်လံနမ်းစုပ်၍ လျှာနှင့်ယက်လိုက်ဆွလိုက် ကစားပေးနေပြီး နှစ်ယောက်သား စစ်စတီနိူင်း( 69  ) ပုံစံ ဖင်ကိုကုန်းကွပေးထားသည့် သူမ၏အရည်ရွှဲနေသော စောက်ပတ်ကိုတော့ ကိုမျိုးကအောက်ကနေ ပက်လက်လှန်ပြီး အပီအပြင်ကြီး ဘာဂျာကိုင်ပေးနေတာပဲ ဖြစ်လေသည်။

သည့်နောက်မှာတော့ ကိုမျိုး၏အလိုကျ ဝင့်ဝါခိုင်တစ်ယောက် သူ့ ကိုယ်ပေါ်တက်ခွ ထိုင်လိုက်ပြီး မြင်းစီးသမားတစ်ယောက်လို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဖိလိုက်ကြွလိုက်နှင့် စောက်ဖုတ်နှင့်လီးကို တစ်သားတည်းဖြစ်အောင် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်၍ နှစ်ယောက်သား ဒုတိယအချီကို စတင်လိုက်ကြပေတော့ သည်။

စိန်သောင်း နှင့်ဇင်မာလည်း တစ်နာရီ နီးပါးကြာသည်အထိ လချောင်းရော စောက်ပတ်တွေပါ ပူထူကျိန်းစပ်သွားအောင် အဆက်မပြတ်ဆွဲပြီး ဒုတိယအချီ သုက်ရည်များပြိုင်တူ ပန်းလွှတ်လိုက်ကြပါသည်။

သူတို့ ပြီးသွားချိန်အထိ ဝင့်ဝါခိုင်တစ်ယောက် ကိုမျိုးကိုယ်ပေါ်မှာ မြင်းစီး၍ကောင်းနေတုန်းပင်။ သူမ၏မျက်နှာကလေးမှာ ချွေးသံတရွှဲရွှဲနှင့်  နွမ်းဖတ်ဖတ်ကလေး ဖြစ်နေသည့်တိုင်အောင် ရမ္မက်ဇောထန်ပြင်းနေမှုကြောင့် မောရမှန်း ပန်းရမှန်းတောင် သိပုံမရပါချေ။ နောက်ဆုံးကိုမျိုးက သူမကိုယ်ခန္ဓာလေးအားပွေ့ချီကာ ကုတင်အောက်ကြမ်းပြင်မှာ မတ်တပ်ရပ်လျက်သား ခါးတစ်ခွင်လိုးဆောင့်ပေးလိုက်တော့မှသာ နှစ်ယောက်သား သုက်ရည်ပန်းထွက်လာကြပြီး တစ်ချီပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ရတော့၏။

ညနေစောင်းလောက်အထိ လိုးလိုက် နားလိုက်နှင့် လေးယောက်သား အပျော်ကျူးနေကြပြီး ဘယ်သူကဘယ်သူ့ ကို ဘယ်နှစ်ချီတိုင်အောင် လိုးသလဲဆိုတာကိုတောင် ကောင်းစွာ မမှတ်မိကြတော့ချေ။

အားလုံးမပြန်ကြခင်မှာ ကိုမျိုးက

" နောက်နေ့ အဆင်ပြေတာနဲ့ ငါလာခေါ်မယ် ဇင်မာရော ဝင့်ဝါပါ မနက် ၈ နာရီ ကျောင်းရောက်အောင်လာခဲ့ကြ ကြားတယ်မဟုတ်လား "

ဇင်မာလွင်ရော ဝင့်ဝါခိုင်ပါ သဘောတူကြောင်း ခေါင်းညိတ်ပြသည်။ဇင်မာ့ နဘေးမှ ဝင့်ဝါခိုင်က

" ကိုမျိုး တစ်ခုတော့ ပြောမယ်ကွာ "

" ပြောလေ ဝင့်ဝါ "

" တို့ ကိစ္စတွေကို လူမသိပါစေနဲ့နော် ငါတို့က မိန်းမသားတွေမို့ ခုလိုပြောရတာပါ "

ကိုမျိုးလည်း ခေါင်းအသာညိတ်ပြီး …

" စိတ်ချလိုက် ဝင့်ဝါ ဇင်မာရောပဲ ငါတို့ နှစ်ယောက်က ဒါမျိုး နှုတ်လုံတယ် နားလည်မှုလည်း ရှိပါတယ် ငါတို့ကလွဲရင် ဘယ်သူမှမသိစေရဘူး နင်တို့ စိတ်အေးအေးထားကြ ဟုတ်ပြီလား "

မိန်းကလေးနှစ်ယောက်လည်း ဒီတော့မှ ဟင်းကနဲ ပြိုင်တူသက်ပြင်းချနိုင်ကြကာ လာလမ်းအတိုင်း ကိုယ်စီ လှည့်ပြန်လာ ခဲ့ကြပေတော့သည်။

ဇင်မာလွင်နှင့်ဝင့်ဝါခိုင်က နေတာချင်းလည်းမတူ တစ်ယောက်တစ်လမ်းစီဖြစ်ကြ၍ ဇင်မာလွင် ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် အငှားယာဉ်တစ်စီး လက်ပြတားလိုက်ပြီး အဆိုပါကားနှင့်ပင် အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ပါသည်။

ဒုတိယအကြိမ် သူတို့နှစ်ယောက်နှင့် ထပ်မံတွေ့ဆုံရမည်ကိုတော့ …

ဇင်မာလွင်တစ်ယောက် စိတ်ထဲကတွေးပြီး  ကြိုတင်ရင်ခုန်နေမိသည်။ လောကအရသာ ဆိုတာဒါပဲ မချောကလေးနှစ်ယောက်နဲ့ ကိုယ်နှစ်ယောက်… ဘယ်လောက်များ  ကြည်နူးစရာကောင်းလိုက်သလဲ လို့ … ။

………    ………............................................................

ဇင်မာ အိပ်မက်ထဲမှာတောင် သူတို့နှစ်ယောက်နှင့် တွေ့ဆုံနေမိပြီး … နိုးတစ်ဝက် အိပ်တစ်ဝက် ကြက်အိပ်ကြက်နိုးနှင့်ပင် တစ်ညတာခရီးရှည်ကို သူမ ခက်ခဲပင်ပန်းစွာ ဖြတ်ကျော် ခဲ့ရသည်။

အိပ်ယာမှ နိုးလာတော့ သူမတစ်ကိုယ်လုံး ချွေးတွေ ရွှဲနစ်လို့ … ။

ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲလှယ်၍ နံနက်စာအဆာပြေစားကာ ကျောင်းသွားမည်ဆိုပြီး အိမ်ကထွက်လာခဲ့သည်။ ကိုမျိုးနှင့် စိန်သောင်းက သူတို့ အလာကို ကြိုစောင့်နေကြပြီ။

ဝင့်ဝါခိုင်ရောက်လာတာနှင့် လေးယောက်သား ကျောင်းဝင်းထဲကနေ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ထွက်လာကြပြီး ကျောင်းအနီးရှိ ကိုမျိုး၏ အသိအိမ်တစ်အိမ်မှာ အသင့်ယူလာသည့်အဝတ်အစားများ လဲလှယ်ဝတ်ဆင် လိုက်ကြသည်။

ဇင်မာလွင်က မီနီစကပ်တိုနံ့နံ့ကလေးနှင့် နို့နှစ်ရောင်ကိုယ်ကျပ်ဘလောက်စ်အင်္ကျီကလေးကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး ဝင့်ဝါခိုင် ကတော့ ထုံးစံအတိုင်းပင် အင်္ကျီခပ်ပွပွ ဂါဝန်အတိုကလေးနှင့်ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သား ပေါင်သားဝင်းဝင်း အိအိကလေးများနှင့် ခြေသလုံးသား ဖွေးနုနုကလေးတွေပါ ပေါ်လွင်နေကြသည်။

ဖွံ့ဖြိုးစအရွယ် ကိုယ်လုံးအဆက်အပေါက် တစ်ရစ်ကြော့ရှင်း လှပသူများဖြစ်သဖြင့် ရင်ကလေးမော့မော့ တင်ကလေး ကော့ကော့နှင့် ကြွရရွကလေး လျှောက်လှမ်းနေကြပုံမှာ အခြားသူမပြောနှင့် မနေ့ တစ်နေ့ကပဲ ကိုယ်တိုင်အတွင်းကျကျ ဆက်ဆံဖူးခဲ့ကြသူ ကိုမျိုး နှင့်စိန်သောင်းတို့နှစ်ယောက်ကိုပင် ရင်ခုန်နှုန်းမြန်အောင် ပြုစားစေနိုင်စွမ်းရှိကြပြီး နှစ်ယောက်သား လီးတောင်ချင်ချင်ဖြစ်၍လာကြရသည်။

" ဟင်းဟင်း ငါတော့… လုပ်ချင်နေပြီ နော် …ဟင်းဟင်း "

" ကိုမျိုး နော် မကဲနဲ့ … ဟွင်း "

ဆိုပြီး ဇင်မာလွင် သူ့ကို ဟန့်လိုက်ရသေးသည်။

တက္ကစီကားပေါ်ရောက်တော့ ကိုမျိုးဇာတ်လမ်း စလာသည်။

စိန်သောင်းကို ကားရှေ့ခန်းမှာထိုင်ခိုင်းပြီး သူကမူ ကားနောက်ခန်းမှာ ကောင်မလေး နှစ်ယောက် တစ်ဖက်တစ်ချက်စီနှင့် ငြိမ့်၍ လာခဲ့ပြီး ခြေလက်တွေ အငြိမ်မနေဘဲ လူပျိုလက် ဝက်မြီး ဆိုသလို ခြေဆော့ လက်ဆော့ လုပ်လာခဲ့လေသည်။ ဇင်မာ့ စကပ်အောက်ကို လက်လျှို၍ နှိုက်လာသလို ဝင့်ဝါ ဂါဝန်အောက်ကို သူ့ လက်တစ်ဖက်သွင်း၍လည်း သူမ၏ဖောင်းမို့မို့ ဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ကို အသာ နှိုက်စမ်းလာခဲ့သည်။သူမတို့ စောက်ပတ်ကလေးတွေ အရည်စိုလာသည်အထိ နှိုက်ဆွပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။

" ကဲ …လိုက်တာ … ဟိုရောက်မှ တွေ့မယ် … ဟင်း  ဟင်း  "

ဝင့်ဝါက လေသံတိုးတိုးလေးကလေး နှင့်သူ့ကို ပြောပြီး ပေါင်တွင်းကြောဆွဲလိမ်ပစ်လိုက်တော့ ကိုမျိုး အား ကနဲ အော်သံထွက်သွားရသည်။

ကားလေးက စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ရဲ့အရှေ့မှာ ထိုးရပ်သွားပြီး အားလုံးကားပေါ်ကဆင်းလိုက်ကြသည်။

ဆိုင် မှာ နံနက်စာ မှာယူ စားသောက်လိုက်ကြရင်း ခဏတာမျှ အချိန် ဖြုန်းနေပြီးမှ အနီးရှိ တည်းခိုခန်းသို့ ဝင်ရောက်ကာ မနေ့ကလိုပင် နှစ်ယောက်အိပ်ခန်း တစ်ခန်းစီ ယူလိုက်ကြသည်။

ဒီနေ့အဖို့ တော့ ကိုမျိုးနှင့်ဝင့်ဝါခိုင် ကတစ်တွဲ ဇင်မာလွင်ရယ် စိန်သောင်းရယ် က တစ်တွဲဖြစ်သွားကြသည်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ သူတို့ တစ်လမ်းလုံး အောင့်အည်းမျိုသိပ်လာခဲ့ သမျှ ပေါက်ကွဲကြရချေပြီ။

ဇင်မာလည်း စိန်သောင်းရင်ခွင်ထဲသို့ရောက်၍ သူမနှင့် စိန်သောင်း နှုတ်ခမ်းချင်းဂဟေဆက်မိသွားကြပြီး နှစ်ယောက်သား တရှိုက်မက်မက် နမ်း၍ စုပ်၍ တဖြည်းဖြည်းနှင့် အကိုင်အတွယ် အနမ်းအစုပ် ကြမ်းသထက်ကြမ်းလာခဲ့ရလေသည်။

ဇင်မာလွင်၏ ကိုယ်အထက်ပိုင်းရှိ အင်္ကျီရော ဘရာစီယာပါ ပြေလျှော့ ကျွတ်ကျကုန်ကြပြီး နို့အုံအိအိနှစ်လုံးက အတိုင်းသားပင် ထွက်ပေါ်နေကြလျှက် ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းရှိ စကပ်တိုကလေး မှာလည်း ခါးအထက်ဆီ လန်တက်၍နေကာ ပင်တီပါး ကလေးအောက်မှ သူမ၏ စောက်ခုံ ဖောင်းအိအိ ကလေးကိုပါ  ကြွကြွရွရွကလေး မြင်တွေ့နေရပေသည်။

သူမ၏အတွင်းခံဘောင်းဘီကလေးကို စိန်သောင်းက အလျင်အမြန် ဆွဲချွတ်ယူလိုက်ရာက  သူ့နှာခေါင်းနား ကပ်ပြီး ရွှတ်ကနဲ နမ်းရှိုက်လိုက်ပေသည်။

စိန်သောင်း သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်သည်။ အတွင်းခံကိုပါ ချွတ်သည်။ သူ့လီးကြီးက ဘောင်းဘီအောက်ကနေ ဘွားကနဲ ပေါ်ထွက်လာပြီး ဇင်မာလွင်၏ ပါးစပ်နား သို့ အသာတိုးကပ်၍ …

ဇင်မာ လီးချောင်းကြီးကို နို့အေးချောင်းစုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် စုပ်နေလိုက်သည်။လီးကြီးက  သုမ၏ ပုလွေဒဏ်ကို နည်းနည်းကလေးတောင်မှ သည်းညည်းမခံနိုင်ဟန်နှင့် တမုဟုတ်ချင်း ရုန်းကြွ တောင်မတ်လို့ လာခဲ့ပေသည်။ ဇင်မာအလှည့် ပြီးတော့ သူ့ အလှည့်ပင်။

စိန်သောင်း ဇင်မာလွင်ရဲ့စောက်ပတ်ကို အငမ်းမရပင်နမ်းတော့သည်။ပါးစပ်နှင့်စုပ်သည်။လျှာကလေး ထိုး၍ ထိုး၍ အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ ယက်ဆွ ပေးလိုက်သည်။နာရီ ဝက်လောက်ပင် ကြာမြင့်မည်ဟု ထင်ရသည်။ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ထက်မှာ နေရာယူလိုက်ကြပြီး ဇင်မာနှင့်စိန်သောင်း အလဲအကွဲဆော်ဖို့ ပြင်လိုက်ကြသလို ….................................................

ကိုမျိုးတို့ အခန်းဖက်ဆီမှ အသံများကလည်း တစွပ်စွပ် တဖွပ်ဖွပ် နှင့် ဆူညံစွာ ထွက်ပေါ်၍လာတာကို သူတို့ နှစ်ယောက်သား စတင်ကြားလိုက်ရတော့၏။

" ကိုစိန်သောင်း ဖင်ကုန်းပြီးလိုးပေးစမ်းပါ ဒီနေ့ တဝကြီးလိုး  အသေ လိုး သူ့ ဂေါ်လီကြီးကို ခံချင်လှပြီ "

ဇင်မာက တတွတ်တွတ်ပြောနေသည်။စိန်သောင်းက

" စောက်ပတ်ကို လိုးရမလား ဖင်ကို လိုး ရမလား ပြော လေ … ဇင်မာ … ဟင်း ဟင်း  "

" ဘယ်နေရာ လိုးလိုး ရတယ် စောက်ပတ်ကိုအရင်လိုး ပြီးမှ သူ …ဖင် လိုးချင်လည်းလိုးပေါ့ သဘောရှိသာလုပ် "

ဆိုပြီး ဇင်မာလွင်က သဘောကောင်းစွာဖြင့် ပြောရင်း ကုတင်ထက်မှာပင် သူမ၏ဖင်ကို လေးဘက်ကျကျ ကုန်းကုန်းကွကွကြီးလုပ်၍ ဖြဲကားပေးလိုက်လေသည်။စိန်သောင်း အနောက်ကနေ သူမဖင်သား နှစ်ဖက်အကြားရှိ စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို ထိုးနှစ်ဆောင့်ထည့်လိုက်ပါသည်။

" စွတ် ဖွပ်  ဘွတ်   ဗြစ် ဇွပ် …"

" အ အင့် အိအိ  အာ့ အား   ဆောင့် ဆောင့်  ကိုစိန်သောင်း  မြန်မြန် ဟင့်ဟင့် အ အား   အားးးး "

စိန်သောင်း အပီအပြင်ဆောင့်သည်။ခွေးလိုးကို ပီပီပြင်ပြင်ကြီး အီဆိမ့်နေအောင် လိုးပေးနေသည်။ ဇင်မာလွင် သူ့လိုးဆောင့်ချက်များအောက်မှာ မျက်ဖြူဆိုက်မတတ် ဖြစ်သွားရရှာသည်။

ဂေါ်လီသီးတွေရဲ့အရသာကို ဒီနေ့ ကျမှပင် သူမ အပြည့်အဝ ခံစားနိုင်ခဲ့သည်။မနေ့က သူမ၏ စိတ်ထဲ စိုးတထိတ်ထိတ် ဖြစ်နေတာကြောင့်လည်း တလိမ့်လိမ့်နှင့် အသည်းအသန် ဖိကြိတ်ဆောင့်လိုးပေးနေသည့် ဂေါ်လီ လီးအရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ မခံစားနိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒီနေ့မှသာ အတိုးရော အရင်းရောပေါင်းပြီး သူမအနေနှင့် တစ်လက်စတည်း အလိုးခံရပေတော့မည်။

မိနစ်ပိုင်းလောက်သာ ကြာသည်။ တဘုတ်ဘုတ် တဘွပ်ဘွပ် ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်လိုးမှုရဲ့အောက်မှာ ကော့နေအောင်ပဲ အလူးအလှိမ့်ခံရင်း ဇင်မာ စောက်ရည်များ တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထွက်၍ တစ်ချီပြီးလိုက်ရ၏။

စိန်သောင်း အဆက်မပြတ်  ဆောင့်လိုးနေဆဲဖြစ်သည်။

ခွေးကုန်းလိုး၍ တစ်လီ … ကုတင်စောင်းမှာ တစ်ချီ ဆော် ချင်တိုင်း ဆော်ပြီး စိန်သောင်း၏ လီးက လရည်တွေ ဇင်မာ့ စောက်ပတ်ထဲကို ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီး ပန်းလွှတ်ထည့်လိုက်သည်။ သူက ဇင်မာ့စောက်ပတ်ကို လိုးရုံနှင့် အားမရဘဲ သူမ၏ ဖင်စအိုပေါက်ကိုပါ ထပ်မံလိုးဆောင့်ဖို့ တာစူလာခဲ့ ပြန်တာ တွေ့ရသည်။

စိန်သောင်း …

သူ အသင့် ယူဆောင်လာသော ဖင်စအိုလိုးသည့် အခါမှာအသုံးပြုသည့် ကေဝိုင် ဂျယ်လီဘူးကိုထုတ်လိုက်ပြီး ဇင်မာ့ဖင်ဝထဲကိုရော သူ့ လီးဒစ်လုံးနှင့် လီးကိုယ်ထည် အပေါ်မှာပါ ရွှဲနေအောင် သုတ်လိမ်း၍ ဖင်ထဲကို သူ့လီးဒစ်ထိပ်နှင့် ထိုးနှစ် ကာ အပေါက်ဝချဲ့ချဲ့ပေးလိုက်ရင်း လဒစ်ကြီးကို တစ်ထစ်ချင်းတစ်ရစ်ချင်း ဖင်ပေါက်ထဲကို သွင်း၍ နေလေသည်။

လီးတစ်ဝက် လောက်အရောက်မှာ ရှေ့ဆက်မတိုးသေးဘဲ လီးဝင်သည့်အတိုင်းပင် အသာကလေးမျှော၍ ချော့လိုးကလေး လိုးနေလိုက်သည်။ နောက် … တဖြည်းဖြည်းချင်း အားစိုက်ကာ ဖိ၍ ဖိ၍ ဂေါ်လီလီးကြီးကို မညှာမတာပင် ဇင်မာ့ ဖင်ထဲသို့ မရောက်ရောက်အောင် ကြိုးစားပမ်းစား ထည့်သွင်းပြီး ဇပ်ဇပ် ဇပ်ဇပ်နှင့် နေအောင် ခွေးလိုး ဝက်လိုး လိုးပေးလိုက်သည်။

" အ အား တ တစ်မျိုးကြီးပဲ ကိုစိန်သောင်း ရယ် ဇင်မာတစ်ခါမှ ခုလို ဖင်မခံဖူးပါဘူး ဟင်း "

" မိန်းမတော်တော်များများလည်း ဖင်မခံဖူးပါဘူး  ဇင်မာရဲ့ …ဒါမေယ့် ခံဖူးတဲ့သူတွေကျတော့ ဖင်ခံတဲ့အရသာဟာ ဘာနဲ့မှမတူဘူး လို့ ပြောကြတယ် "

" ဟုတ် ဟုတ်တယ် နာ … သလို ကောင်း သလိုကြီး … ဖင်ဝမှာတစ်ဆို့ဆို့ … နဲ့ကွာ … အ  အ မေ့ … နာ တယ် ဖြေးဖြေးလိုး …ကိုစိန်သောင်း … အား   အ  အိ …  အ  ဟင်း …   ဟင်း  "

စိန်သောင်း သူမဖင်ကို တစ်ချက်ချင်းလိုးသည်။ အချက်လေးငါးဆယ် ဆောင့်လိုးအပြီးမှာ ဇင်မာ ဖင်ဇိမ် နည်းနည်းတွေ့လာပြီ ဟု ဆိုရမည်။

သူမ၏ဖင်ကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်၍ ဖက်သားနှစ်ဖက်ကို ကုန်းထောင်ပေးထားပြီး နာကျင်မှုအရသာကို မျက်ရည်ပေါက်ပေါက် ကျလာသည်အထိ အပြတ်ပင် အံတင်းတင်းကြိတ်၍ အောင့်ခံပေး နေပေသည်။ စိန်သောင်းက သူမစောက်ပတ်ထဲကိုလည်း လက်လျှို၍ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ထည့်ကာ ဆောင့် ဆောင့် လိုးပေးနေ သည်။ နို့အုံနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက်ကစားပေးသည်။

ဇင်မာ့စောက်ပတ်မှာ စောက်ရည်တွေက ရေကာတာကရေတွေ ထွက်ကျသလို ရွှဲရွှဲယိုအောင် စီးကျလာခဲ့ရကာ ဖင်လိုးမှု၏နက်ရှိုင်းသည့် အရသာကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မက်မက်စက်စက် စီးမျောခံစား၍ နေလေတော့၏။

" နာသေးလား  ဇင်မာ  လျှော့လိုးရမလား "

" မလျှော့ နဲ့ ရတယ် ဆောင့်ဆောင့် ကိုစိန်သောင်း  လီးကို ဖင်ထဲမှာ ဒီအတိုင်းထည့်ပြီးတော့ လိုးပေး "

ဇင်မာက သူ့ကိုညှောင့်လိုးခိုင်းခြင်းဆိုတာသိလိုက်ရသည်မို့ စိန်သောင်းသူ့လဒစ်ပြဲကြီးအား အရင်းနားရောက် သည်အထိ ဖိကပ်ထည့်သွင်းကာ တစ်ချက်ချင်းဖင်ထဲကို လှည့်ပတ်ညှောင့်လိုးပေးနေလိုက်ပါသည်။

ဇင်မာရော သူပါ ခရီးရောက်လုနီးကြပါပြီ။ စောက်ပတ်ထဲက တင်းကနဲတင်းကနဲဖြစ်ဖြစ်သွားရပြီး ဇင်မာ့စအိုဝမှာ ထူပူ၍ နာရကျင်ရမှန်းမသိဖြစ်လာသည်။လီးနှင့်ထိုးမွှေဆောင့်လိုးသွင်းမှုကိုလည်း အတော်ကလေး ခံနိုင်ရည် ရှိလာသည်။ တကယ် ဖင်ခံဖူးတဲ့မိန်းမတွေသာ သိကြပေလိမ့်မည်။

ဖင်ခံရတာမဖြစ်နိုင်ဘူးဟုထင်ရပေမယ့် အစတစ်ချက်သာ ကသိကအောက်နိုင်တာဖြစ်သည်။ နောက်တော့လည်း စောက်ပတ်ထဲ လီးနဲ့အလိုးခံရသလို အရသာတစ်မျိုးစီရှိကြတာပဲ ဖြစ်ပေသည်။ အချက်လေးငါးဆယ် အဆောင့်မှာ စိန်သောင်းရော ဇင်မာပါ နှစ်ယောက်စလုံး တင်းမထားနိုင်ကြတော့ဘဲ စောက်ရည်နှင့် လရည်တွေ တဖျောဖျောပန်းထွက်သွားသည်။ ဖင်ခံရတာ အပြီးမြန်လှချည်လား ရယ်လို့ ဇင်မာ အတွေ့အကြုံ ကောင်းကောင်းရရှိသွားသည်။

ခဏနားနေကြပြီး ဇင်မာက စိန်သောင်းလီးကို ပုလွေကိုင်ပေးနေသည်။ပါးစပ်နှင့် တပြတ်ပြတ်စုပ်၍ လျှာနှင့်လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကို ယက်ကာယက်ကာ ဆွပေးလိုက်သည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲသွင်း၍ စုပ်ငုံကာ ငုံ့လိုက်ကြွလိုက် ဂွင်းတိုက်သလို ပါးစပ်ထဲမှာ အသွားအပြန် ဆောင့် လိုးပေးသည်။ သူကလည်းဇင်မာ့နို့တွေကို စို့ လိုက် စောက်ပတ်လေးကိုင်လိုက် နှူးပေး ဆွပေးလိုက်နှင့် လုပ်နေတာမို့ စိတ်က ပြန်လည်ထကြွလာရပြန် ပါသည်။

ဇင်မာ စောက်ပတ်လည်းကျိန်းနေသလို ဖင်ပေါက်ဝမှာလည်း စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်နေသည့်တိုင် ဆက်လက်အလိုးခံချင်နေမှုကို ကိုယ့်ဖာသာ အံ့သြလို့ နေမိသေးသည်။

တအောင့်အကြာမှာ …

ကိုမျိုးလာရောက်ခေါ်ဆောင်၍ သူတို့ အခန်းဖက်ကို ဇင်မာတို့နှစ်ယောက် လိုက်ပါသွားခဲ့ကြရပြန်သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဝင့်ဝါခိုင်ကို ကုတင်ထက်မှာ ဝတ်လစ်စားလစ်ပုံစံအတိုင်း ခွေခွေကလေးလှဲလျောင်ပြီး ငြိမ်သက်နေတာကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။

" ဝင့်ဝါက ဖင် ဇိမ်တွေ့နေတာလေ ငါသူ့ကို ဖင်ပေါက်ချည့်သက်သက် နှစ်ချီလိုးလိုက်တယ် …"

ဆိုပြီး ကိုမျိုးကရှင်းပြသည်။

ဝင့်ဝါလည်းသူတို့ အသံကြား၍ လှဲပြီးအနားယူနေရာက ထလာသည်။သူမမျက်နှာကလေးက မချိုမချဉ်ကလေး စိတ်မလုံမလဲ ဖြစ်နေဟန်တူပေသည်။

" ကဲ နင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ငါနဲ့စိန်သောင်း တူးဘိုင်ဝမ်းလိုးမယ် ဇင်မာက အရင်စလိုက်ကြရအောင် "

" ရတယ် ကိုမျိုး စိတ်ကြိုက်လုပ်ပါ "

ဇင်မာက ပြောလိုက်ရာက ကိုမျိုးသင်ပြသည့်အတိုင်း ကုတင်ထက်မှာ ပက်လက်လှဲအိပ်ပေးလိုက်သော စိန်သောင်း၏လီးကြီးပေါ်ကနေ သူမက တက်ခွထိုင်၍ သူမအနောက်ကနေ ကိုမျိုးက ဖင်စအိုထဲလီးသွင်းပေးမှုကို အရသာယူကာခံစားနေလိုက်ပါသည်။

သူမပြီးတော့ ဝင့်ဝါခိုင်အလှည့်ပင် ဖြစ်လေသည်။

ဝင့်ဝါခိုင်ကို ကျတော့ သူတို့ နှစ်ယောက်က စောက်ဖုတ်နှင့်ဖင် တစ်ပြိုင်တည်းမလိုးဘဲ ကိုမျိုးနှင့်စိန်သောင်း တစ်လှည့်စီ သူမ၏ ဖင် ကျင့်သားရအောင်ဆိုပြီး ဖင်ပေါက်ကိုချည့် သက်သက် သုံးချီစီလောက် အလဲလဲအကွဲကွဲ ဆော်လိုက်ကြသည်။

ဝင့်ဝါခိုင် မျော့မျော့ကလေးသာ ကျန်သည်။

ဇင်မာက ဝင့်ဝါကို သနားမိသွားပြီး…

" ဇင်မာ့ကိုလည်း ဝင့်ဝါလိုးသလို ဖင်ကိုချည့်သက်သက် လိုးပေးစမ်းပါ ဖင်လိုးခံရတာ စောက်ပတ်အလိုးခံရတာ ထက် ပိုအရသာရှိတယ် ကိုမျိုးတို့လို လိုးတဲ့ သူအဖို့လည်း ပိုအကြိုက်တွေ့တာပဲ မဟုတ်လား "

ဆိုပြီး ပြော၍ … ဟိုနှစ်ယောက်ကလည်း ဖင်ချဖို့သာ အားသန်နေကြသူတွေပီပီ ဇင်မာ့ဖင်ကို တစ်လှည့်စီ ဝက်ဝက်ကွဲအောင် လိုးဆောင့်ပေးလိုက်ကြသည်။

" အား အိ  အိ  အင့်  ကျွတ်  ကျွတ် ဟင့် ဟင်း   အင်း  ဆောင့် ဆောင့်   ကိုမျိုး  အား အ လိုး  လိုးပေးပါ လိုးထည့်လိုက်စမ်းပါ အ  အား  ဟင်း  ဇင်မာ ဒီည မပြန်တော့ဘူး  တစ်ညလုံး လိုးပေး လိုး ပေးရမယ် နော်  ကိုမျိုး အိအိ အင့်  ဆောင့် မြန်မြန် ဆောင့်  အ  ထိ  ထိတယ်  ကောင်း  ကောင်း  လိုက်တာ နော်  အို့ အ  အ "

" စွတ် ဖွတ်  ဖွပ် ဘုတ် စွိ ဖတ်  ဗွပ် ဘွပ်  ဘွတ်  ဗလွတ်  ဗြွတ်  စွိ ဖွပ် ဇွပ် "

ဝင့်ဝါခိုင်နှင့်အတူ ဇင်မာလွင်တစ်ယောက် ကိုမျိုးနှင့် စိန်သောင်းတို့ အလိုကျ ကုန်းချည်တစ်လှည့် ပက်လက် တစ်ဖုံ ဖင်ခံ၍ တစ်သွယ် နည်းလမ်းပေါင်းစုံလင်အောင် ကာမအရသာကို မြိန်ရည်ယှက်ရည်ကြီး ကမ်းကုန်အောင် ခံစားလိုက်ကြသည်။

မိုးစုန်းစုန်းချုပ်၍ ည ၈ နာရီထိုးပြီးသည့် အချိန်ထိတိုင်အောင် ဇင်မာတို့ လေးယောက်သား အိမ်ကိုမပြန်နိုင်ကြသေးချေ။


ပြီးပါပြီ။


လေးစားလျှက်

( နရသူ )



ပါကင်မကြိုက်တဲ့မောင် အပိုင်း ( ၃ )

ပါကင်မကြိုက်တဲ့မောင် အပိုင်း ( ၃ )

နရသူ ရေးသည်။

သူမမျက်လုံးအစုံတို့က အမေနှင့်သဲမောင် ထန်ချင်တိုင်းထန်ကာ အသည်းအသန်လိုးနေကြပုံကိုကြည့်၍ လက်တစ်ဖက်က ရင်သားအိအိအစုံကိုဖျစ်ချေနယ်ပေးလာမိပြီး ကျန်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြားထဲရှိ စောက်ပတ်ရှိရာဆီကို အလိုအလျောက်ပင် တိုးဝင်သွားရလေသည်။ စောက်ပတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ပွတ်သပ်နှိုက်ဆွပေးနေမိသည်။ 

သူမစောက်ပတ်က သဲမောင် ဘာဂျာကိုင်လိုက်လိုးလိုက် နောက်တစ်ဖန် လက်နှင့်ရော ပါးစပ်နှင့်ပါ အပြန်ပြန်အလှန်လှန်ဆွနှူးလိုက် လိုးလိုက် လုပ်ထား၍ အရည်စိုနူးလျက်ရှိကာ လီးဝင်ဖို့ရန် အသင့်အနေ အထားပင် ဖြစ်နေပေသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ချင်ချင်လက်ငင်းကြီးပင် အလိုးခံလိုစိတ်များ အငမ်းမရဖြစ်ပေါ်နေပေသည်။

နီနီမြင့် စိတ်ကို ကြာကြာထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ သဲမောင်နှင့်အမေတို့ လိုးနေသည့်အနားကို အတင်းတိုးကပ် ဝင်လာခဲ့ရင်း သဲမောင်နှုတ်ခမ်းအစုံကို သူမနှုတ်ခမ်းများဖြင့်မရမက ဖိကပ်နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်လေသည်။ သဲမောင်လည်း မရင်ရွှေစောက်ပတ်ကို သူ့လီးကြီးကော့ထိုး၍တစ်ချက်ချင်း ညှောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေရာက သူမကိုနားလည်မှုရှိရှိ တုံ့ပြန်အနမ်းပေး လိုက်လေသည်။

မရင်ရွှေလည်း စောက်ပတ်ကတအားရွနေချိန်မို့ သမီးတစ်ယောက်လုံး မခံမရပ်နိုင်အောင် စောက်ပတ်ရွနေပြီဖြစ်မှန်း သိလျက်နှင့်ပင် သူမအလိုပြည့်ရန်ကိုသာ အားထုတ်ပြီးအချက်လေးငါးဆယ် မနားစတမ်း မီးကုန်ယမ်းကုန်ကြဲ၍ ဆက်တိုက်ဖိလိုးဆောင့်ချပစ်လိုက်ရာ စောက်ရည်တွေဒလဟောကြီး ဖျစ်ညှစ်ပန်းထွက်သွားပြီး လူတစ်ကိုယ်လုံးလည်း ကတုန်ကရီတုန်ရီလှုပ်ရှားလျက်ရှိရာကနေ သံပတ်ကုန်သွားသည့် စက်ရုပ်တစ်ရုပ်လို ရုတ်ခြည်း ပျော့ခွေကျသွားရလေသည်။

သဲမောင် သိလိုက်ပြီ။ မရင်ရွှေ၏ရမ္မက်မီးတောက်ကို သူကိုယ်တိုင် ဆုံးခန်းရောက်သည်အထိ အပြီးအပြတ်ဇက်သတ်ပေးမှ တော်ကာကျမည်ဟု တွေးပြီး မရင်ရွှေကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ဖြစ်သွားအောင် ကိုယ်ကိုတစ်ပတ်လှိမ့်ပြီး သူကအပေါ်စီးကနေ၍ သူမစောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို ပြန်မချွတ်သေးဘဲ အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့် ဇပ်ဇပ်ဇပ်ဇပ်နှင့် ခွေးထီးနှင့်ခွေးမ တော်သလင်းသံဝါညှိသကဲ့သို့ အဆက်မပြတ်ညှောင့်လိုးကလေးလိုးပေးလိုက်လေရာ မရင်ရွှေခမျာ တအို့အို့တအင့်အင့်နှင့်နှုတ်မှမပီမသ ဝူးဝူးဝါးဝါးညည်းတွားသံပြုရင်း သဲမောင်ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို လက်သည်းများဖြင့်နစ်နေအောင် ကုပ်ခြစ်ဖက်တွယ် ထားလိုက်ရာက ကာမစည်းစိမ်၏အထွတ်အထိပ် ဂိတ်ဆုံးအရပ်ဆီကို မဆိုင်းမတွပင် ရောက်ရှိသွားကာ သူမမျက်နှာတစ်ပြင်လုံး ကျေနပ်ပီတိအရိပ်အယောင်များ ဖုံးလွှမ်းသွားရလေတော့၏။

သဲမောင်က သူမနားနားကပ်ပြီး တီးတိုးချော့မော့သည့်လေသံဖြင့် …

"အစ်မ ကျေနပ်ရဲ့လား ကျွန်တော်လိုးပေးတာ သဘောကျတယ်မဟုတ်လား "

"ကျ ပါတယ် ကျေနပ်ပါတယ် မောင်လေး "

"ဒါဖြင့်အစ်မမောတယ်ဆို ခဏနားလိုက်ဦး ကျွန်တော်လီးတောင်နေသေးလို့ နီနီ့ကို ဒီတစ်ချီ အပြတ်လိုးလိုက်ဦးမယ် အစ်မဘေးက အသာကြည့်နေ ဟုတ်လား "

"ဟင်းးး မင်းသဘောပဲ ကိုမောင်ရယ် "

လရည်ဝင်သွားလို့လားတော့မသိ။ မရင်ရွှေအသံက ပကတိနူးညံ့ပျော့ပြောင်းနေသည်။ စောစောက မုဆိုးတစ်ပိုင်းမိန်းမရိုင်းသဖွယ်ဖြစ်ခဲ့တာ သူမ မဟုတ်သည့်အတိုင်းပါပေ။ တတ်လည်းတတ်နိုင်လွန်းသည်ဟု ဆိုရမည်ပဲ မဟုတ်လား။

"ကဲ အလှည့်တော့ ရောက်ပြီ နီနီရေ့ "

သဲမောင်စိတ်ထဲကပင် ကျုံးဝါးလိုက်ပြီး အမေလုပ်သူနှင့်အပြိုင် ရမ္မက်ပန်းပွင့်ဝေလျက်ရှိသည့် နီနီမြင့်ကိုယ်လုံးကလေးအား ပက်လက်အနေအထားဖြစ်အောင် သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆွဲလှန်ပစ်လိုက်ကာ သူမပေါင်ကြားမှာနေရာယူ၍ စောက်ပတ်အဝနှင့်တည့်တည့် လီးကြီးတေ့ချိန်လိုက်ပြီး အပေါ်စီးကနေ ဇိဇွပ်ကနဲ စောက်ရည်အမြှုပ်ကလေးပလုံစီထလာသည်အထိ အားအင်အပြည့်သုံးပြီး လဒစ်ကြီးကို သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့အရောက် ဖိဆောင့်လိုးသွင်း ချလိုက်လေတော့၏။

"အ အိ အိ ကောင်း ကောင်း လိုက်တာ ကို ကိုမောင် ရယ် အူး ဟူး ဟာားးး … အ လိုး လိုး ပါ လိုးစမ်းပါ နီနီ့စောက်ဖုတ်ကွဲအောင်လိုး  …အမေ့ကိုလိုးသလိုလိုး လုံးဝမညှာနဲ့ … အားရှိပါးရှိ လိုးထည့်ပလိုက် အ အိ အိအရှီး အိုး အု အု အို့ အ အာားးးး  …ကို ကို ရယ် ကောင်း ကောင်း … လှချည်လား … ဟင့်ဟင့် ဟင့် "

"ကြိုက်လား နီနီ ဆက်လိုးမယ်နော် ကြမ်းကြမ်းလေး "

"စိမ်လိုက် ကို ကြမ်းချင်သလောက်ကြမ်း ပါဆို … "

"စွတ် ဗလွတ် လွတ် ဘုတ် ဖွတ် ဘွတ် စွိဖွိ စွတ် ဇွပ် ဘုတ် ဇွိ ဖွတ် ဘတ် ဗွပ် စွိ ဗလပ် ဘုတ်ဗွပ် ဗလပ် "

"ဟာားးး ကောင်းတယ် အမေလည်း လိုးလို့ကောင်း သမီးစောက်ဖုတ်လည်း လိုးလို့တအားကောင်း ဘယ်ဟာ ပိုကောင်းတယ်လို့တောင် မပြောတတ်တော့ဘူး  အူး ဟူးး ဟူးးး ကဲ ကဲကွာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စောက်ဖုတ်စုတ်ပြတ်သတ်သွားအောင် လိုးပေးမယ် ပြီးမှ ဟောဒီ ဖင်ပေါက်ကလေးကို ပါကင်ဖွင့်ပစ်ရမယ် ...ဟင်း ဟင်း ဟင်းး"

သဲမောင်ပြောလည်း ပြော လိုးလည်း လိုးသည်။ ပတ်ကြမ်းတိုက်၍လိုးသည်ဆိုတာ ဒါမျိုးမှလို့ ဆိုရမည်အထိ ပါပေ။ အချက်လေးဆယ်ငါးဆယ် တရစပ်လိုးသည်ဆောင့်သည်။ သူ့လီးက နီနီမြင့်စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား နီတျာရဲကလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိုးဖောက်ဆုတ်ဖြဲပြီး လီးတစ်ဆုံးနစ်ဝင်သွားလိုက် အပြင်ကို ပြန်အံထွက်လာလိုက်နှင့် စောက်ပတ်တစ်အုံလုံးကြွတက်လာလိုက် ပြားကပ်သွားလိုက်နှင့် စည်းချက်ကျကျ လိုးဆောင့်မှုကိုခံနေရပြီး နှနီမြင့်စောက်ပတ်က မဟားဒရားအရည်လိုက်လာသလို စောက်ရည်သံတဗွပ်ဗွပ် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရပြီး ကောင်းခန်းကိုတဖြည်းဖြည်းရောက်ရှိလာပါလေသည်။

မရင်ရွှေလည်းနဘေးက အသာလှဲလျောင်းရင်း သူတို့လိုးတာကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေသည်။ သူမစိတ်ထဲမှာလည်း ရာဂဆန္ဒရိုင်းများက မပြေနိုင်မပျောက်နိုင်စွာဖြင့် တဖွားဖွား ပြန်လည်ဖြစ်ထွန်း ပေါ်ပေါက်လျက်ရှိလေပြီ။

"မမ လာလေ "

"နင် ဘာ လုပ် ဦးမလို့လဲ ငမောင်"

"လာပါ ကျွန်တော် ကိုင်ချင်လို့ မမကို အပီမှုတ်ပေးမယ် "

"အို ကိုယ့်ဖာသာ ပြီးအောင်လုပ် "

"နိုးး နိုးး မမ ရတယ် ရတယ် လိုးရင်းနဲ့ မှုတ်ပေးမယ် သမီးလိုးရင်း အမေ့နို့စို့ရင်း အမေ့စောက်ပတ်မှုတ်ရင်း ဟဲဟဲ ပိုမိုက်တာပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား မမရဲ့ ဟင်း ဟင်း "

"ကိုနော် အတင့်ရဲ လိုက်တာ အမေ စိတ်ဆိုးနေတယ် ဆိုမှ "

"နေ နေ အမေ မဆိုးဘူး ငမောင် နင် ရတယ်ဆိုရင်ပြီးရော နော် ရော့ နင်စိတ်ကြိုက် လုပ်ချင်တာလုပ်စမ်း ဘယ်လိုနေလဲ ကြည့်ရအောင် "

မထင်မှတ်ဘဲ မရင်ရွှေ စေတနာကောင်းနေသည်။ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကားပြီး သဲမောင်ရှိရာဖက်ကို သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး လုပ်ချင်ရာလုပ်ဆိုပြီး ထိုးအပ်လာသည်။

သဲမောင်လည်း နီနီမြင့်ကို ဖိဖိစီးစီးလိုးနေရင်းတန်းလန်းက မရင်ရွှေခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပင့်မြှောက်ဆွဲယူလိုက်ပြီး ပေါင်ခွဆုံရှိရာဆီ မျက်နှာအပ်၍ သူမစောက်ဖုတ်ဖောင်းအိအိကြီးကို ပြွတ်ပြွတ်ဆိုပြီး သူ့ပါးစပ်နှင့်တေ့ကာ အားပါးတရစုပ်နမ်း၍ လျှာနှင့်တဖျပ်ဖျပ်လှုပ်နှူးယက်ဆွကစားပေးနေလေတော့၏။

မရင်ရွှေ ကိုယ်တစ်ခြမ်းက သမီးကိုယ်ပေါ်ရောက်နေသည်။ နီနီမြင့်လည်း အမေ့ကိုယ်လုံး သူမအပေါ် ပိပြိုကျမလာရလေအောင် အောက်ကနေလက်နှင့်ဝိုင်းကူ၍ ထောက်မကိုင်ပေးထားရသလို မရင်ရွှေကိုယ်တိုင်လည်း သမီးဖြစ်သူ၏ပုခုံးကို လက်တစ်ဖက်နှင့် အားယူသိုင်းဖက်ရင်း ကိုယ်ခန္ဓာအောက်ပိုင်းရပ်ဝန်း တစ်ခုလုံးအား သဲမောင် ပွတ်သပ်ကိုင်ဆွပေးသမျှ ဖီလင်တသိမ့်သိမ့်တငြိမ့်ငြိမ့်နှင့် အတွေ့အရသာထူးကြီးကို မိန်းမူးမွေ့ပျော်ခံစားရင်း သူမ၏မိန်းမကိုယ်ဖြစ်သော အင်္ဂါဇပ်တစ်ဝိုက်မှာလည်း ကာမရှေ့ပြေးဟုဆိုရမည့် စောက်ရည်များပေလူးပွထနေရကာ ရမ္မက်ဇောတွေအကြွကြီးကြွလာခဲ့ရပြီ ဖြစ်ပေသည်။

"ကဲ သမီးကို အပြီး လိုးပေးမယ် ပြီးရင် မမအလှည့်နော် "

"အင်း အင်း ပါ မောင်ရယ် မင်း တော်တော် ဆိုးတဲ့ကောင်ပဲ ငမောင် သိလား ဟင်း ဟင်း မမဒီတစ်ခါ တော့ မင်းလိုကောင် အော့ကြောကို လန်သွားတာပဲ ကွယ် "

သဲမောင်ပြောသည့်အတိုင်း ဖိလိုးပစ်လိုက်ရာ နီနီမြင့် သူ့လီးငပဲကြီးဒဏ်ကို ကြာရှည်မခံစားနိုင်ရှာတော့ပါ။ ထွန့်လူးကော့ပျံရင်း စောက်ရည်ပန်းထွက်လာရပြီး တစ်ချီပြီးရပြန်လေသည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း နီနီမြင့်နှင့်မရှေးမနှောင်းပင် လရည်လိုက်ထွက်ချင်လာသဖြင့် …

"နီနီ ကိုယ့်လီးချွတ်လိုက်မယ်နော် လရည်ထွက်ချင်နေပြီ နီနီ ကိုယ့်လီးကို ပါးစပ်နဲ့ ရအောင်စုပ်ပေး ကြားလား အရည်တွေ တစ်စက်မှမဖိတ်ပါစေနဲ့ "

"ရ ရတယ် မြန် မြန်ချွတ် နီ စုပ်ပေးမယ် ကို "

နီနီမြင့် အရမ်းလိမ်မာသည်။ ဘယ်လောက်လိမ်မာလိုက်သလဲဆိုတာများ သဲမောင်လရည်တွေ အပြင်ကိုတစ်စက်ကလေးမှပင် အဖိတ်အစင်မခံဘဲ သူမပါးစပ်နှင့်အပြည့် ကုန်းစုပ်ငုံလိုက်ကာ ဝမ်းဗိုက်ထဲရောက်သည်အထိ အရည်အားလုံးမျိုချပစ်လိုက်သည်ကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် သိနိုင်ပေသည်။ မရင်ရွှေ သူမကို မျက်နှာကလေး မဲ့ရွဲ့ပြလိုက်ရာက …

"ဟင်းး ကောင်မက လရည်မျိုတာများ အဆန်းလုပ်လို့ …ငါလည်း ငမောင့်လရည်မျိုခဲ့တာ ဘယ်နှစ်ကြိမ်တောင် ရှိနေပြီထင်သလဲ ဟွင်း နောက်မှပေါက်တဲ့ ရွှေကြာပင်ကများ … "

နီနီမြင့်လည်း အမေ့စကားကို အခံခက်စွာဖြင့် မျက်နှာကလေးညိုသွားရကာ …

"အိ အ အမေကလည်း ပြောလိုက်ရင် သ သမီးကိုချည်းပဲ အပြစ်ပြောနေတာပဲ "

"ဟဲ့ ပြောရမယ်လေ ဒါက သားအမိကိစ္စမဟုတ်ဘူးတော့ လင်အလုခံရတဲ့ကိစ္စ လီးလုတဲ့ကိစ္စတော်ရေ့ ရှင်းပလား "

"ကဲ တော်ပါ အစ်မရယ် အားလုံးဟာ တိုက်ဆိုင်လို့ဖြစ်ရတာပဲ ကျွန်တော့်အဖို့တော့ အစ်မကလည်း ချစ်စရာ တစ်တုံးတစ်ခဲကြီး ချစ်ဖို့သိပ်ကောင်းလှသလို သမီးဖြစ်တဲ့နီနီကလည်း လီးမမြင်ဖူး မတွေ့ဖူးတဲ့ အပျိုရိုင်းကလေး မဟုတ်ဘဲ လီးကြောသိပ်နပ်တဲ့ အိမ်ထောင်သည်မလေးတစ်ယောက်ဆိုတော့ လိုးရတာ ပြောစရာကိုမရှိအောင် အီဆိမ့်နေတာပဲ နှစ်ယောက်စလုံးကိုချစ်တယ် နှစ်ယောက်စလုံးကို အတူတူလိုးချင်တယ် ကဲ ဘယ်လိုလဲ သဘောကျရဲ့မဟုတ်လား "

သဲမောင် သူမတို့နှစ်ယောက်စလုံးကိုပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ရင်းပြောလိုက်ရာ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လည်း ကိုယ့်အတွေးနှင့်ကိုယ် ငြိမ်ပြီး အသံတိတ်သွားကြသည်။

သဲမောင် အချိန်ဆွဲမနေတော့ပါ။

"ကဲ အစ်မလာ ဒီနားမှာ ဖင်ကုန်းလိုက် "

"နင် မနားတော့ဘူးလား လီးတောင်နိုင်သေးလို့လား "

"အစ်မကိုအရင်မှုတ်ပေးမယ် ကုန်းမှာသာကုန်း "

ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သော မရင်ရွှေ၏ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားမှ ပြူတစ်ထွက်ပေါ်နေသော အရည်စိုနူးအိနေသည့်စောက်ဖုတ်ကို သဲမောင် ကုန်းမှုတ်လိုက်ချိန်မှာပင် အထာသိပြီးဖြစ်သော နီနီမြင့်ကလည်း သဲမောင်လီးကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့်အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူကာ အောက်ကနေ အကျအန ကုန်းစုပ်ပေးနေပြီဖြစ်သည်။

သဲမောင်လီးပြန်တောင်လာချိန်တွင် မရင်ရွှေတစ်ယောက်ဖင်ကုန်းပေးထားရာကနေ သူအမှုတ်ကောင်း အဆွကောင်းတာကြောင့် စောက်ရည်အထွက်လွန်ကာ တစ်ချီပြီးလုပြီးခင်ပင် ဖြစ်နေပေတော့သည်။ သဲမောင် လျှာကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးနူးအိနေအောင်ဆွပေးနေရာက မရင်ရွှေ ဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲကိုပါ လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးထိုးနှိုက်၍ ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်သေးသည်။ စောက်ဖုတ်ရောဖင်ပါအလိုးခံရသလိုဖြစ်နေတာမို့ မရင်ရွှေ ဏှာအပြတ်ထန်လာသည်။ စောက်ဖုတ်ဖေင်ပါ ရွသထက်ရွလာလေသည်။

"ကိုမောင် လိုးစမ်းပါဟာ မမ တော်တော် ရွလွန်းနေပြီ"

"ဒီဖက်လှည့် လီးစုပ်ပေး ပြီးတာနဲ့ တစ်ခါတည်း အပီလိုးမယ် ဒါပဲ "

သဲမောင်ဖက်ကို သူမလှည့်လာပြီး လီးချောင်းမာတောင်တောင်ကြီးကို သမီးလက်ထဲကနေဆွဲယူလိုက်ကာ ကုန်းစုပ်ပေးသည်။ သမီးဖြစ်သူကလည်း လချောင်းကို စုပ်ခွင့်မရ၍ ဂွေးဥကို နင်းစုပ်နေပြန်သည်။ မရင်ရွှေလည်း သဲမောင်၏လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကိုစုပ်နေရာက ဘာစိတ်ပေါက်သည်မသိ။ သမီးခေါင်းမှဆံပင်တွေကို သူမလက်ကလေးနှင့် ချော့ချော့မော့မော့ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ကာ လေပြေကလေးနှင့် …

"နီနီ နင် ဒီလောက်စိတ်ပူမနေနဲ့ သူ ငါ့ကိုတစ်ချီလိုးပြီးရင် နင့်ကို ထပ်လိုးနိုင်ဦးမှာပဲ ငမောင်လီးက ဘယ်လောက် သန်တယ်ဆိုတာ ငါအသိဆုံးပဲ မိန်းမနှစ်ယောက်ရှိရင်လည်း နှစ်ယောက်စလုံး စောက်ပတ် ညည်းစော်နံအောင် အသေလိုးမယ့်အကောင် ဟင်း "

ဟု ပြောလိုက်ရာ နီနီမြင့်လည်း စကားဆန်းကြားရသဖြင့်အမေ့မျက်နှာကို မဝံ့မရဲကလေးမော့၍ ကြည့်လိုက်ပြီး …

"ဟင်း … ဒါကြောင့် အမေသူ့ကိုစွဲနေတာပေါ့ ဟုတ်လား "

"အေး ဟုတ်တယ် မှန်တာပြော ရှက်စရာမလိုဘူး နင်ရော သူ့လီးကို အားမရလို့လား "

"ဟင့်အင်း သမီးက ကပ္ပလီလီးမျိုးမှ အားရမှာ လီးတစ်ပေလောက်ရှည်ပြီး ဝါးရင်းတုတ်လို ဟာမျိုးနဲ့မှ အယားပြေမယ်ထင်တယ် "

"စောက်ကန်းမ ဗိုင်းတာမလေး နင် ဒါ အမေ့ကိုပြောစရာလားး ဟွန်း ဒီက အကောင်းပြောနေတဲ့ဟာ အေး အဲဒါမျိုးလိုချင်ရင် နိုင်ငံခြားသွား တွေ့ကိုတွေ့ရစေ့မယ် ဟွင်းးး "

"ဟီဟိ ခိခိ ခစ်ခစ် ခစ် "

နီနီမြင့် အမေ့ကို မနောက်စဖူး နောက်ပြောင်ကျီစယ်ခွင့်ရလိုက်၍ ရွှင်ရွှင်ပျပျကလေးပြန်ဖြစ်သွားသည်။ သားအမိနှစ်ယောက်ဆက်ဆံရေးက ထင်သလောက်မဆိုးလှတော့လို့ သဲမောင်ယူဆလိုက်သည်။ သူတို့ဆက်ဆံရေး အဆင်ပြေချောမွေ့မှ သူ့အတွက်လည်း နောင်အရှည်သဖြင့် စားပေါက်ချောင်ရလိမ့်မည် မဟုတ်ပါလား။

သဲမောင် စတင်လှုပ်ရှားလိုက်သည်။

မရင်ရွှေကိုဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်သလို သမီးဖြစ်သူနီနီုမြင့်ကိုပါ စောက်ပတ်အသင့်ပြင်သည့်အနေနှင့် သူ့အမေနဘေးမှာ ဘေးချင်းယှဉ်လျက် ဖင်ကိုလေးဘက်ကျကျ မှောက်ခုံကုန်းစေလိုက်ကာ စောက်ပတ်ကို သူ့လက်တစ်ဖက်နှင့်နှိုက်ဆွ၍ ပေးလိုက်လေသည်။ သဲမောင် လီးကို မရင်ရွှေစောက်ဖုတ်ထဲသို့ တေ့ချိန်၍ ဆောင့်သွင်းလိုက်ပြီး သုံးလေးချက်ခန့် အရှိန်ရအောင် တစ်ချက်ချင်းအသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေသည်။

"မမ ကောင်းတယ် …မဟုတ်လား "

"ဆောင့် အင့် အင့် အင်း ရ ရတယ် … မှန်မှန်လိုးပေး "

"လိုးပေးမယ် မမ စောက်ပတ်သာ လက်နဲ့ အသေအချာ ကိုင်ဖြဲပေးထား "

မရင်ရွှေ သူမစောက်ပတ်ကို လက်နောက်ပြန်ကိုင်ဖြဲပေးသည်။ အမေလုပ်သူကိုယ်တိုင် ထက်သန်ရက်ရောလှစွာ အလိုးခံပက်စက်လှပုံကို မျက်ဝါးထင်ထင်မြင်တွေ့ရသဖြင့် နီနီမြင့်ရမ္မက်စိတ်ပိုကြွလာပြီး သူမဖာသာ စောက်ပတ်ကို လက်ဖြင့်နှိုက်ပွတ်ပေးနေမိသည်။ စောက်ပတ်ရွလာသလို အရည်တွေလည်း ရွှဲယိုကာ ပေါင်ခြံတစ်ဝိုက်အထိ စီးထွက်ကျဆင်းလာတာကို တွေ့ရလေသည်။

သဲမောင်လည်း မရင်ရွှေစောက်ပတ်ကိုတစ်ဖက်ကလိုးရင်း နီနီမြင့်ဖင်သားကိုညှစ်နယ်လိုက် ဖင်အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း လက်ကိုလျှောဆင်းပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲကို လက်ဖြင့်အသွားအပြန် နှိုက်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်နှင့် တစ်ယောက်တည်း အလုပ်များနေလေသည်။ မရင်ရွှေလည်း ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်ကာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်မတတ်ကုန်းပြီး နောက်ပြန်ညှောင့်၍ အလိုးခံပေးနေရှာသည်။ အချက်လေးငါးဆယ်မက နောက်ထပ် ဆင့်ကဲဆောင့်ကာညှောင့်ကာဖြင့် မိနစ်နှစ်ဆယ်ကျော်ကြာမျှ ချွေးတဒီးဒီးကျအောင် စခန်းသွားပြီး မရင်ရွှေအား ကောင်းခန်းသို့ ရောက်ရှိသွားစေလိုက်သည်။

အမေ ပြီးတော့ သမီးအလှည့် … ။ အမေ့ကို လိုးပြီး သဲမောင် သမီးကိုတစ်လှည့် လိုးသည်။ သူမ ဘာတစ်ခွန်းမျှပင် စောဒက တက်မနေတော့။ ဖြစ်ချင်သလိုဖြစ်မလာမှတော့ ဖြစ်သင့်သလိုသာ ဖြစ်ရပေတော့မည်။ ဖြစ်သမျှအကြောင်းကိုလည်း သူမတို့သားအမိအနေနှင့်အကောင်းလို့သာ ဇွတ်မှိတ်လက်ခံရမည်မှာ အမှန်ပဲမဟုတ်ပါလား။

သဲမောင်လီးကြီးကဖြင့် မမောနိုင်မပန်းနိုင်စွာပင် မရင်ရွှေကိုတဝကြီးလိုးပြီးနောက် ယခုတဖန် နီနီမြင့်စောက်ပတ်ထဲကို တဇွပ်ဇွပ်နှင့် တက်သုတ်ရိုက်အသော့နှင်ကာ လိုးပေးနေပြန်ပြီဖြစ်သည်။

ဒီတစ်ကြိမ် တစ်ချီပြီးတစ်ချီဆက်ရလို့ပဲလားမသိ နာရီဝက်လောက်ကြာအောင် အားကုန်သွန်လိုက်ရရာ နှစ်ယောက်စလုံး သုက်ရည်များပန်းထွက်လာကြရပြီး သဲမောင်လည်း ရှေ့ဆက်မတိုးနိုင်တော့ဘဲ ခြေပစ်လက်ပစ်ဖြစ်သွားရလေတော့သည်။ မရင်ရွှေလည်း သဲမောင်ကို ကရုဏာသက်သောအကြည့်များဖြင့် စိုက်၍ ကြည့်လိုက်ရာက သဲမောင်ကိုယ်လုံးကို သူမရင်ခွင်ထဲမှာ တယုတယပင်လှမ်း၍ ပွေ့ဖက်ထားလိုက် ပါသည်။

သဲမောင်လည်း တစ်ဖက်က နီနီုမြင့် ခါးသိမ်ကလေးကို ထွေးဖက်၍ထားရာ သားအမိနှစ်ယောက်နှင့် သဲမောင်တို့ မချောနှစ်ယောက်ကိုယ်တစ်ယောက် ရင်ခွင်ပိုက်ပူးပူးကပ်ကပ် အနေအထားနှင့်ပင် ကုတင်ပေါ်မှာ နမ်းကြစုပ်ကြ ဖွဖွရွရွ ပွတ်သီးပွတ်သပ်ပြုမူကာ အတွေ့အရသာ ခံစားနစ်မျောနေမိကြရင်း နှစ်ခြိုက်စွာပင် အိပ်မောကျသွားကြလေတော့၏။

နောက်တစ်နေ့ ၈ နာရီထိုးလောက်မှ သုံးယောက်သား အတူတကွနိုးထလာနိုင်ကြပေသည်။

သဲမောင်အဖို့ အဆုံးအစမမြင်သော ကာမမြစ်ပြင်ကျယ်ကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လက်တွေ့ကူးခတ်ခွင့် ကြုံခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။

သူ့အနေနှင့်အမေနှင့်သမီး သမီးနှင့်အမေကို တစ်ပူးတွဲတွဲ ကာမပွဲဆင်နွှဲခွင့်ရခဲ့သည့်အဖြစ်မှာ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်သာမဟုတ်လျှင် ယုံကြည်နိုင်ဖွယ်ရာရှိမှာမဟုတ်ပေ။

သမီးအငယ်မ ရီရီဝင်း ပြန်ရောက်လာပြီးသည့်နောက်တွင် သားအမိနှစ်ယောက် ကိုယ်ရှိန်သတ်၍နေကြပေမယ့် ညဉ့်နက်ပိုင်းရောက်သည်နှင့် နှစ်ယောက်သား အလျှိုလျှိုပင် သဲမောင်အိပ်ခန်းထဲကို ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ရောက်ရှိလာခဲ့ကြသည်ချည်းဖြစ်သည်။ သဲမောင်တစ်ယောက်ကုတင်ပေါ်က ဆင်းဖို့အချိန်ပင် ရရဲ့လားတော့ မသိပါချေ။

နီနီမြင့် အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် သဲမောင်နှင့်ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ပြီး ခရီးရောက်မဆိုက် ချစ်ရေယဉ်ကြောထဲ မျောဖို့ပြင်သည်။ သူမ ကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျ ီကိုချွတ်၍ မပြီးသေးခင် အမေလုပ်သူ အခန်းထဲကိုဝင်လာ၍ ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်း မသိဘဲ ကြောင်အမ်းအမ်းနှင့် သဲမောင်အနားတိုးကပ်ကာ အသာငြိမ်နေလိုက်ရသည်။ သဲမောင်က နပ်သည်။ မရင်ရွှေကို အပြေးကလေးဆီးကြိုလိုက်ပြီး သူမခါးလေးကိုပွေ့ဖက်အနမ်းပေးကာဖြင့် …

"မမ လာ … ဒီညတော့ ရန်မဖြစ်ကြေးနော် "

"အံမာ ငါက အားအားနေ ဘာလုပ်ဖို့ ရန်ဖြစ်ရမှာလဲ … အေးဆေးပါ "

"ဒါဖြင့် ဒီအပေါ်လာ မမက အကြီးဆိုတော့ အရင်ဦးစားပေးရမှာ "

မရင်ရွှေ သမီးမျက်နှာကိုမကြည့်ဘဲ မျက်နှာအသာလွှဲပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ စွေ့ကနဲဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ သဲမောင် ၏အနမ်းနွေးနွေးက သူမမျင်နှာပြင်အနှံ့အပြားကို ရောက်ရှိလာပြီး တစ်ကိုယ်လုံးထူပူကာ ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းဖြစ်သွားရသည်။

"ချွတ်ရအောင် မမရယ် "

"ဟင် မင်းကလဲ ခုရောက်ရောက်ချင်း "

"ကျွန်တော်က ဆေး ကြိုသောက်ထားတာအစ်မရဲ့ ဒီမှာကြည့် တောင်နေတာ တအားပဲ "

သဲမောင်ထုတ်ပြသည့်အတိုင်း သူ့လိင်ချောင်းကြီးက ပင်ကိုယ်ထက်နှစ်ဆလောက်ပိုပြီး ကြီးထွားကာ မတ်တောင်နေလျက်ရှိသည်ကို သားအမိနှစ်ယောက်အံ့အားသင့်စဖွယ် မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ လဒစ်ကြီးမှာ ထိပ်ကားကြီးဖြစ်လျက် မှိုတစ်ပွင့်လို ကားကားကြီးဖြစ်ကာနေသည်။

"မထူးပါဘူး နှစ်ယောက်စလုံး လာ ကျွန်တော့်လီးစုပ်ပေးပါဦး "

"ရတယ် စုပ်ပေးမှာပေါ့ ဟဲ့ နီနီ နင်ဘာ ထိုင်ငေါင်နေတာလဲ"

"ဟင့် သ သမီး ရှက် ရှက် လို့ "

"ဘာ မှ ရှက်မနေနဲ့ တို့ သားအမိက သူလုပ်တာနဲ့ အရှက်ကုန်နေပြီ "

မရင်ရွှေ ထမီနှင့်အင်္ကျီတွေ ကြမ်းပြင်ပေါ် ချွတ်ပုံချလိုက်သည်။ ရင်စည်းဘရာစီယာကိုပါ ဖြုတ်ချွတ်ချလိုက်ရာ နို့အုံအိအိကြီးနှစ်လုံးက ထည်ဝါစွာပေါ်ထွက်လာရလေပြီ။ ပင်တီဝတ်မလာတာကြောင့် ဖင်ပြောင်ကြီးအဖွေးသားနှင့် မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းပင် ဖြစ်ကာနေပေသည်။

မရင်ရွှေ ကြမ်းပေါ်ထိုင်ချပြီး သဲမောင်လီးကိုကုန်းစုပ်သည်။ နီနီမြင့်လည်း ထိုင်ရာက အသာထရပ်၍ အမေ့အနား တိုးဝင်လိုက်သည်။ သူမကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်ဗလာကျင်းပြီးဖြစ်ရာ သားအမိနှစ်ယောက် နီးနီးကပ်ကပ် အသားဆိုင်ချင်း ထိတွေ့မိကြပြီး တစ်မျိုးတစ်ဖုံကလေး အတွေ့အရသာကို တသိမ့်သိမ့်တငြိမ့်ငြိမ့်နှင့် ခံစားနေကြရပါသည်။ နှစ်ယောက်သား သဲမောင်လီးကို တစ်လှည့်စီစုပ်သည်။

လီးက တမုဟုတ်ချင်းပင် လိုးရန်အသင့်အနေအထားသို့ ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီး အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထလျက် တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေတာ တွေ့ရပေသည်။ စံချိန်မီ လီးကြီးဖြစ်၍လည်း အမေတစ်လှည့် သမီးတစ်လှည့် ကြည့်၍မဝ ကိုင်၍မဆုံးဘဲ အပြိုင်အဆိုင်နမ်းစုပ် လျှာနှင့်ယက်ပေးဆွပေးစုပ်ငုံပေးကြရင်း လရည်ပင် စစ်ကနဲစစ်ကနဲ လဒစ်ထိပ်ဖျားဆီမှနေ၍ စိမ့်ယိုထွက်လာရသလိုပင်။

"မမ ဒီနား လာလေ မမစောက်ပတ်မှုတ်ပေးမယ် "

သဲမောင် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်လိုက်ရာက ပြောလိုက်တော့ မရင်ရွှေ သဘောပေါက်သွားသည်။ သဲမောင်မျက်နှာပေါ်တက်ခွကာ စောက်ဖုတ်နှင့်သူ့မျက်နှာကို အမိအရပွတ်ပေးလိုက်သည်။ သဲမောင်လည်း သူမဖင်သားအိအိထွားထွားနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ပင့်မထိန်းကိုင်ရင်း အောက်ကနေ သူမစောက်ပတ် တစ်ပြင်လုံးကို ပါးစပ်နှင့်လှမ်းစုပ် လျှာနှင့်အားပါးတရယက်ဆွပေးနေပါသည်။ နီနီမြင့်ကတော့ သဲမောင်လီးကို ပုလွေဆက်ကိုင်ပေးသည်။

"နီမ နင် အရင် လိုးလိုက်စမ်းပါ နင် ပြီးမှ ငါ့အလှည့်ပေါ့ "

မရင်ရွှေ သဘောလွှတ်ကောင်းနေသည်။ နီနီမြင့်လည်း ဘာမျှစောဒက တက်မနေတော့ဘဲ အခွင့်ရတုန်း သဲမောင်လီးပေါ်တက်ထိုင်ကာ အရင်ဦးစွာ ဦးဆောင်လိုးဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ ဏှာထန်လာပြီဖြစ်၍ အမေလုပ်သူကိုပင် အားနာရှက်ရွံ့မနေနိုင်အားတော့ချေ။ သူမစိတ်ကြိုက်လိုးခွင့်ရချိန်မှာ သဲမောင်လီးယဉ်နေပြီဖြစ်သည့် သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို လချောင်းတစ်ခုလုံးအပြည့်အသိပ် အရင်းဆိုက်အောင်ဖိဆောင့်လိုးသွင်းပြီး အားပါးတရ ကျုံးလိုးပစ်လိုက်ရာ စိတ်ဆောင်နေလို့ပဲလားတော့မသိပါ။ ဆယ့်ငါးမိနစ် မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့်အကြာမှာပင် စောက်ရည်ထွက်ကာ တစ်ချီပြီးလိုက်ရသည်။

သဲမောင် သူမပြီးသွားတာကိုမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အနေအထားတစ်မျိုးပြောင်းကာ နီနီမြင့်ကို ခွေကုန်းပုံစံ ထပ်မံ၍စခန်းသွားပစ်လိုက်သည်။ အပီလိုးသည်။ ဝက်ဝက်ကွဲစောက်ပတ်ပူအောင်လိုးခြင်းဖြစ်ရာ နီနီမြင့်တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် အရင်တွေ့ဆုံချိန်တွေနှင့်မတူအောင် ပွဲအကြမ်းဆုံး အလိုးခံရသည့်ညပဲ ဖြစ်ခဲ့ရလေတော့သည်။

တစ်နာရီနီးနီးလောက် ထင်တိုင်းကြဲ လိုးဆောင့်မှုက နီနီမြင့်ကို ကာမအထွတ်အထိပ်စခန်းဆီသို့ အကြိမ်ကြိမ်အလီလီရောက်ရှိအောင် ပို့ဆောင်ပေးလိုက်သကဲ့သို့ ဖြစ်သွားရပေသည်။

သမီးကိစ္စပြီးချိန်အထိ စိတ်ရှည်လက်ရှည်စောင့်ဆိုင်းပြီးမှ မရင်ရွှေတစ်ယောက် သဲမောင်ကို ဖင်ပေးမှု စတင် သည်။ ဆိုလိုတာက သူမစောက်ပတ်ကိုအရင်မလိုးစေဘဲ သဲမောင်ကို သူမဖင်စအိုအား တမင်တကာ လိုးစေခြင်းပဲဖြစ်သည်။ ခရေချွေသည်ဟုလည်း ပြောနိုင်သည်။ သဲမောင်က ဘာလာလာ လိုးမည့်သူပီပီ စောက်ပတ်အတွေ့ထက် ပိုမိုထူးကဲသောအရသာကို ပေးစေနိုင်သည့် မရင်ရွှေ၏ဖင်စအိုကို လီးတံတွေးဆွတ်ပြီး သူလိုးနေကျပုံစံအတိုင်း ပက်ပက်စက်စက်ပင် မီးကုန်ယမ်းကုန်ကြဲကာ လိုးပစ်လိုက်သည်။

နီနီမြင့်က အမေ့အလိုးခံနိုင်မှုကို တအံ့တသြဖြစ်နေသည်။ သူမဖင်အလိုးမခံဖူးသေးသဖြင့် နာကျင်မှုဝေဒနာကို အတော်ကလေး ကျင့်သားရအောင် အောင့်အည်းမျိုသိပ်ကြိတ်မှိတ်ပြီး အလိုးခံရမည်မှန်း စိတ်ထဲက ကြိတ်တေးထားလိုက်မိသည်။ အမေဖြစ်သူ ဖင်ခံတာကြည့်ရင်း သူမဖင်အိုပေါက်ကလေးကို လက်နှင့်စမ်းသပ်ပြီး ယားကျိကျိနှင့် စိတ်ထဲတစ်မျိုးကြီး ဖြစ်ပေါ်ခံစားနေမိသည်။ မိုက်မိုက်မဲမဲ ဖင်အလိုးခံလိုစိတ်လည်း ဖြစ်ပေါ်နေမိသည်။

လိုးသံတွေက တဗွပ်ဗွပ်တဇွပ်ဇွပ်နှင့် ဆူညံစွာထွက်ပေါ်လာနေသည်။

ဖင်လိုးရာမှာ ကေဝိုင်ဂျယ်လီကဲ့သို့သော အထူးပြုလုပ်ထားသည့် ချောဆီတစ်မျိုးမျိုးကိုမသုံးဘဲ  ဖင်ဝနှင့် လိင်တန်ပေါ်တွင်သာ တံတွေးနိုင်နိုင်ဆွတ်ပြီး ဖြစ်သလို မရမက သူ့လီးကိုဖင်ပေါက်ထဲ ထည့်လိုးခြင်းဖြစ်၍ မရင်ရွှေ အဖို့ အနည်းငယ်မသက်မသာနှင့် ကျိန်းစပ်နာကျင်မှုရှိသလို သဲမောင်လီးကလည်း ဆေးမသုံးခင် ပင်ကိုယ်အတိုင်းကိုက စံချိန်မီလီးဖြစ်ပြီး ယခုလို ကြီးကြာဆေးများ သုံးစွဲထားချိန်မှာတော့ သဘာဝ အတိုင်းအထွာထက် နှစ်ဆပိုကြီးနေသည်ဖြစ်၍ မရင်ရွှေအဖို့ တောင့်ခံနိုင်မှုကလည်း အားအင်နှစ်ဆ ပိုမိုသုံးစွဲနေရကာ ယခင်အကြိမ်တွေထက် ပို၍ ခက်ခဲပင်ပန်းလွန်းနေသည်ဟု စိတ်ထဲကထင်မိလေသည်။

သူမမှာ ပင်ကိုယ်ဗီဇအရ ရာဂတဏှာအားကြီးသူအမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်၍သာ ယခုလို လီးကြီးသော သဲမောင်၏ဖင်လိုးမှုဒဏ်ကို ခံနိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။

နာရီဝက်ခန့် ကြာမြင့်သွားသည်။

သဲမောင်လည်း မရင်ရွှေဖင်စအိုကို စည်းစိမ်ရှိရှိဖိလိုးနေပြီး တစ်ဖက်ကလည်း သူမစောက်ပတ်ကို လက်သုံးချောင်းပူးကာ လက်လျှိုနှိုက်၍ လိုးဆောင့်ပေးနေပေရာ ဖင်ရောစောက်ပတ်ကိုရော တစ်ပြိုင်တည်းအလိုးခံနေရတာမို့ မရင်ရွှေစောက်ရည်များ အဆက်မပြတ်ထွက်၍ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပေလူးပွထနေရပြီး ဘယ်နှစ်ချီဂိတ်ဆုံးအထိ ဆိုက်ရောက်သွားရမှန်းကိုပင် အသေအချာမမှတ်မိနိုင်ဘဲ ရှိရလေတော့၏။ ဖင်ထဲ လီးဝင်မှုကလည်း တဘုတ်ဘုတ်တဇွပ်ဇွပ်နှင့်နေအောင် ကြမ်းကြမ်းသွက်သွက် ဇယ်ဆက်သလို မနားစတမ်း ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ရှောထိုးလိုးဆောင့်ပေးနိုင်စွမ်းရှိနေတုန်းပင်ဖြစ်သည်။ တစ်ချိန်ထက်တစ်ချိန်ဆောင့်ချက်သွက်လာမြန်လာသည့်အလျောက် မရင်ရွှေ ဖင်ကျိန်းသလိုဖြစ်လာပြီး သဲမောင်ဖက်ကို အသားနားခံသည့်အနေနှင့် နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ရာက …

"ငမောင်ရယ် လျှော့ လျှော့ ပါကွယ် နင်လိုးနေတာ ဖင်နော် စောက်ပတ်လိုးသလိုတအားကြီး ထင်တိုင်းကြဲပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးမနေနဲ့ ငါ မခံနိုင်ဘူး ဟင့်ဟင့် စောစောကလို တစ်ချက်ချင်းလိုးရင်တော်ပြီပေါ့ "

ပြောလိုက်ရာ …

"ဆော ရီး မမ ကျွန်တော် ပြီးချင်လာလို့  လရည်ထွက် ထွက်တော့မှာ မမ ရဲ့ ခဏလေး အောင့်ထားပါဦး "

"အေးပါဟယ် လိုး လိုးစမ်း ကိုယ်တော်ချော စောက်ပတ်လည်းပြဲ ဖင်လည်း ကွဲဆိုတာ ဒါပဲ နေမှာ ဟွန်း လိုးလိုး အသားကုန်သာလိုး လိုက်စမ်း ဖင်ကွဲအောင်လိုး ဟင့်  အ အင့် အင့် ကျွတ် ကျွတ် "

သဲမောင် အဆက်မပြတ်လိုးရင်း လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲကနေဗြုန်းကနဲဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ရာက လရည်တွေကို မရင်ရွှေ၏တင်ပါးအိအိကြီးနှစ်ဖက်ပေါ် ဗြစ်ကနဲဗြစ်ကနဲ ပန်းလွှတ်ထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ သဲမောင်လည်း ပွဲနည်းနည်းပန်းသွားသလို မရင်ရွှေလည်း အလူးအလဲခံလိုက်ရ၍ မလှုပ်ချင်လောက်အောင်ဖြစ်သွားပြီး ကုတင်ပေါ်ကိုမှောက်ခုံရက်ကြီး လဲပြိုကျသွားရလေသည်။

"ကဲ နီနီ နင်ရော ဖင်အလိုးခံချင်လား သမီး "

"ဟာ အမေကလဲ ဟင့်ဟင့် "

"ဘာလဲ မရဲဘူးလား စကြောက်မ စောက်ပတ်ပြဲအောင်တော့ အလိုးခံပြီး ဟွင်း "

"ခံ ခံမှာပါ ဒါ ဒါပေမယ့် ဖင်ကွဲမှာကြောက်လို့ အမေရယ် "

"လာ ငါဆီလူးပေးမယ် "

ခဏအနားယူပြီးချိန်မှာ သဲမောင်လီးအစုပ်ခံရင်း ဖီလင်ယူနေပြီး မရင်ရွှေက သမီးကို ဖင်ခံဖို့ ကိုာ်တိုင်လော ဆော်သည်။ သူသင်ပေးမည်ဟုလည်းပြောပြီး နီနီမြင့်ဖင်ကို တစ်ဖက်လှည့်ခိုင်းကာ ဖင်ပေါက်ထဲကို ခေါင်းလိမ်းဆီဗူးမှ ဆီကိုလက်နှင့်ကော်၍ သုတ်လိမ်းပေးသည်။ ဖင်ကို အပေါက်ချဲ့သည့်အနေနှင့် ထိုးဆောင့်နှိုက်ဆွပေးနေရင်း စောက်ပတ်ကိုလည်း လက်နှင့်တဖြန်းဖြန်း ပုတ်လိုက်ခတ်လိုက်ပွတ်သပ်လှုပ်နှူးဆွလိုက်နှင့်မို့ နီနီမြင့်လည်း အမေလုပ်သမျှ ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့် ငြိမ်ခံရင်းက ကာမစိတ်များတဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်နိုးကြွလာရပြန်လေသည်။

"အ တော် တော်ပြီ အမေရယ် သ သမီး အ အရည်တောင် စိမ့်ထွက်လာပြီ "

"အရည်လား ထွက်ပစေ စောက်ရည်ရွှဲသာရွှဲပစေ ဒါမှ လိုးရင်မနာဘဲနေမှာ နင်မနာအောင်လို့ ငါကစေတနာနဲ့ လုပ်ပေးတာ "

အမေကိုယ်တိုင် စိတ်ဖောက်ချင်ချင်ဖြစ်လာ၍လားမသိ။ နီနီမြင့်၏ကုန်းထားသောဖင်အနောက်ကနေ စောက်ပတ်ကိုကုန်းနမ်းကာ ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ ဖမ်းစုပ်ဆွဲပစ်လိုက်သည်။ မရင်ရွှေ ဇာတ်လမ်းစပြီဆိုတာ သိလိုက်၍ သဲမောင်လည်း သူမဖင်အနောက်ကနေ လီးနှင့်ကပ်ထောက်ကာ စောက်ပတ်ကိုတစ်လှည့် ဖင်ပေါက်ကိုတစ်လှည့် မထိတထိလေးတေ့ဆိုင်ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ရင်း ကာမစိတ်တရွရွတကြွကြွဖြစ်လာအောင် ဆွပေးပြန်ရာ သုံးယောက်သားမအားလပ်အောင်ဘဲ ဖြစ်နေရတော့သည်။

နီနီမြင့်လည်း …

"အ အမေ သ သမီး ငရဲကြီးပါ့မယ် အမေရယ်  "

ဟု ကတုန်ကရီပြောရင်းဆိုရင်း သူမဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို ကော့ကာထောင်ကာပေးနေမိပြန်ရာ မရင်ရွှေအဖို့အကွက်ကောင်းဆိုက်ပြီး အခွင့်အရေးကို ဘယ်လိုမှလက်မလွှတ်နိုင်တော့ဘဲ သမီးဖြစ်သူ၏ စောက်ပတ်ကို အပီအပြင်မှုတ်ပေး လျှာနှင့်ယက်ဆွပေးနေပေတော့သည်။ သွေးသားရင်းပေမယ့် ထိုသို့ပြုမူခွင့် ရသည့်အတွက် နှစ်ဦးစလုံးတစ်ခါဖူူးမျှ မတွေ့ဖူး မကြုံဖူး မစဉ်းစားမိဖူးသော အတွေ့အကြုံ အသစ်အဆန်း တစ်ခုကို အမှတ်မထင် စမ်းသပ်ခွင့်ရသလိုဖြစ်ခဲ့ကြပြီး ရာဂစိတ်ရိုင်းတွေလည်း ဆထက်ထမ်းပိုး တိုးလို့ ထက်သန်တက်ကြွလာခဲ့ရကာ နီနီမြင့်ခမျာ အတွေ့နောက်ကို အဆုံးအထိမျောပါလို့သွားမိလေသည်။

မရင်ရွှေလည်းသမီးကိုမှုတ်ပေးရင်း တစ်ဖက်က သဲမောင်သူမစောက်ပတ်ကို တကယ်လီးသွင်း၍ လိုးဆောင့်ပေးတာကို ခံရလေသည်။ မရင်ရွှေ ပီတိတွေပွားပြီး အလွန်အင်မတန်ကျေနပ်လို့သွားမိပေသည်။ ငမောင် အရမ်းအလိုက်သိတာပဲ ဒင်းမလိုးရင် ငါသေတောင်သေမလား မပြောတတ်ဘူး ဟုလည်း စိတ်ထဲက ကြိတ်တွေးလိုက်မိသေးသည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ညှောင့်လိုးကလေးလိုးရင်း မရင်ရွှေစောက်ဖုတ်မှ စောက်ရည်တွေ ရွှန်းရွှန်းဝေဝေထွက်ကျလာသည့်အချိန်ကျမှ သဲမောင် တစ်စခန်းရပ်ကာ မရင်ရွှေစောက်ပတ်ထဲကသူ့လီးကို ပြန်ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ပြီး နီနီမြင့်ဖင်ပေါက်ကို စတင်လီးသွင်းဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်သည်။

သဲမောင်သူ့လီးကို ခေါင်းလိမ်းဆီများ ရွှဲနစ်နေအောင်လိမ်းပြီးမှ နီနီမြင့်ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲကို ခဲရာခဲဆစ် တစ်ရစ်ချင်းလှည့်ပတ် လိုးသွင်းကာ ဖင်ပါကင်ကို အောင်မြင်စွာဖွင့်လှစ်ပေးလိုက်နိုင်သည်။

တကယ် လိုးချိန်မှာ သူမထင်မှတ်ထားသလို အလွန်အမင်းနာကျင်မှုမရှိလှဘဲ အနည်းငယ်မျှ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း ဖြစ်နေသည်မှလွဲ၍ ဖင်ပါကင်အဖွင့်ခံရတာကို စောက်ပတ်အလိုးခံရတာထက် ပိုပြီး အရသာတွေ့ခဲ့ရပြန်သည်။

"နင် ကြိုက်လား နီနီ ဖင်အလိုးခံတာ "

မရင်ရွှေ သူ့သမီးကိုမေးသည်။

"အင်း ထင်သလောက်တော့ မ ဆိုးဘူး ထင်ပါတယ် အမေ "

"စိတ်ချ နောက်တစ်နေ့ အပြင်မှာ တွေ့ကြမယ် နှစ်ယောက်စလုံးကို နောက်ပေါက်သက်သက်ဖွင့်ပေးမယ် တစ်နေ့လုံး လိုးကြရအောင် "

"နောက်ပေါက် ဆိုတော့ … ဟို … "

"ဟဲ့ ဗိုင်းတာမလေး နင့် ဖင်လိုးဖို့ ပြောနေတာကို "

"ဟီး ဟုတ် ဟုတ်သား အင်းး အဟင်းး ဟင်းးး  ဟင်းးး "

"ဒါ ဒါဆိုရင်တော့ ဖြစ် ဖြစ်ပါတယ် ဟင့်ဟင့် ဟင့် "

နားရည်မဝသေးသောစကားလုံး ဖြစ်နေ၍ နီနီမြင့် လျှာကလေးတစ်လစ်ထုတ်ကာ ရှက်ရယ်ရယ်လိုက်မိရင်း အမေလုပ်သူရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်နှာကလေးဝှက်ကာ ထားလိုက်မိ၏။ သဲမောင် သားအမိနှစ်ယောက်စလုံးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် တစ်ဖက်တစ်ချက်သိုင်းဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းကလေးများကိုတစ်လှည့်စီနမ်းစုပ်၍ပေးလိုက်သည်။

အခြေအနေက အိုကေ … ။ မီးစိမ်းပြ၍ နေပြီပဲဖြစ်သည်။

အသင့်ခင်းထားပြီးသားလမ်းပေါ်မှာ သူ့အနေနှင့် ခြေလှမ်းမှန်စွာ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ဆက်လက်လျှောက်လှမ်းသွားရုံသာ ရှိပေတော့သည်။


ပြီးပါပြီ။

စာရှုသူအပေါင်းကို အစဉ်လေးစားလျက်

နရသူ



ပါကင်မကြိုက်တဲ့မောင် အပိုင်း ( ၂ )

ပါကင်မကြိုက်တဲ့မောင် အပိုင်း ( ၂ )

နရသူ ရေးသည်။

အချိန်ကောင်းပင်ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သားမှာလည်း ရမ္မက်စိတ်က ငယ်ထိပ်ရောက်ပြီး တစ်ချီပြီးဖို့အရေး အသည်းအသန် ကြိုးစားရုန်းကန် နေကြချိန်မှာ သူတို့အခန်းနားကို ကပ်လာခဲ့သော ခြေသံတစ်စုံကို မကြားမိလိုက်ဘဲရှိကြလေသည်။

ခြေသံရှင်က သဲမောင်အိပ်ခန်းအဝထိရောက်ရှိလာသည်။

သူကား အခြားသူတော့မဟုတ်။

မရင်ရွှေ၏သမီးအကြီးမဖြစ်သော နီနီမြင့်ပင်ဖြစ်လေသည်။

နီနီမြင့် စိတ်တွေအရမ်းလှုပ်ရှားနေသည်။ ညနေစောင်းက အမေနှင့်ကိုသဲမောင်လိုးတာကို ချောင်းကြည့်ပြီး ကတည်းက စိတ်တွေ ဂဏှာမငြိမ်ဖြစ်နေပြီး အိပ်ယာထက်မှာ တစ်ညနေခင်းလုံး တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့်နှင့် ပေါင်ကြားထဲလက်ထိုးနှိုက်ကာ အာသာဖြေရင်း အချိန်တွေကုန်လွန်ခဲ့ရသည်။

နေမကောင်းလို့ဆိုပြီး အကြောင်းပြချက်ရထားသူမို့ လင်တော်မောင်ပြန်လာတာကိုတောင် နှုတ်ဆက် မနေအားတော့ဘဲ မိမိဖာသာ အိပ်ယာထဲမှာ ကျောပေးအိပ်စက်ရင်း ဆေးအရှိန်နှင့်မှေးကနဲဖြစ်သွားပြီး တစ်ရေးနိုးချိန်မှာ သတိဝင်လာတာနှင့် အမေလုပ်သူအခန်းကို သွားရောက်ချောင်းကြည့်လိုက်ရာ အမေမရှိတာကို တွေ့ရသဖြင့် ဧကန္တ တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲဆိုပြီး သင်္ကာမကင်းဖြစ်ကာ အိမ်နောက်ဖက် အပေါက်ကနေ အပြင်ထွက်လာခဲ့ပြီး ကိုသဲမောင်နေထိုင်ရာ နဘေးအိမ်ဖက်ဆီကို တိတ်တဆိတ် လှမ်းလာမိခဲ့ခြင်းဖြစ်ပေသည်။

ဒီရောက်တော့ ထင်သည့်အတိုင်း မသင်္ကာဖွယ် ချိုးချိုးချွတ်ချွတ် တအိုးအိုးတအင့်အင့်အသံဗလံများကို စတင်ကြားလိုက်ရသည်။

"အင်း အမေတော့ အခန်းထဲရောက်နေတာ သေချာပါတယ် ဒီလူကိုအမေတမ်းတမ်းစွဲဖြစ်နေတာ ငါ့မျက်မြင်ပဲ သူဟိုလူကြီးဆီကို ကျိန်းသေပေါက်ရောက်လာမှာပဲ "

တပ်အပ်သေချာတွေးရင်း သူ့အိမ်အနောက်ဖက်တံခါးကို အသာတွန်းဖွင့်ကြည့်ရာ ဒီအတိုင်းစေ့ရုံသာ စေ့ထားတာမို့ အရဲစွန့်ဝင်ရောက်လာခဲ့မိလေသည်။ ဒါကလည်း ရာဂဇောကြောင့်သာဖြစ်သည်ကို နီနီမြင့်ကိုယ်တိုင် သတိမထားလိုက်မိချေ။ သူမအနေနှင့်လည်း လင်နှင့်ကျေနပ်အားရတင်းတိမ်နိုင်စွမ်း မရှိခဲ့လေသမျှ သဲမောင်၏ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်သော ပကတိရုပ်သွင်ကို အနုလုံပဋိလုံ ရှုမြင်သုံးသပ်ခွင့် ရရှိခဲ့ပြီး ကာမစည်းစိမ်ကို လုံလုံလောက်လောက်ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်မည့် ယောက်ျားတစ်ယောက်ဖြစ်မှန်း အသေအချာသဘောပေါက်ခဲ့ပြီး တော်တော်ကလေးလည်း မျက်စိကျမိခဲ့ကြောင်းကို ဝန်ခံရပေမည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ပျက်သမျှ အခြေအနေကိုလည်း သူမကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မျက်ဝါးထင်ထင် ထပ်မံတွေ့မြင် လိုပေသေးသည်။

ရာဂလိုအင်ဆန္ဒမပြည့်ဝသည့် အိမ်ထောင်သည်မိန်းမတို့သဘာဝ အခြေအနေပေးလျှင်ပေးသလို တစ်စုံတစ်ရာ ရင်းနှီးပေးဆပ်လိုစိတ်လည်း ရှိနေပေသည်။ ရှင်းရှင်းပြောရလျှင် သူမအနေနှင့် သဲမောင် မလိုးချင်လိုးချင် ဖြစ်လာအောင် ကျကျနန ခွင်ဆင်လိုသည်။ တဏှာကြီးသူတို့ထုံးစံ မိမိဖက်က စရမည်ဆိုလျှင်လည်း နည်းနည်းလေးသော်မှ ဝန်လေးမည့်သူမဟုတ်ပေ။

နီနီမြင့် ခံချင်စိတ် အားကြီးနေပြီး စောက်ပတ်ထဲက မနေနိုင်မထိုင်နိုင် တရွရွပင်ဖြစ်နေသည်။

စေ့ထားသည့် အခန်းတံခါးဝကနေ အခန်းထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ အနေအထားက ဂွတ်ရှယ် ထူးရှယ်ကြီးပင် ဖြစ်နေပေသည်။ သဲမောင် အမေ့ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးတင်ထမ်းပြီး အားပါးတရ လိုးနေချိန်ဖြစ်သည်။ သူ့လီးညိုတုတ်တုတ် လချောင်းရှည်လမျောကြီးက အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲကို လဒစ်ထိပ်ကနေ အရင်းဆုံးအထိ တဇွပ်ဇွပ်တိုးဝင်ကာ လီးဝင်လီးထွက်မှန်မှန်နှင့် တစ်ချက်ချင်း အပီအပြင် ဆောင့်လိုးပေးနေလျက်ရှိလေသည်။ အမေကလည်း အောက်ကနေ သူမခါးလေးကို ကော့ကာကြွကာနှင့် တုံ့ပြန်ညှောင့်လိုးပေးနေတာတွေ့ရပြီး တစ်ချီပင်ဆုံးခန်းရောက်လုနီး ဖြစ်နေပြီဆိုတာကို သူမတစ်သက်တာ အတွေ့အကြုံများအရ နီနီမြင့်တစ်ယောက် ကောင်းစွာခန့်မှန်းမိလိုက်ပါသည်။

နီနီမြင့် သဲမောင်လိုးနေပုံ အမေအောက်ကနေ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ကြွကာကြွကာနှင့် ကော့ထိုးမြှောက်ဆောင့်ပေးနေပုံများကိုကြည့်ရင်း စောက်ပတ်တအားရွလာပြီး အခန်းဝမှာတင် ထမီလှန်ကာ သူမပေါင်ကြားရှိစောက်ပတ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်သပ်နှိုက်ဆွပေးနေမိလေသည်။ လိုးခန်းက ထင်တာထက် ပိုကြမ်းလာပြီး တဘောက်ဘောက်တဇွပ်ဇွပ် တဗွပ်ၤဗွပ်အသံဗလံများက ပိုထွက်လာသလို ထင်ရလေသည်။

"အိ အင့်ကျွတ် ကျွတ် အ အားရှီး …အ အလာ့ ဆောင့် လိုးစမ်း မြန်မြန် ဆောင့်ဆောင့်ပေး အ ထိ ထိတယ် ဟင့် ကိုမောင်ရယ် ချစ်ချစ်လိုက်တာ အင့်အင့် လိုးပါ အစ်မကိုအသေလိုးလိုက်စမ်း စောက်ပတ်ပြဲအောင်လိုးပါ မောင်လေးရယ် အိ အင့်အင့် မင်းလီးကြီးက ကြီးလွန်းတော့ တအားထိတာပဲ အစ်မစောက်ပတ်ကို ဖြဲပေးထားတယ်နော် လိုး အားရသလိုလိုး "

"အစ်မ နာရင် နည်းနည်း အောင့်ထားနော် ကျွန်တော်ပြီးချင်လာလို့ အပြတ်လိုးတော့မယ် "

"ရတယ် ဒီထက်ပိုပြီး ကြမ်းကြမ်းလိုး အစ်မခံနိုင်တယ် အလိုးမခံရတာကြာတော့ ခုလိုမင်းလီးကြီးနဲ့ လိုးခွင့်ရတာ အစ်မမောင်ကို အရမ်းကျေးဇူးတင်တာပဲ အစ်မကိုလိုးလည်းလိုး နမ်းလည်းနမ်းပါကွယ် ပြီးရင် နို့နှစ်ဖက်စို့ပေး အစ်မ အစ်မလည်း ပြီးချင်လာပြီ ဟင့်ဟင့် စောစောကတင် စောက်ရည်ပန်းထွက်သွားတာ ခုလည်း ဟင်းးး ဟင်းးး  "

"အစ်မပြီးချင်ရင် အပေါ်တက်လိုးပါလား ကျွန်တော်အောက်ကနေ လီးကော့ထိုးပေးမယ် "

"ဒါ ဒါလည်း ကောင်းတာပဲ နို့ဖြင့်ဖယ် မမ အပေါ်တက်ပေးမယ် "

နီနီမြင့်အဖို့တော့ မြင်ကွင်းက ရှင်းလွန်းနေပြီး သူတို့လိုးသမျှ လီးနှင့်စောက်ပတ်အင်္ဂါအစုံကို ပြက်ပြက်ထင်ထင် မြင်တွေ့ခွင့်ရရှိနေပေရာ သဲမောင်လဒစ်ပြဲကြီးက အမေ့အဖုတ်ထဲကို တဇွပ်ဇွပ်ဆောင့်ကာလိုးနေရာက လီးကို ရုတ်တရက်ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လှဲလျောင်း၍ လရည်တန်းလန်းကျနေသော လီးဒစ်ကြီးကို မိုးပေါ်ငေါ့ထောင်ပေထားလိုက်တာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

အမေမရင်ရွှေလည်း သဲမောင်လီးချွတ်ထုတ်လိုက်၍ ဟာတာတာကြီးဖြစ်သွားသော သူမစောက်ဖုတ်ကို လက်နှင့် တစ်ချက်နှစ်ချက် ပွတ်သပ်လိုက်ရာက သူ့ကိုယ်ပေါ်သို့တက်ခွ၍ လီးနှင့်စောက်ဖုတ်ကို အံဝင်ခွင်ကျ တစ်သားတည်းကျအောင် ဖိထိုင်ကာ လိုးဆောင့်ချလိုက်ပြန်ပါသည်။ သဲမောင်လီးငပဲကြီးတစ်ချောင်းလုံး သူမစောက်ပတ်ထဲကို အရင်းထိတိုင် ဒုတ်ဒုတ်ထိ ထိုးနစ်ဆောင့်ဝင်သွားလေသည်။ မရင်ရွှေရင်ခေါင်းပါ အောင့်တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်သွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ သဲမောင်လီးက စံချိန်လွန်အောင်ပင် မဟားဒရား ကြီးလွန်းထွားလွန်း ရှည်လွန်းနေသည်မဟုတ်လား။

မရင်ရွှေ နာကျင်မှုဝေဒနာကိုအောင့်အည်းမျိုသိပ်ကာဖြင့် တရစပ်ပင် ဖင်ကိုစကောဝိုင်းမွှေ့လိုးလိုက် တစ်ချက်ချင်း ဖိလိုက်ကြွလိုက်လုပ်၍ ဆင့်ကာဆင့်ကာ ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်နှင့် လီးအရသာကိုမျက်စိစုံမှိတ်ကာ အံကြိတ်ခံစားရင်း အဆက်မပြတ် ဦးဆောင်လိုးပေးလိုက်ရာ မိနစ်အနည်းငယ်အကြာတွင် နှစ်ယောက်စလုံး သုက်ထွက်လုနီးပါးအခြေသို့ ရောက်ရှိခဲ့ရပြီး တဘုတ်ဘုတ်တဇွပ်ဇွပ်နှင့် ဇယ်ဆက်သလို အားသွန်လိုးရင်း သဲမောင်လည်း အောက်ကနေ သူ့လီးကို ကော့ကာကော့ကာ ထိုးဆောင့်လိုးပေးနေလေရာ ဆယ်မိနစ်ခန့်အကြာမှာပဲ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး လရည်ရောစောက်ရည်များပါ ပြိုင်တူပန်းထွက်လာပြီး ဒုတိယအချီပြီးသွားကြရလေသည်။

မရင်ရွှေလည်း သဲမောင်၏ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်အိပ်လှဲချလိုက်ရာက နှစ်ယောက်သားနှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် သဲမောင်က နို့စို့လိုက်နှင့် အတန်ကြာ အမောဖြေနေမိကြလေသည်။ များမကြာခင် လူချင်းခွာ၍ စကားတွတ်ထိုးနေကြရင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အပြန်အလှန်နှူးဆွပေးနေကြပြန်သည်။

သဲမောင်က သူမကိုပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲထောင်ကားခိုင်းလိုက်ရင်း စောက်ပတ်ကိုမျက်နှာအပ်၍ ဘာဂျာအပြတ် ကိုင်ပေးသည်။ မရင်ရွှေတစ်ချီပြီးလုလုပင်ဖြစ်သွားသည်။ သူမကလည်း သဲမောင်လီးကို တစ်လှည့်ပြန်စုပ်သည်။ သဲမောင်တဏှာကြီးသလောက် အမေလုပ်သူကိုယ်တိုင်လည်း ရာဂထန်ပြင်းလှသည် ဆိုတာကို နီနီမြင့်တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှမငြင်းနိုင်ဘဲ ရှိရလေသည်။ မထူးပါဘူး။ သူမကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် ဘာမှ သွေးမတော်သားမစပ်ဖြစ်သည့် သဲမောင်၏လီးကို အလိုးခံချင်စိတ်နှင့်မိန်းမသားတို့ဣန္ဒြေတောင် မဆည်နိုင်ဘဲ သူ့အိမ်သို့ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ရောက်လာခဲ့ရပြီ မဟုတ်ပါလား။

နီနီမြင့်လည်း ကြည့်နေရင်းက ရာဂစိတ်တွေ အပြတ်ပင် နိုးကြွပြီး စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်၍မဆုံးနိုင်အောင် ရှိနေလေသည်။ သူမကြည့်နေခိုက်မှာပင် နောက်တစ်ချီပြန်စသည်။ ဒီတစ်ချီ ကုတင်စောင်းမှာ အမေ့ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး သဲမောင်အပေါ်စီးကနေ အားရပါးရကြီး ဆောင့်လိုးလိုက်ခြင်ဖြစ်သည်။

"အ အိ အိ အင့် အင့် အ အ ဆောင့် ဆောင့် အင့် အင့် "

"စွတ်ဖွတ် ဘုတ် ဖတ် ဘတ် ဇွပ် ဖွပ် ဗွပ် … စွိ စွပ် ဖွတ် ဗြွတ် ဖွပ်ဗွပ် "

အသံဗလံတွေ အဆက်မပြတ်ထွက်ပေါ်လာပြန်သည်။

သဲမောင်တစ်ယောက် ဒီတစ်ကြိမ် နောက်ဆုံးပိတ်အနေနှင့်ဝက်ခေါင်းထိုးလိုးသည်။ နွားသိုးကြိုးပြတ်သလို လိုးသည်။ ဇောင်းထဲကလွတ်လာသည့် မြင်းရိုင်းတစ်ကောင်လို အားအင်အပြည့်နှင့် နှာမှုတ်သံတရှူးရှူးတရှဲရှဲ ထအောင်ပင် တရစပ်ကြီး လိုးပေးနေသည်။ မရင်ရွှေ စကားပြောချိန်တောင်မရတော့။ နှုတ်မှ အိုးအိုးအင့်အင့် အသံများသာထွက်နိုင်ရှာပြီး သူမစကားသံအစား အသားဆိုင်ချင်း တဘုတ်ဘုတ်တဘောက်ဘောက် ရိုက်ခတ်သံ စောက်ဖုတ်လေအံသံများကိုသာ တဇွပ်ဇွပ်တဗွပ်ဗွပ် ထွက်ပေါ်လာသည်ကို ကြားရလေသည်။

နှစ်ယောက်လိုး၍အားရသည်အထိ စောင့်ကြည့်နေမိပြီး  နီနီမြင့်လည်း အခန်းဝမှာ ထမီကိုခါးအထက်ထိ လှန်တင်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်နှိုက်၍ ဆွနှူးပေးနေမိသလို လက်တစ်ဖက်ကလည်း ရင်ဘတ်ကြယ်သီးတွေ ပြုတ်ကျွတ်ကာနေသည့် သူမ၏ ရင်သားအိအိအစုံကို ဖျစ်လှိမ့်ချေပြီး နို့သီးနှစ်ခုကို ပွတ်လှိမ့်ချေကာကစားရင်း တဏှာအကြွကြီးကြွလျက် တစ်ယောက်တည်း ဖြေမဆည်နိုင်ဘဲ ဖြစ်နေရလေသည်။

စောက်ရည်လည်း ဘယ်နှစ်ကြိမ်ထွက်လို့ ထွက်သွားရသလဲမသိတော့ပါ။ သူမ ဒူးတွေတောင် ညွှတ်ခွေကာ ပျော့ကျလုမတတ် ရှိရလေသည်။

သဲမောင်လည်း အဆက်မပြတ်ဖိလိုးလိုက်သဖြင့် နှစ်ယောက်သား ခုနင်ကလောက်မကြာဘဲ မိနစ်နှစ်ဆယ် ခန့်လောက်အချိန်အတွင်း ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ရောက်ရှိပြီး ခပ်မြန်မြန်ကိစ္စပြတ်သွားရကာ သဲမောင်လည်း သူ့လီးကို မရင်ရွှေအဖုတ်ထဲကနေ ပြန်လည် ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်သဖြင့် မရင်ရွှေစောက်ရည်များရော သဲမောင်လရည်များပါရောပြွန်းပြီး မရင်ရွှေစောက်ခေါင်းလေးထဲကနေ သုက်ရည်အကျိအချွဲများ ဝေါကနဲ အံထွက်ကျဆင်းလာရလေတော့သည်။

သူတို့နှစ်ယောက် ဒီညအဖို့ ကိစ္စပြီးလောက်ပြီဟုတွေးရင်း ခဏတာရှောင်ပေးသည့်အနေနှင့် နီနီမြင့်တစ်ယောက် အမှောင်ရိပ်ကျသည့် အိမ်အနောက်ဖက်ထောင့်တစ်ထောင့်မှာ အသာကပ်ကာ ရပ်နေလိုက်ပြီး မကြာမီ သူမထင်ထားသည့်အတိုင်းပင် အမေတစ်ယောက်တည်း အိပ်ခန်းကနေ ထမီပြင်ဝတ်ရင်း ခပ်သုတ်သုတ် လှမ်းထွက်လာတာတွေ့လိုက်ရပြီး တစ်အောင့်အကြာတွင် သဲမောင်၏အိပ်ခန်းမီးလည်း ဖျတ်ကနဲ မှိတ်လို့သွားတာကို သူမသတိပြုလိုက်မိတော့သည်။

နီနီမြင့် သက်ပြင်းတစ်ချက်ကို ဝှူးကနဲ မှုတ်ထုတ်လိုက်မိသည်။

အမေအိမ်ပြန်ရောက်သည့်အချိန်အထိ ခေတ္တခဏ သည်းခံစောင့်ဆိုင်းပြီးနောက် သဲမောင်အခန်းဖက် တရွေ့ရွေ့တိုးကပ်လာခဲ့ရာ တိတ်ဆိတ်နေသောအိပ်ခန်းထဲမှာ သဲမောင်၏ခပ်မှန်မှန်အသက်ရှူသံများကိုသာ ကြားရပါ သည်။ ဧကန္တ ကိုကိုသဲမောင်တစ်ယောက် အတော်ကလေး ပင်ပန်းသွားရလို့ပဲ ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်။

နီနီမြင့်ကိုယ့်အတွေးနှင့်ကိုယ်ပြုံးပြီး စိတ်နှလုံးဒုံးဒုံးချကာ သူ့အခန်းတံခါးကို အသံမကြားအောင်တွန်းဖွင့်၍ အိပ်ခန်းထဲကို ခြေသံဖွဖွကလေးနင်းလျက် လျှောက်ဝင်လာလိုက်သည်။

အခန်းတစ်ခန်းလုံး မည်းမှောင်နေသည်။

သဲမောင်အိပ်စက်ရာ ကုတင်အနီးသို့အရောက်တွင် နီနီမြင့်လည်း သူမကြိုတင်စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားခဲ့သည့်အတိုင်း ကိုယ်ပေါ်က ဝတ်ဆင်ထားခဲ့သည့် အင်္ကျ ီနှင့်ထမီကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ချွတ်ပုံချလိုက်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ဝတ်လစ်စားလစ် နိကက်အနေအထားအတိုင်းပင် သဲမောင်ရှိရာကုတင်ကြီးပေါ်ကို အသာအယာ လှမ်းတက်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။

သဲမောင်အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေပေမယ့် လုံးဝကြီးအိပ်ပျော်သေးတာတော့မဟုတ်ပါ။ နားထဲမှာ တံခါးဖွင့်သံလိုလို အဝတ်လွှာများပွတ်တိုက်လှုပ်ရှားသံလိုလိုကြားရပြီး ကုတင်ကြီး အိကနဲသိမ့်ကနဲဖြစ်သွားလျက် သူ့ကိုယ်ခန္ဓာကို နူးညံ့သောအသားဆိုင်တစ်ခုက လာရောက်ထိတွေ့လိုက်မိသလိုခံစားလိုက်ရသဖြင့် ဆတ်ကနဲ အသိဝင်လာရပြီး …

"ဟင် ဘယ်သူလဲ "

"ဖျောက် "

မေးလိုက်သံနှင့်အတူ အကျင့်ပါနေသောလက်က ကုတင်ခေါင်းရင်းရှိ အခန်းမီးခလုတ်ကို ဖျောက်ကနဲ လှမ်းဖွင့်လိုက်လေရာ …

"ဟင် … မ မ …နီ … မ နီမဟုတ်လား … ဘယ် ကနေ ဘယ်လို … ဟို … "

နီနီမြင့် ပြုံးတုံ့တုံ့ကလေးလုပ်ရင်း သူ့နဘေးကို အသာကပ်လာခဲ့သည်။ သဲမောင်မျက်နှာရှေ့မှာ ကိုယ်ကို ငုံ့ကိုင်း၍ ကြည့်လိုက်ရာက …

"ဘာလဲ နီ့ကိုများ လူမှားနေလို့လား ကိုမောင်  တကတည်း ကြည့်နေလိုက်တာ မျက်လုံးကြီး ကျွတ်ကျတော့မယ့် အတိုင်းပဲ … ဟင့်ဟင့်ဟင့် "

"မ မ မှားပါဘူး မနီ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ကျွန်တော့်အခန်းထဲကို … အို … အိပ်မက်များမက်နေတာလား နော် "

"အိပ်မက်မဟုတ်ဘူး တကယ်ပါ ကိုမောင်ရဲ့  နီနီ ဒီအခန်းရှေ့ကို ရောက်နေတာကြာပြီ အမေနဲ့အစ်ကိုနဲ့ ဟိုဟာ … … လုပ် ကတည်းက ဆိုပါတော့ "

"ဟင် ဟုတ် ဟုတ်လား … ဒါ ဒါဆို … "

သဲမောင် ထိတ်ကနဲဖြစ်သွားပြီးနီနီမြင့်ကို အကဲခတ်သလိုစူးစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ နီနီမြင့် ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာအဝတ်မှမပါ။ ဖြူဖြူဝင်းဝင်း အိအိပုံ့ပုံ့ကလေး…မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ပကတိရေဆေးငါးအသွင်နှင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံးပွေ့ဖက် ဖျစ်နယ်နမ်းစုပ်ပစ်ချင်စဖွယ် အလှဖူးငုံအစုစုတို့ဖြင့် ရှုမငြီးလောက်အောင်ပင် တင့်တယ်ချင်တိုင်း တင့်တယ်လို့နေပေသည်။ သူအခြေအနေကောင်းပုံရတာကို ချက်ချင်းပဲ အကဲဖြတ်လိုက်မိသည်။

သူမကလည်း တဟင်းဟင်းရယ်လိုက်ရာက သဲမောင်မျက်စိရှေ့မှောက်မှာ သူမကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ပိုမိုပေါ်လွင်အောင် ခပ်ကော့ကော့ကြွကြွကလေး လုပ်ပြလိုက်ရင်း …

"ဟုတ်တယ် အားလုံးမြင်တယ် မြင်လို့လည်း မနေနိုင်အောင်ဖြစ်လာတာ အမေ့အပြန်ကိုစောင့်ပြီး သူအိပ်တုန်း ဒီအခန်းထဲဝင်လာတာပဲ ကဲ ဘယ်လိုလဲ နီနီ့ကို ပြန်မောင်းထုတ်မှာလား ဒါဖြင့် နီနီ ပြန်မယ် ဟင်းး "

နီနီမြင့် ကြောင်တက်တက်ဖြစ်နေပုံရသောသူ့ကို အားမရတော့။ ကုတင်ပေါ်ကနေ ချက်ချင်းပဲ ဆင်းတော့မည့်ပုံနှင့် ခြေတစ်ဖက်ကို အောက်ချရပ်လိုက်ရာ သဲမောင်သူမလက်ကို လှမ်းဆွဲထားလိုက်သည်။

"မပြန်နဲ့ ကိုယ် နီနီ့ကိုမောင်းမထုတ်ပါဘူး "

သဲမောင်လည်း ကုတင်အောက်ဆင်းကာ ထရပ်ပြီး သူမကိုယ်လုံးအိအိကလေးကို ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်း ပွေ့ဖက်ထား လိုက်တော့သည်။

အဝတ်မဲ့နေသော ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုက ပူးပူးကပ်ကပ်ဖြစ်သွားခဲ့ကြသည်။ သဲမောင် သူမကိုလက်မလွှတ်တော့ပြီ။ အလကားနေရင်းအချောင်စားခွင့်ရမည်မို့ ဘယ်သူကောင့်သားတစ်ယောက်မှလည်း ဒီအခွင့်အရေးမျိုးကို လက်အလွတ်ခံနိုင်ကြလိမ့်မည် မဟုတ်ပါချေ။ သဲမောင် သူမနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွဲတွဲကလေးနှစ်လွှာကို တအားဖိကပ် နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်သည်။ နီနီမြင့်ကလည်း သူ့ကိုတုံ့ပြန်၍နမ်းနေသည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ခါးကို တစ်ယောက်ဖက်ရင်း နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်ပွတ်လိုက်သပ်လိုက် ကိုင်လိုက်တွယ်လိုက်နှင့် ရမ္မက်ဇောတွေ အကြွကြီးကြွလို့လာကြသည်။ သဲမောင်လည်း နီနီမြင့်ကိုယ်နှင့်မပြတ်ထိတွေ့နေရ၍ လီးကတောင်ချင်ချင် ဖြစ်လာခဲ့ရပြီ။

သဲမောင်၏လီးကတောင်ချင်နေသလို နီနီမြင့်လည်း ပေါင်ကြားရှိအင်္ဂါဇပ်ဆီမှ စိုစိစိဖြစ်၍လာသည်ဟု သူမဖာသာခံစားမိပေသည်။ သဲမောင်လည်း နီနီမြင့်၏တင်ပါးအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆုပ်ညှစ်နယ်ကာ ကိုင်နေရာက သူမနားနားကပ်ပြီး အသံတိုးတိုးဖြင့် …

"လာ မနီ ကုတင်ပေါ်တက်ရအောင် မနီကို ကျွန်တော် အားရပါးရချစ်ချင်ပြီဗျာ စောက်ဖုတ်ကို အရည်ရွှဲနစ်နေအောင် အပြတ်မှုတ်ပေးမယ် ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား "

နီနီမြင့်လည်း နားရှက်စရာကောင်းလှသည့်သူ့အမေးကို ဘာပြန်ဖြေရမှန်းပင်မသိဘဲ မျက်နှာကိုတစ်ဖက်သို့လွှဲပြီး …

"အို ကို ကို သဲမောင် ကောင်းသလိုသာ လုပ်ပါ ကျွန်မတော့ ဘာမှနားမလည်ပါဘူး "

"နီက အခုမှ ရှက်နေရသလားလို့ "

"ဟင့် ရှက်ထာပေါ့လို့ မိန်းကလေးပဲ "

"မိန်းကလေးပေမယ့် အိမ်ထောင်သည်လည်းဖြစ်တယ် လီးနဲ့လည်း နေ့တိုင်းအလိုးခံဖူးတာပဲမဟုတ်လား  ကဲ ဒီမှာကြည့်စမ်း ဒါကြီးကိုရော မှုတ်မပေးချင်ဘူးလား ဟင်း ဟင်း "

သဲမောင်သူ့လီးကို လက်နှင့်ဆုပ်ကာကိုင်ပြလိုက်သည်။ နီနီမြင့် လည်း သူ့လီးကို စူးစူးရဲရဲကလေးစိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း …

"သူ့ သူ့ဟာရီး အရမ်းကြီးတာပဲ 'ဒီလောက်ကြီးတာ နီ တစ်ခါမှတောင်မတွေ့ဖူးပါဘူး "

"ဟုတ်ရဲ့လား နီနီ့ယောက်ျားကရော လီးကြီးတဲ့ကောင်ပဲ မဟုတ်လား "

"ဟင်း မကြီးပါဘူး သေးသေးလေး ပဲမြစ်လောက်ကလေး ဥစ္စာ "

"ဟာ မဖြစ်နိုင်တာ အရွယ်ရောက်စ ခြောက်လက်မတော့ အနည်းလေးရှိမှာပဲ "

"မရှိပါဘူး ခြောက်လက်မ မပြောနဲ့ ငါးလက်မတောင်မပြည့်ဘူး သေးတယ်တိုတယ် "

"ဒါဖြင့် ကိုယ့်လီးကရော "

"သူ့ သူ့ လ လ လီးက ကြီးတယ် တအားကြီးတယ် နီ့ယောက်ျားထက်သုံးဆလေးဆလောက်ရှိမယ် ပြီးတော့ … လည်း ဟို ဟို ရှည်တာလည်း ကြောက်စရာကြီး ဟင့်ဟင့် "

"ဟယ် လီးဆိုတာ ကြောက်စရာမှ မဟုတ်တာ ကိုင်ကြည့် စွဲသွားမယ် ပြီးတော့ တစ်ခါတည်းမှုတ်ချင်လာမယ် ဟင်းဟင်းဟင်း "

သဲမောင်သူမကိုယ်လုံးကို ကုတင်ပေါ်မှာ သူနှင့်ယှဉ်လျက်ထိုင်စေလိုက်ရာက သူမလက်တစ်ဖက်ကို သူ့လီးပေါ်ဆွဲတင်၍ အုပ်ကိုင်ထားလိုက်ရာ နီနီမြင့်လည်း မလွှဲရှောင်သာတော့ဘဲ သူ့လီးကို ထိကိုင်စမ်းကြည့် လိုက်မိသည်။ လီးကြီးက သူမလက်တစ်ဆုပ်စာနှင့်အပြည့်ရှိနေပြီး ပူပူနွေးနွေးကြီး ဖြစ်နေကာ တဒုတ်ဒုတ် သွေးတိုးလှုပ်ခါနေပါသည်။ နီနီမြင့်တံတွေးတစ်ချက်ကို ကပျာကယာ မျိုချလိုက်မိပြီး ခြောက်ကပ်ကပ်လေသံဖြင့် …

"အ အကြီးကြီးပဲနော် ဘယ်လိုလုပ် လုပ်မှာလဲ လို့ "

"နီ့စောက်ပတ်က ကျဉ်းကျဉ်းကလေးလား ဒါဆို အရင်ဆုံးစောက်ရည်ရွှဲနေအောင် ကိုယ်မှုတ်ပေးမယ် မှန်းစမ်း ပေါင်လေးနဲနဲကားလိုက် စောက်ပတ်ကြည့်ချင်လို့ "

"ဟင့်ဟင့် ဟင့် "

နီနီမြင့် နှာသံကလေးနှင့်ရယ်နေပေမယ့် ပေါင်လေးနှစ်ဖက်ကိုတော့ ကားပေးရှာပါသည်။ သဲမောင် ပေါင်ကြားထဲကိုမှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး နီနီမြင့်စောက်ပတ်ကို လျှာနှင့်ကုန်းယက်နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ပါသည်။

"ပြွတ် ပြတ် ပလပ်   ရှလွတ် ရှလွတ်လွတ် ပလပ် ဗြပ် "

"အင့် အင့် မ မ မလုပ် အ အိအိ အင့်ဟင့် ကို ကို မောင် ကို မောင်ရယ် အို့ အိုးး အင့် ဟင့်ဟင့် ကျွတ်ကျွတ် ယား ယားတယ် ယားတယ် အ အမေ့ အင့် အ "

နီနီမြင့်မေးကလေးကော့ထိုးတက်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက် ပြဲပြဲကားကားကြီးဖြစ်သွားရလျက် တစ်ကိုယ်လုံး တခိုက်ခိုက်တုန်ယင်ပြီး ကုတင်ကြီးပေါ်သို့ လဲပြိုကျသွားရရှာလေသည်။ သဲမောင် သူမအပေါ်ကနေ ခွထိုင်လိုက်သည်။ ဒါက ဗျူဟာအမှန်ဖြစ်သည်။ နီနီမြင့်ခေါင်းပေါ်ကနေကျော်ပြီး သူမခြေရင်းဖက်ဆီ ဦးခေါင်းလှည့်၍ သူမစောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်လိုက်ခြင်းဖြစ်လေရာ သူ့လချောင်းရှည်မျောမျောကြီးက နီနီမြင့်မျက်နှာပေါ်ဝယ် အသည်းယားစဖွယ် ဝဲကျကာ စစ်စတီနိုင်းပုံစံအသင့်ပြင်ပြီးဖြစ်၍ နေပေတော့သည်။

သဲမောင်လည်း နီနီမြင့်၏စောက်မွေးအုံထူသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းရွရွကလေးကို နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ဖိဖြဲ၍ အကွဲကြောင်းထိပ်မှအစိကလေးကစပြီး လျှာနှင့်ယက်သပ်ကာ အထက်အောက်နှုတ်ခမ်းဖြင့်ညှပ်၍ တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် စုပ်ဆွဲယူလိုက်ပါသည်။ နီနီမြင့်ကော့ထိုးတက်လာကာ သူမစောက်ပတ်နှင့် သဲမောင်၏ပါးစပ်ကို ဆင်ကော်နှင့်အကပ်ခံထားရသည့်အလား ဖင်ဆုံအိအိကြီးနှစ်ဖက်စလုံး ကုတင်အထက်ကို တစ်တောင်လောက်ကြွတက်လာပြီး သဲမောင်၏ခပ်ကြမ်းကြမ်းစုပ်ယက်ဆွပေးမှုကို လိုလိုလားလားပင် စည်းစိမ်ယူခံစားနေမိပါသည်။

သူမလက်နှစ်ဖက်က သဲမောင်၏လီးငပဲကြီးအား ဆုပ်ကိုင်မိသွားသလို ပါးစပ်နှင့်လည်း အမှတ်မထင်စုပ်ပေးမိလျက်သားဖြစ်သွားလေသည်။ လီးကြီး သူမပါးစပ်ထဲကို မဆန့်မပြဲ တိုးဝင်လာသည်။ ပါးစပ်နှင့်တောင်မဆန့်ချင်ပါ။ လဒစ်ထိပ်လုံးကြီးပင် အာခေါင်ထောက်မိသည်အထိ နီနီမြင့် သတိလက်လွတ် လီးစုပ်ပေးမိသည်။ စောက်ပတ်ယက်ပေးမှုကိုလည်း လုံးဝငြင်းဆန်ရုန်းကန်ခြင်းမျိုး မရှိတော့ပေ။

နီနီမြင့် ကာမအဆိပ်တက်ပြီးအကောင်းလွန်သွားရသည်။ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်များပင် တဖြစ်ဖြစ် ပန်းလွှတ်မိသည်အထိဖြစ်သွားရသည်။ သဲမောင်ကလည်း နီနီမြင့်စောက်စိလေးကိုစုပ်လိုက် အကွဲကြောင်းတစ်ခုလုံးကို လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်သပ်တင်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲရှိ အသားနုနီတာရဲကလေးကို လျှာလိပ်ချွန်ကာ ထိုးသွင်းထိုးထုတ်ပြုလုပ်၍ လျှာနှင့်လိုးသကဲ့သို့ အပြတ်အသတ် ဆွနှူးပေးနေပေရာ နီနီမြင့်မှာ တစ်ချီကောင်းရုံအပြင် နောက်ထပ်တစ်ချီ စောက်ပတ်ယားယံ၍ ပြန်လည် အစပြုနိုးထလာခဲ့ရပြီး စောက်ရည်များ မရပ်မနားပင် စီးယိုထွက်လျှံကျကာ ရာဂမီး တဟုန်ညီးညီးတောက်၍သာ နေရလေတော့၏။

တစ်ဖက်ကလည်း သဲမောင်လီးကို လက်နှင့် ရှေ့နောက် အသွားအပြန် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးရင်း သူ့လီး တစ်ချောင်းလုံးကို ခက်ခက်ခဲခဲစုပ်ဆွဲကာ ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါမကျန် သူမအာခံတွင်းထဲမှာ ငုံပေးယက်ပေး နေသည်။ သူမလီးစုပ်တာ ပညာသားတော့ပါသည်ဟု သဲမောင်သိလိုက်သည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို နို့အေးချောင်းစုပ်သလို မျိုချမတတ်စုပ်ပေးနေသလို လဒစ်ထိပ်ကိုရော လီးကိုယ်ထည်နှင့်ဂွေးဥများပါမကျန် နေရာလပ်မကျန်အောင် လျှာနှင့် ရစ်ဝိုက်လှည့်ပတ်၍ စုပ်ယက်ဆွနှုးရင်း ရှေ့ပြေးလရည်တွေ ထွက်ကျလာသည်အထိ ထက်သန်စွာ စိတ်ရှိလက်ရှိ ပုလွေကိုင်ပေးနေခြင်းဖြစ်ရာ သူမအဆင့်က သာမန်တော့ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သဲမောင်အသေအချာ နားလည်လိုက်ပါသည်။

ဧကန္တ သူ့လင်တစ်ယောက်တည်း မူပိုင်မဟုတ်ဘဲ လင့်နောက်ကွယ်မှာ အခြားတပါးသော ယောက်ျားသနာ များနှင့်ရော ဇာတ်လမ်း မရှိနိုင်ဘူးလား ဆိုပြီး သဲမောင် ကြံဖန်တွေးမိသွားသည်။ သူမပုံစံအရ အမေထက်ပင် တစ်လကြီးမည့်သူမို့ မျောက်ဇာတ် အကြိမ်ကြိမ်ခင်းဖို့ ဘယ်အခါမှဝန်လေးမည်မဟုတ်မှန်း လွယ်လင့်တကူ သိနိုင်ပေသည်။

ရာဂထူပြောသည်။ အလိုရမ္မက်အတော်ကလေးသည်းထန်သည်။

အသက်က ၂၀ကျော် အရွယ်ကောင်းတုန်း သွေးသားဆူဖြိုးတုန်းမို့ လီးမက်သလောက် အလိုးခံလိုစိတ်လည်း ထက်သန်မှာ သေချာလွန်းလှပေသည်။ သဲမောင် နီနီမြင့်လီးစုပ်တာကိုခံရင်း သူမစောက်ပတ်ကို စောက်ရည်များ နူးအိရွှဲစိုနေအောင်ကို ဆွပေးလိုက်ရာက စတင်လိုးဖို့ အချိန်တန်ပြီလို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး စောက်ပတ်ယက်ပေးခြင်းကို ရပ်နားလိုက်ကာ …

"ကဲ နီနီ ပက်လက်လှန်ပြီး အောက်ကနေစောက်ပတ်ကိုဖြဲပေးထား ကိုယ်လိုးချင်ပြီ "

ဆိုပြီး ပြောလိုက်ရာ နီနှီမြင့်လည်း နှာထန်သည့်မိန်းမပီပီ …

"လိုးချင်ရင်လိုးလေ ကိုမောင် နီနီလည်း အရမ်းအနေခက်လှပြီ "

သူမကပြန်ပြောပြီး သဲမောင်အလိုကျ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အနေအထား ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေး လုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။

နီနီမြင့်ပေါင်ကြားထဲမှာ သူနေရာဝင်ယူလိုက်သည်။

လချောင်းတုတ်တုတ်ရှည်မျောမျောကြီးကို သူမစောက်ဖုတ်အဝမှာတေ့ပြီး လဒစ်ထိပ်နှင့် သုံးလေးချက်မွှေ့လိုက်ကာ သဲမောင်အပေါ်စီးကနေ ဖိဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။ လီးက ရှေရှောရှူရှူဝင်ရောက်ခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ သူမအဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းလေးထဲမှာ အံ့သြလောက်ဖွယ်ရာ တစ်ကြပ်ပြည့်သိပ်နေကာ အနည်းငယ် အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြစ်ပြီးမှ အထဲကိုထောက်ကန် ဆောင့်ဝင်သွားလေသည်။

"အ အင့် အိ အိ အင့် အင့် ဟင့်ဟင့် "

"နာလား နီနီ "

"ရ ရတယ် ဆောင့် ကို မောင် လီး တကယ်ကြီးတယ်ကွာ ဟင့် နီဖြင့် လန့်တောင်သွားတယ် ဟင့်ဟင့် အို အ အမေ့ ဖြေးဖြေး ဆရာရဲ့ "

သဲမောင် ထပ်ဆောင့်သွင်းသည်။ လီးတစ်ဝက်လောက်နစ်ဝင်သွားသည်။ သဲမောင်နီနီမြင့်၏ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ပင့်မကိုင်ကာ သူ့ခါးကို အတိုးအဆုတ်လုပ်၍ သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို လေးငါးဆယ်ချက် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးသည်။ လီးတစ်ဝက်ဝင်ရုံဆောင့်လိုးခြင်းမို့ အနည်းငယ်မျှ ခုသာခံသာ ရှိသော်လည်း လုံးဝဥဿုံ နာကျင်မှု မရှိခြင်းတော့ မဟုတ်ပါချေ။ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် လီးကြီးကြီးနှင့် အလိုးခံရတာဆိုလို့ ယခုတစ်ကြိမ်သာ အခွင့်ရခဲ့ခြင်းမို့ နီနီမြင့် အခံစားခက်နေသလို တစ်ဖက်ကလည်း လိုးလည်းအလိုးခံချင်သလောက် နာကျင်မှာကိုလည်း စိုးထိတ်ကြောက်ရွံ့နေမိရှာပါသည်။

တစ်နည်းအားဖြင့်ပြောရလျှင် သူမဘဝက သဲမောင်သနားမှသာ ချမ်းသာရာရမည့်ဘဝမျိုးလို့ ဆိုလျှင်လည်း မမှားနိုင်ပါချေ။

သဲမောင်ကတော့ သူမထင်သလို အလျှော့ပေးမည့်ပုံမပေါ်ပါ။

သူ့လီးကို နီနီမြင့်စောက်ပတ်ထဲသို့ တစ်ချက်ချင်း ချော့လိုးကလေးလိုးပေးနေရာက တစ်ရစ်ပြီးတစ်ရစ် တဖြည်းဖြည်းတိုး၍ လီးတစ်ချောင်းလုံး အထဲမဝင်ဝင်အောင် ထပ်မံဖိဆောင့်လိုးသွင်းပေးနေပါသည်။ အချက်နှစ်ဆယ် သုံးဆယ်ဆောင့်လိုးပြီးချိန်မှာ သူ့လီးဒစ်ကြီးက နီနီမြင့်စောက်ခေါင်းလေးထဲကို အဆုံးမရောက်တရောက် အခြေအနေအထိ ထိုးနစ်ဆောင့်ဝင်သွားခဲ့လေသည်။

နီနီမြင့်လည်း စောက်ဖုတ်ထဲ သပ်အရိုက်ခံရသကဲ့သို့ တစ်ဆို့ဆို့နှင့်အခံခက်လှသည့်ဝေဒနာကို ကြိတ်မှိတ်ခံစားရင်း မျက်နှာကလေးက ဟန်မဆောင်နိုင်လောက်အောင် ရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်လို့သွားကာ သဲမောင်ရင်ဘတ်ကို လက်စုံကန်၍တွန်းထားလိုက်မိသည်။

"အာ့ နာ နာတယ် …ကိုမောင် လီး ပြန် ထုတ်ပေးပါဦး … စောက်ဖုတ်တော့ကွဲပြီထင်တယ် အ ရှီး … ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် "

"မကွဲပါဘူး ကိုယ့်လီးက ခုမှ အထဲဝင်ရုံရှိသေးတာ … ဒီမှာအရှိန်ကောင်းတုန်း လိုးချင်လှပြီနီရယ် လက်ကိုဖယ်စမ်းပါ "

သဲမောင် ပေါင်နှစ်ဖက်မရမကထမ်းပြီး ခဲရာခဲဆစ်လိုးသည်။ တဖြည်းဖြည်းမာန်ပါလာပြီး လိုးချက်လည်း ပက်စက်လာကာ စောက်ဖုတ်ကို အကွဲအပြဲ အညှိုးကြီးကြီးနှင့်လိုးသလိုတောင် ထင်ရလေသည်။ နီနီမြင့်စကားပြန်မပြောနိုင်တော့ စကားသံအစား သူမနှုတ်မှ တအွန့်အွန့်တအင့်အင့် ညည်းသံတွေသာ ကြားရတော့သည်။

"ကောင်းလား နီ ဘယ်လိုလဲ "

"ဟင့် သိဘူး တအားမလုပ်နဲ့ဆို …သူ့လီးကြီးနဲ့ လူသတ်တာကျနေတာပဲ နီတစ်ခါမှ ဒီလိုမဖြစ်ဖူးဘူး ကိုရာ ကို့စိတ်ကြိုက်သာလိုး … စောက်ပတ်ကွဲလည်းကွဲ ပြောလို့ဆိုလို့ရမှာမှ မဟုတ်ဘဲ လိုး တအားလိုး အသေလိုး "

"ဟင်း ဆဲတယ်ပေါ့ မအေလိုး လို့ "

"အာ ဟုတ်ပု မအေ အဲ အသေလိုး အသေလိုးစမ်း လို့ပြောတာ … ဟွင်း အရေးထဲ နားပင်းနေရသေး ဟွန့် "

"ဟားဟား စတာပါ နီရယ် ဟင်း ဟင်း ကိုယ့်အချစ်တုံးလေး ကဲ လာစမ်းကွာ မွမွ "

"အု အွန်း ဟွန်း ဟွန်း ကိုရယ် … အောက်ကလိုးသေး အပေါ်ကလည်း ဟင့် အသက်ရှူကြပ်တယ် ကိုရယ် စောစောဖြင့် သူ မခုတ်တတ်သလို ဘာလိုလိုနဲ့ သွား … ခုမှ သူများကို လာပြီး အဖြစ်သည်းနေ "

"ချစ်တာကိုး လို့ နီရယ် အရမ်းချစ်တယ် နီရော ကိုယ့်ကို "

"အိုးး ချစ်လို့ တမင်လာတာ လာပြီး အလိုးခံတာ … ရှင်းပလား ဟင့်ဟင့် "

သဲမောင်ပွဲကြမ်းသွားသည်။ ကရှူးမူးထိုး ဆော်ချင်တိုင်းဆော်ပစ်လိုက်သည်။ ဝက်ဝက်ကွဲလိုးသည်။ ဆောင့် သည်။ အပေါ်စီးကနေ ပေါင်ထမ်းပြီးကို လိုးသည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့် အချိန်အတွင်း နှစ်ယောက်စလုံး ဖတ်ဖတ်ကို မောသွားကြသည်အထိ။ လရည်များရော သူမစောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်များပါ ဝေါကနဲ သွန်ပြီး အိပ်ရာခင်းတစ်ခုလုံးရွှဲသည်အထိ ထွက်ကျလာခဲ့ကြရတော့သည်။

နှစ်ယောက်သား မောမောနှင့် ခဏအနားယူပြီး သဲမောင်က နီနီမြင့်စောက်ပတ်မှာပေကျံနေသည့်အရည်တွေကို ထမီစနှင့်လိုက်သုတ်ပေးသည်။

"နီ ကိုယ့်အပေါ်တက်ခွလိုက် စောက်ပတ်မှုတ်ချင်လို့ "

"ဟင်း ကို မပြီးသေးဘူးလား ထပ်လိုးဦးမလို့လား "

"လိုးဦးမယ် ခုမှစတွေ့ရတော့ လိုးလို့မဝသေးဘူး "

"စောစောက မေမေနဲ့လည်း လိုးသေးတယ် ဘယ်နှစ်ခါတောင်လည်း မသိဘူး "

"နီ အစအဆုံးကြည့်နေလား  "

"အင်း တော်တော်လိုးနိုင်တဲ့လူကြီး ဘာဆေးစားထားလဲ "

"ဆေးမစားဘူး နဂိုသန်တယ် တစ်ညလေးချီအေးဆေးပဲ ယုံလား "

"ယုံပါဘူး သက်သေပြမှ ဟင်းဟင်း "

"နောက်ည ထပ်တွေ့မယ်လေ ဒီတော့မှ … "

ဒီည အလွန်ဆုံး သူလိုးနိုင်လှ နောက်တစ်ချီပေါ့လို့ စိတ်ထဲကတွေးရင်း နီနီမြင့်ကိုယ်လေးကိုပွေ့မချီကာ သူ့မျက်နှာပေါ်ခွထိုင်စေလိုက်သည်။ သူလိုးထားပြီး ပြဲအာအာကလေးဖြစ်နေသောနီနီမြင့်စောက်ပတ်ကြီးက သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ တည့်တည့်မတ်မတ် ရောက်ရှိလို့နေပါပြီ။ နီနီမြင့်၏ ထူထူထဲထဲရှိနေသော စောက်မွှေးအုံအဖုတ်ကြီးက သူ့နှာဝကို ကလူကျီစယ်ပြုနေသည်သို့ရှိ၏။

သူမ ဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်နယ်ညှစ်ကိုင်ရင်း စောက်ပတ်ကို နောက်တစ်ကြိမ် ပါးစပ်နှင့်တေ့ကာ နမ်းစုပ်၍ လျှာနှင့်ထိုးမွှေယက်ဆွပေးလိုက်သည်။ သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်အကြားရှိ စအိုဝကလေးထဲကိုပါ လက်နှင့်ထိုးနှိုက်ကလိပေးလိုက်ရာ နီနီမြင့်တစ်ယောက်ကော့ကနဲဖြစ်သွားတာ တွေ့ရသည်။ နီနီမြင့်လည်း သူ့ခြေရင်းဖက်ဆီမှောက်အိပ်ချလိုက်ရင်း သူ့ပေါင်ကြားက ပျော့ပျော့တွဲတွဲဖြစ်ကာ နေသော လီးတန်ကြီးကို တယုတယကိုင်ကာ သူမပါးစပ်နှင့်စုပ်ငုံ၍ နမ်းစုပ်ပေးနေပြန်သည်။ လီးမှာပေကျံနေသော အရည်တွေကုန်အောင် လျှာနှင့်မရွံမရှာ ရစ်ဝိုက်၍ယက်ပေးသည်။

နှစ်ယောက်သား အပေးအယူမျှသွားကြသည်။

မကြာမီ သဲမောင်လီးက မတ်တောင်လာပြီး မြွေဟောက်ပါးပြင်းထောင်သလို ထောင်ထလာသည်။ နီနီမြင့်လည်း စောက်ပတ်အရွကြီးရွလာပြန်တာမို့ နောက်တစ်ချီဆွဲဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်ကြသည်။

"နီ ဖင်ကုန်း အလိုးခံဖူးတယ်မဟုတ်လား "

"ဟုတ်ကဲ့ နီနီ နေပေးရမလား ကို "

"အင်း အနောက်ကလိုးမယ်လေ နီနီ့ ဖင်ကို ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့ "

"ခုထိ ကြည့်မဝသေးဘူးလား ကိုရယ် "

"မဝဘူး ဖင်ပေါက်ကလေးလည်း လိုးချင်သေးတယ် "

"နောက်မှလိုး ကိုရယ် စောက်ပတ်ကိုပဲ ဝအောင်လိုး ကိုယ့်စိတ်ကြိုက်လိုးဖို့ အခွင့်ပေးပြီးသားပဲ "

နီနီမြင့်၏ ပြောလိုက်သံနှင့်အတူ ကုတင်ထက်မှာ သူမလေးဘက်ကျကျ ဖင်ကိုကုန်းကွ၍ ပေးလိုက်ရာ ဖင်သားကားစွင့်စွင့်နှစ်ဖက်အကြားမှ သူမစောက်ပတ်ဟပြဲပြဲကလေးပြူတစ်ထွက်လာပြီးနောက် သဲမောင်လည်း နီနီမြင့်စောက်ပတ်အဝမှာ သူ့လီးကိုတေ့၍ ဖြည်းဖြည်းချင်းပင် ချော့သွင်းလိုးဆောင့်ပစ်လိုက်ပြန်ပါတော့သည်။ သဲမောင် တစ်ချက်နှစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက် နီနီ့နို့နှစ်လုံးကိုပါ အောက်ကနေလျှို၍ဆွဲပြီး ညှစ်နယ်ကိုင်ပေးသည်။ နို့သီးကလေးနှစ်ခုကို ညှစ်ချေကိုင်ဆွဲရင်း လိုးပေးနေရာ ထိထိမိမိအရသာရှိလွန်းလှသဖြင့် နီနီမြင့်လည်း နှုတ်မှနေ၍ တအီးအီးတအင်းအင်း ညည်းသံရှည်ကလေးဆွဲပြီး အံကလေးကြိတ်ကာကြိတ်ကာနှင့် လီးအရသာကို ဇိမ်ယူအလိုးခံနေတာတွေ့ရလေသည်။

သဲမောင် လီးကို အဆုံးထိရောက်အောင် ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ နီနီမြင့် အ ကနဲညည်းရင်း မေးကလေးကော့ထိုးတက်ကာ မွေ့ယာခင်းစကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ဆွဲရင်း ဖင်ကိုကော့ကော့ကလေးလုပ်ကာ ရက်ရက်ရောရောပင် သူမကိုယ်တိုင်ကပါ အလိုက်သင့်ညှောင့်၍ အလိုးခံပေးလာသည်။

"အ အား ကောင်း ကောင်းတယ် ကိုရယ် "

"ကောင်းရင် ငြိမ်ငြိမ်ကလေးကုန်းပေးထား တောက် ရှယ်ပဲ ဒီလို ကောင်းတဲ့စောက်ဖုတ်မျိုး ရှိလိမ့်မယ်မှန်း အစကမသိခဲ့ဘူး ဟူး "

"ကို နီနီ့ကို လိုးရတာ ကြိုက်လား "

"ဘယ့်နှယ်ပြောပါလိမ့် မိန်းမရယ် စောက်ပတ်က တထုတ်ထုတ်နဲ့စီးကြပ်နေတာပဲ ကိုလိုးခဲ့သမျှ နီ့စောက်ပတ်ကအကောင်းဆုံးပဲ "

"သွား ဟုတ်ပဲနဲ့ နီက လင်ငုတ်တုပ်ရှိတယ်နော် ကို တော့ ငရဲကြီးပြီ "

"ကြီး ဘာဖြစ်လဲ "

"နောက်ဘဝ မိန်းမဖြစ်မှာပေါ့ လို့ အဲဒီအခါကျရင် ဟင့်ဟင့် "

"အေး ဖြစ်တော့လည်း ခံလိုက်ရုံပေါ့ ယောက်ျားဖြစ်ရင်လိုးမယ် မိန်းမဆိုရင်အလိုးခံမယ် ဒါ သဘာဝပဲ "

"အခြောက် ဆိုရင်ကော "

"လိုးလည်းလိုး ခံလည်းခံပေါ့ ဟားဟား ဟားး "

"သွား ပေါက်တတ်ကရ ဟွင်းးး လိုးပါကိုရယ် ဆောင့် ဆောင့် မြန်မြန် နီနီ မရတော့ဘူး တအားဖြစ်နေပြီထင်တယ် ဟင့် ဟင့် "

သဲမောင် ပါးစပ်ကထွက်ရာပြောသလို လိုးအားလည်း တစ်စက်ကလေးမှမလျှော့ပေ။

သူခပ်ပြင်းပြင်းလိုးဆောင့်ချသည့်အရှိန်နှင့် နီနီမြင့်ကုန်းကွနေရာကနေ ဝမ်းလျားထိုးမှောက်လျက် လဲပြိုကျမတတ်ဖြစ်ရသည်။ အသေအကြေလိုးခြင်းဖြစ်၍ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ရောက်အားပြင်းထန်ပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် သူမအသက်ထွက်မတတ်ပင် မချိမဆန့် ဝေဒနာခံစားနေရလေသည်။ ထိုအထဲကပင် နီနီမြင့်စောက်ရည်တွေ အလျှံပယ်စီးယိုကျလာရကာ ဘယ်လိုကဘယ်လို တစ်ချီပြီးလို့ ပြီးသွားရမှန်း သူမဖာသာ သတိမထားမိလိုက်ပါချေ။ နီနီ ပြိုလဲကျချိန်ဝယ် သဲမောင် အနောက်ကနေ ထပ်လျက်သားလိုက်ပါလာပြီး တရစပ် သဲကြီးမဲကြီး အားသွန်လိုးသည်။

"ကောင်းလားနီနီ ကိုလိုးတာ ကြိုက်လား "

"ဟင်း နီတော့ မသာပေါ်ပြီတောင်ထင်နေတာ တအားကြမ်းလိုက်တာ ကိုမောင်ရယ် "

"!ဟင့်အင်း ကိုမောင်မခေါ်နဲ့ ကို လို့ပဲ ခေါ် '"

"အင်းပါ ကိုရယ် လျှော့ လျှော့ပါ စောက်ဖုတ်လည်း အနားပေးပါဦး ကိုရာ တကတည်း မိန်းမမလိုးဖူးတာ ကျနေတာပဲ "

"မိန်းမလိုးဖူးတာပေါ့ နီ့ကိုသာ ခုမှ လိုးရတာ "

"နီလေ ကို့ကို နောက်လည်း ပေးလိုးဦးမှာပါ ကိုလိုးတာကြိုက်တယ် ကို့လီးကိုလည်း အရမ်းကြိုက်တယ် ဒီ ဒီညတော့ ပထမဆုံးအကြိမ်မို့ နည်းနည်းတော့ လျှော့လိုးပေးစမ်းပါလို့ ကြာရင် နီသေလိမ့်မယ် ဟင့် ဟင့် "

"အင်းပါ ကလေးရယ် ကဲ ပြီးတော့မှာပါ နီအစုပ်ကောင်းတာနဲ့ လရည်က ထိန်းမရတော့ဘူး ထွက်ချင်နေပြီ.နာရင်လည်း ခဏတော့အောင့်ခံထား ကြားလား "

"လုပ်ပါ ကိုရယ် မြန်မြန်သာပြီးအောင်လုပ် ပြီးအောင်လိုး  နီ ဖင်ကိုအသေအချာဖြဲပေးထားပါ့မယ် "

နီနီလည်း ပြောသည့်အတိုင်းပင် ဖင်ကိုလေးဘက်ကျကျ မှောက်ခုံရက်ကုန်းပြီး ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံပေးနေရှာပါသည်။ သဲမောင်ဆယ်မိနစ် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် ထပ်မံ မောင်းတင်ကာ အသည်းအသန်ဆောင့်လိုးရင်း လရည်တွေ ပန်းထွက်သွားသည်။ နီနီလည်း ဒုတိယအချီ စောက်ရည်များ ပန်းလွှတ်ထွက်ကျလာကာ သူနှင့်အတူ လိုက်ပါပြီး ကိစ္စပြီးလိုက်ရပြန်သည်။

နှစ်ယောက်သား စကားအနည်းငယ်ပြောပြီး လူချင်းခွဲလိုက်ကြသည်။

နောက်နေ့များမှာ သဲမောင်အလုပ်ရှုပ်ရတော့သည်။

အမေဖြစ်သူ မရင်ရွှေနှင့်သမီးဖြစ်သူ နီနီမြင့်ကို အချိန်လွှဲ၍တွေ့ဆုံရသည်။ မရင်ရွှေက တဏှာပြင်းသူပီပီ နေ့ဖက်ရောညဖက်မှာပါ သူနှင့်တွေ့ဆုံပြီး သူမလိုဘမပြည့်ဝမချင်း  အချစ်ရေယဉ်ကြောထဲမျောပြီးရင်း မျောပါခဲ့ကြသည်။

မရင်ရွှေ အဘယ်မျှ ရမ္မက်တဏှာကြီးလိုက်သလဲဆိုလျှင် လင်သားရှိစဉ်အခါက လင်ဖြစ်သူကိုတောင် တစ်ခါမှ မပေးဖူးခဲ့သည့် သူမ၏အနောက်ပေါက်ဖြစ်သော ဖင်စအိုကိုပါ သဲမောင်ကို ရက်ရက်ရောရော ဆက်ဆံခွင့် (လိုးခွင့်)ပြုခဲ့ပြီး ညစဉ်လိုလို သူမဖင်ပေါက်ကို အနည်းဆုံးတစ်ချီတော့ လိုးခွင့်ပြုခဲ့သည်အထိပါပေ။

နီနီမြင့်ကတော့ အလုပ်ကနေ ကျန်းမာရေးအကြောင်းပြကာ မကြာခဏခွင့်ယူ၍ သဲမောင်နှင့်တွေ့ဆုံသည်။

ညဖက်တွေမှာဆိုလျှင်လည်း အမေလစ်သည့်အချိန်ကျမှ သူမက သဲမောင်နှင့်အတူ နေခွင့်ရသည်။ နီနီမြင့်တို့ လင်မယားလည်း ယခုတလော ဆက်ဆံရေး မပြေလည်ကြတော့ချေ။ ခဏခဏ ကတောက်ကဆ စကားများ ရန်ဖြစ်လေ့ရှိကြပြီး လင်မယားချင်း သဘောချင်းမတိုက်ဆိုင်ဘဲ ဖြစ်လာကြသည်။

တစ်လခန့်အကြာတွင် နီနီမြင့်ယောက်ျား ကြည်အောင်တစ်ယောက် သူ့ဇာတိ မြောင်းမြသို့ အပြီး ပြန်သွားခဲ့သည်။ နောက်ထပ် ရန်ကုန်ကို ခြေဦးမလှည့်တော့ပေ။

အမှန်တော့ နီနီမြင့်ကိုယ်တိုင် သူမတို့ဇာတ်လမ်းကို ဖွင့်ဟပြောဆိုခဲ့ပြီး သူမစိတ်ဆန္ဒမပြည့်ဝ၍ အခြားယောက်ျားများနှင့်လည်း ဆက်ဆံခဲ့ဖူးသည့်အကြောင်း လင်ဖြစ်သူကို ဆက်လက်၍ မပေါင်းသင်းလိုတော့ကြောင်း စိတ်နာအောင်ပြောလိုက်တာကြောင့် ကြည်အောင်တစ်ယောက် ဒေါသအိုးပေါက်ကွဲပြီး ဏှာထန်သောမယားဖြစ်သူကို သေခန်းပြတ်မျှအသည်းနာကာ အိမ်ပေါ်ကနေ အပြီးအပိုင်ဆင်းသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ဒီလိုနှင့် နီနီမြင့်တို့ လင်မယားလည်း အသွင်မတူ၍ လမ်းခွဲပြတ်စဲခဲ့ကြပြီး သူမလည်း အရှင်လတ်လတ် တစ်ခုလပ်မဘဝကို ရောက်ရတော့သည်။

နီနှီမြင့်လွတ်လပ်သွားသည်။ လင်မရှိတော့၍ မည်သူ့ကိုမှ ငဲ့ကွက်စရာမလိုတော့တာကြောင့် သဲမောင်နှင့် အခွင့်အရေးရသလို တွေ့ခွင့်ရသွားသည်။ မရင်ရွှေအဖို့ရာမလည်း သမက်အိမ်ကဆင်းသွား၍ သတိထားစောင့်ကြည့်ရမည့် မျက်လုံးတစ်စုံ လျော့သွားခဲ့ရပြီး သဲမောင်နှင့်နှစ်ကိုယ်တွေ့ချိန်တွေ ပိုများလာခဲ့ပေသည်။

တစ်နေ့ သားအမိနှစ်ယောက် မလွှဲမရှောင်သာဘဲ ထိပ်တိုက်တွေ့မည့် အဖြစ်တစ်ခုနှင့်ကြုံကြိုက်ရသည်။

ထိုနေ့က မိုးအေးအေးနှင့် မရင်ရွှေတစ်ယောက် သိပ်အနေအထိုင်မကောင်း၍ သဲမောင်နှင့် နေ့ခင်းဖက် မတွေ့ဖြစ်ကြဘဲ ညနေပိုင်းကျတော့လည်း ဆေးခန်းသွားကာ ဆေးအရှိန်နှင့် စောစောစီးစီး အိပ်ယာဝင်ခဲ့သည်။ သမီးအငယ်မရီရီဝင်းက မနက်ဖြန်မနက် အထည်ဆိုင်ပိုင်ရှင်အိမ်က အလှူတစ်ခုရှိသည်ဆိုပြီး လုပ်အားပေး ခေါ်ထား၍ ဟိုမှာပဲ ညအိပ်ဖြစ်ဖို့များသည်။ နီနီမြင့်လည်း အခွင့်အရေးရခိုက် သဲမောင်အိမ်ဖက်ကူးလာပြီး နှစ်ယောက်သား လွတ်လွတ်လပ်လပ်ချစ်ပွဲဝင်ခဲ့ကြရာ ည ၁၁ နာရီအချိန်အထိ ရောက်ရှိလာခဲ့ကြပေပြီ။

မရင်ရွှေ တစ်ရေးနိုးလာတော့ လူက လန်းလန်းဆန်းဆန်းဖြစ်နေတာနဲ့ သဲမောင်သူမကိုမျှော်နေမည်ဆိုပြီး ညအိပ်ဝတ်စုံလဲလှယ်၍ အိမ်ထဲကနေထွက်လာခဲ့ရာ သဲမောင်အိပ်ခန်းဆီအရောက်တွင် သားအမိနှစ်ယောက် အခန်းထဲမှာ ပက်ပင်းတိုးမိကြလေတော့သည်။

"ဟင် နီနီ နင် နင် … "

"အ အမေ  … "

နီနီမြင့် တစ်ချီပြီး၍ ခဏနားပြီး သဲမောင်လီးကို စုပ်ပေးနေချိန်ဖြစ်သည်။ သူမကိုယ်ပေါ်မှာလည်း ဘာအဝတ်တစ်စုံတစ်ရာမျှမကပ်ဘဲ မမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ခန္ဓာကိုယ်ဗလာကျင်းနေချိန်ဖြစ်သည်။ သူကသဲမောင်လီးကိုစုပ်ပေးနေသလို သဲမောင်လည်း သူမကိုယ်အောက်ပိုင်းကို အပီကိုင်ပြီး သူမပေါင်ကြားထဲရှိစောက်ပတ်ကို ဘာဂျာ အပြတ်မှုတ်ပေးနေချိန်ဖြစ်သည်။ နီနီမြင့်တစ်ယောက် ကာမအဆိပ်တက်နေချိန်ဖြစ်၍ အမေဖြစ်သူရဲ့အရှေ့ကနေ ထွက်ပြေးဖို့မပြောနှင့်။ တစ်ကိုယ်လုံးမလှုပ်ချင်လောက်အောင် စောက်ဖုတ်အရွကြီးရွနေချိန်လည်းဖြစ်ပေရာ မျက်စိစုံမှိတ်၍ ဖြစ်သမျှကို ရင်ဆိုင်တော့မည်ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားလိုက်မိသည်။

မရင်ရွှေ အခန်းထဲအထိ လျှောက်ဝင်လာသည်။

မရင်ရွှေမျက်နှာသုန်မှုန်နေသည်။ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်၍ ကြမ်းပြင်ကို ခြေသံပြင်းပြင်း နင်းလျှောက်လာသော သူ့အသွင်က အပြစ်သားနှစ်ယောက်အတွက် သွေးပျက်ထိတ်လန့်ချင်စရာကောင်းနေသည်။

မုန့်ကိုသာဝေစားမည် တုတ်ကိုတော့မဝေစားနိုင်ဟူသော မာန်တင်းထားပုံက သူမမျက်နှာပြင်မှာ အထင်းသား ပေါ်လွင်လို့ နေသည်။ နီနီမြင့်ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိသဖြင့် သဲမောင်လီးကြီးကိုသာ သူမလက်မှာ ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ငိုင်တွေတွေ ဖြစ်နေမိလေသည်။ မရင်ရွှေ သူတို့နားကို ရောက်ချလာပြီး သဲမောင်ခြေထောက်ကို လှမ်းပုတ်လိုက်သည်။ ပါးစပ်မှလည်း …

"နီနီ ကိုမောင် နင် နင်တို့ … ဘယ်အချိန်ကတည်းက ဒီအခြေအနေအထိ ရောက်နေကြလဲ ပြောစမ်း ငါ့ကို "

သဲမောင် လဲလျောင်းရာက ကုန်းရုန်းထသည်။ မထလို့ မဖြစ်ပေ။ တော်ကြာ သားအမိနှစ်ယောက် ကျော်မကောင်းကြားမကောင်း သတ်ကြပုတ်ကြ အဆင့်ထိဖြစ်လာလျှင် သူ့အတွက်လည်းမကောင်း ဘယ်သူ့အတွက်မှမကောင်း ဖြစ်ရော့မည်။ သဲမောင် ရုတ်တရက်ကုန်းထလိုက်၍ နီနီမြင့်ပုလွေအပေးကြမ်းပြီး ကောင်းခန်းရောက်ကာ တောင်ချင်တိုင်း တောင်မတ်ထကြွကာနေသော သူ့လချောင်းကြီးမှာ လေထဲမှာ တန်းလန်းကြီးဖြစ်ကာ မရင်ရွှေအား လက်နက်ကြီးဖြင့် တမင်တကာနောက်ပြောင်ချိန်ရွယ်ထားသည့်အလား ဖြစ်သွားသည်။ ဟိုက သောက်မြင်ကပ်ကပ်နှင့် သဲမောင်လီးငပဲကြီးကို လက်နှင့်လှမ်းဆွဲကိုင်လိုက်ကာ …

"ဟင်း လီးက သရမ်းကို သရမ်းတယ် အမေလည်းလိုး ခုသမီးကိုလည်း ဘယ်ကတည်းက ဘယ်နှစ်ချီ လိုးနေသလဲ ငမောင် မှန်မှန် ပြောစမ်းပါ "

"အာ မမ ရင်ကလဲ … သိပ် မ … မကြာ သေးပါဘူး … ဟို …  ဟို  တစ် တစ် ပတ်လောက် "

"ဘာ!!!! တိတ်စမ်း ငမောင် … "

မရင်ရွှေ အသံကြီး ဟိန်းထွက်လာတာကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံး လန့်ဖျပ်သွားသည်။ သူမဒေါသက သမီးဖြစ်သူထံ ကျရောက်လာပြန်သည်။

"နီနီ ဒီဖက်လှည့်စမ်း နင် နင့်စောက်ပတ် ဒီလောက်ရွရလား ဟင် နင် နင် အလိုးခံစရာလူ ဒီလောက်ရှားလို့ ဒီငမောင်ဆိုတဲ့ကောင်နဲ့မှ လာကုန်းရသလား ဟဲ့  ဖေလိုးမရဲ့ "

"မေ မေ မေ  သ သမီး ပြော ပြော … ဟင့် အင့် အင့် အီး ဟီးး ဟီးးး သ သမီး ရှက် ရှက်တယ် "

"အော နင်က ခုမှ ရှက်တယ်ပေါ့ နင့်လင်ကိုကျတော့ ငမောင်လောက် အလိုးမကောင်းလို့ တစ်ခါတည်း ခွာပြဲလိုက်တယ်မဟုတ်လား ဟွင်း ညည်း အကြံ ငါမသိတာမှတ်လို့ ငနီမ ရယ် ညည်းက ငါမွေးမှ ငါ့သမီးပါ ငါ့စောက်ပတ်ထဲက ငါကိုယ်တိုင်ညှစ်ထုတ်ပြီး မွေးလာခဲ့တာ  လာ လာစမ်း ဒီလောက် ယားတဲ့ ရွတဲ့စောက်ပတ် ငရုပ်ဆီပုလင်းနဲ့ ငါကိုယ်တိုင် လိုးပေးမယ် ဟဲ့ လာစမ်း မသာမ လီးသဒေါင်းဇားမ ချဉ်ပေါင်မ  ခွေးလိုးမ ရဲ့ "

ဒေါသကြောင့် သူမလက်ပါ ပါလာသည်။ သမီးဖြစ်သူဆံပင်ကိုဆောင့်ဆွဲသည်။ နီနီမြင့် အကြောက်အကန် ရုန်းရင်း သဲမောင်ဖက်ကို အားကိုးတကြီး အကူအညီတောင်းသည့်မျက်နှာပေးလေးနှင့် ကြည့်လိုက်ရှာသည်။

"မ မလုပ်ပါ နဲ အ အမေ ရယ် "

"မ မလုပ်နဲ့ လေ မမ အေးအေးဆေးဆေး ပြော ရသားနဲ့ "

သဲမောင် ရီချင်စိတ်ကိုမျိုသိပ်ရင်း အခြေအနေထိန်းသည့်အနေနှင့် ဝင်ပြောလိုက်သည်။

မရင်ရွှေကား မရတော့။ ဘယ်လိုတားတား တားမရတော့။ ဏှာကတော်တော်တင်းနေပြီ။ အကြီးအကျယ် ပေါက်ကွဲနေပြီ။ သမီးနှင့်လုံးထွေးကာ ဆွဲလားရမ်းလားလုပ်နေရာက သဲမောင်ဖက်လှည့်လာပြန်သည်။

"နင်မဆွဲနဲ့နော် သဲမောင် ဒါအားလုံး နင့်အပြစ်တွေချည်းပဲ ပြောစမ်း သဲမောင်ရယ် နင် ငါတို့သားအမိ နှစ်ယောက်စလုံးကို လိုးချင်တယ်မဟုတ်လား ဟင်း ဒီလောက်တောင်ချင်နေတဲ့လီး ကဲ ကဲဟယ် ငါ ငါကိုယ်တိုင်စုပ်ပေးမယ် လိုးပေးမယ် နင့်အကြိုက်ဖြစ်စေရမယ် ဟုတ်လား "

"ဟို မမ အဲ အဲလိုတော့ မ မ ဟုတ် …  "

"နင် အသာနေ ငမောင် ထိုင်နေ နင့်လီးကိုသာ တောင်နိုင်ဖို့ကြိုးစား ဟုတ်ပီလား ငါ … စိတ်ကို တော်တော်ထိန်းထားရတာနော် နင်တစ်ခုခု လှုပ်ရှားမယ်မကြံနဲ့ ငါ ခုနစ်အိမ်ကြားရှစ်အိမ်ကြား အော်ထည့်ပစ်လိုက်မှာ  ဟင်း လူကို ဘာမှတ်နေလဲ "

မရင်ရွှေ စိတ်ရိုင်းတွေ အတားအဆီးမဲ့စွာ ပေါက်ကွဲသွားရသည်။ သဲမောင်လည်းမတားဝံ့။ သမီးဖြစ်သူ နီနီမြင့်လည်း အသံထွက်နိုင်ဖို့ဝေးစွ။ တုပ်တုပ်ကလေးသော်မှ မလှုပ်ဝံ့ဘဲ ဖြစ်နေရရှာသည်။

မရင်ရွှေ ကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီအဝတ်အစားတွေ အကုန်ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ သူမတစ်ကိုယ်လုံး မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဗလာကျင်းပြီး သမီးဖြစ်သူနှင့် နင်လားငါလား အလှချင်းပြိုင်သလိုပင်ဖြစ်သွားရလေသည်။

ကုတင်ပေါ်တက်ကာ သဲမောင်ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကျကျနနဖင်ခုထိုင်ရင်း မရင်ရွှေ သဲမောင်လီးကြီးကို အားပါးတရ ကုန်းစုပ်သည်။ သဲမောင်လီးက တောင်လိုက်သမှ သံချောင်းတစ်ချောင်းလို ဒေါင်ဒေါင်မြည်ကာ အရှိန်မလျှော့ကျသေးဘဲရှိလေရာ မရင်ရွှေ၏အာငွေ့ထိရုံမျှနှင့်ပင် လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးက တဆတ်ဆတ် တုန်ခါလျက် ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ မာန်ဖီ၍လာပုံမှာ သူမကို မထီမဲ့မြင် ပြုမူနေဘိသည့်အလား … ။ မရင်ရွှေတစ်ယောက် စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် ဘာကိုမှမြင်နိုင်စွမ်းမရှိရှာတော့ဘဲ သဲမောင်ကိုယ်ပေါ်ကို ရုတ်တရက်ပင် တက်ခွထိုင်လိုက်ရာက သူမစောက်ဖုတ်ကို သူ့လီးထိပ်နှင့်တည့်တည့် အသေအချာတေ့ချိန်၍ အပေါ်စီးကနေ ဖိထိုင်ဆောင့်သွင်းချလိုက်လေသည်။

လီးကြီးက သူမအဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းလေးထဲကို နစ်ကနဲတိုးဝင်လာပြီး မရင်ရွှေတစ်ယောက် သူမစားဖူးနေကျ လီးအရသာကိုအီဆိမ့်နေအောင် တဝကြီးခံစားလိုက်ရကာ စိတ်ထဲက အနည်းငယ်ဘဝင်ကျချင်သလို ဖြစ်သွားရသည်။ သူမတင်ပါးအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ကြွ၍ နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်လည်ဖိဆောင့်ချလိုက်ပြန်ကာ လီးအဝင်တဖြည်းဖြည်း နက်သထက်နက်လာအောင် ဖင်ကြီတလှိမ့်လှိမ့်နှင့် လူးကာလှိမ့်ကာ ဖိဆောင့်လိုးပေးနေပေသည်။

သဲမောင်လည်း မထူးဇာတ်ခင်းပြီး မရင်ရွှေ၏ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ပင့်မကိုင်ကာ တစ်ချက်ချင်း လီးကိုကော့၍ကော့၍ ညှောင့်လိုးပေးသည်။ နှစ်ယောက်အပေးအယူမျှပြီး လိုးခန်းလေးက ပီပြင်စွာ အသက်ဝင်လို့လာကာ နဘေးမှနီနီမြင့်တစ်ယောက်လုံး အငုပ်လိုက်ကြီး ရှိနေတာကိုတောင် နှစ်ယောက်စလုံး သတိမရတော့သလို ဖြစ်နေလေတော့၏။

"စွတ်ဖွတ် ဖွပ် ဗွပ် … ဘုတ်ဖွတ် ဗွပ် … စွပ်… စွိ ဖွတ်ဗလပ် … ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဗွပ် "

"အာ့ ကောင်း ကောင်းတယ် အစ် မ မြန်မြန် ဆောင့် လိုးပေးစမ်း အား မိုက်တယ် ခဏ ခဏလေး နို့လေးစို့ချင်လို့ ကောင်း ကောင်းလားဟင် အစ်မ ကျွန်တော့် လီးကို စိမ်ပြီး လှိမ့်ပေး အင်းအင်း အဲဒီလို "

"ငမောင် နင် နင် ရတယ် မဟုတ်လား ငါ …မြန်မြန် ဆောင့်မှာနော် "

"ဆောင့် ဆောင့်လေ စိတ်ကြိုက်ဆွဲတာပေါ့ အစ်မရဲ့ ကျွန်တော့လီးတစ်ချောင်းလုံး ဂွေးစေ့ပါမြုပ်ဝင်သွားအောင် ထည့်လိုးပစ်လိုက်စမ်းပါ အား မိုက်တယ် ထိတယ် အဲဒီလို စကောဝိုင်းလေးမွှေ့ပေးတာ ဘယ်အရသာနဲ့မှမတူဘူး တကယ့်ကိုဇိမ်ပဲ အစ်မရယ် အ အားးး ဟားးး "

"စွတ် ဖွတ် ပွပ် ဗွပ် ဘွတ်ဖွတ် ဗလွတ် ဘတ်ဘုတ် ဘတ်ဗွပ် "

အသံဗလံများက မြိုင်ဆိုင်စွာပင် ထွက်ပေါ်လို့လာသည်။ မရင်ရွှေလည်း စောက်ရည်တွေ လှိုင်ဘောလယ်အောင် စီးယိုထွက်လျှံကျလျက် ရှိပြီ။ အမေလုပ်သူက ဖင်ဆုံအိအိထွားထွားကြီးနှစ်ဖက်ကို ပြဲကနဲကားကနဲ သဲမောင်ရဲ့အပေါ်စီးကနေ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်သဘောရှိကရောဟိ လုပ်နေပုံကိုကြည့်ရင်း နီနီမြင့်လည်း စိတ်ပြောင်းလဲစ ပြုလာရပြီဖြစ်သည်။ နီနီမြင့်တင်းလာသည်။ ထန်လာကြွလာသည်။ စောက်ပတ်တရွရွဖြစ်ကာ လက်နှင့်မပွတ်သပ်ဘဲ မနေနိုင်အောင်ဖြစ်လာရလေသည်။


အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>