ကံရေးတဲ့ လက် အပိုင်း ( ၃ )
ဇာတ်သိမ်းပိုင်း
ရေးသားသူ - နရသူ
ကားဝပ်ရှော့တစ်ခုဘေးက လမ်းသွယ်ထဲချိုးဝင်လိုက်ပြီး မီးရောင်ခပ်မှိန်မှိန်သာ ထွန်းညှိထားသော လုံးချင်းအိမ် တစ်လုံး အရှေ့ကိုရောက်တော့ နှင်းနှင်းက …
"မမြင့် ဒီရှေ့မှာ ခဏစောင့် နှင်း အထဲဝင်ပြီး စကားနည်းနည်း ပြောလိုက်ဦးမယ် "
နှင်းနှင်းက အထဲကိုဝင်ရောက်သွားပြီး ဆယ်မိနစ်လောက်အကြာမှာ ပြန်ထွက်လာသည်။ သူမ မိတ်ဆွေ တစ်ယောက်ကို သွားတွေ့သည်ဟုဆိုပြီး သူ မကြာမီလိုက်လာခဲ့မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြပါသည်။
"လာ မမြင့် ဒီ အနောက်ဖက်က ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ ခဏစောင့်ကြတာပေါ့ ဘီယာတို့ အရက်တို့ ရတယ် စားချင်တာ မှာစားလို့လည်း ရတယ် "
နှင်းနှင်းက သူမထက်တောင်မှ နယ်မြေကျွမ်းကျင်နေသေးသည်။ မြင့်မြင့်ကြည်လည်း ကောင်းသလိုသာ လုပ်ပေတော့ နှင်းရေ ဆိုပြီး သူမနောက်ကို စိတ်ဒုန်းဒုန်းချပြီး လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ အဆိုပါ အိမ်၏ အနောက်ဖက်က လမ်းချိုးတစ်ခုထဲကို ကွေ့ဝင်လာကာ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ခင်းကျင်းပြင်ဆင်ထားသည့် ဆိုင်ခန်းလေးတစ်ခုထဲကို နှစ်ယောက်သားလှမ်းဝင်လာခဲ့ကြသည်။ နှင်းနှင်းနှင့် ယခင်ကပင် သိကျွမ်းရင်းနှီးပုံရသည့် ဆိုင်ရှင်ဦးကြီးက သူမကို နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
"ဟော ပျောက်နေတာကြာပြီ နော် မိနှင်း "
"ဟုတ်ကဲ့ ဦးကျော် ဒီဖက်ကို နှင်း မရောက်ဖြစ်လို့ပါ"
သူမက ပြန်ဖြေလိုက်ရင်း …
"မမြင့် တစ်ခုခု သောက်ရအောင် အပြန်အချိန်နည်းနည်းနောက်ကျလို့ ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား "
"ရတယ် မမြင့် အိမ်သော့အပို ထည့်လာခဲ့တာပဲ အစ်မတို့ကို နှိုးစရာမလိုတော့ဘူးပေါ့ "
"ဟင်း ဟင်း ဟင်း "
နှင်းနှင်းက ရယ်လိုက်ရင်း …
"အင်း နှင်း စိတ်ထင်တော့ အစ်မ ခိုးထွက်နေကျ ဖြစ်မယ်နဲ့ တူတယ် … တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ ချိန်းတာတို့ ဘာတို့ "
"ဒါ ဒါကတော့ ရှိချင်လည်း ရှိမှာပေါ့လို့ … သတ်ချင်သတ်လိုက် မပြောဘူး ခိခိ ခိ "
မြင့်မြင့်ကြည်လည်း သူမကို ခပ်ရွှင်ရွှင်ကလေးပြောလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား သဘောကျစွာဖြင့် ရယ်မောနေမိကြသည်။ နှင်းနှင်း က ဘီယာလား ဝိုင်သောက်မလား မေးပြီး သူမကလည်း ဘာဖြစ်ဖြစ်ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့ ဆိုင်ရှင်လူကြီးကို လက်ကလေးနှစ်ချောင်းထောင်ပြကာ ဝိုင်နှစ်ပုလင်းပေးပါလို့ မှာလိုက်သည်။
ဝိုင်တစ်ပုလင်းကို မြင့်မြင့်ကြည်ဖက် ကမ်းပေးလိုက်ရင်း သူမလက်ထဲက ပုလင်းကို စုပ်သောက်သည်။ နှင်းနှင်းက …
"ဒါက ဖရီးသောက်ရတာနော် ပိုက်ဆံရှင်းစရာမလိုဘူး ရှင်းမယ့်သူ ပေါ်လာလိမ့်မယ် ကုန်ရင်ထပ်မှာ အားမနာနဲ့ "
"တကယ်လား ယောက်ျားလား မိန်းမလား "
"နှင်း မိတ်ဆွေပါ မိန်းမပဲ … အသက်နည်းနည်းကြီးတယ် မမရီတို့အရွယ်ပေါ့ … သူနဲ့နှင်းနဲ့က တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ဒီလို အမြဲ ဆက်သွယ်နေကျပဲ "
မြင့်မြင့်ကြည် တစ်ခုခုကို သဘောပေါက်သလို ရှိသွားပါသည်။ သူမကို ဘာမှ ထပ်မပြောတော့ဘဲ ဝိုင်ကို တစ်စုပ်ပြီးတစ်စုပ် စုပ်သောက်နေမိသည်။ လေးလေးပင်ပင် အရသာက ရင်ထဲ အေးမြသွားပြီး ရှိန်းကနဲဖိန်းကနဲ ဖြစ်၍လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ဝိုင်နှစ်လုံးစီလောက်ကုန်တော့ မျက်နှာကလေးတွေ နီရဲလာကာ နည်းနည်းထွေသလို ဖြစ်လာကြသည်။ နှင်းနှင်းက သူမနားနားကပ်တိုးပြီး လေသံကလေးနှင့် …
"မမမြင့် "
"ဘာလဲ "
"ဒီည ခေါ်ရင် လိုက်မယ် မဟုတ်လား နှင်း စီစဉ်ပြီးသား နော် "
"နှင်းအဆက်အသွယ်က ဘယ်သူ … "
"မမမိ တဲ့ …သူ မကြာခင် လာခေါ်လိမ့်မယ် "
"အင်းလေ နှင်း မမက ဒါမျိုးတွေ တစ်ခါမှတော့ မကြုံဖူးတော့ …အဟင်း ဟင်း "
"စိတ်ချ ဘာမှ မဖြစ်စေရဘူး နှင်းတစ်ယောက်လုံးရှိသားပဲ မသကာ အချိန်လေးနည်းနည်းပိုကြာသွားလည်း နှင်းတို့အိမ် ပြန်လိုက်ခဲ့ပေါ့ … မနက်ကျတော့ မမရီကို နှင်းအလုပ်ကိစ္စပေါ်လို့ အိမ်ပြန်ပို့တယ်လို့ ပြောလိုက်ကြရုံပေါ့ မမက နှင်းတို့ကို ယုံပြီးသား နေမှာပါ ဟင်း ဟင်း "
မြင့်မြင့်ကြည်လည်း ကောင်းပြီလေ ဆိုပြီး နောက်ထပ် ဝိုင်တစ်ပုလင်းထပ်မှာကြသည်။ စားစရာ အသုပ်တစ်ပွဲနှင့်အတူ နှစ်ယောက်သား သောက်လိုက် စားလိုက် စကားပြောကာ အချိန်ဖြုန်းရင်း နာရီဝက်ခန့်ကြာတော့ မမမိဆိုသူ ရောက်ရှိလာသည်။
အသက် ၃၅ နှစ်အရွယ် ရုပ်ရည်အသင့်အတင့်ရှိပြီး နှာယောင်အနည်းငယ်ပွကာ ကိုယ်လုံး ခပ်တောင့်တောင့် တင်ပဆုံထွားထွားနှင့် တဏှာထူပြောသည့် မိန်းမတစ်ယောက်မှန်း သိသာလှသူဖြစ်သည်။
"ကဲ မိနှင်း ညည်း သေချာတယ်နော် လိုက်ခဲ့တော့ "
"နေပါဦး မမိရဲ့ နှင်း တစ်ခါတည်း မိတ်ဆက်ပေးခဲ့မယ် …ဒါ က မမြင့် မြင့်မြင့်ကြည်တဲ့ နှင်းအစ်မလို ခင်ရတဲ့သူပါ မမမြင့် … ဒါ နှင်းပြောတဲ့ မမမိ ပေါ့ "
"အော် ဟုတ်ကဲ့ တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် "
"ကျွန်မကလည်း ဝမ်းသာပါတယ်ရှင် ဟင်း ဟင်း"
ဆိုပြီး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ကာ အသိအမှတ်ပြုကြရင်း မမမိက …
"အကူအညီလိုရင် မမိဆီလာ နှင်း ပြောပြပါလိမ့်မယ် တို့တွေက လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေပါ … ခု အချိန်တော့ သိပ်မရတော့ဘူး … အပြင်မှာစောင့်နေကြပြီ … နှင်းရဲ့"
"အို ဟုတ်လား ကဲ မမိ ဒီမှာတော့ စားသောက်ထားတာတွေရှိတယ်နော် ကိစ္စပြီးမှ ရှင်းမှာ ဟင်း ဟင်း "
"အောင်မာ… မိန်းမ …မသိတာကျလို့ ကဲ ကြွ ကြွ … တော်မူပါ … ညည်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး လိုက်မယ် မဟုတ်လား "
နှင်းရော မြင့်မြင့်ကြည်ပါ ခေါင်းလေးညိတ်၍ ဆိုင်ထဲက ထွက်လာသည်။ ဆိုင်အပြင်ဖက်မှာ ယောက်ျားခပ်ရွယ်ရွယ် နှစ်ယောက် စောင့်နေသည်။ ကားပါသည်ဟုဆိုပြီး နှင်းနှင်းရယ် မမမိရယ် သူတို့နှစ်ယောက်ရယ် လေးယောက်သား ခေါင်းချင်းဆိုင်ပြီး တစ်စုံတစ်ရာပြောဆိုနေကြ၍ မြင့်မြင့်ကြည် ခပ်လှမ်းလှမ်းကသာ အခြေအနေကို စောင့်ကြည့် အကဲခတ်နေလိုက်ပါသည်။
အတန်ကြာတော့ သူတို့ချင်း ပြေလည်မှုရသွားကြပုံပေါ်ပြီး တစ်ယောက်သောသူက ငွေစက္ကူတစ်ထပ်ကို နှင်းနှင်းလက်ထဲကို ကမ်းပေးလိုက်ကာ မမမိကိုလည်း သူမအတွက် သီးခြားထပ်ပေးတာတွေ့ရသည်။ မမမိနှင့်နှင်းနှင်း အတန်ငယ်ခန့်အကြာ နှစ်ကိုယ်ကြား စကားကပ်ပြောနေကြပြီး …
"ကဲ သွားပေတော့ နှင်း ရေ … နောက်နေ့မှ ထပ်တွေ့ကြမယ် "
မမမိက ဆိုလိုက်ကာ …
"မမြင့် ဒီကိုလာ ကားပေါ်တက် "
နှင်းနှင်းက ပြောလိုက်ရော မြင့်မြင့်ကြည်လည်း ချော်လဲရောထိုင်လုပ်ပြီး နောက်ခန်းတံခါးကို ဖွင့်၍ ကားထဲကို ဝင်ထိုင်လိုက်ကြပါသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် ကားထဲကို အရောက်မှာ ကားအနောက်ခန်းဆီမှာ နောက်ထပ် ယောက်ျားနှစ်ယောက် ငြိမ်ငြိမ်သက်သက်ကလေး ထိုင်နေကြတာကိုပါ တွေ့လိုက်ရပြန်သည်။
စုစုပေါင်း ခုနက နှစ်ယောက် ဒီနှစ်ယောက်အပါအဝင်ဆိုလျှင် လေးယောက် ဖြစ်နေပေပြီ။ နှင်းနှင်းက မြင့်မြင့်ကြည်၏ လက်ကို တစ်ချက် ဖျစ်ကိုင်လိုက်ရင်း အသာနေ ဆိုတဲ့ အမူအယာကလေး လုပ်ပြသည်။ မြင့်မြင့်ကြည်လည်း ခေါင်းကလေး အသာညိတ်ကာ ဘာတစ်ခွန်းမျှပင် ရှည်ရှည်ဝေးဝေး ပြောဆိုမနေတော့ပါ။ နှင်းနှင်းက အကျိုးမရှိတာဆိုလို့ ဘာကိုမှလုပ်မယ့်သူ မဟုတ်ဘူးဆိုတာကို သူမအသိပင် ဖြစ်သည်ပဲ မဟုတ်လား ။
ကားအနောက်ခန်းမှ နှစ်ယောက်က သူမတို့နှစ်ယောက်အကြားမှာ ကပ်ထိုင်ကာ လိုက်ပါလာကြသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ထံမှ ခပ်သင်းသင်းကလေးမွှေးသလိုဖြစ်နေသော ရနံ့တစ်မျိုးကို ရှူရှိုက်မိကြသည်။
အရက်နံ့တော့မဟုတ် ဆေးဝါးတစ်မျိုးမျိုး သုံးစွဲထားကြသလားဟု ထင်မှတ်ရပေသည်။ သူတို့၏ မျက်လုံး အကြည့်တွေက ရီရီဝေဝေကလေးဖြစ်နေကြပြီး တစ်စုံတစ်ရာ မှီဝဲထားကြမှန်းတော့ သိသာနေပေသည်။နှင်းနှင်း မြင့်မြင့်ကြည်ဖက်ကို တစ်ချက်လှည့်ကြည့်လိုက်ရင်း သူမပုခုံးကလေးကို တွန့်၍ ကြက်သီးထသလို လုပ်ပြလိုက်လေသည်။ မြင့်မြင့်ကြည်က သူ့အနားက ရုပ်ခပ်ဖြောင့်ဖြောင့် ဘဲတစ်ပွေရဲ့ပုခုံးကနေကျော်ပြီး နှင်းနှင်း၏ လက်မောင်းသားလေးတစ်ဖက်ကို ဆွဲလိမ်ပစ်လိုက်သည်။
မြင့်မြင့်ကြည်၏ ပေါင်တစ်ဖက်ကိုတော့ လက်မြန်ခြေမြန်ရှိပုံရသော လူရွယ်က ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်၍ ပေါင်ကြားထဲ နှိုက်စမ်း၍ နေချေပြီ။ သူမထမီပေါ်ကနေပြီး အဖုတ်တစ်ခုလုံးကို အုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ပေးလာသည်။ နှင်းနှင်းလည်း သူမနည်းတူ အကိုင်ခံနေရပြီပဲ ဖြစ်သည်။
"ဘယ်အထိ ခေါ်သွားမလို့လဲ "
နှင်းနှင်းက နဘေးမှ လူရွယ်၏အကိုင်အတွယ် အစမ်းသပ်ခံနေရာကနေ ကားမောင်းသူလူရွယ်ကို ရုတ်တရက် လှမ်းမေးသည်။
"လူရှင်းတဲ့ တစ်နေရာရာပေါ့ ဟင်း ဟင်း "
"သိပ်အဝေးကြီး မသွားနဲ့နော် ပြန်ရမှာ ဝေးလို့ပါ …"
"ပြန်ပို့ ပေးမယ် စိတ်ချ "
ဆိုပြီး နဘေးမှာ ထိုင်နေသူက ပြောလိုက်ပြီး နှင်းနှင်းကိုယ်ကလေးကို ပွေ့မပြီး သူ့ပေါင်ပေါ် တက်အထိုင် ခိုင်းလိုက်လေသည်။ ခါတိုင်း ဒီလိုအချိန်တွေ ဆိုလျှင် နှင်းနှင်း စကပ်သို့မဟုတ် ဂါဝန် အမြဲဝတ်လေ့ရှိခဲ့သည်။ ဖော်ရချွတ်ရ လွယ်ကူပြီး မိမိ၏ ဆက်စ်ပါတနာခေါ် အဖော်ဖြစ်သူနှင့်လိင်မှုကိစ္စဆောင်ရွက်ရာမှာ အဆင်ပြေ ချောမွေ့နိုင်ဖို့ များစွာ အထောက်အကူပြုပေသည်။
ခုတော့ မြင့်မြင့်ကြည်တို့အိမ်မှတဆင့် လာရတာမို့ အမြင်တင့်တယ်အောင်ဆိုပြီး ထမီကိုသာဝတ်ဆင်လာခဲ့ရာ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရာမှာ အနည်းငယ်တော့ အခက်အခဲဖြစ်နေသည်ဟု ဆိုရမည်။ လူရွယ်က ထမီပေါ်ကနေ ကိုင်ရတာကို အားမရလို့လားတော့မသိ နှင်းနှင်း၏ ထမီအောက်နားစကလေးကို ဆွဲလှန်ပြီး ပေါင်ခွကြားရှိအင်္ဂါဇပ်ကလေးကို ပွတ်သပ်ဆွနှူးပေး လာသည်။
"ဟင်း ကဲ လိုက်တာ နော် "
နှင်းနှင်းအသံကလေးထွက်လာချိန်မှာ မြင့်မြင့်ကြည်လည်း နှင်းနှင်းဖက်ကို လှည့်မကြည့်နိုင်အားဘဲ သူမကိုယ်တိုင် မရှူနိုင်မကယ်နိုင် ဖြစ်နေရလေသည်။ မြင့်မြင့်ကြည်၏ နို့နှစ်လုံးကို သူက ညှစ်နယ်ပေးနေရာက ထမီကို ဖြေလျော့ချွတ်ချလိုက်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်က မို့မောက်ဖောင်းကြွနေသော စောက်ပတ် ကလေးကို အမိအရဆုပ်ကိုင်ကာ ဖျစ်နယ်ပေးနေပြန်ပါသည်။
အစိနေရာကလေးကို မထိတထိပွတ်လှိမ့်ပေးရင်း စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကလေးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေပြီး အလျားလိုက် လက်ညှိုးထိပ်ဖြင့်ပွတ်ဆွဲ၍ စောက်ခေါင်းအဝကလေးကို ထိုးနှိုက်မွှေကစားပေးနေရာ သူမစောက်ပတ်မှာ အရည်ကြည်ကလေးများပင် စို့လာရလေသည်။
"ဘောင်းဘီ ချွတ်ပေးရမလားဟင် "
မြင့်မြင့်ကြည်က တိုးတိုးလေး မေးလိုက်တော့ …
"အင်း ချွတ်လေ "
"နည်းနည်းကလေးတောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘူးလား "
"ဟင့်အင်း ခုတောင် လိုးချင်နေပြီ "
ဆိုပြီး လူရွယ်က သူမမျက်နှာကလေးကို သူ့ဖက်ဆွဲယူ၍ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းပစ်လိုက်သည်။
"နာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ "
"မြင့်မြင့်ကြည်ပါ … သူကနှင်းနှင်း "
"မြင့် … လို့ပဲ ခေါ်မယ် "
"ခေါ်ပါ … ရပါတယ် "
"ဒီက လေးယောက်စလုံး ကွဲနေကြတာနော် ဒီည အပီဆွဲမယ် အပီလိုးမယ် … ထွက်မပြေးရဘူး"
"မပြေးပါဘူး စိတ်ချပါ နော် "
ကားထဲမှာ မီးကို ပိတ်ထားတာမို့ မြင့်မြင့်ကြည် ထမီအောက်ကနေပြီး လက်လျှိုသွင်း၍ သူမအတွင်းခံပင်တီပါး ကလေးကို ခက်ခက်ခဲခဲ ကုန်းချွတ်ပေးလိုက်ရလေသည်။ ဘောင်းဘီကို ဘေးမှာ အသာချထားလိုက်သည်။ လူရွယ်၏ လက်များက သူမ၏ထမီအောက်ကနေလျှိုဝင်ပြီး အမွှေးအမြှင်များကြားက စောက်ပတ်အုံ ကလေးဆီ ရောက်ရှိလာကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ပင် ပွတ်သပ်ဆွနှူးပေးနေပေပြီ။
မြင့်မြင့်ကြည် လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူ့ပေါင်ကြားထဲ ဝင်ကာ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲချ၍ အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်မှ သူ့လီးကြီးကို အပြင်ဆွဲထုတ် လိုက်ရင်း လက်ကလေးနှင့်ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ပြီး ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးနေမိသည်။
သူ့လီးတောင်လာပြီဖြစ်သလို မြင့်မြင့်ကြည်လည်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး အရည်များဖြင့် စိုစိုရွှဲလို့ သွားရပြီ ဖြစ်သည်။ နှင်းနှင်းလည်း ကားကူရှင်ကို မှီပြီး ဖီလင်တွေ တက်နေတာကိုတွေ့ရသည်။ နှင်းနှင်း၏ ခါးဝတ်ထမီ မှာလည်း ပေါင်ရင်းအထိလန်တက်နေပြီး လူရွယ်၏လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ပေါင်ကြားထဲကိုတိုးဝင်ကာ စောက်ပတ်ကို အပီအပြင် နှိုက်ပွတ်ပေးနေလေရာ
သူမကိုယ်ကလေး တစ်ချက် တစ်ချက် တွန့်ကနဲတွန့်ကနဲ တုန်ခါ၍ သွားသည်ကိုပင် မြင့်မြင့်ကြည် ကောင်းစွာ သတိထားမိနေပေသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး သူတို့ လက်ခုပ်ထဲကရေပီပီ သူတို့လူစုထင်တိုင်းကြဲကာ လက်သရမ်းခြင်းကို ခံနေရသည်ဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။
ကားလေးက လမ်းဘေးတစ်နေရာတွင် ထိုးရပ်သွားသည်။
"ကဲ အားလုံးဆင်းကြမယ် "
အပြင်ဖက်မှာ မှောင်နေပြီ။
လူရှင်းသော မြို့စွန်ဖက် စက်မှုဇုန်အထွက်နားကို ရောက်ရှိနေကြပြီး နဘေးပတ်ဝန်းကျင်မှာလည်း လူနေအိမ်များနှင့် အလှမ်းကွာဝေးနေကာ လူအသွားအလာနည်းပါးလှ၍ ဖြစ်ချင်သလိုဖြစ်လို့ ရနေသည်။ မြင့်မြင့်ကြည်ရော နှင်းနှင်းပါ ကားပေါ်မှဆင်းလိုက်ပြီး လမ်းဘေးသစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်အောက်မှာ သူတို့နှင့်အတူ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
"ဘယ်သူ စမှာလဲ "
"ကိုယ်စမယ် ကျန်တာ မောင်ရင်တို့ သဘောပဲ "
"ဆွဲထား ငဇေ ဒီက ညီမနှစ်ယောက် တစ်ခုခုသောက်မယ်ဆိုပြော "
တစ်ယောက်က အရက်ပုလင်းဆွဲထုတ်ကာ ပြောသည်။ ဒီအထဲမှ ယမကာကို နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် သောက်သုံးသူ ဆိုလို့ သူတစ်ယောက်တည်းသာ တွေ့ရှိရပါသည်။ သူ့နာမည်က မျိုးဇော်အောင်တဲ့။ ကျန်တစ်ယောက်က ဖြိုးကြီး။ ဖြိုးကြီး မင်းမင်းနှင့် ငဇေ ခေါ် ဇေဇေတို့ သုံးယောက်က ဆေးရှူသည်။
သူတို့က ( … … ) ကြိုက်သူတွေ ။ နှင်းနှင်းက သူ့ဆီက အရက်ပုလင်းယူပြီး တစ်ကျိုက် မော့ သောက်ကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်က ရေသန့်ဘူးယူပြီး သောက်နေသည်။ ပုလင်းကို ကမ်းပေးလိုက်တော့ မြင့်မြင့်ကြည် ယူလိုက်သည်။ သူမလည်း တစ်ကျိုက် ( နှစ်ပက်သာသာ ) ခန့်မော့သောက်လိုက်ကာ နှင်းနှင်းထံမှ ရေသန့်ဘူးယူ၍ ရေနှင့်မျှောချလိုက်ပါသည်။
လူကနည်းနည်းတော့ ထွေချင်လာကာ စိတ်ထဲက အလိုလိုနေရင်း မြူးလာသည်။ မင်းမင်းဆိုတဲ့ကောင်က နာမည်မေးတော့ နှင်းနှင်းက သူမတို့နှစ်ယောက် နာမည်တွေကို အမှန်အတိုင်း ပြောပြလိုက်သည်။ မင်းမင်းမှာ ကားရှေ့ခန်းမှာ ကားမောင်းသူ လူရွယ်ဘေးက လိုက်ပါလာသော လူငယ်တစ်ယောက်ပင်ဖြစ်သည်။ကားမောင်းတာက ဖြိုးကြီး။
သူက သူတို့ လူစုလေးယောက်ထဲမှာ ဘောစိ လို့ ပြောရမည့်သူ ဖြစ်သည်။ အားလုံးကို သူက ဒကာခံပြီး ပျော်ပါဖို့ ခေါ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ တော်တော်ကလေးလည်း ပွေးမည့်ပုံ ပေါက်သည်။ သူ့ကြောင့် မိန်းကလေးတွေ ဘယ်လောက်များများ ပျက်စီးကုန်ပြီလဲ ဆိုတာကိုတောင် မြင့်မြင့်ကြည် စိတ်ထဲက မတွေးရဲလောက်အောင် ဖြစ်မိပါသည်။ ဒီခေတ်က ငွေရှိလျှင် ဘာမဆိုဖြစ်နိုင်သည်။
အပျိုအစစ်ကိုတောင် ဝယ်လိုးနိုင်နေမှတော့ ငွေကြေး တတ်နိုင်သူတွေ ကဲကြသဲကြ သုံးဖြုန်းကြတာကိုလည်း သူတို့အပြစ်ချည်းသက်သက် လို့ မပြောနိုင်တော့ပါချေ။ကားနောက်ခန်းမှာထိုင်လိုက်လာသူနှစ်ယောက်က ဆေးသမား ဇေဇေနှင့် အရက်အလွန်ကြိုက်သည့် ဇော်အောင် ခေါ်မျိုးဇော်အောင်တို့ပဲဖြစ်ကြသည်။
နှင်းနှင်းအနားမှာကပ်ထိုင်လာသူက ဇေဇေဖြစ်ပြီး မြင့်မြင့်ကြည်အနားမှာ အတူထိုင်တာ လိုက်ပါလာသူက မျိုးဇော်အောင်ပင် ဖြစ်ကာ တစ်လမ်းလုံး သူမစောက်ဖုတ်ကို နှိုက်ကိုင်လာခဲ့သူလည်းဖြစ်ပေသည်။ သူက လမ်းမှာ အရက်တစ်ခွက်မှ သောက်ထားခဲ့ခြင်းမရှိဘဲ အရက်တော်တော်ငတ်နေဟန်နှင့် ပုလင်းထက်ဝက်ကျိုးအောင် ရေမရောဘဲ နိစ် မော့ချ နေပါသည်။
"ရှင်က အရက်တော်တော် ကြိုက်တာပဲ "
"ဟုတ်တယ် မင်းလည်း သောက်ဦး ဟိုကောင်တွေ မဝုန်းခင် ငါတို့ စလိုက်ရအောင် "
မြင့်မြင့်ကြည်လည်း မထူးတော့ ဟုဆိုပြီး သူ့ဆီကအရက်ပုလင်းကို ယူပြီး ပုလင်းလိုက်ပင် မော့သောက် ပစ်လိုက်ပါသည်။ ရေတော့ ကူရသည်။နိုင်ငံခြားဖြစ် အကောင်းစား အရက်မို့ ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းနှင့် အဝင်ကောင်းလှပြီး ရီတီတီကလေးဖြစ်ရုံမှအပ အညံ့စားအရက်တွေလို အရက်ရှိန်က ဟုန်းကနဲတက် ဝုန်းကနဲကျခြင်းမျိုး မဟုတ်တာမို့ တဖြည်းဖြည်း တရိပ်ရိပ်နှင့် ဖီလင်ရလာကြကာ ရေချိန်ကိုက်လာရသည်။
နှင်းနှင်းကို ဇေဇေက လမ်းဘေးမြက်ခင်းထက်မှာပင် ထမီလှန်ပြီး ဘာဂျာဆွဲနေပေပြီ။ မြင့်မြင့်ကြည်လည်း အရက်ရှိန်တက်လာသဖြင့် မျိုးဇော်အောင် ရင်ခွင်ထဲမှိန်းနေလိုက်ကာ သူ့ဘောင်ဘီဇစ်ကိုဖြုတ်၍ ချွတ်ပေးနေမိသည်။ သူမထမီကို ငမျိုးက လှန်တင်ပြီး စောက်ပတ်ကို အသေအချာပင် ငုံ့ကြည့်နေသည်။
"မတွေ့ဖူးဘူးလား "
"အင်း မတွေ့ဖူးဘူး ထမီချွတ်လိုက် "
"အင်္ကျီရော "
"အကုန်ချွတ် နိကက်လိုးရတာမိုက်တယ် "
"ဟင့် သူ့ကျတော့ မချွတ်ဘဲနဲ့များ "
မျိုးဇော်အောင် စိတ်မရှည်ဟန်နှင့် သူ့အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ သူ့ကိုယ်အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဗလာကျင်းသွားသည်။ ပေါင်ခွကြားမှ မတ်တောင်နေပြီဖြစ်သောလီးမှာ စံချိန်မီဟုဆိုရမည်ဖြစ်သော အလုံးအထည်မျိုးပင်ဖြစ်ပြီး ကြည့်၍လည်း ကောင်းလှသည်ဟု မြင့်မြင့်ကြည် ထင်မြင်မိပေသည်။
"လီးစုပ်ပေးမယ် မဟုတ်လား "
"စုပ်ပေးမယ် …ဒီနားလာလေ "
သူမပါးစပ်နားရောက်လာသော မျိုးဇော်အောင်လီးကို မြင့်မြင့်ကြည် အားပါးတရ စုပ်နမ်းပေးလိုက်သည်။သူမ၏ စိတ်ပါလက်ပါ တက်တက်ကြွကြွရှိမှုက မျိုးဇော်အောင်ကို ရမ္မက်တဏှာပို၍ ထကြွလာစေပြီး သူ့စိတ်ထဲမှာ တော်တော်ကလေးလည်း ကျေကျေနပ်နပ်ရှိသွားပုံ ရလေသည်။
မြင့်မြင့်ကြည်တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကျီၤအဝတ်အစားများကို အကုန်ချွတ်စေလိုက်ပြီး ကားဘေးနားသွား၍ ကားဘောနက်မှာ လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကို ကုန်းစေလိုက်ကာ အနောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးထည့်၍ အသည်းအသန် ဆောင့်လိုးပစ် လိုက်ပါသည်။ ကျန်သူတွေက စောင့်ကြည့်နေကြပြီး ဖြိုးကြီးလည်း ဆေးအရှိန်နှင့်ဖီလင်ယူနေရာမှ သူမအနားကို ရောက်ရှိလာကာ သူမနို့ကိုကိုင်၍ နှုတ်ခမ်းကို လာရောက် စုပ်နမ်းနေသည်။
"လီးစုပ်ပေးဦး "
"ချွတ်လေ စုပ်ပေးမယ် "
ဖြိုးကြီးလီးကိုရော မင်းမင်းလီးကိုပါ တစ်လှည့်စီစုပ်ပေးရင်း မျိုးဇော်အောင်လိုးတာကို အံကြိတ်၍ ခံနေမိသည်။ လီးမပြတ်စုပ်ပေးနေရ၍ စောက်ပတ်ကပိုရွလာကာ အလိုးခံရတာတောင် မဝသလိုကြီး ဖြစ်နေပါသည်။
"မျိုးဇော် မင်း ပြီးရင် ငါလိုးမယ် မြန်မြန် အဆုံးသတ်လိုက်တော့ "
"ပြီးတော့မှာ အေးဆေးပေါ့ ဖြိုးကြီးရာ "
"အေပေး ငါ လီးတောင်နေပြီ မင်း ဖင် တက်လိုးပစ်လိုက်ရ ဟင်း … "
ဖြိုးကြီးတောက်တခေါက်ခေါက် မကျေမနပ်ဖြစ်နေပုံကြည့်ပြီး မြင့်မြင့်ကြည် မအောင့်နိုင်ဘဲ ခိကနဲ ရယ်သံကလေး ထွက်သွားမိသည်။ဖြိုးကြီးက မြင့်မြင့်ကြည်ကို တွေ့မယ်ဆိုပြီး လက်သီးဆုပ်ပြလိုက်တော့ မြင့်မြင့်ကြည် လျှာကလေးတစ်လစ်နှင့် ဇက်ကလေး ပုဝင်သွားရလေသည်။
မျိုးဇော်အောင်လည်း ရယ်ကျဲကျဲလုပ်နေရာက အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်လောက် သူမကိုဖိပြီး လိုးပစ်လိုက်ရာ မြင့်မြင့်ကြည်လည်း အကောင်းကြီး ကောင်းသွားရပြီး စောက်ရည်တွေ သူမစောက်ခေါင်း ကလေးထဲကနေ ပန်းထွက်လာခဲ့ရသည်။
မျိုးဇော်အောင် နောက်ထပ် ဆယ်မိနစ်လောက် သူမ တင်ပါးအိအိ နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဆွဲပြီး လိုးပေးလိုက်သည်။ လိုးအားကောင်းကောင်းနှင့် အဆက်မပြတ်လိုးပေးလိုက်ရင်း သူ့လရည်တွေကို မြင့်မြင့်ကြည်၏ စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို တဗြစ်ဗြစ် ပန်းထည့်လိုက်ပါသည်။
သူပြီးသွားတော့ ဖြိုးကြီး သူမကိုယ်ကို ဆွဲယူလိုက်ကာ လမ်းဘေးမြက်ခင်းအစပ်မှာပဲ ပက်လက်လှဲအိပ် စေလိုက်ပြီး သူမ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲ၍ သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးနှင့် ဖောက်စွပ် ဖွပ် ဆိုပြီး အပေါ်စီးကနေ စောက်ရည်သံများ ထွက်အောင်ပင် တရစပ် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်လေသည်။
"အား သေ တော့မှာပဲ လူကို အသေလိုးတယ် ဟင့် ဟင့် "
"ဒီလို လိုးတာ နင် မကြိုက်ဘူးလား "
သူမနှင့် သက်တူရွယ်တူလောက်ပင် ရှိမည်ဖြစ်၍ ဖြိုးကြီး နင်နှင့်ငါနှင့်ပြောသည်။
"ကြိုက်ပါတယ်ရှင် ကိုဖြိုး လီး ဒါလောက်ကြီးတာ အစပိုင်းမှာလျှော့ လိုးပေးပေါ့လို့ စောက်ပတ်ပြဲအောင် လိုးတော့ မြင့် ဒီညတစ်ညလုံးသာ ခုလို အလိုးခံရရင် မသာပေါ်သွားမှာပေါ့ ကိုဖြိုးရယ် "
မြင့်မြင့်ကြည် အလျှောက်ကောင်း၍ ကိုဖြိုး ပြန်လျှော့ပေးသည်။ အမှန်တော့ သူ့လီးက ကိုမြသောင်းလီးလောက် ကြီးတာတော့မဟုတ်ပေ။ လုံးပတ်က သူနှင့် မတိမ်းမယိမ်းလောက်ပင် ရှိမည်ဖြစ်ပြီး အရှည်ကျတော့ ခုနစ်လက်မ သာသာခန့် ရှိမည်ဟု ခန့်မှန်းမိသည်။
လီးကို တအားဆောင့်ဆောင့်လိုး၍ သားအိမ်ခိုက်ပြီး နာသလိုကျင်သလို အောင့်တောင့်တောင့် ခံစားလိုက်ရခြင်းပင် ဖြစ်ပေသည်။ ဘယ်မိန်းမမဆို လီးကြီးတာထက် လီးရှည်တာကို ပိုပြီး ကြောက်လန့်ကြသည်။နိုင်ငံခြားသား ကပ္ပလီလီးတွေလည်း ဒီအတိုင်းပင် ဖြစ်ချေမည်။ အရှည်ဆယ်လက်မ ဆယ့်တစ်လက်မ လီးတွေနှင့်သာ အဆက်မပြတ် အလိုးခံရလျှင် မြင့်မြင့်ကြည်အဖို့ လျှာထွက်ရုံသာ ရှိပေတော့မည်။
ကိုဖြိုး သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးမှာ တစ်ဖက်တစ်ချက် တင်ထမ်းရင်း အပေါ်စီးကနေ တစ်ချက်ချင်း ဖိလိုးပေးနေပေသည်။ သူ့လီးက သူမစောက်ပတ်ထဲကို ဖွပ်ကနဲ ဗွပ်ကနဲဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြင့် သူမစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ပြဲပြဲလန်အောင် ဆောင့်လိုးနေပုံမှာ အပြာကား အောကားတစ်ကား ကြည့်ရသလိုပင် အားရစရာကောင်းလွန်းလှတော့သည်။
"ကောင်းတယ် ကိုဖြိုးရယ် အ အား ဆောင့်ဆောင့် မြန်မြန် "
"နင့်စောက်ပတ်က စီးကြပ်နေတာပဲ လိုးရတာ အရသာရှိလိုက်တာ "
"သူ့ လီးက တကယ် ကြီးတာကိုး … ဒီလီးမျိုး မခံဖူးပါဘူး "
"မခံဖူးရင် အခု ခံလိုက် ဖင်ဖြဲပြီးတော့ကို လိုးပေးဦးမှာ "
ဖြိုးကြီးပြောပြီး မနားစတမ်းလိုးရင်း တစ်ချီပြီးစေလိုက်သည်။ တစ်ဖက်မှာလည်း နှင်းနှင်းကို ကိုဇေက ဘာဂျာအပြတ်ကိုင်ကာ မြက်ခင်းပေါ်မှာပဲ တစ်ချီလိုးပစ်လိုက်သည်။ ကိုဇေပြီးတော့ မင်းမင်းက သူမကို မှောက်ခုံကုန်းခိုင်းပြီး တစ်ချီထပ်လိုးသည်။ နှစ်ချီတိတိအလိုးခံပြီးသော နှင်းနှင်းက ကိုဇေနှင့် မင်းမင်းလီးကို ကုန်းမှုတ်ပေးနေစဉ်မှာမျိုးဇော်အောင်က မူးမူးရူူရူးနှင့် သူမဖင်ပေါက်ထဲကို လီးထည့်သွင်းပြီး အားပါးတရ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်လေရာ နှင်းနှင်းအနေနှင့် ပထမဆုံးအကြိမ် သူတို့ လူစုလက်ထဲမှာ ဖင်အလိုးခံရခြင်းဖြစ်ပြီး ကော့နေအောင် ခံနေရလေသည်။
ဖြိုးကြီး တစ်ချီလိုးပြီး လရည်တွေကို သူမစောက်ပတ်ထဲ မထည့်ဘဲ မြင့်မြင့်ကြည်ပါးစပ်ထဲကို ပန်းထည့် ပေးလိုက်ကာ သူမကို ထပ်မံ၍ လီးစုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ မြင့်မြင့်ကြည်လည်း သူ့လီးဒစ်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်ကာ စေတနာပါပါ စုပ်ပေးသည်။ ဖြိုးကြီးလီးတောင်လာတော့ သူမကို နောက်တစ်ကြိမ်လိုးဖို့ ပြင်သည်။
မြင့်မြင့်ကြည်က …
"ကိုဖြိုးအောက်ကနေ ကျွန်မတက်လိုးပေးမယ် ရမလား"
"ကောင်းတာပေါ့ မြင့်မြင့် ကိုယ်အောက်ကနေ ကော့လိုးပေးမယ် "
မြင့်မြင့်ကြည် မတ်တပ်ထရပ်ပြီး ဖြိုးကြီးအပေါ်တက်ခွဖို့ ဟန်ပြင်ခိုက်မှာ သူက ခဏနေဦး ဆိုပြီး သူမကို သူ့မျက်နှာပေါ် ခွရပ်ခိုင်းပြီး အောက်မှနေ၍ ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲကို လျှိုဝင်လိုက်ရင်း မြင့်မြင့်ကြည် စောက်ပတ်ကို သူကိုယ်တိုင် လျှာနှင့်ကျကျနန ယက်၍ပေးလိုက်သည်။
စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာထိုးမွှေ့ရင်း စောက်စိကလေးကိုပါ တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် အငမ်းမရစုပ်၍နေပေသည်။မြင့်မြင့်ကြည်စောက်ရည်တွေ ယိုစီးကျလာကာ ပေါင်ခြံတဝိုက်ကိုပင် ရွှဲရွှဲစိုသွားခဲ့စေပါသည်။
"တော်ပြီ ကိုဖြိုးရယ် မြင့်စောက်ပတ် တအား ရွနေပါပြီ ကို့ကို တစ်ချီပြီးအောင် လိုးပေးမယ် "
မြင့်မြင့်ကြည် အပြောကလေးကြောင့် ကိုဖြိုး သူမကို အတော်ကလေး ကြွေသွားခဲ့ရလေသည်။ နောက်နေ့တွေပါ သူမကို ဝမ်းဘိုင်ဝမ်း ထပ်ဖြုတ်ရလျှင် ကောင်းမည်လို့လည်း တွေးလိုက်မိလေသည်။သူမက သူ့အပေါ်ကနေတက်ခွပြီး ကိုဖြိုးလီးထိပ်နှင့်တည့်တည့် သူမစောက်ပတ်ကိုတေ့ချိန်၍ အပေါ်ကနေ ဖိဆောင့်ချလိုက်ပါသည်။
"စွတ် ဖွပ် ဗြိ ပြွတ် ဗလွတ် "
စည်းချက်မှန်မှန် အသံထွက်အောင် လိုးဆောင့်ပေးရင်း ကိုဖြိုးကလည်း အောက်ကနေ သူမနို့နှစ်လုံးကို လက်နှင့်ဖျစ်နယ်လိုက် နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်လုံးကို တပြွတ်ပြွတ်နမ်းစုပ်၍ စို့လိုက် လုပ်ပေးသည်။ ဖင်သားအိအိ နှစ်ဖက်ကို ဖျစ်ကာညှစ်ကာ ကိုင်ဆွဲ၍ ဖြဲကစားပေးသည်။ ဖင်စအိုထဲကို လက်နှိုက်၍ ဆောင့်ထိုးပေးလိုက်သေးသည်။
မြင့်မြင့်ကြည် ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်ပြီး သူမဖင်သား ကားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို စကောဝိုင်းမွှေ့လျှက် ရှေ့တိုးနောက်ငင်ပြုကာ ကိုဖြိုးလီးကြီးကို ကျုံးလိုးပေးနေလေတော့သည်။
"ကောင်းလား ကိုဖြိုး ကျွန်မ လိုးပေးတာ "
"သိပ်ကောင်းတယ် မြင့်ရယ် လိုးလို့တောင်မဝဘူး နောက်နေ့လည်း မြင့်နဲ့ကိုယ် ထပ်တွေ့ချင်တယ် ဘယ်နေရာ လာခေါ်ရမလဲ ပြောပါ "
"ကို တကယ်တွေ့ချင်လား ဟင် "
"တွေ့ချင်တယ် အမြဲလိုးလို့ရရင် အမြဲတမ်းလိုးချင်တယ် မြင့်လိပ်စာ ကိုယ့်ကိုပေး လာခဲ့မယ်"
"မြင့်လည်း ကိုနဲ့ ထပ်တွေ့ချင်ပါတယ် … အကောင်းဆုံး ပြုစုပေးချင်တယ် အိမ်မှာတော့မလွယ်ဘူး … မြင့်က အမေရယ် အစ်မရယ်နဲ့ နေတာပါ … ဖုန်းနံပါတ်ယူထားလိုက် ကို့ဖုန်းလည်း မြင့်ကိုပေးထားပါ အပြင်မှာချိန်းလို့ ရမှာပါ"
"အင်း ဒါတော့ ဒါပေါ့ … ဒါပေမယ့် မြင့် အိမ်လိပ်စာလည်း လိုချင်တယ် ကိုယ်က အရမ်းကာရော မလုပ်ပါဘူး လူမှုရေးနားလည်ပါတယ် စိတ်ချပါ မြင့်ရဲ့"
မြင့်မြင့်ကြည် ဘယ်လိုမှ ငြင်းမရတော့တာမို့ သူ့အိမ်လိပ်စာရော ဖုန်းနံပါတ်ပါ ပေးလိုက်ရသည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်နာရီနီးပါးလောက် လိုးရင်းဆောင့်ရင်း နှစ်ယောက်ပြိုင်တူ သုက်ရည်များ ပန်းထွက်လာကြပြီး ကိစ္စပြီးရပြန်ပါသည်။ကိုဖြိုးက ကားထဲဝင်ပြီး နှင်းနှင်းနှင့် တစ်လှည့် လိုးချိန်မှာ မြင့်မြင့်ကြည်လည်း မင်းမင်း ကိုဇေနှင့် မျိုးဇော်အောင်တို့ သုံးယောက်နှင့် ထပ်မံပြီး စခန်းသွားရပြန်ပါသည်။
မင်းမင်းက ဖင်အလိုးသန်သည်နှင့်အမျှ ဆေးလည်း ပေါက်နေပြီမို့ မြင့်မြင့်ကြည်အား ဖင်ခံဖို့ ဆွယ်လာသည်။ သူမက ဇေဇေလီးကို အပေါ်ကနေ တက်ခွ၍လိုးပြီး သူကမြင့်မြင့်ကြည်ဖင်ကို အနောက်ကနေ လိုးဖို့ပြောလာခြင်းဖြစ်သည်။
"ရပါတယ် လိုးချင်လည်း လိုးပေါ့ ဒါပေမယ့် ဖင်ကိုလိုးရင် တံတွေးဆွတ်ပြီးမှလိုးနော် ကျွန်မဖင်ကွဲသွားလိမ့်မယ် "
မင်းမင်းကလည်း လက်ခံသည်။ မြင့်မြင့်ကြည်၏ သဘောတူညီမှုအရ သူမက ဇေဇေအပေါ်ကနေ တက်ခွထိုင်၍ သူ့လီးကိုသွင်းရင်း ဖင်ကုန်းလိုးပေးလိုက်ရာ မင်းမင်းကလည်း သူမဖင်အနောက်ကနေပြီး ဖင်စအိုပေါက် ကလေးထဲ သူ့လီးကို ထည့်သွင်း၍ ဖင်လိုးမှုကို စတင်လိုက်ပါသည်။ ယခုလို နှစ်ယောက်ညှပ်လိုးခြင်းမျိုးကို အသစ်အဆန်းတစ်ရပ် အနေနှင့် မြင့်မြင့်ကြည် စမ်းသပ်ရင်း သူမစိတ်ထဲကလည်း နှစ်ထောင်းအားရ ကျေနပ်မိသလို ဖြစ်နေလေသည်။
မင်းမင်းလည်း လီးက စံချိန်မီလီးပင်ဖြစ်၍ ဖင်အလိုးခံရာမှာ အောင့်သီးအောင့်သက် ဖြစ်ရသည်။ လီးက ဖင်စအိုဝမှာ ကြပ်သိပ်ကာနေပြီး တံတွေးနာနာဆွတ်တာတောင်မှ လီးကိုတစ်ရစ်ချင်း ဖင်ပေါက်ထဲဝင်အောင် မနည်းကြီး ကြိုးစားသွင်းရလေသည်။မြင့်မြင့်ကြည်လည်း အံကလေးကြိတ်၍ အလိုးခံသည်။
သူက ဖင်ကိုဆောင့်အချနှင့် ကိုဇေလီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ ပိုပြီးဝင်အောင် ဆောင့်လိုးလိုက်သလို ဖြစ်ဖြစ်သွား၍ ဖင်ထဲမှာရော သူမစောက်ပတ်ထဲမှာပါ လီးနှစ်ချောင်း ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ပြုခြင်းကို ခံနေရပြီး တစ်ယောက်ကဆောင့်ချလိုက် နောက်တစ်ယောက်က ပြန်လည်ကော့လိုးလိုက်နှင့် ကာမစည်းစိမ်ကို ပြည့်ဝရုံသာမက အတိုင်းထက်အလွန်ပင် ရရှိနေစေသည်။
မြင့်မြင့်ကြည် နှစ်ချီတောင်မက သုံးချီလား လေးချီလားမသိ ပြီးသွားရသည်။ သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲက စောက်ရည်မကြာခဏ ပန်းညှစ်ထုတ်ရသဖြင့်လည်း ခါတိုင်းအလိုးခံရသည်ထက် ပိုမို၍ပင် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေသလို ဖြစ်သွားရလေသည်။ ဇေဇေပြီးသွားသည့်တိုင် မင်းမင်းက မပြီးသေး ဆေးအရှိန်တက်နေတာမို့ ကြာဆေးသောက်ထားသလို ဖြစ်နေဟန်တူပေသည်။
"ကိုမင်း ဖင်ကိုချည်း မလိုးနဲ့ ဖင်တော်တော် ကျိန်းနေပြီ ကျွန်မစောက်ပတ်လည်း တစ်လှည့် လိုးပေးပါဦး "
"ရတယ် ဖင်ကျိန်းရင် စောက်ပတ်လိုးပေးမယ် ဒီဖက်ကို ပြန်လှည့်လိုက် "
မင်းမင်းက ဒီလိုဆိုပြန်ုတော့လည်း မဆိုးပါချေ။ သူ့ကို ပက်လက်အနေအထားအတိုင်း လှေကြီးထိုးပုံစံ လိုးခိုင်းလိုက်ပြီး စောင့်ရတာကြာ၍ စိတ်မရှည်နိုင်အောင်ဖြစ်နေသော မျိုးဇော်အောင်လီးကို တစ်ဖက်က စုပ်ပေးနေရသေးသည်။
မျိုးဇော်အောင်လည်း သူတစ်ချီလိုးခဲ့ပြီးပေမယ့် မြင့်မြင့်ကြည်ကို နောက်တစ်ချီ လိုးချင်နေသေးသည်ဖြစ်ရာ မင်းမင်း ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကိုလိုးပြီး လရည်ပန်းထုတ်လိုက်ချိန်မှာပင် သူကလည်း မြင့်မြင့်ကြည်စောက်ပတ်ထဲကို ဆက်လက်၍ လီးသွင်းကာ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရင်း မြင့်မြင့်ကြည်ကို မနားစတမ်းပင် နန်းစတော့ ဆော်နေကြလေတော့သည်။
မြင့်မြင့်ကြည်တော်တော်ကလေး ပြိုင်းသွားသလိုဖြစ်ပြီး မြက်ခင်းပေါ်မှာပဲ အတန်ကြာအောင် ဖလက်ပြနေမိပေသည်။ နှင်းနှင်းနှင့် ဖြိုးကြီးလည်း ကားထဲမှာ နှစ်ချီလောက်လိုးကြပြီးနောက် သူတို့ နှစ်ယောက် အပြင်ကို ပြန်ထွက်လာကြကာ ခေတ္တအနားယူ၍ ဆေးရှူသူရှူ ဖီလင်ယူ၍အရှိန်တက်ကာ မှိန်းသူမှိန်း လုပ်နေကြချိန်မှာ မြင့်မြင့်ကြည်ရယ် နှင်းနှင်းရယ် မျိုးဇော်အောင်ရယ် သုံးယောက်သား အရက်တစ်ပုလင်း ထပ်ဖောက်ပြီး ခွက်လှည့်သောက်ကြလေသည်။
ပြီးတော့ မူးမူးပြဲပြဲနှင့် မချောနှစ်ယောက် ကိုယ်လေးယောက် လမ်းမကြီးဘေးမှာ အလဲလဲအကွဲကွဲ လိုးကြပြန်လေသည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ကိုဖြိုးနှင့် ကိုဇေနှစ်ယောက်ညှပ်ပြီး မြင့်မြင့်ကြည်ကို ဖင်နှင့်စောက်ပတ် တစ်လှည့်စီ လိုးလိုက် မျိုးဇော်အောင်နှင့် မင်းမင်းက နှင်းနှင်းကို နှစ်ယောက်တစ်ပြိုင်တည်း လိုးလိုက်နှင့် ဝက်ဝက်ကွဲ လိုးကြဆော်ကြခြင်းဖြစ်သည်။
အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်စလုံး ကလည်း သူတို့လေးယောက်အလိုကျ ကုန်းဆိုကုန်း မှောက်ဆိုမှောက် ပက်လက်ပဲလိုးလိုး လှန်ပြီးတော့ပဲ ဆောင့်ဆောင့် စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ကို နာကျင်မှာကို လုံးဝအမှုမထားဘဲ တက်တက်ကြွကြွ အသုံးတော်ခံပေးနေ၍ အားလုံး စိတ်တိုင်းကျပင် ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။
သူတို့ ပြန်လာချိန်မှာ နံနက် လေးနာရီပင် ထိုးနေချေပြီ။နှင်းနှင်းက လမ်းပြပေး၍ မြင့်မြင့်ကြည်တို့အိမ်ရှိရာ လမ်းထိပ်အရောက် ဖြိုးကြီးက ကားကို ကိုယ်တိုင်မောင်း၍ လိုက်ပို့ပေးခဲ့သည်။ လမ်းထိပ်မှာဆင်းပြီး နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်လက်ကို တစ်ယောက်တွဲကာဖြင့် အိမ်ရှိရာဆီသို့ ဟန်မပျက်ပင် လှမ်းလျှောက်လာခဲ့ကြသည်။
ခြံဝင်းတံခါးကို အသာဖွင့်ပြီး မြင့်မြင့်ကြည်က သူမအသင့်ယူလာသည့်သော့တွဲကလေးကို ထုတ်ကာ အိမ်အနောက်ဖက်ရှိ သူမဝင်ထွက်နေကျ တံခါးကို ဖွင့်၍ အိမ်ထဲကို အသံမကြားအောင် လှမ်းဝင်လာ လိုက်ကြပါသည်။
နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ အဝတ်အစားပင် မလဲနိုင်ကြတော့ဘဲ ကုတင်ပေါ်မှာ တုံးလုံးပက်လက်အနေအထားအတိုင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဖက်ရင်းက မောမောပန်းပန်းနှင့် အိပ်မောကျသွားကြလေသည်။
မနက် နေအတော်မြင့်မှ အိပ်ယာက နိုးထလာနိုင်ခဲ့ကြသည်။မမခင်သန်းရီက သူတို့ကို ဘာတစ်ခွန်းမျှပင် မေးမြန်းစပ်စုမနေပါ။ မယုံသင်္ကာဖြစ်ပုံလည်း မရပါချေ။ သူမစိတ်ထဲမှာ မြင့်မြင့်ကြည်တို့နှစ်ယောက် သူတို့အိပ်မောကျချိန် ည ကိုးနာရီ ဆယ်နာရီ ဝန်းကျင်လောက်မှာ ပြန်ရောက်ကြမည်လို့သာ မှတ်ယူထားပုံရပါသည်။
တစ်ညတာလုံး ကဲခဲ့သဲခဲ့သည့်ဒဏ်ဖြင့် မြင့်မြင့်ကြည်တို့နှစ်ယောက် တစ်နေကုန်အောင် အိပ်ခန်းထဲမှာ လှိမ့်ပိတ်အိပ်နေကြရင်း ဘာအလုပ်တစ်ခုမှလည်း မယ်မယ်ရရ ဝိုင်းမလုပ်နိုင်ကြချေ။ နှင်းနှင်းထံမှ ခွဲတမ်းအဖြစ် ရရှိသည့် ငွေစက္ကူတစ်ထပ်ကို ကိုင်ရင်း မြင့်မြင့်ကြည် ပါးစပ်ကလေးအဟောင်းသားနှင့် အံ့သြလို့ပင် မဆုံးနိုင်ဘဲ ဖြစ်နေရပေသည်။ ဒါကြောင့်လည်း မိန်းကလေးတော်တော်များများ ငွေကြောင့် ပျက်စီးရသည့်အဖြစ်ကို ရောက်ကြတာပဲ လို့လည်း သူမစိတ်ထဲက တွေးလိုက်မိပါသည်။
ငွေရတာက အကြောင်းမဟုတ်ပေ။ ကိုယ့်ဇာတ်ကိုတော့ ကိုယ်နိုင်အောင် ကမှ ဖြစ်လိမ့်မည်။ ငွေဖောဖောသီသီ လက်ဝယ်ရရှိခြင်းကို သာယာပြီး ရေစုန်မမျောမိဖို့တော့ သတိကြီးစွာထားမှဖြစ်ချေမည်။နှင်းနှင်းကို အိမ်ပြန်ပို့ပြီး ကိုမြသောင်းလည်း အိမ်ပြန်အိပ်ပုံမရ၍ မတွေ့ဖြစ်ကြဘဲ မြင့်မြင့်ကြည် နှင်းနှင်းကို နောက်မှလာခဲ့မည့်အကြောင်း ပြောဆို၍ ပြန်လာခဲ့ပါသည်။
နောက် နှစ်ရက်အကြာ ကိုဖြိုး( ဖြိုးကြီး )နှင့် ဖုန်းအဆက်အသွယ်ရပြီး လမ်းထိပ်ကနေ စောင့်နေရန်နှင့် သူကိုယ်တိုင် လာရောက်ခေါ်မည် ဆက်ဆက်လာခဲ့ပါ ဆိုပြီး ပြောသည်။မြင့်မြင့်ကြည်လည်း လက်ခံလိုက်ပြီး သူထွက်ခဲ့မည့်အချိန်ကို ပြောဆို၍ ထိုနေ့နံနက်တွင် အိမ်ကို နှင်းနှင်းတို့ ရပ်ကွက်မှာ ဆွမ်းကြီးလောင်းလှူပွဲနှင့် ညဖက် ပဒေသာကပွဲ ရှိတာမို့ သွားရောက်ကူညီ လုပ်ကိုင်မည့်အကြောင်း တစ်ညအိပ် ဖြစ်ချင်ဖြစ်မည် ဆိုပြီး ပြောကာ အိမ်မှထွက်လာခဲ့ပါသည်။
အိမ်ကလူတွေရော အခြားသူတွေပါ မရိပ်မိအောင် မြင့်မြင့်ကြည် အိမ်နေအဝတ်အစားဖြင့်ပင် ရိုးရိုးယဉ်ယဉ် မပြင်မဆင်ဘဲ ထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူမလမ်းထိပ်ရောက်ပြီး တအောင့်အကြာမှာ ဖြိုးကြီး ကားနှင့် ရောက်ချလာသည်။ မြင့်မြင့်ကြည် ကားပေါ်ကိုတက်လိုက်သည်။
"ဘယ်သွားမလဲ … ကိုဖြိုး "
"တည်းခိုခန်းသွားမယ် … အခန်းကို ဘွတ်ကင် လုပ်ပြီးသား "
"ဟင်း ဟင်း ဒါ မျိုးတော့ တော်တော်တတ် … ဟွန်း "
ကားလေးက ဝေါကနဲ မြို့ထဲဖက်သို့ သွားရာလမ်းအတိုင်း မောင်းထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
မြင့်မြင့်ကြည် ကိုဖြိုးအနားမှာ ကပ်လျက်သားလေး ထိုင်ပြီးလိုက်ပါလာသည်။
"ကိုင်ပေး မြင့် "
"ဟင် ဘာလဲ "
သူမလက်ကိုဆွဲယူ၍ ကိုဖြိုး သူ့ပေါင်ကြားထဲ ထည့်ပေးလိုက်သည်။ မြင့်မြင့်ကြည်လည်း ဒီတော့မှပင် သဘောပေါက်သွားသည်။ သူ့လီးကို အကိုင်ခိုင်းခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။
ယောက်ျားတွေဆိုတာမျိုးက အခွင့်အရေးမရနှင့်။ ရလျှင် ရသလို ယူမည့်သူတွေချည်းသာ ဖြစ်သည်။ မြင့်မြင့်ကြည် ကိုဖြိုးအလိုကျ သူ့ဟာကြီး လက်နှင့်ကိုင်ကာ ဆွပေးရင်း အားမရတော့တာနှင့် သူ့ပေါင်ပေါ်ကို မှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး သူ့ပုဆိုးအောက်က လီးကို ပုဆိုးချွတ်လှန်ကာ မှုတ်ပေးလိုက်ပါသည်။
အားပါးတရ ပုလွေကိုင်ပေးလိုက်သည်။ လီးက တည်းခိုခန်းကို မရောက်ခင်မှာတောင် လိုးချင်စိတ်နှင့် အပြတ်ကို တောင်မတ်နေပြီ ဖြစ်သည်။မြင့်မြင့်ကြည် သူ့လီးကိုပုလွေပေးရင်း ကိုယ်တိုင်လည်း တဏှာအပြတ်ကြွလာရလေသည်။ သူမအဖုတ်ကလေး ထဲကနေ အရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုအောင် ထွက်ကျလာရကာ ထမီမှာပင် အကွက်လိုက်ကြီး စွန်းပေ သွားခဲ့ရလေသည်။
တည်းခိုခန်းကို မြန်မြန်မောင်း လို့ပြောပြီး သူ့ဟာကို တစ်ချီပြီးအောင် ပါးစပ်နှင့်စုပ် တစ်ဖက်ကလည်း လက်နှင့်ဂွင်းရိုက်ကာ ဆောင့်ပေးလိုက်၍ သုက်ရည်များ ပန်းထွက်လာကာ မြင့်မြင့်ကြည်လည်း သူ့သုက်ရည်တွေကို တစ်စက်ကလေးမှပင် အဖိတ်အစင်မရှိအောင် ပါးစပ်နှင့် စုပ်ယူ၍ မျိုချပစ်လိုက်လေသည်။
"သွား မကောင်း ဘူး များလိုက်တဲ့အရည်တွေ "
"အဲဒါ ဟိုနေ့ ကတည်းက ဘာမှမလုပ်ဘဲ အောင်းထားခဲ့တာလေ "
"တကယ်ပြောတာလား "
"တကယ်ပေါ့ ဒီနေ့ အားရအောင် ဆွဲချင်လို့ တမင်စုထားတာ ဝမ်းဘိုင်ဝမ်းပဲ ဆွဲမယ် တစ်နေ့လုံး တစ်ညလုံး "
မြင့်မြင့်ကြည် ပုခုံးလေးတွန့်ပြီး သေပြီ ဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်နှင့် လျှာကလေးတစ်လစ်ထုတ်ပြလိုက်သည်။
"ည ဘယ်သူနေမယ် ပြောသေးလို့လဲ ဟွန်း "
"ဘာလဲ မြင့်က မနေချင်ဘူးလား "
သူမ ဘာမှမပြော တိတ်တိတ်ကလေးသာ နေလိုက်သည်။ အခြေအနေအရ မီးစင်ကြည့် ကရမည့် သဘောပင် ဖြစ်သည်။ ကားက တည်းခိုဆောင်အရှေ့မှာ ရပ်တန့် လို့ သွားသည်။ သူက ကားကို နေရာချလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား တည်းခိုဆောင် လှေကားထစ်များအတိုင်း အတူလျှောက်လှမ်းတက်ခဲ့ကြပါသည်။
ဖြိုးကြီး ငှားထားသောအခန်းက စကြံၤလမ်း၏ ညာဖက်ထောင့်အစွန်က အခန်းဖြစ်၍ နေရာထိုင်ခင်းကောင်းကာ ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်းလည်း ရှိပေသည်။ နှစ်ယောက်သား အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် မြင့်မြင့်ကြည်က ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေပြီး ကိုဖြိုး သူမ၏ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေကို လိုက်လံဆွဲချွတ်ပေးနေသည်။
သူမတစ်ကိုယ်လုံး မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်းဖြစ်လို့သွားသည်။ကိုဖြိုးက သူမပုလွေကိုင်ပေးခဲ့တာကို ပြန်လည်တုံ့ပြန်သည့်အနေနှင့် မြင့်မြင့်ကြည်ကို ကုတင်အောက်ကနေ ထိုင်ပြီး သူမပေါင်ကြားရှိ စောက်ပတ်ကို မျက်နှာထိုးအပ်၍ အပီအပြင် ဘာဂျာဆွဲပေးသည်။
သူမစောက်ရည်များ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်ကာ ရွှဲရွှဲယိုကျလာသည်အထိ စောက်ပတ်ကို အားရပါးရ စုပ်ယက်ပေးလိုက်ခြင်းပဲ ဖြစ်လေသည်။ မြင့်မြင့်ကြည် အမှုတ်ခံရင်း တစ်ချီပြီးသွားသည်။ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ကာ သူမစောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးထိုးထည့်၍ လှေကြီးထိုးပုံစံအတိုင်း လိုးပေးပါသည်။ သူမကလည်း အောက်ကနေ၍ ဖြိုးကြီးဆောင့်လိုးချက်အတိုင်း လိုက်ကာ ကော့၍ ကော့၍ ဖင်နှစ်ဖက်ကို ပင့်မြှောက် ညှောင့်ဆောင့် ပေးနေသည်။
ပက်လက်တစ်ချီ နာရီဝက်လောက်လိုးပြီး နောက်တစ်ချီကျတော့ မြင့်မြင့်ကြည်က သူ့ကို အပေါ်စီးကနေ မြင်းစီးပေးရသည်။ ပက်လက်အိပ်ကာ လီးကို မိုးပေါ်ထောင်ပေးထားသော ကိုဖြိုး၏လီးကို အပေါ်ကနေပြီး တက်ခွထိုင်ကာ သူမဖင်ကြီးကို တလှိမ့်လှိမ့်လုပ်၍ စောက်ဖုတ်နှင့်လီး တစ်သားတည်းဖြစ်အောင် စည်းချက်ကျကျ တစ်ချက်ချင်းမှန်မှန်နှင့် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပါသည်။ နှစ်ချီဆက်တိုက်လိုးပြီး ခေတ္တ အနားယူကာ ကုတင်ပေါ်မှာမှိန်းနေကြသည်။
"ဘီယာသောက်မလား ဝိုင်သောက်မလား "
ကိုဖြိုးကမေး၍ …
"ဝိုင်ပဲ သောက်မယ် "
မြင့်မြင့်ကြည်က ပြောပြီး ကိုဖြိုးလည်း ဝိတ်တာခေါ်လိုက်ကာ သူမအကြိုက် မှာယူစေလိုက်သည်။မြင့်မြင့်ကြည် ဝိုင်နှင့်ငြိမ့်နေစဉ်မှာ ဖြိုးကြီး အိမ်သာခန်းထဲဝင်ပြီး ဆေးတစ်ဖုံရှူလိုက်သည်။ သူအပြင် ပြန်ထွက်လာတော့ မြင့်မြင့်ကြည်ကို ဝိုင်သောက်ရင်းတန်းလန်းက သူ့မျက်နှာပေါ်တက်ခွထိုင်စေလိုက်ပြီး အောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ကို ယက်ပေးစုပ်နမ်းပေးနေပြန်ပါသည်။
"အ အာ … ယား ယားတယ် ကို ဖြိုးရဲ့ အင့်ဟင့် … ဟင့် ခိခိ ခိ"
မြင့်မြင့်ကြည် ယားကျိကျိ အခံခက်လှ၍ ခါးကလေးကိုကော့တွန့်ရင်း ထွန့်လူးနေရလေသည်။ သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲက စောက်ရည်ကြည်များလည်း ထပ်မံ၍ ယိုစီးကျလာခဲ့ရလေသည်။မြင့်မြင့်ကြည်ကို မှုတ်လို့ အားရတော့မှ သူကတစ်လှည့် လီးအစုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သူ့လီးကို မြင့်မြင့်ကြည် ပါးစပ်ထဲထည့်သွင်းပြီး လရည်ထွက်အောင်ပင် အားရပါးရကြီး စုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။
သူမအနေနှင့် ဖြိုးကြီးနှင့် ဆက်ဆံရတာ စိတ်တိုင်းကျမိသလို ကိုမြသောင်းနှင့်တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီ ကောင်းကြမှန်းကိုလည်း သူမအတွေ့အကြုံတွေအရ လက်တွေ့သိလိုက်ရပြီဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယာက် နှူးလိုက်ဆွလိုက် တစ်ချီပြန်လိုးလိုက်နှင့် တစ်နေ့ခင်းလုံး အချိန်ဖြုန်းလိုက်ကြသည်။
ကိုဖြိုးက ညအိပ်မည်ဟု သူမကို တဖွဖွပြောနေပြန်တာမို့ …
"တစ်နေ့လုံး ပင်ပန်းနေပြီ ကိုဖြိုးရယ် နောက်နေ့ကျမှ အိပ်ချင်လည်း အိပ်ပေါ့ "
မြင့်မြင့်ကြည်ပြောတာကို သူကလက်မခံပေ။ လိုးလို့ မဝသေးဘူးဆိုပြီး ကလေးတစ်ယောက် မုန့်ပူဆာသလို တစာစာ တောင်းဆိုပြီး အတင်းအကြပ်ပင် ညအိပ်ဖို့ ဆွဲထားလိုက်ပါသည်။ညရောက်တော့လည်း ထုံးစံအတိုင်း သောက်ကြစားကြနှင့် အချစ်ဇာတ်လမ်းကို ဆက်ကကြပြန်သည်။ မြင့်မြင့်ကြည်က ဒီအကွက်ကို ကြိုမြင်၍ နှင်းနှင်းတို့အိမ်မှာ ညအိပ်မည်ဆိုပြီး အိမ်ကို ကြိုပြောလာခဲ့တာ ဖြစ်သည်။
စိတ်ကြွဆေးတွေ မှီဝဲထားသဖြင့်လည်း ကိုဖြိုး ဘီလူးသရဲစီးသလို မြင့်မြင့်ကြည်ကို စောက်ပတ်လိုးလိုက် ဖင်ပေါက်ကို လိုးလိုက်နှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆက်ဆံလာကာ သူမကိုပါ ဆေးပြား သုံးလေးပြား ပေး၍ သောက်ခိုင်း လိုက်ပြန်တာမို့ မြင့်မြင့်ကြည်လည်း ဘုမသိဘမသိနှင့် ဝိုင်အရက်နှင့်မျှောပြီး သောက်ချလိုက်မိသည်။ ကာမဆန္ဒကို ပုံမှန်ထက် လေးငါးဆခန့်ပိုပြီး ထကြွအောင် လှုံ့ဆော်ပေးနိုင်စွမ်းရှိသည့် တရားဝင်မဟုတ်သော စိတ်ကြွဆေးဝါးတစ်မျိုးပင် ဖြစ်ပေသည်။
ဝိုင်မူးသည့်အရှိန်နှင့် ဆေးအရှိန်ရောပြီး မြင့်မြင့်ကြည်လည်း ပေါက်ကွဲစပြုလာသည်။ တစ်နေ့လုံး သူစိတ်ထင်တိုင်းကြဲပြီး အဆက်မပြတ် လိုးထားခဲ့တာမို့ မြင့်မြင့်ကြည်စောက်ပတ်က လီးနှင့်ယဉ်ပါးနေပြီး နောက်ထပ် ဘယ်နှစ်ချီလိုးလိုး အလိုးခံဖို့ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေပေပြီ။
ည ၉ နာရီ ၁၀ နာရီဝန်းကျင်လောက် ရောက်တော့ မြင့်မြင့်ကြည် မောမောပန်းပန်းနှင့် အိပ်ယာပေါ်မှာ ခဏလှဲနေပြီး ကိုဖြိုးက စားစရာတစ်ခုခု ဝယ်ဦးမည်ဆိုပြီး အပြင်ထွက်သွားသည်။ အတန်ကြာသည်အထိ ပြန်မလာဘဲ နာရီဝက်ခန့်ကြာမှ ပြန်ပေါ်လာပြီး သူ့လက်ထဲမှာ ခေါက်ဆွဲကြော် ကြာဇံကြော် ထမင်းပေါင်း စသည့် ပါဆယ်ထုပ်တွေနှင့်အတူ ပြန်ရောက်လာသည်။ သူနှင့်အတူတူ သောက်ဖို့အတွက် ဘီယာတွေလည်း မှာလာခဲ့ပြီး မကြာခင်လာပို့မည် ဟူ၍လည်း ပြောသည်။
"မင်း တစ်နေ့လုံး ပင်ပန်းနေပြီ …အားရှိအောင် စားလိုက်ကြစို့ "
ဆိုပြီး မြင့်မြင့်ကြည်ကို ခေါ်လိုက်ကာ နှစ်ယောက်သား အတူတကွစားသောက်ကြပြီး မကြာမီ ကောင်လေးတစ်ယာက် အခန်းတံခါး လာခေါက်ကာ ဘီယာလာပို့ပေးပြီး ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြော၍ ဘောက်ဆူးအနည်းငယ်ပေးကာ တစ်စုံတစ်ရာကို ကပ်၍ မှာကြားနေသည်။
ကောင်လေးပြန်ထွက်သွားတော့မှ မြင့်မြင့်ကြည်ရှိရာ ပြန်လျှောက်လာခဲ့ပြီး နှစ်ယောက်သား ဘီယာအတူသောက်ကာ အမြည်းစားလိုက် စကားပြောလိုက်နှင့် ကိုဖြိုးက မြင့်မြင့်ကြည်ကို သူ စော်တစ်ပွေ တွေ့လာသည့်အကြောင်း အဖော်ပါပြီး သူတို့အတွဲကို ဒီကို လာရောက်ဖို့ ဖိတ်ထားသည် ဟုဆိုပြီး မြင့်မြင့်ကြည်ကို ပြောပြသည်။
"စော်ကြီးက တောင့်လည်းတောင့်တယ် စကားပြောလည်း နပ်တယ် အောက်ပေးလည်း တော်တော် ကောင်းမယ့်ပုံပဲ မြင့် လည်း သူ့ကိုမြင်ရင် သဘောကျမှာပါ "
သူကပြောတော့ မြင့်မြင့်ကြည်က …
"ကိုဖြိုးနဲ့ ဘယ်တုန်းက တွေ့တာလဲ သူ့အတွဲကရော ကြိုက်ရဲ့လား "
ဟု ပြန်မေးလိုက်သည်။
"ဘာလို့ မကြိုက်ရမှာလဲ သူနစ်နာစရာဘာရှိလို့လဲ မြင့်ရဲ့ "
ကိုဖြိုးက သူမကို အဓိပ္ပါယ်ပါပါကြည့်ကာ ပြောလိုက်လေသည်။ မြင့်မြင့်ကြည်လည်း ဒါတော့လည်း ဟုတ်ပေသားပဲ ဆိုပြီးတွေးရင်း သူမဖာသာ သဘောကျပြီး ပြုံးနေမိပါသည်။ ဘီယာကို တစ်ငုံစုပ်၍ ကိုဖြိုးရင်ခွင်ထဲမှာ လှဲအိပ်ချလိုက်ရာက …
"မြင့်တော့ ကိုဖြိုးသဘောကျပါပဲ ကိုဖြိုး ကုန်းစေချင်လည်း ကုန်းပေးရမှာပဲ ဖြူပဲဖြူဖြူ မည်းပဲမည်းမည်း ဘာမှတော့မထူးပါဘူး ကိုဖြိုးရယ် "
"ဒီည ကိုယ့်နဲ့ လိုက်ခဲ့လို့ မြင့်ဖက်က ဘာတစ်ခုမှ မနစ်နာစေရပါဘူး ကိုဖြိုး ကတိပေးပါတယ် "
"အင်း မြင့်က ပိုက်ဆံလိုချင်လွန်းလို့ ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး ကိုဖြိုးရဲ့ မြင့်က ဒီလို ပျော်ပျော်ပါးပါး လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေရထိုင်ရတာ သဘောကျတယ် ကိုဖြိုး နဲ့ တစ်ညမကလို့ ဆယ်ညပဲအိပ်အိပ် မြင့်အနေနဲ့ နောင်တတော့မရပါဘူး စိတ်ထဲက ကျေနပ်နေပြီးသားပါ "
သူမအပြောကလေးကြောင့် ကိုဖြိုးတစ်ယောက် မချိတင်ကဲလေး ဖြစ်သွားရပြီး သူမ ကိုယ်လုံးအိအိကလေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်း၍ ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ပစ်လိုက်ကာ …
"ဒါကြောင့်လည်း ဟောဒီ အချစ်ကလေးကို ချစ်နေရတာပေါ့လို့ မြင့်ရယ် ဟင်း ဟင်း ကဲ ဒီဖက်လှည့်ပါဦး "
နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်း ဂဟေဆက်သွားမိကြသည်။ ကိုဖြိုး သူမကို နမ်းနေသလို သူမကလည်း ကိုဖြိုးကို အားပါးတရ နမ်းစုပ်နေသည်ပဲ ဖြစ်သည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်ကာ လူးလှိမ့်နေကြပြီးနောက် အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်ကြပါသည်။ ကိုဖြိုး သူမပေါင်ကြားထဲတိုးဝင်၍ ဘာဂျာပေးဖို့ပြင်သည်။မြင့်မြင့်ကြည်လည်း ကိုဖြိုး မဆွခင်ကတည်းကပင် ရွချင်ချင် ဖြစ်နေလေပြီ။
"ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် "
တံခါး သုံးချက်ဆင့်ခေါက်ပြီး အချက်ပေးလိုက်၍ ကိုဖြိုးလည်း ရောက်လာပြီ ထင်တယ် ဆိုပြီး ကုတင်ပေါ်ကနေ အသာဆင်း၍ တံခါးသွားရောက်ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။သူထင်သည့်အတိုင်း သူခေါ်ထားသောအတွဲဖြစ်နေ၍ အထဲ ဝင်ကြ ဟု ဆိုပြီး နှစ်ယောက်စလုံးကို အခန်းထဲ ဝင်စေလိုက်ကာ တံခါးကို အသေအချာ ပြန်ပိတ်လိုက်လေသည်။
မြို့ပေါ်ရှိ တည်းခိုခန်းတော်တော်များများက ဒီလို ညအိပ်ဧည့်သည်တွေ အချင်းချင်း အခန်းကူးတာမျိုးကို ဒုစရိုက်မှုကျူးလွန်မှာစိုး၍ လုံးဝ လက်မခံ ခြင်းကြောင့်ပဲ ဖြစ်လေသည်။ကိုဖြိုးက သူတို့အတွဲကို နေရာချပေးလိုက်သည်။
သူတို့ အိပ်စက်သည့် ကုတင်ပေါ်မှာပင် အတူထိုင်စေလိုက်ကာ ဘီယာတစ်ယောက်တစ်ဘူးစီ ကမ်းပေး လိုက်ရင်း မိတ်ဖြစ်ဆွေဖြစ်ဟု ပြောပြီး သောက်စေလိုက်ပါသည်။ မြင့်မြင့်ကြည်လည်း လှဲအိပ်နေရာကနေ လူမှုရေးအရ ကုတင်ပေါ်မှာ ထထိုင်လိုက်သည်။ သူမကိုယ်ပေါ်မှာ ထမီတစ်ထည်ကို ရင်လျား ဝတ်ဆင်ထားပြီး လည်း ဖြစ်သည်။
အမျိုးသား အမျိုးသမီး စုံတွဲမှာ အသက်သုံးဆယ်ဝန်းကျင်တွေ ဖြစ်ကြပြီး အမျိုးသမီးဖြစ်သူက အသားဖြူဖြူ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တစ်ရစ်ကြော့ရှင်း၍ ရင်ထွားထွား တင်ကားကား ရမ္မက်သည်းထန်စေသော အလှပိုင်ရှင် အမျိုးသမီးချောတစ်ဦးဖြစ်ကာ
အမျိုးသားက အသားခပ်ညိုညို ရုပ်ရည်ခပ်ကြမ်းကြမ်းနှင့် ကိုယ်ခန္ဓာကြံ့ခိုင် တောင့်တင်းပြီး အားကစားသမားပုံစံမျိုး ပေါက်နေသူလည်း ဖြစ်သည်။ အမျိုးသားလုပ်သူက ကိုဖြိုးနှင့် မြင့်မြင့်ကြည် တို့ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်၍ …
"ကိုယ်က သန့်ဇော်ပါ သူ့နာမည်က မြတ်လေးနွယ် … မနွယ် လို့ ခေါ်လည်း ရပါတယ် "
"တွေ့ရတာ ဝမ်းသာတယ်ဗျာ ကျွန်တော့် အမျိုးသမီးက အဖော်လိုနေတာ တစ်နေ့လုံး ဆိုတော့ သူလည်း ငြီးငွေ့နေပြီနဲ့ တူပါတယ် … ကျွန်တော်က ငဖြိုး သူက မြင့်မြင့်ကြည် …ကဲ ပျော်ပျော်ပါးပါး ချီးယားစ် လုပ်ကြ တာပေါ့ … ဟုတ်လား ဟဲ ဟဲ "
ဘီယာဘူးချင်း တိုက်ပြီး သောက်ကြသည်။အမျိုးသမီးက ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နှင့် မျက်နှာပေးကောင်းသည်။ စကားပြောလည်း လည်လည်ပတ်ပတ်ရှိသည်။ အထာညက်သူပီပီ မြင့်မြင့်ကြည်အနားမှာ ကပ်ထိုင်ပြီး …
"ညီမ မမတို့ ဒီလာတာ စိတ်အနှောင့်အယှက် မဖြစ်ပါဘူးနော် "
ဆိုပြီး စကားရောဖောပြောရင်း ခါးလေးကို ဖက်လိုက် ပုခုံးကလေးကိုင်လိုက်လုပ်ကာ ရင်းနှီးမှုကို ရယူလိုက်သည်။ မြင့်မြင့်ကြည်ကလည်း သူမကို ရဲရဲတင်းတင်းပင် ပြန်ကြည့်ကာ သူမလက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း ပြုံးတုံ့တုံ့ အမူအယာဖြင့်ပင် စကား လက်ခံ ပြောဆိုနေပေသည်။
"အနှောင့်အယှက်မဖြစ်ပါဘူး မမရဲ့ ပိုတောင် ပျော်သေးတယ် အဲ ဒီည ညီမသောက်ထားတာ နည်းနည်းများလို့ ပြောတာဆိုတာ အမှားပါရင် ခွင့်လွှတ်နော် မမ … အဟင်း ဟင်း "
"ရပါတယ် မမလည်း ခင်တတ်တယ် ကြည့်ရတာ ညီမလည်း မမနဲ့ စိတ်ချင်းတူမယ့်ပုံပါပဲ ဟင်းဟင်း "
အမျိုးသမီးကပြောဆိုရင်း သူမလက်တစ်ဖက်က မြင့်မြင့်ကြည်၏ ရင်သားစိုင်တစ်ဖက်ကို လာရောက် စမ်းကိုင်လာတာ တွေ့ရသည်။ မြင့်မြင့်ကြည် မသိဟန်ပြု၍ ဘီယာဘူးကို ကုန်အောင် မော့သောက်ချလိုက်ရင်း နောက်တစ်ဘူးထပ်ဖောက်နေသည်။ သူမအတွက်လည်း ဘူးအသစ်တစ်ဘူး ကမ်းပေးလိုက်သည်။
ဘီယာအရှိန်ကလေး ရလာကြပြီးနောက် အမျိုးသမီး ( မနွယ် )၏ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်မှုများက ပိုကြမ်းလာသည်။ ကိုဖြိုးနှင့် ကိုသန့်ဇော် နှစ်ယောက်ကလည်း သောက်ရင်းစားရင်း နှစ်ယောက်သား ခေါင်းချင်းဆိုင်ပြီး အတွေ့အကြုံတွေ ဖလှယ်ကာ စကားကောင်းနေကြပါသည်။
မြင့်မြင့်ကြည်က …
"မနွယ်နဲ့ သူက… ဘယ်လိုတွေ့ကြတာလဲ "
"အောက်ထပ်က စားသောက်ခန်းမှာ တွေ့တာပါ ညီမလူကြီး က ကြည့်ရတာ လူကဲခတ် တော်တော် ကောင်းမယ့်ပုံပဲ ညီမရဲ့ ဟင်းဟင်း … မမကိုလည်း မြင်ရုံနဲ့တင် သူညှိလို့ ရမရ တန်းသိတယ် …သိပ် ပါးနပ်တဲ့လူ "
"ဟင်း ဟင်း သူက ဒါမျိုးကျွမ်းတယ်ရှင့် …နောက်ပြီး သူကလေ အဲလို တစ်ယောက်ချင်းတွေ့တာထက် ခုလို တွဲလုပ်ရတာမျိုးကို … ပိုသန်ပုံရပါတယ် မမရယ်"
"ဟင် ဟုတ်လား ပြောပါလား ညီမလေးရယ် မမက ဒါမျိုးဆိုရင် နားထောင်ချင်လွန်းလို့ "
မြင့်မြင့်ကြည် ပြီးခဲ့သည့် ရက်ပိုင်းက ကိုဖြိုးတို့ လူစုနှင့်စတွေ့စဉ်က အကြောင်းတွေ သူမကို အကျဉ်းချုံး၍ ပြောပြသည်။ အမျိုးသမီးက ရင်ကလေးတဖိုဖိုနှင့် စိတ်ဝင်တစားနားစိုက်ထောင်ရင်း စိတ်အားထက်သန်လာပုံ လည်း ရလေသည်။
သူမ၏ ဖက်ထားသောလက်ကလည်း ပိုမိုတင်းကြပ်လို့ လာသည်။ မြင့်မြင့်ကြည်၏ ရင်လျားထားသော ထမီကလေးပေါ်ကနေ သူမရင်ညွန့်ကလေးကို ပွတ်သပ်ကာ နှုတ်ခမ်းကလေးနှင့် ပြွတ်ကနဲ နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ရင်း သူမ နားနားကပ်၍ …
"ဒါဆို အဲဒီညက ညီမ မျော့မျော့ကလေး ကျန်မှာပဲနော် လေးယောက်တောင် လုပ်ကြတာဆိုတော့ ဟင်း ဟင်း "
"ဒါပေါ့မမရယ် ညီမလည်း ဒီလောက်အတွေ့အကြုံရှိတဲ့သူ မဟုတ်ဘူးလေ လူကို သေချင်စော် နံရောပဲ မနက်တောင် မထနိုင်အောင် ဖြစ်ရတယ် … အဟင်း ဟင်း "
"မမလည်း ကြုံဖူးတယ် တစ်ခါ နှစ်ခါလောက်ဆိုပါတော့ ပြန်တွေးရုံနဲ့တင် ကျောချမ်းမိတယ် ညီမရယ် မမ ခုပြောရင်းတောင် စိတ်က ထချင်လာပြီ …အထဲမှာ တရွရွနဲ့ …ဟီ ဟိ "
သူမက ပြောလိုက်ရင်း မြင့်မြင့်ကြည်၏ ရင်သားစိုင်အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်၍ ပေးနေသည်။ မြင့်မြင့်ကြည်လည်း သူမ အကိုင်ခံရင်း လက်တစ်ဖက်က မမနွယ်၏ ခပ်ဟဟကလေး လုပ်ထားသော ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ကြားထဲကို မသိမသာကလေး တိုးဝင်သွားရပြီး ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ကာဖြင့် …
"မမ … တကယ် ရွနေပြီလား "
"အင်း … ဟင်း … ဟင်း "
"မမ … အင်္ကျီ … ချွတ်ချင် ချွတ်လေ "
"ညီမ ဘာလုပ်မလို့ လဲ လို့ … ဟင့် ဟင့် … ဟင့် "
"ကြည့်ချင်တာပေါ့ လို့ မိန်းမချင်းပေမယ့် ခုလို အချိန်ကျတော့ ဖြစ်နိုင်ရင် ဟိုဟာချင်းတောင် ပွတ်ချင်လာတယ် "
"ဘာလဲ စောက်ဖုတ်ပွတ်ချင် လို့လား ဟင်း ဟင်း … ရတယ်လေ … နေဦး … မမ သူတို့ကို ပြောလိုက်မယ် "
ဆိုပြီး သူ့လူ ကိုသန့်နှင့် ကိုဖြိုး တို့ဖက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး …
"ရှင်တို့ နှစ်ယောက် အပြင်ခဏထွက်ပေးပါ တစ်အောင့်လောက်နေမှ ပြန်ဝင်လာခဲ့ ကျွန်မတို့ လုပ်စရာရှိလို့ "
ပြောလိုက်တော့ ယောက်ျားးနှစ်ယောက်ကလည်း အထာနပ်ပြီးသားတွေမို့ ကိုဖြိုးနှင့် ကိုသန့် တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ဘီယာတစ်ဘူးစီ ကိုင်၍ အခန်းပြင်ကို ခဏထွက်ကာ ရှောင်ပေးလိုက်ကြသည်။မြင့်မြင့်ကြည်က မမနွယ်၏ အပေါ်ဝတ်အင်္ကျီနှင့်ဘော်လီကို ကူချွတ်ပေးလိုက်သည်။ တစ်လက်စတည်း ဆိုသလို သူမကိုယ်ပေါ်က ရင်လျားထမီကိုလည်း လျှောချွတ်ချလိုက်ရာ တစ်ကိုယ်လုံး ဝတ်လစ်စားလစ် ဗလာကျင်း သွားရလေသည်။
မြတ်လေးနွယ်လည်း သူမကိုယ်ကို နိကက် ချွတ်၍ ခါးပေါ်မှထမီနှင့် အတွင်းခံ ပင်တီကို ကုတင်ခြေရင်းဆီ ခြေနှင့်ကန်ကျောက်ထုတ် လိုက်ရာက နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ခါးကို တစ်ယောက်ဖက်၍ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ် နို့ကိုင် ဖင်နှိုက် လုပ်နေကြပေတော့သည်။
မြတ်လေးနွယ်လက်က မြင့်မြင့်ကြည် နို့နှစ်လုံးကို နယ်ပြီး နို့သီးကလေးတွေကို စို့စို့ပေးနေသလို မြင့်မြင့်ကြည်ကလည်း သူမ လက်တစ်ဖက်က မမနွယ်၏ ဖင်သား ကားအိအိင်္ကြီးများကို ဆုပ်နယ်ပြီး ကျန်တစ်ဖက်က ပေါင်ခွကြားထဲ တိုးဝင်၍ သူမ၏ အင်္ဂါဇပ် ဖောင်းအိအိကြီးကို ပွတ်သပ်ဆွကစား ပေးနေလိုက်လေသည်။
သူမ အင်္ဂါဇပ် မှာ နှုတ်ခမ်းသားတွေက ထူထူထဲထဲ ရှိလှပြီး အမွှေးအမြှင်တွေ အကုန်အစင် ရိတ်သိမ်းထားသဖြင့် ပြောင်ပြောင်ရှင်းရှင်းကလေးဖြစ်ကာ နေလေသည်။ အင်္ဂါဇပ် အပေါက်ဝ ကလေးမှာမူ အရည်ကြည်ကလေးများ စို့လျှက်ရှိနေချေပြီ။
မြင့်မြင့်ကြည် မမနွယ်ကိုယ်လုံးကို ကုတင်ပေါ်ကို ဆွဲလှဲချလိုက်ပြီး အပေါ်ကနေတက်ခွကာ စောက်ဖုတ်ချင်း မထိတထိကလေး လုပ်၍ ပွတ်သပ် ဆွပေးနေပေသည်။ အဖုတ်ချင်းပွတ်ရင်း နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းနေကြကာ နို့သီးအချင်းချင်း ထိတိုက်မိစေ၍ အတန်ကြာအောင်ပင် အတွေ့အထိအရသာကို တရှိုက်မက်မက် ခံစား နေမိကြပါသည်။
"မမ အဖုတ်ကလေး မြင့် ယက်ပေးမယ် "
"မမလည်း မြင့် စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးမယ် … စစ်စတီနိုင်း လုပ်ကြတာပေါ့ နော် "
"ကောင်း သားပဲ မမရယ် ဟင်း ဟင်း ဟင်း … ဒီနေ့တော့ မြင့်အတွက် … အမှတ်တရနေ့ကလေးပဲ မမနွယ်ရယ် …"
အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် ကုတင်ထက်မှာ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် လှဲအိပ်ကြရင်း တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက် စုပ်ပေး ယက်ပေးနေကြပါသည်။ဖီလင်တွေ တရိပ်ရိပ်တက်လာကြရ သည်။ စောက်ရည်တွေ ရွှဲရွှဲယိုအောင် စောက်ဖုတ်ကနေ ပေါင်ခြံတစ်ဝိုက်ဆီ စီးလျှံ၍ ကျလာရကာ အိပ်ယာခင်းတစ်ခုလုံး အိုင်ထွန်းသွားသည်အထိ ဖြစ်ခဲ့ရပါသည်။
"အ အ မမရယ် စုပ်စုပ် ယက် ယက်ပေး …အား အလာ့လာ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို လျှာနဲ့ မွှေ့ထိုးပေး … အား ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ … မနွယ်ရယ် … ဟင်း ဟင်း ဆောင့် … ဆောင့် မြန်မြန် … လက်နဲ့ နာနာ ဆောင့် ဆောင့်ပေး … အား အ အိ အိ "
"မြင့် …မြင့်လည်း ဆောင့်ပေး …လျှာနဲ့ … ကလိမနေနဲ့တော့ကွာ လက်နဲ့ပဲ မမ လိုးသလို လိုးပေး … မမ ကို မညှာနဲ့ … အ အင့်အင့် ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် ထိ … ထိတယ် … ကျွတ် ကျွတ် …ကျွတ် … ဟုတ်ပီ လိုး လိုးပေး မြင့် … အား သိပ်မိုက်တာပဲ … အီး အိ ဟီး ကောင်း ကောင်း လိုက်တာနော် အူး ဟူး ဟူး "
နှစ်ယောက်စလုံး အပီကိုင်ပြီး စောက်ပတ် ယားယံမှုကို ဖြေဖျောက် ဆွပေးနေကြရင်း ဇာတ်ရှိန်မြင့်သထက် မြင့်တက်လာကြပေသည်။ကိုသန့်ဇော်နှင့် ကိုဖြိုး အခန်းထဲကို ပြန်လည် ဝင်ရောက် လာကြသည်။သူတို့အတွက် အချိန်ကောင်းပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။
နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်ကိုတက်လိုက်ကြပြီး ကိုဖြိုးက မြတ်လေးနွယ်အနားသွား၍ ကိုင်လိုက်ကာ ကိုသန့်ဇော်လည်း မြင့်မြင့်ကြည်ကို ကုတင်ပေါ်ကနေ ဆွဲခေါ်လိုက်ပြီး သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်၍ လီးကို စုပ်ခိုင်းလိုက်ပါသည်။ကိုသန့်ဇော်လီးမှာ အတော်ကလေး ကြီးမားပြီး ရှစ်လက်မ ကိုးလက်မနီးနီး အလျားရှည်ကာ အထက်ကိုပင် ကော့လန်၍ တက်နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ ဂေါ်လီတွေလည်း သုံးလေးလုံးလောက် ထည့်သွင်းထားသေးသည်။
မြင့်မြင့်ကြည် သူ့လီးကိုကြည့်ပြီး ကြက်သီးမွေးညင်းများထောင်ထလာရကာ စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည် စိမ့်ကနဲ ထွက်ကျလာသလို ထင်လိုက်မိပေသည်။ သူ့လီးကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်ပင် ပုလွေကိုင်ပေးလိုက်ရင်း သူမပေါင်ခွကြားထဲကို လက်ကလေးတစ်ဖက်နှိုက်သွင်းပြီး စောက်ပတ်ကို အဆက်မပြတ် ပွတ်ဆွပေးနေမိ လေသည်။
ထိုအချိန်မှာ ကိုဖြိုးတစ်ယောက် မြတ်လေးနွယ်၏ ကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက် ကားရယားလေး လုပ်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကားခိုင်းလိုက်ရင်း သူမစောက်ပတ်ကို အပီအပြင် ဘာဂျာကျွေးနေပြီ ဖြစ်သည်။
"အို အို ကို ဖြိုးရယ် လုပ်တတ် လွန်းလိုက်တာ ကွယ် ဟင့်ဟင့် ဟင့် "
မြတ်လေးနွယ်ဆီက နှာသံပါပါ ရေရွတ်ပြောဆိုသံကလေး ထွက်ပေါ်လို့ လာသည်။
ကိုဖြိုးက ဘာဂျာကောင်းသူ တစ်ယောက်ပီပီ မြတ်လေးနွယ်၏ လတ်ဆတ်ဝင်းဝါ၍ အရည်များစိုလဲ့ကာနေသော စောက်ပတ်အာတာပြဲ ကလေးကို အကွဲကြောင်းကလေးတစ်လျှောက်ရော စောက်ပတ်ထိပ်က အစိဖူးချွန်တက်တက် အသားထစ် ကလေးပါမကျန် တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်လာသည်အထိ စုပ်၍ ငုံ၍ပေးလိုက်ကာ
သူ့လျှာတစ်ချောင်းလုံး ကိုလည်း သူမစောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲ ထည့်သွင်းမွှေနှောက်၍ စက်ဝိုင်းပုံသဏ္ဍာန်လှည့်ပတ် ယက်ဆွပေးလိုက်လေသည်။မြတ်လေးနွယ် သူ့ကို အထင်မသေးရဲလောက်အောင်ဖြစ်သွားပြီး စောက်ရည် အသည်းအသန် ယိုစိမ့်ကျလာကာ တစ်ချီပြီးလုပြီးခင် အခြေသို့ ဆိုက်ရောက်လို့ လာသည်။
"အား လိုးတော့ လိုးတော့ ကိုဖြိုးရယ် မရတော့ ဘူး ဒီအတိုင်း ဆက်မှုတ်နေရင် နွယ် ပြီးသွားလိမ့်မယ် "
"ကိုယ့် လီးကို စုပ်ပေးဦး "
"အင်း စုပ်ပေးမယ် လာ မြန်မြန် လုပ် "
မြတ်လေးနွယ် အပြတ်ဟော့ကာ ကိုဖြိုးကို လောဆော်လိုက်သည်။ သူ့လီးကို အလောသုံးဆယ်ပင် ဆွဲထုတ်ပြီး သူမပါးစပ်မှာ တေ့၍ ငုံစုပ်ဆွပေးလိုက်သည်။
မြင့်မြင့်ကြည်လည်း ကိုသန့်လီးကိုစုပ်ရင်း စောက်ပတ် ယားသထက်ယားလာရပြီး စောက်ခေါင်းကလေးထဲက စောက်ရည်တသွင်သွင် စီးကျရလောက်အောင်ပင် လက်နှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းကလေး နှိုက်ပွတ်ပေးနေမိလေရာ ကိုသန့်လည်း သူမ မဟန်တော့မှန်းကိုသိ၍ လီးအစုပ် ရပ်ခိုင်းလိုက်ရာက …
"တော်ပြီ ထ ဟိုဖက်လှည့်ကုန်းလိုက် ညည်းစောက်ပတ်ကို ငါ တစ်လှည့်မှုတ်ပေးဦးမယ် "
"ရတယ် အ အရည်တွေ တအားထွက်နေတာ … နောက်မှ မှုတ်တော့ … အစ်ကို လိုးချင်လိုးလို့ ရတယ် "
"ကောင်းတယ် ဒါဆို ကုတင်စောင်းမှာပဲ ဖင်ကုန်းလိုးရအောင် …ငါ မင်းကို ခွေးကုန်းလိုးပေးမယ် "
"ရတယ် ကြိုက်သလို လိုးပါ အစ်ကို"
သူမ ဖင်ကို ကုန်းပေးလိုက်တော့ ကိုသန့်ဇော် သူမဖင်အနောက်ကနေ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကြားက ပြူတစ်ထွက်နေသော စောက်ပတ်ကလေးထဲသို့ သူ့လဒစ်ပြဲကြီးသွင်းပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆောင့်လိုးချလိုက် ပါသည်။
"အား အ ဖြေး … ဖြေးဖြေး ဟင့် နာ နာတယ် လီးကြီးက ကြောက်စရာကြီး အစ်ကိုရယ် "
ကိုသန့် အချိန်ယူပြီး သူ့လီးကို လဒစ်ဝင်အောင် မနည်းကြီး လှည့်ပတ်သွင်းပေးလိုက်ရသည်။ လဒစ်ထိပ်ဖူး ဝင်ရောက်သွားပြီး နောက်တစ်ခါ လီးကိုယ်ထည်မှာ တပ်ဆင် ထည့်သွင်းထားသည့် ဂေါ်လီလုံးကြီးတွေက စောက်ပတ်အဝမှာ တစ်ဆို့၍ တင်းခံကာ လီးချောင်းကြီးက ရုတ်တရက် မဝင်ဆန့်နိုင်ဘဲ ဖြစ်နေပြန်သည်။
"ဆောင့် အစ်ကိုရယ် လိုးမှာသာလိုး စောက်ပတ်ကွဲပစေ လိုး ရတယ် "
မြင့်မြင့်ကြည်လည်း စိတ်မရှည်ဘဲ ပြောလိုက်ရာ ကိုသန့် အားပါပါကြီး ဖိလိုးကာ ဆောင့်ချလိုက်သည်။
"ဗြွတ် ဇွပ် ဗွပ် "
ဟူသောအသံနှင့်အတူ အသည်းခိုက်မတတ်နာကျင်သွားမိပေမယ့် မြင့်မြင့်ကြည် အံကို တင်းတင်းကြိတ်ထား လိုက်ပါသည်။ အသံမထွက်မိအောင် အောင့်ခံနေရင်း မျက်ဝန်းထဲမှာ မျက်ရည်ကြည်များ ရစ်ဝိုင်း၍ လာရလေသည်။
"နာလား ကလေး … အစ်ကို ဆက်လိုးမှာနော် "
"လိုးပါ အစ်ကို … ကောင်းလွန်းလို့ ဘယ်လို ပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး အစ်ကိုရာ "
"မင်း ဂေါ်လီနဲ့ လိုးတာ ခံဖူးလား "
"မခံဖူးဘူး ဂေါ်လီထည့်တာ ကြားပဲကြားဖူးတယ် ခုမှ မြင်ဖူးတာပါ "
"ကောင်းလား ခုလိုးပေးတာ "
"အင်း လိုးစမ်း အစ်ကိုရယ် အစ်ကို့ ဂေါ်လီက တလိမ့်လိမ့်နဲ့ စောက်ပတ်ပိုရွအောင် လုပ်နေသလိုပဲ အိအီး အလာ့ လား အခံရ ခက်လိုက်တာ အစ်ကိုရယ် "
မြင့်မြင့်ကြည်က ကုန်းထားသော ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို လက်နောက်ပြန်ဆွဲကာ စောက်ပတ်ကို ပြဲပြဲဟဟ ဖြစ်အောင် လုပ်ပေးလိုက်ရင်း ကိုသန့်ဇော်၏ လိုးဆောင့်မှုကို အောင့်အည်းကြိတ်မှိတ်ကာ ခံနေသည်။လီးက တစ်စထက်တစ်စ အထဲကို ပိုမိုနစ်စိုက်ဝင်လာပြီး လီးတစ်ဝက်သာသာလောက်ကနေ လီးအရင်း အဆုံးအထိ ရောက်ရှိလို့ လာပါသည်။
သူ့လီးနှင့်အလိုးခံရမှုက ကိုမြသောင်းနှင့် ဆက်ဆံရသည်ထက်ပင် ပိုမို ပြင်းထန်ကာ ထိထိမိမိလည်း ရှိလွန်းလှသဖြင့် မြင့်မြင့်ကြည်အဖို့ ကာမစည်းစိမ်အတွေ့ကြီး တွေ့နေရပေသည်။
"စွတ် ဖွပ်ဗွပ် စွတ် ဘုတ်ဇွပ် ဖွတ် ဘုတ် ဘတ် "
ဟူသော စောက်ရည်သံ လိုးသံ ဆောင့်သံများက အခန်းထဲမှာ ပွက်လောရိုက်ကာ နေသည်။မြတ်လေးနွယ်လည်း ကိုဖြိုးလိုးလွန်း၍ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ပင် ကြေတော့မတတ် ဖြစ်ရလေသည်။
သူတို့နှစ်ယောက်က ကုတင်ပေါ်မှာ လှေကြီးထိုးပုံစံဖြင့် အသေအလဲ လိုးနေကြကာ ဆေးအရှိန်တက်နေပြီဖြစ်သည့် ကိုဖြိုး၏ မပြီးနိုင်မစီးနိုင်သော စံချိန်လွန်လိုးဆောင့်မှုက မြတ်လေးနွယ်ကို ကာမလမ်းဆုံးဆီသို့ နှစ်ကြိမ်မက သုံးကြိမ်တိုင်အောင် အကြိမ်ကြိမ်အလီလီ ဆိုက်ရောက်သွားစေပါသည်။
မြင့်မြင့်ကြည်ကိုယ်တိုင်မှာလည်း သူမတစ်ခါမှ မတွေ့ကြုံဖူးသော ဂေါ်လီလီးနှင့် ပက်ပက်စက်စက် လိုးဆောင့်ပေးနေမှုကြောင့် ခါတိုင်းအလိုးခံရတာတွေ ထက်ပင် ပို၍ ကာမစိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်နိုးထနေရကာ ဖင်ကုန်းအလိုးခံရင်း တစ်ချီပြီးတစ်ချီ ဆက်တိုက်လိုလို စောက်ရည်အလီလီပန်းထွက်၍ ပြီး နေခဲ့ရလေသည်။တစ်နာရီကျော်အောင် လိုးရင်းဆောင့်ရင်း ကိုသန့်ဇော် လီးထိပ်မှလရည်တွေကို မြင့်မြင့်ကြည်၏ စောက်ခေါင်း ကလေးထဲသို့ ပန်းလွှတ်ထည့်လိုက်လေသည်။
မြင့်မြင့်ကြည်လည်း သုက်ရည်များ အဆက်မပြတ် ဝင်ရောက်မှုကြောင့် သူမရင်ခေါင်းထဲအထိ သိမ့်ကနဲနွေးကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားရကာ အတိုင်းထက်အလွန် ကျေနပ်မှုရရှိသွားသည်။လေးယောက်သား ခေတ္တခဏအနားယူ၍ စားသောက်ကြသည်။ ဘီယာ တစ်ပါကင်ကုန်၍ နောက်ထပ် တစ်ပါကင် မှာယူ လိုက်ကြရသေးသည်။
ဒုတိယအကြိမ်ပြန်မစခင် မြင့်မြင့်ကြည်နှင့်မြတ်လေးနွယ်တို့နှစ်ယောက် ယောက်ျားနှစ်ယောက်အလိုကျ တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက်အပြန်အလှန် ယက်စုပ်ကြရသည်။ သူမတို့နှစ်ယောက် တစ်ညဉ့်တာ အချိန်တိုကလေးအတွင်း ရင်းနှီးမှုပိုလွန်လာခဲ့ပြီး တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက်နားလည်မှုလည်း ပိုရလာခဲ့ကြကာ မိန်းမသားချင်း ထိတွေ့ဆက်ဆံရာမှာ အပေးအယူ ပိုမျှလာခဲ့ကြသည်။
မြတ်လေးနွယ်က ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှဲအိပ်ကာ သူမအပေါ်စီးကနေ ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်နေသော မြင့်မြင့်ကြည်၏ စောက်ပတ်ကို အောက်မှနေ၍ စုပ်လိုက်ယက်လိုက် နမ်းလိုက် လုပ်ပေးနေသလို
မြင့်မြင့်ကြည်ကလည်း သူမနှင့် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် ခြောက်ဆယ့်ကိုးပုံစံ ရှိနေသော မြတ်လေးနွယ်၏ ပေါင်နှစ်ဖက် ကြားထဲကို ခေါင်းတိုးဝင်ပြီး သူမ၏စောက်ပတ်ဟပြဲပြဲကလေးကို အပီအပြင်ကြီး ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် လျှာနှင့် ထိုးယက်၍ တဏှာမထ ထအောင် ဆွနှူးပေးနေပေသည်။သူမတို့နှစ်ယောက် ကိစ္စ ပြီးတော့မှ ကိုဖြိုးက မြတ်လေးနွယ်ကို ကုတင်အောက်ခေါ်ပြီး ခွေးကုန်းလိုးဆောင့် ပေးလိုက်သည်။
ကိုသန့်ဇော်လည်း မြင့်မြင့်ကြည်ကို ပက်လက် အနေအထားအတိုင်း ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲအိပ်စေပြီး သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဒူးထောင်ပေါင်ကားဖြဲကားခိုင်းလိုက်ကာ သူက အပေါ်စီးမှနေ၍ သူမစောက်ပတ်ထဲကို သူ့ဂေါ်လီလီးသွင်း၍ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီးပင် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက် လေတော့သည်။
"စွတ် ဖွတ် ဘုတ် …ဖတ် ဘတ် … စွိ ဇွပ် ဘွတ် … ဖွပ် ဗွပ် "
"အိ အင့် အင့် အ … အ ထိ ထိတယ် … အား ကောင်း… ကောင်းတယ် ကိုသန့် ရယ် … လိုး လိုးစမ်းပါ အ အား "
"ကိုဖြိုး လိုး လိုးစမ်းပါ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုး … ဆောင့် ဆောင့်ပေး အ အား မြန်မြန် လုပ် … ကျွန်မ ပြီး ပြီး တော့မယ် အာ့ အား … အင်း ဟင်း "
မြင့်မြင့်ကြည်ရော မြတ်လေးနွယ်ပါ လေသံတွေ တစ်ပုံစံတည်းထွက်၍ နေတော့သည်။ မြင့်မြင့်ကြည်တစ်ယောက် ဏှာအပြတ် ထန်နေသလို မြတ်လေးနွယ်မှာလည်း ဘီယာအရှိန်နှင့် ရမ္မက်အရှိန်ရောပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ဖြစ်နေမိပေသည်။
ယောက်ျားနှစ်ယောက် ကလည်း ချောချောလှလှ ကိုယ်လုံးတောင့် သလောက် အောက်ပေးကောင်းလွန်းလှသော သူမတို့ မိန်းမသား နှစ်ယောက်ကို မညှာစတမ်းပင် ပက်စက်စွာ အကြမ်းပတမ်း လိုးပေးနေလျှက်ရှိကြသည်။သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးလည်း လိုးအားသန်ကြသည်။ အကိုင်အတွယ်လည်း ကျွမ်းသည်။
မိန်းမနှစ်ယောက် စလုံးကို မလှုပ်နိုင်အောင် တစ်ယောက်ကို နှစ်ချီစီလောက်လိုးပြီး ခဏနားလိုက် ယောက်ျားနှစ်ယောက်က မိန်းမတစ်ယောက် တည်းကို တူးဘိုင်ဝမ်း အရှေ့အနောက် ညှပ်၍ ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို တစ်ပြိုင်တည်း လိုးလိုက်နှင့် မြင့်မြင့်ကြည်ကို တစ်လီ မြတ်လေးနွယ်အား တစ်လီစီ ဆွဲပြီး တစ်ညတာ အချစ်ပွဲတော်ကြီးကို စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ပျော်ပျော်ကြီး ဆင်နွှဲပစ်လိုက်ကြလေသည်။
မြင့်မြင့်ကြည်တစ်ယောက် ကိုသန့်ဇော်၏ ဂေါ်လီလီးနှင့် ဖင်အလိုးကောင်းမှုကြောင့် သူမဖင်စအိုတစ်ခုလုံး ကွဲပြဲပြီး စောက်ပတ်ရော ဖင်ပါ ကျိန်းစပ်စပ်ကြီးဖြစ်ကာ ဘာနဲ့မှ အထိမခံ နိုင်လောက်အောင်ပင် ဖြစ်နေ လေတော့သည်။လေးယောက်သား တစ်ညလုံး သောင်းကျန်းချင်တိုင်း သောင်းကျန်းလိုက်ကြပြီး နောက်တစ်နေ့ နေ့လည်ပိုင်းလောက်ကျမှ မြင့်မြင့်ကြည်လည်း ကိုဖြိုးနှင့်အတူ တည်းခိုခန်းက ပြန်ထွက်လာခဲ့ ကြလေသည်။
မြတ်လေးနွယ်က မြင့်မြင့်ကြည်နှင့်တစ်နေ့ ပြန်ဆုံကြမည် ဆိုပြီး အချိန်းအချက် လုပ်သွားခဲ့သေးသည်။ သူမက ကိုဖြိုးကို အိမ်လိုက်မပို့ခိုင်းတော့ဘဲ လမ်းထိပ်မှာပင် ချခိုင်းလိုက်ကာ ကိုယ့်ဖာသာ လမ်းလျှောက်၍ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့သည်။
ကိုဖြိုးက မြင့်မြင့်ကြည်ကို သုံးဖို့စွဲဖို့ အတွက်ဆိုပြီး ငွေတော်တော်များများပေးခဲ့ပါသည်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်၍ ငွေတွေကို ရေတွက်ကြည့်ရင်း မြင့်မြင့်ကြည်တစ်ယာက် စိတ်ထဲက တစ်ခုခုကို အဆုံးရှုံးခံလိုက်ရသလိုလို ဘာလိုလိုနှင့် ငိုချင်သလိုကြီး ဖြစ်သွားမိပေသည်။
မည်သူမပြု မိမိမှု ဟု စာဆိုရှိပါသည်။သတ္တဝါအားလုံးဟာ ကံစီမံရာ လို့လည်း ပြောကြသည်။ကံဟူသည် မိမိအလုပ်ဟုသာ ယူဆမည်ဆိုလျှင် မိမိ၏ဘဝ မိမိကြမ္မာကို ဖန်တီးမည့်သူမှာ မိမိကိုယ်တိုင် သာလျှင် ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်။ မိမိ၏ ဘဝစာမျက်နှာကို တစ်ရွက်ချင်းရေးဖွဲ့မည့်သူမှာလည်း မိမိကိုယ်တိုင်သာပဲ ဖြစ်နေပေလိမ့်မည်။
မြင့်မြင့်ကြည်ဆိုသော သူမ၏ဘဝမှာ ဘယ်သူဘယ်ဝါ တစ်စုံတစ်ယောက်၏ ပယောဂမှမပါဘဲ မိမိစိတ်သဘောနှင့် မိမိ ထင်ရာစိုင်းမိခဲ့ရာက ဤကဲ့သို့သော အကျိုးဆက်ကို လက်ဝယ်ပိုင်ပိုင် ခံစားရရှိခဲ့ခြင်းသာ ဖြစ်ပေတော့သည်။
မြင့်မြင့်ကြည်တို့အိမ်ကို နှင်းနှင်းနှင့် ကိုမြသောင်းတို့လင်မယားနှစ်ယောက် တံခါးမရှိ ဓားမရှိ ဝင်ထွက်သွားလာ နိုင်ခဲ့သည်။ မြတ်လေးနွယ်လည်း မြင့်မြင့်ကြည် ပေးခဲ့သည့် လိပ်စာအတိုင်း မကြာခဏဆိုသလို ရောက်ရှိလာတတ်ပါသည်။
သူမနှင့် ပတ်သက်ဆက်နွယ်ခဲ့ဖူးသူတွေဖြစ်ကြသည့် ကိုဖြိုး( ဖြိုးကြီး )တို့ အုပ်စုမှာတော့ ဖြိုးကြီး တစ်ယောက်သာ သူမနှင့်အဆက်အသွယ်ရှိကြပြီး တစ်ပတ်မှာ အနည်းဆုံး နှစ်ကြိမ်လောက်တော့ နှစ်ယောက်သား အချိတ်အဆက်လုပ်ပြီး တွေ့ဆုံလေ့ရှိခဲ့ကြပါသည်။
ငွေထောသည့် သူဋ္ဌေးသား တစ်ယောက်ပီပီ သူမဘယ်လိုပင် ငြင်းဆန်နေသည့်တိုင်အောင် ဖြိုးကြီးက သူမအတွက် သုံးစရာငွေကြေးတွေကို အမြဲတစေ ပိုပိုလျှံလျှံ ထည့်ပေးသွားလေ့ရှိခဲ့ပေသည်။တစ်နည်းအားဖြင့် ကိုဖြိုးခေါ် ဖြိုးကြီး၏ တိတ်တိတ်ပုန်း အပျော်မယားတစ်ယောက်အဖြစ်ကို သူမကိုယ်တိုင် သတိမထားမိပါဘဲ အလိုအလျှောက် ရောက်ရှိခဲ့ရခြင်းပင် ဖြစ်ပေသည်။
ဒီကြားထဲ နှင်းနှင်းတို့အိမ်ကို မကြာခဏ သွားရောက် လည်ပတ်ရင်း နှင်းနှင်း၏ယောက်ျား ကိုမြသောင်းနှင့်ရော ကိုမြသောင်း၏ မိတ်ဆွေတွေထဲက နောက်ထပ် ယောက်ျား သုံးလေးယောက် နှင့်ပါ သူမ ဇာတ်လမ်းဖြစ်လိုက်ပါသေးသည်။
မြင့်မြင့်ကြည် သွားလာလှုပ်ရှားရင်း လူရည်လည် လာသလို လက်ဖျားငွေသီးပြီး အစစအရာရာ အဆင်ပြေချောမွေ့လာခဲ့သည်။အဆိုးဆုံးကတော့ မြတ်လေးနွယ် အလည်ရောက်သည့်နေ့ မျိုးတွေဆိုလျှင် မြင့်မြင့်ကြည် တစ်ပတ်ဆယ်ရက် အိမ်ပြန်မရောက်ဘဲ ပဲခူးသွားမည် မန္တလေးတက်မည် ဟူ၍ တစ်မျိုးမဟုတ် တစ်မျိုး အကြောင်းပြပြီး ငွေအရှာ ထွက်ဖြစ်ခြင်းပင် ဖြစ်တော့သည်။
တစ်ခါတစ်ရံ နှင်းနှင်းတို့ လင်မယား သူတို့အိမ်မှာ အကြောင်းကိစ္စ တစ်စုံတစ်ရာ ပေါ်လျှင်လည်း သူမကို လာရောက် ခေါ်ဆောင်သွားတတ်ပါသည်။မည်သို့ဆိုစေ သူမအဖို့ အိမ်သားတွေ ဘယ်သူမှ မရိပ်မိနိုင်သည့် ဘဝသစ်တစ်ခုမှာ ပျော်စရာမောစရာတွေ ဖွေရှာရင်းဖြင့် ဘဝဇာတ်ခုံပေါ်မှာ ပျော်ပျော်ကြီး ကပြအသုံးတော်ခံ တတ်ခဲ့ပြီလို့သာ ဆိုရပေတော့မည်။
ပြီးပါပြီ။
