တိတ်တခိုးဒဏ်ရာ (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
နားလည်ခြင်းဟာ
ညနေခင်းမိုးစက်တွေလို
တချိန်မှာ
ကော်ဖီသောက် ဆင်းလိမ့်မယ်…။
………………………..
“ ရိပ် ”
“ ဟင် … ကိုကို ”
“ ကိုမိုးစက် ”
လူအုပ်ကြားထဲမှ ထွက်ပေါ်လာသောအသံကြောင့် မေလရိပ်နှင့် သုတ ပြိုင်တူလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
“ ပျော်ရွှင်ပါစေ … ရိပ် ”
“ ကိုကို လာတယ်နော် … ညီမလေး ဝမ်းသာလိုက်တာ ကိုကိုရာ ”
ပန်းဆီရောင် ရင်တပိုင်းပြတ်အင်္ကျီလေးနှင့် ဂါဝန်အရှည်လေး ဝတ်ဆင်ထားသော ညီမဖြစ်သူအား ရင်နှင့်စွာဖြင့် ကြည့်နေမိသည်။ ညီမဖြစ်သူ မင်္ဂလာပွဲအား ခက်ခက်ခဲခဲ ဆုံးဖြတ်ချက်ချပြီး လာခဲ့လိုက်သည်။
“ ကိုမိုးစက် မင်္ဂလာပါ … ကျနော်တို့ မင်္ဂလာဆောင်ကို တက်ရောက်ပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးပါ ”
သုတ ကမ်းပေးသော လက်အား မိုးစက် မမြင်ဟန်ဆောင်လိုက်သည်။ သုတ မျက်နှာပျက်နေစဉ် မေလရိပ်က အစ်ကိုဖြစ်သူ လက်မောင်းအား ချိတ်ကာ လွတ်နေသော စားပွဲတစ်လုံး၌ ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့သည်။ မိုးစက်မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာကာ ညီမဖြစ်သူဘက် ကြည့်လိုက်မိသည်။ မေလရိပ်ကလည်း အစ်ကိုဖြစ်သူအား မျက်လုံးရွဲကြီးအားပင့်ကာ ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။
“ လာ … ကိုကို … ဒီမှာထိုင် ”
မေလရိပ်မှာ မိုးစက်ဘေးဝင်ထိုင်ရင်း တစ်ရှူးတစ်ရွတ် စားပွဲခုံမှယူကာ မိုက်စက်ရှေ့ရှိ မှောက်ထားသော ဖန်ခွက်ရှည်အား သုတ်ပေးလိုက်သည်။
“ ကျေးဇူးကွာ ရိပ် ”
မောင်နှမနှစ်ယောက် အပြန်အလှန် စူးစိုက်ကြည့်နေစဉ် သုတဆီမှ စကားသံထွက်ပေါ်လာတော့သည်။
“ မေလရိပ် … ငါ့ သူငယ်ချင်းတွေလာလို့ ဧည့်ခံလိုက်ဦးမယ် ”
သုတမှာ စကားပြောပြီးချင်း မိုးစက်တို့ဘေးမှ ထထွက်ခဲ့သည်။ မိုးစက်ရော မေလရိပ်ရော သုတအား ဂရုမစိုက်ဖြစ်ပေ။ ခန်းမတွင်း တီးလုံးသံတိုးတိုးလေးနှင့် ရယ်မောသံများကြား တစ်ယောက်ရင်ခုန်သံ တစ်ယောက် နားထောင်နေမိသည်။
“ ကိုကို … ညီမလေးရှင်းပြ … ”
“ မပြောနဲ့ ကိုကိုသိတယ် … ရိပ် ”
မေလရိပ်စကား မဆုံးခင် မိုးစက်က ဖြတ်ပြောလိုက်သည်။
“ ရိပ် … မပျော်တဲ့ချိန် … ကိုကို့ဆီ အချိန်မရွေးပြန်လာပါ ”
“ ဟင့် … ဟင့် …… ကိုကိုရာ ”
“ မငိုရဘူးလေ ရိပ်လေး ”
မိုးစက် အသင့်ပါလာတဲ့ လက်ကိုင်ပဝါနဲ့ မျက်ရည်တချို့ သုတ်ပေးနေတုန်း သုတ ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။
“ ကိုကို ပြန်မယ် … ရိပ် ”
“ ကိုကို … ခဏ ”
ခန်းမအဝသို့ ရောက်ခါနီး မေလရိပ် ပြေးလိုက်လာကာ အစ်ကိုဖြစ်သူအား ခပ်တင်းတင်းဖက်ကာ နမ်းရှိုက်ပစ်လိုက်သည်။ သုတ ရင်ထဲ တမျိုးခံစားနေမိပေမယ့် မောင်နှမဆိုသည့် အသိကြောင့် မတားမြစ်ခဲ့ပေ။ မိုးစက်ဆီမှ စကားသံထွက်ပေါ်လာပြန်သည်။
“ သုတ … မင်း … ရိပ်ကို ရအောင်ယူတာ … အောက်တန်းကျလွန်းတယ်ကွာ ”
“ ကျနော် သူ့ကို တကယ်ချစ်တာပါ ကိုမိုးစက် ”
“ ငါ စောင့်ကြည့်နေမှာပါ …။ ရိပ် … မပျော်ခဲ့ရင် … ငါကိုယ်တိုင် ပြန်ခေါ်မှာ ”
“ အဟက် ဟက် … ခင်ဗျားတို့က မောင်နှမ အရင်းခေါက်ခေါက်တွေလေ ”
“ တိတ်စမ်း … သုတ ”
မိုးစက်က နောက်မကြည့်ပဲပြောပြီး ညီမဖြစ်သူအား ခွာထုတ်ကာ ခန်းမတွင်းမှ ထွက်ခွာသွားတော့သည်။ တဖြည်းဖြည်း အချိန်များကုန်ဆုံးလာကာ ပြန်တဲ့သူတွေ ပြန်သွားပြီမို့ ခန်းမအတွင်း ဆွေမျိုးလောက်သာ ကျန်ရစ်ခဲ့ကြသည်။ မေလရိပ်တို့ဘက်မှ သဘောမတူသဖြင့် မင်္ဂလာပွဲအား တဖက်မိတ်နှင့် ဆောင်ခဲ့ကြရာ မကြာမှီ ဧည့်ခံပွဲပြီးဆုံးကာ သုတတို့ အိမ်သို့ ရောက်ရှိခဲ့သည်။ အိမ်ထိ သုတ သူငယ်ချင်းများက လက်ဖွဲပစ္စည်းများ သယ်ယူပေးကာ စားကြသောက်ကြသည်။
“ သုတ … ငါ နားချင်ပြီဟာ ”
“ နားလေ … မေလရိပ် … ငါတို့ မင်္ဂလာဦးခန်းလေး ငါလိုက်ပို့မယ် လာလာ ”
မေလရိပ်မှာ သုတ သူငယ်ချင်းများအား အရေးမစိုက်ပေ။ ဝတ်ကြေတန်းကြေ ဆက်ဆံရင်း သူမတို့ နေရမည့် အိပ်ခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။
“ ငါ့ သူငယ်ချင်းတွေ ဧည့်ခံဦးမယ် မေလရိပ် ”
မေလရိပ်မှာ သုတအား မကြည့်ပဲ ခေါင်းတစ်ချက်ညိတ်ပြလိုက်သည်။ သုတ အခန်းတွင်းမှ ထွက်သွားပြီးမှ ကုတင်ပေါ်လှဲရင်း အဖြစ်ပျက်များအား တွေးနေမိသည်။ သုတက သူမချစ်သူတော့ မဟုတ်ပေ။ သို့သော် ချစ်သူအဖြစ်လက်ခံရန် စဉ်းစားဖူးသည်။ သူမသူငယ်ချင်း သူဇာမှ မိတ်ဆက်ပေးရင်း သုတနှင့် သိခဲ့ရသည်။ သုတက ဖွင့်ပြောခဲ့ပေမယ် သူမဘက်က ချစ်သူအဖြစ် လက်မခံခဲ့ပေ။ သူမရင်ဘတ်ထဲ နေရာအပြည့်ယူထားသူမှာ အစ်ကိုဖြစ်သူ မိုးစက်ပင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ လူ့ဘောင်လူ့စည်းများအောက် မောင်နှမဆိုသည့် တံတိုင်းကြီးအား မတွန်းလှန်ဝံခဲ့ပေ။
မေလရိပ်မှာ မောင်နှမ သုံးယောက်ရှိပြီး မိခင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါးသွားသည့်နောက် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးမြင့်မှ ထိန်းသိန်းစောင့်ရှောက်လာခဲ့သည်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက အစ်ကိုဖြစ်သူမိုးစက်မှ အစစအရာရာ အလိုလိုက်သဖြင့် သူမကိုယ်တိုင် အစ်ကိုဖြစ်သူအား ကြိတ်ချစ်နေမိသည်။
………………………………………
“ ဟိတ် … ရိပ်လေး ”
“ ဟော … ကိုကို ပြန်လာပြီ ”
ခြံဝင်းတံခါးအား ဖွင့်ပေးရင်း အစ်ကိုဖြစ်သူအား ကြည်လိုက်မိသည်။ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း နှာတံစင်းစင်း ဆံပင်ခပ်တိုတိုနှင် ပြုံးလိုက်တိုင်း သွားထပ်ကလေးနှင့် အစ်ကိုဖြစ်သူအား ကြည့်မဝ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ အားကစားဝတ်စုံဖြင့် လမ်းလျှောက်ပြန်လာသော အစ်ကိုဖြစ်သူ ဘောင်းဘီဂွကြားက အမြှောင်းလိုက်ထနေသည်ကို အနီးကပ်မြင်ရတိုင်း ရင်ခုန်သံ မြန်နေတော့သည်။ အစ်ကိုဖြစ်သူ လက်မောင်းကြား ခေါင်းတိုးဝင်ကာ အိမ်ထဲဝင်လာရင်း…
“ ကိုကို့ဖို့ … ညီမလေး ပေါင်မုန့်ကြက်ဥကြော် … လုပ်ထားပေးတာ … ကော်ဖီလည်း အဆင်သင့် ”
“ အယ်လယ် … အာ့မို့ … ရိပ်လေးကို … ကိုကိုက ချစ်နေမိတာ ”
ဧည့်ခန်းတွင်း စာပွဲခုံပေါ် ပေါင်မုန့်စားနေတုန်း အစ်ကိုဖြစ်သူအား ကော်ဖီငှဲ့ပေးလိုက်စဉ်…
“ ရိပ်လေး … ဒယ်ဒီနဲ့မမ သွားပြီလား ”
“ သွားပြီလေ ကိုကို …။ မမက … သူ့တို့ဆိုင် ပရိုမိုးရှင်းရှိလို့ အစောရီးထွက်တာ …။ ဒယ်ဒီက ကိုကိုမလာခင်လေး ထွက်သွားတာ ”
“ အော် … ဒီနေ့ ကိုကို အလုပ်နားတယ် …။ ရိပ်လေးနဲ့ ဂိမ်းဆော့ရုံပဲ ”
“ ဟေးးး … တကယ်နော် ကိုကို ”
“ တကယ်ပေါ့ … ရိပ်လေးရ ”
မိုးစက်လည်း ကော်ဖီလက်စသတ်ပြီး ညီမဖြစ်သူ ပါးပြင်လေးအား ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက်ရင်း ရေချိုးမည်ဖြစ်ကြောင်းပြောကာ ဧည့်ခန်းအတွင်းမှ ထွက်သွားတော့သည်။ ခဏအကြာ ရေချိုးခန်းမှ ရေသံများကြားနေရသဖြင့် မေလရိပ် ခြေဖွဖွနင်းကာ ရေချိုးခန်းတံခါးနားကပ်ခဲ့သည်။ တံခါးက ခပ်ဟဟဖြစ်နေသဖြင့် ချောင်းကြည့်မိရာ အစ်ကိုဖြစ်သူမိုးစက်မှာ ဘောင်းဘီတိုလေးဖြင့် ရေချိုးနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ကျစ်လစ်သော ကိုယ်လုံးအပေါ်ပိုင်းမှ ရေများစီးကျနေရာ အောက်ပိုင်း ဘောင်းဘီပေါ်သို့ ရွှဲစိုသွားရသည်။ တဖြည်းဖြည်း ဘောင်းဘီက ရေရွှဲလာကာ အသားပေါ်ကပ်သွားသဖြင့် မိုးစက်ပေါင်ကြားမှ လီးမှာ အမြှောင်းလိုက် ထင်းနေအောင် မြင်နေရသည်။ မေလရိပ်မှာ အသက်ရှူရပ်မတတ် မက်မက်မောမော ကြည့်နေမိသည်။
မိုးစက်မှာ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ရွှဲသွားအောင် ချိုးပြီး ဆပ်ပြာတိုက်ရာ တဖြည်းဖြည်း ဗိုက်သားပေါ် သူ့လက်နှစ်ဖက်က ရောက်ရှိလာသည်။ ဘောင်းဘီအား ပေါင်လယ်ထိလျှောချကာ အောက်စိုက်နေသော လီးကြီးအား ဆွဲမလိုက်ပြန်သည်။ ဆပ်ပြာအမြုပ်များဖြင့် အရင်းမှအဖျားသို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း လက်ဖြင့် ပွတ်ဆွဲလိုက်ကာ လီးထိပ်ရောက်မှ နောက်သို့ ဖြဲချလိုက်သည်။ လက်ထဲတွင် ဒစ်ကြီးမှာ ပြဲကားထွက်လာသည်ကို ကြည့်ရင်း ၁ဝ ချက်ခန့် ဂွင်းတိုက်လိုက်သည်။ လီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထလာရာ ဆပ်ပြာမြုပ်များကြားမှ ခပ်ဝါးဝါး ပေါ်ထွက်နေသည်။ ထို့နောက် ရေဆက်မချိုးပဲ လီးတဝက်လောက်မှကိုင်ကာ ခေါင်းလေးမော့ရင်း ပါးစပ်မှ ညည်းသံလေးနဲ့အတူ ညီမဖြစ်သူနာမည်လေးအား ခပ်တိုးတိုး ရေရွတ်နေပြန်သည်။
“ အားးး … ရှီးးးးးးး … ရိပ်လေးရယ် … ကောင်းလိုက်တာကွာ … အင်းဟင်းးးး ”
မေလရိပ်မှာ အစ်ကိုဖြစ်သူလီးကြီး ကိုင်ဆွကတည်းက ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တရှိန်းရှိန်းလေးဖြစ်နေရာ သူမနာမည်လေး ကြားလိုက်သောအခါ အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဆစ်ကနဲ ဆစ်ကနဲ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ခဏအကြာတွင် ပေါင်ကြားထဲ နွေးကနဲ ဖြစ်လာကာ စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာခဲ့ရသည်။ မိုးစက် ရေချိုးခန်းမှထွက်ချိန်တွင် မေလရိပ်မှာ နံရံအား ကျောမှီရင်း အသက်မျှင်းမျှင်းရှူနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။
“ ဟင် … ရိပ်လေး … ကိုကို့ စောင့်နေတာလား ”
“ အွန်း ”
“ အော် … အခန်းထဲက စောင့်… ရနေတာကို … လာလာ ”
ကိုယ်လုံးအောက်ပိုင်းအား တဘက်ပတ်ထားလျက် ညီမဖြစ်သူအား အခန်းထဲခေါ်ခဲ့လိုက်သည်။ ထို့နောက် TV နှင့် ဂိမ်းစက် ဂျွိုင်းကာ ညီမဖြစ်သူအား ဂိမ်းလက်ကိုင်ခလုပ်များ တပ်ဆင်ပေးလိုက်သည်။ အိမ်တွင်မို့ ဘောင်းဘီတိုလေး ဝတ်ကာ မောင်နှမနှစ်ယောက် ဂိမ်းဆော့နေကြသည်။ မေလရိပ်မှာ ဂိမ်းဆော့နေပေမယ့် အစ်ကိုဖြစ်သူလီးကြီးအား မြင်ယောင်နေကာ စိတ်များ ဂနာမငြိမ် ဖြစ်နေရသည်။ နှစ်နာရီကျော်ကျော်ထိ ဆော့နေရင်း မိုးစက်မှာ အိပ်ချင်လာသဖြင့် ကုတင်ပေါ်တက်ကာ မှေးရင်း အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။
မေလရိပ်မှာ ဂိမ်းဆော့နေပေမယ့် ရမ္မက်စိတ်လေးများက နိုးကြားနေရာ အစ်ကိုဖြစ်သူ အိပ်မောကျသည်နှင့် ဂိမ်းကစားတာရပ်ပြီး ကုတင်နား တိုးကပ်လာခဲ့သည်။ ပက်လက်လှန် အိပ်မောကျနေသော မိုးစက်မျက်နှာကို စူးစိုက်ကြည့်ကာ တဖြည်းဖြည်း အောက်ဖက်သို့ ရွေ့ကြည့်ရင်း ဘောင်းဘီဂွကြားသို့အရောက် အကြည့်များ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။ အိမ်နေရင်းမို့ ဘောင်းဘီတိုအပါးလေး ဝတ်ထားသဖြင့် မိုးစက်ပေါင်ကြားမှ ဘယ်ဘက်သို့ လိပ်တင်နေသော အရာကြီးက အမြှောင်းလိုက် ထနေတော့သည်။ မေလရိပ်မှာ မက်မက်မောမောကြည့်ရင်း မိုးစက်ဘေးနား ကုတင်ပေါ်သို့ တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ အာခေါင်များ ချောက်ကပ်လာရင်း အစ်ကိုဖြစ်သူမျက်နှာအား ခဏပြန်ကြည့်ပြီး သူမခေါင်းလေးမှာ ပေါင်ကြားဆီသို့ တိုးကပ်နေပြန်သည်။ ဟင်းကနဲ ပင့်သက်ရှိုက်ရင်း အစ်ကိုဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ကာ ဖောင်းကြွနေသော အရာကြီးအား ကုန်းနမ်းလိုက်သည်။ သူမ နှစ်ချိုက်စွဲလမ်းနေသော အစ်ကိုဖြစ်သူလီးကြီးအား ပါးပြင်လေးကပ်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေမိတော့သည်။
တဖြည်းဖြည်း မိုးစက်လီးကြီးက ဘောင်းဘီအတွင်းမှ ရုန်းကန်ထကြွကာ မာလာခဲ့သည်။ မေလရိပ်တစ်ယောက် ရမ္မက်စိတ်လေးထနေစဉ် မိုးစက်မှာ ခါးအောက်ပိုင်း တစ်ခုခု ဖိမိနေသလိုဖြစ်ကာ နိုးလာခဲ့သည်။ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ရာ သူ့ပေါင်ပေါ်သို့ မေလရိပ်မှာ မျက်နှာအပ်ထားလျက် သူမနှာခေါင်းမှ ဝင်လေထွက်လေ နွေးနွေးလေးက လီးအရည်ပြားအား တိုးဝှေ့နေသည်ကို ခံစားသိရှိလိုက်ရသည်။
“ ရိပ်လေး ”
“ အိုရ် … ကိုကို ”
မေလရိပ် မျက်နှာလေး ရဲတက်သွားတော့သည်။ အစ်ကိုဖြစ်သူ အိပ်ပျော်နေတုန်း လီးအား ခိုးနမ်းရာ မိသွားသဖြင့် ဇပ်ကနဲ ကိုယ်လုံးလေး ပြန်မတ်ကာ ခေါင်းလေးငုံ့ထားမိသည်။ မိုးစက်မှာ ပက်လက်အနေထားမှ အားယူထထိုင်ရင်း ညီမဖြစ်သူခါးလေး ပွေ့ဖက်ကာ ပန်းရောင်သန်းနေသော ပါးပြင်နုနုလေးအား နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ အတန်ကြာအောင် ဘာမှမပြောပဲ နှစ်ဦးသား မက်မက်မောမော နမ်းနေကြရင်း မိုးစက်ဆီမှ စကားသံထွက်ပေါ်လာသည်။
“ ရိပ် ”
“ ရှင် ”
“ ကိုကို့ … လီးကြီး ကြည့်ချင်လား ”
“ အာကွာ … ကျွတ် ”
မေလရိပ်မှာ ရုတ်တရက် အစ်ကိုဖြစ်သူစကားကြောင့် မျက်နှာမထားတတ်အောင်ဖြစ်ကာ ခေါင်းလေးပြန်ငုံ့ရင်း လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်အား ပွတ်သပ်နေမိသည်။
“ မရှက်ပါနဲ့ … ရိပ်လေးရဲ့ … လာ ဒီဘက်တိုး ”
မိုးစက်က မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထား ဆွဲလှည့်လိုက်ရာ မေလရိပ်မှာ အလိုက်သင့်လေး လှည့်ပါလာသည်။ မျက်နှာငုံ့ထားလျက် ပါးလေးနှစ်ဖက်မှာ ရဲတွက်နေရသည်။ ခြေဖျားလက်ဖျားများ အေးစက်လာရင်း မိုးစက်ပေါင်ကြားအား စူးစိုက်ကြည့်နေမိသည်။
“ ဟာ … ကိုကိုကလည်းကွာ ”
ရုတ်တရက် မိုးစက်ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးဝင်လိုက်မိသည်။ မိုးစက်က ဘောင်းဘီအပေါ်အနားစအား အောက်သို့ အနည်းငယ်ဆွဲချရာ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား အနီးကပ် မြင်လိုက်ရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
“ ကြည့်လေ… ရိပ်လေး ”
“ ဟင့်အင် … ပြန်ဖုံးထားကွာ ”
“ ရိပ်လေးက အခုမှ ရှက်နေတာလား … ရေချိုးခန်းထဲတုန်းက ချောင်းကြည့်နေတာကို ”
“ ဟင် … ကိုကို သိတယ် ”
“ သိတာပေါ့ ရိပ်လေးရ … ကိုကို အပြင်ထွက်ပြီး တဘက်ယူတော့ … ရိပ်လေးက ခေါင်းမော့ပြီး စောက်ပတ်လေးပွတ်နေတာ ”
“ အာ … ကိုကိုရာ ”
မေလရိပ်တစ်ယောက် ဘာပြောရမှန်းမသိတော့။ ရုတ်တရက် မိုးစက်ရင်ခွင်မှ ရုန်းထွက်က အခန်းပြင် ထွက်ပြေးသွားခဲ့သည်။ မိုးစက်လည်း ညီမဖြစ်သူနောက် လိုက်သွားရာ မေလရိပ်မှာ သူမအိပ်ခန်းလေးထဲဝင်ပြီး တံခါးလော့ချပစ်လိုက်တော့သည်။
“ ရိပ်လေး … တံခါးဖွင့်ပါကွ … ရိပ်လေး ”
…………………………………………………………
“ ဒေါက် … ဒေါက် ”
“ ကျွိ … ကျွီ ”
“ မေလရိပ် … ငါ ဝင်လာပြီနော် … ဂေ့ အေ့ ”
တံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူ သုတ ဝင်လာသဖြင့် မေလရိပ် အတွေးလေးများ ပြတ်တောက်သွားရသည်။ တိတ်ဆိတ်လွန်းတဲ့ အိပ်ခန်းလေးထဲ အဝတ်အစားချွတ်သံများ ကြားနေရသည်။ သုတမှာ ညဝတ် ဝတ်စုံလဲရင်း သူမဘေး ဝင်ထိုင်လိုက်ကာ အသစ်စက်စက် ဇနီးချောလေးအား ကြည်နေမိသည်။ မေလရိပ်မှာ အပေါ်မျက်နှာကျက်ကို ကြည့်ရင်း ငြိမ်သက်နေသည်။ မျက်နှာလေးမှာ မိတ်ကပ်ဖျက်လိုက်သော်လည်း သဘဝအတိုင်း လှပနေပြီး လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးပေါ်တွင်လည်း အကြောစိမ်းလေးများ နေရာယူထားကြသည်။ ညဝတ် လက်တကိုင်းအင်္ကျီလေးအောက်တွင် နို့အုံစူစူလေးက တင်းထုပ်နေကာ ခွက်နေသောခါးလေးအောက်တွင် ဖင်သားကြီးများက ကုတင်ပေါ်တွင် ကားထွက်နေလျက်ရှိသည်။
သုတက ခေါင်းလေးညွတ်ကာ ချစ်ဇနီးလေး မျက်နှာအနှံ့ နမ်းရှိုက်ပြီး လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးအား လျှာအပြားလိုက် ပါးရိုးနားထိ ပင့်ယက်လိုက်သည်။ မေလရိပ်မှာ သူစိမ်းယောကျ်ားတစ်ယောက်၏ နမ်းရှိုက်မှုကို အေးတိအေးစက် ဖြစ်နေရသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားခြင်း တုန့်ပြန်ခြင်းမရှိ၊ လင်မယားမို့ ဝတ္တရားအရ ခံယူနေသလို ဖြစ်နေခဲ့သည်။ လည်တိုင်အလယ်နေရာလေးအား နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဆွဲစုပ်ရင်း သုတလက်တစ်ဖက်က နို့အုံလေးများပေါ် ကျရောက်လာပြန်သည်။ မေလရိပ်မှာ သုတဆီမှ အရက်နံ့ ခပ်ပြင်းပြင်းမှလွဲ၍ ဘာမှမခံစားရပေ။
“ မေလရိပ် ”
“ ပြောလေ သုတ ”
သုတမှာ လည်တိုင်လေး စုပ်နေရာမှခွာပြီး မေလရိပ်မျက်နှာလေးအား အနီးကပ်ကြည့်ကာ ခေါ်လိုက်သည်။
“ ငါတို့ … အဲဒီနေ့က … ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ကြပါဘူး ”
“ ဘာာ … သုတ … နင် … နင် … ”
“ အမှန်အတိုင်း ပြောတာပါဟ … ဂေ့ … အိခ့် ”
“ နင် … မူးနေတာမလား ”
“ အေ့ … ငါ … ဂေ့ ……… မူးပေမယ် … အသိမလွတ်ပါဘူး … ”
“ နင်ဟာ … ဖြန်း … ဖြန်း …… ဝုန်း … အင့် ”
မေလရိပ်မှာ သုတအား ပါးနှစ်ချက်ဆင့်ရိုက်ကာ တွန်းပစ်လိုက်သည်။ သုတတစ်ယောက် ကုတင်ဘေး လှန်ကျသွားခဲ့ရသည်။ မူးလည်းမူးနေကာ ထင်မှတ်မထားသောကြောင့် အငိုက်မိသွားခဲ့ရသည်။ သူမနှင့် ချစ်သူမဖြစ်ခဲ့ကြပေ။ မေလရိပ် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်၏ အကူအညီဖြင့် ခရီးရှည်ထွက်ရင်း ဟော်တည်တစ်ခုတွင် ကြိုတင်ကြံစည်ကာ ကျူးလွန်ခဲ့သည်ပုံစံလုပ်ပြီး လက်ထပ်ဖို့ ပူဆာခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်း မေလရိပ်မှာ ဖအေဖြစ်သူ တားသည့်ကြားမှ အပျိုရည်ပျက်ပြီထင်ပြီး သုတနှင့် လက်ထပ်ဖို့ ခေါင်းညိတ်ခဲ့လိုက်သည်။ အစ်ကိုဖြစ်သူ မိုးစက်နှင့် ကာမစည်းစိမ်များ ခံစားခဲ့ပေမယ့် အဆုံးထိ မရောက်ဖြစ်ကြပေ။ အစ်ကိုဖြစ်သူလီးအား မက်မက်မောမောဖြင့် စုပ်ပေးတတ်ကာ သူမစောက်ပတ်လေးအား အားရကျေနပ်သည်အထိ အစ်ကိုဖြစ်သူအား ယက်ခိုင်းခဲ့သည်။ မိုးစက်မှာလည်း ညီမဖြစ်သူ အကြိုက် နေပေးခဲ့သည်။
ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျသော နေ့လို့ ပြောရမလားပဲ။ မေလရိပ်၏ငယ်သူငယ်ချင်း သူဇာမှ ဦးဆောင်ပြီး သူငယ်ချင်းတစ်စု ချောင်းသာဖက်သို့ အပျော်ခရီး ထွက်ခဲ့ကြသည်။ အသွားတုန်းက သူဇာ၏ ကားတစ်စီးတည်းဖြင့် သူငယ်ချင်းတသိုက် သွားခဲ့ကြသည်။ ပုသိမ်ဘက် ခဏဝင်ကြရာ စားသောက်ဆိုင်တွင် သုတနှင့်တွေ့ပြီး ချောင်းသာသို့ပါလာခဲ့သည်။ မေလရိပ်မှာ သူမအား ချစ်ရေးဆိုထားသူမို့ သိပ်မရောပဲ ပုံမှန်လေးသာ ဆက်ဆံခဲ့သည်။
ချောင်းသာရောက်တော့ ကမ်းခြေအနီး ဟော်တည်ငှားကာ တည်းခဲ့ကြသည်။ ခဏနားပြီး ရေကစားကြကာ ကမ်းပေါ်ပြန်တက်ခဲ့ကြသည်။ သူမတို့တည်းသည့်အခန်းတွင် နေ့လည်စာ စားအပြီး ထူးထူးဆန်းဆန်း အိပ်ချင်လာသဖြင့် သူငယ်ချင်းများ ကျောက်ကလေးလေးဘက် သွားရာ မလိုက်နိုင်တော့ပေ။ သူမတို့ ငှားထားသော အိပ်ခန်းလေးထဲ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်သွားရာ ခန္ဓာကိုယ်အား တစ်စုံတစ်ခုက ဖိမိနေသဖြင် ပြန်နိုးလာချိန် ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်နေတော့သည်။ သူမအားခွ၍ အိပ်ပျော်နေသော သုတအားတွေ့ရာ ရုတ်တရက် ထထိုင်လိုက်မိသည်။ အဝတ်အစားများ ပြန်ဝတ်ရင်း သုတအား တဘုန်းဘုန်း ထုရိုက်ကာ ငိုနေမိသည်။
အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး တစ်ပတ်အကြာတွင် ဖခင်ဖြစ်သူအား သုတနှင် လက်ထပ်တော့မည်ဖြစ်ကြောင်း ဖွင့်ပြောလိုက်သည်။ စေ့စပ်ပွဲနေ့တွင် သုတမိခင်ပါလာရာ ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် အတိတ်က ဖြစ်ရပ်များကြောင့် စေ့စပ်ပွဲပျက်ခဲ့ရသည်။ သို့သော် လက်ထပ်ဖို့အတွက် သူမခေါင်းညိတ်ခဲ့သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ငြင်းဆန်မှုအား တွန်းလှန်ပြီးမှ လက်ထပ်ခဲ့ရာ မင်္ဂလာဦးညကြမှ အပျိုရည်မပျက်သေးကြောင်း သိရတော့သည်။
“ အဟင့် ဟင့် … ဟင့် ”
“ ငါ တောင်းပန်ပါတယ် … ဟာ ”
“ အခုမှ … တောင်းပန်တော့ … ဘာလုပ်ရမှာလဲ … သုတ ”
“ အေးပါဟာ … မငိုပါနဲ့တော့ ”
သုတက ပြောရင်း သူမနား ပြန်ကပ်ကာ မျက်နှာလေးအား နမ်းမည်အပြု ဒုတိယကြိမ် တွန်းခံလိုက်ရပြန်သည်။ ဒီတစ်ကြိမ် သုတ ဒေါသထွက်ခဲ့ရသည်။
“ တောက် … နင်ဟာ ”
“ ငါ့နား မလာနဲ့တော့ … သုတ …၊ နင့်ကို ငါ ရွံတယ်ဟာ ”
“ ဟာ … မေလရိပ် … ငါတို့ လက်ထပ်ထားတာလေဟာ ”
“ အေး… နင် … ကြံစည်ပြီး ငါ့ကိုလက်ထပ်တာလေ … အဲတာ ဘာဖြစ်လဲ ”
“ ဘာဖြစ်ရမှာလဲ … လက်ထပ်တာ လိုးဖို့ပေါ့ဟ … ဒီမှာလေ … ဒီလီးကြီးနဲ့ နင့်ကို လိုးဖို့ ”
သုတမှာ စကားပြောရင်း ဒေါသထွက်လာဟန်ဖြင့် ညဝတ်ဘောင်းဘီအား အောက်ဆွဲချကာ လီးအား ကော့ပြလိုက်သည်။
“ နင် … မမိုက်ရိုင်းနဲနော် … သုတ … အဟင့် ဟင့် ”
မေလရိပ် မျက်ရည်ကျလာတော့လည်း သုတ သနားမိပြန်သည်။ ဘောင်းဘီအား ပြန်ဆွဲတင်ရင်း အလျှော့ပေးသည်ပုံစံဖြင့် ကုတင်ပေါ်တက်ကာ မေလရိပ်အား ကျောပေးအိပ်လိုက်တော့သည်။ မူးလည်းမူးနေသဖြင့် ခဏအကြာတွင် အိပ်ပျော်သွားရင်း မင်္ဂလာဦးညအား ကုန်ဆုံးသွားခဲ့ရသည်။
မနက်ခင်း နေရောင်ခြည်ဖျော့ဖျော့လေး၏ အလင်းရောင်နဲ့အတူ ပြတင်းတံခါးပေါက်၌ ရပ်နေသော ချစ်ဇနီးလေးအား တွေ့လိုက်ရသဖြင့် အိပ်ရာမှ အလူးအလဲ ထလိုက်မိသည်။ ညက သူငယ်ချင်းများအား ဧည့်ခံရင်း အသောက်များသွားသဖြင့် ခေါင်းထဲက တဆစ်ဆစ် ကိုက်ခဲနေပြန်သည်။ ချစ်ဇနီးလေးနားသို့ တိုးကပ်သွားရာ ဆံနွယ်များအား နှစ်ဖက်ခွဲကာ ရှေ့သို့ချထားသဖြင့် ဂုတ်သားဝင်းဝင်းလေးပေါ်မှ မွှေးညှင်းစိမ်းလေးများအား မြင်လိုက်ရသည်။ တီးရှပ်အနက်ကိုယ်ကြပ်လေးဖြင့် ထမိန်စကပ်နီညိုလေးအတွင်းမှ ဖင်သားကြီးမှာ ကော့ထွက်နေရာ သုတတစ်ယောက် ပေါင်ကြားမှလီးမှာ တင်းကနဲဖြစ်သွားရင်း တံတွေးမျိုချပစ်ရသည်။
“ မေလရိပ် … နိုးပြီလား ”
နောက်ကြောဘက်မှ သုတအသံကြောင့် မေလရိပ် လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ မျက်နှာနုနုပေါ်တွင် မျက်ခုံးထူထူလေးအောက်မှ မျက်တောင်ကော့ကော့လေးများ ပုတ်ခတ်နေသည်။ ပန်းဆီရောင်ပါးပြင်ထက်တွင် နာကျင်မှုကြောင် မျက်ရည်စက်လေးများ တွယ်ကပ်နေသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။
“ သုတ … ငါအပြင်သွားမလို့ … ကားသော့ပေး ”
“ ဟင်… အစောကြီး … ဘယ်သွား …… ”
“ အပိုတွေ မပြောနဲ့ … သုတ ”
“ ဟူးးး …… အေးပါဟာ … သော့က … ဧည့်ခန်းထဲက စားပွဲခုံပေါ်မှာ ”
သုတမှာ သူ့အပြစ်နဲ့သူမို့ ငြိမ်နေပြီး ပေါင်သားတုတ်တုတ်လေးများ လှုပ်ခတ်ကာ ဖင်သားကြီးများ ရမ်းခါထွက်သွားသော ဇနီးလေးအား ကြည့်ရင်း ကျန်ရစ်ခဲ့တော့သည်။ မေလရိပ်မှာ သူမတို့အတွက် သုတအမေမှ လက်ဖွဲ့ပေးထားသော အာစီတစ်ထပ်တိုက်လေးထဲမှ ကားဂိုဒေါင်ဘက် လျှောက်လာခဲ့သည်။ ထို့နောက် ကားလေးဖြင့် ခြံဝထိမောင်းလာပြီး ခြံဝင်းတံခါးအား ဆင်းဖွင့်ကာ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်လေးမှ လမ်းမကြီးအတိုင်း မောင်းထွက်လာခဲ့သည်။ လမ်းထိပ်တွင် ညာဘက်ချိုးကာ မြို့တွင်းဘက် ဦးတည်လိုက်သည်။ မနက်ခင်းမို့ လူသွားလူလာ နည်းသေးသဖြင့် အေးအေးလူလူ မောင်းလာခဲ့သည်။
မီးပွိုင်နှစ်ခုအား ခဏစောင့်ရင်း ဆိုင်းပုဒ်ကြီးများထောင်ထားသော ဈေးတန်းဘက် ကွေ့ဝင်လိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်း တီဗွီ ရေခဲသေတ္တာ အဝတ်လျှော်စက်နှင့် အခြားအလက်ထရောနှစ် ပစ္စည်းများရောင်းသော ဆိုင်ကြီးတစ်ဆိုင်ရှေ့သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ဆိုင်နှင်မျက်နှာချင်းဆိုင် လမ်းမတစ်ဖက် ကားလေးအား ဖြည်းညှင်းစွာ ထိုးရပ်ရင်း ကားပေါ်မှ ဆင်းခဲ့လိုက်သည်။ ရွှေးမိုးစက် ဆိုသော ဆိုင်းဘုတ်အောက်တည့်တည့် လျှောက်လာရင်း မှန်တံခါးချပ်ကြီးအား တွန်းဝင်ခဲ့ရာ…
“ ဟော … မမရိပ် ”
“ ရိပ်လေး … ရမ်းလှ ”
“ ဆရာ့ဆီလာတာလား … မမလေး ”
ဆိုင်မှ ဝန်ထမ်းမလေးများက သူမကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ဝိုင်းနှုတ်ဆက်ကြသည်။ အားလုံးပြန်ပြုံးပြရင်း ငွေရှင်းကောင်တာ နောက်ကျောဘက်မှ လှေကားအတိုင်း တက်ခဲ့လိုက်သည်။ အပေါ်ထပ်ရောက်တော့ ဘယ်ဘက်ချိုးကာ အခန်းတစ်ခုရှေ့ရပ်ပြီး တံခါးဘေးမှ လူခေါ်ဘဲတီးက စပီကာနား ကပ်ပြောလိုက်သည်။
“ ကိုကို … ညီမလေး ဝင်ခဲ့မယ် ”
သူမပြောပြီးပြီးချင်း ချက်ခြင်းတံခါးပွင့်လာသဖြင့် အခန်းလေးထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ စားပွဲခုံတစ်ခုတွင် ကွန်ပျူတာဖွင့်ရင်း စာရင်းလုပ်နေသော အစ်ကိုဖြစ်သူမိုးစက်အား မြင်လိုက်ရသည်။
“ ရိပ်လေး ”
“ ကိုကို ”
“ အဆင်ပြေတယ်မလား ”
“ အဟင့် … ဟင့် ”
အစ်ကိုဖြစ်သူရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ကာ ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် သုတနှင့်သူမ ချောင်းသာတွင် ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ကြောင်း ပြောပြရင်း ရှိုက်ငိုနေမိသည်။ မိုးစက်ကလည်း ညီမဖြစ်သူအား ပြန်လည်ထွေးပွေ့ရင်း ခါးလေးဆွဲကာ ကိုယ်လုံးချင်း ကပ်ထားလိုက်သည်။
“ ဒါဆို … ညကမှ … ရိပ်လေးတို့ ”
“ ဟင့်အင်း … ကိုကို ”
“ ဟမ် ”
“ ဟုတ်တယ် … ညကလည်း … ညီမလေး ငြင်းပစ်တာ ”
“ အော် … ရိပ်လေးရယ် ”
မိုးစက်မှာ ညီမဖြစ်သူ ဖင်သားအိအိလေးအား ဆုပ်နယ်ပေးရင်း ဆက်ကနဲ့ ကော့ထိုးမိသွားရသည်။
“ ကိုကို ”
“ ပြောလေ … ရိပ်လေး ”
“ ညီမလေး ဆန္ဒကို လိုက်လျောပေးကွာ ”
“ အင်းပါ ရိပ်လေးရဲ့ … ဘာဖြစ်ချင်လဲ … သုတနဲ့ ကွာရှင်းချင်လား … အခု စီစဉ်လိုက်မယ် ”
“ ကွာလည်း … ပတ်ဝန်းကျင်က … ညီမလေးကို အပျိုလို့ မထင်ကြတော့ဘူးလေ ”
“ ဒါဆို … ကိုကိုက ဘာကူညီရမလဲ ”
“ ညီမလေးကို … လိုးပေး ”
“ ဟမ် ”
မိုးစက်မှာ အံ့သြမှင်သက်သွားရသည်။ ညီမဖြစ်သူ စောက်ပတ်အား စိတ်ကြိုက်ယက်ခွင့်ရပေမယ့် လိုးခွင့်မရခဲ့ပေ။ ချစ်ရလွန်းသဖြင့် ညီမဖြစ်သူ ဆန္ဒအတိုင်း နေပေးခဲ့ရသည်။ မနေ့က မင်္ဂလာဆောင်ပြီး ဒီနေ့မနက် လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုလာသဖြင့် စဉ်းစားမရ ဖြစ်နေခဲ့သည်။
“ မဟမ်နဲ့ … ကိုကိုရ …။ သုတက ညီမလေးကို … ကြိုတင်ကြံစည်ပြီး လက်ထပ်တာ …။ ပညာပြန်ပေးရမယ် ”
“ အင်းပါ ရိပ်လေးရ ”
မိုးစက်စကား ဆုံးသည်နှင် မေလရိပ်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။ မိုးစက်ဘောင်းဘီဇစ်အား ဖွင့်ရာ အောက်ခံဘောင်းဘီအတွင်းမှ ခွေနေသော အရာကြီးအား မြင်လိုက်ရသည်။ အတွင်းခံအား ချွတ်မည်အလုပ်…
“ ခဏ ရိပ်လေး … ကိုကို့ သစ်ခွခြံလေးထဲ သွားမယ်လေ …။ ဒီမှာဆို ခဏနေ ကာစတန်မာတွေ လာတော့မှာ ”
“ အွန် … ခဏလေးကွာ … ခဏလေး ”
မေလရိပ်မှာ အစ်ကိုဖြစ်သူလီးအား ဘောင်းဘီအပြင်မှ နမ်းရှိုက်ရင်း လီးနံ့လေးအား ရှူနေလိုက်သည်။ ပါးပြင်လေးဖြင့် အာသာပြေ ပွတ်သပ်ပြီးမှ မောင်နှမနှစ်ယောက် အောက်ထပ် အရောင်းစင်တာသို့ ဆင်းခဲ့ကြသည်။
“ ဆရာ … မင်္ဂလာပါ ”
အရောင်းဝန်ထမ်းများနှင် မန်နေဂျာမြတ်သူတို့ တပြိုင်ထဲ နှုတ်ဆက်လိုက်ကြသည်။
“ အားလုံးမင်္ဂလာပါဗျာ …။ ကိုမြတ်သူ … ဒီနေ့ ကာစတန်မာတွေလာရင် ဘရိတ်လိုက်ဗျာ …။ မနက်ဖြန် ရွှေ့ချိန်းလိုက်ပါ ”
“ ဟုတ် ဆရာ ”
မန်နေဂျာမြတ်သူအား မှာရင်း မောင်နှမနှစ်ယောက် ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ မြတ်သူမှာ အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်ပြီး သူ့ဆိုင်တွင် လုပ်သက်အမြင့်ဆုံး လူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ အမိန့်နာခံတတ်ပြီး လုပ်ရည်ကိုင်ရည် ရှိသည်။ တစ်ခုပဲ သူ့မိန်းမပေါ်တွင် အိမ်ထောင်ရေးသုခ အပြည့်အဝ မပေးစွမ်းနိုင်ခဲ့ပေ။ မိုးစက်က မြတ်သူမိန်းမ မစန္ဒာအား တစ်လ လေးကြိမ်လောက် ကာမဆန္ဒများ ဖြည့်ဆည်းပေးတတ်သည်။ မြတ်သူက ရိပ်မိသော်လည်း သူကိုယ်တိုင် သဘောတူကြည်ဖြူကာ မသိချင်ယောင်ဆောင်ထားလိုက်သည်။ အိမ်ယာမရှိသော မြတ်သူတို့ လင်မယားအား ရပ်ကွက်လေးတစ်ခုတွင် ပေ ၃ဝ ပေ ၅ဝ မြေအလွတ်လေးဝယ်ပေးပြီး Rc တိုက်လေး ဆောက်ပေးခဲ့သည်။ နေမကောင်း၍ ဆေးဖိုးဝါးခထုတ်လျင် လစာထဲမှ မဖြတ်ပဲ အလွတ်ကူညီပေးသည်။ မြတ်သူဘက်ကလည်း ကျေးဇူးရှင်မိုးစက်အား ကျေးဇူးဆပ်သည်သဘောဖြင့် မိန်းမဖြစ်သူနှင့်ကိစ္စအား လှစ်လျူရှု့ထားလိုက်တော့သည်။
မြို့ထဲမှ မိန်းလမ်းမကြီးအတိုင်း မောင်းလာရင်း အရှေ့ထဲသို့ ထောင်တက်ကာ မီးပွိုင်အရောက် ညာဘက် မြို့ပြင်လမ်းသို့ ချိုးကွေ့လိုက်သည်။ မိနစ် ၂ဝ ခန့် မောင်းလာရာ အဝိုင်းပတ် ဂွလမ်းဆုံသို့ ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ ထိုနေရာမှာ မြို့ထဲမြို့ပြင် လမ်းခွဲနေရာဖြစ်သည်။ မြို့ပြင်ဘက် ဦးတည်လိုက်ရင်း လမ်းမဘေး မားကတ်အသေးစားဆိုင်လေး၌ ခဏရပ်ကာ အချိုရည်ဗူးများနှင့် အရံသင့် စားသောက်ဖွယ်ရာအချို့ ဝင်ဝယ်ခဲ့သည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့် မောင်းပြီးမှ တိုက်ခန်းများအစီအရီ ဆောက်ထားသော တိုးချဲ့မြို့သစ်ရပ်ကွက်သို့ ရောက်ရှိလာသည်။ ပိုက်ဆံချမ်းသာသောသူများ အပန်းဖြေရန် ဆောက်ထားသော တိုက်ပုလေးများအား မြင်နေရပြီ။ သစ်ပင်ကြီးနှစ်ပင်ကြားမှ ကွေ့ဝင်လာရာ မိုးစက်ပိုင်ဆိုင်သော ခြံဝင်းလေးထဲ ရောက်ရှိလာသည်။
“ တီ တီ… တီ ”
ကားဟွန်းသံကြောင့် ခြံဝင်းအတွင်းမှ အသက် ၅ဝ ကျော် လူကြီတစ်ယောက် ပြေးထွက်လာပြီး တံခါး လာဖွင့်ပေးသည်။
“ ဟော … ဆရာ … ဖုန်းကြိုမဆက်တော့ … ဘာမှ လုပ်မထားရဘူး ”
“ ရပါတယ် … ဦးကြည် … ကျနော် စားဖို့သောက်ဖို့ ဝင်ဝယ်ခဲ့ပါတယ် ”
ကားလေးမှာ တိုက်ပုလေးရှေ့ထိ မောင်းဝင်လာရင်း တိုက်ဘယ်ဘက် သစ်ခွရုံဘေးနား ထိုးရပ်လိုက်သည်။ ကားနားရောက်လာသော ဦးကြည်အား မိုးစက်မှ ၅ ထောင်တန် ၅ ရွက် ထုတ်ပေးကာ ညနေစောင်းမှ ပြန်လာရန် ပြောလိုက်သည်။ ဦးကြည်မှာ ဒီရပ်ကွက်အနီးမှ လူတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး တိုက်ခန်းဆောက်စဉ် ကန်ထရိုက်မှတဆင့် ရင်းနှီးကာ ခြံစောင့်အဖြစ် ခေါ်ထားလိုက်သည်။ မိုးစက်ဝါသနာပါရာ သစ်ခွမျိုးစေ့များအား ပျိုးထားရာ သစ်ခွခြံအား ဦးကြည်မှ စောင့်ရှောက်ပေးရလေသည်။
ဦးကြည်ထွက်သွားပြီး မိုးစက်တို့ မောင်နှမနှစ်ယောက် တိုက်ပုလေးထဲ ဝင်ခဲ့ကြသည်။ တိုက်၏ဘယ်ဘက်ခြမ်း ဧည့်ခန်းလေးတွင်း ပရိဘောကပစ္စည်း အနည်းငယ်ထားကာ ညာဖက်တခြမ်းအား အနားယူရန် အိပ်ခန်းလေး ဖွဲ့ထားလိုက်သည်။ မိုးစက်က ဝယ်ယူလာသော စားစရာသောက်စရာများ ဧည့်ခန်းအတွင်းမှ ရေခဲသေတ္တာထဲ ထည့်နေစဉ် မေလရိပ်မှာ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပေ။ ကုန်းကုန်းကွကွနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေသော မိုးစက် ဘောင်းဘီဇစ်ဖွင့်ကာ အောက်ခံဘောင်းဘီအား အောက်ဆွဲချလိုက်သည်။ ပေါင်ကြားတွင်း တန်းလန်းဖြစ်နေသော အစ်ကိုဖြစ်သူလီးကြီးအား ဆွဲစုပ်နေတော့သည်။
“ အဟ … ရိပ်လေးရယ် ”
လီးအား အငမ်းမရစုပ်နေသော ညီမဖြစ်သူအား ပွေ့ချီကာ အိပ်ခန်းတွင်း ဝင်လာခဲ့သည်။ အခန်းတွင်းရောက်တာနှင့် နှစ်ဦးသား အဝတ်အစားများ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ မိုးစက်က လီးတန်းလန်းဖြင့် ပြတင်းပေါက်ဖွင့်ကာ လိုက်ကာများ ဘေးဆွဲကပ်လိုက်သည်။ ပြတင်းပေါက်မှ နေရောင်ခြည်တို့က ကုတင်ပေါ်ကျရောက်လာရာ အခန်းလေးမှာ လင်းလက်လာခဲ့ရသည်။
“ ကိုကို … လာကွာ ”
မေလရိပ်မှာ လီးစုပ်ချင်လှသဖြင့် လောနေခဲ့ရာ မိုးစက်က ကလေးတစ်ယောက်သဖွယ် ပြတင်းပေါက်နားမှ ပြေးလာရင်း ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထားဖြင့် လှဲချလိုက်သည်။ ချက်ချင်းပဲ အစ်ကိုဖြစ်သူဘေး လေးဖက်လေးထောက်ကာ လီးကြီးအား ကုန်းနမ်းလိုက်သည်။ နေရောင်ခြည်လေးက မိုးစက်လီးပေါ် ကျရောက်လာသဖြင့် လီးအရည်ပြားပေါ်မှ အကြောစိမ်းလေးများ ထင်းနေတော့သည်။ လီးအရည်ပြားမှာ ရှည်သဖြင့် ဒစ်အားဖုံးအုပ်ကာ လီးထိပ်အပေါက်လေး ပေါ်ရုံသာ ပေါ်နေတော့သည်။
မေလရိပ်မှာ အရင်းမှအဖျားထိ လျှာဖြင့်ယက်ပြီး လက်တဖက်ဖြင် ဆွဲထောင်လိုက်သည်။ လီးထိပ်အရည်ပြားလေးအား ဆွဲစုပ်ပြီးမှ ဒစ်ကြီးပေါ်အောင် ဖြဲချလိုက်သည်။ အရှည် ခုနှစ်လက်မခွဲလောက် လီးကြီးမှ သူမလက်ထဲတွင် ချက်ချင်းမာလာခဲ့သည်။ ဒစ်ဖူးကြီးရဲတက်လာကာ မိုးစက်ထံမှ ညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်လာခဲ့ရပြန်သည်။ ဒစ်နောက်ဖျားကြားလေးထဲ လျှာထိပ်လေးနှင့် ထိုးဆွကာ ကလိပြီး လီးတဝက်ခန့် ပါးစပ်ထဲသွင်းကာ အထက်အောက် ကစားပေးလိုက်ပြန်သည်။
“ ဟူးးး … ရှီးးး ……… ရိပ်လေးရာ ”
လီးထိပ်အား တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်ရင်း သူမနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက လီးအရင်းအောက်မှ လဥနှစ်လုံးအား တစ်လုံးစီ စုပ်ပေးလိုက်ရာ မိုးစက် ခါးကော့လာရင်း အသံကျယ်လောင်စွာ အော်လိုက်ရသည်။
“ အားးး … ကောင်းလိုက်တာ … ရိပ်လေးရာ … အင်း ”
ဥလေးနှစ်လုံးအားစုပ်လိုက် ဒစ်ဖူးအားစုပ်လိုက်ဖြင့် တရစပ်ကလိနေရာ မိုးစက် လီးတံတလျှောက် ကျင်တက်လာပြီး လရည်များ ဗျစ်ကနဲ့ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။ မေလရိပ်မှာ လီးတဝက်မှကိုင်ပြီး ဂွင်းထုမပြတ် ဒစ်ဖူးအား ဖမ်းငုံပစ်ရာ လရည်ပူပူများ သူမပါးစပ်ထဲ ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ လရည်များ ကုန်စင်သည်အထိ ဒစ်ဖူးအားမထုတ်ပဲ တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်ထားသည်။
“ အားးးပါးပါး … ရ … ရ … ရပြီ ရိပ်လေး … ကောင်းလိုက်တာကွာ ”
မိုးစက်ပြောမှ လီးအား ပါးစပ်မှထုတ်ကာ ထရပ်လိုက်သည်။ ပက်လက်လှန်လျက်ဖြစ်နေသော အစ်ကိုဖြစ်သူ ရင်ဘတ်ပေါ်ထိုင်ရင်း ခေါင်းအား ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြင့် ညှပ်ထားလိုက်သည်။ ဒါက မေလရိပ် လုပ်နေကြ သူမအကြိုက်ပင် ဖြစ်သည်။ အရည်စို့နေသော သူမစောက်ပတ်လေးအား မိုးစက်ပါးစပ်နား ကပ်ပေးလိုက်သည်။ မိုစက်မှာ ညီမဖြစ်သူ စောက်ခေါင်းလေးအား ပါးစပ်ဖြင့်တေ့ကာ တစ်ချက်စုပ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း အပေါ်ပင့်ယက်ကာ စောက်စိနီတာရဲလေးအား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။
“ အင့် … အမေ့ … ကိုကိုရယ် … အ ”
စောက်ဖုတ်ဘေးနှုတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်မှာ ဖောင်းကြွလာပြီး စောက်စိလေးက ပြူးထွက်လာခဲ့သည်။ မေလရိပ် စောက်စိမှာ သာမန်မိန်းကလေးများထက် ကြီးမားသည်။ လက်သန်းလုံးခန့်ရှိပြီး ကာမစိတ်ထကြွနေစဉ် တဇပ်ဇပ်နှင့် စောက်စိမှာ တောင်နေတတ်သည်။ မိုးစက်မှာလည်း တခြားမိန်းမစောက်ပတ်များ ယက်ပေးရာတွင် လျှာဖျားဖြင့် ထိုးတင်ပြီးမှ စောက်စိအား စုပ်ခွင့်ရသည်။ ညီမဖြစ်သူစောက်စိမှာ ရှာစရာမလိုပဲ ပါးစပ်ထဲ ခပ်ပြည့်ပြည့်လေးမို့ စိတ်ကြိုက်ကလိပေးနိုင်ခဲ့သည်။ စောက်စိအား ဆွဲစုပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲရောက်မှ လျှာဖြင့်လိပ်ကာ ဝိုက်ဆွဲလိုက်လျင် မေလရိပ်မှာ ပေါင်လေးတဇပ်ဇပ်တုန်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်လေ့ရှိသည်။ အခုလည်း လေးကြိမ်မြောက် စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်အပြီး ခေါင်းလေးမော့တက်ကာ အော်ဟစ်နေတော့သည်။
“ အားးး … ထွက်ပြန်ပြီ… ကိုကိုရာ … အမလေးးး … အ… အ ”
အော်ဟစ်ညည်းငြူရင်း ဘေးသို့လိမ့်ချကာ နို့အုံလေး နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ဖြင့် အသက်မျှင်းရှူနေသည်။ ခဏနားပြီး လီးအားတောင်မတ်လာအောင် ကိုင်ဆွလိုက်သည်။ မျက်နှာနုနုလေးတွေ ချွေးအနည်းငယ်စို့ကာ အနားယူနေသော ညီမဖြစ်သူပါးပြင်လေးအား တစ်ချက်နမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် အပေါ်မှခွကာ လီးထိပ်ဖြင့် စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးအား ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။ စင်းနေသော မေလရိပ် မျက်လုံးလေးပွင့်လာကာ အပေါ်မှ ခွထားသော အစ်ကိုဖြစ်သူအား စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
“ ကိုကို … လိုးတော့မှာလားဟင် ”
ညီမဖြစ်သူ၏ ရမ္မက်သံတိုးတိုးလေးကြောင့် လီးထိပ်က ဆစ်ကနဲဖြစ်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဒစ်ဖူးမြုပ်ကာ ဖိချလိုက်သည်။
“ ဗျစ် … အားးး … ကိုကို ……… ဖြည်းဖြည်းနော် ”
နှုတ်းခမ်းဖူးဖူးလေးအား တေ့စုပ်ရင်း ခါးအားဖြင့် ထပ်ဖိချလိုက်ရာ…
“ ဗျစ် … ဖောက် …… အ …… သေပါပြီ ……… အမလေးးး နာလိုက်တာ … ကိုကိုရာ ”
အပျိုမှေး ပေါက်ထွက်သွားသဖြင့် မေလရိပ်မှာ စောက်ခေါင်းတွင် ပူကနဲဖြစ်ကာ လန့်အော်နေတော့သည်။
“ ဗျစ် … …အ … ဘွတ် … ဘွတ် … အားးး အားးးးး … နာလိုက်တာ ကိုကိုရာ ”
“ ခဏပါ … ရိပ်လေးရ … ဖွပ် … ဘွတ် … အောင့်ခံလိုက် … ကိုကိုလိုးရတာ … အင့် …ဘွတ်… ဘွတ် … ကောင်းနေလို့ပါကွာ ”
မေလရိပ်မျက်နှာလေးမှာ နဖူးကြောများထလာရင်း ချွေးစေးများ ပျံလာရသည်။ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးအားကိုက်ကာ လက်ကလေးနှစ်ဖက်က ကုတင်ပေါ်ရှိ အိပ်ယာခင်းအား ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားနေမိသည်။ ခံစမ်း… မေလရိပ်…၊ နင်သိပ်ချစ်တဲ့ နင့်အစ်ကိုလေ…၊ အခုလိုးနေတာ နင့်အစ်ကို…။ သူမကိုယ်သူမ အားပေးရင်း အစ်ကိုဖြစ်သူ လိုးချက်များအား အံကြိတ်ခံနေလိုက်သည်။ လီးစဝင်ဝင်ခြင်း စောက်ခေါင်းအတွင်း တင်းကြပ်နေပေမယ့် တဖြည်းဖြည်း စောက်ရည်ကြည်များ ထွက်လာသဖြင့် အနည်းငယ် နာကျင်မှု သက်သာခဲ့ရသည်။ တဖြည်းဖြည်း လီးအရည်ပြားနှင့် စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများ ပွတ်ဆွဲနေသည်ကို ခံစားသိရှိလာရပြန်သည်။ မိုးစက်မျက်နှာအား မော့ကြည့်ရာ အစ်ကိုဖြစ်သူမှာလည်း နားထင်မှတဆင့် ချွေးစေးမျာက ပါးပြင်ထိ စီးကျနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ သူမလက်လေးဖြင့် မိုးစက်ချွေးစေးလေးများအား သပ်ချကာ ပေါင်လေးအား မသိမသာ ထပ်ဖြဲပေးလိုက်တော့သည်။
“ ရိပ် ”
“ ဘွတ် … ဘွတ် … ”
“ အ အ … ကို…ကို … ပြော…လေ ”
“ နာသေးလား … ဟင် ”
“ နည်းနည်းတော့ နာသေးတယ် … ကိုကိုရာ … အီးးး …… ရှီးးးး … ”
စကားပြောနေပေမယ့် မိုးစက်မှာ အလိုးမရပ်ပေ။ တစ်ချက်ချင်း ဖိလိုးပေးနေသည်။ နှစ်ဦးသား စကားပြော ခဏရပ်ကာ ပုံမှန်လိုးနေရင်း မိုးစက်က ခပ်ပြင်းပြင်း ၁ဝ ချက်လောက် ဆွဲဆောင့်လိုက်သည်။ မေလရိပ် လက်လေးနှစ်ဖက် မြှောက်တက်လာရင်း ကုတင်ပေါ်ထောက်ထားသော မိုးစက်လက်မောင်းအိုးများအား ညှစ်ကိုင်လိုက်တော့သည်။ မိုးစက်မှာ ညီမဖြစ်သူ ခံနိုင်လာသည်ကို ရိပ်မိကာ လီးအား ဒစ်ဖျားအထိထုတ်ပြီး အရှိန်နှင့် လီးအရင်းထိ ပစ်ဆောင့်လိုက်သည်။
“ အားးး … ကိုကိုရယ် ”
မေလရိပ် ရင်ဘတ်လေး မော့တက်သွားတော့သည်။ ဒီမြင်ကွင်းက မိုးစက်အကြိုက် ဖြစ်သည်။ နောက်တစ်ကြိမ် ၃ ချက်လောက် ပစ်လိုးရင်း ဆီးခုံးချင်းကပ်သည်အထိ ဖိထားလိုက်သည်။ မေလရိပ်မှာ လီးဝင်လာတိုင်း သူမသားအိမ်ဝထိ လီးထိပ်က ဆောင့်မိသဖြင့် နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်း ဖြစ်နေရသည်။ ရင်ဘတ်လေးမှာ ကော့တက်လာလိုက် ပြန်ကျသွားလိုက်မို့ မိုးစက်က ကြည့်ရင်း ကာမစိတ်များ ပိုကြွနေရသည်။ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဖိစုပ်ရင်း ရုတ်တရက် မနားတမ်း လိုးပစ်တော့သည်။ မေလရိပ်မှာ ရှေ့သို့ညွတ်ကျလာသော အစ်ကိုဖြစ်သူအား တင်းကြပ်နေအောင်ဖက်ကာ ခြေနှစ်ဖက်အား ခါးပေါ်တင်ကာ ချိတ်ထားလိုက်တော့သည်။ ထို့နောက် မိုးစက်၏ မနားတမ်းလိုးချက်များအား အလိုက်သင့် ပြန်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။
“ ဒုတ် … ဗျစ် … အားးး … ကောင်းတယ် ကိုကိုရာ … ညီမလေး ခံနိုင်လာပြီ … ဟုတ်တယ် ဆောင့်ဆောင့် … အ … ရှီးးးးးး … လိုးလိုးးး ကိုကို ”
မေလရိပ်စကားကြောင့် မိုးစက်မှာ မေးကြောများထောင်လာရင်း ပယ်ပယ်နယ်နယ် ပစ်ပစ်လိုးတော့သည်။
“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် … ဖွပ် … အင့် … ဗြိ … ဖွပ် … ကောင်းလိုက်တာ ရိပ်လေးရာ … ”
မေလရိပ်မှာ စောက်ရည်များပန်းထုတ်ရင်း ဆောင့်လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုရင်း အော်ဟစ်ညည်းတွားနေတော့သည်။ မိုးစက်မှာလည်း တဖုန်းဖုန်းပစ်လိုးရင်း ညီမဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေးက ညှစ်ပေးလာသဖြင့် လီးတံတစ်လျှောက် ယားတက်လာရာ နောက်ဆုံးတစ်ချက် ပစ်လိုးရင်း လရည်များ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ရသည်။
“ ကိုကိုရယ် ”
“ ရိပ်လေးရယ် ”
မက်မက်မောမော နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ကာ မိုးစက်က ညီမဖြစ်သူဘေး လဲချပစ်လိုက်သည်။ ခဏသာနားပြီး မေလရိပ်မှာ မိုးစက်လီးအား ပြန်စုပ်ပေးလိုက်ရာ လီးကြီးက ပြန်မတ်လာခဲ့တော့သည်။
“ ကိုကို … လိုးပေးဦးကွာ ”
မေလရိပ်မှာ လီးအရသာ သိသွားသည်နှင့် ထပ်မံအလိုးခံချင်လာခဲ့သည်။ ထို့နောက် ညနေအထိ မပြန်မချင်း နှစ်ဦးသား မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးကြရာ မေလရိပ်မှာ စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထွက်ခဲ့ရသည်။ ဗိုက်ဆာလာလျင် လမ်းမှဝင်ဝယ်လာသော မုန့်နှင့် အချိုရည်များ စားသောက်ကာ ခဏနားပြီး ထပ်လိုးခဲ့ကြသည်။ မိုးစက်မှာလည်း ညီမဖြစ်သူ အလိုကြ တောင်းတိုင်း လိုးပေးခဲ့သည်။ ညနေပိုင်း အနည်းငယ်မှောင်မှ မြို့ထဲရှိ သူ့ဆိုင်သို့ ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ မေလရိပ်မှာလည်း ဆိုင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်ထားသော သုတကားလေးအား မောင်းကာ ပြန်ထွက်သွားတော့သည်။
အိမ်ရောက်ရောက်ချင်း သုတ နှုတ်ဆက်နေသည်ကို ခေါင်းညိတ်ပြကာ သူမတို့အိပ်ခန်းတွင်းဝင်ကာ အနားယူနေလိုက်သည်။ သုတမှာ ပေါင်အနည်းငယ်ကွ၍ ဝင်လာသော ဇနီးဖြစ်သူအား နောက်မှကြည့်ရင်း သက်ပြင်းချလိုက်မိတော့သည်။
………………………………………………..
မိုးစက်မှာ ည ၉ နာရီခွဲလောက်တွင် ဆိုင်ပိတ်ကာ ပြန်မအိပ်တာ ကြာပြီဖြစ်သော အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့သည်။ ဧည့်ခန်းတွင်းအထိ အစ်မဖြစ်သူအသံရော ဖအေဖြစ်သူအသံရော မကြားရပေ။ မောင်နှမနှစ်ယောက်မှာ အောက်ထပ်တွင် ကိုယ့်အခန်းနှင့်ကိုယ် နေကြပြီး ဖအေဖြစ်သူ ဦးမြတ်အောင်မှာ အပေါ်ထပ်မှာပဲ နေလေသည်။
မိုးစက်မှာ ရေမိုးချိုးပြီး အိပ်ခန်းထဲ အဝတ်အစားလဲကာ အစ်မဖြစ်သူအိပ်ခန်းအားကြည့်ရာ မတွေ့သဖြင့် အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်ခဲ့လိုက်သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူနဲ့လည်း ညီမဖြစ်သူကိစ္စနှင့် ပတ်သက်ပြီး စကားအနည်းငယ် များထားကြသည်။ အပေါ်ထပ်ရောက်လျင် ဖခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းဆီသို့ ခြေဖွဖွနင်းကာ လျှောက်လာခဲ့သည်။
“ ဒယ်ဒီရယ် … ညနေကလည်း ထမင်းစားနည်းတာ … အခု နွားနို့လေး သောက်ဦးနော် ”
အစ်မဖြစ်သူ မိုးသူဇာရဲ့ အသံတိုးတိုးအား ကြားလိုက်မိသည်။
“ တခြားသူနဲ့ဆို ငါသဘောတူပါတယ် သမီးရာ …။ အခုဟာက ခင်ခင်သူရဲ့သားနဲ့မှ ယူရတယ်လို့ …။ တောက်ကွာ … ဟိုကောင် မိုးစက်လည်း အဲ့ဒီမင်္ဂလာဆောင်ကို သွားတယ် ကြားတယ် ”
“ အင်းပါ ဒယ်ဒီရယ် … ရိပ်လေးလည်း မတတ်သာလို့ လက်ထပ်လိုက်ပုံပါ ”
မိုးစက်လည်း သူ့အကြောင်းပါလာသဖြင့် ချက်ချင်းမဝင်သေးပဲ အခန်းဝမှ နားထောင်နေလိုက်သည်။ မေလရိပ် မင်္ဂလာဆောင်သို့သွားရာ ဖခင်ဖြစ်သူမှာ သိရှိသွားပုံရသည်။ ဖခင် တားနေသည့်ကြားမှ အချစ်ရဆုံး ညီမလေးမို့ သွားဖြစ်အောင် သွားခဲ့သည်။ ညီမဖြစ်သူယောက္ခမ သုတမိခင် ဒေါ်ခင်ခင်သူနှင့် ဖခင်တို့ အတိတ်ကပြဿနာက ဘာမှန်းစဉ်းစားမရခဲ့ပေ။ အခန်းတွင်းမှ စကားသံများ ငြိမ်သွားသဖြင့် အောက်ထပ်ပြန်ဆင်းရန် ဟန်ပြင်လိုက်သည်။ တစ်နေကုန် ညီမဖြစ်သူအား လိုးပေးထားရသဖြင့် ပင်ပန်းနေရာ အနားယူဖို့ လိုအပ်ပေသည်။ အောက်သို့ပြန်ဆင်းရန် ဟန်ပြင်ရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ အခြေအနေအား သိချင်သေးသဖြင့် ဟနေသော တံခါးကြားမှ အသာကြည့်လိုက်ရာ မြင်ကွင်းက ထူးဆန်းနေတော့သည်။
“ ဟင် ”
လွက်ကနဲ့ အာမေဋိတ်သံလေး ထွက်သွားရသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူမှာ စာကြည့်စားပွဲခုံဘေးမှ ကုလားထိုင်တစ်လုံးပေါ်တွင် ထိုင်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းအား ဖြဲထားပေးသည်။ အစ်မဖြစ်သူ မိုးသူဇာမှာ ဦးမြတ်အောင်ပေါင်ကြား ဒူးထောက်လျက်ဖြင့် လီးအား ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည်။ ဦးမြတ်အောင်က ခေါင်းမော့ကာ မျက်နှာကျက်များအားကြည့်ရင်း တစ်ခုခု တွေးနေပုံရသည်။ အတန်ကြာမှ အစ်မဖြစ်သူ မိုးသူဇာ၏ စကားသံ ပြန်ကြားရတော့သည်။
“ ဒယ်ဒီ ”
“ ဟေ…သမီး ”
“ ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ … ဒါကြီးလည်း ကြည့်ပါဦး … ခ်ခ် ”
မိုးသူဇာမှာ ညီမဖြစ်သူအတွက် ခံစားနေရသော ဖခင်ဖြစ်သူအား ဂွင်းထုပေးရင်း စိတ်သက်သာဖို့ ကြိုးစားနေပုံရသည်။ မိုးစက် ချောင်းကြည့်နေတုန်းမှာပင် မိုးသူဇာက မတ်တပ်ရပ်ကာ အပေါ်အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာလေးအား ချွတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ ထို့နောက် ခုံပေါ်ထိုင်နေသော ဖခင်ဖြစ်သူမျက်နှာအား သူမနို့နှစ်လုံးကြား ဆွဲကပ်လိုက်သည်။ ဦးမြတ်အောင်ခေါင်းအား ခပ်ဖွဖွပွတ်သပ်ပေးရာ ဦးမြတ်အောင်မှာ မိခင်ရင်ခွင်ထဲ ပြန်ရောက်သလို မိုးသူဇာ နို့လေးအား တဖက်ပြီးတဖက် စို့နေတော့သည်။ နို့စို့ရင်း ဦးမြတ်အောင်လက်နှစ်ဖက်က သမီးဖြစ်သူ ကျောပြင်အား ပွတ်သပ်ပေးကာ ထမိန်လေးအား ဖြည်ချလိုက်သည်။ ဗိုက်သားထူထူဖွေးဖွေးလေးအောက်မှ စောက်မွှေးအုံမဲမဲကြီး ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ လက်တဖက်က သမီးဖြစ်သူပေါင်ကြားထဲအရောက် မိုးသူဇာဆီမှ ရမ္မက်သံ ခပ်တိုးတိုးလေး ကြားလိုက်ရသည်။
“ အာ … ဒယ်ဒီရယ် ”
ပေါင်သားတုတ်တုတ်လေးနှစ်ဖက်လုံး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားကာ ဖခင်ဖြစ်သူ လက်ကောက်ဝတ်လေးအား အုပ်ကိုင်ထားမိသည်။ ဦးမြတ်အောင်မှာ နို့သီးခေါင်းလေးများအား တဖက်ဆီ စုပ်ပေးရင်း အောက်ဖက်သို့ ရွေ့လာခဲ့သည်။ သမီးဖြစ်သူ ချက်ပေါက်လေးအား လျှာဖြင့် ထိုးကလိပေးရင်း ခုံပေါ်မှအောက်သို ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်တော့သည်။ မိုးသူဇာမှာ ဖခင်ဖြစ်သူခေါင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထိန်းကာ သူမပေါင်ကြားတည့်တည့် ဆွဲကပ်ပေးပြန်သည်။
“ အ ……… ရှီးးးး ………… ဟူးးးးးးး ”
မတ်တက်ရပ်လျက် အနေအထားဖြင့် ပေါင်နှစ်ဖက်အား ထပ်ချဲကာ ဦးမြတ်အောင်နှုတ်ခမ်းနှင့် သူမစောက်ဖုတ်လေး လွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးရိမ်နေပုံဖြင့် အတင်းဖိကပ်ထားတော့သည်။
“ အားဟားးး ……… ဒယ်ဒီရယ် …… ဟုတ်တယ်ကွာ … အစိလေးစုပ်ထား … အားးး ……… အ ……… အင်းဟင်းးးးးး ”
ဖင်သားကြီးများပါ တုန်လာကာ ဖခင်ဖြစ်သူမျက်နှာအား သူမစောက်ပတ်လေးဖြင့် ကော့ထိုးပစ်လိုက်တော့သည်။ ဦးမြတ်အောင်မှာလည်း သမီးဖြစ်သူ အကြိုက် သိရှိထားလေသည်။ ဇနီးဖြစ်သူ ဆုံးကတည်းက နောက်အိမ်ထောင်မပြုပဲ နေလာရာ ပထမဆုံး အရွယ်ရောက်လာသော မိုးသူဇာအား မိုးစက်နှင့် မေလရိပ် မရှိချိန် သူ့အိပ်ခန်းထဲမှာပင် နင်းနှိပ်ခိုင်းရင်း ဖမ်းလိုးလိုက်သည်။ မိုးသူဇာမှာ ချစ်သူရည်းစားလည်း မထား၊ အိမ်ထဲအိမ်ပြင် မထွက်ပဲ နေလာရာ ဖခင်ဖြစ်သူ၏ အထိအတွေ့များအောက်တွင် အရည်ပျော်ခဲ့ရသည်။
ပထမဆုံး အလိုးခံရစဉ် ဖအေဖြစ်သူနှင့်မို့ ရှက်ရွံထိတ်လန့်ခဲ့ပေမယ့် တဖြည်းဖြည်း လီးကြီးအား စွဲလမ်းနှစ်ချိုက်လာရာ နောက်ပိုင်း သူမကိုယ်တိုင်က အလိုးခံချင်လာတော့သည်။ အခုလည်း သူမစောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်ထားသော ဖခင်ဖြစ်သူမျက်နှာအား စောက်ရည်များဖြင့် ကော့ပန်းပစ်လိုက်တော့သည်။ စောက်ရည်များ ကုန်စင်သည်အထိ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမြတ်အောင်၏ မျက်နှာအနှံ့ သူမစောက်ပတ်လေးဖြင့် ဆွဲဆွဲပွတ်ရင်း လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုနေတော့သည်။
“ အင့် … ပလွပ် … အားဟားးးး ……… ဒယ်ဒီ … လိုးပေးတော့ … ရှီးးး အားးးးးးးး ”
ဦးမြတ်အောင်အား ဆွဲမှကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်အနေအထားဖြစ်မှ ဖခင်ဖြစ်သူမျက်နှာပေါ်မှ သူမစောက်ရည်လေးများအား လျှာဖြင့် အပြားလိုက် ပြောင်စင်သွားအောင် ယက်ပေးလိုက်သည်။ ဦးမြတ်အောင်၏ ထောင်မတ်နေသောလီးအား သူမစောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း ၅ ချက်လောက် အထက်အောက်ပွတ်ကာ လီးထိပ်ကို စောက်ခေါင်းပေါက်အား တေ့ပေးလိုက်တော့သည်။ ဦးမြတ်အောင်မှာ သမီးဖြစ်သူ ခါးလေးအား စုံကိုင်ရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆွဲလိုးပစ်လိုက်သည်။ မိုးသူဇာကလည်း ဖခင်ဖြစ်သူလီးကြီး အရှိန်ဖြင့်ဝင်လာတိုင်း သူမဖင်သားကြီး နောက်ဆုတ်အားယူကာ ပြန်ဆောင့်ပစ်သည်။
“ ဘွတ် … ဗျစ်ဗျစ် …… ဒုတ် …… အ ……… ဒယ်ဒီ …… ဆောင့်ဆောင့် … ဘွတ် ဘွတ် …… အင့် … ဖွပ် … ဗျစ် …… အားးးး ရှီးးး … ရလား သမီး …… ဗြိ ဘွတ် … ဖလွပ် … အင်း … ကောင်းတယ် … ဒယ်ဒီ …… လိုးလိုး ……… အားဟားးး ……. စောက်ဖုတ်လေးထဲ … အီစိမ့်နေတာပဲ … ဒယ်ဒီရာ ……… ဒုတ် … … အ ……… ဘွတ် …… ဘွတ် …… အားပါးပါးးး ကောင်းတာ သမီးရာ …… အင့် …… ဒယ်ဒီလီးကြီးကို … ညှစ်ပေးနေတာလားးး …… အီးးး ……… ဗျစ် …… ဘွတ် ဖလွပ် ……… လိုး… လိုးးးး … နာနာလေး …… ဆောင့်လိုး ဒယ်ဒီ … သမီးပြီးတော့မယ် …… အင်းဟင်းး … ခဏလေး … သမီး ထိန်းထား ဒယ်ဒီလည်း ပြီးတော့မှာ …… ဘွတ် ဗြွတ် …… အားးးးးးး … အ ……… ဖွပ် ဖွပ် … မ … ရ… တော့ဘူး …… အားးးး သမီး … ထွက်ကုန်ပြီ ……… ရှီးးးးးး … ကောင်းလိုက်တာ ဒယ်ဒီရာ …… ဘွတ် ဘွတ် … ဘွတ် … အားးးး …ဒဟ်ဒီလည်း ထွက် … ထွက် …… အားးး ဟားးးး ……… ထွက်…ပြီ …… သမီးးး … ဟူးးးးးး ”
မိုးစက်မှာ ဖအေဖြစ်သူနှင့် အစ်မဖြစ်သူတို့ မီးကုန်ယမ်းကုန် မတ်တပ်လိုးနေကြပုံကို ကြည့်ရင်း သူ့လီးကြီးမှာလည်း တင်းကနဲ ဖြစ်လာရသည်။ အစ်မဖြစ်သူ၏ ရမ္မက်ထန်ပုံကိုလည်း မြင်လိုက်ရသည်မို့ ဖန်းတီးပြီးလိုးရန် စဉ်းစားမိလိုက်သည်။ အခန်းထဲတွင် ငြိမ်သက်သွားသဖြင့် မိုးစက်လည်း အိမ်အောက်ဆင်းကာ သူ့အိပ်ခန်းသို့ ပြန်လာပြီး ကုတင်ပေါ်လှဲချရင်း အိပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။
……………………………………….
“ ဝူးးးးး … ဖူးးးးး … ဖလူးးးး … ဖူးးးး … ဂွတ် … ပျစ် … ဂလု ဂလု ”
“ ကြိုက်လား … သုတ ”
“ ဂလူးးး လူးးးး လူးးးးး … ဖူးးး းးးး … အင်း ကြိုက်တယ် … ဖူးးး ဖလူးးး … ဂလု ”
သုတမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်လှန်လျက် အနေအထားဖြင့် မေလရိပ်စောက်ပတ်လေးထဲမှ ပန်းထွက်လာသော စောက်ရည်များအား မဟားဒယား မျိုချပစ်နေရသည်။ မေလရိပ်မှာ သုတ၏ ရင်ဘတ်ပေါ်ထိုင်ကာ သူမစောက်ပတ်နှင့် သုတပါးစပ်အား တေ့ကာ စောက်ရည်များပန်းထုတ်ရင်း မေးနေတော့သည်။
“ ဘာကို ကြိုက်တာလဲ … သေချာဖြေ … အင့် ”
“ မေလရိပ်ရဲ့ … စောက်ရည်တွေကို … ကြိုက်တာ ”
“ ခ်လ်းးး … ခ်လ်းးး …… နောက်ဆို အဲ့လိုဖြေနော် ကြားလား … ရော့ ”
မေလရိပ်မှာ ပြောပြီးပြီး သူမစောက်စိအား သုတပါးစပ်နား တေ့ပေးလိုက်သည်။ စောက်စိမှာ သာမန်မိန်းမများထက်ကြီးကာ လက်သန်းလုံးလောက် ရှိနေသည်မို့ သုတမှာ ကလေးငယ် နို့စို့သလို တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ဆွဲစုပ်နေသည်။ လက်ထပ်တာ သုံးပတ်ကျော်လာပေမယ့် မေလရိပ်မှာ သုတအား လိုးခွင့်မပြုပေ။ သူမစောက်ဖုတ်အား စိတ်တိုင်းကျ ယက်ခိုင်းကာ စောက်ရည်များသာ သောက်ခိုင်းခဲ့သည်။ သူမ ကာမစိတ်ထကြွချိန်တွင် အစ်ကိုဖြစ်သူ မိုးစက်ဆိုင်သို့သွားပြီး အလိုးခံပစ်လိုက်သည်။ သုတ က သူမအား လိမ်လည်လက်ထပ်ခဲ့သည်ကို မကျေနပ်သဖြင့် ပညာပြနေတော့သည်။
သုတမှာလည်း သူ့အပြစ်နဲ့သူမို့ ငြိမ်နေရသည်။ မေလရိပ် စိတ်ဆိုးပြီး လမ်းခွဲမှာကို သေမတတ် ကြောက်ရွံမိသည်။ ထို့ကြောင့် မေလရိပ် စိတ်တိုင်းကျ နေပေးခဲ့ရာမှ တဖြည်းဖြည်း လိင်ကျွန်သဖွယ် ဖြစ်လာရသည်။
“ တော်တော့ … သုတ … ငါ့ဖင်ကိုယက်တော့ ”
ပြောပြီး သူမဒူးခေါင်းလေး ရှေ့သို့တိုးကာ သုတပါးစပ်နှင့် ဖင်ပေါက်လေးအား တေ့ပေးလိုက်ပြန်သည်။ သုတမှာ စောက်စိအားစုပ်ပေးရင်း ပါးစပ်နား ဖင်ဝနီညိုလေးက ရောက်ရှိလာသဖြင့် လျှာဖျားလေးထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်လေးအား ထိုးကလိလိုက်သည်။
“ အားပါးပါးးးး … မိုက်တယ် … သုတရာ … အိုးးးး ရှီးးးးးး ”
သုတက ဖင်ဝလေးအား လျှာအပြားလိုက်ယက်လိုက် လျှာထိပ်လေးအား စုချွန်ကာ ထိုးသွင်းလိုက်နဲ့မို့ မေလရိပ်မှာ ဇိမ်တွေ့နေရသည်။
“ သုတ … နင့်လျှာကို ထောင်ထားစမ်းဟာ ”
“ ဘာလို့လဲ … မေလရိပ် ”
“ ဖြန်း … စကားမများနဲ့ … သုတ … ငါခိုင်းတာလုပ်ပေးဖို့ နင်သဘောတူပြီးသား ”
မေလရိပ်မှာ သူမဖင်ပေါက်လေးအား လျက်ပေးနေသော သုတအား ပါးရိုက်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ထောင်ပေးထားသော သုတလျှာဖျားလေးအား ဖင်ဝနှင့်တေ့ကာ ဖိထိုင်လိုက်တော့သည်။ ဖိထိုင်ချိန်တွင် လျှာမှာ ဖင်ထဲသို့ အကုန်မဝင်ပဲ ခေါက်ကျသွားသဖြင့် မေလရိပ်မှာ ဖင်လေးအား အနည်းငယ်ကြွပြီး ဖိပွတ်နေတော့သည်။ သုတမှာ မေလရိပ်ဖိချတိုင်း စောက်ပတ်အုံကြီးက နှာခေါင်းပေါ် ဖိမိနေသဖြင့် အသက်ရှူကြပ်လာရသည်။ သို့သော် လျှာကိုအားထည့်ကာ ထောင်ပေးထားရပြန်သည်။ ချစ်ဇနီးလေးစိတ်တိုင်းကျ လိုက်လျောပေးနေရသည်။ လီးဖြင့်မလိုးရလည်း လျှာနှင့်လိုးခွင့်ရသည်ဟု သဘောထားကာ တောင်ခံထားလိုက်ရသည်။ တခါတခါ နှာခေါင်းထိပ်က စောက်ခေါင်းထဲထိ ဝင်သွားသဖြင့် မေလရိပ်၏ လက်ကျန်စောက်ရည်များက နှာခေါင်းပေါက်သို့ ဝင်လာခဲ့ပြန်သည်။ အတော်ကြာမှ ချစ်ဇနီးလေးမှာ စောက်ရည်များ ဒုတိယအကြိမ် သူ့မျက်နှာအား ပန်းထုတ်နေတော့သည်။
“ အားးး လားးး လားးး … ကောင်းလိုက်တာ … သုတရာ … နောက်တခါ ဖင်ပါယက်ပေးရမှာနော် ကြားလား ”
“ အေးပါဟာ … ဟူးးး ”
မေလရိပ်မှာ ဖင်ဇိမ်တွေ့သွားရာ အစ်ကိုဖြစ်သူမိုးစက်အား ဒီတခါဆုံလျင် ဖင်လိုးခိုင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်တော့သည်။ မတ်တပ်ထရပ်ရာ သူမစောက်ခေါင်းတွင်း စောက်ရည်များက သုတမျက်နှာရော ရင်ဘတ်ပေါ်ရော စီးကျသွားတော့သည်။ ကုတင်ပေါ်မှ သူမ စကပ်အဟောင်းနှင့် စောက်ပတ်လေးအား သုတ်ကာ ကုတင်ဘေး ထိုင်ချလိုက်သည်။
“ ကဲ … သုတ … ငါ့ရှေ့ ပက်လက်လှန်နေလိုက် ခါတိုင်းလိုပေါ့ ”
သုတမှာ ကုတင်ဘေး မေလရိပ်ရှေ့၌ ပက်လက်လှန်လှဲချလိုက်သည်။ မေလရိပ်၏ ခြေထောက်ဖျား နုနုဖွေးဖွေးလေးက သူလီးအား ထိုးဆွပေးနေရာ စောက်ပတ်နှင် ဖင်ယက်ပေးကတည်းက လီးကထနေရာ ခဏနှင့် မတ်လာခဲ့သည်။ သုတလီးအား မေလရိပ်က ကုတင်ပေါ်ထိုင်လျက်နဲ့ပင် သူမခြေဖဝါးနှစ်ဖက်အား စုကာ ညှပ်ထားပြီး အထက်အောက် ကစားပေးလိုက်သည်။ သုတမှာ ချစ်ဇနီးလေးက ခြေဖဝါးဖြင့် ဂွင်းတိုက်သလို လုပ်ပေးတိုင် ကြာကြာမခံနိုင်ခဲ့ပေ။ ခဏလေးဖြင့် သုတ်ရည်များ ထွက်ကျခဲ့ရသည်။
“ ကောင်းလား … သုတ ”
“ အင်း … ကောင်းတယ်ဟာ … ခဏ ညှပ်ထားပေးပါဦး ”
သုတမှာ ပြောရင်း လီးအားညှပ်ထားသော မေလရိပ်ခြေဖမိုးလေးနှစ်ခုအား စုကိုင်ကာ ခါးကော့ထိုးလိုက်မိသည်။
…………………………………………..
ကြီးကျယ်ခန်းနားလှသော တိုက်ကြီး၏ အိမ်အပေါ်ထပ် ဧည့်ခန်းအတွင်း ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ သားဖြစ်သူ၏ ရင်ဖွင့်စကားသံများအား စူးစိုက်နားထောင်နေလျက်ရှိသည်။ TV တွင် ဟာသအစီအစဉ် လာနေသော်လည်း မကြည့်ဖြစ်ပေ။ ဂငယ်ပုံသဏ္ဍန် ဆိုဖာအဝိုင်းကြီးပေါ်တွင် သားဖြစ်သူ သုတအား ရင်ခွင်ထဲပွေ့ကာ ခေါင်းလေးအား ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။ အမှန်တော့ ဒေါ်ခင်ခင်သူ ကလည်း မေလရိပ်မှာ ဦးမြတ်မောင်သမီးမှန်း သိသည်နှင့် သုတအား လက်ထပ်ရန် တားမြစ်ခဲ့သည်။ နောက်ဆုံး သားဖြစ်သူအား ခင်ပွန်းဖြစ်သူဆုံးကတည်းက အလိုလိုက် အချစ်ပိုခဲ့သဖြင့် မင်္ဂလာပွဲအား ခွင့်ပြုခဲ့သည်။ သို့သော် ချွေးမနှင့် အတူမနေချင်သဖြင့် သားဖြစ်သူအား အိမ်တစ်လုံးသပ်သပ် ဝယ်ပေးထားခဲ့သည်။
သားဖြစ်သူမှာ မင်္ဂလာဆောင်ပြီး တစ်လလောက်မှ သူမဆီပေါ်လာပြီး ရင်ဖွင့်နေတော့သည်။ ဆိုဖာခုံကြီးပေါ်တွင် အင်္ကျီကြယ်သီးနှစ်လုံးဖြုတ်ကာ သူမနို့ကြီးများ ထုတ်ပေးထားသည်။ သုတမှာ မအေဖြစ်သူနို့တစ်ဖက်အား ညှစ်ချေရင်း တဖက်အား စို့နေတော့သည်။ နို့စို့နေရင်း ဇနီးဖြစ်သူမှ အလိုးမခံကြောင်း စောက်ပတ်သာ ယက်ခွင့်ပေးကြောင်း တခါတခါ အိမ်မှ မနက်အစောကြီးထွက်ကာ ညနေစောင်းမှ ပြန်လာတတ်ကြောင်း မိခင်အား ပြောပြလိုက်သည်။ စကားအဆုံးတွင် ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ သားဖြစ်သူ၏ လီးအား ပုဆိုးပေါ်မှ ပွတ်သပ်ပေးကာ နှစ်သိမ့်ပေးနေသည်။
“ သားရယ် … ယူထားတဲ့ မိန်းမပဲ … တက်လိုးလိုက်လေကွာ ”
“ မလွယ်ဘူး မာမီရ … အတင်းတက်လိုးရင် လင်မယားကွဲမယ် ပြောနေတာ ”
“ မာယာတွေပါ သားရဲ့ …။ အမေလည်း မိန်းမပါ …။ မှတ်ထားသား … စောက်ဖုတ်ထဲ လီးမဝင်ခင်သာ … မူနေကြတာ … လီးဝင်သွားရင် ဘယ်မိန်းမမှ မငြင်းတော့ဘူး… အဟင်း ”
စကားပြောရင်း သုတလီးအား ဂွင်းထုပေးနေရာ ဒေါ်ခင်ခင်သူလက်ထဲ လီးက မာထင်လာခဲ့သည်။
“ အမလေး … မာမီ့သား လီးလေး … တအားကို မာနေပါလား …။ ဘယ်လောက်များ လိုးချင်ရှာမလဲနော် ”
“ မာမီရယ် … သားမလိုးရတာ … ကြာနေပြီလေ ”
“ ကဲ … မာမီ့ဆီလာတုန်း … အဝလိုးသွား ”
ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ ချက်ချင်း ခုံပေါ်တွင်လှဲချကာ သူမထမိန်အား ချွတ်နေစဉ် သုတမှာ မနေနိုင်သဖြင့် ရုတ်တရက် တက်လိုးလိုက်တော့သည်။ ခင်ပွန်းဆုံးကတည်းက အချစ်တွေ ပုံအပ်ထားသော သားဖြစ်သူအား အစွမ်းကုန် အလိုလိုက်ခဲ့သည်။ တစ်ညတွင် လေကြီးမိုးကြီး တိုက်ခတ်နေရာ သားဖြစ်သူမှာ မူးရူးပြန်လာခဲ့သည်။ အိပ်ခန်းထဲထိတွဲခေါ်ရင်း အဝတ်အစားများလဲပေးရာ နှစ်ဦးသား ကုတင်ပေါ် ဖရိုဖရဲ ပစ်ကျသွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် သုတမှာ မအေဖြစ်သူအား မူးမူးနှင့် လိုးပစ်လိုက်သည်။
သုတမှာ မူးနေသဖြင့် အသိစိတ်လွတ်ကာ လိုးနေသော်လည်း သူမက သားအရင်းခေါက်ခေါက် ရက်ရက်စက်စက် လိုးနေသည်ကို မျက်ရည်များဖြင့် ကြိတ်ခံခဲ့ရသည်။ အစပိုင်းတွင် လူ့ဘောင်လူ့စည်းမျဉ်းများကြောင့် ရှက်ရွံ့ထိတ်လန့်နေပေမယ့် နောက်ပိုင်း ဝေးကွာနေသော လီးအရသာအား နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် ခံစားပစ်လိုက်တော့သည်။ တစ်ပတ် ၃ ကြိမ်လောက် သုတအိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် သူမကိုယ်တိုင် လီးအားဆွဲစုပ်ကာ အလိုးခံတော့သည်။ သုတ အိမ်ထောင်ကျသွားကတည်းက ကာမစိတ်များ ဆာလောင်နေရာ အခုမှ ပြန်လည်ရရှိခဲ့ရသည်။ သုတမှာလည်း ဇနီးဖြစ်သူအား မလိုးရသဖြင့် မိခင်ဖြစ်သူအား တရကြမ်း လိုးနေတော့သည်။
“ ကောင်းတာ … မာမီရာ … ဘွတ် …… ဘွတ်…… အားးး …… ရှီးးးးးးး … အင့် ”
“ အင်း … လိုးလေ … သားလေး …… အားရအောင်လိုး …… မာမီပိုင်ဆိုင်သမျှက သားအတွက်ပဲ … ဒီစောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း … သားလေးအတွက်ပဲလေ ”
သားဖြစ်သူ၏ အားပါသော လိုးချက်များအား ဒေါ်ခင်ခင်သူက ပြန်ဆောင့်ပေးနေလိုက်သည်။ လီးအရင်းထိဝင်လာတိုင်း ဒစ်ဖူးက သားအိမ်ဝအား တဒုတ်ဒုတ် လာဆောင့်နေရာ ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ စောက်ပတ်အတွင်းမှ ကျင်တက်လာရသည်။ သုတမှာလည်း ချွေးများရွှဲနှစ်နေကာ မိခင်ဖြစ်သူအား မနားတမ်း ဖိလိုးနေလိုက်သည်။ သားအမိနှစ်ယောက်လုံး ကာမစည်းစိမ်က ဝေးနေသဖြင့် ကြာကြာတောင့်မခံနိုင်ကြပဲ သုတ်ရည်များ ပြိုင်တူပန်းထုတ်လိုက်ကြတော့သည်။ ခဏနားပြီး ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ အဝတ်စားများချွတ်ပစ်လိုက်ရင်း ဆိုဖာခုံအောက် ဒူးထောက်လိုက်သည်။ သားဖြစ်သူ၏ လီးပေါ်ပေပွနေသော စောက်ရည်နှင့် လရည်များအား ပြောင်စင်နေအောင် ယက်ပေးနေသည်။ သူမလက်ဖဝါးပေါ်တင်ကာ သုတလီးအား မက်မက်မောမောဖြင့် ကြည့်နေရင်း ဒစ်ဖူးအား ဆွဲငုံပစ်လိုက်ပြန်သည်။ လက်ကလည်း အဆက်မပြတ် ဂွင်းထုပေးရင်း ဒစ်ဖူးအား လျှာဖြင့်လိပ်ကာ ပတ်ကစားပေးရာ သုတလီးမှာ ပြန်ထောင်လာခဲ့ရပြန်သည်။ သူမမျက်နှာလေး တစ်ချက်ပြုံးကာ ခုံပေါ်ပြန်တက်ပြီး သားဖြစ်သူအား တက်ခွလိုက်သည်။ လီးထိပ်အား သူမစောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထည့်ကာ ဖိချပစ်လိုက်သည်။ ဖြည်းဖြည်းနှင့် ပုံမှန်လေး တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်ပေးနေသည်။
“ ကောင်းလား … သားလေး ”
“ အင်း … မာမီ … ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်ပေးပါ့လား ”
“ ဆောင့်ပေးမှာပါ သားရဲ့ … မလိုးတာကြာတော့ သားလီးက မာမီစောက်ပတ်ထဲ တင်းကြပ်နေသေးလို့ပါ ”
“ ဒါဆို … အရည်လေးရွှဲလာအောင် … သားယက်ပေးမယ်လေ … သားမျက်နှာပေါ်ခွလိုက် ”
ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ သားဖြစ်သူစကားကြောင့် ဒူးလေးထောက်ကာ သုတခေါင်းနား တိုးကပ်သွားသည်။ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးအား သားဖြစ်သူပါးစပ်နှင့်တေ့ကာ အယက်ခံနေလိုက်သည်။ စောက်ရည်များစို့လာစဉ် သုတမျက်နှာပေါ်မှ သူမစောက်ဖုတ်အား ခွာကာ ဒူးထောက်ရက် နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်တော့သည်။ ထို့နောက် သားဖြစ်သူ စိတ်တိုင်းကျ အပေါ်မှ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ချနေသည်။ သူမဖင်သားကြီးများအား မြှောက်ကာ တဖုန်းဖုန်းနှင့် ခေါင်းလေးမော့ကာ ခွလိုးနေတော့သည်။
“ ဘွတ် … ဗျစ် … ဘွတ် …… ဖွပ်ဖွပ် …… အ …… ကောင်း လား သား လေး ”
“ အင့် အင့် …… ရှီးးးးးးး … ကောင်း လိုက် တာ …… မာမီရာ ”
သုတ မပြန်မချင်း ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ စိတ်ကြိုက် အလိုးခံပေးသည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း သားဖြစ်သူလီး အနည်းငယ် ပျော့သွားလျင် ချက်ချင်းပြန်မာလာသည်အထိ စုပ်ပေးရင်း အပေါ်မှ ခွလိုးပေးလိုက်သည်။ ပြန်ခါနီးတွင် လေးဖက်ကုန်းကာ သုတအား နောက်မှ လိုးခိုင်းလိုက်သည်။ ဘဲဥပုံဆိုဖာခုံပေါ်တွင် သူမတို့သားအမိ၏ သုတ်ရည်များ ရွှဲနှစ်နေခဲ့ရသည်။ နှစ်ဦးလုံး၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင် လရည်နံ့ စောက်ရည်နံ့များ မွန်ထူနေကာ သုတမှာ ရေချိုးပြီး မိခင်ဖြစ်သူအိမ်မှ ထွက်ခဲ့လိုက်၏။ ကားလေးဖြင့် လမ်းမကြီးအတိုင်း မောင်းနှင်လာရင်း ဘီယာဆိုင်ဝင်ထိုင်ကာ သူတို့လင်မယားနေသော အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့တော့သည်။
ပင်ပန်းလေးလံသော ခြေလှမ်းများဖြင့် အိပ်ခန်းထဲအရောက် ကုတင်ပေါ်တွင် နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်အိပ်ပျော်နေသော ချစ်ဇနီးလေးအား မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ လက်တကိုင်းအင်္ကျီအနက်လေးနှင့် ပေါင်တဝက်ထိသာဖုံးသော စကပ်အပျော့သားလေးက ပေါင်ရင်းလိပ်တက်နေသည်။ မျက်နှာချောချောလေးတွင် ချွေးစေးအနည်းငယ်ထွက်နေကာ ဆံနွယ်လေးများမှာလည်း ရင်ဘတ်ပေါ် ချွေးစေးများနှင့်ကပ်လျက် ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းများက အထင်းသား ပေါ်လွင်နေလေသည်။ အနားသို့တိုးကပ်သွားရင်း ဇနီးဖြစ်သူခြေရင်းဘက် ဝင်ထိုင်ကာ ပေါင်ရင်းထိလှန်တက်နေသော စကပ်အပျော့လေး အောက်မှ အတွင်းခံဘောင်းဘီအနက်လေးအား ဘေးသို့ ဆွဲဖယ်ကြည့်မိသည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားရဲရဲလေးမှ သုတ်ရည်တစ်ချို့ ထွက်နေရာ အတွင်းခံဘောင်းဘီဂွကြားလေးထဲ ပေကပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရပြန်သည်။
သုတတစ်ယောက် ချစ်ဇနီးလေး စောက်ဖုတ်ထဲမှ သုတ်ရည်အကြောင်းစဉ်းစားရင်း ညအတော်နက်သွားခဲ့ရသည်။ အတွေးများအားဖြတ်ကာ ကြိတ်မှိတ်အိပ်ရာ မေလရိပ်ဆီမှ ရေမွှေးနံ့အသစ်တစ်မျိုး ရရှိလိုက်ရသည်။ မနက်ပိုင်း သုတ အိမ်မှထွက်သွားပြီး မအေဖြစ်သူနှင့် လိုးနေစဉ် မေလရိပ်မှာလည်း အစ်ကိုဖြစ်သူမိုးစက်အား ဖုန်းဆက်ခေါ်၍ တစ်နေကုန် အလိုးခံခဲ့သည်ကို သုတတစ်ယောက် မသိရှိလိုက်တော့ပေ။
………………………………..…………
ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ သားဖြစ်သူ သုတ ပြန်သွားပြီး ခဏ အကြာ သူမအိပ်ခန်းထဲ အနားယူရင်း အတွေများက ဟိုရောက်ဒီရောက် ဖြစ်နေရသည်။ သုတမှာ မိန်းမယူထားပြီး အခုထိ မလိုးရသေးကြောင်း ပြောပြသဖြင့် သူမစိတ်ထဲ ဘဝင်မကျ ဖြစ်နေရသည်။ မိမိ အမုန်းဆုံးလူရဲ့သမီးကို သဘောမတူတဲ့ကြားက ယူပြီး မလိုးရတာတော့ သားဖြစ်သူအတွက် ခံပြင်းနေမိသည်။ မေလရိပ်… နင် ဘယ်လိုမိန်းမမျိုးလဲ ငါသိချင်လာပြီ။ သူမကိုယ်သူမ ပြန်ပြောရင်း အတွေးများက အတိတ်ကို တွန်းပို့နေတော့သည်။ တကယ်တော့ မေလရိပ်အဖေ ဦးမြတ်အောင်နှင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူတို့မှာ ငယ်ရည်းစားများဖြစ်ကာ ကံကြမ္မာ စေ့စားချက်အတိုင်း ဝေးကွာခဲ့ရလေသည်။
........................................................................
တက္ကသိုလ်နှောက်ဆုံးနှစ် ကျောင်းသားကျောင်းသူများ အပျော်ဘုရားဖူးထွက်ခဲ့ကြရာ မိုးလေးတဖွဲဖွဲဖြင့် ပုသိမ်မြို့ထဲသို့ ဝင်ရောက်လာခဲ့တော့သည်။ ကားပေါ်ဆူညံနေကာ တစ်ယောက်တစ်ပေါက် အော်ဟစ်သံများ ခပ်မြူးမြူးသီချင်းသံများ ထွက်ပေါ်နေလျက်ရှိသည်။ နှစ်ယောက်တွဲထိုင်ခုံများ ဖြစ်သဖြင့် ကိုယ့်လူနဲ့ကိုယ် အချင်းချင်းတွဲထိုင်ခဲ့ကြရာ နောက်ဆုံးခုံတွင် မြတ်အောင်နှင့် ခင်ခင်သူတို့ထိုင်ပြီး ရှေ့ခုံတွင် သူမတို့၏ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်လေး မေဖူးလှိုင်မှာ တခြားတစ်ယောက်နှင့် တွဲထိုင်လျက် လိုက်ပါလာခဲ့သည်။
“ ကိုအောင် ”
“ ပြောလေ…ခင် ”
“ မိဖူးကို ပြောထားဦး… ထမင်းဆိုင်ရပ်ရင် ပိုက်ဆံအိတ် တစ်ခါထဲယူဖို့… ကားပေါ်ထားခဲ့မှာစိုးလို့ ”
မေဖူးလှိုင်မှာ မြတ်အောင်ရှေ့တည့်တည်မို့ ခင်ခင်သူထက် ပိုနီးသဖြင့် မြတ်အောင်က ပုခုံးတို့ရင်း ကပ်ပြောလိုက်သည်။ မေဖူးလှိုင်မှာ နောက်လှည့်ရင်း လှမ်းစလိုက်သည်။
“ အေးပါ ကိုအောင်ရယ် … နင်တို့သာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဂရုစိုက်ကြ … ခ်ခ် ”
“ မသာမ … ငါက အကောင်းစေတနာနဲ့ ပြောနေတာကို ”
ခင်ခင်သူက ဝင်ပြောရင်း သုံးယောက်သား ရယ်မိကြသည်။ မြတ်အောင်နှင့် ခင်ခင်သူမှာ သာမန်မိသားစုမှ ပေါက်ဖွားလာသူများဖြစ်ကြပြီး မေဖူးလှိုင်မိဘများမှာ မျိုးရိုးလိုက်ချမ်းသာကြပြီး ရတနာလုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်ကြသည်။ မြတ်အောင်နှင့် မေဖူးလှိုင်မှာ တစ်ရပ်ကွက်ထဲဖြစ်ကာ အိမ်ချင်း ၅ အိမ်သာခြားသည်။ မြတ်အောင်ဖခင်မှာ မေဖူးလှိုင်တို့အိမ်တွင် လူရုံဒါရိုင်ဘာ သဘောမျိုးနေလာခဲ့သည်မှာ မြတ်အောင်တသက်ပင် ဖြစ်သည်။ မေဖူးလှိုင်မိဘများက မြတ်အောင် ပညာရေးကို ထောက်ပံ့ပေးသလို စာမလိုက်နိုင်သော မေဖူးလှိုင်အား မြတ်အောင်က မသိတာ နားမလည်တာများ ပြန်ရှင်းပြပေးရသည်။ မြတ်အောင်အပေါ်တွင် တူသားတစ်ယောက်လို သဘောထားကာ သမီးဖြစ်သူ မေဖူးလှိုင်အား စောင့်ရှောက်ခိုင်းခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးနှစ်တွင် မေဖူးလှိုင်မှာ ချစ်သူငယ်ချင်း ခင်ခင်သူနှင့် မြတ်အောင်အား မိတ်ဆက်ပေးရာ နောက်ဆုံး မြတ်အောင်နှင့် ခင်ခင်သူတို့ ချစ်သူဘဝ ရောက်ခဲ့ကြသည်။
မကြာခင် သူမတို့စီးလာသော အိပ်စပတ်ကားကြီးမှာ ထမင်ဆိုင်ကြီးတစ်ဆိုင်ရှေ့တွင် ထိုးရပ်လိုက်သည်။ ကားရပ်လိုက်သည်နှင့် ကျောင်းသားကျောင်းသူများ ကိုယ့်အဖွဲလေးနဲ့ကိုယ် ဆင်းသွားကြရာ မြတ်အောင်တို့ ၃ ယောက်က နောက်ဆုံးမှ ဆင်းခဲ့ကြသည်။ ထမင်းဆိုင်အတွင်း ၃ ယောက်သား တစ်ခုံထိုင်ပြီး ထမင်းဟင်းမှာပြီး စားသောက်ကြသည်။ ထမင်းစားပြီး မြတ်အောင်မှာ ကတွင်းချဉ်လာသဖြင့် ဆေးလိပ်တစ်ပွဲ မှာသောက်ရာ ဆေးလိပ်နှစ်လိပ် အကုန်တွင် ကားဆီမှ အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်က ထမင်းစားပြီးသူများ ကားပေါ်တက်ရန် လက်ကိုင်စပီကာ အသေးလေးဖြင့် အော်နေတော့သည်။
မြတ်အောင်တို့ ကားပေါ်တက်ပြီး ခဏအကြာတွင် လူစုံပြီဖြစ်သဖြင့် အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်က ဒီနေ့ပုသိမ်တွင် ညအပ်ကြပြီး မနက်စောစော ချောင်းသာဖက်ထွက်ရန် အော်ပြောနေပြန်သည်။ ကျောင်းသားကျောင်သူ ၄ဝ နီးပါး တည်းရန် တည်းခိုးခန်းရှာပြီး ယောကျ်ားလေးသပ်သပ် မိန်းကလေးသပ်သပ် နှစ်ယောက်ခန်းများ စီစဉ်ပေးတော့သည်။ ခင်ခင်သူနှင့် မေဖူးလှိုင်မှာ တည်းခိုခန်းဒုတိယထပ် အစွန်ခန်းတွင်ကျရာ မြတ်အောင်မှာ သူမတို့နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းအား သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နှင့် ချိန်းယူလိုက်တော့သည်။
အခန်းတွင်း မြတ်အောင်ဝင်တော့ နှစ်ယောက်ခန်းပေမယ့် ကုတင်နှစ်လုံးထားရှိကာ နံရံဘက်တွင် ကပ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ကုတင်နှစ်လုံးအလယ်တွင် မှန်တင်ခုံတစ်ခုရှိပြီး ဘေးနှစ်ဖက်တွင် အဝတ်အစားထည့်ရန် အပိတ်အဖွင့်လုပ်ရသော သေတ္တာပုံစံပုံးလေးများမှာ သော့တွဲများ တပ်ဆင်ထားလေသည်။ မှန်တင်ခုံနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် နံရံကပ်ထားသော ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်တစ်ချပ်ရှိပြီး မှန်ချပ်ဘယ်ဖက်ဘေးတွင် ၅ ပေ ၈ ပေခန့်ရှိသော ရေချိုးခန်း တွဲလျက်ပါရှိလေသည်။ မြတ်အောင်နှင့် အခန်းဖော်သူငယ်ချင်းမှာ အဝတ်အစားအိတ်များ ကိုယ့်ဘက်ကိုထည့်ရင်း သောခတ်ပြီး တစ်လှည့်စီ ရေချိုးကြသည်။ ရေချိုးပြီး မြတ်အောင်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းဘက် ခင်ခင်သူတို့အိပ်ခန်းသို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ လက်ကိုင်ဘုအားလှည့်ကြည့်ရာ အတွင်းဘက်မှ လော့ချမထားသဖြင့် အလွယ်တကူ ပွင့်သွားတော့သည်။
အိပ်ခန်းတွင်းဝင်လာရာ ကုတင်တစ်လုံးပေါ်တွင် ခင်ခင်သူမှာ အိပ်ပျော်နေပြီး မေဖူးလှိုင်မှာ ရေချိုးခန်းဝင်နေပုံဖြစ်သည်။ ခင်ခင်သူ ခြေရင်းဘက်ဝင်ထိုင်ကာ ပေါင်လယ်ထိလှန်နေသော ထမိန်အောက်နားစလေးအား ပေါင်ရင်းထိ ဆွဲတင်လိုက်ရာ ဘေးတစောင်း ဒူးတစ်ဖက် ကွေးအိပ်နေသဖြင့် ပေါင်ကြားမှ အောက်ခံဘောင်းဘီ အနီရောင်လေးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ ဘောင်းဘီဂွကြားဘေးတွင် စောက်မွှေးများ တိုးထွက်နေကာ အလယ်တွင် ဖောင်းကြွနေတော့သည်။ မြတ်အောင်မှာ ခါးအနည်းငယ်ညွတ်ကာ စူးစိုက်ကြည့်ရင်း ခင်ခင်သူပေါင်ကြားသို့ လက်အလှမ်း ရေချိုးခန်းတံခါးပွင့်သံနှင့်အတူ မေဖူးလှိုင်မှာ ခန္ဓာကိုယ်ဗလာဖြင့် တဘက်လေး ပုခုံးပေါ်တင်ကာ ထွက်လာတော့သည်။
“ ဟာ … မိဖူး ”
“ ဟင် … ကိုအောင် … အိုရ်ကွာ ”
ပုခုံးပေါ်မှ တံဘက်လေးအား အမြန်ဆွဲကာ သူမရင်သားလေးများအား ကာထားလိုက်မိသည်။ မြတ်အောင်မျက်လုံးများက သူမနို့အုံလေးမှတဆင့် ပေါင်ကြားဆီသို ရွေ့သွားရာ စောက်မွှေးအုံလေးအား လက်ဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားမိတော့သည်။ မျက်နှာလေး ရဲတက်လာကာ တဖက်လှည့်လိုက်သဖြင့် သူမဖင်လေးအား လှည့်ပြသလို ဖြစ်သွားပြန်သည်။ ရုတ်တရက်မို့ လုပ်မိလုပ်ရာ လျှောက်လုပ်နေရာ မြတ်အောင်အား သူမ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးလေးအား လှည့်ပတ်ပြသလို ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ အိပ်ခန်းတွင်း မြတ်အောင်ရောက်နေသည်ကို မသိပဲ ခင်ခင်သူလည်း အိပ်ပျော်နေသဖြင့် မေဖူးလှိုင်မှာ ရေချိုးပြီး ကိုယ်တုံးလုံး ထွက်လာခဲ့မိတော့သည်။ မြတ်အောင်မှာလည်း ငယ်ငယ်ကတည်းက အတူကြီးပြင်းလာခဲ့သော သူငယ်ချင်းလေး၏ ကိုယ်လုံးတီးအလှအား ပထမဆုံးအကြိမ်မြင်ဖူးသည်မို့ စူးစိုက်ကြည့်နေမိတော့သည်။
“ ဟယ် … မိဖူး … ငါ့ချစ်သူကို ဖင်လှန်ပြနေတာလား … ခ်ခ် ”
“ ဟင် ”
“ ဟာ … မိသူ … နင့်လင်ရောက်နေမှန်း မသိတာဟေ့ ”
အမှန်တော့ ခင်ခင်သူမှာ မေဖူးလှိုင် ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး သူမရော ရေချိုးချင်လာသဖြင့် အိပ်ရာမှထလိုက်ရာ တံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူ မြတ်အောင်ဝင်လာသဖြင့် ပြန်ပြီး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်သည်။ သူမ အကြံမှာ မြတ်အောင်လာနမ်းသည်နှင့် ဘွားကနဲ ခြောက်လှန့်ရန်ဖြစ်သည်။ သို့သော် မြတ်အောင်မှာ မနမ်းပဲ သူမခြေရင်းဝင်ထိုင်ကာ ထမိန်အား လှန်ကြည့်နေသဖြင့် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ကာ လွတ်ထားလိုက်သည်။ မြတ်အောင်နှင့် အဆုံးထိ မရောက်သေးပေမယ့် သူမအဖုတ်လေးအား ယက်ပေးဖူးသည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း မြတ်အောင်လီးအား ဂွင်းထုပေးခဲ့ဖူးသည်။ မြတ်အောင်က လိုးခွင့်တောင်းနေသည်မှာ သုံးလေးကြိမ် ရှိနေပြီ။ သူမလည်း ချစ်သူကို ပေးချင်နေရာ အခါအခွင့် စောင့်မျှော်နေမိသည်။ သူမအစီစဉ်မှာ အနီးအနား တခြားတည်းခိုခန်းတွင် အချိန်ပိုင်းအခန်းယူကာ မြတ်အောင်တောင်းဆိုမှုကို လိုက်လျောရန်ဖြစ်သည်။ အခုဟာ သူမထမိန်လေး လှန်ကြည့်နေတုန်း မေဖူးလှိုင် ရေချိုးခန်းမှ ထွက်လာသဖြင့် အရှိန်ပျက်သွားခဲ့ရတော့သည်။
“ အံမယ် … ငါ့လင်ဆိုလည်း သဘောထားကြီးပါတယ်အေ… ဟဲ့ … နင်ယူချင်ရင် ယူလေ … ခ်ခ် ”
ခင်ခင်သူမှာ အရင်းနှီးဆုံး ပြောမနာဆိုမနာ သူငယ်ချင်းမို့ စနေရင်း တခိခိနှင့် ရယ်နေတော့သည်။ သို့သော် သူမစလိုက်မိသော စကားလုံးမှာ နောင်တချိန်တွင် အမှန်တကယ် ဖြစ်သွားရသည်ကိုတော့ ထိုစဉ်က ခင်ခင်သူ မတွေးမိချေ။ မေဖူးလှိုင်မှာ ရှက်လည်းရှက် ချမ်းလည်းချမ်းလာပြီမို့ ခင်ခင်သူတို့ဘေးမှ ဖြတ်ကာ သူမကုတင်ဆီ အမြန်သွားရင်း သူမချွတ်ထားခဲ့သော ထမိန်အဟောင်းအား အမြန်ရင်လျား ဝတ်လိုက်ရတော့သည်။
“ ခ်ခ် … အားပါးပါးးးး … ဘော်ဒီက မိုက်တယ်ကွာ ”
“ ကဲပါ … ခင်ရယ် … သိပ်မစပါနဲ့တော့ … မိဖူး ရှက်နေပါပြီ ”
မြတ်အောင် ပြောလိုက်မှ ခင်ခင်သူမှာ မျက်နှာပိုးသတ်ကာ ငြိမ်သွားတော့သည်။ မေဖူးလှိုင်မှာ သူမတို့ကျောပေးရင်း ခေါင်ခြောက်ရန် တဘက်ဖြင့် ဆံနွယ်များအား သုတ်နေတော့သည်။
“ ကိုအောင် … ခဏစောင့် … ခင် ရေချိုးလိုက်ဦးမယ် … ပြီးမှ ဟိုနားဒီနား လျှောက်လည်ကြတာပေါ့”
ခင်ခင်သူ ရေချိုးခန်းဝင်သွားမှ မြတ်အောင်လည်း မေဖူးလှိုင် ကုတင်နားသွားကာ မျက်နှာပူပူနှင့် စကားပြောနေလိုက်သည်။
“ ဆောရီး မိဖူးရာ … ငါလည်း နင်ရေချိုးနေမှန်း မသိလို့ ဝင်လာမိတာ ”
“ အာ … ရပါတယ်ဟ … အဲ့ဒီကိစ္စ မပြောနဲ့တော့ ”
မေဖူးလှိုင်မှာ မျက်နှာလေး ရဲတက်သည်ကို ကျောပေးထားရင်း တဘက်သုတ်နေသည်မို့ မြတ်အောင်တစ်ယောက် မမြင်လိုက်တော့ပေ။ မြတ်အောင်မှာ မေဖူးလှိုင်၏ ကော့ထွက်နေသော ဖင်ကြီးအား အနီးကပ်ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲတရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်နေမိသည်။ ပုခုံးသားဖွေးဖွေးလေးအောက်က ရင်လျားထားလျက် ထမိန်လေးမှာ ရေစိုနေသော ကိုယ်လုံးအား ကပ်သွားသဖြင့် ခွက်နေသောခါးလေးအောက်မှ ဖင်သားကြီးများမှာ အတိုင်းသား မြင်နေရတော့သည်။
“ ကိုအောင် … ဟိုဘက်လှည့်ဟာ … ငါ အဝတ်စား လဲချင်လို့ ”
မေဖူးလှိုင်စကားသံ ထွက်ပေါ်လာမှ မြတ်အောင်လည်း ခင်ခင်သူ ကုတင်နား ပြန်သွားကာ ကျောပေးထိုင်နေလိုက်သည်။ ခဏအကြာ ခင်ခင်သူ ရေချိုး အဝတ်စားလဲပြီး သုံးယောက်သား တည်းခိုခန်းအောက်ထပ် ဆင်းခဲ့ကြတော့သည်။ တည်းခိုခန်း အပြင်ထွက်လိုက်သည်နှင့် တက္ကစီကားလေးများ တန်းစီနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရပြန်သည်။ အစွန်ဆုံးကားလေးအား ငှားကာ ပုသိမ်တစ်မြို့လုံး လျှောက်ပတ်ကြည့်ရင်း ညစာစားပြီးမှ တည်းခိုခန်းသို့ ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ မြတ်အောင် သူ့အခန်းသူ ဝင်သွားချိန် ခင်ခင်သူနှင် မေဖူးလှိုင်တို့လည်း သူမတို့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားကြတော့သည်။ အခန်းထဲရောက်ရောက်ချင်း ညဝတ်ဝတ်စုံလေးများလဲကာ ကိုယ့်ကုတင်ပေါ်ကိုယ် အနားယူလိုက်ကြသည်။
ခင်ခင်သူမှာ မြို့ထဲလျှောက်လည်ရင်း မြတ်အောင်၏ အကြိမ်ကြိမ်တောင်းဆိုမှုကို နားထဲမှ မထွက်ပေ။ သူမတို့တည်းခိုခန်း မနီးမဝေးရှိ အခြားတည်းခိုခန်းသို့ ဒီည အတူအိပ်ရန် တောင်းဆိုထားသည်။ ကုတင်ပေါ်လူးလိမ့်ရင်း မေဖူးလှိုင်ကုတင်ဘက် ကြည့်မိလိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ်မှဆင်းပြီး မေဖူးလှိုင်ကုတင်ဘက်လျှောက်ကာ ပက်လက်လေး ဖုန်းပွတ်နေသော မေဖူးလှိုင်ကိုယ်လုံးလေးအား ခွလိုက်တော့သည်။ ခင်ခင်သူ လက်ကလေး တစ်ဖက်မှာ မေဖူးလှိုင်နို့အုံလေးအား ခပ်ဖွဖွအုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း သူမကိစ္စအား တိုင်ပင်လိုက်တော့သည်။
“ မိဖူး ”
“ ပြောလေ … မိသူ ”
“ ဟိုဟာကွာ … ကိုအောင်က ”
“ အင် … ကိုအောင်က ဘာဖြစ်လဲ … ပြော ”
မေဖူးလှိုင်မှာ ဖုန်းပွတ်ရင်း စကားပြောနေသဖြင့် ခင်ခင်သူမှာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်ကာ နို့အုံလေးအား ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ချေလိုက်တော့သည်။
“ အမလေး … မသာမ ယွမနေနဲ့ … နာတာဟာ ”
“ နင်က ငါ့စကားမှ သေချာနားမထောင်တာ ”
“ ဟောတော် … ပြောဆို မပြောပဲနဲ့ … နို့လာညှစ်နေတာ … ငါ့ဟာတွေလည်း နင်ကြိုက်သလိုလုပ်နေတာ…. ငါရည်းစားထားရင် ငါ့ရည်စားဖို့တောင် ကျန်မယ်မထင်ဘူး ”
“ ခ်ခ် … ဒါကတော့ ငါ့သူငယ်ချင်းလေးကို ချစ်လို့ပေါ့ဟ ”
ခင်ခင်သူမှာ စကားပြောရင်း သူမလက်ကလေးအား မေဖူးလှိုင် ပေါင်ကြားထဲ ရွေ့ပစ်လိုက်သည်။
“ အင့် … ပြွတ် … ပြောလေဟာ ”
မေဖူးလှိုင်မှာ ပေါင်လေးမသိမသာဖြဲရင်း ခင်ခင်သူနှုတ်ခမ်းအား ပြွတ်ကနဲ့ဆွဲစုပ်ကာ သူမဖုန်းလေးအား ကုတင်ပေါ်ချထားလိုက်တော့သည်။ ခင်ခင်သူလက်ကလေးက မေဖူးလှိုင်ပေါင်ကြားထဲ ခပ်ဖြည်းဖြည်း လှုပ်ရမ်းနေကာ…
“ ဒီလို မိဖူးရ … ကိုအောင်က … တခြားတည်းခိုခန်းကို ငါနဲ့အတူအိပ်ဖို့ ပြောနေတာဟ ”
“ ဟူးးး ရှီးးးးးး … နင်တို့ကလည်းဟာ တခြားကျောင်းသားတွေသိကုန်မှဖြင့် … အင့် … ရှီးးးးးးး ”
“ သူ တောင်းထားတာ ကြာပြီဟ … ငါလည်း အခွင့်အရေးရရင် ပေးဖို့ ကတိပေးထားတာ ”
မေဖူးလှိုင်မှာ သူမပေါင်ကြားထဲမှ ခင်ခင်သူလက်ကလေးအား ညဝတ်ဘောင်ဘီးအတွင်းထဲ ထည့်ပေးရင်း ခါးလေးဆက်ကနဲ့ တစ်ချက်ကော့ကာ…
“ ဒီအခန်းထဲ ခေါ်လိုက်ဟာ … နင်တို့ကုတင်ပေါ် လုပ်ကြပေါ့ … အ … ရှီးးးးး ”
“ ဖြစ်ပါ့မလား မိဖူးရဲ့ … နင့်ကို အားနာတယ်ဟ … ”
“ ဟူးးး ရှီးးး … ရ … ရ … ရပါတယ် … ရှီးးးးး … ဟ ”
“ ကျေးဇူးဟာ … မိဖူး … ဗြိ … ဗြိ … ပွက် … အင့် ”
ခင်ခင်သူမှာ စကားပြောရင်း ခါးကော့တက်လာသော မေဖူးလှိုင်ပေါင်ကြားထဲ သူမလက်ကလေး ခပ်ကြမ်းကြမ်း လှုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။
“ အ … အဟင့် … အီးးးးး ရှီးးး … ရ ပြီ … အားးး ……… ထွက် ထွက်ပြီဟာ … ဟူးးးးးးး ”
မေဖူးလှိုင်မှာ သူမဘောင်းဘီအတွင်းမှ ခင်ခင်သူလက်ကလေးအား အပြင်မှဖိကိုင်ကာ ခါးလေးအား အစွမ်းကုန်မြှောက်ရင်း ဘုန်းကနဲ့ ကုတင်ပေါ်ပစ်ကျသွားတော့သည်။ ထို့နောက် ခင်ခင်သူနှုတ်ခမ်းလေးအား ဖိစုပ်ကာ ခပ်တင်းတင်းဆွဲဖက်ထားတော့သည်။ ခဏအကြာတွင် ခင်ခင်သူမှာ သူမကုတင်ဆီပြန်လာပြီး မြတ်အောင်ဆီသို့ ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်တော့သည်။
………………………………………………
“ ကလစ် … ကျွီ ကျိ ”
တံခါးဖွင့်သံနှင်အတူ မြတ်အောင် ဝင်ရောက်လာသည်။
“ လာ ကိုအောင် … ဒီဘက် ”
ခင်ခင်သူမှာ သူမကုတင်ပေါ် မြတ်အောင်ရောက်သည်နှင့် ပါးစပ်ချင်းတေ့ကာ စုပ်နေတော့သည်။ မြတ်အောင်လက်နှစ်ဖက်က ခင်ခင်သူ့ကိုယ်လုံးလေးအား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်သည်။ မြတ်အောင် ပုဆိုးကြားလက်သွင်းကာ ဆွပေးရင်း ခါးပုံစ ဖြည်ကာ ပုဆိုးအား ချွတ်နေသဖြင့် မြတ်အောင်မှာ မေဖူးလှိုင်ကုတင်ဘက် မေးဆက်ပြလိုက်သည်။ ခင်ခင်သူက ရပါတယ်ဆိုသည်ပုံစံဖြင့် မျက်လုံးတစ်ဖက်မှိတ်ပြကာ ပုဆိုးအား ချွတ်ချပစ်သည်။ မြတ်အောင်လည်း ခင်ခင်သူ့အား ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှဲစေကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းအားဖြဲရင်း မျက်နှာအပ်လိုက်တော့သည်။
“ ရှီးးးးးး … အ … ယက်ယက် … အင်းးဟင်းးး ”
မေဖူးလှိုင်မှာ ခင်ခင်သူတို့ဘက် ကျောပေးထားသော်လည်း ရမ္မက်ညည်းသံများ ကြားနေရသဖြင့် စိတ်ထဲ မရိုးမယွလေး ပြန်ဖြစ်လာတော့သည်။
“ အင်း … ဟုတ်တယ် … စုပ် စုပ် … အစိလေးစုပ်ပေး … အားလားးး ကောင်းလိုက်တာကွာ ”
ခင်ခင်သူမှာ ကာမစိတ်များ တက်လာကာ မေဖူးလှိုင်ရှိနေသည်ကို သတိမရတော့ပဲ အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် ညည်းတွားနေသည်။ မြတ်အောင်မှာ စောက်ရည်များ စိမ့်လာအောင် ယက်ပေးပြီး အပေါ်မှ ခွကာ ဖိလိုးလိုက်တော့သည်။
“ ဗျစ် … ဘွတ် … ဖလွပ် … ဗျစ် ဗျစ် ”
“ အားးး အားးးး … နာတာ ကိုအောင်ရယ် ”
“ ခဏလေးပါ ခင်ရယ် … ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”
ခင်ခင်သူမှာ အစပိုင်း အပျိုးမှေးပေါက်သွားသဖြင့် နာကျင်သော်လည်း နောက်ပိုင်း မြတ်အောင်လိုးချက်များအား ခံနိုင်လာခဲ့သည်။ အတော်ကြာကြာ နှစ်ယောက်သား ညည်းတွားရင်း မနားတမ်းလိုးနေရာ ခင်ခင်သူမှာ ခါလေးကော့တက်လာရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာတော့သည်။
“ ဟူးးးးး ရှီးး … ကို အောင် ရယ် ”
မြတ်အောင်မှာ ခင်ခင်သူပြီးသွားမှ အချက် ၃ဝ ခန့် ဖိလိုးရင်း လရည်များပန်းထည့်လိုက်သည်။ အသံများ ငြိမ်သက်သွားပြီး တော်တော်ကြာမှ မေဖူးလှိုင်လည်း ဆီးအောင့်ထားရသဖြင့် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ရေချိုးခန်းဘက် လျှောက်ခဲ့လိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းအဝင် ခင်ခင်သူ့ကုတင်ဘက် ကြည့်မိရာ မြတ်အောင်မှာ ပက်လက်လှန်အိပ်ပျော်နေရာ လီးကြီးမှာ ဆီးခုံးပေါ်လှန်ကာ ဗိုက်ပေါ်ကပ်နေသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရတော့သည်။ သူမကြည့်နေစဉ် ခင်ခင်သူကိုယ်လုံးလေး လှုပ်လာပြီး မြတ်အောင်အား ခွလိုက်ရာ လီးအား ပေါင်ဖြင့်ဖိမိသဖြင့် စိတ်ထဲ မချင့်မရဲ ဖြစ်မိသွားသည်။ ရေချိုးခန်းထဲ သေးဝင်ပေါက်ပြီး သူမကုတင်ဘက်ပြန်လာရာ အိပ်မပျော်တော့ပေ။ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ မြတ်အောင်၏ လီးကြီးမှာ မျက်လုံးထဲ ပေါ်ပေါ်လာခဲ့ရသည်။
ဟိုတွေးဒီတွေး တွေးနေရင် ကျွိကနဲ့ ကုတင်လှုပ်သံကြားရသဖြင့် သူမကိုယ်လုံးအား ခင်ခင်သူ၏ ကုတင်ဘက်လှည့်ရာ ခင်ခင်သူမှာ သူမကုတင်ဘက် ကျောပေးရင်း မြတ်အောင်လီးအား စုပ်ပေးနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။ အတော်ကြာကြာစုပ်ပြီးမှ ခင်ခင်သူမှာ မြတ်အောင်အပေါ်မှ တက်ဆောင့်နေသည်။ ခေါင်းလေးရမ်းလိုက် တဟင်းဟင်း ညည်းလိုက်နဲ့ အားရပါးရ ဖိဆောင့်ကာ တချက်တချက် မေဖူးလှိုင်ကုတင်အား လှမ်းကြည့်နေပြန်သည်။ မေဖူးလှိုင်မှာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ရင်း ငြိမ်နေလိုက်သည်။ အပေါ်မှခွလိုးရင်း အကျင့်မရှိသဖြင့် ပေါင်များညှောင်းလာကာ ဆောင့်အားလျော့သွားချိန် မြတ်အောင်ဆီက အသံ ခပ်တိုးတိုး ကြားလိုက်ရပြန်သည်။
“ ခင် … မောရင် ခဏနားလေ … ကိုအောင် နောက်ကလိုးမယ် … လေးဖက်ကုန်းလိုက်နော် ”
ခင်ခင်သူမှာလည်း မြတ်အောင်စကားအဆုံး ဘေးလှဲချကာ ချက်ချင်းလေးဖက်ထောက်ပေးလိုက်သည်။ မြတ်အောင်မှာ ခင်ခင်သူဖင်ကြီးအား စုံကိုင်ရင်း နောက်ဖက်မှ ဒူးထောက်ကာ တဖုန်းဖုန်း ဆောင့်လိုးနေတော့သည်။ မေဖူးလှိုင်မှာ ခင်ခင်သူတို့ လိုးနေပုံများအား ကြည့်ရင်း သူမအဖုတ်လေးအား ပွတ်ချေကာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာတော့သည်။ ခင်ခင်သူတို့ ဒုတိယအချီပြီးမှ သူမလည်း အိပ်ပျော်သွားရသည်။
အခန်းပြင် ဆူညံသံများကြောင့် မေဖူးလှိုင်နိုးလာရာ ခင်ခင်သူကုတင်ပေါ်တွင် မြတ်အောင် မရှိတော့ပေ။ အိပ်ယာထကာ ခင်ခင်သူကုတင်ဘက် ကူးလာလိုက်ရာ ဖင်ပြောင်လေးနှင့် ခပ်ကွေးကွေးအိပ်နေသော ခင်ခင်သူအား တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ ဖင်ကြားမှ ပြူထွက်နေသော ခင်ခင်သူအဖုတ်လေးမှာ သွေးစသွေးနများကပ်ကာ စောက်မွှေးလေးများပါ နီကြောင်ကြောင်လေး ဖြစ်နေတော့သည်။
“ ဟဲ့ … မိသူ … ထတော့ … ချောင်းသာဘက်သွားဖို့ လုပ်ရဦးမယ်…. တခြားသူတွေ နိုးနေပြီဟ ”
မေဖူးလှိုင် အသံကြောင့် ခင်ခင်သူမှာ ထထိုင်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှ သူမထမိန်လေးအား ဆွဲယူကာ ရင်လျားရင်း မေဖူးလှိုင်အား တဟီးဟီးဖြင့် ရယ်ပြနေလိုက်သည်။
“ အေးပါ … မိဖူးရဲ့ … ညက အိပ်ရေးပျက်လို့ပါဟ ”
“ မသာမ … တစ်ညလုံး အလိုးခံမှတော့ အိပ်ရေးပျက်ရောပေါ့ …… ခိခိ ”
“ ကိုအောင် ဘယ်အချိန် ထသွားတာလဲ ငါဖြင့် မသိလိုက်ပါဘူး ”
“ ငါလည်း မသိပါဘူး မိသူရဲ့… ငါလည်း အခုမှ နိုးတာ … ထဟာ နောက်ကျနေမယ် ”
သူမတို့နှစ်ဦး ရေချိုးဖီးလိမ်းပြီး အခန်းပြင်ထွက်စဉ် တချို့ကျောင်းသားကျောင်းသူများ အခန်းသော့ခတ်ကာ အထုပ်အပိုးများနှင့် အောက်ထပ်ဆင်းနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။ မြတ်အောင်လည်း သူ့၏အခန်းထဲမှ အဝတ်အစားအိတ်ကိုင်ပြီး ထွက်လာရာ…
“ ကိုအောင် … ကားထွက်တော့မှာလား ”
“ ဟုတ်တယ် … ခင်တို့ကမှ ရေချိုးချိန်ရသေးတယ် … ကိုအောင်က … ရေမချိုးရသေးဘူး ဟီးးး ”
ခင်ခင်သူနှင့် မေဖူးလှိုင်မှာ သူမတို့အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်ပြီး အဝတ်အစားအိတ်များယူကာ အောက်သို့ဆင်းလာခဲ့လိုက်တော့သည်။ အောက်ရောက်တော့ ကားထွက်ဖို့ အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်မှ အော်နေသဖြင့် မုန့်မစားလိုက်ရပဲ ကားပေါ်တက်ခဲ့လိုက်ရသည်။ ကားပေါ်ရောက်ပြီး ခဏနေမှ မြတ်အောင်တစ်ယောက် ပလာတာနဲ့ပဲ ပါဆယ်ထုပ်လေး ကိုင်တက်လာတာ မြင်လိုက်ရတော့သည်။
“ ဟယ် … ဒါမျိုးကြ … ကိုအောင်က ဘယ်ဆိုးလို့ ”
စားနေစဉ် သူမတို့၏ လေ့လားရေးကားကြီးမှာ စတင်ထွက်ခွာတော့သည်။ ပုသိမ်မြိုမှထွက်ရာ လယ်ကွင်းများ လမ်းဘေး လူနေအဆောက်အုံများ သစ်ပင်ကြီးများ တရိပ်ရိပ် ကျန်နေရစ်ခဲ့သည်။ နာရီဝက်အကြာတွင် ကားထွက်ခါစ ဆူညံနေသော စကားပြောသံ ရယ်မောသံများ တိတ်ဆိတ်သွားကာ အိပ်တဲ့သူက အိပ်၊ တချို့က ဖုန်းကြည့်ရင် ငြိမ်နေကြတော့သည်။ ကားနောက်ဆုံးခုံတွင်ထိုင်နေသော ခင်ခင်သူမှာလည်း မြတ်အောင်ပုခုံးအား မှီပြီး မှေးနေရင်း သူမဘယ်လက်လေးမှာ တဖြည်းဖြည်း မြတ်အောင်ပေါင်ကြားထဲ ရောက်ရှိသွားရသည်။ ကားယိမ်းလိုက်ပြုလိုက်ဖြင့် ခင်ခင်သူလက်မှာ မြတ်အောင်ပေါင်ကြားထဲ အလိုအလျောက် ပွတ်ပေးသလိုဖြစ်သွားရာ မြတ်အောင်လီးကြီး ထောင်မတ်လာတော့သည်။ ခင်ခင်သူမှာလည်း မှေးနေရာမှ သူမလက်ထဲ အုပ်ကိုင်ထားမိသော မြတ်အောင်လီးကြီးမာလာတော့ မျက်လုံးလေးဖွင့်ကာ ကြည့်လိုက်မိသည်။
“ ကိုအောင် … ထနေတာလား … ကားပေါ်မှာကွာ ”
“ အင်း … ခင့်လက်က ပွတ်ပေးသလိုဖြစ်နေတော့ ထလာတာပေါ့ ”
“ သွားပါ … သူ့ဟာသူ … တောင်နေတာကို … ဟွန့် ”
“ ခင် ”
“ ရှင် ”
“ စုပ်ပေးပါ့လား … ကိုအောင် တအားတင်းနေလို့ ”
“ ဟာကွာ … ဘေးမှာ လူတွေနဲ့လေ ”
“ ဘေးခုံက အိပ်နေပါပြီ ခင်ရဲ့ … ရှေ့က မိဖူးတို့ ခုံလည်း ငြိမ်နေတာ အကုန်အိပ်နေတာ … စုပ်ကွာ ခင်ကလည်း ”
“ ကဲ…ဒါဆိုလည်း … နောက်က … စောင်လေးယူပြီး ကွယ်ထားပေး ”
မြတ်အောင်လည်း ကားအတွင်း အဲယားကွန်းဖွင့်ထားတာမို့ ချမ်းလာလျင်ခြုံဖို့ အသင့်ပါရှိသော နောက်ကျောမှီမှ စောင်အပါးလေးဆွဲယူကာ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်တပိုင်း ခြုံထားလိုက်သည်။ ခင်ခင်သူမှာ ခေါင်းလေးကို စောင်အတွင်း တိုးဝင်ကာ မြတ်အောင်၏ ခါးပုံစလေးအားဖြည်ချပြီး လီးထိပ်လေးအား စငုံလိုက်တော့သည်။ သို့သော် မြတ်အောင်လီးဆီမှ စောက်ချီးနံ့ လရည်နံ့များ စူးကနဲ့ သူမနှာခေါင်းထဲ ဝင်ရောက်လာသဖြင့် ခေါင်းလေး စောင်ခြုံအတွင်းမှ ပြန်ပေါ်လာတော့သည်။ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ မြတ်အောင်အား ပြောဆိုနေပြန်သည်။
“ ကိုအောင့်လီးက နံဆော်နေတာပဲ ”
“ မနက်က ရေမချိုးလိုက်ရတော့ မဆေးမိတာ ခင်ရဲ့ ”
“ ဟွန့် ”
ခင်ခင်သူမှာ ဒုတိယအကြိမ် စောင်ခြုံထဲ ခေါင်းဝင်ကာ အသက်အောင့်ပြီး ပြန်စုပ်ပေးနေလိုက်သည်။ တဖြေးဖြေး လီးနံ့က ယဉ်လာကာ မက်မက်မောမောပင် တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စုပ်ပေးနေမိတော့သည်။ ၁၅ မိနစ်ကျော်ကျော်တွင် မြတ်အောင်လက်တစ်ဖက်မှာ စောင်အတွင်းဝင်လာကာ သူမခေါင်းလေးအား ဖိထားလိုက်ပြီး လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ သူမခေါင်းလေးအား ဖိထားသဖြင့် ပါးစပ်ထဲဝင်လာသမျှ လရည်များ တဂွတ်ဂွတ်မျိုချရင်း လီးတစ်ချောင်းလုံးအား ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးလိုက်ရသည်။
“ ဟူးးး ရှီးးး … ကောင်းလိုက်တာ ခင်ရယ် ”
ခင်ခင်သူမှာ စောင်အတွင်းမှ ခေါင်းလေးပြန်ထွက်လာရင်း အမောဖြေကာ မြတ်အောင်ပုခုံးအားမှီရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ ပုသိမ်မှ မနက် ၉ နာရီခွဲလောက်က ထွက်လာရာ နေ့လည် ၁၂ ထိုးခါနီးလောက် ချောင်းသာသို့ ရောက်ရှိခဲ့ကြသည်။ အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်မှာ ရောက်တာနှင့် မနက်ဖြန် မနက် ၁ဝ နာရီ ကားပြန်ထွက်မှာမို့ စုရပ်သို့ ၉ နာရီခွဲ အရောက်လာကြရန် အော်ပြောနေတော့သည်။
မြတ်အောင်နှင့် ခင်ခင်သူတို့နှစ်ယောက်မှာ ချောင်းသာကမ်းခြေနှင့်နီးသော ဟော်တယ်တွင် နှစ်ယောက်ခန်းတစ်ခန်းနှင့် တစ်ယောက်ခန်းတစ်ခန်း ငှားလိုက်ကြသည်။ မေဖူးလှိုင်မှာ ငွေကြေးပြည့်စုံသူမို့ ကမ်းနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ကပ်လျက် ဟောတယ်ကြီးတွင် ငှားပေးလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းတွင်း ခဏနားကာ ထမင်းထွက်စားပြီး တရေးတမော အိပ်ကြရာ ညနေ ၃ နာရီလောက် မြတ်အောင်လာနိုးမှ ခင်ခင်သူနှင့် မေဖူးလှိုင်မှာ ဘောင်းဘီတိုလေးများနှင့် ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ ညနေ ၅ နာရီခွဲလောက်ထိ ရေဆော့ပြီးမှ ပြန်လာခဲ့ကြသည်။
ညပိုင်းရောက်တော့ မြတ်အောင်မှာ ခင်ခင်သူတို့ အိပ်ခန်းအား ညမအိပ်တော့ပဲ ၁ဝ နာရီလောက် ဝင်သွားကာ ခင်ခင်သူအား ရေချိုးခန်းထဲခေါ်၍ နံရံလက်ထောက်ခိုင်းပြီး တချီလိုးပြီး ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ နောက်ရက်မနက်တွင် လေ့လာရေးအပျော်ခရီးစဉ် ပြီးဆုံးသဖြင့် ကားကြီးမှာ မိမိဌာနေသို့ ပြန်လာရာ ကျောင်းဝင်းထဲ စုရပ်နေရာအရောက် သူငယ်ချင်းများ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး နှုတ်ဆက်ကာ ခွဲခွာကြတော့သည်။ မြတ်အောင်နှင် မေဖူးလှိုင်မှာ တရပ်ကွက်ထဲမို့ ခင်ခင်သူအား နှုတ်ဆက်နေကြသည်။ သို့သော် မြတ်အောင်နှင့် ခင်ခင်သူမှာ အပြီးနှုတ်ဆက်လိုက်ရကြောင်း ထိုစဉ်က မသိလိုက်ကြတော့ပေ။
ကျောင်းပြီး၍ ၃ လ အကြာ ခင်ခင်သူဆီသို့ သတင်းဆိုးတစ်ခု ဝင်ရောက်လာတော့သည်။ မြတ်အောင်နှင့် မေဖူးလှိုင်မှာ မမျှော်လင့်ပဲ လက်ထပ်တော့မည့် သတင်းပင် ဖြစ်လေသည်။ ကျောင်းပြီးပြီးချင်း မြတ်အောင်မှာ အလုပ်ရှာမရသေးသဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူနှင်အတူ မေဖူးလှိုင်အဖေ ဦးလှိုင်ဘွား၏ လုပ်ငန်းတွင် ယဉ်မောင်းဝင်လုပ်ခဲ့သည်။ လူရင်းတွေမို့ ဦးလှိုင်ဘွားမှာလည်း အလုပ်ရုံပြခန်းမှ အိမ်ပြန်ရမည့် အကြောင်းကြီးငယ်ကိစ္စများ ပေါ်ပေါက်လာလျင် မြတ်အောင်အား ခိုင်းလေ့ရှိသည်။ ပြဿနာဖြစ်သောနေ့တွင် ဦးလှိုင်ဘွားမှာ လေလံရထားသော ကျောက်စိမ်းတုံးများနှင့် ပတ်သက်သော အရေးကြီး စာရွက်စာတမ်းများ ပြန်ယူခိုင်းလိုက်သည်။ အိမ်အောက်တွင် အိမ်အကူများ တခြားအလုပ်သမားများ အလုပ်ရှုပ်နေသဖြင့် မေဖူးလှိုင်အမေ ဒေါ်ခင်မေဦးအား အော်ခေါ်ရာ အသံမကြားရသဖြင့် မြတ်အောင်မှာ အိမ်အပေါ်ထပ်အထိ တက်ခဲ့လိုက်သည်။ ခါတိုင်းလည်း ဝင်ထွက်နေသဖြင့် မေဖူးလှိုင်မိဘတွေ အိပ်ခန်းဆီသို့ လျှောက်လာရာ မေဖူးလှိုင်အိပ်ခန်းထဲမှ ညည်းသံများ ကြားလိုက်ရသဖြင့် အမှတ်တမဲ့ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။
မေဖူးလှိုင်မှာ ချမ်းတုန်ကာ တဟင်းဟင်းညည်းကာ ဖျားနေသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် ကုတင်ဘေးဝင်ထိုင်ကာ နဖူးအား စမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။ မေဖူးလှိုင်ပါးစပ်မှ တဟင်းဟင်းညည်းကာ ချမ်းနေကြောင်းညည်းနေသော်လည်း ကိုယ်လုံးမှာ ပူကျက်နေတော့သည်။ တကိုယ်လုံးတုန်နေသဖြင့် အလိုအလျောက် သူငယ်ချင်းမလေးအား ဖက်ထားပေးမိရာ မေဖူးလှိုင်မှာလည်း မြတ်အောင်အား ပြန်လည်ဖက်ထားရင်း ညည်းငြူနေပြန်သည်။ မျက်တောင်ကော့ကြီးများ အဖွင့်အပိတ်လုပ်ကာ မြတ်အောင်မျက်နှာအား အားယူကြည့်နေရင်း ခြောက်ကပ်နေသော နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးမှာ ဟ လာခဲ့သည်။
“ ကိုအောင် လား ”
“ အေးလေ မိဖူးရ … နင့်အဖေခိုင်းလို့ အိမ်ပြန်ပြီး စာရွက်စာတမ်း လာယူတာ … အန်တီ့လည်း မတွေ့ဘူး … အိမ်ပေါ်တက်လာတော့ နင်ဖျားနေတာ တွေ့တော့တာပဲ ”
“ အင်းဟင်းဟင်းးး … ဟုတ်တယ်ဟာ … ချမ်းတာ … ကိုအောင်ရယ် ”
“ ဆေးခန်းသွားမလား … မိဖူး … ငါလိုက်ပို့ပေးမယ်လေ ”
“ အချမ်းပြေမှ သွားမယ်ဟာ… ငါ့ကို အခု ဖက်ထားပေးဦး ”
မြတ်အောင်မှာ မေဖူးလွင်အား ကိုယ်လုံးချင်းကပ်သည်အထိ ဖက်ထားပေးရာ အိပ်ခန်းတွင်း နှစ်ယောက်ထဲဆိုသော အသိက နှစ်ဦးလုံးရင်မှာ တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်းလေးဖြစ်ကာ အလိုအလျောက် နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်မိကြတော့သည်။ မေဖူးလှိုင်မှာ ကိုယ်လုံးလေးတုန်နေသဖြင့် ရင်ဘတ်လေးက မြတ်အောင်အား ပွတ်သပ်ပေးသလို ဖြစ်နေရသည်။ သူငယ်ချင်းဆိုသော အသိစိတ်လွတ်ထွက်ကာ နှစ်ဦးသား မက်မက်မောမော နမ်းနေမိကြသည်။ မြတ်အောင်မှာ မေဖူးလှိုင်၏ ခြောက်ကပ်နေသော နှုတ်ခမ်းလေးအား စိုစွတ်သွားသည်အထိ လျှာဖြင့်လိပ်ကာ ဆွဲစုပ်နေရာ မေဖူးလှိုင် လက်တစ်ဖက်က ကုတင်ပေါ်တစောင်းထိုင်ရင်း ဖိထားသော မြတ်အောင်ခါးအား ဆွဲကပ်နေပြန်သည်။ မြတ်အောင်မှာ နှုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းမပျက် သူ့ကိုယ်လုံးအား ကုတင်ပေါ်ရွေ့ကာ မေဖူးလှိုင်အား ဘေးတိုက်အနေထားဖြင့် ခွထားလိုက်တော့သည်။ နို့အုံလေးအား ခပ်ဖွဖွ အုပ်ကိုင်ရင်း မြတ်အောင်လက်မှာ မေဖူးလှိုင် ဗိုက်သားလေးအား ပွတ်ရင်း ဆီးခုံးနား အရောက်…
“ ကျွီ … ကျွိ ”
“ အမလေးတော် … ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်နေကြတာလဲ ”
“ ဟင် … မေမေ ”
“ ဟာ … အန်တီ ”
“ သရေပေါ်အိပ် … သရေနားစားတဲ့ကောင်ပါလား … မြတ်အောင် ”
“ ဟို … အန်တီ … ကျနော် … ရှင်း ရှင်း … ရှင်းပြ …… ”
“ ဖြန်းးးးးးး ”
“ အားးးး ”
ဒေါ်ခင်မေဦးမှာ ကုတင်နားလျှောက်လာရင်း ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ သူမအား ရှင်းပြဟန်ပြုနေသော မြတ်အောင်အား စကားမဆုံးခင် ပါးရိုက်ပစ်တော့သည်။ ဒေါ်ခင်မေဦး အော်သံကြောင့် အောက်ထပ်မှ အလုပ်သမားတစ်ချို့ တက်လာရာ မြတ်အောင်အား ဝိုင်းဝန်းထိုးကြိတ်တော့သည်။ မေဖူးလှိုင်မှာ ကြောင်ကြည့်နေရာမှာ စူးစူးဝါးဝါး အော်ဟစ်ကာ သတိလစ် မေ့မျောသွားရသည်။
“ မလုပ်ကြပါနဲ့ … ရပ် ရပ် … အခုရပ်နော် … ရှင် တို့ … ရပ် ရပ် … ”
“ ဟဲ့ … သမီးလေး … သတိလစ်သွားပြီ … လုပ်ကြပါဦး ”
ထိုအချိန် မြတ်အောင်မှာလည်း ဝိုင်းဝန်းထိုးကြိတ် ခံရသဖြင့် မျက်လုံးများ ဝေဝါးလာကာ မေ့မျောသွားတော့သည်။
............................................................................
“ အားးးး … ကျွတ် ကျွတ် ”
“ ဟော … ကိုအောင် သတိရလာပြီလား ”
“ ဟင် … မိဖူး … ငါ ငါဘယ်ရောက်နေတာ ”
“ ဆေးရုံမှာ … ကိုအောင်ရဲ့ ”
မြတ်အောင်မှာ တဖြည်းဖြည်း မေဖူးလွင်နှင့် ကိစ္စအား ပြန်လည်မှတ်မိလာရာ…
“ အန်တီရော … မိဖူး … ဆရာဦးလှိုင်ဘွားကရော ဘာပြောလဲ ”
“ မေမေက … ကိုအောင့်ကို အစပိုင်း ထောင်ချမယ်ပြောနေတာ…. ကိုအောင့်အဖေကိုလည်း အလုပ်ထုတ်မယ်ပေါ့ ”
“ ဟာ ”
“ မဟာပါနဲ့ … ကိုအောင်ရဲ့ … နောက်ပိုင်း အဖေက သူ့အလုပ်သမားတွေ မြင်သွားတာရော ကိုအောင့်ရဲ့ ရိုးသားကြိုးစားမှုတွေကြောင့်ရော ပေးစားဖို့ သဘောတူလိုက်ပါပြီ ”
“ တော်ပါသေးရဲ့ … ဟူးးးး ”
“ မိသူကိုတော့ … နင့်ဘာသာရှင်းပြလိုက် … မိသူနဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာတွေ ငါခွင့်လွတ်ပါတယ်ဟာ ”
မြတ်အောင်မှာ ဆေးရုံးဆင်းပြီး ၂ ပတ်အကြာ ခင်ခင်သူအား ရှင်းပြရန် ခင်ခင်သူတို့အိမ်ရှေ့အရောက် ကားအဖြူလေးတစ်စီး ရပ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။ ခင်ခင်သူတို့ မိသားစုမှာလည်း သာမန်လက်လုပ်လက်စားများမို့ ထရံကာသွပ်မိုး အိမ်လေး ဖြစ်သည်။ ဧည့်သည်ရောက်နေတာလား တွေးရင်း အိမ်ထဲထိဝင်လာခဲ့ရာ ဧည့်ခန်းထဲ လူရိပ်လူရောင် မမြင်တွေ့ရပေ။ နာမည်အော်မလို့ ပြင်လိုက်ချိန် ဧည်ခန်းနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် အခန်းလေးထဲမှ ညည်းသံလေးများကြောင့် မအော်တော့ပဲ အခန်းတံခါးနား တိုးကပ်ကာ အတွင်ဘက်အား ထရံပေါက်လေးထဲမှ ချောင်းကြည့်လိုက်မိသည်။ မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကြောင့် မြတ်အောင်မှာ ဒေါသ ထောင်းကနဲ့ထွက်လာရာမှ ကိုယ့်အဖြစ်ကိုယ် ပြန်တွေးမိပြီး စိတ်လျှော့လိုက်ရတော့သည်။
အခန်းလေးထဲ ကုတင်ပေါ်တွင် ခင်ခင်သူမှာ ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေးဖြစ်နေပြီး အသားမဲမဲ ခပ်ဝဝ လူတစ်ဦးက သူမပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်နေရာယူကာ လိုးနေသည်ကို မြင်လိုက်ရလေသည်။ ချက်ချင်း ပြန်ထွက်လာရင်း နောက်ရက်မှ အကျိုးအကြောင်းစာရေးကာ သူငယ်ချင်းတစ်ဦးအား ပို့ခိုင်းလိုက်ရာ ခင်ခင်သူမှာ မြတ်အောင်ဆီမှ စာအား ဖတ်ကာ အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာ ဆွဲစုပ်ရင်း မဲ့ပြုံးပြုံးထားလိုက်တော့သည်။ မြတ်အောင်နှင့် မေဖူးလှိုင် လက်ထပ်ပြီး တစ်လအကြာတွင် ခင်ခင်သူလည်း သူဋ္ဌေးတစ်ဦးနှင့် အိမ်ထောင်ပြုလိုက်လေသည်။
..............................................................................
“ ကလင် လင် လင် … ကလင် လင် ”
သားဖြစ်သူ သုတ ပြန်သွားပြီးကတည်းက ကုတင်ပေါ်မှေးရင်း အတိတ်ကိုတွေးနေမိသော ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ ခေါင်းရင်းမှ ဖုန်းမြည်သံကြောင့် အတွေးစများ ပြတ်တောက်သွားရတော့သည်။
“ ဟဲလို … အမိန့်ရှိပါ ”
“ မမခင်လား … ညီမလေး စိမ်းစိမ်းပါရှင် … မမရိုစီတို့က နိုင်ငံခြားမသွားခင် တစ်ပွဲလောက် ဆွဲမလို့ လူခေါ်ခိုင်းနေတာ … ပွဲလှတယ် နော် … ၁၀ဝ ပြ ကစားကြမှာ ”
“ OK လေ … စိမ်းလေး … ညီမ ခြံမှာပဲမလား … အချိန်ကရော ”
“ ဟုတ် … မမခင် … ခြံမှာပဲ … ည ၁ဝ နာရီကနေ မနက် ၆ နာရီ ဘရိတ်ပဲ ”
“ လာမယ်လေ … ညီမ ”
ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်ဘောစိနှင့် အိမ်ထောင်ကျပြီး သုတ ၁ဝ တန်းနှစ်တွင် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဆုံးပါးသွားခဲ့တော့သည်။ မြတ်အောင် လာရှင်းပြသောနေ့တွင် အခန်းထဲ အလိုးခံခဲ့တဲ့သူမှာ သူမခင်ပွန်း ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ခင်ပွန်း မရှိတော့ပေမယ့် ကျန်ရစ်သော စည်းစိမ်ဥစ္စာများမှာ ဆယ်သက်စားမကုန်သဖြင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ အခုထိ အပူအပင်မရှိ ဖဲဝိုင်း ကြေးကြီးချိန်းဝိုင်းများ အပြင်းပြေ လှည့်ပတ်ကစားနေတော့သည်။
………………………………………
“ တူ……တူတူ …တူ……တူတူ ”
“ ဟဲလို … မိုးသူဇာပါ ”
“ မမ … ကျနော်ပါ မိုးစက် ”
“ ဟင် … မောင်လေးလား ”
“ အင်း … မမ … အ အားးး … ဒယ်ဒီက ဘာတဲ့လဲ … ရိပ်လေးကိစ္စ … ရှီးးးးးး ကျနော့်ဖုန်းမှန်း သိမှာစိုးလို့ ကဒ်ပြောင်းဆက်လိုက်တာ ”
“ ဒယ်ဒီက သူ့အပြစ်ပေးတာ ခံနိုင်မှ အိမ်ပြန်လာတဲ့ မောင်လေးရေ ”
“ တကယ်လား မမ … ဟူးးး အခု ဘေးနားးး အားးး ရှီးးး … ရိပ်လေး ရှိ … အ … ”
“ ရိပ်လေးက … နင့် အနားမှာလား ဖုန်းပေးလိုက် မမ စကားပြောမလို့ ”
“ မကြီး … ပြွတ် ပြွတ် … သမီး ပါ ”
“ ရိပ်လေး ဒယ်ဒီ ကျေနပ်အောင် မကြီး မနည်းပြောထားရတာ … သူက အပြစ်ပေးမှာနော် ”
“ အွန်း ပါ … ပြွတ် … ပလွတ်… မကြီးရဲ့ … ပြွတ်စ် ”
“ ဟဲ့ … နင်ရော မိုးစက်ရော စကားပြောတာ တအားအား တပြွတ်ပြွတ် နဲ့ ”
“ ခ်ခ် … ခ်ခ် … သမီး ရေခဲချောင်း စုပ်နေတာ မကြီးရ ”
“ အော် … အေးအေး … စုပ်စုပ် အရည်တွေ အပြင်မထွက်စေနဲ့ … ခွေးမလေး ဟွန့် ”
မေလရိပ်မှာ သူမ အဖြစ်ပျက်များအား အစ်မဖြစ်သူ မိုးသူဇာအား အကုန်ပြန်ပြောပြထားသည်။ သူမအား သုတက လိမ်လည်လက်ထပ်ခဲ့ပုံ အစ်ကိုဖြစ်သူမိုးစက်ကိုပဲ ပန်းဦးစွပ်ခဲ့ပုံ အခုထိ သုတအား အလိုးမခံသေးကြောင်း အမှန်အတိုင်း ရင်ဖွင့်ထားသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမြတ်အောင်မှာ ဒေါ်ခင်ခင်သူ သားနှင့်လက်ထပ်ရမလားဆိုပြီး သူမအား စကားမပြောတော့ပဲ အိမ်ရိပ်မနင်းရန်ပါ စည်းကမ်းသတ်မှတ်လိုက်သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ စိတ်ဆိုးပြေရန် အစ်ကိုဖြစ်သူ မိုးစက်နှင့် အစ်မဖြစ်သူ မိုသူဇာတို့အား အကူအညီတောင်းကာ ပြောခိုင်းထားသည်။ ဒီနေ့မနက် မိုးစက်အား အစ်မဖြစ်သူမိုးသူဇာဆီ အကြိုးအကြောင်းမေးခိုင်းရင်း မိုးစက်ဆိုင်၏ ရုံးခန်းထဲတင် ဘောင်းဘီဇစ်ဖြုတ်ကာ လီးစုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။ တစ်ချီလိုးပြီးသည်နှင့် မိုးစက်မှာ အဆုံးသတ်သော်လည်း မေလရိပ်မှာ ဒုတိယအချီ ကုန်းချင်နေပြန်သည်။
“ အားမွေးထား ရိပ်လေးရ … နက်ဖြန် ဒယ်ဒီက အပြစ်ပေးမယ်ဆိုတာ လိုးမလို့နေမှာ ”
“ အင်းပါ ကိုကိုရဲ့ … ညီမလေး ကိုကို့လီးကို အားရအောင် စုပ်ဦးမယ်လေ ”
“ ကဲ … စုပ်ရုံပဲနော် … ကိုကိုက လိုးမပေးတော့ဘူး ”
မိုးစက်မှာ ညီမဖြစ်သူ၏ ရမ္မက်စိတ်အား သိနေသဖြင့် မျက်လုံးလေး မှိတ်နေလိုက်သည်။ မေလရိပ်မှာ ထပ်မံအလိုးခံချင်သော်လည်း မိုးစက်မှာ အံကြိတ်ကာ လီးစုပ်ခံရင်း ပြန်လည်မတုန့်ပြန်တော့ပေ။ မိုးစက်လီးထိပ်မှ ပန်းထွက်လာသော လရည်ပူပူများအား တဂွတ်ဂွတ်မျိုချရင်း အစ်ကိုဖြစ်သူလီးကြီးအား တရွှတ်ရွှတ်နမ်းပြီးမှ ပြန်သွားတော့သည်။
နောက်နေ့ မနက် ၁ဝ နာရီကျော်ကျော်တွင် မိုးစက်မှာ မေလရိပ်တိုက်သို့ လာခေါ်က ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမြတ်အောင် အိမ်အား မောင်းခဲ့လိုက်သည်။ ခြံတံခါးအား မေလရိပ်ဆင်းဖွင့်ကာ မရောက်တာကြာပြီဖြစ်သော နေအိမ်အား ငေးမောကြည့်နေမိသည်။ အိမ်ရှေ့မြေနေရာအလွတ် ဘယ်ဘက်ခြမ်းတွင် သူမစိုက်ထားသော နှင်းဆီပင်များ စံပယ်ပင်များ အဖူးအပွင့်များနှင့် ဝေဆာနေသည်။ ညာဖက်ခြမ်းတွင် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမြတ်အောင်၏ ပန်းပုရုပ်များ သစ်ပင် ပင်စည်နှင့် ပြုလုပ်ထားသော စားပွဲခုံများ အရာအားလုံး အရင်အတိုင်းပင်ဖြစ်သည်။ တိုက်ကြီးစင်ဝင်အောက်မှ အစ်ကိုဖြစ်သူ မိုးစက်၏ ကားဟွန်းသံကြောင့် ခြံတံခါးဆီသို့ ပြန်သွားရင်း တံခါးပိတ်ကာ အိမ်ထဲသို့ လျှောက်လာခဲ့သည်။ အင်္ကျီကိုယ်ကြပ်အပါးအနက်နှင့် ဒူးဖုံးစကပ်အပါးလေး ဝတ်ဆင်ကာ လမ်းလျှောက်လာစဉ် အင်္ကျီကိုယ်ကြပ်လေးအတွင်းမှ နို့အုံလေးမှာ စူထွက်ပြီး နေရောင်ကြောင့် နို့သီးခေါင်းလေး ဖုနေသည်ကို ခပ်ရေးရေး မြင်နေရသည်။ စကပ်လေးအတွင်းမှ ဖင်သားကြီးများ ယိမ်းကာနွဲ့ကာဖြင့် အိမ်ထဲရောက်ရှိလာခဲ့သည်။
“ ဒေါက် … ဒေါက်ဒေါက် ”
“ ရိပ်လေး ရောက်ပြီလား ဝင်ခဲ့ … မိုးစက်က အပြင်မှာနေခဲ့ ”
အခန်းတွင်းမှ မိုးသူဇာ၏ စကားကြောင့် မိုးစက်မှာ အခန်းပြင်၌ ကျန်ရစ်ခဲ့တော့သည်။ အခန်းတွင်းဝင်လိုက်ရာ မိခင်ဖြစ်သူ၏ အလှပြင်မှန်တင်ခုံကြီးမှာ အရင်အတိုင်း နဂိုနေရာတွင် ရှိနေပြီး ဖခင်နှင့်မိခင် တွဲရိုက်ထားသော ဓာတ်ပုံမှာ ဘေးသို့ကပ်ထားသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ နှစ်ယောက်အိပ် ကျွန်းကုတင်ကြီးပေါ်တွင် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမြတ်အောင်မှာ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်နှင့် အောက်ပိုင်းဘာမှ ဝတ်မထားပဲ ကုတင်ခေါင်းရင်းဘက် ကျောမှီကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းအား ဖြဲထိုင်နေသည်။ အစ်မဖြစ်သူ မိုးသူဇာမှာလည်း အင်္ကျီနှင့်ဂါဝန်အတို ဝမ်းဆက်အဖြူရောင် အပါးလေးဝတ်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ ပက်လက်အနေထားဖြင့် လှဲနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။
“ အငယ်မ … နင့်အပြစ် နင်ခံဖို့ လာတာ သေချာပြီလား ”
“ ဟုတ် ဒယ်ဒီ ”
မေလရိပ်မှာ ပြောပြီးသည်နှင့် ကုတင်နားလျှောက်သွားရာ အနီးကပ်ကြည့်လိုက်မှ ဖခင်ဖြစ်သူပေါင်ကြားမှ လဥနှစ်လုံးမှာ အစ်မဖြစ်သူမိုးသူဇာ၏ နဖူးပေါ်တင်နေကာ လီးတန်ကြီးမှာ မိုးသူဇာမျက်နှာပေါ် အလျားလိုက်ကပ်နေပြီး မေးစေ့နားတွင် ဒစ်ဖူးနီညိုကြီးက ငိုက်ကျနေသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရ၏။ ဟိုးအရင်က မိခင်ဖြစ်သူ၏ အဖုတ်ရော ဖင်ရော ပက်ပက်စက်စက်လိုးခဲ့သော လီးကြီးအား ပထမဆုံးအကြိမ် အနီးကပ် မြင်လိုက်ရတော့သည်။ အစ်မဖြစ်သူ မိုးသူဇာ၏ ဇာအပါးလေးအတွင်းမှ နိ့သီးခေါင်းမဲမဲလေးနှင့် ပေါင်ရင်းကြားမှ စောက်မွှေးအုံ အမဲကြီးအား ထပ်မံမြင်တွေ့မိရာ မေလရိပ်စောက်ဖုတ်လေးမှာ ဆစ်ကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။
“ မိုးသူဇာ … ဒယ်ဒီ မှာထားတဲ့ဟာ ယူလာခဲ့ ”
ဦးမြတ်အောင် စကားကြားသည်နှင့် မိုးသူဇာမှာ ကုတင်ခြေရင်းအောက်ဖက်မှ စတီးဇလုံကြီးတစ်ခု မ လာပြီး ကုတင်ပေါ်တင်ထားလိုက်သည်။
“ ရိပ်လေး အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ် ကုတင်ပေါ်တက်လိုက် ”
“ ဟုတ် … မကြီး ”
အစ်မဖြစ်သူစကားကြောင့် မေလရိပ်မှာ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ် တက်ထိုင်လိုက်သည်။ မေလရိပ်၏ တင်းထုပ်နေသော နို့အုံလေးများ ခါးသေးကျဉ်လေးအောက်မှ ကော့ထွက်အိစက်နေသော ဖင်သားကြီးများအား ကြည့်ရင် ဦးမြတ်အောင်နှင့် မိုးသူဇာမှာ တံတွေးမျိုချလိုက်ရတော့သည်။ ဦးမြတ်အောင်မှာလည်း သမီးဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံးအလှကို ပထမဆုံးအကြိမ် အနီးကပ်မြင်လိုက်ရကာ စိတ်ထဲ ရှိန်းတိန်းတိန်းလေး ဖြစ်နေရသည်။ ဦးမြတ်အောင်မှာ သမီးငယ်ဖြစ်သူ မေလရိပ်၏ ကိုယ်လုံးအားကြည့်ရင်း သမီးကြီးဖြစ်သူ မိုးသူဇာယူပေးသော ဇလုံကြီးထဲ လက်နှိုက်လိုက်သည်။ လက်ထဲပါလာသော အရာကြီးမှာ ဇလုံထဲမှ ဘေးသို့အရောက် ဖုတ်ကနဲ့ အိပ်ယာခင်းပေါ် ပြုတ်ကျကာ တွန့်လိမ်နေတော့သည်။
“ အမလေးးး … မြွှေ မြွှေ … မြွှေကြီးမလား ဒယ်ဒီ ”
“ ခ်လ်းးး … မြွှေမဟုတ်ပါဘူး ရိပ်လေးရ … ငါးရှဉ့်ပါဟာ … ဒယ်ဒီလိုချင်တဲ့ အတုတ်ကို သေချာဈေးကြီးပေးဝယ်ထားရတာ ”
အရှည် နှစ်ပေခန့်ရှိ ငါးရှဉ့်ကြီးမှာ အိပ်ယာခင်းပေါ်တွန့်လိန်နေကာ အတုတ်မှာ ဦးမြတ်အောင် လီးအတုတ်ထက် မသေးပေ။ ကိုယ်လုံးအဝါပေါ် နီညိုရောင်သန်းနေသော ငါးရှဉ့်ကြီးအား ဦးမြတ်အောင်မှာ ခါးက ညှပ်ဖမ်းရင်း သူချွတ်ထားသော ပုဆိုးနှင့် ငါးရှဉ့်ကိုယ်လုံးအား ရေခြောက်အောင် သုတ်ပစ်နေသည်။ အတော်ကြာမှ လက်ထဲလူးလွန့်နေသော ငါးရှဉ့်အား ခေါင်းနောက်နားညှပ်ကိုင်ကာ မိုးသူဇာအား ကုတင်ဘေး မှန်တင်ခုံပေါ်မှ လေးထောင့်ဘူးလေး ယူခိုင်းလိုက်သည်။
မေလရိပ်မှ ဖခင်လုပ်သမျှလိုက်ကြည့်နေရာ ဦးမြတ်အောင်မှာ မိုးသူဇာအား လေးထောင့်ဘူးလေး ဖွင့်ခိုင်းပြီး ကွန်ဒုံးအလွတ် ၅ ခု ထုတ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ငါးရှဉ့်ခေါင်းမှ ကွန်ဒုံးများစွပ်ပြီး ထောင်ကြည်ရာ ငါးရှဉ်မှာ မနေတတ်သဖြင့် ပိုပြီး လူးလွန့်နေတော့သည်။ အားရကျေနပ်စွာ ကြည့်လျက် နောက်ထပ် ပလပ်စတိတ် အကြည်လေးဖြင့် ထည့်ထားသော ကွန်ဒုဲးတစ်ခု ထပ်မံထုတ်ခိုင်းလိုက်ပြန်သည်။ နောက်ဆုံးစွပ်လိုက်သော ကွန်ဒုံးမှာ ဘေးပတ်ပတ်လည်တွင် ဂေါ်လီများပါရှိနေသည်။ ငါးရှဉ့်ကြီးမှာ မွန်းကြပ်လာသဖြင့် ခပ်မြန်မြန်လေး လူးလွန်နေရာ ဦးမြတ်အောင်မှာ ငါးရှဉ့်ခေါင်းမှနေ၍ ၆ လက်မခန့်ခွာကာ ကိုယ်လုံးအား အဝတ်စအပျော့စား ခပ်ထူထူဖုံးထားသော သံညှပ်ဖြင့် ညှပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။
“ မေလရိပ် ပက်လက်လှန်လိုက် နင့်ကို အပြစ်ပေးတော့မှာ ”
“ ရှင် … ဒယ်ဒီ … ဟို ဟို ဟိုလေ ”
“ ကြာတယ်ဟာ အပြစ်မခံချင် သွားတော့…. နင်နဲ့ ဒီအိမ်နဲ့ ပတ်သက်စရာ မလိုတော့ဘူး ”
“ အပြစ်ခံမှာပါ ဒယ်ဒီရယ် ”
မေလရိပ်မှာ နဖူးချွေးလေးများ စို့လာရင်း ပက်လက်လေး လှန်ကာ မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားလိုက်တော့သည်။ ဦးမြတ်အောင်မှာ သမီးကြီးဖြစ်သူ မိုးသူဇာအား မျက်ရိပ်ပြလိုက်ရာ မိုးသူဇာမှာ မေလရိပ်ခေါင်းအား ဒူးထောက်ပြီး ပေါင်ဖြင့်ညှပ်ကာ လက်နှစ်ဖက်အား နောက်လှန်ဖိထားလိုက်သည်။ ဦးမြတ်အောင်မှာ မေလရိပ်အား ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြင့် စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ့ သံညှပ်အရှည်မှကိုင်ကာ ငါးရှဉ့်ခေါင်းအား တေ့လိုက်တော့သည်။ ငါးရှဉ်ခေါင်းမှာ ဘယ်ညာ အထက်အောက် လှုပ်ရမ်းနေသဖြင့် စောက်ဖုတ်လေးအား ထိုးခွဲသလိုဖြစ်ကာ မေလရိပ် ညည်းသံလေးများ စတင်ပေါ်ထွက်လာရသည်။ တချက်တချက် ငါးရှဉ့်ခေါင်းမှာ စောက်စိထိပ်လေးအား လာလာထိနေသဖြင့် ခြေမလေးများ ကုတ်လာရသည်။ စောက်ပတ်တပြင်လုံးအား ၅ မိနစ်ခန့် ဟိုထိဒီထိဖြင့် စောက်ရည်များ ပွက်လာခဲ့ရသည်။ ခါးလေးတွန့်လာကာ ဖင်လေးမသိမသာ ကြွတက်နေတော့သည်။
ဦးမြတ်အောင်မှာ သမီးဖြစ်သူ ဖင်လေးကြွအတက် သံညှပ်လေးအား ဆွဲမြှောက်ထားသဖြင့် မေလရိပ် စောက်ပတ်လေးမှာ ငါးရှဉ့်ခေါင်းဖြင့်လွတ်ကာ အသဲယားနေရတော့၏။ ခါးလေးညှောင်း၍ ဖင်အား အိပ်ယာခင်းပေါ်ပြန်ချစဉ် ဦးမြတ်အောင်မှာ အရည်ရွှဲနေသော စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ ငါးရှဉ့်ခေါင်းအား ထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။
“ အီးးး … ဒယ်ဒီရယ် … ရှီးးးးးး ”
ငါးရှဉ့်မှာ စောက်ခေါင်းထဲ ခေါင်းမြုပ်သည်နှင့် အတွင်းဘက် တိုးခွေ့ဝင်သွားရာ ငါးရှဉ့်ကိုယ်ပေါ်မှ စွပ်ထားသော ကွန်းဒုံးအတွင်းမှ ဂေါ်လီများက စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများအား ချိတ်ဆွဲသွားတော့သည်။ တဖြည်းဖြည်း တိုးဝင်သွားရာ ၆ လက်မခန့်အကွာတွင် အဝတ်စအပျော့သား ခပ်ထူထူအုပ်ကာ ညှပ်ထားသော သံညှပ်နေရာရောက်တော့ ရှေ့ဆက်မတိုးနိုင်တော့ပေ။ စောက်ခေါင်းတွင်း လူးလွန့်နေရာ တဖြည်းဖြည်း မေလရိပ်မှာ အသဲခိုက်အောင် ခံစားလာရ၏။ စောက်ခေါင်းအပြည့် နေရာယူထားလျက် ငါးရှဉ့်ကြီးမှာ လူးလွန့်နေသဖြင့် အတွင်းသားများအား လီးဖြင့်ထိုးမွှေသည်ထက် အဆပေါင်းများစွာ ခံစားနေရသည်။ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး လေထဲမျောလွင့်နေရသလို ရင်ထဲ တလှပ်လှပ် အသိစိတ်များ လွတ်ထွက်မသွားအောင်ထိန်းရင် စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်နေရပြန်သည်။
“ အမလေးးး … ဒယ်ဒီရယ် လိုးမှာဖြင့် လိုးပါတော့ … သမီး မခံနိုင်တော့ပါဘူး … အဟင့် ဟင့် … အီးဟီးး ”
မေလရိပ်မှာ တကိုယ်လုံး ကော့ပျံနေကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမြတ်အောင်အား လိုးပေးဖို့ အော်ဟစ်နေရသည်။ ပေါင်သားလေးများတုန်နေကာ အပေါ်မြှောက်ထားစဉ် ဦးမြတ်အောင်မှာ ခြေနှစ်ဖက်ပူးကာ ချုပ်ထားလိုက်ပြန်သည်။ ငါးရှဉ့်မှာ စောက်ခေါင်းတွင်း လူးလွန့်နေစဉ် မေလရိပ်မှာ မခံနိုင်တော့ပဲ ညှစ်ပေးမိရာ ပိုဆိုးနေရ၏။ ငါးရှဉ့်ကြီးမှာ ညှစ်ခံရလေ ပိုရုန်းလေဖြစ်ကာ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများအား ငါးရှဉ့်ကိုယ်ပေါ်စွပ်ထားသော ကွန်ဒုံးမှ ဂေါ်လီများက ပွတ်ဆွဲသလို ဖြစ်နေရသည်။
“ သေပါပြီ သေပါပြီရှင် …အမလေးးး အားးး အားးးး … အမလေးးး မခံနိုင်တော့ပါဘူးးး ဒယ်ဒီရဲ့ … အားးး … ထွက် ထွက် ထွက်ပြန်ပြီ …… အားးးးး အ ”
ဦးမြတ်အောင်မှာ သူသဘောမတူသောလူနှင့် ဇွတ်အတင်းလက်ထပ်သွားသော သမီးဖြစ်သူ၏ ခံစားနေမှုကို ကြည့်ရင်း တစ်ချက်ပြုံးလိုက်တော့သည်။ ပေါင်ကြားမှ ထောင်မှန်နေသော လီးထိပ်အား တံတွေးထွေးချကာ ပေါင်မြှောက်၍ချုပ်ထားသော မေလရိပ်၏ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းအား ဒူးကွေး၍ ပြန်ဖြဲပစ်လိုက်၏။ ငါးရှဉ့်ကိုယ်လုံးပိတ်နေသော စောက်ခေါင်းပေါက်၏ အောက်ဖက် ဖင်ဝနီညိုလေးအား ဒစ်ဖူးဖြင့် တေ့ကာ လီးအရင်းထိ ဖိလိုးလိုက်တော့သည်။
“ အားးး အမလေးးး … ထုတ် ထုတ်ပေးပါ ဒယ်ဒီ … ငါးရှဉ့်ကြီးထုတ်ပြီး သမီးစောက်ဖုတ်လေးပဲ လိုးပါ့လား အမလေးးး နာတာ ဒယ်ဒီရယ် ”
ဦးမြတ်အောင်မှာ မေလရိပ်စကားအား အသိအမှတ်မပြုပဲ သမီးကြီးဖြစ်သူ မိုးသူဇာအား မေလရိပ်မျက်နှာအား မျက်စပစ်ပြလိုက်တော့၏။ မိုးသူဇာမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ၏ စိတ်ကို သိနေသည့်အလား သူမပေါင်ဖြင့်ညှပ်ထားသော ညီမဖြစ်သူ၏ မျက်နှာပေါ်ခွကာ အော်ဟစ်နေသော ပါးစပ်လေးအား စောက်ပတ်ဖြင့် ဖိအုပ်ထားလိုက်တော့သည်။
“ အမလေးးး … အ အု ဖလွပ် ဖူးးး ဝရူးးး ဖူးးး ဖလူးးးး ”
မေလရိပ်မှာ အော်ရင်းတန်းလန်း သူမပါးစပ်ပေါက်အား အစ်မဖြစ်သူက စောက်ဖုတ်ဖြင့် ဖိအုပ်လိုက်သဖြင့် ထပ်မအော်နိုင်ပဲ တဝူးဝူး တဖူးဖူး ဖြစ်နေရတော့သည်။ ဦးမြတ်အောင်မှာ မေလရိပ်၏ ပေါင်နှစ်ဖက်အား ဒူးကောက်ကွေးနေရာမှ လှန်ဖိကာ ဖင်ပေါက်လေးအား ရက်ရက်စက်စက် ပစ်ပစ်လိုးလိုးနေတော့၏။ မေလရိပ်တစ်ယောက် စောက်ပတ်လေးထဲ ငါးရှဉ့်ကိုယ်လုံးကမွှေနေရင်း ဖင်ပေါက်လေးအား မနားတမ်းလိုးခံရကာ အရသာနှစ်မျိုး တပြိုင်ထဲ ခံစားရင်း စောက်ရည်များ တဗြန်းဗြန်း မကြာခဏ ပန်းထုတ်နေရတော့သည်။ သူမ ပါးစပ်ပေါက်လေးအား ဖိထားသော အစ်မဖြစ်သူစောက်ဖုတ်ကြီးမှလည်း အရည်များစိမ့်ထွက်နေရာ တဂွတ်ဂွတ် မျိုချပစ်နေရသေး၏။
ဦးမြတ်မောင်မှာ အချက် ၁၀ဝ ကျော်ခန့် ဖင်ပေါက်လေးအား ဆောင့်လိုးရင်း ငါးရှဉ့်အား မေလရိပ် စောက်ခေါင်းတွင်းမှ ဆွဲထုတ်ပေးလိုက်တော့သည်။ ငါးရှဉ့်ကိုယ်လုံး ကျွတ်ထွက်သွားသည်နှင့် မေလရိပ်စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းထွက်လာရာ ဦးမြတ်အောင် ရင်ဘတ်မှပေါင်ကြားထိ စောက်ရည်များ ရွှဲနှစ်သွားရတော့သည်။
သမီးဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေးအားကြည့်ရင်း လီးတန်တလျှောက် ကျင်တက်လာကာ ဖင်ထဲစိမ်ထားသော လီးကြီးထိပ်မှ လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထုတ်နေမိ၏။ မိုးသူဇာမှာလည်း ညီမဖြစ်သူမေလရိပ်၏ စောက်ရည်များ ဒူးထောက်ထားသော ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ရင်ဘတ်အား ထောင်ပန်းနေသည်ကို ကြည့်ရင်း သူမစောက်စိလေးအား လက်ဖြင့်ဖိချေကာ စောက်ရည်များ မေလရိပ်မျက်နှာပေါ် ပန်းထုတ်လိုက်ရတော့သည်။
အခန်းပြင်မှ အစအဆုံး ချောင်းနေသော မိုးစက်မှာလည်း ၂ ချီဆက်တိုက် ဂွင်းထုကာ အခန်းနံရံအား မှီရင်း အမောဖြေနေရ၏။ မေလရိပ်မှာ မျော့နေသဖြင့် ညပိုင်း ယောကျ်ားဖြစ်သူ သုတ ဖုန်းဆက်ချိန် မိုးသူဇာမှ ဖအေဖြစ်သူနှင့် အဆင်ပြေအောင်လို့ ဒီည အိမ်မှာပဲ ညအိပ်ခိုင်းမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြန်လည်ဖြေဆိုနေသည်။ သုတမှာ ဇနီးဖြစ်သူ၏ အဖြစ်မှန်ကို မသိပဲ မိုးသူဇာအား ယောက္ခထီးနှင့် ဇနီးအား ပြန်လည်သင့်မြတ်အောင် ကူညီပေးသဖြင့် ကျေးဇူးတင်ကြောင်း တဖွဖွပြောကာ ဖုန်းချသွားတော့သည်။
………………………………………………
“ ရိပ်လေး … ထတော့လေ မုန့်စားရအောင် ”
“ ကျွတ်ကျွတ် … အ … မထချင်သေးဘူး ကိုကိုရာ ”
“ အောက်က တအားနာနေတာလား ”
“ ဟုတ်တယ် ကိုကိုရဲ့ … မနေ့က ဖင်ရော အဖုတ်ရော ဒယ်ဒီ မတရားလိုးထားတာ ”
မနက်လင်းလင်းချင်း မိုးစက်မှာ ညီမဖြစ်သူ မေလရိပ်အား လာနိုးနေသည်။ မေလရိပ်မှာလည်း မနေ့က ဦးမြတ်အောင်၏ ရက်ရက်စက်စက် လိုးချက်များကြောင့် ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ရော ကျိန်းနေကာ ထထိုင်ဖို့အတွက် အနိုင်နိုင် ဖြစ်နေရသည်။ မိုးစက်မှာ မေလရိပ် ခေါင်းရင်းဘက် တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ကာ ပါးပြင်လေးအား ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။ မေလရိပ်မှာ သူမမျက်နှာအနီး လာထိုင်တော့ မိုးစက် ဘောင်ဘီးအတွင်းမှ ဖုထွက်နေသော အရာကြီးအား ကြည့်ကာ လက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
“ ကိုကို … ရိပ်လေးကို လိုးချင်နေတာလား ”
“ ရိပ်လေးမှ အဆင်မပြေတာ နေပါစေကွာ ”
“ အောက်ကမရပေမယ့် … ရိပ်လေး ပါးစပ်ကို လိုးလေ ကိုကို ”
မေလရိပ်မှာ အစ်ကိုဖြစ်သူ၏ ပေါင်လယ်နားလေး သူမမျက်နှာအား တိုးကပ်ကာ ပါးစပ်လေး ဟပေးလိုက်သည်။ မိုးစက်မှာ မနေ့ကတည်းက လိုးချင်နေသဖြင့် ဟန်မဆောင်တော့ပေ။ စောက်ဖုတ်မလိုးရလည်း ပါးစပ်လိုးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ ကိုယ်လုံးတစောင်းထား၍ မေလရိပ်မျက်နှာနှင့် သူ့ပေါင်ရင်းအား ဆွဲကပ်လိုက်၏။ ဘောင်းဘီဇစ်ဖွင့်ကာ လီးထိပ်အား ညီမဖြစ်သူပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။ မေလရိပ်မှာ အောက်ပိုင်းကျိန်းစပ်နေပေမယ့် အစ်ကိုဖြစ်သူ၏ လီးကြီးပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာချိန် အားရပါးရ စုပ်ပေးတော့သည်။ မိုးစက်မှာ ခါးလေးလှုပ်ကာ ဖြည်းဖြည်းလိုးနေစဉ် အခန်းတံခါး ပွင့်၍ ရေနွေးဇလုံလေးကိုင်ကာ ဝင်လာသော အစ်မဖြစ်သူ မိုးသူဇာ အားတွေ့လိုက်ရတော့သည်။
“ အမလေး … ရိပ်လေးရယ် ညည်းကလည်း မလွယ်ပါဘူး … မိုးစက် နင်ကလည်း ညီမလေး ဒီလောက် အလိုးခံထားရတာကို မသိတတ်ပါလား ”
“ ဟာ … မမ ”
မိုးသူဇာမှာ ညီမဖြစ်သူ မေလရိပ်ပါးစပ်ထဲ တဝက်ခန့်ဝင်ထွက်နေသော မောင်ဖြစ်သူ မိုးစက်၏ လီးကြီးအား အနီးကပ် ထိုင်ကြည့်လိုက်သည်။ မေလရိပ်မှာ စကားပြန်မပြောနိုင်ပဲ မိုးစက်လီးအား စုပ်ပေးနေ၏။ ခဏအကြာမှ အစ်မဖြစ်သူ မိုးသူဇာအား စကားပြောလိုက်တော့သည်။
“ မကြီး … ကိုကို့ကို အလိုးခံလိုက်ပါ့လား… သမီးဟာက ကျိန်းစပ်နေလို့ ”
“ အမလေးတော် … သူလိုးချင်ရင် သူပြောလိမ့်မယ် … ရိပ်လေးက ဘာလို့ ပွဲစားလုပ်နေတာလဲ ဟွန့် ”
“ ကျနော်လည်း လိုးချင်တာပေါ့ မမရ … ဒယ်ဒီဆူမှာ ကြောက်တာပါဗျာ ”
“ ဘာဆိုင်လို့ ”
“ ဒယ်ဒီက တော်ကြာနေ မမကို လိုးရမလားဆိုပြီး ကျနော့်ပါ မခေါ်မပြော ပြန်ဖြစ်နေမှာ … မမကို သူလိုးနေကြလေ ”
“ အာ … မိုးစက် … နင်နော် … ကိုယ့်အစ်မကိုယ် ဒီလိုပြောစရာလား ”
“ သိပါတယ် မမရယ်… ဒယ်ဒီ တခြားမိန်းမတွေနဲ့ ရှုပ်မှာစိုးလို့ မမ အလိုးခံနေတာမလား ”
“ ကဲပါ ခဏရပ်ကြပါဦး ရိပ်လေးဟာလေး ရေနွေးအုပ်ပေးမလို့ ”
မိုးသူဇာမှာ ပြောလည်းပြော ညီမဖြစ်သူ မေလရိပ် ဒူးဒေါင်းနားဝင်ထိုင်ကာ ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားလေးလုပ်ပြီး အဖုတ်နှင့် ဖင်ဝလေးအား ရေနွေးဝတ်လေး အုပ်ပေးလိုက်သည်။ မေလရိပ်မှာ မိုးစက်လီးအား ကိုင်ထားရင်း အစ်မဖြစ်သူ လုပ်ပေးသမျှ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ ၅ မိနစ်ခန့် ရေနွေးအုပ်ပြီး မိုးသူဇာ ပြန်ထွက်မည်အလုပ် မိုးစက်က တားထားလိုက်သည်။ ကုတင်ခြေရင်းဘက် ဘောင်တန်းအား လက်ထောက်ခိုင်းပြီး မတ်တပ်ရပ် အနေအထားဖြင့် ဖင်ကြီးအား ကော့ခိုင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် မိုးစက်မှာ အစ်မဖြစ်သူနောက်မှ နေရာယူကာ ဖင်ကြားမှ ပြူးထွက်နေသော အဖုတ်ထဲ ဒစ်ဖူးဖြင့် တေ့ကာ ဆွဲလိုးလိုက်တော့သည်။
မိုးသူဇာမှာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ရင်း မိုးစက်လိုးသမျှ အလိုက်သင့် ခံနေလိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်း လီးအရသာတွေ့လာရာ ခါးလေးခွက်ပြီး ဖင်ကြီးအား အစွမ်းကုန် ကော့ပေးလိုက်ပြန်သည်။ မိုးစက်မှာ အစ်မဖြစ်သူ၏ ဖင်သားဖွေးဖွေးအိအိကြီးအား ဆုပ်နယ်ပေးကာ လီးအရင်းထိ ပစ်ပစ်ဆောင့်နေတော့သည်။ တချက်တချက် နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးသော မိုးသူဇာ၏ အပေးကောင်းမှုကြောင့် ကြာကြာမလိုးနိုင်ပဲ လရည်များ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။
“ အားးး မမရယ် … ကျနော် ထွက်ပြီ ”
မိုးသူဇာမှာ တန်းလန်းကြီး ကျန်နေခဲ့သည်။ မိုးစက်မှာ လိုးပြီးသည်နှင့် သူ့ဆိုင်သို့ ထွက်သွားတော့သည်။
“ မကြီး မပြီးသေးဘူး မလား ”
“ အင်းပေါ့ ရိပ်လေးရဲ့ ”
“ ဒယ်ဒီနဲ့ သွားလိုးလေ … ခ်ခ် ”
တကယ်လည်း မိုးသူဇာမှာ အိပ်ရာမထသေးသော ဖခင်ဖြစ်သူဦးမြတ်အောင်၏ လီးအား ထောင်မှတ်နေအောင်စုပ်ကာ အပေါ်မှခွလိုးရင်း သူမ ကာမစိတ်အား ဖြည်လျော့ခဲ့ရသည်။ ၃ ရက်လောက်မှ မေလရိပ်လည်း သက်သာလာရာ အိမ်ပြန်ဖို့ စီစဉ်ရသည်။ မိသားစု မနက်စာ စားအပြီး ဦးမြတ်အောင်မှ သမီးငယ်မေလရိပ်အား ရယ်ရယ်မောမောဖြင့် အရင်လို စကားပြန်ပြောနေတော့သည်။
“ မီးငယ်လေး ဒီနေ့ ပြန်မှာဆို ”
“ ဟုတ် ဒယ်ဒီ … သုတကလည်း ဖုန်း ခဏခဏ ဆက်နေပြီ ”
“ အေးပါ … ဒီနေ့ကစပြီး သမီး လာချင်တဲ့အချိန် လာလို့ရပြီ… သမီးတစ်ယောက်ထဲနော် သမီးယောကျ်ား မပါဘူး ”
“ အင်းပါ ဒယ်ဒီရဲ့ ”
“ ရိပ်လေး မကြီးတော့ လိုက်မပို့တော့ဘူး… မိုးစက်ပဲ လိုက်ပို့လိမ့်မယ် ”
“ ရပါတယ် မကြီးကလည်း ”
စားသောက်ပြီး မိုးသူဇာမှာ အပြင်သွားစရာကိစ္စ ပေါ်လာသဖြင့် ကားတစ်စီးယူကာ ထွက်ခွာသွားတော့သည်။ မိုးစက်မှာလည်း ဆိုင်မှ ဖုန်းဆက်သဖြင့် ထွက်သွားရာ မေလရိပ်နှင့် ဦးမြတ်အောင်တို့ သားအဖနှစ်ဦးသာ ကျန်ရစ်ခဲ့ကျသည်။ ဦးမြတ်အောင်မှာ မေလရိပ် စိတ်ပေးထားသော ပန်းသီးတစ်ပန်းကန် ကုန်မှ သူ့အိပ်ခန်းတွင်း ဝင်ရောက်သွားတော့သည်။ မေလရိပ်မှာ အချိုပွဲပန်းကန်များ သိမ်းဆည်းပြီး သူမအိပ်ခန်းတွင်းဝင်ကာ လှဲရင်း ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် သုတအမေတို့အကြောင်း စဉ်းစားနေမိသည်။ ကုတင်ပေါ်လူးလိမ့်ရင်း အိပ်မပျော်သဖြင့် ဦးမြတ်အောင် အိပ်ခန်းဆီသို့ ဝင်လာခဲ့လိုက်တော့သည်။ ခဏအကြာ ဦးမြတ်အောင် အိပ်ခန်းတွင်း မေလရိပ်မှာ ညဝတ်အင်္ကျီလေးနှင့်ပင် ဖခင်ဖြစ်သူ ကိုယ်လုံးအားခွကာ သူမ အဖြစ်အပျက်များအား ပြောပြရင်း လီးကြီးအား ပွတ်သပ်နေသည်။
“ ဟမ် … ဒါဆို … မီးငယ်လေး ယောကျ်ားက အခုထိ မလိုးရသေးဘူးပေါ့ ”
“ အင်းပေါ့ ဒယ်ဒီရဲ့ … သမီးကို လိမ်ညာပြီး လက်ထပ်ထားလို့လေ …. ဒါပေမယ့် … သမီး ဟာလေးက … ဟို ဟို ”
“ ခ်ခ် … အပျိုမစစ်ဘူး ပြောမလို့မလား …”
“ သမီးဟာလေးကို … ကိုကိုပဲ လိုးခွင့်ရတာ ဒယ်ဒီရဲ့ … ဟိုနေကမှ ဒယ်ဒီ လိုးရတာပါ ”
“ ဟာ … မအေဘေး မိုးစက် သွက်လှချည်လား ”
“ အံမယ် … မကြီးကိုကြ … ဒယ်ဒီက အရင်လိုးရတာပါနော် ”
“ ဟုတ်တယ် မီးငယ်ရ … ဒယ်ဒီကို အပြင်မှာ မိန်းမ မရှုပ်ရဘူး … သမီးကြီးက သူပဲ အလိုးခံတာ ”
“ ဒယ်ဒီကို သမီး မသိတာ မေးချင်လို့ ရမလား ”
“ မေးလေ ”
ဦးမြတ်အောင်မှာလည်း သမီးဖြစ်သူ မေလရိပ်ဘက် ကိုယ်လုံးလှည့်ရင်း စောက်ပတ်လေးအား အုပ်ကိုင်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ကြည့်လိုက်တော့သည်။
“ သုတ အမေနဲ့ ဒယ်ဒီနဲ့က ရန်ငြိုးတွေ ရှိခဲ့ကြလို့လား ”
“ ဟူးးးး ”
“ ဟို … ဒယ်ဒီအဆင်မပြေလည်း မပြောပါနဲ့… သမီးက သိချင်လို့ပါ ”
မေလရိပ်မှာလည်း ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြီးအား ဒစ်ကြီးကားလာအောင် ဖြဲချရင်း လီးအရင်းမှ ကိုင်ကာ ဗိုက်ပေါ် တဘတ်ဘတ် ရိုက်နေလိုက်သည်။
“ ဒီအကြောင်းတွေ ဒယ်ဒီ မပြောချင်ပေမယ့် သမီးက ပတ်သက်နေတော့ ပြောပြပါမယ် ”
ထို့နောက် ဦးမြတ်အောင်မှာ သုတအမေ ဒေါ်ခင်ခင်သူနှင့် ငယ်ရည်းစားဖြစ်ကြောင်း အပျော်ခရီးထွက်ရင်း လိုးဖြစ်ကြကြောင်း ကျောင်းပြီးလို့ အပြန်တွင် မေလရိပ်တို့၏ မိခင်ဖြစ်လာမည်သူ ဒေါ်မေဖူးလှိုင်နှင် မမျှော်လင့်ပဲ လက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့ကြောင်း အကုန်ပြောပြလိုက်သည်။ သူ့အဖြစ်အပျက်တွေကို ရှင်းပြဖို့ သွားချိန် ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ နေအိမ်၌ပင် လူတစ်ယောက်အား အလိုးခံနေသည်ကို မြင်ခဲ့ရကြောင်းပြောရာ ဦးမြတ်အောင်အသံက တိမ်ဝင်သွားတော့သည်။
“ ဟင် ဒယ်ဒီက အရင်မှားတာကိုး ”
“ ဒါပေမယ့် … ဒယ်ဒီက သမီးတို့အမေနဲ့ လက်မထပ်ပဲ ခင်ခင်သူ့ကို ခိုးပြေးဖို့ စီစဉ်ထားတာလေ ”
“ ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် …”
“ တကယ်လား ဒါတွေက တကယ်လား …”
“ ကိုအောင် တံခါးဖွင့်ပါဦးရှင် ”
“ ဟင် ”
“ ဒါ ဒါ … ခင်ခင်သူပဲ သမီးရ ”
မေလရိပ်မှာလည်း ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြီးအား ကိုင်ထားရာမှ အမြန်လွတ်လိုက်ပြီး ညဝတ်အင်္ကျီလေးအား ဆွဲဆန့်လိုက်သည်။ ဦးမြတ်အောင်မှာလည်း ပုဆိုးကို ကျကျနန ပြန်ဝတ်ကာ ကုတင်ပေါ်မှဆင်းရင်း အခန်းတံခါးအား ဖွင့်ပေးလိုက်တော့သည်။
“ ဟင် … သုတ ”
“ ဟုတ်တယ် မေလရိပ် နင်ပြန်မလာလို့ ငါလိုက်လာတာ ”
“ ခင် ”
“ ကိုအောင် ”
ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ သားဖြစ်သူနှင့် ချွေးမအား ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပဲ ဦးမြတ်အောင်ရင်ခွင်ထဲ ပြေးဝင်ကာ တရှုံ့ရှုံ့ငိုနေတော့သည်။
“ ခုန ကိုအောင်ပြောတာတွေ တကယ်လား … ကိုအောင် ပြောပါဦး အဟင့် ဟင့် ”
“ တကယ်ပါ ခင်ရယ် … ဒါပေမယ့် ကိုယ်လာတော့ ”
“ အဲ့တုန်းက ခင်လည်း ကိုအောင်ကို ရွဲ့ချင်တာနဲ့ အမေတို့ အဖေတို့ သဘောတူတဲ့သူနဲ့ နေမိတာပါ… သူက တခြားသူ မဟုတ်ပါဘူး … သုတရဲ့ ဖခင်ပါပဲ ကိုအောင် ”
ဦးမြတ်အောင်နှင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားရင်း ပတ်ဝန်းကျင်အား မေ့လျော့နေခဲ့သည်။ ဦးမြတ်အောင်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်ထားရင်း သမီးဖြစ်သူဆွပေးထားသော လီးကြီးမှာ အရှိန်မသေပဲ ဒေါ်ခင်ခင်သူ ဗိုက်သားပေါ်တွင် အမြှောင်းလိုက် ထောက်မိနေသည်။ ဒေါ်ခင်ခင်သူ လက်တဖက်မှာလည်း မသိမသာလေး သူမဗိုက်အားထောက်ထားသော လီးကြီးနား တိုးကပ်လာသည်။
“ ကဲ … ဒယ်ဒီနဲ့ အန်တီတို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပြော သမီးတို့ အပြင်က စောင့်နေလိုက်မယ် ”
မေလရိပ်မှာ သုတအား မျက်ရိပ်ပြရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ အခန်းမှ ထွက်လာခဲ့တော့သည်။ မေလရိပ်နှင့် သုတ ထွက်သွားမှ ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ လက်တဖက်မှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဦးမြတ်အောင် လီးကြီးအား ကိုင်တွယ်ခွင့်ရတော့သည်။
“ ကိုအောင့်ဟာက အရင်အတိုင်းပဲနော် မာထင်နေတုန်း ”
“ အရင်အတိုင်းပါပဲ ခင်ရယ် … အခုထိ လိုးနိုင်ပါသေးတယ် ”
“ အိုရ် … သွား ”
“ ဒါနဲ့ ကိုယ်နားမလည်တာ မေးမလို့ … ခင့်ကို တခြားတစ်ယောက်နဲ့တွေ့ပြီး နောက်ရက် ကိုယ့်အသိတစ်ယောက်နဲ့ စာပို့ပြီး ရှင်းပြထားတာ အဲဒါ ”
“ ကိုအောင်စာကို အဖေနဲ့အမေက ဖျောက်ပစ်တာနေမှာပေါ့ … သုတ အဖေနဲ့ပဲ သူတို့က လက်ထပ်စေချင်တာလေ … သူက လူချမ်းသာတစ်ယောက်မို့လေ ”
“ အော် ”
“ ကဲပါ … စိတ်ညစ်စရာတွေ တွေးမနေပါနဲ့တော့ … အခု … ကိုအောင်လည်း မိန်းမ မရှိတော့ဘူးမလား… ခင်လည် ယောကျ်ားမရှိတော့ဘူးလေ ”
“ ဒါဆို ”
“ အာ … အချိန်မရွေး လိုးလို့ ရတာပေါ့ ခ်ခ် ”
“ အခု လိုးမယ် ကွာ ”
“ ဟွန့် ”
ဦးမြတ်အောင်မှာ ငယ်ချစ်ဦး ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ ကိုယ်လုံးလေးအား ကုတင်ပေါ်ပွေ့တင်ရင်း အဝတ်အစားများ ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာလည်း ဦးမြတ်အောင်၏ အဝတ်အစားများ ပြန်ချွတ်ပေးကာ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် လှဲပစ်လိုက်သည်။
“ ခင်က ဗိုက်ခေါက်လေး ထွက်နေတာက လွဲရင် အရင်အတိုင်းပဲကွာ ”
“ ရှင့် လီးကြီးကလည်း အရင်တိုင်းပါပဲ ထိပ်ကြီးက ကော့တက်နေတာ ကြည့်ပါဦး ”
ဦးမြတ်အောင်မှာ ပက်လက်ဖြစ်နေသော ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ ရင်ဘတ်အား ခွကာ နှုတ်ခမ်းပေါ်သို့ ဒစ်ဖူးကြီး တေ့ပေးလိုက်သည်။
“ ပြွတ် … ပလွပ် ကောင်းလိုက်တာ ကိုအောင်ရယ် … ခင်လေ ဒီလီးကြီး မစုပ်ရတာ ကြာလှပြီနော် ”
“ စုပ်လေ … ခင်ရဲ့ … နောက်ဆို ဒါကြီးက ခင်အပိုင် ရမှာပါ … ရှီးးးးးး ”
ထိုအချိန် အခန်းပြင်မှ ချောင်းကြည့်နေသော သုတမှာ အံ့သြပြီးရင်း အံ့သြနေကာ မအေဖြစ်သူ၏ ပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသော ဦးမြတ်အောင်လီးကြီးအား စိုက်ကြည့်နေမိတော့သည်။
“ မေလရိပ် … နင့်အဖေက ငါ့အမေ ပါးစပ်ကို လိုးနေပြီဟ ”
“ ရှုး တိုးတိုး … သုတ … သူတို့နှစ်ယောက်က နင်မမွေးခင်ကတည်းက လိုးဖူးပြီးသားပါ ”
စိတ်လှုပ်ရှားနေသော သုတ၏ ပေါင်ကြားထဲမှ လီးအား မေလရိပ်က အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ သုတအား ငြိမ်ငြိမ်ကြည့်ရန် ခြေဟန်လက်ဟန် ပြရင်း လီးထိပ်အား ညှစ်ချေပေးလိုက်သည်။ သုတမှာ မအေဖြစ်သူ၏ ညည်းသံများအား နားထောင်ရင်း လီးက မာထင်နေရသည်။ ဦးမြတ်အောင်မှာ ပက်လက်လှန်ပေးသော ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ ခြေနှစ်ဖက်အား ပုခုံးပေါ်တင်ကာ အားစိုက်လိုးနေပြန်သည်။ ခပ်ကြာကြာလိုးပြီးမှ ခြေထောက်နှစ်ဖက်အား ကုတင်ပေါ် ပြန်ချရင်း ပေါင်နှစ်ခြမ်းဖြဲကာ အပေါ်မှ ဖိလိုးပစ်သည်။ လိုးနေရင်း ဦးမြတ်အောင်မှာ လီးအားဆွဲထုတ်ရင်း စောက်စိလေးအား တဘတ်ဘတ် ရိုက်ပြီး မေးနေ၏။
“ ကောင်းလား ခင် ”
“ ကောင်းတာပေါ့ ကိုအောင်ရယ် ”
“ ကြိုက်လား လီးကြီးကို ”
“ ကြိုက်တယ် မခံရတာကြာပြီ ဒါကြီးကို ကြာကြာလေး လိုးကွာ ”
ဦးမြတ်အောင်မှာ လိုးလိုက် မေးလိုက်ဖြင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ စောက်ရည်များ ၂ ကြိမ် ပန်းထွက်နေတော့သည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖိလိုးနေရာမှ ဦးမြတ်အောင်မှာ ဒေါ်ခင်ခင်သူအား လေးဖက်ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြန်၏။ ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ သူမကိုယ်လုံးအား ရှေ့သို့ ပြားနေအောင် အိပ်ယာခင်းနှင့်ကပ်ကာ ဖင်ကြီးအား ထောင်ပေးထားလိုက်သည်။ ဦးမြတ်အောင်မှာ ဖင်ကြားအောက်မှ ဖောင်းကြွနေသော အဖုတ်ကြီးအား ဒစ်ဖူးဖြင့် အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲရင်း ဖင်သားကြီးအား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်ပစ်နေသည်။
“ အ … ရှီးးးးးးး … လိုးလေ ကိုအောင် ”
“ ဗျစ် ဗျစ် … ဘွတ် ရှီးးး ”
“ အားးးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုအောင်ရယ် ဆောင့်ဆောင့် … နာနာလေး ဆောင့် … ရှီးးးးး ”
ဦးမြတ်အောင် ပစ်ဆောင့်တိုင်း ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ ခေါင်းလေးလှန်တက်နေရတော့သည်။ သုတမှာ မိခင်ဖြစ်သူက အားရကျေနပ်စွာ ပက်ပက်စက်စက် လိုးခံနေသည်ကို ကြည့်ရင် လရည်များ တဖျောဖျော ထွက်ကျကုန်တော့သည်။ မေလရိပ် လက်ချောင်းလေးများ လရည်များ ပေပွကုန်ရ၏။
“ အားးး … ငါ ပြီးပြီ မေလရိပ် ”
“ နင်က ထိန်းမှ မထိန်းနိုင်တာ ”
“ ဟူးးး နင့်ကို ငါ အခုထိ မလိုးရသေးဘူးဟာ ”
“ သုတ … နင် ငါ့ကို … လိုးရတော့မှာပါ ဟယ် ”
“ တကယ်လား မေလရိပ် ”
မေလရိပ်မှာ သူမလက်ချောင်းကပ်နေသော သုတ လရည်များအား လျှာဖြင့်ယက်ပြရင်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တော့သည်။ ခဏအကြာတွင် အိပ်ခန်းအတွင်း မှ ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ ကျယ်လောင်သော အော်ဟစ်သံနှင့်အတူ ဦးမြတ်အောင်၏ အံကြိတ်လိုးသံကြီး ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။
........................................♡♡♡........................................
ပြီးပါပြီ။
