Thursday, February 15, 2024

အချစ်ရေ ကိုယ့်ကြောင့် (စ/ဆုံး)

အချစ်ရေ ကိုယ့်ကြောင့် (စ/ဆုံး) 

ရေးသားသူ - မန်းကျော်ရှိန် (M.A)

ကျွန်တော်အပါဝင် လူသားတွေဟာ ဘဝရပ်တည်ရေး၊ စား၊ဝတ်၊နေရေး ၊ ကျန်းမားရေး စတဲ့ စတဲ့ အရေးတွေ အတွက် ရုန်းကန်နေကြရင်း တစ်စုံတစ်ရာ အခက်အခဲ တစ်ခုခုနဲ့ ကြုံရပြီး ဆိုကြပါစို့။ အဲဒီ အချိန် တစ်ဦးတစ်ယောက်၊ အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုခု၊ အရာဝတ္ထုတစ်ခုခု ကို လွှတ်ကနဲ အပြစ်ပုံချလိုက်တာပါပဲ။ 

ယနေ့အချိန် အပြစ်အတင်ခံရ အများဆုံးက ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မ၊အ၊လ ကြောင့် လို့ အပြစ်ပုံလိုက်တာပါပဲ။ (အဟဲ စတာနော်၊ချိတ်ချိုးရအူး) အစိုးရမကောင်းလို့၊ စီမံအုပ်ချုပ်မှုမကောင်းလို့၊ ဒီမိုကရေစီ မဟုတ်လို့ ဘာညာ ဘာညာ အပြစ်တင်ပစ်လိုက်တာပဲ။ မှန်တယ်နော်။ 

ဒါက ဒုက္ခရောက်တဲ့အချိန်ပေါ့၊ သာသာယာယာ ရှိတဲ့အချိန် ၊ပြေပြေလည်လည် ရှိတဲ့အချိန်တွေဆို ဘယ်သူ့ကြောင့် ဘယ်ဝှာကြောင့်၊ ဘယ်သင်းကြောင့် လို့ ထုတ်ပြောမယ့်သူ ခပ်ရှားရှားပါပဲ။ ငါတော်လို့ ငါကြိုးစားရလို့ ဒါတွေဖြစ်လာတာ ပဲလို့ နားထင်သွေးရောက် မောက်ကြွားတက်ကြတာ အများစုပါ။ (လူတိုင်းတော့ မဟုတ်ပါဘူး။)

..................................................

ကိုနေဝင်းနဲ့ မတင်မာ တို့နှစ်ယောက် အိစက်ညက်ညောတဲ့ ဖဲမွေ့ယာပေါ်ဝယ် ...(ရှေးသီချင်းအပိုဒ်လေး)၊ အစကတော့ ခပ်ရိုးရိုး ၊နောက်တော့ တမျိုးတိုးလို့ ချစ်တယ်ဆိုပဲ၊ ငရဲကြီးတက်တယ်ရှင့်၊ မတော်ပါဘူး..မောင်ရယ်... (ရှေးသီချင်းတွေ မိုက်တယ်နော်)၊ စောင်း၊ပုလွေ၊ဘာဂျာစုံတယ် (ဒါလဲ ရှေးသီချင်းပဲ) ဆိုတဲ့ ညအိပ်ယာဝင်ချိန်ကာလလေးေပါ့။

သူတို့က လူလတ်ပိုင်းတွေပါ။ ပထမအရွယ်မှာ ပညာရှာကာ ဒုတိယအရွယ်မှာ ဥစ္စာရှာခဲ့ပြီး လို့ ကြင်ယာပါ ပြည့်စုံခဲ့ကြတော့ သာသာယာယာ ဘဝလေးကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြတယ္။ လောကီအာရုံ ကာမဂုဏ်တွေကို ခံစားလို့ အကောင်းဆုံး အရွယ်တွေပေါ့။ လိင်ကိစ္စ ဆိုတာကလဲ စား၊ဝတ်၊နေရေး အပူကင်းပြီး စိတ်ချမ်းသာမှုနဲ့ ကျန်းမာရေး ကောင်းနေပါမှ ခံစားလို့ကောင်းတာလေ။ သူတို့က အဲဒီ ကုသိုလ်တွေနဲ့ ပြည့်စုံတဲ့ သူတွေပေါ့။

မိသားစုလား၊ သားသမီး သုံးယောက်မွေးထားပေမယ့် အနားမှာ တစ်ယောက်မှမရှိ၊ သမီးကြီးက စင်္ကာပူမှာ၊ သားအလတ်က ဂျပန်၊ သားငယ်က ကိုးရီးယား၊ အသီးသီး အလုပ်တွေ ထွက်လုပ်နေကြတယ်။ ဒီတော့ အိပ်အကူခေါ်ထားတဲ့ ဆွေရိပ်မကင်းသူတွေသာ အိမ်မှာ ရှိုကြတယ်။ ဒီတော့လဲ အိမ်ထဲ လင်မယားနှစ်ယောက်ထဲ ပေါ့။ ညဘက် ဘုရားရှိခိုး၊ မေတ္တာပို့၊(အဝေးရောက် သား၊သမီးတွေအတွက် အထူးပို့တာပေါ့) အမျှဝေပြီး၊ အိပ်ယာထဲ တူယှည်တွဲ ချစ်ပွဲဝင်ကြမယ်တော့မယ်ပေါ့။ 

နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီး ထက်မှာ ကိုနေဝင်းက ပက်လက်၊ မတင်မာက ကိုနေဝင်းရဲ့ ကြီးမားတဲ့ လီးတန်ကြီးကို သူမရဲ့ အိတင်းႏူးညံ့ တဲ့ လက်ကလေးတွေနဲ့ ပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်ပြီး အထက်အောက် အသာအယာလေး ဂွင်းတိုက်ပေးနေတယ်။ စကားလေးတပြောပြောနဲ့ (၆) လက်မလောက်ရှည်ကာ သီးမွှေးငှက်ပျောသီးကြီးလို တုတ်ခိုင်တဲ့ လီးကြီးကို လျှာလေးနဲ့ လှိမ့်လူးပြီး တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုတ်ပေးနေတယ်။ 

တခါတရံ လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး အရင်းထိ အားပါးတရ စုပ်ယူပြီး ဖလွတ်ကနဲ့ ပြန်ထုတ်လိုက်၊ သွားရည်တွေအလိမ်းလိမ်းနဲ့ ပေနေတဲ့ လီးတန်ကြီးကို သူမရဲ့ ပါးအိအိလေးနဲ့ လှိမ့်ကာ လှိမ့်ကာ ပလူးကလိ ကျီစယ်နေျကတယ်။ ဒါကလဲ အိမ်ထောင်ရေးသုခ အရသာ တမျိုးပေါ့။ ကြည်နူးစရာလေးပေါ့။

“ အဟီး သိပ်ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ဟာကြီး ကဲကွာ ပြွတ် ပြွတ်၊ ဒါကြီးက မ ဟာထဲဝင်လာရင် သိပ်ချစ်စရာကောင်းတာပဲ ခစ်ခစ်  ” 

“ မိဘတွေပေးလိုက်တဲ့ အမွေလက်ဆောင်လေ မ ရဲ့ ၊ဒါကြီးမရှိ မပါလာရင် အခြောက်ကြီးဖြစ်ပြီး ဖင်လိုက်ခံချင်နေမှာပေါ့  ” 

“ ကိုကလဲ အခြောက်တွေလဲ လီးပါတာပဲလေ၊ တချို့ဆို ကြီးကြီးရှည်ရှည်ကြီးတွေ   ” 

“ အခြောက် ဆိုလို့ မ ကို ပြောပြဦးမယ်၊ ဘာသာရေး စာပေတွေထဲ အခြောက် (၅) မျိုးရှိတယ်။ မ နားထောင်မလား  ” 

“ အင်း ပြောပြလေ၊ နားထောင်မယ် ” 

“ ငါးမျိုးထဲလို့ ဆိုပေမယ့် ယနေ့ခေတ် ဘယ်လိုပဲ ဆန်းပြားတဲ့ လိင်ကိစ္စတွေ ပေါ်ပေါ် အဲဒီ ငါးမျိုးထဲ တိုက်ရိုက်ရော၊ သွယ်ဝိုက်တဲ့ နည်းနဲ့ရော အကျုံးဝင်သွားတာပဲ  ” 

................................................................................

စာထဲမှာပါတဲ့ အခြောက် (ခေတ်အခေါ်) စာအခေါ် ပဏ္ဍုက် ငါးမျိုးကို ရှေးပညာရှင်တွေက  အာ,ဥဿ်, သြ, ပက်၊ နပုံးစွက်၊ ငါးရပ်ပဏ္ဍုုက်များ လို့ သံပေါက်ကဗျာလေး ပြုထားတယ် မ ရဲ့

“ အင်း  ” 

“ ပဏ္ဍုက် ဆိုတာ၊ ထူးဆန်တဲ့ လိင်ကိစ္စရှိသူ၊ ပုံမှန်လိင်စိတ်မရှိသူ၊ မိမိလိင်ကိစ္စကို ထိမ်းသိမ်းချုပ်တည်းဖို့ အားနည်းတဲ့သူ လို့ အဓိပ္ပါယ်ရတယ်  ” 

“ အင်း   ” 

“ နံပါတ် ( ၁ ) က အာသိတ္တ ပဏ္ဍုုက်တဲ့၊ သူများပန်း (လိင်တံ၊မအင်္ဂါ၊နှုတ်ခမ်း၊စအို တခုခုပေါ့) ကို ပါးစပ်နဲ့စုပ်ယူရမှ ကိုယ်တိုင် လိုးလိုက်ရသလို အာသာပြေ ကျေနပ်သွားတဲ့ အမျိုးအစား တဲ့  ” 

“ ဟင် ဒါဆို ခုခေတ် ပလွေ၊ ဘာဂျာ ၊သမီးရည်းစားချင်း နှုတ်ခမ်း ဂဟေဆက် နမ်းတာတွေ လုပ်ကြတာ အခြောက်တွေပေါ့၊ ဟုတ်လား ” 

“ သိဘူးလေ၊ ခုခေတ် ချန်နယ်တွေမှာ ဆရာ့ဆရာကြီးတွေ လုပ်နေတဲ့ ဆရာကြီးတွေ၊ဆရာမကြီးတွေကို မေးကြည့်ပေါ့၊ မေးရဲရင်လေ ဟားဟား၊ တကမ္ဘာလုံးနဲ့ တစ်ယောက် ဖြစ်သွားမယ်  ” 

“ ကဲကွာ ၊ ပြောတာပဲ နားထောင်၊ သိပ်မမေးနဲ့  ”  (စာသင်ခန်းထဲက ဆရာတွေရဲ့ လေသံနဲ့ပေါ့)

“ အင်းပါ ၊ ဆက်ပြော  ” 

“ နံပါတ် ( ၂ ) က ဥဿူယ ပဏ္ဍုက် တဲ့၊ သူက သူများ လိုးနေတာကို မသိအောင် ချောင်းကြည့်လိုက်ရမှ အဆင်ပြေ ကျေနပ်သွားတဲ့သူ တဲ့။ ဒီနေ့ခေတ် အပြာကားကြည့်သူတွေ၊ အောကားကြည့်သူတွေ၊ သူတပါး အိပ်ယာထက်ကိစ္စတွေကို ကင်မရာတပ် ချောင်းရိုက်ပြီး ကြည့်ကြသူတွေ၊ မျှဝေကြသူတွေ၊ ရောင်းစားကြသူတွေ၊ အတွဲချောင်းသူတွေကို ဒီ ပဏ္ဍုက်ထဲ အကုန်ထည့်ရမယ်။ 

“ ဟင် ဒါဆို ခုခေတ် အကုန်လုံး အခြောက်တွေချည်းပဲပေါ့  ” 

“ ဟော မေးပြန်ပြီ၊တိဝူးကွာ၊ ကိုယ့်ဘာသာ တွေးယူကွာ၊ ဒါမှမဟုတ် မီဒီယာတွေမှာ ဗျူးကြည့် ဟားဟား  ” 

“ ဒါနဲ့ သူများလိုးနေတာကို မသိအောင် ချောင်းကြည့်လိုက်ရမှ ဆိုတော့ သိအောင်ကြည့်ရင်ရော မခြောက်ဘူးပေါ့  ” 

“ အဟဲ ဒီမေးခွန်းတော့ မ, မေးတာ မှန်တယ်။ ကာမဂုဏ် ကိစ္စမှာ အကဲပိုကြသူတွေက အဆန်းထွင်လာကြပြန်တယ်၊ ရုပ်သံဖိုင်တွေက အရုပ်တွေကြည့်ရတာ မမိုက်ဘူး၊ တကယ့် Live ကြည့်ရမှ ပိုမိုက်တာ ဆိုပြီး လက်ခံသာယာလာသူတွေ ရှိလာတယ်။ ဒီတော့ စီးပါွးရေး လာဘ်မြင်သူတွေက အဲဒီအုပ်စု အတွက် အတွဲတွေရှာ၊ ကြေးစားဖာတွေ၊ ဖာသည်တွေရှာပြီး ရုံဝင်ခ ကြေးကြီးကြီးယူကာ ပြတဲ့ ပွဲတွေကျင်းပလာကြတယ်။ ကို တို့နိုင်ငံနဲ့ အနီးဆုံး ထိုင်းမှာ အဲလိုပွဲတွေ နာမည်ကြီးတယ်၊ ဥရောပ၊အမေရိကသားတွေ တရုန်းရုန်းပေါ့၊ အဲ မြန်မာပြည်က ငွေကြေးသုံးဖြုန်းနိုင်သူတွေတောင် ပါသေး ဟားဟား  ” 

“ ငွေတွေ နှမျှောစရာကြီးနော်၊ အဲဒီငွေတွေ တော်လှန်ရေးမှာ သုံးလိုက်ရရင် မ၊အ၊လ ကို နိုင်မှာ  ” 

“ ဟာ ရှုပ်လာပြန်ပြီ ဒီတော်လှန်ရေးက၊ ကဲ ဆက်နားထောင်မလား၊ တော်လှန်မလား ရှင်လှန်မလား တွေ ပြောမလား  ” 

“ ခစ်ခစ် စတာ အခြောက်ကြီးနော်၊ ချိတ်ချိုးရဘူး၊ အာဘွား ပြွတ်  ” 

ဆိုပြီး လီးတန်ကြီးရဲ့ ဒစ်ဖူးကြီးကို သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့ စုပ်လိုက်တယ်။ 

“ ဟော ပြောရင်း မ လဲ အခြောက်မပေါ့ ဟားဟား  ” 

“ ကဲ ဆက်မယ် နံပါတ် ( ၃) က သြပက္ကမ ပဏ္ဍုက် တဲ့။ လုံးလဖြင့် ဝှေးစေ့ (လိင်ဥ၊လဥ၊မမျိုးဥ၊သားအိမ်) အထုတ်ခံရသူတွေတဲ့။ ဒီနေ့ခေတ် ဖြတ်၊ဖောက်ချုပ်တွေဟာ အခြောက်တွေဆိုတာ ထင်ရှားတယ်။ ရှေးကတော့ မိဖုရား၊မောင်းမတွေကို အုပ်ထိန်းရတဲ့ မိန်းမစိုးတွေကို ဘုရင်က ဝှေးစေ့ထုတ်ထားတက်တယ်၊ သူ့မိဖုရားတွေ မောင်းမတွေကို တက်လိုးမှာ စိုးလို့ပေါ့၊ တရုတ်ဇာတ်လမ်းတွဲထဲ က ကုန်းကုန်းတွေလိုမျိုးပေါ့  ” 

“ ဟာ ကိုကလဲ လီးမရှိလဲ၊ ပါးစပ်နဲ့ လိုးပေးရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ  ” 

“ ဟေ တိဝူးကွာ၊ မီဒီယာတွေမှာ တက်မေးကြည့်၊ ဆက်နားထောင် ခုခေတ် လဥထုတ်လိုက်တာ မဟုတ်ဘဲနဲ့  ယောင်္ကျားသားကြောဖြတ်တဲ့ ကိစ္စကလည်း စဉ်းစားစရာပေါ့၊ မိန်းမသားကြောဖြတ်တာလဲ စဉ်းစားစရာ ၊ သုတေသန သေသေချာချာ ပြုရမယ့် ကိစ္စတွေပါပဲ။ တချို့ အက်ဆိဒင့် တခုတခုကြောင့် ယဥ အဲ လအု အထုတ်ခံလိုက်ရသူတွေလဲ အခြောက်ထဲပါမလား မသိဘူး။ ဘာကြောင့် ဖြစ်ဖြစ် လဥမပါရင် အခြောက်ပဲကွာ။

“ ဟီး ကို ဒီမှာ ယဥကြီး အကြီးကြီနဲ့ အခြောက်ကြီး ကဲကွာ ပြွတ်  ” 

ပြောရင်း ကျွန်တော့် လဥကြီးကို ပြွတ်ကနဲ့ စုပ်လိုက်တယ်။ သူ့အစုပ်ခံရတော့ လဥကြီးက အထက်ကပ်သွားတယ်။

“ နံပါတ် ( ၄ ) ပက္ခ ပဏ္ဍုက် တဲ့၊ လဆန်းရက်မှာမှ အထူးလိင်စိတ် ဆက်ဆံလိုစိတ်၊ခံလိုစိတ် မနေနိုင်မထိုင်နိုင်အောင် ပြင်းပြသူ၊ ထန်သူ ။ လဆုတ်ရက်မှာမှ  လဆန်းရက်မှာမှ အထူးလိင်စိတ် ဆက်ဆံလိုစိတ်၊ခံလိုစိတ် မနေနိုင်မထိုင်နိုင်အောင် ပြင်းပြသူ၊ ထန်သူ။ တချို့က အဲဗား ထန်နေကြတာ မဟုတ်ဘူး။ သူ့ရက်နဲ့ သူမှ အထူးထန်တက်ကြတာ။ ဘယ်လောက်ထိလဲ ဆို အဲဒီထန်တဲ့ ရက်မှာ လိင်မမဆက်ဆံလိုက်ရရင် ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် ထိန်းချုပ်မရအောင် ဆောက်တည်ရာ မရအောင် ဖြစ်နေသူတွေပေါ့  ” 

“ ဒါကြောင့်ထင်တယ် ကို ရဲ့ ၊တချို့ အဖိုးကြီးတွေ ကလေးငယ်လေးတွေနဲ့ ကျူးလွန်မိတာ၊ မောင်နှမ ကျူးလွန်မိတာ၊ သားအမိ၊ အဒေါ်နဲ့တူ၊ဦးလေးနဲ့တူမ၊ အဖေနဲ့ သမီး ကျူးလွန်မိတာတွေက ဒီ အခြောက်အုပ်စုထဲ ပါသူတွေလား မသိဘူးနော်၊ သူတို့ကိုယ်ကို မထိန်းနိုင်တော့ဘူးလေ  ” 

“ ဟေ တိဝူးကွာ၊ ထဲ့ချင်တဲ့ အထဲသာ ထည့်လိုက် စောက်ခြောက်တွေကို  ” 

“ ညဉ့်နက်လာပြီ၊ အတိုချုပ်မယ် နံပါတ် (၅) က နပုံးသက ပဏ္ဍုုက် တဲ့။ အင်မတန် ရှားတဲ့အမျိုး ကျားအင်္ဂါရော၊ မအင်္ဂါရော ထင်ထင်ရှားရှား မပါတဲ့သူ။ လက်ရှိ ကမ္ဘာ့လူဦးရေ သန်းရှစ်ထောင်ထဲမှာ ရှိတော့ရှိနိုင်တယ်၊ ရှားလိမ့်မယ်။ တစ်ယောက်ချင်း လိုက်လှန်ကြည့်ရမယ် ဟားဟား  ” 

“ ဟုတ်ပါပြီ ကို ရယ်၊ သိရလို့ ကျေးဇူးတွေအများကြီး တင်ပါတယ်  ” 

“ ဒီအခြောက်တွေ အကြောင်းကို ဘုရားရှင်က မြင့်မြတ်တဲ့ ရဟန်းဘ၀ ကိစ္စနဲ့ ပက်သတ်ပြီး ရဟန်းပြုခွင့်ရသင့်၊မရသင့်တာနဲ့ ဆက်စပ်ပြီး ဟောကြားခဲ့လေတော့ အမျိုးသားတွေကို အဓိက ရည်ညွှန်းထားသလို ဖြစ်နေပေမယ့် အမျိုးသမီးတွေဘက်က အနေနဲ့လဲ ဆက်စပ်တွေးယူလို့ရတယ်၊ ချုပ်လိုက်ရင် လိင်ကိစ္စမှာ ထူးထူးဆန်းဆန်း စိတ်ရှိသူတွေ အားလုံး အခြောက်တွေပဲ လို့သာ မှတ်လိုက်တော့ မ ရေ  ” 

“ ဘာလို့ အခြောက်ဖြစ်ရတာလဲ ဟင် ကို  ” 

“ အရင်ဘဝ၊ တချို့ ခု ဘဝမှာ ကာမေသု မိစ္ဆာစာရ ကံ ကျူးလွန်းမိခဲ့ကြလို့ အခြောက်ဖြစ်တာပေါ့၊ အဲ ပြောရဦးမယ် ၊ ခုခေတ် ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် (မ၊အ၊လ ကြောင့်ပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့ ဟားဟား) မိဘ၊ရပ်ရွာ၊ဇနီး၊မယား၊သမီးသား စတဲ့စတဲ့ ကိုယ်ချစ်ရသူတွေနဲ့ ခွဲပြီး ရပ်ဝေမြေခြား၊ တိုင်းတပါး အရပ်မှာ သွားနေရသူတွေဟာ အရင်ဘဝက ကာမေသု ကျူးလွန်းခဲ့သူတွေလို့ ယူဆလို့ရတယ်၊ အပြစ်တင်ချင် ကွကိုသာ အပြစ်တင်၊ သီချင်းတောင် ရှိသေး၊ ချစ်ရေ ကိုယ့်ကြောင့် မင်းမှာ ကိုယ်ဝန် ရှိ တဲ့ ဟားဟား  ” 

“ အင်းနော်၊ ကိုရယ် သမီးနဲ့ သားတွေကို သတိရလိုက်တာ  ” 

“ သူတို့လဲ ကံပါလာလို့နေမှာပေါ့ မ,ရယ် ၊ ကိုယ်တို့ကတော့ ကံမပါလာဘူး၊ ခွဲမနေရဘူး ကဲ ဒီတော့ လာ၊ ကဲ ကဲ ကွာ ပြွတ် ပြွတ်  ” 

မ ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မြွေတွေ အလား ရစ်ပတ်သိုင်းယှက်ပြီး ပွတ်သပ်နေပါပြီ။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အလိုက်တသိ (69) ပုံစံ နေရာယူလိုက်ကြပြီး တစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက် စုပ်ဖို့ ယက်ဖို့ လုပ်ခါနီး 

“ ကဲ အခြောက်ကြီးနော် စုပ်ပေးမယ်  ” 

“ ဟားဟား အခြောက်မ ဘောပြားမကြီး ယက်ပေးမယ်နော်  ” 

လို့ အသီးသီး ရယ်မောပြောကြပြီး စုပ်ကြ၊ယက်ကြပါတော့တယ်။ ကိုနေဝင်းရဲ့ လီးကြီးကလဲ မတင်မာရဲ့ ပါးစပ်က တံတွေးတွေ နဲ့ ပြောင်လတ်ပြီး ဒုံးပျံထိပ်ဖူးကြီး အလား ထောင်မက်နေပါပြီ။ မတင်မာရဲ့ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးလဲ ကိုနေဝင်း ရဲ့ တံတွေးတွေနဲ့ ဝင်းလတ် စိုရွှဲနေပါပြီ။

ခဏအကြာမှာတော့ ကိုနေဝင်းက ပက်လက်လှန်ပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးအပေါ် မတင်မာ က ခွထိုင်လိုက်ကာ သူမရဲ့ လက်နုနု ဖောင်းဖောင်းလေးတွေနဲ့ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။အဲဒီနောက် စိုရွဲနေတဲ့ သူမ အဖုတ်ဝမှာ သေချာ တေ့ချိန်ပြီး တအိအိနဲ့ ထိုင်ချလိုက်ပါတော့တယ်။ အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီး သူမ တင်ပါးအိအိကြီးနဲ့ ကိုနေဝင်းရဲ့ လဥတွေ ဖင်ကြားထဲထိ လာထိတွေ့တော့မှာ ကိုယ်လေးကို ကိုင်းပြီး ကိုနေဝင်းကို ဖက်လိုက်ပါတော့တယ်။

ကိုနေဝင်းကလဲ သူ့ရင်ဘက်ပေါ် ထိတွေ့လာတဲ့ ရင်သားအိအိဖြိုးဖြိုးတွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ် ကစားပေးလိုက်ပါတယ်။ အဲဒီတော့မှ မတင်မာ ရဲ့ ခါးနဲ့တင်ပါးက လှုပ်ရှားမှု စတင်ပါတော့တယ်။

အဲဒီနောက်၊ ထို့နောက်၊ ၎င်းနောက် ၊ ယင်းနောက် မှာတော့ ..........


မှတ်ချက် ။     ။ လောကဓါတ် ပညာ (ဆေးသိပ္ပံ) အဆိုအရတော့ ကျား၊မ ဟိုမုန်း မညီမျှကြောင့် အခြောက်ဖြစ်ရတယ်လို့ ဆိုကြသလို၊ ငယ်စဉ်က လွှဲမှားတဲ့ လိင်ကိစ္စ အမှုမှာ သာယာခဲ့မှုကြောင့် လို့လည်း ဆိုကြပါတယ်။ သိချင်ရင် ဆက်လက်လေ့လာကြပါကုန်။ 


........................................♡♡♡........................................

ပြီးပါပြီ။


သူတစ်ပါး သားမယား၊ သူတစ်ပါး သမီးပျိုကိုပြစ်မှားလွန်ကျူးခြင်း၏ အပြစ်များ၊ မကောင်းကျိုးများ

ကာမေသု မိစ္ဆာစာရကံ ကျူးလွန်သူသည် သေပြီးနောက် အဝီစိငရဲနှင့် လောဟကု မ္ဘီ ငရဲတို့၌ ပြင်းထန်စွာ ခံစားကြရသည်။ ငရဲမှလွတ်မြောက်၍ လူ့ဘဝသို့ ရောက်လာပါလျှင်လည်း ဖော်ပြပါအပြစ်များကို ခံစားရ၏။


၀၁။ လူမုန်းများခြင်း။

၀၂။ ရန်သူများခြင်း။

၀၃။ ပစ္စည်းလာဘ်လာဘရှားပါးခြင်း။

၀၄။ ချမ်းသာသုခမှ ကင်းဆိတ်ခြင်း။

၀၅။ မိန်းမဖြစ်ရခြင်း။

၀၆။ မ-မဟုတ် ကျား-မဟုတ် ပဏ္ဍုတ်ဖြစ်ရခြင်း။ (ယောက်ျားလျာ ၊ မိန်းမလျာဖြစ်ရခြင်း )

၀၇။ အမျိုးယုတ်ဖြစ်ရခြင်း။

၀၈။ မျက်နှာပျက်အရှက်တကွဲဖြစ်ရခြင်း။

၀၉။ ခြေလက်အင်္ဂါ မျက်စိ ၊ နား ၊ နှာ ၊ ဣန္ဒြေများ ချို့ယွင်းသေးသိမ်ခြင်း။

၁၀။ စိုးရိမ်သောကအားကြီးရခြင်း။

၁၁။ ချစ်သူနှင့်ကွဲရခြင်း။(ချစ်ရသူတွေနဲ့ခွဲခွါနေရခြင်း)


( သူတစ်ပါး သားမယား၊ သူတစ်ပါး သမီးပျို ကိုပြစ်မှားလွန်ကျူးခြင်း ကိုရှောင်ကြဉ် သူသည် အထက်ပါ (၁၁)ချက်မှ အပြန်အလှန်အကျိုးကို ခံစားရမည်။ )



...............................................................................................

အောက်က ကြည်နူးစရာ ရင်ခုန်စရာ ဗီဒီယို ဖိုင်လေးပါ။

 စကားလေးတပြောပြောနဲ့ ယောင်္ကျားကိုပြုစုပေးနေတာ 

အို....ချစ်စရာကြီး ဗျာ။


.......


ကိုယ်ကအငိုက် သူက အဝိုက် (စ/ဆုံး)

ကိုယ်ကအငိုက် သူက အဝိုက်  (စ/ဆုံး)

ဇာတ်လမ်း – ချမ်းမြေ့သာဇံ မောင်မောင်နှံ

အတွေးပင်လယ်ပြာမှကူးယူသည်

အဝတ်လဲရန် အကျီင်္လေးကိုချွတ်၍ ထမီကို ရင်လျှားလိုက်သည်။ပြီးတော့ တန်းတွင် အကျီချိတ်ဖြင့်ချိတ်ထားသော အကျီတစ်ထည်ဆီသို့ သူမ၏လက်ကို လှမ်းလိုက်သည်။

“ ဟင် ”

လှမ်းလက်စ လက်ကို ချက်ခြင်းရုပ်သိမ်းလိုက်ပြီး အိမ်ရှေ့သို့ နားစွင့်လိုက်သည်။

“ ဒါ ဒါ နေဇာကျော် ပဲ ”

အိန္ဒြေမရ ထမီရင်လျှားဖြင့်ပင် အိမ်ရှေ့သို့ ပြေးထွက်ခဲ့သည်။ဟုတ်ပါသည်။ တီဗီဖန်သားပြင်တွင်အဆိုတော် နေဇာကျော်က တေးတစ်ပုဒ်ကို သီဆိုဖျော်ဖြေနေသည်။အိမ်ရှေ့တွင် ဘယ်သူမှမရှိ။ အမေ နှင့် အဒေါ်တို့က မီးဖိုထဲတွင် ညစာအတွက် အလုပ်ရှုပ်နေကြသည်။ မွန်မွန်ရည် ကုလားထိုင်တွင်တောင် ဝင်၍ မထိုင်ဖြစ်။တီဗီပေါ်မှ နေဇာကျော် ပုံရိပ်ကို မတ်တပ်ကြီး အငမ်းမရ ကြည့်နေပါသည်။

“ ဟဲ့ .. ဟဲ့ .. အဲ့ဒါ အိမ်ရှေ့အိမ်က ပြောင်းသွားတဲ့ ကောင်လေးမဟုတ်လား ”

“ ဟင် .. အင်း .. ”

ဗြုံးကနဲ နောက်ဖက် မှ ပေါ်ထွက်လာသော ဒေါ်လေး၏ အသံကြောင့် မွန်မွန်ရည် ရုတ်တရက် လန့်သလိုဖြစ်သွားသည်။ပြီးတော့ တဆက်တည်း သူမအဖြစ်ကို သူမ တွေးမိပြီး ရှက်သွားကာ မျက်နှာလေး ရဲသွားသည်။


“ သူများတွေပြောလို့ ဟုတ်မဟုတ် ထွက်ကြည့်တာ ”

သီချင်းလည်းဆုံးသွားပြီ အရှက်ပြေစကားကိုပြောရင်း မွန်မွန်ရည် အိမ်ထဲဖက်သို့ ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။အိမ်ထဲဝင်သွားသော မွန်မွန်ရည်၏ နောက်ကျောကိုကြည့်ရင်း ဒေါ်လေးကပြုံးသည်။ဒေါ်လေး၏ အပြုံးတွင် ငါလည်း ငယ်ရာက ကြီးလာတာပါဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ် က ပေါ်လွင်နေသည်။ မွန်မွန်ရည် အခန်းထဲရောက်တော့

ကြမ်းပြင်ပေါ်ရှိ့ အိပ်ယာပေါ်သို့ ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ နေဇာကျော် ”

အခု လပိုင်းအတွင်း တဟုန်ထိုးနာမည်ကြီးလာသည့် အဆိုတော် .. သူ့နာမည်ရင်း .. ကျော်ကျော် အထက်တန်းကျောင်းတွင် မွန်မွန်ရည်နှင့် တစ်တန်းတည်းနေခဲ့သော သူငယ်ချင်း။ပြီးတော့ မွန်မွန်ရည်တို့ အိမ်ရှေ့အိမ်က သူတို့အိမ်။ မနှစ်ကမှ ရောင်းပြီး ကျောက်ကုန်း သို့ ပြောင်းသွားတာဖြစ်သည်။

“ ငါ ခုမှ သူ့ကို ဘယ်လို ဖြစ်နေရတာလဲ ”

သူမ ကိုယ် သူမ ပြန်မေးမိသည်။ ၁၀ တန်းတုန်းက သူမကို ကျော်ကျော် က ရည်းစားစကား ပြောဖူးသည်။

လေးငါးကြိမ်ထက်မနည်း စာလည်း ပေးဖူးသည်။သည်တုန်းက သူ့ကို ဘာလို့ မွန်မွန်ရည် ပြန်မချစ်မိရတာလဲ။

“ ငါ ဒါတွေ စိတ်မဝင်စားဘူး ကျော်ကျော် ရာ ” 

ဟုသာ တွင်တွင်ကြီး ပြော၍ မွန်မွန်ရည် ငြင်းခဲ့သည်။

ကျောင်းသားဘ၀ ကျော်ကျော်၏ ပုံစံက ဒေါင့်မကျိုးလို့လား … ဒါလည်းပါသည်။အဓိက ကတော့ သူမ၏ မိသားစု အခြေအနေဖြစ်သည်။မွန်မွန်ရည်တွင် ဖခင် မရှိ့တော့ပဲ အမေ နှင့် အဒေါ် မုဆိုးမတို့က ဈေးထဲတွင် ကွမ်း ကွမ်းသီးဆိုင်ဖွင်၍ မိသားစု စားဝတ်နေရေးတာဝန်ကို မနိုင်မနင်း ထမ်းနေရသည်။ မွန်မွန်ရည်တွင် မောင်လေး နှစ်ယောက်ကလည်း မူလတန်းအရွယ် ရှိသေးသည်။

သူမ ၁၀ တန်း အောင်မှဖြစ်မည်။ ပြီး ဘွဲ့တစ်ခု ရအောင်ယူ၍ မိသားစုတာဝန်ကို တတ်အားသမျှ ယူရမည်။အခု မွန်မွန်ရည် ဘွဲ့လည်း ရပြီးပြီ။အလုပ်လည်း ရပြီ။ ပြောရမည်ဆိုလျှင် အလုပ်ကို ဘွဲ့ကြောင့် ရခဲ့တာ မဟုတ်။သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ် အလှအပကြောင့် ရခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ရတာမှ နေရာကောင်းကိုပင် ဝင်၍ ထိုင်လိုက်ရသည်။ ခု အလုပ်ဝင်တာ ၆ လ ပဲ ရှိသေးသည်။ သူမတို့၏ နံရံတွေ အမိုးတွေ ပေါက်ပြဲနေသော အိမ်လေးက ပျဉ်ထောင်အိမ် အသစ်လေးပင် ဖြစ်နေပြီ။ မွန်မွန်ရည် ကံကောင်းသည်ဟု ဆိုရမလား မသိ။ အလုပ်ရရန် ကြိုးစားရင်း ကုမ္ပဏီ၏ အရေးပါအရာရောက်ဆုံး ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင် ၏ ယောက်ဖနှင့် ဆက်သွယ် ချဉ်းကပ်မိခဲ့သည်။ သေချာပြီဆိုတော့လည်း မွန်မွန်ရည် ဇွတ်၍ ရင်းခဲ့သည်။ ဒါတွေထားပါတော့လေ။

 …......................................................

“ နေဇာကျော် ” 

သူ့ကိုများ ငါအခုမှ ချစ်နေမိပြီလား .. ဒါက ဖြစ်နိုင်သည်။ ဒါမှမဟုတ် ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ရင်းနှီးချင်တာလား မသိ။ ခုချိန်မှာ သူကရော ငါ့ကို ချစ်နိုင်ပါ့ဦးမလား။ ဒါက သိပ်မသေချာ။ မဖြစ်နိုင်ဖို့က များသည်။ သက်ပြင်းတွေ အကြိမ်ကြိမ်ချရင်း စောစောက ဝတ်မည်ကြံခဲ့သော အကျီလေးကို လက်လှမ်း၍ ယူကာဝတ်လိုက်သည်။ ထိုအခိုက် အိမ်ရှေ့သို့ ကားတစ်စီး ထိုးရပ်သံ ကြားလိုက်ရသည်။

“ ဒါ အစ်ကိုကြီး ရဲ့ ကားပဲ .. ” 

ဟု ရေရွတ်ရင်း မွန်မွန်ရည် အိမ်ရှေ့သို့ ပြေးထွက်ခဲ့လေသည်။မိန်းခလေးတစ်ယောက် ရှိ့လှမှ အသက် ၁၉ ၊၂၀ လောက်သာ ရှိ့ဦးမည်။ ဝါရွှေသောအသားနှင့် လမ်းလျှောက်ပုံက ဆင်မယဉ်သာ အိန္ဒြေရရ ရှိ့လှသည်။ ကိုယ်လုံးအလှကတော့ ရှားမှရှား ဆိုတဲ့ ပုံစံမျိုး။ တတုံတုံဖြစ်နေတဲ့ တင်သားဆိုင်ကြီးတွေက ခါးသေးသေးအောက်တွင် ဝိုင်းစက် ကားအယ်နေသည်။ ရင်သားအစုံကလည်း တင်သားကြီးတွေနှင့် လိုက်ဖက်တဲ့ အရွယ်အစား။ ခြေလှမ်းလိုက်တိုင်း ထမီအကွဲ

ကြောင်းမှ လှစ်ကနဲ ဝင်းဝင်းသွားတဲ့ ခြေသလုံးသားလေးတွေက မြင်ရသူတွေကို မျက်စပြစ်ပြသလို ဖြစ်နေသည်။

“ ကျော်ကျော် မင်းဘာကြည့်နေတာလဲ .. ”

“ ဟိုမှာလေ .. ”

နေဇာကျော်၏ ရှေ့တွင်ထိုင်နေသော မျိုးထွန်းကြည် က လမ်းမပေါ်သို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

“ အား .. ငါသိတယ် .. ”

“ မင်း ဘာသိတာလဲ မျိုးကြည် .. ”

“ မင်းကရော သူ့ကို သိလို့လား .. ”

“ ဟ ငါတို့ စမ်းချောင်းမှာနေတုန်း က အိမ်ရှေ့အိမ်ကလေ .. ငါနဲ့ ကျောင်းနေဖက် မွန်မွန်ရည်တဲ့ .. ”

“ အား .. ဟား .. သိလှချည်လား .. ”

“ ပြော .. မင်းကရော ဘာသိတာလဲ .. ” ပြောပြီး နေဇာကျော် က စားသောက်ဆိုင် တံခါးပေါက်မှ နေ၍ လမ်းမပေါ်သို့ လှည့်ကြည့်နေပြန်သည်။ ကုမ္ပဏီ ဝတ်စုံဖြင့် မွန်မွန်ရည်က တော်တော်လေးပင် ဝေး၍ သွားပေပြီ။

“ ဒီလိုကွ .. ဒီကောင်မလေးက သူ့ဘဲကြီး နဲ့ ငါ့တည်းခိုခန်းကို လာဖူးတယ် .. ”

“ ဘာ.. မင်းလူမှားတာ နေမှာပါ .. ဒီကောင်မလေး က တော်တော် အေးတာကွ .. ”

“ အား ဟား .. မင်းကြိုက်နေပြီနဲ့ တူတယ် . . ငါ လူမမှားဘူးကွ .. တည်းခိုခန်းကို လာတာမှ တစ်ခါတည်း မဟုတ်ဘူး .. ငါကောင်းကောင်း မှတ်မိတယ်.. ဒီဝတ်စုံ နဲ့ ပဲ .. သူ့ဘဲကြီးကလည်း သူတို့ ကုမ္ပဏီ က လူကြီးပိုင်းထဲကပဲနဲ့ တူတယ်ကွ .. ”

“ မျိုးကြည်ရာ ဟုတ်မှလည်း လုပ်ပါကွာ .. ”

“ ကျော်ကျော် မင်းကြည့်ရတာ ဒီကောင်မလေးကို သဘောကျနေပုံပဲ .. ငါမပြောရင် သူငယ်ချင်း မပီသဘူး၊ဖြစ်မယ် .. နောက်မှ မင်းက ငါ့ကို မပြောရကောင်းလားလို့ အပြစ်တင်နေဦးမယ် .. ”

“ မင်းက ဘာပြောစရာ ကျန်သေးလို့လည်း .. ”

“ သူတို့ အတွဲကို ငါချောင်းခဲ့ရတာ ပြောမလို့ .. ”

“ ကဲ ပြောမှာဖြင့် ပြောကွာ ..တစ်နေ့ . အဲ .. သူတို့ ပထမဆုံးလာတဲ့ အခေါက်တုန်းက .. သူတို့လည်း အခန်းထဲ ဝင်သွားရော .. ငါက လိုက်ချောင်းမလို့ လုပ်နေတုန်း နယ်က ဧည့်သည်တွေ တစ်ပြုံကြီး တည်းခိုမလို့ ရောက်လာတော့ ငါလည်း အလုပ်များသွားပြီး အတော် ကြာမှ သူတို့ဝင်သွားတဲ့ အခန်းဘေးက အခန်းကနေ ချောင်းတာပေါ့ ငါ့တည်းခိုခန်းမှာ ငါ့ဖါသာ အထာတွေ လုပ်ထားတာ ရှိတယ် .. ”

“ မင်းချောင်းတော့ ဘာတွေ့လည်း .. ”

“ ငါလည်း ချောင်းရော .. ”

“ မွန် နောက်တစ်ခါ လုပ်ရအောင်နော် .. ”

“ သိဘူး .. အကိုကြီး သဘောပဲ .. ”

ဒီတော့ အကိုကြီး ဆိုသူက မွန့် ခန္ဓာကိုယ် ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးကို ကုတင်စောင်းသို့ ကန့်လန့်ဖြတ် အိပ်စေ

ပါသည် ။ ဒီတော့ မွန်၏ တင်းမာကားအယ်နေသော တင်ပါးဆုံကြီးမှာ ကုတင်စွန်းတွင် တင်ထားလေတော့ ပိုပြီး မက်မောစရာပါ။ ပြီး ခြေတွဲလောင်းချထားလေတော့ ဗဟိုချက်မှ သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာ ပိုမိုစူအိ

ဖေါင်းနေပါသည် ။ အမွှေးလေးတွေ ခပ်စိပ်စိပ်ပေါက်နေသော စောက်ပတ်ကြီးကစိမ်ခေါ်နေသယောင်ယောင် ။

“ မွန်က သိပ်လှတာပဲကွာ သိလား .. တကယ်လှတယ် .. ” အကိုကြီးဆိုသူက မက်မောစွာပြောသည်။ ဟုတ်ပါသည် ။ မွန်မွန်ရည် အသက် ၂၀ မပြည့်သေးပါ။ သို့သော် တင်ပါးဆုံကြီးတွေ ကားအယ်နေပုံ နို့ကြီးတွေ အယ်ထွားနေပုံက မက်မောလောက်၏ ။ ခုလည်းကုတင်စောင်းမှာပက်လက်လှန် ခြေတွဲလောင်း

ဆိုတော့ ဖွံဖြိုးလှသော မွန်မွန်ရည်၏အလှမှာရှုမငြီးပေ။ ပေါင်သွယ်သွယ်ကြီးတွေက စင်းနေသလို ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားက အမွှေးလေးတွေနှင့် စောက်ပတ်ကြီးကလည်း စူမို့မို့ ။ အကိုကြီးက မွန့် ပေါင်ကြားမှာ ရပ်လိုက်ပြန်တော့ ပေါင်ကိုထပ်ပြီး ကားပေးလိုက်ရပြန်သည် ။ ထို့ကြောင့် စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်း ပိုကွဲ

သွားတော့ နီရဲသော အတွင်းသားမှာ စိုရွှမ်းနေပါသည် ။ အကိုကြီးက စောက်ပတ်အုံကို ဖိညှစ်ကိုင်ရင်းစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည် ။

“ အကိုကြီးရယ် မွန်မနေတတ်တော့ဘူး သိလား .. ”

နှုတ်ခမ်းလေးစူကာ မူလိုက်ပြန်တော့ အကိုကြီးရင်ထဲမှာ ဖျင်းကနဲ ဖြစ်သွားရသည် ။ အကိုကြီး ဆိုသူက လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မွန်မွန်ရည်၏ နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ရင်း လီးကြီးထပ်ဖြင့် စောက်ပတ်ထိပ်က

စောက်စေ့နီရဲရဲလေးကို မထိတထိ နှင့် ဖိဖိ ထိုးပေးနေတော့ တကိုယ်လုံးရမက်ခိုး ဝေနေသော မွန်မွန်ရည်မှာ ဖင်ကြီးတွေ တုန်ခါလာသလို ရင်ထဲမှာ ဟာတာတာကြီး ဖြစ်လာသည်။“ အကိုကြီးရယ် မွန်ကို ဒီလိုပဲ လုပ်နေတော့မှာလားရှင် .. ”

ခပ်ညုညုလေး ပြောလိုက်တော့ အကိုကြီးက ပြုံးပြီးကြည့်သည်။ ထပ်တွင် အရည်တွေ စုနေသော လီးကြီးကို သေသေချာချာကိုင်ပြီး မွန့်စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့လိုက်သည်။ အစ်ကိုကြီး လက်က စောက်ပတ်၀ ကိုပါ ဖြဲလိုက်ပြန်သည်။

ပွီးတော့ နီနီရဲရဲ စောကျပတျထဲသို့ လီးကွီးက ဆတျခနဲ တိုးဝငျသှားသညျ။ စီးစီးကွပျကွပျ တိုးဝငျသှားသဖွငျ့ မှနျရော အဈကိုကွီးပါ အရသာထူးကို ခံစားရသညျ ။

မှနမြှနြ မှာ အပွိုဖှဈပှီး ပေါငကြားပေးထားပမယြေ့ စောကခြေါငြးမှာ ခပကြဉွြးကဉွြးဖှဈလရော လီးတုတတြုတကြှီး၏ အထိအတှေ့က ထူးခှားလှသညြ။

ထို့ကွောငျ့ ကုတငျအောကျမှာ ရပျနသေော အဈကိုကွီး၏ ခါးကို လကျကလေးဖွငျ့ လှမျးကိုငျလိုကျသညျ။ လီးကွီးက အလိုကျသိစှာ တဈထဈခွငျး ထိုးသှငျးသှားရာ အဆုံးထိလညျး ဝငျသှားရော ၇ပျထားလိုကျသညျ။

“ မှနျ လီးဝငျတာ နာသလား .. ဒီနညျးက လီးတဈဆုံးဝငျတယျ … ဆောငျ့ရငျ သိပျနာတတျလို့ ဖွဈပါ့မလား ”

မှနျမှနျရညျက ဘာမှမပွော လုပျသာလုပျပါဆိုသညျ့သဘောဖွငျ့ ကွညျ့နလေရော အဈကိုကွီးက လီးကို တဈဆုံးနီးပါး ပွနျထုတျရငျး ဗွဈကနဲ ပွနျဆောငျ့သှငျးလိုကျသညျ ။

“ အငျ့ အကိုကွီးရယျ နာတယျကှာ .. ”

“ ဟငျ ဒါဖွငျ့ ဖွဈပါ့မလား သိပျနာသလား .. ”

“ ဟငျ့အငျး လုပျသာလုပျ ကိစ်စမရှိ့ဘူး .. ”

ထို့ကွောငျ့ အဈကိုကွီးက ဆကျတိုကျ ဖိဆောငျ့၍ လိုးလတေော့သညျ။ ရှောကနဲ ရှောကနဲ လီးဝငျမွနျလာသညျနှငျ့အမြှ ဖှတျကနဲ ဖတျကနဲ အသံမြားထှကျလာသညျ။

“ ကောငျးရဲ့လား မှနျ ထိရဲ့လား ကဲ ကဲ .. ”

အကိုကှီး က မှနြ့ကိုယပြေါကြိုငြးရငြး မှေ့ယာပေါြ နှဲ့နှဲ့လေးတငထြားသော မှနြ၏ ခါးလေးကို ကှကနဲ ဆှဲမကာ ခပပြှငြးပှငြး ဖိဆောငြ့ပါတော့သညြ။ မှနမြှနညြကြလညြး အငမြးမရဟနဖြှငြ့ အကိုကှီးလညပြငြး ကို သိုငြးဖကလြိုကသြညြ ။

“ ဟငျး ဟငျး .. အကိုကွီးရယျ အရမျးထိတာပဲ .. ”

မှနမြှနရြညခြမွာ အရသာ ဆိမြ့နပှေီမို့ ဖငကြှီးတှေ မှောကကြှှလာပါတော့သညြ။ ေှထောကတြှေ တှဲလောငြးခထွားရသညကြိုလညြး အာရဟနြ မတူတော့ပါ ။ ရပနြသေော အကိုကှီး၏ ခါးပေါသြို့ ပေါငတြနကြှီးမွား တငလြိုကကြာ လိမညြှပထြားလိုကသြညြ။

“ မှနျ့ ပေါငျတှကေို ထိမျးထား အကိုကွီး ဆောငျ့တာ ခကျသှားမယျ .. ”

ပွောရငျးဆောငျ့အားနညျးသှားသဖွငျ့ မှနျလညျး ပေါငျနှဈခြောငျးကို ဖွုတျလိုကျရသညျ ။ ကုတငျစောငျးသို့ တှဲလောငျးပွနျမခတြော့ပဲ ပေါငျတနျနှဈခြောငျးကို ဒူးကှေးကာ လထေဲသို့ မွှောကျတငျထားလိုကျသညျ ။ အကိုကွီးကတော့ စောကျခေါငျးထဲ ပွညျ့ညှပျနသေော လီးကွီးကို အငျတိုကျအားတိုကျ လိုးညှောငျ့နတေော့သညျ။

“ အကိုကွီးရယျ သိပျကောငျးတာပဲ အား အား အမလေး အကိုကွီးရယျ .. ”

တဟငျးဟငျး မာနျတကျလာသော မှနျမှနျရညျ၏ တဈကိုယျလုံးမှာ လူးလှနျ့ကော့ပွနျလြှကျ ငါဖယျလူးသလို ဖွဈနတေော့သညျ ။

“ အကိုကှီး မရပနြဲ့ ကှဲခငွကြှဲပါစေ ဆောငြ့ဆောငြ့ .. ” ဟု အားမလိုအားမရ မှညတြမြးတိုငြး အကိုကှီးကလညြး တဈခကွမြှာ မညှာပါလေ။ သံခွောငြးသဖှယြ မာတောငနြသေော လီးကှီးမှာ စောကပြါတတြဈခုလုံ ခွိုငြ့ဝငသြှားအောငပြငြ မနားတမြး ဆောငြ့နလတေေော့သညြ ။

တဖွညျးဖွညျး တတျကြှမျးလာလပွေီဖွဈသော မှနျမှနျရညျ ကလညျး ပေါငျတနျကွီးကို အသုံးပွုကာ စောကျပတျထဲ ဝငျဝငျလာသော လီးတနျကွီးကို အားရှိ့သလောကျ ဖိညှဈပေးရငျး ကော့ကော့တတျလာခြပွေီ။ စောကျခေါငျးထဲသို့ လီးတနျကွီး တိုးဝငျလာတိုငျး တတျနိုငျသလောကျ ညှဈအားပေးရငျး ကော့ကော့ပေးနရေတာ အရသာ ကောငျးလှပေ၏ ။

“ မွန် အကိုကြီး ပြီးချင်လာပြီကွာ .. ”

ယောင်္ကျားသားဖြစ်သော်လည်း ဆိမ့်အီသော အရသာ အထွဋ်အထိပ်ကို ရလုနီးပြီးဖြစ်တာကြောင့် စကားပင်မပီတော့သလို ဆောင့်ချက်တွေ လျော့လာပါ၏ ။ လီးထိပ်ကြီး တစ်ခုလုံးလည်း ဆိမ့်ကျင်နေပြီ ။

“ အို အကိုကြီးရယ် ရပ်တော့မလို့လား မွန် တစ်မျိုး ဖြစ်လာပြီကွယ် .. ”

မွန်မွန်ရည် ပြီးချင်နေပြီကို နားလည်သော အကိုကြီးကလည်း ရှိ့သမျှ အားသွန်ကာ မနားတမ်း ထိုးဆောင့်တော့သည် ။ ပေါင်တန်ကြီးတွေအား အကိုကြီး ပခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်သို့ တင်လိုက်ပြီး တင်ပဆုံကြီးတွေမှာ မွေ့ယာမှ လွတ်ထွက်နေသည့်အပြင် စောက်ပတ်အုံကြီးတစ်ခုလုံး အပေါ်သို့ ဖွင့်ပေးနေရကာ မွန်မွန်ရည်မှာ ဆိမ့်ဆိမ့်အီအောင် ကောင်းနေသည် ။

“ ကဲ မွန်ရော အကိုကြီးရော တစ်ပြိုင်တည်း ပြီးကြရအောင် ကဲ .. ကဲ .. ”

“ ဗြစ် .. ဖွတ် … ပလွတ် …. ဖွတ် .. အားးး .. အင်း … ဟင်းးး .. ဟင်းး အရမ်းကောင်းတာပဲ အကိုကြီးယ် .. အား … အားး .. ”

ဖင်ကြီးတွေ မွေ့ယာနှင့်လွတ်ပြီး စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး လန်တက်ပွင့်အာနေသဖြင့် လီးတန် တစ်ဆုံးထိ ဖိဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျင်တက်ကာ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ ကော့ထိုးကာခံရင်း မွန်မွန်ရည်မှာ ကာမအရသာထူးကို ဆွတ်ခူးလိုက်ပါသည် ။

တဟင်းဟင်း တကျွတ်ကျွတ် မြည်တမ်းရင်း မွန်မွန်ရည်မှာ ပြီးဆုံးသွားရသလို အကိုကြီး၏ လီးတန်ကြီး ထိပ်မှလည်း အရည်များ ပန်းထွက်လာတော့သည် ။

“ အဲ့ဒါပဲ ကျော်ကျော် .. ”

“ အင်းးး .. ”

ကြားရယုံနဲ့တင် နေဇာကျော် လီးက မာန်ထနေချေပြီ ။ မွန်မွန်ရည် ခံတဲ့အကြောင်း ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကြားလိုက်ရတော့ နေဇာကျော်သည် မွန်မွန်ရည်ကို အရင်က ထက်ပင် တမ်းတမိနေတော့သည် ။



.......................................♡♡♡........................................

ပြီးပါပြီ ။