Saturday, May 5, 2018

အဲ့ဒီနေ့က ကျောင်းမသွားဖြစ်ခဲ့ပါ (စ/ဆုံး)

အဲ့ဒီနေ့က ကျောင်းမသွားဖြစ်ခဲ့ပါ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်

ကျောင်းသွားခါနီး ကျောင်းဝတ်စုံလေးဝတ်ပီး မှန်တင်ခုံရှေ့ မှာ ကိုယ်ကို တပတ်လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ အိမ်ထောက်ကျခဲ့ပီးသား ဆိုပေမယ့် လှဆဲပဆဲ ယု ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကိုကြည့်ပီး ကျေနပ်မိတယ်။ ဒီနေ့ မေမေ က အစောကြီးကတည်းက ဘုန်းကြီးကျောင်းကို ထွက်သွားသည်မို့ အိမ်မှာ တိတ်ဆိတ်နေတယ်။ အိမ်ထောင်ကွဲပီးကတည်းက မေမေရယ် ယုရယ် နှစ်ယောက်သား အတူတူနေတဲ့အိမ်လေးပေါ့။ 

ရူးရူးမိုက်မိုက်နဲ့ အိမ်ထောင်ပြုခဲ့ပေမယ့် သဘောထားခြင်း ဆီနဲ့ရေလို ကွာခြားမှုကြောင့် အိမ်ထောင်သက်တမ်း ကြာကြာမခံခဲ့။ အတိတ်ကို ပြန်မတွေးချင်တော့သည်မို့ သက်ပြင်တစ်ချက်ချလိုက်ရင်း ဆံထုံးလေးကို သေချာပြင်ဆင်လိုက်သည်။

ကြိမ်ဆွဲခြင်းတောင်းလေးထဲ လိုအပ်တာတွေ ဖြည့်ပီး စောနေသေးသည်မို့ အခန်းထဲ အဝတ်တွေ ခန သိမ်းလိုက်နေလိုက်တုန်း အိမ်ရှေ့တံခါးခေါက်သံကြားသည်မို့ သွားဖွင့်လိုက်မိတယ်။ 

“ အော်… ကိုကြီး တစ်ယောက်ထဲလား မမ မပါဘူးလား  ”

ယုအမရဲ့ ယောင်္ကျား ကိုစိုး ပေါ့။ 

“ မပါဘူး ညီမလေး အမေ့အတွက် အားဆေးတွေလာပို့တာ ယုကျောင်းသွားတော့မလို့လား အမေတို့ရော ”

“ ဟုတ်… စောသေးလို့ အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတာ ထိုင်ဦးလေ ကိုကြီး အမေတို့ အစောကြီးကတည်းက ဘုန်းကြီးကျောင်းထွက်သွားကြတယ်  ”

ကိုစိုးက အိမ်ထဲ ဝင်လိုက်ပီး မျက်လုံးတွေက ယုတစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံးကြည့်ရင်း

“ ယုက အရင်ထက်တောင် ပိုပိုလှလာတယ်နော် ကျောင်းဆရာမဝတ်စုံလေးနဲ့ အရမ်းလိုက်တယ် ချစ်ဘို့ကောင်းတယ်  ”

ကိုစိုးက ဆေးထုပ်တွေပေးရင်းပြောသည်။လည်ကတုံး ရှပ်အင်္ကျီ လက်ရှည်နဲ့ ပုဆိုးကိုသပ်သပ်ရပ်ရပ်ဝတ်ထား တဲ့ကိုစိုးကလဲ တကယ်ကို ခန့်ပါတယ်။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် ယု အိမ်ထောင်မကျခင် မမ နဲ့ ကိုစိုးအိမ်ထောင်မပြုခင်က ကိုစိုးကို ကြိတ်ကြွေခဲ့ဖူးတာ။မမနဲ့ ကိုစိုးယူတော့ ယု စိတ်မကောင်းဖြစ်ခဲ့ရသေးသည်။ ယု အိမ်ထောင်ကျပီး အဆင်မပြေတော့လဲ ကိုစိုးက ကူညီခဲ့သည်။ အိမ်ထောင်ကွဲတော့လဲ ကိုစိုးက နှစ်သိမ့်ပေးခဲ့လို့ ကျေနပ်မိခဲ့သည်။ 

“ မမ က ပိုချစ်စရာကောင်းတာ မဟုတ်ဘူးလား  ”

“ ယုက ပိုလှတာပေါ့ သူ့ကိုသွားမပြောနဲ့နော်  ”

“ ဟွန်းးး နော်   ”

ယုက နှာခေါင်းလေးတွန့် နုတ်ခမ်းလေးတွန့်ကာ မျက်စောင်းလေးထိုးပြလိုက်သည်။ 

“ ထိုင်ဦးလေ ကိုကြီး ယု ကော်ဖီဖျော်လိုက်မယ်လေ ဘာစားပီးလဲ  ”

“ ယု ကျောင်းနောက်ကျနေပါ့မယ်နော်  ”

“ ရတယ်ကိုကြီး ဒီမနက်ပိုင်း ယုအတန်းချိန်လဲ မပါဘူး စောလဲစောသေးလို့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတာ  ”

ယုလဲ ကော်ဖီဖျော်ဘို့ မီးဖိုခန်းဆီသွားလိုက်တယ်။ယုနောက်ကို ကိုစိုးလိုက်လာပီး ကော်ဖီဖျော်နေတာကို မီးဖိုအခန်းဝကနေ ကိုစိုးကကြည့်နေခဲ့တယ်။ အဖြူရောင်ခါးတို ရင်ဖုံးလေးနဲ့ တင်းကြပ်နေအောင်စည်းထားတဲ့ ကျောင်းစိမ်းထမိန်အောက်က တင်းကားထွက်နေတဲ့ ယုရဲ့တင်ပါးတွေကို ကြည့်နေခဲ့တယ်။ 

ခယ်မ မို့စည်းစောင့်နေခဲ့ပေမယ့် ယုရဲ့ အလှတွေက ကိုစိုးကို ဖမ်းစားနေတယ်။ အိမ်ထောင်သက်ခနလေးနဲ့ ကွဲကွာခဲ့တာမို့ တင်ပါးတွေက တင်းတင်းရင်းရင်းရှိနေဆဲ။ ကျောင်စိမ်းထမိန်ကို တင်းကြပ်နေအောင် စည်းနှောင်ထားသည်မို့ အောက်ခံဘောင်းဘီမျှောကြိုးရာလေးက တင်ပါးမှာ အထင်သားပေါ်နေတယ်။ 

ကိုယ်ခန္ဓာလှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း ခါးတိုအင်္ကျီ နဲ့ ထမိန်ကြားက ဖြူဝင်းဝင်း ခါးသားလေးတွေပေါ်ပေါ်လာတာက ချစ်စရာကောင်းနေသည်။

ယုရဲ့ နောက်ပိုင်းကို ကိုစိုးကြည့်နေမှန်း ယု ရိပ်မိသည်မို့ ကော်ဖီဖျော်တာကို အချိန်ဆွဲပီး ဖျော်နေမိသည်။ ကော်ဖီဖျော်ပီး လှည့်ထွက်လာတော့ ကိုစိုးက ယုကိုစူးစိုက်ပီးကြည့်နေသည်မို့ အကြည့်ချင်းဆုံမိသည်။ တော်တော်ကြာအောင် အကြည့်စုံနေမိပီး ယုက ပြုံးပြလိုက်ကာ 

“ ရော့ကိုစိုး ကော်ဖီသောက်ဦး  ”

ကော်ဖီခွက်ကိုလှမ်းယူရင်း ယုလက်ကိုပါ ကိုင်လိုက်သေးသည်။ တစ်အိမ်ထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုတဲ့အသိရယ် ယောင်္ကျားနဲ့မိန်းမ လက်ချင်းတို့ထိမိလိုက်သည်က ယုအတွက် ဓါတ်လိုက်သလို တုန်ရင်နေမိတယ်။

“ ယု …  ”

“ ရှင်… ကိုကြီး  ”

“ ယု က တကယ်လှတယ်  ”

“ ဟုတ်…  ”

“ ယု အိမ်ထောင် ထပ်ပြုဦးမှာလား  ”

“ အို ကိုကြီးကလဲ မပြုပါဘူး ဘာလို့လဲ ”

“ အော်…ယု အလှတွေ နောက်တစ်ယောက်လက်ထဲမှာ ပျက်ဆီးကုန်မှာ နှမျောမိလို့ပါ  ”

“ ဟွန်းးးး ကိုကြီးကလဲ ယုက အကြာကြီးတော့ လှနေမှာမ မဟုတ်တာ ကဲပါ လာပါကိုကြီးရဲ့ ထိုင်ပါဦး မျက်လုံးတွေလဲ ကျွတ်ထွက်ကုန်ဦးမယ်   ”

ယုနဲ့ကိုစိုး ကော်ဖီအတူတူထိုင်သောက်ရင်း စကားတွေပြောဖြစ်သည်။ ကိုစိုးကတော့ ယုကိုပဲ စိတ်ကြည့်နေသည်။

“ အော်.. ကိုကြီး လာတုန်း အကူအညီတောင်းရဦးမယ် အခန်းထဲက သေတ္တာလေးနေရာရွှေ့ချင်နေတာ တစ်ယောက်ထဲ မနိုင်လို့ ကူပေးပါလား  ”

“ အော်.. ရပါတယ် ယုရဲ့ ဒါလောက်များ  ”

ယုအခန်းထဲကို ကိုစိုးလိုက်လာတယ်။ သန်ရှင်းရေးလုပ်ပီးကာစမို့ ယုအခန်းလေးက သန့်ရှင်းသပ်ရပ်နေပေမယ့် အဝတ်လှမ်းစင်ပေါ်မှ ယု အောက်ခံတွေက မသိမ်းထားရသေး။ အတွင်းခံပန်တီတွေနဲ့ ဘော်လီတွေ စီရီနေသည်။ အောက်ခံပန်တီတွေက အနက်ရောင်တွေချည်းပဲများတယ်။

ကိုစိုးက သေတ္တာကို မရွှေ့ပေးလိုက်ပီး ယုဘက်လှည့်ကာ 

“ ယုက အနက်ရောင်ကြိုက်တယ်ထင်တယ်နော်   ”

“ ရှင်.. ကိုကြီး ဘာလို့  ”

“ အော်.. အောက်ခံတွေ အကုန်အနက်ရောင်တွေချည်းပဲမို့လို့လေ အခုရော အနက်ရောင်ပဲ ဝတ်ထားတာလား  ”

“ အာ အောက်ခံဘောင်းဘီပဲ အနက်ရောင်ပါ အပေါ်က ဘော်လီအဖြူလေ ကျောင်းသွားရမယ့်ဟာကို အယ်… ဘာတွေ လျောက်ပြောမိပါလိမ့်  ”

ယု ရှက်ပီး ခေါင်းငုံလိုက်မိသည်။

ကိုစိုးက ယုနားကို တိုးကပ်သွားကာ ယုရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဘက်ကို လက်နဲ့စုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း 

“ ယုက အသားဖြူတော့ အနက်ရောင် အောက်ခံလေးနဲ့ အရမ်းလိုက်မှာပဲနော်  ”

“ အို ကိုကြီးကလဲ ဘာတွေ လျောက်ပြောနေတာလဲ  ”

ယုခေါင်းငုံ့ထားလိုက်မိသည်။ 

“ ယု….ကိုကြီးလေ… ယုကို…..  ”

တုန်ရင်စွာပြောသည်။ ခေါင်းမော့လာတဲ့ ယုရဲ့ ပါးပြင်လေးကို နမ်းလိုက်သည် ။

“ အို…ကိုကြီး…  ”

“ ကိုကြီး စိတ်တွေ မထိန်နိုင်တော့ဘူးကွာ ယုရဲ့အလှတွေကို …. ”

ယုကို ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းကာ ဖက်ထားလိုက်သည်။ ယုလဲ အလိုက်သင့်ပါသွားသည် ။

“ ကိုကြီးကို စိတ်မဆိုးနဲ့နော် ယုကို ချစ်တယ်ကွာ   ”

ကိုစိုးရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာယုပါးလေး အပ်ထားလိုက်မိသည်။ ကိုစိုးရင်ခုန်သံတွေကိုကြားနေရသည်။ မှားလားမှန်လား ယုမသိချင်တော့။ ဟိုးအရင်ကတည်းက ကိုစိုးရင်ခွင်ထဲမှာ နေချင်ခဲ့မိတာလေ 

“ ယု ကျောင်းနောက်ကျလို့ရလားဟင်…  ”

ရင်ခွင်ထဲမှ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်မိသည်

“ ဟိုးးးအရင်ကတည်းက ယုကို ကျောင်းဝတ်စုံလေးနဲ့ အခုလို ဖက်ထားချင်ခဲ့တာ ခနခနပဲ  ”

တင်းကြပ်နေအောင် ဖက်ထားသည်မို့ ကိုစိုးရဲ့လိင်တံကြီးက ယု ဘိုက်သားကိုလာထောက်နေသည်။ကိုစိုးလက်တွေက ယုတင်ပါးတွေကို ထမိန်ပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးနေသည်မို့ ကြက်သီးပင်ထမိသည်

“ ချစ်တယ် ယုရယ် … ”

တင်ပါးတွေကိုပွတ်ရင်း ယုနုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းတယ်။ ကိုစိုးရဲ့လျာနဲ့ယုရဲ့လျာ နှစ်ခု ရစ်သပ်မိလိုက်သည်။ ဒီလိုနေ့ရောက်ဘို့ခနခန ရင်ခုန်စောင့်ဆိုင်းနေမိတာကို ကိုကြီးကိုပြောပြချင်သေးသည်။ ယု တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကြား ကို လက်နှိုက်ပီး ပွတ်နေသည်။ ကိုစိုးရဲ့ ကျောပြင်ကြီးကို သိုင်း ဖက်ထားမိသည်။ 

ယုဘိုက်သားနဲ့ ကိုစိုးရဲ့ လိင်တံကြီးကို ဖိကပ်ထားမိသည် ။

“ ယု…. ကိုကြီးကို ခွင့်ပြုတော့နော် ကိုကြီး မနေနိုင်တော့ဘူး  ”

အနမ်းကိုခနခွာက ကိုစိုးက ပြောသည်။ အိမ်ထောင်သည်တွေမို့ ဘာကိုဆိုလိုသည်ကို ရှင်းပြစရာပင်မလိုပေ။ ကိုစိုးရဲ့လက်က ယုရဲ့ကျောင်းစိမ်းထမိန် အထက်ဆင်စလေးကိုဆွဲကာ ဖြေချလိုက်သည်။ ထမိန်လေး ခြေရင်းကို ကွင်းလုံးကျွတ်ကျသွားသည်။ ထို့ပြင်ကိုစိုးက သူ့ပုဆိုးကိုပါ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြန်သည်။ 

လုံးဝန်းတင်းခဲနေသာ တင်ပါးတွေကို မနိုင်ဝန်ထမ်းထားသည့် အောက်ခံပန်တီ အနက်ရောင်လေးပေါ်မှာ တင်ပါးတွေကို ကိုစိုးလက်နှစ်ဘက်ဖြစ် ဖျစ်ညှစ်နေသည်။ ကိုစိုးရဲ့လိင်တံကြီးကလဲ သူ့အောက်ခံ ဘောင်းဘီအောက်မှ ဖုဖုဖောင်းဖောင်းတိုးထွက်နေသည်။

ယုနဲ့ကိုစိုးအောက်ပိုင်းမှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး တွေသာ ကျန်တော့သည်။ နုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းလိုက် ပါးတွေကိုနမ်းလိုက် လည်ပင်းဂုတ်သားတွေကို နမ်းလိုက် နဲ့ ကိုစိုး အလုပ်ရှုပ်နေသည်။

ကျမ အဖုတ်ထဲမှာတော့ ချွဲကျိကျိဖြစ်နေပီ။ ယုတင်ပါးတွေကိုလဲ ကိုစိုးက ခပ်ကြမ်းကြမ်းစုပ်နယ်နေတယ်။ အတွင်းခံပန်တီမျော့ကြိုးထဲကို ကိုစိုးလက်တွေ ထိုးဝင်လာပီး ယုတင်ပါး အသားစိုင်နေကိုစုပ်နယ်တယ်။ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားထဲလက်ထိုးထည့်ကာ အမြှောင်းလိုက်ပွတ်ဆွဲပြန်တယ်။ 

အတော်ကြာနမ်းရှုပ်ပွတ်သပ်ပီးနောက် ကိုစိုးက ယုကို ကုတင်ပေါ်မှာလှဲစေလိုက်သည်။ ယုနဲ့ကိုစိုး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တပ်မက်တဲ့ မျက်လုံးတွေဖြင့်ကြည့်မိကြသည်။ နှစ်ယောက်သား အသက်ရှူသံတွေလဲ တစ်ယောက်နားတစ်ယောက်ကြားနေရသည်။

“ ချစ်တယ် ယုရယ်…..  ”

ကိုစိုးက ယုရဲ့ အောက်ခံပန်တီလေးကို မျှော့ကြိုးမှ ဆွဲကာ အောက်သို့ချွတ်ချလိုက်သည်။ တုတ်ခိုင်ဖြူဖွေးလှတဲ့ ပေါင်တံနှစ်ခုကြားမှာ မဲနက်နေတဲ့ အမွှေးအုံခပ်ထူထူက ပေါ်လွင်နေသည်။ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ပေါင်တံမှာ သွေးကြောစိမ်းစိမ်းလေးတွေပင် ပေါ်လွင်နေသေးသည်။

ကိုစိုးက အဖုတ်ကို အရင်လှမ်းမကိုင်။ ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို လက်ဖြင့်ဖွဖွပွတ်သည်။ ထို့နောက် အဖုတ်မွှေးလေးများကို ပွတ်သပ်သည်။ ပီးနောက် သူ့ရဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီကိုချွတ်လိုက်သည်။ 

ကိုစိုးလီးတံကြီး ငေါက်ကနဲထွက်လာသည်။ လုံးပတ်တုတ်သလို ရှည်လဲရှည်သည်။ ကိုစိုးလီးမှာ အမွှေးသိပ်မရှိ ရိတ်ထားသည်မှာ မကြာသေးသလို။ လီးတံအရှည်မှာ တစ်ထွာသာသာလောက်ရှိမည်။ကိုစိုးလီးတံကြီးကိုကြည့်ပီး ယု တံတွေးမျိုချမိသည်။ ပက်လက်လှန်ထားသည့် ယုဘေးမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ယုရဲ့ အဖုတ်အမွှေးလေးတွေကို ပွတ်သပ်ကစားနေရင်း 

“ ယု… ကိုင်ကြည့်လေ  ”

ယု ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပီး ကိုစိုးလီးတံကို လက်ဖဝါးနဲ့သာသာဖွဖွ ကိုင်လိုက်သည်။ အရမ်းကိုမာတောင့်နေပီး ဒစ်ဖျားမှာ အရည်စိုစိုလေးတွေထွက်နေသည်။ ယုလက်ဖဝါးနဲ့ အပြည့်ပင်ဖြစ်သည်။ 

လက်နဲ့စုပ်ကိုင်ကာ လီးအရည်ပြားကို အောက်သို့ဆွဲချလိုက်တော့ ဒစ်ခေါင်းက သိသိသာသာပေါ်ထွက်လာသည်။ အောက်ဆွဲချလိုက် အပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ဖြင့် သာသာဖွဖွလေး လုပ်ပေးလိုက်တော့ လီးတံကြီး တဆတ်ဆတ်တုန်လာတာသတိပြုမိလိုက်သည်။

“ ယု ပေါင်တံလေးတွေက လှလိုက်တာကွာ ဖြူဖွေးနေတာပဲ  ”

ပြောလဲပြော ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို နုတ်ခမ်းနဲ့ ကုန်းနမ်းကာစုပ်သည်။ ပေါင်မှာရှိတဲ့ မွှေးညှင်းလေးတွေ ထောင်ထသွားရသည်။ ယုရဲ့ ပေါင်တွင်းသား နေရာအနှံ့ကို ကိုစိုးက လျာနဲ့လိုက်ယက်သည်။ စုပ်သည်။ တကယ်လဲ ယုရဲ့ ပေါင်သားလေးတွေက ဖွေးဥပီး နမ်းချင်စရာကောင်းသည်မို့ ကိုစိုး သေသေချာချာ ကို ယက်လိုက် နမ်းလိုက် လုပ်နေမိသည်။ 

ထို့နောက် ကိုစိုးက ယုပေါင်ကြားသို့ နေရာယူလိုက်သည်မို့ ကိုစိုးလီးတံကို ယု လွှတ်ပေးလိုက်ရသည်။ ယုပေါင်နှစ်ချောင်ကို ကိုစိုးလက်နှစ်ဘက်နဲ့ ဘေးသို့ ဆွဲကားလိုက်သည်။ ပေါင်နှစ်ဘက်ကားသွားသည်မို့ ယုအဖုတ်လေးက အမွှေးထူထူတွေအောက်မှ ခပ်အာအာ လေး ပေါ်လွင်လာသည်။ အရည်တွေစိုကာ ပြောင်လက်နေသည်။

အစိထိပ်လေးကို အတိုင်းသားမြင်နေရသလို ခပ်အာအာ ဖြစ်နေသဖြင့် စောက်ခေါင်းသား နီရဲရဲလေးကိုပါမြင်နေရသည်။ စောက်ပတ်နုတ်ခမ်းသားလေးတွေ က ရှိတယ်ဆိုယုံလောက်သာ ။ ပြဲလန်နေခြင်းမျိုးမရှိ။ယု စောက်ပတ်ကို သေချာစွာကြည့်ရင်း အစိထိပ်လေးကို လက်မနဲ့ချေလိုက်သည်။ ယု တစ်ယောက် ဓါတ်လိုက်သလိုမျိုး ကိုယ်လုံးလေး ခါထွက်သွားသည် ။

“ အားးး ကိုကှီးးးးး  ”

ယု အော်ညည်းမိသည့်အခါ ကိုစိုးက အစိကို ပိုပွတ်သည်။ အရည်တွေ အရမ်းစိုလာလေသည်။ ထို့နောက် အဖုတ်နုတ်ခမ်းသားနှစ်ဘက်ကို လက်နဲ့ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။ ကိုစိုးဘာလုပ်တော့မည်ကို ယုသိနေသည်။ ပေါင်ကို ပိုမိုကားပေးမိလိုက်သည်။

ကိုစိုးက ယု စောက်စိပေါ်သို့ ပါးစပ်ဖြင့်အုပ်ကာ စုပ်လိုက်တော့သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ”

“ အားးး အမလေးးးကိုကြီးရယ် အားးးရှီးးးး  ”

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ”

“ အားးး ဘယလှိုကှီးလဲ အားးး ကိုကှီး အားးးး  ”

ယုလဲ တင်ပါးကိုမြှောက်ကာ အဖုတ်ကို ကော့ပေးရင်း ကိုစိုခေါင်းမှ ဆံပင်တွေကိုဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။ လိင်မဆက်ဆံရသည်မှာ ကြာပီမို့ထင် အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေ တအားထွက်လာရသည်။ ကိုစိုးက လျာကို ခပ်ဆတ်ဆတ် လုပ်ရင်း ယက်သည်။ စောက်ပတ်ကြီး အမြုံလိုက်ကိုစိုး ပါးစပ်ထဲ ပါသွားသည်ပင်ထင်မိသည်။ 

“ အားး ကိုကြီးရယ် အ အ အ အ အားးး ကျွတ်ကျွတ်  ”

ကမှ ကျောင်းသွားမှာမို့ ရေချိုး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ထားသည်မို့ ယု အဖုတ်က အနံ့အသက်ကင်းကာ သန့်ရှင်းနေသည်။ ကိုစိုးလဲ ခယ်မဖြစ်သူရဲ့ အဖုတ်ကို အားရပါးရယက်သည်။ 

ဟိုး အရင်ကတည်းက ခယ်မ ဖြစ်သူကို လုပ်ချင်နေခဲ့တာ ကြာပီ။ ခယ်မဖြစ်သူ ယုရဲ့ ဖင်တွေ ရင်တွေ ကို ခနခန ခိုးကြည့်မိသည်။ ခယ်မဖြစ်သူ အိမ်ထောင်ကွဲပီးကတည်းက အစစအရာရာ ကူညီပေးနေသည်မှာ စေတနာလဲ ပါသလို ခယ်မကို ဝိုက်ချင်နေသည်လဲပါသည်။

တခါတလေ မိန်းမနှင့်လိုးနေရင်းမှ ခယ်မ ကိုလိုးနေသည်ဟုပင်စိတ်ထဲ တွေးကာ လိုးခဲ့တာ ခနခနပင်ဖြစ်သည်။ အခုတော့ ခယ်မဖြစ်သူကို အပိုင်ရလေပီ။ ခယ်မဖြစ်သူ ယုရဲ့ တင်ပါးတွေကို ကိုင်ချင်နေသည်မှာကြာပီ။ အဖုတ်ကို နှိုက်ကြည့်ချင်နေသည်မှာကြာပီဖြစ်ပေသည်။ ဒီနေ့တော့ စည်းတွေကျော်ကာ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရပီမို့ ယုရဲ့ အဖုတ်ကို ကိုင်ယုံတင်မက သေချာယက်ပေးနေဖြစ်သည် 

“ ပလက် ပလက် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလက်  ”

“ အားးကိုကြီး အားးး ကောင်းလိုက်တာ အားးးရှီးးးး အမလေးးးး  ”

ယုရဲ့ ညည်းညူသံကြားရလေ စိတ်တွေ ပိုထပီး ပိုယက်မိလေဖြစ်နေသည်။ အစိထိပ်ကို လျာဖျာလေးနဲ့ယက်လိုက် စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲထိုးထည့်လိုက်လုပ်သည်။ စောက်ပတ်နုတ်ခမ်းသား သေးသေးလေးကို နုတ်ခမ်းဖြင့် တပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင်ဆွဲစုပ်မိသည်။ 

ဆီးခုံပေါ်မှ အဖုတ်မွှေးတွေကိုပါ နမ်းရှိုက်ဖြစ်သည်။ အရင်ကတည်းက တွေးနေခဲ့ဖူးသည်။ ခယ်မလေးဖြစ်သူက အသားဖြူတယ် အဖုတ်မွှေးထူထူ လေးရှိနိုင်တယ်လို့တွေးခဲ့ဖူးသည်။တကယ်ပင် ခယ်မဖြစ်သူ ယုရဲ့ အဖုတ်မွှေးတွေက ခပ်ထူထူ လေးတွေ့လိုက်ရသည်မို့သဘောကျမိသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ် ပြွတ်  ”

“ အားးး အ အ ရှီးးး အားး ကိုကြီးးး အားးး မရတော့ဘူး ယုကိုလုပ်ပါတော့ အားးမနေတတ်တော့ဘူး ကိုကြီး လိုးပေးတော့နော် လိုးတော့နော် ကိုကြီး အားးးး  ”

တကယ်ပင် ယုမနေတတ်တော့သည်မို့ ပြောချလိုက်တော့သည်။ ဆက်ယက်နေရင် ခံနိုင်တော့မည်မဟုတ်။ စိတ်တွေ အရမ်းထကြွနေချိန်တွင် လီးတံကြီး ထိုးသွင်းရမှ အာသာပြေတော့မည်ဖြစ်သည်။ ကိုစိုးကို အတင်းဆွဲတင်လိုက်သည်။ 

ကိုစိုးလဲ ယု အရမ်းလိုချင်သည့်အချိန်ရောက်ပီမို့ လီးတံကြီးကို လက်ဖြင် တစ်ချက်နှစ်ချက် ဂွင်းထုကာ နေရာယူလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဒစ်ဖျားဖြင့် ယု စောက်စိကို လေးငါးဆယ်ချက်လောက်ပွတ်လိုက်သည်။

“ အ အ အားးးကိုကှီးရယှ အားးး  ”

“ ဘွတ် …ပလွတ်  ”

“ အားးးးရှီးးး ဝင်သွားပီယု  ”

“ အားးကောင်းတယ်ကိုကြီးရယ်  ”

ကိုစိုးကျောပြင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သိုင်းဖက်ထားမိသည်။ လီးတံကြီးက ယုအဖုတ်ထဲ တရစ်ရစ် တိုးဝင်လာသည်။

ယုရော ကိုစိုရော အပေါ်အကျီတွေ မချွတ်ထားရသေးပေ။ ယု အကျီကတော့ ခါးတိုရင်ဖုံးမို့ အနှောက်အယှက်မရှိပေမယ့် ကိုစိုးရဲ့ ရှပ်အကျီက ဆီးခုံနဲ့ မလွတ်မလပ်ဖြစ်နေသည်မို့ ယုကပင်ကိုစိုးအကျီ ကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်ပေးကာ ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်သည်။

လီးတံကြီးက အဖုတ်အတွင်းသို့ အဆုံးထိနစ်ဝင်သွားပီ။ ကိုစိုးက ခါးရိုက်ကာ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် စလုပ်တော့သည် ။

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

“ အ အ အ အ ရှီးးး အ အမလေးးး  ”

“ ကောင်းလားယု ကိုကြီး လုပ်တာကောင်းရဲ့လား  ”

“ ကောင်းတယ် အားးး အ အ ကိုကြီး အားးးကောင်းတယ်ကွာ   ”

အဖုတ်ထဲကို လီးတံကြီး တဇွိဇွိ ဝင်ထွက်နေသည်။ ယုလဲ ပေါင်ကို အတတ်နိုင်ဆုံးကားကာ အဖုတ်ကို ကော့ပေးထားမိသည်။ အလိုးမခံရတာကြာတာလဲဖြစ် ချစ်ရသူ ခဲအိုကြီး လိုးနေတာလဲ ဖြစ်သည်မို့ ကာမရမ္မက်တွေ ထန်နေရသည်။ 

မခံစားရတာ ကြာပီဖြစ်တဲ့အတွက် အရမ်းကို ကောင်းလွန်းနေသည်။ ကိုစိုးအနေနဲ့လဲ ခယ်မ ဖြစ်သူကိုလိုးနေရသည်မို့ စိတ်ခံစားမှု တမူထူးခြားနေသည်။

“ ဇွိ ဇွိ ဇွပ် ဇွပ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ်  ”

ဆီးခုံနှစ်ခုရိုက်သံရော အဖုတ်ထဲလီးဝင်သံရောကြားနေရသည်။ ကိုစိုးက ယုမျက်နှာကို အပေါ်မှ မိုးကြည့်ရင်း လီးတံနဲ့စောက်ပတ်ထဲ ဆောင့်လိုးပေးနေသည်။ 

ယုရဲ့မျက်နှာက တဏှာအခိုးအငွေ့တွေကို အတိုင်းသား မြင်နေရသည်။ လီးတံကို အဆုံးထိ ဆောင့်ထည့်လိုက်တိုင် ယုတစ်ယောက် ပါးစပ်လေးဟ ပီး တအားအား အော်နေသည်ကိုက စိတ်ထစရာပင်။ ယုရဲ့ စောက်ပတ် စောက်ခေါင်းသားကြွက်သားတွေက ကိုစိုးလီးကို ဆွဲညှစ်ပေးနေတာ ခံစားသိမိနေသည်။

ခယ်မလေး သူ့လီးနဲ့ စိတ်တအားပါနေသည်ကို သိရလို့ ကိုစိုးလဲ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးနေမိသည်။

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

“ အ အ အ အားးး ကောင်းတယ် ဆောင့်ပါကိုကြီး ယု ကောင်းတယ် အားးး အမလေးး  ”

“ အင့် အင့် အင့် အားးကောင်းလိုက်တာ ယု စောက်ပတ်ကို ကိုကြီးလိုးနေပီနော် ကိုကြီးလီးကောင်းလား   ”

“ အင်းး အားး ကောင်းတယ်ကိုကြီး အားးး တအားဆောင့်ပေး အားးး  ”

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

“ ဇွိ ဇွပ် ဇွိ ဇွပ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးနေကြသည်မှာ နှစ်ယောက်သားချွေးစေးတွေပင် ပျံလာသည်။ အသက်ရှူသံတွေလဲ ပြင်းထန်နေရသည် ။

“ ယု ဖင်ကုန်းပေးပါလား ယုဖင်ကိုကြည့်ပီး လိုးချင်တယ်နော်  ”

“ ဟုတ် ကိုကြီး  ”

ကိုစိုးလဲ ယုအဖုတ်ထဲမှ လီးတံကို ဆွဲနုတ်လိုက်သည်။

“ ဘွတ်…ပလွတ်  ”

စောက်ပတ်ထဲ အရည်တွေနဲ့ ဟာတာတာ ဖြစ်သွားသည်။ ယု စောက်ပတ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ စောစောကထက် ပိုပီအာနေတယ် စောက်စိကလဲ ပိုထောင်နေသလိုဖြစ်နေတယ်။ စောက်ဖုတ်တဝိုက်မှာတော့ အရည်တွေစိုရွဲနေလေသည်။ ယုလဲ လေးဘက်ထောက်ကာ ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ 

ဖင်ကုန်းလိုက်တော့ လုံးဝန်းဖြူဖွေးလှတဲ့ယုရဲ့ တင်ပါးတွေက ပိုပီး ကားထွက်လာသည်။ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားက ညိုတိုတိုစအိုပေါက်လေး ကလဲ အသည်းယားစရာကောင်းလှသည်။ ဒီဖင်ကြီးကို ခနခန ခိုးကြည့်နေခဲ့ရတာ အခုတော့ သူ့ရှေ့မှာ ဖင်ကုန်းထားလေပီ။

လှလိုက်တဲ့ဖင် တောင့်လိုက်တဲ့ဖင်။ တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကို လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ထို့နောက် တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကြားလီးအမြှောင်းလိုက်ထည့်ကာ ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။ စအိုပေါက်ကို လီးနဲ့ပွတ်ပေးနေသလို ဖြစ်နေသည်။

“ ယုရယ် လှလိုက်တာကွာ ယုဖင်က အရမ်းလှတာပဲ အားးး) 

“ အားးး ကိုကြီးရယ် လိုးပါတော့ကွာ မနေတတ်တော့ဘူး ဘယ်လိုကြီးလဲကွာ  ”

“ လိုးမယ်နော် ယုဖင်ကို အမြဲ စိတ်ထဲ မှန်းနေရတာ တအားလိုးမယ်နော် ညီမလေး  ”

“ အင်းးကိုကြီး စိတ်ကြိုက်လိုးပါတော့နော်  ”

ကိုစိုးလဲ ယုစောက်ပတ်အဝမှာ လီးတေ့လိုက်ပီး ပလွတ်ခနဲ တစ်ချက်ထဲ အဆုံးထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ အားးးးရှီးးးးကောင်းလိုက်တာ ကိုကြီးရယ်  ”

လီးတံကို ပြန်ဆွဲမနုတ်သေးပဲ အဆုံးထိ ဖိထားလိုက်ကာ စအိုပေါက်ကို လက်ခလယ်ထိုးထည့်လိုက်သည်။

“ အားးး ကိုကှီးးးး အ  ”

ခယ်မလေး တင်ပါးကြီး တွန့်ခါသွားသည်။ လက်ခလယ်ကို စအိုပေါက်ထဲမှာ ကစားပေးလိုက်သည်။

“ အားးးကိုကြီး  ”

လက်ခလယ်ကို တော်တော်ကြာအောင် ကစားပီးမှ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကို အထုတ်အသွင်းလုပ်လိုက်သည်။ 

“ အားးး ရှီးးး ကောင်းတယ်ကိုကြီးရယ် ချစ်တယ် အားးးး  ”

ဖင်ပေါက်ထဲမှ လက်ချောင်းကို ပြန်ဆွဲနုတ်ကာ ယုရဲ့ ခါးစပ်နေရာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မိမိရရ ကိုင်ပီး တဖန်းဖန်း မြည်အောင် ဆောင့်လိုးလိုက်သည် ။

“ ဖန်း ဖန်း ဖန်း ဖန်းးးး  ”

တင်ပါးကြီးတွေ ရေလှိုင်းသဖွယ် တုန်ခါနေသည်မှာ ကြည့်လို့ကောင်းနေသည်။

“ အင့် အင့် အင့် အားးး ယုဖင်ကြီးကို ကြိုက်လိုက်တာကွာ အင့် အင့် အင့်  ”

“ ဖန်း ဖန်း ဖန်းးး  ”

“ ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ်  ”

“ အားးး အ အ အ ကောင်းတယ်ကိုကြီး ဆောင့် အားး ထိလိုက်တာကွာ အားးချစ်တယ် အားးး  ”

ယုလဲ စိတ်တွေ ထကြွကာ လေးဘက်ကုန်းရင်းက တင်ပါးကြီးတွေကို နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးနေမိသည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

“ အားး ဟုတ်တယ် အဲ့လို ပြန်ဆောင့်ပေး ကောင်းလိုက်တာ ညီမလေးရယ် အားးး  ”

“ ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ်  ”

ကိုစိုးလီးတံထိပ်က ယုရဲ့ သားအိမ်ခေါင်းကိုပါ လာလာထောက်မိသည်။ ယုက တင်ပါးနဲ့ ပြန်အဆောင့် ကိုစိုးက လီးထိုးအသွင်းနဲ့ စည်းချက်မှန်လှသည်။ 

လီးတံကြီး စောက်ပတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသည်ကို ကိုစိုးငုံ့ကြည့်ရင်းလိုးနေသည်။ လီးတံကြီး ပြန်ဆွဲနုတ်လိုက်တိုင်း စောက်ပတ်နုတ်ခမ်းသားတွေက လီးတံနဲ့ ကပ်ပါလာသည်ကို တွေ့နေရသည်။ လီးတံနဲ့ အဖုတ်မှာ စောက်ရည်တွေ တော်တော်ရွှဲလာသည်။

“ ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ်  ”

“ အားး ကောင်းတယ် ကိုကြီး အားး တအားဆောင့်လိုးပေး  ”

လိုးလိုက်တိုင်း လှိုင်းထ နေသည့် တင်ပါးတွေကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။

“ အားးးယုရယ် လှလိုက်တဲ့ ဖင်ကြီးကွာ အင့် အင့် အင့်  ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ်  ”

“ အင့် အင့် အင့် အားးး ညီမလေးကို လိုးနေပီနော် အားးး ကောင်းလိုက်တဲ့ ဖင်ကြီး အင့် အင့်  ”

“ အ အ အားး ကောင်းတယ်ကိုကြီး အားးး  ”

“ ဒီဖင်ကြီးကို လိုးချင်နေတာကြာပီ အင့် အင့် အင့်  ”

“ အားးး လိုးကွာ လိုးးး မညှာနဲ့ကိုကြီး တအားလိုးပေး  ”

“ ညီမလေး ယု ဖင်ကြီးနဲ့ ပြန်ဆောင့်ပေးစမ်းပါ အရမ်းကြိုက်တယ်   ”

“ အင်းးးး အင့်အင့် အင့် အင့် ကောင်းလားကိုကြီး   ”

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

“ အားး ကြိုက်တယ်ကိုကြီး  ”

“ ကောင်းလား ညီမလေး … အင့်အင့် ညီမလေး ကိုကြီးနဲ့ခံချင်နေတာကြာနေပီမလား  ”

“ အင်းးး ကောင်းတယ် ဟုတ်တယ် ခံချင်နေတာကြာပီ အားးး ကိုကြီးလဲ လိုးချင်နေတာ ကြာပီမလားးး ယု ဖင်ကို ခိုးခိုးကြည့်နေတာ သိတယ် အားးး လိုးးးး  ”

“ အင်းးးး ဟုတ်တယ် အင့်အင့် ယု ဖင်ကိုကြည့်ရတာ စိတ်တအားထလို့ အင့်ကွာ အင့်အင့်  ”

ယုတင်ပါးကြီးနှစ်ဘက်ကို လက်နဲ့ တအားစုပ်နယ်ရင်း ဆောင့်လိုးနေသည်။ 

“ ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ်  ”

“ ဇွိ ဇွပ် ဇွိ ဇွပ် ဇွိ ဇွပ်  ”

“ ဖန်း ဖန်း ဖန်း ဖန်း  ”

တခန်းလုံးလိုးသံတွေ ဆူညံနေလေသည်။ ဘယ်နှစ်ချက်တောင် ဆောင့်လိုးနေမိသည်ကို မရေတွက်နိုင်တော့။ လိုးချက်တွေကလဲ ထိမိလှသည်။

နှစ်ယောက်သား ကာမ အရသာ ကောင်းကောင်းခံစားမိနေသည်။ ကိုစိုး ဆောင့်လိုးရင်း နဲနဲ မောဟိုက်လာသဖြင့် လီးတံကို ဆွဲနုတ်လိုက်သည်။ ယုရဲ့ စောက်ရည်တွေ လီးတံမှာ ပေပွနေသည်။ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထနေသည့် လီးတံကြီးမှာ ယုရဲ့စောက်ရည်တွေဖြင့် ပြောင်လက်ချောမွတ်နေသည်။

“ ကိုကြီး မောသွားလား  ”

“ အင်းးး ရတယ် ဆက်လိုးပေးမယ်  ”

ယုက ဖင်ကုန်းထားရာမှ ကိုစိုးဘက်ကိုလှည့်ကာ ထိုင်လိုက်သည်။ မျက်နှာမှာ ချွေးစေးလေးတွေ ပျံနေသည်။ အသက်ရှူသံလဲ ပြင်းနေသည်။ အပေါ်ပိုင်း ရင်ဖုံးအကျီအဖြူလေးမှာ မို့လိုက်ရှိုက်လိုက်နဲ့ အသက်ပြင်းပြင်းရှူ နေလေသည်။ 

ကိုစိုးက မွေ့ယာပေါ် ထင်ထိုင်ချလိုက်ရင်း လီးတံကိုကိုင်ကာ ပြန်မကျသွားစေရန် ဂွင်းတိုက်နေသည်။ ကိုစိုးရဲ့ လီးကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို ယုလက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်လိုက်ပီး 

“ ညီမလေး နမ်းပေးမယ်နော်  ”

အလိုက်သိတတ်တဲ့ယုကို ကိုစိုးသဘောကျသွားမိသည်။ ကိုစိုး လက်ကို လီးတံပေါ်မှ ဖယ်လိုက်ပီး ယုလက်ဖြင့် တစ်ချက်နှစ်ချက်ပွတ်သပ်လိုက်ပီး ဒစ်ဖျားကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။ ယုရဲ့ နွေးထွေးလှတဲ့ အာခံတွင်းအရသာကို ခံစားမိလိုက်သည်။

ထို့နောက် ဒစ်ထိပ်ဖူးကို ရစ်သပ်လိုက်သည့် ယုရဲ့ လျာနွေးနွေးလေးရဲ့အထိအတွေ့ကို ခံစားလိုက်ရပြန်သည်။ ယုက ဒစ်ထိပ်ဖျားကိုလျာနဲ့မွှေထိုးပေးသည်။ ယုပါးစပ်ထဲမှာတော့ ယုရဲ့သုတ်ရည်ရော ကိုစိုးရဲ့လရေအရသာရော ခါးသက်သက်လို အရသာ ခံစားလိုက်ရသည်။ လီးအရင်းထိ ငုံပီး စုပ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ”

“ အားး ကောင်းလိုက်တာ ယုရယ်  ”

ယုရဲ့ ဆံထုံးလေးကို ကိုစိုးက ဖြေချပေးလိုက်သည်။ ဆံနွယ်တွေကို လက်ဖြင့်ထိုးဖွရင်း ခေါင်းကို ကိုင်ထားလိုက်သည်။ လီးတံကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ သေချာ စုပ်ပေးနေသော ယုကို ကြည့်မိသည်။ ပါးလေး ပိန်လိုက် ဖောင်းလိုက်နဲ့ ဒစ်ဖျားကိုယက်လိုက် တစ်ချောင်းလုံးစုပ်လိုက်လုပ်နေသည်။

“ စုပ်လို့ကောင်းလား ယု  ”

မျက်လုံးလေး လှန်ကြည့်ကာ ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ ပါးစပ်ထဲမှ လီးတံကို မချွတ်ပေ။ ယု လီးစုပ်နေသည်မှာ အရမ်းကြမ်းကြမ်းကြီးမဟုတ် ချောချောမွေ့မွေ့နဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုရှိသည်။

လီးတံတလျောက် စိုစွတ်အောင်လုပ်ပီး စုပ်ပေးနေခြင်းမျိုးဖြစ်သည်။ တာဝန်ကျေ စုပ်ပေးနေခြင်းမျိုးမဟုတ်ပဲ ကိုစိုး အရသာခံလို့ကောင်းအောင် စုပ်ပေးနေခြင်းမျိုးဖြစ်သည်။ ပါးစပ်ထဲ အထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးပီးစုပ်ယုံတင်မဟုတ် လျာက လီးတံကို ရစ်ပတ် ကစားပေးရင်းစုပ်နေလေသည် ။

“ အားးး ကောင်းလိုက်တာယုရယ် လုပ်တတ်လိုက်တာ အားးးအီးးးး  ”

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ”

“ အားးး ကောင်းလိုက်တာ ယုရယ် အားးရှီးးး အားးး ကောင်းတယ်  ”

ယုရဲ့စုပ်ချက်တွေက အဖုတ်ထဲလိုးရတာထက်ပင်ကောင်းနေလေသည်။

ချောမွေ့နေတဲ့လီးကို နုတ်ခမ်းလေးဖြင့် ဖိကာ အထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးနေသလို အတွင်းမှ လျာကလဲ ကစားပေးနေတော့ ကိုစိုး အရမ်းကောင်း လီးထိပ်ဖျားမှာ ကျင်တက်လာသည်။ ယုခေါင်းကို ကိုင်ပီး အဖုတ်ထဲလိုးသလို လီးတံဖြင့် ညှောင့်လိုးနေရင်းမှ 

“ အ အ အားးးရှီးးးကောင်းတယ် ယု အားးညီမလေးးအ အားးး ထွက်….ထွက်ကုန်ပီ အားးအမလေးးး  ”

ဘယ်လိုမှ ထိန်းမထားနိုင်တော့သည်မို့ ယုပါးစပ်အတွင်း မှာပင် လရေပျစ်ခဲခဲတွေကို ပန်းထုတ်မိလိုက်တော့သည် ။ လီးတံကို ယုပါးစပ်အတွင်းမှာ ငြိမ်သက်စွာ ထားရင်း လရေတွေ ကုန်ဆုံးသွားသည် အထိ ပန်းထုတ်နေမိသည်။ ယု လည်ချောင်းအတွင်းထိ လရေတွေ တဖျောဖျော ပန်းထွက်နေသည်။

“ ဂလု …အွတ် အွတ် ….  ”

ယု လဲ လရေတွေကို မျိုချမိလိုက်သည်။ လီးတံကြီး တဆက်ဆက်တုန်နေရာမှ ငြိမ်ကျသွားသည်။ ယုလဲ လီးတံကိုပါးစပ်ထဲမှ ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။

“ ဆောရီးနော် ညီမလေး ကိုကြီး မထိန်းနိုင်တော့လို့   ”

လရေတွေကို အကုန်မျိုချရင်း 

“ ဟုတ် ရပါတယ်ကိုကြီး ယုလဲ ကြိုက်တယ်   ”

နုတ်ခမ်းကို လျာနဲ့သပ်ရင်း မေးစေ့မှာ ပေနေတဲ့ အရည်တွေကို လက်ချောင်းလေးများဖြင့်သပ်ယူကာ စုပ်လိုက်သေးသည်။

“ ချစ်လိုက်တာယုရယ် … ”

ယုကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲယူရင်း နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းလိုက်သည်။ 

“ ယုရော ပီးရဲ့လား ကိုကြီး တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သွားလား  ”

“ ပီးပါတယ်ကိုကြီး ခုနက ကုံးပီး လိုးနေထဲက ယု ပီးနေတာ ကိုကြီးပီးအောင် ဆက်နေပေးနေတာလေ ယု ပျော်တယ်သိလား ခနနော် ကိုကြီး  ”

ကုတင်ဘေးစားပွဲပေါ်မှ ဟမ်းဖုန်းလေးလှမ်းယူကာ နံပါတ်တွေနှိပ်လိုက်ပီး 

“ ဟလို … ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမကြီး ယု ဒီနေ့ နေမကောင်းဖြစ်နေလို့ ခွင့်လှမ်းတိုင်တာပါဆရာမကြီး ဟုတ်… ဟုတ်ကဲ့ … ယု အတန်းချိန်က နေ့လည်မှ နှစ်ချိန်ထဲပါ ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာမကြီးနောက်ရက်တွေ အစားပြန်ဝင်ပေးလိုက်ပါ့မယ်ရှင်  ”

ဟမ်းဖုန်းလေး ပြန်ချထားလိုက်ပီး 

“ ယု…ဒီနေ့ ကျောင်းမသွားတော့ဘူး ကိုကြီး  ”


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

 ပြီးပါပြီ။



နှင်းနှင်းရယ် (စ/ဆုံး)

 နှင်းနှင်းရယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျွန်တော်သည် ညပိုင်း (၉) နာရီ ထိုးသဖြင့် ထိုးနေကျ ဟိုတယ်မှ ကားဖြင့်အိမ်သို့ပြန်လာကာ မအိပ်ချင်သေးသောကြောင့် ကျုံးတောင်ဘက်ဘေးတွင် ကားရပ်ကာ ပလက်ဖေါင်းပေါ်သွားထိုင်နေလိုက်သည်။ ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်းများတွေးရင်း သွားနေကျ မာဆက်သွားရင် ကောင်းမလားဟု စဉ်းစားမိသည်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ကျန်းမာရေးကလည်း နေ့လည်လောက်ကတည်းက ညောင်းညာနေကာ ဖျားချင်သလိုဖြစ်နေသည်။

မာဆတ်သွားလို့ရောက်လျှင်လည်း ကျွန်တော့်ခေါ်နေကျ ကောင်မလေးက ကိုယ်ကိုနှိပ်ပေးမှာထက် သူ့လက်များနဲ့ လီးကြီးနဲ့ ကိုယ်အနှံ့ဖီးလာအောင်လုပ်ပေးပြီး သူကောင်းကိုယ်ကောင်း လိုးကြမည်မှာ သေချာသည်။ ယခု ကျွန်တော် အားအင်အပြည့်မရှိသဖြင့် မသွားတော့ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ လမ်းပေါ်ဖြတ်သွားသော မိန်းကလေးများကိုကြည့်ကာ လိုးခဲ့ဖူးသောမိန်းမများအကြောင်း တွဲတွေးပြီး မိန်းမမယူရသေးသော လူပျိုလေးကျွန်တော်သည် ဖီလင်ယူနေသည်။

” အစ်ကို…အစ်ကို ”

အနီးနားမှခေါ်သံကြားသဖြင့် ကျွန်တော်လည်းလန့်သွားပြီး ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်သည်။ ရိုးရှင်းသောအဝတ်အစားကို သတ်သတ်ရပ်ရပ်ဝတ်ထားသော မိန်းမပျိုတစ်ယောက်ကို ကလေးငယ်ငယ်လေး ချီလျှက်တွေ့လိုက်ရာ ဆက်ဆီ အတွေးများစိတ်ကူးယဉ်ကာ လီးကြီးကိုပွတ်ကိုင်သော လက်ကိုအမြန်ရုပ်လိုက်ပြီး မတ်တပ်ယှဉ်လျှက်ရပ်လိုက်သည်။

” ဟုတ်ကဲ့ အစ်မ, ဘာပြောချင်လို့လဲ “

” ဒီလိုပါရှင့် , ကျမ ဒီညတည်းစရာ တည်းခိုခန်းလေးရှာနေလို့ပါ , အဲဒါ လိုက်ပို့လို့ရမလားလို့ , ကျမက ဒီမြို့က မဟုတ်လို့ပါရှင့်, အချိန်ကလည်း မရှိတော့လို့ပါ ”

ဟု သူမက ပြောလာသည်။ ကျွန်တော်လည်း သူမကို ခြေအဆုံးခေါင်းအဆုံးသေချာကြည့်ရင်း စဉ်းစားနေသည်။ သူမ ကြည့်ရသည်မှာ ကလေးနဲ့ဆိုတော့ မိန်းမပျက်တော့ မဟုတ်တာ သေချာသည်။ လူလိမ်မများ ဖြစ်နေမလားဟု တွေးနေစဉ်

”အစ်ကို ကျွန်မက တစ်ကယ်မသိလို့ပါ, ကလေးကလည်း အိပ်ချင်နေပြီ, ဒီထက်မှောင်ရင်လည်း ပိုဆိုးမှာမို့ပါ, ကျွန်မ မိန်းမကောင်းတစ်ယောက်ပါရှင့် , ကူညီပေးပါ “

” ဟုတ်ပါပြီ , ကျွန်တော်က ကားအငှားလိုက်တာ , ဘယ်လိုအဆင့်မျိုး လိုချင်သလဲဗျ “

” ရပါတယ် အစ်ကို ကားခပေးပါ့မယ် , နီးနီးလေးနဲ့ လုံခြုံရင်ရပါတယ် , ဒီတစ်ညပါပဲ “

” ဟုတ်ပြီ , ကားပေါ်တက်ပါ ”

ဟုပြောပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်ကို နောက်မှာတင်ကာ အနီးနားရှိ တည်းခိုခန်းများအကြောင်း စဉ်းစားကာ မောင်းလာသည်။

” အစ်ကို လိပ်စာကဒ်လေး ယူပါရစေ ”

ဟု သူမပြောကာ ကားနောက်ခန်းတွင် ချိတ်ပေးထားသော ကျွန်တော့်ကဒ်ကို သူယူလိုက်ပြီး မနက်ကျလည်း လိုရင်ခေါ်အုံးမည်ဟု သူမ ပြောသည်။(၁၀) မိနစ်လောက်ကြာတော့ ရပ်ကွက်ထဲရှိ တည်းခိုခန်း အဆင့်ရှိသော နေရာသို့ရောက်သည်။
ကျွန်တော်လည်း ကားပေါ်ကအရင်ဆင်းပြီး အိမ်ထဲဝင်ကာ အခန်းတစ်ခန်း ရနိုင်မလား မေးလိုက်သည်။ ကောင်တာမှ ရမည်ပြောသဖြင့် ကားဆီပြန်သွားကာ သူမကိုပြောပြလိုက်သည်။

သူမက ကားခဘယ်လောက်လဲ မေးလာသည်။ ကျွန်တော်လည်း ကလေးတစ်ယောက်နဲ့ ဖြစ်သော အမျိုးသမီးကို ကောင်းမောင်းလာတုန်း ကတည်းက ဘက်မှန်မှ သေချာကြည့်နေခဲ့သည်။ သူမပုံစံသည် စိတ်ရှုပ်နေပုံ မျက်နှာနဲ့ ဖြစ်နေသည်ဟု ယူဆမိသည်။ ထို့ကြောင့် ခဏပဲ မောင်းလိုက်ရသော ကားခကို မတောင်းချင်တော့ပေ။

” မပေးနဲ့တော့ အစ်မ, အိမ်ပြန်တာနဲ့ လမ်းကြုံနေလို့ပါ, မယူတော့ဘူး ”

ဟုပြောပြီး ကားထဲဝင်ကာ တစ်ခါးပိတ် စက်နှိုးလိုက်သည်။ သူမလည်း တစ်ဖက်က ကလေးချီထားပြီ တစ်ဖက်တွင် လွယ်ထားသော အိပ်ထဲကို ပြာပြာသလဲ နှိုက်နေသည်။ ကျွန်တော်လည်း ကားစထွက်မည်အပြုတွင် ကားမှန်ကို လက်ဖြင့်လှမ်းခေါက်သည်။ ကျွန်တော်လည်း မှန်ချလိုက်ပြီး

” ရတယ် အစ်မ, လုံးဝမယူတော့ဘူး , တည်းခိုခန်းထဲဝင်တော့, ညည့်နက်နေပြီ “

”ခဏစောင့်ပါ အစ်ကိုရယ်, ကားခလေး ပေးပါရစေ”

ဟု နူးညံ့သော အသံကလေးဖြင့် တောင်းပန်နေရှာသည်။ ကျွန်တော်လည်း သူမမျက်နှာကို သေချာကြည့် ပြုံးပြလိုက်ကာ သွားပြီဟု နှုတ်ဆက်ပြီး အမြန် မောင်းထွက်လာလိုက်သည်။ ကားဘက်မှန်ထဲမှ သူမကို အထဲဝင်သွားပြီလားဟု ကြည့်နေမိသည်။
သူမလည်း ကျွန်တော့်ကားကို လိုက်ကြည့်နေပြီး အတော်ကြာမှ တည်းခိုခန်းဘက် ခြေစလှမ်းသွားသည်။ ကျွန်တော်လည်း အိမ်ကိုဦးတည်ပြီး ကားကိုဖြည်းဖြည်းမောင်းခဲ့သည်။

ကျုံးဘေးထိုင်တုန်းက ဆက်ဆီ အတွေးများကို ပြန်စဉ်းစားပြီး တွေးမည်လုပ်စဉ် ကလေးချီထားသော မိန်းမပျိုကို အတွေးရောက်သွားသည်။ သူမပုံစံသည် အနေတော် အရပ်အမောင်းနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ဖြစ်သည်။ သူမ နားတွင်လည်း နားကပ်ဝတ်ထားပြီး ရွှေဆွဲကြိုးလည်းဆွဲထားသည်။ ဘေးလွယ် အဝတ်အိပ်ကို လွယ်ထားပြီး သူမချီထားသော ကလေးမှာလည်း လမ်းလျှောက်တတ်ခါစလောက်ပဲ ရှိလိမ့်မည်ဟု ထင်မိသည်။ သူမရော ကလေးရော အသားအရေ ဖြူကာ ကြည့်ကောင်းသည် လူရည်သန့်ပုံစံမျိုးဖြစ်သည်။

သူမမျက်နှာသည် ဝိုင်းဝန်းကာ မျက်ဝန်း, နှာတံ အကုန်ကြည့်လို့ ကောင်းသည်။ ဒါပေမယ့် ခုဏ ကားစီးနေတုန်းက သူမမျက်နှာသည် စိတ်ညစ်စရာ ကြုံတွေ့နေသည်ဟု စဉ်းစားမိသည်။ ထိုသို့ သူမအကြောင်း စဉ်းစားနေစဉ် ကျွန်တော့် ဖုန်းသံမည်လာသည်။ ဖုန်းနံပါတ် ကြည့်လိုက်တော့ ကြိုးဖုန်းဂဏန်းများ ကျွန်တော်မသိ, အချိန်ကြည့်လိုက်တော့ (၁၀)နာရီထိုးနေပြီ, မာဆတ်က ကောင်မလေး ဆက်တာများလားဟုတွေးကာ မကိုင်ပဲထားလိုက်သည်။ ဒီညအဖို့ ကျွန်တော် သေချာပေါက် လိုးနိုင်မည်မဟုတ်ပေ, အားနဲနေသည်။

ဖုန်ုးသံထက်ပြီး မြည်လာပြန်သည်, မကိုင်ပဲထားလိုက်ပြန်သည်။ (၃) ကြိမ်မြောက် မြည်လာပြန်သည်, မာဆတ်က ကောင်မလေးကတော့ ဒီလောက်အကြိမ်များများ မခေါ်တတ်ပါ , ကျွန်တော်က ပြန်ခေါ်ပြီးတော့ စကားပြောကြသည်။ ယခုဖုန်းတောက်လျောက် မြည်နေသဖြင့် ကိုင်လိုက်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ

” ဟလို, ပြောပါခင်ဗျ “

” ခဏလေး ကိုင်ထားပါနော် အစ်ကို ”

ယောက်ျားတစ်ယောက် အသံ ကြားရသည်။ ပြီးလျှင် မိန်းမသံဖြင့် စကားပြောလာသည်။

” ဟဲလို , အစ်ကို့.. ကျွန်မပါ , ခုဏ အစ်ကို့ ကားပေါ်စီးခဲ့တဲ့ သူပါရှင့် “

” ဟုတ်ကဲ့ပြောပါ , မှတ်မိပါတယ် , ကားပေါ်ပစ္စည်းကျန်ခဲ့လို့လားဗျ “

” မကျန်ပါဘူးရှင့် , အစ်ကို ဒီပြန်လာပေးအုံးနော် “

” ဘာဖြစ်လို့လည်းဗျ, တည်းခိုခန်း အဆင်မပြေလို့လားဗျ “

” မဟုတ်ပါဘူး , ပြန်လာပေးပါနော် အစ်ကို , ရှေ့ထွက် စောင့်နေပါ့မယ် , ဒါပဲနော် ”

ဟုပြောကာ သူမဘက်က ဖုန်းချသွားသည်။ သူမပြောသော လေသံသည် ကျွန်တော် မလာမှာကို စိုးရိမ်နေပုံရပြီး အရှေ့မှာပဲ ထွက်စောင့်မည်ဟု ပါ ပြောသဖြင့် သူမရဲ့ မိန်းမသားဘဝ လုံခြုံမှုကို ကျွန်တော် စိုးရိမ်သွားကာ ကားကိုပြန်လှည့်ပြီး အမြန်မောင်းခဲ့ရာ (၁၀) မိနစ်အတွင်း တည်းခိုခန်းရှေ့ ရောက်သွားသည်။ ကားပေါ်က အမြန်ဆင်းကာ စိုးရိမ်စိတ်ဖြင့်

” ဘာဖြစ်လို့လဲ အစ်မ “

” ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး အစ်ကို, ကျွန်မကို ကူညီပါနော် အစ်ကို, ကျွန်မ အိမ်က အမြန် ထွက်လာခဲ့တော့ ဖုန်းနဲ့ ပိုက်ဆံအိတ်တွေ မေ့ကျန်ခဲ့တယ်ရှင်, ဒီမှာ တည်းခိုခန်းခ ပေးမယ်ဆိုပြီး ထုတ်တော့ မပါခဲ့ဘူးရှင်, အစ်ကို ကျွန်မရဲ့ ဆွဲကြိုးကို အစ်ကို့ကို ဒီတစ်ညပေးထားပြီး ပိုက်ဆံ (၅၀၀၀၀) လောက် ချီးပေးပါလားဟင်, မနက်ကျရင် ဒီကို အစ်ကိုလာခေါ်ပါ, ပြီးရင် ဒီဆွဲကြိုးကို သွားရောင်းပြီး ပြန်ပေးပါ့မယ်နော် ”
ဟု တောင်းပန်သော မျက်နှာလေးနဲ့ သူမပြောနေရှာသည်။

” ကျွန်တော်လည်း ပိုက်ဆံက (၁၀၀၀၀) ကျော်ကျော်ပဲ ပါတာဗျ, ခဏလေး အစ်မ ”

ဟုပြောကာ ကျွန်တော်လည်း တည်းခိုခန်းထဲဝင်သွားပြီး ကောင်တာမှ ညီလေးကို ဆွဲကြိုးယူထားပြီး တည်းခွင့်ပြုဖို့ ပြောပေးလိုက်သည်။ ကောင်တာမှ ကောင်လေးကလည်း မယူရဲဘူးဆိုပြီး ဇွတ်ငြင်းနေသဖြင့် အပြင်ပြန်ထွက်ကာ သူမအနားသွားလိုက်သည်။

” အစ်ကို ညီမကို အဆင်ပြေအောင် စဉ်းစားပေးပါအုံးနော် , ကလေးနဲ့ဆိုတော့ ပိုဆိုးပါတယ်ရှင် “

” အေးဗျာ , ကျွန်တော်ကလည်း တစ်ကယ်မပါလာဘူးဗျ, ဒီလိုလုပ်ဗျာ တည်းခတော့ ဈေးနဲနဲပိုမယ်, ကျွန်တော် ကားထိုးနေကျ ဟိုတယ်ရှိတယ်, သွားမလား “

” ရတယ် အစ်ကို , ဟိုတယ်ကို ဆွဲကြိုးပေးထားလိုက်, မနက်ပိုင်းအတွင်း ရောင်းပြီးပေးမယ်ပြောလိုက်ပါ, ကတိပေးပါတယ် “

” ရပါတယ် အစ်မ, ကလေးသွားခေါ်လိုက်, ဟိုတယ်က နဲနဲဝေးတယ် “

” ကျေးဇူးပါ အစ်ကိုရယ် ”

ပြောကာ သူမ၏မျက်နှာသည် ပျော်ရွှင်သွားပြီး အထဲပြေးဝင်သွားကာ ကလေးအိပ်နေသည်ကို ပွေ့ကာ ပြန်ထွက်လာသည်။ ကျွန်တော်လည်း ကားမောင်းနေရင်း

” အစ်မ , မနက်ဘယ်အချိန် လာခေါ်ရမလဲ “

” ရတယ် အစ်ကို, လာချင်တဲ့အချိန် လာခဲ့ပါ, ဆွဲကြိုး ယူထားပါနော် “

” မယူပါဘူး အစ်မရယ်, တာဝန်ကြီးလို့ပါ, အစ်မကို ယုံကြည်ပါတယ် “

” ကျေးဇူးပါ အစ်ကိုရယ်, ကျွန်မ ဒုက္ခတွေနဲ့ ပူလောင်တဲ့ညမှာ သူတော်ကောင်းနဲ့ တွေ့ရတာ ကံကောင်းလိုက်တာရှင် “

” မဟုတ်တာ အစ်မရယ်, နေရခက်အောင် မလုပ်ပါနဲ့ “

” တစ်ကယ်ပါ, ကျွန်မက ဒီမြို့ကမဟုတ်ဘူး, မော်လမြိုင်ဘက်ကလာတာ, ဒီနေ့ညနေမှ ဒီရောက်တာလေ, ကားစီးလာရတော့ ခရီးကလည်းပန်း, ပြီးတော့ ယောင်္ကျားနဲ့ စိတ်ဆိုးပြီး ချက်ချင်းအမြန် ထွက်လာခဲ့ရတာလေ “

” ဘာလို့ စိတ်ဆိုးကြတာလဲဗျာ, သူလိုက်ရှာနေမှာပေါ့, ကလေးကိုလည်း စိတ်ပူနေမှာပေါ့, အိမ်လိပ်စာပြော ကျွန်တော် အလကား လိုက်ပို့ပေးမယ် “

” ကျမ ယောင်္ကျားကို ဘယ်တော့မှ ပြန်ရင်မဆိုင်တော့ဘူး, အပွင့်လင်းဆုံး ပြောပြရရင် ကျွန်မယောင်္ကျားက မန္တလေးကားဂိတ်မှူး, မော်လမြိုင်နဲ့ ကုန်ကားပြေးတာလေ, အခုညတင် သူနဲ့ သူ့စာရေးမဖောက်ပြန်နေတာ မျက်စိနဲ့မြင်တော့ ကျမ ရှက်လည်းရှက်, ဒေါသလည်း အတော်ထွက်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ကို နီးရာပစ္စည်းနဲ့ ပေါက်ပြီး အမြန်ထွက်ပြေးလာခဲ့တာ အစ်ကိုနဲ့တွေ့တာလေ, ကယ်တင်ရှင်နဲ့ ကျမကံကောင်းသွားတယ် “

” သူကတော့ အစ်မတို့ သားအမိကို လိုက်ရှာနေလောက်ပြီ ”

ဟူ၍ စကားများပြောကာ ကျွန်တော့်ကားထိုးနေသော ဟိုတယ်ကြီးသို့ ရောက်လာသည်။ သူတို့သားအမိကို ကောင်တာသို့ခေါ်ကာ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းကိုပြောပြီး အဆင်ပြေအောင်စီစဉ်ပေးလိုက်သည်။ သူမမှတ်ပုံတင် ထုတ်ပေးမှ နာမည်ကြည့်မိရာ သူမနာမည်မှာ ” မနှင်းနှင်း ” ဟု သိလိုက်ရသည်။ သူမတို့သားအမိကို ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ပါလိုက်ပြီး အခန်းထဲထိ ပို့ပေးလိုက်သည်။

” အစ်ကို ညီမတို့အတွက် စားစရာဟိုတယ်မှာ မှာပေးပါအုံးနော် “

” ည(၁၂) နာရီ ရောက်နေတော့ ဘာမှ မရတော့ဘူးဗျ ”
ဟု သူငယ်ချင်းက ပြောသည်။

” ဟုတ်လား, ကျမတို့သားအမိ ညစာ မစားရသေးဘူး , ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့ “

” ကဲဗျာ ကျွန်တော် အပြင်သွားဝယ်ပေးမယ်, ဘာစားမလဲပြော ”

ဟုမေးကာ သူတို့စားချင်သည်များ ဝယ်ပေးရန် ပြန်ထွက်ခဲသည်။ သူငယ်ချင်းက ကျွန်တော်ကို မင်းဒီတခါ နောက်တွဲတွေရော ပါလာပါလားဟု စနေသေးသည်။ ကျွန်တော် ဝယ်ပြီးပြန်လာကာ သူတို့အခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်သည်။

” ဘယ်သူလဲ “

” ကားဆရာပါ အစ်မ ”

ဟုပြောပြီးနောက် တံခါးဖွင့်ပေးလာသည်။ သူမတို့မှာသည်များကို အခန်းဝမှ ပေးလိုက်ရာ

” အထဲဝင်ထိုင်ပါအုံး အစ်ကို , နားပါအုံး ”

ဇွတ်အတင်း ခေါ်နေသဖြင့် ထိုင်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

” မိုးတော့ချုပ်နေပြီ, အစ်ကို့ဇနီးကတော့ မျှော်နေတော့မှာပဲ , ဖုန်းဆက်ထားလိုက်သေးလား “

” ကျွန်တော်က လူပျိုပါဗျ “

” ဟယ် တစ်ကယ်ကြီး, ဒီလောက် စိတ်ထားကောင်းတဲ့ သူကလေ ”

ဟု သူမနဲ့ကျွန်တော် စကားပြောရင်း သူ့ကလေးကို ထမင်းကျွေးနေသည်။ ကျွန်တော့် မျက်စိတွင်လည်း သူမရေချိုးပြီးကာစ ဘာမှလိမ်းမထားသော မျက်နှာသည်ပင် ကြည်လင်ပြီး ကြည့်ကောင်းနေသည်။ ခဏကြာတော့ သူ့ရင်ခွင်ထဲက ကလေးက အစာများကို အတော်များများ ပြန်အန်ချလိုက်ရာ ကလေးရော, သူမအဝတ်တွေရော ပေရေကုန်သည်။

” ဟယ် ဒုက္ခပါပဲ, ဘာဖြစ်တာပါလိမ့် ”

ဟု နှင်းနှင်းပြောကာ သူ့ကလေးနဖူးနဲ့ ကိုယ်ကို စမ်းသပ်နေသည်။

” ဟယ် အစ်ကို , ကလေးက ဖျားနေတာ, ဘာလုပ်ရပါ့ “

” ဆေးခန်းတွေလည်း ပိတ်လောက်ပြီ အစ်မ, ဟိုတယ်ကောင်တာမှာ ဆေးသွားမေးပြီး ယူလာခဲ့မယ်, သူ့အဝတ်ပေတာတွေ လဲထားပေးလိုက်နော် ”

ဟုပြောကာ ကျွန်တော် ထွက်လာခဲ့သည်။ ကျွန်တော် သူမအခန်းကို ပြန်လာပြီး ယူလာသောဆေးများကို ပေးလိုက်ပြီး ကလေးကို ဆေးတိုက်လိုက်သည်။

” မနှင်းနှင်း, အဝတ်ပေတွေလလဲလိုက်တော့လေ “

” ကျမနာမည် ဘယ်လိုသိလာလည်း , မိတ်တောင် မဆက်ရသေးဘူး, အပူတွေနဲ့ဆိုတော့ ပြောဖို့မေ့နေတာ “

” ကောင်တာမှာ ပေးတုန်းက သိလိုက်တာပါ , ကျွန်တော့် နာမည်က ဖြိုးသူပါခင်ဗျ “

” ကိုဖြိုးသူ , မင်္ဂလာပါ အစ်ကို, နှင်းထက် အသက်ကြီးလောက်တယ် “

” နဲနဲပါပဲ , ဒါနဲ့ အဝတ်သွားလဲတော့လေ မနှင်း , ကလေးကို ကြည့်ထားပေးမယ် ”

ဟု ကျွန်တော် ထပ်ပြောလိုက်တော့မှ သူခေါင်းညိမ့်သည်။ ကျွန်တော်လည်း ကလေးဘက်ကိုလှည့်ကာ ဂရုစိုက်ပေးလိုက်သည်။

” ကဲ ကိုဖြိုးသူ , အဝတ်လဲလိုက်ပါပြီရှင့် ”

ဟု မနှင်းပြုံးကာ ပြောလာသည်။

” ဟာ ဘယ်လိုကြီးလည်း, ခုတင်အခင်း ပိတ်ဖြူစကြီးကို ပတ်ထားတယ် “

” နှင်းမှာ အဝတ်အပို တစ်စုံပဲပါတာ, ရေချိုးတုန်းက ညတုန်းကတစ်စုံ လျှော်လှန်းထားပြီးပြီ , နောက်တစ်စုံပေတော့ မရှိတော့ဘူးလေ ”

ဟု မနှင်းက ရှင်းပြနေသည်။ ကျွန်တော်လည်း သူကိုကြည့်ရင်း အခန်းတစ်ခါးဖွင့်ထားသည်ကို သတိထားမိသည်။ မနှင်းလည်း ဒါကိုသိသည်ထင်သည်။

” ကိုဖြိုးသူ , ဒီအဝတ်နဲ့ဆို အခန်းတံခါးသွားပိတ်ထားလိုက်မယ်နော် ”

ဟု မနှင်းပြောကာ တံခါးဆီကို လှည့်ထွက်သွားသည်။ ကျွန်တော့် အကြည့်များသည် မနှင်းရဲ့နောက်ကျောပြင်ကို ကြည့်နေမိရင်း ပြုံးနေမိသည်။ တံခါးပိတ်ပြီး ပြန်လှည့်လာသော မနှင်းရဲ့ အရှေ့ပိုင်းကိုလည်း ကျွန်တော်ကြည့်နေဆဲပင် ဖြစ်သည်။

” ကိုဖြိုးသူ , ဘာတွေပြုံးနေတာလဲ , မနှင်းပုံက ရီစရာကြီး ဖြစ်နေလို့လား “

” မဟုတ်ပါဘူးဗျာ , အဆင်ပြေသွားအောင် လုပ်တတ်လို့ သဘောကျလို့ပါ ”

ဟု ကျွန်တော် ပြောလိုက်သည်။ မနှင်းလည်း သူ့ကလေးဘေးနား လာထိုင်ပြီး ကလေးကို စမ်းသပ်နေသည်။ အခင်းစကို ထမိန်ရေလျားလို ပတ်ထားသောကြောင့် မနှင်း ပုခုံးသားများနဲ့ လည်တိုင် ဖြူဖြူလေးကို အနီးကပ်မြင်နေရသော ကျွန်တော်သည် ရင်တွေခုံလာပြီး စိတ်တွေ ထန်လာသဖြင့် သက်ပြင်းချမိသည်။

”မနှင်း ကျွန်တော် ပြန်တော့မယ်, ကလေးလည်း သက်သာသွားပြီ, မနက်ကျ ဘယ်အချိန် လာရမလဲ“

” ဟယ် အခုတောင် မိုးလင်းတော့မယ် , ဟိုဘက်ခုတင်မှာ အိပ်လိုက်တော့နော် ”

ဟု မနှင်း ဇွတ်တားသည်။ ကျွန်တော် နာရီကြည့်လိုက်တော့ အချိန်အားဖြင့်လည်း (၄) နာရီ ထိုးနေပြီ, (၆) နာရီဆို မိုးလင်းပြီ, မနှင်းအနေနဲ့ ကျွန်တော့်ကိုလည်း ယုံကြည်ပုံရ၍ အိပ်ခိုင်းသောကြောင့်

” ဟုတ်ပါပြီ, လိုအပ်တာရှိရင် နှိုးနော်, အားမနာနဲ့ ”

ဟုပြောကာ ဘေးကခုတင်ပေါ်တက်ပြီး အိပ်ဖို့လုပ်လိုက်သည်။ ကျွန်တော် ကိုယ်ခန္ဒာသည်လည်း ညောင်းကိုက်နေပြီး ဖျားချင်သလို ဖြစ်နေသည်။ အိပ်မပျော်ခင် အတွေးထဲမှာ ပိတ်စဖြူလေးအောက်က မနှင်းကိုယ်လုံးလေးကို ပုံဖေါ်စိတ်ကူးယဉ်နေမိရင်း အိပ်ဖို့ကြိုးစားနေမိသည်။

ကျွန်တော့် ခြေထောက်တွေကို တစ်ခုခု ထိနေသလို ခံစားလာမိသည်။ အိပ်မက်ထဲမှာလိုပဲ ထင်နေမိရာက လန့်နိုးလာသည်။ ချက်ချင်း ကျွန်တော်လည်း အောက်ကို လှန်းကြည့်လိုက်ရာ မနှင်းသည် ကျွန်တော့်ပေါင်ကို နှိပ်ပေးနေသည်ကို မြင်ရသည်။

”ဟာ မနှင်း, ဘာလုပ်တာလည်း, အားနာစရာကြီး ”

ဟု ကျွန်တော်လည်း အမြန်ခြေထောက်ကို ရုပ်သိမ်းလိုက်သည်။ မနှင်းရဲ့ လက်များကလည်း ကျွန်တော့်ပေါင်ကို ဆွဲဖိကိုင်ထားသဖြင့် လျော့ကျနေသော ကျွန်တော့် ပုဆိုးကွင်းသည် ကျွတ်ကျန်ခဲ့သလို အောက်လျောသွားသောကြောင့် ကာမအကြောင်းစိတ်ကူးယဉ် အိပ်ပျော်ခဲ့သော ကျွန်တော့် လီးအချောင်းကြီးသည် ထင်းခနဲပေါ်သွားသည်။

” ဟာ , ဒုက္ခပါပဲ မနှင်းရယ် , အားနာပါတယ် ”

ဟုပြောကာ တင်းတောင်နေသော လီးတံကို ပုဆိုးဖြင့် အမြန် ပြန်ဖုံးလိုက်သည်။

” ရပါတယ် ကိုဖြိုးသူရယ်, မနှင်းက အိမ်ထောင်သည်ပါ, ကလေးအမေပါ, အနေခက်မနေပါနဲ့ လူပျိုကြီးရယ် ”

ဟုပြောကာ ရယ်နေရင်း ဆက်နှိပ်မည် လုပ်သည်။

” မနှိပ်ပါနဲ့ မနှင်းရယ်, သွားနားပါ, ကျွန်တော် မညောင်းပါဘူး “

” ကိုဖြိုးသူ, ညောင်းလွန်းလို့ ညီးညူနေတာလေ, အင်း… ညောင်းလိုက်တာ, အင်း… အင်း, နဲ့ ညည်းနေပြီး ကျွန်မနာမည်တောင် ခေါ်နေလိုက်သေးတယ် “

” ဟင် ဟုတ်လား, ထားပါလေ , အခု မညောင်းတော့ဘူးနော် , မနှိပ်နဲ့တော့ “

” ဟုတ်ပါပြီ , မနှိပ်တော့ဘူး , ဒါပေမယ့် မနှင်း မအိပ်ချင်ဘူး, စကားပြောရအောင်နော် ”

ဟု မနှင်းက ပြောပြီး သူမလက်တွေက ကျွန်တော့်ပေါင်ကို လှုပ်လိုက်သည်။

” ပြောမယ်လေ , ဟိုထိုင်ခုံမှာ သွားထိုင်ရအောင်လေ ”
ဟု ကျွန်တော်ပြောလိုက်ရာ မနှင်းသည် ပျော်သွားပြီး ကျွန်တော့်ခုတင်ပေါ်မှ အမြန်လှည့်ဆင်းလိုက်စဉ် သူမရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှ ပတ်ဝတ်ထားသော အိပ်ယာခင်းစသည် ကျွန်တော့်ကိုယ်နဲ့ ဖိထားမိသလိုဖြစ်ပြီး အကုန် ကျွတ်ကျသွားသည်။ မနှင်းသည် ခုတင်ဘေးတွင် ကိုယ်လုံးတီးပုံစံ မတ်တပ်ရပ်ကြီး အရှင်းသားဖြစ်သွားသည်။

” ဟာ မနှင်း, ဒုက္ခပါပဲဗျာ , အားနာလိုက်တာ , ကျွန်တော့် ကိုယ်အောက်မှာ အစဖိထားမိလို့ ဖြစ်သွားတာ, တောင်းပန်ပါတယ်နော် “

” ရပါတယ် ကိုဖြိုးရယ် , အမှတ်မထင် ဖြစ်သွားတာပဲ ”

ဟု မနှင်း ပြန်ပြောကာ အဝတ်စကို ကုန်းကောက်ပြီး ပြန်ပတ်နေသည်။ ကျွန်တော့် အကြည့်များသည် သူကုန်းပြီး အဝတ်ကောက်နေစဉ် မနှင်းဖင်စုံကြီးကို မြင်ရသည်မှာ အားရလွန်းသည်။ မနှင်းပုံစံမှာ စိတ်ဆိုးသည့်ပုံ မပေါက်ပေ, ထိုင်ခုံဆီသွားသည်။ ကျွန်တော်လည်း မနှင်းနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်လိုက်သည်။

” ကိုဖြိုး အနေမခက်ပါနဲ့, စကားလေးဘာလေး ပြောပါအုံး “

” မနှင်းအတွက် အားနာလို့ပါ , ကျွန်တော် ပြန်လိုက်တော့မယ် ”

ဟု မနှင်းကို ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

” ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးဆိုနေ, မနှင်း နားလည်ပါတယ် , ပျင်းနေလို့ပါ , စကားပြောရအောင်နော် ကိုဖြိုး ”

ဟု ပြောကာ ကျွန်တော့်လက်ကို လှမ်းဆွဲပြီးတားနေသည်။ မနှင်းရှေ့သို့ ကုန်းလာပြီး ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲနေစဉ် သူမရဲ့ နို့အုံအစုံက ပတ်ဝတ်ထားသော အဝတ်က လျော့နေသောကြောင့် တော်တော်မြင်နေရသည်။ ကျွန်တော့် စိတ်တွေ ဘလောင်ဆူနေပြီး ကာမစိတ်တွေ ပြင်းထန်နေသဖြင့် သုတ်ထွက်သွားပါမှ ပြီးပေတော့မည်။

” ကတိပေးပါတယ် , မပြန်တော့ဘူး, အိမ်သာသွားလိုက်အုံးမယ် “

” ကျေးဇူးပါ အစ်ကို ”

မနှင်း ပြောကာ ပျော်နေပုံရသည်။ ကျွန်တော်လည်း အိမ်သာဆီသွားသည်။

” ကိုဖြိုး , အစ်ကိုလည်း မနှင်းလို ပိတ်ဖြူပတ်လိုက်တော့, ပုဆိုးနောက်မှာ အရည်ကွက်ကြီး အကြီးကြီးပဲ , ချွတ်လှန်းလိုက်တော့နော် ”

ဟု ပြောကာ မနှင်းရယ်နေသည်။ ကျွန်တော်လည်း ခုတင်ပေါ်က အခင်းပိတ်စဆွဲယူကာ အိမ်သာထဲဝင်လိုက်ပြီး တံခါးပိတ်လိုက်သည်။ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး တင်းတောင်နေသော လီးကြီးကို ကိုင်လိုက်ကာ သုတ်ထွက်သွားအောင် ဂွင်းတိုက်ဖို့စိတ်ကူးလိုက်သည်။

ဒါပေမယ့် စိတ်ထဲတွင် မနှင်းကို လိုးချင်နေမိသည်။ ကောင်းပါ့မလားလို့လည်း ပြန်တွေးရင်း လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်း ဆော့ပေးနေရင်း ဘယ်လို ဖြစ်နိုင်မလဲဟု ပြန်စဉ်းစားနေမိသည်။ နောက်ဆုံး မနှင်းကို လိုးချင်လွန်းသောစိတ်က ထက်သန်နေသဖြင့် သုတ်ထွက်အောင် မလုပ်တော့ပဲ ပိတ်ဖြူအခင်းကို ပတ်ကာ ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ မနှင်းရှိရာ လမ်းလျောက်သွားသော ကျွန်တော်ကို မနှင်းက ပြုံးပြီးကြည့်နေကာ

” အခုတော့ နှစ်ယောက်လုံး လူရိုင်းခေတ် ပြန်ရောက်သွားပြီပေါ့ကွယ် ”

ဟုပြောကာ သူမရယ်နေသည်။

” ဟုတ်ပါပြီ, မနှင်းကို ကျွန်တော် တစ်ခုပြောမယ် , စိတ်ဆိုးလည်း ရပါတယ် , တောင်းဆိုစရာလေး ရှိလို့ပါ ”

ဟု မနှင်းရဲ့ မျက်ဝန်းကို သေချာစိုက်ကြည့်ပြီး ကျွန်တော် ပြောလိုက်သည်။

” ပြောပါ ကိုဖြိုး, ဘာစိတ်ဆိုးရမှာလဲ , မနှင်းကို ကူညီပေးနေတဲ့ အစ်ကိုပဲဟာ “

” ကျွန်တော်လေ…အခု မနှင်းနဲ့ အတူနေချင်လို့ပါ, စိတ်မထိန်း နိုင်တော့လို့ ပြောမိတာပါ “

” အယ်…ကိုလူပျိုကြီးကလည်းနော်, ဟုတ်ပါပြီ, ကိုဖြိုး တစ်ကယ် လုပ်ချင်တာလား, မနှင်းအတွက်က မထူးဆန်းပါဘူး, ရတယ်, ကိုဖြိုးသဘောပါရှင် ”

ဟု မနှင်း စိတ်မဆိုးပဲ ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ ခွင့်ပြုလာသည်။

” ကျေးဇူးပါ မနှင်းရယ်, အားနာပါတယ်, မနေနိုင်တော့လို့ပါ ”

ဟု ကျွန်တော်ပြောကာ သူမထိုင်နေသည့်အနားသွားပြီး သူမကိုယ်ပေါ်က ပတ်ထားသောအဝတ်စကို ဖြေးဖြေးချင်း ချွတ်ချလိုက်သည်။ ပြီးလျင် ကျွန်တော့် လက်တစ်ဖက်က မနှင်းပေါင်တွေပေါ် ပွတ်ပေးရင်း မနှင်းဖီးလာအောင် သူမရဲ့ စောက်ပတ် ပတ်လည်ကို ဆွပေးမည်ဟူ၍ လက်နှိုက်လိုက်သည်။ ကျွန်တော့်လက်တွင် မနှင်းရဲ့ စောက်ရည်များ ချက်ချင်း စိုရွှဲသွားသည်။ မနှင်းကလည်း ရည်လိုက်ကာ

” ကိုဖြိုး, စပြီးလိုးလို့ရပြီ , မနှင်းက အဆင်သင့်ပဲ, ဒါနဲ့ မိုးလင်းသွားလိမ့်မယ် “

” ကျေးဇူးပါ မနှင်း ”

ဟု ပြောပြီး မတ်တပ်ရပ်ကာ ကျွန်တော့် အဝတ်ကို ချွတ်မည်ဟု လုပ်စဉ် ခုတင်ပေါ် အိပ်နေသော ကလေးကို ကြည့်မိသွားသည်။

” ရတယ် ကိုဖြိုး, ကလေးက ဘာမှ မသိသေးဘူး, ချွတ်ပါ ”

ဟု မနှင်းက အားမရသည့် လေသန်ဖြင့် ပြောလာသည်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်အကုန်ချွတ်ချလိုက်ရာ လီးတံအချောင်းကြီးသည် ရှေ့သို့ ထိုးထွက်လာသည်။ မနှင်းလည်း မတ်တပ်ရပ်လာပြီး သူ့လက်နဲ့ ကျွန်တော့် လီးတံကို ပွတ်ဆွပေးနေရင်း

” အဆင်သင့်ပဲပေါ့နော် , ကဲ စလုပ်ကြစို့ , ဘယ်လိုနေပေးရမလဲပြော “

” မနှင်း လှည့်ပြီး ကုန်းပေးပါလား ”

ကျွန်တော် ပြောလိုက်ရာ ကလေးအိပ်နေသော ခုတင်ပေါ် လက်ထောက်ပြီး မနှင်းကုန်းပေးထားသည်။ မနှင်းဖင်ဆုံကြီးကို ကြည့်ပြီး အားရလွန်းလှသည်။ လီးကြီးကို ကျွန်တော့်လက်နဲ့ ဆွပေးပြီး သူမနောက်သို့ကပ်ကာ မနှင်းရဲ့ စောက်ပတ်ပေါက်ဝကို လီးထိပ်နဲ့တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း စထည့်ကာ သွင်းလိုက်သည်။

မနှင်းရဲ့ ဖင်ဆုံကြီးကိုလည်း လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပွန်သပ်ပေးရင်း ဖြေးဖြေးချင်း ပိုသွက်ကာ လီးကြီးအဆုံးထိ ဝင်သွားအောင် သွင်းနေလိုက်သည်။ ကျွန်တော့် လီးအချောင်းကြီး မနှင်းစောက်ပတ်ထဲ အကုန်သွင်းပြီး မနားတမ်း ခပ်မှန်မှန်လေး ဆောင့်ပေးနေရာ မနှင်း ဆီမှ ညည်းသံလေးတွေ ကြားလာရသည်။

” မနှင်း နာရင်ပြောနော် , နားချင်ရင် ပြောပါ “

” ရတယ် ကိုဖြိုး, ခံလို့ကောင်းတယ်, ဆက်လုပ်ပါ ”

ဟု မနှင်းသည် ဖီးရှိသည့် အသံလေးဖြင့် ပြောလာသည်။ ကျွန်တော် ဆောင့်လိုးနေရာ အချက် (၆၀) လောက် အရောက်တွင် မနှင်း လက်တစ်ဖက်သည် သူ့စောက်ပတ်ဝကို ကလိပေးနေပြီး

” ကိုဖြိုး, အားထည့်ပြီး ဆောင့်ပေးပါ, မနှင်း ပြီးချင်လာပြီ ”

ဟု တောင်းဆိုလာသောကြောင့် သူမရဲ့ ဖင်စုံကြီးကို ဆွဲဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ ခဏအကြာတွင် မနှင်း ပြီးသွားသည်။

” ကောင်းလိုက်တာ ကိုဖြိုးရယ်, မနှင်း ယောင်္ကျားနဲ့ မလုပ်ရတာ (၅) လကျော်ကြာနေပြီ, ကိုဖြိုး မောသွားပြီလား “

” မမောပါဘူး, စိတ်က သိပ်ထန်နေတာလေ , ခုတင်ပေါ် သွားရအောင်နော် မနှင်း ”

ဟုပြောကာ နောက်မှ သိုင်းဖက်ပြီး ခုတင်ပေါ် မနှင်းကို ပက်လက် အိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ဝကို လီးထိပ်နဲ့ တေ့ကာ အဆုံးထိဝင်အောင် ဖိချလိုက်သည်။ မနှင်းလည်း ညည်းသံလေး ထွက်လာသည်။ လီးကို ရှေ့နောက် မဆော့သေးပဲ မနှင်းရဲ့ နို့အုံကြီးများကို အားရပါးရ စုပ်ယူနေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ မနှင်းသည် အောက်ကနေ ကော့ပေးလာပြီး ဖီးအတော် လာနေပုံ ဖြစ်နေသည်။

” ကိုဖြိုး လုပ်ကြစို့နော် , ကောင်းနေပြီ ”

ဟု မနှင်း ပြောလာသည်နှင့် နို့များကို မစို့တော့ပဲ လက်ထောက်ပြီး ကုန်းလိုက်ကာ ဆက်တိုက်အားထည့်ပြီး မနားတမ်း ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ အချိန် (၁၅) မိနစ်အကြာ လေညက်တွင် မနှင်း ဒုတိယအကြိမ် ပြီးသွားပြန်သည်။

” ကိုဖြိုး မပြီးသေးဘူးလား, မနှင်းတောင် နှစ်ခါရှိပြီ , လုပ်လို့ မကောင်းလို့လားဟင် “

” မဟုတ်ပါဘူး, ကောင်းလွန်းလို့ မပြီးအောင် ထိန်းထားတာလေ , လုပ်ချင်သေးတယ်, ကြိုက်တယ် “

” ကဲ ဟုတ်ပါပြီ, ကိုဖြိုးနားအုံး, မနှင်း အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးမယ် ”

ဟုပြောကာ ကျွန်တော့်ကို ပက်လက် လှန်ခိုင်းပြီး အပေါ်မှ မနှင်းတက်ခွကာ လီးအချောင်းကြီးကို သူလက်နဲ့ကိုင်ပြီး စောက်ပတ်ဝကို တေ့ကာဖိချလိုက်သည်။ ထို့နောက် မနှင်းသည် ကျွကျွတက်သွားအောင် ဆောင့်ပေးနေရာ သူမရဲ့ နို့အုံအစုံသည် လှုပ်ခါရမ်းနေတော့သည်။

ကျွန်တော်လည်း မနှင်းရဲ့ စောက်စိကို လက်နဲ့ကလိပေးနေသည်။ ဒီလိုနဲ့ မနှင်းသည် အသက်ရှူသံများ ပြင်းလာပြီး နှုတ်ခမ်းသားချင်း ဖိကိုက်ကာ လီးအချောင်း ထိပ်ပေါ်ခါနီးလောက်ထိ မြင့်တက်လာပြီး အားကုန် ပြန်ဆောင့်ချနေလိုက်ရာ အချက် (၅၀) လောက် အရောက်တွင် ညည်းသံမှာ ဆက်တိုက်ထွက်လာကာ မနှင်း နောက်တစ်ကြိမ် ပြီးသွားပြီး ကျွန်တော့် ကိုယ်ပေါ် မှောက်ချကာ အမောဖြေနေသည်။

” ကိုဖြိုး ကောင်းလားဟင် “

” သိပ်ကောင်းတာပေါ့ ”

ဟုပြောကာ သူမရဲ့ ဆံပင်များနဲ့ ကျောပြင်ကို ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။

” ကိုဖြိုးကို မေးရအုံးမယ် , လူပျိုပေမယ့် ဒီလောက်အကြာကြီး လုပ်တာတောင် မပြီးနိုင်ဘူးနော် ,
ဒီက အအို မိန်းမက (၃) ခါရှိပြီ ပြီးသွားတာ , ဘယ်လို လူပျိုလဲပြောနော် ”

ဟု မနှင်းက အံ့သြစွာ မေးလာသည်။ ကျွန်တော်လည်း ပြုံးလိုက်ကာ

” ဒီတစ်ခါ ပြီးသွားအောင် လုပ်မယ် ”

ဟု ကျွန်တော်ပြောကာ မနှင်းကို စားပွဲပေါ် ထိုင်စေပြီး သူမပေါင်တစ်ချောင်းကို ဆွဲမလိုက်ပြီး တစ်စောင်း ပုံစံမျိုးနဲ့ လီးကြီးကို စသွင်းလိုက်သည်။
ကျွန်တော့် လက်တစ်ဖက်က သူမရဲ့ ပေါင်တံကို ဆွဲယူထားပြီး နောက်တစ်ဖက်က သူမနို့အုံကြီးကို အားထည့်ကာ ပွတ်ချေပေးနေလိုက်သည်။ ကြာလာတော့သူမရဲ့ လက်တစ်ဖက်က စောက်စိကို ပွတ်ပေးနေပြီး မနှင်းစောက်ပတ်အုံ ပတ်လည်တွင် အဖြူရည်များ ပေပွနေတော့သည်။

” ကိုဖြိုး ဆောင့်ပေးပါ, ကောင်းနေပြီ , အင်း… အင်း”

ဟု ညည်းသံများ ပေးလာသည်နှင့် ကျွန်တော်ရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်များ ပြင်းထန်ပေးလိုက်ရာ မနှင်း (၄) ကြိမ်မြောက် ပြီးသွားပြန်သည်။ မနှင်း ပြီးသွားပေမယ့် ကျွန်တော့် လီးအချောင်းကို ပြန်မနှုတ်တော့ပဲ သူမရဲ့ ခြေထောက် မထားသည်ကို ပြန်ချပေးကာ မနှင်းပေါင်နှစ်ဖက်ကို ညီညာစွာ ကားထားပြီး ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုးပေးနေလိုက်သည်။

မနှင်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးတွင် မနှင်း ခုဏကပြီးလို့ ထွက်ကျလာသော စောက်ရည်များသည် လီးကြီးဆက်တိုက် မနားတမ်း လှုပ်ရှားနေသဖြင့် အမြှုပ်ပုံများပင် ဖွေးဖြူနေသည်။ မနှင်းရဲ့ လက်ကလည်း စောက်စိကို ကလိပေးနေရင်း

” ကိုဖြိုး မနှင်း စောက်ပတ်က ထုံနေသလို ဖြစ်နေပြီ, ကောင်းသလိုလို, ပြီးတော့မလိုလိုနဲ့ မပြီးနိုင်ဘူး ဖြစ်နေတယ် ”

ဟု မနှင်း ညည်းတွားနေသည် ။ မနှင်း ပြောနေသော်လည်း ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆောင့်လိုးပေးနေသည်မှာ အရှိန်မလျော့ပေးပေ။

” ကိုဖြိုးရယ် ဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိတော့ဘူး , ခဏနားရအောင်နော် ”

ဟု မနှင်းပြောကာ ကျွန်တော့်ဗိုက်ကို သူမရဲ့လက်တွေက တွန်းထားသလိုမျိုး လုပ်လာသည်။

” ကျွန်တော် ပြီးတော့မှာပါ နှင်းရယ်, သိပ်ကောင်းလွန်းနေပြီ ”

ဟုပြောကာ ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို ရှေ့ကပ်လိုက်ပြီး သူမနို့အုံကို ကုန်းပြီး စို့လိုက်ကာ မနှင်းရဲ့ ဖင်အစုံအောက်ကို လက်ထည့်လိုက်ပြီး သူမကို စားပွဲပေါ်က ဆွဲမလိုက်ကာ မတ်တပ်ချီပွေ့ပြီး ဆွဲဆွဲဆောင့်နေလိုက်သည်။

ကျွန်တော် ပွေ့ချီထားသဖြင့် မနှင်းရဲ့ကိုယ်သည် တစ်သားတည်း ကပ်နေကာ တွန်းကန်ဖို့ ခက်သွားသဖြင့် ကျွန်တော့်ဂုတ်ကို သူ့လက်များက သိုင်းဖက်ထားသည်။ မနှင်းနို့ကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ အပြည့်တစ်ဝကြီး ငုံစို့ထားလိုက်ပြီး သူမရဲ့ ဖင်စုံကြီးကို ပွေ့ထားသော လက်များနဲ့ ဆွဲဆွဲကပ်ယူပြီး အားရပါးရ လိုးနေလိုက်ရာ မနှင်းရဲ့ ဦးခေါင်းသည် ရမ်းခါနေပြီး မကြာမှီ

” ပြီးပြန်ပြီ ကိုဖြိုးရယ် , ကောင်းလိုက်တာနော်…,
အင်း…အင်း… ”

ဟုမနှင်း တိုးတိုးလေး ပြောလာပြီး သူမ (၅) ကြိမ်မြောက် ခက်ခဲစွာ ပြီးသွားရှာသည်။ မနှင်း နောက်ဆုံး ပြီးသည်မှာ အားတင်းသည့် ညှစ်အားများ ပါလာသဖြင့် ကျွန်တော့် လီးအတံချောင်းကို ဇွတ်ညှစ်သလို ဖြစ်လာသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း တစ်ပြိုင်တည်း တူတူပြီးသွားတော့သည်။

မနှင်းကို စားပွဲပေါ် ပြန်တင်ပေးရင်း ကျွန်တော့် လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ မနှင်းရဲ့ စောက်ရည်များနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ သုတ်ရည်များသည် စောက်ပတ် ပေါက်ဝမှ အများကြီး ထွက်ကျလာရာ စားပွဲပေါ်တွင် ပြန့်ကျဲသွားပေတော့သည်။ နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ (၆) နာရီ ကျော်နေပေပြီ, မနှင်းကို အိပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ကျွန်တော်လည်း အိမ်ပြန်ခဲ့တောသည်။

ဒုက္ခများနဲ့ စတွေ့ခဲ့သော မနှင်းကို ကျွန်တော်က သူမ ငတ်မွတ်နေသော သုခ အရသာ လက်ဆောင်ပေးခဲ့လိုက်ပါတော့သည်။ ။


ပြီးပါပြီ။  



ရုန်းမထွက်ချင်တော့ပါ အပိုင်း ( ၃ )

ရုန်းမထွက်ချင်တော့ပါ အပိုင်း ( ၃ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ဦးစိုးသိန်း အလုပ်ကိစ္စဖြင့် ခရီးထွက် ရာမှ အိမ်ပြန် ရောက်စဉ် စနေနေ့ ရောက်သည်နှင့် မြလေးနွယ်အား သူမ ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်မှ သွားခေါ် လိုက်သည်။

“ သမီး … ပြန်ကာနီးလေး … တချီလောက် လိုးရအောင်  ”

“ ဟင် …… အဖေကလည်း … ခဏနေ … ကိုစိုး လာခေါ်တော့မှာလေ  ”

“  မိုးတအား ရွာနေတာ မောင်စိုးသိန်း …မလာလောက် သေးပါဘူး … ခဏပါ သမီးရယ် အဖေ ၂ ရက်လောက် လွမ်းနေရဦးမှာ  ”

ဦးမိုးဆွေ ဧည့်ခန်းထဲရှိ ခုံပေါ် ထိုင်ရင်း ပုဆိုးလှန်ကာ လီးအား ပွတ်သပ် ပြနေ၏။

“ အဖေနဲ့တော့ … ခက်ပါတယ်  လာလာ  သမီး အိပ်ခန်းထဲ သွားစို့ …… မြန်မြန် လုပ်နော်  ”

မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ ဘေးနား ထိုင်နေရာမှ မတ်တပ် ထရပ်ကာ ဧည့်ခန်းနှင့် မျက်စောင်းထိုး သူမအိပ်ခန်းထဲ ရှေ့မှ လျှောက်သွား လိုက်သည်။ ဦးမိုးဆွေ ချက်ချင်း ကပ်ပါလာရာ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် မြလေးနွယ်မှာ ထမိန်ချွတ်ချရင်း အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးပါ ခြေတဖက်ဆီ ကြွကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ချွတ်ချနေ၏။ ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် နောက်ကျော ဘက်မှ ကပ်ကာ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြား လီးဖြင့်ထောက်ရင်း ခါးလေးအား သိုင်းဖက် လိုက်တော့သည်။ ဖင်သားစိုင်အား လီးဖြင့် ထိုးပွတ်ကာ ကုတင်ဘက် လျှောက်ရင်း ခါးပေါ်မှ လက် ၂ ဖက်အား နို့အုံ ၂ ဖက်ဆီ ရွေ့ကိုင် ညှစ်ချေ ပြန်၏။

“ အွန့် … ဒီတိုင်း လိုးလေ … အဖေရဲ့   ”

ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် ဂုတ်သားလေး နမ်းကာ နို့အုံအား အားရပါးရ ညှစ်ရင်း တအင်းအင်း ဖြစ်လာ၏။ 

“ သမီးနို့တွေ  ညှစ်ရင်း … နောက်က လိုးရတာ … ပို အရသာ ရှိတယ်   ”

“  အာ … ခဏနေဦး … အဖေ သမီး အင်္ကျီတွေ … ကြေကုန်လိမ့်မယ် … ကိုစိုး လာရင် … မကောင်းဘူး   ”

မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူအား ပြောရင်း အင်္ကျီရော ဘော်လီပါ ချွတ်ပေးလိုက် တော့သည်။ ထိုချိန် ခြံဝန်းထဲ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း၏ ကားလေး ဝင်လာရာ လေသံမိုးသံ များကြောင့် မြလေးနွယ် မသိလိုက် တော့ပေ။

“ ဝေါ … ဝေါ …ဒလိန်း … ဂျိန်း …… ဝုန်း ဝုန်း …… ဂျိန်း ဂျိန်းးး  ”

ဦးစိုးသိန်း ကားစက်ပိတ်ကာ အိမ်ထဲ တန်းဝင် လာသည်။

“ အ … အားးး ……… ရှီးးး … အဖေရယ် …… အဟင့် ဟင့်   ”

ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် မြလေးနွယ်အား အော်ခေါ်ရန် ပါးစပ်ပြင်လိုက်ချိန် ဇနီးချောလေး အသံအား ကြားလိုက်မိသည်။ စိတ်ထဲထိတ်ကနဲ့ ရင်ခုန်သံ မြန်လာကာ အသံလာရာ အိပ်ခန်းတံခါးဝ ရှေ့ ခြေဖွ နင်းရင်း လျှောက်လာခဲ့၏။ အိပ်ခန်း တံခါးမှာ မစိပဲ လက် ၅ လုံးခန့် ဟနေရာ အသာလေး ချောင်းကြည့် လိုက်၏။

မြင်ကွင်းမှာ ခရီးထွက်ရာမှ ပြန်ရောက်လာသော ဦးစိုးသိန်းအား ကာမသွေးများ ဆူပွက်စေ၏။ မယားချောလေးအား အိပ်ခန်းထဲမှ ဆွဲထုတ်ပြီး မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးပစ်ချင်သည်။ မယားဖြစ်သူ မြလေးနွယ်မှာ အိပ်ခန်းထဲ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ဖင်သားစိုင်ကြီး နောက်ပစ်ကာ ကော့ပေးနေ၏။

“  အင်း … သမီး … စောက်ဖုတ်ကြီးက … ဘယ်ချိန် ကြည့်ကြည့် … အရမ်းလှတာပဲကွာ … ပလပ် ပလပ် … ပြွတ် … ပြွတ် ပြွတ်   ”

ဦးမိုးဆွေမှ သမီးဖြစ်သူ မြလေးနွယ် ဖင်ကြီးနောက် ဒူးထောက်ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် ဖင်သားစိုင် ၂ ခြမ်းအား ဖြဲကာ ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်အား ဖိယက်နေသည်။

“  ရှီးးးး …… ပြွတ် ပလပ် ပလပ် … သမီး ပေါင် နဲနဲ ကားလိုက်နော်   ”

“ အင်းးးးး …… ကျွတ် ကျွတ်   ”

ဖခင်ဖြစ်သူ စကားသံ ဆုံးသည်နှင့် မြလေးနွယ်မှာ ချက်ချင်း ကုတင်စောင်း လက်ထောက်လျက်ဖြင့် ခါးလေး ခွက်ကာ ပေါင်တန်တုတ်တုတ် ဖွေးဖွေး ၂ ဖက်အား ဖြဲပေး လိုက်၏။ ပေါင်တန် ထပ်ဖြဲ ပေးသဖြင့် ပေါင်ကြားမှာ စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်း သားများ ဟသွားကာ အရည်ကြည်များ အိုင်နေသော စောက်ခေါင်းပေါက် အတွင်းသား ရဲရဲလေးပါ မြင်နေ ရတော့သည်။ 

ဦးမိုးဆွေ မျက်လုံးများ အရောင် တောက်လာကာ လျှာအပြားလိုက် အဖုတ်နောက်ဖျားမှ ဖင်ဝထိ ပင့်ယက်ကာ ဖင်ပေါက် လေးအား နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်သလို တေ့စုပ် ပစ်သည်။

“ အားးးး … အ … အ … ကောင်းလိုက်တာ အဖေရယ် … ရှီးးးးး ရှီးးးးးးး  အာကွာ   ”

ဖင်ပေါက်လေးထဲ လျှာထိပ်လေး ထိုးသွင်းကာ ပါးစပ်ချင်း တေ့စုပ်သလို စုပ်ပေးနေသဖြင့် မြလေးနွယ် စောက်ခေါင်း ပေါက်လေးမှာ ရှုံ့ချီပွချီဖြင့် ဖင်ကြီး ခါရမ်း နေတော့၏။ ဦးမိုးဆွေ လျှာထိပ် လေးမှာ မြလေးနွယ် ဖင်ပေါက်ထဲ မြုပ်နေသဖြင့် ဟစိဟစိ ဖြစ်နေသော စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ လက်ခလယ်လေး ထိုးထည့်ကာ အသွင်း အထုတ်လေး လုပ်ပေးပြန်သည်။

“ အားးးး …… အဖေ …အဟင့် … ပြွတ် ပြွတ် … ပလပ် … အားးး ရှီ… ကောင်းတယ် … အ  အားးးး   ”

“ ဖြန်း  ဖြန်း … ကောင်းလား …… သမီး   ”

“ အ … အားးးးးး …… အဟင့် ……… ကောင်းတယ် … အဖေရဲ့   ”

ထိုချိန် အိပ်ခန်းဝမှာ ချောင်းကြည့် နေသော ဦးစိုးသိန်း၏ ပေါင်ကြားမှ လီးမှာ မခံမရပ်နိုင်အောင် တင်းမာလာသဖြင့် ဂွင်းထုနေရတော့၏။ ဇနီးချော လေးအား ခုချိန်ထိ ဖင်ကို ရိုက်မပေးဖူးပေ။ ဦးမိုးဆွေမှာ ညာဘက် လက်ခလယ်နှင့် စောက်ခေါင်း ပေါက်လေး မွှေပေးကာ ဘယ်ဘက် လက်ဝါးနှင့် မြလေးနွယ် ဖင်ကြီးအား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်ပေး နေသည်။ ရိုက်ပေးလိုက်တိုင်း ဖင်သားစိုင်ကြီး ကြုံ့ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ လက်ခလယ်လေးအား စောက်ဖုတ် အတွင်းသား များနှင့် ညှစ်ရင်း ထူးကဲသော အရသာလေး ရရှိနေတော့၏။

“ ဖြန်း  အ … ဖြန်း ဖြန်း … အားးး… အ …… အီးးးးးးးး …… အားးးးးးးးး  ”

ခဏအကြာ ဦးမိုးဆွေမှာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လက်ခလယ် အားထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ ဖိသွင်းရင်း အချက် ၃၀ ခန့် လက်နှင် လိုးပေးရာ မြလေးနွယ် စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များ သေးပန်းသလို ပန်းထွက် လာရသည်။မြလေးနွယ် ပေါင်တန် ၂ ဖက် တဆက်ဆက် တုန်ကာ ဒူးညွတ်ကြသည်အထိ ဦးမိုးဆွေမှာ ဖင်ပေါက်လေးထဲ လက်ဖြင့် မွှေနေ တော့၏။ ဦးစိုးသိန်း မနေနိုင်တော့ပေ တံခါး တွန်းဖွင့်ကာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ချလာတော့၏။

“ ကျွီ  ”

“ ဟင် ကိုစိုး   ”

“ ဟာ … မောင်စိုးသိန်း   ”

မြလေးနွယ် စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ရင်း ထိတ်လန့် နေစဉ် ဦးမိုးဆွေမှာလည်း သမက်ဖြစ်သူအား မျက်နှာ ပူမိသဖြင့် ကျောပေး ထရပ် လိုက်တော့သည်။

“ ဟို … ဟို မြ လေး … ရှင်း …… ပြ ……… ပြ ……  ”

“ ရပါတယ် … မြလေးရယ် … ကိုစိုး … သိတာ ကြာပါပြီ   ”

ရှက်စိတ်တဝက် ကာမစိတ်တဝက်နှင့် မျက်စိ မျက်နှာ ပျက်နေသော မယားဖြစ်သူ ပါးပြင်အား ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်ရင်း နမ်းပေးလိုက်သည်။

“ ကဲ … ဒါဆို …… အဖေ …… သွားတော့မယ် နော်   ”

သမက်ဖြစ်သူ ရောက်လာသဖြင့် ဦးမိုးဆွေမှာ ပုဆိုးထဲ ထောက်ထွက် နေသော လီးအား လက်ဖြင့်ဖိကာ လှည့်ထွက်သွားရန် ဟန်ပြင်လိုက်၏။

“ ဟာ  မသွားပါနဲ့ … အဖေရာ  ကျနော် နားလည်ပါတယ် အဖေ့ သမီးကို … အဖေ ကြိုက်သလောက် လိုးပါ   ”

“ ဟမ်  တ … တ … တ ကယ် လား … မောင် စိုး သိန်း   ”

“  တ ကယ် ပါ  အ ဖေ ရယ်   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ရန် ဟန်ပြင်နေသော ယောက္ခထီး ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေအား လှမ်းပြော လိုက်သည်။

“ လာပါ အဖေရဲ့  ကိုစိုး က တောင်  ခွင့်ပြုနေတာ … သမီးကို အဖေ ကြိုက်သလောက် လိုးပါ   ”

မြလေးနွယ် စိုးရိမ်စိတ်များ ပျောက်ကွယ်ကာ ကာမ စိတ်များ ပြန်ကြွလာရ၏။ စိတ်ထဲ သူမ အပေါ် အလိုလိုက် နားလည်မှု့ရှိလွန်းသော လင်ဖြစ်သူအား ပိုပြီး ချစ်မိ သွားတော့သည်။

“ ကိုစိုး  ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်  အဖေ နောက်က … လိုးတုန်း … ကိုစိုး လီးကို … မြလေး စုပ်ပေးမယ်နော်   ”

“ အင်းပါ …… မြလေးရယ်   ”

ဦးစိုးသိန်း ကိုယ်တိုင် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်နေရ၏။ မယားဖြစ်သူအား သူမ၏ ဖခင်အရင်း ခေါက်ခေါက်မှ လိုးမည်ကို အနီးကပ် မြင်ခွင့် ရရှိတော့မည် ဖြစ်သည်။ ယောက္ခထီး ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေမှာ အလိုးသန်သလို အလိုးလဲကြမ်းလှ၏။ မယားဖြစ်သူ ဖင်သားစိုင် ၂ ဖက်အား တဖြန်းဖြန်းနှင့် ရိုက်လိုးပြရာ ဦးစိုးသိန်း တယောက် ဂွင်းထုရင်း လရည်များ တဖျောဖျော ထွက်ကျ လာခဲ့သည်။ မြလေးနွယ်မှာလည်း လင်ဖြစ်သူရှေ့ ဖင်ကြီး နောက်ပစ်ကာ အရိုက်ခံရင်း တအအနှင့် အော်ကာ အလိုးခံနေရှာသည်။

“ အားးး… အ ……ကောင်းလိုက်တာ …… အဖေရယ် … အားရအောင်သာ လိုး … အမလေးးးး အဖေ့ စိတ်ကြိုက်လိုး …အင့် …… အားးးးးးး ရှီးးးးးးးးး ကျွတ်ကျွတ်   ”

“ လိုးမှာပါ … သမီးရယ် … နာအောင်လိုးမှာစိတ်ချ အင့် …… ဗျစ် …… ဘွတ် ဘွတ်   ”

ဦးမိုးဆွေ အံကြိတ်ကာ အားပါသော ဆောင့်ချက်များနှင့် သားမက်ဖြစ်သူရှေ့ သမီးအရင်း ခေါက်ခေါက် အား ကော့ပျံအောင် ဆွဲလိုးတော့သည်။ တချီပြီး သည်နှင့် ဦးမိုးဆွေမှာ ကုတင်ပေါ် တက်ကာ လှဲချ အနားယူလိုက်ပြန်၏။ မြလေးနွယ်မှာလည်း ကုတင် ပေါ်တက်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဘေးနား လှဲချရင်း ခဏ အမောဖြေနေသည်။

၅ မိနစ်ခန့် အမောဖြေပြီးသည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ လီးအား စွပေးပြန်၏။ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြီးထောင်မတ် လာသည်နှင့် အလိုးခံချင်စိတ်များ ထကြွလာပြန်သည်။ ပေါင်ကြားထဲ တပြတ်ပြတ်နှင့် ယက်ပေးနေသော လင်တော်မောင် ကြောင့် စောက်ဖုတ်မှာ အရည်ကြည်များ အိုင်လာ ပြန်၏။လင်တော်မောင်ရှေ့ ဖခင်အရင်းအား အလိုးခံရာ ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်းနှင့် ကာမစိတ်များ ကျသွားသည် မရှိပေ ပိုပိုတိုးလာ ခဲ့သည်။

ဦးစိုးထွန်း မှာလည်း မျက်စိရှေ့ မယား ချောလေးမှာ သားအဖချင်း အလိုးခံနေသဖြင့် မြင်ကွင်းကြောင့် ခါတိုင်းထက် စိတ်ခံစားမူ့ ပိုကြွ လာရ၏။ ပူပူနွေးနွေး အလိုးခံထား ရသော မယား ဖြစ်သူ စောက်ပတ်အုံထဲမှ လျှံထွက် လာသော စောက်ရည်များနှင့် ယောက္ခထီး လရည်များပါ ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးနေသည်။

“ ကိုစိုး …… တော်တော့နော် …… မြလေး …… အလိုးခံချင် နေပြီ   ”

မြလေးနွယ် ပြောလည်းပြော ကုန်းထကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဘေးနား လေးဖက် ထောက်ပေးနေ၏။

“ အဖေ  လိုးပေးဦး လေ   ”

မြလေးနွယ်၏ ခါးလေးနောက် ကော့ထွက် လာသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်ကာ ဦးမိုးဆွေမှာ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးတဆုံးထိသွင်းကာ ပစ်လိုးတော့သည်။ မြလေးနွယ် တယောက် ဖခင်ဖြစ်သူ ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ အားပါ လှသဖြင့် လင်တော်မောင်အား ပြန်မနမ်း နိုင်တော့ပဲ။ ခေါင်းလေး မော့တက်သွားလိုက် အံကြိတ် ရမ်းလိုက် ဖြစ်နေရှာ၏။ 

ဦးစိုးသိန်း ကြည့်ရင်း ရမ္မက်စိတ်များ ပြင်းထန်လာကာ ကုတင်ပေါ် လေးဖက် ကုန်းထား သော မြလေးနွယ် မျက်နှာရှေ့ ပုဆိုးလှန်ကာ တဆက်ဆက် တုန်နေသော လီးဖြင့် ပွတ်သပ်ပေး လိုက် သည်။ မြလေးနွယ် မျက်လုံးများ စင်းကျလာ တော့၏။ 

ဖခင်ဖြစ်သူမှ နောက်က မနားတမ်း ဆွဲလိုးစဉ် လင်တော်မောင်မှ မျက်နှာတဝိုက် လီးဖြင့် ပွတ်ပေး နေသဖြင့် ထူးကဲသော ကာမ အရသာလေး ခံစားနေရ သည်။

“  မြလေး  ပါးစပ်ဟ ကွာ … အဖေ စောက်ပတ် လိုးတုန်း … ကိုစိုးက မြလေး … ပါးစပ်လေး ကို လိုးချင်တာ   ”

လင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း စကားကြောင့် မြလေးနွယ်၏ စင်းထားသော မျက်လုံးလေး ပွင့်လာကာ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေး ဟပေးနေ၏။

“ ရှီးးးးး  အင့် …ဘတ် ဘတ် ဘတ် … ပလွပ်  ဝု … ဖလု … အင်း ဟင်း   ”

နူတ်ခမ်းလေး ဟပေးသော ဇနီးဖြစ်သူ ပါးစပ်ထဲ လီးအား ချက်ချင်း မသွင်းပဲ ပါးပြင် ၂ ဖက်အား လီးတံဖြင့် တဘတ်ဘတ် ရိုက်ပြီးမှ ဆက်ကနဲ့ သွင်းလိုက် တော့သည်။ လမွှေးအုံကြီး နှာခေါင်း ထိအောင် ဆွဲကပ်ရင်း လီးအား ပြန်ထုတ်လိုက် ပါးပြင် ၂ ဖက်အား တဘတ်ဘတ် ရိုက်လိုက်နှင့် ဦးစိုးသိန်း အားရကျေနပ် နေမိ၏။

“ အာ … အား … ကောင်းလိုက်တာ …သမီးရယ် … အဖေ့ လီးကို … ညှစ်နေတာလား … အ …… အ …… ရှီးးးးးးးး   ”

ဦးမိုးဆွေမှာ တဖြန်းဖြန်းနှင့် ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းအား ပစ်ရိုက်ကာ ဆီးခုံးချင်း ဆွဲကပ်ပြီး မွှေပေးပြန်သည်။ မြလေးနွယ် တယောက် ရှေ့မှ လင်တော်မောင်၏ လီးအား ဆွဲစုပ်နေစဉ် စောက်ခေါင်းထဲ လီးဖြင့် မွှေခံရသဖြင့် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်နေ၏။

“ အ … အား …… ကောင်းလိုက်တာ … အဖေရယ် …မရပ်နဲ့ဦး  အမလေးးးး … အားးးး အားးးးး အားးးးးး  ”

မြလေးနွယ် လင်ဖြစ်သူ လီးအား ပါးစပ်မှ ထုတ်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူအား ဖင်ကြီးကော့ပေးရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်နေတော့သည်။

“ ရှီးးးးးး ရှီးးးး မောင်စိုးသိန်း …မင်းဖယ်ဦးကွာ …ငါ့ သမီး ပါးစပ်လေး  လိုးပြီး  လရည် တိုက်လိုက်ဦးမယ် “

“ ဟုတ် …အဖေ   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ ကုတင်ပေါ် မယားဖြစ်သူ မြလေးနွယ် မျက်နှာရှေ့ ပေါင်ကား ထိုင်နေရာမှ မြလေးနွယ် ဖင်ကြီး နောက် ဒူးထောက် ခါးညွတ် လိုက်သည်။ ယောက္ခထီး လိုးထားသော ပူပူနွေးနွေး မယားဖြစ်သူ အဖုတ်အား ဖြဲယက်ပေးစဉ် ဦးမိုးဆွေ မှာလည်း မြလေးနွယ် မျက်နှာနား ပေါင်ကား ထိုင်ရင်း စောက်ဖုတ်ထဲမှ ထုတ်လာသော လီးအား ပါးစပ်နား တေ့ပေးလိုက် တော့၏။ မြလေးနွယ်မှာ သူမ စောက်ဖုတ်အား ကော့ပျံနေအောင် လိုးပေးထားသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား ပါးစပ်လေးဟကာ ငုံစုပ်လိုက် တော့သည်။

ထိုချိန် ဦးစိုးသိန်းမှာ စောက်ရည် စီးကျနေသော မယားဖြစ်သူ စောက်ခေါင်းဝလေးအား တေ့စုပ်ရာ မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား စုပ်ရင်း သတိ လက်လွတ် ဖြစ်သွားမတက် ပေါင်တန်များ တုန်ယင်ကာ တအုအုနှင့် ခေါင်းလေးအား နောက်ဆုတ် နေ၏။ သို့သော် ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား အထွက် မခံပဲ ခေါင်းအား ဆွဲထိန်းကာ လီးအရင်းထိ ဆွဲလိုး ပစ်သည်။

“ အု …ဝု … ပလောက် ပလောက် …… ဇွိ …… ပလွပ် …… အားးးး အားးးး… အဖေ ပြီးတော့မှာ … သမီးရယ်  ခဏနော် …… အ …… ရှီးးးးး … ကျွတ် ကျွတ်   ”

ဦးမိုးဆွေမှာ သမီးဖြစ်သူ ပါးစပ်ထဲ တချက်ချင်း လိုးကာ လရည်များ ပန်းထည့် လိုက်တော့သည်။ မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ခပ်ညှီညှီ လရည်များ အား တဂွတ်ဂွတ် မျိုရင်း လေးဖက်ထောက် အနေထားမှ ဘေးသို့ လှဲချလိုက် တော့၏။ လင်မယား ၂ ယောက် အိမ်ပြန်ရောက်စဉ် ဦးစိုးသိန်းမှာ ၃ ချီဆက်တိုက် ဂွင်းထု ခဲ့သဖြင့် အနားယူရန် အိပ်ခန်းထဲ တန်းဝင်ပြီး ထိုးအိပ်တော့သည်။ 

မြလေးနွယ်မှာ မိုးအေးအေးဖြင့် သေးထပ် ပေါက်ချင် သဖြင့် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့၏။ ခုထိ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြင့် ခံစားနေမိသည်။ ရှေ့လျှောက် ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးခွင့် ရတော့မည်ဖြစ်၏။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်းကိုယ်တိုင် သိရှိသွားပြီး ခွင့်ပြုပေးသဖြင့် အတိုင်းထက် အလွန် အားရကျေနပ် မိနေသည်။

“ ကျွီ..........ကျွီ   ”

“  ဟာ   ”

“ ဟင် … ကိုမင်းဇင်   ”

ဖခင်ဖြစ်သူအိမ်တွင် အလိုးခံခဲ့ပုံများ တလမ်းလုံး ပြန်စဉ်းစားရင်း အိမ်ရောက်သည် အထိ စိတ်နဲ့ကိုယ် မကပ်တော့သဖြင့် ရေချိုးခန်း တံခါးအား မပိတ်မိ ခဲ့ပေ။ တံခါးပွင့်လာရင်း ဦးမင်းဇင်အား မြင်မှ တံခါး မပိတ်မိမှန်း သတိရတော့သည်။ ဘိုထိုင်ခွက်ပေါ် သေးပေါက်ရင်း တန်းလန်း အမြန်ထကာ ထမိန်အား ကမန်းကတန်း ပြင်ဝတ် လိုက်ပြန်၏။

“ ကိုမင်းဇင် … ရေချိုးမလို့ ထင်တယ်   ”

“ ဆောရီးနော် … မမြလေး … လူမရှိဘူး ထင်လို့ပါ   ”

“ အင်း … ခုနမှ … ကိုစိုးနဲ့ ကျမ … အိမ်ပြန် ရောက်တာ …ရေချိုးမှာဖြင့် ချိုးလေ   ”

မြလေးနွယ် ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ဦးမင်းဇင်ဘေးနားမှ ရေချိုးခန်း တံခါးဆီ တိုးထွက်လိုက်သည်။

“ အို့ …… ဟင်  ဘာ … ဘာ … ဘာ လုပ် … အာ …  ”

ဦးမင်းဇင်မှာ မြလေးနွယ်အား မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် နို့တွေညှစ်ရင်း ရေချိုးခန်း နံရံအား ဖိကပ် လိုက်သည်။ ပုဆိုးထဲ ထောင်ထွက် နေသော လီးဖြင့် ပေါင်ဂွလေးထဲ ဖိထောက်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်၏။ ထမိန် ခံနေသော်လည်း အဖုတ်ပေါ် ထိထိမိမိ ထောက်မိ နေသည်။

“ အု …… ဖလူးး  ကိုမင်းဇင် … မလုပ် … မလုပ် …… လုပ် …… အို့ …… အာ …… ဟာ   ”

မြလေးနွယ် တားနေစဉ် ခါးမှ လျော့တိ လျော့ရဲ ဖြစ်နေသော ထမိန်အား ဖြည်ချ ပစ်တော့သည်။ ပေါင်တန် ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ် ကြားမှ အမွှေးမဲမဲ ကောက်ကောက် များဖြင့် သေးစိုနေသော စောက်ဖုတ်လေး ပေါ်ထွက် လာ၏။

“ မငြင်းပါနဲ့ … မမြလေးရယ် …သားအဖချင်းတောင်  အလိုး ခံနေတာကို … ကျနော် ဒီအိမ် စရောက်ကတည်းက … မမြလေးကို … လိုးချင် နေတာပါ “

“ ရှင် … ရှင် …ဘာ ပြော လိုက်တယ်   ”

ဦးမင်းဇင် စကားကြောင့် မြလေးနွယ် နားထဲ မိုးကြိုး ပစ်ချသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ အံအော ထိတ်လန့် မှူု့ကြောင့် နံရံအား ကျောမှီရင်း ဒူးများ ညွတ်ကျမတတ် ဖြစ်သွားမိ၏။ ဦးမင်းဇင် ဘာကိုမှ စဉ်းစားမနေပဲ မြလေးနွယ်၏ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ထိုင်ကာ စောက်ဖုတ်အား ပင့်ယက်တော့သည်။ မြလေးနွယ် တုန်ရီနေကာ အသက်ရှုသံ တိုးတိုးလေး ကြားနေရုံမှ အပ ဘာလှုပ်ရှားမှု့မှ မရှိပေ။

“ မမြလေး … ခုလည်း … အလိုးခံ လာတာ မလား အဖုတ်ထဲ … လရည်တွေ နဲ့ “

“  အို … မဟုတ်တာ ကိုမင်းဇင် ကလည်း …အိုးးးး … မ …မ … မ လုပ် …… လုပ် …… ဟာ … ကျွတ်   ”

ဦးမင်းဇင် အချိန် မဆိုင်းတော့ပဲ စောက်ဖုတ်အား ယက်နေရာမှ ထရပ်လိုက်ပြန်သည်။ မြလေးနွယ် အင်္ကျီ အပြင်မှ နို့အုံအား ညှစ်ကာ မျက်နှာတဝိုက် ဖိနမ်းပစ်၏။ မြလေးနွယ် အသံမထွက်ပဲ ကြိတ်ရုံး ကြည့်သည် မရတော့။ စကားပြောရင်း အပေါ်အင်္ကျီအား ချွတ်ကာ ဘော်လီ အောက်မှ လျှံထွက်နော့ နို့အုံ ဖွေးဖွေးအား စိုက်ကြည့် နေသည်။

“  ဘော်လီ ပါ … ချွတ်ရအောင်နော် … မမြလေး   ”

နောက်ကျောဘက် လက်ထိုးသွင်းကာ ဘော်လီချိတ် ဖြုတ်ပြီး အနည်းငယ် တွဲကျနေသော နို့အုံတဖက်အား ငုံပြီး စို့စဉ် မြလေးနွယ် ရင်ဘတ် ကော့တက် လာတော့၏။ နို့သီးခေါင်း တဖက်ပြီး တဖက် ပြောင်းစို့ရင်း မြလေးနွယ် ပေါင်ကြားထဲရှိ စောက်ဖုတ် အား လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်ကာ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ခလယ် ထိုးထည့်ပစ်သည်။

“  အ   ”

မြလေးနွယ် ပေါင်တန်တုတ်တုတ်လေး ဆက်ကနဲ့ တုန်ကာ စောက်ခေါင်းထဲ အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက် လာ၏။ လက်ခလယ် နှင့် အသွင်းအထုတ် လုပ်ရင်း လက်မထိပ်ဖြင့် စောက်စိအား ဖိချေပေးရာ စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲ့ လျှံကျလာတော့သည်။ မြလေးနွယ် ထိန်းထား သည့် ကြားမှ ကာမစိတ်များ ထကြွလာသဖြင့် ရင်ဘတ်လေး ကော့လာလိုက် ဖင်ကြီး ကြွတက် လာလိုက်နှင့် တအီးအီး ညည်းနေ ရှာ၏။

၁၀ မိနစ်ခန့် ကလိပြီးမှ လက်တစ်ဖက်အား ဆွဲယူကာ ပုဆိုးထဲ ထောင်မတ်နေသော လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။ မြလေးနွယ် လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ဦးမင်းဇင် လီးအား ယောင်ပြီး ဆုပ်ကိုင်မိကာ မျက်လုံးများက လီးအား စိုက်ကြည့် နေမိသည်။ဦးမင်းဇင် ပုဆိုးအား ဖြည်ချပြီး ပေါင်ကြားမှ တင်းပြောင်နေသော လီးပေါ် မြလေးနွယ် လက်အား ပြန်တင်ပေး လိုက်၏။ 

မြလေးနွယ်မှာ လက်ဖဝါးထဲ နွေးကနဲ့ မာထင်နေသော သူစိမ်းယောင်္ကျား လီးကြီးမှာ သူမအား လိုးတော့မည်မှန်း သိ၍ အဖုတ်လေး ဖေါင်းကြွလာပြီး တဆစ်ဆစ်ဖြင့် ခံစားလာရ၏။ နံရံအား ကျောမှီလျက် ပေါင်တန်၂ဖက် ဟလိုက်စိလိုက်နှင့် ဦးမင်းဇင် လီးအား ပွတ်သပ် ဂွင်းတိုက် ပေးနေ မိတော့သည်။

“  ရှီးးး … ကျွတ် …… လိုးချင်ပြီ … မမြလေးရယ်   ”

ဦးမင်းဇင်မှာ လီးပေါ်မှ လက်အား ဆွဲဖယ်ပြီး မြလေးနွယ် ပေါင်ကြား မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် စောက်ဖုတ် အဝလေးထဲ လီးထိပ် တေ့လိုက်တော့သည်။ ချက်ချင်း မလိုးသေးပဲ အဖုတ်အက်ကွဲ ကြောင်းတလျှောက် အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲ ပေးပြန်သည်။ လေးငါးချက်ခန့် ဖိပွတ်ကာ စောက်ခေါင်းဝ တေ့မိသည်နှင့် တရှိန်ထိုး ဆွဲလိုး လိုက်တော့သည်။

“ အ … အမေ့ …… ကျွတ် ကျွတ်  အဟင့် …မသင့်တော်ပါဘူး  ကိုမင်းဇင်ရယ်  ကိုစိုး …သိသွားပါ့မယ် … ဟင့် ဟင့်   ”

မြလေးနွယ် သူမနှင့် အတူ အိမ်ပြန်လာသော လင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း မြင်တွေ့သွားမှာ စိုးရိမ် ထိတ်လန့်နေ၏။

“ ကိုစိုးသိန်း … မမြလေးတို့ အိပ်ခန်းထဲ … အိပ်သွားပါပြီ … အင့် … ဘွတ် … သမီးလေးလဲ … ကျောင်းသွားပြီလေ … ဇွိ …… ဗျစ် … စိတ်မပူပါနဲ့ …… ရှီးးးးးး … အင့် …… ဘွတ် ဘွတ်   ”

ဦးမင်းဇင်မှာ မြလေးနွယ် ဖင်သားစိုင် ၂ ဖက် ရေချိုးခန်း နံရံနှင့် ပြားကပ်သွားအောင် ဆောင့်လိုး ပစ်သည်။ မြလေးနွယ် ရင်တထိတ်ထိတ်နှင် ပေါင်လေး ဖြဲပေး နေမိ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် ခိုးလိုး နေစဉ် လင်တော်မောင် ဦးစိုးသိန်း မိသွားပြီး ခွင့်လွတ် ပေးသည်။ 

ဒီတကြိမ် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူအား အလိုးခံစဉ် လင်ဖြစ်သူ ခွင့်လွတ် နိုင်ပါ့မလား အတွေးပေါင်းစုံဖြင့် စိတ်ခံစားမှု့ ရှုတ်ထွေး နေ၏။ လီးအရင်းထိ ဆောင့်လိုးတိုင်း ဦးမင်းဇင် ဆောင့်ချက် များကလည်း အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေ မိသည်။ ရာဂစိတ် ကြီးမားသော သူမကိုယ် သူမ နားမလည် နိုင်အောင် ဖြစ်နေရတော့၏။

“ အင်း … အင်း … ကောင်းလိုက်တာ … အ …… အားးးးး …… အဟင့်   ”

မြလေးနွယ် ညည်းလည်းညည်း ဦးမင်းဇင် ပုခုံး ၂ ဖက် ဆွဲကာ စောက်ဖုတ်အား ကော့ပေး ထားသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် ၂ ချီဆက်တိုက် အလိုးခံခဲ့ရသည်ကို စိတ်က အားမရနိုင်သေးပေ။ လင်တော်မောင်အား အားနာသဖြင့် အိမ်ပြန်လာခဲ့ရာ ကာမစိတ်မှာ မကျသေးပေ။ 

မမျှော်လင့်ပဲ ရေချိုးခန်းထဲ သေးဝင် ပေါက်ရာ ဦးမင်းဇင်၏ အကျပ်ကိုင် လိုးခြင်းအား ခံယူနေမိ တော့သည်။ တခါတခါ အားမလို အားမရ စိတ်ဖြင့် ဦးမင်းဇင်၏ လီးကြီး စောက်ပတ်ထဲ ပြန်အဝင် သူမကိုယ်တိုင် ကော့လိုး ပေးပြန်၏။

“ အ ……… အီး ……… အီး ……… ကျွတ် …… အား …… အင်း ……အင်း   ”

ထိုချိန် နွယ်နွယ်စိုး တယောက် မိုးတအား ရွာကာ အတန်းသူ အတန်းသားများ သိပ်မလာကြသဖြင့် ကျောင်းရောက်မှ အိမ်ပြန်လာခဲ့တော့သည်။ အိမ်ပြန် လာရာ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ညည်းသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်ရသည်။ အိမ်ပေါ် တက်ရန် လှေကားကွေ့ အရောက် ညည်းသံ ပီပီသသ ကြားလိုက်မိသဖြင့် အားစိုက် နားစွင့်နေမိ၏။ 

လွယ်နေကျ လွယ်အိတ် လေး စားပွဲပေါ် တင်ကာ အိပ်ခန်းများဘက် လျှောက်လာ ခဲ့သည်။ မိခင်ဖခင် အိပ်ခန်းထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်းမှာ တခူးခူးနှင့် ဟောက်သံများ ပေါ်ထွက်ကာ အိပ်မော ကျနေပြန်၏။ ဦးမင်းဇင် အိပ်ခန်း တံခါးမှာလည်း ပွင့်နေကာ လူမရှိပေ။

“ အ …… အမလေးးးး …… အားးး အားးး   ”

အိပ်ခန်း အနောက်ဘက် ညည်းအော်သံကြောင့် အသံ ထွက်ပေါ်ရာ ရေချိုးခန်းဘက် လျှောက်လာ လိုက်သည်။

“  အားးးးးး …… အမေ့ … အီး ……ကျွတ် … ရှီးးးးး … အမလေး … အားးးး အင့် … အင်း …… ဆောင့်ဆောင့်…. ကိုသန့်ဇင် … ရှီး … အ … ဟုတ်တယ် … ဆောင့်လိုး …… ဆောင့် … ဆောင့် ……အား … အီး   ”

ရေချိုးခန်း တံခါးဝနားလေး ရောက်သည်နှင့် ထွက်ပေါ်လာသော မိခင်ဖြစ်သူ ညည်းသံ ကြောင့် ရင်တဒိန်းဒိန်း ခုန်လာရ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ မှာ အိပ်ခန်းထဲ အိပ်ပျော်နေသည်။ မနက်က သူမ ကျောင်းသွားစဉ် အိမ်တွင် ဦးမင်းဇင် တယောက်သာ ကျန်နေရစ်၏။ 

မိခင်ဖြစ်သူ အော်သံများ တဖြည်းဖြည်း ကျယ်လောင် လာသည်နှင့် မိခင်ဖြစ်သူအား လိုးနေသူမှာ ဘယ်သူမှန်း သိချင်လာမိ၏။ သိချင်စိတ်များ ပြင်းထန်လာကာ ရေချိုးခန်း တံခါလေး အသာတွန်း ကြည့်လိုက်ရာ အတွင်းဂျက် ချမထားသဖြင့် လက် ၃လုံးခန့် ဟသွားသည်နှင့် အထဲမှ မြင်ကွင်းအား ရှင်းလင်းစွာ မြင်လိုက်ရ တော့သည်။

“ အင့် … ဘွတ် … ဗျစ် …… ဘွတ် ဘွတ် ……… ကောင်းရဲ့လား …… မမြလေး   ”

မေးလိုက်သော အသံမှာ အရင်ရက်က မိမိအား ကော့ပျံအောင် လိုးသွားသော ဦးမင်းဇင် အသံမှန်း ချက်ချင်း မှတ်မိလိုက်သည်။

“ အင်း … အားးး… အင်း … ကောင်းတယ် ကိုမင်းဇင် … ရှင့် လီးက … အထဲ  စီးကြပ်နေတာ … ကောင်းလိုက်တာ အ …အားးးး   ”

ချောင်းကြည့်ရင်း နွယ်နွယ်စိုး ဒူးများ တုန်လာခဲ့၏။ ရေချိုးခန်းထဲ ဦးမင်းဇင်မှာ ခါးအောက် ပုဆိုး မရှိတော့ပေ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပုံကျနေသည်။ ပေါင်တန် ၂ ဖက် ကားကာ ရေချိုးခန်း နံရံအား ကျောမှီရင်း ဖင်ကြီးကော့ထား ပေးသော မိခင်ဖြစ်သူ မြလေးနွယ်၏ အဖုတ်ထဲ ဦးမင်းဇင် လီးကြီး တင်းကြပ်စွာ ဝင်ထွက်နေ၏။

 ကြည့်ရင်း နွယ်နွယ်စိုး ဝမ်းနည်းလာကာ မျက်ရည်များ စီးကျ လာသည်။ ရင်ထဲ နင့်ကနဲဖြစ်လျက် တစ်စုံတစ်ခု အား လက်လွတ် ဆုံးရှုံးရ သလိုလို ခံစားနေရ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးထက် ကြီးမား တုတ်ခိုင်သော လီးကြီးမှာ မိခင်ဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်ထဲ အရင်းထိ ကပ်သွားတိုင်း တွဲကျ နေသော လဥများက အဖုတ်အောက်ဖက် ဖင်ကြား လေးထဲ တဘတ်ဘတ် ရိုက်မိနေပြန်သည်။ တအားအား ညည်းရင်း အလိုးခံနေသော မိခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းလေး မော့တက် နေရင်း ဦးမင်းဇင် ပုခုံး၂ဖက် အား ခပ်တင်းတင်း ဆွဲဖက်ထား၏။

“ ဗျစ် … အ …ဇွိ …… ဘွတ် … အားးးးး … ကောင်းလိုက်တာ  ကိုမင်းဇင်ရယ် … ကျွတ်ကျွတ်  ဆောင့်…အင့် … နာနာလေး … ဆောင့်   ”

“ အရမ်း ကောင်းနေပြီလား …… မမြလေး … အင့် …… ဘွတ် … ဖွပ် ဖွပ်   ”

“ အင်း … ကောင်း … ကောင်း ကောင်းတယ် …… ကိုမင်းဇင်ရဲ့ … ဆောင့်စမ်းပါ …… အား …… ရှီး   ”

ပြောပြီးသည်နှင့် အံလေးကြိတ်ကာ ပုခုံးအား ဆွဲဖက် ထားသော သူမ လက်၂ဖက်အား ဦးမင်းဇင် ခါးအား ရွေ့ကိုင်ကာ သူမကိုယ်တိုင် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးအရင်း ထိ ကပ်အောင် ဆွဲလိုးပစ်သည်။ လီးအရင်းထိ ကပ်သွားတိုင်း ပေါက်တန်ချင်း ထိကပ်မိသည့် အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံ များပါ ဆူညံလာတော့၏။

“ အား …… ဘွတ် … ဗျစ် …… အ … ကျွတ် ကျွတ် …… အင်းဟင်း …… ကောင်းလိုက်တာ … ကိုမင်းဇင်ရယ် ……အားးးး… ရှီးးးးးး … အင့် …… အင့်   ”

လင်ဖြစ်သူနှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ လီးထက် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းသော ဦးမင်းဇင် လီးကြီးအား ဖင်သားစိုင် ၂ဖက် ကြုံ့ကာ ဆွဲဆောင့် လိုးတော့သည်။ ဆွဲဆောင့် လိုက်တိုင်း စောက်ရည်များ ရွှဲနှစ်နေသော အဖုတ်ထဲ ဦးမင်းဇင်လီးကြီး အရှိန်ဖြင့် တိုးဝင်လာရာ မြလေးနွယ် တယောက် အသဲခိုက် နေမိသည်။

“ အား … အား … အမေ့ …… အီး … ကျွတ်ကျွတ် …… ရှီးးးးး … အ … အမလေး … အင့်  အင့်   ”

မြလေးနွယ် လီးအရသာ တွေ့ကာ ကာမစိတ် ပြင်းထန် နေပြီမို့ ဦးမင်းဇင်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနှင့် နို့သီးခေါင်း တဖက်ပြီး တဖက် ပြောင်းစို့ကာ ဖင်သားစိုင်၂ခြမ်းအား လက် ၂ ဖက်ဖြင့် ဆုပ်နယ် ညှစ်ချေ ပေးလိုက်တော့ သည်။ ဖင် ၂ ခြမ်းအား ဖြဲကာ ညာဘက် လက်ခလယ် ထိပ်လေး ထိုးသွင်းရင်း မွှေပေးပြန်၏။ 

ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ခလယ် ထိပ်လေး မွှေပေးချိန် မြလေးနွယ် ကာမစိတ်များ ပိုပြီး ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ ဖြစ်လာ ရှာသည်။ ဒီချိန် သူမယောင်္ကျား လာတား ရင်တောင် ရပ်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ စောက်ဖုတ် ထဲမှ လီးအား မကျွတ်စေပဲ ဦးမင်းဇင် ကိုယ်လုံးအား တပတ် လှည့်ကာ နံရံဘက် ဆွဲကပ် ပစ်တော့သည့်။ခါးညှောင်း လာသဖြင့် ဆွဲလိုးနေသည်ကို ခဏနားရင်း စောက်ပတ် ထိပ်မှ ခေါင်းထောင် မာခဲနေသော အစိလေး ဖြင့် ဦးမင်းဇင် ဆီးခုံးအား ဖိပွတ်နေပြန်၏။

“ ဗွက် … ဗြိ ဗြိ … အာ …… အီး … ဟီး … ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းဇင်ရယ် …ဖင်ထဲ  မွှေနေတာ မရပ်နဲ့နော် … အ  အား …ကောင်းလိုက်တာရှင် … အထဲမှာ … တအားကို … ယားနေပြီ   ”

မြလေးနွယ် အဖုတ်ထဲ တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ စောက်ရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်လာချိန် ဦးမင်းဇင် မျက်နှာအား မော့ကြည့်ကာ ဆီးခုံးချင်း ကပ်သွားသည် အထိ ကော့သွင်းပစ်၏။ ဦးမင်းဇင်မှာ မြလေးနွယ် ဖင်ပေါက်လေးထဲ ထည့်မွှေနေသော လက်ခလယ် လေးအား ပြန်ထုတ်ပြီး အဖုတ်နှင့် ဖင်ဝလေးကြားမှ အသားစိုင်လေးအား လက်ခလယ်ဖြင့် ဝိုင်းပေးပြန်သည်။

“  အာ … အ … ရှီးးးးးး … ရှီးးးးးး … ကိုမင်းဇင် ရယ်   ”

မြလေးနွယ် ခါးအောက်ပိုင်း တုန်ခါ လာကာ စောင်ခေါင်း အတွင်းသားများနှင့် လီးအား ညှစ်ပေး နေမိတော့၏။ မချင့်မရဲ ညည်းသံလေး အဆုံး ဦးမင်းဇင်မှာ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ချောင်းလေး ပြန်သွင်းကာ ခပ်သွက်သွက်လေး အထုတ်သွင်း လုပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

“  ဗျစ် … အာ … အင့် … ဖွပ် ဖွပ် …… ဘွတ် … အားးး ……… ရှီးး… အား   ”

မြလေးနွယ် ဦးမင်းဇင် ကိုယ်လုံးအား နံရံ ကပ်နေအောင် မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရင်း စောက်ရည်များ စီးကျ လာတော့သည်။ ဦးမင်းဇင် လည်း မြလေးနွယ် စောက်ရည်ပန်းရင်း လီးအား ညှစ်ပေးနေသည့် ညှစ်အား မခံနိုင်တော့ပေ မျက်နှာကြီး ရှုံ့မဲ့ကာ လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ရ တော့၏။

“ အ … အင်း … အား … ကောင်း …… ကောင်း …ကောင်းလိုင်တာ မ မြ လေး ရယ် အား … ရှီးးးးးး   ”

လရည်များ ကုန်စင်အောင် ညှစ်ထုတ်ကာ လီးအား ဆွဲထုတ်စဉ် စောက်ရည်များနှင့် ပြောင်လက်နေသော လီးမှာ မြလေးနွယ် အဖုတ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်လာသည်။

“ အာ  မထုတ် နဲ့   ”

မြလေးနွယ် လီးကြီးအား လက်ဖြင့် အမြန်ပြန်ကိုင်ကာ အဖုတ်ထဲ ပြန်သွင်းရင်း ဆီးခုံးချင်း ဆွဲကပ် ထားလိုက်၏။ လီးထွက်လာချိန် ဒစ်ဖူးနှင့် ချိတ်ပါ လာသော လရည်များမှာ စောက်ခေါင်းဝလေး အောက်ဖက်၌ တွဲခို စီးကျနေတော့ သည်။

“ ခုမှတော့ … မထုတ်နဲ့ဦး … ကိုမင်းဇင် … အင်းဟင်း  ကျွတ်ကျွတ် … မြလေး …စောက်ဖုတ်ထဲ … ဟာသွားလို့ … ခဏ ပြန်ထည့်ပေးဦး   ”

မြလေးနွယ် ဖင်ကြီး ဝေ့ကာ ဝိုက်ကာဖြင့် ဦးမင်းဇင် လီးအား နှဲ့ပေးနေစဉ် ရေချိုးခန်း တံခါးဝမှ ချောင်းကြည့် နေသော နွယ်နွယ်စိုး ပေါင်ကြားထဲ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဖေါက်ကာ စောက်ရည်များ ဒလဟော စီးကျလာတော့၏။ ပေါင်ဂွလေးအား ထမိန်အပြင်မှ လက်ဖြင့် ပိတ်ကာ ဧည့်ခန်းဘက် ပြန်လျှောက်လာရင်း လွယ်အိတ်လေး ယူကာ အိမ်အပေါ်တတ် တက်ခဲ့လိုက် ရသည်။

ရက်မှ လသို့ ကူးပြောင်းလာရာ တဖြည်းဖြည်း တိုက်ခန်းလေး ပြီးစီး သွားသဖြင့် ဦးမင်းဇင်မှာ မြလေးနွယ်တို့ အိမ်မှ ပြောင်းရွေ့သွားခဲ့၏။

“  မြလေး ဒီနှစ် သမီးလေး … ကျောင်းပိတ်ရင် … ဘုရားဖူး ထွက်ကြမလား   ”

“ ထွက်ပေါ့ … ကိုစိုးရဲ့ … ဖေဖေ့ ရော ခေါ်ခဲ့မယ်နော်   ”

“ အင်းပါ … ခေါ်ခဲ့ပေါ့  ဘာလဲ … မြလေးက … ဟိုတခါလို … ခိခိ   ”

“ ဟွန့် … ကိုစိုးနော်   ”

ခင်ပွန်းဖြစ်သူ စကားကြောင့် မြလေးနွယ် မျက်နှာလေး ရဲတက်လာရသည်။ ၂ လခန့် အကြာ နွယ်နွယ်စိုး စာမေးပွဲ ဖြေပြီးသည်နှင့် ဘုရားဖူး ထွက်ရန် စီစဉ် ကြတော့၏။ ဦးမိုးဆွေမှာ မနက်ကတည်းက သူ့အိမ်အား သော့ခတ်ပြီး သမီးဖြစ်သူ မြလေးနွယ်တို့ အိမ် ရောက်ရှိလာ၏။

“ ဟော … အဖေလာပြီ … သမီးရေ …… နွယ်နွယ် …… ညည်း အဖိုး ထွက်ကြိုဦး   ”

မြလေးနွယ် ဧည့်ခန်းထဲ အဝတ်စားများ မီးကြွေ တိုက်နေစဉ် ခြံတံခါး ဖွင့်ကာ အဝတ်စား အိတ်လေး ဆွဲပြီး ဝင်လာသော ဖခင်ဖြစ်သူအား မြင်လိုက်သဖြင့် သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုးအား လှမ်းအော် လိုက်သည်။

“ ဟုတ်  အမေ … လာပြီ လာပြီ   ”

နွယ်နွယ်စိုး တယောက် အိမ်ပေါ်မှ လှေကားအတိုင်း ပြေးဆင်း လာကာ အဖိုးဖြစ်သူနား အရောက် အဝတ်အိတ်အား ဆွဲယူလိုက်တော့သည်။

“ ဖိုးဖိုး … က  ညနေမှ … အစောရီး ရှိသေး   ”

“ အိမ်မှာ … တယောက်ထဲ … ပျင်းလို့ပေါ့ … မြေးရဲ့   ”

“ အဖေ အိမ်သော့ … ခတ်ခဲ့ရဲ့လား   ”

မြေးအဖိုး ၂ယောက် အိမ်ထဲ ဝင်လာစဉ် မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူအား လှမ်းမေးနေ၏။

“ ခတ်ခဲ့ပါတယ် … သမီးရယ် … အဖေလည်း အိမ် တယောက်ထဲမို့ … ထွက်လာလိုက်တာ   ”

“ အင်းပါ  အဖေ့ မြေးနဲ့ အိမ်ပေါ်  သွားနားလိုက် … သမီးက  ခရီးထွက်ရင် … ယူသွားမယ့် … ကိုစိုး အဝတ်ရော … သမီးအဝတ်တွေပါ … မီးကြွေ တိုက်နေတာ   ”

“ အေးအေး   ”

“ မနက်စာ … စားခဲ့ပြီးပလား   ”

“ ပြီးပါပြီ … သမီးရဲ့ … ဒါနဲ့ … မောင်စိုးသိန်းရော   ”

“  မနက်အစောကြီး … ဝါးရှော့ ထွက်သွားတယ်  ကား သွား စစ်မယ် ပြောတယ်   ”

ဦးမိုးဆွေမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ် မီးကြွေ ထိုင်တိုက်နေသော သမီးဖြစ်သူ မြလေးနွယ်၏ ဖင်ကြီးအား ခိုးကြည့်ရင်း မြေးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုးနှင့် အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ခဲ့ တော့သည်။အခန်းထဲ မီးပိတ် ထားသော်လည်း ပြတင်းပေါက် ဖွင့်ထားသဖြင့် အလင်းရောင် ရရှိနေသည်။ မြလေးနွယ် အိပ်ခန်းဝမှ လိုက်ကာလေး အသာဖယ် ကြည့်လိုက်၏။

“ ဘွတ် … ဗျစ် … အ … အား …. အား …အမလေး …… ဖိုးဖိုးရယ် …… ရှီးးးးး ကျွတ်   ”

သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ပေါင်တန်လေး စုလိုက် ဖြဲလိုက်ဖြင့် ညည်းနေရှာသည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ အိပ်ခန်းတံခါးဘက် ကျောပေးထားရင်း ခွလိုးနေသဖြင့် နွယ်နွယ်စိုး စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသော လီးအား ရှင်းလင်းစွာ မြင်နေရသည်။ မြလေးနွယ် အံအော နေမိပြန်သည်။ 

ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေနှင့် သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုးတို့ မြေးအဖိုး ၂ယောက် ဘယ်ချိန် ကတည်းက ငြိစွန်းသွားမှန်း မစဉ်းစား တတ်တော့ပေ။ အိမ်အောက်ထပ် မီးကြွေတိုက်အပြီး လင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း ကားဝပ်ရှော့ ကားသွား စစ်ရာ ပြန်မလာ သေးသဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေနှင့် တချီလောက် လိုးရန် အိမ်ပေါ်တက်လာခိုက် သမီးဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲ မြေးအဖိုး၂ယောက် လိုးနေသည်ကို မြင်လိုက် ရတော့၏။

မြလေးနွယ် စိတ်ထဲ သွေးသားများ ဆူပွက်လာရ၏။ မနက်ပိုင်း ဦးမိုးဆွေ လာကတည်းက ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် သူမဖင်ကြီးအား မသိမသာ ကြည့်နေမှန်း ရိပ်မိနေသလို သူမကိုယ်တိုင်လည်း ဖခင်ဖြစ်သူ ပုဆိုးထဲမှ ခုံးထွက်နေသော လီးအား ကြည့်ကာ စိတ်ထဲ မရိုးမရွလေး ဖြစ်နေမိသည်။ 

မီးကြွေတိုက်ရင်း မျက်လုံးထဲ စိုးမိုးထားသော လီးကြီးမှာ သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုး အဖုတ်လေးထဲ ရောက်ရှိနေသည်ကို မြင်နေရတော့၏၊

“ အိမ်အောက်မှာ …အမေ ရှိတယ်လေ … ဖိုးဖိုးရဲ့ … တအား မလုပ်နဲ့ …… တော်ကြာ အောက်ထပ်က ကြားသွား လိမ့်မယ်   ”

“ ဘွတ် …အင်း … မပူပါနဲ့ … မြေးရယ် … မြလေးနွယ် တက်လာလည်း …… ဖိုးဖိုးက … လိုးပေးလိုက်မှာပေါ့ … အီး  ရှီးးးးးး …… ဘွတ် …… အ   ”

“  ဖိုးဖိုးက … အမေ့လည်း လိုး … သမီးလည်း လိုးနေတာ ပေါ့ … ဟွန့်   ”

နွယ်နွယ်စိုး နူတ်ခမ်းလေး စူပြီး ပြောနေရာ ဦးမိုးဆွေမှ ထော်နေသော နူတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။

“ ဒါနဲ့ … မောင်မင်းဇင်နဲ့ ရော … လိုးဖြစ်သေးလား   ”

“  ဦး … အိမ်ပြောင်းသွားပြီး … ၂ ခါလောက်ပဲ … လိုးဖြစ်တော့တာ   ”

“  အင်း … မောင်မင်းဇင် ကျေးဇူးကြောင့် … ဖိုးဖိုးလည်း မြေးကို … လိုးခွင့် ကြုံရတာ   ”

“  ဟွန့် … အဲဒီတုန်းက ဝမ်းနည်းလို့ … ဖိုးဖိုးကို … လာရင်ဖွင့်တာ … ဖိုးဖိုးကပါ … ထပ်လိုးလိုက်တယ်   ”

နွယ်နွယ်စိုး စကားကြောင့် မြလေးနွယ် သဘောပေါက် သွားရသည်။ နွယ်နွယ်စိုး ဦးမင်းဇင်၏ အလိုးခံရစဉ် အဖိုးဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေအား ပြောပြချိန် ဦးမိုးဆွေမှာ နှစ်သိမ့်ပေးရင်း လိုးထားပုံ ရ၏။

“ အင်း  အဲချိန်  မြေးရဲ့ အမေကို မှန်းပြီး ဂွင်းထုနေတာလေ … မြေးလေး ရောက်လာတော့ … စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ … လိုးမိတာပါ   ”

“ မေမေနဲ့ … ဖိုးဖိုး အိမ်မှာ … နေ့တိုင်း လိုးဖြစ်တာလား   ”

“ အင်းပေါ့ … မြေးလည်း … မောင်စိုးသိန်းနဲ့ သားအဖချင်း … လိုးနေတာ မလား   ”

“  ဟင် … ဖိုးဖိုး  ဘယ်လို သိတာတုန်း   ”

“ တရက်က … ဖိုးဖိုး … အပြင်ထွက်ရင်း ဒီအိမ်ကို … လာသေးတယ် … မြေး မေမေက … စျေးသွားပုံ ရတယ် … မြေးတို့ သားအဖ … ဧည့်ခန်းထဲမှာပဲ … လိုးနေကြတာလေ   ”

ဦးမိုးဆွေ စကားအဆုံး အိပ်ခန်းဝမှ ချောင်းကြည့် နေသော မြလေးနွယ် မျက်လုံးလေး ဝိုင်းစက် သွားတော့သည်။ သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုး သားအဖချင်း ခိုးပြီး လိုးနေကြ သည်ကို ဦးမိုးဆွေမှ အတိအကျ ပြောနေ၏။

“  ဟင် … ဖိုးဖိုး ကလည်း …. ဒါပဲ … ခဏ ခဏ … ပြောမနေပါနဲ့   ”

“  ဗျစ် … ဇွိ  ဘွတ် ဘွတ် …မောင်စိုးသိန်း လိုးပေးတာနဲ့ မောင်မင်းဇင် လိုးပေးတာ … ဘယ်ဟာ ပိုကောင်းလဲ ဟင်   ”

နွယ်နွယ်စိုး မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းလာချိန် ဦးမိုးဆွေမှာ ဆက်ကနဲ့လိုးကာ ရမ္မက်စိတ်များ ပိုကြွလာအောင် စကားပြောပေးနေသည်။

“ ဟင် … တမျိုးဆီပေါ့ … ဖိုးရဲ့ … အ …… အ … ကျွတ် ကျွတ်   ”

နွယ်နွယ်စိုး တယောက် အဖိုးဖြစ်သူ စကားလုံး များကြောင့် ဖခင်ဖြစ်သူဦးစိုးသိန်းနှင့် အလိုးခံခဲ့သည့် ပုံရိပ်များ ဖခင်၏ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဦးမင်းဇင်နှင့် အလိုးခံခဲ့သည် ပုံရိပ်များ မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင် လာကာ အောက်မှ ကော့ထိုး ဆောင့်ပေးနေမိသည်။

“ အား … အမလေး … အ … အား  ဖင်ထဲ …မထည့်နဲ့လေ …… အဟင့် ……ဘုံး ဘုံး အဟင့် ဟင့်  နာ တယ် ရှင့်   ”

ထိုချိန် ဦးမိုးဆွေမှာ ရုတ်တရက် ဖင်ပြောင်း လိုးလိုက် သဖြင့် နာကျင်ကာ သတိ လက်လွတ်ဖြင့် မွေ့ယာအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တဖုန်းဖုန်း ထုနေ တော့၏။

“ ဗျစ် …… ဘွတ် … အ … အားးးး …သေပြီ သေပြီ   ”

နွယ်နွယ်စိုး ဖင်ပေါက်ထဲ သပ်လျိုထားသလို ခံစားရပြီး ခေါင်းလေးခါရမ်းကာ ဦးမိုးဆွေ ရင်ဘတ်အား အတင်း တွန်းပစ်နေသည်။ စောက်ဖုတ်လေးမှာ ခံနိုင်ပေမယ့် ဖင်တခါမှ မခံဖူးသဖြင့် နာကျင်နေရ၏။ ဦးမိုးဆွေ မှာလည်း ဖက်ထဲ လီးစသွင်း ကတည်းက တင်းကြပ် စီးပိုင်နေသဖြင့် ခါးကိုအဆုံးထိ ဖိမချပဲ ဖြည်းဖြည်း ချင်း ချော့သွင်း နေသည်။

“ ဗြိ … အ … ဇွိ …ပလွပ် …အား … အား … နာတယ်  အဖိုးရဲ့ … ပြန်ထုတ်ပြီး … အဖုတ်ပဲ … လိုးပါ  အဟင့် ဟင့်   ”

နွယ်နွယ်စိုး မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ အော်ဟစ် တားနေသည့်ကြားမှ ဦးမိုးဆွေမှာ လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့သွင်းနေသဖြင့် သုံးပုံ နှစ်ပုံခန့် တအိအိ တိုးဝင် သွားတော့၏။ ပုံမှန်လေး လိုးပေး နေရာမှ ၃ မိနစ်ခန့်အကြာ ခါးအား မသိမသာ မတ်လိုက်ပြီး ဆက်ကနဲ့ လီးအရင်းထိ ဖိလိုးပစ်သည်။

“ ဗျစ် … ဘွတ် … အ   ”

ဖင်အတွင်းသားများအား လီးအရည်ပြားနှင့် ဖြည်းဖြည်း ချင်း ပွတ်တိုက်ခံရစဉ် မခံစားဖူးသော ကာမအရသာ သစ်လေး ခံစားလာရချိန် အရှိန်ဖြင့် တိုးဝင်လာသော အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြောင့် အမယ်လေး တဖို့ပင် အချိန် မရတော့။ ပက်လက်အနေထားနှင့် ခေါင်းလေး မော့တက်သွားရ၏။ 

ခြေဖျား ထောက်ကာ ခန္ဓာကိုယ်အား ခေါင်းရင်းဘက် တိုးရင်း ခါးမြှောက်ပြီး ဖင်ထဲမှ လီးအား ကျွတ်ထွက် သွားစေရန် ကြိုးစား လိုက်ပြန်သည်။ လီးအရင်းထိ ကျွတ်ထွက် မသွား သော်လည်း ဖင်ကြီး ကြွတက် သွားသဖြင့် လီးတဝက်ခန့်သာ ကျန်ရှိတော့၏။

ဦးမိုးဆွေ မှာလည်း လီးတဆုံး သွင်းပြီးသားမို့ ဖင်ထဲမှ လီးအား အထွက်မခံပေ။ ဆီးခုံးအား လက်ဖဝါးနှင့် ဖိကာ လီးအရင်းထိ ပြန်သွင်းပစ်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး တယောက် အံကြိတ် ညည်းသံလေးနှင့် ဖင်ကြီး ရမ်းကာ ကြွတက် ရုန်းကန်နေပြန်၏။

“ အားးး …… အ …… နာ လိုက် တာ …… ဖိုး ရယ် …… သေပါပြီ ……အဟင့် ဟင့်   ”

အိပ်ခန်းဝမှ ချောင်းကြည့်နေသော မြလေးနွယ် ကိုယ်တိုင်ပင် သမီးဖြစ်သူပေါ် သနားစိတ်လေး ဝင်လာ မိသည်။ ဖြစ်နိုင်လျင် သမီးဖြစ်သူ ကိုယ်စား ပြေးပြီး ခံလိုက်ချင်၏။ နွယ်နွယ်စိုး မျက်ရည်များ စီးကျလာ သော်လည်း ဦးမိုးဆွေမှာ ဖင်အား ကြွခွင့်မပေးတော့ ဇွတ်ဖိကာ တဘွတ်ဘွတ်ဖြင့် လိုးနေတော့သည်။ 

နွယ်နွယ်စိုး ဖင်အတွင်း ကြွက်သားများ၏ ညှစ်ဆွဲပေးမှု့က လီးအရည်ပြားမှ တဆင့် ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး ကာမ အရသာလေး ဖုံးလွှမ်းထားနေ၏။ ၅ မိနစ်ခန့် အကြာတွင် ဦးမိုးဆွေ ဆောင့်လိုးတိုင်း နွယ်နွယ်စိုးမှာ ဖင်သားစိုင်အား မသိမသာလေး ပြန်ပြန် ကော့ပေး လာသည်။

“  အင့် … အ …လိုး လိုး  သမီး ခံနိုင်ပြီ …… ဖိုးရဲ့   ”

ဖင်ပေါက်လေးထဲ လီးအရသာ တွေ့လာသည်နှင့် နွယ်နွယ်စိုး အသံလေး ပြောင်းလာပြန်၏။ အစပိုင်း အော်ဟစ် ရုန်းကန်နေသော ဟန်ပန်များ ပျောက်ကွယ်ကာ သူမဖင်ပေါက်ထဲ အဖိုးဖြစ်သူ လီးအား ကျွတ်ထွက် မသွားစေရန် ဖင်အား အလိုက်သင့် ထိန်းညှိ ပေးနေ ရှာသည်။ ဖင်ထဲ လီးအရင်းထိ ဝင်လာတိုင်း အောက်မှ ဖင်သားစိုင်များ ကြုံ့ကာ ဝိုက်ပေး နေတော့၏။

ပြောင်းလဲသွားသော မြင်ကွင်းကြောင့် မြလေးနွယ်မှာ သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုး အပေါ် မနာလိုစိတ်လေးပင် ဝင်လာခဲ့မိသည်။ ဖင်အလိုး ခံရသည်မှာ ဒီလောက် အရသာရှိမှန်း ကြိုသိခဲ့လျင် ဖခင်ဖြစ်သူအား အစောကြီး ကတည်းက လိုးပေးဖို့ ပူဆာမိမှာ အသေအချာပင်။ ခရီးထွက်သည်နှင့် လမ်းတွင် တည်းခိုမည့် နေရာတိုင်း ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် လင်ဖြစ်သူ အား တလှည့်စီ ဖင်လိုးခိုင်ရန် တေးထား လိုက်တော့ သည်။ တွေးမိရုံဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်လေး တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ဖင်ဝလေးပါ ယားယံ လာမိ၏။

“ အားးးး … အင့် …… ဟုတ်တယ် …ဆောင့်လိုး …… ဖိုး … အ … အားးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ဖိုးရယ် … နာနာလေး ဆောင့် … အဟင့် ဟင့် … စောက်ဖုတ် အလိုးခံရတာထက် …ဖင်အလိုးခံရတာ ပိုကောင်းတယ် … ဖိုး ရဲ့ … အားးး ရှီးးးးးး   ”

မြလေးနွယ် ကိုယ့်အတွေးနှင့်ကိုယ် အဖုတ်လေး ပွတ်ချေကာ မျောနေစဉ် သမီးဖြစ်သူ အသံကြောင့် အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ကြည့် လိုက်တော့သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ မြေးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုး ဖင်ပေါက် လေးအား ဆောင့်လိုးတိုင်း ပြန်ပြန်ညှစ်ပြီး ဖင်ကြီးဝိုက်ပေး နေသဖြင့် အားထည့်ကာ ဖိလိုးနေ၏။

နွယ်နွယ်စိုး မှာလည်း ခံနိုင်လာ သည်မို့ အားရပါးရ အလိုး ခံချင်နေရာ အားရကျေနပ်စွာ ညည်းရင်း ကာမ စည်းစိမ်လေး ခံယူနေသည်။ ခဏအကြာ မြေအဖိုး၂ယောက်လုံး ခပ်တင်းတင်း ဖက်ကာ ညည်းသံများ ဆူညံပြီး ငြိမ်ကျသွားတော့၏။

အိပ်ခန်းထဲ အသံငြိမ်သွားမှ မြလေးနွယ် အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းပြီး အိမ်သန့်ရှင်းရေး လုပ်ရာ မျက်လုံးထဲ ဦးမိုးဆွေနှင့် နွယ်နွယ်စိုးတို့ လိုးနေပုံများ မျက်လုံးထဲ မထွက်တော့ပေ။ အတော်ကြာသည် အထိ မြေးအဖိုး ၂ ယောက် ဆင်းမလာသေး သဖြင့် ရေချိုးခန်း ဝင်ကာ အားရပါးရ ရေချိုး နေလိုက်၏။ အိမ်အောက်ထပ်တွင် လူမရှိပဲ တိတ်ဆိတ်နေသည်။

“ ကျွီ  ”

“ ဟင် … အဖေ   ”

ရေချိုးရင်း ဆပ်ပြာတိုက်ကာ ပေါင်ဂွလေးထဲ လက်ထိုး သွင်းပြီး ပွတ်သပ် ဆေးကြောနေစဉ် တံခါးဖွင့်သံနှင့် အတူ ဖခင်ဖြစ်သူအား မြင်လိုက်ရ၏။

“ အင်း … သမီး ရေချိုးနေတာလား … အဖေ သေးပေါက်မလို့   ”

“ ပေါက်လေ … အဖေ ရဲ့   ”

ရေချိုးခန်းမှာ ဘိုထိုင် အိမ်သာဖြင့် တွဲထားသဖြင့် ဦးမိုးဆွေ ဝင်ချလာကာ မြလေးနွယ် ဘေးမှ ကပ်လျှောက်ပြီး ပုဆိုးအား ဆွဲလှန်ကာ ဘိုထိုင်ခွက်ထဲ သေးပေါက် နေတော့၏။

“  မောင်စိုးသိန်း … ပြန်မလာသေးဘူးလား သမီး   ”

သေးပေါက်ပြီး မြလေးနွယ်ဘက် လှည့်ကာ လှမ်းမေး နေသည်။

“  မလာသေးဘူး … အဖေ   ”

မြလေးနွယ် ရေစိုထမိန်အောက် ကပ်နေသော နို့အုံ ၂ ဖက်နှင့် ဗိုက်ခေါက် လေးအောက် ဖောင်းကား နေသော စောက်ဖုတ် အရာကြီးက ထင်းနေပြန်သည်။ ဦးမိုးဆွေ တယောက် မြလေးနွယ် ကိုယ်လုံးအား အနီးကပ် ကြည့်ကာ စိတ်ထဲ မရိုးမရွ ဖြစ်လာ ပြန်သည်။

နွယ်နွယ်စိုးအား လိုးထားသဖြင့် လီးမှာ ချက်ချင်း မတောင် သော်လည်း တံတွေးမျိုချကာ ကာမစိတ်လေး နိုးထနေ၏။ မြလေးနွယ် မှာလည်း ဖခင်ဖြစ်သူ အကြည့်များ ခံယူရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ တဆစ်ဆစ်နှင့် ခံစား လာရသည်။

“ ဟွန့် … ဘာကြည့်နေတာလဲ … အဖေရဲ့ … သွား တော့ လေ   ”

မြလေးနွယ်မှာ မျက်ဝန်းရွဲကြီးများနှင့် ကြာပါပါ မျက်စောင်းလေး ထိုးပြီး ကိုယ်လုံး လှည့်လိုက်ပြန်၏။ ရေစိုထမိန်နှင့် ကော့ထွက်နေသော ဖင်ကြီးအာ ဦးမိုးဆွေဘက် လှည့်ပြသလို ဖြစ်သွားရသည်။

“ လှလို့ကြည့်မိတာပေါ့ … သမီးရာ   ”

“ ကဲပါ … ဧည့်ခန်းထဲ သွားစောင့် … ခဏနေ  နေ့လည်စာ … စားဖို့ သမီး … ပြင်ဆင်ပေးမယ်   ”

မြလေးနွယ် စကားကြောင့် ဦးမိုးဆွေမှာ ဖင်သား စိုင်အား တချက် ညှစ်ရင်း ရေချိုးခန်းမှ ထွက်လာ ခဲ့ရ၏။ ခဏအကြာ မြလေးနွယ် အဝတ်စား လဲပြီး ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်ဝင်းနှင့် ဦးမိုးဆွေအား စကားပြောနေသည်ကို တွေ့လိုက် ရတော့သည်။

“ ဟော … သမီးရော … ဆင်းလာပြီ … နေ့လည်စာ  တခါတည်း စားထား … ကိုစိုး လာရင် … ညနေ စောစော ထွက်ကြမှာ   ”

မြလေးနွယ် မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်ကာ ထမင်းခူးနေစဉ် ပုခုံးပေါ် လက်၂ဖက် ကျရောက်လာသဖြင့် ဆက်ကနဲ့ ကိုယ်လုံးလေး တုန်သွားရ၏။

“ ဟင် … အဖေ … ဘာလုပ် မလို့လဲ … ထမင်းစားကာနီးကို   ”

စကားပြောရင်း လှည့်အကြည့် ဖခင်ဖြစ်သူ ပုဆိုးထဲမှ ထောင်ထွက်နေသော လီးအား မြင်လိုက်ရသဖြင့် ပြုံးမိပြန်သည်။

“ အဖေကတော့လေ … ဟွန့်   ”

ရုတ်တရက် ဦးမိုးဆွေမှ မီးဖိုခန်းထဲရှိ ပန်းကန်စင် နောက်ဖက် မြလေးနွယ်အား ဆွဲခေါ်ဖက်ကာ နမ်းရှိုက် လိုက်၏။

“  အာကွာ  အဖေက … သိပ်ကဲတာပဲ …… သမီးလေး … ရှိ …… ရှိ ………   ”

မြလေးနွယ် စကားအား ဆုံးအောင် မပြောလိုက်နိုင်ပေ ဦးမိုးဆွေမှာ ဒူးထောင်ထိုင်ရင်း ထမိန် အောက်နား စလေး ပင့်တင်ကာ ပေါင်ခြံထဲ မျက်နှာအပ်ပစ်သည်။ ထိုချိန် နွယ်နွယ်စိုးမှာလည်း အဖိုးဖြစ်သူ မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်သွားရာ ပြန်ထွက်မလာသဖြင့် အနောက်မှ လိုက်ချောင်း တော့၏။

“ အို့ … နူတ်ခမ်းမွှေးတွေ  ရိတ်ဦး အဖေရဲ့ …… စူး လိုက်တာ   ”

မိခင်ဖြစ်သူ အသံကြားသည်နှင့် မီးဖိုခန်း တံခါးရွက် ကြားမှ အသာချောင်းကြည့်ရာ မြင်ကွင်းကြောင့် ထိတ်ကနဲ့ ရင်ခုန် သွားမိသည်။ မြလေးနွယ်မှာ ပန်းကန်စင် နောက်ဖက် အုတ်နံရံအား မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ပေါင် ၂ ဖက် ဖြဲပေးနေ၏။ ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်ကာ ယက်ပေးနေသည်။ ထိုချိန် ခြံဝင်းထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ ကားလေး မောင်းဝင် လာသဖြင့် နွယ်နွယ်စိုးမှာ ချောင်းသံ ပေးလိုက်တော့၏။

“ အဟမ်းးး   ”

ချောင်းဟန့်သံကြောင့် မြလေးနွယ် ထမိန်အား ပြန်ဖုံး လိုက်သလို ဦးမိုးဆွေမှာလည်း ထရပ်ကာ ကြောင်အိမ် ဘက် လျှောက်ကာ ဟိုရှာ ဒီရှာ လုပ်နေလိုက် သည်။

“ ဗိုက်ဆာတယ် … မရသေးဘူးလား   ”

“ ရပြီ ရပြီ  သမီး … ဟင်းရည်လေး နွေးနေလို့   ”

မြလေးနွယ်မှာ မီးဖိုခန်း တံခါးပေါက်ဝမှ လှမ်းမေး နေသော သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုးအား ခပ်တည်တည် လှမ်းပြော နေ၏။ ဦးမိုးဆွေ မီးဖိုခန်းမှ ထွက်လာပြီး ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ပုဆိုးအတွင်းမှ ထောင်ထွက် နေသော လီးအား ကြည့်ကာ နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ခိကနဲ့ ရယ်လိုက်မိ သည်။ 

ဦးစိုးသိန်းပါ ရောက်လာ သဖြင့် မိသားစုလိုက် ထမင်း စားပြီး ညနေပိုင်း အထုတ်ပိုးများ ကားပေါ်တင်ကာ ခြံဝင်းထဲမှ မောင်းထွက် ခဲ့ကြသည်။ ခြံပြင် အရောက် မြလေးနွယ်မှာ ခြံဝင်းတံခါး ဆင်းပြီး သော့ခတ်ရင်း ကားရှေ့ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာ၏။ ကားလေးမှာ ရပ်ကွက် လမ်းအတိုင်း မောင်းထွက်လာကာ မြို့ပြင်ထွက်သော လမ်းပေါ် မေးတင် ပြီးသည်နှင့် အရှိန် မြှင့်လိုက် တော့သည်။ 

အဝေးပြေး လမ်းမကြီးပေါ် အရောက် လမ်းဘေး ဝဲယာ လူနေအိမ် အချို့ နှင့် ဓါတ်တိုင်များ သစ်ပင်ကြီးများ ရိပ်ကနဲ့ ရိပ်ကနဲ့ ကျန်နေရစ်၏။ ကားရှေ့ခန်း ဦးစိုးသိန်းတို့ လင်မယား စကား တပြောပြော နှင့် မောင်းနေစဉ် ကားနောက်ခန်း၌ နွယ်နွယ်စိုးမှာ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ ပေါင်ကြား လက်သွင်းကာ လီးအား ပုဆိုးအပြင်မှ အုပ်ကိုင် ဂွင်းတိုက် ပေးနေ တော့သည်။


ဤမှာပဲ ရပ်နားရင်း စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေ များအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ရုန်းမထွက်ချင်တော့ပါ အပိုင်း ( ၂ )

ရုန်းမထွက်ချင်တော့ပါ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

နောက်ရက်မနက် တနင်္လာ နေ့မို့ မြလေးနွယ် တအိမ်လုံးစာ ချက်ပြုတ်ပြီး ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်သို့ သွားရန် ပြင်ဆင်နေသည်။

“ မြလေးရေ … ပြီးပြီလား   ”

“ ပြီးပြီ ကိုစိုး လာပြီ လာပြီ  ”

မှန်တင်ခုံရှေ့ ကိုယ်တပတ်လှည့်ကာ အင်္ကျီအား ခါးထိ ဆွဲဆန့်ပြီး အခန်းပြင် ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။

“ မနက်စာ… စားမသွားဘူးလား …မြလေး   ”

အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် လင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်းမှာ ဦးမင်းဇင်နှင့် ကော်ဖီ အတူသောက်ရင်း သူမအား လှမ်းမေးနေသည်။

“ မစားတော့ဘူး … ကိုစိုး … ဟိုရောက်မှ အဖေနဲ့ အတူ စားလိုက်တော့မယ်   ”

မြလေးနွယ် ပြောပြီးသည်နှင့် လင်ဖြစ်သူ ဘေးနား ဝင်ထိုင်လိုက်၏။

“ ကဲ … ကိုမင်းဇင်  အေးဆေး နေခဲ့ဦး … ယောက္ခထီးကလည်း  တယောက်ထဲမို့ … မြလေးကို … အဲဒီမှာ နေခိုင်းထားရတာ   ”

ခဏအကြာ ဦးစိုးသိန်းမှာ စားသောက် ပြီးသည်မို့ ဦးမင်းဇင်အား နူတ်ဆက်ရင်း ထရပ်လိုက်၏။ လင်မယား ၂ ယောက် ကားလေးဖြင့် အိမ်မှ ထွက်လာရာ နာရီဝက်ခန့် အကြာ ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်သို့ ရောက်ရှိလာသည်။

“ ကဲ … ကိုစိုး … သွားတော့နော် … စနေ နေ့မှ … လာခေါ်တော့   ”

လင်တော်မောင့် ကားလေး ထွက်သွားသည် အထိ လက်ပြနူတ်ဆက်ပြီး ခြံဝန်းတံခါး ဖွင့်ကာ ဝင်လာ ခဲ့တော့ ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူအား အိပ်ယာနိုးကာ အသင့်ပါ လာသော မနက်စာ ထမင်းကျွေးရင်း သူမပါ တခါတည်း အတူစား လိုက်သည်။ ထမင်းစားပြီး သည်နှင့် စားပြီးသား ပန်ကန်များ ဆေးကြော သိမ်းဆည်းလိုက်၏။

“ သမီး … ရေချိုး ကြစို့   ”

မြလေးနွယ် ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာစဉ် ဦးမိုးဆွေမှာ ပုဆိုးအပြင်မှ လီးအား ပွတ်သပ်ရင်း လှမ်းပြောနေ၏။

“  ခ်ခ် …အဖေကတော့လေ  မြင်တာနဲ့ … ဟွန့် … ရေချိုးခန်းက စောင့်နေ … သမီး အဝတ်တွေ တခါတည်း လျှော်ဖို့ … ယူခဲ့လိုက်မယ်   ”

ဦးမိုးဆွေ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်သွားသည်နှင့် မြလေးနွယ်မှာ သူမ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ အဝတ်စား များ ချွတ်ပြီး ရင်လျား လိုက်သည်။ ရင်လျားလျက်ဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းဘက် ဝင်ကာ အဝတ်ဟောင်းများ ယူစဉ် သူမ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အဟောင်းလေးအား တွေ့လိုက်ရ၏။

“ ဟင်   ”

ဘောင်းဘီလေးမှာ မလျှော်တာ ကြာနေသဖြင့် စောက်ချီးနံ့ လရည်နံ့များ မွန်ထူနေရာ နှာခေါင်းလေး ရှုံ့သွားမိသည်။ အဝတ်ဟောင်းများ စုယူကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာစဉ် ဖခင်ဖြစ်သူမှာ ကိုယ်လုံးတီး ဖြင့် ရေချိုးနေ၏။

“ သမီးလည်း … တုံးလုံး ချွတ်ချိုးလေ   ”

အနားရောက်လာသော မြလေးနွယ်အား ဖခင်ဖြစ်သူမှ လှမ်းပြောရာ အဝတ်ဟောင်း ထုပ်အား ရေချိုးခန်း နံရံဒေါင့် ပစ်ချကာ ရင်လျားထားသော ထမိန်အား ဖြည်ချပစ်လိုက်သည်။ မြလေးနွယ်၏ ပန်းရောင်သန်း နေသော နို့သီးခေါင်းလေး ၂ ခုမှာ မာထောင်ပြီး အိစက်ဝိုင်းကား နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာ နောက်သို့ ကော့ထွက်နေ၏။ 

အဖုတ်အုံလေး ဖေါင်းကြွနေကာ အက်ကွဲကြောင်း ထိပ်ရှိ အစိလေးမှာ အရည်ပြားတင်း နေလျက် ထိပ်ဆံလေး ပြူထွက် နေသည်မို့ ဖခင်ဖြစ်သူရှေ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်ဖြင့် အရည်ကြည်လေး အိုင်ထွက် လာရသည်။ညပိုင်း လင်ဖြစ်သူနှင့် ၂ ချီ လိုးထား သော်လည်း သူမ ထားပစ်ခဲ့သော အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အဟောင်းလေး ထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ လရည်ကွက် များ တွေ့မိရာမှ ရမ္မက်စိတ် ငွေ့ငွေ့လေး တောက်လောင် လာရ၏။ 

ဖခင်ဖြစ်သူရှေ့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ် ပြတိုင်း အဖုတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ် ခံစားရသည်မှာ အရသာ တမျိုးပင်။ ၂ ယောက်သား ရေအတူချိုးရင်း ဦးမိုးဆွေ အား ဆပ်ပြာတိုက်ပေးရာ မြလေးနွယ် ရင်ထဲ တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်နေမိပြန်သည်။

“ အဖေ့ ဟာကြီး … မာထင် နေတာပဲ  သမီး ဘောင်းဘီထဲလဲ လရည်တွေ နော်   ”

“ သမီးကို သတိရတိုင်း ဘောင်းဘီလေး … ရှုပြီး … ဂွင်းထု နေတာလေ   ”

“ အဖေရယ် … ၁ ပတ်ကို … အဖေက ၅ ရက် လိုးနေတာ သမီး ယောင်္ကျားတောင်  ၂ ရက်ပဲ လိုးရတာလေ … အားမရဘူးလား … ဟွန့်   ”

မြလေးနွယ် ပြောရင်း ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ၏ လီးအား ဆပ်ပြာတိုက်ကာ ဒစ်ကြားထဲထိ ပွတ်သပ် ဆေးကြော ပေးလိုက်သည်။ လဥ ၂ လုံးအား ပွပ်သပ် ဆေးကြောစဉ် သူမမျက်နှာရှေ့ လီးမှာ ထောင်မတ် ရမ်းခါနေ၏။ 

“  သမီး … ခဏ စုပ်ပေးပါ့လား … တအား တင်းနေပြီ   ”

“ ဟင် … အဖေကလဲ … သမီး အဝတ်လျှော် ရေချိုးပြီးမှလေ … ခဏလေး မစောင့်နိုင်ဘူးလား   ”

“ အင်းပါ … ခဏပဲ … စုပ်   ”

ဖခင်ဖြစ်သူ ဇွတ်ပြောနေသဖြင့် မြလေးနွယ်မှာ လက်တဖက်ဖြင့် လီးအား ပွတ်သပ်ရင်း ရေလောင်း ချကာ လီးတချောင်းလုံး ဆပ်ပြာများ ပြောင်သွား သည်နှင့် လီးထိပ်အား ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ ဒစ်အောက် မေးသိုင်းကြိုးလေးအား လျှာဖျားဖြင့် ပင့်ယက်ကာ လဥ ၂ လုံးအား ခပ်ဖွဖွ ညှစ်ပေးလိုက်၏။

“  ရှီးးးးးးး … အားဟား …… သမီးရယ် ……ကောင်းလိုက်တာကွာ   ”

ဦးမိုးဆွေ ညည်းသံ အဆုံး မြလေးနွယ်မှာ လီးအား ပါးစပ်ထဲ ရသလောက် သွင်းကာ ပါးစပ်ဖြင့် လိုးပေး နေသည်။

“  အင်းဟင်း … ထုတ် … ထုတ် … ထုတ် လိုက် တော့ … သမီး …… ပါးစပ်ထဲ … ပြီးသွား လိမ့်မယ်   ”

“  အု ……… ပြွတ် ပြွတ် … ပလွတ် ……… ပြီးချင် ပြီးလိုက်ပေါ့ …… အဖေရဲ့   ”

မြလေးနွယ်မှာ လီးစုပ်ရင်း ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ စကားပြန်ပြောနေသည်။

“  အဖေက … သမီး စောက်ဖုတ်လေး လိုးချင် သေးတာ ရေ မြန်မြန် ချိုးပြီး … အခန်းထဲ လိုးကြစို့နော် … အဝတ်တွေ … နေ့လည်မှ လျှော်တော့   ”

“ အင်းပါ … အဖေ … အအေးပတ်နေမယ် အဖေအရင်ချိုးပြီး … အိပ်ခန်းထဲက စောင့်   ”

ဦးမိုးဆွေ ရေချိုးပြီး ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်သွားရာ မြလေးနွယ်မှာလည်း ရေချိုးပြီးသည်နှင့် ဆံနွယ်များ အခြောက်ခံကာ ခဏအကြာမှ ဖခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်း ဘက် ဝင်လာခဲ့သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ ပက်လက် အနေ ထားဖြင့် ပုဆိုးလှန်ကာ လီးအား ပွတ်သပ်နေ၏။

“ လာလေ … သမီး   ”

မြလေးနွယ် ရင်လျားထားသော ထမိန်အား ကုတင်နား မရောက်ခင် ဖြည်ချလိုက်သည်။ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ်တက်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူပေါ် တက်ခွလိုက်၏။ ဦးမိုးဆွေ၏ ထောင်မတ်နေသော လီးအား စောက်ပတ်အုံဖြင့် ဆီးခုံးပေါ် ဖိချလိုက်သည်။ 

တဆက်ထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ ရင်ဘတ်ပေါ်လက်နှစ်ဖက် ထောက်ကာ ခန္ဓာကိုယ်အား ရှေ့သို့ ညွတ်ချလိုက် ပြန်၏။ လီးကြီး ဆီးခုံးပေါ် ကပ်သွားစဉ် အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ ညှပ်ကာ ခါးအားဖြင့် ဖင်သား စိုင်ကြီးအား ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်ပေးနေရာ ဦးမိုးဆွေ အံကြိတ် နေရသည်။ မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား ကြည့်ရင်း မျက်လုံးများ စင်းကျသွားသည်အထိ စောက်ဖုတ်ဖြင့် လီးအား ဖိပွတ်ပေးနေ၏။ 

ဖင်ကြီး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်ပေးရင်း ရင်ဘတ်ပေါ် ထောက်ထားသော ညာဘက် လက်အား ခွာကာ သူမဖင်ကြားအောက် တွဲကျနေသော လဥ ၂ လုံးအား နောက်ပြန်စမ်းရင်း ညှစ်ချေ လိုက်ပြန်သည်။

“ အ …… ရှီးးးးးး … သမီးရယ် …ကောင်းလိုက်တာ ကွာ … အင်း …… ဟင်း … အားးးး …ရှီးးးးးး ကျွတ် ကျွတ်   ”

၅ မိနစ်ခန့် ဖိပွတ်ပေးပြီး ခွထားသော အနေထားမှ ခန္ဓာကိုယ်အား နောက်ဆုတ်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် နေရာယူလိုက်တော့သည်။ သူမ စောက်ရည် များ ရွှဲကာ ပေပွနေသော ဦးမိုးဆွေ လီးအား လက်တဖက် ဖြင့် ဖမ်းကိုင်ကာ စိုက်ကြည့် လိုက်၏။ ကြည့်ရင်း လီးအရည်ပြားအား ဖြဲချရာ နီညိုရောင် လီးကြီးထိပ်တွင် ဒစ်ကြီး ကားထွက် လာတော့သည်။ လီးအား လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင် ထားရင်း ထိပ်ဝ၌ အရည်ကြည်လေး ဥနေသော ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ် ပေးလိုက်ပြန်၏။

“  ရှီးးးးးးးး …… အင်းဟင်း … အ ……… အ   ”

မြလေးနွယ်မှာ ဒစ်အား ငုံမိသည်နှင့် လျှာဖျားဖြင့် ထိပ်အပေါက် လေးအား ထိုးကာ အောက်ဖက် မေးသိုင်း ကြိုးလေးအား ယက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ ဦးမိုးဆွေ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ပေါင်တန် ၂ ဖက် ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေရ၏။ ဒစ်ဖူးအား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက် ဆွဲစုပ်ပြီးသည်နှင့် လီးတံ တလျှောက် လျှာအပြားလိုက် ပတ်ယက်ပေးသည်။

“ အားဟား …… ရှီးးးးးး …… မရတော့ ဘူး … သ မီး ရယ် …အဖေတို့ ……… လိုးကြစို့ နော်   ”

ဦးမိုးဆွေ မခံစားနိုင်တော့ ပါးစပ်မှ ဖွင့်ပြောလိုက်ရ၏။ သမီးဖြစ်သူ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ရင်း ထထိုင် လိုက်တော့သည်။

“ သမီး ပက်လက် … အိပ်လိုက်   ”

ဖခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် မြလေးနွယ် ပက်လက် လှဲချကာ ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပုံစံလေး နေပေး လိုက်သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ သမီးဖြစ်သူ ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်ကာ စောက်ဖုတ်အား လက်တဖက်ဖြင့် ဖိပွတ်လိုက်၏။ ၂ ချက် ၃ ချက်ခန့် လက်ဝါးဖြင့် ရိုက်ရာ မြလေးနွယ် ပေါင်တန်များ စုလိုက် ဖြဲလိုက်ဖြင့် စောက်ရည်ကြည်များ ပွက်ကနဲ့ ထွက်ကျ လာရသည်။ အဖုတ်လေးအား ဖြဲရင်း မျက်နှာ အပ်ပစ်တော့၏။

“ အာ …… အရင် …လိုးပေး … အဖေ … ပြီးမှ ယက်တော့   ”

ဦးမိုးဆွေမှာလည်း မြလေးနွယ် လျှာစွမ်းကြောင့် ပြီးချင်သလို ဖြစ်နေရာ ချက်ချင်း မလိုးသေးပေ။ သို့သော် မြလေးနွယ် ပြောလာသဖြင့် ထိန်းလိုးရန် ပေါင် ၂ ဖက် မကာ ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင် လိုက်သည်။ မြလေးနွယ် ပေါင်တန် ၂ ဖက် ဖခင်ဖြစ်သူ ပုခုံးပေါ် အရောက် ပေါင်စိပေးရာ စောက်ဖုတ်မှာ ပိုပြီး ဖေါင်းကြွ စူထွက် နေတော့၏။ ဒူးထောင်လျက် အနေထားမှ ခန္ဓာကိုယ်အား ရှေ့စိုက်ပြီး လက်၂ ဖက် ဖြင့် မြလေးနွယ် ချိုင်းကြားအောက် လှမ်းထောက် လိုက်သည်။ 

ပုခုံးပေါ်မှ ခြေထောက် ၂ ချောင်းမှာ ဦးမိုးဆွေ ခါးညွတ်လိုက်သည်နှင့် နို့အုံပေါ် ဒူးဆစ်များ ထိမတတ် ဖြစ်နေပြန်၏။စူထွက်နေသော အဖုတ်ထဲ ခါးအားဖြင့် လီးအား ဖိထိုးစမ်းစဉ် မြလေးနွယ် လက်တဖက်မှာ လီးအား လှမ်းကိုင်၍ သူမစောက်ဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း ၅ ချက် ၆ ချက်ခန့် ပွတ်ဆွဲရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ တေ့ပေး လိုက်တော့သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ သမီးဖြစ်သူစောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးထိပ် တေ့ပေးသည်နှင့် ဖိလိုး ပေးလိုက်၏။ လီးဝင်သည်နှင့် မြလေးနွယ် လက်၂ဖက်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခါးအား ဆုပ်ကိုင် ထားသည်။

“ ဗျစ် … အ ……… ဘွတ် …… အ …… အ …… အင်းးးး   ”

လင်တော်မောင် လီးထက် တုတ်ခိုင်သော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအကြောင်း လိုးဖူးနေသဖြင့် ကြိုသိနေ၏။ လီးတဝက်ခန့် ဝင်လာသည်နှင့် စောက်ပတ်အုံလေး တင်းကာ အနည်းငယ် နာကျင်သဖြင့် အကနဲ့ ခပ်တိုးတိုး ညည်းလိုက်ရသည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ မဲ့သွားသော သမီးဖြစ်သူ မျက်နှာလေးအား ကြည့်ရင်း ခေါင်းငုံ့ကာ နူတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်နေ၏။ အဖုတ် လေးထဲ တဝက်ခန့် မြုတ်နေသော လီးအား အထုတ်သွင်း ၅ ချက်ခန့် လုပ်ပြီး လီးတဆုံး ဆောင့်လိုး လိုက်တော့သည်။

“ အား …… ရှီးးး အ ……ဖြည်းဖြည်းနော် …… အ …… အီး   ”

စောက်ရည် ရွှဲနေသော်လည်း အဖုတ်ထဲ တင်းကျပ်စွာ ဝင်နေသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြောင့် ဒုတိယ အကြိမ် မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့သွားပြန်၏။

“ အရင်းထိ ဝင်သွားပါပြီ … သမီးရယ်   ”

ပြတင်းပေါက်များ ဖွင့်ထားသဖြင့် မနက်ပိုင်း လေနုအေး လေးကြောင့် အိပ်ခန်းထဲ အေးနေသော် လည်း မြလေးနွယ် နဖူးကြောလေး တွန့်ကာ ချွေး စို့လာသည်။ တဖြည်းဖြည်း မှ စောက်ခေါင်းထဲ တင်းကျပ်စွာ ဝင်ထွက် နေသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြီးမှာ အဝင်အထွက် ကောင်းလာရ၏။ 

နားထဲ ဗျစ်ကနဲ့ ဘွတ်ကနဲ့ အသံကြား တိုင်း အရှိန်ဖြင့် တိုးဝင်လာသော လီးထိပ်မှာ သားအိမ်ဝ လေး ဆောင့်မိသဖြင့် စောက်ပတ်အုံလေး ကျင်လဲကျင် ကောင်းလဲကောင်း နေရသည်။ ထိုချိန် ဦးမိုးဆွေမှာ ပုခုံးပေါ်မှ မြလေးနွယ် ခြေထောက် ၂ ဖက်အား ပြန်ချကာ ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေအောင် ဖိရင်း ဆက်မလိုး တော့ပဲ ခါးအားဖြင့် ကြိတ်မွှေ ပေးနေ၏။ မျက်နှာအနှံ့ နမ်းပေးရင်း တဇွိဇွိနှင့် မွှေပေးနေရာ စောက်ဖုတ် အတွင်း နံရံများအား လီးအရည်ပြားနှင့် ပွတ်တိုက် ချိတ်ဆွဲ နေမှု့ကြောင့် မြလေးနွယ် မျက်တောင်လေး စင်းကာ ကာမ အရသာ လေးအား ထူးကဲစွာ ခံစား နေမိသည်။

“ အာ …… အဟင့် …ကောင်းလိုက်တာ …အဖေရယ် … အားးးး … ရှီးးးး  ”

မြလေးနွယ် အသံထွက် ညည်းရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ ကျောပြင်အား တင်ကျပ်စွာ ဖက်လိုက်စဉ် ဦးမိုးဆွေမှာ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုးတော့၏။ ဒီတကြိမ် မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဆောင့်ချက်များအား ကျေနပ်စွာ ခံယူရင်း အောက်မှ ဖင်ကြီးကော့ကာ ပြန်ပြန် ဆောင့်ပေး နေသည်။

“ သမီး … ပြီးချင်လာရင်ပြောနော် … အဖေတို့ အတူပြီး ရအောင်   ”

မျက်လုံးလေး စင်းထားရာမှ မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား ကြည့်လိုက်သည်။ ခေါင်းလေး ငြိမ့်ပြရာ ဦးမိုးဆွေမှာ သူမ ဖင်သားစိုင်များနှင့် နို့အုံများ တုန်ခါသွားအောင် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ မြလေးနွယ် အိပ်ယာခင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ကာ ခပ်တိုးတိုးလေး ညည်းနေ ပြန်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ၏ အားပါသော လိုးချက်များ ကြောင့် အဖုတ်လေး ယားတက် လာရသည်။

“  ရှီးးးးးး … ကျွတ် ကျွတ် …အဖေရယ် … အာ … ပြီး … ပြီးတော့မယ် ထင်တယ် … အ  အားးးးး “

မရပ်မနား ဆောင့်ချက်များကြောင့် ကုတင်တိုင်များ ရမ်းခါနေ၏။

“  အဖေလည်း …… ပြီး တော့ မယ် … သမီးရယ် … ဗျစ် … ရှီးးးးး …… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်   ”

ဦးမိုးဆွေ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိလိုးကာ စုပ်သပ်နေစဉ် လီးအရည်ပြား တလျှောက် နွေးကနဲ့ ခံစားလိုက်ရ သဖြင့် မြလေးနွယ် ပြီးသွားမှန်း သိရှိလိုက်ရ၏။ အချက် ၃၀ ခန့် တရစပ် လိုးရင်း နောက်ဆုံး တချက် ဆောင့်လိုးပြီး ထိန်းမရတော့ သဖြင့် လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထည့်ရင်း လီးအား အရင်းထိ မြုတ်ကာ စိမ်ထားလိုက်တော့သည်။

မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ လက်မောင်းအိုး ၂ ဖက်အား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖင်ကြီးကော့ကာ ခဏအကြာမှာ ဘုတ်ကနဲ့ ဖင်အား အိပ်ယာပေါ် ပြန်ချရင်း ငြိမ်သက် သွားရ၏။

လူက ငြိမ်သွားသော်လည်း စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များနှင့် ဦးမိုးဆွေ လီးအား ညှစ်ပေး နေသည်။ ခဏ အကြာမှ ဦးမိုးဆွေမှာ ပျော့ခွေသွားသော လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ဘေးနား လှဲချလိုက်၏။ မြလေးနွယ် မှာလည်း အဖုတ်ထဲ လီးကျွတ်ထွက်သွား သည်နှင့် ပက်လက် အနေထားမှ ဖခင်ဖြစ်သူဘက် ခန္ဓာကိုယ် တစောင်း လှည့်ကာ ခွလိုက်တော့သည်။

.......................................................................................................

“ ကျွီ … ကျွိ …… အိုရ် …  ”

“ ဟာ … ဆောရီးနော် …   ”

နွယ်နွယ်စိုး တယောက် မနက်ပိုင်း ထကာ ကျောင်းမသွားခင် ရေအရင်ချိုးလေ့ရှိသည်။ အိမ်အပေါ်ထပ် ရေမတင်မိ သဖြင့် အောက်ထပ် ဆင်းလာကာ ရေချိူးရန် တံခါးဆွဲ အဖွင့် ဦးမင်းဇင်မှာ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ချိုးရင်း လီးအား ဆပ်ပြာ တိုက်ကာ ပွတ်ဆေးနေ၏။ ရုတ်တရက်မို့ နွယ်နွယ်စိုး ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြင့် မျက်နှာလေး လွဲထားမိသည်။

“  ရ … ရ … ရပါတယ်  ဦး… သမီးက …လူ မ ရှိ ဘူး ထင် လို့   ”

ခေါင်းငုံပြောရင်း ရေချိုးခန့် တံခါးအဝမှ ပြန်လှည့် အထွက် အယောင်ယောင် အမှားမှားဖြင့် တံခါး အောက်ခြေ ထောင့်စွန်းအား ခလုပ်တိုက်ကာ ကိုယ်လုံးလေး ယိုင်ထွက်သွားသည်။ သူမ နောက်ကျော ဘက်မှ ဦးမင်းဇင်မှာ အလျင်အမြန် ကပ်ကာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုယ်လုံးလေအား လှမ်းဆွဲကာ ထိန်းလိုက်သဖြင့် လှဲကျ မသွားခဲ့ပေ။ ဟန်ချက်ညီအောင် ထိန်းရသဖြင့် ခါးလေးပြန်မတ်စဉ် တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်း သွားခဲ့ရသည်။ နောက်ကျော ဘက်မှ ခပ်မာမာ အရာတခုမှ သူမ ဖင်သားစိုင်အား ထိကပ်နေတော့၏။

“ သမီး   ”

“ ရှင်   ”

“ ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ “

“ ဟင့် အင်   ”

“ ဆောရီးနော် … မနက် အစောပိုင်းမို့ … အန်ကယ်လည်း … ရေချိုးခန်း တံခါး … မပိတ်မိတာပါ   ”

“ ရှင် …အင်း … ဟုတ်   ”

ဦးမင်းဇင်မှာ သူမ နားနား ကပ်ကာ ခပ်တိုးတိုး ပြောရင်း ရှင်းပြနေ သဖြင့် ခေါင်းလေး ညိတ်ရင်း ပြန်ပြောနေ၏။ စကားပြောရင်း သူမ ဖင်သားစိုင် အလယ်ကြား ထောက်မိနေသော လီးထိပ်မှာ တင်းကနဲ့ ခံစားမိသဖြင့် မျက်နှာလေး နီမြန်း လာရသည်။ ရှက်ကိုး ရှက်ကန်းဖြင့် သူမကိုယ်လုံး လေးအား ဆွဲဖက်ထားသော ဦးမင်းဇင် လက်နှစ်ဖက်ကို ဖယ်ကာ ပြေးထွက် လာခဲ့တော့ သည်။ 

အိမ်အပေါ်ထက် ပြေးတက်ကာ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာသည်အထိ ရင်ခုန်နေရ၏။ ဆပ်ပြာမြုပ်များ ကြားမှ လီးကြီးအား မျက်လုံးထဲမှ မထွက်တော့ပေ။ ခဏအကြာမှ ရေဆင်းချိုးပြီး ကျောင်းသို့ ထွက်လာ ခဲ့သည်။ တနေကုန် စိတ်နှင့်ကိုယ် မကပ်တော့။ အတန်းပြီးသည်နှင့် ချစ်သူ ရန်နိုင်အား ခါတိုင်းလို စကားအကြာကြီး ပြန်မပြောဖြစ်တော့ ခေါင်းမူး သည်ဟု အကြောင်းပြကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။

“ သမီး … နွယ်နွယ်စိုး …ဒီနေ့ ပြန်လာတာ စောတယ်နော်   ”

“ ရှင် … ဟုတ်   ”

အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ဦးမင်းဇင်မှာ ထိုင်ရာမှ ထကာ တံခါးဝအရောက် ရပ်မေးနေ၏။ နွယ်နွယ်စိုး မျက်နှာချင်း မဆိုင်ရဲသေးပေ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ဖြေရင်း ဦးမင်းဇင် ခန္ဓာကိုယ်အား ကွေ့ပတ်ကာ ဝင်လာခဲ့ တော့သည်။ အိမ်ပေါ် ရောက်သည်အထိ မျက်နှာလေး နီနေရှာ၏။မိခင်ဖြစ်သူမှာ အဖိုးအိမ် သွားနေပေးရာ ဖခင်ဖြစ်သူ မှာလည်း အိမ်ပြန် မရောက်သေးသဖြင့် အိပ်ခန်း လေးထဲ အောင်းနေရသည်။ 

ခါတိုင်း ကျောင်းပြန် လာစဉ် ဦးမင်းဇင် နှင့် ရောက်ရာပေါက်ရာ စကား ပြောနေ တတ်သော်လည်း မနက်ပိုင်းမှ အဖြစ် ပျက်ကြောင့် မျက်နှာချင်း မဆိုင်ရဲတော့ပေ။ စိတ်ကျင်းကြပ်လာကာ မိခင်ဖြစ်သူ ရှိသော အဖိုးအိမ်သို့ ခဏသွားရန် အောက်ထပ် ပြန်ဆင်း လာခဲ့၏။

“ ဟော … အပြင် ထွက်မလို့လား သမီး   ”

“ ဟုတ် … ဦး   ”

အောက်ထပ် ရောက်သည်နှင့် ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေ သော ဦးမင်းဇင် လှမ်းမေးနေသဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက် သည်။

“ သိပ် မိုးမချုပ်စေနဲ့နော် … ဒီနေ့ ကိုစိုးသိန်းလည်း … အပြန် နောက်ကျမယ် … ဖုန်းဆက်နေတယ်   ”

“ အင်း ပါ   ”

နွယ်နွယ်စိုး ခေါင်းလေး မော့လာပြီး ဦးမင်းဇင်အား မရဲတရဲ ကြည့်ကာ ပြန်ဖြေရင်း အိမ်ရှေ့ သူမ ကားလေး ဆီ လျှောက်လာခဲ့သည်။ ကားနားလေး အရောက် ကိုယ်လုံးလေး လှည့်ကြည့်ရာ ဦးမင်းဇင်မှာ သူမအား ရပ်ကြည့်နေသည်ကို မြင်လိုက် ရပြန်၏။ ကားထဲ ဝင်ထိုင် လိုက်စဉ် ဦးမင်းဇင် ဧည့်ခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး ခြံဝန်း တံခါး လိုက်ဖွင့် ပေးနေပြန်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး ကားလေး မြင်ကွင်းထဲ ပျောက်ကွယ် သွားမှ ခြံဝင်း တံခါးကိုပိတ်ပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင် လာခဲ့၏။

“ ဟူးးးးး   ”

ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ခုံပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုက်ချရင်း သက်ပြင်းတစ်ချက် မှုတ်ထုတ် လိုက်တော့ သည်။ ဦးမင်းဇင်မှာ မနက်ပိုင်း နွယ်နွယ်စိုးအား ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် လီးအား ပြသလို ဖြစ်ကာ သူကိုယ်တိုင် လည်း မျက်နှာပူနေမိ၏။နွယ်နွယ်စိုး အဖိုးဖြစ်သူ အိမ်ရှေ့အရောက် ခြံဝန်းတံခါး ဆင်းဖွင့်ကာ မောင်းဝင် လာခဲ့သည်။ 

ကားလေးအား တိုက်ရှေ့ထိ မောင်းလာကာ စက်ပိတ်ပြီး ကားပေါ်မှ ဆင်းရင်း အိမ်ထဲ ဝင်လာလိုက်၏။ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်အထိ အသံမကြားရပေ။ ခုံအလွတ် တလုံးပေါ် ဝင်ထိုင်ရင်း ကားသော့နှင့် လွယ်နေကြ ပိုက်ဆံအိတ်လေးအား စားပွဲခုံပေါ် တင်စဉ် ညည်းသံ ကြားလိုက် ရတော့သည်။

အသံလာရာ ဧည့်ခန်းနှင့် မျက်စောင်းထိုး အိပ်ခန်းနား လျှောက်လာရာ အခန်းတံခါး ပွင့်နေသဖြင့် ရုတ်တရက် ကြည့်လိုက်မိ၏။ မိခင်ဖြစ်သူ မြလေးနွယ် မှာ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ ခေါင်းအား ကိုင်ရင်း တဟင်းဟင်း ညည်းကာ တွန့်လိမ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့၏။ 

ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် နို့အုံ ၂ ဖက်အား လက် ၂ ဖက်နှင့် ဆုပ်ကိုင် ညှစ်ပြီး နို့သီးခေါင်း နီညိုရောင်လေးအား တလှည့်ဆီ စို့ရင်း အောက်သို့ ရွေ့နေပြန်သည်။ ပေါင်အတွင်းသား များအား ဘယ်ညာ နမ်းကာ ပေါင်ဂွတည့်တည့် ဆက်ကနဲ့ မျက်နှာအပ်ရင်း စောက်ဖုတ်အား ကုန်းယက်ပစ်၏။

နွယ်နွယ်စိုး မျက်လုံးလေး ပြူးကာ တကိုယ်လုံး ကြက်သီး မွှေးများ ထောင်ထ လာရသည်။ မြင်ကွင်းအား ဆက်ကြည့် ရမလို လှည့်ထွက်ရမလိုနှင့် စိတ်ထဲ ချီတုန်ချတုန် ဖြစ်နေမိ၏။ ထိုစဉ် သူမ ပုခုံးပေါ် လက်တဖက် ကျရောက် လာသဖြင့် ကိုယ်လုံးလေး တုန်သွားရပြန်သည်။

“ ဟာ … အ …… အ …… အဖေ ……… ဟို ဟို ……  ”

“  ရူးးးးး …… တိုးတိုး … သမီး   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ အလုပ်ထဲမှ ကိစ္စတခု နှင့် ထွက်လာစဉ် ယောက္ခထီး အိမ်ဘက်နီးနေသဖြင့် မယားဖြစ်သူအား ညစာကျွေးရန် ဝင်အခေါ် သမီးဖြစ်သူမှာ လိုးပွဲအား ချောင်းကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။မျက်လုံးလေး ပြူးကာ တဟိုဟို ဖြစ်နေသော သမီးဖြစ်သူ ပါးစပ်အား ဦးစိုးသိန်း လက်ဖြင့် အမြန်အုပ်ကာ တံခါးဝမှ အိမ်ရှေ့ ခေါ်လာခဲ့၏။

“ ဟို … ဟိုလေ …အမေက …ဖိုး ဖိုး နဲ့ …  ”

“ အဖေ သိတာ … ကြာပြီ … သမီးရဲ့ …လာလာ …အဖေတို့ တနေရာ … သွားရအောင်   ”

ဖခင်ဖြစ်သူ ကားလေး ခြံဝင်းထဲမှ မောင်းထွက်ရာ နွယ်နွယ်စိုးမှာ သူမ ကားလေးဖြင့် ကပ်လိုက် လာခဲ့တော့သည်။ နာရီဝက်ခန့် မောင်းပြီးသည်နှင့် မြို့စွန်ဘက် ရောက်ရှိလာ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ ကားလေး လမ်းဘေး ထိုရပ်သည်နှင့် နွယ်နွယ်စိုးမှာလည်း ကပ်ရပ် လိုက်တော့သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ကားတံခါး ဖွင့်ပြီး ဆင်းလာစဉ် အိကနဲ့ ရှိုက်ကာ ငိုမိတော့သည်။

“ ဟင် …… သမီး  ငိုနေတာလား   ”

နွယ်နွယ်စိုး ရင်ထဲဝမ်းနည်းမှု့များ လှိုက်တက်လာကာ သူမ ကားရှေ့ခန်း တံခါးဖွင့် ဝင်လာသော ဖခင်ဖြစ်သူ အား ဖက်ငိုလိုက်ပြန်သည်။

“ အဖေရယ် … အမေလေ  ဖိုးဖိုးနဲ့ …… အဟင့် ဟင့်   ”

“  မငိုပါနဲ့ … တိတ်ပါ … သမီးရယ်   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ နွယ်နွယ်စိုး မျက်ရည်များ သုတ်ပေးရင်း ပြန်ဖက်ကာ နှစ်သိမ့် နေသည်။

“ ဟိုလေ … အဖေက … သိတာ ကြာပြီ ဆိုတော့ … မတားဘူးလား ဟင်   ”

“ ဟူးးးး … အဖေ့ အားနည်းချက်လည်း … ပါတယ်   ”

“ ဟင် ဘာတွေဖြစ်ခဲ့တာလဲ …… အဖေ   ”

“  အင်း   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာလည်း ရင်ဖွင့်စရာ ဒီသမီး တယောက်ပဲ ရှိတာမို့ ပြန်ပြောပြလိုက်သည်။

“ သမီး အဖွားဆုံးတော့ သမီးအဖိုးက တယောက်ထဲ မနေတတ် မထိုင်တတ်ပေါ့ ..အရက်တွေသောက် စိတ်တွေလွင့်နေခဲ့တာ … အဖေရော သမီးအမေရော ဂရုစိုက်နေတဲ့ ကြားက … အအိပ်မမှန် အစားမမှန် ဖြစ်လာတော့တယ်   ”

“  အင်း … သမီးက ကျောင်းတက်နေတော့ … အဖေတို့ ကိစ္စတွေ … မသိလိုက်ဖူး   ”

“ ကြာတော့ အဖေလည်း  စိတ်မကောင်းတာနဲ့ သမီး အမေကို သူ့အဖေအိမ် … ၁ ပတ် ၅ ရက်လောက် နေခိုင်းပြီး အနီးကပ် ပြုစုခိုင်းလိုက်တာပေါ့  ဖြစ်ချင်တော့ …အဖေကလည်း ဆေးလိပ် အသောက်များပြီး … အောက်က သိပ်မမာတော့တာ …သမီးအမေကို … အိမ်ထောင်ရေး သုခ ပြည့်ပြည့်ဝဝ မဖြည့်ဆည်းနိုင်တော့ဘူးလေ တခါတခါ လင်မယား သဘာဝ ဆက်ဆံရင်း … တန်းလန်း ဖြစ်နေရတယ် … အဲဒီမှာ မယားဆုံးလို့ စွဲလမ်းစိတ်ကြောင့် ကာမ အထိအတွေ့ လွတ်နေတဲ့ သမီးအဖိုးနဲ့ အိမ်ထောင်ရေး သုခ မပြည့်စုံတဲ့ … သမီး အမေတို့ မှားကုန်ကြတာ   ”

“ အော် “

“ ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် …… ပြွတ် ပြွတ်   ”

ရုတ်တရက် ဦးစိုးသိန်းမှာ မယားဖြစ်သူတို့ သားအဖချင်း လိုးခဲ့ပုံများ ပြန်ပြောရင်း နွယ်နွယ်စိုး နူတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်ကာ မျက်ရည်များ သုတ်ပေး လိုက်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး ကြောင်သွားပြီး ခဏအကြာ ဖခင်ဖြစ်သူအား အလိုလျောက် ပြန်နမ်း နေမိ၏။

သူမစိတ်ထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ ပြောပြသော မိခင်ဖြစ်သူတို့ သားအဖ လိုးနေသည့် ပုံရိပ်များနှင့် လောလော လပ်လပ် အဖိုးဖြစ်သူမှ မိခင်ဖြစ်သူအား အဖုတ် ယက်ပေး နေသည်ကို မြင်ထားရာ စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ နွေးကနဲ့ ခံစားမှု့ ပြင်းထန် နေရ၏။

ချစ်သူနှင့် နမ်းရှိုက်မှု့ထက် ဖခင်၏ အထိအတွေ့အား ပိုပြီး သာယာနေမိသည်။ ထိုချိန် ဦးစိုးသိန်းမှာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာမှ လည်တိုင်ပျော့လေးအား ပြောင်းစုပ်ကာ နို့အုံ ၂ ဖက်အား ညှစ်ချေ ပေးလိုက်၏။

“  ပြွတ် ပြွတ် … ရှီးး… အင်းဟင်း … အဖေ ……ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ … အာ …ပလပ် ပလပ် …ပြွတ်   ”

ကားရှေ့ခန်းထဲတွင် ဦးစိုးသိန်းမှာ သမီးဖြစ်သူအား အင်္ကျီ ကြယ်သီးများ ဖြုတ်ကာ ဘရာစီယာအောက်မှ နို့အုံလေး အား နူတ်ခမ်းဖြင့် ဖိပွတ်နေပြန်သည်။

“  ရှီးးးးး … အ …… မ လုပ် …အာ ကွာ  အဟင့် ဟင့်   ”

နို့အုံ အပေါ်ခြမ်းအား စုပ်ကာ ဦးစိုးသိန်း လက်များ တရစပ် လှုပ်ရှားလိုက်၏။ ထမိန်အောက်နားစထဲ လက်သွင်းကာ ပေါင်ကြားထဲမှ စောက်ဖုတ်လေးအား ပွတ်ပေးသည်။ နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ရမ္မက်စိတ် ထကြွချိန်မို့ အထိအတွေ့အောက် အရာရာအားလုံးကို မေ့ကာ မျောပါနေရ၏။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အပြင်မှ ဖိချေပေးစဉ် အရည်ကြည်များ ရွှဲနှစ်လာတော့သည်။

“  သမီး … ကားတံခါး မှီပြီး … ခြေတဖက် ခုံပေါ်တင်လိုက် နော်   ”

“  ဟင် …ဘာ …… ဘာ …… ဘာ လုပ် မလို့ လဲ ……… အဖေ   ”

နွယ်နွယ်စိုး ပြန်မေးချိန် ဦးစိုးသိန်းမှာ ခြေတဖက်အား မကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားဖြင့် ထမိန်အောက် နားစ အား ခါးထိ ဆွဲတင်ပစ်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး အလိုက်သင့် ကားတံခါးဘက် မှီကာ ခြေထောက်လေး ထောင်ထား လိုက်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ လုပ်သမျှ လိုက်လျော ပေးရင်း ရင်ခုန်သံ မြန်နေမိသည်။

“  ဟာ … အဖေ … မ ယက် ပါနဲ့ … မ ယက်  ယက် ……… ယက် …   ”

ရုတ်တရက် ဒူးကွေး ထောင်ထားသော သူမ ပေါင်တန်အား ဖြဲကာ ဖခင်ဖြစ်သူမှာ မျက်နှာ အပ်လိုက်သဖြင့် တကိုယ်လုံး တုန်တက် သွားရ၏။ ဦးစိုးသိန်းမှာ သမီးဖြစ်သူ ပေါင်ကြားလေးထဲ ခေါင်းတိုးကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဂွလေးအား ပေါင်ခြံတဖက်သို့ ဆွဲကပ်ရင်း စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား ဖိယက်တော့သည်။ နွယ်နွယ်စိုး မျက်ဖြူလန်မတတ် ခံစားနေရ ရှာ၏။ တခါမှ မကြုံဖူးသော အထိအတွေ့ လေးမို့ ကာမစိတ်လေး တရှိန်ထိုး တက်လာကာ ဦးစိုးသိန်း ဆံပင်များအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ထားမိပြန်သည်။

“  အဖေ ……… မ လုပ် ပါ နဲ့ …… ရှီးးးးး …… အမလေး ……… အ …… ဟာ ဟာ   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ သမီးဖြစ်သူ စကားအား ဂရုမစိုက် တော့ပေ။ အဖုတ်အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ လျှာဖျားလေး နှင့် အထက်အောက် ဖိဆွဲကာ အစိလေးအား တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ဆွဲစုပ်ပစ်၏။ ၃မိနစ်ခန့် အကြာတွင် အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်နေသော စောက်ခေါင်း ပေါက် လေးအား နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်သလို လျှာထိုးသွင်းရင်း ဆွဲစုပ်ရာ နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ဖင်ကြီး ကြွတက် လာရသည်။

“  အဟင့် ဟင့် … ဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိဘူး  မရတော့ဘူး …အဖေရဲ့ … ထွက် … ထွက်  ထွက်ကုန်တော့မယ်  အမလေးးး … အ  ရှီးးး… အားးးး အားးးးးးး… အဟင့် ဟင့် ဟင့် …… အ ……… အ … အားးးး   ”

နွယ်နွယ်စိုး တယောက် အောက်နူတ်ခမ်းလေး ဖိကိုက်ကာ ဖင်ကြီး အောက်ပြန်ချပြီး ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား ပေါင်ဂွထဲ လက်ဖြင့် ဆွဲကပ်ရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက် နေတော့၏။

“  ကောင်းလား … သမီး   ”

သူမပေါင်ဂွလေးထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းလေး ထောင်လာစဉ်စောက်ရည်များ ပေပွနေသော မျက်နှာအား ဆွဲနမ်း ပစ်တော့သည်။

“  အွန့် … ပြွတ် … ပလပ် …ကောင်း တယ်  အ ဖေ ……… ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “

“   တီတီ ……… တီ …… ဝရော …… ဝူးးးး …… ဝူးးးး ……… တီတီ   ”

ဦးစိုးသိန်းမျက်နှာအား နမ်းပေးနေစဉ် ဘေးနား ဆိုင်ကယ်များ ကားများ မီးဖွင့်ကာ ဟွန်းသံပေးရင်း မောင်းနေသဖြင့် ညအမှောင်ထု ရောက်ရှိနေမှန်း သိလိုက်ရ၏။

“ မှောင်နေပြီ … သမီး အိမ်ပြန်ကြစို့   ”

“  ဟုတ်   ”

နွယ်နွယ်စိုး အဝတ်စားများ ပြန်ဆွဲဆန့်ပြီးချိန် ဦးစိုးသိန်းမှာ သမီးဖြစ်သူ ကားလေးထဲမှ ထွက်လာပြီး သူ့၏ ကားလေး ပေါ် တက်ကာ သားအဖ ၂ ယောက် ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ထိုနေရာလေးမှ မောင်းထွက် ခဲ့တော့သည်။ လမ်းမကြီးပေါ် ကွေ့ပြီး မေးတင် ပြီးသည်နှင့် မြို့ထဲရှိ အိမ်သို့ ဦးတည် လိုက်ကြ၏။အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် နွယ်နွယ်စိုးမှာ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေသော ဦးမင်းဇင်အား တွေ့လိုက်ရစဉ် ခေါင်းငုံ့လိုက်ရင်း အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ခဲ့တော့သည်။သူမ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်သည်အထိ ရင်တုန် ပန်းတုန် ဖြစ်နေမိသည်။

 ဖခင်အရင်း ခေါက်ခေါက်မှ အဖုတ်လေးအား ယက်ပေးလိုက် သဖြင့် စိတ်ထဲ ကြည်နုးသလိုလို ဝမ်းနည်းသလိုလို စိတ်ခံစားမှု့ ရှုပ်ထွေးနေရ၏။ မှန်တင်ခုန်ရှေ့ ရပ်ကာ သူမကိုယ် သူမ ပြန်ကြည့်ရင်း ပေါင်ဂွလေးထဲ စိုစိစိုစိ ဖြစ်နေ သဖြင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အား ချွတ်ပစ်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ စောက်ရည်များအား ခပ်ဖွဖွ သုတ်ပစ် လိုက်၏။

“  ကျွီ......ကျွီ   ”

“ ဟင် …… အဖေ   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ ဦးမင်းဇင်အား စကားထိုင်ပြောရင်း ခဏ အကြာမှ အိမ်ပေါ်တက်ကာ သမီးဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ချလာ၏။ တံခါးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် ထမိန်လှန်ကာ ပေါင်ကြားလေးထဲ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီနှင့် သုတ်နေ သော သမီးဖြစ်သူအား တွေ့လိုက်ရသည်။ ဦးစိုးသိန်း အနားတိုးကပ် လာစဉ် နွယ်နွယ်စိုးမှာ စောက်ရည်များ ပေကပ်နေသော ဘောင်းဘီလေးအား လုံးကိုင်ကာ ကုတင်ခြေရင်းဘက် အဝတ်ဟောင်းထည့်သော ခြင်းနား လျှောက်လာခဲ့၏။

“  သမီး … ခဏ   ”

“ အာ … အဖေ ကလည်း …  ”

နွယ်နွယ်စိုး နောက်ပြန်လှည့်စဉ် သူမလက်ထဲမှ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဦးစိုးသိန်းမှ ဆက်ကနဲ့ ဆွဲယူကာ နှာခေါင်းဝ တေ့နမ်းလိုက်သည်။ ဖခင် ဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်း နွယ်နွယ်စိုး အဖုတ်လေး တင်းကနဲ့ ခံစားလိုက် ရပြန်၏။ သူမ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဖအေမှ နမ်းနေသဖြင့် မျက်နှာလေး နွေးကနဲ့ ဖြစ်ကာ ကုတင်စောင်း ထိုင်ချ လိုက်တော့ သည်။

 ဦးစိုးသိန်းမှာ အားရအောင် နမ်းရှိုက်ပြီးမှ သမီးဖြစ်သူ ဘောင်းဘီ လေးအား အဝတ်ဟောင်း ခြင်းထဲ ပစ်ထည့်ကာ ကုတင်ဘက် ပြန်လျှောက်လာပြီး နွယ်နွယ်စိုးရှေ့ မတ်တပ် ရပ်လိုက်၏။ နွယ်နွယ်စိုးမှာ ကုတင်ပေါ် ထိုင်လျက် အနေထားမို့ သူမရှေ့ မတ်တတ် ရပ်နေသော ဦးစိုးသိန်း ခါးနှင့် တည့်တည့် ဖြစ်နေသည်။

“ သမီးရယ် … ကြည့်ပါဦး   ”

ဦးစိုးသိန်း ပုဆိုးအား အောက်ပုံချလိုက်စဉ် အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှ လီးကြီးမှာ အမြှောင်းလိုက် ဖေါင်းကား နေ၏။

“  ဟာ … အဖေ …… ဘာ … ဘာ … ဘာ လုပ် တာ လဲ   ”

နွယ်နွယ်စိုး ကိုယ်လုံးလေး တုန်ရီလာကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ခြံအား မသိမသာ ခိုးကြည့်မိသည်။

“ အဖေ … တအား တင်းနေပြီ …… သမီးရယ် …… ကြည့်ပါဦး   ”

စကားပြောရင်း ဦးစိုးသိန်း မှာ အမြှောင်းလိုက် ထနေသော လီးအား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီပေါ်မှ ပွတ်ရင်း ဘောင်းဘီ မျှော့ကြိုးအား အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်ပြန်၏။

“ အာ …… ပြန် … ပြန် …… ပြန် ဖုံး ထား လိုက် ပါ … အ ဖေ ရဲ့ …  ”

ဘောင်းဘီ အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်သည်နှင့် ဦစိုးသိန်း လီးမှာ အကြော အမြှောင်းမြှောင်း ထကာ ရုန်းထွက် လာရင်း နွယ်နွယ်စိုး မျက်နှာရှေ့ ငေါက်ကနဲ့ ငေါက်ကနဲ့ တုန်ခါနေသည်။ နွယ်နွယ်စိုးမှာ ရှက်စိတ်ကြောင့် မျက်နှာလေး ရဲလာ သော်လည်း မျက်လုံးမှ ကြောင်ကြည့် နေမိ ပြန်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးမှာ ညနေမှ မြင်ခဲ့သော အဖိုးဖြစ်သူ လီးလို ဖြောင့်တန်း မနေပဲ အပေါ်သို့ ကော့ကာ ဒစ်ကြီးမှာ တင်းပြောင် ကားထွက် နေသည်။

“  သမီး …… ပါးစပ် …… ဟလိုက် နော်   ”

“ ဟင့် အင် …… အု ……… ဖလု …… ပလွပ်   ”

နွယ်နွယ်စိုး မျက်လုံးလေး ဝိုင်းကာ နူတ်ခမ်းလေး ဟနေစဉ် ဦးစိုးသိန်းမှာ ဘယ်လက်ဖြင့် ခေါင်းအား ဖမ်းထိန်းရင်း ညာလက်ဖြင့် လီးအား ကိုင်ကာ နွယ်နွယ်စိုး ပါးစပ်ထဲ ဖိသွင်း လိုက်တော့၏။ ချက်ချင်း လီးနံ့ ခပ်ပြင်းပြင်း သူမ နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာကာ အသက်ရှု ရပ်မတတ် ခံစား လိုက်ရရှာသည်။ ခေါင်းလေး နောက်ဆုတ်စဉ် ဦးစိုးသိန်းမှာ အလွတ် မပေးတော့ လီးကိုင်ထားသော လက်အား လွတ်ကာ နွယ်နွယ်စိုး ခေါင်းအား လက်၂ ဖက်ဖြင့် စုံကိုင် ထိန်းရင်း ပါးစပ်လေး လိုးနေလိုက်၏။

၅ မိနစ်လောက် ပါးစပ်အား လိုးပြီးမှ လီးဆွဲထုတ်ကာ နွယ်နွယ်စိုးအား ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှန် လှဲချလိုက် ပြန်သည်။ ဦးစိုးသိန်း လက်များမှာ အငြိမ်မနေ တရစပ် လှုပ်ရှား ပစ်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး အံအောချိန်မရ ထမိန်အား ဆွဲချွတ် ခံရပြန်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူအား ကြည့်ရာ ပေါင်ကြား လီးတရမ်းရမ်း ဖြင့် သူမ ပေါင်တန်အား ဖြဲကာ စောက်ပတ် လေးအား စိုက်ကြည့် နေသည်ကို တွေ့နေရသည်။

“  သမီး … စောက်ပတ်လေးက … လှလိုက်တာ … သမီး ရယ်   ”

“  အာ … ကျွတ်   ”

နွယ်နွယ်စိုး၏ အနည်းငယ် မို့တက်နေသော ဗိုက်သား ဖွေးဖွေးလေး အောက် အမွေး ပါးပါးလေး များဖြင့် စောက်ပတ် နီတာရဲလေးမှာ အရည်လဲ့ နေရှာ သည်။

“ အခုနောက်ပိုင်း … သမီးအမေနဲ့ … လိုးရင်တောင် … အဖေလီးက … ဒီလောက် မမာဖူးဘူး   ”

“  အိုရ် … ဘာ တွေ ပြော နေ တာ လဲ … အဖေ ကလည်း နော် … ဟင့်   ”

စကားပြောရင်း ဦးစိုးသိန်း ရုတ်တရက် ကုန်းယက်ရာ နွယ်နွယ်စိုး ထိတ်လန့်ပြီး ဖင်ကြီး ကော့ထိုးမိသည်။ ထိုချိန် မွှေ့ယာနှင့် ဖင်သားစိုင်ကြီး လွတ်ထွက် သွားချိန် ဦးစိုးသိန်းမှာ စောက်ပတ်လေး ယက်နေရာမှ တဆက်ထဲ စောက်ခေါင်းလေးထဲ ညာဘက် လက်ခလယ် ထိုးသွင်း ပစ်လိုက်၏။

“ အ … ရှီးးးးးးး …… အီးးးးး …… အမေ့ … ကျွတ် ကျွတ်   ”

နွယ်နွယ်စိုး ဖင်ကြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်ကျလာကာ ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေရ၏။ ဦးစိုးသိန်းမှာ အဖုတ်လေးအား လက်ခလယ်ဖြင့် ခပ်ဖြည်းဖြည်း အထုတ်သွင်း လုပ်ရင်း နွယ်နွယ်စိုး ပေါင်ကြားမှ ခန္ဓာကိုယ်အား ရှေ့တိုးကာ အင်္ကျီ ကြယ်သီးမျာအား ဘယ်လက်ဖြင့် ဖြုတ်ပစ်နေသည်။ 

နွယ်နွယ်စိုး ငြင်းဖို့ အားမရှိတော့ အထိအတွေ့ အောက် ပြုသမျှ လိုက်လျော နေတော့၏။ အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာ ချွတ်နေစဉ် သူမကိုယ်တိုင် ကူညီကာ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်အား တဖက်စီ စောင်းပေး လိုက်သည်။ ဘရာစီယာ ကျွတ်သွား သည်နှင့် ဦးစိုးသိန်းမှာ နို့အုံကြား ကုန်းနမ်းပြီး မာခဲလာသော နို့သီးခေါင်း ပန်းရောင်လေး အား ဆွဲစို့ပစ်၏။

နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ဖခင်ဖြစ်သူ နှင့် ဒီလို ဖြစ်လာမယ်လို့ မတွေးမိခဲ့။ ချစ်သူ ရှိသော်လည်း သူမချစ်သူ ရန်နိုင်မှာ သူမအား တန်ဖိုး ထားခဲ့သည်မို့ နို့လေး ကိုင်ရုံဖြင့် ဟိုနမ်းဒီနမ်းသာ နမ်းဖူး၏။ တခါတရံတော့ လူရှင်းသည့် နေရာမျိုး၌ လီးဖြင့် မသိမသာ ထောက်တတ် သည်။ နွယ်နွယ်စိုးမှာ ရှက်စိတ် ကြီးစိုး နေသဖြင့် ရန်နိုင်မှာ ရှေ့ဆက်မတက်ပဲ ရသလောက် အခွင့်ရေး လေးဖြင့် ကျေနပ်နေတော့၏။ 

သိုသော် ထိုသို့ ထောက်ခံ ရသည့် နေ့မျိုးတွင် နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ကာမစိတ် ထိန်းမရအောင် ကြိတ်မိတ် ခံစား နေခဲ့ရသည်။ ရမ္မက်စိတ် ပြင်းထန် တတ်သော သူမကိုယ်သူမ နားမလည်ခဲ့ပေ။ ဦးစိုးသိန်း၏ ဇွတ်တရွတ် ပွေ့ဖက်နမ်းရှိုက့်မှု့ များနှင့် အတွေ့ထူးများကြောင့် မျောပါခဲ့ရတော့သည်။

“  အာ …… အဟင့် ဟင့် …… အင့် ……… အင်းဟင်း   ”

မဖြစ်သင့်မှန်း သိလျက်နဲ့ပင် ငြင်းဆန်နိုင်သည့် အင်အားများ ယုတ်လျော့ လာ၏။

“  အို့ …… အဟင့် ဟင့်   ”

ချစ်သူ နို့စို့ ခံရသည်နှင့် မတူပေ နို့အုံအား ပါးစပ်ထဲ ရသလောက် သွင်းကာ နို့သီးခေါင်းအား လျှာထိပ် လေးနှင့် ဝိုက်ယက်ရင်း စို့နေသဖြင့် အဖုတ်လေးထဲ အရည်ကြည် များ အိုင်လာရသည်။ တဖြည်းဖြည်း ကာမစိတ်များ ငယ်ထိပ် တက်လာ ခဲ့၏။

ဦးစိုးသိန်းမှာ နွယ်နွယ်စိုး ပေါင်တန် ၂ ဖက်ကြား ဖေါင်းကြွလာသော စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား ကြည့်ကာ သူ့ခန္ဓာကိုယ် ပေါ်မှ အဝတ်အစားများ ချွတ်ချနေပြန်သည်။ ပေါင်ကြားမှ မိခင် ဖြစ်သူအား တသက်လုံး လိုးထားသော လီးအား အနီးကပ် ကြည့်ရင်း နွယ်နွယ်စိုး တယောက် စောက်ပတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ခံစားနေရ၏။

သူမ၏ အမွေးပါးပါးလေး ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ် လေးမှာလည်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း လီးအား ငေါက်ကနဲ့ ခါရမ်းစေသည်။ ဦးစိုးသိန်း တယောက် သူ့ကိုယ်သူ အံအော နေမိ၏။ မယားဖြစ်သူနှင့် လိုးစဉ် နိုးရ ခက်သော လီးမှာ သမီးဖြစ်သူရှေ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထကာ တင်းမာ နေတော့သည်။ 

နွယ်နွယ်စိုး ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း ဘယ်လက်နှင့် လီးအား ပွတ်သပ်ရင်း ညာလက်ဖြင့် အဖုတ်လေးအား အုပ်ကိုင်လိုက် တော့၏။ ဖောင်းကြွနေသော စောက်ဖုတ်အား လက်ဖဝါးဖြင့် ညှစ်ကာ ဖိပွတ်ပေးစဉ် နွယ်နွယ်စိုး ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာကာ ပေါင်တန်များ တုန်ခါလာပြီး ပက်လက် အနေထားဖြင့် ခြေဖျား ထောက်ထား ရ၏။

“ အား …… အမလေး …… သေပါပြီ … အဖေရယ် …… နာလိုက်တာ … အဟင့် …… အား အား အားးး  ”

စောက်ဖုတ်လေးထဲ လီးဝင်သည်နှင့် နွယ်နွယ်စိုး အော်ဟစ် နေရသည်။ လီးတဆုံး ဆောင့်လိုး လိုက်သော ဖခင် ဖြစ်သူကြောင့် အပျိုမှေး ပေါက်ကာ နာကျင်လာပြီး အဖုတ်နံရံထဲ လီးတံမှာလည်း တင်းကြပ်နေ၏။ ဦးစိုးသိန်းမှာ စီးကျပ်နေသော အဖုတ်လေးအား ပထမ တချက်သာ ဆောင့်လိုးပြီး လီးထိပ် သွေးစလေးများ ကပ်လာသည်နှင် အနည်းငယ် စိုးရိမ်ကာ ပုံမှန်လေး ဆွဲလိုးနေသည်။ နွယ်နွယ်စိုး လက်သီးလေး ဆုပ်ကာ ခေါင်းလေး ဘယ်ညာရမ်းရင်း အံကြိတ်ခံနေရ၏။

“  အား …… မ ခံ နိုင် ဘူး …အဖေရယ် … နာလိုက်တာ  အဟင့် ဟင့် …… အီးဟီး …… အားးးး  ဟင့် ဟင့်   ”

သူမ ဖုန်းထဲ ကြည့်ဖူးသော ကာမ အရသာနှင့် လက်တွေ အရသာမှာ ကွာဟ နေတော့သည်။ မြို့စွန် လမ်းမဘေး ကားရှေ့ခန်းထဲ အဖုတ်လေးအား ယက်ပေးစဉ် အသဲ ခိုက်အောင် ကောင်းသလောက် ယခု အိပ်ခန်းထဲ လီးဖြင့် အလိုးခံရစဉ် မခံမရပ် နိုင်အောင် နာကျင်နေရ၏။ 

ဦးစိုးသိန်းမှာ သမီးဖြစ်သူ ခံစားနေရပုံအား ကြည့်ကာ အားရ ကျေနပ်နေမိသည်။ အဖုတ်ဘေးမှာ စီးကျပ်နေပြီး အလိုအလျောက် စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များက ညှစ်ပေးနေသဖြင့် အရသာ ထူးကဲနေပြန်သည်။

“  ဗျစ် … ဘွတ် …… အင်း အင်း …… အားးးးး… အာ   ”

ဖြူဖွေးတင်းမောက် နေသော နို့အုံလေး ၂ ဖက်အား ညှစ်ပေးကာ အချက် ၅၀ ခန့် ပုံမှန်လေး လိုးပေးရာ နွယ်နွယ်စိုး ညည်းသံလေး ခပ်တိုးတိုးလေးသာ ပေါ်ထွက်လာ၏။

“  သမီး နာရင် …ခဏ နားမယ်နော်   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ ဆက်မလိုးသေးပဲ လီးအရင်းထိ ကြိတ်မွှေရင်း ခန္ဓာကိုယ် မှောက်ချပြီး လက်၂ ဖက်မှ နို့အုံ ၂ ဖက်အား ဆုပ်နယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေး ၂ ခုအား လျှာဖျားဖြင့် ဝိုက်ပေးလိုက်၏။

“ အာ …… အဖေရယ် …… အို့ …ကျွတ်ကျွတ်   ”

မသဲမကွဲ ရေရွတ်ရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း ကျောပြင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်တွယ် ထားလိုက်၏။ ထို့နောက် သူမ၏ ပေါင်တန်၂ဖက်အား ကားထုတ်ရင်း ဖင်ကြီးကြွတက်ကာ မရဲတရဲလေး ကော့ထိုးနေသည်။

“ အင်းဟင်း …… ဟင်း …… ဟို ……… ဟို …… ထပ်လုပ်လေ …အ ဖေ က လည်း   ”

စကားဆုံးသည်နှင့် ဦးစိုးသိန်းမှာ နွယ်နွယ်စိုး ချိုင်းအောက် လက် ၂ ဖက်အား လက်လျိုသွင်းကာ နို့စို့ မပျက်ပဲ တချက်ချင်း ဖိလိုးပေးနေသည်။ သမီး ဖြစ်သူ၏ အိစက် ဖောင်းကြွနေသော စောက်ပတ် လေးထဲ ခုထိ လီးမှာ ကျမသွားပဲ မာထင်နေ၏။

“  ဇွိ ……… ဘွတ် … ဟင့် …… ဗျစ် ……… အ …… အင့်အင့်  ”

စောက်ခေါင်းပေါက် အကျဉ်းလေးထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးဝင်လာစဉ် လီးမြုတ်ဝင်သံနှင့်အတူ နွယ်နွယ်စိုး အသက်ရှုသံ ခပ်တိုးတိုး ဆက်တိုက် ထွက်ပေါ် လာပြန်သည်။ ဦးစိုးသိန်းမှာ ၅ ချက်ခန့် ဆောင့်လိုး ကြည့်၏။ နွယ်နွယ်စိုးမှာ အစပိုင်းလောက် နာကျင်ဟန် မပြတော့ ဖခင်ဖြစ်သူ ကျောပြင်အား ကုတ်ခြစ်ကာ အဖုတ် အတွင်းသားများနှင့် လီးအား ပြန်ညှစ်ပေး နေ၏။

“  အ … အိုးးးး …… သမီး …… ခုနလို … ထွက်ချင် ပြန်ပြီ …အဖေရယ် … ရှီး … အိုးးး …… အားးးးး  ဟို ဟို …… ပြီးတော့မယ် ထင်တယ် ……ဆောင့်လိုး အဖေ ……… အင်းဟင်း   ”

နွယ်နွယ်စိုး ညည်းသံ အဆုံး ဦးစိုးသိန်းမှာ နို့စို့မပျက် လိုးပေးနေရာမှာ နို့အုံပေါ်မှ ပါးစပ်အား ခွာလိုက် တော့၏။ ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေအောင် ဆောင့်ဆောင့် လိုးရင်း နွယ်နွယ်စိုး လည်တိုင်အား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။

“  အာ …… ဟာ …… လုပ် လုပ်  နာနာလေး လုပ် … အဟင့်  အ အ …ဟုတ်တယ် ……… ရှီးးးးး …… အမလေးးး … မ ရ တော့ ဘူး  အဖေ ရဲ့ … ထွက် … ထွက် ထွက်ပြီ … အ …… အားးးး အားးးး  ”

နွယ်နွယ်စိုး ခပ်စူးစူး အော်သံအဆုံး လီးတချောင်းလုံး နွေးကနဲ့ ခံသားမိကာ သမီးဖြစ်သူ ပြီးသွားမှန်း သိသည်နှင့် ဦးစိုးသိန်းမှာ အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးရင်း အချက် ၆၀ လောက်တွင် လီးထိပ်မှာ ပူကနဲ့ ဖြစ်သွားပြီး လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထုတ် လိုက်တော့သည်။ နွယ်နွယ်စိုးမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း ကျောပြင်အား လက်သီးဆုပ်ဖြင့် တဘုံးဘုံး ထုကာ ပုခုံးအား ကိုက်ရင်း ခဏအကြာမှ ငြိမ်ကျသွား၏။ 

သားအဖ ၂ယောက် မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးနေစဉ် အိပ်ခန်းဝမှာ ချောင်းကြည့်နေသော လူတယောက်အား သတိမထားမိတော့ပေ။ဦးမင်းဇင် ဒီရက်ပိုင်း ကာမစိတ်များ ထိန်းမနိုင် သိန်းမရ ဖြစ်လာတော့သည်။ ဒီအိမ်ရောက်သည့် နေ့တွင် မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေနှင့် လိုးနေသည်ကို အမှတ်မထင် မြင်ခဲ့ရသဖြင့် မြလေးနွယ်အား အကျပ်ကိုင် လိုးရန် စဉ်းစားဖူးသည်။ 

ဒီတပတ် မြလေးနွယ် သူမ အဖေအိမ်မှ ပြန်လာ သည်နှင့် ပေါ်တင်ဖွင့်ပြောပြီး လိုးရန် ဆုံးဖြတ်ထားချိန် နွယ်နွယ်စိုးကလည်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်းနှင့် သားအဖချင်း အလိုးခံနေရာ စိတ်ကူးများ ဗျာများ နေရ၏။

“ ကိုမင်းဇင် ခင်ဗျား ဝယ်ထားထဲ့ တိုက်ခန်း ရေက အဆင်ပြေပြီ … မီးပဲ ကျန်တာ … မီတာပေါက် လျှောက်ဖို့  အိမ်ထောင်စု ဇယားနဲ့ ခင်ဗျား မှတ်ပုံတင် … မိတ္တူ ပေးဦး   ”

“ အော် … ဟုတ် … ကိုစိုးသိန်း … မှတ်ပုံတင် မိတ္တူက ကူးပြီးသား … အိမ်ထောင်စု ဇယားပဲ ကူးပေးရမှာ   ”

မနက်ပိုင်း နိုးလာသည်နှင့် နွယ်နွယ်စိုး ပြင်ဆင် ထားသော ပါမုန်ကြက်ဥကြော် စားရင်း ကော်ဖီ သောက်နေစဉ် ဦးစိုးသိန်း ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ပြောနေသဖြင့် ပြန်ဖြေ နေ၏။

“  ဟုတ် … ဒီနေ့ … လျှပ်စစ် မီတာ လျှောက်မယ် ပြောတယ် … တခါတည်း ကူးပေးလိုက်ဗျာ   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ ဦးမင်းဇင်အား ပြောရင်း ခုံအလွတ် တလုံး ဝင်ထိုင်ကာ ကော်ဖီ ဝင်သောက်လိုက်သည်။

“ မီတာပေါက် ကျရင် … ကျနော် … ပြောင်းနေလို့ ရပြီပေါ့ … ကိုစိုးသိန်း   ”

“ ဟာဗျာ … မီတာပေါက်ကျရင် … တိုက်ခန်း မီးစဉ်ရဦးမှာလေ … အေးဆေးပေါ့ … ကျနော့်အိမ်နေတာ … အဆင်မပြေ လို့လားဗျ   ”

“ အော် …ပြေပါတယ် …ကိုစိုးသိန်းရာ … သိချင်လို့ မေးကြည့်တာပါ … ခဏ ကျနော် … အိမ်ထောင်စု ဇယား ပေးလိုက်မယ် … ခင်ဗျားပါသာ ကြည့်လုပ်ပေးဗျာ   ”

ဦးမင်းဇင်မှာ ပြောရင်း ထရပ်ကာ ဧည့်ခန်းထဲမှ ထွက်ရင်း ခဏအကြာ အိမ်ထောင်စု ဇယား စာရွတ်လေး ကိုင်ပြီး ပြန်ဝင် လာတော့၏။

“  ရော့ဗျာ … ကိုစိုးသိန်း … အိမ်ထောင်စု ဇယားရော မှတ်ပုံတင်ရော … ပြီးမှသာ ပြန်ပေးတော့ဗျာ   ”

“  အမ် မူရင်း မလိုပါဘူးဗျာ … ခဏ သမီးကို လမ်းထိပ် … မိတ္တူ ကူးခိုင်းလိုက်မယ်   ”

ဦးစိုးသိန်း ပြောပြီးသည်နှင့် အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ကာ နွယ်နွယ်စိုးအား ခေါ်ပြီး လမ်းထိပ်က ဆိုင်တွင် မိတ္တူ ကူးခိုင်းလိုက်သည်။ မိနစ် ၂၀ ခန့်အကြာ နွယ်နွယ်စိုး ပြန်ရောက်လာစဉ် ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေသော ဖခင်ဖြစ်သူအား အိမ်ထောင်စုဇယားနှင့် မှတ်ပုံတင် မိတ္တူများ ပေးလိုက်၏။

“  မူရင်းတွေ … ကိုမင်းဇင် ပြန်ပေးလိုက် … သမီး အဖေ အလုပ်သွားတော့မလို့   ”

“ အို့ … အဖေနော် … မနက် အစောကြီးကို … ဟွန့်   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ ဧည့်ခန်းဝဖက် တချက်ကြည့်ရင်း အနားရောက်လာသော သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုး ပေါင်ကြားထဲ လက်သွင်း စမ်းနေသည်။

“  ညကျ … အဖေ … စောစော ပြန်လာမှာနော် … သမီး … အမွှေးတွေ ရိတ်ထားဦး   ”

“ အင်းပါ … ခဏနေ ကျောင်းမသွားခင် … ရေချိုးရင်း ရိတ်လိုက်မယ်   ”

“ Ok … ခု … အဖေ့ ဟာကြီး … နမ်းပေးဦး   ”

“  အာ … ဦးမင်းဇင် … ရှိတယ်လေ အဖေရဲ့   ”

“ ကိုမင်းဇင် … သူ့အခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားပါပြီ … သမီရယ် …… လုပ်ပါ မြန်မြန်   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် စကားပြောရင်း ပုဆိုးအောက်နားစအား ပေါင်ရင်း ဆွဲတင်လိုက်တော့သည်။

“ အဖေ ကလည်း နော်   ”

နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ရှက်ပြုံးလေးနှင့် ဒူးထောက် ထိုင်ကာ ဘေးတိုက် အနေထားဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြား ငိုက်ကျနေသော လီးအား ကုန်းနမ်း လိုက်ရ၏။ တဆက်ထဲ ပျော့ခွေနေသော လီးတံအား လက်ဖြင့် ဆွဲမကာ အောက်ဖက် တွဲကျနေသော လဥ၂လုံးပါ တခါတည်း ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက် တော့သည်။

“ ထိပ်ကလေး … ခဏ စုပ်ပေးဦးလေ   ”

“  ဟွန့်   ”

ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား ပြောမရ ဆိုမရ ပုံစံဖြင့် မျက်လုံးလေး ပင့်ကြည့်ကာ ခေါင်းပြန်ငုံ့ရင်း ဒစ်ဖူးအား ပါးစပ်ထဲ ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်ပြန်၏။ ပါးစပ်ထဲ ရောက်လာသော ဒစ်ကြီးအား လျှာဖျားလေးဖြင့် ဝိုက်ပေးပြီး ခဏအကြာမှ ဦးမင်းဇင် ထွက်ခွာ သွားတော့သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ထွက်သွားသည်နှင့် နူတ်ခမ်းလေးအား လက်ခုံဖြင့်သုတ်ကာ အိမ်ထောင်စု ဇယားနှင့် မှတ်ပုံတင်လေး ကိုင်ပြီး ဦးမင်းဇင် အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့၏။

“ သမီး … ကိုစိုးသိန်း သွားပြီလား   ”

“ ဟုတ် … ဒီမှာ … ဦးရဲ့ … အိမ်ထောင်စု ဇယားနဲ့ မှတ်ပုံတင်   ”

နွယ်နွယ်စိုး အိပ်ခန်း တံခါးဖွင့်ပြီး ဝင်လာရာ ဦးမင်းဇင်မှ ကုတင်ပေါ်လှဲနေရင်း လှမ်းမေးသဖြင့် ပြန်ဖြေကာ ကုတင်ခေါင်းရင်းဘေးမှ စားပွဲခုံပေါ် အိမ်ထောင်စုဇယား စာရွတ်နှင့် မှတ်ပုံတင် ကဒ်လေး တင်ပေးလိုက်သည်။

“ ဟင် …… ဘာလုပ်တာလဲ … ဦး   ”

ဦးမင်းဇင်မှာ ကုတင်ပေါ်မှ ထလာပြီး နွယ်နွယ်စိုးအား ဖက်နမ်းလိုက်သဖြင့် ရုတ်တရက် ကြောင်သွားကာ ချက်ချင်း ရုန်းလိုက်သည်။

“ ချစ်တယ် … နွယ်နွယ်ရယ် … ဦး … မနေနိုင်တော့လို့ပါ   ”

စကားပြောရင်း ဦးမင်းဇင်မှာ လည်တိုင်ပျော့လေးအား လျှာဖြင့်ယက်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်ပစ်၏။

“ အွန့် … ဖလု …… ပြွတ် …… ပြွတ် … ပလွပ် … မ သင့် တော် ပါ ဘူး …လွတ် ပါ   ”

နွယ်နွယ်စိုး ခေါင်းနောက်ဆုတ်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း ခွာ၍ ထပ်မန် ရုန်းကြည့်သော်လည်း ဦးမင်းဇင်မှ ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားသဖြင့် ရုန်းမရပေ။ ဆက်ကနဲ့ နွယ်နွယ်စိုး ကိုယ်လုံးအား စားပွဲခုံ ဘေးမှ ကုတင်ပေါ် လှဲချကာ အပေါ်မှ ခွဖိထား၏။ 

ကုတင်ပေါ် နွယ်နွယ်စိုးမှာ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ဦးမင်းဇင် နမ်းနေသည်ကို ခေါင်းလေး ဘယ်ညာ ယမ်းကာ တိမ်းရှောင် နေသည်။ ဦးမင်းဇင်မှာ ဆက်မနမ်းတော့ပဲ အင်္ကျီကြယ်သီးများ ဆွဲဖြုတ်ကာ အနက်ရောင် ဘရာစီယာ ချိတ်ပါ တဆက်ထဲ ကိုယ်လုံးအား တခြမ်းစီ စောင်းကာ ဖြုတ်လိုက် တော့၏။

“ အို့ …… မ လုပ် …… လုပ် …… အာ …… ကျွတ်    ”

နွယ်နွယ်စိုး တယောက် နို့သီးခေါင်းလေး ဖိစို့ ခံရစဉ် ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာပြီး ဦးမင်းဇင် ပုခုံးအား တွန်းထုတ်ပစ်သည်။ သို့သော် နို့အုံလေးမှာ ဦးမင်းဇင် ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေကာ နို့သီးခေါင်းအား ဆွဲစုပ်ထား သဖြင့် တွန်းထုတ် သလောက် နာကျင်သွားရ၏။

“  အမလေးးးး …… အ … အ   ”

နို့သီးခေါင်းလေး ဆစ်ကနဲ့ ကျင်လာသဖြင့် တွန်းအား အနည်းငယ် လျော့ကျသွားသည်။ နွယ်နွယ်ဝင်း တွန်းအား ကျသွားသည်နှင့် ဦးမင်းဇင်မှာ ခွထားရင်း ခန္ဓာကိုယ်အား နောက်ရွေ့ကာ ထမိန် အောက်နားစ ဆတ်ခနဲလှန်ပစ် လိုက်၏။ စောက်ဖုတ်လေးအား လက်ဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင် လိုက်သည်။

“ ဟင် … အဟင့် ဟင့်  မ လုပ် ပါ နဲ့ …… ဟင့် ဟင့်   ”

နွယ်နွယ်စိုး ထမိန်အား ပြန်ဖုံးရန် ကြိုးစားလိုက်ရာ ဦးမင်းဇင်မှာ အဖုတ်လေးအား လက်ဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင် ထားရင်း စောက်စိအား လက်ခလယ်ဖြင့် ဖိချေပစ် တော့သည်။

“  အာ …… အ ……… ရှီးးးးး …… အဟင့် ဟင့် … မပွတ်ပါနဲ့ …… အီးးး … အားးး   ”

နို့စို့ခံရင်း အစိလေးအား ဖိချေခံရသဖြင့် နွယ်နွယ်စိုး ကိုယ်လေး တုန်ခါနေ၏။ ရုန်းကန်ချင်စိတ် လျော့ကျ သွားရသည်။ ဦးမင်းဇင် ဆက်ကနဲ့ နွယ်နွယ်စိုး ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးကာ အစိလေးအား လျှာဖြင့် ပင့်ယက်လိုက်၏။ ထမိန်အား ပြန်ဆွဲဖုံးနေသော လက်လေး ၂ ဖက်မှာ အိပ်ယာခင်းအား ပြောင်းကိုင်ရင်း ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်နေသည်။

“ အာ …… ဟာ  ကျွတ် … ဟင့် ဟင့်   ”

နွယ်နွယ်စိုး သူမကိုယ်တိုင် မရည်ရွယ်ပဲ ညည်းနေ မိသည်။ လက်တဖက်မှာ အလိုလျောက် ဦးမင်းဇင် ခေါင်းအား ဆွဲကိုင် ထားမိနေပြန်၏။ အဖုတ်အုံလေး ဖေါင်းကြွ ယားယံ နေရသည်။ ကာမသွေးများ ဆူပွက်လာပြီး စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ်ဖြင့် အောက်နူတ်ခမ်းလေး ဖိကိုက်ကာ စောက်ဖုတ်လေး ကော့ထိုး ပေးနေတော့၏။ ခါးလေး ကော့လာသည်နှင့် ဦးမင်းဇင်မှာ စိသွားသော ဖင် ၂ ခြမ်းကြားထဲ လျှာဖျားလေးဖြင့် ပြောင်းထိုး မွှေပေးပြန်သည်။

“ ဟာ …… အာ …. ဦးရယ် … အ … အီး   ”

အောက်နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ကာ ထိန်းထားသည့် ကြားမှ မချင့်မရဲလေး ညည်းလိုက် ပြန်သည်။ ဦးမင်းဇင် ဖင်ကြားထဲ ထိုးမွှေနေသော လျှာဖျားလေး ပြန်ထုတ်ပြီး လက်ခလယ် ထိပ်လေးအား တံတွေး စွတ်ကာ ဖင်ဝလေးထဲ သွင်းပစ်၏။ အဖုတ် အက်ကွဲ ကြောင်းအတိုင်း လျှာဖြင့် ထိုးခွဲပြီး ခေါင်းထောင် နေသော အစိလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး ဖင်အတွင်း နံရံအား လက်ခလယ် ထိပ်လေးဖြင့် မွှေခံရရင်း အစိလေးပါ စုပ်ခံရသဖြင့် စောက်ပတ်လေး ရှုံ့ချီပွချီဖြင့် ညှစ်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက် ကုန်တော့သည်။

“  အမလေးးး … မ …… မ … မ ရ တော့ ဘူး … ဦးရယ် … ဖယ် …… ဖယ် …… ဖယ်တော့ …… အ … အ …ထွက် ကုန် ပြီ …… ရှီးးးး ရှီးးးးးး …… အင်းဟင်း …… အ …… အားးး  ”

မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ နို့အုံ ၂ဖက်အား သူမ၏ လက်ကလေး ၂ ဖက်ဖြင့် ညှစ်ချေရင်း ဦးမင်းဇင် မျက်နှာအား စောက်ရည်များနှင့် တဗြန်းဗြန်း ပန်းပစ် လိုက်၏။ စောက်ရည် အထွက် ရပ်သည်နှင့် ဦးမင်းဇင်မှာ ဖောင်းကြွနေသော စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား လီးထိပ်ဖြင့် လေးငါးချက်ခန့် ရိုက်ကာ လီးအား တေ့သွင်း ပစ်၏။

“  ဗျစ် …ဘွတ် … အ ……အ   ”

လီးကြီးမှာ စောက်ခေါင်း အတွင်းသား နုနုလေးအား ပွတ်တိုက် ဝင်သွားတော့၏။

“ ဘွတ် …… အ …… ဇွိ … အီး … အား … ကျွတ်ကျွတ် …သေပါပြီ  နာလိုက်တာ … ဦးရယ် … အ …… အ ……… ဟင့် ……… အဟင့် ဟင့်   ”

နွယ်နွယ်စိုး စောက်ပတ် နီတာရဲလေး အနားစများ ကွဲထွက်ကုန်ကာ စောက်ခေါင်းဝ ဘေးပတ်ပတ် လည်၌ သွေးစလေးများ ပေပွကုန်သည်။ မျက်ရည်များ စီးကျလာရင်း ပက်လက် အနေထားဖြင့် ခြေဖျား ထောက်ကာ ဖင်အား နောက်ဆုတ်ပြီး အဖုတ် လေးထဲမှ လီးအား ကျွတ်ထွက်ရန် ကြိုးစားလိုက်၏။ သို့သော် ဦးမင်းဇင်မှာ အလိုက်သင့် ခန္ဓာကိုယ်အား ရှေ့တိုးကပ်ဖိကာ တချက်ချင်း ထိန်းလိုးလိုက် ပြန်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး ရှောင်မရတော့ အံကြိတ် ခံနေရ၏။ ၅ မိနစ်ခန့် လိုးပြီးမှ လီးအား ခဏထုတ်ကာ စောက်ပတ်လေးအား ပြန်ယက်ပေးလိုက်၏။

နာကျင်သော ဝေဒနာလေး လျော့ကာ ရမ္မက်သံလေး ပြန်ညည်းလာစဉ် ကုတင်ပေါ်တွင် ပွေ့ချီကာ မတ်တပ် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ဒုတိယ အကြိမ် နွယ်နွယ်စိုး တယောက် မျက်ရည်များ ဝဲလာကာ ဦးမင်းဇင် ပုခုံးအား ဖက်တွယ်ရင်း အော်ဟစ် နေရ၏။

“  ဘွတ် …အ …… ဗျစ် …… အ ……… ဘွတ် …အဟင့် …… သေပါပြီ … အ ……… အ   ”

အချက် ၅၀ ခန့် မနားတမ်း လိုးပြီးမှ ပြန်ချပေး လိုက်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး အသံပင် မထွက်တော့ ခွေခွေလေး ပုံကျ သွား၏။ ဦးမင်းဇင်မှာ ကာမ အရှိန် တက်နေသဖြင့် မရပ်နိုင်တော့ပေ။ ဘေးတစောင်း လှဲနေသော နွယ်နွယ်စိုး ကိုယ်လုံးလေးအား ပက်လက်လှန်ကာ အပေါ်မှ ခွလိုး ပြန်သည်။

“  အား …ကျွတ်ကျွတ် …… ဦးရယ် … ခဏ … နားပါဦး အဟင့် ဟင့် …… ဒီမှာ … သမီး သေတော့မယ် …အမလေးးး … အ အားးးး   ”

ဦးမင်းဇင်မှာ နွယ်နွယ်စိုး၏ ရှုံ့မဲ့နေသော မျက်နှာ လေးအား ကြည့်ကာ ဆောင့်လိုးတော့၏။ လီးမှာ အဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လာလိုက် နှင့် ၁၀ မိနစ်ခန့် အကြာ နွယ်နွယ်စိုး ငြိမ်ကျ သွားသည်။ နာကျင်မှု့များ သက်သာ လာကာ လီးအရသာ တွေ့လာသဖြင့် လီးဝင်လာတိုင်း မရဲတရဲလေး ကော့ကာ ပြန်ဆောင့်ကြည့်၏။

၂ ယောက်သား ထိထိမိမိလေး လိုးနေကြရာ ၅ မိနစ် ခန့် အကြာ နွယ်နွယ်စိုး အဖုတ်လေးထဲ ပူကနဲ့ ဦးမင်းဇင် လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းဝင်လာ တော့သည်။ လရည်ပန်းထုတ် နေသော လီးအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များနှင့် ပြန်ညှစ်ပေးရင်း နွယ်နွယ်စိုးလည်း ဒုတိယ အချီ အထွဋ်ထိပ် ရောက်ရှိ သွားရ၏။

ဦးမင်းဇင် ထွက်သွားသည်နှင့် နွယ်နွယ်စိုးမှာ အဖြစ်ပျက်မျာအား ပြန်တွေးကာ ဝမ်းနည်းနေမိသည်။ တကိုယ်လုံး ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးသွားသော ဦးမင်းဇင်ကြောင့် ကိုင်ရိုက်ထားသလို နာကျင် နေသည်။ ခဏအနားယူပြီးမှ ခန္ဓာကိုယ်အား သန့်ရှင်းရေး လုပ်ရန် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကာ ရေချိုး ပစ်လိုက်တော့၏။

“  ဂျိမ်းး … ဒလိန်း … ဝေါ … ဝေါ ……… ဂျိန်း ဂျိန်း   ”

၁ ပတ်ခန့် အကြာ လေကြီးမိုးကြီး ကျနေကာ လျှပ်စီးများ တဖျက်ဖျက် လက်နေပြီး မိုးချိန်းသံများ ဆူညံနေသည်....။


 အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန်  »»»»»»»