Friday, December 7, 2018

မောင်တူးသည် စာမတတ်ပါ သို့သော် အပိုင်း ( ၂ )

မောင်တူးသည် စာမတတ်ပါ  သို့သော် အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကျုပ်တို့မြို့ပြန်ရောက်ပြီး မကြာပါဘူး ၊ ကျုပ်ဘဝ အကုသိုလ် အကျိုးပေးချိန်တန်ပြီပေါ့။ အိမ်ရောက်ပြီး အမေက မုန့်ဖိုး တစ်သောင်းပေးတယ်ဗျ။ ပထွေးနဲ့ညီမလေးကတော့ ပြန်မရောက်ကျသေးဘူး။ ညနေပိုင်းကျ ကျုပ်အရင် ဘော်ဒါဟောင်းနဲ့ဆုံတော့တာပဲ။

" ဟေ့ကောင် မောင်တူး သန့်လို့ပြန့်လို့ ပါလား ငါ့ကောင်ကြီး မတွေ့တာကြာပေါ့ "

လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုတိုးကြီးဗျ အရင် သစ်ခိုးဝါးခိုးတဲ့ဘဝက ဆရာသမားပေါ့။ လက်စလက်နကလည်းရှိတယ် ဇကောင်းတယ်ပေါ့ဗျာ။

" ဟာ  ကိုတိုးပါလား  မတွေ့တာကြာပြီဗျာ ခု ဘာလုပ်နေလဲဗျ "

"  ဒီလိုပါပဲ မောင်တူးရာ ငါတို့ဘဝတွေက ခပ်ကြမ်းကြမ်းပေါ့ "

ကိုတိုးကြီးက ကျုပ်အပေါ်ကူညီတာတွေ အများကြီးဗျ။ ကျုပ်လည်း ငွေရွှင်နေတာမို့

" ကိုတိုး လာဗျာဘီယာသွားချမယ် ကျုပ်တိုက်မယ်ဗျာ "

"  ဟားးးး ကြာသလားလို့ မောင်တူးရာ "

တခြားရပ်ကွက်က ဘီယာနဲ့အရက် ရောင်းတဲ့ဆိုင် သွားသောက်ကြတာ။ ဘောလုံးပွဲကလည်း လွတ်ကောင်းဗျာ။ ကိုတိုးက ဘီယာမမှာပါဘူး ရွှမ် တစ်ပိုင်းမှာသောက်တာ ကျုပ်ကတော့ ဘီယာပေါ့ဗျာ။ ဘောလုံးပွဲ အားပေးရင်း ဘေးဝိုင်းက လူ ၄ ယောက်နဲ့ ပြက်သနာ ထတက်ရောဗျာ။ ထုံးစံ အတိုင်း ပုလင်းတွေ ခုံတွေ ဝဲပျံသွားတာပေါ့။ ၄ ယောက် ၂ ယောက် ခံရိုက်ပေမယ့် ကိုတိုးဇကို တဖက်က မခံနိုင်ဘူး။

၃ ယောက်က ထွက်ပြေးသွားတာ ကျန်တဲ့တစ်ယောက်ကို ဖိရိုက်ပစ်တာပေါ့။ ကျုပ်လည်း ကွဲပြဲကုန်တာ ကိုတိုးမျက်နှာမှာလည်း သွေးတွေရွှဲနှစ်နေတာ။အဆုံးသတ်လိုက်တော့ ကျုပ်တို့နောက်ဆုံးရိုက်လိုက်တဲ့ကောင် ပွဲချင်းပြီးသွားတယ်။ ကိုတိုးနဲ့ကျုပ်လည်း လူခွဲပြီးပြန်လာ ခဲ့လိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်ရောင်ခြင်း အမေမသိအောင် ရေချိူး ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီး ခပ်တည်တည်နေနေလိုက်တာ ဒါပေမယ့် ခေါင်းကကွဲထားတော့ သွေးက ပြန်ကျလာတယ်ဗျာ။ အမေက ဆူဆဲပြီး ဆေးခန်းလိုက်ပို့ပေးပါတယ်။ ပတ်တီးနဲ့အိမ်ပြန်အရောက် အိမ်အပေါက်ဝမှာ ရဲ ၅ ယောက် စောင့်ကြိုနေသည်ကို မြင်လိုက်ရတာပေါ့။

" မောင်တူး ဆိုတာမင်းလား "

ရဲတစ်ယောက်ဆီက အသံထွက်ပေါ်လာပါတယ်။

အမေက မျက်စိပျက်မျက်နာပျက်နဲ့ 

" ဟုတ်ပါတယ်ရှင် ဒါ  ကျမသားလေးပါ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆရာ "

" ဒီလိုပါ အမကြီးသား အရက်ဆိုင်မှာ ရန်ဖြစ်တာ တဖက်က လူတစ်ယောက် သေဆုံးသွားပါတယ် "

" ရှင်  -  မောင်တူးရယ်  နင်မိုက်လုံးကြီးလှကြည်လား ငါအတန်တန် ဆုံးမနေတဲ့ကြားက ဖြစ်ရလေဟာ "

" ကဲ  အမကြီး ကျနော်တို့ကို တာဝန်အရ ဆောင်ရွတ်ခွင့် ပြုပါဗျာ "

ကျုပ်လည်း အချုပ်ထဲဝင်ရော ကိုတိုးကြီးက ပြုံးပြနေတယ်ဗျ။

" လာကွာမောင်တူး ခု တန်းစီးက အရင်တုန်းက ငါ့တပည့်ကွ မင်းဘာမှ မပူနဲ့ "

ကျုပ်လည်း ကိုတိုးကြီးနား ဝင်ထိုင်လိုက်မိတယ်။ မနက်လင်းတော့  အမေက ပဲနံပြားနဲ့ လက်ဖက်ရည်လာပို့ပါတယ်။ သူအစွမ်းကုန် ကြိုးစားမည်ဖြစ်ကြောင်း အားမငယ်ဖို့ပြောရင်း အချိန်စေ့လို ပြန်ထွက်သွားရပါတယ်။ အချုပ်ထဲ ၃ ရက်လောက်နေပြီး သောကြာနေ့ကြ ထောင်ကြီးချုပ် ပါသွားခဲ့ရပါတယ်။ ရုံးချိန် ၂ ခါထုတ်ပြီး အမှု့က ပေါ်လွင်နေလို့ အမိန့်ချလိုက်ပြီဗျာ။ ကိုတိုးကြီးက ၇ နှစ် ကျုပ်က ၅ နှစ် ဘယ်လိုတွေလဲတော့ ကျုပ်လည်းမသိခဲ့ရပါဘူး။

ထောင်ထဲရောက်တော့ ကိုတိုးကြီးနဲ့ကျနော် ကွဲသွားခဲ့တာ။ ထုံးစံ အတိုင်း ပုံစံပေးခံရတာပေါ့။ နားရင်း ၂ချက်လောက်ဆင့်အုပ်ခံရတယ်။ ၁ ပတ်လောက်နေမှ အသားကျလာတာ။ ထောင်ထဲက မလွယ်ဘူးဗျ။တဖြည်းဖြည်း တနှစ်လောက်နေမှ ထောင်အကြောင်းသိလာရတယ်။အမေ့ရဲ့ကြိုးစားမှု့ကြောင့် တန်းစီးတွေနဲ့အဆင်ပြေလာပြီး အနေအစား ချောင်ခဲ့ရတာ။ ထောင်းမူးကိုယ်တိုင်က ဂရုစိုက်တော့ ကျုပ်ကို မထိရဲကြတော့ပါဘူး။

အကျဉ်းသားအချင်းချင်းကို အနိုင်ကျင့်နေကြတာ။ အမှု့အမျိုးမျိုးနဲ့ရောက်လာတဲ့သူတွေကို နှစ်ချို့အကျဉ်းသားများက - ငွေကြေး စားစရာ အဝတ်အစားတွေကို ဗိုလ်ကျပြီးယူနေကြတာ။ ကျုပ်ကတော့ လူပေါင်းတတ်လို့ သိပ်အနိုင်ကျင့် မခံရတာ။ ထောင်ဝင်စာမှာ ပါလာတဲ့ အစားအစာ ဆေးပေါ့လိပ် မုန့်  ကော်ဖီထုတ် အကြော်အလှော် အမျိုးမျိုးတို့ကိုလည်း နှစ်ကြီးသမားတချို့ကို ဆက်သရပါတယ်။

မဟုတ်ရင်တော့ ညအိပ်ချိန်ဆို ဝိုင်းဗျင်းခံရတာ ထိုးလိုက်ကံလိုက်နဲ့ နောက်ဆုံးကံဆိုးရင် ဖင်ပါအလိုးခံရတတ်တယ်။ အမိုက်တကာ အမိုက်ဆုံး လူမိုက်ကြီးတွေ နေတဲ့အရပ်ဗျ။ ထောင်မင်းသား လူမိုက်ကြီးတွေကို အားကိုးပြီး  မ-တစ်ရာ အကျဉ်းသား လူမိုက်ပေါက်စတွေကို အုပ်ချုပ်ရတာမို့ အာဏာပိုင်တွေက တန်းစီတွေကို အကျဉ်းသားအရာရှိတွေဆိုပြီး ခွဲထားပေးသေးတာ။

အကျဉ်းသား အရာရှိတွေမှာလည်း သူတို့ရင်ဘတ်က အရစ်အလိုက် ရာထူးအဆင့်တွေ ခွဲလို့ရပါတယ်။ကျုပ် လေ့လာကြည့်သလောက်က ၁ ရစ် ၂ ရစ် ၃ ရစ် စသည်ဖြင့် ခွဲပြီး ရာထူးကို သတ်မှတ်ထားပါတယ်။ ၃ ရစ်ကတော့ ထောင်တစ်ခုလုံးရဲ့ အကျဉ်းသား အရာရှိ - ၂ ရစ်ကတော့ အဆောင်ကို အုပ်ချုပ်တဲ့ အရာရှိ - ၁ ရစ်ကတော့ အခန်း ၁ ခန်းချင်းစီကို အုပ်ချပ်ရတာဖြစ်တယ်။ ထောင်စည်းကမ်းထိန်းဆိုတာလည်း ရှိသေးသဗျ။ ၁ ရစ်တွေကိုတော့ အခန်းလူကြီးလို့ ထပ်မန် သုံးနုုန်းကြပါတယ်။ရုတ်တရက် တန်းစီးက -

" မောင်တူး မင်းကို ထောင်မှူးခေါ်နေတယ် မြန်မြန်သွား အပြန်ကျ ငါ့ဖို့ စီးကရက်လေး ဖန်တီးခဲ့ကွာ "

" ဟုတ် ဆရာ ကျုပ်သွားမယ်ဗျို့ အမေလည်း လာပြီနေမှာ "

တကယ်တော့ ထောင်ထဲမှာ " ကျုပ် " လို့သုံးခွင့်မရှိပါဘူး ကျုပ်က ထောင်မှူးဂရုစိုက်တဲ့သူမို့ ဘာမှ မပြောကြတာ။ ထောင်ဗူးဝနဲ့ ထောင်မှူးအိမ်က မျက်စောင်းထိုး နီးနီးလေးပါ။ ပြဝက်လောက် လမ်းလျှောက်ရင် ရောက်ပါတယ်။ထောင်မှူး အိမ်က မြေစိုက်ဆိုပေမယ့် ၃ ပေအမြင့်လောက်က ခြေတံလေးတွေထိုးထားပါတယ်။

အိမ်တန်းလျားတွေ အကုန်လုံး တစ်ပုံစံထဲတွေပါ။ကျုပ်လည်း ရင်းနှီးပြီးသားမို့ အိမ်ရှေ့ အမှိုက်လှည်းနေတဲ့ အကျဉ်းသားကို နုတ်ဆက်ရင်း လှေကားထစ်အပုလေးကနေ တက်ပြီး ထောင်မှုးဧည့်ခန်းဖက် ဝင်လိုက်မိတယ်။လူလဲမရှိလို့ မီးဖိုးချောင်ဖက် ဝင်ကြည့်ပြန်တယ် မရှိပြန်ဘူး။ ဒါနဲ့ အိမ်အနောက်ဖက်ခြမ်း ထောင်မှူး အိပ်ခန်းဆီ လျှောက်ခဲ့မိတာ။ အခန်းဝနားအရောက်  -

" အားးး အ   ကောင်းလိုက်တာ  မမရယ်  စုပ်စုပ်  ဟုတ်တယ်  အားးး ရှီးးး "

ထောင်မှူးက အိမ်နေရင်းမို့ ပုဆိုးနှင့် စွပ်ကျယ်ဝတ်ထားပုံပါ။ ကုလားထိုင် အပုလေးပေါ်ထိုင်ပြီး ပုဆိုးကိုလှန်ထားကာ ပေါင်အားဖြဲပေးနေရာ ပေါင်ကြားမှာထွက်နေသော လီးအား အမေက တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးနေသည်။ လီးစုပ်နေရင်းတန်းလန်း ပါးစပ်ထဲမှ လီးကိုထုတ်ကာ ဂွင်းထုပေးနေရင်း

" သားလေးကို ဂရုစိုက်ပေးပါနော် ဆရာ  လိုအပ်တာ အကုန်ပြောပါနော် "

အမေက ကျုပ်အတွက် ဘာနေနေ ပေးဆပ်နေတာဗျာ။

" ဂရုစိုက်ပါတယ် မမရဲ့ ခုန မောင်တူးခေါ်ခိုင်းထားတယ် လာရင်မေးကြည့်ပေါ့ "

ထောင်မှူးက ပြောရင်း အမေ့ပါးစပ်ထဲ လီးပြန်ထဲ့ကာ ခေါင်းကို ဖိဖိချသည်။ ခဏအကြာတွင် အမေ့နဖူးကြောကြီးများထောင်လာကာ လရည်များ ပါးစပ်ထဲဝင်လာ၍ ကြိတ်မှိတ်မျိုချနေသည့်ပုံကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ကျုပ်လည်း အသားလေးပြန်လှည့်ထွက်ရင်း ဧည့်ခန်းဘက် ထိုင်နေလိုက်တော့သည်။ ခဏ အကြာမှာ ထောင်မှူးနဲ့ အမေတို့ အိပ်ခန်းကထွက်လာကြသည်။ထောင်မှူးက -

" ဟော   မောင်တူးတောင် ရောက်နေပါလားး ဒီမှာ မင်းအမေနဲ့ မင်းအကြောင်းလေးတွေ တိုင်ပင်နေကြတာ ခု အထဲမှာ အဆင်ပြေတယ်မလား " 

မျက်နာတချက်မပျက်ပဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပဲ ပြောနေပါတယ်။

" ဟုတ် ဆရာ အဆင်ပြေပါတယ်ဗျာ "

" အေးး အေးး နောက် ၃ လ လောက်ဆို အပြင်ဘုတ်မှာ နားလည်မှု့နဲ့နေလိုရအောင် ငါဖန်တီးပေးမယ် ။ လိမ်လိမ်မာမာ နေကွာ ဒီထဲထိ ရန်မဖြစ်နဲ့ "

" ဟုတ်ကဲ့  ဆရာ "

" ကိုင်းးး မင်းတို့သားအမိ  အေးဆေးပြောကြ ငါ အလုပ်ကလေးရှိလို့ သွားလိုက်ဦးမယ် မင်းညနေကြမှ ပြန်ဝင် ငါပြောထားမယ် "

" ဟုတ်ဟုတ် ကျေးဇူးပါဆရာ "

ထောင်မှူးအပြင်ထွက်သွားမှ အမေ့မျက်နာ အမ်းတမ်းတမ်းလေးဖြစ်နေသည်ကို ကြည့်မိတော့သည်။ 

" သားနားလည်ပါတယ် အမေရယ် " 

ဟု စိတ်ထဲမှပြောလိုက်မိသည်။

" သား မောင်တူး နဲနဲတောင်ဝလာပြီ ငါ့သားက  ဟင်းဟင်းး "

ကျုပ်ဘေးဝင်ထိုင်ရင်း စကားစလိုက်တာ။ 

" ဟုတ်လား အမေ သား ဒီထဲ ဘာမှ မလုပ်ရဘူး အိပ်လိုက်စားလိုက်ပဲ "

" အမေ ကြိုးစားစီစဉ်ပေးနေတာလေ သားလေး မပင်ပန်းအောင် "

" သားသိပါတယ် အမေရ အာ့မို့ အမေ့ကို ချစ်တာ " 

အမေ့ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းပစ်မိတယ်ဗျာ။

" သား အခု ဘာလိုအပ်လဲ အမေမပြန်ခင် အားလုံးစီစဉ်ပေးခဲ့မှာ "

"  ပြည့်စုံပါတယ် အမေရ လိုနေတာက ဒါကြီးဗျ "

ကျုပ်လည်း အမေ့လက်တဖက် ဆွဲယူပြီး ကျုပ်ပေါင်ကြားက လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တာ။ အမေက ဘာမှ မပြောပဲ ကျုပ်မျက်နာလေးကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးလေး စိုက်ကြည့်နေရင်ကျန်တဲ့လက်တဖက်က ကျုပ်ပုခုံးကို သိုင်ဖက်လိုက်တယ်။ ပြီးမှကျုပ် အောက်နုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူပြီး ပုဆိုးအပေါ်ကနေပဲ လီးကို ဂွင်းထုပေးနေတာ။

ကျုပ်လည်း ငတ်နာကြာပြီလေ အမေ့ကို ပြန်ဖက်ရင်း အမေ့ပါးစပ်ထဲ လျှာလေးထိုးထဲ့ပေးလိုက်တယ်။ လျှာချင်းလိပ်ဆွဲပြီး စုပ်နေရကာ အမေ့ပါးစပ်က လရည်နံ့ ညှီစို့စို့လေးရနေမိတယ်။ ခုဏ ထောင်မှူးရဲ့လရည်တွေမျိုချခဲ့ပုံပဲ။ကျုပ်မနေနိုင်တော့ဘူးဗျ။ အမေ့လက်ထဲက ကျုပ်လီးက ပေါက်ကွဲမတတ် တင်းနေပြီ။ အမေနဲ့အတူ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ် အမေကလည်း အလိုက်သင့်လေး လီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းထုမပျက် ထရပ်လိုက်တယ်။

ဧည့်ခန်းဒေါင့်လေးထိ နှစ်ဦးသား တိုးကပ်သွားရင်း အမေ့ဖင်ကြီးတွေဆုပ်ကိုင်ရင်း ဆွဲကပ်ပစ်လိုက်တာ။ မျက်နာချင်ဆိုင်အနေထားမို့ အမေက လီးအားကိုင်ရင်း သူပေါင်ကြားထဲ တေ့နေတာ။ကျူပ်လည်း ခါးကိုအနောက်ကော့ပြီး ပုဆိုးအောက်စကို မှလိုက်ပါတယ်။

အမေက လီးကို လွတ်ပေးလိုက်ပြီး ကျူပ်ပေါင်ကြားက ပြောင်တင်းနေတဲ့လီးကို သေချာစိုက်ကြည့်နေတာ။ ထိုနောက့် သူ့ထမိန်ကို လှန်ပြီး ကျုပ်လီးရှိရာ အဖုတ်လေးကို ကော့ထိုးပေးနေလိုက်တာ။ လီးထိပ်က စောက်ဖုတ်ပေါ်ထောက်မိပေမယ့် အမေ့အောက်ခံဘောင်းဘီက ခံနေပြန်ရော။

လက်တဖက်က သူ့ဘောင်းဘီခွလေးကို ဘေးကိုဆွဲကပ်ရင်း ကျန်လက်တဖက်က ကျုပ်လီးကိုကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်အပေါက်ဝထဲ တေ့ပေးနေတာ။ ကျုပ်လည်း အမေ့ခါးကို စုံကိုင်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လျက် မျက်နှာချင်ဆိုင် ဆွဲဆွဲလိုးတော့တာပဲ။ လီးအဆုံးထိစောင့်လိုက်တိုင်း အမေ့မျက်နာလေး မော့မော့ တက်သွားတယ်ဗျာ။

အမေလည်း လီးငတ်နေပုံပါ။အချက် ၈၀ လောက် ကျုပ်မနားတမ်း လိုးပစ်တာ။ အမေ့လည်တိုင်တွေ  အမေ့ပါးပြင်တွေရော သနပ်လေးတွေပြောင်နေအောင် ယက်ယက်စုပ်ပေးတာ။ အမေ့နှုတ်ခမ်း စုတ်တော့ ထောင်မှုးလီးနံ့ကရနေတုန်းပဲ။ ကျုပ်လည်း အတွေးတစ်မျိုးဖြစ်သွားပြန်တယ် အမေ့ပါးစပ်ကို လိုးကြည့်ချင်တာဗျာ။ စောက်ဖုတ်ကြီးအား ပစ်ပစ်ဆောင့်ရင်း

" အမေ ခဏဒူးထောက်ပေးပါလား သား အမေ့ပါးစပ်ကို လိုးချင်လို့ အမေ "

စကားတောင်မဆုံးသေး အမေက ဖင်ကိုနောက်ကော့ ထုတ်ကာ အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်၍ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။

မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ပါးစပ်လေးဟထားသော အမေ့မျက်နာလေးအား ငုံကြည့်ရင်း လီးကို ပါးစပ်ထဲထဲ့ပစ်လိုက်တယ်။ လီးတချောင်းလုံးစောက်ရည်များနဲ့ပြောင်လက်နေတာပေါ့။ လီးတဝက်လောက်ကျ  အမေက ရုန်းတော့တာပဲ။ ကျုပ်လီးက အမေ့ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲကြီး ဝင်နေလို့ပါ။ ဒါပေမယ့်  အမေရုန်းလေ အာခေါင်အပျော့များက လီးထိပ်ကို ပွတ်ဆွဲသလိုဖြစ်နေတာကြောင့် ကျုပ်လည်းမညှာနိုင်တော့ဘူး။အမေ့ခေါင်းကို ညှပ်ကိုင်ထားပြီး လီးတစ်ဆုံးထိ ဖိလိုးမိလိုက်တယ်။

" ဖူးးဖလွပ်   ဖွပ်ဖွပ်  ပြွတ်  ဖလွပ် "

ပါးစပ်ထဲ လီးဝင်တဲ့အသံတွေ လေအန်တဲ့အသံတွေ ထွက်ပေါ်လာတော့တယ်။ ကျုပ်လည်း မနားတမ်းကို အမေ့ပါးစပ်လိုးပစ်နေတာ။ အောက်ငုံကြည့်တော့မှာ အမေ့မျက်နာလေးက မျက်ရည်တွေတောင်ကျနေတာ။ပါးလေးနှစ်ဖက်ကလည်းဖေါင်းတက်လာပါတယ်။ ကျုပ်လည်း အချက် ၃၀ လောက် ဖိလိုးရင်း လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာပါ။

လရည်တွေ ကုန်တော့မှ လီးကိုဆွဲထုပ်ပစ်ရင်း ပုဆိုးနဲ့သုတ်မယ်အလုပ်  လီးထပ်မှာ ကပ်နေတဲ့ လရည်တွေကို အမေက လျှာနဲ့သိမ်းယက်ရင်း လီးတစ်ချောင်းလုံး ပြောင်နေအောင် စုပ်ပေးတယ်ဗျာ။ ပြီးမှ အမေနဲ့ကျုပ် ခုန်တွေပေါ်ပြန်ထိုင်ရင်း အနားယူနေလိုက်တယ်။ ခဏနေ အမေက ထမင်းဟင်း ပြင်ပေးရင်း အိမ်အကြောင်းလေးတွေပြောနေပါတယ်။ ပထွေးက ကျမ်းမာရေးမကောင်းသဖြင့် ထော်လာဂျီအား တခြားငှားထားကြောင်း ၊ အိမ်မှာ ဆန်ဆီဆား ကုန်စုံဆိုင်လေးဖွင့်ကာ အဆင်ပြေကြောင်း ညီမလေးမှာ ကျောင်းတွင် ဆုရရှိကြောင်း ပြောနေတော့သည်။

ထမင်းစားသောက်ပြီး အမေ့အားဖက်ကာ ခုန်ပေါ်တွင် အပြန်လှန်နမ်းကြရင်း စနောက်နေသည်။ ညနေ ထောင်ဗူးဝ ဝင်ခါနီး အမေ့အား ဧည့်ခန်းထဲတွင် အိမ်နံရံအား လက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဖင်ကြီးအား အနေတော်ကော့ခိုင်းကာ နောက်ကနေ တချီလိုးပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် အမေ့အားနုတ်ဆက်ပြီး ဗူးဝသို့ လမ်းလျှောက်လာခဲ့တော့သည်။

ရာသီတွေလှည့်ပတ်ရင်း လွတ်ရက်ကလည်း နီးလာခဲ့သည်။ မနက်ခင်းတစ်ခုရဲ့အစ လေနုအေးလေးအား အားရပါးရ ရှုရှိုက်လိုက်သည်။ ထောင်ထဲလည်း စိတ်တူကိုယ်တူ ပေါင်းဖြစ်တာပေါ့။ ဦးမာဒင်တဲ့ စက်ရုံပစ္စည်းများပျောက်ကာ ဘုမသိဘမသိနှင့် အထဲရောက်လာသူပါ။ သူမခိုးရပဲ မန်နေဂျာက စွတ်စွဲသဖြင့်စက်ရုံထဲတွင် အသေရိုက်သတ်ကာ အထဲဝင်လာတော့သည်။

ဏာက ထန်ချက်ဗျာ သူ့သမီးရော ချွေးမရော တအိမ်ထဲစားနေတဲ့သူ။ ကျုပ်ထက်အသက်ကြီးပေမယ့် သူငယ်ချင်းပေါင်း ပေါင်းနေမိတာ။သူ့ကျေးဇူးနဲ့ပဲ ကျုပ်လီးကို ဂေါ်လီ နဂါးပတ် ထည့်ထားခဲ့တာ။ ကျုပ် တန်းစီး ၃ လ လုပ်ရသေးတာ။ နေရာအရွေ့ပြောင်းကြောင့်ပါ တန်းစီးတွေ နေရာချိန်းပေးတဲ့သဘော။ ကျုပ်တို့အခန်းထဲ ရောက်မယ့်တန်းစီးမလာသေးခင် ထောင်မှူးကိုယ်တိုင်က ပြက်သနာမရှာပဲ စည်းကမ်းလိုက်နာတတ်တဲ့ ကျုပ်ကို ယာယီခန့်ပေးတာ။

ကျုပ်တန်းစီးဖြစ်တော့ အောက်ကလူတွေကို အနိုင်မကျင့်ဘူးဗျ။ စည်းကမ်းတော့ ထောင်စည်းကမ်းအတိုင်းတင်းကျပ်ထားတယ်။ စည်းကမ်းဖေါက်ရင်တော့ ရိုက်တာနက်တာ မလုပ်တော့ဘူး ။ ညပိုင်းလူတိတ်ချိန်ကြမှ ကျုပ်လူတချို့ စည်းကမ်းဖေါက်တဲ့ကောင်ကို ဝိုင်းချုပ်ခိုင်းပြီး ဖင်လိုးပစ်တာ။ ကျုပ်လီးအကြောင်းလဲ အတူနေဖူးတဲ့ ဓါတ်သိတွေ သိပါတယ်။ စည်းကမ်းဖေါက်တဲ့ကောင် ၂ ရက်လောက် အနည်းဆုံး ကွတကွတ ဖြစ်နေတတ်တယ်။ ၃ ရက်မြောက်နေဆို အပိုးကျိုးသွားပါပြီ။ တန်းစီးအသစ်ရောက်တော့မှ ထောင်မှူးက အပြင်ဘုတ်မှာခေါ်ထားတော့တယ်။

၁ လ လောက်ဆိုလွတ်တော့မှာမို့ အပြင်ဘုတ်မှာ အေးဆေးပဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပေါ့။ ထောင်အတွင်းဖွင့်ထားတဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ဇတ်ကားလေးတွေကြည့်လိုက် အနီးနာ လမ်းလျောက်လိုက်လုပ်နေမိတာ။ ဒီနေ့ လက်ဖက်ရည်သောက်နေတုန်း ထောင်မှူးအိမ် ဝေယျာဝစ္စ လုပ်ပေးနေတဲ့ အကျဉ်းသားရောက်လာပြီး

" ကိုမောင်တူး ခများအမေ ရောက်ပြီဗျို့ ထောင်မှူးက ခဏနေ လာတွေ့လှည့်တဲ့ "

" ဟုတ်ဟုတ်  ကျေးဇူးပဲ အကိုရီး "

အကျဉ်းသားကြီးအား စကားပြန်ပြောရင်း။ဆိုင်အတွင်း တိုင်ကပ်နာရီသို့ကြည့်ရာ ၁၁ နာရီမို့  ၁၁ ခွဲမှ သွားရန်းဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ အမေလည်း ထောင်မှူးအား ကုန်းပေးရဦးမည်။

ညည်းသံတိုးတိုးလေးနဲ့ " အ  အင့်အင့်  မရပ်နဲ့ ဆရာရယ် ကောင်းလိုက်တာရှင် "

ဒေါ်စမ်းအေးတစ်ယောက် အသံထွက်ကာ ပြောဆိုနေတော့သည်။ ထောင်မှူးက အစိလေးအားစုပ်ရင်း အမွှေးတွေပြောင်စင်နေအောင်ရိတ်ထားသောအဖုတ်ကြီးထဲ လက်နှစ်ချောင်းထဲ့ကာ မွှေပေးနေသည်။ ဒေါ်စမ်းက နှုတ်ခမ်းလေး ဟကာ ညည်းသံပေးရင်း ဖင်ကြီးက ကော့ကော့တက်လာသည်။ အတော်ကြာမှ ဖင်အားအောက်ပြန်ချကာ

" အားးး  ရှီးးး းးး  ကောင်းလိုက်တာ ဆရာရယ်  အင်းးဟင်းးး "

ပြောရင်း ထောင်မှူးခေါင်းအားဖမ်းကိုင်ကာ စောင်ဖုတ်ကြီးနဲ့ မျက်နာတပြင်လုံးပွတ်ကာ စောက်ရည်များပန်းထုတ်ပစ်သည်။

ကျုပ်ရောက်တဲ့ချိန် အမေက ထောင်မှူးမျက်နာကို သူ့အဖုတ်နဲ့ ကပ်ထားတာဗျ။ခေါင်းလေးလည်း မော့ပြီးညည်းနေတာ အသံကတိုးတော့ မကြားရဘူး။ ခဏနေတော့ ထောင်မှူးက အပေါ်က ခွပြီးလိုးတော့တာပဲ။ အမေကလည်း အောင်ကနေပြန်ပြန်စောင့်တာ။ ကြည့်လို့တအားကောင်းတာဗျ။ ကျုပ်ဟာကြီးတင်းလာတာ ဒါပေမယ့် ဂေါ်လီထည့်တာ မကြာသေးတော့ နာလိုက်တာဗျာ။

ဆက်ကြည့်ရင် လီးတောင်ပြီးနာနေမဆိုးလို့ ကျုပ်ဧည့်ခန်းဘက် အသာလေးပြန်ထွက်လာလိုက်ရတယ်။တော်တော်လေးကြာမှ အမေက အရင်ထွက်လာတယ် မျက်နာမှာ ချွေးလေးတွေစို့လို့ပေါ့။ နဖူးအထက် ဆံပင်အစပ်နားမှာ လရည်တွေနဲ့ ပြောင်အောင် မသုတ်တာနေမှာ။ ခဏနေမှ ထောင်မှူးက ထွက်လာတာ။ထောင်မှူး မေးစေ့နဲ့ လည်ပင်မှာလည်း အမေ့စောက်ရည်တွေရွှဲလို့။

" မောင်တူး မင်း ဒီလကုန်ထိ မနေရတော့ပါဘူး နောက် ၂ ပတ်ဆို ထွက်လို့ရပါပြီ ကျန်တာ ငါကြည့်စီစဉ်လိုက်တော့မယ် "

"  ဟုတ် ဆရာ ကျေးဇူးပါ "

"  အမေ အဲဒါဆို ကြားထဲ မလာနဲ့တော့ ထွက်မဲ့ရက်မှ လာတော့ "

အမေ့ကို တဆက်ထဲပြောရင်း ကျုပ် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်။ သဘောပေါက်တယ်ဗျာ ဒီနေ့ အမေ့ကို တနေကုန် လိုးတော့မှာ ထောင်မှူးက။

"  အေးအေး သားလေး အမေ နောက် ၂ ပတ်မှ လာတော့မယ် သားညီမလေးရော ခေါ်လာမယ် လာကြိုုကြမှာ "

" ဟုတ်  အမေ  ညီမလေးလဲ မတွေ့ရတာ ကြာပြီ "

" ကဲ  သားသွားရင် သွားတော့ အမေ ဆရာနဲ့ တိုင်ပင်စရာလေးတွေ ရှိသေးလို့ "

အမေလည်း နောက်တချီစချင်လှပြီထင်ပါရဲ့ ကျုပ်ကိုနှင်နေပြီဗျ။အမေနဲ့ထောင်မှူးကို နုတ်ဆက်ပြီး ထောင်မှူးအိမ်က ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။

၂ ပတ်က စောင့်ရတာပိုကြာသလိုဗျ။ ဒီနေ့တော့ အပျော်ဆုံးနေပါပဲ။ကျုပ်အသုံးဆောင်ပစ္စည်းလေးတွေ ရင်းနှီးတဲ့သူတစ်ချို့ ပေးပစ်ခဲ့ပါတယ်။ အမေနဲ့အတူ ညီမလေးလဲ ပါလာတယ်။ ညီမလေးက အပျိုတောင်ဖြစ်နေပေါ့ ၄ နှစ်အတွင်း ထွားလာလိုက်တာ ၁၀ တန်းလည်းဖြေပြီးပြီတဲ့။ အောင်စာရင်းစောင့်ရင်း အိမ်က ဈေးဆိုင်မှာ ကူလုပ်နေတာ။အမေပေးတဲ့ အင်္ကျီအသစ် ပုဆိုးအသစ် လှဲလိုက်တယ်။

အိမ်အပြန်လမ်းမှာ အမေက ဆံပင်ညှပ်ဆိုင်ဝင်ပြီး တခါထဲကတုံး တုံးခိုင်းခဲ့တယ်။အိမ်ရောက်တော့ ပထွေးဖြစ်သူက အိပ်ရာထဲ လှဲနေပြီဗျ။ ရောဂါလည်းကျွမ်းနေပြီမို့ သေမယ့်ရက်ထိုင်စောင့်နေသလိုမျိုး။ အမေကတော့ ပြုံးလို့ရွှင်လို့။ အိမ်ရောက်ရောက်ခြင်း  အရက်တို့ ဘီယာတို့ ဆိုင်သွားမသောက်ရန် အိမ်မှာပဲ ဝယ်သောက်ရန်ပြောဆိုနေသည်။ ညီမလေးအား အသားတစ်ချို့ကြော်ခိုင်းပြီး ဆိုင်အလုပ်သမားတစ်ယောက်အား ဘီယာ ၃ လုံးဝယ်ခိုင်းလိုက်သည်။

" သား မောင်တူး ခဏနား ပြီးရင် ရေချိုး ၊ ညနေကြ အိမ်မှာပဲသောက်နော် ၊ အမြဲတမ်းမသောက်ရဘူး ၁ လ ၂ ကြိမ်လောက်ပဲသောက် နော် သား "

" အင်းပါ  အမေရယ် ၊ အမြဲမသောက်ပါဘူး "

အိမ်က အတော်ပြောင်းလဲသွားသည်။အောက်ထပ်တွင် ရေချိုးခန်း အိမ်သာတွဲလျက်ဆောက်ကာ ကျုပ်အခန်းနဲ့ ညီမလေးအခန်းက အိမ်အရှေ့ဘက်ခြမ်းသို့ တွဲလျက်အပြည့်ဆောက်ထားသည်။ အိမ်ရှေ့ခြမ်း အား ကုန်ဆုံဆိုင်ဖွင့်ကာ ဝန်းအပြည့် ဆောက်ထားပြီး ညာဘက်တွင် ခြံဝင်းတံခါးလုပ်ထားလေသည်။ ရပ်ကွက်တွင်း အကြီးဆုံးဆိုင်ကြီးဖြစ်ပြီး ရောင်းအားကောင်း၍ အလုပ်သမား အကူ မိန်းကလေး ၂ ယောက် ယောင်္ကျားလေး ၃ ယောက် ခေါ်ထားရသည်။ ဆန် ဆီ ဆား အခြားလူအသုံးဆောင် ပစ္စည်းများ ဟင်သီးဟင်းရွတ်များ အလှကုန်ပစ္စည်းများ အကုန်ရလေသည်။

ညနေပိုင်း ရေမိုးချိုးကာ ထမင်းမစားခင် အမေက အိမ်ပေါ်ထပ်တွင် စားပွဲခင်းကာ ဘီယာသောက်ခိုင်းလေသည်။အိမ်အပြင် မသောက်ရန် တတွတ်တွတ်ပြောသည်။ ပထွေးဖြစ်သူ အိပ်ရာထဲလှဲနေ၍ နောက်ဆိုလျင် ဆန်အိတ်များကို ဒိုင်အထိ အိမ်က ထော်လာဂျီနှင့် သည်ပေးရန် ထပ်ပြောနေသည်။ ဘီယာသောက်နေစဉ် အသားများနွှင်ပေးကာ ဟင်းရည်ပူပူလေးကိုလည်း ခပ်ခပ် တိုက်သည်။ခဏကြာတိတ်ဆိတ်သွားကြသည်။

" ပြွတ် ပြွတ်  အင့်  ပြွတ်  အာကွာ အင်းဟင်းးဟင်းး "

နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းနေရင်း ကျုပ်လက်က အမေ့ပေါင်ကြားကို နိုက်နေချိန် အမေကလည်း ကျုပ်ပေါင်ကြားကို စမ်းရင်း မျက်နာလေးက စဉ်းစားနေဟန်ပဲ နမ်းရင်းနဲ့ကျူပ်ကြည့်နေမိတာ။ သားဖြစ်သူနဲ့ ခွဲတာကြာပြီဖြစ်သဖြင့် အနမ်းတွေက ချိုမြိန်နေသည်။ ပေါင်ကြားထဲက လီးမှာ စမ်းမိသည်နှင့် မာထင်နေပြီး လက်ထဲ အဖုလေးများ တိုးလာသဖြင့်

"  သား  မင်းလီးက  ဘာတွေလုပ်ထားသေးလဲ "

"  အထဲက ထွက်ခါနီးမှ အသိတစ်ယောက်က ထည့်ပေးတာ အမေရဲ့ "

ပြောရင်း ခါးပုံစအား ဖြည်၍ အောက်လျောချလိုက်ရာ လီးကြီးမှ နီညိုရောင်သန်းနေလျက် ဒစ်ဖူးကြီးနောက်မှ ဖန်ဂေါ်လီများက ကြောင်လိမ်လှေကားသဖွယ် အောက်သို့ ဆင်းသွားသည်။ ဒေါ်စမ်းအေး ကြည့်ရင်း မျက်လုံးများ အရောင်တဖျက်ဖျက်လက်လာသည်။ 

သူမ အရင်ယောင်္ကျား မောင်တူးအဖေ၏ လီးကြီးအားမျက်လုံးထဲ ပြန်မြင်လာသည်။ နှိပ်ဆက်သမျခံရင်း မိမိစွဲလန်းခဲ့ရတဲ့ လီးအမျိုးစား ခု သားဖြစ်သူဆီမှာ တွေ့နေရပြီ။ လီးကြီးအား မြတ်မြတ်နိုးနိုးကြည့်ကာ အရင်းမကိုင်ပြီး ဒစ်ကြီးအား ဖြဲချလိုက်သည်။

" သားဟာက မင်းအဖေထက်ရှည်ပြီးတုတ်နေတာ အားရစရာကြီးကွာ ဂေါ်လီတွေနဲ့ "

မောင်တူးနုတ်ခမ်းအား ဆွဲစုပ်ကာ ဂွင်းထုပေးနေသည်။ ထိုင်ခုံပေါ်မှဆင်းပြီး သားဖြစ်သူ ပေါင်ကြားတွင် ထိုင်ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် လီးကြီးဆီ မျက်နာအပ်ကာ ဒစ်ဖူးအား စငုံတော့သည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ပြီး မိမိပေါင်ကိုဖြဲကာ လီးကြီးအား တပြွတ်ပြွတ်နှင့် အငမ်းမရစုပ်နေသော အမေ့မ်က်နှာလေးမှာ ကျေနပ်မှု့အပြည့်ပေါ့။

ကျုပ်သိပါတယ် အဖေ့လီးအမှတ်နဲ့စုပ်နေတာ လဥတွေလည်း ဆွဲစုပ်ပေးနေတာဗျ။ ဒစ်ဖူးကိုလည်း သွားလေးတွေနဲ့ ခပ်ဖွဖွကိုက်ပြီး ပြွတ်ကနဲ့ စုပ်လိုက်တိုင်း ကျူပ်ဖြင့် လရည်တွေ ထောင်ပန်းချင်တာ မနည်းထိန်းထားရတာ။

ကျုပ်လည်းလိုးချင်နေပေမယ့် စိတ်ကို ထိန်းလိုက်တယ်ဗျာ။ စာပွဲခုန်ပေါ်က ဘီယာပုလင်းတေ အမြည်းပန်းကန်တွေ ဘေးကို ရွေ့တွန်းလိုက်တယ်။ အမေ့ပါးစပ်က လီးကို ဆွဲထုတ်၍ ခုန်ပေါ်ပွေ့တင်ရင်း  ထမိန်ကိုချွတ်ပြီး အမေ့ပေါင်တံ ဖြူဖြူတုတ်တုတ်ကြီးတွေကို ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကုန်းယက်ပစ်လိုက်သည်။ 

အမေက လက်ကလေးနောက်ကို ထောက်ရင်း အဖုတ်ကြီးကို ရှေ့ကော့ပေးနေပါတယ်။ စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းသားတွေယက်ရင်း အစိလေးအား စုပ်လိုက် ၊ အောက်ပြန်ဆင်းရင်း စောက်ခေါင်းလေးထဲ လျှာလေးထိုးမွှေလိုက်နဲ့ စောက်ရည်တွေ မြင်မကောင်းအောင် စီးကျလာပါပြီ။

" အားးး ရှီးးး းးး  သားရယ်  အ   အမလေးးး ကောင်းလိုက်တာဟယ် ၊ လိုးချင် လိုးတော့  ပြီးတော့မှာ သားရဲ့ "

အမေ့ညည်းသံလေးတွေက ရမ္မက်စိတ်ကို  ပိုပိုကြွစေတယ်ဗျာ။ ကျုပ်လည်း မတ်တပ်ထရပ်ပြီး ခါးဆန့်လိုက်တော့ အမေက လီးကို ၅ ချက်လောက်စွပြီးမှ သူအဖုတ်လေးထဲ့ တေ့ပေးတာပေါ့။အမေ့ဖင်ကို ဆွဲပြီး ရှေ့ကို ဖိကပ်ပစ်တာ အရည်တွေရွှဲနေလို့ လီးက အဆုံးထိဝင်သွားပေမယ့် ဂေါ်လီတွေက အဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ပွတ်ဆွဲလိုက်တာကြောင့်

" အားး  အိ့   ဖြည်းဖြည်းးး နော် သားးး  အမလေးးး  အားးးရှီးးး  အ   အ " 

ဂေါ်လီရဲ့ အရသာကို မခံစားရတာ ကြာပီမို့  လီးအဆုံးဝင်လာချိန်  အမလေး တ အော်လိုက်ရသည်။

ကျုပ်လည်း အမေ့နှုတ်ခမ်းလေးအား စုပ်ရင်း လီးတဝက်လောက်သာ ညှောင့်လိုးလေး လိုးနေလိုက်သည်။

" ဇွိဇွိ  ဗျစ်ဗျစ်   ဇွိ  ဖလွပ်  ဗျစ် "

ခဏအကြာမှ  စောက်ပတ်အတွင်းသားများက ပြန်ညှစ်လာသည်ကို ကျုပ်သတိထားမိတာပါ။ အမေလည်း ကျုပ် ခါးကိုပြန်ဆွဲပြီး ဖင်ကိုရှေ့ကော့ထိုးကာ လီးအားရသလောက် လိုက်သွင်းနေတောသည်။ 

"  အိုးးး  အ   အ   ကောင်းးး  ကောင်းးး လာပြီ  သားရယ်  ရှီးးး းးး ကျွတ်ကျွတ်  အားးး "

ကျုပ်လည်း ၄ ချက် ၅ ချက်လောက် ပစ်လိုးလိုက်  ပြန်ညှောင့်ပေးလိုက်ပေါ့။ အလိုက်သင့်လေး လိုးနေရင်း အမေ့စေက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေ တင်းကနဲ့ဖြစ်လာပြီး စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တာဗျာ။ ကျုပ်ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ထားရင်း လီးအဆုံးထိ သူ့အဖုတ်ကြီးကို ကပ်ထားနေတာ။ ကျုပ်လည်း မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး။ ၁၅ ချက်လောက်စောင့်လိုးရင်း အဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်ပါတယ်။ နှစ်ယောက်သားဖက်ရင်း အနားယူချိန် အခန်းဝမှ လူရိပ်က လစ်ကနဲ့ မြင်လိုက်ရတာ။

" ဟင်  ဘယ်သူပါလိမ့် " 

ကျုပ်လည်း လီးကို အသာဆွဲထုတ်ပြီး အခန်းဝဖက် လှမ်းခဲ့လိုက်တာ။ ရင်ဘတ်လေးဖိပြီး ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက်နဲ့ မျက်လုံးလေးမှိတ်ရင်း အခန်းအပြင်ဘက်က ပျဉ်ထောင်နံရံများကို ကျောမှီထားတဲ့  ညီမဖြစ်သူအား တွေ့လိုက်ရသည်။

ညီမ ဖြစ်သူအား အိမ်အောက်ထပ်သို့ ခေါ်လာခဲ့သည်။ ည ၉ နာရီ ခွဲပြီမို့ ဈေးဆိုင်ပိတ်ပြီး အလုပ်သမားများလည်း ပြန်သွားကြပြီ။သောက်ရေတစ်ခွက် ခပ်ကာ ညီမဖြစ်သူအား

" ရော့ ညီမလေး ဖြည်းဖြည်းချင်းသောက် " 

ဟု ရေခွက်လေးလှမ်းပေးရာ ကျုပ်မျက်နာအားမော့ကြည့်ရင်း ရေကို ဖြည်းညင်းစွာသောက်၍ ခေါင်းငုံ့ထားလေသည်။

ညီမဖြစ်သူအား အမေ၏ဆန္ဒတွေ ဦးနိုင်မှ မဖြည့်စီးနိုင်တော့သဖြင့် သူစိမ်းယောင်္ကျားနှင် မဖြစ်စေရန် မိမိက ဖြည့်စည်းပေးတာဖြစ်ကြောင်း မိမိတို့ မိသားစုအတွင်း နောက်ထပ် သူစိမ်းတစ်ယောက် ဝင်မလာစေရန် ရည်ရွယ်ကြောင်း ပြောပြလိုက်သည်။ အတန်ကြာ တိတ်ဆိတ်နေရာမှ

"  ဟို   ဟို   အမေနဲ့ ကိုကြီးနဲ့ ဖြစ်တာ ကြာပြီလား ဟင် "

"  အင်း  အကို ထောင်မကျခင်ကပေါ့ "

"  ဒါဆို ကြာပြီပေါ့နော် ကိုကြီး " 

"  အေးပေါ့ ဟာ "

"  ဟိုလေ ကိုကြီးဟာက တမျိုးကြီးနော် "

"  အင် ဘယ်ဟာတုန်းဟ "

"  ဟို  ဟို  အောက်က ဟာကိုပြောတာ "

ပြောပြီးမှ ပန်းနုဝေတစ်ယောက် မျက်နှာလေး ရဲတက်လာကာ ခေါင်းလေးငုံပြီး လက်ဖဝါးခြင်းပွတ်နေတော့သည်။

"  အော်  ညီမလေးက ကိုကြီးလီးကို ပြောနေတာလား - အဟားးး "

"  ဟာ ကိုကြီးကလည်း  ဘာလို့အဲလိုပြောနေတာလဲ သွားးး "

ကျုပ်လည်း ပုဆိုးကို ဖြည်ပြီး အောက်ကို လျော့ချပေးလိုက်တာ။ လီးကတော့ ခုန အမေ့ကို တချီဆွဲထားလို့ ပျော့နေပါပြီ။

"  အိုရ် - ကိုကြီးကလည်း ရှက်စရာကြီး ဟင့် "

ပါးစပ်ကသာ ရှက်နေတာ ညီမဖြစ်သူမျက်လုံးက ကျုပ်လီးကို သေချာ စိုက်ကြည့်နေတာဗျ။

"  ကိုကြီးဟာက ဟိုအဖုလေးတွေက ဘာဖြစ်တာလဲဟင် "

"  အဲဒါ ဂေါ်လီလို့ ခေါ်တယ် ညီမလေးရ ထောင်ကထွက်ခါနီး ထည့်လာတာ "

ထိုနောက့် ညီမလေးလက်ကိုဆွဲယူပြီး ကျုပ်လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သားကာမစိတ်တွေ တက်လာရင်း နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းမိနေတာ။ ညီမလေး ထမိန်အတွင်းထဲ လက်သွင်းပြီး အဖုတ်လေးကို စမ်းကြည့်လိုက်တာ အရည်လေးတွေရွှဲနာပဲဗျာ။ လက်ခလယ်နဲ့ စောက်ခေါင်းလေးထဲ မွှေပေးလိုက်တော့ ကျုပ်းလီးကိုတင်းနေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ပေါင်လေးတွေ မသိမသာကားပေးနေတော့တယ်။

ပါးမို့မို့လေးနဲ့ မျက်စိလေးမှိတ်ရင်း နှုတ်ခမ်းထူထူလေးက ရမ္မက်သံလေးတွေ အဆက်မပြတ်ညည်းနေ ညီမလေး။ စောက်ဖုတ်အနိုက်ခံပြီး အကိုဖြစ်သူရဲ့လီးကို ဂွင်းထုပေးနေတာ။ ကျုပ်လည်း စောက်ပတ်လေးနိုက်ပေးရင်း ကျန်လက်တဖက်က နို့အုံသေးသေးလေးကို တဖက်စီ ချေပေးလိုက်တာ။ နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ ခေါင်းမော့ထားရင်း ကျုပ်လက်ခလယ်လေးကို စောက်ပတ်လေးက ညှစ်ညှစ်လာတယ်ဗျ။

ပါးစပ်ကလည်း  တရှီးရှီး တအားအား ငြီးနေတော့တာ။ကျုပ်လက်ကောက်ဝတ်လေးကို ဖမ်းကိုင်ရင်း သူ့အဖုတ်လေးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လွန်းထိုးနေတာ။၁၀ မိနစ်လောက်နေတော့ ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့တုန်သွားတာမြင်နေရတယ်။ ကျုပ်လက်ခလယ်လေးကို အဖုတ်အတွင်းသားတွေနဲ့ညှစ်ရင်း ပြီးသွားတာပါ။စောက်ရည်တွေ ထောင်ပန်းတာမျိုးမဟုတ်ပါဘူး။ အားအင်ကုန်ခမ်းသွားသလို ကျုပ်ဘက်ကို မှီချရင်း အသက်ကို ခပ်ပြင်းပြင်းရှုနေတာ။

" အားးး  ရှီးးး  ကိုကြီးရာ  ညမလေးးး ကောင်းလိုက်တာ  အင်းးး  ဟင်းးး  အီးးး "

ညည်းတွားရင်း ကျုပ်ရင်ဘတ်ထဲ ခေါင်းတိုးလာတော့တယ်။ကျုပ်ကိုသိုင်းဖက်ရင်း မျက်နာအနံ့လာနမ်းနေတာ။ကျုပ်လည်း ညီမလေး ဖင်ကြီးတွေကို ပြန်ညှစ်ပေးရင်း ပေါင်ကြားက လီးက တင်းပြောင်နေတာပေါ့ဗျာ။ ညီမလေးက ကျုပ်ကို ကြမ်းပြင်ပေါ်ပက်လက်အနေထား ဖိတွန်းရင်း အပေါ်က ခွလိုက်ပြန်သည်။ ကျုပ်နှုတ်ခမ်းကို ရမ္မက် ပြင်းပြင်းနဲ့ စုပ်ယူနေရင်း လီးကိုသူ့စောက်ပတ်အကွဲလေးတိုင်း အမြှောင်းလိုက်ပွတ်နေတော့သည်။ ကျုပ်လည်ပင်းတွေယက်တယ် နားရွတ်ထဲ လျှာလေးနဲ့ထိုးရင်း

" ကိုကြီး   ညီမလေး အပေါ်ကနေကြည့်ချင်တယ် "

တိုးတိုးလေးပြောရင်း ကျုပ်ဆီခွင့်တောင်းနေတာ။ ညီမလေးလဲ  ပထမဆုံးအကြိမ် မဟုတ်လောက်ပေ။အတွေ့ကြုံရှိပုံရသည်။

" ကိုကြီးဟာက အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ  အားးး   းးး  ဟူးးး "

ကျုပ်ရင်ဘတ်ပေါ်လက်ထောက်လိုက်ရင်း အဆက်မပြတ် သူ့အဖုတ်လေးက ကျုပ်လီးကို ဖိဖိပွတ်နေတော့တယ်။ကာမစိတ်ထကြွလာရင်း ရုတ်တရက် သူဖင်လေးကြွကာ လက်တဖက်က ကျုပ်လီးအားထောင်ပြီး စောက်ပတ်လေးထဲတေ့ကာ ဖိချလိုက်တော့သည်။

"  အားးးး  အမေ့   အမလေးးး သေပါပြီ အကိုရယ်  အားးး "

လီးကြီးက ဂေါ်လီတွေ စောက်ပတ်အတွင်းသားများအား ပွတ်တိုက်ပြီး အထဲသို ဝင်သွားရာ

"  ဗျစ်  ဗျစ်   ဒုတ် ဘွတ်  ဗျစ် "

အဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေက နုညံ့တယ်ဗျ။ ကျုပ်လီးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်လေးဆွဲညှစ်ထားတာ။ ဖင်လေးတွေကို ကျုပ်ညှစ်ပေးလိုက်ရင်း နဲ့ခိုင်းကြည့်တာ။ မရဘူးဗျာ ညမလေးခါးက ဆက်ကနဲ့တောင့်သွားပြီး ခါးလေးက မတ်သွားတာ။ လက်ကလေးတွေက သူ့နို့အုံလေးတွေညှစ်ရင်း အောက်ကလီးဒဏ်ကို ကြိတ်ခံနေပုံပဲ။ကျုပ်သနားသွားတယ် သူ့ပုံစံက ရည်စားနဲ့အပေါ်ကနေဖူးပုံပါ။

ဒါပေမယ့် ကျုပ်လီးက ၈လက်မခွဲကျော်ကျော် ဂေါ်လီက နဂါးပတ်ဆိုတော့ သူမပြောနဲ့ အမေတောင် အစောင့်မခံနိုင်ဘူး ချော့လိုးနေရတာ။ သေချာကြည်မိတော့မှ စောက်မွှေးစိမ်းစိမ်းလေးတွေအောက်က အပေါက်ထဲ လီးက မဆန့်မပြဲ ဝင်နေတာဗျ ။ ဒါနဲ့ ညီမလေး စောက်စိလေးကို ဖိဖိချေပေးလိုက်တယ်။ အစိလေးကတော့ မာမာလေးဖြစ်နာ ကာမစိတ်အပြည့်နဲ့ပေါ့။ စောက်မွှေးနုနုလေးတွေပေါ်ရွှဲနေတဲ့အရည်လေးတွေကို အစိလေးတဝိုက် သုတ်လိမ်းပေးရင်း အောက်ကနေအထက် အစိကို ကော်ပေးနေမိလိုက်တယ်။ခဏ အကြာမှ ဖင်လေးလှုပ်ရင်း

" ကိုကြီးဟာ  ညီမလေးထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားတာ အထဲမှ တမျိုးကြီး သိလား ဟင့် "

ဖင်လေးအား ထပ်လှုပ်လိုက်ရင်း

" တင်းကျပ်နေတာ ကိုကြီးရာ " အနေရခက်တဲ့အသံလေးနှင့် ပြောရှာသည်။

" အကိုတော့ တသက်လုံးစိမ်ထားချင်တာ ညီမလေးရာ  အိအိနွေနွေးလေးနဲ့ စီးပိုင်နေတာ "

" ဟင့်    သွားးး    အိ့  အ  ဒီမှာဖြင့်  သေမတတ်ခံနေရတာ အကိုက ဇိမ်ယူနေတာ ဟွန့်နော် "

ညုတုတုလေး ပြန်ပြောလာပြန်သည်။

" အင်းး  အကို လိုးချင်လှပြီကွာ "

" ဟောတော်  ညီမလေးက တားနေလို့လား နာလို့ ရပ်ထားတာကို "

ကျုပ် သေချာကြည့်လိုက်တော့ သူမမျက်နာလေးက အဆင်သင့်ဖြစ်နေဟန်နဲ့။ ရမ္မက်စိတ်တွေနဲ့ မျော်လင့်နေတဲ့ မျက်နာပေးလေး။ ကျုပ် ညမလေးကို ကြမ်းပြင်ပေါ်အသာလေးလှဲချလိုက်ရင်း အလိုက်သင့်လေး ကျုပ်ကကပ်ပါသွားတာ လီးကတော့ မကျွတ်ပါဘူး။ သူကအောက်က ကျုပ်ကအပေါ်က လီးကို တဝက်လောက်ထုတ်ပြီး အသာလေးပြန်ဖိလိုက်တယ်။

" အားးးး  အမေ့  အားးး  ကျွတ်ကျွတ် "

သူဆီကအသံလေးထွက်လာလို့ နှုတ်ခမ်းကို ဖိစုပ်ပစ်လိုက်တယ်။လီးကို အတွင်းထဲစိမ်ထားပြီး မွှေပေးရင်း နို့သီးခေါင်း ရဲရဲလေးကို တဖက်စီ စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။

" အီးးး  ရှီးးး  အကို အင်းးး  အင့်   အာကွာ "

နို့စို့ခံရင်း လီးကြီးက အဖုတ်ထဲမွှေနေရာ ဂေါ်လီတွေက အတွင်းသားတလျောက် ဗြောင်းဆန်အောင် ပွတ်ချနေတော့သည်။

" လိုးတော့ကွာ   အင်းးး  အင့် "

ကျုပ်မျက်နာစိုက်ကြည့်ပြီး လိုးပေးဖို့ပြောကာ အဖုတ်လေးအား ကော့ထိုးပေးနေပြန်ပေါ့။ ကျုပ်လည်း ခြေထောက်ကိုနောက်ဆန့်ပြီး ညမလေး ချိုင်းကြားထဲ လက်ထောက်လိုက်သည်။ ထိုနောက် ခါးကိုကြွက လီးအား ဒစ်ပေါ်ရုံထုတ်ပြီး အဆုံးထိ စောင်ချပစ်သည်။အစပိုင်းတွင်  ညီမလေးမှာ မခံနိုင်ရှာပေ ။ လီးကိုထုတ်ပေးပါရန် ဖြည်းဖြည်းလိုးပါရန် တောင်ပန်းရင်း အော်ဟစ်နေတော့သည်။ အချက် ၈၀ လောက်တွင် လီးဒဏ်ကိုခံနိုင်လာပြီး ကျုပ်က စောက်ချတိုင်း အောက်က ပြန်ပြန်ကော့ပေးနေတော့သည်။

"  အားးး  ရှီးးး  ကောင်းလိုက်တာကွာ   ကောင်းတယ် အကို  ညမလေး ခံနိုင်လာပြီ လိုး  လိုးးး  အားရပါးရလိုးးး   အားးရှီးးး  "

ညီမလေးက ကျုပ်စောင့်ချက်တိုင်းကို ကော့ပေးရင်း ဖင်ကြီးကို ဝိုက်ပေးလာပါတယ်။

"  အားးး ရှီးးး  ယုံတောင်မယုံဘူး  အကို့လီးကြီးက  ဒီလောက်တောင် ကောင်းရသလားကွာ ညမလေးချစ်သူနဲ့တခြားစီပဲ - နောက်ဆို နေတိုင်းလိုးပေးရမှာနော်  အိုးးးး  အားးး  ရှီးးး းးးးး "

ကျုပ်လည်း စီးစီးပိုင်ပိုင် စောက်ပတ်လေးအား လိုးနေရသဖြင့် ကာမစိတ်တွေတောက်လောင်ရင်း တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ပစ်ပစ်လိုးတော့တာပဲ။

"  အားးး  ကိုကြီး  ပြီးး ပြီးပြီးးး  ညီမလေးထွက်တော့မှာ  တူတူပြီးချင်လို့ ညီမလေးအဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပေးနော်  အားးး  အီးးး "

ကျုပ်လည်း ပက်လက်အနေထားလိုးရင်း ညီမလေးပေါင်နှဖက်ကို ဒူးထောက်ရင်း ပုခုံးပေါ်တင်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ခါးကိုစုံကိုင်ပြီး မနားတမ်း လိုးရာ အချက် ၇၀ လောက်တွင် ညီမလေးဆီက စောက်ရည်များပန်းထွက်လာကာ ခဏအကြာ ကျုပ်လီးမှ လရည်များ အဖုတ်ထဲသို့ စီးကျသွားတော့သည်။

နှစ်ယောက်လုံး ငြိမ်သက်နေရင်း အမေဖြစ်သူ အိမ်အပေါ်ထပ်မှ ထမင်းစားရန် အော်တော့မှ ကမန်းကတန်းထကာ ညီမဖြစ်သူက မီးဖိုချောင်ဘက် ထွက်သွားလေသည်။ ကျုပ်လည်း ထမင်းစားပွဲခုံနား လျှောက်လာလိုက်တော့သည်။

နောက်ရက်မနက်တွင် ပန်းနုဝေ တစ်ယောက် ခြေထောက်တဖက်အား ပတ်တီးစီးကာ ချောလဲသည် ဟုအကြောင်းပြရင်း ပေါင်လေးကွတကွတ ဖြစ်နေရှာတော့သည်။ အမေကတော့ နမော်နမဲ့ နိုင်တယ်ဟုပြောပြီး ညမလေးအား ဗျစ်တောက်ဗျစ်တောက် ဆူနေလေ၏။ ကျုပ်ကတော့ ပြုံးမိရင်း ဆန်များသယ်ရန် ထော်လာဂျီအား အိမ်အပြင်ဘက်မောင်းပြီး အမေ့ကို နေရာတွေပြခိုင်းရန် စောင့်နေလိုက်တော့သည်။

ကျုုပ်လည်း အပြင်လောကကို ၂နှစ်လောက် အမေ့ဆိုင်ကူလုပ်ရင်း ဆန်စက်ပိုင်ရှင် မမအေးနဲ့ ငြိသွားခဲ့တယ်။ ကလေး ၂ ယောက်အမေ မုဆိုးမ ဆိုပေမယ့် ဖင်ကြီးတွေက ကောက်ချိတ်နေပြီး မျက်နှာဝိုင်းလေးနဲ့ အသံက ဝဲတဲတဲလေး  တိုင်းရင်းသူ ကာပြားမလေးပါ။ ဒီနေ့ မနက်ပိုင်း ပထွေးဦးနိုင်ရဲ့ ၁လပြည့်ဆွမ်းကျွေးလုပ်တာ ရပ်ကွက်အနီးနားက လူတချို့နဲ့ ပထွေးဘက်က အမျိုးတွေပဲ လူနဲနဲလေးနဲ့ ဆွမ်းကျွေးတာပါ။ ညနေပိုင်း ရေမိုးချိုးပြီး ကျုပ်အခန်းထဲ မှန်တင်ခုံရှေ့ အုံးဆီလူးရင်း ဗီးဖီးနေတာ ရုတ်တရက် အခန်းတံခါးလေးပွင့်ပြီး ညမလေး ဝင်လာတယ်ဗျ။

" ကိုကြီး ဘယ်သွားမလို့ ရွှိုင်းနာလဲ "

" မမအေးတို့ဘက်လေ ညီမလေး ဒီနေ့ ဒိတ်ထားတာကွ "

ညီမလေးက နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ရင်း ဘယ်ဘက်လက်က ကျုပ်ရင်ဘတ်ပေါ် နို့သီးလေးကို လက်ညိုးနဲ့ဝိုင်းပြီး ညာဖက်လက်က ကျုပ်ပေါင်ကြားထဲ ရေလဲပုဆိုးပေါ်မှ လီးကို အုပ်ကိုင်နေတာ။

" လီးအား တချက်ညှစ်လိုက်ရင်း ဒါကြီးနဲ့ ဒိတ်တာမလား ဟွန့် "

" အဲတာကြီး မကျွေးရသေးဘူး ညီမလေး - သူက ကလေးအမေသာပြောတာ အရှက်ကြောက်ကြီးတယ်ဟ "

" အမလေးးး ကိုကြီးဟာ မစားဖူးလို့ပါ စားဖူးရင် ပြန်တောင်မလွတ်လောက်ဘူး " 

ပြောရင်း ညမလေးက ကျုပ်ဟာကို ၁၀ ချက်လောက် အမြန်ထုလိုက်သေးတာ။

" ဟဲ့  အောက်ထပ်က မောင်နှမ နှစ်ယောက် တဟီးဟီးနဲ့ ဘာတွေ ပြောနေကြတာလဲ - ရပ်ကွက် ဓမ္မာရုံက ငှားထားတဲ့ စားပွဲဝိုင်းတွေ ကော်ဇောအခင်းတွေ ပြန်ပို့ရမှာ မပို့ကြသေးဘူးလား "

"  ဟုတ်  အမေရေ  သားက မမအေးတို့ဘက် သွားမလို့ လိုက်မပို့တော့ဘူး ညမလေးနဲ့အရပ်ထဲက အသိတွေ ဝိုင်းပို့ခိုင်း "

ညီမလေးက အမေ့သံ ကြားကထဲက လီးကိုလွတ်ကာ အခန်းတွင်းမှ ထွက်ပြေးတော့သည်။

" သား မောင်တူး  အေးအေးဆီကိုလား တအားမိုးမချုပ်နဲ့နော် အရက်တွေသောက်မလာနဲ့ ။ပြီးရင် မနော်အသန့် အပိုင်း ၃၀ လောက် နက်ဖန်ညနေ အဆင်သင့်လုပ်လုပ်ထားပေးလို့ ပြောလိုက် "

" အင်းပါ အမေရ သားသွားတော့မယ်နော် "

အိမ်ပေါက်ဝအရောက်တွင် 

" နေဦးသား ၊ သားနဲ့ အေးအေးက ရိုးရိုးသားသား ဟုတ်ရဲ့လား "

အမေက အိမ်ပေါ်က ဆင်းလာရင်း လှမ်းမေးလိုက်သည်။

"  ဟို   ဒီလိုပါ အမေ ၊-  မမအေးက  ကလေးအမေ မုဆိုးမ ဆိုပေမယ့် - သားအပေါ်~~~ "

"  မေမေ နားလည်တယ်သား ဆက်မပြောနဲ့တော့ - သားနဲ့ အေးအေးကို အမေသဘောတူတယ် "

"  ဟာ  အမေ  တကယ်လားဗျာ - မမအေးက လက်ထပ်ဖို့ ပြောနေပြီဗျ သားက အမေတို့ကို စိတ်မချလို့ ဖွင့်မပြောသေးတာ "

ဒေါ်စမ်းမေလည်း သားဖြစ်သူကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန် မိန်းမနဲ့ အိမ်ထောင်ကျစေချင်သည်။ သားလိုတမျိုး လင်လိုတမျိုး ချစ်မိပေမယ့် သားအမိချင်း လက်ထပ်ဖို့က မဖြစ်နိုင်။ သူမ မရှိတော့တဲ့ အချိန် သားနဲ့သမီးကို မိသားစုကိုယ်စီနဲ့ ရှိစေချင်သည်။ဒါက ရမ္မက်မပါတဲ့ မိခင်တစ်ယောက်ရဲ့ ဆန္ဒပါ။

"  အေးပါ သားရယ် မြန်မြန်လက်ထပ်ဖို့ စီစဉ်ကြတော့ စီးပွားရေးကလည်း ပူစရာမလို အေးအေးက သူတို့ဘက်မှာတော့ လိုချင်သူတွေဝိုင်းနေကြတာ "

"  ဟုတ် အမေ  သားသွားတော့မယ် အမြန်ဆုံး လက်ထပ်ဖို့ တိုင်ပင်ကြည့်ပါမယ် "

ကျုပ်လည်းပြောပြီး အိမ်အပြင်ဖက် ညမလေးဆိုင်ကယ်လေးကို မောင်းပြီးထွက်ခဲ့လိုက်ပါတယ်။

လမ်းမကြီးအတိုင်း မောင်းနေရာ လေကတဖြူးဖြူးနှင့် ဟိုဟိုဒီဒီသွားလာနေသော ကားများ ဆိုင်ကယ်များ လမ်းမပေါ်တွင် စည်ကားနေသည်။ နာရီဝက် အကြာတွင် မမအေးတို့ ဆန်ပွဲရုံသို့ ရောက်ရှိလာသည်။မှောင်စလည်းပျိုးပြီမို့ အိမ်မကြီးထဲဝင်ကာ

" မမအေး ရှိလားဗျို့ "

" အတူး ရောက်ပြီလား ခဏနော် ဒီမှာ ကလေးတွေစာပြပေးနေလို့ "

" ဟုတ် မမအေး  နက်ဖန် ရွှေဘိုမနော် အပိုင်း ၃၀ လောက် အမေက ယူချင်လို့ "

" အေးအေး  အဲဒါဆို ဂိုဒေါင်ဘက်ကစောင့် အတူးရေ မမအေး လာခဲ့မယ်နော် "

အမှန်တော့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဆန်ကို အကြောင်းပြကာ အချိန်းအချက် လုပ်နေကြသည်။ကလေးတွေကလည်း တီဗွီကြည့်ချင်ကြသဖြင့် အမေဖြစ်သူကို အမြန်သွားစေချင်နေကြသည်။ ကျုပ်လည်း ဂိုဒေါင်ထဲဝင်ပြီး ဆန်အိတ်တွေထပ်ထားသောဆန်အိပ်ပုံ ကြီးနောက် တိုးဝင်ခဲ့သည်။ 

အပြင်မှလူလာရင်လဲ ရုတ်တရက် မမြင်နိုင်အောင်ပါ။ ၅ မိနစ်လောက်အကြာမှာ မမအေးလိုက်လာပါတယ်။ ဖျက်ကနဲ့ မီးသီးဝါဝါလေး ပွင့်လာရင်း အင်္ကျ ီနဲ့ဂါဝန်တွဲရက်လေးနဲ့ အနားလျှောက်လာပါပြီ။ အသားဖြူသူမို့ ဂါဝန်အနက်လေးက ပိုပြီးပေါ်လွင်စေပါတယ်။ လက်မောင်းသား ပြည့်ပြည့်လေးနဲ့ ဂါဝန်အောက်က ပေါင်သားတုတ်တုတ်လေးတွေ တကယ်ကို ကျုပ်စိတ်တွေထကြွလာတာ။ ကျုပ် ခါးကနေဆွဲဖက်ပြီး ပါးပြင်အနှံ့ နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ မမအေးကလဲ ကျုပ်ပေါင်ကြားထဲလီးကို စမ်းရင်း လည်ပင်းတွေပြန်နမ်းနေတာပေါ့။လီးကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း

" ဒါကြီးကို လွမ်းလိုက်ရတာ အတူးရယ် "

ပြောရင်း ကျုပ်ဝတ်ထားတဲ့ တီးရှပ် အင်္ကျီကို ကျန်လက်တဖက်နှင့် အပေါ်ပင့်တင်ပြီး ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ကျုပ်တို့က ခုထိ မလိုးရသေးပါဘူး နှစ်ယောက်လုံး တုံးလုံးချွတ် ကျုပ်ဟာ သူစုပ် ၊ သူ့ဟာ ကျုပ်ယက်ပေးလိုက်ပေါ့ နေခဲ့ကြတာ။

အင်္ကျီချွတ်ပြီးတော့ ကျုပ်လည်ပင်းက တဆင့် နို့သီးခေါင်းလေးတွေ လျှာလေးနဲ့ဝိုက်စုပ်နေတာ။လီးကိုလဲ ဂွင်းထု မပျက်ဘူး။ ကျုပ် ကာမစိတ်တွေ တရိပ်ရိပ် တက်လာတာဗျာ။ကျုပ်လည်း ပုဆိုးကို အောက်ချွတ်ချချိန် သူကလည်း ဂါဝန်ကို အောက်ကမှပြီး အပေါ်ကနေ ချွတ်ချပစ်တာ။ နို့လေးက မတွဲသေးဘူးဗျ ခပ်တင်းတင်းလေးပဲ ကလေးတွေကို နို့ဘူးတိုက်တာလို့ ပြောဖူးတယ်။ကျုပ်လီးကို ပြန်ဆွပေးရင်း

"  အတူး  မမအေးကို  ယက်ပေးရမယ်နော် "

"  ယက်ပေးမှာပေါ့  မမအေးရ ကျုပ်က လိုးတောင် လိုးချင်လှပြီ မမအေးက လက်ထပ်ပြီးမှဆိုလို့ ထိန်းထားရတာ "

"  အင်းပါ  အတူးရဲ့  အဲဒါဆို လက်ထပ်ဖို့ မြန်မြန်စီစဉ်မယ်လေ အန်တီစမ်းအေးက ဘာတဲ့တုန်း "

စကားပြောရင်း လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုပေးနေသည်။

"  အမေက သဘောတူပါတယ် မမအေးရယ် "

"  တကယ်လား ဝမ်းသာလိုက်တာ အတူးရယ် "

ရုတ်တရက် ဒူးထောက်ချကာ သူမရှေ့တင်းပြောင်နေသော မောင်တူးလီးအား ဆွဲစုပ်တော့သည်။ လီးစုပ်နေရင်း ပေါင်လေးဖြဲ၍ အဖုတ်လေးအား ဖိဖိချေနေတော့သည်။ လီးကြီးမှာ ဂေါ်လီတွေနဲ့မို့ လက်နှင့် ဖွဖွထုတာ ပြဲထွက်လာသော ဒစ်ဖူးအား တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နေတော့သည်။ အားရပါးရစုပ်ပေးနေသော မမအေးမျက်နာလေးကို ကျုပ်ငုံကြည့်မိတာ မျက်လုံးလေးစင်းပြီး ပါးစပ်ထဲ မဆန်မပြဲဖြစ်နေသော လီးကို ရသလောက်သွင်း၍ ငုံပေးနေပြန်သည်။

ကျုပ်လည်း စောက်ပတ်ယက်ချင်စိတ်များ တဖွားဖွားပေါ်လာသောကြောင့် လီးအား ပါးစပ်ထဲထုတ်ကာ မမအေးကို မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းပြီး ဆန်အိတ်ပေါ်သို့ လက်ထောက်ခိုင်းလိုက်တာပေါ့။ ခါးလေးခွက်ပြီး ဖင်လေးအား အလိုက်သင့်ကော့ပေးရာ ပေါင်သားဖြူဖြူလေးကြားမှ စောက်ဖုတ်လေးက ပြူးထွက်လာသည်။ ကျုပ်လည်း ဒူးထောက်ပြီး ဖေါင်းကားထွက်နေတဲ့ အဖုတ်လေးအား ယက်ရင်း ဖင်ဝလေးထဲထိ လျှာကို တောက်လျှောက်ဆွဲပေးလိုက်တယ်။

" အားးး  ရှီး  ကောင်းလိုက်တာ အတူးရယ်  ဟုတ်တယ် ယက်ယက်  အားးး အင့် အင့် "

တအင်းအင်း ညည်းရင်း ပေါင်လေးထပ်ကားကာ ဖင်ကိုကော့ကော့ ပေးနေတာဗျာ။ ကျုပ်လည်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အစွမ်းကုန်ပြူးထွက်နေတဲ့ အဖုတ်ထဲ ဒစ်ကို တေ့ပြီး စောင့်သွင်းပစ်တယ်။

"  အ    အ   အားးး  အမလေးးး  သေပါပြီ  အတူးရယ်   အမလေးးး "

ခေါင်းလေးမော့ကာ ခါရမ်းသွားတော့သည်။ကျုပ်လည်း ဂျိုင်းအောက်ကလက်လျိုဆွဲပြီး အချက် ၃၀လောက် မနားတမ်း ဆွဲလိုးပစ်လိုက်ပါတယ်။

" အားး ရှီးးး  အမလေးး  နာလိုက်တာဟာ  ဖြည်းဖြည်းး အတူး  "

ငိုသံလေးနဲ့ ကျုပ်ကိုတောင်းပန်နေလို့ လီးကို တချက်ခြင်းဖြည်းဖြည်းလိုးပေးတော့တာ။

လီးက သူမစောက်ပတ်ထဲ မီးပွင့်မတတ်လိုးနေရာမှ ပုံမှန်လေးတချက်ချင်းဝင်လာတော့မှ ဂေါ်လီရဲ့အရသာကို ခံစားမိနေသည်။ လီးဝင်လာတိုင် စောင်ခေါင်းအတွင်းသားများအား ဂေါ်လီတွေက ပွတ်ဆွဲနေရာ စောက်ပတ်တခုလုံး အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းနေတော့သည်။

ကလေးနှစ်ယောက်ထွက်ထားသောလည်း ယောင်္ကျားဆုံးတာကြာပီဖြစ်သဖြင့် စောက်ပတ်က လီးနှင့်ဝေးနေတာ ကြာနေသည်။ခုလို မောင်တူး၏ ၈ လက်မခွဲခန့် လီးနဲ့လိုးခံရတော့ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားများ ပြဲလန်ကုန်တော့သည်။ ဂေါ်လီအရသာကြောင့် နာတာမေ့ပြီး ဖင်ကြီးအား အစွန်းကုန်ကော့ကာ ခံနေရှာသည်။ လိုးရင်း ကာမစိတ်များထိန်းမနိုင်တော့ကာ

"  စောင့်စောင့်  အတူးး လိုးပါဟာ ရတယ် မမအေး ခံနိုင်နေပါပြီ  အင့်  အင့် "

"  မမအေး စောက်ပတ်က စီးကျပ်နေတာ လိုးရတာ အရသာရှိလိုက်တာဗျာ "

"  အိုးးး အတူးလီးက  အကြီးကြီးလေကွာ ဒီလောက်ကြီးရတဲ့ထဲ ဂေါ်လီတွေနဲ့ မမအေးဖြင့် မနဲခံနေရတာ "

ကျုပ်လည်း နောက်ကလိုးရင်း မမအေးစောက်စိလေးကို ခါးဘေးကဝိုက်ပြီးလက်သွင်းချေပေးလိုက်တယ်။အချက် ၅၀ လောက် စောင့်လိုးရင်း နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူပြီးလိုက်ကြတယ်။ ခဏနားပြီး မမအေးလဲ သူကလေးတွေဆီ ပြန်ပြေးပါတယ်။ မောင်တူးလည်း ဂိုဒေါင်မီးလေးပိတ် ဆိုင်ကယ်ကို ပွဲရုံအပြင်ထိတွန်းရင်း အိမ်ပြန်လာတော့သည်။

နောက်သုံးလ အကြာတွင် မမအေး ဆန်ပွဲရုံ၌ မဏ္ဍပ်ကြီးထိုးကာ မင်္ဂလာပွဲတခု ကျင်းပနေသည်။ လူကြီးလူငယ် ကလေးများမကျန် စားလိုက်သောက်လိုက် အော်လိုက်ဟစ်လိုက် မင်္ဂလာသီချင်းများနှင့် ဆူညံနေပါတော့သည်။ သတို့သား မောင်တူးနှင့် သတိုးသမီး မမအေးတို့မှာ ဆွေမျိုးမိတ်သဟာ ဧည်သည်များအား တပြုံးပြုံး ဧည်ခံနေကြသည်။ 

ဒေါ်စမ်းအေး နှင့် ပန်းနုဝေတို့ကလည်း ထမင်းစားပြီးသော ဧည့်သည်များအား အချိုပွဲ လက်ဖက်များဖြင့် ဧည့်ခံနေတော့သည်။မောင်တူးတို့ စုံတွဲလည်း အချိုပွဲဧည်ခံသော သူများဖက်သို့ရောက်ရှိလာရာ ဒေါ်စမ်းအေးက ခေါင်းထဲ မူးရိပ်ရိပ် ဖြစ်လာသဖြင့် မမအေးမှ

"  အတူး  အမေစမ်းအေးကို အိမ်ထဲပို့ပေးပြီး နားခိုင်းလိုက် မမအေးက ဧည့်သည်တွေ ဆက်ပြီး ဧည့်ခံလိုက်မယ် "

" အင်း  မမအေး  အမေ့ကို အိမ်ထဲ လိုက်ပို့ပေးလိုက်မယ် "

သားအမိနှစ်ယောက် အိမ်မကြီးဆီသို့ ဝင်လာပြီး ခဏအကြာတွင်

"  ဘွတ်  ဘွတ်   ဗျစ်  ဖွပ် ဘွတ်  ဘွတ်   စွပ်  - အားးး  ရှီးး   ဟင့်   ဖြည်းဖြည်း သားရယ် အမလေး  ဟင့်ဟင့်  ကျွတ် "

အသံလေးများ တိုးလာလိုက် ကြယ်လာလိုက်နဲ့  အတော်ကြာမှ ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


မောင်တူးသည် စာမတတ်ပါ သို့သော် အပိုင်း ( ၁ )

မောင်တူးသည် စာမတတ်ပါ  သို့သော် အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်

အင်းစက်စာပေ  ဖြစ်ပါသည်။

" ငါ့ပစ္စည်း  ပြန်ပေးးး "

ဟီးးး  ဟီးး      ဟီးးးးးးးးးးး

" ငါ့ပစ္စည်းးး  ပြန်ပေး "

ဟိ    ဟိ    ဟီးးးးးးးး

အသံက မောင်တူး အတိုင်းသား ကြားနေရသည်။ ဟာ  အရူးဖိုးခွေးတော့ တဲရှေ့လာပြန်ပြီကွာ။ ဒီတိုင်းဆို တညလုံး အိပ်ရမှာ မဟုတ်တော့ဘူး။

" အမေ အမေ ခဏထဦးဗျ - ပိုက်ဆံ တစ်ရာလောက်ရှိရင် ပေးပါဦး အရူးဖိုးခွေး လာအော်နေပြီ တညလုံးအော်နေတော့မှာ "

" မရှိပါဘူး မောင်တူးရာ အိပ်မရတဲ့ထဲ အရူးက တစ်မှောက် "

" နင်သွားပြီး ချော့မော့ နှင်ထုတ်လိုက် ငါမနက်ကျ မြေပဲ နုတ်လိုက်ရမှာ "

ဟူးးးး  မောင်တူး အကြံတခုရလိုက်သည်။ ထမင်းအိုးထဲက သူစားမယ့် ထမင်းတွေအား မနက်က ကျန်တဲ့ဟင်းတွေနဲ့ နယ်ကာ ကြွတ်ကြွတ်အိတ်တစ်လုံးရှာကာ ထည့်လိုက်သည်။ တဲရှေ့သို့ မိုးကာစ အစုတ်အားလှန်၍ ထွက်လိုက်တော့သည်။

" ငါ့ပစ္စည်း ပြန်ပေးးး "

ဟီးးး     ဟိ    ဟီးးးးးးးးး

ဟိ      ဟိ့    ဟီးးးးးးး

အသံက ဆက်တိုက်မအော် ပြတ်တောင်း ပြတ်တောင်းဖြင့် ညှစ်ညှစ် အော်နေတော့သည်။

" အေးပါကွာ       အေးပါ    ရော့  ဖိုးခွေး - မင်း ပစ္စည်းတွေ "

အရူးဖိုးခွေးမှာ  ထမင်းထုတ်အားကြည့်၍ 

" မောင်တူးး  မောင်တူးးး မောင်တူးးးးးး "

ဟီ     ဟိ့     ဟီးးးးးးးး

အော်ဟစ်ရင်း ထွက်ခွာသွားတော့သည်။ ထိုအခါမှ မောင်တူးလဲ  သက်ပြင်းချကာ ဆေးလိပ်တိုအား မီးညှိကာ ဖွာလိုက်ရင်း တဲရှေ့ လှဲချလိုက်သည်။မြစ်အရှေ့ဘက်ကမ်း၌  မောင်တူးတို့လို အိမ်မဲ့ရာမဲ့တွေ  မျောတိုင်များဖြင့် ခြေတံရှည်တဲလေးတွေ ဆောက်ကာ - အမိုးကတော့  ဓနိပေါ့ အကာကတော့ မိုးကာစ များကို ကာ၍ တဲထိုးနေကြရသည်။

" မောင်တူး " 

ဟုတ်တယ် ကျူပ်နာမည် မောင်တူးဗျ။  အဖေ ပေးခဲ့တာက  နိုးတူး တဲ့၊ ငါ့သားက နှစ်ယောက်မရှိစေရဘူးဆိုတဲ့ အဓိပ္ပယ်။ ဘဝက စောက်တလွဲပါဗျာ။အဖေက လက်သမားလုပ်တာ အလုပ်ကတော်တော်ရယ် ဖဲရိုက် ကြက်တိုက် မူးရူးနေတာ ခပ်များများ။ အမေက ကျွန်းပေါ်တွေကို လယ်အငှားလုပ်ရတာပေါ့။ ကျုပ် ကျောင်းမနေခဲ့ရဘူးဗျာ။ ဘယ်ထားနိုင်မလဲ။ 

လွန်ခဲ့တဲ့ ၅ နှစ်လောက်ဆီသို့ မောင်တူးစဉ်းစားနေမိသည်။ အဖေက ပိန်ပိန်ပါးပါး အရပ်မြင့်မြင့်ပေါ့ ရုပ်ကတော့ သာမန်ပါပဲ။ မူးလာရင် အမေ့ကို နှိပ်စက်တယ်ဗျာ။ကျုပ်က ကျူံရာကျဘမ်း လုပ်ရင်းကြီးပြင်းလာတာပေါ့။မြစ်ချောင်းအတိုင်းမျောလာတဲ့ သစ်ဖေါင်ဝါးဖေါင်များ ညပိုင်းရေငုပ်ပြီး အဖွဲ့လိုက် ခိုးဖြုတ်ကြတယ် မနက်ကျ သူတို့မနိုးခင် မျောချ ဝယ်နေကြလူတွေဆီ သွားရောင်း ရတဲ့ပိုက်ဆံခွဲယူပေါ့ဗျာ။

ရဲမိတဲ့အခါလည်း ဖမ်းခံရ ၊ အချုပ်ထဲလည်း အိပ်ခဲ့ရတဲ့ညတွေများလာတာပေါ့။ လောကဓံ ကို ကြံကြံခံရင်း အမေဖြစ်သူက အချုပ်ထဲပြန်ထုတ်ပေးလိုက် ကျုပ်က ပြန်ပါသွားလိုက်။ နောက်မှ သိရတာက အမေဖြစ်သူက ပိုက်ဆံမတတ်နိုင်တော့ ခန္ဓာကိုယ်ထိုးကျွေးခဲ့ရတာမျိုးပါ။

အဖေရန်ဖြစ်ပြီး အချုပ်ကျလည်း အမေက သူ့ပစ္စည်းလေးရင်းပြီး ပြန်ထုတ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ဖေါက်ပြန်ချင်လို့ကုန်းတာမဟုတ်ဖူးဗျ။ မိသားစုအတွက်ရင်းတာပါ။ ဖျာပေါ်ကိစ္စ ဖျာပေါ်မှာပဲရှင်းတာ အိမ်ထိအနွယ် မခံဘူး။ တနေ့ကတော့ မှတ်မှတ်ရရပဲဗျာ။

" ဟာ  ဖေလိုးမ စမ်းအေး လာစမ်း ငါရောက်တာကြာပြီ ဘယ်လင်ငယ်နဲ့ ကုန်းနေတာလဲ မသာမ "

" ရှင် မူးနေရင် အေးဆေးနေပါတော် ကျမ မနက်ထဲက လုပ်နေရတာ မနားရသေးဘူး "

" အောင်မှာ ကောင်မ နင်က ဘယ်လင်ငယ် အားကိုးနဲ့ငါ့ခံပြောနာလဲ - ကဲကွာ "

" ဖျန်း ဖျန်း  ဒုံးးး ဝုန်း "

အဖေက အမေ့ကို ပါးရိုက်ရင်း တွန်းပြစ်တာပေါ့။ အမေခများ ထိုင်ယက်လေး လှဲကာ ကုန်းကုန်းလေး ဖြစ်နေတော့သည်။ ကုန်းကုန်းလေး ဖြစ်နေသော အမေ့အား ခါးဆွဲမှကာ ကျောကုန်းအားဖိချပစ်သည်။ ဖင်ဗူးဒေါင်းလေး ထောင်သလိုဖြစ်နေရာ ထမိန်အား ဖြည်ချလိုက်ပြန်သည်။ ထိုနောက့် ထမိန်ချွတ်၍ ပေါ်လာသော အမေ့ဖင်ဖြူဖြူကြီးအား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်ကာ နောက်ကနေ ကုန်းယက်ပါတော့သည်။ ခဏအကြာတွင် အနီးရှိကျနော့်အား

" ဟိုကောင် မောင်တူး ဟိုဘက်လှည့်ထား "

ပြောပြီးပြီးချင်း သူ့လီးအား ထုတ်ကာ အမေ့အဖုတ်ထဲ ထည့်၍ လိုးပါတော့သည်။ ထိုအချိန်က အဖေလီးမှာ ဂေါ်လီကို နဂါးပတ်ထည့်ထားရာ ကျုပ်က အနာဖုလေးတွေထင်နေမိတာ ကြီးလာမှ သိခဲ့ရတာပါ။ အဖေ ဘယ်လောက် နှိပ်စက်စက် အမေက သည်းခံပေါင်းတာ အဖေ့လီးကြောင့်ပေါ့။ အရှည် ၈ လက်မခန့် တုတ်ကတုတ်သေး ဂေါ်လီနဲ့ဆိုတော့ အဖေ့လီးကို အမေဆွဲနေတာပေါ့ဗျာ။ ကျုပ် ကံကောင်းတာ တခုက အဖေ့ဆီက အမွှေရခဲ့တာကတော့ ကျုပ်ပစ္စည်းပေါ့ဗျာ ။

ခုဆို ကျုပ်ဟာက အဖေ့ထက်တောင်ရှည်တယ်လို့ အမေက ခဏခဏပြောတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၀ နှစ်လောက်ကပေါ့ ၊ အဖေက ကျုပ်ဟာလေးကို ထိပ်ထိအရည်ပြားဆွဲ ဝါးခြမ်းပြားနှစ်ခုနဲ့ အရည်ပြားကို ဆွဲဆန့်ညှပ်တာ ပြီးမှ ပိုနေတဲ့အရည်ပြားကို တုံးပေါ်တင် သူကြက်ဝိုင်းသွားတိုင်ဆောင်သွားတဲ့ ဓါးမြှောင်နဲ့ ခုတ်ဖြတ်ပစ်တာ သွေးတိတ်တဲ့ထိ စနွင်းမှုံ့ပဲဖိသိတ်ပေးတာ။

ဘာပြောကောင်းမလည်း ကျုပ်ဖြင့် ၂ ပတ်လောက်ခံစားလိုက်ရတာ။ သေးပေါက်ရင်တောင် အော်ဟစ်ပေါက်ရတာ။ အဲဒီအကျိုးကျေးဇူးက တဖြည်းဖြည်း သိသာလာတယ်ဗျ။ ကျုပ်နဲ့ရွယ်တူချင်းယှဉ်လိုက်ရင် ကျုပ်ဟာက အထွားဆုံးဗျို့ ။ ၃ နှစ်လောက်နေတော့ အဖေ အရက်ကျွမ်းပြီးဆုံးပါလေရော ကျနော် ၁၅ နှစ်သားလောက်ပေါ့။

အမေလည်း လယ်အငှားလိုက်ရင်း ဆန်သည်တွေနဲ့ရင်နှီးကာ ဆန်အရောင်းလိုက်တော့သည်။ ၁ နှစ်အတွင်းပြောင်းလဲလာသည်။ ထော်လာဂျီကားမောင်းသမားနှင့် ငြိကာ လက်ထပ်လိုက်ရာ ညမလေး ပန်းနုဝေ အား မွေးလိုက်သည်။ ကားသမားမို့လားမသိဘူး အလိုးကတော့ သန်ချက်ဗျာ ညတိုင်းတဲလေးပေါ်လိုးကြတာ။ ကြမ်းတပြေးထဲဆိုတော့ ကျုပ်လည်း မြင်နေကြားနေရတာပါ။

" အားး  မစမ်းရယ် ကောင်းလိုက်တာ အဲတာကြောင့် ငါစွဲနေတာ ဟ "

အမေက သူ့နောက်လင်ကို စုပ်ပေးနေတာဗျ။ နောက်လင် ဦးထွန်းနိုင်ကလည်း မဆိုးပါဘူး ။ လူပျိုကြီးဘဝကနေ အမေ့လို သားတစ်ယောက်အမေ မုဆိုးမကို သားမှတ်မှတ် မယားမှတ်မှတ် ပေါင်းသင်းပြီး လုပ်ကိုင်ကျွေးနေတာ။ ကျုပ်အပေါ်လည်း ကောင်းတယ်ဗျ အဝတ်စား မုန့်ဖိုး အကုန်ပေးတယ်။ အပြင် ဝါးခိုးတာတို့ သစ်ခိုးတာတို့မလုပ်နဲ့ ပြောတယ်။ ကျုပ်လည်း လိုချင်တာရနေတော့ ပထွေးစကားနားထောင်ရတာပေါ့။

အမေက ဦးထွန်းနိုင်လီး ကုန်းစုတ်ရင်း ထမိန်ကိုချွတ်ပစ်တာ ၊ ပြီးမှ အင်္ကျီဘော်လီတွေ ချွတ်တာ။ ဒါပေမယ့် လီးကတော့ အစုပ်မပျက်ဘူး။ အဖေရှိတုန်းက သင်ပေးထားတာတွေပေါ့ဗျာ။ အမေက အသားဖြူတော့ တုံးလုံးချွတ်ပြီဆို လိုးချင်စရာ တအားကောင်းတာ။ အလုပ်ကြမ်းလုပ်လာရသူမို့ အသက်သာ ၅၀ ကျော်တာ ခန္ဓာကိုယ်က သူနေရာနဲ့သူ လှပနေတုန်းပဲ။

ဦးထွန်းနိုင် မနေနိုင်တော့ပါဘူး ။ အမေ့အား ပက်လက်လှန်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကုန်ယက်နေပါပြီ။ အမေကလည်း ဦးထွန်းနိုင်နဲ့ကျမ စောက်ဖုတ်ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်တာဗျ။အမွှေးတပင်မှ မရှိအောင် ရိတ်ထားတာ မုန့်ဘောင်းကြီးအတိုင်းဗျာ ပေါင်ကြားထဲ ဖေါင်းကားနေတာ အရည်တွေကလည်း လက်လို့ပေါ့။

မ်က်နှာ ခပ်ဝိုင်းဝိုင်း၊ ပေါင်တံဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးတွေ၊ ကလေးနှစ်ယောက် ထွက်ထားပေမယ့် ဗိုက်အနည်းငယ်ပူတာကလွဲလို့ စွင့်ကားကောက်ချိတ်နေတဲ့ဖင်သားကြီးတွေ ခါးသေးသေးလေးက ဦးထွန်းနိုင်အား လိုးမဝအောင် ရှိခဲ့သည်။ သမီလေးမွေးပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးအား အတွင်းမှခပ်ကျင်းကျင်းပြန်ချုပ်ထားရာ အဖုတ်က လိုးတိုင်းစီးပိုင်နေသည်။

ခုလည်း မိမိရှေ့ ဒူးလေးထောင်၍ ပေါင်လေးကားထားရာ ပေါင်ကြားမှ အမွှေးရိတ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖေါင်းကားနေသဖြင့် ကုန်းယက်ပစ်တော့သည်။ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်းဖြစ်နေသော မိန်းမဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းသား ညိုညိုကြီးများကို ပင့်ယက်ရင်း အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ပေးနေသည်။ ဒေါ်စမ်းအေးမှာလည်း ခုမ စောင်ပတ်ယက်ပေးတဲ့အရသာကို ဒင်ပြည့် ကျပ်ပြည့် ခံစားနေရသည်။အရင် ယောင်္ကျားက ခဏသာယက်ပေးပြီး လိုးချင်သလို  လိုးခဲ့တာများသည်။

ဦးထွန်းနိုင်သည် အစိလေးအား နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သလို စုပ်လိုက် အောက်ဖက်က စောက်ခေါင်းဝလေးအား လျှာနှင့်ထိုးမွှေလိုက်လုပ်ပေးနေရာ

" အားးး  အ   အ   အားးးး းးးး ကိုနိုင်ရယ်   ချစ်လိုက်တာ  အို့   အ မေ့    အားးးး းးးး ရှီးးး   အားးး းးးးး "

အော်ဟစ်ညည်းတွားရင်း ခေါင်းလေးမော့ ခါးလေးကော့သွာကာ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။

" အားးးး  အမေ့  ကောင်းလိုက်တာ ကိုနိင်ရယ် ငါ့ဖြင့် စောက်ဖုတ်အယက်ခံရင်း နင်နဲ့မှ ပြီးဖူးတာပါ  အားးး ရှီးးး ဟူးးး းးး "

ဒေါ်စမ်းအေးမှာ စကားပြောရင်း သူမ အဖုတ်ကြီးအား လက်ဝါးဖြင့် ဖိကာ ပွတ်ချေနေရင်း လက်ကျန် စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်နေသည်။ ဦးထွန်းနိုင်မှာ မိန်းမဖြစ်သူ အရည်များပန်းနေချိန် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်နေရယူကာ လီးအား တချက်နှစ်ချက်စွပြီး စောက်ရည်ရွှဲနှစ်နေသော အဖုတ်ကြီးအား တဘွတ်ဘွတ် လိုးပစ်လိုက်သည်။

" အားးး  ကိုနိုင်ရာ   လိုးလိုးးးး  နာနာလေး စောင့်လိုးပါဟာ အူးးးး းးး ရှီးးး းးး "

အောက်ကနေ ဖင်ကြီးအားဝိုင်းကာ ပင့်ပင့် ပေးနေသည်။ ပြောနေတဲ့စကားတောင် မဆုံးသေး ဦးထွန်းနိုင်မှာ ဒေါ်စမ်းအေး ခါးသေးလေးအား စုံကိုင်ကာ တဖန်းဖန်း ပစ်ပစ် လိုးတော့သည်။ အချက် ၈၀လောက်တွင် ဒေါ်စမ်းအေးမှာ ပေါင်သားကြီးများတဇပ်ဇပ် တုန်ကာ  ဒုတိယအချီ ပြီးဆုံးသွားပြန်သည်။ ဦးထွန်းနိုင် လီးမှာလည်း နွေးကနဲ့ဖြစ်ကာ စောက်ပတ်အတွင်းသားများက ညှစ်နေသဖြင့် ရှိသမျှအားကို အကုန်ထဲ့ကာ အချက် ၃၀ခန့် စောင့်လိုးရင်း

"  အားးး  ရှီးးးး  းးးး  မစမ်းရယ်  အ    အအ  ပြီးးး  ပြီးး  ပြီးပြီ  ဟူးးး  ရှီးးးး "

အသံကျယ်ကျယ်အော်ဟစ်ညည်းတွားကာ လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထဲ့ရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။

အခန်းပြင်က ချောင်းနေတဲ့ ကျုပ်လည်း ဂွင်းတိုက်နေရင်း အရည်များပန်းထွက်ကုန်တာပေါ့။ ခြေလှမ်း ဖွဖွနင်းပြီး အပြင်ဘက်ကို ထွက်ခဲ့လိုက်ပါတယ်။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျုပ်တို့မိသားစုလေး အဆင်ပြေလာပါပြီ။ တာရိုးဘောင်က တဲစုတ်လေးမှာ မနေတော့ဘူးဗျ။အရှေ့ဘက်က ရပ်ကွက်တခုမှာ မြေငှားလိုက်တယ် အိမ်မပါဘူး။ အိမ်လေးကို ၂ ထပ်ဆောက်လိုက်တယ်။သွပ်ပြားမိုး ပျဉ်ခင်းထားလိုက်တယ်။ ဝါးထရံကာဖို့ရာ မြောက်ဘက်ရပ်ကွက်က ဝါးဆိုင်ကို မှာထားလိုက်တယ်။ လာအပ်တဲ့သူများလို့ ကျုပ်တို့အလှည့် မရောက်သေးဘူး။

ထုံးစံအတိုင်း မိုးကာစတွေဝယ်ပြီး ကာနေရတာပေါ့။ အမေနဲ့ပထွေးက အိမ်အပေါ်ထပ် ကျုပ်နဲ့ မအေတူ ဖအေကွဲ ညီမလေးက အောက်ထပ်ပေါ့ ၂ ခန်းပတ်လည်လေး ဖွဲ့ပြီး နေခဲ့ကြတာ။ ညီမလေးနဲ့ကျုပ်က ၈ နှစ်ကွာတယ်ဗျ သူနာမည်က ပန်းနုဝေတဲ့ သူက ၁၀နှစ်သမီးပေါ့။ သူက ကျုပ်ထက်ကံကောင်းပါတယ်။ကျောင်းနေရတယ်လေ၊ အသားဖြူတာက အမေ့တူပေမယ့် ရုပ်ရည်က သာမန်ဗျ အမေနဲ့လည်းမတူ၊ ပထွေးနဲ့လည်းမတူဘူး။

အိမ်လုံးပေါ်လာပေမယ့် အကာမရှိသေးတော့ အိမ်ပေါ်မတက်ရသေးတာ။လောလောဆယ် အောက်ထပ်မှာပဲ မိုးကာလေး ပတ်ပြီး အခန်း ၂ ခန်းမှာ ၁ ခန်းက အမေနဲ့ပထွေး ကျန် ၁ ခန်းက ညီမလေးပေါ့ ။ ကျုပ်ကတော့ ဖြစ်သလို အခန်းပြင်မှာ ကုတင်တစ်လုံးနဲ့ အိပ်ရတာ။ဒါပေမယ့် တာရိုးဘက်က တဲလေးထက်စာရင် အများကြီးသာတာပေါ့ ခြင်လည်းသိပ်မကိုက်တော့ဘူး။

" မစမ်းရေ ဟေးးးး  မစမ်းး  ရှိလားဟေ့ "

" ဘယ်သူတုန်းရှင့်  ရှိဘတော် "

ကျုပ်အတွေးစလေး ပြတ်သွားတယ်ဗျာ။ အမေက နောက်ဖေးမှာမို့

" အမေရေ ဦးတင်စိုး တို့ဗျ "

" အော် - သား မောင်တူး  ကိုတင်စိုးတို့ကို ခဏထိုင်ခိုင်းလိုက် နင်က လက်ဖက်ရည် ၂ ခွက် ပါဆယ်သွားဝယ်လိုက် ဖက်ကြမ်းလေးရောဝယ်ခဲ့ "

" ဟုတ် အမေ - ပိုက်ဆံက အခန်းထဲက ယူသွားမယ်နော် " 

" ဦးတင်စိုးတို့ ထိုင်ဦးဗျာ အမေ ဟင်းချက်နေလို့ ကျနော် လက်ဖက်ရည် သွာဝယ်မလို့ "

" အေး အေး မောင်တူး သွားသွား "

ကျုပ်လည်း အမေအခန်းထဲ ပိုက်ဆံဝင်ယူပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။

အချိန်က မနက် ၁၀ နာရီခွဲလောက်ရှိပြီ ဒေါ်စမ်းအေးလည်း ဟင်းအိုးကျက်မှ အိမ်ရှေ့ခန်းဘက် တွက်ခဲ့တော့တယ်။ ထမိန်ရင်လျှားနဲ့ ဆံပင်က ဖါးလား ချွေးလေးတွေစို့လို့ပေါ့။ နို့အုံကြီးက ထမိန်အောက်မှာ ထင်းနေလျက် ဖင်ကြီးရမ်းကာ ဦးတင်စိုးတို့နား လျှောက်လာခဲ့သည်။ ဦးတင်စိုးမှာ အိမ်ကို ဆောက်ပေးသော အရင်ယောင်္ကျား၏သူငယ်ချင်းအရင်းကြီး။

" ဟေးးး မစမ်း နင့်ယောင်္ကျားရော မမြင်ပါလား "

"  ရှိပါ့တော် မနက်က အာလူးပွဲရုံက လာခေါ်လို့ ကားလိုက်သွားလေရဲ့ "

" အေးပါဟ  ငါ့ အိမ်ဆောက်တဲ့ လက်ခလေး ရှင်းပေးပါဦး ဒီမှာ တပြည့်တွေရော ငါပေးရဦးမှာမို့ပါ "

"  အော်  ဘယ်လောက်ကျန်သေးလို့လဲ ကိုတင်စိုး ပြောလေ ကျမရှင်းပေးမှာပေါ့ ၊ ဒါပေမယ့် ထရံတွေ ရောက်ရင် လာကာပေးရမယ်နော် "

" အေးပါ မစမ်းရ ကာတာက နေ့တဝက်ပဲ ထရံက ကြာနေတာမလား "

ထို့နောက် ကျန်ငွေများ ရှင်းပေးနေစဉ် သားတော်မောင် ရောက်လာသဖြင့်

" သား  မောင်တူးရေ လက်ဖက်ရည် ထည့်ပေးပြီး ဝါးထရံဆိုင် ပြေးလိုက်ဦး ၊ ဒီနေ့ရရင် လက်စလေးနဲ့ ကိုတင်စိုးတို့ကို တခါထဲ ကာခိုင်းရအောင် "

" ဟုတ် အမေ ရလောက်ပြီ နေမှာ မနေ့က ကျနော်ရောက်တော့ လက်စသတ်နေပြီ ပြောတယ်၊ သားသွားကြည့်လိုက်မယ် "

ကျုပ်လည်း လဖက်ရည်နဲ့ ဆေးပေါ့လိပ် ပြင်ဆင်ပေးပြီး မြောက်ဖက်ရပ်ကွက် ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ဝါးဆိုင်ရောက်တော့ ထရံတွေက ပြီးနေပါပြီ။ ပို့မယ်လူ မရှိလို့ လာမပို့သေးတာတဲ့။ ကျုပ်လည်း လက်သမားအဖွဲ့ရောက်နေလို့ ချက်ချင်းကာချင်ကြောင်း ပြောတော့ ဝါးဆိုင်က ဒါဆိုလည်း ရှိတဲ့လူနဲ့ပို့ခိုင်းလိုက်ပါ့မယ်၊ အိမ်ကသာစောင့်နေ ဟု ပြောလို့ ကျုပ်လည်း အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။

ညနေစာ ထမင်းစားပြီး ကျုပ်လည်း အိမ်အရှေ့က အပင်အောက်လေးမှာ ဆေးလိပ်ဖွာရင်း ခဏ ထိုင်နေမိတယ်။ ဦးတင်စိုးတို့ ဆရာတပြည့်တွေလည်းထမင်းစားပြီး ထရံကာတာကို လက်စသတ်နေကြပြီ။ အောက်ပိုင်းက ပြီးပြီမို့ အပေါ်ထပ်ကို ကာနေကြပြီ။ကျုပ်လည်း ဆေးလိပ်က သောက်ရင်း ဖင်စီခံနားမီးရောက်လာပြီ ဖြစ်သဖြင့် မြေကြီးပေါ်ထိုးချေပြီး နောက်အသစ်တလိပ်ယူမလို့ မီးဖိုချောင်ဘက် ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အိမ်ရဲ့အနောက်ဖက်ကို စွယ်လေးချကာ အိမ်မကြီးနှင့် တဆက်ထဲကပ်နေသောကြောင့် အိမ်အတွင်းကနေဝင်လာလိုက်တော့တယ်။ မီးဖိုချောင် တံခါးနား အရောက်

" မစမ်း  နင့်ယောင်္ကျားက တကယ်မလုပ်နိုင်တော့တာလား "

" အိုရ်  ရှင်  ကိုတင်စိုးရာ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်စမ်းပါ ၊ ရှင်ကလည်း စကားပေါတာ၊ ရှင့်လူတွေပြန်ဆင်းလာလို့ တွေ့သွားလိမ့်မယ် "

အိမ်အပေါ်ထပ်တွင် ထရံကာနေကြသော လူနှစ်ဦးကို အမေစိုးရိမ်နေပုံရသည်။ ကျုပ်လည်း သိချင်စိတ်နဲ့ ထရံပေါက်လေးထဲမှ အကျယ်ဆုံးအပေါက်ရွေးပြီးချောင်းလိုက်တာပေါ့။ အမေက မီးဖိုချောင်တခါးဘောင်ကို လက်ထောက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လျက် ဖင်ကြီးကို အနေတော်လေးကုန်းပေးနေသည်။ ဦးတင်စိုးက အမေ့ထမိန်ကို လှန်ပြီး ခါးအထက်နားထိ ဖင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးပေါ်အောင်လှန်ကာ သူ့ပုဆိုးအားအောက်ကို ကွင်းလုံးပုံထားလျက် နေက်ကနေ လိုးနေတော့သည်။

" ဘွတ်    ဘွတ်    ပြွတ်   ဘွတ်ဘွတ်    အားးး  ကောင်းလိုက်တာ မစမ်းရာ နင့်စောက်ပတ်က  အရင်ကထက်တောင် စီးပိုင်နေတာ  အားးး  ရှီးးး  ဘွတ်  ဗျစ်ဗျစ်  ဖွပ်ဖွပ် "

စကားပြောရင်း တချက်ချင်း လိုးပေးနေသည်။

"  အားးး  အ     အားးး    ရှီးးး းးးး  ကျမလည်း ကောင်းတယ် ကိုတင်စိုးရာ ကိုနိုင်က အရင်လို လိုးမပေးနိုင်တော့ပါဘူး စီးပွားရေးဘက် အာရုံများနေပြီထင်တယ် "

အမေကလည်း စကားပြန်ပြောရင်း ဖင်ကြီးအား ကော့ထားပေးနေသည်။ ခဏအကြာတွင် ဦးတင်စိုးမှာ လိုးချက်များ မြန်လာပြီး စောင့်စောင့်လိုးနေရင်း လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။

"  အားးး  အမေ့    ကောင်းး  ကောင်းလိုက်တာ ကိုတင်စိုးရယ်  ကျမလည်း ထွက်  ထွက်  ထွက်ပြီ   အားးး းးး  ရှီးးး  အားးး  ဟူးးး းးးး "

အမေလည်း ထမိန်ကို နောက်ပြန် ဆွဲချလိုက်သည်။ ဦးတင်စိုးမှာလည်း အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကို ပြန်ထုတ်ပြီး ပုဆိုးအား ကုန်ယူကာ ဝတ်လိုက်တော့သည်။ ကျုပ်လည်း ဆေးလိပ်ဝင်မယူတော့ပဲ အိမ်အတွင်းက ပြန်ထွက်ခဲ့တာပေါ့။ညနေ ၆ နာရီခွဲလောက်မှ ဦးတင်စိုးတို့အဖွဲ့ ပြန်သွားလေသည်။

၇ နာရီလောက်ကျ  ကျုပ်ပထွေး ထော်လာဂျီလေးမောင်းကာ အိမ်ဝိုင်းထဲ ဝင်လာတော့သည်။

" မစမ်းရေ  ရှိလား မစမ်း "

" လာပြီ ကိုနိုင်ရေ  လာပြီ "

ပါလာတဲ့ ပိုက်ဆံများကို မိန်းမဖြစ်သူ အား အကုန်အပ်ကာ 

" အိမ်က ပြီးတောင် သွားပလားဟ "

" ဟုတ်တယ် ကိုနိုင်ရေ  မနက်က ကိုတင်စိုးတို့ ကျန်တဲ့ပိုက်ဆံ လာရှင်းရင်း ထရံရတာနဲ့ တခါတည်း ကာခိုင်းလိုက်တာ "

" မိန်းမရေ ဒါဆို နောက် ၂ ရက်လောက်ဆို အိမ်တက်လုပ်ရရင် ကောင်းမယ်ဟေ့ ၊ ငါ့ အမတွေလဲ ဒီမြို့က ငါ့ညီမ အိမ်မှာရောက်နေကြပြီ "

" ရက်ကရော ကောင်းရဲ့လား ကိုနိုင်ရယ် ရက်ကောင်းရက်မြတ်လေး ကြည့်ပါတော် "

" တနင်္လာနေ့ ကျတယ် ရက်ကောင်းတယ် မိန်းမရ အိမ်တက်လုပ်လို့လည်း ကောင်းတယ် ပြီးတော့ သမီးလေးကို သူ့အဒေါ်တွေနဲ့ တွေ့ပေးချင်လို့ "

" ဟုတ်ပါပြီ ရှင်ရယ် ၊ တော့်သဘော   ခု  ရေချိုးတော့ ခဏနားပြီး ထမင်းစားကြစို့ "

ဒီနေ့ တနင်္လာနေ့ဗျ  အိမ်တက်ကို ကြာဇံဟင်းတိုက်တယ်။ ရပ်ကွက်ထဲ အိမ်နီးနားချင်းတွေ ပထွေးအမျိုးတွေနဲ့ အိမ်လေးက စည်းကားနေတာပေါ့။ အမေ့ မျက်နာလေးက ပြုံးရွှင်လို့ ကျုပ်လည်း တော်တော်ပျော်မိပါတယ်။ ကျုပ်ဘဝမှာ ဒီလို လူရာဝင်ဖို့က စဉ်းတောင် မစဉ်းစားမိဘူးဗျ။  အမေကလည်း ရွှေတွဲလဲ ငွေတွဲလဲ နဲ့ ညမလေးကလည်း ရွှေဆွဲကြိုးနဲ့ ကျုပ်လည်း လက်စွပ်တစ်ကွင်းဗျ။ ရွှေမမြင်ဖူးတဲ့ကျုပ် ဆေးလိပ်သောက်ရင်း ကျုပ်လက်ကလေးကို ခဏတိုင်းကြည့်နေမိတော့တယ်။

ဧည့်သည်တွေလည်းပြန်ကုန်ကြပြီ နေကလည်း ခေါင်းတည့်တည့်ထိုးပြီမို့ အပူချိန်က ပြင်းသထက် ပြင်းလာပြီလေ။ အမေနဲ့ အဖေ့အမတွေက ပြုံးလို့ရွှင်လို့ပေါ့ ၊ ညီမလေးကိုလည်း သူ့တို့အိမ် အလည်ခေါ်ဖို့ပြောနေကြလေရဲ့။ ကျုပ်ကိုလည်း တူသားတစ်ယောက်လို သဘောထားကြောင်း သူတို့အိမ်ကို ဝင်ဖို့ထွက်ဖို့ ပြောကြပါတယ်။

ကျုပ်ပထွေးညီမက  ကလေးအမေ မုဆိုးမပါပဲ အထည်ရောင်းဝယ်လုပ်တယ်တဲ့ဗျ။ ရယ်လိုက်ရင် ပါးချိုင့်လေးနဲ့ နဲနဲဝပေမယ့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က သူ့နေရာနဲ့သူ ဖင်ကတော့ အမေလိုပဲ ကောက်ချိတ်နေတာ ကျုပ်ဖြင့် အနီးကပ်စကားပြောရင်း လီးတောင်နေမိပါတယ်။

စားလိုက်သောက်လိုက် - စကားပြောလိုက်ကြနဲ့ အချိန်များတရွေ့ရွေ့ကုန်ဆုံးလာတော့သည်။ ပထွေး၏ အမနှင့် ညီမ က နက်ဖန်ဘုရားဖူး အစုံပို့ပေးရန်ပြောနေကြသည်။

အမေက 

" အဲတာမှ  ပြဿနာ ပဲ ကိုနိုင်ရေ ရန်ကုန်ဘက်က အနီးနားရှိရွာတချို့နဲ့ ပုသိမ်ဘက် ကို ကျမ အကြွေးတောင်းမယ့်ရက်ရှင့် "

" ဒီလိုလုပ်ကွာ မိန်းမ ငါနဲ့သမီးလေးက အမတို့ကို ဘုရားအစုံလိုက်ပို့ပေးလိုက်မယ် ၊ မင်းနဲ့ မောင်တူးက အကြွေးတောင်းသွားကြပေါ့ အိမ်ကို သော့ခတ်သွားမယ်လေ "

နောက်ဆုံး ပထွေးဖြစ်သူပြောတာက အဆင်ပြေဆုံးဖြစ်သဖြင့် အားလုံးလက်ခံလိုက်ကြသည်။ ည ၈နာရီလောက်တွင် ဦးထွန်းနိုင် အမနှင့်ညမ တို့ပြန်ရန် ပြောဆိုနေကြသည်။ အမေ့ကိုလည်း ရပ်ဝေးသို့ ဆန်ရောင်းမထွက်ရန် အိမ်တွင်ပဲ ကုန်စုံဆိုင်လေးဖွင့်ရန် ငွေကြေးလိုအပ်ပါကာ သူတို့စိုက်ထုတ်ပေးရန်မှာကြားနေသည်။ 

ညမလေးအား မုန့်ဖိုး ငါးသောင်း ကျုပ်လည်း ငါးသောင်း ပေးရင်း လိမ်လိမ်မာမာနေကြဖို့ သူတို့ဆီလည်း အလည်လာကြဖို့ ပြောဆိုပြီး အဖေ့ ထော်လာဂျီလေးဖြင့် ပြန်သွားကြလေသည်။ ည ၁၁ နာရီခန့်တွင် ရပ်ကွက်ထဲ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်၌ ဘောလုံးပွဲကြည့်ပြီး ကျုပ်အိမ်ပြန်လာတာ ကျုပ်အခန်းထဲ မှေးနေရင်း ခေါင်းအုံးအောက်က ပိုက်ဆံ ငါးသောင်း သတိရမိသွားတယ်။

အမေဖြစ်သူထံ အပ်ထားဖို့ ဆုံးဖြတ်မိတာပါ ပထွေးကလည်း မုန့်ဖိုးနေတိုင်းပေးနေသဖြင့် အပိုလည်း မသုံးဖြစ်တာပေါ့။ ဆုံးဖြတ်ပြီး အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ခဲ့တော့တယ်။ အမေ့အခန်းဝ အရောက်

" ငါတောင်းပန်ပါတယ် မစမ်းရာ အရင်လို ငါမလိုးနိုင်တော့ဘူးဟ ပြီးတော့ လီးကလည်း ခဏနဲ့ ညိုးညိုးနေတာ  ဟူးးး "

အသာလေးချောင်းကြည့်မိတော့ အမေက ပက်လက်လေး ဒူးထောင်ပေါင်ကားပေးထားတာ ပထွေးက အပေါ်ကလိုးနေရင်း သူ့လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ စိတ်မကောင်းသည့် လေသံဖြင့် တောင်းပန်နေသည်ကို တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။

" ကဲပါ ကိုနိုင်ရယ် ကျုပ် စုပ်ပေးပါ့မယ် ရှင် ပါးစပ်ထဲလိုးပြီး  ပြီးလိုက် စိတ်ပျက်မနေနဲ့ "

အမေက ပြောပြီး ပြီးချင်း ဦးထွန်းနိုင်ရဲ့ပျော့နေတဲ့ လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးတာ ခဏအကြာမှာ ပထွေးဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံးမှာ တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ့ဖြစ်ရင်း လရည်များထွက်ကျလာပါတယ်။ အမေက ဒစ်ဖူးကို ငုံစုပ်ထားရင်း လရည်များကို တဂွတ်ဂွတ်မျိုချနေပါတော့တယ်။ အမေကတော့ မပြီးရှာပါဘူး ကျုပ်လေ အမေ့ဆန္ဒတွေ ဖြည့်ပေးချင်လိုက်တာဗျာ။

လီးတစ်ချောင်လုံး ပြောင်နေအောင်စုပ်ပေးပြီးမှ

" အိပ်ကြစို့ ကိုနိုင်  ရှင်လည်း မနက် ဘုရားဖူးထွက်ရမှာ ကျုပ်တို့က ညပိုင်းမှ ရန်ကုန်ဘက်သွားမှာ လမ်းကို ဂရုစိုက်မောင်းနော် "

လင်ဖြစ်သူအား မှာကြားရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။ ကျုပ်လည်း ပိုက်ဆံကို မနက်ကျမပဲ အပ်တော့ရန် ဆုံးဖြတ်ပြီး အိမ်အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းခဲ့တော့တယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ကြိုးစားအိပ်လိုက်ရင်း

"  ရှပ်   ရှပ်        ရှပ် "

"  ရှပ်   -.......  ရှပ် "

"  ရှပ်  -   ရှပ်   ရှပ် "

ခြေသံတိုးတိုးကြားနေရသဖြင့်  ဆက်ကနဲ့ထကာ အခန်းတံခါး အသာဖွင့်လိုက်သည်။ခြေသံထွက်ပေါ်ရာနောက်သို့ ခြေဖွဖွနင်းကာ လိုက်သွားခဲ့ရာ ခြေသံက မီးဖိုချောင်ဘက်သို့ ဦးတည်နေသည်။ သူခိုးလဲ မဖြစ်နိုင်ပေ။ခဏအကြာ မီးဖိုချောင်ဆီမှ ညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ကြားနေရသည်။

" အင့်အင့်    အ   အင်းဟင်းးး  းးးး   အင့်ဟာ  အားး ရှီးးး  အ   အ  ဟူးးး  းးး "

အမေပေါ့ ဗျာ သူယောင်္ကျားနဲ့ ကာမဆန္ဒတွေ မပြီးမြှောက်သဖြင့် မီးဖိုချောင် ကြောင်အိမ်ထဲမှ ခရမ်းသီးတစ်လုံးထုတ်ကာ ထမိန်လေးမှပြီး အဖုတ်ကြီးထဲ ထည့်ရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်နေတော့တာပဲ။ ဆက်မကြည့်တော့ပါဘူး လွတ်လွတ်လပ်လပ် ခံစားပါစေဆိုပြီး ကျုပ်အခန်းလေးထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်။ မကြာခင် ခြေသံများ အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်သွားတဲ့သံ ကြားလိုက်ရပါတယ်။ဘယ်ချိန်အိပ်ပျော်သွားလဲ မသိလိုက်ဖူး။ အမေလာနိုးတော့မှ ကျုပ်နိုးတော့တယ်။

" မောင်တူးရေ  သားလေးး ထထ နေဖင်ထိုးနေပြီဟ "

"  ဟုတ်   အမေ   သားထပါပြီ "

မျက်နှာသစ်ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းထွက်လာတော့ ဆနွှင်းနဲ့ ပဲနဲ့ရောကြော်ထားတဲ့ ထမင်းကြော်ဝါဝါလေး ငံပြာရည်အရိုင်းဖျော် ကြက်သွန်ဖြူလေးများကိုတော့ အမေက အခွန်သင်ပြီး တမွှာခြင်း ခြွေချပေးနေတယ်။ကျုပ် စားပွဲခုံပေါ်ဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း

" အမေ ညီမလေးတို့ ရော "

" သူတို့သားအဖက အစောကြီးသွားပြီသားရဲ့ ၊ နင်နဲ့ အမေပဲ ကျန်တာ၊ အမေတို့လည်း ညနေဘက်ကျ ရန်ကုန်ဘက်ဆင်းရမှာ လျှောက်လည်မနေနဲ့ဦး "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ အမေရာ သားညနေ ဘယ်မှ မထွက်တော့ပါဘူး အဝတ်စားတွေ ကြိုထုတ်ထားရမယ် "

အမေဖြစ်သူအားပြောရင်း ထမင်းကြော် စားနေလိုက်တော့သည်။ ထမင်းကြော်စားပြီး ထုံးစံအတိုင်း လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထွက်ခဲ့တာပေါ့။ အချိန်များ တရွေ့ရွေ့ကုန်ဆုံးလာကာ မနက်ပိုင်း ရန်ကုန်ဘက်သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ အနီးနားမှ ရွာများအား ရစရာရှိသော ပိုက်ဆံများ လိုက်လံတောင်းယူရာ နေ့လည်ပိုင်းမှ ပြီးစီးတော့သည်။ 

နေ့လည်ပိုင်းတွင် အမေ့ အသိအိမ်သို့ ခဏနားကာ ပုသိမ်ဘက် သွားဖို့ ပြင်ဆင့်ကြလေသည်။ သင်္ဘောက ညနေပိုင်းထွက်မည်ဟု သိရှိရသည်။ ထိုအချိန်က မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ရှိမြို့များသို့ သွားလျင် ကားလမ်းမပေါက်သေးသဖြင့် မအူပင် လပွတ္တာ ပန်းတနော် မြို့များသို့ သင်္ဘောများဖြင့်သာ သွားရလေသည်။

သင်္ဘောကြီးများမှာလည်း လူတွေအများကြီးတင် ကုန်ပစ္စည်းများ မတန်တဆတင်ကာ အန္တရယ်ကြီးစွာဖြင့် မဖြစ်မနေ့မို့ သွားကြရသည်။ ရန်ကုန်ကထွက်လို့ ကုက္ကိုဝ ရေဝဲတခုရှိသည်။ ထို ရေဝဲတွင် သင်္ဘောများမကြာခဏ မြုပ်တတ်၍ ထိုနေရာရောက်ပြီဆို ခရီးသည်တိုင် အသံမထွက်ကြတော့ ငြိမ်နေကြသည်။ ခုလည်း မှောင်စ ပျိုးချိန် ကုက္ကိုဝသို့ သင်္ဘောကြီးမှ ဖြတ်သန်းမောင်းနှင်နေလျက်ရှိသည်။

သင်္ဘောပေါ်ရှိလူများအားလုံးငြိမ်သက်နေကြသည်။ ကိုယ့်နေရာနှင့်ကိုယ် လေအေးလေးများတိုက်ခတ်လာသဖြင့် စောင်အပါးလေးများထုတ်ကာ ခြုံပြီးစကားသံများ တိတ်ဆိတ်သွားကြသည်။ ကျုပ်နဲ့ အမေလည်း စောင်ပါးလေးတထည် ထုတ်ပြီး အတူခြုံနေကြတာပေါ့။ အမေနဲ့ အနီးကပ်မအိပ်တာကြာပြီလေ ။ အမေ့သနပ်ခါးနံ့ ကိုယ်လုံးကထွက်တဲ့ချွေးနံ့လေးက စိတ်ထဲမရိုးမရွဖြစ်လာတယ်ဗျာ။အမေ့ဖင်ကြီးက တဇောင်းအိပ်ရင်း ကျနော့ဖက်တိုးတိုးလာတာ ကျနော်လည်း စောင်အတွင်းကနေ အမေ့ဖက်လှည့်လိုက်မိတယ်။ ဘယ်သူမှလည်း ကျုပ်တို့ကို သတိမထားမိပါဘူး။

ရေဝဲဖြတ်နေချိန်မို့ အကြောက်တရားကိုယ်စီနဲ့ ရှိနေကြချိန်ပေါ့။ အမေက ခါးလေးကော့ရင့် ကျုပ်ဆီးခုံးထိ ဖင်ကြီးက တိုးကပ်လာတော့ လီးကတောင်ပြီပေါ့ဗျာ။အမေနဲ့ပထွေးလိုးပုံတွေ အမေ့ဆန္ဒတွေမပြီးမြောက်လို့ ခရမ်းသီးနဲ့အာသာဖြည်ပုံတွေ တွေးနေရင်း ကျုပ်လီးက ပေါက်ထွက်မတတ်ကို တင်းလာတာ။ အမေ့ ဖင်ကြားထဲ လီးကိုအမြှောင်းလိုက်ထားရင်း ပွတ်ဆွဲနေမိတော့တယ်။

အမေက ခဏငြိမ်သွားပြန်တယ်။ ကျုပ်စိတ်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်သွားမိတယ်။ ခဏနေမှာ အမေ့လက်တဖက်က စောင်ခြုံထဲမှာတင် ထမိန်ကို ဖြည်းဖြည်းခြင်းဆွဲတင်နေတာ သတိထားမိလိုက်တယ်။ ကျုပ်ကတော့ ခါးပုံစဖြည်ထားတာမို့ လီးကထုတ်ထားပြီးသား။

မကြာပါဘူး ကျုပ်လီးက ခပ်နွေးနွေးအသားဆိုင်ကြီးတွေကို ထိမိလိုက်ပါပြီ။ ဟုတ်တယ် အမေ့ ထမိန်အောက်နားစက  ခါးထိတင်ပြီးနေပြီ ဖင်ကြားထဲမှာ ကျုပ်လီးက အမြှောင်းလိုက်ကပ်ထားလျက်ပဲ။ ကျုပ်မနေနိုင်တော့ပါဘူးဗျာ ခါးဆန့်ပြီး အမေ့ဖင်ကြားထဲ လီးကို ကပ်ပွတ် ဆွဲနေမိတာ။ အရသာရှိလိုက်တာဗျာ လီးထိပ်မှ အရည်လေးတွေစို့လာပြီ။အမေကလည်း ခါးကို ရသလောက်ကော့ပြီး ဖင်ကြီးကို ကျုပ်လီးဆီ တိုးကပ်နေတာ။၁၅ မိနစ်လောက်နေတော့ အမေ့ပေါင်တဖက်က ကြွကြွပေးတယ်။ ကျုပ်လီးထိပ်က ပေါင်ကြားထဲ ညှပ်ညှပ်သွားတာ။ ဒစ်နေရာလေး ပူကနဲ့ဗျာ ပေါင်ကြားထဲ ဖိဆွဲခံနေရတာ။

တဖြည်းဖြည်း သိသိသာသာကို အမေက ပေါင်တဖက်ကို ကြွပေးနေတာ။ ကျုပ်က လီးကို အဖြောင့်ထားပြီးပေါင်ကြားထဲ ထိုးသွင်းပစ်တာ။

" အင့် ကနဲ့ "

အမေ့ဆီက ရှိုက်သံတချက်ထွက်ပေါ်လာတယ်။ အမေ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းထဲ ကျုပ်လီးကမြုပ်နေပါပြီ။ကျုပ်ခါးဆန့်ထိုးလိုက်တိုင်း အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကအမြှောင်းလိုက်ပွတ်ရင်း ဒစ်ဖူးက စောက်စိလေးထိုးမိတာပေါ့။ ထိုးမိလိုက်တိုင်း အမေ့ကိုယ်လုံးလေး တကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားတာ ကျုပ်ခံစားမိတယ် ကျုပ်လီးထိပ်လေးလဲ ကျင်တက်နေရတာပါ။ 

အမေလည်း ဖင်ကြီးအားကျနော့ဘက် အစွမ်းကုန်ကော့ရင်း ခပ်သွက်သွက်ပြန်ညှောင့်လာတယ်။စောက်ရည်တွေကလည်း လီးတချောင်းလုံးရွှဲနေတာဗျာ။ကျုပ်ဆီးခုံးထိ ဖင်ကိုကပ်ထားရင်း

" အားးး  ရှီးးး   အားးး   ကောင်းလိုက်တာ မောင်တူးရာ   အိုးးး  အို့  အားးး  အင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးး "

ညည်းသံတိုးတိုးလေးပေးရင်း ကျုပ်ခါးကို လက်နောက်ပြန်ဆွဲကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းတင်းနေအောင် စိရင်း စောက်ရည်များ စောင်ပါးလေးအောက်တွင် ပန်းထုတ်နေတော့သည်။ ကျုပ်လည်း လီးတချောင်းလုံးကျင်တက်လာကာ လရည်ပူပူများ အမေ့ပေါင်ကြားသို့ ပန်းပစ်လိုက်ရတာပေါ့။

" အားးး  အင့်   အင့်   ဟူးးးး  ရှီးးး းးးး  ကောင်းတယ် အမေရာ "

ထိုစဉ် --- " ဘော်    ဘူးးးး  ဘော်   ဘော် "

" ဘော်   ဘူးးးး  ဘော် ---  ဘော်ဘူးးးးးးး "

သင်္ဘော ဥသြဆွဲသံကြီး ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာရာ ၊  ငြိမ်သက်နေသော လူများလည်း လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ပြန်ဖြစ်လာကြသည်။

ထိုရေဝဲကိုကျော်မှ ဟင်းချနိုင်ပြီး စိတ်ချလက်ချ နေနိုင်ကြတော့သည်။ မနက် ၁၀ နာရီလောက်မှ ပန်းတနော် သို့ ရောက်ရာ ၊ လမ်းတွင်လည်း အခြားမြို့များသိုကုန်ပစ္စည်းချရာ ကြာနေတော့သည်။ ပန်းတနော် နှင့် ပုသိမ်ကြားမှာ မဲကုန်းရွာသို့ အမေ့ဖေါက်သည်များဆီ အကြွေးလိုက်သိမ်းရတာကြောင့်  ကျုပ်လည်း အမေ့ပိုက်ဆံထုတ်ကိုင်ပြီး နောက်က တကောက်ကောက် လိုက်ရတာပေါ့။

မဲကုန်းရွာသာ ပြောတာ အိမ်ခြေက ၅၀၀ လောက်ဗျ။ရွာတန်းရှည်ကြီးပေါ့။ တစ်ရွာလုံးက လူတွေကလည်း အမေ့မသိသူ ခပ်ရှားရှား။ တရွာလုံးက သူတွေက ဆွေမျိုး မကင်းရာ မကင်းကြောင်း အိမ်ထောင်ပြုရင်း အဆင့်ဆင့်ပေါက်ဖွားလာကြောင်း အမေက ရှင်းပြပါတယ်။ ရွာရဲ့မြောက်ဘက်ခြမ်းကနေ စဝင်ကြတယ်။ ခွေးတစ်ကောင် ရုတ်တရက် ထွက်လာပြီးကိုက်မလို လုပ်နေလို့ အနီးက သစ်ကိုင်းချောက်တစ်ခု ကောက်ပြီး ခြောက်ထုတ်ပစ်ရသေးတယ်။

သစ်ပင် အုပ်အုပ်ကြီးများကိုကျော်ပြီးမှ ဆူးခက်များဖြင့် စည်းရိုးကာထားသော အမေ့အသိ ဒေါ်ထွေးတို့အိမ်ရောက်တော့တာ။ နေ့လည် ၁ ချက်တီးနေပြီဗျာ နေက ခေါင်းပေါ်ရောက်တော့ အပူရှိန်က ပြင်းလာပြီ နားမယ့်အိမ်ရောက်လို့ တော်ပါသေးရဲ့။ အမေ့မျက်နာလည်း ချွေးလေးတွေ ပြန်လို့။ အမေနဲ့ သက်တူရွယ်တူ တစ်ယောက်ထွက်လာပြီး နုတ်ဆက်တယ်ဗျာ။

" ဟဲ့  မစမ်း ဒီတခေါက် စောလှကြည်လားအေ "

"  အမလေးးး ညည်းတို့ဆီလာရတာ ခရီးဝေးရတဲ့ထဲ မြောက်ခြမ်းအဝင်က ခွေးတစ်ကောင် ငါတို့သားအမိကို လိုက်ဆွဲလို့ သားများကျနေလားမသိဘူး မနည်းခြောက်ထုတ်လိုက်ရတယ် ၊ ကံကောင်းလို့ အကိုက်မခံရတာအေ "

" မစမ်း ကလည်း ရွာထဲလမ်းက လာခဲ့ပြီးရော - မြောက်ဖက်စပ်က ဝင်လာတာပေါ့ " 

ဒေါ်ထွေးက ပြောရင်း ကျုပ်ကို သေချာကြည့်ကာ 

" ညည်းသားက အချောပါအေဟဲ့ "

" ငါ့ တူလို့ပါအေ  ခ်ခ်  ခ်ခ် " 

" ဒါနဲ့ ညည်းတို့ ဒီနှစ် မြေပဲတွေ ဖြစ်တယ်ဆို ငါ့ဆန်ဖိုးတွေ အကြေပေးအေ ၊ ငါ ဆန်ရောင်း ခဏ နားမလို့ "

"  မြင်သလောက်က မဆိုးပါဘူးအေ နှုတ်ခါနီးမှ ကြွက်စား ပုရစ်ဖေါက် မခံရဖို့ ဂရုစိုက်နေရတာ ၊  ညည်းဆန်ဖိုးတွေ တရွာလုံးပေးနိုင်ပါတယ်တော် ၊ စပါးဈေးကလည်း ကောင်းတယ်အေ့ "

 " ငါ့ဆီက ဟာ ခုယူသွားလေ အပြန်ကြ ညည်း ပုသိမ်ဘက်က လှည့်ပြန်မှာ မလား " 

ဒေါ်ထွေးလည်း အိမ်အတွင်းဝင်ကာ ပိုက်ဆံများယူလာပြီး အမေ့ဆန်ဖိုးအကြွေးများ ပေးချေလေသည်။

"  အေးးး အေးး ငါတို့သွားဦးမယ် နင်တို့လည်း ငါတို့မြို့ကို လာလည်ပါအေ "

"  လာချင်တာပေါ့ မစမ်းရဲ့ ဒီမှာက သမီးနှစ်ယောက် ထိမ်းနေရသေးတာ ဒါမို့ အပြင်မထွက်ဖြစ်တာပါ "

"  ညည်းသမီးတွေပါ ခေါ်ခဲ့ပေါ့ ငါ နှစ်ထပ်အိမ် ဆောက်ပြီးပါပြီ ခြံဝင်းလည်း ကျယ်ပါတယ်အေ "

"  ပြီးတော့မှ နောက်မလာနဲ့ ပြောနေဦးမှာ ဟင်းးး  -  ဒါနဲ့ ဒီကနေ ရွာဘက်ဝင်ရင် ကန်သင်းရိုးတွေ သစ်ငုတ်တွေ သတိထားသွားဦး "

" ကိုင်းးး သွားပြီဟေ့  မထွေးးး "  

" လာ  သား  အမေတို့ သွားကြဆို့ " 

ကျုပ်ပါ တဆက်ထဲပြောပြီး အမေကရှေ့က ထွက်သွားတာပေါ့။

ရွာထဲ ပိုက်ဆံပတ်တောင်း ရာ ညနေ ၄ နာရီမှ ပြီးစီး တော့သည်။ ညနေလိုင်းကားစီး၍ ပုသိမ်သို့သွားရာ ၆ နာရီ စွန်းစွန်းမှ ရောက်ရှိသည်။ ပုသိမ်မှ ဖေါက်သည်များထံ ပတ်တောင်းရာ ည ၈ နာရီမှ အကုန်ပြီးစီးလေသည်။ ကားဂိတ်နှင့်နီးသော တည်းခိုခန်းအား ငှားလိုက်ကြသည်။ တည်းခိုခန်းက ၂ ယောက်ခန်း ၁ ခန်းသာ ကျန်တော့ရာ မှောင်လည်းမှောင် ပိုက်ဆံထုတ်လည်းပါတာမို့ တခြားမသွားပဲ ၂ ယောက်ခန်းသာ ယူလိုက်လေသည်။

ကောင်တာမှ ၂ ယောက်ခန်းဆိုပေမယ် ကုတင်က တစ်လုံးစီပါ အမကြီးတို့ သားအမိ တစ်ယောက်တစ်လုံး အိပ်လို့ အဆင်ပြေမှာပါ။သော့ယူပြီး ကျုပ်တို့အခန်းကို လူတစ်ယောက် လိုက်ပို့ပါတယ်။ အခန်းက ကျယ်တယ်ဗျ။ ကုတင်က နံရံတွေဘက် ကပ်ထားတာ နှစ်လုံး အလယ်မှာ မှန်တင်ခုံ သဘောမျိုးခုံနှင့် စားပွဲခုံအပုတစ်လုံး မျက်နှာချင်းဆိုင် တံခါးပေါက်ဘေးမှာ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ချပ်ကြီး ရှယ်ပေါ့ဗျာ။ ခဏနားပြီး အမေက

" သားးး မောင်တူး အမေ ရေချိုးလိုက်ဦးမယ် ခဏနေ သားလည်းချိုး အပြင်ထွက်ပြီး တခုခု စားရအောင် "

ပြောပြီးအမေက မှန်ချပ်ကြီးဘေးက တခါးပေါက်တခုအား ဖွင့်ကာ ဝင်သွားတော့သည်။ ကျုပ် အံသြမိတယ်ဗျ အမေက ခေတ်မှီနေတာ။ ခဏနေ ရေချိုးသံကြားနေမိလို့ ကျုပ်လည်း အသာလေး သွားချောင်းတာပေါ့။ မိုက်တယ်ဗျာ အမေက တုံးလုံးချွတ် ချိုးတာဗျ အသားဖြူဖြူ အနည်းငယ် ဝသော်လည်း နို့တွေက တင်းနေတာဗျာ ။ ခါးသေးလေးအောက်က ဖင်ကြီးတွေက ဖွေးဆွတ်ပြီးကော့ထွက်နေတာ ဆပ်ပြာတကိုယ်လုံးတိုက်ရင်း အဖုတ်ကိုလည်း ပွတ်တိုက်နေတာ။ 

ကျုပ် ကြည့်ရင်းနဲ့ လီးတောင်လာတာဗျ။ ရေချိုးခန်းထဲ ပြေးဝင်ပြီး လိုးချင်တဲ့စိတ်တွေ မနဲထိန်းထားရတာ။ကြည့်နေရင်း အမေက ဖင်ကြားတွေရော ပွတ်သပ်နေတာ တခါးပေါက်ဖက် လှမ်းကြည့်နေလို့ ကျုပ်လည်း အသာလေးပြန်ထွက်လာပြီး ကုတင်ပေါ် လှဲနေမိတယ်။ မကြာပါဘူး အမေက ရင်လျှားလေးနဲ့ထွက်လာပြီး

" သား  ရေသွားချိုးတော့ ပြီးရင် ညစာတခုခု သွားစားရအောင် သူများရပ်ရွာ ဆိုတော့ မိုးချုပ်ရင် မကောင်းဘူး "

" ဟုတ်  အမေ "

ကျုပ်လည်း ရေချိုးခန်းဝင် ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး ပြန်ထွက်လာတယ်။ အမေက အစိမ်းရောင် ဝမ်းဆက်နဲ့ သနပ်ခါးလေးကို ဖွေးလို့ဗျာ သနပ်ခါးထုပ်လေးနဲ့ လိမ်းထားပုံပါ။ ရေမွှေးလေးလဲ စွတ်ထားသေးတယ်ဗျ။ ကျုပ်ကို ပြုံးကြည့်ရင်း

" ဟဲ့သား   အမေ့ကို မမြင်ဖူး ဘူးလား ဘာလို့ ငေးကြည့်နေတာလဲ ဟင်းးး "

" အမေက တအားလှတာဗျ သားခုမှ သေချာကြည့်မိတာ ဟီးးး "

" ကဲ  အအေးပတ်မယ် အဝတ်မြန်မြန်လဲ အမေတို့သွားစို့ "

အပြင်ထွက်ပြီး ခေါက်ဆွဲကြော် စားလိုက်တယ်။ တည်းခိုခန်းပြန်ရောက်တော့ ည ၁၀ ခွဲရော။ ကိုယ့်ကုတင်နဲ့ကိုယ် အိပ်လိုက်ကြတယ်။ ကျုပ်က ရေချိုးခန်းထဲက အမေ့ပုံကိုစဉ်းစားရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ်ဗျာ။အိပ်ပျော်ပြီး သိပ်မကြာပါဘူး ။ ပေါင်ရင်းနားလေး ခပ်နွေးနွေး အငွေ့အသက်လေးများရနေလို့ ကျုပ်မျက်လုံးကို အသာလေးဖွင့်ကြည့်လိုက်တာ။ အမေဗျ ကျုပ်ပုဆိုးကို ဗိုက်ပေါ်ထိလှန်ပြီး ပေါင်ကြားက လီးနေရာကို စိုက်ကြည့်နေတာ ကုတင်အောက်က ဒူးလေးထောက်ပြီးပေါ့။

ခြေသလုံးမွှေး  ပေါင်မွှေးများနှင့် သားဖြစ်သူ၏ ပေါင်ကြားမှ လီးအားသေချာစိုက်ကြည်နေမိသည်။ လီးကြီးက မတောင်သေးခင် ၆ လက်မခွဲခန့် အတုတ်မှာ ၁ ကျပ်ခွဲလုံးသာသာရှိပြီး ဒစ်ကြီးက အောက်သို့စိုက်နေသည်။ လီးတန် နီညိုကြီးက အကြောများဖုထစ်နေရာ လီးအရင်းတွင် လမွှေးအုံလေးမှာ မဲနက်နေသည်။လီးအရင်းအောက်ဖက်တွင် အမွှေးများနှင် လဥမဲမဲကြီးနှစ်လုံးမှာ ကုတင်ဖြင့် ကပ်နေတော့သည်။

ကြည့်နေရင်း ဒေါ်စမ်းအေးမှာ နှုတ်ခမ်းလေးဟကာ လျှာလေးအား အပေါ်နှုတ်ခမ်း အောက်နှုတ်ခမ်းအား သပ်ချနေသည်။ သားဖြစ်သူမျက်နာအား တချက်ကြည့်ကာ ဒစ်ဖူးညိုကြီးအား ဆွဲစုပ်လိုက်တော့သည်။ပါလာသော လီးတန်အား လက်တဖက်ဖြင့် အရင်းမှ ဖမ်းထိန်းလိုက်သည်။ ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် ဂွေးဥနှစ်လုံးအား ဆုပ်နယ်၍ပွတ်ချေပေးသည်။

ထိုနောက့် လီးအရင်းကိုင်ထားသောလက်က အထက်အောက်စွကာ ဒစ်ဖူးအား ဖိစုပ်ပစ်သည်။ တဖြည်းဖြည်း သားဖြစ်သူလီးမှာ ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲဖြစ်လာကာ ဆန့်ထွက်လာသည်။ လီးက တဖြည်းဖြည်းတုတ်လာပြီး အရှည်မှာ ၈ လက်မခွဲခန့် ရှိလာသည်။ ဒစ်ဖူးအား ပါးစပ်မှထုတ်ကာ အဖျားကနေ အရင်းထိ လျှာအပြားလိုက်ယက်ပေးရာ လီးကြီးမှာ တဇပ်ဇပ် တုန်လာတော့သည်။ အရင်းမှ အဖျားသို့ ပြန်တက်လာရင်း ဒစ်ကြီးနားအရောက် ဒစ်ဖူးကြားထဲ လျှာကို ဝိုက်ဆွဲပြီး ဒစ်ဖျားလေးအား ဆက်ကနဲ့ ကိုက်ပေးလိုက်သည်။

"  အို့   ရှီးးးး   အ   အားးး  အမေရယ်   အားးး ကောင်းလိုက်တာဗျာ "

ကျုပ်လည်း ဟန်မဆောင်နိုင်တော့တာဗျာ။အမေက တချက်ပြုံးပြီး ဒစ်ကြီးနမ်းလိုက်သေးတာ။ပြီးမှ ကျုပ်ကိုကျောခိုင်းပြီး တဇပ်ဇပ်တုန်နေတဲ့ ကျုပ်လီးပေါ် ခွထိုင်ပစ်တာ။ လီးအရင်းကနေ လက်နောက်ပြန်ထိန်းရင်း စောက်ဖုတ်နဲ့တေ့ပြီးထိုင်ချပစ်တာဗျာ။

" ဗျစ်   ဗျစ်    ဖွပ်   ဗျစ်ဗျစ် "

ကျုပ်လီး အမေ့စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားပါပြီ။ ပြီးတော့မှ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ရှေ့ကိုကုန်းထောက်လိုက်တာ။ ဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းကို မြှောက်ပြီး ခါးလေးကော့ကာ တဖုန်းဖုန်းဆောင့်လိုးတာဗျာ။ ကျုပ်လီးက အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ပေါ့ မြင်နေရတာ။ အမေ့စောက်ပတ်က စီးစီးကျပ်ကျပ်လေးဗျ အမေဆို သူပါသာစောင့်ရင်း ညည်းနေတာဗျာ အသံလေးက ကျုပ်အတွက် သာယာလိုက်တာ။

" အားးး  အိုးးး  သားရယ်  ကောင်းလိုက်တာကွာ မင်းလီးက မင်းအဖေထက် ရှည်တယ်  အားးး းးး  အားးး  ဟူးးးး "

" ဘွတ်   ဘွတ်   ပြွတ်  ဖွပ်ဖွပ်   ဘွတ်  ဖလွပ်   ဗျစ်ဗျစ် "

အဖုတ်ထဲလီးအဝင် အထွက် အသံတွေလဲ ဆူညံနေပါပြီ။ အချက် ၆၀ လောက် မနားတမ်းဆောင့်ရင်း အမေပြီးသွားပါတယ်။ ကျုပ်ဆီးခုံးမှာ စောက်ရည်တွေရွှဲနှစ်နေတာ။ အမေက ဖင်လေးကြွပြီး အဖုတ်ထဲက လီးကိုထုတ်ရင်း ရှေ့လက်နှဖက်ကွေးပြီး ဖင်ဗူးဒေါင်းလေးထောင်ရင်း အနားယူနေတာပေါ့။ ကျုပ်ခြေထောက်တွေ အမေ့ဗိုက်အောက်က အသာထုတ်လိုက်ရင်း ဖင်ကုန်းနေတဲ့အမေ့နောက်မှာ နေရာယူလိုက်တာ။

အစထဲကမှ လုံးချိတ်နေတဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးက ကျုပ်ရှေ့ကုန်းပေးသလိုဖြစ်ပြီး ဖင်သားနှစ်ခြမ်းအလယ်က စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြူးထွက်နေတာ ကျုပ် အားရလိုက်တာဗျာ။ ပြူးထွက်ပြီး အရည်ရွှဲနေတာ အမေ့အဖုတ်ကို ကျုပ် ကုန်ယက်ပစ်လိုက်တာပေါ့။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို လျှာနဲ့ ထိုးလှန်ရင်း အစိလေးကို ဖိဖိစုပ်ပေးလိုက်တာ အမေ တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းသံလေး ပြန်ပေးနေတယ်။

ကျုပ်လည်း အမေ့ဖင်ကြားထဲ မျက်နာအပ်ထားရင်း ဖင်ဝတွေပါ ထိုးယက်ပစ်တာ ဖင်နှစ်ခြမ်းခါရမ်းနေလို့ လက်နဲ့ထိန်းယက်နေရတာ။ အားရအောင်ယက်ပြီးမှ ဖင်ကြားထဲက စူထွက်နေတဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ကျုပ်လီးကို တေ့ထားလိုက်တာ။ ပြီးမှ ခါးလေးကို ဆွဲပြီး တဖန်းဖန်း ပစ်လိုးနေတာ။

"  ဘွတ်  ဖွပ်   အ   အားးး  ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်  အင်း  ဟုတ်တယ်  ဆောင့်ဆောင့်  နာနာလေးဆောင့်  အားးး းးး ရှိးးး  ဘွတ်  ဗျစ်ဗျစ်   ဒုတ်စွပ်   အ   ရှီးးးး  ဘွတ်ဘွတ် ဖွပ်ဖွပ် "

အမေ့ညည်းသံ လိုးသံတွေကြောင့် ကျုပ်လည်း ကြာကြာဆက်မလိုးနိုင်တော့ပါဘူး။

"  အားးး  အ  ကောင်းတယ် အမေရာ   ရှီးးး  သားးး  ထွက်  ထွက်  ထွက်ပြီ  အိုးးး ရှီးးး းးးး  ပြီးပြီ အမေ  အားးးး "

အမေလည်း ကျုပ်လီးညှစ်ပေးရင်း ဒုတိယအချီ စောက်ရည်များထွက်ကျလာပါတယ်။ နှစ်ယောက်သား ငြိမ်သက်ရင်း ကျုပ်ကုတင်ပေါ်မှာပဲ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ တည်းခိုးခန်းမှ မနက်စောစောထပြီး မျက်နာသစ် ကိုယ်လက်သန့်စင်ကာ အခန်းအပ်ပြီး မိမိတို့မြို့သို့ ဒါရိုက်ရောက်မည့် ကားကိတ်သို့ ထွက်ခဲ့ပါတော့တယ်။

 

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>



 

Monday, December 3, 2018

အချစ်များစွာဖြင့် (စ/ဆုံး)

အချစ်များစွာဖြင့် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျနော့် မိန်းမနာမည် အေးအေးသင်း၊အသက်နှစ်ဆယ်အရွယ်လောက် ၃၄/၂၄/၃၆ ဆိုဒ်။ ဘော်ဒီလှတဲ့အပျိုချော ခယ်မနာမည်က အေးအေးနှင်း၊ သင်းသင်း နှင့်နှင်းနှင်းပေါ့။ လင်မယား အရှက်ကုန် ဆိုသလောက် ကျနော်တို့ လင်မယားကဲခဲ့တာ ပြောပြမယ်၊၊

မင်္ဂလာဦးညမှာကို သင်းသင်းကို ကျနော်လိုးတာ၊ ခလေးတွေ အိပ်ပေမယ့် ခယ်မက မအိပ်သေးဘူး၊ သူ့အသံမကြားရတော့ အိပ်ပြီဆိုပြီးတွယ်တာ၊ နယ်မှာဆိုတော့ လင်မယားခန်းအတွက် သင်းသင်းနှင့်နှင်းနှင်းတို့အိပ်တဲ့အခန်းကို ယူလိုက်ရတယ် ဝါးထရံကာလေးတွေနဲ့ပေါ့။

မိဘတွေနှင့်ခလေးတွေက အောက်ထပ်မှာအိပ်ကြပြီး ကျနော်တို့က အပေါ်ထပ်ခိုးလေးပေါ်မှာ နှင်းနှင်းကတော့ ကျနော်တို့အခန်းဘေးက အပြင်မှာ ခြင်ထောင်ပြီးအိပ်နေတယ် သူကတော့ အိပ်ရာပြောင်းလို့မအိပ်နိုင်သေးဘူး။ ကလေးတွေ အသံတိတ်သွားမှ ကျနော်လည်း သင်းသင်းကိုနမ်းပြီး အဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်ကြတယ်၊၊

မီးမှောင်နေပေမယ့် ပူမှာစိုးလို့ ခေါင်းရင်းကပြူတင်းတံခါးဖွင့်ထားတာ လရောင်လေးက အခန်းထဲဝင်နေတာလေ၊၊ အဝတ်အစားတွေချွတ်တော့ ကျနော့်မိန်းမကိုယ်လုံးလေးက ပေါ်လာတယ်၊၊ လရောင်လေးနှင့်အရမ်းမိုက်တယ်ဗျ၊၊ နို့လေးကလုံးပြီး မာနေတာပဲ၊၊ အပေါ်ကခွပြီး နို့စို့ပစ်လိုက်တယ်၊၊

" ယားတယ် ကိုကျော်"

တဲ့ အေးလေ သူမှနို့စို့မခံဘူးတာ၊၊ သမီးရည်းစားဘဝက ကျနော်လည်း လူမလစ်လို့ နို့မစို့ခဲ့ရဘူးလေ၊၊ နို့လေးကို အင်္ကျီအောက်ကပဲ လက်နှိုကိပြီးပဲ ကိုင်ခဲ့ရတာကိုး၊၊ ကျနော်လည်း အားပါးရစို့တော့ သင်းသင်းက အသံလေးတွေ ထွက်လာတယ်၊ ဒီတော့ ကျနော်လည်း အောက်ဆင်ပြီး အဖုတ်ကို ယက်ပစ်လိုက်တယ်၊

" မရွံဘူးလား...ကိုကျော်"

လို့အသံတိုးလေးနှင့်ပြောတော့

" မရွံပါဘူး ကိုယ့်မိန်းမဟာပဲ ရွံပါဘူး သင်းသင်းလည်း ရွံလို့မရဘူးနှော်"

" အင်းပါ..ကိုကျော်တောင်လုပ်ပေးတာ  မရွံပါဘူး"

ကျနော်လည်း အကွဲကြောင်းတလျောက် ယက်ပေးတာ သင်းသင်းက အသံတွေထွက်နေတယ်၊၊ အိမ်မှာအဖေအမေတွေ နိုးသွားမှာစိုးလို့သာ သိပ်အသံမထွက်တာလေ၊၊ ကျနော် မိန်းရပြီဆိုတော့ ကာမစည်းစိမ် အပြည့်အဝခံချင်တယ်လေ၊၊

ကိုယ်ယက်ပေးမှ သင်းသင်းကို နောက်ဆိုစိတ်တိုင်းကျ ခိုင်းလို့ရမှာမို့ ကျနော်က အပျိုစင်အဖုတ်ကိုအားရပါးရယက်ပေးနေတာ၊၊ အဖုတ်ကိုဖြဲပြီး လျှာကို မွှေပစ်လိုက်တော့ အင်း ဟင်းအင်း ဟင်း နှင့်မြည်တယ်၊၊လျှာနှင့်ယက်တော့လည်း အသံက

" ပလပ်..ပလပ်"

အသံတောင်ထွက်တယ်၊၊ ထွက်မှာပေါ့ သင်းသင်းကလည်း အရည်တွေ ထွက်နေတာကိုး၊ ကျနော်က ကာမစိတ် နည်းနည်းထန်တယ်၊၊ လူပျိုဘဝမှာတောင် ဂွင်းထုရင်အနည်းဆုံး သုံကြိမ်လောက် ထုနိုင်တယ်၊၊ လေးကြိမ်မြှောက်ထုတဲ့ အချိန်မှာ ပုံမှန်သွားလာနိုင်ပေမယ့် လှေကားအဆင်းမှာ မလွယ်ဘူး။

အတက်မှာတက်နိုင်ပေမယ့် အဆင်းမှာဒူးခွေပြီး လဲချင်သလို ဖြစ်တာကြောင့် လေးကြိမ် မထုတော့ဘူး၊သုတ်ထွက်လည်း ထိန်းထားနိုင်တယ်လေ၊၊ ကျနော်က သင်းသင်း အစေ့ကို လျှာဖျားနှင့်ထိုးဆွပေးတာ သင်းသင်းတစ်ယောက်

" အီး ဟီး"

ဆိုပြီးတုန်တုန်သွားတယ်၊၊ အစေ့ကို နှစ်မိနစ်လောက်စုပ်ပေးတာ သင်းသင်းတစ်ယောက် တုန်ပြီး အဖုတ်ထဲက အဖြူနှစ်ကလေးတွေထွက်ပြီး သူမပြီးသွားတယ်။ ပြီးတော့ ဘာမှမလုပ်ရဘဲ အသက်ရှူသံတွေ ထွက်ပြီး မောနေတယ်ဗျို့။ ကျနော်လည်း သင်းသင်းပြီးသွားတော့ ရပ်လိုက်ပြီး သင်းသင်း ဘေးပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။

" သင်းသင်း ကိုကျော်လီးကို စုပ်ပေးဦ"

ဆိုပြီးလီးအရေပြားကို လှန်လိုက်တယ်၊၊ သင်းသင်းလည်း အိပ်ရာကထလာပြီး တပြွတ်ပြွတ်နှင့်စုပ်တယ်၊၊ဘယ်အရသာ ရှိပါ့မလဲ၊၊

တောင်တော့ တောင်နေတာပေါ့ လီးနှင့်လျှာနှင့်တွေ့တာ မတောင်ပဲနေပါ့လား၊ အင်း..ရန်ကုန်ရောက်မှသင်ပေးရမယ်၊၊ သုံးမိနစ်လောက်ပဲ စုပ်ပြီး အာညောင်းတယ်ဆိုပြီး ရပ်လိုက်တယ်၊၊ အဲဒါကြောင့်နှင်းနှင်းကို လိုးဖို့ကြံရတော့တာပေါ့ ကုတင်မရှိတော့ မွေ့ယာမှာပဲ ပက်လက်လှန်ပြီး လှေကြီးထိုးပြီးဆွဲရတယ်၊၊

အစေ့နှင့်အဖုတ်ကို လီးနှင့်ကလော်ပြီး သုံးမိနစ်လောက်အထဲကို မထည့်ပဲ လုပ်လိုက်တယ်၊၊ သင်းသင်းဆီက အသံလေးထွက်လာမှ အဖုတ်ထဲ လီးစသွင်းတာ၊ အပျိုဆိုတော့ တန်းပြီးသွင်းပစ်လိုက်ရင် အရမ်းနာသွားမယ်၊၊ ဒီတော့အဖျားလောက်ပဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် သုံးမိနစ်လေးမိနစ်လောက် အချိန်ဆွဲပြီးလိုးပေးပြီး သင်းသင်းအသံလေး ခပ်စိပ်စိပ်ထွက်လာမှ ဆက်ကနဲထိုးသွင်းပစ်လိုက်တာ

" အာ့....ကိုကျော်"

ဆိုပြီး အသံကျယ်ကျယ်ထွက်သွားတယ်၊၊ အပြင်မှာ နှင်းနှင်းတောင်အိပ်နေရင်းက လန့်နိုးသွားလောက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို တွန်းသေးတယ်၊၊ ကျနော်လည်းခဏတော့ ရပ်ပစ်လိုက်ပြီး နို့ပြန်စို့ရတာပေါ့၊၊

သင်းသင်းဆီက အသံထွက်လာတော့ ထပ်ပြီး အဆုံးထိ သွင်းပစ်ရတာပေါ့၊၊ ဒီတော့လည်း သင်းသင်းက တဟီးဟီး အသံထွက်လာတာပေါ့၊၊ ကျနော်ကအားနှင့်မဆောင့်ရတော့ အားမရဘူးဗျ၊၊ ဆယ်မိနစ်လောက်တွယ်ထည့်လိုက်ပြီး ရပ်လိုက်တယ်၊၊

ပြီးတေား သင်းသင်းကို ကုန်းခိုင်းပြီးနောက်ကနေလိုးတော့

"နာတယ်  ကိုကျော်

ဆိုတော့ တဖြေးဖြေး ကြိတ်လိုးလေးလိုးရတာပေါ့။ နောက်ထပ်ဆယ်မိနစ်လောက်လိုးပြီးတော့ ကျနော်လည်းပြီးချင်လာတာလေ၊၊ ကျနော်အဆုံးထိထည့်ပြီး ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာပေါ့ဗျာ၊၊ လူလည်းနည်းနည်းတော့ ဟိုက်သွားတာပေါ့ဗျာ။

" သင်းသင်း ကောင်းရဲ့လား"

" အင်း"

ကျနော်တို့နှစ်ယောက် အဝတ်အစားထဝတ်ပြီးဖက်ကာ အိပ်လိုက်ကြတာပေါ့။

..................................................

နောက်တစ်ရက် မိုးလင်းတော့ သင်းသင်းတို့ အဖေအမေကို ကန်တော့ပြီး ရန်ကုန်ကို လာလိုက်တယ်၊၊ ရန်ကုန်မှာကျတော့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးရတော့ အရမ်းကောင်းတာပေါ့ သင်းသင်းလည်း လီးစုပ်တတ်လာသလို ဖင်တောင်ချလို့ရလာတယ်၊၊ ချစ်စခင်စကြင်နာစပဲလေ အပီအပြင် ဆော်လို့ ရလာတာ့ပေါ့ဗျာ။

ကျနော်လည်း အလုပ်ကငွေရနေတော့ ပျော်ပျော်ရွှင်ပါပဲ၊၊ တစ်လနောက်တော့ သင်းသင်းအဖေ ကားတိုက်ခံရပြီး ဒူးခေါင်းရိုးကျိုးတယ်၊၊ ကျန်တဲ့နေရာကျိုးပေမယ့် ကျောက်ပတ်တီးစည်းလိုက်တာ ကောင်းသွားပေမယ့်၊ ဒူးခေါင်းရိုးကျိုးတာကျတော့ မကောင်းတော့ပဲ ချိုင်းထောက်ကြီးနှင့်နေရတာ ဘာအလုပ်မှ မလုပ်နိုင်တော့ဘူး။ ခလေးတွေက လူလားမမြောက်သေးတော့ အားလုံး ကျနော့် တာဝန်ဖြစ်လာတယ်၊၊

ငွေရတဲ့ ကာလမို့လို့ သင်းသင်းတို့မိသားစုကို ထောက်ပံ့ထားနိုင်တယ်လေ၊၊ သင်းသင်းက သူ့အဖေအမေမိသားစုကို ထောက်ပံ့ထားတဲ့ ကျနော်ကိုရွှေပေါ်မြတင် ဆိုသလိုပဲ၊၊ ကျနော် ဘယ်လိုလုပ်လုပ် ခွင့်ပြုတာပဲ၊၊ ကျနော်လည်း လိုးရင်းဆော်ရင်း သင်းသင်းက ကိုယ်ဝန်ရလာတယ်၊၊ အစောပိုင်းခြောက်လအထိ ကျနော် လုပ်ဖြစ်တယ်၊၊

နောက်တော့ မလုပ်ရဲတာနှင့်လီးစုပ်ခိုင်းရတာပေါ့၊၊ ဒါပေမယ့် သိပ်အားမရတော့ဘူး။ သင်းသင်းက စျေးဝယ် ဘာဝယ်တာ လမ်းလျောက်တော့ ဝယ်နိုင်သေးတယ်၊၊ ကျနော်က ရှစ်နာရီလောက် ရုံးသွားရလို့ သူနှင့်မလိုက်ဖြစ်ဘူး၊ သင်းသင်းပဲ မနက်စောစောထ ထမင်းကြော်ပဲပြုတ်ဝယ် ကော်ဖီဖျော်ပြီး စျေးသွားလေ့ရှိတာပေါ့၊၊

.................................................................................

ခြောက်လလောက်ကြာတော့ သင်းသင်းကို စောင့်ရှောက်ရအောင် နှင်းနှင်းကို ကျနော်တို့ဆီ လွှတ်လိုက်တယ်၊၊ ကျနော်လည်း နှင်းနှင်းရောက်လာတော့ သင်းသင်းပြောတာနှင့် အခန်းတွေ ကန့်ရတာပေါ့။ နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်လည်း တစ်လုံးထပ်ဝယ်ရတာပေါ့၊၊

နှင်းနှင်းက သူ့အမအိမ်မှာ နေရပြီး တိုက်ခန်းဆိုပြီး လုံခြုံတာကြောင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေတယ်၊၊ သူ့အမစျေးသွားတဲ့ အချိန် သူက ထမင်းကြော်ကော်ဖီဖျော်ပြီး ကျနော်ကိုလည်းကျွေးသူလည်းစားပေါ့၊၊

သူက ညအိပ်ရင်ဘရာရော ပင်တီပါ ချွတ်အိပ်လေ့ရှိတယ်။ သူ့အခန်းဘက်က ပြူတင်းပေါက် မရှိတော့ ပူတယ်လေ၊၊ အဝတ်ပါးလေး ဝတ်ပြီးတော့ပေါ့ မနက်ကျ မှဘရာဝတ်ပြီး အိပ်ခန်းထဲကထွက်လာပြီး မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ပြီး ထမင်းကြော်တာ။

ကြာလာတော့ ကျနော်နှင့်ပိုပြီး ရင်းနှီးလာသလို ကျနော်လည်း သွားရည်တမျှားများ ကျနေမိတယ်။ ကျနော်လည်း အချစ်ကတစ်ယောက်တည်းနှင့်မလုံလောက်တော့ဘူး အချစ်များများ လိုချင်လာတယ်။ ဒီတော့ခယ်မချောချောလှလှကို လိုးချင်လာတယ်၊၊ ဆိုရိုးစကားတောင်ရှိသေး၊ ခဲအိုဆိုတာ ခယ်မပေါင်တစ်ခြမ်းကို ပိုင်တယ်ဆိုတာ၊ ကျနော်က တစ်ကိုယ်လုံးရအောင်ကြံမယ်။

ကျနော်လည်း နေမြင့်လေ အရူးထလေ ဆိုသလို သင်းသင်း ကိုယ်ဝန်ရင့်လေ တဏှာပိုး ထလေပေါ့ဗျာ။ ဘာလို့လည်းဆိုရင် တရက်တရက် လီးစုပ်ခံရတာနှင့် အာသာမပြေဘူး၊ တညတလေ တံခါးလေး စေ့ရုံစေ့ထားပြီး အားမရတဲ့ညဆိုရင် မိန်းမကိုကုန်းခိုင်းပြီး ဖင်ကို ဖြေးဖြေးလေးလိုးသေးတယ်၊၊ ကိုယ်ဝန်ရှစ်လလောက်အထိ သင်းသင်းကို စည်းရုံးပြီး လိုးတယ်၊၊ သင်းသင်းကလည်း ကိုယ်ဝန်ရှိပေမယ့် ကျနော့်တောင်းဆိုချက်ကို လိုက်လျောရတယ်၊၊

သူကလည်း ကျနော် အမြန်ပြီးအောင် အသံလေးတွေထွက်ပြီး အော်ရတာပေါ့လေ၊၊ ကျနော်လည်းတမင်တကာ နှင်းနှင်း သိအောင် အီး အား အီးအားပေါ့၊ နှင်းနှင်းက သိတယ် ။ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာ၊၊ တခါတလေ မိန်းမမရှိတုန်းလေး တဏှာစကားတွေ ပြောပြောနေတော့ နှင်းနှင်းက တံခါးပိတ်အိပ်တာဗျ၊ ဂျက်ထိုးထားတော့ ဝင်မရဘူးပေါ့၊၊

တနေ့မှာ မနက်အစောကြီး နှင်းနှင်းဝမ်းသွားတယ်။ သုံးလေး ကြိမ်သွားတော့ ဆေးသောက်ပြီး ဆက်အိပ်တယ်၊ နှင်းနှင်းတံခါးပိတ်ဖို့ မေ့သွားတာပေါ့၊၊ သူ့အမ သင်းသင်း စျေးသွားတယ်လေ၊ ကျနော်လည်း အိပ်ရာကထပြီး ထမင်းကြော်ကြော်ပေးမယ့် သူမရှိတော့ နှင်းနှင်းအခန်းကို ကြည့်တဲ့အခါ တခါးစေ့ထားရုံသာတွေ့တော့ ကျနော်ဝင်သွားလိုက်တယ်၊ ဒီအကွက်က ကျနော် ကျားချောင်းချောင်းနေတာလေ ။ နှင်းနှင်းကို လီးကြိုက်သွားအောင် လိုးလိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားတာကိုး၊၊

ပင်ပန်းလို့လား မသိဘူး ။ ပက်လက်ကလေး ခြေပစ်လက်ပစ် အိပ်ပျော်နေတယ်၊ လုံချည်က မကျွတ်ပေမယ့် ဖြေလျော့နေတာပေါ့၊၊ အင်္ကျီပါးပါးအောက်မှာ စီကာ့လောက် နို့လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေး တွေ့ရတော့ စို့ချင်လိုက်တာ၊၊ ကျနော် ဆုံးဖြတ်ချက်က နို့စို့ဖို့ မဟုတ်ဘူးလေ၊ နောက်ဆို အဖုတ်ရရင် နို့ကကြိုက်သလောက်စို့လို့ ရတယ်မဟုတ်လား။

ဒီတော့ အဖုတ်ကို လုပ်ဖို့ ထမီလေးဖြေပြီး အပေါ်ကအောက်ကို လျောချလိုက်တာပေါ့၊ အိပ်ရေးပျက်လို့လား မသိဘူးမနိုးဘူးဗျ၊၊ ကျနော် နှင်းနှင်းအဖုတ်ကို ကြည့်တော့ သိပ်လှတယ်။ အမွှေးကလည်း နုနုလေး၊အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးက သိပ်လှတယ်၊၊

ကျနော် လျှာနှင့်အကွဲကြောင်းတစ်လျောက် ယက်ပေးလိုက်တယ်ဗျ။ မနိုးသေးဘူး၊ ဆယ်ချက်လောက်ယက်ပေးလိုက်တာ အဖုတ်မှာ ကျနော့် သွားရေတွေနှင့် ချွဲလာတယ်။ ကျနော် အားမရဘူး ။ ခြေနှစ်ချောင်းထောင်းလိုက်တော့ အင်း အင်း ဆိုပြီး တချက်လှုပ်သွားတယ် ။ မနိုးသေးဘူး၊ လျှာနှင့်ကုန်းပြီး အကွဲကြောင်းထဲ မွှေလိုက်တော့ နှင်းနှင်းလန့်နိုးလာပြီး

" ဟာ....ကိုကျော် ဘာလုပ်တာလဲ"

" ဖယ် မမသိရင် အားလုံးပြသနာပဲ"

ဆိုပြီး ရုန်းထွက်ဖို့လုပ်တယ်၊ ဝမ်းသွားထားတော့ သိပ်မလှုပ်နိုင်ဘူး၊ ကျနော်ကလည်း သိတယ်၊ ဒါကြောင့်သူ့ရင်ဘတ်ကို ခွ မျက်နှာကို နှင်းနှင်းခြေဖက်ကို မျက်မှာမူ ထိုင်လိုက်တယ်၊၊ ကျနော့် ကိုယ်လုံးဖိထားတော့ နှင်းနှင်း မလှုပ်နိုင်တော့ဘူး၊၊ လူကသာ မလှုပ်နိုင်ပေမယ့် လက်ကကျနော့ကျောကို လက်နှစ်ဘက်နှင့် ရိုက်ပြီး

" ကိုကျော်  မလုပ်ပါနဲ့ သမီးကို လွှတ်ပါ"

" မမ သိသွားလိမ့်မယ်"

ကျနော်က မလွှတ်တဲ့ အပြင် ဖင်ကိုဆွဲ မ,ကာ ဖင်အောက် ခွခေါင်းအုံးသွင်းလိုက်တယ်၊၊ ဖင်ကြီးအပေါ်ကိုမြောက်တက်လာတယ်။ ကျနော် အားရပါးရ ယက်ပေးလိုက်တယ်၊ ငိုနေတဲ့ အသံ တိတ်သွားတ်၊၊ အရည်တွေလည်း ထွက်လာတယ်၊၊ သူမရုန်းနိုင်တော့ပါဘူး၊ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား ဖြဲပြီး အစေ့ကို စုပ်ပစ်လိုက်တယ်၊၊

ငါးမီနစ်လောက် ယက်ပေးလိုက်တာ နှင်းနှင်းတစ်ယောက် တဆက်ဆက်တုန်ပြီးပြီးသွားတယ်၊၊ ကျနော်နေရာ ပြောင်းပြီး ပေါင်ကြားဒူးထောက်လိုက်တော့ 

" မလုပ်ပါနဲ့ ကိုကျော် မမသိရင် မိုးမီးလောင်ပါ့မယ် "

" ငါရှင်းနိုင်တယ်နှင်း"

ဆိုပြီးအဖုတ်ထဲ လီးသွင်းလိုက်တယ်၊၊ ပြီးတော့ အင်္ကျီကို အပေါ်တွန်းတင်ပြီး နို့သီးခေါင်း သေးသေးလေးတွေကို စို့ရင်း လီးဒစ်ဖျားလေးနဲ့ အဆုံးအထိ မသွင်းဘဲ အရည်လိုက်လာအောင် တဖြေးဖြေးနဲ့ ငါးမီနစ်လောက် အသားကျအောင် လိုးနေလိုက်တယ်၊၊ နှင်းနှင်းလဲ မရုန်းကန်နိုင်တော့ဘဲ မျက်စိပဲမှိတ်ထားရတာပေါ့လေ။

ဘယ်လောက်ပဲ ငြင်းဆန်ဆန် လီးနှင့်အဖုတ်တွေ့ရင် အဖုတ်က သူ့အလုပ်ကို သူသိတာပေါ့၊၊ မကြာပါဘူး ။ နှင်းနှင်းတယောက် ညည်းသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာတယ်လေ၊ ဒီတော့ ကျနော် အချိန်မဖြုန်းတော့ဘူး ။ အမှေးပါး ဟိုင်မင်ကို ထိုးခွဲလိုက်တော့ နှင်းနှင်းမျက်လုံးလေးပွင့်လာပြီး

" အားးးနာလိုက်တာ ကိုကျော်ရယ်" တဲ့၊

" ခဏလေးပါ နှင်းနှင်း မကြာခင်ကောင်းသွားမှာပါ"

" မမလာလို့ မိသွားရင် ကျမ ပြသနာတက်ပါ့မယ်"

" သင်းသင်းလာဖို့ အဝေးကြီးပါ"

ကျနော်လည်း အေးအေးဆေး လုပ်လို့ရပြီလေ။ ဒီတော့လည်း နှင်းနှင်း ကောင်းအောင် နို့စို့ရင်းလိုးလိုက်တယ်၊ ပထမတော့ ဖြေးဖြေး နောက်တော့ အားလည်းသုံးရတာပေါ့၊၊ နှင်းနှင်းက ကျနော့်ခါးကို ခြေထောက်နှစ်ဘက်နှင့်တောင် ချိတ်လိုက်သေးတယ်၊၊

ပါးစပ်ကလည်း တအင်းအင်း တဟင်းဟင်း ညည့်းလို့ ။ ဒါတောင် သူဝမ်းသွားထားလို့ အာလျော့နေတာ၊၊သူသာနေကောင်းရင် အရမ်းကောင်မှာ အချိန်အေးအေးဆေးဆေးရလို့ သုတ်ထိန်းလိုးတာတောင် ကျပ်ထုပ်နေလို့ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်မှာ နှင်းနှင်းရော ကျနော်ရော ပြီးသွားတယ်။

ပြီးသွားတော့ ရပ်လိုက်တဲ့အခါမှာ

" ကိုကျော်ကျမ ဗိုက်ကြီးသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

" ဗိုက်ကြီးသွားရင်  နင့်ကို ငါယူမယ်"

" ဘယ်လိုဖြစ်မှာလဲ ကိုကျော်"

" ငါ့တာဝန်ထားစမ်းပါ၊ညနေ ငါဆေးဝယ်လာခဲ့မယ်"

ဆိုပြီး အခန်းအပြင်ထွက်လိုက်တယ်၊ သတိရလို့ သနပ်ခါးတုံးကို ယူပြီး တခါးဂျက်ထိုးတဲ့ ဂွင်းကို ထုပစ်လိုက်တယ်၊၊ နောက်နေ့ အေးအေးဆေးဆေး ဝင်လို့ ရအောင်လေ။

ကျနော်လည်း ရေမိုးချိုးပြီး ရုံးကို လစ်လာလိုက်တယ်၊ နှင်းးနှင်းကတော့ အိပ်ရာက မထနိုင်တော့ဘူး ။ အိပ်ပြီး ကျန်ခဲ့တော့တယ်။ ညနေပြန်ရောက်တော့ သင်းသင်း မရိပ်မိအောင် နှင်းနှင်းကို ဆေးဝယ်ပေးလိုက်တယ်၊၊ နောက်တနေ့  နံနက် သင်းသင်း စျေးသွားချိန်ရောက်တော့ နှင်းနှင်းကထမင်းကြော်လေး ထကြော်တော့ ကျနော်နှင်းနှင်း နောက်ကနေဖက်ပြီး မွှေးမွှေးပေးလိုက်တယ် ။ နှင်းနှင်းက

" ကိုကျော်ရယ်....ကျမတို့ မသင့်တော်ပါဘူး"

" ဘာလို့ မသင့်တော်ရမှာလည်း နှင်းနှင်း"

" ကိုကျော် က တစိမ်း မဟုတ်ဘူးလေ..မမယောက်ျားဆိုတော့"

" အော်နှင်းနှင်းကလဲ ခယ်မနှင့်ခဲအို ဆိုတာ ဒီလိုပဲ၊ ကိုကျော်က နှင်းနှင်းကို ချစ်နေတာလေ၊"

" မမ သိသွားရင် မခက်ဘူးလား"

" သိသွားတော့လည်း ကိုကျော်နှစ်ယောက် ပေါင်းမှာပေါ့"

" ကိုကျော်ကလည်း မနှင်းက ရပါ့မလား"

" ရအောင် ကြံမှာပေါ့"

" ကျမ ရှက်တယ် ကိုကျော်၊ အမယောက်ျားနှင့်ဖြစ်တာ"

" အော် ဖြစ်ပြီးမှတော့ ဘာလို့ ရှက်နေရအုံးမှာလည်း"

" ကျမ နယ်ပြန်တော့မယ် ကိုကျော်"

" မင်းအမ ဗိုက်ကြီးနှင့်ဘယ်လိုထားခဲ့မှာလည်း နေ့စေ့လစေ့ ဖြစ်နေပြီ..ငါအလုပ်သွားတုန်း ဗိုက်နာနေရင်ဒုက္ခမဟုတ်လား"

" အင်း...ကျမ ဘယ်လို လုပ်ရမှန်းတောင် မသိဘူး"

ဆိုရင်းမီးဖိုပေါ်က ထမင်းကြော်အိုးကို ချလိုက်တယ်။

" ကဲလာပါ နှင်းရယ်"

ဆိုပြီး နှင်းနှင်းအခန်းထဲဆွဲခေါ်လိုက်တော့ နှင်းနှင်းလည်း မထူးဇာတ်ခင်းကာ ပါလာတယ်။

" ကိုကျော်ကလည်း နေ့တိုင်းပဲ လုပ်ချင်နေတာပဲလား"

" နှင်းနှင်းကလည်း နင့်အမဗိုက်ကြီးကတည်းက ငါ့မှာ ငတ်နေတာလေ"

" ကိုကျော် မငတ်ပါဘူး၊ ကျမသိပါတယ်"

" ဟင်...နှင်းနှင်းက ဘယ်လို သိလဲ"

" နေ့တိုင်းနီးပါးလောက် အသံကြားနေရတာ"

" အဲဒါ နင့်အမ လီးစုပ်ပေးနေတာလေ"

" ငါ့မှာ သူလီးစုပ်ပေးရုံနှင့်  အားမရဘူး"

" ဒါဆို ဟိုတနေ့က မမ အော်သံကြားရတယ်"

" ငါလည်း မနေနိုင်လို့   နင့်အမ ဖင်ကို လိုးရတာဟ"

" ဟင် ကိုကျော် မမက ဖင်လည်း အလုပ်ခံတာလား"

" သူလည်း အစောတုန်းကတော့ မကြိုက်ဘူး၊ နောက်နော့ကြိုက်လာတာပေါ့"

" အမလေး ကြောက်စရာ ကိုကိုကျော်ရယ်"

" သူလည်း နင့်လိုပဲအစပိုင်းတုန်းက ကြောက်တယ် ..နောက်ကျတော့ ကောင်းမှန်းသိတော့ ဖင်ကို အမြဲတန်းချခိုင်းတယ်"

" ကိုကိုကျော်ကရော မရွံမရှာ ချတာပဲလား"

" ရွံစရာလား ကိုယ့်မိန်းမပဲ သူကောင်းအောင် ငါဆို ဖင်တောင် ယက်ပေးတာ"

" မနေ့တုန်းက ကိုကိုကျော်ယက်တုန်းက ခံလို့ကောင်းတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဖင်ချခံမှာတော့ ကြောက်တယ်"

" ဒါဆို နှင်းနှင်းက အဖုတ်ယက်ခံရတာကို ကြိုက်တယ်ပေါ့"

" အင်း...တခါမှလည်း အဖုတ်အယက်မခံဘူးတော့ တမျိုးပဲ..နောက်ပြီး ကိုကိုကျော်အဖုတ်ယက်ပေးလို့သာကျမလည်း အလုပ်ခံလိုက်တာ"

" ကဲလာ ဒီနေ့ ရှယ်ယက်ပေးမယ်"

ကျနော်လည်း နှင်းနှင်းအဖုတ်ကို အထူးတလည် ရှယ်ယက်ပစ်လိုက်တယ်၊ မနေ့က ရုန်းနေလို့ သိပ်မလွတ်လပ်ပေမယ့်၊ ဒီနေ့ကတော့ ရှယ်ယက်လိုက်တယ်၊ ဆယ်မိနစ်လောက်ပဲ ယက်ရသေးတယ်၊ နှင်းနှင်းကတအီးအီး တအားအား အော်ပြီးပြီးသွားတာ။

" နှင်းနှင်း ပြီးသွားပြီလား"

" အင်း ကိုကိုကျော်"

" ကောင်းလား"

" ကောင်းတယ်"

" ဒီလိုဆို ကိုကျော်လီးကို စုပ်ပေးပါလား"

" အင်း စုပ်ပေးပါ့မယ်"

ဆိုပြီး စုပ်ပေးတယ်။ စုပ်ပေးရင်း အားမရဘူး ထင်ပါရဲ့.ကျနော့်တင်ပါးကို ဆွဲပြီး သူ့ဘက်ကို အတင်းကပ်တော့ ကျနော်လည်း သဘောကျပြီး အဆုံးနီးပါး ဆောင့်ပေးသေးတယ်။ ငါးမိနစ်လောက် အစုပ်ခံပြီး နှင်းနှင်းကို ကုတင်စောင်းပေါ် ခေါင်းအုံးခံပြီး ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်၊၊ ကျနော်က ပြောလက်စ စကားအတိုင်း နှင်းနှင်းဖင်ကုန်းပေးတော့ နှင်းနှင်းအဖုတ်နှင့် ဖင်ကို ယက်ပေးသေးတယ်၊၊ နှင်းနှင်းက ဖင်ယက်ခံရတာ ကြိုက်တယ်၊တဟင်းဟင်း အသံကို ထွက်လို့။

ဒီနေ့တော့ ဖင်ကိုမချသေးဘူး ။ အဖုတ်ကို အီဆိမ့်နေအောင် ချမယ်ဆိုပြီး နောက်ကနေ တဖြေးဖြေးချင်းသွင်းလိုက်တယ်၊၊ လီးဝင်တာကိုလည်း အားမရဘူး ထင်ပါရဲ့၊ လက်ကို နောက်ပြန်နှင့် ကျနော်ကို ဆွဲတယ်၊၊ကျနော်လည်း အားပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်လုပ်တာ သိပ်မကြာဘူး ။ ဆယ်မိနစ်လောက်မှာ သူပြီးသွားတယ်၊၊

ကျနော်လည်း နှင်းနှင်း ခါးကိုဆွဲပြီး  ဆောင့်လုပ်တာ ငါးမိနစ်လောက်မှာ ပြီးသွားတယ်လေ၊၊ နောက်တော့ ကျနော်လည်းရေမိုးချိုး ထမင်းကြော်စားပြီး ရုံးသွားတယ်၊၊

အလုပ်က ခွင်ရှိနေတာမို့ မအားဘူး၊ ကျနော်နဲ့နှင်းနှင်းဟာ သင်းသင်းမသိအောင် မနက်ပိုင်း ကာမဆားငံရေအတူတူ သောက်လာတာ ပုံစံမျိုးစုံသာမက ဖင်ပါ ချလာနိုင်တယ်၊ ဒါပေမယ့် သင်းသင်းက မွေးခါနီးဖြစ်လာတဲ့ အခါ စျေးမသွားနိုင်တော့ပဲ နှင်းနှင်းကိုသာ သွားခိုင်းတော့ တာကြောင့် ကျနော်လည်း ငတ်လာတယ်၊၊ ဒီတော့ ညဘက်မှာ သင်းသင်းအိပ်ချိန်နှင်းနှင်းအခန်းထဲ အတင့်ရဲပြီး လုပ်တော့တယ်၊၊ နှင်းနှင်းက

"  အာ....ကိုကိုကျော်မမသိသွားရင်ဘယ်လို လုပ်မှာလည်း တဲ့ " 

ကျနော်က

" မကြားအောင် လုပ်မယ်"

ဆိုပြီးတွယ်တယ်၊ပထမတော့ သင်းသင်းမသိပေမယ့် နောက်တော့ ရိပ်မိလာတယ်၊၊

လက်ပူးလက်ကြပ်မိအောင် ဖမ်းဖို့ဆုံး ဖြတ်လိုက်တယ်၊ တနေ့ သူအိပ်ချောင်ယောင်ဆောင်နေတာကို မသိဘဲ ကျနော်ကနှင်းနှင်းကို လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနှင့်လိုးနေတုန်း ကျနော့် နောက်က ဝင်လာတာ မသိဘူးလေ။ ကျနော်က ကိုယ်ရှူး ကိုယ်ပက်တာပါ တံခါးဂျက်ပေါက်ကို ပိတ်မရအောင် ထုခဲ့တာကိုး။ "ချောက်" လို့အသံကြားပြီးမီးလင်းလာတော့ ကျနော် ရပ်လိုက်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ သင်းသင်း။ 

" ဟင်..မမ"

ကျနော်ကစိတ်မပူပါဘူး ။ ကျနော်မှာနိုင်ကွက်ရှိတယ်၊ ကိုယ်တိုင် အလုပ်လုပ်ပြီး ရှာကျွေးထားတဲ့ မိန်းမတွေပဲလေ၊

" ကိုကိုကျော်..ရှင်အကြံပက်စက်လှချည်လား"

နှင်းနှင်းကတော့ငိုနေရှာတယ်။ 

" ငါဘာအကြံပက်စက်လို့လဲ"

" ရှင် လက်ပူးလက်ကြပ်မိနေတာတောင် မုံလာဥ လုပ်ချင်သေးတယ်"

" နှင်းနှင်း  ညည်းကလည်း မိုက်လိုက်တာအေ""

" ညည်းက အငယ် ကိုကိုကျော်မှ ာအပြစ်ရှိတာ"

" ဟ ငါက နင့်ကို မလိုးရလို့ နင့် နင့်ညီမကိုလိုးတာ ငါ့အပြစ်လား"

" ရှင်လူယုတ်မာ ၊ရှင်ကျမ ဗိုက်မကြီးခင်က ရှင်ဘယ်လောက်ပဲလုပ်လုပ် ကျမခံခဲ့တာ၊ ကျမဗိုက်ကြီးတဲ့ခဏလေးတောင် မစောင့်နိုင်ဘူးလား"

" အေးလေ ငါအကြာကြီးမစောင့်နိုင်ဘူး ။ မင်းကလေးမွေးပြီးတော့လည်း တစ်လခွဲနှစ်လ စောင့်နေရအုံးမှာ"

" ကိုကိုကျော် ရှင်သာလူယုတ်မာ ခွေးကျင့်ခွေးကြံကြံတယ်"

" အေး ငါဟာ ခွေးမဟုတ်ဘူး၊ နွားသိရဲ့လား နွားဟ"

" နွားတစ်ကောင်လို ကျင့်ပြီး ညည်းတို့ တအိမ်သားလုံးကို ထောင်နှုတ်ခမ်း လမ်းလျောက်ပြီး ရှာကျွေးနေတာ"

" ကျမရှင်နှင့် မပေါင်းနိုင်ဘူး"

" မပေါင်းရင်လည်းနေလေ၊ နင်တို့ထွက်သွား၊နင်တို့တစ်မိသားစုလုံး ငတ်လိမ့်မယ်"

" ဟုတ်ပါတယ် မမရယ်..မောင်လေးတွေ ညီမလေးတွေကို ကြည့်ပါဦး"

ဆိုတော့ သင်းသင်းက ချာကနဲထွက်သွားပြီး သူ့အခန်းထဲ ဝင်ငိုနေတော့တယ်၊၊ ကျနော်လည်း

" နှင်းနှင်းခဏနေအုံး "

ဆိုပြီးသင်းသင်းအခန်းထဲ လိုက်သွားတယ်။ နှင်းနှင်းလည်း ငိုကျန်ခဲ့တယ်၊၊ သင်းသင်း အခန်းရောက်တော့သင်းသင်းကို ဖက်လိုက်ပြီး သင်းသင်းကို

" မငိုပါနဲ့သင်းသင်း ကိုယ်တို့ သားသမီးလေးဗိုက်ထဲမှာ စိတ်ညစ်နေရလိမ့်မယ်၊"

" သွား   ရှင် ကျမအနားမလာနဲ့"

" သင်းသင်း  နေ့စေ့လစေ့ကြီးကွာမငိုပါနှင့် တော်ကြာခေါင်းကိုက် စွဲသွားပါ့မယ်"

" စွဲစွဲ ..ရှင် ကျမအပေါ် သစ္စာဖောက်ရက်တယ်"

" သစ္စာဖောက်တာ မဟုတ်ရပါဘူး၊ ကိုယ် တကယ် မနေနိုင်လို့ပါ"

" ရှင်မနေနိုင်တာက ဘာအရေးလည်း.....ကျမညီမလေး ဘဝပျက်ပြီ"

" ငါ မင်းတို့ မိသားစုအားလုံးကို စောင့်ရှောက်ပါ့မယ်"

" ရှင် မစောင့်ရှောက်လို့ လဲ မရဘူး၊ကျမတို့တစ်မိသားစုလုံး ဒုက္ခရောက်ကုန်မှာပေါ့၊ အဖေက ဒုက္ခိတကလေးတွေက အရွယ်မရောက်သေးဘူး"

" အေးပါ ငါ့တာဝန်ထားစမ်းပါ၊ မင်းရော နှင်းနှင်းရော ငါစောင့်ရှောက်ပြီး မင်းတို့မိဘနှင့်မောင်နှတွေကို ငါ့မိသားစုလို စောင့်ရှောက်ပါ့မယ်"

" ရှင် တကယ်လား"

" အော်အရင်ကလည်းထောက်ပံ့နေတာပဲ အခုလည်းဘာထူးမှာလည်း အခုလည်း ထောင်ပံ့နေတာပဲလေ၊နောက် မင်းမိဘအိမ်ကို တိုက်သစ်ဖြစ်အောင် ငါပြန်ဆောက်ပေးပါ့မယ်"

သင်းသင်းလည်း ကျေနပ်သွားတယ်။

" နောက်မှ ခလေးအမေဖြစ်သွားမှ ကျမကိုပစ်မသွားနှင့်"

" အေးပါကွာ၊မငိုနဲ့တော့ အိပ်တော့နော်"

" ရှင်ကဘယ်သွားမလို့လည်း ဟိုဘက် မင်းညီမ ငိုနေတယ် ခဏချော့ပြီး ပြန်လာခဲ့မယ်"

" ကျမက ညီမလေးကို မျက်နှာပူတယ်"

" နှင်းနှင်းလည်းအဲလိုဖြစ်နေမှာ တော်ကြာစိတ်ညစ်ပြီး မတော်တရော် လုပ်သွားမှာစိုးလို့"

" ကျမ မျက်နှာပူတယ် ရှင်ဘာသာရှင်သွားပြီး ပြော"

ကျနော်လည်း ဗိုလ်တိုက်ချွန်းထုံးနှလုံးမူပြီး နှင်းနှင်းအခန်း ကူးလိုက်တယ်၊၊ ကျနော်လည်း သင်းသင်းနှင့်ပြေလည်သွားပြီဆိုတော့ နှင်းနှင်းအခန်းဘက် ကူးရပြန်တယ်၊၊ နှင်းနှင်းက ကျနော်နှင့်သင်းသင်းပြောနေတာကိုကြားပြီး ဖြစ်နေတယ်၊၊

" ကိုကိုကျော်မမနှင့် အဆင်ပြေသွားပြီလား"

" ပြေသွားပြီလေ၊ အခုတော့ နှင်းနှင်းနဲ့လည်း တရားဝင်နေလို့ရသွားပြီ၊နှင်းနှင်းတို့အိမ်ကိုလည်း ပြန်ဆောက်ပေးမှာ"

" ဝမ်းသာပါတယ် ကိုကိုကျော် အဖေတို့လည်း အေးအေးချမ်းချမ်းနေရပြီပေါ့"

" ကဲပါ ဒီလိုဆို ပြန်စရအောင်"

" ကိုကိုကျော် ဒီနေ့တော့ နားလိုက်၊မမနားသွားနေလိုက် သူဝမ်းနည်းနေမယ်"

ကျနော်လည်း သင်းသင်းဆီပြန်သွားပြီး အိပ်ရတာကြောင့် သင်းသင်းလည်း ဝမ်းသာနေတယ်။ နောက်ရက်တွေမှာ သင်းသင်းနှင့်နှင်းနှင်းတို့ တစ်ယောင်နှင့်တစ်ယောက် မျက်နှာမဆိုင်ဘူး၊ နှင်းနှင်းက သူချက်ပြုတ်စရာရှိချက်ပြုတ်ပြီး သူ့အခန်းထဲ ဝင်နေတာပေါ့၊၊ သင်းလည်း စားစရာရှိသွားစား သွားစားပြီး သူလည်းသူ့အခန်းဝင်တယ်၊၊

ကျနော်ကတော့ ညကျတော့ အခန်းကူးရတာပေါ့၊၊ သင်းသင်းက အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတာပေါ့။ ဒီလိုနှင့် ကျနော်အလုပ်သွားနေတုန်း သင်းသင်း ဗီုက်နာလာတာပေါ့၊၊ သင်းသင်းကနှင်းနှင်းကို မခေါ်လို့မရတော့ ခေါ်ရတော့တယ်။

သွေးရင်းချာတွေ ဆိုတော့လည်း နှင်းနှင်းလည်း ပြာတိပြာရာဖြစ်ပြီး ကျနော်ကို ဖုန်းခေါ်ပြီး အကျိူးအကြောင်းဖုန်းဆက်ပြောကာ ဆေးရုံသွားကြတယ်၊၊ ကျနော်လည်းအလုပ်က ဖြတ်မရတော့ ညနေမှ ရောက်ဖြစ်တယ်၊၊ သင်းသင်းက မမွေးနိုင်တော့ အရေးပေါ် ခွဲမွေးရတာပေါ့၊၊ သွေးလိုတော့လည်း နှင်းနှင်းဆီက ယူရတယ်၊၊ ဆေးရုံစောင့်တော့လည်း နှင်းနှင်းပဲ စောင့်ရတာပေါ့။ သေးချေးကအစ အားလုံးလုပ်ပေးရတာပေါ့၊၊ ကလေးအတွက်လည်း နှင်းနှင်းကပဲ လုပ်ပေးရရှာတယ်၊၊

သင်းသင်းက ဗိုက်ခွဲထားတော့ သိပ်မလုပ်နိုင်ဘူး၊ ဆေးရုံမှာချုပ်ရိုးဖြေပြီးတဲ့အထိ နေပြီတော့ ဆေးရုံကဆင်းလာရတယ်၊၊ သင်းသင်း ဗိုက်ခွဲနေရာက အနာမကျက်တော့ အိမ်မှာ လဲလျာင်းနေရတယ်။ နှင်းနှင်းကလည်း သူ့တူလေးကို ချစ်မှချစ် ညတိုင်းခလေးအသံကြားရင် လာလာလုပ်ပေးရတယ်၊၊

ကျနော်လည်း သင်းသင်း အနားအိပ်နေရပေမယ့် ကုတင်ကြပ်လို့ အိပ်ရအဆင်မပြေသလို တစ်ခါတလေနှင်းနှင်းအိပ်ပျော်နေရင် ခလေးငိုသံ သိပ်မကြားရတော့ သင်းသင်းကို ပြောပြီး အခန်းအလယ် ကာထားတဲ့အထပ်သားနံရံကို ဖျက်လိုက်ရတယ်။

ပြီးတော့ နှင်းနှင်းကုတင်ကို ပူးပြီး နှင်းနှင်းကို ကျနော်ဘေး အိပ်ခိုင်းလိုက်တာပေါ့ဗျာ၊၊ ကျနော်အကြံကတော့ ကွက်တိပဲ။ ဒါပေမယ့် နှင်းနှင်းကို လိုးမယ်ဆိုတော့ ငြင်းတယ်၊၊

" အာ ကိုကိုကျော် မလုပ်ပါနှင့် အမရှိတယ်"

သင်းသင်းက ဗိုက်ခွဲဒဏ်ရာရှိနေလို့ စောင်းအိပ်မရဘူးလေ။ ပက်လက်ကလေးနှင့် နေရတယ်။

" ကိုကျော် ရှင်ဟာလေ ကျမရှေ့မှာနေပြီး ကျမညီမကို လုပ်ချင်နေပါလား၊ သွားအပြင်မှာသွားလုပ်"

" အေး ရှေ့မှာဘုရားခန်းဖြစ်နေတယ် မဖြစ်ဘူး"

" ရှင်အဲလောက်မှ အရှက်မရှိရင်တော့ ကျမတို့ညီအမလည်း တယောက်ရှေ့တယောက်လုပ်ခံနေတာ အရှက်မရှိ ထိုင်ကြည်နေရရင် ရှင်လည်းအရှက်မရှိ နှင်းနှင်းစောက်ပတ်သာယက်ပြီးမှ လုပ်၊နှင်းနှင်းနင်လည်းအယက်မခံရရင် မခံနှင့်"

" ကဲ ကိုကိုကျော်  မမပြောတာနော် ရှင်လုပ်ရဲ ရင်လုပ်ပေါ့"

" ငါက..နှစ်ယောက်လုံး ယက်ပေးဖူးတယ် မလုပ်ရဲစရာမရှိဘူး"

" ကိုကျော်...ရှင်ကတော့လေ၊ နှင်းနှင်းညီမလေးညည်းအယက်သာ ခံလိုက်တော့  အဲလောက်အရှက်မရှိတာလုပ်ပါစေ ငါလည်းကြည့်နေမယ်"

" ဒီယုန်မြင်လို့ ဒီခြုံထွင်တဲ့ ကျနော် ဘယ်ရှက်မလဲ၊ လင်မယားတွေချည်းလုပ်တာ ဘယ်သူသိတာ မှတ်လို့။ ကျနော်က သင်းသင်းတစ်ယောက်က ကြည့်မယ်ဆိုတာကြောင့် စိတ်ပိုလှုပ်ရှားရသလို နှင်းနှင်းလည်းကျနော့်လိုပင် ဖြစ်နေသည်၊၊

ထို့ကြောင့်

"သင်းသင်း..မိန်းမမင့်ကြည့်မယ်ဆိုရင်လည်း ကြည့်ပေါ့ကွာ၊ မင်းစိတ်ပါလာတယ်ဆိုရင်လည်း နောက်များမှပေါ့၊ ဆိုပြီးသင်းသင်းကိုယ်အား ခေါင်းအုံးကျောမှီပေးလိုက်သည်။

ဒါနှင့် ကျနော်လည်းနှင်းနှင်းအား

" နှင်းနှင်းရေ အင်္ကျီလေးချွတ်ကွာ"

" အာ ကိုကိုကျော်ကလည်း"

" ညီမ ဘာမှရှက်မနေနှင့် နှင့်ချွတ်သာပေးလိုက်"

နှင်းနှင်းလည်း အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပစ်လိုက်တော့ ကျနော်လည်း နှင်းနှင်းနို့ကို စို့ပေးပြီးနောက် နှင်းနှင်းပေါင်ကြားဝင်ကာ သင်းသင်း တစ်ယောက် စိတ်ပါလာအောင် တမင်ပင် အထူးယက်ပေးလိုက်သည်၊၊ နှင်းနှင်းလည်းပထမတော့ အသံမထွက်ပေမယ့် နောက်တော့အသံကလေး ထွက်လာသည်၊၊ ကျနော်ကဖင်ကိုနှိုက်ပြီး အစေ့ကို သေသေချာချာစုပ်ပေးသည်၊၊ နှင်းနှင်းမှာ မျက်စိမှိတ်ပြီး သူ့အမကိုမေ့ကာ တရှီးရှီးအော်လာသည်၊၊

ကျနော်လည်း အမှန်အကန် စိတ်ပါလာပြီး ဆယ်မိနစ်လောက်စုပ်ပေးရာ နှင်းနှင်းတစ်ယောက် ပြီးသွားလေသည်၊၊ ကျနော်လည်းရပ်လိုက်ပြီး နှင်းနှင်းအား

" နှင်းနှင်းရေ ကိုကျော်လီးစုပ်ပေးဦးနော် "

ပြောပြီးသင်းသင်းဘေးနာကပ်ထိုင်ပြီး သင်းသင်းနှုတ်ခမ်းနမ်းလျက်

"ကိုကျော်လည်: သင်းသင်းကို အရမ်းလွမ်းနေပြီ"

ဟုပြောလိုက်ကာ နှင်းနှင်းအား လီးစုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သင်းသင်းလည်းအလိုးမခံရတာကြာပြီမို့ စိတ်ကလေးပါလာပြီး မျက်လုံကလေးတောင် အရောင်လက်လာသည်၊၊ ကျနော်လည်း နှင်းနှင်း လီးစုပ်တာ ခံပြီးနှင်းနှင်းအား လိုးရန်ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်အိပ်စေပြီး လိုးလိုက်သည်၊၊ နှင်းနှင်းလည်းမရှက်တော့ပြီမို့အော်ညည်းကာ ခံလေသည်၊၊

ကျနော်လည်း သားလေးနိုးသွားမည် စိုရိမ်ပြီး အရမ်းမဆောင့်ရဲပါ၊၊ ဆယ်မိနစ်ခန့် ဆောင့်လိုက်ကာ ခဏမျှရပ်လျက် နှင်းနှင်းအား လီးပြန်စုပ်စေသည်၊ သင်းသင်းလည်း အံ့ဩစွာကြည့်နေသည်၊၊ နှင်းနှင်းလီးစုပ်ပြီးသင်းသင်းဘက်လှည့်ကာ လီးအားမျက်နှာနား ကပ်ပေးလိုက်ရာ သင်းသင်းကလက်နှင့် ပုတ်ပြီး

" မစုပ်ချင်ပါဘူး"

" လုပ်ပါကွာ မိန်းမကလည်း"

" အာ အခုမီးတွင်းထဲမှာ မလုပ်ပေးဘူး"

ဟုဆိုသဖြင့် ကျနော်လည်း ဆက်ပြီး မတိုက်တွန်းတော့ပါ၊၊  နှင်းနှင်းကိုသာ ကုန်းခိုင်းပြီး တွယ်လေသည်၊၊နှင်းနှင်းလည်းညည်းသံများပေးကာ ခံလေသည်၊၊ ကျနော်  အသံလည်း တဖြေးဖြေး ထွက်လာသဖြင့် သင်းသင်းက

" ကလေးနိုးသွားမယ် ဖြေးဖြေးလုပ်"

ဟုပြောသဖြင့် ကျနော့်မှာအရှိန်လျှော့ချပြီး လုပ်ရလေသည်၊၊ သုတ်ထိန်းပြီးလုပ်သဖြင့် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်တွင် နှင်းနှင်းပြီးသွားသည်၊၊ ကျနော်လည်း နောက်ထပ်ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့် ဆက်လုပ်လိုက်ပြီး သုတ်လွှတ်လိုက်လေသည်၊၊

သင်းသင်းက သူ့ညီမအား

" နှင်းနှင်း နင်က တော်တော်ခံနိုင်တာပဲ"

" အာ...မမကလည်း"

" ငါသာ အဲလောက်ကြာရင် ကျိမ်းစပ်နေတော့မှာ"

" ကိုကျော်ကလည်းတော်တော်ကို လုပ်နိုင်နိုင်တယ် အိမ်ထောင်သက်ကြာလေ တဏှာကကြီးလေ"

" သင်းသင်း ..နင်လည်းအရင်တုန်းက ကြာကြာလိုးမှကြိုက်တယ်ဆို"

" ဟီးဟီး..မမကအဲလိုပြောလို့လား ကိုကျော်ရဲ့"

" ဟေ့..နှင်းနှင်းတော်ပြီ၊တော်ကြာခလေးနိုးလာလို့"

" ကိုကိုကျော်  မမရှက်သွားပြီ"

" ဟာဒီကောင်မလေးတော့၊အဝတ်အစားတွေ ဝတ်လိုက်ဦး"

ဆိုသဖြင့် ကျနော်တို့လည်း အဝတ်အစားဝတ်လိုက်ပြီး၊သင်းသင်းကို အိပ်ရာပေါ်ပြန်သိပ်လိုက်ပြီး အိပ်လိုက်ကြသည်၊၊

နောင်နေ့တွေမှာတော့ သင်းသင်း အနာလည်းကျက်လာပြီး လမ်းလျောက်လာနိုင်သည်။ ကျနော်နှင့်နှင်းနှင်းလိုးကြပြီဆိုလျှင် သင်းသင်းက အပြင်ဘက်ထွက်ကာ တီဗီကြည့်ပြီး ရှောင်နေလေ့ရှိသည်၊၊ ကျနော်လည်းနှစ်ယောက်တွဲ လိုးချင်သောဆန္ဒရှိနေသော်လည်း ဆန္ဒမပြည့်သေးချေ၊၊ သို့သော်မကြာမှီ လေးဆယ့်ငါးရက်လည်း ပြည့်တော့မည်၊၊

ကျနော်အလုပ်မှာ ဆယ်သိန်းရပ်ကွက်ပြီးစီးပြီး တခြားမြို့နယ်ဘက်ရွှေ့ရပြီး ရာထူးလည်း တိုးကာ ဦးစီးအရာရှိပင် ဖြစ်လာသည်၊၊ သင်းသင်းတို့ အိမ်ကိုလည်းပြင်ဆောက်ရန် စီမံရသည်၊၊ သင်းသင်းမှာ ညီမဖြစ်သူ အတွက် လက်ဝတ်လက်စားများ ဆင်ပေးရန် ပူဆာသဖြင့် ကျနော်လည်း ဝယ်ပေးရလေသည်၊၊

အိမ်ဆောက်ရန်အတွက် ဆယ်သိန်းရပ်ကွက်မှ မြေအချို့ကိုပါ ရောင်းထုတ်လိုက်ပြီး တချို့ကို ချန်ထားပြီး ယခု လုပ်ရသောရပ်ကွက်တွင် လုပ်ပိုင်ခွင့် ပိုရလာသည်၊၊ ထို့ကြောင့်  မယားနှစ်ယောက် အပြင် သူတို့မိဘများကိုပင်ကောင်းစွာ ထားနိုင်လေသည်၊၊




...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။