ထူးခြား - ရေးသားသည်။
အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။
" အဟား မဟုတ်ပါဘူး၊ မော်လေး နဲ့ ဖေဖေကျော် နဲ့ အဝင်း နဲ့ သရီးဆမ်းလေ ဟီး"
" ဟဲတော်၊ ဖေဖေကျော် က လည်း အတော်ကဲတယ်နော်၊ဟွန်း၊ အဲတော့ မေမေ က ဘာပြောလဲ"
" အဲတုန်းက တော့ ကြည့်အုံးမယ် ပြောတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပြီးခဲ့တဲ့ စနေ ကပဲ ဖေဖေကျော် တို့ သရီးဆမ်း ဖြစ်သွားတယ်၊ အရမ်းမိုက်တယ်"
ဒီတခါ တော့ ညို ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားရတယ်။ ဟယ် လူကြီးတွေ ဆိုပြီး အထင်မသေးလိုက်နဲ့ ကိုယ်နောက်ကောက်ကျ ကျန်သွားရပြီ ကြည့်ပါလား။ ဖေဖေကျော် က ဆက်ပြောတယ်။
" အဲဒီ ညမှာပဲ ဖေဖေကျော် တို့ တယောက်နဲ့ တယောက် ပွင့်လင်း သွားလိုက်ကြတာ၊ ညိုလေး နဲ့ ဖေဖေကျော် တို့ ဖြစ်နေတာပါ အဝင်း ကို ဖွင့်ပြောလိုက်တယ်။ အဝင်း သိပ်မအံဩဘူး ညိုလေး ယောက်ျားက နိုင်ငံခြားမှာ ဆိုတော့ သူနားလည်မှု ရှိပါတယ်တဲ့။ ညိုလေး နဲ့ ဟိုးအရင်ကတည်းက ဖြစ်နေတယ် ဆိုလိုက်မှ သူ တော်တော်အံ့ဩ သွားခဲ့တယ်"
" ဟယ် ရှက်စရာကြီး မေမေ့ကို ဘယ်လို မျက်နှာပြရမလဲ မသိဘူး"
" အဝင်း က အေးဆေးပါ၊ ညိုလေးကို သူက ချစ်ရှာတယ်၊ သူက ဘာမှ မပြောဘူး၊ ညိုလေးကို ပဲ စိတ်ချမ်းသာ အောင် ထားဖို့ ဖေဖေကျော့်ကို ပြောတယ်"
" အင်း"
" အဲတော့ ဖေဖေကျော့် မှာ အကြံတခု ရှိတယ်"
" လုပ်ပြန်ပြီ ဖေဖေကျော်ကတော့လေ၊ ရှိနိုင်လွန်းတဲ့ အကြံတွေ တခါထဲ"
" ဒီလိုလေ ညိုလေး............."
..................................................................................................................
ဖေဖေကျော် က သူ့အကြံအစည်ကို အကောင်အထည်ဖေါ်ဖို့ ဒီတခါ သင်္ကြန် မန္တလေး သွားကျကြမည်ဟု ဆိုသည်။ ညို ကလည်း လိုက်မည်။ မော်လေး လည်း လိုက်မည်ပေါ့။ ဖေဖေကျော့် ကား နဲ့ ပဲ ညို တို့ လေးယောက်စလုံး ( ဖေဖေကျော်ရယ် မေမေရယ် မော်လေး ရယ် ညိုရယ်) အတူတူ တပျော်တပါးကြီးသွားကြတယ်။ မန္တလေး မှာ ရှိတဲ့ ဖေဖေကျော်တို့ တိုက်မှာ ပဲပေါ့။ အဲဒီ မှာ ညို့ ကို ဖေဖေကျော် ပါကင်ဖွင့်ခဲ့တာ သတိရမိပြီး ညို့ဟာလေးတောင် စိုတိုတို ဖြစ်သွားရတယ်။ အဲဒီတုန်းက လည်း သင်္ကြန်တွင်းကြီး လေ။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်၊ ခုတခေါက်လည်း သင်္ကြန်တွင်း ပြန်ရောက်ရပြန်ပြီပေါ့။
ဒီတခါတော့ မေမေ က တရားစခန်းမဝင်တော့ဘူး။ ဖေဖေကျော်က သင်္ကြန်လည်လို့ ကောင်းမဲ့ ကားတစီး ငှားလိုက်တယ်၊ အကြိုနေ့ မှာ မန်းလေး ရောက်တာ ဆိုတော့ ပြင်ဆင် နားနေကြ ခရီးပန်းတာနဲ့ ဆိုတော့ မလည်ဖြစ်ကြပါဘူး၊ အကြိုနေ့ မှာ ဘာမှ လည်း ရှိမှာမဟုတ်သေးဘူးလေ ဆိုပြီးတော့လေ။
မနက်ကျတော့ မော်လေး သွားဝယ်လာတဲ့ နန်းကြီးသုပ် စား လဘက်ရည်သောက်ကြပြီးတော့ အဝတ်အစားလဲ ထွက်လာကြတယ်။ ဖေဖေကျော်ငှားထားတဲ့ ကားလေးက ခွေးဘီလူးကားလေးကို အမိုးဖြုတ်ထားတဲ့ ကားလေး ဒရိုင်ဘာပါပါတယ် ဒရိုင်ဘာက မန်းလေး သား ဆိုတော့ သူက ဘယ်ဘယ်တွေ လည်ရမယ် ဆိုတာသိတယ် ကိုယ်လမ်းညွှန်စရာ မလိုတော့ဘူး။
ညို ကတော့ ဒူးမရောက်တရောက် ကွာတား ဘောင်းဘီနဲ့ အပေါ်က တီရှပ် ပဲ သဘက် အကြီးကြီး တထည် ခြုံလာတယ်။ ဦးထုပ် နေကာ မျက်မှန် မိတ်ကပ်ထူထူ နဲ့ နေပူခံနိုင်အောင် ပြင်လာတယ်။ မေမေ ကလည်း အပေါ်က တော့ တီရှပ်ပဲ အောက်က တော့ ထမိန် ပဲ ဝတ်လာတယ်၊ သူလည်း ညို့လိုပဲ ဦးထုပ် နေကာမျက်မှန် နဲ့ သဘက်ကြီးကြီး တထည်ပါတယ်။ ကားဆရာ က ရှေ့ခန်း က သူ့ကက်ပ် မှာ မို့ ညိုတို့ လေးယောက် အနောက်ဖက်မှာ ချောင်ချောင်ချိချိ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နဲ့ မတ်တတ်ရပ်ပြီး ကားပေါ်က စတီးကိုင်းတွေကို ကိုင်လိုက်လာကြတယ်။
စစချင်း ကားထွက်တော့ မေမေ့နားမှာ ဖေဖေကျော်က ရပ် မော်လေး က တနေရာ ညိုက တနေရာ ရပ်နေကြတယ်။ ညို က သာ သူတို့ သုံးယောက်ထဲမှာ ဖေဖေကျော် ကလွဲရင် မေမေ နဲ့ မော်လေးကို နည်းနည်း မျက်နှာပူနေတာ၊ သူတို့ သုံးယောက်က တော့ အေးဆေး ပဲ ဘာမှ မဖြစ်သလိုပဲ၊ ပုံမှန် မိသားတစု ရေပက်ခံထွက်လာကြသလိုပဲ၊ ရေပက်ခံမဏ္ဍပ်တွေ တခုပြီး တခု ဝင်ထွက်လာကြတော့မှ ရေတွေစို အော်ကြဟစ်ကြ နဲ့ ကလေးတွေလို ပဲ ညိုတို့ အုပ်စု ပျော်လာကြတော့ ကျန်တာတွေ မတွေးမိတော့ဘူး။
အချိန်က ဘယ်လို ကုန်သွားမှန်းတောင်မသိလိုက်ဘူး နေမွန်းတည့်ပြီး ရေပက်တဲ့သူတွေ နားသွားတော့ မှ ညိုတို့လည်း နားဖို့ ပြင်ကြတယ်။ ဘိုက်လည်း ဆာနေကြပြီ ဆိုတော့၊ ဦးပိန်တံတားဘက်ကို သွားကြတယ်။ လူတွေက သောက်သောက်လဲ များတာပဲ။ ဖေဖေကျော် နဲ့ မော်လေး တို့ က စားသောက်ဆိုက်တခု မှာ တေဘယ်ရဖို့ သွားပြောတော့ ခနစောင့်ရမယ်ဆိုလို့ ညို နဲ့ မေမေတို့ ကားပေါ်မှာ သဘက်အစိုတွေလှမ်း၊ ကားရှေ့ခန်းမှာ အပိုယူလာတဲ့သဘက်အခြောက်နဲ့ဆံပင်တွေကိုယ်တွေ သုပ် အပိုပါလာတဲ့ တီရှပ် ကို လဲ ကြတယ်။ နောက်တော့ ဦးပိန်တံတား အဝနားက ဈေးဆိုင်တန်း လျှောက်ကြည့်ပြီး တိုလီမှုတ်စလေး တွေ ဝယ်ကြတယ်။
စားသောက်ဆိုင်မှာ စားပွဲရတော့ သွားစားကြတယ်။ ဖေဖေကျော်က အချမ်းပြေ ဆိုပြီး သူယူလာတဲ့ပုလင်းပြားထဲက ဝီစကီ ကို မော်လေး နဲ့ ဆိုင်က ရေခဲတောင်းပြီး တခွက်စီ ထည့်တယ်။ ညို နဲ့ မေမေ နဲ့ အတွက် စပိုင် တလုံးစီ မှာပေးတယ်။ ဘိုက်ကလည်း ဆာ၊ ဝိုင်ကလေးကလည်းကောင်း တော့ စားလို့ အရမ်းကောင်း။ ဖေဖေကျော် နဲ့ မော်လေး လည်း နေပူရှိန်ကြောင့်လား အရက်ရှိန်ကြောင့်လားမသိ မျက်နှာတွေ ရဲနေကြတယ်။
စကားတွေလည်း သွက်နေကြတယ်။ မနက်က ရေပက်မဏ္ဍပ်က အတွေ့အကြုံတွေကို ပြန်ပြောရင်း ရီမောနေဖြစ်ကြတယ်။ စားပြီးတော့ ဘိုက်လေးပြည့်လာတော့ ဖေဖေကျော်က အိမ်ပြန်နားချင်သေးလား ဆိုတော့ မေမေ က နာရီကြည့်ပြီး ၂နာရီပဲ ကျော်နေပြီ ခနလောက် ဒီနား တံတားပေါ် ဟိုလျှောက်ဒီလျှောက် အရိပ်ကလေး မှာ ပဲ ခနနားပြီး ပြန်ထွက်ရအောင်၊ ညနေ ကျမှ အိမ်စောစောပြန်တာပေါ့၊ အဲဒါကျမှ ညဘက် မဏ္ဍပ်တွေက ဖျော်ဖြေတာတွေလည်း လိုက်ကြည့်လို့ ရမှာ ဆိုတော့ အားလုံး သဘောတူကြတယ်။
ဒီတခါ ရေပက်ခံဖို့ ပြန်ထွက်ကြတော့ အရက်ရှိန်ပဲ ရလာလို့လား၊ ခုန ခနနားတဲ့ အချိန် မေမေ နဲ့ တီးတိုးတီးတိုး ပြောပြီး သဘောတူညီချက် ရလာလို့ လားမသိ။ ကားပေါ်မှာ ဖေဖေကျော်က ညို့ အနားကပ်လာရပ်နေတယ်။ တိတိကျကျ ပြောရရင် ညို့ အနောက်ဖက်မှာပေါ့။ မော်လေး ကိုလည်း သူက လက်ကုတ်ပြီး မေမေ့နား သွားရပ်ဖို့ မျက်နှာရိပ် မျက်နှာကဲ နဲ့ ပြောနေတာ၊ တဖက်ကို ငေးနေတဲ့ မေမေ က မမြင်ပေမဲ့ ညို က မြင်တာမို့ ဖေဖေကျော့် လက်ကို ဆွဲဆိပ်လိုက်ရသေးတယ်။ ဖေဖေကျော် စပ်ဖြီးဖြီး နဲ့ ညို့ကို ပြန်ကြည့်တော့ ညိုက မျက်မှောင်ကုတ် ပြလိုက်တယ်။ ညို့ မျက်နှာက ရီချင်သလို ဖြစ်နေတာကိုတော့ ဖုံးရမယ်မထင်ဘူး။
ဒီတခါ ရေပက်မဏ္ဍပ်လည်း ရောက်လို့ ရေပိုက်တွေနဲ့ တအားလည်း ထိုးရော ဖေဖေကျော်က ညို့ ကို အနောက်က နေ သိမ်းကြုံးဖက်ထားပါလေရော၊ ညို ကတော့ ဘာမှ မမြင်ဘူး သဘက်ကို ခေါင်းခြုံလို့ နှာခေါင်းထဲ ရေမဝင်ရအောင် အတင်းငုံ့ထားရတယ်။ ညို့ ဖင်ကြားမှာသာ ဖေဖေကျော့် ဟာကြီး အမြောင်းလိုက် လာကပ်နေတာ သိနေတယ်။ ရေပက်မဏ္ဍပ်က ထွက်လို့ မျက်နှာကို သဘက်ဖယ်တော့မှ မေမေ့ ကိုလည်း မော်လေးက အနောက်ကနေ အသေဖက်ထားတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ မေမေလည်း သူ့မျက်နှာသုတ်ပုဝါကိုဖယ်လိုက်ပြီး ညိုတို့ ဖက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ညို က သူတို့ကို ပြုံးကြည့်နေတာ တွေ့သွားလို့ မော်လေး သူ့ခါးကို ဖက်ထားတဲ့ လက်ကို တွန်းချဖို့ ကြိုးစားတယ်။
မော်လေးက မဖယ်ပေးပဲ တင်းတင်းလေး ဖက်ထားတော့ သူဖယ်ချလို့ မရဘူး၊ ညို က မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး တဖက်ကို ငေးနေလိုက်တယ်။ နောက်ပြန်ကြည့်တော့ မော်လေး လက်က မဖယ်ပဲ ဆက်ဖက်ထားတယ်။ မော်လေး ရှေ့ပိုင်းက မေမေ့ ဖင်ကောက်ကောက် အနောက်ဖက်မှာ ကပ်နေလိုက်တာ လေခိုဖို့တောင်မလွယ်လောက်ဘူး။ အဟီး။ ဂျင်းဘောင်းလီ အထူဝတ်ထားတဲ့ ညို့ ဖင်ကြားမှာတောင် ဖေဖေကျော့် အချောင်းကြီး အမြှောင်းလိုက် လာကပ်နေတာ သိနေသေးရင်၊ ထမိန်ဝတ်ထားတဲ့ မေမေ့ ဖင်ကြားမှာတော့ မော်လေး ဟာကြီး ဘယ်လို နေမလဲ ဆိုတာ တွေးကြည့်စာမလိုတော့ဘူးလေ။
အဲဒီ နောက်ပိုင်းတော့ နေသား ကျသွားသလိုပဲ ညိုတို့ လေးယောက် သင်္ကြန်မဏ္ဍပ်တွေထဲကို ဝင်ရင် စုံတွဲ နှစ်တွဲ သင်္ကြန်လည်ကြသလို ဖြစ်နေတယ်။ မေမေ နဲ့ မော်လေးက တတွဲ ၊ ညို နဲ့ ဖေဖေကျော် ကတတွဲ ပေါ့ ခစ်ခစ်။ နောက်ပြီး ဖေဖေကျော် ခါးကြားထိုးယူလာတဲ့သံဗူး အပြားလေးထဲက အရက် ကို သူက ငုံမော့လိုက်၊ မော်လေးကို လည်း ပေးမော့လိုက် နဲ့ ပိုပြီး အရှိန်ရလာကြတယ်။
နောက်မဏ္ဍပ်တခု အရောက်မှာ မော်လေးက မေမေ့ကို သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်အောင် လှည့်ထားပြီး ဖက်ထားတာတွေ့ရတယ်။ နောက် မဏ္ဍပ်က အထွက်မှာ မေမေ့ ကို သူ နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းနေတာ တွေ့တယ်။ ညိုလည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်နေ လိုက်တယ်ဒါပေမဲ့ ကြည့်ရတာ အရမ်းကို ဖီးဖြစ်လို့ ညို့ပိပိလေး တောင်မှ အရည်စိုနေပြီ။ ဖေဖေကျော့် လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ကိုင်ကြည့်တော့ မာတောင်နေပြီ။ သူလည်း သူ့မိန်းမ ကို လူရှေ့သူရှေ့မှာ မိန်းမ တူ က ဖက်ထားပြီး နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေတာကို ကြည့်ရင်း ဖီးတွေ တအားတက်နေပြီထင်တယ်။
ညနေလေးနာရီလောက်ကျတော့ ဖေဖေကျော်က ပြန်ကြရအောင် ညကျရင်လည်း ပြန်ထွက်ပြီး မဏ္ဍပ်တွေက ဖျော်ဖြေကြတာတွေ ကြည့်ကြအုံးမယ် ဆိုတော့ ဘယ်သူမှ မငြင်းတော့ပါဘူး၊ ကားဆရာကို အိမ်ပြန်မောင်းဖို့ ပြောလိုက်ပြီး ပြန်လာခဲ့ကြပါတယ်။
လူတွေ အကုန်လုံး ( လေးယောက်စလုံး ) လည်း သွေးထဲ မှာကာမ ရမက်တွေက တော်တာ် ထ ပြီးတင်းနေကြပါပြီ။ တဦး နဲ့ တဦး ဖွင့်မပြောပေမဲ့ မျက်နှာရိပ် မျက်နှာကဲ ကြည့်ပြီး သိနေကြပါတယ်။ ဒါမေဲ့ ခက်တာက မေမေ နဲ့ ညို လေ၊ မိန်းမသား ချင်းလည်း ဖြစ် သားအမိလည်း ဖြစ်တော့ တယောက်နဲ့ တယောက်က ပေါ်တင်ကြီး ပါးစပ်က လည်း ပြောမထွက်၊ တယောက် ရှေ့မှာလည်း တယောက်က အနေအထိုင် ဟော့ဟော့ရမ်းရမ်း နေမရ၊ တယောက် နဲ့ တယောက် ရှိန်နေကြတယ်။
အိမ်ရောက်တော့ ကားသမားလေးကို မနက်ဖြန်မနက်ကျမှ ပြန်လာခေါ်ဖို့ မှာပြီး ပြန်လွတ်လိုက်တယ်။ ညဖက်က တော့ ဖေဖေကျော့် ကားရှိတယ်လေ။ အိမ်ထဲ ဝင်ကြတော့ ညိုလည်း အဝတ်စို တွေ အမြန်လဲချင်တာနဲ့ ညို့ အခန်းကို အမြန်ပြေးဝင် သွားလိုက်တယ်။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ ရေစို ပြီးတင်းကျပ် လေးလံနေတဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီကို ချွတ်ပြစ် ပြီး အောက်ပိုင်း ကို မျက်နှာသုပ်ပုဝါ ပတ် ပြီးတော့မှ အပေါ်က တီရှပ်ကို ခေါင်းပေါ်မ ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး နောက်မျက်နှာသုပ်ပုဝါတထည်နဲ့ ကိုယ်တွေ ခေါင်းတွေ မျက်နှာတွေကို အရင်သုတ်လိုက်တယ်။ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို သုတ်နေတုန်းပဲအခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး လူတယောက်ဝင်လာသံကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဖေဖေကျော်၊
" ဟင် ဖေဖေကျော် မေမေရော၊ "
" ညိုလေး မေမေ က ဖေဖေကျော် တို့ အခန်းထဲမှာလေ"
" အဲဒါဆို ဖေဖေကျော်က ညို့အခန်းဘာလာလုပ်တာလဲ လို့"
" ညိုလေး မေမေ က ဖေဖေကျော့်ကို ကန်ထုတ်လိုက်တာလေ၊ ဖေကျော် တို့ အခန်းမှာ မော်လေး ရောက်နေလို့"
" ဟောတော့ ခစ်ခစ် ဖြစ်ရလေ၊ သနားပါတယ် ဖေကျော်ရယ် ခစ်ခစ်"
" သနားရင် နို့တိုက် ဖေကျော်နို့ဆာနေတယ်"
ဖေဖေကျော်က ပြောရင်း ဆိုရင်းက ညို့နားကို ကပ်လာပြီး ဘရာဇီယာလေး ပဲ ကျန်တော့ တော့ ညို့ နို့တွေကို လက်တွေနဲ့ လာအုပ်ကိုင်ရင်း ဆုပ်နှယ်လိုက်တယ်။
" အာ ဘရာ တခုလုံးရွဲနစ်နေတာပဲ အအေးမိအုံးမယ် ညိုလေးက လည်း ခုထိမချွတ်သေးဘူးလား"
" အင်းလေ ချွတ်မလို့ပဲ အခု ဆံပင် သုတ်နေတာကိုဟာ"
ဖေဖေကျော်က ညိုလေး နောက်ကျောကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး ညို့ နောက်ကျော က ဘရာဇီယာဂျိတ်တွေကို စမ်းရင်း ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ညို့ဘရာဇီယာ ကျွတ်သွားလို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဖြစ်သွားတဲ့ နို့ကြီးတွေကို ငုံ့ပြီး သူ့ပါးစပ် ကြီးနဲ့ တပြွတ်စ်ပြွတ်စ် ကုံးစုပ်ပါတော့တယ်။
" အွမ်းးးးးးး ပြွတ် စလွတ်..အား ကောင်းလိုက်တဲ့ နို့အေး အမောပြေသွားတာပဲ အဟီး"
ညို့ရဲ့ ရေစို လို့ နူးနေပေမဲ့ မာတောင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်း လေးတွေက အရမ်းကို ဆန်းဆန်းတင့်နေတော့ ဖေဖေကျော် စို့လိုက်တဲ့ အချိန် တကိုယ်လုံး ကျင်တက် သွားအောင်ကို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ညို့လက်ထဲက သဘက် လဲဘယ်တုန်းက ပြစ်ချလိုမှန်းမသိတော့ဘူး ဖေဖေကျော့် ခေါင်းကို သာ ကိုင်ပြီးပွတ်ပေးနေမိပါတယ်။ ဖေဖေကျော်က ညို့ နို့တွေကို ငုံ့စို့နေရင်းက ညို့ခါးမှာပတ်ထားတဲ့ သဘက်ကို လည်း ဖြည်ချလိုက်တယ်။ ညို့ ရေစို အတွင်းခံလေးကို လည်း ချျွတ်ချလိုက်တော့ သူအဆင်ပြေအောင် ညိုလည်း ခြေထောက်တွေ တဖက်ချင်း ကြွပေးလိုက်ရတယ်။
ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားတဲ့ ညို့ကို ခြေတခေါက်ကွေးက နေ မယူလိုက်ပြီး ညို့ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက် တင်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ ကုတင်ဘေးမှာ ရပ်ရင်း သူ့ အဝတ်အစားတွေ ကို ချွတ်နေတယ် ဖေဖေကျော့် အဝတ်အစားတွေ အကုန်ကျွတ်သွားတော့ သူရဲ့ မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးက အကြောပြိုင်းပြိုင်း ခေါင်းတယမ်းယမ်းနဲ့ပေါ့။ ညိုက ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အနေအထားက တစောင်းလေး လှိမ့်လိုက်ပြီး ဖေဖေကျော့် လီးကြီး ဆီ လက်ကို လှမ်းလိုက်တယ်။ ဖေဖေကျော်က လည်း ညို့ မျက်နှာ နားကို လျှောက်လာပြီး ကုတင်စောင်းမှာ ရပ်လိုက်တယ်။ ညို့မျက်နှာနားကို ရောက်လာတဲ့ ရေစိုလီးကြီးကို ညို့လက်ကလေး နဲ့ လှမ်းဆုပ်ကိုင်ပြီးတော့ ညို့ပါးစပ်လေး နဲ့ ငုံခဲလိုက်တယ်။
" အား ... ညို့ပါးစပ်လေးက နွေးနေတာပဲကွာ ကောင်းလိုက်တာ"
နောက်တော့ ညိုက သူ့ဒစ်ဖောင်းကို လျှာကလေး နဲ့ လှည့်ပတ်ရက်ပေးပြီးမှ ဒစ်ဖူးကို သကြားလုံး စုပ်သလို ဖြည်းဖြည်းချင်း စုပ်ပေးတယ်။ ဖေဖေကျော် ဒူးကွေးပြီး ညို့ ခေါင်းကိုလာကိုင်တယ်။ သူ့ဖင်ကြီးကော့ကော့ပြီး ညို့ ပါးစပ်ကို စောက်ဖုတ်လိုးသလို လာလိုးတယ်။ အဲလို လုပ်မယ် ဆိုတာကို ဖေဖေကျော့် အလိုးခံသက် ရင့်နေတဲ့ ညိုက သိနေပြီမို့ သူ့လီးအရင်းကို ညို့လက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်ထားလိုက်တယ်။ ညို့လက်နဲ့ ညို့မေးစေ့ နဲ့ တိုက်မိတဲ့ အထိလောက်ပဲ ညို့ပါးစပ်ထဲ ကို သူထိုးလို့ ရတော့တာမို့ ညိုလည်း အာဂေါင်မနာတော့ဘူး၊ အဟိ။ ဒိသရုပ်လုပ်ပေးရမယ်ဆိုရင်တော့ တမျိုးပေါ့။
ဖေဖေကျော့် လီးကြီးကလည်း သံချောင်းကြီးလိုမာတောင်နေပြီ။ သူ့ကြည့်ရတာ အမြန်ဆုံး ထုတ်ချင်နေပုံရတယ်။ ညို့ပါးစပ်ထဲ မှာတောင် ပြီးချင်နေပုံပဲ။ ဒါပေမဲ့ ညိုကလည်း လိုသေးတယ်လေ။ သူတို့ ယောက်ျား တွေက ဘယ်လောက်ပဲ အားသန်သန် ချက်ခြင်း ပြန်တောင်ဖို့က လွယ်တာ မဟုတ်ဘူး။ ညို့ ပိပိလေးက လည်း အရမ်းလိုနေပြီ အရည်ကြည် တွေ တအားစိမ့်ထွက်နေတာ ဆိုတော့ ညို့ပါးစပ်ထဲ အခု ပြီးခိုင်းလို့ မဖြစ်ခြေဘူး ဆိုပြီး လီးကြီးကို ညို့ပါးစပ်ထဲက ပလွတ်ကနဲ နေအောင် ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။
ညို က ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးထောင်ပေါင်ကားပေးလိုက်တော့ ဖေဖေကျော် ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီး ညို့ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူလိုက်တယ်။ ညို့ ခါးဘေးမှာ သူ့လက်တဖက်ထောက်ရင်း တဖက်က သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လို့ ညို့ စောက်ဖုတ်အဝကို လာတေ့တယ်။ ညို့စောက်ဖုတ်တခုလုံး ကလည်း စောက်ရည်ကြည်တွေ ရွဲနေပြီလေ။ ဖေဖေကျော် သူ့လီးကြီးကို ဒစ်မြုတ်သွားတဲ့အထိ အသာဖိသွင်းပြီး မှ ညို့ဂျိုင်းအောက် တဖက်တချက်မှာ သူကလက်တွေကို ထောက်လိုက်တယ်။ ညို့ကို အပေါ်စီးက မိုးပြီး ပြုံးကြည့်တယ်။
" ညိုလေး ဖေကျော် လိုးတော့မယ်နော်"
ညို က မျက်စောင်းတချက်ထိုးရင်း၊
" လီးက ဖြင့် တဝက်ဝင်နေပြီ ဖေကျော် ကလည်း၊ ခုမှ လိုးတော့မယ်လုပ်နေတယ် ခစ်"
" ညို့ မေမေ ကို ဖေကျော် နဲ့ ညို့ ရှေ့မှာ မော်လေး ကိုင်တွယ် ဖက်နမ်းနေတာ ကြည့်ပြီး ဖေကျော် ဖီးတအားတက်တာ၊ လုံခြည်ထဲမှာတောင် လရည်တွေ ထွက်ကျချင်နေတာ"
" ညိုလည်း တူတူ ပဲ၊ အာ့ကြောင့် ဖေကျော် ညို့ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွားမှာ စိုးလို့ ညို့ ပိပိထဲ ထည့်ခိုင်းတာ ညို့ဟာလေးထဲ အရမ်းဆာနေပြီ။ နောက်မှ ဖေကျော့်ကို ညို စိတ်ကြိုက်မှုတ်ပေးမယ် ဟုတ်ပလား"
.............................................................................................................
ဖေဖေကျော်က ညို့ ဂျိုင်းအောက် တဖက်တချက်ကို ထောက်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေကို ပက်လက်လှန်ညို့ဂျိုင်းအောက်က လက်လျိုပြီးတော့ ညို့ပုခုံးကို ဆွဲလို့ လီးကြီးကို အဆုံးထိ ဆောင့်လိုးပြစ်လိုက်တယ်။ ညို ကဖေဖေကျော့် ခါးကို ညို့ ပေါင်နှစ်လုံး နဲ့ ညှပ်လိုက်ပြီး ညို့ ခြေကျင်းဝတ် နှစ်ခုကို ဖေဖေကျော့် ဖင်အနောက်မှာ ချိတ်ထားလိုက်တယ်။ ဖေဖေကျော့် ရင်ဘတ်မှာ ညို့နို့ကြီးတွေက ဖိမိပြီးတော့ ဖေဖေကျော် ဆောင့်လိုးတိုင်း နို့သီးခေါင်းတွေကို ပွတ်ခြေပေးနေသလို ခံစားနေရတယ်။
ဖေဖေကျော်က အောက်က သူ့လီးကြီးကို ညို့ စောက်ဖုတ်ထဲက တဝက်နီးပါး ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက် နဲ့ အားရပါးရကို လိုးနေတာ။ ညိုက လည်း ဖေဖေကျော့် ဖင်နောက်မှာ ချိတ်ထားတဲ့ ညို့ ခြေထောက်တွေနဲ့ ဖေဖေကျော်ဆောင့်တိုင်း အားပိုရှိရအောင် ဆွဲဆွဲပေးနေတာလေ။ ဖေဖေကျော်က လိုးနေရင်းက မှ ညို့မျက်နှာကို စေ့စေ့လာကြည့်နေတော့ ညို တောင် ရှက်တက်တက် ဖြစ်လာတယ်။ အလိုးခံနေရင်း နဲ့ စကားလည်း မပြောချင်တာမို့ မျက်လွှာပဲ ချပြီး ဖီးအပြည့်ခံစားနေလိုက်တယ်။
ညို လည်း ပြီး ဖေဖေကျော်လည်း ညို့ စောက်ခေါင်းထဲ လရည်နွေးနွေးတွေ ပန်းထည့်လိုက်ပြီးတော့မှ ညိုတို့ နှစ်ယောက် ဖက်ထားရင်း နားနေကြတယ်။ ညို့စောက်ခေါင်းထဲက ဖေဖေကျော့် လီးပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ပျော့သွားတယ်။ ခနနေမှ ညို က၊
" ဖေကျော် ခုန က ဘာလို့ ညို့ကို စိုက်ကြည့်နေတာလဲ တခါထဲ ဟိုဟာလုပ်နေရင်း လူကို စေ့စေ့ကြည့်နေတာ မနေတတ်ပါဘူးဟွန့်"
" ညိုလေး က ကြည့်လေ လှလေမို့ပါကွာ၊ စောက်ဖုတ်လေးက လည်း နွေးပြီး အိနေတော့ လိုးလို့ကောင်း မျက်နှာလေးက လည်းချိုပြီး လှလွန်းလို့၊ ညို့မျက်နှာလေး တစိမ့်စိမ့် ကြည့်လိုးရတာ အရမ်းကို အရသာရှိတာမို့ပါ"
" အင်း အခု မေမေ ကလည်း တအိမ်ထည်း မှာ ညိုနဲ့ ဖေကျော် နဲ့ လုပ်နေတာ သူသိနေတယ်ဆိုတော့ တမျိုးကြီးပဲ ညို မျက်နှာပူနေတယ်၊ ဒါပေမဲ့ သူလည်း မော်လေး နဲ့ လုပ်နေတာပဲ ဆိုတာကို တွေးလိုက်မှ နည်းနည်း စိတ်ပေါ့သွားရတယ်"
" အင်း ခုနက လည်း အဝင်းက ပဲ ဖေကျော်ကို လွှတ်လိုက်တာပါ၊ ညိုလေး ဆီ သွားလိုက် သူတယောက် ထဲ ပျင်းနေလိမ့်မယ် ဆိုပြီးတော့"
" အော် အဲဒါကြောင့် ဖေကျော်က ညို့ ဆီ လာတာပေါ့လေ ဟုတ်လား၊ နို့မို့ ဆို မေမေ့နားက ခွာမှာ မဟုတ်ဘူး မလား၊ ဟွန့် သိပါတယ်"
ညိုက တမင်နောက်ချင်တာ ကြောင့် မျက်နှာကို ခပ်ပုတ်ပုတ်လေး လုပ် မျက်စောင်း တချက်ထိုးပြီး နူတ်ခမ်းကို ထော်လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။
" အာ ဖေကျော် ကလည်း လာချင်တာပါ။ ဒီအတိုင်းထားခဲ့လို့ကလည်း မကောင်းဘူးလေ၊ နောက်တော့ အခန်းထဲ မော်လေး ဝင်လာတာနဲ့ အဝင်းက အဲလို လည်း နှင်ထုတ်ရော ဖေကျော်လည်း သုတ်ကနဲ ထွက်လာတာပေါ့ကွာ ဟဲဟဲ"
" လူလည်ကြီး၊ တခါထည်း မယားပါသမီးကို လိုးချင်တော့ မိန်းမ ကို နောက်ဘဲတဗွေနဲ့ လွတ်ပေးခဲ့တယ် ဟွန်း"
" ဟားဟား ဟားဟား ညို လေး ကြိုက်သလို သာ စွတ်စွဲပါတော့ကွာ ဟဲဟဲ"
..........................................................................................................................
ဝင်းမော်
ကျွန်တော် လည်း အတော်တင်းနေပြီဗျ၊ မနက်ပိုင်း တပိုင်းလုံး ကြီးဝင်းနားကို ကပ်ချင်တာ မကပ်ရဲ ဘူးဖြစ်နေတာ၊ မမညို ကလည်း ရှိ တော့၊ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက် ရှေ့ကြီးမှာ ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ မသိဖြစ်နေတာ။ နောက်တော့လည်း ရေပက်ခံရင်း ပျော်လာလို့ မေ့မေ့ ပျောက်ပျောက်ပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ရေစိုလာလို့ ရေစို ထမိန်က ကြီးဝင်း ရဲ့ အိုးကြီး မှာ ကပ်ပြီး ပေါင်လုံး ဖင်လုံးတွေ အလှက ပေါ်လာလေ လီးက တောင်လာလေ ပဲ လေ။ နေ့လည်စာ စားပြီးတော့ ဦးကျော် နဲ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် အပြင်းလေး တွေ ကစ် ပြီး နောက်တော့ လူက နည်းနည်း ရဲလာတယ်။ ဦးကျော်က လည်း ကျွန်တော့်ကို မျက်ရိပ်ပြတယ်။ ကြီးဝင်း ကို ကပ်ဖို့၊ တကယ်တော့ ဦးကျော် နဲ့ ကြီးဝင်း နဲ့ ကျွန်တော်တို့ က သရီးဆမ်းပြီးသွားပြီ ဆိုတော့ အဆန်းမဟုတ် ပေမဲ့ အခုက မမညို ပါလာတော့ နည်းနည်း ရှိန်နေကြတာ။
ဦးကျော်က သူ မမညို ကို ဖြုတ်ပြီးသား ဆိုတာတော့ ပြောတယ်။ ကြီးဝင်းလည်း သိတယ်။ ဒါပေမဲ့ သားအမိချင်းတော့ ဖွင့်မပြောကြ သေးဘူး၊ မျက်နှာချင်းဆိုင်ကြီးကျတော့ နည်းနည်း အန်းနေကြတာပေါ့။ နောက်တော့ ကြီးဝင်း နားကပ် သူ့သဘက်ကို ဝင်ခြုံရင်း နဲ့ တဖြည်းဖြည်းရဲလာတယ်။ ရေစိုနေတဲ့ ထမိန်အောက်က ကြီးဝင်း ဖင်အိတုံ ကြီးတွေနဲ့ ကျွန်တော့်ပေါင်ခြံဖိမိတော့ လီးက ထောင်းကနဲ တောင်တက်လာတာပေါ့။ နောက်ပြီး လူတွေအများကြိးကြားထဲ မှာ ဘာမှ မဖြစ်သလိုလို ဘာလိုလို ရေပက်ခံတာကိုပဲ ပျော်နေသလိုလို ဟေးလားဝါးလားနေပေမဲ့ လူမမြင်တဲ့အပိုင်း ကျွန်တော့်လီးကြီး ကြီးဝင်း ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲ ဖိသွင်း ထားရတာ စိတ်လှုပ်ရှားစရာမဟုတ်လား။
ဒီကြားထဲ မမညို ကိုလည်း ဦးကျော် က အနောက်က ဖက်ပြီး ကပ်ထားတာတွေ့ တော့ ပိုပြီးဖီးလာရတယ်ဗျ။ မမညို ကို အရင်က တော့ ကိုယ့်အမ ပဲ ဆိုပြီး စိတ်ထဲ ဘယ်လို မှ မနေတာ အခုရေစို နဲ့ ဦးကျော်နဲ့ အဲလို အဲလို တွေတွေ့တော့ ဖီးတက်လာတယ်ဗျ။ မမညို ဘော်ဒီက ကြီးဝင်းအတိုင်းပဲ၊ အာ့ကြောင့် သမီး ကြီးလာရင် ဘယ်လို ပုံ ဖြစ်မယ် ဆိုတာ အမေကို ကြည့်ရတယ် ဆိုတဲ့စကားက အမှန်ပဲဗျ။ မမညို ဖင်က ကြီးဝင်းအတိုင်းပဲ လုံးကျစ်ပြီးတော့ အနောက်ကို ကောက်ထွက်နေတာ။ အဟီး။ ကျွန်တော်တို့ အမျိုးတွေက တကယ့်ဖင်ကောက်အမျိုးတွေဗျ။
နောက်တော့ သဘက်အောက်က နေပြီးတော့ ကြီးဝင်း နို့ကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်နှယ်ပြီး သမတော့တာပေါ့ဗျာ။ ကြီးဝင်းက လည်း ဘာမှ ကို မပြောတာဗျ။ သူလည်း သူ့မျက်စေ့အစွန်က မမညို နဲ့ ဦးကျော်တို့ အတွဲကို တွေ့မှာပေါ့၊ တမင်မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဘာမှ မဖြစ်သလို နေနေတာ။
ညနေစောင်း အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကြီးဝင်းက သူရေအရင် ဝင်ချိုးတယ်။ နောက် သူထွက်လာတော့ မမညို ဝင်ချိုးတယ်။ မမညို ရေဝင်ချိုးနေတုန်း ကြီးဝင်းက ကျွန်တော့်ကို အခန်းထဲ ခေါ်လိုက်တယ်။ ကြီးဝင်းက ရေချိုးပြီးလို့ မျက်နှာသုပ်ပုဝါ ကို ကိုယ်မှာ ရင်လျှားသလို ပတ်ထားရင်းက ကျွန်တော့်ကို လှမ်းခေါ်လိုက်တယ်။ ဦးကျော်လည်း သူ့ရေစို အဝတ်တွေကို ချွတ်ပြီး ပုဆိုးအခြောက်တထည်နဲ့ လဲနေတုန်းပေါ့။ ကြီးဝင်းက ကျွန်တော်လည်း အခန်းထဲ ရောက်ရော၊ ဦးကျော်ကို အခန်းထဲက နေတွန်းထုတ်ပြီး၊
" သွားသွား ယောက်ျား သမီးညို့ ဆီကို သွားတော့ ဒီည အပြင်ပြန်မထွက်ခင်အထိနေလိုက်၊ အဝင်းလည်း မော်လေး နဲ့ နေမလို့ သွားတော့"
လို့ အတင်းနှင်ထုတ်ပြီး တံခါးပါ ပိတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်မှာ ဦးကျော်ကို အားနာလိုက်တာ။ ဒါပေမဲ့ လီးကတော့ မာနေပြီလေ။ ကျွန်တော်လည်း ရေစိုတွေကို ချွတ်ပြီး ပုဆိုးနဲ့ စွတ်ကျယ်ပဲ ဝတ်ထားတာ ခေါင်းက ရေစိုတွေတောင် ကောင်းကောင်း မသုတ်ရသေးဘူးလေ။
ကြီးဝင်းက သူရင်လျှားထားတဲ့သဘက်ကြီးကို ဖြည်လိုက်တယ်။ ကြီးဝင်းရဲ့ ကျွဲကောသီးလုံးလောက် နို့ကြီးတွေက တုံခါရမ်း ပြီး ပေါ်လာတယ်။ နို့သီးခေါင်းညိုညို ကြီးတွေက မာတောင်လို့ ။
" လာအုံးမော်လေး နင့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေက ရေစိုတုန်းပဲ ငါသုတ်ပေးမယ် ခြောက်အောင် တော်ကြာအအေးမိနေအုန်းမယ်"
ကျွန်တော်က လည်း အကြိုက်ပဲလေ၊ ကြီးဝင်း သူ့မျက်နှာသုတ်ပုဝါနဲ့ ကျွန်တော့် ခေါင်းသုတ်ပေးလို့ ရအောင် ခေါင်းငုံ့ပေးရင်းက ကြီးဝင်း ရင်ခွင်ထဲ ဝင်ပြီး နို့ကြီးတွေနဲ့ မျက်နှာကို ပွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လက်တဖက်တချက်နဲ့ နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်နှယ်ရင်းနဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေကို ငုံပြီး အားရပါးရ စို့နေလိုက်တယ်။
" အယ် ဒီခလေးဟာလေ၊ ခေါင်းသုတ်ပေးမယ် ဆိုတာကို နို့လာစို့နေတယ်တကယ်ပဲ၊ အို့ ဟဲ့ ဖြည်းဖြည်းစို့ပါဟဲ့၊ အီးးးးးးးးးး"
နို့ကြီးတွေကို တဖက်တလှည့်စီ ပြောင်းစို့နေရင်းက ကျွန်တော့် လက်တွေကို ကြီးဝင်း ဖင်ကောက်ကြီးပေါ် ပြောင်းတင်ပြီး ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် ခေါင်း က အတင်းတိုးဝင်လို့ ကြီးဝင်းက နောက်ယိုင်သလို ဖြစ်သွားတယ်။
" ဟယ် ငါ လှဲကျတော့မယ် ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ လာ၊ ဒါဆိုရင် ငါဒီမှာ ထိုင်မယ်ခန"
ကြီးဝင်းက ကုတင်ဘေးက ကုလားထိုင်လေးမှာ ထိုင်ချလိုက်တော့ သူ့ရှေ့မှာ ကျွန်တော်က ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။ ကြီးဝင်းရဲ့ နို့တွေကို စို့ပေးရင်းက ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အောက်နှီမ့်လို့ ကြီးဝင်းဘိုက်သား လေးတွေနမ်းရင်းက ပေါင်နှစ်လုံးကြားကို မျက်နှာအပ်လိုက်တယ်။ ကြီးဝင်းက ကုလားထိုင်မှာ ရှေ့လျှောထိုင်လိုက်ရင်းက သူ့ပေါင်ကြီး နှစ်လုံးကို ကားပေးလိုက်တယ်။
သူ့လက်က သဘက်ဘယ်ရောက်သွားပလဲ တော့မသိဘူး၊ ကျွန်တော့် ဆံပင်တွေထဲကို လက်ချောင်းတွေ ထိုးထည့်ပြီးတော့ ဖွပေးနေတယ်။ ကြီးဝင်းရဲ့ ရေစို စောက်ဖုတ်ကြီးက အမွှေးပါးပါး လေးနဲ့ ဖေါင်းမို့နေတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ ကုန်းရက်လိုက်တော့ ကြီးဝင်း ပါးစပ်က ငြီးသံလေး ထွက်လာတယ်။ ပေါင်လုံးကြီးကိုလည်းပိုကားပေးလာတယ်။ ကြီးဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်လေးတွေ စိုနေပြီ။ သူလည်း ဘယ်အချိန်ထဲက စိတ်ထနေလဲ မှ မသိတာ။ နောက် အားရပါးရ ရက်လိုက် ရအောင် သူ့ပေါင်နှစ်လုံး ကို လက်နဲ့ တွန်းမြှောက်ပြီး လျှာကို စောက်ဖုတ်ထဲ အတင်းထိုးထည့်လိုက်တယ်။
" အ့ မော်လေး တို့ ကို လိုးတော့ကွာ မရတော့ဘူး အရမ်းလိုနေပြီ။ အာ့ကြောင့် ကိုကျော့်ကို နှင်ထုတ်လိုက်တာ"
ကျွန်တော်ကလည်း နှစ်ခါမပြောရပါဘူး။ ကြီးဝင်းကို ကုလားထိုင်က နေ ဆွဲထူပြီး ကုတင်စောင်းမှာ ပြောင်းထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ကြီးဝင်း ပေါင်နှစ်လုံးကို မြှောက်ပြီး ခြေဖဝါးနှစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်အပြားလိုက်တင်လိုက်တော့ ကြီးဝင်းက နောက်ပြန်မလဲအောင် မွေ့ယာပေါ်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကန်ထောက်ထားလိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော့် ရှေ့မှာ တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဟ တတ ဖြစ်နေပြီ ။လီးကို လက်တဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့လို့ အသာဖိသွင်းလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ကြီးဝင်း နဲ့ ရင်ချင်းကပ်ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်ကို လက်ထောက်လို့ ဖင်ကို ကော့ကော့ ပြီး လိုးပေးလိုက်တယ်။
ကျွန်တော့်လီးကြီးက တအားမာတင်းနေတော့ ကြီးဝင်းရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ က အိစက်တဲ့ နွေးထွေးမှု အရသာလေး တွေကို ခံစားသိနေရတယ်။ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်တိုင်း လီးတချောင်းလုံးမှာ အရသာ တပြုံလုံး ခံစားနေရတယ်။ ကြီးဝင်းလဲ အဲလိုပဲ နေမှာပဲ မျက်လုံးလေး စင်းလို့ တအင်းအင်း နဲ့ ခံနေရှာတယ်။
အဲလို အချက်ငါးဆယ်လောက် ဆောင့်ပြီးတော့ ကျွန်တော်က လီးကို အပြင်ဆွဲထုတ်လိုက်တယ် ကြီးဝင်းက မော့်ကြည့်ပြီး
" ဘာဖြစ်လို့လဲ မော်လေး"
" ပုံစံပြောင်းမယ်လေ မိန်းမ ရယ်၊ ယောက်ျား ဘာကြိုက်တတ်တယ် ဆိုတာ သိတယ်မလား"
ကျွန်တော်က လိင်စိတ်တအားတက်နေပြီး စိတ်ကြွနေချိန်ဆိုရင် အဲလို မျိုး မိန်းမ လို့ ခေါ်တတ်တယ်။ ကြီးဝင်းက လည်း မငြင်းပါဘုူး သူကလည်း တခါတလေ ယောက်ျား လို့ ခေါ်တတ်တယ်။ ခုလည်း ကျွန်တော်က သူ့ ကို လိုးရင် အကြိုက်ဆုံးက ဒေါ့ကီ ဆိုတာ ကို သူသိတယ်လေ။ သူ့လို မျိုး အိုးလှ ပြီး အနောက်ကိုကောက်နေတဲ့ ဖင်မျိုးကို ဒေါ့ကီ ဆွဲလို့ အရမ်းကောင်းတော့ အဲဒီပုံစံ နဲ့ ပဲ အမြဲ အဆုံးသတ်ချင်တယ်လေ။
ကြီးဝင်းက ဘာမှ မပြောတော့ဘူး၊ ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်ကုံးပေးပြီး ကောက်ပြီးသား ဖင်ကြီးကို အနောက်ပြန်ကော့ပေးထားတယ်။ ကျွန်တော်လည်းကုတင်ပေါ် တက်လိုက်ပြီး ကြီးဝင်းနောက်က မုဆိုးထိုင်ထိုင်လို့ ကြီးဝင်း ဖင်နှစ်လုံးကြားက ပြူးထွက်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ပဲ အနောက်က နေ အားရပါးရ ဒေါကီ နဲ့ လိုးပြီး နှစ်ယောက်စလုံး ပြိုင်တူပြီး လိုက်ကြတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ကြီးဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲမှာစိမ်ထားရင်း က ဖက်ပြီး နားနေလိုက်တာ မနက်က သင်္ကြန်လည်တာ ပင်ပန်းထားတာနဲ့ ဆိုတော့ တုံးကနဲ အိပ်ပျော်သွားကြတယ်။
" ဒုန်း...ဒုန်း ဒုန်းဒုန်း"
ကျွန်တော်တို့ အခန်းတံခါးကို အပြင်က လာပြီး တဒုန်းဒုန်းထုတော့မှ ပဲ ကျွန်တော်ရော ကြီးဝင်းရော နိုးလာကြတယ်။ အပြင်က ဦးကျော် အသံကြားရတယ်။
" ဟေး အထဲက တူအရီး နှစ်ယောက် မပြီးကြသေးဘူးလား၊ ဘိုက်ဆာပြီလေ တခုခု ထွက်စားရင်း ညဘက် သင်္ကြန်မဏ္ဍပ်တွေ လျှောက်ကြည့်ရအောင်"
" ဟုတ် လာပြီ ဦးကျော်"
ကျွန်တော် ကမန်းကတန်းထ ကြမ်းပေါ်က လုံခြည်တထည်ကောက်ယူဝတ်ပြီးအခန်းတံခါးကို သွားဖွင့်လိုက်တယ်။
" ဟိုက်"
အခန်းဝ မှာ ဦးကျော်တယောက်ထဲ လို့ ထင်ထားတာ မမညို ပါ ပါနေတယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးက အပေါ်ပိုင်း အင်္ကျီဗလာ ပုဆိုးဖြစ်သလို ချည်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကျော်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကို လှမ်းကြီး မျက်လုံးပြူးနဲ့ ကြည့်နေကြတယ်။ ကျွန်တော်လည်း လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကြီးဝင်း က ထမလို့ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ရက်ကြီး တကိုယ်လုံးမှာ အဝတ်အစား တမျှင်မှ မရှိ၊ ဆံပင်ဖားလားနဲ့ လည်ပင်းက သူဝတ်နေကျ ရွေဘတ်ကြိုးတုတ်တုတ်ကြီး တခုပဲ နို့ကြီး နှစ်လုံး ကြားမှာ တွဲလောင်းကျလို့။
..........................................................................................................
ဦးကျော်မိုးဟိန်း သို့မဟုတ် ဖေဖေကျော်၊
" ဟဲ့ စောက်ကလေးလေး နင်ဟာလေ လုပ်လိုက်ရင် စောက်ရမ်းပဲ ဘာမှ နောက်ကို ပြန်မကြည့်ဘူး"
အဝင်း က မော်လေးကို လှမ်းတုတ် လိုက်ရင်းက ကုတင်ပေါ်က စောင်တထည်ကမန်းကတန်းကောက်ယူပြီး သူမကိုယ်ရှေ့ပိုင်းကို ဖုံးထားလိုက်တယ်။ ညိုလေးက တော့ သူ့ပါးစပ်ကလေး ပိတ်ပြီး တခွိခွိ ရီနေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပြီး။
" ထားလိုက်ပါကွာ ကလေးဆိုတော့ ဒီလိုပဲပေါ့၊ ငါ့မိန်းမ က ဘယ်လို နေနေ လှနေတာပါ"
ဟု ပြောရင်းက အဝင်း ပါးလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ မော်လေး က စပ်ဖြဲဖြဲ နဲ့ သူ့တီရှပ်ကို ကြမ်းပေါ်က ကောက်ယူပြီး အိမ်သာ သွားအုံးမယ် ဆိုရင်း ထွက်သွားတယ်။ ညိုလေးလည်း အခန်းဝမှ မရှိတော့ပါဘူး။ သူမမေမေ ရှက်နေမှာစိုးလို့ အိမ်ရှေ့ဘက်ထွက်သွားတယ်ထင်တယ်။
" သွားပါဟွန့် သွား အခု တံခါးသွားပိတ်လိုက်အုံး ဒီမှာ အဝတ်အစား လည်း မရှိပဲနဲ့"
အဝင်းက မျက်နှာလေး နီမြန်းပြီး ပြောလို့ကျွန်တော်အခန်းတံခါးသွားပိတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ဆီ ပြန်လာတော့ အဝင်းက သူမ ဆံပင်ဖားယားတွေကို စုပြီး အနောက်ဖက်မှာတပတ်လျိုထုံးဖို့ လုပ်နေပါတယ်။ ခုနက ကာထားတဲ့စောက်ကိုလည်း လွတ်ချလိုက်တော့ သူမရဲ့ ဖွံ့ထွားလှတဲ့ ကျွဲကောသီဆိုက် နို့ကြီးတွေက လှုပ်ရမ်းနေပါတယ်။ ကျွန်တော် လက်က အလိုလို သူမရဲ့နိုကြီးတွေဆီ လက်ရောက်သွားပါတယ်။
" လှလိုက်တဲ့ နို့ကြီးတွေကွာ ငါ့မိန်းမ နို့ကြီးတွေက ဘယ်အချိန်ကြည့်ကြည့် စို့ချင်စရာကြီးတွေ"
" တော်ပါ အပိုတွေ ဟိုမှာ သမီးကို အားရအောင် လုပ်လာခဲ့ပြီးလို့ အမေကို လာဖား နေတာ မဟုတ်လား"
" ဟင် အဝင်း ပဲ ကို့ကို တွန်းထုတ်လိုက်တာပဲလေ၊ အဝင်း လင်ငယ်လေး ကိုခေါ်ပြီး ကို့ကို တွန်းထုတ်လိုက်လို့ ကို က ညိုလေး ဆီ သွားရတာ"
" အမယ် အပိုတွေ သူက မသွားချင်ရှာဘူး မဟုတ်လား"
အဝင်း ရဲ့ မျက်စောင်း လေးကို ပြုံးပြုံးကြီး ခံယူလိုက်ပြီး မှ၊
" မော်လေး က ဘယ်နှစ်ချီတောင် ဆွဲလိုက်လဲ၊ ငါ့မိန်းမ အိပ်ယာတောင် မထနိုင်အောင် ပြိုင်းသွားတာ"
" အို မနက်က နေပူထဲ ရေပက်ခံ တနေကုန်ဆိုတော့ လူက ပင်ပန်းသွားလို့ပါ အဲလောက်မဟုတ်ပါဘူး"
" အင်း ဒါဆိုရင် အခုညထွက်လို့ ရော ရပါအုံးမလား ၊ နားချင်နားလေ"
" ရပါတယ် ဖယ်ဖယ် ဒီလက်ကြီးကလည်းလေ၊ တခါထဲ သမီးလည်း အဝလိုးပြီးတာတောင် အမေ ကို ဆက်လုပ်ဖို့ ကြံနေသေးတယ်၊ ဖယ်တော့ ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲလိုက်အုံးမယ်၊ ဘိုက်လည်းဆာပြီ"
အဲလို နဲ့ ကျွန်တော်တို့လေးယောက် ညဘက် ကျတော့ ကိုယ့်ကား ပဲ ကိုယ်မောင်းပြီး ၂၇ လမ်း နဲ့ ၈၂ လမ်းထောင့်က ကုလားဆိုင် မှာပဲ သွားစားသောက်ကြတယ်။ ပြီးမှ ၆၈လမ်းမှာ ကားအပ်၊ အယ်ပိုင်း မဏ္ဍပ် ကို လမ်းလျှောက်သွားကြတယ်။ လမ်းလျှောက်ကြတော့ ညိုလေးက ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို တွဲခိုလို့၊ အဝင်းက တော့ မော်လေး လက်မောင်းတွဲလို့ ပေါ့။
မဏ္ဍပ်နားရောက်တော့လည်း နာမည်ကြီး အဆိုတော် တွေ ဘာတွေ လာတာဆိုတော့ လူတွေက ကြိတ်ကြိတ်တိုး ပေါ့။ ညိုလေးကို တခြားလူကပ်မရအောင် ကိုယ့်ရှေ့မှာ ပဲ နေခိုင်းပြီး ကိုယ်ပဲ ထောက်ပေါ့။ အဟီး မော်လေးက လည်း သူ့ဒေါ်ကြီးကို အဲဒီအတိုင်းပဲ ပေါ့။ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက်စလုံး ကလည်း ဖင်ကောက် ဆိုတော့ ပုဆီုးအောက်က လီးက ဖင်နှစ်လုံး ကြားထဲ အမြှောင်းလိုက်ပေါ့။ လူတွေက လည်းတိုးတော့ ကျွန်တော်တို့က လည်း ကော်ကပ်သလို ပူးကပ်ထားရတယ်။
ညိုလေး နဲ့ အဝင်းနဲ့ ဘေးချင်းယှဉ်ရက်ပေါ့။ အခုက တော့ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက်လည်း အသားကျသွားပြီ ထင်တယ်။ ခပ်တည်တည်ပဲ ကိုယ့်အတွဲနဲ့ ကိုယ်ဆိုသလို ဖြစ်နေတာ။ နောက်ပြီး မန္တလေးက လည်း ကိုယ့်မြို့မဟုတ်တော့ သိတဲ့လူ မရှိ အေးဆေးပဲ။ ကြည့်နေတုန်းမှာ ညိုလေးက လက်နောက်ပြန်နဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို လာဆုပ်ပြီး ကိုင်တယ်။ ပြီးတော့ လူကြားထဲ မှာ ထုပေးနေတယ်။ မျက်နာက တော့ စတိတ်ကို ကြည့်လို့ပေါ့။ ခနနေတော့ မနေနိုင်တော့ ဘူး ကျွန်တော့်လီးက တအား မာနေပြီ။ အိမ်ပြန်ကြရအောင်ကွာ လို့ လှည့်ပြောတော့ အဝင်းမျက်နှာ ကလည်း ရှက်တက်တက် အင်းလို့ ပြောတယ်။ အောက်ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့မော်လေး လက်က အဝင်း ထမိန်အလွာတထပ်အောက် ဝင်ပြီး နှိက်နေတာကိုး။
ကျွန်တော်တို့ လေးယောက်စလုံး လူကြားမှာ ပွတ်ရင်း သပ်ရင်း နှိက်ရင်း က စိတ်တွေ တအားကြွလာလို့ ကားဆီ ပြန်သွားပြီး အိမ်ကို အမြန်ပြန်လိုက်ကြတယ်။
အိမ်ရောက်တော့ ဘယ်သူတွေ ဘယ်အခန်းသွားရမှန်းမသိအူကြောင်ကြောင် ဖြစ်နေကြတော့ မထူးပါဘူးကွာ လို့ တွေးပြီး အဝင်းကိုရော ညိုလေးကို ပါ လက်တဖက်တချက်စီ ဆွဲလို့ ကျွန်တော်တို့ အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်လာလိုက်တော့တယ်။ မော်လေး လည်း ပြုံးစေ့စေ့ နဲ့ အနောက်က လိုက်လာတယ်။ အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ညိုလေးကို ဖက်ပြီး ကစ်စ်ပေးလိုက်တယ်။ မော်လေးက လည်း အားကျမခံ သူ့ဒေါ်ကြီးကို ဖက်ပြီး ကစ်ပေးတယ်။ နောက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက် ယှဉ်အိပ်နေကြတဲ့ အဝင်း နဲ့ ညိုလေး တို့ နှစ်ယောက်ကို ကျွန်တော် နဲ့ မော်လေး နဲ့ ဘေးချင်းယှဉ်ရက် က လိုးဖြစ်ကြတော့တယ်။ သူတို့ လည်း စိတ်တွေကြွနေတော့ အသံထွက် ပြီး ငြီးငြူရင်းက အောက်က နေ ကော့ပြန်ပေးနေကြတယ်။ တချီပြီးသွားမှ လေးယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ နားကြတယ်။ မော်လေးက ညိုလေး ကိုယ်လုံးတီး ကို အခု မှ မြင်ဘူးတော့ သေခြာ ကြည့်ရင်း၊
" မမညို ဘော်ဒီက ကြီးဝင်း အတိုင်း ပဲ နော် အဟီး ပန်းပုဆရာ တော်တယ်ခေါ်ရမယ် ခိခိ"
" အမလေး တို့က အိုနေပါပြီကွာ သမီး လို မဟုတ်တော့ပါဘူး"
" ဟင့် မေမေ က လှပါတယ် သမီးထက်တောင် ပို ဆက်ဆီ ဖြစ်သေးတယ်။ သမီးက မှ ခါးနည်းနည်းတုတ်သလို ဖြစ်နေသေးတယ်"
" ညိုလေး က မတုတ်ပါဘူး၊ သမီး မေမေ က ဖင်အိုးကြီး ပိုကြီးတော့ ခါးသေးသလို ဖြစ်နေတာပါ။ အတူတူလောက်ပါပဲ"
ကျွန်တော်တို့ လေးယောက် တယောက်တပေါက်ပြောရင်းက တဖြည်းဖြည်း ပုံမှန်လို ဖြစ်လာပါတယ်။ မော်လေး ကြည့်ရတာလည်း သူ့အမကို သွားရည်ယိုနေပုံ ရပါတယ်။ အဲဒါကြောင့် သူကို လည်း အလှည့်ပေးလိုက်အုံးမယ် စိတ်ကူးပြီး။
" မော်လေး လာကွာ ဒီဘက်ကို မင်းကလည်း ငါ့မိန်းမကို ငါမကပ်ရဘူး မင်းကြီးပဲ"
ဟု နောက်သလို ပြောသလို ပြောရင်းက ညိုလေး ဘေးက ထလိုက်ပါတယ်။ မော်လေးလည်း အဝင်းကို နောက်က ဖက်ထားရာက ကမန်းကတန်းထရင်း၊
" အာ ဟုတ်ပါဘူး ဦးကျော် ကလည်း လာပါ ရပါတယ်။ မမညို က ကျွန်တော်ကပ်တာ ကြိုက်မကြိုက် မသိလို့ပါ"
အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်စလုံးက ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယေက် ညဏ်များနေတာ ကို သိကြပြီး မျက်စောင်းတွေ ထိုးလိုက်ကြပါတယ်။
" အောင်မလေး ရှင်တို့ နှစ်ယောက် ပလီတွေ များမနေကြပါနဲ့ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ကြပါ၊ တခါထဲ၊ သွားသွား သမီးကို ပြုစုလိုက်အုံး သမီး တူးဘိုင်ဝမ်း အတွေ့အကြုံ ရသွားအောင်"
ညိုလေးကို အဝင်းက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောချလိုက်တော့ ညိုလေး မျက်နှာလေး နီပြီး ရှက်တက်တက် ဖြစ်သွားပေမဲ့ မျက်လုံးတွေက တော့ အရောင်တောက်လာပါတယ်။
" အာ မေမေ ကလည်း "
ဟု ပြောလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို မျက်စောင်းလှည့်ထိုးပါတယ်။ ညိုလေး ရဲ့ ချစ်စရာ့ မျက်စောင်းနဲ့ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးကို ကျွန်တော်မနေနိုင်တော့ သူမ မျက်နှာလေး ဆွဲပြီး နမ်းပြစ်လိုက်တယ်။ နူတ်ခမ်းလေးတွေကို လည်း စုပ်နမ်းလိုက်တော့ သူမလည်း ဖီးတက်လာပြီး ကျွန်တော့်ကို ပြန်ဖက်နမ်းလာပါတယ်။ အခု ကတော့ ကျွန်တော်ကလည်း ကျွန်တော့်မိန်းမ ရှေ့ သူမ သမီးကို နမ်းနေရတာဖြစ်ပြီး ညိုလေး အဖို့ကလည်း သူမ အမေနှင့် မောင်တဝမ်းကွဲ ရှေ့မှာ မို့ စိတ်လှုပ်ရှား ပြီး ဖီးတမျိုးခံစားနေရတာ ဖြစ်မယ်ထင်ပါတယ်။
ကျွန်တော် က အကြံရှိတာမို့ ညိုလေးကို ဖက်ရင်း က ပက်လက်လှန်ချလိုက်တော့ ညိုလေးက ကျွန်တော့် ကိုယ်ပေါ်မှောက်ရက် ထပ်ကျလာပါတယ်။ ညိုလေး ခါးကို ကိုင်မြှောက်ပေးလိုက်ပြီး မာလာတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကြီးကို တေ့လို့ သူမ စောက်ဖုတ်လေး အဝ ကိုတေ့ပြီး ဖိသွင်း လိုက်တယ်။ နွေးထွေး အိညှက်နေတဲ့ စောင်ခေါင်းအတွင်းသားလေး တွေက ကျွန်တော့် လီးတန်ကြီးကို ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ပေးသလို ခံစားရပါတယ်။
ဘယ်အချိန်လိုးလိုး မဝနိုင်တဲ့ ညိုလေး ရဲ့ အဖုတ်ကလေးပါ။ ညိုလေးရဲ့ နို့တွေက ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ပေါ်ကို အိကနဲ ဖိလို့လာပါတယ်။ ညိုလေး အဖုတ်ထဲ ကျွန်တော့်လီးကြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီးမှ ကျွန်တော်က ခြေဖဝါးနှစ်ခုကို အားယူလို့ ဖင်ကို ကြွလိုက်ပြီး ဘေးက ခေါင်းအုံးတလုံးယူလို့ ဖင်အောက်ထဲခုလိုက်တယ်။ ဘေးက ငေးကြည့်နေတဲ့ မော်လေးကိုလက်ပြခေါ်ပြီး ညိုလေး ဖင်ကို ထိုးပြလိုက်တယ်။ မော်လေး လည်း အဲတော့မှ ကမန်းကတန်း ဂျယ်ဘူးယူပြီးထလာတယ်။ ညိုလေး လည်း သူမ ဖင်ပေါက်ကို ဂျယ်သုတ်နေတာ ခံစားလိုက်ရတော့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်ပြီး ကျွန်တော့် လီးကြီးကို သူမ စောက်ဖုတ်အတွင်းထဲက အတင်းညှစ်ပေးသလို၊ ကျွန်တော့် နူတ်ခမ်းတွေကို လည်း သူမ ပါးစပ်နဲ့ အတင်းကုံးစုပ်တော့တာပဲ။
မော်လေး က ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် အပေါ်က နေခွပြီးတော့ ညိုလေး ဖင်ဝကို သူ့လီး တေ့၊ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလာတယ်။ ညိုလေး ပါးစပ်က ငြီးသံက ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ ရောက်လာတယ်။ ညိုလေး ကျွန်တော့် ဆံပင်တွေကို သူ့လက်တွေနဲ့ ဆွဲဆုပ်ကိုင်လာတယ်။ မော်လေးက ဖိပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ညိုလေး နို့တွေက ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်အပေါ် အိကနဲ ဖိမိသလို ကျွန်တော့် လီးကြီးကလည်း ညိုလေး စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားသလို ခံစားရတယ်။ ညိုလေး စောက်ခေါင်းထဲမှာ နံရံတထပ်ခြားပြီး မော်လေး လီး နဲ့ ကျွန်တော့်လီး နှစ်ချောင်း ပွတ်နေသလိုပဲ စိတ်ထဲမှာ ထင်မြင်ခံစားနေရတယ်။
မော်လေး ဆောင့်ချက် နဲ့ ကျွန်တော့် ဆောင့်ချက် နရီကျအောင် ခနတော့ ကြိုးစားလိုက်ရတယ်။ နောက်တော့ တယောက် အလှည့် တယောက် သိသွားတော့ တလှည့်စီ ဆောင့်လိုက်ကြတာ ညိုလေး တယောက် တအစ်အစ် နဲ့ ကောင်းကောင်းကြိး အရသာ တွေ့နေတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် မပြီးခင်မှာကို ညိုလေးက ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားတယ်။ ခံစားရတဲ့ အရသာ ကောင်းလွန်းလို့ ထင်တယ် ညိုလေး သူမ သွားတွေနဲ့ ကျွန်တော့် ပုခုံးကို ပါ ကိုက်ပြစ်လိုက်တယ်။
" အား..."
.................................................................................................................
ညို
ညို ဘဝ မှာ ပထမဆုံး အကြိမ် ယောက်ျား နှစ်ယောက်ကြား မှာ ဆန်းဒဝစ် အလုပ်ခံရတဲ့ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံပေါ့။ ပိုဆိုးတာက ဘေးနားမှာ ကိုယ်လုံးတီး နဲ့ မေမေ က တစောင်းလေး လှဲလို့ ကြည့်နေတယ်။ သူမ ယောက်ျား ဖြစ်သူ၊ ညို့ ပထွေး ဖေဖေကျော် နဲ့ ညို့ မောင်တဝမ်းကွဲ ၊ မေမေ့ တူ ဖြစ်တဲ့ မော်လေး တို့ ညို့ ကို နှစ်ယောက် ညှပ်လိုးနေကြတာကို ပြုံးပြုံး ကလေးနဲ့ ကြည့်နေတယ်။ သူစား ဖူးလို့ ကောင်းမှန်းသိသွားပြီး သူ့သမီးကို ပေးစားရင်း၊ ဘယ်လို နေလဲ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား ဆိုတဲ့ အကြည့်အပြုံးမျိုး လို့ ညို့စိတ်ထဲထင်မိတယ်။
ညို့ဖင်ကို ဆောင့်လိုးနေတဲ့ အရှိန်ကြောင့် ညို့ ပိပိလေး ထဲ က ဖေကျော့် လီးတန်ကြီးက ညို့ရဲ့ ပိပိလေး ထဲ ဟိုးအတွင်း ထဲ ထိ တိုးတိုး ဝင်သွားသလိုပဲ။ ညို့ပိပိလေး မှာ ကျင်ကနဲ ဖြစ်ပြီး တကိုယ်လုံးအကြောတွေ ကြွက်သားတွေ တောင့်တင်းသွားပြီးတော့ တကိုယ်လုံး ပျော့ခွေသွားတော့တယ်။ အရုပ်ကြိုးပြတ်လို ပျော့ခွေသွားတဲ့ ညို့ကို အောက်က ပင့်လိုးနေတဲ့ ဖေကျော်ရော အပေါ်က ဆောင့်လိုးနေတဲ့ မော်လေး ရော မညှာတာကြဘူး တခါထဲ တဖုံးဖုံး နဲ့ ဆက်လိုးနေကြတာ။ သူတို့ လီးကြီးတွေက လရည်တွေ ညို့ကိုယ်လုံးလေးထဲ တပြွတ်ပြွတ်ပန်းထည့်လိုက်ကြပြီးမှ ပဲ ငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။ ညိုတို့ သုံးယောက် ထပ်လျှက်သားနဲ့ ငြိမ်ပြီး နားနေမိကြတယ်။
ညိုမေမေ က ညို့လက်ကလေးကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်တော့ ညိုလည်း ပြန်ပြီး ဆုပ်ကိုင်ထားမိတယ်၊ ညိုတို့ သားအမိ တယောက်ကို တယောက် ကြည့်မိကြတဲ့ အကြည့်တွေက နားလည်မှု အပြည့်နဲ့ပေါ့။ မေမေ ကလည်း သူ့ကို မိဘတယောက်အနေနဲ့ အကြည်ညို ပျက်မှာ စိုးထိတ်နေတဲ့ မျက်လုံး တွေက နေ ညိုရဲ့ နားလည်မှု အကြည့်တွေကြောင့် စိတ်သက်သာရာရသွားပြီး ပျော်ရွှင်တဲ့မျက်လုံးတွေ ဖြစ်လာရတယ်။
" သမီး ညိုလေး အဆင်ပြေရဲ့လား၊ "
" ပြေပါတယ် မေမေ ရဲ့၊ မေမေ့ယောက်ျား ကြီး ကပဲ ဆိုးတာ ဟွန့်"
" ဟုတ်လား သမီး သူ့ကို မေမေလည်း မနိုင်တော့ပါဘူးကွယ်"
" ဘယ်နိုင်မလဲ ညို့မေမေ က ကိုယ့်ကို မှ ဂရု မစိုက်တော့တာ၊သူ့လင်ငယ်ကလေးပဲ သူက ဂရုစိုက်တာ"
" အာ ဦးကျော်က လည်း နောက်ပြီဗျာ"
" ဟားဟား"
" ဟင်းဟင်း"
" ခိခိ"
" ခစ်ခစ်"
..........................................................................................................................
မေမေ နဲ့ မောင်
မန္တလေး သင်္ကြန်က ပြန်လာကြပြီးတော့နောက်တော့ ညို တို့ မိသားစု က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဖြစ်သွားကြပါပြီ။ မေမေ က ညို့ ယောက်ျား အကြောင်းမေးတယ်။ ညိုက အကုန်ပြောပြလိုက်တယ်။ ညို နဲ့ မောင့်ဖေဖေ ဖေဖေဦး နဲ့ ဖြစ်နေတာရော၊ မောင့်မေမေ နဲ့ မောင့်ညီလေး နဲ့ ဖြစ်နေတာရော၊ မောင်က မောင့်မေမေ အပေါ် စိတ်လာနေတာရော၊ မေမေ က တအံ့တသြဖြစ်လို့။ မောင် က ညို့ကို ဖေဖေကျော် နဲ့ ဖြစ်နေတာ မသိသေးပဲ နဲ့ ညို့ကို ဖေဖေကျော်နဲ့ ဖြစ်စေချင်တာ ပါ ပြောပြလိုက်တော့ မေမေ က ရီလိုက်တာ၊ ပြီးတော့ ပြောလိုက်သေးတယ်။ ငါ့သမီး က တကယ့်ဆရာမ ကြီးပဲတဲ့။ ခစ်ခစ်။ သူ့နဲ့ မော်လေး နဲ့ ဖြစ်နေတာကို သိနေရက်သား နဲ့ကို အောင့်ထားနိုင်တာ လည်း နည်းတဲ့ ဆရာ မဟုတ်ဘူးတဲ့ အဟီး။
မေမေ့ကို လည်း မောင်က စိတ်ဝင်စားနေတယ် ဆိုတော့ ဟုတ်လားတဲ့၊ သမီးကရော ဂျဲလက်စ် မဖြစ်ဘူးလားတဲ့။ မဖြစ်ပါဘူး သမီး ကိုတောင် မေမေ က ဖေဖေကျော် နဲ့ ကို ဂျဲလက်စ်မှ မဖြစ်တာကိုလို့ ဆိုတော့ မေမေ ကရီတယ်။ ဖေဖေထက် သူ့မှာက မော်လေး ရှိနေတာမို့ လို့ ဆိုတယ်။ ညို က မောင်လာရင် မေမေ နဲ့ ပေးအိပ်မယ်ဆိုတော့၊ သမီးသဘောပဲလေတဲ့။
ညို မောင်နဲ့ ဖုံးပြောတော့ မောင်က သူ့အလုပ်က လက်ရှိ ပရောဂျက်ကလေး လက်စဖြတ်ပြီးတာနဲ့ ပြန်လာခဲ့မယ်တဲ့။
........................................................................................................................................
မောင်ပြန်လာတဲ့ နေ့ညို စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလို့ပေါ့ ၊ ညို့လို ပဲ စိတ်လှုပ်ရှားကြမယ့်သူတွေ ဘယ်သူတွေ ဖြစ်နိုင်မလဲ ခစ်ခစ် တွေးကြည့်ကြ ပေ့ါရှင်။
မောင့်ကို ညိုကိုယ်တိုင်ပဲ လေဆိပ်မှာ သွားကြိုလိုက်တယ်။ မောင်က ညို့ကို တွေ့တာနဲ့ လူတွေရှေ့မှာ နူတ်ခမ်း ချင်း အကြာကြီး စုပ်နမ်းလိုက်တယ်။
" ညိုရယ် မောင် အိမ်အထိတောင် အောင့်နိုင်ပါ့မလား မသိဘူး"
တဲ့၊ ခစ်ခစ်။ အိမ်အထိ အောင့်ထားစရာမလိုပါဘူး မောင်လို့ ပြောပြီး မောင့်ကို ကားသော့ပေးလိုက်တယ်။ မောင် ကားမောင်းနေတုန်း မောင့် ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖြုတ်ပြီး အတွင်းခံအောက်က လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ မာတောင် ဖူးကားနေတဲ့ မောင့်လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ မောင်တယောက်ဘယ်လောက်တောင် ထန်နေသလဲ ဆိုရင် ဆယ်မိနစ်လောက်ပဲ ခံတယ်၊ ညို့ပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ တဖြုတ်ဖြုတ်နဲ့ ပန်းထုတ်ပြစ်လိုက် တော့တာပါပဲ။ မောင့် လရည်တွေကို မျိုချ၊ မောင့်လီးကြီးကို သန့်အောင် လျှာနဲ့ လျှက်ပေးပြီးမှ ဘောင်းဘီ ဇစ်ပြန်တပ်ပေးလိုက်တယ်။
အိမ်ရောက်တော့ ညနေစာ မိသားစု ဒင်နာ စားကြတယ်၊ မောင့်ဖေဖေ မောင့်မေမေ နဲ့ မောင့်ညီလေး တို့ အားလုံး ပျော် ရွှင်ဝမ်းသာနေကြတယ်လေ။ ဖေဖေဦးက မောင့်အလစ်မှာ မျက်စေ့တဖက်မှိတ်ပြသေးတယ်။ ညို လည်း လျှာထုပ်ပြလိုက်တယ်လေ။ ခစ်ခစ်။ ဒီည ကတော့ မောင့်အတွက် သီးသန့်လေ။ မောင်ကလည်း တကယ် တန်အောင်ကို လိုးပါတယ်။ ပုံစံမျိုးစုံ နဲ့ကို မနားတမ်း ကို လိုးတာ။ ညိုတို့ မနက် ကျတော့ အိပ်ယာတောင် မထနိုင် ဘူး။ နေမြင့်မှ ကို နိုးတော့တယ်။
မေမေထားက အိမ်မှာ နေ့လည်စာ စားဖို့ ပြောသေးတယ် ဒါပေမဲ့ ညို က မေမေ တို့နဲ့ စီစဉ်ထား ပြီး ပြီလို့ ပြောလိုက်တယ်၊ နေ့လည်စာကို မေမေ တို့ ဖေဖေကျော် မော်လေး တို့နဲ့ အတူစားကြတယ်၊ မေမေ က မောင့်ကို ဘယ်လောက်ကြာကြာနေမှာလဲ ဆိုတော့ မောင်က တလလောက်နေမယ်ဆိုတော့၊ ခရီး ထွက်ကြမလားတဲ့ ၊ မောင်ကလည်း ကောင်းသားပဲ ကျနော်လည်း သွားချင်နေတာ ဆိုတော့ ၊ အင်းလေးတောင်ကြီးလွိုင်ကော် ခရီးစဉ် ဆွဲကြတယ်။ အဲလို နဲ့ ညို တို့ လင်မယားရယ်၊ မေမေရယ် မောင်လေး ဝင်းမော်ရယ် ထွက်လာလိုက်ကြတယ်၊ ဖေဖေကျော် ကတော့ အလုပ်နဲ့ မို့ မလိုက်တော့ဘူး။ ဖေဖေကျော့် ဟယ်ရီရာလေး နဲ့ပဲ ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ မောင်တလှည့် မော်လေး တလှည့် မောင်းကြတယ်။
.................................................................................................................................
ကိုဇော်ဦး
ကျနော် တို့ ခရီးစဉ် က အလောသုံးဆယ်လည်း မဟုတ် အေးအေး ဆေးဆေး ခရီးစဉ် ဆိုတော့ နားနားနေနေ ပဲ သွားဖို့ ပြင်ကြတယ်၊ မနက်ပိုင်းက ထွက်လာတာ ညနေပိုင်းကလေးမှာ နေပြည်တော် ရောက်တယ်။ နေပြည်တော်မှာ ပဲ ဟော်တယ် တခုမှာ ညအိပ်ဖို့ ဝင်ကြတယ်၊ ညို့ မေမေ နဲ့ ညို့မောင်ဝမ်းကွဲ မော်လေး တို့ က တခန်း ကျနော်တို့ လင်မယားက တခန်း ယူကြတယ်။
ပုံမှန်ဆိုရင်တော့ တူအရီး တခန်းနေတာ ဘယ်လိုမှ မနေပေမဲ့ သူတို့ နှစ်ယောက် ဖြစ်နေကြတယ် ဆိုတာ ညိုပြောထားလို့ ကျနော် က သူတို့ နှစ်ယောက်လိုးနေကြပုံ စိတ်ထဲ ပုံဖေါ်ရင်း က လီးတောင်နေရတယ်။
ကျနော့်မိန်းမ ညို ကလည်း ကျနော် နိုင်ငံခြား ထွက်သွားတုန်းကနဲ့ မတူတော့ဘူး အရမ်းကို ကိတ်လာတယ်။ ကျနော် နဲ့ ညိုနဲ့ ကလည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆိုတော့ ညို က သူ ဖြစ်ပျက်နေတာကို ပြောပြတယ်လေ။ ကျနော် ကပဲ အားပေး အားမြှောက်လုပ်ပေးလို့ သူ့ ပထွေး နဲ့ ရော သူ့ယောက္ခထီး ဖြစ်သူ ကျနော့်အဖေ နဲ့ ရော တင်မက သူ့ မောင်ဝမ်းကွဲ နဲ့တောင် အလိုးခံထား ခဲ့တာ ဆိုတော့ ပိုပြီး ဆက်ဆီ ဖြစ်နေသလိုပဲ။ သူ့အမေ ကိုတောင် ကျနော် လိုးလို့ ရအောင် သူကြံပေးမယ် ဆိုတော့ ကျနော် ပိုပြီး စိတ်တွေ ထရတာပေါ့။ မထ ခံနိုင်ရိုးလား။ ညို့မေမေ က ညိုနဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အဆစ်အမြစ်က တချိုးထဲ ၊ သူက အသက်ကြီးလို့ ပိုပြီး နည်းနည်း ဖိုင့်လာတာလေး ဝလာတာလေး တွေ ရှိပေမဲ့ အဲဒါက ကျနော့်အတွက် ပို ဖီးလာသလိုပဲ။
ညို ကလည်း အရမ်းကို မိုက်ပါတယ် အသားအရည်က ညိုဝင်းမွတ်နေပြီး မျက်နှာ ဝိုင်းဝိုင်းလုံးလုံးလေး နဲ့ အရမ်းချိုတဲ့ အပြုံး လေး အမြဲရှိတယ်၊ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက်စလုံး တူတာက အနောက်ဖက်ကို ကောက်ချိတ်နေတဲ့ ဖင်တွေ ၊ ကားလည်းကား လုံးလုံးလည်း လုံးဖွင့်တော့ မြင်ရတဲ့ ယောက်ျား တွေ စိတ်ထဲ မှန်းမလိုးပဲ မနေနိုင်တဲ့ ကိုယ်လုံး မျိုးတွေ လေ။ အဲဒါကြောင့်လည်း မြန်မာပြည် ပြန်ရောက်တဲ့ ညကထည်း က ပုံစံမျိုးစုံ နဲ့ ညတိုင်းလိုးနေတာတောင် မဝနိုင်သေးဘူး။ အခု ခရီးထွက်လာတော့လည်း ညို့ အမေ မေမေဝင်း ကို လိုးရတော့မယ် ဆိုတဲ့ အသိက လီးကို မတရားတောင်နေစေခဲ့တာပေါ့။
ညိုကလည်း အလိုက်သိပါတယ်။ နေပြည်တော် ရောက်လို့ ဟော်တယ်မှာ ပစ္စည်းတွေ ချ၊ ရေမိုးချိုးပြီး အပြင်မှာ ညနေစာ ထွက်စား ပြီး ဟိုတယ်ပြန်ရောက်တော့၊ နေပြည်တော်က သူ့သူငယ်ချင်း တယောက်စီ သွားလည်မလို့တဲ့။ မော်လေးကို ခေါ် ပြီး ထွက်သွားတယ်။ မသွားခင် ကျနော့်ကို လည်း တိုးတိုးလေး မှာသွားတယ်။ သူတို့ တော်တော်နဲ့ ပြန်လာမှာ မဟုတ်ဘူး၊ မေမေ့ကို ရအောင်လုံး တဲ့၊ ပြီးတော့ သူံအမေကို လည်း မှာတယ် မေမေ တယောက်ထဲ ပျင်းနေမယ် မောင် နဲ့ စကားစမြီပြော နေခဲ့နော်တဲ့၊ ငလည်မလေး။ ကျနော့်မှာ ဘယ်လို ချဉ်းကပ်ရမလဲ ဆိုတာ အကြံထုတ် နေရပြီ။ ညို့ မေမေ က ကျနော်လုပ်ချင်တာကို သိပြီးသား ဆိုပေမဲ့ ကဲလာ လိုးကြရအောင် ဆိုတာက ဘယ်ကောင်းမလဲလေ နော်။
" မေမေ တခုခု သောက်မလား အပျင်းပြေပေါ့ အောက်က လော်ဘီ မှာ ပဲ ဝိုင်လေး ဘာလေး သွားဝယ်လိုက်မယ်လေ"
" ကောင်းသားပဲ တို့ ပါလိုက်ခဲ့မယ်။ သူတို့ ဘာတွေ ရှိသေးလဲ ကြည့်ရအောင်"
ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် ဒီည အပြင်မထွက်တော့ဘူး ဆိုတော့ ကျနော်က လည်း တီရှပ်နဲ့ ပုဆိုး အောက်ခံမပါပဲ ဝတ်ထားတယ်၊ ညို့မေမေ ဒေါ် ဝင်းဝင်းခိုင် ကလည်း အပေါ်က တီရှပ် အဖြူ နဲ့ထမီ ဗြောင် မရမ်းစေ့ရောင်လို မျိုး ဝတ်ထားတယ်။ ထမီကို ခါးမှာ ကျပ်ကျပ်လေး စီးထားတော့ ဖင်လုံးကြီးက ကားစွင့်ပြီး အနောက်ဖက်ကို ကောက်နေတာပေါ့။ သူလည်း ကျနော့် ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် မကြည့်ဘူး။ ပြုံးတုံ့တုံ့ မျက်နှာလေး နဲ့ တခြားဖက်ကို ပဲ ကြည့်နေတယ်။
ဟော်တယ် လော်ဘီ မှာ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် စားပွဲတလုံးမှာ ဝိုင် တွေ ကြော်ငြာ အမြည်းတိုက်ပြီး ရောင်းနေတဲ့ ကောင်မလေး ကိုတွေ့တယ်။ ယောက်ခမကြီး နဲ့ ကျနော်တို့ အမြည်း ဝိုင်သုံးလေးမျိုး ကို တခွက်စီ သောက်ကြည့်ပြီးမှ ဝိုင်အနီ တလုံးကို ဝယ်လိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီး ကအဲဒီ အမြည်း သုံးလေးခွက် သောက်ပြီး တော့ မျက်နှာလေး တောင် နီနေပြီ။
အဲလို နဲ့ ကျနော်တို့ အခန်းကို ပြန်တက်ဖို့ ဓါတ်လှေခါးထဲ ကို ဝင်လိုက်ကြတယ်။ အပေါ် အတက်မှာ ဓါတ်လှေခါးက သိမ့်ကနဲ တချက်အလှုပ် ယောက်ခမ ကြီး က ယိုင်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ကျနော့် ဘယ်ဘက်လက်က ဝိုင်ပုလင်းကိုင်ထားတာမို့ ညာဖက်လက်နဲ့ ယောက်ခမကြီး ခါးကလေးကို ကိုင်ထိန်းလိုက်ရတယ်။
" အို့"
" မေမေ အဆင်ပြေရဲ့လား"
" အင်း ခစ် တို့တော့ အမြည်း သောက်တာနဲ့တင် မူးနေပြီ ထပ်သောက်စရာမလိုတော့ဘူးထင်တယ်"
" ဟဟ မဟုတ်တာ မေမေ ကလည်း နောက်နေပြီ"
ကျနော်က ပါးစပ်က ပြောရင်း လက်က သူမ ခါးလေးကို တင်းတင်းလေး ဆွဲဖက်ထားတာက မလွှတ်တော့ပဲ မသိချင်ယောင် ဆောင်ပြီး ဆက်ဖက်ထားလိုက်တယ်။
" ဟဲ့ လွှတ်ပါဦးဟဲ့ ရပါပြီ မတော် သူများတွေ တွေ့သွားရင်တမျိုးထင်နေပါဦးမယ်"
" အော် မေမေ လဲသွားမှာ စိုးရိမ်လို့ပါ"
လို့ ပြောပြီး မလွှတ်ချင်လွှတ်ချင်နဲ့ လွှတ်ပေးလိုက်ရတယ်။
ကျနော်တို့ အခန်းရှိတဲ့ အထပ်ရောက်တော့ ယောက်ခမကြီးက သူ့လက်ထဲ မှာ သော့ရှိတာမို့ သူတို့ အခန်းကို ကျနော့် ရှေ့က နေ အမြန်လျှောက်သွားတယ်။ သူ့ ဖင်ကြီး တလုံးချင်း ခါယမ်းသွားတာက ကျနော့်ကို မျက်စေ့ ပြစ်ပြနေသလိုပဲ လို့ ထင်မိတယ်။ လီးကလည်း မာလာပြီလေ။
အခန်းထဲ ရောက်တော့ ယောက်ခမကြီးက ရေချိုးခန်းထဲ တန်းဝင်သွားတယ်။ ကျနော်လည်း ဝိုင်ကို စားပွဲပေါ်တင် လိုက်ပြီးမှ ဖေါက်တံကို သတိရလိုက်တယ်။ ဝိုင်ဖေါက်တံ က ကျနော့် အခန်းထဲ မှာ ကျန်နေခဲ့တာမို့ သွားယူလိုက်ဦးမယ်လို့ ယောက်ခမကြီးကို အော်ပြောခဲ့ပါတယ်။
ကျနော့်အခန်းထဲ ရောက်တော့ ဝိုင်ဖေါက်တံကို ယူရင်းနဲ့ ယောက်ခမ ရဲ့ ဖင်လုံးကြီးကို မျက်စေ့ထဲ မြင်ယောင်ရင်းက ချောဆီပုလင်းလေးရယ်၊ ကွန်ဒန်တထုပ်ရယ် ကို ပါ ကောက်ယူလာခဲ့လိုက်တယ်။
ယောက်ခမကြီး တို့ အခန်းထဲ ရောက်တော့ ကုတင်ဘေးက စားပွဲလေးပေါ် ကွန်ဒန် နဲ့ ချောဆီ ပုလင်းလေး တင်ထားလိုက်ပြီး ဝိုင်ပုလင်းကို ဖေါက်လိုက်တယ်။ ဟော်တယ်က ချထားတဲ့ ဖန်ခွက်လေး နှစ်ခွက်မှာ ပဲ ဝိုင်ကို တခွက်စီ ငှဲ့ထည့်ရင်း နဲ့ ယောက်ခမကြီး ကို တခွက်ပေးလိုက်တယ်။
" ဟဲ့ လူက မူးချင်နေပါပြီ ဆိုတာကို ထပ်ပြီး ဝိုင်လာတိုက်နေတယ် ဟွန့် လူကို မူးအောင် လုပ်ဖို့ ကြိုးစားနေတာလား"
" ဟုတ်ပါဘူး မေမေ ကလည်း ဝိုင်က အချိုစားပါ၊ နောက်ပြီး မေမေ မူးသွားအောင် ကျနော် က ဘာဖြစ်လို့ လုပ်ရမှာလဲ လို့ "
" မသိပါဘူးတော်၊ ပြောလို့ ရမလား"
ယောက်ခမကြီး ရဲ့ မျက်စောင်းက ကျနော့် လီးကို တင်းကနဲ ဖြစ်စေပါတယ်၊
" ချီးယားစ်"
" ချီးယားစ်"
ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် ဖန်ခွက်ချင်း ခွပ်ကနဲ တိုက်လိုက်ပြီး ဝိုင်ကို နည်းနည်း ချင်း စုပ်သောက်လိုက် ကြပါတယ်။
" သမီး တို့ ကလည်း ဘယ်လောက်ကြာမလဲ မသိဘူးနော်"
" ညို က အေးဆေး နေဦးမယ်ပြောတယ်၊ သူ့သူငယ်ချင်း နဲ့ မတွေ့ရတာကြာလို့တဲ့"
တကယ်တော့ ညို နဲ့ မော်လေး တို့ ခနနေ ပြန်လာပြီး ကျနော်တို့ အခန်း မှာ သွားအိပ်ကြမယ်လို့ ကျနော့်ကို ပြောထားပြီးသား။
ညို့မေမေ က ဝိုင်ခွက်ကို တဝက်လောက်သောက်ပြီး ကုတင်ဘေးက စားပွဲလေးမှာ သွားတင်လိုက်တယ်။ အဲဒီမှာ ခုနက ကျနော်တင်ထားခဲ့တဲ့ ချောဆီ ပုလင်းလေး နဲ့ ကွန်ဒန်ထုပ် ကို တွေ့သွားတယ်။
" ဟင် ဒါက ဘယ်က ဟာတွေလဲ"
" ကျနော် ခုနက ဝိုင်ဖေါက်တံ သွားယူရင်း နဲ့ ယူလာခဲ့တာပါ မေမေ"
ယောက်ခမကြီး မျက်နာ နီသွားပါတယ်။ သူမ မျက်နှာကလေးက လည်း ဝိုင် အရှိန် နဲ့ နည်းနည်းလေး နီမြန်းလို့ မျက်လုံးတွေက လည်း ရီဝေစ ပြုနေပါပြီ။
" ဘာလုပ်ဖို့လဲ..အွန့်..အို.."
ယောက်ခမကြီး မေးခွန်းထုတ်နေတဲ့ စကားမဆုံးသေးခင် ကျနော်က သူမ အနား ရောက်နေပါပြီ ဝိုင်ခွက်ကို စားပွဲပေါ် လှမ်းတင်ရင်း ယောက်ခမကြီး ကို ဆွဲဖက်လိုက်တာပါ။ ယောက်ခမ ကြီးက ပြောလက်စ စကားရပ်သွားပြီး ကျနော့်ကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ သူမ ရဲ့ ပွင့်အာ နေတဲ့ နူတ်ခမ်း ပျော့ပျော့ လေးတွေကို ကျနော့် ပါးစပ်နဲ့ ငုံစုပ်ပြီး နမ်းလိုက်ပါတယ်။
" ပြွတ်စ်..ပလွတ်စ်"
သူမ ရဲ့ ဝိုင် အနံ့လေး သင်းနေတဲ့ နူတ်ခမ်း ချိုချို တွေကို ဝအောင် စုပ်နမ်း ပြစ်လိုက်ပြီးမှ အသာခွာပြီး မျက်စေ့ကို တည့်တည့်ဆိုင်ကြည့်ရင်း။
" မေမေ့ ကို ချစ်မလို့လေ"
" အို"
ကျနော့် အပြောကြောင့် ယောက်ခမကြီး ခေါင်းငုံ့သွားပါတယ်။ ကျနော်က သူမ မေးစေ့လေးကို ပင့်မကြီး ကျနော့်ကို ကြည့်စေလျှက်။
" မေမေ က သိပ်ချစ်ချင်စရာ ကောင်းတာပဲဗျာ"
လို့ ပြောလိုက်မိတော့သည်။
..............................................................................................................................
ေဒါ် ဝင်းဝင်းခိုင် နဲ့ ကိုဇော်ဦး
" သမီး တို့ ပြန်လာရင် မကောင်းဘူး ထင်တယ်"
" ညို က မလာဘူး ကျနော့်ကို တမင် လွှတ်ပေးခဲ့တာ "
" အင်း ဒီကောင်မလေး ကတော့လေ၊ တကယ့် ဆရာမကြီးပဲ"
" ဟားဟား မေမေ ကလည်း ကျနော့် ကို မချစ်ချင်လို့လား"
" ပြောဖူးကွာသတ်ချင်သတ်လိုက် ခစ်ခစ်"
သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် မျက်နှာချောချော ဖင်ကောက်ကောက် နဲ့ အရမ်းကိတ်လှတဲ့ အမျိုးသမီး ဆိုကတည်းက ကျနော့် အကြိုက် ဖြစ်နေတာ အခု လို ကိုယ့် မိန်းမ ရဲ့ အမေ ဆိုတော့ ပိုတောင် ဖီးက လာနေတာမဟုတ်လား။ အရမ်းကို မာတောင် တောင့်တင်းနေတဲ့ လီးကြီး က ပုဆိုးနဲ့ ပွတ်နေတာကို မခံနိုင်တော့လို့ ကိုယ့်ပုဆိုးကို ကြမ်းပေါ် ကွင်းလုံး ပုံ ချွတ်ချပြစ်လိုက်တော့တယ်။
" ဟယ် ရှက်လည်း မရှက်ဘူး"
" ဘာရှက်စရာရှိလို့လဲ မေမေ ကလည်း သားက မေမေ့ ကို ဘယ်လောက်ချစ်ချင်နေပလဲ ဆိုတာကို သက်သေပြတာလေ"
" ဟွန့် အပိုတွေပါ မယုံပါဘူး သွား"
ယောက်ခမကြီးက ညှတုတု နဲ့ ကျနော့်ကို တွန်းလွတ်ပြီး ကုတင်ဖက်ကို မူယာမာယာ နဲ့ ပြေးတယ်၊ ကျနော့် အကြိုက်ပေါ့ အနောက်က လိုက်ပြီး ဖက်လိုက်တယ်၊ သူလည်း ကုတင်ပေါ် မှောက်ရက် အကျ ကိုယ်က အပေါ်က ထပ်လျှက်ပေါ့၊ သူ့ထမိန်ပျော့ပျော့ ပေါ် ကနေပဲ ကျနော့် လီးကြီးက သူ့ဖင်ကြီး နှစ်လုံးကြား ဝင်အောင်းတယ်။ ကုတင်စောင်းမှာ ကုတင်ပေါ် ကုံးကုံးကြီး မှောက်ရက် ဖြစ်နေတဲ့ သူ့နောက်ကျောကို အသာဖိထားပြီး ထမီကို အောက်ကနေ လှန်တင်ပြစ်လိုက်တယ်၊
" အို"
ပေါင်လုံး တုတ်တုတ် ကြီး နှစ်လုံး ကြားက ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးက အရည်တွေ ရွှမ်းလဲ့ လို့။ လက်တဖက်က တတောင်နဲ့ သူ့ကျောကို ဖိထားလိုက်ပြီး နောက်လက်တဖက်က ပေါင်ကြားထဲ ထိုးထည့်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီး ကို ဆုပ်ကိုင် ပွတ်ခြေပြစ်လိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီး ဆီက ငြီးသံလေး ထွက်လာခဲ့တယ်၊ ကျနော်လည်း ကုတင်ဘေး ကြမ်းပေါ်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ကုတင်ပေါ် ကိုယ်တခြမ်းမှောက်ထားတဲ့ ဘောက်ခမကြီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ခေါင်းထိုးဝင်လိုက်တယ်။
ယောက်ခမကြီး ရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်း ကြီးက အမွှေးပါးပါး လေး နဲ့ နူတ်ခမ်းထူထူကြီး၊ စောက်ရည်တွေက အကွဲကြောင်း တလျှောက်မျာ ရွမ်းလဲ့ နေတယ်။ ကြာညိုနံ့ သင်းသင်းလေး ရတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ ပဲ ကုံးရက်ပြစ်လိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီးကလည်း ကြမ်းပေါ် ကို ခြေဖျားထောက်လို့ ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလာတယ်။ လျှာပေါ် က စောက်ရည် အရသာခံရင်း လက်ချောင်းထိပ်နဲ့ စောက်စေ့ နေရာလေးကို ဖိပွတ်ချေ ပေးနေလိုက်တယ်။
" အားးးး အငျးးးး အိုးးကှာ"
" ပလပ်...ပလပ်...ပြွတ်စ်"
" ရှီးးးး ကျွတ်စ်...."
ခေါင်းကို မော့ပြီး စောက်ဖုတ်ကို လျှက်နေရတော့ ကျနော်လည်း ဇက်ညှောင်းလာတယ်။ လီးကလည်း မာတောင်နေပြီ ဆိုတော့ မတ်တတ်ရပ်လိုက်တယ်။ ကျနော့် လီးတန်ကြီး ကယောက်ခမကြီး ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံး အပေါ် မှာ တန်းနေတယ်၊ လီးတန် အရင်းကို လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ဒစ်ဖူးနဲ့ ဖင်တုံးကြီးကို တချက်နှစ်ချက် ရိုက်လိုက်ပြီး ယောက်ခမကြီးကို နောက်လိုက်တယ်။
" ကဲ ဒီလောက် တောင် လိုးချင်စရာကောင်းတဲ့ ဖင်ကြီး ဒုတ်တို နဲ့ ရိုက်လိုက်ဦးမယ် "
" ဖတ်..ဖတ်.."
" ခစ်ခစ် မလုပ်ပါနဲ့ အဲဒီ ဒုတ်ကြီး မသုံးရသေးပဲ ကျိုးသွားပါဦးမယ်"
ယောက်ခမကြီးကလည်း မခေဘူး ကျနော့်ကို ပြန်နောက်လိုက်သေးတယ်။ ကျနော် က ဒူးကို ကွေးညွှတ်လိုက်တော့မှ လီးတန်ထိပ်ဖူးက စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းနဲ့ တည့်သွားတယ်။ လေးဆယ့်ငါးဒီကရီ ထောင်နေတဲ့ လီးကြီးက ကုတင်ပေါ် ကုံးနေတဲ့ ယောက်ခမကြီး စောက်ဖုတ်နဲ့က တန်းနေတာ။ ဆောင့်ထိုးထည့်လိုက် တာ စွတ်ကနဲကို တန်းဝင်သွားတော့တာပဲ။
" အား.....အီးးးး နာတယ်..ကွာ တအားပဲ ..ဘာလို့ တအားထိုးထည့်ရတာလဲ ကျွတ်စ် ကျွတ်စ်"
ယောက်ခမကြီး စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ ရွဲနေလို့ ချောချောရူရူပဲ ဝင်သွားပေမဲ့ ရုတ်တရက် အငိုက်မိပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဝင်သွားလို့ ထင်တယ် ယောက်ခမကြီး စုပ်သတ်ပြီး ငြီးလိုက်တယ်။ ကျနော့်လီး လည်း ပူကနဲ တချက်ဖြစ်သွားတာကြောင့် လီးကြီး တဆုံးထိဝင်ပြီး ကျနော့်ပေါင်ခြံနဲ့ ယောက်ခမကြီး ဖင်လုံး ကြီးတွေ ဖိကပ်ထားပြီး ခနနားနေလိုက်တယ်၊ စောက်ခေါင်းထဲက နွေးထွေးနူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့ က လီးကြီး နာသွားတာကို အာငွေ့ ပေးထားသလိုမို့ ခနလေး နဲ့ သက်သာသွားပါတယ်။
" ဆောရီး မေမေ၊ မေ့မေ့ ဖင်လုံးကြီးတွေနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက အရမ်း လိုးချင်စရာကြီးမို့ လောဘ ကြီးသွားမိတာပါ ကန်တော့ ကန်တော့ "
" ခုမှတော့ ကန်တော့ မနေနဲ့ မွတ်နေအောင်သာ မွေ့တော့ အဟီးး"
ယောက်ခမကြီးကလည်း မခေဘူး၊ ဒါမျိုးတွေ ရသား။ ကျနော်က လည်း တကယ်က အပြောစောင့်နေတာမဟုတ်ပါဘူး။ လီးသက်သာအောင် ခနနားနေတာ၊ ယောက်ခမကြီး စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို တထစ်ချင်း ဇိမ်ခံပြီး ဆွဲထုတ် လိုက်တယ်၊ လီးကြီးက စောက်ဖုတ်အဝက ပြုတ်မထွက်ခင် ဒစ်လည်ပင်း ပေါ်လာတဲ့အထိပေါ့။ ယောက်ခမကြီးက လီးကြီး ကျွတ်ထွက်သွားတော့မယ် ထင်ပြီး ရှီးကနဲ ဖြစ်သွား တယ်။ အဲတော့မှ ကျနော်လည်း အရှိန် နဲ့ ဆောင့်ထိုးချလိုက်တယ်။
" ဖလွတ်..ဗျိ...ဖတ်"
" အင့်.."
ယောက်ခမကြီး ဖင်လုံးကြီးတွေ ကတုံခါသွားတယ်။ လီးပေါ် က ခံစားရတဲ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းက အရသာ။ ယောက်ခမကြီး ဖင်လုံးကြီးတွေနဲ့ ကိုယ့်ပေါင်ခြံ ရိုက်ခတ်မိတဲ့ အရသာ အပြင်။ ကိုယ့်မိန်းမ ရဲ့ အမေ ကို လိုးနေရတာပါလား ဆိုတဲ့ အသိက ကျနော့်ရဲ့ ကာမ အရသာတွေကို အစွမ်းကုန် ချိုမြိန်စေခဲ့တယ်။
ကျနော့် ရဲ့ အနောက်က နေ ပင့်ကော် ထိုးမွှေ ဆောင့်လိုး ချက်တွေက တဖြည်းဖြည်းချင်း အရှိန်ရပြီး မြန်လာသလို ယောက်ခမကြီးရဲ့ အငြိမ်မနေ ကော့ကော့ပေး နေတဲ့ ဖင်ကြီး ကြောင့်လည်း လီးကြီးက လဥ တွေပါ တခါထဲ ဝင်သွားမလောက်ကို ဆောင့်ဆောင့် လိုးသွင်းနေမိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျနော် နိုင်ငံခြားက ပြန်ရောက်ကတည်းက ညို နဲ့ အဆက်မပြတ်လိုးနေခဲ့ရလို့ လီး ကြီးက ချက်ခြင်း ပြီးဖို့ မလွယ်သေးပါ။ ယောက်ခမကြီးကတော့ ပုံစံကြည့်ရတာ ပြီးချင်နေသလိုပါပဲ။
ကျနော်လည်း ယောက်ခမကြီး ဖင်လုံးကြီး နစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင် ဖြဲဖြဲရင်း ဆောင့် ဆောင့်လိုးနေတာဆိုတော့ ယောက်ခမကြီးရဲ့ ဖင်နှစ်လုံးကြားက ခရေပွင့်ကလေးက ကျနော့်ကို ဟစေ့ဟစေ့ ပြနေသလို တွေ့နေရပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ လက်မ တဖက်နဲ့ အဲဒီခရေပွင့်လေးထဲ ဖိထိုးထည့်လိုက်တော့ ယောက်ခမကြီး ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တက်သွားပါတယ်၊ သူ့ဖင်ကြီးလည်း ခါတက်လာတာမို့ သူပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိပြီး ကျနော်လည်း အရှိန်မြင့် ပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်တယ်။
" ဖွတ်...ဖတ်.."
" အ...အ...အီးးး"
ယောက်ခမကြီး စောက်ခေါင်းထဲက ကျနော့်လီးတန်ကြီးကို ရွစေ့ရွစေ့ လုပ်ပြီး ညှစ်သလို ဖြစ်လာလို့ သူ ပြီးသွားပြီ ဆိုတာ သိလိုက်တယ်။
ကျနော် လေးငါးဆယ်ချက်လောက် ဆက်ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး လီးမာမာကြီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ သွင်းထားပြီး စိမ်ထားလိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီး မှိန်းပြီး ဇိမ်ခံနေတာ နည်းနည်း လေး စောင့်လိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြိး ကိုယ်လုံး တောင့်နေရာကနေ ပျော့ကျသွားမှ အသာ ရပ်ပြီး လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ လီးကြီးမှာ စောက်ရည်တွေ ရွဲပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ကျွတ်ထွက်လာသလို စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တချို့ အပြင်ကို စီးကျလာတယ်။ လီးကြီး စောက်ဖုတ်အပြင်ကျွတ်ထွက်သွားတော့ ယောက်ခမကြီးက အိကနဲ အော်လိုက်ရင်းက ကျနော့် လက်တဖက်ကို လှမ်းဆွဲ ဆုပ်ထားလိုက်တယ်။ ပြီးမှ အသံတိုးတိုးလေးနဲ့။
" သား မပြီးသေးဘူး မလား လုပ်လေ။ ဟိုစားပွဲပေါ်က ဟာ ဘာအတွက်လဲ ဆိုတာ မေမေ သိပါတယ်"
ယောက်ခမကြီးက ကုတင်ပေါ်မှောက်ရက်က မထသေးပဲ တတောင်ဆစ်နဲ့ မွေ့ယာကို ထောက်ပြိး ကိုယ်တပိုင်းကြွကာ ကျနော့်ဘက် လှည့်ကြည့်ရင်း စားပွဲပေါ် ကို မျက်စ ပြစ်ပြလိုက်ပါတယ်။
" ဟုတ်..အဟီးး"
ကျနော်လည်း လီးတန်းလန်းနဲ့ စားပွဲလေးရှိရာ လျှောက်သွားပြီး၊ စားပွဲပေါ် ကကွန်ဒန် ကို ဖေါက်ပြီး လီးတန်ကြီးမှာ လိမ့်စွပ်လိုက်တယ်။ နောက် ချောဆီပုလင်းလေးကို ကောက်ယူပြီး ယောက်ခမကြီး ရှိရာကို ပြန်လျှောက်လာခဲ့တယ်။ ယောက်ခမကြီးက ခုန ပုံစံကို မပြောင်းဘူး ဒါပေမဲ့ သူ့လက်နဲ့ မေးစေ့လေးကို ထောက်ပြီး ကျနော့်ကို ပြုံးပြုံးလေး လည်ပြန်ကြည့်နေတယ်။
" လု လေး ကောင်းကောင်း နဲ့ ညှင်ညှင်သာသာ နော် သား၊ ခုန အရှေ့ ပေါက်လို မကြမ်းနဲ့ တခါထဲ ကွဲပြဲကုန် ရင် အီးပါမရ ဘာမရ ဒုက္ခရောက်လိမ့်မယ်"
" အဟီး ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေ ရ ၊ မေမေ က ကျွမ်းတာပဲ အန်ကယ်ကျော် က အနောက်ကြိုက်တာလား"
" ဟင့်အင်း မော်လေး လေ၊ မော်လေး က လူသာ ငယ်သာ အနောက်သန်တယ် ခစ်ခစ်၊ မေမေ့ကို သူပဲ သိမ်းသွင်း သွားတာ အဟိ"
ကျနော်လည်း ယောက်ခမ ဖင်တုံကြီး နှစ်လုံး အကွဲကြားထဲ ချောဆီကို လောင်းချပြီး လက်မလေးနဲ့ ခရေပွင့်ပေါက်ထဲ ထိုးထိုး ထည့်ပေးလိုက်တယ် ယောက်ခမကြီး က ကြိုက်ပုံရတယ်၊ ကြောင်မလေး လိုပဲ ခေါင်းလေး မော့ပြီး အင်းအင်း နဲ့ ငြီးတယ်၊ နောက်တော့ လက်ခလည်နဲ့ ကရိုင်းတယ်၊ ဆီထပ်ထည့်တယ် လက်ညိုး၊ လက်ခလည် နှစ်ချောင်းနဲ့ ကရိုင်းတယ်၊ နောက်တော့ လက်သကြွယ်ပါ ထည့်ပြီး သုံးချောင်းရအောင် ဆီနဲ့ ချဲ့ ပြစ်လိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီး ခရေပန်းလေး တော်တော် လေးလျော့သွားမှ ကွန်ဒန်စွတ်ထားတဲ့ လီး ကြီးကို တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း အသာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။ ဖင်ပေါက်က အကြောတွေက တင်းတင်းလေး ဆုပ် ထားသလို ပေမဲ့ ချောဆီ အားကိုး နဲ့ တထစ်ချင်း ဝင်သွားတယ်၊
" အား...ဖြည်းဖြည်းနော် သား အရမ်းမကြမ်းနဲ့ "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေ"
ကျနော်လည်း ယောက်ခမ ဖင်လုံး ကြီး နှစ်လုံး ကို လက်ဖဝါး နှစ်ဖက် နဲ့ တဖက်တချက်စီ တွန်းဖြဲရင်း၊ လီးကြီး ဖင်ပေါက်ထဲ တစိမ့်စိမ့် ဝင်သွားတာကို အရသာခံ ကြည့် နေမိတယ်။ ညို နဲ့ သူ့ အမေလို ဖင်ကောက်ပြီး ဖင်လုံး ကြီးတဲ့ သူတွေ ကို ဖင်လိုးရတာ အရမ်းကို အရသာ ရှိတာပဲ လို့ တွေးနေမိတယ်။ အခု ညို့ အမေကို ဖင်လိုးရတာ ညို ထက်တောင် ပိုကောင်းသလိုပဲ လို့ ထင်မိတယ်။ ညို့ အမေ ဖင်ကြီးက ပိုကြီး ပြီးတော့ အဆီ နည်းနည်း ပိုများတော့ အိနေသလိုပဲ။
ခနလေး နဲ့ လီးအဝင်က ဖြောင့်သွားသလို၊ ဖင်အလိုးခံနေကြ မို့လားမသိ၊ ညို့အမေ ကလည်း ဖင်လိုးတာကို မှိန်းပြီး အရသာခံနေတယ်။ ဖင်လုံး ကြီး နှစ်လုံးကို ဖြဲပြီး ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေရာက ရှေ့ကို ကုံးပြီး နို့ကြီးတွေကို လှမ်းဆုပ်နှယ်လိုက်တယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာပဲ အခန်းတံခါးခေါက်သံ ကြားလိုက်ရတယ်။ ကျနော်လည်း လီးကို ယောက်ခမကြီး ဖင်မှာ တန်းလန်းတပ်ရက်နဲ့ ၊
" ဘယ်သူလဲ"
လို့ လှမ်းမေးလိုက်တယ်၊
..................................................................................................................................
အပြင်က။
" ညိုတို့ပါမောင်၊ "
လို့ လှမ်းပြောသံကြားတော့၊ ကျနော်ကပဲ၊
" သော့ရှိတယ် မလား ဝင်လာခဲ့လေ ဒီမှာ လက်မအားဘူး"
လို့ လှမ်းအော်ပြောလိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီးက လက်ပြန်နဲ့ ကျနော့်လက်ကို လှမ်းဆွဲဆိပ်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ သော့ဖွင့် သံ နဲ့ အတူ တံခါး ပွင့်သွားတယ်။ ညိုက ကျနော်တို့ ပုံစံကို တွေ့သွားတော့ မျက်နှာ ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ နောက်က ပါလာတဲ့ ဝင်းမော်ကို လှမ်းပြောလိုက်တယ်။
" ဟဲ့ မော်လေး တံခါး မြန်မြန်ပိတ်လိုက်၊ တော်ကြာ အပြင်က ဖြတ်လျှောက်သွားတဲ့လူတွေ မြင်ကုန်မယ်"
ဝင်းမော်က လည်း တံခါးကို အမြန်ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ ညို က ကျနော်တို့နား လျှောက်လာပြီး၊
" အင်း မောင်က လူရော လီး ရော မအားတာကိုး ခစ်ခစ်"
အဲလို ပြောရင်းက အနားရောက်လာတော့ ကျနော် လိုးနေတဲ့ အပေါက်ကို တွေ့သွားပြီး၊
" ဟဲတော့ မောင်က မေမေ့ ကို အနောက်ပေါက် ဆွဲနေတာကိုး အဟီး မြန်လိုက်ကြတာ သူတို့ နှစ်ယောက်ကလည်း ခုပဲ တွေ့တယ် ခုပဲ နောက်ပေါက် ရောက်နေကြပြီ"
ဝင်းမော် ကလည်း အနောက်က ကပ်လိုက်လာရင်း၊
" အင်း ကြီးဝင်း အကြိုက်ပေါ့ ခိ"
ယောက်ခမကြီး ကတခွိခွိ ရီတော့ သူ့ ဖင်ဝ အကြောတွေက လီးအရင်းကို လာဆုပ်ညှစ်သလို ခံစားရတယ်၊ ကျနော်လည်း သူတို့ နှစ်ယောက် အနားမှာ လာဟီနေတော့ ဖီးအောက်တာနဲ့ ၊
" အာ ညိုတို့ကလည်း ကွာ ဒီမှာ လုပ်နေတုံးကြီးကို ဖီးအောက်တယ် ဟာသတွေ လုပ်မနေကြနဲ့"
လို့ ပြောလိုက်မှ လျှာလေး တစ်လစ်ထုပ်ပြတယ်။
" အင်း အာ့ဆို ညိုတို့ အခန်းကို မော်လေး ခေါ်သွားလိုက်မယ်နော် ဟုတ်လား မောင်၊ မေမေ ရော "
" အင်း ကောင်းတယ် ဒီတည တို့တွေ အိပ်ယာလဲ ကြရအောင်"
ယောက်ခမကြီး ကလည်း ညို နဲ့ မော်လေး တို့ကို သဘောတူကြောင်း ခေါင်းငြိမ့် ပြလိုက်တယ်။ ညို က ကျနော့် နားလာပြီး နူတ်ခမ်းချင်း နမ်းစုပ်လို့ ၊
" ဂွတ်နိုက်မောင်၊ မေမေ့ ကို ကောင်းကောင်းပြုစုပေးလိုက်နော် ခစ်"
လို့ ပြောတယ်၊ ဝင်းမော်က လည်း သူ့ဒေါ်ကြီး ခေါင်းရင်းဘက်သွားလို့ ချစ်သူ နှစ်ဦးအလား နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်း နူတ်ဆက်နေကြတယ်၊ အဲဒီ အင်းဆက် တူအရီး နှစ်ယောက် အချစ်ပိုနေတာ ကြည့်ရင်း ယောက်ခမကြီး ဖင်ထဲ စိမ်ထဲတဲ့ ကျနော့် လီးကြီး က တုံကနဲ မာသွားတယ်။ အဲတော့ ညိုတို့ နှစ်ယောက် အခန်းထဲက ထွက်သွားတာနဲ့ ကျနော် ယောက်ခမကြီး ဖင်ပေါက်ကို တဖုံးဖုံး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်မိတော့တယ်။
ယောက်ခမကြီး နဲ့ ကျနော်တို့ တညလုံး ပုံစံမျိုးစုံ နဲ့ လိုးဆော်ကြတာ မနက်လင်းကာနီး လောက်မှ အိပ်ပျော် သွားကြတယ်၊ ညိုနဲ့ ဝင်းမော်တို့ လာနိုး မှ ပဲ နိူးကြတော့ တာပေါ့။
နောက်နေ့ ကျတော့ နေပြည်တော်က ထွက်လာကြပြီး မန္တလေးကို ရောက်တယ်။ ဟော်တယ်ရောက်ပြီး တော့ လျှောက်သွားကြ ဖို့လည်း စိတ်ထဲ သိပ်မပါတာနဲ့ ဘုရားကြီး ဈေးချို၊ ကျူံးနား ဖြတ်မောင်း မန္တလေး မြီးရှည် မုန့်တီ အဲလို စားချင်တာတွေ လျှောက်စားပြီး ဟော်တယ်မှာ ပဲ ပြန်နားကြတယ်။ ညိုက မောင် ဒီညရော မေမေ နဲ့ သွားအိပ်ချင်သေးလားလို့ မေးတယ်။ ကျနော်က အိပ်လည်း အိပ်ချင်တယ်၊ ယောက်ခမကြီး နဲ့ သူ့တူလေး တို့ လိုးကြတာကိုလည်း ကြည့်ချင်တယ်။ မောင်တို့ ဖိုးဆမ်း လို့ မရဘူးလားဆိုတော့။ ညို က ရီပြီး ရတာပေါ့ တဲ့။ သူညှိလိုက်မယ်တဲ့။
ကျနော် က ကျနော်တို့ လင်မယားအခန်းမှာ ပဲ ရေမိုးချိုးနေတုံး ညို က သူ့မေမေ တို့ အခန်းကို သွားစကားပြောနေတယ်။ ကျနော် ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲ ပြီးတော့ အိပ်ယာပေါ် လှဲခနနားနေတုန်း ညို ပြန်ရောက်လာတယ်။ အဆင်ပြေတယ်တဲ့။ မောင်နဲ့ မော်လေး တို့ အစားအသောက်တွေ သွားဝယ်လာခဲ့တော့ ဒီညနေ အပြင်မထွက်တော့ဘူး အခန်းထဲမှာ ပဲ စားသောက်ကြမယ်တဲ့၊
အဲလို နဲ့ ယောက်ခမကြီး တို့ အခန်းထဲမှာပဲ ကျနော်တို့ ဝယ်လာတဲ့ အစားအသောက် တွေ ခင်ကျင်းပြီး စားသောက်ကြတယ်၊ ညို နဲ့ ယောက်ခမကြီး အတွက် ဝိုင်ရယ်၊ ကျနော်နဲ့ မော်လေး အတွက် ဘီယာရယ် သောက်ရင်း စကား တွေ ဟိုဟို ဒီဒီ ထိုင်ပြောကြတယ်၊ ဟော်တယ်ခန်းက ကုတင်နှစ်လံးကြား မှာ စာပွဲခုံ အပုလေး ခင်း ပြီးစားစရာ သောက်စရာတွေတင်၊ လူတွေက ကုတင်ပေါ် ထိုင်ရင်း စားသောက်ကြရတယ်။ ကျနော်တို့ လင်မယားက တဖက်၊ မော်လေး နဲ့ ယောက်ခမကြီးတို့ တူဝရီးက တဖက် စီ ထိုင်ကြတယ်။ စကား တွေက ပြောရင်း ပြောရင်း ကပဲ ထုံးစံအတိုင်း အပြာရောင် ဘက် ရောက်သွားတယ်။ ပွင့်လင်း တဲ့ အိမ်ထောင် ရေးအကြောင်း ရောက်သွားတယ်။ ကျနော်လည်း စိတ်ထဲ က သိချင်နေတာလေး မနေနိုင်လို့ မေးကြည့်လိုက်တယ်။
" နေပါဦး အခု အဲဒါဆိုတော့ အိမ်မှာ မေမေ က ညဆို ဘယ်သူနဲ့ အိပ်လဲ၊ အန်ကယ်ကျော် နဲ့လား မော်လေး နဲ့လား"
" အခု ပုံမှန်ကတော့ မော်လေး နဲ့ ပဲ အိပ်တယ်လေ၊ မင့်အန်ကယ်ကျော် က သူစိတ်လာ တဲ့ အချိန် တို့ နဲ့ လာပေါင်းတယ်လေ၊ တခါတလေလည်း တို့ က သွားပေါင်း ကြတယ်လေ၊ အဟင်း "
ယောက်ခမကြီးက အဲလို စကားပြောနေချိန်မှာ ဝင်းမော် ခါးကို သူ့လက်နှစ်ဘက်နဲ့ သိုင်းဖက်ထားရင်း ဝင်းမော် ရင်ဘတ် မှာ ပါးအပ်ထားတယ်။ ဝင်းမော် လက်တဖက်က သူ့ကျောဘက်က သိုင်းဖက်လို့ ဂျိုင်းအောက်က လျိုဝင်ပြီး နို့တဖက်ကို အုပ်ကိုင်ထားတယ်။ ညို ကလည်း ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲ မှီလာတယ်၊ ယောက်ခမကြီးတို့ တူအရီး နှစ်ယောက် ရဲ့ နေပုံထိုင်ပုံ ကို ကြည့်ရင်း က တောင်လာတဲ့ ကျနော့်လီးကို ညို က ပုဆိုးပေါ် ကနေ လာစမ်း လိုက်ရင်း။
" ဟော မောင့်ညီလေး က ဘာလို့ ထလာတာလဲ ခစ်ခစ်"
" အဟီး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောရရင်တော့ မေမေ တို့ တူအရီး အဲလို နေတာထိုင်တာ ကြည့်ရင်း က စိတ်တွေ ထလာရတာလေ "
ယောက်ခမကြီးက ရီလိုက်ရင်း။
" ဟဲ့ တို့ က အခု အချိန်မှာ တူအရီး မဟုတ်ဘူး လင်မယား ဟဲ့ သိပလား ၊ သူက နင့် ယောက်ခထီး ခစ်ခစ်။ ဟုတ်တယ်မလား လင်ကလေး"
" ဟုတ်ပါတယ်မိန်းမ ရယ် ဟားဟား"
သူတို့ နှစ်ယောက် အတိုင်အဖေါက် ညီနေကြတာကို ကြည့်ရင်း ညို က တခစ်ခစ် ရီပါတယ်။ ကျနော့် လီးကြီးကလည်း တဆတ်ဆတ်ကို တုံလာရတယ်။ အပြင်လောက မှာ တကယ့် အင်းစက်ကို တွေ့နေရပြီကိုး။
ညို က ကျနော့် ပုဆိုးခါးပုံစ ကို ဖြည်လိုက်ပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို သူ့လက်ကလေး နဲ့ ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းစထုပေးနေပါတယ်။ ဝင်းမော် နဲ့ ယောက်ခမကြီးတို့က ပြုံးလို့ လှမ်းကြည့်နေရင်း ယောက်ခမကြီးကလည်း ဝင်းမော် ဘောင်းဘီ သားရည်ကြိုးကို အောက်ဆွဲချလိုက်တယ်။ ညို က ခေါင်းလေး ငုံ့ကြီး ကျနော့်လီး ကို ငုံစုပ်လိုက်သလို ယောက်ခမကြီးကလည်း ဝင်းမော် လီးကို စပြီး စုပ်ပေးနေပါပြီ။
ညို ရဲ့ နွေးထွေး နူးညံ့တဲ့ အာခံတွင်းလေး ရဲ့ အထိအတွေ့နဲ့ ကျွမ်းကျင်တဲ့ ပုလွေပညာ ကြောင့် အရသာရှိနေပေမဲ့ ရှေ့မှာ ယောက်ခမကြီး သူ့တူ ဝင်းမော်ကို လီးကုံးစုပ်ပေး နေတာ ကြည့်နေရတာက လီးကြီးကို မာတောင် တောင့်တင်း စေခဲ့ရပါတယ်။ ဝင်းမော် ကလည်း ကျနော့် လီးကို ကုံးစုပ်ပေးနေတဲ့ သူ့အမ ကို ကြည့်နေရင်းက ဒေါ်ဝင်းဝင်းခိုင် ရဲ့ ဆံပင်အုပ်ကြီးကို ဖြည်ချလိုက်တယ်။ ဆံပင်အုပ်ကောင်းလှတဲ့ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် အမျိုးသမီးကြီး တဦး က သူ့တူသား အရွယ်၊ တကယ်က တူအရင်းကြီး ရဲ့ လီးကို စုပ်ပေးနေတာ၊ သူ့တူလေးက လည်း အမျိုးသမီးကြီး ရဲ့ ဆံပင်ကြီးထဲ လက်ထိုးဖွပြီး ဆော့ကစားနေတာ၊ ကြည့်နေရင်းနဲ့ကို လီးက လရည်ထွက် ချင်နေတယ်။ ညို က ယောက်ခမကြီးတို့ နှစ်ယောက်ကို မျက်တောင်မခတ်တမ်း ငေးကြည့်နေတဲ့ ကျနော့် မျက်နှာကို မော့ကြည့်ရင်း၊
" မောင် အနီးကပ် ကြည့်ရအောင် ညိုတို့ ကုတင်တခုထဲ ပေါင်းကြရအောင်လား"
" အင်း ကောင်းသားပဲ သူတို့ ကုတင်ကို သွားကြမယ်"
ဝင်းမော် နဲ့ ယောက်ခမကြီး တို့က ကုတင်စောင်က နေ ကုတင်ပေါ် နေရာရွေ့လိုက်ကြသလို ကျနော်နဲ့ ညိုက လည်း သူတို့ ကုတင်ပေါ် မှာပဲ သူတို့ ဘေးမှာ နေရာ ဝင်ယူလိုက်ကြတယ်။
ဝင်းမော်က ခေါင်းအုံးပေါ် ခေါင်းချပြီး ပက်လက်လှန်လှဲလိုက်တော့ ကျနော်လည်း သူ့ဘေးမှာ ယှဉ်လျှက် ပက်လက်လှဲလိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီးက ဒူးတုတ်ပြီး ဝင်းမော် လီးကို ငုံ့စုပ်သလို ညိုကလည်း ကျနော့် လီးကို ငုံ့စုပ်တယ်။ ကျနော်တို့ သမီး ယောက်ဖ နှစ်ယောက် ကုတင်တခု ထဲမှာ ဘေးချင်းယှဉ် အိပ်ရင်း က သားအမိ နှစ်ယောက်က လီး စုပ်ပေးနေတာ ခံရတာ ဘယ်လောက် စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသလဲ မျက်စေ့ထဲသာ မြင်ကြည့်လိုက်တော့၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော်က ကြည့်ဖူးတဲ့ နိုင်ငံခြား အောကားတွေထဲကလို ဟာတွေ စမ်းချင်နေတယ်။
" ညိုလေး မောင်တို့ ပုံစံပြောင်းရအောင်"
လို့ ပြောပြီး ခြေရင်း ခေါင်းရင်း လဲလိုက်တယ်။ ညိုရဲ့ ဖင်ကြီးက ဝင်းမော် မျက်နှာနား ရောက်သွားပြီး ကျနော့် မျက်နှာက ယောက်ခမကြီး ဖင်လုံး နားရောက်သွားတယ်။ သူတို့လည်း သဘောပေါက်ပုံရတယ်၊ ဝင်းမော်က ညိုလေး ဖင်လုံးကြားထဲ လက်နဲ့ လှမ်းနိုက်လိုက်တာ တွေ့ရတယ်။ ကျနော်လည်း ယောက်ခမကြီး ပေါင်လုံး နှစ်လုံးကြားက ပြူထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ချောင်းထိပ်ကလေး နဲ့ အကွဲကြောင်းတလျှောက် အသာထိုးပြီး စမ်းလိုက်တယ်၊ ယောက်ခမကြီး စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ စို့နေပြီ။
ယောက်ခမကြီး စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်း ထူထူကြီးတွေကို ပွတ်သတ်ရင်းက စောက်စေ့ရှိနေတဲ့ နေရာကို လက်ချောင်းထိပ်နဲ့ ဖိပြီး ပွတ်ခြေပေးလိုက်တယ်၊ ယောက်ခမကြီး ဆီက ငြီးသံ ထွက်လာတယ်။ ကျနော့် လီးကို စုပ်ပေးနေတဲ့ ညိုပါးစပ်က လည်း ငြီးသံလေး ထွက်လာပြီး လီးကို လည်း တအားစုပ်ပေးလာတာ ခံစားလိုက်ရတယ်။ ဝင်းမော်လည်း ညို့ စောက်ဖုတ်ကို ကလိနေပြီထင်တယ်။ ယောက်ခမကြီး ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင် ဖြဲလိုက်ရင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ အပြားလိုက် ရက်လိုက်တယ်၊ စောက်ရည်တွေက စိမ့်ထွက်နေတယ်။ ဖင်ကြားထဲကနေ ဖင်ပေါက်ဝလေးကိုပါ ရက်ပေးလိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီး ဖင်ခါရမ်းလာတယ်။ ယောက်ခမကြီး ဖင်ပေါက်ကို လျှာနဲ့ ထိုးရက်ပေးရင်းက စောက်ဖုတ်ထဲကို လည်း လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ ကရိုင်း ပေးနေတော့ ယောက်ခမကြီး ဖင်တကြွကြွ ဖြစ်နေရတယ်။ ဝင်းမော်က။
" ကိုဇော် နေရာ ပြောင်းရအောင် "
လို့ ပြောလို့ ခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက်တော့ ဝင်းမော် က ယောက်ခမကြီးကို တပတ်လှည့်ခိုင်းလိုက်တာတွေ့ရတယ်။ ယောက်ခမကြီး မျက်နှာက ကျနော့် လီးနား ရောက်လာတယ်၊ ဝင်းမော်က ယောက်ခမကြီးကို ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ခိုင်းပြီး လိုးတော့မလို့ လုပ်နေတာကိုး။ ညို ကလည်း ယောက်ခမကြီး ဘေးမှာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပြီး ဝင်းမော်ဘက်ကို ဖင်ကုံးပေးလိုက်တယ်၊ အခုတော့ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ခေါင်းက ကျနော့် ပေါင်ခြံမှာ၊ ညိုက ကျနော့် လီးတန်ကို စုပ်ပေးရင်း ယောက်ခမကြီးက ကျနော့် ဘောတွေကို လှမ်းစုပ်နေတယ်။ ဝင်းမော်က ယောက်ခမကြီးကို အနောက်က ဖင်လား စောက်ဖုတ်လားမသိ လိုးနေရင်းက ညို့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ ကရိုင်းပေးနေတယ်။
" အား မေမေ ကျနော့် လီး စုပ်ပေး၊ ညို က ဂွေးဥ ပြောင်းစုပ်ပေးကွာ၊ မောင်ပြီးချင်နေပြီ မေမေ့ ပါးစပ်ထဲ ပြီးချင်လို့"
ကျနော့် ဆန္ဒကို ညိုရော ယောက်ခမကြီးကရော လိုက်လျောကြပါတယ်။
" အား....အီးးးးးးးးး..."
...........................................................................................................................................
ခရီးစဉ် တလျှောက်လုံး မှာ ကျနော်တို့ လေးယောက်တွဲ ဖိုးဆမ်း ပဲ ဆွဲခဲ့ကြတယ်။ ဝင်းမော်နဲ့ က သမီး ယောက်ဖ လည်း ဖြစ်၊ မယားညီအကိုလို့လည်း ခေါ် လို့ရဆိုတော့ ပိုပြီး ရင်းနှီး ပွင့်လင်း လာကြတယ်။ အဲဒီမှာ ညို က ကျနော် မာမီ့ ကို လည်း စိတ်လာနေကောင်း ပြောပြ လိုက်တော့ ဝင်းမော်က လည်း သူ့ အမေ နဲ့ လည်း ဖြစ်ခဲ့ကြောင်း ပြောပြပါတယ်။
ဇာတ်လမ်း မရှည်အောင် အကျဉ်းချုံ့ရရင်တော့ သူနဲ့ သူ့ကြီးဝင်းတို့ ဖြစ်ပြီးမှ သူ့အမေ နဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာပါတဲ့၊ သူနဲ့ ကြီးဝင်းနဲ့ ဖြစ်နေခဲ့ ကြပြီး တနှစ်လောက်အကြာမှာ သူတို့ မြိုံက အလှူ ပွဲတခု အတွက် ပြန်ကြတော့ သူတို့ နှစ်ယောက်ပဲ ပြန်သွားကြတယ်တဲ့၊ အဲဒီမှာ သူတို့ က လည်း ညှားကာစ လင်မယားလိုပဲ လစ်တာနဲ့ လိုးချင်နေကြတာ၊ ဆိုတော့ တနေ့ လစ်ပြီ ဆိုပြီး သူ့အမေအိမ် က ကြီးဝင်း အိပ်တဲ့ အခန်း မှာ ဝင်လိုး နေကြတာ ကို သူ့အမေ သင်းသင်းခိုင် က မိသွားတယ်။
အဲဒါကို ချောင်းကြည့်ရင်း မြင်ရတဲ့ သင်းသင်းခိုင် က လည်း သွေးတွေ ဆူလာရတယ်တဲ့၊ သူ့ယောက်ျား နဲ့ လည်း မအိပ်ဖြစ်တာ ကြာနေတဲ့ သင်းသင်းခိုင် တယောက် လူပျိုအားကောင်းမောင်းသန် သူ့သား က သူ့ထက်ကြီး တဲ့ အမ ဖြစ်သူ ဝင်းဝင်းခိုင် နဲ့ ဖြစ်နေတာ တွေ့ရတော့ သူ့အမ ကို မနာလို တောင်ဖြစ်သွားရတယ်တဲ့၊ အမ ဖြစ်သူကို လည်း ကြောက်ရတော့ မပြောရဲ၊ သားကို ဘယ်လို ပြောရမလဲ ဆိုတာ အလစ်ချောင်းနေတာပေါ့၊ ဝင်းမော် ကလည်း သူ့ကြီးဝင်း နဲ့ ဖြစ်ပြီး နောက်ပိုင်းမှာ အရွယ်ရောက်ပြီး အမျိုးသမီးကြီးတွေကို ပဲ စိတ်လာနေတဲ့ သူဆိုတော့၊ မြို့ပြန်ရောက်ကတည်းက သူအရင်က သတိမထားမိတဲ့ သူ့အမေရဲ့ ဘော်ဒီ အချိုးအဆက် ကို သတိထားမိနေတယ်လေ။ သူ့ကြီးဝင်း နဲ့ ညီအမ ပီပီ ဘော်ဒီ က တချိုးထဲ၊ ဖင်ကားဖင်ကောက် နဲ့ ခါးသေးရင်ချီ ဆိုတော့၊ သူ့စိတ်ထဲ မှာ သူ့အမေ နဲ့များ ဆိုရင် ဘယ်လို များနေမလဲ လို့တွေးရင်း စိတ်ကူးထဲက တောင် လိုးကြည့် ပြီးနေပြီ။
အလှူကိစ္စအတွက် ကြီးဝင်း အလုပ်ရှုတ်နေတဲ့ တနေ့ သူ့အမေ က အနားက ရွာတရွာကို ကိစ္စတခု နဲ့ သွားဖို့ ပေါ်လာလို့ ဝင်းမော်ကို အဖေါ် ခေါ် ပြီး သွားကြတယ်။ ခရီးက မဝေးပေမဲ့ သူတို့ ဒေသ ရဲ့ ထုံးစံ ရာသီဥတု အခြေအနေကြောင့် ညအိပ်ဖို့ ကြုံလာတယ်၊ ကျေးရွာထုံးစံ သူတို့ကို သားအမိ ဆိုပြီး တအိပ်ယာထဲ ပေးအိပ်တယ်။ နဂိုထဲ က နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ စိတ်တွေ က ဖေါက်ပြန်နေကြတာ ဆိုတော့၊ တအိပ်ယာထဲ အတူအိပ်လိုက်ကြရတဲ့ အချိန်မှာ သန်းကောင်မတိုင်ခင် ကို လိုးမိတဲ့ အထိ ကို နယ်ကျွံသွားခဲ့ကြတယ်၊ အဲဒီည က နှစ်ယောက်စလုံး တရေးမှ တောင် မအိပ်လိုက်ကြရဘူးတဲ့။
သူတို့ မြို့ပြန်ရောက်တော့ ဝင်းမော် တယောက်အခြေအနေကို ကြည့်ပြီး ဒေါ်ဝင်းဝင်းခိုင် က သဘောပေါက်လိုက်တယ်၊ သိပ်အစ်စရာ မလိုပဲ နဲ့ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက် ဖြစ်သွားကြတယ် ဆိုတာ ကို သိလိုက်ရတယ်၊ သူနဲ့ ဝင်းမော် နဲ့ ဖြစ်နေတာကို လည်း သူ့ညီမ သိသွားမှန်း သိလိုက်ရတယ်၊ အဲဒီအခေါက်က တော့ ညီအမ နှစ်ယောက် တယောက်နဲ့ တယောက် မျက်နှာ ပူရှိန်နေကြပြီး တယောက်နဲ့ တယောက် မျက်နှာချင်းမဆိုင်ပဲ ရှောင်နေခဲ့ကြတယ်။ နောက်ပိုင်း ကျတော့ ဝင်းမော် ရဲ့ စည်းရုံးမှု ကြောင့် ညီအမ နှစ်ဘောက်စလုံး နဲ့ တပြိုင်ထဲ အိပ်လို့ ရတဲ့ အဆင့်ထိ ရောက်ခဲ့ရတယ်တဲ့၊
အဲဒီ ဇာတ်လမ်း ကြားပြီးတာနဲ့ ကျနော်လည်း ငါ မြန်မာပြည်က ပြန်မထွက်ခင် မာမီ့ကို ရအောင် လုပ်သွားမယ်လို့ စိတ်ထဲက ကြုံးဝါးလိုက်မိပါတော့တယ်။
..............................................................
ညို ဝင်းခိုင်
ညိုတို့ လင်မယားရယ်၊ မော်လေး နဲ့ မေမေ တို့အတွဲရယ် ခရီးစဉ်တလျှောက်လုံး ကုတင်တလုံးမှာ လေးယောက်အတူတူ အိပ်ခဲ့ကြတယ်။ မော်လေး က မေမေ ရယ် သူ့မေမေ အန်တီသင်း ရယ် ညီအမ နှစ်ယောက် နဲ့ အတူတူ အိပ်ခဲ့ တဲ့ အတွေ့အကြုံတွေ ပြန်ပြောတာ ကြားရတော့ မောင် တယောက် တကယ့်ကို အရူးချီးပန်းသလိုပါပဲ ရှင်။ သူ့အိမ် ကို ပြန်ပြီး သူ့မာမီ ကို ဘယ်လို ရအောင်လုပ်ရမလဲ ဆိုတာပဲ စိတ်ထဲ တွေးရင်း လီး က တထောင်ထောင်ဖြစ်နေရပါတယ်။
တကယ်က လည်း ညို့အမြင်မှာတော့ သိပ်ခက်ခဲ လှမယ်မထင်ပါဘူး။ ညို့ ဖုံးထဲမှာတောင် မောင့်မေမေ နဲ့ မောင်ညီလေး နိုင်ဦး တို့ ကာမ ဆက်ဆံနေကြတဲ့ဗီဒီယို ကလစ် ရှိနေပြီးသားပဲ။ တခုပဲ ကာလံဒေသံအဂ္ဂံ ဆိုသလို အချိန်ကာလ နဲ့ အခြေအနေညီညွတ်ဖို့ ပဲလိုတယ်လေ။
မောင်က သူ့ခွင့် က ရက်နည်းနည်း ပဲ လိုတော့တယ်၊ သူမပြန်ခင်တော့ ဖြစ်သွားချင်တယ်လို့ ပူဆာတာနဲ့ ညိုလည်း ချက်ခြင်းပလန်လုပ်လိုက် တယ်။ မောင်က သူရောက်တုန်း မိသားစု နဲ့ အပန်းဖြေ ခရီးတို ထွက်ချင်တယ် ဆိုပြီး ငွေဆောင် ၂ညအိပ် ခရီး စဉ် ဆွဲလိုက်တယ်။ မောင့်မာမီနဲ့ ဒက်ဒီ၊ ရယ် ညိုတို့ လင်မယား နှစ်ယောက်ရယ်ပေါ့ ၊ ညိုတို့ ကိုယ်ပိုင်ကားလေး နဲ့ပဲ ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ နိုင်ဦး ကတော့ ပါမလာဘူး။
မောင်က စိတ်တပူပူ လီးတတောင်တောင် နဲ့ပေါ့။ ညိုက တော့ ခေါင်းထဲ ပလန်ဆွဲပြီးသား ဆိုတော့ အေးဆေးပါ၊ ဒါပေမဲ့ မောင့်ကို ဆပ်ပရိုက်လုပ်ချင်လို့ ဘာမှ မပြောထားဘူးလေ။
ငွေဆောင် ရောက်တော့ ပင်လယ်ကမ်းစပ်ကို မျက်နှာမူထားတဲ့ ကပ်ရက် အခန်း နှစ်ခန်း ယူလိုက်တယ်။ နေ့ခင်းဘက်မှာ ပဲ ဆိုတော့ ပစ္စည်းတွေချ ခနတဖြုတ်နားပြီးတာနဲ့ ကမ်းစပ်သွား ရေဆော့ကြတယ်။ ညို က ရေကူးဝတ်စုံ နဲ့ ပေမဲ့ မောင့် မာမီက ထမိန်နဲ့ပဲ။ ညို့ ပေါင်တန် ဖင်လုံး တွေကို ခိုးခိုးကြည့်နေတဲ့ ဖေဖေဦးကို ဘယ်သူမှ မမြင်နိုင်တဲ့ အလစ်မှာ လျှာတစ်လစ်ထုတ်ပြလိုက်သေးတယ်။ ခစ်ခစ်၊ သူ့လီးကြီးက ဘောင်းဘီတိုအောက်မှာ ထောင်ထနေတာကို လူတွေ မမြင်အောင် ခါးကိုင်းကိုင်း ကိုင်းကိုင်း နဲ့ သွားနေတာ ရီစရာကြီး။ မောင်က လည်း သူ့မာမီ ရေစို ထမိန်အောက်က တစ်တစ်ရစ်ရစ် လုံးထ နေတဲ့ ဖင်လုံးကြီး တွေ ကြည့်ပြီး တံတွေးတွေ တဂွတ်ဂွတ် မျိုချနေလေရဲ့။
မောင့် မာမီ ကို မောင်က လေထိုးထားတဲ့ ကျွတ်ပေါ် တင်ပြီး ရေထဲ ကိုင်ထိန်းထားနေတုံး ညို နဲ့ ဖေဖေဦး တို့ စကားတီးတိုး ပြောခွင့် ရလိုက်တယ်။ နဂိုကတည်းက မောင့်အကြံကို ဖေဖေဦး ပြောထားပြီးသားမို့ ဒီခရီးစဉ်မှာ တခုခု ဖြစ်မယ် ဆိုတာလည်း ဖေဖေဦး က ရိပ်မိထားပြီးသား။ ဒါပေမဲ့ ညို ချပြတဲ့ ပလန်ကို ကြားလိုက်ရတော့ သူ့မျက်နှာက မယုံမရဲ ဖြစ်နေသေးတယ်။ ညို ကအချက်အလက် တွေ နဲ့ တိတိကျကျ ပြောပြပေးတော့မှ သူ လက်ခံသွားခဲ့တယ်။
ညိုတို့ လေးယောက် ညနေစာ ကို ဟော်တယ် စားသောက်ဆိုင်မှာပဲ စားသောက်လိုက်ကြတယ်။ မောင်နဲ့ ဖေဖေဦး တို့ က သူတို့ ယူလာတဲ့ ဝီစကီ တလုံးကို ဖေါက်ပြီး ညိုတို့ အတွက်ကိုတော့ ဝိုင်နီ မှာပေးတယ်။
အဲဒီ ရက်စတောရင့် မှာပဲ ထိုင်ရင်းက ပင်လယ်ရေထဲ နေလုံးကြီး မြုတ်ဝင်သွားတဲ့ နေဝင်ချိန်အလှကို ကြည့်ခဲ့ကြတယ်။ မှောင်ရီပျိုးတော့မှ ပဲ ညိုတို့ ကိုယ့်အခန်းကိုယ် ပြန်ခဲ့ကြတယ်။
ညိုတို့ ကိုယ့် အခန်းထဲ ကိုယ်ပြန်ရောက်တော့ မောင့် လီးကြီးက တအားမာတောင်နေပြီ။ မောင်က ညို့ကိုတအားလာဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းတွေ စုပ်နမ်း နို့တွေကို လာဆုပ်နှယ် လုပ်တော့ ညိုက သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင် ကြည့်လိုက်တယ်။
" မောင် အဲဒီကောင်ကြီး တောင်နေတာ မောင့် မာမီ ကြောင့် မဟုတ်လား ခစ်ခစ် မညာနဲ့နော် "
" အင်း ညို ပြောရင်လည်း ခံရတော့မှာပဲ၊ ဟုတ်တယ်ညိုရယ်၊ ညို က ပလန်လုပ်ထားတယ် ဆိုလို့သာ၊ အခုတောင် တညကုန်တော့မယ် မောင်တော့ ဘယ်လိုမှ နီးစပ်ဖို့ မမြင်သေးဘူး"
မောင်က ပြောရင်း ဆိုရင်းက ညို့ဂါဝန်အောက်ကို လက်နိုက်ပြီး အဖုတ်ကို ပွတ်ဖို့ ကြိုးစားတယ်၊ ညိုက မောင့်လက်ကို အသာတွန်းဖယ်ရင်း။
" မောင် ဒီညတော့ မောင့် မာမီ အတွက် ချန်ထားလိုက်တော့ ညို့ ဆီမှာ လာမဖြုံးနဲ့ ခစ်ခစ်"
မောင်က ညို့ကို နားမလည်သလို ကြည့်နေတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ညို့ဖုံးမှာ မက်ဆေ့တောင်ကနဲ ဝင်လာတယ် ညို ကမက်ဆေ့ကို ဖတ်လိုက်ပြီးတော့ ၊
" မောင် ခနလေး နေဦး"
ညို လည်း ညိုတို့အခန်းနောက်ဖေးဘက်အပေါက်တံခါးကို ဖွင့်ထွက်လိုက်တော့ ဖေဖေဦး ကို တွေ့တယ်၊ ဖေဖေဦးက ညိုပြောတဲ့အတိုင်း အားလုံး အဆင်ပြေတယ်လို့ ပြောတယ်။ ဒါနဲ့ ညိုလည်း ဖေဖေဦးကို အခန်းထဲ ခေါ်လာလိုက်တယ်။ မောင်က သူ့ဒက်ဒီကို တွေ့လိုက်ရလို့ ရုတ်တရက် လန့်ဖြတ်သွားတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ညိုက မောင့်ကို အစီအစဉ် သေခြာရှင်းပြပြီး တော့ ညို့ဖုံးကိုပါ မောင့်လက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်တယ်၊ ညို နဲ့ သူ့ဒက်ဒီ ကို မယုံမရဲ အကြည့်တွေ နဲ့ ကြည့်ရင်း နဲ့ ညိုတွန်းလွတ်လိုက်တဲ့ ဆီကို ယက်ကန်ယက်ကန် နဲ့ ထွက်သွားလိုက်တော့တယ်။
မောင်ထွက်သွားတာနဲ့ ဖေဖေဦး က ညို့ကိုယ်လုံး ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်ပြီး ညို့နူတ်ခမ်းတွေကို ငုံစုပ်နမ်းလိုက်တယ်။
" အား ညိုရယ်၊ ဖေဦး လွမ်းနေရတာ ကြာလှပေါ့ "
" ခစ်ခစ် သိပါ့ တမနက်လုံး ကိုယ့်မယားဘေးမှာ ထားပြီး သူများ မယားကိုပဲ သွားရည်ကျနေတာ လူမြင်လို့တောင် မကောင်းဘူး အဟိ"
" ညို ပြောရင်လည်း ခံရမှာပဲကွာ ဒီချွေးမ အလိမ္မာလေးကို မလိုးရတာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာနေပြီလဲလို့"
" ဟွန့် ဖေဖေဦး ပါးစပ် က စောက်ဖုတ်နံ့ ရတယ် ခိခိ ရေလည်း ဆေးမလာဘူး"
" အင်းလေ ညို လေး ပြောလို့ ခင့် ကို စောက်ရည်တွေ ရွဲနစ်လာအောင် ဘာဂျာမှုတ်ပေးပြီး သူ့သားအတွက် အသင့် ပြင်ပေးထားခဲ့တာလေ၊ ဘယ် ပါးစပ် ဆေးချိန်ရမလဲလို့ အဟီး"
" အင်းပါ အင်းပါ၊ ဒါဆိုလည်း သူ့မိန်းမ ကြီးကို သူ့သားလိုးနေတုံး ဒီချွေးမလေး စောက်ဖုတ်ကို လာရက်ပေးခိခိ"
ဖေဖေဦး လည်း ဘယ်တုံးကတည်းက ငတ်နေသလဲ မသိပါဘူး၊ ညို့ကို ဆော်လိုက်တာ တညလုံး နီးပါးပဲ၊ အပေါက်လည်းစုံ ပုံစံလည်း စုံ နေတာပဲ၊ လီးကလည်း အတောင်မကျဘူး၊ ညိုတောင် အံ့ဩယူရတယ်။ ဒီအရွယ်နဲ့ လီးအတောင်မကျပဲ လိုးနိုင်တာ၊ နောက်မှ သိရတာ သူ့စိတ်ထဲမှာ သူ့မိန်းမ ကို သူ့သားလိုးနေတာ ကို တွေးမိရင်း လီးက တောင်တောင်လာခဲ့တာလို့ ပြောတယ်။ မောင်လည်း တညလုံး ပြန်မလာတော့ဘူး။
မိုးလင်းကာနီး အထိ ညို နဲ့ ဖေဖေဦးတို့ လိုးဖြစ်ကြတော့ မနက်တော်တော်နဲ့ မနိုးဘူး။ နေမြင့်မှ ပဲ နိုးတယ် နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၁၁ နာရီတောင်ထိုးနေပြီ။ ညိုလည်း ဘိုက်ဆာလာတာနဲ့ မျက်နာသစ် ရေကမန်းကတန်းချိုး ကြပြီး ဖေဖေဦး နဲ့ ညိုတို့ စားသောက်ဆိုင် ရှိရာကို ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ မောင် နဲ့ မာမီတို့ အခန်းတံခါး ပိတ်ထားတာ ကို သွားမခေါက်ချင်လို့ ညိုတို့ နှစ်ယောက်ပဲ စားသောက်ဆိုင်မှာ ဘရန့် ရှ် မှာစားသောက်ကြတယ်။ အဆာလေး နည်းနည်း ပြေသွားမှ ဖေဖေဦး ဆီက ဖုံးနဲ့ ညို့ ဖုံးကို ခေါ်လိုက် တယ်။ အဲတော့ မှ မောင် က တဖက်က ဖုံးကိုင်လာတယ်။ ညိုတို့ ဘယ်ရောက်နေလည်း ဆိုတော့ စားသောက်ဆိုင်မှာ လို့ ပြောလိုက်တယ်၊ လာခဲ့လေ လို့ ဆိုတော့ မောင် အသံက နည်းနည်း တွန့်ဆုတ်နေတယ်၊ နောက်မှ တိုးတိုးလေး၊ မာမီ က ညိုနဲ့ ဘယ်လို မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှန်းမသိလို့ လို့ ပြောတယ်၊ ညိုက ရီလိုက်ပြီး။
အမလေး ညိုက စီစဉ်ပေးတာလို့ မောင်မပြောလိုက်ဘူးလား။ ခစ်ခစ် ဘယ်လိုမှမနေနဲ့ နောက်လည်း ဆိုင်ရဦးမှာ ခု ကတည်းက သာ ဆိုင်လိုက် နောက်ဆို မပူရတော့ဘူးလို့။ မောင် က ဖုံးကို လက်တဖက်နဲ့ ပိတ်ပြီး တဖက်ကို လှမ်းစကားပြောနေပုံရတယ်။ ပြီးမှ အိုကေ ခုလာခဲ့မယ် လို့ ပြောပြီး ညိုတို့ ရှိမဲ့ နေရာကို မေးလို့ ဖုံးပြန်ချသွားလိုက်တယ်။ ခနနေတော့ မေမေထားနဲ့ မောင်တို့ နှစ်ယောက် ညိုတို့ ရှိတဲ့ စားသောက်ဆိုင် ကို ဝင်လာကြတယ်၊ မေမေထား မျက်နှာကြီး က နီလို့ ညို နဲ့ ဖေဖေဦး တို့ နဲ့ မျက်လုံးချင်း မဆုံမိအောင် ရှောင်နေတယ်။ ညိုတို့ က ဘာမှ မဖြစ်သလို ပုံမှန်ပဲ ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်းတွေ ပြောရင်း စားစရာ သောက်စရာ မှာပေးတော့ ဆာဆာ နဲ့ တီးကြတယ်။
ဖေဖေဦး က အစားအသောက်တွေအတွက် ပိုက်ဆံရှင်းပေးပြီးတော့ ညို နဲ့ ဒီနားက ရှော့ပင်း တခု သွားကြည့်ဦးမယ်၊ ညစာ စားတော့မှ ပြန်ဆုံရအောင်လို့ ပြောပြီး တော့ သူတို့ နှစ်ယောက်ထားပြီး ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ တကယ်တော့ အခန်းပြန်ပြီး ခန ဖက်အိပ်ကြတာပါ၊ တညလုံးနီးပါး အိပ်ရေးပျက်ထားလို့ အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ် ဖက်ပြီး လှဲလိုက်တာနဲ့ အိပ်ပျော်သွားလိုက်ကြတာ ညနေစောင်းမှ ပြန်နိုးလာတယ်၊ နိုးတာနဲ့ မာတောာင်ထ နေတဲ့ ဖေဖေဦး လီးကြီးကို ကောင်းကောင်း ဒိသရုတ် မှုတ်ပေးလိုက်တယ်။ နောက် ဖေဖေ ဦး စောက်ဖုတ် ရက်ပေးတာခံတယ်။ ပြီးတော့ မှ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ကမ်းခြေဖက် လမ်းလျှောက်ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။
ညနေစောင်းတော့ မောင်က ဖုံးဆက်တယ် ဘယ်ရောက်နေလဲပေါ့။ ညိုက ဘာလုပ်မလို့လဲ ဆိုတော့ အခန်းမှာ အဝတ်အစားလဲမလို့ တဲ့ စာသောက်ဆိုင်မှာ ညစာ စားဖို့ ညိုတို့ ချိန်းထားတယ်မလား၊ ညို့အခန်းသော့က ညို့ ဆီမှာပါလာတာကိုး။ အဲတော့ ညိုက အခု ပြန်လာခဲ့မယ်လို့ ပြောလိုက်ပြီး။ ဖေဖေဦးကိုလည်း အခန်းပြန်အဝတ်လဲလို့ ပြောလိုက်တယ်။
ညို အခန်းပြန်ရောက်တော့ မောင်လည်း ရောက်လာတယ်၊ ဖေဖေဦးလည်း မေမေထားအခန်းကို ပြန်သွားပြီ။ မောင့် ပါးစပ်ကြိးက ပြဲနေတာ နားရွက်တက်ချိတ်တော့မယ်။ ခစ်ခစ်။ ညို က အကျိုးအကြောင်းမေးတော့ အကုန်အဆင်ပြေတဲ့ အပြင် လိုးလို့ မဝ ကြသေးလို့ ဒီတညပါ အခန်းချင်း လဲအိပ်မယ်လို့ ဆိုတယ်။ ခစ်ခစ်။
မနေ့ညက ညိုက ဖေဖေဦးကို မှာထားတာ အခန်းကို အမှောင်ချ၊ မေမေထားကို ဘာဂျာ ကောင်းကောင်းပေးပြီး စိတ်တွေ တအားထနေအောင်လုပ်ထား၊ ပြီးရင်အိမ်သာ ခနသွားမယ်ဆိုပြီး၊ နောက်ဖက်တံခါးကို အသာစေ့ပြီး ထွက်လာခဲ့၊ အဲဒီအချိန်မှာ မောင့်ကို အသာဝင်သွားခိုင်းပြီး တက်လိုးပေါ့။ လီးဝင်ပြီးသွားရင် ပြီးပြီပေါ့။ တကယ်လို့ မပြီးသေးပဲ ပြဿနာ ရှာမယ်ဆိုရင် မေမေထားနဲ့ နိုင်ဦး လိုးနေတဲ့ ဗီဒီယို ညို့ဖုံးထဲမှာ ရှိတာ ပြဖို့ ညို့ဖုံးပါ လိုရမယ်ရ ထည့်ပေးလိုက်တာ။
....................................................................................................................................................
ဇာတ်သိမ်း
မောင့်အပြောအရတော့ အဲဒီအဆင့်ထိတောင်မလိုပါဘူးတဲ့ လီးဝင်သွားကတည်းက သူ့ယောက်ျား မဟုတ်မှန်းသိလို့ ဝူးဝူးဝါးဝါး ထလုပ်ပေမဲ့ သားမှန်းသိသွားတော့ သူများတွေ ကြားလို့ မတော်ဘူး ဆိုပြီး ငြိမ်သွားတယ်တဲ့ နောက်တော့ စောက်ဖုတ်နဲ့ လီး အချစ်ကြီးကြတော့လည်း အကုန်မေ့သွားတယ်တဲ့။ တယောက်နဲ့ တယောက် သားအမိချင်း လိုးနေတာ မောင့်အတွက် က အသစ်ဆိုတော့ လီးက အတောင်မကျဘူးတဲ့။ မောင့်မာမီကလည်း သူ့သားအငယ်နဲ့ လိုးနေပေမဲ့ သားအကြီးက ကျွမ်းကျင်တာနဲ့ စိတ်အားထက်သန်တာနဲ့ ဆိုတော့ ရမက်သွေးတွေ ကြွကြွနေရပြီး ပင်လယ်ရေလို အငတ်မပြေနိုင်ပဲ သောက်သုံးမိကြတယ်တဲ့။
ညိုတို့လိုပဲ သူတို့ လည်း မိုးအလင်းပဲ ဆွဲကြတယ်တဲ့။ ညိုတို့ ထက်ဆိုးတာက ညိုတို့က မနက်နိုးတော့ ဘိုက်ဆာတယ်ဆိုပြီး စားသောက်ဆိုင်ကို ထွက်သွားခဲ့သေးတယ်။ သူတို့က နိုးတာနဲ့ ဘိုက်ဆာတယ်ဆိုပြီး အပြင်သွားဖို့ ထ ရေချိုးကြရင်း ရေချိုးခန်းထဲမှာ လိုးကြသေးတယ်တဲ့၊ နောက် ရေချိုးပြီးတော့လည်း သဘက်နဲ့ အခြောက်ခံသုတ်ကြရင်း တခါ ထပ်လိုးဖြစ်ကြသေးတယ်တဲ့။ အဲဒါကောင့် စားသောက်ဆိုင် က ညိုတို့ ခေါ် တော့ အမြန်ထွက်လာခဲ့ကြတာ မေမေထား စောက်ဖုတ်ထဲမှာ မောင့် လရည်တွေ နဲ့ ပြည့်နေတုံးတဲ့။ အာ့ကြောင့် စားသောက်ဆိုင်ကို ရောက်လာချိန်မှာ မေမေထား မျက်နှာတခုလုံး နီမြန်းနေတာပေါ့။ ခိခိ။
ညစာ အတူစားကြပြီးတော့ မောင်က မေမေထားအခန်းကို သွားပြီး ဖေဖေဦး က ညို့အခန်းကို လိုက်လာ ခဲ့တယ်။ ထုံးစံအတိုင်း နောက်နေ့လည်း နေမြင့်မှ နိုးကြ တော့တယ်။ နောက် အိမ်ပြန်ရောက်ကြတော့လည်း အိမ်မှာ ညိုတို့ ညဘက် ယောက်ျားချင်း လဲ အိပ်ခဲ့ကြတယ်။ မောင် မြန်မာပြည်က ပြန်မထွက်သွားခင်အထိပေါ့။
ညိုလည်း အလုပ်လုပ်လိုက် အိမ်မှာဆိုရင် မေမေထားနဲ့ ဖေဖေဦးနဲ့ သရီးဆမ်းလိုက်၊ တခါတလေ နိုင်ဦး လာရင်း ဖိုးဆမ်းပေါ့။ တခါတလေလည်း မေမေတို့ အိမ်သွားအိပ်ဖြစ်ရင် ဖေဖေကျော် နဲ့ မေမေ နဲ့ မော်လေး တို့နဲ့ သရီးဆမ်း။ တခါတလေလည်း ဖေဖေကျော် နဲ့ ပဲ အိပ်ဖြစ်တယ်.။
ညို့ဘာသာ ညို ပြန်တွေးကြည့်မိတော့ ကုန်ခဲ့ တဲ့ နှစ် နည်းနည်းလေးမှာ ညို ကြုံခဲ့ရတဲ့ အတွေ့အကြုံ တွေ မနည်းပါလားလို့။ ဒါပေမဲ့ ညို တယောက်ထည်း ရမက်ကြီးသူ မဟုတ်ပဲ ညို့ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေ အကုန်လုံး ညို့ လို ပဲ အတူတူပါပဲ ဆိုတာ ညို သိလိုက်ရတယ်။ တခြားလူတွေလည်း ဒီလိုပဲ ဖြစ်မှာပါလို့ ညို တွေးမိတယ်။ ညို ကိုယ့်ကိုယ်ကို မသိခဲ့တဲ့ ညိုရဲ့ တက်ကြွပြင်းထန်တဲ့ ရမက်ဆန္ဒကို နိုးဆွပေးခဲ့သူက တော့ ဖေဖေကျော်ပဲ ဆိုတာ ဒီဇာတ်လမ်း အစအဆုံး ဖတ်ခဲ့တဲ့သူတွေ သိကြမှာပါ။
ညို့ ကို ညို ပထမတော့ ရမက် ရဲ့ ကျေးကျွန်လို့ ထင်ခဲ့ပေမဲ့ အခု တော့ လူသားတိုင်း၊ သို့မဟုတ် သက်ရှိ သတ္တဝါတိုင်း လိုလို ဟာ ရမက်ရဲ့ ကျေးကျွန်တွေ ကြီးပါလားလို့ သတိထားလာမိတဲ့ အချိန်မှာ ညို ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်ရှိတယ်လို့ မထင်တော့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ညို့ ရဲ့ လင်ယောက်ျား နဲ့ ပြည့်ပြည့်ဝဝ ဆန္ဒတွေကို အတူတူ ခံစားချင်တဲ့ အတွက် မောင့်ကို လည်း မြန်မာပြည် အပြီး ပြန်လာခဲ့ဖို့ ပြောတော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်မိတယ်။ မောင်ကလည်း နှစ်ခါပြောရမယ်မထင်ပါဘူး။ သူလေယာဉ်ပေါ် မတက်ခင် ညို့ကို တိုးတိုးလေး ပြောသွားတယ်။ မာမီ့ကို လိုးလို့ မဝသေးဘူးတဲ့။ ခစ်ခစ်။
ညို့လိုပဲ ရမက်ကျေးကျွန် တွေ ဖြစ်ကြတဲ့ စာဖတ်ပိရိတ်သတ်တွေလည်း ညို့လိုပဲ ရမက်ဆန္ဒတွေကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ပဲ ခံစားနိုင်ကြပါစေလို့ ဆုတောင်းရင်း...........။
...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
