အရေခြုံ အပိုင်း ( ၅ )
ထူးခြား ရေးသည်။
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
ဝက်စ်လုပ်ထားသဖြင့် အမွှေးအမြှင်မရှိ ပြောင်ရှင်းနေသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ၏ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကြီးထိပ်မှ စောက်စေ့ကြီးကို စိုးနိုင်ထွားက သူ့လက်ခလည်ထိပ်ကလေးဖြင့် ဖိပွတ်ခြေပေးလိုက်တော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဖင်ကြီးတွေပင် ကြွတကိလာခဲ့ရသည်။
“ အို့….ခလေးရယ်၊ ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲကွာ”
“ ဒေါ်လေး ကို သား အရမ်းချစ်ချင်နေပြီ ဒေါ်လေးရယ်”
“ ချစ်ပေါ့ကွယ်.. သားကိုလည်း ဘယ်သူက တားနေလို့လဲ”
ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ရဲ့ ခွင့်ပြုချက်ရလိုက်တော့ စိုးနိုင်ထွား က ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ထမိန်ကို ကွင်းလုံး ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က လည်း ဖင်ကို အသာကြွပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ စိုးနိုင်ထွားက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ပေါင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကို ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ် မျက်နှာအပ်ပြီး အတင်းနမ်းရှုံ့လိုက်လေသည်။
နောက်တော့ သူလျှာပြားကြီးဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကို ရက် လိုက် လျှာထိပ်လေးဖြင့် စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲ ထိုးထည့်လိုက် စောက်စေ့လေးကိုထိုးဆွလိုက် ဖြင့် တတ်သမျှ မှတ်သမျှဖြင့် ဘာဂျာမှုတ်ပေးနေလေရာဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် က သူ့လက်များဖြင့် စိုးနိုင်ထွားခေါင်းကို ကိုင်ထိန်းကာ ပွတ်သတ်ဆော့ကစားပေးနေလေသည်။
စိုးနိုင်ထွားလက်တွေက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် နို့ကြီးတွေကို အင်္ကျီပေါ်က အုပ်ကိုင်ပြီးနှယ်နေတော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က သူမ အင်္ကျီကို ကြယ်သီးများ ဖြုတ်ပေးလိုက်လေသည်။
အင်္ကျီအောက်မှ ရုန်းကန်ထွက်လာသော နို့ကြီးများမှာ လုံးဖွင့်လှပြီး စိုးနိုင်ထွားအဖို့ လက်တအုပ်စာ မကပင်ကြီးမားလှလေသည်။ ညိုဝင်းနေသော နို့ကြီးများထိပ်မှ ညိုမဲမဲ နို့သီးခေါင်းကြီးများကလည်း မာတောင်နေလေရာ စိုးနိုင်ထွားမှာ ကိုင်ညှစ် စို့လို့ မဝနိုင် ဖြစ်နေရလေသည်။ နို့ကြီးတွေကို အားရအောင် ကိုင်ညှစ်စုပ်ပြီးမှ စိုးနိုင်ထွားတယောက် သူ့အဒေါ် နှင့် မျက်နှာချင်း ဆိုင်မိပြီး သူ့အဒေါ် နူတ်ခမ်းထူထူတွေကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ဖိကပ်ပြီး စုပ်လိုက်လေသည်။
စိုးနိုင်ထွားက ဆိုဖာပေါ်မှာ ကုန်းရင်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်နူတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းရင်း လက်ကလည်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေစဉ် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်ကလည်း စိုးနိုင်ထွား ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ ကွင်းတိုက်ပေးနေလေသည်။စိုးနိုင်ထွားက သူ့အဒေါ်ကို နူတ်ခမ်းစုပ်နမ်းလို့ ဝသွားမှ အသာ ခွာလိုက်ပြီး၊
“ ဒေါ်လေး ကို အရမ်းချစ်တာပဲ ဒေါ်လေးရယ်”
“ သား က ချစ်တာလား လိုးချင်တာလားကွယ်”
“ သားက ဒေါ်လေးကို ချစ်လည်း ချစ်တယ်၊ လိုးလဲ လိုးချင်တာပေါ့လို့”
“ ကဲ ဒါဆိုလည်း လိုးတော့လေ ကိုယ်တော်ချောလေး”
ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က စိုးနိုင်ထွားလီးကြီးကို ဆွဲကာ သူမ စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပေးလိုက်လေသည်။ စိုးနိုင်ထွားက အသာ လေး ဖိကာ ထိုးထည့်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးမှာ စေးစေးလေး ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တိုးဝင်သွားတော့သည်။
စိုးနိုင်ထွား ၏ လီးမှာ တုတ်ခိုင်ထွားကျိုင်းလှသော်လည်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်မှာ အရည်များ တအားရွဲနေပြီမို့ အခက်အခဲ မရှိ အဆုံးထိ တိုးဝင်သွားလေရာ သူတို့ ဆီးခုံနှစ်ခု ချင်း ပူးကပ်သွားကြသည်။
“ အား….. ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်၊ ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်လိုးစမ်းပါကွယ်”
ဆိုဖာပေါ်မှာ ခပ်လျောလျောလေး ထိုင်နေသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ပေါင်လုံးကြီးများကို သူ့လက်ဖြင့် တဖက်တချက်ပွေ့ဖက်ကာ စိုးနိုင်ထွားတယောက် အားကုန်ဆောင့်ပြီလေ၊
ဖွတ်..ဖတ်..ဖလွတ်ပြွတ်.....ဖွတ်..ဖတ်..ဖလွတ်ပြွတ်..
ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်....အာ့….အီး…..အိုး..
ဖွတ်..ဖတ်..ဖလွတ်ပြွတ်..
ဖွတ်..ဖတ်..ဖလွတ်ပြွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..
“ အိုး….အိုး…..အီးး……..ကောင်းးးးးးးးးကောင်းးးးးးးလိုက်တာ….”
“ အာ့…….”
စိုးနိုင်ထွားနှင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်တို့ ပြိုင်တူလိုလို ပင် ကာမ ပန်းတိုင်သို့ ရောက်ရှိသွားကြလေရာ စိုးနိုင်ထွားလီးကြီးမှ သုတ်ရည်များ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တဗျစ်ဗျစ် ပန်းထုတ်ရင်း နှစ်ဦးသား တယောက်ကို တယောက် တင်းကျပ်စွာဖက်ရင်း ဆိုဖာပေါ် လဲကျသွားကြလေတော့သည်။
.........................................................................................................................
“ ဒေါ်လေး ရယ် ဒေါ်လေးကို ကျွန်တော်လေ နေ့တိုင်းကို လိုးချင်တော့တာပဲ”
“ ဟယ်ဘယ်ဖြစ်မလဲကွယ်။ ဒေါ်လေး မှာ ယောက်ျား ရှိတယ်လေ”
“ သိပါတယ် ဒေါ်လေးရယ် ကျွန်တော့်စိတ်ထဲက ဖြစ်တာကို ပြောပြတာပါ”
“ မင်းစိတ်ထဲ မှာ ဒေါ်လေးကို ခုလို လုပ်ချင်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပလဲ ပြောစမ်း မှန်မှန်”
“ တကယ်က ကျွန်တော် ဂွေစလှိမ့်တတ်ကထဲက မှန်းခဲ့တာ ဒေါ်လေးပါပဲ၊ ဒေါ်လေးကို ပဲ လိုးချင်နေမိတာ”
ခိုင်လေး ခေါ် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် က ပြုံးလိုက်သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် တချီပြီးသွားတော့ ထမိန် လုံချည်တို့ ပြန်ဝတ်ထားရင် ဆိုဖာပေါ်မှာ တယောက်ကို တယောက် ဖက်ထားရင်း တီဗီကို ဖွင့်ထားလျှက် တီဗီမကြည့်ပဲ စကားတွေ ပြောနေကြခြင်းဖြစ်လေသည်။
စိုးနိုင်ထွားက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ယောက်ျားကြီး အိမ်ရှေ့ခန်းထွက်လာမှာ စိုး၍ သတိဖြင့် နေနေသော်လည်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က တော့ သူတိုက်ထားသည့် အိပ်ဆေးကြောင့် ယောက်ျားရော သားမှာ ထမလာနိုင်တာ သိသဖြင့် အေးဆေးပင် နေနေလေသည်။ သို့သော်လည်း စိုးနိုင်ထွားကိုတော့ ပြောပြ၍ မဖြစ်သဖြင့် သူ့ယောက်ျားက အအိပ်ကြီးသည် ဆင်အော်လို့ပင် မနိုးနိုင်ဟု ပြောထားလေသည်။
“ သား ဒေါ်လေးတို့ ကိစ္စ က ဘယ်သူမှ သိလို့ မဖြစ်ဘူးနော်၊ ဒေါ်လေးတို့ ဆွေမျိုးတွေ ကြားထဲမှာလည်း အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်း ဖြစ်ရုံမက ထောင်တောင်ကျနိုင်တယ်နော်”
“ သားအဲလောက်တော့ သိပါတယ် ဒေါ်လေးရယ်၊ ဒေါ်လေးကရော သားကို ဘာလို့ အလုပ်ခံတာလဲလို့”
“ ဒေါ်လေးက သားကို ချစ်လို့ပေါ့ကွာ”
“ သားလုပ်ပေးတာကောင်းလားဟင်၊ သားက တခါမှ မလုပ်ဖူးဘူးနော်၊ ဒါပထမဆုံးပဲ”
“ ဟွန့် ဟုတ်ရဲ့လားကွာ ပထမဆုံး လုပ်ဖူးတဲ့သူက ဒေါ်လေးကို တခါထဲကို အသည်းခိုက်သွားတာပဲ”
“ အဟီး ဒေါ်လေးကလည်း ဟုတ်လို့လား သားစိတ်ချမ်းသာအောင် ပြောနေတယ်၊ အဟိ အခု သားဟာလေးတောင် ပြန်မာလာပြီ ၊ ဒေါ်လေး သားဟာလေးကို စုပ်ပေးလို့ ရမလားဟင်၊ သားတခါမှ အစုပ်မခံဘူးလို့”
“ အောက်မလေး သူ့ဟာကြီးများ သားဟာလေးတဲ့၊ ခစ်၊ သားဟာကြီးလို့ ပြေစမ်းပါကွာ သားဟာကြီးက ထွားကထွား စံချိန်မှီကြီးကို၊ သွား ရေချိုးခန်းထဲ မှာ ရေသွားဆေးပြီး ပြန်လာခဲ့ ဒေါ်လေး စုပ်ပေးမယ်”
စိုးနိုင်ထွား ရေချိုးခန်းရှိရာ နောက်ဖေးဘက်သို့ ခြေဖျားထောက်ပြီး အမြန်သွားကာ ဆပ်ပြာရည်များဖြင့် သူ့လီးကြီးကို သေခြာစွာ သန့်စင်လိုက်လေသည်။
အိမ်ရှေ့ခန်းပြန်ရောက်တော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က သူ့ကို ဆိုဖာပေါ်တွင် ထိုင်ခိုင်းပြီး သူမက စိုးနိုင်ထွား ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဆိုဖာရှေ့ ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ နောက်တော့ စိုးနိုင်ထွား ပုဆိုးကို ဖြည်ချလိုက်ကာ ရေဆေးထားသဖြင့် မပျော့မမာလေး ဖြစ်နေသော စိုးနိုင်ထွား လီးကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်လေသည်။
စိုးနိုင်ထွား လီးကြီးမှာ နွေးထွေး နူးညံ့လှသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် အာခံတွင်းကြောင့် ချက်ချင်းပင်မာတောင်ကြီးထွား လာရလေသည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် က စိုးနိုင်ထွား လီးတန်ကြီးပေါ် သူမနူတ်ခမ်းကို တင်းတင်း စေ့ကာခေါင်းကို နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြင့် ပုလွေစွမ်းပြလေသည်။
စိုးနိုင်ထွားမှာ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ၏ ကျွမ်းကျင်လှသည့် ပုလွေ အစွမ်းကြောင့် အရသာ အီစိမ့်နေအောင်ခံစားနေရပြီး လရေများပင်ထွက်ကာ ပြီးချင်နေသဖြင့် စိတ်ကို မနည်းထိန်းထားနေရလေသည်။
“ ဒေါ်လေး ကျွန်တော်မရတော့ဘူး ထွက်ချင်နေပြီ”
“ အင်း အာ့တာဆိုလည်း လုပ်လေ ဘယ်လိုလုပ်ချင်လဲ”
“ ဒေါ့ကီ ဆွဲချင်တယ် ဒေါ်လေးရယ် လေးဘက်ထောက်ပေးမလား”
“ အင်း”
ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပင် လေးဖက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးထားလိုက်လေသည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဖင်ကြီးမှာ နဂိုထဲက ကားစွင့်နေရာ အခုလို လေးဘက်ထောက်ပြီးဖင်ကုံးလိုက်တော့ ပိုပြီး ကားစွင့်လာခဲ့သည်။
ပေါင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကြားမှ ပြူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးမှာလဲ ဖေါင်းတင်းပြီး အရည်ကြည်များ ဖြင့် ရွှမ်းလဲ့နေလေသည်။ စိုးနိုင်ထွားလည်း အချိန်မဆွဲတော့ပဲ သူ့လီးကြီးကို တေ့ကာ တအားကုန် ဆောင့်လိုးပြစ်လိုက်လေတော့သည်။
........................................................................................................................
ခိုင်လေး နောက်နေ့ ရုံးရောက်တော့ လျို့ဝှက်အကောင့်နှင့်ဝင်ကာ ထုံးစံအတိုင်း စိုးနိုင်ထွားနှင့် ချပ်မိပြန်သည်။ မနေ့ညက အဖြစ်အပျက်ကို စိုးနိုင်ထွား ဘာပြောမလဲ ဆိုတာကို သိချင်တာလည်းပါသည်။
“ မမရေ ကျွန်တော်တော့ အိမ်က ဒေါ်လေးကို လုပ်လို့ ရသွားပြီဗျ..”
“ ဟုတ်လား.. ကွန်ကရက် ပါကွာ..ဘယ်လိုနေလဲ မင်းဒေါ်လေးက..”
“ အရမ်းကောင်းတာပဲ မမ ရယ်။ ဒေါ်လေးက အပေးလည်းကောင်းတယ်။ ပုလွေလည်းကောင်းတယ်ဗျ..”
“ ဟုတ်လား.. မင်းတို့ နောက်ရော လိုးကြအုံးမှာလား ..”
“ ဒါပေါ့ မမ ရဲ့ ကျွန်တော်က ဖြစ်နိုင်ရင် ညတိုင်းကို လိုးချင်နေတာ..”
“ အာ သူ့မှာလည်း ယောက်ျားကြီး ရှိနေတာ ဘယ်ဖြစ်နိုင်မလဲကွာ စိတ်လျှော့ကောင်ကလေး..ခိခိ..”
“ ဒေါ်လေး ပြောတာက တော့ သူ့ယောက်ျားကြီးက မလုပ်နိုင်တော့ဘူးတဲ့ဗျ …
“ ဟုတ်လား ဒါပေမဲ့ ယောက်ျား ကတော့ ယောက်ျား ပဲလေ၊ သူသိလို့တော့ ဘယ်ဖြစ်မလဲ..”
“ အင်းပေါ့ အာ့တာကတော့ မသိအောင်လုပ်ရမှာပေါ့ မမ ရဲ့..မမ ရော မမတူလေးနဲ့ အဆင်ပြေလား..”
“ အင်းပြေပါတယ်ကွာ၊ ကောင်လေးက အရူးအမဲသား ကျွေးမိသလို ဖြစ်နေမှာပဲ စိုးတယ်..”
ခိုင်လေးက သူလံကြုပ်ခင်းထားသော သူ့တူ နှင့် အဖြစ်အပျက်ကို စိုးနိုင်ထွား မေးနေသဖြင့် အခုတော့ စိုးနိုင်ထွားကို ပင် ရည်ညွှန်းကာ ပြောနေခြင်း ဖြစ်လေသည်။
“ မဖြစ်လောက်ပါဘူး မမ ရယ်၊ ကျွန်တော်တောင် ဒေါ်လေးကို အရမ်းကို လိုးချင်နေပေမဲ့ သူ့မိသားစု၊ သူ့သိက္ခာ ပျက်စီးသွားအောင်တော့ မလုပ်ရက်ပါဘူး၊ မအောင့်နိုင်ရင် ကိုယ့်ဘာသာ ဂွေလှိမ့်လိုက်တာပေါ့။ အဟီး..”
“ အင်း မင်း တခါပြောဖူးတာ မင်းက မင်းဒေါ်လေးသား နဲ့ တခန်းထဲ အိပ်တယ်ဆို သူ့ကိုလည်း မရိပ်မိအောင် သတိထားနော်..”
“ အဲဒါက ပြဿနာ မမ ရ..”
“ ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ..”
“ အဲဒီ ကျွန်တော့် ကာစင် က ကျွန်တော်နဲ့ ပိုးအတူတူပဲ အဟီး။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်က ညဘက်ဆို အွန်လိုင်းမှာ အင်းစက် ဗီဒီယိုတွေ အတူကြည့်နေကြ..”
“ ဟင်သူက ခုမှ ဆယ်တန်းဆို ငယ်ငယ်လေးရှိသေးတာ..”
“ ဟားဟား မမ ကလည်း မငယ်တော့ပါဘူး၊ သူ့လီးကလည်း ကျွန်တော်နဲ့ ဆိုက်တူပဲ အဟီး”
“ အို နင်က ဘယ်လိုသိလဲ နင်တို့က အခြောက်တွေလား..”
“ ဟုတ်ပါဘူး မမရယ်၊ ကျွန်တော်တို့ က အောကားတွေ ကြည့်ပြီး ဂွင်းအတူတူထုကြတာ ဟီးဟီး..”
“ အော် သူကရော အင်းစက်ကို ကြည့်တာပဲလား..ကြိုက်ရောကြိုက်သတဲ့လား..”
“ ဟားဟား ကြိုက်သလားမကြိုက်သလားတော့ မမေးနဲ့ မမ ရ။ အခု ကျွန်တော်လိုးလိုက်ရတဲ့ သူ့အမေ ကို သူက လိုးချင်နေတာဗျ၊ ခိခိ..”
“ဟင်..ဟုတ်လား..သူက ပြောလို့လား..”
“ ပြောတာပေါ့၊ ကျွန်တော်တို့ ညီအကိုချင်းပဲဟာ၊ ကျွန်တော်တို့ အင်းစက်အောကားတွေ ကြည့်ပြီးရင် ကျွန်တော်က ရွာမှာ အမေ့ကို ချောင်းတဲ့အကြောင်း၊ အမေနဲ့ အဖိုးတို့ လိုးကြတာကို ချောင်းမိတဲ့အကြောင်းတွေ ပြောပြလိုက်ရင်၊ သူက တအားကို လီးတောင်လာပြီး ထုတော့တာ၊ သူ့အမေ ကိုလည်းတအားလိုးချင်နေတာတဲ့..”
“ ဟင် ဟုတ်လား ကောင်ကလေး အမေနဲ့ အဖိုးနဲ့ ကလည်းဖြစ်နေတယ်၊ ဟုတ်လား..”
“ ဟုတ်တယ် မမ၊ ကျွန်တော်တောင် အခု ဒေါ်လေးကို လိုးပြီးတော့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ကွန်ဖီးဒန့် ဖြစ်လာတာ ဒီတခေါက်ရွာပြန်ရင် အမေ့ကို ကြံမလို့..”
“ အော် မင်း ရဲ့ ကာစင်လေးက တကယ်ပဲ သူ့အမေကို လိုးချင်နေတာလား၊ စိတ်ကူးပဲ ယဉ်နေတာလား..”
“ အိုး တကယ်အခွင့်အရေးရလို့ကတော့ အဲကောင်က တကယ်လိုးမှာ မမရ၊ ဒီကောင် ဒိပြင့်ဆော်တွေတောင် စိတ်မဝင်စားနိုင်ဘူး၊ တခုပဲ သူ့ကျောင်းက ဆရာမ တယောက်ကတော့ သူ့အမေနဲ့ ဖင်ချင်းဆင်လို့တဲ့ အဲဒါကို စိတ်ဝင်စားတယ်၊ ဒါပေမဲ့ သွားမလုပ်နဲ့ အဆင်မပြေရင် ထောင်ကျနိုင်တယ်လို့ ပြောထားရတယ်..”
“ အင်းပေါ့၊ မလုပ်ခိုင်းနဲ့၊ နင်နဲ့ သူ့အမေ အဆင်ပြေသွားပြီပဲ၊ သူ့အမေ ကို နည်းနည်းစည်းရုံးကြည့်ပေါ့ ”
“ အဲလိုပဲ ကျွန်တော်တော့စဉ်းစားထားတာပဲ..”
“ အေးအေး မမလုပ်စာပေါ်လာလို့ နောက်မှ ဆက်ပြောကြမယ်ကွာနော် အာဘွားအာဘွား၊ ကွန်ကရက် ဖေါ်ယူအာဆပ်စိဝတ်ယူအာအန်တီနော်..”
“ သိုင်းကျူး မမ..မမ ကိုလည်းလုပ်ချင်တယ် အပြင်မှာဆုံကြရအောင် တနေ့..”
“ အင်းပါ..တနေ့ပေါ့.. တာ့တာ..”
ခိုင်လေးတယောက် ဟန်းအောက်ကနေ ထွက်လိုက်တော့ ရင်တွေ တဒုတ်ဒုတ်ခုံနေမိသည်။ သူမစောက်ဖုတ်မှာလည်း အရည်တွေရွဲလို့၊ ဘကြီးထွားနဲ့ သူ့အမ တင့်တင့်နိုင် တို့လည်း ဖြစ်နေကြသည်ဆိုပါလား၊ သူမတို့ အမျိုးတွေမှာ တကယ့်ကို အင်းစက်အမျိုးပါလား၊ ဟုတွေးလိုက်မိသည်။ဘမျိုးဘိုးတူ ဆိုသလိုပင် အခု သူ့သားလေး မင်းစိုးထိုက်က သူမကို လိုးချင်နေသည်ဆိုတာကတောင် မဆန်းတော့သလို ဖြစ်နေရလေပြီ။
မဆန်းတော့ဘူး ဆိုပေမဲ့ သူမ သားလေး သူ့ကို လိုးနေတာကို တွေးကြည့်လိုက်တာနဲ့တင် ကြက်သည်းတွေထပြီး စောက်ရည်တွေ တသွင်သွင်စီးနေရပြီ မဟုတ်လား၊ သူမ ကိုယ်သူမ သိနေသည်။ တနေ့နေ့ တော့ ဖြစ်တော့မှာပဲ ဆိုတာကို။တနေ့လုံး အလုပ်ကို ဖြောင့်ဖြောင့်လုပ်လို့ မရ ခိုင်လေး တယောက် အတွေးတွေထဲ နစ်မြောနေမိပြီး ပင်တီတခုလုံးလည်း ရွဲရွဲကို စိုနစ်နေလေတော့သည်။
ညနေဘက်ရောက်တော့ မိသားစု ညစာစားသောက်ပြီး တီဗီထိုင်ကြည့်ကြတော့ ခိုင်လေး တယောက် သူမ သားး မင်းစိုးထိုက်ကို မသိမသာ အကဲခတ်နေမိသည်။ နေ့လည်က စိုးနိုင်ထွား နှင့် ချပ်ထားခဲ့တော့ သူမ စိတ်တွေ တမျိုးတဖုံ ဖြစ်နေလေသည်။
သူမ အဖုတ်မှလည်း ရွတက်လာသည်မို့ အိပ်ချင်ပြီ ဟု ပြောကာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လေသည်။ ကိုစိုးထိုက် ကတော့ တီဗီ ဆက်ကြည့်နေပြီး စိုးနိုင်ထွားနှင့် မင်းစိုးထိုက် တို့က တော့ သူတို့ အခန်းထဲ သူတို့ ဝင်သွား ကြလေပြီ။
အိပ်ယာထဲမှာလည်း တလူးလူး တလိမ့်လိမ့် နှင့် အိပ်လို့ မပျော် သော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် တယောက် အိပ်ယာမှ ထကာ နောက်ဖေးဘက်ထွက်ကာ မီးဖိုထဲ မှစားပွဲပေါ်က အုပ်ဆောင်းလှန်ကာ လဘက်ပုဂံကို နိုက်စားတုန်း၊
“ အိုး”
အနောက်က လူတယောက် ရောက်လာသဖြင့်ရုပ်တရက် လန့် သွားလေသည်။ နောက်မှ စိုးနိုင်ထွားမှန်းသိလိုက်သဖြင့်
“ ဟယ် သားက လည်း မပြောမဆို ရုတ်တရက် ဆိုတော့ လန့်သွားတာပဲ”
“ အင်း သားက လည်း ဒေါ်လေး နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ တွေ့ချင်လို့ အလစ်ချောင်းနေတာ၊ အခု မှ အခွင့်အရေးကြုံလို့”
“ အို ဟို အိမ်ရှေ့မှာ နင့်ဦးလေး တီဗီကြည့်နေတယ်လေ .. သားရေ အိပ်သွားပြီလား”
“ ညီလေး က အိပ်သွားပြီ ဦး က ဘောလုံးပွဲကြည့်နေတာ တော်တော်နဲ့ ပြီးမှာ မဟုတ်ပါဘူး ဒေါ်လေးရဲ့”
စိုးနိုင်ထွားက ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ထမင်းစားစားပွဲပေါ် ကုန်းကုန်းလေး ဖြစ်နေသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် အနောက်မှ ကိုးကပ်လာလိုက်ရာ ပုဆိုးအောက်မှ ထောင်ထနေသော သူ့လီးကြီးက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဖင်လုံးကြီးများကို ပွတ်ထောက်မိနေလေသည်။
စိုးနိုင်ထွားက သူ့လီးကြီးကို ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဖင်ကြားမှာ ထည့်ပြီး အသာလေး ညှောင့်ပေးရာ ပုဆိုးတထပ် ထမိန်တထပ်ကြားခံနေလျှက်ကပင် လီးကြီး၏ အပူငွေ့ကို ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ပေါင်ခွဆုံမှာ ခံစားလိုက်ရလေသည်။စိုးနိုင်ထွားလက်တွေကလည်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် နို့ကြီးများကို အုပ်ကိုင် ကာ ဆုပ်ညှစ်လာလေသည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် မှာ နဂိုထဲက စိတ်တွေက ထနေတာမို့ ဒူးလေးများပင် ညွှတ်ခွေချင်လာမိသည်။
“ ဟဲ့ သား မကောင်းသေးဘူးထင်တယ်နော် တော်ကြာ သူတို့ တယောက်ယောက် နောက်ဖေ ဝင်လာမှ တို့တွေ ဒုက္ခများကုန်မယ်”
“ နောက်ဖေးလျှောက်လာရင် အသံကြားမှာပေါ့ ဒေါ်လေးရယ် ကျနော် အရမ်းကို မနေနိုင်တော့လို့ ပါ အမြန်လေး တချီလောက် လိုးချင်တယ်နော် ဘာမှ မချွတ်နဲ့ ထမိန်ပဲ လှန်ပြီး လိုးမယ်နော် လုပ်ပါဒေါ်လေးရယ်”
စိုးနိုင်ထွား ၏ လိုးချင်တယ် ဆိုတဲ့ ပြစ်ပြစ်နစ်နစ် စကားက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စိတ်ရိုင်းကို ခလုပ်ဖွင့်ပေးလိုက်သလိုပင် ၊ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်မှလည်း အရည်ကြည်လေးတွေက စိမ့်လာနေလေပြီ။
“ နင့်နယ်နော် ပြောရခက်လိုက်တာ၊ အရူးအမဲသား ကျွေးမိနေပလားမသိပါဘူး၊ ကဲကဲ အာ့တာ ဆိုလည်း ကိုယ်တော်လေး သဘောပဲ၊ အသံကြားတာနဲ့ ချက်ခြင်း တခုခု စားနေသလို ဟန်ဆောင်နော်”
“ အင်းပါ ဒေါ်လေး ကလည်း ကျနော်လည်း အဲလောက်တော့ မအပါဘူး”
စိုးနိုင်ထွားက အခွင့်ရပြီမို့ ထမင်းစား စားပွဲပေါ်တတောင်ထောက်ကာ ကုန်းပေးသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ထမိန်ကို မကာ ခါးပေါ်လှန်တင်လိုက်သည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ၏လုံးဖွင့် ကားတစ်နေသော ဖင်လုံးကြီးများက မီးဖိုခန်း အလင်းရောင်ဖြင့် ကိုက်စားချင်စရာကြီးပင်။
ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က စိုးနိုင်ထွားလုပ်ရလွယ်အောင် ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက်သဖြင့် ပေါင်ခွဆုံကြားမှ ပြူထွက်လာသော စောက်ဖုတ်ကြီးက လည်း အရည်ကြည်များ ဖြင့် ရွမ်းလဲ့ နေသည်။ စိုးနိုင်ထွားက သူပုဆိုးကိုလည်း လှန်တင်လိုက်ပြီး လီးကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ သူ့ဒေါ်လေး စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး ကော့ဆောင့်ထိုးလိုက်လေသည်။
“ ဖြွတ် ဆွိ ဖတ် ”
“ အ..ဖြည်းဖြည်း ဟဲ့ ”
“ အာ ဆောရီး ဒေါ်လေး”
နောက်တော့ နှစ်ယောက်စလုံး အသံတိတ်သွားပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်နေသည့် တစွတ်စွတ်အသံ၊ တင်ပါးနှင့် ပေါင်ခြံ ရိုက်မိသည့် တဖတ်ဖတ် အသံ၊ ထမင်းစားပွဲ ခြေထောက်တွေက တကျွိကျွိ မြည်သံတို့ကသာ မီးဖို ခန်းမှာ တိုးတိုးတိတ်တိတ် မြည်နေလေသည်။
ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ခေါင်းနွေးနွေးထဲမှ ခပ်ဖွဖွလေး ညှစ်ပေးနေသလိုမို့ စိုးနိုင်ထွား လီးကြီးမှာ ပိုမာတောင် တောင့်တင်းလာပြီး ဖောင်းကားလာသဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲ မှာ ပိုတင်းကျပ်လာသလို ဒစ်ကားကားကြီးက ပွတ်ဆွဲနေတာကလည်း တယောက်နှင့် တယောက် အရသာ ကောင်းတွေကို ပေးနေသဖြင့် မကြာခင်ပင် လရေများ ပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားရလေတော့သည်။စိုးနိုင်ထွားမှာ သူ့လီးကြီးကို ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်ထဲမျာ စိမ်ထားလျှက် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ကိုယ်ပေါ် အသာမှောက် ကပ်ထားရင်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် လည်ကုတ်ကလေးကို လျှာဖြင့် ရက်ပေးလိုက်သည်။
ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ခေါင်းတွင်းမှ လည်း ပွစိပွစိဖြင့် စိုးနိုင်ထွား လီးကြီးကို ဆုပ်ပေးသလို လုပ်နေလေသည်။ စိုးနိုင်ထွားလက်တွေက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် နို့ကြီးများကို အားမလို အားမရ ဖျစ်ညှစ်ပြစ်လိုက်လေသည်။နောက်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ကုလားထိုင် ပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်ကြပြီး လဖက်သုပ်နှင့် ရေနွေးကြမ်းကို သောက်ကာ ခုနက ဘာမှ မဖြစ်သလို ဖြင့် စကားပြောနေကြလေသည်။
“ သား နင် နောက်ကို အဲလို အရမ်းရဲလို့ မဖြစ်ဘူးနော် တယောက်ယောက်မိသွားလို့က ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်းဖြစ်ကုန်မယ်”
“ သားက ဒေါ်လေးကို ချစ်လို့ မဝသေးဘူးလေ၊ ဒေါ်လေးက အမြဲ စားနေရတာ သားက ဒေါ်လေးနဲ့မှ စားဖူးတာကို”
“ နင့်ဦးက လည်း မလုပ်နိုင်တော့ပါဘူးဟယ်၊ ဒေါ်လေးလဲ သားနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်တွေ့ချင်တာပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ ခုလိုတော့ မစွန့်သင့်ဘူးလေ”
“ အင်း ဒါဆို ဒေါ်လေး နဲ့ ကျနော် ဟော်တယ် တခုသွားရအောင်”
“ အို မဖြစ်ပါဘူး အာ့တာက မှပိုဆိုးမှာ ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်း ခစ်ခစ် နေပါအုံး မလောပါနဲ့ ဒေါ်လေး ကြံပါအုံးမယ်”
“ ဒါနဲ့ ဒေါ်လေး သားလိုး ပေးတာကောင်းရဲ့လားဟင်”
“ ဟွန့် ဘာတွေရှောက်မေးနေတာလဲ နားရှက်စရာကြီး”
“ အော် ဒေါ်လေးကလည်း လိုးတာတောင် ဘယ်နှစ်ခါရှိပြီလဲ လို့ ဒါလေးမေးတာများ”
“ ကောင်းတာပေါ့ အဲဒါကြောင့်လည်းဒေါ်လေးက စွဲနေရတာပေါ့၊ ဒေါ်လေးလို အဖွားကြီးလို သားလို လူပျို နုနုထွတ်ထွတ်လေးက စိတ်လာတယ်ဆိုတာ ရှားမှရှားလေ”
“ ဒေါ်လေးက မအိုပါဘူးနော် အလန်းကြီးဟာကို”
“ ဟေး ဒီတူအရီးနှစ်ယောက် ဘာတွေစားပြီးဘာတွေပွားနေကြတာလဲ ခုနတုန်းက တော့ အိပ်တော့မယ်ဆိုပြီး”
ဘောလုံးပွဲ ပြီးသွားသဖြင့် မအိပ်ခင် သေးပေါက်ဖို့ နောက်ဖေးဘက်ဝင်လာသော ဦးစိုးထိုက် သူတို့ နှစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်သဖြင့် လှမ်းစကားပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
“ ဟော ဘောပွဲပြီးသွားပလား ကိုကို ၊ အင်း ခိုင်က ဘိုက်ဆာလို့ လာကြည့်ရင်း လဘက်တွေ့လို့ ထိုင်စားနေတာ စိုးစိုး လည်း ဘိုက်ဆိုတယ်ဆိုပြီး ဝင်စားနေလို့ လေ၊ ဟိုအကြောင်းဒီအကြောင်း ထိုင်ပြောဖြစ်နေတာ”
“ အော်၊ ဟုတ်လား သားကရော စားသွားတာလား ဒီကောင် လေထနေတယ်ဆိုပြီး လဘက်တွေ စားသွားသေးလား”
ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ရုတ်တရက် ဘာပြောရမှန်းမသိ၊ ရုတ်တရက်ကြောင်သွားစဉ်၊ စိုးနိုင်ထွားက၊
“ အော် ညီလေးက မစားပါဘူး၊ သေးထလာပေါက်ပြီး ပြန်သွားတာပါ”
“ အင်း အဲဒါများကွာ မျက်နှာက လည်း နီရဲလို့ အရမ်းအိပ်ချင်နေလို့ထင်တယ် ငါ့ကိုတောင် စကားမပြောနိုင်ဘူး အိပ်ယာထဲ ဝင်ပြေးသွားတယ်”
ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် မျက်နှာမှာ သရဲ တစ္ဆေတွေ့လိုက်ရသလို ဖြူဖတ်ဖြူယော်ဖြစ်သွားသည်။ ကိုစိုးထိုက် နေရာမှ ဆိုရင် အရိပ်ကျနေသဖြင့် မမြင်နိုင် ၊ စိုးနိုင်ထွားကသာ စားပွဲအောက်မှ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် လက်ဖဝါးကို အုပ်ကိုင်ကာ ဆုပ်ညှစ်ပြီး သတိပေးလိုက်ရသည်။
ဟန်မပျက် နေဖို့။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စိတ်ထဲမှာတော့၊ သွားပြီ၊ ငါ့သားတော့ သူ့အမေကို သူ့ကာစင်က နောက်ဖေး စားပွဲပေါ်မှာ ဖင်လှန်လိုးနေတာကို တွေ့သွားပြီ၊ငါ့မျက်နှာ ဘယ်လို ပြရမှာလဲ ဟု၊ တွေးနေမိသည်။တဆက်ထဲမှာပင် သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာလည်း တဆပ်ဆပ်တုံကာ လှုပ်ရှားလာခဲ့သည်။ အင်း၊ သူ့အဖေကို သူတိုင်မပြောတာ တော်တော်တော့ ဟုတ်နေပြီလို့လည်း တဆက်တည်းတွေးလိုက်မိပါတော့သည်။
....................................................................................................................
နောက်နေ့ ခိုင်လေး ရုံးရောက်တာနှင့် မနေနိုင်တော့ ကွန်ပြူတာမှ သူ့ ဆက်ဆီမမ အကောင့်ကို ဖွင့်ပြီး စိုးနိုင်ထွား ရှိမလားလို့ စောင့်ကြည့်နေသည်။
စိုးနိုင်ထွားကို မတွေ့ရသေးတော့ စိတ်ဂဏှာမငြိမ် ခနပြန်ပိတ်လိုက် အလုပ် လုပ်လိုက်၊ အလုပ်ထဲမှာ ဘယ်လိုမှ စိတ်မပါ။ ဆက်ဆီ မမ အကောင့်ကို ပြန်ဖွင့် လိုက်ပိတ်လိုက်လုပ်နေသည်။ နေလည်စာ စားပြီး မှ စိုးနိုင်ထွားအကောင့် စိမ်းနေတာတွေ့လို့ လှမ်းနူတ်ဆက်လိုက်သည်။
“ ဟေး မင်းက လည်း ကွာ ပျောက်နေလိုက်တာ တကထဲ ..”
“ ဟာ မမ ကလည်း ရှိပါတယ်၊ ဘယ်မှ မသွားပါဘူး..”
“ အင်း မင်း ဒေါ်လေး နဲ့ ဘာထူးသေးလဲ ပြောပါအုံးကွ…”
“ အဟီးးး ထူးတာကတော့ မမ ရေ၊ မနေ့ညက ဒေါ်လေးကို ကျွန်တော်မီးဖို ထဲ မှာ လိုးနေတုံး ကျွန်တော့် ညီလေး တွေ့သွားတယ်၊ အဟီး…”
“ ဟဲတော့.. အဲတော့ သူက ဘာပြောလဲ..”
ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စိတ်ထဲ မှာတော့ အင်း ငါထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ဟု တွေးနေမိပြီး သူ့ စိတ်တွေ ထလာခဲ့သည်။ သူမ အဖုတ်ကြီးလည်း ဖောင်းပွလာခဲ့ရသည်။
“ အင်း ကျွန်တော် မမ ကို အရင်က ပြောခဲ့သလိုပေါ့။ အခုတော့ ပိုတောင် ဆိုးနေပြီ။ သူ့အမေ ကို သူက အရမ်းလိုးချင်နေပြီတဲ့..ကျွန်တော်တောင် ဘယ်လို ပြောရမှန်းမသိတော့ဘူး အဟီး…”
“ ဟယ်မကောင်းပါဘူးကွာ အဲဒါတော့ ..မင်း က ဖြောင်းဖျပြောလိုက်ပေါ့…”
“ ဘယ်လို ဖြောင်းဖြ ရမလဲ မမ ရဲ့ သူက အရမ်းကို စိတ်ထန်နေတာ၊ သူ့ စိတ်ကြွပြီး သူ့အမေ ကို သူလုပ်ချင်နေတာကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော်တောင် အဲဒီဖီလင် လိုချင်လာမိတယ်..”
“ ဟင် ဘယ်လို ဘယ်လို..”
“ သူ့လို ပဲ လေ၊ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့် အမေပေါ်မှာ စိတ်ပါလာမိတယ်ပြောတာ..”
“ အင်း…”
ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် သက်ပြင်းရှည်ကြီး ချလိုက်မိပါတော့တယ်။ သူဘာလုပ်ရမလဲ၊ စိတ်တွေ ထွေပြားနေမိသည်။ သူတုံးကလိုပဲ မသိဟန်ဆောင်ပြီး တွန်းလိုက်ရမလား၊ တကယ်တော့ သူနဲ့ စိုးနိုင်ထွားက ခုအခြေအနေရောက်နေမှ သူ့မျက်နှာဖုံးကို ဆက်ဖုံးနေဖို့ လိုအုံးမလား၊ တခါထဲ သူဘယ်သူပါ ဆိုတာ ကို တခါထဲ ဖွင့်ပြောလိုက် ရင် ကောင်းမလား စိတ်နှစ်ခု လွန်ဆွဲနေလေသည်။
“ မမ ငြိမ်သွားပါလား၊ ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလဲ..”
“ မမ တခု ပြောစာရှိလို့.. ပြောစာ ဆိုတာထက် စာရင် ဝန်ခံစရာရှိလို့..”
“ ဘာလဲ မမ ရဲ့ ပြောပါ ကျွန်တော့် ကို အဲလောက် စကားခံ စရာ မလိုပါဘူး..”
“ မမ က တကယ်တော့ သား ရဲ့ ဒေါ်လေး ပါပဲ ကွာ..”
“ အင် မမ ဘာကို ပြောနေတာလဲ..”
“ မမ ဆိုပြီး သားကို အခု ချပ်နေတာက သားရဲ့ ဒေါ်လေး ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်ပါပဲလို့ ပြောတာလေသား..”
“ ဟင်.. ဒေါ်လေးလား..အဟီး ဒေါ်လေး က သားအကောင့်ကို ဘယ်လိုသိတာလဲ..”
“ ထားပါတော့ အဲဒါတွေ .. သားကိစ္စ ကိုတော့ ဒေါ်လေး စိတ်မရဲဘူး ရှေ့ဆက်လို့ မဖြစ်ဘူးထင်တယ်..”
“ ဒေါ်လေး မှန်း မသိတော့ မမ ပြတဲ့ မမရဲ့ စောက်ဖုတ်ပုံ တွေကိုတောင် ညီလေးကို ပြလိုက်တယ်၊ ညီလေးက အဲဒီစောက်ဖုတ်ကို ကြည့်ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုနေတာတောင် ကြလှပြီ၊ ဒေါ်လေးရဲ့..”
“ မထူးတော့ပါဘူး ဒေါ်လေးရယ်၊ ကျွန်တော်တောင် ဒီတခေါက်ရွာပြန်ရင် အမေ့ကို ကြိုးစားကြည့်တော့မလို့၊ ညီလေး နဲ့ ဒေါ်လေး လိုးတာလည်း ကျွန်တော် အရမ်းကြည့်ချင်နေပြီ..”
“ စောက်ကောင်လေး .. နှာကလည်း ဘူးလိုက်တာ အရမ်းပဲ..”
အဲလို နဲ့ ခိုင်လေး နှင့် စိုးနိုင်ထွားတို့ အပြန်အလှန်ချပ်ပြီးတော့ ခိုင်လေးခေါ် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် တယောက် သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်ကြွနေပြီမို့ သူ့သား မင်းစိုးထိုက် အလိုးခံ ဖို့ကို စိတ်ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်မိလေ တော့သည်။
.................................................................................................................................
ဖြစ်ချင်တော့လည်း ထိုနေ့က ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ယောက်ျား ဦးစိုးထိုက်က သူ့ အမျိုးကိစ္စ တခုဖြင့် နယ်သို့ ပြန်သွားပြီး စိုးနိုင်ထွားကလည်း သူတို့ အဖွားလေး ဒေါ်မြမူ အိမ်သွားအိပ်သဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် နှင့် သူ့သား မင်းစိုးထိုက်တို့ပဲ အိမ်မှာ ကျန်ခဲ့သည်။
ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က အလုပ်မှ ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက်စား ဖို့ မီးဖိုထဲ ဟင်း ချက်နေလေသည်။ မင်းစိုးထိုက်က မီးဖိုခန်းထဲ မယောင်မလည် ရောက်လာပြီး၊
“ မေမေ သား ဘာကူပေးရအုံးမလဲ”
“ ရတယ် သား ပြီးတော့မှာ ဟင်းကျက်ပြီ ပန်းဂံ လေး နည်းနည်း ဆေးရုံပဲ”
ပန်ကန်ဆေးဖို့ ဘေစင်ရှေ့ ရပ်နေသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် အနောက်ဖက်သို့ မင်းစိုးထိုက် ရောက်လာလေသည်။ မင်းစိုးထိုက် ၏ ပုံမှန်မဟုတ်သော ချည်းကပ်မှုကို အကဲခပ်မိနေသည့် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ရင်တွေခုံနေမိသည်။ထင်သည့်အတိုင်းပင် မင်းစိုးထိုက်က သူမ နောက်ကျောမှာ ကပ်ပြီး ကိုယ်ခန္ဓာချင်းထိကပ်သည် အထိရပ် လိုက်သည်။
မင်းစိုးထိုက် ၏ ပူနွေးနွေး မာကျောကျော လီးတန်ကြီးမှာ အတွင်းခံ ဝတ်မထားသဖြင့် ထမိန်ပါးပါး တထပ်ထဲသာ ရှိသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဖင်နှစ်လုံးကြားသို့ အမြှောင်းလိုက် လာထောက်နေတော့သည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် မှာ အသက်ရှုတွေ မြန်လာပြီး၊
“ သား အဲဒါက ဘာလုပ်တာလဲ သား”
မင်းစိုးထိုက်က ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် လည်ကုတ်လေးကို ငုံနမ်းလိုက်ပြီး
“ အင်း မေမေ့ ကို သားချစ်ချင်လို့လေ၊ မေမေ သားကို ချစ်ခွင့်ပေးပါတော့ သား အရမ်းကို လိုချင်နေလို့ပါ”
“ သား မေမေ တို့က သားအမိ အရင်းလေ မသင့်တော်ပါဘူးသားရယ်”
ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် မှာ ငြင်းလို့ ရမည်မဟုတ်မှန်းသိသော်လည်း နောက်ဆုံးကြိုးစားခြင်း အနေဖြင့် အသံတုံတုံရီရီဖြင့် ပြောလိုက်လေသည်။ မင်းစိုထိုက် လက်တွေက သူမ ဂျိုင်းကြားမှ လက်လျိုကာ သူမ ရင်သား အစုံကို အင်္ကျီပေါ်မှ ပင် ဆုပ်နှယ်နေလေပြီ။
“ မေမေ က ကိုကြီး ကိုတောင် အလိုးခံသေးတာပဲ သားကျမှ ဘာလို့ ငြင်းရတာလည်း၊ သားကို မချစ်လို့လား မေမေရယ်”
“ အို သားကိုကြီးက မေမေ့ တူလေ၊ မေမေ့ရဲ့ သားမှ မဟုတ်တာ..အို့”
ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်မှာ သူပြောနေတုန်း မင်းစိုးထိုက်က သူမ ကျောပြင်ကို ဖိလိုက်တာ ခံရသဖြင့် အို့ကနဲ အော်လိုက်ရင်း မှောက်ထိုးမကျသွားအောင် သူမ ရှေ့မှ ဘေစင် ပေါ်ကို တတောင်ဖြင့် ထောက်ထားလိုက်မိသည်။ ထိုအခါတော့ သူမ မှာ ဖင်ကို ကုံးပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားလေသည်။
မင်းစိုးထိုက်က ကုံးလိုက်သဖြင့် ကားစွံ့တက်လာသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဖင်လုံးကြီးများ ဖွေးကနဲ ပေါ်လာသည်အထိ ထမိန်ကို လှန်တင်လိုက်လေသည်။ သူ့လက်ဖဝါးကို ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံး အကြားထိုးထည့်ကာ ခွဆုံကို ပင့်ကိုင်လိုက်တော့ စောက်ရည်တွေ ဖြင့် စိုရွဲနေသော အဖုတ်ဖောင်းဖောင်း ကြီးကို ကိုင်စမ်းမိလေသည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ထံမှ အင့်ကနဲ ငြီးသံလေး ထွက်သွားလေသည်။
“ မေမေ့ အဖုတ်ကြီး က အရည်တွေ ရွှဲနေပါလား မေမေ။ သား အလိုးခံချင်လို့ မဟုတ်လား”
“ အို သား ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲကွာ နားရှက်စရာ”
မင်းစိုးထိုက်လည်း အပိုတွေ စကားမပြောနိုင်တော့ပါ။ ပူနွေးနေသော စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို လက်တဖက်က ပွတ်သတ်ပေးရင်းဖြင့် နောက်တဖက်ဖြင့် သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်လေသည်။ ပုဆိုးအောက်မှ ဖြောင်းကနဲ ထောင်ထွက်လာသည့် လီးကြီးဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ကာ ကော့ပြီး ဆောင့်လိုးချလိုက်တော့သည်။
..ဖျစ်..ဗျစ်..စွတ်…
“ အ….”
“ အီး……….”
ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် မှာ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲကို တိုးဝင်လာသည့် လီးမာမာ ကြီးကြောင့် ဖင်ကြီးကို ပိုကော့ပေးမိလေသည်။ မင်းစိုးထိုက်ကလည်း ကားစွင့်လာသော အိုးကြီးကို ကြည့်ရင်းက သေးကျင်သော ခါးလေး ကို လက်ဖြင့် တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ အားကုန် ဆောင့်လိုးနေမိသည်။
သူနေ့စဉ် မှန်းကာ ထုနေခဲ့ရသော အိုးကြီးကို လိုးနေရပါလားဟူသော အသိက သူ့လီးကြီးကို သံချောင်းကြီးလို မာတင်းနေစေပြီး နူးညံ့နွေးထွေးလှသော စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများကလည်း သူ့လီးကြီးကို အီစိမ့်နေသော အရသာကို ခံစားနေရလေသည်။
..ဖွတ်...ဖလွှတ်..ဖြစ်..ဖတ်..ဖတ်..
“ အိ...အု….”
“ အ...အ…အား…….”.
မင်းစိုးထိုက် ကြာကြာ မထိန်းနိုင်တော့ သူ့လီးကြီးမှ ရုတ်ရက် လရေများ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် သူ့အမေ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ပန်းထွက်သွားပြီး ထွန့်ကနဲ အကြော ဆွဲသလို တွန့်တွန့်သွားရသည်။ ဒူးများလည်း ခွေပြီး ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ကျောပေါ်သို့ မှောက်ကာ အမောဖြေ နားနေလိုက်သည်။
“ အိုး….. ကောင်းလိုက်တာ..မေမေ ရယ်…”
“ အင်း….”
အပိုင်း ( ၆ ) ဆက်ရန် >>>
