ပွဲကြမ်းသွားမယ် အပိုင်း ( ၄ )
ရေးသားသူ - အမည်မသိ
ကိုစိုးထိုက်ပေါင်ပေါ် မေမေက တက်ခွဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ၊ သူ့အင်္ဂါထဲ ကိုစိုးထိုက်ရဲ့ တန်ဆာကြီး ဝင်လာအောင် ဖင်ကြီး ဖိချသွင်းယူနေကာ ၊ မေမေ အရမ်းဟော့ပြီး လှုပ်ရှား ကော့ပျံနေတာတွေကို ကြည့်ရင်း ကျမ ဟာလည်း ထူးထူးခြားခြားကို ရမ္မက်ထန်ပြင်း စိတ်လှုပ်ရှားလာရပါသည်..။ နှာထန်လာနေတယ် ဆိုရမှာပေါ့ ရှင်..။ ကျမရဲ့ ပေါင်ခွကြားက မိန်းမအင်္ဂါဟာ အစေ့လေးဆိုရင် ကော့ထောင် ကြွရွတက်နေလိုက်တာ ..ကျိန်းစပ်စပ်နဲ့ နာသလိုလိုတောင် ဖြစ်လာရတယ်..။
ကျမဝတ်ထားတဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီခွနေရာကို အစေ့က ထိုးဖောက်ပစ်တော့မလောက်ကို ဖြစ်နေတာ..။ ကျမရဲ့ ပေါင်တန်ကြီး နှစ်ချောင်းဟာလည်း အငြိမ်မနေနိုင်ကြတော့ပါဘူး..။ တဆတ်ဆတ် တုန်သွားလိုက် ၊ ဟသွားလိုက် ၊ စေ့သွားလိုက် ၊ကွေးသွားလိုက် ၊ ဆန့်သွားလိုက်နဲ့ အမျိုးမျိုး လှုပ်ရှားနေကြတယ်..။ မေမေတစ်ယောက် ဖီလင်တွေ တက်နေသလို ကျမလည်း စိတ်တွေ အရမ်းထကြွနေရတာပါ..။ ကျမဟာ ကိုယ့်ပေါင်ကြားကိုယ် ပြန်ကိုင်မိ နှိုက်မိတယ်..။ ကျမရဲ့ မိန်းမအင်္ဂါကို လက်နဲ့ အုပ်ပွတ်မိလား ပွတ်မိရဲ့..။ လက်ဝါးစောင်းနဲ့ ဖြတ်ပွတ်မိလား ပွတ်ရဲ့..။ အို …အဲဒီလို လုပ်နေရာကနေ ထမီအောက် လက်ထည့်သွင်း ဘောင်းဘီခွဆုံနေရာကို ဘေးတွန်းဖယ်လို့ ကိုယ့်တန်ဆာ အကွဲကြောင်းကို လက်ခလယ်နဲ့ ထိုးမွှေမိတဲ့ အထိကို ဖီလင်တွေ တက်လာရပါတယ်.. ။
ဒီလိုလုပ်ပေမယ့် အဟုန်ပြင်းပြင်းနဲ့ နိုးထနေတဲ့ ကျမရဲ့ ရမ္မက်အာသာကတော့ မပြေနိုင်ဘူး..။ မျက်စေ့ရှေမှောက်မှာ အမေတစ်ယောက်လုံး လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီး စပ်ယှက်နေပုံကလည်း ကျမရဲ့ ရမ္မက်ဇောအဟုန်ကို စိတ်ထသည်ထက် ထလာအောင် နိုးကြစေတာကိုး..။ လက်လောက်နဲ့ အားမရနိုင်တော့ဘူး..။ ယောက်ျားတန်ဆာနဲ့ တူတဲ့ တုတ်တုတ်ရှည်ရှည် အချောင်းတစ်ခုခုနဲ့မှ ဖြစ်တော့မယ်..။ မေမေတို့ ဖြစ်ပျက်နေကြပုံတွေကိုလည်း မျက်စေ့က မခွာနိုင်ဘူး.။ မလွတ်တမ်း ကြည့်ချင်နေတယ်..။
ဒါကြောင့် လက်လှမ်းမှီရာမှာ ဘာများ ရှိမလဲလို့ ကမန်းကတန်း ရှာကြည့်လိုက်တော့..လားလား…အိပ်ခန်းတံခါးဝလေး ဘေး ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ခရမ်းသီး ခပ်ရှည်ရှည်ထွားထွား တစ်လုံးကို တွေ့ရပါရောလား..။ အဲဒီအချိန်တုံးက ကျမဟာ ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေ ၊ ရမ္မက်တွေ ပြင်းထန်ပြီး စိတ်အပြတ် လှုပ်ရှားနေတာမို့ ခရမ်းသီး ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အိပ်ခန်းတံခါးဝနား ရောက်နေတယ်ဆိုတာကို တွေးတောစဉ်းစားဖို့တောင် သတိမရနိုင်ခဲ့ဘူး..။ ကိုယ်လုပ်ချင်တာ ရတာကိုပဲ အားရဝမ်းသာဖြစ်ပြီး ခရမ်းသီးကို အမြန်ကောက်ယူလိုက်ပါတယ်…။
ခရမ်းသီးက တစ်ထွာကျော်ကျော်လောက်ကို ရှည်ပြီး အလုံးက လက်နဲ့ ဆုပ်မိတယ်ဆိုရုံလေး လောက်တုတ်တယ်..။ အနေတော် ဆိုက်တော်လို့တောင်ဆိုရမယ်..။ လိုချင်နေတာကို အလွယ်ရလိုက်တာမို့ ကျမလည်း ချက်ချင်းပဲ အဲဒီ ခရမ်းသီးကို ပေါင်ကြားထဲ ထည့်ပြီး ကျမရဲ့ တန်ဆာထဲ ထိုးထည့်လိုက်မိတယ်..။ ကျမဟာ ကိုယ့်တန်ဆာကို ကိုယ့်လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်ထားတာတို့ ၊ အကွဲကြောင်းမှာ လက်ချောင်းထိပ်ကလေးနဲ့ မွှေတာတို့ လုပ်ဖူးခဲ့ပေမယ့် ဒီလိုမျိုး ခပ်ရှည်ရှည် အရာတွေကိုတော့ တန်ဆာထဲ ထိုးထည့်တာမျိုး မလုပ်ဖူးသေးပါဘူး..။
အခုမှ စိတ်ကလည်း အရမ်းထ ၊ ဟိုဥစ္စာအထဲကလည်း အရမ်းယားနေချိန်မှာ ခရမ်းသီးကလည်း အလွယ်တကူ တွေ့တာမို့ ဆွဲယူထိုးသွင်းလိုက်တာပါ..။ စိတ်ကလည်း အရမ်းဖြစ်နေတာကြောင့် လုပ်တာကိုင်တာမှာလည်း ဇောသန်နေတယ်..။ ထိုးထည့်လိုက်တာ ခရမ်းသီးဟာ လျှောဆို ကျမဥစ္စာထဲ ဝင်သွားပါတော့တယ်..။ အထဲမှာ ပူကနဲဖြစ်တယ်..။ စစ်ခနဲလည်း နာတယ်..။ ပြီးတော့ ပူနွေးနွေး အရည်တွေလည်း ယိုစီးထွက်ကျလာတယ်…။ အဲဒီအချိန်မှာ ကိုစိုးထိုက်ရဲ့ ဆယ်လူလာ မြည်လာပြီး ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်စကားပြောတာကို ကျမတွေ့ရတယ်..။
အင်း…ကျမကြိတ်ပြီး စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်မျိုးလေ..။ မေမေကိုယ်တွေ့ ကြုံနေရပြီ..။ ကျမဟာ ဒါကို အရမ်းပဲ စိတ်ဝင်စားနေတာဆိုတော့ ပိုလို့တောင် စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်မိတယ်…။ ကျမရဲ့ အာရုံတွေ အားလုံး မေမေတို့ဆီ စူးနစ်ရောက်ရှိနေတယ်..။ လက်နဲ့ ကိုင်ထားတဲ့ ခရမ်းသီးကိုတော့ အလိုအလျောက်ပဲ ကျမဟာလေးထဲ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် လုပ်ပေးနေတယ်..။
အိုး…..ကောင်းလိုက်တာကတော့ ပြောမနေနဲ့…။ ကြည့်ရတာကလည်း ကောင်း..၊ ခရမ်းသီးနဲ့ လိုးရတာကလည်း ကောင်း ၊ အားနေတဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့တောင် ကျမရဲ့ ရင်သားတွေကို ကိုင်ပွတ် ဆုပ်နယ်နေမိတယ်…ရှင့်….။
.........................................................................................................................................
ကိုအောင်မြတ်သည် ရေခဲသေတ္တာနောက်တွင် မျက်ကွယ်ယူ ပုန်းအောင်းနေလျက် ခင်မေနော်၏ လှုပ်ရှားလုပ် ဆောင်နေမှုအဝဝကို အသာပင် စောင့်ကြည့်နေသည်..။
အိပ်ခန်းထဲတွင် ကိုစိုးထိုက်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေတို့ လိုးနေကြပုံကို ခင်မေနော် ချောင်းကြည့်ပြီး ဖီလင်တွေ တက်လာနေသည်ကို တွေ့ရသည်…။ ကိုအောင်မြတ်က အတော်ကို သဘောကျသွားသည်..။ သည်အတိုင်းဆိုလျင် သူချထားသော ခွင်က အပြတ်မိနေပြီ..။ ခင်မေနော်ကို ရဖို့ကလည်း သေချာသလောက် ရှိနေပြီ..။ လိုအပ်လျင် ချက်ချင်း ပုန်းကွယ်နေရာမှ ထွက်ကာ ကြိုတင်စိတ်ကူးထားသည့် အစီအစဉ်များအတိုင်း ဆက်တိုက်လှုပ်ရှားရန် အသင့်ပြင်ထားသည်..။ သူ့လက်ထဲတွင် ကြိုးတစ်ချောင်းနှင့် ဗြက် လက်လေးလုံးသာသာ အရှည်တစ်ထွာကျော်ကျော် ရှိနေသော ပလာစတာတစ်ခုကလည်း အဆင်သင့်..။
ကိုစိုးထိုက်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေတို့ လိုးနေကြတာကို ချောင်းကြည့်ရင်း ခင်မေနော် စိတ်ထကြွ ဖီလင်တွေတက်ကာ ၊ ပေါင်ကြားကို လက်ရောက် ကိုင်ပွတ်တာ မြင်ရတော့ ကိုအောင်မြတ်မှာ ပို၍ သဘောကျသွားသည်..။ သည်လို အသက်ငယ်ငယ် အပျိုမလေး ဖီလင်တက်ကာ ကိုယ့်လက်ကိုယ်သုံး အာသာဖြေနေပုံမှာ ကြည့်ကောင်းသည့်အတွက် ကိုအောင်မြတ်သည် မလှုပ်ရှားသေးပဲ အသာငြိမ်၍ နေသည်..။ ယခုဆို မိမိဝင်လျင်ရပြီကို သိသော်လည်း မဝင်သေးပါ..။ ထို့နောက် လိုရမယ်ရ အဆင်သင့်ချထားသော ခရမ်းသီးကို ခင်မေနော် ကောက်ယူကာ အသုံးချသည်ကို တွေ့ရပြန်တော့ ကိုအောင်မြတ်မှာ လက်ခမောင်းခတ်ပစ်ချင်စိတ်တွေပင် ပေါ်လာသည်..။
ထိုခရမ်းသီးမှာ သွေးတိုးစမ်း လောင်းကြေးထပ်သည့် သဘောမျိုးဖြင့် ကိုအောင်မြတ်က အိပ်ခန်းတံခါးပေါက်နားတွင် ကြိုတင်ချပေးထားခြင်း ဖြစ်သည်..။ ခရမ်းသီးကို တွေ့သွားကာ ခင်မေနော် သံသယစိတ်ဖြစ်၍ ဟိုသည် အကဲခတ်လိုက်ကြည့်လျင် ကိုအောင်မြတ်က ပုန်းနေရာမှ အမြန်ခုန်ထွက်ကာ လှုပ်ရှားတော့မည် ဖြစ် သည်..။
ထိုသို့မဟုတ်ပဲ ခင်မေနော်က ခရမ်းသီးကို တွေ့ခြင်းမရှိလျင် ဖြစ်စေ ၊ သို့တွေ့သော်လည်း တစ်စုံတစ်ရာ သံသယမဝင်လျင်ဖြစ်စေ ၊ ကိုအောင်မြတ်က အခြေအနေကို စောင့်ကြည့်ကာ သင့်လျော်သလို လှုပ်ရှားမည် ဖြစ်သည်..။ ကိုအောင်မြတ် ကြိုတင်တွက်ဆထားသလို မဟုတ်ပဲ ၊ ခင်မေနော်က ခရမ်းသီးကို ကောက်ယူကာ သူမစောက်ပတ်ထဲ ထိုးထည့်ကလိပစ်လိုက်သည်ကို မြင်ရတော့ ကိုအောင်မြတ်မှာ “ ဒီကောင် မလေး..တကယ်ပဲ ထရွနေတာပဲကိုး…” ဟုပင် စိတ်ထဲမှ တွေးလိုက်မိသည်..။
မိမိအတွက် အစစအရာရာ အိုခေစိုပြေဖို့ သိပ်ကို သေချာနေပြီကိုလည်း နားလည်လိုက်သည်..။ သူ့အမေနှင့် ကိုစိုးထိုက်တို့ လိုးကြဆော်ကြတာကို ချောင်းကြည့်ဖီလင်တက် ၊ ရမ္မက်ထကာ ကိုယ့်အဖုတ် ကိုယ် ခရမ်းသီးနှင့် ပင် ထိုးကလိနေလေပြီ ဖြစ်သော ခင်မေနော်ကို မိမိက ဝင်လိုးလိုက်လျင် ဘာမှ မခက်ခဲတော့..။ အဆင်ပြေနိုင်သော်လည်း ကိုအောင်မြတ်က သည်လိုအေးအေးဆေးဆေးဝင်၍ ချသည်ထက် ၊ ကောင်မလေးစိတ်လဲ ပိုလှုပ်လှုပ်ရှားရှားနှင့် စွဲမက်သွားစေရအောင် မိမိ ကြိုတင် အစီအစဉ်ချထားသည့်အတိုင်းသာ လှုပ်ရှားသွားဖို့ ဆုံးဖြတ်သည်..။
အိပ်ခန်းထဲတွင်မူ ကိုစိုးထိုက်သည် ဖုန်းခပ်မြန်မြန်ပြောကာ လက်စသတ်ပြီးနောက် ဒေါ်တင်တင်မေကို ဆက်၍ လိုးဖို့လုပ်လေသည်..။
“ အစ်မကြီး…ပြီးသွားပြီလား…..”
ဆယ်လူလာကို အသာပြန်ချကာ အမျိုးသမီးကြီး၏ ဖင်ဆုံတစ်တစ်ကြီးကို ကိုင်ညှစ်လိုက်ရင်း မေးသည်..။
“ အင်း……”
ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ပြန်ဖြေသံက မောမောလျလျလေး….။
“ ကျနော်တော့ မပြီးသေးဘူး….၊ လီးလည်း တောင်နေတုန်းပဲ…..”
“ ဒါဆို ဆက်ချလေ….. ကျုပ်ဖင်ကြီးကို လှုပ်ပေးရမလား….”
“ တစ်မျိုးပြောင်းပြီး ချရအောင်….”
“ ရတယ်…..ဘယ်လို ချမှာလဲ…..”
“ ခုတင်ဘေးမှာ ရပ်ပြီး ခုတင်ပေါ်လက်ထောက်ကုန်းပေး….နောက်ကနေ ချမယ်….”
ကိုစိုးထိုက်က သူလိုးချင်သည့် အနေအထားကို အားမနာတမ်းပင် ပြောသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေလည်း ကိုစိုးထိုက်လိုးတာကို ဆက်၍ ခံရန်အတွက် ကိုစိုးထိုက်၏ အပေါ်တက်ခွထားရာမှ ဖယ်ဆင်းသည်..။ အဖုတ်ထဲမှ လီးချောင်းကြီးပြုတ်ထွက်သွားသံ ပြွတ် ခနဲ မြည်သည်..။ ကျွတ်ထွက်လာသော လီးကြီးတရမ်းရမ်း ဖြစ်သွားပုံမှာ သည်လီးကြီးနှင့် ဆက်လိုးတာခံရမည့် ဒေါ်တင်တင်မေရော ၊ ချောင်းကြည့်နေသော သမီး ခင်မေနော်ကိုပါ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားသွားစေသည်..။
ဒေါ်တင်တင်မေသည် ကိုစိုးထိုက် လိုးချင်သည်ဆိုသော အနေအထားအတိုင်း ခုတင်ဘေးကြမ်းပြင်တွင် ခြေချကာ ရပ်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မွေ့ယာပေါ်ထောက်ကာ ကုန်းပေးလိုက်လေသည်..။ ပေါင်တန်ကြီးများ တုတ်ဖြိုးသွယ်တန်းနေမှုနှင့် တင်ပါးဆုံကြီး ကားအိထစ်နေမှုတို့က အပီအပြင်..။ လိုးထားလက်စ စောက်ပတ်ကြီးက မို့ဖောင်းပြူးထွက်ကာ အရည်ကြည်တွေ တရွှမ်းရွှမ်းနှင့် …။ ကိုစိုးထိုက်သည် သူလိုးတာခံဖို့အသင့် ကုန်းလျက်သားရှိနေသော ဒေါ်တင်တင်မေထံသို့ အသာလျှောက်လှမ်း ချဉ်းကပ်လာသည်..။
လီးကြီးက ပေါင်ခွကြားမှ မတ်မတ်ကြီးတောင်လို့…။ အနားသို့ ရောက်သောအခါ တင်ပါးသားကြီးနှစ်ခြမ်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ကျကျနန ဆွဲဖြဲ၍ ဖင်ဝကို ကြည့်သည်..။ စအိုပေါက် အာတာတာပြဲတဲတဲလေးက ကြည့်ရတာ အသည်းယားစရာ..။ ကိုစိုးထိုက်က ထိုဖင်ပေါက်လေးပေါ်သို့ တံတွေးတစ်ချက် ထွေးချလိုက်သည်..။
ဖင်ဖြဲခံလိုက်ရသောအခါတွင် ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ဆတ်ခနဲပင် တစ်ချက်တုန်သွားသည်..။ မိမိကို ဖင်များချမလားဟုလည်း စိတ်ထဲက တွေးမိသည်..။ ကိုအောင်မြတ် လိုးတာခံထားရပြီးပြီမို့ ဖင်လိုးခံရတာ အရမ်းနာ၍ အရမ်းလည်း ကောင်းသည်ကို ဒေါ်တင်တင်မေ နားလည်ထားသည်..။ ဖင်ပေါက်ပေါ်သို့ တံတွေးအထွေးခံရသောအခါတွင်မူ ၊ မိမိ ဖင်ချခံရတော့မည်ဟု သဘောပေါက်သွားသည်..။ ကြောက်လည်း ကြောက်လာသည်..။ စိတ်လည်း လှုပ်ရှားလာသည်..။
“ အို…..အို…..ဖင် ..ဖင်..ချမလို့…လား…..ဟင်…..”
ဒေါ်တင်တင်မေက ခေါင်းလေး နောက်ငဲ့ကာ ကိုစိုးထိုက်ကို မျက်လုံးလေးအဝိုင်းသားနဲ့ ကြည့်ရင်း ကတုန်ကယင်လေး မေးလိုက်သည်..။
“ ခင်ဗျားက ဆုံတော်တော်ကောင်းတာဆိုတော့ ဖင်ချချင်လာတာပေါ့….”
ကိုစိုးထိုက်သည် ကိုအောင်မြတ်လောက်တော့ ဖင်ချမှုတွင် ဇောမသန်ပါ..။ ဒါပေမယ့် ရံဖန်ရံခါတွင်တော့ ဖင်ချတတ်သည်…။ ယခု ဒေါ်တင်တင်မေမှာ တင်ပါးဆုံအနေအထား အချိုးကျလှပပြီး စအိုပေါက်ကလည်း စူတူတူနှင့် သန့်စင်သောကြောင့် ဖင်ချဖို့ စိတ်ကူးရလာခြင်း ဖြစ်သည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ဖင်လိုးခံရသည့် ထူးခြားသော ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားဖူးပြီးသော်လည်း နာကျင်မှာကို တော့ အတော်လေးလန့်နေသည်..။ သူမ၏ ဖင်မှာ ကိုအောင်မြတ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးထားခဲ့ပြီးကာစမို့ ၊ ကျိန်းစပ်နာကျင်နေဆဲမဟုတ်လား…။
“ ဟို…ဟို….ကိုအောင်မြတ် စောစောကပဲ ချထားလို့ ကျုပ်ဖင် အရမ်းကျိန်းပြီး နာနေသေးတယ်….၊ အခု ထပ်ချရင် ဖြစ်ပါ့မလား…..ဟင်….”
ဒေါ်တင်တင်မေက ကြောက်ကြောက်နှင့် မေးရှာသည်..။
“ ရပါတယ်…ဗျ…ကျနော်က အောင်မြတ်လို ကြမ်းကြမ်း မချပါဘူး…၊ ခပ်ဖြည်းဖြည်း လုပ်မှာပါ….”
............................................................................................................
သူ့အမေကို ဖင်ချတော့မည်ဆိုသော စကားများကို ကြားရတော့ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ သမီးခင်မေနော်လည်း ထိတ်ထိတ်လန့်လန့် ဖြစ်သွားတယ်..။ ဒီလို သဘာဝမဟုတ်ပဲ စအိုပေါက်ထဲ လီးချောင်းကြီး ထိုးသွင်းပြီး ဖင်လိုးတဲ့ကိစ္စဟာလည်း အပြင်လောကမှာ တကယ်လုပ်လို့မရဘူးလို့ ခင်မေနော်က ထင်မှတ်ထားခဲ့သည်..။ ထို့ပြင် မိခင် ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် ကိုစိုးထိုက်တို့ ပြောဆိုနေကြသည့် စကားများအရ သူမ၏ အမေကို ကိုအောင်မြတ်က ဖင်လိုးခဲ့သည်မှာ မကြာသေးကြောင်းကိုလည်း ခင်မေနော် သိလိုက်ရသည်..။
ဤအတိုင်းဆိုလျင် ကိုအောင်မြတ်လည်း အိမ်ထဲတွင် ရှိနေပေလိမ့်မည်…။ အိပ်ခန်းထဲတွင်တော့ မတွေ့ရသောကြောင့် ဘယ်ရောက်နေသနည်းဟု စဉ်းစားသည်..။ တစ်ဆက်တည်းမှာပင် တစ်နေရာရာတွင် အသာပုန်းနေပြီး မိမိကို စောင့်ကြည့်နေတာများလားဟု တွေးမိတော့ ခင်မေနော် တုန်လှုပ်သွားသည်..။ အိပ်ခန်းထဲ ချောင်းကြည့်နေရာမှ အသာခွာထွက်သည်..။ အနီးဝန်းကျင်ကို လှည့်ပတ်စူးစမ်းကြည့်ဖို့ ပြင်သည်…။
အိပ်ခန်းထဲတွင် ကိုစိုးထိုက်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေတို့နှစ်ယောက် ပြောဆိုနေကြသည့် စကားများကို ခင်မေနော်ကြားရသလို ကိုအောင်မြတ်လည်း ကြားရသည်..။ မိမိအမည် ပါလာသည်နှင့် ခင်မေနော်၏ အခြေအနေ ဘယ်လိုဖြစ်သွားနိုင်သည်ကိုလည်း ကိုအောင်မြတ်က ချက်ချင်း တွေးမိသည်…။ မိမိထွက်၍ လှုပ်ရှားဖို့ အချိန်ရောက်ပြီဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ကာ ပုန်းနေရာမှ လှစ်ဆို ထွက်လာသည်..။ ကိုအောင်မြတ်တွက်ထားသည့်အတိုင်းပင်..၊ ခင်မေနော်မှာလည်း စိတ်ထဲ သံသယဖြစ်ကာ စူးစမ်းကြည့်ဖို့ ချောင်းကြည့်နေရာမှ အခွာတွင် သူမအနားသို့ ကိုအောင်မြတ် ရောက်သွားသည်..။ ကြိုတင် စီစဉ် ပြင်ဆင်အကွက်ချထားပြီးပြီမို့ ကိုအောင်မြတ်က ဆက်တိုက်ပင် လှုပ်ရှားသည်..။
မိမိအနားသို့ ရုတ်တရက် ကိုအောင်မြတ်ရောက်လာ၍ ခင်မေနော်မှာ အံ့အားသင့်ဖို့ပင် အချိန်မရလိုက်..။ ပါးစပ်ပေါ်သို့ ပလာစတာဖြင့် ကျကျနန ကပ်ပိတ်ခြင်း ခံလိုက်ရသည်..။ ခင်မေနော် လန့်၍ အော်လိုက်သည့် အသံပင်လျင် ပါးစပ်ပိတ်ခံလိုက်ရမှုကြောင့် လည်းချောင်းတဝိုက်မှာပင် ပျောက်ကွယ်၍ သွားသည်..။
ပါးစပ်ကို ပိတ်ကပ်ပြီးသည်နှင့် ကိုအောင်မြတ်က လျင်မြန်သွက်လက်စွာပင် ခင်မေနော်၏ လက်များကို နောက်ကျောဘက်ဆွဲယူကာ လက်ပြန်ကြိုး အကျအနတုတ်နှောင်လိုက်သည်.။ ကိုအောင်မြတ်သည် ထိုအလုပ်များကို တိုတောင်းလှသော အချိန်လေးအတွင်း ဆက်တိုက်ပင် အလျင်အမြန်လုပ်ဆောင်လိုက်ရာ ခင်မေနော်တစ်ယောက် အသံလည်းမထွက်နိုင် ၊ လက်နှစ်ဖက်လည်း မလှုပ်ရှားနိုင် အပိုင်အနိုင်ပင် တုတ်နှောင်ဖမ်းဆီးခြင်းခံလိုက်ရရှာလေသည်..။
သူမ၏ စောက်ပတ်ကို ကိုယ်တိုင်ထိုးကလိကာ အာသာဖြေခဲ့သည့် ခရမ်းသီးရှည်ကြီးကတော့ စောက်ပတ်ထဲ တပိုင်းတစ တပ်ရက်သားကြီး ရှိနေသည်..။ ကိုအောင်မြတ်၏ တုတ်နှောင်ဖမ်းဆီးမှုကြောင့် အစကပင် ပြေပြေလျောလျော ဖြစ်နေသော ထမီလေးမှာ အောက်သို့လျှော၍ ကျွတ်ကျရာ ခင်မေနော်လည်း လန့်ဖြတ်ပြီး ပေါင်းကြီးများကို စေ့ထားမိသည့်အတွက် ခရမ်းသီးရှည်ကြီးမှာ စောက်ပတ်ထဲမှ ပြုတ်မထွက်ပဲ တပ်လျက်ကြီး ပါလာခြင်း ဖြစ်သည်..။
ထိုအချိန်မှာပင် အိပ်ခန်းထဲမှ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ နာနာကျင်ကျင်အော်ဟစ်ညည်းညူသံများ ပေါ်လာသည်..။
“ အား…နာတယ်…..နာလိုက်တာ……အမလေးလေး…..သေပြီ…..ဖြေးဖြေး…..အားအား….”
ကိုစိုးထိုက်က သူမ၏ ဖင်ထဲ လီးကြီးထိုးသွင်း၍ အမျိုးသမီးအော်ဟစ်ညည်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။ ဖင်ထဲ လီးတိုးဝင်လာသည့် ဝေဒနာဒဏ်ကို ပြင်းပြစွာ ခံစားနေရသော ဒေါ်တင်တင်မေသည် သူမ၏ သမီး ခင်မေနော်ကို ကိုအောင်မြတ်ဝင်ရောက်တုတ်နှောင်ဖမ်းချုပ်ရာမှ ပေါ်ထွက်လာသော လှုပ်လှုပ်ရှားရှား အသံများကို သတိမပြုနိုင်ရှာပေ..။ ထိုနည်းတူ ကိုစိုးထိုက်မှာလည်း ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ဖင်ပေါက်ထဲ မိမိလီးထိုးသွင်းဖို့ကိုသာ အာရုံစူးစိုက်နေသည့်အတွက် အိပ်ခန်းပြင်ပမှ အသံဗလံများကို မကြားမိပေ…။
ကိုအောင်မြတ်သည် အမိအရ တုတ်နှောင်ဖမ်းမိသော ခင်မေနော်၏ ကိုယ်ကို စွေ့ခနဲပင် ပွေ့ချီကာ မယူသွားသည်..။ သည်အိပ်ခန်းဝနားမှာ လိုးဖို့ မသင့်လျော်သည့်အတွက် အနည်းငယ် အလှမ်းကွာသော နေရာ ( ခင်မေနော် အိပ်သည့်အိပ်ခန်း ) သို့ ကောင်မလေးကို ပွေ့ချီမခေါ်သွားခြင်း ဖြစ်သည်..။ ပြေလျှောကျသွားသော ခင်မေနော်၏ ကျောင်းစိမ်းထမီလေးသည် သူမ၏ မိခင် ဒေါ်တင်တင်မေ ဖင်လိုးခံနေရသော အိပ်ခန်းအဝင်တံခါးဝနား ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဖရိုဖရဲလေး ကျန်နေခဲ့သည်..။
ခင်မေနော်၏ အိပ်ခန်းသည် အစ်မနှစ်ယောက်က အခန်းကို သော့မခတ်ထား…။ တံခါးကို သည်အတိုင်းစေ့ရုံစေ့ထားရာ ခင်မေနော်ကို ပွေ့ချီလာသည့် ကိုအောင်မြတ်အနေဖြင့် တံခါးကို ခြေထောက်နှင့် အသာတွန်းကန်ဖွင့်ကာ အခန်းထဲသို့ လွယ်ကူအဆင်ပြေစွာ ဝင်ရောက်လာနိုင်ခဲ့သည်..။ ကိုအောင်မြတ်ခေါ်ရာနောက် ပါလာရလေသော ခင်မေနော်၏ စိတ်ထဲတွင်တော့ ခံစားမှုအမျိုးမျိုး ၊ အတွေးတွေ အဖုံဖုံတို့ဖြင့် သိမ့်သိမ့်တုန်အောင် ရင်ခုန်လှုပ်ရှား အာရုံထွေပြား၍ နေလေသည်..။
ကောင်မလေး၏ သွေးသားတွေကတော့ ရိုးစင်းသဘာဝကျစွာပင် ဆူဝေလျက် ၊ ကာမအရသာကို လိုလားတမ်းတနေကြသည်..။ အလိုးခံချင်နေသည်..။ ငယ်ရွယ်သော အပျိုရိုင်းမလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အတွက် ရှက်ကြောက်မှုကလည်း ရှိနေသည်..။ ကိုအောင်မြတ်ဆွဲခေါ်သွားပြီး တက်လိုးတာကို လိုက်လျောလက်ခံရ ကောင်းမလား..၊ အတင်းငြင်းဆန်ရုန်းကန်ရကောင်းမလား ဟု ဝေခွဲမရ ဖြစ်လို့နေသည်..။
အလိုးခံချင်စိတ်လည်း ရှိသည်..။ အလိုးခံဖို့ မသင့်ဟူသော ဆင်ခြင်မှုလေးကလည်း အတန်အသင့် ရှိနေသေးသည်..။ ခင်မေနော်၏ စိတ်ကသာ နှစ်ခွနှင့် ဒွိဟဖြစ်နေသော်လည်း ၊ လက်ပြန်ကြိုးတုတ်နှောင် ပါးစပ်ကို ပလာစတာဖြင့် ကပ်ပိတ်ခံထားရသည့်အတွက် ၊ သူမ၏ ကိုယ်ကတော့ ကိုအောင်မြတ်ပွေ့ချီခေါ်ဆောင်ရာသို့ ပါသွားရလေသည်..။ ဘယ်လိုမှ ရုန်းမထွက်နိုင်..။ မဆန့်ကျင်နိုင်…။ ထောင်ချောက်အတွင်း သက်ဆင်းကျရောက်မိရှာလေသော သားကောင်ဘဝ ရောက်နေရရှာသည်..။
ကိုအောင်မြတ်က ချာတိတ်မလေးကို အခန်းထဲရှိ ခုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်ကလေးဖြစ်အောင် အသာတင်လိုက်သည်..။ ခင်မေနော် တစ်ယောက်တည်း အပျိုစင်အဖြစ် အိပ်စက်ရာ တစ်ယောက်အိပ်ခုတင်လေးမှာ မကြာခင်ပင် သူတို့နှစ်ယောက် ကာမစပ်ယှက်ကြမည့် နေရာအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားတော့မည်ကို စဥ်းစားကာ ကိုအောင်မြတ် သဘောအကျကြီး ကျနေသည်..။
ယခုအခြေအနေတွင် ခင်မေနော်သည် မိမိပြုလိုရာပြု ၊ ဘယ်လိုမျှ မငြင်းသာ မရုန်းသာပဲ ခံရတော့မည်ကို သေချာစွာ အထာပေါက် နားလည်ထားသော်လည်း ကိုအောင်မြတ်က ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနိုင်အထက်ပြုလုပ်သည့်နည်းလမ်းကိုသာ ရွေးချယ်ထားသည်..။ ဒါကလည်း ခင်မေနော်ကို အနိုင်ကျင့်လိုသော ရက်စက်သည့်စိတ်ရှိလှလို့တော့ မဟုတ်ပါ..။ ခင်မေနော့် မိခင် ဒေါ်တင်တင်မေကို လိုးခဲ့စဉ်က နောက်ပြောင်ကျီစယ်သည့်သဘောဖြင့် ရိုက်နှက်ခဲ့ရာ ထိုသို့ ရိုက်နှက်မှုသည် ဒေါ်တင်တင်မေကို အတော်လေး စိတ်လှုပ်ရှားနှာထန် ကြွရွစေခဲ့ကြောင်း ကိုအောင်မြတ် လက်တွေ့ သိရှိခဲ့ရသည်.။
ထို့ပြင် ကိုအောင်မြတ်ကိုယ်တိုင်လည်း တစ်ဖက်က အမျိုးသမီးကို ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့် စိတ်လှုပ်ရှား ရမ္မက်ထန်ပြင်းအောင် ဖန်တီးလုပ်ဆောင်နိုင်မှုကို သဘောကျပျော်ရွှင်နေခဲ့သည်.။ ထို့ကြောင့် အမေကိုလိုးတုန်းက လုပ်ခဲ့သည့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနိုင်အထက်ပြုမူရိုက်နှက်မှုမျိုးကို သမီးအငယ်ဆုံးအားလိုးသောအခါတွင်လည်း သုံးဖို့ စိတ်ကူးရနေခြင်းဖြစ်သည်..။
“ နင့်ကို လိမ့်နေအောင် လိုးပစ်မယ်..ငါလိုးတာကို ကျိုးကျိုးနွံနွံနဲ့ ခံ..၊ မဟုတ်ရင် နင့်အသားတွေ အရှိုးတွေထပ်ကုန်အောင် ရိုက်ပစ်မယ်…ဘာမှတ်လဲ…”
ခင်မေနော်ကို ခုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်လျက်သားလေး ဖြစ်သွားအောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပစ်တင်ပြီးနောက် ကိုအောင်မြတ်က မျက်နှာထားတင်းတင်းထား၍ လေသံကိုလည်း တင်းမာစွာနဲ့ ခြိမ်းခြောက်ပြောကြားသည်..။ ပါးစပ်ကသာ ခြိမ်းချောက်သည်မဟုတ် ၊ သူကြိုတင်၍ ခုတင်ဘေးနားတွင် ချထားသော ကြိမ်လုံး ( ကြက်မွေးများ ဖြုတ်ထားသည့် လက်ကိုင်အရိုး ) ကိုလည်း ကောက်ယူကာ တရွှမ်းရွှမ်းမြည်အောင် ဝှေ့ယမ်းပြလိုက်လေသေးသည်..။
အိုက်တင်အပြည့်ဖြင့် ခြိမ်းချောက်လိုက်မှုမှာ ရုပ်ရှင်ထဲမှ လူကြမ်းတွေရှုံးလောက်အောင် သရုပ်ပါ ပီပြင်ပေရာ..၊ ခင်မေနော်မှာ တကယ်ထင်မှတ်၍ အထူးပင် ကြောက်လန့်သွားရလေသည်.။ ကြောက်အားပိုစွာပင် မျက်လုံးလေး အဝိုင်းသားနှင့် ကိုအောင်မြတ်ကို ငိုမဲ့မဲ့လေး ကြည့်သည်..။
ကိုအောင်မြတ်က ကြိမ်လုံးကို ညာလက်မှကိုင်ရင်း ခုတင်ပေါ် တက်လာသည်..။ ကိုအောင်မြတ်က အဝတ်အစားတွေ မဝတ်ပဲ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးပင် ရှိနေရာ ခင်မေနော်၏ မျက်လုံးလေးက ပေါင်ကြားသို့ ရောက်သွားရာ မတ်တောင်နေသော လီးချောင်းကြီးကို ထင်ထင်ရှားရှားကြီး ပင် မြင်တွေ့လိုက်ရသည်..။ ကိုးလက်မနီးပါး ရှည်ကာ ကျပ်လုံးထက်ပိုမို၍ အလုံးတုတ်သော လီးတန်ညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးသည် ခင်မေနော့်ကို ရင်တွေခုန် ၊ အသည်းတွေတုန်သွားစေသည်..။ သွေးသားတွေလည်း ပိုမို ဆူဝေလာသည်…။ ကာမစပ်ယှက်လိုသည့် အာသီသဆန္ဒက ပိုပြင်းပြလာသည်..။
ကြောက်လန့်မှုကလည်း မပြေသေး..။ ဆင်ခြင်စဉ်းစားနိုင်သည့် အသိစိတ်ကတော့ သိသိသာသာကြီးပင် အားပျော့သွားသည်..။ ကြောက်လန့်စိတ်နဲ့ ရမ္မက်စိတ်တို့ ရောနှောကာ ကြောက်လန့်ရင်ဖို ရမ္မက်ဇော ထန်ပြင်းသည့် ကြမ်းရှစွဲမက်ဖွယ်ရာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု အခြေအနေသို့ ခင်မေနော်၏ စိတ်အစဉ်က ရောက်ရှိလို့နေသည်..။ ဤအဆင့်သည် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်အဖို့ ယောက်ျားများအတွက် စိတ်အလှုပ်ရှားရဆုံးနှင့် အစွဲမက်ရဆုံးသော ကာမနိုးကြွမှုအဆင့် ဖြစ်ပေရာ ခင်မေနော်တစ်ယောက် တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်ရင်လို့နေသည်..။
အဖုတ်ထဲမှ အရည်ကြည်တွေ စိုစိုရွှဲအောင် ယိုထွက်၍ နေသည်..။ စောက်ပတ်တွင် ခရမ်းသီးက တပ်လျက်သား ရှိနေသေးရာ တုန်ခါလှုပ်ရှားနေသော စောက်ဖုတ်ဝနှင့် စောက်စေ့တို့သည် ခရမ်းသီးကို ထိတွေ့နေသည်မို့ ခင်မေနော်မှာ ကြက်သီးတွ ဖြန်းခနဲ ဖြန်းခနဲ ထလို့နေရှာသည်..။
“ ငါလိုးတာ ခံမယ်မဟုတ်လား…ခံမယ်ဆို ခေါင်းငြိမ့်ပြစမ်း….”
ကိုအောင်မြတ်က တစ်တစ်ခွခွ မေးလာသည်..။ ခင်မေနော်မှာ သည်လိုမျိုး ပေါ်တင်ကြီး မေးလာသည်ကို လိုက်လျောသဘောတူဖို့ အတော်ကို မျက်နှာပူ အခက်တွေ့နေရသည်.။ ကိုအောင်မြတ် တက်လိုးလျင် မငြင်းသာပဲ ခံရမည့် အခြေအနေတွင် ရှိနေသော်လည်း ၊ အရှက်အကြောက် ကင်းစွာ ခေါင်းညိတ်သဘောတူရန် ကတော့ ရှက်ရွံ့နေမိသည်..။
“ ဟေ့….ပြောနေတာ မကြားဘူးလား….ငါလိုးတာခံမယ်ဆို ခေါင်းငြိမ့်ပြစမ်း လို့…နာချင်လို့လား…ဟင်…”
“ ရွှမ်း…..ဖတ်….”
“ အိ…အိ….အု…အိ…..အ..အား….”
ကိုအောင်မြတ်က ခပ်ငေါက်ငေါက်ပြောရင်း ခင်မေနော်၏ ညာဖက် ပေါင်ရင်းပိုင်းကို ကြိမ်လုံးဖြင့် ခပ်ဆတ် ဆတ်ကလေး တစ်ချက် ရိုက်သည်..။ ကြိမ်လုံးနဲ့ အရိုက်တွင် ခင်မေနော်က ကြောက်လန့်၍ ပေါင်ကို ဘေးသို့တိမ်းဖယ်ရှောင်ရာ အချိန်အဆ အနည်းငယ်လွဲကာ ညာဖက်ပေါင်ခြံပေါ်သို့ ရိုက်မိသည်..။ ကြိမ်လုံးအဖျားပိုင်းက ခင်မေနော့် အဖုတ်တွင် တပ်လပ်ဖြစ်နေသော ခရမ်းသီးကို အဖျားခတ် ရိုက်မိသည်..။
ပေါင်ခြံ ပူခနဲ စပ်ခနဲ နာသလို ၊ ကြိမ်အဖျားခတ်မှုကြောင့် ခရမ်းသီးလှုပ်ခါသွားရာ အဖုတ်ထဲဝင်နေသော အပိုင်းကို ဆွဲနှဲ့သလို ဖြစ်လျက် ခင်မေနော် ရင်ဖို ကြက်သီးထသွားရသည်..။ နာကျင်မှုနှင့် ကာမအရသာတွေ့ရမှုတို့ ပေါင်းစည်းသွားသည့် မြည်တမ်းသံ ရေရွတ်မိသည်..။ ပါးစပ်ကို ပလာစတာဖြင့် ပိတ်ထားခံရမှုကြောင့် အော်သံက ပီပီသသ မထွက်…။
“ အလို…နင့်စောက်ပတ်မှာ ခရမ်းသီးကြီး ထိုးတပ်ထားရက်ကြီးပါလား…”
ကိုအောင်မြတ်က အခုမှပင် မြင်မိသလိုလိုမျိုး ပြောလိုက်ရာ နာကျင်မှုနှင့်အတူ ရမ္မက်အရသာကိုပါ ခံစားနေရသော ခင်မေနော်မှာ ရှက်ကြောက် မျက်နှာပူမှုကို ထပ်မံ ရင်ဆိုင်ရလျက် ကမန်းကတန်းပင် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို လိမ်ကာထားလိုက်မိသည်..။
“ အောင်မယ်….အခုမှ ပေါင်ကို လိမ်စေ့ထားမနေနဲ့….၊ ကားလိုက်စမ်း ..ပေါင်ကြီးတွေကို…“
ကိုအောင်မြတ်က ပြောပြောဆိုဆို လိမ်ထားသော ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကြိမ်နှင့် တစ်ချက် ဖွရိုက်သည်..။ ခပ်သာသာ ရိုက်ခြင်းဖြစ်သော်လည်း ခင်မေနော်မှာ ရင်တုန်အောင် ကြောက်လန့်သွားကာ ချက်ချင်းပင် စေ့ထားသော ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ကားထုတ်ပေးလိုက်သည်..။ ခင်မေနော်သည် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတော့ ဝတ်ထားဆဲ ဖြစ်သည်..။ သို့သော် အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခွဆုံနေရာကို ဘေးသို့ ဆွဲမတင်ကာ စောက်ပတ်ထဲ ခ ရမ်းသီး ထိုးသွင်းကလိနေခိုက် အချုပ်အဖမ်းခံရပြီး ၊ ခရမ်းသီးကြီးကို အဖုတ်တွင် တပ်လျက်သားနှင့် ပါလာသည်မို့ ပေါင်ကားလိုက်သောအခါ သူမ၏ စောက်ပတ်က အဖုံးအကာ မရှိတော့ပါ..။
ခရမ်းသီးကြီးက တစ်ဝက်မရှိတရှိ ဝင်ကာ တပ်လျက်ကြီးဖြစ်နေသော စောက်ပတ်အနေအထားကို ကိုအောင်မြတ် ထင်းထင်းကြီး ပင် မြင်နေရလေသည်..။ ရမ္မက်စိတ်တွေ အတော်ပင် ထန်ပြင်းနေသော်လည်း အပျိုလေးမို့ ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ရှေ့တွင် စောက်ပတ်ပေါ်နေအောင် ပေါင်ကားထားရတာကို ရှက်နေသည်..။ ပြီးတော့ သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်း ခရမ်းသီးကြီး တပ်လျက်သားရှိနေသေးသည် မဟုတ်ပါလား..။
“ စိုးထိုက်နဲ့ နင့်အမေတို့ လိုးနေကြတာကို ချောင်းကြည့်ရင်း နင်လည်း ဖီလင်တက်ပြီး ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ် ခရမ်းသီးနဲ့ ထိုးကလိနေတာကိုး….၊ အဖုတ်တော်တော် ယားနေတယ် ထင်ပါ့….”
ကိုအောင်မြတ်က ခင်မေနော်၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံကို မျက်လုံးပြူးကာ စူးစူးရဲရဲ ကြည့်ရင်း ပြောသည်…။ ပါးစပ်က ပြောရုံသာမဟုတ် ၊ ကြိမ်လုံးထိပ်ဖြင့် လည်း ခရမ်းသီးဖင်ပိုင်းကို လှမ်းတို့ ပေးလိုက်သေးသည်..။ ခင်မေနော်မှာ ရှက်ကြောက်လှ၍ သည်နေရာတွင်ပင် အခိုအငွေ့ဖြစ်ကာ ပျောက်ကွယ်သွားလိုစိတ်တွေပင် ဖြစ်ပေါ်နေမိသည်..။
“ ကိုင်း…ဒီခရမ်းသီးကြီးကို ဖယ်လိုက်တော့မယ်…၊ နင့်စောက်ပတ်မှာ ဒီထက်ပိုအရသာပေးနိုင်တဲ့ လီးကြီး မကြာခင် ဝင်ရောက်လာတော့မှာပဲဟာ….”
ကိုအောင်မြတ်က ပြောရင်း ခင်မေနော်၏ ပေါင်ကြားမှ ခရမ်းသီးဆီသို့ ဘယ်လက်ကို လှမ်းသည်..။ တမင်ပင် ခပ်ဖြည်းဖြည်း လှမ်းသည်..။ ခင်မေနော်မှာ မိမိပေါင်ကြားဆီသို့ တရွေ့ရွေ့ တိုးရောက်လာသော ကိုအောင်မြတ်၏ လက်ကြီးကို မျက်လုံးအပြူးသားနှင့် အလန့်တကြားပင် ကြည့်၍ နေရှာသည်..။ ကောင်မလေး ကြောက်လန့် ရမ္မက်ထနေအောင် ကိုအောင်မြတ်က ဖန်တီးလုပ်ဆောင်လိုက်မှု အောင်မြင်သည်ဟု ဆိုရပေမည်..။ ခရမ်းသီးဖင်ပိုင်းကို ကိုင်မိသောအခါ ချက်ချင်းဆွဲမထုတ်သေးပဲ ပြန်သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လေးငါးခါမျှ လုပ်လိုက်သေးသည်..။ စောက်ပတ်ကို ခရမ်းသီးနှင့် ထိုးကာညှောင့်လိုးပေးသည့် သဘောမျိုးမို့ ခင်မေနော်မှာ တဟင့်ဟင့်နဲ့ ဖြစ်လာရသည်..။ အဖုတ်ထဲမှ အရည်ကြည်တွေ ပို၍ စိုထွက်သည်..။
ပြန်သွင်းပြန်ထုတ် အကြိမ်အနည်းငယ် လုပ်ပေးပြီးမှ ကိုအောင်မြတ်က ခရမ်းသီးကို အသာဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။ စောက်ပတ်မှ ခရမ်းသီးကျွတ်ထွက်သောအခါ ၊ ခင်မေနော်၏ ခြေထောက်များ အကြောဆွဲသလို တွန့်ခနဲ ဖြစ်ကြလျက် သက်ပြင်းကြီး ကြိတ်ချလိုက်သံလည်း ပေါ်လာသည်..။ ခရမ်းသီးတွင် သွေးစအနည်းငယ် ပေကျန်နေသလို စောက်ပတ်တွင်လည်း သွေးစသွေးန အနည်းငယ် ရှိနေသည်..။
ခရမ်းသီးနှင့် ထိုးကလိမှုကြောင့် စောက်ပတ်တွင် ဖုံးအုပ်နေသော အပျိုမှေးကလေး အနည်းငယ် စုတ်ပြတ်သွားကြောင်းကို ကိုအောင်မြတ် နားလည်လိုက်သည်..။ သွေးက အနည်းငယ်သာထွက်သောကြောင့် အမှေးပါး တစ်ခုလုံး စုတ်ပြတ်သွားခြင်း မရှိသေးပဲ ၊ အနည်းအကျဉ်းသာ ပေါက်ပြဲသွားခြင်း ဖြစ်မည်ဟု ခန့်မှန်းမိသည်..။
မိမိ ခန့်မှန်းမှု မှန် မမှန် သိနိုင်ရန် ကိုအောင်မြတ်က ခင်မေနော့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ခလယ် ထိုးနှိုက်စစ်ဆေးကြည့်သည်..။
“ အိ….အိ…အု……အိ………..”
စောက်ပတ်အနှိုက်ခံရမှုကြောင့် ခင်မေနော်ခမျာ တင်ပါးကြီးတွေ ဆတ်ခနဲ တုန်လျက် ပါးစပ်မှလည်း မပီမသ ရေရွတ်သံလေး ထွက်ပေါ်လာသည်..။
လက်ခလယ် အဆုံးသာသာလောက် စောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်သွားသော အခါ ၊ လက်ချောင်းထိပ်က အပျိုအမှေးပါးကို ထိစမ်းမိသည်..။ မိမိမှန်းဆထားချက် မှန်ကန်သည့်အတွက် ကိုအောင်မြတ် ခေါင်းတစ်ချက်ငြိမ့်ကာ ပြုံးလိုက်သည်..။ လက်ခလယ်ကို ခပ်ကွေးကွေးပြုကာ စောက်ပတ်ထဲ ထိုးလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် လေးငါးဆယ်ချက် ထိုးကလိပေးနေပြန်သည်..။ ခင်မေနော်မှာတော့ တလူးလူးတလွန့်လွန့် ဖြစ်နေရှာသည်..။ ထို့နောက် ကိုအောင်မြတ်သည် စောက်ပတ်ထဲမှ လက်ခလယ်ကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်ယူလိုက်ပြီး အဖုတ်ကို လက်ဝါးဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ် အုပ်ရိုက်လိုက်သည်..။
“ ဖတ်…အိ..အု….အိ…..အိ………”
စောက်ပတ်ကို အုပ်ရိုက်မိသံနှင့်အတူ ခင်မေနော်၏ ရေရွတ်မြည်တမ်းသံတို့ ဆက်တိုက် ပေါ်လာသည်..။
“ စောက်ပတ်ကြီးကတော့ ဖုဖောင်းနေတာပဲ…၊ ကိုင်း …နို့ကြီးတွေ ကြည့်ရအုံးမယ်….”
ပြောပြောဆိုဆို ကိုအောင်မြတ်သည် ခင်မေနော်ဝတ်ထားသော အဖြူရောင် အင်္ကျီလက်ရှည်လေးကို ရင်ဘတ်မှ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုင်ကာ ဆွဲဖြဲသည်..။ ကျယ်သီးတွေ တဖြုတ်ဖြုတ် ပြုတ်ကုန် ကျွတ်ထွက်ကုန်ကာ အင်္ကျီရင်ဘတ် ပွင့်ထွက်သည်..။ ဖြည်းဖြည်း ဆေးဆေး ကျယ်သီးများ ကိုဖြုတ်ပစ်လျင်လည်း ရသည့်တိုင် တမင်ပင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုတ်ဖြဲပစ်ခြင်း ဖြစ်သည်..။
တက်ထရွန်သားက အတော်ခိုင်၍ စုတ်ပြတ်မသွားသော်လည်း ကျယ်သီးတွေကတော့ ဆွဲအားကြောင့် တစ်ချို့ပြုတ်ကုန်ကာ တစ်ချို့က စုတ်ပြတ်ထွက်ကုန်သည်..။ အင်္ကျီရင်ဘတ်ပွင့်သွားသောအခါ အတွင်းခံ ဘော်လီ ပေါ်လာသည်..။ ကျောင်းစည်းကမ်းအရ ဘရာစီယာတွေ မဝတ်ရသောကြောင့် ဘော်လီဝတ်ထားသော်လည်း ဘော်လီက ခါးတိုရင်ဟိုက် အပျံစားဖြစ်ရာ ၊ မို့ဝန်းသော ရင်သားနုနုထွတ်ထွတ် တို့ ဘော်လီရင်ဘုံကြားမှ မပြူတပြူ ဖြစ်နေသည်..။ ဘော်လီအောက်နားစသည် ချက်အထက်ဘက် လက်သုံးလုံးသာသာခန့် အထိသာ ရှိနေလျက် ချက်နက်နက်ကလေး ကလည်း လှပစွာ ပေါ်နေသည်..။
“ တောက်….ဒီဘော်လီကလဲ ရှုတ်လိုက်တာ….ကွာ….”
ကိုအောင်မြတ်က စိတ်မရှည်စွာ ပြောပြီး ဘော်လီရင်ဘုံနှစ်ခုအကြားမှ ဆွဲကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲဆုတ်ပစ်ပြန်သည်..။ ဆွဲဆုတ်လိုက်မှုကြောင့် ဇာဘော်လီတစ်ချက် တင်းခနဲ ကြပ်သွားလျက် တဗြိဗြိအသံလေးများနှင့် အတူ ပုခုံးသိုင်းကြိုးနှစ်ဘက် လုံး ပြတ်ထွက်ကုန်သည်..။ နောက်ကျောချိတ်တွေလည်း အကုန်ပြုတ်ထွက်ကုန်သည်..။ ဘော်လီလေး ကိုအောင်မြတ် လက်ထဲပါသွားကာ ၊ ခင်မေနော်၏ နို့အုံနှစ်လုံး အကာအကွယ်ကင်းမဲ့စွာ ပေါ်ထွက်လာသည်..။
လက်ပြန်ကြိုး အတုတ်ခံထားရသည်မို့ ခင်မေနော်ခမျာမှာ ရင်သားဟင်းလင်းဖြစ်သွားသည်ကို ဘယ်လိုမှ အကာအကွယ် မလုပ်နိုင်ရှာပါ…။ အခုလို အကြမ်းပတမ်း အဝတ်အစားများ ဆုတ်ဖြဲပစ်ခြင်း ခံရမှုကြောင့် ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်လျက် ၊ ကြောက်လန့်မှုနှင့် အတူ ထူးခြားမက်မောဖွယ်ရာကောင်းသော ရမ္မက်ဇော ကာမအရသာကို ခံစားနေရသည်..။
ကိုအောင်မြတ်က သူ့အဝတ်အစားတွေ ဆုတ်ဖြဲပစ်လိုက်မှုကြောင့် အဖုံးအကာ ကင်းမဲ့သွားသော အပျိုမလေး၏ ရင်သားဆိုင်များကို အားမနာတမ်း စူးစိုက်ကြည့်သည်..။ ခင်မေနော်သည် သူမ၏ မိခင် ၊ သူမ၏ အစ်မများလောက် ရင်သား မထွားကြိုင်းသေးပါ..။ အကြီးစားကြီး မဟုတ်..။ မန်းမြို့တော် ပေါက်စီ လုံးသာသာလောက်သာ ရှိသည့်နို့အုံများသည် မို့မို့ဝန်းဝန်းနှင့် တင်းရင်းလုံးကျစ်လို့နေသည်..။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလည်း ခပ်သေးသေး ဖြစ်ကာ နို့အုံဖျားတွင် စူတူတူ ထောင်ထောင်ချွန်ချွန် လေး ဖြစ်၍နေသည်..။
ကိုအောင်မြတ်က နုနုထွတ်ထွတ် နို့အုံလေးနှစ်ခုကို လက်ဝါးနှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်နယ်ဖြစ်ညှစ်သည်..။ နို့ကိုင်ကြမ်းမှုကြောင့် ရင်သားတွေ ကျိန်းကုန်ရာ ခင်မေနော် မျက်နှာမဲ့တဲ့တဲ့လေး ဖြစ်နေသည်..။ မျက်ရည်ဝိုင်းသော မျက်လုံးလေးများဖြင့် ကိုအောင်မြတ်ကို အသနားခံသလို ကြည့်နေရှာသည်..။
“ ငါလိုးတာ ခံမယ် မဟုတ်လား….၊ ခေါင်းညိမ့်ပြစမ်း….”
ကိုအောင်မြတ်က မေးလိုက်ပြန်သည်..။
“ ဟုတ်……ဟုတ်ကဲ့…ကျမ ခံပါ့မယ်…ကျမကို မရိုက်ပါနဲ့တော့…ရှင်…”
“ အေး….ဒီလို လိမ္မာမှပေါ့..၊ အသား အနာမခံချင်နဲ့…၊ ငါကလည်း နင်လိမ္မာပြီး ငါလုပ်ချင်တာတွေ လုပ်ခွင့်ပေးရင် နင့်ကို မရိုက်ပါဘူး….၊ နင် ဂျစ်ကန်ကန် လုပ်ရင်သာ မလွှဲသာပဲ ရိုက်ရမှာ….ကဲ မှောက်လိုက်စမ်း…ဒူးကွေးကောက်ပြီး ဖင်ပူးတောင်းထောင် ကုန်းပေးလိုက်အုံး….”
ကိုအောင်မြတ်က ဖင်ကြီးကိုကိုင်ကာ ဆွဲမပင့်တင်ပေးလိုက်တော့မှ ခင်မေနော် ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ကာ ကုန်းရက်သား အနေအထားသို့ ရောက်သွားလေသည်..။ အောက်ခံ ဘောင်းဘီ ရှိနေသေးသော်လည်း ဘောင်းဘီ၏ ခွကြားမှာ ဘေးသို့လိပ်ကာ ပေါင်ရင်းနားကပ်နေကာ စောက်ပတ်သည် ပြူးပြူးကြီး ပေါ်နေသည်..။ ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ကာ ကုန်းပေးထားရသောကြောင့် ဖင်သားကြီးနှစ်ခုအကြား ဖင်အကွဲအလယ်လောက်မှ စအိုပေါက်လေးက စူတူတူ ပြူးတူးတူးလေးနှင့် ကိုအောင်မြတ်ကို မျက်စပစ်၍ ပြနေသလို ရှိသည်..။
ညီအစ်မ သုံးယောက်ရှိသည့်အနက် အကြီးမနှစ်ယောက်ကို ဈေးဦးဖောက်ပါကင်ဖွင့် အပျိုရည်ဖျက်ရမှု အခွင့်အရေးကို မိမိ ရပြီးခဲ့ပြီ ဖြစ်ရာ ၊ သည်အငယ်မလေး၏ စောက်ပတ်ကိုတော့ သူငယ်ချင်း ကိုစိုးထိုက် ဈေးဦးဖောက် လိုးဖို့အတွက် ပေးလိုက်မည်ဟု ကိုအောင်မြတ် စိတ်ကူးရလာသည်..။ သူ့အဖို့တော့ ခင်မေနော်၏ ဖင်ကို ဖင်အပျိုရည်ဖျက် ကာ လိုးဆော်ပစ်လိုက်ဖို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်သည်..။ သည်လို လက်ပြန်ကြိုးတုတ်ရက်သားကြီးနှင့် ဖင်လိုးရတာ သိပ်အထာမကျမှာ စိုးသောကြောင့် ကြိုးဖြေပေးပြီး ကျကျနန ကုန်းခိုင်း၊ ဖင်ဝလီးတေ့ကပ်ပေးထားခိုင်းပြီး ဖင်ဆော်ရန် စိတ်ကူးရသည်..။
“ လက်ပြန်ကြိုး တုတ်ထားတာ ဖြေပေးမယ်..၊ ကြိုးပြေသွားပြီဆိုပြီး ရုန်းလားကန်လားတော့ လုပ်မယ် မကြံနဲ့..၊ နင့်ကို ကြိုးပြန်တုတ်ဖို့ ဘာမှ မခက်ဘူး..၊ ငြိမ်မခံရင် ကြိုးပြန်တုတ် ပြီး ကြိမ်လုံးစာ ကျွေးမယ်...၊ မှတ်ထား.....”
ကိုအောင်မြတ်က ခြိမ်းချောက်စကားပြောပြီး ခင်မေနော်အား လက်ပြန်ကြိုး တုတ်နှောင်ထားသည်ကို ဖြေပေးလိုက်သည်..။ ကြိုးပြေသွားသောအခါ ခင်မေနော်က သူမ၏ ပါးစပ်တွင် ကပ်ပိတ်ထားသော ပလာစတာကို ကမန်းကတန်း ဆွဲခွာဖယ်ရှားပစ်သည်..။ ပါးစပ်ပိတ်ခံထားရမှုသည် အတော်ကို ကသိကအောက် ရှိလှ၍ လက်တွေ ကြိုးပြေသွားသည်နှင့် ခုလို ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။
“ နင့်ကို လက်ပြန်ကြိုးတုတ်ထားတာ ဖြေပေးမယ်လိုပဲ ပြောတာ…၊ ဘာကြောင့် ပါးစပ်မှာ ပိတ်ကပ်ထားတဲ့ ပလာစတာကို ခွာပစ်ရတာလဲ….”
ကိုအောင်မြတ်က ငေါက်ငမ်း ကြိမ်းမောင်းရင်း ခင်မေနော်၏ ဆံပင်များကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ဆွဲလိုက်သည်..။ ကောင်မလေးမှာ ခေါင်းမော့ကာ လန်၍ ကြောက်လန့် တုန်လှုပ်သွားရသည်..။
“ အား……ကြောက်ပါတယ်….၊ အနေရခက်လို့ ခွာပစ်မိတာပါ ဦးရဲ့…၊ သမီးကို မရိုက်ပါနဲ့….”
ခင်မေနော်က အလန့်တကြား ပင် တောင်းပန်ရှာသည်..။ ကောင်မလေး၏ ကြောက်လန့်သွားဟန်က ကိုအောင်မြတ်အတွက် အတော်ကို သဘောကျစရာ ဖြစ်သည်.။
“ ကောင်းပြီ….ဒါဆို ခွင့်လွှတ်လိုက်မယ်..၊ အေး….ငါ့ကို ဂျစ်ကန်ကန် လုပ်ရင်တော့ မလွယ်ဘူး…မှတ်ထား….”
“ မလုပ်ပါဘူး ရှင့်…၊ မလုပ်ရဲပါဘူး…ဦးရယ်….”
“ ဒါဆို…ငါလိုးတာခံမယ် မဟုတ်လား…”
ခင်မေနော်မှာ ချက်ချင်း ပြန်မပြောနိုင် ..။ နှုတ်တွန့်နေပြန်သည်..။
“ မေးတာဖြေစမ်း….နာချင်လို့လား…..တယ်လေ…”
ကိုအောင်မြတ်က လေသံမာမာနှင့် ခြိမ်းချောက်ရင်း ကြိမ်လုံး ကောက်ကိုင်သည်..။
“ ခံပါ့မယ် ရှင့်….ခံပါ့မယ်….မရိုက်ပါနဲ့…ကြောက်ပါတယ်….”
ခင်မေနော် ကမန်းကတန်း ပင် ဖြေရရှာသည်..။
“ အေး….ဒီလိုမှပေါ့…ကိုင်း စောစောကလို ဖင်ပူးတောင်း ပြန်ထောင်လိုက်….နင့်ကို ဖင်လိုးမယ်….”
ခင်မေနော် မျက်လုံး ပြူးသွား ရသည်..။ သည်လို စက်ဆုပ်ဖွယ်ရာ အလုပ်ကို မိမိ အပြုခံရလိမ့်မည်ဟု သူမ ထင်မထားခဲ့ပါ..။
“ ဟင်….အဲ့လို လုပ်မှာလား…..”
အလန့်တကြား မေးမိရှာသည်..။
“ အေးလေ…..နင့်ကို ဖင်ချမလို့….ဘာမျက်လုံးပြူးကြည့်နေတာလဲ…ကုန်းစမ်း….”
“ အဲဒါ…မလုပ်ပါနဲ့ ဦးရယ်….မကောင်း…..အားအား….နာတယ်…..အမလေး…..အား…”
ခင်မေနော်မှာ တောင်းပန် အသနားခံစကားကို ဆုံးအောင် မပြောနိုင်..။ စကားတစ်ပိုင်းတစ်စမှာပင် ၊ ကိုအောင်မြတ်က ကြိမ်လုံးဖြင့် လေးငါးချက် ခပ်နာနာ ရိုက်နှက်လိုက်ရာ…၊ ကောင်မလေး ခုတင်ပေါ်တွင် လိမ့်၍ သွားရရှာသည်..။ စောစောက ရိုက်ချက်တွေထက် ပို၍ ပြင်းရာ ၊ ခင်မေနော်ခမျာ ပို၍ နာကျင်ရရှာသည်..။
“ ဖင်ခံမလား…..မခံရင် ထပ်ရိုက်မှာ…ဘာမှတ်သလဲ….”
ကိုအောင်မြတ်က ကြိမ်လုံးကို ဝင့်ရင်းပြောသည်..။ မိန်းခလေးတစ်ယောက်ကို နာကျင်ထိတ်လန့်အောင် ရိုက်နှက်ရမှုကို လည်း သဘောကျ ပျော်ရွှင်၍ လာသည်..။
“ ခံပါ့မယ် ဦးရယ်….သမီးကို မနှိပ်စက်ပါနဲ့တော့….ဟင့်ဟင့်….”
ခင်မေနော်က ငိုရှိုက်ရင်း ပြောသည်..။
“ ဒါဆို …..ကုန်းလိုက်…”
ခင်မေနော်သည် တဟင့်ဟင့် ငိုရှိုက်ရင်း ဒူးတုတ်ကာ ဖင်ပူးတောင်းထောင်၍ ကုန်းပေးလိုက်ရရှာသည်..။ ခင်မေနော်သည် တဏှာရမ္မက်နိုးကြွကာ လီးကိုလိုလားတောင့်တ၍ ကာမစပ်ယှက်မှု ခံချင်နေသော်လည်း ဖင်လိုးတာမျိုးတော့ မခံချင်ရှာပါ..။ သဘာဝအတိုင်း မိန်းမအင်္ဂါစောက်ပတ်ကို လိုးတာပဲ ခံချင်ပါသည်..။ ဖင်မခံလျင် အပြတ်အရိုက်ခံရမည်ဖြစ်သောကြောင့် ကြောက်ကြောက်နှင့်ပင် ဒူးတုတ်ကာ ဖင်ပူးတောင်း ထောင်၍ ကုန်းပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။
“ ဖင် ဖြဲပေးစမ်း…။ လီးအဝင်ကောင်းအောင် နင့်ဖင်ဝမှာ တံတွေး ထွေးချပေးမလို့….”
ကောင်မလေး ဖင်ကုန်းပေးတာကိုပင် အားမရနိုင်သေးပဲ ကိုအောင်မြတ်က စေခိုင်းသည်..။ ခင်မေနော်မှာ ကိုယ့်ဖင်ကို ဖြဲပြပေးရမှာ ဝန်လေးနေ၍ တွန့်ဆုတ်ဆုတ် ဖြစ်နေရာ ၊ ကျောပြင်ကို ကြိမ်လုံးနှင့် တစ်ချက် အရိုက်ခံရပြန်သည်..။ ခပ်သာသာလေး ရိုက်လိုက်သော်လည်း စောစောက ခပ်နာနာ အရိုက်ခံထားရသည့်အရှိန်နဲ့ ဆက်ကာ ခင်မေနော် ကျောကော့သွားအောင် ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့သွားရလေသည်..။ တွန့်ဆုတ် မနေရဲတော့…။ လက်ကလေး နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ကာ သူမ၏ ဖင်သားကြီးများကို ဆွဲဖြဲပေးလိုက်ရရှာသည်..။
ဖင်သားကြီးနှစ်ခုကို ဆွဲဖြဲလိုက်၍ ပြဲအာသွားသော စအိုပေါက်ပေါ်သို့ ကိုအောင်မြတ် တံတွေး ထွေးချသည်..။ ခင်မေနော်မှာ ဖင်ဖြဲပေးထားရရင်းမှ စောစောလေးက သူမ၏ မိခင်ကြီး ဒေါ်တင်တင်မေ ကိုစိုးထိုက်ရှေ့မှောက်တွင် ယခုလိုမျိုး အခြေအနေ ရှိနေခဲ့ပုံကို ပြန်လည် မြင်ယောင်လာရသည်..။ သူမ၏ စအိုပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းလျင် အရမ်းနာမှာပဲဟု တွေးတောကြောက်လန့်နေမှုလည်း ရှိနေပြန်သည်..။ ဖင်လိုးခံရဖို့ ဘာကြောင့်မှန်း မသိ ၊ ဖင်ဝက ယားသလိုလို ၊ စောက်ပတ်က ယားသလိုလို ဖြစ်လာသည်..။
“ တော်ပြီ…ဖင်ဆက်မဖြဲနဲ့တော့…..”
ခင်မေနော် လေပူကြီးမှုတ်ထုတ်ကာ ဖင်ဖြဲပေးထားသည့် လက်များကို ချက်ချင်း ဖယ်လွှတ်သည်..။ သို့သော် ကိုအောင်မြတ်က ဆက်၍ စေခိုင်းလိုက်သည့် အသံကို ကြားလိုက်ရပြန်တော့ ကောင်မလေး မျက်လုံးပြူးသွားရပြန်သည်..။
“ ငါ့လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး နင့်ဖင်ဝမှာ တေ့ကပ်ပေးစမ်း….”
မျက်လုံးပြူးအောင် ကြောက်လန့်စိတ်လှုပ်ရှားသော်လည်း ခင်မေနော်၏ လက်ကတော့ ကိုအောင်မြတ်လီးကြီးကို လှမ်းကိုင်လာသည်..။ နည်းနည်း လေး တုံ့နှေးမိလျင် အရိုက်ခံရမှာကို သိနေသည်..။ ဒါကြောင့် မလုပ်ချင်သော်လည်း အားတင်းကာ လုပ်နေရသည်..။ လီးကို ဆွဲထုတ်ယူကာ မိမိဖင်ဝကို တေ့ကပ်ပေးလိုက်ရချိန်တွင် ခင်မေနော်မှာ သူမအဖြစ်ကို တွေးကာ ဝမ်းနည်းလှ၍ မျက်လုံးမှ မျက်ရည်များ ကျလာသည်..။
ထိုနည်းတူ လီးနှင့် ဖင်ဝ ထိတွေ့မှု၏ တုံ့ပြန်ချက်အဖြစ် တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းခနဲ ရှိန်းခနဲ ဖြစ်လျက် စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်ကြည်တွေလည်း စိမ့်စိမ့်ထွက်သည်..။ မျက်ရည်နှင့် စောက်ရည်ကြည်တို့ ပြိုင်တူ ထွက်သွားရသည့်သဘောပင်…။ ဆွဲကိုင်ရမှုကြောင့် လီးချောင်းကြီးသည် သံချောင်းတမျှ မာကြောကာ တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ကြီး ဖြစ်နေသည်ကို ခင်မေနော် ခံစားသိရှိရသည်..။ ဒါကြီး ထိုးထည့်လိုက်ရင် ငါ့ဖင်လေးတော့ ကွဲပြဲသွားမှာပါပဲ…၊ နာလည်း အရမ်းနာမှာပဲ ဟုလည်း တွေးကာ ကြောက်လာသည်..။ ထိုကြောက်လန့်မှုနှင့် တွဲ၍ ကြမ်းရှသော ရမ္မက် အရသာအဟုန်လည်း ပိုမို ထန်ပြင်းလို့လာသည်..။
“ သွင်း…သွင်းလို့…ရ….ရပါ့ မလား ဟင်….”
ခင်မေနော်က သူမကို ဖင်လိုးရန် ပြင်နေသူ ကိုအောင်မြတ်ကို ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့် မေးမိရှာသည်..
“ ရပါတယ် ..ကွ….နင့်အမေကို စိုးထိုက် ဖင်ဆော်တာ နင်ချောင်းကြည့်ထားတယ် မဟုတ်လား…၊ ဖင်ထဲကို သူ့လီးကြီး ဝင်တာကို အမြင်ပဲ..၊ ကိုင်း …အခု နင့်ဖင်ပေါက်ထဲ ငါ့လီးကြီး ထိုးသွင်းတော့မယ်…။ တင်ပါးကြီးကို ငြိမ်ငြိမ်ထား..၊ ဖင်လှုပ်သွားတာတို့ ၊ ရုန်းထွက်တာတို့ လုပ်ဖို့ စိတ်မကူးနဲ့ ….လုပ်ရင်တော့ နင်..ကြိမ်လုံးစာပဲ….ကြားလား…. ”
မိမိဖင်လိုးတာကို ၊ ကြောက်လန့်စွာနဲ့ ခံရရှာတော့မည့် အပျိုမလေးကို ကိုအောင်မြတ်က ဖြဲခြောက်လိုက်လေသည်..။ ခင်မေနော် ကျောရိုးတစ်လျှောက် စိမ့်ခနဲပင် ဖြစ်သည်..။ အံကိုကြိတ်ကာ ဒူးခေါင်းများကို ကားထည့်၍ ဖင်ကြီး လှုပ်ခါမသွားရအောင် ကြိုးစား၍ ထိန်းပေးထားလိုက်ရရှာသည်..။ ကိုအောင်မြတ်က သူ့လီးကြီးကို ဖိ၍ ထိုးချသည်..။ ခင်မေနော် ကိုယ်တိုင် လက်နှင့် ကိုင်ကာ ဖင်ဝတည့်တည့်တွင် တေ့ပေးထားသည့် အပြင် စအိုကိုလည်း တံတွေးများ စိုရွှဲအောင် ထွေးချထားပြီး ဖြစ်သည်မို့ ဖိထိုးလိုက်သောအခါ ဒစ်ပြဲလန်ကြီး ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်၍ မြုပ်ဝင်သည်..။
“ ဗြစ်…..ဘု..ဘု……..ဗြစ်……”
ခင်မေနော့် နားထဲတွင် လီးဝင်သွားသံကို အပီအပြင် ကြားရသည်..။ စအိုပေါက် ပူခနဲ ဖြစ်ကာ အရမ်းနာလာသည်..။ ဖင်ပေါက်ထဲတွင်လည်း တစ်ဆို့ကာ အောင့်သည်..။ ကိုအောင်မြတ် ခြိမ်းခြောက်ကြိမ်းမောင်းထားသောကြောင့် ခင်မေနော်မှာ နာလှသော်လည်း မရုန်းဝံ့ရှာ…။ ပါးစပ်မှသာ အော်ဟစ်ညည်းတွားနေရရှာသည်..။
“ အား…အား….နာလှချည်ရဲ့…..သေပါပြီ…အမလေးလေး….အရမ်းကြီးပဲ…အားအား…”
“ ဟိတ်……ဘာကြောင့်..ဒီလောက်တောင် အော်ရတာလဲ…..”
“ နာတာကိုး…ရှင့်….အထဲမှာ အောင့်နေပြီ…..မဖြစ်ဘူးထင်တယ်….ဟင့် ဟင့်….”
အော်ရုံတင်မဟုတ်..။ခင်မေနော်မှာ ရှိုက်၍ပင် ငိုနေရှာသည်..။ လီးကို ကိုင်ထားသော လက်ကလည်း ခပ်တင်း တင်း ကိုင်ဆုတ်ထားရာ လီးတန်ကြီးကို ရစ်ပတ်ထားသည့် အကြောပြိုင်းပြိုင်းကြီးများ အတွင်း သွေးတိုးနေမှု တဒိတ်ဒိတ်လှုပ်ရှားနေသည်ကိုပင် ထိတွေ့ကြားသိနေရလေသည်..။ လီးဒစ်ကြီးက ကျဉ်းကြပ်လှသော စအိုပေါက်လေးထဲတွင် အကြပ်အသိပ် တိုးဝင်နေလေပြီ..။ စအိုဝသည်လည်း တင်းပြောင်ကာ အစွမ်းကုန် ပြဲအာ၍ နေသည်..။ နာလှသောကြောင့် ခင်မေနော်၏ အသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်..။
“ ဒစ်ဝင်သွားပြီ ဆိုတော့ လီးကို တေ့ပေးစရာမလိုတော့ဘူး…၊ နင့်လက် ဖယ်လိုက်တော့…..၊ ပြီးရင် နင့်ဖင်ကြီးကို နောက်ဖိကော့တွန်းပေး….”
မိမိလီးဒဏ်ကို မချိမဆန့်ခံရရင်း အော်ဟစ်ငိုရှိုက်နေသော ကောင်မလေးကို သနားညှာတာခြင်း မရှိပဲ ကိုအောင်မြတ်က အပြတ် စေခိုင်းပြန်သည်..။ ကာမစပ်ယှက်မှု လက်တွေ့ အတွေ့အကြုံ မရှိသေးသော်လည်း ယခုအခြေအနေတွင် မိမိ၏ တင်ပါးကြီး နောက်သို့ ဖိကော့တွန်းလျင် မိမိဖင်ပေါက်ထဲ လီးချောင်းကြီး ပိုဝင်လာအောင် ဖိသိပ်သွင်းယူသလိုမျိုး ဖြစ်မည်ကိုတော့ ခင်မေနော် နားလည်သည်..။ ယခု ဒစ်ပိုင်းတိုးဝင်နေသည်ကပင် သေလုအောင် နာလှပေရာ… ထပ်ဝင်လာမယ့်အရေးကို တွေးပင် မတွေးဝံ့…။
“ ဟင့်….ဟင့်…….မတွန်း ရဲ ဘူး……၊ ကြောက် တယ်……….“
ငိုရှိုက်ရင်း ပြောရှာသည်..။ ထိုအခါ ကိုအောင်မြတ်က လက်ထဲတွင် ကိုင်ထားဆဲ ဖြစ်သော ကြိမ်လုံးများဖြင့် ခင်မေနော်၏ ညာဖက်နို့အုံဘေးနားကို အသာလှမ်းတို့သည်..။ နွားကို ကြိမ်တို့ကာ အထာပြလိုက်သလိုမျိုး….။
“ ခိုင်းတာလုပ်စမ်း…..ဖင်ကြီးကို ကော့ဖိတွန်းလိုက်….”
“ အာ….ကြောက်တယ် ဦးရယ်…..မလုပ်ပါရစေနဲ့….ရှင့်….သနားပါဦး……ဟင့် ..ဟင့်……..”
“ တယ်….စကားကြော ရှည်ချင်တာကိုး…..ကိုင်းကွာ…ရွှမ်း ရွှမ်း……”
ညာဖက်နံစောင်းကို ကြိမ်ဆော်ခံရသည်..။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ရိုက်လိုက်သည့်အတွက် အတော်နာသည်..။
“ အား…..မရိုက်ပါနဲ့…..မရိုက်ပါနဲ့….ရှင့်…လုပ်ပါ့မယ်….လုပ်ပါ့မယ်……အိ.အိ………အီး……”
ခင်မေနော် ကမန်းကတန်းပင် ပြောလိုက်သည်..။ ခိုင်းတာ မလုပ်လျင် အရိုက်ခံရမည်..။ ဖင်ထဲ ဒစ်ကြီး တိုးဝင်နေမှုကလည်း နာ ၊ အရိုက်ခံရတာကလည်း နာ နှင့်…၊ ထပ်ဆင့်နာကျင်မှု ခံရမည်..။ ဖင်ကို ကော့တွန်းတာကမှ ဖင်ထဲ လီးဝင်မှုကြောင့် ပဲနာကာ ၊ အရိုက်ခံရမှုဘေးမှ ကင်းဝေးအုံးမည်..။ သည်လိုတွေးကာ ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့် ပင် တင်ပါးကြီးကို နောက်သို့ ကော့ကာဖိတွန်းလိုက်ရရှာသည်..။
ကိုအောင်မြတ်ကလည်း ခါးကို ခပ်ကော့ကော့လုပ်ကာ လီးကို တန်း၍ တောင့်ပေးထားရာ ၊ ခင်မေနော်က ဖင်ကြီးကော့တွန်းလိုက်သောအခါတွင် လီးကြီးက စအိုထဲသို့ တစ်၍ တစ်၍ တိုးဝင်သွားသည်..။ လီးဝင်လာလေတိုင်း စအိုဝ ပြဲသွားရာ နာကျင်မှုက ပိုမိုပြင်းပြလာသည်..။ ဖင်ထဲမှာလည်း ပို၍ တစ်ဆို့ပြည့်ကြပ်လာသည်..။ လီးတစ်ဝက်ခန့် ဖင်ထဲဝင်သွားသောအခါ နာကျင်လွန်းလှသောကြောင့် ခင်မေနော်မှာ ချွေးသီးချွေးပေါက်တွေ အပြိုက်ပြိုက်ကျကာ မျက်ရည်များလည်း တွေတွေကျလျက် ဆက်မတွန်းရဲရှာတော့..။ ဖင်ကြီး ငြိမ်သွားသည်..။ စောက်ပတ်ထဲမှလည်း စောက်ရည်ကြည်တွေ ပေါက်ပေါက်ကျသည်..။
“ လုပ်လေ….ဆက်ကော့တွန်း….၊ ဘာလို့ ဖင်ကြီး ရပ်သွားတာလဲ…ရွှမ်း…ဖတ်……”
“ အား..အား…..မရိုက်ပါနဲ့…ဦးရ….နာလွန်းလို့ …ရပ်မိတာပါ…ရှင့်…….”
“ လီးတစ်ဝက် ဝင်နေပြီ…..အကုန်ဝင်အောင် ဆက်ကော့ပြီး တွန်းပေးစမ်း….ပြောနေတာ မကြားဘူးလား….ဖင်ကြီး နောက်ကော့တွန်းလေ…..ရွှမ်း…ရွှမ်း……..ရွှမ်း…..”
“ အား..အား…သနားပါအုံး …ဦးရယ်…..၊ သိပ်နာလွန်းလို့ပါ ရှင်….သမီး မခံနိုင်တော့ဘူး….၊ မရိုက်ပါနဲ့…..ကြောက်ပါတယ်…ဦးရဲ့…အားအား..အား…….”
ဖင်ထဲသို့ ကြီးမားသော သပ်ကြီးတစ်ချောင်း ရိုက်အသွင်းခံရသည့်နှယ် ၊ လီးချောင်းအထက်ပိုင်း တစ်ဝက်သာသာဝင်၍ ပြည့်သိပ်ကြပ်ကာ ၊အရမ်းနာလွန်းလှသောကြောင့် ခင်မေနော်မှာ လီးဆက်ဝင်လာအောင် ဖင်ကို ကော့မတွန်းရဲရှာတော့ပါ…။
ကိုအောင်မြတ်ကလည်း ဖင်အတွန်းခိုင်းရင်း ကြိမ်လုံးနှင့် တရွှမ်းရွှမ်း ရိုက်နေသည်..။ ကျောပြင် ၊ ဘယ်ညာ နံစောင်း တို့သာမက ၊ ဖင်သားကြီးများကိုပါ ရိုက်သည်..။ အရိုက်ခံရသမျှကလည်း နာလှပေရာ ခင်မေနော်မှာ လိမ့်နေအောင် ပင် ခံနေရရှာသည်..။
ထိုနာကျင်မှုတို့ကို ကြောက်လန့်စွာ ခံနေရသည့်ကြားကပင် ၊ ထူးခြားသော ကာမအရသာကလည်း ကြမ်းကြမ်းရှရှ ရှိန်းရှိန်းမြမြ ခံစားနေရလေရာ ၊ စောက်ရည်ကြည်တွေ ပို၍ ပို၍ ထွက်ကာ တစ်ချီပြီး တစ်ချီ ဆက်၍ ဆက်၍ ပြီးနေရသည်..။ ကြိမ်လုံးနှင့် ဆယ်ချက်ကျော်ကျော် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရိုက်ပစ်သည့်တိုင် ကောင်မလေး ဖင်ကို ကော့တွန်းပေးခြင်း မရှိသည့်အတွက် ကိုအောင်မြတ်မှာ စိတ်မရှည်နိုင်တော့ပဲ သူကဖင်မတွန်းပေးရင် ၊ ငါကပဲ ငါ့လီးကို ဖိသွင်းရတော့မှာပဲ ဟု စိတ်ထဲမှ ကြိမ်းဝါးပြီး ခါးအား ပေါင်အားတို့ကို အပြည့်ထုတ်သုံးကာ လီးကြီးကို ဖိဆောင့်ထိုးသွင်းချလိုက်လေတော့သည်..။
ဖင်ထဲလီးသွင်းနေကျမို့ အဖိအထိုးက လမ်းကြောင်းမှန်သည်..။ လီးကလည်း တစ်ဝက်သာသာ တိုးဝင်ပြီးနေသည်မို့ ဖိထိုးချလိုက်သောအခါ လီးတစ်ချောင်းလုံးပင် ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ အပြည့်အသိပ် တိုးဝင်သွားလေတော့သည်..။ ထိုသို့ လီးအဆုံးဝင်လာသည့်ဒဏ်ချက်က ပြင်းလွန်းလှသည်..။ ခင်မေနော်ခမျာ တအားအား အော်ဟစ်ရင်း ထွန့်ထွန့်ကို လူး၍ နေရှာသည်..။ လီးအဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီးသည်နှင့် ကိုအောင်မြတ်သည် ခင်မေနော်၏ ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်၍ လိုးလေတော့သည်..။
အားပြင်းသော ဆောင့်ချက်များသည် ခင်မေနော်ကို တုန်၍ တုန်၍ သွားစေသည်..။ ခင်မေနော်သည် အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကာ ထားသည်..။ လက်ချောင်းများကလည်း မွေ့ယာခင်းကို တင်းကြပ်စွာ ဆုတ်ကိုင်ထားသည်..။ ခေါင်းကတော့ မော့လိုက် ၊ အောက်စိုက်သွားလိုက် ၊ ဘယ်ညာ ယမ်းခါလိုက်နှင့် ဆောင့်ချက်အရှိန်ဖြင့် ကိုယ်သည် ရှေ့သို့ ငိုက်ငိုက်ကျသည်..။
သည့်နောက်တွင်တော့ စောစောပိုင်းကလို မခံမရပ်နိုင်အောင် နာကျင်လွန်းမှုသည် မက်မောဖွယ် အရသာ အဖြစ်သို့ ရုတ်ချည်း ပြောင်းလဲသွားသည်..။ နာကျင်မှုကပင် ကောင်းလှသည်ဟု မှတ်ယူလာသည်..။ ခင်မေနော်၏ ဖင်ဆုံကြီးသည် အလိုလိုပင် လှုပ်ခါလာသည်..။ နောက်သို့ ကော့ကော့တွန်းလာသည်..။
ဘယ်ညာ ဝှေ့ရမ်း လှုပ်ရှားပေးသည်..။ ထို့ပြင် ဖင်ကို ထောင်နိုင်သမျှ ထောင်ပေးသည်..။ ထိုအခါ သူမ၏ ကိုယ်အထက်ပိုင်းမှာ မွေ့ယာပေါ် ပြားနေအောင် ဝပ်နေလျက်သား ဖြစ်သွားသည်..။ ပါးစပ်မှ အသံတွေကတော့ ထွက်နေဆဲ…။
နာလို့ ညည်းသံတွေ ၊ အော်သံတွေ မူ မဟုတ်တော့…။ ရမ္မက်ပြင်းပြင်းနှင့် မြည်တမ်းနေသည့် တဏှာတွန်သံတွေ..။
“ ဘယ့်နှယ်လဲ…မေနော်…။ ဖင်လိုးခံရတာ ဇိမ်တွေ့လာပြီ မဟုတ်လား….”
မိမိ ဖင်လိုးနေသော ကောင်မလေး၏ အခြေအနေ ပြောင်းလာသည်ကို ရိပ်မိသော ကိုအောင်မြတ်က မေးသည်..။
“ အင်း ..အင်း…ကောင်းတယ်…လုပ်လေ….၊ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လုပ်စမ်းပါ…..ဟင့်ဟင့်……”
“ နင့် ဖင်ကို ….တအား ဆောင့်လိုးပေးရမှာလား……”
“ ဟုတ်…..ဟုတ်…….”
“ ငါဆောင့်လိုးပေးတာ နင်ကြိုက်တယ်…နော်…..”
“ ကြိုက်ပါတယ်…ဦးရဲ့…..ကြိုက်လို့ ဆောင့်ခိုင်းတာပေါ့……”
ကိုအောင်မြတ်လည်း အကြိုက်တွေ့ကာ အားကုန်သုံးကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်သည်..။ ဆောင့်နေရင်းနဲ့လည်း ခင်မေနော်၏ စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်သည်..။ နို့အုံတွေကို ကုန်းဆွဲသည်..။ ဖင်ကြီးကိုလည်း တဖျန်းဖျန်းနဲ့ ရိုက်သည်..။ ခင်မေနော်အဖို့ ကိုအောင်မြတ် ဘာလုပ်လုပ် အကုန်အရသာ တွေ့နေရသည်..။
ဖင်ရိုက်ခံရတာကိုလည်း နာရကောင်းမှန်း မသိတော့ ..။ အရသာပဲ ဖြစ်နေသည်..။ ဇက်ကိုနှိပ်ကာ တအားကြီး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ…၊ အချက်နှစ်ရာကျော်ကျော်လောက် ဆောင့်အပြီးတွင် ကိုအောင်မြတ်မှာ သုတ်ရေတွေ ဆက်မထိန်းနိုင်တော့…။
“ ငါ့လီးက အရေတွေ ထွက်တော့မယ်….၊ ဖင် ကော့ ကော့တွန်းပြီး လှုပ်ပေးစမ်း….၊ ဟုတ်ပြီ….အဲ့လို…အဲလိုမျိုး….ကောင်းကွာ…နင့်ဖင်ကို ချရတာ….အပီပဲ…….ဟောဒီမှာ လာပြီ……လာပြီ….အား အား……..”
နောက်ဆုံးပိတ် ဆောင့်ချက် အဖြစ် လီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ထဲ အဆုံးနင့်၍ ဝင်အောင် တအားဖိဆောင့်လိုးချလိုက်ပြီးနောက် ၊ကိုအောင်မြတ်မှာ ထိုးခနဲ ထွန့်ခနဲ လှုပ်ခါလျက် လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်တွေ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ပန်းထုတ်သည်..။
ကိုအောင်မြတ်၏ ကြမ်းတမ်းရက်စက်သော ဖင်လိုးမှုကို ခံနေရင်း ၊ ခင်မေနော်မှာ တစ်ချီပြီး တစ်ချီ ဆက်တိုက် ပြီး၍ နေခဲ့ရာ ဘယ်နှစ်ချီလောက် ပြီးသွားခဲ့မှန်းကိုပင် မမှတ်မိတော့ပါ…။
ယခု ဖင်ထဲတွင် ပူနွေးပျစ်ချွဲသော သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့် ပေးခြင်းခံရသည့်အခါတွင်လည်း လက်စပိတ်အနေဖြင့် တစ်ချီ ပြီးခဲ့ရပြန်သည်..။ အဆောင့်ရပ်သွားသော်လည်း လီးကို ဖင်ထဲတွင် ကပ်သိပ်ထိုးထည့်ထားရင်း ဖင်သားကြီးများကို ကိုင်၍ ဆွဲယူထားရာ ခင်မေနော်မှာ လည်း တစ်ကိုယ်လုံး မလှုပ်ချင်တော့လောက်အောင် နုံးချိနေသည့်တိုင် ၊ ဖင်ထောင်ပေးလျက်သား အခြေအနေတွင် ရှိနေရသည်..။
နောက်ဆုံးတွင် ကိုအောင်မြတ်က ဖင်ပေါက်ထဲမှ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်သော အခါတွင်မှ ခင်မေနော်လည်း မွေ့ယာပေါ် မှောက်လျက်သားလေး ခွေပျော့ကျသွားရှာသည်..။
ကိုအောင်မြတ် ထုတ်ပေးခဲ့သော သုတ်ရည်များ မှ အချို့သည် ဖင်ဝမှ အပြင်သို့ တစစ်စစ် ယိုစိမ့်ထွက်ကျ၍ လာနေကြရကား ၊ ရက်ရက်စက်စက် လိုးထားသည့် ဖင်ပေါက်လေးက နီရဲကာ ကျိန်းစပ်နာကျင်၍ နေလေသည်..။
အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>>
No comments:
Post a Comment