ရုန်းမထွက်ချင်တော့ပါ အပိုင်း ( ၁ )
ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
“ အိုးးး … အဖေကလည်း … သမီးလေး … ရှိတယ်လေ ”
“ မြေးမလေးက …သူ့ပါသာ အိမ်ရှေ့ ပန်းပင်တွေ ရေလောင်း နေတာ ဒီဘက် မကြည့်ပါဘူး သမီး ရယ် အဖေ့ ဟာကြီး ကိုင်ကြည့်ပါဦး … တအား တင်းနေပြီ ”
“ ဟွန့် … သွား တွေ့လိုက်ရင် ဒါပဲ သမီး ယောင်္ကျားက သူခရီးထွက်တုန်း စိတ်မချလို့ အဖေ့ကို စောင့်ရှောက်ဖို့ ခေါ်ထားတာ တွေ့တာနဲ့ … မပြောချင်ဘူး ”
“ အား အား သမီး ရယ် ကောင်းတယ်ကွာ ထုထု …… ပြီးတော့မယ် ”
မြလေးနွယ်မှာလည်း သူမ လက်ထဲ ဖခင် ဖြစ်သူ လီးကြီး တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သွေးတိုးလာသဖြင့် အချက် ၃၀ ခန့် ခပ်သွက်သွက်လေး ထုပေးရာ လရည်များ တဖျောဖျော ပုဆိုး အတွင်းထဲ ထွက်ကျလာ တော့သည်။
“ ကောင်းလိုက်တာ သမီး ရယ် အဖေ့လည်း … ပြန်ယက်ပေးမယ်နော် ”
“ အင်း ”
ပြောပြီးသည်နှင့် မြလေးနွယ် တယောက် ဧည်ခန်း နံရံဘက် လျှောက်ကာ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထား နှင့် ဒူးဖုံးစကပ် အပျော့သား လေးအား ခါးထိ လှန်ပေးကာ ပေါင်တန် တုတ်တုတ်လေး ၂ ဖက်အား ဖြဲပေးလိုက်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ မှာ မြလေးနွယ် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ထိုင်ကာ ပေါင်ဂွလေးအား နှာခေါင်းမြုတ်သည် အထိ ဖိကပ်ကာ စောက်ဖုတ်အား နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။
မြလေးနွယ် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား မချွတ်သေးပေ။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အပြင်မှသာ အဖုတ်လေးအား လျက်ပေး နေ၏။ခဏအကြာ ဦးမိုးဆွေ တံတွေးများကြောင့် ဖေါင်းကြွ လာသော အဖုတ်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီမှာ ကပ်သွားပြီး စောက်ဖုတ်အရာကြီး ပီပီပြင် ထွက်ပေါ်လာသည်။
အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိပ်ဖြင့် ဖိကပ် ထိုးခွဲကာ အပေါ်ဘက်ရှိ အစိလေးအား ဆွဲစုပ်စဉ် မြလေးနွယ် ပေါင်တန်များ တဆက်ဆက် တုန်လာပြီး ဦးမိုးဆွေ မျက်နှာအား ပေါက်ဂွလေးထဲ ဆွဲကပ်ကာ စောက်ပတ်ဖြင့် မျက်နှာ တပြင်လုံး ဆွဲပွတ်တော့၏။
“ အမေ … သမီး ဗိုက်ဆာပြီ ”
ထိုစဉ် အိမ်တံခါးပေါက်မှ မြေးဖြစ်သူ နွယ်ဝတီ စကားသံလေး ထွက်ပေါ်လာသဖြင့် ဦးမိုးဆွေလည်း ထရပ်ကာ လူချင်း ခွာပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ခုံအလွတ် တလုံးပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ မြလေးနွယ်မှာလည်း စကပ်အား ပြန်ဖုံးကာ ရေခဲသေတ္တာ နား လျှောက်ကာ ရေတဗူး ဖေါက်သောက် နေလိုက်သည်။
“ မနက်စာ ပြင်ပြီးသား သမီး … သွားစားလေ ”
မနက်ခင်း ခြံဝင်းရှေ့ ပန်းပင်များ ရေလောင်း ပြီးသည်နှင့် အိမ်ထဲဝင်လာသော သမီးဖြစ်သူအား လှမ်းပြောလိုက်၏။ မြလေးနွယ်မှာ အသက် ၃၉ နှစ်ထဲ ရောက်ရှိလာ သော်လည်း တင်တွေ ရင်တွေမှာ ကလေး အမေဟု ထင်ရက်စရာ မရှိပေ။ အသားအရည် ဝင်းလတ်ကာ နှာတံစင်းပြီး ထူကဲသော မျက်ခုံးများနှင့် မျက်ဝန်းနက်ကြီးများက အနည်းငယ် သွယ်လျသော မျက်နှာလေးအား အလှဆင် ပေးထား၏။
ရင်သားမို့မို့နှင့် ဆွံ့ကားနေသော ဖင်သား စိုင်ကြီးမှာ မြင်သူတိုင်း ပစ်မှာစရာမို့ လင်တော်မောင် ဦးစိုးသိန်းမှာ ခရီးထွက်တိုင်း ယောက္ခထီးအား အိမ်ခေါ်ကာ စောင့်ရှောက် ခိုင်းထားသည်။ သို့သော် လွန်ခဲ့သော ၂ နှစ်ခန့်မှ မိခင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါးသွားရာ မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်နှင့် ခဏ နေပေးရာမှ သံယောစဉ် နယ်လွန် မိကြတော့၏။
မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်အေးနွယ် ဆုံးသွားသည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေမှာ စိတ်ဓါတ် ကျနေတော့သည်။ အအိပ် အစားပင် မမှန်တော့ မနက်ကတည်းက ထွက်သွားပြီး ညပိုင်းမှ ပြန်လာတတ်၏။ မြလေးနွယ် အခက် တွေ့နေရသည်။
တမြို့ထဲ ဆိုပေမယ့် တောင်ပြင်နှင့် မြောက်ပြင် မို့ သွားလိုက် လာလိုက်ဖြင့် စိတ်ပင်ပန်း နေရှာသည်။ အိမ်အတွက် မနက်ပိုင်း ချက်ပြုတ် ပြီးစီးသည်နှင့် တက္ကစီ ငှားကာ ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်သို့ ပြေးရတော့သည်။ နောက်ပိုင်း မြလေးနွယ် ခင်ပွန်း စိုးသိန်းမှာ မယားဖြစ်သူအား ယောက္ခ ထီး အိမ် ၅ ရက် နေခိုင်ပြီး စနေ တနင်္ဂနွေ ရုံးပိတ်ရက် တွင်သာ အိမ်ပြန်ခေါ်၏။
မြလေးနွယ်မှာလည်း ခင်ပွန်းသည် နားလည်ပေးမှု့ ကြောင့် စိတ်ပင်ပန်းမှု့ လျော့လာခဲ့သည်။ ဖခင် ဖြစ်သူအိမ် ၅ ရက် ညအိပ်ပြီး စနေ တနင်္ဂနွေ ၂ ရက်လုံး လင်တော်မောင်အား တနေကုန် အလိုးခံတော့ ၏။ တနင်္လာနေ့ မနက် အိမ်အတွက် ချက်ပြုတ်ပြီး သည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်သို့ သွားရန် ၅ ရက်စာ အဝတ်စားများ အိတ်ထဲ ထည့်နေသည်။
“ မြရေ … ပြီးပြီလား ”
“ ပြီးပြီ … ကိုစိုး … သွားရုံပဲ … ဟိုရောက်မှ ရေချိုးတော့မယ် ”
ခင်ပွန်း ဖြစ်သူအား ပြန်ဖြေရင်း အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ခဲ့ တော့သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်ရှေ့ ရောက်တော့ ခြံဝင်း တံခါးအား သော့ခတ် ထားသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။
“ မြ … အဖေ အပြင် ထွက်ပြီ ထင်တယ် ”
“ ဟူးးးး … ဟုတ်တယ် … ကိုစိုးရယ် ဒီလို မနက်ပိုင်း ထွက်ရင် တခါတခါ ညကြမှ ပြန်လာတတ်တာ မြလည်း စိတ်ညစ်ပါတယ် ”
“ စိတ်တင်းထားပါ … မြရယ် … ရုတ်တရက် … မိန်းမက ဆုံးသွားတော့ …… စိတ်မကောင်း ဖြစ်ပြီး … စိတ်ပြေ လက်ပျောက် လျှောက်သွားတာ နေမယ် ”
ခင်ပွန်းသည် ပြန်သွားသည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ အတွက် ချက်ပြုတ်ကာ ရေချိုးရန် ပြင်ဆင်တော့သည်။ အိပ်ခန်းထဲ မှန်ရှေ့ ရပ်ကာ အင်္ကျီအား ချွတ်ရင်း ဘော်လီချိတ် ဖြုတ် ကာ ရင်လျား ထားလိုက်၏။ ပြီးမှ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အား ထမိန်အောက်နားစ မပြီး ချွတ်ချပစ်သည်။
အိပ်ခန်းမှ ထွက်လာပြီး ရေချိုးခန်း တံခါး ဖွင့်ကာ ရင်လျား ထားသော ထမိန်အား ခြေရင်း ပုံချလိုက်၏။ တယောက်ထဲမို့ သွားတိုက် ပြီးသည်နှင့် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ရေချိုး နေတော့သည်။ရေအဝချိုးပြီးမှ ခြေရင်း ပုံထားသော ထမိန်အား လျှော်ကာ သူမ ခန္ဓာကိုယ်အား တဘက်ကြီး ပတ်ကာ အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့၏။
အဝတ်စား လဲကာ ဆံနွယ်များ ရေခြောက်စေရန် အိမ်ရှေ့ ထွက်ထိုင် နေလိုက်ပြန်သည်။ တနေကုန် ထင်သည့် အတိုင်း ဖခင်ဖြစ်သူ ပြန်မလာတော့ပေ။ ဖုန်းဆက် ကြည့်တော့လည်း မရ။ စိတ် တထင့်ထင့်နှင့် စောင့်နေရာ ညနေစောင်း မှောင်မှ ပြန်ရောက်လာ၏။
“ သမီးရေ …… အဖေ ပြန်ရောက်ပြီ ”
“ အဖေရယ် …… တနေကုန် …… ဘယ်တွေ သွားနေတာ လဲ ”
“ ပျင်းလို့ စိတ်ပြေ လက်ပျောက်ပေါ့ …သမီးရယ် … သူငယ်ချင်း တွေနဲ့ … သွားနေတာပါ ”
“ ဟင် … အဖေ အရက်တွေ … သောက်ထားလား ”
“ နဲနဲပါ … သမီးရယ် … ဒီနေ့ …… သမီး အမေကို သတိရ လွန်းလို့ပါ ”
ဖခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် မြလေးနွယ် ဘာပြော ရမှန်း မသိတော့။
“ ကဲ … ရေ အရင် ချိုးမှာလား … ထမင်း အရင် … စားမှာ လား အဖေ ”
“ ထမင်း အရင် စားမှာ သမီးရဲ့ … သမီး ချက်ထားတာ … စားမလို့ … သူများကျွေးတာ မစားခဲ့ဘူး ”
“ မယ့်လေး ဟုတ်ပါပြီ ထမင်းစားခန်းက စောင့် … သမီး ဟင်းရည်လေး နွေးပြီး … ထမင်းခူး လာခဲ့မယ် ”
ခဏအကြာ သားအဖ ၂ ယောက် ထမင်း အတူစားရာ စားရင်း တန်းလန်း မီးပျက် သွားတော့၏။
“ ဟောတော် မီးကလည်း ဒုက္ခ ထမင်း စားရင်း တန်းလန်းကြီး ”
“ အဖေ့ … အိပ်ခန်းထဲ … မီးအိမ်လေးသာ … ယူလိုက် သမီး … ခဏနေ ပြန်လာမှာပါ ”
“ ဟုတ် … အဖေ ”
မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲ စမ်းတဝါးဝါးဖြင့် ဝင်ကာ ဓါတ်မီး လိုက်ရှာနေသည်။
“ တွေ့လား … သမီး ”
“ ရှာတုန်း … အဖေ ”
ဟိုစမ်း ဒီစမ်းဖြင့် ကုတင်ပေါ် စမ်းကြည့်နေရင်း မြလေးနွယ် လှည့်အထွက် နဖူးပြင်လေး ပူကနဲ့ ဖြစ်ကာ ကုတင်ပေါ် လှဲကျသွားရသည်။
“ ဒုတ် …… ခွပ် … အ …… အမေ့ ”
တဆက်ထဲ သူမ ကိုယ်ပေါ် ခန္ဓာကိုယ် တခု ပိကျ လာပြန်၏။
“ အိုရ် …… အဖေလား ”
“ အင်း … သမီး …… ကျွတ်ကျွတ် ”
မြလေးနွယ် ကြာနေသဖြင့် ဦးမိုးဆွေ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာရာ ကုတင်နား အရောက် မြလေးနွယ်ဖြင့် တိုက်မိရာ ၂ ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထား ဖြင့် ထပ်လျက် လှဲကျ သွားတော့၏။ ဦးမိုးဆွေ ရုတ်တရက် ရင်ခုန်သံ မြန်လာရသည်။ ကာမ အထိ အတွေ့ ဝေးကွာနေသလို အရက် သောက်ထားသည့် အရှိန်နှင့် မြလေးနွယ် ပါးပြင်လေးအား တဖြည်းဖြည်း ထိကပ်ကာ နမ်းလိုက်မိ၏။
“ အို အဖေ …ဘာ လို့ နမ်း တာ လဲ ”
မြလေးနွယ် စိတ်ရှုတ်ထွေးကာ အောက်မှ ရုန်းထွက် လိုက်သော်လည်း ဖခင် ခန္ဓာကိုယ်ကြီး ပိနေသဖြင့် အခက်တွေ့နေရသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ပါးစပ်မှ အရက်နံ့ တထောင်းထောင်း ကလည်း သူမ နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင် လာ၏။
“ အေးနွယ် …… နင် … ငါ့ကို … ထားပြီး … ဘယ်သွားနေတာလဲ … မိန်းမရယ် ”
မီးပျက်နေသော်လည်း အိပ်ခန်းထဲ ပြတင်းပေါက်မှ တိုးဝင်လာသော လ၏အလင်းရောင် ခပ်ဝါးဝါး လေးနှင့် မြလေးနွယ် မျက်နှာအား အနီးကပ်ကြည့်ရင်း သေဆုံးသွားသော မယားဖြစ်သူ အမှတ်ဖြင့် မက်မက် မောမော နမ်းရှိုက်နေသည်။
“ ဟာ အဖေ … ဘာလုပ်တာလဲ လွှတ်ပါ သမီးလေ … မြလေးနွယ်ပါ ”
မြလေးနွယ်မှာ ပြောလည်းပြော ကိုယ်လုံးလေးအား လိမ့်ထွက် လိုက်ပြန်၏။ ဦးမိုးဆွေမှာ ရုတ်တရက် ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထိတွေ့ရာမှာ ဇနီးဖြစ်သူ ဒေါ်အေးနွယ် အား စွဲလမ်းစိတ်ဖြင့် သမီးဖြစ်သူအား ထင်ရောင် ထင်မှား ဖြစ်ကာ နူတ်ခမ်းလေးအား အငမ်းမရ တေ့စုပ်နေသည်။
“ ပြွတ် … ပလပ် …… ပြွတ် ပြွတ် ”
ရုတ်တရက် ဖခင်ဖြစ်သူ၏ လျှာနွေးနွေးလေးကြောင့် မြလေးနွယ် မျောပါသွားမိ၏။ ထိုစဉ် ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် ပါးစပ်ထဲ လျှာအား အတင်းထိုးသွင်းပြီး လျှာချင်း လိပ်ဆွဲကာ စုပ်ပေးနေသည်။ မြလေးနွယ် တကိုယ်လုံး ကြက်သီး တဖြန်းဖြန်း ထလာရတော့သည်။
သူမဆီးခုံးပေါ် ထောက်မိနေသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးမှာ တဖြည်းဖြည်း မာလာပြီး လက်တဖက်က နို့အုံအား ညှစ်ချေပေးချိန် အတွေ့ကြောင့် ကာမ သွေးများ ဆူပွက်နေ၏။ သားအဖ ဆိုသော အသိဖြင့် စိတ်ထိန်းထားရင်း ဦးမိုးဆွေ လက်အား ဖယ်ချ ပစ်သည်။ သို့သော် ဦးမိုးဆွေ မှာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း လက်နှစ်ဖက်မှာ နို့အုံ ၂ ဖက်လုံးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ညှစ်ပေးနေပြန်၏။
တဖြည်းဖြည်း ဖယ်လိုက် ပြန်ညှစ်လိုက်မို့ မြလေးနွယ် မှာ ဦးမိုးဆွေ လက်၂ ဖက် အား မဖယ်တော့ပေ။ ရင်တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်ကာ ဖေါ်မပြနိုင်သော ဝေဒနာလေး ခံစားလာရသည်။ စိတ်လျော့ကာ အလိုက်သင့် နေပေးလိုက်စဉ် ဦးမိုးဆွေမှာ တဆင့် တက်လာပြန်သည်။ အင်္ကျီ ကြယ်သီးများ ဖြုတ်ကာ ဘော်လီထဲမှ လျှံထွက် နေသော နို့အုံ ၂ ဖက်အား ထိထိမိမိ ညှစ်ချေနေ၏။
“ အာ … အ ဖေ ရယ် …… အဟင့် ဟင့် ”
ရှက်စိတ်နှင့် အတူ ဝမ်းနည်းစိတ်များ ဝင်ရောက်လာ သဖြင့် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာမှ ခွာကာ ခပ်တိုးတိုး ငိုညည်း မိသည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ ရမ္မက်စိတ် ပြင်းထန် နေသဖြင့် သမီးဖြစ်သူ ငိုသံလေးအား ဂရုမစိုက် တော့ပေ။ ဘော်လီရှေ့ခြမ်း အလယ်အား လက်ဖြင့် ချိတ်ကာ အောက်သို့ ဆွဲချပစ်သည်။
နို့အုံ ၂ ဖက် အကာအကွယ် မဲ့စွာ ဘောလီရှေ့ခြမ်း မှ ပင့်တင် ထားသလို ဖြစ်သွားရ၏။ ထွက်လာသော နို့သီး ခေါင်းအား ပါးစပ်ဖြင့် အားရပါးရ ဆွဲစို့တော့သည်။
“ ရှီး… အဟင့် ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ …အ ဖေ ရယ် ”
မြလေးနွယ်မှာ ရုန်းသလိုလိုဖြင့် ရင်ဘတ်လေး ကော့ပေး မိပြန်သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ နို့အုံအား ပါးစပ်ထဲ ရသလောက် သွင်းကာ နို့သီးခေါင်းလေးအား လျှာဖြင့် ဝိုက်ပေးနေ၏။ မြလေးနွယ် တကိုယ်လုံး တင်းကနဲ့ ဖြစ်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား နို့အုံဖြင့် ဆွဲကပ် ထားမိသည်။
ထိုချိန် ဦးမိုးဆွေ မှာ အပေါ်မှ မိုးထားရာမှ ခါးစောင်းကာ ပေါင်တဖက် တင်ခွရင်း မြလေးနွယ် ပေါင်ဂွလေးထဲ ထမိန်အပြင်မှ အုပ်ကိုင် ဖိချေပစ်၏။ မြလေးနွယ် ဒီအဆင့်ထိ ထင်မထားသဖြင့် ရုတ်တရက် ဖင်ကြီးကော့တက် သွားတော့သည်။
လက်က ပွတ်ရင်းသပ်ရင်း မြလေးနွယ် ကိုယ်လုံးပေါ် ခြေတဖက် ခွထားလျက်မို့ ပုဆိုးထဲမှ လီးမှာ ထောင်ထွက် လာကာ သမီးဖြစ်သူ ပေါင်တန်အား ထောက်မိနေ၏။လက်ခလယ် လေးဖြင့် ထမိန်အပြင်မှ အဖုတ်အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ ဖိဆွဲပေးရာ မြလေးနွယ် မနေနိုင်တော့ပေ။ ထိန်းထားသည့် ကြားမှ တအအ ညည်းနေရသည်။
“ အ …… ရှီး… တော် တော် တော်တော့ နော် … အဖေ … အာ …… အ … အ ”
တတွတ်တွတ် ပြောနေသော မြလေးနွယ်အား ဦးမိုးဆွေ ဘာစကားမှ ပြန်မပြောတော့။ အမှောင်ထဲ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထိကပ်ရင်း ကာမစိတ်များ တောက်လောင် နေသည်။ တဖြည်းဖြည်း မြလေးနွယ် မှာလည်း သူမ ပေါင်တန်အား ဖိထောက်ထားသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား မသိမသာ လက်ဖမိုးဖြင့် မရဲတရဲ လေး အုပ်ကိုင်လိုက်၏။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မပါသော ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးမှာ မြလေးနွယ် လက်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သွေးတိုး လာတော့သည်။
“ ရှီးး… အင်း …… ဟင်း ”
ဦးမိုးဆွေ ဆီမှ ပထမဆုံး ညည်းသံ တိုးတိုးလေး ထွက်ပေါ်လာရ၏။ မြလေးနွယ် ပေါင်ဂွလေး နိူက်ပွတ် နေရာမှာ ထမိန် အောက်နားစအား ဗိုက်ပေါ်ထိ ဆွဲတင်ရင်း စောက်ပတ်အုံ တပြင်လုံး ထိထိမိမိ ဖိချေပစ်လိုက်သည်။ မြလေးနွယ် ကလည်း ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား ပုဆိုးပေါ်မှ ပွပ်သပ် အုပ်ကိုင် ရသည်ကို အားမလို အားမရ ဖြစ်ကာ ပုဆိုးခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ရင်း ဂွင်းထု ပေးနေ တော့၏။
သားအဖ ၂ ယောက်လုံး အမှောင်ထဲ ကာမ ဇောချွေးလေးများ ပြန်နေ ကြသည်။ ထိုချိန် ဖျက်ကနဲ့ မီးပြန်လာသဖြင့် ၂ ယောက်သား ရှိုးတို့ ရှန့်တန့် ဖြစ်သွားရ၏။
“ အဖေ … ဖယ်တော့နော် …ထမင်း သွားစား ရအောင် ”
မြလေးနွယ် သတိဝင်လာကာ ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား မကြည့်ပဲ မျက်နှာလွဲပြီး ပြောလိုက်တော့သည်။ ဦးမိုဆွေမှာ ရုတ်တရက် အံအောမှင်သက် နေရ၏။ဇနီးဖြစ်သူ စွဲလမ်းစိတ်နှင့် အထိအတွေ့အောက် မလွန်ဆန်နိုင်ပဲ သမီးဖြစ်သူအား မှားမိသွားသည်။
“ ခုမှတော့ … မထူးပါဘူး သမီးရယ် အဖေ့ ဆန္ဒလေး … လိုက်လျောပေးပါ့လား ”
ဦးမိုဆွေ ရမ္မက်စိတ် ပြင်းထန်နေသည်မို့ လက်ရှိ အနေထားအား မရပ်နိုင် တော့ပေ။ မျက်နှာလေး ရဲကာ ဘေးလွဲထားသော သမီးဖြစ်သူ စောက်ဖုတ် လေး ကြည့်ကာ လက်နဲ့ဖြဲပြီး ကုန်းယက်တော့သည်။
“ ရှီးး အ … ဘာ … ဘာ … ဘာ လုပ် တာ လည်း …အ ဖေ ရဲ့ ”
ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် စကားအား ပြန်မဖြေပဲ လျှာထိပ်လေးနှင့် အဖုတ်အက်ကွဲ ကြောင်းထိ ဖိထိုးကာ အပေါ်သို့ ပင့်ယက်လိုက်၏။
“ အင့် …အ … အားးးး ဟို ဟို သမီး … ငရဲ ငအုံ တွေ ကြီးကုန်ပါ့မယ် … အဖေရယ် …… ရှီးးးးး … ကျွတ် ”
မြလေးနွယ် ပါးစပ်က ငြင်းရင်း ဖင်ကြီး မသိမသာ ကော့ပေး နေမိပြန်သည်။ လင်ဖြစ်သူ စိတ်ကြွမှ တခါတရံ ယက်ပေးသော အဖုတ်လေးအား ဖခင်ဖြစ်သူမှ မက်မက် မောမော ယက်ပေးနေသဖြင့် စိတ်ထဲ ဖေါ်မပြနိုင်သော ဝေဒနာလေး ခံစား နေမိသည်။ သင့်တော်လား မသင့်တော်လား မစဉ်းစားမိတော့ပေ။ အစိလေး စုပ်ပေးတိုင်း ဖင်ကြီး ကြွကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား အဖုတ်လေးနှင့် ဆွဲကပ် မိနေ၏။
ဦးမိုးဆွေမှာ သမီးဖြစ်သူ မြလေးနွယ်မှန်း သိရှိသွား သော်လည်း ကာမ အရှိန်မှာ ရပ်မရသဖြင့် ရှေ့ဆက် တိုးနေမိသည်။ သမီးဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်လေးအား အငမ်းမရ ထိုးယက်ပစ်၏။.နောက်ဆုံး မြလေးနွယ် မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား လွတ်ပေး လိုက်တော့သည်။ သူမ ပေါင်းကြားမှ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ မျက်နှာ ပေါ်လာချိန် ပါးစပ်နား တဝိုက် စောက်ရည်များ ပေပွနေ၏။
“ ကောင်းလား …… သမီး ”
“ အာ …… အဖေ ကလည်း ”
မြလေးနွယ် မျက်နှာလေး ရဲတက်လာပြန်သည်။ဦးမိုးဆွေ မှာ သမီးဖြစ်သူအား မေးရင်း ဖင်ကြားထဲ စီးကျနေသော လက်ကျန် စောက်ရည်များအား လျှာဖြင့် သိမ်းယက်ရာ မြလေးနွယ် ကိုယ်လေး တုန်တက် သွားရပြန်သည်။
“ အ … ရှီးးးးး တော်တော့လေ အဖေ ရယ် ”
ခန္ဓာကိုယ်အား ဘေးတစောင်း လှည့်ထွက်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းမှ ပြေးထွက် လာတော့၏။ စားလက်စ ထမင်း ပန်းကန်များ ဆေးကြော သိမ်းဆည်းကာ သူမ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲချပစ်သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် ထွက်ပြေး ကတည်းက တောက်လျှောက် ကပ်ပါလာပြီး နောက်မှ ဖင်သားစိုင်အား ပွတ်လိုက် နို့တွေ ချေလိုက်ဖြင့် လီးနှင့် ဖင်ကြားထဲ ဖိထောက်ထား၏။
မြလေးနွယ်မှာ ပြောမရသဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူအား မတားတော့ပေ။ ခုလည်း ကုတင်ပေါ် လှဲချသည်နှင့် ဦးမိုးဆွေမှာ ထမိန်ဆွဲလှန်ကာ စောက်ဖုတ် နှင့် ဖင်ဝလေးထဲ ပေကပ်နေသော စောက်ရည်များအား ပြောင်စင်အောင် ထပ်ယက် ပေးနေ၏။ မြလေးနွယ် စုပ်သပ်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ယက်ပေး နေသည်ကို ခံယူနေစဉ် ခေါင်းရင်းဘက် ချထားသော ဖုန်းသံ မြည်လာသဖြင့် ယူဖွင့် လိုက်သည်။
“ မြ လား …ကိုစိုး ပါ “
“ ဟင် … ပြော လေ …အ … ကျွတ် …… ကိုစိုး ”
“ ဘာ ဖြစ် နေ တာ လဲ … မြ ရယ် … တ အအ နဲ့ ”
“ အဲ ဒါ ……… ဟို … ဟို … မြလေး …နောက်ကျော တက်လို့ … အ …… အ …… ဟို … ဟို လေ ရှီးးးးး အ ဖေ က … နှိပ်ပေး နေတာ ကျွတ် ကျွတ် … ကို စိုး ရဲ့ ”
“ ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေ … မြရယ် …အဖေ့ကို … ပြုစု စောင့်ရှောက်ဖို့ … သွားတာဆို ……… ခိ ခိ ”
“ အင်းဟင်း …… အ …… အားးးး …… အင့် …… ဒါ …… ဒါ ပဲ နော် …… ကို စိုး ”
မြလေးနွယ် လင်ဖြစ်သူအား စကားစ အမြန်ဖျက်နေ ရသည်။ မဖျက်လို့ မရတော့ ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ပတ် တအုံလုံး ပြန်ဖေါင်းလာကာ အရည်ကြည် များ ပြန်စိမ့်လာ၏။
“ အေးပါ အဖေလည်း ပြန် နှိပ်ပေးဦးနော် … မြ …နက်ဖန် မနက်မှ ကိုစိုး လာခေါ် တော့မယ် ”
“ အင်း … အ …… ရှီးးးး … အဖေ ကလည်း …ကိုစိုး နဲ့ စကား ပြောနေတာကို … မစောင့်နိုင်ဘူး …ဟွန့် ”
လင်တော်မောင် ဖုန်းချ သွားသည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူအား ခပ်ချွဲချွဲ ပြောရင်း ပေါင်တန် ၂ ဖက်အား ဖြဲပေး လိုက်တော့သည်။
“ အဖေ …… မပြီးသေးလို့ပါ …… သမီးရယ် ”
“ ဟင် …အဖေ …… ဟို ဟို ဂွင်း ထု နေတာလား ”
“ အင်း …… ပြွတ် … ပလပ်ပလပ် …ပလပ်ပလပ် ……… ပြွတ်စ် ”
ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ်အား အင်းတလုံးသာ ဖြေပြီး စောက်ဖုတ်လေး ယက်ကာ ပေါင်ကြားမှ လီးအား တဘတ်ဘတ်နှင့် ဂွင်းတိုက်နေ၏။
“ အဖေ …မပြီးသေး ဘူးလား … ရှီးးးးး… အ ……… အားးးးး အားးးးးးးး အားးးးးးးးးးး ”
၁၀ မိနစ်ခန့် အကြာ မြလေးနွယ် ဒုတိယ အကြိမ် ကော့ပျံရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် ပစ်လိုက် ပြန်သည်။ အမောဖြေနေစဉ် ဖခင်ဖြစ်သူမှာ ထပ်ယက်ရင်း စောက်စိလေး စုပ်နေသဖြင့် ကျင်တက် လာကာ တားယူရ၏။
“ တော် … တော် …… တော်ပါတော့ … အဖေရဲ့ …… သမီး စောက်ပတ်လေး ကျင်နေပြီ … အ … ကျွတ် ကျွတ် အ ဖေ့ …… ဟာ …သမီး ထုပေး ပါ့ မယ် ”
ပြောပြီးသည်နှင့် မြလေးနွယ် ထထိုင် လိုက်တော့ သည်။ အစိလေး ကျင်နေကာ စောက်ပတ်အုံလေး ပူထူနေရ၏။
“ အင့် … ပြီးအောင် …ထု ပေး နော် ……… သမီး ”
မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ လီးအား ကြည့်ရင်း မျက်လုံးလေး ဝိုင်းစက်နေသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးမှာ နီညိုရောင်သန်းနေကာ လီအရည်ပြား တလျှောက် အကြောများ အပြိုင်းပြိုင်း ထနေသည်။ လီးတဝက် လောက်မှ ကော့တက် နေကာ ဒစ်ကြီးမှာ ပြဲလန် တင်းပြောင် လျက်ရှိ၏။ လင်ဖြစ်သူ လီးထက် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းသော လီးမှာ သူမရှေ့ တဆက်ဆက် ခါရမ်း နေတော့သည်။
ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ် ကြည့်ရာ လီးအရင်း အောက်ဖက် လဥ ၂ လုံးမှာ အပေါ် ကြုံ့တက် လာ၏။ ညာလက်ဖြင့် လီးအား စုလိုက် ဖြဲလိုက် လုပ်ရင်း ဘယ်လက်ဖြင့် လဥ၂လုံးအား ညှစ်ချေပေးရာ ဦးမိုးဆွေ တယောက် ဒူးထောက်ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်ကြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်ခါနေသည်။
လီးအား ကြည့်ရင်း မြလေးနွယ်မှာ ထူးထူးခြားခြား စုပ်ပေး ချင်သည့် စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာ၏။ နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူး လေးအား လျှာဖြင့် သပ်ချကာ ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ မျက်လုံးမှိတ်ကာ ခေါင်းမော့ထားရင်း တရှီးရှီး စုပ်သပ် နေ၏။
“ ပြွတ် … ပြွတ် ပြွတ် …… ပလပ် ပလပ် ……… ပြွတ် ”
မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာ အပ်ကာ နှုတ်ခမ်းဖြင့် လီးထိပ်အား နမ်းကာ ဆွဲစုပ် တော့သည်။
“ အားးးး …… ရှီးးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ ……သမီးရယ် ”
ဦးမိုးဆွေ မှာ စုပ်သပ်ရင်း လေးဖက်ထောက် ကုန်းစုပ်နေသော သမီးဖြစ်သူ အင်္ကျီထဲမှ ပြူးထွက် နေသော နို့အုံ ၂ ဖက်အား လက် ၂ ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ညှစ်ပေးနေ၏။
“ ဒီတိုင်းဆို …… မပြီးလောက်ဘူး … ထင်တယ် … သမီး စောက်ဖုတ်လေးနဲ့ … လီးထိပ်ကို … ပွတ်ပေးပါ့လား ”
“ အာ အဖေရယ် တော်တော်ခက်တယ် … ဒုက္ခပါပဲ ”
“ လုပ်ပါ …… သမီးရယ် ”
မြလေးနွယ် ခပ်တိုးတိုး ညည်းကာ ပက်လက် ပြန်လှဲရင်း ပေါင် ၂ ဖက်လုံး ထောင်ကာ ဖြဲပေးလိုက် ပြန်သည်။ ဦးမိုးဆွေ ဒူးထောက်ပြီး ဘယ်လက် ထောက်ကာ ခါးညွတ်ရင်း ညာလက်ဖြင့် လီးအား ထိန်းကာ မြလေးနွယ် ပေါင်ကြား နေရာယူလိုက် သည်။
“ သမီး …စောက်ဖုတ်ကို … ကော့ထားနော် ”
ဦးမိုးဆွေမှာ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ လီးထိပ်ဖြင့် ဖိပွတ်ရာ အစိလေးအား ဖိကလော် ပစ်သည်။
“ ဗွိ …… ပလောက် …… ပလွပ် …… ဗွိ ဗွိ ”
စောက်ပတ် အတွင်းသားများအား ဒစ်ဖြင့် ပွတ်ရာ အရည်များ စိမ့်ထွက်နေသဖြင့် တဗွိဗွိနှင့် အသံလေး ထွက်ပေါ်လာရသည်။ စောက်ပတ် အတွင်းသား လေးများ လီးထိပ်ဖြင့် ပွတ်ပေး နေသဖြင့် ထိထိမိမိ ဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်သား ကာမအရသာ တွေ့နေကြ၏။ တချက်တချက် ဒစ်ကြီး အောက်ဆင်း သွားရာ စောက်ခေါင်း ဝနား အရောက် ဦးမိုးဆွေမှာ ဆက်ကနဲ့ ဖိသွင်း ပစ်သည်။
“ အာ … အဖေ …… အထဲ … ဝင်ဦးမယ်နော် …… ဗွိ …… ပလောက် … ဗွိ ပလွပ် …… အ …… အားးးး ”
မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား သူမ စောက်ဖုတ် ထဲ ဝင်လာမှာ စိုးရိမ်နေပြန်၏။ ဦးမိုးဆွေမှာ အဖုတ် အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ အထက်အောက် ဖိဆွဲလိုက် စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ ဒစ်ကြီးအား ဖိသွင်းလိုက် အပေါ်ဘက်ရှိ စောက်စိလေးအား ကလော်ပေးလိုက် နှင့် အဆက်မပြတ် လုပ်ပေးနေသည်။
တဖြည်းဖြည်း မြလေးနွယ် မျက်လုံးများ စင်းလာကာ စောက်ပတ် လေးအား မသိမသာ ကော့ပေးနေ တော့၏။ တအင်းအင်း ညည်းကာ ဖခင်ဖြစ်သူ လက်ထဲမှ လီးအား ထိချင်သည့် နေရာထိ ကော့ကော့ ထိုးနေမိသည်။ ဦးမိုးဆွေမှ စောက်ဖုတ် အဝလေး တေ့ပွတ်ရင်း ဆက်ကနဲ့ လီးအား ဖိထည့် လိုက်တော့၏။
“ ဗျစ် …… အမလေး …… ဇွိ …… ဘွတ် … ဟာ …… အဖေ … ဟို …… ဟို…… သမီး ဟာထဲ … ဝင်သွားပြီ … အဟင့် ဟင့် …… ပြန်ထုတ် လိုက် လေ ”
ရုတ်တရက် မြလေးနွယ် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ပြောနေတုန်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ လီးကြီးမှာ အရင်းထိ ဝင်ရောက် လာတော့သည်။ ခါးလေး တချက်တွန့်သွားရင်း ဦးမိုးဆွေ လက်မောင်းအိုး ၂ ဖက်အား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ထားမိ၏။
“ အား …… အားးးးးးးးး …အိုးးးးးးးးး …အရမ်းနာတာဘဲ …ကျွတ် … ကျွတ် ”
“ ခဏလေးပါ …သမီးရယ်… ဗျစ် ……ဘွတ် ……… အင့် …… ဇွိ ……… ဖွပ် … ဘွတ် ဘွတ် ”
ဦးမိုးဆွေမှာ စကားပြောရင်း ဖင်ကြီးကြွကာ ဖိလိုး နေသည်။ တုတ်ခိုင်သော လီးညိုကြီးမှာ မြလေးနွယ် အဖုတ်လေးထဲ တင်းကြပ်စွာ ဝင်ထွက်နေ၏။ စောက်ခေါင်းပေါက် နူတ်ခမ်းသားများ စူထွက်ကာပြည့်ဖောင်း လာတော့သည်။
“ တော် …… တော်ပြီ ……… နာတယ် …… အဖေရဲ့ …အ …အ …… အီး ”
“ အင့် … ဘွတ် ဘွတ် … အဖေ ပြီးကာနီးပါပြီ …သမီးရယ် …… ဗျစ် … ဗျစ် အင့် … ရှီးးးးးးး ”
“ အား … အားးးးးး … အမလေး … သမီး … မခံနိုင်တော့ဘူး… အဖုတ်လေး ကွဲလိမ့်မယ် … အဖေရဲ့ အဟင့် ဟင့် … တော်ပါတော့ … အားးး …အားးးးး… ပွတ်ရုံပဲ …… ပွတ်ပါ ”
မြလေးနွယ် လက် ၂ ဖက်မှာ ဦးမိုးဆွေ လက်မောင်းအိုး ဆုပ်ကိုင်ထားရာမှ ရင်ဘတ်အား တွန်းထားမိသည်။အတော်ကြာကြာ မနားတမ်း ဖိလိုးရင်း ဦးမိုးဆွေ မောလာသဖြင့် လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ကာ မြလေးနွယ် ကိုယ်ပေါ် မှောက်ချရင်း ခဏ အနားယူလိုက်တော့၏။မြလေးနွယ် အဖုတ်လေးထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြီး အဆုံးထိ မြုတ်နေစဉ် လီးထိပ်မှာ သားအိမ်ဝ လေးအား ထောက်မိ နေသည်။
မျက်လုံးလေး စင်းကာ ဖခင်၏ ကျောပြင်အား ဖက်ရင်း အောက်မှ ဖင်ကြီး နှဲ့ကြည့်ရာ နာကျင်မှု့ မရှိတော့ပဲ စောက်စိ လေးနှင့် ဦးမိုးဆွေ ဆီးခုံး ကြိတ်ပွတ်သလို ခံစား လိုက်ရတော့သည်။ တခါမှ မကြုံဖူးသော အတွေ့ ထူးမို့ ဖင်သားများ ကြုံ့ရင်း ထပ်ကာထပ်ကာ နှဲ့ပြီး နောက်ပိုင်း အဖုတ်လေး ကျင်စိမ့်လာကာ စောက်ရည် များ ပန်းထုတ်လိုက်ရ၏။
“ အာ …… အဟင့် ဟင့် … ရှီးးးး … အင်းဟင်း ”
ညည်းသံ တိုးတိုးလေး မြလေးနွယ် နူတ်ဖျားမှ ထွက်လာခဲ့၏။ ဦးမိုးဆွေမှာလည်း အမောပြေပြီမို့ လီးတံတလျှောက် နွေးကနဲ့ ခံစားမိသည်နှင့် ဖင်ကြီး ဆက်ကနဲ့ ကြွကာ ဆောင့်လိုးတော့၏။ ဒီတကြိမ် မြလေးနွယ် မျက်တောင်များ စင်းကာ နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ရင်း ခါးကော့ ပေးလိုက်သည်။ ဦးမိုးဆွေ တရစပ် ဆောင့်နေသော်လည်း မြလေးနွယ် ဖင်ကြီး ပြန်မချ တော့ ခါးကော့ပေးလျက်ပင်။
“ အင့် … ဘွတ် …… ဇွိ …… ဖွပ် ဖွပ် …… အ …အားးး ဗျစ် …ဘွတ် …… ရှီးးးးး … ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် …… အ … အင်းဟင်း ……အသံတွေ အရမ်းထွက်တာပဲ … အဖေရယ် … အ ……အ ”
မြလေးနွယ် တယောက် အချက် ၃၀ ခန့် လေပေါ်တွင် အဆောင့်ခံပြီးမှ ဖင်ကြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်ချရင်း ပြောပြနေသည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ စကားပြန်မပြောပဲ မြလေးနွယ် လည်တိုင်ပျော့ လေးအား ဆွဲစုပ်ကာ ခါးလေး ကော့တက်လာတိုင်း မနားတမ်း ဆောင့်လိုး နေသည်။ ဦးမိုးဆွေ၏ အားပါသော ဆောင့်ချက်များ ကြောင့် မြလေးနွယ် ဖင်သားစိုင်ကြီး အိပ်ယာပေါ် ပြားကပ် သွားရ၏။
“ အင့် …… ဘွတ် ……… ဗြိ …… ဘွတ် …… ဘွတ် …… အားးး တအား ကောင်းတာပဲ … သမီးရယ် .အင့် အင့် … သမီးက …… အပေးကောင်းတယ် ”
“ အာ … အဖေကလည်း …ဘာ တွေ ပြော နေ လဲ ”
“ တကယ်ပြောတာ … သမီးရဲ့ … သမီး ယောင်္ကျား ကံကောင်းတယ်နော် ”
“ ဘာ လို့ ”
“ ဇွိ …… ဘွတ် ဘွတ် …… ဗျစ် … အ … လီးကို … ညှစ်ပေးတာတို့ … စောက်ပတ်လေး … ကော့ပေးတာတို့ ပေါ့ ”
“ အိုရ် …အဖေနော် … အာ …… ဟင့် …… ဟင့် ”
“ အဖေ ပြီးတော့မယ် …… သမီး …… ဆောင့်ပြီနော် ”
“ အင်း ဆောင့် … ဆောင့် … အ အားးး အားးးးး … ကောင်းလိုက်တာ …… အဖေရယ် အင့် အင့် ”
အစပိုင်း သားအဖချင်း လိုးမိသဖြင့် ရှက်စိတ်ကြောင့် ငြင်းဆန်နေသော မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ ခါးအား ခပ်တင်းတင်း ဆွဲဖက်ကာ အောက်မှ ပင့်ဆောင့် နေတော့သည်။ ၂ ယောက်သား ကာမစိတ် ငယ်ထိပ် ရောက်ချိန်မို့ တယောက်နှင့် တယောက် တင်းကြပ်စွာဖက်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ကာ မီးပွင့် မတတ် လိုးနေကြ၏…။
မျက်နှာချင်းဆိုင် ထပ်လျက် အနေထားဖြင့် ဆောင့်လိုးရင်း ဦးမိုးဆွေ ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တွန့်သွားသလို မြလေးနွယ် ခန္ဓာကိုယ်လေး တောင့်တင်း သွားကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခါးပေါ် ခြေ ၂ ဖက် လိမ်ချိတ်တင်ရင်း မျက်နှာလေး မော့တက် သွားတော့သည်။
၃ရက်ခန့်အကြာ သမီးဖြစ်သူ မြလေးနွယ်၏ ခင်ပွန်း ပြန်ရောက် လာသဖြင့် နေ့လည်ပိုင်း ဦးမိုးဆွေ အိမ်ပြန်သွား၏။ ဦးမိုးဆွေ အိမ်ပြန်ရောက်စဉ် လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဘက် ဦးမင်းဇင် ပါလာခဲ့သည်။
“ မြ လေး … ဒါက … ကိုစိုး မိတ်ဆွေ … ဦးမင်းဇင် … ဒီအိမ် ခဏလောက် နေလိမ့်မယ် … သူ့ တိုက်ခန်း ဝယ်ဖို့ ရှာတုန်းမို့ ”
“ ဟုတ် … မမြလေးနွယ် … ကျနော် မင်းဇင်ပါ … ကိုစိုးသိန်းနဲ့က … ခင်တာကြာပြီ … မမြလေးနွယ်ကိုတော့ ခုမှ မြင်ဖူးတာ … ကိုစိုးသိန်း ပြောတာထက် ……ပိုလှနေတယ်ဗျာ ”
“ အမလေး … မမြှောက်ပါနဲ့ရှင် … ဒီအိမ်နေတုန်း … ဟင်း ကောင်းကောင်း … ချက်ကျွေးမှာပါ ”
မြလေးနွယ် မျက်နှာလေး ပန်းရောင် ပြေးသွားရသည်။ ခုမှ တွေဖူးသော သူစိမ်းယောင်္ကျားမှာ လင်တော် မောင်ရှေ့ လှကြောင်းချောကြောင်း ပေါ်တင် ပြောနေ သဖြင့် အနေရခက် နေပြန်သည်။
“ တကယ်ပါဗျာ … အော် … ဒါနဲ့ … ကိုစိုးသိန်း သမီးလေး ရော …… ရှိတယ်ဆို ”
“ သမီးက ဒုတိယနှစ် တက်နေတာ …ကိုမင်းဇင်ရ …… ညနေကြ ပြန်လာရင် မိတ်ဆက်ပေးမယ် ”
ဦးမင်းဇင်မှာ ခန္ဒာကိုယ် တောင့်တောင့်တင်းတင်းနှင့် ရုပ်ရည် ကြည့်ကောင်းလှသည်။ နှုတ်ခမ်းမွှေး ပါးသိုင်းမွှေး များနှင့် စကားပြောလျင် ရယ်မော ပြောဆိုတတ်၏။ မြလေးနွယ် ခဏလေးဖြင့် ရင်းနှီးသွား ခဲ့ရသည်။ ညနေပိုင်း သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုး ပြန်လာရာ ဦးမင်းဇင် နှင့် မိတ်ဆက်ပေးရင်း မိသားစုလိုက် အပြင်ထွက်ကာ စားကြ သောက်ကြရင်း ညပိုင်းမှ အိမ်ပြန်ရောက်ကြ၏။
နွယ်နွယ်စိုးမှာ အိမ်အပေါ်တွင် တယောက်တည်း နေသဖြင့် ဦးမင်းဇင်အား အောက်ထပ် မြလေးနွယ်တို့ လင်မယား အိပ်ခန်းနှင့် တခန်းကျော် အခန်းလွတ်တွင် နေထိုင်ရန် ရှင်းလင်း ပေးထားသည်။ ဧည့်ခန်းထဲ စကား ထိုင်ပြောရင်း ည၁၀နာရီ လောက်မှ အိပ်ယာဝင်ခဲ့ကြ၏။
မြလေးနွယ်မှာ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် အဝတ် အစား များ ချွတ်ကာ ညဝတ် အင်္ကျီအပါးလေး လဲဝတ် လိုက်သည်။ အင်္ကျီလေးမှာ ပေါင်လယ်ထိ ဖုန်းသော စကပ်လေးဖြင့် တွဲလျက်မို့ အောက်က ဘာမ ခံမဝတ် တော့ပေ။ ဦးစိုးသိန်းမှာ သူ့ရှေ့ တုံးလုံးချွတ်ကာ အဝတ်လဲ နေသော မယားဖြစ်သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်အလှအား ငေးကြည့် နေ၏။
အိမ်ထောင် သက်တမ်းတလျှောက် အကြိမ်ကြိမ် လိုးခဲ့သော်လည်း ခုထိ အချိုးအစား ကျသော ကိုယ်လုံး ကြောင့် အိပ်ယာထဲ ရောက်သည်နှင့် ကာမစိတ် အမြဲကြွ နေရသည်။ကုတင်ပေါ် ရောက်သည်နှင့် မြလေးနွယ် စကပ်နှင့် တွဲလျက် ညဝတ် အင်္ကျီလေးအား နို့ပေါ်အောင် ဆွဲတင် ပစ်သည်။
လင်တော်မောင် နူတ်ခမ်းတွေမှာ ပါးပြင်မှ တဆင့် လည်တိုင်သို့ ရွေ့လာပြီး နို့အုံ ၂ဖက်အား နမ်းရှိုက် နေသည်။ မြလေးနွယ် မှာလည်း ပက်လက်အနေထားမှ ဘေးတိုက် ခွနေသော လင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း ပေါင်တန်အား ပွတ်သပ် ပေးနေ၏။
ပေါင်မှ တဆင့် အဖုတ်ထဲဝင်နေကျ လီးဆီ လက်ရောက်သွားစဉ် မိမိရရ ဆုပ်ကိုင် လိုက်တော့သည်။ ဦးစိုးသိန်းမှာလည်း မယားဖြစ်သူ လက်သီး ဆုပ်လေးထဲ လီးအား ဆက်ကနဲ့ ဆောင့်ကာ နို့သီး ခေါင်း နီညိုလေးအား လျှာဖြင့် ဝိုင်းကာ ဖိစို့ပေးလိုက် ပြန်၏။
“ ရှီးးး……… အ ”
မြလေးနွယ် တယောက် နို့သီးခေါင်းလေး စို့ခံရစဉ် ဦးစိုးသိန်းလီးအား လေးငါးချက်ခန့် ဂွင်းထုပေးကာ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ရင်း ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက် လာသည်။ ဦးစိုးသိန်း မှာ မယားဖြစ်သူ နို့သီးခေါင်း ၂ ဖက်အား ဘယ်ညာ ပြောင်းစို့ရင်း မြလေးနွယ် ပုခုံးရှေ့ တံတောင် ၂ ဖက် ထောက်ကာ တက်ခွ တော့၏။
မြလေးနွယ် မှာလည်း လင်ဖြစ်သူ လီးအား ပွတ်သပ် ဂွင်းတိုက်ပေးနေရာမှ လက်လွတ်ကာ ပေါင်တန် ၂ ဖက်အား ဖြဲပေး လိုက်သည်။ တင်းမာ နေသော ဦးစိုးသိန်း လီးမှာ သူမဆီးခုံးပေါ်တင်ကာ တွဲကျနေသော လဥ ၂ လုံးကာ စောက်ဖုတ်ပေါ် ထိကပ်နေသည်။
“ ကိုစိုး …… လိုးတော့လေ ကွာ …… ရှီးးးး ကျွတ် ”
“ အင်းပါ … မြလေး ရယ် ”
“ ဘွတ် …… ဗြွတ် …… အင့် ဇွပ် … ဘွတ် ဘွတ် …… ဖွပ် …… အ … အ … အင်းဟင်း …… ကောင်းလိုက်တာ …… ဆောင့် … ဆောင့် … အင်း …… အ ……… အား ”
မြလေးနွယ် ကိုယ်လုံး တုန်ခါနေပြီး လင်ဖြစ်သူ ဆောင့်ချက်များအား ဖင်ကြီးကော့ကာ အားရပါးရ ခံယူနေသည်။
“ မြ လေး ”
“ ဘာလဲ … ကိုစိုးရဲ့ … လိုး စမ်း ပါ ”
“ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ … မြရေ … ခဏလေးနော် … ကုတင်စွန်း တိုးလိုက် ”
“ ဟင် … တ ကယ် လား ”
“ အင်း … တံခါးဘက် … မကြည့်နဲ့နော် ”
လင်တော်မောင့် အပြုမှုကြောင့် မြလေးနွယ် အလိုးခံရင်း စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်လာရသည်။ လင်ဖြစ်သူ သတိပေးနေသည့် ကြားမှ အိပ်ခန်း တံခါးပေါက်သို့ တချက် ခိုးကြည့်မိ၏။ ဦးစိုးသိန်းမှာ ထရပ်ရင်း မယားဖြစ်သူ ပေါင်တန် ၂ ဖက်အား ကုတင်စွန်းအရောက် ဖြဲကြည့် နေပြန်သည်။
“ ကျွတ် … လိုးမှာဖြင့် … လိုးလေ …ကိုစိုးရဲ့ ”
ဦးစိုးသိန်းမှာ လိုးလက်စ မယားဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်အား လက်နှင့်ဖြဲကာ အိပ်ခန်းတံခါးဘက် မသိ မသာလေး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ တဆက်ထဲ ကုတင်အောက် ဆင်းရင်း ကိုယ်တစောင်း ထားကား ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ပေါင်တချောင်းအား ဖြဲကာ တချက်ချင်း ဆွဲလိုးနေ၏။
တစုံတခုအား တွေးမိရင်း ရှက်စိတ်များ ဝင်လာ သော်လည်း လင်တော်မောင် လုပ်သမျှ အလိုက်သင့် နေပေးလိုက် သည်။ ရှက်စိတ်ကြောင့် ပက်လက် အနေထားဖြင့် မျက်နှာအား တဖက် လှည့်ထား သော်လည်း လီးအရည်ပြား နှင့် စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများ ထိတွေ့ ပွတ်တိုက် မှု့က ကာမစိတ် ကြွတက်လာရ၏။
အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား များ ဖောင်းကားလာပြီး စောက်စိ အရည်ပြားလေး မာထင် လာပြန်သည်။ လင်တော်မောင် မထားသော ခြေတဖက် အား ကုတက်ပေါ် ပြန်ချကာ ခြေ ၂ ဖက်လုံး ခြေဖျား ထောက်ကာ ဖင်ကြီးကြွပြီး မသိမသာ အောက်မှ ခါးကော့ ပေးနေမိ၏။ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများနှင့် လီးအား ရှုံ့ချည်ပွချည် ညှစ်ပေးလိုက်သည်။ မြလေးနွယ် တုန့်ပြန်မှု့များက ခါတိုင်းနှင့်မတူ ထူးထူးကဲကဲမို့ ဦးစိုးသိန်း တယောက် တဘွတ်ဘွတ် ဆောင့်လိုးရင်း မထိန်းနိုင်တော့ပေ။
“ အ … အ … ကောင်း လိုက် တာ…… မြလေး ရယ် …… အ … အစ် … အစ် မ … မ မ ရ တော့ ဘူးးးး … ပြီးချင်နေပြီ … အင့် …… အားးးး ……အားဟားးးးး ”
“ အင်း … ဟုတ် … ခဏလေး … မ ရပ် လိုက် နဲ့ … မြ လေး လဲ … ပြီး …ပြီး …… ပြီးတော့မှာ ကို စိုး ရဲ့ … အ ……… အ ”
၂ ယောက်သား ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ပြီးကာ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း တင်းကျပ်နေအောင် ဖက်ထား လိုက်တော့သည်။
“ ကျေနပ်သွားပြီလား ဟင် ”
“ အင်း … ကျေးဇူးတင်တယ် မြလေးရယ် ကိုစိုး ဆန္ဒကို … လိုက်လျောပေးလို့ … တအားချစ်တာပဲ ”
ဦးစိုးသိန်းမှာ ဘေးနား လှဲချရင်း မယားဖြစ်သူအား မျက်နှာချင် ဆွဲလှည့်ကာ မျက်နှာအနှံ့ နမ်းရှိုက်နေ၏။
“ သူ … ရှိသေးလား … ဟင် ”
“ မရှိတော့ပါဘူး ထွက်သွားပါပြီ … အဲလို သူစိမ်းရှေ့ … လိုးပြရတာ … အရမ်း ကောင်းတယ်ကွာ … မြ လေး ရော ဟင် ”
“ အင် ……… မသိဘူးလေ … ”
မြလေးနွယ် ပြောပြီးမှ တစုံတယောက် မျက်နှာကြီး မျက်လုံးထဲ ပေါ်လာကာ စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ ခံစား မိရသည်။ လင်မယား လိုးနေတုန်း တခြားတယောက် ချောင်းကြည့် နေကြောင်း ကြိုသိနေတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် လာရ၏။
“ ကိုစိုး… အရမ်း ဆိုးတာပဲ မြလေး အဖုတ်ကို သူ့လူ … မြင်အောင် ဖြဲပြ နေသေးတာ … ဟွန့် ”
“ ရှက်လို့လား … မြလေးရယ် … ကိုစိုး ဆန္ဒကို … လိုက်လျောပေးမှာဆို ”
“ အဲတာတော့ အဲတာပေါ့ ဒါပေမယ့် မြလေး လုပ်နိုင် ပါ့မလား မသိဘူး ခုလို ဖြဲပြတာတောင် … တအား ရှက်မိတယ် ”
“ ဟူးးး ဟူးးးးး ”
ဦးမင်းဇင် တယောက် ဦးစိုးသိန်းတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းဝမှ ပြန်လာပြီး မြင်ကွင်းများက မျက်လုံးထဲ မထွက်တော့ပေ။ မိန်းမ ဆုံးပါး သွားကတည်းက တခါတလေ ကြေးစား မိန်းမများနှင့် ပျော်ပါး ဖူးသော်လည်း လောလောဆယ် ကာမကိစ္စ မဆက်ဆံ ဖြစ်သည်မှာ ကြာပြီမို့ ကာမစိတ်များ နိူးထလာသည်။ ခုလို မြင်လိုက်ရသော် ဦးစိုးသိန်း နေရာတွင် ဝင်ရောက် ခံစားရင်း မြလေးနွယ်အား လိုးချင်သော စိတ်တွေ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေတော့၏။
ဒီအိမ် စရောက် ကတည်းက မြလေးနွယ်၏ ဆွဲဆောင်မှု့ ရှိသော ခန္ဒာကိုယ်ကြောင့် လူချင်းအနီးကပ် ဆုံတိုင်း ဆွဲလိုး ချင်သော စိတ်များ ထိန်းမနိုင် သိန်းမနိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။သို့သော် လုပ်ဖေါ် ကိုင်ဘက် မိတ်ဆွေ တစ်ဦး၏ မိန်းမမို့ ဖြစ်ပေါ်နေသော ရာဂစိတ်အား ချိုးနှိမ် ထားရ၏။ ကာမစိတ်အား ဘယ်လိုပင် ချုပ်တည်း ထားသော်လည်း သွေးသားဆန္ဒက ထကြွ နေလျက်ပင်။
ကုတင်စောင်း၌ ဦးစိုးသိန်း ဖြဲပြသော မြလေးနွယ် စောက်ဖုတ်အား မြင်ယောင်ရင်း ပုဆိုးထဲ မှ လီးမှာ မခံမရပ် နိုင်အောင် တင်းမာ လာတော့ သည်။ ထုံးစံ အတိုင်း ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ပြီး မြလေးနွယ်တို့ လင်မယား လိုးပုံများအား မြင်ယောင် ရင်း ဦးစိုးသိန်း နေရာအား ဝင်ရောက် စိတ်သွင်းကာ ဂွင်းထု ပစ်တော့ သည်။
“ ကိုစိုး “
“ ဘာလဲ …မြလေး ”
မြလေးနွယ် အိပ်ခန်းတံခါးနားလေး အသံနိမ့်ကာ လင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်းအား ပြောပြနေသည်။ လင်မယား ၂ ယောက် လိုးပြီးသည်နှင့် အခန်းချင်း ကပ်လျက် ဦးမင်းဇင် အိပ်ခန်းအား လာချောင်း နေကြ၏။
“ ကိုမင်းဇင် … သနားပါတယ်နော် ”
“ အော် … သူလည်း … အရွယ်ကောင်းတုန်း ဆိုတော့ … အဲဒီ စိတ်က … ရှိတုန်းပဲလေ ”
“ သူ့မိန်းမက ဆုံးတာ ကြာပြီလား ”
“ အင်း … ၁ နှစ်လောက် ရှိပြီ … သူ့မြို့လေးမှာ စိတ်ဓါတ် ကျပြီး အလုပ်တွေပါ ထိခိုက် လာလို့ ကိုစိုးက ဒီခေါ်လာခဲ့တာ … ဒီမှာလည်း ကိုစိုးတို့နဲ့ … ရှယ်ယာ လုပ်ငန်းတွေ ရှိတယ်လေ … တိုက်ခန်းဝယ် နေမှာ ပြောတယ် … သူ့တိုက်ခန်း မရခင်တော့ … ကိုစိုးတို့ အိမ်မှာပဲ နေပါစေ “
“ အိမ်မှာ နေတာက … ရပါတယ် … ကိုစိုးရယ် … ဒါပေမယ့် … သမီးလေးက … ရှိသေးတယ် ”
“ အင်း … သမီးရှေ့တော့ သတိထားပြီး … ဂရုတစိုက် နေကြရမယ် … ပြီးတော့ … ကိုစိုးလည်း အရင်လို … မြလေး ဆန္ဒကို … ဖြည့်ဆည်း မပေးနိုင်တော့လို့လေ ”
“ ကိုစိုးက … ဆေးလိပ် ဖျက်ဆို … ဖျက်မှ မဖျက်တာ … အဲတာကြောင့် … ဟိုဟာက မမာတော့တာပေါ့ … ပြီးတော့ … ကိုစိုး စိတ်ကြွရင်လည်း … မြလေးက အဖေ့အိမ် ရောက်နေတော့ … မြလေးကတောင် အားနာနေမိတာပါ ”
“ စိတ်ကြွလည်း လီးက အမြဲ မာမလာဘူးလေ … ခုနတောင် … ကိုမင်းဇင် ချောင်းကြည့်မှန်း သိလို့ … လီးက မာထင်နေတာပုံမှန်ဆို မြလေးလဲ သိသားပဲ … ခဏနဲ့ လီးက ပျော့ခွေသွားတာ … ဟိုး အရင်လို မလိုးနိုင် တော့လို့ မြလေးကိုပဲ … သနားမိတယ် ”
“ မလိုပါဘူး ကိုစိုးရယ် မြလေး စိတ်ကြွရင် တခြားနည်းလမ်းတွေ …… ရှိပါတယ် ”
“ အင်း ဒါပေမယ့် ခုနောက်ပိုင်း မြလေးကို တခြားတယောက်နဲ့ … လိုးတာ ပုံဖေါ်တွေးရင်း … စိတ်အရမ်း ကြွလာမိတယ် ဒါကြောင့် ကိုမင်းဇင်နဲ့ ကိစ္စကို မြလေး ပူဆာမိတာပါ ”
“ အဲဒီ ကိစ္စက လွယ်တော့ မလွယ်ဘူး … ကိုစိုး ရဲ့ … မြလေးလည်း သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ် ခံစားတတ်တဲ့ မိန်းမတယောက်ပါ … ကိုစိုး မလုပ်နိုင်တဲ့ခါ … ဆာလောင်မိတာ … ဝန်ခံပါတယ် … ဒါပေမယ့် … ကိုယ်ချစ်လို့ ယူထားတဲ့ မိန်းမကို … တခြား တယောက် … ယောက် … ”
“ ဟာ … ခဏ ကိုစိုး သေချာ ရှင်းပြ ပါ့မယ် မြလေးက ဇနီးကောင်း တယောက်ပါ … သမီးလေးတောင် … ဒုတိယနှစ် ရောက်နေပြီလေ သိပါတယ် …ခုဟာ ကိုစိုး ဆန္ဒတွေပါ ”
“ အင်းပါ ကိုစိုး … စိတ်တိုင်းကျ မြလေး လိုက်လျောပေးမှာပါ … အိမ်ထောင်ရေး မထိခိုက်ပဲ …အချစ်တွေ မလျော့ရင် ရပါပြီ ”
မြလေးနွယ် လင်ဖြစ်သူ အတွက် စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေမိသည်။ ကာမစိတ် တောက်လောင်ချိန် ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် ခိုးလိုးနေသည့် အဖြစ်အား အမှန်တိုင်း ဖွင့်ပြောရအောင်လည်း သတ္တိက မရှိသေးပေ။
“ အားးး အားးးး …… မြလေးနွယ်ရယ် … ရှီးးးးးး… အ … အ … ကောင်း လိုက် တာ ထွက် ပြီ ကွာ ”
လင်မယား ၂ ယောက် အိပ်ခန်းဝ၌ စကားပြောနေစဉ် အထဲမှ ဦးမင်းဇင် တယောက် မြလေးနွယ်အား ဂွင်းမှန်းထုရင်း လရည်များ ပန်းထုတ်နေတော့သည်။
“ ဟော … ကိုမင်းဇင် … ဂွင်းထု ပြီးပြီး … မြလေး နာမည်ကို … ရွတ်နေတာကွ ”
“ အင်း … မြလေးကို မှန်းထု နေတာ နေမယ်နော် … ကိုစိုး ”
မြလေးနွယ်တို့ လင်မယား ၂ ယောက်လုံး ခဏ ငြိမ်သွားကာ ဦးမင်းဇင် အိပ်ခန်းဝမှာ ထွက်လာပြီး သူ့မတို့ အိပ်ခန်းထဲ အရောက် ဒုတိယ အချီ ထပ်လိုးဖြစ်ကြသည်။ ထူးထူးခြားခြား ဦးစိုးသိန်း လီးမှာ လရည်ထွက်သည် အထိ မာထင်နေတော့၏....။
အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် »»»»»»
No comments:
Post a Comment