ဂမ္ဘီရမှော်ကျောက်တုံး အပိုင်း ( ၂ )
လမင်းကြီး ရေးသားသည်။
အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။
အခန်း ( ၇ )
“ အမေ...နာလို့လား.. ”
“ ကိစ္စမရှိဘူး.. ထပ်လုပ်ကြည့်.. ”
ဒီတစ်ခေါက် ကျနော့်လီးက နည်းနည်းပိုပြီး နက်နက်ဝင်သွားတယ်။ အမေ ထပ်အော်ပြန်ရော။
“ အိုးးး ကျွတ်ကျွတ်.. ”
အမေ အဲ့လိုဖြစ်နေတာကို ကျနော့်စိတ်ထဲမှာ မသက်သာဘူး။ ဆက်လုပ်လို့ ကောင်းပါ့မလား ဇဝေဇဝါ ဖြစ်နေမိတယ်။ အခု အမေ့အဖုတ်က ကျနော်လီးကို ဒစ်လောက်ပဲ ငုံမိရုံ ရှိသေးတာ။ အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကောင်းကောင်း ဝင်သွားဖို့ရာမှာ တော်တော်ခက်ခက်ခဲခဲ ဖြစ်နေတာပေါ့။
ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆိုတော့ အမေက အဖေဆုံးပြီးကထဲက ယောက်ျားနဲ့မအိပ်တာ ညီလေးတစ်သက် နှစ်နှစ်နီးပါးလောက်ကြာပြီလားပဲ။ ဒီတော့ အမေ့ပစ္စည်းက ပြန်ကြုံ့ပြီး ကျဥ်းနေပြီလား မသိဘူး။ ကြည့်လေ ကျနော့်လီးထိပ်လေးဝင်ရုံနဲ့ အမေ့မှာ တကျွတ်ကျွတ် စုပ်သပ်နေရတယ်။ ဒါမှမဟုတ် ကျနော်ကပဲ အဆင်ပြေအောင် မလုပ်တတ်တာလား။
“ အင့်..ကျွတ်ကျွတ်..ကိစ္စမရှိဘူး၊ ထပ်ကြိုးစားကြည့်..သား..တဆုံးဝင်သွားပြီးရင် သူ့ဖာသူ ကောင်းသွားလိမ့်မယ်..ဖြေးဖြေးချင်းအားထည့်ပြီးဖိသွင်းလိုက်.. ”
ကျနော်လဲ အမေပြောတဲ့ အတိုင်း အားထည့်ပြီး လီးကို နှဲ့နှဲ့သွင်းကြည့်တယ်။ စောက်ခေါင်းထဲကို စပါးလုံးတစ်ထောက်ချင်း ၀င်သွားတဲ့ လီးက တော်တော်လေး ကြပ်ပြီးနာနေတာ။ ဒါတောင် အမေ့အဖုတ်ထဲက အချွဲရည်တွေ ထွက်နေတာနော်။
ကျနော့်မှာ ခါးကတောင့်၊ လီးကတောင့်နဲ့ အံကြိတ်ပြီး ဖိသွင်းနေတာ။ အမေ့ ကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးလေးအတင်းစုံမှိတ်ပြီး မအော်မိအောင် ပါးစပ်ကို လက်လေးနဲ့ ပိတ်ထားတယ်။ ကြပ်လွန်းလို့ သူလဲ နာမှာပေါ့။
ဒီလိုနဲ့ ကြိုးစားထိုးရင်း လီးက တဝက်နီးပါး ဝင်သွားပြီ။ အမေ့ လက်တွေက အဖုတ်ဆီ ရောက်သွားပြန်ပြီး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ တဘက်တချက် လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ကူဖြဲပေးတယ်။ ကျနော် ဆက်ထိုးတော့ လီးက အမေ့ စောက်စောက်ခေါင်းထဲကို တစ်ရစ်ချင်း တအိအိနဲ့ ဝင်သွားနေတယ်။
“ အမေ..သိပ်မလိုတော့ဘူးထင်တယ်၊ နဲနဲလေးကူပြီးထပ်ဖြဲပေးပါလား.. ”
အမေလည်း သူ့လက်နှစ်ဘက်စလုံး သုံးပြီး အဖုတ်နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖြဲချပေးတော့တာပဲ။ ကျနော် အားနဲနဲ ပိုထည့်ပြီး ခါးကော့ထိုးချလိုက်တာမှာ အမေကလဲ ဖင်ကြွပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကော့ထိုးပေးလိုက်တာနဲ့ တပြိုင်ထဲ ဆိုတော့..
“ အာ့..ရှစ်စ်.. ”
“ အီးးး ကျွတ်ကျွတ်..အင့်.. ”
ပလွတ်..ဖောက်
ကျနော်နဲ့ အမေတို့ရဲ့ အသံတွေ ပြိုင်တူထွက်လာပြီးတော့ ဆီးခုံချင်း ဖတ်ခနဲရိုက်မိတဲ့ အသံထွက်လာတယ်။ သိလဲ သိလိုက်တယ် အဖုတ်ထဲ လီးက တဆုံးဝင်သွားပြီ။ ကျနော်လဲ ဝမ်းသာသွားတယ်။ စက္ကန့် ၂၀လောက် ကပ်ထိုးထားရင်း ငြိမ်နေလိုက်တယ်။
ပြီးမှ ဖင်ကို စကြွပြီး တချက်ချင်းလိုးတော့တာပဲ။ တဆုံးဝင်သွားပြီးတော့မှ ညှောင့်တော့လဲ အသားချင်းပွတ်ပြီး နာနေသေးတယ်။ ကျနော် နဲနဲလေး အရှိန်တင်ပြီး ညှောင့်ကြည့်တယ်။ တပြိပြိနဲ့ လိုးချက်လေးတွေ အရှိန်ရလာပေမယ့်..
“ အူးး..အူးးး အူးး..အိုးး အာ့ အိုးးး ဖြေးဖြေး..ဖြေးဖြေး.. ”
အမေက ဖြေးဖြေး လုပ်ခိုင်းရင်း ခဏကြာတော့...
“ တော်တော့..တော်တော့..ခဏရပ်လိုက်ဦး..၊ ပြန်ထုတ်လိုက်ဦး၊ အမေ့ ဟာက မချောသေးဘူး၊ သားလီးကလဲ ခြောက်နေတုန်းပဲ။ လုပ်ရတာ နာတယ်.. ”
အမေက အဲ့လိုပြောတော့ ကျနော်လဲ ဖြေးဖြေးချင်း လီးကို ပြန်ဆွဲနှုတ်လိုက်ရတယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ရက်ကနေ အခုကိုယ့်အဖုတ်ကို လက်ဝါးနဲ့ ပိတ်အုပ်ထားပြီး မျက်နှာလေး ခပ်ရှုံ့ရှုံ့ဖြစ်နေတဲ့ အမေ့ကို ကြည့်နေမိတယ်။
ကျနော့် တသက်မှာ ဒါပထမဆုံးအကြိမ်ပဲလေ။ ကိုယ့်ဖာသာ ဂွင်းထု အာသာဖြေရုံက လွဲပြီး၊ မိန်းမလိုးတဲ့အတွေ့အကြုံ တခါမှ မရှိခဲ့ဖူးသေးဘဲ အောကား၊ အပြာကားတွေထဲမှာတော့ လိုးနေကြတာများ လွယ်လိုက်တာ။ ထင်ထားတာက လီးကအဖုတ်ထဲ အေးအေးဆေးဆေး သွင်းလိုက်ရုံပဲ အောင်းမေ့နေတာ။ ဒါပေမယ့်တကယ် လုပ်ကြည့်တော့မှ ခက်မှန်း သိရတော့တယ်။ ပထမဆုံး အကြိမ်မို့လို့လားတော့ မသိဘူး။
ကျနော်လဲ ကိုယ့်လီးကိုယ် ပြန်ငုံ့ကြည့်ရင်း အခြေအနေကို နှမြောနေမိတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးက ရှေ့မှာ အဆင်သင့် ရှိရဲ့သားနဲ့။ သွင်းလဲသွင်းမိပြီး ဖြစ်ရဲ့သားနဲ့၊ အမေ့ဘက်က အဆင်မပြေလို့ မခံနိုင်တာ ဆိုတော့အီလည်လည်ကြီး ဖြစ်နေတာပေါ့။ ကျနော် အမေ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်ရင်းက
“ အခု ဘယ်လိုလုပ်မလဲ.. ”
“ လီးကို စိုပြီး ချောလာအောင် အရင်လုပ်မှ ဖြစ်မှာ..၊ နို့မဟုတ်ရင် တအားနာတယ်.. ”
ပြောရင်းအမေက ထထိုင်လိုက်ပြီး ကျနော့်ပေါင်ကြားထဲ ငုံ့ချလိုက်တယ်။ စောစောကတုန်းကအတိုင်း လီးကိုလက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးထိပ်အရေပြားကို ဆွဲချပြီး ဖွင့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ ခေါင်းကိုငုံ့ပြီး ဒစ်ထိပ်ကို လျှာနဲ့ကုန်းရက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ ဒစ်ပတ်ချာလည်တပတ် လိုက်ယက်ပေးတယ်။
“ အူးးးး စစ်စ်..ဟားး.. ”
ကျနော် တကိုယ်လုံး စစ်ခနဲတွန့်သွားပြီ ကြက်သီးတွေ တဖျင်းဖျင်း ထလာတော့တာပဲ။ အမေက ပါးစပ်ဟပြီးကျနော့် လီးထိပ်ကို ကုန်းဟပ်ပြီး စုပ်ပေးတော့တယ်။
“ ပြွတ်..ပြွတ်..ကျွပ်..ကျွပ်.. ပလိ.. ”
လီးက အမေ့အာခေါင်ထဲကို တိုးဝင်သွားတိုင်း အမေ့ ခေါင်းက နိမ်ချည်မြင့်ချည်နဲ့ အားရပါးရ ပုလွေကိုင်နေတာ။ တလှည့်စီ ဖြည်းဖြည်းစုပ်လိုက်၊ ပြင်းပြင်းနဲ့ သွက်သွက်စုပ်လိုက်။ အမေက တဖြေးဖြေး အရှိန်တင်ပြီး စုပ်လာတော့ အမေ ခေါင်းတစ်ခါလှုပ်တိုင်း လီးက အမေ့အာခေါင်ထဲ ဝင်လိုက်ထွင်လိုက်နဲ့ပေါ့။ အရှိန်မြန်လာတာနဲ့အမျှ..၊ ကျနော့်မှာ ခါးကြီး ကော့ကော့ထိုးပြီး..
“ အိုးး..အိုးး..ရှီးးး..ကောင်းလိုက်တာ အမေရာ.. ”
အမေက ငုံစုပ်နေရာကနေ တခါတလေ လီးထိပ်ဒစ်ကို ပတ်ချာလှည့်လျှာနဲ့ လိမ်းရက်ပေးလိုက်၊ လီးဒစ်ဖူးထိပ်က အပေါက်လေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ထိုးကလိလိုက် လုပ်နေသေးတာ။ တချက်တချက် လဥကိုပါ ဆွဲစုပ်ပြီယက်ပေးနေတော့ ကျနော်လဲ ကောက်ကွေးကော့ပျံ နေရတော့တယ်။
ကျနော်လဲ အမေ့ခေါင်းကို ဆံပင်ကနေ အတင်းဆွဲဆုပ်ပြီး ဖိထားမိတယ်။ ပြီးတော့ လီးမခြောက်ပဲ ရွှဲနေအောင်ဘယ်လို နည်းနဲ့လုပ်ရသလဲဆိုတာ အခုမှ သဘောပေါက်တော့တယ်။ အမေ ငုံစုပ်ထားလို့ လီးတစ်ချောင်းလုံးလဲ အမေ့တံတွေးတွေနဲ့ စိုပြီး ချွဲနေပြီ။ အမေက လထစ်ပေါ် တံတွေးထွေးချလိုက်။ အာခေါင်ထဲ ပြန်သွင်းပြီး စုပ်လိုက် လုပ်နေတာကိုး။ လီးတစ်ချောင်းလုံး တံတွေးမြှုပ်တွေ ထနေပြီ။
နောက်ဆုံး နူးညံ့လှတဲ့ အမေ့ နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ လျှာရဲ့အတွေ့ကြောင့် အရမ်းကောင်းပြီး လီးထဲက တစစ်စစ်နဲ့ဖြစ်လာပြီ။ လရည်က ထွက်ချင်ပြီလား မသိဘူး။ ဂွင်း အမြဲထုနေကျ အတွေ့အကြုံရှိတော့ ထွက်ဖို့ စိုင်းပြင်းနေပြီဆိုတာ သိတာပေါ့။ တော်ကြာ အရင်ထွက်သွားရင် အမေ့ စောက်ဖုတ်ထပ်မလိုးရမှာ စိုးတာနဲ့..။
“ အမေ..တော်တော့..တော်တော့၊ ခဏရပ်ဦး.. ”
အမေက လီးကို ပါးစပ်က ချွတ်ပြီးတော့ သေချာကြည့်နေတယ်။
...............................................................................
အခန်း (၈)
သူ့ ပုလွေချက်ကြောင့် မာထန်နေတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးက အရည်တရွှဲရွှဲ တံတွေးတွေနဲ့ ပေါ်လစ်တင်ထားသလိုပြောင်တောက်နေတယ်။
“ ဒီလောက်ဆိုရင်တော့ လုပ်ငန်း ပြန်စလို့ရလောက်ပြီ ထင်တာပဲ၊ နာမှာ မဟုတ်တော့ဘူး.. ”
အမေက ပြောတော့၊ ကျနော်က ပြန်ပြီး
“ ရရောပေါ့...ဒီထက်ပိုလုပ်ရင် အရင်ထွက်ကုန်လိမ့်မယ်.. ”
ကျနော် စိတ်ထဲမှာတော့ အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲ လီးနဲ့ ပြန်ထိုးသွင်းရမှာကို ရွံ့တွန့်တွန့် ဖြစ်နေမိတယ်။ စောစောကလို သွင်းလို့ခက်ပြီး အမေ နာနေဦးမှာစိုးလို့။ ဆက်မလုပ်ပြန်ရင်လဲ နောက် ဒီအခွင့်အရေးမျိုးက ၂ခါ ရှိဦးမယ်လို့ မသေချာဘူး။
ဒီတော့ ပြန်မစခင် သေချာအောင်လို့ လမ်းချောအောင် အရင် ချဲ့မယ်စိတ်ကူးပြီး အမေ့ကို..
“ သားလဲ တလှည့် လုပ်စမ်းပါရစေလား.. ”
ပြောပြီးတော့ အမေ့ကို သာသာလေး ဖက်တွန်းပြီး လှဲချပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ထမီကို ခါးအထိ ပြန်တွန်းတင်ပြီး အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ခပ်ရဲရဲပဲ ဇတ်ခနဲ ပြန်ကိုင်လိုက်တယ်။၊ အမေက အထာသိစွာနဲ့ ပေါင်ကြီးထောင်ပြီး ကားပေးလိုက်ပြန်ရော။
ပင်တီကတော့ မချွတ်ရသေးပဲ ဝတ်ထားတုန်း။ အရင်တစ်ခေါက်အတိုင်း ပင်တီအနားသား ဘေးဆွဲဖယ်ပြီးလက်ခလယ်နဲ့ စောက်ဖုတ် ကွဲကြောင်းကြား ပွတ်ဆွဲရင်း ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ အမေ့ခါးလေး တွန့်ခနဲ ဖြစ်ပြီးကော့တက်သွားတယ်။ အခုတခါမှာတော့ စောစောကလီးနဲ့ ထိုးထည့်တုန်းကထက် ပိုပြီးချွဲကျိစိုစွတ်တဲ့ အထိအတွေ့ကို လက်က တဆင့် ခံစားသိ သိလိုက်ပြီ။ အမေ့စောက်ဖုတ်ကြားမှာ ဒီတခါတော့ ရွှဲအိနေအောင် စိုနေပါလား။
စောက်ရည်တွေက တစိမ့်စိမ့် ထွက်လာနေတယ်။ ကျနော် လက်ခလယ်နဲ့ နှစ်ချက်သုံးချက်လောက် ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် ကစားပေးတော့ ရှောရှောရှူရှူပဲ။ ကျနော်လဲ တဆင့်တက်ပြီး လက်ညှိုးပါ ကူလိုက်တယ်။ လက်ချောင်း နှစ်ချောင်းပူးပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ထပ်နှိုက်တယ်။
အမေ့ စောက်ရည်တွေ ပြိုဆင်းကျလာပြန်ပြီ။ လက်နှစ်ချောင်းပူးလဲ စောက်ခေါင်းထဲ ချောချောမောမော ဝင်သွားတဲ့အပြင် ကျနော့် လက်ဖျားလေးတွေက စောက်ခေါင်းထဲ ကုတ် ကလိပေးနေလိုက်ပြီး လက်နှစ်ချောင်းပူးနဲ့ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လိုးပေးနေလိုက်တယ်။
“ အူးး..အူးးး..အူးးး..ဟင်း..ကောင်းတယ်..အင့်.. ”
ပြိ..ပြိ..ပြိ..ကျိ..ကျိ..ကျိ..
ခပ်သွက်သွက် လက်အထုတ်အသွင်းနဲ့ စောက်ရည်ရွှဲနေတဲ့ စောက်ခေါင်းနံရံ ပွတ်တိုက်မှုကြောင့် ထွက်လာတဲ့အသံက စည်းချက်ညီညီ ထွက်နေတယ်။ ကျနော့် လက်ချောင်းတွေက အမေ့မွေးလမ်းကြောင်းထဲမှာ ပတ်မွှေနေပြီ။ ဘယ်ရစ်လှည့်လိုက်၊ ညာရစ်လှည့်လိုက်နဲ့၊ မွှေနေရင်း ထွက်လာတဲ့စောက်ရည်တွေကလည်း တဖြေးဖြေး စီးပျစ်လာတယ်၊ အဖုတ်ထဲက လက်နှစ်ချောင်းလည်း ညောင်စေးလိုက်နေပြီ။
လက်တွေလဲ အဆုံးထိဝင်နေတဲ့ အပြင် ပတ်ထိုးမွှေနေတော့ အမေ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား ထူကြီးတွေက မွှေချက်နဲ့ အတူ စုသွားလိုက် ဘေးကားထွက်သွားလိုက်နဲ မွှေတဲ့ လက်တွေရဲ့ လှုပ်ရှားချက်အတိုင်း လိုက်ရွေ့နေတာ ဒီမြင်ကွင်းမျိုး တစ်သက်မှာ မြင်ဘူးတာ ပထမဆုံးဖြစ်လို့ အရမ်းစိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေရတယ်။
အမေလဲ အမေလဲ ခေါင်းလေးထောင်လာပြီး သူ့စောက်ပတ်ကို ပြန်ငုံ့ကြည့်ရင်း ခါးလေး ကော့ကော့ပေးပြီး လက်မွှေချက်တွေကို တုန့်ပြန်ရင်းနဲ့..ပါးစပ်က ညည်းသံလေးတွေ ဆက်တိုက် ထွက်လာတယ်လေ။
“ အူးး အိုးးး အူးး အားးးစစ်စ်.. ”
ကျနော့် လက်နှစ်ချောင်းပူး ကြီးကအခုအမေ့အဖုတ်ထဲ ချောချောမောမော၊ အေးအေးဆေးဆေး ဝင်ထွက်နိုင်နေမှတော့ အမေ့စောက်ခေါင်းက အခုတစ်ခါတော့ လီး ရှောရှောရှူရှူသွင်းနိုင်ဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်လောက်ပြီလို့ယူဆလိုက်ပြီ။
ကျနော်က ကလိုင်းနေတဲ့ လက်တွေကို အဖုတ်ထဲက ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး ကိုယ့်အင်္ကျီတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ အပြင်မှာ မိုးတွေသည်းပြီး ရာသီဥတုက အေးစိမ့်နေပေမယ့် အေးဖို့ သတိမရဘူး၊ ဇောချွေးတွေတောင် ပြန်နေတာ၊ အမေ့ကို လိုးချင်တဲ့ ရမ္မက်ဇောပေါ့။
ကျနော်က အမေ့ပင်တီလေးကို ခါးကနေ လက်လျှိုပြီး ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ အမေက အလိုက်တသိပဲ ဖင်ကိုကြွပေးလိုက်တော့ လက်ထဲလွယ်လွယ်နဲ့ ပါလာရော။ ကျနော်လဲ ပင်တီလေးကို လိပ်ချွတ်လာခဲ့ပြီး၊ ခြေဖျားက တဆင့် ချွတ်ချလိုက်တော့ အမေကခြေထောက်လေးတွေ မြှောက်ပေးပြန်ရော။ အခုမှ အမေ့ရဲ့ အဓိကကျတဲ့နေရာက ဟင်းလင်းကြီး ဖြစ်သွားပြီ၊ ဘာအတားအဆီးမှ မရှိတော့ဘူး။
အဲ..ထမီကတော့ ခါးမှာ လိပ်ရက်သားကျန်သေးတယ်။ ကျနော်လဲ မထူးဘူး၊ တလက်စထဲ အမေ့ခါးက ထမီကိုပါ ဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်၊ အမေက စောစောကလိုပဲ ဖင်ကြွပေးပြန်တယ်။ လိမ္မာချက်ကတော့။ ပြီးတော့ အမေကလည်း သူ့အင်္ကျီကို သူ့ဖာသာ လက်ပင့်ပြီး ချွတ်ချလိုက်ပြန်တယ်။
အမေ့ ကိုယ်တစ်ကိုယ်လုံး ကျွတ်သွားချိန်မှာတော့ ကျနော်လဲ အမေ့အပေါ် မှောက်လျက်ထပ်ပြီး တက်ခွလိုက်တယ်။ အမေက ပေါင်ကြီးနှစ်ဘက် အဆင်သင့် ကားပေးထားပြီ။ ဖင်ကားပြီး ဖြဲထားတော့ စောက်ဖုတ်ကြားကအပေါက်ဝလေးက ဟက်တက်လေးပေါ့။
အတွင်းသားလေးတွေက ပြူပြီး မြင်နေရတယ်၊ နှုတ်ခမ်းသားတွေက ဘေးကို လိပ်နေတယ်။ စောစောက ကျနော် လက်နဲ့ ထိုးကလိုင်းထားတဲ့ အရှိန်လဲ ပါမှာပေါ့။ အတွင်းသားလေးထဲမှာ အရည်တွေ ရွှဲအိလဲ့နေပြီး နှုတ်ခမ်းသားတွေမှာတော့ ဖြူဖြူ ပျစ်ပျစ်စီးစီး အနှစ်တွေလို ကပ်နေတယ်။
ကျနော် အမေ့ပေါ် မှောက်ချလိုက်တော့၊ အမေ့နို့လုံးကြီးတွေက ကျနော့် ရင်အုပ်ကို ခံပြီးတွန်းထားတယ်။ အခုကျနော့် ရင်ဘတ်နဲ့ အမေ့နို့ကြီးတွေက ဖိကပ်ပြီး ကြိတ်မိနေပြီ။ အမေ့နို့ကြီးတွေက အိစက်ပြီး နူးညံ့နေတယ်။
အပြင်မှာ ရွာနေတဲ့ မိုးကလဲ စဲဖို့နေနေသာသာ ပိုပြီးတော့တောင် သဲသဲမဲမဲရွာချနေတယ်။ အပြင်က စိမ့်ဝင်လာတဲ့ အအေးဓါတ်က အခန်းထဲက အမေနဲ့ ကျနော်တို့ ကျားမစုံတွဲရဲ့ တက်နေတဲ့ ရာဂမီးအပူချိန်ကို ဘယ်လိုမှ ထိုးဖောက်ပြီး အေးအောင် မစွမ်းနိုင်ဘူး။
အမေက သူ့ဖင်ကြီးနဲ့ ခါးတွေကို လှုပ်ပြီး တာစူနေတဲ့ ကာမတိုက်ပွဲအတွက် အသင့်အနေအထား ပြင်လိုက်တယ်။ တချိန်ထဲမှာပဲ ကျနော့်လီးက နောက်တစ်ခေါက် သူ့ရဲ့ မွေးရပ်မြေကို ပြန်ဖို့ အမေ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်ဆွဲနေပြီ။ အဲ့ဒီအခိုက်အတန့်လေးမှာပဲ အမေက ကျနော့်လီးကို လှမ်းဆွဲပြီး သူ့စောက်ခေါင်းဝမှာတေ့လို့ ကျနော့် ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး ဆွဲဖိချတယ် ။သွင်းလိုက်တော့လို့ အချက်ပေးတာပဲ။
ကျနော်လည်း အမေ့ ဆွဲချချက်နဲ့ ပြိုင်တူပဲ လီးကို ဖိထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ဟိုက်..ရှားဘား..ပထမတခါတုန်းကနဲ့လုံးဝ မတူတော့ဘူး။ အရမ်း အားမစိုက်ရပဲနဲ့ တပြိပြိနဲ့ ဝင်ချသွားတယ်။ ဝင်ချင်တော့လဲ လွယ်နေပြန်ရော။ လီးတစ်ခုလုံး ချွဲနေအောင် အမေ့တံတွေးတွေနဲ့ ဆွတ်ပေးထားတဲ့ အားသာချက်ပဲ။
........................................................................................
အခန်း ( ၉ )
ဒီလိုနဲ့ ဆီးစပ်ချင်း ဖိကပ်မိအောင် လီးတဆုံး ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်။
“ ရှူး..အင့်..အားးးး ”
လီးတဆုံး ဒုတ်ဒုတ်ထိအဝင်မှာ အမေ့သက်ပြင်းသံလေးက ထွက်လာတယ်။ ကျနော်အထဲမှာ တစ်မိနစ်လောက်စိမ်ထားလိုက်ပြီး အမေ့ပါးလေးတွေကို ဘယ်ညာနမ်းပေးနေမိချိန်မှာ အမေ့မျက်လုံးလေးတွေ မှိတ်ထားတယ်။ ကျနော်လီးကို တစ်ဝက်နီးပါး ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး အဆုံးထိ ပြန်သွင်းချလိုက်ပြန်ရော။ ပြီးတော့ဆက်တိုက်ဆိုသလိုပဲ ဖင်ကိုကြွကြွပြီး စညှောင့်ပါတော့တယ်။
ဆယ့်လေးငါးချက်လောက် ဆက်လိုးပေးလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးအဝင်အထွက်က ချောလာပြီ၊ ပထမအကြိမ်တုန်းကလို၊ နာတာ၊ ကြပ်တာတွေ လုံးဝမရှိတော့ဘူး။ အဲဒီမှာတင် အရှိန်တင်ပြီး စဆောင့်တော့တာပဲ။
ကျနော့်ဘဝမှာ အရင်က မိန်းမဆိုတာကို တစ်ခါမှ လက်တွေ့ မလိုးဖူးခဲ့ဘူး။ ဒါပေမယ့် သဘာဝက ဘယ်အချိန်မှာ ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာ ပြောပြပေးနေသလိုပါပဲ။ အသိစိတ်က ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်တော့လို့ သတိပေးလိုက်သလို ရှိတာနဲ့ ကျနော် အမေ့ကို ဆက်တိုက်ကြုံးပြီး လိုးနေမိပြီ။
ကျနော့်လီးက အချက်မှန်မှန် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ရှိနေချိန်မှာ အမေ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကလဲ လီးနံရံနဲ့ ပွတ်တိုက်ပြီး လိပ်ဝင်သွားလိုက်၊ လန်ထွက်လာလိုက် ဖြစ်နေတာကို ငုံ့ကြည့်နေတဲ့ ကျနော်က ထင်းထင်းကြီး မြင်နေရတယ်။
နှုတ်ခမ်းသားတွေမှာ ဖြူပျစ်ပျစ်အနှစ်တွေ ကပ်နေတယ်။ ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်ထဲက ဖြူဖြူစီးစီးအရည်တွေ ဆက်တိုက် စိမ့်ထွက်လာပြီး ဝင်ထွက်ပွတ်တိုက်နေတဲ့ လီးနဲ့တွေ့တော့ လီးနံရံရော အဖုတ်မှာပါအစေးတွေ အမျှင်တန်းနေတယ်။ ပြီတော့ ဆီးခုံချင်း ရိုက်ပြီးကပ်ပွတ်နေတော့
ကျနော့် လမွေး၊ အမေ့ စောက်မွေးတွေပေါ်မှာရော စီးကပ်ကုန်ပြီ။
“ အိုး..အိုးးး..အိုး..ဟင့်..အားးး ”
ဇုတ်..ဇုတ်..ဇုတ်..ပလိ..ပလိ..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..
လိုးသံတွေက မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ထွက်လာသလို။ အမေ့ ညည်းသံတွေကလဲ အပြိုင်ထွက်လာနေတယ်။ ခဏကြာတော့ အမေက ကျနော့်ကို တစောင်းနေခိုင်းပြီး သူကိုယ်တိုင်ကလဲ ကျနော့်ရှေ့မှာ တစောင်းလှဲလိုက်တယ်။
ကျောတစောင်းလေးလှဲပြီး သူ့ခြေထောက်တစ်ချောင်းကို ခြေကျင်းဝတ်ကနေ သူကိုယ်တိုင်ထောင်ပြီး ကိုင်မြှောက်ရင်း ဖင်ကြီးနောက်ပစ်လိုက်တော့ စောက်ရည်စီးစီးတွေ ရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက နောက်ဖက်ဖင်ကြားကနေ ပြူးထွက်လာတယ်။
အမေက ကျနော့်ကို တပေါင်ကျော် လိုးခိုင်းနေတာပဲ။ ကျနော်လဲ ခြေထောက်ကို ကိုင်မြှောက်ထားတဲ့ အမေ့ဆီက လက်လွှဲယူလိုက်ပြီး၊ ပြဲဟလာထဲ့ အဖုတ်ထဲကို နောက်က ကပ်လို့ တစောင်းပင့်ပင့်ပြီး တပေါင်ကျော် ဆော်တော့တာပေါ့။ ဒီလိုလိုးရတာလည်း တစ်မျိုးထိတာပဲ။
ပတ်..ပတ်..ပတ်..ပတ်..ပတ်..
“ အူးးး ဟင်းးး စစ်စ်..အာ့.. ”
ညည်းသာ ညည်းနေတာ အမေ့ကြည့်ရတာ အရမ်းကောင်းနေတဲ့ပုံ..မျက်လုံးလေးမှေး..ပါးစပ်လေး ဟလို့ ဖီလင် တက်နေပုံနဲ့..။
“ ဘာလဲ..အမေ..နာနေသေးလို့လား.. ”
“ ဟင့်အင်း..မနာတော့ဘူး၊ ကောင်း..ကောင်းနေတာ.. ”
အမေက ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ပဲ စောက်ဖုတ်ကို အတင်းကော့ထိုးပြီ စောက်ခေါင်းထဲကနေ လီးကို ဆွဲဆွဲညှစ်ပေးနေတယ်။
“ ဒီလို ညပ်အောင် ညှစ်ပေးနေတာ ကြိုက်လား ”
“ အူးးး အရမ်းကောင်းတာပဲ အမေရ..၊ လီးထဲ တစစ်စစ်နဲ့ အမေ့အပေါက်က ကြပ်ညပ်နေတာပဲ”
အဲ့လိုဆိုတော့လဲ. လီးထဲမှာ ကျနော့်လရည်တွေက ထွက်တော့မလို့ စုစည်းနေပြီ ။ ပြီးခါနီးတော့မယ်လို့ ခံစားလာရပြီ။ အခြေအနေကို အမေလဲ ရိပ်မိပုံရတယ်။
“ နေဦး..နေဦး..လှဲလိုက်စမ်း.. ”
အမေက ပြောရင်းနဲ့ ထထိုင်ပြီး ကျနော့ကို တွန်းပြီး လှဲခိုင်းလိုက်တယ်။ လီးလဲ ကျွတ်သွားတာပေါ့။ ပြီးလဲပြီးရော ကျနော့်ခါးပေါ် အမေက ကန့်လန့် တက်ခွပါလေရော။ ခြေထောက်တွေ အားသုံးပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်တော့ ဖင်ကြီးက ကြွနေတယ်။ ပက်လက်လှန်လိုက်လို့ အခန်းခေါင်မိုးကို မိုးမျှော်နေတဲ့ ကျနော့်လီးကို အမေက ဆွဲယူပြီး သူ့စောက်ပတ်ကြီး အဝကို ချိန်လို့ ကပ်တေ့လိုက်ရင်းက ဖိထိုင်ချလိုက်တယ်။
လိုးလို့ အလျင်ရပြီးသားဖြစ်နေတဲ့လီးနဲ့ စောက်ပတ်ကြား ဘာအခက်အခဲမှ မရှိပဲ လီးက အမေ့စောက်ခေါင်းထဲလွယ်လွယ်ကူကူ ဗြိကနဲ ဝင်ရောက်သွားတော့တယ်။ ပိုဇေရှင်းအပြောင်းအလဲ လုပ်လိုက်လို့ ထွက်ချင်လု ဆဲဆဲ ဖြစ်နေတဲ့ ကျနော့်လီးလဲ အကြောတွေ ပြန်လျော့သွားပြန်ပြီ။
အခုတော့ အမေ့ဖင်ကြီးက ကျနော့်ဂွေးဥပါ မြုပ်လုနီးပါး ဖိထိုင်ထားပြီး စောက်ဖုတ်ကို ရှေ့နောက်ဖိထိုး စကောဝိုင်းမွှေ့တော့တယ်။ ခဏကြာမှ ဖင်ကြီးကို နှိမ့်ချည်မြင့်ချည်ကြွပြီး ကျနော်လီးပေါ် ထိုင်ဆောင့်တော့တာပဲ။ ကျနော့်ဘက်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထားနဲ့ ထိုင်ဆောင့်နေတာဆိုတော့ အမေ့ ခန္ဓာကိုယ် ထက်အောက်လှုပ်ရှားတာနဲ့အညီ အမေ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကလဲ ဘောင်ဘင်ခတ်ပြီး ရမ်းနေတာပေါ့။
ကျနော်လဲ မနေနိုင်တော့ပဲ လက်လှမ်းပြီး အမေ့နို့ကြီးတွေကို လက်နှစ်ဘက်စုံ လှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး ညှစ်ကစားပေးလိုက်တယ်။
နို့အုံကြီးကို နယ်လိုက်၊ နို့သီးခေါင်းညိုညိုလေးတွေကို ဖိဖျစ်ပေးလိုက်လုပ်နေတာက အမေ့ရာဂစိတ်တွေကို ပိုဆွပေးသလိုဖြစ်နေတော့ အမေ့ ဖင်ဆောင့်ချက်တွေကလဲ ကြောက်ခမန်းလိလိ မြန်လာပြန်ပြီ။ အမေ့ဖင်ကြီးနဲ့ကျနော့် ပေါင်တွေကို ရိုက်ရိုက်ချနေတဲ့ အသံတွေက စက်သေနတ်ပစ်နေသလိုပဲ။
ဖြောင်းး..ဖတ်..ဖြောင်း..ဖတ်..ဖြောင်း..ဖတ်..ဖြောင်း..ဖြောင်းးး
“ အားးးဟားး အမလေး..စောက်ဖုတ်ကို အီနေတာပဲ..ကောင်းလိုက်တဲ့ လီး... ”
ကျနော်လဲ အမေ့ ဆောင့်ချက်တွေကို တချက်တချက်ခါးကို ကော့ကော့ ထိုးပေးပြီး ပင့်ပင့်လိုးတယ်။ ကျနော်တို့ သားအမိနှစ်ယောက်ရဲ့ လီးနဲ့စောက်ဖုတ်တွေ အပေးအယူမျှမျှ ဖိချကော့ထိုး အသကုန် လိုးချက်တွေကအပြင်က မိုးမုန်တိုင်းနဲ့အပြိုင် အခန်းထဲမှာ ညံပြီး မြိုင်နေတာပဲ။
ပတ်..ပတ်..ပတ်..ပျိ..ပျိ..ပျိ..
“ အိ..အိ..အီးးး.. အမလေးး..ပြီးတော့မယ်..ပြီးတော့မယ်၊ နောက်ထပ်နဲနဲလေး..နဲနဲလေး.. ”
အမေက မောသံကြီးနဲ့ ညည်းအော် အော်ရင်း ဖင်ကြီးကို ဆောင့်ဆောင့်ချနေတာလေ။
“ အူးးးစစ်စ်..အမလေးးး ပြီး..ပြီးပြီ..ထွက်ကုန်ပါပြီ.. ”
သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး၊ အမေ ဆောင့်ချနေတာတွေက ရုတ်ချည်းရပ်သွားပြီး ဆီးခုံချင်း ပွတ်ထိုးနေတယ်။စောက်ခေါင်းထဲက သိသိသာသာကြီး လီးကို တဘိဘိနဲ့ ဆွဲညှစ်နေတာလေ။ အော်လည်းအော်ရင်း အမေ့ကိုယ်က ကျနော့်ပေါ် မှောက်ကျလာတယ်။
ကျနော့် ရင်အုပ်ပေါ် မျက်နှာအပ်ထားရင်း အသက်ရှူသံပြင်းပြင်း၊ တဟောဟော မောသံကြီးနဲ့ ရှိုက်နေတယ်။အမေ့ စောက်ခေါင်းထဲက လီးကို ဆက်ညှစ်ပေးနေတုန်းပဲ၊ ကျနော်လဲ အမေ့ နောက်ကျောလေးကို ပြန်ပြီး သိုင်းဖက်ပေးထားတယ်။
...................................................................................................
အခန်း (၁၀)
ကျနော်က မပြီးသေးဘူး။ ၂မိနစ် ၃ မိနစ်လောက်ကြာမှ မောသံစွက်တဲ့ အသံတိုးတိုးလေးနဲ့..
“ အမေတော့ ပြီးသွားပြီ.. ”
ပြောပြီးတော့ ကိုယ်လေးလိမ်ပြီး ကျနော့်ပေါ်က လှိမ့်ဆင်းသွားတယ်။ အောက်ရောက်တော့ ကျနော့်ဘေးမှာပိုးလိုးပက်လက် လှဲချလိုက်တယ်။
ကျနော်က အမေအမောပြေအောင် စောင့်ကြည့်ရင်း မှော်ကျောက်တုံးချထားတဲ့ ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ အမေလဲ ကျနော်ကြည့်တဲ့ဆီကို လိုက်ကြည့်တယ်။
“ ကျောက်တုံးက ဘာမှလဲ ထူးထူးခြားခြား ဖြစ်တာလဲ မတွေ့ပါဘူး အမေရာ ”
“ ကြည့်ရတာ..သားက မပြီးသေးလို့နဲ့ တူတယ်။ သားပါ ပြီးလို့ လရည်ထွက်မှ အညွှန်းအတိုင်း ပြီးမြောက်ပြည့်စုံမယ်လို့ အမေတော့ ထင်တာပဲ"
“ ဒါဆိုလဲ သားပြီးအောင် ဆက်လုပ်မယ် အမေရာ.."
ကျနော် ထထိုင်ပြီး အမေ့ကို ဆွဲလို့ ကုတင်အလယ်မှာ နေသားတကျ ပြန်ချပြီး အမေ့ခြေထောက်တွေကို ခြေကျင်းဝတ်ကကိုင်ပြီး တွန်းတင်လိုက်တော့..
“ နေဦး..နေဦး..သား၊ ဒီတစ်ခါ နောက်ကနေ လုပ်ပေး.. ”
အမေက ကျနော့ကို ဖမ်းတားပြီး ကုတင်ပေါ်မှာပဲ လေးဘက်ထောက်ကုန်းပြီး ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပေးလိုက်တယ်။
ဟိုက်..! ကျနော် မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။ နောက်ကနေကြည့်မှ အမေ့ ကိုယ်လုံးကြီးက ရေဆေးငါးကြီးလို ဖွေးနေတာပဲ။ ပြူးနေအောင် ကုန်းပေးထားတဲ့ ဖင်လုံးကြီတစ်လုံးတစ်လုံးက နည်တဲ့အိုးကြီးမှ မဟုတ်တာ။ အခုလိုပုံနဲ့ အမေ့ကို မြင်လိုက်ရတာ ကျနော်အွန်လိုင်းက ကြည့်ဖူးတဲ့ အေဗွီဂျပန်သားအမိ အောကားတွေထဲက ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့ ဂျပန်အမေ မင်းသမီးကြီးတွေနဲ့ တစ်ပုံစံထဲပဲ။
ကျနော့်မှာ စိတ်ကူးယဥ်ဝတ္ထုတွေ ဖတ်၊ အင်းစက်အောကားတွေ ကြည့်ဖူးပေမယ့် လက်တွေ့မှာ ကိုယ့်ကို မွေးထားတဲ့ အမေရင်းကို ဒီလို ပြန်လိုးခွင့်ရမယ်လို့ ထင်မထားမိခဲ့ဘူး၊ စိတ်ကူးယဥ်သက်သက် ဂွင်းထုဖို့လောက်ပဲ။ အခုလို အမေကိုယ်တိုင်က ကိုယ်ရှေ့မှာ အခုလို ဖင်ကြီးပြူးနေအောင် လာကုန်းပေးနေလိမ့်မယ်လို့ အိပ်မက်တောင် တစ်ခါမှမမက်ဖူးဘူး။
အခု ကျနော့ရှေ့မှာ ကုန်းပေးထားတဲ့ ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးတွေကြားက အမေ့ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးကပြူးပြီး ထွက်နေတယ်။ ပေါင်ကြားမှာ ညပ်နေပေမယ့် စောက်ဖုတ်က စိမနေပဲ စောစောက လိုးထားတဲ့ အရှိန်နဲ့ခပ်ဟဟ ဖြစ်နေတယ်၊
အဲဒီ ခပ်ဟဟ နှုတ်ခမ်းသားတဘက်တချက်မှာတော့ ချွဲပျစ်နေအောင် လိုးထားတဲ့ လိုးရေဖြူပျစ်ပျစ်တွေက ကပ်နေတယ်လေ။
မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းက သားအရင်းဖြစ်တဲ့ ကျနော့်ကိုတောင်၊ ဒါ ငါ့အမေပါလားဆိုတဲ့ အသိစိတ် ပျောက်သွားလောက်အောင် ရာဂစိတ်ကို ဟုန်းခနဲ ထကြွစေတယ်။ ကျနော် မရတော့ဘူး ။ မျက်စိတွေ ပြာလာပြန်ပြီ။ ကျနော် အမေ့နောက်ကို ဝင်ဒူးထောက်လိုက်ပြီး အဆမတန် ပြန်တာင်တက်လာတဲ့ လီးကြီးနဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့လို့ ခါးကော့ပြီး ရိုက်သွင်းချလိုက်တယ်။
“ အာ့.."
အမေ အာ့ကနဲ့ အော်ပြီး ခါဆင်းသွားတယ်၊ လီးက ထင်သလို ဝင်မသွားပဲ ချော်ထွက်သွားတယ်။
“ ဟဲ့..ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါဟဲ့၊ ခါးကို ကိုင်ပြီး သေချာသွင်းလေ.. ”
ဟုတ်သားပဲ..ကျနော် လောသွားတယ်။ မွှန်ထူပြီး အလွတ်ကြီး ကစ်လိုက်တာလေ။ အမှန်တော့ သေချာ ချိန်ပြီးကိုင်သွင်းရမှာ။ တခါမှ မလုပ်ဖူးတာပဲ။ ကျနော် လီးကို ပြန်ကိုင်ပြီး အဖုတ်ဝမှာ သေချာပြန်တေ့တယ်၊ ပြီးတော့ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို လက်တစ်ဘက်စီနဲ့သေချာဆုပ်ပြီး ကိုင်ထိမ်းရင်း အားသိပ်မသုံးပဲ ဖြေးဖြေး ဝင်အောင် ချော့ပြီး ဖိထည့်လိုက်တယ်။
စိတ်အေးအေး ထားပြီး လုပ်တော့လဲ ရှောကနဲပါပဲ။ လမ်းကလဲ ပွင့်ပြီးသား ချောဆီတွေကလဲ အပြည့်နဲ့ဟာပဲကို။ လီး ရှောခနဲ ဝင်သွားတာ သေချာတော့မှ ကျနော်လဲ အားလေးနဲနဲ ထည့်ပြီး ဖိသွင်းချလိုက်တာ လီးတဆုံးဝင်ချသွားပြီ။
ဒီတော့မှ ကျနော်လဲ အမေ့ခါးကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ သေချာထိမ်းကိုင်ပြီး ဆောင့်တော့တာပဲ။
“ အာ့..အာ့..အာ့..အင့်..အင့်.. ”
ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ အမေ့ အာမေဋိတ်သံ ညည်းသံလေးတွေက တအာ့အာ့ တအင့်အင့်နဲ့ တွဲခိုပြီး ပါလာတယ်။အခုလို နောက်က ဖင်ကုန်းဆော်ပြီး ခွေးလိုးလိုးရတာ လီးကပိုပြီး စောက်ခေါင်းထဲ တဆုံးထိသလိုပဲ။ ဆောင့်ရင်းကနေ အရမ်းကောင်းလာတာ။ ကျနော်လဲ နွားသိုးကြိုးပြတ် အသားကုန် ဝုန်းတော့တာပဲ။ ဆောင့်ချက်တွေ ကြမ်းလာတော့ အမေ့မှာ ခေါင်းကိုဆတ်ဆတ်ခါ ရမ်းပြီး ပါးစပ်ဟ အော်နေရတာ ဘာတွေအော်လို့ အော်မှန်းမသိ၊ အသံတွေက ဗလုံးဗထွေး။
အစတုန်းက မွေ့ယာကို လက်နဲ့ ကန်ထောက်ထားပြီး လေးဘက်ကုန်းပေးနေတဲ့ အမေလည်း ကျနော့်ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် ကန်ထားတဲ့ လက်တွေက ပြိုကျသွားပြီး၊ တတောင်နဲ့ လက်ဖျန်ကိုပဲ အားပြုထောက်လိုက်ရပြီး ဝပ်ကျသွားတယ်။
ရှေ့ပိုင်းဝပ်သွားတော့ ဖင်ကြီးတွေက နောက်ကို ပိုပြီး ကော့တက်လာတယ်။ ကျနော့်အကြိုက်ပဲ၊ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို စုံကိုင်ပြီး အသေအကြေ ဆောင့်လိုးတော့တာ။ ကျနော့် လဥက အမေ့ဖင်ကြီးကို ရိုက်မိသံတွေက ထွက်လာတာပေါ့..။
ဖောင်း..ဖောင်း..ဖောင်း..ဖတ်..ဖတ်..ဖြန်း..ဖြန်း..ဖြန်းးး
လဥတွေက အမေ့ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးကို ဒလစပ် ရိုက်နေတာလေ။ ကျနော့်ဆီးစပ်၊ လမွေးအုံတစ်အုံလုံးနဲ့ အမေ့ဖင်ကြီး တစ်ခုလုံးလဲ လိုးရာကထွက်လာတဲ့ အရည်ပျစ်ပျစ်စီးစီးတွေနဲ့ စီးကပ်ပေပွလို့ နေပြီ။
“ အား..အားးး..အား..ဟင့်..အမလေး..အု..အု..ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ..မေ့သားရယ်၊ ကောင်းတယ်..ဆောင့်..ဆောင့်..ပြီးတော့မယ်..ထပ်ပြီးတော့မယ်..သေပြီ..အားးး.. ”
သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး။ အမေ့ စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်ထွက်နေတဲ့ ကျနော့်လီးလဲ တဆတ်ဆတ်ခါလာပြီး လဥလဲက သုက်ရည်တွေကို သုက်ပြွန်အတိုင်း တွန်းထုတ်လိုက်တယ်။ ကျနော်လည်း ထွက်ပြီဆိုတာ သိလိုက်တာနဲ့ အမေ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးတဆုံး ဥပါကပ်နေအောင်ဖိထားပြီး ကျနော်ထင်တယ် ဒစ်ထိပ်က သားအိမ်ခေါင်းဝမှာတောင်ထောက်နေလောက်ပြီ။
ခါးကို ကော့ပြီး အတင်းနှစ်ထိုးထားတုန်းမှာပဲ၊ အရှိန်နဲ့ ပန်းထွက်လာတဲ့ လရည်တွေက အမေ့ စောက်ခေါင်းထဲနဲ့သားအိမ်ခေါင်းထဲကိုပါ တပျစ်ပျစ်နဲ့ ဖြည့်ပေးနေတယ်။
............................................................................
အခန်း (၁၁)
အမေ့ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ဖိထောက်ထားတဲ့ ကျနော့်လက်တွေရော၊ ကျနော့်ရဲ့ ဟထားတဲ့ ပါးစပ်တွေပါ နတ်ပူးသလို တဆတ်ဆတ် တုန်နေတော့တယ်။
အမေလဲ လေးဘက်ကုန်းရက်က နေခေါင်းကြီးစိုက်နေပြီ။ အမေ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းကြွက်သားတွေက လီးကိုတဘိဘိနဲ့ ဆွဲဆွဲ ညှစ်ပေးနေတယ်။ ကျနော့် လက်တွေ ဒူးတွေ အားမရှိတော့ဘူး၊ ဆက်တောင့်မထားနိုင်တော့ဘူး။ ကျနော်လီးကို အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲက ဆွဲအချွတ်လိုက်မှာ အမေလည်း ဖင်ကြီးပါဝပ်ဆင်းပြီး မှောက်ရက်ကြီး ကျသွားတော့တာပဲ။
ကျနော်လဲ ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ လီးကို ကိုင်ပြီး ဆက်ပြီး ဂွင်းဆောင့်ပေးနေတယ်၊ လရည်လက်ကျန်တွေကတပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ဆက်ထွက်နေတုန်းလေ။ အဲ့ဒီလရည်တွေက မှောက်ရက်ကျသွားတဲ့ အမေ့ဖင်တုံး ဖြူဖြူကြီးပေါ်ရော၊ ဘေးကအိပ်ရာခင်းပေါ်မှာပါ အစက်တွေစင်ပြီး ပေပွကုန်တော့တာ။
ကျနော်လဲ လရည်တွေကုန်အောင် ညှစ်ချလိုက်ပြီးမှ ဒူးကြောတွေ ညောင်းလာပြီး ထိုင်ချလိုက်ရတော့တယ်။ကြည့်လိုက်တော့ အမေ့ဖင်ကြားက စူထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲက ကျနော် ညှစ်သွင်းထားတဲ့ လရည်တွေ တအိအိ လိမ့်ဆင်းကျလာနေတယ်။
ကျနော်လဲ အမေ့ဘေးမှာ ယှဥ်လျက် မှောက်အိပ်လိုက်ပြီး အမေ့ကျောပြင်သား နုနုလေးတွေကို သာသာပွတ်ပေးနေရင်း အမောဖြေ နေလိုက်တော့တယ်။ အခြေအနေတွေ ငြိမ်ကျသွားတော့ ကျနော်ရော အမေပါ အားတွေကုန်ပြီး မျက်လုံးတွေ စင်းကျလာတယ်။ အချိန်က နာရီပြန် တစ်ချက်တီးကျော်လောက် ရှိမှာပေါ့။ အပြင်ကမိုးကလဲ ကောင်းတုန်း။
ကျနော် အိပ်မပျော်ခင်မှာ မှော်ကျောက်တုံးကို ကြည့်လိုက်မိတော့၊ ကျောက်တုံးတဝိုက်မှာ ခပ်ပါးပါး အစိမ်းရောင် မိးလိုလို၊ အခိုးအငွေ့တွေ လိုလို ဝေ့နေတာ တွေ့ရပြီး၊ ကြည့်ရင်းနဲ့ အဲ့ဒီ အငွေ့လိုလိုတွေက အခန်းတံခါးအောက် အဟကြားက နေလွင့်မြော ထွက်သွားတော့တယ်။
စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း မျက်လုံးတွေလဲ လေးလာပြီး ဘယ်လို အိပ်ပျော်သွားမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး။ မနက်မိုးစင်စင်လင်းလို့ ကျနော်နိုးလာတော့၊ အမေက ကျနော့်အခန်းထဲမှာ မရှိတော့ဘူး။ ကျနော်လဲကြမ်းပေါ်မှာ ကျနေတဲ့ပုဆိုးကို ကောက်စွပ်ပြီး ကမန်းကတန်း အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ပြီးညီလေးကို သွားကြည့်ရတယ်။
ညက ကျနော်တို့ သားအမိနှစ်ယောက် မှော်ကျောက်တုံးရဲ့ အစီအရင်ထဲ မြောပါနေတာ ညီလေးကိုတောင် လုံးဝမေ့နေသလို ဖြစ်သွားတယ်။ အပေါ်ရောက်တော့ ညီလေးက အဖျားကျပြီး အခြေအနေက ပုံမှန် ပြန်ဖြစ်နေပြီ။ မျက်နှာလေးလဲ ကြည်ပြီး သွေးရောင်တွေ လျှမ်းနေပြီ။
ကျနော်လဲ ညီလေး ဘာစားပြီးပြီလဲ တွေးရင်း အိုဗာတင်းလေး ဖျော်တိုက်ပေးဖို့ စိတ်ကူးရပြီး အောက်ထပ်ဆင်း မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်ခဲ့တယ်။
ကျနော်အဝင်၊ အမေကလဲ မီးဖိုခန်းထဲက ထွက်အလာ မျက်နှာချင်းဆိုင် တိုးတော့ အမေ့မျက်နှာက ခပ်တည်တည်နဲ့ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလို ပုံမှန်ပဲ။ ပြီးတော့ ကျနော့်ကို ရေမြန်မြန်ချိုးတော့၊ တော်ကြာ ကျောင်းနောက်ကျနေမယ်။ ညီလေးကို အမေကြည့်လိုက်မယ် လို့ ပြောတယ်။
ကျနော်လဲ မနေ့ညက အဖြစ်အပျက်တွေဟာ တကယ်ပဲလား၊ အိပ်မက်မက်ခဲ့တာလား ဆိုပြီး ဇဝေဇဝါတောင်ဖြစ်သွားတယ်။
ကျနော်လဲ ရေချိုးဖို့ အခန်းပြန်ပြီး မျက်နှာသုတ်ပုဝါ ယူဖို့ ဝင်သွားတော့မှ ကုတင်ပေါ်မှာ အမေ့ပင်တီ အဖြုလေးကို လိပ်ရက်သားလေး တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျနော် ညက သေချာ သတိထားမှတ်မိလိုက်တဲ့ အနက်စက်တွေ ဖောက်ထားတဲ့ ပင်တီအဖြူလေး။
ပြီးတော့ အိပ်ယာခင်းပေါ်မှာလည်း မခြောက်တခြောက် စေးကပ်ကပ် အရည်ကွက်တွေ။ ဒါဆို ညကအိပ်မက်မက်တာမဟုတ်ပဲအမေ့ကိုတကယ်ကြီးလိုးခဲ့ရတာသေချာသွားပြီပေါ့။
ကျနော် အမေ့ပင်တီကို ကောက်ယူပြီး နမ်းကြည့်လိုက်မိသေးတယ်။ အနံ့က သက်တက်တက် မွှန်တွန်တွန်နဲ့..။ ဂမ္ဘီရမှော်ကျောက်တုံးကလဲ မနေ့ညကချထားတဲ့ နေရာမှာပဲ၊ ဗူးကပွင့်လျက်သား အနေအထားနဲ့ နဂိုအတိုင်းရှိနေသေးတယ်။
ဒါ..ဒါဆို ညကလုပ်လိုက်တဲ့အစီအမံက တကယ့်ကို အကျိုးသက်ရောက်မှု ရှိသွားတာပေါ့။
ညက အသည်းအသန် ခံစားနေရတဲ့ ညီလေး၊ နာရီပိုင်းအတွင်း အကောင်းပကတိပြန်ဖြစ်သွားတာက အံ့ဩလို့ မကုန်နိုင်ဘူး။ ကျနော် ကျောက်တုံးကို နေရာတကျ ဗူးထဲပြန်ထည့်၊ အဖုံးပြန်ပိတ်ပြီး၊ ဘီရိုပေါ်ပြန်တင်ထားလိုက်တယ်။
ပြီးတော့ တချက်ပြန်မော့ကြည့်ရင်း ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ပြုံးလိုက်မိပြီး ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့တော့တယ်။
.....................................................................................................................................
အထက်ပါ အဖြစ်အပျက်များ ဖြစ်ပွားပြီး နှစ်ပတ်ခန့်အကြာ..၊စနေနေ့ တစ်နေ့..၊ အိမ်အပေါ်ထပ် အမေ့အိပ်ခန်းထဲမှာ ဖြစ်သည်။
ကျနော်က အမေ့ကုတင်ပေါ်တွင် ခြေတွဲလောင်းချထိုင်ပြီး အခန်းတခုလုံးရဲ့ မြင်ကွင်းကို ခြုံငုံသုံးသပ်ပြီးမျက်လုံးကစား ကြည့်နေမိတယ်။
ညီလေးက သူ့အခန်းထောင့်က ပုခက်ခြင်းလေးထဲမှာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေတယ်။ ဒီကောင်က နှစ်ခါလည်သာ ကျော်လာတာ အခုထိ ပုခက်နဲ့အိပ်တုန်း။ အမေ့ကုတင်ပေါ်မှာ အတူသိပ်တော့ ကောင်းကောင်း မအိပ်၊ ခဏခဏနိုးပြီး ဂျီကျတယ်။ ပုခက်နဲ့အိပ်ရတာပဲ အထာကျနေတော့ အပြောင်းအလဲကို မကြိုက်ဘူးထင်ပါရဲ့။
ပုခက်နဲ့မှ ကောင်းကောင်းအိပ်တော့ အမေက အလိုလိုက်ထားရတာ။ အခု အမေက ထမီရင်လျားနဲ့ မှန်တင်ခုံရှေ့က ခွေးခြေပုလေးပေါ်မှာထိုင်နေပြီး အနည်းငယ် ပွယောင်းရှုပ်ထွေးနေတဲ့ သူ့ဆံပင်တွေကို ကြည့်ကောင်းအောင် ဘီးနဲ့ ထိုင်ဖြီးနေတာပေါ့။
ဟို တစ်နေ့က ဂမ္ဘီရမှော်ကျောက်တုံးရှေ့မှာ အညွှန်းအတိုင်း အစီအရင်လုပ်လိုက်ပြီးကထဲက ညီလေးလဲနောက်ထပ် ဘာမှထပ်မဖြစ်တော့ပဲ လုံးဝ ကောင်းသွားတယ်။ အခုနှစ်ပတ်လောက် ကြာခဲ့ပြီ၊ ဒေါင်ဒေါင်မြည်ပဲ။
ကျောက်တုံးကိုလည်း ပြီးခဲ့တဲ့အပတ်ကပဲ သူ့ပိုင်ရှင်ဖြစ်တဲ့ ကြီးကြီးမြယောက်ျား ဘကြီးသိန်း လာပြန်သူသွားပြီ။ ကျနော့် အတွေးတွေ ပတ်ချာလည်ပြီး ညီလေးကိုတစ်လှည့်၊ အမေ့ကို တစ်လှည့်ကြည့်ရင်း ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို ပြန်စဥ်းစားနေမိတယ်။
ဆံပင်ထိုင်ဖြီးနေတဲ့ အမေ့မျက်နှာမှာ ချွေးနဲ့အဆီနဲနဲ ပြန်နေပြီး နဖူးမှာလည်း ချွေးသီးလေးတွ စို့နေတာအတိုင်းသား မြင်နေရတယ်။ မျက်နှာတင် မကဘူး၊ အမေ့ လက်မောင်းသားလေးတွေကလည်း ချွေးပေါက်လေးတွေနဲ့ အစိုပြန်နေတယ်။
အမေဝတ်ထားတဲ့ ထမီရင်လျားကလည်း ကပိုကရိုနဲ့ လျော့ရိလျော့ရဲ ပတ်ထားတာပါ။ ဖွံ့ထွားတင်းမာတဲ့ နို့လုံးကြီးတွေကို ကပိုကရို ပတ်ထားတဲ့ ထမီက သေချာထိမ်းမထားနိုင်ပဲ၊ ရင်သားအစုံက အတင်းရုန်းထွက်နေသလိုပဲ။
အပြီးသတ် မဖြီးရသေးလို့ ဖားလျားချထားတဲ့ ဆံပင်က ပွယောင်းယောင်းရှိနေဆဲပဲ ဖြစ်လို့ အခု အမေ့ပုံစံက ကျနော့်မျက်စိထဲမှာ ဘယ်လိုကြည့်ကြည့် အရမ်းဆက်စီ ဖြစ်နေတော့တာပဲ။
.....................................................................................................
အခန်း (၁၂) (ဇာတ်သိမ်း)
“ ကဲ...အဲဒီမှာပဲထိုင်နေလိုက်..၊ ဘာထိုင်ကြည့်နေတာလဲ၊ ရေသွားချိုးပါဆို အခုထိမချိုးသေးဘူး။ တကိုယ်လုံးလဲ ချွေးတွေသံတွေနဲ့ ဟိုအရည်တွေနဲ့ရော စေးကပ်နေတာပဲ၊ ညစ်ပတ်တယ်၊ သွားချိုးတော့.. ”
“ အမေကရော ဘာထူးလဲ..ချွေးတလုံးလုံးနဲ့ ဟာကို.. ”
“ ဟဲ့...နင့်ကို ချိုးခိုင်းထားပြီး၊ ဒီမှာခေါင်းဖြီးရင်း စောင့်နေတာ၊ နင်ချိုးပြီးမှ ငါချိုးလို့ ရမှာပေါ့.. ”
“ အမေ မစောင့်နိုင်လဲ..အတူတူ ချိုးကြရအောင်လေ.. ”
“ အမယ်..အမယ်..အကြံကြီးသမား၊ နင့်အကြံငါသိပါတယ်..သာဝရယ်..တခါထဲ၊ ခုနကလေးတင် အသေအကြေ ဝုန်းပြီးသွားတာကို ဒီမှာတကိုယ်လုံး နာနေပြီ..သာဝအကွက်တွေ လာထွင်မနေနဲ့.. ”
အမေကလဲ အလာကြီးပဲ။ ကျနော့်ကို အခုတလော နာမည်ကြီးနေတဲ့ ဘန်းစကားနဲ့ ပြန်ကစ်နေတယ်။ ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်တယ်။ စောစောလေးကမှ ကျနော်တို့ သားအမိနှစ်ယောက်၊ ဘယ်လိုမှ ပြန်ဆုတ်လို့ မရနိုင်တော့တဲ့ လမ်းကြောင်းကို ထပ်လျှောက် ဖြစ်ကြပြန်တယ်။ ဒီနှစ်ပတ်အတွင်းမှာ ၅ကြိမ်မြောက် ပြန်လျှောက်မိခြင်းပါပဲ။ ပထမဆုံး ညကတော့ ညီလေးရဲ့ ကျန်းမာရေးအသက်အန္တရာယ်ကြောင့် ကောက်ရိုးတမျှင် ဆွဲလိုက်ခြင်းမျှသာပါ။
ဒါပေမယ့် ကျနော်တို့ သားအမိနှစ်ယောက်စလုံး ဆားငန်ရေကို သောက်မျိုမိသွားတယ်ဆိုတာ သတိမပြုလိုက်မိဘူး။
အမေက လူကြီး၊ သတိသမ္ပဇဥ်နဲ့ ထိမ်းသေးပေမယ့် အမှောင်ရိပ်ထဲ ရောက်သွားရင် သတိလက်လွတ်တွေဖြစ်ဖြစ်ကုန်တယ်။ ဟုတ်တယ် အမေနဲ့ ကျနော် စောစောက နာရီဝက်လောက် အချိန်ကလေးတွင်းကတင် ချစ်ပင်လယ်ကြီးကို တမောတပန်း ကူးခတ်ခဲ့ပြီးကြပြီ။
“ အမေကလဲဗျာ၊ ဘာ..သာဝမှ မဟုတ်ပါဘူး။ အမေလဲ သိသားနဲ့။ ဒီလိုလုပ်ပေးလေ ညီလေးကျန်းမာရေးအတွက် စိတ်ချရလေပဲ မဟုတ်လား။ လက်တွေ့လည်း မြင်ခဲ့ပြီးသားနဲ့.. ”
“ အမယ်.. ကျန်းမာရေးကောင်းရအောင် ရှင့်ကျောက်တုံးက မရှိတော့ဘူး ကိုသာဝရဲ့။ ဘာအစွမ်းထက်တော့မှာလဲ။ မဆီမဆိုင် သူ့ဟာသူ လုပ်ချင်တာ လာလုပ်ပြီး၊ ငါ့သားငယ်လေးနဲ့ ကျောက်တုံးကို လာလွှဲချနေတယ်။ ညာတာပါတေး ကလိန်ကကျစ်လေး ”
“ ကလိန်ကကျစ် မကျချင်တော့ပါဘူး အမေရာ၊ ဒါကြောင့် ပေါ်တင် ပြောတောင်းတာပေါ့။ ညီလေးရဲ့ကျန်းမာရေး မဟုတ်တောင် အမေ့ ကျန်းမာရေးအတွက်ပေါ့.. ”
“ အမယ်တော်..ကျမက ဘာဖြစ်နေလို့လဲ.. ”
“ အမေ့ရဲ့ စိတ်ကျန်းမာရေးနဲ့ အသွေးအသား ကျန်းမာရေးပေါ့၊ အဖေမရှိတော့တာ နှစ်နှစ်ဆိုတော့ အမေ့မှာသွေးသားကို ဖြည့်ဆည်းပေးရမယ့် ဆန်ကျင်ဘက် ဟော်မုန်းတွေ လိုအပ်နေတယ်လေ။
အမေလဲ ဆန္ဒရှိတယ်ဆိုတာ သားသိပါတယ်။ အမေက အရွယ်ကောင်း သွေးကောင်းတုန်း ရှိသေးတာပဲ။ အမေကသားနဲ့ ညီလေးတို့ မျက်နှာတွေကြည့်ပြီး ယောက်ျားအသစ်မရှာခဲ့တာလဲ သားရိပ်မိတယ်။
သားအမေ့ရဲ့ လိုအပ်ချက်တွေကို ပြည့်ဝအောင် ဖြည့်ဆည်းပေးချင်တာပါ။ သွေးသားလိုအပ်ချက်တွေ ပြည့်ရင်ကျန်းမာရေးကလဲ ဒေါင်ဒေါင်မြည်ပေါ့။ သားအနေနဲ့လဲ အိမ်ထဲကို တစိမ်း အဝင်မခံနိုင်ဘူး။ တခြား တစိမ်းလူကို ပထွေးတော်ရမယ့် အစားကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်တော်ပစ်လိုက်တာ ပိုကောင်းတယ် မဟုတ်လား ”
“ အမယ်..မယ်..မယ်..အပြောကတော့ ချွန်းနေတာပဲ၊ လိပ်မျိုးလေး..၊ ကိုယ့်အမေကို ဘယ်အချိန်ထဲက ပစ်မှားနေ၊ လိုးချင်နေသလဲ မသိဘူး၊ဒါကြောင့် ဟို...ကိုယ်မေကိုယ်လိုးတဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေ ယူလာ ဖတ်ပြီး မောင်းတင်နေ၊ ကြံစည်နေတာပေါ့ ဟုတ်လား.. ”
ပြောပြောဆိုဆို အမေက ကျနော့် ဗိုက်ခေါက်လိမ်ဆွဲတယ်။ ဒါပေမယ့် မနာပါဘူး။ နာအောင်မှ မလိမ်တာကြီးကို။
“ အဲဒီ စာအုပ်မျိုးတွေ ဘယ်နှစ်အုပ်လောက် ကျန်သေးလဲ ။ ကျန်တာတွေ ထုတ်လာခဲ့ပြီး ပေးဖတ်ဦး။ တစ်ယောက်ထဲ ဒိုင်ရှိုမထားနဲ့.. ”
“ ရှိသေးတယ်..ရှိတာမှ အများကြီးပဲ.. ”
“ ဟွန်းး ပေါ်ပြီ သောက်ဏှာဗူးလေး..ဏှာဗူးထတာတောင် ရိုးရိုးမထဘူး၊ သားအမိချင်းလိုးတဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေချည်းပဲ။ ပေါက်တတ်ကရ ဘယ်က ရှာလာမှန်း မသိဘူး၊ အစက ဒါမျိုးတွေရှိမှန်းလဲ မသိပါဘူး။ ပြောလို့သာပြောတာ အဲဒီစာအုပ်ကြောင့် ဟိုညက စိတ်တွေ ထသွားပြီး၊ သတ္တိရှိသွား၊ ဆုံးဖြတ်ရဲသွားတာ။ နို့မို့ရင် လုပ်ဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဲဒါကြောင့်ပဲ သားငယ်လေး ကံကောင်းသွားရတာနော်.. ”
စကားပြောနေရင်း ကျနော်ကုတင်ပေါ်က ထလာလိုက်ပြီး ထိုင်နေတဲ့ အမေ့နောက်က ဝင်ရပ်ပြီး အမေ့ပုခုန်းသား ဝင်းဝင်းလေးတွေကို လက်နဲ့နှိပ်ပေးနေရင်းက..
“ ပေးဖတ်ရမှာပေါ့ မောင့် ချစ်မေမေရယ်၊ နေ့တိုင်းဖတ်ပြီး တို့လင်မယား လက်တွေ့ကျင့်သုံးကြတာပေါ့။ ချစ်မေ စိတ်တိုင်းကျ ပျော်ပြီး သွေးသားတွေ စိုပြေအောင် မောင့်တာဝန်ထား.. ”
“ ကြည့်စမ်း..ကြည့်စမ်း..၊ ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့..၊ ကိုယ့်မွေးထားတဲ့ အမေကိုများ သားပြောမယားပြော ပြောနေလိုက်တာ.. ”
“ ဟုတ်တယ်လေ..ဒီကသားက၊ ဟောဒီက မယားကို ပြောနေတာ။ သားပြော မယားပြောပေါ့၊ တကယ်တော့ မေမေက သားရဲ့ မိန်းမဖြစ်ပြီးနေပြီ မဟုတ်လား ဘယ်မှာမှားလို့လဲ ”
“ တော်ပြီကွာ..စကားတတ်တိုင်း လာပြောနေ..။ မယားလို့ သတ်မှတ်ရင်လဲ လင့်ဝတ္တရားကျေပစေနော် နေ့တိုင်းမပြတ်မလပ်စေနဲ့.. ”
“ စိတ်ချ မောင့်ကြောင့် မောင့်မေမေမိန်းမ စိတ်မပျက်စေရဘူး၊ တသက်လုံး လင့်ဝတ္တရားရော သားဝတ္တရားပါကြေအောင် စောင့်ရှောက်ပေးသွားပါ့မယ်လို့ ကတိပေးပါတယ်။ အခုပဲ လင့်ဝတ္တရားက စလိုက်ရအောင်နော်..မေ.. ”
“ သွား..လူဆိုး.. ”
ကျနော် အမေ့ကို ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပြီး ချစ်စရာကောင်းတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို ဆွဲစုပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ဒါပေမယ့် ဇာတ်လမ်းအစမှာ ကျနော်ရေးခဲ့တဲ့ အတိုင်း၊ ဒီကိစ္စကိုတော့ ဘယ်သူမှ မသိအောင် အထူးလျှို့ဝှက်ထားဖို့ကတော့ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ သိုသိပ်မှုအပေါ်မှာပဲ တည်နေတော့မှာပါ။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျနော်တို့အိမ်မှာ တစ်ပတ်လောက် လာရောက်တည်းခိုနေထိုင်သွားခဲ့တဲ့ ဂမ္ဘီရဆေးဝိဇ္ဇာမှော်ကျောက်တော်ကြီးကိုတော့ ကျနော်တို့ သားအမိနှစ်ယောက်က ထာဝရကျေးဇူးတင်လျက် ရှိနေရပါတယ်။
ကျနော်တို့ကတော့ ရှေ့ဆက် ရွက်လွှင့်သွားရုံမှတပါး နောက်ပြန် ဆုတ်စရာလမ်း မရှိတော့ဘူးလေ..။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
စာဖတ်ပေးသူများအားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်။
ခင်မင်စွာဖြင့်
(လမင်းကြီး)
No comments:
Post a Comment