သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ် အပိုင်း ( ၁ )
ရေးသားသူ - အမည်မသိ
ရန်ကုန်မြို့၏ ဗဟိုတည့်တည့် ဆူးလေဘုရား လမ်းမဘေးတွင် ကားများ ဥဒဟို ပြေးသွားနေကြသည်။ လမ်းဘေး ပလက်ဖောင်း များပေါ်တွင် စျေးသည်များ ရုံးသွားသူများ၊ အလုပ်သွားသူများနှင့် စည်ကားနေလေသည်။ ကျွန်တော်သည် လူများနှင့် ဒဂုန်ကဖီးဆိုင်ထဲတွင် ထိုင်ရင်း ပတ်ဝန်းကျင်ကို ငေးမောကြည့်ရှုနေပါသည်။ ကျွန်တော် ငေးနေတုန်းမှာပဲ ဆိုင်ထဲကို သူ ဝင်လာပါသည်။
သူမဟာ ထိုင်း ဝမ်းဆက် အညိုရောင်ကို ဝတ်ထားပါတယ်။ သူမ အသား ဖြူဖြူဝင်းဝင်းနှင့် လိုက်ဖက်လှပါတယ်။ ကျွန်တော့်စားပွဲဆီ တစ်လှမ်းချင်း လှမ်းလာနေပုံမှာ အလွန် ကြည့်ကောင်းလှပါတယ်။ သူမဟာ ကျွန်တော့်ဘေးက ထိုင်ခုံမှာ ဝင်ထိုင်ရင်း ကျွန်တော့်ကို ချိုသာတဲ့စကား အေးမြတဲ့အပြုံးနဲ့ နှုတ်ဆက်လိုက်ပါတယ်။
“ မောင် စောင့်နေရတာ ကြာပြီလား ... ကားစောင့်ရတာ ကြာသွားတာ”
“ ရပါတယ်။ အမြဲ စောင့်နေကျပဲ ... ရိုးနေပါပြီ”
“ အိုကွယ် မောင်ကလည်း တောင်းပန်ပါတယ်နော်”
“ ကဲ ... လာထ ... သွားကြရအောင်။ နောက်ကျနေပြီ”
“ နေပါဦး။ ဟိုကျရင် မောင်က ဘာပြောရမှာလဲ”
“ သြော် ... မောင်ကလည်း လူကြီးတွေနဲ့ စကားပြောတာပဲ၊ အလိုက်အထိုက်ပေါ့ကွာ”
“ အေးလေ သွားမယ်”
ကျွန်တော်နဲ့သူမဟာ ဆိုင်ထဲကနေ ထွက်လာကြပါတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ သူမနဲ့ ချစ်ခဲ့တာ ၂ နှစ် ကြာသွားပါပြီ။ ကျွန်တော် သူ့အိမ်ကို ပထမဆုံး သွားခြင်းပါ။ ကျွန်တော့်ချစ်အမည်က သဇင်တဲ့။ သူ့မှာ အဖေမရှိတော့ဘူး။ သူ့အမေဟာ မုဆိုးမမှ ပူပူနွေးနွေးပါ။ သူ့အဖေ ဆုံးသွားတာ လပိုင်းကျော်ပဲ ရှိပါသေးတယ်။ သူ့အမေနဲ့ တို့ အခု သူ့အိမ်လိုက်သည်။
ကျွန်တော်နဲ့ သဇင်ဟာ ရန်ကုန်မြို့ တရုတ်တန်း လမ်းမကျယ်ကြီးတစ်ခုရဲ့ တိုက်ခန်းတစ်ခုရှေ့ကို ရောက်သွားတယ်။ သဇင်က လူခေါ်ခေါင်းလောင်းကို နှိပ်လိုက်တာနဲ့ တံခါးပွင့်သွားပြီး မိန်းမတစ်ယောက် တံခါးဖွင့်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အထဲကို လှမ်းဝင်ပြီး ခေတ်မီလှပတဲ့ ပစ္စည်းခန်းတစ်ခုရဲ့ ဆိုဖာဆက်တီပေါ်ကို ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ခုန တံခါးဖွင့်ပေးတဲ့ မိန်းမဟာ ကျွန်တော့်ရှေ့နားမှာ လာရပ်ပါတယ်။
ကျွန်တော်လည်း ထိုမိန်းမကို အကဲခတ်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ဒီအမျိုးသမီးဟာ သဇင့်ရဲ့မာမီတော့ ဟုတ်မယ်မထင်ဘူး။ မျက်နှာချင်း မတူဘူး။ ထိုအမျိုးသမီးဟာ ကျွန်တော့်အမေနဲ့ ရွယ်တူတော့ ရှိမယ်။ သူမရဲ့အသက် ၄၀ ကျော်ကျော်၊ အများဆုံး ၄၄ နှစ်လောက်ပဲ ရှိမယ်။ ကျွန်တော်လည်း ထိုမိန်းမကြီးကို သေသေချာချာ ကြည့်နေမိပါတယ်။
ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က တောင့်တောင့်တင်းတင်း ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားကြီးဗျ။ နောက်ပြီး ဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်ပါးပါးလေးကို အောက်က ဘရာစီယာ မပါဘဲ ဝတ်ထားတော့ ထိုမိန်းမကြီးရဲ့ ကျွဲကောသီး အလတ်စားအရွယ် နို့သီးနှစ်လုံးဟာ တီရှပ်မှာ တစ်သားတည်း ဖြစ်နေပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေဟာ ထင်ထင် ရှားရှား ပေါ်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မျက်စိအရသာခံ ကြည့်နေမိတုန်းမှာပဲ သဇင်က ...
“ မောင် ဒီဒေါ်လေးက သဇင်တို့မာမီရဲ့ အဖော်ပေါ့။ ဒေါ်လေးက အိမ်မှာ ဝေယျာဝစ္စ ဒိုင်ခံလုပ်ပေးနေတာပေါ့။ ဒေါ်လေးနာမည်က ဒေါ်ဒေါ်လီ တဲ့”
“ ဟုတ်ကဲ့ ... ဒေါ်လေး။ ကျွန်တော်က မောင်မောင်ပါ”
“ သြော် အေး အေး ... သဇင်ပြောပြလို့ မောင်မောင့်ကို ဒေါ်လေး သိနေပါတယ်”
“ ဒေါ်လေး ... မာမီ ရှိလား”
“ အေး ရှိတယ်။ ငါ သွားခေါ်လိုက်မယ်”
“ နေ နေ ဒေါ်လေး။ သဇင် သွားခေါ်လိုက်မယ်”
“ အေး အေး ... ဒေါ်လေး အအေး သွားဖျော်လိုက်ဦးမယ်”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြပြီး နောက်ဖေးခန်းဘက် ဝင်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်ဟာ ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ နောက်ကျောဖက်ကို လိုက်ကြည့်ရင်း ဘယ်ညာ ယမ်းခါလှုပ်ရှားသွားတဲ့ ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွား တင်ပါးကြီးကို မျက်စိတစ်ဆုံး ကြည့်နေမိပါတယ်။ တော်တော်ကြာတော့ ဧည့်ခန်းထဲကို အအေးခွက်ကိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ရှေ့မှာ လာရပ်ပါတယ်။
ပြီးတော့ အအေးဖန်ခွက်က်ို စားပွဲပေါ် တွန်းပြီး ချရင်း ဖန်ခွက်ကို ကျွန်တော့်ရှေ့ တိုးပေးပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ဟသွားတဲ့ တီရှပ်ရဲ့ အတွင်းမှာ လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ဖြစ်သွားတဲ့ နို့နှစ်လုံးဟာ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ရှင်းရှင်းပေါ်လာတာကို မျက်တောင်မခတ်မိဘဲ ကြည့်နေဆဲမှာ ဒေါ်ဒေါ်လီက ...
“ ကောင်လေးရယ် ကြည့်လည်း ကြည့်ပေါ့ ... အအေးလည်း သောက်လိုက်ပါဦး”
“ ခင်ဗျာ ... ဟုတ်ကဲ့ ... ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး”
ကျွန်တော် ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဖြစ်သွားပြီး အအေးခွက်ကို ကောက်မော့လိုက်ပါတယ်။
“ ဖြည်းဖြည်း သောက်ပါကွယ် ... သီးနေပါ့မယ် ... ဟင်း ... ဟင်း ဟင်း”
ဒေါ်ဒေါ်လီဟာ ကျွန်တော့်အမူအရာကို သဘောကျ ရယ်မောရင်း အတွင်းခန်းထဲကို သူ့ရဲ့ တင်ပါးဆုံကြီးတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လှုပ်ရမ်းပြရင်း ဝင်သွားပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ သဇင်နဲ့ သူ့မာမီဟာ ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့ ဆက်တီခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။
ကျွန်တော်ဟာ သဇင်ရဲ့မာမီကို နီးနီးကပ်ကပ် တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးပါဘူး။ သဇင့်မာမီဟာ သဇင်နဲ့ မျက်နှာချင်း ဆင်တူပါတယ်။ သဇင့်မာမီဟာ အိမ်နေရင်းက အင်္ကျီပွကြီး ဝတ်ထားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အင်္ကျီက ပါးပါးလေး ဝတ်ထားတဲ့အပြင် အထဲမှာ ဘရာစီယာ မဝတ်ဘဲ ထားတာကြောင့် နို့နှစ်လုံးကို ထင်ထင်ရှားရှား မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း နီးပါး တွေ့နေရပါတယ်။ သဇင့်မာမီရဲ့ နို့နှစ်လုံးဟာ ဒေါ်ဒေါ်လီရဲ့ ရင် အစုံထက် ပိုမိုကြီးပါတယ်။ကျွဲကောသီး အလတ်စားအရွယ်ထက် နည်းနည်း ပိုထွားမယ် ထင်ပါတယ်။
ဒီနေ့ ကျွန်တော့်မှာ မိန်းမကြီး ၂ဦးရဲ့ နို့တွေပဲ လိုက်ကြည့်နေရပါလား။ သဇင့်မာမီဟာ ခေတ်မီပွင့်လင်းပြီး အလှအပလည်း သိပ်မြတ်နိုးပုံ ရပါတယ်။ သူ့ရဲ့ မျက်နှာမှာ ဆေး ရောင်စုံခြယ်သပြီး ပြင်ဆင်ထားတာ အနောက်နိုင်ငံက မင်းသမီး ‘လစ်ဖ် တေလာ’ လိုပဲ ချောမော လှပနေပါတယ်။ ကျွန်တော် တွေးနေ တုန်းမှာပဲ သဇင်က ...
“ မောင် သဇင့်မာမီလေ ... မာမီ ဒါ သဇင့်ရဲ့ မောင်လေ”
“ ကျွန်တော့်နာမည် မောင်မောင်ပါခင်ဗျာ”
“ အေး ... အေး ... မင်းကို သဇင်ပြောထားလို့ မာမီ သိပါ တယ် ... မင်းတို့နှစ်ဦး ချစ်နေကြတာကိုလည်း မာမီ မကန့်ကွက်ပါဘူး”
“ ဟုတ်ကဲ့”
“ မောင်မောင့်ကို မာမီ အခုမှ မြင်ဖူးတာ ... သမီး လူရွေး မဆိုးဘူး။ မင်းက လူချောပဲကွ”
“ ဟာ ... ကျွန်တော် မြောက်သွားပြီ မာမီ”
“ မင်းကို မာမီ သဘောတူပါတယ် ... ငါတို့က ပွင့်ပွင့်လင်း လင်းပဲကွ။ ရော့ ဆေးလိပ်သောက်ဦး”
“ ကျွန်တော် မသောက်တော့ပါဘူး မာမီ”
“ သောက်တတ်ရင် သောက်ပါကွ ... ရော့ ... ယူ”
ကျွန်တော်လည်း ဆေးလိပ်ယူပြီး မီးညှိဖွာရှိုက်လိုက်ပါတယ်။ သဇင့်မာမီဟာ စီးကရက်ကို ဟန်ပါပါသောက်ရင်း ခြေနှစ်ချောင်းကို ချိတ်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ထိုအခါမှာ ထဘီအောက်နားစဟာ ဒူးခေါင်းနား ထိ လန်တက်သွားပါတယ်။ ထိုအခါ ခြေသလုံးသား ဖြူဖြူဖွေးဖွေးများ ပေါ်လာပါတယ်။ သဇင့်မာမီရဲ့ ခြေသလုံးသားများဟာ လုံးလုံးကစ်ကစ် နဲ့ ခြေဖမိုးများမှာဆိုရင် ဖောင်းဖောင်းကြွကြွလေး ဖြစ်နေပြီး ဖနောင့် လေးဟာ ပန်းရောင်သမ်းနေပြီး ခြေချောင်းလေးတွေမှာ ဆေးနီခြယ်သ ထားတာဟာ မြင်ရသူ ရင်မောစေပါတယ်။ သဇင့်မာမီဟာ အသက် ၄၀ ကျော်တာတောင် သူ့သမီးထက် ပိုလှနေပါတယ်။
သဇင့်မာမီဟာ ဆက်တီခုံမှာ ပေါင်နှစ်လုံး ချိတ်ထိုင်ထားတဲ့အတွက် ထဘီဟာ တင်း နေပြီး တုတ်တုတ်ဖြိုးဖြိုး ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်ရှိတဲ့ ပေါင်လုံးကြီးတွေကို အထင်းသား တွေ့နေရပါတယ်။ ပေါင်တံနှစ်သွယ် အထက်နားမှာ မဆို စလောက် ဖောင်းနေတဲ့ ဝမ်းဗိုက်ပြင်ကို အနည်းငယ် တုတ်ခိုင်တဲ့ ခါးက ဆက်ပေးထားပါတယ်။ ခါးအောက်ပိုင်းမှာတော့ စွင့်ကားလှပတဲ့ တင်သားဆိုင်ကြီးများဟာ ဆိုဖာဆက်တီခုံပေါ်မှာ အိတင်း နစ်မြုပ်နေ ကာ တင်သားဆိုင်များက ဘေးသို့ စွင့်ကားထွက်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်က သဇင့်မာမီရဲ့ အလှများကို ငေးမောနေတုန်းမှာပဲ သဇင့် မာမီက ...
“ မင်းတို့ မင်္ဂလာဆောင်ကိစ္စ ရုံးမှာပဲ လက်ထပ်ပြီး နည်းနည်း ပါးပါး ကျွေးတာပေါ့”
“ မာမီ ကြိုက်သလို စီမံပါ”
“ အေး အေး ... မင်းတို့ ယူပြီးသွားရင် မာမီတို့အိမ်မှာပဲ နေရ မယ်”
ကျွန်တော်ဟာ သဇင်တို့မာမီနဲ့ စကားပြောဆို ဆွေးနွေးပြီး လက်ထပ်ဖို့ကိစ္စ တိုင်ပင်ပြီးနောက် သဇင့်အိမ်မှ ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။
............................................
သဇင်နဲ့ လက်ထပ်ပြီး သူတို့အိမ်မှာ ကျွန်တော် ပြောင်းရွှေ့ နေထိုင်ခဲ့ပါတယ်။ သူတို့အိမ်မှာ နေလာခဲ့တာဆိုရင် ငါးလနီးပါး ကြာခဲ့ ပါပြီ။ အခု အိမ်မှာ အိမ်သူအိမ်သားက အားလုံးပေါင်းမှာ ၄ ယောက်ပဲ ရှိပါတယ်။ ယောက်ျားဆိုလို့ အားကိုးအားထား ကျွန်တော်တစ်ယောက် ပဲ ရှိပါတယ်။ ကျန်တာက သဇင်ရယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်လီဆိုတဲ့ ကရင်မကြီးနဲ့ သဇင့်မာမီ ဒေါ်စန်းစန်းမြင့် ခေါ် ဒေါ်အဝါးပဲ ရှိပါတယ်။
ကျွန်တော့် ယောက္ခမကြီးမှာ ဗိုလ်ချုပ်စျေးထဲမှာ ရွှေဆိုင် ရှိပါတယ်။ ဆိုင်မှာ ထိုင်တာကတော့ သဇင့်အပြင် မိန်းကလေးတစ်ဦးကို ငှားထားပါတယ်။ ကျွန်တော်က ယောက္ခမကြီးမှာရှိတဲ့ ပက်ဗလေကာ ကားကို မောင်းပြီး ယောက္ခမကြီး မာမီဝါးကို လိုက်ပို့ပေးရပါတယ်။ မာမီဝါးက ကျွန်တော့်ကို သားလို့လည်း ခေါ်လိုက်၊ မောင်မောင်လို့လည်း ခေါ်ပါတယ်။
မာမီဝါးက စိန်ပွဲစား လုပ်တယ်လေ။ ရွှေဆိုင်မှာ အမြဲ မထိုင်ဘူး။ သူ့အလုပ်က ပွဲစားဆိုတော့ နေရာအနှံ့ သွားနေရတာဆိုတော့ ကျွန်တော်က ကားနဲ့ မောင်းပြီး ပို့ပေးရတယ်။ တစ်ခါတလေ မသိတဲ့ လူစိမ်းတွေကဆိုရင် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကို လင်မယားတောင် ထင်ကြပါတယ်။ ထင်လည်း ထင်မြင်စရာပေါ့။ မာမီဝါးကလည်း ချောတုန်း၊ လှတုန်း၊ တောင့်တုန်းကိုးဗျ။ မာမီဝါးက အရွယ်လည်း တင်တယ်။ နောက်ပြီး သူ့ကိုယ်သူလည်း လှနေအောင် ပြင်ဆင်တတ် တယ်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစား လှပတောင်တင်းနေအောင်လည်း လေ့ကျင်ခန်း အမြဲလုပ်တယ်ဗျ။
မာမီဝါးက သူတင် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တာ မဟုတ်ဘူး၊ သူ့သမီးနဲ့ ဒေါ်ဒေါ်လီတို့ကလည်း အတူတူ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တာ။ နေ့တိုင်း အမြဲ လုပ်လေ့ရှိတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း သူတို့သုံးယောက်ဟာ အချောအလှတွေ ဖြစ်နေတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်မှာ အခုမှ အခက်တွေ့နေရပြီလေ။ ဘာကြောင့်လဲဆို သူတို့သုံးယောက်က လေ့ ကျင့်ခန်းလုပ်မယ်ဆိုရင် ဘောင်းဘီကို ကျပ်ကျပ် တိုတိုလေးဝတ်ပြီး အပေါ်မှာဆိုရင်လည်း ဘရာစီယာမပါဘဲ ရှပ်အင်္ကျီလေးဝတ်ပြီး ကက် ဆက်ကနေ ဖွင့်ထားတဲ့ အေရိုးဗစ် လေ့ကျင့်ခန်းခေါ်တဲ့ အနောက်တိုင်း ကစားနည်းကို လေ့ကျင့်တာဗျ။
သူတို့ ကစားနည်းကလည်း ပေါင်ကား ဒူးမြှောက်နဲ့ ကော့ကော်ကန်ကားတွေ လုပ်တာ။ တစ်ခါတစ်ရံများ မာမီဝါး က လက်တစ်ဝါးသာသာရှိတဲ့ ဆပ်စပိုင်ဒါလို ရေကူးဘောင်းဘီ ကျပ်ကျပ်လေး ဝထတ်ထားရင် သူ့ရဲ့ ဖွံ့ထွားစွင့်ကားတဲ့ တင်ပါးဆိုင်ကြီး တွေကို အဖုအထစ်တွေနဲ့ ထင်ထင်ရှားရှား တွေ့နေရတာပေါ့။ ဒါကို မာမီဝါးတို့က ကျွန်တော်ကို ခေါ်ပြီး ရှေ့မှာ တိုင်ပင်ခေါ်ခိုင်းသေးတာ။
ဒီတော့ဗျာ ... ကျွန်တော့်မှာ သဇင်ကတော့ ကျွန်တော့် မိန်းမမို့ မဆန်းပေမဲ့ မာမီဝါးနဲ့ ဒေါ်ဒေါ်လီတို့ဟာ အသက်ကြီးကြီး မိန်းမတွေ ဖြစ်ပေမဲ့ အခုအချိန်ထိ အပျိုတွေလို တောင့်တုန်း၊ ချောတုန်းဆိုတော့ သူတို့ရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ အလှအပတွေကို ထင်ထင် ရှားရှား နေ့တိုင်းတွေ့နေရတော့ ကျွန်တော့်မှာ စိတ်တွေ နေ့တိုင်း လှုပ်ရှားပြီး ရင်တွေ ခုန်နေရတာပေါ့ဗျာ။ မာမီဝါးကို ကျွန်တော် စိတ်ကူး မိတယ်။ ဒါကြောင့် ဒေါ်ဒေါ်လီကို တစ်ခါတစ်ရံ မထိတထိ ရိပြီး ကလိ ကြည့်မိတယ်လေ။ ဒေါ်ဒေါ်လီကလည်း ကျွန်တော့်ကို မြှူသလို ကြူ သလို လုပ်ပြတတ်ပါတယ်။
................................................
ရန်ကုန်မြို့လယ် တရုတ်တန်းတစ်ခုရဲ့ လမ်းမကျယ်ပေါ်မှာ ရှိတဲ့ တိုက်ခန်းတစ်ခန်းမှာ ကျွန်မနေတဲ့ တိုက်ခန်းတစ်ခန်းမှာဆိုရင် မိန်းမသားချည်း ၃ ယောက်ရှိပြီး ယောက်ျားဆိုလို့ တစ်ဦးပဲ ရှိပါတယ်။ ကျွန်မရယ်၊ ကျွန်မရဲ့ သမီးရယ်၊ အိမ်မှာ အဖော်ထားတဲ့ ကရင်မကြီးနဲ့ သမီးရဲ့ယောက်ျား ကောင်လေးတစ်ဦးတို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့သမီး ဟာ အခုမှ အသက် ၂၁ ကျော်ပဲ ရှိပါသေးတယ်။ သူ့ကောင်လေးကလည်း သူ့ထက် ၂နှစ် ၃နှစ်ပဲ ကြီးမှာပါ။
ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ခိုးပြေးတာ မဟုတ်ဘူးရှင့်။ ကျွန်မကိုယ် တိုင်က သူတို့ချင်း ချစ်လို့ ပေးစားလိုက်တာ။ နို့မို့ရင် ဒီခေတ်ကြီးမှာ မလွယ်ဘူးရှင်။ သိပ်ပြီး စိတ်မချရတော့ဘူး။ ဒါကြောင့်လည်း ကျွန်မ နောက်ထပ် အိမ်ထောင်မပြုတော့တာပေါ့ရှင်။ ယောက်ျားလိုချင်ရင် ရတာပေါ့။ ကျွန်မအရွယ်က နုပျိုဆဲပါ။ အခုမှ ကျွန်မအသက် ၄၃ နှစ်ပဲ ရှိသေးတာ။ ကျွန်မ လှပါနေဆဲပါရှင်။
ဒီမယ် ... ကျွန်မနာမည်က ဒေါ်စန်းစန်းမြင့် (ခ) အဝါးတဲ့။ ရင်းနှီးတဲ့သူတွေက အဝါးလို့ပဲ ခေါ်ကြတယ်။ ဒါနဲ့ ပြောရဦးမယ်။ ကိုယ့် ကိုယ်ကို ကြားတာ မဟုတ်ဘူးနော်။ ကျွန်မရဲ့ အရှိကို အရှိအတိုင်း တင်ပြနေတာပါ။ ကျွန်မရုပ်ရည်က ဆွဲဆောင်မှု အများကြီးရှိတယ်။ အသားအရေဟာ စိုပြည်ပြီး ဖြူဖြူဖွေးဖွေးရှင့်။ ကျွန်မက တရုတ်သွေး ပါတယ်လေ။
ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးကျရင်လည်း ယောက်ျားတွေ မျက်စိ ကျွတ်ကျချင်စရာ အနေအထားမျိုးမှာ ရှိတယ်။ ကျွန်မက ဒီအရွယ် ၄၃ နှစ်ထိ ကျန်းမာရေးကို ဂရုစိုက်တယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ကျွန်မက နိုပျို လှပနေတာပေါ့။ ကျွန်မကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအစားရဲ့ အတိုင်းအထွာလေးကို ကြည့်ရင် ရှင် သဘောပေါက်မှာပါ။ ကျွန်မ ပြောပြမယ်။ သေသေချာချာ မှတ်ထားနော်။
စပြောတော့မယ်နော်။
ကျွန်မရဲ့ ရင်သားတွေဟာ ၃ လက်မ ရှိတယ်။ ဥပမာရှင် ... ကျွဲကောသီး မြင်ဖူးလား။ အဲဒီကျွဲကောသီး အလတ်စားအရွယ် ကျွန်မ ရဲ့ နို့နှစ်လုံးက ရှိတယ်။ အရွယ်ကြီးပြီး အနည်းငယ် တွဲနေတာပေါ့။ ကျွန်မနို့နှစ်လုံးကို ရှင် ကိုင်ကြည့်ရင် သိမှာပါ။ တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိသေးတယ် ဆိုတာ။ အဲ ... နာက် ခါးက ၂၆ လက်မ ရှိတယ်။ ကျွန်မ ခါး နည်းနည်းတုတ်တယ်။ ဝမ်းဗိုက်ကလည်း အသက်နည်းနည်း ကြီးလာတော့ စူလာတာပေါ့။
အဲဒီခါးရဲ့ အောက်က တင်သားကတော့ ၃၆ လက်မ ရှိတယ်။ ကျွန်မရဲ့ တင်ပါးဆုံတွေဟာ စွင့်ကားနေတုန်းပါပဲ။ ပေါင်တံအရှည် ၁၆ လက်မခွဲရှိပြီး လုံးပတ် အကျယ်က ၂၁ လက်မ ရှိပါတယ်။ ခြေသလုံးသားများကဆို အရှည် ၁၅ လက်မခွဲ၊ လုံးပတ် ၁၅ လက်မ ရှိပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ အရပ်အမြင့်က ၅ပေ ၆လက်မ ရှိပါတယ်။ အဲ ... အတိုင်းအထွာတွေတော့ ပြောပြီးပြီ။ မယုံရင်လည်း ရှင်ကိုယ်တိုင် လာပြီး တိုင်းကြည့်ပေါ့ နော် ...။
ကျွန်မတို့အိမ်မှာ အိပ်တဲ့အခန်းနဲ့ ကျွန်မသမီးလင်မယား အိပ်ခန်းဟာ ကပ်ရက်ပါ။ ကျွန်မဟာ ခုလို တစ်ယောက်တည်း နေလာ တာ ကြာပါပြီ။ ဒါပေမဲ့ အပြင်မှာတော့ ကျွန်မ သဘောကျတဲ့ ယောက်ျားနဲ့ တွဲပြီး နေလေ့ရှိပါတယ်။ ကျွန်မအတွက် ငြီးလာရင် နောက်တစ်ယောက် ပြောင်းလိုက်တာပဲ။
ဒီလိုနဲ့ ကျွန်မနေလာခဲ့တာ ကျွန်မယောက်ျား ဆုံးပြီးကတည်းက ဆိုပါတော့ရှင်။ အခုတော့ ဒီလို တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် မပြောင်းချင်တော့ဘူး။ တစ်ယောက် တည်းကိုပဲ စွဲစွဲမြဲမြဲ ပေါင်းနေချင်တော့တယ်။ စွဲစွဲမြဲမြဲ ပေါင်းရမယ့်သူကို လည်း ကျွန်မ တွေ့ထားပြီ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မအတွက် သိပ်ခက်နေတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုရင် ကျွန်မ စွဲစွဲမြဲမြဲ နှစ်ခြိုက်နေသူက တခြားသူ မဟုတ်ဘူး။
ကျွန်မအချစ်ဆုံး သမီးရဲ့ လင်။ ကျွန်မသားမက် မောင်မောင် ဖြစ်နေလို့ပေါ့ရှင်။ ဘာလဲ ... ရှင်တောင် တော်တော် အံ့သြသွားသလား။ ရှင် အံ့သြရအောင် ကျွန်မကလည်း ကိုယ့်သမီးယောက်ျား ကောင်လေး ငယ်ငယ်ကိုမှ သွားကြိုက်နေမိတော့တာကိုး။ လူရဲ့ကံဆိုတာ ဆန်းတယ်နော်။ ကျွန်မတို့ဆိုရင် အမေနဲ့သမီး ၂ဦးစလုံးက ကောင်လေး ကို ပြိုင်ကြိုက်နေမိတာ။
ဒါမျိုးက ရှားတယ်နော်။ ကျွန်မကလည်း ဒီ မောင်မောင်ဆိုတဲ့ ချာတိတ်ကို စတွေ့စက သိပ်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားမှု မရှိပါ ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီကောင်လေးက ချောတာကိုတော့ သတိထားမိခဲ့တယ်။ ကျွန်မသမီးကိုတောင် ချီကျူးမိသေးတယ်။ အဲ ... ကျွန်မ ဒီကောင်လေး ကို စပြီး နှစ်သက်စွဲလမ်းခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်အပျက်ကတော့ ဒီလိုရှင့်။ ကျွန်မ သေသေချာချာ ပြောပြမယ်နော်။
တစ်နေ့ပေါ့ရှင် ...
ကျွန်မဟာ အပြင်ကနေ ပြန်လာပြီး တံခါးခေါက်လိုက်ပါ တယ်။ တော်တော်ကြာမှ မောင်မောင်ဟာ တံခါး လာဖွင့်ပေးပါတယ်။
“ အိပ်ပြီလားကွ ... အစောကြီး ရှိသေးတာ”
“ မအိပ်သေးပါဘူး မာမီဝါး။ ကျွန်တော် စာဖတ်နေလို့ပါ”
“ သြော် ... အေး ... အေး ... မင်း အိပ်နေပြီ ထင်တာ။ သမီး ရော အိပ်ပြီလားကွဲ့”
“ ဟုတ်ကဲ့ မာမီဝါး။ ကျွန်တော် သံပုရာရည် ဖျော်ပေးရဦး မလား”
“ နေပါစေတော့ကွာ။ မာမီ မသောက်တော့ဘူး”
ကျွန်မဟာ တံခါးပြန်ပိတ်ပြီး အခန်းထဲကို လှမ်းဝင်သွားတဲ့ မောင်မောင်ရဲ့ နောက်ကျောပြင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်မိတဲ့အခါ ပုဆိုးစ နောက်မှာ ရေစိုထားသလို ရေစိုကွက် ၂ ကွက်လောက် တွေ့လိုက်ရတဲ့ အခါ ကျွန်မဟာကျွန်မ တွေးရင်း ပြုံးလိုက်မိပါတယ်။ နောက် ကျွန်မ လည်း အခန်းထဲကို ဝင်လာခဲ့ပါတယ်။ အခန်းထဲရောက်ရင်ပဲ အင်္ကျီချွတ် လုံချည်များ လှန်းပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီတိုနှင့် ဘရာစီယာကိုပါ ဆွဲချွတ်ရင်း ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီးရှေ့မှာ ရပ်လိုက်ပါတယ်။
မှန်ထဲမှာ တော့ ကျွန်မရဲ့ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ကိုယ်ခန္ဓာဟာ လှပစွာ စီးကရက် ကို ဟန်ပါပါ သောက်နေရင်း နွဲ့နွဲ့လေး ရပ်နေတာ မြင်ရပါတယ်။ ကျွန်မဟာ မှန်ထဲမှာ ပေါ်နေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ အလှအပတွေကို အားရ ကျေနပ်စွာ ကြည့်ရှုပြီး ခုတင်ပေါ် ပြန်၍ လှဲချကာ ကိုယ့်ရဲ့အလှကို ကိုယ်ပြန်ပြီး တွေးကာ ပီတိဖြစ်နေပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ တစ်ဖက်ခန်းက ကျွန်မသမီး သဇင်ရဲ့ တအင်းအင်း တညူညူ အသံကို ကြားလိုက်ရပါ တယ်။
“ မောင်ရယ် သိပ်ကောင်းတာပဲ ... သဇင် ဘယ်လိုနေရမှန်း မသိတော့ဘူး”
“ အိုး ... အိုး ... မောင် ... အိုး အင်း သိပ်ချစ်တယ် ... အား”
ကျွန်မဟာ ဒီအသံမျိုး ကြားလိုက်ရတော့ ရင်တွေတုန်သွားပါ တယ်။ နောက်ပြီး ကြည့်ချင်မြင်ချင်တဲ့ စိတ်ကလည်း အရမ်း ပေါ်လာပါ တယ်။ ဒါနဲ့ပဲ အခန်းနံရံနားကပ်ပြီး အပေါက်လိုက်ရှာတဲ့အခါ ကံကောင်း ချင်တော့ ငါးပြားစေ့အရွယ် အပေါက်တစ်ပေါက်ကို တွေ့တာနဲ့ ကျွန်မ လည်း ဝမ်းသာပြီး ကပ်ပြီးကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ခုတင်ပေါ်မှာ မောင်မောင် နဲ့ သဇင်တို့နှစ်ဦး ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ နှစ်ပါးသွားခန်းကို မြင်ရပါတယ်။
မောင်မောင်ဟာ သဇင့်ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ပါးစပ်နဲ့ တေ့ပြီး စုပ်စုပ်နေရာ သဇင်ရဲ့ ကိုယ်လုံးဟာ တွန့်တွန့်လူးရင်း တအင်းအင်းနဲ့ ဖီလင်တက်နေတာကို အငမ်းမရ ကြည့်နေမိတာကို ပြန်တွေးကြည့်မိတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရယ်ချင်လာတယ်ရှင့်။ ဒါပေမဲ့ လည်းရှင် ကျွန်မဟာ ဒါမျိုးဆို ဝါသနာသိပ်ပြီးပါတော့ မနေနိုင်ပါဘူး။ ဆက်ပြီး ကြည့်ရမျာပဲရှင့်။ ဆက်ကြည့်နေလိုက်တော့ မောင်မောင်က ခုတင်ပေါ်မှာ ဒူးထောက်ပြီး ရပ်လိုက်ပါတယ်။
“ အင်း ... မောင်ရယ် သိပ်ကောင်းတာပဲ။ သဇင် ပြန်ပြီး မောင့်လီးကို စုပ်ပေးမယ်နော်”
သဇင်ဟာ ခေါင်းငုံ့ပြီး မောင်မောင့်လီးကို စုပ်ပေးပြန်ပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မကြည့်နေတဲ့ဘက် ကျောပေးပြီး နေတာမို့ ကျွန်မဟာ သူ့ရဲ့လီးကို မမြင်ရသေးပါဘူး။ ဒါကြောင့် ကျွန်မဟာ မချင် မရဲ ဖြစ်နေမိပါတယ်။
“ ခွေးကောင်စုတ်လေး ... ဒီဘက် လှည့်နေပါလား”
မောင်မောင်ကတော့ သဇင့်ခေါင်းမှ ဆံပင်များကို ဆုပ်ကိုင် ရင်း ဖီလင်တက်နေပါတယ်ရှင်။
“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ... အိုး ... မောင်ရယ် လီးကြီးကလည်း တဖြည်းဖြည်း ကြီးလာပြီ”
“ သဇင်ရယ် ... ကောင်းလိုက်တာကွာ ... အိုး အိုး”
“ သဇင် ... မောင် မရတော့ဘူး။ လိုးရအောင်နော်”
မောင်မောင်ဟာ ခုတင်ပေါ်ကနေ အောက်ဆင်းပြီး သဇင့်ကို ခုတင်ပေါ်မှာ ပေါင်နှစ်လုံးကားပြီး နေရာပြင်လိုက်ပါပြီ။ နောက်ပြီး ခုတင်ပေါ် ပြန်တက်ပြီး သဇင့်ရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူရင်း ကျွန်မ ကြည့်နေတဲ့ဘက်ကို လှည့်လိုက်ပါတယ်။ ထိုအခါ ကျွန်မမြင်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် မျက်လုံးပြူးပြီး အံ့သြသွားပါတယ်။ အိုး ... ကောင်လေးလီးက ကြီးမှကြီးပဲ။ ကျွန်မဟာ အံ့သြလွန်းလို့ ပါးစပ်မှ တိုးတိုးလေး ရေရွတ်မိပါတယ်။
တကယ်ပါပဲရှင် မောင်မောင်ရဲ့ ပေါင်ခွ ကြားက လီးကြီးဟာ သဇင်ရဲ့ ပြုစုမှုနဲ့ အစွမ်းကုန် တောင်နေပါတယ်။ လီးထိပ်မှာ စိုပြီး မီးရောင်အောက်မှာ လီးဒစ်ကြီးဟာ ဖောင်းပြီး ပြောင် လက်နေပါတယ်။ ကျွန်မဟာ ကြီးမားလှတဲ့ မောင်မောင်လီးကို အားရ စွာကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှ မရိုးမရွဖြစ်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူလာပါတယ်ရှင်။
ကျွန်မဟာ မောင်မောင်ကို ချာတိတ်ကောင်လေးဆိုပြီး ဂရု မစိုက်ခဲ့ဘူး။ အခုလို ကျွန်မ မြင်ရတော့ မောင်မောင့်ကို ကျွန်မ အလိုးခံ ချင်တဲ့စိတ်တွေ ပွားများလာပါတယ်။ သဇင်သာ ကျွန်မရဲ့ သမီးမဟုတ် ဘူးဆိုရင် တစ်ခါတည်း အခန်းကူးပြီး မောင်မောင့်ကို ကျွန်မပါ အတူတူ အလိုးခံလိုက်မိမှာပါပဲရှင်။ အခုတော့ ကျွန်မသမီး ဖြစ်နေတော့ အမေ တစ်ယောက်အနေနဲ့ စိတ်ထိန်းထားရပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ မောင် မောင်ဟာ သူ့လီးနဲ့ သဇင့်စောက်ဖုတ်ဝမှာ ပွတ်သပ်နေပါတယ်ရှင်။
“ မောင်ရယ် ... ဘာလုပ်နေတာလဲ။ သဇင် မနေနိုင်တော့ဘူး”
“ ကဲ မောင်လုပ်ပေးမယ်။ ပေါင်ကို ဖြဲထား”
သဇင်ဟာ သူမပေါင်ကို ဖြဲကားပေးလိုက်ပါတယ်။ ထိုအခါ သဇင့်စောက်ဖုတ်အမွေးတွေ မည်းမည်းနက်နက်ကြားမှာ ပေါ်လာပါ တယ်။ သဇင်က သူ့လက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ဝထဲ သွင်းပြီး ဖြဲပေးတဲ့အခါ အတွင်းနှုတ်ခမ်းသား နီနီရဲရဲနဲ့ စောက်စိလေး ပြူးထွက်လာပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ လီးကို စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းယူနေပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့သမီး သဇင် အပျိုလေး စောက်ဖုတ်ထဲ မောင်မောင်ရဲ့ ကြီးမားတဲ့ လီးကို သွင်းလို့ရပါ့မလားလို့ စိတ်ပူနေမိ တယ်။ ဒါပေမဲ့ရှင် ကျွန်မ စိတ်ပူတာ အလကားပါပဲ။ မောင်မောင့်လီး ထိပ်ဟာ စောက်ဖုတ်ဝထဲ လျှောလျှောရှူရှူ ဝင်သွားတယ်ရှင့်။
“ အိုး အိုး အား ... ဖြည်းဖြည်းသွင်းနော် ... နော်”
သဇင်ဟာ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ဖြဲကားပေးထားပါတယ်။
“ အား အား အိုး ဖြည်းဖြည်း ... အ ... ဟင်း ဟင်း”
“ အိုး ... အား ... မောင်ရယ်။ ဖြည်းဖြည်းနော် ... ဟင့် ဟင့်”
“ သဇင်ရယ် ဖြည်းဖြည်းသွင်းနေပါတယ်ကွယ်။ မင်းစောက် ဖုတ်ကလည်း ကျပ်လိုက်တာကွာ”
“ သြော် ... မောင်ကလည်း အပျိုစောက်ဖုတ်ဆိုတာ ဒီလိုပဲ ရှင့်။ ချောင်ချင်ရင် ဖာသည်မတွေ သွားလိုးပေါ့”
“ နေပါစေ ... ဒီကျပ်ကျပ်လေးပဲ ကြိုက်ပါတယ်”
“ မောင်လီးက နည်းတာမှ မဟုတ်ဘဲ။ အခုလို ဝင်တာပဲ ကံကောင်းနော်”
ကျွန်မဟာ သူတို့ပြောတဲ့စကား ကြားမိတော့ တိုးတိုးလေး ပါးစပ်မှ ရွေရွတ်မိပါတယ်။
“ မောင်မောင်ရေ သဇင်က အပျိုမို့လို့ ကျပ်နေတာကွ။ မာမီ့ စောက်ဖုတ်ဆိုရင် မင်းလီးနဲ့ အတော်ပဲ။ မင်းလည်း အကြိုက်ပေါ့ကွာ”
ကျွန်မဟာ အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ ဒီဘက်ခန်းမှာ ချောင်းကြည့် ရင်း ဖီလင်လာနေပါပြီ။ ကျွန်မကြည့်နေဆဲမှာ မောင်မောင်ဟာ သူ့လီး ကို ဆောင့်သွင်းလိုက်တဲ့အခါ ...
“ အမယ်လေး ... အား ... သေပါပြီ”
“ အား ... ကျွတ် ကျွတ် မောင် ... ဖြည်းဖြည်းကွာ”
“ ဆောရီးနော် သဇင် ... ဟင်း ဟင်း”
“ တော်ပါကွာ။ ခုမှ ဆောရီးမနေနဲ့။ ဒီမှာ လီးထိပ်က သားအိမ် တောင် လာထိပြီ”
“ ဟုတ်လား ... ထပ်သွင်းလိုက်ဦးမယ်လေ”
“ အမယ်လေး ... ဒါ စခန်းဆုံးပဲရှင့်။ ဒီထက် ထပ်သွင်းလို့ မရ တော့ဘူး။ သူ့လီးက ကြီးတဲ့အပြင် ရှည်ကလည်း ရှည်လိုက်တာ”
ကျွန်မသမီး သဇင်ပြောသလိုပဲရှင် မောင့်မောင့်လီးက စောက်ဖုတ်ထဲ သုံးပုံနှစ်ပုံလောက် ဝင်ပြီး ရပ်သွားပါတယ်။ စောက်ဖုတ် အပြင်မှာ လီးဟာ တစ်လက်မခွဲခန့် ကျန်ရှိနေသေးတယ်ရှင့်။ ဒါ ဒိပြင့် မိန်းကလေးဆို မရဘူး။ သဇင်မို့ပေါ့။ ဟဲ ဟဲ ... ဘာဖြစ်လို့လဲဆို သဇင် ဟာ ကျွန်မသမီး ဖြစ်လို့ပေါ့ရှင်။ ရှင်နားလည်မှာပါ ... ဟဲ ဟဲ။
ကျွန်မ ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ မောင်မောင်ဟာ သူ့လီးကို သွင်း လိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေပါတယ်။
“ အင်း ... အင်း အင်း ... အိုး ... မောင်ရယ် ... အား ဟင်း ဟင်း ... အိုးအိုး .... အားလားလား”
မောင်မောင်ဟာ သဇင့်ရဲ့ ကျွဲကောသီး အငယ်စားအရွယ် နို့နှစ်လုံးကို ဖြှစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ပေးရင်း နီနီရဲရဲ နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာနဲ့ တို့လျက်လိုက်၊ ပါးစပ်နဲ့ ငုံ့ပြီး စုပ်လိုက် လုပ်ပေးရင်း သူ့လီးကိုလည်း မှန်မှန် စောက်ဖုတ်ထဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေပါတယ်ရှင်။
“ အိုး ... အား ဟား ... ယားတယ်ကွာ ... အင်း ... အား ... မောင်ရယ် တအားမနယ်ပါနဲ့ကွာ”
“ ဆောရီး သဇင်ရယ်။ မောင် အားမလိုအားမရ ဖြစ်ပြီး ရုတ် တရက် ဖြစ်သွားတာပါ။ သဇင် မောင်လိုးတာ ကောင်းလားဟင်”
“ မောင်ရယ် သိပ်ကောင်းတာပေါ့ မောင့်ကို သဇင် သိပ်ချစ် သွားပြီ”
“ အမယ် ... မိန်းမရာ ပိုပြီကွာ”
“ တကယ်ပါကွာ သဇင် သိပ်အရသာရှိတာပဲ။ မောင်ဟာ အပြုအစု တကယ်ကောင်းတာပဲ”
“ ဒါတောင် နည်းသေးတယ်။ နောက် ဒိထက်ပိုကောင်းစေရ မယ်”
“ မောင်ရယ် မြန်မြန်လိုးပေးကွာ ... အင်း အင်း အိုး အိုး”
သဇင်က မောင်မောင်ရဲ့လီးနဲ့ အလိုးခံနေတာ ဇိမ်ခံ ဖီလင် တက်ရင်း သူမရဲ့ တင်ပါးဆုံတွေကို မှန်မှန်လေး အပေါ်သို့ ကော့ကော့ ပေးနေပါတယ်။ မောင်မောင့်လီးဟာ သဇင့်စောက်ဖုတ်ထဲ မှန်မှန်သွင်း နေရာ သဇင့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ဝထဲမှာ စီးထွက်လာသော အရည်ကြည်တွေ နဲ့ စိုစွတ်ပြီး အသံစုံ ထွက်နေတယ်ရှင်။ ကျွန်မလည်း သူတို့ကိုကြည့်ရင်း တဏှာရာဂစိတ်တွေ ကြွကြွလာတာနဲ့ စိတ်ကို ထိန်းထားရပါတယ်ရှင်။
မနေနိုင်တဲ့အခါမျိုး ကျွန်မလည်း ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ကြည့် မိတော့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ဟာ အရည်ကြည် အနည်းငယ်စို့နေပြီး စိုစွတ်နေပါတယ်။ ကျွန်မလည်း မောင်မောင်နဲ့ သမီးသဇင်တို့ လိုးနေ တာကို ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝထဲ လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ် ပူးပြီး သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေမိတယ်။ တစ်ခါတစ်ရံ စောက်ဖုတ်ဘေးနှုတ်ခမ်းသားကို ပွတ်သပ်ပွတ်ချေလိုက် စောက်စေ့ကို ပွတ်ချေလိုက် လုပ်ပေးရင်း တစ်ဘက်ခန်းမှ လိုးနေကြတဲ့ပုံကို ကြည့်ပြီး အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေမိပါတယ်ရှင်။
“ သဇင် နာရင်ပြောနော် အချစ်”
“ ရပါတယ် မောင်။ နာပေမဲ့ အရသာရှိတယ်ကွ”
“ ကောင်းတယ် ... ကောင်းတယ်”
“ မနာတော့ဘူး မောင်။ မြန်မြန်လိုးနော်”
သဇင်ဟာ တလူးလူး တလွန့်လွန့်နဲ့ သူမရဲ့ တင်ပါးကြီးကို အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးနေပါတယ်ရှင်။
“ မောင် ... ဒီပုံစံ ရိုးသွားပြီကွာ နောက်တစ်မျိုး လုပ်ရအောင် မောင့်လီး ခဏ ဆွဲထုတ်လိုက်”
မောင်မောင်ဟာ လီးကို သဇင့်စောက်ဖုတ်ထဲမှ ထုတ်လိုက် ရာ အရည်တွေရွှဲပြီး ဟိုရမ်းဒီရမ်းနဲ့ မောင်မောင့်လီးကြီးဟာ ပိုပြီး ကြီးကြီးလာသလားလို့ ကျွန်မ တွေးနေမိပါတယ်။ သဇင်ဟာ အိပ်ရာက ထလိုက်ပြီး မောင်မောင့်ကို ခုတင်ပေါ် ပက်လက် အိပ်စေပါတယ်။ ပြီးတော့ သဇင်ဟာ မောင်မောင့်ကိုယ်ပေါ် ခွလျက် ထိုင်လိုက်ပြီး လီးကို သူမလက်နဲ့ ဂွင်းထုပေးရင်း မောင်မောင့်လီးမှာ ပေနေတဲ့ စောက်ရည် ကြည်တွေကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးနေပါတယ်။ ဒါကို မောင်မောင်ဟာ ဇိမ်နဲ့ ခံရင်း သဇင်ရဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တင်ပါးဆုံကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖြစ်ညှစ် ဆုပ်နယ်ပေးနေတာ ကျွန်မကြည့်ရင်း ဖီလင်တက်လာမိပါတယ်ရှင်။
သဇင်က လီးထိပ် ဒစ်ကြီး လုံးလုံးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးရာက လီးတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲငုံသွင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပြီး ပါးစပ်နဲ့ ဂွင်းထုသလို လုပ်နေပါတယ်။ တစ်ခါတစ်ခါ လီးကို ပါးစပ်ထဲ အဆုံးသွင်းပြီး စုပ်လိုက်ရင် မောင်မောင်ဟာ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တုန် သွားပါတယ်ရှင်။ ဒါကို ကျွန်မမြင်တော့ ...
“ ဒီလိုဆိုတော့ ငါ့သမီးသဇင်က ဘယ်ဆိုးလို့လဲ။ ယောက်ျား ကို ပြုစုတာမှာ သူ့အမေလောက် တော်လာပြီပဲ”
ခဏအကြာမှာတော့ သဇင်က အပေါ်မှ ခွထိုင်ထားရင်း တောင်နေတဲ့ မောင်မောင်လီးကို သူမစောက်ဖုတ်ဝထဲ တေ့ပြီးသွင်း လိုက်ပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်း သူမတင်ပါးကြီးတွေကို အောက်ချရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကို သွင်းနေရာ အပြင်မှာ ၂ လက်မခန့် လီးဟာ ကျန် နေတဲ့အခါ ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကို မောင်မောင်က ...
“ သဇင်”
“ ဘာလဲ”
“ စခန်းဆုံးပဲပေါ့”
“ ဟုတ်တယ် မောင်။ စခန်းဆုံးပဲ ... ကဲ ကဲ သဇင် လုပ်ပေး မယ်။ မောင် အောက်က ဇိမ်နဲ့ ခံနေနော်”
မောင်မောင်ဟာ သဇင့်အမိန့်အတိုင်း ခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အနေအထား အိပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ့လီးကြီးကတော့ လကမ္ဘာပေါ် ပစ်လွှတ်တော့မလိုလို အပိုလိုထိပ်ဖူး တပ်ထားသော ဒစ် ရဲကြီးက ကိုးဆယ်ဒီဂရီ မားမားမတ်မတ် ထောင်နေပါတယ်။ သဇင်က မောင်မောင့်ပေါ် ခွကျော်ပြီး တင်ပါးကြီးတွေကို မွှေပတ်နေပြီး မှန်မှန် လိုးပေးနေတယ်။
“ သဇင်ရယ် ... အား အိုး ကောင်းတယ်ကွာ”
“ အားပါးပါး ... ကောင်းကွာ ... ဟင်း ဟင်း”
“ မောင်ရယ် ဒါ အကင်းပဲ ရှိသေးတာပါကွာ ... ဟဲ ဟဲ”
သဇင်က မှန်မှန်ဆောင့်ပေးနေရာ သူမစောက်ဖုတ်နှင့် လီး နှစ်ခုတွေ့ထိသံတွေဟာ အခန်းထဲမှာ မှန်မှန်မြည်နေပါတယ်ရှင်။
“ ပြွတ် ... ဖလပ် ဖွတ် ဖွတ် ပြွတ် ... ဖလပ်”
“ အင်း ဟင်းဟင်း သဇင် ... အင်းအင်း အိုး”
တော်တော်ကြာ အပေါ်ကနေ လိုးနေရာ သဇင်ဟာ အနည်း ငယ် မောလာပါတယ်။ ချွေးများလည်း စို့ထွက်လာပါတယ်။
“ ဟူး ဟူး ဟောဟဲ ... အင်း ဟင်း ဟင်း”
“ သဇင် မောသွားရင် မောင် လိုးပေးမယ်နော်။ ကဲလာ ... ထ နောက်ပုံစံတစ်မျိုး”
“ ဘယ်ပုံစံလဲ မောင်”
“ သဇင်က ခုတင်ပေါ်မှာ ဘောင်ကိုကိုင်ပြီး လေးဖက်ထောက် နေ”
“ ဒီလိုလား မောင်”
“ အေး အေး နည်းနည်း ရှေ့ကုန်းဦး။ ပေါင်နှစ်ချောင်း နည်းနည်း ကားထား”
“ ဒီလိုပုံစံမျိုးလား”
“ အေး ဟုတ်တယ်။ ဖင်ကို နည်းနည်းထောင်ထား။ အေး အေး ဟုတ်ပြီ”
သဇင်ဟာ ခုတင်ပေါ်မှာ လေးဖက်ကုန်း အနေအထား သူမ ရဲ့ တင်နှစ်ဆုံကို နောက်သို့ကော့ပြီးတယ်။
“ မောင့်လီးကို တအားဆောင့်မသွင်းနဲ့နော်”
“ ဘာဖြစ်လို့လဲ အချစ်ရယ်”
“ မောင့်လီး အရှည်ကြီးနဲ့ သားအိမ်ထိမှာပေါ့”
“ သြော် ... အေးအေး ဖြည်းဖြည်းသွင်းပါ့မယ်ကွာ ... မနာစေ ရပါဘူး။ ဟဲ ဟဲ”
မောင်မောင်ဟာ သဇင်ရဲ့ ကားစွင့်နေတဲ့ တင်ပါးအိအိကြီးကို လက်နဲ့ပွတ်သပ်ပြီး ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တုတ်ခိုင်လှပတဲ့ ပေါင်လုံးအတွင်းသား နုနုတွေကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးနေပါတယ်။ နောက်မှ အပြင်တို့ တင်ပါးဆုံ နှစ်ခုကြားမှ အောက်သို့ ပြူထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဘေး နှုတ်ခမ်းသား နီနီရဲရဲလေးကို ပါးစပ်နဲ့ငုံပြီး စုပ်ပေးနေပါတယ်။
သူ့လျှာနဲ့ ဘေးနှုတ်ခမ်း သားတွေ လျက်လိုက် စောက်ဖုတ်အဝထဲကို လျှာထိုးသွင်းလိုက် လုပ်ပေးနေရာ ကျွန်မမှာ နီးနီးကပ်ကပ် မြင်နေရတော့ ဖီလင်အရမ်း တက်ပြီး မောင်မောင် လျှာနဲ့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကို အလျက်ခံချင်လာမိ ပါတယ်။
“ အိုး အိုး ... ယားတယ် အား ဟင်း ဟင်း”
သဇင်ဟာ ကိုယ်လုံးလေး ထွန့်ထွန့်လူးရင်း မောင်မောင်လုပ် ပေးနေတာ ခံနေပါတယ်။
“ မောင်ရယ် တော်ပါတော့ကွာ။ သဇင် မနေနိုင်တော့ဘူး”
“ ဒါဆို မောင် လိုးပေးတော့မယ်နော်”
“ မောင် လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထည့်နော်”
မောင်မောင်ဟာ သဇင့်စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကို သွင်းလိုက်ပြီး ကားစွင့်နေတဲ့ တင်ပါးဆုံကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ရမ်းနေရာကနေ မှန်မှန် ဆောင့်လိုးပေးပါတော့တယ်။ တစ်ခါတစ်ခါ သဇင့်ကိုယ်ပေါ်မှ ကပ်မှီပြီး နောက်မှနေ၍ နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ပေးပါတယ်။
“ အား အား အိုး ဖြည်းဖြည်း အ ဟင်း ဟင်း ... အိုး ... ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် ... အိုး”
မောင်မောင်က သဇင်ရဲ့ တင်ပါးဆုံနှစ်လုံးကို လက်နဲ့ စုံကိုင် ပြီး မှန်မှန်ဆောင်လိုးနေရင်း အချက်ပေါင်း ကျွန်မ ရေတွက်မိသလောက် ဆိုရင် အချက် ၇ဝ ကျော်ကျော် ကြာတဲ့အခါမှာ သဇင်ဟာ တလူးလူး တလွန့်လွန့် ဖြစ်လာရင်း သူမရဲ့ တင်ပါးတွေကို ရှေ့နောက် လှုပ်ရှားပေး လာပါတယ်ရှင်။ ဒီအခါမှာ မောင်မောင်က နောက်က ဆောက်လိုးလိုက် သဇင်က သူ့တင်ပါးကြီးကို ရှေ့နောက် လှုပ်ရှားပေးလိုက်နဲ့ ပွဲဟာ ပိုပြီး မြန်ကာ စိုပြေလာပါတယ်ရှင်။
“ မောင် ... အိုး အိုး သဇင် ပြီးခါနီးနေပြီ။ မြန်မြန်လေး လိုးပေး နော်”
“ အေး အေး”
“ မောင်ရယ် အမလေး ... အား .. အိုး ကျွတ်ကျွတ် ... အင်း အား .... အိုး ... မောင်ရယ် ... မြန်မြန် တအားဆောင့်လိုးပါကွာ”
“ အိုး ... အိုး ... တအားဆောင့်နော် ... အေး ... ဟုတ်ပြီ ... အိုး အိုး အား အား ... ဟင်း ဟင်း ... အား မောင်ရယ် သိပ်ကောင်းတာ ပဲကွယ် သဇင်”
သဇင်ဟာ တစ်ခါတည်း ပါးစပ်မှ တအင်းအင်း တအားအားနဲ့ ညည်းပြီး သူမရဲ့ ကာမအရသာ အဆုံးထိ ရောက်သွားပါပြီ။ သူမဟာ လည်း ပျော့သွားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မောင်မောင်က မပြီးသေးဘူးရှင့်။ သူ့လီးကို သဇင့်စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်ပြီးတဲ့အခါ မောင့်မောင်လီးကြီး ဟာ မတရား တောင်ပြီး လီးထိပ်ဒစ်ဟာလည်း ဖောင်းကားကာ သဇင် ရဲ့ စောက်ရည်ကြည်များ စိုရွှဲပြီး ပြောင်လက်နေပါတယ်ရှင်။
“ သဇင် ပြီးသွားပြီမို့လား ဟင်”
“ သဇင် ပြီးသွားပြီ။ မောင် မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား”
“ အေး ... မပြီးသေးဘူး။ ဘယ်လိုလဲ။ မောင်လိုးတာ အရသာရှိရဲ့လား သဇင်”
“ မောင်ရယ် သိပ်အရသာရှိတာပေါ့ ... တစ်ခါတည်း ဖီလင် တွေ အရမ်းတက်သွားတယ်”
“ မောင်တော့ အရသာရှိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မပြီးသေးဘူးကွ။ ဒီမှာ ကြည့်”
“ မောင့်လီးက အခုထိ တောင်နေတုန်းပဲ။ ပိုကြီးလာတယ် နော်”
“ အေး အေး ... မောင့်လီးကြီးကို သဇင်ပဲ ငြိမ်အောင်လုပ်ပေး ရမယ်နော်”
“ ကဲပါ မောင်ကလည်း သဇင် မောင့်အတွက်ဆို ဘာပဲ လုပ်ရ လုပ်ရပါကွာ”
“ ကဲ ... ကဲ မောင် ပက်လက်ပြန်အိပ်လိုက်နော်”
မောင်မောင်က ပက်လက်လှဲချလိုက်ပါတယ်။ သဇင်ဟာ မောင်မောင့်ကိုယ်ပေါ်ကို ပြောင်းပြန်ခွနေလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့မှ မိုးပေါ်ထောင်နေတဲ့ မောင့်လီးကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးနေပါတယ်။ မောင်မောင်ကလည်း သူ့ခေါင်းအပေါ် ရောက်နေတဲ့ သဇင့်ရဲ့တင်ပါးကြီး တွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ရင်း စိုရွှဲနေတဲ့ သဇင့်စောက်ဖုတ်ကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးနေပါတယ်။ ဒါကိုကြည့်နေရတဲ့ ကျွန်မမှာတော့ ခံလိုက်ချင်တဲ့ စိတ်က တဖွားဖွား ပေါ်နေရာ စိတ်ထဲမှာ မောင်မောင့်ကို ပြောနေမိပါ တယ်ရှင်။
“ အို ... မောင်မောင်ရယ်။ သဇင်ပြီးသွားလည်း ဒီဘက်ခန်းမှာ မင်းတို့ကိုကြည့်ပြီး ဖီလင်တက်နေတဲ့ မင်းယောက္ခမကြီး မာမီဝါးက မပြီးသေးဘူးကွ။ မင်း လာပြီး လိုးလှည့်ပါလားကွယ်”
ကျွန်မစိတ်ထဲမှ ပြောတာကို မောင်မောင်သိရင် သိပ်ကောင်း မှာပဲဟုလည်း ကလေးတွေး တွေးမိပါတယ်ရှင်။ ကျွန်မ အဲဒီလို တွေးနေ ဆဲမှာ သဇင်ဟာ မောင်မောင့်လီးကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ အားရ ပါးရ စုပ်ပေးနေ ပါတယ်။ ဒီလိုလုပ်ပေးနေတာ ငါးမိနစ် ဆယ်မိနစ်ကြာတော့ မောင် မောင်ဟာ လူးလူးလွန့်လွန့်နဲ့ သူ့ခေါင်းကို ကော့ကော့ပေးရင်း သဇင့် ခေါင်းကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး လှုပ်ရမ်းနေပါတယ်။ နောက်တော့ သဇင်ဟာ မောင်မောင့်လီးထိပ်မှ ပန်းထွက်လာတဲ့ သုက်ရည်များကို သူမပါးစပ်နဲ့ ငုံစုပ်ပြီး လျှာနဲ့ လီးထိပ်ဒစ်ကို ပွတ်သပ် လျက်ပေးနေပါတယ်ရှင်။
“ အိုး အိုး အား သဇင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာကွယ်”
“ မောင်ပြီးသွားမှ သဇင်လည်း စိတ်ချမ်းသာသွားတယ်”
“ သဇင်ကလည်းကွယ် ... သုက်ရည်တွေ သဇင် မျိုချလိုက် ပြီလား”
“ အင်းလေ မောင်ရဲ့။ ဘာဖြစ်လို့လဲ။ ဒါ အားရှိပါတယ်”
“ ဘာမှ မဟုတ်ဘူး။ မောင်ကလည်း သဇင့်စောက်ဖုတ်က စောက်ရည်တွေ စင်အောင် လျက်ပြီးပြီ။ ကဲ ကဲ လာ မောင်တို့ အိပ်ရ အောင် မီးပိတ်လိုက်”
“ အိုး ... မောင်ကလည်း မအိပ်သေးပါဘူး။ နောက်တစ်ခါ လိုးပေးဦးနော်”
“ ဟာ သဇင်ကလည်းကွာ ၂ နာရီတောင် ထိုးတော့မယ် ညည့်နက်နေပြီကွာ”
“ ဟာ မောင်ကလည်းကွာ”
“ ကဲပါ သဇင်က လိမ္မာပါတယ်။ သိပ်ညည့်နက်နေပြီ။ ဟိုဘက်ခန်းမှာ မာမီဝါးလည်း အိပ်နေတာ။ တော်ကြာ နိုးသွားဦးမယ်”
“ အိုး ... မောင် မနိုးပါဘူးကွာ”
“ သဇင် အော်တဲ့အသံနဲ့ မာမီဝါး နိုးမှာ သေချာတယ်”
“ အံမယ် သူ့လီးကကြီးတော့ မတရားလိုးတာ အော်မှာပေါ့”
“ ကဲ ကဲ နောက်မှ လိုးပေးမယ်။ အချစ်က လိမ္မာပါတယ်ကွာ နော် ... အိပ် အိပ်”
မောင်မောင်က မီးပိတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်မလည်း တစ်ဦး တည်း ငေါင်ပြီး ကျန်ခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ်မှာဆိုရင်လည်း မောင်မောင်တို့ လိုးနေတာကြည့်ရင်း ကျွန်မလက်နဲ့ ဆွပေးထားလို့ စောက်ရည်ကြည်များ စိုရွှဲနေပါပြီ။ ကျွန်မရဲ့စောက်စေ့ဟာဆိုရင် စားတော်ပဲစေ့ခန့် အရွယ်ကြီးပြီး မာတင်းကာ ပြူးထွက်နေပါပြီ။
“ အင်း မောင်မောင်ရယ် မင်းရဲ့ မာမီဝါးတော့ မင်းလီးကြီးကို စွဲလမ်းမိနေပြီဟေ့”
ကျွန်မဟာ စိတ်ထဲက မောင်မောင်ရဲ့ ကြီးမားရှည်လျားတဲ့ လီးကြီးကို မျက်စိထဲမှာ မြင်ယောက်လာရင်း ကျွန်မတစ်ကိုယ်တည်း စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ထည့်ပြီး ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် အာသာဖြေနေမိပါ တော့တယ်ရှင်။
ကျွန်မဟာ မောင်မောင့်လီးကို စတွေ့တဲ့နေမှာစ၍ မောင် မောင့်အပေါ်မှာ စွဲလန်းခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်မဟာ မောင်မောင့်ကို ကျွန်မ အပေါ် တိမ်းညွှတ်လာအောင် မသိမသာ မြှူဆွယ်ခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ရှေ့ မှာ ကျွန်မ အလှအပတွေကို ပြရပါတယ်။ ဘရာစီယာတို့၊ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတို့ မဝတ်ဘဲ အိမ်မှာ နေပါတယ်။ ညနေတိုင်း ကျွန်မတို့ အားကစားလုပ်မယ်ဆိုရင် မောင်မောင့်ကိုခေါ်ပြီး ကျွန်မတို့အနားမှာ ထားပါတယ်။
တစ်ခါတစ်ခါကျတော့ ဆပ်စပိုင်ဒါ အပါးစားဘောင်းဘီ လေးကို ဝတ်၊ အပေါ်မှာ ဘရာစီယာပဲ ဝတ်ပြီး အားကစား လှုပ်ရှားပြ တတ်ပါတယ်ရှင်။ ညနေပိုင်းမှာဆိုရင်လည်း အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြကာ မောင်မောင့်ကို ကျွန်မအနားမှာ ထိုင်စေပြီး ကျွန်မခန္ဓာကိုယ်ကို အနှိပ် ခိုင်းတတ်ပါတယ်။ အဲဒီအခါမျိုးမှာ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ အလှအပ ပစ္စည်းတွေကို မကိုင်ရဲ မထိသလိုနဲ့ နှိပ်ပေးတတ်ပါတယ်။ သူရဲ့မျက်နှာ မှာလည်း ချွေးပြန်နေပါတယ်ရှင်။
ကျွန်မဟာ အခုလို ကျွန်မသမီးရဲ့ယောက်ျား မောင်မောင် ဆိုတဲ့ ချာတိတ်ကို မသိမသာ မြှူဆွယ်ဖြားယောင်းနေတာ ကျွန်မရဲ့ သမီး သဇင်က လုံးဝ မသိမိပါဘူးရှင်။ အဲ ... ဒါပေမဲ့ အိမ်မှာ အဖော် ခေါ်ထားတဲ့ ကရင်မကတော့ သိလိမ့်မယ်ရှင်။ အဲဒီ မဒေါ်လီဆိုတဲ့ ကရင်မကြီးဟာ ယောက်ျားနဲ့ ကွဲနေပြီး အသက်ကလည်း ကျွန်မထက် ၂ နှစ် ကြီးတယ်။
နောက်ပြီး သူဟာ ဒီလို ကာမနဲ့ဆက်စပ်တဲ့ကိစ္စမှာ တော်တော်ကျွမ်းကျင် နားလည်မယ့် ပုံစံမျိုးရှင့်။ အဲဒီကရင်မ ဒေါ်လီပုံ ကလည်း ရှင်တို့ ယောက်ျားတွေ စွဲမက်စရာ ရုပ်မျိုးရှင့်။ အသက်က ၄၄ နှစ် ရှိပေမဲ့ သူ့အလှအပတွေက ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွား တောင့်တောင့်တင်း တင်းရှင့်။ သူလည်း ကာမစိတ်တော့ အရမ်း ပြင်းထန်မယ်ရှင့်။ ကျွန်မ သိတာပေါ့ရှင်။
ဒါကြောင့်လည်း ကျွန်မ မောင်မောင်ကို မြှူဆွယ်နေတာကို မဒေါ်လီ ရိပ်မိနိုင်တယ်လို့ ပြောတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မကို ကြောက်ရွံ့ပြီး ရိုသေပြနေပေမဲ့ မဒေါ်လီနဲ့ကတော့ ပလူး ပလဲ နေလိုက်တာ။ မဒေါ်လီကလည်း သူ့ကို ဟိုကိုင်ဒီပြနဲ့ ကလေးလေး ကစားသလိုပဲရှင့်။ ကျွန်မ သိတာပေါ့။
တစ်ခါတလေ ဧည့်ခန်းထဲမှာ မောင်မောင်နဲ့ မဒေါ်လီ နှစ်ယောက်တည်း ထိုင်ခုံမှာ ပူးကပ်ထိုင်ပြီး မဒေါ်လီက မောင်မောင့်ပေါင်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေပြီး မောင်မောင်ရဲ့ လက်က ဘလောက်အင်္ကျီထဲ နှိုက်ပြီး မဒေါ်လီနို့နှစ်လုံးကို ကိုင်နေလိုက် တာ ကျွန်မ မြင်ရတာပေါ့။ ဒီအခြေအနေဆိုရင် မဒေါ်လီဟာ မောင် မောင်ရဲ့လီးကြီးနဲ့ အလိုးခံပြီးနေတာ သေချာပြီပေါ့ရှင်။ ကျွန်မမှာသာ လိုချင်တဲ့အတိုင်း ဖြစ်မလာနိုင်သေးဘူး။ တစ်နေ့နေ့ ဖြစ်လာရမှာပေါ့ရှင်။ မဟုတ်ဘူးလား။
အလိုးခံချင်တဲ့ဆန္ဒ ပြည့်မယ့်နေ့ကို ရောက်လာတယ်။ အဲဒီ နေ့က အိမ်မှာ ကျွန်မသမီး သဇင် ရှိမနေဘူးရှင့်။ သူ့အဖွားတွေ ရှိတဲ့မြို့ ကို အလည်သွားနေတယ်။ ဟိုမှာ သဇင်ဟာ အနည်းဆုံး တစ်ပတ် လောက် ကြာမယ်ရှင့်။ မောင်မောင်ကတော့ ဒီမှာ နေခဲ့ရတယ်။ ဒါက လည်း ကျွန်မရဲ့ အကြံအစည်တွေပေါ့ရှင်။ ကျွန်မက မြို့ထဲကနေ အိမ် ကို ပြန်လာပါတယ်။ အိမ်ရှေ့တံခါး ဘဲလ်တီးလိုက်တော့ မောင်မောင် ဟာ တံခါး လာဖွင့်ပေးပါတယ်။
“ မောင်မောင် ... မင်းတစ်ယောက်တည်းလား။ မဒေါ်လီ ရော”
“ သြော် ဟို ရှိပါတယ် မာမီဝါး”
“ သြော် အေး အေး ရှိရင်လည်း ပြီးရောပေါ့”
ကျွန်မ အခန်းထဲဝင်ပြီး ဆလင်းဘတ်အိတ်ကို စားပွဲပေါ်ပစ် တင်ပြီး ဆေးလိပ်ဗူးထုတ်ကာ တစ်လိပ် မီးညှိသောက်ရင်း အပြင်သို့ ပြန်ထွက်လာပါတယ်။ အဲဒီအခါမှာ မဒေါ်လီဟာ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ထဘီ ရင်ရှားနဲ့ ထွက်လာပြီး ကျွန်မကို မေးပါတယ်။
“ အဝါး ပြန်လာပြီလား။ ထမင်း စားတော့မလား”
“ မစားတော့ဘူး မဒေါ်လီ။ စားပြီးပြီ”
“ အဝါး အပြင်မသွားတော့ဘူး မဟုတ်လား။ ငါ ရုပ်ရှင်သွား မလို့”
“ သွားလေ ကျွန်မ ဘယ်မှ မသွားဘူး”
“ အေးအေး ဒါဆိုလည်း ငါ သွားမယ်။ အိမ်တံခါးသော့အပို ငါ ယူသွားမယ်နော်”
“ သော့အပို ယူချင်ယူသွားပေါ့။ လမ်းမှာ မပျောက်စေနဲ့နော် ဒေါ်လီ”
“ အေးပါဟယ်”
မဒေါ်လီ ခဏအကြာမှာ အဝတ်လဲပြီး အပြင်ထွက်သွားပါ တော့တယ်။ ကျွန်မလည်း ကိုယ့်ရဲ့အစီအစဉ်တွေကို သဘောကျပြီး ကျေနပ်နေပါတယ်။ ကျွန်မဟာ ဧည့်ခန်းထဲမှာ မောင်မောင်နဲ့အတူ တီဗွီကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှာ အစီအစဉ်တွေ ချနေပါတယ်။ ခဏကြာမှ ရေချိုးမယ်ဆိုပြီး အခန်းထဲဝင်၊ အဝတ်အစားများချွတ်ပြီး သီချင်းကလေး အေးအေးနဲ့ ရေချိုးနေလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ရေချိုးပြီး အပြင်ပြန်ထွက်၍ အခန်းထဲဝင်ကာ ရေများ စင်အောင် တဘက်နဲ့သုတ်ရင်း မောင်မောင့် ကို မြှူဆွယ်ရန် စပါတော့တယ်ရှင်
“ မောင်မောင်ရေ မာမီ့ဆီ ခဏကွယ်”
“ ဟုတ်ကဲ့ လာပြီ မာမီဝါး”
မောင်မောင် အခန်းထဲဝင်လာပြီး ကျွန်မရဲ့ရှေ့မှာ ရပ်လိုက် တာ ကျွန်မပုံကို မြင်တော့ တွန့်သွားပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး မျက်စိလွှဲသွားပါတယ်။
“ မာမီ့ကို သနပ်ခါးရည်နဲ့ နောက်ကျော လိမ်းပေးစမ်းပါကွယ်”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မနောက်ကျောကို သနပ်ခါးရည်နဲ့ ပွတ်သပ်လိမ်းပေးနေရာ ကျွန်မဟာ ထဘီရင်ရှားကို ဖြည်ချလိုက်ပြီး ကျွန်မရဲ့ နို့နှစ်လုံးကိုလည်း ပွတ်သပ်ခိုင်းပါတယ်။ သနပ်ခါးရည် ကုန်သွားတဲ့အခါ ကျွန်မဟာ စားပွဲပေါ်ရှိ ကျွန်မရဲ့ လက်သည်းများကို ဆိုးနေရင်း မောင်မောင့်ကို လှမ်းပြောလိုက်ပါတယ်။
“ မောင်မောင် ခဏနေဦး။ မာမီ့ကို နှိပ်ပေးပါဦးကွာ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ... မာမီဝါး”
ကျွန်မက စီးကရက်တစ်လိပ် မီးညှိပြီး မောင်မောင့်ကို တစ်လိပ်တိုက်ကာ လက်သည်းနီ ဆက်၍ဆိုးနေပါတယ်။ မောင်မောင် ဟာ ကျွန်မရဲ့ ရှေ့နားထိုင်ပြီး ကျွန်မရဲ့ ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်နေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ခိုးကြည့်နေပါတယ်။ ကျွန်မ ခြေသည်းတွေကို ဆေးဆိုးမယ် လုပ်တော့ မောင်မောင်က
“ မာမီဝါး ကျွန်တော်ဆိုးပေးမယ်”
ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်မဆီက ဆေးဗူးယူပြီး ကျွန်မခြေသလုံး ကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကိုင်ပြီး ကျွန်မရဲ့ လှပတဲ့ ခြေချောင်းလေးတွေကို ဆေး ဆိုးပေးနေပါတယ်။
“ မာမီဝါး ခြေထောက်လေးတွေ သိပ်လှတာပဲ”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ ဖြူဖွေးဝင်းဝါပြီး သွေးကြောလေး တွေ စိမ်းကာ မို့မို့ခုံးခုံးလေးဖြစ်နေတဲ့ ခြေဖမိုးကို လက်နဲ့ ပွတ်သပ်ပြီး ခြေချောင်းလေးတွေ ခြေဖဝါးလေးတွေကို ပွတ်သပ်နေပါတယ်။
“ မာမီဝါးဟာ ခြေထောက်လေးကစပြီး လှနေတာပဲနော်”
“ ခွေးကောင်လေး မာမီ့ကို မြှောက်မနေနဲ့”
“ တကယ်ပါ မာမီရာ”
“ မင်း ဆေးဆိုးပေးတာ ဘယ်ဆိုးလို့လဲ။ လှတယ်ကွာ”
“ မာမီဝါးက လှနေလို့ပါ”
“ ဟား ဟား ... မင်း ဘာစားချင်လို့လဲကွ။ ဟား ဟား ... မာမီ မင်းကြိုက်တာ ကျွေးပါ့မယ်”
ကျွန်မဟာ ခုတင်ခြေရင်းဘက်ကို ထလျှောက်သွားပြီး တန်းမှာ လှန်းထားတဲ့ ဘရာစီယာနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီတို့ကို ဝတ်လိုက်ပြီး ထဘီကိုချွတ်၍ မောင်မောင့်ဆီကို ပြန်လှည့်လာပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ပုံသဏ္ဍာန်ကို မြင်တော့ မျက်လုံးပြူးပြီး ကြည့်ရင်း မျက်လုံး မကြာမကြာ လွှဲလွှဲသွားပါတယ်။
ကျွန်မဟာ မှန်ရှေ့မှာ ရပ်လိုက်ပြီး မှန်ထဲက ပေါ်နေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှအပတွေကို ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲမှာ သဘောကျ နှစ်ခြိုက်မိလို့ အလိုလို ပြုံးနေမိပါတယ်ရှင်။ ကျွန်မဝတ်ထားတဲ့ ဘရာစီ ယာဟာ ပန်းရောင် အပါးစားဖြစ်ပြီး နို့သီးခေါင်းနေရာမှာ အကာထူထူရှိ ပြီး ကျန်နေရာများမှာ ပါးလွှာတဲ့ အသားနဲ့ ပြုလုပ်ထားတာပါ။
နောက်ပြီး ကျွန်မရဲ့ ကျွဲကောသီး အလတ်စားသာသာမက ကြီးမားဖွံ့ထွားလှတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို မနိုင့်တနိုင် ထိန်းရင်း တင်းကျပ်နေပါ တယ်။ ဒါ့ပြင် ဝတ်ထားတဲ့ ဆပ်စပိုင်ဒါ ဘောင်းဘီတိုဟာလည်း အသားမှာ ကပ်နေပြီး ပါးလွှာလွန်းလှပါတယ်ရှင်။ ဘယ်လောက်များ ပါးသလဲဆိုရင် ကျွန်မရဲ့ အမွေးပါးပါးများနဲ့ မို့ဖောင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့ သူ့ရဲ့အလယ်မှာ အက်ကွဲကြောင်းကိုပင် မြင်ရလုနီးနီးပေါ့ရှင်။ ကျွန်မ စောက်ဖုတ် ဘေးသားတွေကလည်း ယောက်ျား လက်တစ်ဝါးစာ ကျယ်ပြန့်ပြီး မုန့်ပေါင်းကြီးလို ဖောင်းကြွနေတာကိုးရှင့်။ ဒါကြောင့် မောင်မောင် မျက်လုံးလွှဲလွှဲနေတာပေါ့ရှင်။
“ ရေးချိုးပြီး သိပ်အိုက်တာပဲကွယ် ... မင်း နှိပ်ပေးမယ်ဆိုလို့ ဒီအတိုင်း ဝတ်လိုက်ရတာ ... ဒါတောင် အိုက်သေးတယ်။ ငါတစ်ဦး တည်းဆို အဝတ်အစားမဝတ်ဘဲ အိပ်ပစ်လိုက်ပြီ”
ကျွန်မဟာ မောင်မောင့်ကို ယုံကြည်အောင် စကားစပြော လိုက်ပါတယ်။
“ ဟုတ်တယ် မာမီ။ သိပ်ပူတာပဲနော်”
ကျွန်မဟာ မှန်ရှေ့မှာရပ်ပြီး စီးကရက်ကို ဟန်ပါပါသောက် ရင်း မှန်ထဲမှာ အလှကြည့်နေမိပါတယ်။
“ မောင်မောင် မာမီ့ကို ကြည့်စမ်းပါဦး။ မာမီ အိုနေပြီလား မသိဘူး”
“ ဟာ ... မာမီဝါးကလည်း မာမီက နုပျိုနေဆဲပါဗျာ”
“ တကယ်လား”
“ တကယ်ပြောတာပါ မာမီဝါးရ ... သဇင်နဲ့ဆို သားအမိလို့ မထင်ရဘူး။ ညီအစ်မလို့ပဲ ထင်ရပါတယ် မာမီဝါးရယ် ... အခုထိ မာမီ က လှနေတုန်းပဲ”
“ ဟား ဟား မာမီ့ကိုယ်မာမီ သဘောကျသွားပြီ။ သမီး သဇင် ထက်ရော မလှဘူးလားကွ ... ဟင်”
“ ဒါတော့ ကျွန်တော်လည်း မပြောတတ်ဘူး မာမီဝါး”
“ အံမယ် မရဘူးဟေ့ မင်း ပြောတတ်ရမယ်”
“ အမှန်အတိုင်း ပြောရမှာလားဟင်”
“ အေးပေါ့ကွ ... အမှန်အတိုင်း ပြောပေါ့”
“ မာမီက ပိုလှတာပေါ့ဗျာ”
“ မင်းပြောတာနဲ့ မာမီတောင် မြောက်နေပြီ။ လက်ဆွဲထား ဦးကွ”
“ ဟား ဟား ဟား ဟင်း ဟင်း”
ကျွန်မ သဘောကျစွာ အားရပါးရ ရယ်နေရင်း မှန်ရှေ့မှာ ကိုယ်ကို လှည့်ပတ်ပြီး ကျွန်မရဲ့ အလှအပပစ္စည်းများကို သူ့ကို လှည့်ပြ နေမိပါတယ်ရှင်။ ဒါကို မောင်မောင်ဟာ တဏှာရဂ မျက်လုံးတွေနဲ့ မကြာမကြာ ကြည့်ပြီး လွှဲလွှဲသွားပါတယ်။ ကျွန်မလည်း ခုတင်ပေါ်လှဲချ ပြီး ပက်လက်အိပ်ကာ မောင်မောင့်ကို စတင် အနှိပ်ခိုင်းပါတော့တယ်ရှင်။ မောင်မောင့်လက်နဲ့ ကျွန်မပေါင်လုံးကြီးတွေကို ဖြစ်ညှစ်ပေးနေတာ သိပ်ကောင်းပါတယ်ရှင်။
ကျွန်မဟာ ပေါင်တစ်ဖက်ထောင်ပြီး ဘေးသို့ ကားထားရာ အတွင်းခံဘောင်းဘီက ကျပ်ပြီး အသားမှာ ကပ်နေရာ ကျွန်မစောက်ဖုတ်အပြင် တစ်ခုလုံး မို့မို့ဖောင်းဖောင်းနှင့် ထင်ထင် ရှားရှား မြင်နေရပါတယ်ရှင်။ ဒါကို မောင်မောင်ဟာ တစ်ချက်တစ်ချက် ကြည့်ရင်း မျက်နှာလွှဲသွားပါတယ်။
“ မောင်မောင် သမီးနဲ့ရော မင်း အဆင်ပြေရဲ့လား”
“ ဟုတ်ကဲ့”
“ အေး အေး အဆင်ပြေပြေ နေကြပါကွယ်။ သမီးက နည်းနည်း ဆိုးတယ်”
“ သဇင်ကို ကျွန်တော် သည်းခံပါတယ် မာမီဝါး”
“ ကောင်းပါတယ်ကွယ် တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး သည်းခံမှပေါ့။ ဒါမှ အိမ်ထောင်ရေး အဆင်ပြေမှာကွ”
“ ဟုတ်ကဲ့ မာမီ”
“ မာမီလည်း နောက်ယောက်ျားယူမယ်လို့ စိတ်ကူးထား တယ်”
“ ဟာ မီမီ နောက်ယောက်ျားယူမယ် ဟုတ်လား”
“ အေး မာမီအရွယ်ငယ်ပါသေးတယ်နော် မောင်မောင်”
“ ဟုတ်ကဲ့ မာမီ။ အခုမှ ၄၀ ကျော်ရှိသေးတာပဲ”
“ မာမီယူမယ့် ယောက်ျားက မာမီ့ထက် အသက်ငယ်တယ် ကွ”
“ ဟာ ... ဟုတ်လား”
“ အေး ဒါကြောင့် မင်းကို မာမီ မေးတာပေါ့။ မာမီ လှနေသေး လားလို့”
“ မာမီဝါးရဲ့ အလှတွေက နောက် ၁ဝ နှစ်ကြာလည်း လှနေဦး မှာပဲ”
“ မင်းကတောင် ဒီလောက်ချီးမွန်းနေရင်တော့ မာမီ ကျေနပ် သွားပြီ။ မာမီယူမယ့် ယောက်ျားကလည်း မာမီ မလှမှာ မပူရတော့ဘူး။ ခြေသလုံးသားတွေကို နှိပ်ပေးဦးလေ ... အေးအေး ... ဖြည်းဖြည်းနှိပ် နော်”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ခြေသလုံးသား လုံးလုံးကစ်ကစ်ကိုလည်း ပွတ်သပ် နှိပ်ပေးပါတယ်။ ကျွန်မဟာ ပေါင် ကို ဖြဲထားလိုက်ရင်း လက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ပေါ် မသိမသာ လှမ်းကိုင် လိုက်ပြီး ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး နို့နှစ်လုံးကို လက်နဲ့ ဖြစ်ညှစ်ရင်း နို့သီးခေါင်း လေးကို အသာအယာ ချေနေပါတယ်ရှင်။ ဒါကို မောင်မောင်ဟာ မသိ သလို ဟန်ဆောင်ပြီး နေပါတယ်။
“ မောင်မောင် ဟိုစားပွဲထဲမှာ ဆေးဗူးယူလိုက်”
ကျွန်မဟာ မောင်မောင် ဆေးဗူးယူ ပြန်လာတဲ့အခါ ခုတင် ပေါ်မှာ မှောက်ရက်အိပ်နေပြီး ကျွန်မရဲ့ ဘရာစီယာချိတ်တွေ ဖြုတ်ခိုင်း လိုက်ပါတယ်။ ဒီအခါမှာ မောင်မောင်ဟာ ကြောင်ပြီး ရပ်သွားပါတယ်။ နောက်မှ တုန်တုန်ရီရီနဲ့ ဘရာစီယာချိတ်တွေ ဖြုတ်ပြီးသွားပါတယ်။
“ မောင်မောင် မာမီ့ဘောင်းဘီလည်း ချွတ်လိုက်ဦးလေ”
“ ဗျာ”
“ ငါပြောတာ ကြားရဲ့လား”
“ ဟုတ်ကဲ့”
မောင်မောင်ဟာ ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့ ပြန်ပြောရင်း ဘောင်းဘီ လေးကို တုန်ရင်စွာ ချွတ်နေပါတယ်။ ခဏအကြာမှာတော့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ စွင့်ကားလှပနေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ တင်သားဆိုင်နှစ်လုံး ဟာ ပေါ်လာပါတော့တယ်။
“ သြော် ... ကလေးရယ်။ ဘောင်းဘီလေးချွတ်တာ ကြာ လိုက်တာကွယ်။ နင့်ရဲ့လက်တွေ တုန်နေပါလား။ သား ဘာတွေဖြစ်နေ လဲဟင်”
ကျွန်မဟာ မောင့်မောင့်ကို ခပ်တည်တည်ပဲ သားဟု ခေါ် လိုက်ပြီး မေးလိုက်ပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားတဲ့ ကျွန်မရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို စိုက်ကြည့်ရင်း တံတွေးတွေ မျိုချနေရင်းမှ
“ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး မာမီဝါးရဲ့”
“ အေး ... ဘာမှမဖြစ်လည်း မာမီ့ကို ဆေးရည်လိမ်းပေးစမ်း ပါကွာ”
မောင်မောင်ဟာ ဆေးရည်တွေနဲ့ ကျွန်မနောက်ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်လိမ်းပေးပါတယ်။
“ အေး အေး နာနာလိမ်းပေး။ ပြီးရင် မာမီ့တင်ပါးဆုံတွေ၊ ပေါင်လုံးတွေရော တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့ လိမ်းပေးဦးကွာ”
“ ဟုတ်ကဲ့ မာမီဝါး”
“ အေး ဟုတ်ပြီ။ နောက်ကျောပြီးတော့ တင်ပါးဆုံတွေ လိမ်း ပေးဦး”
ကျွန်မပြောတာကို မောင်မောင် ပြန်မထူးတာမို့ ကျွန်မ နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ တင်းတင်း ရင်းရင်း စွင့်ကားလှပပြီး ဖြူဖွေးနေတဲ့ တင်ပါးဆုံကြီးကို ငေးကြည့်နေပါ တယ်။ ပြီးမှ သတိရကာ
“ ဟုတ် ... ဟုတ်ကဲ့ မာမီ”
မောင်မောင် တုန်ရင်စွာနဲ့ ကျွန်မရဲ့ တင်ပါးအား အသာ အယာ ပွတ်သပ်လိမ်းပေးနေတာကို အတန်ကြာသည်အထိ ကျွန်မ ဇိမ် ခံပြီး နေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့
“ မောင်မောင် သားလေး။ ခပ်နာနာ ဖိညှစ်ပြီး လိမ်းပေးစမ်း။ မာမီ့တင်သားတွေက ညောင်းနေတာကွယ့်။ လက်နဲ့ ဂျုံနယ်သလို တင်ပါးတွေကို ဆုပ်နယ်ပေးလေ”
“ အိုး ... အိုး အား ... သိပ်ပြီး မဖျစ်ရဘူးလေ။ အေး ဟုတ်ပြီ ဒီအတိုင်း နှိပ်ပေး ... အိုး ... အင်း အင်း ကောင်းလိုက်တာကွယ် ... အင်း ... ဟင်း ဟင်း”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မခိုင်းတဲ့အတိုင်း ကျွန်မရဲ့ တင်ပါးဆုံ ကြီးကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ပေးနေရာ ကျွန်မမှာ အရသာခံလို့ ကောင်း လိုက်တာရှင်။
“ ပြီးရင် အောက်ဘက်က ပေါင်လုံးတွေ ဆက်လိမ်းနော်”
“ ဟုတ်ကဲ့ ... မာမီဝါး”
“ အေး အေး ... ပေါင်အတွင်းသားတွေကို လိမ်းပေးဦးလေ”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မပြောတဲ့အတိုင်း ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တုတ် ခိုင်ကျစ်ပြီး ရှည်လျားတဲ့ ကျွန်မရဲ့ ပေါင်တံတွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေး နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ခြေသလုံးသား လုံးလုံးကစ်ကစ်လေးကိုပါ ဆက်၍ ဆေးနှင့် လိမ်းပေးပြီး ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေရာ ကျွန်မမှာ အရသာရှိစွာနှင့် ခံရင်း ကာမစိတ်တွေ တက်ကြွလာပါတယ်ရှင်။
“ မာမီဝါး ခြေဖဝါးတွေက နူးညံ့နေတာပဲနော်”
“ ဟင်း ဟင်း ဒါကတော့ မာမီ့ကုသိုလ်ပေ့ါကွယ်”
“ ဟုတ်မယ် မာမီဝါး ... ကျွန်တော်လေ မာမီ့လိုမိန်းမျိုး တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးပါဘူး ... မာမီက အခု အသက် ၄၀ ကျော်ထိ နုပျို လန်းဆန်းပြီး ချောတုန်းပဲနော်”
“ ဟား ဟား မောင်မောင်ရယ်”
“ တကယ်ပြောတာ ... မာမီဝါးတစ်ကိုယ်လုံး မပြောနဲ့ မာမီဝါး ရဲ့ ခြေထောက်လေးတွေကစပြီး လှနေတာ”
“ ဟုတ်ရဲ့လား ကလေးရဲ့”
“ ဟုတ်ပါတယ် ... ဒီခြေထောက်ဆို ကြည့်လေ။ ခြေဖမိုးလေး တွေကို ဖောင်းဖောင်းအိအိနဲ့ ဖြူဖွေးပြီး ခြေချောင်းလေးတွေဆို လုံးလုံး ကျစ်ကျစနဲ့ ချောချော ချွန်ချွန်လေးတွေ။ တကယ် ချစ်စရာကောင်းတာပဲ”
“ ဟင်း ဟင်း မောင်မောင်ရယ်။ မင်းက မာမီ့ကို ခြေလှဖွဲ့ပြနေ တာကိုး ... ဟင်း ဟင်း။ ကဲ ကဲ ... အဲဒီ လှတဲ့ခြေဖဝါးလေးကို သာသာ လေးဖိပြီး နှိပ်ပေးဦးနော်”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ ခြေဖဝါးများကို နှိပ်ပေးနေပါတယ်။ အတန်ကြာ နှိပ်ပြီးတဲ့အခါကျမှ ကျွန်မက
“ မောင်မောင် မာမီ ဆာတယ်ကွာ ... ရေခဲသေတ္တာထဲက ငှက်ပျောသီး ယူခဲ့ကွာ”
“ ဟုတ်ကဲ့”
“ ဟေ့ ... တစ်ဖီးလုံးသာ ယူခဲ့ကွာ”
ခဏအကြာမှာ မောင်မောင်က သီးမွှေးငှက်ပျောသီးတစ်ဖီး ယူလာပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ မောင်မောင်ဟာ ခုတင်ဘေးမှာရပ်နေတဲ့ ကျွန်မကို ပြူးကြည့်ပြီး မျက်နှာလွှဲသွားပါတယ်။ ကျွန်မလည်း ငှက်ပျော သီးတစ်လုံး ယူလိုက်ပြီး အခွံနွှာကာ မစားသေးဘဲ ခုတင်ပေါ် ပက်လက် လှန်လှဲလိုက်ပြီး မောင်မောင်ကို လှမ်းပြောလိုက်ပါတယ်။
“ မောင်မောင် မင်းရော စားလေကွာ”
“ မစားသေးဘူး မာမီဝါး”
မောင်မောင်ဟာ ခုတင်ဘေးမှာ ထိုင်ပြီး ကျွန်မကို ခိုးခိုးကြည့် နေပါတယ်။ ကျွန်မဟာ မသိဟန်ဆောင်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးထောင်ပြီး ချိတ်ထားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ငှက်ပျောသီးကို လျှာနဲ့တို့ ထိလျက် နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ပါးစပ်ထဲ ထပ်သွင်းပြီး ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်း လိုက် လျှာနဲ့လျက်လိုက် လုပ်နေရာ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မလုပ်နေတာ ကို မသိမသာ ခိုးကြည့်ရင်း တစ်ခါတစ်ခါမှာလည်း ကျွန်မရဲ့ ကိုယ်လုံး တီးဖြစ်နေတဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာအလှအပတွေကို မသိဟန်ဆောင်ကာ ကျွန်မ ဖွင့်ဟ ပြသနေမိပါတယ်။
ခဏအကြာမှာတော့ ကျွန်မဟာ ခုတင်ပေါ်မှ ပြန်ဆင်း၍ စီးကရက်တစ်လိပ်သောက်ရင်း မောင်မောင့်ရှေ့နားမှာ ရပ်လိုက်ပါ တယ်။ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မကို ခိုးခိုးကြည့်ပြီး ခေါင်းငုံ့ထားပါတယ်။ ကျွန်မဟာ ခြေတစ်ဖက်ကို ခုတင်ဘောင်ပေါ် လှမ်းတင်ပြီး ခါးထောက် ၍ မောင်မောင့်ကို ပြုံးပြလိုက်ပါတယ်။
ကျွန်မရဲ့ အနေအထားက ပေါင် နှစ်လုံး ဖြဲကားထားတာမို့ ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝပြင်မှာ ဟပြဲ လေးဖြစ်ပြီး ဘေးနှုတ်ခမ်းသား နီနီရဲရဲလေးတွေဟာ ဘေးနှုတ်ခမ်း သားများကြားမှာ ပြူးထွက်နေတာ မြင်ရပါတယ်။ ဒါကို မောင်မောင်ဟာ မဝံ့မရဲ ခိုးခိုးကြည့်နေပါတယ်။ ကျွန်မနဲ့တွေ့တော့ မောင်မောင်ဟာ မခုတ်တတ်တဲ့ကြောင်ဖားမျိုး ပုံသဏ္ဍာန်နဲ့ ရှက်ကြောက်ပြီး မဝံ့မရဲပုံစံ ဖြစ်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်မလည်း မောင်မောင့်ကို အပြစ်တင်သလို အသံနဲ့ ခပ်မာမာပဲ သူ့ကို ပြောလိုက်တယ်။
“ မောင်မောင် မင်းပုံစံက ဘာဖြစ်နေတာလဲကွ”
“ ခင်ဗျာ ... မာမီဝါး။ ကျွန်တော် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး”
“ အေး ... ဘာမှသာအဖြစ်တယ်ကွာ မင်းပုံစံက တုန်တုန်ရီရီ နဲ့ မဝံ့မရဲ ကြောက်ရွံ့သလိုလို အူကြောင်ကြောင်နဲ့”
“ ကျွန်တော် ... ကျွန်တော် ဘာလုပ်ရမလဲ မာမီ”
“ မာမီဝါးက မင်းကို နှိပ်ပေးခိုင်းဖို့ ခေါ်ထားတာ။ မင်းက ဒီရောက်တော့ ခေါင်းကြီးငုံ့ငုံ့ပြီး ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ကြည့်ပြီး တုန်တုန်ရင် ရင် ကြောက်ရွံ့သလို ဘာလိုလို ဖြစ်နေတာကိုးကွ။ မာမီ့ရှေ့မှာ ရဲရဲ တင်းတင်း နေစမ်းကွာ”
“ ဟုတ် ... ဟုတ်ကဲ့ ... ဟုတ်ကဲ့ပါ မာမီဝါး”
“ ဘာလဲကွ ... မင်းရှေ့မှာ မာမီဝါး ဒီလို ကိုယ်လုံးတီးနေတာ ကို မနေတတ် မထိုင်တတ် ဖြစ်နေလား ဟား ဟား ဟား ... မောင်မောင် ချာတိတ်ရယ်”
“ ဟို ဟို မဟုတ်ပါဘူး မာမီဝါးရာ”
“ အေး မဟုတ်လည်း ရဲရဲနေစမ်းပါ ... မာမီဝါးက မင်းကို ကိုယ့်သမီးလင်ရယ်လို့မှ မဟုတ်ဘူး ... ကိုယ့်တူကိုယ့်သားလို သဘော ထားတာပါကွာ ... ဟင်း ဟင်း ဟင်း ... မင်းအရွယ်နဲ့ မာမီ့အရွယ် အများကြီး ကွာတယ်။ မင်းဟာ မာမီဝါးရဲ့ သားအရွယ်ပဲ ရှိတာပဲ။ ဒါ ကြောင့်လည်း မင်းရှေ့မှာ အခုလို ဗလာကျင်းပြီး ကိုယ်လုံးတီးနေရဲတာ ပေါ့ကွာ။ ဒီ့ပြင် တစိမ်းဆိုရင် မာမီ့တစ်ကိုယ်လုံး ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက် ကြေနေပြီပေါ့ကွယ် ... အခု မင်းနဲ့ ဖြစ်နေလို့ပေါ့ကွာ ... ဟား ဟား ဟင်း ဟင်း ဟင်း”
ကျွန်မလည်း မောင်မောင်ဖြစ်နေတဲ့ပုံကို မြင်ပြင်းကပ်မိတာနဲ့ ခပ်တည်တည်ပဲ အသံမာမာနဲ့ သူ့ကို ဟောက်လိုက်ရာ မောင်မောင်ဟာ ဖြုံသွားပါတယ်။ ကျွန်မကိုတော့ သူက ကြောက်ရွံ့နေသေးတယ်ရှင့်။ ကျွန်မဟာ ရယ်ချင်စိတ်ကို ထိန်းထားရင်း ဆက်ပြီးတော့ သူ့ကို ပြော လိုက်ပါတယ်။
“ ဟေ့ မာမီ့ကို ရဲရဲကြည့်လေကွာ။ ခေါင်းငုံ့မထားနဲ့။ ခိုးခိုး မကြည့်နဲ့ ... ရဲရဲတင်းတင်းလုပ် ... တုန်မနေနဲ့။ နှိပ်ပေးရင်လည်း မာမီ ဝါးခိုင်းတဲ့အတိုင်း သေသေချာချာ ရဲရဲတင်းတင်း နှိပ်ပေးရမယ်နော် ကြားလားကွ”
“ ဟုတ်ကဲ့ မာမီဝါး”
“ အေးပေါ့ကွာ ... ဒီလိုမှပေါ့ သားရယ်။ သားက ရှက်မနေနဲ့ ပေါ့ကွယ် ... မာမီ့ကို ဘာမှ ကြောက်ပြီး ရှက်လည်းမနေနဲ့ ကိုယ့်မာမီပဲ သားရယ်”
“ ဟုတ်ကဲ့ပါ”
“ အေး အေး မာမီဝါးကို ဆေးဆက်လူးလေကွာ”
“ ဟုတ်ကဲ့ မာမီဝါး”
ကျွန်မ ခုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲအိပ်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို စေ့ ပြီး ဒူးချိတ်ထားရင်း သူ့ကို ရီဝေစွာ ကြည့်နေမိပါတယ်။ မောင်မောင် ဟာ ကျွန်မရဲ့ ရင်ဘတ်နဲ့ ဒူးနှစ်လုံးကို စပြီး ပွတ်သပ် လိမ်းပေးနေပါတယ် ရှင်။
“ ကလေးရယ် ... ရဲရဲတင်းတင်း လုပ်စမ်းပါ။ ယောက်ျားလေး ဖြစ်နေပြီး အားမရှိဘူးလားကွ”
“ ကျွန်တော် ရဲရဲတင်းတင်း လိမ်းနေတာပဲ”
“ ခပ်နာနာလေး ဖိပြီး ဆုပ်နယ်ပေးလေကွာ”
“ ကျွန်တော်က မာမီဝါးရဲ့နို့တွေ နာကုန်မှာစိုးလို့ သာသာ လေး ဆုပ်နယ်နေတာပါ”
“ သြော် ... ဒါဆိုလည်း ကျေးဇူးပါပဲရှင်”
“ အေး အေး ... သေသေချာချာ နယ်ပေးလေ။ အောက်ကနေ အပေါ်ကိုပင့်ပြီးတော့ ဆုပ်နယ်ပေး ... ဒါမှ နို့တွေ မတွဲကျမှာကွ ဟုတ်ပြီ အပေါ်ကို ပင့်မပြီး နယ်စမ်း”
“ ဒီလိုမျိုး ဟုတ်ရဲ့လား မာမီ”
“ အေး ဟုတ်တယ် ... အင်းဟင်းဟင်း ... အိုး ... လက်ညှိုးနဲ့ လက်မနဲ့ ညှပ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ဖြည်းဖြည်းချင်း ချေပေးဦး .... အိုး အိုး အိုး ... ယားတယ်ကွ ... ဟေ့ ဖြည်းဖြည်း ... အင်း ဟင်း ဟင်း ကောင်းလိုက်တာကွာ သားက တကယ်တော်တာပဲကွ ... အိုး အိုး ဟင်း”
“ နို့နှစ်လုံးကို လက်တစ်ဖက်စီနဲ့ ပွတ်သပ်ပြီး နှိပ်ပေးလေကွာ”
“ မာမီနို့ကြီးတွေက အကြီးကြီးတွေပဲ”
“ ဟား ဟား မင်းကလည်း ရုပ်ရှင်ထဲက ကပ္ပလီမတွေ နို့တွေ လောက် မကြီးသေးပါဘူးကွာ”
“ ဟာ ... အဲဒီလောက်ဆိုလည်း မလှတော့ဘူး။ မာမီဝါးရဲ့ နို့တွေက ကြီးပေမဲ့ လှတယ်”
“ ဟုတ်ရဲ့လားကွယ်”
“ တကယ်ပြောတာပါ မာမီရယ်။ မာမီ့နို့တွေက ကျွန်တော့် လက်နဲ့တောင် မဆံ့ဘူး။ ပြီးတော့ တွဲကျမနေဘဲနဲ့ လုံးပြီး ဖောင်းနေတာ။ ကိုင်လို့ အရမ်းကောင်းတာပဲဗျာ”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မနို့တွေကို အသာအယာ အုပ်ကိုင်ဖျစ် ညှစ်ရင်း ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ဟင်း ဟင်း ကျွန်မဟာ အားရကျေနပ်စွာ နှင့် ကာမအရသာကို ခံစားရင်း ပျော်ရွှင်နေပါတယ်။ သြော် ဒီလိုသာ အမြဲတန်း အချိန်မရွေး မောင်မောင်နဲ့ နေရရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲလို့ တွေးရင်း နေမိပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်ပေးရင်း တစ်ခါတစ်ခါ ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ခိုးခိုးကြည့်ပြီး တံတွေးမျိုချနေပါတယ်ရှင်။
ကျွန်မဟာ တရုတ်မဖြစ်လို့ထင်တယ် ... အမွေးအမှင် သိပ် မထူဘူးရှင့်။ ကျွန်မစောက်ဖုတ်မှာ အမွေးဆိုတာ မရှိသလောက်ကို ပါးပါးလေး။ နောက်ပြီး သူများတွေကိုလည်း မကြမ်းဘူး။ နူးနူး ညံ့ညံ့လေးတွေ။ ဒါကြောင့် ကျွန်မစောက်ဖုတ်ဟာ ပြောင်ပြောင်ရှင်းရှင်း ဖြစ်နေတာပါ။ အပျိုမလေး စောက်ဖုတ်မျိုးပေါ့ရှင် ... ဟင်း ဟင်း ... ဒါပေမဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ လက်တစ်ဝါးစာမျှ ကြီးမားကျယ်ပြန့်ပြီး စောက်ဖုတ် ဘေးနှုတ်ခမ်းသားများဟာလည်း မို့ဖောင်းကားနေတာ အောက်ခံဘောင်းဘီ တိုတိုကျပ်ကျပ် ဝတ်လိုက်ရင် အပြင်ကို ဖောင်း ကားပြီး ထွက်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ကျွန်မနဲ့ တွေ့ဖူးတဲ့ ယောက်ျားတွေက ကျွန်မရဲ့စောက်ဖုတ်ကို သိပ်သဘောကျတာရှင့်။
ဟင်း ဟင်း ... ကဲ ကဲ ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ် ကားစွင့်နေတာ ရှည်သွားပြီ။ မောင်မောင့်အကြောင်း ဆက်ပြောပြမယ်။ဒီလိုနဲ့ မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မရဲ့ နို့သီးခေါင်းနီနီလေးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ပေးရင်းက ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖွံ့ထွားကြီးမားလှတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို အားရပါးရ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေတာရှင်။ ကျွန်မမှာ တဏှာရာဂစိတ် တွေ ကြွကြွပြီး ကြက်သီးလေးများပင် ထမိပါတယ်။
“ မောင်မောင်ရယ် ... မင်းလုပ်တာ မာမီ သိပ်ကောင်းသွားပြီ အင်း အင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်း ... ပြီးရင် လက်မောင်းတွေလိမ်းပြီး ဗိုက် ပေါ်လည်း ဆက်ပြီး နှိပ်ပေးဦးနော်”
“ မာမီဝါး ... ကျွန်တော်နှိပ်ပေးတာ သက်သာလား”
“ အေး သက်သာတာပေါ့ မင်း သိပ်တော်တာပဲ ... မာမီဝါး အခုမှ ဇိမ်ရှိသွားတယ်။ အင်း ဟုတ်ပြီ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်ပေး။ ဒါပြီး ရင် မင်း မာမီ့ပေါင်ကြားထဲမှာ လာထိုင်”
“ ခင်ဗျာ ... ကျွန်တော် ဘယ်လိုလုပ် ထိုင်ရမှာလဲ”
“ လာစမ်းပါကွာ မင်းကလည်း ဒီမှာထိုင် ရှေ့နည်းနည်းတိုး။ အေး ဟုတ်ပြီ မာမီ့ခြေထောက်ကို မင်းပခုံးမှာ တင်ထားမယ်။ အေး ... ဒါဆို မင်း ပေါင်လုံးတွေကို သေသေချာချာ နှိပ်လို့ရပြီ”
ကျွန်မဟာ မောင်မောင့်ကို ပေါင်ခွကြားထဲ ထိုင်ခိုင်းပြီး ကျွန်မရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကိုကား၍ ခြေနှစ်ဖက်ကို သူ့ပခုံးပေါ်မှာ တင်ထား လိုက်ပါတယ်။ မောင်မောင်ဟုဆိုရင် နီးနီးကပ်ကပ် ပေါင်ဖြဲကားထားတဲ့ ကျွန်မရဲ့ မို့မို့ဖောင်းဖောင်း စောက်ဖုတ်ကို မကြည့်ပေမဲ့လည်း မြင် နေရပါတယ်ရှင်။ ကျွန်မဟာ မောင်မောင် နှိပ်ပေးတာကို ဖီလင်အပြည့် ခံစားရင်း မျက်တောင်စင်းကာ ငြိမ်ခံနေပါတယ်။
“ မောင်မောင် ဆီးစပ်နားလည်း နှိပ်ဦးကွယ်”
“ ဗျာ”
“ မာမီဝါးမှာ တစ်ခါတစ်ခါ ဆီးချုပ်တတ်တယ်ကွ ... ဒီဆီးစပ် နေရာတွေပါ နှိပ်ပေးဦးလို့ ပြောတာကွ”
“ ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့”
မောင်မောင်ဟာ ကျွန်မဆီးစပ်နေရာကို တုန်ရင်စွာ နှိပ်ပေး ပါတယ်။ ကျွန်မဟာ သူ့လက်ကို ကိုင်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်အပေါ်အုပ် ထားပြီး နှိပ်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။
“ ဒီအပေါ်ကနေ ဆေးနဲ့ပွတ်လိမ်းပေး ... အင်း အင်း အိုး”
မောင်မောင်က ခေါင်းငုံ့ပြီး တံတွေး ခဏခဏ မျိုချရင်း ကျွန်မစောက်ဖုတ် အပေါ်ကနေ လက်နဲ့ပွတ်သပ်ပေးနေရာ ကျွန်မမှာ မှေးပြီး ခံစားနေရာ ကာမစိတ်တွေ ကြွနေပါပြီ။ ခဏအကြာမှာ ရုတ်တရက် မောင်မောင်ဟာ ငုံ့ပြီး ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကို သူ့ပါးစပ်နှင့် တေ့ပြီး အငမ်းမရ စုပ်နမ်းပါတော့တယ်ရှင်။ ကျွန်မလည်း အသာမှိန်းပြီး ငြိမ်ခံနေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ
“ အိုး အိုး မင်း ဘာလုပ်တာလဲကွ ... ဟေ့ ပြောနေတာ ကြား လား။ အိုး ... အင်း အင်း ဟင်း”
“ မာမီ့ကို ချစ်လို့ပါ”
“ မာမီ့ကို ဒီလိုမလုပ်နဲ့လေကွာ ... အိုကွယ် မောင်မောင် အင်း ဟင်း အိုး”
“ မာမီကလည်းဗျာ ကျွန်တော် ချစ်လို့ပါ”
“ မင်းချစ်တာနဲ့ ဒီလိုမလုပ်ရဘူးလေ ... အို အို”
ကျွန်မဟာ မောင်မောင်ရဲ့ အငမ်းမရ တရကြမ်း စုပ်နမ်းနေ တာကို အရသာရှိစွာ ခံစားရင်း ပါးစပ်မှတော့ မောင်မောင့်ကို တားနေပါ တယ်။ ဒါ့အပြင် ကျွန်မပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ သူ့ခေါင်းကို ညှပ်ထားလိုက်ပါတယ်။
“ မောင်မောင် မင်းလုပ်တာ မကောင်းဘူးကွာ ... မာမီ့စကား နားထောင်စမ်း”
“ ဟာ မာမီကလည်းဗျာ”
“ မင်း မာမီဝါးစကားကို နားမထောင်ဘူးလား ... ဟေ့ ငါပြော နေတာ ကြားရဲ့လားကွ ... မောင်မောင် ခွေးကောင် အခုရပ်စမ်း။ ရပ်လို့ ပြောနေတယ် .... အခုချက်ချင်း အပေါ်က ဖယ်ပေးစမ်း”
“ အို့ အို့ ခေါင်းဖယ်လို့ မရဘူး”
“ ဘာဖြစ်နေတာလဲ”
“ ကျ ... ကျွန်တော် ခေါင်းဖယ်လို့ မရဘူး။ မာမီ့ပေါင်နဲ့ ညပ် နေတယ်”
“ မင်းဟာ ခွေးကောင်ပဲ။ မင်း ယုတ်မာလှချည်လားကွ ... ငါ ဟာ မင်းယောက္ခမကွ။ မင်း ဒီလိုလုပ်တာ ကောင်းသလား”
“ မဟုတ်ပါဘူး မာမီဝါး။ ကျ ... ကျွန်တော်”
“ မင်း ဘာမှမပြောနဲ့။ မင်း သိပ်ညစ်ပတ်တဲ့အကောင်။ မင်းကို ဆုံးမရမယ် ... ကဲကွာ”
“ ဖြန်း ... ဖြန်း”
ကျွန်မဟာ ဒေါသထွက်နေတဲ့ ပုံစံမျိုး ဟန်ဆောင်ပြီး မောင်မောင့်ပါးကို လွှဲပြီး ဘယ်ညာ ရိုက်လိုက်ပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ မျက်လုံးပြူးပြီး မျက်နှာမှာလည်း ဆီးရွက်လောက် ငယ်သွားပါတယ်။ ကျွန်မကို ကြောက်ရွံ့သွားပါတယ်ရှင်။
“ မင်းကို မာမီ အနှိပ်ခိုင်းတာကွ။ အခုတော့ မင်းက ငါ့ကိုယ် လုံးကို ကြည့်ပြီး နှာကျပြီး နှာထလာတာပေါ့ ... မင်း ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက် စမ်း”
“ ကြည့်စမ်း သေချာတာပေါ့ ခွေးကောင်စုတ်။ မင်း မာမီဝါးပုံ ကိုကြည့်ပြီး ဟိုကိုင်ဒီကိုင် ကိုင်ရတာနဲ့ လီးကတောင်ပြီး လီးဒစ်ကလည်း မာဖောင်းပြီး ပြောင်နေတာပဲ ... အံမယ် အရည်တောင် စိုနေပြီ”
ကျွန်မဟာ ပုဆိုးမရှိဘဲ ဟာလာဟင်းလင်းနဲ့ ပေါ်နေတဲ့ မောင်မောင့်လီးကို လက်နဲ့ ဖျစ်ညှစ်နေရင်း ခပ်တည်တည် ဟောက်နေ ပါတယ်။
“ မင်းလီးကို ဖြတ်ပစ်လိုက်ရမလား”
“ ဟာ မလုပ်နဲ့ မာမီဝါး”
“ လုပ်ကို လုပ်ရမယ်ကွ ... လာခဲ့စမ်း ဒီလီး”
ကျွန်မဟာ မောင်မောင့်လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲ ငုံပြီး သွင်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ လီးအဆုံးထိ ကျွန်မပါးစပ်ထဲ ငုံထား လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့မှ သူ့လီးထိပ်ကို သွားနဲ့ကိုက်ပြီး ခပ်နာနာ ဖိကိုက်လိုက်ပါတယ်။
“ အား အား နာတယ် မာမီရယ် ကျွန်တော် မလုပ်တော့ပါဘူး”
“ နောက် လုပ်ဦးမလား”
“ အား အား မလုပ်ပါဘူး မာမီရယ်”
ကျွန်မဟာ မောင့်မောင့်လီးကို သွားနဲ့ နာနာကိုက်နေပြီးမှ သူ့လီးဒစ်လုံးလုံးကြီးကို လျှာနဲ့လျက်ပြီး စုပ်နမ်းနေမိတယ်။
“ ပြွတ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ် ပလပ်”
“ မာမီရယ် ... အိုး အိုး အား ယားတယ် ဟင်း”
“ ပြွတ် ပြွတ် ဖလပ်”
“ မင်းရဲ့ တောင်နေတဲ့လီးကို ပြန်ပျော့ခွေသွားအောင် မာမီ ဒဏ်ပေးရမယ် ... ဘယ်လိုလဲ ဒဏ်ပေးတဲ့အနေနဲ့ မင်းလီး ပျော့အောင် မာမီဝါး လုပ်ပေးမယ်”
“ ဟာ ... မာမီ့စကား ကျွန်တော် နားထောင်ပါ့မယ်။ မာမီရဲ့ သားပဲ။ မာမီဝါး သဘောကျ ဖြစ်စေရမယ် ဟဲ ဟဲ”
“ ခွေးကောင် ဒါမျိုးကျ သိပ်လည်နော်"
...........................................................................................
အပိုင်း (၂ ) ဆက်ရန် >>>>>
No comments:
Post a Comment