လယ်ထွန်မင်္ဂလာ အပိုင်း ( ၂ )
(ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)
လမင်းကြီး ရေးသားသည်။
အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။
“ အားးးး စစ်စ်... ”
“ ရှီးးးးးးးး အူးးး... ”
၂ ယောက်စလုံးဆီက ညည်းသံတွေ ပြိုင်တူလိုလို ထွက်လာတော့တယ်...၊ကျုပ်လီးကို ဆွဲငုံစုပ်သွားတဲ့ အမေ့ရဲ့စောက်ခေါင်းထဲက နူးနူးညံ့ညံ့နဲ့ နွေးထွေးတဲ့ အထိအတွေ့ကို ခံစားလိုက်တာ ရှိန်းခနဲ၊ ဖျင်းခနဲဖြစ်ပြီး နတ်ပြည်ကို အရှင်လတ်လတ်ရောက်သွားသလိုပဲ...။
အမေ့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေက ကျုပ်လီးကို ညှစ်ပြီး စုပ်ဆွဲပေးနေတာကို သိသိသာသာကြီး ခံစားနေရတယ်.။ ကျုပ်လီးက မာသထက် မာလာသလားမသိဘူး။ ကျုပ် အဲဒီတစောင်းအနေအထားလေး မပျက်စေပဲ ခါးကိုနွဲ့လို့ အမေ့ဖင်ကြီးကို ကပ်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း စညှောင့်နေပြီ။
ကျုပ်လီးက အမေ့စောက်ပေါက်ပူပူနွေးနွေးကြီးမှာထဲ တပျစ်ပျစ်နဲ့ ဝင်နေထွက်နေတဲ့ အထိအတွေ့က ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိ၊သွေးသားတွေကတော့ ဆူသထက်ဆူတက်လာတယ်၊ ရင်တွေကလဲ တဒိန်းဒိန်းနဲ့ ပေါက်ထွက်တော့မလားပဲ...။
တအိအိနဲ့ ကပ်ထိုးနေရာကနေ ညှောင့်ချက်တွေက မြန်လာပြီး၊ ညှောင့်ရာကနေ ဆောင့်တဲ့ အဆင့်အထိရောက်လာပြီ။အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲက ထွက်လာတဲ့ စိုစိစိအရေတွေကြောင့်လည်း ဆောင့်ချက်တွေက လျှောလျှောလျူလျူနဲ့ အဆင်ကိုပြေလို့....။
နောက်ဆုံးတော့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် နားလည်မှု ရသွားတဲ့ အဆင့်ရောက်သွားတယ်လို့ ဆိုရမလားပဲ...၊ကျုပ်အမေ့ ခါးကို ကိုင်လို့ အရှိန်မြှင့်ပြီး ဒလကြမ်းမန်း ဆောင့်နေပြီ...။
တအီးအီး တအားအား တဟင်းဟင်းနဲ့ ကျုပ်တို့ သားအမိ ၂ယောက်စလုံးရဲ့ ညည်းသံတွေက တဲထဲမှာ ညံနေပြီလေ..။ ကျုပ်ကလဲ..ရဲသထက် ရဲလာပြီ။ အခုကျုပ်လီးနဲ့ ကပ်ဆောင့်ပြီး လိုးနေရတဲ့ ကျုပ်ရှေ့က မိန်းမကို ကျုပ်အမေလို့ကို စိတ်ထဲမှာမရှိတော့ဘူး၊ အိပ်ဖော်အိပ်ဖက်၊ လိုးဖော်လိုးဖက် မိန်းမတစ်ယောက်လို အားမနာတမ်းဆော်နေမိပြီ။
ကျုပ်တစ်ချက်တစ်ချက် ပစ်ပစ်ဆောင့်တိုင်း အမေ့ဖင်ကြီးက အိကနဲအိကနဲ နောက်ကို ပစ်ပစ်ပေးလာနေတယ်။ပထမပိုင်းက ကိုယ့်အမေဆိုပြီး ရှိန်နေပေမယ့် အခုလီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်နေမှတော့ မထူးတော့ဘူးလေ..။
ရှေ့က အမေ့ပေါင်ကြီးတွေကို မီသလောက်လှမ်းဆွဲပြီး ပေါင်ခြံကြားကနေ ဒူးခေါင်းအထိ မိမိရရကြီး ပွတ်ဆွဆုပ်နယ်ပေးနေမိတယ်။နောက်ဆုံးတော့ အမေ့ပေါင်တစ်ဘက်ကို လှမ်းဆွဲ၊ အောက်က လက်တစ်ဘက်လျှိုသွင်း၊ခြေချောင်းကို မိုးမျှော်အောင်ဆွဲထောင်ပြီး၊ တစ်ပေါင်ကျော် ပင့်ပင့်ပြီး ဆော်ပစ်လိုက်တယ်။
အခု ကျုပ်တို့ သားအမိ ၂ယောက်...မိုးအေးတာတွေ၊ လေအေးတာတွေလဲ ဂရုမစိုက်တော့ဘူး။စောင်ပိုင်းလေးကလဲ ဘယ်ရောက်လို့ရောက်သွားမှန်းကို မသိတော့ဘူး။
တစ်ပိုင်းထဲသော စောင်လေးပျောက်သွားတော့ ဖျာလေးပေါ်မှာ ၂ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီးကြီးတွေနဲ့ ပူးကပ်လုံးထွေးနေတာ။စိတ်နောက်ကိုယ်ပါ လှုပ်ရှားနေလိုက်ကြတာများ၊ ကျုပ်တို့ သားအမိ ၂ယောက်၊ ရမ္မက်စိတ်ရဲ့ဦးဆောင်မှုကြောင့် အရှက်တွေလဲ ကုန်သွားကြပြီ။
အခုတော့ အမေ့ရဲ့ ဘော်ဒီရှိတ်ကို ရေစိုအဝတ်ပါးအောက်က ရိပ်တိပ်တိပ် ရေးတေးတေးကို စိတ်နဲ့မှန်းပြီး ကြည့်စရာ မလိုတော့ဘူး။အမေ့ကိုယ်လုံးကြီးကို ပြူးပြဲနေအောင် ပြတ်ပြတ်သားသားမြင်နေရရုံမက လုံးထွေးပူးကပ်လို့တောင် နေပြီလေ..။
နို့ကြီးတွေက ကျုပ်လက်ထဲမှာ တပြည့်တခဲကြီး...။ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲမှာက ကျုပ်လီးက စွပ်ရက်သား.။ဒါနဲ့...ကျုပ်ကတော့.. အဖေ့ကို သဝန်တိုရတော့မလားမသိတော့ဘူး..၊အခုအနေအထားက အဖေနဲ့ကျုပ်ကမယားလုဘက်ပုံစံမျိုးတောင် ဖြစ်လာပြီ။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ အဖေ့လိုပဲ ကျုပ်လဲ အခုအမေ့ကို လိုးနေပြီလေ။အမေက ကျုပ်မယား၊ ကျုပ်လဲပဲ အခုအမေ့ နောက်လင် ဖြစ်နေပြီမဟုတ်လား။
အမေက ပေါင်ကြီးတစ်ချောင်းထောင်မျက်လုံးလေးမှေးပြီး ဖီလင်ယူရင်း ကျုပ်ဆောင့်ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း တအင်းအင်းနဲ့ စိတ်ရှိလက်ရှိညည်းနေတာတွေ့တော့ ကျုပ်စိတ်တွေက တဟုန်းဟုန်းထပြီးရင်းထလာတော့တာ...။
ကျုပ်လဲ လီးကိုခဏချွတ်၊ အမေ့ရဲ့မြှောက်ထားတဲ့ ပေါင်တစ်ဖက်ကို ပြန်ချပေးလိုက်ပြီး အမေ့ကို တစောင်းအနေအထားကနေ ပက်လက်ဆွဲလှန်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပေါင် ၂ချောင်းကို ခေါက်လို့ နို့ကြီး ၂လုံးနဲ့ ကပ်သွားအောင်တွန်းတင်လိုက်တော့ ဖွေးနေတဲ့ ပေါင်ကြားက စောက်စိပြူးပြူးနဲ့ စောက်ပတ်ကြီးက မျက်စိရှေ့မှာဟက်ပဲ့ကြီး အတိုင်းသားပေါ်လာတယ်...။
ကျုပ် အမေ့စောက်ပတ်ကြီးကို အချိန်တော်တော်ကြာအောင် အရသာခံပြီးကြည့်နေလိုက်သေးတယ်ဗျ။ကွဲကြောင်းကြားမှာ အရေစီးစီးပျစ်ပျစ်တွေ လဲ့နေတယ်လေ။ ချွတ်လိုက်တဲ့ ကျုပ်လီးမှာလဲ တစ်ပုံစံထဲပဲ၊ အရည်တွေ အမျှင်တန်းလို့ပေါ့။
နှုတ်ခမ်းသား ၂ဖက်က ဟပြဲလေးဖြစ်နေပြီး အတွင်းက စောက်ခေါင်းသား နီတျာရဲကို တွေ့နေရတယ်။ကျုပ်အခု လောလောလတ်လတ် လိုးနေတဲ့ ဒီအဖုတ်ကြီးထဲက ကျုပ်ကို မွေးထုတ်လာတာတဲ့လား။
ဒီလိုတွေးမိရင်း ကြက်သီးတွေတောင် တဖြင်းဖြင်းထလာတယ်ဗျို့..၊အခုလက်ရှိကတော့ ဒီအဖုတ်ကြီးကို ကျုပ်လီးနဲ့ပြန်လိုးနေရလို့ ကျုပ်လဲ အမေ့လင် ဖြစ်နေပါပကော။ အဲဒီ အတွေးမျိုးခေါင်းထဲ ဝင်လာတာနဲ့ နဂိုက တောင်ပြီးသားလီးက သံမဏိလို မာလာသလားတောင် ထင်ရတယ်။
“ ဟိတ်...ဘာလို့ အဲ့လောက်ကြီးကြည့်နေရတာလဲ...သွားကွာ..မကြည့်နဲ့...လုပ်မှာဖြင့်လုပ်.. ”
ကျုပ်က အတွေးပွားပြီးပြီတီတီနဲ့ အဖုတ်ကို ပြူးပြဲစိုက်ကြည့်နေတော့ အမေက ကျုပ်လက်မောင်းကို ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး မနာအောင်ရိုက်ရင်း အော်တယ်။ မျက်နှာလှလှလေးကလဲ ရဲတွတ်ပြီးရှက်သွေးတွေ ဖြန်းတက်နေတယ်။ကျုပ်ကဘာမှ ပြန်မပြောတော့ပါဘူး။ ဟပြဲလေးဖြစ်နေတဲ့ အမေ့စောက်ပတ်ဝကို ဒစ်နဲ့ပြန်တေ့ပြီး စောက်ဖုတ်ကွဲကြောင်းတစ်လျောက်နဲ့ စောက်စိဖူးကလေးကို အလျားလိုက် အစုန်အဆန် ပွတ်ဆွဲကစားပေးလိုက်တယ်။
“ အားးး ဟာ့...အင်းးးအင့်... ”
အမေအသံလေးလွှတ်ပြီး ညည်းတက်လာတော့တယ်..။ လီးကို ပွတ်ဆွဲလိုက်တိုင်း အမေ့မှာ ထွန့်ကနဲဖြစ်လို့ ခေါင်းလေးဘယ်ညာရမ်းခါပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်နေရှာတယ်။ကျုပ်လဲ ၁၄ ကြိမ် ၁၅ ကြိမ်လောက် စောက်ပတ်ဝလေးမှာ ပွတ်လိုးနေပြီးတော့မှ နောက်ဆုံးစောက်ခေါင်းထဲ ဒစ်တေ့ပြီး ဖိချလိုက်တော့တယ်။
စွိ...ပလစ်..ဗြိ.....ဒုတ်.....
“ အားးးး အင့်...အင့်...အငယ်လေး.....အု.. ”
ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်.........ဇုပ်..ဇုပ်.......ဇုပ်..ဇုပ်...
အခုအနေအထားမှာ ကျုပ်ကအမေ့ကို လှေကြီးထိုးပုံစံနဲ့ပဲ လိုးနေတာဗျ။ဒါပေမယ့် ဒူးကိုခေါက်ပြီး ရင်ဘတ်အထိ ကပ်တွန်းထားတော့ လိုးရတာတစ်ဆုံး ထိတယ်ဗျို့...။
အမေကလဲ ကျုပ်ကသူမွေးထားတဲ့ သားဆိုတာ မေ့သွားပြီလားမသိဘူး။ ကျုပ်ဆောင့်ချက်တိုင်းကို ဖင်ကြီးပင့်ပင့်ပြီး အဖုတ်ကြီးကို အံကျ ကော့ကော့ပေးပြီးခံနေတယ်။ အမယ်...သားအမိ ၂ယောက် အပေးအယူ အရမ်းမျှနေကြတာလေ....။
ကျုပ်လဲ ခါးညွတ်ပြီး တဖတ်ဖတ်ဆောင့်နေရင်းက အမေ့နို့အုံဖွေးဖွေးခဲခဲကြီးကိုကုန်းငုံပြီး စို့ပစ်လိုက်တယ်။တဲပေါ်က အမေနဲ့ ကျုပ်အချစ်ဇာတ်လမ်းက၊ စကထဲက နို့ကိုကိုင်ရုံကလွဲလို့ မစို့ရသေးဘူး။ပြီးတော့..ကျုပ်လူမှန်းသိတတ်တဲ့ အချိန်၊ အရွယ်ရောက်ပြီးကထဲက ကျုပ်အမေ့နို့ကို စို့ဖူးတာ ဒါကပထမဆုံးအကြိမ်ပဲ...။
ကျုပ်ငယ်ငယ်တုန်းက အမေ့နို့စို့ဖူးသလားဆိုတာတော့ လုံးဝကို မမှတ်မိတော့ဘူး။ အမေ့နို့ကြီးတွေကဗျာ ထိရကိုင်ရတာ တကယ်ပဲ အိစက်လို့ နေတယ်။ကျုပ်လဲ ပါးစပ်ထဲငုံမိနေတဲ့ ပေါက်စီသား အိအိလေးကို သွားနဲ့ မနာအောင် ဆတ်ဆတ်လေးကိုက်ကိုက်ပေးလိုက်တယ်။
မာတောင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်း စုစုချွန်းချွန်းလေးတွေကို လျှာဖျားနဲ့လိပ်လိပ်ပြီး တပြွတ်ပြွတ် ဖိစို့ပစ်လိုက်တယ်၊ကျုပ်အဖို့တော့ချိုမြိန်လှတဲ့အရသာခဲလေးပါဘဲ...။
ကျုပ်လဲအသက်ကြီးမှပဲအမေ့နို့ကိုပြန်စို့ရတော့တယ်။ စို့တာကလဲ အမေ့နို့ကို လသားအရွယ်သားလေးတစ်ယောက်အနေနဲ့ စို့တာ သက်သက်မဟုတ်တော့ဘူး၊ အခုကျုပ်က အမေ့ကိုမယားတစ်ယောက်လို ဆက်ဆံရင်း၊ဆန့်ကျင်ဘက်လိင် မိန်းမသားတစ်ယောက်အနေနဲ့လိုးရင်း စို့နေတာလေ...။အရမ်းခုန်နေတဲ့ ကျုပ်ရဲ့ရင်တွေလဲပွင့်ထွက်တော့မယ် ထင်ရတယ်...။
ခဏကြာတော့ နို့စို့တာကိုရပ်လိုက်ပြီး လည်ပင်းလေးကိုစုပ်၊ နားရွက်ဖျားလေးတွေနမ်း၊အသားထူထူနဲ့ နားသန်သီးဖျားနုနုလေးကို ကပ်ပြီးကိုက်လိုက်စုပ်ပေးလိုက်လုပ်နေတာ အမေ့မှာတစ်ကိုယ်လုံးကော့လိမ်တွန့်တက်ပြီး နတ်ပူးသလိုတဆတ်ဆတ်နဲ့ကိုတုန်နေပါလေရော..။
နောက်ဆုံး ကျုပ်လဲ အမေ့ပါးလေးဆီပါးစပ်ရွှေ့လာပြီး ပါးအို့အို့လေးတွေကို တရှုတ်ရှုတ်နမ်းရင်းကနေ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ အမေ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို ပါးစပ်ချင်းကပ်ပြီး ဖိစုပ်လိုက်တော့တယ်။နှုတ်ခမ်းခြင်းဂဟေဆက်မိတာနဲ့ ကျုပ်တို့ ၂ယောက်စလုံး ဖိန်းကနဲရှိန်းကနဲ ဓာတ်လိုက်သလို ရှော့ဖြစ်သွားကြတယ်။
အမေ့လက် ၂ ဖက်က ကျုပ်ရဲ့လည်ပင်းကို အတင်းသိုင်းဖက်ဆွဲချလို့ လျှာကို ကျုပ်ပါးစပ်ထဲ အတင်းထိုးသွင်းလာပြီး အငမ်းမရ နမ်းတော့တယ်လေ...အပေါ်ပိုင်းကအငမ်းမရနမ်းရှုပ်နေကြသလို၊ ခါးအောက်ပိုင်းကလဲအချက်ကျကျ အပေးအယူမှန်မှန်နဲ့ ဆက်ဆောင့်ပြီး လိုးနေလိုက်ကြတာ။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ရာဂရှိန်တွေ တက်လာလေ ကျုပ်တို့သားအမိရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေက မြန်လာလေပဲ။
“ အာ့....အားးးးစီးးရှ်... အငယ်လေး... ဘယ်လိုတွေတောင် လုပ်နေတာလဲကွာ... အင့်.. အင့်... ”
“ ရှီး..အားးးး ကောင်းလားအမေ... ”
“ စစ်..ရှ်... အင့် ကောင်းတယ်..ဆောင့်..ဆောင့်... အီး..အီးးးးး.. ”
“ အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးလို့အရမ်းကောင်းတာပဲ...။ စီးပိုင်ပြီးကြပ်နေတာ ခလေးအမေဆိုတာတောင် ယုံစရာမရှိဘူး... ”
“ စစ်..အင့်...မယုံလို့ကောရမလား....၊ နင်ကိုယ်တိုင် တစ်ကောင်လုံးဒီထဲက ထွက်လာတာကြီး.... ”
“ ရှီးးးး အားးး အခုကျတော့လဲ ကြပ်ထုပ်နေတာဘဲ... ”
“ ဒါကတော့ ကြာသွားတော့လဲ ပြန်စိသွားတာပေါ့...အိ အိ...အဲ့တော့ မကြိုက်ဘူးလား.. ”
“ ကြိုက်တာပေါ့...အားးးးး အမေ..အမေ..ကျုပ်..ကျုပ်...စီးနေတာပဲဗျာ..အီးးးးး ”
ဇုတ်ဇုတ်... ဇုပ်ဇုပ် ဖြစ်...ဗြစ်...ဖောက်...ဖောက်..
“ အားးးး အစ် အစ် အမလေးးးး ရှူးးးး...ဟင့် လိုးကွာသားရာ.... အင့်.. အမေ.. ဟင့်... ”
ကျုပ်တို့ သားအမိ ၂ယောက်၊ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မရှက်ကြတော့ဘူး။မလုပ်ကောင်းဘူးဆိုတာ သိနေကြပေမယ့် ရာဂမျက်ကန်းတစ္ဆေမကြောက်၊ စိတ်နောက်ကိုယ်ပါ ပူလောင်ပြင်းပြစွာနဲ့ မျက်စိစုံမှိတ်ပြီး လိုးနေမိကြပြီ။
သားအမိ ၂ယောက်အသားကုန်ဝုန်းပြီး ဆော်နေတဲ့အရှိန်ကြောင့် ကျုပ်တို့ရဲ့ လယ်တဲလေးကလည်း တဗြုန်းဗြုန်းနဲ့ သွက်သွက်ခါနေပါရောဗျို့...။
အပြင်မှာက မိုးကတဝုန်းဝုန်းတဝေါဝေါနဲ့ သည်းကြီးမဲကြီးကောင်းနေတုန်း၊ လေကလဲ တစ်ချက်တစ်ချက်ခပ်ပြင်းပြင်း ဝေ့ဝေ့ပြီး တိုက်ချလာတယ်။ ဒါပေမယ့် တဲခါတာကကျုပ်တို့သားအမိ ဒလကြမ်းမန်း ဆော်နေလို့ တုန်နေတာက ပိုများမယ်။
မိုးရွာရင်းကနေ မိုးတွေကလဲ တဂျိမ်းဂျိမ်းနဲ့ခြိမ်းပြီး၊ တခါတလေ ထိန်းကနဲ..ထိန်းကနဲ မိုးကြိုးတွေပစ်ချနေလိုက်သေးတယ်ဗျ..။ ကျုပ်တို့ သားအမိအခုလုပ်နေကြတာကလည်း မထော်မနန်း..သားအမိအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးတွေ လိုးနေကြတာလေဗျာ..၊မိုးကြိုးတကယ်ပစ်မယ်ဆိုရင် အကြိမ် ၁၀၀ လောက် ပစ်ချပြီးနေလောက်ပြီ..။
ကျုပ်နဲ့ အမေကတော့ ဘာမှမမြင်တော့၊ မစဉ်းစားတော့ဘူးဗျို့..မိုးကြိုးပစ်လို့သေခါမှသေရော၊ အခု လိုးလက်စတန်းလန်းကိုတော့ မရပ်နိုင်ကြတော့ဘူး။ သားအမိလိုးလို့ မိုးကြိုးကလဲ တကယ်တန်းကျတော့ မပစ်ပါဘူးဗျာ...၊ သူ့သဘာဝအတိုင်းပါ...။
အခု..ကျုပ်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက စက်တပ်ထားသလို မြန်လာတယ်။အချိန်ပိုင်းလေးအတွင်းမှာပဲ အမေ့ရဲ့လက်တွေက ကျုပ်ကျောကိုသိုင်းဖက်ထားရာကနေ၊ ကျောပြင်ကိုလက်သည်းတွေနဲ့ စိုက်ပြီးကုတ်လာတော့တယ်။ စောက်ခေါင်းထဲကလည်း ကျုပ်လီးကို တဇပ်ဇပ်နဲ့ တအားဆွဲညှစ်နေတော့တယ်။အမေ့ ကိုယ်လေးက သိသိသာသာကြီး တောင့်တက်လာတာ ခံစားရတယ်..။
“ အာ့...အားးးးးအမလေး..ငါပြီးတော့မယ်... ထွက်ပြီ၊ ထွက်ကုန်ပြီ...အာ့ာ့ာ့..... ”
အမေ..အသံအကျယ်ကြီးနဲ့ စူးကနဲထအော်လိုက်တယ်။ကျုပ်မလဲ ၄ ချက် ၅ချက်လောက် ဒလစပ် ပစ်ဆောင့်လိုက်ပြီး အမေ့စောက်ပတ်ကြီးကို ဆီးခုံချင်း ကပ်ပိအောင် ထပ်ဖိထားမိတဲ့အချိန်မှာ ကျုပ်ဥထဲက လရည်တွေက ပန့်နဲ့ တွန်းထုတ်လိုက်သလို ဆောင့်ထွက်သွားပြီး အမေ့စောက်ခေါင်းထဲကို ပန်းထုတ်ထည့်လိုက်တာသားအိမ်ဝထောက်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကြောင့် လရည်တွေကသားအိမ်ထဲထိ ဝင်သွားမယ်လို့တောင် ကျုပ်ထင်တယ်။
ကျုပ်လဲ အရည်တွေကိုကုန်အောင်၊ ကပ်ပြီးတော့ တပျစ်ပျစ် တစစ်စစ်နဲ့ ညှစ်ချနေမိတယ်။ကျုပ်အမေ့ကိုယ်လုံးလေးပေါ်မှာ ထပ်ဖိမှောက်နားနေရင်း ဘယ်လောက်ကြာသွားတယ်မသိဘူး.။ အတော်လေးကြာလို့သတိထားမိတော့မှ အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲမှ ာစွပ်လျက်သား တန်းလန်းကြီးဖြစ်နေတဲ့ ကျုပ်လချောင်း အရည်တွေကုန်အောင်ထွက်သွားပြီးလို့၊ ပျော့ကျသွားပြီး အဖုတ်ထဲက ဖြွတ်ခနဲ ထွက်ကျလာတယ်။
ကျုပ်တို့သားအမိ ၂ ယောက်ပေါင်းထားတဲ့ အချစ်ရည်ခေါ်ရမလား လိုးရည်ခေါ်ရမလား၊ ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်အရည်တွေကအမေ့စောက်ဖုတ်ကွဲကြောင်းလမ်းကြားအတိုင်း တအိအိ တသွင်သွင်စီးကျလာနေတယ်။ပြီးတော့ ဖင်ကြားတလျှောက်စီးကျလာပြီး၊ သင်ဖြူးဖျာအစုတ်လေးပေါ် ကျရောက်အိုင်ထွန်းသွားတယ်။
အမေ့ဖင်ကြားတလျှောက်ကတလိမ့်လိမ့်ထွက်ကျလာတဲ့ အဖြူရည်စီးကြောင်းလေးကကြည့်လို့တောင်ကောင်းသေးတော့တယ်...။
အမေ့ဆီးခုံ၊ ပေါင်ခြံနဲပေါင်တွင်းသား ၂ဘက်စလုံးမှာလည်း လိုးနေတုန်းက တဖတ်ဖတ်ကပ်ပြီး ဆောင့်ရိုက်ထားတုန်းက အရည်တွေနဲ့ ရွှဲရွှဲရိုက်ပြီး စီးကပ်ပေပွနေတာပဲဗျ...။ဒီမြင်ကွင်းက အိပ်မက်မဟုတ်တာတော့သေချာတယ်။ ကျုပ်မျက်စိထဲ တစ်သက်လုံးစွဲနေမိတော့မှာဘဲ...။
အမေက မောလျစွာနဲ့ မျက်လုံးလေးမှေးပြီးမှိန်းနေတယ်..။ကျုပ်..အမေ့ နဖူးလေးတွေ၊ မျက်ခွံလေးတွေ၊ ပါးမို့လေးတွေ၊ နှာခေါင်းဖျားလေးတွေကို တစ်နေရာကတစ်နေရာ ပြောင်းပြီး မြတ်မြတ်နိုးနိုး တရှိုက်မက်မက်နမ်းနေမိတယ်။ အမေက ကျုပ်ကျောကုန်းကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆက်ပြီးဖက်ထားတုန်းပဲ..။ကျုပ်အမေ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို တစ်ကြိမ်ထပ်ပြီး စုပ်နမ်းလိုက်ပြန်တော့ အမေ့လက်တွေက ကျုပ်လည်ပင်းကို ခိုတွယ်လာပြန်ပြီး မက်မက်မောမော တုန့်ပြန်နမ်းလာပြန်ပါလေရော...။
ကျုပ်တို့သားအမိ ဘာမှတော့ ဆက်မပြောဖြစ်ကြဘူး။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဖက်တွယ်ငြိမ်သက်ပြီးကာမရှိန်ကို မှိန်းပြီးဇိမ်ယူနေကြတော့တယ်။ ကျုပ်လဲ စောစောက လုံးရင်းထွေးရင်းကန်ချလိုက်မိလို့ ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိတဲ့ စောင်ပိုင်းလေးကို ပြန်လိုက်ရှာပြီး ၂ယောက်သား အတူခြုံလို့ဖက်ပြီး မှေးနေလိုက်ကြတယ်။
ဒီနေ့တော့...ကျုပ်..အပြင်က လယ်ရော၊ အမေ့လယ်ကွက်လေးကိုရောတစ်ပြိုင်ထဲ ထွန်မိသွားပြီထင်တယ်ဗျို့....။
ကျုပ်တို့ သားအမိ ၂ယောက်ဖက်မှိန်းနေကြတာ၊ အားသွန်ခွန်စိုက်လိုးခဲ့ကြတဲ့ အမောဒဏ်ကြောင့်ရော၊ကပ်ဖက်ထားလို့ရနေတဲ့ ကိုယ်ငွေ့နွေးနွေးကြောင့်ရော၊ အပြင်က မိုးတစိမ့်စိမ့်ရာသီဥတုကြောင့်ရော၊ဝိုင်းဝန်းအားပေးကြလို့ ဘယ်လိုကနေဘယ်လို အိပ်ပျော်သွားမှန်းတောင် မသိလိုက်ကြဘူး..။
နိုးလာလို့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိထားကြည့်လိုက်မိတော့၊ ဟင်...ညနေတောင်အတော်စောင်းပြီး နေတောင်ဝင်ခါနီးနေပါပကောလား...။ မိုးကလဲတိတ်ပြီး ကောင်းကင်က ပြန်ကြည်နေပြီ။ အမေ့ကို ကမန်းကတန်းရှာကြည့်လိုက်တော့ အမေက တဲတံစက်မြိတ်အစပ်မှာ ရပ်နေတယ်။ ကျုပ်နိုးလာတာတွေ့တော့ လှမ်းပြီးပြုံးပြတယ်။ အမေကအဝတ်အစားတောင် ပြန်ဝတ်ပြီးနေပြီ။ အမေကလှမ်းပြီး..
“ သားရေ...အဝတ်တွေ သွေ့နေပြီ...ပြန်လဲတော့...၊ မှောင်တောင် မှောင်တော့မယ်။အိမ်ပြန်လို့ရပြီ။ ထွန်စက်လဲစက်ပြန်နှိုးကြည့်ပါဦး... ”
ကျုပ်လည်း အဝတ်အစားကမန်းကတန်းလဲ၊ လယ်ထဲ ဆင်းသွားပြီးထွန်စက်ကို စတတ်လုပ်ကြည့်တော့ ထောက်...ဝှီး ပဲ..။ ချက်ချင်းနိုးသွားတယ်..။
ကျုပ်..ကြောင်တောင်ကြောင်သွားရတယ်။ နေ့လည်က ဒီကောင်က ဘယ်လိုနှိုးနှိုး နိုးမှမနိုးတဲ့ဟာ...။ဒီကောင့်ကြောင့် ဇာတ်လမ်းတွေ ဖြစ်ကုန်တော့တာပဲ...။ အမေ့ကို အကဲခတ်ကြည့်တော့ ပုံမှန်ပဲ..၊စောစောပိုင်းက ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလို ပုံစံမျိုးနဲ့....။
လယ်ပစ္စည်းတွေ သိမ်းပြီး ကျုပ်တို့တတွေ အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတယ်။အိမ်ပြန်ရောက်တော့ နေ့စဉ်လုပ်နေကျ အိမ်အလုပ်တွေ ကိုယ့်တာဝန်နဲ့ကိုယ် လုပ်ကြတာပေါ့။အားလုံးပြီးတော့ ကျုပ်လည်းရေမိုးချိုး၊ အဝတ်အစားခြောက်ခြောက်သွေ့သွေ့လဲပြီး အိမ်ရှေ့ကဝါးခုံလေးဆီ ထမင်းစား ဆင်းလာခဲ့တယ်။ အမေက ညစာချက်ပြုတ်ခူးခပ်ပြီးစောင့်နေပြီလေ။
ကျုပ်လည်း တဘက်က ထမင်းစားရင်းနဲ့ မျက်လုံးကမသိမသာနဲ့ အမေ့ကိုခိုးကြည့်နေမိတယ်။အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အမေဝတ်ထားတာတွေက လုံလုံခြုံခြုံ၊ ထူထူထဲထဲနဲ့ဖြစ်နေပြန်ရော.။ကျုပ်ကသာ မျက်လုံးတွေက ကစားပြီးခိုးကြည့်နေတာ၊ အမေကတော့ ဘာမှမသိသလို မဖြစ်သလို ခပ်မှန်မှန်ပဲ..၊ သူ့ကြည့်ရတာက၊ နေ့လည်ကပဲ ဘာတစ်ခုမှ မဖြစ်ခဲ့သလိုမျိုး အေးအေးသက်သာနဲ့..။
ထမင်းစားသောက်ပြီးကြတော့ ကျုပ်လဲ အိမ်ကတီဗွီလေးဖွင့်ပြီး အပြင်းပြေ ဟိုလျှောက်ကြည့် ဒီလျှောက်ကြည့်ကြည့်နေရင်း တီဗွီကိုလဲ သိပ်စိတ်မဝင်စားပါဘူး။ ဆယ်ကျော်သက် ခလေးပီပီ ဖုန်းတစ်လုံးနဲ့ ဂိမ်းထိုင်ဆော့နေပြန်ရော...။
(ကျုပ်တို့ရွာက အစိုးရမီးမရောက်သေး၊ မသွယ်ရသေးပေမယ့် သိတဲ့အတိုင်းပေါ့ဗျာ၊အခုခေတ်က ဆိုလာပြားတွေဝယ်ရတာ ပေါမှပေါ။ ရွာတွေမှာ ဆိုလာပြားအားကိုးပြီးမီးထွန်းရတာဘဲ၊အနည်းဆုံး တီဗွီလေးဘာလေးကြည့်၊ ဖုန်းချပ်ဂျာလေး အားသွင်းရုံလောက်တော့အဆင်ပြေတာပေါ့..)
အမေကတော့ ကိုးရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေလေရဲ့၊ ည ၉နာရီကျော်လာခဲ့ပြီ..၊ကျုပ်ဂိမ်းဆော့ရတာလဲ ပျင်းလာပြီ၊ အိပ်ကလဲငိုက်လာပြီ...။ ဒါနဲ့ပဲ တီဗွီကြည့်နေတဲ့အမေ့ကို...
“ အမေ...ကျုပ်တော့အရမ်းအိပ်ငိုက်နေပြီ..၊ သွားအိပ်တော့မယ်နော်.. ”
“ ဒါနဲ့..နင်ပြောတော့ အမေနဲ့အဖော်ရအောင် လာအိပ်ပေးမယ်ဆို..၊ အမေနဲ့ မအိပ်တော့ဘူးလား.. ”
ကျုပ်နည်းနည်းရပ်ပြီး စဉ်းစားနေလိုက်သေးတယ်၊ ပြီးတော့မှ...
“ အမေက..တီဗွီကြည့်လို့ ကောင်းနေတုန်းပဲဟာ...ကျုပ်အခန်းကျုပ်ပြန်အိပ်တော့မယ်၊ နောက်နေ့မှပဲ ထားလိုက်တော့ဗျာ... ”
ပြောပြီး ကျုပ်လည်းအတွင်းခန်းဘက်လျှောက်ဝင်သွားတော့..အမေ့အသံက နောက်ကလိုက်လာတယ်..။
“ အေးပါ...အမေလည်းအိပ်ချင်နေပါပြီ...၊ အခုပဲအမေ အိမ်တံခါးပိတ်၊ တီဗွီပိတ်ပြီး လာခဲ့တော့မယ်၊သား..အမေနဲ့အဖော်အိပ်ပေးနော်.. အမေ့အခန်းထဲကပဲ သွားစောင့်ချည်... ”
“ အင်းလေ...ဒါဆိုကျုပ် အဲဒီကိုပဲဝင်အိပ်နှင့်လိုက်တော့မယ်၊ကျုပ်မျက်လုံးတောင်မဖွင့်နိုင်တော့ဘူး....ဝါးးးး...ဟား.... ”
သမ်းဝေရင်းနဲ့ပဲ ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့...ဘယ်လိုက ဘယ်လို အိပ်မောကျသွားမှန်းကို မသိတော့ဘူး...။ကျုပ် တရေးနိုးတဲ့အချိန်မှာ စိတ်ထဲလွတ်လွတ်လပ်လပ် မရှိသလိုခံစားရလို့ သတိထားကြည့်မိတော့မှ၊ကျုပ်ကို နောက်ကျောကနေတယောက်ယောက်က သိမ်းဖက်ထားမှန်း သိလိုက်ရတယ်။ဟုတ်တာပေါ့..အမေ့အပြင်ဘယ်သူ ရှိရဦးမှာလဲ..။
ကျုပ်တို့အိမ် အိမ်ရှေ့ခန်းနဲ့ မီးဖိုဆက်တဲ့ စင်္ကြန်လမ်းမှာ ညရေးညတာအတွက် ၁၅ ဝပ်လောက်ရှိတဲ့ မီးမှိန်မှိန်တစ်လုံးတော့ ထွန်းထားတယ်။ အပြင်မီးရောင်က ထရံကြိုထရံကြားက ဖြတ်ပြီးအိပ်ခန်းထဲအထိ တိုးဝှေ့ဝင်ရောက်လာတာကြောင့် အတန်အသင့် မြင်နိုင်တယ်လေ။
ကျုပ်ကိုသိုင်းဖက်ထားတဲ့ လက်မောင်းသား နုနုလေးတွေကို ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်လိုက်ပြီး အမေ့ကိုကြည့်လိုက်တယ်။
အမေက အရောင်ဖျော့ဖျော့(အသားရောင်ထင်တယ်) တီရှပ် ပါးပါးဝတ်ထားတယ်။အမေက တောသူမ ဆိုပေမယ့် ခေတ်တောသူမ၊ ချည်ကြမ်းထူထူပိန်းပိန်းတွေ ဝတ်ကြတော့တာ မဟုတ်ဘူး။လေဘေးထည်၊ တရုတ်ထည်တွေကလည်း အလွယ်ဝယ်လို့ရနေတော့ တီရှပ်ကို မချွတ်တော့တာ..။
အောက်ပိုင်းကတော့ အိမ်နေရင်းဝတ်တဲ့ မာဆရိုက်လုံချည်ပွင့် ခပ်ပျော့ပျော့ပါးပါးနဲ့။ကျုပ် အိပ်ရာဘေးချထားတဲ့ ဖုန်းကို စမ်းပြီးနာရီကြည့်တော့ ခုမှ ၁၁ နာရီကျော်ရုံလေးရှိသေးတယ်။
ဒါဆို ကျုပ်အိပ်ပျော်သွားတာ..။ ကျုပ်တွေးမိတာက အမေ အခုမှ အိပ်ရာထဲဝင်လာခါစ ဖြစ်ရမယ်၊ အမေအိပ်ပျော်ဦးမှာ မဟုတ်ဘူး။ဒါပေမယ့်သူမျက်လုံးလေးမှိတ်ထားပြီး အသက်မှန်မှန်ရှူလို့ အိပ်ပျော်နေသလို လုပ်နေတယ်။
ကျုပ် အမေ့ဘက်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်ပြီးပြန်ဖက်ထားရင်းကနေ အမေ့လက်မောင်းလေးတွေ၊ကျောလေးတွေကို ဖြည်းဖြည်း ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်တယ်။
ဟုတ်ပါ့ဗျာ..အမေအိပ်မပျော်တာ တကယ်ပဲ..၊ အသက်ရှုသံတွေပြင်းလာပြီး၊ ရင်အစုံက လှုပ်ခတ်ကြွတက်လာလေရဲ့.....။တရှူးရှူးနဲ ဖောင်းကြွတက်လာတဲ့ရွှေရင်အုံကို ကြည့်တော့ အထဲက ဘာအတွင်းခံဘော်လီမှ ဝတ်မထားပါဘဲလား...။
အိညက်နေတဲ့ အမေ့နို့ကြီး ၂လုံးက တီရှပ်အသားပါးပါးအောက်မှာ ကပ်ရက်ရုန်းကန်ထွက်နေတယ်။ကျောသား ခါးသားတွေကို ပွတ်ပေးနေတဲ့ကျုပ်လက်အစုံတွေက အခု နေရာရွှေ့ပြီး အမေ့နို့အုံဖွံ့ဖွံ့ကြီးတွေကို တီရှပ်သားအပေါ်ကနေ ဖိအုပ်ပြီး နယ်ပေးနေမိပြီ။
အမေက မျက်လုံးဖွင့်မကြည့်ဘူး၊ ဒါပေမယ့် ကျုပ်လက်တွေ အဆင်ပြေပြေနှိုက်လို့ ကိုင်လို့ရအောင် နောက်ကိုမသိမသာလေး ဆုတ်ပြီး နေရာရွှေ့ပေးတယ်လေ...။
အခြေအနေကပေးပြီဆိုတော့ ကျုပ်လဲ စစ်ဆင်ရေးစပြီပေါ့..။ကျုပ်ကြမ်းပြင်ကို တထောင်နဲ့ ထောက်ထလိုက်ပြီး အမေ့ကိုယ်လေးပေါ်အုပ်မိုးလို့ အမေ့ပါးတွေကိုဖွခနဲရွှတ်ခနဲ ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှမျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး မစူ့တစူလေးလုပ်ထားတဲ့ အမေ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ကပ်ဖိပြီး စုပ်ဆွဲလိုက်တော့တာပဲ..။
အမေ့လက်တွေက ကျုပ်ကျောကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးသိုင်းဖက်လာပြီး အမေ့လျှာနွေးနွေးလေးက ကျုပ်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲတိုးဝင်လာတယ်၊ အမေက သူ့ရဲ့လျှာနဲ့ကျုပ်လျှာတွေကို လူးလှိမ့်လှည့်ပတ်ကစားတော့တာ။အမေ့အနမ်းတွေက ပူလောင်ပြင်းပြ တရှိုက်မက်မက် ရှိလွန်းလှတာက သိပ်သိသာလွန်းတယ်။
ကျုပ်တို့ ၂ယောက် နမ်းနေတာအချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွား မပြောတတ်တော့ဘူး၊သတိတစ်ချက် ပြန်ဝင်လာတဲ့ အချိန်မှာ ၂ယောက်စလုံး အဝတ်အစားတွေ မရှိကြတော့ဘူး၊ဘယ်အချိန်ထဲက ဘယ်လိုချွတ်ပစ်ကြ ကျွတ်ထွက်ကုန်ကြသလဲ မသိတော့ဘူးဗျို့ ..။
သိတဲ့ အတိုင်းပူလောင်ပြင်းပြတဲ့ ရာဂစိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာတာနဲ့ ဘာအသိဥာဏ်ကမှ ထိမ်းချုပ်လို့မရနိုင်တော့ဘူး..။ကျုပ်က အမေ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ကားယားကြီးခွပြီး အမေ့နို့ကြီးတွေကို အငမ်းမရစို့နေမိတာကိုအဲ့ဒီတော့မှသိရတယ်..။
အမေ့နို့တွေကို ကျုပ်ပါးစပ်ကချွတ်လိုက်တဲ့ ခဏမှာ အမေကကျုပ်ပါးနှစ်ဘက်ကို စုံကိုင် ဆွဲဆုပ်ပြီး ဏှာသံလေးနဲ့...
“ မိန်းမကို ချစ်လား... ”
တီးတိုးလေးမေးလာတယ်လေ..
“ ချစ်တာပေါ့ အမေရ...၊ ဟင်..အမေဘယ်လိုပြောလိုက်တယ်... ”
“ အခု..အမေက သူ့မိန်းမဖြစ်နေပြီ..သိရဲ့လား..၊နေ့လည်က သူများကိုအားရပါးရ မယားလုပ်သွားပြီးမှ၊ တာဝန်ယူရမှာနော်...ဒါဘဲ.. ”
ကြားလိုက်ရတဲ့ စကားတွေက အမေ့လို ကျုပ်အမေအရင်းတစ်ယောက်ဆီက ကြားရလိမ့်မယ်လို့ လုံးဝ မျှော်လင့် မထားခဲ့တဲ့စကားတွေလေ၊ ဒါပေမယ့် ဒီစကားတွေကြောင့်ပဲ ကျုပ်သွေးတွေ ပွက်ပွက်ဆူတက်လာရတယ်။ အမေပြောတာ ဟုတ်တော့ဟုတ်သား..၊ကျုပ်က ကိုယ်အမေကိုယ်လိုးပြီးမှတော့ အမေ့ကို မယားလုပ်ပြီးနေပြီလေ။ အမေက ကျုပ်မိန်းမဖြစ်နေပြီပေါ့..။
“ ဒါဆိုလဲရတယ်...ယောက်ျားတာဝန်ကျေအောင် တာဝန်ယူပြီးမိန်းမကိုနေ့တိုင်းလိုးပေးးမယ်... ”
ကျုပ်ပါးစပ်ကလဲ အမေ့ကို တစ်ခါမှမပြောဘူးတဲ့ တုန့်ပြန်စကားတွေ အလိုလိုထွက်သွားတော့တယ်။
“ အင်းပါ..အင်းပါ..ပြောစကားမှတ်ထားနော်.. မလိုးပေးတဲ့နေ့ သိမယ်..ဟင်း..ဟင်း...ခစ်.. ”
“ ဒါဆိုလဲ လင်မယားအရာ တကယ်မြောက်သွားအောင်..လင်မယားတွေလုပ်တဲ့ အလုပ် အကုန်လုပ်ကြရအောင်..နော်..မိန်းမ.. ”
ကျုပ်နဲ့ အမေလင်မယားစကား..၊ ခြင်ထောင်စကားတွေ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောမိသွားကြပြီးတဲ့နောက် အရှက်ကုန်သွားကြပြီ။ကျုပ်လဲကျုပ်ကြည့်ဘူးတဲ့ အောကား ဗွီဒီယိုကလစ်တွေထဲကလို အမေ့စောက်ဖုတ်ကို ယက်ကြည့် ဘာဂျာမှုတ်ကြည့်ချင်လာတယ်...။
ဒါနဲ့ ကျုပ်လဲမျက်နှာကို အမေ့ပေါင်ခွကြားရောက်အောင် လျှောချလာပြီး အမေ့စောက်ပတ်ကြီးကို ဟပြဲကြီးဖြစ်အောင် ဒူး ၂ဘက်ကို ကွေးတင်၊ ပေါင်ကြီးတွေဖြဲချပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကုန်းယက်တော့တာပဲဗျို့...။
“ အာ့..သား..ဟင့်..အို..ဘာလုပ်တာလဲ.. ဖယ်ဖယ်..အဲ့လို မလုပ်နဲ့လေ.. ”
အမေ လုံးဝမျှော်လင့်မထားတဲ့အကွက်လေ..၊ နောက်မှ ကျနော်သိလာရတာက အမေကလုံးဝ ဘာဂျာအမှုတ်မခံခဲ့ရဖူးသေးဘူးဆိုပဲ၊ အဲဒါကြောင့် အမေ မတရားကြီး ထွန့်သွားရတာ...။
“ သားရာ..ပါးစပ်နဲ့ မလုပ်ကောင်းပါဘူးကွာ၊ ငရဲတွေငအုံတွေကြီးကုန်တော့မယ်..တော်တော့.. မလုပ်နဲ့... ”
အမေက ကျုပ်ဆံပင်တွေကိုဆုပ်ဆွဲပြီး ကျုပ်ခေါင်းကို သူ့ပေါင်ကြားက အတင်းတွန်းထုတ်နေတော့တာဗျို့...။ကျုပ်အဖို့ကလဲ အခုမှဘဝတစ်သက်မှာ ပထမဆုံး မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ပထမဆုံးအကြိမ်နီးနီးကပ်ကပ် တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင်တွေ့ဘူးကြည့်ဘူးရတာဗျ..။ အရင်ကပုံတွေပဲ ကြည့်ဘူးမြင်ဘူးတာ။
နေ့လည်ကလည်း အမေ့ကို လိုးသာလိုးမိတာ စောက်ဖုတ်တောင် သေချာစေ့စေ့ကြည့်ခဲ့ရတာ မဟုတ်ဘူး။အမေခေါင်းကို တွန်းထုတ်နေတဲ့ကြားက ကျုပ်ကလဲ အတင်းပဲကပ်ပြီး အမေ့စောက်ဖုတ်ကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ဖြဲရဲပြီး စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေလိုက်တယ်။ လက်ညှိုးနဲ့လက်မကို သုံးပြီးစောက်ပေါက်ကို ဖြဲထားတော့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေက ရဲတွတ်နေတာဘဲ။ အရည်ကြည်တွေက စောက်ခေါင်းထဲမှာ တလဲ့လဲ့ စိမ့်ထွက်နေတယ်။
စောက်ခေါင်းပေါက်ကို ပတ်လည်ဝန်းရံထားတဲ့ အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားက ခပ်ပါးပါးနဲ့ တွန့်လိပ်တက်နေတယ်။စောက်ဖုတ်အပြင်ဘက် နှုတ်ခမ်းသားကတော့ အသားထူထူဖောင်းဖောင်းနဲ့..။နှုတ်ခမ်းသားတွေ သွားရောက်စုစည်းပေါင်းဆုံရာ အပေါ်ဘက်ထိပ် စမူဆာပုံ ဆီးစပ်အဖျားမှာတော့ အသားထစ်ချွန်ချွန်လေးလို ဖြစ်နေတဲ့စောက်စိလေးက ထူထူပြူးပြူးလေးပေါ့..။
ဆီးခုံမှာတော့ အမွှေးခပ်ထပ်ထပ် အတော်များများ မဲနေအောင်ပေါက်နေပြီး စောက်ပေါက်နှုတ်ခမ်းသားပတ်လည်မှာတော့ အမွှေးကောက်ကောက်လေးတွေ ကြိုးတိုးကြဲတဲနဲ့ဗျ.။ဂျပန်ကားထဲက စောက်ပတ်ဖြဲကြည့်နေတဲ့ အခန်းတွေ၊ အောပုံတွေထဲကစောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကြီးတွေကိုကြည့်ဖူးပေမယ့် အခုဟာက သွေးနဲ့သားနဲ့အရည်လဲ့နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အစစ်ကြီးကိုလက်နဲ့ သေချာကိုင်ပြီးဖြဲရဲကြည့်နေရတာလေ။
ပြီးတော့ ဒီအဖုတ်ကြီးက တခြားတစိမ်းမိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ပစ္စည်းမဟုတ်ပဲ ကိုယ့်အမေအရင်း ခေါက်ခေါက်ကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်၊ ကိုယ့်ကို မွေးထုတ်လာခဲ့တဲ့ စောက်ပေါက်ကြီးဆိုတာ သိသိကြီးဖြစ်နေတော့ သွေးတွေ မနေနိုင်အောင် ဆူတက်လာရတယ်လေ၊ လှလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးဗျာ..။
ကျုပ်လဲ အထဲမှာအရည်တွေ တရွှဲရွှဲလဲ့နေတဲ့ စောက်ခေါင်းကြီးထဲကို ကျုပ်လျှာဖျားနဲ့ တဆတ်ဆတ်ထိုးသွင်းပြီးလျက်ပစ်တယ်။ ကပ်ပြီးထိုးလျက်နေတော့ ကျုပ်နှာခေါင်းထိပ်ဖျားက အလိုလိုပဲ အမေ့တောက်စိ ထိပ်ဖျားကိုထိုးကော်ပွတ်ဆွဲသလို ဖြစ်နေတော့တာလေ...။
“ အားးးး..အွန့်...အငယ်လေး..၊ မလုပ်ပါနဲ့ဆိုနေ..ကျွတ်. ကျွတ်..အင့်..အင့်.. ”
အမေ့ခါးလေးက ဆတ်ခနဲ၊ ဆတ်ခနဲကော့တက်လာပြီး ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ်...။
“ အားးး သားရာ..ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ..ရှူး..စစ်..ရှီးးး.. ”
ကျုပ်လဲ မလွှတ်တမ်းကပ်ပြီး စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေကို ကပ်စုပ်လိုက် ထိုးကော်လိုက်ဖိလျက်လိုက်နဲ့စိမ်ပြေနပြေ အချိန်ဆွဲပြီး တစ်လွှားချင်း၊ တလှပ်လှပ် မှုတ်ပေးနေတာ အမေ့မှာ ကော့ပျံနေတော့တာဘဲ။
အမေအခု ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ထိုးတင်ပေးပြီး စောစောကတွန်းထုတ်နေတဲ့ လက်တွေက ကျုပ်ဆံပင်တွေကိုအတင်းဆွဲဖွနေရင်းက ကျုပ်ခေါင်းကိုကိုင်ပြီးမျက်နှာကို သူ့စောက်ဖုတ်ပေါ်အတင်း ဆွဲဖိချနေပြီလေ..၊ဘယ်လောက်များလဲဆိုရင်၊ နောက်ဆုံးအမေ့စောက်ဖုတ်ထဲ နှာခေါင်းမြုပ်နေလို့ အသက်ရှူမဝပဲ မွန်းလာတာနဲ့အတင်းပဲ လက်တွေကြားက ခေါင်းကိုရုန်းထွက်လိုက်ရတယ်။
အမေကတော့ ကျုပ်ဆံပင်တွေကိုဖွပြီးလူးလွန့်နေရင်းက အအင်းအင်း တဟင်းဟင်း ညည်းနေတော့တာဘဲ..။နှာခေါင်းဖော်ပြီး အသက်အားရပါးရရှူလိုက်ပြီးတော့ မျကိစိရှေ့မှာ အနီးကပ်ပြဲကားနေတဲ့ စောက်ပတ်ကြီးကို ပြန်ကြည့်မိတယ်။အဲဒီ စောက်ပတ်ပြဲပြဲကြီးက သံလိုက်ဓါတ်လိုပဲ ကျုပ်ကို အတင်းဆွဲငင်နေတယ်။ ကျုပ်ရုန်းထွက်လို့ မရဘူး။
ရာဂစိတ်တွေကို ကျုပ်ငယ်ထိပ်အထိ တက်ဆောင့်စေတယ်။ ဒီစောက်ဖုတ်ကြီးက ကျုပ်ပစ္စည်း၊ကျုပ်ပိုင်တဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးပါလားလို့ ဦးနှောက်က အချက်ပေးတယ်။
အခုအချိန် ကျုပ်ကိုဘယ်သူလာဆွဲဆွဲ၊ ဘီလူးကြီးကပဲ တင်းပုတ်ကိုင်ပြီးလာတားတား မရတော့ဘူးဗျို့.၊မွှန်နေပြီ၊ အမေအရင်းသော ဘာသောနားမလည်တော့ဘူး၊ ဒါ ကျုပ်မိန်းမဗျာ...၊ကျုပ် အားရပါးရချစ်တော့မယ်...။
ကျုပ်ပါးစပ်က ချက်ချင်းပဲစောက်ဖုတ်ဆီ ပြန်အပ်သွားပြီး အမေ့စောက်စိပြူးပြူးကြီးကိုလျှာနဲ့ သိမ်းလျက်ရင်းအပီ ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်တော့တယ်။ ပြီးတော့တပြတ်ပြတ်မြည်အာင်ကို အငမ်းမရဘာဂျာဖိဆွဲပေးလိုက်တာ..
“ အားးး အိးးးး ဟင့်..အားးးဟားးး ဟင်း..ဟင်းးး တော်...တော့..အီးးး ငယ်..လေး... ”
အမေ ဆတ်ဆတ်ခါလူးပြီးဘာမှန်းမသိ အဓိပပါယ်ဖော်မရတဲ့ အသံပေါင်းစုံနဲ့ ဗလုံးဗထွေးတွေ အော်နေတယ်။နောက်ဆုံး အမေ တဆတ်ဆတ် တုန်တက်သွားပြီးကျုပ်ခေါင်းကို အတင်းတွန်ထုတ်လိုက်ပြီးမှ..၊
“ အားးး သားး တော်ကွာ...မိန်းမကို ဘယ်လိုကြီးလုပ်လိုက်တာလဲ..သိပ်ဆိုးတာပဲ..သူများမနေနိုင်တော့ဘူး.. လုပ်မှာဖြင့်လုပ်ပေးတော့.."
ကျုပ်အမေ့ မျက်နှာလေးကိုစေ့စေ့ကြည့်လိုက်တာ့ ပန်းလျနေတယ်။သွေးရောင်တွေက တစ်မျက်နှာလုံးလျှမ်းထနေတယ်၊ ချွေးသီးလေးတွေက စို့လို့....၊မှေးစင်းတဲ့ မျက်လုံးနဲ့ အကြည့်လေးတွေက ကျမကို လိုးပေးပါတော့လို့ ဖိတ်ခေါ်နေသလို..။ကျုပ်ကဘာမှ မပြောပဲကြည့်ပဲနေတော့...
“ ဟင့်...ဘာကြည့်နေတာလဲ..လုပ်တော့လေကွာ.. ”
“ မိန်းမ.. ”
“ အင်... ”
“ တစ်လှည့် မှုတ်ပေးပါလား... ”
“ ဟင်..ဘာလုပ်ပေးရမယ်.. ”
“ ပုလွေမှုတ်ပေးဖို့ပြောတာ...မိန်းမရဲ့ ယောက်ျားကြီးကို မမှုတ်ပေးဖူးဘူးလား ”
“ ဘယ်လို...ပုလွေ..!!... ”
ကျုပ်အမေက တောသူပီပီတကယ်ရိုးတာပဲ။လိင်ဆက်ဆံမှု ကိစ္စ ဘမ်းစကား အသုံးအနှုန်းတွေတောင် အကုန်သိပုံမရဘူး။တောမှာနေ၊ လိင်စကားများများမပြောဖူး၊ တစ်လင်တစ်မယားပဲ နေလာခဲ့တာ၊အဖေကလဲ ခပ်ရိုးရိုးကြီးဆိုတော့ ပုလွေဆိုတာ ရုတ်တရက် နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေပုံရတယ်။ကျုပ်ကတော့ ခေတ်လူငယ်မို့ သိနေတာလေ။
တကယ်တော့ အမေကလဲ အခုမှ သူ့သားဖြစ်တဲ့ ကျုပ်နဲ့ လင်ငယ်စနေဘူးတာလေ..။
“ ပုလွေမှုတ်တယ်ဆိုတာ လီးစုပ်ပေးတာကို ပြောတာမိန်းမရဲ့...၊ ယောက်ျားကြီးကို လီးစုပ်မပေးဖူးဘူးလား.. ”
ဒီတော့မှ အမေကမျက်နှာလေးရဲပြီး...
“ တစ်ခါတစ်လေတော့ စုပ်ပေးဖူးပါတယ်...ကိုယ့်ယောက်ျားမို့သာ စုပ်ပေးတာ... ”
“ အခုရော.. ကျုပ်က အမေ့ယောက်ျားမဟုတ်သေးဘူးလား..၊ စောစောကပဲ ကိုယ့်ကို ကိုယ် မိန်းမဆို..၊မိန်းမလို့လက်ခံရင်ယောက်ျားကို ပုလွေမှုတ်ပေး လီးစုပ်ပေးဖို့ ပြောတာမိန်းမရဲ့ ..နော်..မိန်းမ.. ”
ပြောရင်းနဲ့ ကျုပ်ကအမေ့ကို လက်ကမ်းပြီးဆွဲထူလိုက်တော့ အမေကအလိုက်သင့်ပါလာတယ်။ ၂ ယောက်သား အိပ်ရာပေါ်မှာထိုင်လျက်သား အနေအထားရောက်သွားတော့ ကျုပ်အမေ့ကို ဖက်ရင်းမျက်နှာလေးကို ဆွဲမော့ပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲလိုက်ပြန်တယ်။ အမေကလဲ တုန့်ပြန်စုပ်နမ်းလာတော့ ကျုပ်ကအမေ့လက်လေးကို ဆွဲလို့ တောင်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။
ကျုပ်လက်က အမေ့လက်ပေါ် အုပ်ကိုင်ပြီး ရှေ့နောက် လွန်းထိုးဆွဲပေးတော့ ပထမဖွဖွလေးကိုင်ထားတဲ့ အမေ့လက်တွေကလီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်းတင်းတင်းဆုပ်လာပြီး ရှေ့ထိုး နောက်ငင်လျှောတိုက်ပြီးဂွင်းထုပေးတော့တယ်။
အမေ့လက်တွေက နုနုဖတ်ဖတ်ကလေး မဟုတ်ပါဘူး။ ကောက်လှိုင်းတွေစည်းနေရတဲ့ လယ်သူမ လက်တွေပါ။ဒါပေမယ့် ကြမ်းထော်ကြီးလဲ မဟုတ်ပြန်ဘူး။ မိန်းမလက်က မိန်းမလက်ပါဘဲ..၊မိန်းမလက်နဲ့ လီးကို တင်းတင်းဆုပ်ပြီး ဂွင်းထုပေးနေတော့ ကျုပ်ရဲ့ ကိုရွှေလီးကလဲ ဆန့်ကျင်ဘက်သွေးသားရဲ့ အထိအတွေ့ကို တုန့်ပြန်မှုချက်ချင်းပေးပြီး အမေ့လက်ထဲမှာတင် ထွားပြီးရင်းထွား တက်လာတယ်။
ကျုပ်တို့ ၂ ယောက် ထိုင်ရက်ကစ်ဆင်ပေးနေရင်းက တစ်ပတ်လှည့်ပြီး ကျုပ်ကအိပ်ရာပေါ် လှဲချလိုက်တော့ အမေက ကုန်းကုန်းကြီး ကျုပ်အပေါ်ကပါလာတယ်။ လက်ကလဲကျုပ်လီးကို မလွှတ်ဘူး...။ကျုပ်ကအမေ့နှုတ်ခမ်းက အနမ်းကိုခွာရင်း..
“ မှုတ်ပေးပါလား...မိန်းမရာ.. ”
ကျုပ်စကားဆုံးတော့ အမေလဲ စိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်ဟန်နဲ့ ကျုပ်နံဘေးထိုင်ချပြီး သူ့လက်ထဲဆုပ်ထားဆဲ လီးကြီးကို သေချာဖြဲကြည့်နေရင်းက..ပါးစပ်ကလည်း...
“ ဟွန့်...နဲတဲ့ဟာကြီး မဟုတ်ဘူး... ”
“ အဲ့ဟာကြီး ကြိုက်လား... ”
“ သွား...သိဘူး... ”
ဟုတ်တော့လည်းဟုတ်တာပဲ.။ ကျုပ်လီးကလည်းတောသား လူကောင်ထွားဆိုတော့ လီးဆိုဒ်ကလဲ မသေးဘူးဗျ၊ဒီကြားထဲ အမေ့စောက်ပတ်ကြီးကိုလည်းလောလောလတ်လတ် လျက်ထားခဲ့ပြီးသား၊ အမေ့ကိုလဲ အခုလိုးရတော့မယ်ဆိုတာ သိနေတော့..တောင်နေလိုက်တာများ လေ အဖြည့်လွန်တဲ့ ပူဘောင်းလိုပေါက်ထွက်တော့မလားဘဲ...။လီးက အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထောင်ထနေပြီး၊ ဒစ်ကြီးက ပြောင်တင်းရဲတွတ်နေတော့တာ....။
အမေကကျုပ်လီးကြီးကို လေးငါးဆယ်ချက် ခပ်ဆပ်ဆပ် ဂွင်းဆက်ထုပေးရင်းကနေ ခေါင်းလေး ငုံ့လာပြီး လီးကို ပါးစပ်ထဲကောက်ထည့်ပြီး ငုံစုပ်လိုက်တော့တယ်။
အားးးး ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာဗျာ...အမေ့ အာငွေ့လေးကနွေးနေနေပြီး အမေ့လျှာလေးကလဲ နူးညံ့ထွေးအိနေတယ်။ အမေက လီးပတ်ချာလည်ကို လျှာလေးနဲ့တစ်လွှားချင်းပတ်ပြီး လျက်ပေးနေရာကနေ ဒစ်ကြီးကိုငုံစုပ်လိုက်ပြီး ဒစ်ကိုလျှာနဲ့အုပ်လျက်လိုက်၊ ဒစ်ထိပ်က အပေါက်လေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ဆွဆွပြီးကလိလိုက်လုပ်ပေးနေတာ၊ ကျုပ်မှာ တထွန့်ထွန့်ဖြစ်သွားရတယ်။
ပြီးမှအမေက လီးကိုအာခေါင်အရင်းထိ ငုံသွင်းလိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်ကနေ စိမ်ပြေနပြေ ကောင်းကောင်းကြီး စုပ်ပေးနေတော့တာဗျို့...။ အမယ် ဒါတောင်စောစောကပြောတော့ တစ်ခါတစ်လေမှ လုပ်ပေးဘူးတာတဲ့၊ လက်ကျလက်နကိုကြည့်တော့မှ အမေက အိပ်စပတ်ဗျ...။
ကျုပ်စိတ်ထဲမှာ အခုလက်ရှိဖြစ်နေတာကို ယုံတောင် မယုံချင်ဘူးဗျာ။ကျုပ်ကို ဒီလောကကြီးထဲကို မွေးထုတ်ပေးလာခဲ့တဲ့ ကျုပ်အမေအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးက သူ့သားဖြစ်တဲ့ ကျုပ်ကို လင်တစ်ယောက်လိုအားရပါးရ လီးစုပ်ပေးနေတာ..။ ကျုပ် အိပ်မက်များမက်နေသလားဗျာ။
အမေကျုပ်လီးကို အခုလိုစိတ်လိုလက်ရ စုပ်ပေးလိမ့်မယ်လို့ စိတ်တောင်တခါမှ ကူးမကြည့်ခဲ့ဖူးဘူး..။အခုဟာက အိပ်မက်မဟုတ်ပါဘူး..။ အမေ့လျှာဖျားလေးရဲ့ အရသာကို လက်ရှိခံစားနေရလို့ ကျုပ်မှာကြက်သီးတွေ တဖျင်းဖျင်းနဲ့..။
ကျုပ်သည်း မခံနိုင်တော့ဘူးဗျာ..။ ကျုပ်အမေ့ကို လက် ၂ ဖက်နဲ့ ဆွဲမပြီးကျုပ်ကိုယ်ပေါ် တင်လိုက်တယ်။အမေက လီးကုန်းစုပ်နေတုန်း အမေ့မျက်နှာကို ခြေရင်းဘက်လှည့်ပြီး ဆွဲတင်လိုက်တော့ အမေ့ဖင်ကြီးက ကုန်းကုန်းကြီး ကျုပ်မျက်နှာနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်သွားတယ်။
အမေက ကျုပ်ကိုယ်ဘေးတဘက်တချက်ကို ဒူးခွထောက်ပြီးပုလွေကုန်းမှုတ်နေတုန်း ကျုပ်မျက်နှာရှေ့ရောက်လာတဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးကိုတင်ပါးဆုံ ၂လုံး ဖြဲကြည့်တော့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက နောက်ကိုပြူထွက်လာပြန်တယ်။
အဲဒီမှာပဲ ကျုပ်လည်းခေါင်းထောင်ပြီး ကျုပ်လီးကိုစုပ်ပေးနေတဲ့ အမေ့ဖင်ကြားကစောက်ဖုတ်ကြီးကိုလှမ်းလျက်ပြီးလျှာတွေကို အလုပ်ထပ်ပေးလိုက်တော့တယ်ဗျာ...။
အခု အမေနဲ့ကျုပ်က စစ်စ်တီနိုင်း (69) ပုံစံနဲ့ ပုလွေ၊ ဘာဂျာပြိုင်တူကိုင်နေကြပြီ။အမေက ကျုပ်အပေါ်မှာဖင်ဘူးတောင်းကြီးထောင်လို့ပေါ့..။ အိမ်အပြင်ဘက်မှာတော့ မိုးတစ်မ ရွာချလာပြန်ပြီ။ မိုးကျပြီးကထဲက မုန်တိုင်းအရှိန်နဲ့ဆက်တိုက်လို ဆော်နေတာဗျို့။
မိုးအရှိန်ကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေက အတော်အေးနေတာဗျ။ဒါပေမယ့် ကျုပ်တို့ အသစ်စက်စက်လင်မယား၊သားအမိကတော့ ရာဂအပူမီးရှိန်ကြောင့် ချွေးတွေတောင် စို့နေတယ်ဗျို့။
မကြာပါဘူး။ ကျုပ်တို့သားအမိ ၂ ယောက်ရဲ့ ရမ္မက်မီးအာသာဆန္ဒတွေ အမြင့်ဆုံးရောက်လာချိန်မှာ ကျုပ်လဲကုန်းထပြီး အမေ့ကို လက်ရှိဖင်ဘူးတာင်းထောင် အနေအထားက မပြင်တော့ပဲ နောက်ဘက်က နေဒူးထောက်ထိုင်လို့၊ အမေ့စောက်ပတ်ဝကို ဒစ်တေ့လို့ ဆောင့်သွင်း ချလိုက်ပြီး ခွေးလိုးလိုးနေတော့တယ်။
တစ်ချိန်က ကွမ်းတောင်ကိုင်ဖြစ်ခဲ့ဘူးတဲ့ အမေ့ဘော်ဒီရှိပ်က တအားလှတယ်ဗျို့...၊ကျုပ်ရှေ့မှာ လေးဘက်ကုန်း ပေးထားတဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးက ဖွေးဥပြီး ကားစွင့်နေတာဗျ။ကျုပ်က အမေ့ကျောကို ဖိချထားတဲ့ အချိန်မှာ ဖင်ကြီးက နောက်ဘက်ကို ပြူးပြီး ကော့တက်လာတယ်လေ။အဲ့ဒီမှာ ကျုပ်က အမေ့ခါးကျင်လေးကို ကိုင်ပြီးတဖုန်းဖုန်း အရှိန်နဲ့ ပစ်ဆောင့်ပြီးလိုးတော့တာပဲ။
ကျုပ်လဲ အဲ့ဒီလိုအမေ့ကို ဖင်ထောင်ပြီး ချနေလိုက်တာ တစ်ချက် တစ်ချက်ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုက်တိုင်း အမေ့ဖင်ကြီးက စပရိန်ကန်သလို တုန်ခနဲ တုန်ခနဲ ခါတက်နေတယ်လေ။ ကြည့်လို့တောင် ကောင်းသေးတော့..။
ဒါလား..ကိုယ့်ကိုမွေးခဲ့တဲ့အမေ...ဖာ့ခ်..အမလေးးးအီနေတာပဲ..၊အမေအရင်းကိုလိုးရတဲ့အရသာက...ပြောမပြတတ်အောင် ကောင်းလွန်းတယ်ဗျာ..။
“ အာ့..အာ့..အာ့..အင့် ...ဟင်းးး.. အမလေး..ကောင်းတယ်မောင်...ဆောင့်..ဆောင့်ပါ ယောက်ျားရယ်၊ မရပ်..နဲ့... ”
ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖြန်း..ဖြန်း..ဇုတ်..ဇုတ်..ဇုတ်..
“ အားးး..ဟားးးး....ရှီးး..... ”
ဖင်ထောင်လိုးလို့ တော်တော်ကြာတော့ အမေ့ကို ပက်လက်ပြန်လှန်ပြီး လှေကြီးထိုးရိုးရိုးဆော်လိုက်တာ တစ်ချီပြိုင်တူပဲ ပြီးသွားကြတယ်။ ကျုပ်တို့တောမှာ ဘာကွန်ဒုန်း လွယ်လွယ်ရှိမှာလဲ။စိတ်လာတဲ့အချိန် မတရားဆော်ကြဝုန်းကြတော့ ထိမ်းချုပ်ရကောင်းမှန်း အပြင်မှာထုတ်ရကောင်းမှန်းမသိဘူး၊သိလဲ အချိန်မမီတော့ဘူး။ ပြီးပြီဆိုတာနဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲ ဖျောကနဲ ပန်းထည့်ပီးနေပြီ။
ကျုပ်လရည်တွေကလဲ သန်သလားမမေးနဲ့။ အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲက တအိအိ အန်ထွက်လာတာ နည်းမှမနည်းပဲ။ အမေ ဗိုက်မကြီးရင်တော့ ကံကောင်းလို့ပဲ။ ကြီးလဲ နောက်မှရောက်ရားဗျာ...။တခုတော့ တဆုံးတစ လိုးပစ်ခံပစ်ချင်တာပဲ ။ ကျုပ်တို့ ၂ ယောက်စိတ်ထဲမှာ ရှိနေကြတယ်ဗျ။
တစ်ချီပြီးလို့ အမောပြေတော့ ဖက်ရင်းကိုင်ရင်းပွတ်ရင်းသပ်ရင်း စိတ်တွေထပ်ထလာပြန်ရောဗျို့...။ဒီတစ်ချီတော့ အမေ့ကို အပေါ်တက်ခိုင်းလိုက်တယ်။ နေ့လည်က တစ်ချီစောစောကတစ်ချီကောင်းကောင်းလိုးမိပြီးသွားကြပြီဆိုတော့ ကျုပ်နဲ့အမေလဲ တစ်ယောက်စိတ်တစ်ယောက်သိသွားကြသလို ဖြစ်သွားပြီးအတိုင်အဖောက် ညီနေကြပြီ၊ ရှက်စိတ်၊ တွန့်ဆုတ်တွေဝေစိတ်တွေလဲ မရှိကြတော့ဘူး။ခြင်ထောင်စကားတွေလဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မရှက်တမ်းပြောလာကြပြီလေ။
အမေက အပေါ်ကတက်ထိုင်ပြီး ကပ်ဖိ၊ ဆွဲပွတ်၊ စကောဝိုင်းလိုက်၊ လုပ်ပေးနေတာ ကျုပ်အဖို့တော့ လီးဆိမ့်ပြီးနတ်ပြည်ကို အရှင်လတ်လတ်ရာက်နေသလိုပဲ။ အမေက အရမ်းအပေးကောင်းတယ်ဗျ။ ဖင်ကြီးကို အားကုန်မြှောက်မြှောက်ပြီးတော့ကို ပြန်ပြန်ဆောင့်ချနေတာ တကျွိကျွိ တဖတ်ဖတ်နဲ့။
ကျုပ်လဲ မနေနိုင်တော့ဘူး၊ အမေ့ဆောင့်ချချက်တွေမှာ ဖင်ကိုကြွပြီး လီးကို အချက်ကျကျ ပြန်ပြီး ကော့ထိုးပေးနေမိတယ်။
တစ်ချက်ဆောင့်ထိုင်ချလိုက်တိုင်း တုန်ကနဲအိကနဲခါနေတဲ့ အမေ့နို့အုံကြီးတွေကို လည်းဖမ်းဆွဲဆုပ်ချေပြီးအားရပါးရနယ်ပြီး ဆွပေးနေတော့ သားအမိ ၂ယောက်စလုံး ကာမဒီဂရီတွေ တဟုန်းဟုန်း တရိပ်ရိပ်ဆောင့်တက်ပြီးကောင်းလွန်းလို့ နတ်စည်းစိမ်နဲ့တောင် မလဲနိုင်ဘူးဗျို့..။
နတ်တွေက အငွေ့နဲ့သာယာပြီးခံစားရတဲ့ ကာမစည်းစိမ်ကတယ်ကောင်းဆိုဘဲ။ဒါပေမယ့် ကျုပ်ကတော့ အခုအမေ့ကို လိုးနေရတဲ့အတွေ့အရသာကို နတ်ရဲ့ကာမစည်းစိမ်က လိုက်မီမယ်မထင်ဘူးဗျို.။
နူးညံ့နွေးထွေးအိစက်နေတဲ့ အမေ့ စောက်ခေါင်းသား အတွင်းနံရံဖိကပ်ပွတ်ဆွဲချလိုက်တဲ့ အရသာ၊တပြိုင်ထဲမှာပဲ အချက်ကျကျ ဆွဲစုပ်ညှစ်ပေးနေတဲ့ မျှော့ဓါတ်ကြောင့် ကျုပ်မှာကောင်းချက်က ခိုက်ခိုက်ကိုတုန် တက်နေတာဘဲ။
ကျုပ်က အိပ်ရာခေါင်းရင်းဘက်ကျကျမှာ ထားထားတဲ့ အုပ်ဆောင်းလေးပါတဲ့ စားပွဲတင်မီးစလောင်းလေးဆီလက်လှမ်းပြီး ခလုပ်လေးကိုစမ်းပြီး နှိပ်လိုက်တယ်။မီးအလင်းရောင်ခလေး ဖြာထွက်လာတော့ ဆက်ဆီကျလှတဲ့ အမေ့မျက်နှာလေးကိုမြင်လိုက်ရတော့တာပဲ..။
စောက်ဖုတ်ကို သားဖြစ်သူရဲ့လီးနဲ့ပွတ်ဆွဲနေလို့တက်နေတဲ့ ကာမဆိပ်က အမေ့မျက်နှာမှာပေါ်နေတယ်။မျက်နှာလေးကရှုံ့မဲ့ပြီး၊ မျက်လုံးလေးစင်း၊ အပေါ်ကို ခပ်မော့မော့လေး အနေအထားနဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းကို သွားနဲ့ခဲပြီး ဖင်ကြီးကိုအားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်ချနေတဲ့ ပုံစံလေးက မော်ဒယ်ရုပ်ကလေးအဖြစ် ပန်းပုထုထားချင်စရာ...။ ဒီလိုမြင်ရလေ ကျုပ်ကလဲ ကော့ကော့ထိုးလေဘဲ..။အမေက ဖင်ကြီးကိုတဖတ်ဖတ်ဆောင့်ချရင်း ကုန်းပြီးတော့ကျုပ်နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ပြန်ပါရော..။
ကျုပ်တို့ သားအမိ ၂ယောက် စိတ်နောက်ကိုယ်ပါ ဝုန်းနေကြတုန်းမှာပဲ ရုတ်တရက်လန့်သွားအောင် အမေ့ဖုန်းကထမြည်လာတယ်..။ဘယ်သူဆက်တာလဲဟ.. ညကြီးသန်းခေါင်..။ ဒီလိုတွေးရင်း..ဖုန်းနဲ့ အနီးဆုံးဖြစ်တဲ့ ကျုပ်ကဆွဲယူကြည့်လိုက်တော့ အဖေ့ဆီက ဖုန်းဖြစ်နေတယ်။
“ အမေ...အဖေ့ဖုန်း.. ”
အမေ ဆတ်ခနဲတွန့်ပြီး လန့်သွားတာမြင်ရတယ်။ ကျုပ်မျက်နှာကို မျက်လုံးဝိုင်းလေးနဲ့ကြည့်ပြီး ခေါင်းလေးခါလို့ မျက်နှာရိပ်မျက်နှာကဲနဲ့ ပြန်မဖြေဖို့ ပြောနေတယ်။ ဒါပေမယ့် မမီတော့ဘူးဗျို့ ။ကျုပ်က အစိမ်းခလုပ်လေးကိုနှိပ်ပြီးနေပြီ..။
ကျုပ်က အမေ့ကို ဖုန်းကမ်းပေးလိုက်တော့ အမေလဲ မတတ်သာတော့ဘဲ ပြောရတော့တာပေါ့။အမေက ကျုပ်အပေါ်မှာ ခွရက်ကြီး၊ အဖုတ်ထဲ လီးတန်းလန်းစွပ်ရက်ကြီးနဲ့ ဖုန်းပြောနေရတယ်။
ကျုပ်က အမေ့နို့တွေကို နယ်နေတော့ အမေက မျက်စောင်းတစ်ချက်လှမ်းထိုးကြည့်လိုက်ပေမယ့် ဘာမှတော့မပြောဘူး။ဖုန်းပြောရင်းနဲ့ပဲ ဖင်ကြီးကတော့ အရှိန်မပျက်ဆက်ဆောင့်ချနေတုန်းဘဲ။ အဖေနဲ့အမေ ဖုန်းပြောနေကြတာတော်တော်ကြီးကို ကြာသွားတယ်။ကျုပ်ကလဲ အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ဆောင့်ပေးနေတုန်းဘဲ။
“ ကိုလှဖေ...ဒီမှာ အခု အေးခက်တို့ လယ်လုပ်နေပြီ၊ သားအမိ ၂ယောက်ထဲလုပ်နေကြတယ်..၊မိုး နောက်ကျပေမယ့် အခုမိုးက တအားကောင်းနေပြီလေ၊ အလကားနေ အလကားပဲ..လုပ်ဖြစ်တော့ ဒီနှစ်ငွေများများစုနိုင်တာပေါ့.. ”
အဖေ့ အသံကတော့ ဖုန်းထဲမှာ ကွိကွိကွကွနဲ့ ဗလုံးဗထွေးပဲ ကြားရတယ်..။
“ မဟုတ်ဘူး...ကိစ္စမရှိပါဘူး..အဖေ အဲ့ဒီမှာလုပ်လက်စနဲ့ တစ်မိုးတော့ ပြီးအောင်နေဦး၊ အပိုရမယ့် ဝင်ငွေပဲဟာ..ဒီဘက်ကို မပူနဲ့..၊ အငယ်လေးက အားကိုးနေရပြီ။ လယ်ကိစ္စ အစအဆုံးသူ့လက်သူ့ခြေချည်းပဲ။သူကကောင်းကောင်းကို လုပ်တတ်နေပြီပဲ။ ကြီးလဲကြီးပြီလေ..၊(အမေကပြောရင်း၊ မျက်နှာမချိုမချဉ်နဲ့ ကျုပ်ကိုလှမ်းပြီးမျက်စိ တစ်ဘက်မှိတ်ပြလိုက်သေးတယ်) အဖေ မပူပါနဲ့၊ ည..ညလည်း အေးခက်ကြောက်မှာစိုးလို့အဖော်လုပ်ပြီး လာအိပ်ပေးနေသေးတယ်၊ သိပ်လိမ္မာတဲ့သားလေး.."
အဖေ့ဆီက အသံတချို့ တကွိကွိကြားရပြန်ပြီးတဲ့နောက် အမေက ဖုန်းကို ကျုပ်ဖက်ထိုးပေးရင်း...
“ အဖေက နင်နဲ့ပြောဦးမလို့တဲ့.. ”
ပထမတော့ ကျုပ် သိပ်မပြောချင်ဘူး..။ ဒီလောက်အကြိတ်အနယ်ကောင်းနေတဲ့ အချိန်ကြီး ဘယ်သူကရောပြောချင်မှာလဲ..စဉ်းစားကြည့်..။ ဒါပေမယ့် ပြောဆိုတော့လည်းပြောရမှာပေါ့..။
“ ဟုတ်ကဲ့အဖေ..ကျုပ်နေကောင်းပါတယ်..၊ အဖေဘာမှ မပူပါနဲ့ ကျုပ်အမေ့ကို ကူပြီးလယ်ထွန်ပေးနေတာ..(ဟုတ်သား..ကျုပ်အခုပဲအမေ့လယ်ကွက်လေး ထွန်ပေးနေတာလယ်တောင် ညက်တော့မယ်)..လယ်ရေသွင်းတာရောပေါ့....(လုပ်ပြန်ပြီ..၊အမေ့လယ်ထဲကျုပ်ရေသွင်းတာ နှစ်ခိရှာ၊ နှစ်ခါရှိ သွားပြီ...) ”
“ @#$%^&*-+&$#^%----#&%$@* ”
“ ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့..အမေ ဘာအကူအညီလိုလဲ..အမေကူခိုင်းတာ ကျုပ်အကုန်လုပ်ပေးလိုက်တာချည်းဘဲ အဖေ၊ ကျုပ်ကို စိတ်ချပါ.. ”
ကျုပ်က ဖုန်းပြောရင်းအမေ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ အမေကပါးစပ်ပိတ်ပြီး တခွိခွိ ရီနေတယ်ဗျ..။တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး မျက်ခုံးတွေ ပင့်ပြမိကြတယ်..ရီတော့အရီရသား...။
ပတ်..ပတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဘွတ်..ဘွတ်..ကျွိ..ကျွိ..ကျွိ..
အမေ့ရဲ့ ထိုင်ချတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကလဲ မြန်ပြီးပြင်းလာတယ်လေ။
“ ဟုတ်ကဲ့ အဖေ..ဒါဘဲ..ဒါဘဲ..အိပ်တော့နော်.. ”
ကျုပ်လဲ ဖုန်းကို ပိတ်..ဘေးချလိုက်ပြီး အမေ့ခါးလေးကိုကိုင်လို့ အမေ့ဖင်ကို ကျုပ်လီးပေါ်ဆွဲဆွဲရိုက်ချပေးတယ်။
“ အူ့ ..အူ့.. အား...ဟာ့...အီးးး အမေ့လင်လေးရယ်.. ”
အမေလဲ ဒလကြမ်း စကောဝိုင်းပြီးအသေအကြေကို မွှေတော့တာပဲဗျို့...။
“ အားးး အု...ရှီးးးး အမေ...ငါ့မိန်းမ..လခွီးး ကောင်မ..ငါ..ပြီးး..ပြီးတော့မယ်.. ”
“ မိန်းမလဲထွက်ပြီ..ယောက်ျားရေ..အူးးးး ဟင်းးး... ”
နောက်ဆုံးတော့ အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲကို ကျုပ်ရဲ့သုက်ရည်တွေ နောက်တစ်ချီပန်းထုတ်ထည့်ဖြစ်လိုက်ပြန်ပြီ။ကျုပ်ရဲ့ သားလောင်းသုက်ကောင်လေးတွေ အမေ့သားအိမ်ထဲရောင်အောင် ကူးခတ်ဝင်ရောက်သွားတာကိုစိတ်ကူးနဲ့ မြင်ယောင်နေမိတယ်..။
“ အေးခက်ကို ချစ်လားဟင် ယောက်ျား.. ”
“ သိပ်ချစ်တာပဲ မိန်းမရာ..နေ့တိုင်းလိုးမယ်နော်.. ”
“ သူ့မိန်းမဖြစ်မှတော့ ..လိုးပေါ့..ဘယ်အချိန်လိုးလိုး..ဘယ်လောက်လိုးလိုး..သေအောင်ပဲလိုးလိုး...ခစ်ခစ်.. ”
“ သေအောင်တော့ မလိုးပါဘူးနော်...ကြာကြာဝါးမယ့်သွား..အရိုးကြည့်ရှောင်တဲ့.. အဲ..ဟုတ်သေးပါဘူး။ ကြာကြာဝါးချင်တော့ ထိမ်းဆွဲရမယ်..ဟီးဟီး.. ”
“ ဟင်း...ဒါမျိုးကျတတ်တယ်.. ”
အမေက ကျုပ်ဗိုက်ခေါက်ကိုလိမ်ဆွဲလိုက်တယ်..။ ကျုပ်နဲ့အမေတို့ဖက်ရက်ပြီး ဘယ်သားအမိမှ ပြောကြမှာမဟုတ်တဲ့ တဏှာစကား၊ ခြင်ထောင်စကားတွေနဲ့ ချစ်တင်းနှောရင်း နွမ်းလျပြီး အိပ်ပျော်သွားကြတော့တယ်ဗျာ။
ကျုပ်အခု..မြေပေါ်က ကျုပ်တို့မိသားစုပိုင် တကယ့်လယ်ကွက်အပြင်၊ကျုပ်အမေအရင်းဖြစ်တဲ့ (ဒေါ်) အေးခက်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်လယ်ကွက်ဖြစ်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပါ လယ်ထွန်မင်္ဂလာဆင်နွဲပြီး ကြေညက်အောင်ထွန်လို့ မျိုးစေ့တွေလည်း ချခဲ့လိုက်ပြီးပြီ။
အပြင်ဘက်က လယ်ကွက်ကတော့ စပါးပင်တော့ ပေါက်မှာဘဲ၊အမေ့လယ်ကွက်ကတော့ ဘာလေးတွေပေါက်လာမလဲတော့ မသိဘူးဗျ။ မျိုးစေ့ကောင်းရင်တော့ အပင်သန်မှာပါဘဲ။
အခု ဒီနေ့ ကိုယ့်အမေ့လယ်လေးကိုပါ ကိုယ်ပြန်ထွန်လိုက်ရတာကျုပ်အတွက်တော့ သိပ်ကောင်းသိပ်ကြည်နူးတဲ့ ခံစားချက်ကလေးတော့ ရလိုက်တယ်ဗျာ...။ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ဘယ်တော့မှ ပျက်ပြယ်သွားပြီး ဆုံးသွားနိုင်မယ် မဟုတ်တဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာပေါ်မှာ အခြေခံထားလို့ပါပဲ။
အင်း...အဖေပြန်မလာခင် တမိုးတွင်းလုံးတော့..အမေ့လယ်လေးကို ညက်ပြီးရင်းညက်အောင် ထွန်ရတော့မှာပေါ့လေ...။
အခုတော့ ခဏနားဦးမယ်။ ထယ်သွားလည်းညောင်းလှပြီဗျာ..။
ပြီးပါပြီ။
ခင်မင်စွာဖြင့်
လမင်းကြီး
No comments:
Post a Comment