သမင်ခြံ ဖိုးခင် အပိုင်း ( ၁ )

 သမင်ခြံ ဖိုးခင် အပိုင်း ( ၁ )

 ဘုံခုနှစ်ဆင့်  ရေးသည်။

 အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

 အခန်း ( ၁ )

လူမှု့ဘဝနေထိုင်ခြင်းမှာ တစ်ချို့ တိုးလျလျ… တစ်ချို့ စူးရှရှ… သံယောစဉ်နယ်လွန် နေထိုင်မှု့အစုစုအတွက် အချို့သော ကာမသက်ဝင်မှု့များနဲ့ ရှင်သန်ခြင်းရဲ့ တခါးတချပ်ကို ဖွင့်ကြည့်မိတာပါ။ ( ဘုံခုနှစ်ဆင့်ဖော်ပြီပေါ့ဗျာ )

................................................................................................................................................

" ဟဲ့ ဖိုးခင် … မအေလိုး … လီးကြီး တတောင်လောက်နဲ့ … ဟိုလိမ့် ဒီလိမ့် လုပ်မနေနဲ့ … နေဖင်ထိုးပြီ မသာလေးရဲ့ "

မနက်မိုးလင်းတာနဲ့ စပြီဗျို့ ။အဲဒါ ကျုပ်အမေ ဒေါ်ခင်နွဲ့ရီ ပဲဗျ။ကျုပ်တို့မိသားစု ၃ ယောက်ထဲဗျ အဖေဆုံးတာတော့ ၁၀ နှစ်ကျော်ပါပြီ။ကျုပ်နဲ့ ညမလေး မာလာခင်က ၂ နှစ်ပဲခြားတာ ။ညီမလေးက ၁၈ နှစ်ကျော်ပါပြီ ဖြူဖြူလုံးလုံးလေးပါပဲ။

ဒီလိုပဲ အောက်ခြေလူတန်းစား ဘဝဆိုတော့ ရုန်းကန်လုပ်စားနေရတာ။အမေက နောက်အိမ်ထောင်မပြုပဲ ကျုပ်တို့ရပ်ကွက် လမ်းဂွလေးမှာပဲ အကြော်ရောင်းတယ်ဗျ။ခုလည်း မနေ့ညထဲက ထင်းဝယ်ဖို့ ပြောထားတာ ကျုပ် ညတုန်းက မူးအိပ်သွားလို့ မဝယ်လိုက်ရတာဗျ။

" ဝှီးးး  ဝှစ် …… ဒုန်းးးး  ဂလုန်းးးး … မအေလိုး ခုထိ မထသေးဘူး "

" ထတော့လေ အကို … အမေ့ကြောင်း သိသားနဲ့ "

လာပြီဗျ ဒုတိယ အကြိမ် သစ်သားချောင်း အတိုတစ်ချောင်းနဲ့ ကျုပ်အိပ်နေတဲ့ နေရာကို လှမ်းပစ်တာ။တဖက်ခန်းက ညီမလေးပါ နိုးလာပါရော။အမေက ဒီလိုပဲဗျို့ ။စိတ်က နဲနဲဆတ်တယ်။ဒါမယ့် ကျုပ်နဲ့ညီမလေး ကို ချစ်ပါတယ်ဗျာ။

" ထပြီဗျို့ … အမေရေ "

" ခုထ … ငါ မီးဖို ဖိုပြီးပြီ … လက်ကျန်ထင်းက နဲနေလို့… ကိုမြင့်စိန်ကို သေချာပြော … ညနေကြ ငါကိုယ်တိုင် လာပေးမယ်လို့ … ထင်း ၃၀၀၀ ဖိုး ယူခဲ့ … ခြောက်တဲ့ ဟာလေးတွေ ရွေးယူလာခဲ့ … အငယ်မရော နိုးရင် အမေ့ ဆီပုံး အကြော်တဲလိုက်ပို့အေ "

" ဟုတ် အမေ … သွားနှင့် သမီးမျက်နှာသစ်ပြီး လိုက်လာခဲ့မယ် "

ကျုပ်လည်း မြန်မြန်ထ သွားတိုက်မျက်နှာသစ်ပေါ့ဗျာ။ သွားတိုက်ဆေးတော့ မဟုတ်ဘူးဗျ။ အမေ ကိုယ်တိုင် ထောင်းထားတဲ့ မီးသွေးမှုံ့နဲ့ဆားပါ။ အမေက ကျုပ်ဘေးနားလေး ပွစိပွစိ ပြောရင်း သူ့ပေါင်ကြားထဲ တဗျင်းဗျင်း ကုတ်နေတာ။ဆိုက်ကားထုတ်တော့ ရှေ့က တက်ထိုင်တာပဲ။

အမေ့ကို သူ့အကြော်တဲလေးနား ချပြီး ကျုပ်လည်း ရပ်ကွက် တောင်ဘက်ပေါက် ကိုမြင့်စိန်တို့ ထင်းဆိုင် ဆိုက်ကားလေးနင်းရင်း ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ဆိုက်ကားနဲ့ခုလက်ရှိ အိမ်လေးက အဖေသေတော့ အမွေရလိုက်တာပေါ့ဗျာ။နေဦးဗျ…ကျုပ်တို့နေတဲ့ ရပ်ကွက်လေး အကြောင်း နဲနဲ ပြောပြဦးမယ်။

မြို့ငယ်လေး တစ်မြို့ရဲ့ အနောက်မြောက်ဒေါင့် ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်လေးပေါ့ဗျာ။အဲ…ရပ်ကွက်လေး ဆိုပေမယ့် အိမ်ခြေတွေ ထိစပ်နေတာတော့ ၁၀၀ ကျော်လောက် ရှိသဗျ။ကျုပ်တို့ရပ်ကွက်နာမည်က သမင်ခြံရပ်ကွက်ပဲ။အနောက်ဖက်က တာရိုးကာထားပြီး မြစ်နဲ့လည်း နီးတာပေါ့ဗျာ။မြို့ထဲသွားမယ်ဆို ၁ နာရီလောက် ခြေလျင်လျှောက်ရတာ။ဆိုင်ကယ်ရှိရင်တော့ မြန်တာပေါ့။

နာမည်အရင်းက ခင်မောင်ကျော်ပါဗျာ အဖေမသေခင်က ဖိုးခင်…ဖိုးခင် နဲ့ခေါ်တော့ ခုထိ ကျုပ်နာမည် ဖိုးခင် ဖြစ်သွားရတာ။ကျုပ်အသက်က ၂၀ ကျော်ပါပြီ အတန်းပညာက လေးတန်းထိပဲ တက်ခဲ့ရတာ။သေစာရှင်စာ ဖတ်တတ်ရင် ရပြီဆိုပြီး ကျောင်းထုတ် လက်သမားပညာ သင်ခဲ့ရတာဗျ။

အဖေဆုံးတော့ အမေက ပန်းရံထဲ ထည့်လိုက်တာ။ကျုပ်ကလည်း လက်သမားပညာ ဝါသနာမပါတော့ ပန်းရံအလုပ်မှာ ပျော်နေတာပါ။ဒါပေမယ့် အလုပ်က သိပ်မခေါ်ကြဘူးဗျ။ကျုပ် ပုံစံကြောင့်ပါ။မျက်နှာက အမေနဲ့တူတော့ ကြည့်ကောင်းတယ်ပေါ့ဗျာ။အသားရည်က အမေ့လောက်မဖြူပေမယ့် အသားလတ်တယ်ခေါ်မလားပဲ။ငယ်ငယ်က ကိုယ်လုံးခပ်ပိန်ပိန်မို့ ပန်းရံခေါင်းတွေက အလုပ်ခေါ်မခိုင်းတာပါ။

ခုတော့ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နဲ့ပေါ့ ကြုံရာကျပမ်းလုပ်နေရတာလေဗျာ။အမေက ခုထိ ခါးသေးရင်ချီ အသားဖြူဖြူလေးနဲ့ပါ။နူတ်ကြမ်းသလောက် မျက်နှာက ဝိုင်းဝိုင်းချောချောလေး…မျက်ခုံးထူထူကြီးက အထင်းသားပဲ။အမေက ရှမ်းစပ်လို့ ပြောတာပဲ… အဖေနဲ့ တခြားမြို့မှာ တွေ့ပြီး အိမ်ထောင်ကျမှ အဖေ့ဆီလိုက်နေတာ။အသက် ၄၅ ဆိုပေမယ့် နို့အုံစူစူကြီးနဲ့ ခါးအောက်ကဖင်ကြီးက လမ်းလျှောက်တိုင်း တုန်ခါနေတာ။

အဖေဆုံးတော့ ထိကပါးရိကပါး လုပ်တဲ့သူတွေ အများသား။အမေက ပါးစပ်ကြမ်းတော့ မကပ်ရဲကြတာဗျို့။ဟော … ကိုမြင့်စိန် ထင်းဆိုင်ရောက်ပီဗျ။

" ဗျိုးးး … လေးမြင့်စိန် "

" ဟေ … ဖိုးခင် … လာဟေ့ မင်းအမေ ထင်ယူခိုင်းလိုက်တာလား "

" ဟုတ် … ထင်းခြောက်တာလေး ၃၀၀၀ ဖိုးလောက်ပေးဗျာ ညနေကြ အမေလာပေးလိမ့်မယ် "

" ရပါတယ်ကွ … မြောက်ဖက်ပုံထဲက ယူသွား … ဒီဘက်က နဲနဲစိုသေးတယ် "

ကျုပ်လည်း ထင်းရွေးပြီး ဆိုက်ကားလေးနဲ့ ရပ်ကွက်ထဲပြန်နင်းလာတာ။အမေ့အကြော်တဲနား ရပ်ပြီး ထင်းတွေစီပေးလိုက်တယ်။အမေက အကြော်ကြော်နေပါပြီ။အကြော် ကြော်တဲ့ ဒယ်အိုးရှေ့မှာ အောက်က ဒန်ကန်အပြားဝိုင်းကြီးခံပြီး အပေါ်က အကြော်ဘမ်းတင်ထားတာပေါ့။

အမေက ကျက်တဲ့အကြော်တွေ အကြော်ဘမ်းထဲ ထည့်တော့ အကြော်နဲ့ကပ်ပါလာတဲ့ ဆီတွေက ဒန်ကန်အဝိုင်းကြီးထဲ စီးကျနေတာ။ကျုပ်လည်း အကြော်ဘမ်းနားထိုင်ရင်း နားကြားညှပ်ထားတဲ့ ဆေးပေါ့လိပ်အတိုကို ဒယ်အိုးအောက်က မီးဖိုထဲ မီးတို့လိုက်တာ။

ထိုင်ခုံအပြားအပုလေးပေါ်ထိုင်ရင်း အကြော်ကြော်နေတဲ့ အမေ့ထမိန်က အောက်စလွတ်ပြီး စောက်မွှေးအုံကြီး မြင်နေရတာဗျို့။အမေက အကြော်ပန်းကန်ချပေးတော့ ထမိန်က ပြန်ဖုံးသလို ဖြစ်သွားရတာပေါ့။အကြော်စားနေတုန်း အမေဆီက ပွစိပွစိ စကားသံတွေ ထွက်လာပါပြီဗျာ။

" ဖိုးခင် … နင် မနေ့ကလည်း ငါ့ ပိုက်ဆံမအပ်ဘူးနော် … ဒီနေ့ ၃၀၀၀ ပေးရမယ် … မရရင် ငါ့အကြောင်းသိမယ် "

" ကဲပါ အမေရာ … ညနေကြ … ကျုပ်ပေးမှာပါ "

" မနွဲ့ ကုလားကြော်ရပြီလား … ၅၀၀ ဖိုးလောက် "

ကျုပ်တို့စကားပြောနေတုန်း ၃အိမ်ကျော်က ဒေါ်ညွန့် အကြော်လာဝယ်နေတာဗျ။

" ကုလားကြော် ခဏနေမှ ရမှာ မမညွန့်ရေ … ဗမာနဲ့တိုဟူးပဲ ရသေးတာ … ကုလားဘယာ မုန့်နှစ်က နှပ်ထားတုန်းမို့ "

" အေးအေး … ရှိတာ ထဲ့အေ … အိမ်က ဟာတွေက အလုပ်သွားကြတော့မှာ ထမင်းကြော်လေးနဲ့ ကျွေးမလို့ "

ကျုပ်လည်း အဆာပြေ အကြော်စားပြီး ဆိုက်ကားနဲ့ ရပ်ကွက်မြောက်ခြမ်းထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ထွက်ကာနီး အမေက ညီမလေး အလုပ်ပြန်ရင် အကြောလိမ်းဆေး တစ်ဗူးဝယ်ခဲ့ဖို့မှာတာနဲ့ ခေါင်းညိတ်ပြရင်းဆိုက်ကားပေါ်တက်လိုက်တာပေါ့။

တာရိုးက ပတ်နင်းပြီး ကွမ်းယာဆိုင်တွေ့တော့ ဆိုင်ဘေးက ကြားလမ်းထဲ ကွေ့ဝင်လာလိုက်တာ။ ၅ အိမ်ကျော်လောက်မှ ဝါးလုံးတွေနဲ့ ဝန်းထရံသဘောမျိုးကာထားတဲ့ ကျုပ်သူငယ်ချင်းအိမ်ရှေ့ ရပ်လိုက်တာ။ရပ်လိုက်တာနဲ့ အိမ်ပုလေးရှေ့ တန်းလျားခုံလေးပေါ် ဆေးပေါ့လိပ် ထိုင်သောက်နေတဲ့ ပေတိုးက လှမ်းနူတ်ဆက်တော့တာပဲ။

" ဟေ့ကောင် ဖိုးခင် … ငါ့ဆီလာတာလား "

" အေးကွာ ပေတိုး "

ကျုပ်လည်း ပေတိုးကိုနူတ်ဆက်ရင်း သူ့ဘေးနား ဝင်ထိုင်လိုက်တာ။တန်းလျားခုံပေါ်ချထားတဲ့ ပေတိုး မီးခြစ်ယူပြီး ကျုပ်ဆေးလိပ်ကို မီးညှိပြီး ခပ်ပြင်းပြင်းဖွာလိုက်မိတယ်။

" တီးဆွဲပြီးပြီလား … ဖိုးခင် "

" မဆွဲတော့ပါဘူးကွာ … အိမ်မှာ အမေက အစောရီးဗျောက်ဖေါက်နေလို့ မင်းဆီ ထွက်လာတာ "

" ဟားးး … မင်း အမေ ဗျောက်မဖေါက်တဲ့ရက် ရှိလို့လား ဟေ့ကောင်ရ "

" အေးကွာ ခုလည်း မနေ့က ပိုက်ဆံ မအပ်လို့ တောင်းနေတာ မင်းဆီလာချေးတာ … ညက ပွဲကြည့်ထားတော့ ငါလည်းအိပ်ချင်နေတာ ဆိုက်ကား မထွက်ချင်ဘူးကွာ "

" ငါ့ထဲ … ၃၀၀၀ မရှိဘူးကွ … ညက မသီတာ အော်ဒါရလို့ လိုက်ပို့တာ ၂၀၀၀ ပဲရတာ … မင်း ၁၀၀၀ ယူချင်ယူသွား "

" အေး ဒါဆိုလည်း ၁၀၀၀ပေးကွာ ငါ မသီတာဆီ သွားဖန်ကြည့်ဦးမယ် … ဒါနဲ့ ညက မသီတာ ဘယ်လောက်ရလဲကွ "

" မနက်လင်းမှ ပြန်လာတာ ၂၀၀၀၀ လောက်တော့ ရမှာပေါ့ … ငါ့တောင် ဆိုက်ကားခ ၂၀၀၀ ပေးတာ "

ကျုပ်လည်း ပေတိုးဆီက ၁၀၀၀ ယူပြီး ခါးကြားညှပ်လိုက်တယ်။ပြီးမှ ပေတိုးအိမ်နဲ့ ၁၀ အိမ်ကျော်လောက်က မသီတာ အိမ်ထိနင်းခဲ့လိုက်တာ။မသီတာ ဆိုတာ ကြေးစားပေါ့ဗျာ။ညပိုင်း အော်ဒါရရင် ကျုပ်နဲ့ ပေတိုးပဲ ခေါ်တာ။လူရင်းတွေပေါ့ … တခါတခါ သူ့ကို နှောက်ယှက်တဲ့လူရှိရင် ကျုပ်တို့ကပဲ ရှင်းပေးရတာ။

ကျုပ်လည်း မသီတာ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ မအော်တော့ပါဘူး ။တခါတည်း အိမ်ထဲဝင်လိုက်တာပေါ့။မသီတာ အိမ်ကလည်း မြေစိုက်အိမ်ပါပဲ။ အိပ်ခန်း ၂ ခန်း ခွဲထားပြီး  နောက်ဖေး အဆွယ်လေးချ မီးဖိုချောင်တွဲလျက်လေးဆောက်ထားတာပါ။ဝင်ဝင်ချင်း အခန်းက သူ့အဖေ လူမမာကြီး နေတာပါ။လေဖြတ်ထားတာပေါ့ဗျာ။ကပ်လျက်က မသီတာ အိပ်ခန်းပါ။

ကျုပ်လည်း မသီတာအခန်းထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်တာ ခြင်ထောင်ပန်းရောင်လေးထဲ ပက်လက်လေးလှန်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲ တဗျင်းဗျင်း ကုတ်နေတာဗျ။အနားရောက်မှ သေချာကြည့်မိတော့ ထမိန်က ပေါင်ရင်းထိလှန်ထားပြီး စောက်မွှေးအုံကြီးကို ပွတ်သပ်နေတာဗျ။ကျုပ်လည်း အားရအောင်ကြည့်ပြီးမှ နာမည်ခေါ်လိုက်တာ။

" မသီတာ "

" ဟဲ့ … မအေဘေး ဖိုးခင် … ဘယ်ချိန်က ရောက်နေတာလဲ ငါ့အခန်းထဲ "

" ခုနလေးတင် … ဟီးးးး "

မသီတာက သူ့အဖုတ်ကို ထမိန်နဲ့ ပြန်ဖုံးရင်း ခြင်ထောင်အပြင်ထွက်လာတာပေါ့။

" အစောကြီး ဘာလာလုပ် ငါလည်း ခေါ်မထားပါဘူးနော် "

" အင်းပါ အမရဲ့ ကျုပ် ပိုက်ဆံလာချေးတာ အမေက ဆူပူနေလို့ပါဗျ "

" အံမယ် … ပေတိုး ပြောလိုက်တာ နေမှာ … ဟုတ်တယ်မလား "

" ဟီးးး "

ခဏလေး စောင့် ငါ အဖေ့ကို ဆန်ပြုတ်တိုက်မလို့ မီးဖိုချောင်ထဲ ဆန်ပြုတ်ကြိုထားတာ တိုက်လိုက်ဦးမယ် "

ကျုပ်လည်း မသီတာ အခန်းထဲက ထွက်ပြီး အိမ်အဝင် တံခါးနားက ရပ်စောင့်နေလိုက်တယ်။ခဏကြာတော့ဗျာ မသီတာ အဖေအခန်းထဲက ဝူးဝူးဝါးဝါးနဲ့ ပန်းကန်ကျကွဲသံတွေပါ ကြားလိုက်ရတာ။ဝင်ကြည့်လိုက်တော့ မသီတာအဖေထိုင်တဲ့ပက်လက်ကုလားထိုင်ဘေးမှာ မသီတာက ထိုင်လျက်လေး ဘေးမှာ ဆန်ပြုပ်တွေက မြေကြီးပေါ် ပြန့်ကျဲနေတာ ပန်းကန်လည်းကွဲလို့။

ဒါနဲ့ အနီးနားက တံမြက်စီးယူပြီး ဆန်ပြုပ်တွေလှည်းကျင်းပေးလိုက်တယ်။ပြီးမှ အကျိုးကြောင်း မေးကြည့်တော့ ညက တညလုံး မသီတာအဖေက မသီတာကိုခေါ်နေတာတဲ့။မသီတာက အော်ဒါ လိုက်ရတော့ အိမ်မှာ မရှိဘူးလေ။မနက်လင်းလို့ ကုတင်ပေါ်ကနေ ပက်လက်ကုလားထိုင်ပေါ်ရွေ့ပြီး ဆန်ပြုတ်တိုက်တော့ လှုပ်လို့ရတဲ့ လက်တဖက်နဲ့ ဆန်ပြုပ်တွေ မှောက်ချပစ်တာ။

" ပုဆိုးတွေလဲ ရွှဲနေတာ အဖေ သေးပေါက်ချင်လို့ ငါ့ခေါ်တာနေမှာဟ … ဟင့် ဟင့် "

ကျုပ်လည်း မသီတာအဖေကို အဝတ်စားလဲပေးပြီး ပိုက်ဆံ၂၀၀၀ ထုတ်ပေးတော့ မသီတာမျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်တွေနဲ့ဗျ။အော် … ခန္ဓာကိုယ်ရင်းပြီး မိဘပေါ်လုပ်ကျွေးနေတာတောင် မိဘက အကောင်းမထင်တာ တချို့ဘဝတွေက ဆိုးဝါးလွန်းပါတယ်ဗျာ။

အိမ်ဝက အထွက် မသီတာကို နောက်ရက်ပြန်ဆပ်မယ်ပြောတုန်း မသီတာဆီက အိ့ကနဲ့ရှိုက်သံကြောင့် ကျုပ်ရင်ထဲ နှစ့်ကနဲ့ ဖြစ်မိသွားရပါတယ်။အိမ်ပြန်ရောက်တော့ တံခါးက စိထားတာဗျ။ကျုပ်လည်း တံခါးလက်ကိုင်နဲ့ အိမ်တံခါးဘောင် တွဲချိတ်ထားတဲ့ သွပ်နန်းကြိုးကို လှည့်ဖြည်လိုက်တယ်…အိမ်ထဲအရောက်…

" ဟော … အကို ပြန်လာပီလား အမေမှာတဲ့ ထင်းရော ပို့ပြီးပြီလား "

နောက်ကျောဘက်က အသံထွက်လာလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တာ ညီမလေးမာလာခင်ပေါ့။နောက်ဖေးရေချိုးနေလို့ အိမ်ရှေ့တံခါးပိတ်ထားတာနေမှာ…လက်ထဲက သူ့အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကိုင်ထားတာဗျ။ဘောင်းဘီအနက်လေးက လိပ်ကိုင်ထားတော့ လျှော်ထားပုံပဲ။ 

ရေစက်လေးတွေကပ်နေတဲ့မျက်နှာအောက် နို့အုံအထက်နားလေးက မှဲ့နီလေးက ထင်းလို့… စူထွက်နေတဲ့ နို့အုံလေးကို ရေစိုထမိန်လေးက ကပ်နေတော့ ကြည့်ရင်း ကျုပ်အောက်က တင်းကနဲ့တချက်ဖြစ်သွားမိတာ။

" အေး ညီမလေး … နင်အလုပ်ပြန်ရင် အမေက အကြောလိမ်းဆေးတစ်ဗူးဝယ်ခဲ့တဲ့ "

" အင်းပါ … ဖယ်ပါဦး ညီမလေး ချမ်းနေပြီ "

ကျုပ် ဘေးကို ကပ်ပေးတော့ ညီမလေးလဲ အထဲဝင်ပြီး အိပ်ခန်းရှေ့ သွပ်နန်းကြိုးတန်းမှာ သူ့အတွင်းခံလေး လှမ်းချိတ်နေတာ။ခြေဖျားလေးထောက်ပြီးချိတ်တော့ ခါးအောက် ဖင်လေးက လုံးပြီးကော့နေတာဗျ။

" အကို … ညီမလေး ထမိန်တစ်ထည် ယူပေးပါဦး … အခန်းထဲက သေတ္တာ ပေါ်မှာ "

ကျုပ်ယူပေးတဲ့ ထမိန်ကို ဟိုဖက်လှည့်ပြီး လဲလိုက်တာဗျ။သူထမိန်လေး ရေညှစ်နေတုန်း ကျုပ်လည်း ကျုပ်အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီးလှဲလိုက်တော့တာ။ခါးကြားက ချေးလာတဲ့ ပိုက်ဆံ ၃၀၀၀ ကို ထုတ်ပြီး ခေါင်းအုံးအောက် ထိုးထားလိုက်တယ် အမေလာရင် ပေးရမှာဗျို့။မှေးနေတုန်း တရှပ်ရှပ်နဲ့ ညီမလေး မာလာခင် သူ့အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာနေတာ။မကြာပါဘူး တဂျိဂျိနဲ့ သနပ်ခါးသွေးနေပါပြီ။

ထုံးစံအတိုင်း ကျုပ်လည်းကိုယ်လုံးကို ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် အိပ်ရင်း လှည့်လိုက်တာပေါ့ဗျာ။ခြေရင်းဘက်မှာ မှန်ထောင်ပြီး ညီမလေးက သနပ်ခါးလိမ်းလေ့ရှိတာဗျ။အခန်းချင်းကပ်ရက်မို့ ချောင်းနေကြပါ။ထရံအောက်ခြေကို မှန်အသေးတချပ်ထောင် တင်ပလ္လင်ခွေပြီး မှန်ကြည့်လိုက်သနပ်ခါးပွတ်လိုက်နဲ့ပေါ့။

ပါးပြင်ပေါ်ပါးကွက် ကွက်ပြီး ခေါင်းဘီးလေးနဲ့ အစင်းလေးဖြစ်အောင် ခြစ်နေတာဗျ။ပြီးမှ ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်လေးကို ခါးထိဖြည်ချရင်း လည်ပင်းနဲ့ နို့အုံအပေါ်ပိုင်းကို သနပ်ခါး ထပ်ပွတ်နေတာ။နို့လေးတွေ တင်းထုပ်နေပြီး နို့သီးခေါင်းပန်းရောင်သေးသေးလေးက ကော့နေတာပဲ။ဘေးနားယက်တောင်တစ်ချောင်းယူပြီး ခေါင်းလေးမော့ ဘယ်ညာယိမ်းရင်း သနပ်ခါးခြောက်ဖို့ ယက်ခပ်နေတာ။

ပြီးမှ ခါးပေါ်က ထမိန်ကိုဆွဲတင်ရင်း ပြန်ပြီး ရင်လျားလိုက်တာပဲ။တင်ပလ္လင်ခွေရာကနေ ခြေထောက်ကို ရှေ့ထုတ်ပြီး ဖနောင့်လေးထောက် ဒူးလေးထောင်ပြီး ထမိန်အောက်နားစကို ပေါင်ရင်းထိလှန်ပစ်တာဗျို့။ခြေမျက်စိကနေ ပေါင်လယ်လောက်ထိ သနပ်ခါးတွေလိမ်းတော့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်လေးက အတိုင်းသားပဲ။

စောက်မွှေးပါးပါးလေးနဲ့ အစိလေးက ပြူးထွက်နေတာဗျာ။ကျုပ်လည်း ကျုပ်ပေါင်ကြားကလီးကို ကိုင်ပြီး ချော့နေရတော့တာပဲ။တအားကို တောင်နေတာဗျ။ခဏနေ ညီမလေး အလုပ်သွားတော့ ဂွင်းထုပြီး ထိုးအိပ်လိုက်တော့တာပဲဗျာ။

..................................................................................................................................................

 အခန်း ( ၂ )

ရပ်ကွက်ထဲ ကလေးတွေ ဘောလုံးကန်တော့ တအုန်းအုန်း တဒိုင်းဒိုင်းနဲ့ မို့ နေ့ခင်း ၁ ချက်ကျော်ကျော်လေး ကျုပ်လည်း နိုးလာတာဗျို့။ကျုပ်အိမ်အနောက်ဖက် မနီးမဝေးလေးမှာ မူလတန်း ကျောင်းတစ်ကျောင်းရှိတယ်ဗျ။နေရာက ကျယ်တော့ ကလေးတွေဆော့ရင်းကစားရင်းနဲ့ ဘောလုံးကွင်း ပုံစံဖြစ်လာရတာ။

ဗိုက်ဆာတာနဲ့ မီးဖိုချောင်ထဲဝင်ပြီး မနက်က ညီမလေးချက်တဲ့ ဘဲဥအချဉ်ချက်နဲ့ မနေ့ကကျန်တဲ့ ငြုပ်သီးထောင်းလေး ကြိတ်လိုက်တယ်ဗျို့။ထမင်းအိုးဖွင့်တော့ ထမင်းက ကျုပ်တစ်ယောက်စာပဲ ကျန်တာ…အမေလည်း လာစားသွားပြီနေမှာ။

ထမင်းစားပြီး ကျုပ်လည်း ထရံမှာကြွတ်ကြွတ်အိပ်နဲ့ချိတ်ထားတဲ့ ဆေးပေါ့လိပ်အစည်းထဲက တစ်လိပ်ယူမီးညှိပြီး ဖွာရင်း အခန်းထဲပြန်လှဲနေလိုက်တယ်။အပြင်က အသံကြားလိုက်တော့ ကျုပ်ချက်ချင်းထရက်လိုက်တာဗျ … မခိုင် အသံဗျို့။

" ဖိုးခင် … မောင်လေး … ရှိလား "

" ရှိတယ် … မခိုင် … လာလာ "

ကျုပ်လည်း ဘေးဘီတချက်ကြည့်ရင်း မခိုင်ကို အိမ်ထဲခေါ်သွင်းလိုက်တယ်။အိမ်တံခါး ပြန်စိတော့ မခိုင်က ဖင်လေးကောက်တောက်ကောက်တော်နဲ့ ကျုပ်အိပ်ခမ်းထဲ တန်းဝင်သွားတော့တာပဲ။ဖင်က နဂိုကောက်မဟုတ်ဖူးဗျ … ကိုယ်ဝန်နဲ့မို့ ပေါင်ကားတားတားလေးနဲ့ဖင်က ကောက်ထွက်နေတာ။

မခိုင်နာမည်အရင်းက စုစုခိုင်ဗျ  သူ့ယောင်္ကျားက ကိုမောင်တင့်ပါ။ကိုမောင်တင့်က မခိုင် ကိုယ်ဝန်ရကာစမှာ ကားတိုက်ပြီး ဆုံးသွားတာဗျ။ကျုပ်တို့နဲ့ တရက်ကွက်တည်း အိမ်ငှားနေကြတာဗျ။မခိုင်မိဘတွေက ချမ်းသာတယ် ကိုမောင်တင့်က သာမန်လက်လုပ်လက်စားပေါ့။

သဘောမတူလို့ ပစ်ထားတာ…ကိုမောင်တင့်ဆုံးတော့ လာခေါ်ကြတာ မခိုင်ကိုယ်ဝန်ရှိမှန်းသိတော့ ကလေးမွေးပြီးမှ ခေါ်မယ်ဆိုပြီး ကျုပ်တို့အိမ်နားက ခပ်သန့်သန့်နံကပ်တိုက်လေးတစ်လုံးငှားပေးထားတာ။အိမ်ဖေါ်မလေး တစ်ယောက်နဲ့ပေါ့။သူတို့ စပြီးအိမ်ထောင်ကျကာစ ကျုပ်တို့ဘေးရပ်ကွက်ကဗျ။ဖြစ်ပုံက ဒီလိုဗျို့။

ကိုမောင်တင့်ကားတိုက်ခံရတာ ကျုပ်တို့ လမ်းထိပ်တင် အုတ်သည်တဲ့ကားနဲ့တိုက်မိတာ။ကိုမောင်တင့်ကားတိုက်ခံရတော့ ဘေးနား ဘယ်သူမှ မရှိဘူးဗျ။မခိုင်က အပြေးအလွှားနဲ့ ဟိုအော်ဒီအော်ပေါ့ဗျာ။ကျုပ်လည်း အမြင်မတော်တာနဲ့ ဆိုက်ကားလေးရပ်ပြီး သွေးအိုင်ထဲလည်းနေတဲ့လူနား ရောက်တော့ မလှုပ်တော့ပါဘူးဗျာ ပွဲချင်းပြီးပဲ။

ခဏအကြာ ရပ်ကွက်က လူနာတင်ကားလာတော့ ကျုပ်လည်း အလောင်းကို ကူမှပေးရင်း ဆေးရုံထိ ပါသွားတာပေါ့။ဆေးရုံရောက်တော့ ဆရာဝန်က အသက်မရှိကြောင်း ပြောတော့ မခိုင်တစ်ယောက် အော်ငိုပါလေရော။အလောင်းပြန်သည်လာတော့ မခိုင်တို့က လူသစ်တွေဆိုတော့ အသိမိတ်ဆွေ နည်းတာပေါ့ဗျာ။

အလောင်းရေချိုးပြင်ပြီးမှ ကျုပ်လည်း ကားတိုက်တဲ့နေရာပြန်သွားတော့ တော်ပါသေးရဲ့ဗျာ ဆိုက်ကားက ကျုပ်ထားခဲ့တဲ့အတိုင်းလေး။ပြန်ကာနီး မခိုင်က ညပိုင်းပြန်လာဖို့ပြောပြီး ပိုက်ဆံ ၅၀၀၀ ပေးလိုက်တာဗျို့။ကျုပ်လည်း ညပိုင်းက ဘီအီးတစ်ပိုင်းကစ်ပြီး နာရေးအိမ် သွားလိုက်တာပေါ့။ကျုပ်ဆိုက်ကားမြင်တာနဲ့ မခိုင်က အလောင်းဘေးထိုင်ငိုရင်း ကျုပ်ဆီထလာတာပဲ။

" လာလာ မောင်လေး … အမက မင်းမျှော်နေတာ … ဒီရပ်ကွက်က လူတွေက စောင့်ရင်းဖဲဝိုင်းလုပ်ခိုင်းနေလို့ "

ကျုပ်အကြိုက်ပေါ့ဗျာ… ဖဲမရိုက်ရတာ တစ်ပတ်ကျော်ပြီလေ ပိုက်ဆံပျက်နေတာဗျ။မခိုင်က ပိုက်ဆံ တစ်သောင်းထပ်ပေးပြီး ဖဲထုပ်နဲ့ ဆေးလိပ်လေး ကွမ်းလေးပါ နာရေးစောင့်တဲ့သူတွေ ဧည့်ခံဖို့ ဝယ်ခိုင်းနေတာ။ကျုပ် ဖဲထုပ်နဲ့ ဆေးလိပ်အကြမ်းဝယ်ပြန်လာတော့ လူအတော်စုံနေပြီဗျို့။

ဒါနဲ့ … မခိုင်ဆီက ကိုမောင်တင့် ပုဆိုးအဟောင်းတထည်တောင်းပြီး အလောင်းတင်ထားတဲ့ ကုတင်ဘေးဖြန့်ခင်းပြီး ပန်းကန်အသေးတချပ်နဲ့ ဖဲထုပ်အသစ်တစ်ထုပ် ချပေးလိုက်တယ်။စတည်တဲ့ဝိုင်းမို့ ကျုပ်မပါရသေးဘူး ဘေးကနေကြည့်နေရတာ။တဖြည်းဖြည်း နောက်တဝိုင်းလုပ်ဖို့ ပြောနေတာဗျို့ လူတွေကလည်း များလာပြီဗျာ။

ဒီတခါ မခိုင်က ကျုပ်ကို သူတို့အခန်းထဲထိ ခေါ်သွားရင်း ဗီရိုသော့ဘယ်ထားမိမှန်း မသိလို့ပြောပြီး သော့ဖြတ်ခိုင်းတော့တာပဲ။သော့ဖျက်ပြီးမှ ဗီဒိုအပေါ်ထပ်က သူယောင်္ကျား ပုဆိုးတစ်ထည် ယူပေးတာပါ။ပုဆိုးကျုပ်ဆီ လှမ်းပေးတော့ မခိုင်ခန္ဓာကိုယ်က ယိုင်ကနဲ့ညွတ်ကျလာလို့ ကျုပ်လည်း ဖမ်းထိန်းလိုက်ရသေးတာ။

ဗီဒိုဘေးက ကုတင်ပေါ် မခိုင်ကိုတင်ထားပေးပြီး အခန်းပြင်ထွက် ဖဲဝိုင်း နောက်တစ်ဝိုင်း ထပ်ခင်းပေလိုက်ပါတယ်။ပြီးမှ အခန်းထဲပြန်ဝင်တော့ မခိုင်က ကိုယ်ဝန် ၂ လကျော်ပြီဖြစ်ကြောင်း လင်ဖြစ်သူမရှိတော့သဖြင့် ဘာလုပ်ရမယ် မသိကြောင်းပြောပြီး ကြိတ်ငိုပါလေရော။

ကျုပ်လည်း မခိုင်ကိုယ်လုံးလေး ဖက်ပြီး နှစ်သိမ့်နေမိတာပေါ့။လူချင်းကပ်သွားတော့ မခိုင်ဆီက ရေမွှေးနံ့ ချွေးနံ့ လေးရနေတာဗျ။ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားတာတောင် မငြင်းရှာပါဘူး။လင်ဖြစ်သူသေတော့ အားကိုးရာ မဲ့နေတဲ့ ပုံစံလေး။

" နာရေးပြီးတဲ့ထိ ကူညီပါဦး ငါ့မောင်ရယ် … အမအိမ်ကလည်း ကိုမောင်တင့်နဲ့ သဘောမတူလို့ ပစ်ထားလို့ပါ "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ အမရယ် … စိတ်အေးအေးထား အကုန်လုပ်ပေးမှာပါ "

ဒါနဲ့ပဲ နာရေးရက်လည်တဲ့အထိ ကျုပ်ပဲ အစအဆုံး လုပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။နာရေးပြီးတော့ ကျုပ်နဲ့ အတော်လေးရင်းနှီးလာတာဗျ။ကျုပ် လည်း မကြာမကြာ မခိုင်အိမ် ဝင်ထွက်နေတာပေါ့။တရက် ကျုပ်ရောက်သွားတော့ တံခါးကပိတ်ထားတာဗျို့။လက်နဲ့စမ်းကြည့်တော့ အတွင်းဘက်က ဂလန့်ပဲထိုးထားတာပါ။

ကျုပ်လည်း တံခါးဖွင့်ပြီး ဆိုက်ကားပါ အထဲသွင်းလိုက်တယ်။ပြီးမှ တံခါးပြန်ပိတ်ပြီး မခိုင်အခန်းထဲ တန်းဝင်လိုက်တာပဲ။ခြင်ထောင်ထဲ ပက်လက်လေးအိပ်နေတာ တွေ့တော့ ကျုပ်လည်း ခြင်ထောင်အောက်အနားစလေး မှပြီး ဝင်လိုက်တာပေါ့။

ရင်တွေလည်းခုန်ရတယ်ဗျာ အဆင်မပြေရင် မဒိန်းမှု့ဗျ…ရှင်းရှင်းပြောရရင် မခိုင်ကို ကျုပ်လိုးချင်တာ ၂ ပတ်လောက်ရှိပြီဗျ။ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ်ပတ်လောက်က ကျုပ်ရောက်တော့ မခိုင်က ရေချိုးနေတာဗျ။တစ်ယောက်ထဲနေတဲ့အိမ်ဆိုတော့ ရေချိုးခန်း တံခါးမပိတ်ပဲ ကိုယ်တုံးလုံးချိုးနေတာပေါ့။ဗိုက်လေး နဲနဲထွက်နေတာက လွဲရင်း သူ့နေရာနဲ့သူ အချိုးစား ကျတယ်ဗျ။မခိုင် ပေါင်ကြားထဲ လက်နိုက်စမ်းတော့ ဖျက်ကနဲ့…

" ဟင် … မောင်လေး ဖိုးခင်လား … အမ အပြင်ထွက်ခဲ့မယ်လေ "

သူပေါင်ကြားက ကျုပ်လက်ကို ဖယ်ရင်း ကုန်ထလာတာ။ကျုပ်က တအားတင်းနေပြီဗျ … မရတော့ဘူး။ချက်ချင်း သူ့ပေါ်ခွပစ်လိုက်တာ။မခိုင်က ပထမ လူးလွန့်ရင်း ငြင်းပါသေးတယ် မောင်နှမလို နေကြရအောင် ဘာညာပေါ့ဗျာ။နောက်ပိုင်း ကျုပ်လီး ဝင်သွားတော့လည်း ငြိမ်ကျသွားတော့တာပါပဲ။

သူ့ဗိုက်ကို မထိဖို့ ပြောရင်း ကျုပ်လိုးသမျှ ကြိတ်ခံနေတာပဲ။အအိုဆိုပေမယ့် သူ့ယောင်္ကျားလီးက သေးလို့လားမသိဘူး လိုးရတာ စီးပိုင်နေတာဗျာ။သူလည်း လင်သေတာ ၁ လလောက်ဆိုတော့ လီးငတ်နေရှာမှာပေါ့။ ၂ ချီဆက်တိုက် လိုးပြီးမှ ထမင်းထစားကြတာ။ထမင်းစားပြီး သူ့အိပ်ခန်းထဲမှာပဲ အတူအနားယူရင်း အိပ်လိုက်ကြတာပေါ့။

ညနေပိုင်း ကျုပ်နိုးတော့ ကျုပ်လီးကို ပုဆိုးအပြင်ကနေ ခပ်တင်းတင်း အုပ်ကိုင်ထားတာဗျို့။ပြန်တော့မလို့ နူတ်ဆက်တော့မှ ကိုင်ထားတဲ့လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လွတ်ပေးတာ။အိမ်တံခါးဖွင့်တုန်းလေးရှိသေး နောက်တခါ မလုပ်ရတော့ဘူး ဘာညာ ပြောရင်း တချီထပ်လိုးခိုင်းတော့တာပဲ။

သူကျေနပ်အောင် လိုးပေးပြီးမှ ကျုပ်လည်း အိမ်ပြန်ခဲ့လိုက်တာ။နောက်ပိုင်း ၁ ပတ် ၄ ရက်လောက် လိုးဖြစ်တာပေါ့။သူ့မိဘတွေ လာခေါ်တော့ ကိုယ်ဝန်နဲ့မို့ ဒီမှာပဲ ကလေးမွေးပြီးမှ ခေါ်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြနေတာ။ဒါနဲ့ပဲ ကျုပ်တို့ရပ်ကွက်က နံကပ်တိုက်လေးတစ်လုံး ငှားနေဖြစ်တာ…သူ့မိဘတွေက အိမ်ဖေါ်ကောင်မလေး တစ်ယောက်ထားပေးပြီး ၂ ပတ်တခါလောက် လာလာကြည့်ကြတာပေါ့။

" ဟဲ့ … ဖိုးခင် … ဘာတွေ တွေးနေတာလည်း "

မခိုင် အသံကြားတော့မှ ကျုပ်လည်း အတွေး ရပ်သွားတော့တယ်။ကျုပ်လည်း ပြုံးပြရင်း မခိုင်ရှေ့ရပ်လိုက်တော့ ပုဆိုးဖြည်ချပြီး လီးကို တန်းစုပ်ပေးတော့တာပဲ။ဗိုက်က ၈ လ ဆိုတော့ အတော်ပူနေပြီဗျ။ကျုပ်က ကိုယ်ဝန်ရင့်လာလို့ ဆင်ခြင်နေပေမယ့် မခိုင်က ဇွတ်ပဲ။

လီးအရင်းကနေ အဖျားထိယက်ပေးပြီးမှ ဒစ်ကို ဆွဲဆွဲစုပ်တာ။ထိပ်ကို စုပ်ရင်းတန်းလန်း လက်ကလည်း ဂွင်းထုပေးသေးတာ။ကျုပ်လည်း မခိုင်ခေါင်းလေးကို ဖွဖွလေးကိုင်ထားပေးလိုက်တယ်။မခိုင်အကျင့်က စုပ်လို့အားရပြီဆို ဒစ်ကိုငုံထားရင်း လက်နှစ်ဖက်ကကျုပ်ခါးကိုကိုင်ပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲလီးကို အရင်းထိကပ်နေအောင် ဖိကပ်ပစ်တာ။လီးအရည်ပြားတစ်ခုလုံး အာကောင်ထဲ နွေးကနဲ့နွေးကနဲ့ စိမ့်နေတာဗျို့။

ခဏနေမှ သူ့ခေါင်းကို နောက်ဆုတ်ရင်း သူစုပ်ထားတဲ့ လီးကို စိုက်ကြည့်တတ်တာ။ဒစ်ဖူးကို ၂ ခါ ၃ ခါ ပြန်နမ်းပြီး နောက်တကြိမ် သူပါးစပ်ထဲ လီးကိုအရင်းထိ ထပ်သွင်းတာပဲ။ ၅ ကြိမ်လောက် ထပ်ခါထပ်ခါလုပ်ပြီးမှ အလိုးခံတတ်တာဗျ။ခုနောက်ပိုင်းတော့ မလိုးခင် သူ့စောက်ဖုတ်လေး ခပ်ကြာကြာယက်ပေးရတာ။

အရည်ရွဲလာမှ လီးထိပ်ကို မြုပ်ရင်း ဖြည်းဖြည်းပဲ လိုးပေးလိုက်တာပါ။ခုလည်း ကျုပ်လီးကို အားရပါးရ စုပ်ပြီး လက်နောက်ပြန်ထောက်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်လှဲချပစ်တာ။ပြီးမှ သူ့ထမိန်လေးကို ဗိုက်ပေါ်ဆွဲတင်ပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေထားလေးနဲ့ ကျုပ်ကိုသူ့စောက်ဖုတ်ယက်ခိုင်းနေတာ။

ကျုပ်လည်း မခိုင်ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်နေရာယူရင်း သူ့စောက်ပတ်လေးဆီမျက်နှာအပ်လိုက်ပါပြီ။အရည်ကြည်လေးတွေစို့နေတဲ့ စောက်ခေါင်းဝလေးကို လျှာဖျားနဲ့ဝိုက်ပြီး အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း အပေါ်ကိုထိုးခွဲလိုက်တယ်။စောက်စိနားလေးရောက်မှ လျှာဖျားကိုဘယ်ညာရမ်းရင်း ခဏစွပေးပြီး အစိလေးကို ဆွဲငုံပစ်တာ။

" အ …… ဖိုးခင် ရယ် … ရှီးးး းးးးး … အားးး းးး "

ကျုပ်ဆံပင်တွေကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲပြီး မျက်နာနဲ့စောက်ဖုတ်ကို ဖိကပ်တော့တာပဲဗျို့။ကျုပ်လည်း စောက်စိလေးကို မလွတ်တော့ပါဘူး ပါးစပ်ထဲမှာပဲ လျှာနဲ့ဝိုက်ပေးလိုက် ခပ်တင်းတင်းလေးစုပ်လိုက်ပေါ့။စောက်ရည်ထွက်ကာနီးကျ အစိလေးက သိသာတယ်ဗျ။

ကျုုပ်လျှာပြားကို ဒက်ကနဲဒက်ကနဲ့ လာလာတိုးနေတာ။အဲဒီချိန် ရောက်တာနဲ့ ကျုပ်လည်း စောက်စိလေးကို မနာတနာလေး ဆက်ကနဲ့ ကိုက်ချပစ်တာ။အသံပေါင်းစုံ ညည်းရင်း စောက်ရည်တွေ ဒလဟော ပန်းထွက်တာပဲဗျို့။

" အားးးး အားးးးး းးးး … အမလေးးး …… ကောင်း  … ကောင်း … ကောင်းလိုက်တာ … ဖိုးခင်ရယ် …  အားဟား  ရှီးးး းးး  … ဟုတ်တယ် … ကိုက်စမ်း ငါ့စောက်စိကို … အားပါးပါးးးး … မလွတ်နဲ့ …… အင့်  အင့်  … ဟူးးး ရှီးးး းးးး "

ကျုပ်မျက်နှာတခုလုံးလည်း မခိုင်စောက်ရည်တွေ ရွှဲနှစ်လို့ပေါ့ဗျာ။သူအရည်ထွက်တာ ရပ်မှ ထောင်ထားတဲ့ ပေါင်ကြားတဲ့ ကျုပ်ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဖင်ထိုင်ရက် ဆန့်ပြီး လျိုရင်း ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို အောက်ဖိချလိုက်တယ်။လီးထိပ်နဲ့ စောက်ခေါင်းဝလေး တေ့မိမှ ကျုပ်ဖင်ကို ရှေ့တိုးကပ်လိုက်တာပဲ။စောက်ပတ်လေးထဲ လီးက တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ ဝင်သွားတာပေါ့။

ခါးလေးနဲှ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ လိုးရတာဗျ။မခိုင်ကတော့ စူထွက်နေတဲ့သူ့ဗိုက်ကြီး လက်နှစ်ဖက်နဲ့ပွတ်ရင်း လီးအရသာ ခံနေတာပေါ့။ကြာကြာတော့ အလိုးမခံနိုင်ပါဘူး မခိုင်စောက်ခေါင်းထဲ ကျုပ်လီးက ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ပွတ်ဆွဲနေတော့ အချက် ၈၀ ကျော်လောက်ဆို စောက်ရည်တွေပန်းထွက်နေတာပါပဲ။

အဲဒီကျမှ မခိုင်က အားရတာဗျို့။စောက်ပတ်ကိုယက်တာ တချီ  လိုးတာ တချီ  နှစ်ချီလောက်မှ မခိုင်က ကျေနပ်တာ။ကိုယ်ဝန် နုတုန်းကတော သူကိုယ်တိုင် အပေါ်က တက်ဆောင့်ပြီးမှ ပြီးတာဗျ။

" ဖိုးခင် … ငါ့ ထူဦးဟ "

ခုနတုန်းက လီးဆိပ်တက်ပြီး သူဟာသူလှဲချနိုင်ပေမယ့် စောက်ရည်လည်း ထွက်ပြီးရော မထနိုင်တော့ဘူးလေ။ကျုပ်လည်း မခိုင်လက်မောင်းရင်းကနေ ဆွဲထူလိုက်တယ်။သူပေါင်ကြားကို ထမိန်နဲ့ပွတ်သုပ်ရင်း လက်တဖက်က မျက်နှာချင်းဆိုင်မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ကျုပ်ကို ဆွဲပြီး ပါးစပ်ချင်း တေ့စုပ်တော့တာပဲ။

အားရအောင်နမ်းပြီးမှ လူချင်း ခွာလိုက်ကြတာ။မခိုင်ပြန်သွားတော့မှ ကျုပ်လည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ကစောက်ရည်တွေ အဝတ်ဟောင်းနဲ့သုတ်ပြီး ရေဆေးပြစ်ရတာပေါ့။နာရီကြည့်လိုက်တော့ ညနေ ၃ နာရီကျော်ပြီမို့ ရေချိုးပြီး အမေ့ကို သွားကြိုဖို့ ဆိုက်ကားနဲ့ လမ်းဂွဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်တာဗျို့။

...............................................................................................................................

အခန်း ( ၃ ) 

အမေ့အကြော်တဲ ရောက်တော့ မီးဖိုတောင် ငြိမ်းပြီးနေပြီဗျို့။တောင်းအကြီးတစ်လုံးထဲ ဒယ်အိုးက လွဲရင် ကျန်တာတွေ အကုန်ထည့်ပြီးပြီဗျ။ကျုပ်ဆိုက်ကား နောက်ခုံပေါ်တင်ပြီး ကြိုးတုတ်လိုက်တယ်။အမေက ရှေ့ကထိုင်ရင်း ပိုက်ဆံထည့်တဲ့ သေတ္တာပုံးအသေးလေးကို ပေါင်ကြားညှပ်ရင်း လိုက်လာတာပေါ့။

အမေ့မျက်ခုံးထူထူကြီးတွေချွေးသီးလေးတွေကပ်နေပြီး နားထင်ကချွေးစက်တွေက ပါးပြင်မှာသီးနေတာဗျ။နဖူးပေါ်ဝဲကျလာတဲ့ ဆံပင်တွေ လက်ကလေးနဲ့သပ်တင်ပြီး ခေါင်းကို ဘယ်ညာချိုးနေတာ တဂျွတ်ဂျွတ်နဲ့ပဲ။ခါးကို နောက်နဲနဲလှန်လိုက်တော့ လည်ပင်းက စီးကျနေတဲ့ ချွေးရည်တွေက အမေ့နို့အုံကြားတည်းထိ စီးဝင်နေတာဗျ။

ကျုပ်က ဆိုက်ကားနင်းရင်းမို့ အပေါ်စီးက ကြည့်ရသလိုပေါ့ဗျာ။ဘော်လီအပြင်ကို ထွက်နေတဲ့ နို့အုံအပေါ်ခြမ်းတွေက ဆိုက်ကားချိုက်ကျတိုင်း တအိအိနဲ့လှုပ်နေတော့တာ။နားထင်ကို လက်နဲ့ဖိပြီး ခေါင်းငုံသွားလို့ ကျုပ်လည်း မေးကြည့်ရသေးတာ။

" အမေ … နေမကောင်း ဘူးလား "

" ကောင်းပါတယ် ဖိုးခင်ရယ် … တနေကုန်ထိုင်နေရတော့ ဇက်ကြောတွေ တက်တာပေါ့ဟ "

" ညကြ … ညီမလေးဝယ်လာမယ့် အကြောဆေး ကျုပ်လူးပေးမှာပါဗျာ "

" အံမယ် … ဖိုးခင် … နင် ပိုက်ဆံမအပ်နိုင်လို့ ဖါးနေတာမလား "

အမေက ကျုပ်ကို ပြုံးရင်းမော့ကြည့်ပြီး ပြောတာဗျ။မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း မျက်လုံးမျက်ခုံးကောင်းကောင်းနဲ့ ကျုပ်အမေ ပြုံးလိုက်ရင် လွတ်ချောတာဗျ။သားအမိချင်းတောင် ဒဲ့ကြွေတာ။

" မဟုတ်ပါဘူး အမေရဲ့ … အိမ်ရောက်တာနဲ့ ကျုပ်ပေးမှာပါဗျ "

စကားပြောရင်း အိမ်ရှေ့တောင် ရောက်လာရောဗျာ။ဆိုက်ကားနောက်ခုံကကြိုးဖြုတ်ပြီး အမေ့ အကြော်ကြော်တဲ့ပစ္စည်းတွေထည့်တဲ့ တောင်းကို မီးဖိုချောင်ထဲ သွားထားလိုက်တယ်။ကျုပ်အိမ်ထဲဝင်တော့ အမေက ပိုက်ဆံသေတ္တာလေးထဲက ပိုက်ဆံတွေထုတ်ပြီး ရည်နေတာဗျ။

ကျုပ်လည်း အိပ်ခန်းထဲ ခေါင်းအုံးအောက်က ချေးထားတဲ့ ပိုက်ဆံ  ၃၀၀၀ ယူပြီးပေးလိုက်တာပေါ့။နက်ဖန်ဈေးရင်းဖယ်ပြီး သေတ္တာ အသေးထဲပြန်ထည့်ပြီး ဒီနေ့ အမြတ်နဲ့ကျုပ်ပိုက်ဆံကို အပြင်ချထားတာဗျ။

" ဖိုးခင် … ငါ့ ယက်တောင်ပေးစမ်း "

အမေနဲ့ညီမလေးတို့ အိပ်ခန်းထဲက ယက်တောင် တစ်ချောင်း ယူပေးလိုက်ရတယ်။ယက်တောင်ခတ်ရင်း မနက်က အကြွေးယူထားတဲ့ ထင်းဖိုး ကျုပ်သွားပေးခိုင်းနေတာ။လေးမြင့်စိန်မေးရင် နေသိပ်မကောင်းဘူးလို့ ပြောခိုင်းလိုက်သေးတာ။ကျန်တဲ့ ပိုက်ဆံတွေကို ကျွန်းသေတ္တာ အညိုကြီးထဲ ထည့်ပြီးသော့ခတ်ပစ်တာ။

" အမေကလည်း သေတ္တာထဲ ပိုက်ဆံတွေ အများကြီးပဲ စုပြီး ဘာလုပ်ဖို့ ကျုပ်ထဲ တောင်းတောင်းနေလဲဗျ "

" ဟဲ့ … သူတောင်းစား … ငါ့ အတွက်မဟုတ်ဖူး နင်တို့မောင်နှမ အတွက် "

" ဗျာ "

" မဗျာနဲ့ … ဒီနှစ် မိုးကုန်ရင် အိမ်ပြန်ဆောက်ရမယ် နင့်ညီမလည်း အပျိုဖြစ်ပြီ … ရေချိုးရင် ဘေးအိမ်က မသာတွေချောင်းချောင်းနေတာ … ငါက ကိစ္စမရှိဘူး … ငါ့စောက်ပတ်က နင့်အဖေ ဖွတ်ဖွတ်ကျေအောင် လိုးထားပြီးသား … ငါ့သမီးလေးက နုနုထွက်ထွက်လေး "

" ငင့် "

" ကိုမြင့်စိန် ထင်းဖိုး သွားပေးတော့ … သွား … ဇက်ကြောတွေထိုးနေပါတယ်ဆို စောက်စကားလာရှည်နေတာ… ညပိုင်း အရက်မသောက်နဲ့နော် … ငါ့ကို နှိပ်ပေးမယ်လို့ နင်ပြောထားတာ "

ကြာရင် ထပ်ဆဲနေမဆိုးလို့ ကျုပ်လည်း လေးမြင့်စိန် ထင်းဆိုင် အမြန်လစ်ပြေးရတာဗျို့။အပြန်ကျ ပေတိုးနဲ့တွေ့နေတာ … ပေတိုးက ဒီနေ့လည်း အဆင်ပြေလို့ အရက်လိုက်တိုက်မယ် ပြောနေတာ။ အမေ ဆဲမဆိုးလို့ ကျုပ်လိုက်မသောက်ပဲ အိမ်ပြန်လာခဲ့တာပေါ့။

အိမ်ရောက်တော့ ညီမလေးလည်း ပြန်ရောက်နေပါပြီ။ရေချိုးသံကြားလို့ အသာလေး အခန်းထဲဝင်ပြီး ဘုံဘိုင်ဘက် ချောင်းလိုက်တာ။နဲနဲလှမ်းပေမယ့် ချောင်းတဲ့အရသာက ဖီးပဲလေ။သေချာကြည့်တော့မှ အမေဖြစ်နေတာဗျ။ဒါဆို ညီမလေး အလုပ်ကအပြန် ပင်ပန်းပြီး မှေးနေတာနေမှာ။ရေ ၁၅ ခွက်လောက် တောက်လျှောက်လောင်းပြီးမှ အမေက မျက်နှာတွေဆပ်ပြာတိုက်တာ။

မျက်နှာနဲ့ ဂုတ်တွေတိုက်ပြီးမှ ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်ကို ဖြည်ပြီး ဘယ်လက်က ထမိန်အပေါ်စကို ပုခုံးပေါ်တင်လိုက်တာ ညာဖက်က ထမိန်ထဲသွင်းပြီး နို့အုံနှစ်ဖက်ရော ဗိုက်ရော နောက်ဆုံး ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ပါ နေရာအနှံဆပ်ပြာတိုက်နေတာပါ။ဘယ်ဘက်နို့ကြီးကပေါ်လို့ဗျ။ထမိန်က ရေစိုပြီး အသားမှာကပ်နေတော့ ထမိန်အောက်က အမေ့လက်က သူပွတ်တဲ့နေရာတိုင်း လက်ခုံက ဖေါင်းထွက်နေတာပေါ့ဗျာ။

ပေါင်ကြားဆပ်ပြာတိုက်တော့ အမေ့မျက်လုံးတွေက ကာထားတဲ့ဝန်းထရံတွေဘက် ရောက်ရောက်နေတာ။ဟိုဘက်က လူတွေ အမေရေချိုးတာကို ချောင်းနေပုံပဲ။ခဏကြာတော့မှ ကျောက်ကန်လေးဘေးနား ထိုင်ချပြီး အိမ်နောက်ခြမ်းဘက်လှည့်တော့ ကျုပ်အခန်းနဲ့ မျက်စောင်းထိုးလေးပေါ့။

ခြေနှစ်ချောင်းကွေးပြီး ဖနောင့်လေးထောက်ထားတော့ ထမိန်အောက်နားစကနေ ပေါင်ရင်းထိမြင်နေရတာဗျို့။ခြေခြင်းဝတ်ကနေ ခြေသလုံးတုတ်တုတ်လေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆပ်ပြာတိုက်ရင်း ထမိန်အောက်နားစကို ပေါင်ရင်းထိ ဆွဲတင်လိုက်တော့ အမေဟာကြီးက ခုန ဆပ်ပြာတိုက်လက်စမို့ စောက်မွှေးတွေက ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ ကပ်နေတာပေါ့။

ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုလည်း ဆပ်ပြာတိုက်တာ အဖုတ်နားထိလက်ကရောက်ရောက်သွားတာဗျ။ပြီးမှ အဖုတ်ကို လက်ဝါးနဲ့ အပြားလိုက်ပွတ်လိုက် သူလက်ကိုထောင်ကြည့်ရင်း လက်မနဲ့လက်ခလယ်လေးပွတ်ကြည့်လိုက်နဲ့ ဘာလုပ်တာလဲတော့ မသိဘူး။

ကျကျနန တိုက်ချွတ်ပြီးမှ မတ်တပ်ပြန်ရပ်ပြီး ရေလောင်းချိုးတော့တာ။မတ်တပ်ရပ်ကတည်း ခုန ခါးပေါ်လှန်တင်ထားတဲ့ ထမိန်ကလည်း အောက်ပြန်ဖုံးပြီးသား ဖြစ်သွားတာပါ။အမေက ရေလောင်းလိုက် ပေါင်ကြားလေး ပွတ်လိုက်နဲ့  ကြည့်ကောင်းနေတုန်းလေ…

" ဖတ် … ဖြန်း "

မှောက်အိပ်ပြီးချောင်းနေတဲ့ ကျုပ်ဖင်ကို လက်တဖက်က လာရိုက်တာတာဗျ။ထိတ်ကနဲ့ဖြစ်ရင်း ခေါင်းလှည့်ကြည့်တော့ ညီမလေးဗျို့။ကျုပ်ခါးနားလေး တင်ပလ္လခွေထိုင်ပြီး ဖင်ကို ရိုက်လိုက်တာ။

" အကိုနော် … နှာတော်တော်ထနေတာ "

" မဟုတ်ပါဘူးဟ … နင်ကလည်း "

ကျုပ်လည်း ဗြောင်လိမ်လိုက်တာပေါ့။အမေ့ရေချိုးတာချောင်းတာကို ညီမဖြစ်သူက သိသွားတာလေဗျာ။

" ညီမလေး သတိထားမိတာ သုံးလေးခါ ရှိနေပြီ… ညီမလေး ရေချိုးလည်း ချောင်းတယ်မလား "

" ဟာ … မချောင်းပါဘူးဟာ "

ကျုပ်လည်းလှည့်ပြောရင်း မှောက်ထားတဲ့ကိုယ်လုံးကို လှန်ပြီး ထထိုင်လိုက်တာ။ရုတ်တရက် ကျုပ်ပေါင်ကြားက လီးကြီးက ဗျောင်းကနဲ့ ထောက်ထွက်လာတာ ပုဆိုးပါကြွတက်လာတာပေါ့ဗျာ။

" ဒါလား မချောင်းတာ … အင့် "

" အ …   အ …… လွတ်  ပါ  .………… ဟ "

ထောင်ထွက်လာတဲ့ ကျုပ်လီးကို ညီမလေးက ဗြိကနဲ့ ညှစ်နေတာဗျို့။ခပ်တင်းတင်း ဆွဲ ညှစ်နေတော့ နဲနဲတော့ နာတယ်ဗျ။ရှုံ့မဲ့နေတဲ့ ကျုပ်မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း ညီမလေးက အံလေးကြိတ်ပြပြီး ထပ်ညှစ်ဆွဲတော့တာပဲဗျို့။ကျုပ်လည်း ကြမ်းပြင်ပေါ် လက်နှစ်ဖက်ထောက်ရင်း ညီမလေးဆွဲတဲ့နောက် ဖင်လေးကြွပြီး ခါးကော့ပေးလိုက်ရတာ။

အလိုက်သင့် မလုပ်ရင်း လီးအရည်ပြားတွေ ဆွဲဆန့်သလိုဖြစ်ပြီး ပိုနာမှာ။အံကြိတ်ရာကနေ ညီမလေးမျက်နှာက ပြုံးလာပြီး လီးကို ထပ်မြှောက်ဆွဲတာပဲဗျ။ကျုပ်လည်း သူဆွဲသလောက် ခါးကိုကော့ပေးပြီး ခြေဖျားလေး ထောက်ထားရတာ။အမေကြားမဆိုးလို့ အသံကျယ်ကျယ်လည်း မအော်ရဲဘူး။လီးကို ညှစ်ရင်းနဲ့ လှည့်နေတာဗျာ…တောင်နေတဲ့ဟာ နဲနဲပျော့ချင်လာပြီ။

" အငယ်မရေ  … အမေ့ထမိန်နဲ့ တဘက် ယူလာစမ်း သမီး "

တော်ပါသေးရဲ့ဗျာ…ဗြုံးကနဲ့ အိမ်ရှေ့တံခါးဝက အမေ့သံ ကြားမှ ကျုပ်လီးကို လွတ်ပြီး အခန်းထဲက ထွက်ပြေးတာ ဖင်ကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ပဲ။ခဏနေ အမေ သနပ်ခါးလိမ်းတော့ ချောင်းဦးမလို့ပဲ့ …ဒါမဲ့ … ညီမလေးက ကျုပ်အခန်းဝကနေ တဟမ်းဟမ်းနဲ့ ချောင်းဟန့်ပြနေလို့ မချောင်းလိုက်ရပါဘူး။

ညပိုင်း ထမင်းစားပြီးတော့ ရေနွေးသောက်ရင်း အိမ်ရှေ့မှာပဲ ကျုပ်တို့ သားအမိသုံးယောက် စကားထိုင်ပြောနေကြတာပေါ့။နောက်လထဲ ညမလေးတို့ ဆိုင်ဘေးက ဆွမ်းကပ်ဖိတ်ထားလို့ အမေ့ဆီ အစဝယ်ပေးဖို့ ပူဆာနေတာပေါ့။အမေကလည်း ညီမလေးဆို နှစ်ခါ မပြောရပါဘူး နှစ်ပတ်အလိုကျ ဈေးသွားဝယ်မယ် ဘာညာပေါ့။

ရေချိုးသနပ်ခါးလိမ်းထားတဲ့ အမေ့မျက်နှာလေးက ပြုံးလို့ပေါ့။အိပ်ကာနီးမို့ အင်္ကျီလက်ပြတ်အပါးလေးအောက်က ဘော်လီမဝတ်တော့တာ နေမှာ နဲနဲတွဲနေတဲ့ နို့အုံထိပ် နို့သီးခေါင်းခေါင်းလေးက ချွန်ထွက်နေတာ။ထိုင်ရင်း ယက်ခတ်လိုက် စကားပြောလိုက်နဲ့ ခါးပေါ်ထမိန်က ပြည်ပြီးအောက်လျော့နေတာ ကျုပ်နဲ့ဘေးတိုက်မို့ စောက်မွှေးအုံမဲမဲကြီး မြင်နေရတာဗျ။

တဖြည်းဖြည်း အမှောင်ထုကများလာပြီး ခြင်ကလည်း တဝီဝီနဲ့မို့ အမေလည်း အိမ်ထဲဝင်ဖို့ ပြောနေပါပြီ။အမေက ထိပ်က အလယ်က ညီမလေး ကျုပ်ကနောက်ဆုံးဆိုတော့ ညီမလေးမာလာခင်ဖင်လေးကို ဖိကပ်ရင်း ဝင်လာလိုက်တာ။အထဲရောက်တာနဲ့ အမေက တဂျွတ်ဂျွတ်နဲ့ ဇက်ချိုးရင်း နှိပ်ပေးဖို့ ပြောတော့တာပဲ။

" ဖိုးခင် … နင် ငါ့ကို နှိပ်ပေးမယ်ပြောထားတာ ခုလာ "

ကျုပ်လည်း အမေတို့ အခန်းထဲ လိုက်ဝင်လာခဲ့တာ။အခန်းထဲ ရောက်တော့ အမေက ညီမလေးဝယ်လာတဲ့ ဆေးဗူးမေးနေတာပေါ့။ခေါင်းရင်းက အမေ့ကျွန်းသေတ္တာပေါ်မှာ ပြောတော့ ကျုပ်ပဲ ထယူလိုက်တာပါ။အမေက မနှိပ်ခင် ဆေးအရင်လူးခိုင်တာဗျ။အမေက အိပ်ယာထဲ တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ပြီး ကျုပ်ကအမေ့နောက်က ဒူးထောက်လိုက်တာ။

ညီမလေးက ကျုပ်တို့ဘေး ပက်လက်လှန်ယက် စာအုပ်ဖတ်နေတာဗျ။ဂုတ်သားဖွေးဖွေးလေးနဲ့ ပုခုံးသားတဝိုက်အရင် လူးပေးလိုက်တယ် ဆေးနံ့က ပရုပ်ဆီလို့အနံံ့ ပူရှိန်လေးရယ်။ပြီးမှ ပုခုံးအောက် လက်မောင်းတွေထိ လူးရတာ အမေက လက်ကို ရှေ့ချဆန့်တော့ ကျုပ်လည်း ဒူးထောက်ရာကနေ ရှေ့နဲနဲ ကုန်းလူးပေးရတာ။

ပေါင်ကြားထဲက လီးက အမြှောင်းလိုက် အမေ့ကျောကို မထိတထိလေး ဖြစ်နေတာဗျ။အမေက လက်တွေလူးပြီးတော့ ကျောနဲ့ ခါးကို ထပ်လူးခိုင်းပြန်ရော။အမေ့ အင်္ကျီအောက်နားစက လက်ထိုးပြီး ကျောပြင်တခုလုံး လူးပေးပြီး ခါးနားလက်ကိုရွေ့လိုက်တာ အမေက ထမိန်ကို ဖြည်ပေးတော့ ခါးကနေ ဖင်အပေါ်ပိုင်းထိ ပွတ်လူးပေးလိုက်တာပါ။

တဖြည်းဖြည်း ထမိန်က အောက်ထိလျှောကျတော့ အိပ်ယာထဲကားထွက်နေတဲ့ အမေ့ဖင်သား ဖွေးဖွေးအိအိကြီးတွေ အထင်းသားမြင်နေရပြီဗျို့။ခဏကြာတော့ အမေက ဆေးလူးတာရပ်ပြီး ပုခုံးကနေ စနှိပ်ခိုင်းတော့တာပဲ။ကျုပ်လည်း ဒူးထောက်ရာကနေ ခါးဆန့်ပြီး နှပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။ 

ကျုပ်လီးက အမေ့ဖင်ကို အနီးကပ်မြင်ကတည်း ထနေတော့ ခါးလည်းဆန့်ရော အမေ့ကျောကုန်းကို ထောက်မိနေတာ။အမေက ဘာမ မပြောတော့ ကျုပ်လည်း ပုခုံးနှိပ်ရင်း ကျောကိုလီးထိပ်နဲ့ ထောက်ထားလိုက်တာပဲ။တော်တော်ကြာမှာ အမေ့ဆီက စကားသံထွက်လာတာဗျ။

" ဖိုးခင် … နှိပ်ပါဆို … ကျောကုန်း လီးနဲ့ထိုးနာ … မအေလိုးလေး … ခါးခဏ နှိပ်ပေးပြီ အိပ်တော့ "

" ဟာ အမေကလဲဗျာ "

" ခိ ခိ "

ဘေးက ညီမလေးက အမေ့စကားကြောင့် ကျုပ်လီးကို လှမ်းကြည့်ပြီး တခိခိနဲ့ ရယ်နေတာဗျို့။ကျုပ်လည်း ဒူးတုတ်ထိုင်ပြီး အမေ့ခါး ပြန်နှိပ်ပေးနေတာပေါ့။ခါးနှိပ်ရင်းနဲ့ အမေက ပြည်နေတဲ့ထမိန်ဆွဲမတင်တော့ ဖင်သားကြီးတွေကြည်မိရင်း လီးက ထောင်နေတာပါပဲဗျာ။ခပ်ကြာကြာလေး နှိပ်ပြီးမှ အမေ့လက်တဖက်က နှောက်ပြန်ကျုပ်လီးကိုလှမ်းစမ်းနေတာ။စမ်းမိတာနဲ့ လီးဆွဲညှစ်ပြီး ရယ်ရယ်မောမော ဆဲနေတော့တာဗျ။

" ကြည့်စမ်း မအေလိုးလေး … နင့်ဖေ အတိုင်းပဲ လီးက အချိန်ပြည့် ထောင်နာ … ခ်ခ် "

" ဟုတ်ပ အမေရယ် … မနက်ဆို သမီး အကို့ကို အိပ်ယာနိုးရင်း ဒုံးပျံကြီး ကျနေတာပဲ … ခ်လ်းးး "

အမေက ကျုပ်လီးကို နောက်ပြန်ညှစ်ကိုင်ရင်း သားအမိနှစ်ယောက် တခိခိနဲ့ ပြောဆိုနေတာဗျို့။

" အငယ်မ … ဒီကောင်ဟာ ကိုင်ထားစမ်း အမေ လှည့်လိုက်ဦးမယ် "

ညီမလေးကလည်း စာအုပ်ဖတ်ရင်းနဲ့ ထထိုင်ပြီး အမေကိုင်လို့ပိုနေတဲ့ လီးထိပ်ပိုင်းကို အုပ်ကိုင်လိုက်တော့  အမေက ကိုယ်လုံးကို တပတ်လှည့်လိုက်တာဗျ။ကျုပ်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်တော့မှ ညီမလေးလင်ကောက်ဝတ်ကို ကိုင်ပြီး လီးအရင်းထိ ဖိချပစ်တာ။ကျုပ်လီးလည်း အဝတ်စ ပတ်ထားသလိုဖြစ်ရောပေါ့။

" ဒီလောက်တောင် … တောင်တဲ့လီး လာစမ်း … ဘတ်  ဘတ်  … အ … နာတယ်ဗျ … အမေရ … ဘတ် … ကိုင်းဟာ … မှတ်ပလား … ဘတ် … ခိ  ခိ  ခိ "

ညီမလေး အရင်းကနေကိုင်ထားတော့ ပိုနေတဲ့ လီးတဝက်ကျော်ကျော်ကို အမေက ညီမလေး ဖတ်နေတဲ့ စာအုပ်ယူပြီး တဘတ်ဘတ် ရိုက်တော့တာပဲ။ညီမလေး မာလာခင်ကလည်း အမေရိုက်ကောင်းအောင်း လီးကိုအရင်းက ကိုင်ပြီးထောင်ပေးနေတာဗျ။ကျုပ်မျက်နှာချွေးစီးတွေ ပြန်လာမှ အမေက ရိုက်တာ ရပ်တာ။

ကျုပ် အိပ်မပျော် မချင်း လီးထိပ်တွေ ကျိန်းနေတာ နာလိုက်တာဗျာ။မနက်လင်းတော့ ဦးပုသ်နေ့ ဆိုတော့ အမေလည်း အကြော်မထွက်ဘူး ညီမလေးလည်း အလုပ်နားတာ။ကျုပ်က နိုးနေပေမယ့် သေချာမထသေးတာဗျ။မှောက်အိပ်နေရာကနေ ပက်လက်လှန်လိုက်တုန်း ဗြုံးဆို အခန်းဝလူရိပ်တွေ့တာနဲ့ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။

တဖြည်းဖြည်း လူရိပ်က ကျုပ်နားလေး ထိုင်မှ အသာလေး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တာ ညီမလေးမာလာခင်လေ။ကျုပ်ပေါင်ကြားကို စိုက်ကြည့်နေတာ။ကျုပ်လည်း ဖျက်ကနဲ့ထထိုင်ပြီး သူ့နို့တဖက်ကို အုပ်ကိုင်ပြီး ညှစ်ပစ်လိုက်တာ။

" အ … နာတယ် … အကိုရ "

" နင့်အလှည့်ကြ နာတတ်လား … ညက ငါ့လီးကို မတရားညှစ်ထားတာလေ "

သူ့နို့ကို ညှစ်ထားတဲ့ ကျုပ်လက်ကို အုပ်ကိုင်ရင်း မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့နေတာဗျို့။

" လွတ်တော့လို့ … အကိုရ … ထမင်းကြော်ထားတာ … စားဖို့လာနိုးတာကို "

" ဟဲ့ … အငယ်မ … နင့်အကို ထမင်းစားဖို့ နိုးခိုင်းတာ ဘာလို့ ဆူညံနေတာလည်း "

" ဟောဒီမှာ … အမေရေ … သမီးနို့ကို … အားးး းးး … မတရားသဖြင့် … အမလေးးး … အားးးး  ညှစ်နေတာရှင့် "

ကျုပ်လည်း အမေ့တိုင်နေလို့ နို့သီးခေါင်းလေးစမ်းပြီး ဖိချေပစ်လိုက်တာပဲ။

" ဟဲ့ … ဖိုးခင် … မအေလိုး … စောစောစီးစီး လီးတောင်မနေနဲ့ … ငါ့ အသံ လူကြားမယ်နော် "

ကျုပ်လည်း အမေ ဝင်လာမှာ ကြောက်လို့ ညီမလေးနို့ကို လွတ်ပေးလိုက်တာပေါ့ဗျာ။အိပ်ယာထ မျက်နှာသစ်ပြီးတော့ အမေတို့နဲ့ ထမင်းကြော်ဝင်စားလိုက်တယ်။ငံပြာရည် အရိုင်းဖျော်ထားတဲ့ ပန်းကန်ဘေးမှာ  ကြက်သွန်ဖြူအစိတ်လေးတွေ ပန်းကန်ပြားအသေးလေးထဲ ပုံထားတာဗျို့။

စားသောက်ပြီး အမေက အိမ်တခါးပြင်ဖို့ပြောနေတာ။ဂျက်ထိုးတဲ့နေရာက ဆွေးပြီး အသားတွေပါ ပြုတ်ကျနေတာ ကြာပြီဗျ။တံခါးဘောင်ကို သံရိုက်ပြီး သွပ်နန်းကြိုးနဲ့ ချည်ပြီး ပိတ်ရတာ။ကျုပ်တို့ရပ်ကွက်က အောက်ခြေလူတန်းစားဆိုပေမယ့် သူခိုးတော့ မရှိဘူးဗျ။ဒီတိုင်းနေလာတာ ကြာပါပြီ။ဒါပေမယ့် ဧည့်သည်လာရင် အမြင်မတော်တာပေါ့ဗျာ။

" အမေ … ကျုပ် ၅၀၀ လောက် လက်ဖက်ရည် သွားသောက်ချင်လို့ "

" လာပြီ … သူတောင်းစားလေး … ပိုက်ဆံသာ မရှာချင်တာ သုံးဖို့ကျ တတ်တယ် "

" နက်ဖန် ဆိုက်ကား ထွက်မှာပါဗျ … အမေကလည်း "

" အငယ်မ … နင့်ထဲ ရှိရင်ပေးလိုက် အမေ့ပိုက်ဆံက သိမ်းပြီးသားမို့ "

ကျုပ်လည်း ညီမလေးပေးတဲ့ ၅၀၀ အိပ်ကပ်ထဲ ထည့်ပြီး ပေတိုးတို့ အိမ်ဘက်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်ဗျာ။

 အပိုင်း ( ၂ )  ဆက်ရန် >>>>