ကာမနဲ့သုခ အချိုးကျ ရောစပ်ထားသော ရမ္မက်ဝိုင် အပိုင်း ( ၃ )

ကာမနဲ့သုခ အချိုးကျ ရောစပ်ထားသော ရမ္မက်ဝိုင် အပိုင်း ( ၃ )

ဘုံခုနှစ်ဆင့် (အတွေးပင်လယ်ပြာတွင်ရေးသားသည်)

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကောင်လေးအား တဘက်ပေးပြီး ဧည့်ခန်းတွင်းဝင်လာရာ မိုးရွာထားသဖြင့် အအေးဓါတ်ကြောင့် တခန်းလုံး ချမ်းစိမ့်စိမ့်လေး ဖြစ်နေသည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဧည့်ခန်းထဲမှ ခုံတစ်လုံးပေါ်သို့ ထိုင်ချလိုက်ရာ ဖင်သားကြီးများက ဘေးသို့ကားထွက်နေတော့သည်။

သူမနောက်မှ ကပ်လိုက်လာသော ကောင်လေးမှာ သိန်ကျင်သောခါးအောက်မှ ဝိုင်းဝန်းအိစက်နေသောဖင်ကြီးအား မက်မက်မောမောဖြင့် ကြည့်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရပြန်သည်။အသက် ၅၀ ကျော်နေသော်လည်း အသားလတ်လတ် တင်သားရင်သားခပ်တောင့်တောင့်နှင့် နုနယ်သောမျက်နာလေးကြောင့် ယောင်္ကျားတိုင်း ခုချိန်ထိငေးကြည့်နေရသည်။ကောင်လေးက အကြည့်ရွေ့လိုက်ကာ သူမပေးသော ပုဆိုးနှင့်တီးရှပ်အား လဲကာ ဆံပင်များအား ရေခြောက်စေရန် တဘက်ဖြင့်သုတ်နေတော့သည်။

" ငါ့နာမည်က ... သူဇာမိုးမြင့် မင်းနာမည်ကရော "

" ကျနော့်နာမည် ... သူရ ပါ ... မ "

အမှန်တော့ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဇင်မာ့ ဆီမှ သိပြီးသားဖြစ်သည်။ထို့နောက် သူမ က ကလေးအမေဖြစ်ကြောင်း သမီးဖြစ်သူက နောက်လတွင် မင်္ဂလာဆောင်မည်ဖြစ်ကြောင်း ယောင်္ကျ ားဖြစ်သူက ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်ဖြစ်ကြောင်း အမှန်တိုင်းပြောပြလိုက်သည်။သူရ ကလည်း တစ်ဦးတည်းသောသားဖြစ်ကြောင်း မကြာခင် နိုင်ငံခြားသို့ အလုပ်သွားလုပ်မည်ဖြစ်ကြောင်း ရည်းစားမထားဖူးကြောင်း သူမအားတွေ့သည်ချိန်မှစ၍ ခုထိစွဲလမ်းနေကြောင်း တရစပ်ပြန်ပြောပြနေသည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သားအရွယ်လေးက မိမိအားစွဲလမ်းနေကြောင်းသိရသဖြင့် စိတ်ထဲကြိတ်၍ ကျေနပ်လျက်ရှိသည်။သို့သော် မျက်နာအား ခပ်တည်တည်လုပ်နေလိုက်သည်။သူရမှာ စကားပြောရင်း လိုင်းကားပေါ်တွင် မိမိလီးကြီးဖြင့် ထောက်ထားသောဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ ရမ္မက်စိတ်လေး ထလာရသည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အိမ်ထဲလောလောဆည် နှစ်ယောက်ထဲရှိနေသဖြင့် စိုးရိမ်လာကာ သမီးဖြစ်သူထံ ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။

သမီးဖြစ်သူမှာလည်း ဖိတ်စာက ညနေ ၆နာရီမှ ရမည်ဖြစ်ကြောင်း မိုးတအားရွာလာသဖြင့် မိုးနှောင်းတို့အိမ်တွင်ဝင်၍ နားနေကြောင်း ဖိတ်စာယူပြီးမှ ပြန်လာမည်ဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြနေသည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင်မှာ ဖုန်းဆက်ကာမှ ပိုဆိုးနေရသည် ခုမှ ၃ နာရီခွဲကျော်ကျော်မို့ သမီးဖြစ်သူတို့ပြန်လာရန် အချိန် ၂နာရီခွဲကျော်ကျော် လိုနေသေးသည်။

သူရ ကလည်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် ဖုန်းပြောနေသည်ကို စူးစိုက်ကာ နားထောင်နေလျက်ရှိသည်။တဖန် ယောင်္ကျားဖြစ်သူထံ ထပ်မံဆက်ရာ အစည်းဝေးပြီးသည်နှင့် ကာစတန်မာ အသစ်များအား ဒင်နာကျွေးရမည်ဟုပြောကာ ည ၈ နာရီလောက်မှ ပြန်ရောက်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောနေတော့ရာ အိမ်က ကားပျက်သဖြင့် လမ်းတွင်ထားကာ အိမ်သို့ လိုင်းကားဖြင့်ပြန်လာခဲ့ကြောင်း ကားထားခဲ့သောနေရာအားပြော၍ ကုမ္ပဏီမှ လူလွတ်ယူခိုင်းရန်ပြောပြီးဖုန်းချပစ်လိုက်တော့သည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဒုတိယအကြိမ် ထပ်မှားသွားပြန်သည်။သူရ အား နှစ်ယောက်ထဲရှိမည့် အချိန်ကို ပြောပြသလို ဖြစ်နေမိသည်။ဖုန်းပြောပြီး သူရ ရှိရာသို့ လှည့်ရာ ဘယ်ချိန်ကတဲက သူမနားရောက်နေမှန်းမသိ ရုတ်တရက် ဖက်ကာ မျက်နာအနံ့နမ်းခံလိုက်ရတော့သည်။

" အိုရ် ...... သူရ ...... သူ ...... ရ ... အာကွာ "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူရ ရင်ဘတ်အား တွန်းရင်း မျက်နာအား နောက်ဆုတ်လိုက်သည်။သိုသော် သူရမှာ သူမခေါင်းလေးအားထိန်းကိုင်ကာ နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်လိုက်တော့သည်။သူမ ပါးစပ်ထဲ လျှာနွေးနွေးလေး ဝင်လာကာ လျှာဖျားလေးက မွှေရင်း ဆွဲစုပ်ပေးနေပြန်သည်။

စိုးရိမ်စိတ်များ မြင့်တက်လာကာ အားရှိသလောက် တွန်းထုတ်လိုက်ရသည်။သို့သော် ဒုတိယအကြိမ် သူရမှာ ကြိုးစားလာရာ အားချင်းမမျှသဖြင့် ငြိမ်နေမိသည်။သူရမှာ နူတ်ခမ်းခြင်းနမ်းရင်း သူမ ဖင်သားကြီးများအား ပွတ်သပ်ညှစ်ချေနေရာ စိုးရိမ်စိတ်တဝက် သာယာခြင်းတဝက်ဖြင့် ဒွိဟ ဖြစ်နေရသည်။ထို့နောက် သူရလက်များက သူမပေါင်ကြားထဲဝင်လာရာ ဖမ်းကိုင်ရင်း ပုတ်ထုတ်လိုက်ရတော့သည်။

" ခဏ လေး ... သူရ ... မင်းက ငါမွေးရင် ငါ့သားလောက်ရှိတာ ဒီကိစ္စကို အဆုံးထိ ငါမလိုက်လျောနိုင်ဘူး "

သူမ သိက္ခာ အတွက် ရမ္မက်မီးကို ကြိုငြိမ်းပစ်လိုက်လေသည်။သို့သော် သူရက အဆုံးထိမသွားကြောင်း သူမ ခန္ဓာကိုယ်အား နမ်းခွင့်ပြုရန် တောင်းဆိုလိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အခက်တွေ့သွားရပြန်သည်။

" ဟူးးးး ဟာကွာ မင်း နမ်းပြီးပြီလေ ဘယ်နေရာနမ်းချင် သေးတာလဲ "

" ကျနော် ... မရဲ့ ဖင်ကြီးတွေရယ် စောက်ပတ်ရယ် နမ်းချင်တာပါ "

" ဟာ ...... ဟာ မင်း ... မင်းကွာ ရိုင်းလိုက်တာ "

သူရ က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလိုက်သဖြင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ မျက်နာလေးရဲကနဲ့ဖြစ်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းအား စိထားမိသည်။သူမယောင်္ကျားတောင် ခုထိ ဒီလိုစကားမျိုး မပြောခဲ့ဖူးပေ။သူရပုံစံကလည်း နှစ်ယောက်ထဲမို့ အလျော့ပေးမည့်ဟန် မတွေ့ရပေ။နောက်ဆုံး သူမက အဆုံးထိမရောက်ဖို့ ကတိတောင်းကာ ခွင့်ပြုလိုက်ရတော့သည်။

ထို့နောက် သူရမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်း သူမ၏စကပ်အောက်နားစလေးအား ပင့်တင်လိုက်ကာ ပေါင်လေးအားဖြဲချလိုက်တော့သည်။ခုံပေါ်ထိုင်လျက်လေး သူရရှေ့တွင် စောက်ပတ်လေးဖြဲပြသလိုဖြစ်နေမိသည်။သူရက သူမပေါင်ကြားသို့မျက်နာအပ်ကာ ခေါင်းလေးတလူပ်လူပ်ဖြင့် စောက်ပတ်လေးအား ယက်နေတော့သည်။စောက်ပတ်အကွဲလေးအတိုင်း အထက်အောက် လျှာဖျားလေးဖြင့် ယက်နေရာမှ စောက်စိလေးအား ဖိစုပ်လိုက်ရာ သူမဆီက အင့်ကနဲ့ ရှိုက်သံတိုးတိုးလေးထွက်ပြီး သူရဆံပင်များဆွဲဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်ရသည်။

တဖန် စောက်မွှေးလေးများအား နူတ်ခမ်းဖြင့်ဖိဆွဲနေရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဖင်လေးကြွကာ စောက်ပတ်လေးအား ကော့ပေးလိုက်မိတော့သည်။ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ဦသက်ခိုင်လည်း ယက်ပေးခဲ့ဖူးသော်လည်း ခဏတဖြုတ်သာယက်ပြီး တက်လိုးတာများသည်။စောက်ပတ်အား အမျိုးမျိုးယက်ပေးရင်း စောက်ခေါင်းလေးထဲလျှာကို ထိုးထဲ့ကာ မွှေပေးနေသဖြင့် ကာမအရသာများထူးကဲစွာ ခံစားရင်း စောက်ရည်များလျှံကျလာရသည်။ဒီချိန်တက်လိုးပါက ငြင်းနိုင်မည့်စွမ်းအား မရှိလောက်အောင်ကို ခံစားနေရသည်။

စောက်ခေါင်းတွင်းမှ ဖင်ဝသို့ ကျလာသော စောက်ရည်များအား သူရမှာ လိုက်လံယက်ရင်း လျှာဖျာလေးက ဖင်ဝသို့မထိတထိလေး ထိုးမိနေရာ စောက်ပတ်ထဲမှ ကျင်တက်လာပြီး အရည်များထောင်ပန်းတော့သည်။အားနာမိသဖြင့် သူရမျက်နာအား တွန်းထုတ်ရာ သူမလက်များအားပြန်လည်ဖယ်ထုတ်ကာ စောက်ခေါင်းလေးအား ပါးစပ်ဖြင့်တေ့ကာ ထွက်လာသမျှစောက်ရည်များ တဂွတ်ဂွတ်ဖြင့် မျိုချနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။စိတ်ထဲ သနားသွားမိကာ ခေါင်းလေးအား ကိုင်ရင်း သူမစောက်ပတ်လေးဖြင့် ကပ်ပေးထားလိုက်တော့သည်။

" အားးးး ...... အ ကလေးရယ် ......... အားးး ကောင်းလိုက်တာကွာ ... ဟူးးး းးး "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ စောက်ပတ်အယက်ခံရင်း အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားရသည်။သူရကလည်း စောက်ရည်များကုန်စင်နေအောင် ဆွဲစုပ်ပြီးမှ ခေါင်းလေးမော့လာတော့သည်။မျက်နှာတပြင်လုံး စောက်ရည်များဖြင့်ပေပွနေရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင်မှာ မရည်ရွယ်ပဲ သူရမျက်နာလေးအား ဆွဲကပ်ကာ မျက်နှာပေါ်မှသူမစောက်ရည်များနှင့် အကျိအချွဲများအား ပြန်ယက်ပေးနေလိုက်သည်။

မျက်နှာတပြင်လုံးပြောင်စင်နေအောင် ယက်ပေးပြီးမှာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့နမ်းပစ်လိုက်သည်။နမ်းနေရင် သူရမှာ ချစ်တယ်မရယ် ... ဟု တဖွဖွ ပြောနေတော့သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ တချီပြီးသွားသဖြင့် ဆီးပုန်းတင်းလာကာ သေးပေါက်ချင်ကြောင်းပြော၍ လူချင်းခွာပစ်လိုက်သည်။

ထို့နောက် ရေချိုးခန်းသို့ဝင်ကာ သေးပေါက်ရင်း စောက်ဖုတ်အား ဆေးကြောပစ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ဧည့်ခန်းထဲသို့ ပြန်လာခဲ့တော့သည်။သူရ မှာ ကတိတော့တည်ရှာသည် မိမိစောက်ပတ်အား မက်မက်မောမော ယက်ခွင့်ရ၍ ကျေနပ်သွားဟန်ဖြင့် ထပ်မံ မကြိုးစားတော့ပေ။သို့သော် ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီးမှာ အမြှောင်းလိုက် ထနေသည်ကို မြင်နေရသဖြင့် သူမစိတ်ထဲ တမျိုးလေးခံစားနေရသည်။သူမ အနားရောက်လာတော့မှ

မ... ကျနော် ပြန်တော့မယ် နော် "

ရီဝေဝေမျက်နှာလေးဖြင့် နုတ်ဆက်နေရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူရအား ပြန်လည်စိုက်ကြည့်နေမိသည်။တကယ်ဆို အချိန်တွေ အများရီး ကျန်နေသေးတာ ဘာလို့ထပ်မကြိုးစားတာလဲကွာ ... ဟူးးး ... သက်ပြင်းလေးချရင်း ... ဝဲကျလာသော ဆံနွယ်များအား ခေါင်းလေးယမ်းကာ ဘေးသို့လွဲထုတ်လိုက်သည်။

ပြန်လည်အေးစက်သွားတဲ့ဆက်ဆံမှုနှင့်အတူ သူရမျက်ဝန်းတွင် မျက်ရည်ဥလေးများက တွဲလဲ ခိုနေလျက်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူရနားသို့ လျှောက်လာရင်း မျက်နာချင်း အနီးကပ်အနေအထားဖြင့် သူရလက်ကလေးအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့သည်။ထို့နောက်ခေါင်းလေးမော့ကာ မျက်စိလေး မှိတ်ထားလိုက်သည်။ခဏအကြာတွင် သူမ၏ နို့အုံကြားထဲသို့ သူရဦးခေါင်းလေးက တိုးခွေ့ပွပ်သပ်နေတော့သည်။

" အင်းးး ... ကလေး ရယ် "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူမကိုယ်သူမ ဘာဖြစ်မှန်း မစဉ်းစားချင်တော့ပေ။သူရ လက်ကောက်ဝတ်လေးအား ခပ်တင်းတင်းလေး တချက်ညှစ်ကာ မျက်လုံးစုံမိတ်ထားရင်း သူရဆီမှ ယောင်္ကျားချွေးနံ့ခပ်သင်းသင်းလေးက နှာခေါင်းဝသို့ တိုးဝင်လာသောကြောင့် ခေါင်းလေးအားဆွဲခွာရင်း မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်မိသည်။

အနီးကပ်သေချာကြည့်မိမှ နှဖူးပြင် အနည်းငယ်ကျင်းကာ ... နှာတံချွန်ချွန်နှင့် ယောင်္ကျားတန်မဲ့ ခပ်ရဲရဲ နှုတ်ခမ်းလေး ... မျက်နှာသွယ်သွယ်လေးက ဆွဲစောင်မှု့ရှိသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။သူရ ဆီမှ အသက်ရှုပြီး ပြန်ထုတ်လိုက်တိုင်း ခပ်နွေးနွေး အငွေ့သက်လေးက နီးကပ်လွန်းသော သူမ မျက်နှာလေးအား တိုးဝှေ့နေပြန်သည်။တဒုတ်ဒုတ်နှင့် ရင်ခုန်သံမြန်လာနေသည်။

" ဟင် ... ငါ ရင်ခုန်နေပါလားးး ... မဖြစ်သင့်ဘူးလေ ... မိမိသားအရွယ်လေး ... ဟူးးး းးးး ...... မိသူဇာ ညည်း ရင်ခုန်စရှားလားအေ " သူမကိုယ်သူမ စိတ်ထဲက ပြောနေမိပြန်သည်။သူစိမ်းယောင်္ကျားနှင့် ကိုယ်လုံးချင်း ထိကပ်ထားရင်း ရင်သားကြီးများက နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်မို့ ဘာကြောင့်ဖြစ်သည်ကိုလည်းမစဉ်းစားတော့ချေ။

သူရ မှာလည်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ ခါးလေးအား ခပ်တင်းတင်းလေးဖက်တွယ်ထားလိုက်သည်။ခပ်ချောချောမိန်းမတစ်ယောက်၏ လိမ်းချယ်ပြင်ဆင်မှု့မရှိသေးချိန် သဘာဝအတိုင်းမျက်နာပေါ်မှ အကြောစိမ်းလေးများအားကြည့်ရင်း ရင်ခုန်နုန်းမြန်လာကာ တခါမှမကြုံဖူးတဲ့ ခံစားချက်နွေးနွေးလေး ခံစားမိနေသည်။

နှစ်ယောက်သား တစုံတရာ၏ဆေ့ဆော်မူ့အောက် မျက်ဝန်းချင်း အတန်ကြာစိုက်ကြည့်နေကြပြန်သည်။ထို့နောက် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ကာ သူရ၏ နူတ်ခမ်းလေးအား ရုတ်တရက် စုပ်ယူလိုက်သည်။သူမစောက်ပတ်လေးအားယက်ပေးထားသဖြင့် သူရပါးစပ်လေးမှ စောက်ရည်နံ့လေးများ ရနေတော့သည်။ နှစ်ယောက်သား လွတ်ထွက်မှာစိုးရမ်နေသည့်အလား ခပ်တင်းတင်းဖက်ရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ပေါင်ရင်းအား လာလာထောက်နေသော သူရ၏ လီးအား လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်လေသည်။

သူရမှာ ရုတ်တရက်ထင်မှတ်မထားသော သူမ၏ အပြုအမူကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်မှာ တချက်တုန်သွားရသည်။သူရဖြစ်သွားပုံကိုကြည့်ရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အသဲယားလာဟန်ဖြင့် ရင်သားကြီးများအား ရှေ့သို့တိုးကာ ဖိတွန်းလိုက်သည်။သူမ၏လက်ကလေးက သူရပုဆိုးပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ထားသော လီးအား ရှေ့တိုးနောက်ဆုပ်လုပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

သူရက နို့အုံကြီးများနှင့်တွန်းခံရသဖြင့် နောက်သို့တဖြည်းဖြည်းဆုတ်သွားရာ သူမကလည်း အလိုက်သင့်တိုးလိုက်သွားကာ လက်ကလေးအား ခပ်မြန်မြန်လူပ်ရှားပေးလိုက်သည်။မိမိစွဲလမ်းချစ်ခင်နေသော မိန်းမက လီးအားပွတ်သပ်ဂွင်းထုပေးနေသဖြင့် သူရတစ်ယောက် ခပ်တိုးတိုး ညည်းတွားနေမိတော့သည်။

" ရှီးးး အ ...... ချစ်လိုက်တာ ... မ ရယ် ...... အားးး

ညည်းတွားရင်း နောက်ဆုတ်နေသော သူရ ခန္ဓာကိုယ်အား သူမကာ နံရံ့သို့ ဖိကပ်ပစ်လိုက်သည်။ထို့နောက် လည်တိုင်လေးအား ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်ရင်း အောက်သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဒူးလေးထောက်ကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီးက သူမမျက်နာရှေ့သို့ တဇပ်ဇပ် တုန်နေတော့သည်။

သူရ၏ ပေါင်လေးနှစ်ဖက်အား ပွတ်ပေးရင်း တုန်နေသောလီးအား ပါးပြင်လေးဖြင့် ဖိကပ်လိုက်ပြန်သည်။ခေါင်းလေးယမ်းကာ နှာခေါင်းလေးဖြင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် လီးထိပ်လေးအား ပွတ်သပ်ပေးပြီးမှ နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအားဟကာ ပုဆိုးအပြင်မှ ဒစ်ကြီးအား သွားလေးဖြင့် မနာတနာလေးကိုက်ပေးနေသည်။

" အားးး ဟူးးး းးးး ... မ ... မရယ် ......... ကောင်းလိုက်တာ ... ကျနော် မထိန်းနိုင်တော့ဘူးးး အားးး အ "

သူရ တစ်ယောက် လီးထိပ်မှ ကျင်တက်လာကာ ပုဆိုးအားအောက်သို ကွင်းလုံးပုံချွတ်ချလိုက်သည်။ပေါင်ကြားမှာ လီးကြီးက ဖျောင်းကနဲ့ တိုးထွက်လာကာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ မေးဖျားလေးအား ရိုက်မိတော့သည်။ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က ခေါင်းလေးမော့ မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးဟပြီး လျှာလေးအားအပြားလိုက် အပြင်သို့ထုတ်ထားပေးလိုက်သည်။

သူရ က ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ နဖူးလေးအား ဘယ်လက်ဖြင့် ခပ်ဖွဖွဖိကာ ညာလက်က သူ့လီးအားကိုင်ပြီး ထုတ်ပေးထားသော လျှာပြားပေါ်တွင် ဒစ်ဖူးကြီးအား မေးတင်ထားရင်း ဂွင်းတိုက်ပစ်တော့သည်။ခဏအကြာတွင် လီးထိပ်အပေါက်ဝမှ လရည်ဖြူဖြူ ပျစ်ပျစ်များ ပန်းထွက်လာကာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်၏ လျှာပေါ်မှတဆင့် ပါးစပ်ထဲသို့ စီးဝင်သွားတော့သည်။

ဝင်လာသောလရည်ပူပူနွေနွေးများအား အသက်အောင့်ကာမျိုချရင်း ဒစ်ဖူးကြီးအား ဖမ်းငုံလိုက်ရာ သူမပါးစပ်လေးအတွင်း မဆံမပြဲဖြစ်သွားရ၏။သူရ တစ်ယောက် တကိုယ်လုံးကျင်တက်သွားကာ တအားအား ဟစ်အော်လိုက်ရလေသည်။ဒစ်ဖူးအား ခပ်ပျင်းပျင်း တချက်စုပ်ပေးပြီးမှ ပါးစပ်မှ ထုတ်ပေးလိုက်သည်။သူရမှာ နံရံအားမှီရင်း အမောဖြေနေစဉ် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ မျက်စိလေးဖွင့်ကာ သူမစုပ်ခဲ့သောလီးအားကြည့်မိရာ မျက်လုံးလေးပြူးကာ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားရသည်။

လမွှေးစိမ်းစိမ်းလေးများအောက်တွင့် ၇ လက်မကျော်ကျော် ပန်းရောင်လီးကြီးမှာ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထလျက် ဒစ်ဖူးကြီးက မှိုပွင့်ပုံစံ ရဲကားနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။သူမ ယောင်္ကျားဖြစ်သူထက် ကြီးမားရှည်လျားသေားလီးကြီးအား ကြာကြာမကြည့်ရဲတော့ပဲ မျက်နှာလေးလွဲကာ ထရပ်လိုက်တော့သည်။ခုမှ ရှက်နေဟန်ဖြင့် ထရပ်လိုက်သော သူမအား သူရက မျက်နာချင်းဆိုင်ဆွဲလှည့်ကာ မျက်စိတဖက်မှိတ်ပြလိုက်သည်။

" အိုရ် ...... ဟွန့်နော် "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူရ ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာ ရှက်နေသောမျက်နာလေးအားဖွက်ထားလိုက်တော့သည်။သူရ ကလည်း ပြန်လည်ထွေးပွေ့ထားလိုက်လေသည်။ခဏအကြာမှ လူချင်းခွာလိုက်ရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်က မျက်နာငုံ့လျက်လေးမို့ ပုဆိုးမဝတ်ရသေးသော သူရပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ကြည့်မိလိုက်ပြီး

" ဟိတ် ... ကလေး "

သူရမျက်နာလေးအားကြည့်ကာ ကလေး ဟု ခေါ်ရင်း အောက်သို့ မျက်စပစ် ပြလိုက်သည်။

" ဟာ ... မ ... ကလည်းဗျာ "

သူရမှာ အိုးတို့အမ်းတန်း ဖြစ်ကာ ပုဆိုးအား ခပ်မြန်မြန် ကောက်ဝတ်လိုက်ရသည်။ထို့နောက် တစ်ယောက်မျက်နာ တစ်ယောက်ကြည့်ကာ ရီမောလိုက်ကြတော့သည်။သူရပြန်သွားသည်ကို ခြံရှေ့ထိလိုက်ပို့ကာ တံခါးပိတ်ပြီး အိမ်ထဲသို့ ပြန်ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။အိမ်ထဲအရောက် ဧည့်ခန်းမှ ဖုန်းဝင်လာသဖြင့် ဖွင့်လိုက်ရာ

" ဟဲလို ...... မာမီလား "

" ပြော ... သမီး "

" ကားယူပြီးသွားပြီ ... ဒယ်ဒီ ဖုန်းဆက်တာ မာမီက မကိုင်လို့ သမီးဆီ လမ်းဆက်တာတဲ့ "

" အော် ... မာမီ အိပ်နေတာ သမီးရဲ့ ခုမ နိုးတာ "

အမှန်တော့ သူရ က သူမပါးစပ်ထဲ လရည်များဂွင်းထု ပန်းထဲ့နေချိန် ဦးသက်ခိုင်ဆီမှ ဖုန်းလာရာ နှစ်ယောက်သား ရမ္မဇောကပ်နေကြသဖြင့် မကြားမိလိုက်တာ ဖြစ်သည်။သမီးဖြစ်သူအား ပြန်ဖြေရင်း ဖုန်းပိတ်ကာ အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်ခဲ့တော့သည်။သူမတို့လင်မယားအိပ်ခန်းထဲဝင်လာပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် လှဲကာ အနားယူလိုက်တော့သည်။

အောက်ထပ်မှ သမီးဖြစ်သူတို့ အသံကြားမှ လန့်နိုးကာ ဆင်းလာခဲ့တော့သည်။သီတာခိုင်တို့စုံတွဲက ဖိတ်ရမည့် သူငယ်ချင်းများအား စာအုပ်လေးတစ်အုပ်နှင့်မှတ်နေသည်မို့ သူမမိတ်ဆွေတစ်ချို့အား တခါတည်းရေးမှတ်ခိုင်းလိုက်တော့သည်။ပြီးစီးသွားမှ ထမင်းပွဲပြင်ကြပြီး ညစာစားလိုက်သည်။

ဦးသက်ခိုင်မှာ ကုမ္ပဏီမှ ဧည့်သည်များနှင့်စားပွဲရှိသည်မို့ နောက်ကျမည်ဖြစ်ကြောင်း ဖုန်းဆက်ထားသဖြင့် မစောင့်တော့ပေ။ည ၁၀ နာရီ ကျော်ကျော်မှ ပြန်လာရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ကိုယ်တိုင် ထမင်းပွဲပြင်ပေးရသည်။ညပိုင်း ကုတင်ပေါ်အချစ်ပွဲတွင် ဦးသက်ခိုင်မှလိုးနေသော်လည်း သူမက သူရ၏လီးကြီးသာ မြင်ယောင်ရင်း ခံနေမိသည်။

" ကလင် ... ကလင် "

" ကလင်... လင် ... လင် "

နိုးစက်က မြည်သံကြောင့် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့် နိုးလာကာ အိပ်ရာထလိုက်တော့သည်။

" ကိုသက်ခိုင် ... ကိုသက်ခိုင် ... ထ ထ ... ထတော့ ... ရှင် ခရီးထွက်ရမှာလေ "

" အီးးး အိခ့် ......... အင်းးး သူဇာ ကိုယ် နိုးပါပြီ "

ပျင်းကြောတချက်ဆန့်ကာ ... ဦးသက်ခိုင် ပက်လက်လန်လိုက်ရာ ညဝတ်ဘောင်းဘီထဲမှ လီးက ထောင်မတ်နေတော့သည်။

" ခ်လ်းးး ... လူက မထသေးဘူး ...... ဟိုဟာက အရင်ထနေတာ "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ၏ ပေါင်ကြားအားကြည့်ရင်း ... ခ်ခ် ...ကနဲ့ရီကာ စလိုက်ရင်း ဘောင်းဘီအပြင်မှ လီးကြီးအား ဖမ်းညှစ်လိုက်သည်။ထို့နောက် လီးအားဆွဲကာ အိပ်ရာထစေပြီး ရေချိုးခန်းအတွင်းထိ ဆွဲခေါ်လာခဲ့သည်။ခရီးထွက်ခါနီးမို့ အလိုက်သိစွာပင် ရေမချိုးခင် နံရံအားလက်ထောက်လိုက်ရင်း ဖင်ကြီးအားနောက်သို့ကော့ကာ အနေတော်လေးကုန်းပေးလိုက်ပြန်သည်။

ဦးသက်ခိုင်ကလည်း နုတ်ဆက် အလိုးဖြင့် စောက်ရည်များရွှဲနေအောင် လိုးပေးလိုက်သည်။မပြီးသေးသောဦးသက်ခိုင်အား သူမက ပါးစပ်ထဲပြီးစေရာ ထွက်လာသောလရည်ပူပူနွေးနွေးလေးအား တဂွတ်ဂွတ်ဖြင့် မျိုချပစ်လိုက်သည်။နှစ်ယောက်သားရေမိုးချိုးကာ ဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ပြီးမှ အောက်ထပ်သို့ ဆင်းခဲ့ကြသည်။အောက်ထပ်သို့ရောက်သောအခါ သီတာခိုင်နှင့်မိုးနှောင်းတို့က မနက်စာစားရန် စောင့်နေကြတော့သည်။

မနက်စာ စားရင်း ဦးသက်ခိုင်က ညကမိုးချုပ်သွားသဖြင့် သမီးနှင့်သမက်အား မပြောလိုက်ရကြောင်း ဘန်ကောက်သို့ အလုပ်ကိစ္စတခုနှင့် ၁ပတ်ခန့်သွားရမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြလိုက်သည်။စားသောက်ပြီး ခဏအကြာတွင် အိမ်ရှေ့မှ ... တတီတီ နှင့် ကားဟွန်းသံများ ကြားရ၍ အဝတ်စားနှင့် စာရွတ်စာတမ်းများထည့်ထားသော အိတ်အားဆွဲကာ လိုက်ပို့ကြတော့သည်။

အိမ်ရှေ့သို့ အရောက် ကားပေါ်မှလူများက ဦးသက်ခိုင်အား ... ဆရာဒီမှာထိုင်ဟု ... နုတ်ဆက်ကြသည်။ထို့နောက် ဦးသက်ခိုင်မှာ မိသားစုအားနုတ်ဆက်ရင်း ကားဖြင့် လေယဉ်ကွင်းသို့ လိုက်ပါသွားတော့သည်။

သီတာခိုင်သည် မင်္ဂလာပွဲကလည်းနီးလာသည်မို့ အရင်လိုသူငယ်ချင်းများနဲ့မတွေ့နိုင်တော့ပေ။ဒီနေ့မနက် ဖခင်ဖြစ်သူ နိုင်ငံခြားသို့သွားမှ ဖိတ်စာဖိတ်ရင်း သူငယ်ချင်းများဆီသွားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။လိုအပ်တဲ့ အသုံးဆောင်ပစ္စည်းလေးတွေဝယ်ဖို့ မိုးနှောင်းနှင့်အတူ ဈေးဖက်သို့ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။

ဝယ်ရမည့်အသုံးဆောင်လေးများအားကြည့်ရင်း အမှတ်မထင် မိန်းမတစ်ယောက်နှင့်တွဲသွားသော ရဲသွေးအား တွေ့လိုက်မိသည်။မိုးနှောင်းပါနေသဖြင့် ချက်ခြင်းကြီးပြေးလိုက်ရန်လည်း အဆင်မပြေပေ။ထို့ကြောင့် ... မိုးနှောင်းအား

" ကိုမိုး ... ခဏနော် "

" ဟင် ... ဘာလို့လဲ ခိုင် "

မိုးနှောင်းအား ပြန်မဖြေတော့ပဲ လူအုပ်ကြားဆီသို့ တိုးခွေ့ဝင်လိုက်သည်။မိုးနှောင်းမှာ ပစ္စည်းတပွေ့တပိုက့်ဖြင့် ကြောင်ပြီးကျန်နေခဲ့သည်။သီတာခိုင်မှာ မြင်နိုင်သမျှလိုက်ရှာတော့သည်။မတွေ့ရပေ ... ရုတ်တရက် အတွေးတခုပေါ်လာခဲ့သည်။လွန်ခဲ့တဲ့ ၅ နှစ်ခန့်က ဖုန်းနံပတ်လေး ခုထိ အလွတ်ရနေခဲ့သည်။နံပတ်များအားနှိပ်ရင်း စောင့်ကြည့်နေစဉ် ဖုန်းဝင်သွားခဲ့ရသည်။ရင်ခုန်စွာ ဝမ်းသာနေရင်း စကားစပြောမိလိုက်သည်။

" ဟဲလို ... မောင်လား ဟင် ...... သီတာပါ "

" ဘယ်က ... မောင်လဲ "

" ရှင် ... ဟို......ဟို "

" ဖုန်း မှား နေ တယ် "

မိန်းမတစ်ယောက်၏ ခပ်မာမာ အသံနဲ့အတူ ဖုန်းပိတ်သွားလေသည်။ဖုန်းများမှားနေသလားဟု ပြန်ကြည့်မိရာ ... ဒါ မောင့်ဖုန်းမှ မောင့်ဖုန်းအစစ်ပါ။ဒါဆို ခုနက မိန်းမအသံက ...

" မောင်ပျောက်မသွားခင်က မောင်ပြောပြခဲ့တဲ့ အိမ်က သဘောတူတဲ့မိန်းမ များလား "

" သူတို့လက်ထပ်ပြီးကြပြီလား "

" ဒါမှ မဟုတ် ... စေ့စပ်ထားတုန်းပဲလားးး "

" ဟူးးးး းးးး "

အတွေးပေါင်းစုံ တွေးရင်း ရင်ဘက်တနေရာမှ စူးကနဲ့နာကျင်ခံစားလာရသည်။မိုးနှောင်းနှင့် မတွေ့ခင် က အချစ်ဦးမို့ ရုတ်တရက် ပြန်တွေ့ရာ သတိလက်လွတ်ဖြစ်နေမိသည်။

" လာလေ ... ခိုင် ... သွားကြရအောင် "

စိတ်နဲ့ကိုယ်မကပ်သောသူမအား ခင်ပွန်းလောင်းက လိုက်လာ၍သတိပေးမှ အသိစိတ်များ ပြန်ဝင်လာရတော့သည်။အိမ်သို့ပြန်လာရာ လမ်းတလျှောက်တွင် ကားပေါ်မည်သည့်စကားမှ မပြောတော့ပဲ ငူငူကြီးပါလာတော့သည်။ညပိုင်းတွင်လည်း မိုးနှောင်းက စောက်ပတ်အားယက်ပေးကာ အမျိုးမျိုးလိုးသော်လည်း သီတာခိုင်မှာ စိတ်ပါဟန် မပြတော့ပေ။ဘာဖြစ်သည်ကိုလည်း စဉ်းစားမရပေ။

နောက်ရက်တွင် သီတာခိုင်သူငယ်ချင်းများအားရောက်ရှိလာကာ မင်္ဂလာမဆောင်ခင် သူမတို့သူငယ်ချင်းနှင့် ဘုရားဖူး အပျော်ထွက်ချင်ကြောင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ထံ ခွင့်တောင်းနေကြသည်။သီတာခိုင်မှာ အတွေးများနယ်ချဲ့နေကာ စိတ်နဲ့လူနဲ့မကပ်တော့ပေ။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သမီးဖြစ်သူ၏အပြောင်းလဲကြောင့် စိတ်ပြေလက်ပျောက်ဖြစ်စေရန် ခွင့်ပြုပေးလိုက်ရသည်။

အမှန်တော့သူငယ်ချင်းများအကူညီဖြင့် အချစ်ဦးနှင့်တွေ့ရန် အကွက်ချစီစဉ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။သီတာခိုင်ဘုရားဖူးလိုက်သွားပြီးနောက်ရက်တွင် တအိမ်လုံးမှ ဒေါ်သူဇာခိုင်နှင့် မိုးနှောင်းတို့ နှစ်ဦးထဲရှိကြရာ မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားမပြောဖြစ်တော့ပေ။

နှစ်ယောက်သားအမ်းတမ်းတမ်း ဖြစ်နေကြသည်။ညပိုင်းတွင်လည်း မိုးနှောင်းမှာ သီတာခိုင်အားသတိရကာ အိပ်ခန်းတွင်း ဂွင်းထုနေရသည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာလည်း သူရလီးကြီးအားမြင်ယောင်ကာ အလိုးခံချင်သည့်စိတ်ကများနေတော့သည်။

" အားးး ရှီးးး ... ဖြည်းဖြည်းးး ဖြည်းဖြည်းလိုးပါ ကလေးရယ်

အော်သံနှင့်အတူ ချွေးများစို့ကာ အိပ်မက်မှနိုးထလာခဲ့ရသည်။တွေးရင်းပြုံးလိုက်ကာ ချွေးများနှစ်နေသောအင်္ကျီအား ထ၍ လဲလိုက်ပြီး အဲယားကွန်းဖွင့်ပစ်လိုက်သည်။ဗိုက်ကလည်းဆာလာသဖြင့် တံခါးဖွင့်ပြီးအောက်ထပ် ဧည်ခန်းထဲမှ မုန့်တခုခုစားရန်တွေးပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။သမီးဖြစ်သူ အခန်းရှေ့အရောက် မသိစိတ်၏ စေ့ဆော်မှု့ကြောင့် တံခါးအားအသာလှပ်၍ကြည့်ရာ

" အိုးးး ခိုင်ရယ် ... အားးး ... ကောင်းး ကောင်းလိုက်တာ အင်း ဟုတ်တယ် "

သမက်ဖြစ်သူမှာ ကုတင်ပေါ်တွင် သမီးဖြစ်သူဓတ်ပုံအားကြည့်ရင်း လက်တဖက်ကဂွင်းထုနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ပက်လက်လှန်ထုနေသည်မို့ ဒစ်ကြီးအား အတိုင်းသားမြင်နေရသည်။ခဏအကြာတွင် လီးထိပ်မှ လရည်ဖြူဖြူများ ပန်းထွက်ပြီးမှ ငြိမ်ကျသွားရာ သူမလည်း တံခါးအသာပြန်စိကာ အောက်သို့ဆင်းခဲ့တော့သည်။

ဧည့်ခန်းတွင်းရေခဲ့သေတ္တာထဲမှ မုန့်တချို့စားကာ ရေအဝသောက်ပြီးမှ ပြန်တက်လာကာ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။မနက်အိပ်ရာထလျင် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူဇင်မာတိုက်ခန်းသို့သွားပြီး အရိပ်အရောင်သွားပြရမည် အခြေနေပေးလျင် သူမစောက်ပတ်လေးအား ယက်ခိုင်းမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ရေချိုးရင်း တန်းလန်းရေပျက်သွားသဖြင့် အောက်ထပ်သို့ဆင်းကာ ချိုးနေလိုက်သည်။

မိုးနှောင်းမှာ အပြင်သွား၍ သူနှင့်ယောက္ခမဖို့ ကြက်ဥပလာတာနှင့် နွားနို့ဝယ်ပြီးပြန်လာခဲ့သည်။တံခါးမှာ စိထားခဲ့သဖြင့် အသာလေးတွန်းဖွင့်ကာ ဧည့်ခန်းထိဝင်လာလိုက်သည်။ပန်းကန်ထဲထည့်ကာ ပြင်ဆင်ပြီး ကိုယ်လက်သန့်စင်ရန် ရေချိုးခန်းအားဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။

" အိုရ် ... မိုးနှောင်း...... "

" ဟာ ... မာမီ ...... ဆော ဆောရီး နော် "

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပင် တုံးလုံးချွတ်ချိုးနေရင်း ဆပ်ပြာတိုက်နေသည်။သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးအားပွတ်တိုက်နေစဉ် သားမက်ဖြစ်သူက မထင်မှတ်ပဲ ဆွဲဖွင့်လိုက်သဖြင့် ရုတ်တရက် ကြောင်နေတော့သည်။မိုးနှောင်းကလည်း ဇနီးလောင်းထက် ပို၍တောင့်သော ယောက္ခမ၏ ကိုယ်လုံးအားငေးရင်း သူမပေါင်ကြားရှိ ဆပ်ပြာတိုက်လျက်တန်းလန်းစောက်ပတ်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေမိသည်။

နှစ်ယောက်သား သတိဝင်လာမှ မိုးနှောင်းက လှည့်ထွက်ကာ တံခါးအားပိတ်ထားပေးခဲ့လိုက်သည်။ထို့နောက်ဘး ဧည့်ခန်းတွင်းမှ စောင့်နေလိုက်တော့သည်။ခဏအကြာမှ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အနက်ရောင်ဝမ်းဆက်ကလေးဖြင့် အိမ်ပေါ်မှဆင်းလာတော့သည်။

ဧည့်ခန်းတွင်း သားမက်ဖြစ်သူရှေ့ဝင်ထိုင်ကာ သူမဖို့ ထည့်ထားသော ပလာတာအား ပဲဖြင့်တို့စားနေတော့သည်။မိုးနှောင်းအား မျက်နာပူသဖြင့် မကြည့်ရဲပေ။ပလာတာကုန်ကာနီးမှ မိုးနှောင်းက နွားနို့ထည့်ထားသောခွက်အား သူမရှေ့တိုးကာ တွန်းပို့ပေးသည်။မိုးနှောင်းလည်း ယောက္ခမအား အိုးတို့အမ်းတန်းဖြစ်ကာ စကားမပြောပေ။သို့သော် ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်အား ကြည့်ရင်း လိုးချင်သောစိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်နေရသည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ သူရဆီသို့ စိတ်ကရောက်နေပြီး အယက်ခံချင်လာသဖြင့် နွားနို့အားတဝက်ခန့်သောက်ကာ မြန်မြန်ထပြီး စားပွဲခုန်မှ ထရာ လှည့်အထွက်တွင် စီးထားသောဖိနပ်နှင့် စားပွဲခုန်အောက်ခြေထောက်တိုက်မိကာ ဟပ်ထိုးလေး လဲကျသွားသည်။

ဒူးထိပ်မှနာသွားသဖြင့် ရုတ်တရက်မထနိုင်တော့ပေ။မိုးနှောင်းက တွဲထူပြီး ဧည်ခန်းတွင်း တီဗွီရှေ့မှ ဆိုဖာခုံပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်သည်။ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ ဒူးနာသွားသဖြင့် ဇင်မာတိုက်ခန်းသို့သွားရန်အစီအစဉ် ဖျက်လိုက်တော့သည်။

" မိုးနှောင်း ... မာမီကို အိမ်ပေါ်တွဲပို့ကွာ... အပြင်မသွားချင်တော့ဘူး "

" ဟုတ် ဟုတ် ... မာမီ ... ဖြည်းဖြည်း တွဲလိုက်နော် "

နှစ်ယောက်သား ဖြည်းဖြည်းချင်း အိမ်ပေါ်သို့ရောက်ရှိကာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်တို့ လင်မယားခန်းထဲဝင်လာကြတော့သည်။သူမအား ကုတင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းကာ မိုးနှောင်းက ကုတင်ခြေရင်းမှ လိမ်းဆေးဗူးယူကာလိမ်းပေးနေပြန်သည်။ဒူးအောက်မှနေ၍ ပေါင်လယ်လောက်ထိ လိမ်းပေးရာ ထမိန်အစိမ်းရောင်အပါးလေးအောက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးအား အနီးကပ်မို့မြင်နေရသည်။

တိတ်ဆိတ်သော အခန်းအတွင်း နှစ်ယောက်ထဲဆိုသည့်အသိက ရင်ခုန်လှုပ်ရှားနေကြသည်။ဆေးလူးရင်း မိုးနှောင်းလက်များက ပေါင်ရင်းထိ ရောက်လာတော့သည်။ထမိန်လေးအား အပေါ်သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း တွန်းတင်နေရာ အောက်ခံဘောင်းဘီ ပန်းရောင်လေးက အောက်မှစောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖါင်းကြီးအား ဖုံးကွယ်ထားပြီး ဘေးတဖက်တချက်တွင် စောက်မွှေးလေးများ ထွက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ကလည်း ကာမစိတ်များကြွလာကာ လက်ကလေးနောက်ပစ်ထောက်ကာ မျက်စိလေးမှိတ်ထားရင်း ပေါင်နှစ်ချောင်းအား မသိမသာလေးဖြဲပေးလိုက်သည်။မိုးနှောင်းက ရိပ်မိလိုက်ကာ ဖြူဖွေးအိစက်နေသော ပေါင်သားများအားပွတ်ရင်း အောက်ခံဘောင်းဘီအောက်မှ ဖေါင်းထွက်လာသော စောက်ဖုတ်ကြီးအား အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ပြီးမှ စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း လက်ခလယ်အား ကွေးကာ အထက်အောက် ကလှော်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ တအင်းအင်း ညည်းသံလေးပေးကာ ထောက်ထားသောလက်များအား ကွေးကာ ကိုယ်လုံးအားပက်လက်လှန်ချပစ်လိုက်တော့သည်။မိုးနှောင်းက ပေါင်ရင်းအား ဘယ်ညာနမ်းရင်း ထမိန်အားချွတ်ရာ သူမက ဖင်သားကြီးများအား အလိုက်သင့်ကြွပေးလိုက်သည်။ပေါင်သားဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးအား အနည်းငယ်ဖြဲရင်း ခွကြားသို့ မျက်နာအပ်ကာ ဘောင်းဘီအပြင်မှ စောက်ဖုတ်ကြီးအား ယက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ 

ဘောင်းဘီခွနေရာတွင် စောက်ရည်နှင့် တံတွေများပေါင်းကာစိုရွှဲလာပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းများထင်လာတော့သည်။ထိုအခါမှ ဆီးခုံးအောက်ဖက် စောက်စိလေးက ထောင်ထွက်လာရာ မိုးနှောင်းက လျှာဖျားဖြင့်ဝိုက်ဝိုက်ကလိကာ စုပ်ပေးနေသည်။

ခါးလေးကော့တက်လာရင်း အောက်ခံဘောင်းဘီလေးအား သူမဘာသာ ချွတ်ပေးရှာသည်။စောက်ပတ်အယက်ခံရင်း အပေါက်ဝလေးအား ခပ်နွေးနွေးအရာက လာထိသဖြင့် မျက်စိဖွင့်ကြည့်ရာ သမက်ဖြစ်သူက ကုတင်အောက်မှ ဒူးထောက်နေရင်း သူမ စောက်ပတ်လေးထဲ ဒစ်ဖူးဖြင့်တေ့ကာ ဖိလိုးလိုက်တော့သည်။လီးက ခပ်စီးစီးလေးဝင်လာသဖြင့် တွန့်သွားမိသည်။

" အ ... မိုးနှောင်း ... ဖြည်းဖြည်းနော် သားလေး "

" အင်းပါ မာမီရာ... ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးမှာပါ "

ယောက္ခမဖြစ်သူ စောက်ပတ်အား ပုံမှန်လေးလိုးရင်း အကျၤျ ီလေးအား ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ဘော်လီအား အပေါ်သို့ ပင့်တင်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးအား တလှည့်ဆီစုပ်ပေးလိုက်သည်။ဒေါ်မိုးသူဇာမှာ လိုးနေရင်း နို့စို့ခံရသဖြင့် ရမ္မက်စိတ်များတောက်လောင်နေတော့သည်။သမက်ဖြစ်သူအား စောင့်စောင်းလိုးခိုင်းရင်း သူမကိုယ်တိုင်က အောက်မှ ပင့်စောင့်ပစ်သည်။

" ဘွတ် ဘွတ် ...... ဖွပ် ... ဒုတ် ဘွတ် "

" အ အားးးး ရှီးးးး ...... စောင့်စောင့် မိုးနှောင်း နာနာလေး လိုးစမ်းဟာ ............ အီးးး ရှီးးး အားးးး "

" အင့် အင့် ... အ ကောင်းလိုက်တာ မာမီရာ ... အင့် "

မိုးနောင်းမှ အပေါ်မှ လီးအဆုံးထိ ဖိဖိလိုးရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်တစ်ယောက် ကော့ပြန်နေအောင် ခံစားလာရသည်။သမက်ဖြစ်သူ၏ လိုးချက်များကို ကျေနပ်အားရမိသည်။စောက်ခေါင်းတွင်းသို့ လီးအဝင်အထွက်တိုင်း အတွင်းနူတ်ခမ်းသားများအား ပွတ်ဆွဲသွားသဖြင့် ခင်ပွန်းဖြစ်သူထက် လီးကတုတ်ကြောင်း သိရှိလိုက်သည်။

မိုးနှောင်းကလည်း ဇနီးလောင်း၏ အမေဖြစ်သူအား အားရပါးရ ပစ်ပစ်လိုးနေရင်း နို့အုံးကြီးများအား ချေပေးလိုက်ပြန်ရာ ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်မှာ အိပ်ယာခင်းများကို လက်နှင်စုပ်ကိုင်ရင်း စောက်ရည်များပန်းကာ ပြီးသွားတော့သည်။အချက် ၅၀ ခန့်ထပ်လိုးပြီးမှ မိုးနှောင်းမှာ လီးတစ်ချောင်းလုံးယားလာပြီး လီးအားစောက်ပတ်ထဲမှထုတ်ကာ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးပေါ်သို့ လရည်များပန်းထုတ်ရင်း ဒေါ်သူဇာမိုးမြင့်ပေါ်သို့ မှောက်အိပ်လိုက်တော့သည်။

အမြန်းလမ်းတနေရာ လမ်းမကြီးတွင် ကားလေးတစ်စီးပေါ်၌ ရှေ့ခန်းတွင်မိန်းကလေး ၃ ယောက်ထိုင်တာ နောက်ခန်းတွင် မိန်းမတစ်ယောက်နှင့်ယောင်္ကျားတစ်ယောက် အတူထိုင်လျက်ရှိသည်။ပုံမှန်လေး မောင်းနေကာ ရှေ့ခန်းမှ ၃ ယောက်မှာ အသံကျယ်ကျယ်နှင့် ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်လေးများ ပြောဆိုနေကြသည်။နောက်ခန်းတွင် သီတာခိုင်နှင့် သူမ၏အချစ်ဦး ရဲသွေးတို့ ထိုင်ရင်း စကားပြောနေကြသည်။သူမ၏ အကူညီတောင်းမူ့ကြောင့် သူငယ်ချင်းများက ဝိုင်း၍ စီစဉ်ပေးကြခြင်းဖြစ်သည်။

" တကယ် "

ရဲသွေးပြောပြသမျှကို အံသြစွာ နားထောင်းနေရင်းပြန်မေးလိုက်သည်။

" အမှန်တွေပါ ... သဲရယ် "

မိဘတွေမရှိတော့သော ရဲသွေးတို့ ညီကိုနှစ်ယောက်က မွေးစားမိဘတွေထိန်းချုပ်မှု့အောက်တွင် ကြီးပြင်းလာခဲ့ရသည်။လူကြီးချင်းစကားပြောထားတဲ့ မိန်းကလေးရှိနေသဖြင့် ရဲသွေးအား ကျောင်းပြီးပြီးချင်း သူတို့မြို့ဆီသို့ခေါ်ကာ ယောက္ခမလောင်း၏ ကျောက်တူးလုပ်ငန်းအတွင်းသို့ ပညာသင်ယူစေခဲ့သည်။မွေးစားမိဘတွေမှာ စီးပွားရေးကျနေသဖြင့် လက်ရှိလုပ်ငန်းအား မယိမ်းယိုင်အောင် ကြိုးစားနေကြရာ ရဲသွေးအား အားထားခဲ့ကြသည်။

ရဲသွေးက တဖက်တလမ်းမှ မွေးစားမိဘများအား ကူညီပေးပေမယ့်... လက်ထပ်ဖို့ကိုတော့ ခုထိ အချိန်ဆွဲထားနိုင်ခဲ့သည်။ဈေးဘက်တွင် သီတာခိုင် ဖုန်းခေါ်တုန်းပြန်ပြောသည့်မိန်းမ မှာ သူမချစ်သူ ရဲသွေးနှင့် လူကြီးချင်း သဘောတူထားသောသူမှန်းသိလိုက်ရသည်။

သူမအား ယခုချိန်ထိ မမေ့သေးကြောင်း ပြောရာ ... သီတာခိုင် တစ်ယောက် ဝမ်းသာဝမ်းနည်းဖြစ်ကာ ဖေါ်ပြရခက်သည့်ခံစားချက်မျိုး ခံစားနေမိသည်။ချစ်သူအားမျက်နှာလွဲကာ သူမလည်း မကြာခင်လက်ထပ်ရတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြလိုက်တော့သည်။

" မောင် သိပါတယ် ... သဲရယ် "

သူမ သူငယ်ချင်းများက အကျိုးကြောင်းရှင်းပြထားပုံရသည်။ထို့နောက် နှစ်ဦးသားငြိမ်သက်သွားကြရာ ခဏ အကြာတွင် ရဲသွေးက သူမနူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။သီတာခိုင်မှာ အနမ်းခံရင်း လက်လေးဖြင့် ကားရှေ့ခေါင်းသို့ ထိုးပြလိုက်ရာ ရဲသွေးက ၅ နှစ်လောက်ခွဲခွာရသော ချစ်သူအား အလွတ်မပေးတော့ချေ။နမ်းနေရာမှ သူမ နို့အုံလေးအား အပြင်မှညှစ်ချေနေပြန်သည်။

သီတာခိုင်သည် နဖူးပေါ်ဝဲကျနေသော ဆံပင်များအား ဟန်ပါပါလေး သပ်တင်လိုက်ရင်း မျက်လုံးက ကားရှေ့ခန်းမှ သူငယ်ချင်းများအားကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ရီရီမောမော ပြောနေကြရင်း သူမတို့ဆီ အာရုံမထားသဖြင့် အင်္ကျီအားမကာ သူမနို့လေးများအား ဖေါ်ပေးလိုက်သည်။

ရဲသွေးက ဘရာစီယာလေးအား အောက်သို့လက်ဖြင့်ချိတ်ဆွဲကာ ပေါ်လာသောနို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေးအား ဆွဲစုပ်တော့သည်။နို့စို့ရင်း သူမပေါင်ကြားထဲသို့ လက်တဖက်ကဝင်လာရာ ပေါင်လေးဖြဲပေးလိုက်မိသည်။တဖြည်းဖြည်း သူမမျက်လုံးလေးများစင်းကျလာရာ ရဲသွေးက တက်ကြွမှု့များလာခဲ့သည်။နို့သီးခေါင်းလေးအားတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ရင်း ထမိန်ပေါ်မှသူမစောက်ပတ်လေးအားကလိနေတော့သည်။ရုတ်တရက် ကားလေးက ထိုးရပ်သွားရင်း

" နောက်ခန်းက နှစ်ယောက် ထမင်းစားမယ်နော် ... ပြီးမှ ဆက်ကြ ... ဟိဟိ "

စကားသံများထွက်ပေါ်လာမှ သီတာခိုင်၏စင်းနေသောမျက်လုံးလေးမှာ ပွင့်လာတော့သည်။မက်မက်မောမောနို့စို့နေသော ချစ်ဦးသူရဲ့နှဖူးလေးအား သူမလက်ကလေးများဖြင့် တွန်းကာ ပေါင်လေးအားပြန်စိလိုက်တော့သည်။

" မောင် ... ထမင်းစားနားကြမလို့ ... ပြီးမှပဲနော် "

" အင်းပါ ... သဲရဲ့ "

ကားပေါ်မှဆင်း၍ ထမင်းဆိုင်လေးသို့ ဝင်လာခဲ့ကြသည်။ဆိုင်လေးက သပ်သပ်ရပ်ရပ်နှင့် သီချင်းသံများကြားနေရသည်။စားပွဲအလွတ်တစ်လုံးတွင် သူမတို့ ၅ ဦး ဝင်ထိုင်လိုက်ကြသည်။ဆိုင်မှ ကောင်မလေးတစ်ယောက် ရောက်လာကာ စားသောက်နိုင်သောဟင်းလျာများအား ပြောပြနေသည်။

စားစရာများ စုံစုံလင်လင်မှာရင်း ကားမောင်းရသူ မေသူက အပေါ့သွားရန် မေးလိုက်လေသည်။သူမတို့လေးယောက် ဆိုင်အနောက်ဖက်ခြမ်းသို့ထွက်သွားရာ ရဲသွေးတစ်ယောက်ပဲ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။အမှတ်တမဲ့ သီတာခိုင်ဖင်သို့ကြည့်မိရာ ဖင်သားအိအိလေးအောက်တွင် အကွက်ကြီးထနေသဖြင့် အသာလေးထလိုက်သွားပြီး ... အနားနားကပ်ကာ သတိပေးလိုက်ရသည်။မေသူမှ ...

" ရဲသွေးရယ် ... နင်ကလဲ ... ခဏလေးတောင်မခွဲနိုင်ဘူးလား... အိမ်သာထိ ဘာလိုက်ရှုပ်နာလဲဟ "

ထိုစဉ် ... သီတာခိုင် ထမိန်လှည့်ဝတ်မှ ... သူမတို့မှာ သဘောပေါက်သွားပြီး ... ခ်ခ် ကနဲ့ ရီလိုက်ကြတော့သည်။ထမင်းဝိုင်းလေးတွင် ဇွန်သံ ခရင်းသံများ ရီမောသံများ ဆူညံနေတော့သည်။သူငယ်ချင်းတသိုက် ဆုံတုန်းမို့ ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်များပြောဖြစ်ကြသည်။ရဲသွေး၏ အဖြစ်မှန်အားသိသွားကာ ရဲသွေးနှင့် သီတာခိုင်အား လက်ရှိအချိန်လေးအား တန်ဖိုးထားရန် ... နောက်နှောင်တွင် မပက်သက်ကြရန် ဝိုင်းပြောကြသည်။

" ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဟာ ... သူမင်္ဂလာဆောင် မရောက်မချင်း ငါ့ဘက်က ချစ်ခွင့်ရှိပါသေးတယ် "

ရဲသွေးက သီတာခိုင်၏မျက်နာလေးအားကြည့်ရင်း ပြောလိုက်လေသည်။ထို့နောက် ထမင်းစားဝိုင်းလေးအား လက်စသတ်ကာ ကားပေါ်သို့ ပြန်တက်ခဲ့ကြတော့သည်။ကားပေါ်ပြန်တက်စဉ် မေသူက ရှေ့ခန်း၃ယောက် ကျပ်သဖြင့် နောက်ခန်းသို့ တစ်ယောက်သွားခိုင်းရာ ရဲသွေးတို့ အခက်တွေ့နေရသည်။နောက်ခန်းတွင်း ၃ ယောက်သားစကားပြောရင်း ရဲသွေးမှာ တချက်သမ်းကာ ခဏအိပ်မည်ဟုပြောရင်း အသင့်ပါလာသော စောင်အပါးလေးအား ခြုံလိုက်လေသည်။

ကားဘေးမှ ကျော်တက်သွားသော ကားသံများကြားနေရလျက် ဝှီးကနဲ့ ဝှီးကနဲ့ လေတိုးသံများနှင့်အတူ သစ်ပင်များ လယ်ကွင်းများ ကျန်ရစ်ခဲ့တော့သည်။တဖြည်းဖြည်းလေတိုးသဖြင့်အေးလာရာ သီတာခိုင်က ဘယ်ဘက်ခြမ်းတွင်ထိုင်နေသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူအား မှန်တံခါးစိခိုင်းလိုက်သည်။သူမက အလယ်တွင်ထိုင်ပြီး ညာဖက်ခြမ်းက ရဲသွေးမှာ စောင်လေးခြုံကာ ငြိမ်နေသဖြင့် ညာဖက်မှန်ချပ်ကို သူမက ဆွဲတင်လိုက်သည်။သူငယ်ချင်းဖြစ်သူနှင့်စကားပြောရင်း သူမ ညာဖက်လက်ကလေးက ရဲသွေး၏စောင်ထဲသွင်းကာ ပေါင်လေးအားပွတ်ပေးလိုက်သည်။

သူငယ်ချင်းဖြစ်သူနှင့်ရီရီမောမော စကားတွေပြောကာ ရဲသွေးပေါင်လေးအား ပွတ်ပေးရင်း ဘောင်းဘီခွကြားသို့ လက်အားရွေ့တင်လိုက်သည်။ဇပ်ကနဲ့တုန်သွားရင်း ရဲသွေးမှာ ပေါင်နှစ်ချောင်းအား ဖြဲပေးရင်း အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်ပြန်သည်။ဘောင်းဘီတွင်း လီးက အမြှောင်းလိုက်ကပ်နေရာ သီတာခိုင်မှ အရင်းမှ အဖျားထိ လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

သူငယ်ချင်းဖြစ်သူအား ဟန်မပျက်စကားပြောကာ သူ့၏လီးအားပွတ်သပ်ပေးနေသဖြင့် ရင်များတလှပ်လှပ်ခုန်နေရင်း ဘောင်းဘီးဇစ်အားဖွင့်ကာ အောက်ခံဘောင်းဘီထဲမှ လီးအား ထုတ်ပေးလိုက်သည်။စောင်ခြုံထားသဖြင့် ဘောင်းဘီထဲက ထွက်လာသောလီးအား ရဲရဲတင်းတင်း ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးလိုက်ရာ သီတာခိုင်လက်ထဲတွင် တင်းမာလာလျက်ရှိသည်။ခဏအကြာတွင်ဘေးက သူငယ်ချင်းမှာ အိပ်ချင်လာသဖြင့် သီတာခိုင်အား စကားစဖြတ်ရင်း နောက်သို့ခေါင်းလေးမော့ကာ အိပ်သွားပြန်သည်။

တဖြည်းဖြည်း သူမလက်ထဲမှ လီးက တင်းတင်းလာရင်း တဒုတ်ဒုတ်နှင့်သွေးတိုးနေသည်ကို ခံစားမိရာ ခပ်မြန်မြန်လေး ထုပေးလိုက်မိသည်။စောင်ခြုံထားသောရဲသွေးဆီမှ ညည်းသံတိုးတိုးလေး ထွက်နေသည်ကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် သီတာခိုင်မှာ ဘေးမ အိပ်ပျော်နေသောသူငယ်ချင်းအား တချက်ကြည့်ပြီး စောင်ခြုံထဲသို့ ခေါင်းတိုးဝင်လိုက်သည်။စောင်ခြုံထဲသူမခေါင်းလေးရောက်သည်နှင့် ရဲသွေးပေါင်ကြားသို့မျက်နာအပ်ကာ ဒစ်ဖူးအားငုံရင်း ခပ်သွက်သွက်လေး ထုပေးလိုက်သည်။

ခဏအကြာတွင် လီးထိပ်အပေါက်မှ လရည်ပျစ်ပျစ်များ သူမအာခေါင်ထဲထိ တဖျောဖျော ပန်းဝင်လာတော့သည်။ညှီစို့စို့ ခပ်ပျစ်ပျစ်လရည်များအား ဖြည်းဖြည်းချင်းမျိုချလိုက်ပြီး ဒစ်ဖူးအားဆွဲစုပ်ပေးရာ ရဲသွေးဖင်ကြီးကြွတက်လာရသည်။

စိတ်ကျေနက်တဲ့ထိစုပ်ပေးပြီးမှ စောင်ခြုံတွင်းမှ ခေါင်းအားပြန်ထုတ်ကာ ကိုယ်လုံးလေးအား မတ်မတ်ထားလျက်နောက်သို့မှီကာ အမောဖြည်နေတော့သည်။ရဲသွေးမှာ စောင်လေးအား အောက်သို့လျောချရင်း သီတာခိုင်၏မျက်နာလေးအား ကြည့်ကာသိုင်းဖက်လိုက်ရာ သီတာခိုင်က ကြည်နုူးစွာ ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လိုက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့သည်

နေ့တဝက်ခန့်မောင်းလာပြီးမှ ကျယ်ဝန်းလှပသော ခြံဝန်းထဲသို့ သူမတို့ကားလေး ဝင်ရောက်လာသည်။ခန်းနားလှပသော တိုက်ကြီးရှေ့တွင် ထိုးရပ်ကာ မေသူက ကားပေါ်မှအရင်ဆင်းပြီး အသင့်ပါလာသောသော့ဖြင့် အိမ်တံခါးအားဖွင့်ကာ ဝင်ရောက်ခဲ့ကြသည်။အိမ်ထဲ အရောက်တွင် မေသူမှလွဲ၍ ကျန်တဲ့၄ယောက်မှာ အံ့အောမှင်သက်နေရ၏။

ရှေးဟောင်း ပန်းပုရုပ်များ ကျောက်စိမ်းရုပ်တုများ အလှဆင်ထားသဖြင့် ဧည်ခန်း၏ ခန်းနာပုံအား ငေးကြည့်နေကြရသည်။သီတာခိုင်မှာ သူမတို့မြို့ဈေးထဲတွင် ရဲသွေးအားတွေ့မိလိုက်သဖြင့် ကျောင်းနေဖက်သူငယ်ချင်း မေသူအားအကူညီတောင်းကာ ရှာခိုင်းလိုက်သည်။ထို့နောက် သူငယ်ချင်းများစုကာ ဘုရားဖူးထွက်ရန်ဟု ခေါင်းစဉ်တပ်ကာ မေသူ၏ မိဘများပိုင်ဆိုင်သော ခြံတခြံသို့ အနားယူရန် စီစဉ်ခဲ့ကြသည်။

အိမ်အပေါ်ထပ်တွင် မျက်နှာချင်းဆိုင် နှစ်ခန်းတွဲ လေးခန်းဖွဲ့ထားရာ အခန်းများက ကျယ်သဖြင့် မေသူတို့ သူငယ်ချင်း ၃ ယောက်က ၁ ခန်း ... ကပ်လျက် ဒေါင့်အခန်းအား ရဲသွေးနှင့်သီတာခိုင်တို့အတွက် နေရာချလိုက်ကြသည်။ခြံ၏ အနောက်ဖက်တွင် တိုက်ပုလေးတစ်လုံးဆောက်ကာ ရေကူးကန်ပြုလုပ်ထားသည်။ခဏ နားကြ၍ ရေကူးရန် ပြင်ဆင်ကြတော့သည်။

အောက်ထပ် အခန်းလွတ်တခုတွင် မေသူတို့မိန်းကလေး ၄ ယောက် ရေကူးဝတ်စုံများလဲရန် မေသူက အခန်းတွင်းရှိ ဘီရိုထဲမှ သူမ၏ ဝတ်စုံများ ထုတ်ပေးလိုက်သည်။စကားသံများဆူညံနေသဖြင့် ရဲသွေးက အခန်းဝနား မယောင်မလယ်ဖြင့်ရပ်ကာ ချောင်းကြည့်မိသည်။မိန်းကလေး ၄ ယောက်တွင် သီတာခိုင်နှင့်မေသူမှာ ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်တင်းတင်းမို့ ကြည့်ကောင်းလှသည်။ကျန်နှစ်ယောက်မှာ ပိန်ပိန်ပါးပါးမို့ စိတ်ဝင်စားမှု့မရှိလှပေ။အဝတ်စားများလဲရင်း တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နို့အုံများ ဖင်သားများ ညှစ်ကာ စနေကြသည်။

" မေသူ ... မိန်းမ ... ရှင့်ဟာတွေက တင်းနေတုန်းပဲ "

သီတာခိုင်က မေသူ၏ရင်သားလေးအား အုပ်ကိုင်ရင်း ... လှမ်းစလိုက်သည်။

" ဒါပေါ့အေဟဲ့ ... ကိုကိုက ... စည်းကမ်းရှိတယ်... ခ်လ်းးး "

မေသူကလည်း သီတာခိုင် ပေါင်ကြားသို့ နိုက်လိုက်ရင်း ပြန်ဖြေလိုက်သည်။သီတာခိုင်က ပေါင်သားဖွေးဖွေးအား အနည်းငယ်ကားပေးရင်း

" ဘောဒီသာတင်းနေတာပါ... ရှင့် အင်ဂျင်က ... မီးခိုးလိုက်နာ မလား ဟွန့် "

ဘေးမှပိန်ပိန်သူငယ်ချင်းက မေသူနောက်ကျောမှ နေ၍ ဖင်ကြားထဲလက်ကိုလှန်သွင်းရင်း ပင့်မကာ မေးလိုက်ပြန်သည်။

" မယ့်လေးဟယ် ... အင်ဂျင်ကအလတ်ကြီးဟ ... တလက်ကိုင် "

စကားပြောရင်း မေသူက ထမိန်အားချွတ်ချလိုက်ရာ အမွှေးများပြောင်ရှင်းနေသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးက ပေါ်ထွက်လာတော့သည်။သီတာခိုင်ဘေးသို့ ကျန်နှစ်ယောက်ကပြေးကပ်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထာဖြင့် ဝိုင်းကြည့်လိုက်ကြသည်။မိန်းမချင်းပင်ငေးယူရအောင် မေသူစောက်ပတ်လေးက ဆွဲစောင်ထားနိုင်သည်။ရဲသွေးမှာ ဘေးတစောင်းမို့ မေသူ၏ပေါင်တံဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်လေးနှင့် ကော့ထွက်နေသောဖင်သားအိအိလေးသာ မြင်ခွင့်ရရှာသည်။

ထိုနောက် ၄ယောက်သား တုံးလုံးချွတ်ကာ ရေကူးဝတ်စုံမျာ လဲလှယ်ဝတ်ဆင်ကြရာ ရဲသွေးက ခြေဖွဖွနင်းပြီး အခန်းရှေ့မှ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ရေကူးကန်မှာ ဘေးပတ်ပတ်လည် ကြွေပြားအဖြူရောင်နှင့် ကြမ်းပြင်ကအစိမ်းရောင်ဖြစ်ရာ ရေများကြည်လင်နေပြီး အောက်ခြေထိမြင်နေရသည်။ကန်ဘေးရှိ တိုက်ပုလေးထဲတွင် အသားရေထိခိုက်မှု့မရှိစေရန် နေလောင်ခံဆီများလိမ်းပြီးမှ ရေဆင်းကူးကြသည်။

ကန်ထဲအဆင်းတွင် ရဲသွေးတစ်ယောက် မေသူနှင့်သီတာခိုင်တို့၏ ဖင်သားအိအိကြီးများကြည့်မိရင်း သူဝတ်ထားသော ဘောင်းဘီတိုအကပ်ထဲမှ လီးက အမြှောင်းလိုက်ထနေတော့သည်။ရေအဝချိုးပြီး အဝတ်စားများ လဲပြီးမှ ဧည့်ခန်းတွင်း လူစုထိုင်ကာ ကျောင်းသားဘဝမှ အဖြစ်ပျက်လေးများ ထိုင်ပြောနေကြလျက်ရှိသည်။တဖြည်းဖြည်း နေအပူရှိန်လျော့လာပြီး ညနေစောင်းသို့ရောက်သောအခါ ကားလေးဖြင့် ညဈေးတန်းဘက်သို့ ထမင်းစားထွက်ခဲ့ကြသည်။

ရဲသွေးက ထူးထူးခြားခြား ယောပုဆိုးအနက်နှင့် စတစ်ကော်လံအဖြူလေးဝတ်ဆင်ထားသည်။သီတာခိုင်က လက်မောင်းလေးအားချိတ်ကာဘေးမှတွဲထားလိုက်သည်မို့... မေသူတို့၃ဦးက မျက်စပစ်ကာ ရီနေကြပြန်သည်။နာမည်ကြီးစားသောက်ဆိုင် တခုတွင်ဝင်လိုက်ကာ ဝိုင်နှင့် ဘီယာတချို့မှာလိုက်ရင်း အရင်သောက်ကြသည်။ရီဝေဝေဖြစ်လာမှ ထမင်းဖြူနှင့် ဟင်းလျာများမှာကာ စားသောက်ကြသည်။

အမှောင်ထုကြီးစိုးလာမှ စားသောက်ဆိုင်က ပြန်ခဲ့ရာ လမ်းတွင် သစ်သီးတန်းသို့ဝင်၍ သစ်သီးများ အစာပြေစားရန်ခေါက်ခြောက်ထုပ်များ ထပ်မံဝယ်ယူကြသည်။အားလုံးပြည့်စုံမှ ပြန်ခဲ့ကြရာ မေသူမှာ အနည်းငယ်မူးနေသဖြင့် ရဲသွေးက ကားမောင်ခဲ့ရသည်။မြို့တွင်းနှင့် မေသူတို့ခြံမှာ ၄၅ မိနစ်ခန့် မောင်းရပေမယ့် ညအချိန်မို့ ရဲသွေးက ခပ်ဖြည်းဖြည်းပဲမောင်းလာခဲ့သည်။

လမ်းတလျောက်တွင် ပုဇင်းရင်ကွဲသံများဆူညံနေလျက် အေးစိမ့်စိမ့်မို့ ကားတံခါးများ ပိတ်ပစ်လိုက်သည်။မေသူ...သီတာခိုင် နှင့် သူငယ်ချင်းတစ်ဦးက ကားနောက်ခန်းတွင် ထိုင်ကာ ပိန်ပိန်ကုလားဆင် ဆုဆုလှိုင်က ရဲသွေးနှင့်ရှေ့ခန်းမှ ထိုင်လိုက်ခဲ့သည်။

ကားနောက်ခန်းတွင် မေသူတို့နှင့်အတူထိုင်လိုက်လာသော ခင်နှင်းအေးမှာ တဂေ့ဂေ့နှင့် လေချဉ်များတက်ကာ အန်ချင်လာသဖြင့် ကားခဏရပ်ကာ သူမအား လမ်းဘေး၌ အမ်ခိုင်းလိုက်သည်။ပြီးမှ ဆက်လက်မောင်းလာခဲ့ရာ ကားပေါ်ရောက်ရောက်ချင်းခင်နှင်းအေးတစ်ယောက် အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။

တဖြည်းဖြည်းမြို့ပြင်လမ်းမပေါ်သို့ရောက်ရှိလာရာ...သီတာခိုင်က မေသူ၏ရည်းစားအကြောင်းမေးကာ စပ်စုနေရင်း ပေါင်လေးအား ပွတ်သပ်ပေးနေသည်မို့ မေသူက သူရည်းစားနှင့် လိုးခဲ့ပုံများ ရီဝေဝေဖြင့် ပြန်ပြောပြနေသည်။မေသူ၏ရည်းစားမှာ ဆရာဝန်ဖြစ်ပြီးလက်ရှိကိုယ်ပိုင်ဆေးခန်းဖွင့်ကာ စီးပွားရှာနေသည်။နောက်တစ်နှစ်လောက်မှ လက်ထပ်ဖို့ တိုင်ပင်ထားကြပြီး အပျိုစင်ဘဝကိုတော့ ပေးထားခဲ့သည်။

ဆရာဝန်မို့ မည်သည့်တားဆေးမျှမသုံးပဲ ကိုယ်ဝန်မရှိနိုင်သောရက်များတွင် အားရပါးရလိုးကြကြောင်း ရှင်းပြနေသေးသည်။သီတာခိုင်မှာ ညနေက ရေမချိုးခင်မြင်လိုက်ရသော မေသူ၏စောက်ပတ်လေးအားမြင်ယောင်ကာ သူရည်းစားက ဘယ်လောက်များပစ်ပစ်လိုးလိုက်မလဲဟု တွေးမိပြန်သည်။

တွေးရင်း မေသူ၏ ထမိန်အောက်စလေးအားမှပြီး သူမလက်ကလေးသွင်းကာ အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်မှ စောက်ပတ်လေးအား နိုက်လိုက်ရာ မေသူဆီမှ ရှိုက်သံတိုးတိုးလေးထွက်လာပြီး သူမလည်တိုင်လေးအားပြန်နမ်းကာ ဆွဲစုပ်နေတော့သည်။မေသူမှာ ပေါင်လေးဖြဲရင်း သီတာခိုင်၏ လည်တိုင်လေးအား မက်မက်မောမော နမ်းပေးကာ သီတာခိုင်လက်ကောက်ဝတ်အားဖမ်းကိုင်လိုက်ပြန်သည်။

ထို့နောက် သူမဘောင်းဘီလေးအား ဘေးသို့ဆွဲကာ စောက်ပတ်လေးအားရှေ့သို့ကော့ပေးလိုက်သည်။စောက်ခေါင်းလေးမှာ အရည်ကြည်များစို့နေလျက် သီတာခိုင်၏လက်ကလေးအား ပေကပ်ကုန်တော့သည်။သီတာခိုင်မှာ စောက်ခေါင်းထဲထိ လက်ခလယ်လေးအားရသလောက်သွင်းကာ မွှေပေးလိုက်ရာ မေသူကိုယ်လုံးလေးက တွန့်လိမ်နေလျက်ရှိသည်။

နှစ်ယောက်သား ကာမစည်းစိမ်အား ခံစားနေစဉ် ကားလေးမှာ ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးရပ်သွားတော့သည်။ရှေ့ခန်းက တံခါးဖွင့်သံကြားမှ မေသူတို့ခြံဝင်းထဲသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိနေကြောင်းသိလိုက်ရသည်။မူးအိပ်နေသော ခင်နှင်းအေးအား မေသူနှင့်ရဲသွေးက တွဲ၍ အိမ်ပေါ်ခေါ်သွားကြသည်။သီတာခိုင်နှင့် ဆုဆုလှိုင်တို့က ဝယ်လာသော သစ်သီးများ ခေါက်ဆွဲခြောက်ထုပ်များအား ကားနောက်ခန်းမှဖွင့်ယူပြီးမှအိမ်ထဲဝင်လာကြလေသည်။

အိမ်အပေါ်ထပ်တွင် ခင်နှင်းအေးအား မေသူနှင့် ရဲသွေးမှ တဖက်တချက်စီတွဲလျက် မေသူတို့၃ယောက်အိပ်မဲ့ အခန်းထဲသို့ဝင်လာလိုက်သည်။ကုတင်ပေါ်သို့ အချတွင် ခင်နှင်းအေး လက်တဖက်က ရဲသွေးပုဆိုးအား ချိတ်ဆွဲမိကာ ခါးပုံစပြေ၍ ပေါင်လယ်သို့လျောကျသွားတော့သည်။

ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးက အောက်ငိုက်ကာ တန်လန်းကြီးရမ်းနေလျက်...ရဲသွေးမှာ ခြေတဖက်က ကုတင်ပေါ်ထောက်လျက် တဖက်ကကုတင်အောက်အားပြုထားရင်း ခင်နှင်းအေးကိုယ်လုံးအားထိန်းထားရသဖြင့် ပုဆိုးအား ရုတ်တရက် ပြန်မဝတ်နိုင်တော့ပေ။

မေသူမှာ ရဲသွေးလီးအား ကြည့်မိကာ သူမချစ်သူ ဒေါက်တာမြင့်စိုးအားသတိရကာ အလိုးခံချင်စိတ်များ ရုတ်တရက်ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရသည်။အနည်းငယ်မူးနေသောအချိန် သီတာခိုင်မှ သူမစောက်ပတ်လေးအား ကလိပေးထားသောအရှိန်ဖြင့် စောက်ပတ်လေးအတွင်းမှ ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်သွားရ၏။ရဲသွေးက သူ့လီးအားစိုက်ကြည့်နေသော မေသူအား ကြည့်ကာ

" ဆောရီးဟာ ... မေသူ ... ငါ လက်မအားလို့နော် "

ခင်နှင်းအေးအား ကုတင်ပေါ်ချပေးပြီးမှ ပုဆိုးအား ပြန်လည်ဝတ်ရင်း ပြောလိုက်တော့သည်။

" အာ "

မေသူမှာလည်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ၏လီးအားကြည့်နေမိသည်ကို သတိပြန်ဝင်လာရာ မျက်နာလေး အိုးတို့အမ်းတန်း ဖြစ်နေရသည်။ရဲသွေးလည်း မျက်နာပူနေသဖြင့် လှည့်ထွက်ခဲ့ရာ တံခါးဝနား အရောက်တွင်

" ဟိတ် ... ရဲသွေး "

နောက်ကျောဘက်မှ အသံထွက်လာသဖြင့် လှည့်ကြည်လိုက်ရာ မေသူ၏ ရီဝေဝေအကြည့်နှင့်အတူ တစုံတရာအား နားလည်လိုက်သယောင်။မေသူမှ ရဲသွေးနားလျှောက်လာရင်

" ရဲသွေး ... ဟိုလေ ... ... ငါ ငါ ... ဟို ... "

ရဲသွေးနားလည်လိုက်သည်။သူမ သိက္ခာအရ ထွက်မလာသော စကားတစ်ချို့အတွက် နားလည်လိုက်သည်။

" မေသူ ... နဖူးလေးအား နမ်းရင်း ... ငါ အခွင့်ရေးရရင် လာခဲ့မယ်ဟာ "

ပြောနေစဉ် တံခါးပွင့်လာပြီး ဆုဆုလှိုင်ဝင်လာသဖြင့် လူချင်းခွဲလိုက်ကြသည်။ထို့နောက့် အခန်းပြင်ထွက်ကာ ဒီည အခြေနေပေးလျင် မေသူအားလိုးပေးရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။တွေးရင်းကျေနပ်စွာ သူတို့ဖို့ စီစဉ်ပေးထားသော အခန်းထဲအရောက် သီတာခိုင်မှာ ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် ကုတင်ပေါ်တွင် ခြေတွဲလောင်းချကာ ထိုင်နေတော့သည်။

ကုတင်နားသို့ ရဲသွေးအရောက် သီတာခိုင်မှာ ရဲသွေးအား ကုတင်ပေါ်သို့ ပက်လက်လေးဆွဲလဲှပစ်သည်။ပြီးမှ ခါးပုံစအားဖြည်ကာ ပုဆိုးအားပေါင်လယ်သို့ဆွဲချကာ ခပ်ငိုက်ငိုက်ဖြစ်နေသော ရဲသွေးလီးအားကုန်းစုပ်တော့သည်။တဖက်ခန်းတွင်လည်း မူးအိပ်နေသော ခင်နှင်းအေးဘေးတွင် မေသူနှင့်ဆုဆုလှိုင်တို့နှစ်ဦးမှာ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် ဘေးတစောင်းအနေထားဖြင့် တစ်ယောက်ပေါင်ကြားတစ်ယောက် ခေါင်းအပ်ကာ အပြန်အလှန် ယက်ပေးနေကြတော့သည်။

သီတာခိုင်မှာ ကာမစိတ်တောက်လောင်မှု့ကြောင့် ရဲသွေးလီးအား အငမ်းမရသူမပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းစုပ်ရာ အာခေါင်အားထောက်မ၍ တဟွတ်ဟွတ်နှင့် သီးနေရသည်။မျက်ရည်လေးလည်လာကာ လီးအား ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်ဖြင့် ထိန်းစုပ်နေစဉ် ရဲသွေးက သူမခေါင်းလေးဖိကာ ပင့်စောင့်လိုက်သဖြင့် အာသီးအား ဒစ်ဖူးနှင့်ထိုးမိ သွားတော့သည်။

" အု ... ဖလွပ် ... အု ... အဟွတ် ဟွတ် "

" ဆောရီးနော် ... သဲ "

" မောင်က ... ငြိမ်ငြိမ်နေကွာ "

ရဲသွေးက သူမပါးစပ်လေးအားစောင့်လိုးရင်း အာဂေါင်ထောက်မိသဖြင့် တောင်းပန်းရာ နူတ်ခမ်းလေးစူကာ ပြန်ပြောနေတော့သည်။အသက်ပြင်းပြင်းရှုကာ ဒစ်ဖူးအား တချက်ဆွဲစုပ်ပြီး ဒစ်အောက်ဘက်ရှိ သိုင်းကြိုးလေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးကလိပေးသည်။

လီးအရင်းအားလက်ဖြင့် ဖမ်းကိုင်ပြီးမှ ပါးစပ်ထဲလီးပြန်ထဲ့ကာ ဝင်နိုင်သမျှလေး ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ဒစ်ဖူးအား သွားလေးဖြင့် ခပ်ဖွဖွကိုက်ကာ အောက်ဘင်ရှိ ဥနှစ်လုံးအား သူမလက်ကလေးဖြင့် ညှစ်ပေးလိုက်ရာ ရဲသွေးတစ်ယောက် အသံထွက်ကာ ညည်းတွားအော်ဟစ်နေတော့သည်။

" အားးး ရှီးးး ...... ကောင်းလိုက်တာ သဲရယ် ... အားး "

ရဲသွေးမှာ မလိုးရပဲ လရည်ထွက်ချင်နေသဖြင့် သီတာခိုင်အား တဖန် ပက်လက်အိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေး လုပ်ခိုင်းရင်း စောက်ပတ်လေးဆီသို့ မျက်နာ အပ်ကာ ထိုးယက်ပေးတော့သည်။အထက်အောက် ယက်ပေးရင်း စောက်စိလေးအားစုပ်ကာ ပါးစပ်အတွင်းထဲတွင် လျှာဖြင့်ထိုးဝိုက်ပေးရာ သီတာခိုင်မှာ ကော့ပြန်နေလျက်။သူမစောက်ပတ်လေးအား သူမလက်ကလေးဖြင့်ဖြဲပေးထားကာ ကော့ကော့ပေးနေရင်း ညည်းငြူနေရသည်။

" အိုးးး ... အားးးး ......... မောင်ရယ် ... ဟင့်ဟင့် "

တကိုယ်လုံး တုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်လာကာ

" ရှီးးးး အားးး အ အ ...... ပြီးမှ ယက်တော့ မောင်ရယ် ... အာ ... အာ ကျွတ် ......... လိုးပေးပါတော့နော် ... နော်မောင် "

မရှက်နိုင်ပါ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရင်း လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုနေတော့သည်။ရဲသွေးမှာ သူမစောက်ပတ်လေးအား ဒစ်ဖူးဖြင့်တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးလိုက်သည်။ခဏအကြာတွင် သူမက ခပ်ပြင်းပြင်းလိုးပေးရန် ထပ်မံတောင်းဆိုးလာသဖြင့် လီးအရင်းထိကပ်အောင် စောင့်စောင့်လိုးပစ်လိုက်သည်။ဒစ်ဖူးကြီးက အရှိန်ဖြင့် သားအိမ်အား လာလာစောင့်သဖြင့် သီတာခိုင်မှာ တအီးအီးညည်းရင်း လီးဒဏ်ကို ထိထိမိမိလေး ခံစားနေရသည်။

ဖင်သားကြီးများကြွလာကာ ကော့ပြန်နေရင်း စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာရသည်။ရဲသွေးမှာ မပြီးသေး၍ သူမအား လေးဘက်ကုန်းခိုင်းရာ ကာမစိတ်မပြေသေးသဖြင့် ရဲသွေးအလိုကျ ကုန်းပေးလိုက်၏။ခန္ဓာကိုယ်ရှေ့ပိုင်းအား ပြားနေအောင်ဝပ်ပြီး ဖင်ကြီးအားကော့ပေးလိုက်ရာ ဖင်ဝလေးအောက်မှ လိုးပြီးကာစ စောက်ပတ်လေးက စူထွက်နေပြန်သည်။စောက်ရည်များရွှဲနေကာ စောက်ခေါင်းနီတာရဲလေးအား မြင်နေရပြန်သည်။

ဖင်သားအိအိလေးအားဆုပ်နယ်ရင်း စောက်ပတ်လေးဆီမျက်နှာအပ်ကာ လျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးယက်ပေးလိုက်သည်။စောက်စိလေးအားဆွဲစုပ်လိုက်ရာ နှာခေါင်းထိပ်က စောက်ခေါင်းဝထဲ မြုပ်နေလျက်။ခါးလေးကော့ကာ ရဲသွေးမျက်နာဆီသို့ နောက်ပြန် စောင့်ထိုးနေရာ ဖင်ကြီးကကော့ပြန်နေရင်း ရမ္မက်စိတ်လေးက ပြန်ထလာရသည်။ရဲသွေးက ယက်ပေးနေမှ နူတ်ခမ်းအားခွာပြီး ဖေါင်းကားလာတဲ့ စောက်ပတ်အား လက်ဖဝါးဖြင့်

ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်လိုက်ရာ

" အားးး ......... မောင် ရယ် ......... အင့်ဟင့် "

သီတာခိုင်မှာ ခေါင်းလေးမော့ကာ အော်ဟစ်လိုက်ရင်း ကိုယ်လုံးလေး တုန်တက်သွားရသည်။ရဲသွေးက စိတ်ကြိုက်ကလိပြီး သီတာခိုင်၏ကာမစိတ် တောင်လောင်ချိန်မှ ကုန်းပေးထားသော ဖင်ကြီးနောက်တွင် ဒူးထောက်နေရာယူကာ လီးထိပ်ဖြင့်စောင်ခေါင်းဝအားတေ့လိုး လိုးလိုက်သည်။

" ဗျစ် ... ဖလွပ် ...... ဗျစ်ဗျစ် ......... ဘွတ် "

ပုံမှန်လေးလိုးပေးရင်း ခဏအကြာတွင် ခါးလေးအားစုံကိုင်ကာ တရကြမ်း ဆောင့်လိုးလိုက်ရာ ... သီတာခိုင် နူတ်ခမ်းလေးဟသွားကာ မျက်မှောင်လေးတွန့်ပြီး လီးဝင်လာတိုင်း တအီးအီး ညည်းတွားနေရသည်။

" ရှီးးး အားးး းးးး ...... ကျွတ် ကျွတ် ......... အ အ "

လီးအရည်ပြားက သူမ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးများအား ခပ်တင်းတင်းပွတ်ဆွဲရင်း သားအိမ်ထိ လာလာစောင့်မိနေသည်။တကိုယ်လုံးကျင်တက်သွားကာ အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေရသည်။ဖင်ကြီးအား အစွမ်းကုန်ထောင်ကာ နောက်သို့ ပစ်ပစ်ပေးလိုက်ရင်း

" အင့်အင့် ......... စောင့် ... နာနာလေးစောင့်ပါ မောင်ရယ် "

ရဲသွေးမှာ ဖင်ကြီးနောက်သို့ကော့ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးရန် သီတာခိုင်တောင်းဆိုမှု့ကြောင့် လီးကြီးက တင်းကနဲ့ဖြစ်လာကာ မနားတမ်း အားရပါးရ ပစ်ပစ်လိုးတော့သည်။စောင့်လိုးလိုက်တိုင်း သီတာခိုင် ကိုယ်လုံးလေးမှာ ရှေ့သို့တိုးသွားရာ တဖြည်းဖြည်း ကုတင်ထိပ်ရောက်လာခဲ့သည်။မီးပွင့်မတတ်လိုးချက်များအောက်တွင် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ စောက်ရည်များပန်ထွက်လာကာ ဒုတိယအချီပြီးခဲ့ရသည်။

ရဲသွေးမှာလည်း ဒရစပ်ပစ်ပစ်လိုးရင်း လီထိပ်က ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်ပြီး လရည်ပူပူများ သီတာခိုင့်စောက်ပတ်လေးထဲ ပန်းထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။ ခဏစိမ်ထားပြီး လီးအားဆွဲထုတ်ရာ သီတာခိုင် စောက်ပတ်လေးမှာ လေများ တဘွတ်ဘွတ်အမ်ကာ စောက်ရည်နှင့်လရည်များ စီးကျလာလျက်။နှစ်ယောက်သား ပက်လက်လှန်ကာ မှေးနေလိုက်တော့သည်။မှေးနေရင်း ရဲသွေးမှာ ဘေးတွင်ပက်လေးဖြစ်နေသော သီတာခိုင်ကိုယ်လုံးလေးအား ခွလိုက်ရင်း ပါးပြင်လေးအားနမ်းရှိုက်လိုက်သည်။နို့အုံျလးအားခပ်ဖွဖွချေရင်း

" သဲ ... မောင် တခုပြောချင်တယ် ... "

" ပြောလေ ... မောင် "

" ဒီလိုကွာ ...? ............? ............? "

" ဟမ် ... တကယ်ရီးလား ... မောင် "

သီတာခိုင်မှာ ဖျက်ကနဲ့ထထိုင်ရင်း ရဲသွေးအားကြည့်ကာ ပြန်မေးလိုက်သည်။ရဲသွေးမှာ ခင်နှင်းအေးအားတွဲပို့ရင်း မေသူနှင့်သူ၏ အဖြစ်ပျက်အားပြောပြလိုက်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

" ဒါမယ့်လေ ... ဟို ... ဟို ...... သဲသဘောတူမှပါ သဲရယ် "

ရဲသွေးလည်း လိုက်ထကာ သီတာခိုင်ခါးလေးအား ဖက်လိုက်ရင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။

" မေသူက ... တောင်းဆိုရင် ... ခွင်ပြု့ပါတယ်မောင်ရယ် ... မကြာခင် သဲရော...မောင်ရော ကိုယ်စီလက်ထပ်ကြတော့မှာလေ "

" တကယ်နော် သဲ ... သဝန်မတိုဘူးပေါ့ "

အွန်းပေါ့ ... မောင်ရဲ့ ... မေသူတို့က - သဲတို့နှစ်ယောက်ကို ကူညီကြတာလေ ... ပြန်ပြီးနားလည်ပေးတဲ့သဘောပေါ့ ... "

" အင်းပါ ... သဲရယ် ... မောင်လည်း သဲမသိအောင် မလုပ်ချင်လို့ပါ "

" ဖူးစာမပါလို့ မပေါင်းရပေမယ့် ... တစ်ယောက်ကိုယ်တစ်ယောက် ချစ်နေကြရင် ကျေနပ်နေမှာပါမောင် "

" ဒါဆို ... မောင် ... သွားခေါ်လိုက်မယ်နော် "

" ဒါမျိုးကျ ... ဟွန့် ...... သွားခေါ်လိုက် ...... သဲရှေ့မှာပဲ လုပ်ကြ ... ကွယ်ရာမလုပ်ရဘူး "

တဖက်ခန်းတွင်လည်း မေသူမှာဆုဆုလှိုင်နှင့် အပြန်လှန်ယက်ကျကလိကျရင်း ပြီးသွားပေမယ့် ရမ္မက်စိတ်မပြေသေးပဲ ရဲသွေးလီးအား မြင်၍ အလိုးခံချင်သော စိတ်ကြောင့် အိပ်မရပဲ ဖြစ်နေရသည်။ဆုဆုလှိုင်ကတော့ ကွေးကွေးလေးအိပ်ပျော်နေလျက်။လူးလိမ့်နေရင်း ရေဆာလာသဖြင့် ကုတင်ပေါ်မှ အဆင်းတွင် သူမတို့အခန်းတံခါး ပွင့်လာကာ ရဲသွေးမျက်နှာအား မြင်လိုက်ရသည်။ရဲသွေးက ခြေဟန်လက်ဟန်ဖြင့် အပြင်ထွက်ခဲ့ရန်လုပ်ပြနေသဖြင့် ရေအမြန်သောက်ကာ အခန်းပြင် ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။

" အောက်ထပ် သွားရအောင်နော် ... ရဲသွေး "

" လာပါဟ ... ငါတို့အခန်းထဲပဲ သွားရအောင် "

" ဟဲ့ ... သီတာခိုင် ရှိနေတာကို ... နင်ကလည်း "

" သူအိပ်နေပါပြီဟ ... လာပါ ... စိတ်ပူမနေနဲ့ "

မေသူမှာ သီတာခိုင်တို့အခန်းတွင်း သီတာခိုင်ချစ်သူအားအလိုးခံရန် ... အနည်းငယ်စိုးရွံ့နေမိသည်။သူငယ်ချင်းအား အားနာသလိုလို မျက်နှာပူသလိုလို ဖြစ်ရပေမယ့် အလိုးခံချင်နေသော ကာမစိတ်က ထကြွလျက်ရှိနေသည်။ဆုံးဖြတ်လိုက်ဟန်ဖြင့် ရဲသွေးနဲ့အတူ အခန်းတွင်းသို့လိုက်ဝင်ခဲ့ရာ ကုတင်ပေါ်တွင် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သီတာခိုင်မှာ မှောက်ယက်လေးအိပ်နေသည်ကိုမြင်လိုက်ရ၏။ 

ကုတင်နားအရောက်တွင်တော့ စောက်ရည်နံ့သုတ်ရည်နံ့ခပ်စူးစူးလေးက သူမနှာခေါင်းထဲသို့ တိုးဝင်းလာတော့သည်။ခြေဖွဖွ လျှောက်လာရင်း ကုတင်တဖက်၌ ရဲသွေးက ထိုင်ချလိုက်သည်။သူရှေ့ မတ်တပ်လေးရပ်နေသော မေသူ့အားကြည့်ရာ မျက်ခုံးထူထူ နှာတံပေါ်ပေါ် မျက်နှာသွယ်သွယ်လေးနှင့် ဘယ်ဘက်ပါးပြင်အောက်တွင် မှဲ့လေးတစ်လုံးတွေ့လိုက်ရသည်။

ညဝတ်အင်္ကျီအတွင်းမှ ဘရာစီရာမပါတော့သဖြင့် နို့သီးခေါင်းလေးချွန်ထွက်ကာ သေးကျဉ်သောခါးအောက်တွင် ဖင်သားကြီးက ကားထွက်နေရာ သူငယ်ချင်းမလေးအား လိုးရတော့မယ် ဆိုတဲ့အသိကြောင့် လီးက တောင်လာတော့သည်။မေသူမှာ ရဲသွေးအား စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်ကာ သူမ ညဝတ်စကပ်လေးအားခါးပေါ်သို့ ဆွဲတင်လိုက်ရာ အမွှေးများရိတ်ထားသဖြင့် ပန်းဆီရောင် စောက်ဖုတ်လေးက ဖေါင်းကြွနေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

ရဲသွေးလက်နှက်ဖက်ကာ ခါးလေးအားဆွဲကာ သူ့မျက်နာနားကပ်ရာ မေသူက ဂါဝန်လေးအား အပေါ်ထိဆွဲတင်ကာ ခေါင်းမှကျော်ပြီးချွတ်လိုက်တော့သည်။ရဲသွေးမျက်နာနှင့် သူ့မ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးက ထိကပ်နေလျက်။ဂါဝန်မှာ အပေါ်အင်္ကျီနှင် တဆက်ထည်းမို့ ဂါဝန်လေးအားချွတ်ရာ သူမကိုယ်လုံးလေးမှာ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်းပေါ်လာတော့သည်။

ခပ်တင်းတင်းနို့အုံလေးထိပ်က နို့သီးခေါင်းလေးက မာခဲကာ ကော့တက်နေသည်။ရဲသွေးမှာ လျှာလေးအား စုချွန်၍ ချက်ပေါက်လေးအားထိုးကစားရင်း ဖင်သားအိအိကြီးများအား ညှစ်ပေးလိုက်ရာ အင့်ကနဲ့ရှိုက်သံလေးထွက်ပြီး သူမနူတ်ခမ်းလေးအား သူမလက်ကလေးဖြင့် ပြန်ပိတ်ထားပြန်သည်။သူမ အသံကြောင့် သီတာခိုင်နိုးလာမှာ စိုးရိမ်နေပုံ။

တဖန် ရဲသွေးဘေးနား ကုတင်ပေါ်သို့ခြေတဖက်တင်ကာ သူမချက်ကလေးအား ထိုးစွနေသောရဲသွေးခေါင်းအား အောက်သို့ဖြည်းဖြည်းချင်းဖိကာ စောက်ပတ်လေးရှိရာ ကပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ကုတင်ပေါ်ခြေဖျားထောက်တင်ထားသော ပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးအောက် ရဲသွေးလက်တဖက်က ပင့်ထိန်းရင်း ပန်းရောင် စောက်ပတ်လေးအား ယက်ပေးနေတော့သည်။

ဖေါင်းကြွနေသော စောက်ပတ်လေးက အရည်ကြည်များ ထွက်နေသဖြင့် ရဲသွေးနှာခေါင်းနှင့် နူတ်ခမ်းတဝိူက် စောက်ရည်များ ရွှဲလာခဲ့ရသည်။မေသူသည် သူမစောက်ပတ်လေးနှင့်ရဲသွေးပါးစပ်အား ဖိကပ်ထားရင်း အံလေးကြိတ်ကာ ခေါင်းလေးကဘယ်ညာရမ်းနေလျက်။ရဲသွေးကလည်း စောက်ပတ်တပြင်လုံးယက်ကာ စောက်စိလေးအား လျှာထိပ်ဖြင့်ဝိုင်းပေးပြီး ဆွဲဆွဲစုပ်တော့သည်။

" ပလပ် ... ပြွတ်ပြွတ် ...... ပလပ် ပလပ် "

" ဟ ... အင့် ...... အ ......... ရဲသွေးရယ် ......... အားးး အမေ့

မေသူမှာ စောက်ပတ်တအုံလုံးအယက်ခံနေရင်းမှ လျှာနွေးနွေးလေးဖြင့်စောက်စိလေးအား ခပ်တင်းတင်းစုပ်ခံရလိုက်ရသဖြင့် အရသာထူးကဲစွာခံစားရင်း အသံထွက် ညည်းတွားလိုက်ရသည်။ကိုယ်လုံးလေး တုန်ရီလာကာ ကုတင်ပေါ်ထောက်တင်ထားသော ခြေတဖက်ပါတုန်လာသဖြင့် အောက်သို့ပြန်ချလိုက်ရသည်။မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေထားဖြင့် ပေါင်လေးအားဖြဲပြီး စောက်ပတ်လေးအားကော့လိုက်ရာ ဆီးခုံးလေးထဲ ရဲသွေးနှာခေါင်းထိပ်လေးမြုပ်သည်အထိ ဆွဲဖိထားသည်။

စောက်စိလေးက ရဲသွေးပါးစပ်ထဲ၌ ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ့ သွေးတိုးနေချိန် သွားဖြင့် ခပ်ဆက်ဆက်လေး အကိုက်ခံရကာ စောက်ပတ်တခုလုံး ကျင့်စိမ့်သွားကာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်တော့သည်။ရဲသွေးခေါင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ထိန်းကာ မျက်နှာတပြင်လုံး သူမစောက်ပတ်လေးဖြင့် ဖိပွတ်ရင်း စူးစူးဝါးဝါး အော်မိလိုက်သည်။

" အားးး အ ...... အမလေးးး အားးး ... ကောင်းးး ကောင်းးး ......... ကောင်းလိုက်တာရဲသွေးရယ် ......... ရှီးးးး အားး အားးးး အမလေးးး "

မေသူမှာ သူမချစ်သူထက် စောက်ပတ်ယက်ကောင်းသေား ရဲသွေး၏ လျှာဖျားအောက်တွင် ကော့ပြန်ကာ အထွဋ်အထိပ်ရောက်ခဲ့ရသည်။သူမချစ်သူမှာ ခဏသာယက်ပေး၍ တက်လိုးတာများသည်။ခုလောက်ထိထိမိမိ အရသာမျိုးမခံစားဖူးပေ။ရဲသွေးမျက်နာအား စောက်ပတ်ဖြင့်အားရပါးရပွတ်ကာ နို့အုံလေးနှစ်ခုက နှိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်ဖြင့် မျက်လုံးလေးစင်းနေတော့သည်။

" ဟူးးး းးးးးးး းးးးးး ရှီးးး းးး ......... ရဲသွေးရယ် ...... အင့် အင့်

ရဲသွေးမျက်နာအား စောက်ရည်များရွှဲလျက်ဖေါင်းကားနေသောစောက်ပတ်လေးဖြင့် နှစ်ချက်ကော့ထိုးပြီးမှ လွတ်ပေးလိုက်သည်။ရဲသွေးမှာလည်း စောက်စိလေးအား ဖိကိုက်လိုက်ချိန် စောက်ခေါင်းတွင်းမှ စောက်ရည်များ ဝေါကနဲ့ပန်းထွက်လာကာ မျက်နှာတပြင်လုံးရွှဲအောင်အပန်းခံရသဖြင့် နွေးကနဲ့ဖြစ်ကာ တမျိုးလေးခံစားလိုက်ရသည်။

တပြိုင်ထဲမှာပင် ခေါင်းအားလက်လေးနှစ်ဖက်က ဖမ်းထိန်းခံရရင်း စောက်ပတ်အိအိနွေးနွေးလေးဖြင့် မျက်နာနခုလုံး ပွတ်ခံရသဖြင့် အောက်မှ လီးကြီးက တင်းတောင့်လာရသည်။ ပါးစပ်ထဲဝင်လာသော စောက်ရည်များအား မျိုချပစ်ရင်း မေသူဖင်သားလေးအား ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။

မေသူတစ်ယောက် စောက်ပတ်လေးဆီမှ ရဲသွေးမျက်နှာလေးခွာသွားရာ စင်းထားသောမျက်လုံးလေးဖွင့်ကာ အောက်သို့ငုံကာကြည့်လိုက်မိတော့သည်။

" ဟင် ... ... အိုရ် ......... ခိုင် ... ခိုင် "

စကားလေးထစ်ငေါ့ကာ မျက်လုံးလေး ဝိုင်းစက်သွားရသည်။သူငယ်ချင်း၏ချစ်သူအား စောက်ပတ်အယက်ခိုင်းရင်း စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်မိထားတဲ့အဖြစ်။မျက်နာပူတာရော ရှက်တာရော စိတ်ထဲထူပူသွားရသည်။

" ခ်ခ် ... ရပါတယ် မေသူရယ် ... ငါသိပြီးသားပါ ဟ "

သီတာခိုင်မှာ ရဲသွေးနောက်ကျောဘက်မှ ထိုင်ရင်း ပေါင်ကြားမှ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ တောင်မတ်နေသော ရဲသွေးလီးအား ဂွင်းတိုက်ပေးနေကာ မျက်စလေးပစ်ကာ မေသူအား လှမ်းပြောလိုက်သည်။မေသူမှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူက မီးစိမ်ပြသဖြင့် အနည်းငယ်တော့ စိတ်အေးသွားရသည်။

" ငါလည်း ... စိတ်မထိန်းနိုင်အောင်ကို ကောင်းသွားတာဟာ "

" မယ့်လေးဟယ် ... ဒေါ်မေသူ ... ရှင် ကျမချစ်သူ မျက်နာကို ရစရာ မရှိတော့ပါဘူး ကြည့်ပါဦး ... ဟွန့် "

သီတာခိုင်ပြောမှ မေသူတစ်ယောက် ရဲသွေးမျက်နာ ကြည့်မိရာ

" အွန့် ...... ခ်လ်းးး "

ခ်ခ်ကနဲ့ ရီမိတော့သည်။ရဲသွေးမျက်နှာ တပြင်လုံး သူမစောက်ရည်များရွှဲနှစ်နေကာ နူတ်ခမ်းဘေးမှ ခုထိ စီးကျနေလျက်။

" နင့် ဒေါက်တာကြီးက ယက်မပေးဘူးလား ဟမ် မေသူ "

" ယက်တော့ပေးပါတယ်ဟယ် ... ရဲသွေးလောက် မကောင်းဘူးဟ "

သူငယ်ချင်းနှစ်ဦး ရဲသွေးရှေ့ထားပြီး စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပြောနေကြသည်။စကားပြောရင်း သီတာခိုင်မှာ ရဲသွေးလီးအား ဂွင်းတိုက်ပေးနေရာမှ လွက်ကာ သူမညဝတ် အင်္ကျီနှင့် ဘောင်းဘီလေးအား ထချွတ်လိုက်သည်။ရဲသွေးက ကုတင်ပေါ်မှ ကြမ်းပြင်သို့ ထရပ်ရာ နှစ်ယောက်သား ရဲသွေး အင်္ကျီအားဝိုင်းချွတ်ပေးကြသည်။ပုဆိုးက သီတာခိုင် ဂွင်းတိုက်ပေးစဉ် ခါပုံစအားဖြည်၍ ပေါင်လယ်ထိ လျောချထားသဖြင့် ထရပ်လိုက်ရာ ကြမ်းပြင်သို့ ပုံကြသွားတော့သည်။

ထို့နောက် သုံးယောက်သား ကုတင်ပေါ်သို့တက်ကာ ရဲသွေးအား ခလယ်ထား၍ သူမတို့နှစ်ဦးက ဘေးတဖက်တချက်စီမှာ လှဲလိုက်ကြသည်။ရဲသွေးအား နှစ်ယောက်သား ညှပ်ခွကာ ရဲသွေးမျက်နာပေါ်မှ မေသူစောက်ရည်များအား ပြောင်စင်နေအောင် ဝိုင်းယက်ပေးကြသည်။မေသူက ရဲသွေးနူတ်ခမ်းအား တေ့စုပ်နေစဉ် သီတာခိုင်က သူမခေါင်းလေးအား အောက်သို့ရွေ့ကာ ရဲသွေးလည်တိုင်လေးအား နမ်းပေးလိုက်ပြန်သည်။

တဖြည်းဖြည်း သူမတို့နှစ်ဦး၏ ကိုယ်လုံးလေးများ အောက်သို့လျောချကာ ဆီးခုံးနားထိ ယက်ရင်းနမ်းရင်း ရောက်ရှိလာတော့သည်။သီတာခိုင်မှာ ပေါင်ရင်းထိပ်အား လျှာအပြားလိုက်ယက်ပေးရင်း ပေါင်ကြားသို့ ခေါင်းတိုးလိုက်သည်။ လီးတံအောက်မှ လဥမဲမဲကြီးနှစ်လုံးအား တလှည့်စီ ငုံစို့ပေးရာ ရဲသွေးပေါင်သားများ ဆက်ကနဲ့တုန်သွားပြီး လီးကြီးက ထောင်မတ်လျက် ဒစ်ဖူးညိုညိုကြီးက ကားထွက်လာတော့သည်။အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ တင်းပြောင်းနေသော လီးအား မေသူက အရင်းမှ အဖျားထိ လျှာဖြင့်ပင့်ယက်ကာ ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

" ပြွတ် ...... ပြွတ် ပလပ် ... ပြွတ် "

" အ ...... အ ......... ဟူးးး းးးး ရှီးးးး ရှီးးး အားးးး "

ရဲသွေးတစ်ယောက် ချစ်သူက လဥနှစ်လုံးအားစုပ်ပေးနေပြီး သူငယ်ချင်ဖြစ်သူ မေသူက လီးတချောင်းယက်လိုက်စုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေသဖြင့် အရသာထူးကဲစွာ ခံစားရင်း ညည်းတွားနေရသည်။နှစ်ယောက်သား မက်မက်မောမော စုပ်ရင်း " ခိုင် ... ငါ့စောက်ပတ်က ယားလာပြန်ပြီဟာ ... ငါလေ ...... ဟို ဟို ...... " ဘာ ဟိုလဲ ... မေသူ ...... အလိုးခံချင်တာမလား ... ဟွန့် "

သီတာခိုင်က ပါးစပ်ထဲမှ လဦကြီးအား ထုတ်ကာ ပြန်ပြောသည်။မေသူမျက်နာလေး ရဲကနဲ့ဖြစ်သွားကာ

" ဟုတ်တယ်ဟေ့ ... ငါ့စောက်ပတ်က ... လီးဆာနေလို့ ... လီးပိုင်ရှင်ဆီ ခွင့်တောင်းနေတာ "

မေသူလည်း ပြန်ငေါ့ကာ ခပ်ရွဲ့ရွဲ့လေးပြောလိုက်တော့သည်။သီတာခိုင်မှာ မေသူမရောက်ခင် ၂ချီအလိုးခံထားသဖြင့် သူငယ်ချင်းလေးအား ဦးစားပေးလိုက်တော့သည်။

" ကဲ ... ရှင့်သဘောပဲ ... မေသူရေ ... ခ်ခ် ခ်ခ် ခ်ခ် "

မေသူမှာ တကယ်လည်းလီးဆာနေသဖြင့် ဟန်မဆောင်တော့ပေ။ ရဲသွေးမျက်နာအား ကျော်ပေးက တက်ခွလိုက်သည်။ ပြီးမှ ထောင်မတ်နေသော လီးအား အရင်းမှ ထိန်းကာ သူမစောက်ခေါင်းလေးအား တေ့ပြီး ဖိချလိုက်တော့သည်။လီးကြီးမှာ အဆုံးထိ ဝင်သွားသဖြင့် မေသူဆီမှ အင့်ကနဲ့ ရှိုက်သံလေးထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ သူမကိုယ်လုံးအား ရှေ့သို့စိုက်ချပြီး ရဲသွေး ဒူးခေါင်းဘေးသို့ လက်ကလေးနှစ်ဖက် ထောက်ထားလိုက်သည်။ပြီးမှ ဖင်လေးကြွကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိလိုးနေသည်။

သီတာခိုင်မှာ ဘေးနားတွင် ပေါင်လေးဖြဲကာ သူမစောက်ပတ်လေးအားပွတ်ရင်း ချစ်သူ၏အပေါ်မှ စောင့်လိုးနေသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူအား ကြည့်နေမိသည်။တဖြည်းဖြည်း မေသူ၏ စောင့်ချက်များမြန်လာကာ တအင်းအင်း ညည်းသံမျ ား ကြားလာရသည်။ရဲသွေးမှာ ဘေးနားတွင် သူမဘာသာ ပေါင်လေးကားပြီး စောက်ပတ်လေးပွတ်ကာ အာသာဖြေနေသော သီတာခိုင်အားကြည့်ရင်း

" သဲ ... မောင့်မျက်နှာပေါ်ခွလိုက်လေ ... ယက်ပေးမယ် လာခဲ့နော် "

" အင်း ... မောင် ... လာပြီ "

သီတာခိုင်မှာ မတ်တပ်ထရပ်ကာ ခေါင်းရင်းဘက်မှ ရဲသွေးမျက်နှာဘေး ဒူးထောက်ကာ စောက်ပတ်လေးအား ပါးစပ်နားတေ့ပေးလိုက်သည်။ရဲသွေးကလည်း ပါးစပ်နားရောက်လာသော ချစ်သူ၏စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား လျှာဖြင့် ထိုးယက်ပေးလိုက်သည်။

မေသူတစ်ယောက် သူမချစ်သူဒေါက်တာမြင့်စိုးထက် အပြုစုကောင်းသော ရဲသွေးအား လိုးနေရသည်ကို ပိုအားရနေသည်။လီးအတုတ်ချင်းမကွာပေမယ့် ရဲသွေးလီးက အနည်းငယ်ရှည်သဖြင့် သားအိမ်ဝသို့ လာလာစောင့်မိနေသည်ကို ခံစားသိရှိနေသည်။သီတာခိုင်မှာ ရဲသွေးမျက်နာအားခွကာ စောက်ပတ်အယင်ခံရင်း ရှေ့မှ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေးထဲ လီးအဝင်အထွက်အား အရသာခံကြည့်နေမိသည်။

" ဘွတ် ... ဘွတ် ...... ဖလွပ် ...... ဖွပ်ဖွပ် "

" အားးး းးး ရှီးးး းးး ......... ဟူးးး ... အ အားးးး "

စောက်ပတ်လေးထဲလီးဝင်လာတိုင်း မေသူမှာ အားရပါးရ ဖိဖိစောင့်ရင်း ခေါင်းလေးယမ်းနေရာ ... သီတာခိုင်မှာ နောက်မှကြည့်ရင်း မရိုးမယွ ဖြစ်လာရသည်။ရုတ်တရက် ရဲသွေးမျက်နာပေါ်မှ ထကာ ခြေရင်းဘက် သွားလိုက်သည်။

ပြီးမှ မေသူ့ခါးလေးအားမတ်စေကာ သူမက ရဲသွေးအား အနည်းငယ်ကားခိုင်းပြီး ပေါင်ကြားသို့ ဒူးတုတ်ထိုင်လိုက်သည်။ချွေးလေးစို့ကာ အပေါ်မှဖိဖိလိုးနေသော မေသူနူတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။မေသူကလည်း သီတာခိုင်ခေါင်းလေးအားဆွဲကပ်ကာ သူမနို့များဖြင့် ဆွဲစုပ်ပေးနေသဖြင့် ထူးကဲသော ကာမစည်းစိမ်အား ခံစားနေသည်။

အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>