ပါကင်မကြိုက်တဲ့မောင် အပိုင်း ( ၁ )

 ပါကင်မကြိုက်တဲ့မောင် အပိုင်း ( ၁ )

နရသူ ရေးသည်။

"ဇွပ် "

"ဖွပ် "

"ဗျစ် "

"ဒုတ် "

စာလုံးပေါင်းအားဖြင့် အသံသာသည်။ နားဝင်ပီယံလည်း ရှိမည့်ပုံပင်။

အရသာလည်း ချိုမြိန်ပေလိမ့်မည်။ အီအီဆိမ့်ဆိမ့်ကလေး ခံစားရမည်။ စွိကနဲဇွပ်ကနဲ တင်းကြပ်စီးပိုင်သော သူတစ်ပါးအသုံးပြုခွင့် မကြုံရသေးသည့်ပစ္စည်းသစ်၏အထိအတွေ့ကို သင် မဖြစ်မနေခံစားရလိမ့်မည်။

ဒါပေမယ့် မောင်မောင် ပါကင်မကြိုက်ပါ။ သဲမောင် ပါကင်မကြိုက်ပါ။

ပါကင်ဘယ်လောက်ကျွေးကျွေး စားမည်လည်းမဟုတ်ပါ။ ပြဿနာများသည်။ ကွိုင်ပူတတ်သည်။ အချုပ်မခံနိုင်။ အလွယ်နဲ့ရတာ အလွယ်နဲ့သာ ပြီးရမည်။ တွင်းဟောင်းကလေးဖြစ်နေပစေ ရေကြည်ချိုမြ အေးရလိမ့်မည်။ ဒီနေ့ခေတ်မှာ အပျိုကြီးအမည်ခံပြီး ပါကင်ဖောက်ပြီးသားတွေ လင်ပစ်တစ်ခုလပ်မမတွေ တစ်နယ်တစ်ကျေးမှာ သွားရောက်စီးပွားဖွေရှာရင်း မီးဝေးသည့်ချိတ်တွေလို အိမ်ထောင်ရေးအဆင်မပြေဖြစ်ကြရာကနေ ခွာကြပြဲကြနှင့် အကွဲအပြဲဇာတ်လမ်းတွေ ဒုနဲ့ဒေး … တစ်နေ့တစ်နေ့ နားနှင့်မဆန့်အောင်ပင် ကြားနေမြင်နေ တွေ့နေရသည်။

ဆွဲစား စရာတွေမှ အများကြီး အများကြီး … ။

၃၀ ကျော် ၄၀ ကျော် မုဆိုးမ ချောချောလှလှဖွံ့ဖွံ့တောင့်တောင့်ကလေးတွေ ၅၀ စွန်းစ လင်သေမုဆိုးမ တစ်တုံးတစ်ခဲကြီးတွေ … အပုံကြီးမှ အပုံကြီး … တစ်ထောကြီး။

သဲမောင်က ခရီးအမြဲထွက်နေရသူ လမ်းပေါ်ကလူလို့ ပြောလို့တောင်ရသည်။ ဒါမျိုးတွေ အမြဲတစေ တွေ့ရကြုံရ စားရတတ်သည်။ ကြာတော့လည်း ကောင်းမှန်းသိလာသည်။ ဒါကိုပဲ ခုံမင်လာခဲ့ရသည်။ မမမြရင်လိုမိန်းမမျိုးကို နေ့စဉ်ချလို့ရခဲ့သည်။ မမသီတာလို အဆီတဝင်းဝင်းပုစွန်ထုပ် အစိမ်းထုပ်ကြီးကို သူ့အိမ်ကလူတွေမသိအောင် မှန်မှန်လွေးခွင့် ကြုံခဲ့ရသည်။ ဒေါ်ခင်ခင်သန့် ဒေါ်စိမ်းခက် ဒေါ်လင်းလက်မော် ဒေါ်သီရိ စသည့် လုံကြီးပေါက်လှ အထည်ကြီးပျက် မဒီကြီးတွေရဲ့ အဆီတစ်ထပ်အသားတစ်ထပ် သုံးထပ်သား ဝင်းဝင်းအိအိကြီးတွေကို သွားဖုံးမြုပ်သည်အထိ အမှန်အကန်ကိုက်ဝါး စားသောက်ခွင့်ကို ရရှိခဲ့ပေသည်။

တစ်ခုပြောစရာရှိသည်က သဲမောင်ကိုယ်တိုင်ကိုက စားပြီးနားမလည် အနွှယ်မခံခဲ့ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့်လည်း လူပျိုသိုးကြီးဘဝနှင့် ဒီဘဝအရိုးထုတ်ရတော့မည်လား ဆိုပြီး စိုးရိမ်စရာအခြေအနေ ဖြစ်လာရသည်။

........................................................................................................................

သူငှားနေတဲ့အိမ်ရဲ့ဘေးချင်းကပ်ရက်မှာ သားအမိသုံးယောက်ရှိသည်။

အမေလုပ်သူက မရင်ရွှေတဲ့။ လင်မရှိ မုဆိုးမဖြစ်သည်။ ကုန်စုံဆိုင်ကလေးဖွင့်ကာ ဈေးရောင်းသည်။ သမီးနှစ်ယောက်ရှိသည့်အနက် အကြီးမက အိမ်ထောင်ကျပြီးနေပြီ။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး နေ့လည်ဖက် အလုပ်ထွက်လုပ်ကြပြီး ညနေမှ ပြန်ရောက်သည်။ အငယ်မလေးက အပျိုပေါက်မလေး ကျောင်းထွက်ပြီး အိမ်နှင့်မနီးမဝေးက အထည်ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ အရောင်းဝန်ထမ်းအဖြစ် အလုပ်ဝင်လုပ်နေသည်။

နေ့လည်နေ့ခင်းဖက်ဆိုလျှင် ဒေါ်ရင်ရွှေ တစ်ယောက်တည်းသာ အမြဲလိုလို အိမ်မှာ ရှိနေတတ်သည်။ အခွင့်ကောင်းပင်။ သဲမောင် သိပ်မကြိုးစားလိုက်ရပါ။ ကားအလုပ်နားသည့် မိုးတွင်းတစ်ပတ်နှစ်ပတ်ခန့် အိမ်ကို အဝင်အထွက် လုပ်ပေးလိုက်ရင်း စကားရောဖောပြောဆိုကြရာမှ ခြေကိုင်လက်ကိုင် ဖင်ပုတ်ခေါင်းပုတ် အဆင့်ကို မကြာမီရောက်ရှိလာသည်။

အမျိုးသမီးကြီးက အသက် ၄၀ကျော် ၅၀ ပင် မပြည့်တတ်သေးချေ။ သူ့ကိုယ်သူ သမီးနှစ်ယောက်အမေဆိုပြီး ပူပုံပန်းဖမ်းထား၍သာ ရင့်သလိုထင်ရခြင်းဖြစ်သည်။ အသားနည်းနည်းညိုပေမယ့် မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းပြည့်ပြည့် အိုးကြီးကဖြင့် ရှယ်ပဲ ဖြစ်သည်။ စစ်ကိုင်းအိုး ဆိုတာမျိုး။ အနောက်ကနေ တအားဆောင့်လိုးလို့ကတော့ စီးကနဲနင့်ကနဲနေမည်ဖြစ်ပြီး ဟန်ကျလိုက်မည့်ဖြစ်ခြင်း။

သမီးနှစ်ယောက်ကလည်း အိုးတွေက အမေနည်းတူ ဖြိုးသည်။ တောင့်သည်။ ငယ်ဂုဏ်ကလေးတွေနှင့်မို့ ကြော့ရှင်းလှပစိုပြေသည်။ ဒေါင်းတင်မောင်းတင် ရွှေဘိုမင်းပင် ရူးရလောက်သည့် ပေါင်လုံးပေါင်တန် တုတ်တုတ်စင်းစင်းကြီးတွေနှင့် အရပ်အမောင်းကပါ ပြောဆိုစရာမရှိတာမို့ သဲမောင် သူတို့သားအမိတစ်တွေကို မျက်စိကျ၍ ပစ်မှတ်ထားမိတာ လွန်အံ့မထင်ပါပေ။

အကြီးမ နီနီမြင့်ယောက်ျားက အရပ်ခပ်ပျပ်ပျပ် လူလုံးလူဖန်သေးသည်။ ဆောက်လုပ်ရေး စီမံကိန်းတစ်ခုမှာ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး နေ့စားအကြမ်းသမားများအဖြစ် အလုပ်ဝင်လုပ်နေကြသည်။ မိန်းမက ဘိလပ်မြေသယ် အုတ်သယ် သဲသယ် ယောက်ျားလုပ်သူက ပန်းရံ သံချည်သံကွေး အလုပ်သမား … ။ တစ်နေ့တစ်နေ့ ပင်ပန်းဆင်းရဲစွာ အလုပ်လုပ်ကိုင်နေရ၍ ပျော်ချိန်ပါးချိန်ပင် ရှိကြမည်မထင်ချေ။ သူ့လင်ဖြစ်သူ၏ ပုံပန်းလက္ခဏာအရလည်း တဏှာဆူဖြိုးပုံရသည့် မယားလုပ်သူ၏အလိုရမ္မက်ပြည့်မီအောင် ဖြည့်ဆီးပေးနိုင်မည့်ပုံမပေါ်ချေ။ ဒါကို သဲမောင် သူ့အတွေ့အကြုံအရ သိထားသည်။

အငယ်မ ရီရီဝင်းကလေးကျပြန်တော့ အပျိုပေါက်အရွယ် ၁၈ နှစ်ဝန်းကျင်ခန့် ရှီပြီး လောကအရသာကိုလည်း ခံစားဖူးဟန်မတူပေ။ ပကတိအပျိုစစ်စစ် (သူ့အထင်နှင့်အမြင်သာဖြစ်၍ လွဲချင်လည်းလွဲမည်။) မျှသာဖြစ်တာမို့ လီးအရသာကို ခံစားဖူးအောင် သူကပင် စဖွင့်ပေးရမည်လား မပြောတတ်ချေ။ သဲမောင် ဒါကိုတော့ ခပ်ရွံ့ရွံ့ပင်ဖြစ်သည်။ ရီရီဝင်းကို သူ့စာရင်းထဲက ခဏဘေးဖယ်ထားလိုက်ပါသည်။

မနက်ပိုင်း စားသောက်ပြီးချိန်မှာ ဟင်းချိုင့်တစ်ချိုင့်ဆွဲ၍ ဒေါ်ရင်ရွှေ၏အိမ်ဆိုင်ဖက်ကို ထွက်လာသည်။ အခန့်သင့်ပင် ဂျုံမှုန့်အိတ်တွေကြားထဲ ကုန်းကုန်းကွကွနှင့်အလုပ်ရှုပ်နေသော သူမကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

တင်ပဆုံထွားထွားအိအိ အိုးကားကားကြီးနှစ်လုံးက အနေုာက်ဖက်ကိုပစ်ထွက်နေကာ သွားရည်ယိုစရာကြီး ဖြစ်နေပေသည်။ သဲမောင် အနောက်ကနေ အသာလျှောက်ဝင်သွားပြီး သူမဖင်အိအိကြီးနှစ်ဖင်ကြားထဲကို သူ့ကိုယ်အရှေ့ပိုင်းနှင့်ကပ်ကာ ဖိထောက်ထားလိုက်သည်။

"ဟဲ့ အိုးး ပလုတ်တုတ် … ဟင် ကိုမောင် !! "

"အစ်မရွှေကလဲ ဒီလောက်တောင်မှ လန့်သွားရသလားလို့ ဟင်းဟင်း ဟင်း "

"လန့်တာပေါ့ ကိုမောင် … ရယ် … အသံကလေးဘာကလေး ပေးတာမဟုတ်ဘူး ဟွင်း "

သူမက ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနှင့် လှည့်ပြောလိုက်ပြီး ဘာမှမဖြစ်သလိုပုံစံနှင့် သူ့အလုပ်ကိုသူ ဆက်လုပ် နေလိုက်သည်။ ဂျုံမှုန့်အိတ်တွေ ရေစိုမှာစိုး၍ ပလက်စတစ်တစ်ထပ်ခံပြီး နေုက်ထပ်အိတ်တစ်အိတ်ထဲ ပြောင်းထည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ယောက်တည်းမို့ မနိုင်မနင်းလည်း ဖြစ်နေဟန်တူသည်။ သဲမောင် သူမအနောက်ကနေ သူမဖင်ကို လီးနှင့်ထောက်ထားတာကိုပင် ဂရုမစိုက်နိုင်အားဘဲ ချွေးတစ်လုံးလုံးနှင့် တစ်ယောက်တည်း အလုပ် ရှုပ်၍ နေပေသည်။ လူကအငြိမ်မနေဘဲ ဟိုရွှေ့ဒီရွှေ့နှင့်မို့ သူမဖင်ကြားရှိ အမြှောင်းကြားထဲ အတောင့်လိုက်ကြီး ညှပ်ကာနေလေသော သူ့လီးကို နှဲ့ကာနှဲ့ကာလုပ်ပေးနေသလိုကြီး ဖြစ်ကာ သဲမောင်အထိအတွေ့ကြောင့် သူ့လီးက ယားယံပြီး အပြတ်တောင်လာရလေသည်။

"ဖယ်အစ်မ ကျွန်တော် ကူလုပ်ပါ့မယ် "

"အင်းး "

ဒီတော့မှ မရင်ရွှေလည်း ကုန်းကွနေရာမှ ကိုယ်ကိုပြန်မတ်လိုက်ပြီး သူ့ဖက်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ကာ …

"ကျေးဇူးပါ ကိုမောင်ရယ် သမီးတွေလည်း ကူဖော်လောင်ဖက်မရ တစ်ယောက်တည်းရုန်းကန်နေရတာလေ ကိုမောင် နည်းနည်း ဝိုင်းမပေးရင်တော့ ပိုအဆင်ပြေမှာပေါ့ အဟင်းဟင်း "

အင်းး မိန်းမတွေများ အလိုးမခံခင်ရော ခံပြီးချိန်မှာပါ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို သူတို့အလိုကျ ခိုင်းကိုခိုင်းလိုက်ရမှ ကျေနပ်တတ်ကြသူတွေပါလား။ သဲမောင်တွေးရင်း စိတ်ထဲကနေ ကြိတ်ပြုံး လိုက်မိပေသည်။ လက်ထဲက ဟင်းထည့်ထားသော စတီးချိုင့်(နှစ်ဆင့်ချိုင့်) ကို သူမလက်ထဲထည့်ပေးလိုက်ရင်း …

"ရော့ အစ်မ ဒီမှာ အစ်မစားဖို့ ဒီနေ့ ဝက်သားသုံးထပ်သား ဝယ်ပြီး ပဲငပိနဲ့ပေါင်းထားတာ ပိုနေတာနဲ့ အစ်မအတွက်ထည့်လာတယ် "

"အို မဟုတ်တာ သဲမောင် အဲ ကိုမောင်ရယ် အစ်မအတွက် အရေးမကြီးပါဘူး တော်ကြာမင်းအတွက် မလောက်မင ဖြစ်နေပါ့မယ် အစ်မကတောင် ပြန်ပို့ပေးရမှာလေ "

"ကိုယ့်အစ်မကို ချစ်လို့ ယူလာတာပေါ့ လို့ "

"ဟဲ့ အို ကိုမောင်နော် သူများကြားကုန်မှဖြင့် … ဟွင်း "

"အို ကြား ကြားဗျာ ချစ်လို့ … ချစ်လို့ …ကဲ … ဘာလုပ်ရမလဲ ပြော …ဒီအိတ်အားလုံး ပြောင်းထည့်လိုက်ပစ်ဖို့လား "

မရင်ရွှေ ရုတ်တရက် စကားမပြန်နိုင်ဘဲ သူပြောချလိုက်သည့်စကားများကြောင့် အိုးတို့အန်းတန်း ဖြစ်သွားပုံရသည်။ မျက်လုံးရွဲကြီးများနှင့်သာ သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေသည်။

"ပြောလေ ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ လို့ "

သဲမောင် နောက်တစ်ကြိမ် လောဆော်လိုက်တော့မှ သတိဝင်လာဟန်နှင့် လေသံ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြင့် …

"အင်းး အဲ အိတ် အိတ်အားလုံးမဟုတ်ဘူး … ဒီနားက နှစ်အိတ်သုံးအိတ်ပဲ တော်နေကြာ လဘက်ရည်ဆိုင်က မုန့်ဆရာလာယူရင် ရေစိုနေလို့မကောင်းဘူးလေ … ညက မိုးများတော့ အပေါ်သွပ်မိုးနည်းနည်း စိမ့်ပြီး ရေယိုတယ်ထင်တာပဲ အိတ်အသစ်လဲပြီး နေရာလေးလည်း ဟိုဖက်ရွှေ့ချင်တာနဲ့ … "

သဲမောင် သဘောပေါက်သွားသည်။ သူမကို လက်အသာပြလိုက်ပြီး …

"အိုကေ မပြောနဲ့တော့ ရပြီ အစ်မထိုင်နေ ကျွန်တော်လုပ်လိုက်မယ်"

သဲမောင် အစအဆုံးတာဝန်ယူပြီးလုပ်ပေးလိုက်သည်။ အိတ်သွတ်ချိန်မှာ မရင်ရွှေကလည်း ဝိုင်းကိုင်ပေးသည်။ နှစ်ယောက်သား ပူးပူးကပ်ကပ်အလုပ်ကိုမဲ၍ လုပ်ရင်း မတော်တဆ ထိမိတိုက်မိသည်။ သူ့လက်က တမင်လုပ်တာ မဟုတ်ပေမယ့် မရင်ရွှေ၏နို့အုံအိအိကြီးနှစ်မြွှာအား ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီးကပ်ဖိကာ နယ်ပေးလိုက်သလိုဖြစ်သွားသည်။ မရင်ရွှေလည်း ခံကောင်းကောင်းနှင့် အသာငြိမ်နေပုံရပါသည်။ ဂျုံမှုန့်ဝင်ဆံ့အောင်ဆိုပြီး မြွေရေခွံအိတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်ဖက်ကို အားနှင့်ကိုင်မပြီး အောက်ကို ဆောင့်ဆောင့်ချ ပေးလိုက်သည်။ 

မရင်ရွှေက အရှေ့ကကန့်လန့်ခံသလိုဖြစ်နေ၍ သူမကိုယ်လုံးအိအိကြီးကိုပါ တစ်ဖက်က ထွေးပွေ့ထားသလိုဖြစ်ကာ သူ့လိင်ချောင်းတစ်ခုလုံးမှာလည်း သူမဖင်ကြားထဲကို အလိုအလျောက် ထောက်မိပြီး ဖင်နှစ်လုံးကြားကိုပါ လီးနှင့် အောက်ကနေအထက်ကို ညှောင့်ညှောင့်လိုးပေးလိုက်သလို ချက်ကောင်းကိုမှ ရွေးပြီး ထိမိသွားရသည်။ မရင်ရွှေတစ်ယောက် သဲမောင်အနောက်ကနေ လီးနှင့်ကျုံးလိုး လိုက်သလို အလစ်အငိုက်ခံလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။

"ထပ်ဆောင့်ရမလား အစ်မ"

"အင်းး အင်းး ဟို … နည်း နည်း ထပ်ဆောင့် ဒီထဲကို အားလုံးဝင်အောင်ထည့်မှ ရမှာ "

"အားလုံး မဝင်လို့ မရဘူးလား "

"ဒါဖြင့်အစ်မ နည်းနည်း ကုန်းထားလိုက် ကျွန်တော်အားရှိဆောင့်ရအောင်"

"ဆောင့်ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းဆောင့် ဝင်တယ်ဆိုပြီးရော "

"အဟီး ရပြီလားအစ်မ ဒီထက်ထပ်ဆောင့်ရင် ကျွန်တော်အသက်ထွက်လိမ့်မယ် ဟူးး "

"ဟွင်း ယောက်ျားမဟုတ်တဲ့အတိုင်း မုန်းစရာ … "

မရင်ရွှေ မျက်စောင်းလဲ့လဲ့က ဒိုင်းကနဲ သူ့ဆီရောက်လာသည်။ စော်ကြီး သောက်ရမ်း အထာနပ်သည်။

အင်းလေ သမီးတွေသားတွေတောင် မွေးထားမှပဲ ဒါပေမယ့် စောက်ပတ်က မလိုးရတာ ကြာတော့လည်း တော်ရုံဖြဲရင်တောင် ပြဲလိမ့်မယ်မထင်ပါဘူး … ။ သူ့လီးဝင်ဖို့ဆိုရင် တော်တော်ကြီးကို ကြိုးစားထည့်မှ ရနိုင်မှာ …။ တချို့မိန်းမတွေဆိုရင် အသက်မကြီးမငယ်နှင့် လန့်ဖျပ် အော်သူတွေတောင် ကြုံရသေးသည်လေ။

"ကိုင်းး လက်နဲ့ အသေအချာ ဖြဲထားဦး "

"ဘာရယ် !!! "

"အော် အဝကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖြဲထား … ဒါမှ အပေါ်ကနေ ဂျုံတွေ လောင်းထည့်လို့ ရမှာပေါ့လို့ ဒီတစ်အိတ်ကုန်ရင်တော့ အားလုံး ပြီးပြီ"

မရင်ရွှေလည်း ရယ်ချင်ပက်ကျိဖြစ်နေတာကို ကြိတ်မှတ်မျိုသိပ်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းစေ့ကိုက် ထားမိလေသည်။

"မပြီးသေးဘူး အိတ်တွေ စီရဦးမယ် "

"ဟင်းးး "

သဲမောင်သက်ပြင်းချတာမြင်တော့ သူမနှာခေါင်းကလေးကို အသာရှုံ့ပြီး ပြောင်စပ်စပ်ကလေး လုပ်ပြလိုက်သည်။ တောက် !!! …ဟယ် ခုပဲ စိတ်ရှိလက်ရှိ ကောက်လိုးပစ်လိုက်ရ !!! … သဲမောင် စိတ်တွေ တော်တော်ထိန်းလိုက်ရသည်။ "တွေ့မယ် မရင်ရွှေ … ခင်ဗျားကြီးနဲ့ ဒီလီးနဲ့ တွေ့ကိုတွေ့ဦးမယ် ဟင်းးး … !!! "

စိတ်ထဲကနေ ပြောပစ်လိုက်သည်။

"ဒီအိတ်တွေ ပါသေးလား "

"အင်းး ပါတယ် ဒီ ငါးအိတ်စလုံးပဲ ဟိုဖက် အသာကပ်ပြီး တစ်အိတ်ပေါ်ကနေ တစ်အိတ်ဆင့်ထားလိုက်တော့ "

"ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့ ပါ အစ်မရယ်  ဟင်းးး "

"ဟင်း ဟင်း ဟင်း ခိခိ ခစ်ခစ် ခစ် "

မရင်ရွှေ ခိုးခိုးခစ်ခစ် ကိုယ်ကလေးလှုပ်ကာလှုပ်ကာနှင့်ရယ်နေသလောက် ဟိုက တင်းနေပြီ။ ခမျာမှာ ကူလည်းကူရ မောလည်းမောရသေး ဆိုတော့ … ။

ရယ်သံတွေက တိကနဲ ရပ်ဆိုင်းသွားသည်။ သဲမောင် အလုပ်ပြီးတယ် ဆိုတာနှင့် ဘာမပြောဘာမပြော သူ့ကိုကြည့်၍ တခစ်ခစ်ဟားတိုက်ရယ်နေသော မရင်ရွှေကိုယ်လုံးအိအိလေးကို သူ့ဖက်ကို တအားပွေ့ဖက် ဆွဲယူလိုက်ကာ သူမမျက်နှာ တစ်ပြင်လုံးအနှံ့ ပါးပြင်ဖောင်းအိအိကလေးကိုရော နှုတ်ခမ်းထူထူတွဲတွဲလေး နှစ်ချပ်ကိုပါ နေရာလပ်မကျန်အောင်ပင် အနမ်းမိုးတွေ သည်းရွာပစ်လိုက်ခြင်းကြောင့်ပဲ ဖြစ်ပါသည်။ မရင်ရွှေ ရုတ်တရက် ရုန်းထွက်လို့ပင် မရပါချေ။ သူ့အနမ်းကို သူမကိုယ်တိုင်ပင် လိုလိုလားလားနှင့် တုံ့ပြန်လိုက်မိ လေသလား … ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပင် ဘာလုပ်လို့လုပ်မိမှန်းမသိဘဲ ထူထူပူပူကလေးဖြစ်လို့သွားရပေသည်။

မရင်ရွှေသတိဝင်လာတော့ စတိုးဆိုင်အနောက်က ခုံတန်းရှည်ပေါ်ကို သူတို့နှစ်ယောက်သားရောက်ရှိနေကြပြီ။ သဲမောင်က သူမကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင် ထွေးပွေ့ဖက်ကာဖြင့် သူမနှုတ်ခမ်းတွေကို အပီအပြင်စုပ်နမ်းနေသည်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကလည်း မိမိ၏ရတနာသားမြတ်အစုံဖြစ်သော ရွှေရင်နှစ်မြွှာကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ ပယ်ပယ် နယ်နယ်ကြီး ဆုပ်ညှစ်ချေနယ်ကာ အမိအရပင်ကိုင်တွယ်နေပါသည်။

မရင်ရွှေအပေါ်အင်္ကျီက ကြယ်သီးများပြုတ်ထွက်ပြီး အတွင်းခံဘရာစီယာမလုံမလဲနှင့်မို့ သူမ၏ရင်သားအိအိ နှစ်ဖက်က မို့ထင်းကြွရွစွာဖြင့် အပြင်ဖက်အထိ အတိုင်းသားကြီး ထွက်ပြူလို့နေကာ သဲမောင်၏ လက်သရမ်းမှုကို မလူးသာမလွန့်သာ အထိအကိုင်ခံနေရရှာပါသည်။

မရင်ရွှေ သူ့ရင်ခွင်ထဲကနေ ရုန်းထွက်လိုက်ပြီး …

"လွှတ် လွှတ်ပါ သဲမောင် ကို မောင်ရယ် အနေခက်လိုက်တာ ပြီးတော့ အိမ်ရှေ့မှာကြီး လူတွေမြင်သွားရင် မကောင်းဘူးကွာ "

"ဒါဖြင့် အထဲဝင်ကြမယ်လေ ဘယ့်နှယ်လဲ "

"အင်း အင်း ဟင်း "

သဘောတူလက်ခံတာလား ငြင်းပယ်တာလားတော့မသိ။

သဲမောင် သူမကိုယ်လုံးတစ်ထွေးတစ်ပွေ့ကြီးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်စွေ့ကနဲပွေ့ချီပြီး အိမ်ထဲကို သယ်ချလာလိုက်သည်။ အိမ်ထဲခန်းရှိ သူမအိပ်ခန်းဖြစ်ဟန်တူသော အခန်းတစ်ခုထဲကို ဝင်လာခဲ့ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ သူမကို အသာချလိုက်သည်။

မရင်ရွှေ မျက်လုံးကလေး ကလယ်ကလယ်နှင့်သူ့ကို မခို့တယို့ကလေးမော့ကြည့်လို့နေတာ တွေ့ရသည်။ သဲမောင် သမာဓိမခိုင်ချင်တော့။ သူ့ငယ်ပါကြီးက မရင်ရွှေ၏ကိုယ်သင်းရနံ့ကိုရရှိပြီး တအားကို တောင့်တင်း ထောင်မတ်နေလျက်ရှိကာ သူ့ကို ဒုက္ခအကြီးအကျယ်ပေးနေပြီဖြစ်သည်။

သူမကိုယ်လုံးအိအိကြီးပေါ်ကို အပေါ်စီးကနေတက်ဖိလိုက်ပြီး အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေ တရစပ်ပင် နမ်းပစ်လိုက်သည်။ သူမကိုယ်ပေါ်က အပေါ်အင်္ကျ ီနှင့်ရင်စည်းဘရာစီယာကို ဆွဲချွတ်ပြီး ထည်ဝါလှသော သူမနို့အုံအိအိနှစ်လုံးကို လက်ဖဝါးကြမ်းနှစ်ဖက်နှင့် ဖျစ်ချေလှိမ့်နယ်ပစ်လိုက်သည်။

ခါးမှာစည်းနှောင် ဝတ်ဆင်ထားသည့် ထမီအထက်ဆင်စကလေးကိုလည်း ဖြေချလိုက်ပြီး ပေါင်လယ်အထိ ဆွဲချလိုက်ကာ အတွင်းခံပင်တီကလေးကိုပါ သူမခါးပေါ်ကနေ မရမကဆွဲချွတ်ယူလိုက်ပြန်သည်။ မရင်ရွှေ၏ အလုံးအထည် ပြည့်ဝတောင့်တင်း ကြော့ရှင်းလှသည့် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး အချိန်တိုကလေးအတွင်းမှာပဲ ဝတ်လစ်စားလစ် မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း အနေအထားအတိုင်း ပြောင်တလင်းခါ၍ သွားရချေပြီ။

မရင်ရွှေတစ်ယာက်မျက်နှာငယ်ကလေးနှင့်ငိုမဲ့မဲ့ကလေး ဖြစ်လို့သွားသည်။

"ဟင်း ကို မောင်ရယ် ဒု ဒုက္ခပါပဲ အ အစ်မ ရှက် ရှက်တယ် "

"မရှက်နဲ့ အစ်မရယ် အစ်မကိုယ်လုံးက တအားတောင့်တာပဲ သမီးတွေတောင်မီမှာမဟုတ်ဘူး ဟင်း တောက် ကျွန်တော့်ကို စိတ်မထိန်းနိုင်အောင် လုပ်နေတာလားအစ်မရယ် … ဟင် !!! "

သဲမောင် မချိဟန်နှင့်ပြောရင်း သရုပ်ပါပါနှင့် သူ့ခါးဝတ်ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်ပါသည်။ ပုဆိုးအောက်ကနေ အောက်ခံဘောင်းဘီပင်မပါဘဲ အကာအကွယ်မဲ့စွာဖြင့် ဒိုင်းကနဲခုန်ပေါက်ထွက်ပေါ်လာသော သဲမောင်၏ ညိုမောင်း၍ တုတ်ခိုင်ရှည်လျားလှသည့် လိင်တန်ဆာချောင်းကြီးမှာ မရင်ရွှေတစ်ယောက် ကွယ်လွန်သွားပြီဖြစ်သည့် လင်တော်မောင်ကိုဘအောင်ကိုပင် ပြန်ပြောင်းအောက်မေ့သတိရစရာပင် ဖြစ်နေပေတော့သည်။

မရင်ရွှေယောက်ျား ကိုဘအောင်လည်း အညာမှာမွေးသည့် အညာသား တောသားစစ်စစ်ဖြစ်ပေမယ့် သူတကာနှင့်ခြားနားစွာပင် လီးကြီးသူဖြစ်သည်။ ဘဝအခြေအနေအရ ဆင်းရဲပင်ပန်းစွာ ရုန်းကန်လုပ်ကိုင်လာခဲ့ရသော်လည်း သူမတို့အိမ်ထောင်သက်တမ်းတစ်လျှောက်မှာ အိမ်ထောင်ရေးသုခဖြစ်သည့် ကာမစည်းစိမ်ကိုမူ နှစ်ယောက်သား ဝဝလင်လင်ခံစားခဲ့ကြရသည်။

သမီးအငယ်မ အခါလည်သမီးအရွယ်လောက်မှာ ရန်ကုန်ကိုပြောင်းရွှေ့အခြေချခဲ့ကြပြီးနောက် ဒိုးတူဘောင်ဖက် ကြိုးစားအလုပ်လုပ်ရင်း အတန်ငယ်စုဆောင်းမိကာ အိုးပိုင်အိမ်ပိုင်ဖြစ်လာသည်။ သမီးအကြီးမ ရှစ်နှစ် အငယ်မ လေးနှစ်သမီးလောက်မှာ ကိုဘအောင်ဝမ်းရောဂါဖြင့် ဆုံးပါးသွားခဲ့ရာက သူမတစ်ယောက်တည်း ရုန်းကန်ခဲ့ရပြီး နောက်အိမ်ထောင်လည်း မပြုဖြစ်တော့ပါ။

ပြောရလျှင် မရင်ရွှေ လီးနှင့်မတွေ့ဖြစ်ခဲ့တာကြာပြီဖြစ်သည်။ လင်ဖြစ်သူကိုသတိရပြီး နှစ်ကိုယ်ကြင်ခဲ့သည့် ညတွေပြန်လည် စဉ်းစားမိတိုင်း သူမဖာသာလက်နှင့်သာ ပွတ်သပ်နှိုက်ဆွ၍ အာသာဖြေခဲ့ရသည်။ သူမစောက်ပတ်မှာ လက်ပူမိ၍ူသာ နေလာရသည်မှာ နှစ်လကြာရှည်ခဲ့ရပေပြီ။

သွေးနှင့်ကိုယ် သားနှင့်ကိုယ်ပီပီ.ရံဖန်ရံခါ မခံမရပ်နိုင်အောင်ရမ္မက်နိုးကြွမှုကြောင့် ဖောက်ပြန်လိုစိတ် ပေါ်ပေါက်မိပေမယ့် သမီးပျိုတွေမျက်နှာထောက်ကာ အောင့်အည်း စည်းစောင့်ခဲ့ရသည်မှာ သူမအနေနှင့်လည်း အလွန်အင်မတန် ခက်ခဲပင်ပန်း လွန်းလှပါသည်။ ယခုတစ်ကြိမ်တွင်မတော့ သဲမောင်၏ လက်ရဲဇက်ရဲဦးဆောင်မှု အောက်မှာ မရင်ရွှေတစ်ယောက် ကာမနွံထဲမှ ဘယ်လိုမှ ရုန်းမလွတ်သာအောင် ဖြစ်ခဲ့ရချေပြီ။

အဝတ်အစားမဲ့နေပြီဖြစ်သော ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုက ဘယ်လိုကနေ ဘယ်လို ပူးကပ်ဖက်တွယ်သွားမိမှန်းပင် သူမသတိမထားမိနိုင်တော့။ မရင်ရွှေ၏လက်နှစ်ဖက်က သဲမောင်ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကိုသာ မလွတ်စတမ်း ဖက်တွယ်၍ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ လူးကာလှိမ့်ကာ အနမ်းရေယဉ်ကြောထဲ မျောပါနေမိကြလေသည်။

သဲမောင် တစ်စုံတစ်ရာ လှုပ်ရှားလိုက်သည်။ သူမအပေါ်စီးကနေ အနမ်းချွေနေရာက မရင်ရွှေ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲကာ ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှ စောက်ပတ်အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲသို့ သူ့လိင်ချောင်းကြီးကိုတေ့လိုက်ကာ ရုတ်တရက် မပြောမဆို ဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်သည်။

လီးဒစ်ကကြီးမားရသည့်အထဲ အလိုးမခံရသည်မှာလည်းကြာပြီဖြစ်၍ မရင်ရွှေစောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးက တော်ရုံနှင့်မဝင်နိုင်ဘဲ အဝမှာပြည့်သိပ်ကြပ်ညှပ်ပြီး တစ်ဆို့ခံနေသလို ဖြစ်နေရာက သဲမောင်၏ လိမ်မာပါးနပ်စွာဖြင့် လီးနှင့်စောက်ပတ်ကို ဝင်ပေါက် မတည့်တည့်အောင် ချိန်သားကိုက် အတိုးအလျှော့ အဖိအဖော့လုပ်၍ ထိုးဆောင့်ဖိသွင်းမှုကြောင့် သူမစောက်ခေါင်းထဲကို အလယ်တစ်ဝက်လောက် ရောက်သည်အထိ သူ့လီးဒစ်ပြဲကြီးက တစ်စတစ်စနစ်ဝင်သွားကာ အသွင်းအထုတ်မှန်မှန် စတင်လိုးဆောင့် ပေးနိုင်လာသည်။

သဲမောင်က အပေါ်စီးကနေ တစ်ချက်ချင်း တိုးတိုးပြီး ဖိလိုးဆောင့်သွင်းပေးနေရာ လီးဒစ်ကြီးက မရင်ရွှေ၏စောက်ခေါင်းထဲကို ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းနှင့်ပင် ပိုမိုဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။

"ကြပ်ကြပ်တယ် ကိုမောင်ရယ် အား အ အားပါးပါး လီးကြီး ကြီးလွန်းလိုက်တာငါ့မောင်ရယ် ဘာဆေးတွေများ ဒီလောက်တောင်စားထားလို့လဲ "

"မစားပါဘူး နဂိုအရွယ်အတိုင်းပါ အစ်မရဲ့ ဘာလဲ ကျွန်တော့လီးက အစ်မစောက်ပတ်ထဲ မဝင်လို့လား "

"ဝင် ဝင်တော့ ဝင်ပါတယ် ဒါ ဒါပေမဲ့ ကြီးတာက သိသာလွန်းတယ် အစ်မ အ အရင်ယောက်ျားက လီးတော့ ကြီးတာပဲ ဒါပေမဲ့ မင်းလောက်တော့ မကြီးတာအမှန်ပဲ ကိုမောင်ရယ် အား အ ကျွတ်ကျွတ် ဖြေး ဖြေးဆောင့်ပါကွယ် အင့် အိ အိ အင့် "

သဲမောင် သူမအနေအထားကို ပြောင်းပေးဖို့ သတိရသွားသည်။ မရင်ရွှေက ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲထားသည် မှန်သာ်လည်း သူမ အနေအထားက နည်းနည်းလိုအပ်နေသေးသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ဆက်ဆံပုံကလည်း တစ်ယောက်အပေါ်တစ်ယောက် ထပ်မှောက်လျက်သားရှိနေသဖြင့် သဲမောင် သူ့လီးကို မရင်ရွှေ၏ စောက်ပတ်ထဲကနေ ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်ပြီး သူမခန္ဓာကိုယ်ကို ကုတင်ထက်မှာ ဒူးထောင်ပေါင်ကားပုံစံ လုပ်ပေးလိုက်ကာ သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် စောက်ပတ်အဝကိုကိုင်ပြီး ဟဟဖြဲဖြဲ လုပ်ထားလိုက်စေသည်။

ပြီးမှ သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားကိုဝင်ရောက်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်သည့်အနေအထားနှင့် သူမခြေထောက် နှစ်ဖက်စလုံးအား ဆွဲဖြဲ၍ ဖိလှန်ချပစ်လိုက်ကာ သူ့လီးကို စောက်ပတ်ထဲ ကျကျနန ပြန်လည် လိုးဆောင့်သွင်း လိုက်ပါသည်။ ဒီတစ်ကြိမ်မှာ လီးက တွင်းဝင်ဖြောင့်သွားသည့်မြွေတစ်ကောင်လို မရင်ရွှေ၏စောက်ပတ် အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲကို လျှောကနဲ အဆုံးရောက်သည်အထိ ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီး ထိုးဆောင့်နစ်ဝင် သွားလေသည်။

"အို့ အားးး ကျွတ်ကျွတ် အ ရှီးးး … အိ အီး နာ နာတယ် ငါ့မောင်ရယ်… မင်းလီးက ခုထိ အဆုံးမရောက်နိုင် သေးဘူးလား "

"ရောက်ပြီ ရောက်ပြီး အား သိပ်ဇိမ်ရှိတာပဲ မရင်ရွှေရယ် … ကျွန်တော့်လီးကို အစ်မစောက်ဖုတ်ထဲကနေ ပြန်တောင် မထုတ်ချင်တော့ဘူး ဒီအတိုင်း စိမ်ထားလိုက်ချင်တယ် "

"ကောင်း တယ် … ကောင်းတယ် … စိမ်ထား မလှုပ်နဲ့ဦး "

"တကယ်လား အစ်မ …တကယ်ပြောနေတာလား"

"တကယ် ပြောတာ …ကိုမောင်ရယ် "

"အစ်မ ကျွန်တော့်လီး ကြိုက်လို့လား "

"အိုးး ခုမှ လာမေးနေရသေးတယ် ကြိုက်လို့ လီးကြီး စိမ်ခိုင်းထားတာပေါ့ အဲဒီအတိုင်းထား အစ်မအဖုတ်ထဲမှာ ဒီလို လီးမဝင်ရတာကြာလှပြီ မောင်သဲမောင်ရယ် မင်း  သိရဲ့လား ဟင်းးး ဟင်းးး "

"ဒါဖြင့် စိမ်ထားမယ် အစ်မအဖုတ်ထဲကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်း လီးကိုညှစ်ပေး အား အ ဟုတ်ပီ ဟုတ်ပီ အစ်မ သိပ်တော်တာပဲ အရသာရှိလိုက်တာ အစ်မရယ် "

"မောင် ကိုမောင် … အစ်မကို တ …တကယ် ချစ် … လား  "

"ချစ်တယ် ချစ်လို့ မရရအောင် လာလိုးတာပေါ့အစ်မရယ် "

"ဟင့်ဟင့် အစ်မကို နမ်း နမ်းပါဦးး သဲမောင်ရဲ့ အစ်မ လေ မင်းကို ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး မောင်လေးရာ "

"ပြောမနေနဲ့ နောက်မှပြော ခုလိုးဦးမယ် လိုးချင်ပြီ အစ်မစောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ဖြဲပေးထား နော် နော်  "

"အေး အေးပါကွယ် ဖြဲ ပေးပါ့မယ် မင်းစိတ်ကြိုက်သာလုပ် ဒါပေမဲ့ ဖြေးဖြေးတော့လုပ် အရမ်းကြီး အားနဲ့မဆောင့်နဲ့ အစ်မစောက်ဖုတ်ကွဲ လိမ့်မယ် ငါ့မောင်ရဲ့ "

"ဖြေးဖြေးဆောင့်မှာပါ ကဲ ရ ရလား လီး ဝင်ပီလား အစ်မ နာ နာသေးလား "

"ရ ရတယ် အိ အင့် ဆောင့် အ အရှီး ဖြေးဖြေး လိုး အိ အင့်အင့် အင့်ဟင်း အင်း ဟင်း ဟင်း အင့် "

"စွတ်ဖတ် စွတ်ဖတ် ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဘွတ် ဘုတ် ဖတ် ဘတ် ဗွပ် "

လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ချော့သွင်းလိုက် ပြန်နှုတ်လိုက် နောက်တစ်ကြိမ်အားအနည်းငယ်စိုက်၍ ဖိချလိုက် ပြန်ကြွလိုက် ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေးပြန်ဆောင့်ချလိုက်နှင့် အချက်နှစ်ဆယ်လောက် မှန်မှန်ကြီး လိုးပေးလိုက်တော့ ကြပ်သိပ်ညှပ်နေသော သူမစောက်ခေါင်းထဲကို လီးအဝင် တဖြည်းဖြည်းမှန်လာသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ဖီလင်တဖြည်းဖြည်း ရလာကြသည်။

မရင်ရွှေစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးလည်း စောက်ရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုလို့နေပေပြီ။

အရည်လိုက်လာပြီဖြစ်၍ တဖြည်းဖြည်းလီးအဝင်လွယ်လာပြီး လိုးရဆောင့်ရပိုသွက်လာခဲ့ပါသည်။ သဲမောင်လီးက မရင်ရွှေစောက်ခေါင်းလေးထဲမှာ တစ်ကြပ်နေတုန်းပင်ဖြစ်သည်။ လိုးကာစကလောက် ခက်ခက်ခဲခဲ အားစိုက်မနေရတာတစ်ခုပဲ ပြောစရာရှိသည်။ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို မိုးပေါ်ငေါ့ထောင်နေအောင် သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို အပေါ်စီးကနေ ဖိဖြဲပြီး အောက်စိုက်လိုးဆောင့်ချက်များဖြင့် တဇွပ်ဇွပ်တဗွပ်ဗွပ် အသံဗလံများ ထွက်ပေါ်လာသည်အထိ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဖိဖိစီးစီးလိုးပေးနိုင်လာသည်။

မရင်ရွှေလည်း သဲမောင်တစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း လီးအဝင်တဖြည်းဖြည်းပိုနက်လာသဖြင့် နင့်ကနဲနင့်ကနဲ နေအောင် မျက်နှာကလေးရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက်နှင့် ထိထိမိမိအလိုးခံနေရပြီး ထူးခြားပြည့်စုံလွန်းလှသော လီးအရသာကို အတိုင်းထက်အလွန်ပင် ခံစား၍ကောင်းနေလေတော့သည်။

မိနစ်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်ကြာမြင့်သွားသည်။ မရင်ရွှေလည်း ကော့ပျံ ထွန့်လူးရင်း စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်ပန်းထွက်ကာ တစ်ချီပြီးလိုက်ရပေမယ့် သူမကိုယ်တိုင်သတိမမူမိဘဲဖြစ်ကာ နောက်တစ်ချီဆက်၍ စိတ်လိုလက်ရပင် ထပ်မံ အလိုးခံနေမိပေသည်။

သဲမောင် အချက်ခုနစ်ဆယ်လောက် ဆက်တိုက်လိုးပစ်လိုက်ပြီး လရည်တွေကို သူမစောက်ပတ်ထဲ တဗြစ်ဗြစ် ပန်းထုတ်လိုက်လေသည်။ မရင်ရွှေလည်း သူနှင့်မရှေးမနှောင်းပင် ဒုတိယအကြိမ် စောက်ရည်အံထွက်ကျလာ ရပြန်သည်။ အထာနပ်သော သဲမောင်က သူပြီးချိန်မှာတောင် လုံးဝရပ်နားခြင်းမရှိသေးဘဲ မရင်ရွှေ ဖီလင်အပြည့် ရဖို့ ဆိုပြီး အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆက်လက်၍ ခပ်သွက်သွက် ညှောင့်လိုးပေးလိုက်လေရာ မရင်ရွှေခမျာ သူ့ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး လက်သည်းများနှင့် ကုပ်ခြစ်ဖက်တွယ်လာရပြီး ခါးကလေးကော့ကာ ကော့ကာနှင့် မြောက်ကြွကော့ထိုးလာရလျက် လေးငါးချက်ခန့် ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်ကာ စောက်ရည်လက်ကျန် များ ဒလဟောကျဆင်းလာပြီး ကုတင်ထက်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ် ငြိမ်ကျသွားရလေသည်။

"ပြီးပြီလား အစ်မ "

"အင်းးး  "

မရင်ရွှေ မောမောနှင့် စကားတောင် ဆက်မပြောနိုင်ဘဲဖြစ်နေသည်။

သဲမောင်က သူမပါးကလေးအသာနမ်း၍ …

"ဒါဖြင့်ထ မမကို သုတ်ပေးမယ် "

"အိုး ရတယ် မောင်လေးရယ် မမ ဟို … "

"ကဲပါ ပြစမ်း ကျွန်တော်ကြည့်စမ်းမယ် အဖုတ်များကွဲသွားသေးလားလို့ "

သဲမောင်က ရွှတ်သလိုနောက်သလိုနှင့် သူမကိုယ်လေးကို ဆွဲလှန်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားကို ငုံ့ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ သူ့လီးဒဏ်ခံထားရရှာသော မရင်ရွှေစောက်ပတ်ကြီးမှာ အဆီတဝင်းဝင်း စောက်ရည်အရွှဲသားနှင့်ဖြစ်ကာ မို့မောက်ယောင်ကိုင်းနေသလိုတောင် ထင်မှတ်ရပေသည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ချပ်အကြားရှိ အကွဲကြောင်းကလေးမှာ ဟဟပြဲပြဲကလေးဖြစ်နေပြီး အသားနီလန်နေဘိသကဲ့သို့ ဖြစ်နေသည်။

"ဟင့် ရှက်စရာကြီး ဘာ ကြည့်နေတာလဲ လို့ "

သဲမောင်ဘာမျှမပြောဘဲ မရင်ရွှေစောက်ဖုတ်တဝိုက်မှာ ပေကျံနေသော သူ့လရည်နှင့်သူမစောက်ရည်များကို ထမီစကလေးနှင့် လိုက်လံသုတ်သင်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲ ဝင်ရောက်ကာ စောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာအပ်ပြီး ကျကျနနကုန်းနမ်းလိုက်ပါလေတော့သည်။

"အို ဟင့် ဟင့် ဟင့် … "

မရင်ရွှေ၏ညည်းသံရှည်ကြီးက အခန်းထဲမှာ ထွက်ပေါ်လာရတော့သည်။ သဲမောင်၏ဘာဂျာအစွမ်းက အံ့မခန်းပင်ဖြစ်၍ မရင်ရွှေတစ်ယောက် အလူးအလဲမချိအောင် ခံစားရသည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နီတျာရဲကလေးတွေကိုရော အစိချွန်တက်တက်ကလေးနှင့်တကွ စောက်ခေါင်းတစ်လျှောက်ကိုပါမကျန် လျှာဖြင့် လှည့်ပတ်မွှေနှောက်နှူးဆွ၍ စုပ်လိုက်ယက်လိုက်လုပ်ပေးလေရာ သူမအဖုတ်တစ်ခုလုံးအရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုအောင် ထွက်ကျလာခဲ့ရပြန်သည်။ မရင်ရွှေလည်း အမှုတ်ခံရင်းတစ်ချီပြီးသွားရကာ သူ့ခေါင်းကိုတွန်းဖယ်လိုက်ပြီး …

"ကဲ ကိုမောင် ဒီတစ်ခါတော့ မမအလှည့်ပဲနော် ဒီကိုလာပါ "

ဆိုပြီး ပြောလိုက်ရာက သဲမောင်၏အလျားရှည်မျောမျော လီးညိုတုတ်ကြီးအား လက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်စမ်းသပ်၍ အရှေ့အနောက် အသွားအပြန် ပွတ်ဆွဲကာ ဂွင်းတိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ လီးကြီးမှာ တမုဟုတ်ချင်းကြီးထွား မာတောင်လို့လာသည်။

"မမ စုပ်ပေးလေ "

"အင်း စုပ်ပေးပါ့မယ် ကိုမောင်ရယ် "

မရင်ရွှေ သဲမောင်ခြေရင်းမှာဒူးကလေးတုပ်၍ ကိုယ်အရှေ့ပိုင်းကို ငုံ့ကိုင်းချလိုက်ပြီး သူ့လီးကို အပီအပြင်နမ်းစုပ် ပေးလိုက်ပါသည်။

"အား ကောင်းတယ် မမ စုပ်စုပ် ဒစ်လုံးရော လီးချောင်းကိုရော နာနာလေးစုပ်ပေး ဒါမှ လီးအပြတ်တောင်လာမှာ မမကို ဒီတစ်ချီ အပီဖြဲလိုးပေးမယ် ကြားလား ဟင်းဟင်း  "

"လိုးပါ မင်းစိတ်ကြိုက် လိုးပြီးနေပြီပဲ မမအဖို့တော့ တစ်တက်စားလည်းကြက်သွန်ပါပဲကွာ မင်းစိတ်တိုင်းကျလိုးနိုင်အောင် မမကောင်းကောင်းစုပ်ပေးမယ် "

မရင်ရွှေကလည်း စေတနာအပြည့်နှင့်ပင် သူ့ကိုပြောလိုက်ပါသည်။

ပြောသည့်အတိုင်းလည်း လီးကို သေသေချာချာစုပ်ယက်ဆွပေးသည်။ သူမတံတွေးရည်များဖြင့် စိုလက်ဝင်းပြောင်ကာ တန်းတန်းမတ်မတ်ကြီး တောင်မတ်နေလျက်ရှိသော သဲမောင်လီးကိုကြည့်ရင်း မရင်ရွှေလည်း ခံချင်စိတ်ကို ထိန်းမရတော့ချေ။

သူတို့နှစ်ယောက် နောက်တစ်ချီ လိုးကြသည်။ ဒီတစ်ချီက စောစောကထက်ပင် ပို၍ အပေးအယူမျှလာကြသလို မရင်ရွှေလည်း ခုနကလို ရှက်ရွံ့ရွံ့ကြီး ဖြစ်မနေတော့ပေ။

သဲမောင်၏ကျစ်လျစ်သန်စွမ်းပြီး ယောက်ျားပီသလှသည့်ကိုယ်လုံးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ပွေ့ဖက်ရင်း စိတ်လိုလက်ရကြီး အောက်ကနေ ကော့ကာညှောင့်ကာဖြင့် ထက်သန်ရက်ရောစွာပင် အလိုးခံနေမိ ပေတော့သည်။ သဲမောင်ကလည်း ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ပြည့်ပြည့်တင်းတင်းနှင့် ယောက်ျားကြိုက် အချိုးကျလှပကာ ရှယ်အိုးကြီးဖြစ်သော မရင်ရွှေ၏ ဖင်သားအိအိကြီး နှစ်ဖက်ကို အားပါးတရ လက်နှင့် ဆုပ်ဆွဲကိုင်ပြီး တစ်ချက်ချင်းမှန်မှန် သူ့လီးကြီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲသို့ ထည့်သွင်း မွှေနှောက် ဆောင့်လိုးပေးနေပေသည်။ သူမစောက်ပတ်ကို လိုးရင်းကလည်း ကျွဲကောသီးအလတ်စားနှစ်လုံးသဖွယ် ကြွားကြွားဝင့်ဝင့်ထွားထွားမို့မို့ ရှိလှသည့် မရင်ရွှေ၏ ရင်သားစိုင်အိအိကြီးနှစ်မြွှာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားပါးတရ ဆုပ်ဆွဲဖျစ်နယ်ကိုင်ကာ နို့တစ်ဖက်စီကို စို့၍စို့၍ ပေးနေလိုက်သေးသည်။ မရင်ရွှေလည်း ကောင်းလွန်းလှ၍ နှုတ်မှနေပြီး တကျွတ်ကျွတ်ပင် အော်ညည်းလိုက်မိပေသည်။

နာရီဝက်ကျော်ကျော်လောက် အချိန်အတွင်း သဲမောင်၏အလိုရမ္မက်ကြီးမှုနှင့် မိန်းမအကြိုက် စိတ်တိုင်းမကျ ကျအောင် အချိန်ဆွဲလိုးပေးနိုင်သော သူ၏မကျမ်းကြေမှုကို မရင်ရွှေတစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ အသိအမှတ် မပြုဘဲမနေနိုင်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ သူမကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် သဲမောင်၏ဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို နှစ်ချီနှစ်မောင်းတိုင်တိုင် ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ပါခဲ့မိပြီမဟုတ်လား။ နှစ်ချီအလိုးခံပြီးတော့ မရင်ရွှေလည်း အတော်ကလေး ပင်ပန်းနွမ်းလျသွားခဲ့လေသည်။

နောက်နေ့တွေမှာလည်း ခုလိုဆုံတွေ့ဖို့ အချိန်းအချက်လုပ်ကြပြီး သဲမောင်လည်း မရင်ရွှေအားနှုတ်ဆက်၍ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့သည်။

မရင်ရွှေအဖို့တော့ ဒီနေ့သည် သူမဘဝအတွက် ကြီးမားလှသောအပြောင်းအလဲ စာမျက်နှာအသစ်တစ်ခုကို မထင်မှတ်ပါဘဲ စတင်၍ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သော နေ့ထူးတစ်နေ့ပင် ဖြစ်ခဲ့ရပေပြီ။

နောက်ရက်တွေမှာလည်း သဲမောင်တစ်ယောက် ထုံးစံအတိုင်း သူမအိမ်ကို  အချိန်မှန်မှန်ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ နှစ်ယောက်သား အချစ်နယ်ထဲကို အခါခါကျွံနစ်မိခဲ့ကြသည်။ သဲမောင် သူမကို အောက်လမ်းနည်းဖြင့် တစ်စုံတစ်ရာများ စီရင်ပြုစားထားသလားတောင် သူမစိတ်ထဲက အောက်မေ့မိပေသည်။

သဲမောင်မရှိလျှင် သူမ မနေတတ်တော့။ သဲမောင်နှင့်အချစ်မခံရလျှင် သူမ ဘယ်လိုမှမပျော်မွေ့နိုင်တော့။ သဲမောင် သူမအိမ် လာလျှင်လာ မလာဘူးဆိုလျှင် သူမကိုယ်တိုင် သဲမောင်အိပ်ခန်းထဲအထိ အချိန်မတော် အချိန်တော် ရောက်ရှိလာတတ်ပါသည်။ သမီးတွေ အိပ်ချိန်ကျမှ တိတ်တဆိတ်ခိုးထွက်လာခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ မရင်ရွှေတစ်ယောက် သဲမောင်ကို တမ်းတမ်းစွဲဖြစ်မိသွားပြီဆိုတာ သေချာလွန်းနေပေတော့သည်။

ဒီအခြေအနေကို စတင်ရိပ်စားမိသွားသူက သမီးအကြီးမ နီနီမြင့်ဖြစ်သည်။

တစ်နေ့ နီနီမြင့်တစ်ယောက် အလုပ်ခွင်ထဲမှာ ပင်ပန်းလွန်းပြီး ကိုယ်လက်မအီမသာဖြစ်၍ အလုပ်ကနေ ခွင့်တစ်နပ်ယူပြီး အိမ်ကိုတန်းပြန်လာခဲ့ရာ သူတို့နှစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲမှာ အကြည်ဆိုက်နေတာနှင့် ပက်ပင်း တိုးမိသွားသည်။ အိပ်ခန်းအနားကိုသွားပြီးမသိမသာခိုးချောင်းကြည့်လိုက်ရာ မိခင်ဖြစ်သူနှင့်အတူ နဘေးအိမ်မှ ကားသမားကိုသဲမောင်တို့ အိပ်ခန်းထဲရှိကုတင်ပေါ်မှာ ခွေးကုန်းပုံစံ အပီအပြင်ကြီး အလိုးစခန်းဖွင့်နေကြတာကို မမျှော်လင့်ဘဲ တွေ့လိုက်ရလေသည်။

ဒီအနေအထားကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့် သူတို့နှစ်ဦးတွေ့ဆုံကြတာ ဒီတစ်ကြိမ် ပထမဆုံးအကြိမ်မဟုတ်မှန်း အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်ပင်ဖြစ်သော နီနီမြင့်တစ်ယောက် အပိုင်တွက်ဆမိပြီးလည်းဖြစ်သည်။ ပထမအကြိမ် ချိန်းတွေ့ကြသည့် မည်သည့်အတွဲမဆို ခွေးကုန်းတော့မလိုးဖြစ်ကြပေ။

သူတို့နှစ်ယောက်ကျတော့ တစ်ယောက်အထာကို တစ်ယောက်သိပြီး အပေးအယူ မျှနေကြတာကိုလည်း တွေ့ရပေသည်။ နီနီမြင့် အံ့သြမဆုံး ရှိရသည်က သဲမောင်၏ခါးအရှေ့ပိုင်းမှ လုံးပတ်တုတ်တုတ်ထွားထွား အလျားရှည်လွန်းလှသော လီးငပဲချောင်းကြီးကိုပင် ဖြစ်သည်။ သူမလင်ဖြစ်သူ ကြည်အောင်ထက် သုံးလေးဆမျှ ပိုကြီးနေပြီး အလျားကလည်း ၈ လက်မ ၉ လက်မနီးနီးဖြစ်၍ ရုတ်တရက်ကြည့်မည်ဆိုလျှင် မြင်းလီးကြီး တစ်ချောင်းလိုပင် ဖြစ်နေပါသည်။ အဆိုပါကြီးမားလှသောလီးကြီးက အမေဖြစ်သူ၏ ကုန်းကုန်းကွကွ လုပ်ပေးထားသော ဖင်သားအိအိကားကား နှစ်ဖက်အကြားရှိစောက်ပတ်ထဲကို ရှောကနဲရှောကနဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် အချက်မှန်မှန် လိုးဆောင့်ပေးနေလျက်ရှိပေသည်။

နီနီမြင့်လည်း အမေတို့အတွဲကို ခိုးချောင်းကြည့်ရင်းနှင့် စိတ်ထဲကတစ်မျိုးဖြစ်လာပြီး သူမပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်ရှိရာကို သူမလက်တစ်ဖက်က ယောင်ယမ်း၍ စမ်းသပ်လိုက်မိသည်။

နီနီမြင့်၏စောက်ပတ်က စိုအိအိကလေးဖြစ်နေပြီ။ ကိုသဲမောင်၏လီးကြီးကိုမြင်တွေ့လိုက်ပြီးကတည်းက စိတ်ကဖောက်ပြန်ချင်သလိုလိုတောင်ဖြစ်မိသွားသည်။ မိမိစောက်ပတ်ထဲသို့ ဒီလီးချောင်းကြီး ထည့်လို့မှ ဆန့်ရဲ့လား မသိလို့ တွေးရင်း ထမီအောက်နားစကလေးပင့်လှန်ပြီး မိမိအင်္ဂါဇပ်အား အသာစမ်းကိုင်ကြည့်ကာ ခပ်ဖွဖွပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။

ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း အလုပ်ဆိုက်ကပြန်အပ်ရတော့မှာမို့ လုပ်ငန်းအချောသတ်ဖို့အတွက် သူတို့ဆိုက်ထဲက ရှိသမျှ လူတွေ အကုန်အားသွန်ပြီး အပင်ပန်းခံ အလုပ်လုပ်ကြရသည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် ကြည့်ချိန်ကလေးတောင် မရကြပါ။ တစ်နေကုန်ချွေးတဒီးဒီးနှင့်ပင်ပန်းလှပြီး ညနေအိမ်ပြန်ရောက်တော့လည်း စားသောက်ပြီး တစ်နေ့တာမောပန်းသမျှ အတိုးချအိပ်ကြရုံသာရှိပေသည်။ လင်နှင့်မယား အပေါ်ယံ အပရိကလောက်သာထိတွေ့ခဲ့ရပြီး လင်ဖြစ်သူကြည်အောင်လည်း အကြမ်းသမားဘဝနှင့် အချိန်ပြည့်ရုန်းကန်နေရ၍ လီးတောင်မှ တောင်နိုင်သေးရဲ့လား နီနီမြင့်မသိတော့ပါ။

သေချာတာက သူမတစ်ခါတစ်ရံ မွတ်သိပ်တောင့်တလာတော့မှသာ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကစပြီး ပွတ်ဟယ်သပ်ဟယ် နှူးဆွကာဖြင့် လင်ဖြစ်သူကို အပေါ်ကနေ တက်ထိုင်ဆောင့်ပေးရသည်သာ များပါသည်။ ဒါကလည်း တစ်ပတ်နှစ်ပတ်နေမှ တစ်ခါလောက်ဖြစ်သည်။ မဆက်ဆံဖြစ် မလိုးဖြစ်တာကသာ များပါသည်။ ကိုယ်တိုင်လည်း အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်ဖြစ်နေ၍ နီနီမြင့်စိတ်က ဖြစ်လာပြီဟေ့ဆိုတာနှင့်စောက်ပတ်ကို ကိုင်မိပွတ်မိသွားတာ ထုံးစံလိုဖြစ်နေသည်။

အလုပ်ထဲမှာ မိန်းမဖော်ချင်း ဏှာအကြောင်းတွေလောက်သာ အပြောများပြီး ဘယ်ယောက်ျားကဘယ်လို ဘယ်ကောင့်အကြည့်က ဏှာဘူးကျ၍ ဘယ်အကောင်မျိုးကမှ ရင်ခုန်ဖို့ကောင်းတယ်ဆိုတာမျိုး ပန်းရံဆရာမြကြီးတပည့်ကျော် ဟိုကောင်လေး ပစ္စည်းက ကြီးမယ့်ပုံ ဘိလပ်မြေဖျော်သည့်ကုလယ်ကုလား မရမ်းသီး အောက်စလွတ်ပြီး လီးပေါ်နေတာကို မစိန်ခင်တို့အုပ်စုအလှော်ကောင်း၍ မျက်စိထဲမှာ သုံးလေးညဆက်ကာမြင်ယောင်ရင်း ကိုယ့်အဖုတ်ကိုယ် လက်နှင့်ပွတ်ဆွ၍ လင်သားလုပ်သူမသိအောင် တစ်ယောက်တည်းကြိတ်ကာ အာသာဖြေခဲ့မိပုံတွေ ပြန်တွေးလိုက်မိပါသေးသည်။ ခုလည်း ဒီဇာတ်ဝင်ခန်းလေးက အမေလုပ်သူကိုယ်တိုင် အဓိကဇာတ်ကောင်တစ်ယောက်အနေနှင့် ပါဝင်နေတာမို့ လူတကာကို ပြောဆိုဖို့တော့ ကောင်းမှာမဟုတ်ပေ။ ကိုယ့်ဖာသာပဲကြိတ်ပြီး အရသာယူတာ ပိုကောင်းလိမ့်မည်လို့ နီနီမြင့်စိတ်ထဲကတွေးနေမိသည်။

သဲမောင်၏အားပါလှသော ဆောင့်လိုးချက်များနှင့်တကွ အချိန်ဆွဲလိုးနိုင်မှု အမေမရင်ရွှေ၏စောက်ဖုတ်ထဲမှ သူ့လီးကိုပြန်ချွတ်ကာ အမေ့ကို တစ်ဖန်ပုလွေကိုင်ခိုင်းနေပုံ ထိုအချိန်မှာ လရည်အရွှဲသားနှင့်ဖြစ်နေသော လီးကို အမေလုပ်သူက နမ်းမဝစုပ်မဝနိုင်ဘဲ လီးကို စူးစူးရဲရဲစိုက်ကြည့်ကာ စုပ်လိုက်မှုတ်လိုက် လျှာနှင့် လဒစ်ထိပ်ခေါင်းပတ်လည်ကို အားပါးတရယက်လိုက် လီးတစ်ချောင်းလုံး အာခေါင်ထောက်အောင် စုပ်ဆွဲယူပြီး ခေါင်းကို နှိမ့်ချည်ကြွချည်လုပ်ကာ ပါးစပ်ထဲထည့်လိုးပေးလိုက်နှင့် လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီး အသည်းယားစဖွယ် တင်းပြောင် မတ်တောင်ကာ တဆတ်ဆတ် လှုပ်ခါထောင်ထလာပုံ တို့ကိုမြင်တွေ့ပြီး နီနီမြင့်လည်း ရောဂါသည်းသထက် သည်းလာရလေသည်။ လီးအစုပ်ခံ၍ဝတော့မှ သဲမောင်က အမေ့ကို ကုတင်ပေါ်တင်ကာ အမေ့စောက်ပတ်ကို ဖြဲပြီး ဘာဂျာတစ်လှည့်ကိုင်ပေးပြန်သည်။

အမေ၏စောက်ရည်များ ရွှဲနစ်နေသည့်စောက်ဖုတ်အမွှေးအုံကို လက်နှင့်သပ်ကာသပ်ကာဖြင့် အကွဲကြောင်းဟပြဲပြဲကလေးကို လျှာနှင့်အောက်ကနေ အထက်ကို လှန်၍ မရွံမရှာပင် ယက်သပ်တင်ကာ စောက်စိကလေးကို လျှာနှင့်တဆတ်ဆတ်တို့ထိလှုပ်ခတ်ဆွနှူးရင်း စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း အောက်ဖက်နားက စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို သူ့လျှာတစ်ခုလုံး လျှာကတော့ချွန် လုပ်ပြီး ထိုးသွင်းထိုးထုတ် မွှေနှောက်ယက်ဆွပေးရာ အမေ မရင်ရွှေကိုယ်တိုင်လည်း တဏှာရမ္မက်ဖိစီးမှုကြောင့် ငဖယ်လူးသလို တဖျပ်ဖျပ် တုန်ယင်ထွန့်လူးပြီး ပါးစပ်က တအအတရှီးရှီးနှင့် အဆက်မပြတ် ရေရွတ်ညည်းတွားလျက် ရာဂငမ်းဖမ်းပုံတွေကို သူမကိုယ်တိုင်ခံစားနေရဘိသကဲ့သို့ မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ဖြစ်နေရကာ သတိလက်လွတ်နှင့်စောက်ပတ်ထဲကို လက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူး၍ ထိုးနှိုက်ဆောင့်မိရင်း နီနီမြင့်တစ်ယောက် ကတုန်ကယင်နှင့် သူမအသက်ရှူသံတွေလည်း တစ်စတစ်စပို၍ပြင်းထန်လာခဲ့ရလေတော့သည်။

သူတို့နောက်တစ်ကြိမ် လိုးကြ ဆော်ကြပြန်သည်။ ခုနကလို ခွေးကုန်းမဟုတ်တော့ဘဲ အမေကိုယ်တိုင် ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန် ပေးထားသည့် သဲမောင်၏လီးပေါ်ကနေ မြင်းစီးသလို တက်ထိုင်ကာ တစ်ချက်ချင်းမှန်မှန်ဦးဆောင်လိုးပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ သဲမောင်က သိပ်အားမရလို့လားမသိ။ အောက်ကနေ အမေ့ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို အားပါးတရလက်နှစ်ဖက်နှင့်ကိုင်မပြီး ကော့ကာကော့ကာ ဆောင့်ညှောင့် လိုးပေးလာတာကို တွေ့လိုက်ရ၍ နီနီမြင့်၏လက်လှုပ်ရှားမှုက စောစောကထက် ပိုသွက်ပိုမြန်လာခဲ့ရပါသည်။

သူတို့တစ်ချီပြီးချိန်မှာပင် နီနီမြင့်လည်း စောက်ရည်ဗရပွဖြစ်ကာ တစ်ချီပြီးလိုက်ရသည်။ နှစ်ယောက်သား ပူးပူးကပ်ကပ် နမ်းစုပ်လို့ကောင်းနေစဉ်မှာ အခန်းဝကနေ ခြေသံမကြားအောင် လှည့်ထွက်လာခဲ့ပြီး အိမ်အတွင်းဖက်ရှိ မိမိအိပ်ခန်းထဲကို အသာဝင်ရောက်၍ တံခါးပိတ်အိပ်နေလိုက်ပါတော့သည်။

နောက်ဆယ်မိနစ် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ကြာမှ အမေက သူမအခန်းရှေ့ကိုရောက်လာသည်။

"ဟဲ့ နီနီ နင် ဘယ်အချိန်က ပြန်လာတာလဲ "

သူမက စိုးရိမ်စိတ်နှင့် မလုံမလဲမေးသည်။

"သမီး ခုနကမှ ပြန်လာတာ အလုပ်ခဏနားချင်တာနဲ့ … အမေ့ကိုလည်းမတွေ့မိပါဘူး"

"ငါ အပြင်ခဏသွားနေတာ နင် နေမကောင်းလို့လား "

"အင်း ပင်ပန်းလွန်းလို့ ကိုယ်လက်တွေကိုက်ခဲနေတာပဲ "

"ငါ ပါရာစီတမော့ယူပေးမယ် ရေနွေးနဲ့သောက်ပြီး နားနားနေနေ လှဲနေလိုက် "

"ဟုတ်ကဲ့ အမေ "

အမေ အခန်းထဲဝင်လာပြီး သူမနဖူးကိုစမ်းသပ်၍ ဆေးယူဖို့ဆိုပြီး အပြင်ပြန်ထွက်သွားသည်။ နီနီမြင့်လည်း အမေထွက်သွားတော့မှပဲ သက်ပြင်းမောတစ်ချက်ကို ဟူးကနဲ မှုတ်ထုတ်လိုက်မိတော့သည်။

မရင်ရွှေစိတ်ထဲ စနိုးစနောက်ဖြစ်နေမိသည်။

အကြီးမ နီနီများ သူမတို့နှစ်ယောက်အကြောင်းကို ရိပ်မိသွားပြီလား မတော်တဆ သူပြန်လာချိန်နှင့်များ ပက်ပင်းတိုးမိလျှင်ဒုက္ခ ဆိုပြီး သမီးဖြစ်သူကို အခြေအနေသိအောင် လှည့်ပတ်အစ်အောက်မေးကြည့်ဖို့ ကလည်းအခက်မို့ ဒီအတိုင်း ရင်ထဲမှာမျိုသိပ်ထားရပြီး တစ်ယောက်တည်းဇဝေဇဝါနှင့်စိတ်ထဲက ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေမိပါသည်။

ည ၁၀ နာရီလောက်မှာ သမီးနှစ်ယောက်ရော သမက်ဖြစ်သူကြည်အောင်ပါ အားလုံးအိပ်ပျော်ကုန်ကြပြီး စိတ်ချရသည့်အခြေအနေရောက်မှ မရင်ရွှေအိမ်နောက်ဖေးမလွယ်ပေါက်ကနေ တစ်ဖက်ခြံဝင်းရှိ သဲမောင်အိပ်စက်သည့် အခန်းဖက်ကို တိတ်တဆိတ် ကူးလာခဲ့သည်။

သဲမောင်အခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်စဉ်မှာပင် တံခါးပွင့်သွားပြီး …

"မမ ကျွန်တော်စောင့်နေတာ "

တံခါးဝကနေ သဲမောင်မျက်နှာထွက်ပြူလို့လာကာ မရင်ရွှေလက်မောင်းတစ်ဖက်ကို ကိုင်ဆွဲ၍ အခန်းထဲကို ခေါ်သွင်းလိုက်သည်။

"မမက ကိုမောင်အိပ်နေပြီ ထင်နေတာ ဟင်း ဟင်း "

"မအိပ်ပါဘူး မမဒီအချိန်ရောက်လာမယ်ဆိုတာ ကြိုသိနေတာပဲ တွေ့ချင်တော့လည်း စောင့်နေရတာပေါ့ အစ်မရဲ့"

"အံမယ် သူကမှ ပို့ဆွမ်းအသင့်စောင့်ရတာ ဒီကဖြင့် သမီးတွေမသိအောင် ရင်တုန်ပန်းတုန်နဲ့ တကယ်ပဲ ဟင်းး "

မရင်ရွှေ တိုးတိုးကလေးကပ်ချွဲကာ ပြောလိုက်ရင်း သဲမောင်ရင်ခွင်ထဲ ဝင်ရောက်မှီထိုင်ချလိုက်သည်။ သဲမောင်လည်း သူမကိုယ်လုံးအိအိလေးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် အသာအယာ ထွေးဖက်ထားလိုက်ရာက ကျောပြင်ကလေးအသာသပ်ရင်း နဖူးကလေးကို ညင်ညင်သာသာနမ်းရှိုက်ကာဖြင့် …

"တကယ်ဆို မမလာတာထက် ကျွန်တော်က ရောက်အောင်သွားရမှာပါ မမကို သိပ်အားနာတယ် နောက်နေ့ကစပြီး မမအိမ်မှာပဲ စောင့်နေပါ "

"ဒါက အခြေအနေအရပါ ငါ့မောင်ရယ် မမတို့အိမ်က သမီးအပြင် တစိမ်းဖြစ်တဲ့သမက်ပါရှိနေကြတော့ မင်းအိမ်လို လွတ်လပ်မှာမှမဟုတ်ဘဲ "

"မီးစင်ကြည့် ကရမှာပေါ့ မမရဲ့ မမအိမ်နောက်ဖေးကပြင်ကနေစောင့် ကျွန်တော်မဖြစ်ဖြစ်အောင်လာပါ့မယ် "

ဆိုပြီး …

"ကဲ အချိန်လည်း သိပ်ရှိတာမဟုတ်ဘူး ခု အလုပ်စကြရအောင် နော် မမ "

မရင်ရွှေ ပြီတီတီမျက်နှာပေးကလေးနှင့်သဲမောင်ကို မော့လို့ကြည့်လိုက်ပြီး …

"အင် … ဘာအလုပ်များလဲ မောင်လေးရဲ့ "

"မမနဲ့ ကျွန်တော်နှစ်ယောက်တည်းသိတဲ့အလုပ်ပေါ့ ဟင်းဟင်း ဟင်း ကဲ လာကွာ ပဲများမနေနဲ့ အစ်မရဲ့ ဟင်း ဟင်း "

သဲမောင်ကပြောပြီး သူမကိုယ်လုံးကို သူ့ဖက်ကို ဆွဲလှဲချလိုက်ရာ နှစ်ယောက်သားခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထပ်လျက်သား ကုတင်ပေါ်ကို လဲပြို၍ကျသွားရလေသည်။ မရင်ရွှေလည်း သဲမောင်၏စိတ်ကြမ်းကိုယ်ကြမ်းနှင့် အချစ်ကြမ်းမှုကို လက်တွေ့သိပြီးသားဖြစ်၍ တခိခိတခစ်ခစ်နှင့် နှုတ်မှအသံကလေးထွက်အောင်ရယ်မောပြီး နှစ်ဦးသားကုတင်ထက်မှာ ပူးပူးကပ်ကပ်ပွေ့ဖက်လူးလှိမ့်ကာ အချစ်နားလန်ထ နေမိကြလေသည်။

မရင်ရွှေ၏လက်တစ်ဖက်က သဲမောင်၏ခါးဝတ်ပုဆိုးကို ဖြေလျှော့ချွတ်ပေးလိုက်ရာက သူ့ပေါင်ကြားမှ ဒုတ်ငပဲကြီးကို လာရောက်၍ ပွတ်သီးပွတ်သပ်ပြုနေပေသည်။

သဲမောင်က သူမမလာခင်ကတည်းကပင် စိတ်ကူးယဉ်နေသူဖြစ်ရာ ယခုလို ခန္ဓာကိုယ်ချင်းအတွေ့မှာပင် သူ့လီးက တန်းတန်းမတ်မတ် တောင်လို့နေတာကို တွေ့ရသဖြင့် မရင်ရွှေလည်း အတော်ပင် ဘဝင်ကျသွား ရပေသည်။ လီးကို ကိုင်ကာ အရှေ့အနောက်ဂွင်းတိုက်သလို လှုပ်ရှားပေးနေရင်းက မရင်ရွှေ ဘာမပြော ညာမပြောနှင့် သဲမောင်၏လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးလိုက်သည်။ သဲမောင်က ဒါကိုလက်မခံဘဲ သူမကို အသာပင် တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး …

"အစ်မတစ်ယောက်တည်းမစုပ်နဲ့ ကျွန်တော့်အပေါ်တက်ခွလိုက်ပါ ကျွန်တော်လည်း အစ်မစောက်ပတ်ကို ယက်ပေးချင်တယ် အချိန်လည်းသိပ်ရမှာမှ မဟုတ်ဘဲ နှစ်ယောက်အတူလုပ်တာ ပိုမကောင်းဘူးလား ဟင်း ဟင်း "

"အင်း မင်းသဘောပါပဲ မောင်လေးရယ် မင်းယက်ချင်ယက် စုပ်ချင်လည်း စုပ် အစ်မတော့ လီးစုပ်ချင်တာ ထိန်းမရတော့ဘူး "

ဆိုပြီး သူမကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားများကို ချွတ်ပေးလိုက်ကာ ဖင်ကို သဲမောင်မျက်နှာပေါ် တည့်တည့်မှာ ခွထိုင်ချလိုက်ရာက သဲမောင်၏လီးကို သဲကြီးမဲကြီး ကုန်းစုပ် နေပေတော့သည်။ နှစ်ယောက်သား စစ်စတီနိုင်းပုံစံပင် ဖြစ်သွားသည်။ သဲမောင်လည်း မရင်ရွှေ ဖင်သား အိအိထွားထွားကြီးနှစ်ဖက်ကို လှမ်းဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်တည့်တည့် ရောက်ရှိလာသည့် မရင်ရွှေ စောက်ပတ်ကြီးကို ပါးစပ်နှင့် လှမ်းစုပ်နမ်း၍ လျှာနှင့်ထိုးယက်ကာ မြိန်ရည်ယှက်ရည်ပင် ဆွနှူးပေးနေလေတော့သည်။ မရင်ရွှေစောက်ပတ် အရည်ရွှဲလာသလို သူ့လီးလည်း မခံမရပ်နိုင်အောင် တင်းမာပြီး တောင်မတ်ထကြွလာသည်။

အကြောအပြိုင်းပြိုင်းနှင့် မတ်တောင်နေသောလီးကြီးကို မရင်ရွှေ လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ကာ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နမ်းပေးလျက်ရှိသည်။ လဒစ်ထိပ်လုံးကိုစုပ်ရင်း လီးကိုယ်ထည်ပေါ်ကသားရေကိုဖြဲ၍ကစားကာ အထက်မှအောက်သို့ အစုန်အဆန်ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးနေသည်။ လီးဒစ်ကြီးမှာ ကြာလေလေ ပို၍ ပြူး တူးပြဲတဲ ဖြစ်လာလေလေ ဖြစ်ပြီး ကြည့်ရတာ မျက်စိပသာဒရှိလွန်းလှသည်ဟု သူမစိတ်ထဲက ထင်မှတ်မိလေသည်။ မရင်ရွှေ ဏှာအပြတ်ကြွလာပြီး အလိုးခံချင်လှသည့် ဆန္ဒရမ္မက်ချဉ်ခြင်းကို ထိန်းချုပ်၍ပင် မရနိုင်တော့ချေ။

"မောင်လေး တော်ပြီကွာ လိုးကြစို့ လား "

"ကောင်းတယ် လိုးကြရအောင် ကျွန်တော့်လီးလည်း တောင်လွန်းလို့တောင် ပေါက်တောင် ပေါက်ထွက်ချင်နေပြီ "

သဲမောင် သူမကိုယ်ခန္ဓာအိအိကြီးကို ကုတင်မှာနေရာချသည်။ ပက်လက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ပြီး ပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်ကာ လိုးဖို့ ပြင်လိုက်သည်။ မရင်ရွှေ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အမွှေးအမြင်တွေထူပြောကာ တောထသလိုဖြစ်နေပြီး အမွှေးအုံအောက်မှ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ချပ်မှာလည်း အသားထူအိအိ ဖြစ်နေကာ ရမ္မက်ထန်ပြင်းသော ယောက်ျားသားတို့အကြိုက် စိတ်တိုင်းကျ လိုးဆောင့်ချင်စရာ ကောင်းလွန်းနေပေသည်။ သဲမောင်သူ့လီးကိုကိုင်ကာ မရင်ရွှေ၏စောက်ပတ်ဝမှာ အသေအချာချိန်တေ့ပြီး အပေါ်စီးကနေ အရှိန်ပြင်းးပြင်းနှင့် ဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

လီးဝင်သံ ဇွပ်ကနဲကြားရပြီး သဲမောင်လီးက မရင်ရွှေစောက်ပတ်ထဲကို တဝက်သာသာခန့် တိုးနစ် ဆောင့်ဝင် သွားသည်။ ခါးကိုပြန်ကြွ၍ လီးဒစ်ကြီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ်ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်ရာ လီးကပိုဝင်သွားပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲကို သုံးပုံနှစ်ပုံခန့် ရောက်ရှိသွားသည်။

"အား အ ကောင်း ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ် ဆောင့် ဆောင့် အားနဲ့ ဆောင့်လိုးစမ်းပါ "

"မမ "

"ဘာလဲ မောင်လေး "

"ကျွန်တော့်လီးကို သဘောကျရဲ့လား ခံလို့ရော ကောင်းလား"

"အိုးး ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ မောင်ရယ် ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်ဘူး မမစောက်ဖုတ်ထဲမှာစိမ်ထားလို့ရရင် တစ်နေ့လုံးတစ်ညလုံးတောင် စိမ်ထားလိုက်ချင်တယ် သိလား ဟင့်ဟင့် ဟင့် "

"မမစောက်ဖုတ်ကို ဖြဲထားပေးဦး ဒါမှ လီးအဝင်ပိုနက်ပြီး ပိုကောင်းမှာ "

"ရတယ် မမဖြဲပေးမယ် …မင်းစိတ်ကြိုက်သာ လိုး … တအားလိုးချင်ရင်လည်း ညှာမနေနဲ့ ကြားလား "

"ကောင်းပြီ မမ ချစ်လိုက်တာကွာ … စောက်ပတ်ကြီးကလည်း ကြာလေ ပိုလိုးလို့ ကောင်းလာလေပဲ …ဟင်းဟင်း "

"မမလည်း မင်းလီးကြီး အရမ်းချစ်တယ် မမ မရှက်နိုင်တော့ဘူး မောင်လေးရယ် "

မရင်ရွှေလက်နှစ်ဖက်က သူ့လည်တိုင်ကို တိုးလို့ဖက်လိုက်ကာ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ် စုပ်နမ်းလျက် အနမ်းရေယဉ်ကြောထဲ မျောနေမိကြသည်။ သဲမောင်လည်း သူမကိုနမ်းရင်းက အောက်ကနေ သူ့ခါးကို တလှုပ်လှုပ်လုပ်ပြီး လီးကိုအဆက်မပြတ် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ညှောင့်လိုးကလေး လိုးပေးနေသည်။ တဖြည်းဖြည်း ဖီလင်တွေ ပိုရလာကြပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲက တဇွပ်ဇွပ်တဗွပ်ဗွပ် မြည်ဟီးလာသည့် စောက်ရည်သံတွေပါ အဆက်မပြတ် ကြားလာရလေသည်။

သဲမောင် အိုးနှစ်ဖက်ပင့်မကာ မရင်ရွှေပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ့ပုခုံးထက်မှာ တင်ထမ်းပြီး ခါးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ပြုလုပ်၍ အချက်လေးငါးဆယ်လောက် ဇယ်ဆက်သလို လိုးပစ်လိုက်သည်။ ကောင်းလိုက်သည့်ဖီလင် ကောင်းလိုက်သည့်အရသာ … လီးအရသာ စောက်ပတ်အရသာ ဒွါရချင်းထိတွေ့ပွတ်တိုက်ဆက်ဆံရာမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော အတွေ့နှင့်ယှဉ်သည့် ကာမရသဖောဋ္ဌဖ္ဖတဏှာကို နှစ်ယောက်သား အသီးသီးအသက ခံစားမိကြသည်။

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>