မြနန်းမဉ္ဇူ: ပြည့်တန်ဆာနှင့် မိမာယာ အပိုင်း ( ၄ )

Tuesday, May 12, 2020

ပြည့်တန်ဆာနှင့် မိမာယာ အပိုင်း ( ၄ )

ပြည့်တန်ဆာနှင့် မိမာယာ အပိုင်း ( ၄ )

နရသူ ရေးသည်။

" ကိုညွန့် တွေ့ချင်လား"

" အင်း "

" ဒါဖြင့် ကြည့်လေ ကျွန်မဟာကြည့်ပြီး ဈေးပါ တစ်ခါတည်းမဖြတ်လိုက်နဲ့ဦး ဟင်းဟင်းဟင်း"

" ဟာ မနွယ်ကလဲ ပြောရော့မယ် ဟားဟားဟား"

" အဲ မနှင်း အပြင်လည်း သတိထားဦးနော် ရော့ ဒီမယ် ကိုညွန့် ရှင် ကြိုက်တာလုပ်ချေ"

နွယ်လည်း သူမထမီကို မနှင်းလုပ်သလိုအောက်ကနေ ပင့်လှန်ပြလိုက်သည်။ စောက်ပတ်ကိုလည်း သူ့ရှေ့ကပ်ထိုးပေးလိုက်သေးသည်။

တိုက်ဆိုင်စွာပင် မိန်းမနှစ်ယောက်လုံး ပင်တီဝတ်ထားကြခြင်းမရှိကြဘဲ စောက်မွှေးစောက်မြှင်သန်စွမ်းလွန်းလှသည့် ဖောင်းဖောင်းကြွကြွရှိနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးနှစ်ခုက တစ်မျိုးတစ်ဘာသာစီ အလှပြိုင်နေကာ သူ့ကို အတိုင်းမသိ ဆွဲဆောင်နေသလိုပင် ထင်ရလေသည်။ကိုညွန့် ခင်လေးနွယ်စောက်ပတ်ကို ဒီအတိုင်းလက်လွတ်စပယ်မကိုင်ဘဲ တန်ဘိုးကြီးရတနာပစ္စည်းတစ်ခုကိုင်သလို ခပ်ဖွဖွခပ်ရွရွကလေး ပွတ်သပ်ကာ ကိုင်သည်။

စောက်ပတ်အပေါ်ပိုင်းရှိ အဖုတ်လိုက်ရှိနေသောအမွေးအုံကို ခပ်ရွရွဆွဲဖွကစားရင်း လက်တစ်ဖက်နှင့် ဖွရရွကလေးပွတ်ပြီး ကျန်တစ်ဖက်က အောက်မှလျှို၍ အရည်ကြည်စို့နေသည့် စောက်ပတ်လိုဏ်ခေါင်းပေါက်အဝကလေးကို ဝလုံးကလေး ဝိုင်းသလို လက်ညှိုးကလေးရစ်ဝိုက်ကာ လက်တစ်ဆစ်နှစ်ဆစ်စာ လျှိုနှိုက်ထည့်သွင်းလိုက်ရာ ပလွတ်ကနဲအသံနှင့်အတူ သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လက်နှစ်ချောင်းက အလိုက်သင့်တိုးဝင်နစ်မြုပ်သွားသည်။

ဟင့်ကနဲ အသံနှင့် မျက်နှာလေးရှု့ံ့မဲ့သွားရာက နွဟ်တစ်ယောက် ပေါင်တန်နှစ်ဖက် အလိုအလျောက်ကွတတကလေးဖြစ်လို့သွားကာ ကိုညွန့်ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့်အပေါ်ကနေ ဖိကိုင်ရင်း သူ့ဖက်ကို တစ်ကိုယ်လုံး သိသိသာသာယိုင်ဆင်းသွားရသည်။

ညွန့်ရွှေ စောစောက မနှင်းကိုလုပ်သလိုပင် ခင်လေးနွယ်စောက်ဖုတ်ကလေးရှိရာဆီ မျက်နှာတစ်ခုလုံးတိုးကပ်သွားပြီး အငမ်းမရနိုင်စွာ သူမစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကလေးကို အထက်အောင်အပြန်အလှန် နမ်းစုပ်ယက်ဆွကစားပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။

" အိ အိ အ အို ကို ညွန့် ညွန့် ရယ် … အင့် အင့် ဟင် … ရှင် ရှင် မို့ … မ မ ရွံ မရှာ … ရှင် ရယ် ဟင့် ဟင့် … "

အသံရှည်လေးဆွဲ၍ ညည်းသလိုပြောလိုက်သော နွယ့်အသံကလေးက ညုတုတုချွဲတဲတဲကလေးဖြစ်နေကာ အတော့်ကို လိုလိုလားလား ဖြစ်လျက်ရှိသော သူမရဲ့အတွင်းစိတ်ဆန္ဒကို အတိုင်းသားထုတ်လှစ်ဖော်ကျူးပြသလိုကြီး ဖြစ်နေပေသည်။

............................................................................................

အခန်း ( ၁၀)

ခင်လေးနွယ်စောက်ပတ်ကို ဆိုက္ကားသမားညွန့်ရွှေတစ်ယောက် အပီကိုင်ကာ ထင်တိုင်းကြဲ၍ စုပ်ယက်နှူးဆွခွင့်ရနေပြီဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်အယက်ကျွမ်းသည်။ လက်ယဉ်သူဖြစ်၍ ပက်လည်းပက်စက်လှသည်။

စောက်စိကလေးအရနှူးရင်း အကွဲကြောင်း အထက်အောက် ပင့်ယက်သပ်လိုက် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို တစ်ပြုံလုံးစုပ်ဆွဲလိုက် အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲ သူ့လက်ထည့်သွင်းပြီး တဆတ်ဆတ်ထိုးဆောင့်လိုက်လုပ်၍ စောက်ရည်များထက်ထက်သန်သန်ရွှဲကျလာသည်အထိ နှူးဆွပေးလိုက်ရာ ခင်လေးနွယ် ဒူးတွေပါချောင်ပြီး ပျော့ခွေကျလာရလေသည်။ သူ့မျက်နှာပေါ်ခွစီးလျက်သားရှိနေသော သူမအဖြစ်မှာ အပြင်လူတစ်ယောက်ယောက်များတွေ့လျှင်ဖြင့် ရယ်ဖွယ်အတိဖြစ်နေမလားမသိပါ။

ဒီအချိန်မှာ မနှင်းက သူတို့နှစ်ယောက်အရှိန်ရအောင် ကိုညွန့်လီးကို တစ်ဖက်ကအပေါ်အောက်ဆွဲ၍ဂွင်းရိုက်လိုက် ခင်လေးနွယ်ဖင်အိုးကြီးနှစ်ဖက်ကို အနောက်ကနေပြီး သူမဖင်သားကြီးတွေ အားပါးတရဖျစ်ကိုင်နယ်ပေးလိုက် ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ထည့်ကလိပေးလိုက်လုပ်နေ၍ နှစ်ယောက်စလုံး မနေနိုင်အောင် ကာမစိတ်များထကြွလာရလေသည်။ မနှင်းကိုယ်တိုင်လည်း သူများကိုဆွရင်း သူမစောက်ပတ်တစ်ဝိုက်မှာ စောက်ရည်များရွှဲစိုနေပြီဖြစ်သည်။

" ကိုညွန့် တော်လောက်ပြီကွာ နွယ်လည်း အရမ်းထန်နေလောက်ပြီ ဒီထက်လုပ်ရင် ရှင့်လီးလည်း လရည်ပန်းထွက်ရုံပဲရှိတော့မှာ စလိုက်ကြစို့"

" မနှင်းကို အရင်လိုးမှာနော် "

" ရှင့်သဘောပဲ ကြိုက်သလိုလုပ်"

သူ့ကိုပြောရင်း နွယ့်ဖက်ကိုလှည့်ကာ …

" နွယ် ခဏစောင့်နော် ရတယ်မဟုတ်လား"

" လုပ်ပါ မနှင်း မနှင်းတို့က အလေ့အကျင့်ရှိပြီးသား"

မနှင်းစိတ်ကြီးသည်။ နွယ်တို့နှစ်ယောက်လူချင်းခွာတာနှင့် သူမအပေါ်စီးကနေ တက်ထိုင်သည်။ ကိုညွန့်လီးက မိုးထိုးနေပြီးဖြစ်ရာ သူနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် ပေါင်နှစ်ဖက်ခွထိုင်လိုက်ရုံနှင့်ပင် ခပ်ဟဟရှိနေသော သူမစောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲကို တောင်မတ်နေပြီးသားဖြစ်သည့် ကိုညွန့်လီးက ဘာမပြောညာမပြောနှင့် တစ်ချီတည်း ရှောကနဲ ထိုးဖောက် ဝင်ရောက်လာပြီးဖြစ်သည်။

မနှင်းဖင်ကြီးနှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် ဖိလိုးပေးနေချိန်မှာ နွယ်နှင့်ကိုညွန့် အပေးအယူမျှစွာနှင့် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်စုပ်နမ်း၍ သူကနွယ့်ကို နို့ကိုင်ဖင်ကိုင်လုပ်ကာ ပွတ်သပ်ကျီစယ်ပေးနေသည်။နွယ့်စောက်ဖုတ်ထဲကိုလည်း လက်ထည့်၍ ကလိကစားပေးသည်။ မနှင်းလည်း ကောင်းခန်းရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ ကိုညွန့်အပေါ်ကနေလီးကြီးကို နှဲ့ကာဖိကြိတိလှိမ့်ကာ လိုးရင်းဆောင့်ရင်း သူမနှုတ်မှလည်း တအင့်အင့်အသံထွက်၍ …

" အ အင့်အင့် အင့် ကို ကိုညွန့် ဟင့် ဟင့် … အ ကျွတ် ကျွတ် အင့်အင်းး "

" ဆောင့်ဆောင့် ကောင်းလား မရပ်နဲ့ လိုးကွာ အပီလိုး … မနှင်း လီးအဆုံးရော ဝင်ရဲ့လား "

" ဝင် ဝင်တယ် ရှင့်လီး သားအိမ်ဆောင့်တာ ကိုညွန့်ရယ် ဒုတ်ဒုတ်ကနဲ မြည်နေတာပဲ ဟင့်ဟင့် နွယ့်ကိုလိုးရင် ဖြေးဖြေးလိုးနော် ကျွန်မလိုးသလို မလိုးနဲ့"

" စိတ်ချ မနှင်း"

" အယ် မနှင်းနော် ကိုယ့်ဖာကိုယ် ပြီးအောင်လုပ် သူများစိတ်မပူနဲ့ ဟွင်း"

နွယ် သူမဖင်ကြီးဖြန်းကနဲပုတ်၍ ပြောလိုက်သည်။ မာန်ထနေသောမနှင်းကိုကြည့်၍ နွဟ်လည်း ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ်နှိုက်ပွတ်ကာ အသင့်ပြင်နေမိတာအမှန်ပဲဖြစ်သည်။အိ အိအင့်အင့် ညည်းရင်း မနှင်းတစ်ယောက် ဖင်ကြီးတဆတ်ဆတ် ဆန့်ငင်ထွန့်လူး ညှောင့်ဆောင့်၍ မေးကလေးကော့ကော့ထိုးပြီး ငြိမ်ကျသွားချိန်မှာ ဝမ်းသာအားရ အဖြစ်ဆုံးသူမှာ နွယ်ပဲဖြစ်တော့မည်။

နွယ့်အလှည့်ရောက်ပြီ။

" ကဲ … နွယ် "

မနှင်း သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ အသာပြန်ကြွပြီး နွယ့်ကိုမေးကလေးငေါ့၍ အထာပြလို့မှမဆုံးသေး။ ကိုညွန့် နွယ့်ကို နဘေးက ကွပ်ပျစ်ကလေးပေါ် ဆွဲလှဲချပြီး အသင့်နေရာယူလိုက်ပြီ။ နွယ်တစ်ယောက် ပက်လက်ကားယားဖြစ်သွားကာ သူမပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်ကြီးကိုအသင့်ဖြဲပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။

" အို အို ဒေါ ကြီးလိုက်တာ ကိုညွန့်ရယ် …ဟင့် ဟင့်ဟင့် "

" မရဘူး မ နွယ်ရာ ခုမှ ဦးဦးဖျားဖျား ဆိုတော့ အချိန်မဆွဲနိုင်ဘူး အဟင်းဟင်း"

သူ့လီးက ပက်လက်ကားယား ပေါင်နှစ်ဖက်ပြဲကားလျက်သားရှိသော ခင်လေးနွယ်ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို အုန်းကနဲ တစ်ရှိန်ထိုး ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီး ထိုးဆောင့်တိုးဝင်လာလေသည်။

လီးကြီး နင့်နေတာပဲ …

အိုး ကောင်းလွန်းတယ် ကိုညွန့်ရယ် …

လီးပြဲကြီးတွေနှင့်တွေ့ဖန်များလာ၍ ပြဲရွဲနေပြီလားဟုပင် အောက်မေ့ရသည့် သူမစောက်ဖုတ်က ကိုညွန့်လီးကြီး အပြတ်အသတ် တိုးဝင်လိုးခွဲချလိုက်ချိန်မှာလည်း စောက်ပတ်ကချောင်ချိမနေဘဲ မတန်တဆတစ်ကြပ်၍ပင် နေလေသဖြင့် နွယ့်ခမျာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်တောင် နားမလည်နိုင်အောင်ဖြစ်သွားရသေးသည်။

" ဟား ပါကင်အတိုင်း မနွယ်ရာ ယောက်ျားမလိုးဘူးလား"

" အိုး ဘယ်နေမလဲ လိုးတာပေါ့ "

" တခြားလူရော "

" လိုးတယ် ရှင်ပါနဲ့ဆိုရင် …သုံး ယောက် "

" အော့ ထွီ … ပဲမြစ်များလားပဲ ဟင်း စောက်ရမ်းမိုက်တာ မနွယ်ရာ အပျိုစောက်ပတ်လိုးရသလိုပဲ လိုးရင်းနဲကိုလိုးမဝဘူး ဒီညလာလိုးဦးမယ် ရလား"

" လာခဲ့လေ အခြေအနေကြည့်တာပေါ့ မနှင်းပါရင် အပြင်လိုက်ချင်လိုက်မယ် "

" ဖြစ်လို့လား"

" ကြည့်သေးတာပေါ့ ကိုညွန့်ရယ် ကဲပါ လိုး လိုး အပြတ်လိုးပစ် စောက်ဖုတ်ကွဲအောင်လိုးသွားလိုက် ဟင်းဟင်း"

ကိုညွန့်လည်း မလိုးဖူးသေးသော စောက်ပတ်အသစ်စက်စက်ကလေးမို့ နည်းနည်းမှသက်ညှာမနေတော့ဘဲ တအုန်းအုန်းနှင့် အမုန်းလိုးသည်။ မနှင်းက ထမီပြင်ဝတ်ပြီး အခန်းဝကနေ အပြင်ကို ချက်ကင်လုပ်ပေးနေရာ သူတို့နှစ်ယောက် ပေါက်ကွဲချင်တိုင်း ပေါက်ကွဲ၍ကောင်းနေပေသည်။

တဇွပ်ဇွပ်တဗွပ်ဗွပ်နှင့် အရည်ရွှန်းလှသော စောက်ရည်သံ လီးကြီးတဗွပ်ဗွပ်ဝင်ထွက်သံ မာန်သွင်းလိုးသံ ညည်းသံတွေအကြားမှာ ခင်လေးနွယ်ရော ကိုညွန့်ရွှေပါ ချွေးတစ်လုံးလုံးနှင့်မပြီးမစီးနိုင်ကြဘဲ သူကအပေါ်စီးကနေ ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ဖြဲထောင်ကားပြီး ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင် လိုးချလိုက် ခင်လေးနွယ် အောက်ကနေ ဖင်နှစ်ဖက် ပင့် မြှောက်ကြွပြီး ပြန်လည်ကော့ညှောင့်ပေးလိုက်နှင့် တက်ညီလက်ညီလိုးကြရင်း အချိန်မိနစ်လေးဆယ်လောက်အကြာမှာ နှစ်ယောက်သား လရည်ရောစောက်ရည်တွေပါ တစ်ရှိန်ထိုး ပန်းထွက်ကုန်ကြသည်။

" ကောင်းလွန်းတယ် မနွယ်ရာ လိုးမဝဘူး"

ညွန့်ရွှေ သူ့လီးချွတ်ရင်းပြောလိုက်တော့ …

" ဟင့် ဒါပဲပြောနေ ဒီကသေတော့မယ် တကတည်း လိုးနိုင်လွန်းလိုက်တာ တတ်လည်းတတ်နိုင်တယ်"

" မကောင်းဘူးလား နွယ်ရဲ့"

" နွယ် ဘာပြောရမှန်းမသိအောင်ဘဲ တဝုန်းဝုန်းလိုးနေတော့ အသက်ရှူဖို့တောင်အချိန်မရတဲ့ဟာ မျော့သွားရောပဲ ဟွင်း"

" နောက် အချိန်ရရင် အေးဆေးတွေ့ပြီးလိုးမယ်လေ ဒီညစောင့်နေ ဟုတ်ပြီလား"

" ကောင်းပါပြီ ကိုညွန့် "

" အော် ခဏလေး "

ဆိုပြီး နွယ်စကားမပြတ်သေးဟန်နှင့် ကိုညွန့်လက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်ကာ သူမဖက်ပြန်လှည့်ခိုင်းရင်း သူ့အရှေ့မှာဒူးထောက်၍ ထိုင်ချလိုက်သည်။

ကိုညွန့် နွယ်ဘာလုပ်မည်မှန်းမသိ၍ ကြောင်အမ်းအမ်းစောင့်ကြည့်နေချိန်မှာပဲ နွယ်တစ်ယောက်သူ့ပေါင်ကြားမှ လရည်နှင့်သူမစောက်ရည်များ ပေကျံနေသောလီးတုတ်တုတ်ကြီးကို သူမပါးစပ်နှင့်ရုတ်တရက်လှမ်းဟပ်ကာ မက်မက်စက်စက် စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်ပြီ။ လီးကြီးကို အားရအောင်စုပ်၍ သူမလက်ကလေးနှင့် တစ်ချက်နှစ်ချက် အပေါ်အောက်ဆွဲဆန့်ပြီး ဂွင်းထုပေးလိုက်ရာက ခင်လေးနွယ် သူ့ကိုမော့ကြည့်၍ …

" ဟင်း နွယ် ချစ်တယ် ကိုညွန့် ထပ်တွေ့ချင်သေးတယ် ဖြစ်နိုင်ရင် သူ့လီးကြီး နွယ့်စောက်ပတ်ထဲ စိမ်ပြီးတော့တောင်ထားလိုက်ချင်တာ "

" မပူနဲ့ နွယ်ရေ ကိုယ်လည်း အားရအောင် အမြဲလာလိုးမှာပါ ဗြောင်လိုးမရရင် ခိုးလိုးမယ် ဟုတ်လား"

" အင်း နွယ် ယုံထားလိုက်မယ် ကိုညွန့် နောက်တစ်ခုခု အကူအညီလိုရင်လည်း နွယ်ပဲစပြောပါ့မယ် နော်"

" ချစ်တယ် နွယ်လေးရာ လူကိုရော စောက်ပတ်ကိုရောချစ်တာ"

" နွယ်ရောပဲ ကိုညွန့် သူ့လည်းချစ် သူ့လီးကြီးလည်းတုန်နေအောင်ချစ် အဟင့်ဟင့်ဟင့်"

နှစ်ယောက်သားအကြည်ဆိုက်သမျှကို မနှင်းတစ်ယောက်နဘေးကနေ ကြည့်ရင်း အလိုလိုစောက်မြင်ကပ်လာပုံရသည်။ နှုတ်ခမ်းလေးမဲ့ကာရွဲ့ကာနှင့် …

" ဟင်း တော်လောက်ပြီ ခုမှ ဒင်းတို့က ပတ်ချွဲနပ်ချွဲလုပ်နေ ဟိုမယ် ညည်းလင်ကြီးပြန်လာတော့မှာ သူ့ပါးစပ်ပိတ်အောင် အရင်ကျွေးလိုက်ဦး"

" အယ် မနှင်းကလဲ "

နွယ်တို့နှစ်ယောက် လူချင်းခွာလိုက်ကြသည်။

နွယ်လည်း လူရောက်မလာခင် အင်္ကျီနှင့်ထမီ ကမန်းကတန်းပြန်ဝတ်ပြီး ကိုညွန့်လည်း သူကြာကြာမနေသင့်မှန်းသိနေတာမို့ သူမတို့နှစ်ယောက်အား နှုတ်ဆက်၍ ပြန်သွားရာ မနှင်းနှင့်နွယ်တို့ နှစ်ယောက်သား အခန်းထဲကပြန်ထွက်လာပြီး လုပ်လက်စအလုပ်တွေကို ဟန်မပျက်ဆက်လုပ်နေကြပါသည်။

ကိုမျိုးအောင်က ညနေစောင်းမှပြန်ရောက်သည်။ သူအပြင်ထွက်လျှင်ကြုံလေ့ရှိသည့်အတိုင်း အရင်က သောက်ဖော်စားဖက်တွေနှင့် ပြန်တွေ့ကြပြီး ခြေမသယ်နိုင်လက်မသယ်နိုင် အမူးအမှောက် သောက်စားမူးယစ်ပြီးမှ အိမ်ကိုပြန်ရောက်လာတာဖြစ်သည်။သူငယ်ချင်းတွေက ဆိုက္ကားတစ်စီးနှင့် သူ့ကို အိမ်တိုင်ရာရောက် လာရောက် ထမ်းပို့ပေးသွားကြသည်။

ဆိုင်ပြန်ရောက်တော့လည်း မူးမူးရူးရူးနှင့် ကိုမျိုးအောင် အရက်တစ်လုံးထပ်ငှဲ့သောက်လိုက်သေးသည်ပင်။ ကိုမျိုးအောင်၏ အရက်သေစာ အလွန်အကျွံသောက်စားမိခြင်းက သူမတို့အားလုံးရဲ့ကံကြမ္မာကို ပြောင်းလဲဖို့ရန် တမင်ဖန်တီးလာသလို ဖြစ်ခဲ့ရတော့သည်။

အစက သူအရက်မူးလာလျှင် သူမတို့လည်း လုပ်ချင်ရာလုပ်ကြမည်ဟု စိတ်ကူးခဲ့ကြပေမယ့် ခင်လေးနွယ်နှင့် မနှင်းတို့နှစ်ယောက် မှန်းချက်နှင့်နှမ်းထွက်မကိုက်ဘဲ ဖြစ်သွားကြသည်။ ကိုမျိုးအောင်အသောက်လွန်ကာ တစ်ညလုံး အဆက်မပြတ် သွေးတွေလှိမ့်အန်ပြီး ရောဂါဟောင်းပြန်ထ၍ ညတွင်းချင်းပဲ ဆေးရုံတင်လိုက်ရသည်။

သူကနဂိုကတည်းက ရောဂါစုံပြီး အစာအိမ်ရော အသည်းနှင့်ကျောက်ကပ်ပါ ထိထားသူမို့ ဒီတစ်ချီလည်း အရက်အသောက် များလွန်းခဲ့ပြီး အစာအိမ်သွေးယိုသည်အထိဖြစ်ခဲ့ပြန်ရာ သွေးတွေဆက်တိုက်အန်ထားသည့်အရှိန်နှင့် နဂိုအနေအထားအတိုင်း အကောင်းပကတိ ပြန်လည်နားလန်ထူနိုင်ဖို့ကို တော်တော်ကလေး ကြိုးစားပမ်းစားကုသရတော့မည်ဖြစ်သည်။ဆေးရုံသွားတော့လည်း ကိုညွန့်ဆိုက္ကားကိုပင် အပူကပ်လိုက်ရသေးသည်။ ဆိုက္ကားခကိုတော့ အကြွေးလို့သာ ခင်လေးနွယ် ပြောပစ်ခဲ့ရသည်။

ခင်လေးနွယ် တစ်ညလုံး ဆေးရုံမှာနေခဲ့ရပြီး သူမကိုယ်စားမနှင်းက ဆိုင်ပြန်စောင့်ပေးသည်။ မနှင်းအဖို့တော့ ရေငတ်သူရေတွင်းထဲကျသည့် အခြေအနေပင်ဖြစ်ရာ ဒီသုံးလေးညနှင့်ပင် သူမအတွက် တော်တော်ကလေး တွက်ခြေကိုက်သွားခဲ့သည် ဟု ဆိုရပေမည်။

ဆိုက္ကားသမားကိုညွန့်နှင့်အပေါင်းအသင်းတွေရော ကိုတရုတ်နှင့်ကိုနောင်တို့အဖွဲ့တွေရော ဆိုင်မှာခြေချင်းလိမ်ကာ အလုပ်ရှုပ်သွားခဲ့ရသည်။ ဆိုင်ရှိသူမတို့ချက်ပြုတ်ရာ မီးဖိုချောင်အနောက်ဖက်အခန်းကလေးက မနှင်းနှင့်သူမဖောက်သည်တွေအတွက် ဘူမိနက်သန်အကျဆုံးသော နေရာမှန်ကလေး ဖြစ်ခဲ့ရတော့သည်။ခင်လေးနွယ် ဆေးရုံနှင့်အိမ်နှင့် သုံးလေးရက်ခန့် ကူးချည်သန်းချည်လုပ်လုပ်ပြီး ဆေးရုံတစ်လှည့် ဆိုင်တစ်လှည့်ပြေးရင်း အချိန်ကုန်ငွေကုန် ဖြစ်ခဲ့ရသလို လူလည်းတော်တော်ကလေး ပင််ပန်းသွားရရှာပါသည်။

မတတ်သာတော့မှ မနှင်းအေးကို အကူအညီတောင်းပြီး ကိုမျိုးအောင်ရဲ့ မိဘအိမ်မှာ ကျန်ရှိနေသည့် သူ့တူမဝမ်းကွဲတစ်ယောက်ကို မရအရလှမ်းအခေါ်ခို်င်းလိုက်ကာ ဆေးရုံမှာပဲ သူမကိုယ်စား အစောင့်ထားခဲ့ရပါသည်။

တူမတစ်ယောက် အဖော်ရသဖြင့် လင်မယားနှစ်ယောက်အဖို့ တော်တော်ကလေး ခုသာခံသာရှိသွားပြီး ကိုမျိုးအောင် နေ့နေ့ညည ဆေးအလုံးကြီး တစ်လုံးပြီးတစ်လုံးချိတ်ရင်း အကြောဆေးနှင့်အားဆေးများ သွင်းထားခိုက်မှာ ခင်လေးနွယ်တစ်ယောက် သူမကိုယ်တိုင် မပစ်ချင်ဘဲပစ်ထားခဲ့ရသည့် အရက်ဆိုင်ကို တစ်လှည့် ပြန်ကြည့်ခွင့်ရလာခဲ့သည်။

သူ ဆေးရုံတက်နေခိုက်မို့ ခင်လေးနွယ်လည်း မနှင်းအေးရဲ့အကူအညီနှင့် တစ်ဖက်က ဆိုင်ကိုဖိဖိစီးစီးရောင်းချရင်း တစ်ဖက်ကလည်း သူမတို့ဆန္ဒရှိသည့်အတိုင်း လုပ်ချင်ရာကို လူမသိသူမသိ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လှုပ်ရှားခွင့်ရခဲ့ကြပြန်သည်။

သူမထက် အတွေ့အကြုံ ပိုရှိသော မနှင်းက အစစအရာရာကို ဦးဆောင်သူတစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့ပါသည်။ အဆိုးထဲကအကောင်းဟုပင် ဆိုရလေမလား မပြောတတ်တော့ပါ။ ရက်သတ္တပတ် နှစ်ပတ်ကျော်ကာလအတွင်းမှာ ခင်လေးနွယ် လင်ယောက်ျားအတွက် ကုန်ကျစားရိတ်ရဲ့ လေးငါးဆယ်ဆမက ပြန်ရအောင်ရှာနိုင်ခဲ့သည်။

ဒါကလည်း မနှင်းအေးရဲ့ အဆက်အသွယ်ကောင်းမှု သူမကိုယ်တိုင်ရဲ့ ဖြစ်ရာဘဝကို ဒေါင်ကျကျပြားကျကျ ရဲဲရဲရင်ဆိုင်တတ်သော ပင်ကိုယ်ဗီဇနှင့် တစ်ခါမှသိကျွမ်းရင်းနှီးဖူးခြင်းမရှိသော သူစိမ်းယောက်ျားသားများနှင့်တွေ့ဆုံရာမှာ စိုးရွံ့အားငယ်စိတ်အလျဉ်းမရှိဘဲ သူတို့အပေါ် ရေလိုက်ငါးလိုက် အလိုက်အထိုက်ဆက်ဆံတတ်သည့် သူမရဲ့ ပြည့်ဝသော လူမှုပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးအတတ်ပညာ တို့ကြောင့်ပဲ ဖြစ်သည် ဟု ဆိုရမည်။

(ဒီအကြောင်းကို စာရှုသူတို့လည်း ခရေစေ့တွင်းကျ အသေးစိပ်သိချင်ကြမည်မို့ စာရေးသူဖက်ကလည်း တတ်နိုင်သမျှ အရင်းအတိုင်း ပြန်လည် ဖောက်သည်ချတင်ပြသွားမည်ဖြစ်ပါကြောင်း။ (စိတ်မဆိုးနဲ့နော်) :)

ဤကား စကားချပ်။ စာရေးသူ))

ပထမညကတော့ အရက်ဆိုင်ပိတ်ပြီးသည့်နောက်မှာ သူမရော မနှင်းပါ ဆိုင်မှာ တစ်ယောက်မှ ညမအိပ်ဖြစ်ကြပါ။

မနှင်းကို ကိုတရုတ်အပါအဝင် ယောက်ျားသားလေးယောက်ခန့်က တစ်နေရာကိုပင့်သွားပြီး ဆိုင်မှာ ခင်လေးနွယ် တစ်ယောက်တည်း ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ ဆေးရုံမှာတုန်းက သုံးလေးည ဆက်တိုက် အိပ်ရေးပျက်ခဲ့သည်ဟု အကြောင်းပြပြီး ကိုတရုတ်တို့ကို အရင်ဦးစွာ ပထုတ်ကာ စတေးရှောင်လိုက်ခြင်း ပဲဖြစ်သည်။

သူတို့ထွက်သွားပြီး တစ်အောင့်လောက်ကြာတော့မှ ဆိုက္ကားဆရာကိုညွန့်ရွှေ သူမဆိုင်ကို မလွယ်ပေါက် ကလေးကနေ ပေါက်ချလာခဲ့ပြီး သူ့ဆိုက္ကားနှင့်ပင် သူမကို အပြင်သို့ လာရောက်ခေါ်ထုတ်သွားခဲ့သည်။ ညဉ့်ဦးပိုင်းကတည်းက သူနှင့် ကြိုတင်အချိန်းအချက် လုပ်ထားပြီးသားမို့ ခင်လေးနွယ်လည်း ဘာမှပင် ပြောမနေတော့ဘဲ သူ့နောက်ကနေ တိတ်ဆိတ်စွာပင် ကပ်လိုက်လာခဲ့ပါသည်။

" ငါ့လူတွေ တစ်နေရာမှာ စောင့်နေတယ်"

" ဟင့်အင်း မသွားချင်သေးဘူး ကိုညွန့်နဲ့ပဲ အရင်တွေ့ချင်တာ"

" ရတယ် အချိန်အများကြီးရှိသေးတယ် နင်နဲ့ငါ ဘုံကျောင်းထဲသွားမယ်"

" ရှင့်သဘောပဲ ကြိုက်တဲ့ဆီ ခေါ်သွား"

ဆိုက္ကားက သူတို့ရပ်ကွက်ထဲက လူသူမနေသော ဘုံကျောင်းအပျက်တစ်ခုထဲကို ဝင်ရောက်လာသည်။ မှောင်ရိပ်ထဲမှာရပ်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား ဆိုက္ကားပေါ်ကဆင်းခဲ့ကြကာ အခန်းတစ်ခုထဲကိုဝင်ရောက်လာသည်။

" ရှင် ကောင်မတွေ အမြဲခေါ်ချတဲ့နေရာမဟုတ်လား"

" ဟုတ်တယ် တစ်ခါတစ်လေမှပါ ဒီဘိက လူသူ သတိမထားမိဘူး တော်ရုံနဲ့လည်း မလာရဲကြဘူး"

ကိုညွန့်က ရယ်ပြီးပြောသည်။ သူမလက်ကိုဆွဲပြီး အခန်းကျယ်တစ်ဖက်ကိုကူးလာခဲ့ရာ မှောင်နှင့်မည်းမည်းဖြစ်နေ၍ ကိုညွန့် သူ့အိတ်ထဲက ဘက္ထရီသုံး ခရီးဆောင်မီးအိမ်ကလေးကိုထုတ်ပြီး ခလုတ်ဖွင့်လိုက်ရာ လင်းလင်းချင်းချင်း ရှိသွားလေသည်။

မီးအိမ်ကို ခြေတစ်ဖက် အနည်းငယ်ဆွေးမြေ့နေသော အလုပ်စားပွဲဟောင်းတစ်လုံးပေါ် တင်ပြီး ဖုန်များအမှိုက်များဖြင့် ရှုပ်ပွလျက်ရှိသည့် ကြမ်းပြင်ကို သူ့ပုခုံးမှာသိုင်းချည်လာသည့် ပုဆိုးဟောင်းတစ်ထည်နှင့် ဖုန်ခါသုတ်သင်လိုက်ကာ ခင်လေးနွယ်လက်ကိုဆွဲ၍ ကြမ်းပေါ် ဒီအတိုင်းထိုင်ချလိုက်ကြသည်။

" ဟင်း ရှင်နဲ့တော့ ခက်တော့တာပဲ အိမ်မှာနေရင်လည်း ပြီးရဲ့သားနဲ့"

" အိုး အကြောင်းရှိလို့ပေါ့ မိနွယ်ရယ် ခဏနေ နင်သိရလိမ့်မယ်"

သူ ဒီလောက်ပဲပြောပြီး သူမကို နောက်ထပ်စကားဆက်မပြောတော့။ သူ့လက်တွေက ခင်လေးနွယ်ရဲ့ ကိုယ်လုံးကလေးလှမ်းဖက်ကာဖြင့် သူမဝတ်ဆင်ထားသော ရင်စေ့အင်္ကျီကြယ်သီးများကို တစ်လုံးချင်းဖြုတ်ချွတ်ယူနေပြီး သူမကိုယ်ပေါ်ရှိ လုံးဝန်းအိတင်းလှသည့် ရင်သားဆိုင်အိအိကြီးများပေါ်မှာ ကဏန်းပြေးသကဲ့သို့ လျှောက်ပြေးလို့နေကာ သူ့အလုပ်ကိုသူ အာရုံစိုက်နေတာနှင့်ပဲ စကားပြောချိန်ပင် မရတော့ပါ။ ခင်လေးနွယ်သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာပဲ မှီနွဲ့ရင်း သူလုပ်သမျှကိုင်သမျှကို ငြိမ်ငြိမ်သက်သက်ကလေး အလိုက်သင့်ပင် နေပေးနေမိတော့သည်။

......................................................................................................................................

အခန်း ( ၁၁ )

" ဟင်း အင့် အင့် … ကျွတ် ကျွတ် … ကျွတ် "

" ကို ညွန့်… ကို … ညွန့် ရယ် … အင့် အင်းအင်း အင်းး ဟင်းးး"

ခင်ဘေးနွယ်တစ်ယောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ တလူးလူးတလိမ့်လိမ့် ဖြစ်နေတော့သည်။ ကိုညွန့်လက်သရမ်းမှုကြောင့် သူမကိုယ်ပေါ်မှာလည်း အဝတ်နှင့်တူတာဆိုလို့ ဘာဆိုဘာမှ မရှိတော့ဘဲ ပြောင်တလင်းခါနေပြီဖြစ်သည်။ ကိုညွန့် သူမကိုယ်ကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ဆွဲလှဲချရင်း သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်အကြားတိုးဝင်ကာ ပေါက်ရင်းခွဆုံရှိ သူမစောက်ပတ်ကိုအပီမှုတ်ပေးနေပြီ။

" အား ယက် ယက် အင့် အဟင့် အို့ အို ကျွတ် အ အ နေခက်တယ်ကွာ ဟင် စုပ် စုပ်ပေး အစိကို နာနာစုပ်ပေး အင့်အင့်"

" ကောင်း ကောင်းလား နွယ် နွယ့် စောက်စိကလေးက ရှည်ရှည်တွဲတွဲလေး အရမ်းစုပ်လို့ကောင်းတယ်ကွာ စပတ်ကလေးကလည်း ဖောင်ဖောင်းအိအိနဲ့ လိုးချင်စရာကြီး"

" ရှင် စပတ်တွေအများကြီး လိုးဖူးတယ်မဟုတ်လား တစ်ခုနဲ့တစ်ခုဘာကွာလဲ ဟင် "

နွယ်ကမေးတော့ ကိုညွန့်က တဟင်းဟင်းရယ်ပြီး …

" ဘယ်တူမှာလဲ နွယ်ရာ တစ်ချို့စောက်ပတ်က သိပ်မလှဘူး ချွန်တက်တက်ဟပြဲပြဲနဲ့ တချို့ကျတော့လည်းပြားချပ်ချပ်ကြီး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား ထူအမ်းပြီး ပြဲလန်နေတာမျိုးလည်း ရှိကြတယ် နွယ်တို့လို စောက်ပတ်မုန့်ပေါင်းမျိုးကျတော့ နှုတ်ခမ်းသားလည်း တင်းတင်းစေ့စေ့လေး ဒါမျိုးက တစ်ရာမှာတစ်ယောက် ရှိတော့ရှိတယ် ရှားတယ် ဟဲဟဲဟဲ"

" သွားပါ စပတ်မြင်ရင် အကုန်လိုးတော့တာပဲ မဟုတ်လား လိုးခဲ့တဲ့စပတ်တွေများ ရာတောင်ကျော်နေပြီလားမသိ ဟင်း"

" ဒါတော့ ဒါပေါ့ နွယ်ရဲ့ စပတ်မတူတော့ လိုးရတာချင်းလည်း မတူတာကိုပြောပြတာ"

" ကဲပါ နွယ့်ဟာလည်း အပြင်ရော အတွင်းရော ဒီလောက်ယက်ဆွနေတာ ယက်လို့ မဝနိုင်သေးဘူးလား လိုးမှာဖြင့်လည်းလိုးတော့ ဘယ်မလဲ ရှင့်လီးကြီး ကျွန်မစုပ်ချင်လို့ "

" ရော့ စုပ်လိုက် ငါလည်း ယက်တာတော့ ယက်ဦးမှာပဲ ဒီပေါ်မှာပဲ စစ်စတီနိုင်းလုပ်မယ်"

ကိုညွန့် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်လုပ်ပြီး နွယ့်ပါးစပ်ထဲ သူ့လီးကြီးတေ့ပေးလိုက်ကာ သူကနွယ့်ခြေရင်းဖက်ဆီလှည့်ပြီး အပေါ်ကနေ စောက်ပတ်ကို ခွယက်ပေးနေပြန်လေသည်။ နွယ်လည်း လီးကြီးကို လက်နှင့်ထိန်းကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲသွင်းကာစုပ်ပစ်လိုက်သည်။ လီးက ကြီးလွန်းလှ၍ ပါးစပ်ထဲတစ်ဆို့ခံနေသည်။

တစ်ဖက်မှာလည်း ကိုညွန့် သူမစောက်ပတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆွဲဖြဲဟပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် အောက်ကနေ အပေါ်အထိ သူ့လျှာပြားကြီးနှင့် အားရပါးရပင့်ယက်သပ်၍ စောက်စိကလေးညှစ်ချေပြီး အရည်စိုစိစိဖြစ်နေသော သူမစောက်ခေါင်း ကလေးထဲကို လျှာလိပ်ထည့်သွင်းကာ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် လျှာကစား၍လိုးပေးပြန်ရာ ဖီလင်တွေ တရိပ်ရိပ်တက်ပြီး ရာဂဆန္ဒရိုင်းများ တလိမ့်လိမ့်နိုးကြွလာရပြန်လေသည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် မနာတမ်း စောက်ပတ်ယက်ပေးလိုက်ရာ အရည်တွေမြင်လို့မကောင်းအောင် ပေါင်ခြံထဲကနေ အဆက်မပြတ်စီးယိုကျလာသည်။

" အ တော် တော် ပြီ ရှင့်လီးလည်း တောင်နေပြီ ကိုညွန့်ရယ် လိုးတော့ လိုးတော့ ကျွန်မမရတော့ဘူး"

" ကို့လီးကို တံတွေးရွှဲအောင်စုပ်ပေး ဒါမှ နွယ့်စောက်ပတ်ကိုလိုးတဲ့အခါ ခံသာမှာ"

" အင်း အင်း ရ ရတယ် ကဲ ကဲ … အွန်း အွန်း ဟွန်းဟွန်း … ကျေ ကျေ နပ်ပီလား ကိုညွန့် ဟင် …"

နွယ် သူ့လီးထိပ်ကနေ လီးအရင်းထိ လျှာနှင့်ဘယ်လူးညာလှိမ့်ရစ်ဝိုက်၍ယက်ရင်း တံတွေးနာနာဆွတ်ပေးလိုက်ရာ ကိုညွန့်လီးကြီးမှာ သူမတံတွေးများဖြင့် ပြောင်လက်ရွှန်းစိုလာပြီး အသည်းယားချင်စဖွယ် လေထဲမှာတန်းတန်းမတ်မတ်ကြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါ လှုပ်ယမ်းလျက် ရှိနေတာကို တွေ့ရလေတော့သည်။

" အိုကေ နွယ် ပေါင်ဖြဲထားလိုက် လာပီ"

ကိုညွန့် သူ့လီးဒစ်သားရေကို အနောက်ကို ဖြဲလှန်ဆွဲဆန့်ကစားရင်းက ပြောလိုက်သည်။ ခင်လေးနွယ် သူ့အမိိန့်ကို ကျိုးနွံစွာနာခံပြီး ဖုန်ထူထူ ဘုံကျောင်းကြမ်းပြင်အထက်မှာ သူမဖင်နှစ်ဖက်ကိုဖြဲကား၍ ကိုညွန့်အလိုးကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်နှင့် စောင့်နေလိုက်ရာ ကိုညွန့် သူ့လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်နှင့်ထိန်းကိုင်ရင်း လီးဒစ်ထိပ်ကို နွယ့်စောက်ပတ်အဝမှာ လာရောက်တေ့ကာဖြင့် သူမစောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား ထူအိအိနှစ်ဖက်ကို လဒစ်ထိပ်လုံးကြီးနှင့် ထိုးကာကော်ကာ

ဆွဆွပေးလိုက်ပြီး ဗြိ ဇွတ် ကနဲ အသံထွက်အောင်ပင် မပြောမဆို အရှိန်နှင့်လိုးချလိုက်သဖြင့် သူမနှုတ်မှနေ၍ အ အိ အိ ကျွတ်ကျွတ်ဟူ၍ အမေဋိတ်သံနှင့်အတူ သူမဖင်အိုးကားကြီးနှစ်ဖက် ရှုံ့တွန့်တက်ကာ အနောက်ဖက်ကို သိသိသာသာ နေရာရွှေ့သွားခဲ့ရလေသည်။နွယ် လီးအဝင်ကောင်းအောင်ဆိုပြီး သူမဖင်သားအိအိကြီးတွေကို ဆတ်ကနဲ အရှေ့ပြန်ကော့ထိုးပေးလိုက်သည်။

ကိုညွန့်ရွှေလည်း နောက်တစ်ကြိမ် သူ့ခါးကို ပြန်ကြွကာအားယူပြီး သူမပင့်ထိုးပေးလိုက်ချိန်နှင့်အချိန်ကိုက်ပင် သူမစောက်ပတ်ထဲကို ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေး သူ့လီးကြီးထိုးစိုက်ကာ ဖိလိုးချလိုက်ပြန်သည်။ လီးက လဒစ်ထိပ်လုံးမြုပ်ရုံမက တစ်ဝက်နီးပါးလောက်အထဲကို ဖွတ်ဇွပ်ကနဲဆောင့်လိုးဝင်သွားသည်။

" အ အိ အင့်အင့် … ကို ညွန့် … ညွန့် ရယ် … အင် အင့် "

" နာလား နွယ် … လျှော့ပေးရမလား"

" မလျှော့နဲ့ လိုး ရတယ် … ဟိုနေ့ကလိုပဲ ဆက်တိုက်လိုး ကြမ်းကြမ်းလိုးမှ နွယ်အားရတယ်"

" ကို့လီးရော ကြိုက်လား"

" ကြိုက်တယ် စဖုတ်ထဲ ပြည့်ကြပ်နေတာ အဲဒါမျိုးမှ စဖုတ်ကွဲကွဲပြဲပြဲ အလိုးခံရတာ ဇိမ်ရှိတယ်"

" ဒီည နင်တွေ့မယ့်ကောင်တွေ ငါ့ထက်လီးကြီးဦးမယ် "

" ဟုတ်လို့လား "

" အဟုတ်ပြောတာ ဖင်ပါချရင် ခံမလား"

" ဖင် ဘယ်သူလိုးမလို့လဲ မရွံရင်လိုးပေါ့ ရသားပဲ ဟင်းဟင်း"

" တစ်ယောက်ချင်းက စောက်ဖုတ်တစ်ပေါက်တည်း လိုးလို့ရတယ် ကိစ္စမရှိဘူး နှစ်ယောက်သုံးယောက်လိုးရင် ဒီအတိုင်းမဖြစ်တော့ဘူး ဖင်ရော စောက်ပတ်ရော ပြိုင်တူလိုးမှ ရမှာပေါ့ ဒါမှ အပြီးမြန်မှာလေ … ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား"

" အင်း အဲဒါလည်း ဟုတ်သားပဲ … ကိုညွန့်ရော ဖင်လိုးဘူးလား လိုးလို့ကောင်းလား"

" တစ်မျိုးစီကောင်းတယ် စပတ်ကအရည်ထွက်တယ် ဖင်ကိုတော့ ချောဆီလိမ်းပြီးလိုးမှရတယ် ဒါမှ ခံရသက်သာမယ် နို့မို့ ဖင်ဆီမထွက်တော့ အခန့်မသင့်ရင် ဖင်ကွဲသွားနိုင်တယ်"

" နွယ် မခံဖူးဘူး … ဖင်လိုးရင် ကိုညွန့် လိုးလေ … တခြားသူပေးလိုးတဲ့အခါ စောက်ရမ်းလိုးရင် ဖင်ကွဲမှာပေါ့ အဲဒါတစ်ခုပဲကြောက်တာ"

"ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးရင် မကွဲပါဘူး နည်းလမ်းသိရင်အလွယ်ကလေးပဲ ယောက်ျားတော်တော်များများ ဖင်လိုးတတ်ကြပါတယ် ဖင်ကျတော့ စောက်ပတ်နဲ့မတူဘဲ ကြပ်စီးစီးကလေး လိုးရတာဆိုတော့ အပျိုပါကင်ဖွင့်ရသလိုပေါ့ ဘာနဲ့မှမတူအောင် ကောင်းတယ် အားလုံးလည်း ကြိုက်ကြတယ်"

" အမလေးလေး သူပြောတာနဲ့ပဲ ဖင်တောင်ခံချင်လာပြီ ကိုညွန့်ရယ် ဘယ်သူမှမလိုးခင် ရှင်အရင်လိုး ဟုတ်လား တစ်ညလုံးလိုး ကျွန်မ အားရပါးရ ဖင်ခံပေးမယ်"

" နင့်လို မိန်းမတော့ မတွေ့ဖူးဘူး နွယ်ရေ ကြိုက်ပီ ဟားဟားဟား ငါ့ကောင်တွေလည်း မကြာခင်ရောက်လာကြမှာ ဒီမှာပဲ အားလုံးဆုံဖို့ ပြောထားတယ်"

ခင်လေးနွယ် မျက်ခုံးကလေးမြင့်တက်သွားသည်။

" ဟင် ဟုတ်လား ဒါ ဒါဆို … ဒီ ဒီဘုံကျောင်းတော့ ဖာခန်းဖြစ်ပြီနဲ့တူတယ် ခိခိခိ … စိန်လိုက် ကိုညွန့် လာသလောက် လိုးလို့ရတယ် ပြောလိုက် ပိုက်ဆံကိုတော့ အကြွေးမရဘူးလို့ … အဲဒါတော့ လုံးဝပဲ ရှင်းရှင်းပြောပြထားလိုက် … အဟင်းဟင်းဟင်း "

" ငါ နင့်ကို အလကား အလိုးခံခိုင်းမလား နွယ်ရာ အလုပ်ကအလုပ် စိတ်ချ နင်ခံသလောက် အကျိုးမယုတ်စေရဘူး ဟောဒီမှာဓား တွေ့လား ငညွန့်ဆိုတဲ့ကောင်က ကိုယ့်ပါတနာကိုလာပြီး ဖျံအကျခံမယ့် ကောင်စားမျိုး မဟုတ်ဘူး နာမည်အပျက်မခံဘူး ဒါတော့ ယုံထားလိုက် ဟင်းဟင်း "

ငညွန့် သူ့အကျၤ ီနှင့်လုံးထွေးထားသော ဓားကိုထုတ်ပြပြီး ပြောလိုက်သည်။ အာဂလူပဲ ဆိုပြီး နွယ်တစ်ယောက် သူ့ကိုဖြုံသွားသည်။

" အင်း ဟင်းဟင်း အားကိုးပါရစေနော် ကိုညွန့် ဒါကြောင့် နွယ်အရမ်းချစ် တုန်နေအောင်ချစ်ရတာ ဟင်းဟင်း ဟင်း ကဲပါ လုပ်လက်စမြန်မြန်လုပ် ရပ်မထားနဲ့ ဒီမှာ ဟတ်ကော့ကြီးဖြစ်လို့"

နွယ် သူ့ကိုလောဆော်လိုက်မှ သူလည်း နွယ့်စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လက်စလီးကို အသွင်းအထုတ်လေးလုပ်ပြီး ခပ်မှန်မှန် ဆောင့်လိုးပေးလာသည်။ စောစောက သူမစောက်ဖုတ်ထဲ လီးစိမ်ပြီးရပ်ထားတာက အရသာတစ်မျိုးဖြစ်ပြီး ယခုလို လိုးလိုက်ပြန်တော့လည်း ပင်ကိုယ်ကရှိပြီးသား ရာဂအလိုရမ္မက်တွေ ပြန်လည်၍ တစ်စခန်းထကာ ဆူဝေနိုးကြွ လာရပြန်ပါပြီ။

အသွေးအသားထဲက မွတ်သိပ်တောင့်တသမျှ လိုအင်တွေကို အပြည့်အဝ ဖြည့်ဆီးရယူနိုင်ဖို့အတွက် သူသူကိုယ်ကိုယ် မိမိတတ်နိုင်သည့်ဖက်က ကြိုးစားအားထုတ် ရုန်းကန်လေ့ရှိကြတာ ဓမ္မတာပဲဖြစ်ရာ နွယ်သည်လည်း အောက်ကနေ ဒီအတိုင်း ငြိမ်မနေနိုင်အားတော့ဘဲ သူ့နည်းတူ သူအပေါ်ကနေ ဖိဆောင့်လိုးချသမျှကို အောက်ကနေဖင်ကြီးနှစ်ဖက် ပင့်မြှောက်ကြွကာ ပြန်ညှောင့်ရင်း တုံ့ပြန်မှုပေးလာမိသည်။

ဖီလင်က အတိုင်းထက်အလွန်ပင်ဖြစ်သည်။

လီးကြီး၏ ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ် ရှိလှသည့် ဖိအားဆောင့်အားမွှေအားက သူမခန္ဓာကိုယ်အတွင်းရှိ ရမ္မက်ဆန္ဒရိုင်းတွေကို တမုဟုတ်ချင်း လှိုင်းတံပိုးထန်ကာ ကြွကြွရွရွဖြစ်လာစေသလို စောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းအတွင်းရှိ နံရံကြွက်သားများကတစ်ဆင့် အဆက်မပြတ် ဖိကြိတ်ပွတ်တိုက်မှုများကြောင့်လည်း စောက်ဖုတ်ယားယံမှုဝေဒနာ ပိုမိုမြင့်တက်လာသည့်နှယ် ခံစားရပြန်ပါသည်။

" အ မြန်မြန်လုပ် ဆောင့် အင့် အင့် ကြမ်းကြမ်းလိုးပါ နွယ့် စောက်ဖုတ်ကွဲရင်ကွဲပစေ လိုး အားရအောင်လိုး အ ဟုတ်ပီ ဟုတ်ပီ အအိအိ ကိုညွန့်ရယ် ရှင့်လီးက တအားတုတ်လွန်းလိုက်တာနော် အဖုတ်ထဲတစ်ကြပ်နေတာပဲ ကောင်းလွန်းတယ် အ အ ဆောင့်ပေး ဆောင့်ပေး အင့် အင့် အိ ဟင်းဟင်း"

" စွတ်ဖွတ် ဗွပ် ပလောက် ဖတ် ဘတ် ဘွတ် ဖတ် ဘွပ် ဘုတ် စွိ ဇွပ် ဗြွတ် ဗလွတ်ဖျစ် ပတစ် ဘုဘွတ် ဖွတ်"

လိုးသံမြိုင်လာသည်။ လီးအဝင်အထွက်သွက်လာသည်။ သူမအထက်စီးကနေ၍ နို့အုံအိအိနှစ်ဖက်ကို ဆွဲဆုပ်ချေနယ်ရင်း နို့သီးနှစ်လုံးအား သူ့ပါးစပ်ပြဲကြီးနှင့် အငမ်းမရဆွဲဆွဲစို့၍ စိတ်ရှိလက်ရှိ အားရပါးရနှံကာ လီးဝင်သွက်သွက်လီးထွက်ကြမ်းကြမ်းနှင့် ထင်ရာစိုင်းလိုးဆောင့်ပေးခြင်းက ခင်လေးနွယ်ရဲ့ တဖြည်းဖြည်း မုန်ထလာသော အငုံ့စိတ်ကို ဗရမ်းဗတာ သွက်သွက်ခါမတတ် အရူးအမူးဖြစ်အောင် ထိထိရောက်ရောက်ကြီး နှိုးဆွစေ့ဆော်မှုပေးနေပေပြီ။

" ငါ ငါ လရည်ထွက်ချင်လာပြီ နင့်စပတ် လိုးရတာ အရမ်းဇိမ်ရှိတယ် ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်ဘူးနွယ်ရာ စီးစီးကြပ်ကြပ်ကြီး"

" တ တကယ် လား ဟင်"

" တကယ် ပါကင်ဆိုရင်လည်း ဒီအတိုင်း တချို့ကောင်မတွေ ပါကင်ပေမယ့် တရုပ်မတွေလိုအရည်တရွှမ်းရွှမ်းနဲ့ဆိုတော့ လိုးရတာ ချောင်ချိချိနဲ့ ဟာတာတာဖြစ်နေတာ"

သူ့စကားက နွယ့်နားထဲကို ပျားသကာလောင်းထည့်လိုက်သလို ချိုမြဆိမ့်အီစွာဖြင့် ပဲ့တင်ရိုက်ခတ်လို့ သွားသည်။

သူ့လက်မောင်း နှစ်ဖက်ကို သူမလက်များဖြင့် အားကိုးတကြီးဖက်တွယ်လျက် အောက်ကနေ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲဟကာ ဖင်ကြီး ကြွကာကြွကာနှင့် သူ့ဆောင့်ချက်အတိုင်း စောက်ပတ်ကို မပြတ်ထိုးညှောင့်ကော့ခံပေးရင်း လိုးချိန်ကြာပြီး လီးအဝင်အထွက် များလာသည်နှင့်အမျှ မိမိစောက်ပတ်မှာလည်း စောက်ရည်များရွှဲသထက်ရွှဲကာ အိုင်ထွန်းလာပြီဆိုတာ နွယ်တစ်ယောက် သတိမူလိုက်မိသည်။

သူ့ဟာကြီး စောစောကလောက် မကြပ်တော့ဘဲ အနည်းငယ်ပို၍ ချောင်လည်လာကာ စောက်ရည်သံ စောက်ဖုတ်လိုဏ်သံများပါ ထွက်လာတာကို အတိုင်းသားကြားနေရသည်။

"လိုးလိုး ကိုရယ် မြန်မြန် မြန်မြန် အင့် အင့် တအားကြီးဇိမ်ဆွဲမလိုးနဲ့ နွယ် မ မရ တော့ဘူးကွာ အသေလိုး ဟိုညကလို ဝုန်းဒို်င်းကြဲပြီး တော့သာ လိုးပစ်လိုက် အ အ ဟုတ် ဟုတ်ပီ အဲ အဲ လို ဟင့်ဟင့် နွယ့် နွယ့် နို့နှစ်ဖက် ဆွဲထား ကိုရယ် လိုး အ အ အပြတ်လိုး အိ အ အလာ့ အ အ ဟ အင့် ဟင့် ဟင့် ဟင်းးးး"

ကိုညွန့်လည်း သူမပေါင်နှစ်ဖက်စလုံး ပုခုံးတင်ထမ်းလိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲ လီးတစ်ဆုံးထည့်မွှေလျက် စိတ်ရှိအားသွန်လိုးတော့ရာ မိနစ်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်အကြာမှာပင် နှစ်ယောက်စလုံး အရှိန်တရိပ်ရိပ်တက်လာပြီး လှုပ်ရှားမှုတွေ သိသိသာသာမာန်ပါလာကြလျက် လိုးသူကလိုး ညှောင့်ခံသူကခံနှင့် ဘုံကျောင်းကြမ်းပြင်မှာ သူနိုင်ငါနိုင်အပြိုင်ကြဲရင်း အချက်ပေါင်းရာချီအောင် တရစပ်လိုး၍ လောကရဲ့ အကောင်းတကာ့ အကောင်းဆုံး အရသာထူးကြီးဟုဆိုအပ်သော ကာမစည်းစိမ်ကြီးကို နှစ်ယောက်သားပြိုင်တူပင် လှမ်းကိုင်ရရှိသွား ကြလေတော့၏။

လရည်တွေ တဗြစ်ဗြစ် သူမစောက်ဖုတ် လိုဏ်ခေါင်းလေးထဲ ပန်းဝင်လာသည်။ သူမစောက်ရည်တွေလည်း စောက်ပတ်ကနေ ပေါင်ခြံတစ်လျှောက် တသွင်သွင် ဖိတ်လျှံယိုစီးကျလာရလျက်။ ခင်လေးနွယ် မောမောနှင့်သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ခြေပင်လက်ပစ် ဖြစ်လို့ သွားရတော့သည်။

နောက်အချိန်အနည်းငယ်အတွင်း နှစ်ယောက်သားလူးလဲပြန်ထပြီး ကိုညွန့်လက်တွေက သူမစောက်ပတ်ကိုနှိုက်လိုက်ကိုင်လိုက်နှင့် ပွတ်ဆွချော့နှူးပေးနေသလို ခင်လေးနွယ်လည်း ပျော့ကျသွားသည့် သူ့လီးကို ဖျစ်လိုက်ကိုင်လိုက် ဆွလိုက်လုပ်ပြီး လီးတောင်အောင် ပြုကာ သူ့လီးကြီးကို ပါးစပ်နှင့်လှမ်းစုပ်၍ ပုလွေကိုင်ပေးပြန်ပါသည်။ လီးမှာပေကျံနေသည့် စောက်ရည်နှင့် လရည်အကျိအချွဲတွေကို သူမလျှာကလေးနှင့် မရွံမရှာပင် ယက်သပ်သုတ်သင်ပေးလိုက်သည်။

ကိုညွန့်လည်း လီးကြီးပြန်တောင်မတ်လာပြီး သူမတံတွေးများဖြင့် တင်းပြောင်လို့လာရာက နွယ့်ပါးစပ်ထဲကို စောက်ပတ်လိုးသလို ခါးကို နှိမ့်ကာကြွကာ လိုးပေးနေရင်းက ခုနကအတိုင်း နွယ့်ကိုဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်နေပြီး စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ပေါက်ကို သူ့ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် လျှာနှင့် တဖျပ်ဖျပ်ယက်သပ်၍ အပီအပြင်ကို ဂျာပေးနေပြန်သည်။

နွယ့်စောက်ပတ်ထဲကို လက်ချောင်းများဖြင့် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ကာ နှိုက်ဆောင့်ပေးလိုက် ဖင်ပေါက်ကလေးကို ဆွကာဆွကာနှင့် လက်မထိပ်နှင့်လှည့်ပတ်ရစ်မွှေကာ အပေါက်ချဲ့ပေးလိုက်လုပ်နေတာမို့ နွယ်လည်း မခံချိမခံသာဖြစ်၍လာကာ ဖင်တကြွကြွနှင့် ထွန့်လူးကော့ပျံလာရသည်။

" အ အင့်အင့် ကို ကိုညွန့် ရယ် ဆွ လို့ကို မ မပြီး နိုင်ဘူး တကတဲ နေရခက်လိုက်တာနော် ဟင်း ဟင်းးး"

" စောက်ပတ်ရော ဖင်ကြီးရော အယ်နေတာ နွယ်ရာ အပီ လိုးချင်စရာကြီး"

" အိုး ခူလည်း သူ လိုးနေတာပဲ မှုတ်ဖူးလား လို့ ဟွန့် … အ အွန်း ဟွန်း … အင့် အင့် အင်းးး"

နှစ်ယောက်သား ထိုသို့ အပြန်အလှန်လုပ်ရင်း ကာမစိတ်ကြွပြီးရင်းကြွလာကာ ဒီတစ်ခါခွေးကုန်းလိုးမည် ဆိုပြီး ကိုညွန့်က နွယ့်ကို ဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး သူမဖင်အနောက်ကနေ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားက ပြူထွက်နေသည့် နွယ့်စောက်ပတ်ထဲကို သူကိုယ်တိုင် အကျအန လီးထည့်သွင်း၍ နွယ့်ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖျစ်ဖျစ်ဆွဲပြီး သူမစောက်ပတ်ကို အားရပါးရ ကျုံးလိုးပေး လိုက်လေသည်။

လီးကြီးက တစ်ချီလိုးပြီးသွားသည့် ခင်လေးနွယ်ရဲ့စောက်ပတ်ထဲကို တွင်းဝင်ဖြောင့်သည့်မြွေတစ်ကောင်လို တန်းတန်းမတ်မတ်ကြီး တိုးဝင်ကာ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးလာသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း နင့်ကနဲနင့်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားသည့် ခံစားမှုအဟုန်ကြောင့် နွယ့်မျက်နှာလေးက ရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်နေရသည်။

စောက်ပတ်လိုးရင်းနှင့်လည်း နွယ့်ဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့လက်နှင့် ထပ်တလဲလဲ ထိုးသွင်းနှိုက်ဆွ၍ ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်နှင့် အဆက်မပြတ် ဆောင့်ဆောင့်သွင်းပေးနေပြန်ရာ နွယ်တစ်ယောက် အလိုလိုနေရင်းပင် ဖင်ပေါက်ထဲ ယားကျိကျိနှင့် ဖင်ခံချင်စိတ်များ တဖွားဖွားပေါ်ပေါက်လာရပြန်လေသည်။

" ကို ညွန့် စောက်ပတ်မလိုးဘဲ ဖင်လိုးချင်နေပြီလား ကျွန်မဖင်ပေါက်ကို ဒီလောက်ဆွနေတာ"

" အင်း ဟင်း ဟုတ်တယ် ငါ ငါ လိုးကြည့်ချင်တယ်"

" လိုးချင်ရင် လိုးပါ ဖြည်းဖြည်ချင်း လိုးပေါ့"

နွယ်ပြောလိုက်တော့ သူလည်း နွယ့် ဖင်ပေါက်ထဲကို တံတွေး တဗြစ်ဗြစ် ထွေးထည့်လိုက်သည်။ သူ့လီးကြီးကိုလည်း သူမစောက်ပတ်ထဲကနေ ဗြွတ် ဗွပ်ကနဲ အသံမြည်အောင် ပြန်ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ကာ တံတွေးရွှဲနေအောင်သုတ်လိမ်းပြီး လီးချောအောင်ပြု၍ သူမဖင်ပေါက်ဝထဲကို လဒစ်ထိပ်လုံးကြီး အသာချော့မော့ သွင်းလိုက်လေသည်။

" ဗြစ် ပတစ် ဘု ဘု ဖု ဘွတ် ဇွတ် "

" အင့် အွန်း အွန်း ဟွန်း ဖြေး ဖြေး ဖြေး … ကို ညွန့် … နွယ် နာ နာတယ် အ အာ့ အာ လာ့လာ့"

" ဖင်ထဲ ဝင် ဝင်လား ဟင် ကိုညွန့် "

" ဝင်တယ် နွယ် အစတော့ နဲနဲကြပ်မှာနော် နာရင်လည်း အောင့်ခံထားဦး ဟုတ်လား"

" ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ကိုညွန့် လိုး လိုးလေ တအားဖိသွင်းလိုက် အ အ ရ ရလား နွယ် နွယ် ဖင်ဖြဲပေးရမလား"

" ကောင်းတယ် လက်နဲ့ဖြဲပေး ဒါဆို ပိုအဝင်လွယ်လိမ့်မယ်"

ခင်လေးနွယ် လက်နောက်ပြန်လှည့်ပြီး သူမဖင်စအိုဝကလေးကို အပေါက်ဝပိုကျယ်လာအောင် တအားဆွဲဖြဲပေးလိုက်ပါသည်။

ကိုညွန့် ကြိုးစားပမ်းစား လီးထည့်သွင်းရင်း နွယ်ကလည်း ဖင်ဝဖြဲပေးထားတာမို့ နှစ်ယောက်အပေးအယူမျှပြီး လီးကြီးလည်း တစ်တစ်ကြပ်ကြပ်နှင့်ပင် သူမဖင်ပေါက်ကလေးထဲကို တစ်ထစ်ချင်းတစ်ရစ်ချင်း ဇွတ်အတင်းတိုးဝင်နစ်မြုပ်ကာ ဆယ်မိနစ်ခန့်အကြာမှာ သူ့လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး နွယ့် ဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲကို အောင်အောင်မြင်မြင်နှင့် ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်လာနိုင်ခဲ့လေသည်။

လီးကြီးက နွယ့် ဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲရှိ နယ်မြေသစ်ကလေးကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း စီးနင်းသိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

ကိုညွန့် သူအပိုင်စားရလိုက်သည့်နယ်မြေကလေးကို စိတ်တိုင်းကျခြယ်လှယ်ဖို့ စပြီးလှုပ်ရှားလိုက်သည်။ ဖင်ပေါက်ထဲအဆုံးအထိ ဝင်နေသော သူ့လီးကို ပြန်ဆွဲထုတ် အားယူပြီး နောက်တစ်ကြိမ် အားအပြည့်နှင့် ပြန်လည်ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

" ဖွိ စွတ် ပြွတ် ဗြိ ဖွတ် ဇွပ်"

" အ အ အိအိ အင့် "

ဒီအချိန်မှာပဲ …

.....................................................................................................................

အခန်း ( ၁၂ )

ဘုံကျောင်းတံခါးမကြီးက ကျွီကနဲ ပွင့်လာခဲ့ပြီး လူသုံးယောက် အခန်းထဲကိုလျှောက်ဝင်လာသည်။

" ဟာ ပွဲကကောင်းနေပြီ ဟဲဟဲ "

" ကိုညွန့် ခင်ဗျားတစ်ယောက်တည်းတော့ ဖင်မဆော်နဲ့နော် ကျုပ်တို့အတွက်လည်း ချန်ထားလိုက်ဦး"

အနားကိုရောက်လာပြီး ကိုညွန့် ဖင်လိုးနေသည့် ခင်လေးနွယ်ကို အနီးကပ်လာရောက်ကြည့်ကာ တောပြောတောင်ပြော လျှောက်ပြောနေကြသည်။ခင်လေးနွယ် ရှက်တက်တက်ဖြစ်သွားမိပေမယ့် ရောက်လာသူများက ကိုညွန့်အဆက်အသွယ်တွေပဲဆိုတာ တပ်အပ်သိနေတာမို့ သူမခေါင်းလေးကို တွင်တွင်သာငုံ့ထားမိပြီး ဘာစကားတစ်ခွန်းမျှပင် ခွန်းတုံ့ပြန်မပြောမိတော့ချေ။

လူရှေ့သူရှေ့မှာ ခြေလက် လေးဘက်ထောက်လျက်သား ဖင်ကြီးကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ကာ ဖင်အလိုးခံနေရ၍ နာလည်းနာ ရှက်အားလည်းပိုရသည့်အလျောက် သူမမျက်နှာကလေးက ရှက်သွေးဖြန်းလျက် သနားချင့်စဖွယ် ရဲရဲတွတ်တွတ်နီမြန်းလျက်သာ ရှိနေလေတော့၏။ ကိုညွန့်လိုးချက်ကလည်း ပက်စက်လှသည်။

နည်းလမ်းမျိုးစုံနှင့် ဖင်တစ်ခါမှ မခံဖူးသေးသည့် သူမရဲ့ ဖင်အသားနီပါ လန်ထွက်သွားအောင် ကော့ကာညှောင့်ကာ တစ်ချက်ချင်း အချက်ပိုင်ပိုင် လိုးသွင်းပေးနိုင်စွမ်းရှိသည်။

ညိုမောင်းပွင့်ကားလျက်ရှိေသော သူ့လဒစ်ပြဲကြီးက သူမဖင်ဝရှိ နုဖတ်ဖတ် စအိုနှုတ်ခမ်းသားများအား အရှိန်ပြင်းပြင်းလိုးခွဲနစ်ဝင်သွားလိုက် လီးပြန်နှုတ်ချိန်မှာ စအိုဝနှုတ်ခမ်းသားတွေတစ်ပြုံလုံး လဒစ်ပြဲကြီးနှင့် တစ်ပါတည်းချိတ်ပါလာပြီး အပြင်ကို ပြူးကြွထွက်လာလိုက်နှင့်မို့ လီးအဝင်အထွက်လုပ်တိုင်း သူမဖင်ဝက ကြည့်မြင်လို့မှမကောင်းအောင် တောသလင်းခွေးနှစ်ကောင် မိတ်လိုက်သလိုများ ဖြစ်နေလေမလား ဟုပင် ခင်လေးနွယ်စိတ်ထဲက ကြံဖန်အတွေးပေါက်မိလေသည်။

" တောက် ငါလိုး ကောင်းခန်းရောက်မှကွာ မောင်ရင်တို့ကလည်း တစ်မှောင့်"

ကိုညွန့် သူ့လူတွေကိုမျက်စောင်းတခဲခဲနှင့်ပြောရာ …

" လှော်သာ လှော်စမ်းဗျ ယောက္ဖရာ … ကျုပ်တို့ ရိက္ခာအပြည့်ပါပါတယ် သောက်စားကြဦးမယ် ခင်ဗျားလီးတောင်တုန်းသာ လိုးရတာ လိုးမသာလိုး … မတောင်နိုင်ရင်တော့ အရှုံးပဲ ပေါက်လား … ဟဲဟဲ ဟဲ"

" ခွေးမသား လျှံစိန် ငါ့လီးတဲ့မှ မင်းလိုးတဲ့အခါမှ တွေ့မယ် … "

ငညွန့် သူ့လူသူ ထဆဲသည်။ လျှံစိန်ဆိုတဲ့ကောင် တဟဲဟဲနှင့် ရယ်လေသည်။သူဆဲသာဆဲပေမယ့် ခင်လေးနွယ့်ဖင်လိုးတာကိုတော့ မရပ်ပါ။ ဖင်သားကားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားရပါးရဆွဲဖြဲပြီး မဆန့်မပြဲလီးကြီးကို ဖင်ပေါက်ကြပ်တပ်တပ်ကလေးထဲ ဇွတ်အတင်း ထိုးသိပ်ထည့်ကာဖြင့် စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးနေတုန်းပဲဖြစ်သည်။

ခင်လေးနွယ်တစ်ယောက် အိုးအိုးအင့်အင့်ညည်းညူနေရာက ဖီးလ်တော်တော်တက်လာပြီ။ လိုးချိန်ကြာလေ နာရကျင်ရကောင်းမှန်း မသိတော့ဘဲ သူမစောက်ပတ်ရော ဖင်ပေါက်ထဲကပါ တရွရွ ရွစိထလာလျက် အလိုးခံရတာ အရသာ ပိုရှိလာသလို ခံစားနေရသည်။

အနားမှာ လူတွေရှိပြီး သူမကို အာရုံစိုက်ကြည့်နေတာကိုတောင် ရှက်မနေနိုင်အားတော့ချေ။ ကြည့်ပဲကြည့်ကြည့် လီးပဲတောင်တောင် ဖင်ဝစပ်ဖျင်းဖျင်းနှင့် ယခုကဲ့သို့ ဇယ်ဆက်သလို အလိုးခံရတာကို စိတ်ထဲက အလိုလို နှစ်ခြိုက်ပျော်မွေ့လာလေသည်။

" ကို ညွန့် အင့် ဆောင့် ဆောင့် အ ကျွတ် ကျွတ် အိ အ အရှီး အလာ့ အင့်ဟင့် လိုး မြန်မြန် အ အ နွယ် နွယ် အနေခက်လာပြီ ဟင့်ဟင့် အ ဆောင့်ဆောင့် တအားဆောင့် အိ အီး ဟီးဟီးးး "

" စွတ် ဖွတ် ဗလပ် ဘုတ်ဖတ် ဘတ် ဘွတ် ဘု ပွပ် ဗွပ် ဘုတ် ဗလပ်လပ် ဖျိ ဗြိ ပြွတ် ဗြွတ် ဗလွတ် လွတ် စွိ ဗွပ် ဇွပ် ဘု ဖွပ် ဗွပ်"

" အင့် အ အ မလေးနော် ဟင့် ဟင့် ကောင်း အ ကောင်း ကောင်း တယ် လိုးပေး ကြမ်းကြမ်းလိုးလိုးပေး အ အထိ ထိတယ် လိုး ဆက်တိုက်လိုး မ မရပ်နဲ့ ကို ညွန့် ဟင့် အ အား အား လာ့ လားး အင့် အိ အာ့ အားးး ဟင့် ဟင့်"

ခင်လေးနွယ် အကြောထဲစိမ့်ကာ တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်သွားသည်။ လက်တစ်ဖက် ပေါင်ကြားထဲလျှိုနှိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်ကို လက်ဖဝါးကလေးနှင့် ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် အကြမ်းပတမ်းပွတ်ရင်း ဖင်ကြီးအနောက်ကို ကော့၍ကော့၍ တဇပ်ဇပ်ထိုးညှောင့် ဆောင့်ပေးလိုက်ရာက သူမကိုယ်လုံးကလေး တုန်ကနဲတုန်ကနဲဖြစ်ပြီး ဖင်စအိုကိုတွန့်လိုက်ရှုံ့လိုက်လုပ်ရင်း စောက်ပတ်မှ စောက်ရည်များ အပြင်ကို ပွက်ကနဲပွက်ကနဲ ထွက်အံ လျှံကျလာရာက တစ်ကိုယ်လုံး မဟန်နိုင်ဘဲဖြစ်ကာ အရှေ့ကို ဟပ်ထိုး မှောက်ရက်သား လဲပြိုကျသွားရလေသည်။

ကိုညွန့် အနောက်ကနေ သူမအပေါ်ထပ်မှှောက်အိပ်ချလျက် အချက်ငါးဆယ်ခြောက်ဆယ်ခန့် မနားစတမ်း ဆက်တိုက်ဆိုသလို ပတ်ကြမ်းတိုက်၍ လိုးပစ်လိုက်ကာ လရည်တွေကို သူမဖင်ပေါက်ထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထုတ်လိုက်ပါသည်။

ပြီးမှ သူပါ ငြိမ်ကျသွားသည်။နှစ်ယောက်သား ခေတ္တမှိန်းနေကြပြီးမှ ကိုညွန့်ရောသူမပါ လူးလဲထလိုက်ကြသည်။ ခင်လေးနွယ် အင်္ကျီ နှင့်ထမီ အသေအချာ ပြန်ပြင်ဝတ်လိုက်သည်။ကိုညွန့် သူ့လူတွေအနားသွားပြီး အရက်တစ်ခွက်တောင်းသောက်ရင်း လက်ဖြန့်လိုက်သည်။

" ကဲ ဆရာတို့ အလုပ်ကို အလုပ်နဲ့တူအောင် လုပ်ကြနော် ဖူးလ်နိုက် Full Night လား ဒါမှမဟုတ် ရှော့တိုက် ကပ်ဒိုးပဲဆွဲမလား ခုလို လူစုံတက်စုံဆိုရင်တော့ လုပ်နေကျပုံစံ တူးအင်န်ဝမ်း သရီးဆန်း ဒါမျိုးလေးပဲ ကောင်းမယ်ထင်တယ် ဘယ်လိုသဘောရလဲ"

" တူးဝေး (two way) တော့ ရမယ် မဟုတ်လား ကိုညွန့်"

" မင်းအမြင်ပဲလေ သားကြီး ဟဲဟဲ"

ဖင်လိုးလို့ရမရ မေးခြင်းဖြစ်ရာ ကိုညွန့် ခင်လေးနွယ်ဖက်ကို ရယ်ကျဲကျဲနှင့်ကြည့်ရင်း ပြန်အဖြေပေးလိုက်သည်။

" မင်း ကောင်မလေး အရင်မေးလိုက် ငညွန့် … သူ ဘာဖြစ်ချင်လဲ ကြိုက်တာဖြစ်လို့ရတယ် ငါတို့က နည်းနည်းမှ စောက်ရှက်မရှိတဲ့ ကောင်တွေ … မိုးအလင်းဆွဲလည်း အိုခေ လာထားပဲ"

" မင်းမပြောလည်း သိတယ် … ငသောင်း ပိတ်ထား ဟျောင့်"

သူတို့လေးယောက်သား (ညွန့်ရွှေရယ် သူ့လူတွေဖြစ်ကြသည့် သောင်းဒန် စွေစောင်းနှင့် လျှံစိန်ရယ်) ထုံးစံအတိုင်း ပေါ်တင်ပဲ ကြေးညှိကြသည်။ ငညွန့် ခင်လေးနွယ်ကိုပါခေါ်ပြီး အကျိုးအကြောင်းရှင်းပြသည်။

ကြေးစားဆန်ဆန် ဒီအလုပ်ကို ယခုမှသာ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ရင်ဆိုင်တွေ့ကြုံဖူးခြင်းဖြစ်၍ ငညွန့်ရဲ့ အဆုံးအဖြတ်ကိုသာ သူမနာခံမည်ဖြစ်ကြောင်း ခင်လေးနွယ် ပြောလိုက်ရာ သူတို့လေးယောက်သား အတန်ကြာ ခေါင်းချင်းဆိုင်ကြရင်း နောက်ဆုံး ငညွန့်ပြောသည့် နှုန်းထားအတိုင်း နည်းနည်းပါးပါး အလျှော့အတင်းလုပ်ပြီး ငွေ … နှင့် အပေးအယူတည့်သွားကြလေသည်။

ခင်လေးနွယ်လက်ထဲကို ပိုက်ဆံတစ်ထပ် ( ငါးထောင်တန် အုပ်လိုက်) ရောက်လာသည်။

အရက်ဝိုင်းဖွဲ့သောက်ကြတော့ ခင်လေးနွယ်ကိုပါ ဝိုင်းထဲဝင်ထိုင်ခိုင်းကာ သူတို့နှင့်အတူ သောက်စေသည်။ ခင်လေးနွယ်မငြင်းပါ။ တစ်ခုပဲ။ ကိုညွန့်ကို သူမ မဖြစ်မနေ ကတိတစ်ခု တောင်းလိုက်ရသည်။

" ကိုညွန့် နွယ့်ကို အပြန်တော့ လိုက်ပို့ရမှာနော်"

" အေးပါ စိတ်ချပါ နင်ရော ငါ့ကောင်တွေရော အဆင်ပြေဖို့ အရေးကြီးတယ် ကျန်တာငါ့ကိစ္စထားလိုက် သောက်မှာသာသောက် မူးပစေ ရူးပစေ ဟုတ်ပီလား … ဟားဟား ဟား"

ခင်လေးနွယ်လည်း ဒီတော့မှ စိတ်ချလက်ချဖြစ်သွားဟန်နှင့် သက်ပြင်းတစ်ချက်ကို ဟင်းကနဲချလိုက်သည်။

အတူသောက်စားကြရင်း ညစ်တီးညစ်ပတ် ပေါက်တတ်ကရတွေ လျှောက်ပြောကြ သူတို့အချင်းချင်း မိန်းမလိုးခဲ့သမျှအကြောင်းအရာတွေ မနိုင်ရင်ကာပြောကာ ရယ်ပွဲဖွဲ့လိုက် တစ်ဆက်တည်း သူမကိုပါ လက်ဆော့ခြေဆော့လုပ်ပြီး အင်္ကျီအောက် ထမီအောက်လက်လျှိုကာ ပွတ်ကြကိုင်ကြ နှိုက်ကြနှင့် အလုပ်ရှုပ်လျက် ရှိကြလေသည်။ သူမရင်ဘတ်က အင်္ကျီကြယ်သီးတွေဖြုတ်သူကဖြုတ် ထမီအောက်နားစ လေးကို လှန်သူလှန် သူမခါးမှာ ခပ်တင်းတင်းကလေးစည်းနှောင်ထားသည့် ထမီအထက်ဆင်စကလေးဆွဲကာ

ထမီချွတ်သူချွတ်နှင့် လူတစ်ကိုယ်လုံးလည်း ကိုယ်တွင်းအင်္ဂါ အသားဆိုင်အိအိကြီးတွေမလုံမလဲ အဝတ်အစားဖိုသီဖတ်သီဖြစ်ကာ သူတို့ ယောက်ျားသား တစ်သိုက်ရဲ့ ရှေ့မှောက်မှာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းလောက်နီးနီး ထမီမနိုင်ပုဝါမနိုင် ကွတတထိုင်နေရသလိုကြီး ဖြစ်နေတော့သည်။

သောင်းဒန်တို့လူစုက သူတို့လီးတွေကိုလည်း အကိုင်ခိုင်းသည်။ အကြည့်ခိုင်းသည်။ လူရှေ့သူရှေ့မှာ ကျကျနနလီးကိုင်စေကာ ဂွင်းထုခိုင်းပြီး လီးစုပ်ပေးဖို့ပါ ပြောလာသည်။ ယနေ့ည တစ်ညလုံးအတွက် မိမိရသင့်ရထိုက်သည့် အခကြေးငွေကို ရယူထားပြီး ဖြစ်၍လည်း ခင်လေးနွယ်ငြင်းဆန်နေဖို့ရာ ဘာအကြောင်းမှ မရှိတော့ပါ။ သူတို့အလိုဆန္ဒအတိုင်းသာ တစ်သွေမတိမ်း လိုက်လျော ရလေတော့သည်။

သောင်းဒန်က အသက် ၄၀ နှစ်ခန့် အရပ်ခပ်ပျပ်ပျပ် လူနံပိန်ဖြစ်ပြီး လီးရှည်သည်။ သူ့လီးက အရှည် ၈ လက်မ ၉ လက်မခန့်ရှိပြီး လီးလုံးပတ်လည်း တော်တော်ကလေး တုတ်သည်။ လူနှင့်လီးမလိုက်ဖက်ဟု ဆိုရမည်။ နှုတ်ခမ်းထူထူတွဲတွဲ အကြည့်ရဲတင်းသလောက် ဏှာလည်း အတော်ကလေးထန်ပုံရသည်ဟု သူမ ခန့်မှန်းမိလိုက်သည်။

မျက်စိစွေစောင်းစောင်းဖြစ်သော (အားလုံးက စွေစောင်းဟု ခေါ်သည့်) လူက အသက် ၃၅ နှစ်ဝန်းကျင်ခန့် တက္ကစီကားဒရိုင်ဘာတစ်ဦးဖြစ်ကာ သူ့ကိုယ်လုံးကလည်း ခပ်သွယ်သွယ် ပိန်ပိန်ပါးပါးပင် ဖြစ်သည်။ အရပ် ၅ ပေ ၈ လက်မခန့်ရှိရာ အရပ်မြင့်သူဟု ဆိုရမည်ဖြစ်ပြီး လီးကလည်း ခပ်ကြီးကြီးခပ်ထွားထွား သောင်းဒန်ကဲ့သို့ လီးအလျားရှည်သူပဲ ဖြစ်လေသည်။

ဒီနှစ်ယောက်လုံး လီးတွေက တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်မတိမ်းမယိမ်းရှိကြပြီး ကိုညွန့်လီးနှင့် သိပ်ကွာခြားခြင်းမရှိကြဘဲ စံချိန်လွန်လီးတွေ လို့ ပြောနိုင်ပါသည်။ လျှံစိန်ဆိုသည့် တရုတ်စပ်ကောင်ကတော့ သူတို့အထဲမှာ အသက်အငယ်ဆုံးသူပင်။ သူ့အသက် ၂၇ - ၂၈ ဝန်းကျင်ခန့်သာရှိသေးပြီး လီးကျတော့ ကျန်သူနှစ်ယောက်ထက် အနည်းငယ်တိုသည်။

၇ လက်မသာသာလောက်ပဲရှိသည်။ သို့ပေမယ့် လီးဗြက်ကျယ်ကာ အရင်းသိမ်အဖျားရှူး ကိုယ်ထည်အလယ်လောက်မှာ ဖုထစ်တင်းကားပြီး တုတ်ဖီးဖီးကြီးဖြစ်နေတာမို့ နွားလီးနှင့်သဏ္ဍာန်တူပြီး သူ့ဖာသာသူဆတ်ဆော့ကာ ဆီလီကွန်ထိုးထားသည့်လီးမှန်း သိသာနေပါသည်။

အားလုံးထဲမှာ သူ့လီးအကြီးဆုံးဖြစ်သည်။ ကိုညွန့်တို့ထက် လီးတိုပင်တိုသော်ငြားလည်း ကျန်သုံးဦးအနက် လီးအကြီးဆုံးဖြစ်သည့် ကိုညွန့်ထက်တောင်မှ သူ့လီးကြီးက ပိုမိုကြီးမားဖွံ့ထွား၍ နေပေသေးသည်။ တရုတ်လီးဖြစ်ရသည့်အထဲ ကြီးဆေးအစွမ်းဖြင့် မဟားဒယားကြီးတုတ်ခိုင်ဖွံ့ထွားနေရခြင်းပင်။

ခင်လေးနွယ် လီးတစ်ချောင်းပြီးတစ်ချောင်း ကုန်းစုပ်ပေးရသည်။ သူတို့က အရက်သောက်လိုက် လီးအစုပ်ခံလိုက်နှင့် အတော်ပင် ဟန်ကျနေကာ ကိုညွန့်အပါအဝင် သူတို့ထဲက သောင်းဒန်နှင့်လျှံစိန်က ခင်လေးနွယ်ရဲ့ကြီးမားလုံးဝိုင်းကာ အုံတင်းလျက်ရှိသော နို့အုံအိအိကြီးနှစ်လုံးကို တပြွတ်ပြွတ် စို့သူကစို့ ထမီမလုံမလဲနှင့်ပေါင်လယ်လောက်အထိ လျှောကျနေသော သူမရဲ့ပေါင်ခွကြားရှိ အမွေးအမြှင်ထူထပ်လွန်းသည့် စောက်ပတ်အုံဖောင်းအိအိကလေးကို ပွတ်နှိုက်ကိုင်သူကိုင် ဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားသလိုဖြစ်နေသည့် သူမရဲ့ဖင်သားကြီးများအနောက်မှနေ၍ ဖင်နှိုက်သူနှိုက် စောက်ပတ်ကိုဆွသူဆွနှင့် အရက်သောက်လိုက် အပြန်အလှန် နှူးလိုက် ဆွလိုက်နှင့် ကိုယ်စီကိုယ်ငှ အလုပ်များလျက် ရှိကြလေသည်။

စွေစောင်းက သူ့လီးကို ခင်လေးနွယ်ရဲ့ပါးစပ်ဝမှာတေ့ကာ လီးစုပ်ခိုင်းရာ ခင်လေးနွယ်လည်း သူ့ပေါင်ကြားထဲတိုးဝင်ပြီး သူမခေါင်းလေးကို နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက်နှင့် လီးစုပ်ပေးရလေသည်။

လီးအတန်ချောင်းတစ်ဝိုက်ကိုသာမက လီးအရင်းအခြေအထိ အသွားအပြန်လျှာနှင့်ယက်လိုက်စုပ်လိုက်လုပ်ရင်း အောက်ဖက်က ဂွေးဥတွဲတွဲနှစ်လုံးကိုပါ ရက်ရက်ရောရော ပါးစပ်ထဲထည့်ငုံကာ တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် စုပ်ဆွဲကစားပေးလိုက်ရာ စွေစောင်း အထူးကျေနပ်သွားပုံရသည်။

" နင့်ဖင်ကြီး ဒီဖက်လှည့်စမ်းဟ ငါ စောက်ပတ်မှုတ်ပေးမလို့ "

" ဟင့် မ မရဘူး ကို ညွန့် လုပ် လုပ်နေတာ အ အ"

ငညွန့်က သူလိုးပြီးတာတောင် စောက်ပတ်ယက်လို့မဝသေးပုံနှင့် ခင်လေးနွယ်ဖင်ကို ကုန်းနမ်းကာ စောက်ပတ်ကိုမျက်နှာအပ်ထားတာ တွေ့ရသည်။

" ကိုညွန့်ရွှေ ဖယ်စမ်းဗျာ ကျုပ်တစ်လှည့်ယက်မယ် အပီမှုတ်မှာ"

ကိုညွန့် ဒီတော့မှ သူ့ကို နေရာဖယ်ပေးသည်။ ခင်လေးနွယ် သူ့ဖက်လှည့်၍ ဖင်ကိုနောက်ပြန်ကုန်းကွပေးလိုက်ရာက …

" အ အ ကို အရမ်း မဆွနဲ့နော် နွယ်အနေခက်တယ်"

" စပတ်ကြည့်မလို့ပါ ငါ့လီးနဲ့တော်မတော် စမ်းချင်လို့"

" ဟွန်း သိသားပဲ"

စွေစောင်း သူမစောက်ပတ်ကို အားပါးတရယက်သည်။ စောက်ရည်တွေရွှဲထွက်လာသည်။ စစ်စတီနိုင်းပုံစံ သူ့လီးကို ပြန်စုပ်ပေးရင်းက လီးတောင်သထက်တောင်လာအောင် ဂွင်းပါထုပေးလိုက်တာမို့ စွေစောင်းမခံနို်င်တော့။ ဖျပ်ဖျပ်လူးနေရပြီး သူ့လီးသူ လက်နှင့်ဆုပ်ကာဖြင့် ကျန်နှစ်ယောက်ဖက်လှည့်ပြီး …

" အား ငါ့လီးတောင်လွန်းနေပီကွာ ဘယ်သူစမလဲ စမယ့်သူမရှိရင်တော့ ဟဲဟဲ"

မေးလိုက်တော့ သောင်းဒန်နှင့်လျှံစိန် အကြောက်အကန်ငြင်းသည်။

" လူပါးမဝနဲ့ ဟျောင့် တစ်ယောက်တစ်ပြန်စီ မှုတ်မယ် လီးလည်း တဝစုပ်ခိုင်းမယ် …သူ အရည်တအားရွှန်းလာမှ နှစ်ယောက်တွဲလိုးမှာ မင်းရယ်ငါရယ် တစ်ပြန်စီပေါ့ နောက်ပေါက် တွယ်စီးချင်ရင် ကြိုက်တဲ့ကောင်တွယ်စီးနိုင်တယ် ဟုတ်လား

ကိုညွန့်က ကျုပ်တို့သုံးယောက် ပြီးမှ ခင်ဗျားပြန်စလို့ရမှာ လောမကြီးနဲ့ ကြားလား ဟဲဟဲ ဟဲ … လာ မခင်လေးနွယ် ဟောဒီ လီးနှစ်ချောင်းကို လာစုပ်လိုက်ပါဦး စောက်ပတ်နဲ့ ဝင်ဆန့်မဆန့် သေချာကြည့်ထားနော် ဖင်ကိုလည်း ဒီဖက်လှည့်ကုန်းပေး … ဒါမှ ခများ စောက်ပတ်ကို အပြတ်မှုတ်ပေးလို့ ရမှာ ဟုတ်ပီလား"

" ရှင်တို့ သဘောပါပဲ အဆင်ပြေသလိုလုပ်ပါ "

အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>

Tuesday, May 12, 2020

ပြည့်တန်ဆာနှင့် မိမာယာ အပိုင်း ( ၄ )

No comments:

Post a Comment