ရုန်းရခက်ကြီး အပိုင်း ( ၆ )

ရုန်းရခက်ကြီး အပိုင်း ( ၆ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသူ - မောင်ခြိမ့်  ( အတွေးပင်လယ်ပြာ ဖိုရမ်တွင် ရေးသားသည်။ )

ဒေါ်ကြည်ခင် ပြန်ရောက်လာပြီး ခင်စမ်းရီ တယောက် ကာမစည်းစိမ်လေး ခေတ္တခဏ ပျောက်ဆုံးသွားရာ ၅ ရက်မြောက်နေ့မှ ပြန်လည်ရရှိခဲ့၏။

" ဝေါ …… ချွတ် …… ဖြောက် ဖြောက် … ဝေါ … ဝေါ …… ဝေါ …… "

နောက် ၅ ရက်ခန့် ဥပုတ်နေ့ဆိုင်ပိတ်ရက်တွင် ညကတည်းမှ ရွာနေသောမိုးမှာ မနက်ထိ တဖြောက်ဖြောက်ရွာသွန်းနေသည်။ ခင်စမ်းရီ သူမအိပ်ခန်းလေးထဲ ကွေးနေတုန်းပင်။ ဒေါ်ကြည်ခင် ဆေးရုံမှ ဆင်းလာသော်လည်း  ၁၀ ရက်လောက် ထပ်နေခိုင်းသဖြင့် အိမ်မပြန်ရသေးပေ။

မနက် ၅ နာရီခွဲကျော်ကျော် ဦးတင်ငွေ အိပ်ရာ နိုးလာရာ ဒေါ်ကြည်ခင်အိပ်ပျော်နေ၏။ ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ နောက်ဖေးဘက် ရေတွင်းဆီ မျက်နှာသစ်ရန်အသွား အိပ်ခန်းလေးထဲကွေးအိပ်နေသော ခင်စမ်းရီ ထမိန်မှာ အထက်ဆင်ပြည်ကာ ပေါင်ရင်းနား လျှောကျနေသည်ကို ဟနေသော တံခါးကြားမှ ခပ်ရေးရေးမြင်လိုက်ရသည်။ 

" စမ်းရီ … ကွေးနေတာလား "

ဦးတင်ငွေ အခန်းဝမှရပ်ကြည့်ရင်း အိပ်ခန်းထဲဝင်လာကာ ကုတင်နားအရောက် ခပ်တိုးတိုးမေးလိုက်သည်။ 

" ဟင် … ဦးလေး … ဆိုင်ပိတ်တယ် မလား "

" ဆိုင်ပိတ်ပါတယ် … စမ်းရီရဲ့ … "

ကုတင်စောင်းဝင်ထိုင်ကာ ကွေးအိပ်နေသော ခင်စမ်းရီဖင်ကြီးအား ဆုပ်နယ်ရင်း ပြောနေသည်။ တဆက်ထဲ ပြည်လျော့နေသော ထမိန်အား ဒူးဆစ်ထိ ဆွဲချလိုက်၏။

" ဟွန်း … ဦးလေးနော် … ညတိုင်းလည်း … အမေ့ကို တညလုံးလိုးနေတာ … "

" အင်း မကြည်ခင်လည်း ဆေးရုံမှာ ဆာနေရှာတာ နေမှာ … "

" အမေ ရော "

" အိပ်ပျော်နေတုန်းပါ "

ဒေါ်ကြည်ခင် ညစဉ်ညတိုင်း အားရပါးရ အလိုးခံရင်း မနက်ပိုင်း မထနိုင်တော့ ပင်ပန်းကာ အိပ်ပျော်နေတော့သည်။ ဦးတင်ငွေမှာ စကားအဆုံး ခင်စမ်းရီအား ကုန်းနမ်းလိုက်၏။ 

ခင်စမ်းရီ ငြိမ်ခံရင်း အိမ်ခန်းဝဘက် စိတ်မလုံသလို တချက် ကြည့်လိုက်သေးသည်။ မိုးရွာနေသဖြင် အိပ်ခန်းလေး အေးနေသော်လည်း မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ယာမနိုးခင် ပထွေးဖြစ်သူနှင့် လိုးတော့မည်မို့ စိတ်လှုပ်ရှားကာ ချွေးစို့လာရ၏။ 

" ဦးလေး "

" ဟင် "

" ဟိုလေ … သမီး အရင် စုပ်ပေးမယ်နော် "

စိတ်လှုပ်ရှားနေရင်း လတ်တလော ဖြစ်ပေါ်နေသောဆန္ဒလေးအား ထုတ်ပြောလိုက်မိသည်။

" စုပ်လေ "

ဦးတင်ငွေ ကုတင်စောင်းထိုင်နေရာမှ ပုဆိုး ချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တက်လာရင်း လီးအား ခင်စမ်းရီ ပါးစပ်နားကပ်ပေးလိုက်တော့သည်။ ခင်စမ်းရီမှာ ပက်လက်လှဲနေရာမှ ထထိုင်ပြီး ပါးစပ်နားကပ်လာသော လီးအား လက်လေးဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ရင်း ဒစ်ကြီးအား ဆွဲငုံပစ်သည်။ 

လီးဆာနေသဖြင့် စုပ်ချက်များပြင်းထန်ကာ လီးတံအား ပါစပ်ထဲရသလောက်မျိုရင်း လဥများပါ ညှစ်ပေးလိုက်၏။ အားရအောင်စုပ်ပြီးမှ လီးအား ပါးစပ်ထဲမှထုတ်ပေးလိုက်သည်။

" ခဏ … ဦးလေး "

လီးတံအား ပါးစပ်မှထုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ စိထားသော အိပ်ခန်းတံခါးအား ဂလန့်ထိုးလိုက်တော့၏။ ကုတင်နား ပြန်အရောက် အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီချွတ်ရာ နီညိုရောင်သန်းနေသော နို့သီးခေါင်းလေးနှင့် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး နို့ ၂ လုံးပေါ်လာသည်။ 

ဦးတင်ငွေ ငေးကြည့်နေချိန် ထမိန်အား ခြေရင်းပုံကာ ကိုယ်လုံးတီးအနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ်ပြန်တက်ပြီး ပက်လက်လှန် လှဲလိုက်သည်။

ဦးတင်ငွေ လီးကြီးထောင်မတ်နေရင်း ခင်စမ်းရီပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ဘယ်လက်ဖြင့် အမွှေးများဖုံးအုပ်နေသော စောက်ဖုတ်လေးအား ဖြဲကြည့်လိုက်၏။ အတွင်းသား နီနီရဲရဲလေးများနှင့် အဖုတ် နှုတ်ခမ်းကြားထိပ် အစိလေးမှာ အဆံလေး ပြူးထွက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ 

စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေး ဟသွားသည်နှင့် အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာသွင်းကာ ပင့်ယက်ပေးလိုက်၏။ ခင်စမ်းရီပေါင်တံလေး ဆက်ကနဲ့တုန်ကာ အရည်ကြည်လေး စိမ့်ထွက်လာသည်။ 

စောက်ခေါင်းထဲအိုင်လာသော အရည်ကြည်များအား လျှာသွင်းစုပ်ရာ ပေါင်လေးကားလာပြီး မျက်လုံးလေး မှိတ်ကာ ညည်းနေရင်း ကြာကြာ အယက်မခံနိုင်ပဲ လိုးပေးရန် ဖွင့်ပြောလိုက်တော့၏။

" ဟင့် သမီး မရတော့ဘူး  လိုးပေးပါတော့ … ဦးလေးရယ် "

ခင်စမ်းရီ စကားဆုံးသည်နှင့် ဦးတင်ငွေမှာ ထောင်နေသောလီးအား အဖုတ်ဝတေ့ကာ တဘွတ်ဘွတ်နှင့် မှောက်လိုးလိုက်သည်။ အိပ်ယာထ အားအင်ပြည့်နေသည့်အချိန်မို့ လီးတံမှာ ပိုမိုမာထင်လျက် ဆောင့်ချက်များ ပြင်းထန်နေ၏။

ခင်စမ်းရီ တယောက် ထိမိသောလိုးချက်များခံယူရင်း မိနစ် ၂၀ ခန့်တွင် ပြီးသွားသော်လည်း ဦးတင်ငွေမှာ အတော်နှင့်မပြီးသဖြင့် စောက်ပတ်လေး ပူထူလာရသည်။ နောက်ထပ် ၁၀ မိနစ် ကျော်ကျော်မှ ဦးတင်ငွေမှာ အားပါးပြင်းထန်သော ဆောင့်ချက်များနှင့် လရည်များ ပန်းထုတ် ပစ်တော့၏။ 

ခင်စမ်းရီမှာ နွေးကနဲ့ တဖျောဖျောဝင်လာသော လရည်များအား စောက်ပတ်ဖြင့် စုပ်ယူရင်း ကာမ စည်းစိမ်လေးအား ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံယူ နေလိုက်သည်။

" စမ်းရီ ရေ "

" ရှင် … အမေ "

" ဘာလုပ်နေလဲ …… သမီး "

" ဝက်သားဟင်း  ပြန်နွေးနေတာ  အမေ "

" အော်... ဟင်းအိုး ခဏထားလိုက် ဒီမှာ  သမီးယောက်ျား လာနေပြီ  "

" ဟုတ် … အမေ … လာပြီ လာပြီ "

မီးဖိုခန်းထဲဟင်းပြန်နွေးနေစဉ် မိခင်ဖြစ်သူ အော်သံကြောင့် ဟင်းအိုးဖုံးလေးပြန်ဖုံးကာ ထွက်လာခဲ့သည်။ လင်ဖြစ်သူ ရောက်လာသဖြင့် ခပ်သွက်သွက် လျှောက်လာရာ ခါးအောက်ဖင်ကြီးမှာ တုန်ခါနေ၏။ 

" ကိုစိုးမြင့်  ဘာနဲ့လာတာတုန်း လှည်းယူခဲ့လား "

ခင်စမ်းရီ အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲအရောက် မိခင်ဖြစ်သူဒေါ်ကြည်ခင်နှင့် စကားပြောနေသော လင်တော်မောင့်အား နူတ်ဆက်ရင်း လှမ်းပြောလိုက်၏။

" ဟော … သမီးလာပြီ မင်းတို့လင်မယား အေးဆေးစကားပြောကြ … အမေ ဟင်းအိုး သွားကြည့်ပေးမယ် "

၁၅ရက်ကျော်ကျော်ခွဲနေရသော သမီးနှင့် သမက်အား လွတ်လွတ်လပ်လပ် စကားပြောရန် ဒေါ်ကြည်ခင် အလိုက်သိစွာ ထွက်လာခဲ့သည်။

" ဟုတ် … အမေ … "

စိုးမြင့်မှာ ထထွက်သွားသော ယောက္ခမအား လှမ်းပြောရင်း အနားလာထိုင်သော မယားဖြစ်သူအား ဆီးဖက်လိုက်၏။

" အို့ …… ကိုစိုးမြင့် ကလည်း … အမေ ရှိနေတာကို … ဟွန့် …  ငြိမ်ငြိမ် နေ "

" အာ … ဒီလောက် အကြာကြီး ခွဲနေရတာကို ဒါကြီးတင်းနေပြီ … ဒီမယ် "

စိုးမြင့်မှာ ခရီးရောက်မဆိုက် မယားဖြစ်သူ ကိုယ်လုံးအားဖက်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ ထောင်မတ်နေသော လီးတံအား ပုဆိုးအပြင်မှကိုင်ပြနေသည်။

" အိုရ် "

တဆက်ထဲ ဘယ်လက်မှာ ခင်စမ်းရီ၏ ဖင်သားစိုင်အားဆုပ်နယ်ရင်း ညာလက်မှာ ပုဆိုးခါးပုံစအား ဖြည်ချလိုက်၏။ ခင်စမ်းရီ မျက်နှာလေးရဲကာ မီးဖိုခန်းဘက် မျက်စိကစားရင်း မိခင်ဖြစ်သူမြင်သွားမလား စိုးရိမ်ကာ ရင်ထိတ်နေမိသည်။ 

" စမ်းရီ … ဒီဟာကြီး … ကိုင်ကြည့်ပါဦး "

" အာ … "

" ခဏလေးပါ …… စမ်းရီ ရဲ့ "

ခင်စမ်းရီမှာ မိခင်အိမ်တွင် ကာမသုခလေး တိတ်တခိုးခံစားနေရသော်လည်း အနေဝေးနေသော လင်ဖြစ်သူ ဆာလောင်နေမည်ကို ရိပ်မိလိုက်၏။ 

"  ဒီမှာ …… မကောင်းပါဘူး …… လာ … အိပ်ခန်းထဲသွားဆို့ "

" အင်း … လုပ် မြန်မြန် ဒီမှာ တအား တင်းနေပြီ "

" အမေ … ဟင်းအိုး အမေ ကြည့်လိုက်တော့နော် ကိုစိုးမြင့် … ညှောင်းညာနေလို့ နှိပ်ပေးလိုက်ဦးမယ် "

အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမှ အိပ်ခန်းဘက်အလာတွင် မီးဖိုချောင်ဘက် မိခင်အား အသံ လှမ်းပေးလိုက်၏။ စိုးမြင့် ဟန်မဆောင်နိုင်ရှာပေ မယားဖြစ်သူဖင်ကြီး အုပ်ကိုင်ရင်း လိုက်ပါလာသည်။ 

ခင်စမ်းရီ အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် တံခါးဂလန့်လေး ထိုးလိုက်တော့၏။ စိုးမြင့်မှာ ကုတင်ပေါ်ထိုင်ရင်း မယားဖြစ်သူအား ရှေ့တည့်တည့်ရပ်ခိုင်းကာ မျက်စိ အရသာခံပြီး ခဏကြည့်နေသည်။

" စမ်းရီ … "

" ရှင် … "

" ကုတင်ပေါ်မြန်မြန်တက် "

" ဟုတ် "

မိခင်နှင့် ပထွေးဖြစ်သူလိုးတိုင်း ချောင်းမိသဖြင့် သူမအလှည့် အချောင်းခံရမည်ကိုတွေးမိကာ ရှက်စိတ်လေးဝင်လာမိ၏။ ခင်စမ်းရီတယောက် အခန်းတံခါးဘက် စိတ်မလုံသလိုကြည့်ကာ ကုတင်ပေါ်တက်ရင်း ပက်လက်လှဲပြီး ထမိန် လှန်ပေးလိုက်သည်။ 

" ဟင်  … စမ်းရီ … စောက်ပတ်က … အမွှေး ရိတ်ထားတာလား  … "

စိုးမြင့်မှာ စောက်မွှေးတမျှင်မှမရှိပဲ ပေါင်ဂွထဲ မို့အစ်နေသော အဖုတ်အား သေချာကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။

" အင်း … "

အိမ်ထောင်သက်တမ်းတလျှောက် မမြင်ဖူးသဖြင့် စိတ်ထဲထူးဆန်းနေသော်လည်း ဆက်မမေးဖြစ်ပေ။ ဦးတင်ငွေ ပူဆာသဖြင့် ခင်စမ်းရီရိတ်ပေးထားရမှန်း စိုးမြင့် မသိခဲ့။ 

ပြည့်တင်းနေသော အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားထိပ် အဆံလေး ပြူးနေသော စောက်စိလေးအား ငေးကြည့်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ လီးတံလေး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့တောင်လာရာ မယားဖြစ်သူ ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ပုဆိုး လှန်လိုးလိုက်သည်။ အချက် ၃၀ ပင် မပြည့် နားထင်ကြောများ ထောင်ကာ အံကြိတ်ရင်း စိုးမြင့် ပြီးသွားတော့၏။

" ငါလိုးတာ … ကောင်းလား ……  စမ်းရီ "

" ရှင် … ဟုတ် "

ခင်စမ်းရီ ရယ်ချင်စိတ်အား ထိန်းကာ လင်ဖြစ်သူအား သနားနေမိသည်။ စလိုးကတည်းက ဆောင့်နေသော်လည်း ခင်စမ်းရီ စိတ်မလုံသည်မှလွဲ၍ ဘာမှ မခံစားမိ။ စိုးမြင့် ကုတင်ပေါ်မှဆင်းချိန် ခင်စမ်းရီ ထမိန်လေးပြန်ဖုံးရင်း ထထိုင်လိုက်၏။ ၂ ယောက်သား အဝတ်စားများဆွဲဆန့်ပြီးမှ အိပ်ခန်းပြင် ပြန်ထွက် လာကြသည်။

အခန်းပြင်ရောက်သည်နှင့် အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ ဦးတင်ငွေနှင့် ဒေါ်ကြည်ခင် စကားပြောနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ဘေးနားဝင်ထိုင်ကာ ရောက်တတ်ရာရာ စကားများထိုင်ပြောနေသည်။ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာချိန် ဒေါ်ကြည်ခင် မရိပ်မိသော်လည်း ဦးတင်ငွေမှာ ခင်စမ်းရီ ပေါင်ကြား မသိမသာခိုးကြည့်နေ၏။ 

စကားပြောနေချိန် ရွာထဲ ဦးတင်ငွေ မှာထားသော ချက်အရက်လာပို့သဖြင့် ဒေါ်ကြည်ခင်မှာ ပွစိပွစိလုပ်နေတော့သည်။ အရက်ကြောင်းပါလာသည်နှင့် ခင်စမ်းရီမှာ သူမ မရှိချိန် အိမ်တွင် တယောက်ထဲ ကျန်နေသော လင်ဖြစ်သူအား လှမ်းမေးလိုက်၏။

" ဟွန်း … ကိုစိုးမြင့်ရော … စမ်းရီ မရှိချိန် ခိုးသောက်နေတာမလား "

" ဟာ … မသောက်ပါဘူး … စမ်းရီရဲ့ "

" ကဲပါ … သောက်ကြမယ်ဆို စိုးမြင့်လည်း တညအိပ်ပြီးမှပြန်ပေါ့ သွားလိုက်လာလိုက်နဲ့ ပင်ပန်းပါတယ် "

စိုးမြင့်တယောက် မယားဖြစ်သူအား လာခေါ်ရာ ယောက္ခမဖြစ်သူမှ တည အိပ်ခိုင်းနေသည်။ ညနေပိုင်း ဦးတင်ငွေနှင့် စိုးမြင့် အရက်သောက်ရာ ခင်စမ်းရီ အမြည်းများ ကြော်လှော်ပေးလိုက်ရ၏။ 

စားရင်းသောက်ရင်း တဖြည်းဖြည်း အမှောင်ထုကြီးစိုးလာရာ ဒေါ်ကြည်ခင် အိပ်ယာဝင်သွားတော့သည်။ 

" ကဲ … ဒါပြီး ကျနော်တော်ပြီ … ဦးလေးရေ … ဂေ့ … အွိ ……  "

ဦးတင်ငွေ သိပ်မမူးသေးသော်လည်း စိုးမြင့်မှာထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် ခန္ဓာကိုယ် ယိမ်းထိုးနေ၏။

" အေးပါ … ငါလည်း တော်ပါပြီ … မောင်စိုးမြင့်ရာ "

၂ ယောက်သား အရက်ဝိုင်းသိမ်းမှ ခင်စမ်းရီမှာ ပန်းကန်ခွက်ရောက်များသိမ်းကာ နောက်ဖေးရေတွင်းတွင် ဆေးနေသည်။ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး အရက်ခွက်များ ဆေးနေစဉ် နောက်ကြောဘက်မှ ဒူးထောက် ခွနေသဖြင့် လှည့်ကြည့်ရာ ဦးတင်ငွေ ဖြစ်နေတော့၏။ 

" အိုးးးး …… ဦးလေး …… ဘာလုပ်တာလဲ ကိုစိုးမြင့်မြင်သွားလိမ့်မယ် " 

ဦးတင်ငွေမှာ အိပ်ယာမဝင်ခင် နောက်ဖေး သေးလာပေါက်ရာ ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် ခင်စမ်းရီ၏ အိကားနေသော ဖင်ကြီးကြည့်ရင် သေးပေါက်ပြီး ရေတွင်းနားလျှောက်လာကာ နောက်ကျောဘက် ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း သိုင်းဖက်လိုက်သည်။

" စိုးမြင့် … မူးနေပါပြီ စမ်းရီရယ် … စိုးရိမ် မနေပါနဲ့ "

ခင်စမ်းရီ ပန်းကန်များဆေးကြောရင်း အိမ်ရှေ့ခန်းဘက် လည်ပြန်လှမ်းကြည့်ရာ လင်ဖြစ်သူစိုးမြင့်မှာ ခေါင်းစိုက်နေ၏။ 

" လွတ်ပါ …… ဦးလေးရယ် ညကြမှ အခြေနေကြည့်ပြီး တွေ့ရအောင်လေ "

ဦးတင်ငွေမှာ လွတ်မပေးပဲ ပုဆိုးခါးပုံစ ဖြည်ချကာ ဆပ်ပြာမြုပ်များပေနေသော ခင်စမ်းလက်အားယူပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။ 

" ခဏ ကိုင်ထားပေးဟာ … စမ်းရီ …အင်း "

လီးအားကိုင်ခိုင်းရင်း ဆွဲထူကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆွဲလှည့်ရင်း မျက်နှာအနံ့ နမ်းပြီး နို့အုံ ၂  ဖက်အား ဆုပ်နယ်ပေးနေ၏။

" ဟင့် ……… ဇွတ်ပဲ … ဦးလေးရယ် … စမ်းရီ ကြောက်တယ် "

" အာ …… မကြည်ခင်လည်း အိပ်ပျော်နေပြီ … စိုးမြင့်လည်းမှောက်နေပါပြီ  ဘာကြောက်တာလဲ …… ရော့ …… ရဲရဲကိုင်ပြီး …… ဂွင်းထုပေး "

ပြောပြီး လီးအား မရဲတရဲ ကိုင်ထားသော ခင်စမ်းရီလက်အား အုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးရန်ပြောရင်း တချက်နှစ်ချက် ထုပြလိုက်သည်။

" အ ……… အင်း ……… ကောင်းလိုက်တာ … ထုပေးနော် "

တဆက်ထဲလွတ်နေသော လက်တဖက်ဖြင့် ပေါင်ကြားနိူက်ကာ အဖုတ်အား ပွတ်ပေးလိုက်ပြန်၏။ ခင်စမ်းရီ ပေါင်တံလေး မသိမသာဖြဲကာ လမွှေးအုံ ထူထူအောက် ထောင်မတ်နေသော ဦးတင်ငွေလီးအားကြည့်ကာ တချက်ချင်း ဂွင်းထုပေးနေမိသည်။ လရောင်အောက် လီးထိပ်မှတင်းပြောင်နေသော ဒစ်ကြီးအား ကြည့်ကာ တံတွေးမျိုချရင်း လျှာသပ်ချ နေရ၏။

" စမ်းရီ … စုပ်ချင်နေတာလား စုပ်ချင်ပြန်ထိုင်လိုက်နော် "

လက်ထဲမှ လီးကြီး၏အထိအတွေ့ကြောင့် ခင်စမ်းရီ ကြောက်စိတ်များ ပျောက်ကာ လီးအားစိုက်ကြည့်ရင်း ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်၏။ 

အကြောများထကာ တဆက်ဆက်တုန်နေသော လီးအား မက်မက်မောမောကြည့်ရင်း အငမ်းမရ ဆွဲစုပ်တော့သည်။ လီးထိပ်အား စုပ်ရင်း အောက်ဖက်တွဲကျနေသော လဥမဲမဲ ၂ လုံးအား တရွှတ်ရွှတ်နမ်းကာ လီးအရင်းမှ အဖျားထိ ပင့်ယက်ပေးပြန်၏။

" အ … အ ……… အိုးးးးး … ရှီးးးးးးး …အူးးး …… အီးးး …… ကောင်းတာ … "

ဦးတင်ငွေပြောရင်း ခင်စမ်းရီခေါင်းအား ထိန်းကိုင်ရင်း ရေတွင်းနှင့်ကပ်ကာ ပါးစပ်အား အသက်ရှုကြပ်လာသည့်အထိ ဆွဲလိုးပစ်သည်။

" ဇွိ ……… ဗွိ ……… အအ …… အားဟား …… တော်ပြီ တော်ပြီ … ပါးစပ်ထဲ …  ပြီးသွားလိမ့်မယ် …… ဟူးးး … ရှီးးးး "

လီးဆွဲထုတ်သည့်တိုင်အောင် ခင်စမ်းရီမှာ မညှာမတာ ပါးစပ်အားလိုးထားသော လီးအား စုပ်မဝသည့်ဟန်ဖြင့် ဒစ်အား ပြန်ဆွဲစုပ်ကာ လဥ၂လုံးအား လက်ဖြင့် ညှစ်ချေပေးနေပြန်သည်။

"  အ ……… ရှီးးးးးး ……… အအအ ……  ဖြည်းဖြည်းစုပ်ပါ …… စမ်းရီ ရ …… "

ဦးတင်ငွေတယောက် ကာမစိတ် ပြင်းထန်လာသော ခင်စမ်းရီခေါင်းအား တွန်းထုတ်ပစ်လိုက်ရ၏။

 အဲဒါဆို …… လိုးပေးတော့လေ "

" ဟင် …… ခုကြ …  ခံချင်နေပြီလား "

" အင်း …… မြန်မြန် လိုးပေးပါဆို "

ခင်စမ်းရီ မရှက်တော့ မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ပျော်နေသလို လင်ဖြစ်သူ မူးမှောက်နေသဖြင့် ဦးတင်ငွေလက်အား ဆွဲကာ ရေတွင်းတောင်ဘက် ကြိုးတန်းထားသော အုန်းပင်ကြား ဆွဲခေါ်လာသည်။ 

ဦးတင်ငွေ ချွတ်ချထားသော ပုဆိုးအား မယူနိုင်တော့ လီးတန်းလန်းဖြင့် ခင်စမ်းရီနောက်မှ ကပ်ပါလာတော့၏။ အနောက်ဖက်တွင် ဂိုဒေါင်ကြီးရှိရာ တောင်ဘက် မြောက်ဘက်တွင် သစ်ပင်ကြီးများ ကာရံထားသဖြင့် မှောင်ရိပ်ကျသော နေရာလေးအရောက် ခင်စမ်းရီ ထမိန်ချွတ်ကာ မြေကြီးပေါ် ခင်းလိုက်တော့သည်။

" လာလာ.. ဦးလေး လိုးချင်တဲ့စောက်ပတ်ကို ဖြဲပေးမယ် …… မြန်မြန်သာလိုး "

မြေကြီးပေါ်ချွတ်ခင်းထားသော ထမိန်ပေါ် ပက်လက်လှန်လှဲရင်း ပေါင်တံ၂ဖက်အား ဖြဲကာ လှမ်းပြောလိုက်၏။ ဦးတင်ငွေမှာ ခင်စမ်းရီ စောက်ဖုတ်အားကြည့်ရင်း လီးအား တချက်နှစ်ချက်ဆွကာ တက်လိုးတော့သည်။ 

" ဗြိ …… ဘွတ် ……… အ ……  "

အဖုတ်ထဲတိုးဝင်လာသော လီးကြီးကြောင့် ခေါင်းတစ်ချက်ရမ်းပြီး အသက်အောင့်ကာ တောင့်ခံပေးလိုက်သည်။

" ဘွတ် ……… အား …… ကျွတ် ကျွတ် ………  ဖြည်းဖြည်း "

" အင်းပါ… ဒါနဲ့ စိုးမြင့်ရောက်ရောက်ချင်း အိပ်ခန်းထဲလိုးနေကြတာ မလား "

" အင်း … ခဏလေးပါ … အမှန်ပြောရရင် ကိုစိုးမြင့်ကပန်းညိုးနေတာ ကြာပါပြီ "

" အဲဒါကြောင့်နေမှာ သမီးစောက်ပတ်လေးက ဦးလေးလီးနဲ့ … ကြပ်ထုတ်နေတာ "

" အဲလိုတွေ မပြောပါနဲ့ လိုးမှာသာ လိုး … "

ခင်စမ်းရီမှာ ပက်လက်အနေထားနှင့် သူမအဖုတ်ထဲ လီးကြီးဝင်ထွက်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ဖင်ကြီးကော့ပေးနေသည်။ ဦးတင်ငွေမှာ ခင်စမ်းရီ ဖင်ကြီး ကော့ပေးလာသဖြင့် စိတ်ပိုကြွလာပြီး လီးအား ဒစ်ဖျားထိဆွဲထုတ်ပြီး ဆက်ကနဲ့ ပြန်ဆောင့်လိုးလိုက်၏။

" အားးး …… အမေ့ …… အင့် …… ကောင်းလိုက်တာ … ဘွတ် ……… ဗျစ် ……… အားးးး …… ကောင်းတယ် …… လိုးလိုး … တအား … ကောင်းတယ် ………  အင့် "

ခင်စမ်းရီတယောက် လင်ဖြစ်သူ၏ မစို့မပို့ လိုးချက်လေးကြောင့် ဇပ်တငမ့်ငမ့် ဖြစ်နေရာ အဖုတ်ထဲအရှိန်ဖြင့် တိုးဝင်လာသော လီးအား ပြန်ကော့ပေးရင်း ကြိတ်ညည်းလိုက်၏။

မိနစ်၂၀ ကျော်လာချိန် ဦးတင်ငွေမှာ ခင်စမ်းရီအား ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြန်၏။ ခင်စမ်းရီ ပက်လက် အနေထားမှထထိုင်ရင်း ခင်းထားသော ထမိန်လေးပေါ် မျက်နှာအပ်ကာ ဖင်အဖွေးသားနှင့် ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပေးလိုက်သည်။ ဦးတင်ငွေမှာ အဖုတ်လေးအား ၅ မိနစ်ခန့်ယက်ပေးပြီး ခါးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲလိုးပြန်၏။

" ကောင်းလား … စမ်းရီ … အင့် အင့် … ဦးလေး လီးကြီး … အားရဲ့လား … "

" ဟုတ်… အ … အား … အားရပါတယ် … "

" ကြိုက်လား… ဦးလေး လိုးတာ ကြိုက်ရဲ့လား ညည်းယောက်ျားနဲ့ကွာတယ် မလား … "

ဦးတင်ငွေ နောက်မှ တတွတ်တွတ် မေးလိုးနေချိန် ခင်စမ်းရီမှာ မေးသမျှ ပြန်ဖြေရင်း ဆောင့်သမျှ ဖင်ကြီး ထောင်ခံ ပေးနေသည်။ ဦးတင်ငွေ တချက်ပြီးတချက် ဆောင့်လိုးရင်း နောက်ထပ် ၁၅ မိနစ် ကျော်လာခဲ့သည်။

တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်များ မြန်လာကာ နောက်ဆုံးတချက် ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်ရင်း လရည်များညှစ်ထုတ်ချိန် ခင်စမ်းရီလည်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်တော့၏။

" ရှီးးးးး ကောင်းလိုက်တာကွာ … စမ်းရီ  ပြီးလား "

" ဟုတ် "

" ည တရေးနိုးကြလာခဲ့ဦး … ဦးလေး ဂိုဒေါင်ထဲက စောင့်နေမယ်နော်"

ပြောပြီး ဦးတင်ငွေထွက်သွားသည်နှင့် ခင်စမ်းရီ ရေတွင်းနားပြန်လာကာ ဆေးလက်စပန်းကန်များဆက်ဆေးကာ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။ 

သူမ ဝင်လာချိန် လင်ဖြစ်သူစိုးမြင့် အိမ်ရှေ့ခန်းထဲမရှိတော့။ ပန်းကန်များသိမ်းပြီး အိပ်ခန်းထဲဝင်လာရာ ကုတင်ပေါ် ကွေးကွေးလေးအိပ်နေသော စိုးမြင့်အား တွေ့လိုက်ရ၏။ ဘေးနားအသာလှဲကာ ကျောပေး အိပ်လိုက်တော့သည်။ 

ဦးတင်ငွေမှာသွားသောစကားကြောင့် စိတ်ထဲမတင်မကျလေး ဖြစ်နေမိသည်။ နက်ဖန် လင်ဖြစ်သူနှင့် အိမ်ပြန်တော့မည်မို့ နောက်ဆုံးနူတ်ဆက်သည့်အနေဖြင့် ပထွေးဖြစ်သူလီးကြီးအား အားရပါးရ ခံသွားချင်သေး၏။

အိပ်ပျော်သွားရင်း ကာမစိတ်၏စေ့ဆော်မှု့ကြောင့် ည ၁၂ နာရီ ခွဲလောက်တွင် တရေးနိုးကာ ထထိုင်လိုက်သည်။ ဘေးနား တခူးခူးဖြင့် မူးအိပ်နေသော လင်ဖြစ်သူအားကြည့်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှ အသံမမြည်အောင်ဆင်းပြီး အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။ 

အိမ်လေးထဲ မှောင်နေရာ နောက်ဖေးတံခါးဆီသို့ စမ်းလျှောက်လာ၏။ စေ့ရုံသာ စေ့ထားသော တံခါးအားတွန်းဖွင့်ပြီး နောက်ဖေးဖက် ထွက်လာခဲ့သည်။ နောက်ဖေးဂိုဒေါင်ထဲ မီးရောင်လေး မြင်လိုက်ရသဖြင့် လှမ်းကြည့်ရင်း လျှောက်လာခဲ့သည်။ 

" စမ်းရီလား … လာလာ … ဦးလေး စောင့်နေတာ "

ဂိုဒေါင်တံခါးနားရောက်သည်နှင့် အထဲမှ အသံထွက်ပေါ်လာရာ အိမ်ဘက်တချက် လှည့်ကြည့်ရင်း တံခါးဖွင့်ဝင်လာခဲ့၏။ အထဲရောက်သည်နှင့် ထပ်ထားသော ဆန့်အိတ်များ ဘေးနားစားပွဲခုံပေါ် ထိုင်နေသော ဦးတင်ငွေအား တွေ့လိုက်ရသည်။ 

" အမေရော … အိပ်ပျော်နေတာ မလား … "

" အင်း … ဒါနဲ့ နင့် ယောက်ျားရော … "

" ကိုစိုးမြင့်လည်း … အိပ်ပျော်နေတာပါ … အာ့မို … ထလာတာပေါ့ "

ထိုချိန် တရေးနိုး ရေဆာသဖြင့် မယားဖြစ်သူနှင့် ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် နိုးလာသော စိုးမြင့်တယောက် ဂိုဒေါင်နား ရောက်နေသည်ကို ခင်စမ်းရီရော ဦးတင်ငွေပါ သတိ မထားမိပေ။ 

" နက်ဖန် … တကယ် ပြန်တော့မှာလား "

" ဟုတ် "

အတွင်းဘက်မှ မယားဖြစ်သူ အသံကြောင့် မျက်မှောင် ကျုံ့သွားမိသည်။ စိုးမြင့်မှာ မူးအိပ်နေရင်း အာခြောက် လာသဖြင့် နိုးလာပြီး ရေထသောက်ရာ မယား ဖြစ်သူအား မတွေ့သဖြင့် အိမ်သာ သွားသည်ဟု တွေးရင်း အိမ်သာဘက် လာကြည့်ရာ ဂိုဒေါင်ထဲ မီးလုံးလေး လင်းနေသဖြင့် ဘေးပြတင်းဝနား တိုးကပ်ကာ အတွင်းဘက် ချောင်းကြည့်နေ၏။ 

မယားဖြစ်သူ ဒီအချိန် ဂိုဒေါင်ထဲ ဦးတင်ငွေနှင့် ဘာအတွက် အတူရှိနေသည်ကို စဉ်းစားနေချိန် ခင်စမ်းရီ စကားပြောရင်း ခါးပေါ်မှ အထက်ဆင်စ ဖြည်ချ လိုက်သဖြင့် ထမိန်မှာ ခြေရင်း ပုံကျသွားရာ ပေါင်တံ ဖွေးဖွေးကြား အဖုတ်လေး ပေါ်လာရ၏။ 

ငေးကြည့်နေစဉ် ဦးတင်ငွေ၏ လက်များမှာ မယားဖြစ်သူ၏ ခါးပေါ်မှတဆင့် ဖင်သားစိုင်  ၂ ခြမ်းအား ဆုပ်နယ်ရင်း အဖုတ်လေးပေါ် ပွတ်သပ် နေသည်ကို တွေ့လိုက်တော့သည်။ စိုးမြင့် ခြေဖျား လက်ဖျားများ အေးစက်လာကာ အာခေါင် ခြောက်လာ ပြန်သည်။ 

" အင်္ကျီချွတ်ဦး "

ဦးတင်ငွေမှာ အဖုတ်လေး ပွတ်သပ်ရင်း အင်္ကျီချွတ်ခိုင်းရာ ခင်စမ်းရီ အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီချွတ်ချိန် လက်ချောင်း လေးအား အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းပစ်၏။

" အ …… ကျွတ် … "

လက်ခလယ်လေး ထိုးမွှေပေးရာ ခင်စမ်းရီ နှဖူး ကြောလေး ကျုံ့ကာ အသံထွက် ညည်းနေရှာသည်။ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားသည်နှင့် ခင်စမ်းရီမှာလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ဦးတင်ငွေ၏ ပုဆိုးအား ဆွဲချွတ်ပစ်ရာ ဒစ်ကြီးပြဲလန် နေသော လီးတံကြီး ပေါ်လာတော့၏။ 

လီးအား လက်တဖက်ဖြင့် ကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးရင်း ကာမစိတ်ကြောင့် နို့သီးခေါင်းလေး တင်းမာလာရာ ဦးတင်ငွေမှာ နို့သီးခေါင်း  ၂ ခုအား တဖက်ပြီးတဖက် ဆွဲစို့နေသည်။ ခင်စမ်းရီ လက်တဖက်မှာ ဦးတင်ငွေ လီးအား ဂွင်းထုပေးရင်း ကျန်လက်တဖက်မှာ ခေါင်းအား ဖက်ပြီး မျက်လုံး မှိတ်ထားလိုက်၏။ 

ပေါင်ကြားထဲရှိ အဖုတ်အုံလေး ဖေါင်းကြွလာသည်နှင့် ဦးတင်ငွေမှာ အဖုတ်ထဲ သွင်းမွှေနေသော လက်ချောင်းလေး ပြန်ထုတ်ကာ ဒူးထောက် ထိုင်ချ လိုက်တော့သည်။ အဖုတ်လေးဆီ မျက်နှာအပ်ရင်း ယက်ပေးလိုက်ရာ ခင်စမ်းရီ တယောက် သူမနို့အုံ  ၂ ဖက်အား လက်ဖြင့် ပင့်ညှစ်ရင်း ခေါင်းမော့ကာ တအင်းအင်း ညည်းငြူနေရ၏။

" ဟင့် …… ရှီးးးး …… အားဟား …… အ …… ဦးလေး ရယ် ……ဟင့် …… တော် … တော်ပြီ "

ညည်းသံအဆုံး ဦးတင်ငွေမှာ အဖုတ်လေး ယက်ပေး နေရာမှ ရပ်ကာ ထရပ်လိုက်သည်။ ဦးတင်ငွေ ထရပ်သည်နှင့် ခင်စမ်းရီ အလိုက်သိစွာ ဒူးထောက် ထိုင်ချရင်း မျက်နှာရှေ့ ထောင်ရမ်းနေသော လီးထိပ်ရှိ ဒစ်ကြီးအား ဖမ်းငုံကာ ပါးခွက်အောင် စုပ်ပေးနေ၏။

" ရှီးးးးး …… အားးးး …  စုပ် …… စမ်းရီ … သမီး …… အင်းဟင်း …… စုပ် … လဥတွေပါ … လျှာနဲ့ ယက်ဦး …… အင်း … ဟုတ်တယ် "

လီးအား တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ရင်း တွဲကျနေသော လဥ ၂ လုံးပါ တလုံးပြီးတလုံး ဆွဲငုံ ပေးလိုက်တော့၏။

" တော် … တော်ပြီ … လိုးကြစို့ … "

၁၀မိနစ်ခန့် အကြာ ဦးတင်ငွေ မခံနိုင်တော့ မလိုးရပဲ ပါးစပ်ထဲ ပြီးမှာ စိုးရိမ်ကာ စားပွဲခုံပေါ် ခေါက်တင် ထားသော မိုးကာစအား ယူရင်း မြေကြီးပေါ် ချခင်း လိုက်သည်။

" ဦးလေး … ပက်လက်လှဲလိုက် … သမီး အရင် … လိုးပေးမယ် "

ဂိုဒေါင်၏ အပြင်ဘက် မှောင်မဲ နေသော်လည်း အတွင်းထဲ မီးလုံးလေးအောက် မြင်ကွင်းမှာ ရှင်းလင်းနေသည်။ 

" ဟင့် ……… အ …… အားးး …… အ …… "

မိုးကာစ အခင်းလေးပေါ် ခင်စမ်းရီမှာ ခန္ဓာကိုယ် တုံးလုံးနှင့် စိုးမြင့် ချောင်းကြည့်နေသော ပြတင်းပေါက်ဖက် ကျောပေးထားလျက် အောက်မှ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ထောင်ပေးထာသော ဦးတင်ငွေ လီးပေါ် တအအဖြင့် တက်ဆောင့်နေ၏။

" အင့် …… ဘွတ် …… အ …… ဗျစ် ……… အားးး ... အ အိုး ……… ဟင့် …… ဗွပ် ဗွပ် … ဖွပ် … ဘွတ် …… "

မယားဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်လေးထဲ ၀င်လိုက် ထွက်လိုက် ဖြစ်နေသော ဦးတင်ငွေ လီးတံအား ငေးကြည့်ရင်း လီးကြီးမှာ မယားညီကို ဖြစ်သူ ဝင်းကို လီးထက် သိသိသာသာ ပိုကြီးနေသည်ကို တွေ့လိုက် ရသည်။ 

ခင်စမ်းရီ မှာလည်း အဖုတ်ထဲ ပြည့်ကြပ် နေသော လီးကြီးအား ဖိဆောင့်ရင်း အားရ ကျေနပ်သော ရမ္မက်သံလေးနှင့် ကြိတ်ညည်း နေတော့၏။ 

မယားဖြစ်သူနှင့် ဦးတင်ငွေတို့  ၂ ယောက်သား နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် နာရီဝက်ခန့် ရမ္မက်ထန်စွာ လိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း ဖောင်းကြွ နေသော ခင်စမ်းရီ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လရည်ဖြူဖြူများ စိမ့်ထွက်လာရာ စိုးမြင့် ပေါင်ကြားထဲရှိ လီးမှာ ထူးထူးခြားခြား မာတောင် နေသည်ကို သိလိုက်ရသည်။ 

ဖေါက်ပြန်နေသော မယားအား စိတ်မဆိုးပဲ ကာမစိတ် ထကြွနေသည်ကို ကိုယ့်ကိုကိုယ် နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေမိ၏။ 

ခင်စမ်းရီမှာ လရည်များ ထွက်နေရင်း မာထောင် နေသေးသော လီးတံကြီးအား အဆက်မပြတ် ဆောင့်ရင်း အားကနဲ့ တချက်ညည်းကာ ဦးတင်ငွေ ရင်ဘတ်ပေါ် ကိုယ်လုံး မှောက်ချရင်း ခန္ဓာကိုယ်လေး တဆက်ဆက် တုန်ပြီး ငြိမ်ကျ သွားတော့သည်။ 

" ကောင်းလား … စမ်းရီ "

ဦးတင်ငွေမှာ အပေါ်မှ အားအင် ကုန်ခမ်းစွာ မှေးနေသော ခင်စမ်းရီ၏ နဖူးလေး နမ်းကာ မေးနေ၏။

" အင်း … "

ခင်စမ်းရီ အင်းတလုံးသာ ဖြည်ပြီး မှောက်ခွထားရာမှ ပေါင်တဖက် ကြွပြီး ဘေးနား ပက်လက် လှဲအိပ်ရာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ တဘူဘူ တဗင်ဗင်နှင့် လေအံသံများ လရည်များ အမ်ထွက်နေသည်။ စိုးမြင့် ကြည့်နေရင်း စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ တောင်မတ်နေသော လီးအား ဂွင်းထုလိုက်ရ၏။ 

၁၀ ချက်ပင် မပြည့် လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထွက် လာသည်။ ခင်စမ်းရီနှင့် ဦးတင်ငွေမှာ ခဏနားပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် လှဲလျက် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် နေရာယူကာ တယောက်ဟာ တယောက် စုပ်ယက်ရင်း ဒုတိယ အချီတွက် အစပျိုးချိန် စိုးမြင့် ဒူးများတုန်ကာ ညွတ်ကျလာသဖြင့် ဆက်မကြည့်ပဲ အိမ်ထဲပြန်ဝင် လာခဲ့တော့၏။

.........................................................................................................

နောက်ရက်မနက် စိုးမြင့် နိုးလာချိန် ခင်စမ်းရီ ဘယ်ချိန် ပြန်လာမှန်း မသိပေ။ ဘေးနား တခူးခူးဖြင့် အိပ်မော ကျနေတုန်းပင်။

" ဟော … စိုးမြင့် နိုးလာပြီ … မင်းမိန်းမ အိပ်တုန်းလား "

" ဟုတ် … အမေ "

" ထူးထူးခြားခြားပဲ … ကိုတင်ငွေလည်း … အိပ်တုန်း … အလုပ်နဲ့ ပတ်သက်ရင် … လုံးလ ဝရိယ ကောင်းတဲ့သူတွေ … ဒီနေ့မှ … မထနိုင်ကြဘူး "

" ဟုတ် "

ဦးတင်ငွေနှင့် ခင်စမ်းရီ အိပ်ယာ မထနိုင်သေးသည့် အကြောင်းအား ဒေါ်ကြည်ခင် မသိသော်လည်း စိုးမြင့် သိရှိနေ၏။ 

" အမေ … ထမင်းနဲ့ ပဲနဲ့ ကြော်ထားတယ် … ငရုပ်သီး ငပိကျော် လေးနဲ့ … စားပြီးမှ ပြန်ကြ "

မနက် ၉ နာရီကျော်မှ ခင်စမ်းရီ နိုးလာကာ လမ်းလျှောက်ရင်း ကွတကွတလေး ဖြစ်နေရှာသည်။ 

" စမ်းရီ … သမီး … ရေချိုး ထမင်းစားပြီး … ပြန်ကြတော့ … နေပူရင် … မကောင်းဘူး … နွားတွေလည်း ပင်ပန်တယ် "

" ဟုတ် … အမေ … "

မိခင်ဖြစ်သူအား ပြန်ဖြေရင်း မျက်လုံး ကစားကြည့်ရာ ပထွေးဖြစ်သူ ဦးတင်ငွေအား မတွေ့သော်လည်း လင်ဖြစ်သူမှာ အိမ်ရှေ့ ခြံဝနား နွား ၂  ကောင်အား အစာကျွေး ရေတိုက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။ မိခင်ဖြစ်သူနှင့် စကားခဏ ထိုင်ပြောကာ နောက်ဖေး ရေတွင်းတွင် ရေချိုးလိုက်သည်။

ရေလဲထမိန် ရင်လျားလေးနှင့် အိပ်ခန်းထဲ သနပ်ခါး လိမ်းနေချိန် ဦးတင်ငွေ ဝင်လာကာ ခင်စမ်းရီ နားလေး ပုဆိုးခါးပုံစ ဖြည်ကာ ခြေရင်း ပုံချလိုက်သည်။ ခပ်ငိုက်ငိုက် တွဲကျနေသော လီးကြီးမှာ တင်ပလင် ခွေထိုင် နေသော ခင်စမ်းရီ ပါးလေးနား ဝဲနေ၏။

" ဟင် … ဦးလေး "

" အင်း … မပြန်ခင် … ခဏလေး စုပ်ပေးနော် … "

" ဟာ … အမေနဲ့ ကိုစိုးမြင့် … …… "

" မကြည်ခင်က … မနက်စာ ပြင်နေတာပါ … စိုးမြင့်က နွားစာ ကျွေးနေတာ …… မြန်မြန်လေး "

ဦးတင်ငွေ စကားကြောင့် ခင်စမ်းရီမှာ သနပ်ခါး ပေနေသော လက်လေးဖြင့် လီးကြီးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။ လီးကြီးမှာ လက်ဖဝါးထဲ တဒိတ်ဒိတ် သွေးတိုးကာ လီးထိပ် အပေါက်လေးမှ အရည်ကြည်လေး ဥနေရှာသည်။ 

အောက်သိုးသိုး အနံ့များနှင့် ကာမပန်းတိုင်သို့ အကြိမ်ပေါင်းများ ပို့ပေးနိုင်သော လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း သနပ်ခါး ဆက်မလိမ်းသေးပဲ ပါးစပ်နား ဆွဲယူ စုပ်လိုက်သည်။

" ရပြီ …… စမ်းရီ … ဒီနား … ပက်လက် ခဏလှဲလိုက် " 

၃ မိနစ်ခန့် အကြာ ဦးတင်ငွေဆီမှ စကားသံ ခပ်တိုးတိုး ထွက်လာပြန်၏။ ခင်စမ်းရီမှာ လီးစုပ်ပေးရင်း ရပ်ကာ ဦးတင်ငွေ စကားအတိုင်း သနပ်ခါး ကျောက်ပြင် ဘေးနားလေး ထမိန်ရင်လျား လျက်လေးနှင့် ပက်လက် လှဲအိပ်လိုက်၏။

ချက်ချင်း ဦးတင်ငွေမှာ ထမိန် ဆွဲလှန်ကာ ပေါင်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်ရင်း ရေစိုနေသော စောက်မွှေးငုတ်စိ လေးများနှင့် မို့အစ်နေသော အဖုတ်အား မက်မက် မောမော ကုန်းယက်ပေးလိုက်၏။ 

" ထမင်းကြော် … ခူးပြီးပြီဟေ့ … စမ်းရီနဲ့ စိုးမြင့် … စားလို့ရပြီနော် "

ဒေါ်ကြည်ခင့် အသံ ထွက်ပေါ်လာသည်နှင့် ဦးတင်ငွေ အဖုတ် ယက်နေရာမှ ထရပ်ကာ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်သွား တော့သည်။

.............................................................................................................

ထမင်းကြော်စားပြီး စိုးမြင့်နှင့် ခင်စမ်းရီမှာ ဒေါ်ကြည်ခင်နှင့် ဦးတင်ငွေအား နူတ်ဆက်ပြီး သူတို့ လင်မယား နေထိုင်သော ရွာလေးသို့ ပြန်လာခဲ့ကြ၏။ ရွာလမ်းလေးမို့ လယ်ကွင်းဘေးနား ကပ်မောင်းရာ လယ်ကသင်းရိုးများ ဆူပင်ငယ်လေးများ လှည်းလမ်း တလျှောက် တွေ့နေရသည်။

" ဟော … စမ်းရီ ပြန်လာပြီ … ညည်းအမေ သက်သာရဲ့လား "

" ဟုတ် … မမမြ "

" စမ်းရီရေ … မကြည်ခင် မျက်လုံး ပြန်ကောင်းရဲ့လား "

" ပြန်ကောင်းပါတယ် … အရီး ရဲ့ … "

ရွာထဲဝင်သည်နှင့် အသိမိတ်ဆွေများ လှမ်းမေးနေရာ ခင်စမ်းရီ လှည်းပေါ်မှ ပြန်ဖြေနေရသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်ချိန် အထုတ်အပိုးများ ချကာ ခင်စမ်းရီမှာ အိမ်ပေါ်တက် အိပ်လိုက်တော့သည်။ 

တညလုံး ပထွေးဖြစ်သူအား အလိုးခံထားသဖြင့် တကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ထားသလို ညှောင်းညာနေရာ ကုတင်ပေါ် ရောက်သည်နှင့် တုံးကနဲ့ အိပ်ပျော်သွားရ၏။ ခဏအကြာ စိုးမြင့်တယောက် အိမ်ပေါ်တက်လာပြီး မယားဖြစ်သူ ဘေးနား ဝင်လှဲလိုက်သည်။ 

ခင်စမ်းရီ အိပ်ပျော် နေသော်လည်း စိုးမြင့်မှာ မယားဖြစ်သူနှင့် ဦးတင်ငွေတို့ လိုးသော ပုံရိပ်များ ပြန်မြင်ယောင်ကာ လီးတောင် နေရ၏။ 

သို့သော် ပင်ပန်းနွမ်းလျစွာ အိပ်ပျော်နေသော ချစ်မယား လေးအား ကြည့်ကာ မလိုးရက်ပေ။ ကျောပေး အိပ်နေ သဖြင့် ကော့ထွက်နေသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း ဂွင်းထု လိုက်တော့သည်။ 

ဂွင်းထုပြီးသည်နှင့် ခဏနားကာ အိမ်အောက်ဆင်းပြီး ထမင်း တည်လိုက်၏။ဟင်းမချက်တတ် သော်လည်း မယားဖြစ်သူ နိုးလာချိန် အဆင်သင့် စားနိုင်ရန် အခြောက် အခြမ်းများ ကြော်နေ တော့သည်။ ညနေပိုင်း ခင်စမ်းရီ နိုးလာရာ မျက်နှာလေး ပြည့်နေသော်လည်း မျက်လုံးများ မှေးမှိန်နေသေး၏။ 

" စမ်းရီ … နိုးပြီလား "

အိမ်အပေါ်ထပ်မှ ဆင်းလာသော မယားဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်း စိုးမြင့် ငေးကြည့်နေမိသည်။ 

" ဟုတ် "

" ရေချိုးလိုက် … ထမင်းစားတော့မယ် မလား … ငါ … ခူးထားလိုက်မယ် 

ခင်စမ်းရီ ရေချိုးပြီး ထမိန်ရင်လျားဖြင့် အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာချိန် စိုးမြင့် ထမင်းပွဲ ပြင်ဆင်ထားလိုက်၏။ ခဏအကြာ ခင်စမ်းရီ အိမ်ပေါ်မှ ပြန်ဆင်းလာရာ ပန်းရောင် အင်္ကျီလက်ပြတ် လေးထဲ မို့မောက်နေသော ရင်အစုံဖြင့် အနက်ရောင် ဗြောင်ထမိန်ထဲ ပေါင်လုံးများ တင်းရင်းနေသော မယားဖြစ်သူအား ငေးကြည့်နေမိသည်။

" ငါ့မိန်းမ …  ရက်ပိုင်းလေး မမြင်တာနဲ့ … တအားကို လှလာတယ် "

" အွန် … နက်ဖန်မှ … ကိုစိုးမြင့် အကြိုက် …… ဟင်းတွေ ချက်ကျွေးမယ် … ခ်ခ် "

အနား ရောက်လာသည်နှင့် သနပ်ခါး အဖွေးသားနှင့် မျက်နှာလေး ပြုံးကာ လင်ဖြစ်သူအား ပြန်ပြော လိုက်သည်။

" စားတော့မှာ မလား …………… အော် … နေဦး … လက်ဆေးရေ ဇလုံ … မေ့နေတာ "

" နေ နေ … ကျမ သွားယူလိုက်မယ် "

ပြောလည်းပြော ခါးလည်ထိ ရှည်သော ဆံနွယ်များ တချက်ဝှေ့ယမ်းကာ နောက်ဖေးဖက် လှည့်ထွက် လိုက်၏။ နောက်မှ ကြည့်သော်လည်း မယားဖြစ်သူ၏ နောက်ပိုင်း အလှမှာ ထင်ထင်ရှားရှား ပေါ်လွင် နေတော့သည်။ ထမင်းစားပြီး လင်မယား ၂ ယောက် ရွာထဲ လမ်းခဏ လျှောက်ကာ မှောင်စပျိုးသည်နှင့် အိမ်ပြန်လာခဲ့၏။ 

အိမ်အောက်ထပ် စကားခဏ ထိုင်ပြောရင်း ခဏအကြာ အိပ်ယာ ဝင်ခဲ့ကြသည်။ ခင်စမ်းရီ နှစ်နှစ် ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော် သွားသော်လည်း စိုးမြင့် အိပ်မပျော်သေးပေ။ 

" ဒေါင် …… "

ရွာထိပ်ရှိ ကင်းတဲမှ ဒေါင်ကနဲ့ ကြားရာ ည၁နာရီ ထိုးမှန်း သိလိုက်ရ၏။ ရွာထဲ လမ်းလျှောက်ရင်း ထမိန်ထဲ တုန်ခါနေသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်ပြီး ဦးတင်ငွေ ခါးပေါ် တက်ဆောင့်နေသော မယားဖြစ်သူ၏ ပုံရိပ်များ မြင်ယောင် လာပြန်သည်။ 

အဖြစ်ပျက်များ ပြန်တွေးရင်း ကျောပေး အိပ်နေရာမှ ကိုယ်လုံး လှည့်ကြည့်ရာ ခင်စမ်းရီမှာ ပက်လက် အနေထားနှင့် ထမိန်အောက်နားစ လှန်တက်နေရင်း မီးသီး မီးရောင် လေးအောက် ပေါင်တံ ဖွေးဖွေးလေး ပေါ်နေတော့သည်။

" အင့် … အင်း ဟင်း "

ထိုချိန် ယောင်လိုက်သော အသံလေးနှင့် ညာဘက် လက်လေး မြှောက်တက်လာပြီး ပေါင်ခြံထဲ ကုတ်ရာ ထမိန် အောက်နားစမှာ ပေါင်ရင်း ချိတ်ပါလာ၏။ 

ဘေးတိုက် ကြည့်ရင်း စိုးမြင့် မနေနိုင်တော့ ထထိုင် ကြည့်ရာ ပေါင်တံများ စိထားသဖြင့် စောက်မွှေး ရိတ်ထားသော အဖုတ်လေး အစ်ထွက်နေကာ နူတ်ခမ်းသား အလယ်တွင် အက်ကွဲကြောင်းလေး မြင်လိုက်ရသည်။ 

အက်ကွဲကြောင်းထိပ် အစိလေး ညှပ်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ကာမသွေးများ ဆူပွက် လာကာ ကြည့်ရုံနှင့် အားမရတော့။ 

ပုဆိုးချွတ်ရင်း ပေါင်တံအား ဖြဲကာ ပေါက် ၂ လုံးကြား ဒူးထောက် နေရာ ယူလိုက်သည်။ ပေါင်တံများ ဖြဲလိုက်စဉ် အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းလေး ဟသွားရာ နီနီရဲရဲ အသားနု လေးများ ပေါ်လာပြန်၏။ မာတောင်နေသော လီးအား အဖုတ်ပေါ် တင်ပြီး အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ ဒစ်ဖြင့် ပွတ်ကြည့်ရာ ခင်စမ်းရီ နိုးလာတော့သည်။

" ဟင် … ကိုစိုးမြင့် "

" စမ်းရီ "

မယားဖြစ်သူအား နာမည်ပြန်ခေါ်ပြီး တောင်နေသော လီးတံအား အဖုတ်ထဲ တေ့သွင်းလိုက်သည်။ ခင်စမ်းရီ အဖုတ်မှာ ဦးတင်ငွေ လီးဒဏ်ကြောင့် အနည်းငယ် ကျယ်နေရာ လီးတချောင်းလုံး လျှောလျှောရှူရှူ ၀င်သွားရ၏။ 

အဖုတ်ထဲ ဝင်နေသော လင်ဖြစ်သူ၏ လီးအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများနှင့် ဆွဲညှစ်ပေးရင်း ဖင်ကြီး ကော့ပေးလိုက်သည်။ 

စိုးမြင့် အပေါ်မှ လိုးရင်း အတွေး ပေါက်လာသဖြင့်  မယား ဖြစ်သူအား ဘေးတစောင်း အိပ်ခိုင်းပြီး ပေါင်တံ ၂ ဖက် ကွေးခိုင်းရာ ဖင်ကြားထဲ အဖုတ်လေး ဖေါင်းညှပ် နေတော့၏။ 

ခန္ဓာကိုယ်အား နောက်ကျောဘက် လှဲအိပ်ပြီး တစောင်းလိုးရင်း စောက်ဖုတ်ဝလေးမှ စိမ့်ထွက်နေသော ကျိချွဲချွဲ အရည်များအား လက်ခလယ်ဖြင့် သပ်ယူကာ ဖင်ပေါက်လေးထဲ နိူက်သွင်း မွှေပေး လိုက်ပြန်သည်။

" ဟယ် … ကိုစိုးမြင့် … အဲဒါ ဘာလုပ်တာတုန်း "

ဒီတကြိမ် ခင်စမ်းရီ စိတ်ကြွလာရင်း ဖင်နှိုက်ပြီး လိုးပေး တတ်သော ဦးတင်ငွေအား ဖျက်ကနဲ့ သတိရမိသွား၏။ လင်တော်မောင့် လီးမှာ အနည်းငယ် ချောင်နေသော်လည်း ဖင်ထဲ လက်ချောင်းလေး သွင်းမွှေစဉ် လီးအား ညှစ်မိရင်း ခပ်စီးစီးလေး ခံစားလာရသည်။

" အင့် … အား … ကောင်းလိုက်တာ … စမ်းရီ ရယ် "

" ကောင်းရင် … မြန်မြန်လိုးလေ … ဦးလေး ရဲ့ … "

အဖုတ်ထဲ ခပ်စီးစီးလေး ဝင်ထွက် နေသည့် လီး အရသာကြောင့် ရုတ်တရက် သတိရမိသော ဦးတင်ငွေ အမှတ်ဖြင့် ယောင်ပြီး ပြောမိရာ လိုးချက်များ ခဏ ရပ်သွားရ၏။

ခင်စမ်းရီ ယောင်ပြောပြီးမှ သူမ အမှားအား တွေးမိစဉ် စိုးမြင့်ဆီမှ ဆောင့်ချက်များ ပြင်းထန်လာကာ ဖင်ထဲ မွှေနေသော လက်ချောင်း လေးမှာ ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက်ဖြင့် မြန်ဆန်လာ၏။ 

အလိုးခံရင်း ထူးထူးခြားခြား အဖုတ်လေး ယားလာပြီး စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကာ ကာမ စည်းစိမ်လေး ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားလိုက်ရ တော့သည်။ ခဏအကြာ လင်ဖြစ်သူ စိုးမြင့်မှာ ဘေးတစောင်း အနေအထားနှင့် နောက်ကျောဘက်မှ လိုးနေရင်း သူမအား ပက်လက် လှန်ခိုင်းနေ၏။ 

ခင်စမ်းရီ ပက်လက် လှန်ပြီးချိန် ဗိုက်ပေါ်ခွကာ လီးထိပ်လေးအား ပါးစပ်နားတေ့ပြီး ဂွင်းတိုက်ရင်း လရည်များ ပန်းထုတ် နေတော့သည်။ ခင်စမ်းရီ စိတ်ထဲ လင်ဖြစ်သူ စိုးမြင့်အား ပထွေးဖြစ်သူ ဦးတင်ငွေ မှတ်ကာ ကြောင်ကြည့် နေမိ၏။

" အီးးးး ……… အ ……… အ အ …… "

လင်တော်မောင် ကိုယ်လုံးကြီး ဇပ်ငင်ဇပ်ငင်ဖြင့် လရည်များထုတ်ပြီး ဘေးနား လှဲချရင်း ငြိမ်ကျသွားချိန် ခင်စမ်းရီ အိပ်ရာမှ အသာထကာ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ အိမ်အောက်ထပ် ဆင်းကာ အဖုတ်ထဲ ကပ်နေသော လရည်နှင့် စောက်ရည် များအား နောက်ဖေး အိမ်သာထဲ သေးသွား ပေါက်ရင်း ဆေးကြောလိုက်၏။ 

အိပ်ယာထဲ ပြန်ရောက်သည်နှင့် စိုးမြင့်အား ကျောပေးအိပ်ကာ ရှိုက်ငို နေတော့သည်။ ဖေါက်ပြန်မိသည့် အဖြစ်ပျက်များ ပြန်တွေးရင်း ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှ သူမဘက်မှ စိတ်အလို လိုက်နေ မိသဖြင့် အိမ်ပြန် ရောက်ချိန် လင်ဖြစ်သူအပေါ် အပြစ်ရှိသလို ခံစားလာရ၏။

" စမ်းရီ "

ရုတ်တရက် အသံ ကြားလိုက်ရသဖြင့် မျက်ရည် များအား လက်ခုံဖြင့်သုတ်ကာ အင်္ကျီအား ဆွဲဆန့်ရင်း လှည့်ကြည့် လိုက်သည်။

" ဘာလို့ ငိုနေတာလဲ "

" မငိုပါဘူး "

ပြောပြီး လင်ဖြစ်သူအား ခပ်တွေတွေ စိုက်ကြည့် နေမိ၏။

" ရှင် … ကျမ ဖေါက်ပြန်တာတွေ … သိနေတာမလား "

" ဘာကို လဲ … စမ်းရီ ရ "

"  မညာပါနဲ့တော့ … ခုန ကျမ ယောင်ပြောမိပြီး … နောက်ပိုင်း … ရှင့် ပုံစံ ပြောင်းလဲသွားတာ … ဟင့် … "

ခင်စမ်းရီ ထပ်ပြောရင်း မျက်ရည်များ စီးကျလာသည်။

" အင်း …… သိတယ် …  ငါ … ခွင့်လွတ်ပါတယ် … စိတ်ထဲ ဘာမှ မထားနဲ့ … 

" အဲဒါဆို … သိသိနဲ့ … ကျမကို … စိတ်မနာဘူးပေါ "

" မနာပါဘူး … ငါ့ အပစ်တွေလဲ ပါပါတယ် … ဆေးလိပ်နဲ့ အရက်ကို ခင်တွယ်နေတော့ … အိမ်ထောင်ရေး ကိစ္စ အားနည်းခဲ့ရတာပါ "

" ဟင့် … အဟင့် ဟင့် "

ခင်စမ်းရီ ရှိုက်ငိုရင်း စိုးမြင့် ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုး ဝင်လိုက်တော့သည်။ အလိုလိုက်ကာ မေတ္တာစိတ် ကြီးမားလွန်းသော လင်ဖြစ်သူအား သနားနေမိ၏။ 

" ကိုစိုးမြင့် … အားလုံးမြင်တယ် … မဟုတ်လား "

" အင်း "

" ကျမကို … မရွံဘူးလား ဟင် "

" အာ … မရွံ ပါဘူး "

" ခွင့်လွတ်ပါ …… ကိုစိုးမြင့်ရယ် … ကျမ လေ …… မနေနိုင်လို့ …… အဟင့် ဟင့် … ဟင့် ဟင့် … "

" ငါလည်း … ဆေးလိပ်နဲ့ အရက် … ဖြတ်တော့မှာပါ … "

ရင်ခွင်ထဲ တိုးကာ အမှားများ ဝန်ခံရင်း တသိမ့်သိမ့် ရှိုက်ငိုနေသော မယားဖြစ်သူ၏ နဖူးပေါ်မှ ဆံနွယ်များအား သပ်ချပေးရင်း နှစ်သိမ့်ပေးလိုက်၏။ 

အတန်ကြာ ငိုပြီး ခင်စမ်းရီ ခေါင်းထောင်လာကာ ငိုပြီးစ ဝိုင်းစက် နက်မှောင်နေသော မျက်ဝန်း ရွဲကြီးနှင့် စိုက်ကြည့်ကာ လင်ဖြစ်သူအား နမ်းရင်း ဖက်အိပ် လိုက်တော့သည်။ 

..................................................................................................................

" အင့် ……… ဇွိ ……… ဖွပ် …… ဘွတ် ……ဆက်ပြောပါအုံး … စမ်းရီ ရယ် "

နောက်ရက်မှ စ၍ စိုးမြင့်တယောက် အရက်နှင့် ဆေးလိပ်ဖြတ်ရာ တဖြည်းဖြည်း အမောခံနိုင်လာပြီး လီးတံ မာကျောမှု့ ပြန်ကောင်းလာရ၏။

" ကိုစိုးမြင့် ကလည်း … အိမ်ပြန် လာကတည်းက … ပြောပြနေတာကို … မရိုးသေးဘူးလား …  အင့် … အင့် "

" အင်း … အဲလို …  ဖြစ်ရပ်လေးတွေ … နားထောင်ရင်း လိုးရတာ … ကောင်းလွန်းလို့ပါ "

" အဲဒီအချိန် … စမ်းရီလည်း …… ကိုစိုးမြင့် ဆီက … မရဖူးတဲ့ … ကာမစည်းစိမ်တွေ … ဦးလေး တင်ငွေ ဆီက ရနေတော့ … အရူးမူးပေါ့ "

" အင်း … အမေက … မရိပ်မိဘူးလား … "

" မရိပ်မိတဲ့ အပြင် … သူ့အိမ်ကို … ၁၀ ရက်လောက် … ထပ်နေခိုင်း သေးတာလေ "

" အော် … ဘယ်က စဖြစ်တာလဲ … သူက စတာလား … စမ်းရီ ဘက်က … စတာလား "

" တခါ ပြောပြီးသားလေ … ဝင်းကိုနဲ့ …… နွားတင်း ကုတ်ထဲ လုပ်တာ …… ဦးလေးတင်ငွေ … မြင်သွားတာပါဆို … "

" အော် … အဲဒါကို … အကြပ်ကိုင်ပြီး … လုပ်တာ "

ခင်စမ်းရီ ပြောပြ ထားသော်လည်း စိုးမြင့်မှာ ပြန်ပြန်မေးကာ အရသာ ခံတတ်နေ၏။

" ဦးလေး တင်ငွေက  … အသက်ကြီးပေမယ့် … စိတ် တအားသန်တယ် " 

လင်ဖြစ်သူ မေးတိုင်း ခင်စမ်းရီ မှာလည်း မပြောချင် သလိုနှင့် စီကာ ပတ်ကုန်းပြောကာ အလိုးခံရင်း အရသာ တွေ့နေမိသည်။

" အဲ့ဒါနဲ့ … စမ်းရီကလည်း … အင့် …… ဘွတ် … ဗျစ် …… အင့် "

စကားပြောရင်း စိတ်ကြွကာ စိုးမြင့် လေးငါးချက် ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။

" ရှီးးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ  … အဲလို ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ဆောင့် … "

" အင့် … ဗြိ …… ဘွတ် … အင့် … ဆက်ပြောလေ … "

" ဟင့် … လိုးလိုး …… ပြောပြမယ် … အိမ်ထောင်သည် ဘဝမှာ … အိမ်ထောင်ရေး သုခလေး … မပြည့်ဝရင် …  အခြေနေလည်း ပေးမယ် … လူလည်း မရိပ်မိ လောက်ဖူးဆို … ခံချင်တာပေါ့ … "

" အင်း "

" ဟင့် …… မရပ်နဲ့လေ …… လိုးရင်း နားထောင် ……  ဆောင့်ဆောင့် …  ဆောင့်စမ်းပါ …… အင့် …… "

ပြောပြရင်း လိုးချက်များ မရပ်စေချင် သဖြင့် သတိပေးနေပြန်၏။

"  အား …… ကျွတ် …  ကောင်းတယ် … လိုး … ရှင်က … သူစိမ်းယောက်ျားနဲ့ ကျမ…… လိုးတဲ့ကြောင်း ပြောရင် … လီးကြီးက … တအား မာတောင်လာတယ် "

နောက်ပိုင်း လင်မယား လိုးတိုင်း ခင်စမ်းရီ ဖေါက်ပြန်ခဲ့သော အဖြစ်ပျက်များ မေးရင်း မီးပွင့်မတတ် လိုးတတ်လာ၏။ 

ခပ်ရိုင်းရိုင်း စကားလုံးများ ပြောပြီး လိုးသည့် အခါတိုင်း လီးတံမှာ ပိုမို မာကြောလာပြီး ခင်စမ်းရီ ကိုယ်တိုင်လည်း အရင် အလိုးခံခဲ့ပုံများ ပြန်ပြောပြရင်း အလိုးခံရသည်မှာ သာမန်ထက် အရသာ ထူးကဲနေသည်ကို သတိထားမိ လာသည်။

ခင်စမ်းရီ ကုတင်ပေါ် ဒူး၂ဖက်တုတ်ကာ မျက်နှာအား အိပ်ယာခင်းပေါ် ကပ်ရင်း ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပေး ထားသည်။ အိကားနေသော ဖင်ကြားထဲ အဖုတ်လေး အရည်လဲ့ပြီး ဖေါင်းကြွနေ၏။ 

စိုးမြင့် လီးတံမှာ ခါတိုင်းနှင့် မတူ မာကျောနေသဖြင့် မယားဖြစ်သူ ဖင်ကြီး ဆုပ်နယ် ပွတ်သပ်ရင်း အားရ ကျေနပ်နေ၏။ လီးထိပ်အား အဖုတ်ဝ တေ့ကာ လီးအရင်းထိ ကပ်အောင် ဆောင့်လိုးပစ်သည်။

" ဗျစ် …… ဒုတ် ……… အ ……… ကျွတ် …  အောင့်သွားတာပဲ "

ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပေးထားစဉ် လင်ဖြစ်သူမှ အရှိန်နှင့် ဆောင့်လိုးရာ ဒစ်မှာ သားအိမ်ဝ ထောက်မိသဖြင့် အဖုတ် တအုံလုံး အောင့်သွား ရသည်။

" နာလို့လား … စမ်းရီ "

" အီးးးး … ရ … ရ … ရတယ် …… ဆောင့်လေ …… "

အဖုတ်လေး အနည်းငယ် ကျင်သွားသော်လည်း ပိုပြီးထူကဲစွာ ရရှိသော ကာမအရသာ လေးကြောင့် ဖင်ကြီး နောက်ပစ်ကာ ထပ်ခါထပ်ခါ ဆောင့်ခိုင်း နေတော့သည်။

" ဇွိ … ဒုတ် …… အား ………… အိ ……… ဗျစ် …… ဘွတ် ……… အ …… အင်း …… ဘွတ် ဘွတ် …… "

မမျှော်လင့်ပဲ လင်တောင်မောင်၏ အားပါသော ဆောင့်ချက်များအောက် ခင်စမ်းရီ တယောက် အိပ်ယာပေါ် မျက်နှာအပ်ရင်း ညည်းနေမိသည်။ အလိုးခံနေရင်း ထူးခြားပြင်းပြသော ရာဂသွေး အရှိန်ကြောင့် မျက်နှာလေးရဲကာ ချွေးစေးများ ပျံလာရ၏။ 

" ပြောလေ … စမ်းရီရဲ့ … ဦးလေးတင်ငွေ က … ဒီမပြန်ခင်လေး … လိုးလွတ်လိုက် သေးလား "

စိုးမြင့်မှာ ကုန်းပေးထားသော မယားဖြစ်သူ၏ ခါလေး ဆွဲကာ ဆောင့်လိုးရင်း ထပ်မေးနေသည်။

" လိုးတာပေါ့ … ကိုစိုးမြင့်ရဲ့ … ဂိုဒေါင်ထဲ ခေါ်လိုးတာလေ … ရှင် ဆက်မကြည့်လို့ပါ … လင်းကာနီးထိ  … လိုးလွတ်တာ "

ပထွေးဖြစ်သူနှင့် အလိုးခံခဲ့ သည်ကို လင်တော်မောင်အား ပြန်ပြောပြရင်း လီးအဝင်နက်ရန် ထောင်ပေး ထားသော ဖင်ကြီးအား နောက်သို့ တိုးကပ် ပေးလိုက်၏။

" ဗျစ် … ဘွတ် … အား … အိ … ကိုစိုးမြင့် … ခဏ … ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက် … စမ်းရီ … အပေါ်က တက်ဆောင့်ဦးမယ် "

မိနစ် ၃၀ ကျော်ကျော်တွင် လင်ဖြစ်သူ အနည်းငယ် မောလာသဖြင့် ခင်စမ်းရီ အားမလိုအားမရ ဖြစ်ကာ အပေါ်မှ တက်လိုးရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

" အင်း … ဆောင့်လေ "

စိုးမြင့်မှာ မယားဖြစ်သူ ဆန္ဒအတိုင်း ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှန်ပေးလိုက်သည်။ ခါတိုင်း မာကျောမှု့ အားနည်းသော လီးမှာ စောက်ရည်များနှင့် စိုရွှဲ ပြောင်လက်ကာ မာထင်နေ၏။ 

" ကြည့်ပါဦး … ကိုစိုးမြင့် လီးက … အရင်လို မဟုတ်ဖူး   အင်းဟင်း "

ပက်လက်လှန် လှဲနေသော လင်ဖြစ်သူ အပေါ် ကားယားတက်ခွပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးအား အဖုတ်ဝတေ့ရင်း ထိုင်ချလိုက်သည်။ လီးတံ စောက်ခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာသည်နှင့် ဖင်ကြီးကြွကာ မနားတမ်း ဆောင့်တော့၏။

" အင့် …… အ ………… ဟင့် …… အားးး …… အ …… ကောင်းလိုက်တာ .. ကိုစိုးမြင့် ရယ် … ရှင့်လီးက … တအားကို မာနေတာ …… အင့် ဟာ …… အင့် အင့် "

မျက်လုံးမှိတ်ပြီး တရစပ် ဆောင့်ရင်း ပြီးကာနီး စောက်ရည်များအား လင်ဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ် ခွပန်း လိုက်တော့သည်။ နောက်ပိုင်း စိုးမြင့်တယောက် မယားဖြစ်သူအပေါ် လစ်ဟာခဲ့သော အိမ်ထောင်ရေး သုခလေးအား အတိုးချကာ ကာမခံစားမှု့ အသစ် အဆန်းများ ဖြည့်စည်း ပေးနေ၏။ 

ခင်စမ်းရီ စျေးပြန်လာချိန် သူ့လီးနှင့် မတိမ်းမယိမ်း အရွယ်ရှိသော ခရမ်းသီးများ မြင်လျင် သိမ်းထားပြီး ညပိုင်း ရောက်သည်နှင့် လေးဖက် ကုန်းခိုင်းကာ ဖင်နှင့် အဖုတ်ထဲ ခရမ်းသီးနှင့် လီးအား တလှည့်စီ ပြောင်းလိုးပေး၏။

 ခင်စမ်းရီမှာလည်း ၁ ပတ် ၂ ကြိမ်လောက် လင်တော်မောင့် လီးနှင့် ရွယ်တူဆိုဒ်တူ ခရမ်းသီးများ မရ ရအောင် ရှာဝယ် တတ်လာသည်။ တခါတရံ ခရမ်းသီးဆိုဒ် ကြီးသွားလျင် ခင်စမ်းရီ ဒုက္ခရောက်နေရ၏။

" ရှီးးးး …… အင့် အင့် … ကောင်းလား … စမ်းရီ … "

" အီးးးး …… အ …… ကောင်း … ကောင်းပေမယ့် …  ဖင်ထဲက ဟာကြီး … ခဏထုတ်လိုက် … နာလို့ပါ "

" ဟာ … မထုတ်ပါဘူး … လူ ၂ ယောက် ဝိုင်းလိုးသလို … ခံစားရအောင် … လိုးပေးတာလေ "

" အင် … "

စိတ်ဆိုးရအခက် ပြုရအခက် လင်တော်မောင်၏ကာမစေတနာများမှာ အတိုင်းထက်လွန်နေသည်ကို သိရှိလိုက်ရ၏။

လူ ၂ ယောက် ဝိုင်းလိုးသလိုဆိုတော့ ဘာလဲ ဝင်းကိုနဲ့ဦးလေးတင်ငွေကိုခေါ်ပြီး ကျမကိုလိုးခိုင်းမလို့လား ဟွန့်.. ကာမဘရိတ်ပေါက်နေသော လင်ဖြစ်သူအား အဆင်းဘီးတပ်ပေးရာ စကားအဆုံး စိုးမြင့်တယောက် ရှုးရှုးရှားရှားဖြစ်ကာ ဆောင့်ချက်များပိုပြီး အားပါပြင်းထန်လာ၏။ 

ဖင်ထဲမှ ခရမ်းသီးအား ခင်စမ်းရီဆွဲထုတ်လိုက်သည်ကို သတိမထားမိပဲ လီးတချောင်းထဲနှင့် ဖင်ရောအဖုတ်ပါပူထူနေအောင် လိုးနိုင်လာတော့သည်။

………………………………………

စိတ်ကူးယဉ် ဇာတ်လမ်းလေးအား ဒီမှာပဲ ရပ်နားရင်း စာဖတ်သူအားလုံး ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။

မောင်ခြိမ့်

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။