အမှောင်တကာ့ အမှောင် အပိုင်း ( ၄ )
ဇာတ်သိမ်းပိုင်း
သာဒင် ရေးသည်။
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
တညလုံးလိုးလိုက်ကြတာ မိုးလင်းကာနီးမှ မောပန်းပြီး အိပ်မောကျသွားသည်။ နေမြင့်မှ ပြန်နိုးလာသော်လည်း နောက်ပြန်ဆုပ်ဖို့ လမ်းမမြင်တော့၊ ဝင်းပပ နှင့် ဖြိုးမောင် တို့ အချစ်လမ်းပွင့်သွားခဲ့လေပြီ။
အိမ်ထဲက ဘယ်မှ မထွက်တော့ပဲ တနေ့လုံး ပုံစံမျိုးစုံဖြင့် လိုးကြသည်။ အာသာပြေသွားတော့ ဝင်းပပ သူ့လင်ကိုလည်း ပြဿနာမရှာတော့။ သို့သော်လည်း ကြာလာတော့ သူ့ကိုယ်သူ စိတ်မလုံဖြစ်လာသည်။
ဖြိုးမောင် ဆယ်တန်းဖြေပြီးတော့ သူ့အိမ်ပြန်သွားသည်။ ဝင်းပပ စဉ်းစားနေပြီ ၊ ဇာတ်လမ်းထပ်မဆက်တော့ရန်ဖြစ်သည်။ ထိုကိစ္စကို ယခု ဖူးဝတ်ရည်ကို ပြောပြနေခြင်းဖြစ်လေသည်။
“ နင်ငါ့ကို စပ်စလူးမ လို့ တွေးနေပြီမလား”
“ အံမယ် ်နင်က ဒီတယောက်ထဲနဲ့ ဖြစ်ဖူးတာလေးများ”
“ ဟယ် နင်က ရော ဘယ်နှစ်ယောက်နဲ့ ဖြစ်ဖူးလို့လဲ”
ဖူးဝတ်ရည်က ကျော်စိုးသော်အမည်ကို ချန်ထားကာ သူ့လက်အောက်မှ လူပျိုလေးတယောက်ဟု ပြောပြကာ သူ့ယောက်ျားသိသွားသည့်အကြောင်း၊ နောက် သူ့ယောက်ျားနှင့် ဝင်းဝင်းသန်း၊အကြောင်း၊ သူနှင့် သူ့ယောက်ျား၊ဝင်းဝင်းသန်း တို့ သရီးဆမ်းအကြောင်းများပြောပြလိုက်ရာ၊ ဝင်းပပမှာ မျက်လုံးပင်ပြူးသွားတော့သည်။
“ ဟင် နင်က တော်တော့်ကို ကဲတာပဲ ဟွန့်ငါက ငါ့ကိုယ်ငါကဲလှပြီထင်နေတာ”
“ ခစ်..ခစ် ဒီနေ့ မနက်ကလည်း နင်မရှိတုန်း ငါတို့ ဘဲနှစ်ဘွေနဲ့ ဖိုးဆမ်းကြတယ် ဒီအိမ်မှာ”
“ ဟင် ဟုတ်လား ဘယ်က ဘဲတွေလည်း၊”
“ ငါ့အလုပ်ကဘဲလေးတွေပါ စိတ်ချရပါတယ်။ နင်ပါချင်ရင် မနက်ဖြန်ချိန်းလိုက်မယ်လေ”
“ ငါက သူများတွေနဲ့ မလုပ်ရဲပါဘူးဟယ်ရှက်ပါတယ်”
“ ဟဲ့.....ရပါတယ် နင်လည်း နင့်ဘာသာဘဲတဗွေနဲ့ အခန်းတခန်းမှာလုပ် ငါကလည်း တခြားဘဲနဲ့ တခြားအခန်းမှာလုပ်၊ ပြီးမှ ဘဲချင်းချိန်းလိုက်မှာပေါ့ ဟ”
“ ဟယ် နင့်ဟာကလည်း ရင်တုံစရာကြီး”
ထိုသို့ပြောနေသော်လည်း ဝင်းပပတယောက် စိတ်ဝင်စားနေပုံပေါ်သည်ကို တွေ့ရသဖြင့်။
“ အေးလေ မနက်ကျမှ အသေးစိတ်ဆက်ပြောတာပေါ့ ”
ဆိုကာ အိပ်ယာဝင်လိုက်ကြလေသည်။
မနက်ကျတော့ ဝင်းပပ က မလုပ်ချင်ဟု အတင်းငြင်းသော်လည်း ဖူးဝတ်ရည်က စိတ်ရှည်လက်ရှည် ဇာတ် လမ်း မျိုးစုံပြောပြ စည်းရုံးသဖြင့် ဝင်းပပ မှာ စမ်းကြည့်ချင်စိတ်ပေါက်လာခဲ့ရသည်။
နောက်ဆုံးတော့ ဖူးဝတ်ရည်က ဝင်းပပကို နင်အခြေအနေကြည့်လိုက် မလုပ်ချင်ဘူးဆို ဟင့်အင်းသာ ပြောလိုက် လုပ်စရာမလိုဘူး ဆိုတော့မှ ဝင်းပပက အိုကေလေ အခြေအနေ အရပေါ့ဟု ပြောကာ လက်ခံလိုက်လေသည်။
ဖူးဝတ်ရည် က သူစီစဉ်စရာရှိသည်များကို စီစဉ်လိုက်ပြီး မနက်စာစားသောက်ပြီး သည်နှင့် ဝင်းပပကို အိမ်မှာ ခနစောင့်သူတို့ အပြင်ခနသွားစရာရှိသည်ဟု ပြောသည်။နောက်တော့ ဝင်းဝင်းသန်းနှင့်အတူ ကားဂိတ်မှာ ကိုကိုကျော့်ကို သွားခေါ်လာပြီး အစီအစဉ်ကို အိမ်အပြန်လမ်းမှာ ပြောပြလာရာ ကိုကိုကျော်မှာ အရမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားလာလေသည်။
“ ငါ့မိန်းမ ကတော့ကွာ တခုပြီးတခု မရိုးနိုင်ပါလား ဟဲဟဲ၊ ယောက်ျား အတွက်လည်း သိတတ်တာလေး ရှိနေတော့ ချစ်နေရတာပေါ့ ”
ဟု ပြောရင်း ကားမောင်းနေသော ဖူးဝတ်ရည် နို့ကို လှမ်းညှစ်လိုက်ပြီး ပါးလေးကို ရျွတ်ကနဲ နမ်းလိုက်လေသည်။
အိမ်ရောက်တော့ ဖူးဝတ်ရည် က ကိုကိုကျော်တို့ကို ခနနေခိုင်းပြီး အိမ်ပေါ်အရင်တက်သွားကာ ဝင်းပပကို ခေါ်လျှက် သူနှင့် ကျော်စိုးသော်ကို ကိုကိုကျော်ချောင်းသော အခန်းကျဉ်းလေးသို့ ခေါ်သွားလေသည်။ နောက်တော့ အသံမထွက်နဲ့ သူပြန်လာခဲ့မည်ဟုပြောကာ အောက်ပြန်ဆင်းလာခဲ့လေသည်။
နောက်တော့ ကိုကိုကျော်နှင့် ဝင်းဝင်းသန်းတို့ကို အိုကေ အချက်ပြကာ သူက ဝင်းပပ ပုန်းနေသည့် အခန်းသို့ ဝင်ခဲ့လေသည်။ ဝင်းပပ မှာ နားမလည်နိုင်သေးသော်လည်း ဖူးဝတ်ရည်က အသံမထွက်ဖို့အချက်ပြကာ အပေါက်များမှ တဖက်သို့ ချောင်းဖို့ အချက်ပြပြီး သူလည်း ချောင်းကြည့်လေတော့သည်။
ဖူးဝတ်ရည်တို့ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်လာသော ကိုကိုကျော်နှင့် ဝင်းဝင်းသန်းတို့ကို မြင်လိုက်ရတော့ ဝင်းပပ တယောက် အလွန်အံ့သြ သွားပြီး ဖူးဝတ်ရည်ကို လှည့်ကြည့်လေသည်။
ဖူးဝတ်ရည်က ဝင်းပပ ကို ပြုံးပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ ဝင်းပပက ဖူးဝတ်ရည် ပေါင်ကို သူ့လက်သီးဆုပ်လေးနှင့် လှမ်းထုလိုက်လေသည်။ နောက်တော့ စိတ်ဝင်တစား ဆက်ချောင်းလေသည်။
အခန်းထဲမှာကား ကိုကိုကျော်နှင့် ဝင်းဝင်းသန်းတို့မှာ တယောက်နှင့် တယောက် ရမက်ပျင်းပြသော် အနမ်းတွေ ဖြင့် နမ်းနေကြရင်းက တယောက် အဝတ်အစားများကို တယောက် ချွတ်ပေးနေကြသည်။
ကိုကိုကျော်နှင့် ဝင်းဝင်းသန်းတို့ မှာ တယောက်အထာ တယောက်သိနေကြပြီမို့ အလွန်ကို ကြည့်ကောင်းသော အပြာကားတကား ကြည့်နေရသလို ဖြစ်နေရာ ဝင်းပပတယောက် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အရည်တွေ စိုလာပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို မထိမိအောင် သတိထားနေရလေသည်။
ကိုကိုကျော်က ဝင်းဝင်းသန်း ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ခေါင်းထိုးဝင်ပြီး ဘာဂျာမှုတ်ပေးနေတော့ ဝင်းပပ မျက်နှာမှာ ရမက်သွေး လား ရှက်သွေး လားမသိဖြန်းနေပြီး ဘေးနားမှ ဖူးဝတ်ရည်ကို သူ့လက်သီးဆုပ်လေးဖြင့် လှမ်းထုလိုက်ပြန်လေသည်။
ဖူးဝတ်ရည်က လည်း နောက်သလို ဖြင့် ဝင်းပပ နို့များကို လှမ်းညှစ်လိုက်လေသည်။ ဝင်းပပက လက်ကို ပြန်ပုတ်ထုတ်ပြီး မျက်မှောင်ကုတ်ပြလိုက်လေသည်။ခနနေတော့ ဝင်းပပကို သူပြန်လာခဲ့မယ် အပြင်မထွက်နဲ့နော်ဟု မှာကာ ထွက်သွားတော့သည်။
ဖူးဝတ်ရည် အိမ်အောက်ထပ်ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့မှာ စောင့်နေသော ညိုဝင်းအောင် ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ညိုဝင်းအောင်က ဖူးဝတ်ရည်ကို ဆွဲဖက်ကာ နမ်းရှုံ့လိုက်လေသည်။ဖူးဝတ်ရည်က လည်း တုန့်ပြန်နမ်းလိုက်ပြီး မှ လူချင်းခနခွာလိုက်လေသည်။ ညိုဝင်းအောင်က ပြုံးရင်း၊
“ မမ ကို မနေ့ကလို လိုးခွင့်ရလိမ့်မယ်လို့ ကျွန်တော်တခါမှ မထင်ခဲ့မိဘူး၊ မှန်းတာကတော့ အကြိမ်ပေါင်းများစွာမှန်းခဲ့တာပေါ့ မမရယ်”
“ ခိခိ အင်း ဒါပေမဲ့ အခု လောလောဆယ် မောင်ညိုဝင်းအောင် ကိုနောက်ထပ် မမ တယောက်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးမယ်၊ သူနဲ့ အဲဒီအခန်းလေးထဲက နေ တို့ကို ချောင်းပေါ့၊ အဟိ။ တို့ မခေါ်မချင်းထွက်မလာခဲ့နဲ့နော်”
“ ဟုတ်ကဲ့..မမ”
ဖူးဝတ်ရည်နှင့် ညိုဝင်းအောင်တို့ နှစ်ယောက် ဝင်းပပ ပုန်းနေသည့် အခန်းလေးသို့ ဝင်သွားကြသည်။ ဝင်းပပတယောက် ဖူးဝတ်ရည်နှင့် အတူ ယောက်ျား တယောက် ပါလာသဖြင့် ရုတ်တရက် ရှက်လည်းရှက် လန့်လည်းလန့်သွားသည်။
သို့သော်လည်း တဖက်ခန်းမှ ကိုကိုကျော်နှင့် ဝင်းဝင်းသန်းတို့ ပွဲက လည်း ကြမ်းနေပြီမို့ ဝင်းပပ လည်း စိတ်တွေ ထနေပြီ ဖြစ်လေသည်။ ဖူးဝတ်ရည်က လေသံတိုးတိုးဖြင့် ဝင်းပပကို ညိုဝင်းအောင်နှင့် မိတ်ဆက်ပေးပြီး ခနနေကြရန်ပြောကာ အခန်းပြင်ထွက်ပြီး တံခါးပိတ်ထားခဲ့လေသည်။
နောက်တော့ ကိုကိုကျော်နှင့် ဝင်းဝင်းသန်းတို့ လိုးနေကြသည့် အိပ်ခန်းတွင်းသို့ ဝင်သွားတော့သည်။ ဝင်းဝင်းသန်းကို ဒေါ့ကီ ဆွဲနေသော ကိုကိုကျော့်ကို ဖူးဝတ်ရည်က နူတ်ခမ်းချင်း တချက်စုပ်နမ်းလိုက်ပြီးမှ ပြန်ခွာကာ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ အင်္ကျီအဝတ်အစားတို့ကို စချွတ်လေတော့သည်။
...........................................................................................
ညိုဝင်းအောင်က ဝင်းပပ ကိုယ်ကို အသာသိုင်းဖက်လိုက်သည်။ ဝင်းပပ မှာ ရုတ်တရက် လန့်သွားပြီး မော့အကြည့် ညိုဝင်းအောင်က ဝင်းပပနူတ်ခမ်းအစုံကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။ ဝင်းပပ မှာလည်း တဖက်ခန်းမှ လိုးပွဲကို အတော်ကြာကြာ ချောင်းထားသဖြင့် ဆန္ဒတွေလည်း ထကြွနေပြီ ဖြစ်ရာ ညိုဝင်းအောင်အဖို့ က ဝင်းပပကို စည်းရုံးဖို့ရာ မခက်လှပါ။
ဝင်းပပ က ညိုဝင်းအောင်ကို ပြန်လည်သိုင်းဖက်လာတော့ ညိုဝင်းအောင်လက်တွေက ဝင်းပပ ၏ပြေလျှော့နေသော ထမိန်အောက်မှ အတွင်းခံကို ဖြတ်သန်းကာ ဝင်းပပ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်လေသည်။ ဝင်းပပ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ တချိန်လုံး စိတ်တွေ ထနေရသဖြင့် အရည်တွေ စိုရွဲပြီး ဖောင်းထနေပြီးအထိမခံ လောက်ပင် စန်းစန်းတင့် နေပေရာ ဝင်းပပတယောက် အသံလေး ထွက်ပြီးပင်ငြီးငြူရှာလေသည်။
ညိုဝင်းအောင်၏ ကျွမ်းကျင်လှသော လက်များကြောင့် ဝင်းပပ တယောက် အဝတ်အစားတွေ အကုန်ကျွတ်သွားရသလို ပင် ညိုဝင်းအောင်ကလည်း သူ့ပုဆိုးကို ကန်ချွတ်ပြီး ရှပ်အင်္ကျီကိုပဲ ချွတ်ပြစ်လိုက်လေသည်။ဝင်းပပ နို့ကြီးများကို ကုံးစို့ရင်းမှ ညိုဝင်းအောင်က သူ့လက်ချောင်းဖြင့် ဝင်းပပ စောက်ဖုတ်ထဲကို ထိုးထည့် လှုပ်ရှားနေရာ ဝင်းပပ မှာ ကော့လန်လှုပ်ရှားနေမိလေသည်။
ဝင်းပပ က မအောင့်အီးနိုင်တော့သဖြင့် ညိုဝင်းအောင် လက်တွေကို ဆွဲဖယ်ပြီး ညိုဝင်းအောင်ကို သူ့ကိုယ်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်လေသည်။ ညိုဝင်းအောင်က လည်း ဝင်းပပ ပေါင်နှစ်လုံးကြား နေရာယူလျှက် သူ့လီးကြီးကို ဝင်းပပ ၏ အရည်စိုရွဲနေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီး အဝတွင် တေ့ကာ ထိုးထည့်လိုက်လေတော့သည်။
စွတ်..ဖတ်…ဖတ်..
အ…အားး…အု..အု..
အရည်များ ဖြင့် ရွဲနေသောလည်း ညိုဝင်းအောင် ၏ထွားကျိုင်းလှသော လီးကြီးကြောင့် ဝင်းပပ တယောက် နစ်ကနဲ ခံစားလိုက်ရလေသည်။ သို့သော်လည်း ရမက်ဆန္ဒတွေက မိုးထိအောင် လောင်နေပြီမို့ ကောင်းလိုက်တာဟု စိတ်ထဲမှာ တွေးလိုက်မိလေသည်။ဝင်းပပက လည်း သူ့ ပေါင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကို ကားနိုင်သလောက် ကားပေးရင်း ဖင်ကြီး ကို မြှောက်ကာ မြှောက်ကာ ဖြင့် ပြန်ညှောင့်ပေးနေလေသည်။
ညိုဝင်းအောင်က လည်း ဝင်းပပ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို လက်ဖြင့် ဆွဲကိုင်ရင်း ဆောင့်နေပေရာ စိတ်ကြွနေသည်မှာ ကြာပြီ ဖြစ်သော ဝင်းပပ အနေဖြင့် ခနတွင်းမှာပင် ပြီးသွားရလေသည်။
ညိုဝင်းအောင်မှာလည်း နောက်ထပ် လေးငါးဆယ်ချက်ဆောင့်ပြီး ဝင်းပပ စောက်ဖုတ်ထဲ သုတ်ရေများ ပန်းထည့်ကာ တချီပြီးသွားရလေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် တယောက်ကို တယောက်ဖက်ကာ နားနေကြရင်းမှ ခနနေတော့ တဖက်ခန်းသို့ ထချောင်းကြပြန်သည်။တဖက်ခန်းထဲမှာလည်း ပွဲက ကြမ်းနေစဲ။
ကိုကိုကျော်၊ ဝင်းဝင်းသန်း နှင့် ဖူးဝတ်ရည် တို့က တော့ အတွဲညီ ကြသည်။ သူတို့ သုံးယောက် သရီးဆမ်း လည်း မကြာမဏဆွဲလေ့ရှိသဖြင့် တဦးနှင့် တဦး ပြောနေစရာပင်မလို တဦးဘာလိုသည်ဆိုတာကို တဦးသိနေကြလေသည်။
ယခု ဝင်းပပတို့ ချောင်းကြည့်လိုက်သည့်အချိန်တွင်၊ ဝင်းဝင်းသန်းမှာ ကုတင်ခေါင်းရင်း နံရံကို မှီလျှက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားထိုင်နေပြီး ဖူးဝတ်ရည်က ဝင်းဝင်းသန်း ပေါင်နှစ်လုံးကြား ခေါင်းတိုးဝင်ကာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်လျှက်ဝင်းဝင်းသန်း စောက်ဖုတ်ကို ရက်နေပြီး သူ့ကို အနောက်ဖက်မှ ကိုကိုကျော်က အားရပါးက လိုးနေ လေသည်။
ကိုကို ကျော်မှာ ခုန ကမှ ဝင်းဝင်းသန်းစောက်ဖုတ်ထဲ ပြီးထားသဖြင့် တော်တော်နှင့် မပြီးနိုင် ဖြစ်နေရသည်။ ခနနေတော့ သူတို့ ပုံစံပြောင်းကြပြန်သည်။
ကိုကိုကျော်က ဖူးဝတ်ရည်စောက်ဖုတ်ကို ရက်၊ ဖူးဝတ်ရည်က ဝင်းဝင်းသန်း စောက်ဖုတ်ကို ရက်၊ ဝင်းဝင်းသန်းက ကိုကိုကျော့် လီးကို စုပ်၊ သုံးပွင့်ဆိုင် လုပ်ကြပြန်သည်။ နောက်ဆုံးတော့ ကိုကိုကျော်က သူ့သုတ်ရည်တွေကို ဖူးဝတ်ရည်ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်ရင်း ပြီးသွားတော့သည်။
ထိုအချိန်မှာပင် ညိုဝင်းအောင်နှင့် ဝင်းပပ တို့မှာလည်း စိတ်တွေ ပြန်ထ လာပြီး နောက်တချီဆွဲကြဖို့ ပြန်စကြလေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် တယောက်နှင့် တယောက် ဖက်ယမ်းကာ နှတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းနေကြနေစဉ်မှာပင် သူတို့ အခန်းတံခါးပွင့်ပြီး ဖူးဝတ်ရည်ဝင်လာခဲ့လေသည်။
ထိုအခါတွင်တော့ ဝင်းပပ မှာ အသားကျသွားပြီ ဖြစ်သဖြင့် သိပ်မရှက်တော့ပေ။ ဖူးဝတ်ရည်က ညိုဝင်းအောင် လက်ကို ဆွဲကာ၊
“ ကဲကဲ လာပါ အဝင်းကအဲလို တယောက်ထဲ မောင်ပိုင်စီးထားလို့ ဘယ်ရမလဲကွာ၊ ကိုယ်တို့ မင်းသားက လောလောဆယ် ချာဂျင် သွင်းနေရပြီ၊ အားပြည့်အောင် စောင့်ရအုံးမှာ၊ အဝင်းက တို့နဲ့ အတူတူ ရှယ်ပါအုံးကွာ၊ လာလာ ဟိုအခန်းကို သွားရအောင်”
ထိုသို့ဖြင့် ဝင်းပပတို့ အခန်းထဲတွင် ယောက်ျား နှစ်ယောက် မိန်းမ သုံးယောက် အဝတ်အစား ကင်းမဲ့ စွာဖြင့် ပျော်ပါးနေကြလေသည်။ ဝင်းပပ မှာ အစပိုင်း အနည်းငယ် ရိုးတို့ရှန်းတန့် ဖြစ်နေသေးသော်လည်း နောက်ပိုင်းကျတော့ ရင်းနှီးသွားကြပြီးတက်ညီလက်ညီ လိုးကြ မှုတ်ကြ လုပ်နေကြကုန်လေတော့သည်။
ခနအကြာတွင် ဖူးဝတ်ရည်က နာရီကို တချက်လှမ်းကြည့်လိုက်ကာ အခန်းထဲမှ ခနထွက်သွားလိုက်သည်။ နောက်တော့ အိမ်အောက်ထပ်ကို ဆင်းကာ တံခါးမကြီးကို ဖွင့်လိုက်တော့ တံခါးဝမှာ ရပ်နေတာက ကျော်စိုးသော်။
ကျော်စိုးသော်က သူ့ကို ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် တံခါးလာဖွင့်ပေးသော ဖူးဝတ်ရည်ကို အံ့သြသောလည်း သဘောကျသော အပြုံးဖြင့် ကြည့်လိုက်ရင်း၊
“ ဖူး ဘယ်လိုပဲ ပွဲကြမ်းနေကြပလား”
ဟု ပြောရင်းမှ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက်လိုက်လေသည်။ ဖူးဝတ်ရည်ကလည်း ကျော်စိုးသော် နူတ်ခမ်းကို တချက်နမ်းလိုက်ရင်းမှ၊
“ အင်းပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ ဖူးက မောင့်ကို စောင့်နေတာလေ၊ မောင်လာမှ ပိုပြီးပွဲစည်မှာပေါ့”
“ ဒါများ ဖူးကလည်း ကွာ အစောကြီးထဲက ပြောရောပေါ့ မောင့်ကို ဒီအချိန်မှ လာဆိုလို့ မောင်က ခုမှလာရတာ၊ မောင့်ကောင်ကြီးတောင် ကြည့်ကြည့်အုံး တမနက်လုံး တောင်နေလို့ ညှောင်းတောင်ညှောင်းနေပြီ”
“ ဟင့် ဒါဆို ဖူး အကြောလျှော့ပေးမယ်လေ”
ဖူးဝတ်ရည်က ပြောပြောဆိုဆို ဧည့်ခန်းတွင်းမှာပင် ကျော်စိုးသော်ရှေ့ ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး ကျော်စိုးသော် ပုဆိုကို ဆွဲချွတ်ချကာ အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုပါ ဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။
ကျော်စိုးသော်မှာ လှပကျက်သရေရှိလှသော ဖူးဝတ်ရည်မျက်နှာလေး နှင့် နူတ်ခမ်းလှလှလေးက သူ၏မာတောင်နေသော လီးကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်သည်ကို အားရကျေနပ်စွာ ငုံ့ကြည့်နေရင်းက သူ့ရှပ်အင်္ကျီကြယ်သီးများကို ချွတ်ကာ ဆိုဖာပေါ် လှမ်းပြစ်တင်လိုက်လေသည်။
နောက်တော့ လက်တဖက်ဖြင့် သူ့လီးအရင်းကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း နူတ်ခမ်းအစုံကို သူလီးတန်ကြီးမှာ တင်းတင်းစေ့လျှက် ခေါင်းကို နိမ့်ခြည်မြင့်ခြည် ပုလွေပေးနေရှာသော ဖူးဝတ်ရည် ခေါင်းလေးကို ထိန်းကိုင်ရင်း ဇိမ်ယူနေလေသည်။
သူ၏ လီးကြီးမှာ ဖူးဝတ်ရည်၏ ကျွမ်းကျင်လှသော ပုလွေကြောင့် အရမ်းကို တင်းမာလာပြီး ပေါက်ကွဲလုမတတ်ဖြစ်လာတော့ ကျော်စိုးသော်က ဖူးဝတ်ရည် လက်မောင်းလေးကို ဆွဲပြီး ထခိုင်းလိုက်လေသည်။
“ ဖူး မောင်မရတော့ဘူး ဖူးပါးစပ်ထဲနောက်မှ ပြီးတော့မယ် အခု ဖူး စောက်ဖုတ်လေးကို လိုးချင်ပြီကွာ”
ဟု ပြောလိုက်သည်။ ဖူးဝတ်ရည်က လည်း ပြုံးရင်းက ၊
“ လိုးလေမောင်၊ လာ ဖူးတို့ အခန်းထဲ သွားကြမယ် ဟိုမှာ ဝင်းဝင်းသန်းတို့ လည်း ရှိတယ် ပျော်ပျော်ပါးပါးပေါ့”
ထိုသို့ဖြင့် ကျော်စိုးသော်တယောက် ကိုယ်လုံးတီး လီးတန်းလန်းဖြင့် ဖူးဝတ်ရည်ခေါ်ရာနောက် လိုက်လာခဲ့လေသည်။ဖူးဝတ်ရည်တို့ အခန်းထဲကို ရောက်သွားတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ လုံးထွေးနေကြသော ယောက်ျား နှစ်ယောက် နှင့် မိန်းမ နှစ်ယောက်တို့ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။
ညိုဝင်းအောင်ကို ပြုံပြလိုက်ပြီး ကိုကိုကျော့်ကိုတော့ အားတုံ့အားနာဖြင့် သွားဖြဲပြလိုက်မိသည်။ သို့သော် လည်း အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် မှ တယောက်ကို တွေ့လိုက်ရသည့်အချိန်မှာတော့။
“ ဟင် အန်တီဝင်း”
.............
...............
......................
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
No comments:
Post a Comment