အထန်တစ်လိုင်း အပိုင်း ( ၄ )
ဇာတ်သိမ်းပိုင်း
နရသူ ရေးသည်။
“ဟာ … ”
“ဟင် … ”
“အို …”
မီးရောင်အောက်မှာ ဘွားကနဲမြင်တွေ့လိုက်ရသည်က တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်အစားမဲ့နေသည့် အိမွန်ကျော်နှင့် တစ်ဖက်ကြက်ခြံမှ ခြံတာဝန်ခံ ကျော်မြလွင်တို့နှစ်ယောက်၏ ဘယ်လိုမှရှုမြင်လို့မကောင်းသည့် လှုပ်ရှားမှုမြင်ကွင်းများပဲဖြစ်သည်။
အိမွန်ကျော် ကုတင်ထက်မှာ အဝတ်အစားမဲ့စွာဖြင့် ပက်လက်ကားယားကြီးဖြစ်နေကာ ကျော်မြလွင်က သူမရဲ့ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ပတ်အာတာပြဲကလေးကို ဖင်ပြောင်ကြီးကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ပြီး အပီအပြင် ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် လျှာနှင့်ထိုးယက်ဆွပေးနေသည်။ ကျော်မြလွင်ဖင်နှစ်ဖက်အကြားမှ တွဲလွဲကြီးဖြစ်ကာ တလှုပ်လှုပ်ယမ်းခါနေသော လီးတန်ချောင်းကြီးကို နော်အေးမူတစ်ယောက် ရင်သပ်ရှုမောဖြစ်ချင်စရာ မီးရောင်အောက်မှာ ထင်းထင်းရှင်းရှင်း အတိုင်းသားမြင်တွေ့ခွင့်ရလိုက်လေသည်။
အား နည်းတဲ့လီးကြီး မဟုတ်ပါလား … ကိုနန္ဒ လီးကြီသလောက် ဒီဘဲကြီးလီးကလည်း ကြီးကြီးတုတ်တုတ်ရှည်ရှည်လျားလျားနဲ့ အားရစရာကောင်းတယ် လိုးများလိုးထည့်လိုက်ရင် စောက်စိအသားနီလန်ပြီး သားအိမ်အထိပေါက်အောင် အသားကုန် ဆော်နိုင်မယ့် လီးမျိုးပဲ ဟင်းဟင်း ဟင်း … ဒီည သူနဲ့ငါတော့ တွေ့ကြပြီထင်တယ်။
နော်အေးမူ ဏှာတွေးတွေးသည်။ ပင်ကိုကပင် ဏှာထန်ပြီး လီးမြင်တာနှင့် စောက်ပတ်ထဲကမနေနိုင်အောင် တဏှာအဆိပ် ငယ်ထိပ်တက်ကာ စောက်ပတ်တရွရွ ယားယံလာတတ်သူဖြစ်ရာ ဘယ်သူမှမသိအောင် သူမပေါင်ကြားဆီ လက်တစ်ဖက်က အလိုအလျောက် ရောက်ရှိသွားပြီး စိတ်လိုက်မာန်ပါပင် ခွကြားရှိစောက်ပတ်ပြင်ခုံးမို့မို့လေးကို သုံးလေးချက်ခန့် ယောင်ယမ်း ဖိပွတ်လိုက်မိသည်။
သူမထက်ပိုနပ်သူက ကိုနန္ဒပင်။ ကိုနန္ဒက နော်အေးမူအနောက်ကနေ သူမကိုယ်လုံးကို သိုင်းဖက်ကာချုပ်ထားလိုက်ရင်း သူ့လက်တစ်ဖက်က နော်အေးမူပေါင်ခွကြားဆီးစပ်အောက်ရှိ မို့ကြွ၍နေသော သူမစောက်ပတ်အုံကလေးကို အမိအရ လက်နှင့်လှမ်းအုပ် ဖျစ်ကိုင်လိုက်ကာ အိမွန်ကျော်တို့ရှိရာဖက်ကို လှည့်ပြီး …
“အချိန်ကောင်းပါလား အိမွန်ရဲ့ ဟင်းဟင်း ဟင်း ငကျော်က အမှုတ်ကောင်းပါလား မျော့နေအောင်မှုတ်နိုင်တဲ့ကောင်ပဲ ဟဲ ဟဲ ဟဲ ”
“ကို နန္ဒ ရှင် တော်တော်ဆိုးတဲ့လူပဲ နော် ဘာလဲ ကောင်မလေးပါ ဒီကို ခေါ်ခဲ့တာလား ရှင့်ဖာသာရှင် အခန်းထဲခေါ်ပြီး လိုးချင်တိုင်းလိုးလို့ မဝသေးဘူးလား ဟင်း ဟင်း ”
အိမွန်ကျော်လည်း ကျော်မြလွင်အောက်ကနေ ရုန်းထလာပြီး ကုတင်ပေါ်ခြေတစ်ဖက်ဆင်းထိုင်လိုက်ရာက သူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြီး လှမ်းပြောသည်။
“ဟာ လိုးတာပဲ လိုးလို့ ဝတယ် အားရတယ်လို့ရှိမလား အိမွန်ရယ် မယုံရင် ဖိုးကျော်ကို မေးကြည့်လိုက်ပါလား … အခန်းထဲမှာ ဝမ်းဘိုင်ဝမ်း လိုးတာအားမရလို့ ဒီခေါ်လာတာ ဟားဟား ဟား”
“အမှန်ပဲလေ ကိုနန္ဒ ခင်ဗျားစကားတော့လက်ခံတယ် ကျွန်တော့်အဖို့လည်း ဘယ်လောက်လိုရလိုးရ အားရတယ်လို့ကို မရှိဘူး လိုးစရာမြင်ရင် လိုးချင်သေးတာပဲ ဟဲဟဲ”
ကျော်မြလွင်မျက်လုံးအကြည့်က နော်အေးမူ၏ တစ်တစ်ရစ်ရစ် မှိုစို့မျှစ်ပေါက်သဏ္ဍာန် ကိုယ်ခန္ဓာ လုံးကျစ်ကျစ်ကလေးဆီ ရောက်ရှိသွားကာ အထာနှင့်ပြောလိုက်သည်။
“ဟင်း ရလေလိုလေ အိုတစ္ဆေ ပဲ ရှင်တို့က ဟွင်း … တစ်ယောက်ရတစ်ယောက် နှစ်ယောက်ရနှစ်ယောက်ချမယ့်သူတွေ ”
အိမွန်ကျော် မျက်နှာလေးမဲ့ရွဲ့ကာပြောရင်း ကိုနန္ဒရင်ခွင်ထဲမှာ ခေါင်းလေးငုံ့လျက်သား မျက်နှာမထားတတ်ဘဲရှိနေသည့် နော်အေးမူလက်ကလေးတစ်ဖက်ကို အသာအယာပင် လှမ်းဆွဲယူလိုက်သည်။ နော်အေးမူကို ကုတင်ဆီဆွဲခေါ်လိုက်ရာက သူမမေးစေ့ကလေးကို အောက်ကနေ အသာပင့်မကိုင်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်စေ့စေ့ကလေးကြည့်ကာဖြင့် …
“ကဲ မိမူ … ဒီကို ကြည့်စမ်း … ညည်းရော ဘာပြောချင်လဲ ဒီမှာ ငါတို့နှစ်ယောက် ပြီးတော့ သူတို့ယောက်ျားသားနှစ်ယောက်လည်း အသင့်ပဲ သူတို့ထဲက စိတ်ကြိုက်တစ်ယောက်တော့ ညည်းစိတ်သန်ရာ ရွေးယူနိုင်တယ်နော် ငါ ခွင့်ပြုပြီးသား ဟင်းဟင်း ဟင်း ”
“အို မ မမလေး ကလဲ … ဘာတွေပြောနေတာလဲလို့ ဟင့် ဟင့် ဟင့် ”
“ဘာလဲ ရှက်နေလား ကိုနန္ဒနဲ့ကျတော့ နေ့မအားညမအား ခံချင်တိုင်းခံပြီးတော့ … ခုကျမှ ဘာ ရှက်နေရတာလဲ ပြောစမ်းပါဦး … ကဲ ငကျော် ”
ဆိုပြီး ကျော်မြလွင်ဖက်ကို လှည့်ကာ မျက်စိတစ်ဖက် အသာမှိတ်ပြလိုက်ရင်း …
“ငကျော် ဒီနားလာစမ်း … ချာတိတ်မလေး မင်းအကြိုက်ဖြစ်ရဲ့လားလို့ … သေချာကြည့်လိုက်ဦး ခိ ခိ ခစ် အဟင်း ဟင်း ဟင်း”
အိမွန်ကျော် ပြောလည်းပြော လက်ကလည်းသွက်လက်မြန်ဆန်စွာဖြင့် နော်အေးမူရဲ့ခါးဝတ်ထမီအောက်နားစလေးကို အောက်ကနေ ဆတ်ကနဲဆွဲလှန်တင်လိုက်ရာ အောက်မှာ ဘာအခုအခံမှဝတ်ထားခြင်းမရှိသည့် နော်အေးမူရဲ့ကိုယ်အနောက်ပိုင်းရှိဖင်သားလုံးလုံးအိအိ နှစ်ဖက်နှင့်အတူ သူမကိုယ်ခန္ဓာအရှေ့ပိုင်းမှ နက်မှောင်ထူထပ်နေသော အမွေးအမြင်များအောက်မှ မို့မောက်ခုံးကြွလျက်ရှိသော ဆီးခုံမို့မို့ သူမ၏ မ အင်္ဂါဇပ် ခေါ် စောက်ပတ်ရပ်ဝန်းတစ်ဝိုက်ကို ထမီအောက်ကနေ အဖုံးအကွယ်မဲ့စွာဖြင့် အထင်းသား အရှင်းသားကြီး တွေ့မြင်လိုက်ရလေသည်။
ငကျော်(ကျော်မြလွင်)လည်း သူမအနားရောက်လာပြီး နော်အေးမူရဲ့ကိုယ်အောက်ပိုင်းအလှကို ခေါ်တောကြည့်ကြည့်ကာ သူမပေါင်ခွကြားဆီကို သူ့လက်က ဇပ်ကနဲရောက်ရှိကိုင်စမ်းလာသည်။ အကွဲကြောင်းကလေးဆီကို အသေအချာစမ်းပြီး ခပ်ဖွဖွပွတ်လိုက်သည်။
အမွေးအမြင်တွေ သန်စွမ်းစွာပေါက်ရောက်နေသော သူမ၏ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကလေးမှာ နှုတ်ခမ်းသား ထူထူအိအိနှစ်ချပ်က တင်းတင်းစေ့ကပ်လျက်ရှိနေပြီး လိုးချင်စရာကောင်းလှသည်ဟု သူ့အတွေ့အကြုံအရ သိလိုက်သည်။ ကျော်မြလွင် သူမအဖုတ်ကိုစမ်းရင်း တစ်ဖက်ကလည်း သူ့ပေါင်ကြားရှိ လီးကြီးကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ညှစ်ပွတ်သပ်ကာဖြင့် လီးပြင်လိုက်သည်။
“တင်းလာပြီ မမွန်ရာ ကောင်မလေးက မှည့်ဝင်းနေတာပဲ ”
“ဘာလဲ မှည့်ဝင်းတာနဲ့ပဲ လိုးချင်လာရောလား ဒီမှာ တန်းလန်းကြီး တစ်ယောက်လုံးရှိသေးတယ်လေ ဟင်းဟင်း ဟင်း”
“ဟာ မမေ့ပါဘူး အစ်မရဲ့ အစ်မတို့နှစ်ယောက် တစ်လှည့်စီပေါ့ ဟဲဟဲ ဟဲ ”
“နေဦး သူ့လူနဲ့ကိစ္စအရင်ရှင်းပစေဦး ကဲ ကိုနန္ဒ ရှင့်ပစ္စည်းရှင် ဆက်ပြီး တာဝန်ယူလိုက်ဦး ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်လည်း အလုပ်က မပြတ်သေးဘူး ဟင်း ဟင်း ဟင်း”
ပြောပြီး ကိုနန္ဒကိုလက်ယပ်ခေါ်လိုက်ကာ သူမကတော့ ကျော်မြလွင်အရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ရာက ကျော်မြလွင်၏ တိုးလို့တန်းလန်းကြီး ဖြစ်နေသောလီးချောင်းကို သူ့ဖက်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ်ဆောင့်ဆွဲယူပြီး ပါးစပ်ထဲအပြည့်ထည့်ငုံကာ အားပါးတရစုပ်ပေးလိုက်လေသည်။ ကိုနန္ဒလည်း နော်အေးမူခါးလေးပွေ့ဖက်ကာ သူမတို့အတွဲနှင့်အပြိုင် နှုတ်ခမ်းလေးစုပ်လိုက် နို့ကိုင်လိုက်ဖင်နှိုက်လိုက်နှင့် ဇယ်ဆက်သလို အလုပ်များသွားလေသည်။
နော်အေးမူ ရှက်တော့ရှက်နေမိပေမယ့် အိမွန်ကျော်ကိုယ်တိုင် ချစ်ဇာတ်လမ်းစနေပြီမို့ ဘာမှမပြောသာတော့ပါ။ အိမွန်ကျော် သူမနဘေးမှာ အိမ်မှအခိုင်းအစေအိမ်ဖော်မလေး တစ်ယောက်လုံး ရှိနေတယ်လို့တောင် သဘောမထားဘဲ ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ် သွက်သွက်မှန်မှန်ကြီး ဆက်လုပ်နေသည်။
လီးစုပ်သံပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ ကြားနေရသလို ကိုနန္ဒရဲ့လက်တစ်ဖက်က သူမအင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို အကုန်ဖြုတ်ချွတ်ချလိုက်ရာက ထမီကိုပါတစ်ကွင်းလုံးချွတ်ပြီး သူမပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်အုံကလေးကို ပွတ်ဟယ်ဆွဟယ်နှင့် နို့နှစ်ဖက်ကိုလည်း အငမ်းမရစို့ရင်း စောက်ပတ်နှိုက်ရင်းဆိုသလို နော်အေးမူမရိုးမရွစိတ်လှုပ်ရှားလာအောင် တရစပ်ဆွနှူးပေးလေရာ သူမခမျာလည်း ကုတင်ကြီးပေါ် ခါးစောင်းကလေးတင်ထားရာကနေ ကုတင်ပေါ်ကို ပက်လက်ကားယားကြီး နောက်လန်လဲပြိုကျသွားသည့်အခြေသို့ ဆိုက်ရောက်သွားခဲ့ရသည်။
“လိုးချင်ပြီ မမရာ ဟိုဖက်လှည့်ကုန်းတော့”
ကျော်မြလွင်ပြောတော့ …
“ဟင်း မင်းစိတ်ကြိုက်လုပ်လေ ဘယ်သူ တားနေလို့လဲ”
ကျော်မြလွင်နှင့်အိမွန်ကျော် အပေးအယူတည့်သွားပြီး အိမွန်ကျော် ကုတင်ပေါ်ခြေတစ်လှမ်း လှမ်းတက်ကာဖြင့် သူမကိုယ်ခန္ဓာ အနောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံးကို တစ်ပေါင်တင် တစ်ပေါင်ချပုံစံမျိုး ကျော်မြလွင်လိုးရန်အသင့် ဆိုသော အနေအထားမျိုးဖြစ်အောင် သူမဖင်ကို ရက်ရက်ရောရောပင် ကုန်းပေးလိုက်လေသည်။
ကျော်မြလွင်လီးမသွင်းမီ သူ့လီးသူ လက်နှင့်တဖတ်ဖတ်မြည်အောင် အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ဂွင်းရိုက်လိုက်သေးသည်ကို နော်အေးမူ မြင်ဖြစ်အောင်မြင်လိုက်ရသည်။ အိမွန်ကျော်၏ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ရှိ အသားဆိုင်ကြီးများကို လက်နှင့်ဆွဲဖြဲ၍ ဟဟပြဲပြဲကလေးဖြစ်အောင်လုပ်ရင်း သူ့လီးချောင်းရှည်လမျောကြီးကို ဖင်သားကြီးထဲ တအိအိမြုပ်နစ်စိုက်ဝင်သွားအောင် ဖြည်းဖြည်းချင်း စတင်ဆောင့်သွင်းထိုးနှစ်ချလိုက်ပါသည်။
လိုးပွဲက ခုမှစပြီ။
“စွိ ဖွတ် ဖတ် ဗလပ် … ဘုတ် ဘု ဘု ဘွပ် … ဇွတ် စွိ ဖွပ် ဗွပ်”
“အင့် အိ အိ အင့် ဆောင့် မောင်ကျော် … အင့် အ ကောင်း ကောင်းတယ် ဖင်ထဲလက်ထည့်ပြီး မမစောက်ပတ်ကို လိုးပေး … လိုးလိုးစမ်း ကွာ တစ်စက်ကလေးမှ မညှာနဲ့ အို့ အိ အိ အင့် အ ထိ ထိတယ် …အ ရှီး အလာ့ အင့်ဟင့် အင်းး”
အိမွန်ကျော် ဘာအပေးကောင်းသလဲမမေးနှင့်။ ဖင်ကိုျကာ့ကာကြွကာ အနောက်ဖက်ကိုခပ်ကြွကြွကလေး မြှောက်ထောင် ကားပေးထားရင်း ကျော်မြလွင်တရစပ်လိုးသမျှ အပီအပြင်ကြီးကုန်းခံနေပါသည်။ နော်အေးမူ မရတော့ပြီ။ ထန်လွန်လွန်း၍ သူမစောက်ပတ်ကစောက်ရည်တွေ တောက်တောက်ယိုမတတ် စီးလျှံကျဆင်းလာရပြီး ကိုနန္ဒဖင်ကိုလှည့်ကာဖြင့် …
“အ ကိုကြီး လုပ် လုပ်တော့လေ မူမူ အခံခက်လှပြီ မနေနိုင်တော့ဘူး ဟင့်ဟင့်”
ကြာသံကလေးပေးလိုက်ရာ ဒါကိုပင် အစောင့်ကြီးစောင့်နေသော ကိုနန္ဒတစ်ယောက်
“လာ မူမူ ကိုနန္ဒလည်း လိုးချင်လွန်းလို့ လီးတောင်ပေါက်ထွက်ချင်နေပီ လိုးကြတာပေါ့ ခုလိုပဲ ပက်လက်ပဲနေနော် ကိုယ်အပေါ်ကနေ လီးသွင်းပေးမယ် ဟုတ်လား”
“ဟုတ် ဟုတ် ကဲ့ ပါ အစ်ကိုကြီး ”
နော်အေးမူလည်း ပက်လက်လှေကြီးထိုးပုံစံအတိုင်း မျက်စိစုံမှိတ်ကာ အပီအလိုးခံနေပေတော့သည်။
အခန်းထဲမှာ အတွဲနှစ်တွဲဆီက လိုးသံဆောင့်သံ အော်ဟစ်မာန်သွင်းသံ တအင့်အင့်တဟင့်ဟင့်ညည်းညူသံ အသားဆိုင်ချင်း ဘုတ်ဘုတ်ဘွပ်ဘွပ်ရိုက်ခတ်သံတွေကိုသာ အတိုင်းသားကြားနေရလေတော့သည်။
..........................................................................................
အခန်း ( ၈ )
နော်အေးမူ မချိအောင်ခံစားနေရသည်။ ကိုနန္ဒလီးကြီးဆီက ဂေါ်လီလုံးကြီးတွေရဲ့အထိအတွေ့က သူမကို ရူးလောက်အောင် ပြုစားနေသလို ဖြစ်နေသည်။ စောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲကို လီးကြီးအဝင်အထွက်လုပ်လိုက်တိုင်း ကြပ်သိပ်ညှပ်ကာ စီးစီးပိုးပိုးရှိလွန်းလှသော လီးနှင့်စောက်ပတ်တို့၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှုကြောင့် သူမမျက်နှာကလေးရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက်နှင့် အသက်ရှူမှားအောင်ခံစားနေရပြီး စောက်ရည်တွေလည်း အချိန်နှင့်အမျှ ပွက်အံကျလာကာ ကြာရှည်တောင့်မခံနိုင်ဘဲ အချီချီပြီးရသည့်အဆင့်ကို ရောက်ရလေသည်။
ဒါတောင် တစ်ရက်ခြားတစ်ခါလောက် လိုးနေကျဖြစ်၍သာတော်သေးတော့သည်။ နို့မဟုတ်လျှင် ငယ်သံပါအောင် ထိတ်လန့်တကြား အော်ဟစ်ညည်းညူမိလေမလား မပြောတတ်ပေ။
“အား အ ရှီး အီး အင့် အင့် အီး ဟီး အ အင်း ဆောင့် ဆောင့် ကောင်း ကောင်းတယ်အစ်ကိုကြီးရယ် အ အမေ့ အမယ်လေး ဟင့်ဟင့် အင်း ဟင်း ဟင်းး”
နော်အေးမူ ကော့ပျံရင်း ဇောချွေးတွေ တစ်ကိုယ်လုံးရွှဲရွှဲစိုနေတော့သည်။ ထိထိမိမိရှိလှသော ဂေါ်လီလီးရဲ့အတွေ့ကို သူမဘယ်လိုမှ မငြင်းဆန်သာချေ။ နာလည်းနာသလောက် နာကျင်မှုကို အတတ်နိုင်ဆုံးခါးစည်းအောင့်ခံနေမိတာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။
“ပြီး ပြီလား မူမူ ငါလိုးလို့ကောင်းတုန်း ရှိသးတယ်”
“အစ်ကို ပြီးအောင် ဆက်လိုးလေ မူမူ စောက်ပတ်တော့ကျိန်းနေပြီ အစ်ကိုလိုးရင် တစ်ခါတစ်ခါ သိပ်ကြာတာပဲ”
“ကြာတော့ မကောင်းလား လို့ ”
“ကောင်းလွန်းလို့ ခံတာပေါ့ အစ်ကိုကြီးရယ် ကဲပါ စိတ်ရှိသာဆောင့် အစ်ကိုကြီးသဘောရှိလိုး ဟုတ်ပီလား”
ကရင်မလေးက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောသည်။ သူ့ခါးကိုတင်းတင်းဖက်ထားရင်း အောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ကို ကော့ကော့ပေးသည်။ ကိုနန္ဒလည်းတင်းလွန်းနေပြီမို့ နည်းနည်းကလေးမှ အလျှော့မပေးတော့ဘဲ သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို လီးကြီးတဇွပ်ဇွပ်တဖွပ်ဖွပ်နှင့် အရည်သံထွက်အောင်ပင် မွှေနှောက်ထည့်သွင်းလိုးပေးနေပေသည်။ လိုးရင်းနှင့်လည်း နော်မူ့နားနားကပ်ပြီး …
“အေး ငါပြီးရင် ဟိုကောင် ကျော်မြလွင်လိုးခိုင်းမှာ သူ့လီးကိုနင်သဘောကျလား”
“သိဘူးလေ တစ်ခါမှ မလုပ်ဖူးတာ”
“ဟိုမှာကြည့် မမွန်စောက်ပတ်ကို အပီလိုးနေတာ ဒီကောင်ငါ့ထက်ငယ်သလောက် လိုးအားပိုကောင်းတယ် လီးလည်းရှည်မျောမျောကြီး ဆိုတော့ သားအိမ်ထိအောင်လိုးပေးနိုင်တယ် သိလား”
“ကိုကြီးလီးကမှ ပိုကြောက်ဖို့ကောင်းတာ သားအိမ်လည်းထိတာပဲ တစ်ချက်တစ်ချက်အောင့်အောင့်သွားတာ ဟွန့် သူတအားဆောင့်ရင် မူမူ့စောက်ပတ်ကလေး ပြဲကွဲကုန်လိမ့်မယ် မခံနိုင်ဘူး”
“မရှည်နဲ့ ငါ အားရသလိုလိုးမှာပဲ လီးနဲ့စောက်ပတ် ကွဲလည်းခဏပဲ ငါနင့်ကို ပထမလိုးတုန်းကတောင် ညည်းစောက်ပတ်မကွဲဘူး ခုမှစိတ်ပူမနေနဲ့ ကောင်မလေး”
ပြောလည်းပြော ကိုနန္ဒလည်း အသည်းအသန် အားစိုက်၍ ခပ်ပြင်းပြင်းလိုးပေးနေပါသည်။ သူ့ဆောင့်ချက်ကြမ်းလာသွက်လာသလို အသက်ရှူသံလည်း တဖြည်းဖြည်း ပြင်းလာသည်။ ဘုတ်ဘုတ်ဘောက်ဘောက်နှင့် အသံတွေဆူညံလာသည်။ စောက်ရည် ရွှန်းရွှန်းဝေနေသော မိမိအဖြစ်ကို နော်အေးမူလည်း ဘယ်လိုမှထိန်းမရတော့။ ကြာတော့လည်း ကိုယ့်အသံကိုယ်တောင် နားရှက်လာလိုပင် ဖြစ်လာသည်။
မကြာမီ တစ်ချီပြီးတော့မည်။ နော်မူ့ပေါင်တန်နှစ်ဖက်စလုံးကို သူ့ပုခုံးထက်တင်ထမ်းပြီး ခါးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ပြုလုပ်၍ အချက်လေးဆယ် ငါးဆယ် မနားစတမ်း သွက်သွက်ကြီးဆောင့်လိုးချလိုက်ရင်း ကိုနန္ဒ သူမစောက်ပတ်ထဲကို သုက်ရည်တွေ တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းလွှတ်ထည့်ပစ်လိုက်သည်။ ရင်ထဲ ပူကနဲပူကနဲဖြစ်သွားကာ နော်မူလည်း သုံးချီမြောက်အဖြစ် သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲက စောက်ရည်တွေ အပြင်ကို တဖြန်းဖြန်း ပန်းထွက်ကျလာရပြန်လေသည်။
ကိစ္စပြီးသွား၍ နော်အေးမူရော ကိုနန္ဒပါ တစ်ယောက်အပေါ်တစ်ယောက်ထပ်ရင်း တဒင်္ဂမှိန်းနေမိကြသည်။
အိမွန်ကျော်တို့အတွဲကတော့ မမောနိုင်မပန်းနိုင် အသေအလဲဆော်နေတုန်းပင်။ အသေအချာကြည့်လိုက်တော့ ကျော်မြလွင်တစ်ယောက် ခုနကလို အိမွန်ကျော်ရဲ့စောက်ပတ်ကို လိုးနေတာ မဟုတ်ဘဲ သူ့ရဲ့ရှည်လျားသောလီးငပဲကြီးက အိမွန်ကျော်ဖင်ပေါက်ထဲကို တစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင် ကျကျနနထည့်သွင်းပြီး အနောက်ကနေ တဗြုန်းဗြုန်းနှင့် မညှာစတမ်း ဝက်ဝက်ကွဲဖိလိုးဆောင့်ချပေးနေတာကို နော်အေးမူအနေနှင့် အံ့အားသင့်စဖွယ် တွေ့မြင်လိုက်ရလေသည်။
ဖင်အလိုးခံနိုင်စွမ်းရှိသော သူ့မမလေးအိမွန်ကျော်ကိုလည်း နော်အေးမူတစ်ယောက် တော်တော်လေး အထင်ကြီးသွားသည်။
“ဟာ သူ သူတို့ ဖင်လိုးနေတာလား ကိုကြီး ”
နော်အေးမူ ကိုနန္ဒလီးကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ နောက်တစ်ကြီမ်ပြန်လည်တောင်မတ်လာအောင် ဆွဆွပေးနေရာက သူ့ကိုမော့ကြည့်ပြီး ပြောလာသည်။
“ဟုတ်တယ် မမွန်က ဖင်ခံကျင့်ရှိနေပြီ ငကျော်လည်းဖင်အလိုးသန်တယ်”
“ကိုကြီးရော အဲလိုလုပ်ဖူးလား”
“လုပ်တာပေါ့ တစ်ညခြားလောက်လိုးပေးရတယ် နင်ခံချင်ရင်ပြော ငါဖင်ပေါက်ချဲ့လိုးပေးမယ် ”
“ဟာ ဒါတော့ကြောက်တယ် မူမူ တစ်ခါမှ ဖင်မခံဖူးဘူး ကိုကြီး”
အထိတ်တလန့်ပုံစံနှင့် မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ရင်း ပုခုံးနှစ်ဖက်တွန့်ကာပြောလိုက်သော နော်အေးမူကိုကြည့်ရင်း ကိုနန္ဒ ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်လိုက်သည်။
“အလကားစတာပါ ငါ ဖင်မလိုးပါဘူး ဖင်လိုးရတာဝါသနာမပါဘူး ဒါပေမယ့် ဟိုကောင်ငကျော်တော့ မပြောနိုင်ဘူးနော် သူနင့်ကိုလိုးချင်လိုးမှာ”
လို့လည်း ပြောလိုက်သည်။
သူတို့ကြည့်နေစဉ်မှာပင် အိမွန်ကျော်ဖင်ကိုလိုးနေသော ကျော်မြလွင်၏ဆောင့်ချက်များသွက်လာခဲ့ပြီးနောက် အချက်လေးဆယ်ခန့် အိမွန်ကျော်ဖင်စအိုပေါက်ထဲကို သူ့လီးရှည်ကြီးနှင့် မနားစတမ်းဖိလိုးချလိုက်ရင်း လရည်တွေကို သူမဖင်ပေါက်ထဲ တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းထည့်လိုက်လေသည်။ အိမွန်ကျော်လည်း ဖင်ဝမှာနွေးကနဲနွေးကနဲ ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းဖြစ်သွားသောခံစားမှုနှင့်အတူ သူမစေက်ပတ်ဆီမှစောက်ရည်များလည်း ဝေါကနဲ အပြင်ကိုသွန်ကျလာရပြန်လေသည်။
အိမွန်ကျော်နှစ်ချီလောက်ပြီးသည်။ စောက်ပတ်လိုးခြင်းနှင့်ဖင်လိုးခြင်းက သူမတူအောင်ခြားနားလှကြောင်း သူမကိုယ်တွေ့ပင်ဖြစ်၍ တစ်ညကို ဖင်တစ်ချီလောက်ဖြစ်ဖြစ် အဆော်မခံရလျှင် စားမဝင်အိပ်မပျော်နိုင်သည့်အဆင့်ကို သူမရောက်နေခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။ ဖင်လိုးထား၍ လရည်များပေကျံနေသော ကျော်မြလွင်လီးကို ရေအိမ်မှာသွားရောက်ဆေးကြောသန့်စင်ပြီး ပြန်ရောက်လာရာ အိမ်ဖော်မလေးနော်မူနှင့် ကိုနန္ဒတို့နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စစ်စတီနိုင်းပုံစံနှင့် အားပါးတရ လီးစုပ်စောက်ပတ်ယက် လုပ်နေကြတာတွေ့ရသည်။
“ငကျော် ကောင်မလေးဆီသွားလိုက် ကောင်းကောင်းဖီးလ်နေတဲ့ပုံပဲ”
“ဟုတ် မမမွန် ဖြူဖြူဖွေးဖွေးရေဆေးငါးအတိုင်းပဲဗျာ သူ့ စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော အပီလိုးလိုက်ရလို့ကတော့ ဟင်းဟင်း ဟင်း”
“ကိုင်းကွာ လိုးစမ်းပါ မမကြည့်စမ်းမယ်”
အိမွန်ကျော်ပြောလိုက်ရင်း ကိုနန္ဒဖက်သွားကာ သူ့ကိုဆွဲခေါ်လိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သားကို သူမကိုယ်တိုင်နေရာချပေးလိုက်ရင်း ငကျော်လည်း နော်အေးမူကိုယ်လုံးကလေးကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်းပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်လိုက်ကာ ကိုနန္ဒနှင့်အိမွန်ကျော်တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကိုယ်အင်္ဂါကိုတစ်ယောက် အပြန်အလှန် ကိုင်တွယ်နမ်းရှုံ့၍အရသာယူနေကြလေသည်။
ကရင်မလေးနော်အေးမူလည်း ကျော်မြလွင်ဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်နေမိပေပြီ။
“နော်နော် ငါ့လီးကို အရင်စုပ်နော် ဟုတ်လား”
အင်း ဟုဆိုပြီး ကြည်ကြည်ဖြုဖြူပင် သူမပါးစပ်ထဲလီးထည့်ကာ စုပ်ပေးလိုက်သော နော်အေးမူ၏ ရင်သားအိအိနှစ်မြွှာနှင့် တစ်တစ်ရစ်ရစ် ရှိလှသော တင်ပဆုံအသားဆိုင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ကျော်မြလွင် သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်အားရပါးရကြီးဖျစ်နယ်ကာ အပြတ် ဆွနှူးပေးသည်။ ပထမတော့ နော်အေးမူ သူ့လီးကို မစုပ်တတ်စုပ်တတ်နှင့်စုပ်မည်ဟု ကျော်မြလွင်ထင်မိသော်လည်း မကြာမီ သူ့အထင်မှားကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ ကောင်မလေးက အတွေ့အကြုံအတော်ကလေးရှိနေပြီ။
ကျော်မြလွင်ရဲ့လချောင်းတစ်ခုလုံးကို လဒစ်ထိပ်ကနေ လီးအရင်းအဆုံးအထိ deep_throat လုပ်ကာ အာခံတွင်းထဲထိရောက်အောင် စုပ်သွင်းပြီး ဒစ်ထိပ်ကိုလျှာနှင့်လှည့်ပတ်မွှေနှောက်ခလောက်ကစားပေးသည်။ လီးတန်ဘေးတစ်လျှောက်ကိုလည်း လျှာအပြားလိုက်ယက်လိုက် လျှာစောင်းတိုက်ကာ ဘေးတိုက်ယက်သပ်လိုက်နှင့် လီးမတောင်တောင်အောင် စိတ်ပါလက်ပါ ဆွပေးနေသည်။
သူလည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ နော်အေးမူပါးစပ်ကို စောက်ပတ်အမှတ်နှင့်ခါးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် တဆတ်ဆတ်တွန်းညှောင့် လိုးနေမိရာ သူကအဆောင့် နော်အေးမူအစုပ်နှင့်မို့ နှစ်ယောက်သား တဖြည်းဖြည်း အပေးအယူညီသွားကြသည်။
ကျော်မြလွင် သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဖြဲကားထုတ်လိုက်ရာက နော်မူ၏ပေါင်ခွဆုံရှိ ဆီးခုံဖောင်းကားကားကြီးကို မျက်နှာအပ်ပြီး ဆီးခုံအောက်မှခုံးကြွနေသော သူမစောက်ပတ်ပြင်လေးကို အပီမှုတ်ပေးလိုက်လေသည်။ အစိကလေးကိုလျှာထိပ်နှင့် ထိုးထိုးပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို ထောင်လိုက်ယက်ကာ ဂျာပေးသည်။ အကွဲကြောင်းထဲ လျှာလိပ်သွင်း၍ သုံးလေးကြိမ်မက အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးသည်။ နော်အေးမူ အားကနဲ လန့်ဖျပ်အော်ပြီး သူမကိုယ်လုံးကလေး ကုတင်ပေါ်ကို သိသိသာသာ ကော့ပျံမြောက်ကြွ တက်သွားရသည်။
“အ အိအိ အု အု ဟု ဟု … အ အကို ရယ် … အိ အိ အင့် အိ အီး ဟီး ”
နော်အေးမူ ဖျပ်ဖျပ်လူးနေပြီ။ တစ်ဖက်က သူ့လီးကိုစုပ်ရင်း ကျန်တစ်ဖက်ကလည်း ကျော်မြလွင်၏စောက်ပတ်ယက်ဆွခြင်းကိုခံ၍ ဖီလင်တွေ အတော်ကလေး တက်လာရလေသည်။ ကျော်မြလွင်စောက်ပတ်ယက်လာတာ ဝါရင့်သမ္ဘာရင့်ဖြစ်နေပြီမို့ တော်ရုံအတွေ့အကြုံရှိပါသည် ဆိုသော မိန်းမကြီးတွေပင် သူ့ဘာဂျာစွမ်းကို မခံနိုင်ပါ။ နော်အေးမူလို အပျံသင်စကလေးတွေအဖို့ ဆိုဖွယ်ရာပင်မရှိတော့။
ဟိုဖက်မှာလည်း အိမွန်ကျော်တစ်ယောက် လုပ်ငန်းစနေပြီဖြစ်သည်။ ကိုနန္ဒလီးကို အောက်ကနေ အသေအချာထိုင်စုပ်ပေးရင်း သူမစောက်ပတ်ကိုလက်နှိုက်၍ ဆွကာဆွကာနှူးပေးနေတာ တွေ့ရသည်။ အိမွန်ကျော် ဘယ်လောက်ဏှာထနေသလဲမသိ။ လက်ချောင်းများဖြင့်ထိုးနှိုက်ကာဆွပေးနေသော သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးမှာ အရည်တွေက မြင်မကောင်းအောင်ပေပွနေကာ ပါးစပ်ကလည်း ကိုနန္ဒ၏ဂေါ်လီလီးအား တပြပ်ပြပ်မျှင်းစုပ်နေပြီး ဖီလင်တွေ အတောမသတ် ထကြွ ထက်သန်နေရချေပြီ။
“ဟား မ မရတော့ဘူး ကိုနန္ဒ ရှင်လိုးမှဖြစ်တော့မှာ ဖင်လား စောက်ပတ်လား ကြိုက်တာပြော”
“ဖင်ကနောက်မှ လိုးမှာ ခု စောက်ပတ်ပဲအသားကုန် ဆွဲချင်နေတာ”
“ရတယ် ရှင့်အကြိုက်သာ လုပ်လိုက် မြန်မြန်လုပ် ကျွန်မ မစောင့်နိုင်ဘူး”
ကိုနန္ဒလည်း အိမွန်ကျော်ကို ပက်လက်လှန်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်အိပ်ခိုင်းရင်း ပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်ပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲကို သူ့ဂေါ်လီလီးကြီး ထည့်သွင်းပစ်လိုက်သည်။
“အား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် ဆောင့် ဆောင့် လိုးသာလိုး အားရပါးရလိုး ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကွဲပြဲပစေ ”
ဆိုသော အိမွန်ကျော်၏ အားမလိုအားမရအော်ဟစ်သံနှင့်အတူ ကိုနန္ဒ၏ သရဲမရဲစီးသလို တဘောက်ဘောက်တဇွပ်ဇွပ် ပတ်ကြမ်းတိုက် လိုးချလိုက်သော အသံဗလံများက အခန်းလေးထဲမှာ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရထွက်ပေါ်လို့လာသည်။ နော်အေးမူလည်း သူ့သူဋ္ဌေးမ မမလေးအိမွန်တစ်ယောက်လုံး အောက်မှာရှိနေပြီး သူတို့အတွဲကကုတင်ပေါ်မှာဖြစ်နေ၍ အရမ်းကိုအားနာသွားသည်။ လီးစုပ်ရင်းတန်းလန်းက ကျော်မြလွင်လီးကိုတစ်ဖက်ကကိုင်ရင်း …
“အစ်ကို အောက်ဆင်းရအောင်နော် အစ်ကိုလုပ်ရင် အောက်မှာပဲလုပ် ”
“ဒါဆို မမွန်တို့နဲ့ ဘေးချင်းကပ်ရက်ဖြစ်နေမှာပေါ့”
“ဖြစ် ဖြစ်ပစေပေါ့ အစ်ကိုရာ နော်နော် မ မရှက်တော့ပါဘူး ”
“အေး ကောင်းတယ် ငါ နင့်စောက်ပတ်ကို နှစ်ချီလောက်လိုးမယ် ပြီးရင် နင့်ဖင်ထဲလီူထည့်လိုးမှာနော် အဲတော့မှ ငြင်းမယ်မကြံနဲ့ ကြားလား ငါပြောတာ”
နော်အေးမူ ခေါင်းတွင်တွင်ညိတ်ပြလိုက်သည်။
“အစ်ကိုရယ် လိုးပြီဆိုနေမှတော့ ဖင်လိုးလိုးခေါင်းလိုးလိုး ဘာမှမထူးပါဘူး အတူတူပဲ အစ်ကို့သဘောရှိသာလုပ်ပါတော့ ကဲ မြန်မြန် အောက်ဆင်းရအောင် နော်နော့်ကိုလည်း သူတစ်ချိန်လုံး အဖုတ်ချည်းယက်ယက်ပေးနေတာ မခံနိုင်တော့ဘူး ဟင်း ဟင်း”
နှစ်တွဲစလုံး ကုတင်အောက်ရှိကြမ်းပြင်ထက်မှာ ဘေးချင်းယှဉ်လျက် ကပ်ရက်သားလေးဖြစ်သွားကြသည်။ ကျော်မြလွင်လည်း ကိုနန္ဒပုံစံအတိုင်းနည်းယူပြီး နော်အေးမူကို လှေကြီးထိုးလိုးသည်။ အိမွန်ကျော်ကောင်းခန်းရောက်တုန်းမို့ ကိုနန္ဒအပေါ်စီးက လိုးသလောက် အောက်ကနေ သူမဖင်ကြီးကိုကော့ကော့ခံပေးနေရင်းမှ နော်အေးမူဖက်ကို အသာရွှေ့လာခဲ့ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းလေးကို အသာအယာနမ်းစုပ်လိုက်သည်။
“ပျော်လား အေးမူ နင်ရောငါရော ဒီလို အတူတူအလိုးခံရမယ်လို့ တစ်ခါမှတောင် မစဉ်းစားဖူးဘူး ဘယ့်နှယ်လဲ နင့်လူလီးကိုရော ကြိုက်ရဲ့လား ”
“ကြိုက် ပါတယ် မမရယ် မမ ကျွန်မကိုစိတ်မဆိုးပါနဲ့နော် ”
“ဟယ် စိတ်ဆိုးစရာလား နင်လည်း နင့်စောက်ပတ်နဲ့နင် အလိုးခံတာ ငါ့စောက်ပတ်ငှားလိုးတာမှမဟုတ်တာ လုပ်စရာရှိလုပ် ဘာမှမတွေးနဲ့”
မမမွန်ရဲ့အားပေးမှုက သူမရမ္မက်ဇောကိုပိုကြွလာစေသလိုပဲလို့ နော်အေးမူခံစားရသည်။ ကျော်မြလွင်လိုးချက်က တစ်စထက်တစ်စ ပိုမိုပြင်းထန်လာရာ မျက်နှာကလေးရှုံ့မဲ့ညည်းညူရင်း အောက်ကနေလည်း မမမွန်အလိုးခံသလို ဖင်လေးကို ကော့ကော့ထိုးပေး နေမိရာက သူတို့မိန်းမသားနှစ်ယောက်သား ယောက်ျားနှစ်ယောက်ရဲ့ကာမအလိုကို စိတ်လိုက်မာန်ပါကြီး လိုက်လျောဖြည့်ဆီးရင်း မောရပန်းရမှာကိုတောင်မေ့လျော့နေမိကြလေသည်။
ပြိုင်တူတစ်ချီအပြီးမှာ နောက်တစ်ချီအတွက် သိပ်အချိန်ပေးစရာမလိုဘဲ လူလဲပြီး အလိုးခံကြသည်။ ကိုနန္ဒက အိမွန်ကျော်အနားကနေ နော်အေးမူဆီရောက်လာပြီး ခွေးကုန်းတစ်ချီလိုးသည်။ ကျော်မြလွင်က ခုနကစောက်ပတ်လိုးပြီးပြီမို့ အိမွန်ကျော်ဖင်ပေါက်ကို နော်အေးမူအရှေ့မှာပင် အတန်ကြာအောင် ယက်လိုက်စုပ်လိုက်လုပ်လုပ်ပြီး ဆီတောင်မဆွတ်တော့ဘဲ သူမဖင်ကို အပီအပြင်လိုးပစ်လိုက်သည်။
နော်အေးမူ ဖင်လိုးမှုမြင်ကွင်းကို နီးနီးကပ်ကပ် အသေအချာမြင်တွေ့လိုက်ရ၍ ဖင်ခံချင်စိတ်ပင်ပေါက်လာမိသည်။ ကိုနန္ဒကလည်း ကျော်မြလွင်ဖင်လိုးမှုဝါသနာကြီးမှန်းသိ၍ နော်မူ့စောက်ပတ်ကို တစ်ချက်ချင်း လိုးဆောင့်ပေးနေရင်းကနေ သူမဖင်ပေါက်ကလေးထဲကို လက်ထည့်၍ ဖင်အသင့်ဖြစ်အောင် လက်ချောင်းများနှင့်ဆွဆွပေးလိုက်ရာ နော်အေးမူအတွက် အတိုင်းထက်အလွန်ပင်ဖြစ်သည်။
သူမရဲ့ငုပ်လျှိုးနေသော တဏှာစိတ်ရိုင်းတွေ အကြွကြီးကြွလာရလျက် အောက်ကနေ သိသိသာသာကော့ပျံညှောင့်ပေးလာရင်းက စောက်ရည်အထွက်လွန်ကာ တစ်ချီပြီးတစ်ချီ အပြီးမြန်သွားရသည်။ နော်အေးမူအနေနှင့် အိမွန်ကျော်ရဲ့မိန်းမသားချင်းစာနာနားလည်မှုအပြည့်ပေးနိုင်ခြင်းကလည်း သူမရဲ့ကာမဂုဏ်လိုအင်ကို ဆုံးခန်းတိုင်ရောက်ရှိအောင်တက်လှမ်းရာမှာ တစ်ဖက်တစ်လမ်းက အထောက်အပံ့ပေးသလိုဖြစ်နေတာအမှန်ပင်။
နောက်တစ်ချီ ကျော်မြလွင်နှင့်အတွေ့မှာ သူမကြိုတင်တွက်ဆပြီးဖြစ်သည့်အတိုင်း နော်အေးမူရဲ့ဖင်ပါကင်လည်း အပွင့်ကြီးပွင့်ခဲ့ရပြီး ဖင်လိုးမှုကို တစ်ညတည်းနှင့်သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကြုံလိုက်ရသဖြင့် တော်တော်ကလေးကို အီဆလံဝေကာ ဖင်ဇိမ်တွေ့သွားရလေသည်။
............................................................................................
အခန်း ( ၉ )
နောက်ပိုင်းအချိန်တွေမှာ သူတို့နှစ်ယောက်နှင့်ဆုံတိုင်း နော်အေးမူ စောက်ပတ်ရောဖင်ပေါက်ရော နှစ်ပင်လုံးစိတ်ကြိုက်အလိုးခံသည်။ အိမွန်ကျော်ကလည်း အချိန်ရတိုင်း သူမကို ဖင်ခံပုံနည်းနာနိဿယတွေကို မချွင်းမချန်သင်ကြားပေးသဖြင့် နော်အေးမူလည်း တဖြည်းဖြည်းကျင့်သားရလာကာ နာကျင်မှုလုံးဝမရှိတော့ဘဲ တစ်ကြိမ်ထက်တစ်ကြိမ် အရသာပိုတွေ့လာပြီး နည်းလမ်းစုံစွာဖြင့် ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံနိုင်လာလေသည်။
အိမွန်ကျော်နှင့်အိမ်ဖော်မလေးနော်အေးမူတို့ ညတိုင်းနီးပါးလောက် ကိုနန္ဒတို့နှစ်ယောက်နှင့်စခန်းသွားကြသည်။ ကျော်မြလွင်လည်း သူမလိုးဖူးသေးသော နော်အေးမူရဲ့ဖင်ပေါက်အသစ်စက်စက်ကလေးကိုတွေ့ပြီး အချိန်ရတိုင်းအားအားရှိ ဖင်ပဲလာလိုးလေ့ရှိတာမို့ နော်အေးမူတစ်ယောက် တစ်စတစ်စနှင့် ဖင်ခံမှုကို ပိုကျွမ်းကျင်လာသည်။ ကျော်မြလွင်အနေနှင့် ခြံဝန်းချင်းဘေးချင်းကပ်ရက်ဖြစ်သော သူမထံကိုအချိန်မရွေးလာရောက်နိုင်သည်ဖြစ်ရာ နှစ်ယောက်သား အခြားသူတွေထက်ပိုပြီး တွေ့ဆုံခွင့်ရနေလေသည်။
အိမွန်ကျော်ကတော့ သူမအဖြစ်နှင့်မတူချေ။ ယောက်ျားတစ်ယောက်နှစ်ယောက်နှင့် စောက်ပတ်နှင့်ဖင်အလိုးခံရခြင်းထက် ယောက်ျားသုံးလေးငါးယောက် အုပ်စုဖွဲ့လိုးရတာကို ပိုပြီးအားသန်သူဖြစ်ရာ သူတို့နောက်ကွယ်မှာ ကိုနန္ဒနှင့်ကြိတ်ပုန်းခုတ်ခုတ်ပြီး နော်မူနှင့်ကျော်မြလွင်မသိအောင် မောရစ် ကံထူးနှင့် ပထန်စိုးမြင့်အပါအဝင် ကုလားသုံးကောင်နှင့် နေရာပေါင်းစုံမှာ မကြာခဏ တိတ်တဆိတ် တွေ့ဆုံစခန်းသွားကြလေ့ရှိပါသည်။
ကိုနန္ဒကိုယ်တိုင်လည်း ရာဂထန်ပြင်းလွန်းသည့် အိမွန်ကျော်ကို တအံ့တသြ ဖြစ်ရသည်အထိပင်။ သူမခင်ပွန်းဖြစ်သူလည်း ရောက်မလာသေး၍ အိမွန်ကျော်စိတ်ရှိလက်ရှိ ကဲချင်တိုင်းကဲနေပေရာ ကာမဂုဏ်ကို အလွန်အကျူးလိုက်စားလွန်းသဖြင့် သူမပုံစံလေးကိုက ဖာသည်ရုပ်ပင် ပေါက်မတတ်ရှိနေလေတော့သည်။
ကံထူးတို့ ကုလားသုံးကောင်ကလည်း အလကားရသည့်အသားမို့ သူမကိုနည်းနည်းကလေးသော်မှ ချမ်းသာမပေးနိုင်ကြချေ။ အခွင့်အရေးရလျှင် ရသလိုဆော်သည်။ ဖင်ရလျှင်ဖင်လိုး၍ စောက်ပတ်ရလျှင်စောက်ပတ်လိုးသည်။ ဧရာမကြီးသောလီးကြီးတွေနှင့် လေးငါးခြောက်ရက် တစ်ပတ်တန်သည် အခန်းအောင်းပြီး အသားကုန်ဆော်လိုက် အလုပ်ပေါ်လာချိန်မှာ တစ်ရက်နှစ်ရက် ခေတ္တခဏနားလိုက်နှင့် ကံထူး စိုးမြင့်တို့ကျင်လည်ရာ ရပ်ကွက်ထဲအထိ အိမွန်ကျော် ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် မကြာခဏ ရောက်ဖြစ် ခဲ့လေသည်။
နောက်ပိုင်း စီးပွားရေးသမားတစ်ပိုင်းဖြစ်ပြီး ဆေးအရောင်းအဝယ်ဘာညာ သူတို့မသိသောကိစ္စတွေနှင့် အမြဲအလုပ်ရှုပ်ကာ မကြာခဏခရီးယာယီထွက်နေရသော မောရစ်နှင့် သိပ်မဆုံဖြစ်ကြတော့ဘဲ ကံထူး စိုးမြင့်နှင့်အတူ ကံထူးမိတ်ဆက်ပေးသော အခြား သူမနှင့်တစ်ခါမှ သိကျွမ်းရင်းနှီးမှုမရှိသည့် သူစိမ်းယောက်ျားသုံးလေးယောက်ကိုပါ တစ်ညတည်းမှာ အတူတကွလက်ခံတွေ့ဆုံကာ မီးကုန်ယမ်းကုန်ပျော်ပါးရင်း ရမ္မက်ရေယဉ်ကြောထဲမှာ အတိုင်းမသိမျောပါနေခဲ့မိပြန်သည်။
(မောရစ်က နောက်ပိုင်း ဆေးမှုနှင့် ထောင်လေးငါးနှစ်ကျသွားသလိုလို ဘာလိုလို သတင်းကြားရသည်။ ဟုတ်မဟုတ်တော့ သူမလည်း အရေးတယူ စုံစမ်းမေးမြန်းခြင်းမရှိ၍ တပ်အပ်သေချာမသိခဲ့ရပါ။ သူ့ကဏ္ဍနှင့်သူ တစ်ခြားစီဖြစ်သည်။ စကားချပ်)
အိမွန်ကျော် ကုလားအုပ်စုထဲမှာ မျက်နှာသာအပေးဆုံးက ကံထူးဖြစ်သည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ကိုနန္ဒကဲ့သို့ပင် ဂေါ်လီထည့်သွင်းပြီး အပြတ်ပြုပြင်ထားသည့် ကံထူး၏လီးကြီးကို တမ်းတမ်းစွဲဖြစ်နေမိသည်။ ငွေမရွှင်သော်လည်း သူမလိုမိန်းမတစ်ယောက် ကျလောက်အောင်ပင် ပြုစုပေးနိုင်သူဖြစ်သည်။ ကံထူးခေါ်လျှင် ခေါ်သည့်နေရာကို အိမွန်ကျော် မဖြစ်မနေသွားသည်။ တချို့နေ့တွေမှာ ကိုနန္ဒပင်မပါချေ။
ကံထူးနှင့်အတူ သူ့ဘော်ဒါသုံးလေးယောက် (စိုးမြင့်လည်း ပါတတ်သည်။) အမြဲရှိနေတတ်ပြီး သူမအလာကိုစောင့်ကာ အခန်းတစ်ခန်းထဲမှာ အပီအပြင် ကိုင်ကြနှိုက်ကြ ပွတ်ကြလုပ်ပြီး မမောနိုင်မပန်းနိုင် အပြာဇာတ်ခင်းကာ မချောတစ်ယောက် ကိုယ်သုံးယောက် ဒါမှမဟုတ်လေးယောက်ငါးယောက် အပြာဇာတ်ဝင်ခန်းရိုက်ကြသည်။ အိမွန်ကျော် ဂေါ်လီလီးရော ဆေးလီးရော လီးမှန်လျှင် အကြီးအသေး အတိုအရှည်ပါမကျန် အကုန်တွေ့ခွင့်ရသည်။ အကုန်အလိုးခံခဲ့သည်။
ယောက်ျားဖြစ်သူ ဦးထွန်းနိုင်ကို ချစ်လို့ယူခဲ့ခြင်းမဟုတ်သလို သူမနှလုံးသားမှာလည်း အချစ်ဆိုတာ ဘယ်သောအခါမှ ရှိခဲ့သူမဟုတ်ပါ။ ရင်ခုန်စရာဆိုလို့ လီးမြင်လျှင် ရင်ခုန်သည်။ လီးကြီးကြီးရှည်ရှည်နှင့်သာလိုးရလျှင် တစ်နေကုန် ထမင်းမေ့ဟင်းမေ့ဖြစ်မည်။ ဒါပဲဖြစ်သည်။
ကိုနန္ဒလည်း အိမ်မှာကျန်ခဲ့ရင်း နော်အေးမူကို သူတစ်ယောက်တည်း အပိုင်ကိုင်ကာလိုးလိုက် ကျော်မြလွင်နှင့်နှစ်ယောက်ပေါင်းလိုးလိုက် လုပ်ပြီး တချို့ညတွေမှာဆိုလျှင်လည်း အပြင်ကနေ သူနှင့်အဆက်အသွယ်ရှိဖူးသည့် ကြေးစားဖာမတွေ တစ်ယောက်စနှစ်ယောက်စ သွေးတိုးစမ်းကာ ခေါ်ခေါ်လာပြီး မော်အေးမူနှင့်ပါမိတ်ဆက်၍ အတူတကွ ပျော်ပွဲကျင်းပလေ့ရှိကြသည်။
ကာမအမှုကိုကျွမ်းသူများ ဖြစ်၍လည်း ဒီလုပ်ရပ်က သူမ၏ကာမနှင့်စပ်လျဉ်းသည့် အငုံ့စိတ်ကို အထူးပင် ဆွဲဆောင်ညှို့ငင်လှုံ့ဆော်နိုင်စွမ်းရှိပေသည်။ နော်အေးမူအဖို့တော့ ကာမအရသာဟာ ဘယ်လောက်ထူးကဲသလဲဆိုတာကို အချိန်နှင့်အမျှ ပိုမိုသိခွင့်ရလာပြီး လူတွေအကြောင်းလည်း ပိုသိလာခဲ့သည်။ အိမွန်ကျော်ပင် ရိပ်စားမိခြင်းမရှိဘဲ ရပ်ကွက်ထဲက တချို့အပျော်မယ်တွေ (ဖာသည်မတွေ) နှင့်ပါ နော်အေးမူတစ်ယောက် ညီအစ်မအရင်းအခြာနှင့်မခြား တရင်းတနှီးခင်မင်မှု ရှိလာခဲ့သည်။
အိမွန်ကျော် အိမ်မှာမရှိချိန်တွေမှာဆိုလျှင် နော်အေးမူလည်း ကိုနန္ဒနှင့်ကျော်မြလွင်ကို အကြောင်းပြုပြီး အပြင်လောကကို သုံးလေးကြိမ်မက မကြာမကြာ အလည်အပတ် ထွက်တတ်နေပြီ။ မသူတော်တွေနှင့် အဖွဲ့ကျပေါင်းဖက်မိနေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ဖာမတွေက နော်အေးမူကို သူတို့လိုထန်လာအောင် စနစ်တကျဆွဲဆောင်စည်းရုံးကာ လိုင်းသွင်းပေးလိုက်သည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် လီးဆိုလျှင်ဘယ်လီးဖြစ်ဖြစ် ကြောက်စရာမလိုဘူး ဆိုသော သင်ခန်းစာကို နော်အေးမူခေါင်းထဲအရောက် ရိုက်သွင်းပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။
ဒီလိုနှင့် ဦးထွန်းနိုင် သမီးတွေကျောင်းတက်ဖို့ကိစ္စအတွက် သူ့မယားကြီးမှရသည့် သမီးနှစ်ယောက်ဖြစ်သော ခင်မူယာစိုးနှင့်ခိုင်မာလာစိုး ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကို ခေါ်ပြီး အိမ်ကို ပြန်လည်ရောက်ချလာခဲ့လေသည်။
အိမွန်ကျော် သူ့လင်ပါသမီးနှစ်ယောက်ကို ကောင်းမွန်စွာကြိုဆိုသည်။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အစကတည်းက မြင်ဖူးတွေ့ဖူးကာ သိကျွမ်းရင်းနှီးပြီးဖြစ်၍လည်း ဘာပြဿနာတစ်စုံတစ်ရာမှ မပေါ်ပေါက်ခဲ့ပါချေ။ သမီးတွေကို တတ်နိုင်သလောက် စောင့်ရှောက်ဖို့ အကြောင်း ပြောပြီး ဦးထွန်းနိုင်လည်း အိမွန်ကျော်ခါးကိုဖက်ကာ အိမ်ပေါ်ထပ်သို့လှမ်းတက်လာခဲ့လေသည်။
ကောင်မလေးနှစ်ယောက်စလုံးက ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကအစ ရုပ်ရည်ရူပကာအဆုံး တော်တော်ကလေး ကြွကြွရွရွ လှတပတရှိသူတွေ ဖြစ်သည်။ အသားအရေ ဖြူဖြူဝင်းဝင်းနှင့် ယောက်ျားသားတို့ကြိုက် တင်းတင်းရင်းရင်း အလုံးအထည်ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးရှိလှသော အလှပဂေးမကလေးနှစ်ယောက်ကို အိမွန်ကျော်စေ့စေ့စပ်စပ်အကဲခတ်ရင်း ဘယ်သူမှမမြင်အောင် တစ်ယောက်တည်း လျှို့ဝှက်စွာ ကြိတ်ပြုံးလိုက်မိသည်။
အကြီးမ ခင်မူယာစိုးက အသက် ၂၂ နှစ် ကျော်ရုံလေးဖြစ်ပြီး အငယ်မ ခိုင်မာလာစိုးကတော့ ၁၉ နှစ်ကျော် ၂၀ နီးပါးလောက်တော့ ရှိမည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အသက်ချင်းမတိမ်းမယိမ်း ရုပ်ရည်လည်း ခပ်ဆင်ဆင်ရှိကြပြီး (အမေတူသမီးများဖြစ်၍ ချောမောလှပကြသည်။) တင်ကလေးကောက်ကောက် ရွှေရင်ကလေးမောက်မောက်နှင့် မှိုစို့မျှစ်ပေါက်ပမာ တစ်တစ်ရစ်ရစ် ကြော့ရှင်းလှပစွာရှိနေပုံမှာ အလွန်ပင် ချစ်စရာကောင်းလှပေသည်ဟု အိမွန်ကျော်စိတ်ထဲက မှတ်ချက်ချလိုက်မိသည်။
သူမတို့နှစ်ယောက်ရောက်လာချိန်ကစပြီး နော်အေးမူလည်းခြေချုပ်မိကာ ပိပိရိရိ အပိုးကျိုးကျိုးနေထိုင်ပြီး တစ်ခါတစ်ရံလောက်သာ ကိုနန္ဒအခန်းထဲသွားရောက်၍ ကျော်မြလွင်နှင့်ကိုနန္ဒတို့နှစ်ယောက်နှင့် လူမသိသူမသိ တိတ်တဆိတ်တွေ့ဆုံပြီး မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ချစ်စခန်းသွားကြပါသည်။ ခါတိုင်းကဲ့သို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်မရှိပေမယ့် ကာမအရသာကိုတော့ သူမအလိုရှိသမျှ အပြည့်အဝ ရရှိသည်ပင်။ ခိုးစားရတဲ့သစ်သီး ပိုချိုသည်ပဲ မဟုတ်လား။
အိမွန်ကျော်တစ်ယောက်သာ အပြင်ထွက်ကဲဖို့ အခွင့်မသာတော့ဘဲ ခင်ပွန်းဖြစ်သူအလစ်ကို အသာချောင်းနေရသည်။ ဒီကြားထဲ အသက်ကြီးမှ မြင်းအစီးခံချင်သည့် ဦးထွန်းနိုင်ကြောင့် သူ့အလိုကျဖြစ်အောင် အိပ်ခန်းထဲမှာ အချိန်မှန်မှန်မြင်းစီးပေးနေရသေးသည်။ ဦးထွန်းနိုင်လည်း အသက်ကြီးလာလို့သာ မယားတစ်ယောက်နှင့် အသာငြိမ်နေရခြင်းဖြစ်ပြီး ငယ်စဉ်တုန်းကတော့ လွန်လွန်ကျွံကျွံ အပျော်အပါး လိုက်စားခဲ့သူ တစ်ယောက်သာဖြစ်လေရာ သူ့အတွေ့အကြုံတွေကတော့ အိမွန်ကျော်အတွက် အံ့သြလောက်စရာကြီး ဖြစ်နေသေးတော့သည်။
လီးကလည်း ကိုနန္ဒတို့ ကံထူးတို့ကိုသာ မမီပေမယ့် သာမန်လီးထက်တော့ အရွယ်အစား ပို၍ကြီးမားသည်။ အဆိုးဆုံးက သူနှင့်အိပ်ခန်းထဲမှာ ကာမဆက်ဆံပြီဆိုလျှင် တော်ရုံနှင့်လီးမတောင်တတ်သလို တော်ရုံနှင့်လည်း မပြီးမစီးနိုင်ဘဲ မိနစ်ပေါင်းအတော်ကြာကြာ အချိန်ဆွဲ၍လိုးနိုင်စွမ်းရှိသူပင်ဖြစ်ပေသည်။
ဦးထွန်းနိုင် အလုပ်ထဲပြန်မသွားမချင်း တစ်လကျော်လောက် လင်မယားနှစ်ယောက် နေ့တိုင်းကာမဆက်ဆံကြပြီး သူလုပ်ငန်းကိစ္စနှင့် တောင်ငူဖက်ထွက်သွားတော့မှ အိမွန်ကျော် သက်ပြင်းဟင်းကနဲ ချနိုင်ပေတော့သည်။ ညတိုင်းလိုလို တစ်ညမပျက် လိုးနိုင်စွမ်းရှိသည့် လင်ဖြစ်သူအပေါ် အိမွန်ကျော်တစ်ယောက် လက်ဖျားခါမိပေသည်။ သမီးအကြီးမလေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းယဉ်ပါးအောင် အချိန်ယူ သိမ်းသွင်းရမည်။ ပြီးနောက်မှ အငယ်မလေးပေါ့။
ဒီကိစ္စက ထင်သလောက်ပင် မကြာမြင့်လိုက်ပါ။
တစ်လကျော်လောက်အကြာမှာပင် အိမွန်ကျော် သူမလိုချင်သည့်အနေအထားကို လွယ်လင့်တကူရရှိခဲ့ပါသည်။ အကြီးမခင်မူယာစိုး တစ်ယောက် တက္ကသိုလ်မှာ စာတမ်းကိစ္စ ဆရာတစ်ယောက်စီ သွားရောက်မေးမြန်းပြီး အပြန်မှာ ကားတစ်စီးနှင့်မတော်တဆ ပွတ်တိုက်မိပြီး ခြေကျင်းဝတ်လည်သွားသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အိမွန်ကျော်နှင့်အိမ်ဖော်မလေးနော်အေးမူရယ်ပဲ သူမကိုပြုစုပေးရပြန်ပါသည်။
ရက်သတ္တပတ် နှစ်ပတ်ခန့်ကြာပြီးနောက်မှာတော့ …
သူမအိပ်ခန်းထဲမှာ အနီးကပ်ဆေးလိမ်းရင်း ပတ်တီးလဲလှယ်ရင်း လက်ပွန်းတတီးနေထိုင်လာကြရာက တဖြည်းဖြည်းနှင့် ရင်းနှီးမှု ပိုမိုလာခဲ့ကြပြီး မိထွေးနှင့်လင်ပါသမီးအဆင့်ကနေ ငယ်ပေါင်းကြီးဖက်ပမာ စလိုက်နောက်လိုက် ပရောပရီနေသည့်အဆင့်ကို မထင်မှတ်ဘဲ ရောက်ရှိလာခဲ့ကြသည်။ မိန်းမသားချင်း ဘာကြိုက်တတ်သလဲဆိုတာကအစ သိပြီး အထာလည်းနပ်နေသူပီပီ ဟိုကိုင်ဒီတွယ် စသလိုနောက်သလိုနှင့်ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ကြရာက ကိုယ်ခန္ဓာချင်းရင်းနှီးထိတွေ့ခွင့်ကိုရလာသည်။
ဦးထွန်းနိုင်အိမ်မှာမရှိချိန်ဆိုလျှင် နှစ်ယောက်သား အခန်းထဲမှာ အောကားတစ်ကားပြီးတစ်ကား အတူထိုင်ကြည့်ကာ ကိုင်ကြပွတ်ကြ နို့ကိုင်အဖုတ်နှိုက်လုပ်လာနိုင်ကြသည်။ ခင်မူယာစိုးလည်း ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် ကာမအရသာကိုမြည်းစမ်းဖူးသူတစ်ယောက်ဖြစ်နေရာ နှစ်ယောက်သား ရမ္မက်အာသာဖြေကြရာမှာ ဘာအခက်အခဲတစ်စုံတစ်ရာကိုမှ မတွေ့ကြရပါ။
သူမပြောပြချက်အရ အငယ်မလေး ခိုင်မာလာစိုးနှင့်သူမတို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက် ညီအစ်မချင်းပင်ဖြစ်လင့်ကစား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အိမ်မှာနေရင်းလည်း မကြာခဏပွတ်ကြကိုင်ကြ ကလူကျီစယ်ကြရင်း လေးငါးကြိမ်မက ရမ္မက်နယ်ကျွံဖူးခဲ့ကြောင်းသိရပြန်သည်။
အိမွန်ကျော်အတွက်တော့ သူမတစ်သက်တာမှာ အကြားချင်ဆုံးသော သတင်းကောင်းတစ်ရပ်ပါပေ။
နောက် သိပ်မကြာမီမှာပင် နော်အေးမူတစ်ယောက် အိမွန်ကျော်ဆီကိုလာပြီး အငယ်မလေးခိုင်မာလာစိုးနှင့်သူမတု့ိနှစ်ယောက် လွန်ခဲ့သည့်ရက်သတ္တ ၁ ပတ်လောက်ကစ၍ ညတိုင်းအချိန်မှန် ပွတ်ကြကိုင်ကြ စောက်ပတ်လင်ကွင်းရိုက်ကာ အပြန်အလှန် စုတ်ကြမှုတ်ကြကြောင်းများကို မစားရဝခမန်းလာရောက်သတင်းပေးပြောပြပြန်ပါသည်။ ကိုနန္ဒပင် မကြာခဏလာရောက်ချောင်းကြည့်ပြီး အပိုင်လိုးဖို့ ခွင်ဆင်နေပြီဟု ပြောပြရာ အိမွန်ကျော် ကိုယ့်နားတောင်ကိုယ်မယုံဘဲ ဖြစ်ရလေတော့သည်။
........................................................................................................
နိဂုံး
ဒီ နောက်ပိုင်းနေ့ရက်များကတော့ လျင်မြန်စွာ ကုန်ဆုံးသွားသည်။ အိမွန်ကျော်ရဲ့အဆွယ်ကောင်းမှုဖြင့် ခင်မူယာစိုးလည်း သူမအိပ်ခန်းထဲမှာ သူမနှင့်အတူ ကိုနန္ဒနှင့်ရော ကျော်မြလွင်နှင့်ပါ တူးအင်န်ဝမ်း (2 in 1) သရီးဆမ်း (3some ) ဖိုးဆမ်း (4some) ဇာတ်ကို ပိုင်ပိုင်ကြီးကနိုင်ခဲ့ပြီဖြစ်ရာ အိမွန်ကျော်အဖို့ ပျော်မဆုံးတော့ပြီ။ အငယ်မလေးခိုင်မာလာစိုးလည်း အိမ်ဖော်ကရင်မလေး နော်အေးမူတစ်လှည့် မိထွေးကတစ်လှည့် လီးအတုနှင့်ပယ်ပယ်နယ်နယ်အဆော်ကောင်းခဲ့၍ ကျောင်းကိုပင် မှန်မှန်မတက်နိုင်တော့သည့် အခြေကိုရောက်နေသည်။
အကြီးမ မရှိသည့်အချိန်မှာ အငယ်မလေးကို အတုနှင့်ဝိုင်းဆော်ပြီး အငယ်မလေးကျောင်းတက်လျှင် အကြီးမနှင့် ပက်ပက်စက်စက် နှစ်ပါးသွားကြသည်။ နော်အေးမူလည်း အကြီးမခင်မူယာစိုးရဲ့လင်စွဲတစ်ယောက်ဖြစ်မှန်းမသိဖြစ်လာသည်။ နှစ်ဦးသားတွေ့လိုက်တိုင်း ဏှာအကြောင်းတွေပဲ ခေါင်းချင်းဆိုင်ကာ စကားတွတ်ထိုးပြောလေ့ရှိကြကြောင်း နော်အေးမူက အိမွန်ကျော်ကို တစ်ဆင့်ပြန်လည် ဖောက်သည်ချ ပြောပြသည်။
ကိုနန္ဒကတော့ အကြီးမကိုစောက်ပတ်ရောဖင်ရောလိုးပြီး ဂေါ်လီလီးကိုတမ်းတမ်းစွဲဖြစ်အောင် လုပ်နေသည်။ ခိုင်မာလာစိုးကိုတော့ သူအကွက်ချောင်းနေတုန်းပဲဖြစ်ပြီး အိမွန်ကျော်တို့ဖက်ကလည်း အချိန်မတန်သေး၍ သူနှင့် လွှတ်ပေးခြင်မရှိကြောင်း သူ ကောင်းကောင်းသဘောပေါက် နားလည်ပြီးလည်းဖြစ်သည်။
တစ်နေ့ …
ဦးထွန်းနိုင်အလုပ်ထဲမှာရှိနေခိုက် ကျန်းမာရေးအခြေအနေပုံမှန်ပြန်ဖြစ်လာပြီဖြစ်သော ခင်မူယာစိုးကို အပြင်ထွက်လည်မည် ဟု ဆိုပြီး သူမနှင့်အတူ တစ်ယောက်တည်း အိမ်ကနေခေါ်ထုတ်လာကာ ကြိုတင်အချိန်းအချက်လုပ်ထားခဲ့သည့်အတိုင်း ကံထူးအသင့်စီစဉ်ပေးထားသည့် မြို့ပြင်ဖက်တိုက်တန်းလျားတစ်ခုဆီ သွားရောက်ပြီး သူတို့အလာကို စောင့်ဆိုင်းနေလိုက်သည်။
အလုပ်တန်းလျားတစ်ခုဖြစ်၍ နေ့ဆိုင်းအလုပ်ကြမ်းသမားတွေ လုပ်ငန်းခွင်ထဲ အသီးသီးရောက်နေကြရာ လူသူကင်းရှင်း တိတ်ဆိတ် နေသည်။
သိပ်မကြာလိုက်။ ကံထူးတို့အဖွဲ့ (ကံထူးနှင့်သူ့အပေါင်းအသင်း လေးငါးယောက်) လုပ်ငန်းသုံး လိုက်ထရပ်ကားတစ်စီးနှင့် ရောက်ချလာပြီး အတူတူသောက်ကြစားကြလုပ်ရင်း အိမွန်ကျော်လည်း
“ဒါ မမ မိတ်ဆွေတွေ မူယာနဲ့မိတ်ဆက်ပေးရမယ် ဒီမှာ တစ်နေ့လုံး အေးဆေးနားပြီးမှ တို့ အိမ်ပြန်ကြမယ်”
ဆိုပြီး တစ်ယောက်ချင်းစီနှင့် သူမကိုမိတ်ဆက်၍ ဝီစကီအရက်ကိုပါ ခင်မူယာစိုး အရှေ့က ဖန်ခွက်ထဲကို ငှဲ့ထည့်ပေးလိုက်ရာက ယောက်ျားသားတစ်စုကြားထဲမှာ သူမတို့မိန်းမသားနှစ်ယောက်တည်း အရက်ကလေးထွေထွေနှင့် ဘာညာသာရကာ ညစ်တီးညစ်ပတ်စကားများ ပြောဆိုဟီလာတိုက်နေကြပြီး အိမွန်ကျော်လည်း ကံထူးကို မသိမသာမျက်စပစ်၍ အကြီးမခင်မူယာစိုးကို တာဝန်ယူစေလိုက်ကာ သူမက အခြားယောက်ျားသားနှစ်ယောက်နှင့်အတူ တန်းလျားရဲ့အဆုံးထောင့်စွန်မှာရှိသည့် စတိုခန်းတစ်ခုထဲသို့ ကူးလာခဲ့လေသည်။
ကံထူးရဲ့လူသုံးလေးယောက်အနက် ယခုပါလာသည့်နှစ်ယောက်သာ သူမနှင့်တွေ့ဆုံဖူးသည်။ လူရင်းတွေဖြစ်တာမို့ စကားအပိုပြောစရာမလိုဘဲ အိမွန်ကျော်လည်း စတိုခန်းထဲက ထင်းရူးသေတ္တာတစ်လုံးပေါ်မှာ တင်ပလွှဲလေးအသာထိုင်လိုက်ပြီး သူမကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီအဝတ်အစားများကို တစ်ခုမကျန်ချွတ်ချပစ်လိုက်ပါသည်။ ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကလည်း သူတို့ကိုယ်ပေါ်မှာဝတ်ဆင်ထားသည့် အပေါ်အင်္ကျီနှင့် လုံချည်များချွတ်ပစ်လိုက်ကြပြီး သူမရှိရာဆီအသာချဉ်းကပ်လာကြလေသည်။
ဒီ့နောက်မှာတော့ နှစ်နာရီနီးပါးခန့် အချိန်ကြာမြင့်သည့် အပြာခန်းလေးတစ်ခု မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ပဲ စတင်ဖွင့်လှစ်လိုက်ပြီဖြစ်သည်။ အိမွန်ကျော် သူစိမ်းယောက်ျားနှစ်ယောက်လုံးရဲ့လီးကြီးတွေကို မရွံမရှာစုပ်ပေး လျှာနှင့်လည်းယက်ပေးသည်။ ထင်းရူးသေတ္တာကြီးပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ပြီး အလိုးခံသည်။ ခွေးကုန်းလည်း ကုန်းပေးသည်။ တစ်ယောက်နှစ်ချီစီ အပီအပြင်လိုးကြရာမှာ ကာမသုခကို အပြည့်အဝပင် ရရှိခဲ့သည်။
စတိုခန်းထဲကို နောက်တစ်ယောက် ထပ်လိုက်လာတော့ သူ့ကိုပါ တစ်ချီကုန်းပေးလိုက်ရသေးသည်။
ခေတ္တအနားယူပြီး ကံထူးတို့ရှိရာအခန်းဖက်ပြန်လျှောက်လာရာ အသံဗလံများကို စတင်ကြားနေရပြီ။
အခန်းထဲမှာတော့ ကံထူးနှင့်အခြားအမျိုးသားကြီးတစ်ယောက်က ခင်မူယာစိုးကို နှစ်ယောက်ဝိုင်းညှပ်ပြီး အပေါ်ကတစ်ယောက် အောက်ကတစ်ယောက်ဆိုသလို သူမစောက်ပတ်ကိုတစ်ယောက်လိုးပြီး ဖင်ပေါက်ကို ကျန်တစ်ယောက်က လိုးပေးနေကြရာ ခင်မူယာစိုးခမျာ တအုအု တအင့်အင့် ညည်းသံတွေ အဆက်မပြတ်ထွက်ပြီး ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကြားမှာ အလူးအလဲဖြစ်လျက် လီးနှစ်ချောင်းဒဏ်ကို မရှုမလှခံစားနေရတာကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။
“ဟား အတော်ပဲ မူယာရယ် ညည်း သိပ်ကံထနေပါလား ညည်းနှစ်ပင်ဆွဲရင် ငါလည်း သုံးလေးပင်ဆွဲမယ် ဘယ်လိုလဲ ဖင်ထဲလီးဝင်တာ ပျော်ရဲ့လား ခလေးရဲ့ အဟင်း ဟင်း ဟင်း”
အိမွန်ကျော် ပြောလည်းပြော သူမခါးအထက်က ထမီကိုပါ တစ်ကွင်းလုံးချွတ်ချပစ်လိုက်သည်။ ခင်မူယာစိုး ဘာစကားမှမပြောသာပါ။ ထူးခြားဆန်းပြားလှသည့် ကံထူးရဲ့ဂေါ်လီလီးအရသာကြောင့် စကားမပြောနိုင်အောင်ဖြစ်ပြီး အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့်သာ သူတို့လိုးဆောင့်ချက်အတိုင်း ကုန်းခံကော့ခံပေးနေရသည်။
လရည်တွေ သူမဖင်သားတုံအိအိကြီးနှစ်ဖက်အပေါ်ကို တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထွက်ကျလာလေသည်။ အိမွန်ကျော် ကပျာကယာထသွားပြီး ခင်မူယာစိုးဖင်သားနှစ်ဖက်ပေါ်ကို ဗြိကနဲဗြစ်ကနဲ ပန်းထွက်ကျလာသည့်လရည်များကို တစ်စက်ကလေးမှမကျန်အောင် လျှာနှင့်ကုန်း၍ ယက်သပ်ပစ်လိုက်သည်။ ခင်မူယာစိုးနှင့်သူမ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ကြင်နာစွာ လှမ်းပွေ့ဖက်မိကြချိန်မှာပဲ သူမအနောက်ကနေ အသက့်ရောက်လာသည့် ယောက်ျားသုံးယောက်က မိန်းမသားနှစ်ယောက်၏ အောင်မြင်ဖွံ့ထွားလှသော နို့အုံနှင့်ဖင်သားကြီးများကို လာရောက်ဖျစ်နယ်ကိုင်လိုက်ကြပြီး …
“ကဲ အေးဆေးနှပ်မနေနဲ့ဦး လရည်တွေ အပြည့်လိုချင်ရင် တစ်နာရီတောင်မနားဘဲ ဖင်ရောစောက်ပတ်ရော အပြတ်လိုးပေးမယ် ဒီမှာရောက်နေတာ ဂေါ်လီလီး ဆေးလီးချည်းပဲ လီးကြိုက်တဲ့မိန်းမမှန်ရင် စွဲသွားစေရမယ် ဘယ့်နှယ်လဲ မအိမွန် လီးစုပ်ဖို့ အသင့်ဖြစ်ပြီလား”
အိမွန်ကျော် ဒီစကားပြောသူကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့ခါးရှေ့မှတွဲလွဲကြီးကျနေသော လချောင်းမဲမဲသဲသဲကြီးက မတောင်မတ် သေးတာတောင်မှ အရှည် ၉ လက်မလောက်တော့ရှိမည်။ ဒီ့ပြင်လူတွေလည်း သူ့အတိုင်းပဲ ကံထူးနှင့်နင်လားငါလား လီးကသူ့လီးထက် မသာတောင်မှ သူ့အောက်မလျော့သူတွေ။
လီးကြိုက်လီးမက်သော သူမအတွက် ကံထူးစိတ်ကြိုက် ခေါင်းခေါက်ပြီး ရွေးပေးထားခြင်း ဖြစ်မည်။ အိမွန်ကျော်လည်း စောက်ပတ်ထဲကနေ မရိုးမရွကလေးဖြစ်လာရပြီး သူမနှုတ်ခမ်းကိုလျှာနှင့်တစ်ချက်ယက်သပ်ပစ်လိုက်ရာက ကံထူးဘော်ဒါတွေဖက်ကို အသာလှည့်လိုက်ပြီး …
“အိမွန်က အသင့်ပဲ အိမွန်တင်မက ဟောဒီက ညလေးလည်း လီးစုပ်ဖို့ စောက်ပတ်အယက်ခံ ဖင်ခံပေးဖို့လည်း အသင့်ပါပဲ ရှင်တို့ လီးအစုပ်ခံချင်ရင် စောက်ပတ်နဲ့ဖင်နှစ်ခုလုံးလိုးချင်ရင် စောက်ပတ်ရော ဖင်ရောယက်ပေးနိုင်ရမယ် အပြန်အလှန် သူကောင်းကိုယ်ကောင်းပေါ့ ဟင်း ဟင်း … ကဲ ပြောစမ်း ဘယ်သူ အရင်စချင်လဲ စမယ့်သူ ပြော”
အိမွန်ကျော်ရဲ့စကားအဆုံးမှာ သုံးယောက်လုံး ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့်ရှေ့တိုးလာကြပြီ။ ကံထူးနှင့်ကျန်တစ်ယောက်ကတော့ အရက်တစ်ပုလင်းဖွင့်သောက်ရင်း သူတို့လူတွေရဲ့လှုပ်ရှားမှုကို ပြုံးဖြီးဖြီးနှင့် မျက်ခြေမပြတ် အကဲခတ်စောင့်ကြည့်နေကြသည်။ ဒီလူတွေအလှည့်ပြီးရင် သူတို့အလှည့်ပဲ မဟုတ်လား။
ပြီးပါပြီ။
စာရှုသူတို့အား လေးစားလျက်
နရသူ
No comments:
Post a Comment