ဘဝ ခန်းမ၏ အခြားတစ်ဘက်၌ အပိုင်း ( ၁ )

ဘဝ ခန်းမ၏ အခြားတစ်ဘက်၌  အပိုင်း ( ၁ )

phoebe ရေးသား၍ မြကျွန်းညို ဖိုရမ်တွင် အစအဆုံး တင်ဆက်သည်။ 

မိန်းကလေးတွေဟာ လိင်မှု့ရေးရာ နဲ့ ပတ်သက်လာရင် သူတို့ရဲ့ စိတ်ဆန္ဒကို ဖေါ်ထုတ်လေ့ မရှိပါဘူး။ ချစ်သူ အိမ်ထောင်ဘက် ကိုတောင် အသိပေးလေ့ မရှိသလို အချို့ အကြောင်းအရာတွေကို မိန်းမချင်းတောင် အသိပေးလေ့ မရှိပါဘူး။ ဒီတော့ သာမန် မိန်းကလေး တစ်ယောက် ကနေ အမျိုးသမီး တစ်ယောက် ဖြစ်လာတဲ့ အထိ သူတို့ ဘဝရဲ့ အမှောင်ခန်းထဲက အဖြစ်အပျက် နဲ့ စိတ်ခံစားမှု့တွေ ကို အတွင်းကျကျ သိနိုင်တဲ့သူ နည်းပါတယ်။ တကယ်လို့ ကာယကံရှင် တစ်ယောက်ယောက်က ဖွင့်ဟ ပြောဆိုမှသာ… ။

.............................................................................................................................................

ကျွန်မ

ကျွန်မ အိမ်ထောင် မကျခင် အထိ အပျိုစစ်စစ် ပါ။ ကျွန်မ မှာ အစ်မ ၁ ယောက် နဲ့ အစ်ကို နှစ်ယောက် ရှိပါတယ်။ အစ်မ တွေ ရော အစ်ကိုပါ အိမ်ထောင် ကျပြီးပါပြီ။

လင်မယားတွေ အတူနေကြတာကို ပထမဆုံးမြင်ဖူးတာ ကျွန်မ အသက် ၁၅ နှစ်မှာပါ။ အစ်မအစ်ကြီးဆုံးက သူ့ အသက် ၂၅ နှစ်မှာ အိမ်ထောင် ကျပါတယ်။ သူ့မင်္ဂလာ ဆွမ်းကျွေးကို အိမ်မှာပဲ လုပ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူတို့က အိမ်မှာပဲ ဆက်နေပါတယ်။ ကျွန်မခဲအိုက အခြားမြို့ကပါ။

သူတို့ လင်မယားအတွက် ကျွန်မတို့ အိပ်တဲ့ အခန်းကို ပေးပါတယ်။ ဒါ့ကြောင့် ကျွန်မက စာကျက်တဲ့ အခန်းမှာ ပြောင်းအိပ်ရပြီး အဲ့ဒီအခန်းမှာ အိပ်တဲ့ အစ်ကိုကတော့ ဘုရားခန်းမှာ ထွက်အိပ် ရပါတယ်။ အစ်မရဲ့ အခန်းမှာ ကုတင်အသစ် မွေ့ယာ အသစ် တွေနဲ့ ပြင်ဆင်ပေးထားပါတယ်။ ကျွန်မကတော့ ကြမ်းမှာပဲ အိပ်ယာခင်းပြီး အိပ်ပါတယ်။

ဆွမ်းကျွေးပွဲ ပြီးတော့ ပင်ပန်းပြီ ဆိုပြီး စောစော အိပ်ယာ၀င်ကြပါတယ်။ ကျွန်မကတော့ လက်ဖွဲ့စာရင်း ပြီးသည်အထိလုပ်ပြီးအိပ်ယာ၀င်ပါတယ်။ အဲ့ဒိ အချိန်အထိ လင်မယား အတူအိပ်တာ လိင်ဆက်ဆံတယ် ဆိုတာ မသိပါဘူး။ အတူအိပ်ရင် ကလေးရတယ်လို့ပဲ မှတ်နေတာပါ။ ခြေလက်ဆေးမျက်နှာ သစ်ပြီး အစ်မတို့ အခန်းရှေ့ဖြတ်လျောက်တော့ သူတို့ အခန်း မီးမပိတ် သေးတာ သတိထားမိပါတယ်။ ကျွန်မ အိပ်ယာ၀င်တော့ သူတို့အခန်းက တီးတိုးစကားသံ ကြားရတဲ့ အပြင် လှုပ်ရှားသံတွေပါ ကြားရတဲ့ အတွက် ဘာလို့ မအိပ်ကြသေးတာလဲ လို့ တွေးမိပါတယ်။

တစ်ဆက်တည်း အခန်းပြင်ပေးတုံးက ကျွန်မတို့  အခန်းနံရံက ပိုးဖေါက်ထားတဲ့ အပါက်ကလေး တစ်ခုရှိတာကို သတိရမိပါတယ်။ သေးသေးလေးပါ။ မှောင်ထဲမှာ အဲ့ဒိအပေါက်ကလေးကို ထပြီးရှာတော့ အလင်းရောင် မြင်ရတာမို့ သိပ်မရှာလိုက်ရပါဘူး။ ဒါနဲ့ပဲ အစ်မတို့ အခန်းဘက်ကို ချောင်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။

အစ်မတို့ ကုတင်က အခန်း ရဲ့ အခြားဘက် နံရံကိုကပ်ပြီး ပြင်ပေးထားတာပါ။ ကျွန်မဘက်က ကြည့်တော့ ကုတင်ကို ကောင်းကောင်းမြင်ရပါတယ်။ အခန်းထဲက ၄၀ ၀ပ်အားမီးရောင် အောက်မှာ အစ်မနဲ့ ခဲအိုတို့ လှုပ်ရှားနေတာကို မြင်ရပါတယ်။ ခြင်ထောင်ကို ချ မထားသေးကြပါဘူး။ အစ်မရဲ့ ကိုယ် ပေါ်မှာ အဝတ် အစားလုံးဝ မရှိပါဘူး။ ခဲအိုကတော့ အပေါ်ပိုင်းမှာ စွပ်ကြယ်အဖြူ ၀တ်ထားပြီး ပုဆိုးကို မ၀တ်ထားပါဘူး။

အစ်မက ကုတင်ပေါ် မှာ ခပ်ဆန့်ဆန့် လှဲနေပြီး ခဲအိုက်တော့ အစ်မဘေးမှာ ထိုင်နေပါတယ်။ သူ့ ညာဘက် ခြေထောက်က ကုတင်ပေါ်မှာ ကွေးထားပြီး ဘယ်ဘက် ခြေထောက် ကတော့ ကုတင်အောက်ကိုတွဲလောင်းချထားပါတယ်။ အစ်မရဲ့ ပေါင်က သူနဲ့ ကွယ်နေပြီး ခဲအိုရဲ့ တင်အပါး ပြောင်ပြောင်ကိုပဲ မြင်ရတာပေါ့။

ကျွန်မရင်ထဲ ထိတ်ခနဲဖြစ်သွားပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံး ပူထူသွားပါတယ်။ သူစိမ်းယောက်ကျား တစ်ယောက်က ကိုယ့်ရှေ့မှာ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်နေတာကိုး။ ရှက်ရွံ့မိပေမယ့် ကိုယ်ကြည့်နေတယ် ဆိုတာကို သူတို့ မသိနိုင်တာ သေချာတာက တစ်ကြောင်း၊ သူတို့ ဘာတွေလုပ် နေကြသလဲ ဆိုတာကို စိတ်ဝင်စား တာက တစ်ကြောင်းဆက်ပြီး ချောင်းကြည့်နေ လိုက်ပါတယ်။

ခဲအိုက အစ်မရဲ့ နို့တွေကို ကိုင်ပြီး နမ်းနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ သေသေချာချာ ကြည့်တော့ နို့သီးခေါင်းကို သူ့ ပါးစပ်နဲ့ စို့ နေတာပါ၊ အစ်မက လက်တွေနဲ့ ခဲအိုက်ကို ပွတ်သပ်လိုက် သူ့ ဗိုက်ကို ပွတ်လိုက် နဲ့ လူးလွန့် နေတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အတန်ကြာတော့ ခဲအိုက ထလာပြီး အစ်မရဲ့ ပေါင်တွေကို ကွေးပြီး ကားလိုက်တာကို တွေ့ရပါတယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက် စကားကလည်း တီးတိုးပြောနေကြပါတယ်၊ ဘာပြောတယ်ဆိုတာတော့ သဲသဲ ကွဲကွဲ မကြားရပါဘူး၊ ခဲအိုကကားလိုက်တဲ့ ပေါက်နှစ်ခုကြား အစ်မရဲ့ ဆီးစပ် နေရာကိုကြည့်နေပြီး သူ့ လက်ကလည်း ပေါင်ကြားမှာ လှပ်ရှားနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ကျွန်မစိတ်ထဲမှာ အစ်မရဲ့ မိန်းမကိုယ်ကို ခဲကိုက ကြည်ရှု့ ကိုင်တွယ်နေ တယ် ဆိုတာ သဘောပေါက်လိုက်ပါပြီ။

အဲ့ဒီမှာ တင် ကျွန်မရဲ့ မိန်းမကိုယ်က ကျုံ့ခနဲဖြစ်သွားပါတယ်။ အသက်ရှူသံလည်း ပြင်းလာပြီး နို့သီးလေးတွေကို လက်နဲ့ကိုင်လိုက်မိပါတယ်။ အဲ့ဒိမှာ ကျွန်မရဲ့ ရင်သားသေးသေးတွေက တင်းနေပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ထောင်နေတာကို သတိပြုလိုက်မိပါတယ်။ ပြီးတော့ အဲ့လို ထိမိတာ စိတ်ထဲ တစ်မျိုး သဘောကျမိပါတယ်၊ ယားတာလည်း မဟုတ် သာယာသလိုလိုပါပဲ။

ခဏနေတော့ အစ်မက သူ့ ပေါင်ကိုကွေးလိုက်တယ်။ ပက်လက်ကြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေသလို ဖြစ်သွားတာပေါ့၊ ခဲအိုက အစ်မရဲ့ တင်ပါးနောက်မှာခွထိုင်လိုက် တာတွေ့ရတယ်။ ဘေးတိုက် အနေအထားမြင်ရတာမှာ သူ့ ရဲ့လိင်တံကို မပီ မသ တစ်ချက်လောက် တွေ့လိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ ဆီးစပ်နဲ့ အစ်မရဲ့ တင်ပါး ထိကပ်လိုက်ပါတယ်။ အစ်မရဲ့ မိန်းမကိုယ်ထဲကို သူ့ရဲ့ လိင်တံကြီး ထည့်လိုက်တာပဲ ဆိုတာ မှန်းမိတယ်။ အစ်မ နာမလား တော့ မသိ။ သူ့ မျက်နှာက ရှုံ့ မဲ့ နေတယ်။ ခဏ နေတော့ ခဲအိုရဲ့ ခါးက ကော့လိုက် ကွေးလိုက်နဲ့ သူ့ တင်ပါးတွေကို လှုပ်လှုပ်ပြီး ထည့်နေတာကို မြင်ရတယ်။

ကျွန်မစိတ်ထဲ ဘယ်လိုဖြစ်မိတယ် မသိဘူး။ ဝတ်ထားတဲ့ ထမီကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်မိတယ်။ သူတို့လှုပ်ရှားနေတာကို ကြည့်ရင်း ကိုယ့်မိန်းမကိုယ်ကို ကိုယ်လက်နဲ့ ပွတ်မိတယ်။ ထိလို့ ကောင်းသလိုပဲ။ စိုရွဲရွဲ အရည်တွေစမ်းမိတော့ ရုတ်တရက် လန့်သွားတယ်။ ရာသီများ ဆင်းသလားပေ့ါ။ ရုတ်တရက် ထိတ်သွားပြီး ပြတင်းပေါက်ကြားက ၀င်နေတဲ့လရောင်နောက်မှာ ကြည့်လိုက်မိတယ်။ သွေးတော့ မဟုတ်ဘူး။ ခုဏက သာယာနေတာတောင် ပျောက်သွားတယ်။ ဒါနဲ့ ဆက်ပြီး ချောင်းကြည့်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက်က အိပ်သွားကြပြီ။

...................................................................................................................

နောက်တစ်နေ့ မနက် မနက်စာ စားနေတုန်း ခဲအိုအဲ့ အစ်မတို့ လင်မယား အိပ်ယာထပြီး သူတို့အခန်းက ထွက်လာတယ်။ ဘာမှ မထူးခြားပေမယ့် ညက ငါ့အစ်မရဲ့ မိန်းမကိုယ်ထဲ ခဲအိုက သူ့ ဟာကြီးကို ထည့်ခဲ့တယ် ဆိုတာကို တွေးမိတယ်၊ ချက်ချင်းဆိုသလို နိုးသီးခေါင်းလေးတွ တင်းသွားပြီး မိန်းမကိုယ်က ကျုံ့သွားသလိုပဲ။ ဒါနဲ့ ဟန်မပျက်ထ ပြီး အိမ်သာထဲ ဆီးသွား ချင်လို့ ၀င်တဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့ ဝင်လိုက်တယ်။ အိမ်သာခွက်ပေါ် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ရင်း ကိုယ့်ဟာကိုယ် ငုံ့ ကြည့်မိတယ်။ အမွေးမဲမဲပဲ မြင်ရတာပေါ့၊ လက်နဲ့ အသာပွတ်ကြည့်တော့ ခပ်ချွဲချွဲ အရည်ကြည်လေးတွေ စမ်းမိတယ်။ ဒီအရေတွေနဲ့ပဲ ကွဲကြားကိုပွတ်ကြည့်တော့ ချောကျိကျိနဲ့ ပြောမပြတတ်တဲ့ အထိအတွေ့မျိုးကို ရတာပါပဲ။ 

နောက် အစေ့နေရာကိုလည်း ပွတ်လို့အရမ်းကောင်းတယ်။ မျက်စေ့ အသာမှိတ်ပြီး ပွတ်ကြည့် အရသာ ခံတာပေ့ါ၊ နောက် စိတ်ထဲမှာ ငါယောင်္ကျားရတဲ့ အခါမှာလည်း ငါ့ယောက်ျားက သူ့ဟာကြီးကို ငါ့ အပေါက်ထဲ ထည့်မှာပါပဲလား ဆိုတာကို တွေးမိတယ်။ ယောက်ျား တစ်ယောက်ရဲ့ တန်ဆာ ဘယ်လိုရှိမလဲ ဆိုတာကို စိတ်ကူးကြည့် တယ်။ ကလေး ချိုးတန်းလန်းနဲ့ မြင်ဖူးတော့ အဲ့ချိုး ပုံစံ အရွယ်ကြီးကြီးပဲ နေမှာပေါ့လို့ တွေးမိတာပေါ့။

အဲ့ဒီနေ့ာက် နောက်ည တွေမှာလည်း အစ်မတို့ လင်မယားကို ချောင်းကြည့်မိတတယ်။ ညတိုင်းလိုလိုပါပဲ။ သူတို့က တစ်ပါတ်ကို ၃ ခါ ၄ ခါလောက် လုပ်ကြတယ်လေ။ အပြာရုပ်ရှင် ဆိုတာ ကြည့်ဖို့ မလွယ်တဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်မက အရှင်လတ်လတ် အပြာကားကြည့် ခွင့်ရနေတာပါပဲ။ အတတ်မျိုးစုံကို သင်ခဲ့ရတယ် ဆိုရင်လည်း မမှားပါဘူး။

အစောပိုင်းတွေမှာ အစ်မက ပက်လက် ခဲအိုက အပေါ်ကနေ လုပ်တဲ့ပုံစံမျိုးပဲ တွေ့ရတယ်။ သတိထားမိတာက ခဲအိုက ထည့်လိုက်ပြီဆိုရင် အစ်မရဲ့ က ပေါင်တွေ နဲ့ဒူးကို ကွေးလိုက်တာပဲ။ (ကျွန်မအိမ်ထောင်ကျတော့လည်း အဲ့ဒီလိုပုံစံ ကိုအလိုလို လုပ်ပေးမိတယ်လေ။) နောက် သူတို့ လုပ်ကြတာ အချိန် ကြာလာပါတယ်။ တော်တော်နဲ့ မပြီးဘူး။ ကျွန်မမှာလည်း မိန်းမကိုယ်က ထွက်လာတဲ့ အရည်နဲ့ အစေ့နဲ့ မိန်းမကိုယ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ပွတ်ပြီး အရသာခံတတ်လာတယ်။ သူတို့လုပ်ကြပြီ ဆိုရင် ဒီဘက်ခန်းမှာကျွန်မလည်း ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ပလိုက်တာပါပဲ။ ပိုလွတ်လပ်တယ်လေ။ အရည်ထွက်လာတဲ့ အချိန်မှာ နို့သီးခေါင်း လေးတွေကလည်း တင်းလာတယ်။

အဲ့ဒီ အချိန် ပွတ်ကြည့်ရင် အရမ်းခံလို့ ကောင်းတာပဲ။ တကယ်တော့ အဲ့ဒီ အရွယ်အထိ ကိုယ့်မိန်းမကိုယ်ကို ကိုယ် သေသေချာချာ မမြင်ဖူးဘူး ဆိုရင် ယုံမလား။ ရေချိုးချိန် သန့်ရှင်းရေးလုပ်တဲ့အခါ နောက် ဆီးသွားတဲ့ အချိန် သန့်ရှင်းရေးလုပ်တဲ့အခါ ရေလောင်းပြီး လက်နဲ့ မှန်းပွတ်လိုက်တာပါပဲ။ ရာသီ လာတော့လည်း ဒီလိုပဲလေ။ လက်နဲ့ပဲ ပွတ်ဆေးတာလောက်ပဲ လုပ်ပြီး သေသေချာချာ မကြည့်မိဘူး။

အဲ့ဒါကို မြင်ပြီးမှ ကိုယ့်ဟာကိုယ်ကို ပြန် ကြည့်ချင်မိတယ်။ အိမ်မှာ လူရှင်းတဲ့ နေ့ အခန်းထဲ တံခါးပိတ်ပြီး ကြည့် ရတာလေ။ ပြတင်းပေါက်က ကျနေတဲ့ အလင်းရောင် အောက် အခန်းနံရံကိုမှီပြီး ကြမ်းပေါ်မှာ ထိုင်။ ထမီကို ဗိုက်ပေါ်လိပ်တင်ပြီး ကြည့်ရတာ။ နေမထိ လေမထိ တဲ့ ပေါင်ရင်းသားက ဖွေးဖွေးဖြူလို့နေပေမယ့် အမွှေးကြမ်းတွေကြား က အကွဲရာက အတော်ကို မည်းတယ်။ အမွှေးကြမ်းတွေကို ဖယ်ပြီး ငုံ့ကြည့်တော့ သူငယ်ချင်းတွေပြောတဲ့ စောက်စေ့ ဆိုတဲ့ အစေ့ကို မမြင်ရဘူး။ သူ့ အပေါ်က အဖတ်ကလေး (အစေ့အိမ်) လေးက ဖုံးနေတယ်။ အောက်မှာ တော့ ထူထဲတွန့် ခေါက်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေး နှစ်ခုက ကွဲကြောင်းကြားကနေ ခပ်ပါးပါးလေးပြူ ထွက်နေတယ်။ ဘေး အသားစိုင်တွေကို ဖြဲကြည့်တော့ အတွင်းကပန်းနုရောင် အသားပြင်လေးကို ခပ်ရေးရေးမြင်ရတယ်။ 

ငုံ့ကြည့်နေရတာ ဇက်ညောင်းလာတဲ့ အပြင် ဘာမှ ပီပီသသ မမြင်ရဘူး။ ဒါနဲ့ ကြည့်မှန်လေး တစ်ချပ်ယူပြီး ထောင်ကြည့်ရတယ်။ မှန်ထဲမှာမှ အတွင်းကို ပီပီသသ မြင်ရတော့တယ်။ သိပ်ဖြဲလို့ မရဘူး။ အောက်က အပိုင်းက နာတယ်။ ဆီးသွားပေါက် သေးသေးလေးနဲ့ သူ့ အောက်မှာ မိန်းမကိုယ် အ၀ကို မြင်ရတယ်။ အသားစိုင်တွေနဲ့ အုပ်နေပြီး အပေါက်ကလေးက သေးသေးလေးရယ်။ ဒီဟာလေး ထဲ သူတို့ ဟာကြီးတွေနဲ့ ထိုးထည့်မှာပါလား ဆိုပြီးတွေးမိတော့ ကျုံ့တောင် ကျုံ့မိသွားတယ်။ မျက်စေ့ထဲ ခဲအိုရဲ့ဟာကြီးကို ပြေး မြင်လိုက်မိတာကိုး။ သူ့ ဟာကြီးကကလေး တွေလို မဟုတ်တော့ဘူး။ ထိပ်ကပိုကြီးပြီး အထစ်နဲ့။

တစ်ရက်တော့ သူတို့ လုပ်ပုံကထူးထူးခြားခြားပဲ။ ခါတိုင်း ကုတင်ပေါ်မှာ အလျားလိုက် လှဲပြီးလုပ်ကြတော့ ကျွန်မဘက်က ကြည့်ရင် ဘေးတိုက် အနေအထားနဲ့ မြင်ရတယ်ရတယ်လေ။ အဲ့ဒိအခေါက်က အမက ကုတင်ဘောင်မှာထိုင်ရင်း အ၀တ်တွေချွတ်တယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်တယ်လေ။ ခြေထောက်တွကို ကုတင်အောက် တွဲလောင်း ချလျက်ပေါ့။ ခဲအိုကအဲ့ဒိ ခြေထောက်တွေကို မလိုက်ပြီးဖြဲလိုက်တယ်။ အစ်မရဲ့ပုံစံက ပေါင်ကွေးပြီးကားထားသလိုဖြစ်သွားပြီး သူ့ဟာကို ပီပီသသမြင်ရတယ်။ ခဲအိုက အဲ့ဒါကိုလက်နဲ့ ပွတ်သတ်တယ်။ အဲ့ဒိမှာ လုံး၀မထင်မှတ်တဲ့ အလုပ်ကို သူလုပ်လိုက်တယ်လေ။ အစ်မရဲ့ဟာကို ငုံ့ပြီးနမ်းတာ။ 

ကျွန်မ လန့်တောင်သွားတယ်။ ဘုန်းတွေဘာတွေ နိမ့်ကုန်မှဖြင့်ပေါ့။ နောက်တော့ နမ်းရုံတင်ဘယ်ကမလဲ ပါးစပ်နဲ့ပါ လျက်နေ စုပ်နေတာကို မြင်ရတယ်။ အစ်မက ခေါင်းလေး ထောင်ကြည့်လိုက် နဲ့ ခဲအိုဆံပင်တွေကို ပွတ်လိုက်နဲ့ ပေါ့။ လက်နဲ့ ပွတ်တာ တောင် ဒီလောက် ကောင်းတာ လျာနဲ့ လျက်တယ်ဆိုရင် ပိုကောင်းမှာပေါ့လို့ တွေးမိတယ်။

တစ်ဆက်တည်းမှာပဲ ရပ်ကွက်ထဲက ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေ ပြောတတ်တဲ့ ကာလသမီးတွေ ပြောတဲ့ "မှုတ်" ပေးတယ် ဆိုတာကို သွားသတိရမိတယ်။ မိန်းမ အင်္ဂါကို လေနဲ့ မှုတ်ပေးတယ်လို့ ပဲ ထင်မိတာ။ အခုတော့ မှုတ်ရုံတင်မက အားပါးတရ စုပ်နမ်းနေတာကို မျက်မြင်ကြုံနေရပါပြီ။

သူတို့ အဲဒီလိုလုပ်နေကြတာ အတော်ကြာပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ မြင်ကွင်းမှာ ပေါင်ကို ကွေးထားတဲ့ အစ်မရယ်၊ အဲ့ဒိပေါင်တွေကို ဖိကိုင်ထားတဲ့ ခဲအိုရဲ့ လက်အစုံရယ်၊ သူ့ ပေါင်ကြားမှာ လှုပ်ရှားနေတဲ့ ခဲ့အိုရဲ့ ဦးခေါင်း နဲ့ ကိုယ်တုံးလုံး ကျောပြင်ရယ်ကို ကောင်းကောင်းမြင်နေရပါတယ်။ 

အဲ့ဒီမြင်ကွင်းဟာ ရက်အတော်ကြာသည် အထိ ကျွန်မ မျက်စေ့ထဲက မထွက်ပါဘူး။ အစ်မဆီက တစ်ချက် တစ်ချက် ညည်းသံ ကြားရပြီး ခဲအိုစုပ်နမ်းလိုက်တဲ့ ပြွတ် ခနဲ အသံ ကိုတစ်ချက် တစ်ချက် ကြားရပါတယ်။ အစ်မရဲ ခြေသလုံးတွေက တစ်ချက်တစ်ချက် ဆန့်လိုက်ကွေးလိုက်ဖြစ်ပြီး ခြေဖျားလေးတွေက ကုပ်ကုပ် သွားတာလည်းတွေ့ရတယ်။ တစ်ခါတစ်ခါ တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားတာလည်း မြင်ရတယ်။ 

အဲ့ဒီနောက် ခဲအိုက မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ ညာဘက် ခြေထောက်ကို ကုတင်ပေါ်ခွ တင်လိုက် ပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ အစ်မကိုယ်ပေါ် မှောက်လိုက်ပါတယ်။ အစ်မကို နမ်းတာ လို့ ထင်တာပါပဲ။ တကယ်တော့ အဲ့ဒီအချိန်မှာ နို့တွေကို စိတ်တိုင်းကျ ဆုပ်နယ် ခံရ အနမ်းခံရတယ် ဆိုတာ ကို နောက်မှ သိပါတယ်။ ခဲအိုရဲ့ အောက်က အစ်မရဲ ပေါင်ကြား က ယောနိဟာ ပြူးခနဲ ပေါ်လာပြီး စိုရွဲနေတာကို တွေ့ရတယ်။  ခုဏ က တွေ့ရသလို စေ့မနေပဲ ခပ်ပက်ပက် ဖြစ်နေတယ်။ ပြီးတော့ ခဲအိုရဲ့ တင်ပါးနှစ်ခု အောက် သူ့ရဲ့ ကပ်နေတဲ့ ဥနှစ်လုံးရယ် တန်းလန်းကျပြီး ရမ်းနေတဲ့ လိင်တံ တုတ်တုတ်ရယ်ကို ပီပီသသ မြင်နေရပါတယ်။ အဲ့ဒါကို လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး သူ့ထိပ်ဖျားနဲ့ အစ်မဟာကို အထက်အောက် ပွတ်ပါတော့တယ်။

...............................................................................................................................

သူတို့ တတွေ အလုပ်ကိုယ်စီ ရှုပ်နေကြသလို ဒီဘက်ခန်းက ကျွန်မ မှာလည်း ဇတ်ရှိန်တက်နေပါပြီ။ မလွတ်မလပ် ဖြစ်လို့ ထမီကို ကွင်းလုံးကျွတ် ချွတ်ထားလိုက်တယ်။ ညာလက်နဲ့ကိုယ့် ရင်သာကို ကိုယ်ပြန်ပွတ် ဘယ်လက်နဲ့ ကိုယ့် မိန်းမကိုယ်ကို ကိုယ်ပြန်ပွတ် ပေါ့။ ပွတ်လိုက်တိုင်း သာသာမိသလို မိန်းမကိုယ် ကလည်း စိုရွှဲလာပါတယ်။ အရည်ရွဲ နေတဲ့ လက်နဲ့ အစေ့အိမ်နှင့် အဖတ်ကလေးတွေကို ပွတ်လိုက်ရင် ဘယ်လို ကောင်းမှန်း မသိပါဘူး။ ကောင်းလေ အားနဲ့ ဖိပြီးပွတ်မိလေပဲ။ ခဲအိုက အစ်မဟာကို ပွတ်နေသလို ကျွန်မကလည်း ကိုယ့်ဟာကို ကိုယ်ပြန်ပွတ်မိနေတာ ပါပဲ။ မြင်ရတဲ့ မြင်ကွင်းနဲ့ စိတ်ကို ပိုပြီး ထန်လာ စေပါတယ်။ အဲ့ဒိမှာ ခဲအိုက ဟူ့ ဟာကို အစ်မဟာထဲ ပြွတ်ခနဲ ဖိထည့် လိုက်ပါတယ်။ အစ်မရဲ့ ခြေထောက်တွေ တစ်ချက်ဆန့်ခနဲ လှုပ်ရှားသွားတာ ကိုသတိ ပြုမိ လိုက်တယ်။

ခဲအိုရဲ့ကျောပြင်ဟာ ဖားခုံညှင်းတစ်ကောင်လို လှုပ်ရှားနေပြီး သူ့ ဟာ ကလည်း အစ်မဟာထဲ ခပ်သွက်သွက် ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ် နေတယ်။ အင်္ဂါနှစ်ခု စပ်ယှက် နေတာကို ကောင်းကောင်းမြင်နေရပါတယ်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ကျွန်မလည်း လက်နဲ့ ကိုယ့် မိန်းမကိုယ်၀ ကို ကိုယ်စမ်းကြည့် မိတယ်။ အစိအသားစိုင် လေးတွကို လက်နဲ့ ပွတ်မိတော့ မနေ့ကလို နာတာ ပြုတာမဖြစ်တော့ဘဲ အတော့ကို ခံစားရလို့ ကောင်းပါတယ်။ စိတ်ထဲမှာ အဲ့ဒိ အပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ချင်စိတ် ဖြစ်လာတယ်။ 

အစ်မဟာထဲ ခဲအိုဟာ ကြီး ၀င်နေ ထွက်နေ တာကိုကြည့်မိလေလေ ကိုယ့်မှာလဲ အဲ့ဒီလို ဖြစ်ချင်စိတ်ပြင်းပြလေလေပါပဲ။ ဒါပေမယ့် မထည့်ရဲဘူး။ မတော်တဆ တစ်ခုခု ဖြစ်သွားရင် အရှက်ရစရာ ဖြစ်နိုင်သလို ကိုယ့် ယူမယ့် ယောက်ျားကလည်း အပျိုမဟုတ်ဘူးဆို ပြီး ပြဿနာရှာ တာ ကြောက်မိတာပါ။

ခဲအိုက သူ့ဟာကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်း လုပ်နေရာက တဖြည်းဖြည်း မြန်လာပါတယ်။ တစ်ချက် တစ်ချက် အစ်မရဲ့ ညည်းသံ သဲ့သဲ့ ကို ကြားရပါတယ်။ နောက် အရှိန်နဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်းအထုတ် အသွင်းလုပ် ရာက ဆောင့်ဆောင့် ပြီးလုပ်တာ မှာ ဖေါင်းခနဲ ဖက်ခနဲ အသံ မျိုးကြားရတယ်။ အစ်မ နာနေမလားလို့ တောင် တွေးမိသေးတယ်။ နောက် အစ်မကို ဖိသွင်းထားပြီး အစ်မပေါ်မိုးအုပ်ပြီး ငြိမ်သွားပါတယ်။ ခဲအိုရဲ့  အမွေးကြမ်းတွေ ဖုံးနေတဲ့ ဥ နှစ်လုံးပဲ မြင်ရပြီး နှစ်ယောက်စလုံး အသက်ပြင်းပြင်းရှူ နေကြဟန်ပါပဲ။ အစ်မရဲ့ ဖင်လေးက ကျုံ့ကျုံ့ သွားတာ မြင်ရပါတယ်။ ခဏနေတော့ ခဲ့အိုရဲ့ လိင်တံက ပျော့ခွေပြီးထွက်ကျလာပါတယ်။ 

အဖြူရောင် ခပ်ပြစ်ပြစ် အရည်တွေ တောက်ခနဲ ထွက်ကျလာတယ်။ သူက လူချင်းခွာပြီး ထပ်ရပ်လိုက် ချိန်မှာ အစ်မ ကတော့ ခြေထောက်တွေကို ကွေးဖြဲထားလျက်ပုံစံ ကျန်ခဲ့ပါသေးတယ်။ အဲ့ဒိမှာ အစ်မရဲ့ ယောနိထဲက အဖြူရောင် အရည်တွေ ပွက်ခနဲ ထွက်ကျလာတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အို.. ယောက်ျားတွေဟာ သူတို့ရဲ့ ဟာကို ထည့်ရုံမက ထွက်တဲ့ သုတ်ရည်တွေကို ငါတို့ရဲ့ ဟာထဲ မှာ ထည့်ထားခဲ့ပါလား လို့ ရုတ်တရက် တွေးမိတဲ့ အချိန်မှာ စိတ်ထဲ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း မသိပါဘူး။ ရွံသလို၊ မချင့်မရဲ ဖြစ်သလို၊ မကျေနပ်မိသလိုလိုပါပဲ။ ငါ့ဟာလေးလည်း ငါ့ယောက်ျား ထည့်တာတွေနဲ့ ပြည့်ကုန်မှာပဲ လို့လည်း တွေးမိပါတယ်။

ဒီအကြောင်းတွေကို ဘယ်သူ့ကို မှ မပြောပြရဲပါဘူး။ သူငယ်ချင်း မိန်းကလေးတွေအထဲမှာလည်း ဒီအကြောင်းကို စကား ဟ ဖြစ်တဲ့သူကလည်း မရှိ။ တစ်ခါ တလေတော့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း တိုင်ပင်ချင်သား။ မိန်းမ နှာဘူးလို့ ထင်သွားမှာလည်း စိုးရိမ်မိပါသေးတယ်။ မိန်းမချင်း တည့်နေကြရင် ညီအစ်မလိုဖြစ်ကြပေ မယ့် မတည့်ကြတော့ ဘူးဆိုရင် ပယ်ပယ် နယ်နယ် အပြစ် ပြောတတ်ကြတာကလား။

အစ်မတို့ လုပ်ကြတိုင်း ချောင်းကြည့် မိသလို အားတဲ့ အချိန်မှာလည်း ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်လည်း စိတ်ကူးနဲ့ ဖြေသိမ့်မိပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ဖက်ခေါင်းအုံး မာမာလေးဟာ စိတ်ဖြေရာ ပါပဲ။ စိတ်ဖြစ်လာချိန်မှာ သူ့ကို ခွဖက်ထားပြီး ယောနိနဲ့ ပွတ် မိတာပါပဲ။ ထွက်လာတဲ့ အရည်က ဖက်ခေါင်းအုံးမှာစိုပေ့ါ။ အများကြီး မဟုတ်တော့ သိပ်မသိသာပါဘူး။

တခါတလေ ကိုယ် ကြိုက်တဲ့ ရုပ်ရှင်မင်းသားနဲ့ ဖြစ်တယ်လို့ စိတ်ထဲ မှန်းမိပါတယ်။ သူတို့ဟာ ကြီးတွေကို မှန်းပေ့ါ။ ပြီးတော့ကိုယ့်ကို လုပ်တယ်ပေ့ါ။ စိတ်ထဲ မောလာ ပင်ပန်းသလိုဖြစ်လာရင် ပြီးသွားတာပါပဲ။ ပြောသာပြောရ ခဲ့အိုရဲ့ ဟာကိုပဲ မြင်ခဲ့ဖူးတာပါ။

တစ်ခါ တော့ အစ်မက ခဲအို အပေါ်က တက်ထိုင်တယ်။ ခဲအိုက ခေါင်းအုံးတွေ ကျောမှာ ခုပြီးပက်လက် ပေ့ါ။ သူ့ဟာ ကြီးက လန်းလန်း လန်းလန်းနဲ့ မတ်နေတာ မြင်ရတယ်။  အစ်မက ခွထိုင်ပြီး သူ့ဟာနဲ့ စွပ်။ အစောပိုင်းတုန်းက သူတို့ သိပ်အဆင်ပြေကြဟန် မတူဘူး။ ဟိုရွေ့လိုက် ဒီရွေ့လိုက်နဲ့ အလုပ်တွေရှုပ် နေတာပဲ။ နောက်ပိုင်းတော့ အဆင်ပြေပြေပါပဲ။ စမြင်ဖူးခါစက အပေါ်ကနေ စောင့်ကြောင့် ထိုင်ပြီး ထောင်နေတဲ့ ဟာကြီးကို ထိုင်လိုက်ထလိုက်ပဲ လုပ်ရမှာပဲ လို့ ထင်ခဲ့တာ။ 

နောက်ပိုင်းတော့ အစ်မက အသာလေးခွထိုင် ပြီး သူ့ ခါးကိုလှုပ် ပြီးတင်ပါးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်တာပါပဲ။ နှစ်ယောက်စလုံး မျက်စေ့တွေမှိတ် ပါးစပ်တွေဟာ အသံတွေထွက်ပြီး ဖီလင် တက်နေတာ မြင်ရတယ်။ ခဲအိုက အစ်မ နို့တွေကို လှမ်းကိုင်ညှစ်ပေ့ါ၊ ပါးစပ်နဲ့ လှမ်း စို့ပေ့ါ။

......................................................................................................................

သွယ်သွယ်

တက္ကသိုလ် ဒုတိယ နှစ် ရောက်တော့ သွယ်သွယ် ဆိုတဲ့ အုတ်ကျင်းဘက်မှာ နေတဲ့ အတန်းဖေါ်တစ်ယောက်နဲ့ သူငယ်ချင်းဖြစ်တယ်။ သွယ်သွယ် က သွက်လက်တယ် ရဲတင်းတယ်။ စကားပြောလည်း ပွင့်လင်းသလို ရည်မွန်တယ်လေ။ တစ်ခါ တလေ သူ့ အိမ်ကို သွားပြီးစာ အတူကျက်ဖြစ်တယ်။ စာကျက်တာ နည်းနည်း စကား ပြောတာ များများရယ်ပါ။ သူ့ မိဘတွေက ပိတ်ရက်လည်း စျေးမှာ ဆိုင်ထွက်ကြရတော့ နေ့လည်နေ့ခင်း ဆို သူ့အိမ်မှာ သူ့တစ်ယောက်တည်း ရှိတာကိုး။ 

ဒီလိုနဲ့ ၃ လေးလ လောက် အတူ တွဲလာတော့ သူ့အကြောင်းကို တဖြည်းဖြည်းသိလာတယ်။ သူက ရည်းစားလည်းများတယ်။ ကိုးတန်းကတည်းက ရည်းစားစထား ဖူးတာတဲ့။ တစ်ရက် အတန်းထဲက ကောင်မလေး တစ်ယောက် ကိုယ်၀န်ရှိသွားတဲ့ အကြောင်း အတင်းပြောရာကနေ အဲ့ဒိ ကိစ္စဘက် ရောက်သွားတယ်။ ရည်းစား ထားလို့ အတူချိန်းတွေ့ရင် လူပြတ်တဲ့ နေရာမှာ မတွေ့နဲ့ အနှိုက်ခံရမယ် ဆိုတာက နေစတာပါပဲ။ “အဖုတ်” ဆိုတဲ့ စကားလုံးက သူပြောတာပေါ့။

သူ ၉ တန်းတက်တော့ အခြားအခန်းက ရွယ်တူ ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ ရည်းစား ဖြစ်သတဲ့။ ကောင်လေးနဲ့ ကျူရှင်အတူတက် သွားပြန် တူရာကနေ စိတ်ကစားပြီးတော့ပေ့ါ။ ၉ တန်းစာ အောင်စာရင်း ထွက်တဲ့ နေ့ ကျတော့ ကောင်လေးနဲ့ လျောက်လည်သတဲ့၊  မင်္ဂလာဒုံ ပန်းခြံထဲပေ့ါ။ အိမ်ကိုတော့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လျောက်လည်တယ် လို့ ပြောထားတာပေ့ါ။ ပန်းခြံက လည်း ပန်းခြံရယ်လို့ မဟုတ်နော့ဘဲ အတွဲတွေချည်းပဲတဲ့။ လူရှင်းတဲ့ နေရာ မှာထိုင်ပြီးစကား ပြောကြတာပေ့ါ။ ခြုံတွေဝိုင်းနေတဲ့ သစ်ပင်အောက်မှာထိုင်ပြီး စကားပြောရင်ကနေ ကောင်လေးက သူ့ခါးကိုဖက်ထားသတဲ့။ 

အဲ့ဒီကနေ အင်္ကျီ အောက်ကို လက်ထည့်ပြီးခါးအတွင်းသားကို ပွတ်သတဲ့။ ပြီးတော့ ရုတ်တရက် သူ့ပါးစပ်ကို ဖက်နမ်းသတဲ့။ သူလည်း စတတော့ ကြောင်သွားတာပေ့ါ။ ဒါနဲ့ အတင်းရုန်းကန်ပြီး ဘာညာ လှမ်းဆူတော့။ သူ့ကို တောင်းပန်သတဲ့။ သူစိတ်မထိမ်းနိုင်လို့ပါပေ့ါ။ ကောင်လေးက ဆက်မလုပ်ဘူးပေ့ါ။ သူလည်း သနားသလိုဖြစ်သွားပြီး နမ်းချင် နမ်းလိုပြီး ခွင့်ပေးလိုက်သတဲ့။ အဲ့ဒိမှာ ဖက်ပြီး နမ်းတော့တာပဲ တဲ့။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေဆို နာ ကျန်ရစ်ခဲ့သတဲ့။

ကောင်လေးက သူ့ကိုပိုက်ပြီး နမ်းရာက လက်က ရင်သားတွေကို ညှစ်သတဲ့။ အညှစ်ခံရရင် ကြီးလာတယ် ဆိုတာ ကြားဖူးတော့ ကြောက်ပြီး မညှစ်ဖို့ ပြော တော့ နမ်းချင်တယ်တဲ့။ သူ့ကြည့်ရတာ ကတုန်ကရီနဲ့ တဲ့။ ဒါနဲ့ ဒီထက် ပိုအဆင့်မတက်ရဘူး ဆိုပြောပြီး ပါလာတဲ့ ထီးကို ဖွင့် ရှေ့ကနေကာ၊ အင်္ကျီ  နဲ့ ဘရာဆီရာကို ပင့်ပြီး နို့ပေးစို့ လိုက်သတဲ့လေ။  ငုံပြီးနို့သီးခေါင်းတွေကိုစို့တာ အတော်ကြာသလဲ။ သူလည်း အတော့ကို သ ဘောကျသွားတယ်။ 

“ နင်လေ ဘယ်လိုကောင်းမှန်းမသိဘူး သိလား”

တဲ့။ ကျွန်မလည်းသူပြောသမျှကို နားထောင်နေမိတယ်။ မျက်နှာတွေလည်းပူ နားတွေလည်းပူပေါ့။ ဒါပေမယ့်စပ်စုချင်စိတ် ကပိုပြီးအလေးသာနေတဲ့ အတွက် မဟန့်မိတဲ့ အပြင် အလိုက်သင့်ပါ ပြောနေလိုက်မိတယ်။ သူတို့ ဇာတ်လမ်းက အဲ့ဒါနဲ့တင်မပြီးသေးဘူး။ စို့ပြီး ပြန် ဟန်မပျက် ပြင်ကြတော့ သူ့ကောင်လေးက ပုဆိုးပြင်၀တ်တာ ဟိုဟာ တောင်နေသတဲ့။ ဘာဖြစ်လို့လဲ လို့မေးတော့။ ချစ်လို့ လို့ပြန် ဖြေသတဲ့။ အပိုတွေမပြောနဲ့ ဆိုပြီး ပြန် ငြိမ်ခိုင်းသတဲ့။ ငြိမ်လို့ မရတော့ဘူး အထဲက ဟာတွေထွက်သွားမှ ဆိုပြီး ပြောသတဲ့။ သူကလည်း ငပါးပဲဟာ ။  ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ထွက်အောင်လုပ် ဆိုပြီး ပြောလိုက်ရော။ 

“ သူတို့ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ကွင်းတိုက်ကြတယ်ဆိုတာ ငါသိနေတယ်လေ” တဲ့။

“ ဘာလဲ ကွင်းတိုက်တာ” 

လို့ မေးတော့ 

“ နင်ကလည်းဟာ ပိန်းလိုက်တာ.. သူတို့ဟာကို သူတို့ဖာသာ ပွတ်ပြီး အရည်ထုတ်ပစ်တာလေ” 

လို့ ပြောတယ်။ 

“ သြော်..” 

လို့ပဲ ကျွန်မပြောလိုက်မိတယ်။ သူလည်း အပြန်လမ်းမှာ သူ့ဟာကြီးထောင်နေရင် အတူသွားတဲ့ သူပါ ရှက်ရမယ် ဆိုပြီး ကွင်းတိုက်ထုတ်ပလိုက် လို့ ပြောလိုက်တော့ ကောင်လေးက အံ့သြသွားသတဲ့။ ဘယ်လိုသိသလဲပေ့ါ။ ဒါနဲ့ပဲ သူလည်း ဆရာမကြီးပုံစံ ဆက်ဖမ်းလိုက်သတဲ့။ ကောင်လေးလည်း သူ့ရှေ့မှာ ကွင်းတိုက်သတဲ့။ ကျွန်မလည်း စိတ်ဝင်စားသွားပြီး ဘယ်လို တိုက်သလဲ လို့ မေးမိတော့.. 

“ လက်နဲ့ပေ့ါ..ဟဲ့” 

တဲ့။သူ့ဘေးမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ပုဆိုးကိုလှန် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီချွတ်သတဲ့။ အဲ့ဒိမှာ သူလည်း ယောက်ျားပစ္စည်းကို အရှင်လတ်လတ် မြင်ဖူးတော့တာပဲတဲ့။ 

“ နင်သိလား ..ရှေ့ က အရည်ပြားက ပွင့်ပြီး အထဲက ထိပ်ဖူးကြီးက ထွက်လာတယ်” 

တဲ့။ ကျွန်မမျက်လုံးထဲ ခဲအိုရဲ့ ဟာကြီးကို ရုတ်တရက် မြင်ယောင်လိုက်မိတတယ်။ 

“ အဲ့ဒါကို လက်နဲ့ ဆုပ်ပြီး တိုက်တော့ ခဏ နေတော့ သုတ်ရည်တွေ ထွက်ကုန်ပြီး ပြန်ငြှိုးသွားရော” 

တဲ့။ မထွက်လို့ မရဘူးလေ။ 

“ သူက ငါ့ကို လုပ်ချင်နေတာလေ “ 

ဆိုပြီး ပြောတယ်။ 

“ နင် သိလှချည့်လား..” 

ဆိုတော့ သူအပြာကားတွေ ကြည့်ဖူးသတဲ့လေ။ 

“ ဘယ်လိုလုပ် ကြည့်ဖူးသလဲ ” 

ဆိုတော့ 

“ တောင်ကြီး က သူ့ အမျိုးတွေ အိမ်သွားနေတုန်းက သူ့အကိုတွေ ခိုးကြည့်တာ ကို သူတို့ချောင်းကြည့်တာတဲ့။ သူတို့က သန်းခေါင်ကျော် ငါတို့ အိပ်ချိန်မှ ကြည့်တာ ဟ၊ ငါကလည်း ရှူးထွက်ပေါက်ရင်းစပ်စုရာက တွေ့သွားတာပေ့ါ” တဲ့။

အဲ့ဒီ အကြောင်းတွေပြောပြီးတော့ ကျွန်မ ရေချိုးခန်းဝင်ရတယ်။ ဟန်မပျက်ပေါ့။ စကားပြောနေရင်း ဟိုနေရာက စိမ့်ခနဲ စိမ့်ခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားလို့ ပြန်ကြည်ရတာ။ ပင်တီဟာ အတော်လေးကို စိုရွှဲနေ တာကိုတွေ့ရတယ်။ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက ပွတ်လိုက်မိတိုင်း မိန်းမောစရာ။ စိတ်ထဲ အတော်အောင့်အီးထားပြီး ညရောက်မှ စိတ်တိုင်းကျ ပွတ်ပစ်လိုက်ရတယ်။

..................................................................

ဆယ်တန်း ကျောင်းတက်တော့ သူတို့ သိပ်လွတ်လွတ်လပ်လပ် မတွေ့ဖြစ်ဘူး။ သူကလည်း အတွေ့ မခံ ရဲဘူးလေ။ မတော် တဆ သူလည်း မထိန်းနိုင်ဘဲ လွန်သွားရင် ပြဿနာ ဖြစ်မှာကိုး။ သူ့ကောင်လေး ခမျာ လက်ကလေးပဲ ကိုင်ရရှာတယ်ပေါ့။ ဆယ်တန်း ဖြေပြီး ၃ ရက် လောက်နေတော့ ကောင်လေးက တွေ့ချင်တယ် ဆိုပြီး ဖုန်းဆက်တယ်။ ဖုန်းက တော့ လူကြီးတွေ မရှိရင် မရှိသလို ပြောဖြစ်ကြ အီစီကလီ ရိုက်ကြတာကိုး။ သူကလည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလိုက်သတဲ့။ ဒီတော့ ကောင်လေးက မလွန်ကျူးရပါစေဘူးလို့ ကတိပေးသတဲ့။ ဒါနဲ့ပဲ နောက်ရက် ချိန်းလိုက်တယ်။ ဒီတစ်ခေါက်လည်း အဲ့ဒိ ပန်းခြံဘက်ပဲ။

ချိန်းတွေ့ရတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကို နှစ်ယောက်စလုံးသိနေကြ တော့ သွက်သွက်လက်လက်ပဲတဲ့။ ကောင်လေးက အခင်းတွေဘာတွေယူလာသတဲ့။ မုန့်တွေဘာတွေ ဝယ်လာသတဲ့။ ထီးနဲ့ကာပြီး နို့လှန်ပေးတယ်ပေ့ါ။ ကောင်လေးက စိတ်တိုင်းကျ စို့တော့တာပဲတဲ့။ 

“ ငါ့မှာ ကလေးအမေ...ကျ နေတာပဲ” 

လို့ ပြောတယ်။ နောက် ဗိုက်ကို နမ်းသတဲ့။ သူ့လျှာနဲ့ ငါ့ချက်ကို ကလိတာများ ယားလိုက်တာ တဲ့။ အဲပြီးတော့ ဗိုက်အောက်ကို နမ်းတော့တာပေ့ါ။ 

“ နင်သိလား .. ငါ့ဟာကလည်း စိုနေပြီ” 

တဲ့။ ပြီးတော့ ကောင်လေးက ထမီကို ခိုးဖြည်တယ်တဲ့။ သူက သတိ မလွတ်တော့ ဆက်ဖြည်လို့ မရဘူး။ သူ့ရင်ဘတ်ကို မျက်နှာကြီးကပ်ပြီး....

“ သွယ့်ဟာကို ကြည့်ချင်တယ်” 

ဆိုပြီး ပြောသတဲ့။ ကြည့်ရုံပဲ ကြည့်ရမယ်နော်...လို့ ပြောတော့ ခေါင်းငြိမ့်တာနဲ့ ပြလိုက်သတဲ့။ 

“ ဟဲ့ ဘယ်လို ပြလိုက်သလဲ” 

လို့ မေးတော့ 

“ လှန်ပြတာပေါ့ဟ..” 

လို့တုံးတိတိ ဖြေတယ်။ နောက်တော့မှ ဆက်ပြောတယ်။ 

“ ဘောင်းဘီကို အရင် ချွတ်ပြီး သစ်ပင်ကို မှီထိုင်ပေါ့... ပြီးတော့ပေါင်ကို ကားပြီး ထမီကို ဗိုက်ပေါ် လှန်တင်လိုက်တာတော့… “

ကြည့်ရာကနေ လက်နဲ့ ကိုင်ကြည့်သတဲ့။ ကောင်လေး လက်တွက တုန်နေသတဲ့။ သူ့လက်နဲ့ ငါ့ဟာကို ထိတော့ အတော် ကောင်းတာဟာ လို့ လုံးစေ့ပတ်စေ့ ပြောတယ်။ သူပြောတာ မှန်တယ်ဆိုတာ ကျွန်မသိနေတယ်လေ။ နောက် ရုတ်တရက်ကြီး သူ့ဟာကို ငုံနမ်းသတဲ့။ သူလည်းလန်းဖြန့်သွားပြီး ထမီပြန်ချ လူချင်းခွာပေ့ါ။ ပြီးတော့ ကောင်လေးကို ကွင်းတိုက်ပြီး သူ့ဟာတွေကို ထုတ်ခိုင်းရသတဲ့။ သွေး အေးသွား မှ ပုံမှန် အာလပသလာပတွေ ပြောကြပေါ့။ အဲ့ဒိမှာ သူရှူးပေါက်ချင်လာသတဲ့။ အိမ်သာကလည်း အဝေးကြီး သွားလိုက်ပြန်လိုက်နဲ့ ဆိုတော့ ကောင်လေးက ..

“ အနားမှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး ဒီမှာပဲ ပေါက်လိုက်ပေါ့..” 

ဆိုပြီးပြောတယ်။ အစတော့ သည်းခံနေသေးပေမယ့် အအေးသောက်ထားခဲ့တာ များတော့ သူလဲ မအောင့်နိုင်။ ဒီအချိန်ကျ မှ အိမ်သာသွားလည်း ဝေးလွန်းလို့ လမ်းမှ ထွက်ကုန်မှာ လည်းစိုးတယ်။ မနေနိုင်အောင် ပေါက်ချင်လာတယ်။ 

ဒါနဲ့ပဲ ခပ်လှမ်းလှမ်းက ခြုံနား တိုးပြီး သူ့ရှေ့တင်ပဲ ပေါက်သတဲ့။ 

“ နင်ကလည်း ဟယ်..” 

လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက 

“ နို့လည်းအစို့ ခံရပြီးပြီ အဖုတ်လည်း အကြည့်ခံရပြီးပြီ ဆိုတော့ မထူးတော့ပါဘူး ..ဆိုပြီး ဘေးခြုံဘက် လှည့်ပြီးရှူးပေါက်တာပေါ့” 

တဲ့။ တင်ပါးကို မမြင်ရအောင် ထမီကို လုံအောင်ချပြီး ပေါက်တာကို နောက်ကနေ ထမီလှန်ပြီး တင်ပါးကို ပွတ်သတဲ့လေ။ 

“ သေးတောင် ဖြောင့်ဖြောင့် မထွက်ဘူး” 

လို့ ပြောတယ်။ နောက်တော့ ကောင်လေးက ဆယ်တန်းအောင်နဲ့တင် သင်္ဘော လိုက်သွားတယ်တဲ့။ အဲ့ဒီ အခေါက် ကသူတို့လွတ်လွတ် လပ်လပ် နောက်ဆုံးတွေ့ခဲ့ရတာပဲတဲ့။ သူက ပြောတယ်။ နောက်လထဲ သင်္ဘောက ပြန်လာတော့ မှာ တဲ့။ သူ့ပုံစံက အတော့ကို စိတ်လှုပ်ရှားနေပုံပါပဲ။ ချစ်ကြရတော့မှာပေါ့လို့ ကျွန်မစိတ်ထဲ တွေးမိတယ်။

နောက်လ သူ့ကောင်လေး ပြန်လာတော့ ကျွန်မနဲ့ မြို့ထဲမှာ ချိန်းပြီး မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ ရည်ရည်မွန်မွန် နဲ့ လူရည်သန့်လေးပုံပါပဲ။ သည့်နောက်ပိုင်း သွယ်သွယ်နဲ့ ကျွန်မ ပုံမှန်စာ ချိန်း မကျက်ဖြစ်တော့ဘူး။ သူ့ ရည်းစား နဲ့ အချိန် ပေးရတာကိုး။ နောက်ဆုံးနှစ်စာမေးပွဲ ဖြေခါနီးမှာ သူ့ကောင်လေး သင်္ဘော တက်သွားတယ်။ ကျွန်မ နဲ့  သက်သက် ပြန် တွေ့ဖြစ်ကြတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံး အောင်စာရင်း မထွက်သေး အလုပ်မရှိသေး တော့ လှည်းတန်းမှာ အင်္ဂလိပ်စာ သင်တန်း အတူ တက်ကြရင်းနဲ့ပေ့ါ။

“ ဟဲ့ ငါတို့ နှစ်ယောက် လက်ထပ်တော့မယ်” 

တဲ့။ မိဘချင်းလည်း စကားပြောပြီးပြီ တဲ့။ သူ့ အတော် ပျော်နေပုံပဲ။ စမ်းချောင်း ကျွန်းတော ဘက်မှာ တိုက်ခန်း တစ်ခန်း ဝယ်ထားတယ်တဲ့။ သူတို့ လက်ထပ်ပြီး နေဖို့ တဲ့လေ။ ဒါနဲ့ ..

“ နင် ဒီတစ်ခေါက် နို့ ဘယ်နှ ခေါက် တိုက်လိုက် ရသလဲ” 

လို့ နောက်လိုက်တော့ သူအတော်လေး ရှက်သွားပုံပဲ။ နောက်မှ ခပ်တိုးတိုးလေး ပြောတယ်။ 

“ ငါ ရရစ်နဲ့ ပြိုလိုက်ပြီ ဟ ..” 

တဲ့။ ကျွန်မ သိပ်တော့ မထူးဆန်းမိဘူး။ သူတို့ က လက်ထပ်တော့မှာကိုး။ ကောင်လေး ရှိနေတုန်း နှစ်ဘက် မိဘကို သူတို့ တွေ့ကြတယ်။ ပြီးတော့ တိုက်ခန်း ၀ယ်ဖို့ သူတို့ အတူ သွားကြည့်ကြတယ်။ စိတ်ကြိုက် အခန်းလေး တွေ့တာနဲ့ ၀ယ်လိုက် ကြတယ်ပဲ ဆိုပါစို့။ အဲ့ဒိ အခန်း က သူတို့ရဲ့ ချစ်ဗိမာန် ဖြစ်လာပါလေရော။ ပန်းခြံတွေ ဘာတွေ မှာ ချိန်းတွေ့စရာ မလိုဘဲ အခန်းမှာပဲ ချိန်းတွေ့ကြတာပေ့ါ။ အစောပိုင်းက တော့ ချိန်းတွေ့ရင် ထုံးစံအတိုင်း နမ်းကြ နို့လှန်တိုက် နဲ့ ကိုင်ကြ ပြုကြပေါ့။ အစောပိုင်း ရက်တွေမှာ အ၀တ် အစားတွေနဲ့ မကြေမမွအောင် ကရုစိုက်ကြပေမယ့် အတွ့ အကြုံရလာတော့ အခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ အ၀တ်အစား တန်းချွတ် ကြတော့တာပဲ။ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ။ 

“ နင်သိလား ပထမတော့ ရှက်တယ်ဟ နောက်တော့ မထူးဆန်း တော့ဘူး.... ပြီးတော့ လွတ်လပ် ပြီး သာယာ ဖို့ ကောင်းတယ်ဟ” တဲ့။

“ သူက ကွင်းတိုက်တဲ့ အခါ ငါ့ ဟာကို ကြည့်ပြီး တိုက်ချင်တယ်တဲ့ .. ငါလည်း နံရံကို မှီထိုင်ပြီး လှန်ပြရတာပေ့ါ. အဲ့ဒါ သူ့ ဟာ တွေက ထမီကို စိုကုန်တယ်လေ” 

လို့ စီကာပတ်ကုံး ပြောပြတယ်။ နောက်ပိုင်း အဲ့ဒိလို ပေမကုန်အောင် ထမီကို ချွတ်ပေး လိုက်ရာက အကုန်ကျွတ်ကုန်တာပဲ လို့ ပြောတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ယုံကြည်ရဲ တင်းလာ ကြတဲ့ ပုံပါပဲ။

နောက် ပိုင်းကျတော့

“ သူ့ ဟာကို ငါ့ အ၀ကို ချိန်ပြီးလုပ်တယ်… “ တဲ့။ 

“ နင့် ဟာကို အရည်တွေပေကုန်မှာပေ့ါ” 

လို့ ပြောတော့

“ ပေကုန်တာပေ့ါ.... ငါ့ဟာ တင်မကဘူး ဗိုက်တွေရော ဆီးစပ် တွေရော အကုန်ပဲ” တဲ့။ 

“ သူတို့ဟာက ပန်းထုတ်ရင် အကုန်ပေကုန်တာပဲ” တဲ့။ 

“ နင်သိလားသူတို့ ဟာ က အဖြူရောင်သက်သက် မဟုတ်ဘူး.. ခပ်ပြစ်ပြစ်နဲ့ ထမင်းရည် လိုပဲ” တဲ့။ 

အဲ့ဒီလောက် အထိတော့ ကျွန်မအသေးစိတ် မသိသေးပါ။ မျက်စေ့ထဲ တော့ ထမင်းရည် ဖြူဖြူ တွေကို ပြေးမြင်မိလိုက်တယ်။

“ အဲ့လိုပြီးကြ ရင် ရေချိုးခန်းထဲ ၀င် ရေဆေးကြ သူ့ဟာကိုယ့်ဟာ ဆေးပေးကြ တာပေ့ါ” တဲ့။ 

“ ဟယ်… နင်တို့ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ် နေကြတာပေ့ါ” 

လို့  ပြောတော့ .. သူက ရယ်တယ်။ ကိုယ်၀န်ရမှာ မကြောက်ဘူးလား လို့ မေးလိုက်တော့ 

“ စိုးတော့ စိုးရိမ်တယ်...အပြင် မှာ ပေရုံလောက်နဲ့ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး ဟာ.. “ 

လို့ သူက ပြောတယ်။

“ ပြီးတော့လေ.. “ 

ဆိုပြီး သူက စကားဆက် မလိုလုပ်ပြီး မှ ဆက်မပြောတော့ဘူး။ ကျွန်မက ထပ်မေးမှ… 

“ ပြီးတော့လေ.. သူက ငါ့ ဟာကို နမ်းတယ် သိလား.. .” တဲ့။

ရေချိုးခန်းထဲ သွား ပြီး ဆေးကြော သန့်စင်ပေးရတယ်။ ပထမ စနမ်းတော့ ဘယ်နေရာက ဘယ်လို ဖြစ်မှန်းမသိဘူး တဲ့။ ပထမ နမ်းတယ် နောက်တော့ လျှာနဲ့ လျက်တယ်။ ပြီးတော့ 

“ ငါ့အစေ့ကို စုတ် တယ် ..” 

လို့ သူပြောလိုက်တော့ ကျွန်မ ဟာကို ကျွန်မ ကျုံ့လိုက် မိတယ်။ 

“သူလျက်ရင် ငါ့ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင် ဘူး...အသံထွက် အော်မိတာပဲ “ 

လို့ပြောတယ်။ ကျွန်မ မျက်စေ့ထဲ အစ်မနဲ့ ခဲအိုတို့ လုပ်နေကြတဲ့ ပုံကို ပြေးမြင်မိတယ်။ နောက်ရက်တွေကျတော့ သူပါ အလိုတူ အလိုပါ ဖြစ်ရာက ကောင်လေးရဲ့ ဟာကို သူကပြန် စုပ်ပေး တာတွေဖြစ်ကုန်တယ်တဲ့။ 

“ ပထမတော့ ရွံသလို စိတ်ထဲ ဖြစ်ပေမယ့် အဲ့ဒိ အချိန် မှာ အဲ့ဒါကို ပါ ကိုင်ချင် တာ၊ ညှစ်ချင်တာ၊ ပွတ်သပ် ကစားချင်တာမျိုး စိတ်ထဲ ဖြစ်လာတာဟ…” 

လို့ ပြောတယ်။ ကျွန်မစိတ်ထဲ တော့ သိပ် မသထီ ဖြစ်မိပေမယ့် သူကို ဘာမှ ပြန်မပြော ဖြစ်လိုက်ဘူး။ လူကြီးတွေနဲ့ တွေ့ လက်ထပ် ဖို့ စီစဉ်ပြီး နောက်ပိုင်း သူ့ ကောင်လေးက တကယ် လုပ်ချင်တယ်လို့ ပြောလာတယ်တဲ့။ သူက လက်မထပ်ခင် ကိုယ်၀န်ကပ်မယ် လို့ပြောတော့ ကောင်လေးက ကွန်ဒုံးလည်း မစွပ်ချင်သလို သူ့ အထဲ မှာပဲ ထည့်ချင်တယ် ဆိုပြီးပြောသတဲ့လေ။ ဒါနဲ့ ရက်တွက် ပြီး ရွေးရသတဲ့။ ဘာရက်တွက်တာလဲ လို့ မေးတော့ 

“ ကိုယ်၀န် မရနိင်တဲ့ရက်လေ ဟာ နင်မသိဘူး လား” 

လို့ ပြန်မေးတယ်။ ကျွန်မ မသိတာ အမှန်ပါပဲ။ ဒါနဲ့ ပဲ ရာသီ စက်၀န်းကို အခြေခံပြီး ကိုယ်၀န် မရနိုင်တဲ့ ရက်တွက်တာကို သူက ပြောပြတယ်လေ။ နင်က ဘယ်လို သိတာလဲ ဆိုတော့.. ဖိုမ ပညာပေး စာအုပ် တွေဘာတွေမှာ ပါတယ်တဲ့လေ။ နင်ဖတ်သင့်တယ် ဆိုပြီး အဲ့ဒီနေ့က ဒေါက်တာမောင်မောင်ညို ရဲ့ ဖိုမ ဆက်ဆံရေး စာအုပ်ကြီးပေးလိုက်တယ်။ အိမ်ကို အဲ့ဒိစာအုပ်ကြီး သယ်လာတာ ကျွန်မအတွက် ဗြဟ္မာ့ ဦးခေါင်း ကြီး သယ်လာရသလိုပါပဲ။

ဒါနဲ့ပဲ သူတို့ ရက်တွက် သတ်မှတ်လိုက်သတဲ့။ စိတ်ထဲမှာ နေ့ကောင်းရက်သာ ရွေးသလိုပါပဲ လားလို့ တွေးမိပါတယ်။ အဲ့ဒိရက်မှာ သူ့ အပျိုဘ၀ ဆုံးတာပါပဲ။ 

“ နင်သိလား ခပ်တုံးတုံးကြီးတစ်ခုနဲ့ ထိုးသလိုပဲ အစပိုင်းမှာ စပ် တယ် နာတယ် ဟ..” တဲ့။ 

“ သွေးစလေးတွေ ထွက်တယ် ပြီးတော့ မိန်းမကိုယ် အောက် က အသားစွန်းကွဲ ပြတ်သွားတာ …” 

လို့ ပြောတယ်။ အိမ်အပြန် ကားပေါ်မှာ ထိုင်မစီးနိုင်လို့ မတ်တပ်ရပ် စီးရ တယ် တဲ့။ 

“ နင့် ဟာ ကျယ်သွား မှာ ပေါ့” 

လို့ ပြောတော့၊ 

“ ကျယ်သွားတာပေါ့ဟ .. သိပ်တော့ သိသိသာသာ မဟုတ်ဘူး “ 

လို့ ပြောတယ်။ သူပြောတာကို သိပ်တော့ နားမရှင်းလှဘူး။ လက်သန်း လုံးလောက်ပဲ ရှိတဲ့ ကျွန်မှာ ဟာလေးထဲ ဒါကြီး ၀င် ရင် သိသိ သာသာ ကြီး ကျယ် သွားရမှာ ပေ့ါလို့ စိတ်ထဲ ထင်ထားတာပါ။  ပြီးတော့ 

“ သူတို့ဟာ တွေက ပြန်ထွက်ကျတာပဲ .. “ တဲ့။

သူ့ကောင်လေး သင်္ဘော ပြန်မထွက်ခင် သုံးရက်ဆက်တိုက်ဆိုသလို လုပ်ကြတယ်တဲ့။ တစ်ရက်တည်း ၂ ကြိမ် လောက်တောင် လုပ်ဖြစ်ကြတယ်လို့ ပြောတယ်။

“ သူစိတ်တိုင်းကျ ငါ့ ကို....လုပ်သွားတာ” 

လို့ ပြောတော့ ဘယ်လို စိတ်တိုင်းကျတာလဲ လို့ မေးမိတယ်။ 

“ ငါ့ ပေါင်ကို ဖိဖြဲ သူ့ပခုံးနဲ့ဖိထားပြီး အပေါ်က နေ လုပ်တာဟာ… ပြီးတော့ နို့တွေကို ဆွဲဆွဲပြီး လုပ်တာ .. ဆောင့်ဆောင့် ပြီးချတာ ဟ .. ပေါင်ရင်းနဲ့တင်ပါးချင်းရိုက်တဲ့ အသံတွေတောင် ထွက် တယ်...” တဲ့။ 

မနာဘူးလား...ဆိုတော့ သူက.. ခပ်ပြုံးပြုံးရယ်။ 

“ နာမနာ နင့်ဘဲက နင့်ကို လုပ်တဲ့အခါ သိလိမ့်မယ်” 

လို့ ပြန်ပြောတယ်။ 

“ လေးဘက်ရော ထောက်လိုက် ရသေးလား” 

ဆိုတော့ 

“ ဟင့်အင်း” 

လို့ ဖြေတယ်။ ပြီးတော့ သူက ရုတ်တရက်

 “ နင်လဲ အသင့်ပြင်ထားပေါ့” 

လို့ ပြောတော့ 

“ ကောင်မ .. “ 

လို့ပဲ ကျွန်မ ပြန်ပြောမိလိုက်တယ်။ ကျွန်မ မျက်နှာ ရှိန်းခနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ သွယ်သွယ် အိမ်ထောင်ကျပြီး သွားတဲ့ နောက်ပိုင်း အဆက်အသွယ် ပြတ်သလောက်ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်မလည်း ကုမ္ပဏီ တစ်ခု မှာ စာရင်းကိုင် အလုပ်ရတယ်။ ရည်းစား မရသေးဘူး။ ကိုယ့်ရုပ်ရည်က ရွက်ကြမ်းရည် ကြိုမို့လား၊ ဒါမှ မဟုတ် ဘယ်လို အကြောင်းကြောင့်လား ဆိုတာတော့ မပြောတတ်ဘူး။ ရည်းစား စကား ပြောမယ့်သူ မရှိ။

အလုပ်လုပ်ပြီး ၆ လလောက် ကြာတော့ အိမ်ကို အမျိုးသား တစ်ယောက် အ၀င် အထွက် ရှိလာတယ်။ ကျွန်မ ခဲအိုရဲ့ သူငယ်ချင်းပါ။ နိုင်ငံခြားမှာ အလုပ်လုပ်တယ်လေ။ သူ့ကုမ္ပဏီက ရန်ကုန်မှာ လုပ်ငန်းခွဲ လုပ်ဖို့ အတွက် ရောက်လာတာလို့ သိရတယ်။ အသားလတ်လတ် နဲ့ အရပ်အမောင်းပုံမှန် ပဲ ရှိတဲ့သူက သပ်သပ်ရပ်ရပ် နေတတ်ပုံပဲ။ စကားပြော လေးနက်ပြီး ဘာသာရေး နိုင်ငံရေး ဗဟုသုတစုံပုံရတယ်။ အိမ်ကို ရောက်တိုင်း ဖေဖေနဲ့ ဘာသာရေး အကြောင်းပြော ခဲအိုနဲ့ နိုင်ငံရေးနဲ့ သူ့အလုပ် အကြာင်းပြော ကြတာပေါ့။ စနေ တနင်္ဂနွေတိုင်း အိမ်ကိုလာလာ လည်တယ်လေ။ သူ့အိမ်ကကျွန်မတို့နဲ့ သိပ်မဝေးတာလည်း ပါတာပေ့ါ။ အဓိက က အစ်မတို့ လင်မယားဆီကိုပေ့ါ။ မေမေကလည်း သားသား.. နဲ့။

တစ်ရက် စနေမှာ သူရောက်လာတယ်။ ဖေဖေနဲ့ မေမေက အလှူ သွားပြီး အစ်မတို့ လင်မယားက သူတို့ကလေး ကျောင်း ကပွဲ သွားစရာ ရှိသတဲ့။ အဲ့ဒိနေ့ အိမ်မှာ သူနဲ့ ကျွန်မနဲ့ ကျန်ရစ်ခဲ့တာပေ့ါ။ သူ့အတွက် ကော်ဖီဖျော်ပေးပြီး ဧည့်ခံတော့ သူက ကျွန်မနဲ့စကားပြောချင် တယ်တဲ့လေ။ ခပ်တိုတိုပါပဲ။ ရည်းစားရှိသလား ရည်ရွယ်ထားတဲ့သူရှိသလားတဲ့။ စိတ်ထဲတော့ အတော်လေး ဒေါသဖြစ်မိတယ်။ သူမေးစရာ စကားမဟုတ်ဘူးလေ။ 

“ အခုအထိ မရှိသေးဘူး နောက်တော့ ပြောတတ်ဘူးနော်” 

လို့ ဖြေလိုက်တော့ သူက ကျွန်မကို လက်ထပ် ချင်ပါသတဲ့။ ရုတ်တရက် ဆိုတော့ ပူထူသွားတယ်။ ထွက်ပြေးရင်ကောင်းမလားတောင် တွေးမိတယ်။ အိမ်မှာကလည်း နှစ်ယောက်တည်း။ သူ့ ပုံစံကလည်း အေးအေး ဆေးဆေးပဲ။ ဒါနဲ့ ကျွန်မကလည်း မယုတ်မလွန် ဖေဖေ မေမေ တို့က သဘောတူရင် မငြင်းပါဘူး လို့ ဖြေလိုက်တယ်။ တကယ်တော့ သူ့ကို ကျွန်မ ငြင်းလည်း မငြင်းချင်ဘူး။ စိတ်ထဲမှာ သဘော ကျမိသလိုပဲ။

သူကလည်း စိတ်မြန်ပါ့။ နေ့လည် ဖေဖေနဲ့ မေမေတို့ ပြန်လာတော့ ကျွန်မကို လက်ထပ်ချင်ပါတယ် ဆိုပြီး ပြောသတဲ့လေ။ ညကျတော့ မေမေက ကျွန်မကို မေးတယ်။ အမလေး သူ့ သဘောကျတဲ့သူ ဆိုတော့ အမွှမ်းလေးနဲ့ နိဒါန်း ပျိုးပြီး မေးတာ။ ကျွန်မကလည်း 

“ မေမေတို့သဘော တူရင် မငြင်းပါဘူး” လို့ ပြောလိုက် တယ်လေ။

.........................................................................................................................

အိပ်မက်အိမ်

အဲ့ဒီနေ့က စပြီး သူ့ကားနဲ့ ကျွန်မကို အလုပ် အကြိုအပို့လုပ်တယ်။ သူက ဆင်မလိုက်မှာ သင်တန်းတက်နေရ တယ်တဲ့။ သင်တန်း အဆင်းကျွန်မကို ဝင်ကြိုတာပေါ့။ ပထမတော့ ခပ်ရွံ့ရွံ့ တစ်ပတ်လောက် ကြာ တော့ ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ ရင်းနီးလာတယ်။ သူ့အကြောင်း ကိုယ့်အကြောင်း၊ သူ့အလုပ်အကြောင်း ကိုယ့်အလုပ် အကြောင်း၊ သူ့အမြင် ကိုယ့် အမြင် စတာတွေ ပေါ့။

တစ်ရက် ရုံးစောစော ဆင်းတာနဲ့ သူက အေးအေးဆေးဆေး စကားပြောချင်တယ် ..ဆိုပြီးလှည်းတန်း ဘက်က တိုက်ခန်းကျယ်တစ်ခုကို ခေါ်သွားတယ်။ လေးလွှာမှာ ရှိတဲ့ အဲ့ဒိတိုက်ခန်းက သူအိမ်ထောင် ပြုရင် နေဖို့ဝယ်ထားတာ ဆိုပြီးပြောတယ်။ 

“ ဒါက ကျွန်တော့..လုပ်အားနဲ့ ၀ယ်ထားတာဗျ” 

ဆိုတဲ့ စကားပြောဟန်ကို သဘောကျမိတာပါပဲ။ သူ့မိဘတွေကိုလည်း သူတို့ နေတဲ့ တာမွေဘက်မှာ အလားတူတိုက်ခန်းတစ်ခန်း ဝယ်ထား ပေးပြီးပြီတဲ့လေ။ တိုက်ခန်းက အခန်း မဖွဲ့ရသေးဘူး။ ကြမ်းကိုပါကေးခင်းထား တာပဲ ရှိသလို ဘာပရိဘောဂ ဘာပစ္စည်းမှ မရှိသေးဘူးလေ။ ကွာလတီ ကောင်းပြီး ကျယ်ဝန်းတယ်။ သူက အခန်းကို ဘယ်လိုဖွဲ့မယ်ဆိုပြီး အိမ်ပုံစံနဲ့ ချပြတယ်။ ကျွန်မအမြင်နဲ့ စိတ်ကူးကိုလည်း မေးတယ်လေ။ 

ကျွန်မလည်း အရင်ကတည်းက ရှိတဲံစိတ်ကူးလေးကို ပြောတာပေ့ါ။ ဘုရားခန်း ကိုသီးခြားထားမယ် အိပ်ခန်းကို နှစ်ခန်းဖွဲ့မယ်။ အခန်းကြည့်ပြီး လက်ဆေးမယ်..လုပ်တော့ ဆပ်ပြာတောင် ဘာဆိုဘာမှ မရှိ။ ဖုန်အလိမ်းလိမ်း တက်နေတဲ့ ကြမ်းပြင်ကို နင်းလိုက်တိုင်း ခြေရာတွေ ကျန်ရစ်တာကို ကြည့်ပြီး အခန်းသန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့ စကားစမိတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ လာမယ့် ပိတ်ရက်မှာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကြဖို့ တိုင်ပင်မိကြတာပေ့ါ။

နောက်တပါတ် စနေပိတ်ရက်ကျတော့ ကျွန်မတို့လိုတဲ့ ပစ္စည့်အချို့ အရင်ဝင်ဝယ်ကြတယ်။ ဆပ်ပြာ တစ်ရှုး တံမြတ်စည်း စသဖြင့်ပေါ့။ အခန်းက ဖုန်အလိမ်းလိမ်းနဲ့ ဖြစ်နေတာကိုး။ အဝတ်အပိုတစ်စုံစီ ယူလာကြတယ်။ သန့်ရှင့်ရေးလုပ်မှာကိုး။ အခန်းရှင်းကြတော့ အရင်ဆုံး အဝတ်လဲရတော့မယ်။ အဲဒီမှာ အခက်တွေ့တော့တာပဲ။ အခန်းမှ မဖွဲ့ရသေးတာ။ သူက ရေချိုးခန်းထဲ့ ဝင်လဲခိုင်းတယ်။ အဝတ်လဲပြီး ထွက်လာတော့ သူလဲ လဲပြီးနေပြီ။ ပုဆိုးဟောင်း တီရှပ်အဖြူနဲ့။

အဲဒီနေ့က ဖုန်တွေကို အတော်ရှင်းလိုက်ရတယ်။ ရှင်းလင်းသွားတော့ စိတ်ထဲပျော်သွားတာပဲ။ ဒီအခန်းက ကျွန်မပိုင် အခန်းဖြစ်တော့မှာကိုး။ ရှင်းပြီးတော့ သူစားစရာ ထွက်ဝယ်တယ်။  ပြန်လာတော့ စားစရာ အပြင် ရေချိုးဆပ်ပြာ ခေါင်းလျှော်ရည်နဲ့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါ နှစ်ထည်ပါဝယ်လာတယ်။ နှစ်ယောက်လုံး ချွေးတွေနဲ့မို့ မစားခင် ရေအရင်ချိုးဖို့တဲ့။ရေချိုးဖို့မပါဘူးဆိုတော့ သူကရယ်တယ်။ တိုက်ခန်းထဲမှာ ရေချိုးခန်းထဲ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ချိုးလိုက်လေတဲ့။ ကျွန်မလည်းရှက်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် ဟုတ်တာပဲလေ။ ရေချိုးခန်းထဲ ကိုယ်တုံးလုံး ချိုးကြတာပဲဟာ။ သူက ကျွန်မကို အရင်ချိုးခိုင်းတယ်။

ရေချိုးခန်းထဲ ၀င်ပြီး အဝတ်အစားတွေ ချွတ် ရေလောင်းပြီးမှ သတိရတယ်။ လဲဖို့အ၀တ် ယူမလာမိဘူး။ ဒါနဲ့ ထမီ ရင်လျားပြန်၀တ် ထွက်ပြီး တန်းမှာ လွားထားတဲ့ အဝတ်တွေကို ပြန်ယူရသေးတယ်။ ရေချိုးရင်း ပေါင်ကြားထဲက ဟာကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်တော့ တွးမိတယ်။ ဒီတိုက်ခန်းမှာ ငါ့ အပျိုဘ၀ ဆုံးတော့မှာပါလားလို့။ ဒီလူကြီး လုပ်တာ ငါခံရတော့မှာပဲ ပေါ့လေ။ အဲ့ဒိလို တွေးမိတော့ စိုးရွံ့ သလိုလို ယားလာသလိုလို ခံစားရတတယ်။

ရေချိုးပြီးတော့ အဝတ်တွေဝတ်ဖို့ ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ အတွင်းခံကရေစိုသွားပြီ ။ ပြန်ဝတ်ဖို့ရာ အဆင်မပြေဘူး၊ ရေစင်အောင်သုတ်ပြီး ထမီပဲဝတ်လိုက်တယ်။ ပြန်ထွက်လာတော့သူက မီးဖိုခန်းထဲမှာ ကြိုးတန်းနှစ်တန်း တန်းထားတယ်။ အမြင့်ကြိုးတန်က အင်္ကျီအနိမ့်က အတွင်းခံနဲ့ ပုဆိုးထမိန်တွေ အတွက်တဲ့၊ ကျွန်မအဝတ်တွေကို လွှားရင်း အတွင်းခံကို လွှားဖို့မဝံ့မရဲဖြစ်နေတုန်း သူက လှမ်းမှာသာ လှမ်းလိုက်ပါ အဝတ်အစားပဲဟာ ဆိုပြီး ပြောတယ်။ သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီတိုကိုလည်း လွှားထားတယ်လေ။

သူရေချိုးနေတုန်း ကျွန်မက ထမင်းစားဖို့ပြင်ရတယ်။ ကြမ်းပေါ်မှာပဲ ဖေါ့ဗူးလေးတွကို စီပေ့ါ။ ခင်းစရာသတင်း စာကလည်းမရှိ။ ထမင်းစား ကြရင်း စကားတွေ ပြောဖြစ်ကြတယ်။ သူ့ အလုပ်အကြောင်း ပြော ကျွန်မအလုပ် အကြောင်းမေးပါ့။ ဆရာကြီးတော့ တော်တော် လုပ်မယ့်ပုံပါပဲ။

စားပြီးတော့ အမှိုက်ပြစ်ရင် အပြင်ထွက်ကြတယ်။ လှည်းတန်းထိပ်မှာ ခေါက်မွေ့ယာ တစ်ခုနဲ့ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံး၀င် ၀ယ်တယ်လေ။ စိတ်ထဲ ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက်ကို အသိထဲက တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွားမှာ တော့စိုးရိမ်မိတယ်။ တိုက်ခန်းပေါ် ပြန်ရောက်တော့ အခန်းထောင့်မှာ ခေါက်မွေ့ယာကို ခင်းပြီး ခေါင်းအုံးတွေကို ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်မကို နားနားနေနေ လှဲလိုက်အုံးတဲ့။ ယောက်ျားတစ်ယောက် ရှေ့မှာ အလွဲတကူ ဘယ်လှဲ အိပ်ရဲပါ့မလဲ။ ပြီးတော့ အတွင်းခံကလည်း ၀တ်မထားဘူးလေ။ 

အခန်းရှင်းထားလို့ပင်ပန်း ထားတာရယ် ထမင်းစားပြီးလို့ ဗိုက်လေးတာရယ်နဲ့ လူကလည်း အိပ်ငိုက်နေတာရယ်ကြောင့် သိပ် မခံနိုင်ဘူး။ လှဲအိပ်လိုက်မိတယ်။ သူကတော့ ကျွန်မဘေးမှာ နံရံကို မှီရင်းစကားတွေ ပြောပေ့ါ။ နိုင်ငံရပ်ခြားမှာ အိမ်တွေကို ဆောက်တာ ဘယ်လို စံနစ်တကျ ရှိကြောင်း အခု တိုက်ခန်းကို လည်း အဲ့ဒီလို စံနစ်တကျ လုပ်ချင်ကြောင်း၊ ပစ္စည်းတွေနဲ့ ပွမနေဘဲ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းထားချင် ကြောင်းတွေပေါ့။ သူပြောတာကို နားထောင်ရင် ကျွန်မ အိပ်ပျော်သွားတယ်။

ရုတ်တရက် လန့် နိုးလာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ သူက ကျွန်မဘေး ကြမ်းပေါ်မှာ အိပ်နေတယ်။ စိတ်ထဲ မှာ အတော်လေး အားနာ သွားမိတယ်။ ကိုယ်က သာ သံသယ ရှိတာ သူက ကိုယ့်ကို ဘာမှ အခွင့်အရေးယူ မကြံစည်ဘူးပေ့ါ။

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>