မှန်သားပေါ်က အက်ကြောင်းများ အပိုင်း ( ၅ )
ထူးခြား ရေးသည်။
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
" အင်း ကိုယ့်ယောက်ျား မဟုတ်တဲ့ လီးနဲ့ အလိုးခံထားတဲ့ မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကို အရင် ဘာဂျာပေးလိုက်အုံးမယ်ကွာ"
ဟု ပြောသဖြင့် မသီတာက
" ကိုကို့ သဘော"
ဟု ပြောကာ သူမ ပေါင်လုံးကြီးတွေကိုထောင်ကာ ကားပေးလိုက်လေသည်။ ကိုမြင့်အောင် က မသီတာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားဝင်ကာ မသီတာ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို သူ့လျှာကြီးဖြင့် တပြတ်ပြတ်ရက်လေတော့ သည်။ ကိုမြင့်အောင် လျှာကြီးဖြင့် စောက်ပတ်ထဲကိုလည်း ထိုးထည့် စောက်စေ့လေးကို လည်း တို့ထိ ဆော့ကစားသဖြင့် မသီတာလည်း စိတ်တွေ ကြွလာကာ စောက်ရည်တွေ ယိုစိမ့်လာတော့သည်။ ကိုမြင့်အောင် လည်း အားရပါးရ တဝကြီးဘာဂျာပေးပြီးမှ မသီတာ ကိုယ်ပေါ် တွားတွားတက်လာပြီး မသီတာ နူတ်ခမ်လေးကို နမ်းကာ၊
" ဆရာဝန်ကြီးက အဲလို ဘာဂျာပေးပြီးမှ ချစ်လေးကို လိုးတာလား"
" ဟင့်အင်း ချစ်လေး ကလည်း သူ့လီးကြီး အဝင်ချောအောင် ပုလွေ မှုတ်ပေးရသေးတယ် ကိုကိုရဲ့"
ကိုမြင့်အောင် ပါးစပ်မှ အီးကနဲ နေအောင် ငြီးလိုက်မိသည်။ သူ့လီးကြီးကအထိပင် မခံနိုင်တော့၊ မသီတာ ခုနေ သူ့လီးကို စုပ်လိုက်ရင် မသီတာ ပါးစပ်ထဲမှာ ပင် ပြီးသွားလိမ့်မည် ဆိုတာ သူသိနေသည်။
" အင်း ကိုကို မစောင့်နိုင်တော့ဘူး ချစ်လေး တော်ကြာ ချစ်လေး ပါးစပ်ထဲမှာပဲ ပြီးသွားလိမ့်မယ် အခုတော့ ကိုကို လိုးမှ ဖြစ်တော့မယ်၊"
" ကိုကို့ သဘော"
ကိုမြင့်အောင် မသီတာ ပေါင်ကြီး နှစ်လုံးကို ပုခုံးပေါ် မတင်လိုက်သည်။ မသီတာ စောက်ဖုတ်ကြီးက အပေါ်ကြွတက်လာကာ ဟတတ ဖြစ်နေလေရာ သူ့လီးကြီးကို ထိုးချ လိုက်သည်။
" အ....ရှီး..ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်"
နောက်တော့ ကိုမြင့်အောင် လီးကြီးက မသီတာစောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင်ကာ တလစပ် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ မသီတာလည်း အောက်မှ ပြန်ကော့ပေးကာ ဖင်ကြီးကို ကော့ဝိုက်ပေးလေသည်။ မသီတာ ၏ စကောဝိုင်း ပေးမှုကြောင့် ကိုမြင့်အောင် လီးကြီးက ဟိုထိုးဒီထိုး ဖြစ်နေရာ နှစ်ယောက်စလုံး အရသာထူးတွေ့နေကြရလေသည်။
ကိုမြင့်အောင် မှာ မနေ့ညကတည်းက တင်းနေရသူမို့ အချက် လေးငါးဆယ် အတွင်း လရည်များ ပန်းထွက်ကာ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ရလေသည်။ မသီတာမှာလည်း ပြီးလုဆဲဆဲ မို့ ကိုမြင့်အောင် ပြီးသည်နှင့် သူမ စောက်စေ့လေးကို သူမ ကိုယ်တိုင် လက်ထိပ်ဖြင့် ဖိကာ ချေပွတ်လိုက်ရာ ကျင်တက်သွားပြီး ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားရလေတော့သည်။
ကိုမြင့်အောင် နှင့် မသီတာ တို့ တယောက် နှင့် တယောက် ဖက်ထားကာ မှိန်းနေကြရင်းမှ မသီတာက၊
" ကိုကို က ချစ်လေး ကိုတော့ သူများ တစိမ်း ယောက်ျား နဲ့ လုပ်ဖို့ ပြောတယ်၊ ကိုကို ကရော တခြား မိန်းမ တွေကို မလုပ်ချင်ဘူးလား"
" ဟာ ချစ်လေး ကလည်း ကိုကို က ချစ်လေးကို ချစ်တာလေကွာ၊ ကိုကို က မလုပ်ချင်ပါဘူး၊ ချစ်လေး ပျော်ရင် ကိုကို ပျော်တာပဲပဲ"
" ဟင် အဲလို ဘယ်ကောင်းပါ့မလဲ လို့ ချစ်လေး ကလည်း ကိုကို့ ကို ချစ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ချစ်လေး ကိုယ်တိုင်က တခြားယောက်ျား နဲ့ လုပ်နေတာကို ကိုကို က ခွင့်ပြုထားတော့ ကိုကို တခြားမိန်းမ တွေ ကို လုပ်ချင်ရင်လည်း ချစ်လေးကို ပြောလေ၊ ချစ်လေး က ခွင့်လွတ်မှာပေါ့၊ အမျှင်မတွယ်ကြေး၊ အီမိုးရှင်း မပါကြေးလေ၊ လိုးဖို့ သက်သက်"
" မရှိသေးပါဘူး ချစ်လေး ရယ်၊ ကိုကို က အဲလောက်လဲ မစွမ်းပါဘူး"
" ဟွန်း လျှောက်ပြောနေတယ်၊ မစွမ်းပဲ နဲ့ ချစ်လေးကို ရမလား ကိုကို ရ ခစ်ခစ်"
" အင်း ဟုတ်သားပဲ ဟဲဟဲ။ ကိုကို ကံကောင်းတာပါ၊ ချစ်လေးကို ကြိုက်နေတဲ့ ကောင်တွေ အများကြီး ရှိတာ ကိုကို သိသားပဲ၊ ကိုကို တိုကက တမြို့ထဲသားချင်းမို့ ကိုကို က ချစ်လေးကို လိုက်ကူညီပေးရင်းက ချစ်လေး ကိုကို့ အပေါ် သံယောဇသ်ဖြစ်သွားတာမဟုတ်လား"
" အာ့တာလဲ ပါတာပေါ့၊ ကိုကို သဘောကောင်းတာလဲ သိတယ်၊ ရိုးတာလည်းသိတယ်၊ ချစ်လေး အပေါ် အနွံအတာခံ နိုင်တာလည်း သိတယ်၊ ချစ်လေးကလည်း ချစ်တယ်လေ အာ့ကြောင့် ကိုကို့ ကို လက်ခံခဲ့တာပေါ့လို့"
" အင်းပါ ချစ်လေး ရယ် ကိုကို သိပါတယ်"
" အာ့ ဆို ကိုကို ပြော၊ ကိုကို့ အလှည့်ကျရင် လည်း ပွင့်လင်းရမယ်နော် ချစ်လေးကို ပြောရမယ်"
" အင်းပါကွာ ကိုကို့ မှာ မရှိပါဘူး ၊ ရှိလာရင် ပြောပြပါမယ်"
တကယ်တော့ ကိုမြင့်အောင် စိတ်ထဲ မှာတော့ တခါတလေ ဖီးလာပြီး လိုးချင်စိတ်ရှိသော အမျိုးသမီးတွေ ရှိပါသည်။ သိုသော် မသီတာ စိတ် ထဲ ဘယ်လိုဖြစ်မယ်မှန်း မသိ၊ သူကိုယ်တိုင်ကသာ လိုးချင်တာ ထို အမျိုးသမီးများ က လက်ခံမခံ မသိကြိုးလည်း မကြိုးစားရဲသဖြင့်သာ ဖွင့်မပြောခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ဥပမာ သူ့ညီ သန့်ဇော်လင်း မိန်းမ မာချိုဝင်း ကို လူလိုးချင်မိသည်။ အသားဖြူဖြူ မျက်ရစ်မပါသော တရုပ်မ ကိုယ်လုံး သွယ်သွယ်လေးကို တခါတရံတော့ စိတ်ထဲ ပြစ်မှားမိပါသည်။
သန့်ဇော်လင်းက သူ့အကို မိန်းမ ကိုတောင် လိုးသေးတာ ၊ ကိုယ်ကရော ကိုယ့်ညီစော်ကို လိုးလို့ မဖြစ်နိုင်ဘူးလား ဟု တခါတလေ တွေးမိပါသည်။ မာချိုဝင်း စိတ်ထားက ဘယ်လို ရှိမယ်မှန်းလည်းမသိဘဲ ၊ မာချိုဝင်းကို လိုးချင်တယ် ပြောမိလျှင် ၊ မသီတာ က စိတ်မဆိုးရင်တော်သေးသည်။ စိတ်တိုပါက ဖွတ်မရ ဓါးမ ဆုံး ဖြစ်နေမှာ စိုးသဖြင့် စိတ်ထဲမှာသာ သိမ်းထားလိုက်ရသည်။ တနေ့တော့ပေါ့။
နောက်တယောက်က တော့ လုံးဝ ကို မဖြစ်နိုင်တာပါ။ အဲဒါက မသီတာ ရဲ့ ညီမ အရင်း အပျိုကြီး ကြည်ပြာ ဖြစ်သည်။ မသီတာ ၏ ညီမ ကြည်ပြာ နှင့် မောင်ငယ် မျိုးမင်း တို့ မှာ စင်္ကာပူ တွင် အလုပ်လုပ်နေကြသည်။ တနှစ် ကို အနည်းဆုံး တခါလောက်တော့ မြန်မာပြည်ပြန်လာကြသည်။ သူတို့ မိဘ ရှိရာ မြို့ မသွားခင် မသီတာတို့ အိမ်မှာ တည်းကြသည်။ ကြည်ပြာ မှာ စင်္ကာပူ သို့ ရောက်နေတာ ကြာပြီမို့ အဝတ်အစား အနေအထိုင်က ဟော့ သည်။ မသီတာ နှင့် က ကိုယ်လုံး ကိုယ်ထည် သိပ်မကွာ၊ ပုံစံ လည်း အတူတူ မျက်နှာကလည်း ဆင်သည်။
အသက်က နှစ်နှစ် ကွာသည်၊ အပျို ကြီးမို့ နည်းနည်းနု နေတာပဲ ရှိသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်ကို အတူတူ လိုးလိုက်ရလျှင် အမွှာ လိုးနေရသလို နေမှာ ပဲ ဟု ကိုမြင့်အောင် စိတ်ကူးယာဉ်မိသည်။ အဲဒါတော့ သူ မပြောရဲ။ မသီတာ သေခြာပေါက် လက်ခံမှာ မဟုတ်ဟု သူထင်ထားသဖြင့် စကားအဖတ်တင်အောင် မပြောတော့။ နောင်အခွင့်သင့် ရင်တော့ ဟု တွေးရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။
မသီတာ ကလည်း ကိုမြင့်အောင် က သူလိုးချင်စိတ်ရှိသည့် မိန်းခလေး မရှိသေးပါဘူး ဆိုတာကို မယုံ၊ သူမ ကို ရှက်သဖြင့် သူမပြောသေးတာပဲ ဖြစ်မည်ဟု တွေးသည်။ သူ့ကို ပွင့်လင်းလာအောင်တော့ လုပ်ရမည်၊ ယခုတော့ သူမ ကိုယ်တိုင်ပင် ဦးအုပ်ကြီး ကိစ္စ ကို လျိုထားလိုက်ရတာ စိတ်မလုံ၊ အင်းလေ ဦးအုပ်ကြီးက ဝမ်းနိုက်စတန်း ပဲ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာ ပါ နောက် ဇာတ်လမ်းမဆက်တော့ရင် ကိစ္စပြတ်သွားမှာ ကိုမြင့်အောင် သိစရာ မလိုတော့ဘူး ဖြစ်သွားမှာပေါ့၊ ဟု တွေးရင်း အိပ်မောကျသွားလေတော့သည်။
............................................................................................................................
အခန်း ( ၂၁ )
သန့်ဇော်လင်း တို့ လင်မယား အိမ်ပြန်ရောက်လာကြပြီး တော့၊ မာချိုဝင်း လည်း အလုပ်ပြန်ဆင်းသည်။ ထိုအခါ မာချိုဝင်း တယောက် ဦးအုပ်ကြီး ဆီမှ အကြောင်းဆုံ သိရလေသည်။ သူမ လင်ညီအမ ဖြစ်သူ မသီတာ ၏ ဆရာဝန်ကြီး နှင့် ဖြစ်နေပုံ၊ ဦးအုပ်ကြီး တချီဆော်လိုက် ရပုံ တို့ကို ဦးအုပ်ကြီး ဆီမှ သိရသည်။ မာချိုဝင်း မှာ ယခင်တုံး ကဦးအုပ်ကြီး ကို ပေးလိုး နေသော်လည်း အိမ်ထောင်ကျပြီးတော့ မပေးတော့ခြေ။
ဦးအုပ်ကြီး ကလည်း နားလည်မှု ရှိပါသည်။ ထိုမျှ မက ဦးအုပ်ကြီးမှာ စားစရာတွေက ပတ်လည်ဝိုင်းနေသည်။ သူက ဘယ်တော့မှ အတင်းအကြပ်မတောင်း ထို့ကြောင့်လည်း သူ့မှာ ပြဿနာ ဆိုတာ မရှိ အေးအေး ချမ်းချမ်း စားနေလို့ ရသည်။ ယခု လည်း ကုလားဆရာဝန်မအပျိုလေး တယောက်ကို ဖန်နေလေသည်။ မာချိုဝင်း နှင့် ကတော့ ပြောမနာ ဆိုမနာ၊ ဆေးရုံတွင်းမှ သတင်းများ ကို မာချိုဝင်းအား အကုန်ပြောပြတတ်သူ ဖြစ်လေသည်။
မာချိုဝင်းမှာ မသီတာ အကြောင်းသိသွားတော့ သန့်ဇော်လင်းကို ဖွင့်ပြောရ ကောင်းမလား ဟု တွေးသေးသည်။ နောက်မှ မသီတာ ကို အရင် တီးခေါက်လိုက်အုံးမည်ဟု တွေးကာ တနေ့ နေ့လည်စာ အတူစားကြရင်း၊
" မသီတာ၊ မာချို အမ အကြောင်းတွေ ကြားတယ်နော် အဟင်းးး ဟင်း"
" ဟင် ဘာအကြောင်းတွေလဲ"
" ဆရာ ဦးဟုန်ကြည် လေ"
" ဘာဖြစ်လည်း ဆရာ ဦးဟုန်ကြည်က "
" အာ အမ ကလည်း ကျမ မှာ အတွင်း သတင်းပေးသူ တွေ ရှိပါတယ်၊ အမ အိုဗာတိုင် ဆင်းနေတာ၊ ဆရာ့ အခန်းထဲမှာ ကြီးပဲတဲ့"
" ဟယ်တော် ဒုက္ခပါပဲ၊ အကုန်သိနေကြကုန်ပလား"
" ဟင်းဟင်း အကုန်တော့မဟုတ်ပါဘူး အမ ရဲ့၊ မာချို က ဒီဆေးရုံမှာ မသိတာ မရှိသလောက်ပဲ လေ၊ မာချို့ မှာ အင်ဖော်မာ ရှိတယ် ခစ်ခစ်"
မသီတာ မျက်လုံးထဲ မှာ ဦးအုပ်ကြီးကို ချက်ချင်းပြေးမြင်လိုက်မိသည်။
" ဟင် မာချို လည်း ဦးအုပ်ကြီးနဲ့..ဟဲတော့၊ အဲလူကြီး အတော်စုံပါလား"
မာချိုဝင်းမှာ ငြင်းချိန်တောင် မရလိုက်ခြေ၊ မသီတာကလည်း ပါးနပ်သည်မဟုတ်ပါလား၊ ထို့ အပြင် သူတို့ နှစ်ယောက်မှာ ယခင်ထဲက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောခဲ့ကြသူများ မို့ ယခုတော့ လည်း ပိုပွင့်လင်းသည့် အဆင့်ရောက်သွားပါတော့သည်။
" ဟဲ့ မာချို ငါက ငါ့မတ်ကလေးကို ပြောထားလိုက်ရတာ နင့်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူးလို့ အဟီးခုတော့"
" အကြောင်းမဟုတ်ဘူး အမ မာချို က မောင့် ကို ပြောပြီးပြီ မောင် ကလည်း ခွင့်လွတ်တယ်၊ အဟိ၊ နောက်ပြီးတော့ မောင့်မှာလည်း ကပ်ကိုး ဖန်တက်ဆီ ရှိတယ်"
" ဟယ် ငါပြောသား မဟုတ်လား၊ နင့်ကို ။ ကိုကို လည်း ဒီအတိုင်းပဲ၊ ငါက ဦးဟုန်ကြည် နဲ့ ဖြစ်သမျှ အကုန်ပြန်ပြောတာ၊ အဲဒါ ကိုကို ကနားထောင်ပြီးရင် ပွဲကြမ်းတော့တာပဲ၊ ခစ်ခစ်"
" ဟုတ်လား၊ ဦးအုပ်ကြီး ကိစ္စတော့ လျိုထားတယ်မလား၊"
" အင်း၊"
" မာချို လည်း ဦးအုပ်ကြီး ကိစ္စတော့ မပြောရသေးပါဘူး၊ အလုပ်ကြမ်းသမားနဲ့ ဆိုတော့ သူတို့ ဖီလင်များ ထိခိုက်မလားလို့"
" အမလည်း အတူတူပဲ၊ နောက်မှ တို့ ညီအမတွေ အသေးစိပ်ပြောကြရအောင်နော်ခစ်ခစ်"
" အင်း အင်း"
မသီတာမှာ သူမ နှင့် သန့်ဇော်လင်း ကိစ္စကို ဖွင့်ပြောဖို့ ကို အတော်ပင် စဉ်းစားနေရသည်။ သူမ နှင့် သန့်ဇော်လင်း တို့ ကိစ္စမှာ ရိုးရိုး လိင်ကိစ္စ သက်သက်မဟုတ်၊ သူမ နှင့် ကိုမြင့်အောင်တို့ သမီးလေး လည်း ပက်သက်နေသည်မဟုတ်လား၊ ကိုမြင့်အောင် ကလည်း သန့်ဇော်လင်း သမီးလေးကို သူ့သမီးလေး လို ချစ်ရှာ သည်။ ထိုကိစ္စ ကို ဘယ်သူမှ အသိမခံနိုင်၊ အထူးသဖြင့် သမီးလေး သိသွားမှာ တအားစိုးရိမ်နေသူ ဖြစ်သည်။
ထို့ ကြောင့် မာချိုကို ပြောခဲ့ရင်လည်း သမီးလေး ကိစ္စ ကို ချန်ပြီး လိုးသည့် ကိစ္စလောက်သာ ပြောပြချင်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း သန့်ဇော်လင်း နှင့် သူမ ကိစ္စကို မပြောတော့ပေ။ သူမ စိတ်ထဲတွင် ကိုမြင့်အောင် အတွက် စိတ်အချရဆုံး အမျိုးသမီးမှာ မာချိုဝင်း ပင်ဖြစ်ကြောင်း တော့ မသီတာ တွေးမိလာသည်။
ကိုမြင့်အောင် လို လူရိုးကြီးအတွက်က တခြား အမျိုးသမီး တစိမ်းတယောက် နှင့် ဆိုလျှင် စိတ်မချရ ကိုမြင့်အောင် ကို လှည့်ပတ်မြူဆွယ်သွားလျှင် မိမိ တို့ အိမ်ထောင်ရေး ပျက်ပြားသွားနိုင်သည်။ မာချိုဝင်းက တော့ ကိုမြင့်အောင် ညီ၏ မိန်းမ ဆိုတော့ ထိုသို့ ဖြစ်စရာ အကြောင်း မရှိခြေ။
" ဒါနဲ့ မာချို နင် ဆွင်း ကိုရော စိတ်ဝင်စားလား"
" တခါမှ တော့ မလုပ်ဖူးသေးဘူး အမကရော၊ လုပ်ဖူးလား"
" ဟင့် အင်း မလုပ်ဖူးပါဘူး၊ စိတ်ချရတဲ့အတွဲ နဲ့ ဆိုရင်တော့ စမ်းကြည့်ချင်သား"
" မာချို လည်း အဲ့လိုပဲ ခစ်ခစ်"
" ဟဲ့ အတော်ပဲ နင်နဲ့ ငါနဲ့ ဆို ဒီထက် စိတ်ချရတဲ့ အတွဲ ဘယ်မှာ ရှိတော့မလဲ"
" ဟယ် အမ ကလည်း သူတို့က ညီအကို အရင်းကြီးကို"
" အို အဲဒါက ပိုတောင် သူတို့ ကြိုက်အုံးမှာ ယောက်ျား တွေရဲ့ ဖန်တက်စီလေ၊ ခယ်မ တို့ မရီးတို့ကို လုပ်ချင်တာ"
" အင်း အာ့လဲ ဟုတ်တာပဲ..အဟိ၊ အမ က ဖြစ်နိုင်လို့လား"
" အေး ငါစည်းရုံး ပြီး တော့ပြောပြမယ်လေ နင်လည်း မသိမသာ တီးခေါက်ထားလိုက်ပေါ့"
တကယ်တော့ မသီတာ အနေနဲ့ က သေခြာနေပြီ ဖြစ်သည်။ ကိုမြင့်အောင်ကိုလည်း သူမ ပြောလို့ ရမည်။ သန့်ဇော်လင်း ကလည်း သူမ နဲ့က အဆင်ပြေပြီးသား တခုပဲ သူတို့ သုံးယောက်စလုံး သမီးလေး ကိစ္စ ကို မာချိုဝင်း မသိအောင် လျိုထားမှ ရမည်။ သမီးလေးကို တော့ ရှုတ်ရှုတ်ရှက်ရှက်ကြီး အဖြစ်မခံနိုင်၊ ကိုမြင့်အောင် ကလည်း ကြိုက်မည်မဟုတ်။
........................................................................................................
မသီတာ က မြန်သည်။ ကိုမြင့်အောင် နှင့် သန့်ဇော်လင်း တို့ကို ချက်ခြင်း အသိပေးလိုက်သည်။ ကိုမြင့်အောင် က တက်ကြွနေသည် မာချိုဝင်းကို သူလိုးချင်နေသည်မဟုတ်လား။ သန့်ဇော်လင်းက လည်း တက်ကြွနေသည်။ မသီတာကို သူလိုးဖူးခဲ့သော်လည်း ခုတော့ မာချို နှင့် ကိုမြင့်အောင် ရှေ့မှာ လိုးရတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုက တမျိုးဖြစ်မည်။
နောက်မာချို ကို ကိုမြင့်အောင် လိုးတော့ သူ့ကိုယ်သူ အပြစ်ရှိသည်ဟု ခံစားနေရတာ စိတ်ပေါ့သွားတော့မည်၊ ကိုမြင့်အောင် မသိအောင် မသီတာကို လိုးခဲ့သည့်အခါများတုန်းက သူ့ကိုယ်သူ အပြစ်ရှိသည်ဟု ခံစားနေရသည်။ ကိုမြင့်အောင်ပေါ် ညီအကိုချင်းသစ္စာဖေါက်သလို ဖြစ်နေ ၍ ဖြစ်သည်။ နောက် သူ့ကပ်ကိုး ဖန်တက်ဆီ အရ မာချို့ကို သူများ လိုးတာကို မျက်စေ့ရှေ့ တည့်တည့်မှာ ကြည့်ရအုံးမည်မဟုတ်လား။
အားလုံး အလုပ်အားသည့် စနေတည ကို ရက်ချိန်းလိုက်ကြသည်။ ကိုမြင့်အောင် တို့ အခန်းမှာပဲ ဟော့ပေါ့လုပ်စားကြမည်။ မိန်းမ တွေ အတွက် ဝိုင် ယောက်ျားတွေ အတွက် ဘီယာ ဝီစကီ ဝယ်လိုက်သည်။ မနက်ဖြန် ရုံးပိတ်သည်ဆိုတော့ အားလုံး ပျော်ပျော်ပါးပါး စားသောက်ကြမည် ညနက်လို့လဲ ဖြစ်သည်ဆိုတော့၊
အားလုံး အဆင်ပြေသည်ပေါ့။ ကိုမြင့်အောင် က ကိုယ့်ကိုယ်ကို မသေခြာလို့ စပါးဆေး တလုံး သောက်ထား လိုက်သည်။ ဆေးစွမ်း က ချက်ချင်း ပြသည်။ သန့်ဇော်လင်း နှင့် မာချို တို့ နှစ်ယောက် သူတို့ အခန်းထဲ ဝင်လာသည်နှင့် လီးက သူ့ပုဆိုးအောင်မှ ထောင်ထလာခဲ့သည်။
မာချိုဝင်း က ဂျင်းအရောင် ဂါဝန်နှင့် ရှပ်တဆက်ထည်း ဝမ်းပိစ် ဒရက်စ် လေး ဝတ်ထားသည်။ ဒရက်စ် အနားက ပေါင်လည်လောက်သာ ရောက်သဖြင့် ဖြူဝင်း ဖြောင့်စင်း နေသော ပေါင်တန်လေး အစုံကို ဂလုချင်စရာ မြင်နေရသည်။
ဒရက်စ်မှာ ခါးတွင် ခါးပတ်လို ပါသဖြင့် ထိုနေရာလေးကို ဆွဲပတ်ထားရာ သေးကျင်သော ခါးလေး ကြောင့် တင်လုံးလေးတွေက စွံကားထွက်လာသည်။ အပေါ်ပိုင်းကလည်း ရင်ဘတ်မှ ကြယ်သီး နှစ်လုံးလောက်ကို ဖြုတ်ထားရာ ဖြူဝင်းသော ရင်ညွှန့်လေး နှင့် ရင်သား အကွဲကြောင်းလေးကို မြင်နေရသည် သန့်ဇော်လင်းကတော့ တီရှပ် နှင့် အောက်က ဘတ်စကက်ဘော ဘောင်းဘီအတို ပွပွ ကို ဝတ်ထားသည်။
မသီတာကတော့ အိမ်နေရင်းမို့ တကိုယ်လုံး တဆက်ထည်း ခြေသလုံးအထိရှည်သော ဂါဝန် ပွပွ ကို ဝတ်ထားသည်။ ဂါဝန် မှာ ပန်းပွင့်ကြီးများ ဒီဇိုင်း အဝါရောင် ဖြစ်ပြီး အသားက ပါးပါး ပျော့ပျော့ မို့ မသီတာ ဖင်ဆုံကြီးများပေါ် တခါတရံ တင်ပြီး လမ်းလျှောက်သည့်အခါတွင် ဖင်ကြီးတွေ တဖက်တချက်ခါသွားသည်ကို တွေ့မြင်နိုင်လေသည်။
ကိုမြင့်အောင် ကတော့ အိမ်နေရင်း ရှပ်အင်္ကျီ နှင့် ပလေကပ် ပုဆိုး ပါးပါး အကွက်ကြီးကြီးကို ဝတ်ထားကြလေသည်။ သမီးလေး ကလည်း မအိပ်သေးတာမို့ သူတို့ မှာ ခါတိုင်း မိသားစု ဆုံ ပြီး စားပွဲသောက်ပွဲ လုပ်ကြသလို ဟန်မပျက် စားကြ သောက်ကြ ဖြင့် စကားစမြီ ပြောနေကြလေသည်။
သန့်ဇော်လင်း က သူတို့ ခရီးသွား အတွေ့အကြုံ များကို ပြောပြ ရင်း က အမျိုးများအိမ် ရောက်ခဲ့သည်တို့ကို မြင့်အောင် နှင့် ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်များ ပြန်ပြောနေကြလေသည်။အတန်ကြာတော့ သမီးလေး အိပ်ချင်သည်ဆိုသဖြင့် မသီတာ က သိပ်ဖို့ ပြင်ရာ သန့်ဇော်လင်း က သူပါလိုက်ခဲ့မည်ဟု ဆိုကာ ထလိုက်လေသည်။ မာချိုဝင်း ကို လှမ်းကြည့်ပြီး၊
" ချစ် မောင် သမီးလေး သိပ်တာ လိုက်ကူလိုက်အုံးမယ်နော်၊ ချစ် ကိုကြီး ကို အရက်လေးဘာလေး ထည့်ပေး နည်းနည်းပြုစု လိုက်ပါအုံး"
ဟု ပြောရင်း မျက်နှာ အမူအယာဖြင့် အထာပေးလိုက်လေသည်။
နောက်တော့ သမီးလေးကို သူမကုတင်လေးပေါ်တင်ကာ ကုတင်ဘေးမှ ဒူးထောက်ရင်း သမီးလေး ဖင်ကို အသာပုတ်ပေးရင်း ကလေးသိပ်နေသော မသီတာဘေးတွင် ကပ်ရက် ဒူးထောက်လိုက်ရင်း သမီးလေးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်လေသည်။ သူ့လက်တဖက်က သမီးလေး မမြင်နိုင်သော မသီတာ အနောက်ဖက်မှ တင်ပါးကြီးများအပေါ် ပွတ်သတ်ပေးရင်း ဖင်လုံးကြီးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နှယ်လိုက်သည်။
.......................................................................................................................
အခန်း ( ၂၂ )
မသီတာက သမီးလေးကို တဖက်က ပုတ်ပေးနေရင်း တဖက်က သန့်ဇော်လင်း လက်ဖမိုးကို ဆွဲဆိတ်လိုက်ကာ ညုတုတု မျက်စောင်းတချက်လည်း လှည့်ထိုးလိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်းက ပြုံးရင်း မသီတာ ဖင်အိအိကြီးတွေကို အားမလို အားမရ ဖျစ်ညှစ်ရင်းက ဖင်ကြားထဲ လက်ခလည်ဖြင့် လျှောတိုက်ကာစောက်ဖုတ် သွားကလိလိုက်ရာ မသီတာ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ သမီးလေး မှာ အိပ်မပျော်သေးတာမို့ မသီတာက သန့်ဇော်လင်း ကို မျက်မှောင်ကြုပ်ပြရင်း သူမ တံတောင်ဖြင့် သူ့ရင်ဘတ်ကို လှမ်းတွက်လိုက်သည်။
သန့်ဇော်လင်းက မသီတာ တံတောင်ကို လက်တဖက်ဖြင့် လှမ်းကာလိုက်ရင်းက သူမ ဂျိုင်းကြားမှ လက်လျိုကာ သူမ နို့ကြီးတဖက်ကို လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်လိုက်လေသည်။ မသီတာ ကလည်း သန့်ဇော်လင်း လက် ရှေ့တိုးလာလို့ မရအောင် သူမ လက်မောင်းကို ပြန်စေ့ပြီး ညှပ်ထားလိုက်ပါသည်။ ကုတင်ပေါ်မှ သမီးလေးက တော့ သူတို့ နှစ်ယောက် အသံတိတ်တိုက်ပွဲကို မသိရှာပါ။ ကိုယ်တစောင်းကလေး ဖြင့်တဖက်လှည့်ကာ အိပ်ပျော်ဖို့ ကြိုးစားနေရှာပါသည်။
သန့်ဇော်လင်းက သူ့ညာဘက်လက်ကို မသီတာ ဂျိုင်းအောင်မှာ ညှပ်ထားခြင်းခံရသဖြင့် အားနေသော ဘယ်ဘက်လက်ဖြင့် မသီတာ ဂါဝန် အောက်နားစမှ ထိုးထည့်ကာ မသီတာ ပေါင်ခွဆုံကို လှမ်းနိုက်လိုက်ပါသည်။ မသီတာ တို့မှာာ ကလေး ကုတင်ဘေးတွင် ဒူးထောက်ထိုင်နေခြင်းဖြစ်သဖြင့် မသီတာ ဂါဝန်ရှည်ကြီးအောက်မှ သန့်ဇော်လင်း ၏ လက်က လွတ်လွတ်လပ်လပ် လှုပ်ရှား၍ ရနေခြင်းဖြစ်သည်။
မသီတာ မှာ ဒီတခါတော့ ပါးစပ်လေးပင် ဟသွားရပါသည်။ သူမ မှာ အိမ်နေရင်းလည်းဖြစ်၊ ပွဲလည်း ကြမ်းမည်ဆိုတာ ကို သိထားသဖြင့် အတွင်းခံ ပင်တီမဝတ်ထားပေ။ ထို့ကြောင့်လည်း သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ သန့်ဇော်လင်း လက်ဖဝါး ဖြင့် အုပ်ကိုင် ဆုပ်ခြေတာ ခံလိုက်ရသဖြင့် အီးကနဲ ဖြစ်သွားရခြင်းဖြစ်ပါသည်။ သန့်ဇော်လင်း လက်တွေ က အငြိမ်မနေ သူမ စောက်စေ့ ကိုပါ ပွတ်ခြေ လာသဖြင့် တကိုယ်လုံး ပျော့ခွေပြီး ကြမ်းပေါ် ဖင်ထိုင် မကျသွားစေရန် ကုတင်ပေါ်ကို တတောင်ဖြင့် ထောက်ထားလိုက်ရလေသည်။
ထိုအခါတော့ သူမ ဂျိုင်းအောာင်မှ သန့်ဇော်လင်း လက်တဖက် ကလည်း လွတ်လပ်သွားပြီး သူမ ဂါဝန် ကို ခါးပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်တာခံလိုက်ရပါသည်။ ထိုအခါတော့ မသီတာ စစ်ပွဲ ရှုံးလေပြီ သူမ ဖင်ကြိးကို အနောက်ဖက်သို့ ကော့ကာ ပေးရင်း ကုတင်ပေါ် တတောင်နှစ်ဖက်ထောက်ရင်းက သမီးလေးကို ကြိုးစား သိပ်နေရှာလေသည်။
သန့်ဇော်လင်းက ကြမ်းပေါ်သို့ ပက်လက်လှန်လှဲလိုက်ပြီး သူ့ခေါင်းကို မသီတာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားတိုးဝင်လိုက်သည်။ ထိုအခါမတော့ မသီတာ ၏ အရည်ကြည် တစက်စက်ယိုနေပြီ ဖြစ်သည့် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက သူ့မျက်နှာတည့်တည့်သို့ ရောက်လာတော့သည်။ သူက မသီတာ ပေါင်လုံးကြီးများကို ဆွဲ ချလိုက်တော မသီတာမှာ သန့်ဇော်လင်း မျက်နှာပေါ် ဖင်ထိုင်လျှက် ကျသွားပြီး မသီတာ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ သန့်ဇော်လင်း ပါးစပ်ပေါက်နှင့်တည့်တည့်ကြီးကို ဂွင်ကျသွားလေသည်။
သန့်ဇော်လင်းက သူ့ လျှာကြီးဖြင့် မသီတာ စောက်ဖုတ် ကြီးကို ရက်လိုက် ထိုးဆွလိုက် အစေ့လေးကို လက်ချောင်းထိပ်ကလေးဖြင့် ဆော့ကစားလိုက်လုပ်နေလေရာ မသီတာ မှာ ဖင်ကြီး ခါယမ်းနေအောင်ပင် ဖီးတက်နေရလေတော့သည်။ ထို့ကြောင့်လည်းမသီတာ မှာ သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို သန့်ဇော်လင်း မျက်နှာပေါ် အတင်းဖိပွတ်မိလေတော့ရာ သန့်ဇော်လင်းမှာ အသက်ပင် ရှုမဝ ဖြစ်သွားရလေသည်။
မသီတာ စောက်ဖုတ်ကြီးမှ လည်း အရည်များက ရွှမ်းရွှမ်း ဝေနေလေပြီ။ သန့်ဇော်လင်းက မသီတာ ပေါင်ကြီး နှစ်လုံးကို မြှောက်မလိုက်ရင်းက သူ့ကိုယ်ကို တပတ်လှည့်ကာ အပြင်ထွက်လိုက်သည်။ သူ့ခါးအောက်ပိုင်းက မသီတာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ရောက်မှ သူ၏ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို မသီတာ စောက်ဖုတ်အဝတွင်တေ့ပေးလိုက်လေတော့သည်။
မသီတာမှာ လည်း လီးကြီး စောက်ဖုတ်ဝ ကို ထိလာပြီမို့ သူမ ဒူးထောက်အနေအထားမှ ဆောင့်ကြောင့် အနေအထားသို့ ပြောင်းထိုင်လိုက်ကာ လီးကြီးပေါ် ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ စာဖတ်သူများ မျက်စေ့မှာ မြင်အောင် ပြောရလျှင် သန့်ဇော်လင်းမှာ ပက်လက် အနေအထား ကလေး ကုတင်အောက် မှာ ကိုယ်တပိုင်းဝင်လျှက် မသီတာ မှာ ကုတင်ဘေးမှာ ကုတင်ဘက်ကို မျက်နှာပေးရင်း ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လျှက်၊ လီး နှင့် စောက်ဖုတ်မှာ စွိကနဲ ဝင်သွားလေပြီ။
သန့်ဇော်လင်းက ပက်လက် အနေအထားမှာ မသီတာ နောက်ပိုင်းကို မျက်နှာပြုထားသည်မို့ မသီတာ ဂါဝန်အပွကြီးကို မ ကာ မသီတာ ဖင်ကြီးကို အရသာခံကြည့်လိုက်လေသည်။ မသီတာ ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခုကြား မှ သူ့လီးကြီး ဝင်ထွက်နေတာကိုလည်းကောင်း ၊ မသီတာ ဖင်ကြီး သူ့ပေါင်ပေါ် အိကနဲ ကျလာလိုက် ကြွသွားလိုက်၊ သူ့လီးကြီးကလည်း နွေးထွေးနူးညံ့သည့် မသီတာ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများ၏ ထွေးပွေ့ ပွတ်တိုက်ပေးနေတာကိုလည်း ခံနေရ သဖြင့် လည်းကောင်း သန့်ဇော်လင်းမှာ ပြီးချင်စိတ်တောင်ပေါက်လာရသည်။
သို့သော်လည်း သူကိုယ်တိုင် အားရပါးရ ဆောင့်လိုးချင်တာကြောင့် မပြီးရအောင် စိတ်ကို ထိန်းထားလေသည်။ ခနကြာတော့ မသီတာက ထိုင်ထ လုပ်ပေးနေရာက ခနရပ်ပြီးသူ့ဖက် လှည့်ကာ သူမ နူတ်ခမ်းပေါ် လက်ညိုးကန့်လန့်ထောင် ပြီး အသံတိတ်ဖို့ ပြောလိုက်သည်။ ခလေးါအိပ်သွားပြီ ဆိုတာလည်း သန့်ဇော်လင်း သိလိုက်ရသည်။
ထို့ကြောင့် သူတို့ နှစ်ယောက် ကလေးဘေးမှ အသာခွာလိုက်ကြကာ ကုတင်နှင့်ဝေးရာ အခန်းဝနားသို့ သွားကြလေသည်။ မသီတာ မှာ ဂါဝန်ပြန်ချလိုက်လို့ နဂိုအတိုင်း ဖြစ်နေသော်လည်း သန့်ဇော်လင်းက ပုဆိုးပြန်မဝတ်ထားသဖြင့် လီးကြီးမှာ မသီတာ စောက်ရည်များ ပေကျံ ပြီး တောင့်တင်းနေလေသည်။ မသီတာက သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို ကြည့်ပြီး သူမ ပါးစပ်ကို လက်ဖဝါးဖြင့် ပိတ်ကာ ခွိကနဲ ရီလိုက်လေသည်။
သန့်ဇော်လင်းက လည်း အသံမထွက်ပဲ မသီတာ လက်မောင်းကို ဆွဲလိုက်ကာ တံခါးပေါက်နား မှ နံရံကို မျက်နာပြု ရပ်စေပြီး သူမ ဂါဝန်ကို မတင်လိုက်လေသည်။ မသီတာကလည်း အထာပေါက်ပါသည်။ နံရံကို လက်ထောက်လျှက် သူမ ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ကော့ပေးလိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်းက မသီတာ ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားမှ ပြူထွက်လာသော စောက်ဖုတ်ကြီး အဝတွင် သူ့လီးကြီးကို တေ့ကာ ဆောင့်ထိုးချလိုက်လေသည်။
" အိ....အု..."
" ဖတ်....ဖတ်...ဖွတ်....ဖတ်.."
မသီတာ မှာ တတ်နိုင်သလောက် အသံကို ထိန်းကာ ငြီးသော်လည်း အရည်ရွမ်းနေသော စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်သည့်အသံ တစွတ်စွတ်၊ သူမ ဖင်ကြီးနှင့် သန့်ဇော်လင်း ပေါင်ခြံတို့ ရိုက်ဖတ်မိသော အသံတဖတ်ဖတ် တို့က သာ အခန်းထဲတွင် တိုးတိုး လေး ထွက်ပေါ်နေရတေ့သည်။
.......................................................................................................
မသီတာ နှင့် သန့်ဇော်လင်း တို့ ကလေးသိပ်ရန် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ မာချိုဝင်း နှင့် ကိုမြင့်အောင် မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်နေကြရင်းက ဘယ်က စကားစရမည်မှန်း မသိ ဖြစ်နေကြသည်။ ကိုမြင့်အောင်မှာ လက်ထဲမှ ရေခဲ တုံးလေးတွေ အရည်ပျော်နေပြီ ဖြစ်သဖြင့် ပယင်းရောင် ဖျော့နေပြီ ဖြစ်သော ဝီစကီ ခွက်ကို အကုန်မော့သောက်ချလိုက်သည်။ အရည်က ထင်တာထက်များ နေသဖြင့် အသက်နည်းနည်းအောင့် ပြီး ကုန်အောင် မော့ချလိုက်ရသည်။
ပြီးသည် နှင့် လေတွေကို ပါးစပ်ထဲက ဖူးကနဲ မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ မျက်နှာလည်း နည်းနည်း နီလာသည်။ မာချိုဝင်း ကတော့ ဝိုင်ခွက်ကို တစုပ်သောက်လိုက်ပြီး မျက်နှာ နီနီ ဖြင့် ငကျည်းခြောက်လဖက်အစပ်သုပ်ကို ဇွန်းဖြင့် ခပ်ဝါးနေသည့် ကိုမြင့်အောင် ကို ကြည့်နေပြီး ပြုံးလိုက်မိသည်။
သူမ အနေ နှင့်က ကိုမြင့်အောင် ကို ကစားစရာ တခုလောက်သာ သဘောထား မိသည်။ ကိုမြင့်အောင် တော်တော်ရိုးကြောင်းကို သူမ အကဲခပ်မိသည်။ သူမ အတွေ့အကြုံ တွေ အရ ကိုမြင့်အောင် ကို လက်ညိုးလေး ဖြင့်ပင် လှည့်ပြစ်လိုက် လို့ ရသည်ဆိုတာ သိတော့ လည်း သနားသလို ဖြစ်မိသည်။ ယခုလည်း ကိုမြင့်အောင် တယောက် အတော် ရဲဆေးတင်နေရကြောင်း သူမ တွေ့နေရသည်။
မာချိုဝင်း က သူမ ပေါင်တလုံးကို နောက်တလုံးပေါ် ထပ်တင်လိုက်သည်။ သူမ ဝတ်ထားသည်က ဂျင်းစ အင်္ကျီ နှင့် ဂါဝန် တဆက်ထည်း ဒရက်စ် အနားက ပေါင်လည်လောက်သာ ရှိတာမို့ ပေါင်ချင်းချိတ်လိုက်တော့ သူမရဲ့ ဝင်းဝါတဲ့ ပေါင်တန်တွေက ကိုမြင့်အောင် မျက်စေ့ အောက်မှာ တန်းကနဲ။
ချောမွတ် ဖြူဖွေးနေတဲ့ တရုပ်မလေး ပေါင်တန် ကို ကိုမြင့်အောင် မသိမသာ ခိုးကြည့်နေရင်းက မျက်စေ့ မလွဲနိုင်တော့ တံတွေး တွေ မျိုချနေရသည်။ မာချိုဝင်းကလည်း သိသည်၊ သူမ တမင်လုပ်ပြထားတာ မဟုတ်လား ။ ကိုမြင့်အောင် ကို သူမ အရမ်း လည်းမမူးစေချင်၊ ကိုမြင်အောင် ၏ ကပ်ကိုး ဖန်တက်ဆီကို လည်း မသီတာ ပြောထားသဖြင့် သိနေပြီ ဖြစ်ရာ၊ မာချိုဝင်းက ထိုင်ရာမှ ထလိုက်ကာ ကိုမြင့်အောင် ထိုင်နေရာသို့ သွားပြီး သူမ လက်ကလေးကို ကမ်းပေးလိုက်သည်။ ကိုမြင့်အောင် က မေးခွန်းထုတ်သည့် အကြည့်ဖြင့် မော့ကြည့် နေသဖြင့်၊ မာချိုဝင်းက စိတ်မရှည်သလိုဖြင့် ကိုမြင့်အောင်လက်ကောက်ဝတ် တဖက်ကို ကုန်းဆွဲလိုက်ရင်း အသံတိုးတိုး ဖြင့်
" အသံမထွက်နဲ့ တိုးတိုး၊ လာခဲ့"
ဟု ဆိုကာ ခေါ်သွား သည်။ ကိုမြင့်အောင် က ဘုမသိဘမသိဖြင့် နူးညံ့သော မာချိုဝင်း လက်ကလေးကို ကိုင်ရင်း အနောက်မှ လိုက်သွား လေသည်။ မသီတာ နှင့် သန့်ဇော်လင်းတို့ ဝင်သွားသည့် အခန်းဝနားရောက် တော့ တံခါးကို အသာလေး ဟ ကာ ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ မာချိုဝင်း မျက်နှာ ပြုံးသွားသည်။ နောက်မှ ပါလာသည့် ကိုမြင့်အောင် ကို အသံမထွက်နဲ့ ဟု အမူအယာပြပြီး တံခါးကြားမှ ချောင်းစေသည်။
ကိုမြင့်အောင် စိတ်တွေ လှုပ်ရှားပြီး ပုဆိုးအောင်မှ လီးကြီး ထောင်တက်လာသည်။ မထောင်ပဲ ခံနိုင်မလား သူတို့ ချောင်းသည့် အချိန်တွင် သန့်ဇော်လင်း ခေါင်းကို မမြင်ရ မသီတာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ထားသည့် ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ပက်လက်ဖြင့် မသီတာ ဂါဝန်ဖုံးထားသဖြင့် သန့်ဇော်လင်း ရင်ဘတ် နှင့်အောက်ပိုင်းကိုသာ မြင်နေရသည်။
မသီတာ ဖင်ကြီး နှင့် ကိုယ်လုံး လှုပ်ရှားပုံ နှင့် မသီတာ အသံတိတ် ငြီးနေပုံ အရ သန့်ဇော်လင်း တယောက် မသီတာ စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ ဘာဂျာမှုတ်နေတာမှန်း သိသာလေသည်။ ကိုမြင့်အောင် စိတ်ဝင်တစားဖြင့် မသီတာ ၏ ဖီးတက်နေသော ဘေးတိုက် မျက်နှာလေးကို ငေးကြည့်နေတုံး သူ့ပုဆိုးကို ဖြည်ချလိုက်ပြီး သူ့လီးကြီး ကို လက်ဖဝါးနုနုလေးက လာကိုင်တာ သိလိုက်ရသည်။ ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ တရုပ်မ လှလှလေး သူ့ခယ်မ မာချိုဝင်း၊ သူ့ကို ပြုံးပြရင်း သူ့လီးကြီးကို ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။
ကိုမြင့်အောင် အခန်းထဲ ကို ပြန်ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးပေါ် မသီတာ က ထိုင်ကာ ပေါ်မှ လိုးနေကြပြီ။ မာချိုဝင်းက လည်း ကိုမြင့်အောင် လီးကြီးကို ထုပေးနေရင်းက မြင်နေရသည်။ ကိုမြင့်အောင်က မာချိုဝင်း ပုခုံးလေးကို လှမ်းကိုင်တော့ မာချိုဝင်းက ကိုမြင့်အောင် ရှေ့တွင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကာ ကိုမြင့်အောင် လီးကြီးကို သူမ နှုတ်ခမ်းလေးဖြင့် နမ်းလိုက်ပြီး သူမ နှုတ်ခမ်း အစုံကို ဟ ကာ လီးကြီး ကို ငုံစုပ်လိုက်လေသည်။
ကိုမြင့်အောင် မှာ တကိုယ်လုံး ကြက်သည်း မွှေးညှင်းများ ထသွားပြီး လရည်များ မာချိုဝင်း ပါးစပ်ထဲ ပန်းထုပ်ချင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းနေရလေသည်။ ဒူးများကလည်း ချောင်ပြီး ခွေညွှတ်ကျ ချင်သလို ဖြစ်လာသည်မို့ မာချိုဝင်း ခေါင်းလေးကိ ကိုင်ထိန်းထားရလေသည်။
မာချိုဝင်းက ကိုမြင့်အောင် လီးတန်ကြီးကို လက်လေး ကဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ သူမ နူတ်ခမ်းအစုံကို ဝိုင်းဝိုင်းလေး လုပ်လျှက် လီးကြီးကို နူတ်ခမ်းဖြင့် ပွတ်တိုက်ကာ ဂွင်းထုပေးနေလေသည်။ လီးကြီး ပါးစပ်ထဲဝင်လာတိုင်း ထိပ်အပေါက်လေးကို လျှာထိပ်ကလေး ဖြင့် ထိုးထိုးပေးကာ ပြန်မထုတ်ခင် စုပ်ပေးလိုက်သေးသည်။ မာချိုဝင်း ၏ ပုလွေ တက်ကနစ်ကို ကိုမြင့်အောင် ခမြာ အလူးအလဲ ခံနေရလေသည်။
အခန်းတွင်းမှာလည်း သန့်ဇော်လင်း နှင့် မသီတာ တို့ မှာ ပွဲကြမ်းနေလေပြီ။ မသီတာ ဂါဝန်ကြီးကို လှန်ကြည့်ရင်းက မသီတာ ဖင်ကြီးတွေကြားထဲ သူ့လီးကြီး ဝင်ဝင်သွားတာကို လှမ်းကြည့်နေသော သန့်ဇော်လင်း က တံခါးဝမှ သူတို့ကို ချောင်းနေသော ကိုမြင့်အောင် ကို သတိမထားမိခြေ။
ကိုမြင့်အောင် မှာ ယခုတော့ မသီတာ ကို ဂရု မစိုက်နိုင်တော့ခြေ၊ သူ့လီးကို စုပ်ပေးနေသည့် ခယ်မလေး မာချိုဝင်းကို လိုးချင်စိတ်တွေ အတင်း ပြင်းပျနေရလေပြီ ။ ကိုမြင့်အောင် မာချိုဝင်းကို ဂျိုင်းမှ ဆွဲထူလိုက်ကာ ဧည့်ခန်းဘက်သို့ ဆွဲခေါ်သွားလေသည်။ ဧည့်ခန်း ဆိုဖာရှေ့တွင် မာချိုဝင်း ဂျင်းရှပ်အကျီ ကို ကြယ်သီး များ စဖြုတ်လေသည်။
မာချိုဝင်းက သူမ ခါးမှ အဝတ်ခါးပါတ်လေးကိ ဖြည်လိုက်ပြီး အင်္ကျီ လက်တွေကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ သူမ ဒရက်စ် မှာ ကြမ်းပေါ် ပုံလျှက် ကျသွားလေသည်။ သူမ ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘရာဇီယာ အသားရောင်ပျော့ပျော့လေး နှင့် အရောင်တူ ပင်တီ ဘွိုင်းရှော့လေး သာ ကျန်တော့သည်။ ကိုမြင့်အောင် က သူမ ပင်တီလေးကို ခါးသရေမျှော့ကြိုး မှ ဆွဲကိုင်ပြီး ခြေထောက်အောက်သို့ ဆွဲချွတ်ပေးနေချိန် မာချိုဝင်းက သူမ ဘရာဇီယာလေးကို ချွတ် ပြီးနေလေပြီ။
သူ့မိန်းမ လို အကိတ်ကြီး မဟုတ်သော်လည်း နံပိန်လေး မဟုတ်၊ သူ့နေရာ နှင့် သူ အမို့အဖေါင်း အကောက်အကွေး တို့ ဖြင့် မိန်းမ ပီသ ဆက်ဆီကျနေသော အသားဖွေးဖွေး တရုပ်မ လေး ၏ ကိုယ်လုံးတီး အလှကို မြင်လိုက်ရတော့ ကိုမြင့်အောင် ခမြာ တံတွေးသာ မျိုချနေရတော့သည်။ သူ့ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက် သဖြင့် ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးမှာ လှံတန်ကြီး ကဲ့သို့ မာချိုဝင်း လေးကို ချိန်လျှက်ဖြစ်နေလေသည်။
မာချိုဝင်းက ကိုမြင့်အောင် ရှပ်အင်္ကျီ ကြယ်သီး တွေကို စိတ်ရှည်လက်ရှည် ဖြုတ်ပေးနေစဉ် ကိုမြင့်အောင်က မာချိုဝင်း မျက်နှာ အနှံ့ ကို နမ်းရှုံ့နေလေသည်။ မာချိုဝင်း က ကိုမြင့်အောင် ရှပ်အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပြီးသွားမှ သူမ မျက်နှာလေးကို မော့ပေးတော့ နီတာတာ ဟတတ နူတ်ခမ်းလေးကို ကိုမြင့်အောင် က သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ငုံကာ သကြားလုံးလေးစုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နမ်းပြစ်လေသည်။
မာချိုဝင်းက လည်း ကိုမြင့်အောင် လည်ကုပ် ကို တွယ်ဖက်လိုက်လေရာ သူတို့ ကိုယ်နှစ်ခု ပူးကပ်သွားပြီး မာချိုဝင်း နို့ကလေးတွေက ကိုမြင့်အောင် ရင်ဘတ်ကြီးကို အိကနဲ ဖိမိသလို ကိုမြင့် အောင် လီးထိပ်ကြီးကလည်း မာချိုဝင်း ဘိုက်ကလေးကို ထောက်ထိုးမိလေသည်။
သူတို့ နှစ်ယောက် ခန အကြာ နမ်းစုပ်ကြပြီးမှ မာချို ဝင်းကို နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာပေးတွင် လက်ရမ်းကို ခေါင်းတင် ပက်လက်လှဲစေကာ သူမ ပေါင်နှစ်လုံး ကြားတွင် ကိုမြင့်အောင် ကနေရာယူလိုက်သည်။ နောက်တောက မာချိုဝင်းက ပေါင်ကလေးကို ကားပေးလိုက်သဖြင့် ဟပြဲပြဲလေး ဖြစ်နေသော စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းဖွေးဖွေးလေး နှင့် နူတ်ခမ်း ညိုညို လေးတို့ အတွင်းမှ နီတာရဲ အရည်တရွဲရွဲ စောက်ခေါင်းလေးကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။
ကိုမြင့်အောင် က သူ့လီးကြီးကို လက်ဖြင့်တောင် ထိန်းစရာ မလို အရမ်းကို မာတောင်နေသဖြင့် မာချိုဝင်း ပေါင်နှစ်လုံးကြားသူ ဝင်လိုက်သည်နှင့် စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ပြီးသား ဖြစ်နေရာ အချိန်မဆွဲတော့ပဲ ဖိထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။
" ဖြွတ်...စွိ.."
" အ..ဖြည်း ဖြည်း ကိုကြီး...အ"
ကိုမြင့်အောင် က သူ့လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့ကာ မာချိုဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲအဆုံးထိ ဝင်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး မှ ပေါင်လေး နှစ်လုံးကို မလိုက်လေသည်။ မာချိုဝင်း က သူမ ပေါင်နှစ်လုံးဖြင့် ကိုမြင့်အောင် ခါးကို ညှပ်လိုက်ကာ သူမ ခြေကျင်းဝတ်များကို ကိုမြင့်အောင် ဖင်အနောက်တွင် ချိတ်ထားလိုက်လေသည်။ နောက်တော့ ကိုမြင့်အောင် က ဆောင့်သလို သူမ ခြေထောက်များကလည်း ကိုမြင့်အောင် အဆောင့်တွင် အားပါအောင် ဆွဲဆွဲသွင်းပေးလေတော့သည်။
ယခုတော့ ဧည့်ခန်းတွင်းမှာ ဆိုဖါ လှုပ်သံ တကျွိကျွိ ငြီးသံ အောသံ အင်းအင်း အဲအဲ ၊ စောက်ဖုတ် နှင့်လီး အရည်သံ တစွပ်စွက်၊ ဆီးခုံခြင်း ရိုက်သံ တဖတ်ဖတ် တို့သာ ထွက်ပေါ်နေလေတော့သည်။
......................................................................................................................................
အခန်း ( ၂၃ )
သန့်ဇော်လင်း နှင့် မသီတာ အခန်းပြင်ဘက်ထွက်လာတော့ ကိုမြင့်အောင် က ပြီးကာနီးမို့ အရှိန်ပြင်းပြင်း နှင့် ဆောင့်လိုးနေတာကို မျက်လုံးလေး မှေးရင်း အံကြိတ်ကာ အရသာခံစားနေသော မာချိုဝင်း ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မာချိုဝင်းက မျက်စေ့ထဲ ရိပ်ကနဲ မြင်လိုက်ရသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သန့်ဇော်လင်း က မသီတာ ကို ခါးဖက်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လာတာ ဖြစ်နေသည်။
အခုတော့ သန့်ဇော်လင်းက လည်း ပုဆိုးပြန်ဝတ်ထားပြီး၊ မသီတာကလည်း ခုနလိုးတုန်းက ဂါဝန်လှန်လိုးတာ ဆိုတော့ အခု ဂါဝန်ရှည်နှင့်။ ဆိုလိုတာက မာချိုဝင်းက သူမ ယောက်ျား နှင့် သူမ လင်ညီအမ တို့ အဝတ်အစားအပြည့်အစုံ နှင့် အခန်းတခု ထဲ မှာ သူမ နှင့် သူမ ခဲအို က ကိုယ်လုံးတီး နဲ့ ဆိုဖာပေါ်မှာ၊ သူမရဲ့ ပေါင်ကားထားတဲ့ ကြားထဲ ဝင်ပြီး သူမ ခဲအို က ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာ၊ ဆိုတော့ နည်းနည်းရှက်သွားတာပေါ့။
အဲတော့ သူမ လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်ကို မျက်နှာပေါ် အုပ်ထားလိုက်တယ်။ ကိုမြင့်အောင် ကလည်း အရှိန်ကောင်းကောင်း နဲ့ ဆောင့်လိုးနေရင်းက မာချိုဝင်း သူမ မျက်နှာပေါ်ကို လက်ဖဝါးအုပ်လိုက်တာ တွေ့မှ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ညီနှင့် သူ့မိန်းမ တို့ အခန်းထဲ ရောက်နေပြီး သူတို့ကို ကြည့်နေမှန်းသိလိုက်ရသည်။ ဒါပေမဲ့ သူ့လီးကြီးက အရမ်းယားပြီးမာတောင့်တင်းနေပြီ။
ဘယ်လိုမှ ထိန်းမရတော့ နောက်ထပ်လေးငါးချက်ခန့်ဆောင့်ပြီး လရည်တွေ ထွက်ကုန်တော့သည်။ မာချိုဝင်းလည်း မျက်နှာမဖုံးနိုင်တော့ သူမလည်း အထွတ်အထိပ်ရောက် သွားတယ်ထင်တယ် ကိုမြင့်အောင် ခါးကို အတင်းဆွဲဖက်ထားပြီး ကိုမြင့်အောင် ရင်ဘတ်ထဲ မျက်နှာထိုးဝှက် ထားတယ်၊ သူမ ဖီးအရမ်းတက်သွားတဲ့ပုံ ကို သူ့ယောက်ျား မမြင်စေချင်လို့လားမသိ။
သူတို့ နှစ်ယောက် တယောက်နဲ့ တယောက် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ခနလောက် ဖက်ထားကြပြီးမှ လျှော့ချလိုက်ကြတယ်။ ကိုမြင့်အောင် မတ်တတ်ရပ်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက မာချိုဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲက ပြွတ်ကနဲ ထွက်သွားတယ်။ သန့်ဇော်လင်းက ဟတတလေး နဲ့ အဖြူရည်တွေ ပြည့်လျှံနေတဲ့ သူ့မိန်းမ စောက်ဖုတ် ကို ငေးကြည့်မိပြီး စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်မိတယ်။
မာချိုဝင်းက လည်း ကမန်းကတန်း ထ၊ ဆိုဖာပေါ်ကို အစက်တွေ ကျကုန်မှာ စိုးလို့ထင်တယ်၊ သူမ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ပြီးထ၊ နောက်ဖေးခန်းကို ထွက်ပြေးသွားတယ်။ မသီတာက ကိုမြင့်အောင် အနားလျှောက်သွားပြီး ကိုမြင့်အောင် ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်သည်။
" သီတာလည်း သွားဆေးလိုက်အုံးမယ်"
ဆိုပြီး မာချိုဝင်းနောက်ကို လိုက်သွားသည်။ ကိုမြင့်အောင် က သူ့ပုဆိုးကို လိုက်ရှာပြီး ကောက်ကာ ဆွဲဝတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ သူ့ညီကို ပြုံးဖြဲဖြဲ နှင့် ကြည့်ရင်း၊ ဟီး ဟု ရီပြလိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်း က စားပွဲပေါ်ကျန်နေသေးသည့် ရေခဲအကျန်လေး ဖန်ခွက် နှစ်ခု မှာ မျှထည့် ကာ ဝီစကီ နည်းနည်းစီထည့်လိုက်သည်။ သူ့ကို အားနာသလို သေခြာ မကြည့်ရဲ ဖြစ်နေသော ကိုမြင့်အောင်ကို ဝီစကီခွက်လှမ်းပေးရင်း၊
" ချီးယား"
" ချီးယား"
သူတို့ နှစ်ယောက် ဖန်ခွက်ချင်း တိုက်လိုက်ပြီး နည်းနည်း မော့သောက်လိုက်သည်။ ကိုမြင့်အောင်က
" ဆောရီး နော် ညီလေး"
" အာ ကိုကြီးကလည်း ဘာတွေ ဆောရီးနေတာလည်း၊ ကျွန်တော်က အရင်ကတည်းက မသီတာကို လုပ်လာတာကြီးကို ဘာမှ ဆောရီးမနေနဲ့"
" အေးပါကွာ ငါ မျက်နှာပူလို့ပါ"
" ထားလိုက်ပါ ကိုကြီးရာ၊ ဘယ်နှယ့်လဲ မာချို လေး လိုးလို့ ကောင်းရဲ့လား ဟဲဟဲ"
" အဟီး မင်းက လည်း ဟိုက ကြားသွားပါအုံးမယ်ကွာ အားနာစရာကြီး ၊ ကောင်းတာတော့ တအားပဲကွာ ဟားဟား"
ကိုမြင့်အောင် က တိုးတိုးလေး ပြောရှာသည်။ သန့်ဇော်လင်း က ရီမော နေလိုက်သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် အမြီး ကောက်စားလိုက် အရက်လေး စုပ်လိုက်သောက်နေကြစဉ် မသီတာ တို့ ပြန်ရောက်လာကြသည်။ မသီတာက၊
" ကဲ ကိုကို တို့ ရော သွားဆေး ကြအုံး ညစ်ညစ်ပတ်ပတ် မနေကြနဲ့ တခါထဲ"
ဟု ပြောသဖြင့် ကိုမြင့်အောင် နှင့် သန့်ဇော်လင်းတို့ ထကာ နောက်ဖေးသို့ ထွက်လာကြလေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် သေးပေါက် လီးရေဆေး ပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ မသီတာတို့ လင်ညီအမ နှစ်ယောက် မီးဖိုထဲမှာ ဟော့ပေါ့အိုးနွေးပြီး အသား ပုဇွန် အသီးအရွက်များ ထည့်ပြုတ် ပြီး သူတို့ ယောက်ျား များအတွက် ပြင်ဆင်ပေး နေတာကို တွေ့ရသည်။
အားလုံးလည်း ဆာနေကြပြီ ဖြစ်သဖြင့် မီးဖိုခန်းမှာ ပဲ စားလိုက်သောက်လိုက်ကြသည်။ ပြီးမှ အိမ်ရှေ့ခန်းပြန်ထွက်လာပြီး ထိုင်ကြသည်။ သန့်ဇော်လင်းက ကိုမြင့်အောင် ဒီဗီဒီ ပလေရာထဲ သို့ သူယူလာသည့် ဗီဒီယို ကား ကိုထည့်ကာ ဖွင့်လေသည်။
ပထမပိုင်းတော့ အမျိုးသမီးများ က ကိုယ့်အတွဲ ဘေးတွင် ထိုင်နေကြရင်း ဖြင့် ရုပ်ရှင်ကို ကြည့်နေကြလေသည်။ ရုပ်ရှင်မှာ အောကား ဖြစ်သော်လည်း ဇာတ်လမ်း ကလေး နှင့် ဖြစ်သည်။ သန့်ဇော်လင်း တမင်ရွေးယူလာသော ဆွင်း မူဗီ ဖြစ်သဖြင့် သူငယ်ချင်း အတွဲ နှစ်တွဲ တို့ အစပိုင်းမှာ တယောက် မသိအောင် တယောက် သူတို့ မိန်းမ တွေကို ခိုးလုပ်ရင်း နှင့် သိသွားကြတော့ လေးယောက်တွဲ ဆော်ကြသည့် ကားဖြစ်သည်။
ကားက အရှိန် တဖြည်းဖြည်းတက်လာတော့ သန့်ဇော်လင်း တို့ လီးလည်း တောင်လာကြသည်။ သန့်ဇော်လင်းက မာချိုဝင်း ကို တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောတော့ မာချိုဝင်းက ပြုံးကာ မတ်တပ်ထရပ်ပြီး ကိုမြင့်အောင် ထိုင်နေသော နေရာသို့ သွားကာ ကိုမြင့်အောင် ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်လိုက်လေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက မသီတာကို လည်း မျက်နှာရိပ်ကဲ ဖြင့် လှမ်းခေါ်လိုက်တော့ မသီတာ က သန့်ဇော်လင်း ဘေးလာထိုင်လေသည်။
သန့်ဇော်လင်းက မသီတာ ကိုယ်လုံးကို ဖက်လျှက် မသီတာ နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေချိန်မှာ ကိုမြင့်အောင် က မာချိုဝင်း ဂျင်းဂါဝန် အနားစ အောက်ဖက်မှ လျိုကာ ပေါင်တန်လေးတွေကို ပွတ်နေလေသည်။ သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို မသီတာက ဘောင်းဘီပေါ်မှ ပင် လှမ်းကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးနေရာ သန့်ဇော်လင်း မှာ စိတ်တွေ ထလာသည်။ ကိုမြင့်အောင် တို့ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကိုမြင့်အောင်မှာ မာချိုဝင်းကို ဖက်လျှက် နူတ်ခမ်းခြင်း စုပ်နမ်းနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သန့်ဇော်လင်းက၊
" ကဲ ကိုကြီး ဒီည တော့ ညီ ဒီအခန်းမှာ ပဲ အိပ်တော့မယ်၊ ကိုကြီး မာချို နဲ့ လိုက်သွားလိုက်တော့ ၊ ကျနော်တို့ အခန်းမှာ ပဲ အိပ်လိုက်တော့နော်၊ ကျနော်လည်း အိပ်ချင်ပြီ"
ဟု လှမ်းပြောရာ ကိုမြင့်အောင်က မသီတာ မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်၊ မာချိုဝင်း မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်လုပ်နေသည်။ မသီတာက၊
" လိုက်သွားလေ ကိုကို၊ ဟေး မာချို ယူရော အိုကေတယ်မလား"
" အိုကေပါတယ် မမ ရဲ့ တခါတလေ အပြောင်းအလဲပေါ့၊ လာ ကိုကြီး မာချို တို့သွားမယ်"
ဟု ဆိုကာ ကိုမြင့်အောင် လက်ကို ဆွဲ၍ ထခိုင်းလိုက်လေသည်။ ကိုမြင့်အောင် ခမျှာ လီးကြီးတအားတောင်နေတာ လူမြင်မှာလည်း ရှက်သဖြင့် ခါးလေးကိုင်းပြီး ထရှာသည်။ နောက်တော့ မာချိုခေါ်ရာနောက်လိုက်ပြီး အခန်းပြင်ထွက်သွားတော့သည်။ သန့်ဇော်လင်းက သူတို့ နောက်လိုက်ကာ တံခါးကို လိုက်ပိတ်ရင်း ဂွတ်နိုက် ပြောလိုက်လေသည်။နောက်တော့ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာပြီး မသီတာကို လက်ဆွဲကာ၊
" ကဲ လာတော့ မမ ကို ဒီည တော့ ဖင်လိုးရတော့မယ် မမဖင်ကြီး ကြည့်ကြည့်ပြီး မမဖင်ကို ဆောင့်လိုးချင်နေတာ ကြာပေါ့"
" ဟဲတော့ နားရှက်စရာတွေ ပြောနေတယ် တခါထည်း ဟွန့် ဘယ်သူက ဖင်ခံမယ်ပြောလို့လဲ သွား"
မသီတာ က သွားဟုသာ ပါးစပ်က ပြောသော်လည်း မျက်နှာ အမူအယာက ညုတုတု မို့ သန့်ဇော်လင်း က မသီတာ နူတ်ခမ်းလေး ကို ငုံ့ကာ စုပ်နမ်းလိုက်ရင်း၊
" မမ က သဘော အရမ်းကောင်းပြီး မောင်လေး ဘာလုပ်လုပ် ပေးလုပ်မယ် ဆိုတာ သိပါတယ်ကွာ၊ ခစ်ခစ်။ ဒါနဲ့ မမ ရဲ့ သမီးက ကျွန်တော့် သမီး ဆိုတော့ မမ ကို ကလေး တို့ အမေ လို့ခေါ်ရမယ်နော် မမ ကလည်း ကျွန်တော့်ကို ခလေးတို့ အဖေ လို့ခေါ်လေ"
" ဘာခလေး တို့လဲ ခု မှ တယောက်ထဲ ရှိတဲ့ဟာကို"
" နောက်တယောက်ရအောင် လုပ်ပေးမယ်လေ ခိခိ။ ဒီမှာ ကြည့် ကျွန်တော့် ညီလေးက မစောင့်နိုင်တော့ဘူးတဲ့ လာပါ မိန်းမရယ်"
" ဘာမိန်းမ လည်း သူ့မိန်းမ ကဖြင့် သူ့အကို နဲ့ အလိုးခံဖို့ လိုက်သွားပြီဟာကို"
" ဟင့်အင်း ဒီတည ကတော့ မမ က ကျွန်တော့် မိန်းမပဲ"
ထိုသို့ဖြင့် နောက်ပြောင်ကြည်စယ် ကြရင်း အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သွားကြသည်။ သမီးလေးကို သပ်သပ် အခန်း ဖြင့် သိပ်သဖြင့် သမီးလေး နိုးလာမှာ ပူစရာမလို အသံလည်း သိပ်ထိန်းစရာ မလိုကြခြေ။ မသီတာ က ဘေဘီမော်နီတာလေးကို အခန်းထဲက စားပွဲပေါ် အသာတင်ထားလိုက်သည်။ နောက်တော့ အံဆွဲထဲမှ ကွန်ဒန် နှင့် ချောဆီဗူးလေးကို ထုတ်ပေးလိုက်သည်။
သန့်ဇော်လင်းက ကုတင်ပေါ်ကို အသာတင်လိုက်ပြီး သူ့အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ချလိုက်သည်။ မသီတာကိုလည်း ဂါဝန်ကြီး ချွတ်စေလျှက် ကိုယ်လုံးတီးအလှ ကို တဝကြီးခံစားလေသည်။ မသီတာကို ကုတင်ဘေးရပ်ရင်းမှ ကုတင်ပေါ်သို့ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို မှောက်ချ စေသည်။ မသီတာ ဖင်လုံးကြီးတွေ မှာ ကားစွံ့ထွက်လာခဲ့သည်။ မသီတာ ပေါင်ကြီး နှစ်လုံးကို ချဲကား ရပ်စေပြီး အနောက်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ မသီတာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာကြီးဖြင့် ရက်ပေးလေသည်။
မသီတာ မှာ အီးကနဲ အော်ရင်းက မိမိ နို့နှစ်လုံး ကို မွေ့ယာပေါ် ပိကြားနေအောင်ကပ်ထားရင်းဖင်ကြီးကို မြှောက်ပေးလာသည်။ သန့်ဇော်လင်းက မသီတာ ဖင်လုံးကြီးနှစ်ခုကို ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကောင်းမှ တဆင့် ခရေပွင့် ညိုလေးကိုပါ လျှာဖြင့် ရက်ပေးလေရာ မသီတာ မှာ ဖင်ကြီး တရမ်းရမ်း ဖြစ်နေရသည်။
" လုပ်တော့ကွာ ဒီမှာ မနေနိုင်တော့ဘူး၊ အားးး"
သန့်ဇော်လင်းက သူ့လီးကြီးမှာ ကွန်ဒန်စွတ်၊ မသီတာ ဖင်ပေါက်ကိုလည်း ချောဆီဖြင့် ကရိုင်းလေသည်။ လက်တချောင်း ကနေ လက်နှစ်ချောင်းလောက် ဝင်ထွက်နိုင်တော့မှ သူ့လီးကြီးကို ခရေပွင့်ညိုညိုလေး အဝမှာ တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလိုက်လေသည်။
" အာ့ ဖြည်းဖြည်း ကွာ...နည်းနည်းနာတယ်"
သန့်ဇော်လင်းက စိတ်ရှည်လက်ရှည် တလက်မ ချင်း သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ရင်းဖြင့် အဆုံးထိအောင် ထိုးသွင်းနိုင်ခဲ့လေသည်။ မသီတာ ဖင်တုံကြီး နှင့် သူ့ပေါင်ခြံတို့ ဖိကပ် သွားတော့ မသီတာ ဖင်တုံကြီးများ မှာစပရင်ခဲ့သို့ အိတုန်ခါနေသည်ကို ခံစားလိုက်ရလေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း လိုးဆောင့်ချလိုက်တိုင်း လီးချောင်းမှာပါ ပေါင်ခြံမှာ ပါ အရသာ နှစ်ခု တပြိုင်နက်ရနေလေသည်။
အရှိန်ရလာတော့ မသီတာ မှာလည်း ကြမ်းပေါ်မှာ ခြေဖျားကို ထောက်ကာ ထောက်ကာ ဖြင့် ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလာသလို သန့်ဇော်လင်းကလည်း မသီတာ ခါးကို ကိုင်ကာ ဖိဖိ ဆောင့်လိုးလေသည်။ ဒုတိယ အချီလည်း ဖြစ်သဖြင့် အချိန်တော်တော်ကြာအောင် လိုးလိုက်ရသည်။
ကွန်ဒန် စွတ်ထားတာတောင် ပူလာသဖြင့် ချောဆီ ထပ်ထိုးလိုက်ရသေးသည်။ နောက်တော့ ဆောင့်ချက်တွေ တအားမြန်လာပြီး ပြီးကာနီးတွင် ကွန်ဒန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး မသီတာ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးထိုးထည့်ပြီး လရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ ပြီးလိုက်တော့သည်။
" အားးးးး ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရယ်..သမီးအမေရယ် အိးးး"
နောက်တော့ မသီတာ နှင့် သန့်ဇော်လင်းတို့ နှစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်မှာ တက်လှဲ ကာ တယောက်ကို တယောက်ထွေးပွေ့ကာ နားနေကြရင်းမှ၊ မသီတာက၊
" နင် နင့်ကိုကြီးကို မာချို စွဲသွားမှာ မစိုးဘူးလား "
" မစိုးရိမ်ပါဘူး ဗျာ၊ မမ ကရော ကျနော့်ကို စွဲ လို့လား အဟီး"
" ဟဲ့ စွဲတာပေါ့ဟ၊ နင်လိုးတာ အရမ်းခံလို့ကောင်းတာ ပဲဟာ"
" အဲတော့ရော ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုကြီးနဲ့ ဆက်ပေါင်းနေတာပဲ မဟုတ်လား"
" အေးပေါ့ဟာ ငါက ကိုကို့ ကိုချစ်တာကိုး၊ လိုးတာကတော့ တမျိုးပေါ့"
" အဲလိုပဲပေါ့ဗျာ၊ မာချို ကလည်း ကျွန်တော့်ကို ချစ်မယ်ထင်တာပါပဲ၊ နို့မို့ ဆိုရင် သူ ဘယ်လက်ထပ်ပါ့မလဲဗျ"
" အင်း ပါ အဲဒါဆိုလည်း ပြီးတာပါပဲ ၊ ငါကတော့ ကိုကို့ ကို မစိုးရိမ်ပါဘူး၊ ငါ့ကို သူ့ညီ ပိုးစိုးပက်လက် လိုးပြီး လို့ သမီးတယောက် ရနေတာတောင် ချစ်နေသေးတာ ဆိုတော့ မာချို့ ကြောင့်တော့ ငါ့ကို ပြစ်သွားမယ်လို့ မထင်ပါဘူး ခစ်ခစ်"
" အို သူတို့ နှစ်ယောက် ယူသွားကြရင် မမ နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့လည်း ယူလိုက်မှာပေါ့ဗျာ ဟဲဟဲ"
.............................................................................................................
အခန်း ( ၂၄ )
မာချို မှာ ကိုမြင့်အောင် ကို လက်ဆွဲပြီး ကိုမြင့်အောင်တို့ အခန်းမှ ထွက်ကာ လှေခါးမှ သူတို့ အခန်းရှိရာအပေါ်ထပ်သို့တက်လာခဲ့သည်။ ကိုမြင့်အောင် က သူတို့ အခန်းတံခါးပိတ်သွားသည်နှင့် မာချို့ အနောက်မှ ခါးလေးကိုင်ကာ အမြန်တက်လိုက်လာကြလေသည်။
မာချိုဝင်း က သူမတို့ အခန်းတံခါးသော့ကို ဖွင့်နေစဉ်မှာပင် သူ့လီးကြီးဖြင့် မာချိုဝင်း ဖင်လုံးလေးကို ထောက်ရင်းက မာချိုဝင်းဂုတ်သားလေး များကို နမ်းရှုံ့နေသည်။ အခန်းထဲ ရောက် ပြီး တံခါးပြန်ပိတ်ပြီး သည်နှင့် မာချိုဝင်းကို အတင်း ဆွဲဖက်ကာ မျက်နှာ အနှံ့ နမ်းရှုံ့ရင်း နူတ်ခမ်းပါးပါး နီတျာတျာလေးကို လည်း စုပ် မိပြန်သည်။
" အိုး ကိုကြီးကလည်းခန လေး အသက်ရှုခွင့်ပေးပါအုံးကွာ၊ မာချို့ ကို ဟွန့် တအားပဲ"
" မာချို က အရမ်း ချစ်စာ ကောင်းနေတာကိုးလို့ ၊ကိုကြီးနမ်းလို့တောင်မဝနိုင်ဘူး"
" ဟွန်း ကိုယ့် ညီလေး မိန်းမကို နော် တခါတည်း ဘယ်အချိန်ထဲက ပြစ်မှားနေသလဲ မသိဘူး လူကြိး"
" အဟီး အမှန်တိုင်းပြောရရင်တော့ ညီလေး နဲ့ ရီးစားဖြစ်ပြီး ကိုကြီးတို့ အိမ် လာလာနေကတည်းကပဲ"
" အယ် ကိုကြီး က အနေအထိုင် ပိရိလိုက်တာ၊ မာချို က ရိပ်တောင်မရိပ်မိဘူး၊ မျက်စေ့သူခိုးတော့"
" မသင့်တော်ဘူးလေ မာချို ရယ်၊ ကိုယ့်ညီလေး ရဲ့ ရီးစား၊ ခုတော့ ကိုယ့်ညီလေးရဲ့ မယား မဟုတ်လား၊ ခိခိ ကံကောင်းချင်တော့ ဒီည ကိုယ့်မယားလေး ဖြစ်သွားပြီပေါ့ အဟစ်"
" အံမယ် ကိုကြီး မိန်းမ လည်း အခုည ကိုကြီး ညီလေး ရဲ့ မယား ဖြစ်နေပြီလေ ၊ ဟို မှာ ခုလောက်ဆို တအားလိုးနေပြီထင်တယ်၊ ကိုကြီး တို့ အိပ်ယာပေါ်မှာ"
ကိုမြင့်အောင် မှာ မာချိုဝင်း အပြောကြောင့် သူ့မျက်စေ့ထဲတွင် သန့်ဇော်လင်း နှင့် မသီတာ လိုးနေကြပုံကို မြင်ယောင်ရင်း လီးကြီးမှာ မတရားတင်းမာလာသည်။
" အို လိုးပလေ့စေကွာ၊ ကိုကြီး ကတော့ ဒီမယားလေးကို ပဲ အဝချစ်တော့မှာ လာခဲ့"
မာချိုဝင်း နှင့် ကိုမြင့်အောင် တို့မှာ အဝတ်အစားတွေ ကမန်းကတန်း ချွတ်ကြပြီး ကုတင်ပေါ် မှာ တယောက် နှင့် တယောက် ဖက်ကာ လှဲကျ သွားကြသည်။ ကိုမြင့်အောင်က မာချိုဝင်း မျက်နှာ အနှံ့ နမ်းရှုံ့ရင်း လည်တိုင်လေးကတဆင့် ရင်သား အစုံ ကိုပါ နမ်းရှုံ့လာခဲ့သည်။ နို့သီးခေါင်း လေးတွေကို သူ့နူတ်ခမ်းဖြင့် ညှပ်ကာ စို့လေးရင်း လက်ကလည်း မာချိုဝင်း ရင်သားလေးတွေကို ဖွဖွလေး ဆုပ်နှယ်ပေးနေသည်။
မာချိုဝင်း အသားလေး တွေမှာ ဖြူဝင်း နေပြီး နို့လေးများမှာ အကြောစိမ်းလေးတွေပင်သန်းနေသဖြင့် အသားညို သော မသီတာ ဖြင့်သာ ကြုံဖူးသော ကိုမြင့်အောင် အဖို့ မျက်စေ့ထဲ အရမ်းကို လှနေလေသည်။ မာချိုဝင်း ဘိုက်သားလေးများကို နမ်းလာပြီးတော့ မာချိုဝင်း စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖါင်းလေး နားသို့ ရောက်လေသည်။
မာချိုဝင်းမှာ စောက်ဖုတ်လေးကို ပြောင်နေအောင် ရှင်းထားလေရာ စောက်ဖုတ် ဖြူဖွေးဖွေး လေးနှင့် နူတ်ခမ်းညိုညို တွန့်လိမ်လိမ်လေး တို့ ကြားမှ အတွင်းသား နီတာရဲလေးတို့ က ထင်ထင်ရှားရှားကို တွေ့နေရလေသည်။ နီတာရဲလေးမှာ အရည်ကြည်တို့ ဖြင့် ရွှမ်းလဲ့နေလေသည်။ ကိုမြင့်အောင်က စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲ လျှာထိုးထည့်ကာ ရက်လိုက်တော့ မာချိုဝင်းက ပေါင်လေးကို ကားပေးလေသည်။
" ကိုကြီး ခြေထောက်ခေါင်းရင်း ဘက်ပေး လိုက် ဆစ်စတီနိုင်းရအောင်"
ကိုမြင့်အောင်က ကိုယ်ကို တပတ်လှည့်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက မာချိုဝင်း မျက်နှာပေါ်တည့်တည့်ရောက်သွားသည်။ မာချိုဝင်းက ကိုမြင့်အောင် လီးကြီးကို သူမလက်ကလေးဖြင့် ကိုင်ရင်း နူတ်ခမ်းလေးဟ ကာ ငုံစုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ဆစ်စတီနိုင်းပုံစံဖြင့် တယောက်လီး တယောက်စုပ် တယောက်စောက်ဖုတ် တယောက်ရက် ဖြင့် အတန်ကြာ အရသာခံနေကြပြီးတော့မှ အရှိန်တက်လာတော့ လိုးဖို့ ပြင်ကြလေသည်။
" မယားလေး ယောက်ျားကို ဖင်ဘူးတောင်ထောင်ပေး အဲဒီ ဖင်ဖြူဖြူလေးကို အနောက်က ဆောင့်လိုးချင်လို့"
" အင်း ပါ ယောက်ျား သဘောပါ ယောက်ျားရယ်"
မာချိုဝင်း က အိပ်ယာပေါ်မှာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးလိုက်တော့ သူမ ပေါင်နှစ်လုံးကြားက ပြူထွက်လာတဲ့စောက်ဖုတ်လေး အဝမှာ လီးတေ့ပြီး ကိုမြင့်အောင်က စလိုးပါတော့တယ်။
" အ...ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမ ရယ် စေးနေတာပဲကွာ..အီးးးး"
" အွန့်...အ ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းသာ ဆောင့် ယောက်ျား"
" ဖွတ်...ဖတ်....စွတ်...ဖတ်"
" အိုးးး ရှီးးးးး ကျွတ်စ်.."
ကိုမြင့်အောင် က ဆောင့်ရင်း အရှိန်တက်လာပြီး ပြီးချင်လာသည်။ သို့သော်လည်း ထိုသို့ ပြီးလိုက်ရမှာကို နှမြောသဖြင့် လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။
" အိုး ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ ကိုကြီးရယ် ဟတ်ကော့ကြိးကို"
" အင်း ပြီးသွားမှာ စိုးလို့ပါ မယားလေးရယ် ပက်လက်လှန်ပေး ..အင်း..အဲဒီပေါင်တလုံးမြှောက်ပေး"
ကိုမြင့်အောင် က မာချိုဝင်းကို ပေါင်တလုံးကျော်အနေအထားဖြင့် ဘေးတိုက်လိုးပေးရင်းက နူတ်ခမ်းချင်းရအောင် စုပ်နမ်းလေသည်။ မာချိုဝင်းက လည်း ကိုယ်လေးကို လိမ်ပြီး ပြန်နမ်းနေရသဖြင့် လီးကြီးမှာ သူမ စောက်ခေါင်း ဘေးနံရံတွေကို ပို ဖိတွန်းလိုးနေတာကို ခံစားနေရလေသည်။ အရသာ မှာ ကောင်းသော်လည်း ခါးနည်းနည်းညှောင်းလာသဖြင့်၊
" ယောက်ျား မိန်းမ ရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးထမ်းလုပ်ပေးကွာ ပြီးချင်နေပြီ"
" အင်းအင်း"
ကိုမြင့်အောင် ကပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ထကာ မာချိုဝင်း ပေါင်နှစ်လုံးပုခုံးပေါ်တင်ပြီး ကြွလာသော စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးထိုးထည့်ကာ တဖုံးဖုံး ဆောင့်ပြန်သည်။ မာချိုဝင်းက လည်း ကော့ကော့ကာ ပေးရင်း ဖြင့် မကြာခင် နှစ်ယောက်စလုံး အရသာ အထွတ်အထိပ်ရောက်ကုန်ကြတော့သည်။
" အီးးးးးးးးးးး...ရှီးးးးးးးး"
" ကျွတ်စ်...ကျွတ်စ်.."
ပြီးသွားပြီးသော်လည်း ကိုမြင့်အောင် က သူ့လီးကြီး မပျော့သွားသေးခင်အထိ မာချိုဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်ထားလိုက်သည်။ လီးကြီးပျော့သွားမှ အသာဆွဲထုပ်ပြီးမာချိုဝင်းလေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက်ထားလိုက်လေသည်။ မာချိုဝင်းကလည်း ကိုမြင့်အောင် ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းထိုးဝင်ကာ မှေးနေလိုက်လေသည်။
ကိုမြင့်အောင်မှာ မသီတာ ကလွဲလျှင် မာချိုဝင်း မှာ ဒုတိယ လိုးဖူးသော အမျိုးသမီး ဖြစ်နေသဖြင့် အတော်ပင်၊ ဖီးဖြစ်နေရသည်။ မာချိုဝင်း က မသီတာလို ကိတ်ကိတ် အတုတ်ကြီးမဟုတ်၊ သူ့နေရာ နှင့် သူသာ အမို့ အဖောင်းတွေ ရှိတော့ ကိုင်ရတွယ်ရ မရပြုရတာကလည်း ပေါ့ပေါ့ပါးပါး၊ အသားအရည်က လည်း တရုပ်မ လေးမို့ ဖြူဖွေး ပြီးအကြောစိမ်းလေး တွေသန်းနေသည်။
မသီတာ နှင့် အကုန်လိုလို ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်နေသည်မဟုတ်လား။ ထို့ကြောင့် မာချိုဝင်းလေးကို ဖက်ထားရင်း က ငုံ့ကြည့်ရင်း နားထင်လေးကို နမ်းလိုက် ပါးလေးကို နမ်းလိုက်ဖြင့်၊ လုပ်ရင်း လီးကြီးပြန်မာလာပြန်သည်။
" ဟဲတော့ ကိုကြီး ဟာ ကလည်း မြန်လိုက်တာ ခုနလေးတင် ပြီးသွားတယ်မဟုတ်လား၊ မောင်တောင် အဲလောက်မမြန်ဘူး ခစ်ခစ် ကိုကြီး ကသိပ်သန်တာပဲ"
" ဒီမယားလေး ကလည်း ချစ်စာ အရမ်းကောင်းတာကိုးကွ၊ အသားလေးတွေကလည်းဖွေးဥ ပြီး ချောမွတ်နေတာကိုး၊ စောက်ဖုတ်လေးက လည်း အရည်တအားရွှမ်းပြီး လိုးလို့ အရသာရှိတာ၊ ကိုကြီးတော့ မိန်းမ ချင်း အပြီးတောင် လဲပြစ်လိုက်ချင်ပြီ ဟားဟား"
" အံမယ် အပိုတွေ မနက် မိုးလင်းတာနဲ့ ကိုယ့်မိန်းမ ဆီ ကိုယ်ပြန်ရောက်နေမယ့်သူက များ"
" တကယ်ပါကွာ၊ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်ညီလေး ကို မလုပ်ရက်ပါဘူး၊ သူ ကံကောင်းလက်စ နဲ့ ကောင်းပါစေတော့"
" ကိုကြီး ကလေ၊ အရမ်း သဘောကောင်းပြီး စိတ်ထားပြည့်တာပဲ၊ မသီတာ ကံကောင်းပါတယ်၊ ကဲပါ မယားချင်းလည်း လဲ နေစရာမလိုပါဘူး ဒီမယားလေးကို ကိုကြီး လိုးချင်တဲ့အချိန် လိုးလို့ ရနေတာပဲဟာကို နောက် ကိုကြီး လိုးချင်ရင် ဖုံး နဲ့ ဖြစ်ဖြစ် မက်ဆေ့ နဲ့ ဖြစ်ဖြစ် ပို့လိုက် အခြေအနေပေးရင် လိုးလို့ ရပါတယ်"
" အင်း အခု အချိန်ရှိတုန်းလေး ကိုကြီး လိုးချင်သေးတယ်နော် မိန်းမလေး ရေ အဆင်ပြေလား"
" ကိုကြီးသဘော ခစ်ခစ်"
.............................................................................................................
လင်မယား နှစ်စုံတွဲစလုံး မင်္ဂလာဦးည ကဲ့သို့ တန်အောင် လိုးလိုက်ကြသည်မှာ မိုးလင်းကာနီးကျမှ ပင်ပန်းပြီး အိပ်ပျော်သွားကြသဖြင့် မနက် နေမြင့်မှ နိုးကြလေသည်။ မသီတာ မှာတော့ သမီးလေး နိုးလာသဖြင့် အိပ်ယာမှာ နှပ်လို့ မရပဲ ထကာ သမီးလေး ကို မျက်နှာသစ် မနက်စာ လုပ်ပေးရ သည်။ အလုပ်နားရက်မို့ ခလေးထိန်း မည့်အဒေါ်ကြီးလည်း လာမှာ မဟုတ်သဖြင့် သမီးလေး ကို မနက်စာကျွေးမွေးပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ဆော့ဖို့ ခနလွှတ်ထားပြီး သန့်ဇော်လင်းကို သွားနိုးရလေသည်။
သန့်ဇော်လင်းမှာ ကောင်းကောင်းအိပ်မောကျ နေ လေသည်သို့သော်လည်း နေမြင့်နေပြီမို့ ထတော့ ဟု သွားနိုးလိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်းမှာ ချက်ချင်းနိုးလာပြီးမသီတာကို ဆွဲဖက်ကာ နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ မသီတာ လက်ကို သူ၏ အိပ်ယာထစ မာတောင်နေသော လီးကြီး ပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။
" ဟာ ထတော့ ကွာ မနက်စာ စားရအောင် ဘိုက်ဆာနေပြီဟ"
" ဒါလေး လောလောဆယ် စုပ်ထားလိုက်လေ ပရိုတင်းတွေ နဲ့ အားရှိပါတယ် အဟိ"
" ဟွန်း တညလုံး လိုးထားတာ သူ့ဟာာက ထွက်ရောထွက်သေးလို့လား ခစ်ခစ်"
မသီတာ မှာ ပြောသာ ပြောနေသည် သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေး ဖြင့် ဖွဖွလေး ကိုင် ပြီး ဂွင်းတချက် နှစ်ချက် ထုရင်းမှ အသာငုံစုပ်လိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်း က နွေးထွေးသော အာငွေ့လေး ကြောင့် ဇိမ်ကျသွားပြီး မသီတာ နို့ကြီးတွေကို လှမ်းကိုင်ကာ ဆုပ်နှယ်လိုက်သည်။
မသီတာ ကောင်းကောင်းစုပ်ပေးလိုက်တော့ သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးမှ လရည်များ တပြွတ်ပြွတ်ထွက်လာသည်ကို မသီတာ လည်း တဂွတ်ဂွတ်မျိုချလိုက်လေသည်။ ပြီးမ သူမ ပါးစပ်ကို သန့်ဇော်လင်း ပုဆိုးနှင့် သုတ်လိုက်ပြီး၊
" ကဲ ထတော့ သွားသွား ဈေး က မုန့်ဟင်းခါး ဖြစ်ဖြစ် သွားဝယ်တော့ မမ သမီးလေး သွားကြည့်ရတော့မယ်၊ တော်ကြာ ကိုကို တို့ လည်းဆင်းလာတော့မယ်"
...............................................................................................................
သန့်ဇော်လင်း ရေမိုးချိုး ပြီး ဈေးဘက်သွား မုန့်ဟင်းခါး လဘက်ရည် သွားဝယ်လာပြီး မသီတာက ထမင်းစားပွဲ မှာ တင်ပြင်ဆင်ရင်းက ၊
" ဟဲ့ နင့် အကိုကြီး တို့ကို သွားနိုးပါအုံး ခု ထိ မထသေးပါလား၊ ညက တညလုံး အိပ်ကြရဲ့လားမသိဘူး ဟင်းဟင်း"
ထိုအချိန်မှာ ပင် အခန်းဝ မှ တံခါးခေါက်သံ ကြားရသဖြင့် သွားဖွင့်ပေးတော့ ကိုမြင့်အောင် နှင့် မာချိုဝင်းတို့ ဝင်လာကြသည်။ မာချိုဝင်းမှာ ရေမိုးချိုး သနပ်ခါးပင်လိမ်းပြီးနေလေပြီ။ မသီတာက၊
" အော် မာချို တို့က ရေမိုးချိုး တောင် ပြီးနေပြီကိုး ငါက သမီးလေး ကိစ္စတွေ လုပ်ပေးနေရ၊ ဇော်ဇော့် ကို မုန့်ဟင်းခါး နဲ့ လဘက်ရည် သွားဝယ်ခိုင်းထားတာ၊ ကဲ စားဖို့ အဆင်သင့်ပဲ သီတာ ရေ ကမန်းကတန်းချိုးလိုက်အုံးမယ်၊ ကိုကိုရော ရေချိုးပြီးပလား"
" အင်း ကိုကို လည်းချိုးပြီပြီ ချစ်လေး ၊ သွားလေ ချစ်လေး သွားချိုးလိုက် ကိုကို သမီးလေး ထိန်းပေးရင်း စောင့်နေမယ် ချစ်လေး ပြီးမှ အတူစားကြတာပေါ့"
မသီတာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး ကိုမြင့်အောင် က အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ သူ့သမီးလေး ကို ကြည့်ဖို့ ထွက်သွားတော့ သန့်ဇော်လင်းနှင့် မာချိုဝင်းတို့ နှစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့သည်။ သန့်ဇော်လင်းက မာချိုဝင်း ၏ ပြုံးစစ မျက်နှာလေးကို လှမ်းကြည့်ရင်း၊
" ဘယ်နှယ့်လဲ တော်တော် နဲ့တောင် မထနိုင်တာ ညက အိပ်ရော အိပ်ကြရဲ့လား အဟီး။ ကိုကြီး ကတော်တော်ဆော်ပုံ ရတယ် ခွိ"
" အင်း မိုးလင်းကာနီးမှ အိပ်ဖြစ်ပြီး အစောကြီးပြန်ထ လင်းဆွဲ ဆွဲတယ်၊ နောက်ဆုံး ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေအတူချိုးကြရင်း နဲ့ တောင် လုပ်သေးတယ်၊ မောင့် အကိုကြီး က ဘယ်ကတဲက အောင်းထားသလဲ မသိဘူး အတော်လုပ်နိုင်တာပဲ ခစ်ခစ်"
သန့်ဇော်လင်း ကမာချိုဝင်းကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်ဖက်လိုက်ရင်းက၊နဖူးလေးကို နမ်းရင်း၊
" ဟွန့် မိန်းမ ကြည့်ရတာလည်း မကြိုက်ရှာဘူးထင်တယ်၊ မျက်နှာတခုလုံး ကို ပရွက်စိတ်တက်မှာတောင် ကြောက်ရတယ် "
" ခွိ၊ မောင်ကလည်း ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ ပြောတော့မယ်"
...............................................................................................................................
အခန်း (၂၅)
မြန်မာပြည် ဇာတ်လမ်း ခနနားလို့ စင်္ကာပူ ကို သွားကြစို့။
ကြည်ပြာ နှင့် မျိုးမင်း တို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် ပစ္စည်း ကိုလပ်ဂေ့ချ် ခရီးသွား သေတ္တာထဲ သို့ ထည့်နေကြသည်။ ဒီတခါ မြန်မာပြည်ပြန်ရင် အကြာကြီး နေကြမည် ဖြစ်သောကြောင့် ပစ္စည်း အတော်များများ ကို သိမ်းနေကြရသည်။
ခါတိုင်းဆိုရင် တပတ်လောက်သာ ပြန်တာမို့ တပတ်စာ အဝတ်အစားလေး တွေ ထိုးထည့် ပြီး မိဘ ဆွေမျိုးတွေ အတွက် လက်ဆောင်ပစ္စည်းလေး တွေ သာ အနည်းအကျဉ်းဝယ် ပြန်လေ့ရှိသည်။ ခုတခေါက်က ကတော့ တလလောက်နေမည်၊ ဘုရားဖူး ခရီးထွက် အစုံ သွားမည်ဟု ရည်ရွယ်ထားသောကြောင့် လပ်ဂေ့ချ် တွေကို အပြည့်အသိပ်ထည့်နေကြရခြင်းဖြစ်သည်။ မျိုးမင်း က၊
" ဟား ပင်ပန်းလိုက်တာဟာ တော်ပြီ နောက်အပတ်မှ သွားမဲ့ဟာပဲ ဒီဝိအန်းကျမှ ဆက်ထည့်မယ်"
ဟု ပြောကာ ကုတင်ရှိရာ လျှောက်သွားပြီး ခြေပြစ်လက်ပြစ် ပက်လက် လှဲချလိုက်သည်။ကြည်ပြာက၊
" နင်နော် အပျင်းမထူ နဲ့ နောက် အနားရောက်ရင် တော်ပြီဟာ ဒါမယူတော့ဘူး ဟိုဟာ မဆန့်တော့ဘူး ဟောဟိုဟာ ဝယ်ဖို့ မေ့သွားပြီး ဆိုပြီး ဖြစ်နေကြမဟုတ်လား ပြန်လာခဲ့"
" ဟာ ဒီနေ့ အလုပ်ထဲမှာ လည်း တနေ့ကုန် ရပ်နေရလို့ ညှောင်းပြီး အကြောတွေ တင်းနေတယ်ဟ၊ ဒီမှာ ကြည့်ပါလား၊ အကြောလာလျှော့ပေး၊ ပြီးရင် ငါကူလုပ်ပေးမယ်"
မျိုးမင်း ကကုတင်ပေါ် ပက်လက်အိပ်ရင်းမှ သူ့ပုဆိုးကို ဘိုက်ပေါ်အထိ လှန်ပြလိုက်သည်။ သူ့ပေါင်ခြံမှ လီးကြီးက အမွှေးအမြှင်များ ကြားမှ အလံတိုင်ကြီးလို ထောင်ထနေလေသည်။ ကြည်ပြာ က လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ခွိ ကနဲ ရီကာ၊
" နင့်အကြော ကလည်း လေ တင်းကို တင်းနိုင်လွန်းတယ် တကတည်း သွား မလျှော့ပေးဘူး နင်ငါ့ကို ကူလုပ်ပေးမှ လျှော့ပေးမယ်"
" လာပါဟာ နင်ကလည်း ကိုယ့်မောင်အကြောင်းသိရဲ့သားနဲ့ ငါက အကြောမလျှော့ရရင် ညတောင် အိပ်ပျော်တာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာကို၊နင်မလျှော့ပေးရင် ငါ့ဘာသာ လျှော့ရတော့မယ်၊ တအားတင်းနေပြီ"
ကြည်ပြာ ကလည်း အထုပ်တွေ ထုပ်နေရတာ ပျင်းနေပြီဖြစ်သည်။ မျိုးမင်း လီးကြီးကလည်း ဆွဲဆောင် နေသည်မို့ အထုပ်ထုပ်နေရာမှ ခနရပ်ကာ မတ်တတ်ထပြီး ခါးကို ဟိုလှည့်ဒီလှည့် ချိုးလိုက်သည်။ ပြီးမှ မျိုးမင်း လှဲနေရာ ကုတင်ဆီ လျှောက်လာပြီး၊
" အေး အဲဒီကိစ္စ နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ငါ နင့်ကို မှာရအုံးမယ်၊ငါတို့ ဟိုမှာ လုံးဝ ပုံမပျက်စေနဲ့နော်၊ အကုန်ဒုက္ခရောက်သွားမယ်၊ ငါတို့ ကို အဖေ သတ်လိမ့်မယ် အဲဒါကိုသာ မသင်္ကာ လို့ကတော့"
" အို ငါသိပါတယ်ဟ၊ ဒီလောက်ကတော့ မညံ့ပါဘူး၊ နောက်ပြီးတော့ သူတို့ က အင်းစက် ဆိုတာတောင် ကြားဖူးမှာ မဟုတ်ပါဘူးဟာ"
ကြည်ပြာက ကုတင်ပေါ်တက်ကာ မျိုးးမင်းဘေးတွင် ပုဆစ်တုတ်လေး ထိုင်လိုက်ရင်း က မျိုးမင်း လီးကြီးကို သူမလက်ကလေးဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖွဖွလေး တချက်နှစ်ချက်ထုလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ မျိုးမင်းကို ၊
" အောင်မယ် နင်က အထင်သေးလို့ အခု ဖွဘုပ်တွေ ကို ဖုံးနဲ့ ပွတ်နေကြတော့ သူတို့ အင်းစက်တွေလည်း သိနေကြပြီ၊ အရင်တုံး ကလို နလဗိန်းတုံး တွေ မဟုတ်ကြတော့ဘူးနော်၊ ငါတောင် ဖေ့ဘုပ်မှာ မြန်မာ အင်စက် ဇာတ်လမ်းများတို့ တိတ်တခိုးအချစ်ဇာတ်လမ်းများ တို့မှာ ဝင်ဝင်ဖတ်နေတာ၊ ခစ်ခစ်"
" အင်းပါ ငါသိပါတယ်ဟာ စိတ်ပူမနေပါနဲ့၊ အဓိက က ငါတို့ ဟန်မပျက်ဖို့ပေါ့၊ လုပ်ပါတော့ဟာ အရမ်းတင်းနေပြီ"
ကြည်ပြာ က ခေါင်းလေးကို ငုံ့ကာ မျိုးမင်း လီးတန်ကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။ သူမ လက်တဖက်က မျိုးမင်း လီးတန် အရင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး နောက်တဖက်က မျိုးမင်း ဂွေးဥကြီးတွေကို ဆော့ကစားနေလိုက်သည်။ သူမ နူတ်ခမ်းအစုံကို သူမ မောင်လေး လီးတန်ကြီးပေါ်မှာ တင်းတင်းစေ့ကာ ခေါင်းကို နိမ့်ချီမြင့်ချီ လုပ်ပေးရင်း ပါးစပ်တွင်းမှ လည်း စုပ်ပေးနေတော့ မျိုးမင်း အရမ်းကို ကောင်းနေရလေသည်။
" အား ငါ့အမ ပုလွေကလည်း ကောင်းသလားမမေးနဲ့ အီးးးးးး၊ အာ့တာကြောင့်လည်း ငါ စော်မရှာဖြစ်တာပေါ့၊ ဟားဟား"
ကြည်ပြာ က မျိုးမင်း လီးကို စုပ်ပေးနေရင်းက စကားကြောရှည်နေသော မျိုးမင်းကို ပေါင်ကို အားနေသည့်လက်တဖက်ဖြင့် ဆွဲလိမ်လိုက်သဖြင့် အားကနဲ အော်ကာ အသံတိတ်သွားတော့သည်။ မျိုးမင်းက သူ့ လီးကြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေသဖြင့် ပါးဖေါင်းလိုက် ပိန်လိုက်ဖြစ်နေသော သူ့အမ ကြည်ပြာကို ငေးကြည့်နေမိသည်။
ကြည်ပြာ က ဆံပင်ခါးလောက်ကို အိမ်နေရင်းမို့ တပတ်လျိုထုံးထားသဖြင့် လည်ကုတ်လေးတဖက်မှာ ဝဲကျနေသလို၊ အိမ်နေရင်းမို့ လိမ်းထားသော သနပ်ခါးပါးကွက်ကြားနဲ့ တမျိုးလေး လှလို့နေလေသည်။ လက်ပြတ်အင်္ကျီဝတ်ထားသဖြင့် ဝင်းနေသော လက်မောင်းအိုးကြီး များကို သူ့လက်ဖြင့် မမှီတမှီ လှမ်းကိုင်ကာ ပွတ်ပေးရင်း လီးထိပ်မှ တစစ်စစ် အစုပ်ခံရသည့်အရသာကို ခံစားနေလေသည်။ သူတို့ မောင် နှမ နှစ်ယောက် ထို အခြေအနေထိ ဖြစ်ခဲ့ရသည့် အတိတ်ကို ပြန်လှန်ရသော်။
................................................................................................................................
စင်္ကာပူ သို့ ကြည်ပြာ က အရင်ရောက်ပြီး အလုပ်လုပ်နေပြီ ဖြစ် သဖြင့် မျိုးမင်း ရောက်လာတော့ သူမ နေသော အိမ်မှာ ပင် နေစေကာ အလုပ်ရှာခိုင်းရသည်။ သူမ ကလည်း တခန်းထဲ တွင် မိန်းခလေး နှစ်ယောက် နေပြီး နောက်တခန်းမှာ ယောက်ျားလေး လေးယောက် နေသည်။ သူတို့ ကို ပြန်ငှားထားသော သူကြီး လင်မယား ကတခန်းနေသည်။ မျိုးမင်း မှာ ထို ယောက်ျားလေး လေးယောက်ခန်းမှာ တခြား အမျိုးသား သုံးဦး နှင့် အတူတူ နေရလေသည်။
တနှစ်လောက်ကြာမှ သူတို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် ပိုက်ဆံလေးဘာလေး စုမိပြီး ကိုယ့်ဘာသာ အိမ်ခန်းတခု ငှားကာ သူကြီး လုပ်လေသည်။ သူတို့ ငှားထားသော အခန်းခ နှင့် ကိုက်အောင် ဗမာတွေကို ပြန်ငှားလေသည်။ သူတို့ မှာ မာစတာ ဘက်ရုမ်း မှာ နေပြီး တခြားလူများမှာ ကျန်သည့် အိပ်ခန်း ၂ခန်း တွင် တခန်းကို လေးယောက်နှုံးဖြင့် နေကြလေသည်။ ပထမပိုင်းတော့ မျိုးမင်းမှာ မွှေ့ယာကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ချအိပ်ပြီး ကြည်ပြာက ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်လေသည်။
သူတို့ မာစတာ ဘက်ရုမ်း ဖြစ်သဖြင့် အိပ်ခန်းတွင်းမှာ ပင် ရေချိုးခန်း အိမ်သာ ပါသဖြင့် ကြည်ပြာ အနေဖြင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ရေချိုး အိမ်သာတက်၍ ရလေသည်။ ကျန်လူတွေကတော့ အပြင်ဘက်က ရေချိုးခန်းအိမ်သာကို ရှယ်လုပ်ကြရလေသည်။ ထိုသို့နေလာရင်း ကြာတော့ ကုတင်ကလည်း အရင် နေသွားသည့်သူများချန်ထားခဲ့သည့် ကွင်းဘက် ဖြစ်သဖြင့် နှစ်ယောက်အိပ်လည်းဖြစ်၊ ကြမ်းပေါ်မှ မျိုးမင်း အိပ်ယာကြောင့် အခန်းက ကျဉ်းသလို ဖြစ်နေ၊ မျိုးမင်းက လည်း သူ့အိပ်ယာကို ပြန်ပြန်သိမ်းရမှာ ပျင်းထူ၊ အဲလိုအဲလို အကြောင်းတွေကြောင့်၊ မောင်နှမပဲ လေ ဟု ဆိုတာ ကုတင်ပေါ် တူတူ တက်အိပ်သည့် အဆင့်ရောက်လာတော့သည်။
ထိုအခါတော့ မျိုးမင်း လို လူပျိုပေါက် အတွက် စိတ်ထွေ ပြားစရာ ဖြစ်လာတော့သည်။ အလုပ်သွား အလုပ်ပြန်တွင် မြင်လာခဲ့ရသည့် စလုံးမ တွေ ဖဦးထုပ်မ တွေရဲ့ ဘောင်းဘီတိုနှံ့နှံ့ ကြောင့် မြင်နေရသည့် ပေါင်တန်တွေ၊ မြန်မာမ တွေနဲ့မတူ ထွားမို့သည့် ရင်သား တွေ က မျိုးမင်း ကို အကြောအခြင်တင်းလာစေသည်။ အလုပ်က လည်း ဆိုက်ထဲမှာ ကန်ထရိုက်တာ အလုပ်သမားတွေကို စောင့်ကြည့်ရတာမို့ တခါတရံ မတ်တတ်အကြာကြီး ရပ်ရသဖြင့် ခြေသလုံးကြွက်သားတွေ ညှောင်းညာသည်။
ထို့ကြောင့် တခါတရံ ညဘက် အကြောတွေ တင်းပြီး အိပ်မပျော်၊ ထိုအခါ တော့ လူပျို တို့ ထုံးစံ အတိုင်း ဂွင်းထု အကြောလျှော့ရသည်။ ညနေ ရေချိုးသည့် အချိန် ရေချိုးရင်း ထုပြစ်လိုက်သော်လည်း ညဘက်အိပ်တော့ လီးက ထပ်တောင်လာပြန်သည်။ စိတ်ထဲ ဟိုစော်လေး တွေး ဒီစော်လေး တွေးရင်း ကိုယ့်လီးကို ပွတ်ရင်းက အရမ်းတင်းလာလျှင် ရေချိုးခန်းထဲ ပြေးထုလိုက်ရသည်။
တခါတလေ ကိုယ့်လီးကိုယ်ပွတ်သတ်ပြီး တနေ့တာ အတွင်းမြင်ခဲ့ရသည့် စော်လေးတွေကို တွေးရင်း ဖွဖွလေးထုနေရာက မှန်စရာ စော်ကုန်သွားတော့ မိမိ ဘေးမှာ ကိုယ့်ကို ကျောပေးအိပ်နေသည့် ကြည်ပြာ ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ကြည်ပြာမှာ သူ့ကို ကျောပေး အိပ်နေသဖြင့် သေးကျင်သော ခါးလေးမှ နေ အပေါ်သို့ စွင့်ကားတက်သွားသော တင်သားလေး မှာ တောင်ကုန်းလေး လို ဖြစ်နေပြီး တင်လေး နှစ်လုံးမှာလည်း လုံး ဝန်း ဖွံ့ထွား ကားယားနေသည်မှာ အားရစရာကြိးဖြစ်နေသည်။
ကိုယ့်အမ ကိုယ် တခါမှ တဏှာစိတ်ဖြင့် မကြည့်မိခဲ့သော်လည်း အခုလို ထန်နေသည့်အချိန်၊ လက်ကလည်း လီးကိုပွတ်နေတုန်း ဆိုတော့ အဲဒီဖင်ကြီး နှစ်လုံးကြားထဲ လီးထည့်ညှောင့်လိုက်ရရင်တော့ဟု တွေးရင်းက ကြက်သည်းမွှေးပင် ထကာ လရည်တွေ ထွက်ကုန်တော့သည်။ ပုဆိုးဖြင့် ကမန်းကတန်းသုတ်ကာ ရေချိုးခန်းပြေး ရေဖြင့် နည်းနည်းဆေးကာ ဇလုံထဲ ထည့်လိုက်ရသည်။
ထိုအခါတွင် ရေချိုးခန်းထဲ လွှားထားသည့် သူ့အမ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ကို မြင်လိုက်ရသည်။ အရင်က သတိမထားမိသော်လည်း ထိုဘောင်းဘီလေး က သူ့အမ ဖင်ကြီးကို တချိန် လုံး ထိတွေ့နေမှာပဲ ဟု တွေးကာ ကိုင်ကြည့်လိုက်မိသည်။
ဗစ်တိုးရီးယားစီးခရက် မို့ အသားလေးက နူးညံ့ပျော့ပြောင်းနေသည်။ သူမ အဖုတ်နှင့် ကပ်နေမိနေရာလေးကို အသာနမ်းလိုက်မိသည်။ ဆပ်ပြာနံ့မွှေးမွှေးသာ ရသည်၊ သူမ ဝတ်ပြိးတော့ လျှော်ကာ လွှားထားခဲ့တာပဲ ဖြစ်မည်။ မောင်နှမ နှစ်ယောက်ထဲ သာ သုံးသော ရေချိုးခန်းမို့လည်း သူမ အဲလို ပြီးစလွယ်ထားခဲ့တာဖြစ်လေသည်။
ထိုနောက်ပိုင်းတော့ မတွေးရဲ တွေးရဲ ကနေ တဖြည်းဖြည်းချင်း ကြည်ပြာ့ကိုသာ မှန်းထုသည့် အဆင့်သို့ ရောက်ရလေတော့သည်။ ညအိပ်ယာ ဝင်သည်နှင့် ကြည်ပြာ အိပ်ပျော်ပြီး သူ့ကို ကျောပေးသွားသည့် အချိန်စောင့်လေသည်။
အပိုင်း ( ၆ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment