အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၂ )

အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

``ဟင့်အင်း……ဟင့်အင်း အရင်ပြောပြ..။ ပြီးမှ ငါ ဖင်လိုးခံမယ်…``

``နောင်နောင်..နင်ဒီလိုမကပ်နဲ့ဟာ…၊ အရင်ဖင်လိုးခံစမ်းပါ..။ နင့်ကို ဖင်ချပြီးရင် ငါသေသေချာချာကို ပြောပြပါ့မယ်…ပြောရမှာက ဇာတ်လမ်းရှည်တယ်ဟ…..``

``နင်ပြောပြမှာက အာဖန်တီးကြီးဆိုရင် ဘယ့်နှယ်လုပ်မလဲ….``

``ဟာ….နင်ကလဲ…နင့်ကို ငါ လိမ်ပါ့မလား..ဟ..``

``ဖင်ထဲသွင်းပြီး လိုးလို့ရတာ သေချာတယ်နော်……``

``သေချာပါတယ်ဟာ..၊ သူ့အဒေါ်ဖင်ပေါက်ထဲ အာမက်က သူ့လီးကြီးကို ထိုးသွင်းပြီးလိုးတာ…ငါကိုယ်တိုင် သေသေချာချာ မြင်ရတာပါ ဟ….``

``အာမက်လီးက နင့်လီးလောက်ကြီးလား…..``

``သူက ငါ့လောက်တောင် မဟုတ်ဘူး…၊ ငါ့ထက်တောင် ကြီးသေးတယ်….``

``ဒါဆို သူ့လီးက ဘယ်လောက်ရှိလဲ….``

``အဲဒါတော့ ငါ တိုင်းမကြည့်ဖူးလို့ အတိအကျ မပြောနိုင်ဘူး….``

``ခန့်မှန်းချေလောက် ပြောပေါ့ ဟ….``

``ဟို….ဟို….``

``ဦးမောင်လောက် ရှိလား…..``

``သူ့လောက်တော့ မကြီးဘူး….၊ သူ့ထက်နည်းနည်းလေး ငယ်တယ်….``

``ဒါဆို အရှည် ရှစ်လက်မလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့…``

``အင်း….ရှိလိမ့်မယ်…``

``လုံးပတ်ကကော…ငါးမူးလုံးလောက် ရှိလား….``

``မကလောက်ဘူး….၊ ကျပ်လုံးလောက်တော့ ရှိလိမ့်မယ်…``

``သူဖင်လိုးတဲ့ ဒေါ်ခင်စိန်ဆိုတာက လေးလုံးခြောက်ဖက်ကြီးလား….``

``ဘယ်ကလာ….စလင်းဘော်ဒီ..၊ ခါးနွဲ့နွဲ့ ၊ တင်ပါးလုံးကျစ်ကျစ် နဲ့ ရင်သားကလည်း မို့ရုံလေးပဲ…ရှိတာ.။ အဲ…အရပ်မြင့်ပြီး ပေါင်တန်တော့ ရှည်တယ်..``

``ဖင်လိုးတော့ ဘယ်လိုမျိုးလိုးတာလဲ…``

``ဟေ့ တော်တော့…၊ နင်မေးတာတွေ ဖြေနေရ ရင် ဆုံးမှာ မဟုတ်တော့ဘူး..၊ ဇာတ်ကြောင်းစုံအောင် ပြောပြမှာ ပြီးတော့မှာ..။ အဲ့လိုမျိုး မညစ်နဲ့ ၊ ဖင်အရင်ကုန်း…ပြီးမှ ဆက်မေးစရာ ရှိတာမေး..ဟုတ်ပြီလား…``

ကျမက ဟိုမေးဒီမေးနဲ့ ရှောက်အစ်အောက်ကြည့်နေတာ…။ စိုင်းက ရိပ်မိသွားတာကြောင့် ရယ်ကျဲကျဲလေး လုပ်နေလိုက်ရတယ်…။

``စကားစပ်မိလို့ မေးနေတာပါ ဟဲ့…။ နင်ကလဲ….၊ ကဲ..ပြော..ငါ ဘယ်လိုနေပေးရမှာလဲ….``

``ဖင် ပူးထောင်း ထောင်ပြီး ကုန်းလိုက်….``

``မခင်စိန်ကို အာမက်ဖင်ဆော်တာ အဲ့လို ပုံစံမျိုးလား…``

``အဲဒါတွေ မေးမနေပါနဲ့..အချိန်တန်ရင် ငါပြောပြမှာပေါ့…၊ ကဲ…..ကုန်းမှာသာ ကုန်းစမ်းပါဟာ….``

စောစောက စိုင်းကို ဟိုမေးဒီမေးလုပ်ရင်းနဲ့ စိုင်းပြန်ဖြေတာကို ကြားရတော့ ကျမ ဖင်ဝလေးက ယားသလိုလို ဖြစ်လာရပါတယ်…။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စမ်းပြီးခံကြည့်မယ်လို့ စဉ်းစားပြီး ဒူးတုပ် ၊ ဖင်ပူးထောင်း ထောင်ပေးလိုက်ပါတယ်..။

စိုင်းက ချွတ်ချထားတဲ့ သူ့ဂျင်းဘောင်းဘီအိတ်ထဲ လက်နှိုက်ပြီး တစ်ခုခုကို ထုတ်ယူလိုက်တာ ကျမတွေ့လိုက်တယ်..။ ဖင်ပူးထောင်းထောင်ပြီး ကုန်းပေးထားရာက ကျမလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သွားတိုက်ဆေးဗူးလိုလို ဗူးပျော့တောင့်လေးတစ်ခုကို တွေ့ရတယ်..။

``အဲဒါ ဘာလဲ….``

``ဖင်လိုးရင် သုတ်လိမ်းပေးရတဲ့ ဆီတစ်မျိုးလေ….၊ ကေဝိုင်ဂျယ်လီလို့ ခေါ်တယ်…``

``ဆီမဆွတ်ပဲ ဖင်လိုးပစ်မယ်….``

ဘာညာနဲ့ ပြောကြတဲ့ စကားကို ကျမ သတိရမိတယ်…။ ဖင်လိုးရင် ဆီဆွတ်ပြီးမှ လိုးရတာကိုး…။ ဒါပေမယ့် ဒီ ကေဝိုင်ဂျယ်လီဆိုတာကို ကျမ မြင်ဖူးဖို့ ဆိုတာ ဝေးရော…။ နာမည်တောင် မကြားဖူးခဲ့ဘူး….။

``နင် အဲဒီဗူးကို ဘယ်က ရလာခဲ့တာလဲ….``

``ဒီလိုပေါ့ဟ…..``

``အာမက်ဆီက ယူလာတာ မဟုတ်လား…``

``ဆိုပါတော့….``

``ဘယ်လိုပြောပြီး တောင်းလာခဲ့လဲ….``

``ဒီလိုပေါ့…၊ ငါဖင်လိုးတဲ့အခါ သုံးရအောင်ဆိုပြီး ဆွဲလာခဲ့တာပေါ့….``

``ဘယ်သူ့ကို ချမယ်လို့ ပြောခဲ့တာလဲ…``

``ငါ အကြံအဖန်လုပ်ထားတဲ့ ဆော်တစ်ပွေကို ဖင်လိုးမလို့ ပြောခဲ့တယ်….``

``အံမယ်….နင်က ငါ့ကို အကြံအဖန်ဆော်လို့ ပြောရသလား….ဟင် ကောင်စုတ်….``

``နောင်နောင်ရာ….နင်က လျင်မလိုနဲ့ တယ်ပိန်းတာပါလား… နင့်ကို ချဖို့လို့ ငါက ပေါ်တင်ကြီး ပြောလို့ ဖြစ်မလား…..ဟ…``

စိုင်းပြောတာက ဟုတ်နေတာကြောင့် ကျမသူ့ကို ပြသနာ မလုပ်တော့ပါဘူး…။ သိချင်တာသာ ဆက်မေးလိုက်တယ်…။

``အဲဒီ ကေဝိုင်ဂျယ်လီက ဘယ်နေရာမှာ သုတ်ပေးရတာလဲ….``

``အေး ….နင် ခုသိလိမ့်မယ်…``

စကားဆုံးတယ်ဆိုတာနဲ့ စိုင်းက ကျမရဲ့ ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲတယ်…။ ပြီးတော့ ဟပြဲလေးဖြစ်သွားတဲ့ ကျမရဲ့ စအိုဝလေး တည့်တည့်ပေါ်ကို ကေဝိုင်ဂျယ်လီတွေ ညှစ်ချတယ်..။

လက်ညှိုးနဲ့ ကျကျနနထိုးပြီး ဖင်ဝကို ဆီဆွတ်သလို လုပ်ပေးတယ်..။ မွှေးတေးတေး ရနံ့ရှိတဲ့ ကေဝိုင်ဂျယ်လီဟာ ခပ်ချွဲချွဲလေးပါ..။ ပြီးတော့ အဲဒီအထဲမှာ ရွဆေးကြွဆေးလိုဟာမျိုးတွေများ ပါသလားမသိဘူး..။ ကေဝိုင်ဂျယ်လီ သုတ်လိမ်းခံရပြီးတာနဲ့ ကျမဖင်ဝဟာ ယားကျိကျိနဲ့….။

စူပွစူပွ ဖြစ်လာတယ်..။ စိုင်းဟာ သူ့ရဲ့ လီးချောင်းကိုလည်း ကေဝိုင်ဂျယ်လီတွေ စေ့စေ့စပ်စပ် သုတ်လိမ်းလိုက်သေးတယ်…။ ဆီလိမ်းထားသလို လက်လက်ပြောင်နေတဲ့ သူ့အတန်ကြီးကို ကြည့်ရတာကိုက အသည်းယားစရာပါ..။ အဲ….ကျမအဖို့တော့ ဖင်ပိုယားလာရတာပေါ့…ရှင်…။

ကျမနဲ့ စဖြစ်တုန်းက ခြောက်လက်မကျော်ကျော်သာရှည်ပြီး ငါးမူးလုံးလောက်သာ တုတ်တဲ့ စိုင်းရဲ့ လီးဟာ အခုဆိုရင် ရှစ်လက်မလောက်နီးနီး ရှည်ပြီး လုံးပတ်ကတော့ သုံးမတ်လုံးပိုပိုလောက်တုတ်တဲ့အထိ ကြီးထားလို့ လာနေပါပြီ…။ ဒစ်လည်းပြုတ်နေပြီမို့ အရေပြားကို ဆွဲလှန်ချလိုက်တာနဲ့ ဒစ်ကြီးပြဲအာပေါ်လာတော့တာပဲ…။

လီးဒစ်မှာ ဆီကို အများဆုံး သုတ်ထားတာမို့ ၊ နီရဲလက်ပြောင်လို့နေပါတယ်..။

``ကဲ..ကဲ..ဖင်ဆော်တော့မယ်….``

စိုင်းက သူ့လီးကို ဆီသုတ်ပြီးတော့ ပြောလိုက်တာကြောင့်….၊ ကျမလည်း ဖင်ပူးထောင်း ထောင်လျက် ဖြစ်နေရအောင် အနေအထားကို ပြင်သင့်တာ ပြင်ပေးလိုက်ရတယ်….။ကျမဟာ လေးဘက်ထောက်လျက်သားရှိနေပေမယ့် စိုင်းနဲ့ အာလူးပေး ၊ ဖင်ဆီဆွတ်တာခံ ၊ သူ့လီးမှာ ဆီသုတ်တာကြည့်နဲ့ ဆိုတော့ ဖင်ပူးထောင်း ထောင်ထားပေးတဲ့ အနေအထားက ပျက်နေပြီလေ…။ ဒါကြောင့် ပြန်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်ရတာ…။

စိုင်းက ထောင်ကုန်းပေးထားတဲ့ ကျမရဲ့ ဖင်ဆုံကြီးနောက်ဘက်မှာ နေရာယူတယ်..။ ကျမရဲ့ ဖင်သားကြီးတွေကို ဆွဲဖြဲပြီး ဆီသုတ်ထားလို့ ချွဲကျိလက်ပြောင်နေမှာဖြစ်တဲ့ ကျမရဲ့ စအိုဝလေးမှာ သူ့လီးကို တေ့လိုက်တယ်..။သူ့လီးကလည်း ဆီသုတ်ထားတာမဟုတ်လား..။ ချွဲကျိကျိ ဖြစ်နေတယ်..။ လီးနဲ့ ဖင်ဝက အထိအတွေ့က တစ်မျိုးပဲ စိတ်လှုပ်ရှားစရာကြီး….ရှင့်…။

``နင့်ဖင်ထဲ ငါ့လီး ထိုးသွင်းတဲ့အခါ ဖင်ကို ကော့တင်ပြီး စအိုဝကို ဖွင့်ပေးထားဖို့ မမေ့နဲ့နော်..။ အဲဒီလိုမျိုး လုပ်ပေးမှ ဖင်ထဲ လီးအဝင်ချောပြီး နာလည်း သိပ်မနာမှာလို့ အာမက်က သေချာ မှာထားတယ်…``

စိုင်းက ပြောတယ်..။ အင်း..သူရော ကျမရော တစ်ယောက်မှ ဖင်လိုးဖင်ခံ မလုပ်ဖူးကြပေမယ့် သူက မျက်မြင်ဗဟုသုတ နဲ့ အသိအကြား အတွေ့အကြုံ သာတာဆိုတော့ ဖင်ဆော်တဲ့ နေရာမှာ သူမဆရာပေါ့…။ သူသင်ပြတာကို ကျမက လိုက်လုပ်ပေးရမှာပေါ့…..ရှင်..ဟုတ်ဖူးလား…..။

တစ်ခါမှ လီးမဝင်ဖူးသေးတဲ့ ဖင်ပေါက်ကလေးထဲ အခု လီးထိုးသွင်းပြီး လိုးတော့မယ်ဆိုတော့ ကျမအဖို့ ဖင်ပေါက် ပါကင် လည်း အဖွင့်ခံရတော့မှာပါလားလို့ ကျမ ကြံဖန် တွေးလိုက်မိတယ်..။ ဖင် အပျိုရည် ပျက်ရတော့မှာပေါ့…ရှင်..။

``ကဲ….သွင်းပြီ……``

စကားဆုံးတာနဲ့ ဖင်ဝမှာ ကျကျနန တေ့ထားတဲ့ လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီးက ဖိထောက်လာတယ်.။ ဖိအားပိုပြင်းလာတဲ့ နောက်….

``ဘွပ်…..ဘု..``

ဖင်ပေါက်လေးထဲ လီးကြီးတိုးဝင်သွားသံ ပေါ်လာတယ်..။

``အား……….ကျွတ်ကျွတ်…..အ…..``

ဖင်ဝဟာ ကျိန်းစပ်နာကျင်ပြီး ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်ကြီးလည်း ခံစားရတာကြောင့် ၊ ကျမဟာ မျက်နှာရှုံ့မဲ့ သွားပြီး စုပ်သပ်ညည်းလိုက်မိတယ်…။

သူ့လီးဒစ်ကြီး ဖင်ထဲမြုပ်ဝင်သွားပြီလို့ ကျမ မှန်းဆသိလိုက်ရပါတယ်…။ ကျမဟာ စောစောက စိုင်းပြောဆိုသင်ပြပေးထားသလိုပဲ ၊ တင်ပါးကြီး ကော့ပင့်ပေးပြီး လီးသွင်းစမှာ နာလှတာကြောင့် ရှုံ့ထားလိုက်မိတဲ့ ဖင်ပေါက်ကိုလည်း ပြန်ဖြေလျှော့ ဖွင့်ပေးလိုက်ပါတယ်..။နာတာကတော့ နာတုန်းပါပဲ…။ ဒါပေမယ့် ကြပ်ကြပ်ဆို့ဆို့ကြီးတော့ ဖြစ်မနေတော့ဘူး..။ ပြီးတော့ ထူးဆန်းတာက အဲဒီလို နာနာကြင်ကြင် ဖြစ်နေရတာကိုပဲ သဘောကျနေမိပြန်တယ်….ရှင့်….။

ကျမက ဒီလို ဖင်ကြီးကို ကော့ပင့်ပြီး စအိုဝကိုလည်း ဖြေလျှော့ပေးလိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ စိုင်းကလည်း သူ့လီးကို ဖင်ထဲ ထပ်ပြီးဝင်အောင် ဆက်ဖိသွင်းပါတယ်…။စိုင်းဟာ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးထိုးသွင်းတဲ့ အထာကို ကျကျနန ကြည့်ရှုမှတ်သားပြီး သင်ယူထားပုံ ရပါတယ်..။ လီးကို အရမ်းကာရော ဆောင့်ထိုးမသွင်းဘူး..။ တရစ်ချင်း အသာလှည့် လှည့်ပြီး သွင်းနေတာ..။

ဒီလို သူ့လီးကို ထိုးသွင်းနေတုန်း ကျမရဲ့ ခါးကျင်ကျင်သိမ်သိမ်လေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အသာညှပ်ကိုင်ထားသေးတယ်…။ ခါးကို ကိုင်ထားယူတဲ့ သဘောအပြင် ကျမကို ခါးကော့ ဖင်ကြွနေရလေအောင် ကိုင်ထိန်းပေးထားတာလဲ ဖြစ်တယ်..ရှင့်…။

``ဗျစ် ဗျစ်…..ဘု ဘွပ်….``

``အား….အ…..ယာ…..၊ ကျွတ် ကျွတ်…အင်း…..``

``ဘွပ် ဘု….အမလေးလေး….နာတယ်…နာတယ်….``

``နာရင် ငါရပ်ထားရမလား….နောင်နောင်…``

``ရတယ်….ဆက်သာသွင်း….၊ နာတာတော့ နာတပဲ…ဟ..``

``ကောင်းလည်း ကောင်းနေတယ် မဟုတ်လား…``

``အင်း…အင်း………..``

ဟုတ်လည်းဟုတ်ပါတယ် ရှင် ။ နာကောင်းကြီး ဆိုတာ ဒါကို ပြောတာထင်ပါရဲ့….။ နာချက်ကတော့ ကမ်းကုန်အောင်ပဲ….။ အဲ…ကောင်းတာကလည်း ….ပြောမပြတတ်အောင်ပဲ…ရှင့်…။ ဒီလိုနာတာမျိုး ရော ။ ဒီလို ကောင်းတာမျိုးရော ကျမတစ်သက်မှာ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးသေးဘူး….။စောက်ဖုတ်ကို အလိုးခံရတာ ကောင်းလှချည် မှတ်နေတာ ။ ဟော ..ခု ဖင်လိုးခံရတာက ပိုပြီးတော့ အရသာ ထူးခြားနေပြီ လေ….။

စောက်ဖုတ်ကို လိုးတာက ကောင်းတဲ့ အရသာချည်းပဲ များတယ်..။ ဖင်လိုးတာကတော့ နာတာကလည်း ရောစွက် နေသေးတယ်..။ ငရုပ်သီး စပ်စပ် ချက်ထားတဲ့ ကြက်သား ကာလသားဟင်းကို ဆောင်းတွင်း မနက်စောစော ချမ်းချမ်းစီးစီးမှာ စားရသလိုပဲ….ရှင်..။ဒီလိုနဲ့ တရစ်ချင်း ချော့သွင်းလိုက်တာ…။ နောက်ဆုံးတော့ စိုင်းရဲ့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျမ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို အကြပ်အသိပ် ဝင်သွားတော့တာပဲ….။

အစကတော့ ဒီဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို လီးတန်ကြီး သွင်းလို့ ဝင်မှ ဝင်ပါ့မလားလို့တောင် ကျမ သံသယ ဖြစ်ခဲ့မိသေးတာ..။ ဟော….အခုလက်တွေ့ ထိုးသွင်းလိုက်တော့လည်း အဝင်သားပဲ….။တင်းတင်းကြပ်ကြပ် နာနာကျင်ကျင်ကြီးနဲ့ အရသာကလည်း ကောင်းမှ ကောင်းပဲ…။

လီးအဆုံးသွင်းပြီးတဲ့ အခါ မှာ စိုင်းက ဆောင့်လိုးပေးတာမျိုး မလုပ်သေးပါဘူး…။ သူ့လီးကြီးကို ကျမရဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးထိ ကပ်ထိုးသွင်းပြီး အသာစိမ်ထားသေးတယ်..။

ဖင်ထဲ လီးထိုးသွင်းတဲ့ ဒဏ်ကို ကျမ နာကျင်စွာ ခံခဲ့ရတာကြောင့် အသာအနားပေးပြီး ဖင်ခေါင်းပေါက်နဲ့ လီးတန် ယဉ်ပါး အထာကျသွားအောင် လုပ်ပေးတဲ့ သဘောပါပဲ..။ ဒါပေမယ့် …..နာကျင်မှု ရောစွက်ပါဝင်နေတဲ့ ဖင်လိုးခံ အရသာကို ခံစားနှစ်ခြိုက်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ ကျမဟာ ဖင်ပေါက်ထဲမှာ လီးကို စိမ်ပြီး ငြိမ်ပေးထားတာကို အားမရနိုင်တော့ဘူး…ရှင့်…။

ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးတာခံချင်လာပြီလေ….။

``အား…..ဟင့်ဟင့်…စိုင်း….ဆောင့်လေကွာ…၊ ငါ့ဖင်ကို ကြမ်းကြမ်းလေး..အားပြင်းပြင်းနဲ့ အပီ ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ……``

ကျမက ပြောလည်းပြော ဖင်ကြီးကိုလည်း ကော့ပင့်တင်ပြီး ဆောင့်တွန်းပေးလိုက်တယ်..။ဖင်ခံနေတဲ့ ကျမက ဒီလို အစပျိုး ပြောဆိုလုပ်ဆောင်ပေးတယ်ဆိုတော့ စိုင်းကလည်း ဘယ်နေနိုင်တော့မှာလည်း…။ သူ့ကြည့်ရတာ ကျမ နာကျင်တာကို သက်ညှာတဲ့ အနေနဲ့ လီးကို အသာစိမ်ထားပြီး ငြိမ်နေပုံရတယ်….။

ကျမရဲ့ အာသာငမ်းငမ်း ပြောလိုက်မှုနဲ့ တင်ဆုံကြီး ကော့တွန်းပေးလိုက်မှုတို့က သူ့အတွက် မီးစိမ်းပြလိုက်သလိုပါပဲ…။ ကျမစကားဆုံးတယ်ဆိုရင်ပဲ စိုင်းက သူ့လီးတန်ကြီးကို ကျမဖင်ပေါက်ထဲက ဆွဲထုတ်ယူပြီး ဒစ်အရင်းပိုင်း တစ်ထွက်သွားတာနဲ့ ဆတ်ကနဲ ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်….။

``ဘွပ်…ဗျစ်…….``

``အမလေး…စိုင်းရဲ့….``

``သိပ်နာလို့လား….နောင်နောင်…``

``ရတယ်….ရတယ်….နာချင်သလောက် နာပစေ…ဆောင့်သာ ဆောင့်……``

``ဘွပ်ဘွပ်….ဘုဘု…ဗျစ်…..ဘု…ဗျိ….``

``အားလာ..လား…..သေပါပြီ…ဘွပ်ဘွပ်…အား…..``

``ဘွပ်…ဘွပ်…ဗျစ်…..ဘု ဘု…..ဘွပ်….ဘွပ်ဘွပ်…ဗျစ်..ဘု ဘု……``

``ဆောင့်….ဆောင့် တအားဆောင့်…..ငါ့ကို မညှာနဲ့….ဆောင့်……ဆောင့်….``

``ဘွပ်ဘွပ်….အမလေး…သေပါပြီ…..အား ဘွပ်…ဘု….ဖင်ကွဲသွားပေစေ…..ဆောင့်သာဆောင့်….လိုးပစ်…..``

နာလိုက်တာ အရမ်းပဲ…၊ ကောင်းလိုက်တာကလည်း အသကုန်ပဲ…။ ကျမလေ အရမ်းကို ဟော့နေပြီ… ဒီလိုမျိုး အငမ်းမရ နှာပိုးတွေ ထလာတာမျိုး အရင်တုန်းက တောင် မဖြစ်ခဲ့ဖူးပါဘူး…။ ဟိုအရင်တုန်းက ဖီးလင်တက်လွန်းလှပြီ ထင်တာ အခုဟာနဲ့ စာရင် အရင်ဟာတွေက ဖွဲ တွေပဲ…။

စိုင်းဟာ အလိုးအဆောင့် အထာကျွမ်းနေပြီဆိုတော့ သူ့ဆောင့်လိုးချက်တွေက အားပါပြီး အပြတ်ထိမိတယ်…။ ကေဝိုင်ဂျယ်လီတွေ သုတ်လိမ်းထားတဲ့ ကျေးဇူးကြောင့် တင်းကြပ်နေပေမယ့် လီးချောင်းကြီးက လျှောခနဲ လျှောခနဲ ဝင်ထွက်လှုပ်ရှားနေတယ်..။စအိုဝကတော့ ပြဲလန်ထွက်သွားလိုက် ၊ ဖင်ခေါင်းထဲ ရှုံ့ဝင်သွားလိုက်နဲ့ လီးအဝင်အထွက် အခြေအနေပေါ် မူတည်ပြီး လှုပ်ရှားပြောင်းလဲနေတယ်..။

လီးဝင်လီးထွက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိနေတာကြောင့် စအိုဝက ကျိန်းစပ်နေတယ်..။ ကြီးမားတုတ်ခိုင်တဲ့ လီးချောင်းကြီး တရှိန်ထိုး ဆောင့်ဆောင့်ဝင်လာမှုကြောင့် ဖင်ခေါင်းထဲ အောင့်အောင့်သွားတယ်..။

အဲ…. အရသာကတော့ ဘယ်နေရာက ပေါ်နေတယ်ဆိုတာ တိတိကျကျ ပြောလို့ကို မရနိုင်ဘူး..။ ဒါဟာလည်း စောက်ဖုတ်အလိုးခံရတာနဲ့ မတူတဲ့ အရသာခံစားမှု ပုံစံတစ်မျိုးပဲလေ….။စောက်ဖုတ်ကို လိုးရင် အလိုးခံနေရတဲ့ စောက်ဖုတ်က အများဆုံး အရသာတွေ့တယ်…။ အရသာဟာ စောက်ပတ်ကနေတဆင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို ပြန့်နှံ့သွားရတာ..။

အခု ဖင်လိုးခံရတဲ့အခါကျတော့ ၊ လီးထိုးသွင်းပြီး ရက်ရက်ရောရော အလိုးခံနေရတဲ့ ဖင်ပေါက်က နာကျင်ကျိန်းစပ်နေတယ်..။ တစ်ကိုယ်လုံးမှာတော့ အရသာရှိနေတယ်..။ ဘယ်နေရာက ဘယ်လိုအရသာတွေ ပေါ်ပေါက်ခံစားရတယ်ဆိုတာကိုတော့ မသိရဘူး…။လီးက ဖင်ထဲ ထိုးသွင်းလိုးနေပေမယ့် အဖုတ်ကလည်း ရွစိရွစိ ထိုးအောင် လှုပ်ရှားပြီး စောက်ရည်ကြည်တွေ စိုလို့ရွှဲလို့နေပါလား..။ စောက်စေ့ဟာလည်း ကော့ထောင်လို့….။

ကျမလေ စိုင်းဖင်လိုးတာကို တအိအိခံရင်း လက်တစ်ဖက်ကို အောက်လျှိုပြီး စောက်ဖုတ်ကို လှမ်းကိုင်ကြည့်မိတယ်..။ အစပိုင်းမှာတော့ ကော့ထောင်နေတဲ့ စောက်စေ့လေးကို စမ်းကြည့်မိတာပါ..။နောက်တော့ အဲဒီ စောက်စေ့ကို လက်ညှိုးထိပ်နဲ့ ထိုးထိုးပြီး ကလိလိုက် ပွတ်ပေးလိုက် လုပ်မိတယ်..ရှင့်..။

အို….အဖုတ်က တအားကို ဖောင်းကြွ ရွတက်နေတာပါလား….ရှင်..။ စောက်ရည်ကြည်တွေဆိုတာလည်း…ဆီခွက်မှောက်ကျထားသလိုပဲ…ရွဲနစ်ယိုစီးကျနေတာ..ရှင့်…။ 

စောက်ပတ်ကို လိုးနေတာ မဟုတ်လို့ အဖုတ်မှာ လီးက အဆို့အပိတ်လိုတားဆီးထားတာမျိုးလည်း ရှိမနေဘူးလေ…။ အဲ….ဖင်ကိုဆောင့်လိုးနေတဲ့ သူ့လီးအောက်ဘက်က ဂွေးဥက တစ်ခါတစ်လေ စောက်ပတ်ကို တဖတ်ဖတ် လာလာရိုက်မိတာမျိုးတော့ ရှိတယ်..။ဒါကြောင့် တိုးလျိုပေါက် ပွင့်ဟနေတဲ့ စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်ကြည်တွေဟာ အောက်ဘက်က မွေ့ယာခင်းပေါ်ကို တောက်တောက် တောက်တောက်နဲ့ ယိုစီးကျနေကြတယ်..။

ကျမက ရှမ်းတရုတ်သွေး တဝက်လောက်ပါတဲ့ ကပြားမမို့ အသားဖြူတယ်..။ ဒီတော့ စောက်ရည်လည်း ရွှမ်းတယ်ပေါ့..ရှင်..။ ယိုစီးအံထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တချို့တလေလည်း စောက်စေ့ကလိပွတ်နေတဲ့ ကျမလက်ပေါ်ကို ကျမိတာမျိုးလည်း ရှိတာပေါ့ရှင်…။

ကျမတစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေ သွေးသားတွေ ဆူပွက်လှုပ်ရှားနေကြပြီ..။ ကျမပြီးတော့မယ်…။ ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို တက်လှမ်းရောက်ရှိတော့မယ်…။

``အား ဟင့်ဟင့်….ဆောင့်စမ်းပါ…. ဆောင့်စမ်းပါ….ငါ့ဖင်ကို ကွဲထွက်သွားအောင် ကို ဆောင့်လိုးစမ်းပါ…၊ နင့်လီးကြီးကို ငါ့ဖင်ပေါက်ထဲ ပြည့်သိပ်နေအောင် တအားဆောင့်သွင်းစမ်းပါ…စိုင်းရဲ့…အမလေးနော်…ဆောင့်..ဆောင့်…ကောင်းလှချည်လား…..ဟယ်…..``

စိုင်းဟာလည်း ကျမဖင်ကြီးနောက်မှာ အရမ်းကို ဖြစ်နေပါပြီ…။ ရှိသမျှ အားတွေ အကုန်ထုတ်သုံးနေပြီ ထင်ပါရဲ့..။ သူ့ဆောင့်ချက်တွေက အားပြင်းသလို သိပ်လည်း မြန်လာကြတယ်..။

မကြာပါဘူး..ရှင်..။ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေ အများကြီး ယိုစီးထွက်ကျလာတယ်..။ ကျမ ပြီးသွားရပြီလေ…။ အဲဒီလို ကျမ ပြီးသွားတဲ့ အချိန်မှာပဲ စိုင်းဟာလည်း ကျမဖင်ပေါက်ထဲမှာ သုတ်ရည်တွေ တပျစ်ပျစ် ပန်းထုတ်ပြီး တစ်ချီကောင်း ပြီးသွားပါလေတော့တယ်..။ကျမတို့ မောင်နှမ လိုးနေကြဖြစ်နေကြ ထုံးစံအတိုင်းပဲ… ပြိုင်တူပဲ ပြီးကြတာ…။ နှစ်ယောက်သား မောမောနဲ့ ခဏမှိန်းပြီး နားနေကြပါသေးတယ်…။

``ဦးမောင်ကြီး ကြည့်ရတာ နင့်ကို ဖန်ချင်နေပုံ ရတယ်…..``

မှိန်းပြီး အမောဖြေနေရင်း ဘာစိတ်ကူးပေါက်တယ် မပြောတတ်ပါဘူး..။ စိုင်းက ကောက်ခါငင်ခါ ပြောတယ်.။

``ခေါက်စမ်းပါဟာ…။ တောင်တောင်အီအီတွေ လျှောက်တွေးမနေပါနဲ့…၊ ကဲ…နင်ပြောမယ်ဆိုတဲ့ အာမက်နဲ့ သူ့အဒေါ်ဝမ်းကွဲ အကြောင်းကိုသာ ပြော…..``

စိုင်းကို ပိတ်ပြောပြီး စကားလမ်းကြောင်း သာလွှဲလိုက်ရတယ်.။ သူပြောတာ ဟုတ်တုတ်တုတ် ဖြစ်နေတာကို ကျမ ဝန်ခံရပါလိမ့်မယ်…။

ပထွေးရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ကျမအပေါ် မရိုးသားတော့ဘူး ဆိုတာ ကျမ ရိပ်မိနေတာ ကြာလှပြီပဲ…။ ပထွေးက လစ်ပြီထင်ရင် ကျမကို တဏှာမျက်လုံးနဲ့ ခိုးခိုးကြည့်နေတာ ကြာလှပါပကော…။အင်း….သူကြည့်မယ်ဆိုရင်လည်း ကြည့်ချင်စရာပါပဲ…။ စိုင်းနဲ့ ဖြစ်ကြပြီးတဲ့နောက် ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ဟာ နေ့ချင်းညချင်းကို ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးလာတာ…။ 

မေမေ့ဘော်ဒီလောက်နီးနီးကို ရှိနေပြီကိုး…။ ပြီးတော့ ကျမက ငယ်ရွယ်သူမို့ မေမေ့ထက် တောင် ပို တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိတယ်..။

ကျမဟာ ခပ်ဟော့ဟော့ စတိုင်လ်တွေ ဝတ်စားနေထိုင်တတ်တာမို့ အိမ်ထဲမှာ နေရင်းဆိုရင် ဘရာစီယာ ခပ်လျော့လျော့စည်းနှောင်ပြီး အင်္ကျီပါးပါး ရှော့ပင်တိုတိုတွေ ဝတ်လေ့ရှိတယ်..။ မကြာခဏဆိုသလို ဘရာစီယာ တောင် မစည်းပဲ ဘလောက်စ် တစ်ထပ်တည်းတောင်နေတာ..။ ( ဒါကလည်း စိုင်းနဲ့ လုပ်ကြတဲ့အခါ ချွတ်ရဝတ်ရ လွယ်အောင်ပါ..။ 

တစ်ခါတစ်လေဆိုရင် စိုင်းနဲ့ လိုးပြီး ပြန်အလာမှာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတောင် ပြန်မဝတ်နိုင်ပဲ ထမီတစ်ထပ် ၊ အပေါ်အင်္ကျီ တစ်ထပ်တည်း ဝတ်လျက်သား ရှိတဲ့ အခါမျိုးတောင် ရှိတယ်..) ။ ကျမနို့သီးကလည်း တော်တော်ကို ရှည်နေပြီ…။ 

မေမေ့လောက်နီးနီးကို ရှိနေတာ…။ ဒီတော့ ဘရာစီယာ စည်းထားရင်တောင် စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့အခါ ( ကျမဟာ စိတ်ငြိမ်နေတဲ့ အချိန်နဲ့ စာရင် စိတ်လှုပ်ရှားကြွရွနေတဲ့ အချိန်က ပိုများနေတတ်ပါတယ်..) နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ကော့ထောင်စူကြွနေတာကို ထင်သာမြင်သာ ပါတယ်…။ ပထွေးက အဲဒါမျိုးကို ခိုးကြည့်တာလေ…။

ကျမ မှန်တဲ့ အတိုင်း ပြောပါ့မယ်..။ ကျမဟာ ကိုယ့်ပထွေးကို ကိုယ်ပြန်ပြီး မြှူဆွယ်တဲ့ သဘောမျိုးတော့ မလုပ်ခဲ့ရိုး အမှန်ပါ…။အဲ…..နောက်ပိုင်းမှာ ကျမနဲ့ ပထွေး လည်း ဖြစ်ကြရပေမယ့် သူ့ဘက်ကစပြီး အကွက်ဆင် ဖန်တီးတာကို ကျမကလည်း မရှောင်နိုင်တာကြောင့် ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီး ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ခဲ့ကြရတာပါ…ရှင်..။

စိုင်းက ကျမအပေါ် ပထွေး မရိုးသားသလိုရှိတဲ့ အကြောင်း စကားစတဲ့ အဲဒီအချိန်တုန်းကတော့ ကျမဟာ ပထွေးနဲ့ နောက်မကြာခင် ဖြစ်ကြရတော့မယ် ဆိုတာကို လည်း ကြိုတင် တွေးမထင်ထားခဲ့တဲ့ အတွက် စကားပိတ်ပြောပြီး လမ်းကြောင်း ပြောင်း ခဲ့မိတာပါပဲ…။

ကျမက ပထွေးရဲ့ ကျမအပေါ် မရိုးသားတော့မှုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး စကားအချီအချ ပြောမနေချင်တာကြောင့် လမ်းပြောင်းပြီး မေးလိုက်တဲ့အခါ စိုင်းကလည်း အာမက်နဲ့ သူ့အဒေါ်ဝမ်းကွဲ တို့အကြောင်း ကို ပြောပြပါတော့တယ်..။

``မခင်စိန်က အသက် အစိတ်လောက်ပဲ ရှိသေးတာ…၊ တစ်ခုလပ်မ…။ လင်နဲ့ ကွဲခဲ့တာ တစ်နှစ်ကျော်လောက်တော့ ရှိပြီ..။ ဒီလို အရွယ်ကောင်းမှာ လင်နဲ့ ကွဲခဲ့ရတာဆိုတော့ နင် စဉ်းစားသာကြည့်…။ 

မခင်စိန် ဘယ်လောက် ဆာနေမယ်ဆိုတာ ..၊ ပြီးတော့ သူတို့ထုံးစံက လင်နဲ့ ကွဲထားပြီးသား မိန်းမဆိုရင် ဘယ်ယောက်ျားကမှ မယူတော့ဘူး ဆိုပဲ…။ 

ဒီတော့ မခင်စိန်မှာ နောက်ထပ်လင်တစ်ယောက်ထပ်ရဖို့ကလည်း သိပ်ကို ခက်နေပြီလေ…။ အားကိုးရာမဲ့လို ဖြစ်နေတဲ့ မခင်စိန်ဟာ သူ့အစ်မဝမ်းကွဲတော်တဲ့ အာမက်တို့ အမေဆီမှာ လာနေရတယ်…။ အိမ်မှုကိစ္စ တွေလည်း ဝိုင်းကူညီပေးတယ်..။ အာမက်က မခင်စိန်ကို ခင်တယ်..။ မခင်စိန်ကို ကူညီပေးတယ်..။ တိုတိုပြောရရင် မခင်စိန်ကို ကြိတ်ပြီးတော့ သဘောကျနေတယ် ဆိုပါတော့…``

``မခင်စိန်ဟာ သွေးသားဆန္ဒတွေ ပေါ်လာရင် တစ်ကိုယ်တည်း ဖြေဖျောက်ဖို့ လီးအတု တစ်ခု ကြံဖန်ထားတာရှိတယ်…။ ရာဘာနဲ့ လုပ်ထားတဲ့ လီးအတုလို့ ပြောတာပဲ…။ ငါတော့ မမြင်ဖူးဘူး…..``

အဲဒီ လီးအတုဆိုတာရဲ့ ဓါတ်ပုံကိုတော့ ကျမအပြာဓါတ်ပုံ စာအုပ်တစ်ခုထဲမှာ တွေ့ဖူးပါတယ်…။ မိန်းမအဖုတ်ထဲ လီးကိုယ်စားထိုးထည့်လိုးပေးလို့ရတဲ့ အတံကြီးပါ…။ လီးနဲ့လည်း သိပ်ကို တူတယ်..ရှင့်..။

``တစ်နေ့ မခင်စိန် အဲဒီ လီးအတုကြီးနဲ့ သူ့အဖုတ်ကို ထိုးကလိ ဖီလင်ယူနေတုန်း အာမက်က လက်ပူးလက်ကြပ် မိသွားတယ်…။ 

အာမက်က နို့ကိုင်ပြီး သူလိုးတာ ခံရမယ်.. သူ့ကို လိုးနည်းလည်း သင်ပေးရမယ် ၊ မဟုတ်ရင် အကုန်သိအောင် လျှောက်ပြောပစ်မယ် ဘာညာလုပ်တော့တာပဲ..၊ မခင်စိန်ဟာလည်း လီးဆာနေတာဆိုပေမယ့် ဗိုက်ကြီးပြီး အရှက်ကွဲကုန်မှာ လည်း ကြောက်တာမို့ အာမက်ကို တောင်းတောင်းပန်ပန်နဲ့ ပဲ ဖင်ကို ပဲ လိုးဖို့ ပြောရရှာတယ်..။ 

မခင်စိန်နဲ့ ကွဲသွားတဲ့ သူ့ယောကျ်ားက သင်္ဘောသားလေ…။ သူ့မယားကို ဖင်လည်းဆော်တာမို့ မခင်စိန်ဟာ ဖင်ဇိမ်ခံနေတတ်တာ…၊ သူက အာမက်ကို ဖင်လိုးနည်း သင်ပေးတယ်…။ ပြီးတော့ အာမက်နဲ့ သူဖင်လိုးဖင်ခံနေကြတာပဲ…``

စိုင်းက အာမက်နဲ့ မခင်စိန်တို့ ဖင်လိုးကြတာ သူချောင်းကြည့်တွေ့မြင်ခဲ့ရပုံကိုလည်း ဆက်ပြောတယ်..။ သူမြင်ခဲ့ရတာတွေကတော့ စောစောက ကျမကို ဖင်လိုးခဲ့တဲ့ သဘောအတိုင်းပါပဲ…။ ဘာမှ သိပ်မကွဲပြားပါဘူး..။ အဲဒါကို ပြန်ပြောရင်း စိတ်တွေထလာလို့ ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက် နောက်ထပ် တစ်ချီ ထပ်လိုးကြပါသေးတယ်ရှင်….။

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>