Wednesday, May 24, 2023

အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၄ )

အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

“ အိ….အိ……”

ကျမက အင်းအင်းလို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်…။ ဒါပေမယ့် ပါးစပ်ထဲမှာ လီးချောင်းကြီး ကပြည့်သိပ်နေတာဆိုတော့ စကားသံက မပီမသပဲ ဖြစ်နေတယ်..။

“ အေး….ဟုတ်ပြီ…၊ ဒါဆိုရင် ကောင်းကောင်းစုပ်ပေး..၊ နောင်နောင်က လီးအစုပ်တော်သားပဲ…၊ အားရပါးရ စုပ်စမ်းပါကွယ့်….၊ ဟုတ်ပြီ…ဟုတ်ပြီ….အားပါးပါး….တယ်ဇိမ်ရှိတာကိုး…..ကွ…”

ကိုဘမောင်က ကျမလီးစုပ်ပေးတာကို ကောင်းတယ်ဆိုတာမျိုးတွေ ပါတဲ့ စကားတွေကို ပါးစပ်က တတွတ်တွတ် ပြောနေပါတယ်…။ ကျမစုပ်ပေးနေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီး ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ရှားလာတာကိုလည်း ကျမ သတိပြုမိပါရဲ့…။

ပထွေးက လီးကုန်းစုပ်ပေးနေတဲ့ ကျမရဲ့ တင်ပါးသားကြီးတွေကို လှမ်းကိုင်ပြီး ပွတ်တယ်…။ သူ့လက်နဲ့ ကျမဖင် သိပ်အလှမ်းမမီ ဖြစ်နေလို့ ကျမက သူလက်လှမ်းမှီမှီ ဆုပ်ကိုင်နိုင်အောင် ဖင်ကြီးကို အသာရှေ့တိုးပေးလိုက်ရတယ်…။

“ သမီးက သိပ်လိမ္မာတာကိုး..ကွ….၊ တောက်….ဖင်ကြီးကလည်း ကားအိတင်းရင်းနေတာပဲကိုး….”

ကျမဖင်ကြီးကို အားရပါးရ ကိုင်တွယ် ဖျစ်ညှစ်ပစ်နေရင်း ပြောတယ်…။ ပွတ်ရုံကိုင်ရုံ ဖျစ်ညှစ်ပစ်ရုံတင် မကဘူး…၊ လက်ဝါးကြီးနဲ့လည်း ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်သေးတယ်…ရှင့်…။

နို့အုံတွေကိုလည်း အအားမပေးဘူး….။ အသာဆုပ်ကိုင်တယ်…။ နို့သီးတွေကို ပွတ်ပေးဆွဲပေးတယ်…။ တစ်ခါတစ်ခါ ဆိတ်တောင် ဆိတ်ဆွဲလိုက်သေးတယ်…။ ကျမကလည်း ဘယ်နေမှာလဲ….၊ သူ့လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးတဲ့အပြင် သူ့ဂွေးဥတွေကိုလည်း လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်လိုက် ၊ ဖျစ်ညှစ်လိုက် ၊ ဆုပ်နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေတာပေါ့…။ 

သူ့ကို သုတ်ရည်တွေ လွှတ်ထုတ်ပေးစေချင်နေပါပြီ…ရှင်…။ အသားမည်းမည်းနဲ့ အညာသား ပထွေးရဲ့ သုတ်ရေတွေဟာ ဘယ်လိုအရသာရှိမယ်ဆိုတာ သိချင်နေတယ်…။ ကျမပါးစပ်ထဲမှာ သူ့သုတ်ရေတွေ ပူနွေး ပြည့်လျှံသွားအောင် ပန်းထုတ်ပေးတာ ခံစားချင်နေပြီ….။

ကိုဘမောင်မှာ ဘယ်လိုအကြံ ရှိတယ်ဆိုတာကိုတော့ ကျမလည်း မမှန်းဆတတ်ပါဘူး…ရှင်..။ လီးစုပ်ခံရင်းပဲ ပါးစပ်ထဲမှာ သုတ်ရေပန်းထည့်ပေးမှာလား…။ ဒါမှ မဟုတ် သုတ်လွှတ်တဲ့အထိ လီးအစုပ်မခိုင်းပဲ လီးကိုထုတ်ယူသွားပြီး ကျမကို လိုးအုံးမှာလား…။

ကိုဘမောင်က ကျမကို လိုးချင်မှာကတော့ သေချာပါတယ်…။ ကျမကလည်း သူလိုးရင် ခံဖို့အသင့်ပါ…။ ဒါပေမယ့် သူ့သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုချကြည့်ချင်နေတာမို့ အခုတစ်ချီတော့ တကယ်လို့များ သူက သုတ်လွှတ်မပေးပဲ လီးဆွဲထုတ်မယ်ဆိုရင် ကျမပါးစပ်ထဲမှာ ပန်းထုတ်ပေးဖို့ တောင်းပန်ရမှာပဲ…။

ဟောရှင်….ကျမ ဒီလိုအတွေးပေါက်နေတုန်းမှာပဲ ကိုဘမောင်က ကျမပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကြီးကို ထုတ်ယူလိုက်တယ်…။ လီးစုပ်လို့ကလည်း ကောင်းနေတာဆိုတော့ ကျမလည်း ထုတ်ယူသွားတဲ့ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ အတင်းလိုက်ဟပ်နေမိတယ်…။လီးဆက်စုပ်ချင်နေသေးတာကိုး…ရှင့်…။ 

ဒါပေမယ့် ကိုဘမောင်က ကျမ နဖူးကို ဆီးတွန်းပြီး သူ့ကိုယ်လည်း နောက်ရို့လိုက်တာကြောင့် ကျမ ပါးစပ်က သူ့လီးကို မဟပ်နိုင်တော့ပါဘူး…။

“ တော်ပြီလေ….နောင်နောင်ရဲ့….၊ အခု နောင်နောင့်ကို လိုးပေးတော့မလို့..၊ အလိုးကော ခံချင်တယ် မို့လား…”

“ အင်း…အင်း….ဒါပေမယ့် ဟို..ဆက်စုပ်ချင်သေးတယ်…၊ ပြီးတော့ ဦးမောင်ရဲ့ လရည်တွေ နောင်နောင့်ပါးစပ်ထဲမှာ ပန်းထည့်ပေးပါလား နော်…..ပြီးမှ ဦးမောင် လိုးချင် ဆက်လိုးလေ…နော်…”

ကျမက ရှက်ကြောက်မနေတော့ပဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောလိုက်ပါတော့တယ်…။ သူက ကျမစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးပြီး ကျမကလည်း သူ့လီးကို အငမ်းမရ စုပ်ပေးတဲ့အထိ ဦးမောင်နဲ့ ကျမ ရင်းနှီးခဲ့ကြပြီးပြီပဲ…။ရှက်ကြောက်နေစရာလည်း မလိုတော့ပါဘူးလေ….။ ပြီးတော့ သူနဲ့ ကျမ နှစ်ယောက်တည်း ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ ရောက်နေကြတာ မဟုတ်လား..ရှင်…။

ကျမ ဒီလောက် ရဲတင်း ပွင့်လင်းပြီး နှာထန်လိမ့်မယ် မထင်လို့လား မသိဘူး..။ ကိုဘမောင်ဟာ အံ့အားသင့်သလို တစ်ချက် ဖြစ်သွားတယ်..။ ပြီးတော့ အသာ တွေစဉ်းစားတယ်..။ နောက် အကြံကောင်း ရသွားဟန်နဲ့ သူ့မျက်နှာ ပြုံးပြုံးကြီး ဖြစ်လာတယ်..။

“ နောင်နောင့် ပါးစပ်ထဲ လရည်ပန်းထည့်ပေးရင် နောင်နောင်က ဦးမောင်ရဲ့ လရည်တွေကို မျိုချမှာလား….”

“ အင်း…ပေါ့……အင်း……မျိုချမယ်လေ….မျိုချမယ်…..”

သူ့သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုကြည့်ချင်နေတဲ့ ကျမ ၊ မဆိုင်းမတွပဲ အားတက်သရော ပြန်ဖြေလိုက်တယ်..။ ကိုယ်စားချင်တဲ့ မုန့် စားမလားလို့ အမေးခံရတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လိုပါပဲ…။

“ ဟုတ်ပြီ…ဒါဆို ညကျမှ နောင်နောင့်ကို လာလိုးမယ်…၊ အလိုးခံမယ် မဟုတ်လား….”

“ အင်း …အင်း…..”

“ ကဲ….လာ…စုပ်ပေတော့….”

ကိုဘမောင်ရဲ့ စကားဆုံးတာနဲ့ ကျမလည်း သူ့လီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီး အားရပါးရပဲ ဆက်စုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်…။ ခဏပြတ်သွားပြီးမှ ပြန်စုပ်ရတာကြောင့်လား မသိဘူး..။ လီးစုပ်ပေးရတာ ပိုကောင်းလာတယ်..။ သူ့လီးကို စုပ်ပေးရင်း ကျမရဲ့ သွေးသားတွေဟာလည်း ဆူဝေလာတယ်..။ ကျမ ပြီးလုနီးလာပြန်ပါပြီ..။ အလိုးမခံရပဲ လီးစုပ်ပေးတာနဲ့ ပြီး ရမယ့် အတွေ့အကြုံ ဆန်းတစ်ခုပါပဲ..။ ကျမ ရင်ခုန်သံ အရမ်းမြန်လာနေပြီ..။ 

စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ဆိုတာဟာ ရွစိထိုးအောင်ကို လှုပ်ရှားနေတာပါပဲ..။ ငါးရဲ့ခေါင်းတို တစ်ကောင် တိုးဝင်မွှေနေတဲ့ အတိုင်းပါပဲ…။အရမ်းကို ဖြစ်လာတာမို့ ကျမဟာ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးရင်း အရင်းပိုင်းကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်သလို အထက်အောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်မြန်မြန် လုပ်ပေးလိုက်တယ်..။

ကိုဘမောင်ရဲ့ လီးကြီးက ဆယ်လက်မ နီးနီး ကို ရှည်လာတာပါလား..။ အပေါ်ဘက်ပိုင်း တစ်ဝက်လောက်ကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ် ၊ ကျန်တဲ့ အောက်ဘက်ပိုင်းတစ်ဝက်ကို လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်သပ် ဂွင်းတိုက်ပေး…။ ဟန်ကို ကျလို့..။ လီးတို လီးသေးတဲ့ ယောက်ျားမျုးိ ဆိုရင် ဒီလို လုပ်လို့ ဘယ်ရနိုင်မှာလဲ…နော့….။သူ့လီးထိပ်က သုတ်ရေတွေ ပန်းထွက်လာစေချင်တဲ့ ဆန္ဒဟာ ကျမရင်ထဲမှာ သိပ်ကို ပြင်းပြထက်သန်စွာ ဖြစ်ပေါ် နေပါတယ်…။ ကျမပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးမှုကြောင့် သူ သုတ်ရေတွေ လွှတ်ထုပ်တော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိကလည်း ကျမကို ပိုပြီး ရမ္မက်သည်းထန်စေပါတယ်..။

အရမ်းစုပ် ၊ အရမ်း ဂွင်းတိုက် လုပ်ပေးလိုက်တာ….၊ ဟော….ပထွေးဟာ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်လာပြီ..။ အသက်ရှူသံတွေကလည်း ပြင်းမှ ပြင်း..။ ပါးစပ်ထဲက လီးကြီးဟာလည်း ပူနွေးပြီး လှုပ်ခါလာသလိုပါပဲ…။သုတ်ထွက်ခါနီးလာပြီဆိုတာ ရိပ်မိတာကြောင့် ကျမလည်း တအားကုန်ကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ လီးကြီးကို လည်း ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်နိုင်သလောက် ဝင်အောင် ထိုးသွင်းယူတယ်..။ 

လီးဒစ်ဖျားကြီးဟာ ကျမ အာခေါင်ထဲကို ရောက်နေတဲ့ အထိပါပဲ…။ ဟော…..လာပါပြီ….ရှင်..။လီးထိပ်က ပထမဆုံး ပန်းထွက်လာတဲ့ သုတ်ရည်စက်တွေဟာ ကျမ အာခေါင်ကို ပြွတ်နဲ့ ထိုးပက်လိုက်သလို လာထိမှန်တယ်…။ ပူနွေးနွေး ထိတွေ့မှုကို ရင်ဖိုမောအောင် ဖြစ်ရတယ်…။ ကျမလည်း မဆိုင်းမတွပဲ ဂလုခနဲ နေအောင် မျိုချလိုက်တယ်..။

ကိုဘမောင်က သုတ်ထွက် တော်တော်ကြမ်းတယ်…ရှင့်..။ သူ့လီးတန်ထိပ်ကနေ နောက်ထပ် သုတ်ရေတွေ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ပန်းထွက်လာနေတာ အများကြီးပဲ…။ ကျမ ပါးစပ်ထဲမှာကို ပြည့်သွားတာပဲ..။ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်လျှံသွားတဲ့ သုတ်ရည်တွေကို ငုံထားရတာကြောင့် ကျမပါးနှစ်ဖက်ဟာ ဖောင်းပြီးတော့တောင် လာတယ်..။

ပန်းထွက်တဲ့ သုတ်ရည်တွေက များလွန်းပြီး အထွက်ကလည်း ကြမ်း ၊ မြန်ကလည်း မြန်မို့ ကျမဟာ နိုင်အောင် မျိုမချနိုင်ဘူး..။ အိုး……ပါးစပ်ထဲမှာတောင်မှ အကုန် ငုံပြီး မထားနိုင်ဘူး..။ ကျမ ကြိုးစားပြီး သောက်မျိုချနေတဲ့ ကြားထဲကပဲ သုတ်ရည်အချို့ဟာ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းကနေ အပြင်ဘက်ကို ယိုစီးကျသွားတယ်..။

“ မျိုချလေ…နောင်နောင်…၊ ငါ့လရည်တွေကို အားရပါးရ မျိုချစမ်း…ရော့..ရော့…..ရော့….နင်မျိုချဖို့ လရည်တွေ နင့်ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်ပေးလိုက်ပြီ…..ရော့….ရော့….ရော့……..”

ကိုဘမောင်က အံကြိတ်ပြီး ပြောတယ်…။ အဲဒီလို ပြောနေရင်း သူ့ခါးကို ကော့ကော့ပြီး လှုပ်ထိုးနေတယ်…။ ကျမလည်း သုတ်ရေတွေကို အပြတ်မျိုချရင်း သူ့လီးကိုလည်း စုပ်စုပ်ပေးနေတယ်..။သုတ်ရေပန်းထုတ်ပေးတာ…၊ ရပ်သွားပြီးတဲ့ တိုင် ဆက်စုပ်ပေးနေမိတုန်းပဲ…။ ခဏအကြာမှာတော့ သုတ်လွှတ်ပြီးရင် ဖြစ်တတ်တဲ့ သဘာဝအတိုင်း ကိုဘမောင်ရဲ့ လီးတန်ကြီးဟာလည်း ပျော့ကျသွားပါလေတော့တယ်…။ အဲဒီတော့မှပဲ ကျမလည်း သူ့လီးကို ကျမပါးစပ်ထဲကနေ ထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်…။

အဲဒီအခါမှာ ကိုဘမောင်ဟာ ကျမကို ဆတ်ခနဲ သိုင်းဖက် ၊ အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်ပွေ့ပြီး ကျမရဲ့ ပါးစပ်ကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ ထိကပ်လို့ တအားခပ်ကြမ်းကြမ်း စုပ်နမ်းပါလေရော…။ စုပ်နမ်းရင်း ဖင်တွေ နို့တွေကိုလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်တယ်..။ နာတော့ နာတယ်…။ ဒါပေမယ့် ကျမက မကန့်ကွက်ပါဘူး..။ သူ့စိတ်ကြိုက် သဘောရှိ ကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်ခွင့် ပြုပေးထားလိုက်တယ်…။

ဒီလို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နမ်းစုပ်ရင်း သူ့စိတ်တွေ ပြန်နိုးကြွထက်သန်လာပြီး ကျမကို လိုးချင်ရင် ဆက်လိုးနိုင်အောင်ပေါ့…။ ကိုဘမောင်ရဲ့ သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုချရင်း ကျမ တစ်ခါ ထပ်ပြီး ခဲ့ပါပြီ…။ ဒါပေမယ့် ကျမက နှာကြီးပြီး ရမ္မက်အာသာ ထန်ပြင်းတဲ့ မိန်းကလေး မဟုတ်လား..။ အားမရနိုင်သေးဘူး…။ ကိုဘမောင် လိုးနိုင်မယ်ဆိုရင် ခံဖို့ အသင့်ပဲ…။

ဒါပေမယ့် ပထွေးက ကျမကို မလိုးတော့ဘူး..။ ခုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ခုတင်အောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ချွတ်စုပုံထားတဲ့ သူ့အဝတ်အစားတွေကို ကောက်ဝတ်တယ်…။ကျမကတော့ ဒီအတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီးပဲ…။ ခုတင်ပေါ်မျာ ပက်လက်အိပ်နေပြီး ကိုဘမောင်ကို လှမ်းကြည့်နေမိတယ်…။

“ နောင်နောင်…ဒီနေ့ည ဗီဒီယိုတွေ တီဗီတွေ ကြည့်မနေနဲ့တော့…။ စောစော အိပ်ရာဝင်…။ ဆယ်နာရီကျရင် ဦးမောင်လာခဲ့မယ်…။ ပြီးတော့ ကောင်းကောင်းလိုးကြတာပေါ့…။ ကြိုက်ရဲ့လား….ဒီအစီအစဉ်…..”

ကျမက ပြုံးပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်…။

“ စိုင်းကိုလည်း စောစောအိပ်ရာဝင်ဖို့ လှည့်ပတ်ပြီး ပြောထားအုန်း…”

“ ဟုတ်………”

“ ဦးမောင် အပြင်သွားအုန်းမယ်…၊ အရောင်းအဝယ် တစ်ခု ပွဲသတ်ဖို့ ရှိလို့….၊ ကိုးနာရီလောက် ဆက်ဆက် ပြန်ရောက်မယ်…။ ည ဆယ်နာရီ လာခဲ့မယ်နော်…..မေ့မနေနဲ့….“

“ အို……ဦးမောင်ကလဲ….မမေ့ပါဘူး….”

ပထွေးဟာ ကျမရဲ့ ညာဖက် ပါးလေးကို အသာလိမ်ဆွဲ နှုတ်ဆက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲက ထွက်သွားပါလေတော့တယ်…။ကျမကတော့ ခုတင်ပေါ်မှာ ဆက်မှေးစင်း လဲလျောင်းနေရင်း စောစောက ကြုံတွေ့ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို ပြန်စားမြုံ့ပြန် စဉ်းစား အရသာခံနေမိပါတော့တယ်….။ည ၇ နာရီကျော်ကျော်လောက်ကျမှ စိုင်း အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာပါတယ်..။

“ နောင်နောင်ရေ…၊ ဟိုဖက်လမ်းထိပ်က ဘိုကပြားမ အယ်လင်နာကို ငါဖန်နေတာ..အတော် ပြေလည်နေပြီဟ..။ မကြာတော့ပါဘူး…။ သူ့ကို ဒီအခန်း ခေါ်လာပြီး အပြတ်ဖိုက်ပြမယ်..။ နင် ကောင်းကောင်းကြည့်ဖို့သာ ပြင်ထားပေတော့…”

အိမ်ပြန်ရောက်လာတာနဲ့ စိုင်းက အားပါးတရ ပြောတယ်..။ ကျမတို့ မောင်နှမဟာ မေမေနဲ့ ပထွေး လိုးကြတာဆော်ကြတာကို ချောင်းကြည့်ခဲ့ရာမှ ကာမမှု နွံထဲ တိုးဝင်မိခဲ့ကြတာ ဆိုတော့ ကိုယ်တိုင်လုပ်ရကိုင်ရတာကို အရသာခံတတ်သလို သူများတွေ လုပ်ကြကိုင်ကြတာကို ကြည့်ပြီးလည်း ဖီလင်ယူချင်ကြတယ်..။ဒါကြောင့် စိုင်းဖြစ်ဖြစ် ၊ ကျမ ဖြစ်ဖြစ် အတွဲရအောင် ရှာပြီး ဖိုက်ကြတာကို ကျန်တစ်ယောက်က ချောင်းကြည့်ဖို့ မကြာခဏ ပြောဆို တိုင်ပင် ဖြစ်ကြတယ်..။

ကျမက မိန်းခလေးတစ်ယောက် ဖြစ်နေတဲ့ အပြင် ၊ အပြင်လူနဲ့ လည်း တွဲချင်စိတ် သိပ်မရှိတာကြောင့် စိုင်းကိုပဲ ဆော်ကြည်အောင် လုပ်ပြီး ဖန်ဖို့ တိုက်တွန်းနေရတာ..။ မိန်းခလေးတွေရဲ့ အထာတွေကိုလည်း ကျမက ပြောပြထားတယ်လေ..။ အခု စိုင်းဖန်နေတဲ့ ဆော်တစ်ပွေ ကြည်တော့မှာမို့ စိုင်းက ကျမကို အားရပါးရ လာပြောနေတာ..။

“ နင်က ..ဘယ်တော့လောက်မှ အလုပ်ဖြစ်မှာလဲ….”

ကျမဘက်က အကွက်သာလေး တစ်ချက်ရနေတာမို့ ကျမက မျက်နှာ မချိုမချဉ်လုပ်ပြီး မေးလိုက်တယ်..။

“ သိပ် မကြာတော့ပါဘူးဟာ….၊ အလွန်ဆုံး တစ်လပေါ့…“

“ အေး….အဲဒါက စောင့်နေရအုံးမှာ…၊ ငါက အခုညပဲ အကြံအဖန် ဖြစ်ပြီ…”

“ ဟေ….ဟုတ်လား နောင်နောင်..ဘယ်သူနဲ့လဲဟ…ငါ့ကို ပြောစမ်းပါအုံး……”

“ ဘယ်သူရမှာလဲ……ဦးမောင် ပေါ့…”

“ အလို…..နင်က ကိုယ့်ပထွေးကိုယ် ပြန်ပြီး ဖန်ရသလား……”

“ အံမယ်…ငါက ဖန်တာ မဟုတ်ပါဘူး…နော်…၊ သူက စပြီး ချဉ်းကပ် အကြံအဖန်လုပ်တာ……”

“ ဘယ်တုန်းက ဘယ်လိုဖြစ်သွားရတာလဲ…..”

“ ညနေတုန်းကပဲ…သူက ငါ့ကို ဟိုကိုင် သည်ကိုင် လုပ်တယ်..၊ ငါ့ဖင်ကိုတောင် နောက်ကနေ ထောက်သေးတယ်…..”

“ ငါမပြောလား….ဒီဘဲကြီး နင့်ကို ချိန်နေပါပြီ….လို့..”

“ အစတော့ ငါ က သိပ်မကြည်ပါဘူး…၊ ကြည့်ရှောင်နေရသေးတယ်..။ နင်ကလဲ လိမ့်နေလို့ အိမ်မှာ ငါတစ်ယောက်တည်း ရှိပြီး ခက်နေတာ…၊ အဲ…..သူ့ပွဲစားဧည့်သည်တွေ ရောက်လာလို့ ငါလည်း ဟင်းချပြီး ငါ့အခန်းထဲ ဝင်အောင်း နေလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ သူကိုင်ထား ထောက်ထားတာကြောင့် ငါလည်း စိတ်တွေ ထနေတာမို့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး ကိုယ်ဖာသာကိုယ် ပြန်ကလိ စိတ်ဖြေနေတုန်း ဗြုံးဆို ငနဲသားကြီးက ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကြီးနဲ့ ငါ့အခန်းထဲ ဝင်လာတော့တာပဲ…၊ အဲဒီမှာတင်…”

ပထွေးနဲ့ ကျမ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ကြရပုံတွေကို ကျမက သေသေချာချာ အသေးစိတ် ပြောပြလိုက်တယ်..။ ဒီလိုပြောရတာကလည်း အကြောင်းမဲ့ မဟုတ်ဘူး…။ စိုင်းက ကျမကို ပထွေးနဲ့ ဖြစ်စေချင်တာ မဟုတ်ဘူး..။ ဒါကြောင့် သူ့စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ကျမကို လည်း နားလည် ခွင့်လွှတ်နိုင်အောင် ဖြစ်ပျက်ပုံတွေကို သေသေချာချာ တစ်တစ်ခွခွ ပြောပြလိုက်တာ…။

စိုင်းဟာ ကျမရဲ့ မောင် အရင်းပဲ..။ ကျမလို ရာဂကြွယ် နှာထန်တယ်လေ..။ ဒီတော့ ကျမက သေသေချာချာ ဇာတ်ကြောင်း ပြန်ပြောပြတာကို နားထောင်ရင်း သူ့ရဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ နိုးကြွလာကြတယ်..။ ဒီအခါ ကျမနဲ့ ပထွေး ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေအပေါ် သူ အပြစ်မမြင်နိုင်တော့ဘူးပေါ့..။ မကြည်စရာလည်း အကြောင်းမရှိတော့ဘူး..။

“ အဲဒါ..၊ ဒီနေ့ည ဦးမောင်က ငါ့ကို လာလုပ်လိမ့်မယ်…၊ နင်ကြိုက်သလိုသာ ချောင်းကြည့်ပေတော့…၊ ဘယ်လိုလဲ…ချောင်းကြည့်မယ် မဟုတ်လား……”

ဇာတ်ကြောင်းပြန်ပြောပြပြီး ကျမကလည်း ဒီလိုမေးလိုက်တဲ့အခါ စိုင်းက မဆိုင်းမတွပဲ….

“ လုပ်လိုက်လေ….ကြာသလားလို့…..”

“ ဟုတ်ပြီ….ဒီလိုမှပေါ့….”

“ ငါက ဘယ်နားကနေ ချောင်းရမှာလဲ….ဟ…”

“အံမယ်လေး…ချောင်းစရာများ နေရာရှားလို့…၊ ဟောဟို ဘီဒိုထဲ ဝင်ပုန်းပြီး ချောင်းကြည့်ပေါ့……..”

“ ကောင်းတယ်…ကောင်းတယ်..၊ ငါသေသေချာချာ မြင်နိုင်အောင်လဲ လုပ်ပြနော်…၊ ကွယ်နေတာမျိုး မဖြစ်စေနဲ့……”

“ ငါနားလည်ပါတယ်…..ဟဲ့…..”

“ ဟေ့…နောင်နောင်…၊ ငါ အကြံ တစ်ခု ရတယ်….”

“ ပြော…..”

“ ဦးမောင်နဲ့ နင်နဲ့ အလုပ်ဖြစ်ပြီး အရမ်းဟော့နေကြတဲ့ အချိန်ကျရင်…ငါ ပုန်းနေရာက ထွက်လာမယ်..။ ပြီးတော့ ငါပါဝင်ပြီး…ပျော်မယ်…မကောင်းဘူးလား…..”

“ ဖြစ်ပါ့မလား…ဟ….ပြဿနာ တက်နေပါဦးမယ်…..”

“ ဖြစ်ပါတယ်… ငါပြောတဲ့ခွင်သာ ဝင်အောင်ချ…၊ ပိုင်စေရမယ်…သိလား……”

“ အေးပါ…ဒါဆို…အိုကေပဲ…”

ကျမတို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် ၊ လုပ်ကြမယ့် အစီအစဉ်တွေကို ဆက်တိုင်ပင်ကြပါတယ်..။ 

ယောက်ျားနှစ်ယောက်နဲ့ ( အဲဒီ ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကလည်း ပထွေးနဲ့ မောင်လေးရယ် ) အတူတူ ပျော်ပါးစပ်ယှက်ရမှာကို တွေးကြည့်တိုင်း ကျမ ရင်တွေဖိုနေရတယ်…ရှင်…။ အဲဒီ အချိန် မြန်မြန်ရောက်ပါစေလို့ပဲ..ကြိတ်ပြီး ဆုတောင်းနေမိပါတော့တယ်..။

ညရှစ်နာရီခွဲလောက်မှာပဲ ပထွေး အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာတယ်..။ စိုင်းက သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အိမ်မှာ ဆွမ်းကျွေးရှိလို့ သွားအိပ်မယ်ပြောတော့ ပထွေးက ရှောရှောရှူရှူပဲ ခွင့်ပြုတယ်..။ 

စိုင်းက ချက်ချင်းပဲ အိမ်ပြင်ကို ထွက်သွားပါလေရော..။ သူက ဘယ်သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုမှ သွားမှာ မဟုတ်ပါဘူး..။ အိမ်ကို ဘေးကပတ်ပြီး ၊ အိမ်နောက်ဖေး တံခါးကနေ ပြန်ဝင်လာပါလိမ့်မယ်..။ 

ကျမ အိပ်ခန်းထဲက ဘီဒိုထဲမှာ အသာ ဝင်ပုန်းပြီး အသင့် စောင့်နေမှာပါ..။စိုင်း သိပ်ကြာကြာ မစောင့်ရပါဘူး..။ စိုင်း အပြင်ထွက်သွားတယ် ဆိုတာနဲ့ ပထွေးကလည်း သူချိန်းထားတဲ့ ဆယ်နာရီ ထိအောင်တောင် မစောင့်တော့ပါဘူး..။

“ ကဲ…လိုးကြစို့ ” 

ဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ ကျမကို ကြည့်ပြီး မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြတယ်..။ ကျမကလည်း ခေါင်းညိမ့်ပြပြီး ကျမရဲ့ အိပ်ခန်းဘက်ကို ဦးတည်လှမ်းလိုက်တယ်..။

“ ဒီဘက် အိပ်ခန်းကြီးထဲ ဝင်ကြရအောင်လား…၊ အဲဒီမှာက ပို ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း ရှိတာပေါ့…”

ပထွေးက သူနဲ့ မေမေတို့ အိပ်ကြတဲ့ အိပ်ခန်းကြီးဘက် မေးငေါ့ပြပြီး ပြောတယ်..။ ကျမကလည်း ခုတင် ကောင်းကောင်း မွေ့ယာကောင်းကောင်းပေါ်မှာတင်အလိုးခံချင်တာပေါ့..။ ဒါပေမယ့် စိုင်းက ကျမ အိပ်ခန်းထဲမှာ ရှိနေတာမို့ ၊ မူယာမာယာ လုပ်ရပါတယ်..။ နောက်နေ့တွေ အချိန်ရသေးတယ် မဟုတ်လား…..။

“ ဟွန့်…အဲဒါ မေမေ့ကို လုပ်တဲ့ နေရာကြီး…၊ အဲဒီထဲတော့ မလိုက်ချင်ပေါင်…..”

ကျမက အဲဒီလို ခပ်မူမူ ခပ်နွဲ့နွဲ့လေး ပြောပြီး ၊ အိပ်ခန်းလေးဆီကို ခြေလှမ်းသွက်သွက်နဲ့ တင်ပါးဆုံကြီး သိမ့်သိမ့်တုန်နေအောင် ခါရမ်းပြီး လျှောက်လာခဲ့လိုက်တယ်..။

ဖင်ကြီးကို တမင် ရမ်းခါပြီး လျှောက်လှမ်းသွားတဲ့ ကျမအလိုကို ပထွေးက ဘယ်လွန်ဆန်နိုင်မှာလည်း..။ ဖင်ကြီးလှုပ်တာကို ကြည့်ပြီးတော့တင် သူ့စိတ်တွေ ထလာနေမှာ..။ ဟော…ကျမနောက်က ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်လာပြီး ဖင်ကို လှမ်းပုတ်လိုက်သေးတယ်..။

“ အို…..ဦးမောင်ကလဲ…ကြည့်ပါလားလို့……”

ကျမက ဖင်ပုတ်တာကို မထိအောင် ခါးနွဲ့ ဖင်ရမ်း ရှောင်တိမ်းပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်လာခဲ့တယ်..။ သူလိုးတာကိုတောင် ခံတော့မယ့်ဟာ..။ ဖင်ပုတ်တာလောက်ကို တွန့်တိုနေစရာ မလိုတော့ပါဘူးလေ…။ ငနဲသားကြီးကို စိတ်ပိုကြွလာအောင် ဆွပေးလိုက်တာ…။ ကြည့်လေ..ပထွေးဆိုတာ ကျမနောက်က အပြေးကို လိုက်လာတော့တာပါပဲ….။

ကျမရယ် ပထွေး ကိုဘမောင်ရယ် ၊ ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ဆိုသလိုပဲ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်လာကြပါတယ်..။ ကျမက အဝတ်ဗီဒိုကို တစ်ချက် လှမ်းအကဲခတ်ကြည့်လိုက်တယ်..။ အဝတ်ဗီဒို တံခါးက စေ့စေ့စပ်စပ် ပိတ်မနေဘူး..။ မဟတဟလေး ဖြစ်လို့..။ အထဲမှာ စိုင်းရောက်ပြီး ချောင်းကြည့်ဖို့ အသင့် စောင့်နေတာ သေချာနေပါပြီ..။

အဝတ်ဗီဒိုက လူတစ်ရပ်ကျော်ကျော်မြင့်တာလေ..။ အဝတ်အစားအချို့ကိုလည်း ကျမက ကြိုတင်ပြီး အပြင်ကို ထုတ်ပေးထားခဲ့တာမို့..၊ စိုင်းတစ်ယောက် ကောင်းကောင်းကြီး ဝင်ပုန်းနေနိုင်ပါတယ်..။ပထွေးနဲ့ ကျမ လိုးကြခံကြမှာကို အငမ်းမရ ချောင်းကြည့်နေမယ့် ပရိတ်သတ် တစ်ယောက်ရှိနေတာကလည်း ကျမကို တစ်မျိုး စိတ်လှုပ်ရှားစေမှု ဖြစ်စေပါတယ်..။

ပထွေး ကိုဘမောင်ကတော့ သူ့မယားပါသမီးနုနုထွတ်ထွတ် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်လေးကို လိုးရတော့မှာမို့ ဇော အတော်ထန်နေပါတယ်..။ ဒါကြောင့်လည်း ဗီဒို တံခါး မဟတဟ ဖြစ်နေတာကို မြင်မိပုံ မရပါဘူး..။သူ့စိတ်အာရုံက ကျမ အပေါ်မှာအပီအပြင် ကျရောက်နေတာကိုး..။ မရောက်ပဲလည်း နေနိုင်ရိုးလား ရှင်..။ ကျမက တကယ့်ကို ဟော့ရှော့တွေ ဝတ်ထားတာကိုး…။ 

အပေါ်ပိုင်းမှာ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ် အနက်ရောင် ဝတ်ထားတယ်..။ ဘရာစီယာတောင် မစည်းထားဘူး..။ အဲဒီ စွပ်ကျယ်အပေါ်ကတော့ ရှပ်လက်တို တစ်ထည်ကို ဝတ်ထားတယ်..။ ဒါပေမယ့် ရှပ်လက်တိုရဲ့ ရင်ဘတ်ကို ကျယ်သီး တစ်လုံးမှ မတပ်ထားဘူး..။ အင်္ကျီရင်ဘတ်ကို ဖွင့်ပြီး ဟပြဲလုပ် ဝတ်ထားတာ..။

အောက်ပိုင်းမှာတော့ ဒူးဆစ်အထိသာ ရှည်တဲ့ အေရိုးဘစ်ဘောင်းဘီ အသားကပ်လေး ဝတ်ထားတယ်..။ အတွင်းခံပင်တီ ခံဝတ်ပြီး ပင်တီ အနားသားကို တစ်ရစ်နေအောင် ဆွဲလိပ် အနားဖော်ထားတယ်..။

အဲဒီ ဒီဇိုင်း မိုက်မိုက်တွေက ပထွေးကို အပြတ် နှာဗူး ကျစေတာပေါ့..။ ပထွေးရဲ့ မျက်လုံးအကြည့်တွေက ကျမရဲ့ ရင်တွေ ၊ တင်တွေ ၊ ပြီးတော့ ပေါင်ခွကြား..။ အဲဒီနေရာတွေပေါ်ကကို မခွာဘူး..။ အိပ်ခန်းတံခါး ဂျက်ချပိတ်ပစ်ပြီးတာနဲ့..၊ ပထွေးက သူဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်တယ်..။

“ ကဲ…နောင်နောင်…အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်လိုက်လေ…”

ကျမကိုလည်း အဝတ်တွေ ချွတ်ခိုင်းတယ်..။ နဂိုကလည်း ကိုယ်လုံးတီးအလှကို ဖော်လှစ်ပြချင်နေတဲ့ ကျမ ၊ နှစ်ခါ မတိုက်တွန်းရပါဘူး..။ 

ကျယ်သီးတောင် မတတ်ထားတဲ့ အပေါ်ဝတ် အင်္ကျီလေးကို အသာလေးဆွဲချွတ်လိုက်တယ်..။ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ရဲ့ ပါးလှပ်ပျော့အိတဲ့ အသားအောက်က တင်းရင်းမို့အိ ပေါ်လွင်နေတဲ့ ရင်သားစိုင်တွေ ၊ ပိုပေါ်သွားအောင်လို့ ၊ ရင်ကိုကော့ ၊ လက်နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ပြီးမှ အင်္ကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်တာ…။

ပထွေးရဲ့ မျက်လုံးကြီးတွေ ဆိုတာ ပုဇွန်မျက်လုံးတွေလို ပြူးကျယ်ထွက်လာတာပဲ..။ ကျမ ရင်ဘတ်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေလိုက်တာ…။သူ့အဝတ်သူ ချွတ်နေတဲ့ အလုပ်တောင် ခဏ ရပ်သွားတယ်..။

“ ဟွန့်….ဘာကြည့်တာလဲ…….”

ကျမက ပထွေးကို မျက်စလေးချီလို့ ခပ်ညုညုလေး ပြောလိုက်ပြီး အေရိုးဘစ် ဘောင်းဘီ အသားကပ်လေးကို ဆက်ချွတ်တယ်..။ အင်း ချွတ်တယ်ဆိုတာထက် လိပ်ချပစ်ရတယ်လို့ ပြောရင် ပိုမှန်လိမ့်မယ်..။

လိပ်ချတဲ့ နေရာမှာလည်း တဖြည်းဖြည်းချင်း လိပ်ချတာ..။ စစချင်း ပထွေးဘက်ကို မျက်နှာမူထားတာ…။ ပြီးမှ တစ်ဖက်ကို အသာလှည့် ပထွေးဘက် ဖင်ပေးပြီး ဆက်ချွတ်တာ…။ ခြေကျင်းဝတ် အထိ လိပ်တွန်းချပြီးမှ ချွတ်ပစ်ရတာဆိုတော့ ပထွေးကို ဖင်ကုန်းပြထားသလိုလည်း ဖြစ်နေတာပေါ့…။

ပြီးတော့မှ ပထွေးကို ကျောပေးလျက်ပဲ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ကို ချွတ်တယ်..။ နောက် အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဆက်ချွတ်တယ်..။ 

ပထွေးရှေ့မှောက်မှာ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားအောင် အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်နေတဲ့ ကျမဟာ တကယ်တော့ ပထွေးတစ်ယောက်တည်း ကြည့်ဖို့သာ မဟုတ်ပဲ..ဗီဒိုထဲက မောင်လေး စိုင်းကိုလည်း ပြနေတာပေါ့လေ..။ပထွေးရော မောင်လေးရော ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှအပတွေကို ကြည့်ရပြီး စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေကြမှာ အမှန်ပါဘဲ….ရှင်….။


ပြီးပါပြီ။



Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment