ဇ အပိုင်း ( ၂ )

 ဇ အပိုင်း ( ၂ )

နရသူ ရေးသည်။

မြယမင်းအဖို့ ဒေါ်ခင်ဝင်း၏နေအိမ်က သုခဘုံကလေးတစ်ခုလို့တောင် တင်စားခေါ်ဝေါ်ရပေလိမ့်မည်။ ဆိတ်ကြီးပါကင်ဖွင့်ခြင်းကို ခံရပြီး နောက်တစ်ပတ်လောက်အထိ ဘယ်မှမသွားရဘဲ ဒေါ်ခင်ဝင်းအိမ်မှာပင် ဒေါ်ခင်ဝင်းရယ် ယမင်းရယ် သူ့တူမသင်းသင်းရယ် ဆိတ်ကြီးနှင့်အတူ ကာမဆက်ဆံရင်း ပျော်ပျော်ပါးပါးကြီး ထင်သလိုနေပစ်လိုက်ကြသည်။

တစ်နေ့တော့ ဒေါ်ခင်ဝင်းနှင့်ပတ်သက်မှုရှိသည့် လောင်းကစားဒိုင်တွေထဲက တစ်ယောက်ဖြစ်သော ဦးရာကျော်ဆိုသူနှင့် ယမင်းကို လွှတ်ပေးကြသည်။

"ဖြစ်ပါ့မလား ဒေါ်လေးရယ် "

"နင်မဖြစ်ရင် ဒီအလုပ်မလုပ်နဲ့ ယမင်း ငါ့မှာက ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး တာဝန်ရှိတယ် ဆိတ်ကြီးလိုးတာက လိုးတာပဲ သူက ငါတို့ရဲ့ကာမပိုင်လင်လည်း မဟုတ်ဘူး ပြီးတော့ နင်ရယ် ငါရယ် သင်းသင်းရယ်အထဲက ကြိုက်တဲ့သူတစ်ယောက်သူနဲ့ အိပ်လို့ရတယ် နင် စိတ်မရဲဘူးဆိုရင် သင်းသင်းပါ ခေါ်လိုက် ကြားလား ယမင်း "

မြယမင်း ဘာမှ ထပ်မပြောဝံ့တော့ဘဲ …

"ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး "

ဟူ၍သာ ဆိုလိုက်ရသည်။

သင်းသင်းက ယမင်းနှင့်အသက်ချင်း မတိမ်းမယိမ်းပါ။ ရုပ်ရည်အသင့်အတင့်ရှိပြီး အသားဖြူဖြူ အရပ်မြင့်မြင့် ကိုယ်လုံး ခပ်သွယ်သွယ်ပေမယ့် ရင်တွေမို့မို့မောက်မောက်ရှိလှပြီး ဖင်အိုးကြီးများလည်း တောင့်တင်းစွင့်ကားသူ တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။

ဦးရာကျော်နှင့် သုံးယောက်သား ဒေါ်ခင်ဝင်းအိမ်မှာပင် တွေ့ဆုံခဲ့ကြသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းက အလုပ်ကိစ္စကို အကြောင်းပြပြီး အိမ်ကနေ အပြင်ကို ရှောင်ပေးလိုက်သည်။

ယမင်းနှင့်သင်းသင်းတို့နှစ်ယောက် ဦးရာကျော်ကို တစ်လှည့်စီ ပြုစုပေးလိုက်ကြသည်။ ငွေရှိသူပီပီ ဆေးကောင်းဝါးကောင်းများကို အမြဲတစေ မှီဝဲထားသူမို့ ဦးရာကျော်ဆိုသည့် လူကြီးက ယမင်းတို့နှစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်လေးချီစီလောက် အလှည့်ကျ လိုးပေးသွားနိုင်ခဲ့သည်။ ယောက်ျားဆိုလို့ ဆိတ်ကြီးတစ်ယောက် နှင့်သာ တွေ့ဖူးသူဖြစ်ပေမယ့် လီးနှင့်စောက်ပတ် လိုးကြသည့်နေရာမှာတော့ အားလုံးအတူတူပင် ဖြစ်ကြောင်းကို မြယမင်း ကောင်းကောင်းကြီး နားလည်သဘောပေါက်သွားခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။

ဦးရာကျော်က သူ မောလာချိန်မှာ ခဏတစ်ဖြုတ်အနားယူရင်း ယမင်းနှင့်သင်းသင်းကို စောက်ပတ်ချင်းပွတ်ခိုင်း စောက်ပတ်အပြန်အလှန်ယက်ခိုင်း၍ သူကပွဲကြည့်ပရိသတ် လုပ်လိုက်သေးသည်။ သူ့လီးကိုလည်း ယမင်းတို့နှစ်ယောက်ကို အားပါးတရစုပ်ခိုင်းသည်။ ယမင်းလည်း ထန်နေပြီမို့ ဘာကိုမှ ဂရုစိုက်မနေနိုင်တော့ဘဲ သူခိုင်းသည့်အတိုင်း လုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။

ဦးရာကျော်လီးက စံချိန်မီ ကြီးသည်။ လိုးအားလည်းကောင်းလှသူဖြစ်၍ မင်းတို့နှစ်ယောက်စောက်ပတ်ကိုရော ဖင်ကိုပါ လိုးပေးမယ် …ဆိုပြီး ကြိမ်းဝါးကာ သူပြောသည့်အတိုင်းလည်း ယမင်းစောက်ပတ်ကိုရော ဖင်ကိုပါလိုးသည်။ ယမင်း ဖင်ကွဲသွားသည်။ သွေးစသွေးနတွေထွက်လာ၍ ဖင်ကို တစ်ချီသာလိုးပြီး စောက်ပတ်ကို ပြန်လိုးပေးလိုက်ရသည်။ သင်းသင်းလည်း ဖင်ကို နှစ်ချီတိတိ ပက်ပက်စက်စက်ပင် အလိုးခံလိုက်ရသည်။

ညနေ ဒေါ်ခင်ဝင်းပြန်လာတော့ သူတို့သုံးယောက်လည်း ဖတ်ဖတ်မောနေကြပေပြီ။

နောက်တစ်နေ့တွင် ဒေါ်ခင်ဝင်းက ယမင်းကိုခေါ်ပြီး သူမအနေနှင့်ပိုင်ရာဆိုင်ရာတွေကို အမြဲမပြတ် ပူဇော်ပသ ရသည့် အစဉ်အလာရှိကြောင်း နယ်မြေကြေး ရဲကြေး ဂိုဏ်းဂဏကြေး ဘာကြေး ညာကြေးစသည်ဖြင့် တရားဝင် မဟုတ်သော လုပ်ငန်းနှင့်ပတ်သက်သမျှ သူမကိုယ်တိုင်သာမက တစ်ခါတစ်ရံ ကြေးစားအပျော်မယ်များကိုပါ ငှားရမ်းကာ အလုပ်သဘောအရ လူနှင့်ရင်း၍ ဝတ္တရားမပျက် ဖြည့်ဆည်းပေးရသည့်အကြောင်းများကို သူမလက်ရှိ ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့နေရသည့်အခြေအနေအတိုင်း အကြောင်းစုံကို ယမင်းသိအောင် ရှင်းလင်းပြောပြ နေပါသည်။ ယမင်းနှင့်သင်းသင်းတို့လည်း တစ်ဖက်တစ်လမ်းက သူမကို ကူညီပေးဖို့ ဆွယ်တရားဟောသည်။

ယမင်း လက်ခံပါသည်။ ဝက်ဖြစ်နေမှတော့ ချီးကြောက်နေစရာလည်း မလိုအပ်တော့ပါ။ ယမင်းအနေနှင့် ဖြစ်ပျက်သမျှကို ရှေ့ဆက်ရင်ဆိုင်သွားဖို့သာ ရှိပါတော့သည်။

...................................................................................................................

ဒေါ်ခင်ဝင်း စေခိုင်းမှုအရ ယမင်းနှင့်သင်းသင်းနှစ်ယောက်သား လုပ်ငန်းရှင် သူဋ္ဌေးတစ်ယောက်နှင့် တွေ့ဆုံဖို့ ဆိုပြီး သူ လာခေါ်ခိုင်းသည့် ကားနှင့်ပင် ညတွင်းချင်း လိုက်ပါလာခဲ့ရလေသည်။ မြေနီကုန်းဖက်ရှိ အိမ်တစ်အိမ်သို့ ရောက်ရှိလာချိန်တွင် ကားကိုရပ်လိုက်ပြီး ဒရိုင်ဘာဖြစ်သူက သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို ကားပေါ်ကနေဆင်းခိုင်းလိုက်ကာ အိမ်ထဲခေါ်သွင်းလာခဲ့ပါသည်။

"မင်းတို့ ဒေါ်လေး မမဝင်းလာနေကျပဲ သူလာရင် ငါတို့ သူဋ္ဌေးရော သူ့လူတွေရော မင်းတို့ဒေါ်လေး တစ်ယောက်တည်းကို ဝိုင်းဆော်ကြတယ် ခံလည်းခံနိုင်တယ် "

ဆိုပြီး ဒရိုင်ဘာကြီးက သူ့နာမည် ဦးညို ဟုခေါ်ကြောင်း သူဋ္ဌေးလူရင်းဖြစ်ပြီး ကားမောင်းနေတာကြာပြီ ဖြစ်ကြောင်း။ သူဋ္ဌေးနာမည်က ဦးထွန်းမြတ်ဖြစ်ပြီး ဒေါ်ခင်ဝင်းအနေနှင့် ငွေကြေးအခက်အခဲတစ်စုံတစ်ရာ ပေါ်ပေါက်တိုင်း သူ့ထံမှ ငွေသိန်းလေးငါးဆယ်လောက်အထိ အမြဲ လာရောက်ဆွဲတတ်ကြောင်း။ ဒေါ်ခင်ဝင်းကို ပိုင်သူဖြစ်၍ သူမှောက်လိုမှောက် လှန်လိုလှန် ပြုနိုင်သည်ဖြစ်ရာ ယခုအကြိမ်တွင်လည်း သူမတပည့်မတွေ ဖြစ်ကြသော ယမင်းတို့နှစ်ယောက် အနေနှင့် သူ့စိတ်တိုင်းကျ အလိုရှိသမျှကို ပြုစုပေးနိုင်မှသာ ပြန်လွှတ်ပေးမှာဖြစ်ကြောင်းများကို အသိပေး ပြောကြားလာပါသည်။

ယမင်းလည်း ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး သင်းသင်းလက်ကိုဆွဲကာ အိမ်ထဲသို့ လှမ်းဝင်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။

သူဋ္ဌေးဦးထွန်းမြတ်နှင့်တိုက်ရိုက်တွေ့ဆုံခွင့်ရသည်။ သူက ငါးဆယ်ကျော်အရွယ် အသက်ကြီးသူဖြစ်ပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်ကြံ့ခိုင် တောင့်တင်းပြီး သန်တုန်းမြန်တုန်းပဲလို့ ဆိုရပေမည်။ သူနှင့်အတူ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်ခန့် ဧည့်သည်သုံးယောက် ရှိနေကာ အားလုံး အရက်ဝိုင်းဖွဲ့၍ သောက်စားနေကြသည်။

"လာ  … ထိုင်ကြ "

ဟုဆိုပြီး ယမင်းတို့ကို နေရာချပေးလိုက်သည်။ ယောက်ျားတစ်စု၏မျက်လုံးများက ယမင်းနှင့်သင်းသင်းတို့ နှစ်ယောက်၏ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းများကို အထက်အောက်မကျန်အောင်  အနုလုံပဋိလုံ ခွဲခြမ်းစိပ်ဖြာ၍ ကြည့်နေကြသည်။

"နာမည် ဘယ်လို ခေါ်ကြလဲ "

သူကမေးတော့ ယမင်းက နာမည် ပြောပြကာ မိတ်ဆက်လိုက်သည်။ သင်းသင်းလည်း သူတို့ လူစုနှင့်တစ်ခါမှ တွေ့ဆုံဖူးသူ မဟုတ်ပါ။

"သက်တောင့်သက်သာ နေကြပါ သမီးတို့ ဆန္ဒရှိရင် သောက်နိုင်တယ် "

ဦးထွန်းမြတ်ကပြောပြီး သူ့စည်းကမ်းချက်တွေကိုပါ တစ်ဆက်တည်း ယမင်းတို့ သိအောင်ပြောဆိုလာသည်။ ဒရိုင်ဘာဦးလေးကြီး ဦးညိုပြောခဲ့သလိုပင်ဖြစ်နေသည်။

မြယမင်းတို့နှစ်ယောက် ခေါင်းကိုသာ အသာညိတ်၍ … သူမတို့အနေနှင့် ဒါကို လက်မခံချင်လို့လည်း မရနိုင်မှန်းကို အစကတည်းက သိနှင့်နေပြီးသားပဲ မဟုတ်လား။

သောက်ကြ စားကြသည်။ လူကြားထဲမှာ ဖြစ်၍ ဣန္ဒြေဆယ်နေကြပေမယ့် အချိန်ကြာလာတော့လည်း ထုံးစံအတိုင်း ရောရောနှောနှော စကားပြောဖြစ်လာသည်။ အကြိမ်ကြိမ် ခွက်ချင်း တိုက်မိကြသည်။ ယမင်းရော သင်းသင်းပါ မျက်နှာကလေး ရဲတွတ်လာကြပြီး အရက်ရှိန်တက်လာခဲ့ကြပြီ ဖြစ်သည်။

ဦးထွန်းမြတ်က ယမင်းကို သူ့ပေါင်ပေါ်အထိုင်ခိုင်းပြီး သောက်ရင်းစားရင်း ကိုင်နေသလို သင်းသင်းလည်း သူ့လူနှစ်ယောက်၏ အကိုင်ကို ခံနေရပြီဖြစ်သည်။

"အခန်းထဲ သွားရအောင် သမီး "

"ဟုတ်ကဲ့ အန်ကယ့်သဘောပါ "

ဦးထွန်းမြတ် မြယမင်းလက်ကိုဆွဲခေါ်ကာ အိပ်ခန်းတစ်ခုထဲကို ဝင်ရောက်လာလိုက်ကြသည်။

အိပ်ခန်းထဲက နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ယမင်းတစ်ယောက် လူးလိမ့်နေအောင် ခံနေရသည်။

သူက ယမင်းကိုယ်ပေါ်မှာ ရှိသမျှ အဝတ်အစားတွေကို အကုန်ချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်၍ အိပ်စေလိုက်ပြီး ယမင်းပေါင်ကြားရှိ စောက်ပတ်ရှိရာကို သူ့မျက်နှာအပ်၍ စောက်ပတ်ကို အပီအပြင် ဘာဂျာကိုင်ပေးနေပါသည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကလေးကို လျှာဖြင့် အောက်မှနေ၍ အထက်သို့ လေးငါးဆယ်ချက် သိမ်းယက်ပစ်လိုက်သည်။ စောက်ပတ်ထိပ်က အစိဟုခေါ်သော အသားထစ် ချွန်တက်တက်ကလေးကို စုပ်သည်။ လျှာနှင့်ယက်ကာသပ်ကာ သွားနှင့်မနာကျင်အောင် ငုံခဲကိုက်ဆွ၍ ကလိကစားပေးသည်။ စောက်ခေါင်းထဲကိုလည်း လျှာတစ်ခုလုံးသွင်းပြီး လှည့်ပတ်မွှေနှောက်ကာ ဆွပေးလိုက်သည်။

ယမင်းတစ်ကိုယ်လုံး ကော့ပျံနေရကာ ဦးထွန်းမြတ်ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖိ၍ဖိ၍ သူ့ခေါင်းမှဆံပင် လိမ်ကောက်ကောက်တွေကို တင်းတင်းကြီး ဆုပ်ကိုင်ထားမိပါသည်။

"အား အ အ အန်ကယ်ရယ် ယမင်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ရစရာတောင် မရှိတော့ဘူး ယက်ယက် အား ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ နော် အီး ဟီး …ယမင်း အန်ကယ့်လီးကို ပြန်စုပ်ပေးမယ် … အန်ကယ် စိတ်ကြိုက် လိုးချင်သလို လိုး … ရှိသမျှ လူကုန် အကုန်လိုး …လိုးလို့ ရ ရတယ် … အား …အ မှုတ် မှုတ်ပေး …ယက် ယက်ပါ မြန်မြန် … အစိကို နာနာ ပွတ်ပေး စုပ်ပေး …အန်ကယ်ရယ် … အီး အား ယမင်း  ယား … ယား လှပြီ "

ယမင်း ထွန့်လူးနေရာက တတွတ်တွတ် ညည်းတွားပြောဆိုနေပြီး ကာမဆန္ဒတွေ အပြတ်ထကြွကာ မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်အောင် စောက်ပတ်အရွကြီး ရွလာခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။ ဦးထွန်းမြတ်က ယမင်းစောက်ပတ် အခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူး၍ ထည့်သွင်းကာ တရစပ် ထိုး၍ ထိုး၍ မွှေ့ဆောင့် ပေးနေသေးသည်။ စောက်ရည်တွေက မြင်မကောင်းအောင်ရွှဲနစ်စွာ ယိုစီးကျလာပြီမို့ ယမင်းက သူ့ကိုအသနားခံသည့်အနေနှင့် …

"အန်ကယ် တော် တော်ပြီ … ယမင်း ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့ဘူး … လိုးချင်လည်း လိုးတော့ အန်ကယ်ရယ် … ယမင်း လီးစုပ်ပေးမယ် လာပါ  "

"ကောင်းပြီ စုပ်ပေးစမ်း …သမီး စုပ်တာ ခံချင်တယ် "

"အန်ကယ့် ပုဆိုးချွတ်လေ "

သူက ပုဆိုးကို တစ်ကွင်းလုံး ချွတ်ချလိုက်ကာ ယမင်းရှေ့မှာ လာရပ်သည်။ ယမင်းချည်းပဲ စောက်ပတ်ရွနေတာတော့ မဟုတ်ပါ။ သူကိုယ်တိုင်လည်း လီးက အပြတ်တောင်နေပြီဖြစ်ကာ အညိုရောင်သမ်းနေသော သူ့လီးကြီးမှာ အမွှေးအမြှင်တွေကြားကနေ လဒစ်ကြီးပြူးတူးပြဲတဲနှင့် ကြောက်မက်ဖွယ်ရာပင် ကောင်းနေသေးတော့သည်။

ဦးထွန်းမြတ်၏လီးညိုကြီးက လုံးပတ် လက်တစ်ဆုပ်စာလောက်ကြီးပြီး ရှစ်လက်မကျော်ကျော်လောက် ရှည်သဖြင့် ဆိတ်ကြီးလီးထက်ပင် နှစ်ဆခန့် ပိုမို ကြီးထွားနေပေသေးသည်။ အလျားကလည်း ရှည်လွန်းနေပြီး ဆိတ်ကြီးလီးထက် တစ်လက်မခန့် ပိုလွန်နေတာမို့ ယမင်းစောက်ပတ်ကလေး ပေါက်ထွက်သွားမှာတောင် ကြောက်နေရသေးသည်။ ကာမလိုက်စားလွန်းပြီး လိင်စိတ်ပြင်းထန်သူပီပီ သူ့ကိုယ်ပိုင်ပစ္စည်းကြီးကို မကြီးကြီးအောင် တသသနှင့်နည်းမျိုးစုံသုံးပြီး ပြုပြင်ထားသူမှန်း သိသာနေပေသည်။

ယမင်းကတော့ ဘာဖြစ်ဖြစ် အလိုးခံရမှာမို့ သူ့လီးအဆင်သင့်ဖြစ်အောင် ပါးစပ်ထဲအပြည့်အသိပ် ထည့်သွင်းပြီး စိတ်လိုလက်ရပင် စုပ်ပေးယက်ပေးနေပါသည်။ လီးထိပ်ခေါင်းကို ဒစ်ပတ်လည် လျှာနှင့်ဝေ့ဝိုက်၍ ယက်ပြီး လချောင်းတစ်လျှောက် အသွားအပြန်လျှာနှင့် တဆတ်ဆတ်လှုပ်ဆွယက်ပေးသည်။ ဂွေးဥတွဲတွဲကြီးနှစ်လုံးကို မြိန်ရည်ယှက်ရည်စုပ်ဆွဲပေးလိုက်ရာ အန်ကယ်ကြီး မနောခွေ့သွားပုံရလေသည်။

"သမီး သိပ်တော်တာပဲကွယ် သမီးပြန်ရင် အန်ကယ် သမီးကိုဆုချတဲ့အနေနဲ့ မုန့်ဖိုး အများကြီးပေးလိုက်မယ် လီးကို စိတ်ပါလက်ပါစုပ်တာ သမီးတစ်ယောက်ပဲ အန်ကယ်မြင်ဖူးသေးတယ် "

"အန်ကယ် သမီးကို သဘောကျလားဟင် "

"ဘယ်လိုပြောလိုက်ပါလိမ့် သမီးရယ် ဖြစ်နိုင်ရင် အန်ကယ် ညည်းလေးကို မွေးပြီးတော့တောင် စားလိုက်ချင် သေးတယ် ဟင်းဟင်း "

ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့ ယမင်းလည်း ပီတိကလေးတွေဖြာဝေသွားမိပြီး …

"အန်ကယ် မွေးချင်မွေးလေ နေ့တိုင်းညတိုင်း စားချင်သလို စားရမှာတော့ ကျိန်းသေပါတယ် ဟင့် ဟင့် "

ယမင်းက ပြောလိုက်သည်။ ဦးထွန်းမြတ် သူမနားနားကို ကပ်ပြီး …

"သမီးကို အန်ကယ်တစ်ခုမေးမယ်နော် မှန်မှန်ဖြေ "

"မေးပါ အန်ကယ် "

"သမီးလီးစုပ်တာ ဝါသနာပါလား "

"ပါတယ် အဲလိုလုပ်ပေးလေ သမီးစိတ်ကပိုပြီး ဟို ဟိုဟာ ဖြစ်လာသလိုပဲ …အင်း စ … စ ပတ် တအားရွလာတယ် ဆိုပါတော့ အန်ကယ် ရယ် … သမီးက ခံရတာထက် ခုလို တစ်ယောက်တစ်လှည့် လုပ်တာလည်း ကြိုက်တာပါပဲ အန်ကယ် သဘောကျရင် သမီးနေ့တိုင်းစုပ်ပေးနိုင်ပါတယ် အဟင်း ဟင်း ဟင်း "

"ကောင်းတယ် အန်ကယ်ကလည်း လိုးရတာရော မှုတ်ရတာရော ဝါသနာပါတယ် မိန်းမလိုးတဲ့အခါ အသည်းအသန်လိုးသလို ဘာဂျာကိုင်ပြီဟေ့ ဆိုရင်လည်း သမီးမပြောနဲ့ သမီးထက်ပိုရင့်တဲ့ တစ်ခုလပ်တို့ မုဆိုးမတို့ကိုတောင် မျော့သွားအောင်မှုတ်ပေးနိုင်တယ် အန်ကယ်နဲ့နေတာကြာလာရင် သမီးသိလာလိမ့်မယ် "

ဟူ၍ ပြောလိုက်ပြီး ယမင်းကိုယ်လုံးအိအိကလေးကို ကုတင်ပေါ်မှာ သူ့စိတ်ကြိုက်နေရာချပေးလိုက်သည်။ မြယမင်းကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အနေအထား ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေးဖြစ်လို့ သွားသည်။

ဦးထွန်းမြတ်က ယမင်းပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး သူ့လီးဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို ယမင်းစောက်ပတ်အဝမှာ တေ့လိုက်ကာ သူ့ခါးကို အရှေ့တိုး၍ စွတ် ဗြွတ် ဆိုပြီး အသံထွက်အောင် အားပါပါ ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

"အ နာ နာတယ် လီးကြီးက ကြီးလွန်း လိုက်တာ အန်ကယ်ရယ် "

ယမင်း အသက်ရှူမှားသွားရသည်။

အန်ကယ်ထွန်းမြတ်က သူမကို လုံးဝ အလျှော့မပေးတော့ပါ။ သူ့လီးကို ယမင်းစောက်ပတ်ထဲ မဝင်ဝင်အောင် လိုးသည့်အနေနှင့် စောက်ခေါင်းအဝကလေးကို လဒစ်ထိပ်နှင့် လှည့်ပတ်ထိုးမွှေကာ တစ်ရစ်ချင်း တစ်ရစ်ချင်း ဝင်အောင် အပေါ်စီးကနေပြီး အသည်းအသန်ဆောင့်ချပေးနေပါသည်။

"အန် အန်ကယ် လ … လီး က ဝင် ဝင်ရဲ့လားဟင် ယမင်းစောက်ပတ်နဲ့ အန်ကယ့်ဟာကြီး ဆန့်ပါ့မလား အန်ကယ်ရယ် အ အမေ့ အမယ်လေ့လေး တအားမဆောင့်နဲ့ … အဖုတ်ကွဲပြဲကုန်လိမ့်မယ် အန်ကယ်ရဲ့…  အီး အိ ဟီး ဟီး"

"ဝင်ပါတယ် ခုတောင် တစ်ဝက်ဝင်အောင် လိုးပေးနေတာပဲ … စောက်ပတ်ထဲ မဝင်တဲ့လီး … ဘယ်လီးရှိသလဲ အန်ကယ့်ကိုပြောစမ်း "

ဆိုပြီး သူက နင်းကန်ဆောင့်လိုးပေးနေပေသည်။ လီးက ရှောရှောရှူရှူမဖြစ်သည့်တိုင်အောင် စောက်ပတ်အဝကို တစ်ကြပ်စွာဖြင့် တစ်ချက်ကွေးညွှတ်ကာ အထဲကို ထောက်ကန်ပြီး စွပ်ကနဲဖွပ်ကနဲ ဆောင့်အောင့်တိုးဝင်သွားလေသည်။ ယမင်းလည်း သူ့လီးမဝင် ဝင်အောင် အောက်ကနေ ဖင်ကို ကော့ကော့ဆောင့်ပေးနေသည်။

အချက်လေးငါးဆယ် အထိ လီးတစ်ဝက်သာဝင်နိုင်သေးသော်လည်း ဆောင့်အားလည်းကောင်း ပရိယာယ်လည်းကြွယ်သူပီပီ ဦးထွန်းမြတ်က စိတ်ရှည်လက်ရှည် ယမင်းဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ဆွဲကာ ခါးအားကိုအသုံးပြုပြီး ခပ်ပြင်းပြင်းလေး တစ်ချက်ချင်း ဖိဖိဆောင့်ချလိုက်တော့ တစ်ချိန်မှာ ယမင်းဖင်ကို ကော့ကြွပြီးအဆောင့်နှင့် အန်ကယ်ထွန်းမြတ် အပေါ်စီးကနေ အရှိန်နှင့်နင်းအဆောင့် တိုက်ဆိုင်ကြုံကြိုက် သွားရပြီး သူ့လီးကြီးမှာလည်း ယမင်းစောက်ခေါင်းထဲကို အဆုံးထိပေါက်ထွက်သွားမတတ် လီးအရင်းအထိတိုင် ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ကြီး ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်သွားခဲ့ရလေသည်။

"အား  … … အ "

ယမင်း မျက်လုံးတွေပါ ပြူးပြဲ၍ အော်သံတောင်မထွက်နိုင်ရှာဘဲ လည်မျိုအနင်းခံထားရသူလို မျက်ကလူးဆန်ပြာ လျှာထွက်မတတ် ဖြစ်သွားရသည်။ အန်ကယ်ထွန်းမြတ် ရင်အုပ်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကန်တွန်းရင်း စအိုကိုရှုံ့၍ ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို လိန်ကျစ်ဖျစ်ညှစ်ကာ လီးကို စောက်ပတ်ထဲကနေ ပြန်ထွက်သွားအောင် ပြာပြာသလဲ ဆန့်ကျင်ရုန်းကန်နေမိရှာသည်။ ဖြစ်ချင်တော့ ယမင်းဖျစ်ညှစ် ရုန်းလေလေ ဦးထွန်းမြတ်လီးကို သူမစောက်ပတ်က စုပ်အားကောင်းကောင်းနှင့် အငမ်းမရ ပြုတ်တူနှင့်ညှပ်ထားသလို စုပ်ဆွဲထားလေလေ ဖြစ်သွားရတာမို့ သူမအနေနှင့်သူ့လီးဒဏ်ကနေ ဘယ်လိုနည်းနှင့်မှ လွတ်မြောက်ဖို့ မစွမ်းသာနိုင်တော့ချေ။

ဦးထွန်းမြတ်ကလည်း သူ့လီးကို ယမင်းစောက်ပတ်ထဲကနေ ပြန်မချွတ်ထုတ်ဘဲ ဒီအတိုင်းစိမ်ထိုးထားပြီး ယမင်းနှုတ်ခမ်းများကို လိုက်လံစုပ်နမ်း၍နေပေသည်။ ယမင်းနို့နှစ်လုံးကိုလည်း သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖျစ်နယ်ကာ ယမင်းနာကျင်မှုသက်သာအောင် အာရုံပြောင်းသည့်အနေနှင့် နို့သီးခေါင်းတစ်ဖက်စီကို စို့စို့ပေးလိုက်သည်။ ယမင်း နို့အစို့ခံလိုက်ရတော့ စိတ်က အနည်းငယ်ပြောင်းလဲလာခဲ့ရသည်။ သူမအသိစိတ်ထဲကနေ နာတာကို မေ့လျော့သလို ဖြစ်သွားသည်။

"သမီး နာသေးလား "

"အင်း ဟင်း …နာတော့ မနာတော့ဘူး တစ်မျိုးကြီး တစ်ကြပ်နေတာ ပဲ "

"နည်းနည်းဆောင့်ကြည့်မယ်နော် အောင့်ခံထားလိုက် "

"အင်း … ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့  "

သူက လီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ ခုနကလို ပြန်ပြီး ဖိဆောင့်သွင်းလိုက်ပြန်သည်။ လီးအရင်းထိ ဆောင့်သွင်းခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ တစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်သာ သွင်းပြီး လိုးခြင်းဖြစ်၍ ယမင်းနည်းနည်းခံသာလာပြီး အန်ကယ်ထွန်းမြတ်ခါးကို ပြန်လည်ဖက်တွယ်ကာ အောက်ကနေ သူမဖင်ကို ပင့်မြှောက် ကော့ခံပေးစ ပြုလာရပြန်ပါသည်။

ဦးထွန်းမြတ်ကလည်း သတိကြီးကြီးထား၍ သူမကို လိုးပေးနေပြီး လီးကို တစ်ဝက်သာသာလောက် ဆောင့်သွင်းလိုက် ပြန်ကြွချွတ်လိုက် နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်နှင့် တဖြည်းဖြည်း လိုးချက် သွက်လာခဲ့သည်။ အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ဆောင့်လိုးပြီး ယမင်းဖီလင်တွေ အပြတ်တက်လာချိန်မှာ သူ့လီးက လေးငါးချက်မှာ တစ်ချက်လောက် သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ အရင်းထိ စိုက်ဆင်း ဝင်ရောက်သွားသည်ကို ယမင်းတစ်ယောက် တစ်စက်ကလေးတောင်မှ သတိမထားလိုက်မိဘဲ အကောင်းကြီးကောင်းလာရပြီ ဖြစ်သည်။

အချိန်က အတော်ကလေးကြာမြင့်လာပြီမို့ ယမင်း တစ်ချက်ချင်းလီးအသွင်းခံရင်းမှ သူမစောက်ပတ်ထဲ တရွရွဖြစ်ပြီး ပြီးချင်ချင်ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။

"ဆောင့် ဆောင့် အန်ကယ်ရယ် မြန်မြန်ဆောင့် ဖိဖိပြီး လိုးပေးစမ်းပါ အင့် အင့် … ဟင့် "

"ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားထားလိုက် သမီး … အန်ကယ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးမယ် "

"ဟုတ် ကဲ့ အန်ကယ် မြန်မြန်ဆောင့် …ဆောင့်နော် ယမင်း ပြီးတော့မယ် အ အား ကောင်းလိုက်တာ အန်ကယ်ရယ် ဟင့် ဟင့် … ယမင်းကို ဖက် …ဖက် ထားစမ်းပါ အား …အ "

အန်ကယ်ထွန်းမြတ်လည်း ဇယ်ဆက်သလိုပင် သူမစောက်ပတ်ကလေး ပြဲလန်သွားအောင် ပတ်ကြမ်းတိုက်ကာ ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ပါလေသည်။ သူအချက်သုံးဆယ်လောက်လိုးအပြီးမှာ ယမင်းစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲပွက်ကနဲ ထွက်ကျလာခဲ့ရကာ တစ်ချီပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ရှိသွားသည်။

ဦးထွန်းမြတ်လည်း နောက်ထပ် ဆယ်မိနစ်အကြာ တရစပ်ဖိလိုးချလိုက်ရင်း သူ့လီးချောင်းတစ်လျှေက် ကျင်ကနဲဆိမ့်ကနဲ ဖြစ်ကာ လရည်ပျစ် ချွဲချွဲတွေကို သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းဖက်ရှိ သားအိမ်ထဲအထိ ရောက်အောင် တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းလွှတ် ထုတ်လိုက်ရလေသည်။

ယမင်းရော သူပါ ငြိမ်ကျသွားကြသည်။

....................................................................................................

ထိုအချိန် …

အခန်းအပြင်ဖက်ရှိ ဧည့်ခန်းဆီမှာတော့ ယမင်းနှင့်အတူပါလာခဲ့သော ဒေါ်ခင်ဝင်း၏တူမချောလေး သင်းသင်းခမျာမှာလည်း ယောက်ျားကြီးသုံးယောက်၏အကိုင်ကို ခံနေရပြီဖြစ်သည်။

သင်းသင်းတစ်ကိုယ်လုံးမှာ အဝတ်တွေ ဖယိုဖရဲဖြစ်ကာ နေသည်။ အမူးဒီဂရီတက်ပြီး စိတ်ရိုင်းဝင်လျက်  ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကြသည့် ယောက်ျားကြီးသုံးယောက်အလယ်မှာ သူမဘယ်လိုနေရှာမလဲဆိုတာ တွေးကြည့်ရုံနှင့်ပင် သိသာနိုင်နေပြီ။

သင်းသင်း သူတို့သုံးယောက်၏လီးတွေကို အားရပါးရစုပ်ပေး မှုတ်ပေးလိုက်ရသည်။ သူတို့ကလည်း သင်းသင်းကို တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ ကိုင်ကြသည်။ ကိုယ်ပေါ်မှအင်္ကျီကိုချွတ်ကာ နို့နှစ်မြွှာကို ဖျစ်ညှစ်ကစား နေကြသလို ခါးမှထမီကိုလည်း လှန်လှောပြီး အတွင်းခံပင်တီကလေးကိုပါ ချွတ်ယူလိုက်ကြရာက သူမပေါင်ကြားရှိ စောက်ပတ်ကို နှိုက်သူနှိုက် ကိုင်သူကိုင်ဖြင့် အပြတ်အသတ်ပင် ဆွနှူးပေး နေကြပေတော့သည်။

သင်းသင်းစောက်ပတ်က စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်အောင် ထွက်ကျလာသည်။

သူမနှင့်အတူရှိနေသူ သုံးယောက်အနက် ဦးစောနိုင်ဆိုသူက သင်းသင်းကို စဖြုတ်သည်။ ကျန်တစ်ယောက် ဖြစ်သော ကိုဘထူးဆိုသူက သူ့လီးကို သင်းသင်းပါးစပ်ထဲ သွင်း၍ မှုတ်စေပြီး သူ့လရည်တွေကိုပါ သင်းသင်းပါးစပ်ထဲ ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်ပါသည်။ သူက လီးအမှုတ်ခံရတာကို တော်တော်ကြိုက်ဟန်တူသည်။ နောက်တစ်ချီ ပြီးအောင်လည်း သင်းသင်း သူ့လီးကို စုပ်ပေးရသေးသည်။

နှစ်ယောက်စလုံး လီးကြီးတွေက တုတ်တုတ်ထွားထွားကြီးတွေဖြစ်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်သာမက ကျန်တစ်ယောက်ဖြစ်သည့် တင်မောင်ကျော်ဆိုသူလည်း မခေလှဘဲ လီးကြီးက ရှစ်လက်မအရှည်ခန့် စံချိန်လွန်ကြီးမား၍နေကာ သူတို့ အားလုံးလီးတွေက သမားရိုးကျမဟုတ်သော ကြီးဆေးတွေ ဘာတွေများ ထိုးထားကြသလားဟုပင် သင်းသင်းတစ်ယောက် သံသယဝင်မိသည်အထိ ဖြစ်ရလေသည်။

သင်းသင်းလည်း ကိုစော( ဦးစောနိုင် ) ၏လိုးဆောင့်မှုကို ကော့နေအောင်ခံစားရပြီး နောက်တစ်ချီ တင်မောင်ကျော်က သူမကို လိုးချိန်မှာ လေးဘက်ထောက်ကုန်းခံရင်း စောက်ပတ်က မခံနိုင်အောင် ကျိန်းစပ်၍နေသလို ခံစားနေရပေသည်။ တင်မောင်ကျော်ကလည်း သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ တင်းကြပ်စီးပိုင်စွာ ဝင်ထွက်နေသော သူ့လီးကြီးကို လီးတစ်ဆုံးမြုပ်အောင် ထည့်သွင်းဆောင့်လိုးပေးရင်း ကာမရသကို ဝဝလင်လင်ကြီးခံစားနေပေသည်။

သင်းသင်းလည်း တအင့်အင့်ညည်းရင်း သူ့လိုးဆောင့်မှုအောက်မှာ မလူးသာမလွန့်သာ မိန်းမော နစ်မျောနေရလေသည်။ ဒီလို လီးကြီးတာမျိုးကို သူမစိတ်ထဲကနေပြီး တော်တော်ကလေး စက်ဆုပ်သလို ရှိပေမယ့် အတွေ့ဒဏ်ကိုလည်း ဘယ်လိုမှ မတွန်းလှန်နိုင်ပါချေ။ သူမအခြေအနေကလည်း ဒေါ်ခင်ဝင်း၏ အလိုဆန္ဒကို ဘယ်နည်းနှင့်မှ ဆန့်ကျင်လို့ ရနိုင်သောအခြေအနေမဟုတ်တာကို သူမကိုယ်တိုင် အသိပင် ဖြစ်ပေသည်။

သင်းသင်းအနေနှင့် ကိုစောနိုင်လိုးပြီးချိန်ကတည်းက သူမ စောက်ပတ် ကွဲသွားသလားတော့ မသိပေ။ သူ့လီးက လဒစ်ကြီးသလောက် လီးကိုယ်ထည်အလယ်ပိုင်းလောက်မှာ တစ်ကြပ်နေပြီး အထစ်အရစ်ဖြစ်နေတာမို့ လီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ မဝင်ဝင်အောင် ဇွတ်အတင်း ဖိဆောင့်ထည့်လိုးရင်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား အနည်းငယ် စုတ်ပြတ်ကာ ကွဲပြဲခဲ့ခြင်းပဲ ဖြစ်ချေမည်။ ကိုစောနိုင် အမူးလွန်နေတာလည်း ပါပေမည်။

တင်မောင်ကျော် ခွေးကုန်းလိုးနေစဉ်မှာ စောစောက သူမကို လိုးသွားသည့် ဦးစောနိုင်နှင့် ကိုဘထူးတို့ နှစ်ယောက်၏ လီးတွေကို သင်းသင်းက လက်တစ်ဖက်စီမှာ ဆုပ်ကိုင်ရင်း သူတို့လီးနှစ်ချောင်းကို တစ်လှည့်စီ စုပ်ကာယက်ကာဖြင့် ပုလွေမှုတ်ပေးနေရသည်။ လဒစ်လုံးကြီးတွေကို လျှာကလေးနှင့်လှည့်ပတ်ယက်ဆွ ကစားပေးနေရသည်။ လီးကိုယ်ထည်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်၍ ဂွင်းရိုက် ဆောင့်ပေးရသည်။ ဦးစောနှင့် ကိုဘထူးလီးကြီးနှစ်ချောင်းက သူမလက်ထဲမှာ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ ကောင်းအောင် မတ်တောင်ကာ ထောင်ထလာတာကို တွေ့လိုက်ရလေတော့သည်။

ဦးစောနိုင်တစ်နာရီလောက် ထင်တိုင်းကြဲကာ လိုးဆောင့်ခဲ့သလို တင်မောင်ကျော်လည်း သူ့လဒစ်ပြဲကြီးကို မညှာမတာ သူမစောက်ပတ်ထဲကို တဖြောင်းဖြောင်းနှင့် ဖိဆောင့်ရင်း တစ်နာရီကျော်ကျော်လောက် ကြာမြင့်စွာ လိုးပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။ ခွေးကုန်းလိုးသည့် အချိန်ကြာလာလေလေ သင်းသင်းစောက်ပတ်ကလေးက အပေါက်ဝပိုကျယ်အောင် ချဲ့ပေးနေသလိုကြီးဖြစ်ကာ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး အသားနီလန်ပြီး ဟဟပြဲပြဲကြီးဖြစ်ကာ နေလေတော့၏။

ဒီအခိုက်မှာပင် …

အိပ်ခန်းထဲကနေ မြယမင်းရော ဦးထွန်းမြတ်ပါ ထွက်လာကြတာ မြင်လိုက်ရ၍ သင်းသင်း သက်ပြင်းတစ်ချက်ကို ဟင်းကနဲ ချလိုက်မိပါသည်။

ယမင်းလည်း ဦးထွန်းမြတ်က သူမကို တစ်ချီလိုးကာ ခေတ္တအနားယူ၍ နောက်တစ်ချီကို နှစ်ချီမြောက်အဖြစ် ထပ်မံလိုးပေးလိုက်သဖြင့် ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝ ရရှိသွားပြီး နှစ်ထောင်းအားရ ကျေနပ်သည့်မျက်နှာနှင့် ဦးထွန်းမြတ်ပုခုံးပေါ် ခေါင်းကလေးမှီနွဲ့၍ အခန်းထဲကနေ ထွက်လာပါသည်။

ယမင်းကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်အစားမလုံမလဲပင် ဖြစ်ကာနေသည်။ ဘလောက်စ်အင်္ကျီကို ရင်ဘတ်ကြယ်သီး အစုံအစေ့ တပ်မထားခဲ့သဖြင့် သူမရင်သားအိအိကြီးနှစ်မြွှာကို လုံခြုံအောင် ဖုံးကွယ်မထားနိုင်ဘဲ ဖြစ်နေပါသည်။ ထမီကိုလည်း လျော့တိလျော့ရဲပင် အဖြစ်လောက်စည်းနှောင်ဝတ်ဆင်ထားသည်။ သူမအဖို့ ဒီအိမ်မှာ ရှိသမျှလူအားလုံးက သူမကို တဏှာမျက်လုံးများဖြင့်သာကြည့်နေပြီး မကြာမီအချိန်မှာလည်း သူတို့ ပက်ပက်စက်စက် လိုးတာကို သူမတို့နှစ်ယောက်အနေနှင့် စောက်ပတ်ညည်းစော်နံအောင် ခံရတော့မည်မှန်း အသေအချာ သိနားလည်နေပေပြီ။

ဧည့်ခန်းရှိဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်ကြရင်း သင်းသင်းတစ်ယောက် တင်မောင်ကျော်ဆိုသူ၏ ခွေးကုန်းလိုးခြင်းကို မရှုမလှခံစားနေရကာ တစ်ဖက်ကလည်း ဦးထွန်းမြတ်၏မိတ်ဆွေနှစ်ယောက်ဖြစ်ကြသော ကိုဘထူးနှင့် ဦးစောနိုင်တို့နှစ်ယောက်လီးတွေကို အားပါးတရစုပ်ပေးနေရပုံတို့ကို နှစ်ယောက်သား ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် မျက်စိအရသာခံ၍ ကြည့်နေကြလေသည်။

ဦးထွန်းမြတ်က အရက်ခွက်ကို ကိုယ်တိုင်ငှဲ့ပြီး ယမင်းကိုပါ တစ်ခွက်ကမ်းပေးလိုက်ရာ ယမင်းလည်း မော့ချလိုက်ပါသည်။

"ယမင်း ဒီနားလာ "

ဆိုပြီး ယမင်းကိုယ်လုံးကလေးကို သူ့ပေါင်ပေါ်ပွေ့ချီတင်လိုက်ရင်း အရက်သောက်လိုက် အမြည်းစားလိုက် ယမင်းကို ကိုင်လိုက်နှင့် တစ်ယောက်တည်း အလုပ်များသွားသည်။

ဦးထွန်းမြတ်လက်တွေက ယမင်းကိုယ်ပေါ်မှာ ရှိသမျှ အဝတ်တွေကို အကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်သွားသော ယမင်းကို နို့ကိုင် ဖင်နှိုက်လုပ်၍ ယမင်းကို သူ့လီးကုန်းစုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။

ယမင်းလည်း ဦးထွန်းမြတ်လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးရင်း ကျန်သုံးယောက်၏လီးတွေကိုလည်း စိတ်ဝင်တစား ငေးကြည့်နေမိကာ တဏှာစိတ်က ထိန်းမရအောင် နိုးကြွဖြစ်ပေါ်လာရလေသည်။ သုံးယောက်စလုံး လီးကြီးတွေက အမိုက်စားကြီးတွေပဲ ဟူ၍ ယမင်းစိတ်ထဲက တွေးမိသွားသည်။ ဦးထွန်းမြတ်က ဖင်ကုန်းထားသော ယမင်း၏ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားမှ ပြူးထွက်နေသော သူမစောက်ဖုတ်ကလေးကို သူ့လက်ချောင်းများနှင့် ပွတ်ကာဆွကာ လှုပ်နှူးပေးနေချိန်မှာ ယမင်းတစ်ယောက် ခံချင်စိတ်က အငမ်းမရဖြစ်ပေါ်နေပေပြီ။

သင်းသင်းကို လိုးနေသော တင်မောင်ကျော်လည်း လရည်တွေပန်းထွက်၍ တစ်ချီပြီးသွားပြီး သူနှင့် မရှေးမနှောင်းပင် ဦးစောနိုင်ရော ကိုဘထူးပါ လရည်တွေ သင်းသင်းမျက်နှာနှင့် နို့အုံအိအိနှစ်ဖက်တွေပေါ်ကို ပြိုင်တူပန်းထုတ်လိုက်ကြပြီး သင်းသင်းလည်း အတော်ကလေးပင်ပန်းသွားဟန်နှင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို မှောက်ခုံလျက်သား လဲပြိုကျသွားတာကိုပါ ယမင်းတွေ့လိုက်ရသည်။

သူမတစ်ယောက်တည်းမို့ အစွမ်းကုန်ပြုစုလိုက်ရသဖြင့် တော်တော်ကလေး လက်ပန်းကျသွားဟန်တူပါသည်။ တင်မောင်ကျော်နှင့် ကိုဘထူးက သင်းသင်းလက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်ကနေ တွဲထူပြီး  ယမင်း နဘေးမှာလာရောက်ထိုင်သည်။ ဦးစောနိုင်လည်း အရက်ဝိုင်းဆီ ပြန်ရောက်လာသည်။

လေးယောက်သား အနားယူရင်း သောက်ကြစားကြနှင့် အရက်ဝိုင်းလေးက ပြန်လည်စည်ကားသွားရသည်။ အတွေ့အကြုံတွေ ဖလှယ်လိုက်ကြသည်။ ဟိုသုံးယောက်၏မျက်လုံးအကြည့်များက ယမင်း၏ ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်နေသော ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်တွေဆီကို အာသာငမ်းငမ်းဖြင့် ရောက်ရှိနေကြသည်။ ဦးထွန်းမြတ်ကလည်း သူ့ဧည့်သည်တွေရဲ့အလိုကို အလိုက်တသိနှင့်ပင် …

"ကဲ ယမင်း အန်ကယ့်မိတ်ဆွေတွေကို တစ်လှည့် … ပြုစုပေးလိုက်ဦး … သမီးသင်းသင်း ဒီနားကို လာပါ "

"ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်ကယ် "

ယမင်းသူ့ကို ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ရာက ပြောလိုက်သည်။

ဦးထွန်းမြတ်၏ အစီအစဉ်က သူ့အတွက်တော့ အစစအရာရာ အဆင်ပြေချောမွေ့နေသည်။ နယ်ရုပ်ကလေးတွေဖြစ်ကြသော ယမင်းတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို အပီအပြင်စားပြီး သူအလိုရှိသမျှ ကာမလိုအင်ကို ကမ်းကုန်အောင် ရယူဖြည့်ဆည်းတော့မည်ဖြစ်သည်။

သင်းသင်းလက်ကိုဆွဲခေါ်ပြီး ယမင်းနှင့်အတူ ဆက်တီခုံပေါ်မှာ ယှဉ်လျက်သား ကပ်ထိုင်စေလိုက်သည်။ သင်းသင်းနှင့်ယမင်း ပေါင်ချင်းထိကပ်မိသွားပြီး တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်၍ နားလည်မှုရှိစွာပင် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး နှစ်သိမ့်ပြုံးကလေး ပြုံးလိုက်မိကြသည်။ သင်းသင်းလက်တစ်ဖက်က ယမင်းခါးလေးကို အသာအယာပင် သိုင်းဖက်လာသည်။

သင်းသင်း၏ပေါင်ကြားထဲကို ဦးထွန်းမြတ် လက်တစ်ဖက်က တိုးဝင်လို့သွားသည်။ သင်းသင်းတစ်ယောက် ကိုယ်ကလေး တွန့်ကနဲတုန်ခါပြီး ကော့ကနဲ ကြွကနဲဖြစ်၍ သွားကာ သူမလည်း မထူးတော့သည့်အနေနှင့် ဦးထွန်းမြတ်၏ တောင်မတ်နေပြီဖြစ်သည့် လီးကို အသာစမ်းကိုင်လိုက်ရင်း ညင်ညင်သာသာ ဖွဖွရွရွကလေး ပွတ်သပ်ပေးနေမိတော့သည်။

"လီးစုပ်ပေး သမီး "

"ဟုတ် ကဲ့ "

သင်းသင်းလည်း အန်ကယ်ထွန်းမြတ်လီးကို အားပါးတရကုန်းစုပ်၍ နေပြီ။ တောင်မတ်နေသောလီးကြီးမှာ ကြီးမားလွန်းလှပြီး ဒီနေ့အဖို့တော့ သူနှင့်ယမင်းတို့နှစ်ယောက် ဒီလီးကြီးတွေနှင့် ဘယ်လောက်အထိတောင်များ စခန်းသွားရလေဦးမလဲလို့ တွေးစဉ်းစားရင်း သင်းသင်းတစ်ယောက် ရင်ထဲမှာလှိုက်ဖိုမောနေမိသလိုကြီး ဖြစ်လို့သွားရလေ၏။

သင်းသင်းနှင့် အန်ကယ်ထွန်းမြတ် နှစ်ပါးသွားချိန်မှာပဲ ယမင်းတစ်ယောက် သူ့မိတ်ဆွေသုံးယောက်နှင့်အတူ အိပ်ခန်းတစ်ခုထဲကို ရောက်ရှိလာပေပြီ။

"ဘယ်သူ အရင်လိုးမလဲ ပြော "

သူမ အမေးကို ကိုဘထူးက …

"ငါ လိုးမယ် …ငါက ခုထက်ထိ တစ်ချီမှမလိုးရသေးဘူး ဟိုကောင်မလေး သနားလို့ မလိုးဘဲနေတာ "

"ကျွန်မကိုရော မသနားဘူးလား "

ယမင်းက ခပ်ရွှတ်နောက်နောက်ကလေးပြောလိုက်ပြီး ကိုဘထူး၏ပေါင်ကြားထဲကို လက်နှိုက်ကာ လီးကို ကိုင်ပေးလိုက်သည်။ ဘထူးလည်း စပ်ဖြီးဖြီးလုပ်ပြီး ဘာမှ ထပ်မပြောတော့ပေ။

"ငါ့လီးလည်း ကိုင်ပေးစမ်းပါ"

ဦးစောနိုင်လည်း ပြောသည်။ တင်မောင်ကျော်ကမူ သူ့လီးအကိုင်ခိုင်းဖို့ထက် ယမင်းစောက်ပတ်ကို သူကကိုင်ရဖို့သာ စိတ်စောနေဟန်တူပေသည်။ ယမင်း ခြေရင်းဖက်ဆီ လျှောဆင်းသွားလိုက်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်၍ ဟိုဟိုဒီဒီစမ်းသပ်ကိုင်တွယ်လျှက်ရှိလေသည်။ ယမင်းလည်း သူလုပ်နေပုံကို ရိပ်မိလိုက်၍ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို တမင်တကာပင် ပြဲပြဲကားကား လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ယမင်းစောက်ပတ်မှာ အထုအထောင်းခံရဖန်များ၍လားမသိ။ နဂိုအခြေအနေထက်ပင် မို့မို့ကြွကြွကလေးဖြစ်လျက် နီရဲယောင်ကိုင်း၍ နေကာ မြင်ရသူအဖို့ ချက်ချင်းလက်ငင်းပင် လိုးချင်စိတ်ပေါက်အောင် အစွမ်းကုန် ဆွဲဆောင်ညှို့ငင်နေသလိုကြီး ဖြစ်နေပေသည်။

"စောက်ပတ်ကလေးကတော့ ရှယ်ပဲကွာ လိုးတောင်လိုးချင်လာပြီ"

တင်မောင်ကျော် တံတွေးနင်သံကြီးနှင့် ပြောချလိုက်သည်။

"နေဦး ဒီက အစ်ကို လိုးပစေ "

ယမင်း ကိုဘထူးကို လက်ညှိုးကလေးထိုးပြီးပြောလိုက်တော့ …

"အော နင်က ဒီလိုလည်း မျက်နှာလိုက်တယ်ပေါ့ ဟုတ်လား ငါ့အလှည့်ကျမှတွေ့မယ် ဟင်းဟင်း စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော အကုန်လိုးပစ်မှာ "

'ရတယ် အစ်ကို စိတ်တိုင်းကျ သဘောရှိသာလိုး …ယမင်းက သင်းသင်းလို မဟုတ်ဘူး ခံစရာရှိရင် အရှေ့ရော အနောက်ရော အကုန်ခံပေးမယ် "

"ကောင်းပြီ ဘထူး မြန်မြန်လိုးလိုက်စမ်းကွာ မင်း ပြီးရင်တော့ ငါ့အလှည့်ပဲ "

ဘထူးလည်း အချိန်မဆွဲတော့ဘဲ ယမင်းဖက်လှည့်ကြည့်ပြီး …

"ကဲ လာ ယမင်း ပက်လက်ပဲ လိုးရအောင် ငါက နင့်ပေါင်နှစ်ဖက်ထမ်းပြီး လိုးပေးမယ် ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား "

"ဖြစ် ပါတယ် ရှင် "

ယမင်း တကယ်ခံရတော့ မသက်သာလှပါ။ သူတို့သုံးယောက်စလုံး၏ လီးတွေက သူမသာ ကိုယ်အသုဘ ဆိုသလို စံမီသည့်လီးကြီးတွေချည်းပဲမို့ ကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်ကားယား အိပ်ပေးထားသော သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ကိုဘထူးလီးဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးက ဗြွတ် ဇွပ်ဆိုပြီး ရုတ်တရက်ကြီး ထိုးဆောင့်ဝင်လာချိန်မှာ အသက်ရှူပင် ရပ်မတတ်ဖြစ်သွားခဲ့ရပြီး …

"အ ကို … ဘထူး … ဖြေး ဖြေး "

ဆိုပြီး သူ့ရင်ဘတ်အား လက်ကလေးနှစ်ဖက်နှင့် တွန်းကန်ထားလိုက်မိသည်။

"အေးပါ ဖြေးဖြေးပဲ …လိုးမှာပါ  … နင့်စောက်ပတ်ကလေးကို လက်နဲ့သာ ဖြဲထားပေး "

"ရတယ် … အင့် … ဒီ  … ဒီလို ဟုတ်လား "

ယမင်း သူမစောက်ပတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖြဲပေးလိုက်သည်။ ကိုဘထူးလည်း သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကို ယမင်း စောက်ပတ်အဝမှာ လှည့်ပတ်ထိုးမွှေကာ စောက်စိကလေးကို ခလုပ်တိုက်ဆွနှူးပေးရင်း လီးတစ်ချောင်းလုံး ယမင်းစောက်ခေါင်းကလေးထဲကို နစ်ဝင်သွားအောင် အားပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်လိုးချလိုက်ပြန်လေသည်။

ယမင်း ဒီတစ်ခါတော့ မငြင်းဆန်တော့ပါ။ လီးဝင်ရောက်မှုကို အံကြိတ်ကာခံပြီး အောက်ကနေ သူမဖင်နှစ်ဖက်ကို ကော့ပင့်၍ ဆောင့်ဆောင့် ထိုးပေးလိုက်လေသည်။ လီးက အရင်းထိ ကပ်ဖိတိုးဝင်သွားပြီး စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးလည်း ပြည့်ကြပ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ကိုဘထူးက သူ့လီးကို တစ်ဝက်လောက်ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ ပြန်ဖိဆောင့်ချလိုက် နောက်တစ်ခါ ပြန်ဆွဲထုတ် ပြန်ဆောင့်လိုက်နှင့် အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ် ဆက်တိုက် လိုးပေးလိုက်ပြီး ယမင်းစောက်ပတ်ကို သူ့လီးနှင့် ယဉ်ပါးအောင်ပြုကာ ယမင်းပေါင်နှစ်ဖက်ကိုပါ သူ့ပုခုံး တစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ တင်ထမ်းလိုက်ရင်း သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေပင့်မ၍ ဆွဲယူပြီး နောက်ထပ် အချက်သုံးလေးဆယ်မက ဖိလိုးပစ်လိုက်ပြန်ပါသည်။

"အ အ ကောင်း ကောင်းတယ် … ကို ထူး ဆောင့် တအားဆောင့် အားအ ရှီး …ကောင်းလိုက်တာနော် ယမင်းစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပြည့်နေတာပဲ သူ့လီးက အရမ်းကြီးတယ် "

"ဦးထွန်းမြတ်လီးရော မကြီးဘူးလား "

"တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီပဲ ဘယ်သူပိုကြီးလဲ တိုင်းကြည့်မှ သိမယ် လီးတွေက ဆေးလီးတွေလား မသိဘူး ဟွန်း ခံရတဲ့လူတော့ သေမှာပဲ  "

"လီးကြီးလို့ မတော်တဲ့ စောက်ပတ်မှမရှိတာ ကလေးရယ် ဟင်း ဟင်း "

"ကဲပါ လိုး မှာဖြင့်လိုး သေအောင်လိုး …ယမင်း အထဲမှာ ရွစိရွစိဖြစ်နေပြီ "

ကိုဘထူးလည်း ယမင်းဆန္ဒကို လိုက်လျောပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန်ပင် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်လေသည်။ ယမင်းပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးတင်လိုးခြင်းက သူ့လီးကိုအဝင်ပိုနက်စေပြီး လီးကအရင်းခိုက်ကာ သူမစောက်ပတ်ကို အစွမ်းကုန်ထည့်မွှေပေးသလိုဖြစ်နေတာမို့ သူ့အတွက်သာမက ယမင်းအတွက်ပါ အကောင်းပေါ်အကောင်းဆင့် နေစေပြီး ကာမစည်းစိမ်ကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ရရှိစေပါသည်။

ယမင်းစောက်ပတ်က စောက်ရည်များ အဆက်မပြတ်ထွက်နေတာမို့လည်း လီးအဝင်အထွက်ပြုလိုက်တိုင်းမှာ တဘုတ်ဘုတ်တဗွပ်ဗွပ် တဇွပ်ဇွပ်မြည်သံများက အခန်းအလယ်မှာ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရထွက်ပေါ်နေသည်။

ကိုဘထူး တစ်ချက်ချင်းမှန်မှန်လိုးပေးလိုက်ရင်း မိနစ်လေးဆယ်လောက်ကြာတော့ ယမင်းကိုယ်လုံးလေး ကော့ပျံကြွတက်လာရပြီး ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိသွေးကြောတွေ ပေါက်ကွဲထွက်မတတ် တဖျင်းဖျင်းနှင့်မရိုးမရွကြီး ဖြစ်ပေါ်ခံစားလာခဲ့ရကာ …

"အစ်ကိုထူး  ဆောင့် မြန်မြန်ဆောင့် ဆောင့်ပေး ယ မင်း ပြီး တော့မယ် …မြန်မြန် အ  အား အား … "

ဆိုပြီး သူမခါးလေးကို ကော့ကာကြွကာနှင့် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများက ကိုဘထူးလီးကိုတအားဖျစ်ဆွဲ ညှစ်ယူလိုက်ရင်း ကာမပန်းတိုင်ကို ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်ရှိသွားရလေသည်။ ကိုဘထူးလည်း အပျိုစောက်ပတ်လိုဖြစ်နေသော ယမင်းကို ကြာကြာမလိုးနိုင်တော့ဘဲ အချက်သုံးဆယ်ခန့် ဒလကြမ်း မွှေ့လိုးအပြီးမှာ သူ့လီးထိပ်မှ လရည်များကို ယမင်းစောက်ခေါင်းကလေးထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် ပန်းထုတ်လိုက်ရ လေတော့သည်။

ဘထူး ခဏနားစဉ်မှာ တင်မောင်ကျော်က ယမင်းကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ၍ ခွေးလိုးလိုးသည်။ တင်မောင်ကျော်လီးလည်း ကြီးမားလွန်းလှ၍ ယမင်းစောက်ပတ် အာတာကွဲကလေးမှာ သူ့လိုးချက်များ အောက်မှာ နှုတ်ခမ်းတစ်လန်ပန်းတစ်လန်ဆိုသလို ပြဲပြဲလန်၍ပင် သွားရလေတော့သည်။ သူလိုးသမျှကို ကုန်းရုန်းခံရင်းက ယမင်းတစ်ယောက် ဦးစောနိုင်ကြီးရဲ့ လီးဒစ်ပြဲကြီးကို သူ့အလိုကျ စုပ်ပေးနေရသေးသည်။

ဦးစောနိုင်လည်း ယမင်းကို လိုးချင်ဇောနှင့် လီးက အပြတ်တောင်နေပြီဖြစ်သည်။

တင်မောင်ကျော်က ယမင်းကို စောက်ပတ်တစ်ချီလိုးပြီး ယမင်းကာမအဆိပ်တက်၍ တစ်ချီပြီးချိန်မှာ သူကမပြီးအောင်ထိန်းထားနိုင်ပြီး ယမင်းက ဦးစောနိုင်နှင့်စခန်းသွားကြစဉ်မှာ ယမင်းကို ဦးစောနိုင်၏ အပေါ်စီးကနေ လိုးခိုင်းလိုက်ရင်း သူကမူ ယမင်းအနောက်မှနေ၍ ယမင်း၏ဖင်စအိုကို လိုးပေးနေပြန်လေသည်။

ယမင်းလည်း ဦးစောနိုင်အပေါ်ကနေ မြင်းစီးသလို ဖင်ကြီးကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ကာ ဖိဆောင့်လိုးရင်း တစ်ဖက်ကလည်း တင်မောင်ကျော်က သူမဖင်စအိုကို အသည်းအသန်ဆောင့်လိုးနေမှုကို အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် ခါးစည်းခံစားနေပေသည်။ နာရီဝက်လောက်ကြာအောင် ဖင်လိုးပြီးမှ တင်မောင်ကျော်လည်း ယမင်း၏ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ပေါ်သို့ သူ့လရည်တွေကို ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်လေသည်။

ယမင်းက ဦးစောနိုင်လီးကြီးကို အပေါ်စီးကနေ ဆက်လက်လိုးဆောင့်ပေးနေသည်။

သူမအနေနှင့်လည်း တင်မောင်ကျော်စောက်ပတ်လိုးစဉ်ကရော ဖင်လိုးစဉ်ကပါ တစ်ချီစီလောက်ပြီးခဲ့ရပြီး ယခုတဖန် ဦးစောနိုင်လီးကို အပေါ်ကဆောင့်လိုးပေးနေချိန်မှာလည်း ကာမမီးတွေ အဆက်မပြတ် တောက်လောင်ဝါးမျိုခြင်းကို ခံနေရကာ စောက်ရည်များ ထိန်းမရသိမ်းမရအောင်ပင် ထွက်ကျလာခဲ့ရပြန်ပြီ ဖြစ်သည်။

နောက်ထပ်မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် လိုးဆောင့်လိုက်ရာက နှစ်ယောက်သား စောက်ရည်ရော လရည်များပါ ပြိုင်တူ ပန်းထွက်သွားခဲ့ရလေသည်။

ယမင်းတစ်ယောက် အခန်းထဲမှာ နေ့တစ်ဝက်လောက် အချိန်ကုန်သွားသည်။ ကိုဘထူး တင်မောင်ကျော်နှင့် ဦးစောနိုင်တို့ သုံးယောက် တစ်လှည့်စီ သူမကို အားပါးတရ ဆော်လိုက်ကြရင်း သင်းသင်းတစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲကိုရောက်ရှိလာချိန်အထိ ယမင်းအနေနှင့် လီးသုံးချောင်းစလုံးကို သူမ၏ စောက်ပတ်ရော ဖင်နှင့် ပါးစပ်ပါမကျန် ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံ၍ တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း သုက်ရည်အလိမ်းလိမ်း ပေလူးလျှက် ရှိနေလေပြီ။

သင်းသင်းရောက်လာမှ သူမအနားယူချိန်ရပြီး အခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကိုယ်လက်ဆေးကြောသန့်စင်ပြီး ပြန်လာတော့ ဦးထွန်းမြတ်က သူမကိုအသင့်ပင် စောင့်ကြိုနေတာကို တွေ့ရပါသည်။ ယမင်းလည်း သူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ နောက်တဖန် ဝင်ရောက်ရပြန်လေသည်။

သည်လိုနှင့် …

ဦးထွန်းမြတ်၏ ဂေဟာငယ်လေးထဲမှာ သင်းသင်းနှင့်ယမင်းတို့နှစ်ယောက်သား ရင်ဖိုလှိုက်မောဖွယ်ရာ အချိန်တွေကို ပုရိသလေးယောက်တို့ရဲ့အလယ်မှာ ပျော်ပျော်ကြီး ကုန်လွန်လိုက်ကြပါသည်။

ဦးထွန်းမြတ်က ယမင်းကို သူ့ကတိအတိုင်း မုန့်ဖိုးငွေ ၅ သိန်း ထုတ်ပေးသည်။ သူအလိုရှိသည့် အချိန်တွင် ယမင်းတစ်ယောက်တည်း သီးသန့် ထပ်မံခေါ်ယူမည်ဖြစ်ကြောင်းကိုလည်း မှာကြားလိုက်သေးသည်။

သူ့အိမ်ကနေပြန်လာတော့ သင်းသင်းရော ယမင်းပါ နှစ်ယောက်သား သုံးလေးရက်လောက်အထိ လမ်းတောင် ကောင်းကောင်း မလျှောက်နိုင်ကြဘဲ အခန်းအောင်း၍ အနားယူလိုက်ကြပေသည်။

ရက်သတ္တ တစ်ပတ်အတွင်းမှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းအိမ်မှာ အပြောင်းအလဲတွေ အတော်ပင် ဖြစ်လို့ သွားရလေသည်။ မြို့ထဲဖက်က ကြိတ်ဝိုင်းတစ်ဝိုင်းကို ရဲဖမ်းသည့်အထဲမှာ ဒေါ်ခင်ဝင်း ဆိတ်ကြီးနှင့် ယမင်းတို့ အပြေးကောင်း၍ လွတ်ခဲ့ပေမယ့် ဒေါ်ခင်ဝင်း ငွေကြေးတော်တော်များများ ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည်။ ရဲဖမ်းသည့်အထဲမှာ ပါသွားခဲ့ရသည်။

ဒီအတွက် တာဝန်ခံထားသူဆိုသော ဦးမြအောင်ဆိုသူနှင့် ဒေါ်ခင်ဝင်း ဆိတ်ကြီးတို့ အချေအတင်ဖြစ်လိုက်ကြ သေးသည်။ အချင်းချင်းမပြေလည် အဝေအစားမတည့်ရာကနေ အတိုင်အတောကလေးတွေပါလာပြီး နွားကွဲလျှင် ကျားဆွဲသည်ဆိုသည့် ဓမ္မတာအတိုင်းပင် ဒေါ်ခင်ဝင်းလုပ်ကိုင်နေသော နှစ်လုံးထီ သုံးလုံးထီ ကိစ္စတွေအထိပါ အမှုကပတ်လာရပြန်သည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်းက သင်းသင်းနှင့်ယမင်းကို လူခွဲပြီး အရှောင်ခိုင်းထားသည်။ သင်းသင်းကို ဆိတ်ကြီးကခေါ်သွားပြီး ယမင်းကျတော့ ကြိုတင်အစီအစဉ်ရှိသည့်အတိုင်း ယမင်း ယခင်အပတ်က သွားရောက်ခဲ့ဖူးသော ဦးထွန်းမြတ်၏ အပျော်အိမ်ကလေးဆီ ထပ်မံပို့ဆောင်ပေးလိုက်ကာ ဒေါ်ခင်ဝင်းလည်း တရားဝင်မဟုတ်သည့် လုပ်ငန်းတွေ ခေတ္တရပ်နားပြီး သူ့မိတ်ဆွေတစ်ယောက်နှင့်အတူ အထက်ဖက်ကို ခရီးရက်ရှည် ထွက်သွားလိုက်သည်။

ယမင်းတစ်ယောက် ရေငတ်တုန်း ရေတွင်းထဲ ကျသလိုပါပေ။

လောင်းကစားလုပ်ငန်းကိုလည်း သူမအနေနှင့် ယခင်ကတည်းက စိတ်ပါဝင်စားမှုရှိလှသူမဟုတ်ဘဲ မလွှဲမရှောင်သာ မိမိဘဝရပ်တည်ရေးအတွက် ဒေါ်ခင်ဝင်းစေခိုင်းသလို လုပ်ကိုင်ခဲ့ခြင်းသာဖြစ်ကာ ယခုလို မိမိနှင့် စိတ်တူသဘောတူ ချစ်ရည်တူမျှရှိလှသော ဦးထွန်းမြတ်နှင့် ဒုတိယအကြိမ် ထပ်မံဆုံတွေ့ခွင့်ရသဖြင့် ယမင်းတစ်ယောက် မိမိဝပ်ကျင်းကို ရှာဖွေတွေ့ရှိလိုက်ရသော ငုံးပေါက်မကလေးတစ်ကောင်လို ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်ဒုံးဒုံးချပြီး ဦးထွန်းမြတ်စိတ်တိုင်းကျ သူ့အလိုကိုလိုက်လျောခြင်းအားဖြင့် ရင်ခုန်စရာ အချိန်တွေကို ထိုက်ထိုက်တန်တန် ကုန်လွန်စေလိုက်တော့သည်။

ဦးထွန်းမြတ်လည်း သူမ၏နုနယ်ပျိမြစ်လွန်းသည့် အသွေးအသားအဆီအနှစ်တွေကို ဆက်လက်၍ ဝဝလင်လင် စားသုံးဝါးမျိုချင်သေးသူဖြစ်လေရာ သူမကို တစ်ဆောင်တစ်ယောင်ထားရှိပြီး သုံးဖို့စွဲဖို့ ငွေကြေးကအစ လိုလေသေးမရှိ ဖြည့်ဆည်းပေးထားကာ  သူကိုယ်တိုင်ရော သူ့မိတ်ဆွေတွေအတွက်ပါ ကာမသုခ အပြည့်အဝ ခံစားနိုင်ဖို့ စီစဉ်ထားလိုက်ပါသည်။

ရက်သတ္တပတ် တစ်ပတ်လျှင် လေးရက်ငါးရက်ခန့် ယမင်းအနေနှင့် ဦးထွန်းမြတ်နှင့်အပေါင်းအပါတစ်စု၏ ရမ္မက်လိုဘကို စွမ်းစွမ်းတမံဖြည့်ဆည်းပေးရသည်။

ဦးထွန်းမြတ်လည်း ပထမတစ်ကြိမ်တွေ့ဆုံစဉ်က ယမင်းအပေါ် အတွေ့အကြုံနုနယ်သောမိန်းကလေးတစ်ယောက်အနေနှင့် သားသမီးချင်းကိုယ်ချင်းစာနာပြီး သက်သက်ညှာညှာဆက်ဆံခဲ့သူဖြစ်သော်လည်း နောက်ပိုင်း ယမင်း၏ စိတ်နေသဘောထားကို ကောင်းကောင်းကြီး သဘောပေါက်နားလည်လာသူပီပီ ကာမဆက်ဆံချိန်မှာ အာသာပြင်းပြင်းနှင့် ယမင်း၏ ဒွါရနှစ်ပေါက်ကို အရှေ့ရောအနောက်ရော ပြင်းပြင်းထန်ထန် စိတ်ရှိလက်ရှိ ထင်တိုင်းကြဲ၍ ဆက်ဆံပြီး ဓမ္မတာမကျ သဘာဝလွန်ကဲသော နည်းလမ်းစုံတို့ဖြင့် နှစ်ဦးသား ပျော်ပျော်ပါးပါးကြီး ကာမသမုဒ္ဒရာထဲမှာ ကျင်လည်ကူးခတ်လျှက် အဆုံးမရှိ မျောပါနေမိကြလေတော့၏။

"နားပါဦးမည် …"

ပြီးပါပြီ။

စာရှုသူအပေါင်းကို လေးစားလျှက်

နရသူ