ပြီးတော့လဲ ပြီးတာပါဘဲ အပိုင်း ( ၄ )

 ပြီးတော့လဲ ပြီးတာပါဘဲ အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသူ - dobinpokhin

ဒုတိယနှစ် ကျောင်းဖွင့်တဲ့အခါ နေ့တဓူ၀ အမကြီးကိုဈေးပို့၊ဆိုင်ဝိုင်းခင်းပေးပြီးတာနဲ့ကျေင်းသွား၊ညနေကျေင်းကအပြန် အမကြီးဆီဝင်၊ဆိုင်ဝိုင်းသိမ်းပေးပြီး အမကြီးကိုပြန်ခေါ်လာ၊ဒါနဲ့ဘဲ တစ်နေ့တစ်နေ့အချိန်ကုန်နေတာ၊မောင်မောင် (၁၀)တန်းတုန်းကလဲ မတင်ရီတို့ ညီအမရယ်၊ဆရာမဒေါ်ထားထားရယ်ကို ဗျင်းနေရလို့တခြားသူနဲ့ရွယ်တူတန်းတူ ကျေင်းသူလေးတွေကို သတိမထားမိခဲ့ဘူးပါ၊တက္ကသိုလ်ရောက်တော့လဲ ဒေါ်မီးကွေနဲ့မညိမ်း ယောက္ခမနဲ့ချွေးမ၊ရီရီနဲ့နီနိညီအမနှစ်ယောက်တို့ကို ဝါးနေရလို့ တက္ကသိုလ်ကကောင်မလေးတွေကို စကားကောင်းကောင်းပြောဖူးတာ မဟုတ်ပါ၊အကြောင်းမသိတဲ့ မိန်းကလေးတွေက (အခြောက်တိုက် ဘဝင်မြင့်နေတဲ့ကောင်)၊ယောင်္ကျားသူငယ်ချင်းတချို့က(အကြောင်းမသိချင်က-အခြောက်များလား)၊ဘယ်သူတွေဘယ်လိုထင်ထင်၊မောင်မောင်ကတော့ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် နေတာ။

ဒုတိယနှစ်မှာ အပြောင်းအလဲက အမကြီးရဲ့အိမ်ထောင်ရေးပါ၊ကိုယ့်တောမြို့လေးမှာ နေတုန်းက ညီမငယ်နဲ့မောင်ငယ်ကို စောင့်ရှောက်ရမဲ့ ဝတ္တရားရှိလို့ အမကြီး အိမ်ထောင်ရေးကို စိတ်မကူးခဲ့ဘူး၊ဒီကြားထဲမှာ ညီမဖြစ်သူက(နောက်ရထားကျော်တက်သွားတယ်)၊အခု မြစ်ကြီးနားမှာဈေးရောင်းတဲ့အခါ ချစ်သူတွေ့လာတယ်၊သူ့ချစ်သူက ကုန်းလမ်းပို့ဆောင်ရေးညွှန်ကြားမှုဦးစီးဋ္ဌာနက ဒုဦးစီးမှုး၊လူပျို ကြီးဘဝနဲ့ဈေးဝယ်လာရင်းအပျိုကြိး လူပျို ကြိး ညှိသွားကြတာ၊အောင်သွယ်ကတော့ ဒေါ်မီးကွေပေါ့။

ဒေါ်မီးကွေက မောင်မောင်ကို သူ့သမီးမာလာနဲ့ ပေးစားဖို့ကြံထားတာ၊ဒါကြောင့် အမကြီးကို အရင်ဝင်ပူးတာ၊အမကြီးက အသက်(၂၅)နှစ်ကျော်၊ (၂၆)နှစ်ထဲရောက်နေလို့ အရွယ်တောင်လွန်နေပြီ၊ဒါတောင် အမကြီးလက်ထပ်ဖို့ကိစ္စ အကိုကြီးမပြောရဲလို့ ယောင်းမကိုအရင်ပြောရတာ၊ယောင်းမကမှတဆင့် အကိုကြီးကို အသိပေးရတာ၊အကိုကြီးက ဘာပြောမှာလဲ၊အရွယ်ရောက်ပြီးသား နှမကို။ဝါကျွတ်မှာ အမကြီးမင်္ဂလာဆောင်ပြီး သူ့ယောင်္ကျားရတဲ့ ဝန်ထမ်းအိမ်ယာကိုပြောင်းသွားတယ်၊ဒီတော့အမကြီးကို နေ့တဓူ၀ ဈေးပို့ ဈေးသိမ်းတဲ့အလုပ် လွတ်သွားတယ်။

အမကြီးနဲ့ဒေါ်မီးကွေက ဆိုင်ချင်းကပ်နေတာမို့နေ့တိုင်းနီးပါးပြောကြဆိုကြရင်း ဒေါ်မီးကွေပြောစကားကို အမကြီးနားယောင်လာပါတယ်၊မောင်မောင့်ကို 

"မာလာလေးက လှလိုက်တာကွယ်၊ချစ်စရာလေး၊မာလာလေးကို ယောင်းမတော်ရမယ်"

စသဖြင့် ပြောလာပါပြီ၊

"အမကြီးကလဲ၊မာလာက အသားလေးဖြူ တာဘဲရှိတာ၊ဒိလောက်မလှပါဘူး၊ပိန်ကပိန်သေး" 

မောင်မောင့်အပြောကို အမကြီးက

"မပိန်ပါဘူးဟယ်၊ကောင်မလေးက အခုမှ (၁၇)နှစ်ထဲရောက်ရုံရှိသေးတာ၊အပျို ပေါက်လေးကို၊နောက်တော့ ကိုယ်လုံးထွက်လာမှာပေါ့"

"ကျွန်တော်က ဖီဖီကို သဘောက ျနေတာ" 

တကယ်တမ်းပြောရရင် မာလာနဲ့စာရင် ဖီဖိကို မောင်မောင် ပိုသဘောကျတယ်၊မာလာရော၊ဖီဖီပါ နှစ်ယောက်လုံး အပိုလိုက်ပွဲ နှစ်ပွဲစီရှိနေတာ မှန်တယ်၊ဒါပေမဲ့ဒေါ်မီးကွေနဲ့စာရင် ရီရီက အများကြီးငယ်တယ်၊နောက်ပြီး လင်ရှိမယား ကြာခိုတာချင်းအတူတူ နီနီက မညိမ်းထက် အများကြိးတောင့်တယ်၊ဖြောင့်တယ်၊

"ဖီဖိက ရုပ်ကလဲမလှ၊ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ ဘဲဥပုံပါဟယ်၊လမ်းလျှောက်တာကလဲ ဘဲသွားနဲ့"

အမကြီးကတော့ သူသဘောမတူတဲ့ဖီဖီကို တချက်မျ အကောင်းမပြောပါဘူး၊

"ကဲပါ အမကြီးရယ်၊ကျွန်တော် မိန်းမယူဖို့ကလဲ အဝေးကြီးကျန်ပါသေးတယ်၊ဘွဲ့ရပြီး (၃)နှစ်လောက်နေမှ ယူမှာပါ၊မာလာကလဲ ကလေးသာသာ ရှိသေးတာပါ၊နောက်မှ ပြောကြတာပေါ့"

မိန်းမယူဖို့ အဝေးကြီးကျန်ပါသေးတယ်သာ ပြောတာ၊ဖြစ်ပြီးသားမိန်းမ(၄)ယောက်နဲ့ကတော့ မောင်မောင် ပုံမှန် ရှုတ်နေတာပါ၊အမကြီးဆိုင်သွားရင်း ဒေါ်မိးကွေနဲ့စကားပြောဖို့အခွင့်အလမ်းရှိနေတာ၊ဒေါ်မီးကွေကြီးက သူဆန္ဒပြင်းပြလာပြိဆိုရင်၊ညကျ အိမ်ကိုလာခဲ့ဖို့ချိန်းပါတယ်။

ထို့အတူ မောင်မောင် ဒေါ်မီးကွေကြီးကို ဖြုတ်ချင်ပြီဆိုလဲ ချိန်းပြီးသွားလိုက်တာပါဘဲ၊ဒါကလဲ မိုးတွင်းမှသာပါ၊အကိုကြိးမိုးတွင်း အလုပ်နားလို့မောင်မောင် ဟိုဒီ အကြောင်းပြ အပြင်ထွက်လို့ရတာ၊ဆောင်းခါ၊နွေခါ၊အကိုကြီးကားထွက်လို့ အိမ်မှာ မရှိတဲ့အခါ မရီးနဲ့တူ/တူမလေးတွေ စိတ်မချလို့မောင်မောင် ညဘယ်မှမထွက်ပါ၊ဒီတော့ စနေ၊တနင်္ဂနွေနေ့ မညိမ်းဈေးဆိုင် ခဏလာထိုင်ပေးချိန်၊ဒေါ်မီးကွေ အိမ်ပြန်ရေချိုးတဲ့အချိန်ချိန်းပြီး တွယ်ရတယ်၊မညိမ်းက မောင်မောင်နဲ့ထပ်တွေ့ချင်နေတာ၊မောင်မောင်က မတော်တဆ သူ့ယောင်္ကျားအိရှန် သိရင် ကွို င်မို့ရှောင်နေတာ။

"ကိုမောင်မောင်ရယ်၊က ျမပြောပြီးပြီဘဲ၊အိရှန်က မယားကို ဒိလောက် တန်ဖိုးမထားပါဘူးရှင်ရယ်၊ကြောက်မနေပါနဲ့"

"မတော်တဆ သိသွားရင်ခက်မယ် မညိမ်း၊ဒီလိုလုပ်၊မိုးကုန်လို့ ကိုအိရှန် ဖားကန့်တက်ပြိဆိုမှ တွေ့ရအောင်၊ဒါတောင် မညိမ်းအိမ်မှာ တွေ့လို့ဖြစ်မှာမဟုတ်ဖူး၊ဘေးအိမ်တွေ ရိပ်မိကုန်မယ်၊တခြားတစ်နေရာမှ ဖြစ်မယ် ( မိုးမပြို ဘူး၊ပြီု ခဲ့သော်)ဆိုသလို မောင်မောင် ကြို တင်ကာကွယ်မှုတွေလုပ်တာပါ၊

ရီရီနဲ့နီနီတို့ညီအမနှစ်ယောက်နဲ့တွေ့ဖို့က ပိုခက်တယ်၊နိနီက ယောင်္ကျားပြောင်းသွားလို့သူ့အမတွေနဲ့သွားနေတာ၊သူတို့အမေကြိးလဲရှိနေတာမို့ အိမ်သွားပြီး ကမြင်းကြောထဖို့ မဖြစ်၊ ဖီဖီ သိသွားရင်လဲ မကောင်းတတ်လို့၊နောက်ဆုံး မောင်မောင် ရှေ့မျက်နှာ နောက်ထားလို့ ယောက်ဖဖြစ်တဲ့ လူကို တိုးတိုးတိတ်တိတ် အကူအညီတောင်းရတယ်၊ယောက်ဖဖြစ်သူရတဲ့ဝန်ထမ်းအိမ်ယာက ဧရာရပ်ထဲမှာ၊ဝင်းခြံသီးခြားနဲ့၊ဧရာရပ်ကလဲ ဝန်ထမ်းအိမ်တွေချည်းဘဲမို့လူသွားလူလာ ရှင်းတယ်၊(ရည်းစားနဲ့ချိန်းတွေ့ချင်လို့ပါ ယောက်ဖကြီးရာ၊အမကြီး မသိပါစေနဲ့)

လို့ပြောတာနဲ့ ယောက်ဖကလဲ ကိုယ်ချင်းစာပြီး အိမ်သော့ပေးလိုက်တာ၊အမကြီးက တနေကုန် ဈေးထဲမှာလေ၊ဒါနဲ့ကျောင်းလစ်ပြိး ရီရီကို ခေါ်ကြိတ်တာ၊ရီရီကို ခေါ်ရတာကလွယ်တယ်၊သူနဲ့ဖိဖီက တစီးပွါးမို့ ဆိုင်ကို ညီအမနှစ်ယောက် တလှဲ့စီထိုင်ကြတာ၊ရီရီ သူ့ညိမကို ဘယ်လိုပြောထွက်လာသလဲတော့ မောင်မောင်မသိပါ၊မောင်မောင်နဲ့လက္ဘရည်ဆိုင်မှာချိန်းပြီး ဆိုင်ကယ်နဲ့တင်ခေါ်လာပါတယ်၊

"ဘယ်သူ့အိမ်လဲဟင်-မောင်" 

ဧရာရပ် ယောာက်ဖရဲ့ အိမ်ဝင်းခြံတံခါးသော့ဖွင့်ဝင်တာနဲ့ ရီရီကမေးပြီ၊

"အသိအိမ်ပါ အမရယ်"

"ဘယ်သူမှ မရှိကြဘူးလား"

"နေ့ခင်းရုံးသွားတယ်၊မရှိကြဘူး၊ကျွန်တော်တို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေလို့ရတယ်" 

မောင်မောင်ပြောရင်း ခြံတံခါးသော့ပြန်ပိတ်၊ဆိုင်ကယ်ကို နောက်ဖေးမီးဖိုခန်းထဲအထိ သွင်းလိုက်ပါတယ်၊အိမ်က အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းရှိတာ၊လင်မယားနှစ်ယောက်ထဲမို့ အခန်းတစ်ခန်း လွတ်နေတာ၊မောင်မောင်နဲ့ရီရီ အခန်းလွတ်ထဲမှာ ဖျာခင်း၊ဧည့်လာစောင်လာထားတဲ့ မွေ့ယာ၊အိပ်ရာခင်းတွေခင်းပြီး နှပ်ကြတော့တာ၊ညားဖူးပြိးသားဘဲလေ၊ထူးပြီး နှုးတာနှပ်တာမရှိ၊အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ရီရီက အပေါ်အင်္ကျီ ၊ဘရာစီယာချွတ်၊အတွင်းခံဘောင်းဘီချွတ်ပြီး ထဘီရင်လျားနဲ့နေတယ်၊မောင်မောင်ကလဲ အင်္ကျီ၊ ပုဆိုးချွတ် ပက်လက်လှန်ပြီး

"အမ အပေါ်ကနေ အရင်လိုးပေးလေ၊အမမောတော့မှ ကျွန်တော် အပေါ်ကနေပေးမယ်" 

ရီရီက ပိန်တဲ့လူမို့မောင်မောင် အပေါ်ကလိုးတဲ့အခါ ညှာလိုးနေရတာ၊တအားဆောင့်လိုးရင် ရီရိ မခံနိုင်တဲ့အပြင် ဖင်ပိန်လေးမို့ အရိုးစူးလို့လေ၊အပေါ်က မြင်းစီးတာကို ရီရီ ကျွမ်းတယ်၊လူကပိန်တော့ မမောတမ်း ဆောင့်ပေးနိုင်တယ်လေ၊ဒါကြောင့် ရီရီကို အရင်ဆုံး မြင်းစီးခိုင်းရတာ။

ရီရီ လီးကို လက်နဲ့ အရင်ဆုံးဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး အပေါ်အောက် ၃/၄ ချက် ဂွင်းတိုက်ပေးတယ်၊ပြိးမှ လီးကို ပါးစပ်နဲ့ငုံစုတ်ပေးပါတယ်၊ရီရီကလီးစုတ်တဲ့နေရာမှာ လီးကိုတပတ်ပြည့်တဲ့အထိ ဝိုက်ပြီးစုတ်ပေးတာ၊လီးတစ်ချောင်းလုံးကို အာခံတွင်းထဲဝင်အောင် ငုံပြီးစုတ်တဲ့အပြင် လီးဒစ်ပတ်လယ် မြောင်းကြားလေးတွေကို လ ျှာနဲ့ထိုးကလိပေးတာ၊ရီရီ လီးစုတ်နေတုန်း မောင်မောင်က ရီရီရဲ့ထဘီအထက်ဆင့်ကို ဖြေချပြီး နို့ပိန်လေးတွေကို ဆွဲဆုတ်နယ်ပေးပါတယ်၊ရီရီရဲ့နို့ပိန်လေးတွေမောင်မောင် ဆုတ်နယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ညှစ်ပေးပါတယ်။

လီးစုတ်တာ နဲနဲကြာသွားတဲ့ အခါ ရီရီ ထဘီကိုထချွတ်ပြီး မောင်မောင့်အပေါ်တက်ခွကာ လီးကိုလက်နဲ့ကိုင်၊စောက်ပပ်နဲ့တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးဖိသွင်းတာ လီးက စောက်ခေါင်းထဲကို တထစ်ချင်း အဆုံးထိ ဝင်သွားပါတော့တယ်၊လီးဝင်ပြိဆိုတာနဲ့ ရီရီ မောင်မောင့်ရင်ဘတ်ကို ထောက်ပြီးငယ်ငယ်တုန်းက စာမရလို့ ထိုင်ထ ဒဏ်ပေးခံရတဲ့ကျောင်းသူလေးလို တစ်-နှစ်-သုံး-လေး စိတ်ထဲကမှတ်ပြီး ဆောင့် ဆောင့်လိုးလိုက်တာ မောင်မောင်ခမြာ အောက်ကနေပြီး

"အာလာလာ-အာ-အမရာ-ဖြေးဖြေးဗျ၊ " 

ရီရီ အားပါးတရဆောင့်လိုးတာမို့ ရီရီရဲ့ဖင်ညှောင့်ရိုးက မောင်မောင့် ပေါင်ရင်းပေါ်ကိုဆောင့်က ျတာလေ၊နာတာပေါ့၊မောင်မောင် ရီရီရဲ့ခါးကို လက်နဲ့ထိန်းကိုင်ပေးပြီး အောက်ဘက်တအားပစ်မကျအောင် အပေါ်ပြန်မြျောက်ပေးရတယ်၊

"မဖြေးနိုင်ဘူးမောင်ရေ၊အမ ငတ်ပြတ်နေတာကြာပြီ၊အားရအောင်လိုးရမှာဘဲ" 

ရီရီပြောရင်း လိုးအားဆောင့်အားကို မလျော့၊မောင်မောင်ပြောမရအတူတူ ရီရီဆောင့်အား သက်သာရာဖြစ်ဖို့ ရီရီ့ခါးကိုကိုင်၊အပေါ်ကို ပြန်မြှောက်တင်ပေးပါတယ်၊ရီရီရဲ့အားပါတဲ့ အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးချက်တွေရယ်၊ဖင်ညှောင့်ရိုးဒဏ်မခံရအောင် အပေါ်ဘက်ကို ပြန်မြှောက်ပေးလို့စောက်ပပ်ထဲ လီးအဝင်နက်ပြီး ပွတ်တိုက်မှု တအားများလို့၊ခါတိုင်းနဲ့မတူ၊မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ လရည်တွေ တစိမ့်စိမ့်ထွက်ကုန်ပါတော့တယ်၊လရည်တွေတစိမ့်စိမ့် ထွက်ကျတာနဲ့လီးက တဖြေးဖြေး ပျော့ခွေကျသွားတာ၊ရီရီ ဆက်မဆောင့်နိုင်တော့တာနဲ့ ရပ်လိုက်ပြိး မောင်မောင့်အပေါ် မှောက်လဲသွားပါတော့တယ်။

စလိုးကတဲက ရီရီ အပေါ်ကနေ မနားတမ်းဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးတဲ့အတွက် မောင်မောင် ထိန်းမရဘဲ လရည်စိမ့်ထွက်သွားတာ ဘာဖီးလ်မှ မရလိုက်လို့မကျေနပ်ပါ၊ဒါကြောင့် ရီရီ ရေချိုးခန်းဝင်တဲ့အခါ လိုက်သွားပြီး

"တော်ကြာရင် ကျွန်တော် အပေါ်ကတက်လုပ်မယ်" 

ရီရီ မောင်မောင့်စကားကြားတဲ့အခါ ပြုံ းရယ်ပြီး

"လုပ်ပါတော်၊မောင့်စိတ်ကြို က်လုပ်၊ပက်လက်လှန်လုပ်လုပ်၊ဖင်ထောင်လုပ်လုပ်၊သဘော" 

ရီရီ ရေချိုးခန်းထဲ ဆောင့် ဆောင့်ထိုင် စောက်ပပ်ကို ဆပ်ပြာတိုက် ရေဆေးရင်းပြောပါတယ်၊မောင်မောင် နုတ်ခမ်းစူပြီး ရီရီဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်တာ၊ရီရီက ရေခွက်နဲ့ရေခပ်ပြီး လီးကိုဆေးကြောဆပ်ပြာတိုက်၊သန့်ရှင်းပေးပါတယ်၊မောင်မောင်က သူ့ထက်(၈)နှစ်လောက်ငယ်တာမို့အနွံနာခံတာပါ၊ရီရီ သူ့လီးကို လက်နဲ့ဆေးကြောသန့်စင်ပေးလို့ မောင်မောင် နဲနဲ စိတ်ကောက်ပြေသွားပါတယ်၊လီးတောင်တဲ့အခါ လိုးဖို့မိန်းမ(၄)ယောက်ရှိပေမဲ့ ရီရီက သူ့အတွက် အဆင်အပြေဆုံး၊မတော်တဆ ဘေးဘီကသိရင်တောင် (လင်မရှိတဲ့တခုလပ်နဲ့လူပျိုလေး-မို့-)အပြစ်မြင်ကြမှာမဟုတ်၊နီနီနဲ့မညိမ်းတို့ကျတော့ လင်ရှိမယားတွေမို့သိသွားရင်(ကြာခိုသမား-ကြွက်ပျင်း ဆိုပြီး)နံမည်ပျက်မယ်၊ကံမကောင်းရင်(မယားခိုးမှုနဲ့အဖမ်းခံရနိုင်တယ်)၊ဒါကြောင့် မညိမ်း တွေ့ချင်တယ်ပြောလဲ စိတ်မချရ မသွားဘူး၊ဒေါ်မီးကွေကြီးက လင်မရှိတဲ့မုဆိုးမပေမဲ့ အသက်အရွယ်ချင်းက သားအမိလိုဖြစ်နေတာ၊လူမြင်မကောင်း၊ရီရီကသာ သူ့အတွက် အဆင်အပြေဆုံး၊ပိန်တာကတော့ မတတ်နိုင်။

နှစ်ယောက်သားလှဲနေရာက မောင်မောင် ထထိုင်လိုက်ပြီး ရင်လျားထားတဲ့ထဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်၊ပြီး အစွပ်မရှိတဲ့ခေါင်းအုန်းကို ပုဆိုးနဲ့ပတ်လိုက်ပြီး ရီရီဖင်အောက်ခုပေးလိုက်တယ်၊ရီရီက ပိန်လို့အောက်ကခုခံမထားရင် ဖင်နဲ့အိပ်ရာကပ်နေပြီး လီးတောင်ထိုးသွင်းလို့ရမှာမဟုတ်၊ပုဆိုးမပတ်ဘဲ ဒီတိုင်းခုခံပြန်ရင် အရည်တွေစိုရွှဲပြိး ခေါင်းအုန်းညစ်ပေကုန်မယ်၊ရီရီက ခေါင်းအုန်းကို သူ့ဖင်နဲ့အံကိုက်နေရာပြင်ပြီးအိပ်လိုက်တယ်၊တခါထဲနဲ့ခြေထောက်နှစ်ဘက်ကိုဖြဲကား၊ဒူးနှစ်လုံးထောင်ပေးထားတာ၊ မောင်ချာတိတ် စိတ်ကောက်မှာစိုးလို့။

မောင်မောင် လီးကို စောက်ပပ်နဲ့တေ့ပြီး တခါထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တာ အဆုံးထိဝင်သွားတယ်၊ကလေးမွေးဖူးတာအတူတူ နီနီက အပေါက်ပြန်ချုပ်ထားလို့လိုးရတာ ကြပ်ကြပ်တဲတဲ စိးစီးပိုင်ပိုင်ရှိတယ်၊ရီရီအပေါက်က ကလေးမွေးပြိး ဘာမှမပြု မပြင် ဒီအတိုင်းမို့ အပေါက်ကျယ်နေတာ။

လိုးကာစတော်သေးတယ်၊လိုးရင်းအရည်ရွှဲလာရင်ဖြင့် ဇာတ်ပွဲထဲက လူပျက်တွေပြောသလို(ချော်တေလိုက်နေပါပြီကွာ၊မကောင်းတော့ပါဘူး၊ဖွယ်တယ်တယ်နဲ့)ဖြစ်နေတာပါ၊ရီရီနို့တွေက ငယ်ပြီးပြားချပ်နေတာ၊ရင်ဘတ်မှာကပ်နေတာ(ဟာသစာအုပ်ထဲဖတ်ဖူးသလို-မိန်းမနို့တွေက ကြက်ဥလောက်ရှိတယ်၊ကြက်ဥအလုံးမဟုတ်ဖူး၊အပြားလိုက်ကြော်ထားတဲ့ကြက်ဥ)။နို့ကိုင်ဖို့ ဖိးလ်မရှိတာနဲ့ ရီရီရဲ့ခါးကိုလက်နှစ်ဘက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်လီးကို တချက်ပြီးတချက် ဆောင့် ဆောင့်လိုးတော့တာပါဘဲ၊

"အင့်-အု-မောင်-ဖြေးဖြေး-အောင့်တယ်" 

မောင်မောင် ဆောင့်လိုးလိုက်တဲ့အခါ ရီရီဖင် အိပ်ရာပေါ် ပိပိ ကျသွားပြီး ဆီးစပ်ချင်း ဖိမိတာမို့အောင့်သွားတာပါ၊ရီရီက သူ့ခါးကိုကိုင်ထားတဲ့မောင်မောင်ရဲ့လက်နှစ်ဘက်ကို အားပြု ကိုင်ပြိး ဖင်လေး ကော့ ကော့ပေးရှာပါတယ်၊စောစောအချီ အောက်ကနေပေးရလို့ သက်လုံကောင်းနေတဲ့ မောင်မောင်က မနားတမ်း ဆောင့်လိုးနေတာလေ၊

"ပြွတ်-အင့်-ပတ်-ပြွတ်-အင့်-ပတ်"

အရည်ရွှဲတာရယ်၊စောက်ခေါင်းကျယ်တာရယ်မို့၊လိးဝင်တဲ့အခါ "ပြွတ် "အသံထွက်လာတာနဲ့တပြို င်နက် အောက်ကိူဖင်အိကျသွားလို့ရီရီပါးစပ်က "အင့် "လို့ထွက်လာတာ၊လီးပြန်နုတ်တဲ့အခါ ထွက်တဲ့အသံက 

"ပတ် "

"ပြွတ်-အင့်-ပတ်-ပြွတ်-အင့်-ပတ်"

"မောင်-ကောင်းတာတှာ-အာအာ-မောင့်-အီးဟီးဟီး" 

ရီရီရဲ့ ဘာမှန်းမသိတဲ့အသံတွေ၊စောစောက လရည်ထွက်ထားလို့ မောင်မောင် ဆောင့် ဆောင့်လိုးတာ ရီရီဆို အောက်မှာ လူးလိမ့်နေတာပါ၊ကောင်းတာကလဲလွန်ပါရော၊

"မောင်-ကောင်းရယ်-ချစ်တာကွာ-မောင်-ဆောင့်-တအား-ဆောင့်"

မောင်မောင် ဘယ်တုန်းကမှ ဒိလောက်ထိ ကြာကြာ မလိုးဖူးပါ၊အလွန်ဆုံးကြာလှ(၁၅)မိနစ်ပါ၊အခု မောင်မောင်လိုးနေတာ မိနစ်(၂၀)ရှိပြီ၊ဆောင့်လိုးရင်း ချွေးတွေစိုရွှဲလာသလို အမောလဲဖောက်စပြု ပြီ၊အောက်က ရီရီခမြာလဲ ပေါင်မှာ ချွေးစီးကြောင်းတွေနဲ့၊အော်ရင်း ကော့ရင်း ရီရီအသံမထွက်နိုင်တော့ဘဲ ပျော့ခွေသွားသလို မောင်မောင်လဲ ဆန့်တငင်ငင်နဲ့လရည်ထွက်ပြိး ရီရီဘေးမှာ လှဲအိပ်နေပါပြီ။

"မောင်-ရီရီပြောတာ ဘယ်နှယ်လဲ "

လိုးပြီးကြလို့ အမောပြေတဲ့အခါ ရီရီက အဆက်အစပ်မရှိ မေးလာတာ၊

"ဘာကိုပြောတာလဲ' မောင်မောင် နားမလည်၊

"ဖီဖီကို မကြို က်ဖူးလားမောင်ရယ်၊မောင့်ကို ဖီဖီနဲ့ပေးစားချင်ပါတယ်ဆို၊အဲဒါပြောတာ" 

ရီရီက စိတ်မရှည်သံနဲ့ပြောတာ၊

"ဖီဖီက ကျွန်တော့်ကို ကြို က်ဦးမှကိုး မရီရဲ့၊သူ့မှာလဲ ရည်းစား ရှိချင် ရှိနေမှာ"

"မရှီသေးပါဘူးဟယ်၊ငါသိတာပေါ့၊ဖီဖီက အခုမှ(၁၈)နှစ်ထဲ ဝင်ခါရှိသေးတာ" 

ရီရီက သူ့ညီမကို အမွမ်းတင်တယ်၊

"ဒါဆိုလဲ မရီဘဲ ဖီဖီကို ပြောလိုက်လေ၊ညိးကို မောင်မောင်က ချစ်နေလို့-ဆိုပြီးတော့"

"အံမယ်မယ်၊လူလယ်လေး၊ငါက ကြားထဲကပြောလို့ ဖြစ်ပါ့မလားဟဲ့၊မင်းကိုယ်တိုင်ပြောလေ၊တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဖြစ်ပြီး"

"ဟုတ်ပြီ၊ရတယ် မရီ၊ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် ဖိဖီကို ရည်းစားစကားပြောမယ်၊ရည်းစားဖြစ်ရင် ဒီအိမ်ခေါ်ပြီး----" 

မောင်မောင် စကားအဆုံးထိမပြောလိုက်ရ၊ရီရီက သူ့ဗိုက်ပြင်းကြောကို ဆွဲလိမ်လိုက်လို့ပါ၊

"အား-လာလာ-နာလိုက်တာ"

"နာ-နာ-ပြတ်အောင်ဆွဲမှာ၊သူများ အပျို နုနုထွတ်ထွတ်လေးကိုများ"

ဒိနောက်မှတော့ မောင်မောင် ဖီဖီကို ချစ်ရေးဆိုဖို့ လုံးပန်းရပါတယ်၊သိပ်ပြိးခက်ခက်ခဲခဲမရှိလှပါ၊ဈေးထဲသူတို့ဆိုင်ရောက်ပြီဆို ရီရီရော၊နီနီပါ သူ့မယားတွေမို့ဖိဖီနဲ့နှစ်ယောက်ထဲစကားပြောကြဖို့ဂွင်ဖန်ပေးပါတယ်၊ဥပမာ-လက္ဘရည်ဆိုင်နှစ်ယောက်ထဲ သွားကြတာမျိုး၊ခေတ်ကာလလူပျို လေးပီပီ မောင်မောင် ရည်းစားစာ ပေးမနေပါဘူး၊ဖိဖီကို ချစ်တယ်လို့ပြောလိုက်တာပါ၊ဖီဖီကလဲ သူ့အမတွေရဲ့(သဘောတူညီမှု မီးစိမ်း)ရပြီးသားမို့သိပ်အကြာကြီး မူယာမာယာ များမနေဘဲ(ချစ်တယ်)လက်ခံလိုက်တာပါ၊

ဖီဖီနဲ့ရည်းစားဖြစ်ပြိး ဘာဆို ဘာမှ မဘာရသေးခင် အတန်းတင်စာမေးပွဲအတွက် လုံးပန်းရ၊စာမေးပွဲပြီးလို့ ကျောင်းပိတ်ရက်တွေမှာလဲအကိုကြီးက နောက်ထပ် ကားတစ်စီး ထပ်ဆင်တာရယ်၊သူ့ညီကို ဘွဲ့ရပြီးရင် သူ့လုပ်ငန်းတချို့ကို ကြီးကြပ်ခိုင်းမယ်လို့ရည်ရွယ်တာရယ်မို့၊မောင်မောင် အကိုကြီးရဲ့ညွှန်ကြားချက်အတိုင်း ကားမောင်းသင်နေရတာနဲ့ အားကိုမအားတော့ပါ။

တတိယနှစ် ကျောင်းပြန်ဖွင့်၊မိုးကုန်ပွင့်လင်းရာသီအရောက်မှာ အကိုကြီး အိမ်မှာမနေရတော့ဘဲ ခရီးထွက်နေတာဘဲများပါတယ်၊အိမ်မှာအကိုကြီးမရှိလို့ မောင်မောင်ညဘက် ဘယ်မှမထွက်၊မရီးတစ်ယောက်ထဲ ကလေးတွေနဲ့မို့၊တနင်္လာ-သောကြာ ကျောင်းသွား/ကျောင်းပြန် အချိန်ကုန်ပါတယ်၊စနေတစ်ရက် အပြင်ထွက်တာ၊တနင်္ဂနွေနေ့မနက်ပိုင်း မရီး ဘုရားကျောင်းသွားလို့ အိမ်မှာ တူ/တူမတွေနဲ့ နေရတာ၊ရည်းစားဖြစ်ပြီး ဘာကိုမှ မဘာရသေးလို့ မောင်မောင် ဖီဖီနဲ့ နှစ်ယောက်ချင်းတွေ့ချင်နေတာ ဖီဖီက ဟိုအကြောင်းပြ၊ဒီအကြောင်းပြ ငြင်းတာ၊ရီရီကိုခေါ်ဘူးတဲ့ ဧရာရပ် အမကြီးအိမ်ကို(သူများတွေ တွေ့သွားမယ်)လဲ မလိုက်ရဲလို့ပြောနေတာပါ၊ဒီအချိန် အခွင့်အရေးတစ်ခုရလာတာ၊နီနီနဲ့ကလေးနှစ်ယောက် မိုးညှင်း သူ့ယောင်္ကျားနောက် ခဏ လိုက်သွားတဲ့အချိန်၊သူတို့အမေကြီး တရားစခန်းဝင်နေတဲ့အချိန်၊စနေနေ့မှာ(ဖီဖီကို ဈေးမခေါ်ဘဲ အိမ်မှာထားပေးခဲ့မယ်၊တွေ့ကြပေါ့)ရီရီ ခွင့်ပြု တာနဲ့တွေ့ကြပါတယ်။

မောင်မောင်က ဒီအချိန် sex နဲ့ပတ်သက်လို့ လူလယ်ပတ်ကားဖြစ်နေပြီ၊ဖီဖီနဲ့တွေ့မယ်ဆိုကတဲက လိုအပ်တဲ့အဆင့်မြင့်ကာကွယ်ဆေးဝယ်ထားပြီးပြီ၊ဖီဖီတို့က အိမ်ငှားနေတာ၊မြစ်ကြီးနားထုံးစံ၊နှစ်ထပ်အိမ်အောက်ထပ်၊အပေါ်ထပ်က အိမ်ရှင်နေတာ၊အိမ်ရှင်မုဆိုးမသားအမိကလဲဈေးထဲမှာ အထည်ရောင်းတာမို့၊နေ့ခင်းဘက် အိမ်မှာမရှိဘူး၊အိမ်ရှင်ကလဲ ယောင်္ကျားသားမရှိလို့၊အိမ်ငှားကိုလဲ ယောင်္ကျားမပါတဲ့ရီရီတို့ကိုငှားတာ၊

ဝင် ဝင်ချင်း အိမ်ရှေ့ခန်းက သူတို့အမေကြီးအိပ်ပုံရတယ်၊ကုတင်တစ်လုံးတွေ့ရပေမဲ့ အိပ်ရာခင်း မထား၊အလယ်ခန်းမှာ နှစ်ယောက်အိပ်ကွပ်ပျစ်ကြမ်းပေါ် မွေ့ယာခင်းထားတာတွေ့လို့ ရီရီနဲ့ဖီဖီအိပ်ရာဆိုတာ သိတယ်၊မီးဖိုခန်းနဲ့ကပ်ရက်က နီနီနဲ့သူ့ကလေးတွေ အိပ်ကြတာပါ၊အစတော့ အိမ်ရှေ့ခန်း ဆက်တီခုံတွေပေါ်မှာဘဲ ထိုင်ပေါ့၊(လူပျို လက် ဝက်မြီး-တဲ့)၊မောင်မောင်လူပျို ရိုင်းမှ မဟုတ်တာ ၊ဝက်မြီးထက်ဆိုးတဲ့ဆင်နှာမောင်း-လက်တွေ ဖီဖီရဲ့ဟိုဟာကိုင်၊ဒီဟာရစ်ပတ် လုပ်နေတာ၊

"ဟာ၊ကိုနော်၊ဘာမှန်းလဲမသိဘူး၊လက်ကလဲ သရမ်းလိုက်တာ" 

ဖီဖိ ပထမတော့ မောင်မောင့်လက်တွေကို ဖယ်ချ၊ပုတ်ထုတ်လုပ်တာ၊

"ဖီဖီကလဲကွာ၊အင်တာနက်ခေတ်ကြီးထဲမှာ ရတနာပုံ မန္တလေးခေတ် နန်းတွင်းအပျို တော် လုပ်မနေစမ်းပါနဲ့"

 မောင်မောင်က ဇွတ်ဖက်ရင်းပြောတာ၊ဖီဖီတို့ညီအမတွေက မန္တလေးသူတွေ၊နီနီယောက်က ျ ား မြစ်ကြီးနားပြောင်းရတာနဲ့အကုန်ပြောင်းလာကြတာ၊

"အင်တာနက်က အင်တာနက်ဘဲ ကို၊လင်မယားမှ မဟုတ်တာ၊ဒီလောက်ထိတော့ မလုပ်ပါနဲ့" 

ဖီဖီ ဘာပြောပြော နားမထောင်ချင်၊

"ကို ပြောမယ်၊ကိုရော ဖီဖီရော အသက်(၂၀)စီ ရှိနေကြပြီ၊အရွယ်ရောက်ပြီးနေတဲ့လူတွေ၊အခု လက်ထပ်မယ်ဆို လက်ထပ်လို့ရတယ်၊ကို့ဘက်က ကန့်ကွက်မဲ့လူ မရှိဘူး၊ဖီဖီဘက်ကသာ"  

မောင်မောင် ဒေါနဲ့မာန်နဲ့ပြောတာမို့ ဖီဖီ လေသံပျော့လာတယ်၊

"ဖိဖိဘက်က ဘယ်သူ ပြောမှာလဲ ကို၊အမတွေ သဘောတူပြိးသားဘဲ"

"ဒါကိုပြောနေတာ၊နှစ်ဘက်လုံး ပြောမဲ့လူမရှိဘူး၊ဘယ်အချိန် လက်ထပ် ထပ် ရနေတာ၊ဒါကို ဖီဖီက ချစ်သူတွေ မဟုတ်သလိုဘဲ" 

မောင်မောင်စိတ်ဆိုးတော့လဲ ဖီဖီ မနေနိုင်ပါ၊

"စိတ်ဆိုးတယ်ပေါ့၊ဟုတ်၊ဆိုးပါနဲ့ ကိုရယ်၊ကို့သဘော၊ပြောတော့ဘူး"

မောင်မောင်လိုချင်တာ ဒါဘဲ၊အိမ်ရှေ့တံခါးထပိတ်၊ဖီဖီ့လက်ကိုဆွဲပြီး အလယ်ခန်း ကွပ်ပျစ်ပေါ် ခေါ်လာခဲ့တယ်၊ကွပ်ပျစ်ပေါ် ထိုင်မိ မိချင်းမောင်မောင် ဖီဖီကို ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်း၊ကျောကိုဖက်ပြီး နုတ်ခမ်းတွေကို ငုံပြိး ကစ်စုတ်ပေးပါတော့တယ်၊

"အွတ်-ဖု-ဖူး" 

ဖီဖီ အသက်ရှု မရသလို ဖြစ်ပြီး မောင်မောင့်ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားပါတယ်၊မောင်မောင် နုတ်ခမ်းကို ခဏလွှတ်ပေးပြီး

"အသက်ရှုအောင့်ထား"

ပြောရင်း ဖီဖီ ပါးစပ်ထဲ လျှထိုးသွင်း၊ဟိုမွှေဒီမွှေလုပ်ပါတယ်၊ဖီဖီ မောင်မောင်ရဲ့ကျောကိုဖက်ထားပြီး တွန့်လိမ်နေပါတယ်၊မောင်မောင် ပါးစပ်ချင်းတေ့နမ်းနေရင်း လက်နှစ်ဘက်က ဖီဖီဖင်တုန်း ၂ ခြမ်းကို ပွတ်ချေပေးနေတာ၊ပါးစပ်ချင်းထိနေလို့ ဖီဖိ စကားမပြောနိုင်ပေမဲ့ မောင်မောင့်ရင်ကို တွန်းနေတာ၊မိန်းမနဲ့ယောင်္ကျား အားချင်းမမျှလို့ တွန်းလို့မရဖြစ်နေတာ၊

"ဖီဖီ၊ ဘာမှ မပြောနဲ့တော့၊ရည်းစားဖြစ်တာ ကြာပြီ၊ ခွင့်ပေး" 

မောင်မောင် ဖီဖိကို ဖက်ထားရာက အိပ်ရာပေါ် လှဲသိပ်ပေးလိုက်တယ်၊ဖီဖီ ဘာလုပ်တော့မယ်ဆိုတာ သိတယ်၊ဒါပေမဲ့ မငြင်းချင်တော့ဘူး၊ကို ပြောသလို အသက်တွေကလဲ(၂၀)ရှိပြီ၊သူကိုယ်တိုင် အတွေ့မှာ သာယာနေပြီ၊ဒါကြောင့်မို့ ဖီဖီ အသာဘဲ အိပ်ရာပေါ် ငြိမ်နေလိုက်တယ်၊မောင်မောင် ဖီဖီရဲ့အပေါ်အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို တလုံးချင်း ဖြုတ်တယ်၊ဖီဖီဝတ်ထားတာက ယောင်္ကျားဝတ်ရှပ်မို့၊ကြယ်သီးဖြု တ်ရတာ မြန်တယ်၊ ကြယ်သီးအားလုံးပြု တ်သွားတဲ့အခါ မောင်မောင် အင်္ကျီကို ဘေးဆွဲပြီး ဘော်လီဂျိတ်တွေကို ဖြုတ်လိုက်တယ်၊ဖီဖီဝတ်ထားတဲ့ဘော်လီအင်္ကျီက ဂျိတ်တွေများနေတာ၊တော်တော်နဲ့ဖြု တ်မရလို့ ဖီဖီ အိပ်နေရာက ထထိုင်ပေးတယ်၊အပျို မို့ မောင်မောင် ဘော်လီမချွတ်ဘဲ နို့ပေါ်ရုံ အပေါ်ဘက် ပင့်ပေးပါတယ်၊ဖီဖီရဲ့နို့တွေက ရင့်ကာစ ရှောက်ပန်းသီးအရွယ်ရှိပါတယ်၊သူ့အမ နီနီရဲ့နို့အရွယ်လောက် မကြိးပါ၊ဖီဖီနို့က တင်းတင်းရင်းရင်းရှိနေပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေက လက်သန်းလုံးသာသာရှိပြီး နီရဲနေတာပါ၊မောင်မောင် ကုန်းပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပါးစပ်နဲ့တပြွတ်ပြွတ်မည်အောင် စို့လိုက်ပါတယ်၊

"အာ-ကိုရယ်၊ဘာတွေလဲကွယ်၊မဟုတ်တာတွေ" 

 ဖီဖီ အိပ်ရာပေါ်ကနေ ကော့လိမ်လာပြီး မောင်မောင့်ဆံပင်တွေကို ဆုတ်ဆွဲနေပါတယ်၊နို့စို့နေတာမို့ ဖီဖီနို့သီးခေါင်းလေးတွေ မူလထက် စူထွက်လာသလို နို့သီးခေါင်းပတ်လယ် ပန်းရောင်အဝိုင်းလေးတွေပေါ်မှာ ဗြု တ်သိးလေးတွေဖြစ်လာပါတယ်၊ မောင်မောင် အရင်မိန်းမတွေတုန်းက ဒါမျို းမမြင်ဖူးလို့အံ့သြပြီး အသေအချာ ကြည့်ပါတယ်၊ဖိဖီက

"ကို-ဘာတွေလဲကွာ၊ဘာကြည့်တာလဲလို့၊ရှက်တယ်"

ဖီဖီ မောင်မောင့်လယ်ဂုတ်ကို ဆွဲယူပြီး သူ့ရင်အုံပေါ်တင်ထားပါတယ်၊

"ကဲပါ၊မကြည့်တော့ပါဘူး၊လွှတ်ပါဦး" 

မောင်မောင် ဖီဖီလက်ကို အသာဖယ်၊ဖိဖီအပေါ်က ဆင်းလိုက်ပြီး ဖီဖီ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲယူထဘီကို ခါးအထိ လှန်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်၊

"အိုး-ကို-မပြောမဆို" 

ဖီဖီ ကမန်းကတန်း ထဘီကို ပြန်ဆွဲဖုံးတာ၊မရတော့ပါ၊မောင်မောင်က ဖီဖီ့လက်တွေကို ချု ပ်ကိုင်လိုက်ပြီး

"ဖီဖီ၊ကို ပြောပြီးပြီလေ၊ကိုတို့နှစ်ယောက် ကလေးတွေ မဟုတ်ကြတော့ဘူး၊အချစ်ရဲ့အရသာ ခံစားနိုင်တဲ့အရွယ်တွေ"  

မောင်မောင်ပြောပြီးတာနဲ့ဖီဖီရဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတော့တယ်၊ဘောင်းဘီဆွဲချွတ်တာနဲ့ ဖီဖိ သူ့မျက်နှာကို လက်နဲ့အုပ်လိုက်ပါတယ်၊ဖီဖီရဲ့စောက်ဖုတ်က နီကြင်ကြင်အမွေးမတိုမရှည် ကျိုးတိုး ကျဲကျဲပေါက်နေတာပါ၊စောက်ဖုတ်အသားရောင်က ညို မဲမဲပါ၊မောင်မောင် ဝတ်ထားတဲ့ပုဆိုးနဲ့အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်ပါတယ်၊ပြီးတာနဲ့ ယူလာတဲ့ဆေးထုတ်က ခဲပတ်ကိုဖြဲ၊ဆေးလုံးကိုယူ၊တံတွေးထွေးလိုက်ပြီး ၊စောက်ပပ်နခမ်းသားနှစ်ခုကို ဆွဲဖြဲလိုက်ကာ ဆေးပြားကို စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထဲ့ပေးလိုက်ပါတယ်။

"ကို၊ဘာတွေလဲ-ဟင်" 

စောက်ပပ်ကိုဖြဲ၊စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ထဲ့ပြိး ဆေးပြားထဲ့လိုက်တာ ဖိဖီသိတယ်၊ဒါကြောင့်မေးတာ၊

"ကိုယ်ဝန်တားဆေး ထဲ့တာပါ"

" အင်-ကိုကလဲ၊ရှက်စရာ" 

ဖီဖီ ဒိထက်ဘာပြောရဦးမည်လဲ၊ပွဲက ဇာတ်ရှိန် အမြင့်ဆုံးရောက်နေပြီ၊ ၊ မိန်းမစောက်ခေါင်းထဲ မလိုးခင် ကြို တင်ထဲ့ရတဲ့ဆေးကို တမင်ဝယ်လာတာ၊မတော်လို့ ဖိဖီက လိုးပြိးမှသောက်ရတဲ့အီးစိးတူးဆေးကိုမသောက်ချင်ပါဘူးငြင်းရင် ခက်မယ်၊ဖီဖီကို လိုးတာကဟုတ်တယ်၊ဗိုက်ကြီးလို့မဖြစ်သေး၊ကျောင်းပြီးသေးတာမဟုတ်၊ကျောင်းပြီးရင်တောင်ချက်ချင်းလက်ထပ်ဖို့မကောင်း၊အကိုကြီးနဲ့မရီးကို အားနာပါတယ်၊ဒါကြောင့်ဆေးသုံးရတာ။

ဆေးအရည်ပျော်ချိန်စောင့်ရင်း မောင်မောင် စောက်ပပ်ကိုဖြဲ၊ကုလားပဲခြမ်းလေးလောက်ရှိတဲ့ စောက်စိလေးကို လက်နဲ့ပွတ်ချေနေတာ ဖီဖီဖင်ကြွတက်လာသလို စောက်ပပ်အဝမှာ အရေစိုလာပြီ၊စောက်ပပ်ကိုကလိနေရလို့ လီးကလဲ တောင်တက်နေပါပြီ၊မောင်မောင် လီးကို လက်နဲ့အသေအချာကိုင်၊စောက်ခေါင်းပေါက်ကို ကျန်လက်တစ်ဘက်က လက်မ လက်ညိုးနဲ့ဖြဲပေးထားပြိး လီးကိုတေ့ကာ အားနဲ့ဖိသွင်းလိုက်တာ

"အား-အား-အား-ကို-သေပြီ-နာတာ"

ဖီဖီ သေလုမျောပါး အော်တာပါ၊စောက်ခေါင်းထဲ ဒုတ်ချောင်းကြီးထိုးသွင်းလိုက်သလို ဖြစ်နေတာ၊ဖီဖီ ဒီနေ့ခေတ် မိန်းကလေးတစ်ယောက်၊sex ကိစ္စကို ကြားဖူး ဖတ်ဖူးထားတာပါ၊ပထမဆုံး အကြိမ် အတော်နာတယ်ဆိုတာ သိပြီးသားပါ၊ဒါပေမဲ့ ဒီလောက်ကြီးထိ နာလိမ့်မယ်လို့ ထင်မထားဘူးလေ၊အခုဟာက ကိုယ့်စေက်ပပ်လေး ကွဲသွားမလားတောင်မသိ၊ဖီဖီ ပေါင်တွေ တဇတ်ဇတ်တုန်နေတယ်၊

"နာတာ-ကွဲပြီနေမှာ"  

ဖီဖီ မျက်ရည်တွေ စီးထွက်လာတာ၊နာလို့လား၊အပျို ရည်ပျက်သွားတာ ဝမ်းနည်းလို့လား မသိ၊

"ဆောရီးကွာ၊ကို တောင်းပန်ပါတယ်၊နာလဲ ခဏပါ၊အောင့်ခံနော်" 

မောင်မောင် ဘာမှ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား မလုပ်သေးဘဲ ငြိမ်နေတယ်၊ဖီဖီ အော်မဲ့သာအော်တာ၊လီးက ဒစ်လောက်ဘဲ မြုတ်ဝင်နေတာ၊အပျို စစ်စစ်စောက်ခေါင်း ကျဉ်းသလားတော့မမေးနဲ့၊လီးဒစ်ကို ကြက်ပေါင်ကွင်းနဲ့ရစ်ပတ်ထားတဲ့အတိုင်းဘဲ၊မောင်မောင် အရင်လုပ်ခဲ့ဖူးတဲ့မိန်းမတွေ တစ်ယောက်မှ အပျို စစ်စစ် ပါမလာဘူးလေ၊မတင်ကြည်၊ဆရာမဒေါ်ထားထားတို့ လင်မရသေးတဲ့အပြို ကြီးတွေ၊သူတို့ကိုလိုးတုန်းကတော့(ကောင်းလိုက်တာ)ပေါ့၊အခုဖိဖီကို လိုးရမှ တကဲ့အပျို စစ်စစ်ရဲ့စောက်ခေါင်းဘယ်လောက်ကြပ်တယ်ဆိုတာ သိရတာ၊

မောင်မောင် လီးကို ဒီအတိုင်းထားရင်း ဖီဖီရဲ့ပေါင်နှစ်ဘက်ကို အသာဘေးကိုတွန်းထားပြီး ပေါင်ကြားကိုငုံ့ကြည့်တာ၊စောက်ပပ်နခမ်းသားနှစ်ဘက်က ဘေးကိုလန်ထွက်နေပြီး လီးဒစ်ဝင်နေတဲ့အတွက် နခမ်းသားတွေ နီရဲနေပါတယ်၊မောင်မောင် လီးဒစ်ဝင်နေရင်း ဖီဖီနို့သီးတွေကိုကုန်းစို့ပေးပါတယ်၊နီု့ကိုကုန်းစို့တဲ့အခါ စောက်ခေါင်းထဲ ဒစ်မြုတ်နေတဲ့လီးကို နှဲ့ပေးနေသလို ဖြစ်လို့

"အား-ကို-လုပ်နေနဲ့-နာပါတယ်ဆို" 

ဖီဖီကလဲအော်၊မောင်မောင်ကလဲ ကုန်းပြိးနို့စို့၊လီးက နှဲ့ပေးသလိုဖြစ်ပြီး၊စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲမှာအရည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်စိုရွှဲစ ပြု လာပါပြီ၊ဒါကိုသိလို့ မောင်မောင် မသိမသာ လီးကို အသာဘဲ တချက် ဖိသွင်းလိုက်တာ

"အ-အား-ကို-" 

ဖီဖီအော်ရင်း ဖင်ကော့တက်လာပါတယ်၊လီးက နောက်ထပ် လက်တဆစ်လောက် ပိုဝင်သွားတာပါ၊

"ဖီဖီ-ကြာရင် ဒိထက်နာနေမယ်၊ခဏဘဲနာမှာ၊အံကြိတ်ထား" 

မောင်မောင် ဖီဖီရဲ့ပေါင်နှစ်ဘက်ကို လက်နဲ့ကိုင်အားယူပြီး၊လီးကို တချက်ထဲဆောင့်လိုးလိုက်တာ

"အာလာလား-သေပြီ" 

ဖီဖီ တကိုယ်လုံး ကြွတက်လာတာပါ၊လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ခေါင်းထဲ ကျွံ ဝင်သွားသလို အဆုံးထိဝင်သွားတာ၊ဖီဖီနာတာလဲ မပြောနဲ့၊မိန်းမ (၆)ယောက်လိုးဖူးထားတဲ့ မောင်မောင့်လီးတောင် နာလာသလိုပါ၊

"ပြီးပြီ၊အဆုံးထိဝင်သွားပြီ၊ဒိထက် ပိုမနာတော့ဘူး၊" 

မောင်မောင်ပြောတော့မှ ဖီဖီ မျက်လုံးဖွင့်လာပြီး

"ဒီထက်နာရင်လဲ အသက်ထွက်ပြီဘဲ ကိုရယ်၊အခုလဲ နာနေသေးတယ်" 

ဖီဖီ ပြောရင်း မောင်မောင့်လက်ကိုကိုင်ထားတာ၊လီးအဆုံးဝင်တဲ့အခါ မောင်မောင် ရှေ့ဆက်ဘာမှမလုပ်သေးဘဲ ငြိမ်နေတာ၊စောက်ခေါင်းထဲလီးစိုက်ဝင်နေလို့ မနေတတ် မထိုင်တတ်ဖြစ်နေတဲ့ဖီဖီကသာသက်သာလို သက်သာငြား ဖင်ကိုလှုပ်ခါပေးနေတာ၊ဖင်လှုပ်တဲ့အတွက် ဝင်နေတဲ့လီးက စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဟိုဘက်နံရံထိလိုက်၊ဒီဘက်နံရံထိလိုက်ဖြစ်နေတာ၊ဖီဖီသာမသိတာ၊စောက်ခေါင်းပေါက်မှာက အရည်လိုက်လာပြီ၊စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ အရည်ရွှဲလာနေတာ မောင်မောင်သိလို့လီးကို နဲနဲလေးဆွဲနုတ်၊ပြန်သွင်းလုပ်ပေးနေတာ၊အရည် ပိုပိုများလာနေတယ်၊

"ဖီဖီ၊အခုကော နာနေသေးလား"

" တအားကြီးတော့နာမနေတော့ဘူး-ကို-နဲနဲတော့နေရခက်တယ်"

 ပထမဆုံး ပါကင်အဖောက်ခံရတာ ချက်ချင်းကြိး ဘယ်ပျောက်ပါ့မလဲ၊

"ဖြေးဖြေးချင်း ဆက်လိုးမယ်နော်" 

ပြောရင်း မောင်မောင် ဆောင့် ဆောင့်ထိုင်ပြီးလီးကို ပုံမှန် အနုတ်အသွင်းလုပ်ပေးပါတယ်၊

 "အင်း-ကို-အာ-ဖြေး-ကို" 

ဖီဖီ ပါးစပ်ကသာပြောတာ၊စောစောကလောက် မနာတော့ဘူး၊ခံနိုင်သွားပြီ၊ဒါကြောင့် မောင်မောင်လိုးပေးနေတဲ့လိုးချက်အတိုင်း ဖင်ကို မဝံ့မရဲ ကော့တင်ပေးပါတယ်၊သူဖတ်ဖူးထားတဲ့ ၁၈+စာအုပ်တွေထဲကအတိုင်း သတိရလာလို့ပါ၊ဖင်သာကော့တင်ပေးနေတာ၊မောင်မောင် သူ့ကို အထင်သေးသွားမှာကိုလဲ ကြောက်သေး၊(၁၀)ချက်လောက် ပုံမှန် လီးအသွင်းအထုတ်လုပ်လိုက်တဲ့အခါ လီးဝင်လမ်းကြောင်းက အရည်လိုက်ပြီးချောမွေ့သွားပြီ၊ဒါကြောင့် မောင်မောင် အရင်မိန်းမတွေကိုလိုးသလို ဖီဖီကို လိုးတော့တာပါ၊

"ဟင့်-အင်း-ကို-အို့-အိုး"

ဖီဖီ သူ့ဘဝမှာ မကြုံ ဖူးသေးတဲ့၊ဘာနဲ့မှမတူတဲ့၊အတွေ့အကြုံ သစ်ကိုရနေပါတယ်၊စထိုးတုန်းက မီးစကြီးနဲ့ထိုးထဲ့လိုက်သလိုမျိုး ပူစပ်ပူလောင် ခံစားရတဲ့စောက်ပပ်က အခုတော့လဲ သူငယ်ငယ်တုန်းက ကျောယားတဲ့အခါ အမေကကုတ်ပေးလို့ခံစားရတဲ့အရသာမျို းခံစားနေရတာပါ၊သူအသက် (၂၀)ရှိမှ စတင်ခံစားရတဲ့အရသာက အရင် ဘယ်လိုမှ မတွေးမိတဲ့အရာပါ၊

မောင်မောင် ဖင်ကိုရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်လုပ်ရင်း လိုးနေတာပါ၊အပျို လေးကိုလိုးရတာဖြစ်လို့အရင်ကလို အားနဲ့ဆောင့်လိုးတာတွေ မလုပ်ဘဲ ဖြေးဖြေးသက်သာ လိုးတာပါ၊ဒါပေမဲ့အရသာချင်းကကွာပါတယ်၊အရင်က လိုးနေတာကြာလို့အရည်ရွှဲစိုလာပြီဆိုရင် 

"ပလွတ်-ပြွတ်-ပလပ်"

အသံတွေထွက်လာပေမဲ့ အခု ဖီဖီနဲ့လိုးနေတာ အရည်ရွှဲလာပေမဲ့ အသံထွက်မလာပါ၊အဝင်အထွက်သာ ပိုချောမွေ့လာတာ၊တချက်မနားလိုးရတာမို့မြစ်ကြီးနားဆောင်းတွင်းမှာတောင် ချွေးတွေရွှဲနေပါပြီ၊ဖီဖီခမြာလဲကြာလာတော့ ပေါင်တွေတောင် ကွလာပါပြီ၊

"ကို-ညောင်းပြီလို့-တော်စို့" 

ဖီဖီပြောလာသလို မောင်မောင်လဲ ဒူးညောင်းလာပါပြီ၊ဒါကြောင့် ခပ်သွက်သွက် ဆက်တိုက်ဘဲ လီးကို အနုတ်အသွင်းလုပ်ပြီး လိုးပေးပါတော့တယ်၊ဖီဖီ ဘာစကားမှမပြောနိုင်၊မောင်မောင့်လက်ကိုကိုင်ကာ ဖင်လှုပ်ယမ်းကော့တင်နေတာပါ၊အရည်ထွက်ပြီးမောင်မောင်ငြိမ်က ျသွားတော့မှ ဖီဖီလဲ မလှုပ်မရှား မောပြီးငြိမ်သွားတာပါ၊အမောပြေလို့မောင်မောင် အပြင်ရေချိုးခန်းသွားရေဆေးတာ သူ့လီးထိပ်လေးတွေ ရေထိတဲ့အခါ စပ်ပူစပ်လောင်ဖြစ်ပြီးနာနေပါတယ်၊အရင်မိန်းမတွေနဲ့တုန်းက မဖြစ်ဖူးဘဲ အခုမှဖြစ်တာပါ၊ဖိဖီစောက်ခေါင်းကကျ ဉ်းလို့သူ့လီးထိပ်အရေပြားတွေ ပွန်းပြတ်သွားတယ်နဲ့တူပါရဲ့၊မောင်မောင်ရေဆေးပြီးအခန်းထဲပြန်ရောက်တဲ့အထိ ဖီဖီ အိပ်ရာကမထသေးပါ၊

"ဖိဖီ၊သွားရေဆေးလိုက်ဦး" 

မောင်မောင်ပြောတော့မှ

"အား၊အခုမှနာနေတာကိုရယ်၊စောစောကထက်တောင် နာလာတာ"

ဖိဖီပြောရင်းထ နောက်ဖေးရေချို းခန်းသွားရေဆေးပါတယ်၊စောက်ပပ်ကို ရေထိတဲ့အခါ စပ်နေတာပါ၊ဖီဖီစောက်ခေါင်းထဲလက်နှိုက်ပြီးရေဆေးတာ၊လက်မှာ သွေးစလေးတွေကပ်ပါလာတာ၊အပျို ရည်ပျက်လို့၊

"ရေဆေးတာ၊သွေးထွက်နေတာ၊ကို့ကိုတောင်ပြဦးမလို့ဟာ၊ရှက်လို့" 

ဖီဖီအပြောကို မောင်မောင်က

"ယုံပါတယ်ကွာ၊ဖိဖီက အပျို လေးဘဲဟာ၊သွေးထွက်မှာပေါ့"

ဒီနေ့ကတော့ ဖီဖီရဲ့အပျိုစင်ဘဝကို မောင်မောင် အဆုံးသတ်လိုက်တာဘဲဖြစ်ပါတယ်၊ဖီဖီကလဲ အစသာ အပျို မို့ဟန်ဆောင်နေတာ၊တကယ်တမ်းမောင်မောင်ဇွတ်တောင်းလာတော့လဲ ပေးလိုက်ပါတယ်၊သူ့အမတွေက မောင်မောင်နဲ့သဘောတူနေကြတာ၊မောင်မောင်အမကြီးက သူ့မောင်ကို ဒေါ်မီးကွေသမီးနဲ့သဘောတူနေတာကို ဖီဖီသိတယ်၊ဒါကြောင့် သူမလိုက်လျောရင် မောင်မောင် ဒေါ်မိးကွေသမီးဘက်ကို စိတ်လယ်သွားမှာစိုးလို့ပေးတာ၊ဒီနေ့က ဒီတချီပါဘဲ၊ဒုတိယအချီ စဉ်းတောင်မစဉ်းစားနိုင်ကြပါ၊မောင်မောင်ပြန်မယ်ပြောတော့ဖီဖီကဖက်ပြိးပြောတာ၊

"ဖိဖီ့ဘဝကို ကို့လက်ထဲ ဝကွက်အပ်လိုက်ပြီနော်"

မိန်းမတစ်ယောက်အဖို့ယောက်က ျ ားတစ်ယောက်နဲ့အတူအိပ်ပြီးရင် အရှက်ကုန်ပြီ၊သူ့အတွက် ဒီယောက်က ျားသာအရှင်သခင်၊ဖိဖီအတွက်သူ့ရဲ့အပျို ရည်ကို မောင်မောင့်ကိုပေးပြီးနောက်မှာ sex ကိစ္စ မဆန်းသလို၊မောင်မောင်နဲ့အတူနေဖြစ်ကြတယ်၊မောင်မောင်လဲ ဖီဖီနဲ့နေပြီးနောက်မှာ ဒေါ်မီးကွေတို့၊ရီရီတို့ကို တတ်နိုင်သလောက် ရှောင်လာပါတယ်၊ဒါပေမဲ့(မိန်းမဆိုတာ-ဆောင်းလေပမာညီ)ဆိုသလို မထင်မှတ်တဲ့အလှဲ့အပြောင်းလေးတွေက မဖိတ်ခေါ်ဘဲရောက်လာတာပါ။

ဒီဇင်ဘာခရစ္စမတ်ပွဲတော်ကာလ မရီးနဲ့သူ့ကလေးတွေ ဗန်းမော်ကို ခေတ္တပြန်ကြတယ်၊သူ့မိဘများ ရိုးရာပွဲလုပ်မှာမို့၊ဆွေမျိုးသားချင်းမောင်နှမတွေအကုန် ဆုံကြမဲ့ပွဲမို့ပါ၊အကိုကြီးတော့ လိုက်မသွား၊အကိုကြီးက ဒီလိုရာသီမှာ မအားပါ၊အိမ်မှာတစ်ယောက်ထဲကျန်ခဲ့တဲ့မောင်မောင်အကွက်ဘဲလေ၊ဖိဖီကိုအိမ်ခေါ်လာခဲ့တယ်၊ဖီဖီခမြာ(သမီးရည်းစားမက၊လင်မယားမကျ)ငြင်းမနေနိုင်ဘဲ ပါလာတာ၊မောင်မောင်နေတဲ့အိမ်လေးထဲကိုရောက်တဲ့အခါ ဖီဖီ အံ့သြသွားတယ်၊မောင်မောင်က အရင် အကိုကြီးတပည့် စပါယ်ရာကောင်လေးနေခဲ့တဲ့အိမ်လေးကို သူနေတဲ့အခါစိတ်ကြိုက်ပြင်ထားတာ၊အကိုကြိးက ညီအငယ်ဆုံး၊မိဘတွေမရှိတော့တဲ့အတွက် အစစအရာရာ သူ့တာဝန်လို့သဘောထားလို့ မောင်မောင်လုပ်ချင်သလိုလုပ်တာကို ဘာမှပြောတာမဟုတ်၊မောင်မောင်က မူလအိမ်သေးသေးလေးရဲ့ အပြင်ဘက်အပြင်အဆင်ကို ဒီတိုင်းထားပြီး၊အတွင်းဘက်နံရံတွေကို ကိုရီးယားနံရံကပ်အထပ်သားနဲ့အလှဆင်ထားတာ၊ပြီးတော့အိမ်လေးနဲ့တွဲရက် ဗိုလ်ထိုင်ကမုတ်အိမ်သာ၊ရေချို းခန်းကိုပါဆောက်ထားတာ၊

"ဟာ၊ကို့အိမ်လေးက ချစ်စရာလေး" 

ဖိဖီက အိမ်လေးထဲရောက်ရောက်ချင်းပြောတာ၊

"အိမ်တင်မကပါဘူး၊လူကလဲချစ်စရာမကောင်းဖူးလား" 

မောင်မောင်ပြောရင်း ဖိဖီကိုဖက်၊နုတ်ခမ်းကိုကစ်စုတ်ပါတယ်၊ဖီဖီ မရုန်းဘဲ အလိုက်သင့် ခေါင်းလေးမော့၊နုတ်ခမ်းလေးကိုစူပေးထားကာ လက်နှစ်ဘက်က မောင်မောင့်ကျောကိုပြန်ဖက်ထားတာ၊

"လူက ချစ်စရာမကောင်းပါဘူး၊ကြောက်စရာကြီး" 

မောင်မောင် နုတ်ခမ်းကစ်စုတ်ရာက လွှတ်ပေးလိုက်တဲ့အခါ ဖီဖီ ပြောလိုက်တာ၊ပြောရင်းမောင်မောင်ရဲ့လက်မောင်းကို ဆွဲဆိတ်နေတာ၊မောင်မောင် ဖီဖီရဲ့လက်ကို အသာဖယ်ထုတ်ပြီး

"Time and tide wait for no man. အချိန်နှင့်ဒီရေသည် လူကိုမစောင့် တဲ့၊ကဲ၊မဖီဖီ၊အချိန်ရှိခိုက် လုံ့လစိုက်တဲ့ဗျ၊"

"အဲဒါ ဘာကိုပြောတာလဲ ကို "

ဖိဖိ သိရက်နဲ့မေးနေတာ၊ဒါကြောင့် မောင်မောင်က သူ့ကိုဖက်လိုက်ပြီး ထဘီကိုဆွဲလှန်ကာ

"လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ကြမယ်၊အဲဒါ ရေသွားဆေးပြောနေတာ၊မဆေးတော့ရင်လဲနေ"

ဒိတော့မှ ဖီဖီ ပြာပြာသလဲ ရုန်းထွက် 

"ဟာ၊ကို၊နေ နေဦး၊ရေဆေးဦးမယ်" 

ပြောပြီး ရေချိုးခန်းထဲပြေးဝင်သွားပါတယ်၊ဖီဖီ ရေချိုးခန်းကိုဝင်သွားတဲ့မှ မောင်မောင် သားရေဂျာကင်အတွင်းအိတ်ထဲက F.L ဘူးနဲ့အီစီးတူးဆေးဘူးကို ထုတ်ယူပြီး အိပ်ရာပေါ်တင်ထားလိုက်တယ်၊ဖီဖီပြန်ထွက်လာတဲ့အခါ မောင်မောင်ရေချို းခန်းဝင်၊ကြို တင်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပါတယ်၊အခန်းထဲ ပြန်ရောက်တာနဲ့

"ဖီဖီ၊ဒီမှာ၊" 

F.L နဲ့ဆေးဘူးကိုမြင်လို့

"ဘာတွေလဲဟင်၊"

"F.L အစွပ်၊ဗိုက်မကြီးအောင်၊ဟိုဆေးဝယ်မရလို့၊ဖီဖီ F.L ကို သိတယ်မဟုတ်လား" 

မောင်မောင့်အမေးကို ဖီဖီက ချစ်စဘွယ်ပြုံးပြီး

"ကြားဖူးတာပေါ့၊မြင်တော့မြင်ဖူးပါဘူးကိုရယ်၊ပြပါဦး" 

ဖီဖီပြောလို့မောင်မောင် F.L ကို ယူပြလိုက်တယ်၊ပြီးတဲ့အခါ

"မလွှဲသာလို့သာ ဒါကို စွပ်ပြီးလိုးရမှာ၊ကိုကဖြင့် မစွပ်ချင်းဘူး၊အရသာ မရှိဘူး ထင်နေတယ်" 

မောင်မောင့်အပြောကို ဖီဖီက

"မစွပ်ချင်ဘူးဆိုတော့ ကို ဘယ်လိုဖြစ်ချင်လို့လဲ၊ပြောလေ"

"မစွပ်ဘဲ လိုးချင်တာကွာ၊ဟိုတရက်ကထဲ့တဲ့ဆေးပြား ဝယ်လို့မရခဲ့ဘူး၊အဲဒါ ဖီဖီ ဒီညရယ်၊မနက်ဖန်မနက်ရယ်၊ဒီဆေးလေးတွေသောက်ရင်တော့ဖြစ်မယ်၊ဖီဖီ သောက်မယ်မဟုတ်လား"

မောင်မောင့်စကားအဆုံးမှာ ဖီဖီက

"မေးစရာလားကိုရယ်၊ကိုခိုင်းတာမှန်သမ ျှ ဖီဖီ အကုန်လုပ်မှာ"

ပြောစရာရှိတာ ပြောဆိုကြပြီးတဲ့နောက် နှစ်ယောက်သား ဝတ်ထားတဲ့အဝတ်တွေကိုချွတ်ကြတယ်၊ပထမဆုံးအချီ ပြီးကတဲက မောင်မောင်က နောက်ဆို အဝတ်တွေချွတ်လုပ်ကြမယ်လို့ပြောထားပြီးသား၊ပြီးတော့ဖီဖီကို ဒေါက်တာအောင်ခင်ဆင့်ရေးတဲ့အိမ်ထောင်ရေးစာအုပ်တွေ၊ဆရာဝန်တင်ရွှေရေးတဲ့(အဆင့်မြင့်ဖိုမပညာ)အတွဲနှစ်တွဲ စတာတွေကို ဖတ်ဖို့ပေးခဲ့ပြိးသား၊မောင်မောင်သိရသလောက် ဖိဖီတို့ညီအမတွေတစ်ယောက်မှ(၁၀)တန်းမအောင်ပါ၊လွန်ရောကျွံရော (၈)တန်းလောက်ထိနေဘူးမှာပါ၊ဒါကြောင့် လိင်ပညာပေးစာအုပ်တွေ မဖတ်ဖူးကြပါ၊

ဖီဖီက အဝတ်ချွတ်ပြီး ပြီးချင်း အိပ်ရာပေါ် မှောက်အိပ်နေတာ၊ရှက်လို့ပေါ့လေ၊ဒါပေမဲ့သူရှက်တာက မောင်မောင်အတွက် ကြည့်ကောင်းနေတာပါ၊တခါဘဲအလိုးခံထားရတဲ့အပျို မ ဖင်ကြီးက အားရစရာ၊တင်းရင်းနေတာပါ၊ဖိဖီဖင်က ဖင်ပြားကြီး၊ဖင်ကကြီးတာတော့ကြီးတယ်၊ဒါပေမဲ့သူ့အမနီနီဖင်လို ကြည့်မကောင်းဘူး၊နိနီဖင်က လုံးကျစ်ပြိးနောက်ကို ပစ်ထွက်နေတာ၊လင်ရှိမယား ကလေးနှစ်ယောက်အမေလို့ပြောတာမယုံတဲ့လူကရှိသေး၊ဖီဖီကျတော့သူကိုယ်တိုင် ပါကင်ဖောက်ထားလို့သာ၊အကြောင်းမသိရင် အပျို ဆိုတာ ယုံမှာမဟုတ်ဘူး၊ဖင်က ပြားရတဲ့အထဲ ဖိဖီကလမ်းသွားရင် လိမ်က လိမ်က ဘဲသွား သွားတတ်တာ၊ရှေး ကာမသျှတ္တရ ဆရာတွေ ရေးခဲ့တာ-(အပျို စစ်တုံ၊ထိုတင်ဆုံ၊နိမ့်တုန်မြင့်တုန်ရှိလိမ့်မည်။အပျို မစစ်၊ထိုကာတစ်၊ဗလစ်ဗလစ် ရမ်းလိမ့်မည်)၊မောင်မောင် ဖီဖီကို သက်သေထား ငြင်းချင်လိုက်တာ၊ဖီဖီက ဘဲသွား သွားတတ်တာမို့သူ့ဖင်နှစ်ခြမ်းက နိမ့်တုန်မြင့်တုန် မဖြစ်ဘဲ ဘေးတိုက်ယမ်းနေတာ၊

"နဲတဲ့ဖင်ကြီးတွေ မဟုတ်ဘူး" 

မှောက်အိပ်နေတဲ့ဖီဖီရဲ့ဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းကို လက်နဲ့နယ်ချေပွတ်ပြီးပြောတာ၊ဖင်အကိုင်ခံလိုက်ရလို့ ဖီဖီမှောက်အိပ်နေရာက ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး

"ကို၊နာတယ်ကွာ၊သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း၊တအားမနယ်နဲ့"

ဖီဖီ ပက်လက်လှန်လိုက်တဲ့အခါ မောင်မောင် ဖီဖီရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲမြှောက်လိုက်ပြီး ပေါင်ကြားခေါင်းထိုးပြီး ကျတော့တာပါ၊အရင်အခေါက်တုန်းက ဒီလိုမလုပ်ဖူးလို့ဖီဖီ အံ့သြတကြီးဖြစ်ကာ မောင်မောင်ရဲ့ခေါင်းကို အတင်းတွန်းထုတ်ပြီး

"ကို၊ဘာတွေလုပ်တာလဲ၊ကို၊မရွံဖူးလားကွာ၊ဘုန်းနိမ့်တတ်တယ်၊"

"ဖိဖီကို ကို စာအုပ်တွေပေးဖတ်ထားတာလေ၊ဘာရွံစရာရှိလဲ၊ဖီဖီ အင်တာနက်မကြည့်လို့၊ပြီးရင် ကို့ဟာကို ဖိဖီ ပြန်စုတ်ပေးရမယ်"

မောင်မောင် စောက်ပပ်နခမ်းသားနှစ်ဘက်ကို လက်နဲ့ဖြဲပေးထားပြီး စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲအထိ လျှထိုးသွင်းပေးတာ၊ဖီဖီဆို မနေတတ်လို့ တကိုယ်လုံး ကော့လန်တွန့်လိမ်နေတာပါဘဲ၊မောင်မောင်က စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးသွင်းမွှေလိုက်၊ပြောင်းဖူးစေ့လေးလိုထောင်နေတဲ့စောက်စိလေးကို လျှာနဲ့ထိုးလိုက်နဲ့ ဖီဖီ အိပ်ရာပေါ်က ဖင် မြောက်ကြွနေပါတယ်၊စောက်ခေါင်းထဲက အရည်ာကည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်နေပြီ၊ဒါနဲ့မောင်မောင် ဖိဖီပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးရာကနေ ဖီဖီရင်ဘတ်ပေါ် ကားယားခွထိုင်ကာ လီးကို ပါးစပ်နားတေ့ပေးလိုက်ပါတယ်၊

"ဖီဖီ လုပ်ပေးရမှာလား" 

ဖီဖီကပြောရင်း လီးကို လက်နဲ့မရဲတရဲ ဆုတ်ကိုင်ပါတယ်၊လီးက ဖီဖီလက်ဖဝါးထဲမှာ မြွေတစ်ကောင်လို လှုပ်ယမ်းနေတာကို ဖိဖိက တအားညှစ်ကိုင်ထားလို့

"ညှစ်မထားနဲ့ဖီဖီရဲ့၊နာတယ်၊ပါးစပ်နဲ့စုတ်လိုက်"

"နာပေစေ၊ကို ဖိဖီဖင်ကိုနာအောင်ကိုင်တာလေ"

ဖိဖီကပြောသာပြောတာ၊လီးကို မောင်မောင်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း ပါးစပ်နဲ့စုတ်နေပါပြီ၊

"အာ အာ အား၊ဖီဖီရေ၊သွားနဲ့မကိုက်နဲ့၊မထိအောင် ငုံပြီးစုတ်ရတယ်" 

စ စချင်း ဖီဖီ လိးမစုတ်တတ်လို့သွားနဲ့ခိုက်မိပြီး မောင်မောင် နာလို့

အော်ရတာ၊ဒါပေမဲ့ခဏပါဘဲ၊ဖိဖီ စုတ်ရင်း စုတ်ရင်း အသားကျသွားပါတယ်၊လီးစုတ်တဲ့အနေအထားသိပြီးနောက် ဖီဖီ လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ရေခဲချောင်းစုတ်သလို "တပြတ်ပြတ်"စုတ်တော့တာ၊တခါတခါ ဖီဖီ လီးကို အာခေါင်ထဲ ခပ်များများ ဝင်အောင်စုတ်မိလို့"အဟွတ်-အဟွတ် "သီးသွားတတ်ပါတယ်၊တော်တော်လေးကြာတဲ့အခါ မောင်မောင်က

"ဖီဖီ၊တော်ပြီ၊မစုတ်နဲ့တော့၊ကိုတို့လိုးကြရအောင်"

မောင်မောင် ဖီဖီ ရင်ဘတ်ပေါ် ခွထိုင်ရာကဘေးကိုဆင်း၊ဖီဖီခြေရင်းဘက်ဝင်ထိုင်၊ခြေထောက်နှစ်ချောင်း ဖြဲ ၊ဒူးနှစ်လုံးထောင်ပေးထားတဲ့ဖီဖီစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို လီးနဲ့တေ့လိုက်ပါတယ်၊ဖီဖီ မောင်မောင့်မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း ပြုံးနေတယ်၊အရှက်ကုန်ပြီးကြပြိလေ။

 "ဖြေးဖြေးသွင်းနော်၊နာရင်တော့ အော်မှာ"

စောက်ပပ်က အရည်စိုနေတာပါ၊မောင်မောင် ပါးစပ်နဲ့ရက်ပေးထားလို့ စိုရွှဲနေတာ၊မောင်မောင် လီးကို စောက်ပပ်ထဲ ဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်၊

"အားလားလား-ကို" 

လိးတန်ကြီး စောက်ပပ်ထဲဝင်သွားတဲ့အခါ စောက်ခေါင်းနံရံ အတွင်းသားနုနုလေးတွေကို ပွတ်တိုက်တိုးဝင်သွားတာကြောင့် ဖီဖီ မရဖူးသေးတဲ့ အရသာထူးကို ရလိုက်သလို မောင်မောင့်ကျောကို မမီမကမ်း ဖက်တွယ်လိုက်ရပါတယ်၊မောင်မောင် စောက်ပပ်ကြပ်ကြပ်လေးထဲ လီးကို တထစ်ချင်း တလက်မချင်း ထိုးသွင်းနေရင်း တင်းမာလုံးဝန်းနေတဲ့ နို့တွေကိုနယ်၊နို့သီးရဲရဲလေးတွေကို စို့ပေးပါတယ်၊

"အား-ကို-အင်း" 

ဖီဖီ သူ့ဖင်ကို မသိမသာ မြှောက်တင်ပေးနေတာပါ၊ယောင်္ကျားအလိုးခံရတာ ဒါနဲ့ပါမှ (၂)ခါသာရှိသေးပေမဲ့ မိန်းမတို့ရဲ့သဘာဝအသိကြောင့် အလိုလို ဖင်က မြှောက်တက်နေတာပါ၊တဖြေးဖြေးထိုးသွင်းရင်း လီးအဆုံးဝင်သွားတာနဲ့မောင်မောင် လီးပြန်ဆွဲနုတ်ပြီးမှန်မှန်လေး ဆောင့်လိုးပေးပါတော့တယ်၊

"အာ-ကို-အင်း-ဖြေးဖြေး" 

ဖီဖီ ပြောသာပြောနေတာ၊ဟိုတခါတုန်းကလိုတော့ မနာပါ၊လီးစဝင်ကာစကသာ နဲနဲ အောင့်ကနဲ ဖြစ်သွားတာပါ၊နောက်လီးတဖြေးဖြေးချင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲဝင်လာတာ ယားကျိကျိ ဖြစ်လာပြီး အရသာရလာတာ၊မိမိစောက်ပပ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို့ရဲ့လီးကြီး အစကတော့ ဝင်မှဝင်နိုင်ပါ့မလား ထင်ထားတာ၊အခု စောက်ပပ်ထဲ လိးကြိးတင်းကြပ်နေအောင်ဝင်ထွက်နေတာ ဘယ်လိုကောင်းမှန်းကို မသိတာ၊ကိုရဲ့ လီး မှန်မှန်ဆောင့်လိုးနေတာခံရင်း ဖီဖီစောက်ပပ်မှာ အရည်တွေပိုများ ပိုရွှဲလာနေပါတယ်၊ စောက်ပပ်နခမ်းသားတွေကလီးကို တချက် တချက် ဆွဲညှစ်လိုက်တာ မောင်မောင် ခံစားနေရတယ်၊ငုံ့ကြည့်တဲ့အခါ စောက်ပပ်နခမ်းသားတွေက လီးဆွဲနုတ်လိုက်တဲ့အခါအပြင်ကိုစူထွက်ပါလာပြီး၊လီးပြန်ထိုးအသွင်းမှာ အတွင်းဘက်ကို လိပ်ဝင်သွားပါတယ်၊ဖီဖီ ခံရင်းခံရင်း စောက်ပပ် ပို ပိုယားလာပြီး အရည်တွေထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ယိုစီးထွက်လာတာ၊

"အင်း-အင်း-ကို-ထိုး-ထိုး-တအားထိုး" 

ဖီဖီဖင်ကြီးလှုပ်ယမ်းပေးရင်း အားမလို အားမရ အော်နေတာ၊"လိုး "လို့မပြောရဲလို့"ထိုး"လို့ပြောတာပါ၊မောင်မောင် လိုးနေရင်းက ဖီဖီရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဆွဲထောင်၊ပခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက်ပြီး တစ်တီတူးထောင်ပုံစံ တစ်ချက်နှစ်ချက်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာ

"အား-အား-ကို-နာတယ်-နာတယ်" 

ဖီဖီအော်တာနဲ့ပခုံးထမ်းတင်ထားတဲ့ခြေထောက်တွေကို ပြန်ချထားပေးပြီး လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးပုံစံနဲ့ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးတော့တာပါဘဲ၊

"အင့်-အင်း-အင်း" 

ဖီဖီ နုတ်က မပီမသ ငြီးတွားသံတွေ၊

"ပြွတ်-ပြွတ်-ပြွတ်" 

အရည်တွေ မတရားစိုရွှဲ စီးက ျ နေလို့စောက်ပပ်နဲ့လီး ဝင်တဲ့ထွက်တဲ့အသံတွေ၊

"ဖူး-ဖူး-ဟောဟဲ-ဖူး" 

ဆောင့်လိုးချက် များလာတာနဲ့အမ ျှ မောင်မောင် သက်လုံ မကောင်းနိုင်တော့ဘူး၊ဆောင့်နေတဲ့အရှိန်နှေးလာတယ်၊

 "အီး-ကို-အ-အား" 

ဖီဖီ မပီမသပြောပြီး မောင်မောင့်ခါးကို တအားဖက်ကာ ဖင်ကို ကော့လှန်ထိုးပေးနေပါပြီ၊ဖီဖီ ပြီးကာနီးပြီဆိုတာသိလို့မောင်မောင် ဖီဖီ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုကိုင်ပြီး မနားတမ်းဆက်တိုက် ဆောင့် ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်၊

"အာ-ကိုရယ်-အင်း-ကို" 

ဖီဖီတကိုယ်လုံး ကျင်တက်သလိုဖြစ်သွားပြီး ငြိမ်ကျသွားပါတယ်၊ဖိဖီပြီးသွားမှန်းသိလို့ မောင်မောင် နောက် ၄/၅/၆ ချက် အားပါးတရဆောင့်လိုးလိုက်တာ လရည်တွေ စောက်ခေါင်းထဲ အရှိန်နဲ့ပန်းဝင်သွားပါတော့တယ်၊မောင်မောင်လဲ ဖိဖီအပေါ်ကိုမှောက်အိပ်လိုက်ပြီး ဖီဖီကိုဖက်ထားရပါတယ်၊

"ဖိဖိ ဘယ်လိုနေလဲ၊ကောင်းရဲ့လား" 

အမောပြေတဲ့အခါ မောင်မောင့်အမေးကို ဖီဖီက ရှက်ပြုံ းပြုံ းရင်း

"ကောင်းတာပေါ့ကိုရယ်၊ဘယ်လိုကောင်းမှန်းကို မသိဘူး"

"ဘယ်လိုကောင်းတာလဲ၊ကို့ကို ပြောပါဦး"

 မောင်မောင် ဖီဖီကိုဖက်ရင်းမေးနေတာ၊ဖိဖီ မောင်မောင့်ကို ပြန်ဖက်ထားရင်းက

"ဟို၊ဘယ်လိုပြောရမလဲ၊အင်း-ဟိုလို ကိုရယ်၊နားယားတဲ့အခါ နားဖာကလော်နဲ့ နားကိုကော်တယ်မဟုတ်လား၊နားကော်လိုက်လို့ ပြီးသွားတဲ့အခါ ရတဲ့အရသာမျိုးလို့ထင်တာပါဘဲ" ဖီဖီပြောပြတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ (ပြီးခြင်း)ဆိုတာကို မောင်မောင် ဘယ်လိုလုပ် သိမလဲ၊သူတို့ယောင်္ကျားတွေအတွက်က လီးကအရည်ပန်းထွက်တဲ့အခါ အရသာ အထွတ်အထိပ်ရောက်ပြီး ပြီးသွားတာ၊

"ဖီဖီ၊ရေသွားဆေးကြစို့" 

မောင်မောင် အိပ်ရာကထလိုက်ပြီး ဖီဖီကို ဆွဲထူတယ်၊

"ဟင့်အင်း၊ကို အရင်သွားဆေး၊ပြီးမှ ဖီဖီ ဝင်ဆေးမယ်" 

ဖီဖီက ရှက်လို့အတူဝင်မဆေးချင်ဘူး၊

"ဟာကွာ၊ဖီဖီကလဲ၊လုပ်ပြီ၊လာ၊အတူသွားမယ်၊ဖီဖီ့ဟာကို ကိုဆေးပေးမယ်၊လင်မယားဘဲ၊ဘာရှက်နေတာလဲ" 

မောင်မောင် ပြောလဲပြော၊အတင်းဆွဲထူခေါ်မှ ဖီဖီ ရေချိုးခန်းထဲ ပါလာတာ၊ပြောမဲ့သာပြောတာ၊ရေချိုးခန်းက အိပ်ခန်းနဲ့ကပ်နေတာကို၊ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ဖီဖီကို ဆောင့် ဆောင့်ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး မောင်မောင် ဗိုလ်ထိုင်နဲ့တွဲထားတဲ့ဖင်ဆေးပိုက်ကိုယူ၊စောက်ပပ်ကို ရေနဲ့ပန်းဆေးပေးပါတယ်၊ခဏကြာရေပန်းကိုရပ်၊ဆပ်ပြာရည်နဲ့ဆေးပြီး ရေဆေးပေးတာ၊ဖီဖီ ငြိမ်ခံနေတာပါ၊

"ပြီးရင် ဖိဖီကို ပြန်လိုက်ပို့တော့နော်၊ကို"

ဖီဖီ ရေဆေးပေးနေတာကိုခံရင်း ပြောတာပါ၊

"ဟာ၊ဘာလို့ပြန်ပို့ရမှလဲ၊တွေ့တုန်းလေး ကြာကြာနေစမ်းပါ၊တွေ့ရဖို့က လွယ်တာမဟုတ်ဘူး" 

မောင်မောင် အပြီးသတ်ရေဆေးပေးရင်းပြောတာ၊ဖီဖီကိုဆေးပေးပြီးတာနဲ့မောင်မောင် သူ့လီးကို ရေပိုက်နဲ့ထိုးပြီးဆေးတော့

"ပေးလေ၊ကို၊ဖီဖီဆေးပေးမယ်" 

ဖီဖီက ဖင်ဆေးပိုက်ကို မောင်မောင့်ဆီကယူလိုက်ပြိး လီးကို ရေပန်းဆေးပါတယ်၊ပြီး မောင်မောင်လုပ်ပေးသလို ဆပ်ပြာရည်နဲ့လီးကိုပွတ်တိုက်ပြီး ရေဆေးပေးပါတယ်၊စောစောက အားပါးတရလိုးထား။လရည်ထွက်ပြီး ပျော့ခွေနေတဲ့လိးက ဖီဖီရဲ့လက်ဖဝါးနုနုလေးနဲ့ပွတ်တိုက်ဆေးပေးနေတဲ့အတွက် ခေါင်းထောင်လာတာ၊ဖိဖီ လီးကို သူ့လက်ဖဝါးလေးနဲ့ဆုတ်နယ်ပေးရင်း

"ကို့ဟာကြိးက စောစောကဖြင့် ပြော့လဘတ်လိုက်နေတာ၊ခုဖြင့် မြွေကြီးပါးပျဉ်းထောင်နေသလိုဘဲ"

အခန်းထဲပြန်ရောက်ကြတဲ့အခါ ဖီဖီက

"ကို့ ကိုပြောရဦးမယ်၊ကို ဘယ်လိုမှတော့မထင်နဲ့နော်၊ခဲအိုကြီးရဲ့ဆရာတဲ့၊လူပျို ကြိးပြောတာဘဲ၊အဲဒါလေ၊ဆိုင်ကို ခဏခဏ လာနေတာ"

ခဲအိုကြိးဆိုတာက နိနီ့ယောင်္ကျားကိုပြောတာ၊နိနီယောင်္ကျားက အခု မိုးညှင်းကနေ မြစ်ကြီးနားကို ပြန်ပြောင်းလာရပြီ၊ယောင်္ကျားပြန်ပြောင်းလာပြီး နီနီ အမများနဲ့အတူမနေတော့ဘဲ သီတာရပ် ပြည်တော်သာတိုက်ခန်းမှာ အခန်းရလို့ပြောင်းနေကြတာ၊ဒါကို မောင်မောင်ဒါကိုတော့သိတယ်၊အခု ဖိဖီပြောတဲ့ခဲအိုကြိးဆရာဆိုတာတော့မသိသေးဘူး၊

"ခဲအိုကြိးဆရာလူပျို ကြိးဆိုတော့ အသက်က ဘယ်လောက်တောင်ရှိပြီလဲ၊ဘာအဆင့်လဲ" 

မောင်မောင်အမေးကို ဖီဖီက

"ဝန်ထောက်လို့ပြောတာဘဲ ကိုရယ်၊ဖိဖီ သေချာမသိပ်ဘူး၊အသက်တော့ကြီးပြီ၊(၃၅)နှစ်လောက်ရှိပြီ"

"ဝန်ထောက် လူပျို ကြီး သေချာရင် ယူလိုက်ပေါ့ဖီဖီရ၊(၃၅)နှစ်၊သိပ်မကြီးပါဘူး၊ဖီဖီထက်(၁၅)နှစ်ဘဲ ကြီးတာ" မောင်မောင် အပြောကြောင့်

ဖီဖီ နုတ်ခမ်းစူလိုက်ပြိး

"သောက်ရုပ်ဆိုးတယ် ကိုရဲ့၊အသားမဲမဲ၊ဗိုက်ရွှဲရွှဲ၊ပါးစပ်ကပြဲ၊ကွမ်းက ဝါးသေး" 

ဖီဖီအပြောကြောင့် မောင်မောင် သဘောကျ ပြီး

"ဒါဆိုလဲဖိဖီရယ်၊တော်ကြီး ဆိုင်ကို လာမနေပါနဲ့၊ကျမရည်းစားမြင်သွားရင် အပြောခံနေရမယ်လို့ အပြတ်ပြောလိုက်လေ"

 "ပြောလို့ဖြစ်ပါ့မလားလို့၊သူက ဖီဖီဆီရယ်လို့လာနေတာမှ မဟုတ်တာ၊ခဲအိုကြီးနဲ့လိုက်လာတာ၊မနီနီကလဲ သူ့ယောက်က ျားရဲ့ဆရာဆိုတော့ ဆိုင်ကိုများ ရောက်လာရင် ပြာယာကိုခပ်လို့"

"ဒါကတော့ဖီဖီရယ်၊မနီကို အပြစ်ပြော မရဘူး၊သူ့ယောင်္ကျားးရဲ့အထက်အရာရှိကိုး၊ပြီးတော့မနီက သူ့ညီမလေး ဝန်ထောက်ကတော်ဖြစ်စေချင်မှာပေါ့"

"ကိုနော်၊ကို၊ဖိဖီ ငိုလိုက်မှာနော်၊မ စနဲ့၊ဝန်ထောက်ကတော်လဲ မလုပ်ဖူး၊ကိုကလွဲပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှလဲ မယူနိုင်ဘူး "

ဖီဖီ ငိုတော့မလို မျက်နှာနဲ့ပြောနေလို့ မောင်မောင် သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲယူပွေ့ဖက်လိုက်ရင်း

"အလကား စတာပါ ၊ကိုကလဲ ဖီဖီကို ဘယ်ခွဲနိုင်ပါ့မလဲလို့၊ကဲ-စိတ်မကောင်းစရာတွေ ပြောမနေနဲ့၊လုပ်ရမဲ့အလုပ် ဆက်လုပ်မယ်"

မောင်မောင် စကားအဆုံးမှာ ဖိဖီကို ပွေ့ချီလိုက်ပြိး အိပ်ရာပေါ်တင်ပေးလိုက်တာ

"ဟာ၊ကိုနော်၊မပြောမဆို"

ဖီဖီကိုပွေ့ချီပြီး အိပ်ရာပေါ်တင်လိုက်တာ မနိုင်မနင်းနဲ့မို့မောင်မောင်ပါ ဖီဖီအပေါ်မှောက်ပါသွားတာလေ၊ဖီဖီက မောင်မောင်ရဲ့လယ်ဂုတ်ကိုဆွဲယူလိုက်တာပါ၊မောင်မောင် ဖီဖီအပေါ် မှောက်ပါသွားရာက ဖီဖီရဲ့နုတ်ခမ်းတွေကို မိမိရရဖိကပ်ပြီး ကစ်စုတ်ယူတဲ့အခါ ဖီဖီ နုတ်ခမ်းအသာစူပေးထားတာပါ၊မောင်မောင် ဖီဖီပါးစပ်ထဲ လျှာကိုထိုးသွင်းမွှေနှောက်ပေးနေတာ၊ကြာတော့ ဖီဖီ အသက်ရှုမဝတာနဲ့ မောင်မောင့်ခေါင်းကို တွန်းဖယ်၊ပါးစပ်ချင်းတေ့ထားတာကို အတင်းခွါလိုက်ပြီး

"အား-မောလိုက်တာကို ရယ်၊အသက်ရှုလို့ကို မရဘူး" 

ဖီဖီ ပြောရင်း အိပ်နေရာက ထထိုင်တယ်၊မောင်မောင် ဖီဖီပြန်ဝတ်ထားတဲ့ဘော်လီကို ပြန်ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်၊ဖီဖီက ရေဆေးပြီးတဲ့အခါ အဝတ်ဗလာဖြစ်နေလို့ထဘီနဲ့ဘော်လီအင်းကျီကိုပြန်ဝတ်ထားတာပါ၊

"တခါထဲ၊ပြီးမှမပြီးသေးတာကို၊အဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်ထားတယ်၊ပြီး ပြန်ချွတ်ရတာဘဲ၊ထဘီချွတ်တော့" 

မောင်မောင့်အပြောကို ဖီဖီ နုတ်ခမ်းစူရင်း ထဘီကို ကွင်းလုံးပြန်ချွတ်လိုက်တယ်၊မောင်မောင်က အစကတဲ့က အဝတ် ပြန်ဝတ်မထားဘူးလေ၊ဖီဖီက နုတ်ခမ်းစူလို့သာ စူတာပါ၊ထဘီချွတ်ပြီးတဲ့အခါ မောင်မောင့်ရှေ့ကုန်းပြီး လီးကို ပါးစပ်ထဲထဲ့ပြီး စုတ်ပေးပါတယ်၊ဖီဖီက စောစောလေးကမှ လီးစ စုတ်ဖူးတာ သူ့အတွက်အထူးအဆန်းဖြစ်နေတာလေ၊ဒါကြောင့် အခု မောင်မောင် မပြောရဘဲနဲ့ကို လီးကိုစုတ်ပေးတာ၊ဖီဖီဘဝမှာ အရွယ်ရောက်ပြီးယောင်္ကျားသားရယ်လို့စတွေ့ဖူးတာ မောင်မောင်ဘဲလေ၊အပျို ဘ၀ ရည်းစားတခါမှမထားခဲ့ဖူးပါ၊ရည်းစားလေးတစ်ယောက်ရပါတယ်၊တခါထဲ အိမ်ထောင်ကျသွားတာပါ၊လီးနဲ့နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့၊တွေ့လိုက်ရပြီး လီးစုတ်ခိုင်းတာ၊အစတော့ရွံစရာပေါ့၊စုတ်ရင်း ဖီဖီ သူ့စောက်ပပ်ထဲက အရည်စိမ့်ထွက်လာတဲ့အထိ တဏှာစိတ်ကြွတက်လာတာကိုး၊အခုတော့ဖီဖီ လီးစုတ်ရမှာ မရွံတော့ပါ။မောင်မောင့်လီးက လူပျို ပေါက်ဘဝမှာ သူလိုကိုယ်လိုပါ၊သိပ်ကြီးလှတာ မဟုတ်ပါ။

ဒါပေမဲ့ (၁၇)နှစ်သားနဲ့ မတင်ရီတို့ညီအမနှစ်ယောက်နဲ့ဆရာမဒေါ်ထားထား ပေါင်း မိန်းမ(၃)ယောက်ကို တနှစ်အတွင်းဆက်တိုက်လိုးလိုက်ရတာ လီးကျီးပေါင်းတက်တယ်ထင်ပါရဲ့၊တခါထဲ လီးက ကြီးထွားလာလိုက်တာ ခြောက်မူးလုံးလောက်ထိ ရှိလာတယ်၊အရှည်က သိပ်ပြီးမရှည်၊ငါးလက်မခွဲဘဲရှိတာ၊ဒီအရွယ်အစားလောက်ဆိုရင် ကလေးမမွေးဖူးတဲ့မိန်းမတွေအဖို့ခံကောင်းတဲ့အရွယ်၊ဒေါ်မီးကွေတို့လို အပေါက်ကျယ်နေတဲ့စောက်ခေါင်းတွေနဲ့ဆို လီးက ချောင်နေသေးတာ၊နီနီစောက်ပပ်ဆို ပြန်ချု ပ်ထားလို့လီးနဲ့အံကိုက်၊အခုဖီဖီလိုအပျို လေးခမြာ ထိုးသွင်းကာစမှာ နဲနဲနာနေသေးတာ၊လိုးနေရင်း အရည်ထွက်လာမှ ကောင်းလာတာ၊မောင်မောင် လူပျို ပေါက်တုန်းကသူ့လီးအရွယ်နဲ့ အခုလိုကြီးလာတဲ့အရွယ်အကြောင်းစဉ်းစားခန်းဖွင့်ပြီး နေတာ ဖီဖီ လီးစုတ်နေတာ လီးတောင့်တင်းလာပြီး ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်ဖြစ်လာနေပြီ၊ဒိထက်ပိုသွားရင် လရည်တွေ ပန်းထွက်တော့မှာဘဲ၊ဒါကြောင့်

"ဖီဖီညီမရေ၊တော်ပြီ၊မစုတ်နဲ့တော့ "

ပြောရင်း ဖီဖီဖခါင်းကို အသာ ဆွဲဖယ်ပါတယ်၊ပြီးမှ

"ဖီဖီ၊အိပ်ရာပေါ် ဖင်ကုန်းပေးထား၊ကို နောက်ကနေ တက်လိုးမယ်"

ဖိဖီ ဖင်မကုန်းတတ်သေးတာနဲ့ မောင်မောင် ဖီဖီရဲ့ကိုယ်လုံးကို ဆွဲယူ၊ဒူးနှစ်ဘက်ကိုထောက်ခိုင်းပြီး၊လေးဘက်ကုန်းခိုင်းလိုက်ပါတယ်၊ဖီဖီခိုင်းတဲ့အတိုင်း အိပ်ရာပေါ်ဒူးတုတ်၊ဖင်ကုန်းပေးထားတာ၊ပုံစံမကျလို့ မောင်မောင် ဖီဖီ့ရင်ဘတ်ကိုအိပ်ရာခင်းနဲ့ထိတဲ့အထိ ဖိပေးပြီးခေါင်းကိုခေါင်းအုန်းပေါ် တစောင်း ပါးကပ်ပြီးအိပ်စေလိုက်ပါတယ်၊ပြီးမှ ဖီဖီရဲ့ဒူးခေါင်းနှစ်ဘက်ကို တပေခွဲ ခွါပြီးထားလိုက်ပါတယ်။

ဒီအချိန်မှာ ဖီဖီပုံစံကဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ပေးထားတဲ့အနေအထားပါ၊ဖင်ကို အပေးမြှောက်တင်ပေးထားတဲ့အတွက် ဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းက ပြောင်တင်းနေတာပါ၊ပြောပြီးသလို ဖီဖီက ဖင်ပြားကြီးမို့မတ်တပ်ရပ်နေရင်သာ ကြည့်မကောင်းတာ၊အခုလို ဖင်ကြီးကုန်းနေတဲ့အခါများ တင်းရင်းနေတာပါ၊မောင်မောင် ဖီဖီရဲ့ဖင်နောက်ဘက် ဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်၊စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ဖင်ကြားကနေ နောက်ဘက်ကို ပြူးထွက်နေလေရဲ့၊မောင်မောင်စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နဲ့ကုတ်ထဲ့လိုက်တာ ဖိဖီ ဖင်တွန့်သွားပြီး ရှေ့ကို ငိုက်ဆင်းသွားတာ၊

"ဟာ၊ကိုကလဲ၊ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး" 

ဖီဖီ ရှေ့ကို ငိုက်သွားတဲ့ သူ့ကိုယ်ကို ပြန်မတ်လိုက်ပြီး နောက်ဘက် ခေါင်းလှဲ့ပြောတာ၊မောင်မောင် ဘာမပြော ညာမပြော၊ဖီဖီဖင်ကြား ခေါင်းထိုးပြီး စောက်ပပ်ကြီးကို "ပလွတ်-ပလွတ်"နဲ့ ရက်တော့တာပါဘဲ၊

"အာ-ကို-ဘာတွေလုပ်-အီး-အလာလာ" 

ဖီဖီ တွန့်တွန့်လူးနေပါပြီ၊လျှာအပြားလိုက်ကြီးက စောက်ပပ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် ပွတ်တိုက်သွားရုံမက စောက်စိလေးကိုပါ တွန်းတိုက်သွားလို့ပါ၊ဖီဖီ အပေါ်မြှောက်တင်ပေးထားတဲ့ဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်း အောက်ကို ပြု တ်ကျသွားတာအောက်ကပင့်ရက်နေတဲ့ မောင်မောင်ခေါင်းနဲ့ခံနေလို့သာ၊နို့မဟုတ်ရင် အိပ်ရာခင်းနဲ့ထိတဲ့အထိ ပြု တ်ကျသွားမှာ၊မောင်မောင် စောက်ပပ်နခမ်းသားနှစ်ဘက်ကိုဖြဲ၊စေက်စိလေးကို လက်ခလယ်နဲ့ထိုးကလိတဲ့အခါ ဖီဖီ ဖင်ကြီးလှုပ်ခါယမ်းရင်း

 "အအအား-ကို-လုပ်ပါနဲ့" 

လို့တောင်းပန်ရတော့တာပါ၊မောင်မောင်ရဲ့လျှာအစွမ်း၊လက်ခလယ်နဲ့စောက်စိကလိထားတဲ့အစွမ်းတွေကြောင့် စောက်ခေါင်းထဲက စိမ့်ထွက်လာတဲ့အရည်တွေ မောင်မောင့်မေးစေ့နဲ့ပါးစပ်တဝိုက်မှာ ပေကျံနေပါပြီ၊

မောင်မောင် ဖီဖီပေါင်ကြားအောက် လျှိုဝင်နေရာက အပြင်ပြန်ထွက်ပြီး ဖင်နောက်မှာ ဒူးထောက်နေရာယူ၊လီးကို စောက်ပပ်ဝမှာတေ့ပြီးတချက် ဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်၊

"ဗျစ်"ဆိုပြီး ဒစ်မြု တ်ဝင်သွားသလို ဖီဖီ "အင်း-"လို့အသံထွက်လာပြီး မျက်လုံးလေးတွေ စင်းကျသွားသလို မျက်နှာ နဲနဲ ရှုံ့သွားပါတယ်၊လီးက စောက်ခေါင်းထဲ တဝက်လောက်သာဝင်ပြီး တစ်ခံနေတာပါ၊

"အင်း-ကို-ဘာလို့ရပ်နေတာလဲ၊ဆက်သွင်း" 

လီးတဝက်ဝင်အနေအထား ဖီဖီ မနေတတ်လို့ထင်ပါရဲ့၊ဖင်လှုပ်ခါပြီး ဆက်သွင်းပြောနေတာ၊မောင်မောင် ဖီဖီရဲ့ဖင်သားကြီးနှစ်ဘက်ကို လက်နဲ့အသေအချာဆုတ်ကိုင်၊ခါးကိုနောက်ဘက်ပြန်ဆုတ်၊အားယူပြီး လီးကိုထိုးသွင်းလိုက်တာ

"ဗျစ်-ဘွတ်-ဖွတ်-အမလေး လေး" 

စောက်ပပ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ လီးတံကြီး မဆန့်မပြဲ ထိုးခွဲ ဝင်သွားတာ ဖီဖီ မချိမဆန့်ခံလိုက်ရတယ်၊လီးတံကြီးက စောက်ခေါင်းထဲ အပြေ့အသိပ် မဆန့်မပြဲ အဆုံးဝင်သွားတာ ၊စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ဖိသိပ်ထားတဲ့အပြင် ထိပ်ဖူးကြိး ရင်၀ ပြေးဆောင့်လိုက်သလား အောင်းမေ့လိုက်ရတယ်၊ဒါတောင် စောက်ရည်တွေ တရမန်းကြမ်း ထွက်နေလို့၊နို့မဟုတ်ရင် စောက်ပပ်များ ကွဲသွားလေမလားဘဲ၊မောင်မောင် လီးအဆုံးဝင်တာနဲ့အသာပြန်ဆွဲနုတ်ကာ ဖြေးဖြေးမှန်မှန် ဆောင့်လိုးပေးပါတော့တယ်၊တဖြေးဖြေး ဖီဖီ ခံရတာ ကောင်းလာသလို စောက်ပပ်အတွင်းသားတွေ ရွစိရွစိ ဖြစ်လာပါတယ်၊၄/၅/၁၀ ချက် ဆောင့်လိုးပေးပြီးနောက် မောင်မောင် လီး အဆုံး ဖိသွင်းထားရင်းဖီဖီဖင်သားတွေကို သူ့ဆီးခုံနဲ့ဖိကြိတ်ပွတ်တိုက်ပေးတာ စောက်ခေါင်းထဲဝင်နေတဲ့လီးတံကြီးက ပိုမိုမာကေ ျ ာလာကာ စောက်ပပ်ဘေးသားနံရံနုနုလေးတွေကို လှဲ့ပတ် ပွတ်တိုက်နေတာမို့ ဖီဖီ တကိုယ်လံး လှုပ်ခါနေပါတော့တယ်၊

"အီး-ဟိး-ဟီး-ကိုရဲ့-အူး-ရပ်မနေပါနဲ့၊ဆောင့်လိုးပေး" 

ဖီဖီ မအောင့်အီးနိုင်ဘဲ အော်တော့တာ၊ဖီဖီ ပြီးချင်နေပြိဆိုတာ သိလို့ မောင်မောင်ဖိဖီဖင်ကိုဆုတ်ကိုင်၊မနားတမ်း ဆောင့် ဆောင့် လိုးပေးလိုက်တာ

"အား-အမလေး-ကို-ကောင်းတယ်" 

ဖီဖီ ဖင်ကို နောက်ဘက် ပြန် ပြန် ဆောင့်ပေးရင်း အော်နေတာ၊မောင်မောင့်ဆောင့်အားနဲ့ဖိဖီနောက်ပြန် ကန်အား၊ပေါင်းဆုံပြီး လီးဝင်ချက် ပိုပြင်းလာလို့မောင်မောင် ကြာကြာ အောင့်မထားနိုင်ဘဲ လရည်တွေ ထွက်သွားသလို ဖီဖီလဲ အိပ်ရာပေါ်မှောက်ကျငြိမ်သက်သွားပါတော့တယ်၊

အဲဒီနေ့ကတော့ ဖီဖီ ကာမအရသာ ကောင်းကောင်းကြီးရတဲ့နေ့ပါ၊ ဖီဖီကို ပြန်လိုက် မပို့ခင် မောင်မောင် အီးစီးတူးဆေးကိုပေးပြီး မမေ့မလျော့သောက်ဖို့ မှာပါတယ်၊

"ဆေးသောက်ဖို့ မေ့သွားလို့ငါးပူတင်း ဖြစ်လာရင်တော့ဈေးထဲမှာ အရှက်ကွဲလိမ့်မယ်"

"ငါးပူတင်းဆိုတာ" 

ဖီဖီ တကယ်မသိလို့မေးတာလား၊တမင် နောက်နေတာလား၊မသိ၊

"ဗိုက်ကြိးတာကို ပြောတာဟေ့" 

မောင်မောင် အရွဲ့တိုက် ပြောတာကိုတောင်

"ဗိုက်ကြီးတော့ ကိုနဲ့ဖီဖီ စောစောစီးစိး မင်္ဂလာဆောင်ဖြစ်သွားတာပေါ့"

"ဖီဖီ။ရူးပေါပေါ လုပ်မနေနဲ့၊ကို ပြောပြီးသား၊ဘွဲ့ရပြီး ၃/၄ နှစ်မှ ယူနိုင်မယ်၊ဗိုက်ကြီးလာရင် ညီးပြောတဲ့ဝန်ထောက် လူပျို ကြီး ယူလိုက်"

ဒီတုန်းက ဖိဖီကို စိတ်ဆိုးလို့ပြောခဲ့တဲ့စကားက ( ပညတ်သွားရာ ဓါတ်သက်ပါ) ကြို တင်နိမိတ်ဖတ်သလို ဖြစ်သွားလေရဲ့။

သင်္ကြန်ကျကာနီး မရီးရဲ့အဖေ ကွယ်လွန်ပါတယ်၊အဖိုးကြီးကျန်းမာရေးမကောင်းလို့ဒီဇင်ဘာလကမှ ဆုတောင်းပွဲလုပ်လို့မရီးသွားခဲ့သေးတာ၊ယောက္ခမဆုံးတယ်ဆိုတော့လဲ ဘယ်လောက်အလုပ်ရှုတ်ရှုတ် အကိုကြီးပါ ဗန်းမော်ကိုလိုက်ရတာ၊

"တော်သေးတာပေါ့ကွာ၊သင်္ကြန်နီးလို့၊ကားတွေလဲ နားကြမှာပါ၊မောင်မောင်၊မင်း သင်္ကြန် ဘယ်မှ မထွက်နဲ့၊ကားတွေအကုန်လုံး လာထိုးထားကြမှာ၊နွေခါ မီးထင်း ဂရုစိုက်ဟေ့ " 

သွားကာနီး အကိုကြီးမှာခဲ့လို့မောင်မောင် သင်္ကြန်ရက်တွေ ဘယ်မှ မသွား၊ပြီးခဲ့တဲ့သင်္ကြန်တုန်းကအိမ်မှာ အခုလိုဘဲ တစ်ယောက်ထဲကျန်နေတာ ဒေါ်မီးကွေကြီး အဖော်လာလုပ်ပေးတာ သတိရမိတယ်၊ဒီနှစ်လဲ ဒေါ်မီးကွေကြီးကို သွားခေါ်ရင်လိုက်လာမှာပါ၊ဒါပေမဲ့မောင်မောင် စိတ်မပါတော့ဘူး၊ဖီဖီလို အပျို လေးနဲ့သမီးရည်းစားထက်ကျော်တဲ့အဆင့်ရောက်ခဲ့ပြီးပြီမို့သူ့စိတ်ထဲမှာတခြားမိန်းမတွေနဲ့ မပတ်သက်ချင်တော့ဘူး၊သင်္ကြန်ရက်တွေကို ပျင်းရိစွာနဲ့ဘဲ ကုန်ဆုံးစေခဲ့တယ်၊

သင်္ကြန်ပြီး မရီးပြန်ရောက်လာမှ မောင်မောင် မရောက်တာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ အမကြီးဈေးဆိုင်ဘက်ရောက်သွားတဲ့အခါ

"ငါ့မောင် သင်္ကြန်ဘယ်မှမထွက်ဘဲ အိမ်စောင့်နေရတာ ကောင်းပါတယ်ကွယ်၊နို့မို့စိတ်တိုနေရမှာ" 

အမကြီးပြောတဲ့စကား နားမလယ်လို့

"ဘာတွေ စိတ်တိုရမှာလဲ" 

အမကြီးက မောင်မောင့်အမေးကို မဖြေဘဲ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို လုပ်နေတာ၊

"ဟိုဟာဟေ့၊ဟို အထည်ဆိုင်က ညီအမ(၃)ယောက်၊သင်္ကြန်မှာ ကားနဲ့ပတ်ကဲနေကြတာ၊အငယ်ဆုံးလေးနဲ့ဟို စောက်ရုပ်ဆိုးဆိုးလူပျို ကြီးရေပက်တာရှောင်ရင်း ကားပေါ်ပူးကပ်နေတာကိုပြောတာ" 

အမကြိး တိတ်ဆိတ်နေလို့ ဘေးဆိုင်က ဒေါ်မီးကွေကြီး ဝင်ပြောတာ၊အတိအက ျမဟုတ်ပေမဲ့မောင်မောင် ဖီဖီနဲ့တပူးတွဲတွဲလုပ်နေတာ သိနေကြတာကိုး၊

"ဘာများလဲလို့၊သင်္ကြန်ရေပက်ခံထွက်လယ်တာ ဘာဆန်းလို့လဲ" 

မောင်မောင် ဘာမှမဖြစ်သလို ခပ်ပေါ့ပေါ့ပြောလိုက်ပေမဲ့ သူ့ရင်ထဲဗလောင်ဆူသွားတာ၊ဒါကြောင့် အမကြီးကိုနုတ်ဆက်ပြီး ဖီဖီတို့ဆိုင်ဘက် ထွက်လာခဲ့ပါတယ်၊

"ဟော၊မောင်မောင်၊မလာတာတောင် ကြာပြီဘဲ" 

မောင်မောင်ကိုမြင်တာနဲ့နီနီ စနုတ်ဆက်တာ၊ဖီဖီကတော့မောင်မောင်ကို နုတ်ဆက်စကားပြောဖို့ရာ နုတ်ဆိတ်နေတာ၊နုတ်ဆိတ်မှာပေါ့၊ဆိုင်ပေါ်မှာ သူပြောဖူးတဲ့လူပျို ကြီးရောက်နေတာကိုး၊

"မမရီ မမြင်ပါလားဘယ်သွားလဲ" 

ဖိဖီရဲ့အပြု အမူကို မကျေနပ်လို့တမင် ရီရီကိုမေးတာ၊

"ရီရီလား၊ရှိတယ်၊ဟိုဘက် ခဏသွားနေတာ၊ဟော၊ပြောရင်းဆိုရင်း လာပါပြီ" 

နီနီပြောတဲ့ဘက်ကြည့်လိုက်တော့ တလှုပ်လှုပ်လာနေတဲ့ရီရီ၊

"မမရီကိုတွေ့ချင်လို့လာတာ မနီရေ၊ သွားလိုက်ဦးမယ်" 

မောင်မောင် ဖီဖီကို စကားတခွန်းမှ မပြောဘဲ ရီရီဆီကိုသွားပြီး

"အမနဲ့ပြောစရာလေးတွေရှိတယ်၊လိုက်ခဲ့ပါဦး" 

မောင်မောင် ရီရီရဲ့လက်တွေကို တမင်ဆွဲခေါ်ခဲ့တာပါ၊ဖီဖီ ဘယ်ကိုမှ မကြည့်ဘဲ ခေါင်းငုံ့ထားလေရဲ့၊မောင်မောင်ဆိုင်ကယ်နဲ့ရီရီကိုခေါ်၊ မြစ်ဆိပ်ကမ်းဘေး အပင်ကြိးအောက်မှာရပ်လိုက်ပြီး

"အမရေ၊ဖီဖီက အချိုးပြောင်းနေတယ်နော်၊ဝန်ထောက်ကတော် ဖြစ်ချင်နေပြီနဲ့တူတယ်"

ရီရီ ပြောရမဲ့စကား အသေအချာ စဉ်းစားပြီးမှ

"အင်း၊ငါ့မောင်ရယ်၊ပြောရတာခက်ပါတယ်ကွာ။ဟိုလူက ဖိဖီကို အသေအလဲ ကြို က်နေတာ၊ဖီဖီက ပြန်မကြို က်ပါဘူး၊ဒါပေမဲ့ အမေက ဖိဖီကို ဒီလူနဲ့ပေးစားချင်နေတယ်၊ဟိုလူကလဲ အမေ့ကို အပီ ဝင်ပူးတာ"

"ဖီဖီပြန်မကြို က်ဖူးဆိုရင် ဘာလို့ ဟိုလူ ဆိုင်ကိုလာနေတာကို မောင်းမထုတ်တာလဲ၊ပြိး ဖီဖီက ဟိုလူ့ရှေ့မှာ ကျွန်တော့်ကို နုတ်တောင်မဆက်ရဲဘူး၊ဒါ မရီုးသားတာဘဲ အမရ၊သူ့ဘက်ကရိုးသားမှုရှိရင် နုတ်ဆက်ရမှာပေါ့"

 မောင်မောင်ပေါက်ကွဲနေပြီ၊သူ့အနေနဲ့ ဆိုင်မှာ ဘာမှမပြောခဲ့တာ ဟိုလူ့ရှေ့ သူ မမိုက်ရ်ုင်းချင်လို့၊မိန်းမတစ်ယောက်အတွက်နဲ့ရန်ဖြစ်ကြတာ၊စကားများကြတာတွေက အင်မတန် အောက်တန်းက ျတဲ့စရိုက်၊သူ ဟိုလူပျို ကြိးကို အပြစ်မတင်ပါ၊ဘယ်သူမဆို အပျို တစ်ယောက်ကို ချစ်ပိုင်ခွင့်ရှိကြတာဘဲလေ၊ဖိဖီ မပြတ်သားတာ၊

"အမေကြောင့် ဖီဖီလဲ ပြတ်ပြတ်သားသား ငြင်းမရတာပါ မောင်လေးရယ်၊အမရော နီနီပါ ဒီလူနဲ့သဘောမတူပါဘူး၊သူ့ဟာသူ ဝန်ထောက်မကလို့မင်းကြိးဖြစ်နေပါစေ၊အသက်ကလဲ ဖီဖီနဲ့ဆိုရင် သားအဖအရွယ်လောက်ရှိမယ်၊ရုပ်ကလဲဆိုးလိုက်တာ မင်းအမြင်ဘဲ၊"

"ကျွန်တော် ဖိဖီကို ပြောပြီးသား၊ဘွဲ့ရပြီး ၃ နှစ်လောက်မှ ယူနိုင်မှာ၊ဒါတောင် ကိုယ့်ခြေထောက်ပေါ် ကိုယ်ရပ်တည်နိုင်ဖို့မလွယ်သေးဘူး၊အကိုကြီးဆီက လက်ဖြန့်တောင်းနေရဦးမှာ၊ဒါပါဘဲ အမရာ၊ကျွန်တော့်ဘက်က ပြောစရာကုန်ပြီ၊ကျန်တာ ဖိဖီသဘောဘဲ"

မောင်မောင် ဖီဖိနဲ့မတွေ့ဘဲ ဖာသိဖာသာနေပါတယ်၊အတန်းတင်စာမေးပွဲကလဲ နီးနေပြီမို့စိတ်ကို စာမှာဘဲနှစ်ထားတာ၊မှတ်မှတ်ရရ စာမေးပွဲဖြေကာနီး private study ကျောင်းပိတ်ရက် ဖီဖီကတွေ့ချင်တယ်ဆိုပြီး နီနီတို့ရဲ့ပြည်တော်သာတိုက်ခန်းကို ချိန်းပါတယ်၊မောင်မောင်ရောက်သွားတဲ့အခါ အိမ်မှာ ဖီဖီတင်မက၊သူ့အမနှစ်ယောက်လုံးရှိနေကြတာပါ၊သူ့ခဲအိုကိုတော့ မတွေ့ပါ၊

"မောင်မောင်ရေ၊ဖီဖီက မောင်မောင်ကို ပြောချင်တာလေးတွေရှိလို့ ခေါ်ပေးပါပြောတာနဲ့ခေါ်ရတာ၊အင်း၊ပြောရမှာတောင် ဘယ်ကစ ပြောရမလဲ မသိတော့ဘူး" 

နီနီက စကားစပြောတာ၊ဖီဖီကတော့ ခေါင်းကိုငုံ့ထားလေရဲ့၊

"ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ဒီလောက်ဆို ကျွန်တော် သဘောပေါက်ပါတယ်၊ဖီဖီ ပြောစရာရှိတာတွေ ပြော၊ကို စာကြည့်ရဦးမယ်၊စာမေးပွဲနီးပြီ"

ဖီဖီ စကားမပြောနိုင်ဘဲ တရှုံ့ရှုံ့ငိုနေပါတယ်၊သူ့အမနှစ်ယောက်လဲ စကားမပြောဘဲ ထိုင်နေကြတယ်၊

"ဘာလို့ငိုနေရတာလဲဖီဖီ၊ပြောစရာရှိတယ်ဆို၊ပြောလေ၊ဖိဖီမပြောဘဲ ငိုနေလို့ကော၊ပြီးမှာတဲ့လား" 

ဒိတော့မှ ဖီဖီ မျက်ရည်သုတ်လိုက်ပြီး

 "မေမေက ဖီဖီကို ဟိုလူကြီးနဲ့ယူကိုယူရမယ်ပြောနေတာ၊မယူနိုင်ဘူးပြောတာ၊အမေ ဟိုညက မူးမေ့သွားတယ်၊အမေက ရောဂါရှိတယ် ကို"

မောင်မောင် မချိပြုံး ပြုံးလိုက်ပါတယ်၊အရင်ကဖတ်ဖူးထားတဲ့ဝတ္တုဇာတ်လမ်းတွေ၊ကြည့်ဖူးခဲ့တဲ့မြန်မာရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားတွေထဲကအတိုင်း  (သမီးက သူတို့သဘောတူထားတဲ့လူကိုမယူချင်ပါဘူးငြင်းတဲ့အခါ အမေလုပ်တဲ့လူ နှလုံးရောဂါနဲ့မူးမေ့လဲသွားတာ)ဖြစ်နေလို့လေ၊

"ဒိတော့ဖိဖီက အမေ့ကိုငှဲ့ပြိး ဒီလူကြိးကို ယူရတော့မှာပေါ့၊ဟုတ်လားဖီဖီ" 

မောင်မောင့်အမေးကို ဖီဖီ ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ငိုဘဲနေတာပါ၊

"ဖိဖီ ဘာပြောလို့ ဘာဆက်လုပ်ရမှာလဲ ကို၊ဒီလူကြီးနဲ့မတွေ့ခင် ကိုနဲ့ဖီဖီ လက်ထပ်ပြိးရင်လဲ အကောင်းသား" 

မောင်မောင် ပြုံးတယ်၊

"ပြီးတာတွေ ပြီးခဲ့ပြီလေဖီဖီ၊အခုဖီဖီ ဘာဆက်လုပ်ချင်သလဲ၊ဒါဘဲစဉ်းစား"

"ဖီဖီ ဘာမှမပြောတတ်တော့ဘူး ကို" 

"ငါ့မောင်ရေ၊ဖီဖီက ငါ့မောင်ကို ချစ်လဲချစ်၊သံယောဇဉ်လဲကြီးတယ်၊အခုဟာက အမေကြောင့်ခက်နေတာ၊ဖီဖီက မပြောထွက်လို့၊ငါ့မောင်သူ့ကို ခွင့်လွတ်တယ်ဆိုရင် အမေ့စကားကို နားထောင်မယ်ပြောနေတာ"

နီနီက ကြားကဝင်ပြောတာ၊မောင်မောင်သိပါတယ်၊ဒီဇာတ်ထုတ်ကအဖြေထုတ်ပြိးသားဇာတ်ထုတ်ပါ၊အဓိကဒါရိုက်တာက နီနီဘြဲဖစ်မှာပါ၊လူပျို ကြီးက သူ့ယောင်္ကျားရဲ့အထက်အရာရှိကိုး၊သူ့ကိုလဲ အပြစ်မမြင်ပါ၊သူတို့ညီမလေးကို ကတော် ဖြစ်စေချင်ကြမှာပါ၊

"ဖီဖီရယ်၊ဒါအတွက်နဲ့တော့ဝေခွဲရ ခက်မနေနဲ့၊ဖီဖီအမေ စိတ်ချမ်းသာအောင်သာထားပါ၊ကို့အတွက် မစဉ်းစားနဲ့၊ကိုနဲ့ဖီဖီတို့ ဇာတ်ထုတ်တထုတ် ကပြနေတယ်ဘဲ သဘောထားပေါ့၊ဇာတ်ထုတ်ထဲမှာ ကပြကြတော့သမီးရည်းစား၊လင်မယား၊သဏ္ဍန်လုပ် သရုပ်တူအောင် ချစ်စကားကြို က်စကားတွေပြောကြ၊သစ္စာတိုင်ရတုတွေ၊ရွတ်ကြဖတ်ကြ၊ပွဲကြည့်ပရိသတ်တွေကလဲ ဇာတ်လမ်းထဲမြောဝင်ပြီး၊မျက်ရည်ကျတဲ့လူနဲ့၊ငိုကြွေးတဲ့လူနဲ့၊တောက်ခေါက်ဒေါသထွက်တဲ့လူနဲ့၊သူ့ဟာနဲ့သူ ဟာမိုနီကိုဖြစ်လို့၊ဟော၊မနက်မိုးလင်းလို့ ဇာတ်ပွဲလဲသိမ်းရော၊ပြဇာတ်မင်းသားကသူ့အိမ်သူပြန်၊ပြဇာတ်မင်းသမီးကလဲ လာကြို တဲ့သူ့ယောင်္ကျားနဲ့အတူပြန်၊ပွဲကြည့်ပရိသတ်တွေလဲ အလျိုအလျိုလူစုကွဲသွားကြရော၊ပြီးတော့လဲ ပြီးသွားတာပါဘဲ၊ဘာမှဆန်းတာ မဟုတ်ပါဘူး၊" 

မောင်မောင် စကားအကြာကြိးပြောလိုက်ရလို့ခေတ္တနားလိုက်တာ၊

"ဒါဆို ကို ဖီဖိကို ခွင့်လွတ်တယ်ပေါ့၊ဟုတ်လား ကို" 

ဖီဖီက မောင်မောင့်လက်ကို လှုပ်ယမ်းရင်းမေးတာ၊

"ပြောပြီးပြိဘဲ ဖီဖီ၊ပြိးတော့လဲ ပြီးတာပါဘဲ လို့၊ခွင့်လွတ်ပါတယ်၊ကဲ၊ကို ပြန်မယ်၊စာကြည့်ရဦးမယ်"

"ကိုရယ်၊ဖီဖီ ကို့ကို ကန်တော့ခဲ့ပါတယ်" 

ဖီဖိ ထိုင်ကန်တော့တာကို မောင်မောင် စောင့်မနေတော့ဘဲ ပြန်ထွက်လာခဲ့ပါတယ်၊ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်တော့ကပြလို့ပြိးသွားပြန်ပေါ့၊(ပြီးတော့လဲ ပြီးတာပါဘဲ)လို့သာ ဟန်ဆောင်ပြောခဲ့ရတာ၊အသဲနှလုံးမှာ ဒဏ်ရာရခဲ့ရပါတယ်။

တတိယနှစ်၊စာမေပွဲဖြေဆိုနေဆဲရက်မှာ ဖီဖီလက်ထပ်သွားပါတယ်၊စိတ်ဓါတ်ပျော့ညံ့တဲ့လူဆို ရူးသွားနိုင်လောက်တဲ့အနေအထားပါ၊ဖီဖီကိုတော့အပြစ်မတင်ပါ၊ဖီဖီနဲ့သူ့အကြောင်း ဈေးထဲကလူအတော်များများသိနေကြတာ၊မိန်းကလေးဆိုတာ ရောင်းကုန်၊ဝယ်မဲ့လူရှိတုန်း၊ကြို က်ဈေးရတဲ့အချိန် ရောင်းထုတ်ရမှာပါ၊ခွင့်လွတ်စိတ်နဲ့တွေးလိုက်ပြိး ဖီဖီကို သူ့ခေါင်းထဲထဲ့မထားတော့ပါဘူး၊ဒါပေမဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ကို နှလုံးသားနဲ့ချစ်ရမှာ မောင်မောင်လန့်သွားတယ်၊သူ့ဘဝတွေ့ခဲ့ဖူးတဲ့မိန်းမတွေ၊ဖိဖီကလွှဲလို့ တဏှာအခံကြောင့်တွေ့ခဲ့ရတာချည်းဘဲ၊ဖီဖီတစ်ယောက်သာ နှလုံးသားနဲ့ချစ်ခဲ့တာ၊တက္ကသိုလ်နောက်ဆုံးနှစ်ကို မောင်မောင် ဘယ်မိန်းမနဲ့မှ မပတ်သက်ဘဲ ရိုးရိုးလေးဘဲဖြတ်သန်းခဲ့တယ်၊နောက်ဆုံးနှစ်စာမေးပွဲကြီးဖြေဆိုပြီးတဲ့အခါ အကိုကြိးက အလုပ်ကိစ္စပြောတာ၊

"မောင်မောင်၊မိုးကုန်ရင် ဒမ်ပါ(၃)စီးနဲ့မိုးညှင်းလမ်းရုံးမှာ ကေ ျ ာက်သွားဆွဲ၊အဲဒီမှာ လုပ်ငန်းသဘောလေ့လာထား၊မင်းနဲနဲကျွမ်းလာရင်နောင်နှစ်တွေ တို့လုပ်ငန်းတင်ဒါဆွဲကြမယ်"

အကိုကြီးမှာက အဲဒီအချိန် (၁၂)ဘီးကုန်တင်ကားကြိး(၂)စီး၊(၁၀)ဘိးမြေသယ်ကား dumper (၃) စီးရှိနေပါပြီ၊မိုးတွင်းမှာ ကုန်ကားကြိးတွေကို နားထားပြီး ကားကြံ့ခိုင်ရေးလုပ်ရပါတယ်၊မြေသယ်ကားတွေက ခါတိုင်း မြစ်ထဲကသဲ၊သဲကျောက်၊သဲနုန်း စတာတွေသယ်ပြီး တည်ဆောက်ရေးလုပ်ငန်းတွေဆီပို့ပေးရတာပါ၊အခုမောင်မောင်ကျောင်းပြီးသွားပြီမို့၊သူ့ညီစိတ်မလေအောင်၊နောက်ပိုင်းလုပ်တတ်ကိုင်တတ်လာအောင်စီစဉ်တာ၊ဒီအချိန်မှာ မောင်မောင် ကားအကြောင်း နဲနဲပါးပါး နားလယ်နေပါပြီ၊

မိုးကုန်ပွင့်လင်းရာသီမှာ မောင်မောင် မြေသယ်ကား dumper (၃)စီးကွပ်ကဲပြီး မိုးညှင်းဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းခွင်ထဲရောက်လာပါတယ်၊လမ်းတာဘောင်တိုးချဲ့ကျောက်ခင်းခြင်းမို့၊မောင်မောင့်ကားတွေ တောင်ကုန်းမြေတို့၊ချောင်းကျောက်စရစ်တို့သယ်ပေးရပါတယ်၊လုပ်ငန်းခွင်မှာ မောင်မောင်တို့ကားတွေတင်မကဘဲ၊တခြားကငှားလာတဲ့ကားတွေအပြင်၊မြေတူးတင်စက် Back-hoe ၊မြေဖြန့်စက် Grader ၊ဆူးဒလိမ့် Sheep,s Foot Roller ၊စတဲ့စက်-ယာဉ်တွေအများကြီးပါ၊လုပ်ငန်းခွင်ထဲရောက်မှသိရတာ၊ဒီလုပ်ငန်းက ထုံးစံအတိုင်း ဋ္ဌာနက သတင်းစာထဲကြောငြာပြီးတင်ဒါခေါ်၊ပြီးမှ ဋ္ဌာနဝန်ထမ်းတွေ ဟိုက ဒီက စက်တို့၊ကားတို့ကို ကောက်သင်းကောက် ငှားရမ်းဆောင်ရွက်တာ၊မောင်မောင် သူတို့အဖွဲ့နေဖို့မြို့နဲ့ကပ်နေတဲ့ရွာလေးမှာအိမ်ငှားထားပါတယ်။

အိမ်ရှင်တွေက မိုးတွင်းဘဲအိမ်မှာနေပြီး မိုးကုန်တာနဲ့ဖားကန့်ကျောက်တွင်းတက်နေကြတာမို့၊အိမ်ငှားရတာလွယ်ကူပြီး ဈေးလဲမများပါ၊အိမ်က တစ်ထပ်အုတ်နံကပ်တိုက်လေးဖြစ်ပြီး သီးခြားခြံဝင်း၊ရေတွင်း၊ရေလောင်းအိမ်သာ စသဖြင့် သပ်သပ်ယပ်ယပ်လေးပါ၊အိမ်မှာ မောင်မောင်နဲ့ထမင်းချက်အဖိုးကြီး နှစ်ယောက်သာ အနေများတာ၊ကျန်ယာဉ်မောင်း၊ ယာဉ်နောက်လိုက်(စပါယ်ရာ)တွေက မနက်မိုးလင်းတာနဲ့လုပ်ငန်းခွင်သွားကြပြီး၊ညနေမိုးကြီးချု ပ်မှ ပြန်ရောက်ကြတာ၊ညအိပ်ကြတာလဲ သူတို့တွေက အိမ်ထဲမှာအိပ်ကြတာမဟုတ်ဖူး၊ကားတွေပေါ်မှာအိပ်ကြတာ၊

မောင်မောင်က အားနေတဲ့လူမို့မနက်ပိုင်း ကားတွေထွက်သွားကြပြီဆိုရင် ဆိုင်ကယ်လေးနဲ့မြို့ထဲရောက်တတ်တယ်၊ပျင်းလို့လက္ဘရည်ဆိုင်ထိုင်၊စီးကရက်လေး၊ဂျာနယ်လေးလဲဝယ်ရင်း၊ဒီလိုနဲ့တစ်ရက်မှာ မမေ ျှာ်လင့်ဘဲ မညိမ်းနဲ့သွားဆုံပါလေရော၊

"ဟယ်၊ကိုမောင်၊ဘယ်လိုလုပ်ရောက်နေတာလဲ" 

မညိမ်းက အားရဝမ်းသာ နုတ်ဆက်ပါတယ်၊

"ကားတွေ လမ်းအလုပ် လာလုပ်တာပါ၊မညိမ်းကော၊ဘာကိစ္စရောက်လာတာလဲ၊ကိုအိရှန်ကောပါလား"

"အိရှန် ဖားကန့်မှာလေ၊ကျမကုန်လာပို့တာ" 

ဘာကုန်တွေလာပို့တာလဲတော့မသိ၊

"ဘယ်တော့ပြန်မှလဲ၊ဘယ်မှတည်းလဲ"

"အခုလေးတင်ရောက်ပြီး ကုန်တွေပို့ထားခဲ့တာ၊ပြန်မဲ့ရက် မသိသေးဘူး၊ကုန်စောင့်ရဦးမယ်၊တည်းမှာကတော့ရှမ်းရွာသွားတည်းမယ်"

မညိမ်းစကားကြားတာနဲ့မောင်မောင် ပြုံးမိသွားတယ်၊ဖီဖီနဲ့လမ်းခွဲခဲ့ရပြီး ဘယ်မိန်းမနဲ့မှ မပတ်သက်ဘဲနေလာတာတစ်နှစ်ကျော်လာပြီး(၂)နှစ်ထဲတောင်ရောက်လာပြီ၊ရင်ခုန်နေတဲ့နှလုံးသားဒဏ်ရာဒဏ်ချက်လဲ အကင်းသေစပြု ပြီ၊အခုလဲ သူများမြို့ရွာမှာ ပျင်းရိနေတုန်း၊မညိမ်းကိုတွေ့လိုက်ရလို့အရင်အကျင့်ဟောင်းတွေ ပြန်ပေါ်လာလေရဲ့၊

 "ရှမ်းရွာ၊ဝေးကဝေးပါဘိနဲ့ မညိမ်းရာ၊သွားမနေပါနဲ့တော့၊ကျွန်တော့်ဆီလိုက်တည်းပါ"

တခါအပြင်၊နှစ်ခါ မခေါ်ရဘဲ မညိမ်း မောင်မောင့်ဆိုင်ကယ်နောက်မှာ အဝတ်အစားအိတ်တစ်လုံးနဲ့ပါလာတာပါဘဲ၊

"ကလေးတွေကို ဘယ်သူနဲ့ထားခဲ့လဲ" အိမ်ရောက်ပြီးနားနေကြတုန်း မောင်မောင်မေးကြည့်တာ၊

"အိမ်မှာဘဲထားခဲ့ရတာပေါ့"

"အကြီးကောင်က ကျောင်းနေပြီမို့ ထားပါ၊အငယ်ကောင်လေးကျတော့ကော"

"အငယ်ကောင်လဲ နေ့ကလေးထိန်းကျောင်းပို့ပေါ့၊မာလာနဲ့အပ်ထားခဲ့တာ" 

မာလာဆိုမှ မောင်မောင် မာလာကို သတိရသွားတယ်၊

"အော်၊ဟုတ်သားဘဲ၊မာလာကို မေ့တောင်နေတယ်" 

မောင်မောင့်စကားကို မညိမ်းက ပြုံးပြီး

"မာလာက ကြီးလေ ချောလေကိုမောင်ရဲ့၊အိမ်များ လာကြည့်ပါဦး၊"

"အခု မာလာ ဘယ်နှစ် နှစ် ရှိသွားပြီလဲ"

"အသက်လား၊(၂၀)ရှိပြီ၊ကိုမောင်နော်၊ကျ မတကယ်ပြောနေတာ၊မာလာနဲ့သာယူစမ်းပါ၊ဒေါ်မီးကွေကလဲ သဘောတူနေတဲ့ဟာ"

မညိမ်းအပြောကို မောင်မောင် သဘောကျပြီး ပြုံးတယ်၊

"ဟုတ်ပါပြီ၊မြစ်ကြီးနားပြန်ရောက်ရင် မာလာနဲ့တွေ့ပါ့မယ်၊အခုကတော့ဘေးမှာ မညိမ်းဘဲ ရှိနေတာ၊မညိမ်းနဲ့ဘဲ တွေ့ရမှာဘဲ"

"ကိုမောင်ကတော့လေ၊ပြောတတ်လိုက်တာ၊ကြုံ ကြို က်လို့သာတွေ့ရတာပါ၊မြစ်ကြီးနားမှာတုန်းက ကိုမောင် လာမှ မလာတာ"

ပြောစရာစကားလဲ မရှိကြတော့ပါဘူး၊မညိမ်းလဲ မောင်မောင်အိပ်ခန်းထဲ ရောက်နေပါပြီ၊ထမင်းချက်အဖိုးကြီးက မနက်အစောကြီး သူ့တာဝန်ထမင်းဟင်းချက်ပြု တ်ပြီး ကားသမားတွေကို ထည့်ပေးလိုက်ပြီးမို့အိမ်ရှေ့ဝရံတာမှာ တရေးတမော ပြန်အိပ်နေပြီ၊နှစ်ယောက်သား မောင်မောင်အိပ်တဲ့တစ်ယောက်အိပ်ကုတင်လေးပေါ် ပူးကပ်အိပ်ကြပြီးတာနဲ့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဖက်ရင်း ဟိုကိုင် ဒီကိုင် စနေပြီ၊အရင်တွေ့ဖူးပြီးသားမို့ ထူးပြီးပြောစရာမလို၊မောင်မောင် မညိမ်းရဲ့အနွေးအင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို စဖြု တ်တာနဲ့မညိမ်းကိုယ်တိုင် ထထိုင်ပြီး အနွေးထည်ကိုချွတ်ပေးတာပါ၊မညိမ်းက တလက်စထဲ အောက်ကဝတ်ထားတဲ့အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကိုဖြု တ်ရင်း

"ချမ်းပါတယ်မောင်ရယ်၊အင်္က ျီ ချွတ်မနေတော့ပါဘူး၊ဖွင့်ပေးထားမှာဘဲ" မ

ညိမ်း အင်္ကျီကြယ်သီးတွေပြု တ်သွားတာနဲ့ဘေးဖယ်ပြီး ဘရာစီယာဂျိတ်တွေကိုပါ ဖြုတ်လိုက်ပါတယ်၊ပြီးမညိမ်း ထိုင်ရာကထကာ ထဘီနဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီတိုကို တပြီုင်ထဲ ချွတ်လိုက်တဲ့အတွက် အပေါ်ဘက်မှာသာ အဝတ်ရှိပြီး အောက်ပိုင်း ဗလာဖြစ်သွားပါတယ်၊မညိမ်း အိပ်ရာပေါ်ပြန်လှဲအိပ်ရင်း

"ကိုမောင်ရေ၊မျှော်နေရတာ ကြာပြီ၊အချိန်မဆွဲနဲ့တော့"

မောင်မောင် မညိမ်းရဲ့ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ဖြဲကားပေးလိုက်ပြီး ဝင်ထိုင်ပါတယ်၊မညိမ်းက ဒူးကွေးလိုက်ပြိး ပေါင်နှစ်ချောင်းကားလိုက်တဲ့အခါစောက်ပပ်ပြဲပြဲကို မြင်လိုက်ရတာပါဘဲ၊မညိမ်းစောက်ပပ်က အရင်ကလို စောက်မွေးထူတွေမရှိတော့ဘဲ ပြောင်ရှင်းနေအောင်ရိတ်ထားတာပါ၊

"ဟ၊တယ်ဟုတ်ပါလား၊စောက်မွေးတောင်မပေါက်သေးဘူး၊(၁၆)နှစ်မ" 

မောင်မောင် စောက်ပပ်ကြိးကို လက်နဲ့ပွတ်လိုက်ပြီးပြောတာ၊

"ကိုမောင်ဘဲ၊အမွေးတွေထူနေတာ၊ရိတ်လိုက်ပါလားဆို၊ဟိုတခါ အမွေးတွေရှုတ်နေတာ ရက်မကောင်းဘူးပြောတာကိုး"

 "ဒါဖြင့် အခု ရက်ပေးရဦးမှာပေါ့၊ဟုတ်လား" 

မောင်မောင့်အမေးကို မညိမ်းစကားမပြန်တော့ပါ၊မောင်မောင့်ခေါင်းကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားဆီပို့ပေးလိုက်ပါတော့တယ်၊စောက်ဖုတ်က နီညို ရောင်သမ်းနေပြီး နုတ်ခမ်းသားတွေက ထူထူကြီးပါ၊ဒါပေမဲ့ကလေးမွေးတုန်းက ဂရုတစိုက် မရှိခဲ့လို့နုတ်ခမ်းသားတွေဘေးဘက်အနည်းငယ်လန်နေပြီး အတွင်းသားတွေက နီရဲနေတာပါ၊မောင်မောင် စောက်ပပ်ကို လက်နဲ့ဖြဲ လျှာထိုးသွင်းရက်ပေးရာက စောက်ခေါင်းအကွဲကြောင်းတလျှောက်အပေါ်အောက် ပင့်ရက်ပေးလိုက်တာ မညိမ်းဖင်ဆုံကြီး လေထဲမြှောက်တက်လာတာပါဘဲ၊မောင်မောင်ရဲ့လျှာထိပ်ချွန်း စောက်ခေါင်းအတွင်းပိုင်းထဲအထိ ဝင်ရောက်မွှေနှောက်နေလေတော့ မညိမ်း အငြိမ်မနေနိုင်ဘဲ၊တကိုယ်လုံးတုန်ခါလာပြီး ဖင်ကြီးကော့ကော့ပေးရင်း

"အီးဟီးဟီး-မောင်ရာ-အား-ကောင်းတယ်-အမလေး လေး " 

မညိမ်းစောက်ပပ်အတွင်းသားတွေ ရွစိရွစိ ဖြစ်လာပြီး စောက်ရည်တွေစိမ့်ထွက်လာပါတယ်၊မညိမ်းက နှာထန်သူမို့ စောက်ရည် စိမ့်ထွက်တာပေမဲ့ပမာဏများလို့ မောင်မောင် ပါးစပ်တဝိုက်မှာ ပေပွကုန်ပါတယ်၊

"အား-မောင်-အရည်ထွက်ကုန်ပြီ၊မရက်နဲ့တော့၊မောင့်ကိုပေကုန်မယ်" 

မညိမ်းပြောရင်း မောင်မောင့်ခေါင်းကို တွန်းဖယ်ပါတယ်၊မောင်မောင်ပါးစပ်မှပေပွနေတဲ့စောက်ရည်တွေကို ဘေးချထားတဲ့ပုဆိုးနဲ့ကောက်သုတ်လိုက်ပြီး မညိမ်းပေါင်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲကိုင်ကာ ရင်ဘတ်နဲ့ကပ်မိတဲ့အထိ တွန်းတင်ပေးလိုက်ပါတယ်၊ပြီး ဘေးမှာရှိတဲ့ခေါင်းအုန်းအပိုကိုယူ၊မညိမ်းခါးအောက်ကိုထိုးထဲ့ပေးလိုက်တဲ့အခါ၊ခါးအောက်မှာခေါင်းအုန်းခုခံထားတာရယ်၊ခြေထောက်နှစ်ချောင်း ရင်ဘတ်ထိတွန်းတင်ထားတာရယ် ပေါင်းပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးက အပေါ်ကို ကြွတက်ပြီး ပြူ းနေတာပါ၊

မညိမ်းစောက်ဖုတ်က နဂိုကတဲက ကြိးရတဲ့အထဲ ကာမစိတ်တွေကြွတက်နေလို့ဖောင်းတင်းနေတာ ဖားပြု တ်ကြီးအတိုင်းပါဘဲ၊မောင်မောင် လီးကိုလက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်၊၃/၄ ချက်ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်ပြိး စောက်ခေါင်းပေါက်မှာ တေ့ထားလိုက်ပါတယ်၊လီးကလဲတောင့်တင်းနေပြီဖြစ်လို့ဒစ်နဲ့စောက်စိကိုထိုးပေးတာ စောက်စိတောင်လာပြီး မညိမ်းမနေနိုင်တော့၊လီးကို မမီမကမ်းလှမ်းဆွဲပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲအတင်းထဲ့တော့တာ၊ပါးစပ်ကလဲ

"မောင်ရယ်၊ဘာလုပ်နေတာလဲ၊လိုးတော့လေ၊ဆောင့်လိုးတော့" 

ပြောလဲပြော၊ဖင်ကိုလဲ အတင်းကော့တင်ပေးတာ။မညိမ်း တဏှာရွပိုး ထနေပြီမို့ မောင်မောင် စောက်ခေါင်းပေါက်၀ ရောက်နေတဲ့လီးကို ဇတ်ကနဲ ဆောင့်သွင်းလိုက်တာ

"အာလာလာ၊သေပါပြီမောင်ရာ၊အောင့်သွားတာဘဲ" 

စောက်ခေါင်းကျယ်နေတာမို့ဆောင့်သွင်းလိုက်တာနဲ့တချီထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားတာပါ၊မောင်မောင် အဆုံးဝင်နေတဲ့လီးကို ကျွတ်မထွက်ရုံ ဒစ်ကို ချန်ပြီး ဆွဲနုတ်၊တရှိန်ထိုး ၄/၅ ကြိမ်ဆောင့်လိုးပေးပြီး မညိမ်းအပေါ် လက်နှစ်ဘက်ကျော်ခါထောက်လိုက်ကာ အသားကုန် ကြုံးလိုးတော့တာပါဘဲ၊

"ဘွတ်-ပလွတ်-အီး-အိး-ဘွတ်-ပလွတ်-အီး-အီး"

လီးအဝင်အထွက်တိုင်း မညိမ်းပါးစပ်က ဘာတွေပြောမှန်း ရေရေရာရာမကွဲပြားတဲ့အသံတွေထွက်လာတာပါ၊မောင်မောင်ရဲ့အားပါတဲ့ဆောင့်လိုးချက်တွေက မညိမ်းကို ဒီအတိုင်းနေလို့မရတော့ပါ၊ကောင်းတာက အရမ်းကောင်းနေတာပါ၊မညိမ်း ဖင်ကြီးကော့ ကော့တင်ပေးနေတော့ဘိုက်ပေးတင်ပေးထားတဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းက ဘေးဘယ်ညာ ခါယမ်းနေတာ၊ဒါနဲ့မညိမ်းခြေထောက်တွေကို ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး မောင်မောင့်ခါးကို ကုတ်ဆွဲ ချိတ်ထားလိုက်တယ်၊လက်နှစ်ဘက်ကလဲ သူ့ဘေးမှာကျော်ထောက်ထားတဲ့မောင်မောင့်လက်တွေကို ဆုတ်ကိုင်အားပြုရင်း ဖင်ကို စကောဝိုင်းလှုပ်ယမ်းပေးနေတယ်၊စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက ရွစိရွစိဖြစ်နေပြီး လီးကို စုတ်ဆွဲနေကြတာ၊မောင်မောင် ဆောင့်နေရင်းကလီးကိုစောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ မွှေ့ယမ်းပြီးလိုးလိုက်တာ

"အ-အာ-အား-မောင်-ကောင်းတာ"

မညိမ်း ဓါတ်လိုက်သလို တုန်တက်သွားပြီး စောက်ရည်ပူတွေ ဗြစ်ကနဲနေအောင် ပန်းထွက်လာတာပါ၊မညိမ်းစောက်ရည်တွေပန်းထွက်လာတာကိုသိလို့ မောင်မောင် မနားတမ်း ဆက်တိုက် လီးကိုဆောင့် ဆောင့်လိုးပေးတာ၊မညိမ်း စောက်ပပ်ကကြွက်သားတွေ ကျုံ့လိုက် ဆန့်လိုက်နဲ့သားရေမျှော့ကြိုးလို ဖြစ်နေတာ၊မောင်မောင့်စိတ်ထဲ လိုးရတာ ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် စီးစီးပိုင်ပိုင် ရှိနေတာမို့လိုးရင်း လိုးရင်း လီးတချောင်းလုံး ယားတက်လာပြီး ဒစ်ဆံ ပွတက်လာကာ လရည်တွေပန်းထွက်သွားတာပါဘဲ၊မောင်မောင် အတော်မောသွားတာ၊ လီးကိုအဆုံးထိနှစ်ထားရင်း မညိမ်းအပေါ် မှောက်အိပ်လိုက်ရပါတယ်၊စောက်ပပ်ရဲ့ညှစ်အားကြောင့် လရည်က တစက်စက် ထွက်နေတုန်း၊စောက်ပပ်ထဲမှာ လီးက တဇတ်ဇတ်တုန်နေတုန်း၊မညိမ်း မောင်မောင်ကေ ျ ာပြင်ကြိးကိုဖက်ထားရင်း နှစ်ယောက်သား မှိန်းနေကြရတယ်။

အတော်ကြီးကြာမှ နှစ်ယောက်သားထပြီး ဆေးကြောသန့်စင်ကြရတယ်၊

"မတွေ့ရတာ နှစ်ချီကြာနေလို့ထင်ပါရဲ့ကိုမောင်ရယ်၊ကောင်းလိုက်တာ" 

မညိမ်းအပြောကြောင့် မောင်မောင်က

"ကိုလဲကောင်းတာဘဲ၊မညိမ်း နဲနဲဝလာတယ်နဲ့တူတယ်၊ဖင်ကြီးပိုတင်းလာတယ်" 

မောင်မောင်ပြောတာဟုတ်ပါတယ်၊မတွေ့ရတဲ့ (၂)နှစ်အတွင်း မညိမ်းဝလာတာပါ၊ကလေးနို့ပြတ်သွားပြီမို့ စားတဲ့အစာတွေက အဟာရဖြစ်ပြိး ဝလာတာ၊အရင်ကဆို မညိမ်းဖင်က ပိန်လို့ကုတင်စွန်းတင်ပြိးလိုးတဲ့အခါ ကုတင်ဘောင်နဲ့ညှပ်လို့အော်ရသေးတာ၊နို့တွေက အရင်နဲ့စာရင် ငယ်သွားပေမဲ့ပိုတင်းလာတာပါ၊နို့မတိုက်ရတော့လို့နို့ရည်မရှိတော့တာကြောင့် နဲနဲ ငယ်သွားပုံပါ၊

"အားမရသေးဘူးကွာ၊ထပ်လုပ်ကြဦးစို့"

မညိမ်း မောင်မောင့်အပေါ်တက်ခွပြိးပြောတာပါ၊မောင်မောင်လဲ မိန်းမနဲ့မနေရတာ နှစ်ပေါက်နေပြီ၊ဒါကြောင့် မညိမ်းက ထပ်လုပ်ကြဦးစို့ပြောလာတဲ့အခါ

"လုပ်မယ်လေ၊ဒီတခါ doggy style လိုးရအောင်" 

မောင်မောင့်ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ပြီး လီးစုတ်ပေးနေတဲ့မညိမ်းက

"ဘယ်လို၊မောင်၊ပြီးမှ မောင်ဖာသာမောင် လိုးကွာ၊အခု က ျ မ အပေါ်ကနေပေးမယ်" 

မညိမ်း လီးကို အားပါးတရ ရေခဲချောင်းအမှတ်နဲ့စုတ်နေတာပါ၊လီးတံကြီးပါးစပ်ထဲငုံထားရင်း ဂွေးဥနှစ်လုံးကို လက်ဖဝါးထဲထဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေတာ မောင်မောင် တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ဖြစ်ပြီး ပါးစပ်ကလဲ "အ-အ-" နဲ့ဖြစ်နေတာပါ၊မညိမ်းရဲ့ပါးစပ်ထဲ အာငွေ့ကြောင့် လီးက တောင်တက်လာလို့မညိမ်းအာခေါင်ကို သွားထောက်တာ၊မညိမ်းတခါတခါ "အွတ်-အွတ်"နဲ့ အန်တော့မလိုတောင်ဖြစ်သေးရဲ့၊ဒါနဲ့မညိမ်း လီးစုတ်နေရာက မောင်မောင့်ခါးပေါ် ကားယားခွထိုင်လိုက်ပြီး လီးကိုကိုင်၊စောက်ပပ်မှာတေ့ပြီး အပေါ်က တအိအိနဲ့ဖိချတော့တာပါဘဲ၊

"အင်း-ဟင်း-အင့်-" 

မညိမ်းပါးစပ်က အားယူသံတွေနဲ့အတူ လီးကြီးက စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ မြု တ်ဝင်သွားတာပါ၊မညိမ်း ဆောင့် ဆောင့်ထိုင်ပြိး ဖင် အပေါ်အောက် ကြွလိုက်၊နှိမ့်လိုက် နဲ့လိုးပေးနေတာ၊မောင်မောင် မညိမ်းရဲ့ခါးကို လက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်ပြီး အောက်ကနေ အလိုက်သင့်ပင့်တင်ပေးပါတယ်၊ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ စောက်ပပ်ပြဲပြဲကြီးက ပိုလို့တောင် ဖောင်းလာသလိုပါ၊မညိမ်း သူ့စိတ်ကြီု က် ဖင်ကြွ ကြွလိုးပေးနေရင်း(၁၀)မိနစ်လောက်မှာ အရှိန်နှေးလာတာနဲ့

"မညိမ်းမောပြီ၊တော်တော့၊ကို့အလှည့်၊ထလိုက်တော့" 

မောင်မောင်ပြောလို့ မညိမ်း အပေါ်ကဆင်းပြီး အိပ်ရာပေါ် ပက်လက်နေပေးတယ်၊

"doggy style လုပ်မှာလေ မညိမ်းကလဲ၊ဘာလို့အိပ်နေရတာလဲ"

မောင်မောင့်အပြောကို မညိမ်းက

"ဒါဖြင့် ဘယ်လိုနေပေးရမှာလဲ ပြောမှပေါ့" 

doggy style လို့အင်္ဂလိပ်လိုပြောလို့ မညိမ်းနားမလယ်တာဘဲလို့ ယူဆပြီး မောင်မောင်က

 "အိပ်ရာပေါ် လေးဘက်ကုန်းပေး"

"အော်၊ဒါများမောင်ရယ်၊ခွေးလိုး လိုးမယ်ဆို ပြိးတာဘဲဟာ" 

ပြောပြိးတာနဲ့ မညိမ်းအိပ်ရာပေါ် လေးဘက်ကုန်းထောက်လိုက်ပြီး ခြေထောက်တွေကိုပါ ကားကာ ခါးကို ညွှတ်ပေးထားတာ၊ဒါဆို မညိမ်း သူ့လင်နဲ့ဒီပုံစံ လိုးဘူးရမယ်၊

"မညိမ်းယောက်က ျ ားနဲ့ဒီလိုမျို းလိုးဖူးတယ်ပေါ့" 

မောင်မောင့်အမေးကို မညိမ်းက

"လင်မယား ရကာစကတော့ပုံစံအမျို းမျို းလိုးကြတာလေ၊လိုးဘူးတာပေါ့" 

မညိမ်း ခံဖူးတာမို့မောင်မောင် ဘာမှမပြောတော့ဘဲ မညိမ်းဖင်နောက်မှာ ကုန်းကွကွအနေအထားနေပြီး လိးကို စောက်ခေါင်းထဲ တခါထဲ ထိုးသွင်းတော့တာ၊စောစောက  မြင်းစီးထားလို့ စောက်ခေါင်းမှာအရည်ရွှဲနေပြီးသားမို့ လီးက အလွယ်တကူဘဲ ဝင်သွားပြီး "ဘူ "ဆိုတဲ့စောက်ခေါင်းထဲက လေအံထွက်တဲ့အသံကိုကြားလိုက်ရတယ်၊လီးကိုပြန်ဆွဲနုတ်တဲ့အခါ "ဘွတ် "လို့မည်ပါတယ်၊မောင်မောင် လီးကို ဆက်တိုက် ဆောင့် ဆောင့် လိုးတဲ့အခါ

"ဘူ-ဘွတ်-ဘတ်ဘတ်-ဘူ-ဘွတ်-ဘတ်ဘတ်" 

အသံတွေ မှန်မှန်ထွက်နေတာ၊ဘူ-ဘွတ်က စောစောကပြောသလို လီးအသွင်း/အနုတ်မှာထွက်လာတဲ့အသံ၊ဘတ်ဘတ် ဆိုတာကတော့ေ၈ွးဥနှစ်လုံးက မညိမ်းရဲ့ဖင်ကြား သွားရိုက်မိလို့မည်တဲ့အသံပါ၊

 "မညိမ်းယောင်္ကျားနဲ့လိုးတုန်းကလဲ ဒီလိုအသံထွက်တာဘဲလား" 

မောင်မောင် သိရက်နဲ့မေးတာပါ၊သူ အရင် မိန်းမတွေ ဒိလို ဖင်ကုန်းလိုးခဲ့တုန်းကလဲ အသံထွက်တာဘဲ၊မညိမ်းယောက္ခမကြီး ဒေါ်မီးကွေတောင် ဖင်ထောင်လိုးခဲ့သေးတာ၊

"ထွက်တာပေါ့၊အကြောင်းမသိခင်တုန်းက ညကြိး ဒီလို လိုးလိုက်တာ၊ဘူဘွတ်ဆိုတာနဲ့ ဒေါ်မီးကွေ ကြားလိမ့်မယ်ဆိုပြီး ရပ်လိုက်ရတယ်၊နောက်မှ ဒေါ်မီးကွေ မရှိတဲ့အချိန်တွေ နေ့လယ်ခင်းမှာမှ လိုးကြရတာ"

"ဟာ၊မညိမ်းတို့လင်မယားက နေ့လယ်ခင်းလဲ လိုးတာဘဲပေ ါ့"

"ရကာစကတော့ နေ့ရောညပါ လိုးကြတာပေါ့မောင်ရာ၊လင်မယားထုံးစံဘဲဟာ၊နောက်တော့မှ အိရှန်ဆိုတဲ့ကောင် ကောင်မအငယ်လေးတွေ့ပြီး အိမ်က မယားကြိးကို ပစ်ထားတာ" 

မညိမ်းပြောရင်း သူ့ယောင်္ကျားကို ဒေါကန်လာတာ၊

"အိရှန်ပစ်ထားလဲ ဘာအရေးလဲ မညိမ်းရာ၊ကို ရှိတာဘဲ"

" ပြောတာပါဘဲ၊မောင်လဲ ဘာထူးလဲ၊ပစ်ထားတာ နှစ်ပေါက်နေပြီ၊အခုတောင် လမ်းကြုံ လို့"

စကားပြောရင်းလိုးနေကြတာမို့ လရည်တော်တော်နဲ့ မထွက်ဘဲနေတာပါ၊အချက်(၅၀)ကျော်ဆောင့်ပြီးကာမှ လီးတချောင်းလုံးကျင်တက်လာလို့

"မညိမ်း၊ရပြီနော်၊ကို လရည်ထွက်ခါနီးပြီ" 

မောင်မောင်က မညိမ်းကျန်ခဲ့မှာစိုးလို့ပြောလိုက်တာ၊

"ရတယ်၊မောင်၊ပြီးလို့ရတယ်၊ကျ မ ပြီးတာ ကြာလှပြီ" 

စကားပြန် ရတာနဲ့ မောင်မောင် မညိမ်းခါးကို လက်နဲ့တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ပြီး ဆက်တိုက်ဆောင့် ဆောင့် လိုးလိုက်တာ လရည်တွေပန်းထွက်သွားတာနဲ့ပြို င်တူ မညိမ်းစောက်ခေါင်းထဲက စောက်ရည်ပူတွေ အံထွက်လာတာပါ ၊ဒီအခေါက်မှာ မညိမ်း မောင်မောင့်ဆီမှာ (၂)ညအိပ်ပြီးပြန်သွားပါတယ်၊သင်္ကြန်မတိုင်မီ မောင်မောင်တို့လုပ်ငန်း မပြီးခင်ကာလမှာ မညိမ်းနောက်ထပ် ၃/၄ ခေါက် ထပ်ရောက်လာပါသေးတယ်၊သင်္ကြန်ပြီး မိုးကျကာနီး မောင်မောင်တို့လုပ်ငန်းနားကြလို့မြစ်ကြီးနား ပြန်အရောက်မှာမညိမ်းနဲ့နွယ်ပြီး မတွေ့တာကြာပြီဖြစ်တဲ့ မာလာလေးနဲ့ပြန်ဆုံရပြန်ပါတယ်။

အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>>