ဘာပဲပြောပြော အပိုင်း ( ၂ )

ဘာပဲပြောပြော အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - တိမ်ပြိုမိုး

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ဘယ်လိုမှရုန်းမရအောင် ကျမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးက သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ။ အောင်ဇော် က သရဲဘီလူးစီးနေသလိုပါပဲ။ကျမကို နောက်ကနေ လီးနဲ့ထောက်ထားသလို ရှေ့လက်နှစ်ဖက်က တစ်ဖက်က စောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်နေသလို တစ်ဖက်ကလဲ ကျမရဲ့အကျီအပေါ်ကနေ နို့ကို အားရပါးရဆုပ်နေပြီး သူ့အသက်ရှူသံကလဲ တရူးရူးတရှဲရှဲ။

ကျမလဲ အစပိုင်းကရုန်းအားသန်ပေမယ့် ကြာလာလေအားပျော့လာလေပါပဲ။စောစောက fb ပေါ်က ပုတွေစာတွေကြည့်တုန်းက ဖြစ်နေတဲ့သာယာစိတ်တွေက ခဏတာပျောက်ဆုံးသွားပေမယ့် အခုလို ခန္ဓာကိုယ်တကိုယ်လုံး သူ့စိတ်တိုင်းကျအလုပ်ခံနေရတော့ ကျမစိတ်တွေပြန်နိူးထလာရတယ် ။ဘယ်လောက်ထိလဲဆို စောက်ဖုတ်ထဲက အရေတွေစို့နေမှန်း ကိုယ်ဖာသာသိတယ်။

“  ဟာ ကွာ မလုပ်ပါနဲ့ဆို ပြောမရဘူးလား  ”

ကျမစကားတွေက တကယ်အားမပါတာကို သိတဲ့သူကစကားပြောနေတဲ့ ကျမပါးစပ်ကိုပါ စုပ်ယူလိုက်တော့ရင်ထဲမှာ လေဟာပြင်ထဲလွင့်ထွက်သွားသလိုပါပဲ။အလိုလိုလဲ အနမ်းကိုတုန့်ပြန်နေမိတယ် အောင်ဇော်ကသူ့လျှာကိုကျမပါးစပ်ထဲထည့်မွှေတော့ ရင်ထဲမှာတလှပ်လှပ်ပေါ့ သူ့လျှာကိုကျမလျှာနဲ့ပြန်ပြီး အထဲမှာတိုက်ပွဲဆင်နေမိတယ် ကျမရဲ့အနေအထားက သူ့အတွက်မီးစိမ်းပြသလိုဖြစ်သွားခဲ့ရပြီ။

ကျမလျှကိုအပြင်ထိပါလာအောင် သူစုပ်ယူလိုက်တဲ့အခါ အသဲတွေအူတွေပြုတ်သွားသလားလို့တောင်ထင်မိတယ်။

“  ချစ်တယ် မမရယ်  ”

“  ဟာကွာ မဖြစ်နိုင်တာကို  ”

“  ဘာလို့ မဖြစ်နိုင်ရမှာလဲ မမကလဲ ချစ်တယ်ဗျာ  ”

ပြောရင်းကလူကိုသူ့နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင်ဆွဲလှဲ့လိုက်ပြီး ကျမခါးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲပြီးသူ့လီးဆီဆွဲကပ်လိုက်တော့ အရပ်မြင့်တာမို့ သူ့လီးက ကျမဗိုက်ကိုလာထောက်တာ ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထသွားပြီး မရည်ရွယ်ပါပဲနဲ့ သူ့ လည်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ သိုင်းဖက်မိတယ်။သူကလဲမော့နေတဲ့ ကျမနှုတ်ခမ်းလေးကို ငုံခဲလေတော့ကျမလေ မျက်လွှာလေးချလို့ သူ့အပြုစုကိုခံယူနေမိပါတယ်။ကျမတောင်းတနေတဲ့ အချစ်ရဲ့ခံစားမှုတွေကိုခုလက်တွေ့ခံစားနေရပါပြီ။

အခြေအနေကို လက်မလွှတ်အောင် သူကကျမကိုကုတင်ပေါ် ကိုယ်တစ်ပိုင်းတင်လိုက်တော့ သူလိုးတော့မှာပဲဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ရှက်ကြောက်မှုနဲ့ မျက်လုံးတွေကိုစုံမှိတ်ထားလိုက်တယ်။ကျမထမိန်ကိုဆွဲလှန်တော့ ကယောင်ကတမ်းနဲ့ ကျမပြန်ဆွဲနေမိသေးတယ် သူကကျမလက်တွေကို ကြမ်းကြမ်းပဲ ဆွဲဖယ်တော့ ကြောက်တဲ့စိတ်နဲ့အသာငြိမ်နေလိုက်ရတယ်။သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချနေတာကိုမကြည့်ပဲနဲ့အသံနဲ့တင်သိနေတယ်။

ပြီးကျမပေါင်နှစ်ဖက်ကို အားနဲ့ဆွဲဖြဲလိုက်တော့ ရှက်လိုက်တာ ကိုယ့်လင်မဟုတ်တဲ့သူက ကျမစောက်ပတ်ကိုစိတ်တိုင်းကျဖြဲခံနေရတာ။ ခဏနေတော့ စောက်ပတ်ဝမှာပူနွေးနွေးငြုတ်ကျည်ပွေ့လိုဟာကြီး လာပြီးထောက်တာမို့ သူ့လီးကမငယ်လောက်ဘူးလို့ သိလိုက်ရတယ် နောက်တော့ ကျမပခုံးနှစ်ဖက်ကိုစုံကိုင်ပြီး ခါးအားနဲ့ လီးကိုဆောင့်သွင်းလိုက်တော့

“  ဗျိ ဗျိ ဘွတ်  ”

ဆိုတဲ့အသံနဲ့ စောက်ပတ်ထဲလီးကပြည့်လျှံအောင်ထိုးဝင်လာတာ ကောင်းလိုက်တာရှင် ကျမလဲဖင်ကိုအောက်ကကော့ပေးပြီးသူ့ခါးကိုပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။သူကလဲ လူငယ် အားကောင်းမောင်းသန် ကျမကိုလဲအပျိုမဟုတ်တဲ့ခလေးအမေ။အားနာစရာမလိုဘူးဆိုတဲ့ အနေအထားနဲ့ မညှာမတာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာများ ကုတင်နဲ့နံရံတိုက်မိဆောင့်မိလိုတဒုန်းဒုန်းမြည်နေသလိုစောက်ဖုတ်နဲ့လီးအဝင်အထွက် ဆီးခုံနှစ်ခုရိုက်သံတွေနဲ့တစ်ခန်းလုံးဆူညံနေသလို။

တခါမှခုလို အလိုးမခံဘူးတာမို့ အတွေ့ထူးတွေနဲ့ကျမရူးမတတ်ပါပဲ။သူကျမကို ဘယ်လောက်များလိုးချင်နေသလဲမသိပါဘူး လီးစောက်ပတ်ထဲရောက်ထဲက မနားတမ်းဆောင့်လိုးတာမို့ အချက်သုံးလေးဆယ်လောက်ဆောင့်လိုက်ရင်ပဲ လီးရေတွေကျမစောက်ဖုတ်ထဲပန်းပြီး ကျမရင်ဘတ်ပေါ်ပါးကပ်လို့ငြိမ်ကျသွားပြီး

“  ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်  ”

သူ့စကားကိုကြားတော့ ကောင်းတယ်ဆိုတာကြောင့်ကျမ ကျေနပ်နေမိတယ်။အမောဖြေနေရင်းက

“  မမရယ် မောင်ပျော်လိုက်တာ  ”

အောင်ဇော်စကားကြောင့်

“  မင်းကပျော်နေ ငါတော့ သေချင်တာပဲ  ”

“  ဟာ ဘာလို့လဲ မမက မောင့်ကို စိတ်ဆိုးလို့လား  ”

“  မင်းကိုစိတ်ဆိုး မဆိုးကအရေးမကြီးဘူး လူသိရင်ငါ့ဘဝ ပျက်ပြီ  ”

“  ပျက်စရာလား မောင်ကမမကို တကယ်ချစ်တာ မမကိုပိုင်ဆိုင်ချင်တယ်။မမကို မောင်တာဝန်ယူမယ်  ”

“  ဟာ မဖြစ်နိုင်တာတွေ မပြောပါနဲ့ မင်းကခုမှလူဖြစ်မယ်ကြံတုန်း  ”

“  ဘာလဲ မမက မောင့်ကိုအထင်သေးတာလား မောင်ကျောင်းဆက်မတက်တော့ပေမယ့် အခုဆိုင်ဖွင့်ထားပြီနောက်လုပ်ငန်းချဲ့ဖို့လုပ်နေတယ် မမ ကို မမအဖိုးကြီးထက်သာ အောင်ထားနိုင်တယ်  ”

သူပြောသလိုပါပဲ ဆယ်တန်းအောင်ပြီးကျောင်းဆက်မတက်ပဲ စီးပွားရေးလုပ်မယ်ဆိုလို့ သူ့အိမ်က အိမ်ဆောက်ပစ္စည်းအရောင်းဆိုင်ဖွင့်ပေးထားတယ်။ဆိုင်အခြေအနေက တော်တော်ကောင်းတယ် နယ်မြို့ဆိုတော့အဲ့လိုဆိုင်က သုံးလေးဆိုင်ပဲရှိတာ သူတို့ကလူမှုဆက်ဆံရေးကောင်းသလို အပေါင်းအသင်းမိတ်ဆွေတွေပေါတော့ပိုအဆင်ပြေတာပေါ့။

ဒါပေမယ့် ကျမကအာ့တွေမတွေးမိပါဘူး ကျမလင်သားရယ် ကျမရဲ့သားလေးရယ် ဒီမိသားစုလေးဥမကွဲသိုက်မပျက်နေနိုင်ရေးပဲစဉ်းစားတယ်။

“  မင်းနားမလည်ပါဘူးကွာ အခုငယ်ရွယ်တုန်းစိတ်အလိုလိုက်နေတာပါ နောက်မှမင်းနားလည်မယ်  ”

“  မသိဘူးဗျာ မမကိုချစ်တယ် မမကိုချစ်ခွင့်ရဖို့ မောင်ဘယ်လောက်အားထုတ်ရသလဲ မမ မသိဘူး  ”

“  ဟယ် ငါကလင်နဲ့သားနဲ့လေ  ”

“  လင်ရှိရှိမရှိရှိ မမကိုကြံချင်နေတဲ့သူတွေချည်းပဲ  ”

“  မင်းနော် မဟုတ်ကဟုတ်က  ”

“  တကယ်ပြောတာ မမ လင်ကြီးကအရာရှိဖြစ်နေလို့သူတို့မရဲကြတာ မောင်ကသာ မမကိုမချစ်ရမနေနိုင်မို့အရဲကိုးလိုက်တာ ခုတော့စွန့်စားရကျိုးနပ်ပြီ ဂုဏ်ယူနိုင်ပြီမမ  ”

“  ဘာဂုဏ်ယူနိုင်တာလဲ  ”

“  သူတို့လိုးချင်တဲ့ မမ စောက်ဖုတ်ကြီး မောင်လိုးရလို့  ”

“  ဟာ။ မင်းစကားပြောတအားရိုင်းတာပဲ  ”

သူ့ကိုစကားပြောရိုင်းတယ်လို့သာပြောလိုက်ရတယ်။သူ့စကားကြားတော့ ရင်ဖိုပြီးကာမစိတ်တွေထလာသလိုပဲ။

“  မမကလဲ အချစ်ဆိုတာပုံမှန်မစီးဆင်းရဘူး ညင်သာတဲ့ အခါရှိရသလို ကြမ်းတမ်းတဲ့အခါလဲ ရှိရတယ် ရသစုံမှ ကာအဂုဏ်ခံစားတာ ပြည့်ဝတယ်လေ  ”

“  အော် မင်းကအသက်ရတော့ ပြောပါ ငါကအငယ်ဆိုတော့  ”

“  ဒီနေရာမှာအသက်မဆိုင်ဘူးလေ။ကဲ မမ ဘယ်‌နှစ်ယောက်အလိုးခံဘူးလဲ  ”

“  ဟာ ကွာ  ”

သူ့စကားကြောင့်ကျမမျက်နှာတွေနီရဲနေမှာအမှန်ပဲ ။တခါမှခုလိုစကားလုံးတွေနဲ့ အပြောမခံဖူးဘူးလေ ဘာပဲပြောပြော အဲ့လိုအပြောခံရတာ ရင်တသိမ့်သိမ့်နဲ့ ခံစားရတာတော့ဝန်ခံပါတယ်။

“  ပြောလေ မမ  ”

“  ဟာ  ”

“  မဟာနဲ့ ပြော  ”

“  ခက်နေပြီ ငါ့လင်ကလွဲလို့ရှိမလား ခုတောင်မင်းအနိုင်ကျင့်လို့  ”

“  အနိုင်ကျင့်တယ် မပြောပါနဲ့ မမရယ် ချစ်လွန်းလို့ကြံမိတာပါ  ”

“  နေပါအုန်း မင်းဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ  ”

ကျမလဲ ခုမှသိချင်တာမေးမိတယ်။

“  မောင့်ညီ အောင်မော်ဆီ မမသားအမြဲလာလည်နေကြ‌လေ သူတို့သူငယ်ချင်းတွေဆုံရင် တော်တော်နဲ့မပြန်ကြဘူး။ခုဆိုပိုမပြန်အောင် မောင်ကအင်တာနက်မှာ 18+လိုင်းတွေ ချိတ်ထားပေးလိုက်တယ်  ”

“  ဟင် ခလေးတွေကို အတတ်ကောင်းတွေသင်နေ  ”

“  ခလေးတွေမဟုတ်တော့ပါဘူး ဟိုတစ်နေ့ကအဲ့ကောင်တွေဂွင်းတိုက်တောင်ပြိုင်နေသေးတယ်  ”

“  ဟယ် ဒုက္ခပါပဲ  ”

“  ဘာမှဒုက္ခမဟုတ်ဘူး သဘာဝပဲ မမ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေ  ”

“  အာ့ထားပါတော့ အိမ်ထဲကို ဝင်တာကြတော့ရော  ”

“  လွယ်ပါတယ်မမရာ ပိုင်စိုးကို မင်းအပြန်နောက်ကျရင် အဖိုးကြီးကောနေမယ်လို့ ပြောလိုက်တော့ အမေကနောက်တံခါးစေ့ထားပေးတာတဲ့ ကဲမပိုင်လား  ”

ရီမောရင်းပြောနေတဲ့ သူ့ကို ကျမမျက်စောင်းထိုးရင်း

“  တော်တော်လည်တယ် လူကသာငယ်တာ  ”

“  လည်လို့ မမကို ချစ်ခွင့်ရတာပေါ့  ”

ကျမတို့စကားတွေသာပြောနေတယ် သူ့လီးကကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကမထုတ်ဘူး။လူငယ်မို့လားမသိဘူးပြီးသွားပေမယ့် ပျော့ခွေမသွားဘူး။ကိုကိုဆို ပြီးတာနဲ့ပျော့သွားလို့ အလိုလိုထွက်သွားရော ဆက်ထည့်ထားချင်ရင်တောင်မရဘူး။သူကပြီးသွားပေမယ့်ကျမကမပြီးသေးတော့ သူ့လီးထည့်ထားတာကိုပဲကျေနပ်နေတယ်။

ခဏနေတော့သူကထလိုက်တော့မှ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲက လီးနဲ့အတူသုတ်ရေတွေထွက်ကျလာတယ်။သူ ကျမ ဟာကိုကြည့်မှာရှက်လို့ အမြန်ထပြီးထမိန်ကိုပြန်ဖုံးတော့။အရှက်ကြီးနေတဲ့ ကျမကိုကြည့်ပြီးရီနေလို့

“  သွားး ဘာရီနေတာလဲ  ”

“  မမ ဖြစ်နေတာကိုသဘောကျလို့  ”

“  မကျနဲ့  ”

“  ကျမှာပဲ မောင်ချစ်မဝသေးဘူး  ”

ပြောရင်းကသူ့အကျီကိုချွတ်လိုက်တယ် ရင်အုပ်ကားကားနဲ့အတူ ရင်ဘတ်မွှေးတွေကိုမြင်ရတာ ရင်ထဲရှိန်းခနဲ့ဖိန်းခနဲ့ပဲ။ပြီးပုဆိုးမရှိတာမို့ အောက်ကလီးကြီးကထောင်ပြီးဘယ်ညာရမ်းနေတယ်။အာ့ကိုမရဲတရဲကြည့်နေတဲ့ ကျမကို သူ့လက်နဲ့လီးကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး

“  မမ ကြည့်ကြည့်လေ  ”

“  ဟာ မကြည့်ချင်ပါဘူး  ”

ကျမရှက်လို့ခေါင်းလွဲထားတော့

“  မမ မကြည့်ချင်လဲ မောင်ကတော့ သေချာကြည့်ရမယ်  ”

ပြောရင်းက ကျမထမိန်ကိုဆွဲချွတ်နေလို့

“  ဟာ မောင် မလုပ်နဲ့  ”

သူကမောင်မောင်သုံးပြောနေလို့လားမသိဘူး မထင်ပဲမောင်လို့ခေါ်လိုက်မိတယ်။အာ့ကိုသတိပြုမိသွားတဲ့ မောင်က

“  ဟာ မောင်တဲ့လား မောင်သေပျော်ပြီ မမရယ်  ”

ကျမမှားသွားမှန်းသိလို့ ရှက်လဲရှက် မောင်ပျော်နေတာမြင်တော့လဲကျေနပ်ပြီး

“  ဟာ ယောင်သွားတာ  ”

“  မရဘူး ယောင်ချင်ယောင် မောင်လို့ခေါ် ခေါ်လေ  ”

“  မခေါ်ပါဘူး  ”

“  တကယ်မခေါ် ဘူးလား မခေါ်ရင်လီးစုပ်ရမယ်  ”

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျမပါးစပ်ကိုသူ့လီဒနဲ့တေ့လိုက်တာမို့ဟာကွာ ခေါ်မယ် ခေါ်မယ် "မောင်၊မောင်"ရပြီလား။

.....................................................................................................................

ကျမပက်လက်အိပ်နေတဲ့ ဘေးမှာ မောင်က ဝမ်းလျားမှောက်လျက်နဲ့ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းနေတယ်။စောစောကနဲ့ အခု တစ်ခြားစီပါပဲလား။စောစောကနွားသိုးကြိုးပြတ် အရူးအမူး။ခုကတော့ မထိခလုတ်ထိခလုတ် နူးနူးညံ့ညံ့ငြင်ငြင်သာသာ ကျမနှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဖွဖွလေးငုံခဲလို့ အပေါ်နခမ်းတစ်လှည့် အောက်နခမ်းတလှည့် ဆွဲယူစုပ်နမ်းနေတော့ ကျမကလဲအနမ်းကိုတုန့်ပြန်ပေးနေမိတယ်။

မောင်ကနမ်းနေရင်းကျမအပေါ်အကျီကိုကြယ်သီးတွေတစ်လုံးချင်းဖြုတ်လိုက်တော့ ညအိပ်ရင်ဘရာမပါသလို ကြပ်တဲ့ဘလောက်လိုအကျီတွေ မဝတ်တတ်။ယောက်ျားလေးရှပ်လိုပဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးဝတ်တတ်တာမို့ကြယ်သီးတွေ ပြုတ်သွားပြီး အကျီစတွေလန်သွားတာနဲ့ ကျမရဲ့ လုံးဝိုင်းနေတဲ့ နို့တွေက မောင့် အသုံးခံဖို့အသင့်ဖြစ်သွားရော။

“  လှလိုက်တာ မမရယ်  ”

ပြောလဲပြော နို့တစ်လုံးကို လက်နဲ့ညှစ်ကိုင်လို့ နို့သီးလေးကို ငုံစုပ်လိုက်တော့ ကျမစောက်ပတ်ထဲက ကျဉ်ခနဲ့တောင်ဖြစ်သွားလို့ ရင်ကော့ပေးလိုက်မိတယ်။မောင်ကလဲနို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်စို့နေသလို ကျန်တဲ့နို့တစ်လုံးကိုလဲ အားနဲ့ချေဆုပ်နယ်တာမို့

“  အာ နာတယ်လေ တအားမလုပ်ပါနဲ့  ”

“  ဆောရီးး မမ မောင်စိတ်လွတ်သွားလို့  ”

နို့တွေကိုဘယ်ညာပြောင်းစို့နေရာက ကျမထမိန်ကိုဖြည်ချ နေတာသိနေပေမယ့် မတားမိတော့ဘူး။နောက်ထမိန်ကိုချွတ်တော့ ဖင်ကြွပေးမိတာကလဲ မောင့်အလိုလိုက်မိတာပါ။

ကျမတစ်ကိုယ်လုံး အမေမွေးထားတဲ့အတိုင်း ဖြစ်နေတော့ မောင့်ကိုရှက်နေမိပြန်ရော။မောင်က ကျမတစ်ကိုယ်လုံးကို အထက်အောက်အစုန်အဆန် ကြည့်နေတော့ ကျမမနေတတ်တော့ဘူး။

“  ဟာ မောင်ကလဲ ဘာလို့အာ့လောက်ကြည့်နေတာလဲမမ မနေတတ်တော့ဘူး  ”

“  မမရယ် လှလွန်းလို့ပါ။မောင်အိပ်မက်လို့တောင်ထင်နေမိတာ   ”

“  အမလေး ပိုနေပြီ  ”

“  မပိုရပါဘူးဗျာ တကယ် ဒါကြောင့် မမကိုလူတိုင်းလိုးချင်နေတာ ခုကျနော်ကံထူးလို့လိုးရတာ  ”

“  ဟာ မောင်နော် အာ့လိုမပြောနဲ့ မကြိုက်ပါဘူးဆို  ”

“  မမ မကြိုက်ရင်မပြောတော့ပါဘူး ဒါပေမယ့် မောင်ပြောတာအမှန်ချည်းပဲ  ”

“  မှန်ချင်မှန် မပြောနဲ့  ”

မောင်ကအပြောတွေရပ်ပြီး အလုပ်တွေဖက်ပြောင်းလို့ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုအုပ်ကိုင်ပြီး ဆုပ်လိုက်တော့ ကျမစောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးမောင့်လက်ထဲမှာပေါ့။

“  မမရယ် ဖောင်းအိ နေတာပဲ လိုးလို့ တအားကောင်းတာပဲကွာ  ”

ကျမဘာမှမပြောပဲမောင့်မျက်နှာကိုပဲငေးကြည့်နေလိုက်တယ် မောင်ကဆုပ်ထားရာကလက်သုံးချောင်းနဲ့အထက်အောက်ပွတ်ပေးတော့အစိကိုထိသွားတိုင်းတွန့်တွန့်သွားတယ်။မောင့်လက်တွေကိုကျမတွန်းဖယ်ပြီး

“  မလုပ်နဲ့တော့ ညစ်ပတ်နေတာ  ”

ဟုတ်တယ်လေ စောစောကမောင်လိုးထားလို့ သုတ်ရေတွေက မဆေးမကြောရသေးဘူး။

“  အင်းပါ မောင်လိုးတော့မယ်  ”

ပြောရင်းမောင်ကထလိုက်တော့ ကျမလဲ အသင့်ဖြစ်နေအောင် ပေါင်လေးထောင်ပြီးနဲနဲကားထားပေးလိုက်ပေမယ့် မောင်က ကျမပေါင်တွေကိုသူပုခုံးပေါ်တင်လိုက်တော့ ကျမစောက်ဖုတ်က လေထဲမှာကော့နေသလိုပေါ့။မောင်ကသူ့လီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ဝကိုတေ့ပြီးမှ အသာကြိတ်သွင်းလိုက်တော့ စောစောကမပြီးသေးတဲ့ကျမ စိတ်တွေထလို့ လီးအရသာကိုခံစားနေလိုက်တယ် ။မောင်ကပုခုံးထမ်းပြီးလိုးရာကနေ

“  မမ မောင့်ကို အပေါ်ကပြန်လိုးပေးအုန်း  ”

ကျမလဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ မောင်ကလီးချွတ်ပြီးကုတင်ပေါ်ပက်လက်အိပ်ပြီး လီးကိုကိုင်လို့ထောင်ထားပေးတယ်။ကျမမောင့်အပေါ်ခွထိုင်ပြီးလက်နဲ့မောင့်လီးကိုကိုင်လို့ အပေါက်တေ့ပြီး ဖိထိုင်ချလိုက်တော့ လီးကစေးစေးပိုင်ပိုင်ဝင်သွားတာ သားအိမ်ဝကိုထိလို့ ကျဉ်တောင်ကျဉ်သွားတယ်။

ခုမှကျမစိတ်တိုင်းကျ မောင့်ကိုလိုးခွင့်ရပြီမို့ အပေါ်ကကျမဆောင့်တာများ ဘောက် ဘောက် ဘွတ် ဘွတ် နဲ့အသံတွေတအားထွက်လို့

“  မောင်ရယ် အသံတွေ တအားထွက်တာပဲ  ”

“  အာ မမ စောက်ပတ်ကအရေတွေထွက်တာကို  ”

မောင့်အပြောကြောင့်ကျမပဲရှက်ရပြန်ရော

“  မမရယ် မမစောက်ပတ်က လိုးလို့ဝမှာမဟုတ်ဘူး  ”

“  ဟာ  ”

ကျမကိုမောင်က ဖင်နှစ်လုံးကိုစုံကိုင်ပြီး ကျမအဆောင့်သူကအောက်နေပင့် လက်နဲ့ဆွဲဆောင့်ဆိုတော့ တစ်ချက်ဆိုတစ်ချက် နင့်နေအောင်ခံစားရတယ်။လိုးနေရင်းအောက်ကိုတွဲကျနေတဲ့ ကျမနို့တွေကိုလဲ အလွတ်မပေးပါဘူး ဘယ်ညာပြောင်စို့ပေးနေတာမို့ ကျမလိုလားနေတဲ့ ကာမစည်းစိမ်တွေပြည့်ဝနေရပြီ။

“  မမ အဖိုးကြီးလီးနဲ့ မောင့်လီးဘယ်ဟာကြီးလဲ  ”

“  ဟာ မသိဘူးကွာ  ”

“  ကိုယ့်စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေတာတောင် ဘယ်ဟာကြီးမှန်းမသိဘူးလား  ”

မဖြေမချင်းမေးနေတော့မှာမို့

“  အတူတူလောက်ပဲ မောင်ကယောင်ယောင်လေးထွားမယ်ထင်တယ်  ”

“  ဟုတ်လား  ”

“  အင်း  ”

“  မမအဖိုးကြီးက မမကိုညတိုင်းလိုးလား  ”

“  အမလေးး တစ်လကိုလေးငါးခါတောင်မမှန်ဘူး  ”

“  ဟာ ဒီလောက်ချောတဲ့ မိန်းမရထားတာတောင်  ”

“  မောင်ပဲလှနေလိုက်  ”

“  တကယ်ပြောတာ မမ လှရုံမကဘူး လိုးလို့လဲတအားကောင်းတာ မမစောက်ဖုတ်ကရှယ်ပဲ  ”

“  ဟာ ပေါက်ကရတွေ  ”

“  တကယ်ပါဆို မောင်လိုးဘူးတဲ့စောက်ပတ်တွေမနဲဘူးမမစောက်ပတ်ကဖောင်းရွနေတာ လီးကိုဆိမ့်နေတာပဲ။လိုးရတာမိုက်တယ်  ”

“  မသိတော့ဘူးကွာ မောင်ပဲပြော  ”

မောင့်အပြောတွေကကျမ ရဲ့နှာစိတ်တွေထန်လာစေလို့မောင့်အပေါ်ကနေ ဆောင့်လိုက် ဖိပြီးပွတ်လိုက်လုပ်နေမိတယ်။ ဖိပြီးပွတ်တဲ့အချိန်ဆို အစေ့ကိုဖိချေသလိုမို့အသားတွေတောင် တဆတ်ဆတ်တုန်အောင်ကောင်းတယ်။

“  မမ ပြီးချင်ပြီးလား  ”

မောင်ပြောသလိုကျမလဲပြီးချင်နေပြီမို့ ခေါင်းငြိမ့်ပြတော့

“  မမ ဖင်မြှောက်ထား မောင်အောက်က ပင့်ဆောင့်ပေးမယ်  ”

ကျမလဲအသာလေးဖင်ကိုမြှောက်ထားပေးတော့ မောင်က ဖင်ကို အောက်ကစုံကိုင်အားယူပြီး ‌တဖောင်းဖောင်းနဲ့ပင့်ဆောင့်လိုးလိုက်တာများ စောက်ပတ်ခွက်ဝင်သွားမတတ်ပါပဲ။

“  အားးမောင် မောင်ရယ်  ”

“  ကောင်းလား မမ  ”

“  အင်း  ”

“  မောင်လဲကောင်းတယ် ငါလိုးမစောက်ပတ်ကြီးးလိုးလို့ကောင်းချက်  ”

မောင့်အပြောကြောင့်ကျမပိုထန်ရော

“  မောင်ရယ် ဟင့်  ”

“  မဟင့်နဲ့ လိုးသတ်မယ် ရွနေတဲ့စောက်ပတ် ပြဲအောင်လိုးမယ်  ”

“  အဟင့်ဟင့်  ”

“  ကဲ မှတ်ပလား ငါလိုးမ  ”

“  အားးးမောင် မရတော့ဘူးဟီးးးအီးး  ”

ကျမပြီးတော့မယ်ဆိုတာသိတဲ့မောင်က နောက်ဆုံးအနေနဲ့အားကုန်ထည့်ပြီးပင့်ဆောင့်လိုက်ပြီး ကျမဖင်ကြီးကို ဆွဲဖိလို့ကပ်ထားပြီး ငြိမ်ထားရင်း သူ့လီးရေတွေပန်းထည့်နေသလို ကျမကလဲမောင့်လီးကို စောက်ပတ်ထဲဆွဲညှစ်ပေးတာမို့ မောင့်လီးကကျမစောက်ပတ်ထဲမှာဆတ်ခနဲ့ ဆတ်ခနဲ့ ဖြစ်နေတာကိုခံစားသိလိုက်တယ်။

..........................................................................................

 “  ကဲ အခုသိပြီလား အမေဘာကြောင့်ဖြစ်သွားရသလဲအမေ့ကို သားအပြစ်မြင်လား  ”

ကျနော် ဖြစ်ကြောင်ကုန်စင်ပြန်ပြောပြတဲ့ အမေ့ကိုသနား နေမိတယ် တကယ်ဆို အမေခုလိုဖြစ်တာ ကျနော်အပြစ်မကင်းဘူးလေ။ကျနော်အလည်လွန်တာရယ်အိမ်ထဲဘယ်လိုဝင်ရမယ်ဆိုတာ ပြောပြမိတာရယ်ကျနော့်အပြစ်ပါ။

“  ဟင့်အင်း မမြင်ပါဘူးအမေရယ် အမေ့ကိုတောင်ပိုပြီးသနားသေးတယ်။အဖေကအမေ့ကိုပြည့်စုံအောင်မထားတာခုမှသိရတယ်  ”

“  အဲ့လိုတော့အဖေ့ကို အပြစ်မမြင်ပါနဲ့သားရယ် သူကအမေတို့သားအမိကို အစစပြည့်စုံစေတဲ့ အရိပ်ကောင်းပါ။ခုကိစ္စမျိုးကတော့ သူ့အကြောင်းနဲ့သူပေါ့ သားရယ်  ”

“  နေအုန်း သားမေးမယ် အမေ ကိုအောင်ဇော် ကိုချစ်လား  ”

“  ဟာ သားကလဲ  ”

“  ဖြေပါ အမေချစ်လားလို့  ”

ကျနော့်အမေးကို အမေမဖြေပဲရှက်နေတာမို့

“  အမေပဲ မထိန်ချန်နဲ့ဆို ပြောချစ်လားလို့  ”

ကျနော်မရမကမေးတော့မှ

“  ချစ်တာတော့ မချစ်ပါဘူး  ”

“  အာ့ဆို ဘာလဲ  ”

“  သံယောဇ‌ဉ်တော့ ဖြစ်တာပေါ့  ”

အမေပြောတာလဲမှန်ပါတယ်။ကိုယ့်ကို လိုးနေမှတော့သံယောဇဉ်ဆိုတာတွယ်ပြီပေါ့။ဘာပဲပြောပြော အမေလဲမိန်းမပဲလေ။

.................................................................................................................................

ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲကနေ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ပြောပြနေတဲ့ အမေ့ကို ကျနော် သနားစိတ် မြတ်နိူးစိတ်တွေနဲ့အတူ အမေ့ပါးကို တရှိုက်မက်မက်နမ်းနေမိတယ်။

“  အမေ့ကို ချစ်တယ်လား  ”

“  မေးမှမေးရက်တယ် သားဘဝမှာ အမေရယ်အဖေရယ်ပဲရှိတာ အဲ့ထဲမှာတောင် အဖေမရှိရင်ရတယ် အမေ မရှိလို့ကတော့ မရဘူး  ”

ကျနော့်စကားကြောင့် အမေမျက်ရည်တွေဝဲပြီး

“  သားရယ် အမေစိတ်မကောင်းလိုက်တာ သားလေးအမေ့ကြောင့်စိတ်ဆင်းရဲရတာ  ”

“  ရပါတယ်အမေရယ် အမေသာပျော်ရင် သား ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ်ကျေနပ်တယ်  ”

“  သားရယ်  ”

အမေ့က ကျနော့်စကားကြောင့် ပိုခံစားသွားရတယ်ထင်တယ်ကျနော့်ကို သူ့နှာခေါင်းလေး ကျနော့်ပါးထဲနစ်ဝင်အောင်ဖိနမ်းနေသလို ကျနော်ကလဲ အမေ့ကိုပွေ့ဖက်ထားတော့ ကျနော့်လီးကထလာပြီး အမေ့နံဘေးကိုထိုးထောက်မိနေတယ်။အမေကတော့သိချင်မှသိမယ် ။ကျနော်က စိတ်ကျအောင်မနဲချုပ်တည်းနေရတယ်။

“  အမေ နောက်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ  ”

ကျနော့်အမေးကြောင့် အမေခဏတွေသွားပြီးမှ

“  မောင်ဇော်အောင် ကိုဖြတ်ရမျာပေါ့  ”

“  တကယ်‌ ပြောတာလား  ”

“  တကယ်ပေါ့ သားရယ် အမေ့ဘဝမှာ သားနဲ့ အမေတို့ မိသားစုလေး ဥမကွဲသိုက်မပျက်ဖို့ အရေးအကြီးဆုံးပဲ  ”

“  အော် အမေရယ်  ”

အမေကိုကျနော်သနားမဆုံးဘူး။သူ့သာယာမှုတွေကိုကျနော်တို့အတွက် စွန့်လွှတ်ရတာဆိုတော့။ဒါပေမယ့် လဲအမေ့ကို သူများလိုးတာကိုတော့ ကျနော်မနှစ်မြို့နိုင်ဘူးလေ။

“  အင်းပါ အမေ့ကိုချစ်တယ်  ”

သားအမိတွေအလွမ်းသယ်နေလိုက်တယ်။

.................................................................................

အဲ့နေ့ကစပြီးကျနော် ညဖက်အပြင်မထွက်တော့ဘူး။အဖေလဲဒီရက်ပိုင်းမှာ တာဝန်တွေပေါ့နေလို့ အိမ်ပြန်မှန်နေတယ်။အမေ့အတွက် လုံခြုံရေးပြည့်ဝနေလို့ ကျနော်လဲကျေနပ်နေတယ်။

ဒါပေမယ့် လိုင်းသုံးရင် မမကြီးတို့စံပျော်ရာ တို့ လေးဆယ်ကျော်အကိတ်ကြီးများ တို့ အစရှိတဲ့ ဂရုတွေထဲဝင်ဝင်ကြည့်ပြီး အမေ့နဲ့တူတဲ့စော်ကြီးတွေကိုမြင်ရင်ကျနော့်စိတ်ထဲ အမေ့ပဲပြေးမြင်နေရော။စိတ်တအားထန်လာရင် အမေ့ကိုမှန်းပြီး ထုလိုက်တယ်။ပမေ့ကိုမှန်းထုရင်ကြာကြာမနေနိုင်ဘူး။စိတ်တအားထန်တာပဲ။တကယ်ပြောရရင် အမေ့ရဲ့ အတွင်းပစ္စည်းတွေကိုခုထိကျနော် မမြင်ဘူးသေးဘူး။18+ ကားတွေကြည့်ပြီး အမေ့ကိုစိတ်နဲ့အဝတ်ချွတ်ပြီး ဂွင်းတိုက်တာတောင်ဒီလောက်ကောင်းနေရင် လက်တွေ့သာဆိုရင် ဆိုပြီးတွေးမိတယ်။

ကျနော် sex နဲ့ပတ်သက်ရင် ဂွင်းပဲတိုက်တတ်သေးတာ။မိန်းမလဲမလိုးဖူးသေးဘူး။18+ ကားတွေကြည့်ပြီးလိုးနည်းတွေကိုတော့လေ့လာမှတ်သားနေတဲ့အဆင့်ပဲရှိပါသေးတယ်။

အမေ့ကိစ္စဖြစ်လာပြီးမှ ကျနော့်စိတ်က sex ကိစ္စပဲအမြဲလိုလိုရောက်နေတယ်။အာ့ကြောင့် အိမ်မှာနေရင်အမေ့ကိုပဲ ခိုးကြည့်နေမိတယ်။အမေလမ်းလျှောက်ရင်တုန်ခါနေတဲ့ဖင်ကြီးတွေကြည့်ပြီး အောင်ဇော် ဘယ်လိုများလိုးမလဲ တွေးမိတယ်။အဲ့လိုတွေးလိုက်ရင် လီးကတောင်လာရော။တခါတလေ အမေ့ရှေ့ အတွင်းခံမပါပဲထလာရင် ပုဆိုးရှေ့ငေါလာလို့ အမေမသိအောင်ခါးကုန်းပြီးအမြန်အမေ့ရှေ့ကပြေးရတယ်ဗျာ။

အဖေနဲ့အမေ လိုးတာလဲကြည့်ချင်တာ။ခက်တာကအဖေက အမေပြောသလို အမြဲမလုပ်ပဲ သူစိတ်လာမှဆိုတော့ ဘယ်တော့လိုးမလဲမသိတော့ ခက်တာပဲ။ကျနော် အောင်မော်တို့အိမ်သွားတော့ ကိုအောင်ဇော်နဲ့တွေ့တော့ အမေ့ကိုလိုးတဲ့သူလို့ သိထားတော့ သူ့ကိုရဲရဲမကြည့်ရဲဘူး။သူကတော့ ကျနော့်ကို

“  ပိုင်စိုး မင်း အခုတလော အိမ်တောင်မလာဘူး ဘာလဲမင်းအဖိုးကြီးအိမ်မြဲနေလို့လား  ”

တကယ်ကသူလဲငတ်နေလို့ စူးစမ်းတာနေမှာပါ။

“  ဟုတ်တယ်အစ်ကို အဖေမလစ်လို့  ”

ပြောချင်တာက ခင်ဗျားလိုးမှာစိုးလို့ အိမ်ကမခွာတာလို့သူငယ်ချင်းတွေဆုံလို့ ဂရုတွေဝင်ရင် သူတို့က

“  အဲ့ကောင်မကြီးကို ဘုထားတဲ့ HD မိုက်တယ်  ”

ဝင်းထွန်းအပြောကို မောင်မောင်က

“  မင်းကြည့်ပြီးပြီလား  ”

“  အေးကြည့်ပြီးပြီ  ”

“  ငါ့ကြမပြဘူး  ”

“  အေးကွာ ဆောရီး ငါ့မဆေ့ထားမိဘူး  ”

“  ကောင်းလား  ”

“  ကောင်းတာပေါ့ကွ စော်ကြီးက သူ့ဘဲကမလိုးနိုင်လို့ ထန်နေတာ အာ့ကြောင့် ဘုတဲ့ကောင်က အသေဘုတာ  ”

“  ကြည့်ချင်လိုက်တာကွာ အများအားဖြင့် အဲ့လိုစော်ကြီးတွေက သူ့တို့ဘဲကြီးတွေမလိုးနိုင်တော့ လိုးပေးတဲ့ဘဲဆို အသေစွဲတာတဲ့  ”

“  ဟုတ်မယ်ကွ အဲ့စော်လဲ ဘာပေးသလဲမမေးနဲ့ ကော့ပျံနေတာပဲကွ  ”

သူတို့တွေက ပုံမှန်ပြောနေပေမယ့် ကျနော့်ကိုရည်ရွယ်ပြောနေသလိုဖြစ်နေတယ် ကျနော်မျက်လုံးထဲလဲအမေ့ကို ကိုအောင်ဇော်လိုးနေပုံကို ပုံဖေါ်နေမိတယ်။တခြား HD တော့ကြည့်တော့လဲ စော်ကြီးကြီးတွေကိုအသက်ငယ်ငယ်ကောင်လေးတွေက အသေလိုးနေတာတွေမို့ စိတ်ထဲမှာဖီးနေမိတယ်။ပြောရရင်အမေက သူတို့ ပြတဲ့စော်တွေလို အသက်မကြီးသေးပါဘူ။း 

ခုမှအရွယ်ကောင်း ဒါပေမယ့် အမေနဲ့ဖြစ်တဲ့ ကိုအောင်ဇော်ကသားအရွယ်သာသာ။ ပြီးအဖေက ဝအောင်မလိုးပေးတဲ့အနေအထားဆိုတော့။အဲ့ထဲကဇာတ်လမ်းတွေနဲ့ဆင်နေတာပေါ့။ကျနော်ရေချိုးဖို့ ရေချိုးခန်းကိုဆွဲအဖွင့်

“  ဟဲ့ အို  ”

အမေကအိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိလို့ စိတ်ချလက်ချရေချိုးခန်းကိုတံခါး ဂျက်မချပဲ ရေချိုးနေတာ ကျနော်ကလဲအပြင်ကပြန်ရောက်တော့ပူတာနဲ့ ရေချိုးဖို့အလာပေါ့။တခါမှမမြင်ဖူးတဲ့ အမေ့ကို ကိုယ်လုံးတီးမြင်လိုက်ရလို့ကြောင်ငေးပြီးကြည့်နေမိတယ်။ဒါပေမယ့်အချိန်ကညနေငါးနာရီကျော်ပြီးရေချိုးခန်းမီးမဖွင့်ထားတာမို့ အမေ့နို့တွေကိုတော့တော်တော်ပြတ်ပြတ်သားသားမြင်လိုက်ရပေမယ့် အမေ့စောက်ဖုတ်နေရာမှာတော့ အမွှေးမဲမဲတွေပဲတွေ့ရလို့ အမေကအမွှေးသန်မှန်းသိလိုက်ရတယ်။ကျနော် ခဏငေးကြောင်နေလို့

“  ဟဲ့ ဒီခလေးတော့ ပြန်ပိတ်လိုက်လေ  ”

အမေရှက်ရှက်နဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့အုပ်ထားရင်းအော်တော့မှ ကျနော်အသိပြန်ဝင်ပြီး ကမန်းကတမ်းတံခါးကိုပြန်ပိတ်လိုက်ပေမယ့် ရင်ထဲမှာတော့အမေ့ပုံရိပ်ကမပျောက်ဘူး။ရင်ထဲလဲ အမြန်ရထားကြီးခုတ်မောင်းသွားသလိုပါဘဲ။

အရှေ့ဖက်ပြန်ထွက်ပြီး ဧည့်ခန်းမှာ ကျနော်ထိုင်လိုက်စဉ်မှာပဲ။စားပွဲပေါ်က အမေ့ဖုန်းလေးက မက်ဆေ့ဝင်သံထွက်လာလို့ အမေရေချိုးတာပြီးအောင်စောင့်ရမယ့်အတူတူ အပျင်းပြေသဘောနဲ့ အမေ့ဖုန်းလေးကိုယူကြည့်လိုက်မိတယ်။

ကံကကောင်းတာလား ဆိုးတာလားမသိဘူး အမေ့ဖုန်းက လော့မချထားဘူးဗျ။အဲ့မှာကျနော်လဲဘာရယ်လို့မဟုတ် messenger ကိုဖွင့်ကြည့်မိလိုက်တယ်။

“  ဟာ  ”

ကျနော့်နှုတ်ကတအံ့တဩနဲ့ အသံထွက်သွားတယ်။ဘာလို့လဲဆိုတော့ အမေ့ cb မှာ မောင် ဆိုတဲ့ acc ကနေ HD တွေ ပို့ထားတာ အားလုံးကလဲ မမကြီးတွေကိုဘုနေတာနဲ့ မမကြီးတွေပုလွေမှုတ်နေတာတွေချည်းပဲ။ရင်ထဲမှာ ဒေါသကဝုန်းခနဲ့ပေါက်ကွဲသွားမိတယ်။အမေ့ကိုချက်ချင်းပြေးသွားပြီး အမေပြောတော့ဖြတ်မယ်ဆိုလို့အပြစ်တင်လိုက်ချင်တယ်။

ဒါပေမယ့် ကျနော် အဲ့ HD တွေကြည့်ပြီး ပုလွေမှုတ်နေတဲ့စော်ကြီးနေရာမှာ အမေ့ကိုပြေးမြင်မိတယ်။ အဲ့လိုမြင်တာနဲ့ ကျနော့်လီးကထလာရော။နောက်အမေ့ကိုစိတ်ဆိုးရာကနေ မက်မက်မောမော လီးစုပ်နေတဲ့စော်ကြီးကြည့်ပြီး သူလဲခံစားချင်ရှာမှာပေါ့လို့ စာနာစိတ်ဝင်လာမိတယ်။အဲ့လိုစိတ်ဝင်လာတော့ အမေ့ကိုစိတ်မဆိုးတဲ့အပြင် သနားမိတယ်။

အောက်ဖက်က စာတွေပို့ထားတာကြည့်တော့ ကျနော်မနက်က အောင်မော်ဆီရောက်နေချိန်ပို့ထားတာပဲ။

“  မမ  ”

“  ရှင့်  ”

“  လွမ်းနေပြီမမရယ် မမကိုတွေ့ချင်နေပြီ  ”

“  မမလဲလွမ်းတာပဲ မောင်  ”

“  မောင်တို့ တွေ့ရအောင်လေ  ”

“  မောင်ရယ်  ”

“  မမ မောင့်လီးက မမစောက်ဖုတ်ကိုလွမ်းလို့ငိုနေပြီ  ”

“  ကြည့် မောင်ဟာလေ အမြဲအာ့လိုပဲ မပြောပါနဲ့ဆို  ”

“  မောင်ကဒဲ့ပြောတာလေ မမ ရော မောင့်လီးကို သတိမရဘူးလား  ”

“  ရပါပူး)

“  မမနော် မောင် အခုလာလိုးရမလား  ”

“  ဟယ် မောင်နော် မလုပ်နဲ့ ပြဿနာတွေတက်ကုန်မယ်  ”

“  အာ့ဆိုပြော မောင့်လီးကို သတိရလား  ”

“  ရပါတယ်  ”

“  ဘာရတာလဲ  ”

“  ဟာ ကွာ  ”

“  ပြော ဘာရတာလဲ အလိုးခံဖို့လား  ”

“  အင်းလို့  ”

“  မရဘူး သေချာပြော  ”

“  မောင် သိပ်အနိုင်ကျင့်တာပဲ  ”

“  ကျင့်တယ် ဘာဖြစ်လဲပြော  ”

“ ကဲ ပြောမယ်ပြောမယ် မောင့်လိးကိုအလိုးခံချင်လို့ သတိရနေပါတယ်တဲ့ရှင်  ”

“ ဟားးးအာ့ကြောင့် မမကိုချစ်တာ မွချိ မွချိ  ”

“ ဟင့်  ”

“ လုပ်ပါ မမရယ် တွေ့ချင်တယ်    ”

“ နေပါအုန်းမောင်ရယ် မမကြံပါ့မယ်  ”

“ အခုကြံပါ မမ။မောင့်လီးကမနေနိုင်တော့ဘူး လိုးချင်နေပြီ  ”

“ ဟာ ခက်တာပဲ  ”

“ ခက်ပါဘူး လုပ်ပါ မမရယ်  ”

“ အာ့ဆိုဒိလိုလုပ် မောင်မနက်ဖြန်နေ့လည်အားမလား  ”

“ မမကို လိုးဖို့ အမြဲအားတယ် ပြော  ”

“ အကောင်းပြောနေတာကို ဖေါက်ဖေါက်လာတယ်  ”

“ အင်းပါ ပြောပြော မမ  ”

“ မမ သားကို အပြင်လွှတ်လိုက်မယ် မောင်အဲ့အချိန်လာခဲ့လေ  ”

“ အိုခေ အခုထဲက မမကိုလိုးဖို့အားမွေးထားမယ်  ”

“ သွားး မောင်တော်တော်ဆိုး  ”

“ ဆိုးတာလေးချစ်တာဟုတ်  ”

“ ဟုတ်ပူး”

“ ဟုတ်လိုက်ပါ မောင့်ကိုနမ်း”

“ အာဘွားနော် မမအလုပ်လုပ်အုန်းမယ်မောင်.. ”

“ အိုခေ မမ ချစ်တယ်.. ”

ဟင် အမေတို့အချိန်းအချက်ပါလား။ကျနော်ဘာလုပ်ရမလဲ။ဘာလုပ်သင့်သလဲ။

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>