တောမီးမရှို့ရ အပိုင်း ( ၁ )
ရေးသားသူ - ကိုကျော်
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
" မနက်ဖြန် အမေတို့ရွာသွားမလားလို့..ရှင်အားရင်လိုက်ပို့ပါလား ယောကျ်ား "
ကိုမြင့်မောင် နည်းနည်းတွေသွားတယ်။ ပန်းရံအလုပ်ဆင်းစရာရှိနေတော့ လိုက်ပို့နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူးထင်တာပဲ။ ရွာက မိုင်သုံးဆယ်ကျော်လေးဆယ်နီးပါးလောက်ဝေးတော့ ဆိုင်ကယ်နဲ့သွားရမှာ။ သူက အခုရက်ပိုင်းတွေမှာ သိပ်ဝင်ငွေမရှိတော့ မအေးတင့်သူ့အမေဆီကိုသွားတောင်းတော့မှာပေါ့။ သူကလည်း အခုမှပန်းရံအလုပ်လေးလက်ခံထားတာမို့ ရက်မပျက်ချင်သေးဘူး။ ထမင်းစားပြီးအလုပ်ပြန်သွားရဦးမယ်ဆိုမှတော့ သိပ်ထွေထွေထူးထူးပြောမနေပဲ-
" ဒီရက်ပိုင်းတော့ အားမှာမဟုတ်ဘူးလို့ထင်တာပဲ မအေးရာ.ဖိုးထိုက်လဲ ကျောင်းပိတ်ထားတာပဲ သူ့ပဲခေါ်သွားတော့. "
ဖိုးထိုက်ဆိုတာက မအေးတင့်ဖက်က ပါလာတဲ့မယားပါသားပေါ့။ သူနဲ့မညားခင်က မအေးတင့် လင်ရှိခဲ့ပေမယ့် တောကနေ ဒီမြို့ ပြောင်းလာပြီး သုံးနှစ်လောက်မှာဆုံးပါးသွားခဲ့တာ။ ကိုမြင့်မောင်ကလဲ အဲဒီတုန်းကသမီးနှစ်ယောက်အဖေ.မယားသေသွားလို့မုဆိုးဖိုပါပဲ.မအေးတင့်ယောကျ်ားနဲ့လဲ ရင်းနှီးပါတယ်။
သူဆုံးသွားတော့မုဆိုးမ ခပ်တောင့်တောင့်လေးကို စောင့်ရှောက်ရင်းအနေကြာလာတော့ မုဆိုးဖိုနဲ့ မုဆိုးမ ညား သွားကြတာတော့ ဘာမှသိပ်မဆန်းလှပါဘူး။ ကြာတော့ကြာပြီ..ရှစ်နှစ် ကိုးနှစ်များတောင်ကျော်ပြီထင်ပါရဲ့..။ အဲဒီတုန်းကမအေးတင့်ကအသက်မှနှစ်ဆယ်ပိုပိုပဲရှိဦးမယ်..။ သူကသုံးဆယ့်ငါးနှစ်နဲ့မို့ ချော့ချော့လိုးခဲ့ရတာမှတ်မိသေးတယ်။
ကိုမြင့်မောင်အဖြေကိုကြားတော့ စိတ်ထဲမှာ ဖိုးကျိုင်းတုတ်ဖြစ်သွားပေမယ့် မျက်နှာမှ ာမပေါ်အောင်အသာထိန်းပြီး
" ရပါတယ်..သားလေးလဲ လိုက်ပို့ရင်းသူ့အဖွားတွေနဲ့တွေ့ရတာပေါ့..ဒါဆိုလဲ ဒီနေ့ညနေသွားမယ် ယောကျ်ား..ထမင်းတွေဟင်းတွေ တော့ချက်ပြီးသားပဲ.."
သူ့ယောကျ်ားအလုပ်သွားတော့ ညနေကျောင်းဆင်း ကိုထိုက်ပြန်အလာကို စောင့်ရင်း မအေးတင့်တစ်ရေးအိပ်တယ်။ အိပ်လို့ပျော်လှတယ်တော့မဟုတ်ပါဘူး.။ ဟိုတွေးဒီတွေးပေါ့။ မအေးတင့်က ဗမာမဟုတ်ပါဘူး..။ တောင်ပေါ်သူပါ။ တောဓလေ့လို့ဆိုပေမယ့်သူကိုယ်တိုင်လဲခပ်ရွရွမို့ ဆယ့်ငါးနှစ်သမီးမှာတိုက်အိမ်တစ်လုံးလာဆောက်တဲ့ ကိုထိုက်အဖေလက်သမားဆရာတစ်ယောက်နဲ့ညားခဲ့တာ။
ရွာမှာတော့ဆယ့်ငါးနှစ် ဆယ့်ခြောက်နှစ်ဆိုလင်ယူကြတာကဓလေ့လိုဖြစ်နေပါပြီ။ လင်ရပြီးတော့ရွာမှာမိဖတွေနဲ့အတူနေသေးတယ်..လင်ဖြစ်သူက ရွာကတောင်သူအလုပ်ကိုမလုပ်တတ်ဘူး..။ သူတတ်တဲ့လက်သမားအလုပ်ကလဲ ရွာမှာလုံးဝအလုပ်မရှိသလောက်မို့ သားလေးမွေးပြီးသိပ်မကြာပါဘူး။ မြို့ကိုပြောင်းလာလိုက်ကြတာ သမီးလေးတစ်ယောက်ထပ်မွေးပြီး..သူလဲသေ..မအေးတင့်လည်းနောက်လင်ရ။ တွေးနေမိတာက ဒါမဟုတ်ပါဘူး..သူ့သား ကိုထိုက်အကြောင်းတွေးမိနေတာပါ။
ကိုထိုက်က အခုဆို ဆယ့်ငါးနှစ်ပြည့်ပြီးနေပြီဆိုတော့ လူပျိုပီပီသသကြီးဖြစ်နေပါပြီ။ အဖေတူတော့ အရပ်ကလဲအမြင့်ကြီးဖြစ်လာလို့သူတောင်မော့ကြည့်နေရပြီ။ ဒီနှစ်ထဲမှာမှ တော်တော်လူရာဝင်လာပြီး သူ့လင်ပါသမီးနှစ်ယောက်နဲ့လဲလုံးလားထွေးလား တော်တော်လုပ်လာတယ်။
ကောင်မတွေကလဲ တစ်သက်လုံးအတူနေလာတဲ့ မောင်လေးဆိုတဲ့သဘောလားတော့မသိပါဘူး..။ အခန်းထဲခေါ်ပြီးဘော်လီချိတ်တပ်ခိုင်းတဲ့အထိ အနေအထိုင်ပက်စက်တယ်။ အငယ်မ,ကပိုဆိုးတာပေါ့..ငယ်ကတည်းက လုံးထွေးနေကျဆိုတော့ ခုထိအခန်းထဲခေါ်ခေါ်ပြီး တစ်ခိုးခိုးတစ်ခစ်ခစ်နဲ့ လုံးထွေးနေတုန်း..ကြာရင်တော့ လုံးရုံမက လိုးကြတော့မယ်ထင်ပြီးစိတ်ပူမိတယ်။
ဟိုနေ့ကလည်းအခန်းထဲမှာ ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကိုထိုက်ပုဆိုးကိုဝိုင်းဆွဲချွတ်နေကြလို့ အပြင်ပြေးထွက်လာတော့ အမေ့ကိုတောင်မမြင်နိုင်ပဲဝင်တိုက်မိပါရောလား။ တဟီးဟီးတဟားဟားရယ်ပြီး မအေ့နို့ကြီးတွေကို အနောက်ကဖက်ပြီးဆုပ်နယ်နေလိုက်တာများ ပေါင်ကြားထဲတောင် ယားစိယားစိ ရွလာတယ်။
ဒါနဲ့ အိပ်ခန်းထဲခေါ်လာပြီးဆူမယ်လုပ်တော့ သူ့ပထွေးက အလုပ်သွားဖို့အခန်းပြင်ထွက်မယ်လုပ်ရင်းမြင်နေကြားနေတာနဲ့ ပေးမဆူဘူး။ သူမကြားအောင်အိမ်အပြင်ခေါ်သွားပြီး..
" ဒါလေးနဲ့များ အိမ်ဆူအိမ်ပူမလုပ်ပါနဲ့ မအေးရာ...ငါကိုယ်တိုင်က သူ့အမေကိုလိုးနေခဲ့တာဆိုတော့ ဆူမနေပါနဲ့တော့..ဟိုကောင်မတွေကရွပြီးခံရင်လဲသူလိုးချင်လိုးပါစေ.တစိမ်းတွေဆီမပေါက်ကြားရင် ပြီးတာပဲပေါ့..ဆူမနေပါနဲ့. "
" အာ မဟုတ်သေးဘူးလေယောကျ်ားရဲ့ဗိုက်တွေကြီးကုန်ရင် အခက်.."
" သူတို့ဇာတ်လမ်း သူတို့နိုင်မှာပါကွာ..ဆူတော့ဆူမနေပါနဲ့..ဘေးလူကြားရင်ရှင်းမရဘူး..ကိုယ့်အိမ်ထဲဘာဖြစ်ဖြစ် အကုန်ရှင်းလို့ရတယ် "
မအေးတင့်ခေါင်းကုတ်ပြီးအိပ်ခန်းထဲကိုပြန်ဝင်လာတော့ ကိုထိုက်ကလင်မယားအိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်ကြီးလန်လို့..လီးကြီးကဖောင်းဖောင်းကြီး။ သူ့မျက်နှာကိုသေသေချာချာကြည့်လိုက်မှ မအေးတင့်ဘော်လီကို သူ့မျက်နှာပေါ်အုပ်တင်ပြီးအားရပါးရနမ်းနေတာကိုး...။ ရယ်ရမလို ငိုရမလို ဖြစ်ရလွန်းတာနဲ့ သူ့ပုဆိုးကိုဆွဲပြီးထ,ခိုင်းတော့မှ မထ,ချင်ပဲ ထ,ရတဲ့ပုံစံနဲ့မကျေမလည်ကြည့်တယ်..။
" ဒါ လင်မယား အိပ်တဲ့ ကုတင်ဟဲ့..အပျိုလူပျိုတွေ မအိပ်ရဘူး..ထ "
" အင်...အမေကလဲ..သားအမိလဲ..အိပ်လို့ရတာပဲ...သားကအမေနဲ့..အတူမအိပ်ရတာကြာပြီ...အိပ်ချင်တာပေါ့ "
ဟုတ်တယ်။ သားနဲ့အတူတူမအိပ်ခဲ့ကြရတာ ဆယ်နှစ်ကျော်သွားပြီ။ သနားစိတ်နဲ့အတူ ထွေးပွေ့နှစ်သိမ့်ပေးချင်စိတ်တွေ တစ်ဖွားဖွားဖြစ်လာပေမယ့် မိန်းမဆိုတဲ့ ဇာတိပါလာတော့ မူချင်စိတ်ကပေါ်လာလို့ မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး..
" ဟွန်း...ဟိုဖက်ခန်းမှာ မိနီတို့မိချိုတို့နဲ့သွားအိပ်...သူတို့နို့ကြီးတွေသွားစို့လိုက်..ခ်ခ်..အပျိုတွေဆိုတော့ နို့ကြီးတွေမှအကြီးကြီးတွေ..အားရပါးရစို့...ခ်ခ် "
" ဘိုးတော်ရိုက်ထုတ်ခံရအောင်လား..အမေကအမေ့လင်နဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေချင်တော့ သားနှင်ထုတ်ခံရအောင် အကြံပေးတာလား.လာခဲ့တွေ့မယ်.."
ပြောပြောဆိုဆို ဒူးထောက် ခါးဆန့်ပြီးမအေးတင့်ကိုလှမ်းဆွဲတာ ပုဆိုးကကျွတ်သွားပါလေရော။ ဒါနဲ့ပုဆိုးကိုဆတ်ကနဲဆွဲယူတော့ သူကပြန်ဆွဲရုန်းတာပေါ့..။
" ခ်ခ်..မှတ်တယ် လီးကသူ့အဖေလီးနဲ့ဆိုက်တူပဲ..ခ်ခ်..နဲနဲလေးတောင်ကြီးချင်တယ် ဟီးဟီး.."
ဟုတ်တယ်...သူ့လီးကသွားလေသူလီးနဲ့အရွယ်တူ အလုံးတူ ထင်မိပေမယ့်..သူ့လီးကြီးကနဲနဲပိုထွားချင်သလိုပဲ။ လက်ရှိလင်ကိုမြင့်မောင်ကသိပ်မကြီး သိပ်မတုတ်ဘူး..ငါးလက်မခွဲ ကျော်ကျော်တော့ရှည်တယ်။လီးချင်းယှဉ်ရင်တော့ ဆင်နဲ့ဆိတ်လောက်ကွာတယ်။ ကိုထိုက်လီးက ခုနစ်လက်မတော့အနည်းဆုံးပဲ..တုတ်တာကလဲ ဓာတ်မီးလောက်တုတ်တယ်။
သားအမိဆိုတော့ ငယ်စဉ်တောင်ကျေးကတည်းက နို့စို့လာ ဂွေးဆွဲလာခဲ့ကြတာဆိုတော့ သာမန်နို့ကိုင်မိရုံ ဂွေးနှိုက်မိရုံနဲ့စိတ်မလှုပ်ရှားခဲ့ကြပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါတော့မအေးတင့် တကယ်စိတ်လှုပ်ရှားမိတယ်။အရင်တုန်းကလို ထိရုံကိုင်ရုံ ဆွဲရုံနှိုက်ရုံ စ,တာမျိုးမဟုတ်ပဲ မျက်ဝါးထင်ထင်မြင်နေရတာက ကွယ်လွန်သွားပြီဖြစ်တဲ့သူ့လင်ရဲ့ လီးလောက်ကြီးဆိုတော့ ဟိုစဉ်တုန်းက အဲလောက်လီးကြီးနဲ့အားရပါးရအလိုးခံ အဆောင့်ခံခဲ့ စုပ်ခဲ့ဖူးတဲ့အရသာကို ပြန်သတိရလာစေတယ်။
ဒီလိုလီးကြီးနဲ့အလိုးခံဖူးတဲ့ စောက်ပတ်မို့ ကိုမြင့်မောင်နဲ့ညားခါစ,တုန်းကအလိုးခံခဲ့ရတာ ဘယ်လိုမှအားမရ မတင်းတိမ်နိုင်ခဲ့ဘူး..ကြိတ်မှိတ်သည်းခံလာခဲ့ရတာတွေ အခုမှငြိမ်းသတိမယ့်သူ မရှိတဲ့ တောမီးလို ဟုန်းကနဲထ,တောက်ပြီးသူ့သားလီးကြီးကိုအမှုမဲ့အမှတ်မဲ့လိုလိုနဲ့ဆွဲဆုပ်ထားလိုက်တယ်။
ကိုထိုက်ကလည်း သူ့အမေကိုခြောက်ရုံလှန့်ရုံ နမ်းရှုတ်ရုံလောက်သာရည်ရွယ်ပြီးစ,ခဲ့ပေမယ့် ပုဆိုးကျွတ်သွားတော့ဘာကိုဆက်လုပ်ရမှန်းမသိတော့တဲ့အချိန် အမေ့စကားတွေက ရမ္မက်ဆန်နေတာသတိပြုမိတော့ယောင်ကန်းကန်းဖြစ်သွားတာပေါ့။
လီးက တောင်မတ်မနေပေမယ့် မာတင်းတင်းဖြစ်နေတဲ့အခြေအနေမှာ လက်ဖဝါးနုနုနဲ့ ယုယုယယ ဆုပ်နယ်ခံလိုက်ရတော့ချက်ချင်းကြီးထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ မတ်မတ်ကြီးတောင်လာပြီး တစ်ဆတ်ဆတ်ခုန်လာတယ်။ အမေ့မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်တော့နှာခေါင်းတွေ မျက်လုံးတွေ နီရဲနေပြီးနှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေတာကိုတွေ့ရတယ်။
အသက်ရှူ သံတွေကမြန်ဆန်ပြင်းထန်နေပြီး အမေ့နို့ကြီးတွေကလှိုင်းထ,သလိုနိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်မြန်ဆန်လွန်းနေတယ်။ စောစောကဆုပ်ကိုင်ခဲ့ပြီးသားမို့ အမေ့ရဲ့ ရှန်သားဘလောက်စ်အောက်မှာဘော်လီအက်ျီဝတ်မထားမှန်းလည်းသူသိနေတော့ နို့လုံးကြီးကိုအက်ျီပေါ်ကပဲ ဖွဖွပင့်ကိုင်မိတယ်။ ကိုထိုက်လက်ကဖျဉ်းကနဲတုန်ခါသွားမိသလို အမေ့လက်ကလည်း လီးကိုဆတ်ကနဲတစ်ချက်ညှစ်လိုက်တာကို နှစ်ယောက်လုံးသတိထားမိလိုက်ကြတာပေါ့။ အမေများငါ့လီးကြီးနဲ့အလိုးခံချင်နေပြီလား...ဆိုတဲ့ အတွေးက ကိုထိုက်ရဲ့စိတ်ထဲတွေးနေမိသလို...ဒီလီးကြီးနဲ့များငါ့စောက်ပတ်ထဲဆောင့်လိုးချင်နေရှာလေမလား ဆို့တဲ့အတွေးတွေ မအေးတင့်ရဲ့ရင်ထဲလှုပ်ခတ်နေကြတယ်။
အဲလိုနဲ့ စကားမဆိုဖြစ်ကြတော့ပဲ လိုးလိုက်ကြတော့မယ်ရယ်လို့ ကိုယ်စီဆုံးဖြတ်ပြီး နှစ်ယောက်လုံးမျက်လုံးတွေ ရီဝေဝေနဲ့ မျက်နှာနှစ်ခုဝေးရာကနီးလာကြပြီး တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု ထိလုနီးနီးမှာ..သူ့သမီးလေးအသံစာစာနဲ့အိမ်ပေါ်ပြေးတက်လာသံကြားရတော့.
တောက်....
မအေးတင့် ယောင်ယမ်းပြီးသူ့ပေါင်ခြံနဲ့စောက်မွှေးစွန်းတွေမှာစိုနေတဲ့ စောက်ရည်တွေကိုထမီနဲ့ ကပျာကသီသုပ်..ထမီကိုပြင်ဝတ်ပြီးအခန်းအပြင်ထွက်လာတော့ သူ့သားနဲ့သမီးငယ်လေးကျောင်းဆင်းပြန်လာကြတာဖြစ်နေတယ်။ အတွေးထဲမှာတောင်မှနှောင့်ယှက်တဲ့ ကောင်မလေး ဆိုပြီးစိတ်တိုတိုနဲ့သမီးငယ်ခေါင်းကိုခပ်ဆတ်ဆတ်လေးခေါက်လိုက်ပြီး..
" ကိုထိုက်ရေ...အဝတ်မလဲနဲ့တော့..အမေတို့ရွာကိုသွားရအောင် သိပ်မိုးချုပ်နေလို့မရဘူး "
ကိုထိုက်က တစ်ချက်အကဲခတ်ပြီးဆိုင်ကယ်သွားထုတ်လာတော့ မအေးတင့်အနောက်က ခါးဖက်ပြီးတက်လိုက်ခဲ့တာပေါ့။ လမ်းကမကောင်းတဲ့နေရာများတယ်.စီးလို့သိပ်မကောင်းဘူး..။ သူ့ခါးကိုဖက်ပြီးဖင်မငြိမ်တော့ကိုထိုက်ကဆိုင်ကယ်စီးရတာခက်တာပေါ့။ ဒါနဲ့ လမ်းဘေးမှာဆိုင်ကယ် ခဏရပ်လိုက်ပြီး..
" နောက်ကခွစီးပါလားအမေရဲ့..လဲမှာစိုးရ ပြုတ်ကျမှာစိုးရနဲ့ စီးရတာစိတ်ထဲမှာမဖြောင့်ဘူး "
မအေးတင့် သူ့သားကိုမျက်စောင်းထိုးပြီး ထမီကိုပေါင်လည်လောက်ထိပင့်ပြတယ်။ ကိုထိုက်က နဝေတိမ်တောင်ဖြစ်သလို သူ့မျက်နှာပြန်ကြည့်နေလို့..
" အောက်မှာ ဘာမှမပါဘူးကိုယ်တော်..အကုန်ပေါ်နေမှစောက်ပတ်ကြီး လေလံတင်သလား အမေးခံရမယ် ခ်ခ် "
ကိုထိုက် တစ်ဟားဟားရယ်ရင်း..
" ခါးတောင်းကျိုက်စီးဗျာ..ဟီးဟီး..ခါးကိုသာအသေဖက်ထား.အမေ့စောက်ပတ်မပေါ်စေရဘူး..ဟားဟား လေလံတော့မတင်နိုင်ပါဘူး ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲစားလိုက်တော့မယ် ဟီးဟီး.."
" ကောင်လေးနော်..ဟွန်း..ပြောချင်ဘူးကိုယ့်အမေစောက်ပတ်ကိုများ သူမို့လို့ပဲပြောထွက်တယ်..ခ်ခ် သူ့လီးကြီးနဲ့မညှာမတာ ဟွန်း...ခိခိ "
ပြောရင်းပုခုံးလေးတွန့်ပြီးရယ်နေတာကိုထိုက်စိတ်ထဲမရိုးမရွဖြစ်လာတယ်။
" မေမေကလဲ..စားပစ်လိုက်မယ်ဆိုတာယက်ပေးမယ်လို့ပြောတာပဲဥစ္စာ..ဟီးဟီးဒီလီးကြီးက ဘယ်ကပါလာရတာတုန်း "
လီးကြီးလက်နဲ့ကိုင်ပြတော့ တန်းမတ်မာတောင့်နေတာပဲ။မအေးတင့်စိတ်တွေပိုရွတက်လာပြီးစောက်ရည်တောင်စိမ့်ထွက်ချင်သွားတယ်။
" ခိခိ..တကယ် ဆိုးတဲ့သား..သူ့အဖေလီးထက်ထွားတာသေချာတယ်..သူ့အဖေလီးကဆုပ်လို့မီသေးတယ် သူ့လီးကြီးကလက်တစ်ဆုပ်မကာမိဘူး...အိမ်ကလင်နဲ့တော့ဆင်နဲ့ဆိတ် ဟီးဟီး..ယက်ပြီးရင် အဲလီးကြီးနဲ့လိုးမှာပဲမလား..ခ်ခ် တော်ပါ.."
ကိုထိုက် ဒီတစ်ခါတော့ ထိန်းထားဖို့စိတ်မကူးတော့ဘူး။ သူ့အမေပုခုံးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့အသာဖက်ပြီးသူ့ဖက်ဆွဲကပ်တော့ မအေးတင့်က သူ့ရင်ပတ်ကိုတွန်းထားရင်းလီးကြီးကိုဆုပ်ညှစ်ထားတယ်..။
" လမ်းလယ်ခေါင်ကြီးမှာကွာ..သားကလဲ..လမ်းနံဘေးခြုံကြားလဲလူသွားလူလာကမပြတ်..အခင်းကမရှိ..ဘာမှလုပ်မရဘူးရွာရောက်မှ နော်...သားအဖိုးအဖွားတို့ရဲ့အိမ်ကိုရောက်တော့မှ....နော် နော်. .အဲတော့မှ သားလီးကြီးနဲ့တစ်ညလုံးတစ်နေ့လုံး ခိခိ...နော် သား နော်.."
ကိုထိုက်ကရင်ခုံနေပြီ။ သူ့အမေကလဲ တကယ့်အပျိုလေးချွဲတဲ့အတိုင်းချွဲနေတာအသံကြားတာနဲ့ လီးကြီးကပိုတောင်လာတယ်။ မအေးတင့် လေးငါးချက်လောက်ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်ပြီး..
" ကဲ..သွားမယ် သား...မြန်မြန်ရောက်လေ မြန်မြန်အလုပ်ဖြစ်လေပဲ..မေမေခွပြီးစီးမယ်..သားဖင်ကြီးအမေ့စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်ပစ်မယ် ခိခိ "
ကိုထိုက်ဆိုင်ကယ်ပေါ်ရောက်တော့မှ မအေးတင့် ထမီကြီးစုဆွဲပင့်တင်ပြီးခြေထောက်တစ်ချောင်းခွတင်တယ်။
" ဟွန့်..ကြည့်နဲ့လေကွာ..ခိခိ သူများစောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်သွားတာရှက်စရာကြီးခ်ခ်..လိုးရင်လဲမြင်ရမှာပဲဥစ္စာကို..ဟွန်း..သူသိပ်ကဲတာ..အဲစောက်ပတ်ကြီးထဲကထွက်လာပြီးတော့များ ခ်ခ် ခ်ခ် "
ကိုထိုက်ရင်ထဲ ဒိတ်ကနဲ ဒိတ်ကနဲပြင်းပြင်းထန်ထန်ခုန်နေတယ်။ ဖျတ်ကနဲမြင်မိလိုက်ရတဲ့ သူ့အမေရဲ့စောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးချင်လာလွန်းတော့ ဆိုင်ကယ်အမြန်စီးပြီးလစ်တာပေါ့။ မအေးတင့်ကလဲသူ့အပြောနဲ့အလုပ်ညီအောင် ဖိုးထိုက်ကျောပြင်နဲ့တင်ပါးကိုနို့လုံးကြီးစောက်ပတ်ကြီးနဲ့ပွတ်ဆောင့်ပစ်တယ်။
ရွာရောက်တော့ ညခုနစ်နာရီထိုးခါနီးသွားပြီ။ အိမ်မှာက အဖေတို့ရယ်ဒေါ်လေးရယ် အစ်မအေးအေးမြင့်တို့မိသားစုရယ်အတူနေကြတယ်။ အဖေကခြောက်ဆယ်ကျော်ပြီ..သူကြီးပေါ့။ အမေကတော့အခုမှငါးဆယ့်တစ်.အသက်ကဆယ်နှစ်လောက်ကွာသလို အရွယ်ကလဲကွာပါ့။
အမေတို့များတောင်ပေါ်သူပီပီ အသားအရည်ကဖြူဝင်းပြီး ဘော်ဒီကလဲတောင့်သလားမမေးနဲ့ တင်းနေအောင်တောင့်တာ ။ ဗီဒီယိုမင်းသ.မီးတွေလို လျော့တိလျော့လျဲ ပြုပြင်ထားရတဲ့အလှမျိုးမဟုတ်ဘူး..။ ရာသီဥတု အစားအသောက်အလုပ်အကိုင်က သဘာဝအအတိုင်းလှအောင် စီမံပေးထားတာ။ ခြေသလုံးတွေ ခြေဖမိုးတွေ လက်မောင်းတွေဆိုတင်းနေတာ အရေတစ်ချက်မတွန့်ဘူး။
ပါးရေ. နားရေလဲမတွန့်..မျက်စေ့အစွန်းလေးတွေမှာတစ်ချက်နှစ်ချက်လောက်ပဲ အရေးလေးပေါ်တယ်။ ပြောရင်ယုံနိုင်စရာမရှိဘူး။ ဖင်ကြီးတွေ နို့ကြီးတွေများလုံးတစ်ခဲကြိတ်နေတာ ဆိတ်လို့တောင်မရချင်ဘူး။အဖေဘယ်လောက်လိုးလိုး အမေကတော့ပုံစံမပျက်ပေါ့..။ အလိုးခံနေတုန်းလဲပြုံးပြုံးပဲ..လိုးပြီးသွားလဲ တင်းတင်းပဲ။ အဖေကတော့ထုံးစံအတိုင်း တစ်ညတစ်ချီတော့ အမေ့ဆီလာလာလိုးတာပဲ။
ရွာဓလေ့က အဖေတို့အရွယ်ဆို အိမ်ဦးခန်းမှာ အိပ်ယာခွဲအိပ်ရပြီလေ.. ။ လိုးချင်ရင်လင်မယားအချက်ပေးပြီး သားသမီးတွေမသိအောင် ခိုးလိုးရတာ။ အမေ့ ပေါင်လုံးကြီးတွေကလဲတင်းအိနေတာ တစ်လုံးတစ်ခဲကြီးမက်စရာ။ တောင်ပေါ်သူဆိုတော့ အသားဖြူပေမယ့်မျက်ခုံးပါးပြီးနှာတန်နည်းနည်းတိုချင်ပေမယ့် အလှပျက်လောက်အောင်မဟုတ်ဘူး။ အရပ်အမြင့်က..ငါးပေကျော် ငါးပေတစ်တော့ရှိပါတယ်။
အေးတင့်တို့ညီအစ်မလည်း ဒီအမေ့အမွေကိုရထားတာပါပဲ..။ မအေးမြင့်ကအသားနည်းနည်း အဝါဖက်လုပြီးအရပ်မြင့်တာပဲကွာတယ်။ သူလဲသမီးနှစ်ယေါက်ပဲ..။ အကြီးလေးကကိုထိုက်ထက်နှစ်နှစ်နီးနီးကြီးတယ်။ခဲအိုကတော့ တောင်သူပေါ့။ ရွာမှာတော့ ဒေသခံတိုင်းရင်းသားစကားပဲ အပြောများပေမယ့် ဗမာစကားလဲပြောပါတယ်။
ရွာရောက်တော့ ထမင်းစားသောက်ပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်မှာအိပ်ယာပြင်တော့ ကိုထိုက်က သူ့အဖိုးနဲ့အိပ်..။ အေးတင့်က အမေနဲ့ဒေါ်လေးတို့နဲ့အိပ်..။ ခွဲအိပ်ရတော့နှစ်ယောက်လုံး မျက်လုံးချင်းဆုံပြီးဘာမှမပြောနိုင်ပဲစိတ်ညစ်ရရော။ အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရကြုံးလိုးပစ်မယ်လို့စိတ်ကူးနေပါမှ အဖိုးနဲ့ ကပ်အိပ်ရတော့ ဖိုးထိုက်တော်တော်စိတ်ညစ်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်ရမလဲ..ဖိုးထိုက်ပဲ.။
အဖိုးသွားကြိတ်တာတွေ..အီးပေါက်တာတွေကို မခံနိုင်လို့ဆိုပြီး အမေတို့အိပ်တဲ့ အခန်းကိုသွားတာပေါ့။အခန်းထဲကိုရောက်တော့ မှောင်လဲမှောင်..ခြင်ထောင်လဲချမို့ဘယ်သူဘယ်ဝါခွဲမရဘူး။ အစွန်ဆုံးမှာအိပ်နေတာအမေပဲဖြစ်ရမယ် လို့ တွက်ပြီးအသာလက်တို့နှိုးတာပေါ့။ လွဲမယ့်လွဲချင်တော့ အဖွားနဲ့မှလွဲရော။ ဒေါ်စောခင်ကလဲပေါ့သေးသေးမဟုတ်ဘူးလေ..။ ဒီလိုအထာပေးပြီးအလိုးခံလာတာ သမီးတွေအပျိုဖြစ်ကတည်းကဆိုတော့ သိတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့..ဒီညသမီးနဲ့မြေးရောက်လာတာမို့ မလာခဲ့နဲ့ လို့အဖိုးကြီးကိုပြောထားပါလျက်နဲ့လာ
နှိုးတော့..ကဲလွန်းရန်ကောဆိုတဲ့သဘောနဲ့သူ့လက်ခုံကိုအသာဆိတ်ပြီးတိတ်တိတ်လေးထွက်လာတာပေါ့။အပြင်ကိုရောက်တဲ့အထိ မြေးအဖွားနှစ်ယောက်မှားနေကြမှန်းမသိသေးဘူး..။အဲဒါနဲ့ဒေါ်စောခင်ကထမီလေးဖုတ်ဖက်ခါဝတ်ပြီး အရင်နေ့တွေလိုးနေကျစပါးကျီနံဘေးကိုသွားဖို့အိမ်ရဲ့ နံဘေးလှေခါးကနေအောက်ထပ်ကိုဆင်းတော့ ဘုမသိ ဘမသိနဲ့ဖိုးထိုက်ကလည်းနောက်ကလိုက်တာပဲပေါ့။
စပါးကျီဘေးမှာအသင့်ရှိနေတဲ့အရင်ကလိုးနေကျကွပ်ပျစ်လေးပေါ်သူ့ခါးမှာဝတ်ထားတဲ့ထမီချွတ်ချခင်းနေတုန်း ဖိုးထိုက်နောက်ကနေဇွတ်အတင်းဖက်ပြီးနို့တွေကိုနယ်တော့အံ့သြနေမိသေးတယ်။အဖိုးကြီးအဲလို နို့မနယ်တာကနှစ်ပေါင်းသုံးဆယ်နီးနေပြီ။
အခုမှသူငယ်ပြန်ပြီးနို့ဆွဲနေတော့ ဒေါ်စောခင်အတော်လေးဖီလင်တက်ပြီးစောက်ပတ်ရွလာတာပေါ့။ထမီကိုသေသေချာချာဖြန့်ခင်းပြီး သူ့ဖင်ကြားကိုထောက်နေတဲ့လီးကြီးကိုစမ်းကိုင်ဆုပ်ဆွဲတော့ လန့်သွားတယ်။နောက်ကိုလှည့်ပြီးလေသံနဲ့တိုးတိုးမေးပေမယ့်မှောင်နေတော့မျက်နှာမမြင်ရဘူး..။
" လီးကြီးဆေးတွေလိမ်းထားတာလားအစ်ကို...ညီမစောက်ပတ်ကအစ်ကို့လီးသေးသေးလေးနဲ့တောင်ကျပ်နေတာ ခ်ခ်ဒီလောက်ကြီးဆို အလိုးခံရမှာကြောက်တောင်ကြောက်လာပြီ..ခ်ခ် "
သွားပြီ..။အမေမှတ်လို့ လိုးမှာ..အဖွားဆိုတော့ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိတော့ဘူး။ဒေါ်စောခင်ကတော့ လာနှိုးကတည်းက အလိုးခံရတော့မယ်ဆိုပြီးဖီလင်တက်နေတာစောက်ရည်ကတော်တော်စိမ့်နေပြီလေ..ကွပ်ကျစ်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်လှဲအိပ်ချပြီးပေါင်ကြီးတွေဆွဲမြှင့်ပေးထားပြီပေါ့..။
" ထည့်တော့လေကွာ အစ်ကိုကလဲ..အဲလီးကြီးမျိုးနဲ့အလိုးခံကြည့်ချင်တာကြာလှပြီ..ထည့် အင့်..အားမနာနဲ့ လိုး..အားရပါးရ ဆောင့်လိုးပေး.."
ကိုဖိုးထိုက် ကြောက်အားလန့်အားနဲ့ထိုးထည့်တော့ ဘယ်ဝင်ပါ့မလဲ..အရင်ကလည်းမိန်းမ မလိုးဖူးတော့စောက်ခေါင်းဘယ်နေရာရှိမှန်းလဲမသိဘူး။စောက်ပတ်မြောင်းကြီးအတိုင်းချော်တက်သွားပြီးစောက်စေ့ကိုခလုတ်တိုက်တော့ဒေါ်စောခင် ဆတ်ဆတ်ခါသွားတာပေါ့။ဒါနဲ့လီးကြီးကိုင်ပြီးစောက်ခေါင်းမှာတေ့ပေးလိုက်တာစောက်ရည်ရွှဲရွှဲတွေဒစ်ဖျားမှာလူးပြီးဖင်ကိုကော့ဖိထိုးထည့်လိုက်တယ်။
အိုး...စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေတဲ့စောက်ခေါင်းပူပူနွေးနွေးကြီးထဲ စီးစီးနစ်နစ်နဲ့ လီးကြီးတိုးဝင်သွားတာ အရသာထူးလိုက်တဲ့အမျိုး..ရင်ထဲကိုလှိုက်ကနဲနေတာပဲ။ဒေါ်စောခင်မှာလည်းထူးပါဘူး...လီးကြီးကသူ့လင်လီးထက်တုတ်လဲအများကြီးပိုတုတ်ပြီးရှည်တာကလည်းရင်စို့ထောက်လောက်တဲ့ထိရှည်နေတော့ မူးမူးမေ့မေ့အရသာရှိနေမိတာပေါ့။လီးအရင်းထိဝင်သွားတော့သူ့အဖွားက လက်လေးနဲ့စမ်းကြည့်ပြီး
" အီးဟီးဟီး...ရှည်လိုက်တုတ်လိုက်တဲ့လီးကြီး.. ဆောင့်အစ်ကို..စောခင်ဒီလီးကြီးမျိုးနဲ့အလိုးခံရလို့စိတ်တွေတအားလာနေပြီ..တစ်ချီလောက်မြန်မြန်ပြီးအောင်ခပ်သွက်သွက်ဆောင့် ဆောင့်လိုးပေး "
အိုး...ဘာပြောကောင်းမလဲ..မလိုးဖူးလို့ဘယ်လိုဆောင့်ရမလဲစဉ်းစားနေတုန်းခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လို့လည်းပြောရောတစ်ဖုန်းဖုန်းနဲ့ မတ်တပ်ရပ်လျက်က သူ့ခြေထောက်ဖိတွန်းပြီးအချက်ငါးဆယ်ပိုပိုခြောက်ဆယ်နီးနီးတစ်ဆက်တည်းမရပ်မနားဆောင့်လိုးပြီးလီးရည်တွေမထိန်းနိုင် မသိမ်းနိုင်ပန်းထည့်ပစ်တာ မြေးအဖွားနှစ်ယောက်လုံး တစ်ချိန်တည်း အတူတူပြီးသွားကြပါလေရော...
" အားဟား..ကောင်းလိုက်တာကွယ်..လီးမထုတ်နဲ့ဦးနော်..ကိုထိုက်လေး..ဖွားကို နောက်တစ်ချီဆက်လိုးပေးဦး "
အဲဗျား....မမတော့လွန်ပြီထင်ပါရဲ့...သမီးနဲ့မြေးအလည်အပတ်ရောက်လာတုန်းခဏလေးမှာတောင် လီးအပြတ်မခံနိုင်ဘူးဆိုတော့ နှာကြီးလွန်းတယ်လို့ပဲမှတ်ချက်ပေးလိုက်ချင်တာပါပဲ။စောတင်ကအိမ်အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းမှာမမစောခင်နဲ့အတူအိပ်တာလေ။ရွာမှာတော့ကုတင်တွေဘာတွေနဲ့ကိန်းကြီးခန်းကြီးမအိပ်ပါဘူး..ခြင်ထောင်တစ်လုံးထဲမှာပဲညီအစ်မနှစ်ယောက်အတူတူကြမ်းတစ်ပြေးတည်းအိပ်ကြတာပါ။
တူမ..အေးအေးမြင့်တို့မိသားစုကအောက်ထပ်မှာအခန်းဖွဲ့ပြီးအိပ်ကြတာတော်တော်ကြာသွားပြီ။အပေါ်ထပ်မှာ ခဲအိုကအိမ်ဦးခန်းမှာပဲအိပ်..စောတင်တို့ညီအစ်မကအိပ်ခန်းထဲမှာအတူအိပ်ပေါ့။လင်မယားသဘာဝ လိုးချင်ရင်ခဲအိုက မမကိုလက်တို့လာခေါ်ပြီးအောက်ထပ်ကစပါးကျီခန်းမှာသွားသွားလိုးကြတာလဲထုံးစံတစ်ခုလိုဖြစ်နေပါပြီ။
ဟိုးအရင်က ညတိုင်းနီးပါးသွားလိုးကြပေမယ့် ဒီနောက်ပိုင်းရက်တွေတော့ကျဲသွားတာသတိထားမိတယ်။ခဲအိုရဲ့အသက်ကခြောက်ဆယ်ကျော်မို့ထင်ပါရဲ့..လေးရက်ငါးရက်လောက်ကြာမှတစ်ညလောက်ပဲလာခေါ်တော့တာကြာပြီကော။တစ်ခါတစ်လေ..မေ့များတောင်နေတယ်။သူတို့လင်မယားအောက်ထပ်ဆင်းဆင်းပြီးလိုးတိုင်းစောတင်မှာ ရင်တစ်ဖိုဖိုနဲ့မရိုးမရွကျန်ရစ်ခဲ့ရတာချည့်ပဲပေါ့။
စောတင်ဒီလထဲမှာပဲ အသက်လေးဆယ့်ခွန်ပြည့်တာ..အပျိုတုန်းက ယာခင်းထဲတစ်ခါအလုံးခံခဲ့ရတာကလွဲရင် တစ်ခါမှအလိုးမခံရဖူးဘူးလေ။အလုံးခံရပေမယ့် လုံးတဲ့လူကအကောင်ခပ်သေးသေးဆိုတော့ စောတင်ကိုရအောင်မလိုးနိုင်ပဲလစ်ပြေးသွားရတာ..ပြောရရင်ရယ်ရမလို ငိုရမလိုဖြစ်ရတယ်။ယာတဲထဲမှာလာပြီးစကားပြောတာ..မူသိပ်မမှန်ဘူးထင်လို့ထ,ပြေးမယ်လုပ်တော့အတင်းဖက်လုံးလို့ဇွတ်ရုန်း..သူကအတင်းဖိ..ကြိတ်ကြိတ်ကြိတ်ကြိတ်နဲ့ အော်လဲမအော်ချင်ဘူးလေတော်တော်ကြာတယ်။
နောက်တော့စောတင် အလိုးခံချင်သလိုစိတ်ပြောင်းလာလို့ရုန်းသလို ကန်သလိုနဲ့ပက်လက်လန်ပေးလိုက်တော့ စောတင်ထမီကိုဆွဲလှန်တင်ရင်း အဲကောင်ပေါင်ပေါ်မှာလီးရည်တွေပန်းထုတ်သွားတာ ရွှဲနေတာပဲ ခ်ခ်။အဲလိုဖြစ်ပြီး နောက်တစ်လလောက်နေတော့သူလည်းမိန်းမယူသွားတာ ခုဆိုမြေးတောင်ရသွားပြီ စောတင်ကအပျိုကြီးပဲ ဟီးဟီး။ရွာမှာ ဒါမျိုးတွေကရိုးနေပါပြီ..လူမိတော့လဲသူကြီးအိမ်ရောက် လျော်ကြေးပေးပေါ့..မမိတော့လဲ လိုးပေါ့...ပြဿနာသိပ်မရှိပါဘူး..။
မိန်းကလေးကတော့အရှက်ကွဲခံ လူသိခံပြီးဘယ်သူမှမတိုင်ဘူး။ခဲအိုကခယ်မကိုလိုးတာတွေတော့ မရေမတွက်နိုင်ပါဘူး..ဆယ့်သုံးလေးနှစ်သမီးဆိုအလိုးခံပြီးတဲ့သူခပ်များများပဲ။အဲဒီထဲမှာမှ စောတင်ကကံဆိုးပြီး အခုချိန်ထိအလိုးမခံခဲ့ရတာ..ခဲအိုကလည်းခပ်တုံးတုံး။
ခါတိုင်းညတွေဆိုအကြာဆုံးဆယ်မိနစ်ဆယ့်ငါးမိနစ်ပေါ့..ဒီညတော့ကြာလိုက်ကြတာ..ညသန်းခေါင်ကျော်လည်းပြန်မလာနိုင်ကြသေးတော့ ကြီးတောင့်ကြီးမားနဲ့လိုးရင်းသေနေကြပြီလားလို့ထင်ပြီး စောတင်အောက်ထပ်စပါးကျီနံဘေးဆင်းကြည့်မိတယ်။
ညကမှောင်..အိမ်ထဲကမှောင် အားလုံးမှောင်နေတော့ဘာမှမမြင်ရပေမယ့်လိုးသံဆောင့်သံ ပြွတ်ပြွတ်စွတ်စွတ်မြည်နေတာတော့အဝေးခပ်လှမ်းလှမ်းကကြားနေရတယ်။တစ်ဖောင်းဖောင်းတစ်ဖုန်းဖုန်းတစ်ပေါက်ပေါက်နဲ့အဆက်မပြတ်ဆောင့်တဲ့သူကဆောင့်..တစ်အင်းအင်း တစ်အားအား..တစ်အင့်အင့်နဲ့အော်ညည်းပြီးအလိုးခံတဲ့သူကခံ..စောတင်အသံကြားရုံလေးနဲ့တောင်စောက်ပတ်ကရွစိရွစိဖြစ်လာရလို့စောက်ဖုတ်ကိုလက်နဲ့တစ်ချက်အုပ်ပွတ်မိတယ်ဆိုတာအပိုမပြောဘူး။ခဲအိုကလည်းသန်သန်မြန်မြန်လိုးနိုင်တုန်းကြီးပါလားလိုအံ့သြလို့မှမဆုံးသေးဘူး..
" ဆောင့်..ဆောင့် မြေးရေ..ကိုထိုက်ဆောင့်လိုးစမ်း..အားမနာနဲ့ အသေလိုး..အာ့ အာ့ အင့်..အင့်..ကောင်းတာ သွက်သွက်ကြီးသာဆောင့်တော့..ဖွားပြီးတော့မယ်..ဆောင့် အင့်အင့်အင့်..ပြီးခါနီးပြီ.အာ့ အာ့ အင့် အူးဟူး..ပြီးပြီ ပြီးပြီ ပြီးပြီ ကောင်းလိုက်တာဖိုးထိုက်ရယ်..လီးရည်တွေကလဲရွှဲနစ်နေတာပဲ...ဟူး.. ကောင်းလားဟင် ကိုထိုက်" ဟူးအူးအူး...ကောင်းတာပေါ့ဖွားရယ်ဖွားစောက်ဖုတ်ကြီးက လီးကိုတုပ်ဆွဲထားတာ ကျပ်သိပ်နေတာပဲ..ကောင်းတာပေါ့ချွတ်တောင်မချွတ်ချင်ဘူးဖွား.."
" ခ်ခ်..ကြိုက်တယ်ပေါ့ ဟလား.ဒီအိုကြီးအိုမ စောက်ဖုတ်ရွဲရွဲကြီးကိုကြိုပ်တယ်ပေါ့ ခ်ခ်..ဟိုအပျိုကြီးစောတင်စောက်ဖုတ်ဆိုဖြတ်ယူသွားလောက်တယ် ခ်ခ် "
အောင်မယ်လေး..မမနဲ့သူ့မြေးဖိုးထိုက်တို့လိုးနေကြတာပါလား....ဆိုင်းမဆင့် ဗုံမဆင့် ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာပါလိမ့်။တစ်ခါမှလဲ အစွန်းအစ,မကြားဖူးခဲ့ပါဘူး...ကြည့်ရတာ ညမှောင်မှောင်မှာလူမှားပြီးလိုးဖြစ်ခဲ့ကြတာဖြစ်မယ် ခ်ခ်။သူတို့လူမှားတာကအရေးမကြီးပါဘူး..စောတင်ပါအလိုးခံရမလိုဖြစ်နေတော့..ဟီဟိ လေးဆယ်ကျော်မှ ကံပေါ်ပြီး ချာတိတ်လေးနဲ့အလိုးခံရတော့မယ်ထင်ပါရဲ့။
" အင့်..ဖွားရယ်...ဖွားလေးကခုချိန်ထိအပျိုကြီးပဲလား..တစ်ခါမှအလိုးမခံဖူးဘူးလား ဟလား.."
" ဟုတ်ပါ့ရှင်...သနားပါတယ် တစ်ခါမှအလိုးမခံဖူးခဲ့ရရှာဘူး..သူ့ခဲအိုကိုမြှောက်ပေးလို့လဲ မလိုးရဲ ဟီဟိ..သိက္ခာကျမှာစိုးသတဲ့...သူ့မြေးနဲ့တော့ကွာပါ့ ဟီးဟီး "
" ဟွန့်...ဒါက သူပဲ သူ့လင်ကြီးမှတ်လို့အလိုးခံခဲ့ပြီး ဟင်း..."
" ခ်ခ်...ထိုက်လေးကလဲကွာ စိတ်ချည့်ပဲဒီက သူ့လီးကြီးကိုင်မိကတည်းက သိတာပါနော်...အဖိုးကြီးလီးကအလိုးခံနေကျသေးသေးလေးမို့တစ်ရေးနိုးလည်းမှတ်မိတယ်...ဒီလီးကြီးကိုင်မိတော့...အိမ်မှာကယောကျ်ားဆိုလို့နှစ်ယောက်ထဲရှိတဲ့ဥစ္စာ ကိုထိုက်လီးကြီးမှန်းသိတာပေါ့..ခ်ခ်. လန့်သွားပြီးမလိုးရဲပဲဖြစ်သွားမှာစိုးလို့ တမင်မသိဟန်ဆောင်ပြီးအလိုးခံလိုက်တာ ခ်ခ်.နှစ်ချက် သုံးချက်လောက်ဆောင့်ပေးစမ်းပါဦးမြေးရယ်..ကောင်းလွန်းလို့ အင့် အင့်အာ့..အူးဟူး..ခ်ခ် လီးကြီးကလဲပျော့ကျ,မသွားဘူးတော့်..တင်းနေတာပဲ ခ်ခ် "
လိုးသံ ဆောင့်သံတွေ တစ်ဖုန်းဖုန်း..ကြားရပြန်တယ်။
" ဆောင့် ဆောင့် ကိုထိုက်ရေ ဖွားလေးကိုလိုးပေး..အာ့ ဆောင့်..အင့် စောတင်ခံချင်တယ်..အာ့ အဆောင့်ခံချင်တယ်ကွာ.အာ့ အာ့ အာ့..ကောင်းလိုက်တာ..."
သူတို့ဟာသူတို့လိုးတာ..စောတင်ကိုပါဆွဲထည့်နေတော့..စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကသည်းသည်းသန်သန်အုံကြွနေသလိုခံစားရပြီးစောက်ရည်တွေတစ်ဗျန်းဗျန်းထွက်ယိုကျလာတာ ပေါင်ခြံမှာရွှဲနစ်နေတာပဲ။စိုရွှဲနေတဲ့စောက်ရည်တွေကို ထမီနဲ့ပွတ်သုပ်ပစ်ရင်းစောက်ပတ်ကြီးကိုဖိပွတ်ပစ်တာ..သူတို့လဲအပြီး.ကိုယ်လဲအပြီး..သုံးယောက်ပြီးဖြစ်သွားတာနဲ့ အိမ်ပေါ်ကိုအမြန်ပြန်ပြီးတက်ပြေးခဲ့မိတယ်။ရင်မောလိုက်ရတာကိုထိုက်ရယ်..
လင်းကြက်တွန်လို့ဆွမ်းချက်ဖို့မီးမွှေးပြီးခါစ,မှာ မမစောခင်အိမ်နံဘေးလှေခါးကပြန်တက်လာတာကိုမသိဟန်ဆောင်ပြီးမီးဆက်မွှေးနေတော့..ခပ်တည်တည်နဲ့များနံဘေးမှာလာထိုင်လိုက်သေးတယ်။ဆောင့်ကြောင့်လည်းထိုင်လိုက်ရော သူ့စောက်ခေါင်းထဲကလီးရည်တွေ အသံပေးပြီးပြန်လျှံထွက်လာလိုက်တာ ဗလက်တက်တက်ဗလက် တက်တက် ဖူး..ဗလစ်တစ် တစ် နဲ့ စောက်ဖုတ်တည့်တည့်ထမီနေရာမှာစိုရွှဲသွားတာပဲ..လီးရည်တွေတော်တော်များတယ်။သူကမျက်နှာကြီးနီနီနဲ့ဆက်ထိုင်နေ
ပေမယ့် စောတင်ကဘယ်လိုမှမအောင့်နိုင်တော့ တခိခိကြိတ်ရယ်တာပေါ့။
" ဘာရယ်တာလဲဟဲ့...အီးပေါက်တာပဲရယ်စရာလား...လူပဲ.အီးမပေါက်ရတော့ဘူးလား..."
" ခိခိ..ပေါက်ရပါတယ်..ပေါက်ရပါတယ် ဟီးဟီး..ဒါပေမယ့် မမအီးပေါက်တာ ခ်ခ်စောက်ပတ်ကပေါက်တယ်နော် ဟီးဟီး..အရည်တွေပါထွက်လာတာရွှဲနစ်နေတာပဲ..ခိခိ ခိခိ လီးရည်တွေလားလို့..."
မမစောခင်ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး ဖင်ကြီးကိုလာဆွဲဆိတ်ရင်း သူလဲမထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင် ဣန္ဒြေမဆည်နိုင်ဖြစ်လာတော့တခိခိရယ်တယ်။တော်တော်ကြာတော့မှမျက်နှာပိုးသပ်ပြီး..
" ခိခိ...နင်မီးမွှေးသံကြားလို့ တက်သုပ်ရိုက်အပြီးလိုးခိုင်းခဲ့ရတာ ဟီးဟီး.လီးရည်တွေပြန်မညှစ်ခဲ့မိဘူး..ဟုတ်ပါ့ များမှများ.တစ်စိမ့်စိမ့်နဲ့ပြန်ထွက်တုန်း ဟီးဟီး "
စောတင်က မသိဟန်ဆောင်ပြီး
" လိုးလှချည်လားမမရဲ့...ခါတိုင်းဆိုကြာလွန်းပါတယ်ဆိုမှ ဆယ့်ငါးမိနစ် နာရီဝက်လောက်...အေးတင့်တို့ရောက်တဲ့နေ့မှပဲဆယ်နာရီမထိုးခင်ကဆင်းသွားတာအခုမှပြန်ရောက်တယ်ဆိုတော့.. ခဲအိုက လိုးလှချည်လား.."
မမစောခင် ဘေးဘီကိုဟိုလှည့်ဒီလှည့်ကြည့်ပြီး နားနားကပ် လေသံနဲ့တိုးတိုးဖြေတယ်..အသံကတုန်ရင်နေသလိုပဲ...
" နင့် ခဲအိုနဲ့လိုးလာတာမဟုတ်ဘူး..နင်ပါးစပ်လုံ..ဘာမှမသိသလိုနေ...ငါဖိုးထိုက်နဲ့လိုးလာတာ..ငါ့မြေးနဲ့ငါအလိုးခံလာတာ.နင်ပါးစပ်ပိတ်ထားနော်..."
သူဖြစ်နေပုံကိုမြင်ပြီး စောတင်ကရယ်ချလိုက်ချင်လှပြီ။ဒါပေမယ့် မင်သေသေနဲ့
" အင်..ကိုထိုက်နဲ့လိုးလာကြတာလား..ကလေးလေးပဲရှိသေးတာ မမကလဲ..လိုးတတ်လို့လား "
" ခိခိ.. ဘယ်လိုးတတ်ပါ့မလဲဟဲ့..လိုးတတ်လာအောင် သင်ပေး ထိန်းပေးတော့ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးတတ်လာတာပေါ့ ခ်ခ်.လီးကတော့ရှယ်ပဲအကြီးကြီး..ခ်ခ်..လူပျိုပေါက်ဆိုတော့လိုးအားကလဲသန်မှသန်..နွားသိုးထက်ပိုဆိုးသေး..တစ်ညလုံးလီးမချွတ်ပဲလိုးသွားတာ စောက်ပတ်တောင်မှအသားမာတက်သွားပြီလားမသိဘူး ခိခိ..နင့်ကိုလဲလိုးချင်လို့တဲ့ ဟီးဟီး "
စောတင်..မမပေါင်ကြီးကိုဖျန်းကနဲခပ်ဖွဖွလေးရိုက်ပစ်လိုက်တယ်။ရင်ထဲ.လှိုက်ဖိုလှိုက်ဖိုနဲ့ ညီအစ်မနှစ်ယောက် ချာတိတ်လေးကိုလိုးဖို့အကြံထုတ်ရင်း တစ်ခစ်ခစ်ရယ်မောနေခဲ့ကြတယ်လေ။
မအေးတင့်တို့ရောက်နေကြတယ်ဆိုတဲ့သတင်းကြားတော့ တစ်ရွာလုံးကဆွေမျိုးတွေမနက်လင်းကတည်းကအိမ်ရောက်လာကြတာမို့မစောခင်လည်းထိုင်ရာမထ,ဧည့်ခံရင်းရှုပ်နေတာပေါ့။အောက်ထပ်ကအေးအေးမြင့်ရဲ့သမီးနှစ်ယောက်ကလည်းဖိုးထိုက်ကိုကပ်လုံးနေကြတာ စောက်မြင်တောင်ကပ်လာတယ်။
သူတို့လည်းမနေ့ညတုန်းက လိုးသံဆောင့်သံတွေကြားကြမယ်ထင်ပါရဲ့..ခပ်ရွရွပဲ။အင်း...အကြီးမကဆယ့်ခြောက်နှစ်ကျော်..အငယ်မလေးကဆယ့်လေးနှစ်ဆိုတော့ အလိုးတောင်ခံဖူးပြီးကြလောက်ပြီထင်တာပဲ။ဒီတိုင်းနေလို့မ့ဖြစ်သေးဘူး..ကိုယ်နှေးနေရင်သူတို့လက်ထဲပါသွားနိုင်တယ်..အခန်းထဲဝင် ရေလဲထမီလေးရင်လျှားပြီးဘေးလှေခါးနဲ့ဆင်းခဲ့တယ်...တဘက်တွေဘာတွေမလိုပါဘူး..
" ကိုထိုက်ရေ...ဖွားလေး ချောင်းထဲကိုရေသွားချိုးမလို့ကွ...ရောက်တုန်းရောက်ခိုက် လိုက်ပို့ဦး..ရေတစ်ခါတည်းချိုးရင်ချိုးထုံးစံလေးမမေ့အောင် "
ကိုထိုက်ရင်ထဲ ဒိတ်ကနဲဖြစ်သွားသလို..မရွှေကြီးနဲ့မရွှေငယ်တို့လဲ စပ်ဖြီးဖြီးဖြစ်နေကြတယ်။ထုံးစံဆိုတာက..သူတို့ရွာဓလေ့ယောကျ်ား မိန်းမ မရွေးရေချိုးရင်တုံးလုံးချွတ်ချိုးကြတာပါပဲ။နေရာတော့ခွဲထားတာပေါ့လေ..ယောကျ်ားကရေညှာဖက်..မိန်းမတွေက အောက်ဖက်ပေါ့။ကိုထိုက် ထိုင်နေရာက ထ,တော့ မရွှေကြီးက နားနားကပ်ပြီးပြောတယ်လေ..
" အဖွားလေးကို ဆွဲလုံးပစ်ဖိုးထိုက်..မနေ့ညက အဖွားတို့စပါးကျီမှာဆင်းလိုးကြတော့ သူလာချောင်းကြည့်နေတာ ငါတို့ညီအစ်မတွေ့တယ်..ရွနေလောက်ပြီ.မြေးနဲ့အဖွားဆို မအော်လောက်ဖူး "
" ဟီးဟီး..နင်ရော အလုံးခံရဖူးလားရွှေကြီး..ဘယ်လိုခံရတာလဲ ငါ့ပြောပြ "
" အာကွာ...ခ်ခ် နောက်မှပြောပြမယ်..အခု ဟိုမှာဖွားလေးစောင့်နေပြီ..ရေမချိုးခင် နင်လုံးပစ် ခ်ခ်..ရအောင်လိုးခဲ့ "
ကိုထိုက်မျက်နှာပိုးမသေပဲထွက်လိုက်လာတော့ ဒေါ်စောတင်ကမလုံမလဲနဲ့မျက်စောင်းထိုးတယ်။မတ်စောက်တဲ့ကုန်းဆင်းလေးကိုကွေ့ကွေ့ကောက်ကောက်လူသွားလမ်းလေးနဲ့အဆင်ပြေသလိုဆင်းသွားကြရတာသိပ်တော့မလွယ်ဘူး။
သွားနေကြတဲ့အဖွားလေးဒေါ်စောတင်အတွက်ဘာမှအခက်အခဲမရှိပေမယ့်နောက်ကလိုက်ရတဲ့ဖိုးထက်အတွက်တော့ခဏခဏလဲမလိုဖြစ်ရတယ်။အဆင်းလမ်းမို့အရှိန်လဲထိန်းဖို့သိပ်မလွယ်တော့ အဖွားလေးခါးကိုသူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ထိန်းကိုင်ပြီးဆင်းရတာပေါ့။ကိုင်တာကတော့ ခါးကိုပါပဲ..ဒါပေမယ့်အရူးအမဲသားစားမိသလို လီးကတောင်လာတော့လက်ကခါးမှာရပ်လို့မရဘူး.ခါးကိုဝိုက်ဖက်ပြီးနို့ပေါ်ရောက်သွားတယ်။
" ဟဲ့..ဖြေးဖြေးဆင်းနော်..ခြေချော်ပြီးချောင်းထဲမရောက်ပဲ ခြုံထဲတိုးဝင်သွားလို့ ဒို့နှစ်ယောက်မြေးအဖွားဘဝကလင်မယားဖြစ်သွားဦးယ် ခ်ခ်.."
" ဟီးဟီး..ဖွားလေးကလဲပြောရော့မယ်..ခြုံကတော်တော်ထူနေလို့လား..ဟီးဟီး "
စောတင်က အဆင်းကိုခြေကန်ထားပြီးကျောနဲ့ဖိုးထိုက်ရင်ပတ်ကိုတွန်းထားရသလို..ဖိုးထိုက်ကလဲသူ့ခါးကိုဝိုက်ဖက်ပြီးပုခုံးပေါ်မေးတင်ထားတာဆိုတော့ပါးချင်းကပ်နေတာပေါ့။မြေးအဖွားဆိုပေမယ့် သွေးဆူတဲ့အရွယ်တွေချည့်ပဲဆိုတော့ရင်ခုံရင်း အတွေးကိုယ်စီမှာ နှာအတွေး လိုးဖို့အတွေးပဲရှိနေကြတာလေ။
" ခိခိ..တော်တော်ထူတယ်ဟဲ့..ဝင်သွားရင် ခေါင်းမြုတ်တယ်..တစ်ခါမှမရှင်းဖူးဘူးလမ်းပျောက်နေပြီ ဟီးဟီး..နင်တောထဲတိုးချင်လို့လား.."
ဖွားလေးစကားက ဘာလိုလိုမို့ဖိုးထိုက်မခံစားနိုင်ဘူး။ဖက်ထားတဲ့နို့ကြီးပိတ်ညှစ်ဖိပြီးဆုပ်ထားပစ်မိတယ်။
" ဟင်းဟင်း..ငါ့မြေးက တောအကြောင်းပြောရင်း တောင်အကြောင်းရောက်သွားပြန်ပြီ...ဘယ်လိုလဲ တောင်ကုန်းကြီးတွေတော်တော်လေးမှ မို့ရဲ့လား..ခ်ခ် ဘာလဲ..စိတ်ပါလာလို့ ခြုံတိုးတော့မလို့လား "
စောတင် လက်တစ်ဖက်နောက်ပြန်ပစ်ပြီးစမ်းကြည့်မိတော့ ဖိုးထိုက်လီးကြီးထိမိပြီးတစ်ချက်တွန့်သွားသေးတယ်။
အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>
No comments:
Post a Comment