တောမီးမရှို့ရ အပိုင်း ( ၃ )

တောမီးမရှို့ရ  အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - ကိုကျော်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

မနက်လင်းကြက်တွန်ချိန်ကိုထိုက် ကုပ်ချောင်းချောင်းနဲ့အိမ်ပေါ်တက်လာတော့ သူ့အဖွားတွေ မီးဖိုထဲမှာ ဒူးနှစ်လုံးပေါ်ကိုလက်ယှက်တင်.ဖင်ချထိုင်ပြီး တီးတိုးတီးတိုးလုပ်နေကြတာကိုတွေ့ရတယ်။ ကနခိုအစွမ်းကြောင့်အဖွားနှစ်ယောက်တစ်ညလုံးချီးပန်းထားခဲ့တာကို သိနေပေမယ့် ဖိုးထိုက်က သူ့အဖွားဒေါ်စောခင်ကိုဇွတ်ဖက်တယ်။

ဟိုကလဲနုံးခွေနေတော့ အလိုးခံဖို့ဘယ်လိုမှစိတ်မလာတာနဲ့ ဇွတ်ရုန်းပြီးဒေါ်စောတင်ဖက်တွန်းပြီးပို့တာပေါ့။အဖွားကိုမျက်စောင်းထိုးပြီး အဖွားလေးကိုဖက်တော့ စောတင်ကလည်း ယဲ့ယဲ့ပဲကျန်တာဆိုပေမယ့် ငြိမ်ပြီးအဖက်ခံတယ်။ အဖွားဆိုပေမယ့် အသက်ကလေးဆယ့်ခွန်ပဲရှိသေးတဲ့ အပျိုကြီးလေ.အသားအရည်ကတင်းတင်းရင်းရင်း အိအိဖြိုးဖြိုး မြို့ပေါ်ကအပျိုဆိုတာတွေထက်ပိုတောင့်တယ်။

နို့ကြီးတွေဆို တကယ့် မာမာတင်းတင်း ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ကြီးတွေ.သိပ်နယ်လို့ကောင်းတာပဲ။ အဖွားလေးကလဲဝမ်းလျှောထားလို့နုံးနေပေမယ့် နှာကတအားကြီးတော့ အလိုးမခံရလျင်တောင်နို့တော့ အကိုင်ခံ အဆွဲခံ အနယ်ခံ အဆုပ်အချေခံပြီးအရသာယူချင်နေတယ်။ အဲဒါနဲ့ဖိုးထိုက်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲလှဲချတိုးဝင်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို သူ့နို့လုံးကြီးတွေပေါ်ဆွဲတင်ထားပေးတယ်။

" ဝမ်းလျှောနေတာကွာ..အလင်းပိုင်းမှသက်သာသွားတာ..နယ်ကွာ..မိန်းမနို့ကြီးတွေအားရပါးရနယ်..နို့သီးခေါင်းလေးတွေပါလှိမ့်ချေပြီးနယ်.."

" တော်ရုံပဲနှာကြွပါစောတင်ရယ်..ငါ့ရှေ့များလိုးနေကြဦးမှာလား..ဟင်းဟင်း..ငါ မကြည့်ရဲဘူးနော်..ဖိုးထိုက်လီးကအကြီးကြီးတစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်လိုးလိုက်တာများ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ ရင်ခေါင်းဝ,ထိဆို့နင့်ဝင်သွားတာ..ဟီးဟီး.."

" မမတော့ ခဲအိုနဲ့အမြဲအလိုးခံနေကျမို့ဘယ်လိုနေလဲမသိဘူး..စောတင်စိတ်ထဲတော့ အဲလိုနင့်ကနဲအင့်ကနဲအလိုးခံရတာကိုသိပ်ကြိုက်တာပဲ..ခ်ခ် "

" ဟီးဟီး..သူလိုးတာလဲကောင်းတော့ကောင်းပါတယ်..ဒါပေမယ်.နင့်ခဲအိုကြီးကအသက်ကြီးပြီ.. ဖိုးထိုက်လောက်လီးလဲမ ကြီးဘူး .လိုးလဲမလိုးနိုင်ဘူး.ကိုထိုက်လိုးပေးမှငါလဲ အဲလိုအရသာကိုသိတာ ..နင့်ခဲအိုနဲ့နင် တစ်ချီမှအလိုးမခံဖူးဘူးလား "

" အာ..မမကလဲ..တစ်သက်လုံး အခုမှအလိုးခံဖူးတာ ခ်ခ်..ခဲအိုလီးကိုတောင်မှ မမတို့လိုးနေတုန်းချောင်းကြည့်လို့မြင်ဖူးတာ..ဟီဟိ သေးသေးလေး "

" နင်တို့ကလဲ တော်တော့ဟယ်..ငါ့သမီးမြင်သွားရင် မကောင်းဘူး.."

" အိုး..မြေးအဖွားဖက်တာ ဘာဖြစ်လဲ..ဘယ်သူမြင်မြင်ပေါ့..မတော်နိုင်ပါဘူး ..နယ်သာနယ် ကိုထိုက် ဆုပ်ဆုပ်ပြီးနယ်..နယ်..အင်း. အနှစ်ကြီး.အာရပါးရနယ်ကွာဖက်ထား..မမကိုဖက်ထား...ခ်ခ် လိုးချင်လာတာမလား...လိုးမလား.."

မစောခင်မျက်လုံးပြူးသွားတယ်..သူ့ညီမ နှာဘူးက တကယ်အလိုးခံနေမှအခက်။

" စောတင်ရယ်..မဟုတ်တာ နင်လဲအရူးအမဲသားစားမိသလိုဖြစ်နေပြီ..ဒီလောက်စောက်ပတ်ရွနေလဲ လင်ယူလိုက်တော့.ငါပေးစားမယ်.."

မစောတင်မျက်စောင်းထိုးပြီးထိုင်ရာကထ,..ဖိုးထိုက်ကိုလက်ဆွဲပြီးမီးဖိုခန်းထဲက ထွက်မယ်ပြင်တော့ တံခါးဝ,မှာအေးတင့်ကိုဘွားကနဲမြင်လိုက်ရလို့လန့်သွားတယ်။စိတ်ကမလုံမလဲမို့..

" ဟဲ့..နိုးလာပြီလား.အတော်ပဲ.အိမ်သာသွားမှာမလား..ငါလဲတစ်ညလုံးဝမ်းသွားနေတာ...ဖိုးထိုက် မလိုက်ခဲ့နဲ့တော့..နင့်အမေနဲ့ပဲသွားတော့မယ်..."

တတ်လဲတတ်နိုင်တဲ့ ကောင်မ ဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ ဒေါ်စောခင်သူ့ညီမကိုမျက်လုံးပြူးကြည့်ပြီးခေါင်းခါတယ်။အရေးထဲ ဖိုးထိုက်ရဲ့လီးကြီးက မတ်မတ်ကြီးတောင်နေတော့လက်နဲ့ အသာဆွဲပြီးကိုယ်နဲ့ကွယ်ထားပေးလိုက်ရသေးတယ်။ သူ့လီးကြီးတောင်နေပုံကလည်း တုတ်ချောင်းတုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ရတဲ့အတိုင်းမာတောက်ခဲနေတာပဲ။

လူကနုံးခွေနေလို့သာပေါ့.ဒီလိုသာမဟုတ်ရင်သူလဲဖိုးထိုက်ကို အိပ်ခန်းထဲဆွဲခေါ်ပြီးအနည်းဆုံးနှစ်ချီလောက်တော့ကြမ်းကြမ်းကြီးပစ်ဆောင့်ခိုင်းပြီး လူးလွန့်နေအောင်အလိုးခံပစ်လိုက်မိမှာအမှန်ပဲဆိုတာကိုတွေးမိလိုက်တော့ စောတင်ကိုလဲအပြစ်မဆိုရက်တော့ပြန်ဘူး။ အိမ်သာကအပြန်မှာမစောတင်မယောင်မလည်နဲ့စပါးကျီထဲမှာမနေ့ညဦးပိုင်းကအလိုးခံဖို့ခင်းထားခဲ့တဲ့အိပ်ယာခင်းတွေသွားသိမ်းတော့ တွန့်ကျေလုံးထွေးနေပြီး လီးရည်ကွက်တွေ စောက်ရည်ကွက်တွေစိုနစ်နေတာတွေ့ရတယ်။

ပထမတော့သိပ်နားမလည်ပေမယ့် သူတို့ညီအစ်မတစ်ညလုံးချီးပန်းခဲ့ရတဲ့အဖြစ်နဲ့ဆက်စပ်တွေးမိတော့..အေးမြင့်လက်ချက်ပဲ..မနေ့ညကဖိုးထိုက်အေးမြင့်ကိုတစ်ညလုံး ဒီအခင်းပေါ်မှာလိုးပြီးမနက်မှပြန်တက်လာတာပဲ လို့တွက်မိရတယ်။အဲဒီမှာနှာတွေတအားကြွတက်လာပြီးဘယ်လိုမှစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲအိပ်ယာခင်းမှာပေနေတဲ့ လီးရည်ပျစ်ပျစ်တွေနဲ့ သူ့စောက်ခေါင်းထဲတည့်တည့်ချိန်တေ့ပြီး ဖိဖိပွတ်ပစ်တာ တစ်ချီပြီးသွားတော့မှ မချင့်မရဲနဲအိမ်ပေါ်ပြန်တက်ခဲ့ရတယ်။

အိပ်ခန်းထဲဝင်ကြည့်တော့ဖိုးထိုက်က မရှိ..ရွှေငယ်နဲ့မန်ကျည်းပင်အောက်ကွပ်ပျစ်မှာ ရွှေငယ်က သူ့အရွယ်နဲ့သူဆိုရင်တော့တော်တော်လေးတောင့်တယ်လို့ပြောရမှာပဲ။အသက်ကဆယ့်လေးနှစ်ကျော်ကျော်ပဲဆိုပေမယ့်တောင်ယာလုပ်တဲ့သူဆိုတော့ထွားတယ်။နို့ လုံးကြီးတွေကအုန်းသီးခပ်လတ်လတ်တစ်လုံးအခွံနွှာပြီးထက်ခြမ်းခွဲပိုင်း ကပ်တင်ထားသလိုမို့မိုစူစူ တင်းတင်းမာမာကြီး။

နို့ဝန်းလေးတွေကပန်းနုရောင်ပြေးနေတုန်းဆိုပေမယ့်အကြိတ်ကတော့ကျေသွားပြီ။နို့သီးခေါင်းစုစုစူစူလေးတွေကလည်းနို့ အုံသားအိတင်းတင်းထဲမှာမြုပ်ငုံခံထားရတုန်းပဲရှိသေးတယ်။ဖင်ကြီးတွေကတော့ မာတင်းကောက်ချိတ်နေတာမှအလုံးလိုက် အလုံးလိုက် တင်းနေတာပဲ။

သူ့အသက်က အိမ်မှာကျန်ခဲ့တဲ့မိချိုထက်ငယ်ပေမယ့်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့အတူတူလောက်ဖြစ်နေပြီ။ဖင်ကြီးတွေကကောက်ချိတ်နေတော့ သူ့အမေနဲ့တူတယ်လေ။သူ့အမေကိုလိုးသလိုကုန်းခိုင်းပြီးလိုးလိုက်ရရင်ဖင်သားကြီးတွေတုန်တုန်နေမှာပဲလို့တွေးမိတယ်။ဒါပေမယ့် သူ့လီးကရှည်တော့ရွှေငယ်ခံနိုင်ပါ့မလား..။စိတ်အတွေးတွေကသိပ်ထက်သန်နေတော့မထင်မှတ်မရည်ရွယ်ပဲလွှတ်ကနဲမေးမိလိုက်တယ်..

" နင့်ကိုကုန်းလိုးရင် နင်စောက်ပတ်ကခံမှခံနိုင်ပါ့မလား."

ရွှေငယ် ရုတ်တရက်တော့ကြောင်သွားပြီး တစ်ဖြည်းဖြည်းမျက်နှာကနီလာတယ်.ပြီးမှမပွင့်တပွင့်နဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး 

" အထင်သေးတာ..ကိုထိုက်ပေါ်တောင်တက်လိုးပစ်လိုက်ဦးမယ် ခိခိ..ဒီမှာကြည့်ရွှေငယ့်စောက်ပတ်..ကိုထိုက်လီးကိုညှပ်စုပ်ထားပစ်မှာ..ခ်ခ် ကြောက်ဘူးလား  "

ဒူးနှစ်လုံးချဲ ထမီဟ,ပြတော့နခမ်းထူထူနီနီရဲရဲ စောက်မွှေးကျဲကျဲ လီးခေါ်နေတယ်လေ

" ဟုတ်တယ်ဟ..နင့်စောက်ဖုတ်ကြီးအကြီးကြီးပဲ..နင့်အသက်ငယ်ငယ်လေးနဲ့စောက်ဖုတ်ကအကြီးကြီးနော်..လိုးလိုက်ရလို့ကတော့ လီးကြောတွေဆိမ့်သွားမှာပဲငါ့လီးလောက်တော့ ဝင်နိုင်လောက်ပြီ  "

" ခ်ခ်..ကိုထိုက်လီးကလဲအကြီးကြီးပဲ.သွေးကြောတွေကလဲ လတန်ကြီးပေါ်မှာထင်းနေတာတီကောင်ကြီးတွေကျနေတာပဲ..လဒစ်ကြီးကလဲပြူးပြူးတစ်တစ်ကြီးနဲ့ပြောင်လက်နေတာချစ်စရာကြီး.  ဟီဟိ ဝင်.မဝင်တော့ထည့်ကြည့်မှသိနိုင်မှာပေါ့ ရွှေလေးဘယ်သိမလဲ "

" ကြောက်သွားလား "

ရွှေငယ်ကနှုတ်ခမ်းလေးတွေလျှာနဲ့သပ်ရင်း မျက်ဝန်းတွေရွှန်းတောက်တောက်နဲ့ခေါင်းရမ်းပြတယ်..

" ဟင့်အင်..ကြောက်ဖူး.ရွှေငယ့်စောက်ပတ်ထဲဝင်လာလို့ကတော့ ဒီမျှော့ကြီးတွေကသွေးစုပ်သလိုစုပ်ထားပစ်မှာ ခ်ခ် သတ္တိရှိလို့ဝင်လာရဲရင် ဝင်လာကြည့် "

အခြေအနေနဲ့လွတ်လပ်မှုသာပြည့်စုံရင်ယောကျ်ားမိန်းမ မရွေး..အရှက်ကိုဘေးချိတ်ပြီးလိုးကြတာချည့်ပဲ ဆိုတဲ့စကားကိုဖိုးထိုက်တကယ်လက်ခံသွားတယ်။ခုလဲရွှေငယ်ကသူ့စကားလဲဆုံးရောသတ္တိရှိရင်လိုက်ခဲ့ဆိုတဲ့သဘောနဲ့မျက်စ,တစ်ချက်ပစ်ပြီးအိမ်ထဲဝင်သွားတယ်လေ။တကယ့်ကို အလွန်နှာကြီးပြီးအလွန်အလိုးခံချင်နေတဲ့မိန်းကလေးကိုမှ ဖိုးထိုက်တွေ့နေရတာကိုး။

မောင်နှစ်မချင်းမို့ပွင့်လင်းပြလွန်းတာလည်းဖြစ်ချင်ဖြစ်နိုင်တာပေါ့လေ..ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်နေ့ခင်းအိပ်မက်မက်နေတာတော့မဟုတ်တာအမှန်ပဲမို့ ဖိုးထိုက်ဆက်ထိုင်နေလို့မဖြစ်ဘူး..။ဟုတ်လဲဟုတ်ပါတယ်.. ရွှေငယ်နှာကြီးလွန်တာရွှေငယ်လဲသိတာပေါ့။ဒါပေမယ့် ဒီလိုမျိုးနှာထန်တဲ့ကိစ္စဆိုတာက ရွှေငယ်တစ်ယောက်ထဲမှကွက်ပြီးဖြစ်တာမဟုတ်ပါဘူးး..မိန်းမသားတိုင်းဖြစ်ကြတာချည့်ပဲဆိုတာ လူတွေကမသိကြတာပါ။

မှန်ရာကိုပြောရရင် ရွှေငယ်လဲလူရှေ့သူရှေ့ တော့ဒီလိုဘယ်ပြောရဲ ပြရဲမှာလဲလေ..မောင်နှစ်မချင်းလဲဖြစ်..လူလဲရှင်း..တကယ်အလိုးခံဖို့လဲစိတ်လာနေလို့ သူကလဲတကယ်လိုးမှာမို့သာဒီလောက်ကြီးပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရဲ ပြရဲ ကြည့်ရဲတာပေါ့။မနေ့ညတုန်းကကိုထိုက်နဲ့အမေ ခွေးကုန်းလိုးနေကြတုန်း အမေ့ဖင်ကြီးကိုတောင်ဝင်ရိုက်ရဲသေးတာ..စောက်ပတ်လှန်ပြရတာလောက်တော့ဘာမှတုန်လှုပ်မှုမရှိပါဘူး။

ပိုပြီးတော့တောင်မှနှာကြွလာပြီး ပိုလို့အလိုးခံချင်လာမိသလိုအလိုးခံရတာလည်းအရသာပိုရှိလာမယ်လို့ထင်တယ်လေ။အက်ျီချွတ်ရင်းအတွေးလွန်သွားတော့ နောက်ကျောကနေသူအခန်းထဲရောက်နေတာကိုမသိလိုက်မိဘူး။

ဘော်လီချွတ်ပြီးလို့ထမီရင်လျှားတော့မှပဲအနောက်ကဖက်ပြီး နို့ လုံးကြီးနှစ်လုံးကိုအုပ်နယ်ခံလိုက်ရတဲ့အပြင် ဖင်တုံကြီးကိုလီးနဲ့ပူကနဲနွေးကနဲအထိုးခံလိုက်ရတော့မှအသိဝင်လာရတော့တယ်။နို့အုံမာတင်းတင်း စူမို့မို့ကိုဆုပ်နယ်ခံနေရတဲ့အပြင် သူ့လီးကြီးကဖင်ကြားထိုးပြီးကပ်ကပ်ကော့ညှောင့်နေတော့ စိတ်တွေထန်လာပြီးနို့အုံထဲမှာမြုပ်နေတဲ့နို့ သီးခေါင်းလေးတွေကအံ့သြစရာကောင်းလောက်အောင်ကြွပြီး

တက်လာကြတယ်။လီးကြီးကဖင်ကြားကိုထိုးထိုးထည့်ခံနေရတာ ခုလုခုလုနဲ့ဖြစ်နေတော့မခံစားတတ်ဘူး။အဲဒါနဲ့သူ့လီးကြီးကိုလက်နောက်ပြန်ကိုင်ဆုပ်ပြီး

" သိပ် လိုးချင်နေတာလား ဟလား "

ကိုထိုက်ကဘာမှပြန်မဖြေဘူး။ရွှေငယ်လည်းလက်တစ်ဖက်ကကိုင်ထားတဲ့ထမီစွန်းကိုလွှတ်လိုက်ပြီးသူ့ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့နှစ်ယောက်လုံးအဝတ်မရှိကြတော့ဘူး။ခုထိ လူကိုပက်လက်မလှန်ခိုင်းသေးတော့ဘယ်လိုပုံစံနဲ့လိုးမလဲဆိုတာမခန့်မှန်းတတ်သလို ဘယ်လိုနေပေးရမလဲဆိုတာလဲမသိဘူး..

" အမေ့ကိုလိုးသလို ဖင်ကုန်းလိုးမှာလား ဟင် "

" စောက်ပတ်ယက်ချင်သေးတယ် ရွှေငယ်ရာ..နင့်စောက်ပတ်ကသိပ်ချစ်စရာကောင်းတာပဲ..."

စိတ်ထဲမှာ အိကနဲဖြစ်သွားပြီးကြက်သီးမွှေးညှင်းထ,သွားတယ်။စောက်ပတ်ယက်ခံရလိမ့်မယ်လို့တစ်ခါမှမစဉ်းစားခဲ့ဖူးဘူးလေ..ကြားရရုံနဲ့စောက်ပတ်ကြောတောင်စိမ့်သွားတာပဲ။

" ဟင့်..ကိုထိုက်ရာ..လီးနဲ့လိုးရမှာကြီးကို..ရွံ့ဘူးလားကွာ ဟင့် "

ပြောမယ့်သာပြောလိုက်မိတာ.ကိုယ်ကလဲစောက်ပတ်ကြီးအယက်ခံချင်သား။ကြီးလို့ကြီးတယ်ပြောတာပါနော်.ရွှေငယ်ကအသက်နဲ့အရွယ်သာငယ်တာစောက်ဖုတ်ကအကြီးကြီးရယ်။လက်ဖဝါးနဲ့တစ်အုပ်စာ မကာမိဘူး.စောက်ပတ်အခြေ စောက်ခေါင်းနားမှာဆို ပြက်ကြီးကလက်သုံးလုံးတောင်မက,ချင်ဘူး.. ခွင်ကျကောင်းလို့ပြောရမှာပေါ့..အကြီးကြီး။ရိုးရိုးမှောက်ပြီးလိုးမယ်ဆိုရင်တောင် လီးအရင်းထိဝင်တယ်။

ခ်ခ်..ကြိုပြောပြထားလိုက်ဦးမယ်..ကိုထိုက်ကမှောက်ပြီးလိုးတော့ ရွှေငယ့်ပေါင်ကြီးကားပြီးသူ့ခါးကိုခြေထောက်နဲ့ခွချိတ်ပြီးအလိုးခံပစ်တာလေ..ဆောင့်လိုးချက်တွေများတစ်ဖောင်းဖောင်းနဲ့ သူ့လီးကြီးကလဲအရင်းထိထိုးထိုးဆောင့်ဝင်တာ ကောင်းချက်..ရက်စက်တယ်။

အဲလို ခွင်ကျကောင်းတဲ့စောက်ပတ်မျိုး..ဘယ်ပုံစံနဲ့ပဲလိုးလိုး စိတ်တိုင်းကျအောင်အလိုးခံပေးလို့ရတယ်၊ရွှေငယ်ပက်လက်လန်အိပ်ချလိုက်ပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ဖြဲပေးထားလိုက်တော့ ကိုထိုက်မျက်နှာကြီးစောက်ဖုတ်ပေါ်မှောက်အပ်ပြီးဝင်လာတာရင်သိမ့်တုန်ပဲသိလား။သူ့လက်နှစ်ဖက်ကရွှေငယ့်ဖင်ဆုံကြီးကိုပင့်တင်ပေးခိုင်းထားတော့ အလိုက်တသိပါပဲ စောက်ဖုတ်ကြီးကြွရွမို့တက်နေအောင် ခြေထောက်တွေကိုကွေးတင်ပြီးရင်ပတ်နဲ့ကပ်နေတဲ့အထိမြှင့်ထားပေးလိုက်တယ်။

စောက်ပတ်ရဲ့အခြေစောက်ခေါင်းအောက်နားကစ,ပြီး သူ့လျှာအပြားကြီးနဲ့ရွစိရွစိယက်လာတာတစ်ကြောင်းတောင်မဆုံးသေးဘူး.ဖင်ကြီးကိုသုံးကြိမ်လောက်ဆင့်ဆင့်ပင့်ပေးလိုက်မိပြီ..။အဲဒီတစ်ကြောင်းဆုံးခါနီးစောက်စေ့ကိုစုပ်ပြီးယက်တော့ ရွှေငယ်သူ့ခေါင်းကြီးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖိ..ဆံပင်တွေကြားကိုလက်ချောင်းတွေထိုးသွင်းပြီးဆုပ်ဆွဲ..သူ့မျက်နှာနဲ့စောက်ဖုတ်ကိုအကွာမခံနိုင်ရဲတဲ့အထိကြိုက်သွားမိပြီ။

ကိုယ်ကဖိဖိပွတ်လေသူကတစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့အသံတွေထွက်နေတဲ့အထိစုပ်လေ..စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေအောင်ပန်းထုတ်ပစ်မိတယ်။နောက်တော့သူဘယ်လိုများအတတ်ဆန်းတယ်မသိပါဘူးနခမ်းအထူသားကြီးတွေကိုစုပ်ရင်းနဲ့သူ့လျှာပြီးစောက်ခေါင်းထဲထိုးထည့်လာပြီးလူးလာဆန်ခတ်ကလိပါလေရော။

သိပ်အရသာရှိနေပါမှ စောက်စေ့ကိုလက်မ,တစ်ဖက်ကဖိဖိပွတ်ချေပေးနေတော့ ရွှေငယ်မပါးစပ်မပိတ်တမ်းအော်ဟစ်ပြီးစောက်ရည်တွေပန်းပန်းထွက်တာ ကိုထိုက်မျက်နှာပြင်တစ်ခုလုံးကို မေးစေ့ပါမကျန်ရွှဲနစ်ပေကျံနေတာပဲ။

" အားဟား..လိုးပေးပါတော့ကိုထိုက်ရယ်..ရွှေငယ့်စောက်ဖုတ်ကြီးရွလှပါပြီ.လီးကြီးနဲ့လိုးတော့နော်..လိုး လိုး လိုးပေး "

စောက်ခေါင်းထဲ ကိုထိုက်လီးကြီးထိုးဝင်လာခါစ, သူ့လီးဒစ်ကြီးကရွှေငယ့် စောက်ခေါင်းဝ,ကြွက်သားတွေကို ထိုးဖောက်တိုးဝင်လာတော့စောက်ခေါင်းနဲ့အပြည့်ကြီး မို့ကျပ်သိပ်နေတာ သိပ်အရသာရှိတာပဲ။သူက ဒူးထောက်ပြီးရွှေငယ့်နို့ ကြီးတွေစုံကိုင်ဆွဲလိုးတာဆိုတော့ရွှေငယ်သူ့လက်မောင်းအိုးကြီးတွေအားပြုဆွဲပြီးဖင်ကြီးကော့ပင့်တင်ထားပေးရတာ။

အရသာရှိချင်လို့ကိုယ့်စောက်ပတ်အလိုးခံနေမှတော့ အသေကြီးလိုငြိမ်ပြီးခံမနေချင်ပါဘူး..ကိုယ်ကလဲသူနဲ့ခွင်ကျအောင်အတိုင်အဖောက်ညီညီလေးကော့ပေးလှုပ်ပေးတော့သူလဲအရသာရှိကိုယ်လဲနှာကြွပြီးအရှိန်တက်.တစ်ချက်ဆောင့်တစ်ချက်ကောင်း..အဲလိုလေး နင့်ကနဲ နင့်ကနဲအလိုးခံချင်တာ။

လဒစ်ကြီးစောက်ခေါင်းထဲထိုးဝင်လာပြီး နဲ့တဲ့ နဲ့တဲ့လုပ်ပြီးလီးအချောင်းလိုက်ကြီးကဆက်ထိုးဝင်လာတာ ပူပူနွေးနွေးနဲ့ မာမာတောင့်တောင့်ကြီးဆိုတော့ အရသာရှိလွန်းလို့ တအားစုပ်ညှစ်ပစ်တာပေါ့။လီးချောင်းကြီးကတင်းပြီးခံနေတော့ စုပ်ရညှစ်ရတာသိပ်ကိုအားရတာပဲ။သူ့လက်မောင်းကြီးကိုအားရှိအားကုန်ဆွဲပြီးဖင်ပေါက်ကိုရှုံ့ ပြီးပိတ်နေတဲ့အထိအကြာကြီးဆွဲညှစ်ထားပစ်လိုက်မိတယ်။

တအောင့်လောက်သူငြိမ်နေပေးပြီးတော့မှ လီးကြီးကိုမသိမသာနည်းနည်းကလေးအနောက်ဆွဲထုတ်ပြီး ရုတ်တရက်ဖောင်း ကနဲပစ်ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တာလီးအရင်းအထိအောင်စောက်ခေါင်းထဲဝင်လာပြီးဒစ်ဖျားကသားအိမ်ဝ,ကိုဖိပိထိုးနေတော့ ရွှေငယ့်လည်ချောင်းထဲတစ်ဆို့ဆို့ကြီး။လီးတစ်ချောင်းလုံးများရင်စို့ထဲအထိဝင်လားသလားထင်မိသေးတယ်..ရင်ထဲဆို့နင့်နေတာများမျက်လုံးထဲပြာဝေသွားပြီးမျက်ရည်တွေဝဲလာလို့ ကိုထိုက်ရဲ့မျက်နှာကိုတောင်မှဝါးတားတားပဲမြင်ရတော့တယ်။အသက်တောင်မရှူနိုင်တော့လို့ပါးစပ်ကြီးဟ,ထားရတာအကြာကြီးပဲ။

လက်မောင်းကိုအားပြုဆုပ်ဆွဲထားတဲ့ရွှေငယ့်လက်တွေတောင်မှတုန်ရီနေတဲ့အထိအားယူပြီးညှစ်ပေမယ့် လီးဒစ်ကြီးက အိတိအိတိ နဲ့ဖိဖိထိုးနေလို့သူ့ရင်ပတ်ကြီးကိုလက်သီးဆုပ်လေးတွေနဲ့တစ်ဘုန်းဘုန်းထုနေမိတယ်။အရသာရှိလိုက်တာလေ..နင့်နင့်အိအိ စေးစေးပိုးပိုးနဲ့ တကယ့်အနှစ်ပဲသိလားစောက်ပတ်ကြီးကိုအုံခဲဖူးကြွပြည့်သိပ် နေတာပဲ။

ရွှေငယ် အားရှိအားကုန်လူးလွန့်နေတာကိုသူကလီးကြီးသွင်းထားလျက်နဲ့ငြိမ်ပြီးဖိကပ်ပေးထားသေးတယ်..နောက်ထပ် နည်းနည်းလေးငြိမ်သွားတော့မှလီးမထုတ်ပဲဆီးခုံချင်းကပ်ဖိညှောင့်လိုးတာ။ရွှေငယ့်စောက်ဖုတ်က ကြီးလဲကြီး ခွင်လဲကောင်းဆိုတော့ သူ့လီးကြီးနဲ့ကွက်တိပဲ..လဥကြီးပိကပ်နေတဲ့အထိလီးကိုတစ်ဆုံးသွင်းထားပြီးဖိဖိညှောင့်လိုးတော့ရွှေငယ်စောက်ရည်တွေတစ်ဖျောဖျောထွက်နေတာကိုတောင်မထိန်းချုပ်နိုင်လောက်အောင်ထိအရသာရှိလွန်းလှတယ်။

" အင့် အင့် ဟင့် ကောင်းလိုက်တာ ကိုထိုက်ရယ်..အင့် ဟင့်.."

ခံစားချက်ကိုရင်ထဲမှာမထိန်းနိုင်ပဲဖွင့်ဟပြောရတော့တဲ့အထိ အရသာရှိတယ်။ဖင်ကြီးကိုမသိမသာပင့်ပင့်ပေးပြီးသူလီးကြီးကိုစောက်ခေါင်းထဲဆွဲဆွဲညှစ်ပေးတော့မှရွှေငယ်ကောင်းကောင်းခံနိုင်လာပြီဆိုတာသူသိသွားလို့ထင်ပါရဲ့..လီးကြီးကိုတစ်ဝက်နီးနီးဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးအချက် လေးငါးဆယ်လောက်ခပ်မှန်မှန် ခပ်လေးလေးထိထိမိမိဆောင့်လိုးပေးတော့တစ်ချက်ဆောင့်တစ်ချီပြီးသလားတောင်မသိဘူး..ခ်ခ် စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်အိုင်ဆင်းအောင်ထွက်နေမိတာပါပဲ ဟီးဟီး။လိုးသံ ဆောင့်သံတွေကပြွတ် စွက် ဖောင်း..ပြွတ် ပွက် ဖောင်း နဲ့ဆက်တိုက်ဆူညံနေတာအားရစရာကြီး။

" ကောင်းတယ်ကိုထိုက်ရာ..လိုး လိုး.အင့် တအားကောင်းတယ် ဆောင့် "

ပြောနေ အော်နေရုံနဲ့အားမရတော့ သူ့လည်ကုတ်ကိုလှမ်းဆွဲ နှုတ်ခမ်းတွေကိုအငမ်းမရစုပ်ယူ ကိုင်းညွှတ်လာတဲ့သူ့ခါးကိုပေါင်လုံးကြီးတွေနဲ့ခွချိတ်ဆွဲပြီးသူ့ဆောင့်လိုးချက်တွေနဲ့တိုင်ပင်ကိုက်အောင်ဖင်ကြီးပင့်ပင့်ကော့ပေးပစ်တာပေါ့။

ရွှေငယ်ဖီလင်တက်နေပြီ..ထိန်းမရတော့ဘူး ဆိုတာ သူသိတော့ လီးကြီးကိုဒစ်အဖျားနားထိဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးတစ်ချက်ချင်း တစ်ချောင်းလုံးအားရှိပါးရှိပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတာ..ဆောင့်ချက်ပြင်းသလောက်လီးအဝင်နက်တော့စောက်ခေါင်းထဲပြည့်နင့်နေရုံမက,..ရင်စို့ထိအောင် နင့်ကနဲထိလို့ လည်ချောင်းသံတစ်အင့်အင့်နဲ့ မအော်ပာပဲ အသံစုံထွက်နေရတော့တယ်လေ။

ဖောင်း စွိ ပလွတ်စွတ်ပြွတ်ဖောင်း..အင့်

" အားပါးပါးကိုထိုက်ရေကောင်းလိုက်တာ.အာ့.လီးကြီးကြီးနဲ့နင့်နေအောင်လိုးတာ..အာ့.သိပ်ကောင်းတာပဲ..အာ့ ကြိုက်တယ် ကိုထိုက်..ကြိုက်တယ်.."

တစ်နာရီပိုပိုလောက်သူ့စိတ်ကြိုက်လိုးတာရွှေငယ်ဆိုတစ်ကိုယ်လုံးချွေးတွေရွှဲနစ်ပြီး ချွဲ ပျစ်စေးကပ်နေတာပဲ။အိပ်ယာခင်းပေါ်မှာလည်းအရည်တွေအကွက်လိုက်အကွက်လိုက် ဖတ်ဖတ်နစ်။စောက်ဖုတ်ကြီးဆိုတာတော့ မြင်မကောင်းတော့ဘူး..အကွဲကြောင်းကြီးဟ,ပြဲပြဲ..စောက်စေ့ကြီးပြူးထွက်နေပြီး စောက်ခေါင်းကတော်တော်နဲ့ပြန်မစေ့တော့လောက်အောင်ပွင့်ထွက်နေတဲ့အထိအလိုးကြမ်းတယ်။

လီးကြီးကတစ်ချိန်လုံးမာတောင်နေတာ နည်းနည်းလေးလျော့တယ်လို့မှမရှိ..နားတယ်လို့လဲမရှိ..တစ်ပြွတ်ပြွတ် တစ်စွပ်စွပ် ဆောင့်လိုးနေတာဆိုတော့ ခဏခဏပြီးနေရတဲ့ရွှေငယ့် စောက်ပတ်ကနွမ်းအိလျော့ပွင့်သွားတာဆန်းတော့သိပ်မဆန်းပါဘူး။

ဒါပေမယ့်..ဘယ်လောက်နွမ်းနွမ်းလေ..ရွှေငယ်ကနှာကြီးတယ်..သိတယ်မလား...စောက်ပတ်နခမ်းသားကြီးတွေကတော့သွေးအပြည့်နဲ့ဖူးမို့ထူအမ်းနေတာပါပဲ..စိတ်ကတော့ သူ့စောက်ပတ်ကြီးကွဲပြဲချင်ကွဲပြဲသွားပါစေ...အမြဲအလိုး အဆောင့်ခံချင်နေတာပါပဲ။

" ဆောင့် ကိုထိုက်..ပြင်းပြင်းကြီးသာလိုးအင့်..သွက်သွက်ကြီးဆောင့်..အင့် ဟင့် "

ရွှေငယ် ဘယ်နှစ်ချီပြီးသွားပြီလဲဆိုတာကိုထိုက်မသိဘူး။ဒါပေမယ်အခုသူ့မျက်နှာနဲ့နှာခေါင်း..မျက်စေ့တွေနီရဲနေတာကိုမြင်လို့အားရပါးရပြီးချင်နေပြန်ပြီဆိုတာတော့သိလိုက်တယ်။ကိုယ်ကလဲ အပျိုလေးရဲ့စောက်ပတ်ကိုအားရပါးရလိုးနေရတာသိပ်ဖီလင်တက်နေပြီ။

ဒါနဲ့ပဲ လီးဒစ်ကိုစောက်ခေါင်းပေါက်ဝ,အထိဆွဲထုတ်ပြီးဒစ်ပြူးပြူးကြီးနဲ့ပဲ လေးငါးချက်ဆွလိုးလိုက်..လီးအရင်းထိတစ်ချက် နှစ်ချက်ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်နဲ့အချက်သုံးလေးဆယ်ဆွလိုးပေးပြီးရွှေငယ့်ဖင်ကြီးပင့်တက်ပေးလာတဲ့အချိန်မှာဆီးခုံချင်းဖိကပ်ဆောင့်ရင်းလီးရည်တွေဗျစ်ကနဲ ဗျစ်ကနဲ စောက်ပတ်ထဲပန်း ပန်းထဲ့ပေးလိုက်တယ်.

" ဟား..လီးရည်တွေ..ကိုထိုက်..ထည့်..ထည့်..အားဟား ပူပူနွေးနွေးကြီး.ထည့်.ကောင်းတာ..ထည့်..ထည့်..ဟူး...အများကြီးကွာ...ထည့်.."

မအေးတင့်က သူ့မှန်းချက်နဲ့နှမ်းထွက်မကိုက်တဲ့အနေအထားမှာထော်လာဂျီနဲ့လဲလမ်းကြုံရှိနေတော့ မြို့ကိုပြန်ချင်ပြီ။ဆွေမျိုးတွေနဲ့တစ်ရွာလုံးကျွတ်နီးပါးကရှိသမျှမိတ်ဆွေတွေကဝိုင်းဝန်းပံ့ပိုးကြလို့ ဆန်ဆီငွေကြေး သုံးလေးလအတွက်တော့ဖူဖူလုံလုံ ရသွားပါရဲ့..ခုထိအလိုးမခံရသေးတော့စိတ်ဓာတ်ကခပ်ကျကျပဲ။

နေ့လည်ဆိုအစ်မနဲ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ယာတောလိုက်သွားနေရလို့မလွတ်လပ်..ညဆိုပြန်တော့လဲသားအမိနှစ်ယောက်ခွဲအိပ်နေရတော့လိုးဖို့ဝေးလို့အိမ်မှာလိုနမ်းတောင်နမ်းလို့မရ။ကျောင်းကလဲဖွင့်မှာဆိုတော့ပြန်ကြဖို့စီစဉ်ပြီးအမေ့ဆီခွင့်တောင်းတော့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်လုံးကခါးခါးသီးသီးငြင်းကြတော့တာပေါ့။သူတို့ညီအစ်မက တစ်ညလုံးဝမ်းလျှောထားတာ ဒီညတော့အပြတ်ကဲပြီးအလိုးခံပစ်မယ်လို့စိတ်ကူးထားကြတာလေ။

မစောခင်ကဘယ်လောက်ထိနှာကြီးလဲဆိုဖိုးထိုက်လီးကြီးကိုမြင်ယောင်ပြီးတော့သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပွတ်နေရတာနဲ့ထမင်းတောင်မစားနိုင်ဘူး။နောက်ဆုံးတော့သူတို့မြေးကိုကျောင်းပိတ်ရက်တိုင်းရွာပြန်ပြီးလွှတ်ပေးပါမယ်လို့ကတိပေးတော့မှပြန်ဖို့ခွင့်ပြုတော့တယ်။

ပစ္စည်းတွေကိုထော်လာဂျီအကြုံနဲ့တင်ပေးပြီးသားအမိနှစ်ယောက်ဆိုင်ကယ်နဲ့ရွာကထွက်လာကြတာ ဘာမှသိပ်မဝေးသေးပါဘူးမထင်မှတ်ပဲမိုးအကြီးအကယ်မိတာပါပဲ။တော်သေးတာပေါ့..ဒီလမ်းကြီးပြင်တုန်းကအလုပ်သမားတွေနေခဲ့တဲ့ဖိုင်တဲဟောင်းကြီးတွေမိုးခိုစရာရှိလို့။တဲကြီးတွေကအခိုင်အခန့်ပါပဲ..သွပ်မိုးပျဉ်ထောင်.တစ်ခြမ်းမြေစိုက် တစ်ခြမ်းပျဉ်ခင်းဆိုင်ကယ်ပါမိုးလုံတယ်။

လမ်းနဲ့ဆိုပေသုံးဆယ်ကျော်လောက်ဝင်ရပြီး လမ်းဘေးမှာစည်းရိုးတန်းခြုံကြီးတွေနဲ့အပင်ရှည်တန်းကြီးတွေတောထ,နေလို့လမ်းပေါ်ကနေတဲထဲကိုမမြင်ရဘူး။တဲထဲအထိဆိုင်ကယ်စီးဝင်သွားပြီးမိုးလွတ်ရာမှာရပ်လိုက်တော့မှမအေးတင့်ဆိုင်ကယ်ပေါ်ကဆင်းပြီးတဲထဲလိုက်ကြည့်တော့တံပျက်စည်းအဟောင်းတစ်ချောင်းတွေ့လို့စင်ပေါ်ရှာသန့်ရှင်းရေးလုပ်တယ်။

မိုးကတော်တော်နဲ့တိတ်မယ့်ပုံမပေါ်လောက်တဲ့ အပြင်သဲသဲမဲမဲကြီးရွာနေတာဆိုတော့ အဝတ်အစားအိတ်ကိုယူပြီးကြမ်းခင်းပေါ်တင်..မအေးတင့်ကိုကြည့်မိတော့ မိုးရေတွေစိုရွှဲနေတဲ့ကိုယ်လုံးအလှကို ကွင်းကွင်းကွက်ကွက်မြင်ရတယ်။ အသက်သုံးဆယ့်တစ်..သုံးဆယ့်နှစ်ဆိုတာ မိန်းမတစ်ယောက်အတွက်တနှာစိတ်နဲ့တကွ သွေးသားအဆူဖြိုး အထကြွဆုံးအပိုင်းအခြားဖြစ်သလို..အိမ်ထောင်သည်မမတို့အနေနဲ့အသားတက်ပြီး ရွပိုးထိုးလာတဲ့ကိုယ်လုံးအလှကိုမသိမသာပဲဖြစ်ဖြစ်သိသိသာသာပဲဖြစ်ဖြစ်လှစ်ပြဖို့အတင့်တယ်ဆုံးအရွယ်ပေါ့။

မအေးတင့်ရဲ့အနေအထားကဆယ့်ငါးနှစ်နဲ့လင်ရတယ်ဆိုပေမယ့် လီးနဲ့ဓာတ်တည့်တော့ဖိုးထိုက်ကိုမွေးပြီးမှတက်လာလိုက်တဲ့ကိုယ်လုံးအလှ ဖင်ကြီးတွေကဟီးနေတာ လှိုင်းလုံးကြီးတွေလိုပဲ။ဝမ်းပျဉ်းသားယောင်ယောင်လေးရှိချင်ပေမယ့်ရုပ်ပျက်အောင်စူထွက်လာတာမျိုးမဟုတ်ပဲနည်းနည်းလေးအရည်တင်းနေတာလားလို့ပဲထင်ရတယ်။

သမီးလေးမွေးပြီးလာပြီးပြန်တော့လဲဗိုက်ကြော ပေါင်ကြောပြတ်သလိုပြတာတွေကဆယ့်လေးနှစ်နီးနီးကြာခဲ့ပြီဆိုတော့မှေးမှေးမှိန်မှိန်ရေးရေးလေးပဲထင်ကျန်ရစ်တာမို့ဖွင့်မပြောရင်ဘယ်သူမှမသိနိုင်လောက်အောင်ချောမွတ်နေပြီ။ညားတဲ့လင်ကလဲ အလုပ်ကြမ်းကိုတစ်နေကုန်ပင်ပင်ပမ်းပမ်းလုပ်..ညရောက်တော့လင့်ဝတ္တရားကျေ တစ်ချီလိုးတယ်ဆိုရုံပဲလိုးတာမျိုးဆိုတော့ဖင်ကြီးကိုမဖြိုနိုင်တဲ့အပြင်အသားတက်နှာထန်အောင်ဆွပေးနေသလိုတောင်ဖြစ်နေသေး။

ဖင်ကြီးတွေကားကားဖုဖု..နို့ကြီးတွေမို့မို့ဆူဆူ.ဖြိုးဖြိုးအိအိ..အိမ်မှာဒီအတိုင်းနေရိုးနေစဉ်နေတာတောင်မှ ယောကျ်ားတွေကိုမြှူနေတာလားလို့ထင်ရတဲ့ဘော်ဒီမျိုးကြီး။သူ့ကိုယ်လုံးလှပြီးဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်ဆိုတာကို သူကိုယ်တိုင်သိနေလို့မြှူတဲ့အခါမြှူ...ပြတဲ့အခါ ပြ..တစ်ခါတစ်လေတော့ရွမိတာမိန်းမတို့သဘာဝအတိုင်းပေါ့။

အခုတော့မြှူဖို့ရွဖို့ကြိုတင်စိတ်ကူးအရှိပဲ မိုးခိုဖို့ရည်ရွယ်ပြီးတံမျက်စည်းလှဲတာဆိုပေမယ့်..တစ်ချက်နှစ်ချက် ကုန်းပြီးလှဲလိုက်ရရုံလေးပဲရှိသေးတယ်..သူ့ဖင်ကြီးရဲ့အလှကိုရေစိုစိုနဲ့ထင်းထင်းကြီးပြနေသလိုဖြစ်နေပြီဆိုတာမိန်းမတို့ရဲ့အာရုံအရခံစားသိလိုက်ပြီ။ပြသာပြရတယ်..ကြည့်မှကြည့်ရဲ့လားဆိုတာသိချင်စိတ်ပြင်းပြလာတော့ အမှိုက်ကောက်နေသလို ခေါင်းလေးငုံ့ခါးလေးပိုကုန်းလိုက်ပြီးဖိုးထိုက်ကိုနောက်ပြန်ကြည့်တာပေါ့။

အဲလိုကြည့်တဲ့အချိန်မှာပဲဖိုးထိုက် အဝတ်အိတ်ကြမ်းပေါ်တင်ပြီးသူ့ဖင်ကြီးကိုလှမ်းကြည့်တာနဲ့တိုက်ဆိုင်နေတော့ ကျေနပ်သွားပြီးခေါင်းငုံ့ကုန်းလျက် လက်တစ်ဖက်နောက်ပြန်ပစ်ပြီးဖင်တစ်လုံကိုသပ်တင်ရင်းလက်ချောင်းလေးတွေကစောက်ဖုတ်အရာကြီးထင်းသွားအောင်ထမီစ,ကိုဖိတင်းထားပစ်တာ ဖိုးထိုက်တံတွေးမျိုချသံကြီး ဂလုဆိုကြားလိုက်ရတယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲရွာကိုအလာခရီးစဉ်တုန်းကသူတို့နှစ်ယောက်ပြောခဲ့ ဆိုခဲ့တာတွေ..သူ့လီးကြီးဆုပ်ကိုင်ခဲ့တာတွေ တစ်အုံ့နွေးနွေးနဲ့ခံစားခဲ့ရတာတွေ ဟုန်းကနဲထ,ပေါ်လာပြီးစောက်ဖုတ်ထဲကနွေးကနဲ ဖြစ်သွားတာပေါ့။ဖင်ကြီးကိုသူကြည့်နေတုန်းပဲလားမသိဘူးဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ခါးဆန့်မတ်တပ်ရပ်ပြီးခါးကိုဘယ်တစ်ဖက် ညာတစ်ဖက်ချိုးရင်းမသိမသာကြည့်လိုက်တော့ မိုးရေရွှဲရွှဲစိုနေတဲ့သူ့ရဲ့ဂျင်းဘောင်းကိုလက်တစ်ဖက်ကချွတ်ရင်းကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်ကသူ့လီးကြီးကိုဂွင်းတစ်ချက်နှစ်ချက်ဆွဲတိုက်နေတာရင်ခုန်စရာတွေ့ရတယ်။

မသိသလိုနဲ့တံမျက်စည်းဆက်လှဲနေလိုက်ရင်းဖင်ကြီးပြန်ပြီးကုန်းပြနေတော့သူဂွင်းမတိုက်တော့ပဲ ပုဆိုးနဲ့လဲဝတ်ပြီးပုဆိုးပေါ်ကနေပွတ်ဆွဲနေတာ။

" ဒီမှာအမေ့အဝတ်တွေ..ရေစိုဝတ်တွေလဲလိုက်ဦး..မိုးကတော်တော်နဲ့တိတ်မယ့်ပုံမပေါ်ဘူး "

သူ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ မုန်ယိုနေပြီထင်တာပဲ..နှာခေါင်းကြီးနီနီ..မျက်ထောင့်ကြီးနီနီနဲ့..ခ်ခ် လဒစ်ကြီးလဲနီနေပလားမသိပါဘူး..အသားဖြူတော့ပိုသိသာတယ်။

" အမေ အဝတ်လဲရင် သားကကြည့်နေမှာပဲမလား..ခ်ခ် ရှက်တယ် ..ဒီကိုအလာတုန်းကလဲ ဆိုင်ကယ်ပေါ်ခွတက်တော့ အမေ့စောက်ပတ်ကြီးပေါ်သွားပြီးပြီ ခိခိ.."

" ဟီးဟီး..စောက်ပတ်ကြီးကရှည်လျားလျားကြီး..နခမ်းသားကြီးတွေထူပိန်းနေတာပဲ..ခ်ခ်..ဆိုင်ကယ်ကိုခွလိုက်တော့မှအာဟ အာဟ..ပြူးနေတာပဲ..ခိခိ "

" ခိခိ.ခိခိ..ရှက်ပါတယ်ဆိုမှကွာ..ထမီချွတ်ပြပစ်လိုက်မှာနော် ခိခိ  "

" ခိခိ ခိခိ ရှက်ပါတယ်ဆိုမှကွာ.ထမီချွတ်ပြပစ်လိုက်မှာနော် ခိခိ ဒီစောက်ဖုတ်ကိုပဲရန်ရှာနေတာ ဟင့်အင့်..ခိခိ "

မအေးတင့်က တစ်ခိခိရယ်ရင်းအဝတ်တွေချွတ်နေတုန်းဖိုးထိုက်ကပလပ်စတစ်ဖျာလေးဖြန့်ခင်းတယ်။မအေးတင့်အဝတ်အစားလဲတယ်ဆိုတာကလဲ တစ်ကိုယ်လုံးတကယ်ချွတ်ချပစ်ပြီးမှထမီတစ်ထည်ယူဝတ်တာ။

မိုးမှောင်ကျနေပေမယ့်အေးတင့်ရဲ့ဖြူဖြူဖွေးဖွေးပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီးတွေကြားက ဖောင်းမို့မောက်တက်နေတဲ့အမွှေးစုစုစောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့နခမ်းသားထူထူရှည်မျောမျောကြီးကိုတော့ရှင်းရှင်းကြီးမြင်လိုက်ရပါတယ်။မအေးတင့်ကသူ့နို့လုံးကြီးနှစ်လုံးကိုထမီရင်လျှားပေါ်ကလက်နှစ်ဖက်နဲ့သုံးလေးချက်ဖိချေပြီးဖိုးထိုက်အနားမှာလာထိုင်တော့ လက်တစ်ဖက်နဲ့အသာဆွဲဖက်ပြီးသူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းတာပေါ့။

" ဟွန့်...ဒီလက်ကြီးကဖယ်ထားစမ်းပါကွာ..ခိခိ..မောင့်လီးကြီးတောင်နေတာကိုမမကမြင်ပြီးသားပါ ခ်ခ်..လိုးရမှာပါ စိတ်ချတစ်ညလုံးအိမ်မပြန်ပဲပေးလိုးမှာ ခိခိ "

ဖိုးထက်က ဖက်ထားလက်နဲ့နိ့လုံးကြီးတစ်လုံးကိုဆုပ်ချေတော့ မအေးတင့်ကသူ့လီးကြီးကိုလက်နဲ့ဆုပ်ထားပြီးဖွဖွလေးဂွင်းတစ်ချက် နှစ်ချက်ဆွဲထုပေးတယ်။ဂွင်းထုပေးရင်းလဒစ်ကြီးကိုလက်မ,လေးနဲ့ပွတ်ပေးနေတော့ လီးကြီးကဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ သူ့လက်ထဲကရုန်းထွက်နေတာပေါ့..

" ဟွန်း..ကြည့်ပါဦး ခိခိ မောင့်လီးကြီးက မ,လက်ထဲကများထွက်ပြေးဖို့ရုန်းနေသေးတယ်.ခိခိ.ဒီညတော့ဘယ်ကိုမှထွက်ပြေးလို့မရဘူးနော်..သူသိပ်အားသန်တာပဲကြီးလဲသိပ်ကြီးတာပဲကွာ...ဟင်း..."

ဖိုးထိုက်ကမအေးတင့်နှုတ်ခမ်းလေးကိုပြွတ်ကနဲတစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီးရင်လျှားထားတဲ့ထမီကိုဖြည်ချလိုက်တယ်လေ။နို့လုံးကြီးတွေက မဆိုစလောက် နည်းနည်းလေးအိနေပေမယ့် အဖျားကကော့ချွန်ပြီးအပေါ်မော့တက်နေတယ်။နို့ သီးခေါင်းတွေကလက်ညှိုးထိပ်လောက်ကြီးပြီးနို့ဝန်းညိုညိုအလယ်မှာပြူးကော့နေတာပဲ။

" အဟင့်..မ,နို့ သီးလေးတွေကပြူးပြူးထောင်ထောင်နဲ့စိမ်ခေါ်နေလားမသိဘူးဦးမြင့်မောင်မစို့ပေးဘူးထာင်တယ် ခိခိ "

မအေးတင့်နှုတ်ခမ်းတစ်ချက်တွန့်လိုက်ပြီး သူ့ခေါင်းကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့နို့ လုံးကြီးဆီနှိမ့်ချတော့ နှုတ်ခမ်းလေးအသာဖွင့်ပေးထားလိုက်တာ နို့ သီးခေါင်းမာမာလေးကတည့်တည့်ကြီးဝင်လာရော။

" အင့်..စို့..ဘိုးတော်ကနို့စို့ဖို့နေနေသာသာ..ဆွဲတောင်ဆွဲမလိုးတော့ဘူး ခ်ခ် ပုခုံးကိုချည့်ပဲဆွဲဆွဲလိုးနေလို့ နို့ လုံးကြီးတွေဒီလောက်မာတင်းနေတာ..အာ့ ခ်ခ် သွားနဲ့မကိုက်နဲ့လေ မောင်ရဲ့..အိုး စုပ်လှချည့်လားမောင်ရာ..နို့ လုံးကြီးတစ်လုံးလုံးလဲပါးစပ်ထဲဝင်သွားပါဦးမယ် ခ်ခ် "

မအေးတင့်ကလည်ချောင်းသံတစ်အင်းအင်းပေးပြီးခေါင်းကဆံပင်တွေကိုလက်ချောင်းတွေနဲ့ထိုးဖွဆွရင်းနို့ စို့ခံနေတော့ဖိုးထိုက်လက်တစ်ဖက်ကထမီအထက်ဆင့်ထဲတိုးဝင်သွားပြီးစောက်ဖုတ်ကြီးကိုအုပ်စမ်းတယ်။မအေးတင့်ကလဲအလိုက်တသိပါပဲ..ဖင်ကြီးတွေပင့်ချွ ပြီးထမီကိုသူ့ရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းနဲ့လှုပ်ခတ်ခါထုတ်ပေးလိုက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံးဖြူဖြူဖွေးဖွေးနဲတုံးလုံးကြီးဖြစ်သွားတာပေါ့။

ပြီးတော့မှ သူ့ပေါင်ကြီးတွေခပ်ကျဲကျဲကား..ဒူးနှစ်လုံးခွဲထောင် ဖိုးထိုက်လက်ကိုပြန်ဆွဲယူပြီးပေါင်ကြားကနေစောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်တင်ပေးထားတာ။

" ဟင့်..မမကသိပ်အလိုက်သိတာပဲ "

စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်လက်တင်မိလိုက်ပြီဆိုကတည်းက စောက်မွှေးတွေစိုထိုင်းနေတာခံစားမိလိုက်တော့ စောက်ရည်တွေရွှဲနေပြီပဲ လို့တွက်လိုက်တယ်။ စောက်စေ့ကိုလေးငါးဆယ်ချက်ဖိဖိပွတ် စောပတ်အခြေထဲလက်ချောင်းလေးနှစ်ချောင်းပူးထိုးထဲ့ကြည့်လိုက်မိတော့စောက်ရည်တွေနဲ့ချောမွေ့ပူနွေးနေတဲ့စောက်ခေါင်းထဲပလွတ်ဆိုအဆုံးထိဝင်သွားတယ်.။

" ခ်ခ်..မောင့်ကိုချစ်လို့..မောင့်အလိုးကိုခံချင်လို့..ဟောဒီလီးကြီးနဲ့ဆောင့်ဆောင့်ပြီးလိုးတာကိုခံချင်လို့အလိုက်သိနေတာခ်ခ်..သိပ်အလိုးခံချင်တာပဲ မောင်ရယ် "

" မောင့် ကိုချစ်လို့...ဟလား "

" ဟုတ်တယ်..ဟုတ်တယ်..မောင့်ကိုသားလိုလဲချစ်တယ်..လင်လိုလဲချစ်တယ်..မောင်လူပျိုပေါက်ဖြစ်ကတည်းက..မောင့်ဟောဒီလီးကြီး ကြီးနေပြီဆိုတာမြင်လိုက်မိကတည်းကစိတ်ထဲမှာတိတ်တိတ်လေးကြိတ်ပြီးအလိုးခံနေခဲ့မိတာကြာပြီ..လင်မယားလိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းချစ်ချင်...အလိုးခံချင်တာကြာလှပြီ.."

ဖိုးထိုက် စောက်ခေါင်းထဲထိုးထည့်ထားတဲ့လက်တွေအသွင်းအထုတ်တအားမြန်လာသလို..မအေးတင့်လဲဖိုးထိုက်ရင်ခွင်ကိုမှီ ဖိုးထိုက်နှုတ်ခမ်းတွေပြတ်ထွက်လုမတတ်စုပ် ကြမ်းပြင်ကိုခြေကန်ပြီးဖင်လုံးကြီးပင့်ပင့်တင် စောက်ပတ်ကြီးကော့ပြီးပြန်ပြန်စကောဝိုင်းပေးလိုက် ပင့်ဆောင့်ပေးလိုက်နဲ့အပေးအယူမျှမျှ နှာစွမ်းပြနေကြတယ်။

စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေတော့ပေါက် ပေါက် ပေါက် ပေါက် နဲ့ဆောင့်သံတွေဟာ သွပ်မိုးပေါ်မိုးစက်တွေကျသံကိုဖုံးလွှမ်းသွားပြီး ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ မအေးတင့်ဖင်ကြီးကြမ်းပြင်အထက်တစ်တောင်လောက်ကော့တက်ပြီးဆတ်ဆတ်ခါနေတာ ပြန်မကျနိုင်တော့ဘူး။

လေထဲမှာဖင်ကြီးကော့..လက်တစ်ဖက်က ဖိုးထိုက်လည်တိုင်ကိုသိုင်းဖက်..လက်တစ်ဖက်ကကြမ်းပြင်ကိုထောက်..အကြာကြီးရမ်းခါကော့ပျံနေပြီးမှ ဘုံးဆိုခြေပစ်လက်ပစ်ပြုတ်ကျလာတယ်။ဖိုးထိုက်ကနံဘေးမှာပက်လက်ကလေးပြုတ်ကျလာပြီးမျက်စေ့မှိတ်မှိန်းနေတဲ့မအေးတင့်ခေါင်းကဆံနွယ်စ,လေးတွေကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့သပ်ပေးလိုက်..ချွေးသီးချွေးပေါက်လေးတွေကိုသုပ်ပေးလိုက်နဲ့ ချစ်စိတ်တွေထိန်းမရနိုင်လို့ ယုယုယယနမ်းပစ်လိုက်မိတယ်။

" သိပ်နှာကြီးတဲ့ မိန်းမ..ခိခိ "

" ကြီးတယ်ဟေ့..ကြီးတယ် ဘာဖြစ်လဲနှာလဲကြီးတယ် ဖင်လဲကြီးတယ် နို့လဲကြီးတယ်  စောက်ပတ်လဲကြီးတယ်..ဘာဖြစ်လဲ..ဟင်း ချစ်လို့သည်းခံနေတာ နို့မဟုတ်ရင် တက်လိုးပစ်ပြီးပြီ.."

ဖိုးထိုက် မအေးတင့်နံဘေးမှာလက်တစ်ဖက် တစ်တောင်ထောက်လှဲပြီး လက်တစ်ဖက်ကပေါင်ကြီးတစ်လုံးကိုဆွဲမြှင့်ယူတော့ မအေးတင့်ကမော့ကြည့်တယ်။ ကြည့်မယ့်သာကြည့်နေတာပါ.ကိုယ်အောက်ပိုင်းကဘေးတစောင်းလည်သွားပြီး အပေါ်ခြမ်းကပေါင်ကြီးတစ်လုံးဆွဲမြှင့်ခံထားရပြီဆိုတော့ ဘယ်လမ်းကလီးကြီးဝင်လာမလဲဆိုတာ သူသိနေပြီ။

ဒါနဲ့ လီးအဝင်ကောင်းအောင် ခါးကိုကော့ ဖင်ကြီးနောက်ပစ်ပြီးပင့်ပေးလိုက်တော့ ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ.။ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြားကနေလီးကြီးလျှောတိုက်လာပြီးစောက်ခေါင်းထဲ ထိုးဝင်သွားတော့တာပါပဲ။ ဒါနဲ့ ဖိုးထိုက်လည်တိုင်ကိုလက်ပြန်ဖက်ပြီးဖင်ကြီးအစွမ်းကုန်ပစ်ပေးထားပစ်လိုက်တယ် မှတ်ကရော.....။

အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>