မြနန်းမဉ္ဇူ: အိမ်ထောင်မရှိ အပျိုရည်ပျက် ဖာသည်မဟုတ်တဲ့ကျွန်မ အပိုင်း ( ၁ )

Sunday, May 7, 2017

အိမ်ထောင်မရှိ အပျိုရည်ပျက် ဖာသည်မဟုတ်တဲ့ကျွန်မ အပိုင်း ( ၁ )

အိမ်ထောင်မရှိ အပျိုရည်ပျက် ဖာသည်မဟုတ်တဲ့ကျွန်မ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသူ - နရသူ

နိဒါန်း။

တစ်ခုခုတော့မှားနေပြီလို့ သူမသိလိုက်သည်။ခါတိုင်းလိုမဟုတ်ဘဲ တစ်အိမ်လုံး တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသည်။မုန်တိုင်းမလာခင် တိတ်ဆိတ်ခြင်းမျိုးလား။တိတ်ဆိတ်ခြင်းဟာ မုန်တိုင်းရဲ့အစပဲလား။စိုးယုမော်တစ်ယောက် ခေါင်းခြောက်အောင်ပဲ တွေးတောနေမိပါသည်။

မဟုတ်သေး။ အခြေအနေက သူမကြိုက်နှစ်သက်သော အနေအထားမျိုးတော့ လုံးဝ (လုံးဝ)မဟုတ်ပေ။စိုးယုမော် တစ်စုံ တစ်ရာကို အပူတပြင်းသိလိုစိတ်ပြင်းပြလာပြီး သူမခြေလှမ်းများက အိမ်ထဲခန်းရှိရာဖက်ဆီကို တရွေ့ရွေ့ချဉ်းကပ်လာခဲ့ပါသည်။

.....................................................................................................................................................................

စိုးယုမော်

စိုးယုမော်က ဒီအိမ်ကြီးမှာ ကပ်နေသူဖြစ်သည်။ ဒီအိမ်ရဲ့အရှင်သခင်မက ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်။သူ့ယောက်ျားက စီးပွားရေးလောကမှ နာမည်ကြီးလုပ်ငန်းရှင်ကြီးတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ကုမ္ပဏီသုံးလေးခုမကပိုင်သည်။ သူ့နာမည်က ဦးညီဂျော်တဲ့။

စိုးယုမော်အသက် ၁၂နှစ်သမီးအရွယ်လောက်ကစ၍ အဒေါ်ရင်းဖြစ်သူက သူမ၏ကျောင်းနေဖက်သူငယ်ချင်းတစ်ဦးဖြစ်သည့် ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်ဆီ အိမ်အကူလုပ်ရန်ဟုဆိုကာ ပို့ဆောင်ပေးခဲ့ပြီး သူမဘဝတစ်ဆစ်ချိုးကိုပြောင်းလဲစေခဲ့သည်။ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်က သူမကိုဆွေမျိုးအရင်းအခြာနှင့်မခြား နွေးထွေးမှုပေးခဲ့ပြီး အလုပ်ချိန်အလုပ် နားချိန်နား စည်းကမ်းတကျ အဆင့်အတန်းရှိစွာနေတတ်ထိုင်တတ်ဖို့ရာ သွန်သင်ညွှန်ပြပေးခဲ့သည်။ ပြောရလျှင် သူမက စိုးယုမော်ရဲ့အမေမဟုတ်သော်ငြားလည်း အမေနှင့်မခြားပါပေ။

ဦးညီဂျော်ကတော့ လူတစ်မျိုး။ သူက အမြဲတစေ အိမ်မကပ်ဘဲ အရပ်ရပ်အနယ်နယ် မြို့ကြီးပြကြီးမှသည် တောစွန်တောင်ဖျားမကျန် စီးပွားရေးကိစ္စအကြောင်းပြု၍ လှုပ်ရှားသွားလာနေတတ်သူဖြစ်ရာ စိုးယုမော်နှင့်တစ်ခါတစ်ရံ သူအိမ်ပြန်အနားယူချိန်မျိုးမှသာ ဆုံတတ်ပါသည်။

လူကကလန်ကလားနှင့်ကြောက်စရာပုံသဏ္ဍာန်မျိုးရှိသူဖြစ်သည်။ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်ကဲ့သို့ ဘုရားတရားမြဲသော အနေအထိုင် တည်တံ့လွန်းသည့် ဣနြေ္ဒရှင်မိန်းမကောင်း မိန်းမမြတ်မျိုးနှင့်သူလိုလူနှင့်က လားလားမျှမထိုက် အပ်လည်းမအပ်စပ်လှ လို့တောင် ဆိုရမည်ဖြစ်သည်။

စိုးယုမော် သူ့ကိုမကြောက်ပေမယ့် ရှိန်တော့ရှိန်သည်။ သူမအပျိုပန်းစပွင့်ပြီး အပျိုဖော်ဝင်သည့်အချိန်ကစ၍ သူမကိုကြည့်သော သူေဋ္ဌးဦးညီဂျော်၏အကြည့်များက မရိုးသားလှ ဟုလည်း သူမစိတ်ထဲကထင်မိပါသည်။

ပြီးတော့လည်း ရှိသေးသည်။

ဦးညီဂျော်အိမ်မှာနေထိုင်စဉ် ဇနီးဖြစ်သူဒေါ်မွန်မွန်ကျော်ရှိသည်ဖြစ်စေ မရှိသည်ဖြစ်စေ သူ့အကျင့်ကိုက တဏှာကျုးသည့်လူ့ဘီလူးနှယ် လူရှေ့သူရှေ့မရှောင် ထမင်းချက်မိန်းမ ခြံစောင့်မာလီမယားစသည့် ကာမပိုင်မိန်းမသားများအပေါ်တွင်လည်း သူ့ဆက်ဆံရေးက ဘယ်လိုမှ မကောင်းမွန်ခဲ့။ အန်တီမွန်ကို အချိန်မတော်အချိန်တော် အိပ်ခန်းထဲခေါ်သွင်းကာ သူနှင့်အတူ တစ်နေကုန် အချိန်ဖြုန်းစေတတ်သလို အန်တီမွန်ဈေးဝယ်ထွက်တာဖြစ်ဖြစ် တစ်နေရာကိုအလည်အပတ်သွားချိန်မှာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့အခန်းထဲကို အမျိုးသမီးတစ်ယောက်မဟုတ်တစ်ယောက် ခေါ်သွင်းပြီး နင်းခိုင်းနှိပ်ခိုင်း ဘာညာသာရကာ မဖွယ်မရာလုပ်ခိုင်းတတ်သည်ဟုလည်း စိုးယုမော် တစ်ဆင့်စကားတစ်ဆင့်နားဖြင့် သူ့အကြောင်းကြားသိခဲ့ရသည်။

ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်အနေနှင့်ကတော့ ရှင်းသည်။ ကျန်တဲ့သူတွေဘာဖြစ်ဖြစ် စိုးယုမော်ကိုတော့ သူမအိမ်မှာမရှိစဉ် သူ့ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးညီဂျော်အခန်းကို လုံးဝခြေဦးမလှည့်ဖို့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်မှာကြားထားခဲ့သည်။ ဒါသည်ပင် စိုးယုမော်အပေါ် သားသမီးရင်းခြာနှင့်မခြား ထားရှိသော သူမရဲ့စေတနာပင်ဖြစ်ပေတော့သည်။

စိုးယုမော်နေ့ခင်းဖက်အချိန်ရလျှင် ထမင်းချက်ဒေါ်မြင့်မူနှင့်ရော မာလီခင်ထွေး၏မယား ချောချောနှင့်ရော ထွေရာလေးပါး စကားစမြည်ပြောဆိုလေ့ရှိကြသည်။ သူတို့ချင်း သူမမသိအောင် အရိပ်အမြွက်ပြောဆိုသောစကားများအရ အိမ်ကြီးရှင်သူဌေးဦးညီဂျော် အဘယ်မျှတဏှာရူးကြောင်း မိန်းမတွေအပေါ်ဘယ်လောက်ဏှာဗူးကျကြောင်း သူ့ကိုယ်အင်္ဂါအရွယ်အစား အတိုင်းအထွာအားဖြင့် အခြားသူတွေထက် အဘယ်မျှကြီးမားသန်စွမ်းကြောင်း အချင်းချင်း ရယ်ရွှန်းပတ်ရွှန်းပြောဆိုနေသံကြားခဲ့ရသည်။ ဤသည်ကပင် အပျိုမဒန်းကလေးမျှဖြစ်သော စိုးယုမော်လို မြီးကောင်ပေါက်စ ချာတိတ်မကလေးတစ်ယောက်အနေနှင့် စိတ်ကူးယဉ်မွေ့ပျော်ဖွယ်ရာ ကိစ္စရပ်ကြီးတစ်ခုဖြစ်နေမည်ဆိုသည်ကိုတော့ အရွယ်ရောက်ပြီး အရင့်အမာမိန်းမကြီးများဖြစ်ကြသည့် ဒေါ်မြင့်မူနှင့် မာလီမယားချောချောတို့ အနေနှင့် ရိပ်စားမိခြင်း အလျဉ်းမရှိကြချေ။

လူငယ်တို့သဘောသဘာဝ အကြောင်းကိစ္စတစ်စုံတစ်ခုကို တားမြစ်ပိတ်ပင်လေ ပိုပြီးသိချင်လေ ပိုမိုစူးစမ်းမိလေလေပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။

စိုးယုမော် ချောချောတို့လင်မယားနေထိုင်သည့် အိမ်ကြီးအနောက်ဖက် အစေခံတန်းလျားဖက်ကို ထမင်းသွားပို့ကာ ချောချောနှင့်စကားစမြည်ပြောဆိုပြီး ပြန်လာခဲ့သည်။ တစ်နေ့တစ်နေ့ ဈေးဝယ်သွားလိုက် မီးဖိုချောင်ထဲမှာ ထမင်းချက်ဒေါ်မြင့်မူနှင့်ဝိုင်းကူကာ တကုပ်ကုပ်ချက်လိုက်ပြုတ်လိုက် အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်နှင့်သာ အချိန်ကုန်နေခဲ့သည်။

အန်တီမွန် ကျောက်ဝယ်ဖို့ကိစ္စ ပွဲစားဒေါ်ညွန့်မေနှင့်တစ်နေကုန် သွားသွားလာလာ အလုပ်များနေ၍ အိမ်မှာ သူမကပင် ဒေါ်မွန်မွန်ကျော့်ခင်ပွန်း ဦးညီဂျော်လိုအပ်တာမှန်သမျှကို ဒေါ်မြင့်မူနှင့်အတူ ဝိုင်းဝန်းကူညီဖြည့်ဆီးပေးနေရသည်။ သမီး သမီးနှင့် ပါးစပ်ကမချ ပြောတတ်သလောက် သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို တပ်မက်မှုလွန်ကဲသော အကြည့်ရိုင်းရိုင်းများဖြင့် အစဉ်တစိုက် ငေးစိုက်ကြည့်နေတတ်သော ဦးညီဂျော်ကိုကြည့်ပြီး စိုးယုမော်လည်း သူ့အနားကပ်ရတာ ခပ်လန့်လန့်ဖြစ်ရသလို ရင်ကလေးတဒိန်းဒိန်း ခုန်နေမိသလို တစ်မျိုးကြီး ခံစားနေရလေသည်။

အိမ်ရောက်တော့ မီးဖိုခန်းမှာ ဒေါ်မြင့်မူကိုမတွေ့ ရေချိုးခန်းဖက်များရှိနေမလားလို့ လိုက်ရှာကြည့်သော်လည်းမတွေ့ပါချေ။

စိုးယုမော် တစ်စုံတစ်ရာအတွေးပေါက်မိပြီး ဦးညီဂျော်ရှိနေသည့် အိမ်ပေါ်ထပ်အိပ်ခန်းဖက်ဆီ လှေကားထစ်ကနေပြီး ခြေသံမကြားအောင် တိတ်တဆိတ် လှမ်းတက်လာခဲ့သည်။ အခန်းတံခါးကိုစေ့စေ့ပိတ်ထားတာတွေ့ရပြီး စိုးယုမော်လည်း အသံဗလံတစ်ခုခုကြားရလိုငြား အခန်းတံခါးကိုနားနားကပ်ပြီး အသာအယာနားစွင့်ကြည့်မိရာ အိပ်ခန်းထဲမှ ညိုးညိုးညက်ညက်အသံတစ်စုံတစ်ရာကြောင့် သူမအထင်နှင့်အမြင် မှန်ကန်နေပြီဆိုပြီး ချောင်းကြည့်ပေါက်ကို လိုက်ရှာနေမိပြန်ပါသည်။ အထပ်သားနံရံ ကာရံထားမှုကြောင့် ချောင်းကြည့်စရာနေရာရှာမတွေ့ဘဲဖြစ်နေရာ နောက်မှအရဲစွန့်ပြီး အိပ်ခန်းအဝင်ဝတံခါးချပ်ကို လက်နှင့်မသိမသာ ဆွဲဟကြည့်လိုက်တော့မှ အတွင်းကနေ တံခါးချက်ချထားခြင်းမရှိဘဲ စေ့ရုံသာစေ့ထားခြင်းဖြစ်ကြောင်း မထင်မှတ်ဘဲသူမသိလိုက်ရသည်။

စိုးယုမော်ဝမ်းသာအားရဖြစ်ပြီး တံခါးအသေအချာဆွဲဟကြည့်လိုက်သည်။

အိပ်ခန်းထဲမှာတော့ ဦးညီဂျော်တစ်ယောက် အသားဖြူဖြူခပ်ဝဝ ခပ်ဖိုင့်ဖိုင့်ပုံသဏ္ဍာန်မျိုးရှိသော လုံးကြီးပေါက်လှ အမျိုးသမီးချော တစ်ယောက်နှင့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ မြင်မကောင်းရှုမကောင်းအောင် ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ပျက်နေကြသည်။ အမျိုးသမီးကြီးကား အခြားသူတော့မဟုတ်။ ဒီအိမ်က ထမင်းချက်ဒေါ်မြင့်မူပင် ဖြစ်သည်။

ဒေါ်မြင့်မူ လှလည်းလှ တောင့်လည်းတောင့်သည်။ ရင်သားထွားထွား တင်ပဆုံသားကားကားအမျိုးအစား။ မဆိုစလောက်ကလေး ဝနေတာတစ်ခုပဲ ပြောစရာရှိသည်။ ဦးညီဂျော်ရော သူမပါ ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်အစားဆိုလို့ ဘာဆိုဘာမှလည်း မရှိကြပါ။ ဝတ်လစ်စားလစ် ဗလာကိုယ်လုံးတီး အနေအထားအတိုင်းပင် ဖြစ်နေလေသည်။ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် စုပ်လိုက်နမ်းလိုက် ပွေ့ဖက်လူးလှိမ့်နေကြပြီး ဦးညီဂျော်၏လက်များက ရေဆေးငါးကဲ့သို့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးထွေးထွေးအိအိရှိလှသော ဒေါ်မြင့်မူ၏တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အသားဆိုင်အိအိ တစ်တုံးတစ်ခဲကြီးများကို နေရာလပ်မကျန်အောင် လိုက်လံကိုင်တွယ်ပွတ်သပ် ပေးနေပါသည်။ သူမငေးကြည့်နေစဉ်မှာပင် ဒေါ်မြင့်မူ ကုတင်ပေါ်ကနေ အသာလျှောဆင်းလိုက်ပြီး ဦးညီဂျော်ခြေရင်းမှာ လာရောက်ကပ်ထိုင်ချလိုက်တာတွေ့ရသည်။

အခန်းတံခါးဝအကွယ်ကနေ ချောင်းကြည့်နေသော သူမနှင့်ဆိုလျှင်နှစ်ယောက်စလုံးက ဘေးတိုက်အနေအထားဖြစ်နေသည်။

"အားပါးပါး နည်းတဲ့အဖုတ်ကြီးမဟုတ်ဘူး ဒေါ်ကြီးအဖုတ်က အမွေးတော်တော်များတာပဲ ငါနဲ့များတော့ကွာပါ့ကွယ် သူတို့ ဟိုဟာလုပ်ကြမယ်နဲ့ တူတယ်"

စိုးယုမော်စိတ်ထဲကတွေးလိုက်သည်။ သူမအတွေးမမှားပါ။ ဒေါ်မြင့်မူကြီးရဲ့လက်တစ်ဖက်က ဦးညီဂျော်ပေါင်ကြားထဲဆီတိုးဝင်သွားပြီး သူ့ပေါင်ကြားမှဟာကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်တာတွေ့ရသည်။ ဦးညီဂျော်ရဲ့လီးကြီးဖြစ်သည်။ လုံးပတ်တော်တော်ကြီးတုတ်ဖီးနေပြီး အလျားရှည်လမျောနှင့် လွန်လွန်ကျွံကျွံပြောရလျှင် သူ့ဟာကြီးက အရှည် ၈ လက်မ ၉ လက်မလောက်ရှိမည်ဟု စိုးယုမော်စိတ်ထဲကနေ ခန့်မှန်းမိလိုက်သည်။

"ဟော ဘာလုပ်တာပါလိမ့် …ဟယ် စုပ် စုပ်နေပြီ ဒေါ်ကြီးမြင့်မူ ဟိုဟာကြီးကို ကြံချောင်းတစ်ချောင်းစုပ်သလိုကို အားပါးတရစုပ်နေတာပဲ သူမို့လို့မရွံမရှာ … အန်ကယ်ကြီးဟာကလည်း အမွေးတွေရှုပ်ယှက်ခတ်ပြီး ထိပ်လုံးကြီးပြူးပြူးနဲ့ ညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးကိုဖြစ်လို့ ကိုင်ကြည့်လိုက်ရင် အလေးကြီးနေမှာပဲ ငါ့လက်နဲ့များ ဆန့်တောင် ဆန့်ပါရဲ့လားမသိဘူး အသည်းယားစရာကြီး တောင်နေလိုက်တာလည်း မိုးတောင်ထိရော့မယ် ကြည့်စမ်း ဟင်း ဟင်း ဟင်းး … "

သူမဖာသာတွေးရင်း ကြက်သီးတွေထလာပြီး ပုခုံးနှစ်ဖက်အသာတွန့်လိုက်မိသည်။ တစ်ဆက်တည်းမှာပဲ အပျိုဖော်ဝင်စ အသွေးထဲအသားထဲက တောင်းဆိုမှုအရ စိုးယုမော်စိတ်ထဲမှာ သရိုးသရီကလေးဖြစ်လာမိပြီး သူမ၏တိုနံ့နံ့ကလေးဝတ်ဆင်ထားသော စကပ်အောက်လက်လျှိကာ ပေါင်ကြားထဲဆီ လက်ကလေးတစ်ဖက်က အလိုအလျောက်ရောက်ရှိကိုင်စမ်းမိသွားလေသည်။ စိုးယုမော်ကြည့်နေခိုက်မှာပဲ ဒေါ်မြင့်မူခေါင်းကလေးငုံ့လိုက်ပြန်ကြွလိုက်နှင့်ဦးညီဂျော်ရဲ့တုတ်ကြီးကို စုပ်ကာစုပ်ကာပေးနေရာက သူမလက်နှစ်ဖက်က အချောင်းတန်ကြီးအလယ်ကနေ တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး အပေါ်အောက်လျှောတိုက်ကာ လှုပ်ရှားပေးနေတာကိုတွေ့ရပြန်သည်။ ဤအရာကို ယောက်ျားတွေဂွင်းထုသည်ဟုခေါ်ကြောင်း ဒေါ်မြင့်မူပဲတစ်ခါကပြောပြဖူးသည်။

"ဟဲ့ကောင်မလေး နင်ရုပ်ရှင်တွေ ဗွီဒီယိုတွေကြည့်ကြည့်ပြီး ဒီအတိုင်းစိတ်ကူးယဉ်မနေနဲ့ ယောက်ျားကဂွင်းထု မိန်းမကလွှတိုက်တဲ့ ကြားလား မိန်းမဆိုတာ ကိုယ့်အာသာပြေအောင် ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်လည်း အဖုတ်ကို လက်ဝါးစောင်းတိုက်ပြီးစိတ်ဖြေဖျောက်တတ်ရမယ် အစိကိုနှူးရမယ် အပေါက်ထဲလက်သွင်း ဒါမှမဟုတ်ရင်လည်း ခရမ်းသီးဖြစ်ဖြစ်တစ်ခုခုသွင်းပြီး ကိုယ့်အဖုတ်ကိုယ်လိုးတတ်ရတယ် နို့မဟုတ်ရင် ဟိုစိတ်ဒီစိတ်တွေများလာပြီး ထိုင်ရအခက်ထရအခက်နဲ့ လမ်းလယ်ခေါင် ကျွန်မရွလွန်းလှချည်ရဲ့ အစ်ကိုတို့ လမ်းကြုံရင်ဖြစ်ဖြစ် တစ်ချီလောက်လိုးပေးသွားကြပါလား လို့ လူရှေ့သူရှေ့ကုန်းအော်နေရမယ် ဘာမှတ်သလဲ ဟွန်းး"

သက်ကြီးစကားသက်ငယ်ကြားဆိုသလို ဒေါ်မြင့်မူစကားကိုကြားယောင်ပြီး ကိုယ့်ဖာသာ ကြိတ်ပြုံးလိုက်မိသေးသည်။ သူမကို အတတ်ကောင်းတတ်အောင် သင်ကြားပေးခဲ့သူမှာ ဒေါ်မြင့်မူတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်။ ခြံစောင့်ကိုခင်ထွေးမိန်းမ မချော(ချောချော) လည်း တစ်ယောက်အပါအဝင်ပဲဖြစ်သည်။

ဒါ ထားလိုက်တော့။ နောင်အလျဉ်းသင့်မှပဲ ဆက်ပြောပြတော့မည်။

ပြောရလျှင် စိုးယုမော် ဖိုနှင့်မ ကာမသံဝါနွှဲပျော်သည့်ကိစ္စကို ကိုယ်တိုင်မကြုံဖူးလျှင်သာရှိမည်။ တစ်ဆင့်စကားတစ်ဆင့်နားဖြင့် အခြေအနေအရပ်ရပ်ကို သဘောပေါက်နားလည်သလောက်ရှိနေပါပြီ။ လူဆိုတာမျိုးက မဟုတ်တဲ့အရာမှာ သင်လွယ်တတ်လွယ် ရှိကြသည်။ နားစွန်နားဖျားကြားရလျှင်ပဲ ချက်ဆိုတာနှင့်နားခွက်မီးတောက်ပြီးလည်းဖြစ်သည်။ ဦးညီဂျော်နှင့် ဒေါ်လေးမြင့်မူတို့နှစ်ယောက် မကြာခင်အချိန်အတွင်းမှာ နှစ်ယောက်သားပျော်ပျော်ပါးပါးကြီး အချစ်ပွဲဆင်နွှဲကြတော့မည်။ ရှင်းရှင်းပြောရလျှင် နှစ်ယောက်သား အပီအပြင် လိုးကြပေတော့မည်။ ပွဲမဝင်ခင် အပြင်ကကျင်းပဆိုတဲ့ ဆိုရိုးစကားအတိုင်း မကြာမီဆင်နွှဲကြမည့်အချစ်ပွဲတော်ကြီးအတွက် အဆင်သင့်ပြင်ဆင်သည့်အနေနှင့် ယခုလို တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် လိင်စိတ် ပိုမိုနိုးကြားထက်သန်လာအောင် နည်းလမ်းမျိုးစုံသုံး၍ နှူးနှပ်ဆွပေးနေခြင်းပဲဆိုတာ စိုးယုမော်တစ်ယောက်အခြေအနေကြည့်ရုံနှင့်ပင် ကောင်းစွာ အကဲခတ်မိပြီးဖြစ်လေသည်။

"ကိုင်း မူမူ ထလိုက်တော့ "

"တော်ပြီလား အစ်ကိုကြီး "

"ရပြီ မူမူအလှည့်ပြီးပြီ အစ်ကိုကြီးအလှည့်ပဲ ကျန်တော့တယ် "

"သက်သက်ညှာညှာလေးတော့လုပ်ပါ အစ်ကိုကြီးရယ် "

ဒေါ်မြင့်မူစကားအဆုံးမှာ နှစ်ယောက်သားထံမှ ရယ်သံညှင်းညှင်းကလေးများထွက်ပေါ်လာကြသည်။ စိုးယုမော်လည်း ရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်လွန်းလှပြီ။ "ဘာဆက်ဖြစ်မလဲ" "ဘာတွေထပ်လုပ်ကြဦးမလဲ" ဆိုသောအတွေးများဖြင့် သူမခေါင်းထဲမှာ အတွေးများယောက်ယက်ခတ်ကာ ကတုန်ကယင် စိတ်လှုပ်ရှားလျက်ရှိချေပြီ။

ဒေါ်မြင့်မူ ကုတင်ကြီးပေါ်ရောက်သွားပြီ။

ဖြူဖြူဖွေးဖွေးရေဆေးငါးကြီးပမာ ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုစင်းစင်းထား၍လဲလျောင်းနေပုံမှာ လှ ပ အချိုးကျသော ခေါမခေတ် ကျောက်ဆစ်ပန်းပုလက်ရာများကိုပင် အမှတ်ရချင်စရာဖြစ်နေပေသည်။ ဆူဆူဖြိုးဖြိုးတစ်တုံးတစ်ခဲကြီးဖြစ်၍ ဦးညီဂျော်လိုလူတင်မကဘဲ စိုးယုမော်ကဲ့သို့လိင်တူမိန်းမသားတစ်ယောက်ပင် သွားရည်တမြားမြားကျချင်လောက်စရာအလှမျိုးဖြစ်နေပေသည်။

ဦးညီဂျော်တစ်ယောက် လေးဘက်ထောက်ကာဖြင့် သူမထံကို တဖြည်းဖြည်း တိုးရွှေ့ရောက်ရှိသွားသည်။ လေးဘက်ကုန်းထားသော သူ့ဖင်ပြောင်ကြီးရဲ့အနောက်ကနေ ဂွေးဥတွဲတွဲနှစ်လုံးနှင့်တကွ တုတ်ခိုင်ရှည်လျားလှသော လိင်တန်ဆာချောင်းကြီးမှာ တောဆင်ရိုင်းတစ်ကောင်၏နှာမောင်းကြီးသဖွယ် တွဲလောင်းကြီးကျလျက်ရှိပြီး အနောက်ဖက်ကကြည့်နေသည့် စိုးယုမော်ရဲ့မြင်ကွင်းထဲမှာပင် အကွင်းလိုက်အကွက်လိုက်ဆိုသလို ရှင်းရှင်းပြက်ပြက်ကြီး တွေ့မြင်နေရလေသည်။

"ဟာ နည်းတာကြီးမှမဟုတ်ဘဲ အန်ကယ်ကြီးလီးကြီးတာ ကြားပဲကြားဖူးတယ် ခုမှကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းမြင်ရတာ သူဘာလုပ်ဦးမလဲတော့ မသိဘူး ဒေါ်လေးမြင့်မူပေါင်ကြားထဲတော့ရောက်သွားပြီ ဟော ဟို ဟို ဒေါ်လေးအဖုတ်ကြီးကို ဘာမပြောညာမပြော ကုန်းယက်နေပါရောလား အို ယားလိုက်မယ့်ဖြစ်ခြင်း ဒေါ်လေးတော့ ဟင်းဟင်း တကတဲ လန်ပြန်ပြီး ရွထနေတော့မှာ မြင်ယောင်မိသေး … ခိခိခိ "

တကယ်လည်း သူမမြင်တွေ့သည့်အတိုင်းပင်ဖြစ်နေသည်။ ဦးညီဂျော် ဒေါ်မြင့်မူအဖုတ်အုံကြီးကို အပီအပြင်နမ်းစုပ်နေသည်။ လျှာနှင့်လည်း နေရာအနှံ့အပြားကို စေ့စေ့စပ်စပ် လိုက်လံမွှေနှောက်ယက်ဆွပေးနေတာတွေ့ရပါသည်။ သူမကတော့ စိုးယုမော် ကြိုတင်ခန့်မှန်းပြီးဖြစ်သည့်အတိုင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ကို စုလိုက်ပြဲပြဲဟဟကြီးလုပ်လိုက်နှင့်ဒူးထောင်ပေါင်ကားကြီးဖြစ်ကာ တခိခိရယ်သံလိုလိုညည်းသံလိုလို အသံမျိုးစုံထွက်ကာ ကုတင်ကြီးထက်မှာ ထွန့်ထွန့်လွန့်လွန့်လူးလျက်ရှိနေပေပြီ။

"အား အ အ ကို ကိုကြီး ဟီးဟီး ရယ် ယားတယ် ယားတယ်ကွယ် သူ ဘာ ဘာတွေလျှောက်လုပ်နေတာလဲ လို့ ဟင့် ဟင့်ဟင့်"

နှုတ်မှတပြပ်ပြပ်အသံထွက်အောင် လျှာပြားကြီးနှင့် အားပါးတရ ယက်ကာသပ်ကာနှင့် ဦးညီဂျော်တစ်ယောက် ဒေါ်မြင့်မူရဲ့ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို အပြတ်အသတ်နှူးလိုက်ဆွလိုက်လုပ်နေသည်။ ယက်ရုံယက်တာမဟုတ် အဖုတ်ကိုပါ လက်နှင့် ကျကျနနဖြဲကြည့်ကို်င်ကြည့်သည်။ အကွဲကြောင်းအပေါ်ထိပ်က အစိချွန်တက်တက် အသားထစ်ကလေးကို ကလေးများ သကြားလုံးစုပ်သကဲ့သို့ တပြွတ်ပြွတ်အသံမြည်အောင်စုပ်ပေးနေသည်။ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း အောက်ခြေရှိ စောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးထဲကို သူ့လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးထိုးထည့်၍ အပီအပြင်နှိုက်ဆောင့်ပေးလေသည်။

ဒီ့နောက်မှာတော့ ဦးညီဂျော် စောက်စိကလေးစုပ်လိုက် အကွဲကြောင်းအောက်ကနေ အပေါ်ကို သူ့လျှာပြားကြီးနှင့် ဒေါင်လိုက် ယက်ကာသပ်ကာပေးလိုက် အဖုတ်အုံကြီးတစ်ခုလုံးအား သူ့လက်ဖဝါးကြမ်းကြီးအုပ်ကိုင်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖျစ်ညှစ်ပွတ်ဆွဲလိုက်နှင့်လုပ်ကာ တစ်ဖက်ကလည်း သူ့ပေါင်ကြားမှတန်ဆာချောင်းကြီးကိုလက်တစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ပြီး အရှိန်ရအောင် တဆတ်ဆတ်ဂွင်းရိုက်လို့နေတာကို တွေ့ရပါသည်။

စိုးယုမော်လည်း လက်တစ်ဖက်က အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပြီ။ ဒီလောက်အခြေအနေမြင်တွေ့ရုံနှင့်ပင် သူမရင်ထဲကငုံ့လျှိုးလျှက်ရှိသည့် ကာမစိတ်ရိုင်းများတအားကို တက်ကြွထက်သန်လာခဲ့ရပြီး သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားရှိစကပ်အောက်ကို အလိုအလျောက်ပင် လက်လျှိုနှိုက်ကာဖြင့် အတွင်ခံပင်တီပါးလေးအောက်မှ စိုစိစိကလေးဖြစ်နေသော မိမိအင်္ဂါဇပ်ဖောင်းရွရွကလေးကို ပင်တီတစ်ထည်လုံး အောက်ဆွဲချပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင်ပွတ်ကာသပ်ကာဖြင့် အစိထိပ်ကလေးအား ထိထိမိမိဖိကြိတ်ပေးနေမိလျက်သားဖြစ်သွားရသည်။

စိုးယုမော်၏အဖုတ်ကလေးဆီမှ အရည်တွေရွှဲနစ်အောင်ထွက်လာပြီး သူမလက်ချောင်းကလေးတွေကြားထဲကတောင် ယိုစိမ့်ကာ ထွက်လာတာကို တွေ့ရသည်။ ဦးညီဂျော်လည်း တော်တော်ကလေးထန်လာပုံရပေမယ့် လုပ်ငန်းမစသေးဘဲ ဒေါ်မြင့်မူကိုယ်ပေါ် မှောက်အိပ်ချကာ သူမနှုတ်ခမ်းထူအိအိကလေးနှစ်ချပ်ကို သူ့ပါးစပ်ကြီးနှင့်စုပ်ဆွဲပြီး ကစ်ဆင်ရိုက်လိုက် လျှာအချင်းချင်းယှက်လိမ် လိပ်ကစားရင်း တဏှာမထထအောင် လှုပ်နှိုးဆွလိုက် နို့အုံထွားထွားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို တစ်လှည့်စီဖျစ်နယ်ကိုင်ကာစို့စို့ပေးလိုက် လုပ်ပေးနေပြန်ပါသည်။ နို့စို့ရင်းနှင့် ဒေါ်မြင့်မူစောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်လက်တင်ပြီး ပွတ်လိုက်ဆွလိုက်လက်ဝါးစောင်းတိုက်နှိုက်လိုက်လုပ်ကာ စောက်ခေါင်းထဲကို သူ့လက်တစ်ဖက်နှင့် ခပ်သွက်သွက်ကြီး မွှေနှောက်ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်တာတွေ့ရလေသည်။ လှုပ်ရှားမှုက အားပါပြီး အကြမ်းပတမ်းဆန်ဆန်မို့ ဒေါ်မြင့်မူတလူးလူးတလွန့်လွန့်နှင့် ရူးမတတ်ပင်ခံစားလိုက်ရဟန်တူသည်။ သူမဖင်အိုးလုံးလုံးကားကားကြီးနှစ်ဖက်က အောက်ကနေကော့ပျံကာကြွတက်လို့လာရပြီး …

"အ အီး အိ အိ အင့် အ အစ်ကိုကြီး အင် အင့် တ တအား မ မလုပ်နဲ့လေ ဟင့် အိ အင့် ဟင့် …နာ နာတယ် ဟင့်ဟင့်"

ဒေါ်မြင့်မူ တအီးအီး ညည်းတွားသံထွက်လာသည်။ သူအဆက်မပြတ်အဆွကောင်းမှုကြောင့် သူမစောက်ဖုတ်အုံတစ်ခုလုံးမှာလည်း အရည်တွေရွှဲနစ်အောင် ယိုစီးထွက်ကျလာသည့်အလျောက် ကြာရှည်တင်းမခံနိုင်ရှာတော့ဘဲ အသံရှည်ဆွဲပြီးညည်းညူကာဖြင့် …

"အား အ အ မ မရတော့ ဘူး အစ်ကိုကြီးရယ် မူမူ မတတ်နိုင်တော့ဘူး လိုးပါ သူ့လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးထည့်ပြီး ခပ်မြန်မြန်လိုးပေးစမ်းပါ ဒီအတိုင်းဆွမနေပါနဲ့တော့ "

အလောသုံးဆယ် ပြောလိုက်သံကြားရပြီး ဦးညီဂျော်လည်း …

"ကောင်းပြီ မူမူ နင့်ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲပေးလိုက်တော့ ငါလည်း လီးတောင်နေတာကြာပြီ ခုပဲလိုးကြမယ်"

သူကပြောရင်း ဒေါ်မြင့်မူပေါင်ကြားထဲကို တစ်ကိုယ်လုံးဝင်ရောက်လိုက်ကာ သူ့ပေါင်ကြားမှငေါငေါကြီးဖြစ်မေသည့် လိင်တန်ဆာချောင်းကြီးကို ဒေါ်မြင့်မူစောက်ပတ်ထဲသို့ ဇွတ် ဗြွတ် ဆိုပြီး ထိုးစိုက်ထည့်သွင်းပစ်လိုက်လေသည်။ ဒေါ်မြင့်မူလည်း ယခုမှပင် အလိုကျသွားဘိသည့်အလား ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းရှည်ကြီးတစ်ချက် ချလိုက်သံကြားရသည်။

"ဟင်း ထည့်လေ အစ်ကိုကြီး အကုန်မဝင်သေးဘူး လီးတစ်ဆုံးဝင်အောင်ထည့်ပေး ခါတိုင်းသူများကို တစ်ဆုံးထည့်လိုးနေကျပဲ ခုမှ လူကို ညှာမနေတော့နဲ့ လီးကြီးကဒီလောက်လိုးတာတောင် ပြည့်သိပ်ကြပ်နေတာပဲ ကိုကြီးရာ "

"နင့်စောက်ပတ်ကိုက စီးကြပ်ပြီး အပျိုစောက်ပတ်အတိုင်းဖြစ်နေတာ ငါ နင့်ကိုလိုးရတာ အကြိုက်ဆုံးပဲ"

"သွားပါ ဟင်း လူကိုမြှောက်ပြောနေတာများ ဒီကမသိဘူးမှတ်နေလား ကိုကြီး ချောချောကိုလိုးတုန်းကလည်း ဒီလိုပဲပြောတယ် မဟုတ်လားလို့ "

စိုးယုမော်ခေါင်းနားပမ်းကြီးသွားသည်။ ဦးညီဂျော် ဒေါ်မြင့်မူတစ်ယောက်တည်းကိုသာမက မချောကိုပါ တစ်ချိန်တည်းတစ်ပြိုင်တည်းမှာ လိုးနေခဲ့သည်ဆိုတဲ့စကားကြောင့် သူမအကြီးအကျယ်တုန်လှုပ်သွားမိခြင်းဖြစ်သည်။

"ဟား ဒါဆို မချောကိုအကြောင်းစုံသိအောင် နည်းနည်းပါးပါးအစ်အောက်မေးမြန်းတော့မှဖြစ်မယ် ဒေါ်ကြီးမြင့်မူက တစ်ခါတစ်ခါ ငါနဲ့သိပ်ပြီး ကီးမကိုက်တော့ စကားပြောရတာအဆင်ပြေချင်မှပြေမှာ မချောသာဆိုရင် ငါ့ကို သူ့ရင်ထဲရှိသမျှ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း အကုန်ဖွင့်ပြောမှာပဲ သိချင်တာတွေ သူ့ကိုပဲ မေးမြန်းရတော့မယ် "

စိုးယုမော်စိတ်ထဲကတွေးပြီး အခန်းထဲက စကားသံကိုဆက်လက်နားစွင့်နေလိုက်သည်။

"ငါတကယ်ပြောတာပါ မြင့်မူရဲ့ ချောချော နင့်ပြန်ပြောလို့လား "

"အိုး ပြောတာပေါ့ ကိုကြီးသူ့ကို တစ်နေ့ဘယ်နှစ်ချီချသလဲဆိုတာကအစ အကုန်ပြောပြပါတယ်"

"ပြီးရော ဒါဖြင့် ငါ နင်တို့နှစ်ယောက်ကို တစ်ခါတည်း အိပ်ခန်းထဲမှာအတူခေါ်လိုးလို့ရတာပေါ့ ဟင်းဟင်း သူက နင့်ဘောဒီရှိတ်လောက် မဖြိုးဘူး တစ်မျိုးတော့တစ်မျိုးလေးပဲ …နင်က တစ်တုံးတစ်ခဲကြီး အဖုတ်ကလည်း သူများလိုမဟုတ်ဘဲ အပေါ် ခုံးမောက်ပြီး တအားမို့ကြွနေတာ ချောချောက ပိန်ပိန်ပါးပါးစလင်းဘော်ဒီမဟုတ်ပေမယ့် ငါးရံ့ကိုယ်လုံး လုံးလုံးကစ်ကစ်တစ်တစ်ရစ်ရစ်ကလေး အလတ်စား Median ဆိုဒ် ပြောရမယ် …ညည်းက လုံးကြီးပေါက်လှ စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း တကယ့်အမှန်အကန်ရှယ် Extra ဆိုဒ် စောက်ခုံကြီးကကြွတက်နေသလို လိုးလို့ကိုဘာနဲ့မှမတူတာ ဆွေမေ့မျိုးမေ့ အားပါးတရလိုးရတယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးကိုခေါ်တယ်"

"ဟင်း သူအပိုသိပ်ပြော ကဲပါ ဆောင့် ပါ လိုးမှာဖြင့်လိုး နာနာလိုး စိတ်ရှိလိုး တကတည်း … လေရှည်လွန်းတယ်"

"လေရှည်တယ် လီးရှည်တယ် အဲဒါ … မကောင်းဘူးလား မူမူရ"

"ကောင်းပါ့တော် ကောင်းပါ့ … ဟွင်း ကောင်းလွန်းလို့ပဲ ဒီအိမ်ကြီးက မခွာနိုင်ဖြစ်နေရတာ ကဲ သိပြီမလား ကိုဒုတ်ကြီးရဲ့ …ဒုတ်ကြီးကြီးနဲ့ လိုးစရာရှိ မြန်မြန်ဆန်ဆန်သာလိုး ဟွန်း သူ့အချစ်တုံးကြီး ပြန်လာမှ နှစ်ယောက်စလုံးအခက် "

"မခက်ပါဘူးဟ …သူရှိလည်း လိုးမှာပဲ ငါ့လီးက မိန်းမမြင်လိုးချင်တာ ဘယ်သူမှတားမရဘူး မွန်မွန်ကျော်လည်း တားမရဘူး သူမမြင်ရင်သာမမြင်ချင်နေမယ် နင်တို့ကိုငါလိုးတာ သိချင်သိနေမှာပဲ သူလည်း တစ်ယောက်တည်း စောက်ဖုတ်ငြီးစော်နံအောင် နေ့တိုင်းအဆော်ခံနေရလို့ ဒီကိစ္စ အသာလွှတ်ပေးထားသလားမှမသိတာ ငါ့မိန်းမအကြောင်း နင်မသိပါဘူး"

"အဲဒါတော့မပြောတတ်ဘူး ကိုကြီးမယား ကိုကြီးအသိဆုံးဖြစ်မှာပေါ့ မူမူတော့ တစ်စုံတစ်ခုဖြစ်ရင် ကိုယ့်ကိုကိုယ်သတ်သေလိုက်မယ် ကိုကြီးနဲ့တော့ ဘယ်နည်းနဲ့မှ အကွဲမခံနိုင်ပါဘူး"

"အဲဒါတွေကြောင့် ချစ်နေရတာ မယ်မင်းကြီးမရယ် အဟင်း ဟင်းဟင်း"

ဦးညီဂျော်လည်း ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးပြောရင်း တစ်ကြောင်းချင်းတစ်ဒယ်ချင်း တစ်ချက်ချင်း ဒေါ်မြင့်မူစောက်ပတ်ကို သူ့စိတ်ကြိုက် အပီအပြင်တွယ်နေလေတော့သည်။ ဗျင်းလိုက်သမှ ကုတင်တစ်ခုလုံးပါ သိမ့်သိမ့်ခါပြီး အခန်းကြမ်းပြင်ပါ တဝုန်းဝုန်းတအုန်းအုန်း တုန်ဟီးသွားရသည်အထိပင်။ လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး ဒေါ်မြင့်မူရဲ့အဖုတ်ကြီးထဲကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် အဆုံးထိဖိဆောင့်တိုးဝင်သွားလိုက် အပြင်ပြန်ကန်ထွက်လာလိုက် နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် ဗြိ စွိကနဲ အထဲကို ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီး ပြန်လည်နစ်စိုက်ဝင်ရောက်သွားလိုက်နှင့် အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့် မနားစတမ်း ဒေါကြီးမာန်ကြီးလိုးခွဲပစ်လိုက်လေသည်။

ဒေါ်မြင့်မူလည်း ကုလားမတွေလို အဘားး အဘားးနှင့် မအော်ရုံတမည်ပါပေ။ သူလက်ကုန်ဖွင့်လိုးသမျှ ပက်ပက်စက်စက်တော့ အလိုးခံနေရသည်ပဲဖြစ်သည်။

စိုးယုမော်လည်း ရောဂါအကြီးအကျယ်တက်နေရသည်ပင်။ ဟိုကလိုးလေလေ သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်က ပေါင်ကြားထဲကို တိုးဝင်ကာ ပွတ်လိုက်သပ်လိုက် ဆွလိုက်လုပ်လုပ်ပြီး မိမိ၏အပျိုစစ်စောက်ဖုတ်ကလေးကို မညှာမတာနှူးဆွပေးနေမိသည်။ စောက်ရည်တွေ ဒလဟော စီးကျလာသည်အထိ။ အရည်ရွှမ်းလှသည့်သူမစောက်ဖုတ်ကလေးဆီမှ ထွက်ကျလာသော ကာမရှေ့ပြေးအရည်တွေက သူမအဖုတ်ဝကလေးမှာ ပြည့်လျှံရုံမျှမကဘဲ အပြင်ဖက်လက်ခုံကြားထဲကိုပါ ယိုဖိတ်ထွက်ကျလာသည်အထိဖြစ်ရလေသည်။ အန်ကယ်ဦးညီဂျော်လီးကြီးက ဒေါ်မြင့်မူစောက်ဖုတ်ထဲကို တရှိန်ထိုးကြီး ထိုးဆောင့်နစ်ဝင်သွားချိန်မှာ သူမလက်ညှိုးလက်ခလယ်လေး နှစ်ချောင်းကလည်း ရွစိထကာပွင့်အာမယောင်ဖြစ်နေသည့် အပျိုစင်စောက်ဖုတ်အတွင်းပိုင်းဆီကို စွပ်ကနဲတိုးဝင်သွားရသလို လီးပြန်အထွက်နှင့်ချိန်သားကိုက်ပင် သူမလက်ကလေးနှစ်ချောင်းက စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲကနေပြန်ကျွတ်ထွက်လာရပြီး ထိုအတိုင်းပင် အန်ကယ်ကြီး ဆတ်ကနဲလိုးချလိုက် သူမလက်ချောင်းကလေးများက အတွင်းအဝထဲကို စွိကနဲဆောင့်ထိုးထည့်လိုက် လီးပြန်အနှုတ်မှာ လက်ကပြန်ထွက်လာလိုက် လိုးချက်ပြင်းလျှင်ပြင်းသလို နှေးလျှင်နှေးသလို ချိန်သားကိုက် နှေးလိုက်မြန်လိုက် ကြမ်းလိုက်လျှော့လိုက်နှင့် အဖိအဖော့လှုပ်ရှားကစားပေးနေမိရင်း မခံမရပ်နိုင်အောင် ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းပိုင်းဆီကနေ အလွန်အမင်း ယားယံလှသောဝေဒနာတစ်ရပ်ကို ခံစားလာရပြီး ရှေ့ဆက်ဘာလုပ်၍ဘာကိုင်ရမှန်းမသိအောင်ပင် တစ်ယောက်တည်း အရူးမီးဝိုင်းသကဲ့သို့ ထိုင်ရအခက်ထရအခက်ဖြစ်ကာ နေမိလေတော့သည်။

စိုးယုမော်စိတ်ပေါက်ပေါက်နှှင့် ပေါင်လယ်လောက်ရောက်နေသော အတွင်းခံပင်တီပါးကလေးကို လျှောချွတ်ချလိုက်ပြီး သူမအိမ်နေဝတ်ဆင်ထားသည့် မီနီစကပ်ကလေးကိုပါ ခါးပေါ်ရောက်သည်အထိပင့်လှန်တင်ပစ်လိုက်သည်။ အောက်ပိုင်း ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်သွားပြီး အနီးအနားတဝိုက်မှာလည်း ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှမရှိတာမို့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပင် သူမပေါင်ကြားရှိစောက်ဖုတ်ဖောင်းအိအိကလေးကို ထင်တိုင်းကြဲကာ ပွတ်သပ်ရိုက်ပုတ်နှူးဆွပေးနေမိလေသည်။

စိတ်ထဲမှလည်း …

"အန်ကယ်ကြီးများ ခုနေ ငါ့ကိုလာလိုးရင်ဘယ်လောက်ကောာင်းလိုက်မလဲ ဟောဒီလို ဟောဒီလို အောက်ကနေ ခါးကလေးကို မြှောက်ပင့်ပြီး အားရပါးရကြီးကော့ကော့ခံပေးလိုက်မယ် သူ့ဟိုဟာကြီး ငါ့အဖုတ်ထဲဝင်မှဝင်ဆန့်ရဲ့လားမသိ အို လီးနဲ့မတော်တဲ့ စောက်ဖုတ်ဆိုတာ မရှိဘူးလို့ ဒေါ်ကြီးမြင့်မူ တစ်ခါပြောဖူးတာပဲ သူ့ကိုယ်တွေ့မို့ သိနေတာပဲဖြစ်ရမယ် ဟင်းဟင်း ဒေါ်မြင့်မူကြီး ဒီအသက်အရွယ်အထိ လီးဘယ်နှစ်ချောင်းတောင်များ အလိုးခံပြီးပြီလဲမသိဘူး ခံနေလိုက်တာမှ အားရပါးရပက်ပက်စက်စက် ကော့ခံနေတော့တာပဲ ဟိုကတစ်ချက်ဆောင့်လိုက်ရင် သူ့ဖင်ကြီးမြောက်မြောက်တက်သွားပြီး လီးမဝင်ဝင်အောင် ဖွင့်ခံပေးတာပဲ ဖြစ်ရမယ် လိုးတဲ့လူလည်း အလိုးတကယ်သန်ပြီး ခံတဲ့စောက်ပတ်ကလည်း အခံပက်စက်လွန်းလိုက်တာ သိပ်ကြည့်ကောင်းတာပဲ မချောဆိုရင်လည်း ဘယ်လိုနေမယ်မသိဘူးနော် "

တစ်ယောက်တည်း အရူးမလေးတစ်ယောက်လို ကယောင်ကတမ်း ရောက်ရာပေါက်ရာတွေးတောစိတ်ကူးယဉ်ရင်း မျက်လုံးအကြည့်ကလည်း အချက်နှစ်ဆယ်သုံးဆယ် တရစပ်အပေါ်ကနေ ဖိဖိဆောင့်ချလိုက် ခဏနား ပြီးတော့ ဇယ်ဆက်သလိုအကြမ်းပတမ်း ဇွတ်လိုးလိုက်နှင့် ဧရာမလချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးကို ပရိယာယ်ကြွယ်ကြွယ်ကျွမ်းကျင်နိုင်နင်းစွာဖြင့် လိုသလိုမွှေနှောက်ခြောက်ခြားလိုးနိုင်စွမ်းလှသည့်ဦးညီဂျော်၏လီးကြီးကို မမှိတ်မသုန်မျက်တောင်မခတ်စတမ်းကြည့်ရှုအရသာခံရင်း လူက ရုတ်တရက် လျှပ်စစ်ဓာတ်အလိုက်ရဘိသည့်အလား တုန်ကနဲတုန်ကနဲ ကတုန်ကယင်တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်လို့သွားကာ အမျိုးအမည်ဖော်မပြနိုင်လောက်အောင် ခန္ဓာကိုယ်သွေးကြောတွေထဲအထိ အီအီဆိမ့်ဆိမ့်ကဆုန်စိုင်းဝင်ရောက်ပျံ့နှံ့လာသည့် ကာမသုခဆိုသည့် အီလည်လည်အရသာထူးကြီးကို မကြုံစဖူးထူးကဲလှစွာဖြင့် အံ့အားတသင့်မင်သက်ခံစားနေမိလေတော့သည်။

"အ အား အီး အင့်ဟင့် မြန် မြန်မြန် … လုပ် ဆောင့် အင့် … လိုးလိုး ပါ ကိုကြီး လီးထည့်ပေး ထည့်ပေးစမ်းပါ … မြန်မြန် မြန်မြန်လေး ဆောင့် သွက်သွက်ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းလိုး … လိုး ပါ လိုး …လိုးလေ … အင့် အ အား အားးး … ဟားးး … ကောင်း ကောင်းးလိုက်တာ ဟင့်ဟင့် ကောင်းလွန်းးလိုက်တာ … အစ်ကိုကြီးရယ် …ဟင့်ဟင့် … ချစ် ချစ်တယ် မူမူ သိပ် သိပ်ချစ်တယ်… ကိုကြီး အီးဟီးးး "

ဒေါ်မြင့်မူလည်း ကြာကြာမခံနိုင်တော့ပြီ။ ဒီလောက်တောင် ဇယ်ဆက်သလို အဆက်မပြတ် တအုန်းအုန်းတဝုန်းဝုန်း လိုးပေးနေမှတော့ အဘယ်မည်သော မိန်းမသားက ခံနိုင်ဦးမှာတဲ့လဲလေ။ အကြောဆွဲသလို လေငမ်းဖမ်းသလို ကတုန်ကရီ ထွန့်လူးကော့ထိုးလာရင်းက ဒေါ်မြင့်မူတစ်ယောက် ကာမပန်းတိုင်ဆိုသောအရပ်ကို ဦးဦးဖျားဖျား ရောက်ရှိခြေချသွားခဲ့ရပြီ။

အံ့အားသင့်ဖွယ်ရာကောင်းလောက်အောင် သူမလှုပ်ရှားမှုတွေ တဒင်္ဂငြိမ်သက်ရပ်တန့်သွားပြီးသည့်နောက်မှာ ဦးညီဂျော်ရဲ့ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ ကြုံးဝါးမာန်သွင်းသံများနှင့်အတူ တဖောင်းဖောင်းတဖွပ်ဖွပ်နှင့် တစ်ကိုယ်လုံးဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေမတတ် သရဲမရဲစီးသကဲ့သို့ကြမ်းတမ်းရက်စက်စွာ မညှာစတမ်း ဝုန်းဒိုင်းကြဲလိုးဆောင့်မှုကို စိုးယုမော်လေးတစ်ယောက် ရင်သပ်ရှုမောလှစွာဖြင့် မျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့မြင်လိုက်ရပြီး ဦးညီဂျော် သူ့လီးကြီးကို ဒေါ်မြင့်မူစောက်ပတ်ထဲကနေ ရုတ်တရက် ဗွပ်ကနဲဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်တာကိုရော အရည်ဗရပွချွဲကျိကျိဖြစ်နေသည့် ထိုလချောင်းကြီး ဒေါ်မြင့်မူပါးစပ်နားကိုရောက်ရှိသွားကာ ဒေါ်မြင့်မူကိုယ်တိုင်သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့်ကျကျနနကြီးဆုပ်ကိုင်ဂွင်းရိုက်ရင်း လီးချောင်းထိပ်လုံး ကွမ်းသီးခေါင်းကြီးအား ပါးစပ်နှင့် တပြွတ်ပြွတ် မက်မက်စက်စက်စုပ်၍စုပ်၍ ပေးလိုက်ရာက လရည်တွေ တဖြောဖြော သွန်ထွက်ကျလာသည်များကို အပိုတစ်စက်မှမကျန်အောင် သူမပါးစပ်နှင့်ခံယူပြီး လည်ချောင်းထဲကနေဝမ်းဗိုက်ထဲအရောက် မရွံမရှာစုပ်မျိုချလိုက်တာတွေကိုပါ စိုးယုမော် မချင့်မရဲဖြစ်စွာ ကောင်းကောင်းကြီး တွေ့မြင်ရှုစားခွင့် ရလိုက်ပါတော့သည်။

သူမဒူးဆစ်တွေ အလိုအလျောက်ပျော့ခွေကျကာ ဘယ်လိုမှမဟန်နိုင်တော့ဘဲ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒီအတိုင်းဖြဲကားပြီး ထိုင်ချလိုက်ရသည်။

အခန်းတွင်းရှိ ကုတင်ပေါ်မှာလျောင်းစက်ကာ အမောဖြေနေကြသည့်လူသားနှစ်ယောက်ကတော့ ဘာအပူအပင်မှရှိပုံမရချေ။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် ပူးကပ်လူးလှိမ့်ပွေ့ဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ဆုံဂဟေဆက်၍ အနမ်းရှည်ရှည်တွေ ပေးနေကြရင်း သူတို့၏လက်များကလည်း တစ်ယောက်ကိုယ်အင်္ဂါကိုတစ်ယောက် ဟိုကိုင်ဒီနယ်ခြေဆော့လက်ဆော့ပြုလျှက် အချစ်ရေယဉ်ကြောထဲ မျောပါလို့မဆုံးနိုင်အောင်ရှိနေကြလေသည်။ ဦးညီဂျော်လီးကြီးပျော့ခွေနေသည်ကို ဒေါ်မြင့်မူက ပြန်နိုးထလာအောင် ပွတ်သီးပွတ်သပ်ပြုပေးနေသလို ဦးညီဂျော်လက်များကလည်း သူမရင်သားအိအိအစုံကို ဖျစ်လှိမ့်ချေနယ်ကာ ဆော့ကစားရင်း အောက်ကနေပေါင်ကြားထဲလက်တစ်ဖက်သွင်းပြီး သူမစောက်ဖုတ်တဝိုက်ကိုပါ နှိုက်ပွတ်ကိုင်စမ်းကာ မသိမသာ ဆွနှူးပေးနေပေသည်။ ဒေါ်မြင့်မူလည်း ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကိုပြဲပြဲဟဟပြုလျက် ဦးညီဂျော်ရဲ့နှူးဆွမှုကိုကျေကျေနပ်နပ်ပင် ခံယူကာ ဖီးလ်တက်နေပုံရလေသည်။

စိုးယုမော် မျက်စိရှက်သလိုဖြစ်လာပြီး ထပ်မကြည့်ရဲတော့တာနှင့် အခန်းဝကနေ အကျၤ ီအဝတ်အစားပြင်ဝတ်ကာ သူမခြေသံကို မကြားအောင် သတိကြီးစွာထားပြီး တိတ်တိတ်ကလေး ထထွက်လာခဲ့ပါသည်။ စိတ်ထဲမှာတော့ ဒီနေ့ အမှတ်မထင် မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကို ဖျောက်ဖျက်လို့ပင်မရအောင် အစွဲကြီးစွဲနေမိပေပြီ။

စားလည်းဒီစိတ် အိပ်တော့လည်း ဒီစိတ်ပင်ဖြစ်သည်။

မတတ်သာ၍ မချောချောထံ ဆရာတင်ပြီး သူမချဉ်းကပ်ရတော့သည်။

ချောချောဆိုတာက သူ့ယောက်ျား ခင်ထွေးက လူဖလံကလေးမို့ ကာမစိတ်က အချိန်ပြည့် အလိုမပြည့်ဘဲ အမြဲတမ်း ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေသူ ဖြစ်သည်။ စားရတဲ့ကလေး ငတ်သည်တဲ့။ အိမ်ထောင်ပျက် အိမ်ထောင်ကွဲတစ်ယောက်ဖြစ်သည့် ထမင်းချက်ဒေါ်မြင့်မူပင်လျှင် ချောချောထက်စာလျှင် အနေအထိုင်သိမ်မွေ့ကာ ဣနြေ္ဒရသေးသည်ဆိုရမည်။ ချောချောကတော့ ဒီလိုမဟုတ်။ အိမ်ငေ်သည်ဖြစ်ပြီး နေ့တဓူဝယောက်ျားလီးနှင့်ဆုံတွေ့နေရသူဖြစ်လျက် ရာဂတပ်မက်မှုပိုမိုကြီးမားသူဖြစ်သည်။

အနောက်တန်းလျားက သူ့အခန်းထဲမှာဆိုလျှင် ပစ္စလက္ခတ်နေချင်တိုင်းနေသည်။ ဝတ်တာစားတာနေတာထိုင်တာ လျှပ်ပေါ်လော်လီပြီး အိမ်နေရင်း အောက်ခံမပါဘဲ ဖြစ်ကတတတ်ဆန်းနေထိုင်တတ်သလို ထမီရင်လျားတစ်ထည် ဖိုသီဖတ်သီဝတ်ပြီးတော့လည်း တစ်နေ့ ပြီးချင် ပြီးတတ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ညအိပ်ဝတ်သည့် ဂါဝန်ရှည်တစ်ထည်ကိုစွပ်ကာ သူမကို အခန်းထဲမှာ ဒူးထောင်ပေါင်ကား လှဲလျောင်းအိပ်ပျော်နေတာမျိုးလည်း ရှိတတ်သူဖြစ်သည်။ အိုးမလုံအုံပွင့်ဟု ဆိုရလေမလား။ အသွားအလာ အနေအထိုင်လည်းမတတ်။ တော်၏မတော်၏ ဘယ်အခါမှမစဉ်းစား။ သူလုပ်ချင်တာသူလုပ်တတ်သည်။ အထိုင်အထအခါများမှာ ထမီအောက်စ မကြာခဏ လွတ်ကာ မြင်ရသည်။ တစ်ခါတစ်ခါ လူကိုများ တမင်တကာ ဖြဲပြနေသလားလို့ပင် အောက်မေ့ရသည်။

တစ်အိမ်တည်းနေသူချင်းအတူတူ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်တို့ ဒေါ်မြင့်မူတို့ရဲ့အတွင်းအင်္ဂါတွေ အကုန် မမြင်ဖူးလျှင်သာရှိမည်။ ချောချောရဲ့အတွင်းပစ္စည်းတွေကိုတော့ အားလုံးနီးပါးလောက် စိုးယုမော်အကုန်မြင်ဖူးသည်။ တစ်ခါကဆိုလျှင် စကားပြောရင်း ဂါဝန်အောက်နားစ လွှတ်ထားပြီး ဒူးတစ်ဖက်ထောင်လိုက်ကြွလိုက်နှင့်အမြင်မတော်ပေမယ့် စိုးယုမော်လည်း အမြင်ကပ်ကပ်နှင့် ဘာမျှမပြောဘဲ ဒီအတိုင်းကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် ထိုင်ကြည့်နေရာ နေ့တစ်ဝက်နီးနီးလောက် သူ့အဖုတ်ကြီးကို လုံးစေ့ပတ်စေ့ ကွင်းကွင်းကွက်ကွက်ပင် မြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။ မရွှေချောအဖုတ်ကြီးက ဖောင်းကြွနေပြီး အမွေးသန်သူဖြစ်ကာ ကောက်ကွေးရှုပ်ထွေး နေသည့် အမွေးနက်နက်များ ဝန်းရံပေါက်ရောက်နေသော စောက်ပတ်ကြီးကိုပိုင်ဆိုင်သူဖြစ်သည်။

စကားအပြောအဆိုလည်း ရုပ်ရည်နှင့်မလိုက် အပြောပက်စက်သည်။ ညစ်တီးညစ်ပတ် တိုင်းထွာပြီးတော့လည်း ပြောတတ်သူဖြစ်သည်။ ယောက်ျားနိုင်သူ ဖြစ်၍လည်း လင်လုပ်သူမှာ အမြဲလိုလို သူ့အဆူအဆောင့်အကြိမ်းအမောင်းကို နေ့စဉ်လိုလို ခံရတတ်သည်။ ရုပ်ရည်နှင့်ကိုယ်လုံး ကတော့ ပြောစရာမရှိပါ။ အညာသူပီပီ အသားနည်းနည်းညိုသည်။ ငါးရံ့ကိုယ်လုံးကျစ်ကျစ်လျစ်လျစ်နှင့် အသားလတ်လတ် နှာတံခပ်ပေါ်ပေါ် ခါးသေးရင်ချီ၍ ပေါင်လုံးပေါင်တန်ဖြောင်းစင်းသွယ်တန်းကာ ရွှေဘိုမင်းအကြိုက်ပေါင်တန်ရှည်အမျိုးအစား အချိုးအဆစ်ကျနသော ခန္ဓာကိုယ်အလှကိုပိုင်ဆိုင်သူ အမျိုးသမီးချောတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ဖိုသတ္တဝါတွေအပေါ်ဆွဲဆောင်မှု အပြည့်ရှိသည်။ ကံအကျိုးပေးနုံချာလွန်း၍သာ အသက်ကလေး ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် ပျံကျအလုပ်ကြမ်းသမားတစ်ယောက်နှင့်အကြောင်းပါခဲ့ပြီး အောက်ခြေသိမ်းအလုပ်မျိုးစုံလုပ်ကိုင်အသက်မွေးခဲ့ရကာ သူေဋ္ဌးဦးညီဂျော်လိုလူနှင့်တွေ့မှ ခြံစောင့်မာလီမယားအဖြစ်နှင့် သူေဋ္ဌးကိုယ်တိုင်၏ ကိုယ်ဖိရင်ဖိ အရေးတယူဂရုစိုက်စောင့်ရှောက်မှုကို ခံခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။

ယခုလို သူမအကြောင်း တစ်စွန်းတစ်စကြားသိပြီးနောက်မှာ စိုးယုမော် သူမကို စိတ်ထဲကနေ ဘယ်လိုမှအထင်မကြီးတော့ပါ။ အရင်က အစ်မရင်းတစ်ယောက်လို တလေးတစားဆက်ဆံခဲ့ပေမယ့် ခု ဘာရယ်ကြောင့်မှန်းမသိ အပျော်အပြက်လုပ်ချင်လာသည်။ ရွယ်တူချင်း သူငယ်ချင်းပေါင်းပေါင်းသလို ထွေးရောယှက်တင် အရောတဝင်ဆက်ဆံချင်လာသည်။ သူ့ကိုရှိန်လည်းရှိန်မနေတော့။ မချောချည်းဘဲတော့မဟုတ်။ ဒေါ်မြင့်မူကိုလည်း ဒီအတိုင်း စိတ်ထဲကဖြစ်မိသည်။ ခါတိုင်းလောက် အဟန့်အတားဖြစ်သော အရှိန်အဝါတံတိုင်းကြီး ခြားမနေတော့ဟု သူမစိတ်မှာ အလိုလိုသိမြင်လာသည်။

"ကာမရာဂအလိုဆန္ဒနောက် လိုက်ပါမိခြင်းသည် မိမိတို့တစ်ဦးချင်းစီ၏ တစ်ဦးကိုတစ်ဦးလေးစားမှုကို အထိုက်အလျောက် လျော့ပါးပျောက်ကွယ်ခဲ့စေသည် ဟုလည်း စိုးယုမော်အတွေးပေါက်လိုက်မိသည်။"

တစ်နည်းအားဖြင့်တော့ ထိုသို့ လေးစားမှုလျော့နည်းလာခြင်းသည် အခြားတစ်ဖက်ကနေပြီး ပုံသဏ္ဍာန်တစ်မျိုးနှင့် စိတ်နှလုံးသားချင်း ပတ်သက်ဆက်နွယ်မှုကို မီးစာမြှင့်တင်ဖန်တီးပေးရာလည်း ရောက်နေပြန်သည်။ ဒါသည်ပင် အံ့သြဖွယ်ရာ ဘဝနေနည်း ပုံစံတစ်မျိုးပင် ဖြစ်နေလေသလားလို့ တွေးထင်လောက်စရာကြီးဖြစ်နေပေတော့သည်။

ဒီရက်ပိုင်း စိုးယုမော် ချောချောရှိရာ တန်းလျားဖက်ဆီကို အရောက်အပေါက်စိပ်လာသည်။ ဒေါ်မြင့်မူတို့ကိစ္စသိပြီးနောက်ပိုင်း သူတို့နှစ်ယောက်လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နိုင်ဖို့ဆိုပြီး တမင်တကာ ရှောင်ပေးခြင်းလည်းဖြစ်သည်။ နံနက်ပိုင်း ချက်ပြုတ်ဖို့ ဝယ်ခြမ်းစရာရှိတာတွေ ဈေးမှာ ဒေါ်မြင့်မူနှင့်အတူဝယ်ခြမ်းပြီးလျှင် သူမတာဝန်ပြီးပြီ။ ချောချောအခန်းသွားပြီး နှစ်ယောက်သား လေပန်းကြမည်။ ချက်ပြုတ်တာက ဒေါ်မြင့်မူအလုပ်ဖြစ်သည်။ တောက်တိုမယ်ရခိုင်းဖို့ရှိမှ စိုးယုမော်ကိုကြိုတင် အကူအညီ တောင်းထားတတ်သည်။ ဒါကလည်း ဧည့်သည်စောင်သည်လာမှဖြစ်သည်။

ချောချောက ဘာအလုပ်မှမယ်မယ်ရရရှိတာမဟုတ်။ လင်ကိုဝိုင်းကူလုပ်ရမယ့်တာဝန်ပဲရှိသည်။ အများအားဖြင့်တော့ သူ့လင်ခင်ထွေးတစ်ယောက်တည်း လုပ်ရတာသာများသည်။ ဦးညီဂျော် သူမကိုခိုင်းစရာ အကြောင်းကိစ္စတစ်ခုခုပေါ်လျှင် (အမှန်တော့လည်း သူဟိုဟာလုပ်ဖို့ အလိုရှိလျှင်) သူမကိုခေါ်မည်။ နင်းခိုင်းနှိပ်ခိုင်း ဗာဟီရလုပ်ခိုင်းမည်ဆိုပြီး တစ်ပတ် သုံးလေးကြိမ်တော့ အခေါ်တော်ရှိတတ်ပါသည်။

ဒီနေ့ရောက်တော့ ချောချောအိပ်ယာထဲမှာ ကွေးနေတုန်းဖြစ်သည်။

"မချော နေဖင်ထိုးနေပြီ ခုချိန်ထိ မထသေးဘူးလား"

"ဟာ မထချင်သေးဘူး နှပ်လို့ကောင်းတုန်း နေဖင်ထိုးမကလို့ ဖင်ထဲပစ်ဝင်လာလည်းရတယ် ကိစ္စမရှိဘူး "

"ဟွန်း ပြောတော့မယ် ညစ်ညစ်စုတ်စုတ်"

စိုးယုမော် သူမအနားမှာ ပစ်လှဲချလိုက်သည်။ ဘေးတစ်စောင်းလှဲအိပ်နေသဖြင့် အပေါ်ကိုမြင့်မောက်တက်လျှက်ရှိသော ချောချော၏ တင်ပါးဆုံဝိုင်းကြီးတစ်ဖက်ကို လက်ကလေးနှင့်အသာဖိဖျစ်လိုက်သည်။ ချောချောတွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး …

"ကောင်မလေး နာချင်ပြီလား"

"ဘာဖြစ်လဲ သူ့ဖင်ကိုင်တာလေးများ"

"ငါ အိပ်ရေးမဝသေးဘူး ညက ညတစ်ဝက်လောက် အိမ်ကြီးသွားပြီး နင်းပေးနှိပ်ပေးရနဲ့ လူလည်းတစ်ကိုယ်လုံးကိုက်ခဲနေတာပဲ ထပ်အိပ်လိုက်ဦးမယ်"

"အိပ်လေ ဒါနဲ့ ဘယ်သူ့နှိပ်ပေးတာလဲ "

"ညည်းသူဌေးပေါ့ ညည်းဟာကြီးလေ မမွန်ကျော်မှမရှိတာ"

ဟုတ်သားပဲ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော် ညကပြန်မရောက်ဖြစ်တာ အခုမှပြန်သတိရမိသည်။ သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ယောက်အိမ်မှာ သောင်တင်နေတာဖြစ်မည်။ ပစ္စည်းဥစ္စာပြည့်စုံသူဆိုတော့လည်း ဒီလိုပဲ။ အချိန်ရှိသရွေ့ သွားလာလည်ပတ်နေရတာပဲ သူတို့ဘဝလို့ပြောရမည်။ အခြားပူပင်စရာဆိုလို့လည်း ဘာမှမရှိချေ။ စိုးယုမော်သတိထားမိသလောက်တော့ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်အနေနှင့် ဦးညီဂျော် အလုပ်ခွင်ထဲကပြန်ရောက်ရောက်ချင်း လေးငါးရက် အလွန်ဆုံးတစ်ပတ်လောက်ပဲ အိမ်မှာနေလေ့ရှိသည်။ လင်အနားကပ်ကာ သူမဝတ္တရားရှိသမျှပြုစုပေးပြီးသည်နှင့် အလည်အပတ်ခြေများနေတာပဲ တွေ့ရတတ်ပါသည်။ ဦးညီဂျော်လည်း ချစ်ဇနီးကို အလိုလိုက်သူပီပီ ဘာတစ်ခွန်းမျှ ပြောဆိုခြင်းမရှိပါ။ တစ်ဖက်ကကြည့်မည်ဆိုလျှင်လည်း သူ့အနေနှင့် မယားဖြစ်သူကိုကျော်လွန်ပြီး အိမ်ကအစေအပါးမိန်းမတွေနှင့် ကမ်းကုန်အောင် ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ခွင့်ရနေသည်မို့ စိတ်ထဲကအူမြူးကျေနပ်မိမှာအမှန်ပင်။ ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်များ သူ့ယောက်ျားအကြောင်းသိလို့ တမင်ရှောင်ပေးလေသလားလို့တောင် စိုးယုမော် မယုံမရဲ တွေးကြည့်လိုက်မိသေးသည်။

မချောပြောပုံအရဆို ဦးညီဂျော်တစ်ယောက် နေ့ခင်းဖက် ဒေါ်မြင့်မူနှင့်အပျော်ကျူးပြီး ညဖက်ကျတော့ မချောနှင့်များ အလှည့်ကျလုပ်ကာ စခန်းသွားနေသလားမသိချေ။ ဒီအတိုင်း ဖြစ်ဖို့ကများသည်ဟု သူမထင်မိသည်။ ကိုခင်ထွေးကလူအေးလည်းဖြစ် တစ်နေ့လုံး အလုပ်နှင့်လက် မပြတ်အောင်လုပ်ပြီး မောမောနှင့်အိပ်ပြီဖြစ်ရာ ချောချောအတွက် အခွင့်အလမ်းသာပြီး အစစအရာရာ အဆင်ပြေချောမွေ့လျက် ရှိနေပုံရသည်။

"နှိပ်တာများ ဒီလောက်ပင်ပန်းရလားအစ်မရဲ့ မသကာ လက်ညောင်းရုံပေါ့ "

"မရှည်နဲ့ ညည်းမသိတာအများကြီး "

"အမယ် သိပါ့တော်"

စိုးယုမော် ချောချောဖက်လှည့်ပြီး သူမခြေတစ်ဖက်ကို ချောချောတင်ပါးအိအိကြီးပေါ် ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ခွတင်လိုက်သည်။ သူမကိုယ်လုံးအိအိကိုလည်း အနောက်ကနေသိုင်းဖက်လိုက်ရာ ချောချောသူမဖက် ခေါင်းကလေးနောက်ပြန်လှည့်လာရပြီး …

"ပြောစမ်း ကောင်စုတ်မလေး ညည်း ဘာသိတာလဲ ပြော ဆို"

စိုးယုမော် သူမနားနားကပ်ပြီး အသံတိုးတိုးနှင့် …

"ဟီဟိ မချော မလုံတော့ဘူး မဟုတ်လား"

"ပြောစမ်း ပါ ဆိုမှ"

"မချောတို့ ဖြစ် ဖြစ်နေတာလေ ဇာတ်လမ်း ဇာတ်လမ်း … "

"ဟင် ကောင်မလေး ညည်း သိပ်တတ်နေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား ညည်းလေး ဘယ်သူပြောလဲ"

"ဘယ်သူမှမပြောဘူး ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်သိ ဗြိ ဟီးဟီး ဟီး"

"မရ ဘူး ညည်းလေးတော့ လွှတ်ထားလို့မရတော့ဘူး ဟွင်း ကဲ ကဲဟယ် ပြောစမ်း ဒီကိစ္စ ပေါ့သေးသေးမဟုတ်ဘူးနော် သိကုန်ရင်မိုးမီးလောင်မှာ ညည်း အပြောင်အပြက်မလုပ်နဲ့"

ပြောပြောဆိုဆို မချောချောကိုယ်တစ်ပတ်လှည့်လာပြီး စိုးယုမော်ကိုယ်လုံးတစ်တစ်ရစ်ရစ်ကလေးကို လက်တစ်ဖက်နှင့် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖျစ်ညှစ်ပွေ့ဖက်ကာ သူမရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပစ်လိုက်ရာက မျက်နှာချင်းထိလုမတတ်တိုးကပ်ကာဖြင့် သူမကိုယ်ကလေးလှုပ်ခါ၍မေးလိုက်ရာ စိုးယုမော်လည်းမျက်လုံးကလေး ကလယ်ကလယ်လုပ်ပြီး …

"ဘာလဲ ဟုတ်နေတာပဲ ဟာကို ခိခိ "

"ညည်းမျက်စိနဲ့ တွေ့လား"

"တွေ့တယ် ဒေါ်မြင့်မူကြီးနဲ့တွေ့တာ မချောတော့မတွေ့ဘူး"

"ဘာရယ် ပြော ပြောစမ်း ဟင်း ညည်းမြင်သမျှပြောပြ မပြောရင် ဟောဒီညည်းနှုတ်ခမ်းလေး ပြတ်ထွက်အောင် ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်မှာ ဘာမှတ်လဲ"

"ဒါဖြင့် သတ်လိုက် ပြောတော့ဝူး ဒီကလည်း အစုပ်ခံချင်တာ စုပ် မချော အပြတ်စုပ်ပြိုက် ခိခိ"

"ဟင်း ဒီလောက်ဖြစ်လှ လာလေရော့ ကဲ "

"အွန်း အွန်း ဟွန်း ဟွန်း "

ချောချောလည်း အမြင်ကပ်ကပ်နှင့်စိုးယုမော်နှုတ်ခမ်းဖူးလုံးလုံးကလေးနှစ်လွှာကို သူမနှုတ်ခမ်းသားများဖြင့် အပေါ်ကနေဖိကပ်ပြီး အသက်ရှူမွန်းကြပ်လာသည်အထိ မလွှတ်စတမ်းခဲကာ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ဆွဲနမ်းရှိုက်ပစ်လိုက်ပါသည်။ သူမအနမ်းက တော်တော်ကလေး ရှည်ကြာလှပြီး တစ်မျိုးတစ်ဖုံ အရသာထူးနေပေသည်။ အောက်နှုတ်ခမ်းကိုပြတ်ထွက်မတတ်စုပ်လိုက် အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးကို သူမအောက်နှုတ်ခမ်းနှင့်ကော်ပြီး စုပ်စုပ်ဆွဲလိုက်လုပ်ရင်း ပါးစပ်ချင်းတေ့ပြီး လျှာတစ်ချောင်းလုံး စိုးယုမော်အာခေါင်ထဲ လိပ်ခေါက်၍ ထည့်သွင်းကာ ထက်အောက်ဝဲယာ မွှေနှောက်ခလောက်ကစားပေးနေသည်။ နှုတ်ခမ်းစုပ်ရင်းနှင့်လည်း ဘာစိတ်ဘာလက် ပေါက်လာသည်မသိ။ စိုးယုမော်၏ရင်သားလုံးလုံးအိအိကလေးနှစ်မြွှာဆီ သူမလက်နှစ်ဖက်က အမှတ်မထင် ရောက်ရှိလာကာ အပြတ်အသတ်ပင် ဖျစ်လှိမ့်ချေနယ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

စိုးယုမော်၏ဘလောက်စ်အကျၤ ီအောက်ကို လက်လျှိုနှိုက်ကာ နို့အုံလုံးလုံးခဲခဲကလေးနှစ်လုံးကို စိစိညက်ညက်ကြေအောင် နေရာအနှံ့ တရစပ်ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ချေနယ်ပေးခြင်းဖြစ်ရာ စိုးယုမော်လည်း ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းဖြစ်ပြီး အတွေ့အရသာကို တမူထူးခြားစွာစတင်ခံစားလိုက်ရပါသည်။ ချောချောလက်အောက်မှ ရုန်းထွက်ဖို့မပြောနှင့် တစ်ကိုယ်လုံး လှုပ်ရှား၍ပင်မရဘဲ အကိုင်အချုပ်ခံထားရသဖြင့် အနေခက်ကာ မွန်းမွန်းကြပ်ကြပ် ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ပင် ဖြစ်နေခဲ့ရသည်။

"အ အု ဝူး ဝူး အူးးး အ အွန်း အိ အင့် ဟင့် အင့်"

ဟူသောအသံနှင့်အတူ စိုးယုမော်ဆီမှ အသံရှည်ဆွဲ၍ညည်းညူသံကြီး ပေါ်ထွက်လာရပြီးနောက် ချောချောလည်း သူမကို ခေတ္တခဏ အသက်ရှူချိန်လေးပေးသည့်အနေနှင့် ဖိကပ်ထားသောနှုတ်ခမ်းကို ပြန်ခွာပေးလိုက်သည်။ အနေအထားအရ သူမကအပေါ်စီးမှရှိနေပြီး စိုးယုမော်က သူမရင်ခွင်အောက်မှာကျုံ့ကျုံ့ရုံ့ရုံ့ကလေးဖြစ်နေရကာ ကျားသနားမှနွားချမ်းသာမည်ဆိုသော ပုံသဏ္ဍာန်အနေအထားပင် ဖြစ်နေပေတော့သည်။

"မှတ်ပလား စိုး ဟင်းဟင်း "

"သွား မုန်းတယ် လူကို သူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ ဟွင်း …မျက်နှာလည်းမသစ်သေးဘဲ တစ်ခါတည်း စုပ်ပစ်နေလိုက်တာ မမှတ်ဘူး မမှတ်ဘူူး ဘယ်တော့မှ အို့ အိုးးး အွန် …အွန်းး ဟွန်းး ဟွန်းးး … အုအု ဝု … ဝူးး ဝူးးး "

မချောလည်း စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မံခုန်အုပ်လိုက်ရင်း ဒုတိယမ္ပိ တိုး၍ဖက်ထားလိုက်ပြန်ကာ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် လက်မလွှတ်စတမ်းဘဲ အိပ်ရာထက်မှာ လူးကာလှိမ့်ကာ ပွေ့ဖက်လူးလွန့်လှုပ်ရှားရင်းဖြင့် ခုနင်က အခြေအနေမျိုးကို ပြန်ရောက်သွားပြန်သည်။ ချောချော သူမနှုတ်ခမ်းလွှာကလေးတွေကို အပေါ်စီးကနေဖိကပ်ပြီး အပြတ်စုပ်နမ်း ပစ်လိုက်သည်။ စိုးယုမော်လည်း အောက်ကနေ သူမကိုပြန်လည် စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ မခေတဲ့ကလေးမလေးပဲဆိုပြီး ချောချောတစ်ယောက် သူမကို လုံးဝအလျှော့ပေးခြင်းမရှိတော့။ ပို၍ပို၍ပင်ခဲပြီး သူမနှုတ်ခမ်းအစုံကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် စုပ်ပစ်လိုက်သည်။ အနမ်းတွေရှည်ကြာစွာ ဂဟေဆက်မိကြသည်။

ဒီတစ်ကြိမ် ချောချော ဒင်းကလေးနို့ကို အပြတ်နယ်ဖို့ဆိုပြီး သူမအကျၤ ီကို အောက်ကနေ ပင့်လှန်တင်လိုက်ရာ စိုးယုမော်လည်း အားကျမခံဆိုသလိုပင် ချောချောကိုယ်ပေါ်က ညဝတ်အကျၤီကို အောက်ကနေ သူမအရင်ဦးအောင် လက်ဦးမှုရယူပြီး မရမက ဆွဲလှန်တင်လိုက်ကာ နို့နှစ်လုံးကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် စတင်ဖျစ်ညှစ်ပစ်လိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား အသာတကြည် ချစ်ခန်းဖွင့်ကြပုံမျိုး မဟုတ်ဘဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်ခပ်ရမ်းရမ်းပင် လှုပ်ရှားနေမိကြသည်။ အရှိန်တဖြည်းဖြည်းမြင့်လာပြီး ထိန်းမရကြတော့။ ချောချောလက်များက စိုယုမော်အကျၤ ီအောက်မှဘရာစီယာကိုပါ ဗြုန်းကနဲဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ရင်း နို့ကိုစပြီးဖျစ်နယ်ကိုင်ပစ်လိုက်သည်။ နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်ခုကို လက်ညှိုးလက်မဖြင့် ပွတ်လှိမ့်ကစားပေးလိုက်သည်။ စိုးယုမော်လည်း တထွန့်ထွန့်လူးလွန့်နေရာမှ သူမလုပ်သလို ပြန်လည်လက်တုံ့ပြန်ကာ လုပ်ပေးနေပါသည်။ နှစ်ယောက်သား တဟင်းဟင်းနှင့်မာန်တင်းသံများအကြားမှာ တစ်ယောက်နို့ကိုတစ်ယောက်ညှစ်လိုက်နယ်လိုက် အားပါးတရဖျစ်ချေကစားလိုက်နှင့် စိုးယုမော်အဖို့လည်း အတော်အတန် ခရီးရောက်သွားသည်ဟု ဆိုနိုင်လောက်သည်။

ချောချော နှုတ်ခမ်းအစုပ် ခေတ္တရပ်ပစ်လိုက်ပြီး …

"ကဲ ပြော စိုးစိုး မင်းဒေါ်ဒေါ်နဲ့ဦးညီနဲ့ ဘယ်အထိ လုပ်တာတွေ့လဲ စုပ်တာလားနမ်းတာလား ဒါမှမဟုတ် လိုးတာလား မြင်တာပြော"

မေးလိုက်တော့ စိုးယုမော်က လေသံခပ်ဆတ်ဆတ်နှင့်ပင် …

"လိုးတာမချောရဲ့ လိုးတာ စုပ်တာနမ်းတာလောက်နဲ့ မပြောဘူး ဟွင်း"

"နင် အသေအချာ ကြည့်ခဲ့တာပေါ့ ငထန်မ"

"ဘာ ငထန်မ လဲ ကြည့်တယ် ဘာဖြစ်လဲ သူတို့လုပ်လို့ အဲ လိုးလို့ကြည့်တာ ဒေါ်ကြီးမြင့်မူကလီးစုပ်တယ် ဟိုက အဖုတ်ကို အားရပါးရ ယက်တယ် ပြီးတော့ လိုးကြတယ် ပြီးတဲ့အထိ နှစ်နာရီလောက်ကြာအောင် ကြည့်ခဲ့တာ မချောဆိုရင်လည်း ကြည့်မှာပဲ"

"အံမယ် ကျုပ်က ဒီလီးကြီး ရိုးနေပြီ တစ်ညလုံးခံတာ"

"သိတယ် သူတို့နှစ်ယောက်ပြောတာကြားသားပဲ မချောစဖုတ်ရော လိုးလို့ကောင်းရဲ့လားတဲ့ ဒေါ်ကြီးမေးတာ အန်ကယ်ကြီးက နင်နဲ့မတူဘူး တစ်မျိုးစီကောင်းတယ်တဲ့ ဟင့်ဟင့် ခစ်ခစ်"

"တယ် မဟုတ်ကဟုတ်က မဟုတ်လို့ကတော့ ညည်းတော့အသေပဲ နင့်ဟာမကြီးက ငါ့အကြောင်းသိတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား မဖြစ်နိုင်တာ"

"အိုး ဘာလို့မဖြစ်နိုင်မှာလဲ စိုးတောင် အခုသိသေးတာပဲ ဒေါ်ကြီးကလူကြီးပဲ ပိုသိမှာပေါ့ ရှက်ရှက်နဲ့မို့ မသိယောင်ဆောင်တာနေမှာ"

စိုးယုမော်ပြောတာလည်း ဟုတ်ပေသားပဲ လို့ ချောချောတွေးမိသွားသည်။

နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီတငြိမ့်ငြိမ့်ခရီးဆက်နေကြသည်။ စိုးယုမော်ရင်ခုန်သံတွေ မြန်ဆန်လွန်းနေသည်။ မချောက သူမကို တောင်မေးမြောက်မေး မေးခွန်းတွေမေးလိုက် နို့လုံးလုံးကလေးနှစ်ဖက်ကို အောက်ခြေကနေ ပင့်ကာမကာ ဖျစ်လှိမ့်ပွတ်ဆွဲကစားလိုက် နို့သီးကလေးချေပေးလိုက် သူမပါးစပ်နှင့်တစ်ချက်တစ်ချက်ကုန်းစို့ပေးလိုက် လုပ်ပေးနေပြီး ညာဖက်လက်တစ်ဖက်ကလည်း မသိမသာနှင့် စိုးယုမော်ဝတ်ဆင်နေကျ ခါးအောက်ပိုင်းရှိ မီနီစကပ််ကလေးရဲ့အောက်က ပေါင်ခွကြားအဓိကအင်္ဂါဇပ်ရှိဆီကို ရောက်ရှိတိုးဝင်သွားကာ ချက်ကောင်းကိုပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ထိတွေ့ဆုပ်ကိုင်လျက် တဖွဖွတရွရွကလေး ဖွဖွညင်သာ ပွတ်သပ်နှူးဆွပေးနေလိုက်ပါသည်။

"ဟာ ယား ယား တယ် မချောရ အဲနေရာကြီး ဘာလို့ ကိုင်တာလဲလို့ မတော်ပေကုန်မယ် "

"ဟဲ့ အဲဒါလေးက မိန်းပွိုင့် တကယ့်အနှစ်ပဲလေ ညည်းကြုံဖူးမှာမဟုတ်ပါဘူး အမယ်လေး အပျိုမ နုနုထွတ်ထွတ် မနူးမနပ်ကလေးနဲ့မှ ငါနဲ့များ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ကြုံကြိုက်ရတယ်လို့ တော် ဟင်းဟင်း ဟင်း တကတည်း ယောက်ျားတွေလုပ်သလို မှုတ်ပစ်လိုက်ရ မကောင်းရှိတော့မယ် "

"မမ အဲ့ဒီ မှုတ်တယ်ဆိုတာကြီးက ဘယ်လိုအရသာမျိုးရှိလို့လဲ ဟင် စိုးအထင်တော့ မလုပ်ကောင်းဘူး ထင်တာပဲနော် ဟုတ်လား"

"လုပ်ကောင်းလား မကောင်းလား ညည်း သိပ်သိချင်လား …သိချင်ရင် မချော ညည်းကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ပြောပြမယ် "

"အော် သိချင်တာပေါ့ မမရာ စိုးမှ ဒါမျိုးတစ်ခါမှ မကြုံဖူးတဲ့ဟာ "

ချောချော အသေအချာရှင်းပြသည်။

"နားထောင် မှုတ်တာက ယောက်ျားလီးစုပ်တာနဲ့ မိန်းမစောက်ပတ်မှုတ်တာ ဒီနှစ်မျိုးပဲ ယောက်ျားဟာလုပ်တော့ ပုလွေကိုင်တယ်တဲ့ မိန်းမကိုများကျတော့ ဘာဂျာဆွဲတယ် ဒါနင်လည်း သိမှာပဲ ကြားတော့ကြားဖူူတာပဲမဟုတ်လား"

"အင်း အင်း ဆက်ပြော မချောရယ်"

"ရှေးတုန်းက သျှတ္တရလို့ခေါ်တဲ့လိုးနည်း လုပ်နည်းတွေ ခုခေတ်မှာအဆန်းထွင်လာတဲ့ ဖီလင်ယူတဲ့နည်းလမ်းတွေ အမျိုးမျိုးရှိကြတာပဲ အဓိကအနေနဲ့ကတော့ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့လီးထိပ်နဲ့ ငါတို့မိန်းမတွေရဲ့အဖုတ်ထိပ်က အစိကလေးဟာ နေရာအကျဆုံးပဲ သူ့ကိုသာ အထူးဦးစားပေးပြီး နှူးနှပ်ပေးရတယ် ဒီတော့မှ ကာမဆက်ဆံတဲ့အခါ ရှင်းရှင်းပြောရင် လိုးတဲ့အခါ အရည်တွေ အိုင်ထွန်းလာပြီး ယောက်ျားနဲ့မိန်းမအတူတူနေရင် လုပ်ကိုင်ရလွယ်တယ် နာတာကျင်တာတွေဘာညာ မဖြစ်တော့ဘူး ဒါကြောင့် နှူးတဲ့ဆွတဲ့အခါ နည်းစုံအောင်သုံးပြီးလုပ်ပေးနိုင်ရင်အကောင်းဆုံးပဲ ညည်းငါပြောတာ ရှင်းရဲ့လား"

"အင်း ရှင်းတယ် ဒါဆို ပါးစပ်ကြီးနဲ့ ဟိုဥစ္စာကြီးကို ဟီးး !! "

"ဘာလဲ ညည်းက လုပ်စီးလီးစုပ်ရမှာ ကြောက်တာလား အဖုတ်ကိုအယက်ခံရမှာကြောက်လို့လား "

"နှစ်ခုလုံးပေါ့ မချောရဲ့ ဟီဟိ တစ်မျိုးကြီးပဲ အဲလိုလုပ်ရမှာ "

"တစ်ခါလုပ်ဖူးရင် မဆန်းတော့ဘူး လာခဲ့ နင့်ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကြည့်လိုက် "

"ဘာ ဘာလုပ်ဖို့လဲ မမကြည့်ဖို့လား "

"မရှည်နဲ့ ဖြဲ ဆို ဖြဲစမ်း"

ချောချော သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကိုအတင်းဆွဲဖြဲပြီး ဘေးနှစ်ဖက်ကိုကားထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးတာနှင့် စိုးယုမော်ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲကိုဝင်ပြီး မှောက်အိပ်ချလိုက်ရာက ပေါင်ခွဆုံမှာရှိသည့် စိုးယုမော်၏နှုတ်ခမ်းသားများတင်းတင်းစေ့လျက်ရှိသော အပျိုရိုင်းစောက်ဖုတ်ကလေးကို သူမလက်ဖဝါးတစ်ဖက်နှင့်ပွတ်ကာသပ်ကာ တဖန် စိုးယုမော်ရဲ့အဖုတ်မျက်နှာပြင်ခုံးမို့မို့ကလေးထက်ကို ကျကျနနမျက်နှာအပ်ပြီး ဗီဇံခေါ် ရသာဖူးခေါ် အစိထိပ်ဖူး ချွန်တက်တက်ကလေးအား သူမနှုတ်ခမ်းများဖြင့် အသာအယာထိတွေ့လျက် ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ အသံများထွက်အောင်ပင် အမိအရ စုပ်နမ်းပစ်လိုက်လေတော့သည်။

"ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် ဖလွတ် ပြွတ် "

"အ အလာ့ လာ့ အ ရှီးး အိ အီးး ဟီးဟီးး မမ မ မချော မ မလုပ် အို အ အကျွတ်ကျွတ် ဟင်းဟင်းဟင်း ဟင်းနော် "

စိုးယုမော် ငှက်ဖျားတက်သကဲ့သို့ တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်လို့သွားပြီး ရမိရရာဆိုသလို မချောခေါင်းမှဆံပင်တွေကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ ကုပ်ဆွဲထားလိုက်မိလေသည်။ ချောချောလည်း စမိပြီမို့ သူမစသည့်ဇာတ်လမ်းကို ဆုံးအောင်ဆက်ကသည့်အနေနှင့် စိုးယုမော် မခံချိမခံသာဖြစ်နေသည့်ကြားကပင် သူမစောက်ဖုတ်တဝိုက်ကို လျှာပြားကြီးနှင့် နေရာအနှံ့အပြား လိုက်လံယက်သပ် ပေးနေပေသည်။ အကွဲကြောင်းကလေးကို အထက်အောက် လျှာနှင့်ယက်ကာယက်ကာဖြင့် စောက်စိထိပ်ကိုပါ မထိခလုတ် ထိခလုတ်လေး လုပ်လုပ်ပြီး လျှာဖျားကလေးတို့ကာတို့ကာ ခလုတ်တိုက်ဆွနှူးပေးလိုက်ရာ စိုးယုမော်လည်း ငါးဖယ်လူးသလို ထွန့်လူးရုန်းကန်၍ သူမအဖုတ်ကလေးထဲမှ ကာမရှေ့ပြေးအရည်ကြည်များ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားအပြင်ဖက် တံခါးပေါက်အဝ ကလေးဆီကို ပွက်ကနဲပွက်ကနဲ ပွင့်အံ၍ သွန်ကျလာခဲ့ရလေပြီ။

"မချော မချောရယ် မမ အင့် အင့် အင်းးး "

စိုးယုမော်ခေါင်းကလေး ဘယ်လူးညာလှိမ့်ယမ်းခါ၍ သူမစောက်ဖုတ်အုံနှင့်ဆီးခုံမို့မို့တဝိုက်ကိုပါ ပိုင်စိုးပိုင်နင်းသိမ်းပိုက်ကာ နှူးချင်တိုင်းနှူး ဆွချင်တိုင်းဆွပေးနေသည့် မချောခေါင်းအထက်မှဆံပင်တွေကို ထိတ်လန့်တကြားလက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူလိုက် သူမရင်သားမို့မို့အစုံဆီကို အမှတ်မထင် လက်ကရောက်ရှိကာ နို့သီးလုံးကလေးနှစ်ခုကိုဖျစ်ညှစ်ပွတ်ချေလိုက်နှင့် သူမစိတ်ကို ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်မသိမ်းနို်င်ရှာတော့ဘဲ အရူးမလေးတစ်ယောက်လို ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိ ဗျာများနေရရှာတော့သည်။

"ကောင်းလား စိုးစိုး မမလုပ်ပေးတာကြိုက်လား "

"ဟင့် ဟင့် ယား ယားတယ် မမ မ လုပ် အို အ ရှီး ဘယ်လိုများလုပ်နေတာလဲလို့ ဟင့်ဟင့် နေရခက်လိုက်တာ မမရယ်"

"နင့်စိတ်မကြွကြွအောင် ဆွပေးနေတာလေ စိတ်လာပြီမဟုတ်လား"

"တစ် မျိုး ကြီး အ အ မနှိုက်နဲ့ အိအိ အင့် ဟင့်ဟင်းး "

သူမအစိကလေးကို ပါးစပ်နှင့်စုပ်ရင်း လက်ညှိုးကလေးတစ်ချောင်းကို စိုးယုမော်၏အဖုတ်လိုဏ်ကမူအဝထဲ ဇွပ်ကနဲ ထိုးစိုက် ထည့်လိုက်ကာ စက်ဝိုင်းသဏ္ဍာန်လှည့်ပတ်မွှေနှောက်ပေးလိုက်ရာ စိုးယုမော်ခမျာ အကနဲ ပါးစပ်ကလေးဝလုံးလေးဝိုင်းပြီး ရုတ်တရက်ဆွံ့အသွားသလို အသံပင်မထွက်နိုင်ရှာဘဲဖြစ်သွားလေသည်။ ချောချောကတစ်ဆင့်တက်ပြီး လက်ညှိုးအပြင် လက်ခလယ်ပါပေါင်းပြီး သူမအဖုတ်ကလေးထဲကိုလက်နှစ်ချောင်းပူးထိုးထည့်၍ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်း စတင်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်သည်။ စိုးယုမော် ဆတ်ကနဲတွန့်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ပြဲပြဲဟဟကလေးဖြစ်သွားရလျက် အောက်ကနေ သူမတင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို ဆတ်ကနဲပင့်မြှောက်ကော့ထိုးပေးလိုက်မိရင်း သူမခြေချောင်းကလးတွေပါ ကုပ်ကွေး၍ခြေမနှစ်ဖက် အပေါ်ကိုကော့ထောင်တက်သွားတာတွေ့ရပေသည်။

ကောင်မလေး အတော်ကလေးခရီးရောက်သွားပြီဆိုတာ ရိပ်စားမိလိုက်တာမို့ ချောချောတသ်ယောက် သူ့လက်ကိုပြန်မရုပ်တော့ဘဲ ဆက်ကာဆက်ကာ သူမစောက်ပတ်ကလေးထဲကို တဇွပ်ဇွပ်ထည့်သွင်းလိုးပေးနေလိုက်သည်။ အပေါ်ကနေ သူမတစ်ကိုယ်လုံးအားနှင့် ဖိချထားလိုက်ရာက ရင်သားဆိုင်ချင်းပူးပူးကပ်ကပ်ထိတွေ့မိစေပြီး နို့သီးထိပ်ကလေးအချင်းချင်း ထိတစ်ချက်မထိတစ်ချက်နှင့် မရိုးမရွဖြစ်အောင် ထိတိုက်လှုပ်ဆွပေးလိုက်ပြန်သည်။ လက်တစ်ဖက်ကိုတော့ သူမပေါင်ကြားထဲလျှိုသွင်းကာ အဆက်မပြတ် တရစပ်ပင် ဆောင့်ထိုးပေးနေရာ သူမစောက်ဖုတ်ကလေးဆီမှ စောက်ရည်သံကလေးတဇွပ်ဇွပ်ပင် တားမနိုင်ဆီးမရထွက်ပေါ်နေပေပြီ။

"အား အ အင့်အင့် ဟင့် ကျွတ် မ မချော အင့် အင့် ဟင်း ဟင်း "

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>

Sunday, May 7, 2017

အိမ်ထောင်မရှိ အပျိုရည်ပျက် ဖာသည်မဟုတ်တဲ့ကျွန်မ အပိုင်း ( ၁ )

No comments:

Post a Comment