အပြင်လူ မရှုပ်ကြေး အပိုင်း ( ၂ )
လမင်းကြီး ရေးသည်။
အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။
ကျနော် နိုးလာတော့ အရင်တစ်ယောက်ထဲ အိပ်တုန်းက ဖြစ်နေကြပုံစံအတိုင်း လီးကြောတွေ ထောင်လျက်သားနဲ့နိုးလာတယ်။ကျနော့် စာကြည့်စားပွဲက စားပွဲတင် မီးအိမ်ကလည်း ညတုန်းကအတိုင်းပွင့်ရက်ကြီးပဲ။ အခန်းက အခန်းဆီးတွေပိတ်ထားတော့ မနက်အလင်းရောင်က အခန်းထဲမဝင်နိုင်ပဲ မှောင်နေတုန်းပေါ့။
အမေက ကျနော့်ဘေးမှာ စောင်လေး တဝက်တပျက်ခြုံလို့ အိပ်မောကျနေတုန်းပဲ။ ကျနော်လည်း ပြန်မှေးနေလိုက်တယ်။ခဏကြာတော့ အမေနိုးလာတယ်။ ကုတင်တစ်ဘက်ကို နဲနဲတိုးပြီး ထထိုင်တာတွေ့ရတယ်။ သူ့ကိုယ်သူတစ်ချက်ငုံ့ကြည့်တယ်၊ကျနော့ဆီဝေ့ခနဲ တစ်ချက်ကြည့်ပြီး တခါပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်ပြန်တယ်။
ကုတင်ပေါ်မှ ကျွတ်နေတဲ့ ညတုန်းကဂါဝန်ကို ကောက်စွပ်တယ်။ ပြီးမှတဘက်ကိုလှည့်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကဆင်းလိုက်ပါရော။ကုတင်ဘေးမှာချွတ်ပြီးပစ်ထားလို့ကျနေတဲ့ ပင်တီကို အမေကုန်းအကောက်မှာပဲ၊ ကျနော်နောက်ကကပ်လိုက်သွားပြီး အမေကုန်းနေတုန်းမှာပဲ၊ ဂါဝန်ပါးလေးကို ဖင်က လှန်တင်ပစ်လိုက်တယ်။
ဟိုက်..သောက်ကျိုးနဲ..ဒီလိုကုန်းကြီးနေတော့မှ အမေ့ဖင်ကြီးက ဖွေးဖွေးဥဥကြီးနဲ့ ပြူးပြဲနေတာပဲဗျ။ မို့မို့ဖောင်းဖောင်း စောက်ဖုတ်သားထူထူကြီးကဖင်ကြားကနေ နောက်ကို အမြောင်းလိုက်ပြူထွက်နေတယ်။ ဒီလိုကြီးမြင်ရတော့ ကျနော်ဆက်ပြီးအောင့်မထားနိုင်တော့ဘူး။
အမေ့ဖင်ကြီး နောက်အတင်းကပ်သွားပြီးဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်၊ အရင်နယ်လိုက်ပြီးမှ ဖင်ကြားနဲ့စောက်ပတ်ကြီးကိုလက်နှစ်ဘက်နဲ့ဖြဲရဲပြီးဟလိုက်တယ်။ အတွင်းကစောက်ခေါင်းသားရဲရဲကြီးပေါ်အလာမှာကျနော်ပါးစပ်အပ်ပြီးတစ်ချက်အားရပါးရကြီးကုန်းစုပ်ပစ်လိုက်တယ်။
အမေ့ စောက်ဖုတ်မှာမနေ့ညကလိုးလို့ထွက်ထား၊ပေထားတဲထားတဲ့ လရည်နဲ့စောက်ရည်အစအနတွေက ကျန်နေသေးတော့ ညှီတီတီနဲ့ အနံ့ရနေတယ်။ဒါပေမယ့် ကိစ္စမရှိဘူး ။ ကျနော် ရွံလည်းမရွံနိုင်တော့ဘူး။ သူ့ဘာသာအိပ်ရာကထပြီး အိမ်သာဘက်သွားမလို့စိတ်ကူးထားတဲ့ အမေလဲ ရုတ်တရက် ထင်မထားပဲ ဖင်လှန်အနှိုက်ခံလိုက်ရတော့တော်တော်ကြီးလန့်သွားပြီး..
“ အိုးးး..အမလေး..ဘာ..ဘာလုပ်မလို့လဲ.. ”
“ လိုးမလို့ မေမေ..၊ အမေပြောခဲ့သလိုလင်မယားတွေဆိုတာ လိုးရတယ်မဟုတ်လား. ”
ကျနော် ဒါပဲပြန်ပြောပြီးအမေ့နောက်မှာ ဒူးထောက်ဝင်ပြီး နေရာယူလိုက်တယ်။ အမေက အခု ကုတင်ဘေးကြမ်း ပြင်မှာလေးဘက်ထောက်ကုန်းရက်ကြီးအနေအထားနဲ့လေ။ ပြန်ဝတ်ထားတဲ့ဂါဝန်ကိုလဲကျနော်ကခါးပေါ်လှန်တင်ထားပြီးသား။
ကျနော်လည်း လီးက အသကုန်ပြန်တောင်နေပြီဆိုတော့ အချိန်သိပ်မဆွဲတော့ဘူး အမေ့ခါးလေးနဲဖင်ကြီးကိုကိုင်ထိမ်းပြီး၊ဖင်ကြားထဲက အမြောင်းလိုက်ကြီးပြူးထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြားနေရာကိုချိန်ပြီး ခါးကော့ထိုးချလိုက်တယ်။ပစ်မှတ်တည့်သလား၊ အပေါက်မှန်လားမှားလားတောင် သေချာမကြည့်နိုင်ပါဘူး ဂမူးရှူးထိုးနဲ့၊ ဒါပေမယ့်ဂွင်တည့်သွားတယ်ဗျ။တခါထဲအဖုတ်ထဲကိုဗြိခနဲဝင်သွားတယ်။
“ အင့်..အမလေး ဖြေးဖြေးဟဲ့..စောစောစီးစီး ဘာဖြစ်လာတာလဲ.. ”
ပါးစပ်က ပွစိပွစိ ပြောလိုက်ပေမယ့် ဖင်ကြီးကကော့တက်ပြီး နောက်ပစ်ပေးလာတယ်။ ကျနော်လဲနောက်တစ်ကြိမ်ခပ်ဆတ်ဆတ်ဆောင့်သွင်းလိုက်ပြန်တယ်။အမှန်တော့ အမေ့ကိုလှန်ပြီးတော့သာ ကောက်ဆော်လိုက်တာ၊ ဘာမှနှူးနှပ်ရသေးတာမဟုတ်၊ အခုမှအမေ့တုန့်ပြန်မှုကစတာ။
အခြောက်တိုက်ပုံစံမျိုးဆိုတော့ ကြပ်ပြီးနာတာပေါ့။ နှစ်ယောက်သားကြိတ်ပြီး ဆက်လုပ်ဆက်ခံနေကြတယ်။ကျနော် ဖာချခဲ့ဘူးတာတောင်မှ၊ ဒီလို ခွေးလိုးလေးဘက်ထောက်ပုံစံမျိုး တခါမှမချခဲ့ဖူးသေးဘူး။ အောကားဗွီဒီယိုတွေထဲမှာပဲကြည့်ဖူးတာလေ။
အခုကျနော်လက်တွေ့စမ်းနေရပြီပေါ့။ ပထမဆုံးဒီပိုဇေရှင်နဲ့စမ်းရတော့စိတ်လှုပ်ရှားမိတာအမှန်ပဲ။ပြီးတော့ အမေ့ဖင်ထွားထွားကြီးတွေကိုကျနော့်လက်ထဲပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ဆုပ်ကိုင်ပြီးဆောင့်နေရတာကိုကပြောမပြတတ်အောင်ကောင်းတဲ့ဖီလင်ကြီးဗျ။
အမေလဲ ဘာမှငြင်းဆန်တာတွေ ရုန်းကန်တာတွေ တချက်မှမရှိပဲ ဖင်ကြီးကုန်းပြီးမှိန်းခံနေတော့တာ။ အမေ့အဖုတ်ထဲကလည်းစောက်ရေတွေရွှဲအိကျလာပြန်ပြီ။လိုးရဆောင့်ရ လီးအဝင်အထွက်ကလဲချောလာပြီ၊ ကျနော်လဲအားကုန်သုံးပြီးစိတ်ရှိလက်ရှိ ဆော်ပစ်ဆောင့်ပစ်နေတယ်။
ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်.. ဖောက်..ဖောက်ဖောက်.. ဇိ ဗလစ်.. ဗျစ်..
“ အိ အိ အိ အိ အားးး ဘယ်လိုတွေတောင်လုပ်နေတာလဲကွာ..၊ သူ့လီးကြီးကအကြီးကြီးပဲ.. ကောင်းတယ်..၊အင့်..အင့်..ယောက်ျား..ဆောင့် အီးးး ”
အမေကခေါင်းကို ဆတ်ဆတ်ခါအောင် ဘယ်ညာရမ်းခါရင်း အော်ညည်းနေတယ်။ ပါးစပ်ကလဲလွတ်ပြီး ကျနော့်ကို ယောက်ျားလို့ ခေါ်နေပြီ။ဖီလင်အရမ်းတက်ပြီးကျနော့်ကိုအဖေနဲ့မှားနေပြီထင်တာပဲ။
ကျနော်လည်းအမေ့ကိုယ်ပေါ်ကုန်းထပ်ပြီးခါးလေးကို ဖက်ဆောင့်ရင်း ခါးအောက်ကလက်ရှိုပြီး ကျနော့်လီးကြီးတပျိပျိဝင်ထွက်နေတဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ရှိရာကိုစမ်းနှိုက်လိုက်တယ်။ လက်ကမော်တော်ကား အင်ဂျင်ထဲက ပစ်စတင်ကြီးတဗျောင်းဗျောင်းခုတ်နေသလိုလီးနဲ့စောက်ပတ်ပွတ်ဆွဲနေတဲ့နေရာကိုကိုင်မိတယ်။
ချွဲကျိကျိ ချော်တော်တော် အထိအတွေ့နဲ့ စီးထန်းနေတဲ့အမွေးကြမ်းကြမ်းတွေကိုကိုင်မိလိုက်တယ်၊ ဘယ်သူ့အမွေးတွေလဲ၊နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့အမွေးတွေပဲလားတော့မသိဘူး ကိုင်မိရင်းသွေးတွေတောင်ပိုဆူတက်လာတယ်ဗျ။ ဆောင့်ချက်တွေကပိုအားပါလာတယ်။
ကျနော့်နောက်လက်တစ်ဘက်ကလဲ အောက်ကရှိုပြီး တွဲလောင်းကြီးဘောင်ဘင်ခတ် ရမ်းနေတဲ့ အမေ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုညှစ်ပြီးကစားနေလိုက်တယ်။အခုအမေ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုကိုင်ချင်ရာကိုင်၊ ဘာမှမပြောတော့မတားတော့ဘူး၊ အားလုံးပတ်စ်ဖြစ်သွားပြီပေါ့။
အမေ့နို့ကြီးတွေက အယ်စတုံကြီးတွေ စီးစီးပိုင်ပိုင်လက်နဲ့အပြည့်ကိုင်လို့ကောင်းပါ့...။ ခဏကြာတော့ ကျနော့်အာရုံတွေကဆောင့်ချက်နဲ့အတူ တုန်တုန်တက်သွားနေတဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးတွေဆီ ရောက်သွားပြန်တယ်။အမေ့ကိုနောက်ကလိုးနေပေမယ့် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ထွက်နေတာကို ပီပီပြင်ပြင် မမြင်ရဘူး။ အမေ့ဖင်ဆုံကြီးတွေကကြီးလွန်းလို့ကွယ်နေတာ။
ဒါနဲ့ ကျနော်လဲ အဆောင့်မပျက် ဆက်ဆောင့်ရင်းက အမေ့ဖင်ကြီးတွေကိုဖြဲကြည့်တယ်။ အဲဒီမှာ အမေ့ ခရေပွင့် ဖင်ဝလေးကို မြင်လိုက်ရတာပဲ၊အလိုးခံနေရတဲ့ စောက်ပတ်က လီးကို အချက်ကျကျညှစ်ပေးနေတော့ အပေါ်အောက်တဆက်တစပ်တည်းရှိနေတဲ့ ဖင်ပေါက် စအိုဝကလည်း ပွစိပွစိနဲ့ဖြစ်နေတာကို အထင်းသားမြင်နေရတယ်။
ကြည့်ရင်း အသည်းယားလာတာနဲ့ ကျနော်လည်း အမေ့ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ခလယ်ထိပ်လေးနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းစမ်းပြီးဖိထိုးလေးမွှထိုးလေး လုပ်ပေးလိုက်တော့ အမေဖင်တချက်တွန့်သွားတယ်။ ခရေဝလေးကို လက်ဖျားထိပ်လေးနဲ့အသာရစ်ပြီးချဲ့ကြည့်တာ။
သိပ်မဝင်ချင်တော့ ကျနော်လည်းလက်ညှိုးပေါ် တံတွေးထွေးဆွတ်လိုက်ပြီး အမေ့ဖင်ဝမှာ အရင်သုတ်ပပြီးလက်ခလယ်လေးကိုတဖြည်းဖြည်းနှဲ့သွင်းကြည့်တယ်။ အဆင်ပြေတယ်ဗျ၊ လက်ကချောပြီးဖင်ဝထဲတရစ်ရစ်ဝင်သွားတယ်။
ဖင်ထဲကိုလက်နှိုက်ပြီးကလိုင်းပေးနေတာကို အမေကဘာမှမပြော၊ မတားတဲ့အပြင်၊ ဖင်ကြီးကရမ်းရမ်းပြီးလက်နှိုက်တာကို နောက်ပြန်ကော့ပေးထိုးပေးနေသလိုပဲ။ကျနော် အသကုန်ဆောင့်လိုးရင်းလက်ကလဲအမေ့ဖင်ထဲတပျိပျိကလိုင်းနေတာ။ အမေ့မှာကြမ်းပြင်ကိုမျက်နှာအပ်ချလိုက်ပြီးတင်ပါးကြီးတွေကဖင်ပူးတောင်းကြီးထောင်မိုးမျှော်နေတော့တာ။
အမေ့ကိုယ်လုံးလေးကတောင့်ပြီး တဟူးဟူးနဲ့ဟိုက်ပြီးရှိုက်နေတယ်။ ဒါပေမယ့်ပေါင်နှစ်ချောင်းတောင့်ထားပြီးဖင်ကိုတော့ကျနော်စိတ်ကြိုက်ဆောင့်နိုင်အောင်နောက်ပစ်ပေးထားနိုင်တုန်းပဲ။ကျနော်လဲအမေ့ပေါ်ကုန်းကုန်းကြီးထပ်ပြီး လက်တွေကိုကြမ်းမှာအားယူထောက်လို့ ဆက်တိုက်ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တာ..
“ အား..အား..အားးး ဟ..ဟာ့..အာ့..အု..အီးးးစစ်စ်စ်....အင့်..ဆောင့်ထား..ဆောင့်..ဟင့်.. ”
“ အားး ဟားးရှစ်ထ်..ငါလိုးတဲ့..ကောင်းလိုက်တာ အမေရာ. ”
“ အူးး အင့်..ဟင့်..ပြီးပြီ..မေမေပြီးပြီ.."
“ အား..ရှီး...သားရောပဲမေမေ.. ”
ကျနော့် လရည်တွေ အမေ့စောက်ခေါင်းထဲကတဆင့် အမေ့ဗိုက်ထဲ ပန်းဝင်သွားပြန်ပြီပေါ့..။ကျနော်မိနစ်ဝက်လောက်လီးကိုအမေ့ဖင်ထဲကပ်စိမ်ထားလိုက်ပြီးမှ လီးကိုချွတ်၊ မောမောနဲ့တဘက်လှိမ့်ချလိုက်ပြီးကြမ်းပေါ်မှာပက်လက်လေးအသက်လုရှူနေရတယ်။အမေလဲဒူးထောက်ပြီကုန်းကုန်းကြီးရှိနေရာက လူးလဲထပြီးဂါဝန်ကိုကမန်းကတန်းဆွဲချလို့ အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီးထွက်သွားတယ်။
ထွက်သွားပုံက လှုပ်လီလှုပ်လဲ့။ ဖြူဖြူပါးပါးဂါဝန်အောက်ကဖင်လုံးကြီးတွေက တရစ်ချင်း တထစ်ချင်းနိမ့်ချည်မြင့်ချည်ရှိုးပြပြီးမှထွက်သွားတာလေ။ကျနော်ကုတင်ပေါ်မှာထထိုင်ပြီးအမောပြေလှဲရင်းက မနေ့ညကနဲ့ အခုဒီမနက်လောလောလတ်လတ်ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေပြန်စဥ်းစားနေတယ်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကျနော်အဖေထွင်ပေးတဲ့ လမ်းအဖေစီစဥ်ပေးတဲ့အတိုင်းအမေ့ကို တဆုံးတစ လုပ်ခဲ့ပြီးသွားပြီ။ဘယ်လိုမှပြန်လည် နောက်ဆုတ်လို့မရ၊ မူလအတိုင်းအဖတ်ပြန်ဆယ်လို့မရ။ အမေ့မှာ မွေးမိခင်ဘဝက ကျနော့်မယားဘဝကိုလုံးလုံးပြောင်းလဲခဲ့ပြီလေ။
အဖေလိုချင်တာလဲဒါပဲမဟုတ်လား။ ကျနော်တို့မိသားစုလေးထဲက အမေထွက်မသွားဖို့က အဓိက လိုအပ်ချက်ပဲမဟုတ်လား..။အမေ့ကြည့်ရတာလည်း ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပဲလေ။ကျနော်လဲ ကုတင်ပေါ်လှဲပြီးစဥ်းစားနေရင်းက ပြန်ပြီးအိပ်ပျော်သွားတယ်။ ကျနော် နောက်တစ်ခေါက်နိုးလာတော့ နေတောင် အတော်မြင့်နေပြီ။အိမ်ရှေ့ ထွက်လာတော့အမေလဲမရှိ အမေ့ကားလဲမရှိတော့ဘူးဆိုတော့ အလုပ်သွားပြီပေါ့။ ဒါနဲ့ကျနော် အဖေ့ အလုပ်ခန်းလေးထဲဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။အဖေကကျနော့်ကိုမြင်တော့ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့...
“ ဘယ်လိုလဲကွငါ့သား..မနေ့ညက ကိစ္စပြတ်ရဲ့လား.. ”
ကျနော်လဲအသက်မပါ့တပါပြန်ပြုံးပြလိုက်ပြီး..ပြောချင်ပေမယ့်စကားကထွက်မလာဘူး။ အဖေက ကျနော့် ပခုန်းကိုလက်နဲ့တဖတ်ဖတ်ပုတ်ပြီး..
“ ဒီအခြေရောက်နေမှတော့ ဘာမှ အတွေးများမနေပါနဲ့တော့ကွာ။ သားလုပ်တာအောင်မြင်ပါတယ်၊ မင်းမေမေကကပ်ပြောသွားတယ်။သူကျေနပ်မှုအများကြီး ရလိုက်တယ်တဲ့၊ တူးတူးက သိပ်တတ်တာပဲ့တဲ့၊ မင်းကိုတောင်ချီးကျူးသွားသေးသကွ၊ သိရဲ့လား. ”
အဖေဒီလိုပြောမှ ကျနော်လည်းကောင်းကောင်းကြီးပြုံးနိုင်တော့တယ်။ အမေကျနော့်ပါဖောင်းမန့်ကိုကျေနပ်တယ်ဆိုတော့ပျော်ပြီလေ။အဖေကလည်း အပြုံးမရပ်နိုင်သေးပဲ။
“ ကောင်းတယ်ငါ့သား..သူများတွေလက်ထဲပါ သွားမယ့်အစား၊ ကိုယ်ဖာသာ ရိုက်ချက်စားလိုက်တော့ ကိစ္စပြတ်ကရောပေါ့..ဟားဟား.. ”
“ သား..မေမေကျေနပ်အောင် ဘယ်လောက်ထိ ထိမ်းထားနိုင်ပါ့မလဲ မသေချာဘူး။ သားက အတွေ့အကြုံသိပ်ရှိသေးတာမဟုတ်ဘူး.. ”
“ ငါ့သားလုပ်နိုင်ပါတယ်ကွာ..ဖေဖေလောင်းရဲတယ်၊ ဒီနေ့ကစပြီး မင်းအမေဘယ်ယောက်ျားမှ ကြည့်တော့မှာမဟုတ်ဘူး။ငါတို့သားအဖနဲ့ပဲ အမြဲနေသွားတော့မှာကွ။ ဒါနဲ့ငါ့သား ကောင်ကြီးကအကြီးကြီးဆိုကွ၊ ဟုတ်လား ”
“ ဟာ.. ဖေဖေကလည်း..ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ၊ သွားတော့မယ် ”
ကျနော်လည်း မျက်နှာကြီးပူထူသွားပြီး ရှက်တာနဲ့အဖေ့ရှေ့ကလစ်လာခဲ့တော့တယ်။
“ ဟား..ဟားး..ဟားးးး ”
အဖေ သဘောအကြီးအကျယ်ကျပြီး ရီရင်းကျန်ခဲ့တယ်။ကြည့်ဦး..ကြည့်ဦး..အမေကတော့မလွယ်ဘူး။ တမနက်လေးပဲရှိသေးတယ်။အလုပ်မသွားခင်လေးမှာ ကျနော့်လီးကြီးတာကို အဖေ့ဆီကြော်ငြာဝင်ခဲ့သေးတာကိုသာကြည့်။
အဲဒီနေ့က နောက်ကျမှကျောင်းကို ထွက်လာဖြစ်တယ်။ မထင်မှတ်ပဲ ကိုယ့်အမေ ကိုယ်လိုးဖြစ်ခဲ့တဲ့ အတွေ့ အကြုံကြောင့်တနေ့လုံးရင်တွေတလှပ်လှပ်နဲ့စိတ်နဲ့လူနဲ့သိပ်မကပ်တော့ဘူး။ ကျနော်မညာတမ်းဝန်ခံရရင်အမေ့ကိုတော်တော်စွဲလမ်းသွားမိတယ်။အမေကတကယ်တော့ အရမ်းဆက်စီကျပြီးကုတင်ပေါ်ကကိစ္စ ကာမစပ်ရှက်သွေးသားနှီးနှောဖို့အကောင်းဆုံးအဖော်မွန်တစ်ယောက်ဆိုတာလက်ခံမိတယ်။
ဒဲ့ပြောရရင် အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားဖို့ကောင်းပြီး လိုးလို့တော်တော်ကောင်းတဲ့ မိန်းမပါပဲ။ မနေ့ညကအတူ အိပ်ဖြစ်လိုးဖြစ်ပြီးဟုတ္တိပတ္တိသိပ်စကားမပြောဖြစ်ကြပေမယ့် ပွင့်လင်းသင့်သလောက်ပွင့်လင်းဖြစ်ခဲ့ပြီးပြီ။ အမေ့ရဲ့ဏှာထန်တဲ့စိတ်ရင်းကိုလည်းရိပ်စားမိလိုက်ပြီ။
ကျနော့် အတွေးထဲမှာတော့ အမေက ဒီလောက်လှပြီး ထန်တဲ့စိတ်အခံရှိနေတုန်း တဏှာရာဂသွေးတွေ တဟုန်း ဟုန်းထတုန်းဆိုတော့ အဖေလဲစိတ်ထဲမှာ အနေခက်ပြီး၊ စနိုးစနောင့် ဖြစ်နေမှာပဲလေ။ သူမှအမေ့ကို လိုအင်တွေဖြည့်၊ စိတ်ကျေနပ်အောင်မှလုပ်မပေးနိုင်တော့တာ၊ အားငယ်နေမှာပေါ့။တကယ်လို့ကျနော်သာအဖေညှိနှိုင်းတာကိုလက်မခံပဲ အမေ့ကို အဖေ့ ကိုယ်စားဝင်ပြီးမီးမသတ်ပေးရင်၊ အမေ လင်ငယ်နေပြီးကျနော်တို့သားအဖဆီက ထွက်သွားတာမျိုးကကျိန်းသေပေါက်ဖြစ်နိုင်ခြေများနေတယ်။
ဒါကြောင့် ကျနော်မနေ့ညက သူများတွေအခေါ် ကျေးဇူးရှင် မွေးမိခင်လို့ဆိုကြတဲ့ အမေအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးကို ကာမစပ်ယှက် တက်လိုးခဲ့မိ၊မယားပြန်လုပ်ခဲ့မိတာကို နောင်တမရပဲ ကျေနပ်နေမိတယ်။ကျနော်ဒီလိုလုပ်မှအမေကျနော်တို့နဲ့မြဲမယ်လို့ခံယူထားပြီးပြီလေ။ ကျနော်တို့မိသားစုကြားမှာ တခြားအပြင်လူမရှုပ်ကြေးပေါ့။
အမေလင်ငယ်နေမယ့်အရေးမြင်တော့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ပဲ အမေ့လင်ငယ်အဖြစ်ခံလိုက်တယ်။ ပြတ်ကရော..။
...............................................................................
အဲဒီညက ကျနော်အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အဖေကပုံမှန်လုပ်နေကျအတိုင်း တီဗွီထိုင်ကြည့်နေတယ်ဗျ။ အမေကတော့သူ့အခန်းထဲမှာပဲနဲ့တူတယ်။ကျနော်လည်းအဖေ့ကိုနှုတ်ဆက်ရင်းနဲ့အနားသွားထိုင်လိုက်တယ်။ ဒီမှာ အဖေက..
“ တူးတူး.. သား..မနက်ကအိပ်ရာထ နောက်ကျပြီးအလောတကြီးကျောင်းထွက်သွားတော့ သေချာမေးဖို့ စမ်းဖို့တောင် အချိန်မရလိုက်ဘူး။ဟိုကိစ္စကွာ...ဘယ်လိုလဲကွမနေ့ညကဇာတ်လမ်း..လုပ်စမ်းပါဦး..။ မင်းအမေကဘယ်လိုနေသလဲသား..ကောင်းလား၊ မရှက်နဲ့ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသာပြော.. ”
“ ဟား.. ဖေဖေကလည်း..ဒဲ့ကြီးမေးနေပြန်ပြီ..၊ ဖြေရမှာရှက်စရာကြီး၊ကဲပါလေ မထူးပါဘူး၊ ဟီးဟီး.. ပထမတန်းပဲဖေဖေရ..ဇ ကတော့မသေးဘူး..။ဒါနဲ့ဖေဖေရော မေမေ့ကို ဒီကိစ္စပြန်ကြိုးစားမကြည့်ချင်ဘူးလား။ ဖေဖေ့ကျန်းမာရေးကောင်းအောင်ပြန်ကျင့်ယူလို့ရမယ်လို့ သားထင်တယ် ”
အဖေကသက်ပြင်းကြီးတစ်ချက်ချလိုက်ပြန်ပြီး..
“ အင်း..! ဘယ်လိုပြောရမလဲမသိဘူးသားရာ။ ဒီလိုပဲပွတ်လိုက်၊ သပ်လိုက်၊ လှိမ့်လိုက်၊ ဆွလိုက်နဲ့အာသာပြေရုံ၊ စိတ်ဖြေရုံလုပ်နိုင်တာပဲရှိတာပဲဟာ။ ဘယ်လိုဆွဆွ ဒီကောင်ကကောင်းကောင်းမထချင်ဘူး၊မင်းအမေမှာ ဟတ်ကော့ကြီးဖြစ်ပြီးစိတ်တိုရတာပဲများတယ်။ ဒီတော့လည်း မစတာပဲကောင်းတယ်ဆိုပြီး.. ”
ကျနော်လည်း အဖေ့ခံစားချက်ကို နားလည်သွားတယ်။ အဖေ့ကိုလည်း သနားသွားတယ်။ အဖေ့ကိုကြည့်ရတာဒီစိတ်တွေရှိနေတုန်းပဲ။လိုလည်းလိုချင်၊ လုပ်ချင်နေတုန်းပဲ ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ အဖေ့ကိုဘယ်လိုကူညီနိုင်မလဲ။ ကျနော်နည်းလမ်းရှာကြည့်ရမယ်။
ကျနော်က ဖေဖေထမင်းစားပြီးပြီလား မေးတော့ သူရော အမေရော ကျနော်မလာခင်လေးကစားပြီးပြီ။ သားပဲသွားစားလိုက်တော့တဲ့။ကျနော်လဲ ညစာထမင်းစားသောက်၊ ရေမိုးချိုးပြီး ကိုယ့်အခန်းထဲဝင်ပြီး ဂိမ်းကစားနေလိုက်တယ်။ ကျနော့်စိတ်ထဲအထင် အမေကတော့ မနေ့ကတစ်ညထဲနဲ့သူ့အဖို့ တော်တော်လုံလောက်သွားပြီးမီးငြိမ်းသွားပြီထင်တာပဲ။
ဒီညတော့ ဆက်တိုက်လာလိ့မ်မယ် မထင်ဘူး။ ဒါကြောင့် အေးအေးဆေးဆေး ထိုင်ကစားနေဖြစ်တယ်။ဒါပေမယ့် ညဆယ်နာရီထိုးတော့အခန်းတံခါးဖွင့်သံကြားရပြီးအမေဝင်လာပြန်ပါလေရော။ဒီညတော့ကျနော်ထင်လဲထင်မထား၊ စောင့်လည်းစောင့်မနေတော့ ရုတ်တရက်လန့်သွားသေးတယ်။
“ ဟင်..မေမေ..ဘာကိစ္စရှိပြန်လဲ ”
အမေက အခန်းတံခါးအဝင်ဝနားက မီးခလုပ်ကိုပိတ်လိုက်တော့ အခန်းအလည်က မီးချောင်းအဝိုင်းကြီးကငြိမ်းပြီးမှောင်ကျသွားတယ်။နောက်ခလုပ်တခုကိုနှိပ်လိုက်တော့အခန်းနံရံကပ်မီးပွင့်လာပြီးအခန်းထဲမှာ အဲဒီမီးပွင့်မှိန်မှိန်နဲ့ကျနော်လက်တော့ပ်မော်နီတာကမီးရောင်ပဲကျန်တော့တယ်။အမေကကျနော့်ဆီလျှောက်လာပြီး..ကျနော်နှာခေါင်းကိုဖွဖွလေးဆွဲညှစ်ရင်းက။
“ ဟောဒီကိစ္စပေါ့..၊ တကထဲမေးနေရသေးတယ်။ မနေ့ညကအတိုင်းပေါ့။ နင့်အဖေနင့်ကိုဖွင့်ပြောပြီး အားလုံးသဘောတူထားပြီးသားမဟုတ်လား. ”
အမေကမနေ့ညကလိုပဲညဝတ်ဂါဝန်ပါးလျလျ နောက်တစ်ထည်ကိုဝတ်ထားပြန်တယ်။
“ ဘာ..သဘောတူတာလဲ မေမေရဲ့. ”
“ အမယ်..မယ်..ကြည့်..မသိချင်ယောင် ဆောင်နေသေးတယ်..လူဆိုးလေး။ နင့်အဖေနဲ့ နင်ပြောထားတဲ့ကိစ္စပေါ့. ”
အမေကညုတုတုအသံနဲ့ပြောတယ်။ကျနော်လဲအမေ့ကိုခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်..။
“ ဟုတ်တယ်လေ. ”
“ နင့် အဖေနဲ့နင်က တစ်ညပဲ သဘောတူ ထားတာလား၊ ဒါနဲ့ပဲပြီးရောလား ”
“ မ..မသိဘူးမေမေ. ”
“ ကြည့်စမ်း...အူကြောင်ကြောင်မလုပ်နဲ့နော်...၊ မေမေကစောင့်နေတာသိလား ”
မေမေ့ အခန်းက ပိုပြီး သက်တောင့်သက်သာရှိတယ်လေ။ ဘာလဲ...မိန်းခလေးကချည်းလာရမှာလား.."
“ ဒီလိုလဲ..မဟုတ်ပါဘူး..သား...သားက. ”
အမေကကျနော့်မျက်လုံးထဲကို သေချာစိုက်ကြည့်ရင်း..
“ ဘာလဲ..! သားက..မေမေ့ကိုအားနာနေတုန်း၊ ရှိန်နေတုန်းဖြစ်နေလို့လား။ဒီမှာကြည့်စမ်း..၊ မေမေ့ကို သာမန်မိန်းမတစ်ယောက်၊ ဘာမှမတော်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်လို့ပဲ စိတ်ထဲမှာတွေးထား၊ မှတ်ထားလိုက်။ ဒါလောက်ဆိုတော်ပြီ။ မေမေ..သားနဲ့၊ သားဖေဖေကို သိပ်ချစ်တယ်။ ဒါပေမယ့် မေမေအောင့်အည်းသည်းခံပြီးနေလာခဲ့ရတာကြာပြီ။သားအဖေ မပေးနိုင်ခဲ့တာကို..အဲ..အဲ..။ အမေအခုထိ လိုအင်ဆန္ဒတွေရှိနေသေးတယ်။ ဒါကြောင့်သားအဖေနဲ့သားတို့ကိုညှိခိုင်းကြည့်ခဲ့တယ် ”
“ ဒါဆို..ဒီအိုင်ဒီယာက အမေ့ဆီကလာတာပေါ့ ”
“ မဟုတ်ဘူး.. မေမေတို့နှစ်ယောက်တိုင်ပင်ပြီးမှဖြစ်လာတာ"
“ ဖြေရှင်းချက်က..ဘာလို့သားပဲဖြစ်ရတာလဲ ”
“ မေမေ့ကို တခြားတစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ ပေးအိပ်စေချင်၊ ညားစေချင်တာလား။ စဥ်းစားကြည့်၊ အဲ့လိုဆိုရင် သားမနှမြောဘူးလား ”
ကျနော်ပြောစရာစကားမရှိပဲငြိမ်သွားရတယ်။ အမေကဆက်ပြီး..
“ သားကို ကြည့်ရတာတမျိုးပဲ သားစိတ်တွေတွေဝေပြီး မတင်မကျ ဖြစ်နေတုန်းပဲလို့ ထင်တယ်။ဒီကိစ္စ ဒို့သားအမိနှစ်ယောက်ပွင့်လင်းလိုက်ကြရင် ဒို့မိသားစုလည်း မကွဲမကွာ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် နေသွားကြရမှာ။ဒါမှမဟုတ် မေမေ ဒီလိုမျိုးမနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်နေရလားဆိုပြီးသားစိတ်ထဲကရွံနေတာများလား ”
ကျနော်အမေ့ကိုမျက်လုံးချင်းပြန်ဆိုင်ကြည့်မိပြီးတော့ခေါင်းကိုခါလိုက်ရင်း။
“ မဟုတ်ပါဘူးမေမေ..၊ သားမေမေ့ကိုဒီလိုရွံမုန်းတဲ့အတွေးမျိုးတခါမှမဝင်ဖူးခဲ့ပါဘူး။ ရင်တောင်ခုန်နေမိတာပါ၊ မေမေ့ကိုသားချစ်ပါတယ်.."
ကျနော့်စကားကိုအမေကျေနပ်သွားစေလားတော့မသိဘူး၊ အမေတစ်ချက်ပြုံးသွားပြီး..
“ ကြိတ်ပြီးတော့တောင် သဘောကျနေသေးတယ်မဟုတ်လား..မေမေ့ကိုမညာနဲ့နော်..၊ သားအကြည့်တွေကမေမေ့ပေါ်မရိုးသားတာကြာပြီ၊ မေမေသိတာပေါ့. ”
ကျနော် ခေါင်းကြီးငုံ့ထားပြီး..
“ ဟုတ်ကဲ့..ဒါ..ဒါပေမယ့်၊ ဒါကမဖြစ်နိုင်တဲ့ရူးကြောင်ကြောင်စိတ်ကူးယဥ်အိပ်မက်တစ်ခုပါ.. ”
"နောက်ဆုံးတော့ သားရဲ့ စိတ်ကူးအိပ်မက်က မနေ့ညကပဲ အကောင်အထည်ပေါ်သွားပြီမဟုတ်လား။ အခုမှသားစိတ်တွေကမရေမရာပြန်ပြီးဖြစ်နေတယ်။အခုမေမေကသားရဲ့စိတ်အင်အားပြန်ဆုတ်မသွားအောင် အားတင်းပေးနေတာ။ သားရဲ့အိပ်မက်ဆန္ဒကို နောင်တသက်လုံးအမြဲတမ်းအသက်ဝင်သွားအောင်မေမေကျေကျေနပ်နပ်ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်၊ ဟုတ်ပြီလား..သားတွေဝေနေဦးမှာလား.. ”
အခုကျနော်က ကွန်ပြူတာစားပွဲမှာထိုင်နေတုန်းပဲ။ အမေက ကျနော်ထိုင်နေတဲ့ ကုလားထိုင်ဘေးမှာဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ရင်း..၊
“ ဒါဆို..အခု ဒို့နှစ်ယောက်သဘောတူလိုက်ကြရအောင်၊ ရှေ့ရှောက် မေမေနဲ့သားအကြား၊ ဘာမှစိတ်ကျဥ်းကြပ်တာတွေ၊ မဝံ့မရဲဖြစ်တာတွေ၊မျိုသိပ်ထားတာတွေ မထားရတော့ဘူး။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲနေကြရအောင်..၊ မနေ့ညကလိုပေါ့။ လာပါမေမေ့အချစ် မေမေ့လင်လေးရယ်။သူများကိုညကလိုပျော်အောင်ထပ်လုပ်ပေးဦး..နော်.. ”
ပြောရင်းဆိုရင်း အမေက ခပ်ရဲရဲပဲ ဇိုးဇိုးဇတ်ဇတ်နဲ့ ကျနော့်ပုဆိုးခါးပုံစကို ဆွဲဖြည်ပြီးလျောချလိုက်တယ်။ရုတ်တရက်မို့ကျနော်အမြန်ပြန်ဆွဲတာတောင်မမီတော့ဘူး၊ အမေ့လက် မြန်ချက်များကတော့..။
“ အမယ်.. ဘာရှက်နေရပြန်တာလဲ၊ ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမလို့ဟာကို၊ညကသူများကိုအားရပါးရ မယားလုပ်သွားတုန်းကတော့ ဘာမှမရှက်ပဲနဲ့၊ ခုမှလာပြီး.. ”
ဒါနဲ့ပဲ အမေ့စိတ်ကြိုက်ကျနော်လွှတ်ပေးလိုက်ရတော့တယ်။ အခုအမေကကျနော့်ကုလားထိုင်ဘေးကကြမ်းပြင်မှာဒူးထောက်ရက်သားရှိနေတယ်။
ညအိပ်ချိန်ဆိုတော့ကျနော်လဲဘာမှခံမဝတ်ထားပဲ ပုဆိုးတစ်ထပ်ပဲရှိတာ၊ ခါးပုံစဖြေချလိုက်တော့ ငေါက်တောက် ထွက်လာတဲ့ကျနော့်ညီလေးကိုအမေကဖမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့လက်ကလေးနဲ့ဖွဖွဆုပ်ညှစ်ပေးနေတယ်။
ငတိက စောစောကအိပ်နေတာဗျ။ ခပ်ခွေခွေပဲ။ အမေ့လက်ဖဝါးနုနုလေးနဲ့ သုံးလေးကြိမ်လောက် ပွတ်ဆွဲပြီးဖွဖွလေးဖိလိုက်ညှစ်လိုက်လုပ်ပေးတော့ အကောင်ကချက်ချင်း နိုးလာတော့တာပဲ။ ခဏလေးနဲ့ ဖောင်းတက်လာပြီး ဟော့ဒေါ့ဝက်အူချောင်းကြီးလို ရှည်ရှည်ဖြောင့်ဖြောင့်မာမာကြီး ဖြစ်လာတော့တယ်။ကျနော်ကထောင်ထလာတဲ့ကောင်ကိုအတင်းလက်နဲ့ဆွဲဖိဖုံးတော့..၊
“ ကြည့်စမ်း..မြွေလေးကချက်ချင်းနိုးလာတော့တာပဲ..ဟိဟိ..၊ လက်ကြီးကလဲဖယ်စမ်းပါ လာရှုပ်မနေနဲ့..၊သား သိပ်ပီးစိတ်မလှုပ်ရှားနဲ့နော်၊ ပြေပြေလျော့လျော့လေးထား။ လက်ကအဲ့ဒါကြီးဖုံးမယ့်အစားမေမေ့နို့ကိုကိုင်ပါလားလို့.. ”
အမေကကျနော့်လက်ကို ဆွဲဖယ်ပြီးသူ့နို့အုံကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ လက်ထဲရောက်လာတဲ့ နို့ကြီးတွေကိုကျနော် ဆွဲညှစ်တော့တာပေါ့။
ညဝတ်ဂါဝန်ပါးတစ်ထပ်ခံနေပေမယ့် အတွေ့ကအိညက်နေတာပဲ။ အမေ့ပေါက်စီကြီးတွေကကိုင်လို့ ကောင်းလိုက်တာတင်းတင်းအိအိကြီးတွေ။အမေလဲ အခုမှ ကျနော့်လီးကို ကောင်းကောင်းလွတ်လွတ်လပ်လပ် ကစားလို့ရတော့တယ်။ ပုဆိုးကတော့ကွင်းလုံးပုံကျနေပြီ။
အခုလီးကအကြောပြိုင်းပြိုင်းထပြီးခေါင်းတဆတ်ဆတ်နဲ့မာန်ဖီစပြုနေပြီ။ အမေကအခုတော့လီးကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ပြီးရှေ့နောက်လျောတိုက်လို့တဖြောင်းဖြောင်းဂွင်းထုပေးနေတယ်။
“ ကြည့်ပါဦးဟယ်..၊ ခဏလေးဆွရုံရှိသေး ထွားတက်လာလိုက်တာအဆမတန်ပဲ။ နင့်အဖေလီးနဲ့များကွာပါ့၊ ဘယ်လောက်နှိုးနှိုးမထဘူး။အေးလေသူ့ကိုလည်းအပြစ်ပြောလို့မရပါဘူး။ အကြောထိသွားတာကိုး။ အခုတော့ငါ့သားဟာကြီးကိုပဲ အားကိုးရတော့မှာပဲ၊ အားရစရာကောင်းလိုက်တာ ”
အမေကဂွင်းထုပေးရင်းက ညည်းပြောပြောနေတာ။အခုလက်ရှိအခြေအနေကတော့မနေ့ညကပုံစံနဲ့လုံးဝပြောင်းပြန်ပဲ။ မနေ့ညကအမေကလုံးဝရှက်ရွံ့နေတဲပုံစံမျိုးပါ။ နို့တောင်အကိုင်မခံဘူး၊ကိုယ်မွေးထားတဲ့သားနဲ့စခံခံချင်းညမှာ စိတ်ထဲက အတားအဆီးလိုကြီ းဖြစ်ပြီးစိတ်သွားတိုင်းကိုယ်မပါရွံ့ကြောက်စိတ်ကြီးဖြစ်နေပုံရတယ်။
အစစအရာရာကျနော်ကပဲဦးဆောင်သူဖြစ်ခဲ့တယ်။မနေ့ညကတော့ ကျနော်ကရဲလိုက်တာ၊ အဖေ့ကိုကတိပေးထားပြီးဖြစ်တော့တက်ကြွနေတယ်။အဖေပြောတဲ့အတိုင်းအမေကအခန်းထဲဝင်လာတော့သွေးကြွပြီးဝုန်းတော့တာပဲ။အခု ဒီညမှာတော့ အမေကတက်ကြွပြီးဦးဆောင်သူဖြစ်သွားပြီ။ ကျနော်ကသွေးပြန်အေးပြီးနဲနဲတုန့်နှေးနေတယ်။
အမေပြောသလို ကိုယ့်အမေကိုတက်လုပ်မိပြီးမှ အခုမှပြန်ရှိန်နေသလိုပဲ။အမေ ဂွင်းထုပေးလို့နဲနဲအရှိန်ရလာတော့ ကျနော်လီးလည်းတဖျင်းဖျင်းဖြစ်လာပြီ။ အမေ့လက်နဲ့အပြည့်မနိုင်မနင်းထွားတက်လာပြီ။ကျနော့်လက်တွေလဲအရှိန်ရလာပြီး အမေ့နို့ကိုစိမ်ပြေနပြေနှဲနေတာပေါ့။ သိပ်မကြာပါဘူးကျနော်အမေ့ကိုရှိန်နေ၊ အားနာနေတာတွေပြန်ပျောက်သွားပြီးတဏှာစိတ်တွေငယ်ထိပ်ပြန်တက်လာတယ်။
အမေ စောစောကပြောခဲ့သလို ဒါငါ့အမေလို့ မတွေးတော့ပဲ။ ကိုယ်နဲ့ချစ်တင်းနှီးနှောမယ့်မိန်းမတစ်ယောက်လို့မြင်လာပြီ။ကျနော်လည်း အမေ့နို့တွေကိုအပြင်ကကိုင်ရုံနဲ့အားမရလို့ အင်္ကျီလည်ပင်းပေါက်ကလက်ရှိုထည့်ပြီး အသားအတိုင်းအားရပါးရဖျစ်ရင်း၊တောင်နေပြီဖြစ်တဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုပါ လက်ထိပ်နဲ့ ညှစ်ကစားပေးနေလိုက်တယ်။
အမေလည်းဂွင်းထုပေးနေတာကိုရပ်လိုက်ပြီးတော့ အခုအဆမတန်တောင်ပြီး ထွားကျိုင်းနေတဲ့ကျနော့်လီးကိုပါးစပ်လေးဟပြီးငုံစုပ်လိုက်တယ်။
အမေ့ရဲ့အာခေါင်နွေးနွေးအရသာ။ နူးညံ့တဲ့ လျှာအရသာကို ဒုတိယညအဖြစ်ဆက်တိုက်ခံစားလိုက်ရခြင်းပဲ။မနေ့ညကလိုပဲအမေစိတ်ပါလက်ပါပုလွေမှုတ်ပေးနေတယ်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးအာခေါင်အဆုံးထိသွင်းပြီငုံစုပ်လိုက်၊ပတ်ချာလှည့်လျက်လိုက်၊ ဒစ်ဖျားလေးကိုလျှာနဲ့ကလိလိုက်ပေါ့။
ကျနော်လဲ အရမ်းကောင်းလာတယ်။ လီးကြောတွေကလည်း တဖျင်းဖျင်းထလာတယ်။ ခေါင်းလေးတလှုပ်လှုပ်နဲ့ငုံ့ငုံ့ပြီးစုပ်နေတဲ့ အမေ့ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးပေါ် အတင်းဆွဲဆွဲဖိနေမိတယ်။ အမေကတော့ ဘာမှမပြောဘူး ကျနော် ခုလိုစိတ်တွေထန်ပြီးသူ့ခေါင်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲဖိလေ၊ သူကစိတ်ပါလက်ပါလီးစုပ်လေပဲ။
နောက်ဆုံး သူလီးကို ပါးစပ်ကချွတ်လိုက်ပြီး လက်နဲ့ပြောင်းကိုင်လို့ တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ဂွင်းဆက်ထုပေးနေပြန်ရော။နောက်ဆုံးဂွင်းထုတာပါရပ်လိုက်ပြီးမတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ကျနော့မျက်နှာလေးကိုမော့ပြီးသု့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့ကပ်တေ့ပြီးစုပ်နမ်းလိုက်ပြီးမှဏှာသံလေးနဲ့...
“ လာကွာ..ကုတင်ပေါ်ရွှေ့ရအောင်နော်..မေမေ့လင်လေး ”
ကုတင်ပေါ်အရောက်၊ အမေက ကျနော့်ကိုပက်လက်ဖြစ်အောင်တွန်းလှဲလိုက်ပြီး အမေ့ကိုယ်ကြီးကနောက်ကဝမ်းလျားထိုးကြီးပါလာတယ်။အမေကျနော့်ကိုဆွဲဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကိုအငမ်းမရဆွဲစုပ်ပြီးအနမ်းတွေပေးတော့တယ်။ကျနော်လဲအမေ့ကိုတင်းတင်းပြန်ဖက်ပြီးအမေ့နှုတ်ခမ်းချိုချိုတွေကိုပြန်နမ်းနေတဲ့အချိန်နှစ်ယောက်သားလုံးထွေးနေတော့တာပဲ။
ခဏကြာတော့အမေကျေနော့်ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကခွာလိုက်ပြီး မျက်နှာကခါးလည်ပိုင်းဆီဦးတည်သွားတယ်။ သေချာတာပေါ့ အမေပုလွေမှုတ်ရတာ မဝသေးဘူး။ကျနော့်ပုဆိုးကို ခြေဖျားကနေကွင်းလုံးဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီးမှ ကုန်းပြီးတော့နောက်တစ်ကြိမ်လီးစုပ်ပြန်တယ်။
အမေ့ လျှာနဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကစားချက် စကေးက တော်လိုက်တာများ ကျနော့်လီးကတရှိန်းရှိန်း တဖိန့်ဖိန့် ဆိမ့်ပြီးကြက်သီးတောင်တဖျင်းဖျင်းထယူရော။တအောင့်လောက်ရှိတော့အမေက လီးကိုပါးစပ်ကခဏချွတ်လိုက်ပြီး...၊
“ ကဲ..ကိုယ်တော်..၊ အပြန်အလှန်လေးကူဖို့စိတ်မကူးတော့ဘူးလား။ မေမေတစ်ယောက်ထဲလုပ်ပေးနေရတယ်။သူများကိုလည်းတလှည့်လုပ်ပေးဦး။ မနက်ကဖင်ကုန်းပေးထားတုန်း၊ နောက်ကနေလျက်သလိုလေ ”
“ မေမေလိုချင်ရင် သားကလုပ်ပေးရမှာပေါ့ ”
ကျနော်အမေ့ကိုကိုယ့်ဘက်ဆွဲပြီး ညဝတ်ဂါဝန်ကြီးကိုခေါင်းကမပြီးချွတ်ချလိုက်တယ်။အခုတော့အမေလဲကိုယ်တုံးလုံးကြီးဖြစ်သွားပြီ။ ကျနော်ခေါင်းရင်းဘက်ကိုခေါင်းထားပြီးပက်လက်အိပ်နေတာမှာအမေကကျနော့်ကိုကျောပေးပြီး နောက်ပြန်တက်ခွလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ကျနော်ကိုယ်ပေါ်ကုန်းကုန်းကြီးလုပ်ပြီးလီးကိုထပ်စုပ်ပြန်ရော။
စုပ်ရင်းဒူးကြီးထောက်ပေါင်ကြီးတွေကြွပြီး အမေ့ဖင်ကြီးက ကျနော့်မျက်နှာပေါ်မှာ တရမ်းရမ်းနဲ့ဝဲလာတယ်။ဖင်ကြားထဲကနေနောက်ကိုအတိုင်းသားအုံလိုက်ကြီးထွက်ကျလာတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကကျနော့်ကိုလျှာထုတ်ပြောင်ပြနေသလိုပဲ ပြူတစ်ပြူတစ်နဲ့။
ကျနော် နှစ်ခါမစဥ်းစားတော့ဘူး ခေါင်းထောင်ပြီးအမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးဆီပါးစပ်အပ်လိုက်တယ်။ပြူပြီးပြနေတဲ့စောက်စိလေးကိုလှမ်းဟပ်ပြီးလျှာနဲ့သိမ်းလျက်ပေးလိုက်တော့အမေတွန့်ခနဲဖြစ်သွားတယ်။ကျနော်လည်းစောက်စိကို သုံးလေးကြိမ်လျက်လိုက်ပြီးမှ၊ လျှာနဲ့ဖိပြီးကပ်စုပ်လိုက်တယ်။
“ အိုးး ရှူး..စစ်စ်..ဟာ့.. ”
အမေ့ဆီက ညည်းသံတွေထွက်ကျလာရော။ ကျနော်စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား ထူထူလေးနှစ်ဘက်ကို လက်နဲ့ဖြဲထုတ်တော့ စောက်ခေါင်းသား နီတျာတျာလေးက ပေါ်လာပြီ။ ကျနော်လည်းလျှာကို တောင့်နေအောင်ထားပြီးအမေ့စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာနဲ့ထိုးထိုးပြီးလိုးတယ်၊လျှာနဲ့မွှေပေးတော့ အမေ့ဖင်ကြီးးက ဒွန်ခနဲ ဒွန့်ခနဲ တုန်တုန်တက်သွားတယ်ဗျ။
အမေကလည်း ကျနော့်လီးကို သူ့ပါးစပ်မှာ ပြန်တပ်ပြီးကုန်းကုန်းကြီးပုလွေဆက်မှုတ်နေတယ်လေ။ အခုကျနော်တို့ သားအမိနှစ်ယောက်ရဲ့ပိုဇေရှင်က 69 ပုံစံဖြစ်နေပြီ။ ကျနော်တို့ သားအမိ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်အရသာရှိစွာနဲ့ပဲ အပေးအယူမျှမျှ လျက်ပေးမှုတ်ပေးနေကြတယ်။
ကျနော် စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးထဲမျက်နှာရော နှာခေါင်းပါနှစ်၊ ဖင်ကြီးကိုဖိဖြဲပြီး အားရပါးရ မှုတ်နေတုန်းအမေ့ဖင်ကြီးက မျက်နှာရှေ့က ခွာသွားတော့ ကျနောရုတ်တရက်ဟာခနဲဖြစ်သွားရော။ အမေက ကျနော့်ပေါ်ကိုခွကုန်းထားရာကနေ လှိမ့်ဆင်းသွားတာပါ။အမေ ဘာလုပ်ဦးမလိုလဲလို့ စိတ်ထဲ တွေးနေတုန်း ကျနော့ဘက်မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြန်လှည့်ပြီးကျနော့်ခါးပေါ်တက်ခွလိုက်တယ်။
“ မေမေ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ။ အဲဒီလီးကြီးနဲ့လိုးတာခံချင်နေပြီ။ သားငြိမ်ငြိမ်နေ..၊ မေမေကိုယ်တိုင်လုပ်မယ်.. ”
အမေကဖင်ကိုကြွပြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်းထအောင်တောင်နေတဲ့ကျနော့်လီးကြီးကိုဆွဲလို့စောက်ခေါင်းဝနဲ့ဒစ်နဲ့တည့်အောင်တေ့ချိန်ပြီးတအိအိထိုင်ချလိုက်တယ်။ အမေမြင်းစီးပြီပေါ့..အမေ့ဖင်ကြီးတွေအိခနဲအိခနဲနိမ့်ကျလာတယ်အမေ့စောက်ခေါင်းထဲ ကျနော့်လီးတဆုံးဝင်သွားလို့လို့စိမ့်ခနဲတက်သွားချိန်မှာ...
ဖျစ်..ဖျစ်..ဖျစ်.. ပျိ ..ပေါက်..
“ အီး..ကျွတ်ကျွတ်..ကျွတ်..စစ်စ် ..အာ့. ”
“ ရှီး..အား.. မေမေ..မေမေ့စောက်ဖုတ်ကကြပ်လိုက်တာ ”
“ အမလေး..နာတယ်တော့..သူ့ဟာကြီးကမတန်တဆကြီး.. ”
“ သားလည်းလီးပွန်းသွားပြီလားမသိဘူး.. ”
“ နေဦး..နေဦး..ခဏ..ခဏလေး ”
အမေကဖင်ကြီးကြွပြီးလီးကို ခဏပြန်ချွတ်လိုက်တယ်။ သူ့လက်ခုပ်ထဲ တံတွေးထွေးထည့်ပြီး၊ လီးပေါ်ကိုလည်းတစ်ငုံထွေးလိုက်တယ်၊နောက်တော့ လီးကိုလက်နဲ့ သေချာကိုင်ဆုပ်ပြီးတံတွေရွှဲပြီး ချောနေအောင် လိုက်သုတ်ပေးနေတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ဒစ်နဲ့စောက်ခေါင်းပြန်တေ့ချိန်ပြီးနောက်တခေါက်ထိုင်ချလိုက်တယ်။
ပျိ..ပျိ..ပလစ်...
ဒီတခါတော့သာသာပဲဝင်သွားတယ်။ အမေ့ တံတွေးချောဆီ မက်သပ် (method) ကတော်တော် အလုပ်ဖြစ်သား။
“ ဘယ်လိုလဲ နင့် လီးပွန်းတာမရှိတော့ဘူးမဟုတ်လား.. ”
“ မနာတော့ဘူး မေမေ.. ”
“ ကောင်းလာပြီပေါ့..။ မေမေလုပ်ပေးရင်သားနတ်ပြည်ရောက်သွားစေရမယ် ”
အမေကခါးလေးကိုနွဲ့နွဲ့ပြီးရမ်းတယ်။ ခါးလေးက နွဲ့ရုံလေးဆိုပေမယ့် ဖင်ကြီးက စကောဝိုင်းပြီးမွှေ့သလိုဖြစ်နေတာ။အမေဖင်ကြီးကို ဖြေးဖြေးစရမ်းရာကနေ တစတစနဲ့ မြန်လာတယ်၊ တခါတလေ လီးကိုနှဲ့ပြီးရှေ့နောက်လွန်းထိုးပြီးခလေးတွေရဲ့ခုံလှုပ်မြင်းစီးရုပ်စီးသလိုစီးပြီး။
တခါတလေစကောဝိုင်းကြီး ပတ်ရမ်းမွှေ့ပစ်တယ်။ မွှေ့ရင်းကနေခေါင်းကို တဆတ်ဆတ် ဘယ်ပြန်ညာပြန်ခါရမ်းနေတာများဆံပင်တွေကိုဖွာလန်ကြဲနေတာပဲ။ တဇတ်ဇတ်ဆောင့်ထိုင်ရင်း ဆံပင်တွေဝဲအောင်ခါပြီးခေါင်းလေးကိုဆတ်ခနဲရမ်းခါနေတဲ့အမေ့ပုံလေးကမျက်စိထဲစွဲနေအောင်အရမ်းဆက်ဆီကျလွန်းလှတယ်။
“ အားးး ဟားး..ကောင်းတယ်။ ကောင်းလိုက်တာ...၊ အဲ့လိုလီးအကြီးကြီးနဲ့မှ မေမေ့စောက်ဖုတ်စိတ်ကြိုက်ပဲ၊စောက်ခေါင်းထဲစိမ့်နေတာပဲ လီးကစောက်ခေါင်းကိုပွတ်ဆွဲနေတာ.. အိ..အိ..အိ..အင်း.. ”
ကျနော်လည်းကောင်းနေတာပဲနှုတ်ခမ်းကိုသွားနဲ့ကိုက်ပြီးအံကြိတ်နေရတယ်။
“ မေမေ့နို့ကို ကိုင်လေ..စို့လေ ”
အခုတော့မေမေကမနေ့ညကလိုနို့တွေကိုမတွန့်တိုတော့ ဘူးသဘောကောင်းပြီးအတင်းတောင်ကိုင်ခိုင်း။ စို့ခိုင်းနေသေးတယ်။ကျနော်လည်းအောက်ကနေပင့်ပင့်ထိုးပေးနေရင်း၊ လက်နှစ်ဘက်လှမ်းပြီး အမေ့စနေနှစ်ခိုင် ခုနှစ်လွှာပေါက်စီကြီးတွေကိုအားရှိပါးရှိလက်အရသာခံဖျစ်ကစားနေလိုက်မိချိန်မှာအမေ့ဆောင့်ထိုင်ချချက်တွေကပြင်းလာ မြန်လာတယ်။
အမေမျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့ပြီး ဒလစပ် တဖတ်ဖတ်နဲ့ထိုင်ချနေတာ။ အမေ့ဖင်ကြီးတွေက ကျနော့်လဥကြီးတွေနဲ့ရိုက်တဲ့အသံရော။ကုတင်ကသွက်သွက်ခါပြီးတကျိကျိမြည်သံတွေရောကစည်းချက်ကျကျမြိုင်ဆိုင်နေတာပဲ။
ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ပလောက်..ပလောက် ဗြိ..ဗြိ..
ကျွိကျွိ..အိ..ကျိကျိ..ဒတ်..ဒတ်..ကျွိ..အိ..အိ...
အမေမျက်နှာကကျနော့်ကိုယ်ပေါ်ကုန်းချလာပြီး ကျနော့်ကို ဂမူးရှူးထိုးနဲ့ ကစ်ဆင်ရိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အမေကဆောင့်တာရပ်လိုက်ပြီးခေါင်းပြန်ထောင်လို့..။
“ တူးတူး..သားတလှည့်လုပ်ပေးဦး၊ အပေါ်ကနေလိုးပေး။ မေမေ့ကိုလိုးစမ်းသား..၊ မေမေတအားဆာနေတယ်၊ ဒီလိုစိတ်ရှိလက်ရှိမခံရတာကြာပြီ... ”
အမေကပေါင်ကြီးတစ်ချောင်းမပြီးကျနော့်ကိုယ်ပေါ်ကလှိမ့်ဆင်းလိုက်တယ်။ အလှည့်ကျတော့မနွဲ့စတမ်းပေါ့လေ။ အမေကပိုဇေရှင်ချိန်းခိုင်းနေပြီ။
ကျနော်လဲကုန်းထပြီးဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။ အမေက ခုနက ကျနော့်နေရာဝင်ပြီးပက်လက်လှန်လို့ ဒူးကြီးနှစ်ချောင်းထောင် ဟပေးထားလိုက်ရော။ကျနော် မေမေ့ကို ပက်လက်လှန်ပေါင်နှစ်ချောင်းပခုန်းပေါ်တင်ထမ်းပြီးစလိုးတော့တယ်။စောက်ပတ်နဲ့လီးက လိုးလက်စ အထာကျနေပြီ။ လရည်စောက်ရေတွေကရွှဲပြီးချွဲပြီးသား။ အမေကြွပေးတဲ့ဖင်အောက်ကိုခေါင်းအုံးဆွဲထိုးခုပြီးတော့
ကြွတက်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကြီးကို ဒစ်နဲ့တေ့ပြီးအားကုန်ဖိသွင်းလိုက်တာနဲ့ ဒုတ်ဒုတ်ထိပဲ။ပြီးတော့မှဆက်တိုက်ဆောင့်ရင်းပေါင်တွေကိုပခုန်းပေါ်ထမ်းတင်လိုက်တာလေ။ ဒီတော့လဲအမေ့စောက်ဖုတ်ကပြန်စိပြီးဆွဲညှပ်ပေးသလိုဖြစ်သွားတော့လိုးရတာလည်းစီးစီးပိုင်ပိုင်ဖြစ်သွားတယ်။
ကျနော်ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် အမေလည်း တအီးအီး၊ တအင်းအင်းနဲ့ ဗလုံးဗထွေး ညည်းရင်းတကိုယ်လုံးတဆတ်တုန်လို့ခေါင်းကဘယ်ညာရမ်းခါနေတော့တာပဲ။ လက်နှစ်ဘက်ကလည်း အိပ်ရာခင်းကိုအတင်းဆွဲဆုပ်ထားတယ်။
“ အမေ..ဘာဖြစ်လို့လည်း၊ နာလို့လား.. ”
“ မနာ..မနာဘူး..၊ ကောင်းနေတာ၊ ခံလို့ကောင်းတာပဲရှိတယ်..ဆောင့်..ဆောင့် ..အားကုန်ဆောင့်ယောက်ျားရယ် ”
အင့်..အီးးး အဲဒီလို..အင့်..အင့်..ရှီးးးအား..ကောင်းလိုက်ထှာ.. ”
အမေ့လက်နှစ်ဘက်ကကျနော့်ဆီလှမ်းလာတယ်၊ ကုန်းထမလို့ဟန်ပြင်တယ်။ ကြည့်ရတာ ကျနော့်ကိုဖက်ချင်သလိုမို့ အမေ့ပေါင်တွေကို ပခုန်းပေါ်ကဖြုတ်ချပြီး အမေ့ပေါ် ကုန်းပြီး ဆက်လိုးပေးတယ်။အမေက လက်နှစ်ဘက်နဲ့ကျနော့်ကျောကုန်းကို အတင်းကြုံးသိုင်းဖက်လို့ ခေါင်းထောင်ထလာပြီးကျနော့်ပါးစပ်ကိုအတင်းကပ်စုပ်ဆွဲ၊ ဂမူးရှူးထိုး အငမ်းမရနမ်းတော့တာပဲ။ ခဏကြာမှအနမ်းရပ်လိုက်ပြီးမောနေတဲ့အသံနဲ့
“ ကောင်းလိုက်ထှာ၊ သိပ်ကောင်းတာပဲမေမေ့သား၊ မေမေ့ယောက်ျားလေးရာ၊ အဖေ့ကိုယ်စားလင့်တာဝန်ကိုထင်ထားတာထက်တောင်ကောင်းအောင်လုပ်ပြနိုင်တာပဲ..တော်လိုက်တာ..မေမေ့အချစ်လေးရယ် ”
“ မေမေ့အတွက်ဆိုအကောင်းဆုံးလုပ်ပေးဖို့ဆုံးဖြတ်ပြီးသားပဲလေ။ သားကလည်း မေမေ့ကို လိုးချင်နေတာကြာလှပြီ..မေမေသိရဲ့လား.. ”
“ အယ်..! တကယ်လား..နောက်ဆုံးတော့ပေါပြီ၊ ဝန်ခံပြီပေါ့။ အဲဒါဆိုလဲကောင်းကောင်းကြီးမေမေစိတ်ကျေနပ်အောင်လိုးပေး။ မစို့မပို့တော့မလုပ်နဲ့နော်၊စိတ်ဆိုးမှာ..၊ ဟင်း..ဘယ်အချိန်ထဲကကိုယ့်အမေကိုပြစ်မှားနေလဲမသိဘူး ”
ကျနော်အမေ့စကားကို စကားနဲ့ မတုန်ပြန်တော့ဘူး။ အမေ့ဒူးကြီးနှစ်ချောင်းကို ရင်ပတ်ထိ တွန်းတင်ဖိကပ်လိုက်ပြီး ဖင်ကြီးကြွလို့ပြူးတက်လာတဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ပြန်တေ့ချိန်ပြီး အသားကုန်လိုးတော့တယ်။ အမေ့ချိုင်းကြားနှစ်ဘက်ကြားကကုတင်ပေါ်လက်ထောက်အားယူပြီး အရှိန်နဲ့ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတော့တာ။
ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖောင်းဖောင်း..ဇုတ်..ဇုတ်ဇုတ်..
“ အားးးသားးး... ယောက်ျား...အမလေးး..အီး..အင့် အင့်.. အင့်.. ”
အမေကအောက်ကနေ ဖင်ကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြိုးစားပင့်ပင့်တင်ပြီး ကော့ခံပေးနေတယ်။ကျနော် အမေ့ပါးစပ်ကို ကုန်းစုပ်နမ်းပြီးခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ လီးနဲ့ကပ်ထိုးကပ်ဆောင့်ပစ်လိုက်တာ။ အမေလဲ ခေါင်းထုခံရတဲ့ငါးရံ့ခေါင်းတိုကြီးလို ဆတ်ဆတ်ကိုလူးနေ၊ ခါနေတော့တာပဲ။ ကျနော်လဲ အမေ့နို့ကြီးတွေညှစ်လိုက်။ ကော့ထိုးကပ်ထိုးဆောင့်လိုးလိုက်မရပ်မနားဆက်ဆွဲနေလိုက်တာ။
အဖေမလိုးနိုင်ခဲ့တာ၊ ကာမအရသာပိုမပေးနိုင်ခဲ့ပဲ နှစ်နှစ်လောက်ပြတ်လပ်နေခဲ့တဲ့အမေလည်းဆက်မထိမ်းနိုင်တော့ဘူး။
“ အားးး ဟား..အား..သူ့လီးကြီးကအကြီးကြီးပဲ အိ..အိ..မေမေ..မရ..မရတော့ဘူးအင်းးး..အင်းး..ထွက်ကုန်တော့မယ်.. ”
အမေနှုတ်ခမ်းတွေကိုက်၊ အံတွေကြိတ်လာတယ်။ တအိအိနဲ့ကြိတ်ညည်းနေတယ်။ ပြီးတော့ တကိုယ်လုံးဆတ် ခနဲ ဆတ်ခနဲ တွန့်တွန့်ပြီးတုန်တက်သွားတယ်။အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲကလဲ ကျနော်လီးကို တစစ်စစ်ညှစ်နေတယ်။ ခဏအကြာမှာ ဆတ်ဆတ်ခါ တုန်လှုပ်နေတာတွေလဲငြိမ်ကျသွားတယ်။အမေပြီးသွားပြီဆိုတာ ရိပ်စားမိသွားတဲ့ကျနော်လည်းဘယ်နှစ်ချက်လောက်မှဆက်မဆောင့်လိုက်ရသေးဘူး။
ကျနော်လရည်တွေ ဆောင့်ထွက်လာပြီး အမေ့စောက်ခေါင်းထဲ အရှိန်နဲ့ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကျနော်လည်းအမေ့ကိုအတင်းကြုံးဖက်ပြီးအမေ့ပေါ်မှောက်ချထားလိုက်တယ်။ လီးထဲကလရည်တွေကိုလည်း တစက်မကျန်ဆက်ပြီးတစစ်စစ်နဲ့ညှစ်ထုတ်ချနေတုန်းမှာအမေကကျနော့်ကိုပြန်ဖက်လာပြီး။
“ မောလိုက်တာယောက်ျားရယ်။ “ ထား ”တော့ ရင်တွေတုန်ပြီးသေတော့မှာပဲ။ ယောက်ျားကလိုးတတ်လိုက်တာ။ ဟင့်..အသားကုန်ပဲ။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အဲ့လိုကြမ်းမှကြိုက်တာ။ ညတိုင်းသူများကို လင့်ဝတ္တရားမပျက်လိုးပေးရမယ်နော်..ဒါပဲ.. ”
အမယ်..အမေက သူ့ကိုယ်သူ "ထား"တဲ့ နာမည်အဖျားဆွတ်ခေါ်လို့..အဲ့ဒီလိုအသုံးမျိုးကို တခါတလေ ဖေဖေနဲ့ပဲသုံးဖူးတာကျနော်သတိပြုမိထားတာလေ။ စိတ်ကြည်ပြီးချွဲနွဲ့ချင်တဲ့အခါမျိုးမှာပေါ့။
“ မောင့်မိန်းမကလည်း တအားအပေးကောင်းတာပဲလေ။ တူတူပါပဲ။ ကိုယ့်အမေအရင်းရဲ့၊ ကိုယ့်ကိုမွေးထုတ်ပေးတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးက ဒီလောက်လိုးလို့ အရသာရှိလိမ့်မယ်မှန်းမထင်ခဲ့မိဘူး.. ”
ကျနော်ကလည်း အမေ့ကို မိန်းမဆိုပြီးပိုင်စိုးပိုင်နင်းခေါ်ပလိုက်တယ်။ ဘဝမှာ ပထမဆုံးအကြိမ် အမေ့ကိုဒီလိုခေါ်မိခြင်းနဲ့အားရပါးရတစ်တစ်ခွခွပြောမိခြင်းပါပဲ။ ပါးစပ်က အော်တိုမက်တစ်ကို ထွက်သွားတာ။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် အံ့ဩမိတယ်။ကိုယ့်ကိုမွေးထုတ်ပေးထားတဲ့ အမေအရင်းကြီးကို ဒီလိုခေါ်ဖို့အရင်ကစိတ်တောင်ကူးခဲ့ဖူးတာမဟုတ်ဘူး။
“ ကြည့်စမ်း..ကြည့်စမ်း..တစ်တစ်ခွခွ၊ ဒါမျိုးကျတတ်တယ်.. ”
အမေကပြောရင်း ကျနော့်ဗိုက်ခေါက်ကိုလိမ်ဆွဲတယ်။ကျနော်လည်းမောမောနဲ့ အမေ့ပေါ်က လှိမ့်ဆင်းလာခဲ့ပြီးအမေ့ဘေးမှာပက်လက်လှန်ပြီ အသက်ရှူပြန်မှန်အောင် ကြိုးစားနေတုန်းအမေက ကျနော့်ပေါ်မှောက်ရက် တက်လာပြန်ပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲပြန်ပါရော။
အမေ့ရဲ့ချိုမြိန်တဲ့နှုတ်ခမ်း။ နွေးထွေးတဲ့ခံတွင်းနဲ့ ကျွမ်းကျင်တဲ့ လျှာလိမ်းကစားမှုများအောက်မှာကျနော်မြောပါသွားရပြန်တယ်။အမေ့အနမ်းကရည်းစားဦးတစ်ယောက်နဲ့ပထမဆုံးအနမ်းလိုမျိုး၊ လှိုက်လှိုက်မောမောနဲ့ ရင်ခုန်စရာအရမ်းကောင်းနေတယ်။
..............................................................................................
“ မေမေနဲ့အခုလိုလိုးရတာ..တူးတူးကြိုက်လားဟင်.. ”
အမေကကျွန်တော့နာမည်ခေါ်ပြီးမေးတယ်။
“ ကြိုက်တာပေါ့မေမေ..ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်မသိဘူး၊ အရမ်းရင်ခုန်ရတယ်။ မောပေမယ့်တအားကြိုက်တယ်။မေမေကအရမ်းရင်ခုန်ဖို့စွဲလမ်းဖို့ကောင်းတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ပဲ.. ”
“ ကြည့်စမ်း.. ကြည့်စမ်း.. မေမေ့ယောက်ျားလေးက အမေ့အကြိုက်ပြောတတ်လိုက်တာ။ မေမေလဲဟောဒီအမေ့လင်လေးကိုသိပ်ချစ်သွားပြီ.. ”
မေမေက ကျနော့်ပါးလေးကို မနာအောင်ဆွဲလိမ်ရင်းပြောတော့ ကျနော်လဲ ပြန်ပြုံးပြရင်း အမေ့ပါးမို့မို့လေးတွေကို ညင်ညင်သာသာလေးအာဘွားပေးလိုက်တယ်။
“ ရှေ့ရှောက်သားစိတ်လာ၊ စိတ်ပါလို့လိုးချင်လာရင်၊ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်ဂွင်းထုနေဖို့မလိုတော့ဘူးနော်။သားအတွက်မေမေအမြဲတမ်းအဆင်သင့်ရှိတယ်။ မေမေ့အခန်းကိုအချိန်မရွေးလာလိုးလှည့်။ မေမေနဲ့ညတိုင်းလာအိပ်လို့လည်းရတယ်။တို့တတွေလင်မယားဖြစ်ပြီး၊ ညားပြီးသွားကြပြီလေ။ ဘာမှရှက်ကြောက်နေစရာမလိုတော့ဘူးကြားလား.. ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ”
ကျနော်ကတော့တိုတိုတုတ်တုတ်တခွန်းပဲဖြေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့စောစောကဝုန်းထားလို့မောထားတဲ့အရှိန်နဲ့ငိုက်ကျလာတယ်။
“ ဟဲ့..အမယ်..ဇိပိတ်သွားပြီလား၊ ဒီလိုလွယ်လွယ်နဲ့ အိပ်လို့ဘယ်ရမလဲ၊သူများသားသမီးယူထားပြီး တော်အိရော်အိနဲ့မရဘူးနော်။ လာခဲ့..လာခဲ့.. ”
အမေကျနော့်ကိုအတင်းပြန်နှိုးပြီး လီးကိုညှစ်လို့ပုလွေတစ်ကြိမ်ထပ်ကိုင်ပြန်ပါလေရော။ နောက်ဆုံးကျနော့်ညီလေးပြန်ထကြွလာတဲ့အထိပဲ။
ဒါနဲ့ပဲ အမေ့ရဲ့ လိုအင်ပြည့်အောင် နောက်တစ်ကြိမ်ဖြည့်ပေးလိုက်ရပြန်တယ်။အမေကတော့ တကယ်မလွယ်ဘူးဆိုတာ ခုမှသိသွားပြီဗျ..။ဒီလိုနဲ့ပဲ.. အမေနဲ့ကျနော်တို့သားအမိနှစ်ယောက် အတူအိပ်ဖြစ်။ ပျော်ဖြစ်၊ ဆက်ဆံဖြစ်တဲ့ ညတွေများလာခဲ့ပြီလေ။
နောက်ပိုင်းရက်တွေမှာတော့ အမေက ကျနော့်အခန်းမလာတော့ပဲ။ ကျနော်ကပဲ အမေ့အခန်းသွားအိပ်ဖြစ်တယ်။အဲဒီအခန်းက အရင်က အဖေနဲ့အမေတို့ရဲ့ အိပ်ခန်းပါ။ အခုနောက်ပိုင်းတော့ အဖေက သူ့အလုပ်ခန်းနဲ့ဆက်ရက်အခန်းမှာပဲ အိပ်တော့တာ။အိပ်ခန်းမှာက အမေတစ်ယောက်ထဲပဲပေါ့။
ဒီအခန်းမှာကျတော့ကျနော်တို့သားအမိအတွက် ချစ်ဗျူဟာခင်းဖို့ပိုပြီးအဆင်ပြေသပေါ့။ ကင်းဆိုက်မင်္ဂလာကုတင်ကြီးနဲ့ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်းလေ။စိတ်ကြိုက်ဝုန်းပေတော့ပဲ။ နောက်ဆုံးမတော့ကျနော်နဲ့အမေဟာ တကယ့်လင်မယားအစစ်တွေလိုဖြစ်လာခဲ့ကြတယ်။
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်အပေးအယူကလဲအရမ်းမျှလာတယ်။ အထူးသဖြင့်အမေကတော့အကျေနပ်ဆုံးဘက်ကပေါ့။သူမရဲ့သွေးသားဆန္ဒတွေတရစပ်ဖြည့်ပေးနိုင်တဲ့၊ ကောင်းကောင်းစိတ်တိုင်းကျလိုးပေးနိုင်တဲ့၊ထိတိုင်းထောတဲ့အားကောင်းမောင်းသန်လင်လေးရထားလို့လေ။
အမေကကျနော်နဲ့လိုးတဲ့ခံတဲ့အချိန်တွေမှာ စကားလုံးကြမ်းကြမ်းပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်တွေ သုံးလာတာကိုလည်းသတိထားမိတယ်။ဒီလိုသုံးမှလည်းသူ့စိတ်တွေပိုထ၊ ပိုနိုးကြားလာပြီးအာသာပြေတယ်လို့လည်းပြောတယ်။အခုပုံမှန်ဆက်ဆံဖြစ်တော့မှသိလာတယ်။ အဖေပြောပြခဲ့ဖူးသလို အမေကမီးမကုန်သေးဘူးဆိုတာလေ။
အမေ့မီးကတရှိန်ရှိန်နဲ့ပြာဖုံးပြီးအထဲမှာရဲရဲတောက်နေတာ၊ လေလေးနဲ့ဖြေးဖြေးလေးတစ်ချက်မှုတ်လိုက်တာနဲ့ဟုန်းခနဲထတောက်တဲ့မီးမျိုး။အများအားဖြင့်ကျနော်ဘက်ကစ စရာမလိုဘူး။ သူ့ဘက်ကစတာချည်းပဲ။ တခါတလေ ကျနော့်မှာညဘက်အိပ်ပျော်နေတုန်း ဘီလူးစီးသလိုတက်ခွခံရသေးတယ်။
သေချာစဥ်းစားကြည့်တော့မှ အမေ့ကိုသနားမိတယ်၊ ဒါလောက်မီးအားကောင်းတဲ့အမေ၊အဖေနေမကောင်းစဖြစ်ပြီးကထဲက နှစ်နှစ်လောက် လုံးဝ (လုံးဝ) ပြတ်ကျသွားပြီး၊ အတင်းကြိတ်မှိတ်လိမ်ပိန်ပြီးအောင့်အည်းနေနေရတာဘယ်လောက်များအခံရဆိုးတဲ့ဝေဒနာလည်းလို့..။ အခုမှစိတ်ထင်တိုင်းကြဲနေတော့တာ။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အမေ့ကိုပါရမီဖြည့်ပေးရတာကိုကျနော်ကျေနပ်နေမိတယ်။ဒါပေမယ့်ကျနော်ကနှစ်ဘက်စလုံးကိုမျှတွေးတယ်။ အမေ့ဘက်တင်မကဘူး။ အဖေ့ဘက်ကိုပါပေါ့။တလောကအဖေနဲ့ဒီအကြောင်းဆွေးနွေးရင်း အဖေပြောဖူးတဲ့စကားတွေကိုပြန်ကြားယောင်လာမိတယ်။
(“ အင်း..! ဘယ်လိုပြောရမလဲမသိဘူးသားရာ။ ဒီလိုပဲပွတ်လိုက်၊ သပ်လိုက်၊ လှိမ့်လိုက်၊ ဆွလိုက်နဲ့အာသာပြေရုံ၊ စိတ်ဖြေရုံလုပ်နိုင်တာပဲရှိတာပဲဟာ။ဘယ်လိုဆွဆွ ဒီကောင်ကကောင်းကောင်းမထချင်ဘူး၊ မင်းအမေမှာ ဟတ်ကော့ကြီးဖြစ်ပြီးစိတ်တိုရတာပဲများတယ်။ ဒီတော့လည်း မစတာပဲကောင်းတယ်ဆိုပြီး.. ”)
ကျနော်အဖေ့ခံစားချက်ကိုကောင်းကောင်းနားလည်တယ်။ အဖေ့လည်းဒီစိတ်တွေရှိနေတုန်းပဲလေ။စိတ်ထဲမှာတော့လိုချင်နေတုန်း၊ လုပ်ချင်နေတုန်းပဲ။ ကျနော်ခေါင်းထဲမှာတော့ အဖေ့ကိုဘယ်လိုကူညီနိုင်မလဲဆိုတာကိုအမြဲတွေးနေမိတယ်။
ဖြစ်နိုင်ခြေရှိတဲ့နည်းလမ်းကိုလည်းအမြဲရှာကြည့်နေတယ်။အဓိက ကတော့အဖေ့ကိုကူဖို့နည်းလမ်းရှာရာမှာအမေကအခရာပဲလေ။ ဒါကြောင့် အခွင့်ကြုံရင်ကြုံသလို အမေနဲ့လိုးပြီး နှပ်နေချိန်မှာ အမေ့ကို စကားတောက်ကြည့်၊ တဖြည်းဖြည်းစည်းရုံးကြည့်ရတယ်။
“ မေမေရယ်..သားတို့ချည်းပဲ ပျော်ပါးနေတာ အဖေ့ဘက်ကိုကြည့်တော့မမျှတသလိုပဲနော်။သူလဲအရွယ်ကောင်းတုန်းပဲ ဆန္ဒတွေ မကုန်သေးဘူး၊ သူလဲလိုချင်ရှာမှာ ဒီစိတ်တွရှိတုန်ပဲ။ လူကမစွမ်းနိုင်လို့သာ။မေမေ့ကိုလည်းသိပ်ချစ်ရှာတာ။ သနားပါတယ်နော်၊ သားတို့ အဖေ့ကိုဘယ်လိုကူရင်ကောင်းမလဲမေမေ ”
အမေကသက်ပြင်းကြီးချပြီး..
“ မေမေနားလည်ပါတယ်၊ သူဆန္ဒရှိတုန်းဆိုတာမေမေသိတယ်။ သူ့ကိုလည်းမေမေချစ်ပါတယ်။ မေမေ့ငယ်ရည်းစား၊ တသက်လုံးဒိုးတူဘောင်ဘက်ပေါင်းလာတဲ့ ခင်ပွန်းပဲဟာ။ မေမေသူ့ဆန္ဒလေးပြည့်စေဖို့နည်းပေါင်းစုံကြိုးစားကြည့်ပြီးပြီ၊ လာကိုမလာ။ ထကိုမထတာသားရေ ”
“ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဖေကျေနပ်တဲ့အဆင့်တစ်ဆင့်ရောက်အောင်အမေကြိုးစားအာသာဖြေပေးပါလား။အရင်ကမေမေ့မှာသားမရှိဘူး။ မေမေ အဖေ့ကိုဆွပြီးဘာမှဆက်မလုပ်နိုင်ရင်မေမေစိတ်တိုရတယ်။ အခုသားတစ်ယောက်လုံးရှိနေပြီ။အဖေကျေနပ်တဲ့အထိလုပ်ပေးပြီးရင်၊ သားနဲ့လာပြီးဆက်ခံပေါ့။ မေမေလည်းစိတ်မတိုရတော့ဘူး။ သားလက်ရာကိုလဲသိသားပဲမေမေရာ ”
အမေတွေသွားတယ်..အတော်ကြာငြိမ်သွားပြီးမှ...
“ အေးနော်..သူလည်းသနားပါတယ်။ ဖေဖေကမိသားစုရဲ့ကျေးဇူးရှင်ကြီးပါ။ သူ့လည်းဒီတိုင်းပစ်ထားလို့မရဘူး။ နည်းလမ်းရှာလုပ်ကြည့်သေးတာပေါ့.. ”
“ မေမေ.. ဒါနဲ့ကပ်ကိုးဆိုတာကြားဘူးလား.. ”
“ ဘာလဲ..အဲဒါဘာကောင်ကြီးလဲ.. ”
အမေ့အဖြေကြောင့် ကျနော်ထရီရင်းနဲ့..
“ ဟားဟားဟား..အမေပေ ါက်ကရပြောတော့မယ်။ ဘာကောင်ကြီးမှမဟုတ်ဘူး၊ လိင်ဆက်ဆံမှု အသုံးအနှုန်းတစ်ခုပဲ။သားကပ်ကိုး ဆိုတာ ကြားဘူးတယ်။ အနောက်နိုင်ငံက အခေါ်ပါ။ လူတစ်ယောက်ဟာ သူဘယ်လိုမှမစွမ်းနိုင်မလိုးနိုင်တော့ပဲ ပန်းသေသလို ဖြစ်နေပေမယ့်၊သူ့ရှေ့မှာ သူ့မိန်းမကတခြားလူတစ်ယောက်နဲ့ လိုးပြ၊ ဆက်ဆံပြရင်တော့ ကာမစိတ်တွေထကြွလာတာမျိုး။ အဲဒီလို ဆက်ဆံပြမှသူလဲစိတ်တွေထပြီးလိုးချင်စိတ်တွေပေါက်၊ လီးလဲတောင်လာတာမျိုးကို ခေါ်တာ။ကိုယ်မိန်းမသူများနဲ့ခံပြမှ စိတ်ပါလာတာ အဲလိုအမျိုးအစားကို အင်္ဂလိပ်လို ကပ်ကိုး လို့ခေါ်တယ်။လောကမှာ ဒါမျိုးတွေရှိတာအများကြီးပဲ။ ဖေဖေ့ကို သနားတယ်။ အဲဒီလိုတစ်ခါလောက်စမ်း ကြည့်ရင်ကောင်းမလားလို့"
“ ဟယ်..သိပါဘူး..ငါက ဘာကောင်ကြီးလဲ၊ တိရစ္ဆာန်လားလို့..၊ ဒါနဲ့ခုနဘာပြောတယ်၊ ဘယ်လိုစမ်းမှာလည်း ”
“ ဒီလိုလေ..၊ အဖေ့ကို မေမေကအရင်ဆွ၊ ပွတ်သပ်ပေး။ ဂွင်းထုပေး၊ နို့တိုက်၊ စောက်ဖုတ်ပေးနှိုက်။ အဖေစိတ်ပါလာရော။လီးမတောင်သေးလဲကိစ္စမရှိဘူး။ အဲဒီအချိန်ရောက်မှ သားနဲ မေမေသူ့ရှေ့မှာကောင်းကောင်းလိုးပြ။ အဲဒါဆိုရင်အဖေ့ဟာကြီးထလာနိုင်တယ် ”
“ ဟယ်..ပေါက်ကရတွေ..အဖေ့ရှေ့မှာ? လိုးပြရမယ်? တစ်သက်လုံး ယောက်ျားနဲ့ခံတာ နှစ်ယောက်ထဲပဲ လူမမြင် သူမမြင်ခံဖူးတယ်။ခံတာတွေကလဲ ကိုယ့်လင်တွေ ”
ချည်းပဲ။ အခု သားနဲ့ခံတာလဲ ကိုယ့်လင်လို့ သတ်မှတ်လိုက်လို့ခံတာပဲ။ သုံးယောက်ပူးကြီးတော့ မလုပ်ရဲပါဘူး။
“ မေမေကလည်း သရီးဆမ်းဆိုတာ ကြားဘူးတယ် မဟုတ်လား၊ သုံးယောက်လုပ်နေတာတွေ အများကြီးပါ။ ပြီးတော့ မေမေ့ကို တခြားတစိမ်းရှေ့မှာလုပ်ခိုင်းမှာမှ မဟုတ်တာ။ နှစ်ယောက်စလုံးက မေမေ့လင်တွေချည်းပဲလေ..၊ အဖေ့ကိုကူဖို့ကတခြားနည်းလည်းမရှိဘူး.. ”
“ ဟယ်..အဲ့လိုသာဆို၊ ငါ့နှယ်..ရှက်လို့သေတော့မှာပဲ၊ တခြားနည်းမရှိတော့ဘူးလား ”
“ ပြောပြီးပြီလေ၊ နှစ်ယောက်စလုံး မေမေ့ လင်တွေချည်းပဲဟာ၊ ဘာ ရှက်စရာရှိလဲ။မေမေ အေးအေးဆေးဆေးစဥ်းစားကြည့်ဦးပေါ့၊ အဖေ့ကို သနားပါတယ်.. ”
“ အေးပါဟယ်..ငါစဥ်းစားကြည့်ပါဦးမယ်..အမယ်..အမယ်၊ ဒါက ဘာလဲအိပ်တော့မလို့လား။ မရဘူးလာခဲ့၊ အပါးမခိုနဲ့.. ”
ကျနော် စောင်ယူခြုံပြီး တဘက်လှည့်အိပ်ဖို့ အပြင်မှာပဲ အမေက ကျနော့်ကိုအတင်းတက်ခွပြီး အတင်း နသားပါယား ပြန်ပါရော။ဒါတောင် စောစောပိုင်းက နှစ်ချီပြည့်ပြည့်ဝဝဆော်ပေးခဲ့ပြီးပြီ။ အမေကတော့မလွယ်ဘူး။
“ ယောက်ျားကလဲကွာ၊ မိန်းမက ဒါလောက်နဲ့ မဝတတ်ဘူးဆိုတာသိရဲ့သားနဲ့..... . ”
အမေ့ရဲ့ကျွတ်ကျိ..ကျွတ်ကျိစကားသံတွေ အောက်မှာ ကျနော့်အင်အားတွေထပ်ပြီးပေးဆပ်လိုက်ရပြန်တယ်။နောက်တစ်နေ့ ကျနော် ကျောင်းကပြန်လာတော့ ညဦးပိုင်းအဖေ တီဗွီကြည့်နေတဲ့ အနားသွားထိုင်စကားပြောဖြစ်ပြန်ရော။အမေကတော့ မရှိဘူးအပြန်နည်းနည်း နောက်ကျတယ်။ ဒါကြောင့် ထမင်းမစားရသေးတဲ့ အဖေ့ကို ထမင်းစားခန်း တွဲခေါ်လာပြီး ခူးခပ်ကျွေးရတယ်။
အဖေက လေးချောင်းထောက်နဲ့ လျှောက်နိုင်ပြီဆိုတော့နဲနဲပဲ ဘေးက ထိမ်းပေးရုံပဲ။ ထမင်းစားပွဲမှာ အလာပသလာပပြောရင်းနဲ့ အဖေက ကျနော်နဲ့ အမေတို့ ရဲ့ဆက်ဆံရေး လက်ရှိ တိုးတက်မှု အကြောင်းမေးပြန်ရော။ အဖေက ဒါကို တော်တော်စိတ်ဝင်စားနေပုံရတယ်။
“ အခြေအနေကတော့ အားလုံးပလန်ချထားတဲ့ အတိုင်းအဆင်ပြေနေတာပဲ ဖေဖေရ။ အမေကတော့ ပိုပြီးစိတ်ချမ်းသာလာပုံ ရတယ်။သူ့ ဆန္ဒတွေအိမ်ကမခွာပဲပြည့်နေပြီဆိုတော့ ဖေဖေရာ..၊ သိတယ် မဟုတ်လား ”
“ အေးကွာ..သူ စိတ်ချမ်းသာရင်ပြီးတာပဲ။ အိမ်ထဲမှာပဲ ကိစ္စကဖြေရှင်းလို့ ရသွားတာကောင်းသွားတာပေါ့.. ”
“ ဒါနဲ့ ဖေဖေရော မလုပ်တော့ဘူးလား။ ထပ်ကြိုးစားမကြည့်ချင်ဘူးလား.. ”
“ သားကလည်း.. ဖေဖေ့အခြေအနေသိသားနဲ့သားရာ.. ”
အဖေက ညည်းညည်းငြူငြူပြောတယ်။ အဖေ လိုချင်နေတာ ကျနော် ရိပ်မိတာပေါ့။ ဒါနဲ့ ကျနော့် စည်းရုံးရေး စရတာပေါ့..
“ ဖေဖေ..ရရင်မေမေ့ကိုမလုပ်ချင်ဘူးလား.. ”
အဖေကစိတ်ကျဥ်းကြပ်သွားပုံနဲ့..
“ လီးကမတောင်ဘူးကွ.. ”
“ ဖေဖေ့ လီးမတောင်ပေမယ့်..သားလီးက တောင်တယ်လေ၊ ဖေဖေ တကယ် လိုချင်တယ် ဆိုရင်၊ ဝေမျှစားကြတာပေါ့. ”
အဖေဆတ်ခနဲဖြစ်သွားတယ်။ ပြီးမှ..
“ ဘယ်လို..ဘယ်လို..၊ ဖေဖေသိပ်မရှင်းသေးဘူး ”
“ တောင်တဲ့သားလီးနဲ့ အမေ့ကိုစီမံဖို့ကသားအပိုင်း။ ဖေဖေ့အပိုင်းကတော့ ရသလောက်ဖေဖေကြိုက်တာလုပ်ပေါ့။ ဖေဖေဒီတိုင်းဘလိုင်းကြီးထိုင်နေမယ့်အစား.. ”
အဖေကကျနော့်ကိုတစ်ချက်စူးစူးရဲရဲကြီးကြည့်ပြီး
“ အဲ့လိုကြီးလားကွ..၊ သားတို့နှစ်ယောက်အကြည်ဆိုက်နေတုန်းမှာဖေဖေပါရှိနေတာ စိတ်ထဲစနိုးစနောင့်မဖြစ်ဘူးလား။ သတီလို့လား ”
“ ဒါကပြဿနာမဟုတ်ပါဘူးဖေဖေရဲ့၊ မေမေက အခုကျနော်တို့နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့အပိုင်ဖြစ်နေပြီပဲ။ နှစ်ယောက်စလုံးရှိတော့ဘာဖြစ်သေးလဲ ”
အဖေကဝမ်းပန်းတသာနဲ့ပြုံးချလိုက်ပြီး
“ ငါ့သားတူးတူး..မင်းတကယ်ပြောနေတာလားကွ ”
“ ကျနော်တို့မျှစားကြရင်ပိုကောင်းတာပေါ့ဖေဖေရာ..ဒီညသွားကြမယ်လေ ”
အဲဒီည ကြိုတင်လက်ဝါးရိုက်ထားတဲ့အတိုင်း၊ ကျနော်အဖေ့ကို အမေ့အခန်းထဲခေါ်သွားခဲ့တယ်။အမေ့ကိုတော့ဘာမှမပြောထားရသေးဘူး။ ဟို တလောက ကပ်ကိုးကိစ္စညှိတုန်းက အမေကစဥ်းစားကြည့်ဦးမယ်သာပြောတာ။
အခုထိ ဘာမှ ပြန်ပြောသေးတာမဟုတ်ဘူး။ ကျနော်ကတော့ အဖေ့ကို ခေါ်ချလာခဲ့ပြီ။အခန်းထဲကို အဖေနဲ့ကျနော် နှစ်ယောက်ပြူးကြီး ဝင်လာတော့ အမေက စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားတဲပုံစံနဲ့ အူကြောင်ကြောင်ကြည့်တယ်။
အမေက ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ပြီးဖုန်းပွတ်နေတာ။ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် အဖေက ညာဘက်၊ ကျနော်ကဘယ်ဘက်ညှပ်ပြီးထိုင်ချလိုက်ကြတယ်။
အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>
No comments:
Post a Comment