အရိပ်ပြ အပိုင်း ( ၉ )
ရေးသားသူ - မောင်ကျော်
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
အခန်း (၄၁)
" အိုး..အဲလောက်ကြီးကြည့်တာတော့ လွန်တယ်..နို့ မမြင်ဖူးတာကျနေတာပဲ.ဟိုမှ ာလူတွေကြည့်နေတာ တွေ့လား "
ကိုင်ချင် ဆွဲချင် ဆုပ်ချင် စို့ပစ်ချင်စိတ်ပေါက်လာရလွန်းလို့ ရွှန်းရွှန်းစားစား..စူးစူးရဲရဲကြီး စိုက်ကြည့်နေမိတာလမ်းကိုတောင်မှ မကြည့်မိတော့ လောက်အောင်ဖြစ်နေတော့ အေးမူကမချိုမချဉ်အပြုံးလေးနဲ့ဝေ့ကြည့်ရာက လမ်းဘေးကအိမ်ကိုမေးဆတ်ပြတယ်..
" တွေ့တယ်မလား..နှာဘူးရီး.."
ခပ်တိုးတိုးပြောပြီး အသံတိတ်လေးကျိတ်ပြီး ရယ်နေပြန်တော့ နို့တွေကပုံမှန်ထက်ကို ကြမ်းကြမ်းကြီးပိုလှုပ်ခါနေတာ.မခံစားနိုင်ဘူး..
" နှာဘူးရီး တဲ့..နင့်ကိုလေ..အဲဒီနှာက ဘယ်လောက်ကြီးတယ်ဆိုတာ.. အောက်ရောက်မှတွေ့မယ်.သိလား.."
" ဟွန့်..ကြောက်စရာလား.ဟင့်..အလကားပြောတာ..ကြောက်တယ် ကြောက်တယ်.."
လျှာလေးထုတ်.ပုခုံးလေးတွန့်ပြပြီး လူသွားလမ်းကြောင်းလေးအတိုင်းပြေးဆင်းတာ.သူ့ဖင်သားစိုင်တွေက တစ်ခြမ်းစီ တစ်ပိုင်းစီ..ရိုင်းရိုင်းသွက်သွက်ကြီး ရွဲ့စောင်းရမ်းခါနေတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်က ရှိနေသေးတော့ သူ့နောက်ကိုပြေးမလိုက်ရဲလို့ ဣန္ဒြေထိန်းပြီးဟန်မပျက်လေး ဆက်လျောက်နေရပေမယ့်..လီးကမတ်မတ်ကြီးထိုးတောင်ကြွနေသလို စိတ်ထဲကလည်း မှုန့်မှုန့်ချေဆွဲဆုပ်ဆောင့်လိုးပစ်ချင်နေလှပြီ။
တာဘိုင်ဆင်တာက စမ်းချောင်းကိုဆည်ခံပြီး ကန်လိုလိုအိုင်လေးဖြစ်လာမှ ရေသရောက်နဲ့ လွှတ်တာမို့ ရေကန်ထဲမှာ ဆင်းချိုးကြတာ..ကန်အလယ်မှာဆို ခါးလောက် ပေါင်လည်လောက်တော့ နက်တယ်။ လမ်းကွေ့လေးကိုရောက်လို့ ဘယ်သူမှမမြင်နိုင်တော့ဘူးဆိုမှ ဣန္ဒြေတွေဘာတွေ ထိန်းမနေတော့ပဲ ဖက်ချင် ကိုင်ချင် ဆွဲဆုပ်နယ်ဖဲ့ပစ်ချင်ဇောနဲ့ စိတ်ကိုလွှတ်ပြီးအဆင်းလေးအတိုင်းပြေးဆင်းတာ.တာဘိုင်ရေကန်မှာလူရှင်းနေတာကိုလှမ်းမြင်ရတယ်။
အေးမူကလဲ ရောက်ခါစ,မို့အင်္ကျီကိုချွတ်ပြီးဇာဘော်လီကိုပါ ဆက်ချွတ်ဖို့ပြင်နေတဲ့ အနေအထားလေးမှာ အပြေးရှိန်ကိုထိန်းရင်းကျေ ာဖက်ကနေ သိုင်းဖက်တာ..နို့ထွားကြီးနှစ်လုံးကို မလွှတ်တမ်း အုပ်ဆုပ်ထားပစ်တယ်..
" အာ့..အားဟား..ဦးလေး..အား.ကြည့်ရမ်းကြည့်ရမ်း..ဟား..မညှာမတာရီးဆုပ်တာပဲ.အာ့လွှတ်ကွာ..အဟား.လူတွေမြင်မယ်လို့ဦးလေး..အာ့.လွှတ်ပါဦးလို့..ဦးလေး.ဦးလေးလို့.အာ့ဟာ့ဟာ့..ဦးလေး..ဦးလေးရယ်.."
" ဟား..ကြီးရီးနော်..ဟား..အရမ်းကြီးတာပဲ.ဟူး..အိနေတာပဲကွာ..နူးညံ့လိုက်တာ..ရှီး..ကြီးရီးတွေကွာ..လူနဲ့မလိုက်ဘူး..ချစ်တယ်ကွာ..ချစ်တယ် သိပ်ချစ်တယ်.."
နို့လုံးကြီးတွေသာထွားတာ..လူကပုပုညှက်ညှက်လေးဆိုတော့ ရင်ခွင်ထဲမှာမြုပ်နေတယ်.။သူကတတွတ်တွတ်ငြင်း.ကိုယ်ကစိတ်လွှတ်ပြီးမြောမိပြောရာပြောရင်းအတင်းဆုပ်နယ်..သူကလက်တွေကိုဆွဲဖယ်နေပေမယ့်ဘယ်လိုမှဖြုတ်ပစ်လို့မရတော့ လက်တစ်ဖက်နောက်ပြန်ပစ်ရင်းလည်တိုင်ကိုပြန်ဖက်လာတယ်။ခေါင်းလေးပါမော့လာတော့ နို့လုံးတွေဆုပ်ဖိနယ်နေရင်းနှုတ်ခမ်းတွေကိုငုံခဲစုပ်ပစ်တာ..သူကလဲအနမ်းကျွမ်းချက် လျှ ာလေးကိုထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်နဲ့များတောင်ဆော့ပြီးနမ်းနေလိုက်သေးတယ်။
နမ်းရင်း စုပ်ရင်း ငြိမ်ကျသွားပြီဆိုမှဘော်လီရင်ပုံကိုအောက်တွန်းချပြီးနို့သီးခေါင်းတွေလှိမ့်လှိမ့်ချေတာ..ဘယ်လိုချေချေ အားမရဘူး။သူကလဲအားမရတော့လျှာချင်းစုပ်နေ.ယက်နေ.လူးနေရင်းကလည်ချောင်းသံတအင်းအင်းနဲ့ဖင်ကြီးကဟိုလူး ဒီလူး..မရိုးမရွလူးခါလာတယ်။နို့ဝန်းကိုစုစုညှစ်ရင်းနို့သီးခေါင်းကိုတဖျတ်ဖျတ်နဲ့ဆွဲထုတ်တာ..နို့သီးခေါင်းညိုရင့်ရင့်ကြီးက နို့စက်ဝန်းနဲ့အတူ နို့လုံးသားဖြူ ဖြူ အိအိ ဝန်းဝန်းချွန်းချွန်းကြီးကနေစူးပြီး ပြူးပြူးကြီးထောင်တောက်စူလို့ ထိုးပြီးထွက်လာတယ်..
" ဟား..ဘော်လီတောင်မှ မဆန့်ဘူး.ပေါက်ထွက် ပြုတ်ကျတော့မယ် အေးမူရယ်..ကြီးရီး "
ကိုယ်ချည့်ပဲ ဇောထန်နေတာလားဆို.အေးမူကလည်းတအင်းအင်းနဲ့တစ်ကိုယ်လုံးလူးလွန့်နေတာ..အငြိမ်မနေနိုင်ဘူး။လက်တစ်ဖက်ကလည်တိုင်ကိုနောက်ပြန်ဖက်.ကျန်တဲ့လက်ကသူ့နို့တစ်လုံးပေါ်ကကိုကျော်ရင့်လက်ပေါ်အုပ်ပြီးဆုပ်လိုက် ညှစ်လိုက် ဖွလိုက်..ဘာလုပ်လို့လုပ်နေမိမှန်းလည်းသူ့ကိုယ်သူမသိ ။အရပ်ချင်းကအရမ်းကွာတော့ကိုကျေ ာင်ရင်ကခပ်ခွာခွာနဲ့ကိုင်းနှိုက်ရတာ..သူ့ဖင်ကြီးကလူးလွန့်ကော့ကွပေးနေပေမယ့် လီးနဲ့က မထိုးမိ.မထိမိ..
" ဟင်း.အင့်.အဟင်း..ချွတ်ပေးဦးလေး..ရှီး..ချွတ်ပေး..ဦးလေးချွတ်ပေးပေါ့.."
ကိုကျော်ရင့်လက်တစ်ဖက်ကသူ့ဘော်လီချိတ်တွေကိုဖြုတ်နေတဲ့အချိန်မှာ သူကကိုယ်ကိုကျုံ့ပြီးကျောကော့ထားပေးတော့နို့ကြီးတွေကပိုပြီးမောက်စူ ပြူးထွက်လာတာ..ကိုကျော်ရင့် မှာနယ်လို့ဆွဲလို့မဝ,နိုင်ဘူး..။ဘော်လီချိတ်တွေအကုန်ဖြုတ်ပြီးရင်ပုံခွက်ထဲကနို့ကြီးနှစ်လုံးပြုတ်ကျလာတော့မှ ကိုကျော်ရင်ကလက်ဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ပင့်ကိုင် လှုပ်ရမ်း.ဆွဲဆော့ကစားတာ..
" ဟူး..အကြီးကြီးမှအကြီးကြီးပဲကွာ..တွဲကျနေတာလဲမဟုတ်ဘူး.မော့မော့စူးစူး.ပြူးပြူးကြီးအေးမူရယ်..အိစက်နူးညံ့နေတာပဲ.."
" အဟင့်.အင့်..ရှီး..အာ့ဟာ့..ရှီး.သိပီလား..အားဟာ့ဟာ့..သူများကိုသေးသေးလေးဆိုပြီးအထင်သေးနေတာမလား..အာ့..ရှီး.ဦးလေး..ဦးလေးအကြိုက်ပဲမလား..အားဟား "
" ကြိုက်တာပေါ့..ရှီး..အကြိုက်ပဲ..ဒါမျိုးနို့ရီးတွေဆို သိပ်ကြိုက်တာ..အားရတယ် "
" အားဟား..ဦးလေး..စို့..စို့..စို့ပေးပါလား..
အင့်..အေးမူဒီကျောက်တုံးပေါ်ထိုင်ပြီးလူကြည့်ထားမယ်..ဦးလေးစို့ပေး..ဦးလေးလျှာနဲ့ရစ်ရစ်လိပ်ပြီးစို့..အာ့..ဟား..ရှီး..ဦးလေး.ဟား.ဦး..ဦး.ဦးလေး.ဟင့် ဟင့်ဟင့်အာ့..စောက်ပတ်..အာ့စောက်ပတ်..အူးဟူး.လက်ကြီးကစောက်ပတ်ထဲဝင်သွားပြီ..ရှီး.ကျွတ်ကျွတ် "
...................................................................................................................................................
အခန်း ( ၄၂ )
" ခ်ခ်..ရှက်ပါတယ်..ဦးလေးရီး..လိုးလဲမလိုးလိုက်ရဘူး..လီးငေါက်တောက်ကြီးနဲ့..ခ်ခ် "
ညရောက်တော့ လာပို့တဲ့ထမင်းလေးစားပြီးထင်းပုံနဘေးမှာမီးထိုင်လှုံနေတာ..အနောက်ကနေတိတ်တိတ်လေးလာပြီးမျက်စေ့တွေကိုသူ့လက်ဝါးလေးတွေနဲ့လာပိတ်တယ်။သူ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ပြီးဆွဲလှည့်လိုက်တာရင်ခွင်ထဲကိုထွေးကနဲပဲ..
" အခုလိုးမှာလေ..အခုလိုးမှာ..နင့်ကိုအတိုးချပြီး အသေပစ်ဆောင့်လိုးမှာ သိလား "
" အဟင့်..ကြောက်ပါဘူး..ဒီလိုပဲပြောပြောပြီး ငါးမိနစ်တောင်မကြာပါဘူး..ဖွတ်ဆိုထွက်သွားတာချည့်ပါ.."
ပြောမယ့်သာပြောလိုက်တာ.အဲဒီလီးငေါက်တောက်ကြီးနဲ့အလိုးမခံလိုက်ရလို့သူကိုယ်တိုင်ကမချင့် မရဲ..အားမလိုအားမရဖြစ်နေမိသလို အလိုးသာမခံလိုက်ရပေမယ့်လက်ချောင်းတွေအစွမ်းနဲ့တစ်ချီပြီးခဲ့ရတာမို့ခံစားနေရတဲ့ ကျေ နပ်ပီတိအဟုန်ကြောင့်သူ့လေသံကမြူးကြွတုန်ခါနေတာအသိသာကြီးပါ..
" အား..နို့ရီးတွေကတော့ တကယ့်ရှယ်ပဲကွာ..ဘော်လီပြုတ်ထွက်တော့မှာပဲ.."
အားမလိုအားမရနဲ့နို့ကြီးတွေဆုပ်ဆုပ်နယ်တော့ သူ့နို့တွေကိုချီးမွမ်းနေတာမို့ဂုဏ်ယူမိပေမယ့်..ဆက်ပြီးအကိုင်ခံအနယ်ခံချင်တဲ့ဆန္ဒတွေထိုးကြွလာတာမို့ကပျာကယာနဲ့..
" အာ့..ဦးလေး..မေ့လို့ မေ့လို့..လူတွေမြင်ကုန်တော့မှာပဲ..တကယ်ပဲတော့်..အဲဦးလေးနဲ့တွေ့ရင်အကုန်မေ့တော့တာပဲ.."
ရင်ခွင်ထဲကပျာပျာသလဲထွက်ပြီးနံဘေးကဖင်ထိုင်ခုံလေးမှာထိုင်တယ်။အမှောင်ပျောက်ပြီဆိုပေမယ့် အစောကြီးရှိသေးတာမို့..သမီးတွေရောက်လာနိုင်သလို မပုတုကလည်းယုံရတာမဟုတ်ဘူးလို့တွေးနေတုန်း တကယ်ပဲဦးလေးတင့်နဲ့မခင်ညိုရောက်လာတယ်.။
ဟိုစကားပြောဒီစကားပြောနဲ့..ရောတ်တတ်ရာရာပြောနေပေမယ့်နောက်ဆုံးတော့ ပိုက်ဆံမှာလမ်းဆုံးသွားတာပါပဲ။ကိုယ့်သမီးကိုယ်လိုးနေကြတဲ့သူချင်းပဲဆိုတော့ကိုယ်ချင်းစာစိတ်မွေးပြီးတတ်နိုင်သလိုကူညီလိုက်ပါတယ်..အကျိုးအမြတ်ဆိုတာမျိုးကလည်းမမျှော်လင့်ကောင်းပါဘူး။သူတို့ပြန်သွားကြပြီဆိုရင်ပဲ..
" ဘာမှမဟုတ်ဘူး.အဲဒါအေးမူတို့လိုးနေကြပြီလားလို့ လာအကဲခတ်တာ..အိမ်ပြန်ရောက်ရင်ဖအေနဲ့သမီးလိုးကြတော့မှာသိလား..သူတို့မြေးအဖိုးက ယောက္ခမကိုတစ်ယောက်တစ်ညလိုးတာ.."
" ဟေ.."
" ဟင်း..ဦးလေးက မသိဟန်ဆောင်ပြန်ပြီ..မနေ့ညကသူ့မြေးလိုးတာ..ဒီညသူလိုးမှာ သိပြီလား..နေ့လည်လည်းအဲလိုပဲ "
" အဲလိုရီးလား..ငါမသိဘူးဟ..ငါကလိုးချင်သလိုလိုးကြသလားလို့..လိုးချင်တဲ့လူ လိုးချင်တဲ့အချိန် တက်လိုးတာမဟုတ်ဘူးလား.."
ကောင်မလေးကနှုတ်ခမ်းလေးမဲ့ပြီး.
" သူ့အဖေနဲ့လိုးပြီးသွားလဲ..မနက်လင်းခါနီးရင်တော့ ယောက္ခမကသူ့သားဆီလာပြီးအလိုးခံတာပဲ.အေးမူကိုရှိတယ်လို့တောင်မထင်ဘူး."
" အဲ..မခင်ညို တို့တော့ဟုတ်နေပီဟ..နင်လဲဟုတ်သွားအောင် ..လာ "
လက်မောင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ဆွဲလို့ ပါးလေးကပ်မှီပြီးပြီးကျုံ့ကျုံ့လေးထိုင်ရင်းမချိမဆန့်ပြောနေရှာတဲ့ကောင်မလေးကိုစွေ့ကနဲပွေ့ချီပြီးတဲဆီကိုပြန်ခဲ့လိုက်တာ..လည်တိုင်ကိုလက်နဲ့ ပြန်သိုင်းဖက်ရင်းရင်ပတ်ကိုလက်သီးဆုပ်လေးနဲ့ထုလိုက်.ပါးလေးရင်ပတ်မှာကပ်လိုက်..
" အာ..ဘာမှလဲမဆိုင်ဘူး..ဦးလေး..ပြန်ချ..ပြန်ချ...ပြန်ချပေး..ဦးလေးဆို. "
" ချ မှာ..ချ မှာ..နင့်စောက်ပတ်ကြီးကိုငါတစ်ညလုံးချ မှာ.."
အဲလိုပြောပြန်တော့လဲ..
" ဟင့်ဟင့်..လိုးမှာလို့်ပြောစမ်းပါဦးလေးကလဲ..လိုးမှာ လိုးမှာ..တစ်ညလုံးလိုးမှာ လို့ပြော.အဟင့်ဟင့် "
တဲထဲရောက်တော့အိပ်စင်ပေါ်ကိုပက်လက်လေးချလိုက်တာ လည်တိုင်ကိုလွှတ်မပေးသေးပဲတွဲခိုသိုင်းဖက်ထားတယ်။ကိုကျော်ရင်ကလဲ အလိုက်သိသိနဲ့သူ့နှုတ်ခမ်းလေးထဲလျှာထိုးထဲ့ပေးလိုက်တာ..စောက်ခေါင်းထဲလီးထိုးထည့်မိလိုက်သလိုပဲ အကြောတွေတဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့စိမ့်စိမ့်ခါသွားအောင်စုပ်ယူလူးလှိမ့်ဆွဲတာကိုခံလိုက်ရတယ်။အဲလောက်အထိသည်းလွန်းနေတော့.နှုတ်ခမ်းတွေအနမ်းခံ အစုပ်ခံ အယက်ခံနေရင်းက သူ့စောက်ဖုတ်ကိုလက်ဖဝါးနဲ့အုပ်ပွတ်စမ်းတာပေါ့..။
စောက်ဖုတ်ကိုအထိတောင်မှမခံနိုင်တော့ဘူး..ချက်ချင်းပဲပေါင်တွေချဲပြီးဒူးတစ်လုံးဆွဲတင်ထောင်ပေးတာ..စောက်ရည်စိမ့်ချက်ကထမီကိုတောင်မှအိအိကြီးစိုနေပြီ..
" စောက်ရည်တွေ ရွှဲနစ်နေတာပဲကွာ..ယက်ပေးမယ်နော်.."
မျက်လုံးချင်းဆိုင်ပြီး အဲလိုပြောလိုက်တော့မှလည်တိုင်ကလက်တွေကိုဖြုတ်ပြီးပါးနှစ်ဖက်ကိုလာဖျစ်ညှစ်ရင်း..
" အယက်တော့ခံချင်တယ်..ဒါပေမယ့် ယက်နဲ့တော့..ရေချိုးကတည်းက.တစ်ချိန်လုံးအလိုးခံဖို့တွေးပြီး ရွနေတာ အရမ်းဖီလင်တက်နေပြီ..လီးရီးထည့်ပြီးကြမ်းကြမ်းကြီးသာဆောင့်လိုးပေး..လိုးယင်းနဲ့မှ ယက်..နော် "
သူကလည်းမျက်လုံးချင်းဆိုင်ကြည့်ပြီး ထမီကိုဆွဲပင့်တင်ရင်းပြောတာ..ကိုကျေ ာ်ရင်ကမြေပြင်မှာရပ်နေတုန်းဆိုတော့ပုဆိုးချွတ်ချပစ်လိုက်တယ်။နှာကြီးပါတယ်ဆိုမှငတ်ပြတ်နေရတာကကြာသွားပြီဆိုတော့.သိပ်အသည်းအသန်ကြီးအလိုးခံချင်မှန်းသိနေပြီးသား။အိပ်စင်လေးပေါ်တက်ရင်း လီးငေါက်တောက်ကြီးနဲ့သူ့ပေါင်တွေကိုဆွဲပင့်တင်တာ..ပြောမယ့်သာပြောရတယ်..
ကိုယ်ကလည်းလိုးချင်လှပြီ ။ဒီတိန်ညင်မလေးစောက်ဖုတ်ထဲ..ကိုယ့်လီးကြီးအချောင်းလိုက်ထိုးသွင်းလိုက်ရင်တော့ဆိုတဲ့အတွေးကြီးနဲ့ လီးကတဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီ..သူ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလက်မောင်းတွေပေါ်မ,တင်ရင်းဖင်ကြီးကိုဒူးတွေခွထောက်လိုက်ပြီဆိုရင်ပဲအေးမူကလီးကြီးလှမ်းဆုပ်ပြီးသူ့စောက်ပတ်မှာလျောထိုးတာ.စောက်ရည်တွေကအီနေတယ်။ဘယ်အရသာနဲ့မှမတူအောင်နူးညံ့စိုရွှဲတဲ့စောက်ပတ်သားညံ့သက်သက်နဲ့ပွတ်ထိုးနေရတော့လဒစ်ကြီးကပြောင်တင်းစိုအီလာပြီ..
" ထည့်..ဦးလေး "
...........................................................................................................................................................
အခန်း (၄၃)
တိန်ညင်လေးဆိုပေမယ့်သူ့စောက်ဖုတ်ကအကြီးကြီးပဲ.။ပေါင်လုံးတွေကတုတ်ခံနေတော့ စောက်ဖုတ်ကလည်းပူးညှပ်ဖိပြီးဖောင်းမို့ကြွရွနေတာ..အသားဖြူ တော့အတွင်းသားတွေကပန်းသွေးရောင်ပြေးနေတယ်။စောက်မွှေးတွေကပါးပါးကျဲကျဲပေမယ့်နခမ်းသားကိုဝိုက်ပတ်နေတဲ့အမွှေးတွေကတော့စိပ်စိပ်လေးနဲ့နုနုလေးပဲဖြစ်နေတယ်။
ပြီးတော့..နခမ်းသားအခြေမှာက မှဲ့ကြီးတွေ တစ်ဖက်ကသုံးလုံး..တစ်ဖက်ကနှစ်လုံး..။မျက်နှာပြင်ပါးရိုးပေါ်မှာရှိတဲ့မှဲ့လေးကခပ်မှိန်မှိန်ပေမယ့်..စောက်ဖုတ်ပေါ်မှာရှိတဲ့မှဲ့တွေက ထင်းထင်းကြီးတွေနက်မှောင်နေတာပဲ။လိုးချင်နေပါပြီဆိုမှ.စောက်ပတ်ကလှလှကြီးဖြစ်နေတော့သူကိုင်တေ့ပေးထားတဲ့အတိုင်းနှစ်ချက်သုံးချက်ဆွပြီးဖိသွင်းတာ..
" ဟား..ဦးလေး..ဟာ့.အာ့.အာ့..ဟား..ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..ဝင်တယ်နော် ဦးလေး..ထည့်..ထည့်..ထိုးထည့်..ဟား..အဲလိုဆွဆွလိုးပြီးထိုးထည့်ပေးတာ.ကောင်းလိုက်တာဦးလေးရယ်..အူးဟူး..ကြည့်ရမ်း..စောက်ဖုတ်ကြီးဖောင်းမို့တက်လာတာပဲ..လိုး ဦးလေး..လိုး လိုး.."
" အင့် အင့်..ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်..စွတ်..ကြိုက်လား..ပြွတ်ပြွတ်..အရသာရှိတယ်မလား "
" ကြိုက်တယ်ဦးလေး..လိုး လိုး..အရမ်းကိုကြိုက်တယ်..ဦးလေးလိုးတာ တအားကောင်းတယ်..ပြွတ်ပြွတ်..ပြွတ်ပြွတ်..ဟား..မနေနိုင်ဘူးဦးလေးရာ..ထပ်ထည့်ပါဦးလေးရ.."
ဖွဖွ ဖွဖွနဲ့လီးတစ်ဝက်လောက်မြုပ်ဝင်နေတဲ့ အထိပဲသွင်းပြီးတဇိဇိလိုးတာ..စောက်ရည်ရွမ်းလွန်းတော့တပြွတ်ပြွတ်နဲ့အသံတွေကအဆက်မပြတ်မြည်နေတယ်။စောက်ရည်သံတွေကသူ့တနှာစိတ်ကိုထိုးဆွနေလို့ထင်ပါရဲ့.လက်ဖျံနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ဆွဲခေါင်းထောင်ထ,ပြီးစောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်နေတာကိုငုံ့ကြည့်တယ်။စောက်ရည်တရွှဲရွှဲနဲ့လီးချောင်းကြီးက သူ့စောက်ပတ်ထဲကိုဝင်လိုက် ထွက်လိုက်..လိုးနေတာကိုမျက်စေ့နဲ့မြင်နေရတော့ တနှာကပိုပိုကြွပြီးခြေထောက်တွေပုခုံးပေါ်ပစ်တင်ပြီးခိုခိုစီးရင်းပြန်လိုးတယ်။
သူ့ကိုယ်လေးက အိပ်ယာနဲ့မထိတော့တဲ့အထိလူးခံနေတော့.သူ့ချိုင်းကြားတွေထဲကိုလက်နှစ်ဖက်လျှို သွင်းမ,ဆွဲထားပြီးဆွလိုးတာ..
" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် .ပြွတ်ပြွတ်.ဦးလေး.ပြွတ်..ဦးလေး..စွတ်စွတ်ပြွတ်..ကောင်းလွန်းလို့သေတော့မယ်ဦးလေးရေ..ရှီး..လိုး လိုး..ဆောင့်ပါဦးလေးရဲ့..ဆောင့်လိုးပါ..ဆောင့်..ဆောင့်..ဆောင့်လိုး..ပြွတ်ပြွတ်..ပြွတ်ပြွတ်.."
ဆွလိုးနေရင်း ဖွလိုးနေရင်းနဲ့ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်..အဲဒီကနေကုန်းကွကွကြီးအထိုင်ပြင်ရာက..သူ့တစ်ကိုယ်လုံးအိပ်ယာပေါ်ကကြွတက်လာတဲ့အထိမ,ဆွဲအားပြုပြီးလီးအရင်းထိ တစ်ချောင်းလုံးပစ်ဆောင့်လိုးသွင်းပစ်တာ..
" အားဟားဟာ့..အာ့..သေပါပြီဦးလေးရေ..သေပါပြီ..အားဟူးဟူး.အာ့.အားဟား.သေပီသေပီ..အာ့ အာ့ အာ့ အာ့.. အောင်မယ်လေး သေပါပီဦးလေးရဲ့..အားဟာ့ဟာ့..ဦးလေး.အာ့.ဟား..ဦးလေး..ဟား..သေပီလေ ဦးလေးရဲ့ ..အာ့အာ့အာ့အာ့..ဟား.."
ငါးမိနစ်..ဆယ်မိနစ်လောက်အတင်းလိုးပစ်တော့ သူကအလိုလိုခံနိုင်သွားတာ..ရှူးရှူးရှဲရှဲနဲ့ စူးစူးဝါးဝါးကြီးစိုက်ကြည့်နေပြီး..
" လိုး.ဦးလေး..လိုး..ရတယ်..လိုး.ဘာမှမဖြစ်ဘူး.လိုး..ဆောင့်..အင့် အင့်..ဆောင့်.."
ဒီတော့မှပဲသူ့ကိုယ်လုံးကိုအိပ်ယာပေါ်ပြန်ချပြီးတစ်ကိုယ်လုံးကိုခွထားလျက်နဲ့ကွကွကြီးပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတာ..နာရီဝက်လောက်ပဲထပ်လိုးလိုက်ရတယ်..ကောင်မလေးကကျော်ရင့် မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်..သူ့စောက်ပတ်ကိုပြန်ကြည့်လိုက်..လည်ကုတ်နဲ့ပုခုံးကို ခြေထောက်ရောလက်ပါခိုစီးရင်းဆတ်ဆတ်လူးနေတယ်..
" အားဟာ..သွားပီထင်တယ်ဦးလေး..အာ့.ပလွတ် ပြွတ်ပြွတ်စွတ်..ဖောင်း..ဖျန်း..ဟား..ဦးလေး..ဦးလေး..မရတော့ဘူးဦးလေး..အာ့..သွားပီ..ဟား..သွားပီ .ဆောင့်ပေးဦးလေး.အာ့ဖက်ထား..ဖက်ထား..ဖက်ထားပေး.အားဟား.အာ့.အာ့.အာ့..ဟား..သွားပီ ဦးလေးရေ.."
စောစောက သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုခွပြီးကွကွ ကြီးလိုးတာ..သူကဖက်ထားပေးပါဆိုတော့ သူ့ပေါ်ကိုမှောက်ထပ်ချပြီးသူ့ကိုယ်လုံးသေးသေးလေးကိုဖိချဖက်ထားပေးလိုက်ရတယ်။လိုးရင်းလိုးရင်း.ကောင်မလေးကအံကြိတ်ပြီးဝမ်းခေါင်းသံကြီးနဲ့အော်နေရာကဖြည်းဖြည်းချင်းအသံရှိန်တိမ်သွားမှပဲ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကြီးလုံးထွေးပူးဖက်နေတာကို ဖြေလျော့ပြီးသူ့ပေါ်မှောက်ဖက်နေလိုက်တာ သူကလည်းပေါင်တန်တွေကိုပုခုံးပေါ်ကပြန်လျေှာချပြီးအသက်ပြင်းပြင်းရှူ နေတာပေါ့။
ဆယ်မိနစ်တောင်မကြာလောက်ဘူးထင်တာပဲ..ကောင်မလေးမိန်းမူးနေရာကဖျတ်ကနဲအတင်းဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကိုအားရှိအားကုန်စုပ်ယူနမ်းတာ..အသဲပေါက်အောင်အစုပ်ခံလိုက်ရတယ်.။သူကစုပ်လေ.ကိုကျေ ာ်ရင်ကကော့လေ.စုပ်နေတာကလည်းအကြာကြီးဆိုတော့..
" အဟင့်ဟင့်ဟင့်..လီးရီးကလဲ.."
" ဘာဖြစ်လဲ..လီးက ဘာဖြစ်လဲ.."
" ဟင့်..သူများကိုသေအောင်လိုးထားပြီးတာတောင်မှ စောက်ပတ်ထဲမှာလှုပ်တုပ် လှုပ်တုပ်..အဟင့်ဟင့်..ဝ,သေးဘူးမလား "
" ဘယ်ဝ,မှာလဲကွာ..ကိုယ့်မိန်းမလေးက လူသေးသလောက် စောက်ဖုတ်ကအကြီးကြီး.လိုးလို့လည်းသိပ်အရသာရှိတော့..အင့် အင့်..အင့်အင့်အင့်.."
" အာ့..ဦးလေးနော်..အာ့အာ့..နေဦးလို့ဆို..ဟင့်ဟင့်..အေးမူကလဲစိတ်ထ,နေတာနော် ဦးလေး.."
" စိတ်ထ,ရင် အလိုးခံလိုက်ပေါ့မူလေးရဲ့.."
" အဟင့်.မူလေး တဲ့.မလိုးခင်တုန်းကတော့ ကောင်မလေး..တဲ့ ..အားဟာ့..ဦးလေးရယ်..တအားဆောင့်လိုးတာပါပဲလား..အာ့.အားဟာ့ အင့်အင့်..အာ့ "
အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်လောက်လိုးလိုက်ရုံနဲ့ပေါင်ကြီးတွေပြန်ဆွဲတင်ပြီး သူ့လက်နဲ့ပြန်ဆွဲထားပြီ..
" အာ့.အာ့..အူးဟူး..တဗြွတ်ဗြွတ်နဲ့..စောက်ရည်တွေ ဗွက်ပေါက်နေပြီဦးလေး..လိုး လိုး..ဆောင့်လိုး ဦးလေး..ဆောင့် ဆောင့်.."
.............................................................................................................................................
အခန်း ( ၄၄ )
ထင်းတွေစောစောတင်ပြီးလို့ကားထွက်သွားရင်အေးမူနဲ့လိုးကြဖို့စီစဉ်ထားတာ..တော်တော်နဲ့မပြီးနိုင်ဘူး။သုံးညပေါ့..အေးမူနဲ့သုံးညလုံးလုံးမိုးလင်းပေါက်လိုးတာ.သူ့ယောင်္ကျားတောင်မှ လာချောင်းကြည့်ရင်းတားယူရတယ်..သူတားလေလေ..အေးမူကကုန်းလေလေပဲ..။ကားကအဆင်မပြေလို့ဒီနေ့မှတင်ဖြစ်တာ..ထင်းတွေတင်လို့မပြီးသေးပါဘူးဆိုမှ ရွှေရင်အေးကဧည့်သည်တွေနဲ့ရောက်လာတယ်..
" အဖေ..ဟောတော်..သေသေချာချာလဲကြည့်ပါဦး..အဖိုးပါ ဖေရဲ့ အဖိုး..ဒီဟာကအဖေ့အစ်မ..ကြီးဒေါ်မြ..ဟောဒါကအဖေ့တူမ.. အဲ "
ရင်အေးကနာမည်မေ့တော့ သူ့ကြီးဒေါ်က အပြုံးယဲ့ယဲ့နဲ့ဝင်ပြောတာ..
" မြထွေးရီ.တဲ့.အစ်မသမီးပေါ့..နင့်ယောက်ဖက ဆိုင်မှာနေခဲ့တယ်.."
မျက်စေ့ပွတ်ပြီးသေသေချာချာကြည့်တော့မှ ကိုယ့်အဖေဖြစ်နေတယ်..။အဖေရယ်..ငယ်ကတည်းကအမေသေပြီးမှလင်ယူပြီးခွဲခဲ့ရတဲ့အစ်မဒေါ်မြဝေရယ်..သူ့သမီးကမြထွေးရီ ဆိုပဲ..
" ဟား..အဖေက ပြန်နုနေတယ်ဗျာ.ဟီးဟီးဟိုနေ့ကမှရုပ်ရှင်လာရိုက်သွားတဲ့အဖွဲ့တွေမှတ်လို့..အဟီး.မင်းသမီးကလဲအစ်မပုံပဲဆိုတော့.အဲ..အဲ..လာ ..သမီးရေ..တဲထဲခေါ်သွား.."
" တော်ပီ တော်ပီ ဟေ့ကောင်..မင်းသာ အိမ်ကိုပြန်လိုက်ခဲ့..အော် ဒါနဲ့..ဦးလေးတင့်ရှိသေးလား "
အဖေကရယ်သွမ်းသွေးရင်းမေးတာကိုပဲ အကြောင်းမသိတဲ့မခင်ညိုကအူကြောင်ကြောင်နဲ့ကပ်လာပြီး..
" ဟဲတော့်..ဦးလေးဝင်း..လာ လာ..အဖေအိမ်မှာရှိတယ်.."
အဖေကဘိန်းပြတ်လို့မိန်းမလည်းထူပြီးနေပြီ။မခင်ညိုကိုဖောရှောလုပ်ပြီးသားအဖခြေလျင်ပဲ ပြန်ခဲ့ကြတယ်..အေးမူကို လည်ပြန်လှည့်ကြည့်နေရတာကအမောပေါ့။နှစ်မိုင်ကျော် သုံးမိုင်ကိုလမ်းအတူလျောက်တာ .အဖေတို့မြေးအဖိုးကတစ်တွဲ.ကိုကျော်ရင်တို့မောင်နှစ်မ တူဝရီး သုံးယောက်ကတစ်တွဲ။မြထွေးရီကနှစ်ဆယ့်နှစ်တဲ့.ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးနဲ့..အေးအေးသန်းထက်အလုံးအထည်ကြီးတာပေါ့။
မမကလည်းလေးဆယ်မပြည့်သေးဘူး.သူ့ထက်နှစ်နှစ်ပဲအသက်ကြီးတာဆိုတော့.ရှိလှရင်သုံးဆယ်ရှစ်ပိုပိုပါပဲ။သဘာဝအတိုင်းပဲပေါ့လေ.မောင်နှစ်မ ဆွေမျိုး..လူမှုရေး စီးပွားရေးဆိုတဲ့အပေါ်ယံစကားတွေပြောရင်း.လမ်းလျေှာက်.လာခဲ့ကြတာ.အိမ်နဲ့နီးလာတော့မောင်နှစ်မချင်းတူဝရီးချင်းတွေ ပုခုံးချင်းတိုက်လိုက် ဆွဲဆိတ်လိုက်.. ရင်းနှီးသွားပြီ..
" အမေရေ..ပါလာပြီ..တောပုန်းကြီးပြန်ပါလာပြီအမေရေ.."
မကြည်အေးက ရယ်ရယ်မောမောပါပဲ..ကြုံပြီဆိုတော့ အဖေနဲ့လိုက်ပြေးရာက သားနဲ့ညားတဲ့အကြောင်းတွေပြောကြတာ..မမကလည်းသိနေတဲ့သူဆိုတော့..ပွဲကျလို့မဆုံးဘူးပေါ့..
" ငါ့သား..မင့်အစ်မတို့ဒီမှာပဲတည်းမှာနော်အဖေ့အိမ်က အကြောင်းမသင့်ဘူး.."
မကြည်အေးကိုမျက်နှာပူလို့ထင်ပါရဲ့ကသုတ်ကရက်နှုတ်ဆက်ပြီး..သုံးဘီးဆိုက်တွဲလေးနဲ့ပဲအဖေပြန်သွားတယ်။သမီးတွေကတစ်နေကုန်ရောင်းလိုက်ဝယ်လိုက်..ယောက်ဖဖြစ်တဲ့သူကအရက်ကြိုက်တာနဲ့ ကိုယ့်ဆိုင်မှာအရက်ရောင်းတာနဲ့က.ကွက်တိ..
" ပုတု..အစ်မရေချိုးချင်တယ်ကွာ..လိုက်ပို့.."
" အာ..အဲ နာမည်ရီးမခေါ်နဲ့ဟာ..အစုထဲမှာ အဲနာမည်နဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ရှိတယ်.."
" ဟင်းဟင်း..အဲလိုရီးလား..ကဲ ကဲ.ကျော်ရေ..လိုက်ပို့ကွာ..ခ်.."
ရေဆိပ်သွားဖို့ကလမ်းပြလိုက်ရုံနဲ့လည်းရပါတယ်။ပြောစရာရှိလို့ပဲဖြစ်မယ် လို့တွေးပြီးလိုက်ပို့တာရေဆိပ်အကွယ်ရောက်တော့ ဖက်ငိုရော။သူ့ကိုသာပြန်ထွေးဖက်ထားရတယ်.ဘာမှန်းလဲမသိ။အစ်မက အရွယ်အများကြီးရှိသေးတယ်.ခုလိုရင်ချင်းအပ်အဖက်ခံရတော့သူ့ကျောပြင်နဲ့ခါးကိုပြန်ဖက်ရတာမို့နို့လုံးကြီးတွေကရင်ပတ်နဲ့ဖိနေသလို ဖင်သားလုံးဖူးဖူးကားကားကြီးပေါ်ကိုလည်းလက်ကဖက်ထားရတယ်။ချက်ချင်းကကြောင်နေပေမယ့် သူအငိုတိတ်တဲ့အချိန်မှာတော့သွေးကပူနေပြီ..မာတင်းတင်းလီးတန်ကသူ့ဝမ်းပျဉ်မို့မို့နဲ့ဆီးခုံပေါ်ကိုထိုးဆင်းနေပြီ..
" ဘာဖြစ်လာလို့လဲမမ.."
သူက ခံနိုင်ရည်ရှိနေလို့လား..ငိုလိုက်ရလို့ပဲလား..ရှိုက်သံတောင်မရှိသလောက်ဖြစ်သွားပြီ.မျက်နှာတော့နီရဲနေတုန်းပဲ..
" နင့်ယောက်ဖက အလုပ်ပြုတ်လာတာမောင်လေး..သူကသောက်သောက်စားစားဆိုတော့စုမိဆောင်းမိလည်းမရှိ.အစ်မတို့ နေစရာလည်းမရှိဘူး..ဘာမှမရှိဘူးမောင်လေး "
တစ်ချက် တစ်ချက်တော့ ရှိုက်နေသေးတယ်ထင်တာပဲ..ရင်ပတ်နဲ့ပိနေတဲ့နို့လုံးကြီးတွေကသိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲဖြစ်သွားသေးတယ်..။အဲလိုကြားရတော့..ချက်ချင်းတော့လဲ ပျာကနဲဖြစ်မိတာပေါ့လေ..အမှတ်တမဲ့တော့ပြောလိုက်မိပါတယ်..
" နေစရာက ငါနဲ့နေနိုင်ရင်ရတာပဲဟဲ့..ငါတို့မောင်နှစ်မနှစ်ယောက်ပဲရှိတဲ့ဟာ.အလုပ်ကလဲထင်းရောင်းစားရင်ရတာပဲ..."
မြဝေမျက်လုံးတွေဝင်းလက်သွားပြီးမမီမကမ်းနဲ့ ကျော်ရင့်ပါးပြင်ကိုခြေဖျားထောက်ပြီးဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းတာ ထမီရင်လျှားကပြေလုလု..
" တကယ်လား..တကယ်နော် မောင်လေး..ငါတို့..ဟိုး.. နယ်စွန်နယ်ဖျားကပြုတ်လာတာ..အားငယ်လိုက်တာမောင်လေးရယ်..မျက်နှာကလည်းငယ်လိုက်တာ..နင်တကယ်ပြောတာပါနော်..မောင်လေး.."
အသံလေးတုန်ယင်နေတော့ကိုကျော်ရင် ငုံ့ပြီးနဖူးလေးကိုနမ်းမိသွားတယ်..
" တကယ်ပေါ့..ငါ့အစ်မ ငါချစ်တာပဲ..ငယ်ကတည်းက ခွဲမှမခွဲခဲ့တာ..အမေသေသွားလို့သာ.."
ငုံ့ကြည့်နေရင်းက ပြေလုလုထမီရင်လျှားအထက်ဆင်စွန်းလေးကိုလက်ဖျားတွေနဲ့ဆော့နေတော့လုံးဝပြေလျော့သွားတာနို့လုံးကြီးတွေကအိအိဝင်းဝင်းကြီးပြူးထွက်လာတယ်။မမြဝေက ပြန်မဖုံးတဲ့အပြင်.ငုံ့ကြည့်နေရင်း
" ဟင့်ဟင့်..နို့ကြီးတွေ ပေါ်ကုန်ပြီကွာ..သူလုပ်ချင်ပြီဆိုရင် ငယ်တုန်းကအတိုင်းပဲ...မှတ်မိသေးလား..အရင်လိုပဲမလား.."
တိုးတိုးလေးမေးရင်း မော့ကြည့်နေတဲ့မျက်လုံးတွေမှာအဓိပ္ပါယ်တစ်ခုပျော်ဝင်နေတာကသိသာတယ်..
..............................................................................................................................
အခန်း (၄၅)
" ဒီညမပြန်ဘူးမလားလေးလေး..ထွေးရီညစောင့်နေမယ်..လာခဲ့နော်..ရှယ်.ရှယ်.သိလား "
" အန်..အာ..ဟို.ဟို.."
" ဟာ..ထမင်းသုပ်ကျွေးချင်လို့လာခေါ်တဲ့ဟာကို..ဘာတွေလျောက်တွေးမှန်းမသိဘူးကွာ..ဟင်းဟင်း..လေးလေးနော်..လေးလေး..မရိုးတော့ဘူး "
" အင်း အင်း.လာခဲ့မယ်.လာစားမယ်..ဒါတွေလက်စ,သပ်ပြီးမှ..ဂလု "
တစ်လလောက်ကြာတော့မမြဝေတို့ကဒီမှာတော်တော်လေးအထိုင်ကျသွားပြီ။ထင်းစုထဲကမညိုမြတို့ကသူ့လင်ဇာတိအရပ်ကိုအပြီးပြောင်းတော့မယ်ဆိုလို့ အကွက်အကွင်းကောင်းတဲ့သူတို့ခြံကွက်လေးကိုဈေးဖြတ်ဝယ်ထားခဲ့တာကအခုတော့အလုပ်ဖြစ်သွားတယ်။မမြဝေတို့အတွက်အဲဒီမြေကွက်လေးမှာပဲ အိမ်လေးဆာက်ပေးလိုက်တာ..သစ်တောထွက်ပစ္စည်းအလွန်ပေါတဲ့အရပ်ဆိုတော့ဘိလပ်မြေလေး သံလေးသွပ်လေးလောက်ပဲလိုတာ..ဆယ်ရက်ဆိုရင်ပဲကွန်ကရစ်ခင်း သွပ်မိုးထရံချောကာ လေးပင်သုံးခန်းအိမ်သန့်သန့်လေးဖြစ်သွားတယ်။
ကိုယ့်ဆီက ထင်းလံလေးတွေ အဲဒီဖက်ရွှေ့ပေးလိုက်တော့လူရိုသေရှင်ရိုသေ ထင်းရောင်းတဲ့အလုပ်လေး လက်ဆုပ်လက်ကိုင်ဖြစ်သွားရော..အခြေခံ အောက်ခြေဝန်ထမ်းဘဝနဲ့အတည်တကျနေရဖို့ဆိုတာမမျော်လင့်ရဲခဲ့တဲ့မမြဝေကစိတ်ချမ်းသာသွားပြီလေ..သူ့လင်ဆိုတာတော့အလုပ်ပြုတ်ခဲ့ရတာကိုဝမ်းတောင်သာနေလိုက်သေးတယ်။
တစ်လက်စ,ထဲမို့ကိုယ့်တဲကိုလည်းပြင်လိုက်တာ ဧည့်ခန်းလေးအိပ်ခန်းလေးနဲ့အိမ်သာသာလေးဖြစ်သွားသလိုမမြဝေတို့အိမ်နဲ့လဲတစ်ဝင်းပဲခြားတာဆိုတော့..နှစ်ဖက်လုံးအဆင်ပြေသွားတာပေါ့။မြထွေးရီအနေနဲ့ကလဲတစိမ်းတွေနဲ့ပဲတစ်သက်လုံးနေလာခဲ့ရတာ အခုမှပဲဆွေရင်းမျိုးရင်းနဲ့အတူတူနေရဖူးတော့ အလိုလိုကျွမ်းဝင်သွားတာဘယ်တော့ကြည့်ကြည့်မြူးကြွလန်းဆန်းနေတယ်။ကိစ္စရှိလို့်မြို့ ပေါ်သွားစရာပေါ်ရင် သူ့အမေနဲ့အတူသုံးယောက်သား သွားအတူ လာအတူ စားအတူဖြစ်သွားတယ်။
အမေမလိုက်တဲ့အခေါက်များ..နှစ်ယောက်ထဲသွားလိုက်မိလို့ သူများတွေကလင်မယားထင်ပြီးပြောကြ ဆိုကြ မေးကြတာနဲ့ကြုံရင် ဦးလေးမသိအောင်ယောင်ဝါးဝါးလုပ်ပြီးဖြေလိုက်ရတာက ရင်ဖိုစရာ..။လေးငါးခြောက်ခါကြီးကြုံနေရတော့ ကိုယ်ချင်းစာမိသွားပြီလေ.. ဦးလေးလဲဒီလိုပဲအမေးခံ အပြောခံရမှာပဲ..သူဘယ်လိုများပြန်ပြော ပြန်ဖြေခဲ့ပါလိမ့်လို့တွေးပြီးခိုးခိုးကြည့်ရတာကအမော..။အဲလိုခိုးကြည့်တော့မှပဲ..သူ့ဦးလေးမျက်လုံးတွေကပြူးပြူးမွမွနို့လုံးကြီးတွေဆီကိုရောက်တဲ့အခါရောက်..ဖူးဖူးကြွကြွ လှလှကြီးကားထွက်နေတဲ့ဖင်သားစိုင်ကြီးတွေဆီကိုရောက်တဲ့အခါရောက်..ဒီနေရာနှစ်ခုကိုပဲလှည့်ပတ်ရောက်နေတာချည့်ပါလား ဆိုတာတွေ့ရတော့တယ်။
ဦးလေးနဲ့တူမ ဆိုပေမယ့်အသက်ကသိပ်မကွာသလို အလုံးအထည်ကလည်းညီနေတော့ လင်မယားလို့တောင်မှအထင်ခံနေရတာ.ဦးလေးကိုယ်တိုင်ကအဲလိုတနှာကြည့်ကြီးကြည့်နေပြီဆိုတာသိလိုက်ရတော့ထွေးရီကလဲရင်ခုန်ပြီပေါ့..ပြပြီပေါ့။ကြည့်နေတာကိုမတွေ့ရရင်စိတ်ကောက်ချင်ပြီပေါ့..။
" ကြည့်ကွာလေးလေး..အဲ..မကြည့်နဲ့ကွာ..ခ်..လေးလေးနဲ့တွေ့ရင်စကားတွေအမြဲမှားကုန်တယ်တော့်..ဒါပဲ ဒါပဲ..ညကျ လာခဲ့..ဒါပဲ "
ယောင်ယောင်မှားမှားတွေပြောပြီးသူတို့အိမ်ဖက်ကိုချာကနဲလှည့်ပြေးတာ..ဖင်ကြီးနှစ်လုံးက ခါးနွဲ့နွဲ့လေးပေါ်မှာလုံးတစ်ဖုကြွား ပြေးလွှားခုန်ပေါက်နေတယ်။ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း..အပျိုတော့စစ်မယ်ထင်ပါရဲ့..မစစ်ရင်လဲလေးငါးချီထက်ပိုအလိုးမခံရလောက်သေးဘူးထင်တာပဲလို့ ရှာရှာပေါက်ပေါက်ကြီးတွေးမိလိုက်တော့လိပ်ပြာမလုံတော့သလိုဖြစ်မိပေမယ့်သူ့လီးကငေါက်ကနဲငေါက်ကနဲလှုပ်နေရာကဖျောင်းကနဲတောင်မတ်လာတယ်။
သူတို့အိမ်ဖက်ချိုးအကွေ့မှာ ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး လက်ညှိုးလေးကွေးကာဆန့်ကာနဲ့ ခပ်ကြာကြာလေးရပ် စ,သွားတော့ သူ့လီးဒစ်ဖျားမှာလီးရည်ကြည်တောင်မှစိမ့်လာတယ်..ထင်းကားတွေထွက်သွားပြီးလို့ဖရိုဖရဲချန်ခဲ့သမျှတွေကိုလက်စ,သပ်သိမ်းပြီးသွားတော့မိုးချုပ်ချင်နေပြီ။နွေဦးရောက်ပြီဆိုတော့နေလုံးမရှိတော့ပေမယ့်အလင်းရောင်ကရှိသေးတာ. ချွေးသံတွေနဲ့ပူအိုက်နေတာမို့..ရေဆင်းချိုးတာပေါ့..။
" ကျော်ရေ..မမလဲလိုက်မယ်..ရေချိုးချင်နေတာ အဖော်မရှိလို့.."
သူတို့အိမ်ခြံဝင်းနောက်ကျောကဖြတ်တော့မမြဝေကလှမ်းမြင်ပြီး ထမီတန်းကလက်သင့်ရာထမီလေးတစ်ထည်ဆွဲဖြုတ်ပြီးအပြေးထွက်လာတယ်။ခွေးတိုးပေါက်က ကုန်းကွပြီးထွက်ရတာကို စည်းရိုးနံဘေးသုံးပေလောက်ပဲကွာတဲ့လူသွားလမ်းလေးပေါ်က ရပ်စောင့်ရင်းနဲ့ကြည့်နေမိတယ်။ကိုယ့်အစ်မမို့ကိုယ်ပြောတာမဟုတ်ပါဘူး..အရွယ်တင်ချက်..လှနေချက်က အောချရမယ်ထင်တာပဲ.အသားအရည်ကဝင်းအိနေပြီး အရေးအကြောင်းအတွန့်အလိပ်ဆိုတာမျိုးတွေတစ်ချက်မှမရှိဘူး..နို့ကြီးတွေရောပေါင်လုံးကြီးတွေပါ တင်းရင်းနေတာကိုမြင်နေရတယ်။
သူနဲ့ရေဆိပ်မှာပြောကြဆိုကြပြီးတဲ့နောက်..သူတို့နေဖို့ စားဖို့ တင့်တယ်ဖို့ကိုပဲဦးစားပေးလုံးပမ်းနေမိခဲ့တာနဲ့..ကိုယ့်စီးပွားရေးသွားလာနေရတာတွေနဲ့မို့..မောင်နှစ်မရယ်လို့ တစ်ခါမှအေးအေးဆေးဆေးမတွေ့ရတော့ပဲအခုမှတွေ့ရတာ..
" ဟယ်..ထမီက ငြိနေပြန်ပြီ..အင့်ဟယ်..အဲဒီ မောင်လေးကလေ.ကိုယ့်အစ်မကုန်းကွထွက်နေရတာ..ကြည့်နေရက်တယ်တော့်.. "
အပြင်ရောက်ချင်ဇောကကြီးနေတော့ဆူးငြိနေတဲ့ထမီကိုလက်နဲ့ကိုင်ဆွဲဆောင့်ဖြုတ်ပစ်ပြီးမော့ကြည့်ရင်းပြောတာ..သူ့နို့ကြီးတွေကိုငုံ့ပြီးကြည့်နေမိတဲ့ကျော်ရင်ရှက်သွားတယ်.
" အား..ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ကြည့်နေမိတာ..လာ.."
ခြံစည်းရိုးကထွက်လို့ရသွားပြီဆိုပေမယ့်လို့ဟန်ချက်ကမညီသေးတော့ မမြဝေကသူ့လက်မောင်းကိုတွဲမှီပြီးထိန်းရတယ်..
အပိုင်း ( ၁၀ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment