အရိပ်ပြ အပိုင်း ( ၄ )
ရေးသားသူ - မောင်ကျော်
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
အခန်း (၁၆)
ရွှေရင်အေးက အပျိုအရွယ်လေးပေမယ့် အရှိကို အရှိအတိုင်း မညှာတမ်းပြောရရင်တော့ အရမ်းတနှာကြီးတာ။ ငယ်ကတည်းက သူ့အဖေနဲ့အမေ..အဖေနဲ့အဖွား လိုးနေကြတာကို အမြဲခိုးကြည့်တာ..အပျိုကြီးဖားဖားဖြစ်လာတော့လဲ ခိုးကြည့်တုန်းပဲ။ စောက်ပတ်ထဲကို လီးတန်ကြီးဝင်နေ ထွက်နေတာကို မြင်နေရတာက သူ့စိတ်ထဲမှာ အမြဲအားရပြီးခွန်အားတစ်ခုမီးထိုးပေးနေသလိုခံစားရတော့..သူ့ကိုယ်တိုင်အလိုးခံနေရတဲ့ အချိန်မှာလည်းသူ့စောက်ခေါင်းထဲ သူ့အဖေလီးဝင်နေပုံကြီးကို ခဏခဏခေါင်းထောင် ထ,ကြည့်တာ..ကြည့်မိတိုင်းလည်းကြမ်းတာပဲ..
" ဟား..လိုးလိုက်တာအဖေရယ်..ကြည့်ရမ်း..ကြည့်ရမ်း..ဟူး..သမီးစောက်ပတ်ထဲက ထွက်တိုင်း အဖေ့လီးတစ်ချောင်းလုံးစောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေတာပဲ..အာ့.အားဟာ့ဟာ့..အားဟား..ကောင်းလိုက်တာနော်.အင့်..ပြောလေလိုးလေ ပါလားအဖေရယ်.."
" အင့် အင့် ပြွတ်ပြွတ်.အင့်.ပြွတ်.အင့်.သမီးက လိုးလေကောင်းလေမလား..အင့်.ပြွတ် "
" အင့်..ရှီး..ဟား.ဟုတ်တယ်ဖေ..အီးဟီး..အဖေလိုးတာ သိပ်ကောင်းတာပဲ..လီးရီးကလဲ မာတောက်နေတာ..အာ့.လိုး..လိုး..လိုးဖေ."
" ရလားသမီး..ခံနိုင်သေးလား "
" ရတယ်ဖေ.လိုး.လိုး..ရှီး..ခံနိုင်တယ်..လိုး..အဲလောက် လိုးပီးတာတောင်..ဖေ့လီးကမကျဘူးနော်.ကြိုက်တယ်ဖေရာ..လီးရီးကိုလဲကြိုက်တယ်..အဖေတအားဆောင့်လိုးတာရီးကိုလဲအရမ်းကြိုက်တယ်.အာ့.ရတယ်ဖေ..ဆောင့်. "
" ကုန်းလိုက်ကွာ သမီး.."
" ရတယ်လေဖေရဲ့..ချွတ်လေ ချွတ်..လီးကချွတ်ပေးဦးလေဖေ.."
" ခဏလေး ခဏလေး..အင့်အင့်အင့်အင့်..ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်..ကောင်းလားသမီး.."
" အာ့အာ့.အားဟားဟာ့ ကောင်းတယ်ဖေ..ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်..ဟား..အရမ်းကြီးကောင်းနေပြန်ပြီဖေ..ဖေရေ ဖေရေ.ဖေ..အာ့ကောင်းပြန်ပီ ကောင်းပြန်ပီ..ကောင်းနေပြန်ပီဖေရေ..လိုး လိုး.အိုးဟိုးဟိုး..လိုး.အို့ အို့.."
မနက်နှင်းကွဲခါစ,လောက်ကတည်းကသားအဖနှစ်ယောက်လိုးနေကြတာ..မွန်းတည့်တော့မယ်။ကိုကျော်ရင်ကလိုးလို့ကောင်း ဆောင့်လို့သန်တုန်းပဲ။ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားနဲ့.တောထဲကဝါးပိုးမျှစ်စို့ကြီးတွေလို လုံးကြီးပေါက်လှ သမီးကြီးတွေက အဖေလို့ခေါ်တာကိုခံနေရပေမယ့်အသက်ကသုံးဆယ့်ခြောက်နှစ်ပဲရှိသေးတာ..သက်လုံကလည်းကောင်းကာင်းနဲ့မို့ လိုးချက်ကသန်တုန်း.။
လိုးနေရတာကလည်းသမီးအရင်းဆိုတော့.ပိုပြီးဆိုးတော့တာပေါ့..အချစ်ရော အနှစ်ရော လဒစ်ပါ အကုန်ပေးလိုက်ချင်တာမို့ ကျားကုတ်ကျားခဲ လိုးတယ်။သူကလီးကြီးကြီးနဲ့ အားကောင်းမောင်းသန်လိုးပေးနေသလောက် သူ့သမီးကစောက်ပတ်ခပ်ရွရွ..ဖအေနဲ့အပြိုင်ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ထွားထွားနဲ့အားသန်တဲ့သူဆိုတော့ဘယ်နှစ်ချီပဲပီးနေပါစေ နှာမီးတောက်နှာအရှိန်ကတော်တော်နဲ့မငြိမ်းနိုင်ဘူး.။သူ့အဖေကိုပက်ပက်စက်စက်ကြီးပြန်လိုးတာ..နှစ်ယောက်လုံးမလျေှာ့ကြဘူး။အပေါ်ရောက်လိုက်အောက်ရောက်လိုက်နဲ့တစ်ယောက်တစ်လှည့် တက်လိုးနေကြရာက..
" ဖင်ကြီးသလောက် စောက်ဖုတ်ကလဲကြီးတာပဲကွာ..လိုးလို့ကို မဝ,ဘူးသိလား..ထည့်တော့မယ်နော် သမီး.."
ရိုးရိုးတန်းတန်းလက်ထောက်ပြီးကုန်းထားပေးရုံနဲ့တောင်မှ စောက်ဖုတ်ကသူ့ဖင်သားစိုင်နှစ်လုံးအောက်အခြေကြားကနေ စူစူမို့ပြီးခုံးထ,ဖောင်းထွက်နေတာအကြီးကြီး။လီကိုကိုင်ပြီးအကွဲကြောင်းရဲ့ကြားစေ့စေ့မှာလျ့ာတေ့ထိုးနေတော့ ရွှေရင်အေးကဖင်ကြီးကိုနောက်ပြန်တွန်းပစ်တာ သူမျေှာ်လင့်တဲ့အတိုင်းစောက်ခေါင်းထဲကိုလီးကတိုးမဝင်လာတော့..
" ထည့်အဖေရဲ့..ထည့်တော့ ထည့်တော့..အဖေခေါ်ရမလား.လင်ခေါ်ရမလားတောင် မသိတော့ဘူး..ထည့်..အာ့.အာ့..ရှီး.အားဟာ့..အားဟာ့ဟာ့..ထည့်တော့လဲ သူ့လီးတစ်ဆုံးကြီးတဲ့..အာ့..ရှီး..အာ့အာ့.."
တစ်ချက်နှစ်ချက်ပဲဆွတယ်..လီးတစ်ချေ ာင်းလုံးအရင်းထိဝင်အောင်တအိအိထိုးသွင်းတာ.ဖင်သားစိုင်ဖုဖုကြီးတွေနဲ့သူ့ဆီးခုံကခံနေတော့လီးကအရင်းထိမဝင်နိုင်ပါဘူး။ပိကပ်နေတဲ့ထိပင့်ပြီးကော့သွင်းပြန်တော့လဲ ရွှေရင်အေးကခါးကြီးကုန်းပြီးဖင်ကိုအောက်နှိမ့်ချပစ်တယ်။အဲဒါနဲ့ ခါးနှစ်ဖက်ကိုလက်တွေနဲ့ဖိချ..ဖင်သားကြီးကိုတဖျန်းဖျန်း တဖောင်းဖောင်းနဲ့အသံတွေထွက်နေအောင်ရိုက်တာ.ခါးလေးညွှတ်ပြီးဖင်ကြီးပြန်ကြွပေးလာရုံမက,ပဲ..သူကတောင်မှနောက်ပြန်ပစ်ပစ်ပြီးလိုးလာတယ်။
ဒူးနှစ်ဖက်ကိုကားကားချဲထောက်ထားတော့စောက်ခေါင်းဝ,ကကြွက်သားတွေကတင်းနေတာမို့ လီးချောင်းကိုကျပ်တစ်တစ်ကြီးဆွဲထားပုံက..ဖင်လိုးသလောက်ကျပ်တာမဟုတ်ပေမယ့်..အရသာကတစ်မျိုးရှိတယ်။စောက်ခေါင်းနံရံကြွက်သားနဲ့သားအိမ်ခေါင်းဝ,ကိုပွတ်တိုက်ထိုးထိနေတာကလည်းအရသာတစ်မျိုးဆိုတော့ တစ်ပြိုင်နက်တည်းမှာအထိအတွေ့အရသာအမျိုးမျိုးခံစားနေရတယ်။
ရွှေရင်အေးကအဲဒီအရသာကိုယူပြီးမှန်မှန်လိုးနေတာကိုယ်ကမသိဘူး။သူဘယ်လိုပဲလိုးလိုးသိပ်အားရပါးရမရှိဘူးလားလို့ခံစားရတော့..ခါးချိုင့်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ထပ်ဖိချတာစောက်ခေါင်းနဲ့လီးတန်ကခွင်ကျ ဖြစ်လာတယ်။လီးကလည်းစောက်ခေါင်းထဲကိုပိုနက်နက်ဝင်ပြီဆိုတော့..
" အဖေ မိုင်ကုန်ဆောင့်လိုးမှာနော်..သမီး..ထိန်းထား "
ရွှေရင်အေးက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ရှေ့ကိုကျားကန် ပြင်ထောက်ပြီး.
" အင့်..လိုးစမ်း.မိုင်ကုန်မက,လို့စောက်ပတ်မီးလောင်အောင်လိုးလိုး..ဆောင့် "
ဖင်ကြီးကိုကားယားခွရပ်..ဒူးညွှတ်ပြီးပစ်လိုးတာ..ဆယ့်လေးငါးချက်ပဲဆွဆောင့်လိုးရသေးတယ်.ကိုယ်ကြီးဝပ်ကျပြီးဖင်ဘူးတောင်းထောင်လျက်သားဖြစ်သွားပြီ..
" ဘွတ်ဘွတ် ဖွတ်ဖု.ဘွတ်ဘွတ်..ဖုံး..ဖုံး.ဘွတ် ဘလွတ်.ဖောင်း.ဖျန်း.ဖျန်း.အားဟာ့..အဖေရေ..ယောင်္ကျ ား..အာ့..အား..အဖေရဲ့..သေတော့မယ်အဖေရဲ့..အဲ့ အာ့.အားဟာ့ "
........................................................................................................................................................
အခန်း ( ၁၇ )
" ဟွန်း..အဝေးကကြည့်နေတာ..ဘယ်ကလင်မယားအတွဲလဲလို့..မရင်အေးတို့တော့လုပ်ချလိုက်ပြန်ပြီ မကြီးရေ့..ဟိုမှာကြည့်.."
တစ်ပတ်ကျော်ကျော်လောက်နေတော့ ညနေပိုင်းကြီး..ထင်းလံတွေစီပြီးလို့အိမ်ကိုပြန်အလာ.ကားတွေကလမ်းပေါ်မှာအဆက်မပြတ်နိုင်တာနဲ့ ဖြတ်မကူးနိုင်သေးပဲလမ်းဟိုဖက်ခြမ်းမှာစောင့်နေရတယ်။ပြုံးပြုံးကြီးရပ်နေတဲ့ကျော်ရင့်လက်မောင်းကိုဖက်ပြီး ပုခုံးပေါ်မှာခေါင်းလေးမှီလျက်နဲ့ရယ်လားမောလားနွဲ့နေတဲ့ပုံစံက..ဘယ်သူပဲမြင်မြင်..ညားခါစ,လင်မယားလို့ထင်ကြမှာအသေအချာပေါ့။
သူ့အဖေရဲ့အလိုးကိုခံရပြီးတဲ့နောက်ပိုင်းမှာရွှေရင်အေး ပြောင်းလဲလာပုံက..အဝတ်အစားဆိုလဲ အရောင်ရင့်ရင့် လူကြီးဆန်ဆန်..အင်္ကျီဆိုတော့လည်း ရင်ဖုံး..အသက်ကဆယ့်ကိုးနှစ်ဆိုပေမယ့်ဖင်ကြီးနို့ကြီး.ခါးသိမ်တဲ့သူ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ဆိုတော့..နို့ကြီးတွေက သူ့ရင်ဖုံးအင်္ကျီအောက်မှာအိအိကြီးတွဲလုံးခတ်နေတာမို့.
အဝေးကကြည့်ရင် အသက်သုံးဆယ်လောက်လိုလို..။လုပ်လာပုံကအဖေ့မယားစတိုင်ဖမ်းချင်လာတာကို ရွှေပိုးမှီကသိပ်မသင်္ကာဘူး။ရွှေပိုးမှီဆိုတာက ကျော်ရင်နဲ့မမြမှီလိုးမွေးတဲ့သမီး..ရွှေရင်အေးထက်ခြောက်လတော့ငယ်မှာပေါ့။မမြမှီမွေးတဲ့သမီးဆိုတော့ အဒေါ်တော်စပ်ပေမယ့်..အဖေလိုးလို့မွေးတာဆိုပြန်တော့လဲ..ညီမဖြစ်နေပြန်ရော။တစ်မိပေါက်..တစ်ယောက်ထွန်းတော့.သူကပညာတော်နေပြန်တာ..ဆယ်တန်းအောင်လို့အဝေးသင်ဖြေနေပြီ။
လူပုံစံကသိပ်ထူးထူးထွေထွေပြောစရာမရှိပါဘူး ဒီအဖေက ဒီအမေနဲ့ဒီသမီးကိုလိုးပြီးမွေးထားတာဆိုတော့..ညီအစ်မတွေကတစ်ပုံစံတည်းပဲ..အနုအရင့်ကလည်းမကွာဘူး။မမြမှီကရွှေပိုးမှီကိုရွာမှာပြန်မွေးပြီးသမီးလေးခြောက်လလောက်နဲ့ခပ်တည်တည်ပြန်လာတာ..နို့လည်းမတိုက်ရတော့ ရွှေရင်အေးနဲ့အတူတူအဟာရတွေ ဓာတ်စာတွေ ဆေးဝါးတွေနဲ့ပဲကြီးပြင်းလာခဲ့ရတယ်. မကြည်အေးသမီးပဲဖြစ်နေတာပေါ့။သူ့ကိုမွေးပြီးငါးနှစ်လောက်နေတော့မမြမှီက မီးယပ်သွေးဆုံးကိုင်တာတရှောင်ရှောင်နဲ့ဆယ်နှစ်သမီးလောက်အထိတော့နေသွားလိုက်ရပါသေးတယ်..သေရော။
သူတို့မျိုးရိုးကသွေးရွှင်တယ်.ခြောက်ဆယ်နီးမှသွေးဆုံးသတဲ့..မမြမှီအမေတုန်းကဆိုအသက်ငါးဆယ်ရှစ်နှစ်မှပဲ အငယ်ဆုံးကလေးကိုမွေးတာ..ရွှေပိုးမှီအပြင်ကပြန်ဝင်လာ လာချင်းအမောတကောနဲ့ပြောရင်းလက်တို့ပြတာနဲ့ ဆိုင်ထဲကနေ အေးအေးသန်းလှမ်းကြည့်တာ..ပြောမယ်ဆိုလဲပြောလောက်ပါပေရဲ့..နှစ်ယောက်လုံးကသူတို့ဆန္ဒပြီးပြည့်စုံအောင်လိုးလာကြရပြီးခဲ့ပြီမို့ပီတိပြုံးတွေပြုံးနေကြတာအလုံးအထည်အရွယ်အစားတွေကအစ,..ခပ်လှမ်းလှမ်းကမြင်လိုက်ရသူအဖို့တော့.ပီဘိလင်မယားပုံစံ..။ကိုယ့်ညီမနဲ့ကိုယ့်အဖေဆိုပေမယ့်..ရင်ထဲမှာလှိုင်းခတ်ပြီးခါရမ်းသွားတာ..အစာမကြေသလိုပဲ။ကြည့်နေရင်းနဲ့တောင်မှ ကားလမ်းဒီဖက်လှမ်းကြည့်နေတဲ့အဖေ့လက်မောင်းကိုရွှေရင်းအေးကဆွဲလိမ်ရင်းရယ်မောနေကြတာကိုမြင်ရပြန်တယ်..
" ဟူး..ပိုးမှီကလဲဟယ်..အမြင်လေးကြည်ပေးလိုက်စမ်းပါ..သားအဖပါဟဲ့ "
" အိုး..တောင်စုက ဦးလှဖေတို့သားအဖလဲလိုးနေကြတာပဲမကြီးရဲ့..လီးနဲ့စောက်ပတ်တွေ့ရင်တော့ လိုးတဲ့သဘာဝ လိုးမှာပဲ..ပိုးမှီသူငယ်ချင်းတွေထဲမှာ သားအမိ သားအဖလိုးနေတာတွေမှ အများကြီး "
" သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ်ပါဆိုမှ..လိုးတော့လဲ လိုးမှာပေါ့ပိုးမှီရယ်..လိုး."
သူတို့နှစ်ယောက်က လိုးစကားတွေစိတ်ဝင်တစားပြောနေကြတုန်းရွှေရင်အေးကအနောက်ကနေ အေးသန်းပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ပြီး"ဘွား"ကနဲအော်လိုက်တော့.
" ဟဲ့.စောက်ပတ်..သားအဖတွေ လိုးကုန်ပြီ..အဲ..လိုးပြီးပြန်လာတာ..အာ..ဟုတ်တော့ပါဘူးရွှေရင်အေးရယ်..ကောင်းတော့ပါဘူး..ခိခိ "
ရွှေရင်အေးက မလုံမလဲပေမယ့်.လောကရဲ့အထာကိုတော့ နပ်နေပြီ..
" အိုး..မမအေးသန်း..သားအဖချင်းလိုးဖို့အာရုံရနေတာ..ပေါ်ပီ ပေါ်ပီ..ဟောဒီမှာဖေရေ.."
ကပျာကယာနဲ့သူ့ပါးစပ်ကိုလိုက်ပိတ်ရတာ အေးအေးသန်းထမီမနိုင် ပုဝါမနိုင်တွေဖြစ်ကုန်တယ်။ကိုကျော်ရင်ကလည်းရေချိုးဖို့ပုဆိုးလေးတစ်ထည်ဆွဲပြီးအခန်းထဲကပြန်ထွက်လာတာသူတို့နံဘေးရောက်တော့ဒီနေ့မှပြန်ရောက်လာတဲ့ရွှေပိုးမှီက လည်တိုင်ကိုပြေးခိုစီးတယ်။
တစ်နေကုန်ရွှေရင်အေးနဲ့မီးကုန်ယမ်းကုန်လိုးပြီးပြန်လာတာ.အဲလိုလိုးနေကြတာကလည်းတစ်ပတ်ကျော်ဆယ်ရက်လောက်ရှိနေပြီ ဆိုတော့ဒူးကချောင်ချင်သလိုလိုနဲ့ကတုန်ကယင်ဖြစ်နေတာလေ..ရွှေပိုးမှီခန္ဓာကိုယ်လုံးကြီးပေါက်လှကြီးကိုဖက်တော့ပြန်ဖက်လိုက်ပါရဲ့..မနိုင်ဘူး။အိကနဲ့သားအဖနှစ်ယောက်ပြိုကျသွားတယ်။ဟိုဖက်ကလည်း အေးသန်းနဲ့ရင်အေးကလုံးရင်းထွေးရင်း.ဒီကလည်းအဖေနဲ့သမီးကပြိုအကျ..လေးယောက်သား ကသောင်းကနင်း ဖရိုဖရဲ ဆွဲကြဖက်ကြနဲ့ပြောင်းဆန်သွားတာ..ထမီမနိုင်တော့တဲ့အေးသန်းနဲ့ပုဆိုးမနိုင်တဲ့ကျော်ရင် ပူးကပ်ထပ်ဖက်နေတယ်..
" အဲ..အဖေ.အဖေ..ထ,..ထ,.မြန်မြန်လေးအဖေ..အဖေ့လီးရီးက သမီးစောက်ပတ်ထဲဝင်တော့မယ်..အားဟာ့..ဝင်သွားမနော်အဖေ..လှိမ့်ချလိုက်.."
ရင်တုန်ပမ်းတုန်မို့ကပျာကယာလူးလဲထ,ပြီး ဟန်မပျက်ဖုတ်ဖက်ခါရင်း အငယ်နှစ်ယောက်ကိုကြည့်တော့ သူတို့ကတစ်ခိခိနဲ့ဖရိုဖရဲ..မထ,နိုင်ကြသေးတဲ့အပြင် ဖက်လို့များတောင်ရယ်နေကြသေးတာတွေ့မှသက်ပြင်းတွေကိုယ်စီကျိတ်ချကြရတယ်။မြေပြင်မှာကျနေတဲ့အဖေ့ပုဆိုးကိုကောက်ပြီးအနားတိုးကပ်ပေးးရင်း.
" အင့်..အဖေ့ ရေလဲပုဆိုး..အဖေ့လီး..နာသွားသေးလား "
" ဟင့်အင်း..မနာဘူးသမီး.သမီးကြီးစောက်ပတ် ရော..နာသွားသေးလား "
" အဟင့်..အဖေ့လီးကဝင်မှမဝင်တာ..နာပါဘူးဖေရဲ့..သွား သွား.ရေသွားချိုး "
" အင်း..ဝင်သွားရင်လဲ နာလောက်ပါဘူး သမီးရဲ့.."
" အယ်.."
.................................................................................................................................................................
အခန်း ( ၁၈ )
နေ့တစ်ဓူဝ,.ထင်းတန်းစုတဲရောက်ပြီဆိုတာနဲ့ သားအဖနှစ်ယောက်လိုးဖို့ချည့်လုံးပမ်းနေတော့ထင်းအဟောင်းတွေရော...အသစ်ရောက်တာတွေရော..ပုံခံနေပြီ။ဝယ်လက်ကလာယူတော့မယ်လို့ အကြောင်းကြားလာခါမှ ရွှေရင်အေးကရာသီလာ..ပညာတတ်အငယ်မ,က ထင်းတစ်ချောင်းတောင်လက်ဖျားနဲ့မတို့..အချိန်မီရောင်းနိုင်ဖို့ လူငှားရှာပြီးစီရတာ..ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ကိုယ်ရှုပ်နေကြသူတွေမို့လူငှားရဖို့မလွယ်ဘူး။
မပုတုတို့လင်မယားကနှစ်ရက်နဲ့အပြီး ပုတ်ပြတ်စီပေးမယ်ဆိုလို့ဈေးညှိလိုက်တာ..မနက်အစောကြီးအလုပ်လာဝင်တယ်..ခရီးတော့အတွင်သား။ဒါပေမယ့်သူ့လင်ကိုမြမောင်ကမျက်စေ့နှစ်လုံးပွင့်ပြီဆိုကတည်းက အရက်ကိုတစိမ့်စိမ့်သောက်တဲ့သူဆိုတော့နေမြင့်လေ လုပ်အားကျလေဖြစ်နေတာမပုတုကပူညံပူညံ။အလုပ်ရှင်ဆိုပေမယ့်အချိန်မီ လိုသလောက်ပေးနိုင်ဖို့် ကိုယ်ပါရောပြီးစီရတာ..ကားတစ်စီးစာပြီးသွားတော့စိတ်နည်းနည်းအေးသွားတယ်။
နေလေးထွက်လာတော့ပူလာပြီလေ..တောတောင်စိမ့်စမ်းကောင်းတဲ့အရပ်ဆိုတော့ ရာသီဥတုကနေရောင်ပျောက်ရင်အလွန်အေးသလောက် နေထွက်ပြီဆိုတာနဲ့ ပူလာတာအလုပ်ကြမ်းနဲ့တွေ့တော့ချွေးစိမ့်တော့တာပေါ့။ကိုယ်ကတဲထဲဝင်ပြီးရေနွေးကြမ်းလေးသောက်..ကိုမြမောင်ကမပုတုမသိအောင် အပြင်ထွက်ပြီးအရက်လေးခိုးသောက်.အလုပ်ဖြစ်နေတယ်။မပုတုကသိပေမယ့်.သူမှမနိုင်တာ.အဟန့်အတားလောက်ပဲပြောနိုင်တယ်
" ဟူး..ပူလာပြီနော်..ဒီလောက်ပူနေတာများသူမို့လို့ အရက်သောက်နိုင်တယ်.."
အတူလာရင်းလှစ်ကနဲအပြင်ခိုးထွက်သွားတဲ့သူ့လင်ကိုစွေကြည့်ပြောရင်းသူဝတ်ထားတဲ့ဆွယ်တာကိုလက်တွေပင့်မြှောက်ချွတ်တာ..အထဲမှာက အဝါနုနုစွပ်ကျယ်လည်ဟိုက် ချိုင်းပြတ်နွမ်းနွမ်း တစ်ထည်တည်း။စွပ်ကျယ်ကလည်းပါးပါတယ်ဆိုမှရေစီးကြောင်းကလိုက်ချင်နေတော့နို့သီးခေါင်းကိုပီပီပြင်ပြင်ကြီးမြင်နေရပြီ ။နို့စက်ဝန်းညိုညိုကြီးကိုတော့ မှိန်ပျပျဆိုပေမယ့်အရွယ်အစားတော့မြင်နိုင်ပါတယ်..အကြီးကြီးပဲ။ချွတ်ပြီးတဲ့ဆွယ်တာအင်္ကျီကိုအိပ်စင်ပေါ်ပစ်တင်ရင်း
" အဲလိုသောက်နေလို့လဲ သူ့လီးကမတောင်နိုင်တာသိလားကိုကျော်.. ဒါလဲသူ့ကိုယ်သူ မသိဘူး "
မျက်နှာချင်းမဆိုင်ပဲ ပွတ်တွတ်ပွတ်တွတ်ပြောရင်းရေနွေးငှဲ့နေတာ.လက်တစ်ဖက်ထောက်ပြီးကိုယ်ကိုကိုင်းထားတော့နို့ကြီးတွေကမျက်နှာတည့်တည့်မှာမှပြူ းနေတယ်..
" သူလီးမတောင်လို့သာပေါ့နော..နင့်မှာဖြင့်အလိုးခံ အဆွဲခံရလွန်းလို့ နင့်နို့ကြီးတွေကဟိုရှေ့ကသင်္ဘောသီးကြီးလောက်ပြူးနေပြီး.. ဖင်ကလဲ ပြားချပ်နေပြီ ..ငါ့လာမညာနဲ့.."
" အယ်..ကိုကျော်တို့များ ပြောရက်လိုက်တာတော့်..သူများ သွေးသားကောင်းတာကိုတော့ထည့်မပြောဘူး..ဒီဖင်တွေလား ပြားတာ.အင့် အင့်..သေချာကြည့်..သေချာကြည့်ပြီးပြန်ပြင်ပြော.."
တဲတံခါးဝ,မှာသွားရပ်ပြီးအပြင်လူကိုကြည့်ရင်းနဲ့ တံခါးဘေးဘောင်ကိုလက်တစ်ဖက်ကိုင်ထောက်လို့ထမီချွတ်ဖင်လှန်ပြထားပေးတယ်။တံခါးဘောင်ကိုထောက်တဲ့လက်နဲ့ ထက်ဆင့်စွန်းလေးကိုကိုင်ထိန်းထားလျက်က ခါးညွှတ်ပြီးဖင်ကြီးကိုပင့်တင်ကော့ထားတာမို့ဖင်သား ဖင်လုံး ဖင်စိုင်ခဲကြီးကိုတော့အပီအပြင်မြင်နိုင်တာပေါ့။တမင်သက်သက် ရွဲ့ပြီးပြောခဲ့လိုက်ပေမယ့်သူ့ဖင်က ပြားမှမပြားတာ..အဖု အထစ် အလုံးအဝန်းတွေပီပီပြင်ပြင်နဲ့ထမီဝတ်ထားရင်တောင်မှ အသိသာကြီး။
မခံချင်စိတ်နဲ့အခုလိုချွတ်ပြနေတော့ တင်ပါးဆုံနဲ့ခါးအဆက်က ကျောရိုးချိုင့်ခွက်ခွက်လေးပါမြင်ရတယ်။အဲဒီကနေပေါင်ရင်းဆုံအထိကောက်ချိတ်ဖူးထ,ပြီးလှလှပြူးပြူးကြီးဆင်းချလာတာ..တစ်လုံး တစ်လုံး နည်းတဲ့ဖင်ကြီးလား။အိစက် ဖုးထ,ကော့ညွှတ် ခုံးကြွတက်နေတာများ..ဘယ်လောက်ကြီးတဲ့လီးပဲဖြစ်ဖြစ်ကြိုက်သလောက်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်စမ်း...လို့ စိမ်ခေါ်နေသလိုပဲမို့..ကျော်ရင့်လီးကြီးကပုဆိုးထဲမှာလှုပ်ရမ်းနေရတာတဖျောင်းဖျောင်း..လက်ဝါးတစ်ဖက်နဲ့ဖတ်ကနဲ ဖုတ်ကနဲ ဖျန်းကနဲ ဖောင်းကနဲ ခပ်ဆိုင်းဆိုင်းစီပုတ်ပြနေရာက.. သူ့လင်ပြန်လာတာမြင်လို့ထင်ပါရဲ့..ထမီကိုပြန်ဝတ်ပြီးလှည့်လာထိုင်တယ်။ကျော်ရင်ကပါးစပ်မပိတ်နိုင်ပဲဟောင်းလောင်းကြီးနဲ့မျက်လုံးပြူးနေတာမြင်တော့သူ့လက်ဖဝါးတစ်ဖက်နဲ့မျက်နှာကိုသပ်ချရင်း..
" တွေ့တယ်နော်.. စိတ်ထိန်း စိတ်ထိန်း..ဟင်းဟင်း.စောက်ဖုတ်ပါလှန်ပြလိုက်ရင်တော့မောင်ကျော်ရင်ငုတ်တုတ်မေ့သွားမယ်..ပြရမ်း လီး.. "
မျက်နှာကိုသပ်ချတဲ့လက်က ဖင်ထိုင်ခုံပေါ်မှာဒူးထောင်ပေါင်ကား.ဖင်ချထိုင်နေတဲ့ကျော်ရင့်ပေါင်ကြားထဲကိုတောက်လျေှာက်ရောက်သွားပြီးလီးကိုဆုပ်စမ်းကြည့်တာ..
" အားပါးပါး..ကိုကျော်..ရှီးဟီး..မာတောက်ခဲ နေတာပါပဲလားကိုကျေ ာ်ရယ်..ကျွတ်ကျွတ်.ဟိုနေ့ကထက်တောင်မှ ပိုတုတ်နေသလိုကြီးပါလား.."
" ဘယ်နေ့က ! "
" ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..ဆားလာဝယ်တဲ့နေ့ကလေ ကိုကျော်ရဲ့..အဲဒီနေ့မနက်က ဒီလီးရီးကိုကျွန်မမြင်ခဲ့ပြီးပြီရှင့်..အောင်မယ်လေး..ခုမှကိုင်ကြည့်ရတာ..အိမ်ကငရုတ်ကျည်ပွေ့ရီးလောက်ရှိတယ်.."
ကိုကျော်ရင်က ခပ်ထေ့ထေ့..
" ပုရွက်ဆိတ်ကိုက်သွားလို့ ရောင်လာတာနေမှာ မပုတုရဲ့..ဒီတောထဲကပုရွက်ဆိတ်ကအဆိပ်ပြင်းတယ်.."
" ဟွန်း..တော်ပါ..ကျွန်မဖင်ရီးမြင်ပြီး ရှင်လီးတောင်နေတာပါ..ရှင် ကျွန်မကိုလိုးချင်နေတာ..ဝန်ခံလိုက် "
ကိုကျော်ရင်ကမလိမ့်တပတ်လုပ်ပြီးပြောနေတာကိုခံပြင်းတော့မပုတုကလီးချောင်းကြီးကိုင်လှုပ်ပြီး အမှန်အတိုင်းဝန်ခံခိုင်းနေတာနဲ့..
" ဘာလဲ..ငါဝန်ခံရင်..နင်ဖင်ခံမှာလား "
" အို့..ဖင်တော့ခံဘူး..စပ်ပတ်ခံ ဆိုရင်တော့ခံမယ်..ရှင်သာ ဝန်ခံလိုက်.."
.............................................................................................................................................................
အခန်း ( ၁၉ )
" ဘာဝန်ခံရမှာလဲပုတုရ.ငါ့ဟာနဲ့ငါ အိမ်သာသွားတာ..ဘာလဲ နင်ကငါအရက်သွားသောက်နေတယ်ထင်လို့လား "
သူ့ယောင်္ကျားက အလုပ်ဆိုရင်လက်ကြောသိပ်မတင်းပဲထမင်းစားကောင်းရုံလောက်လေးနာမည်ခံလုပ်တတ်တာကိုသိနေတော့မပုတုတို့ကမနက်အစောကြီးဝေလီဝေလင်းကတည်းကအလုပ်လာဆင်းတာ။နေရောင်ထွက်လို့ရေနွေးကြမ်းလေးသောက်ရင်းခဏနားလိုက်ပါတယ်..တနှာကကြွချင်ချင်ဆိုတော့ ဖင်လှန်ပြရင်းနဲ့ လီးကိုင်စမ်းကြည့်မိလိုက်တာ.မပုတုရောကျော်ရင်ပါ အရှိန်မသတ်နိုင်တော့ဘူး။လိုးတော့မယ်ဆိုမှ ကိုမြမောင်ကပြန်ဝင်လာတော့.သူ့ဖက်ကလဲအိုးမလုံ..ကိုယ့်ဖက်ကလည်း အုံပွင့်..
" ဟုတ်ပါပီ ဟုတ်ပါပီ..ပြောထားမယ်နော်ကိုမြမောင်..မူးနေလို့ကတော့.ကျုပ်ကအိမ်ပြန်မလိုက်ဘူးတော့်.ဒီမှာတင်အိပ်နေပစ်လိုက်မှာ.."
မူးမှာက သေချာနေတော့ သူကကြိုတင်စရံသပ်ထားတာ..ဟိုလူကမမူးသေးပေမယ့်မူးချင်နေတော့ ခပ်ရစ်ရစ်..
" အိပ်စေဗျား.အိပ်စေ အိပ်စေ.ကျော်ရင်ရေ.ဒီဟာမကြီး ဒီမှာအိပ်လို့ကတော့..စောက်ပတ်ပြဲအောင်သာလိုးခွဲပစ်စမ်းကွာ..ရစ်လွန်းလို့..မင်းနိုင်တယ်မလား.. "
ကိုမြမောင်က.လေးဆယ့်ငါးတော့ရှိလောက်ပြီ။လက်ကြောမတင်း အပျင်းကြီး.အရက်ကြိုက်သူမို့သာမကြီးပွားတာ..ကျော်ရင်နဲ့ဟိုတုန်းကတောထဲမှာအလုပ်လုပ်ဖက်တွေ။မပုတုက သုံးဆယ်လောက်ပဲရှိဦးမယ်.သူအပျိုဘဝတုန်းက ကျော်ရင်နဲ့ကြုံရင်ကြုံသလို ချော့လိုက် မုန့်ဝယ်ကျွေးလိုက်နဲ့ နှိုက်ဖတ် နို့ဆွဲဖတ် ။ကလေးတစ်ယောက်ကဆယ်နှစ်လားပဲရှိနေပြီ.။အဲလောက်ထိရင်းနှီးနေတော့..ကျော်ရင်ပါရောပြီးအရစ်ခံရတာပေါ့..
" လုပ်ပါနဲ့ကိုကြီးမြမောင်ရယ်..ခဗျားစော်ရီးကအကြီးကြီး..ခဗျားကလွဲရင် ဘယ်သူမှမကိုင်နိုင်ဘူး..တော်ပီ.ခဗျားငပဲခေါင်းတိုရီးနဲ့တီးထားလို့လဲ.ဗွက်ထ,နေလောက်ပီ.."
ကိုမြမောင် သဘောတွေကျတော့တစ်ဟဲဟဲ.မပုတုကမျက်စောင်းထိုး.သူ့ယောင်္ကျားကထိုင်စရာနေရာမရှိ ခုံမရှိလို့အိပ်စင်ပေါ်သွားလှဲတော့မပုတုလက်က ပေါင်ကြားထဲကိုပြန်တိုးဝင်လာပြီးဂွင်းတိုက်ပေးတယ်။ပါးစပ်ကလည်းလေသံသာသာ..အစ်တစ်တစ်အသံနဲ့..
" ဒါရီးက မနိုင်ဘူးလား ဟလား..အင်း အင်း.ဝန်ခံပီလားပြော.."
" နင့်လင်မြင်သွားမယ်လေ..မပုတုရဲ့.."
ကိုယ်ကသူ့လင်ကိုကျောပေးထားရတာ.သူက ဘေးတိုက်။အိပ်စင်ပေါ်ကသူ့လင်ဆီ ခေါင်းတစ်ချက်ငဲ့ကြည့်ပြီးကိုယ်လုံးချင်းပိုပူးလာတယ်။လက်ကလဲဂွင်းတိုက်ပေးနေတာက ပိုပြီးအားပါလာသလိုပဲ..
" ဖလက်ပြချင်နေပြီ..ဒူးထောင်ပေါင်ကားနဲ့..လှည့်ကြည့်လိုက်ဦး.လီးကလက်မ,လောက် "
ဂွင်းတိုက်ပေးတာခံနေရင်းနောက်ပြန်လှည့်ကြည့်တော့ဒူးတစ်ချောင်းထောင်လျက်ယိမ်းနွဲ့လှုပ်ရမ်းအိပ်နေတာ..ပြောရင်ယုံချင်စရာဘယ်လိုမှမကောင်းဘူး..လီးကသေးသေးလေး။အဲဒီလီးကို ငပဲခေါင်းတိုကြီးလို့ပြောလိုက်တော့ပီတိတွေဖြစ်နေတာ..နဖူးပေါ်ကိုလက်ဖျံတင်မှိန်းနေရင်းအာလေးလျှာလေးနဲ့အသံထွက်လာတယ်.
" ဗွက်ပေါက်လဲ.ကောင်းတုန်းပဲမောင်ရ..အရည်တွေဗွက်ပေါက်အောင်ရွှဲနေပေမယ့်. ငါ့လီးဝင်သွားတိုင်း.ငါလိုးလိုက်တိုင်း သူ့ပစ္စည်း..အဲ..သူ့စောက်ခေါင်းက ကျပ်ထုပ်နေတုန်းပဲ..မယုံရင် စမ်းကြည့်မောင်ရေ့.. "
ဂွင်းတိုက်ပေးနေ လီးဆော့နေရင်းနဲ့ မပုတုနှုတ်ခမ်းတွေက ကျော်ရင့်နှုတ်ခမ်းကိုထိလိုက်ခွာလိုက်..တို့ထိ.တို့ထိ လုပ်လာတယ်။နှာခေါင်းရော.မျက်ခုံးတွေရော.ပါအိုးတွေပါ နီမြန်းလာပြီးမျက်လုံးတွေကရီဝေဝေနဲ့ကြည့်လာတယ်။
" ကဲ.မိန်းမရေ..တစ်ငန်းထပ်စီလိုက်ကြမယ်ကွာ..ပုတ်ပြတ်ဆိုတော့လဲ..ဒီငန်းပြီးမှပဲထမင်းစားကြတာပေါ့.."
အရက်သမားက အလုပ်ဇောကောင်းနေပြန်တော့ မပုတုမှာ တိုးတိုးလေးကျိတ်ပြီး တောက်ခေါက်ရင်းထ,ရတယ်..။ လက်ဆုပ်ထဲကလီးကိုလွှတ်လိုက်ပေမယ့် ပါးစပ်ကတော့..
" နောက်မှ..နောက်မှ..သူကလဲခုထိဝန်မခံ..လိုးချင်လို့လီးတောင်တာကိုဝန်မခံသေးသရွေ့က စပ်ပတ်လဲမခံဘူးသာမှတ်.."
အလုပ်လုပ်တော့လဲ.လီးလှန်ပြ စောက်ဖုတ်လှန်ပြနေကြရတာနဲ့..အရက်သမားကတစ်မျိုးဆိုတော့အလုပ်ကသိပ်မတွင်ကျယ်ဘူး။ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့ထင်းဆိုင်တန်းနဲ့တဲစုကနှစ်မိုင်ပိုပိုသုံးမိုင်လောက်ဝေးတာမို့အေးအေးသန်းကထမင်းလာပို့တယ်။ထင်းစီစရာအပုံတွေကအများကြီးကျန်နေတာမြင်တော့..
" ဟူး..အလုပ်မှလုပ်ကြရဲ့လားအဖေရယ်..အဖေနော်..အဖေ.."
မပုတုကိုမြင်တော့မသင်္ကာပေမယ့်သူလင်နဲ့ဆိုတော့လဲ မျက်စောင်းလေးပဲထိုးတော့တယ်..သိပ်တော့စိတ်ချပုံမပေါ်ဘူး။
" အလုပ်ဖြစ်ပါတယ်သမီးရဲ့..ဝယ်လက်ကမနက်ဖြန်မှလာတိုက်မှာပါ..ပူပါနဲ့.."
အေးအေးသန်းက အငယ်တွေနဲ့မတူဘူး.. စီးပွားရေးအမြင်ကြီးတယ်။ငွေက ဆယ့်လေးငါးသိန်းကိစ္စဆိုတော့..
" မရဘူးထင်တယ်နောအဖေ.ဟိုက နေ့လည်ဆိုရင်ရောက်ပီ..လူငှားထပ်ရှာဖို့လဲ.."
လူငှားဆိုတာက ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်တဲ့ကိစ္စ။အဖေကို ညနေဝင်မိုးချုပ်အထိလုပ်.မနက်လဲအစောကြီးထ,ပြီးလုပ် လို့ပြောရ ခိုင်းရမှာကလဲ..သူ့သမီးခံစားချက် စိုးရိမ်ပူပန်နေတာတွေကိုနားလည်နေတော့လက်မောင်းကိုကွေးပြီးကြွက်သားအဖုအထစ်တွေအမြောင်းလိုက်ထ,အောင်ညှစ်ပြရင်း
" မပူနဲ့သမီး..အဖေ့မှာ သမီးတို့အတွက် ခွန်အားတွေအများကြီး.အဖေလုပ်ကျွေးမှာပေါ့.အဖေက ဒီတဲမှာသမီးတို့မမွေးခင်ကတည်းကနေခဲ့တာ.စိတ်အေးအေးနဲ့ ငွေရေဖို့သာစောင့်နေပါသမီးရယ်.."
" အင်..အဖေက ဒီည ဒီမှာအိပ်မယ်ပေါ့.."
ကြွက်သားအမြောင်းလိုက်ထင်းထင်းထ,နေတဲ့လက်မောင်းကိုခိုစီးရင်းပါးပြင်ကိုတရှုတ်ရှုတ်နမ်းနေတာက ငွေအတွက်သက်သက်လို့ထင်ရပေမယ့်.ပြန်ကျလာတဲ့လက်ဖဝါးနဲ့သူ့အဖေလီးမာမာကြီးကို ဖွအုပ်ပွတ်နေမိတာကတော့...
.....................................................................................................................................................................
အခန်း ( ၂၀)
သူ့သမီးရွှေစောက်ဖုတ်က မျက်နှာလေးညိုပြသွားတာနဲ့ ကျော်ရင်းကအလုပ်တွန်းလုပ်တာ..အလုပ်ရှင်ကဦးဆောင်လုပ်နေတော့ကိုမြမောင်လဲအရက်မသောက်ရတော့ဘူး။ရွှေစောက်ဖုတ်ဆိုတာက အေးအေးသန်းငယ်နာမည်ရင်း..။အဲဒါကြောင့်လဲ နောက်မွေးလာတဲ့သမီးလေးတွေက ရွှေရင်အေးတို့.ရွှေပိုးမှီတို့ဖြစ်ကုန်တာ..
" ဒီလူရီးနဲ့လုပ်တော့မှပဲ စောက်ပတ်ကိုပြဲပြဲလန်အောင် မောတော့တာပဲကိုမြမောင်ရေ..ကဲ အင့်..ရှင့်အတွက်အရက်ဖိုး..အိမ်ရောက်မှဝယ်သောက်ရမှာနော်.."
" ဒီမှာပဲအိပ်သွားကြပါလား ကိုမြမောင်ရဲ့.မနက်လဲ အစောရီးပြန်လာရမှာနဲ့.."
" အား..တော်ပီမောင်.အရက်မူးမူးနဲ့အိမ်မှာပဲ အေးဆေးနှပ်ပါရစေ..ခေါ်ချင်ရင် အဲဒီငါမနိုင်မ,ကြီးပဲခေါ်ထားလိုက်..လိုးလို့ကတော့ တကယ်ကောင်းတာမောင်.."
" သေချင်းဆိုးကြီး.သူလိုးလို့အားရမှ..နေရစ်ခဲ့လိုက်မှာနော်..ဟွန်း.."
မပုတုက ကျော်ရင့်လက်မောင်းကိုဖက်ထားပြီးပြောတာတောင်မှ..
" နေဗျာ နေဗျာ..သွားပြီ ငကျော်ရေ့ "
အလုပ်မပြီးသေးပဲနဲ့ငွေစို့စို့ပို့ပို့ပေးတော့ပြောမယ့်သာပြောနေတာမပုတုမျက်နှာကပြုံးနေတာပဲ။အလုပ်သိမ်းတော့နေဝင်မိုးချုပ်စုပ်စုပ်ကန်းနေပြီမို့ကားကြုံစီးပြီးပြန်ခဲ့တာ.အေးသန်းတို့ဆိုင်အရှေ့မှာဆင်းတယ်။ကိုမြမောင်ကိုအရက်ဖိုးပေးထားပြီးသားဆိုတာကိုအပျော်တွေနဲ့မေ့သွားပြီးအေးသန်းဆိုင်ကအရက်တစ်ပုလင်းထောင်ပေးမိလိုက်ရော။အေးသန်းကိုလုပ်ငန်းပြီးတဲ့အနေအထားတွေပြောပြရင်း ဝမ်းသာအားရနဲ့စကားထိုင်ပြောမိပါတယ်.သတိရလို့ကြည့်လိုက်တော့သူ့လင်ဝိုင်းက နှစ်ယောက်သောက်နေကြတာအရက်တစ်လုံးကကုန်ပြီ။
အဲဒါနဲ့သူ့ဟာသူထပ်ဝယ်ပြီးပြန်လာခဲ့ကြတာမနက်ကအရှိန်.နေ့ခင်းကအရှိန်..စောစောကထပ်သောက်တဲ့အရှိန်နဲ့အခုအရှိန်တွေပေါင်းပြီး..မူးလိုက်တဲ့ကိုမြမောင်အိပ်ယာထဲမဝင်နိုင်ဘူး။အေးလွန်းလို့တောင့်နေမှာစိုးတာနဲ့ရှိသမျှစောင်တွေသူတို့သားအဖနှစ်ယောက်ကိုခြုံပေးပြီးကားလမ်းအတိုင်းခြေလျင်သွားတာ.နာရီဝက်တောင်မလျေှာက်လိုက်ဘူးထင်းဆိုင်တန်းကိုရောက်တယ်.။သူလာမယ်လို့လည်းပြောမထားခဲ့.အရိပ်အခြည်လေးလည်းပြမထားခဲ့တော့ ကျော်ရင်ကထင်းလံတွေအနားမှာမီးလှုံနေတာတစ်ယောက်ထဲ။
ဖြတ်သွားဖြတ်လာ..ကားတွေကထိုးတဲ့မီးရောင်.ချောင်းထဲမှာဆင်ထားတဲ့ ရေအားလျပ်စစ်..တာဘိုင်ကလင်းတဲ့မီးရောင်တွေနဲ့ကျော်ရင်ကသူလာနေတာကိုခပ်လှမ်းလှမ်းကမြင်ပြီးပြေးလာတယ်
" ဟား..မပု..ဟုတ်မှဟုတ်ရဲ့လား လို့.."
" အာ့..ကိုယ်ရယ်..မီးတွေကလင်းနေတာ..လမ်းပေါ်မှာအဲလောက်ကြီးဖက်တော့.."
" ဟား..လက်တွေက အေးစက်နေတာပဲ..လာ..မြင်ချင်တဲ့သူမြင်..ဖက်မှာပဲ.."
အတင်းဖက်ပြီးမီးဖိုဆီခေါ်သွားတာ..သူ့ရင်ခွင်က မီးဖိုထက်နွေးနေတယ်..
" လာရဲတယ်တဲ့ကွာ.တစ်ယောက်ထဲ..ကားတွေပေါ် ဆွဲများခေါ်သွားမှဖြင့်.."
" ဟင့်ဟင့်..ခေါ်သားပဲ..လိုက်မလား.လိုက်မလားနဲ့ တစ်လမ်းလုံး..သူများကလိုက်သွားမလို့.."
မလွှတ်တမ်းထွေးဖက်ထားပြီးလက်တွေကိုဆုပ်လို့မီးကင်ပေးတာ..ပါးတွေကိုပါသူ့လက်ဖဝါးနွေးနွေးကြီးနဲ့ဖိကပ် အနွေးဓာတ်ပေးတော့တစ်ကိုယ်လုံးနွေးနေတယ်။ဆယ့်လေးငါးမိနစ်လောက်သူ့ရင်ခွင်မှာကျောမှီထိုင်နေတာ..သူ့လက်ကနို့ကြီးတစ်လုံးကိုဆုပ်လာပြီ..။ကိုယ်ကလည်း အလိုးခံချင်လွန်းလို့မိန်းမသားတန်မဲ့စွန့်စားပြီးလာခဲ့တဲ့သူဆိုတော့..
" ကိုယ်ရယ်..ဟင့်.ဟင့်.."
သူ့ပေါင်လုံးတွေပေါ်ကိုကျောခင်းဝင်လိုက်တာ..လက်တစ်ဖက်ကလည်တိုင်ကိုထွေးပွေ့ထိန်းဖက်ပေးထားရင်းနဲ့ နို့လုံးကြီးကိုဆုပ်နယ်လို့ နှုတ်ခမ်းတွေစုပ်နမ်းခံရတော့တာပဲ။နူးညံ့စိုအိတဲ့လျှာချင်းအလူးအထိကရှိရင်းစွဲအလိုးခံချင်နေတဲ့ရမက်မီးကိုထိုးဆွနေတော့.သူ့လီးကြီးကိုဆုပ်ဖွဆော့နေမိတယ်..
" အဟင့်.သူများနို့က တွဲအိနေပြီနော် ကိုယ်.ကိုယ့်လီးရီးကတော့ မာတောင့်နေတာပဲ..လီးက အမြဲတောင်နေတာပဲကွာ.."
" အင်း.တွဲအိနေပေမယ့်.ပြည့်ပြည့်ကြီးတင်းနေတာ မပုရဲ့..အပျိုတုန်းကနဲ့ မကွာပါဘူး."
" ဟင့်.စိတ်ချမ်းသာအောင်ပြောနော်ကိုယ်..မပုက ကိုယ့်ကိုအဲဒါတွေချစ်တာ..အပျိုတုန်းကလဲ..အို.ကိုယ်..စောက်ဖုတ်..စောက်ဖုတ်ကြီးကိုနှိုက်တာ..အာ..ကိုယ်လို့..ဟင့် ဟင့်.."
သူက ထမီပေါ်ကနေ လက်ဖဝါးနဲ့ဖိအုပ်ပြီးနှိုက်တာလေ..ကိုယ်ကစောက်ရည်တွေစိမ့်နေပြီဆိုတော့ အသိမခံချင်ဘူး။စောက်မွှေးကရိတ်ထားပြီးစ,သိပ်မကြာသေးတော့ပြန်ထွက်လာတဲ့ငုတ်တိုလေးတွေကပေါင်တွင်းသားနုကိုထိုးလိုထိုး..စောက်ဖုတ်အုံကိုပြန်ထိုးလိုထိုး.စူးစူးလေးနဲ့သိပ်စိတ်ကြွနေတာ။
ပြီးတော့..ရာသီလာရမယ့်ရက်ကလည်း နီးနေပြီ..အသားချင်းထိပြီးပွတ်သပ်ခံရတဲ့အရသာကပြီးပြည့်စုံတယ်လို့ခံစားရပေမယ့်.အခုလိုအဝတ်ပါးလွှာလွှာလေးခံပြီးတမွမွနဲ့မထိတထိပွတ်သပ်နှိုက်ဆွခံနေရတာက ကာမစိတ်ကိုပိုပြီးနှိုးဆွနိုင်နေသလိုပဲ..စောက်ရည်တွေကထိန်းမရအောင်ထွက်လာတာ..ဘဝတူအိမ်ထောင်သည်ချင်းမို့အသိမခံချင်လဲ မရတော့ပါဘူးလေ..
" အဟင့် အင့်..စောက်ရည်တွေတအားစိမ့်နေပြီကိုယ်ရဲ့..အာ့..လက်မှာစိုကုန်ပီမလား..အို အို..စုပ်နဲ့.လက်ကြီးကစောက်ရည်တွေစိုနေတာလေ. မစုပ်ပါနဲ့လို့..အို့..ကိုယ်..ကိုယ်ရယ်.ဟင့်..ဟင့်..အဟင့်.."
" ချစ်လို့..ပြွတ် "
" အားဟာ့.အပျိုတုန်းကလဲ သူအဲလိုလုပ်ပြီးပြီ..အာ့ အာ့..ကိုယ်နော်..ထမီမလှန်နဲ့လေ..အာ့..အထဲ..အထဲ.အထဲ..စောက်ပတ်ထဲ ဝင်အာ့ .အာ့ ဝင်သွားပီ..အီးဟီး..အာ့..အာ့.ဟား..ဆောင့်တာ..အားဟာ့ဟာ့..စောက်စေ့..အာ့..ကိုယ်ရာ..စောက်စေ့ရီးကိုယ်ရဲ့..အင့်.အာ့..ရှီး.ကိုယ့်လီးက လီးရည်တွေစိမ့်လျှံနေပြီကိုယ်ရဲ့.လိုးချင်နေပီမလား လို့.. "
အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment