အရိပ်ပြ အပိုင်း ( ၂ )

 အရိပ်ပြ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - မောင်ကျော်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၆ )

ခွန်အားနဲ့အသက်မွေးရလို့ ဂွင်းမတိုက်သလိုမိန်းမလည်း မလိုးဖူးတော့ အားကသန်သန် လီးကတောင်တောင်နဲ့ တစ်ညလုံး မအိပ်ပဲ လိုးတာ အဖေမနိုးဘူး။ မနက်သာလင်းသွားတယ်..သွေးသားတွေက ဆူပွက်နေတုန်းပဲ။ အိမ်ရှေ့လမ်းမှာမနက်တိုင်းလာရောင်းတဲ့ ကောက်ညှင်းပေါင်းလေးနဲ့အကြော်လေးပဲ ခဏဝယ်စားဖြစ်တယ်..အသားချင်းထိ..လူချင်းပူးမိလိုက်ပြီဆိုတာနဲ့ အငမ်းမရ နမ်းမိသွားပြီ။ နို့ကြီးတွေဆွဲဆုပ်ဖိချေပြီးနယ်မိသွားပြီ..။

ဖင်သားစိုင်ကြီးတွေဆုပ်ဆုပ်ချေပြီး လိုးမိသွားပြီ။ နေလို့ကိုမရတာ..ကျော်ရင်ကအထိကို မခံနိုင်ဘူး။ကျေ ာ်ရင်ကလူပျို..တက်လူမို့လိုးတယ်ဆိုတာတော့ ထားလိုက်ပါတော့..အလိုးခံတဲ့မကြည်အေးက အရင့်ကြီးမို့ထိန်းများထိန်းနိုင်မလားဆိုတော့ သူကတောင် ပိုကဲချင်နေသေးတယ် ။ သူချွတ်ချထားပစ်ခဲ့တဲ့ ထမီကိုကောက်ယူလာရုံပဲ ကောက်ယူလာတယ်..တစ်မနက်ခင်းလုံး ပြန်ကိုမဝတ်တာ..စောက်ရည်နဲ့လီးရည်တွေ သုတ်ရုံသက်သက်ပဲ ဖြစ်နေတယ်။

ဒီစောက်ဖုတ်ကြီး.ဒီနို့ကြီးတွေနဲ့ ဒီဖင်ဆုံဒီပေါင်.ဒီကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အသားစိုင်ကြီးတွေကို အချိန်ပြည့်မြင်နေရမှတော့..မိန်းမ မလိုးဖူးသေးတဲ့လူပျိုသိုးက နွားသိုးကြိုးပြတ်.အသေကြုံးလိုးတော့တာပေါ့။ မနက်ဆယ်နာရီကျော်ကျော်မှအဖေကလူးလဲထ,ပြီးအင်းအင်းအဲအဲနဲ့ကြောင်နေလို့ လိုးနေရင်းတန်းလန်းနဲ့ မကြည်အေးကိုလက်ဆွဲပြီးခေါ်ချလာတာ သူ့ထမီမှာစောက်ရည်ကွက် လီးရည်ကွက်တွေရွှဲရွှဲနစ်လျက်သားကြီးနဲ့ပြုံးပြုံးကြီးလိုက်လာတယ်။

" ဘယ်သွားကြမလဲဟင်.."

ဆိုက်တွဲနံဘေးမှာရပ်တော့ လက်မောင်းကိုဆွဲထားပြီးခေါင်းလေးမော့မေးတာ.

" သွားလိုးမှာပေါ့..မကြည်အေးစောက်ပတ်ကြီးက လိုးလို့ဒီလောက်အရသာရှိတာ..လိုးလို့မှမဝ,သေးတာ.."

" အင်းလေ.ဘယ်သွားလိုးမှာလဲ လို့မေးတာ.မောင်လိုးဦးမယ်ဆိုတာတော့ သိတာပေါ့.."

ကနွဲ့ကလျ နဲ့လက်မောင်းကိုလှုပ်လှုပ်မေးတာ အလိုးခံထားပြီးပြီဆိုတော့ ကျေ ာ်ရင့်ကို သူ့လင်ပဲလို့ခံယူထားလိုက်တဲ့ပုံပေါ့။ ကျေ ာ်ရင်ကဘာမှပြန်ဖြေမနေပဲဆိုက်တွဲပေါ်တက်ဖို့တွင်တွင်လက်ညှိုးထိုးပြပြီး.

" ကြာတယ်ကွာ..လိုက်မှာလား.ဒီမှာအဖေနဲ့ နေခဲ့မှာလား.."

" ကြည့် ကြည့်..ဖွတ်ဖွတ်ကျေပြီး စောက်ပတ် ပြဲအောင်လိုးလို့ အားရပြီဆိုတော့ လေသံကမာလာပြီ..ယောင်္ကျားတွေ အဲလိုပဲတော့်..ဒီလိုမှန်းသိရင် သူလိုးတာ မခံခဲ့ပါဘူး.."

ခြေထောက်လေးတစ်ဖက်မြေပြင်ကိုဆောင့်ပြီး ကြမ်းကြမ်းကြီးလိုလိုနဲ့ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့လေးညည်းနွဲ့နွဲ့ပြတာ..သူ့သားလောက်ပဲရှိသေးတဲ့လူပျိုသိုး..ဘယ်ခံနိုင်မလဲ။အံကြီးကြိတ်လျက်နဲ့ခြေဆောင့်လိုက်လို့ တုန်ခါသွားတဲ့ဖင်သားကြီးကိုလက်နဲ့ဆုပ်ဆုပ်ညှစ်ပြီး..

" မကြည်နော..မကြည်..အိမ်ပေါ်မှာမကြည်လိုက်ပြေးလာတဲ့လင်ကြီးရှိနေလို့..တော်ပြီကွာ ကြာတယ်..အဖေ့ကိုအပြင်လွှတ်ပြီး ဒီမှာပဲလိုးမယ်..ခံရဲတယ်မလား.."

ဖင်ကြီးဆုပ်လျက်ဖက်ပြီးအိမ်ပေါ်ကိုပြန်ခေါ်သွားတာ..မကြည်အေးကမျက်နှာပူပူနဲ့လိုက်ရပြန်တာပေါ့။အဖေနဲ့လိုက်ပြေးပါမှ သားနဲ့အလိုးခံရတဲ့အဖြစ်ကိုသူမျက်နှာမပူပဲဘယ်နေပါ့မလဲ..သူ့ဟာသူဘယ်လောက်ရွဲနေနေ မသိပဲနေမှာမှမဟုတ်တာ.ကိုယ်ကတော့မျက်နှာပူတာပဲ.

" ခံရဲတယ် ခံရဲတယ်..ဘယ်မှာဖြစ်ဖြစ်..လိုးတဲ့နေရာမှာ ခံရဲတယ်.. ဖင်ရီးတော့လွှတ်ပေးဦး မောင်ရဲ့..လူတွေမြင်ကုန်တော့မှာပဲ.ယောက္ခမ မြင်တော့လဲအားနာစရာ "

လက်ကိုပုတ်ပြရင်း ပြောလိုက်မှ သတိရပြီးလွှတ်ပေးတာ.တောင်နေတဲ့သူ့လီးကတငေါက်ငေါက်ပဲ..။နှစ်ယောက်တွဲပြီးအခန်းထဲဝင်ချသွားတော့ကိုဝင်းကမျက်နှာနီရဲရဲနဲ့အချိုရည်ဘူးလေးဖောက်ပြီးသောက်ခါစ,ပေါ့..ပိုက်ဆံတစ်ထပ်ဆွဲထုတ်ပေးတော့ကြောင်တောင်တောင်..

" အင့်..အဖေ...ဦးလေးတင့်ကိုလည်းပြောလိုက်ဗျာ..ဒီနေ့ထင်းလာတင်လိမ့်မယ်.ကြည့်လုပ်ပေးထား လို့..ကျွန်တော်မိန်းမခိုးသွားပြီလို့သာ ပြောလိုက်ဗျာ.."

ကိုဝင်းခမျှာဆေးရှိန်ကပြယ်ခါစ,..လူကငိုင်တိုင်တိုင်..ဦးလေးတင့်ဆီကိုသွားရမယ်ဆိုတဲ့ စကားကြားတော့ မျက်လုံးတွေကအရောင်ဝင်းလက်သွားတယ်..။ဒါပေမယ့်ဘိန်းစားဆိုတော့အရစ်က ခပ်ရှည်ရှည်..မကြည်အေးကိုကြည့်လိုက်..သူ့သားကိုကြည့်လိုက်..

" ဟ,ငါ့သား..ဒါရီး ယူမလို့လား.. မင့်အမေအရွယ်ကြီးကွ..အဖေတို့ဝတ်တဲ့ဆိုက်ကြီး.မင်းလပြွတ်ကအဖေ့လောက်ကြီးနေလို့လား.."

သူ့သားကိုသူမယုံပဲမေးနေတာ..မကြည်ကမနေနိုင်ဘူး။ကျွန်တော်မိန်းမခိုးသွားပြီဆိုတဲ့အသံကြားလိုက်ရကတည်းက ဒီကောင်လေးနဲ့အတည်ညားရတော့မယ်ဆိုတာသိပြီးပီတိတွေလျှံနေရတာ..ကလေးစိတ်ပြောင်းသွားမှာကိုလဲစိုးရိမ်နေရသေးတော့ မျက်နှာလိုမျက်နှာရဝင်ပြောချင်စိတ်ကိုအောင့်မထားနိုင်ဘူး..

" အောင်မယ်လေး..ကြီးပါ့..ကြီးသလားလို့မမေးနဲ့..ရှင့်လီးထက်ကြီးတယ်..စိတ်သာချ...ဒီအရွယ်လဲ ရှင့်သားကမဆန့်မပြဲကို လိုးဝတ်ပစ်လိုက်ပြီးပြီ..ကျွန်မပုံစံက ပြင်လိုက်ရင် အလန်းကြီး.."

သူ့အဖေက မကြည်အေးကိုတကယ်ချစ်တာလည်းမဟုတ်တော့ယောင်ပေပေနဲ့ထ,ပြီးထွက်သွားတာ..ဆေးရင့်ကလည်းထ,ချင်နေပြီ။ဆိုက်တွဲစက်နှိုးသံကိုလည်းကြားရော..မကြည်အေးကအဝတ်တွေပြန်ချွတ်ပစ်တော့တာပဲ..

" စောစောကတည်းက အဲလိုပြောပြီးလွှတ်လိုက်ရင်ပြီးရော.စောက်ပတ်က လီးအထည့်မခံရရင် ဟာတာတာနဲ့..လာ ယောင်္ကျ ား..ဒီတစ်ခါ ဘယ်သူလာလာ..လိုးသာလိုး "

လီးကိုဖွဖွဆုပ်ဆော့နေရင်းပက်လက်လှန်ချဆွဲသွားတာ..ကျေ ာ်ရင့်မှာ.ကိုယ်လုံးချင်းပူးပြီးထပ်ပါသွားတယ်..

" ထည့်..အာ့..အားဟား..ဝင်ပီ..အရမ်းပဲ.အရမ်းပဲ..ဟင့်ဟင့်..သူ့လီးရီးနဲ့တစ်ချက်ထဲအဆုံးထည့်တာ..အာ့.အာ့.အားဟာ့ဟာ့..ထိ.ထိ.ထိတယ်ယောင်္ကျ ား..ကောင်းလား..အားဟာ့.ကောင်းလား လို့ယောင်္ကျား.."

..................................................................................................................

အခန်း ( ၇ )

အမေပြောပြတဲ့သူ့ဘဝဇာတ်လမ်းအစ,ကအဲဒီလိုကြီးဆိုတော့..အေးသန်းကနားထောင်နေရင်းနဲ့တောင်မှ အဖေ့ကိုတစ်ချက်တစ်ချက်လှမ်းလှမ်းကြည့်နေမိသေးတယ်။ပထမလင်နဲ့ ဆယ့်ငါးနှစ်လောက်ပေါင်းခဲ့..အလိုးခံခဲ့ရပြီးတာတောင်မှကလေးမရခဲ့ပါပဲနဲ့..အဖေနဲ့လိုက်ပြေးတော့မှပဲချက်ချင်းဗိုက်ကြီးပြီးအေးသန်းကိုမွေးခဲ့ကြသတဲ့။အားကောင်းမောင်းသန်နဲ့လူပျိုပေါက်အဖေက အလုံးအထည်ကြီးတဲ့အမေ့ကို ဘယ်လောက်များအလိုးကြမ်းခဲ့ပါလိမ့်လို့ခန့်မှန်းနေရင်းကြက်သီးတစ်ဖျန်းဖျန်းထ,မိတယ်။

အဲလိုနဲ့..စွဲစွဲလန်းလန်းကြီးအိပ်လိုက်တာ.မိုးလင်းခါနီးတစ်ရေးနိုးလာတော့ချမ်းချမ်းစီးစီးနဲ့မို့ပြန်ကွေးတာ.ပေါင်ကြားထဲကိုလက်နှစ်ဖက်ထိုးအထည့်..စောက်ဖုတ်ကိုမထိတစ်ထိပွတ်သပ်မိသွားပြီးစိတ်ကဟိုရောက်ဒီရောက်..အဖေနဲ့အမေလိုးတဲ့ဇာတ်လမ်းရောက်ရာက လီးဆာလာတယ်။လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲမို့ အမေပြောပြတဲ့အဖေ့အလိုးကြမ်းပုံကြီးတွေကိုစိတ်ကူးနဲ့မှန်းပြီးစောက်ပတ်ထဲလက်ထိုးဆောင့်နေမိတာအာရုံကအဖေအားရပါးရလိုးပေးနေတဲ့ပုံကြီးဆီကိုပဲရောက်နေတာ..ပီးလု ပီးလုနဲ့ ဆန့်ငင်.ဆန့်ငင်ဖြစ်နေပြီ။

အာရုံနဲ့အရသာကြောမှာမျောပါနေမိတဲ့ အဲဒီလိုအချိန်မှာမှပဲ ခြေသံဖွဖွကြားလိုက်ရတာမို့စောက်ခေါင်းထဲကလက်ကိုကပျာကယာ ဆွဲထုတ်ပြီးပက်လက်လှန်လျက်လေးအိပ်ပျော်ဟန်ဆောင်လိုက်ရတယ်.စိတ်ထဲမှာအောင့်သီးအောင့်သက်ကြီး။စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပွတ်နေမိတာမို့ထမီကခြေရင်းကိုပဲရောက်နေတာလား.လည်ပင်းကိုပဲရောက်နေတာလား..မှတ်လည်းမမှတ်မိ.ရှာဖို့လည်းအချိန်မရ..ဘယ်ရောက်နေမှန်းကမသိတာနဲ့..ပြန်ဖုံးဖို့အချိ န်မမီတော့ဘူး။

အဖေလား အမေလားလို့မဝေခွဲနိုင်သေးတော့မျက်စေ့လေးမှေးပြီးငြိမ်ငြိမ်လေးကြည့်နေတာ.အဖေဖြစ်နေတယ်။အဖေ့ပုဆိုးအောက်မှာ လီးကြီးထောင်လို့အေးသန်းစောက်ဖုတ်ကိုခဏရပ်ငေးကြည့်ရာကသက်ပြင်းချပြီးအပြင်ထွက်သွားတာမြင်ရတယ်။ကိုယ်က ကာမဆန္ဒရဲ့အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်လုနေပြီလေ..ပီးချင်နေတဲ့သူဆိုတော့ အဖေလှည့်ထွက်သွားပြီဆိုတာနဲ့တစ်ပြိုင်နက်အာရုံပြန်သွင်းပြီးစောက်ခေါင်းထဲလက်ချောင်းတွေထိုးသွင်းလို့ သည်းသည်းထန်ထန်ကြီးပစ်ပစ်ဆောင့်လိုက်တာ..ခုမှအဖေ့မျက်နှာနဲ့လီးငေါ့ငေါ့ကြီးကိုမြင်ထားရခါစ,လေးပဲရှိသေးတာဆိုတော့..ချက်ချင်း ချက်ချင်းကြီးကို ဆန့်ငင့်ဆန့်ငင့်နဲ့တဇတ်ဇတ်တုန်ပြီး အားရပါးရပီးသွားရတယ်..အရသာရှိလိုက်တာ...ဟန်မပျက်အောင်ခဏမှေးနေပြီး မျက်နှာသစ်ဆိုင်ဖွင့်..ဗာဟီရတွေလုပ်နေတော့ အဖေကလဲထုံးစံအတိုင်းအကြော်ကြော်ဖို့ မီးမွှေး..အကြော်ကြော် နဲ့.အလုပ်ကိုယ်စီမို့ ခဏလေးတော့အဲဒါတွေမေ့နေတယ်။

မပုတု ရောက်လာပြီးအကြော်ဝယ်တော့မှပဲ..အဖေ့လီးကြီးကိုမထင်မှတ်ပဲမြင်လိုက်တာရင်သပ်ရှုမောငေးကြည့်နေရလောက်အောင်အကြီးကြီးဖြစ်နေရော။အမေပြောပြခဲ့လို့အကြီးကြီးမှန်းသိထားတဲ့အပြင်မနက်ကလည်းဝိုးတိုးဝါးတားမြင်ထားခဲ့ပြီးပါပြီ.။ဒါတောင်မှအခုလိုရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပီပီပြင်ပြင်မြင်လိုက်ရတဲ့အခိုက်မှာ ခဏတော့ဖြင့်သတိလက်လွတ်ငေးသွားမိတယ်။

ပတ်ဝန်းကျင်ကိုပြန်ဂရုစိုက်မိလိုက်တော့ မပုတုကရှေ့မှာရှိနေတာကိုသတိရတာနဲ့အလိမ္မာသုံးပြီးအကြော်ဆက်ရောင်းနေလိုက်ရတယ်။အကြော်ရောင်းရင်း စိတ်ထဲကအဖေ့လီးကြီးနဲ့ကျိတ်အလိုးခံနေလိုက်တာ..စောက်ရည်က တစ်စိမ့်စိမ့်ထွက်နေပြီ..

" အိမ်သာသွားဦးမယ်အဖေ.ဆိုင်ခဏရောင်းထားပေး.မပုတုတို့လာဝယ်ရင်သိပ်အရောမဝင်နဲ့သိလား..အစောရီး အကြော်အကြွေးလာယူသွားလို့ "

သူ့သမီးကပြောပြောဆိုဆိုနဲ့နောက်ဖေးကို အပြေးတစ်ပိုင်းသွားလို့မှ.ဘာမှမကြာဘူး

" ကိုကျော်ရေ..ဆားတစ်ထုပ်လောက် "

မပုတု..သူ့ကိုဦးတည်ပြီးသမီးကမှာသွားပါမှသူကဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ကြီးကိုရောက်လာရတယ်လို့။အကြော်ရောင်းနေရာက ဆိုင်ထဲသွားဆားထုပ်လေးယူပေးရင်းကြည့်မိတော့ပိုက်ဆံနှိုက်ယူနေတယ်..နို့လုံးကြီးတွေကသူ့စွပ်ကျယ်လည်ဟိုက်အင်္ကျီရဲ့အောက်မှာအလုံးလိုက်ကြီးတွေမပေါ်တစ်ဝက် ပေါ်တစ်ဝက်..

" အား.နင့်ဟာရီး ငါမအမ်းနိုင်ဘူးထင်တယ် မပုတုရဲ့..အရွက်ကြီး.."

" အို့..ကျုပ်ပိုက်ဆံလို့ လုပ်ပါကိုကျော်ရယ်.. ကျုပ်ဟာရီးဆို ဒီထက်ပိုကြီးတယ်နော..အဲဒါရီးပေးရင်ရော..အမ်းနိုင်ပါ့မလား.."

ရင်းနှီးလာခဲ့ကြတာကနှစ်ပေါင်းမျ ားစွာကြာခဲ့ပြီ..သူ့အကြောင်းကိုယ်သိ ကိုယ့်အကြောင်းသူသိ..

" ဝိုး..အဲဒါမျိုးတော့ ဘယ်လောက်ကြီးကြီးအမ်းနိုင်ပါ့..တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ပန်းပြီး အမ်းပစ်မှာ.."

" ဟင်းဟင်း..အမ်းရဲရင် ဒီကလဲပေးရဲတယ်နော.ကိုကျော်..အချိန်မရွေးပဲ.."

" တကယ်လား..နင်အပျိုတုန်ကငါတောင်းတော့ ဒီပုံမျိုးမပြော ."

" ဟွန့်..သူဖြင့်တောင်းလဲမတောင်းခဲ့ပဲနဲ့. "

" အာ.. ငါတောင်းပါတယ်ဟာ.. "

" တောင်းခဲ့ပါဘူးလို့ဆို..နှိုက်ရုံ နှိုက်သွားတာချည့်ပါ..တောင်းရင်ပေးပါ့..အဲ.လာပီ.လာနေပီ.တော့်သမီးလာနေပြီ..တော့်မျက်လုံးရီး ဟိုဖက်လှည့် ခုမှ ထန်နေလိုက်တာ ခါထဲ.."

" အား..ငါက အမြဲ.."

" ဟွန်း.သိတယ်..တော်တော့..ဟိုက နီးနေပီ.."

စောက်ပတ်ဆေးပြီးအေးအေးသန်းပြန်ဝင်လာတော့ မပုတုနဲ့သူ့အဖေကိုမြင်လိုက်ရပုံက လုံးဝမသင်္ကာဘူး။ရယ်လားမောလားလုပ်နေတဲ့မျက်နှာတွေက ချက်ချင်းအပိုးသပ်သွားတာ.ရုပ်တည်တွေနဲ့အသံတိတ်။ဒါပေမယ့်..

" အဲ..မပုတု..ချက်ချင်းကြီးအကြွေးလာဆပ်ပြီပေါ့ ဟလား..ဦးမြမောင်ရီး ထောလာပြီထင်တယ်..သွား.အဖေကဆိုင်ထဲသွားနေလေ.."

မပုတုအကြွေးဆပ်ပြီးပြန်သွားတော့သူ့သမီးအကြည့်ကမယုံသင်္ကာဖြစ်နေသလိုများလားလို့ ကိုကျော်ရင်စိတ်မလုံဘူး။

.................................................................................................................................

အခန်း ( ၈ )

အေးအေးသန်းရဲ့အောက်အငယ်..ဟိုနေ့ကမှ လင်နောက်လိုက်ပြေးတဲ့ ရွှေရင်အေးကသူ့လင်မှာမယားကြီးရှိလို့ ပြန်ပြေးလာရသတဲ့..ကိုကျော်ရင့်မှာစိတ်တိုလိုက်ရတဲ့ဖြစ်ခြင်း။စိတ်တိုပေမယ့်မတတ်နိုင်ဘူး.လင်နောက်လိုက်ပြေးတယ်ဆိုတာရိပ်မိလိုက်ကတည်းကဆွေမျိုးတွေဆီကိုအလည်ပဲသွားသလိုလို.အလုပ်ပဲသွားရှာသလိုလိုသတင်းလွှင့်ထားခဲ့တာဆိုတော့ ဟန်မပျက်အောင်ပြန်ထိန်းထားလိုက်ရတယ်.ဆတ်စလူးမ..ဆယ့်ရှစ်နှစ်ကျော်ဆိုတော့ဆယ့်ကိုးပါပဲ..သူ့တုန်းကဆယ့်ငါးနှစ်နဲ့မိန်းမယူခဲ့တာဆိုတော့လဲအပြစ်တော့မဆိုပါဘူး။

ရွှေရင်အေးကတော့ဘာမှမဖြစ်သလိုပဲ.သူ့အမေနဲ့ကြိတ်ပြီးတွတ်ထိုးနေလိုက်တာများတစ်ခိုးခိုး တစ်ခစ်ခစ်နဲ့ တကယ့်ကိုဟန်မပျက်တာ။ပုံစံကဒေါင်းသီမောင်းသီနဲ့အရင်အတိုင်းပဲ..အလုပ်လည်းမပျက်ဘူး။မနက်အစောကြီးထင်းလံတွေစီနေကြရင်းနဲ့စိတ်မချနိုင်တော့မကြည်အေးကိုမေးကြည့်ရတယ်..

" မကြည်.သမီးလေးကဗိုက်ထွက်လာဦးမယ်နော်..စိတ်ချ ရရဲ့လား.."

မကြည်အေးက အသက်ကြီးပြီလေ..ခြောက်ဆယ်နီးနေပြီ။အလုပ်မလုပ်ပါဘူး.အဖော်လုပ်ပြီးလာထိုင်ပေးနေတာပါ..

" ထွက်ပါဘူး မောင်ရဲ့..ခိုးပြေးတဲ့တစ်ညပဲ..မူးမူးနဲ့အလိုးခံလိုက်ရသတဲ့..နောက်ရက်တော့ သူ့မိန်းမလိုက်လာတာနဲ့ဒီပြန်ပြေးလာတာ.ရက်တွက်ကြည့်ပါလားမောင်ကလဲ.."

" သေချာရဲ့လားမကြည်ရယ်..သူဗိုက်ထွက်လာမှ..ဖအေနဲ့သမီးလိုးနေတာဗိုက်ကြီးကုန်ပြီလို့လဲ သမုတ်နေကြပါဦးမယ်..ဆေးလေး ဘာလေး."

မကြည်ကတခစ်ခစ်ရယ်..တဖတ်ဖတ်ရိုက်..

" သေချာမှာပါမောင်ရဲ့.ဗိုက်ထွက်လာတော့လဲ..သားအဖချင်း အဲလိုအပြောခံရမယ့် အတူတူတော့..ခ်ခ် လိုးပစ်မလို့လား "

မကြည်အေးက သွေးဆုံးချင်နေပြီ။သရိုးသရီနဲ့ စိတ်သိပ်မလာတော့ အတူအိပ်ပေမယ့် မလိုးတော့ဘူး။တစ်ခါတစ်လေနှူးပြီးလိုးရင်အဆင်ပြေလောက်ပေမယ့် ကျန်းမာရေးမထိခိုက်စေချင်တော့ဘူး..

" အာ..မနောက်နဲ့..ပီးရော ပီးရော..ဗိုက်ကြီးမလာရင်ပြီးရော..စောက်ပတ်ပြဲမ "

ဆတ်စလူးမ,က ဒါမျိုးကျ ကြားတယ်။ထင်းစီနေရာကနေ သူ့အမေဆီပြေးလာထိုင်ပြီး.

" ဘာ ဗိုက်မှမကြီးဘူး အမေ..ဒီနေ့မှ ရာသီလာပီးတာ..ပြီးတော့.ဟို..ဟိုလေ..သူလိုးတာက တစ်ညလုံးမှနှစ်ချီ ထဲ "

အဖြေစကားကပေါ့ပျက်ပျက်မို့ ကိုကျော်ရင်တော်တော်လေးစိတ်တိုသွားတော့..

" နှစ်ချီ မပြောနဲ့ ရင်အေး..ငါလိုကောင်မျိုးကလိုးရင်လေ.. ငါ့သမီး..တစ်ချီတည်းပဲလိုးမယ်..ညည်းဗိုက်ကြီးသွားစေရမယ် သိလား.."

သူ့အဖေကစိတ်ဆိုးနေတော့မျက်နှာကြီးနီနီနဲ့အံကြိတ်ပြောတာ ရွှေရင်အေး ဝမ်းနည်း စိတ်ဆိုးရမယ့်အစား.အသဲခိုက်သွားရတယ်..။လျှာလေးတစ်လစ်ထုတ်ပြီး..အဖေ့တဲပုလေးဆီ ပြေးထွက်လာတာ.ရင်ခုန်လို့ကောင်းနေတုန်း..

" မောင်ကလဲလေ..သူစိတ်ဆင်းရဲနေတာကို.ချော့ချက်ပြောရင်လဲရနေရဲ့သားနဲ့..သဘောလဲမပေါက်ဘူး..ဟိုကစိတ်ထိခိုက်နေရပေမယ့်.မိဖစိတ်မဆင်းရဲစေချင်လို့ ဟန်ဆောင်နေတာ."

မိန်းမချင်းဆိုတော့ကိုယ့်ထက်ပိုသိ.ပိုပြီးကိုယ်ချင်းစာတတ်မှာပါလေဆိုတဲ့အတွေးနဲ့စိတ်လျှော့လက်ခံလိုက်ရပေမယ့်ကိုယ့်သမီးကကိုယ်သိရသလောက်တော့ဖြင့်ဖင်ကခပ်ယားယားရယ်..။စိတ်ရောကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ပါ မအေတူတာလားတော့မသိဘူး.ဒါကဒုတိယအကြိမ်။သူ့ဟာသူ..ကျောင်းနေတုန်းကိုယ့်မျက်စေ့ကွယ်ရာနားကွယ်ရာမှာဖြစ်ခဲ့တာတွေ..ရည်းစားထားခဲ့တာတွေ.ချိန်းအလိုးခံခဲ့တာတွေကိုတော့ထည့်တွက်မနေတော့ဘူး.ကိုယ့်ရှေ့မှာပဲလင်နောက်လိုက်ပြေးတာကိုက..နှစ်ခါရှိပြီ။အရင်တစ်ခါတုန်းကလည်းလိုက်ပြေးဖို့ကားပေါ်တက်နေတုန်းကိုယ်နဲ့တည့်တည့်တိုးမိလို့သာ ပါမသွားခဲ့တာပေါ့..ဒီတစ်ခါတော့ပါသွားရော..

" ပြန်ချော့လိုက်ဦးနော်.ကလေးစိတ်ထိခိုက်သွားမယ်..သူ့ဟာသူဘာတွေဖြစ်လာလာကိုယ့်သမီးက ကိုယ့်သမီးပဲ..ကြားလား..ပြန်နှင့်တော့မယ်.. "

ပြန်မယ်ဆိုတော့ စိတ်မချ လို့တိုးတိုးကပ်မှာတာနဲ့ခေါင်းညိတ်လိုက်မိတယ်..သူပြောတာကလည်းဟုတ်တော့ဟုတ်သား။ကိုယ့်သမီးပါလားလို့အသိဝင်တော့စိတ်ဆိုးတာတွေ.ဒေါသတွေက ပြေငြိမ်းအေးချမ်းသွားတယ်။ထင်းလံစီနေမိတာ တစ်ယောက်ထဲ..ရွှေရင်အေးကအလုပ်လဲထွက်လာမလုပ်တော့ စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့မျ ားတစ်ခုခုလုပ်လိုက်ရင်ဖြင့်..ဘာဘာညာညာအတွေးတွေနဲ့နောက်ဆံတင်းတာပေါ့..။

ချော့လိုက်ပါဦးမယ်လေ ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့တဲထဲကိုလိုက်ဝင်သွားတော့ရွှေရင်အေးကအိပ်စင်ပေါ်မှာဘေးစောင်းလေးကွေးပြီးအိပ်နေတယ်။အိပ်စင်လို့သာဆိုရတယ်.မြေစိုက်စင်။ပေါင်လည်လောက်..တင်ပါးလောက်မြင့်တာပေါ့..ညအိပ်ညနေ အိပ်တဲ့စင်။

နောက်ကကြည့်တော့ ခါးကချိုင့်ချိုင့် သိမ်သိမ်နဲ့ဖင်ကြီးကကားတက်နေတာများကိုယ့်သမီးလို့တောင်ကိုယ်မထင်မိဘူး.။ခါးသိမ်လေးကိုညွှတ်ထားပြီး ကျောင်းစိမ်းထမီနွမ်းကိုမလျော့မတင်းလေးဝတ်လို့အိပ်နေတာ.ဖင်သားစိုင်.တင်ပါးစိုင်ဖင်ကြားမြောင်းတွေကို အကန့်လိုက်သီးခြားစီ ခွဲခွဲခြားခြား.ကွဲကွဲပြားပြားကြီး.မြင်နေရတယ်..ဖူး ကား.တင်း..ထင်းနေတာပဲ..အိပ်နေရှာတာ နိုးမှာစိုးလို့ခြေသံမကြားနိုင်အောင်ဖွဖွနင်းပြီးအနားတိုးသွားမိတယ်။

အလုပ်ကြမ်းလုပ်တဲ့အခါမှာဝတ်တဲ့စစ်အင်္ကျီအစိမ်းကလည်း ကျယ်သီးတွေမပြည့်မစုံနဲ့မို့ နို့လုံးဝင်းအိအိကြီးတွေကသူ့အင်္ကျီရဲ့အပြင်ဖက်ကိုတစ်စွန်းတစ်စ,ရုန်းကန်ထွက်လို့ ပြူးပြူးကြီးတွေလှိုင်းထ,နေလိုက်တာများငြင်ငြင်သာသာစည်းချက်ညီညီလေး..သူ့အမေကဖျောင့်ဖျ ခဲ့တဲ့ဓာတ်ခံနဲ့ကိုယ့်စိတ်က နူးညံ့နေတာမို့်..နားသယ်မွှေး.နှုတ်ခမ်းမွှေး..မွှေးညှင်းလေးတွေရှိမ်းမြမြနဲ့ မြင်နေရတဲ့ကိုယ့်သမီးလေးပါးပြင်ကို ယုယုယယနဲ့ ဖွဖွလေးငုံ့ပြီးနမ်းမိတယ်။

........................................................................................................................................................

အခန်း ( ၉ )

အဖေကဆူတာတော့ ဆူတာပေါ့လေ..ဒါပေမယ့်ရွှေရင်အေးစိတ်ထဲမှာဆူနေတယ်လို့ကိုမခံစားရဘူး။ကိုယ့်ကိုပဲတစ်ချီတည်းနဲ့ဗိုက်ကြီးသွားအောင် အခုချက်ချင်းကြီးတက်လိုးပေးတော့မှာလိုလို..ဘာလိုလို..မျက်နှာပေးကြီးကိုက နှာပွပွနဲ့ရင်ဖိုစရာကြီး။အမေရှိနေလို့သာ တဲထဲကိုပြေးထွက်ခဲ့ရတယ်..အမေ့ကွယ်ရာဆိုရင်စိမ်ခေါ်ပြီးတစ်ပွဲတစ်လမ်းနွှဲပစ်ချင်ပါရဲ့..ပြောမယ့်သာပြောရတယ်.အဖေကတကယ့်ကို အပီအပြင်အလိုးသန်ရုံမက,ဗိုက်ကြီးအောင်လိုးခွဲပစ်တတ်တယ် ဆိုတာကိုတော့ကိုယ်တိုင်ခံခဲ့ရဖူးတဲ့အမေကပြောပြထားလို့သိပြီးသားပါ။

မမအေးသန်းမွေးပြီးခါစ,.မိန်းမမျက်နှာမြင်တဲ့အချိန်ငွေကလည်းလို..လိုးလို့လည်းမရသေးဆိုတဲ့ အနေအထားမို့အဖေကသစ်ပွဲစားတွေနဲ့ပါသွားတာအကြာကြီးတဲ့။မွေးပြီးလို့သုံးလလားပဲကြာတော့မှ ငွေလေး ကြေးလေးပြည့်ပြည့်စုံစုံနဲ့အိမ်ကိုပြန်လာနိုင်တယ်။ရောက်တော့လဲ ညကြီးမိုးချုပ်..ရောက်ရောက်ချင်းသမီးကိုမနမ်းဘူး.အမေ့ကိုအတင်းဖက်နမ်းတယ်..

" အို့.အို့..မောင်..ကလေးရီးနဲ့လေမောင်ရဲ့..ဖိမိနေပြီလေ လို့..အာ..အမေ့ရှေ့လဲမရှောင်ဘူးလားကွာ..ဟင့် ဟင့်..အု "

အိမ်တံခါးဖွင့်ပေးပြီးပြီးချင်း ကလေးချီထားတဲ့မကြည်အေးကိုအတင်းဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကိုစုပ်ဆွဲနမ်းတာ.ယောက္ခမကမကြည်အေးရင်ခွင်ထဲမှာညှပ်ပိနေတဲ့ကလေးကို သွားချီယူရတယ်။

" ဟဲ့ ဟဲ့..ကြည်ကြည်အေး..အခန်းထဲသွားအခန်းထဲသွား..အို့အိုအို.မြေးလေးကအိပ် အိပ်ကျွတ်ကျွတ်..အဲ ငါ့မြေးလေးကလိမ်မာတယ်..မြန်မြန်လိုး.မြန်မြန်လိုး..နင်တို့လိုးလို့ပြီးမှပဲ လာခေါ်တော့.."

ကလေးတစ်ယောက်အဖေဆိုပေမယ့်ဆယ့်ခြောက်နှစ်ကျော်ရုံလေးပဲရှိသေးတာ..ခွန်အားကသန်မာတဲ့အပြင်.လိုးချင်ဇောကကြီးနေတော့မကြည်အေးဘယ်လိုမှရုန်းမထွက်နိုင်ပဲအိမ်ခန်းထဲရောက်သွားတယ်။အမေ့ရှေ့မှာမို့ ဟန်လုပ်ပြီးညည်းမိ ငြင်းမိပေမယ့် မကြည်အေးကလဲအလိုးခံချင်နေလိုက်တာမှတစ်ပိုင်းသေနေပြီ.လေးဆယ့်ငါးရက်မစောင့်နိုင်ဘူး.သမီးလေးတစ်လလောက်အရွယ်ကတည်းကသူအလိုးခံချင်နေခဲ့တာ။

" နေဦးကွာ နေဦးကွာ..ချွတ်ပေးမယ်.အင့်.အာ..တုံးလုံးချွတ်ပေးပါမယ်လို့ဆို..အင့်..အာ့..အင့်.ထည့်..အူးဟူး..ဘယ်လောက်ကြီးလိုးချင်နေတယ်မသိဘူး.အာ့..လီးတစ်ဆုံးတန်းထည့်တာတော့်..အာ့ အာ့.ပြွတ်ပြွတ် ဗြွတ်.အား..လိုးကွာ လိုးကွာ..အင့်..အင့်.အင့်.ကြိုက်လား "

" ဗြွတ်.ပြွတ် ဇိ.ဖတ် ဖတ်..ကြိုက်တယ်.အာ့.စောက်ခေါင်းကကျယ်မသွားဘူးဟ..အင့် အင့်.ညားခါစ,အတိုင်းပဲ..အင့်.ရော့..ဖတ် "

ယောက္ခမက ငါးဆယ်ကျော်ရုံလေးပဲရှိသေးတဲ့မုဆိုးမ.သွေးကမဆုံးသေးဘူး။သူတို့ကငတ်ငတ်ပြတ်ပြတ်နဲ့အသေ အကြမ်း..ရမ်းရမ်းကားကားကြီးလိုးတာ..အိမ်လေးက တဲသာသာဆိုတော့..ယိမ်းထိုးနေတယ်။သမီးလေးကနို့ဝ,နေပြီဆိုတော့ အဖွားကအိပ်ယာမှာချထားပြီးထိုင်ကြည့်တာ..အခန်းတံခါးဆိုတာမရှိဘူး။ခန်းဆီးစ,ဆိုတာလည်းနာမည်ခံပဲတပ်ထားတာ.သူတို့ကလည်းပက်လက်မှောက်ခုံ..ထပ်လိုးနေတော့အားလုံးထင်းနေအောင်မြင်ရတာပေါ့။

စောက်ပတ်ရော စောက်ခေါင်းရော..လီးတန်ကြီးရောစအိုဝ,တွေရော.အကုန်မြင်ရတယ်။မကြည်ကပေါင်ကြီးတွေထောင်ပြီးဖြဲကားဆွဲခံရင်း

" အာ့..အားဟာ့ဟာ့..မောင်..စွပ်ကျယ်ရီးကချွတ်ကွာ..ချွတ်.လိုးပါတယ်ဆိုမှစောက်ပတ်မှာလာလာခံနေတာဖီလင်အောက်တယ်..သူမို့လဲလိုးတတ်တယ်..အားဟာ့ဟာ့..ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ်..လီးငတ်နေတာကြာလို့လားမသိဘူး.."

" အင့်.အင့်..ရော့..ဘာဆိုင်လဲမကြည်ရဲ့..အင့်.ရော့ ..အဲလိုကြေးဆို အမေလဲလီးငတ်နေတာကြာလှပြီ..အင့် ပြွတ်.စွတ်.ဖောင်း.."

လီးကိုတစ်ဆုံး တစ်ဆုံးဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးဆွလိုးတာ..လီးတစ်ချောင်းလုံးကစောက်ရည်တွေရွှဲနစ်ပြောင်လက်နေတယ်။ဂွေးဥကြီးလည်းဖတ်ဖတ်နစ်..ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်းစောက်ပတ်ရင်းကိုပြေးပြေးဖိကပ်တာ..ထိုင်ကြည့်ရင်းနဲ့မမြမှီအသဲယားနေတယ်။

" အာ့.အားဟာ့ဟာ့.ဘာသိလဲ.ဘာသိလဲ..အားဟာ့..လိုး.ဆောင့်.အမေလည်းဆာနေတာပဲ..အိုးဟို့ဟို့..လိုး လိုး..မောင်ဘာသိလို့လဲ.အာ့ဆာနေတာမှ မောင်တက်လိုးရင်တောင်ရတယ်သိလား..အူးဟူ့ဟူ့..ဆောင့်ကွာ.ဆောင့်.."

ပေါင်ကြီးတွေကိုသူ့ပုခုံးပေါ်ဆွဲတင်နေရင်း.

" ရရင်လိုးပစ်မှာနော်မကြည်..အပိုတွေပြောမနေဘူး.သိတယ်မလား "

မကြည်အေးကလည်းအခုမှအသက်ရှူ ခွင့်ရတာကို..အသက်မရှူ ဘူး

" လိုးပစ်မောင်..လိုးပစ် လိုးပစ်..မောင်မလိုးလဲ သူများနဲ့ကုန်းမှာ..အဲဒီအမေ..ကြည့်လို့ကိုမရဘူး..လိုးပစ် "

" လိုးတယ်ကွာ.လိုးတယ်ကွာ..အင့် အင့်..ရော့..ဖောင်း ဖန်း.ဖျန်း ဖျန်း.စွတ်ပြွတ်ပြွတ် စွတ်ဖုံး ဖုံး..လိုးတယ် အင့်.."

ဖင်ကြီးကိုပွင့်နေအောင် ပေါင်လုံးတွေတွန်းတင်ထမ်းထားရင်း ခြေဆန့်..ခြေဖျားထောက်ဆောင့်လိုးတာ.တဖျောင်းဖျောင်း တပြွတ်ပြွတ်နဲ့အသံတွေဆူညံနေတယ်။ဆောင့်ချက်ကပြင်းသလောက် သွက်လွန်းတာ..လုံးဝမလျော့ပဲမရပ်မနား တရစပ်ဆောင့်နေတော့..

" ကောင်းတယ်မောင်ရေ..ကောင်းနေပြီ..အာ့ အာ့ အာ့..အားဟာ့ဟာ့..ပီးတော့မှာလား.အားဟားဟား..ရက်ရက်စက်စက်လိုးတာ.အာ့.ပီးချင်နေပီနော်..အာ့ အာ့.ပီးချင်နေပြီ..ဆောင့်ဆောင့်..အူးဟူးဟူး.ပီး ပီး..အာ့..ပီးဟီးဟီး..ပီးပီမောင်ရေ..ပီးပီ..ပီးပီ..အူးဟူး..ထည့် ထည့်အီးဟီး..လီးရည်တွေ သူစုထားတာ..အာ့ အာ့.များရီး..များရီး..အီးဟီးဟီး.."

သူတို့နှစ်ယောက်ဖက်ပြီးပွတ်သပ်ကလူနေကြတော့မမြမှီအိပ်ယာပေါ်ပြန်ပြေးပြီးကလေးကိုဖက်အိပ်နေတာ..သိပ်မကြာဘူးကျော်ရင်ကလေးလာယူတယ်။ကလေးငုံ့ချီရင်းယောက္ခမ နို့ကြီးကိုစမ်းဆုပ်နေတော့..

" ယောက္ခမနော် သိတယ်မလား.ယောက္ခမနို့သမက်မစို့ရဘူးတဲ့..စို့ရဲရင် စို့..."

.........................................................................................................................................................

အခန်း ( ၁၀ )

အဲလိုနဲ့အမေက တစ်ခါလိုးတစ်ဗိုက်လို့ဆိုရမလောက်အောင် ရွှေရင်အေးကို လွယ်လာရတာဆိုတော့ မမအေးသန်းနဲ့ဆိုရင် အသက်တစ်နှစ်ပိုပိုလေးပဲကွာတယ်။ထွားတာတော့နှစ်ယောက်လုံးထွားတာပဲ..အမေကနို့တန်ကြောပိတ်ချင်သလိုဖြစ်ပြီးနို့သိပ်မထွက်နိုင်တဲ့အချိန်မှာအဖေကစီးပွားရေးအဆင်ပြေတာနဲ့တိုက်ဆိုင်သွားတော့မမအေးသန်းကိုငယ်ငယ်ကတည်းက နို့မတိုက်ပဲ ခေတ်မီတဲ့အဟာရတွေ.ဆေးဝါးတွေနဲ့လိုလေသေးမရှိဂရုစိုက်ပြု စုတာ။ကျေးဇူးမသိတာတော့ လုံးဝမဟုတ်ပါဘူး..သားသမီးကိုဂရုစိုက်တဲ့နေရာမှာ အမေကနည်းနည်း အဖွားကများများ..။

တစ်သက်လုံးကဆင်းတောင့်ဆင်းရဲ..တောထဲချည့်သွားပြီးဝါးခုတ် မျှစ်ချိုး မီးသွေးဖုတ် ထင်းရှာဒီအလုပ်တွေချည့်ပဲနေပူမရှောင်မိုးရွာမရှောင်ပဲလုပ်လာခဲ့တာ.ဘော်လီတောင်မှ တစ်ထည်စုတ်သွားလို့တစ်ထည်ချက်ချင်းမဝယ်နိုင်ခဲ့ဘူး။အိမ်တို့ အဝတ်တို့ အစားအသောက်တို့ဆိုတာတွေကိုထည့်မပြောနဲ့တော့..ဟော..ကိုကျော်ရင်နဲ့မကြည်အေးလဲညားရော..ချက်ချင်းကြီးဘဝအနေအထားပြောင်းလဲသွားတာ..နတ်ရေကန်ထဲပစ်ချ ခံလိုက်ရတဲ့အတိုင်းပဲ ဘာအလုပ်မှကိုမလုပ်ရတော့ပဲရွှေတွဲလွဲငွေတွဲလွဲ..အရွက်ကြီးတွေအထပ်လိုက်ကိုင်နိုင်လာတယ်။

အသားအရည်တွေစိုစိုပြည်ပြည်.ဝင်းဝင်းလက်လက်နဲ့ ပုန်းလျိုးငုတ်ကွယ်နေခဲ့ရတဲ့သူ့ပင်ကိုယ်အလှတွေကပြန်ပြီးအရောင်ထွက်လာတယ်။ပိုကျေနပ်စရာကောင်းနေတာတစ်ခုက သွေးမဆုံးသေးတော့သူစားသမျှ အဟာရတွေကသွေးသားတွေဖြစ်ပြီး.ဆူဖြိုးပြည့်တင်းဖူးကား ပြူးမို့လာတာတွေက သူ့အတွက်အားရစရာ ကျေနပ်စရာအကောင်းဆုံးပေါ့။

အဲဒီတော့ဆယ့်ခြောက်နှစ်သားကျော်ရင်ကရွှေသားမက် ငွေသားမက်လေးဖြစ်သွားပြီး..သူလိုးမွေးတဲ့သမီးကိုလက်ပေါ်ကမချတော့ဘူး..။ကျောလယ်လောက်မရှိတဲ့ဆံပင်ကိုဆေးရောင်ပြေပြေဆိုးလို့ အလယ်ခွဲလေးကပိုကယိုချ..အလှပြင်လို့မဆုံးတော့ဘူး.။မြေးလေးကိုရင်ခွင်မှာပွေ့လို့

".ဒါလေးကသမီးအငယ်ဆုံးလေးလား.."

လို့များအမေးခံလိုက်ရရင်ပီတိဖြစ်လို့မဆုံးနိုင်ဘူး..။အဲဒီနေ့တုန်းကလဲ..

" မကြည်ရေ..ထမင်းစား..."

စကားမဆုံးစေရဘူး..

" နေ နေ..ငါ့သမီး..ကိုယ်ဝန်ရှိစ,မှာ အထိုင်အထ,လေးဂရုစိုက်..အမေခူးကျွေးမယ်..အင့်.ကျော်လေးက သမီးလေးကိုမွှေးမွှေးပေး.."

သူ့ရင်ခွင်မှာပိကပ်နေအောင်ပွေ့ချီထားတဲ့ ကလေးကို တစ်ချက်နမ်းပြီး ကျော်ရင့်ဆီကိုကပ်ပေးတာ.တကယ်မပေးပဲမခွာတမ်းပြန်ဆွဲချီထားလိုက်တော့.သူ့နို့လုံးအိအိကြီးတွေကကျော်ရင့်လက်ခုံကိုခွာမရအောင်ပိနေတယ်။

" သွားချင်ဘူးလား..အဖေလေ.အဖေလေ..ဖေဖေပါသမီးလေးရဲ့..အင့်..သွားကွာ..ခ်ခ်.ဖေ့ကိုချစ်ဘူးလား.ချစ်လိုက်ပါကွာ.အင့် အင့်.ဘွား.ချစ်စရာကြီးနော်.. ဖေဖေက ချစ်စရာကြီး. "

ကလေးက သိပ်မသွားချင်တာတော့ ဟုတ်ပါတယ်..ဒါပေမယ့် ဘာမှနားမလည်နိုင်သေးတဲ့ ကလေးကနည်းနည်း.. သူကခပ်များများ။သူ့နို့ကြီးတွေနဲ့ကျော်ရင့်လက်ခုံကိုဖိကပ်ထားရတဲ့အရသာကို ခဏလေးနဲ့သူမစွန့်လွှတ်ချင်ဘူး။အကြာကြီးကြာအောင်ချေ ာ့မြှူ နေလို့အားရပြီဆိုပြန်တော့လဲ..

" ဟင့်အင်းကွာ..ကျော်လေးကချွေးတွေနဲ့.ရေချိုးဦးနော်..အင့် ကလေးယူထား..ရေလဲယူလာပေးမယ်နော်..ရေဆိပ်သွားနှင့် "

ရေဆိပ်ဆိုတာက စမ်းချောင်းရေကိုအိမ်နဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းထိသရောက်နဲ့ သွယ်ယူချထားတဲ့နေရာ..။ရေသရောက်ကခေါင်းလောက်အမြင့်မှာပေါ့..ကျော်ရင်ကအရပ်မြင့်တော့ခေါင်းငုံ့ပြီးချိုးရတယ်။အဲဒီနေရာဆိုရင်မကြည်အေးကအိမ်ထဲကနေ ဘာမှမမြင်နိုင် မကြားနိုင်တော့ဘူး..။

ကလေးမြှူ နေတဲ့ကျော်ရင့်နံဘေးကို သူ့ပုဆိုးနဲ့တဘက်လေးလက်ဖျံပေါ်တင်ပြီးလာပေးတာ..လင်မယားမှ တကယ့်ညားခါစ,လင်မယားလို့ထင်ရတယ်..နွဲ့နေတာပဲ..

" တန်းပေါ်တင်ထားပေးမယ်နော်..လာ.. သမီးလေး..လာ "

ကျော်ရင်က ရေချိုးရင်းပုဆိုးခါးပုံစ,ကြားထဲကိုလက်တစ်ဖက်ထိုးသွင်းပြီးလီးကိုဆပ်ပြာမြှုပ်နဲ့ဆေးကြောနေတော့..

" အဲ..လီးရီးက ပေါ်နေပြီကွာ..ရှက်လဲမရှက်ဘူး..ခ်ခ်..အကြီးရီးပဲ..ဒီလောက်ကြီးတဲ့လီးရီးနဲ့မျ ား သမီးမို့အလိုးခံနိုင်တယ်.."

တကယ်တော့ လီးမပေါ်အောင် ဂရုစိုက်ပြီးနှိုက်ပွတ်ဆေးတာပါ၊ပေါ်လည်း ပေါ်မသွားပါဘူး။သူကအဲလိုပြောမှတော့ ကျော်ရင်ကခါးပုံစ,ကိုဖြည်လျော့ပြီး သူ့လီးကြီးထုတ်ပြတော့တာပေါ့.

" ကြည့်.. အမေ့သမီးကဖြင့် ဒီလီးကိုသေးတယ်လို့တောင်ညည်းနေသေးတယ်.."

" အမေ အမေနဲ့ကွာ..မှီက အဲလောက်ရင့်နေလို့လား..လီးကိုမကိုင်ထားနဲ့လေ..ဒီတိုင်းပြ..ငေါ့ငေါ့ပြီး တောင်ပြ.. "

နှာထန်ထန်ကြီး စူးကြည့်နေတဲ့သူ့ပုံစံကိုမြင်မှပဲ..လီးကအတင်းကြီးရုန်းရုန်းပြီးတောင်တာ..ဆပ်ပြာမြှုပ်နဲ့ဆက်ပွတ်သပ်မနေတော့ပဲ လွှတ်ထားပေးလိုက်တယ်..

" အိုး..ဗျောင်းကနဲ ဗျန်းကနဲနေတာပဲ..သန်လိုက်တာ..ဒီလီးရီးနဲ့ သူ့အလိုးကြမ်းပုံမျိုးနဲ့ဆို..သမီးဗိုက်ထဲက ကလေးထိခိုက်မှာပေါ့ကျော်ရယ်."

" အဲလောက်မကြမ်းပါဘူး အမေ့..အဲ.မ..အဲ..မှီ.မှီ..မှီကလဲ..ဖွဖွလေး လိုးတာပါ."

" မရဘူးကျော်ရဲ့.ဒီလောက်လီးဆို.မှီ့ကိုသာ လိုးရင် သားအိမ်ထောက်တယ်သိလား.ဆောင့်လိုးတိုင်းအထဲထိအောင့်မှာ..သူ့လဲထိမှာပဲ"

" သူကဆောင့်ခိုင်းတာရီးကို..မှီကလဲ..အဲလို မလိုးရင် ဘယ်လိုလိုးရမှာလဲ ကဲ..ကုန်းလိုးရမှာလား "

" အာ..ပိုဆိုး..ကိုယ်ဝန်ကနုနုလေးရှိသေးတာ..ပျက်ကျသွားမှဖြင့်.."

" ဒါဆိုလဲ မလိုးပဲနေရုံပဲရှိတော့တယ် မှီရဲ့..နေနိုင်ဘူး.."

" မှီကအဲဒါပြောမလို့ပေါ့ကျော်ရယ်..ကျော့်ရင်သွေးလေးမထိခိုက်စေချင်ရင်.ကြည်အေးကိုလောလောဆယ်လုံးဝမလိုးနဲ့..လို့ "

" ဒါဆို..လီးတောင်နေရင်.."

" အဟင့် ဟင့်...မြမှီကိုလိုး..မှီ့ကိုလာခေါ်ပြီး ဟောဒီစောက်ပတ်ကြီးကို လိုးလေ.."

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>