မာယာရှင် မမ (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - နရသူ
ခြံဝင်းကျယ်ကြီးအနောက်ဖက်က ဒရိုင်ဘာအတွက် သီးသန့်ပေးထားသည့် အခန်းကလေးထဲမှာ ကားဒရိုင်ဘာ မြတ်ထွန်းတစ်ယောက်တည်း သူ့ဖီလင်နှင့်သူ အရက်ထိုင်သောက်နေသည်။ ဒီနေ့ သူ အလုပ်အားသည်။ အိမ်ကြီးရှင်တွေ တစ်ယောက်မှမရှိကြဘဲ မေမြို့ဖက်ကို ခရီးထွက်သွားတာကြောင့် အိမ်မှာမာလီဘိုးစိန်ရယ် အိမ်ဖော်မအုန်းတို့သားအမိရယ်သာ ရှိကြသဖြင့် ပင်ကိုယ်ကပင် အသောက်အစား မက်လွန်းသူပီပီ ဇာတိပြပြီး လမ်းထိပ်ကဆိုင်မှာ အရက်နှစ်လုံး သွားဝယ်လာခဲ့ကာ တစ်ယောက်တည်း ထိုင်ချရင်း ဆက်ရက်မင်း စည်းစိမ်ခံစားနေခြင်းပင် ဖြစ်သည်။
မြတ်ထွန်းအသက် ၄၀ ကျော်ပြီ။ ဒီအိမ်မှာပဲ အိမ်ကြီးရှင်၏ ကားဒရိုင်အဖြစ် ကျိုးနွံစွာ အမှုတော်ထမ်းလာခဲ့တာ ကြာပြီ ဖြစ်သည်။ အိမ်ရှင် ဦးကောင်းဇံ ရှိစဉ်ကတည်းက ဖြစ်သည်။ အခုတော့ သူလည်း ကွယ်လွန်အနိစ္စ ရောက်ခဲ့ရပေပြီ။ သူ့ဇနီးနှင့် သားသမီးများသာ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ သားသမီးတွေကလည်း နိုင်ငံခြားသို့ ရောက်သူရောက် တစ်ရပ်တစ်ပါးမှာ အခြေချသူချနှင့်မို့ မိသားစုဝင် အနည်းငယ်သာ ဒီအိမ်ကြီးမှာ ကျန်ခဲ့တော့သည်။ ဘယ်အရာမှမမြဲတာ လူ့လောကဓမ္မတာပဲ မဟုတ်လား။ သူပြန်ပြောင်းစဉ်းစားရင်း လွမ်းသလို ဆွေးသလို သံဝေဂရချင်သလိုလို ဖြစ်လာရတော့သည်။
မြတ်ထွန်းက လူလွတ် တစ်ယောက်တည်းသမားပင်။ သူအရင်က အိမ်ထောင်ရက်သား တစ်ကြိမ် ကျဖူးခဲ့ပေမယ့် မမြဲခဲ့ပါ။ ခြံခုန်ချင်တဲ့ မယားလုပ်သူကြောင့် အိမ်ထောင်ရေး အကွဲအပြဲ ဇာတ်ခင်းခဲ့ပြီး နောက်ထပ် တစ်အိုးတစ်အိမ် ထူထောင်ဖို့ကိုလည်း လုံးဝစိတ်ကူးထဲ မထည့်တော့ချေ။ ယောက်ျားပီပီ ဆာလျှင်ဝယ်စားမည်။ လောကမှာ မယားကောင်းသာရှားသည် မိန်းမအလွန်ပေါလှသည်လို့ပဲ သူခံယူထားခဲ့သည်။
အရက်တစ်လုံးကုန်တော့ မြတ်ထွန်း ရေချိန်နည်းနည်းကိုက်လာသည်။ ကဇော်သမားထုံးစံ မူးလာတာနှင့် တစ်စုံတစ်ရာကို တမ်းတလာသည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှ ကာလအတန်ကြာ ငုပ်လျှိုးပုန်းကွယ်နေခဲ့သော အရာတစ်ခုက ပြန်လည် အသက်ဝင် နိုးထလာရသလိုပင်။ သူ အတော်ကလေးကို လိုချင်လာသည်။
သူ့မျက်စိထဲမှာ စပေါ်လာသည်က ဤအိမ်မှ ထမင်းချက် မအုန်း၏ ထည်ဝါလှသော အိုးကြီးများ၊ ပြီးတော့ သူမ၏သမီးဖြစ်သူ အိမ်ဖော်မကလေးဖွေဖွေး၏ လုံးကစ်တစ်ရစ်သော ခန္ဓာကိုယ် အသားဆိုင် အိအိလုံးလုံးကလေးများ။ ကောင်မလေးက တကယ်တမ်းအားဖြင့် အသက် ၁၈ နှစ်ပြည့်ရုံမျှသာ ရှိဦးမည်။ မဖြစ်နိုင် ဒီလိုတော့လည်း ဘယ်နည်းနှင့်မျှ မဖြစ်နိုင်ပါချေ။ စောင့်ထိန်းအပ်သည့် လူမှုကျင့်ဝတ်ဆိုတာက ရှိသေးသည်။ သိက္ခာမလှလျှင်တောင်မှ လိပ်ပြာသန့်ဖို့ အရေးကြီးပေသေးသည်။
အို မထူးပါဘူး ဝယ်စားလိုက်တာကမှ တော်ဦးမည်။ သူ့အနီးနား ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဒါမျိုးတွေကအပုံကြီး။ သူစိတ်ဖောက်လာတိုင်း အပြင်ထွက်ဝယ်စားဖြစ်နေကြ။ သူ့ အဆက်အသွယ်တွေရှိသည်။ အားကိုးရသည့် ရောင်းရင်းမိတ်ဆွေတွေ တစ်ပုံတစ်ပင် ကျန်ရှိနေပါသေးသည်။ သူ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကိုချပြီး ခြံဝင်း၏ အနောက်ဖက်ကနေ တိတ်တဆိတ် ထွက်လာခဲ့သည်။
နှစ်လမ်းကျော်လောက်က ဘုံဆိုင်မှာ နောက်ထပ်တစ်ပိုင်း ဝင်သောက်ပြီး အချိန်နည်းနည်း ဖြုန်းနေလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ ငိုက်စိုက်ငိုက်စိုက်နှင့် သူ့ခြေလှမ်းများက သူသွားနေကြ နေရာတစ်ခုဆီသို့ ဦးတည်သွားနေကြလျှက် …။
မှောင်ရီပျိုးပြီး လူလုံးသိပ်မကွဲတော့သည့် အချိန်ကြမှ မြတ်ထွန်း သူ့အခန်းထဲကို ပြန်ရောက်လာသည်။ သူနှင့်အတူ အသက် ၂၀ မပြည့်တပြည့် အသားလတ်လတ် နှာတံပေါ်ပေါ် ပါးကလေးဖောင်းဖောင်းနှင့် ကိုယ်လုံးအဆက်အပေါက် ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းသည့် ချစ်စဖွယ် မိန်းမပျိုကလေးတစ်ယောက် လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ မြတ်ထွန်းက သူဝယ်ခြမ်းလာသည့် ခေါက်ဆွဲကြော်ထုပ် နှစ်ထုပ်ကို ဖြည်လိုက်ကာ တစ်ထုပ်ကို ကောင်မလေးထံ ကမ်းပေးလိုက်သည်။
“နင်ဆာနေရောပေါ့ တစ်ခုခု စားလိုက်ဦး ”
“ဟုတ်ကဲ့ ”
ဆိုပြီး ကောင်မလေးက သူ့ရှေ့မှာ ကျုံ့ကျုံ့ရုံ့ရုံ့ကလေး ဝင်ထိုင်ကာ သူ့ကမ်းပေးသည့် ခေါက်ဆွဲကြော်ထုပ်ကိုယူပြီး ဝါးတူကလေးဖြင့် ညှပ်ကာညှပ်ကာ စားလိုက်သည်။
မြတ်ထွန်း၏ ရီဝေသော မျက်လုံးများက ကောင်မလေး၏ တစ်ရစ်စွင့်ကားလှသော ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်တွေကို စားမတတ်ဝါးမတတ် လိုက်လံကြည့်ရှု၍ နေလေသည်။ ကောင်မလေးက သူ့အကြည့်ကြောင့် မလုံမလဲ ဖြစ်လာလို့လားတော့ မသိ။ ကိုယ်ကလေး ပြင်ထိုင်လိုက်တာ တွေ့ရသည်။
“နာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ ”
“ အညို ပါ ”
“နင့်ကို အရင်က တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူး ”
ကောင်မလေးက ဘာမျှပြန်မပြောဘဲ နှုတ်ပိတ်နေလိုက်သည်။ မြတ်ထွန်း လက်တစ်ဖက်က ကောင်မလေးလက်ကို အသာကိုင်လိုက်သည်။ သူမ မရုန်းဘဲ အသာငြိမ်နေတာတွေ့တော့ မြတ်ထွန်း ရဲတင်းလာသည်။ သူ့လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကောင်မလေးခါးကို လှမ်းဖက်လိုက်သည်။
“နင် ငါ့ကို ရှက်နေလို့လား ”
“မရှက်ပါဘူး ”
“ဒါဖြင့် ဒီနားကိုလာ ငါခွံ့ကျွေးမယ် ”
မြတ်ထွန်းက ခေါက်ဆွဲကြော်ကို တူနှင့်ညှပ်ကာ သူမပါးစပ်နား ကပ်ပေးလိုက်တော့ ကောင်မလေးက ပါးစပ်ကလေး အသာဖွင့်ဟ၍ ခေါက်ဆွဲဖတ်ကို လှမ်းဟပ်လာသည်။
“ဟင် ဟင်း ဒီလိုမှပေါ့ ”
ကောင်မလေးလည်း နှစ်လိုစွာ ပြုံးလာပါသည်။ မြတ်ထွန်း မချင့်မရဲဖြစ်ကာ သူမနှုတ်ခမ်းကလေးကို ပြွတ်ကနဲ နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ ခါးလေးကို ဖက်ထားသော သူ့လက်ကလည်း သူမပေါင်ကြားထဲသို့ လျှောဆင်းလာကာ ဆီးခုံကလေးဆီ ရောက်ရှိသွားလျှက် ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ရင်သားအုံမို့မို့ နှစ်မြွှာကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်နေလိုက်သည်။
“အို ဦးကလည်း ဒီမှာ စားလို့တောင် မပြီးသေးဘူး ဟင့်ဟင့် ”
ကောင်မလေးက ခပ်ညုညုကလေး ပြောလိုက်သည်။ သူမကိုယ်လုံးကလေးကတော့ မြတ်ထွန်း၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ ရောက်ရှိသွားရချေပြီ။
“နင့် အင်္ကျီချွတ်လိုက် ဒီမှာ ငါ့တစ်ယောက်တည်းရှိတာ ”
“ဦး ဦးက တစ်ယောက်တည်း နေတာလား ”
“အေး ဟုတ်တယ် ငါက ဒီအိမ်က ကားဒရိုင်ဘာပဲ။ ငါ့မှာ မိန်းမမရှိဘူး ကလေးမရှိဘူး ”
“ကျွန်မကိုရော ခေါ်မထားချင်ဘူးလားဟင်… ဟင်း ဟင်း ”
“အင်း နင်အပြုအစုကောင်းရင် ခေါ်မယ်လေ ဟဲ ဟဲဟဲ ”
“ကျွန်မ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ပြော ”
“လိုးကြတာပေါ့ ငါလိုးသလို နင်ခံပေးရမယ်။ လီးစုပ်ခိုင်းရင် စုပ်ပေးရမယ် ကြားလား ”
ကောင်မလေးက သူ့ကို မျက်လုံးရွဲကြီးများဖြင့် မော့ကြည့်လိုက်ရာက
“ဦးသဘောပဲလေ။ ကျွန်မက ဦးခေါ်လို့ လိုက်လာတာ။ ဦးဖြစ်ချင်သလို ဖြစ်ရမှာပေါ့ ဟင်းဟင်း ”
ကောင်မလေးက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပင် သူ့ကို ပြောလိုက်လေသည်။ သူမအင်္ကျီကလေးကို ကြယ်သီးများဖြုတ်၍ ချွတ်လိုက်သည်။ ဘရာစီယာအနက်ရောင်ကလေးကိုပါ ဖြေလျှောချလိုက်ရာ ရင်သားထွားအိအိ စနေနှစ်ခိုင်က တင့်တယ်စွာ ပေါ်ထွက်လာပြီး နို့သီးခေါင်း နီတာရဲကလေးနှစ်ခုက လုံးကျစ်ထောင်ထလို့ နေတာကိုပါ တွေ့ရသည်။
မြတ်ထွန်းလက်များက သူမ၏ခါးအထက်မှ ထမီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ပန်းနုရောင် အတွင်းခံဘောင်းဘီပါးကလေးကိုပါ တစ်လက်စတည်းချွတ်၍ သူမ၏ မွေးညင်းနုကလေးများ ဝိုင်းရံနေသော ဆီးခုံမို့မို့ စောက်ဖုတ်ပြင် ဖောင်းအိအိကလေးကိုပါ ကွင်းကွင်းရှင်းရှင်းကြီး မြင်လိုက်ရတော့၏။ မြတ်ထွန်း ပုဆိုးအောက်မှ လီးက တင်းကနဲ ဖြစ်သွားသည်။
“ကောင်မလေး နင် ငါ့လီးကို အရင်စုပ်ပေးပါ ”
ကောင်မလေးက ခေါင်းညိတ် အဖြေပေးလိုက်ပြီး သူ့ပုဆိုးခါးပုံစကလေးဆီကို လက်လှမ်းရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ ပုဆိုးကို ဖြေချွတ်ပေးလိုက်ရင်း အတွင်းခံ ဝတ်မထားသည့် မြတ်ထွန်းလီးကြီးက ပုဆိုးခြုံအောက်ကနေ ကန်ထွက်လာ၍ သူမလန့်ဖျပ်လို့ သွားရကာ …
“အွန်း နည်းတဲ့ဟာကြီး မဟုတ်ဘူး … ဦးဟာကြီးက … ”
ကောင်မလေး အတော်ကလေး စိတ်ဝင်စားသွားဟန်ဖြင့် သူ့ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးကို လက်ကလေးတစ်ဖက်နှင့် လာရောက်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး လီးထိပ်ဒစ်လုံးကို လက်ညှိုး လက်မနှင့် ပွတ်ပေးနေသည်။ လီးကိုယ်ထည်ကြီးကို လက်နှင့် ဆွကာဆွကာ တိုင်းထွာကြည့်နေပေသည်။
“လီး မမြင်ဖူးဘူးလား ဒီလောက်ကြည့်နေတာ ”
သူမက လျှာကလေးတစ်လစ်ထုတ်ပြီး …
“ဦးဟာကြီး ကြီးတာကိုး တော်မတော် တိုင်းကြည့်နေတာ ဟီ ဟိ ”
“ဘယ် ဟာ လဲ ”
“လီးကိုပြောတာ ဦးလီးကြီး … ကဲ ”
ဆိုပြီး သူမလက်က လီးကို ကိုင်ကြည့်နေရာမှ
“တုတ်နေတာပဲနော် ကြည့်လို့ အရမ်းကောင်းတယ် ဒစ်ကြီးက ပြူးပြီးကား နေတာ … ရှည်လည်းရှည်တယ် တစ်ထွာလောက်ရှိမလားပဲ ဟင်း ဟင်း ”
“စုပ်လေ အညို ”
သူမက စကားနှင့် ပြန်မပြောတော့ဘဲ သူ့ပေါင်ကြားထဲသို့ မျက်နှာအပ်ပြီး မှောက်အိပ်ချလိုက်ရာက မြတ်ထွန်းလီးကို ကုန်းစုပ်လိုက်လေသည်။မြတ်ထွန်းလည်း သူမ၏ အဝတ်ကင်းမဲ့နေပြီဖြစ်သည့် ဖင်သားအိအိနှစ်ခြမ်းကို လက်နှင့် ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ဆွဲပြီး ဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားမှ စောက်ပတ်ဖောင်းမို့မို့ကလေးကို လက်လျှို၍ နှိုက်ကာဆွကာ အစေ့ကလေးအား ဖျစ်ချေကာ ပေးလိုက်လေသည်။
“အင်း အင့် အား ဦးရယ် ဟင်း ဟင်း ”
အညိုဆိုတဲ့ ကောင်မလေးနှုတ်မှ ညည်းသံကလေးတစ်စ ထွက်ပေါ်လာရသည်။ သူ့လက်ချောင်းများဖြင့် သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို ထိုးသွင်းမွှေနှောက်ကာ ကစားပေးလိုက်တော့ သူမစောက်ပတ်ကလေးက စောက်ရည်များဖြင့် စိုစိုစွတ်စွတ်ကလေး ဖြစ်လာရပေပြီ။ စောက်ပတ်ကို လက်နှင့်ဆောင့်ပေးလေလေ ကောင်မလေးက သူ့လီးကိုအငမ်းမရနိုင်စွာ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးလေလေပဲ ဖြစ်သည်။
“ကဲ နင် ငါ့အပေါ်တက်လိုက်။ ဖင်ကို ငါ့ဖက်လှည့်ပြီး ငါ့လီးကို ဆက်စုပ်ပေး ကြားလား။ ငါနင့်စောက်ပတ် ယက်ပေးမယ် ”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ဦး … ”
ကောင်မလေး ချွေးတွေပျံ၍ အမောဖောက်နေသလို ထင်ရသည်။ ပက်လက်အိပ်ပေးလိုက်သော သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်လုပ်ပြီး သူမဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့မျက်နှာအပေါ်တည့်တည့်က ခွထိုင်၍ လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးလိုက်ရခြင်း ဖြစ်သည်။ မြတ်ထွန်း ဘာလုပ်တော့မည်ဆိုတာကိုသိ၍ သူမခင်မျာလည်း ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်နေရှာဟန်တူပေသည်။
မြတ်ထွန်း သူမ၏စောက်ပတ်ကို အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် လျှာနှင့်စတင် ယက်သပ်တင်ပစ်လိုက်သည်။ စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာသွင်း၍ မွှေ့ထိုးပေးသည်။ စောက်စိကို ပြွတ်ပြွတ် မြည်သံထွက်အောင် စုပ်၍စုပ်၍ပေးနေသည်။ အစိကို သွားနှင့်မနာကျင်အောင် ကိုက်၍ လှုပ်ဆွကစားလိုက်ရင်း စောက်ခေါင်းထဲ လက်ထည့်၍လည်း ထိုးထိုးဆောင့်ပေးလိုက်တော့ အညိုလေးခင်မျာ အရည်တွေဒလဟော ပန်းထွက်ကာ တစ်ချီပြီးလုလု ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။
သူမလည်း လီးကို တစ်ချောင်းလုံး ဒစ်ထိပ်မှနေ၍ လီးအရင်းထိ အာခံတွင်းထဲသွင်း၍ စုပ်လိုက်ယက်လိုက် လုပ်ပေးနေသည်။ လျှာနှင့်လည်း ဝေ့ဝိုက်ကာ ယက်၍ လဒစ်အောက်ခြေတဝိုက်ရှိ ကာမခလုတ်ကို လှုပ်ခပ်နှူးဆွပေးလိုက်ရာ မြတ်ထွန်းငပဲကြီး အဆမတန် တောင့်တင်းလာပြီး အကြောအပြိုင်းပြိုင်းနှင့် မာန်ဖီထောင်ထကာ ဘယ်လိုမှ မထိန်းသိမ်းနိုင်လောက်အောင် ကာမဆက်ဆံလိုစိတ်တွေ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာရပေသည်။
“ကဲ ဆင်းတော့ အညို ငါ နင့်ကို လိုးချင်လာပြီ ”
“ဟုတ် ဦး နည်းနည်းတော့ ညှာပါနော်။ လီးက အရမ်းကြီးနေတယ် ”
“နင် ဒီလိုမျိုး မကြုံဖူးဘူးလား ”
“ဟင့်အင်း အဲလောက်ကြီးတာ မတွေ့ဖူးဘူး ”
သူမ တကယ် ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ အညို ပက်လက်အိပ်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကားပေးလိုက်သည်။ သူမ၏စောက်ပတ်လေးမှာ အခုတော့ အဆီတဝင်းဝင်း ဖြစ်လျှက်ရှိပြီး နှုတ်ခမ်းသားလေးများ မဟတဟနှင့် သူ့လီးအလိုးကို ငံ့လင့်နေပုံအား အသည်းယားစဖွယ် တွေ့မြင်နေရပေသည်။
မြတ်ထွန်းက သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကို စောက်ပတ်အဝမှာတေ့ကာ တဖြည်းဖြည်း ထိုးနှစ်သွင်းပေးလိုက်သည်။ အညို၏စောက်ပတ်ကလေးမှာ လီးအထည့်ခံလိုက်ရသည်နှင့် နှုတ်ခမ်းသားများ တင်းကနဲဖြစ်ကာ လီးတဝက်လောက်သာ ထည့်သွင်းပေးနိုင်တာမို့ မြတ်ထွန်း ကိုယ့်စိတ်ကိုထိန်းပြီး လီးဝင်သာရုံ ချော့လိုးကလေး လိုးပေးနေရလေသည်။
“အား အ ကွဲ ကွဲပြီနဲ့တူတယ် ဦး ဦး အဟီး ဟီး အိ အိ အ ဖြေးဖြေး ဖြေး ဖြေးပဲလိုး လေ အင့် အ အီး ဟီး ”
“အေးပါ ငါ စောက်ရမ်းမလုပ်ပါဘူး ကိုယ်ချင်းစာပါတယ် ”
“အညို မခံနိုင်သေးလို့ ပြောတာပါ ဦး …။ ကျွန်မကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်။ ဖြေးဖြေးချင်းလိုးရင် ခံနိုင်လာမယ် ထင်ပါတယ်။ ဦး မကျေနပ်ရင် … ဟို ဟို ”
“ဘာလဲ ပြောစမ်း ကလေးမ …”
“ဟို မကျေနပ်ရင်… အညို့ကို ပိုက်ဆံ … မပေးနဲ့ ပြောမလို့ပါ ”
“ဟင် နင် ပိုက်ဆံလိုလို့ … အလိုးခံတာ မဟုတ်ဘူးလား ”
“ဒါ … ဒါ ကတော့ ”
အညို အဖြေရ ခက်နေဟန်တူသည်။ သူမက စကားတစ်ခွန်းပြောဖို့အရေးကို အတော်ကလေး အားယူလိုက်ရဟန်ဖြင့် မြတ်ထွန်းမျက်နှာကို မဝံ့မရဲကလေး မော့ကြည့်လိုက်ရင်းက…
“ဦး ဦးက ဟိုလေ စိတ်ကောင်းရှိတဲ့သူဆိုတာ …အညို သိပါတယ်။ အညို့ကိုလုပ်တာလည်း ညှာပြီးလုပ်တယ်။ တခြားသူသာဆိုရင် အညို့ဟာ ကွဲပြဲသွားအောင် လုပ်မှာပါပဲ ”
အညိုက ကရုဏာသက်စဖွယ် ပြောနေရှာသည်။ မြတ်ထွန်းရင်ထဲ တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်သွားရသည်။ သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ တဝက်မျှဝင်နေသော လီးကြီးကို တအားမဆောင့်သွင်းနိုင်သေးဘဲ တဖြည်းဖြည်းသာ စိမ်၍လိုးရင်း သူမနှုတ်ခမ်းကလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးများနှင့်ဖိကပ်၍ စုပ်နမ်းပစ်လိုက်မိလေသည်။ သူမနို့နှစ်ဖက်ကိုလည်း ငုံ့၍ စို့ပေးသည်။ တစ်ချက်ချင်း စိမ်ပြေနပြေလိုးရင်း လီးက တဖြည်းဖြည်းနှင့် အဝင်နက်သထက် နက်လာခဲ့ရသည်။
“ဦး ဆောင့် ဆောင့်တော့ အညို နည်းနည်းခံနိုင်လာပြီ။ ဟိုအအရည်လည်း ထွက်ချင်နေပြီ ဦးရဲ့ အင့် အင့် ”
“နင် နာနေမှာစိုးလို့ပါ နင်ခံနိုင်သလောက် ငါလိုးပေးမယ်လေ။ ကဲ ကဲ ရ ရလား နာသေးလား ”
“မ နာဘူး ဦး လိုးပါ အညိုစောက်ပတ်က အရမ်း ရွနေပြီ မြန်မြန်လိုး ပေးစမ်းပါ ဦး နော် ”
“စွပ် စွိ ဖွပ် … ပွပ် စွပ် … ဘွပ် ဖွတ် … ဖတ် ဗလွတ် … ဘုတ် ဖတ် ဘတ် ”
ဆိုပြီး စောက်ရည်သံများနှင့်အတူ မြတ်ထွန်း လီးကြီက ခုနကထက် ပိုမို၍ လီးအဝင်အထွက် သွက်လာခဲ့ပြီးနောက် ဇွပ် ဖွပ် ဆိုပြီး တဝက်သာသာလောက် စိုက်ဝင်သွားလိုက် လီးကို လဒစ်ပေါ်အောင် ပြန်ဆွဲနှုတ်လိုက်ဖြင့် အချက်ပေါင်းများစွာလိုးရင်း … အညို့ခါးလေးလည်း ကော့ကော့တက်ကာ စောက်ရည် ပွက်ကျလာခဲ့ရသလို သူကိုယ်တိုင်လည်း သုတ်ကြာကြာ ထိန်းမထားနိုင်ဘဲဖြစ်ကာ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် လရည်တွေကို သူမသားအိမ်ထဲသို့ ပန်းလွှတ်ထုတ် လိုက်ရပြီး ပထမအချီ ပြီးခဲ့ရလေသည်။
ကောင်မလေး၏ စောက်ပတ်ကို သူက နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်မံ၍ လျှာနှင့် တပြတ်ပြတ် စုပ်ယက်ကာ ကစားပေးနေပြန်သည်။ အညိုဆိုတဲ့ ကလေးမလေးခင်မျာ ကာမအဆိပ်တက်ကာ တဟင်းဟင်း တအင်းအင်း ညည်းတွားနေရင်းက ရူးမတတ်ပင် ဝေဒနာခံစားနေရလေသည်။
“ဦးရယ် ဟင်း … ဟင်း … ဟင်း လုပ်တတ်လိုက်တာနော်… ကျွန်မ ဒီ ဒီလို … တစ်ခါမှ မခံဖူးဘူး ဦးရယ် ”
“တကယ်လား နင် တစ်ခါမှ အမှုတ်မခံဖူးဘူးလား … တကယ်ပြောတာနော် ”
“တကယ်ပါ ဦးကလည်း သမီးညာပြောပါ့မလား။ ဖာ ဆိုရင် ဘယ်သူမှ စောက်ပတ် မယက်ပေးချင်ကြဘူး ဦးရဲ့ တကယ်ပြောတာ ”
“အေး ငါကတော့ စောက်ဂရုကိုမစိုက်ဘူး …။ ဖာဟုတ်ဟုတ် … မဟုတ်ဟုတ် ငါယက်ချင်တဲ့စောက်ပတ် ယက်မှာပဲ။ ငါက လိုးပြီဟေ့ … ဆိုရင် အကုန်လုပ်ရမှ … ကျေနပ်တာ ”
“အား … ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် … ယက် ယက်ပေး … အ အ … အစိ ကို … နာနာစုပ်ပေးပါ။ လီးပဲ ထည့်လိုးပေးပါတော့ … ဦးရယ် မထူးတော့ပါဘူး ”
“နင်ခံချင်ပြီလား … ခံချင်ရင် ငါလိုးပေးမယ် ”
မြတ်ထွန်း သူ့လီးကို လိုးဖို့ အသင့်ပြင်လိုက်ပြန်ပြီ။ သူမ၏စောက်ပတ်အဝမှာ လီးကြီးတေ့ကာ ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်သည်။ ဒီတစ်ကြိမ် အားနည်းနည်း ပိုထည့်ပြီး ဆောင့်ချလိုက်ခြင်းမို့ ကလေးမလေး မျက်လုံးမျက်ဆန် ပြူးသွားရပြီး …
“အိ အ … အ … ”
ဟူ၍ အသံမထွက်နိုင်ရှာဘဲ ဖြစ်သွားခဲ့ရပေသည်။
“နင် နာလား ကောင်းလား ”
“သ သမီး မဖြေတတ်ဘူး ဦးရယ်။ အ … အ နာ လည်းနာတယ် လီးကြီး … ဒီလောက် ကြပ်နေတာ ခံရတာ တစ်မျိုးပဲ ”
“နောက် ကောင်းလာမယ်… နည်းနည်း အောင့်ခံလိုက်။ ငါ့လီး … အရင်းထိရောက်တော့မှာ အညိုရ … ဟားး ”
ဆိုပြီး ဒီတစ်ချီ အမြန်ပြီးလည်း ပြီးပါစေဆိုပြီး မြတ်ထွန်းလည်း စိတ်လွှတ်ကာ လိုးဆောင့်ချလျှက် … စွပ် ဖွပ် ဘတ် ဘတ် စွိ ဖွပ် …ဆိုပြီး စောက်ပတ်ကလေးထဲသို့ လီးကြီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် နှစ်ယောက်သား ကာမအရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝကြီး ခံစားနေမိကြလေသည်။
အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်လောက် လိုးလိုက် ခဏမောဖြေလိုက် နောက်ထပ် အချက်သုံးလေးဆယ်ခန့် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်လိုက်နှင့် မြတ်ထွန်း၏ ဦးဆောင်မှုအနောက်ကို အညိုလေးတစ်ယောက် ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ပါနေမိပေတော့သည်။ သူမ ဘယ်အချိန်က တစ်ချီပြီးသွားသလဲဆိုတာကိုတောင် မမှတ်မိတော့ချေ။ လီးအရသာဆိုတာကို မြတ်ထွန်းလိုလူနှင့် တွေ့တော့မှသာ သူမ ဝဝလင်လင် ခံစားလိုက်ရခြင်း ဟုဆိုနိုင်ပါသည်။
နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ မြတ်ထွန်းလည်း မောလာပြီး ကျဉ်းမြောင်းသော စောက်ပတ်ကလေးထဲကို မြိန်ရည်ယှက်ရည် ရေကုန်ရေခမ်း လိုးလိုက်ရသဖြင့် သောက်ထားသည့် အရက်ရှိန်ပါ ဘယ်အနားရောက်သွားမှန်း မသိတော့ဘဲ လီးတစ်ချောင်းလုံး ပူထူအောင် လှိမ့်ဆောင့်ချလိုက်ရင်း လရည်တွေ ဗြစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲ ပန်းထွက်သွားရပြန်လေသည်။
မြတ်ထွန်း ခဏနားပြီး လက်ကျန်အရက်ကို မော့ချလိုက်ရာ လည်ချောင်းထဲ ပူဆင်းသွားသည်။ အားအင်တွေ ပြန်လည်ပြည့်ဖြိုး လာရသလိုပင်။ အညိုကို
“နင်ရော သောက်မလား”
ဟုမေးရင်း တစ်ခွက်ကမ်းပေးလိုက်တော့ သူမက
“ကျွန်မလည်း သောက်မယ် ”
ဆိုပြီး သူကမ်းပေးသော ခွက်ကိုယူ၍ အရက်ကို အကုန်အစင် မော့သောက်ချလိုက်သည်။
“ထပ်ပေးပါ ဦး … ဦးရဲ့ ”
“နင် မူးသွားမှာပေါ့ ”
“မူးပါစေ… ဒီအချိန်မှာ မူးမှ …ကောင်းတယ် ”
“ရော့ သောက် … ငါကလည်း ဒါမျိုးမှ သဘောကျတာ ”
ဆိုကာ အရက် သုံးခွက်လေးခွက် ကုန်သည်အထိ မော့သောက်ချလိုက်တော့ သူမ ထူထူပူပူ ဖြစ်သွားပြီး မျက်နှာကလေးမှာ တမုဟုတ်ချင်းပင် ရဲတွတ်၍သွားလေသည်။
မြတ်ထွန်းနှင့်သူမ တစ်ချီလိုးလိုက် နားလိုက် သောက်လိုက်နှင့် မနက်မိုးလင်းခါနီးကြမှ ဒယီးဒယိုင်ဖြစ်နေသော သူမကို ခြံအနောက်ပေါက်ကနေ သူကိုယ်တိုင် အိမ်တိုင်ရာရောက် လိုက်ပို့ ပေးလိုက်ရသည်။ မြတ်ထွန်းလည်း တစ်ချိုးတည်း လှဲအိပ်ချလိုက်ရာက အရက်ကလေး ခပ်ထွေထွေနှင့်မို့ ခေါင်းအုံးနှင့်ခေါင်း ထိရုံမျှနှင့်ပင် တခူးခူးတခေါခေါ ဟောက်သံများ သူ့ထံမှထွက်ပေါ်လာပြီး အိပ်ပျော်ခြင်းသို့ ရောက်ရှိခဲ့ရလေပြီ။
……………………………………….
မနက် ၁၀ နာရီထိုးပြီးချိန်လောက်မှာ ထမင်းချက် မအုန်းတစ်ယောက် သုံးဆင့်ချိုင့်တစ်လုံး လက်မှာဆွဲပြီး မြတ်ထွန်းအခန်းကို ရောက်ရှိလာသည်။ သူတို့တွေက တစ်အိမ်တည်းသား မိသားစုဝင်တွေလို ဖြစ်နေတာမို့ မြတ်ထွန်း နံနက်စာစားဖို့ ရောက်မလာတာနှင့် ဘာများဖြစ်လို့လဲ ဆိုပြီး သတင်းမေးရင်း သူ့အတွက် ထမင်းချိုင့်ပါ တစ်ပါတည်း ထည့်ယူလာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
“မြတ်ထွန်း ဟဲ့ မြတ်ထွန်း ”
အသံပေးရင်း အခန်းထဲ လှမ်းဝင်လိုက်ရာက သူမခြေလှမ်းတွေ ရုတ်တရက် တုံ့ဆိုင်းဆိုင်းကြီး ဖြစ်လို့ သွားရလေသည်။ မြတ်ထွန်း နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေသည်။ အရက်ကို အလွန်အကျွံကြီး ရေချိန်လွန်အောင် သောက်ထားပြီး မိန်းမတစ်ယောက်နှင့်လည်း ရေကုန်ရေခမ်း သုတ်ဓာတ်ဖြုန်းတီးကာ ကာမနယ်ကျွံခဲ့မိသည်ဖြစ်၍ သတိလက်လွတ်အိပ်ရင်း ပုဆိုးတခြား လူတခြား ပိုးစိုးပက်စက် ရှုမြင်လို့ မကောင်းနိုင်အောင်ဘဲ ဖြစိနေသည်။
မြတ်ထွန်းလီးကြီးက မအုန်းရဲ့ရှေ့မှောက်မှာ နီရဲတောင်မတ်ပြီး မိုးပေါ်သို့ တည့်တည့်ထောင်ကာနေသည်။ သူတမင်လုပ်တာမျိုး မဟုတ်ဘဲ အိပ်ခန်းထဲမှာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေရာမှ ယခုလို သူ့လီးက မတ်တာင်နေခြင်းဖြစ်ကြောင်း အိမ်ထောင်သည် သမီးတစ်ယောက်အမေပီပီ မအုန်း အခြေအနေကို သဘောပေါက် နားလည်လိုက်သည်။
မအုန်းစိတ်ထဲ တစ်မျိုးတစ်မည်ဖြစ်ကာ မြတ်ထွန်းအနားကို မသိမသာကပ်၍ သူ့နဘေးမှာ ထိုင်ချလိုက်ရင်း မြတ်ထွန်း၏ ပေါင်ကြားထဲမှ လီးကြီးကို အသေအချာပင် ထိုင်ကြည့်နေသည်။ လီးက နည်းတဲ့ဟာကြီးမဟုတ်ဘဲ လုံးပတ် လက်တစ်ဆုပ်တစ်ကိုင်စာမက အရှည်က ၈ လက်မခန့်ရှိမည် ဖြစ်ကြောင်းကို ချက်ချင်းမြင်တာနှင့်ပင် ခန့်မှန်းမိလိုက်သည်။ မြတ်ထွန်း ကားရေဆေး စက်ပြင်လုပ်ရင်း တစ်ခါတစ်ခါ အောက်စလွတ်တာမျိုးလောက်သာ မြင်ဖူးခဲ့ပြီး သူ့လီးကြီးမှန်း သတိထားမိပေမယ့် ဒီလောက်အထိ ကြီးပြီး ရှည်လိမ့်မည်လို့ ယောင်လို့တောင် မထင်မှတ်မိခဲ့တာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။
မအုန်း ပျိုရွယ်ချိန် ရွာမှာရှိစဉ်ကတည်းက လီးကြီးကြီးကို အလွန်မက်မောဖူးခဲ့သူဖြစ်သည်။ ရွာအနောက်ပိုင်း ဗွီဒီယိုရုံမှာပြသည့် အပြာကား အောကားဆိုသည်ကို အဖော်တွေနှင့် ခိုးခိုးကြည့်ခဲ့ပြီး ကပ္ပလီလီးမည်းမည်းကြီးများကိုတွေ့၍ မနေနိုင် မထိုင်နိုင်အောင် စောက်ပတ်ရွခဲ့ထခဲ့ဖူးသည်။ လယ်တဲတစ်ခုမှာ ကာလသားခေါင်း အောင်ကြီးဆိုသူနှင့် ချိန်းတွေ့ရာက စောက်ပတ်ကွဲပြဲသွားအောင် သူမအလိုးခံရကာ အပျိုရည်ပျက်ခဲ့ရပြီး နောက်ထပ် အောင်ကြီးချိန်းတိုင်းလည်း မသွားရ မနေနိုင်အောင် သူ့လီးငပဲ တုတ်တုတ်ကြီးကို စွဲလန်း တပ်မက်ခဲ့ဖူးသည်။
သမီးဖွေးဖွေး၏ ဖခင်ဖြစ်သူ ကိုမြမောင်နှင့် ဖူးစာဆုံမိကြရာက မြို့ကို လိုက်ပါလာခဲ့ရပြီး ဝမ်းရေးအတွက် အချိန်ရှိသမျှ ရုန်းကန်ရင်း အသွေးအသားလိုအင်ကို ဖြည့်တင်းဖို့တောင် အချိန်မရနိုင်တော့ပေ။ မအုန်း ရေထမ်း အကြော်ရောင်း ခေါင်းရွက်ဗျပ်ထိုး ဈေးသည်ဘဝနှင့် အလုပ်ကြမ်း တော်တော်များများလည်း လုပ်ခဲ့ဖူးသည်။ နောက်ဆုံး ခင်ပွန်းဖြစ်သူ အရက်နွံနစ်၍ ဆုံးသွားတော့ သမီးဖွေးဖွေး ငါးနှစ်သမီးလောက်မှာ သမီးလက်ဆွဲ၍ ဤအိမ်ကို ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီး ကိုယ့်ဘဝကို ဇာတ်မြှုပ် နေထိုင်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
မြတ်ထွန်းကို သူမ သဒ္ဓါယိုဖိတ်ခဲ့ပြီးသားပင်။ ဒီအိမ်ကို စရောက်စဉ်ကတည်းကပင် မြတ်ထွန်းကို သူမ ပရောပရီကလေး အမြဲလုပ်ခဲ့သည်။ သူနှင့်အရောတဝင်နေပြီး ရေလာမြောင်းပေး လုပ်ပေမယ့် သမီးကလည်း တစ်ဖက်နှင့်မို့ အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိသာ မလွန်ကျွံအောင် ထိန်းပြီး နေလာခဲ့ရသည်။
မြတ်ထွန်းက သူမထက် ၅ နှစ်လောက် ငယ်သည်။ ဒါပေမယ့် အရွယ်ချင်း မတိမ်းမယိမ်း တစ်တန်းတည်းဖြစ်ကြတာမို့ တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ သူမစိတ်ဝင်စားမှုက လျော့ကျမသွားသည့်အပြင် အနေနီးသူချင်းမို့လည်း သံယောဇဉ်က ပိုမိုဖြစ်ပေါ်နေမိပေသည်။ ယခုလို မြတ်ထွန်းလီးကြီးကို သူမမျက်စိရှေ့မှောက်မှာ မျက်ဝါးထင်ထင် ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့လိုက်ရချိန်မှာတော့ သူမစိတ်ကို ဘယ်လိုမှပင် မထိန်းနိုင်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရပေပြီ။
မအုန်းလက်ကလေးတစ်ဖက်က မြတ်ထွန်း၏ ပေါင်ကြားထဲသို့ လှစ်ကနဲ ရောက်ရှိသွားပြီး သူ၏ လဒစ်ပြဲလန်နေသော လီးချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးကို လက်ဖြင့် အသာဆုပ်ကိုင်ကာ ဖျစ်ကြည့်ညှစ်ကြည့်လိုက်သည်။ လီးဒစ်ထိပ်လုံးမှ သားရေကို ဖြဲလှန်လိုက်ရင်း လက်နှင့် တစ်ချက်နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက်သလိုဆောင့်၍ လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူမ၏ပေါင်ကြားထဲကို တိုးဝင်သွားကာ ပေါင်ကြားရှိ စောက်ပတ်ကို ထမီအပေါ်ကနေပြီး ပွတ်သပ် နှိုက်ဆွပေးနေမိလေသည်။
မြတ်ထွန်းလီးကြီးက တောင်ချင်တိုင်းတောင်ပြီး အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထကာ သူမလက်ထဲမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေသည်။ မအုန်း လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်ထားတာတောင်မှ လီးထိပ်ဒစ်ခေါင်းကြီးက ပြူးပြဲ၍ ထွက်ပေါ်နေသေးတာမို့ မအုန်းတစ်ယောက် အသည်းတယားယား ရင်တဖိုဖို ဖြစ်၍လာရတော့သည်။ သူမစောက်ပတ်လည်း စောက်ရည်တွေ အသည်းအသန်လိုက်ကာ ထွက်ကျလာခဲ့သည်။
မအုန်း တင်းခံမထားနိုင်တော့ဘဲ လီးကြီးကို အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ချင်စိတ် ပေါက်လာမိပေသည်။ အတော်ကလေး အရဲစွန့်ပြီး သူမထမီကို ဖင်သားအိအိ နှစ်ဖက်စလုံးပေါ်အောင် ခါးအထက်ဆီကို ပင့်လှန်တင်လိုက်ပြီး ပက်လက်ကားယား ဖြစ်နေသော မြတ်ထွန်းအပေါ်ကနေ တက်ခွ၍ ထိုင်လိုက်ရာက သူ့လီးထိပ်ဖူးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ ဖိနှစ်ထည့်သွင်းပစ်လိုက်လေသည်။ လီးထိပ်က သူမစောက်ခေါင်း အပေါက်ကလေးထဲသို့ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းနှင့်ပင် တိုးဝင်သွားသည်။
မအုန်း တစ်ချက်နှစ်ချက် ဖိထိုင်ကာ ဆောင့်ချလိုက်သည်။ လီးကြီးက ဒစ်မြုပ်ရုံမျှမကတော့ဘဲ လီးတဝက်လောက်အထိ ဇွပ် ဖွပ်ကနဲ တိုးဝင်သွားသဖြင့် မအုန်း ဆီးစပ်မှာ အောင့်တောင့်တောင့်ကြီးပင် ဖြစ်သွားကာ နှုတ်မှလည်း
“အ … အိ ဟင့် …အင့် ”
ဟူသော အမေဋိတ်သံကလေး လွင့်စင်ထွက်သွားရလျှက် …
“အင်း အင်း …ဟင့် ဟင့် ”
“အ အင်း ဟင်း ဟင် မ … မအုန်း”
“အို … မြတ် မြတ်ထွန်း ဟင့် ဟင့် ”
မထင်မှတ်ဘဲ မြတ်ထွန်း မျက်လုံးများပွင့်၍လာပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ခွစီးထားသော မအုန်းအဖြစ်ကို မြင်လိုက်ရတာကြောင့် အတော်ကြီးကို အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရပြီး … တဖန် မအုန်းကိုယ်တိုင်မှာလည်း သူမစောက်ပတ်ထဲမှာ မြတ်ထွန်းလီးကြီး တန်းလန်းနှင့်မို့ ရှက်လည်းရှက် မျက်နှာလည်းပူမိသွားကာ ရုတ်တရက် မြတ်ထွန်းကိုယ်ပေါ်ကို ဖိမှောက်အိပ်ချလိုက်ရာက ခေါင်းပင်မဖော်ဝံ့တော့ဘဲ …
“မြတ် မြတ်ထွန်း … ငါ … ငါ … ဟို … ”
ဆိုပြီး ဗလုံးဗထွေး အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့ လေသံနှင့် …။ မြတ်ထွန်း သဘောပေါက်သွားသည်။ မအုန်းကိုလည်း တော်တော်ကလေး အသနားပိုသွားမိပါသည်။ သူမခင်မျာ လင်လည်း မရှိရှာတော့တာကြောင့်် အလိုးခံဖူးသော မိန်းမသားတစ်ယောက်အနေနှင့် ယောက်ျားလီးကို တစ်ခါတစ်ရံ တောင့်တမိပေလိမ့်မည်။ ရင်းနှီးသူတွေလည်းဖြစ် တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက် နောကြေအောင် သိသူတွေပီပီ မြတ်ထွန်း နှစ်သိမ့်မှုပေးသည့် အနေနှင့် မအုန်းကိုယ်ကလေးကို ခပ်တင်းတင်းပင် ပွေ့ဖက်ထားလိုက်ပြီး သူမမျက်နှာကလေးကို မော့စေလိုက်ကာ ကြင်ကြင်နာနာ အနမ်းပေးနေမိပါလေသည်။ နှုတ်မှလည်း …
“မအုန်းရယ် ချစ်လိုက်ရတာ အဲဒီလောက်အထိ … ကျွန်တော့်ကို ချစ်ရသလား ဟင် … ပြောစမ်းပါဦး လူကို မသိအောင် တိတ်တိတ်ကလေးလာပြီး ခိုးလိုး တာပေါ့ ဟုတ်လား …ဟင်း ဟင်း ဟင်း ”
“အို သွား မသိဘူး ဒီကဖြင့် … ဟင့် ဟင့် ဟင့် ”
မအုန်း ရှက်စနိုးနှင့် သူ့ရင်ဘတ်ကို တဘုန်းဘုန်း ထုရိုက်ပစ်နေသည်။ မြတ်ထွန်း သူမလက်ကလေးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်ရင်း သူမရင်သား အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို အင်္ကျီပေါ်ကနေပဲ ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ချေပေးလိုက်သည်။
“အို ဟင့် ဖယ် အင်္ကျီကြေကုန်ပါ့မယ် ”
“ဒါဖြင့် ချွတ်ပေး နို့စို့ချင်လို့…။ နို့စို့ပြီး လိုးရတာ သိပ်ဇိမ်ရှိတယ် မအုန်းရဲ့ ”
“အံမယ် သူက သိရပြန်ပြီ ”
“ကဲပါ ချွတ်။ ပြီးတော့ ဖင်ကြီးကိုလည်း ဒီလိုပဲ ဖိထိုင်မထားနဲ့ဦး ဆောင့်ပေး။ အပေါ်စီးကနေ အားနဲ့ လှိမ့်လှိမ့်ပြီး လိုးပေး။ ကြားလား မအုန်း ”
“ဟင့် အင်း မလိုးဘူး… သူ့ဟာကြီး ဒီလောက်ကြီးတာ …ကြပ်နေတာပဲ ဟင့် ဟင့် ”
မအုန်း အပြတ်ညုနေသည်။ ဘယ်လိုပဲ မူတယ်ပြောပြော သူမအင်္ကျီကြယ်သီးတွေကိုတော့ သူ့အလိုကျ ဖြုတ်ပေးရှာပါသည်။ မြတ်ထွန်း နို့အုံအိအိနှစ်လုံးကို ညှစ်နယ်သည်။ နို့ကိုစို့ပေးသည်။ နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်ခုအား ဖျစ်ချေကာ ပွတ်လှိမ့် ကစားပေးလိုက်သည်။
မအုန်း ကောင်းလာဟန်တူပြီး သူမဖင်ကြီးကို အပေါ်ကနေ တအိအိနှင့် စတင်ဖိဆောင့်ချလာပါသည်။ သူမမှာ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း အသားပြည့်ပြည့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တင်းဖွံ့ထွားသော အမျိုးသမီးတစ်ယောက် ဖြစ်ကာ ရင်သားပြည့်ဖြိုး၍ တင်ပဆုံ ထွားထွားကားကား ရမက်ကြွစေသောအလှမျိုးကို ပိုင်ဆိုင်သူဖြစ်သည်။
မြတ်ထွန်း သူမ၏ ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ရင်း ဖျစ်လိုက်နယ်လိုက်နှင့် အသာပင့်ပင့်ပေးလိုက်ကာ မအုန်းကို ဖိလိုက်ကြွလိုက် လုပ်စေရင်း စအိုပေါက်ကလေးထဲကိုလည်း လက်ကလေးထိုး၍ နှိုက်ဆွပေးနေပေသည်။ သူ့လီးကိုလည်း အောက်ကနေ ကော့ထိုးပေးရင်း မအုန်း အရသာရှိအောင် တစ်ဖက်တစ်လမ်းက ဝိုင်းကူ၍ ညှောင့်လိုးပေးနေသည်။ မအုန်းက သူ့လီးတဝက်လောက်သွင်းပြီး ခပ်သွက်သွက် ဖင်ကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ကာ ဆောင့်ထိုင်ချနေခြင်း ဖြစ်သည်။
“မမ ကောင်းလား ကျွန်တော့် လီးကို ကြိုက်လား ”
“အင်း အင်း ဟင်း ကောင်း ကောင်းတယ် ”
ဆိုပြီး သူမက မြတ်ထွန်းမျက်နှာဆီ ခေါင်းကိုငုံ့ကိုင်းလိုက်ကာ လေသံတိုးတိုးကလေးဖြင့်…
“မင်း မမအုန်းကို အထင်မသေးပါဘူးနော် မောင်မြတ်ထွန်း ”
“မသေးပါဘူး … မမအုန်းရယ်။ ချစ်တောင် ပိုချစ်လာမိသေးတယ်။ ကျွန်တော် မမကို … အရင်ကတည်းက ဘယ်လောက် စိတ်ဝင်စားတယ်ဆိုတာ… မမသိပါတယ် ”
“မင်းပြောရင်လည်း ပြောစရာပဲ။ အထင်သေးရင်လည်း… မတတ်နိုင်ပါဘူး မောင်လေးရယ်။ မမက … အရင်မှားမိတဲ့ သူကိုး ”
“ကဲပါ မမရယ် ဒါဖြင့် မမ အောက်ကနေလိုက် … ကျွန်တော် အပေါ်ကလိုးမယ်။ ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား ”
“အင်း ဖြစ်တယ် မင်းစိတ်ကြိုက် မမကို လုပ်နိုင်ပါတယ် မောင်လေးရယ် ”
မြတ်ထွန်း သူမကို ပက်လက်လှန်စေလိုက်သည်။ သူမအင်္ကျီကိုရော ထမီကိုပါ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ပေါက်နှစ်ဖက်ကို ဘယ်တစ်ဖက် ညာတစ်ဖက် ဒူးထောင်ပေါင်ကား လုပ်ပေးလိုက်ရာက သူမပေါင်ကြားရှိ စောက်ပတ်ဖောင်းကားကားကြီးကို သူ့မျက်နှာအပ်ကာ ကုန်းနမ်းပစ်လိုက်သည်။ စောက်ပတ်ကို လျှာနှင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ်ပင် ယက်ပစ်လိုက်သည်။ သူမစောက်ပတ်မှာ စောစောကတည်းကပင် အရည်တရွှဲရွှဲ ဖြစ်နေလေရာ မြတ်ထွန်း ဘာဂျာကိုင်ပေးလိုက်တော့ အခြေအနေ ပိုဆိုးသွားပြီး မခံမရပ်နိုင်စွာဖြင့် မအုန်းတစ်ယောက် ဣန္ဒြေပျက်သည်အထိ ဖြစ်လာခဲ့ရပေသည်။
“အို့ အ အရှီး အလာ့ လား မောင်မြတ် အ အ ဟီးဟီး … ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ အီး အိ အိ မမ မနေနိုင်ဘူး လိုးတော့ကွာ လိုးပါတော့ မောင်လေးရဲ့ အား အား တော် တော်ပြီ ဟင်း ဟင်း ”
ဆိုပြီး ကော့ပျံထွန့်လူးရင်း မြတ်ထွန်းခေါင်းကို အတင်းပင် ဆွဲဖယ်ဖို့ ကြိုးစားနေသည်။ မြတ်ထွန်းလည်း သူမကို မနှိပ်စက်ချင်တော့ပြီ။ သူမ လိုအပ်နေပြီဖြစ်သော လီးအရသာကို အပြည့်အဝ ပေးတော့မည် ဟူသော ဆုံးဖြတ်ချက်ဖြင့် သူမအပေါ် တက်ခွလိုက်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ ဝင်ရောက်နေရာယူ၍ သူ့လီးဒစ်ကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ တစ်ချက်တည်း အရင်းထိရောက်အောင်ပဲ ဗြိဇွတ်ကနဲနေအောင် တစ်ဆုံး ဆောင့်လိုးချလိုက်ပေတော့သည်။
“အားးးး မောင်လေးးးးးး … ရယ် …… …… ”
မအုန်းမျက်နှာကြီး ရှုံ့မဲ့ပြီး သူ့ခါးကို လက်မလွှတ်စတမ်းပင် တင်းတင်းကြီး ဖက်တွယ်ထားလိုက်ပါတော့သည်။ မြတ်ထွန်းလည်း သူ့လီးကို ပြန်ဆွဲနှုတ်၍ နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ဆောင့်ချပြန်သည်။ မအုန်း စောက်ပတ်မှာ သူ့လီးအဝင်နက်မှုကြောင့် ပိုမိုပြဲအာထွက်သွားရပြီး သူမစောက်ခေါင်းထဲမှာလည်း မြတ်ထွန်းလီးက တစ်တစ်ဆို့ဆို့ သပ်လျှိုထားသလိုကြီး ဖြစ်ကာနေပေတော့သည်။
“မင်း မင်း သိပ်ရက်စက်တယ် အီးအီး ဟီး ”
“မရက်စက်ပါဘူး။ ကျွန်တော် မမအုန်းကို အခုမှမဟုတ်ဘူး အရင်ကတည်းက လိုးချင်နေတာ။ ဟောဒီ စောက်ပတ်ကြီးကို အပြတ်လိုးခွဲပစ်မယ်။ ပြီးရင် မမအုန်းကို ယူမယ် တစ်သက်လုံးလိုးမယ် ဟဲဟဲ ”
“သွား သူ့ပါးစပ်ပုပ်ကြီးနဲ့ ဘယ်သူယူမယ် ပြောလို့လဲ ”
“လိုးပြီးရင် ယူကြရမှာပေါ့ …။ မမလည်း… ကျွန်တော့်လီးကြီးကို စွဲသလို ကျွန်တော်လည်း … ဟောဒီ မမအုန်း စောက်ပတ်ကြီးကို စွဲသွားမှာပဲ … ယူကြတာ မကောင်းဘူးလား ”
“ဟင်း မင်း သဘော မင်းသဘောအတိုင်းပဲ… နော်။ မမအုန်းကတော့ ယူချင်ယူ မယူချင်နေ… မင်းလိုးတာခံချင်တာပဲ သိတော့တယ်…။ ကဲ ကဲ ဆောင့် ဆောင့်ပါ အချိန်ဆွဲမနေနဲ့ ကိုယ်တော်ချောရဲ့ ”
“လီးတစ်ဆုံး ဆောင့်မှာနော် မမအုန်း ”
“ဆောင့် လူကို အသေလိုးချင်လည်းလိုး။ တစ်ခါတည်း လိုးသတ်လိုက် အေးရော ဟွန်းးး ”
မအုန်း ခပ်ရွဲ့ရွဲ့ကလေးပြောလိုက်ရင်း မြတ်ထွန်းကလည်း သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖိဖြဲကိုင်၍ လီးကို စောက်ခေါင်းထဲ ဗြိကနဲ ဗြွတ်ကနဲ အသံထွက်အောင် ခပ်ပြင်းပြင်း လိုးဆောင့်ချလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီပင် ကာမပင်လယ်ပြင်ကျယ်ကို မမောနိုင်မပန်းနိုင် လက်ပစ်ကူးခတ်၍ နေကြလေတော့သည်။
မအုန်းမှာ တော်တော်ကလေး အလိုးအဆောင့်ခံနိုင်သူ ဖြစ်သည်။ မြတ်ထွန်း ဘယ်လောက်ဆောင့်လိုးလိုး တစ်ချက်ကလေးတောင် မညည်းမိအောင် ထိန်းထားနိုင်သည်။ မြတ်ထွန်း ဆောင့်ချက်လည်း ဘာပြင်းသလဲ မမေးနှင့်။ ညတုန်းကသာ အညို့ကို အခုလို ပုံစံမျိုး လိုးမည်ဆိုလျှင် စောက်ပတ်ကွဲပြဲပြီး ဆေးရုံကို တစ်ခါတည်းပို့လိုက်ရုံသာ ရှိပေရော့မည်။
မြတ်ထွန်းမှာ အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ် ဆောင့်ချလိုက်ရင်း သူမစောက်ပတ်ထိပ်မှ အစေ့နီတာရဲကလေးကို လက်မလက်ညှိုးနှင့် ညှပ်၍ ဖိကာဖိကာ ချေပေးလိုက်သည်။ သူမနှုတ်ခမ်းများကိုလည်း သူ့နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းရင်း ခါးကိုနှိမ့်လိုက်ကြွလိုက်လုပ်၍ တစ်ချက်ချင်း မှန်မှန် ဆောင့်လိုးပေးနေလေရာ မအုန်းတစ်ယောက် အတော်ကလေးကောင်းသွားပြီး စောက်ရည်များ အဆက်မပြတ်ထွက်ကျလာခဲ့ရကာ တစ်ချီပြီးသွားသည်။
မြတ်ထွန်းက ပုံစံပြောင်းပြီး သူမကို လေးဘက်ကုန်းစေလိုက်ကာ သူမဖင်အနောက်မှနေ၍ ခွေးကုန်းလိုးဆောင့် ပေးပြန်သည်။
“ဖင်တော့ မလိုးနဲ့နော် မောင်လေး ”
“မလိုးပါဘူး စောက်ပတ်ကိုပဲ လိုးမှာပါ။ မမအုန်းရဲ့ စောက်ပတ်ကို လိုးလို့မဝသေးဘူး ”
ပြောပြီး မြတ်ထွန်းက သူ့လီးကို သူမစောက်ပတ်အဝလေးမှာ အသာတေ့ကာ လိုးဖို့ပြင်လိုက်သည်။ မအုန်း ဖင်နှစ်ဖက်အကြားမှ ပြူးထွက်နေသောသူမ၏စောက်ပတ်မှာ အရည်များဖြင့် ရွှန်းလဲ့နေပြီး အနည်းငယ် ပြဲပြဲဟဟကလေးဖြစ်လျှက် မြတ်ထွန်းလီးကြီး ထိုးဖောက်ဝင်သွားချိန်မှာ စောက်ခေါင်းလေးက ပိုမိုပြဲအာသွားပြီး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ အတွင်းသို့ လိုက်ပါရှုံ့ဝင်သွားကာ လီးကြီးပြန်လည် ဆွဲနှုတ်လိုက်ချိန်မှာမူ နှုတ်ခမ်းသားများ အပြင်ကို ပြန်အံထွက်လာရလျက် မြတ်ထွန်းလီးကြီးနှင့် တစ်ပါတည်း ကပ်ပါ၍ ကြွတက်လာကြသည်ကို တွေ့နေရသည်။ သူမစောက်ရည်များလည်း ပို၍ ရွှဲလာသည်။
မြတ်ထွန်းက တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်ချပေးနေရာမှ သူမဖင်စအိုဝကလေးကိုလည်း လက်သွင်းပြီး ထိုးနှိုက် ဆောင့်ပေးနေလိုက်သေးသည်။
“အ အား ကောင်းတယ် မောင်လေး။ လိုး… ကြမ်းကြမ်းလိုးပါ … မြန်မြန်လိုး … ဆောင့် ဆောင့် ပေးစမ်းပါ ဟင်း အင့် အင်း ”
“ဇွတ် ဖွပ် ဘွတ် …ဘုတ်ဖတ် ဗွပ် … စွိဇွပ် ဗြွတ် ဗလပ် ပွပ် … ဘွပ် ”
သူ့လီးကြီး တရစပ် ဖိဖိဆောင့်ချရင်း ဖင်ထဲကိုလည်း လက်အနှိုက်ခံလိုက်ရသဖြင့် မအုန်း ကာမဇောအပြတ် ကြွလာရပြီး အမျိုးအမည် မဖော်ပြနိုင်သော ဝေဒနာတစ်ရပ်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။ စောက်ပတ်နှင့် လီးမှာ အံကိုက်ဟု ဆိုနိုင်သော်လည်း မအုန်းအနေနှင် မချိအောင် ခံရသည်ဆိုသည်ကိုမူ ဘယ်လိုမှ မငြင်းနိုင်ပါချေ။ မြတ်ထွန်း တစ်ချက်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း သူမစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများမှာ တင်းကနဲ တင်းကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားပြီး အကုန်စုတ်ပြတ်သွားပြီလားလို့တောင် တွေးမိလေသည်။
မြတ်ထွန်း နာရီဝက်ခန့်ကြာမြင့်သည်အထိ အဆက်မပြတ်လိုးရင်း သုတ်ရည်ပန်းထွက်၍ တစ်ချီပြီးချိန်မှာ မအုန်းလည်း သူလိုးသမျှကို ဖင်ကုန်း၍ အလိုးခံနေရာက နှစ်ချီသုံးချီမက စောက်ရည်များ မပြတ်ထွက်ကျကာ ကာမသုခကို အကြိမ်ကြိမ်အလီလီ ခံစားရရှိခဲ့ပြီ ဖြစ်ပေသည်။
မအုန်းလည်း အပြန်နောက်ကျနေမည်ဆိုပြီး အဝတ်အစားများ ပြန်လည်ဝတ်ဆင်၍ အိမ်ဖက်ဆီသို့ လှည့်ပြန်သွားသည်။
မြတ်ထွန်း တစ်နေ့တာလုံး အနားယူပြီး ညရောက်တော့ အပြင်ထွက်ကာ အရက်နှင့် စားစရာများ ဝယ်ယူပြီး ပြန်လာခဲ့သည်။ တစ်ယောက်တည်း ရေချိန်ကိုက်အောင် သောက်ပြီးမှ အိမ်ကြီးအနီးရှိ ကားရုံနဘေးမှာ သွားရောက်စောင့်ဆိုင်းကာ အတန်ကြာတော့ အိမ်ကြီး၏ အနောက်ပေါက်မှနေ၍ လူရိပ်တစ်ခု ထွက်ပေါ်လာသည်ကို မြင်လိုက်ရပြီး အနားသို့ လျှောက်သွားကာ …
“ရွှတ် မမအုန်း ”
ဆိုပြီး မအုန်းလည်း သူ့ကို တွေ့တော့ ရင်ခွင်ထဲသို့ အပြေးကလေး လှမ်းဝင်လာခဲ့ပြီး နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန် ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်နေလိုက်ကြရင်းက …
“မောင်လေး ”
“မမ … အခန်းထဲ သွားရအောင် နော် ”
သူမက ခေါင်းကို အသာညိတ်လိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား မြတ်ထွန်းအခန်းဖက်ကို လျှောက်လာကြပြီး အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် မြတ်ထွန်းက တံခါးကို အသာပြန်စေ့ပိတ်လိုက်ကာ အိပ်ယာထက်ဆီ လှမ်းလာခဲ့ကြသည်။
“မင်း အရက်တွေ သောက်နေပြန်ပြီလား မောင်လေး ”
“နည်းနည်းပါးပါးပါ မမ သောက်ချင်လို့ လား ”
“အို မသောက်ချင်ပါဘူး ဒီလောက် ခါးက ခါးနဲ့ ”
မြတ်ထွန်း သူမကိုဖက်၍ ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် လုံးထွေးသွားကြလျှက် …
“မမ ”
“ဘာလဲ မောင်လေး ”
“နေ့လည်ကလို မမ လိုးပေးဦးမလား ”
မအုန်း တဟင်းဟင်းနှင့် ရှက်စနိုးကလေး ရယ်နေလိုက်ရင်း …
“ဟင်း ဟင်း မောင်လေးက အဲဒီလိုလုပ်ပေးတာ ကြိုက်လား ”
“ကြိုက်တာပေါ့ မမဆောင့်တာ ခံလို့ကောင်းတယ် ”
“လူပျင်း မမလည်း ကိုယ်တိုင်လုပ်တာထက် မောင်လေးဆောင့်ပေးတာ ပိုကြိုက်တယ်။ တကယ်ပြောတာပါ။ နေ့ခင်းကတောင် သူလုပ်တာနဲ့ မမဖင်ကွဲပြီလို့ ထင်နေတာ ဟင်းဟင်း ဟင်း ”
မြတ်ထွန်းက သူမကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို ပွေ့ပိုက်ကာ မချင့်မရဲကလေး နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ရင်း
“မကွဲပါဘူး မမအုန်းရယ်။ မမလည်း ယောက်ျားရပြီး သမီးတစ်ယောက်တောင် ရနေပြီပဲဥစ္စာ လီးကို ကြောက်နေရသေးလား ဟင်း ဟင်း ”
“မကြောက်ပါဘူး မောင်လေးလီးက သူများထက် ပိုကြီးလို့ပြောတာပါ။ အပျိုစောက်ပတ်သာဆို သေချာပေါက် ကွဲမယ် သိလား ”
“ကဲ မမ အချိန်မရှိဘူး လိုးရအောင်နော် ”
မြတ်ထွန်း သူမခါးမှထမီကို လှန်တင်လိုက်ကာ စောက်ပတ်ကြီကို ကုန်းနမ်းလိုက်သည်။ မအုန်း၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာ မှိန်ပျပျမီးရောင်အောက်မှာ အရည်လဲ့ကာ အပေါက်ဝကလေး မဟတဟဖြစ်လျှက် လိုးချင့်စဖွယ်ကြီး ဖြစ်လို့နေတာကို သူတွေ့လိုက်ရသည်။
“ဖွေးဖွေးအိပ်ပြီလား မမ ”
“အင်း သူအိပ်လို့ မမ ထွက်လာနိုင်တာပေါ့။ နောက်ညတွေကြရင်လည်း သမီးအိပ်မှဖြစ်မှာနော် မောင်လေး။ လူတော့ မသိစေချင်ဘူး ”
“စိတ်ချပါ မမအုန်း။ ကဲ စောက်ပတ်ကြီးက ဖောင်းကားပြီး ကြရွနေတာပဲ မမရယ် အသားကုန်မှုတ်ပစ်လိုက်ချင်ပြီ ”
“အို အို မှုတ်ချင်မှုတ် ယက်ချင်ယက် သူသဘောရှိ လုပ်ပါကွယ် အ အာ အင့်အိ အိ ဟင်းဟင်း ဟင်း ”
မြတ်ထွန်း အပီအပြင် ကိုင်ပစ်လိုက်ပြီ။ မအုန်းပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲလိုက်တာမို့ သူမထမီ တစ်ကွင်းလုံး ခါးအထက်ဆီ လန်တက်သွားရပြီး မအုန်းလည်း ပက်လက်ကားယား ပုံစံအတိုင်းဖြစ်လို့နေကာ မြတ်ထွန်းလည်း စောက်ပတ် ဖောင်းဖောင်းကားကားကြီးကို မျက်နှာအပ်၍ လျှာနှင့် တပြတ်ပြတ် ယက်ရင်း စောက်စေ့ကို နှူးလိုက် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို လျှာနှင့် ယက်သပ်တင်လိုက် စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာတစ်ခုလုံးသွင်း၍ လှည့်ပတ်မွှေနှောက်ပစ်လိုက်လုပ်ပြီး စုပ်ကာဆွကာ လျှာစွမ်းပြနေလေရာ မအုန်းတစ်ယောက် တစ်ကိုယ်လုံး ကော့ပျံ၍ ထွန့်လူးသွားခဲ့ရလေတော့၏။
“ဟင်းတော်ပြီ တော်တော့ မောင်လေးရယ် မမ စောက်ပတ် တော်တော် ရွနေပါပြီ လိုးကြပါစို့ နော် နော် ”
“ကောင်းပါပြီ မမ ”
မြတ်ထွန်း သူမကိုယ်လုံးကို နေရာကျအောင်ပြင်လိုက်ကာ သူ့ပုဆိုးချွတ်၍ အသင့် တောင်မတ်နေပြီ ဖြစ်သော သူ့လီးချောင်းကြီးကို မအုန်းစောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအောက်ဖက်ရှိ စောက်ခေါင်းအပေါက်ကလေးထဲသို့ ဗြွတ် ဇွတ်ကနဲ ထိုးဆောင့်ထည့်သွင်းပစ်လိုက်သည်။
မအုန်းခါးလေး ကော့တက်သွားသည်။ သူ့လီးဒစ်လုံးကားကားကြီး တိုးဝင်သွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်တည်း လီးကိုယ်ထည် တုတ်ထွားထွားကြီးကလည်း ခေါင်းဝင်ကိုယ်ဆန့်သည့်အလား အနောက်မှနေ၍ ထပ်ချပ်မကွာ လိုက်ပါတိုးဝင်သွားရလျှက် ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ် တစ်ကြပ်စီးပိုင်စွာဖြင့် ကာမရသကို အပြည့်အဝ ပေးနေလေသည်။
“အားဆောင့်ပါ မောင်လေး … မြတ်ထွန်းဆောင့် လီးကြီးက သိပ်အားရတာပဲ… မမအုန်း မင်းလီး ဒီလောက်ကြီးတာ အခုမှသိရတယ် ကွယ် ”
“စောစောက သိရင်ကော မမ ရဲ့ ”
“ဟင်းဟင်း စောစောသိရင် စောစော အလိုးခံမှာပေါ့ ဟင့် ဟင့် သွား လူကို ဒါပဲ ပြောစေချင်တယ် မဟုတ်လား ”
မအုန်း လက်သီးဆုပ်ကလေးနှစ်ခုက သူ့ရင်ဘတ်ဆီကို တဖုန်းဖုန်း ကျရောက်သွားပြန်ပါသည်။ မြတ်ထွန်း သူမကို ပေါင်နှစ်ဖက်ထမ်း၍ လိုးပေးသည်။ မအုန်းဖင်နှစ်ဖက်က သူ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ပင့်မ လိုက်သည်နှင့် အပေါ်ကိုကြွတက်လာရပြီး လီးကြီးအရင်းထိ ဝင်နိုင်အောင် တံခါးအသင့် ဖွင့်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။
“စွပ် ဖွပ် စွပ် ဖွပ် ဗွပ်”
အသံနှင့်အတူ မြတ်ထွန်း လီးအရင်းစိုက်ကာ ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်ထည့်ပေးလိုက်တော့ မအုန်း အသက်ရှူသံပြင်းလာပြီး သူ့လက်ကောက်ဝတ်နှစ်ဖက်ကို လွတ်သွားမှာ စိုးသည့်အလား တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ ခါးကိုကော့ကော့ပေးလာရချေပြီ။
“ဆောင့် ဆောင့် အ အား မ မညှာနဲ့ မောင်လေး မမအုန်း ခံနိုင်တယ်။ အ ကျွတ် ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာကွယ်။ ဆောင့် ဆောင့်ပေး ကြမ်းကြမ်း လုပ်ပါ မောင်လေး အိအိ အင့် အင့် ”
“ဗွပ် ဘုတ် ဘုတ် ဇွပ် စွတ် ဘွတ် ဗလပ် လပ် ဘုတ် ဖွပ် ဘုတ် ဘတ်ဗွပ် ”
လီးဝင်သံက တဖြည်းဖြည်းနှင့် မြိုင်ဆိုင်လာသည်။ မအုန်းက အသားဖြူသူပီပီ စောက်ရည်များက ရွှန်းလှပြီး သူမပေါင်ခြံအထိတိုင် ယိုစီးကျလာပြီဖြစ်ရာ လီးချောင်း အဝင်အထွက် ပိုသွက်ပြီး လိုးရတာလည်း သက်တောင့်သက်သာဖြစ်လျှက် လီးအဝင်ပိုနက်၍လာသည်။ မြတ်ထွန် အားပါပါ ဖိဆောင့်ချလေ လီးကတဆုံးအထိ ဝင်ဝင်သွားပြီး မအုန်းရင်ခေါင်းထဲမှာ နင့်ကနဲ နင့်ကနဲဖြစ်ကာ နေလေသည်။ အချက်လေးငါးဆယ် ဆောင့်လိုးအပြီးမှာ နှစ်ယောက်စလုံး ထန်လာကြသည်။
“ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်။ မမစောက်ပတ်ကြီးက ကျွန်တော်လိုးဖူးသမျှထဲမှာ အကောင်းဆုံးပါပဲ။ နူးအိပြီး စီးစီးပိုးပိုး သိပ်ရှိတာပဲ ”
“မမလည်း ဒီလိုပဲ မောင်လေး …။ လီးကြီးတိုင်း မကောင်းပေမယ့် အခု မောင်လေးဟာကြီးက မမခံလို့တောင် မဝနိုင်ဘူး တကယ်ပြောတာ ဟင့် ဟင့် ဟင့် ”
“မမ ပြီးချင်ပြီလား ”
“အင်း အင်း လုပ် လုပ် မြန်မြန် ”
“မမ အပေါ်က တက်လိုးပေး။ မမလိုးတာနဲ့ ဒီတစ်ချီ ပြီးလိုက်ချင်လို့ပါ ”
“ရတယ် မောင်လေး ”
ဆိုပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ မအုန်း တက်ခွထိုင်လိုက်ရာက ဖင်ကြီးကို တဗြုန်းဗြုန်းနှင့် လှိမ့်ပိတ်ဆောင့်၍ အချက်လေးဆယ် ငါးဆယ်လောက် ဆောင့်လိုးအပြီးမှာ သူ့လီးက သုတ်ရည်တွေရော မအုန်းစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်တွေပါ တစ်ချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်း ပန်းထွက်လာကြပြီး နှစ်ယောက်သား ဆန့်ငင်ထွန့်လူး၍ ဖျစ်ကာညှစ်ကာ အပြိုင်အဆိုင် လိုးကြဆောင့်ကြရင်း ပထမတစ်ချီ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ရတော့သည်။
မအုန်းက အချိန်သိပ်မရှိဘူး မောင်လေးဆိုပြီး အနည်းငယ် ပျော့ကျသွားသည့် မြတ်ထွန်းလီးကို ပြန်တောင်လာအောင် သူမပါးစပ်နှင့် လိုက်လံပွတ်ဆွ၍ နမ်းစုပ်ပေးနေပြန်သည်။ မြတ်ထွန်းလီးလည်း သူမ အစုပ်အမှုတ်ကောင်းတာနှင့် တဖြည်းဖြည်း ပြန်တောင်လို့လာသည်။ လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကြီးက သူမတံတွေးများဖြင့် စိုလက်တင်းပြောင်နေပြီး သူမလက်ထဲမှာ တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်ခါနေတာကို တွေ့ရသည်။ မအုန်း သူ့လီးကိုကြည့်၍ တံတွေးကို အကြိမ်ကြိမ်မျိုချနေမိသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှာလည်း အလိုးခံလိုစိတ်ကြောင့် ရိုးတိုးရွတဖြစ်လာရသလိုပင်။
မအုန်း ဒီတစ်ချီကြတော့ သူမကိုယ်တိုင် အပေါ်ကနေ မြင်းထိုင်ထိုင်၍ သူ့လီးဒစ်လုံကြီးကို သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲ ထည့်သွင်းပြီး စိတ်လိုလက်ရပင် ဖင်ကြီးကို နှိမ့်ကာကြွကာ လိုးဆောင့်ပေး နေရှာပေသည်။
မြတ်ထွန်း အောက်ကနေပေမယ့် မသက်သာလှပါ။ မအုန်းကိုယ်လုံးကြီးက တအိအိတလှိမ့်လှိမ့် ဖိလိုက် ကြွလိုက် လိုးဆောင့်ပေးနေမှုက သူ၏ကာမဇောကို ပို၍တက်ကြွအောင် လှုံ့ဆော်ပေးနေသလိုကြီး ဖြစ်နေတာမို့ အောက်ကနေ မနေနိုင်မထိုင်နိုင် သူ့လီးကို ကော့ကော့တင်ကာ ပင့်မြှောက်ညှောင့်လိုးပေးလိုက်ရင်း မအုန်းနှင့်သူ တစ်လှည့်စီ ဘတစ်ပြန် ကျားတစ်ပြန် အလိုးပြိုင်နေသလို ဖြစ်ကာနေလေတော့၏။
မအုန်းအဖို့ သူ့လီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ထိုင်ချရင်း စောက်ခေါင်းတစ်လျှောက် ပြည့်ကြပ်လှသော မြတ်ထွန်းလီးကြီး၏ ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှုက သူမ၏ရင်ထဲမှာ ကာလအတန်ကြာ လိုလားတောင့်တခဲ့သမျှ ရမက်ဆန္ဒတွေကို အတိုးရောအရင်းပါ ဖြည့်ဆီးပေးနေသလို ဖြစ်နေရကာ ကျေနပ်ပီတိဖြစ်မှုမှာ အတိုင်းထက် အလွန်ပင်ဟု ဆိုရပေတော့မည်။
မအုန်း၏ စောက်ရည်တွေက မပြတ်စီးကျလာသည်။ သူမအနေနှင့် လုံးဝရပ်နားခြင်းမရှိဘဲ မြတ်ထွန်း မပြီးမချင်း သူမက ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို မြောက်ကာကြွကာ အဆက်မပြတ် ဖိဆောင့်ချ၍ နောက်ဆုံး မြတ်ထွန်း ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်နှင့် သူ့လီးကို အဆုံးထိတိုင် ကော့ကော့ထိုးရင်း တဗြစ်ဗြစ်နှင့် လရည်ပျစ်ပျစ်တွေ ပန်းထုတ်လာချိန်မှာ သူမလည်း ကသောကမျော တစ်ချီထပ်မံ၍ ပြီးလိုက်ရင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ အသည်းအသန် ထွက်လျှံကျလာရပြန်ပါသည်။
မြတ်ထွန်း ခဏနားပြီး အရက်ခွက်ဆီ လက်လှမ်းလိုက်သည်။ တစ်ခွက်ပြီး နောက်တစ်ခွက်။ မီးတောက်အရက်ပြင်းပြင်းက ချက်ချင်းကြီး အာနိသင်ပြလာသည်။ စောစောပိုင်းက ကုန်ခမ်းသွားသည့် အားအင်တွေက ပြန်လည်ပြည့်ဝလာရသလိုပင်။ အမြည်းအဖြစ် ဝယ်လာသည့် ကြက်အသည်းအမြစ် တစ်ဖတ်ကို ကောက်ဝါးရင်း နောက် အသည်းတစ်ဖတ်ကို မအုန်းပါးစပ်ထဲ ခွံ့ကာကျွေးလိုက်သည်။ မအုန်း ကျေကျေနပ်နပ်ကလေး ပြုံးကာ အသည်းဖတ်လေးကို ကိုက်ဝါး၍နေသည်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာ ခေါင်းကလေးမှီလိုက်ရင်း
“သိပ်မသောက်နဲ့ မောင်လေးရယ် တန်ဆေး လွန်ဘေး တဲ့ ”
“ဒီလိုညမျိုးအတွက် သူက ဆေးဖြစ်တာပေါ့ မမအုန်းရဲ့”
“အဲဒါက အားရှိလို့လား ”
မအုန်းကသူ့ကို မျက်စကလေးချီ၍ မေးလိုက်တော့
“ဟင်း ဒါတော့မသိပါဘူး။ သောက်ပြီးလိုးရင် မိန်းမခိုက်တယ်ဆိုလို့ပါ ဟဲဟဲ ”
“အို မမအဖို့တော့ အရက်မလိုပါဘူး။ ပြီးတော့ မောင်လေးက ဒီအတိုင်းလိုးရင်တောင် တစ်ချီတစ်ချီ တစ်နာရီနီးနီးလောက် ကြာတဲ့ဥစ္စာ။ အခုလိုသာ သောက်ပြီးလိုးရင် မမတော့ အသက်ဘယ်နားထွက်ရမယ် ဆိုတာတောင် သိမှာမဟုတ်တော့ဘူး ဟင်းဟင်း ”
သူမအပြောနှင့် ဟန်အမူအယာကလေးကြောင့် မြတ်ထွန်းရင်ထဲ လှိုင်းထလို့သွားပြီး မအုန်းခါးလေးကို စွေ့ကနဲ ပွေ့ဖက်ကာ တရကြမ်းပင် နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်မိပါသည်။ သူမကို အိပ်ယာပေါ် ဆွဲလှဲချလိုက်ပြီး နို့စို့လိုက် ကိုင်လိုက် စောက်ပတ်နှိုက်ဆွလိုက်နှင့် အတန်ကြာတော့ နှစ်ယောက်သား ရင်ခုန်သံမမှန်ဘဲ ဖြစ်လာခဲ့ကြပြီး မြတ်ထွန်းလည်း သူမကို အိပ်ယာပေါ်မှာ ပက်လက်အနေအထားအတိုင်း သူ့လီးကို မအုန်း၏ စောက်ပတ်ထဲထည့်သွင်း၍ အပေါ်စီးကနေ ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာဖြင့် နောက်တစ်ချီ အပီအပြင် ထပ်ဆွဲလိုက်သည်။
အရက်ပြင်းကြောင့်လားတော့ မသိ။ ဒီတစ်ကြိမ်မှာ တကယ်ပဲ တစ်နာရီလောက်ကြာအောင် သုတ်မထွက်နိုင်ဘဲ ရှိကာ မြတ်ထွန်းလည်း ပုံစံအမျိုးမျိုးပြောင်း၍ တရကြမ်းပင် ရှိသမျှ အားကုန်ထုတ်ကာ လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်ပြီး မအုန်းခင်မျာမှာလည်း တစ်ချီပြီး တစ်ချီဆက်တိုက် ပြီးနေရသဖြင့် စောက်ပတ်တွေ ပူထူကျိန်းစပ်၍ သွားရလေသည်။
မအုန်းကို ပြန်ခွင့်မပေးသေးဘဲ ဒီအတိုင်း သူ့လီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲမှာ ထည့်စိမ်ပေးထားရင်း နှစ်ယောက်သား ကာမစိတ်ပြန်နိုးထကာ သူ့လိင်တန်တောင့်တင်းလာပြီး သူမစောက်ပတ်လည်း တရွရွပြန်ဖြစ်၍လာချိန်မှာ နောက်ထပ်တစ်ချီ ခွေးကုန်းလိုးဆောင့်လိုက်ကြပြန်သည်။
မအုန်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး သူအလိုးကောင်းမှုကြောင့် ပြဲပြဲလန်၍ပင် နေချေပြီ။ မအုန်းလည်း ဒီတစ်နေ့ ဒီတစ်ညတည်းနှင့်ပင် သူမဘဝမှာ ကွက်လပ်ကြီးဖြစ်ကာ အရူးအမူး လိုအပ်လျှက်ရှိသည့် လီးအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ဖူဖူလုံလုံကြီးပင် ရရှိလို့သွားရတော့သည်။
ရက်သတ္တ တစ်ပတ်ခန့် ကြာမြင့်သွားသည်။ မြတ်ထွန်းနှင့် မအုန်း နေ့စဉ်ရက်ဆက်ဆိုသလိုပင် အငတ်ငတ်အပြတ်ပြတ်နှင့် အတိုးချ အချစ်စခန်းဖွင့်ပြီး သူ့အိပ်ခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်ကမ္ဘာတည်ဆောက်လျှက်ရှိကြရာက အိမ်ကြီးရှင်မိသားစုတွေ ပြင်ဦးလွင်ကနေ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာတော့မှ သူတို့နှစ်ယောက် ကိုယ်ရှိန်သတ်မိကြတော့သည်။
အိမ်ရှင်ဦးကောင်းဇံ၏ဇနီးဖြစ်သူ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေရယ်၊ သူမ၏ သားသမီးသုံးယောက်အနက် အငယ်ဆုံးသမီး မို့မို့ရယ်၊ အကြီးဆုံးသမီးမှ မွေးသည့် သူမ၏မြေးမကလေး နှစ်ယောက်ရယ်၊ အားလုံးပေါင်း လေးယောက်ဖြစ်ပြီး သမီးကြီးတင်မေရီနှင့် အလတ်မစန္ဒီချိုကတော့ သူတို့အိမ်ထောင်နှင့်သူတို့ ဥရောပတိုင်းပြည်တစ်ခုမှာ အခြေချနေထိုင်နေကြပြီ ဖြစ်သည်။
သမီးကြီးတင်မေရီမှာ အသက် ၂၅ နှစ်တင်းတင်း ပြည့်ခဲ့ပြီဖြစ်ပြီး သူမမှာ ငါးနှစ်အရွယ် သားတစ်ယောက်နှင့် လေးနှစ်သမီးလေး တစ်ယောက်ရှိကာ နှစ်ယောက်စလုံးကို မိခင်ဒေါ်ကြော့ကြော့မေလက်ထဲ အပ်နှံထားပြီး အရွယ်ရောက်မှသာ ခေါ်ယူမည်ဟု တိုင်ပင်ထားကြသည်။ အလတ်မကတော့ အသက် ၂၃ နှစ်ဝန်းကျင်ခန့် အိမ်ထောင်ကျတာ တစ်နှစ်ခွဲလောက်သာ ရှိသေးတာမို့ သားသမီး မယူဖြစ်ကြသေးချေ။
ကွယ်လွန်သူဦးကောင်းဇံနှင့် ဒေါ်ကြော့ကြော့မေမှာ သွေးသားရင်းခြာ သမီးမိန်းကလေး သုံးယောက်အပြင် ဦးကောင်းဇံ၏ ညီဖြစ်သူမှမွေးသော တူတော်စပ်သည့် အောင်သိန်းဇံဆိုသူကိုလည်း သားအဖြစ် မွေးစားထားခဲ့သေးသည်။ သူက ကယားပြည်နယ်ရှိ သတ္တုမိုင်းတစ်ခုမှာ လုပ်ငန်းရှင်တစ်ယောက်အဖြစ် ဦးစီးလုပ်ကိုင်နေပြီး ဒေါ်ကြော့ကြော့မေတို့ မိသားစုဝင်ငွေကို အများဆုံး ကူညီထောက်ပံ့ပေးနေသူ တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်ပေသည်။
သူမ၏အငယ်ဆုံးသမီး မို့မို့မှာ တက္ကသိုယ်တွင် ပညာသင်ကြားဆဲ အသက်အားဖြင့် ၁၈ နှစ်အရွယ်ခန့်သာ ရှိဦးမည်။ အိမ်ဖော်မလေး ဖွေးဖွေးနှင့် အသက်အရွယ်ချင်း အတူတူလောက်ပဲ ဖြစ်သည်။
သူတို့ လူစုံပြန်ရောက်လာကြ၍ မြတ်ထွန်းလည်း ကလေးတွေ ကျောင်းပို့ ကျောင်းကြိုနှင့် အငယ်မ မို့မို့ကိုရော ဒီနှစ်မှ သူငယ်တန်းစတက်သည့် မြေးအကြီးကောင် ကစ်ကစ်ကိုရော အကြိုအပို့လုပ်ရင်း အလုပ်ကတော်ရုံနှင့် မအားလပ်နိုင်တော့ပေ။ ညဖက် လူခြေတိတ်ချိန်ကျမှသာ နှစ်ယောက်သား တွေ့ဆုံနိုင်ကြသည်။ ဒါတောင်မှ အရင်ကလို ညတိုင်း မဟုတ်တော့ဘဲ လူသူအလစ်ကိုစောင့်၍ နှစ်ရက်ခြား သုံးရက်ခြားမှတစ်ခါ ဆိုသလို သူ့အခန်းမှာ လာရောက်တွေ့ဆုံကာ အချစ်ပွဲနွှဲဖြစ်ကြသည်။
ဒီကြားထဲမှာ မြတ်ထွန်းက အပြောင်းအလဲလေးအဖြစ် သူတစ်ခါက ပျော်ပါးဖို့ဆိုပြီး ခေါ်ယူခဲ့ဖူးသည့် ကောင်မလေး (အညို) ကို တစ်ကြိမ်နှစ်ကြိမ် သွားရောက် ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ကာ အတူပျော်ပါးလိုက်ကြသေးသည်။ အညိုမှာ သူ့ကို အတော်ကလေး အရေးပေးပြီး သံယောဇဉ်လည်း တော်တော်ရှိပုံရပေသည်။
တစ်နေ့တော့ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေက မြတ်ထွန်းကို ပဲခူးသို့ ကိစ္စတစ်ခုနှင့် သွားရောက်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောဆို၍ ကားထုတ်ခိုင်းလိုက်ပြီး မနက်၁၀ နာရီလောက်မှာ အိမ်ကနေ နှစ်ယောက်သား ထွက်ခဲ့ကြသည်။
ဒေါ်ကြော့ကြော့မေမှာ အသက်အားဖြင့် ၅၀ ဝန်းကျင်ခန့် ရှိမည်ဖြစ်ပြီး အသားအရေဖြူဝင်းကာ အရပ်မြင့်မြင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် တောင့်တင်းဖွံ့ထွား၍ အချိုးအစားကျနပြေပြစ် လှပသူဖြစ်ကာ အသက်အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင် အရွယ်တင်နုပျိုသည့် မိန်းမချောကြီး တစ်ဦးလည်း ဖြစ်သည်။ စိတ်တော့ နည်းနည်းထက်ပုံရသည်။ တစ်အိမ်သားလုံး သူပြောသမျှကို နာခံကြရသည်။ မြတ်ထွန်းအပေါ်မှာတော့ သူကောင်းမွန်စွာ ပြောဆိုဆက်ဆံသည်။ အခြား သူစိမ်းယောက်ျားသားများနှင့် ရောနှောပတ်သက်မှု မရှိသော်လည်း မြတ်ထွန်းကိုမူ အိမ်သားချင်း ဖြစ်၍လားတော့မသိ။ တခြားသူနှင့် မတူအောင် မျက်နှာသာပေးသူ ဖြစ်သည်။
ကားပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား ထွေရာလေးပါးစကားပြော၍ မောင်းနှင်လာကြရင်း ရန်ကုန်ကအထွက်မှာ သူမ ညကတစ်ညလုံး ဗွီဒီယိုကြည့်ပြီး အိပ်ရေးပျက်ထား၍ အိပ်ချင်သည်ဆိုကာ ကားရှေ့ခန်းထိုင်ခုံမှာ မြတ်ထွန်းဖက်ကို ကိုယ်ကို ခပ်လျှောလျှောကလေးထား၍ မျက်လုံးအသာမှိတ်ကာ အိပ်လျက်သား လိုက်ပါစီးနင်းလာခဲ့ပါသည်။ မြတ်ထွန်းလည်း ကားမောင်းရင်း သူမဖက်ကို မသိမသာ စောင်းငဲ့ကြည့်ကာဖြင့် …။
ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ၏ လည်ဟိုက်အင်္ကျီအောက်မှ ရင်သားဆိုင် အသားထစ်ကြီးနှစ်မြွှာက မို့မောက်တင်းကြွနေကြပြီး မြတ်ထွန်းစိတ်ကို အထူးပင် ဆွဲဆောင်ညှို့ငင်လျှက် ရှိလေသည်။ ဂီယာတံကို ကိုင်ထားသော မြတ်ထွန်းလက်တစ်ဖက်ကလည်း သူမ၏ ထမီပျော့အောက်မှ နွေးထွေးနူးညံ့လှသော ပေါင်သားအိအိတစ်ဖက်ကို အမှတ်မထင် လာရောက်ထိတွေ့မိလျှက် … ။
မြတ်ထွန်းစိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာသည်။ ဖောက်ပြန်လိုစိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရသည်။ ဒီအချိန်မှာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေဟန်ဖြင့် ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကူရှင်ကို မှီထိုင်နေရာက ဇက်ကလေးလိမ်ကာ သူ့ဖက်ကို စောင်းငိုက်ကျလာတာမို့ မြတ်ထွန်းက ကပျာကယာပင် သူမပုခုံးကလေးကို ဘယ်ဖက်လက်ဖြင့် အသာထိန်းကိုင်ကာ ပွေ့ဖက်၍ နေသားကျအောင် သူမကိုယ်ကို ပြင်ပေးလိုက်ရသည်။ အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေသည့် သူမမျက်လုံးကို မဖွင့်ချင်ဖွင့်ချင်နှင့် ဖွင့်ကြည့်ကာ
“မမ အိပ်ပျော်သွားတယ် ကိုထွန်း ”
“မမကြော့ အိပ်ချင် ဆက်အိပ်လေ …။ ပဲခူးရောက်ရင် ကျွန်တော်နှိုးမှာပေါ့ ”
“အင်း အိပ်မယ်နော် … ကိုထွန်း ”
ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ထိုင်နေရာက ကူရှင်မှာ ကွေးကွေးလေး လှဲအိပ်ချလိုက်ရင်း သူမ၏ ညာဖက်လက်က မြတ်ထွန်းပေါင်တစ်ဖက်ကို လာရောက် ထိကိုင်ထားလိုက်သည်။ မြတ်ထွန်းစိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်သွားသည်။
“ဒီပေါ်မှာ ခေါင်းအုံးပြီး အိပ်ပါလား မမ ”
ဘယ်လိုကဘယ်လို ပြောမိသွားသည်မသိ။ မြတ်ထွန်း သူ့ပေါင်တစ်ဖက်ပုတ်ပြီး ဒေါ်ကြော့ကြော့မေကို ပြောလိုက်တော့ သူမမျက်လုံးကလေး ဝေ့၍ ကြည့်လိုက်ပြီး …
“ကိုထွန်း မောင်းရခက်နေမှာပေါ့ ”
“ရပါတယ် ဖြေးဖြေးမောင်းမှာပါ မမရဲ့ လာ ”
ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ သူ့ပေါင်ပေါ်ကို မမှီမကမ်းလေး ခေါင်းအုံးအိပ်လိုက်ရာ သူမမျက်နှာကလေးက ပေါင်ခွကြားမှ မြတ်ထွန်းအင်္ဂါကြီးနှင့် မထိတထိကလေး ဖြစ်သွားသည်။ မြတ်ထွန်း လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူမကိုယ်ပေါ်ကို ရောက်ရှိသွားပြီး ခါးကလေးကို ထိန်းကိုင်ပေးထားသလို ပွေ့ဖက်ထားသလို ပုံစံဖြင့် … သူ့လက်က ရင်သားအိအိတစ်ဖက်ကို ကောင်းစွာ ထိတွေ့မိသွားသည်။ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေလည်း စောစောကလောက် ငိုက်မြည်းမနေတော့ဘဲ မှိန်းရုံသာမှိန်း၍နေပါသည်။
ရုတ်တရက် … မြတ်ထွန်း အံ့သြဖို့ အချိန်တောင် မရလိုက်ပါချေ။ သူမအပြုအမူကြောင့် မြတ်ထွန်း မင်သက်မိသွားရသည်။
“အို မမ ”
“…… …… ”
ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ သူ့လီးကို ကိုင်လိုက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ ကိုင်ရုံသာမဟုတ် ဆုပ်ကာဆွဲကာ ဆွကစားနေပေသည်။ သူ့ကို မော့၍ကြည့်ကာဖြင့် သူမနှုတ်မှလည်း …
“မောင်လေး မင်း မိန်းမ မယူတော့ဘူးလား ”
“အော် အင်း ဟင်း မမ ကျွန် ကျွန်တော် …”
“ဘာလဲ ရှက်နေသလား ကိုထွန်း ”
ဆိုပြီး သူမလက်က မြတ်ထွန်းလီးကို အလွတ်မပေးဘဲ ဆုပ်မြဲဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ဂွင်းတိုက်သလို ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာ ပေးလိုက်ရာ လီကြီးမှာ ရုတ်ချည်းတောင်မတ်လို့လာခဲ့သည်။
ကားလေးက လမ်းဘေးမှာ ထိုးဆိုက်ရပ်တန့်သွားသည်။ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ မြတ်ထွန်း၏ပုဆိုးကို ဖြေလျှော့ချွတ်ချလိုက်ရာက မြတ်ထွန်းပေါင်ကြားထဲကို သူမမျက်နှာအပ်ကာ မှောက်အိပ်ချလိုက်ပါသည်။
“မမကြော့ အ အား မယုံနိုင်စရာပဲ မမရယ် ”
ဟုတ်သည်။ မြတ်ထွန်း ပြောမည်ဆိုလည်း ပြောစရာ…။ မယုံကြည်နိုင်စရာ ကောင်းလွန်းနေသည်။ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ၏ စိတ်ကို သူမမှလွဲ၍ ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှလည်း ခန့်မှန်းနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ပါချေ။ လင်ဖြစ်သူ ကွယ်လွန်ပြီးကတည်းက သူမ တစ်ပါးသောယောက်ျားများနှင့် တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှပင် မဖောက်ပြားမိအောင် တတ်နိုင်သလောက် ထိန်းချုပ်ထားနိုင်ခဲ့သည်။
တစ်ခုပဲ ပြောစရာရှိသည်။ သူမက မဟာဆီ မဟာသွေးပဲ ပါလို့လားတော့ မသိပါချေ။ တစ်ခုခုလုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီဆိုလျှင်လည်း သူမကို ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက် ဘယ်အရာပင်ဖြစ်ပါစေ တားဆီးလို့ မရနိုင်တာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။ အနောက်တိုင်း အလိုအရ (Will Power) အားကြီးသူဟု ဆိုရမည်လားတော့ မသိချေ။
ယခုလည်း မြတ်ထွန်းကို အေးအေးလူလူ နှစ်ယောက်တည်း တွေ့နိုင်ဖို့ တမင်တကာ သူမဖန်တီးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဒီကောင်လေးကို သူမ လိုချင်သည်။ လိုချင်သည်ဆိုတာကလည်း ကြင်ယာအပ်နှင်းဖို့ အရေးကို ဆိုလိုခြင်းမဟုတ်ဘဲ လိင်မှုဆိုင်ရာသက်သက် ကာမလိုအင်ဖြည့်ဆီးဖို့ရန် အသုံးပြုလိုခြင်းသာဖြစ်သည်။
ပဲခူးသွားမည့်ကိစ္စက သိပ်အရေးကြီးခွင်ကျယ်တော့ မဟုတ်ပေ။ သူမ၏မိတ်ဆွေတစ်ဦးမှ အကြံပေးချက်အရ ယောက်ျားရှိစဉ်က ဝယ်ယူထားခဲ့သော မြေယာများအတွက် စာရင်းအင်းဆိုင်ရာ ( လန ၂၉ ပုံစံ စသည်ဖြင့် ) အပြောင်းအလဲတချို့ ပြုလုပ်ရန် ဋ္ဌာနဆိုင်ရာ တာဝန်ရှိသူတစ်ဦးထံ လာရောက်တွေ့ဆုံရခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ သူမအနေနှင့် ဤကိစ္စကို ကိုယ်တိုင်မလာနိုင်လည်း ကိုယ်စားလှယ် လွှဲအပ်၍ စီစဉ်နိုင်သည်ဖြစ်ရာ အရေးတကြီး အခြေအနေမျိုး မဟုတ်မှန်း သိသာလှပေသည်။
ကားလေးက မြို့ပြင်ထွက်သည့် လမ်းဘေးတစ်နေရာမှာ ငြိမ်သက်စွာ ရပ်တန့်လျှက်ရှိသည်။ ကားလေးအတွင်းမှာတော့ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေတစ်ယောက် မြတ်ထွန်းပေါင်ကြားထဲ သူမမျက်နှာ အပ်ထားရာကနေ ခေါင်းမဖော်နိုင်သေးပေ။ အတန်ကြာမှ သူမလှဲအိပ်နေရာက ထလာပြီး …
“ကိုထွန်း မမကို တစ်မျိုးထင်နေပြီလား ”
“မထင်ပါဘူး မမကြော့ ရယ် ”
“မမ အခုလိုဖြစ်တာ တမင်လုပ်တာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မမ မင်းကို စိတ်ဝင်စားမိတာတော့ အမှန်ပါပဲ ”
“ပြောပါ …မမ ”
“မမအကြောင်းလည်း မင်းအသိပဲလေ။ မမဟာ လင်သေ မုဆိုးမတစ်ယောက်။ ပြီးတော့ သမီးသုံးယောက်အမေလည်း ဖြစ်တယ်။ မမကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘယ်လောက် ထိန်ထိန်းသိမ်းသိမ်း နေလာခဲ့တယ်ဆိုတာ မင်း မျက်မြင်ပဲလေ။ ဒါပေမယ့် လူဟာလူ မိန်းမဟာ မိန်းမပါပဲ။ မမလည်း သူများတကာလို ကာမဂုဏ်ခံစားချင်တဲ့ သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ် အရွယ်ရှိသေးတဲ့ မိန်းမသားတစ်ယောက်ပါ။ ဒီလောက်ပြောရင် မင်းနားလည်နိုင်မှာပါ မောင်လေး ”
“မမကို ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ်။ မမ ဘာလိုချင်သလဲ ကျွန်တော် ဖြည့်ဆီးပေးမယ်။ ဒီအတွက် ဘာအခွင့်အရေး တစ်ခုမှ ကျွန်တော်မယူဘူးဆိုတာ မမကြော့ကို ရဲရဲကြီး ကတိပေးပါတယ်။ မမ ယုံပါ ”
“ဟင်းဟင်း မင်း … တကယ်ပြောတာနော် မောင်မြတ်ထွန်း ”
“တကယ် ဘုရားစူးရစေ့ မမကြော့ ရယ် ”
“ဒါဖြင့် မမ မင်းကို ယုံလိုက်တော့မယ် မောင်လေး ”
ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ပြောရင်းက သူမကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီကို စတင်ချွတ်ပေးလိုက်လေသည်။ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ၏ ဘရာအောက်မှ နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာ အယ်အယ်ထွားထွားကြီး ဖြစ်သည်။ သူမက ဘရာစီယာကြိုးကလေးကို လျှော့ချပေးလိုက်တော့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက ဘရာအောက်ကနေ ခုန်ထွက်လာသည်။
မြတ်ထွန်း သူမနို့နှစ်လုံးကို လက်ဖြင့် စုံကိုင်၍ ဖျစ်နယ်လိုက်သည်။ သူ့ကိုယ်ကို နေရာရွှေ့လာပြီး နို့နှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီ ကုန်းစို့ပေးသည်။ နို့အောက်ခြေကနေ စုံကိုင်၍ နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုကို နာနာလေး စို့ပေးလိုက်တော့ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကော့ပျံ၍သွားကာ မြတ်ထွန်းကိုယ်လုံးကြီးကို သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သိမ်းကျုံးဖက်ထားလိုက်ရင်း … ကားလေးထဲမှာ သူမ၏ တဟင်းဟင်း ရယ်မောသံကလေးများ ပျံ့လွင့်၍သွားရချေပြီ။
“မမ တွေ့ချင်ပြီ ”
“ဟင့်အင်း ဟိုရောက်မှတွေ့ အခု လမ်းပေါ်မှာကြီးဖြစ်နေတာ ”
“အင်း ”
“ဟိုရောက်ရင် တည်းခိုခန်းတစ်ခုခုဆီသာ တန်းမောင်းသွားလိုက် မောင်လေး ကြားလား ”
“ကောင်းပါပြီ မမကြော့ ”
မြတ်ထွန်းလက်များက သူမကို စရံသတ်သည့် အနေနှင့် ပေါင်ကြားထဲကို လက်ထည့်ကာ သူမ၏အဖုတ်ကို နှိုက်စမ်းနေသည်။ အဖုတ်ကလေးမှာ ဖုဖုဖောင်းဖောင်းဖြစ်လျှက် စိုစိစိကလေး အရည်များ စိမ့်ယိုကျနေတာကို တွေ့ရသည်။
“ကဲပါ ကားကိုသာ မြန်မြန်မောင်း။ မမ မင်းတွေ့ချင်တာ ပြပေးမယ် ”
“တကယ်နော် ”
ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ သူ့ကို မချိုမချဉ်ကလေးကြည့်၍ မျက်လုံးတစ်ဖက်ကို အသာမှိတ်ကာ လျှာကလေးတစ်လစ် ထုတ်ပြလိုက်လေသည်။ ကားလေးက လမ်းမကြီးပေါ်ကို တက်လာပြီး တရှိန်ထိုးကြီး မောင်းထွက်၍ လာခဲ့လေသည်။
“မောင်လေး ဒီမှာ ”
ဆိုပြီး ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ သူမ၏ထမီကို အောက်နားကနေ အသာပင့်လှန်တင်လိုက်ရာက ထမီအောက်ကို လက်လျှိုပြီး အောက်ခံပင်တီကလေးကို ဖင်ကိုကြွ၍ ချွတ်ပစ်လိုက်ကာ ထမီကို သူမခါးအထက်ဆီ လှန်တင်ပြလိုက်လေသည်။ ပင်တီမရှိတော့တာမို့ အမွှေးအမြင် ကွေးကွေးနက်နက် အဖုတ်ကလေးအကြားမှ ဖောင်းကြွနေသော သူမ၏စောက်ပတ်မှာ အကာအကွယ်မဲ့စွာဖြင့် ဘွားကနဲ ထွက်ပြူလာခဲ့ရလျှက်။
ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ သူမ၏စောက်ပတ်ကို လက်ဝါးဖြင့် အသာအုပ်၍ ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်ပြလာလေသည်။ အကွဲကြောင်းကလေးကို ဖွဖွရွရွကလေးပွတ်၍ မြတ်ထွန်းဖက်ကို မြင်သာအောင် အဖုတ်တစ်ခုလုံးကို ကိုင်ပြ ဖြဲပြလုပ်နေသည်။ မြတ်ထွန်းလည်း သူ့လီးကြီးကို ပုဆိုးအောက်ကနေ လှန်တင်လိုက်ကာ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ အရှေ့မှာ ခပ်တည်တည်ပင် လီးဂွင်းတိုက်ပြနေမိလေပြီ။
မြတ်ထွန်း ကားကို မနည်းကြိုးစားပြီး ဖြောင့်အောင် မောင်းခဲ့ရသည်။ စတီယာရင်ကို လက်တစ်ဖက်က ကိုင်ကာ လီးကို တစ်ဖက်က ဆောင့်ဆောင့်ပြကာဖြင့် ဒေါ်ကြော့ကြော့မေကလည်း သူမစောက်ပတ်ကို လှန်ဖြဲပြနေရာမှ လက်တစ်ဖက်က မြတ်ထွန်းလီးကို လာရောက်ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းရိုက်ပေးနေရင်း မြတ်ထွန်းလည်း တစ်ချက်တစ်ချက် အခွင့်အရေးရလျှင် ရသလို သူမစောက်ပတ်ကို နှိုက်ပွတ်ပေးနေလိုက်ကာ ပဲခူးမြို့သို့ ရောက်မှန်းမသိ ရောက်ရှိလာခဲ့ကြသည်။
လိပ်ပြာကန်ဖက်က အသိအိမ်တစ်အိမ်ဝင်၍ စကားအနည်းငယ် ဝင်ရောက်ပြောဆိုပြီး ပြန်လှည့်လာမည်ဟု ဆိုကာ တည်းခိုခန်းတစ်ခုဆီကို ဦးတည်၍ မောင်းလာခဲ့လိုက်လေသည်။ အခန်းတစ်ခုထဲကို နှစ်ယောက်သား လှမ်းဝင်လိုက်သည်။
“လိုးချင်ပြီ … မမ ရယ် ”
“အို ဟင်း ဟင်း … ဟင်း မင်း မင်းနော် ”
“မမစောက်ဖုတ်ကို ခုနကလို လှန်ပြ … နေ… နေ ထမီ မချွတ်နဲ့ဦး …ထမီအောက်ကနေပဲ လှန်ပြ ကြည့်ချင်လို့ ဟင်းဟင်း ”
“ရတယ် မင်းကြည့်ဖို့ပဲလေ။ ကဲ ဒီမှာ ဝအောင်သာကြည့် ဟင်း ဟင်း ဟင်း ”
ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေဆင်းထိုင်လိုက်ရာက စောစောတုန်းက ကားပေါ်မှာ လုပ်သလိုပင် သူမထမီကို ခါးအထက်ဆီ ပင့်လှန်တင်ပြလိုက်ပါသည်။ စောက်ဖုတ်တစ်ကွင်းလုံး အတိုင်းသားပေါ်ပြီး ထူထပ်သော အမွှေးအမြင် အဖုတ်ကလေးကို မြတ်ထွန်းက သူ့လက်ဖြင့် သပ်၍တင်လိုက်ရာက သူမခြေရင်းမှာ ထိုင်ချလိုက်ရင်း စောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာအပ်ပြီး ပါးစပ်ဖြင့် လှမ်း၍ စုပ်နမ်းနေလိုက်ပါတော့သည်။
“အို မောင် မြတ် ထွန်းးး …… …… ”
ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ ဖီးလ်အရမ်းတက်သွားရသည်။ မြတ်ထွန်းခေါင်းကို သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖိကာဖိကာဖြင့် စောက်ပတ်ကို ကော့ကော့ပေးလိုက်ရင်း ကုတင်ကြီးပေါ်ကို နောက်ပြန်လဲ ပြိုကျသွားရလေသည်။
မြတ်ထွန်း သူမကို လုံးဝကို အနားမပေးတော့ပြီ။ သူ့အလုပ်ရှင်လည်းဖြစ် အသက်အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင် အရွယ်တင်နုပျိုသည့် အလှပဂေးမမ တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်သည့် မမကြော့စောက်ပတ်ကို မရွံမရှာပင် လျှာဖြင့် တပြတ်ပြတ်ယက်၍ စောက်စေ့ကလေးကို စုပ်ကာစုပ်ကာ ဆွနှူးပေးနေသည်။
ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ လုံးဝသည်းမခံနိုင်လောက်အောင် တဟီးဟီး ညည်း၍ အပြတ်ပင် ထွန့်လူးလာရတော့သည်။ မြတ်ထွန်းက သူ့လက်ချောင်းများနှင့်သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲကို နှိုက်ကာနှိုက်ကာ ဆောင့်ထိုးပေးလိုက်ရင်း အစိကလေးကိုလည်း မလွတ်စတမ်းခဲ၍ စုပ်ငုံပေးနေသည်။ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ အခေါင်းကလေးထဲမှ စောက်ရည်များ မပြတ်ပင် စီးကျလာသည်။ စောက်ပတ်တဝိုက်ကို လျှာနှင့်ရစ်ဝိုက်ကာ အစိကိုလှုပ်ဆွလိုက် စောက်ခေါင်းထဲ လျှာတစ်ခုလုံး ထည့်သွင်း မွှေနှောက်လိုက်လုပ်ရင်း မြတ်ထွန်းလည်း သူမအရည်တွေ မဟားဒယားထွက်ကာ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်တော့မည့်အဖြစ်ကို ခန့်မှန်းလိုက်မိ၍ သူ့လီးကြီးကိုပြင်ကာ သူမစောက်ပတ်အဝမှာ လာရောက်တေ့ချိန်လိုက်လေသည်။
“မင်း လီးကြီးနဲ့ တအားဆောင့်မလိုးနဲ့နော် ကိုထွန်း ”
“စိတ်ချ မမကောင်းအောင် လုပ်ပေးမှာပါ ”
မြတ်ထွန်းပြောလိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လီးထိပ်နှင့် ထိုးထိုး၍ ကော်တင်လိုက် ထိုးနှစ်ဆွလိုက် လုပ်နေသည်။ စောက်ရည်တွေ ပိုပိုထွက်လာသည်။
“မမက အရည်တွေ အရမ်းသန်တာပဲနော် ”
“အို မင်း လီးကြီး … ဒီလောက်ဆွနေတဲ့ဥစ္စာ ဟင်း … ဟင်း ”
“ကျွန်တော်လိုးမယ်နော် မမ။ ကျွန်တော့်လီးလည်း ကားပေါ်မှာ မမစုပ်ထားတာနဲ့ တောင်ချင်တိုင်း တောင်နေပြီ လိုးချင်လှပြီ ”
မြတ်ထွန်း တမင်တကာပင် ပြောလိုက်ရာ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေက …
“လိုးပါ အားရပါးရလိုး အိမ်ကျရင်သာ ဣန္ဒြေမပျက်စေနဲ့ မောင်လေး။ ကြားလား မမ ပြောတာ ”
“ဟုတ်ကဲ့မမ စိတ်ချပါဗျာ ”
မြတ်ထွန်းပြောလိုက်ရင်း သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကား လုပ်စေလိုက်ရာက စောက်ပတ်အဝမှာ တေ့၍ထားသည့် သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကြီးကို ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ၏ စောက်ပတ်အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲသို့ စွတ် ဗြွတ် … ဆိုပြီး အားနှင့် ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်လေသည်။ လီးက သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲကို တဝက်နီးနီးလောက် တစ်ကြပ်စွာ တိုးဝင်သွားသည်။
“အ အမေ့ … အင့် … အိ ”
ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ မျက်နှာကလေး ရှုံ့မဲ့လို့သွားပြီး သူ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တင်းတင်းကြီး လာရောက်ဆုပ်ကိုင်လာသည်။
“နာသွားလား မမ ကျွန်တော် ဖြေးဖြေးလိုးပေးမယ် ”
“ရတယ် မောင်ထွန်း မင်းအဆင်ပြေသလို လိုးပါ မမကြိုက်တယ် မမစောက်ပတ်က လီးမဝင်တာကြာပြီဆိုတော့ နည်းနည်းတော့ ကြပ်နေမှာပေါ့ မောင်လေး ”
ပြောပြီး သူ့မျက်နှာကို စေ့စေ့မော့လို့ ကြည့်လိုက်ရာက
“ပြီး …တော့ မင်း က … လီး တအားကြီးတယ် မင်းလီးကို မမခံကြည့်ချင်တယ် ”
ဟုပြောလိုက်ရင်း မြတ်ထွန်းခါးကို တအားပင် ဖက်တွယ်ထားလိုက်သည်။ မြတ်ထွန်းလည်း ကာမအဆိပ်က ငယ်ထိပ်ရောက်နေပြီဖြစ်၍ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ၏ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းပင် ဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူကာဖြင့် တဇွပ်ဇွပ် တဗွပ်ဗွပ် အသံမြည်အောင်ပဲ လေးငါးဆယ်ချက်မက ဖိဖိဆောင့်ချလိုက်တော့၏။
“အားးးး ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ အထွန်းရယ်။ မောင် မောင်လေး လိုး လိုးစမ်း ကြမ်းကြမ်းလိုးစမ်းပါ။ မမကြော့စောက်ပတ်ကွဲရင် ကွဲပါစေ မညှာနဲ့ သိလား အိ အိ အင့် အင့် ဟင့် ”
“စွတ်ဖွတ်ဗွပ် ဘုတ်ဖတ် ဘုတ်ဘုတ် စွပ် ဖွပ် ဘုတ် စွိဇွပ် ဖွပ် ဗွပ် ”
“အ အ ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေး မင်းလီးကြီး ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ နော်။ လိုးစမ်း လီးအရင်းထိ တဆုံးထည့်ပြီး လိုးပစ်လိုက်စမ်း ဟင်းဟင်း ”
မမကြော့ အပြတ်ထန်နေပြီ။ ဏှာအပြတ်ထနေပြီ လို့ ဗေဒင်ပင် မေးစရာမလိုဘဲ ပြောနိုင်သည်။ မြတ်ထွန်းက …
“မမကြော့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထမ်းပြီး လိုးပေးမယ် ဒါမှ လီးအဝင်နက်ပြီး ဖီလင်အပြည့်ရမှာ မမရဲ့”
“လုပ် လုပ်လေ မင်းအကြိုက် လိုးချင်သလောက်လိုး လို့ ပြောထားသားနဲ့။ မောင်လေး ဆောင့်ဆောင့် မနားလိုက်နဲ့တော့ မမ ပြီးချင်လာပြီ ”
မမကြော့ လောဆော်မှုကြောင့် မြတ်ထွန်းလည်း အချက်လေးဆယ်ငါးဆယ်လောက်အထိ လီးတဆုံး ဖိဖိဆောင့်ချလိုက်ရပြီး သူ့ဆောင့်ချက်အတိုင်း ဒေါ်ကြော့ကြော့မေလည်း ခါးလေးကို ကော့ကော့ထိုးကာ စောက်ပတ်ကို မြောက်ကြွခံဆောင်ရင်း သူမစောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ အဆက်မပြတ် ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်လျှက် တစ်ချီပြီးမြောက်ကာ ပန်းတိုင်ရောက်ရှိသွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။
မြတ်ထွန်းလည်း ပြီးလုပြီးခင် ဖြစ်လာ၍ နောက်ထပ် အချက်နှစ်ဆယ်လောက် အားသွန်လိုးဆောင့်ရင်း လရည်တွေကို သူမစောက်ခေါင်းထဲ ပန်းလွှတ်ထည့်လိုက်ရသည်။
“မမ အဆင်ပြေလား ဟင် ”
“အတိုင်းထက် အလွန်ပဲ အထွန်းရယ်။ မမကို မင်းလက်နဲ့ တင်းတင်းဖက်ထားစမ်းပါကွယ်။ မမ ဒီလို မခံစားရတာကြာပြီ မောင်လေး ”
“အော် မမရယ် ချစ်လိုက်တာ မမရယ် ”
“ဘာရယ် အထွန်း ”
“ချစ် ချစ်လိုက်တာ လို့ …”
“အဟွန်း …ဟွန်း ဟင်း … ဟင်း… ဟင်း ”
မမကြော့ကိုယ်လေး တသိမ့်သိမ့်တုန်အောင်ပင် အသံလွင်လွင်ကလေး ရယ်မောလိုက်ရင်း မြတ်ထွန်းခါးကို တအားဖက်၍ သူ့နှုတ်ခမ်း ထူအမ်းအမ်းကြီးနှစ်ချပ်ကို သူမနှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးတွဲတွဲကလေးနှစ်လွှာဖြင့် ဖိကပ်နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ရာက …
“ချစ် ချစ် ပါသတဲ့ ရှင်။ ဒီက ဟောဒီ ကိုယ်နဲ့ ရင်းပြီးတော့ကို ချစ်ရပါသတဲ့ …။ ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဒါပဲနော် ကိုထွန်း ”
“ဘာ ဘာလဲ ဟင် …မ မ”
“ကိုထွန်း နောက်ကို အိမ်မှာ ဖာမခေါ်ချရဘူး။ ဒေါ်အုန်းနဲ့လည်း ချိန်းပြီး မလိုးရတော့ဘူး။ မမကြော့ တစ်ယောက်တည်းကိုပဲ ချစ်ရမယ် ဟုတ်ပြီလား ”
မြတ်ထွန်း အကြီးအကျယ် ထိတ်လန့်သွားသည်။
“ဟင် ဒါ .. ဒါက မမ ဘယ် … ဘယ်လိုသိ … ”
ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ တဟင်းဟင်း ရယ်လိုက်သည်။
“မမက ဒီအိမ်မှာ အကြီးဆုံး တာဝန်အရှိဆုံးလူပဲ။ ဒီအိမ်မှာ ဖြစ်ပျက်တာ အကုန်သိရမှာပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား ဟင်း ဟင်းဟင်း ”
“ဘယ်သူပြောလို့များလဲ မမရဲ့”
“မင်းက မအုန်းပြောတယ် ထင်လို့လား။ ဒီလိုပဲပေါ့ မမဖာသာသိတယ်လို့သာ သဘောထားလိုက်။ မင်း မအုန်းကို တော်တော်ဆော်လိုက်သေးတယ်ဆို ”
“အာ ဒီလိုတော့ မဟုတ်ပါဘူး မမကလဲ ”
“သေချာလို့လား … ပေါင်တွေတောင်ကွတယ်လို့ ကြားတယ် အဟင်းဟင်း ”
မမကြော့က သူမစကားကို သူမဖာသာ သဘောကျသလို ရယ်နေလိုက်ပြီး …
“ကဲ ထားလိုက်ပါကွာ ကိုယ့်အကြောင်းကိုယ်ပြောတာ ပိုကောင်းမယ်ထင်တယ်။ မင်းလီးပြစမ်းပါဦး အထွန်းရဲ့ မတောင်သေးဘူးလားလို့ ဟင်း ဟင်း”
ဒေါ်ကြော့ကြော့မေက မြတ်ထွန်းလီးကို အသာကိုင်စမ်းရင်း ဟိုဆုပ်ဒီနယ်ပြု၍ မြတ်ထွန်းလည်း သူမနို့ကို ကုန်း၍ စို့ကာဖြင့် ပေါင်ကြားထဲသို့ လက်နှိုက်ကာ ဆွ၍ဆွ၍ ပေးနေလိုက်လေသည်။ မြတ်ထွန်းလီးကြီး မာန်ဖီထောင်ထ၍လာသည်။
ဒေါ်ကြော့ကြော့မေက သူ့လီးဒစ်လုံးကို စုပ်ကာငုံကာ လျှာနှင့်ယက်ဆွနေရင်း လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ပါးစပ်ထဲသွင်း၍ ထည့်ဆောင့်ပေးနေသည်။ လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးနေသော သူမ၏ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက် အကြားရှိ စောက်ပတ်ကို မြတ်ထွန်းက လက်နှင့် ထိုးမွှေကာ နှိုက်ဆောင့်ပေးသည်။ စောက်ပတ်တဝိုက်ကိုလည်း ပါးစပ်နှင့် နမ်းစုပ်၍ လျှာနှင့် တပြတ်ပြတ်ယက်ကာ ပေးလိုက်ရာ မမကြော့ ဖင်ကြီးပိုကြွ၍ ကုန်းတက်လာခဲ့သည်။
စောက်ပတ်ကိုရော ဖင်စအိုဝကလေးကိုပါ တစ်လှည့်စီ လက်နှင့်ထိုးဆွ လျှာနှင့်ယက်သပ်၍ တပြွတ်ပြွတ်နှင့်နေအောင် နမ်းလိုက် စုပ်လိုက် ယက်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်တာမို့ မမကြော့ ကာမအကြောတွေ တဖျင်းဖျင်း နိုးကြားထကြွလာရပြီး ကုန်းရမလို ကွရမလိုဖြစ်ကာ မခံချိမခံသာ ထွန့်လူးကော့ပျံ လာခဲ့ရချေပြီ။
မမကြော့နှင့်သူ နောက်တစ်ချီ ထပ်မံ စခန်းသွားကြသည်။ ဒီတစ်ချီမှာ မြတ်ထွန်းက အပြတ်ကို နှိုးဆွပေးထားပြီးဖြစ်၍ မမကြော့စောက်ပတ်မှာ စောက်ရည်များဖြင့် နူးအိကာနေပြီး စောစောတုန်းကထက် လီးအဝင်ပိုကောင်းလာသည်။ ပက်လက်လှေကြီးထိုး ပုံစံအတိုင်း သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထမ်း၍ လိုးသည်။ သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲမှာ သူ့လီးတုတ်တုတ်က ကြပ်စီးကာနေပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် အားပါပါဆောင့်ချလိုက်တိုင်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ဟဟပြဲပြဲဖြစ်လျှက် လီးကြီးကျွံဝင်သွားတာကြည့်ပြီး မမကြော့ရော မြတ်ထွန်းပါ ရာဂမီးတွေ ပိုလို့တောက်လောင် ဆူပွက်လာခဲ့ရသည်။
မြတ်ထွန်းလည်း ဇယ်ဆက်သည့်နှယ် မညှာစတမ်း ဆောင့်လိုးချရင်း လီးဝင်လီးထွက်သံတွေက တဇွပ်ဇွပ် တဗွပ်ဗွပ်နှင့် လီးကတဖြည်းဖြည်း အဆုံးအထိဆောင့်ဝင်သွားပြီး မမကြော့နှုတ်မှ ညည်းညူသံများကလည်း တစ်စထက်တစ်စ ပိုမိုကျယ်လောင်၍လာပေသည်။
လီးက ထိချက်ပြင်းလှသည်ဟု ဆိုရမည်။ လုံးပတ်တုတ်သလောက် အလျားရှည်သော လီးဖြစ်၍ သူမရင်ခေါင်းထဲအထိ နင့်ကနဲ နင့်ကနဲ သိပ်သည်းစွာ တိုးဝင်သွားပြီး တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သားအိမ်ခိုက်အောင်ပင် ထိထိမိမိ ရှိနေပေသည်။ ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ တစ်ယောက် မြတ်ထွန်း လိုးဆောင့်ချက်အတိုင်း လိုက်ပါ၍ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ထိုးပေးနေရင်းက စိတ်မထိန်းနိုင်အောင် ဖြစ်လာပြီး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နှင့် အကြောဆွဲသလိုဖြစ်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်၍ တစ်ချှီ ထပ်မံပြီးသွားသည်။
မြတ်ထွန်းက သူ့လိုးဆောင့်မှုကိုမရပ်ဘဲ အချက်လေးငါးဆယ် ဆက်လက် လိုးဆောင့်ပေးနေပြီး ဒေါ်ကြော့ကြော့မေလည်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပူထူပြီး ကျိန်းလာခဲ့ရတာကြောင့် …
“မောင်လေး ခဏနေဦး ”
ဆိုပြီး …
“မမ နည်းနည်းညောင်းလာလို့ အနောက်ကနေပဲ လိုးပေးကွယ် ”
ဟု ပြောလိုက်ရင်း သူမကိုယ်လေးကို အနောက်ဖက်လှည့်၍ ဖင်ကိုကျကျနနပင် ကုန်းပေးလိုက်သည်။ မြတ်ထွန်းလည်း သူမအလိုကျ ဖင်ကုန်းလိုးပေးသည်။ ခွေးကုန်းလိုးဆောင့်မှုကို သူမအနေနှင့် လိုလိုလားလားရှိတာ တွေ့ရ၍ မြတ်ထွန်း ဒေါ်ကြော့ကြော့မေကို ကြိတ်ပြီး သဘောကျမိသွားသည်။
သူ့စိတ်ကြိုက်ပုံစံလည်း ဖြစ်ပေရာ မြတ်ထွန်း သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်ဆွဲ၍ စောက်ခေါင်းထဲသို့ သူ့လီးကြီး တဗြွတ်ဗြွတ် ထည့်သွင်းပြီး အားကြိုးမာန်တက် လိုးဆောင့်ရင်း အချက်သုံးလေးဆယ်ခန့် လိုးပြီးချိန်မှာ သူလည်း မဟန်နိုင်တော့ဘဲ လရည်တွေကို သူမ၏ စောက်ပတ် လိုဏ်ခေါင်းလေးအတွင်းသို့ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် သွန်၍ ပန်းထည့်လိုက်ရလေသည်။
“မမ ကြိုက်လား ကောင်းရဲ့လားဟင် ”
“ဘယ့်နဲ့ပြောလိုက်တာလဲ မောင်လေးရယ်။ ကောင်းလွန်းလို့ မမအိပ်ယာကနေ မထချင်အောင်ကို ဖြစ်နေပြီ ”
ဆိုပြီး …
“မင်းလီးကြီးကလည်း တကယ်ကြီးသလောက် တအားလိုးနိုင်တဲ့ လီးကြီးပဲ။ မမ အသက်ရှူတောင် မဖြောင့်ဘူး သိရဲ့လား …ဟင်း ”
“မမစိတ်တိုင်းကျ လိုးပေးတာပါ … မမရဲ့ ဟင်း ဟင်း ”
“တစ်နေ့လုံး လိုးရအောင်ကွာ ညနေမှ အလုပ်ကိစ္စ သွားပြောကြတာပေါ့ ”
မမကြော့ အလိုကျ တည်းခိုခန်းမှာ နောက်ထပ်နှစ်ချီ ထပ်ဆွဲလိုက်ကြသည်။ ညနေစောင်းလောက်မှာ သူမအသိအိမ်သွားရောက်ပြီး မြေယာနှင့်ပတ်သက်၍ လိုအပ်သည်များကို ပြောဆိုတိုင်ပင်ကြပြီး မနက်ဖြန် ရုံးချိန်အတွင်း ကိစ္စအပြီးဆောင်ရွက်ရန် သဘောတူညီမှုယူကာ တည်းခိုဆောင်သို့ ပြန်လာခဲ့ကြသည်။
“ဒီတစ်ညတော့ အချိန်ရသေးတယ် မောင်လေး … မနက်ဖြန်ညနေကြမှ တို့ဒီကနေ ပြန်ကြတာပေါ့ ”
သူ့ကိုပြောပြီး ခပ်စူးစူးကလေး စိုက်ကြည့်လိုက်သည့် ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ၏ အကြည့်တွေထဲမှာ တစ်စုံတစ်ရာသော အဓိပ္ပါယ်တွေ ပါဝင်နေကြောင်းကို မြတ်ထွန်းတစ်ယောက်မှလွဲ၍ မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ သိနိုင်လိမ့်မည် မထင်ပါချေ။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
