Sunday, September 8, 2019

မင်း မမှားပါဘူး မမ မှားတယ် အပိုင်း ( ၂ )

မင်း မမှားပါဘူး မမ မှားတယ် အပိုင်း ( ၂ )

နရသူ ရေးသည်။

အခန်း ( ၅ )

"စုပ်စမ်း ကလေး လရည်တွေဝအောင်သာ စုပ်ပစ်လိုက်စမ်း နင့်ပါးစပ်ထဲကလရည်တွေ တစ်စက်ကလေးမှအဖိတ်အစင်မရှိစေနဲ့ ဗိုက်ကားအောင်သာ အကုန်မျိုချပစ်လိုက် ကြားလား ဟားဟား "

လူရွယ်နှစ်ယောက်၏လီးကြီးနှစ်ချောင်းက ကြောက်မက်ဖွယ်ရာပင်။ တစ်ယောက်ကဂေါ်လီတွေထည့်ထားပြီး နောက်တစ်ယောက်က ဆီလီကွန်တွေထိုးကာ ကြီးချင်တိုင်းကြီးနေပေသည်။ သူ့လီးလုံပတ်ကလက်တစ်ဆုပ်စာမကရှိသည်။ ဒီလီးကြီးပေါ့။ ခုနက မမမေရီစောက်ပတ်ထဲကို အပီအပြင် ရက်ရက်စက်စက်ကြီး လိုးခွဲပစ်နေတာကို နွယ်နီ အနီးကပ်ပင် တွေ့မြင်ခဲ့ရသည်။ 

သူအပါအဝင် နောက်ထပ်နှစ်ယောက် တန်းစီပြီး မမေရီကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးကြသည်။ မမမေရီ၏ အတွေ့အကြုံများလှပါသည်ဆိုသော စောက်ပတ်ကြီးမှာ သူတို့လချောင်းကြီးများ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်တိုးဝင်ချိန်မှာ သားကောင်နှင့်လက်နက် မမျှတဆိုသလို မဆန့်မပြဲဖြစ်ကာ အသားနီပင်လန်စေသည်အထိ အလူးအလဲခံစားခဲ့ရသည့်မြင်ကွင်းကို သူမမျက်စိထဲက ဘယ်လိုမှ ပြန်မထွက်နိုင်တော့ပေ။ 

စောက်ပတ်ထဲကိုလီးဝင်လိုကိထွက်လိုက်လုပ်လိုက်တိုင်း မမမေရီ၏ထူထူထဲထဲရှိလှသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးများ အထဲကို ကျွံနိမ့်ဝင်သွားလိုက် အပြင်ကို တစ်ပြုံတစ်မလုံးပြန်လည်ကြွထွက်လာလိုက်နှင့် အသည်းတယားယားရင်တဖိုဖို ကျလိကျလိဖြစ်ချင်စရာကြီးပါပေ။ ကိုယ်တိုင်အလိုးခံရတာတောင် ဤမျှလောက် စိတ်လှုပ်ရှားစရာ မကောင်းလှဟု နွယ်နီစိတ်ထဲကထင်မိသည်။

နွယ်နီ့အလှည့်ကျတော့လည်း မမမေရီတစ်ယောက် လူရွယ်တစ်ယောက်လီးကိုစုပ်နေရင်းတန်းလန်းကနေ လီးဝင်လီးထွက်မြင်ကွင်းကို စိတ်ဝင်တစားပုံစံနှင့် စူးစူးစိုက်စိုက်ငေးကြည့်နေတာတွေ့ရသည်။ သူမလိုပဲ စိတ်တွေလှုပ်ရှားပြီး ဖီလင်အပြတ်တက်နေတာဖြစ်ရမည်ဟု နွယ်နီ အလိုလိုအကဲခတ်သိလိုက်ပါသည်။ လီးကြီးဆေးထိုးထားတာများ သုံးလေးယောက်မကရှိသည်။

သူမတို့နှစ်ယောက်လုံး ပထမအုပ်စုနှင့် အချိန်နှစ်နာရီကျော်အကြာခန့် အလုပ်ဖြစ်ခဲ့ကြပြီး ပင်ပန်းသည့်အရှိန်နှင့် စောစောက သောက်ထားတာတွေပါ အမူးပြေသလိုဖြစ်သွားခဲ့ရာ ကပွဲခန်းမထဲကို တစ်ခါပြန်ဝင် ပြန်လည်သောက်စားကြပြီး နောက်ထပ် ငတိတစ်သိုက်နှင့် ယခုလို ထပ်မံတွဲမိသွားရခြင်းဖြစ်သည်။ 

ဒီတစ်ခါတွဲမိသူတွေက ပထမအုပ်စုထက် လက်စောင်းထက်သူတွေဖြစ်သလို အပေအတေပုံစံလည်း ပေါက်သည်။ တစ်အုပ်စုလုံးဂေါ်ငနဲတွေ။ တက်တူးမင်ကြောင်အပြည့်ထိုးပြီး အပီဖြဲချင်တိုင်းဖြဲမည့် ရုပ်လက္ခဏာမျိုးရှိကြသူတွေဖြစ်သည်။

ခုနက သူမတို့အလုပ်ဖြစ်ခဲ့သည့် ပန်းခြံရှိရာကိုထပ်သွားပြီး စားပွဲခုံပုကလေးထက်မှာ နှစ်ယောက်သားအသီးသီး ကျောချ၍ ချစ်ဗိမ္မာန်ကြီး တည်ဆောက်ကာဖြင့် သူတို့လူစုအလှည့်ကျ လိုးတာကို ခံရလေသည်။ ဘာဂျာကိုင်သူကိုင်သည်။ ပုလွေအကိုင်ခိုင်းသူ ခိုင်းသည်။ ဖင်ပေါက်ထဲတံတွေးထွေးထည့်ပြီး ဖင်ဖြဲလိုးသူလိုးသည်။ 

လီးတွေကလည်း အောချလောက်စရာဖြစ်နေ၍ ပထမတစ်ချီနှစ်ချီကို သူတို့မပြီးမချင်း စိတ်မသက်မသာစွာဖြင့် အတော်ကြီးအောင့်အည်းသည်းခံကာ အသည်းအသန်ကျော်ဖြတ်ခဲ့ရလေသည်။ ဒီနောက်ပိုင်းကျမှ နွယ်နီလည်း တဖြည်းဖြည်းကျင့်သားရလာခဲ့သလို ကာမအရှိန်မြင့်တက်ပြီး မထူးဇာတ်ခင်းကာ အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး သူတို့စိတ်တိုင်းကျကော့ခံပေးနေမိခြင်းဖြစ်သည်။

လီးအရသာချင်းကွာခြားလွန်းလှသည်။ ပထမသုံးလေးယောက် လိုးတာက မိုက်ကယ်တို့ငထိပ်တို့လိုးသလို အုပ်စုလိုက်အပျော်လိုးခြင်းမို့ တရုန်းရုန်းနှင့်ဖီလင်အတက်ကြီးတက်ပြီး အချိန်ကုန်လို့ကုန်သွားမှန်းတောင်မသိလိုက်။ သူတို့လူစုနှင့်တွေ့တော့မှသာ တစ်ချီဆိုတစ်ချီမှန်း သိသိသာသာ နင့်ကနဲနင့်ကနဲအီဆိမ့်နေအောင် အပြတ်အသတ် ဝေဒနာခံစားရတော့သည်။ 

တစ်ခါမှ ဒီလောက်အထိ မကဲခဲ့ဖူူး၍ မေရီတောင်မှ ကိုယ့်အခြေအနေကိုယ် ခပ်လန့်လန့်ဖြစ်မိသည်။ နွယ်နီအဖို့မူ ဆိုစရာပင်မရှိတော့။ ရေလိုက်ငါးလိုက် ကုန်းခံကော့ခံပေးနေရင်း တစ်ချီပြီးတစ်ချီ အလီလီတိုင်လာတော့ စောက်ပတ်ဗွက်ပေါက်သည်ဆိုသော မိန်းမချင်းပြောသည့်စကားကိုပင် စိတ်ထဲက အမှတ်မထင် သတိရသွားခဲ့မိသည်။ ဟုတ်သည်။ စောက်ပတ်ဗွက်ပေါက်မတတ်ဖြစ်နေပြီ။ 

တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် တဗွပ်ဗွပ်တဇွပ်ဇွပ်နှင့် ဇယ်ဆက်သည့်နှယ် တရစပ်လိုးနေကြသည့်နောက်မှာတော့ စောက်ပတ်ရော ဖင်ပေါက်ရော ဒွါရပေါက်မှန်သမျှ အရည်တရွှဲရွှဲ ဘတ်လဘိုင်လိုက်ကာ ကြာရှည်တင်းမခံနိုင်ရှာတော့ပြီ။ နဂိုရှိရင်းစွဲထက်ပင်ပြဲလန်ပြီး လီးကြီးကြီးနှင့်လိုးသည့်ဒဏ်ကို တစ်စုံတစ်ရာခံစားချက်ပင်မရှိတော့သလို ထူထူပူပူဖြစ်လာရလေသည်။ 

စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးလည်း အဆက်မပြတ် လီးဝင်လီးထွက်လုပ်သည့်ဒဏ်ကြောင့် ပူကျိန်းနေပြီ။ နောက်တစ်ချီဘယ်ကောင်လိုးလိုး စောက်ပတ်ထက်ပိုပြီး အထောင်းသက်သာအောင်ဆိုပြီး ဖင်ကိုပဲကြိတ်မှိတ်အလိုးခံဖို့ နွယ်နီတစ်ယောက် စိတ်ထဲကဆုံးဖြတ်လိုက်မိပါသည်။

...................................................................................................................................

ခုလောလောဆယ် သူမလီးစုပ်ပေးနေသည့်အထဲမှ တစ်ယောက်က သူ့လီးဒစ်ပြဲကြီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲအတင်းထည့်သွင်းဖို့ ကြိုးစားနေတာတွေ့ရသည်။ နွယ်နီမျက်နှာကလေးရှုံ့မဲ့ပြလိုက်မိရင်း …

"ဟင်း ကောင်းသေးရဲ့လား ဒီလောက် တစ်လိုးတည်းလိုးနေတာ စောက်ပတ်ကျိန်းတာမှ အထိမခံနိုင်တော့အောင်ဖြစ်နေပြီ"

"ညည်းလေးစောက်ပတ်က ဒီကမမကြီးစောက်ပတ်ထက် ပိုစီးကြပ်ပြီး လိုးလို့ပိုမိုက်တယ် စောက်ပတ်ကအလတ်ကြီးရှိသေးတယ် မောရင်ပြော နားနားပြီးလိုးပေးမယ်"

"ရတယ် မထူးတော့ပါဘူး အစ်ကိုရယ် အစ်ကိုတို့အဆင်ပြေရင် လိုးမှာသာလိုး စောက်ပတ်ကွဲပဲကွဲကွဲ ပြဲပဲပြဲပြဲ မပူနဲ့ တကတည်း လဒစ်ပြဲကြီး တွေလည်း လိုးဖို့သက်သက် အပီသထားတာကျနေတာပဲ အောကားထဲက လီးတွေထက်တောင်ကြီးနေသေးတယ် ဟင်း မနိုင်ဘူး တကယ်ပဲ"

"ဆေးလီးက တော်ရုံဟာမ မခံနိုင်ဘူးဟ နင်တို့နှစ်ယောက်ခံနိုင်တယ် နင်ရော မမမေရီရော အိုးကောင်းသလောက်အထောင်းခံတယ် တစ်ညလုံး စိမ်ပြေနပြေ လိုးခွဲပစ်ရမှာ ကဲ ပေါင်ထပ်ဖြဲထားလိုက်စမ်း ငါ့လီးဒစ်ကိုသွင်းပေး စောက်ပတ်လိုးပီးမှ ဖင်လိုးမယ်"

သူကပြောလိုက်တော့ နွယ်နီလည်း မတတ်သာတော့ဘဲ သူ့အလိုကို ကျကျနနလိုက်လျောပေးရတော့သည်။ဆီလီကွန်လီးကြီးက သူမစောက်ပတ်အဝကိုထိုးဖြဲပြီး အထဲကိုတစ်လက်မနှစ်လက်မလောက်နီးနီး နစ်မြုပ်တိုးဝင်လာသည်။

"အ ဖြေးဖြေး နာတယ် ရှင့်ဟာကြီး လူလီးမှမဟုတ်တာ "

"လူလီးမဟုတ်လို့ ဘာလီးလဲ ကလေးမရဲ့"

"မြင်းလီး နွားလီး နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး အ နာ နာတယ် ဆို ဖြေးဖြေးဆောင့် ဆောင့်ပါ အစ်ကိုရယ် "

ထိုလူက ဖြည်းဖြည်းချင်းချော့သွင်းပေးသည်။ လဒစ်လုံးကကြီးမားရသည့်အထဲ လဒစ်ထက်ပင်ကြီးသည့်လီးကိုယ်ထည်ကြီးက သူမစောက်ပတ်အဝမှာ ပြွတ်သိပ်ကြပ်ကာ တစ်ဆို့ခံနေလေသည်။ ဒီလိုလီးမျိုးနှင့်စောစောကတစ်ချီ အလိုးခံထားရ၍သာ တော်သေးတော့သည်။ နို့မဟုတ်လျှင် လီးကြီးဒဏ်ကို ဘယ်လိုမှခံနိုင်ရည်ရှိမှာမဟုတ်ပေ။ 

လီးကြီးက မီးကျွမ်းသစ်သားချောင်းကြီး တစ်ချောင်း သူမစောက်ဖုတ်ထဲ သပ်လျှိုထည့်ထားသလိုဖြစ်နေသည်။ ဖြည်းဖြည်းချင်းချော့သွင်းကာ ဖိဆောင့်ချရင်း လီးအဝင် ပိုနက်လာအောင် လီးထိပ်ကိုနှဲ့ကာနှဲ့ကာ လှည့်သွင်းပေးရာ တစ်စထက်တစ်စ ထိရောက်မှုပိုရှိလာသည်။ လီးအဝင်တဖြည်းဖြည်း နက်သထက်ပိုနက်ကာ တစ်ဝက်သာသာလောက်အထိကို ရောက်ရှိလာသည်။ 

ကျွမ်းကျင်သူနှင့်တွေ့တော့လည်း မည်မျှပင် ခက်ခဲသည့်အလုပ် ဖြစ်စေကာမူ နောက်ဆုံးတော့ အောင်မြင်မှုရရှိစမြဲတည်း။ သူကလည်း ဗလာချီကြီးလိုးခြင်းမဟုတ်ဘဲ နွယ်နီ့နို့ကလေးစို့လိုက် နို့အုံကိုဖျစ်နယ်လိုက်လုပ်ကာ သူမနှုတ်ခမ်းဖူးတွဲတွဲကလေးနှစ်ချပ်ကိုလည်း သူ့နှုတ်ခမ်းထူအမ်းအမ်းကြီးများဖြင့် အပေါ်စီးကနေဖိကပ်လျက် အပြတ်နမ်းစုပ်ပေးသည်။ 

လျှာသွင်း၍လည်း လျှာအချင်းချင်းခလုတ်တိုက်ကာ ဟိုဒီလှည့်ပတ် ထိုးမွှေကစားပေးသည်။ နွယ်နီဖီလင်တရိပ်ရိပ်တက်လာပြီး သူ့လီးပိုအဝင်လွယ်အောင် သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီ အလိုက်သင့်ပြဲပြဲကားကားလုပ်ပေးလိုက်ရာ 

သူကလည်း သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာဒူးထောက်ပြီး အပေါ်ကနေဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းနှင့် လီးမဝင်ဝင်အောင် ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်စွာ တစ်ချက်ချင်းဖိဖိဆောင့်ချ၍ နှစ်ယောက်စလုံး ကာမအရသာကိုတဖြည်းဖြည်းတွေ့လာကြပြီး အပေါ်ကဆောင့်သူလည်းဆောင့် အောက်ကနေအလိုးခံသူကလည်း အချက်ကျကျ ပြန်လည်ကော့ညှောင့်ဆောင့်၍ အပေးအယူ မှန်လာကြကာ လီးဝင်လီးထွက်လည်း တစ်စတစ်စမှန်ကန်ထိရောက်မှုရှိလာသည်။

မမေရီလည်း ယောက်ျားနှစ်ယောက်အကြားမှာ အရှေ့အနောက်ညှပ်ပြီး စောက်ပတ်နှင့်ဖင် နှစ်ပင်ဆော်ခြင်းကိုခံနေရပြီဖြစ်သည်။ လီးကြီးတွေနှင့်ညှပ်ပူးညှပ်ပိတ်လိုးခြင်းဖြစ်၍ ထိချက်ပြင်းကာ ခံရချက်ကမသက်သာလှပေ။ 

သူမထံမှ တအို့အို့တအင့်အင့် အဆက်မပြတ် ညည်းညူသံများနှင့်အတူ နွယ်နီတစ်ယောက်လည်း အိုးကနဲအွန်းကနဲ လိုးဆောင့်ချက်အလိုက် မျက်စိစုံမှိတ် ဟစ်အော်ညည်းတွားရင်း လိုးသံဆောင့်သံတဘွတ်ဘွတ်တဘွပ်ဘွပ်အသံများကြားမှာ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်စလုံး အလူးအလဲဝေဒနာခံစားရကာ ရမ္မက်အရှိန် တက်ပြီးရင်းတက်လာခဲ့ကြတော့သည်။

"အ ဆောင့်ဆောင့် ဟင်းဟင်း အ အမေ့ အမယ်လေ့လေး စပတ်တော့ပြဲကုန်ပါပြီ ကိုရယ် လီးကြီးက ကြပ်ထုတ်နေတာပဲ အ ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ နော် အွန်းဟွန်းဟွန်း"

"တောက် !! လိုးရတာအားမရဘူး နွယ်နီ နင့်စပတ် ဒီထက်ပြဲအောင် ဖြဲပေးစမ်းပါ ကိုစိုးလီးက ညည်းစပတ်ထဲ မဝင်တစ်ချက်ဝင်တစ်ချက် ဖြစ်နေတယ်"

"ဝင်အောင်လိုးလေ နာရင်နာပစေ နွယ်နီအောင့်ခံပေးမယ်"

"ချစ်တယ်ကွာ စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော လီးနှစ်ချောင်းထည့်ပြီး အပီလိုးပေးမယ် ဟိုမှာ မမမေရီ မတွေ့လား စပတ်ရောဖင်ပါ ဇိမ်အတွေ့ကြီးတွေ့နေပြီ "

"ခုနက ဂေါ်လီလီးနဲ့ပါ လိုးခိုင်းဦးမလို့လား ဖင်တော့ စုတ်ပြတ်သတ်ကုန်တော့မှာပဲ"

နွယ်နီ ဖင်ခံချင်တာမှန်ပေမယ့် ဟန်ကိုယ့်ဖို့ဆိုပြီး ပြောလိုက်ရာ …

"ဒီလောက်မဖြစ်ပါဘူး ညီမရဲ့ လာ ဒီဖက်လှည့်လိုက် ကိုယ်အောက်ကနေပြီး လီးအပေါ်ထောင်ထားပေးမယ် မင်းအပေါ်တက်ခွပြီး လိုးလိုက် ရတယ်မဟုတ်လား ကဲ ဟင်းဟင်း "

"ရ ရတယ် နေ နေဦး အား ကျွတ် ကျွတ် အ အစ်ကို့လီးက အဆုံးထိဝင်သွားပလားမသိဘူး အ အား နာတယ် တစ်ကြပ်နေတာပဲ ကိုရယ် ကိုစိုး အိ အိ လျှော့လျှော့ ပေးဦးလေ "

"ခဏပါ နာရင် အောင့်ထားလိုက် ဟေ့ရောင် လေးမြင့် …မင်း အနောက်ကနေ ကောင်မလေးဖင်ပေါက်ထဲ လီးသွင်းလိုက်စမ်းကွာ ဂေါ်လီတွေ ထစ်ပြီးမနေအောင် ဂရုစိုက်ဦး"

"လာပြီ မောင်စိုး ငါ ဖြစ် ဖြစ်ပါတယ် ဖင်ပေါက်ထဲ ဟောဒီလို တံထွေးရွှဲရွှဲဆွတ်ရင် ဘယ်ဖင်ပေါက် မဝင်ခံနိုင်မလဲကွာ ကဲ နွယ်နီလေး ကိုယ့်အလှည့်တော့ ရောက်ပီ ဖင်အသင့်ပြင်ထား ရှေ့ကလီးလည်း စောက်ဖုတ်ထဲနစ်နေအောင်ဖိသွင်းထားနော် ဟုတ်ပြီလား နင်ဖင်ခံတာတော့ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား"

........................................................................................................................................

နွယ်နီလည်း ဘယ်လိုမှမတတ်သာတော့ဘဲ ခေါင်းလေးကိုသာ တွင်တွင်ညိတ်ပြလိုက်ရသည်။

"လုပ် လုပ်ပါ ဖင်ထဲ လီးဝင်အောင်သာသွင်းလိုက်စမ်းပါ ကျ ကျွန်မ ဖင်ခံရတာကြိုက် ကြိုက်ပါတယ် "

"အေး ဒီလိုမှပေါ့ နင်တို့ ညီအစ်မလား တူဝရီးလား နင်တို့နှစ်ယောက်တော့ ကြိုက်ပြီဟေ့ ရှယ်ပဲ ငါတို့နှစ်ယောက်လိုးပြီးရင် နှစ်ယောက်တွဲ တူးအင်ဝမ်းတွေ ထပ်လာဦးမယ် ဒီည စောက်ပတ်ရောဖင်ရော ဖြဲခံဖို့သာပြင်ထားလိုက်တော့ ဟင်းဟင်း ဟင်း"

"အိုး လိုးမှာသာ လိုးစမ်းပါ ကို ကို လေး မြင့် ရယ် ဟင့်ဟင့် အ အင့် ကျွတ် အ တစ် တစ်နေ တယ် မ မဝင်သေးဘူး ပြန် ပြန်ချွတ် ဖင်ကို ဆီဆွတ်ပေးပြီးမှ လိုးတော့ "

"ဆီမဆွတ်နဲ့ မလိုဘူး နင့် ဖင် ပေါက်ဝလေး ငါ ယက်ပေးမယ် ကဲ ဖင်အသားနီလန်အောင် ဖြဲထား လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲဖြဲပေးစမ်း"

နွယ်နီ ကိုစိုးဆိုသူရဲ့အပေါ်ကနေ ဝမ်းလျားထိုးမှောက်အိပ်ချကာ လက်နှစ်ဖက်နောက်ပစ်ပြီးဖင်ပေါက်ဝကိုမပြဲပြဲအောင် လက်နောက်ပြန် ဆွဲဖြဲကာ လမ်းကြောင်းဖွင့်ပေးထားလိုက်သည်။ ကိုစိုးလည်း သူမအောက်ကနေ လီးကိုစောက်ပတ်ထဲထည့်စိမ်သွင်းထားရင်း နွယ်နီ့ နို့နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖျစ်နယ်ကစားပေးသည်။ နို့သီးတွေကိုတစ်လှည့်စီပွတ်ချေပေးသည်။ 

ကိုလေးမြင့်ဆိုသူလည်း သူမဖင် အနောက်ကနေ ဖင်ပေါက်ဝကိုကုန်းယက်ကာ လျှာနှင့် ထိုးလိုက်ဆွလိုက် ကလိကစားရင်း ဖင်ပေါက်ဝကိုကျယ်သထက်ကျယ်လာအောင် လက်ညှိုးလက်ခလယ် လက်သူကြွယ်သုံးချောင်းပူးပြီး ထိုးသွင်းဆောင့်ချပေးနေသည်။ ဖင်ဝစူတူတူကလေးတဖြည်းဖြည်း ပြဲဟကာ အဝကျယ်လာချိန်ကျမှ သူ့လီးကို စအိုဝထဲအရောက် ထပ်မံလိုးသွင်းပစ်လိုက်သည်။

ဂေါ်လီလုံးတွေ လေးငါးခြောက်လုံးမကထည့်ထား၍ အနည်းငယ်တစ်ဆို့ခံသလိုဖြစ်နေသည်မှအပ နောက်ထပ်အားစိုက်၍ လေးငါးဆယ်ချက် ဆက်တိုက်ဖိဆောင့်လိုးချရင်း လီးကြီးက လိုအပ်သည့်အနေအထားကို တဖြည်းဖြည်းရောက်ရှိတိုးဝင်လာသည်။ 

စောက်ပတ်မှာလီးတစ်ချောင်း ဖင်ပေါက်ထဲမှာလီးတစ်ချောင်းဖြစ်၍ ကာမသုခကိုအတိုင်းထက်အလွန်ရရှိနေသည်ဖြစ်ရာ နွယ်နီဘာအသံမှတောင် မထွက်နိုင်ရှာတော့ဘဲ အလိုက်သင့်ငြိမ်ခံနေမိသည်။ အောက်ကလူက လီးကို ငေါ့ထောင်ကာ သူမအဖုတ်ထဲကို မသိမသာညှောင့်ဆောင့်လိုက်ချိန်မှာ နွယ်နီလည်းဖင်ကိုကြွကာကြွကာထွန့်လူူးပေးလိုက်ရင်း အနောက်ကနေ ကိုလေးမြင့်ရဲ့ဂေါ်လီလီး ဘယ်အချိန်လိုးဆောင့်ချမလဲဆိုတာကို အသည်းတထိတ်ထိတ်နှင့်ငံ့လင့်စောင့်ကြိုလျက်ရှိနေလေသည်။ 

ကိုစိုးလီးအဝင်အထွက်ကို အသေအချာစောင့်ကြည့်ပြီးမှ အနောက်ကပုဂ္ဂိုလ်က သူ၏ဖင်လိုးမှုကို ဖြည်းဖြည်းချင်း တစ်ချက်ချင်းစတင်လိုက်သည်။ 

နွယ်နီ့ဖင်ပေါက်ထဲရှိ ဂေါ်လီလီးကို တစ်ဆုံးနှစ်သွင်းထားရာက ကိုစိုးဆောင့်ချက်အတိုင်း သူကအဝင်ကိုယ်ကအထွက် လီးနှစ်ချောင်းကို တစ်လှည့်စီ သူမဒွါရပေါက်ထဲသွင်းကာ ဖိဆောင့်လိုးခြင်းအားဖြင့် ကာမခရီးကို အရှိန်နှုန်းမှန်မှန်နှင့်နှစ်ယောက်သားစတင်လိုက်ကြရာ နွယ်နီ့အနေနှင့်လည်း ဖီလင်တွေတဖြည်းဖြည်းရရှိလာပြီး နင့်ကနဲနင့်ကနဲနေအောင် သူမ၏မအင်္ဂါဇပ် ခေါ်စောက်ပတ်မှာရော ဖင်ပေါက်ထဲမှာပါ တင်းကြပ်စီးပိုင်လှသောအတွေ့ဓာတ် သို့မဟုတ် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်အင်္ဂါ၏ ကြမ်းကြမ်းရှရှပွတ်တိုက်မှုများကြောင့် အထူးအထူးပြွန်းတီးလှသောဝေဒနာမျိုးစုံဖြစ်ပေါ်ခံစားလာစေပြီး စောက်ပတ်ဇိမ်တွေ့သလိုဖင်ဇိမ်လည်းအတွေ့ကြီးတွေ့ကာဖြင့် ထွန့်ထွန့်လူးမျှရာဂဇောအဟုန်လှုပ်နိုးကြွကာ ဆားထိသောငပြေမလေးတစ်ကောင်နှယ် လှုပ်ရှားမှုစည်းချက်များအောက်ဝယ် ဂဏှာမငြိမ်နိုင်ဘဲဖြစ်လာရလေတော့သည်။

"စွတ် ဖွပ် ဖွတ် ဗြိ ဗြစ်ပတစ် ဘလွတ် ဘု ဖွတ် ဇွပ် ဖွပ် ဗွပ် ဘုတ် ဘတ်ဖတ် "

"အု အွန့် အ အား ယ အိ အ အင့် အိ အိ ဟိ အင့် ဟ အ အမေ့ အိ ကောင်း ကောင်းတယ် လိုး လိုးပေး နွယ့်စပထဲလိုးပေး မာမာလိုး ကို စိုး အိ အင့် အ ကို လေးမြင့် ကျ ကျွန်မ ဖင် ဖင် လိုးရ အ အဆင်ပြေရဲ့လား လီး ဝင် ဝင်အောင်သွင်း လိုး လိုးပေး အ ကောင်း တယ် ကောင်း ဟောင်း ဟောင်းတယ်...

 အိ အစ် အစ် အုအွန့် ဟွန့် အားလာ့လာ့ စဖုတ်ပြဲအောင်လိုး ဖင်ပေါက်လည်း ကွဲပြဲအောင်လိုးပေး အင်း အင်း ဟုတ် ဟုတ်ပီ လီးနှစ်ချောင်းလုံး ရှယ်လီးကြီးပဲ ချစ် ချစ်တယ် အစ်ကို ရယ် ကို ကိုစိုး နွယ့်ကို နမ်း နမ်း လေ ဟင့် အင့်အင့်"

ကောင်မလေးအပြတ်ဖီးလ်နေပြီမို့ ဟိုနှစ်ယောက်လည်း အပေးအယူအကွက်စေ့စေ့ဖြင့် သူဖင်လိုးလိုက် ကျန်တစ်ယောက်က စောက်ဖုတ်ကိုဆော်လိုက်နှင့် အားကုန်ထုတ်၍ နှစ်ယောက်သားဝင်လိုက်ထွက်လိုက် အပီအပြင်သွန်ဆောင့်ပစ်လိုက်ကြရာ မိနစ်အနည်းငယ်မျှ အချိန်တိုကလေးအတွင်းမှာပင် သုံးယောက်လုံး လရည်နှင့်စောက်ရည်များ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပန်းထွက်လာကြပြီး ကာမပန်းတိုင်ကို အဆောတလျင် ဆိုက်ရောက်သွားကြသည်။

ကိစ္စပြီးသော်လည်း သူတို့လီးကိုပြန်မထုတ်ကြသေးဘဲ သူမစောက်ပတ်နှင့်ဖင်စအိုပေါက်ထဲ အတန်ကြာစိမ်ထိုးကာညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးနေကြရာ နွယ်နီလည်းမသိချင်ဟန်ဆောင်ရင်း မှိန်းခံနေမိလေသည်။ ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ကြာမှ လူချင်းခွာလိုက်ကြပြီး ကိုစိုးတို့နှစ်ယောက်က မမေရီဆီကူးသွားကြကာ နောက်ထပ်အသင့်စောင့်နေဟန်တူသည့် လူရွယ်နှစ်ယောက်က သူမထံကို ရောက်ရှိလာကာ အသင့်နေရာယူလိုက်ကြပြန်သည်။

နွယ်နီ ဖင်နှင့်စောက်ပတ် နောက်တစ်ကြိမ် အဖွင့်ခံရဦးတော့မည်။

.................................................................................................................................

 အခန်း ( ၆ )

ညဉ့်က တဖြည်းဖြည်းနက်လာပြီ။ သူတို့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ လူသံသူသံတွေ တစ်စတစ်စတိတ်ဆိတ်လာသည်။နွယ်နီရော မမေရီရောခြေကုန်လက်ပန်းကျချိန်မှာ မီမီဆွေမထင်မှတ်ဘဲရောက်လာသဖြင့် နှစ်ယောက်သား အတော်ကလေး စိတ်သက်သာရာရသွားကြသည်။ သူတို့ကို မီမီဆွေလာရောက်အင်အားဖြည့်ပေးသည်ဟုလည်း စိတ်ထဲကထင်မိသွားကြသည်။

တကယ်တမ်း မီမီဆွေ့ဆီက စကားအပြည့်အစုံကြားရတော့မှ မီမီဆွေတစ်ယောက် အင်အားလာဖြည့်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ သူမအဖော်တွေဖြစ်ကြသည့် နိုင်ငံခြားသားတစ်သိုက်အတွက် သူတို့ကိုစစ်ကူလာခေါ်တာဖြစ်ကြောင်း မေရီတို့နှစ်ယောက် သိရှိလိုက်ရတော့သည်။

"ကျုပ်တော့ လိုက်လို့မဖြစ်ဘူး မယ်မင်းကြီးမရေ ညည်းမြင်တဲ့အတိုင်းပဲ မတော်လို့ သူတို့ဖက်ကသာ တစ်စုံတစ်ရာမကျေနပ်ဘူူးဆိုရင် ကလပ်ဆိုတာ သိတဲ့အတိုင်းပဲ ဓားထိုးမှုတို့ဘာတို့လို ကျော်မကောင်းကြားမကောင်း တစ်ခုခုဖြစ်သွားနိုင်တယ် ဒီတော့ ညည်းဆန္ဒရှိရင် နွယ်နီ့သာခေါ်သွား ကျုပ်နေခဲ့မယ် သူတို့ကိုလည်း နားဝင်အာင် လှည့်ပတ်ရှင်းပြလိုက်မယ်"

မေရီပြောတာမှန်သည်။ အားလုံးက ကိုယ့်အထာနှင့်ကိုယ် ကိုယ့်ကိစ္စသူ့ကိစ္စ ဘယ်သူ့ဘယ်သူမှ တစ်ယောက်အပိုင်တစ်ယောက် ဝင်မစွက်ဖက်ကြေး။ အကယ်၍များသာ စည်းဖောက်မိလျှင် အသေလားအကျိုးလားအကန်းလား ဆေးရုံလားသင်္ချ ိုင်းလား ဒါပဲဖြစ်မည်။ မြွေမသေတုတ်မကျိုးလုပ်နိုင်လျှင် အကောင်းဆုံးပဲဖြစ်သည်။

မီမီဆွေလည်း လက်ခံလိုက်ပြီး သူတို့အုပ်စုထဲကနေ နွယ်နီလက်ကိုမသိမသာဆွဲ၍ တစ်ခါတည်း ထွက်ချလာခဲ့လိုက်သည်။ နွယ်နီလည်း အတော်ကလေး းပွဲပန်းနေသည့်ဟန်နှင့် လမ်းလျှောက်ရာမှာတောင် ထော့နင်းထော့နင်းဖြစ်နေလေရာ သူတို့လည်း ဘာတစ်ခွန်းမျှပင် ဝင်ရောက်ပြောဆိုခြင်းမရှိတော့ချေ။

အပြင်ရောက်တော့ ကားနှစ်စီးက သူတို့ကိုအသင့်စောင့်ကြိုနေသည်။

မီမီဆွေလည်း နွယ်နီ့ကိုခေါ်ကာ ရှေ့ကကားဆီလျှောက်လာခဲ့ရင်း …

"ဒါ ကျွန်မညီမလေးပဲ နွယ်နီတဲ့ ရှင်တို့အတွက် ပျော်စရာသုခကမ္ဘာကလေးကို သူမက အပြည့်အဝဖန်တီးပေးနိုင်ပါတယ်"

"ကောင်းတယ် လူရောနာမည်လေးရော သိပ်လှတယ် မင်းတို့နှစ်ယောက်လုံး အနောက်ကကားနဲ့လိုက်ခဲ့ကြပါ ငါတို့အရှေ့ကနေ သွားနှင့်ကြမယ်"

"ကောင်းပါပြီ"

...................................................................................................................

ကားလေးနှစ်စီး အမှောင်ရိပ်ထဲကနေ လမ်းမကြီးပေါ်ကိုရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ထွက်ခွာလာခဲ့ကြတော့သည်။သူတို့တည်းခိုရာဟိုတယ်ကြီးဆီအရောက်မှာ နှစ်ယောက်သားကားပေါ်ကဆင်းကြပြီး နွယ်နီလည်း ရှေ့မှဦးဆောင်ကာ ခေါ်လာခဲ့သော မီမီဆွေ၏နောက်တော်ပါးမှနေ၍ သူမနှင့်ထပ်ချပ်မကွာပင် အနောက်ကနေ တစ်လှမ်းချင်းလိုက်ပါလာခဲ့လေသည်။

သုံးလွှာမှာရှိသည့် အိပ်ခန်းကျယ်ကြီးထဲမှာ …

မီမီဆွေနှင့်အတူ နွယ်နီတစ်ယောက် နိုင်ငံခြားသားလူဖြူအမျိုးသားတစ်စုရဲ့အလယ်မှာ ဣန္ဒြေကလေးသော်မှမဆယ်နိုင်အောင် တစ်ကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လွန့်လွန့် လွန့်လူးကော့ပျံနေရပြီ။ သူတို့နှစ်ယောက်ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာလည်း ဘာအဝတ်အစားတစ်စုံတစ်ရာမှ မရှိကြတော့။ သူတို့လိုပင် အဆိုပါလူမျိုးခြားတစ်စုတို့ကိုယ်ပေါ်မှာလည်း ဘာအဝတ်အစားမှမရှိကြတော့ပါ။ နမ်းသူနမ်း စုပ်သူစုပ်၍ မှုတ်သူမှုတ်ကြသည်။ 

စောက်ပတ်ယက်သူက မရွံမရှာယက်ကြသလို သူမတို့နှစ်ယောက်ကလည်း သူတို့ယောက်ျားသားတစ်သိုက်ရဲ့ လီးဖြူဖြူကြီးတွေကို နှစ်ယောက်တည်းဒိုင်ခံ၍ စုပ်ပေးကြသည်။ သူတို့အမျိုးအနွယ်တွေက အားလုံးလူထွားကြီးတွေဖြစ်ရာ လူသာမက လီးကြီးတွေကလည်း ထွားထွားလျားလျားရှိကြသည်ပင်။

လီးတန်းလန်းနှင့်ရှိကြသော အမျိုးသားကြီးများက သုံးလေးယောက်ပင် မကချေ။ ကလပ်မှာဆုံကြသည့်လူတွေအပြင် တည်းခိုခန်းမှာ အေးအေးဆေးဆေးသောက်စားပြီး ကျန်နေခဲ့သည့်လူတွေကချည်း လေးငါးယောက်ရှိသည်။ ကုမ္ပဏီကိစ္စနှင့်လာတာလား အပျော်သက်သက်လား တခြားလူမသိသူမသိ တရားဝင်မဟုတ်သောစီးပွါးရေးကိစ္စများနှင့်လာကြတာလား ဘာကိုမှ တပ်အပ်သေချာ မပြောနိုင်ပါချေ။ 

အပန်းဖြေလေ့လာရေးခရီးထွက်လာသော သာမန်ကမ္ဘာလှည့်ခရီးသည်တွေလည်း ဖြစ်နိုင်သလို အတတ်ပညာရှင်တွေ ကျောင်းတော်သားတွေ သတင်းဋ္ဌာနတစ်ခုခုမှ တာဝန်ပေးစေလွှတ်ခြင်းခံရသည့် သတင်းထောက်တွေ ပြီးတော့ ကိုယ်ကျိုးစီးပွါးအတွက် တစ်စုံတစ်ရာအကြံအစည်နှင့်ရောက်ရှိလာကြသူတွေလည်း ဖြစ်နိုင်ပါသည်။

ခုခေတ်မှာ ဖြစ်နိုင်ချေတော့အများကြီးပဲမို့ ကိုယ်နှင့်မသက်ဆိုင်သော အကြောင်းအရာတွေကို မီမီဆွေ စပ်စုမေးမြန်းမနေတော့ပါ။ သူမတို့အလုပ်က သူတို့လူသိုက်အလိုရှိသော ကာမဂုဏ်ရမ္မက်စည်းစိမ်ကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ဖြစ်အောင် အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားပမ်းစား ဖြည့်ဆည်းပေးရုံသာဖြစ်သည်။

မီမီဆွေနှင့်နွယ်နီ့ကို ရှေးဦးစွာ တစ်ယောက်တစ်လှည့်နမ်းခိုင်းစုပ်ခိုင်း စောက်ဖုတ်ချင်းပွတ်ခိုင်းကြပြီး တစ်ယောက်တစ်ချီစီ သူတို့စိတ်တိုင်းကျ စခန်းသွားပြီးမှ သူတို့အုပ်စုထဲမှ လူနှစ်ယောက်သုံးယောက်တစ်ပြိုင်တည်း group sex လုပ်ကြသည်။ အမျိုးသားနှစ်ယောက်စီကို လီးအစုပ်ခိုင်းပြီး ကျန်သူတွေကအလှည့်ကျ သူမတို့၏ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို ဝက်ဝက်ကွဲ လိုးကြ ဆောင့်ကြသည်။ 

အခန်းထဲမှာ မျက်နှာပြင်အတန်အသင့်ကြီးမားသော တီဗွီတစ်လုံးကို ၂၄ နာရီလုံးလုံးဖွင့်ထားပြီး သူတို့ကြည့်ရှုနေကျ ဖြစ်သည့် သီးသန့်လိုင်းတစ်လိုင်းမှလာသော အပြာကားတွေကို မပြတ်ဖမ်းယူထုတ်လွှင့်ပေးထားတာမို့ ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေ အရလည်း ဖိုနှင့်မတို့၏ကာမရာဂစိတ်ကို အထူးတလည်လှုံ့ဆော်ပေးနေသလိုဖြစ်နေပေသည်။နွယ်နီလည်း တစ်ခါမှမကြုံဖူးအောင်ကို ရာဂစိတ်ထန်ချင်တိုင်းထန်ကာနေသည်။ မီမီဆွေကတော့ပြောစရာမရှိတော့။

သူမမှာ နဂိုကတည်းကပင် နိုင်ငံခြားသားလီးမြင်လျှင် ဖင်ကုန်းချင်နေသူပီပီ တစ်ယောက်တည်းဒိုင်ခံပြီး ယောက်ျားလေးငါးယောက်ကို ထိန်းထားကာ ကြိုက်တဲ့သူလာလိုး ဆိုသည့်ပုံစံနှင့် လာသမျှလူကိုလက်ခံပြီး ဖင်ရောစောက်ပတ်ရော တစ်ချက်ကလေးမှအနားမရအောင် တစ်ပြိုင်တည်း အနမ်းခံအယက်ခံကာ ပက်ပက်စက်စက်လိုးစေပါသည်။ 

လီးတွေကရှယ်လီးတွေမို့ သူမမျက်နှာတစ်ခုလုံး မချိမဆန့် ဝေဒနာခံစားနေရသည့်ပုံစံနှင့် တအီးအီးတအင့်အင့် ရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက် အော်ဟစ်ညည်းညူရင်း အလိုးခံလို့ပဲမဝတာလား ရမ္မက်ဇောအပြတ်ကြွကာ ရာဂဒိန်းဒလိန်းနတ်ပဲ အဖမ်းခံနေရသလားတော့ မပြောတတ်ပေ။ 

သူတို့လူသိုက် တစ်ဗိုလ်တက်တစ်ဗိုလ်ဆင်း သူမကို နှစ်ယောက်စီညှပ်လိုးနေတာတောင် သူမအနေနှင့်လိုလိုလားလားရှိနေဆဲပင်ဖြစ်လေရာ နဘေးကကြည့်မြင်နေရသည့် နွယ်နီကိုယ်တိုင်ပင် မီမီဆွေ့ကိုကြည့်ရင်း စိတ်ထဲကတဖြည်းဖြည်း လန့်လာမိလေသည်။

နွယ်နီ့ကိုကျတော့ အသက်ငယ်သူမို့လားမသိ။ သူတို့တစ်ယောက်စီ ဖီလင်ယူပြီး လိုးကြတာကများသည်။ နွယ်နီလည်း တီဗွီထဲက မင်းသားမင်းသမီး ပုံစံမျိုးစုံနှင့်လုပ်နေတာကိုကြည့်လိုက် သူ့မမမီမီဆွေ ရက်ရက်ရောရောအလိုးခံနေတာကိုကြည့်လိုက် လုပ်နေရာက ကိုယ်တိုင်လည်း လီးတစ်ချောင်းပြီးတစ်ချောင်းစုပ်ကာ ပက်လက်ကားယား သူတို့သဘောကျ တစ်ချီပြီးတစ်ချီ ဆက်တိုက်အလိုးခံ၍ ရာဂဒီဂရီတွေ မြင့်သထက်မြင့်တက်လာရလေသည်။

............................................................................................................

ပွဲကကြည့်လို့လည်းကောင်းသလို ဝမ်းဘိုင်ဝမ်းမဟုတ်ဘဲ အုပ်စုလိုက်ကာမသံဝါနွှဲပျော်ခြင်းမို့ အခန်းထဲမှာ အပြတ်စည်ကာ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ဖြစ်နေပေသည်။

"နွယ်နီ မမမီအနားကိုလာ တို့နှစ်ယောက်လူချင်းခွာလို့မဖြစ်ဘူး "

"မမ မမောသေးဘူးလားလို့ ဒီလောက်တောင် တစ်ချီပြီးတစ်ချီ ပွဲဆက်များနေတာ "

"အဲဒါ ပြောတာပေါ့ သူတို့တစ်ယောက်ချင်းကိုက အားလည်းသိပ်သန်သလို လိုးလည်းလိုးနိုင်တယ် လီးကြီးတွေလည်းမြင်တဲ့အတိုင်းပဲ ငါတို့ဆီမှာရှားရှားပါးပါးမြင်ရတဲ့အစားတွေ ဟင်းဟင်း ခုအကောင်ကြီးဆို မမကိုလိုးတာများ လေးချီလောက်ရှိနေပြီ ဒါလည်း သူ့လီးက တောင်ပြီးရင်း တောင်နေတုန်းပဲ ဆွဲချလို့တောင်မကျဘူး ဟွင်း ငါ့ညီမလာပြီး သူ့လီးကို ကူစုပ်ပေးလိုက်ဦး မမလည်း ဝိုင်တစ်ခွက်လောက်တော့ သောက်ချင်သေးတယ် မင်း အခု လာမှဖြစ်မယ်နော်"

"ဟုတ်ကဲ့ လာပါပြီ မမရဲ့"

နွယ်နီ မီမီဆွေ့အနားကို ကွတတနှင့်လျှောက်လာသည်။ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်နေသော သူမကိုယ်လုံးကလေးက အချိုးအစားကျကျ အိအိတင်းတင်းကလေးရှိကာ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်တွေ တုန်ကနဲတုန်ကနဲလှုပ်ရှားယမ်းခါသွားပုံကို အဖြူကောင်တွေ မျက်တောင်မခတ်စတမ်း စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေပါသည်။ ရှားရှားပါးပါးမြင်တွေ့ရသော လုံးကျစ်တစ်ရစ်ကာ အချိုးအစားကျန ပြေပြစ်မှုရှိလွန်းလှသည့် အာရှသူကလေးရဲ့အလှ။

အဖြူကောင်နှစ်ကောင်က သူမကိုဆီးကြိုပြီး ပွေ့ဖက်နမ်းကြပြန်သည်။ တစ်ယောက်က အရှေ့ကနေ သူမခါးလေးဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖိကပ်စုပ်နမ်းသည်။ ကျန်တစ်ယောက်က သူမတင်ပါးအနောက်ကနေ သူ့ခါးအရှေ့ပိုင်းနှင့်ကပ်ပြီး သူ့လိင်ချောင်းကြီးကို သူမတင်သားနှစ်ဖက်အကြားထည့်သွင်း၍ လက်တစ်ဖက်ကဖင်သားကြီးကိုဆုပ်နယ်ရင်း ကျန်တစ်ဖက်ဖြင့် နွယ်နီ့စောက်ဖုတ်ကိုကျော်နှိုက်နေသည်။ 

စောက်ဖုတ်ကလေးစိုစိစိဖြစ်နေတာကို အရည်တွေပိုစိမ့်ထွက်လာအောင် စိတ်ရှည်လက်ရှည် နှိုက်ဆွပေးနေပြန်သည်။ အဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲကိုနှိုက်ကလိရင်း အကွဲကြောင်းထိပ်ကအစိအတက်ကလေးကိုလည်း ဖျစ်ပွတ်ကာဆွပေးရာ နွယ်နီတစ်ယောက်စိတ်မထိန်းနိုင်အောင်ဖြစ်လာသည်။

အား စောက်ဖုတ်ယားလွန်းနေပြီ မခံဘဲလည်း မနေနိုင်တော့ဘူး တစ်ညလုံးစောက်ဖုတ်ကွဲဖင်ပြဲပစေ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် လှိမ့်ခံပစ်လိုက် ရဦးမှာပဲ ရှောင်လို့လည်းမလွတ်တဲ့ဘဝ ရှောင်မရတဲ့အတူတူ ပေါက်တဲ့နဖူးမထူးတော့ ဆိုသလိုပဲမဟုတ်ဘူးလား။ နွယ်နီစိတ်ထဲက တွေးမိသည့်အတွေး …။

သူတို့ ဥရောပသားတွေက အထက်တန်းကျကျ အပေါ်စီးကနေနိုင်ကြသူတွေပီပီ စားရေးသောက်ရေးကိစ္စ အပူအပင်ရယ်လို့မရှိတော့ လီးလည်း အမြဲတောင်နိုင်ကြတာပဲဖြစ်မည်။ ဒီလောက်တောင်နိုင်တဲ့လီးတွေ တွေ့ကြရောပေါ့ ဆိုပြီး နွယ်နီလည်း သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ လီးတွေကို အပြတ်ထိုင်စုပ်ပေးလိုက်မိသည်။ လီးနှစ်ချောင်းက သူမပါးစပ်ထဲအပြည့်ပင်။  

မီမီဆွေ့စောက်ဖုတ်ထဲက လီးချွတ်ထုတ်လိုက်သည့်တစ်ယောက်က သူမခြေရင်းမှာဝင်ထိုင်ချရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲဖြဲပြီး သူမပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်ကို အပီအပြင်နမ်းလိုက်ယက်လိုက် လုပ်ပေးလာသည်။ မီမီဆွေကတော့ ကြမ်းပြင်တစ်နေရာမှာ ဘေးတစ်စောင်းလှဲလျက် အနေအထားအတိုင်း ကွေးကွေးကလေးရှိနေကာ သူမဖင်ပေါက်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းအလိုးခံနေရလျက်ရှိလေသည်။

"စွတ်ဖွပ် ဘုတ်ဘုတ် ဘလပ်ဘောက်ဘောက် ဖွတ်ဗွပ် ဗွပ် စွတ်စွိဖလပ် ဘုတ်ဘတ်စွတ် ဗွပ်"

"အ အိအိ အ ဖတ်ခ် ဖတ်ခ် ဆိုးဂွတ်ဒ် ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် အ အိ အီး အွန့်အွန့် အင့်ဟင်း ဟင်း လိုး လိုးစမ်း တဝလိုး ငါ့စပတ်ကွဲအောင်လိုး မသာကောင်တွေ နင်တို့လီးတောင်နိုင်သလောက်လိုး ရတယ် မီမီဆွေက ဖင်ခံဖို့မွေးလာတာ ဟင်း ဟင်း နွယ်နီ ညည်းရော ဖင်အလိုးမခံချင်ဘူးလား ပြောစမ်း"

"ခံချင်တယ် ဖင်သက်သက်လိုးခိုင်းလည်း ရတယ် စပတ်တော့ ပူကျိန်းလွန်းနေပြီ အစ်မပြောလို့ရရင် ပြောလိုက် ဖင်ပဲလိုးလို့ နွယ်နီလည်း အစ်မဖင်ခံတာမြင်လေ မနေနိုင်လေပဲ ဖင်တအားရွနေပြီ ဟွင်း ဟွင်း"

သူတို့တော့ နားလည်မှာမဟုတ်။ မီမီဆွေ သူ့လူတစ်ယောက်အနားကို ကပ်ပြောလိုက်သည်။ ကောင်မလေးဖင်လိုးဖို့ အတို့အထောင် လုပ်ပေးလိုက်တာ ဖြစ်သည်။ နွယ်နီ သူ့စကားနှင့်သူ ချက်ချင်းလက်ငင်း အကျိုးခံစားရပြီ။

...........................................................................................................................................

အခန်း ( ၇ )

နောက်ဆုံးတော့ နွယ်နီ မရှူနိုင်မကယ်နိုင်ဖြစ်ရပြီ။

မီမီဆွေ့ဆီကလူတွေ နွယ်နီ့ဆီရောက်သွားသည်။ မီမီဆွေကတော့ ဘဲနှစ်ပွေနှင့်အတူ ဝိုင်အရက်တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်ထိုင်သောက်ရင်း နွယ်နီတစ်ယောက် ခုနကသူမကြုံရသလို ပက်ပက်စက်စက် စောက်ပတ်ရောဖင်ရော အပေါက်နှစ်ပေါက်စလုံး ပြဲပြဲလန်အောင် အပီအပြင် အလိုးခံနေရပုံကို ဖီလင်ယူပြီး အေးအေးလူလူပင် ထိုင်ကြည့်နေလေသည်။

နွယ်နီ မချိမဆန့် ခံစားနေရသည်။

"အ အိ အင့်အင့် အား အမေ့ သေ သေပါပြီ ဟင့် လိုးလိုးစမ်း ဖင်ပြဲအောင်လိုး မအေလိုးကြီး နင့်လီးကြီးတိုင်း လိုးချင်သလိုလိုးနေတာ နင့်အမေပြန်လိုး စဖုတ်တစ်ခုလုံး သွေးချင်းချင်းနီရဲသွားအောင်လိုး ကောင်းတယ် အပီလိုး အသက်ထွက်အောင်လိုး ငါ့ကို အသေသာ လိုးသတ်လိုက်တော့ "

အဖြူကောင်တွေ သူမပြောသမျှ ဘာမှနားမလည်။

နာနာကျည်းကျည်း ထွန့်လူးညည်းတွားရင်း ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေ ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်ပြောမိဆိုမိသည်။ နာကျင်မှုဝေဒနာကြောင့် ရင်ထဲက မခံမရပ်နိုင်စွာဖြင့် အော်ကြီးဟစ်ကျယ် ဆဲရေးတိုင်းထွာမိသည်။ မီမီဆွေတစ်ယောက်တော့ သူမအခြေအနေကို ကောင်းကောင်း အကဲခတ်လိုက်မိပြီ။ 

နွယ်နီ ဖင်အဆီဗူးခါအောင် ပယ်ပယ်နယ်နယ်အလိုးခံရပြီး သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးလည်း လက်ကျကောင်းလွန်းလှသည့် လူဖြူတစ်သိုက်၏လက်ချက်ကြောင့် ရစရာမရှိအောင် စုတ်ပြတ်သတ်မတတ်ဖြစ်ကုန်ပြီဆိုတာ သူမနားလည်လိုက်သည်။

နွယ်နီ့ကို ကူညီအားဖြည့်ဖို့ သူမထိုင်ရာကထလိုက်သည်။

မီမီဆွေ ခေါင်းထဲ မိုက်ကနဲဖြစ်သွားသည်။

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်မထိန်းနိုင်ဘဲ အရှေ့ကိုယိုင်ဆင်းသွားကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်လေးဘက်ထောက်လျက်သား ဖြစ်သွားရလေသည်။

"ဟား ဘယ်လို ဖြစ်တာပါလိမ့် ဒီည ငါသောက်တာ တော်တော်လေးများသွားပြီလား"

သူမ ခေါင်းတစ်ခုလုံး နောက်ကျိရှုပ်ထွေးစွာ စဉ်းစားလိုက်မိသည်။

တစ်ယောက်ယောက်က သူမကိုလှမ်းပွေ့ဖက်လိုက်သည်ဟု ခံစားလိုက်မိရင်း သူမကိုဆွဲထူမည် ဟုအောက်မေ့ပြီး လက်တစ်ဖက်ကို သူ့ဖက် အသာကမ်းပေးလိုက်မိသည်။ သူမကို ကူမည့်လက်မဟုတ်ဘဲ ကာမနွံထဲကို မနစ်နစ်အောင်ထိုးနှစ်မည့်လက်ဖြစ်မှန်း မကြာခင်မှာပဲ သူမသိခွင့်ရလိုက်ပါပြီ။

မွန်းမွန်းကြပ်ကြပ် သူမလည်မျိုကိုဖမ်းညှစ်လိုက်သလို ကြမ်းတမ်းသောအထိအတွေ့တစ်စုံတစ်ရာနှင့်အတူ သူမပင်တီကို ဗြစ်ကနဲမြည်အောင် ဆုတ်ဖြဲပစ်လိုက်သံကိုကြားလိုက်ရသည်။ သံမဏိချောင်းကဲ့သို့ မာမာကြောကြောအချောင်းတန်ကြီးတစ်ခု သူမဖင်ဝထဲကို စူးကနဲထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာသည်။ ချောဆီမသုံး တံတွေးမသုံးဘဲ အစိမ်းသက်သက်လိုးခြင်းဖြစ်၍ နာကျင်မှုဝေဒနာကို ဖော်မပြနိုင်အောင်ခံစားလိုက်ရသည်။

"ဟား တကယ်ရက်စက်တဲ့ကောင် အသေလိုးဖို့လားမသိ ငါ့ဖင်တော့ကွဲပြီထင်တယ်"

လိုးချက်က စောစောတုန်းက သူမအလိုးခံခဲ့ရတာထက် ပိုပြီးပက်စက်လှသည်။ ဒီကောင်တွေ အရက်တစ်ခုတည်းမဟုတ် လိုင်းများပူးပြီး ဆေးတွေဘာတွေရင်းထကာ ဘီလူးသဘက်စိတ်များဝင်နေပြီလားလို့လည်း သူမ မဝံ့မရဲတွေးမိသွားသည်။

ဇယ်ဆက်သလိုလိုးရင်း တစ်ယောက်ပြီးတော့ နောက်ထပ်တစ်ယောက် ရောက်လာကာ သူမဖင်ပေါက်ထဲ လီးသွင်း၍လိုးပြန်သည်။ မီမီဆွေအနားမရတော့။ နွယ်နီ့ဖက်ကိုလည်း မလှည့်နိုင် လူလည်းမထနိုင်တော့ပြီ။ ရိုးရိုးလိုးတာမဟုတ်ဘဲ အတုနှင့်ဆော်တာလည်း ပါသည်။ လီးအတုက ရှယ် Extra Size တွေ။ အတုဖင်ထဲသွင်းပြီး စောက်ဖုတ်ကိုလိုးတာကတစ်မျိုး စောက်ဖုတ်ကိုအတုနှင့်လိုးပြီး ဖင်ကိုတစ်ယောက်တွယ်ခြင်းကတစ်ဖုံ အမျိုးစုံအောင်ကို ဆော်ကြသည်။

တစ်နာရီလည်းမဟုတ် နှစ်နာရီလည်းမဟုတ် တစ်ညလုံးလုံးပင်။နွယ်နီ့ဆီကအော်သံလား သူမကိုယ်တိုင်ကပဲ ဝက်ဝက်ကွဲအော်မိလေသလား မီမီဆွေလည်း မခွဲခြားတတ်တော့။အချိန်လေးငါးနာရီခန့် ကြာမြင့်ပြီးသည့်နောက်မှာတော့ …

မီမီဆွေလည်း သတိလက်လွတ်ဖြစ်သွားရပြီး ဒီနောက်ပိုင်းအခြေအနေကို သူမကိုယ်တိုင်လည်း ဘာဆိုဘာမှမသိနိုင်တော့ပြီ။

..........................................................................................................

မီမီဆွေ နိုးလာတော့ အခန်းတစ်ခုလုံး မှောင်နှင့်မည်းမည်းဖြစ်နေသည်လို့ ခံစားမိသည်။

နောက်တော့မှ သူမမျက်နှာနှင့်မျက်လုံးအစုံကို အနက်ရောင်ပိတ်စတစ်စနှင့် စည်းနှောင်ထားခြင်းခံရကြောင်း သဘောပေါက်မိတော့သည်။ နားထဲမှာ အသံဗလံတွေကြားရသည်။ ဘိုလိုပြောနေကြသည့်စကားသံတွေ။ မဟုတ်မဟတ်တာတွေ တစ်ခုခု သူတို့လုပ်တော့မည်ဟု မီမီဆွေ့စိတ်ထဲခံစားမိသည်။

"ဘာမှမဖြစ်ဘူး ငြိမ်ငြိမ်နေ ငါတို့ မင်းလေးကို ထူးထူးခြားခြားလေးတစ်ခုလုပ်ပြချင်လို့ "

"ရှင်တို့ မဟုတ်တရုတ်တော့မလုပ်ရဘူးနော် ကျွန်မ ဘာမှတ်သလဲ"

"အေးဆေးနေပါကွာ ဟောဒီမှာ မင်းရဲ့ညီမလေးလည်း အရှိသားနဲ့ အသားလေးတောင် တစ်စက်ကလေးမှမပွန်းမပဲ့စေရဘူး"

သူမမျက်လုံးအစုံကိုသာမက သူမလက်နှစ်ဖက်ကိုပါ ကုတင်တိုင်တစ်ဖက်တစ်ချက်စီမှာ ကြိုးနှင့်ပူးချည်ထားခြင်းခံရသည်။ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုလည်း နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆွဲဆန့်ကာ ပြဲပြဲကားကားဖြစ်အောင် လက်နှင့်လာရောက်ချုပ်ကိုင်ထားကြသည်။ အဝတ်အစားတစ်စုံတစ်ရာမရှိ၍ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး ပြဲပြဲဟဟဖြစ်နေမှာသေချာပါသည်။ ဒါတော့ ကိစ္စမရှိ။ 

အားလုံးမြင်တွေ့ပြီးသားလည်းဖြစ်သလို သူတို့စိတ်တိုင်းကျ တစ်ညလုံးလိုးပြီးသားလည်း ဖြစ်နေသည်ပဲမဟုတ်လား။ လက်တစ်ဖက်လားနှစ်ဖက်လားမသိ။ သူမခြေသလုံးနှင့်ပေါင်တန်အစုံကို ဖွဖွရွရွကလေး လာရောက်ပွတ်သပ်ကိုင်စမ်းလာပြီး ပေါင်ခွဆုံရှိသူမစောက်ပတ်ဆီကို တရွေ့ရွေ့တိုးဝင်ရောက်ရှိလာတာကို ခံစားလိုက်ရသည်။

စောက်ပတ်ကို ဖွဖွပွတ်ပေးသည်။ လက်ချောင်းများနှင့်နှူး၍ဆွ၍ အကြောထဲစိမ့်လောက်အောင် ရာဂသွေးတွေကို အသာပင် လှုပ်နှိုးပေးနေသည်။ မခံမရပ်နိုင်အောင် ယားယံမှုဝေဒနာကြောင့် မီမီဆွေ ပေါင်နှစ်ဖက်ပြဲကနဲဖြစ်ကာ ခါးလေးကော့တွန့်တက်သွားရပြီး အင့် ဟင်း ကျွတ်ကျွတ် ဟူ၍ အသံကလေးထွက်ကာ ညည်းညူလိုက်မိသည်။

သူမအနီးရှိ ကုတင်တစ်ဖက်ကနေ အ အီးကနဲ လန့်အော်လိုက်သည့် နွယ်နီ့အသံကို သူမနားထဲကြားလိုက်ရသည်။ မီမီဆွေဆတ်ကနဲဖြစ်သွားပြီး သူမရှိမည်ထင်သည့်ဖက်ကို ခေါင်းလေးလှည့်လိုက်ရာက …

"နွယ်နီ မင်း မင်း …အခြေအနေကောင်းတယ်မဟုတ်လား "

"အင်း …ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ မမ … ကောင်း ကောင်း ပါတယ်"

ဟူး …တော်ပေသေးရဲ့။

တစ်စုံတစ်ခုဖြစ်လျှင် မိမိပယောဂကင်းမည်မဟုတ်ပါ။ သူမကိုစောင့်ရှောက်ရမည့်တာဝန် မိမိမှာအပြည့်ရှိသည်။

နွယ်နီ့အသံက အတော်ကလေးမောလျနေကာ အဝေးကြီးမှလာသလိုထင်ရသည်။ သူတို့ တစ်ခုခုတော့လုပ်နေပြီဆိုတာ မီမီဆွေရိပ်စားမိလိုက်ပါသည်။ နွယ်နီ့ကိုလည်း သူမပုံစံအတိုင်းပဲ မျက်နှာမှာအဝတ်နက်စည်းကာ ကုတင်မှာ ကြိုးနှင့် အချည်နှောင်ခံထားရဟန်တူပါသည်။ သေချာအောင်ဆိုပြီး မီမီဆွေက …

"နင် ဘယ်မှာလဲ ဒီဖက်ကုတင်မှာလား နင့်ကိုကြိုးတုပ်ထားသေးလား"

"ဟုတ် ဟုတ် ခြေရောလက်ရောချည်ထားတာ မျက်လုံးလည်း အဝတ်နဲ့စည်းထားတယ် ဘာမှကို မ မမြင်ဘူူး အီး ဟီး"

နွယ်နီ ခိုညည်းညည်းသည်။ မကြာမီ သူမအသံတိမ်ဝင်သွားပြီး သူမဒွါရပေါက်ထဲကို တစ်စုံတစ်ခုတည့်သွင်းခံလိုက်ရဟန်ဖြင့် တအိအိနှင့် အသံခပ်အုပ်အုပ်ကလေးထွက်လာလေသည်။ သူမပေါင်ကြားထဲကိုလည်း ခေါင်းးတစ်လုံးတိုးဝင်လာသည်ဟုခံစားရပြီး သူမစောက်ဖုတ်မျက်နှာပြင်ကြီးကို စိုစွတ်သောအရာဖြင့် အပြားလိုက် တပြပ်ပြပ်မြည်အောင် မိမိရရယက်သပ်ခြင်းကိုခံရလေသည်။

"အား ဟား ဟား ရှင် ရှင် တော် တော်ဆိုးပါလား သိပ်ကဲတဲ့လူ ဟွန်း"

သူ့ခေါင်းကို လက်နှင့်တအားဖိနှိမ်ကိုင်ထားလိုက်ချင်သော်လည်း ကြိုးနှင့်တုပ်နှောင်ထားတာမို့ သူမစိတ်ပျက်ကာ ဒီအတိုင်း လက်လျှော့လိုက်ရသည်။ စောက်ဖုတ်ကိုယက်သည်။ အခေါင်းပေါက်ဝကိုလက်နှင့်ဟိုဖက်သည်ဖက်ဆွဲဖြဲကာ စောက်စိကိုပါ ပယ်ပယ်နယ်နယ်စုပ်ပြီး အောက်ကနေအထက်ကို အပီအပြင်ယက်သပ်ဆွပေးနေသည်။ မခံနိုင်တော့။

"အား လိုး လိုးစမ်းကွာ ဖတ်ခ် ဖတ်ခ်မီ ပလိစ် ဟားရီးအပ်ပ် မြန်မြန် မြန်မြန်လုပ် အစိကိုပွတ် ပွတ်ပေး လီးပေး လီးပေးစမ်းပါ စုပ်ချင်လို့"

"ဟဲဟဲ ရမယ် ရမယ် မပူနဲ့ ဟဲဟဲ ဟဲ ကဲလာပြီ ဒီမှာ "

............................................................................................................................

ပူနွေးသောလီးကြီးတစ်ချောင်း သူမပါးစပ်ဝမှာလာတေ့သည်။ အရှည်၈လက်မခန့် လုံးပတ်အတော်ကလေးတုတ်သောလီးဖြစ်၍ သူမပါးစပ်တစ်ခုလုံး ပြည့်ဖောင်းသွားသည်။ မီမီဆွေလည်း ထိုလီးကြီးကို ပါးစပ်ဟခံကာ တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်သည်အထိ အပြတ်စုပ်ပေးလိုက်ပြီး လဒစ်ထိပ်ဖူးလုံးကိုလည်း လျှာစောင်းတိုက်ကာ ယက်ဆွပေးလိုက်သည်။ 

လီးတစ်ချောင်း ပြီးတော့ နောက်တစ်ချောင်း ပါးစပ်ကစုပ်ပေးလိုက်သောလီးက သူမစောက်ပတ်ဆီ တစ်ဖန်ရောက်ရှိသွားကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ဆွဲဖြဲပြီး အားရပါးရ အတင်းတက်လိုးသည်။ စောက်ဖုတ်အသင့်ဖြဲခံထားသလိုဖြစ်နေတာကြောင့် လီးကြီး တစ်ချောင်းပြီးတစ်ချောင်း ရှောကနဲရှောကနဲ အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးဝင်ရောက်ခြင်းကိုခံနေရလေသည်။

လိုးပွဲကပြန်စပြီ။

မီမီဆွေတစ်ယောက် နင့်နင့်သီးသီးပင် လီးအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ခံစားနေရသည်။ စောက်ဖုတ်ယားယံမှုဝေဒနာကမူ လျော့ကျသွားသည်မရှိ။ တိုးသထက်တိုး၍သာ ဖြစ်ပေါ်နေမြဲပင်။တစ်ဖက်ကုတင်ကြီးထက်မှ နွယ်နီသည်လည်း သူမအတိုင်းပဲဖြစ်နေပေလိမ့်မည်။

...........................................................................................................................

အခန်း ( ၈ )

မျက်စိပိတ်လိုးခြင်းက အရသာတစ်မျိုးကို ခံစားရရှိစေသည်။သူတို့လူစု အဆက်မပြတ် တရစပ်လိုးသည်။ မောတော့နားသည်။

သူတို့ချည်းပဲ အနားယူခြင်းဖြစ်ပြီး အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်အား နားခွင့်ပေးခြင်းမဟုတ်ကြပါ။ တစ်ယောက်မဟုတ်တစ်ယောက်ကလာပြီး ဘိုင်ဘရေတာ လီးအတုတွေနှင့် သူမတို့၏စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ပေါက်ကို တစ်လှည့်စီလိုးသွင်းပေးကြပြန်သည်။ လိုးချိန်ကြာသလောက် စောက်ရည်မပြတ်ထွက်ကာ အလီလီအချီချီပြီးနေရတာမို့ ကြာတော့ လက်ပန်းကျပြီး လူပါ မျော့မျော့ကလေးဖြစ်လာရလေသည်။

ရုတ်တရက် …

မီမီဆွေ သူမပေါင်ခွကြားဆီမှ အထိအတွေ့တစ်စုံတစ်ရာကြောင့် အသည်းအေးကနဲဖြစ်ကာ စိတ်ထဲထင့်သွားမိသည်။သူမအင်္ဂါဇပ်ကို တစ်စုံတစ်ယောက်က လျှာပြားကြီးနှင့် အပီအပြင်ယက်သပ်ပစ်လိုက်ခြင်းပဲဖြစ်သည်။

ကြမ်းတမ်းသော လျှာအပြားလိုက်ယက်သည့်ပုံစံက သာမန်ခံစားရပုံထက် ထူူးခြားနေသည်။ ထိချက်ပြင်းသည်။ ကျားလျှာနှင့် တိုက်သည့်နှယ်ပင် အရသာတစ်မျိုးတစ်ဖုံခံစားလိုက်ရပြီး ရှိန်းကနဲဖိန်းကနဲပင် ဖြစ်လို့သွားသည်။ 

ပေါင်ခြံတစ်လျှောက်နှင့် သူမစောက်ဖုတ်မျက်နှာပြင်တဝိုက် နေရာအနှံ့အပြားဆီကို စေ့စေ့စပ်စပ်ရောက်ရှိရုံမကဘဲ စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲကိုပါ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်ကာ အတွင်းကနံရံအသားနုနုကလေးတွေကိုပါ တစ်ပြုံတစ်မလုံး သိမ်းကျုံး ယက်ပေးသွားခြင်းမျိုး ဖြစ်သည်။ 

လျှာအပြားကြီးသလောက် အလျှားရှည်ကာ အထိအတွေ့က ပယ်ပယ်နယ်နယ် ပိုင်စိုးပိုင်နင်းရှိလှပြီး ညစ်တီးညစ်ပတ်နိုင်လွန်းလှသည် ဟုလည်း သူမစိတ်က ထင်လိုက်မိသည်။ အဖုတ်ကိုအထက်အောက် အသွားအပြန်ယက်လိုက် အခေါင်းထဲထိုးသွင်းမွှေနှောက်ကာ ဟိုဟိုဒီဒီလှည့်ပတ်မွှေနှောက်ကစားလိုက်နှင့်မို့ အတွေ့အောက်မှာ မိန်းမူးသာယာစပြုလာရပြီး တအီးအီးတအားအား အော်ဟစ်ညည်းညူရင်းဖြင့် ကာမဇောတွေ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လုမတတ်ဖြစ်လာရသည်။ 

လူတစ်ယောက်ယောက်ရဲ့လျှာအစစ်မဟုတ်ဘဲ လျှာနှင့်အလားသဏ္ဍာန်တူသည့် အခြားဝတ္ထုပစ္စည်းတစ်ခုခုနှင့်များ တမင်တကာဆွပေးနေသလားဟုလည်း ကြံဖန်တွေးလိုက်မိသေးသည်။ မည်သို့ဆိုစေ အတွေ့အရသာကထူးခြားလှသည်မို့ ပေါင်ဖြဲခံရုံမှတစ်ပါး အခြားမရှိတော့ ဆိုပြီး စိတ်ကိုဒုန်းဒုန်းချရင်း မီမီဆွေတစ်ယောက် သူမစောက်ပတ်ယက်ပေးသမျှကို အသာပင်ငြိမ်ခံနေမိတော့သည်။

"အ အိ အိ …အင့် အီး အီးယာ့ အ အလာ့ လား အီး ဟီး ဟီး အင့် အလာ့ အမေ့ အဟင့် ဟင့် အင့် ဟင်းးး"

"ပြပ်ပြပ် အိ အိ ပြပ် ပြပ် ပြပ် ပလပ် လပ် ဖျပ် ပြပ်ပြပ် "

"ဘုတ် စွိ ဇွိ … ဇွပ် "

"ဟင် အိ အင့် အ အ အူးဟူးဟူး အ အမေ့ အို အို ဟင် ဘာ ဘာလဲ ဘာလဲ "

မီမီဆွေ အထိတ်တလန့်ဖြစ်သွာသည်။

..........................................................................................................................................

စောက်ဖုတ်ယက်နေရာက ဘယ်လိုမှ ထင်မှတ်မထားဘဲ ဇိုးကနဲဇပ်ကနဲ မြန်ဆန်လွန်းသောလှုပ်ရှားမှုနှင့်အတူ သူမခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ကို ပွယောင်းယောင်းနှင့်အမွေးအမြှင်ထူထဲလှသော ကိုယ်လုံးကြီးတစ်ခု ရုတ်တရက်ခုန်အုပ်ကာ အပေါ်စီးကနေ မိုးကျလာခဲ့ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ဆီကို အလုံးအထည်အားဖြင့် အတော်ကလေးကြီးမားလှသည့် မာတောင်နေသောအချောင်းကြီးတစ်ခု တဟုန်တိုး ထိုးဆောင့်ဝင်လာခဲ့ကာ ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်နှင့်စက်သေနတ်ပစ်သလို တရစပ်လိုးလေတော့သည်။ 

မီမီဆွေ၏ပြဲဟဟကလေးဖြစ်နေသော စောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းလေးထဲကို အဖုဖုအထစ်ထစ်လိုဖြစ်နေသည့် လိင်ချောင်းကြီးဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်ဆောင့်လိုးချလိုက်ပုံမှာ ကယကံရှင်မပြောနှင့်။ မြင်ရသူမည်သူမဆို အသက်ရှုမှားမိမှာ သေချာပါသည်။

ဇပ်ဇပ်ဇပ်ဇပ်နှင့်ခပ်တိုတိုညှောင့်လိုးခြင်းကို သာမန်လူတွေမလုပ်နိုင်သလို တော်ရုံသမ္ဘာရှိရုံနှင့်လည်း မလိုးနိုင်တာအမှန်ပဲဖြစ်သည်။ အမြင်အားဖြင့် အထင်ကြီးစရာမရှိသော်လည်း အတော်ကလေးထိရောက်မှုတော့ရှိသည်ပင်။ သူမဆီးအိမ်ထဲပူကနဲပူကနဲဖြစ်သွားပြီး သားအိမ်ထိတက်ဆောင့်သည့် အီဆိမ့်လှသောအရသာကြောင့် မီမီဆွေ အံကလေးတကြိတ်ကြိတ်ဖြစ်ကာ အတန်ကြာအောင်ပင် မိန်းမူးမျောပါသွားသည်။

မီမီဆွေ့နားထဲမှာ ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်ချလိုက်သံတစ်ခုကြားရပြီးနောက် …

"ဟားဟား ဟား နင် အဆင်ပြေလား မီမီ ငါ့ကောင်ကြီး လိုးစမ်းကွ အသားကုန်လိုး မညှာနဲ့ အပြတ်ဆောင့်ပစ်လိုက် ဟုတ်ပီ ဟုတ်ပီ"

"အား အ လွှတ် လွှတ် ဘာ ဘာကြီးလဲ ဟင် ဟင် လူ လူမှဟုတ် ဟုတ်ရဲ့လား အ အိ အိ သေ သေ ပါပြီ ဒီလောက်အလိုးပက်စက်တာ လွှတ် လွှတ်စမ်း လျှော့ လျှော့ပါဦး အ အနေခက်တယ် အ အာ အ အလာ့ လား အိ အစ်အစ်"

"ဖျစ် ပတစ် ဘွတ် ဖွပ်ဖွပ် ဇွပ် ဘု ဘွတ် ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဗလပ် စွိ ဘွတ် ဖွပ် ဗွပ် "

"ကဲ နင် သိချင်လား ကြည့်ချင်လား မီမီ ဒီမှာ ကြည့်လိုက်စမ်း ဘာလဲ ဘယ်သူလဲလို့  ဟားဟား ဟား … မီ မီ မီမီ သိပ်အံ့သြသွားသလား အဟတ် ဟားဟား "

မျက်နှာမှာစည်းထားသည့် အဝတ်စကို သူ့လက်နှင့် ဗြုန်းကနဲ ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်၍ မီမီဆွေလည်း ကိုယ့်အဖြစ်ကိုယ် ကိုယ်တိုင် မြင်တွေ့လိုက်ရပြီး အံ့သြစိတ်နှင့်အတူ မျက်နှာတစ်ခုလုံးထူထူပူပူဖြစ်ကာ ရှက်သွေးတို့ဖြင့် ရဲရဲနီလို့သွားရလေတော့သည်။

"ဟင် လူ လူမှ မဟုတ်ပဲကိုး … ခွေး ခွေး … ကြီး … ခွေးမှ …တကယ့်ခွေးး အစစ် …အယ်လ်ဇေးရှင်းခွေးကြီးပဲ ဟွင်း "

ရုတ်တရက် သူမမျက်လုံးများက နွယ်နီရှိရာကုတင်ဖက်ဆီရောက်ရှိသွားရပြန်ကာ သွေးရိုးသားရိုးမဟုတ်သောမြင်ကွင်းတစ်ခုကို တွေ့မြင်လိုက်ရပြန်သည်။

"ဟင် ခွေး က တစ်ကောင်တည်းတောင် မဟုတ်ပါလား ဟိုမှာလည်း တစ်ကောင် နွယ်နီ့ကိုအပီလိုးနေတာ ဘယ်အချိန်ကတည်းက လိုးနေသလဲမသိဘူး ဒီ ၂ ကောင်နဲ့တော့ ခက်ပြီ… "

နွယ်နီ့ကိုရော သူမကိုပါ အယ်လ်ဇေးရှင်းခွေနှစ်ကောင်နှင့်လိုးခိုင်းခြင်းဖြစ်ပြီး သူတို့ကအနားမှာဝိုင်းအုံ၍ စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေကြသည်။ မီမီဆွေလည်း ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ရမ္မက်ဇောတွေအပြတ်နိုးကြွလာသည်။

...................................................................................................................................

ဒီလောက်ဖြစ်လှတာ လုပ်ကြ ဒင်းတို့သဘောရှိ လုပ်ချင်သလိုသာလုပ်ကြ … လူရောခွေးရော အကုန်လုံး လိုးချင်တဲ့ကောင်လာလိုး မီမီဆွေတို့က တော်ရုံနဲ့ မဖြုံဘူး ရတယ် … ဆိုပြီး မီမီဆွေလည်း နဘေးကနေ သူမကို လမ်းဘေးမျက်လှည့်ပြသလို ဝိုင်းအုံကြည့်နေကြသည့် သူ့လူတွေကို မျက်နှာထိမျက်နှာထားနှင့် ဂျိုကြည့် ပြန်ကြည့်လိုက်ရာက …

"ရှင်တို့ လူကိုခွေးလိုးတာ ကြည့်ချင်လား ရတယ် ချည်ထားတဲ့ကြိုးတွေ ပြန်ဖြေပေး ခပ်မြန်မြန်လုပ်စမ်းပါ ကျွန်မ ရှင်တို့အကြိုက် အပီအပြင်လုပ်ပေးမယ် လိုအပ်ရင် ဖင်ပါခံပေးမယ် စိတ်ချ"

ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့မှ သူတို့ထဲကနှစ်ယောက် ကမန်းကတန်းထလာပြီး သူမကိုတောင်းပန်စကားဆိုရင်း လက်နှစ်ဖက်ကို တုပ်နှောင်ထားသောကြိုးတွေ လာဖြေပေးသည်။ ဟိုတစ်ယောက်လည်း ဖြေပေးလိုက် … သူ ထွက်မပြေးစေရဘူး ကျွန်မတို့လူမျိုးမှာ ထွက်ပြေးတယ်ဆိုတဲ့ ရာဇဝင်မရှိဘူး လို့ပြောရင်း နွယ်နီ့ကိုပါ တစ်ဆက်တည်း ကြိုးဖြေခိုင်းလိုက်သည်။ 

နွယ်နီလည်း ခုမှအနေချောင်သွားပေမယ့် သူမနှင့်နပမ်းလုံးလျက်ရှိသည့်ခွေးကြီး၏ လဒစ်ထိပ်နီကြီးဒဏ်ကိုတော့ အလူးအလဲခံစားနေရပါသည်။ ခွေးလဒစ်က ကြီးလည်းကြီး နီနီရဲရဲနှင့်အရည်တရွှဲရွှဲဖြစ်နေကာ လဒစ်လုံးကြီးမဝင်ဝင်အောင် ဆောင့်လိုးလိုက်ချိန်မှာဆိုလျှင် ဆွေမျိုးမေ့မတတ် နာကျင်မှုဝေဒနာကို ပြင်းပြင်းထန်ထန်ခံစားရသည်။

နွယ်နီ ဖင်ကုန်းပေးလိုက်၍ ခွေးကြီးအနောက်ကနေ သူမကျောပြင်ကို ကုပ်ခြစ်ဖက်တွယ်ကာ ဖင်စအိုပေါက်ထဲကို သူ့လဒစ်ကြီးနှင့်အဆက်မပြတ်လိုးသွင်းလေတော့ရာ တဖြောင်းဖြောင်းတဖွပ်ဖွပ်မြည်ဟီးသံက ကြောက်မက်ဖွယ်ရာပေါ်ထွက်လာပါသည်။ 

မီမီဆွေလည်း စောက်ဖုတ်ကျိန်းသလိုဖြစ်လာ၍ ဖင်ကုန်းပေးမည်ဆိုပြီး ခွေးကြီးကိုခဏဖယ်ခိုင်းလိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှာလေးဖက်ကျကျ ဖင်ကိုကုန်းပေးလိုက်ကာ အနောက်ကနေ သူ့ကို သဘောရှိ တက်လိုးစေပါသည်။ ဂျော်နီအမည်ရှိခွေးကြီးက သူမဖင်စအိုပေါက်ကလေးကို ဖျစ်ဖျစ်မြည်ကာကွဲပြဲစုတ်ပြတ်သွားအောင် အဆက်မပြတ် တရစပ်ကြီးကျုံးလိုးနေပေတော့သည်။

နွယ်နီ့ခွေးကြီးနာမည်က ဒစ်ကီတဲ့။

ဒစ်ကီနှင့်ဂျော်နီ ဘယ်ကောင့်လီးပိုကြီးသလဲဆိုတာတောင် မီမီဆွေမသိတော့။ သူမစိတ်ထင် အတူတူပဲဖြစ်မလားတော့မသိပါ။ လဒစ်လုံးကြီးသလောက် စောက်ဖုတ်ထဲမှာရောဖင်ပေါက်ထဲမှာပါ တစ်ဆို့နေအောင် ကရှူးမူးထိုးလိုးသည့်နေရာမှာတော့ သူတို့နှစ်ကောင်စလုံးအတူတူပဲဖြစ်သည်လို့ ပြောရလိမ့်မည်။ 

ပြီးတော့ သူမတို့နှစ်ယောက်လုံး စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်တဖြန်းဖြန်း ထွက်အောင်လည်း စောက်ပတ်အယက်ကြမ်းပုံချင်းတူညီကြသည်။ စက်သေနတ်ပစ်သလို လိုးသည့်နေရာမှာရော လူထက်ခွေးက သက်လုံပိုကောင်းကာ သုံးလေးဆပိုသာသည်။

အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်စလုံး သူတို့လိုချင်သည့်ပုံစံအနေအထားအတိုင်း တစ်သွေမတိမ်းလိုက်လျောပြီး ခွေးကြီးနှစ်ကောင်အား စိတ်တိုင်းကျလိုးခွင့်ပေးလိုက်သဖြင့် သူတို့လူစုအချင်းချင်း လက်ဖဝါးရိုက်ကာ အောင်ပွဲခံကြရင်း ဘောင်းဘီဇစ်ဆွဲဖြုတ်ကာ လီးဂွင်းထုသူထု လီးချောင်းလက်ဖြင့်ဆုပ်ညှစ်ပွတ်ဆွဲကာ လီးပြင်သူပြင်ရင်း အလုပ်များလျက်ရှိကြလေတော့သည်။ပွဲကလည်း တဖြည်းဖြည်းနှင့် ကြည့်လို့ ပိုကောင်းလာသည်။

...................................................................................................................................

ခွေးကြီးနှစ်ကောင်ကို အလဲအလှယ်လုပ်ကာ နှစ်ပြန်စီလောက် သူမတို့နှစ်ယောက်ကို လိုးခိုင်းကြသည်။ သင်လွယ်တတ်လွယ် ဖြစ်သည်နှင့်အညီ အသေအချာ လေ့ကျင့်ပေးထားသောခွေးများဖြစ်ပြီး မိန်းမစောက်ပတ်နှင့်ဖင်ပေါက်ကိုမြင်လျှင် မဆော်ဘဲမနေနိုင်အောင် စနစ်တကျ သင်ကြားပေးထားကြဟန်တူပါသည်။ လူလိုးတာထက် ခွေးလိုးတာကပင် အရသာ ပိုတွေ့လေသလား ဆိုသည်ကိုမူ မီမီဆွေနှင့်နွယ်နီတည်းဟူသော ကာယကံရှင်အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်အား အသေအချာအစ်အောက် မေးမြန်းမှသာ အဖြေမှန်ကို သိနိုင်ပေလိမ့်မည်။ 

ခွေးနှစ်ကောင်အား စိတ်ကြိုက် အားမကုန်မချင်း အပြတ်လိုးစေပြီးမှ သူတို့နှစ်ယောက်တွဲစီ မီမီဆွေနှင့်နွယ်နီတို့၏ စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ကို ဝက်ဝက်ကွဲအောင် လိုးကြဆော်ကြပြန်ပါသည်။ တစ်ယောက်စီလိုးတာကပင် အချိန်များစွာပေးရသည်ဖြစ်ရာ ဝါရင့်သမ္ဘာရင့် လိုးသက်ရင့်သူတွေဖြစ်သည့်အတိုင်း ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို အရှေ့အနောက် ညှပ်ပူးညှပ်ပိတ် အပြိုင်အဆိုင်လိုးဆောင့်ကြရင်း သူတို့လူမစေ့မီ မီမီဆွေတို့နှစ်ယောက်ခမျာ နလန်ပင်မထူနိုင်လောက်အောင် ဖတ်ဖတ်မောပြီး ပင်ပန်းနွမ်းလျစွာ မျော့မျော့ကလေးသာကျန်သည့်အဖြစ်ကို ရောက်ရလေတော့သည်။

တစ်နေကုန် လိုးခြင်းဖြစ်သည်။

နေ့လည်းနေ့အလျောက် ညလည်းညအလျောက် ခွေးရောလူပါ နည်းမျိုးစုံလင်စွာ ကမ်းကုန်အောင်လိုးခြင်းအားဖြင့် ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ဝဝလင်လင်ခံစားကြပြီး ၄ ရက်လောက်ကြာမှ သူတို့တည်းခိုရာဟိုတယ်ကနေ နှစ်ယောက်သားပြန်လာနိုင်ခဲ့ကြသည်။

..............................................................................................................................

မီမီဆွေက ထားလိုက်တော့။

နွယ်နီတစ်ယောက်ခမျာ အရွယ်နှင့်မမျှခံစားခဲ့ရသည့် ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေက သူမတစ်သက်တာအတွက် ဘယ်သောအခါမှ မမေ့နိုင်စရာ အဖြစ်အပျက်တွေအဖြစ် အမှတ်ထင်ထင်ရှိနေတော့မှာသေချာပါသည်။

"မမ အမှားပါ ညီမရယ် ခုလို လူမဆန်တဲ့အဖြစ်မျိုးနဲ့ကြုံရမယ်မှန်း ကြိုသိခဲ့ရင် ညီမလေးကို မမခေါ်မသွားပါဘူး ခုတော့  မမတို့အဖြစ်က လူတွေသာသိရင် အရှက်တကွဲအကျိုးနည်းရမယ့်အဖြစ် ဒီမှာကြည့်စမ်း နွယ်နီ"

"ဘာများလဲဟင် မမ "

မီမီဆွေ သူမလက်ထဲက ပါကင်လှလှထုပ်ပိုးထားသည့် အထုပ်တစ်ထုပ်ကို နွယ်နီ့ကိုပြလိုက်ရင်း …

"အေး ညည်းကသာ မသိပေမယ့် သူတို့လုပ်ရပ်ကဘယ်လောက်အောက်တန်းကျပြီး လူမဆန်သလဲဆိုတာ အိမ်ရောက်တော့မှ မမမင်းကို ပြရသေးတာပေါ့"

ကားလေးပေါ်ကဆင်းပြီး သူမနေထိုင်ရာတိုက်ခန်းဆီ ပြန်ရောက်တော့ မီမီဆွေက အဝတ်အစားမလဲခင် နွယ်နီ့ကိုဧည့်ခန်းဆီခေါ်လာပြီး ဆက်တီခုံတစ်ခုမှာ နေရာချလိုက်ရာက လက်ထဲကအထုပ်ကိုဖြေရင်း ဒီဗီဒီတစ်ချပ်ကို တီဗွီအောက်စက်ထဲထည့်ကာ သူမကို ဖွင့်ပြလိုက်သည်။

မြင်ရသည့်မြင်ကွင်းကတော့ …

သူမတို့နှစ်ယောက် တည်းခိုဆောင်မှာ ဖြစ်ပျက်သမျှကို ရှုထောင့်မျိုးစုံကနေ တိတ်တိတ်လေးခိုးရိုက်ထားသည့် ဗွီဒီယိုအောခွေတစ်ခွေ ဖြစ်နေပြီး လူအုပ်စုနှင့် ဗြောက်သောက်လိုးတာကိုရော ခွေးနှစ်ကောင်နှင့် နည်းမျိုးစုံလင်စွာ ပက်ပက်စက်စက်လိုးတာကိုပါ အပီအပြင် ထည့်သွင်းရိုက်ကူးထားတာကို တုန်လှုပ်ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာ မြင်တွေ့လိုက်ရလေသည်။

"အို ဒုက် ဒုက္ခပါပဲ မမရယ် ဒါ ဒါ ဘယ်လို လုပ်ကြမလဲ ဟင် မမ"

"ဘယ်လိုမှ လုပ်စရာမလိုဘူး ခုလောက်ဆို အင်တာနက်ဝက်ဆိုဒ်ကနေတစ်ဆင့် တစ်ကမ္ဘာလုံးတောင် ပျံ့နှံ့နေလောက်ပြီ ဒီနည်းနဲ့ နာမည်အကြီးခံရတာ နည်းသလား နွယ်နီရယ်"

ပြောလိုက်သော မီမီဆွေ၏မျက်ဝန်းအစုံမှာ မျက်ရည်စတွေဝေ့လို့နေတာ နွယ်နီအမှတ်မထင်တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ နွယ်နီ သူ့မမရင်ထဲကခံစားချက်ကို နားလည်စွာဖြင့် မမမီမီဆွေအနားကပ်လာပြီး သူမပုခုံးလေးအသာဖက်၍ နှစ်သိမ့်မှုပေးလိုက်သည်။

"မမကြောင့်မှ မဟုတ်တာပဲ မမရယ် ဒီလောက်လည်း ခံစားမနေပါနဲ့"

"ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ ညီမလေးရယ် မမအမှားမဟုတ်လို့ ဘယ်သူ့အမှားလဲ ခုဆိုရင် မမတစ်ယောက်တည်းတင်မကဘဲ ဟောဒီက ညီမလေးပါ သူများပါးစပ်ဖျားမှာ ရစရာမရှိအောင် အပြောခံရတော့မှာသေချာတယ် လူနဲ့လိုးတာချည်းပဲဆိုရင်တောင် ဖြေသာသေးတယ် ခုလို တိရစ္ဆာန်စိတ်ပေါက်မိတဲ့အထိ အဖြစ်ဆိုးခဲ့တာ မမအမှား မမရဲ့မဟာ့မဟာအမှားပါ ညီမရယ်"

"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့ မမရာ နွယ်နီတို့ဘဝမှာ အရှက်သိက္ခာဆိုတာ လိုမှမလိုအပ်တဲ့ဥစ္စာ ကဲပါ စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့ ခု ရခဲ့တဲ့ငွေတွေက နွယ်နီ့အဖို့တော့ လေးငါးခြောက်လအလုပ်မလုပ်ဘဲ ထိုင်စားလို့တောင်ရနေတာပဲ ဒီည မမကို နွယ်နီဆပ်ပလိုင်းလုပ်မယ် ကလပ်တစ်ခုခုသွားပြီး သောက်မယ် စားမယ် ကမယ် ကဲမယ် ကဲ ဘာလိုသေးလဲ ဟင်းဟင်း "

မီမီဆွေတစ်ယောက် သူမချစ်ညီမလေးနွယ်နီ့စကားကို အသေအချာအာရုံစိုက်နားထောင်ပြီး သူမမျက်နှာကလေး ပြန်လည်၍ ပြုံးယောင်သမ်းလာသည်။ သူမမျက်ဝန်းအစုံမှ ဝေ့ဝဲကျလာသည့် မျက်ရည်စတွေကို လက်ခုံနှင့် ကပျာကယာသုတ်ပစ်လိုက်ရာက မီမီဆွေ နွယ်နီ့လက်ကလေးတစ်ဖက်ကို အသာပင်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း …

"ဒါဖြင့်လည်း ပြီးရော နွယ်နီ တို့ညီအစ်မနှစ်ယောက် ဖြစ်သမျှ အတူလက်တွဲပြီး ရင်ဆိုင်ကြမယ် နွယ်နီ မမကိုခွဲမသွားရဘူး ဒါလေးတစ်ခုတော့ မမကိုကတိပေး"

"အိုး ပေး ပေးပါတယ် မမရဲ့ မမဟာ နွယ်နီ့အတွက်တော့ အဘိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့မိတ်ဆွေစစ် ဘာနဲ့မှအစားမထိုးနိုင်တဲ့ ဆရာကောင်းသမားကောင်း သူရဲကောင်းတစ်ယောက်ပါ မမရဲ့  အဟင်း ဟင်းဟင်း"

"အင်း အရှေ့ကသွားတဲ့ နွားလို့ရော မပြောတော့ဘူူးလား မမအရှေ့ကဖြောင့်ဖြောင့်မသွားသရွေ့ ငါ့ညီမလေးလည်း အကွေ့အကောက်ကြမ်းတဲ့လမ်းတွေ ဆက်လျှောက်နေရဦးမယ်ထင်တယ် ညီမရယ် "

"ညီမလေး ကျေနပ်ပြီးသားပါ မမ မမလုပ်သမျှ ဘာမဆို ညီမလေး အနောက်ကပါရစေ့မယ်"

"အင်းပါကွယ် အင်းပါ  အင်း ဟင်း  မမ သိပ်ချစ်ရတဲ့ ညီမလေး ကဲ ရွှတ် ရွှတ် ပြွတ် ပြွတ် "

အနမ်းကလေးတွေ ဝေသွားကြသည်။ထိုင်ရာက မထဖြစ်ကြသေး။ ဒီအနမ်းလေးတွေမဆုံးသရွေ့ သူမတို့နှစ်ယောက် မဆုံးသောအချစ်ကမ္ဘာဆီကို တစ်လှမ်းချင်း ဆက်လက်လျှောက်လှမ်း နေကြပေဦးတော့မည်။



စာရှုသူအပေါင်းတို့အား အစဉ်လေးစားလျက် 

နရသူ

စာပြီး။ဧပြီလ ၃၀ တနင်္လာနေ့ ၂၀၁၈



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



မင်း မမှားပါဘူး မမ မှားတယ် အပိုင်း ( ၁ )

မင်း မမှားပါဘူး မမ မှားတယ် အပိုင်း ( ၁ )

နရသူ ရေးသည်။

အခန်း ( ၁ )

သူတို့အဖွဲ့က လေးယောက်ဖြစ်သည်။ ယောက်ျားအရင့်အမာတွေချည်းသက်သက် လေးယောက်။မိန်းကလေးက ခပ်ငယ်ငယ် …၁၈ ။ ၁၉ အရွယ် … ပြီးတော့ သူမက တစ်ယောက်တည်းသမားလည်း ဖြစ်နေသည်။

မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းဖူးဖူးကလေး အသားဖြူဖြူ အရပ်မနိမ့်မမြင့် နှာတံပေါ်ပေါ် ခါးသေးရင်ချီနှင့် ယောက်ျားကြိုက် တစ်ရစ်ဆူဖြိုးသော ကိုယ်လုံးအလှပိုင်ရှင် မိန်းမချောကလေးပဲဖြစ်သည်။ သူတို့လူစုလေးယောက် အနှီမိန်းမငယ်ကလေးကို အုပ်စုဖွဲ့ပြီး ဓမ္မတာမကျသော နည်းလမ်းမျိုးစုံတို့နှင့် အပီအပြင် အနိုင်အထက်ပြုကျင့်နေကြခြင်းပင်။

အော်သံဟစ်သံ ညည်းညူသံတွေက ဆူညံလို့နေသည်။ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးမှာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်ဗလာကျင်းလျက် ရှိသော မိန်းမငယ်ကလေးထံမှ မခံချိမခံသာ တွန်းထိုးရုန်းကန်အော်ဟစ်ညည်းညူနေသံများက သူတို့အဖို့ နားဝင်ပီယံရှိလွန်းလှသော ဂီတသံလို့များ မှတ်ယူနေသလား မပြောတတ်ပေ။

လေးယောက်သား သောက်လိုက်စားလိုက် ကောင်မလေးကို ကိုင်လိုက်နယ်လိုက်နမ်းလိုက်မှုတ်လိုက် လိုးလိုက်နှင့် လိုးချက်တွေက ပက်ပက်စက်စက် လက်လန်လွန်းသည်ဟု ဆိုရမည်။ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် သူအဆင်းကိုယ်အတက် တက်လိုက်ဆင်းလိုက် မှောက်ချည်လှန်ချည် အလဲလဲအကွဲကွဲ စိတ်ရှိတိုင်းဆော်ကာ တစ်ယောက်တစ်လဲ ဇယ်ဆက်သလိုလိုးရင်း ကောင်မလေးခမျာ တစ်ယောက်တည်း မရှူနိုင်မကယ်နိုင် မသက်မသာဖြစ်နေပုံကို ဟာသလုပ်ပြီး တဟီးဟီးတဟားဟားနှင့်သဘောအကျကြီးကျပြီး ပွဲခံနေလျက်ရှိကြလေသည်။ 

နည်းနည်းကလေးမှ နှမချင်းကိုယ်ချင်းစာစိတ် လုံးလုံးမရှိကြ။ သူတို့လူစုအနေနှင့် အားနွဲ့သူဖြစ်သည့် မိန်းမသားတစ်ယောက်အပေါ် ဘယ်အကြောင်းနှင့်မှ ဤမျှအထိ ရက်စက်ရန်မသင့်ဟု မီမီဆွေစိတ်ထဲက ထင်မိပေသည်။မီမီဆွေ မထင်မှတ်ဘဲ ဒီနေရာကိုရောက်ရှိလာသည်။

အကောင်းပကတိရောက်လာတာတော့မဟုတ်။ ညဉ့်ဦးပိုင်းကတည်းက စိတ်ညစ်ညစ်နှင့် တစ်ယောက်တည်း အရက်သေစာများ သောက်စားမူးယစ်ပြီး ညအချိန်တော်တော်လင့်တော့မှ အိမ်ဖက်ကို ခြေဦးပြန်မလှည့်ဖြစ်တော့ဘဲ ဒီနေရာဒီဒေသကို ခြေလှမ်းမှား နယ်ကျွံကာ ရောက်ရှိလာခြင်းပင်။ 

သူတို့အုပ်စုထဲက လူငယ်နှစ်ယောက်နှင့် အပျော်တကာတို့စုဝေးရာ နိုက်ကလပ်တစ်ခုမှာ အမှတ်မထင်ဆုံတွေ့မိကြသည်။ တစ်ဝိုင်းတည်းအတူထိုင်ကာ စကားပြောဆိုသောက်စားရင်း အချိန်ကုန်မှန်းမသိကုန်ကာ လူလည်း တော်တော်ကလေး ခေါင်းမထူနိုင်အောင် မူးခဲ့လေသည်။ 

နောက်ဆုံး မထူးဘူးဆိုပြီး သူတို့နှစ်ယောက်တာဝန်ယူသည် ရဲရဲသာလိုက်ခဲ့ပါ ဆိုပြီး နားပူနားဆာလုပ်လွန်းသဖြင့် မီမီဆွေလည်း အလွန်အကျွံ သူရာယစ်မူးသူတို့ထုံးစံအတိုင်း ရှည်ရှည်ဝေးဝေး စဉ်းစားမနေတော့ဘဲ သူတို့ခေါ်ရာနောက်ကို တစ်ခါတည်း အရဲစွန့်ပြီး လိုက်ပါလာခဲ့မိခြင်းဖြစ်သည်။

........................................................................................................................

ကောင်လေးနှစ်ယောက်နှင့်ဘယ်လိုကနေဘယ်လို ဘယ်နှစ်ကြိမ်အထိတောင် လူမှန်းသူမှန်းမသိ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ကာ ရမ္မက်နယ်ကျွံမိခဲ့သည်မသိ။ ဆူညံသံတွေကြားတော့မှ သူမနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်ရာကနေနိုးလာပြီး ဖိုသီဖတ်သီ မလုံမလဲဖြစ်နေသော သူမကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်လွှာတွေကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင် ပြန်လည်ဆွဲဆန့်ပြုပြင်လိုက်ကာ သူမရှိနေရာခန်းကျဉ်းကလေးထဲကနေ အပြင်ကိုထွက်ကြည့်လိုက်တော့ မဖွယ်မရာဖြစ်နေသောဒီမြင်ကွင်းကို သူမကိုယ်တိုင် ပက်ပင်းတိုးမိလျက်သား ဖြစ်သွားရခြင်းပင်။

မီမီဆွေ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးတွေ ရုတ်ခြည်းဆူဝေသွားရသည်။ ကိုယ့်အလှည့်မှာ ဘယ်နည်းဘယ်ပုံဖြစ်သည်ဆိုတာ မခန့်မှန်းမိပေမယ့် သူများတွေအလှည့်ကျတော့ ကြည့်ရမြင်ရတာနှင့်ကို မြင်ကွင်းကကျောချမ်းလောက်စရာဖြစ်နေပေသည်။ ကောင်မလေးက သူမထက် ဆယ်နှစ်လောက်ပင် ငယ်မည်။ မီမီဆွေ အသက်က ၃၀ကျော်ခဲ့ပြီ။ အပျိုဆိုလျှင် အပျိုကြီးစာရင်းဝင်ပေါ့။ ဒါပေမယ့် သူမကအပျိုတော့ မဟုတ်ပါ။ အိမ်ထောင်သည်လား ဆိုတော့လည်း ဒီလိုလည်းမဟုတ်ပြန်ပါပေ။

ဒါက ထားလိုက်တော့။ ယခုလက်ရှိမြင်နေရတာနှင့်ပင် ရင်ထဲမှာကျလိကျလိနှင့်ဖြစ်ကာ ကောင်မလေးကလေးဖက်ထောက် မှောက်ခုံရက်သား ဖင်ကုန်းပေးထားချိန်မှာ တင်းရင်းကားစွင့်နေသောသူမရဲ့ဖင်ပြောင်ဝင်းဝင်းအိအိကလေးနှစ်ဖက်အကြားမှ အရည်တလဲ့လဲ့နှင့် အပြင်ကိုပြူးတစ်ထွက်ပေါ်နေသည့်စောက်ပတ်မုန့်ပေါင်းကလေးကို ယောက်ျားသားလေးယောက်က အနောက်ကနေ သူတို့လီးကြီးတွေ မညှာမတာသွင်းပြီး တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် တဘုန်းဘုန်းတဒိုင်းဒိုင်းနှင့် မီးကုန်ယမ်းကုန် ကမ္ဘာပျက်မတတ် ဆော်ချင်တိုင်းဆော်နေကြပုံကို သူမဘယ်လိုမှကြည့်မရနိုင်တော့။ စိတ်ထဲက ဘယ်လိုမှမနှစ်မြို့တော့။

ဘယ့်နှယ် …ဟိုက ခံနိုင်လားမခံနိုင်လားမသိ။ ကိုယ့်စိတ်ရှိတိုင်း ကိုယ့်သဘောနှင့်ကိုယ် ထင်ရာစိုင်းနေလိုက်ကြတာ။ မတော်လို့များ အသက်ထွက်ကုန်ရင် မခက်ပါလား။ သေမှုသေခင်းပင် ဖြစ်သွားနိုင်လောက်သည်ဟု သူမတွေးတောမိသည်။

"မိုက်ကယ် မင်းတို့ ဒါ ဒါ တော့ အရမ်း လွန် လွန်းတယ် ကွာ "

သူမ အခန်းထဲကို လျှောက်ဝင်လာသည်။ သူမနှင့်ရင်းနှီးသူနှစ်ယောက်ထဲကတစ်ယောက်ဖြစ်သည့် မိုက်ကယ်ဆိုသူကို နာမည်တပ်ခေါ်ပြီး ခပ်မာမာလေသံနှင့်ပြောလိုက်တော့ ရာဂဘီလူးစီးပြီး ကာမဘီလူးသဘက်များနှယ် တားမနိုင်ဆီးမရ သရဲမရဲစီးသလိုဖြစ်နေကြသော သူတို့လေးယောက်ရဲ့မျက်လုံးအကြည့်ရိုင်းရိုင်းများက သူမရှိရာဖက်ကိုစူးစိုက်ကျရောက်လာပါသည်။ 

မီမီဆွေ ဟက်ကနဲတစ်ချက်ရယ်ပြီး သူတို့လေးယောက်ကို ခပ်ရဲရဲပင်ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်ရာက သူမကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်လွှာတွေကို တစ်လွှာချင်း တစ်လွှာချင်း ခုနစ်လွှာအဖော်အချွတ်အကမယ်ကလေးတစ်ယောက်လို ဟန်ပါပါပင် ချွတ်ချပစ်လိုက်လေသည်။

အဝတ်များ ကြမ်းပြင်မှာ ကျွတ်ပုံကျသွားပြီ။

မီမီဆွေ ရဲရဲတင်းတင်းပင် သူတို့အနားလျှောက်သွားလိုက်ကာ …

"မိုက်ကယ် "

ဆိုပြီး လူရွယ်တစ်ယောက်၏ပုခုံးကို သူမဖက်သို့ ဆွဲလှည့်ပစ်လိုက်ရာက …

"ဘာလဲ ဘာပြောချင်လဲ မမီ "

"မိုက်ကယ် ဟိုကောင် ကျော်ကြီး နင်တို့နှစ်ယောက် ငါ့ကိုလုပ်လို့မဝသေးဘူးမဟုတ်လား စောစောတုန်းက ငါသောက်ထားတဲ့အရှိန်နဲ့မို့ လူမှန်းသူမှန်းမသိ အမူးလွန်နေတာ နင်တို့ဆန္ဒရှိသေးရင် ငါ့ကို 2in1(တူးအင်န်ဝမ်း) လုပ် …ဟိုနှစ်ယောက်လည်း ပြောထားမယ်နော် ငါ့တစ်ယောက်လုံးရဲ့အရှေ့မှာ ကောင်မလေး ငယ်ငယ်လေးတစ်ယောက်ကို မုဒိန်းကျင့်သလို လာပြီး အနိုင်ကျင့်မပြနဲ့ …နင်တို့ လူစိတ်ကလေးရော ရှိကြသေးလား လူကိုလိုးချင်ရင်လူလိုလိုးပါ ဒါမှမဟုတ်ရင် …နင်တို့ လေးယောက်စလုံး အကုန်ထောင်ထဲ ဝင်သွားမယ် … ငါ့ ဘာများမှတ်နေသလဲ "

မိုက်ကယ်ရော သူ့အဖော်သုံးယောက်ပါ တဒင်္ဂငြိမ်ကျသွားသည်။

..........................................................................................................................

သူတို့ချင်း တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် ပြန်ကြည့်လိုက်ကြရင်းက မိုက်ကယ်နှင့်တွဲဖက်ဖြစ်သည့် သူ့သူငယ်ချင်းအရင်းခေါက်ခေါက် ကျော်ကြီးဆိုသည့်တစ်ယောက်က သူမဆီထလျှောက်လာခဲ့ပြီး …

"ကောင်းပီလေ ခင်ဗျားကြီး သိပ်ပြီးတော့သွေးကောင်းတယ်ဆိုရင် လုပ်လိုက် ခုပဲစလိုက်ကြရအောင်"

ကျော်ကြီး အဝတ်မဲ့နေသောသူ့ခါးအောက်ပိုင်းမှ အရှေ့ကိုငေါငေါကြီးချွန်ထွက်နေသည့် သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့်ကိုင်မရင်း ပြောလိုက်တော့ အနားမှ သူ့လူတစ်ယောက်ကလည်း …

"မှန်တယ် ကျော်ကြီး မင်းစမယ်ဆိုရင် ငါလည်းလှုပ်ရှားလိုက်မယ် … အစ်မကြီး …အရှေ့ဖြစ်ဖြစ် အနောက်ဖြစ်ဖြစ် အသင့်သာ ပြင်ထားလိုက် … မိုက်ကယ် မင်းလည်း …လိုးစရာရှိတာ ပြီးအောင်ဆက်လိုးလိုက်ဦး … ဒီတစ်ချီဆွဲပြီးရင် ကောင်မလေးကို ဖင်ဖွင့်မှာနော် မင်းနဲ့ ချစ်မောင် အရင်ဆုံး ကြိုဖွင့်ထားနှင့် …အပေါက်မလွဲစေနဲ့ ကြားလား ဟျောင့်"

"ရတယ် ငထိပ် မင်းစောက်ပူမပါဘူး …ငါနဲ့မိုက်ကယ် ဖင်လိုးလာတာ အံတိုနေပြီ မင်းနှမနဲ့ မိန်းမရော ခယ်မရော ယောက္ခမရော အားလုံးပွင့်နေအောင်ကို လိုးပေးလို့ရတယ် … ခုမှ စောက်ဆရာကြီး လုပ်မနေနဲ့"

ချစ်မောင်ဆိုသူကကောင်မလေးရဲ့ လီးအစုပ်ခံနေရာက ငထိပ်ကို ခပ်မာမာပြန်ပြောသည်။ ငထိပ်လည်း အားကျမခံပြန်ဆဲသည်။ 

သူတို့အချင်းချင်း ပြောမနာဆိုမနာတွေပီပီ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မနိုင်ရင်ကာ အပြန်အလှန် ဆဲရေးတိုင်းထွာ ပြောကြဆိုကြရင်း ငထိပ်ဆိုသူနှင့်ကျော်ကြီးတို့ နှစ်ယောက်က မီမီဆွေရှိရာ အနားကို တိုးကပ်လာကြသလို မိုက်ကယ်နှင့်ချစ်မောင်ဆိုသူတို့ကလည်း ကောင်မလေးပါးစပ်ပေါက်ထဲကို တစ်ယောက်က သူ့လီးနှင့်ထိုး၍ ကျန်တစ်ယောက် (မိုက်ကယ်) က ကောင်မလေး၏ကုန်းထားသော ဖင်သားဆိုင်အိအိကြီးအနောက်ကနေ သူမဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ကျကျနနလက်နှင့်ကိုင်ဆွဲ၍ သူမစောက်ပတ်ကလေးထဲကို သူ့လီးကြီး တဇွပ်ဇွပ်ထည့်သွင်းကာ တရစပ်ပင် အကြမ်းပတမ်းလိုး၍နေလေသည်။

........................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

မီမီဆွေ ကိုယ်လုံးကြီး တွန့်ကနဲဖြစ်သွားသည်။ သူမဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားကို ကျော်ကြီးရဲ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီး ဘာမပြောညာမပြော ပွတ်ဆွဲလိုက်တာမို့ ချက်ချင်းကြီးလိုးတော့မည်အထင်နှင့် ကြက်သီးမွေးညှင်းများဖြန်းကနဲထသွားပြီး အနောက်ကို ကပျာကယာ လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။ 

ကျော်ကြီးက မသိသလို မှင်နှင့်နေပြီး သူ့လီးတသသလုပ်ကာ အသင့်ပြင်နေသည်။ တစ်ဖက်မှာလည်း ငထိပ်ဆိုသည့်ကောင်ရဲ့ဧရာမဒစ်ပြဲကြီးက သူမရှိရာတည့်တည့်ကိုချိန်ရွယ်ကာ ပစ်မှတ်ကို တိတ်တဆိတ် ချောင်းမြောင်းလို့နေတာ တွေ့ရသည်။

သူမမျက်နှာကလေး အသာမဲ့ပြလိုက်ပြီး …

"လာ နှစ်ယောက်စလုံး ဒီကိုလာဦး အစ်မ မှုတ်ပေးမယ် လီးတောင်တယ်ဆိုတိုင်း တစ်ချိန်လုံး  စောက်ဖုတ်လိုးဖို့ချည်းစိတ်ကူးမနေနဲ့"

ပြောရင်း လီးနှစ်ချောင်းတစ်ဖက်စီကိုင်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်အသာအယာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ရာက ကျော်ကြီးလီးနှင့်ငထိပ်လီး နှစ်ချောင်းစလုံးကို သူမပါးစပ်ထဲ တစ်ချောင်းစီထည့်သွင်းပြီး အားပါးတရ တစ်လှည့်စီ စုပ်မှုတ်ယက်ဆွပေးနေလေသည်။ 

လဒစ်ထိပ်လုံးရော လီးကိုယ်ထည်နှင့်ဂွေးဥနှစ်လုံးပါမကျန် မရွံမရှာစုပ်ပေးသည်။ လျှာနှင့်ရစ်ဝိုက်၍လည်း အသွားအပြန် ယက်ယက်ဆွ ပေးသည်။ လီးကြီးတွေက ၈ လက်မ ၉ လက်မဆိုဒ်တွေချည်းမို့ စံချိန်မီဒေါင်းတင်မောင်းတင်လီးကြီးတွေပဲဖြစ်သည်။ သူမဖုန်းထဲကနေ အမြဲရှာဖွေကြည့်လေ့ရှိသည့် ပွန်းမူဗီ (Porn Movie) ကလစ်တွေထဲက အမည်းကောင်တွေရဲ့လီးနှင့် တော်တော်ကလေး အလားသဏ္ဍာန်တူညီလှသည်ဟု စိတ်ကထင်မိလေသည်။

.................................................................................................................................

လီးနှစ်ချောင်းစလုံးတောင်လာကြပြီ။ သူမတံတွေးများဖြင့်စိုရွှဲတောက်ပြောင်နေပြီး အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထကာ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသော လီးနှစ်ချောင်းကို မီမီဆွေ တမက်တမောငေးကြည့်နေမိသည်။

"အစ်မ ဖင်ကုန်းလိုက်ဦး စောက်ဖုတ်ကြီးမှုတ်ပေးမယ်"

"နင် မရွံပါဘူးနော် ကျော်ကြီး"

"ဟားဟား ကျော်ကြီးက ကိုယ်လိုးမယ့်စောက်ဖုတ် ကိုယ်ဘယ်တော့မှ မရွံတတ်ဘူး ဖင်လိုးမယ်ဆိုလည်း ဖင်ကိုပါစေတနာပါပါ ယက်ပေးတတ်တယ် မယုံရင် ခံကြည့်လိုက် ခင်ဗျားသိစေရမယ် ဟဲဟဲ"

ကျော်ကြီးသဘောကျဖြစ်အောင် သူမကုန်းပေးလိုက်ရင်း တစ်ဖက်ကလည်း ငထိပ်လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို သူမပါးစပ်မှ သွားရည်တမြားမြား ကျလာသည်အထိ အားရပါးရ စုပ်ဆွဲယက်ဆွပေးနေပြန်သည်။ ငထိပ်အလိုက်တသိ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကျောခင်းကာ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ပေးသည်။ 

သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်အကြား ခါးအရှေ့ပိုင်းကုန်း၍ မှောက်အိပ်ချလိုက်ရာက လီးကိုမလွတ်စတမ်းခဲပြီး တွင်တွင်စုပ်ပေးလိုက်ရာ ငထိပ်တကျွတ်ကျွတ်စုပ်သပ်ပြီး သဘောခွေ့နေပါသည်။ သူ့လက်များကတော့ မီမီဆွေ၏ သူတကာနှင့်မတူအောင် ကြီးမားအိထွားဝင်းမှည့်လျက်ရှိသည့် နို့အုံအိအိကြီးနှစ်လုံးကို ကျွဲကောသီးအကြီးစားနှစ်လုံးအား မနိုင်မနင်းဆော့ကစားသည့် ကလေးလေးတစ်ယောက်ပမာ ဘယ်လူးညာလှိမ့်အထပ်ထပ်အခါခါ လူးလှိမ့်ဖျစ်နယ်နေလျက် နို့သီးနှစ်လုံးကိုပွတ်ချေလိုက် နို့ကို အားပါးတရစို့စို့ဆွဲလိုက်နှင့် အလုပ်များသွားလေသည်။

ကျော်ကြီးလည်း သူမဖင်အနောက်ကနေ မျက်နှာအပ်ပြီး မိတ်လိုက်ကာနီးဖြစ်သော ခွေးထီးတစ်ကောင် ခွေးမစောက်ပတ်ကို အားပါးတရ နမ်းရှုံ့ပေးသလိုပုံစံမျိုးလုပ်ကာ သူမ၏အဆီတဝင်းဝင်းစောက်ပတ်မျက်နှာပြင်ကြီးကိုရော နီတျာတျာဖြစ်နေသည့် ဖင်ပေါက်ဝ စူတူတူကလေးကိုပါ လျှာပြားကြီးနှင့်အောက်ကနေအထက်သို့ ယက်ကာသပ်ကာ စောက်ခေါင်းအဝထဲ လျှာလိပ်ထိုးသွင်းပြီး ဘယ်ညာလှုပ်ယမ်း မွှေနှောက်လိုက် ဖင်ပေါက်ထဲအထိ လျှာထိပ်နှင့်တဆတ်ဆတ်ထိုးဆွပြီး ဖင်ကိုလျှာနှင့်လိုးလိုက် ဖင်ပေါက်တဝိုက်ကို တံတွေးများရွှဲနစ်နေအောင် ယက်ကာသပ်ကာ နှူးဆွပေးရင်း ဖင်ကိုယက်ချိန်မှာစောက်ပတ်အခေါင်းပေါက်ထဲကို လက်သွင်း၍ လိုးပေးသလို 

စောက်ပတ်ယက်ချိန်မှာလည်း မီမီဆွေ့ဖင်ပေါက်ထဲကိုပါ သူ့လက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးထည့်သွင်းကာ လက်ချောင်းများကိုဝေ့ဝိုက်လှည့်ပတ်၍ အဆက်မပြတ်ဆွကစားပေးလိုက်သဖြင့် မီမီဆွေလည်း စောက်ပတ်တဝိုက်မှာ စောက်ရည်တွေ အသည်းအသန်ရွှဲနစ်ယိုစီးထွက်လာရသလို ဖင်ပေါက်ထဲမှာရော ဖင်သားပြင်အိအိကြီးနှစ်ဖက်အပေါ်မှာပါ ကျော်ကြီး၏တံတွေးများဖြင့် စိုစိုရွှဲလျက် လိုးရန်အသင့်ဖြစ်သော အနေအထားသို့ ဆိုက်ရောက်လာလေသည်။

ငထိပ်လီးလည်း ဒစ်ကြီးဝင်းပြောင်ပြီး တထောင်ထောင်နှင့်ရှိနေရာ မီမီဆွေက …

"ကဲ အစ်မ အပေါ်ကနေ ငထိပ်လီးကိုလိုးပေးမယ် …ကျော်ကြီး မင်း ငါ့အနောက်က စိတ်ကြိုက်လိုးပေါ့ ဟုတ်လား "

သူမနေရာချပေးလိုက်တော့ ကျော်ကြီး မထုံတက်တေး အမူအယာလုပ်ပြီး …

"မမီကလဲ ကျွန်တော် ဘာလိုးရမလဲ …သေချာပြောစမ်းပါ "

တမင် နောက်ပြောင်ပြောလိုက်ရာ မီမီဆွေလည်း သူမနှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ ကျွဲမြီးတိုဟန်ဖြင့် …

"ဖင်လိုးဟေ့ ဖင်လိုး …ဖင်ပေါက်ထဲကို နင့်လီးကြီးထိုးထည့်ပြီး ကျကျနန သဘောရှိလိုးဖို့ပြောတာ ရှင်းလား …ဟွင်း …အကောင်စုတ် လူအကောင်းပြောနေတာကို "

ကျော်ကြီးတဟားဟားရယ်သလို ငထိပ်လည်းပြုံးဖြီးဖြီးကြီးဖြစ်နေပါသည်။ နှစ်ယောက်သား စောက်ပတ်ကိုတစ်ယောက် ဖင်ပေါက်ကိုတစ်ယောက် နေရာယူပြီး လီးကို နှစ်ယောက်သား တစ်ပြိုင်တည်းထည့်သွင်းပေးလိုက်ကြလေသည်။

ငထိပ်လီးလည်း မီမီဆွေ့စောက်ပတ်ထဲကိုတစ်ဝက်သာသာလောက်နစ်မြုပ်ဝင်သွားသည်။ မီမီဆွေ သူမစောက်ပတ်အဝကို ငထိပ်လီးတည့်တည့် တေ့ချိန်ကာ ဒစ်လုံးမြှုပ်သွင်းလိုက်သည်နှင့်ငထိပ်လည်း အလိုက်တသိပင် သူ့လီးကိုအောက်ကနေ ကော့သွင်းပေးလိုက်ရာ အထဲကိုလျှောကနဲထိုးဖောက်တိုးဝင်လာခြင်းဖြစ်သည်။ 

ငထိပ်လီးဝင်ချိန်နှင့်တစ်ဆက်တည်း ကျော်ကြီးလည်း သူမကုန်းထောင် ပေးလိုက်သည့် ဖင်သားအနောက်ကနေ ဖင်သားနှစ်ဖက်ကိုလက်နှင့်ဖြဲဟကိုင်ဆွဲပြီး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကို ဖိနှစ်ထိုးသိပ် ထည့်လိုက်လေသည်။ ဖင်ထဲလီးဝင်သည်နှင့်ပင် ကျော်ကြီးတစ်ချက်နှစ်ချက် အားနှင့်ဖိဖိချပြီး စတင်၍လိုးလေပြီ။

"အ ဖြေး ဖြေး ဖြေး ကျော်ကြီး မသာကောင်လေး ဟင်း မမ ဖင်ကွဲလိမ့်မယ်"

"မကြောက်နဲ့ ဖြေးဖြေးပဲ လိုးမှာ"

......................................................................................................................................

"နင့်လီး ကြီးတယ် နင်ဖိလိုးတာနဲ့ အရှေ့က ငထိပ်လီးက ဒီအတိုင်းနေတာမဟုတ်ဘူး နင့်ကိုယ်အလေးနဲ့ဖိဖိပြီး ငါ့ စောက်ခေါင်းထဲနစ်နစ်ဝင်လာတာ လီးက ၈ လက်မလီးကြီး ဖင်ရောစောက်ဖုတ်ရော ကွဲပြဲကုန်မှာပေါ့"

"ကျွန်တော့်လီးရော ကြိုက်လား"

မီမီဆွေမျက်နှာရှုံ့မဲ့လိုက်ပြီး …

"အတူတူပဲ နင်မသာ ဒင်းအသုဘပဲ လီးကကြီးလိုက်သမှ အပျိုစောက်ပတ်သာဆို ဆေးရုံဆေးခန်းရောက်တာကြာပြီ စောက်ပတ်နဲ့ မဆန့်မပြဲဖြစ်အောင်လိုးမယ့် သေချင်းဆိုးလီးတွေ … ဟွင်း ဟွင်း"

"အစ်မ မကြိုက်ဘူးလားလို့ …မေးနေတယ်လေ "

"ဟဲ့ မကြိုက် အလကားနေရင်း အလိုးခံပါ့မလား တစ်ချောင်းမဟုတ်ဘူး နှစ်ချောင်းပူးအလိုးခံတာ လီးမကြိုက်ဘူးလို့ငြင်းရင် ဘယ်သူယုံမှာလဲ"

အပြောအဆိုပွင့်လင်းသော ဒီမိန်းမကြီးကို နှစ်ယောက်သား အထူူးပဲသဘောကျမိသွားသည်။ ကျော်ကြီး သူ့လီးကို မီမီဆွေ့ဖင်ပေါက် ကလေးထဲ နှဲ့ကာနှဲ့ကာ အပေါက်ချဲ့ရင်း အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆင့်ဆင့်ပြီး အားယူလိုးဆောင့်ချလိုက်သည်။

"စွိ စွိ စွတ် ဇွပ် ဇွပ် ဘွတ် ဖွတ် ဗွပ် ဖွပ်"

အငြိပဲ။ ဇိမ်ပဲ။ ဇိမ်ရှိလွန်းလိုက်တာလို့ မီမီဆွေစိတ်ထဲက တွေးမိသည်။ ကျော်ကြီးအနောက်ကနေ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်ချလိုက်သည့် အရှိန်နှင့် သူမတင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို ကော့ထောင်ကာ စောက်ပတ်ထဲဝင်နေသောငထိပ်လီးကြီးပေါ် ကိုယ်လုံးအားနှင့် ဖိဖိပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်ညှောင့်လိုးခြင်းအားဖြင့် 

ဖင်စအိုပေါက်ထဲမှာသာမက သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှာပါ ဖိုနှင့်မအသားဆိုင်ချင်း ပွတ်တိုက်ထိတွေ့မှုအရသာကို မြိုးမြိုးမြက်မြက်ပင်ခံစားနေရပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် သူ့လိုးအားကောင်းကောင်းနှင့် အသားကုန် အားပြည့်အင်ပြည့် ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်တိုင်း သူမမျက်လုံးတွေထဲမှာပါ ကြယ်တွေလတွေပါ မြင်မြင်သွားရသလို အီဆိမ့်လှသော ပြွတ်ကြပ်သိပ်သည်းလွန်းလှသည့် လှိုက်မောဖွယ်ဝေဒနာတစ်ရပ်ကိုပါ ပူးတွဲခံစားရလေသည်။

"ဆောင့်ဆောင့် မောင်လေး မလျှော့နဲ့ ပြင်းပြင်းဆောင့် လိုးစမ်းပါ အစ်မဖင်ကွဲအောင်လိုး အားရပါးရလိုးနိုင်တယ် အ အ ဟုတ် ဟုတ်ပီ ဆောင့် ဆောင့်စမ်းပါ လီးတစ်ဆုံးသာထည့်ဆောင့်ပေး အ အိ အိအင့် "

ကျော်ကြီးဖက်ကိုလှည့်ပြောရင်း သူ့လီးအဝင်လွယ်အောင်ဆိုပြီး သူမဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် တစ်ဖက်တစ်ချက် နောက်ပြန်ဆွဲဖြဲ၍ပေးလိုက်ရာက သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို ငထိပ်ရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်အိပ်ချကာဖြင့် ငထိပ်နှုတ်ခမ်းကို သူမနှုတ်ခမ်းများနှင့် အဆက်မပြတ် နမ်းစုပ်ပေးနေပြန်ပါသည်။ 

ငထိပ်လည်းအောက်ကနေ သူမကိုပြန်လည်နမ်းစုပ်ပေးရင်း သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် မီမီဆွေ့နို့နှစ်လုံးကို အကြမ်းပတမ်းဖျစ်နယ်ကစားပေးလေရာ သူမအလွန်သဘောတွေ့နေပုံရလေသည်။ ကျော်ကြီးလည်း အောက်ပေးကောင်းလွန်းလှသော သူမကို စိတ်ထဲကသဘောကျမိသည်ပင်။ 

သူ့လီးကကြီးလှသဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသော သူမဖင်ပေါက်လေးထဲကို အပြည့်အဝမဝင်ရောက်နိုင်ဘဲရှိရာ ကျော်ကြီးသူ့လီးကို တံတွေးအထပ်ထပ်ဆွတ်ရင်း ဒစ်လုံးကြီးအား သူမဖင်ပေါက်ထဲ လှည့်ပတ်ဖိလှိမ့်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ညှောင့်ကာညှောင့်ကာဖြင့် ထပ်မံဖိဆောင့်လိုးသွင်းပေးနေရသည်။ 

လီးတစ်ချောင်းလုံး တဖြည်းဖြည်းအထဲဝင်သွားတော့ မီမီဆွေလည်း အသံတိတ်သွားရပြီး ငထိပ်ရင်ဘတ်ပေါ် မျက်နှာအပ်ကာဖြင့် အံတကြိတ်ကြိတ် ဆက်လက်ဖင်ကုန်းအလိုးခံနေပေသည်။ ငထိပ်လီးကတော့ အောက်ကနေ အကြိမ်ကြိမ်ကော့ထိုးပေးရင်းဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲ လွယ်လင့်တကူဝင်ရောက်ပြီး သူမသားအိမ်ကိုပင် အမိအရထောက်မိနေပြီဖြစ်သည်။ 

ယခုလို ယောက်ျားနှစ်ယောက် သူမကို ညှပ်ပူးညှပ်ပိတ်လုပ်ပြီး အရှေ့အနောက် ဒါမှမဟုတ် အပေါ်အောက် တစ်ပြိုင်တည်း လိုးသွင်းပေးခြင်းမျိုးကို မီမီဆွေ အလွန်အင်မတန်မှ နှစ်ထောင်းအားရ သဘောတွေ့လွန်းလှသည်။ အော်သံညည်းသံပင် တစ်စက်ကလေးမှမထွက်ဘဲ အသည်းကောင်းလွန်းလှသည့် သူမကို ယောက်ျားနှစ်ယောက်လုံး အကြိုက်တွေ့မိသလို တော်တော်လည်းဖြုံသွားမိကြသည်။

ကျော်ကြီးလည်း သူမဖင်လိုးရင်း တစ်ချက်ကလေးမှတောင် အနားမယူရဲတော့ဘဲ တဘုပ်ဘုပ်တဘွပ်ဘွပ် လေအံသံများထွက်သည်အထိ အသည်းအသန် ဖိဖိစီးစီးဆော်နေပေသည်။ မီမီဆွေဖင်သားအိအိကြီးကား သူ့လိုးဆောင့်ချက်ကြောင့် တစ်ချက်တစ်ချက် တုန်ကနဲတုန်ကနဲပင်ဖြစ်ဖြစ်သွားရလေသည်။ 

အောက်က ငထိပ်လီးကြီးကလည်း သူအဆောင့်ကြမ်းလေ သူမစောက်ပတ်ထဲကို ပိုမိုအဝင်နက်လေဖြစ်ပြီး သူမအနေနှင့်တစ်ခါမှမရစဖူးသော ကာမအရသာထူးကြီးကို ကမ်းကုန်အောင်ပင် ခံစားနေရလေသည်။ ကြာတော့ ကျော်ကြီးကိုယ်တိုင်လည်းရှူးရှူးရှဲရှဲနှင့်အသက်ရှူသံများပြင်းပြီး အမောကေ်သလိုဖြစ်ကာ သူတို့၏လိင်ဆက်ဆံမှုလည်း အတော်ကြီးကို ခရီးရောက်လာခဲ့ရလေသည်။

"ဟား မမီရာ ကောင်းလွန်းလိုက်တာ ဖင်ကြီးလိုးရတာ အီဆိမ့်နေတာပဲ ဖင်ကို အစ်မကိုယ်တိုင် လက်နဲ့ကျကျနနကိုင်ပြီး ဖြဲပေးထားတော့ လီးအဝင်ပိုလွယ်သလို ထိလည်း တော်တော်ထိရောက်တယ် အစ်မနာရင်ပြော ကျွန်တော်လျှော့လိုးပေးမယ်"

"မလျှော့နဲ့ မလိုဘူး ဖင်ခံချင်လို့ခံတာ စောက်ပတ်ချည်း တစ်ချိန်လုံးလိုးနေတာထက် ခုလိုဖင်ကိုပါလိုးပေးတာ မမပိုကျေနပ်တယ် လိုးမှာသာလိုး မင်း အလိုးကြမ်းတာ မမ ကြိုက်တယ် ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်ဘူး"

"အောက်ကလီးရော ဝင်လားမမ"

"အိုး ဝင်တာမှ သားအိမ်တောင်ပေါက်ရော့မယ် ကျော်ကြီး အပြီးသတ်လိုးစမ်းကွာ မမတအားရွလွန်းနေပြီ မခံစားနိုင်တော့ဘူး"

သူမပြောရင်း စောက်ပတ်ထဲဝင်နေသည့်လီးကို အပေါ်ကနေဖင်တလှိမ့်လှိမ့်နှင့်နှဲ့နှဲ့ဆောင့်ချပေးနေသည်။ ငထိပ်လည်းတော်တော်ကောက်းလာပြီ။

"ကောင်းလှချည်လား အစ်မ ဆောင့် ဆောင့် လိုးစမ်းဗျာ လီးကျိုးအောင်လိုး အစ်မအရည်တွေရော ရွှဲနေပြီမဟုတ်လား"

"အင်း ရွှဲနေပြီ မောင်လေး မမ ပြီးချင်နေပြီ "

"ဒါဖြင့် မရပ်နဲ့ အားရှိပါးရှိဆောင့်ချပေးလိုက် အစ်မ မရရင် ကျွန်တော်လိုးပေးမယ်"

"ရ ရတယ် မောင်လေး အ အ ကောင်း ကောင်းတယ် ကျော် ကျော်ကြီး နင့်လီး သွင်းလေဟာ လိုးစမ်း ဆက်တိုက်လိုး ဖင်ကွဲပြဲအောင်လိုးပေး"

မီမီဆွေရဲ့ ထက်သန်စွာတိုက်တွန်းမှုကြောင့် ကျော်ကြီးလည်း အပြတ်အားသွန်လိုးတော့သည်။ ဖင်တစ်ခုလုံးကွဲပြဲကုန်ပြီလား အောက်မေ့ရတော့သည်။ မှောက်ရက်အိပ်ကာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင် ကုန်းကွပေးထားရင်း ငထိပ်ကိုယ်လုံးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် အားပါးတရပွေ့ဖက်၍ လီးနှစ်ချောင်းဆီမှ တစ်ကြပ်စီးပိုင်သောအတွေ့ဓာတ်ကို မီမီဆွေတစ်ယောက် စိတ်လိုလက်ရပင် ခံစားနေသည်။

နာရီဝက်လောက်ပင်ကြာမည်။ သူတို့သုံးယောက်၏ တက်ညီလက်ညီလှုပ်ရှားမှုများက သုံးယောက်စလုံးကို နတ်သုဒ္ဓါထက်ထူးသော ကာမသုခစည်းစိမ်ကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ခံစားရရှိသွားစေပြီး ကာမဂုဏ်ခရီး၏နောက်ဆုံးပန်းတိုင်ဆီကို ပြိုင်တူပင် လှမ်းကိုင် ရောက်ရှိသွားစေပါသည်။

လရည်တွေ တဗြွတ်ဗြွတ်ပန်းထွက်လာသော လီးနှစ်ချောင်းစလုံးကိုလက်တစ်ဖက်စီကိုင်ရင်း မီမီဆွေ လီးထိပ်များဆီမှ ပွက်ကနဲပွက်ကနဲ ပန်းလွှတ်ထွက်ကျလာသော သုက်ရည်ဖြူပျစ်ပျစ်များကိုပါးစပ်နှင့်ခံပြီး အားလုံးကုန်အောင် စုပ်မျိုချပစ်လိုက်သည်။ သူမပေါင်ကြားရှိ စောက်ပတ်ဆီမှ အလျှံပယ်စီးထွက်ကျလာသော စောက်ရည်များကလည်း အိပ်ယာခင်းတစ်ခုလုံးစိုစိုရွှဲသွားသည်အထိပင်။

...........................................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

ကောင်မလေးက သူမနဘေးမှာ မျော့မျော့ကလေးဖြစ်နေရှာသည်။ သူ့ခမျာလည်း သူမအိပ်ရာက တစ်ရေးမနိုးခင် အချိန်ကတည်းကပင် ယောက်ျားသားလေးယောက်၏ ဝက်ဝက်ကွဲလိုးဆောင့်မှုကို အကြိတ်အနယ်ခံထားရသည်ဖြစ်ရာ အပင်ပန်းလွန်ပြီး လှုပ်ပင်မလှုပ်နိုင်တော့ချေ။

ဟိုလေးယောက်က ဘယ်လောက်တောင်များ အပွဲပွဲနွှဲထားကြသည်မသိ။ မီမီဆွေကိုတောင် ကျော်ကြီးနှင့်ငထိပ် နောက်ထပ် တစ်ချီစီ အလှည့်ကျဖင်လိုးပြီး ချစ်မောင်နှင့်မိုက်ကယ် နှစ်ယောက်အနက် မိုက်ကယ်က ညဉ့်ဦးပိုင်း သူမကိုခေါ်လာပြီးကတည်းက နှစ်ချီသုံးချီ လက်ဦးမှုရယူကာ လိုးပြီးဖြစ်၍ သူမကိုနောက်ဆုံးပိတ်အနေနှင့် တစ်ချီကောင်းလောက်သာ ထပ်ဆွဲနိုင်ကာ ကောင်မလေးအနားမှာပဲ တစ်ချိန်လုံးကပ်ပြီး ချစ်မောင်တစ်ယောက်ကတော့ သူမဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို တစ်ချီစီထပ်လိုးဖြစ်သွားသည်။ 

ကျော်ကြီးနှင့်ငထိပ်တို့ရဲ့ လီးတွေ ကြီးကြသလို ကုလားကပြားမိုက်ကယ်လည်း ရှည်ရှည်တုတ်တုတ်စံချိန်မီပဲဖြစ်ပြီး ချစ်မောင်၏လီးကတော့ နဂိုကြီးရသည့်အထဲ ဂေါ်လီတွေပါ ထည့်ထားတာမို့ အားလုံးကလက်လန်ချင်စရာဖြစ်နေသည်။ 

သူတို့လိုးပြီးသွားကြတော့ လေးယောက်စလုံးရဲ့ အရွယ်အစား သိပ်မကွာခြားလှသည့်လီးတွေကို မီမီဆွေနှင့်ကောင်မလေးတို့က သူတို့သဘောကျ ပြိုင်တူကုန်းစုပ်ပေးကြရသည်။ လီးစုပ်ပေးနေချိန်မှာ သူမတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ကုန်းကွထားသော ဖင်သားကြီးများအနောက်မှစောက်ပတ်ရှိရာကို သူတို့ယောက်ျားသားလေးယောက်  အလုအယက် လက်နှင့်ကိုင်သူကိုင် ပါးစပ်နှင့်မှုတ်သူမှုတ် ဖင်နှိုက်သူနှိုက်ဖြင့် အားလုံးအလုပ်များနေကြသည်။

အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် ကလည်း အားတက်သရော လီးအစုပ်ကြမ်းနေသလို ယောက်ျားတစ်သိုက်ကလည်း စောက်ပတ်အကိုင်ကြမ်းလှ၍ သူတို့အတွဲတွေက လိုက်ဖက်ညီသည်ဟုဆိုရမည်။ အာညောင်းအောင် လီးစုပ်ခိုင်းပြီး လရည်တွေပန်းထွက်လာကြတော့မှ မီမီဆွေနှင့်ဟိုကလေးမလေးကို စောက်ပတ်ချင်းပွတ်ခိုင်းကာ သူတို့လူစု အပျင်းပြေထိုင်ကြည့်ရင်း သူတို့လီးတွေကို လက်နှင့်ကိုင်၍ အပြိုင်အဆိုင်ဂွင်းတိုက်ကြပြန်သည်။

ယောက်ျားပျိုလေးယောက်ရဲ့မာတောင်ပြီးတဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသောလီးကြီးတွေကိုကြည့်ရင်း တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ပွေ့ဖက်ကာ စောက်ပတ်ချင်းပွတ်တိုက်ရသည်မှာ တစ်မျိုးတစ်ဖုံဖီလင်ရှိလွန်းလှသည်ဟု မီမီဆွေထင်သည်။ အပြာကားထဲကမြင်ကွင်းမျိုးလိုပင် စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ရာကောင်းမည်မှာ မုချဖြစ်သည်။

တစ်ဖန် သူမမျက်စိရှေ့မှောက်မှာပဲ ကောင်မလေးကို မိုက်ကယ်ရယ်ငထိပ်ရယ် နှစ်ယောက်သားဝိုင်းလိုးကြတာတွေ့ရပြန်သည်။ သူမကတော့ ကျော်ကြီးနှင့်ချစ်မောင်နှစ်ယောက်အကြားမှာလဲလျောင်းကာ သူတို့လိုးပွဲကိုအရသာခံကြည့်ရင်း ကျော်ကြီးလီးကိုစုပ်လိုက် ချစ်မောင်စောက်ပတ်ယက်တာခံလိုက် တစ်ခါချစ်မောင်လီးကိုစုပ်ချိန်မှာ ကျော်ကြီးသူမ၏စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ကိုယက်လိုက် လက်နှင့်လိုးလိုက် လုပ်၍ ကာမစည်းစိမ်ကိုယစ်မူးခံစားကြရင်း ထိထိရောက်ရောက်မလိုးဖြစ်သော်လည်း သုံးလေးချီမက သူမစောက်ရည်တွေ မထိန်းနိုင်အောင်ထွက်ကာ အကောင်းကြီးကောင်းသွားရပြန်ပါသည်။ 

ချစ်မောင်ကတော့ စိတ်သွားတိုင်း ကိုယ်မပါနိုင်တာမို့ အားမလိုအားမရဖြစ်နေပုံပင်။ သူ့ဂေါ်လီလီးကိုထည့်လိုးသော်လည်း မာရည်သိပ်မရှိလှဘဲ လီးကိုစိမ်ပြီးမျှောလိုးရုံသာ တတ်နိုင်တော့သည်။ နောက်တစ်ကြိမ်တွေ့ဆုံဖို့ မီမီဆွေကို သူကစပြီး စကားကမ်းလှမ်းသည်။

မနက် ၄ နာရီလောက်မှာ အားလုံးဖလက်ပြသွားကြပြီ။

မီမီဆွေလည်း အားကောင်းမောင်းသန်များဖြစ်ကြသော သူတို့ လေးယောက်စလုံး၏ အဆက်မပြတ်လိုးဆောင့်မှုဒဏ်ကြောင့် လူတစ်ကိုယ်လုံးငြီးစီစီကြီးဖြစ်ကာ အတော်ကလေးနုံးနေပါပြီ။ မီမီဆွေ ကောင်မလေးအနားချဉ်းကပ်သွားပြီး သူမနဖူးမှ ဆံစကလေးများကို အသာအယာသပ်ကာ နှစ်သိမ့်မှုပေးနေသည်။

"ညီမ နံမည်ဘယ်လို ခေါ်လဲ "

"နွယ်နီပါ အစ်မ"

"အစ်မက မီမီဆွေ …မှတ်ထားပေါ့ နောက်တွေ့ရင် ဘာမဆိုခေါ်ပြောနိုင်တယ်"

"ကျေးဇူးပါ အစ်မ"

နှစ်ယောက်သား စကားတွေ အနည်းအကျဉ်းပြောဖြစ်ကြသည်။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အတူတူအလိုးခံကြပေမယ့် လူချင်းတော့ ကောင်းစွာရင်းနှီးမှုမရှိကြသေး။ မီမီဆွေမျက်လုံးများက အဝတ်တစ်စုံတစ်ရာမှမကပ်သေးသော ကောင်မလေးရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးကို စိတ်ဝင်တစား လိုက်လံစိုက်ငေးကြည့်နေမိသည်။ 

နုနယ်ပျိုမြစ်သောအရွယ် သူမရုပ်အဆင်းအင်္ဂါအရ အုပ်ထိန်းမှုကောင်းကောင်းနှင့်သာ ဆိုလျှင် သမီးကောင်းရတနာလေးတစ်ပါးမဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ ဘယ်သူမှ တပ်အပ်မပြောနိုင်ပါ။ သူမပုံစံအနေအထားအရလည်း ဝါရင့်သမ္ဘာရင့် ကြေးစားမလေးတစ်ယောက်မဟုတ်ဘဲ အကြောင်းမညီညွတ်၍သာ ကျော်ကြီးတို့အုပ်စုလက်ထဲသို့ရောက်ခဲ့ရတာ ဖြစ်နိုင်ပါသည်။

မီမီဆွေလက်တစ်ဖက်က သူမရင်သားလုံးလုံးအိအိကလေးနှစ်မြွှာကို အသာပွတ်သပ်စမ်းကိုင်လိုက်ရင်း …

"နွယ်နီ ဒီကအပြန် မမနဲ့လိုက်မလား"

"မမဘယ်မှာနေလဲ"

"…… မှာနေတယ် တိုက်ခန်းတစ်ခုလုံးမှာ မမတစ်ယောက်တည်းပဲ"

"ဟုတ် လိုက်မယ်လေအစ်မ ကျွန်မလည်း အိမ်မပြန်ချင်သေးဘူး"

"သူတို့နဲ့တွေ့တာ ကြာပြီလား"

"တစ်ခါ နှစ်ခါပဲ ရှိသေးတယ် ကိုကျာ်နဲ့ကိုမိုက် ကျွန်မအလုပ်လုပ်တဲ့ဆီလာပြီး အမြဲလာခေါ်ပါတယ် "

"ဒီလေးယောက်စလုံးလား "

"မဟုတ်ပါဘူး ကိုမိုက်တို့နှစ်ယောက်တည်းပဲ ခု ဒီတစ်ခေါက်ကျမှ ဟိုလူကြီးနှစ်ယောက်ပါလာတယ် သူတို့လေးယောက်စလုံး လုပ်ချင်တယ်ပြောတယ် ပိုက်ဆံလည်း အများကြီးပိုပေးတယ်လေ ဒါနဲ့ပဲ ကျွန်မလည်းခေါင်းညိတ်လိုက်ရတာ"

"အစ်မ ညီမကို အရမ်းစိတ်ဝင်စားတယ် ခုနက သူတို့ခိုင်းလို့ပွတ်ရကိုင်ရတာ ဒါပေမယ့်ကိုယ့်အချင်းချင်းဆိတ်ကွယ်ရာမှာ ထင်သလိုသောင်းကျန်းရတာက ပိုပြီးအရသာရှိတယ် ညီမရော စိတ်မပါဘူးလား"

"မမနဲ့ဆိုရင် … "

"အင်း ပြောလေ "

"ညီမ ဘာပဲလုပ်ပေးရလုပ်ပေးရပါ ဟင်းဟင်း ဟင်း"

...............................................................................................................................

အပြန်ကျတော့ နွယ်နီဆိုတဲ့ကလေးမလေး မီမီဆွေနှင့်အတူတူလိုက်ပါလာလေသည်။ ဒါတောင် ကျော်ကြီးတို့ ငထိပ် မိုက်ကယ်တို့က သူမတို့နှစ်ယောက်ကို အလွယ်တကူပြန်လွှတ်တာတော့မဟုတ်။ 

နေ့ခင်းသူတို့နိုးလာကြပြီး သူတို့စတည်းချပျော်ပါးရာ ရှစ်မိုင်ရှိ ခြံဝန်းကျယ်ကြီးအတွင်းမှ တိုက်ပုကလေးထဲမှာ တစ်နေ့လည်ခင်းလုံးလုံး အရက်သေစာများသောက်စားအပျော်ကျူးကြပြီး နည်းစုံလမ်းစုံကာမဆက်ဆံကြကာ ည ၁၀ နာရီလောက်ကျမှ သူတို့လူစုများခွဲပြီး အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လည်း ဒီတော့မှ တန်းတန်းမတ်မတ် အိမ်ကို ပြန်လာနိုင်ကြပါသည်။

မီမီဆွေနေထိုင်ရာ တိုက်ခန်းဆီကို သူတို့နှစ်ယောက် တက္ကစီတစ်စီးငှား၍ ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ ညဉ့်အချိန်မတော် လမ်းကပြန်လာသည့် သူမတို့နှစ်ယောက်ကို တက္ကစီသမားကြည့်နေပုံမှာ မြွေမြွေချင်းခြေမြင်သည့်အကြည့်မျိုးဟု ထင်သည်။ စကားစမြည်ပြောရင်း ဆက်သွယ်ရန် ဖုန်းနံပါတ်အသင့်ပါသော သူ့လိပ်စာကဒ်ကို မီမီဆွေ့ထံလှမ်းပေးရာ မီမီဆွေလည်းယူထားလိုက်သည်။

မီမီဆွေက နွယ်နီ့လိုဘဝမျိုးမဟုတ်။ ငွေကြေး အတန်အသင့်ပြည့်စုံသည်။ တစ်ယောက်တည်းသမားဖြစ်၍လည်း ဘာအနှောင်အဖွဲ့မှမရှိ။ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်သလိုနေနိုင်သည်။ နှစ်ယောက်သားပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေကြ၍ ရေမိုးချိုးအဝတ်အစားများလဲလှယ်ကြပြီး အိပ်ရာထဲတန်းဝင်လိုက်ကြရာ စကားတောင်ကောင်းကောင်းမပြောဖြစ်ကြဘဲ မိနစ်ပိုင်းအတွင်း အိပ်ပျော်သွားကြသည်။

..........................................................................................................

"နွယ်နီ ထ ထ နေတောင်အတော်မြင့်နေပြီ"

မနက် မီမီဆွေနှိုးမှ နွယ်နီအိပ်ရာကမထချင်ထချင်နှင့် ထလာခဲ့သည်။ ခေါင်းတွေကိုက်နေသည်။ မသောက်စဖူး သောက်စားထားမိတာတွေရော ယောက်ျားတစ်စုရဲ့လက်ထဲမှာဖြစ်ချင်သလိုဖြစ်ခဲ့ရတာကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ကိုင်အရိုက်ခံထားရသလို ကိုက်ခဲနာကျင်နေသည်။

"လာရေချိုးပြီး တစ်ခုခုထွက်စားကြမယ်"

ရေချိုးခန်းထဲမှာ အတူတကွရေချိုးစဉ် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ရင်ဖိုစိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ရာ အတွေ့အကြုံကလေးတွေ အထူူးထူးအပြားပြား ရယူခံစားကြသည်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ရင်း အချိန်တော်တော်ကြာသွားသည်။

အသေးစိပ်ကိုတော့ စာလေးမည်စိုး၍ ခရေစေ့တွင်းကျမပြောလိုတော့ပြီ။ နှစ်ယောက်သားရင်းနှီးမှုပိုလာကြသလို နားလည်မှုလည်း ပိုရှိလာသည်ဟုသာ ယေဘုယျပြောရမည်။

သူတို့နှစ်ယောက် အပြင်ထွက်လာပြီး စားသောက်ဆိုင်ရောက်တော့ မီမီဆွေ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ မေရီနှင့်အမှတ်မထင်ဆုံကြသည်။ မေရီက သူမယောက်ျား နိုင်ငံခြားသင်္ဘောလိုင်းတစ်ခုမှ ကုန်းပတ်အရာရှိတစ်ယောက်ဟု သိရပြီး အနေအထိုင်ပွင့်လင်းရဲတင်းကာ ခေတ်ဆန်သူတစ်ယောက်လည်းဖြစ်သည်။ မီမီဆွေနှင့်ကျောင်းနေဖက်တွေဖြစ်ကြ၍ နှစ်ယောက်သား ပြောမနာဆိုမနာ တော်တော်လေးရင်းနှီးကြကာ သွားအတူလာအတူလည်းရှိကြပါသည်။

"ကိုယ့်အိမ်လိုက်ခဲ့ မီမီ တစ်နေကုန်မူဗီထိုင်ကြည့်မယ် ဒီကမင်းညီမလေးနဲ့လည်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ပိုပြီး ရင်းရင်းနှီးနှီး ရှိသွားတာပေါ့ "

"ကောင်းပြီလေ တို့လည်း ဒီတစ်ရက်နှစ်ရက်အိမ်ထဲအောင်းနေရမှာ ပျင်းစရာကြီး မင်းဧည့်ဝတ်ကျေမကျေ တွေ့ရသေးတာပေါ့"

"ဟင်းဟင်း ကိုယ့်အကြောင်း မင်းသိပါတယ် မီမီရယ် စိတ်ချပျော်ကိုပျော်စေရမယ်"

မေရီ၏ကိုယ်ပိုင်ကားလေးနှင့်ပင် စမ်းချောင်းရှိ သူမတိုက်ခန်းဖက်ကိုရောက်ခဲ့ကြသည်။

ပထမထပ်ရှိ အခန်းကျယ်ကြီးဖြစ်သည်။ ရေမီးအစုံ အဲကွန်းအသင့်ရှိပြီး မြင်မြင်သမျှ တန်ဖိုးတော်တော်လေးကြီးမားသော ဇိမ်ခံလူမှုအသုံးအဆောင်ပစ္စည်းတွေချည်းပင်။ နွယ်နီအတွက်တော့ အရာရာသည်စိမ်းနေပေသည်။ သူမ မမြင်တွေ့ဖူးတာတွေ တော်တော်များသည်။

ပိုက်ဆံရှိသူများကျတော့လည်း သူတို့ဖာသာသူတို့အဟုတ်သား။ နေပျော်သည်ဟုဆိုရမည်။ သွားမည် စားမည် လည်မည်ပတ်မည်။ ရှော့ပင်ထွက်မည်။ ပါတီတွေတက် သက်ဆိုင်ရာကလပ်အသီးသီးကိုသွား ပျော်စရာ အချိန်ဖြုန်းစရာတွေက သူတို့အတွက် အများသားပါပေ။ 

နွယ်နီတစ်ယောက် ကိုယ့်ဘဝကိုယ်ပြန်တွေးပြီး အားငယ်မိသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး သူမထက် အသက်လေးငါးဆယ်နှစ် ပိုကြီးသည်။ ဒါပေမယ့် လှတာတော့ တစ်မျိုးစီလှကြသည်ပင်။ သူတို့ထက်ငယ်သူဟု ဆိုရမည့်နွယ်နီတောင် သူတို့လောက်မလှ သူမတို့လောက် ယောက်ျားတွေအပေါ် ဆွဲဆောင်အားမကောင်းလှဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ထင်မိပေသည်။ အမှန်အတိုင်းပြောရလျှင် မဖြစ်နိုင်မှန်းသိလျက်နှင့် နွယ်နီ သူမတို့ကို အားကျမိသည်။ ငွေကြေးပြည့်စုံချင်သည်။ ဇိမ်ကျကျနေချင်မိသည်။

ဧည့်ခန်းမှထိုင်ပြီး စကားစမြည်ပြောဆိုကြ မေရီတိုက်သည့် ဝိုင်အရက်တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်သောက်ရင်း ခေါင်းထဲမှာရီတီတီ ခပ်ထွေထွေကလေး ဖြစ်လာကြသည်။ မေရီက မီမီဆွေ့နားနားကပ်ပြီး …

"မင်းကို ကြည့်စေချင်တာတစ်ခုရှိတယ် "

"ဘာများလဲ မေရီ မင့် ဒါလင်ကြီး ဟိုကနေ ပို့လာတာတွေလား"

"မဟုတ်ဘူး မီမီရာ အွန်လိုင်းကရတဲ့ ကားသစ်တွေပါ ငါ့နဲ့ချက်တင်လုပ်နေကျ ဂျူနီယာတစ်ယောက်ဆီကရတာ group sex gangbang တွေ milf orgy နည်းနည်းပါတယ် anal show စစ်စစ်တွေ "

"တို့က swinger orgy တော့ကြည့်နေကျ interracial threesome, foursome ရော anal hardcore တွေရော femdom တော့မပါဘူး"

"ဒါဖြင့် လာလေ ကောင်မလေးပါခေါ်လိုက်"

............................................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

တီဗီမှန်သားပြင်ထက်မှာ အရုပ်ကလေးများ လူးလွန့်သက်ဝင်လှုပ်ရှားနေလျက်ရှိကြသည်။ ရုပ်ရှင်သရုပ်ဆောင်မင်းသားမင်းသမီး ယောက်ျားမိန်းမတို့ အကြမ်းပတမ်းလှုပ်ရှားနေသလို သူတို့သုံးယောက်လည်း ဂဏှာမငြိမ်နိုင်ကြပေ။ ရုပ်ရှင်ဇာတ်ဝင်ခန်းထဲကလိုပင် အပြိုင်အဆိုင်အနိုင်ကြဲကာ လှုပ်ရှားလျက်ရှိကြလေသည်။

ကြည့်ရသည့်အခန်းတွေကလည်း ရမ္မက်သွေးကို အစွမ်းကုန်ဆူဝေလှုပ်နှိုးစေနိုင်သောပြကွင်းပြကွက်တွေချည့်ပဲမို့ မီမီဆွေ မမေရီတို့သာမက နွယ်နီကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်အောင်ပေါက်ကွဲကုန်ပါသည်။ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ရဲ့ဦးဆောင်ရာနောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်ပါမိရင်း လူတစ်ကိုယ်လုံးပင် ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေမတတ်ရှိလေတော့၏။ 

သူမတို့နှစ်ယောက်သား အငယ်မလေးကို အပြည့်အဝလိုင်းသွင်းပေးလိုက်ကြသည်။ မိမိဖာခံလာသည့်သက်တမ်းတစ်လျှောက် ဒီလိုအဖြစ်မျိုးကို တစ်ခါမှ မကြုံဖူးခဲ့တာမို့လည်း နွယ်နီအရမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားနေမိပါသည်။

"ညီမ ပျော်ရဲ့လားဟင် "

"ပျော်တယ် မမေရီရယ် သိပ်ပျော်တာပဲ "

"ညည်းအရင်က ဒါမျိုး ကြုံဖူးရဲ့လား နွယ်နီ မမကိုပြောစမ်း"

"မကြုံဖူးပါဘူး ယောက်ျားအစစ်တွေရဲ့ လီးနဲ့လိုးတာပဲကြုံဖူူးတယ် ခုလို ရော်ဘာလီးအတုကြီးတွေနဲ့တော့ မလိုးဖူးပါဘူး "

"နင့်ကိုပါကင်ဖွင့်တော့ ပွဲစည်ရဲ့လား လေးငါးခြောက်ယောက်ဝိုင်းလိုးပြီး စောက်ပတ်ပြဲအောင်ခံခဲ့ဖူးလား"

"ဟုတ်တယ် မမ နွယ်နီ့ကို ခေါင်းတွေခြောက်ယောက်လောက်ရှိမလားမသိဘူး ဝိုင်းလိုးတာ တစ်ညလုံးပဲ လူကမျော့မျော့လေးကျန်တယ် အကုန်စုတ်ပြတ်သတ်ကုန်တာပဲ သေပြီတောင်ထင်ခဲ့မိတယ်မမရဲ့ ဟင်းဟင်း "

"သူတို့ ညည်းနောက်ပေါက်ကိုရော မဖွင့်ကြဘူးလား"

"ဟင့်အင်း ဒီလိုတော့မလုပ်ဘူး နောက်ပေါက်ဖွင့်တာ နွယ်နီ မနေ့ကမှတကယ်ကြုံဖူးတာပါ မမမီဆိုရင် ဒါမျိုးတအားကျွမ်းတာပဲနော် နွယ်နီသိပ်အားကျတယ်"

"အမယ်လေး မိနွယ်ရယ် ညည်းအကြောင်း မေးနေတာ ဘယ့်နှယ်ငါ့ဖက်လှည့်လာရတာတုန်း ကဲ ဆက်ပြောဦး ငနွယ်မရဲ့ နင့်အတွေ့အကြုံစိတ်ဝင်စားလို့ ငါ့အကြောင်းနောက်တော့ ပြောပြမှာပါ မပူနဲ့ သိလား"

မီမီဆွေလည်း ဝင်ပြောသည်။ နွယ်နီလည်း သူမကြုံသမျှကို ခရေစေ့တွင်းကျ မချွင်းမချန် ဖွင့်ပြောရတော့သည်။ သုံးယောက်သား သင်္ဘောသားမယားဖြစ်သူ မမေရီ အမြတ်တနိုးရှာဖွေစုဆောင်းထားခဲ့သည့် ဘိုင်ဘရေတာ ခေါ် မအင်္ဂါကို လိင်စိတ်မရိုးမရွ ဖြစ်ပေါ်နိုးကြွလာအောင် စေ့ဆော်မှုပေးသည့် တုန်ခါကိရိယာနှင့်တကွ ဆီလီကွန်ဖိုင်ဘာ ရော်ဘာ စသည်တို့နှင့် ပြုလုပ်ထားသော လီးအတုစသည့် လိင်ဖျော်ဖြေရေးပစ္စည်းတစ်ပုံတစ်ပင်နှင့် အပြန်အလှန် နည်းမျိုးစုံလင်စွာ စခန်းသွားကြရင်း ညစ်တီးညစ်ပတ် အတွေ့အကြုံတွေကို ပြန်ပြောင်းပြောဆိုနေကြခြင်းဖြစ်ရာ အခန်းထဲမှာ သူတို့မိန်းမသားတွေချည်း ရှိသည်ကပင် တော်ပေသေးသည်ဟု ဆိုရပေတော့မည်။

မမေရီက …

"ငါ့အဖြစ်ကတော့ မဆန်းဘူး ယောက်ျားရပြီးမှဖြစ်တာ ယောက်ျားက အရှေ့ရောအနောက်ရောသန်တယ် သူစဖွင့်ရာကနေ မခံဘဲမနေနိုင်အောင် ဒီအရသာစွဲလမ်းခဲ့မိတာပဲ နောက်ပိုင်း ကလပ်တွေသွားတော့လည်း ကြုံသလို အလိုးခံရင်း ကိုယ့်ပါတနာတွေဆီကနေ ကိုယ်မသိတာတွေ ပြန်သင်ယူရတယ် ကိုယ့်ပိပိထဲရော anal လို့ခေါ်တဲ့နောက်ပေါက်ထဲရော အတုတွေအစစ်တွ တစ်ပြိုင်တည်း ထည့်လိုးရတာလောက် စည်းစိမ်တွေ့တာ ဘာမှမရှိဘူးဆိုတာ သိလာရတယ်"

"ငါရောပဲ မေရီရေ တစ်ယောက်ချင်း ဝမ်းဘိုင်ဝမ်းလုပ်ရတာ ဘယ်လောက်ပျင်းဖို့ကောင်းသလဲဆိုတာ နောက်မှသိလာတာ လူငယ်ခြေတက်အရွယ် ချာတိတ်လေးငါးယောက်လောက်နဲ့ ပျော်ပျော်ကြီးစခန်းသွားရတာ ပြဲချင်ပြဲလန်ချင်လန် ကိုယ်ထန်ချင်တိုင်း ထန်ခွင့်ရတော့ ပြန်တွေးကြည့်ရင်တောင် ကြက်သီးထမိတယ် တကယ် ဟင်းဟင်း ဟင်း"

အစ်မအရွယ် စီနီယာနှစ်ယောက်၏စကားများကို နားစိုက်ထောင်ရင်း နွယ်နီစိတ်တွေ ဖောက်ပြန်ချင်တိုင်းဖောက်ပြန်လာရသည်မှာ မဆန်းဟုဆိုရမည်။

.................................................................................................................

နွယ်နီ့စောက်ပတ်ထဲမှာရော ဖင်ပေါက်မှာပါ လီးအတုတပ်ပြီး နှစ်ယောက်သားတစ်လှည့်စီ အားပါးတရလိုးပေးကြသည်။ လီးအတုထက် ဘိုင်ဘရေတာကို နွယ်နီပိုလန့်မိသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးရှိသမျှအားအင်တွေ အကုန်ဆွဲချခြင်းခံလိုက်ရသလို ပင်ပန်းအားကုန်ပြီး ခြေတွေလက်တွေပါ ပြုတ်ပြက်ထွက်ကုန်သလိုထင်ရသည်။ 

ရော်ဘာလီးတုကလည်း တုတ်တုတ်ရှည်ရှည် ဖုတွေထစ်တွေနှင့်ဖြစ်ရာ အဆက်မပြတ်အလိုးခံရဖန်များတော့ စောက်ပတ်ရော ဖင်စအိုပါ နာကျင်ကျိန်းစပ်လာပါသည်။ နွယ်နီလည်း မီမီဆွေကိုတစ်လှည့် မမေရီကိုတစ်လှည့် လိုးပေးရသေးသည်။ မှုတ်တာတော့ အပြန်အလှန် သူမှုတ်ကိုယ်မှုတ် မှုတ်ကြခြင်းဖြစ်ရာ စိတ်တွေအတော်ကလေး တက်ကြွထက်သန်ကာ မပြီးမစီးနိုင်အောင်ဖြစ်နေရသည်။

သုံးယောက်သား တစ်နေကုန်ပျော်ပါးပြီး ညရောက်တော့ သူမတို့ ကြိုတင်အစီအစဉ်ဆွဲထားသည့်အတိုင်း ကလပ်တစ်ခုဆီ သုံးယောက်စလုံးအတူတူ ရောက်သွားကြသည်။

သောက်ကြစားကြ ကကြရင်း ကြည်မွေ့စရာ လူရွယ်တစ်သိုက်နှင့်ပက်ပင်းဆုံမိကြပြန်သည်။ အားလုံး မူးရူးပြီးရေချိန်ကိုက်နေကြပြီ။ သူတို့မျက်လုံးအကြည့်တွေက အမျိုးသမီးသုံးယောက်ကိုယ်ပေါ်ရှိ ပါးလွှာသောညဉ့်ဝတ်လွှာရုံများအောက်မှ အဆီအသားပြည့်တင်း အချိုးကျသော ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်များအပေါ်က လုံးလုံးမခွာနိုင်ကြတော့ချေ။ 

အထူးသဖြင့် အသက်အရွယ်ငယ်ရွယ်သူဖြစ်သည့် နွယ်နီကို သူတို့စိတ်ဝင်စားမှုပိုမှန်း သိသာနေပေမယ့် ကျန်နှစ်ယောက်ရဲ့တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် အလုံးအထည်ကြီးမားဖွံ့ထွားပြေပြစ်သော တင်းတင်းထုပ်ထုပ်ရှိသည့် စံမီအလှတွေကိုလည်း သူတို့ ဘယ်လိုမှအလွတ်မပေးနိုင်ကြချေ။ သူတို့စိတ်အာရုံထဲမှာ လိင်ဆက်ဆံလိုစိတ်တွေသာ ကြီးစိုးနေပြီမှန်း သူမတို့သုံးယောက်စလုံး ရိပ်စားမိလိုက်ကြပြီဖြစ်သည်။

နွယ်နီလည်း အစ်မနှစ်ယောက် သူမနဘေးမှာရှိနေ၍ အရှက်အကြောက်နည်းပြီး နှုတ်သွက်အာသွက် သာလိကာမကလေး ဖြစ်နေပေသည်။ ယောက်ျားသားတစ်သိုက်နှင့် ကခုန်ကြရင်း မီမီဆွေကတစ်နေရာ နွယ်နီနှင့်မမမေရီက ယောက်ျားပျိုလေးယောက်နှင့်အတူ တစ်နေရာစီ ကွဲကွာသွားကြသည်။

"နွယ်နီ ပျော်ပျော်သာနေဟေ့ အိမ်ပြန်ဖို့တော့ စိတ်မကူးနဲ့"

"သက်စ်ရိုက် မမ မမသဘောအတိုင်းပဲ ဒီကမမနောက်က ကောက်ကောက်ပါအောင် အသေအချာလိုက်မှာပါ"

နွယ်နီအာလေးလျှာလေးလေသံနှင့်ပြောလိုက်သည်။ သူတို့ခေါ်ရာလိုက်ခဲ့ပြီ။ တင်းကြပ်ပိုင်နိုင်သော အကိုင်အတွယ် အရှိုက်အနမ်းများအောက်မှာ နွယ်နီရော မေရီပါ ပတ်ဝန်းကျင်ကို တဖြည်းဖြည်းမေ့လျော့သွားကြရပြီ။

ဘယ်သူ့ကိုဘယ်နှစ်ကြိမ် နမ်းလို့နမ်းမိမှန်းတောင် နှစ်ယောက်သားမသိကြတော့။ သူမတို့နှစ်ယောက်ကို နောက်ထပ် စောင့်ကြည့်နေသူတွေ ဘယ်နှစ်ယောက်ရှိလို့ရှိမှန်းလည်း နှစ်ယောက်သားသတိမထားမိကြတော့။ ရမ္မက်နယ်ထဲကို တစ်လှမ်းပြီးတစ်လှမ်း ရှေ့ဆက်လှမ်းရင်း ခြေလှမ်းတွေကျွံပြီးရင်းကျွံကာ ဒီတစ်ညဉ့်တာအတွက် ခြေလှမ်းတွေ ဘယ်လိုမှ ပြန်နှုတ်လို့မရနိုင်တော့မှန်းလည်း သူမတို့နှစ်ယောက် လုံးဝမသိနိုင်ကြတော့ချေ။

မီမီဆွေ ဝိုင်အရက်ကလေးထွေထွေမူးမူးနှင့်လိမ့်ရင်းလိမ့်ရင်း လူဖြူနိုင်ငံခြားသားသုံးယောက်ကြားထဲရောက်ရှိသွားခြင်းဖြစ်သည်။ တတ်သမျှမှတ်သမျှ တော့ကီတွေပွားရင်း အပြင်ဖက် ပန်းခြံထဲကိုပင့်သွားခြင်းခံရသည်။ တကယ်တော့လည်း သူမကိုယ်တိုင် အလိုတူအလိုပါ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူလိုက်ပါခဲ့ခြင်းသာဖြစ်သည်။ ပန်းခြံရှိ ဒွိယံဒွိယံအတွဲတွေကြားကနေ သူတို့လေးယောက်သား သီးခြားတစ်နေရာသွားပြီး အပြန်အလှန်ကစ်ဆင်ဆွဲရင်း ကိုင်ကြနယ်ကြသည်။

"မင်း စကပ်လှန်လိုက် ဘေဘီ တင်းတာတွေလျှော့လိုက်ရအောင်"

"ယူတို့ အကြိုက်ဖြစ်ရမယ် ဖြစ်ချင်တာပြောလေ"

ကုန်းလိုက်သော သူမဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဟိုအဖြူနှစ်ကောင်လက်သရမ်းကာ နယ်ပြီး ပင်တီကိုဆွဲချွတ်သူချွတ် စောက်ပတ်နှင့်ဖင် နှိုက်သူနှိုက်ကိုင်သူကိုင် လုပ်နေကြပြီ။ သူမကတော့ အရှေ့မှာရပ်လျက်သားရှိနေသည့် တတိယမြောက်လူဖြူကောင်ရဲ့ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲဖြုတ်ကာ လီးကို အသေအချာဆုပ်ကိုင်ဂွင်းထုပေးနေသည်။

လေးယောက်သား ကောင်းကောင်းအလုပ်ဖြစ်သွားကြပြီ။

...........................................................................................................................................

အဖြူနှစ်ကောင်က မီမီဆွေကို နှစ်ယောက်တစ်ယောက်ဝိုင်းတွယ်ကြရင်း ကျန်တစ်ကောင်၏လီးကို သူမကစုပ်၍စုပ်၍ပေးရသည်။ 

အရှေ့ကစောက်ပတ်ထဲဝင်နေသော လူဖြူတစ်ကောင်၏လီးကြီးကို သူမကအပေါ်စီးကတက်ထိုင်ကာ ဆောင့်လိုးပေးနေချိန်တွင် ကျန်တစ်ယောက်က သူမဖင်စအိုပေါက်ထဲသို့ သူ့လိင်ချောင်းတုတ်ထွားထွားကြီးထည့်သွင်းကာ အားပါးတရ ဇယ်ဆက်သလို တရစပ်ကြီးဆောင့်လိုးသွင်းပေးနေသည်။ လီးနှစ်ချောင်းစလုံး အရှည် ၉ လက်မလောက်ရှိပြီး လက်တစ်ဆုပ်မကကြီးသည့်လီးများဖြစ်ရာ မီမီဆွေတစ်ယောက် ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ပင်ခံစားနေရလေသည်။

"မင်းတစ်ယောက်တည်းလာတာလား အဖော်တစ်ယောက်ယောက်မပါဘူးလား "

"ပါပါတယ် သုံးယောက်လာတာ ဟိုနှစ်ယောက်ဘယ်ထွက်သွားလဲမသိဘူး သူတို့လည်း အလုပ်ဖြစ်လို့နေမှာပဲ"

"မင်း သိပ်အပေးကောင်းတယ် ငါတို့ကြိုက်သွားပြီ ငါတို့တည်းတဲ့ဟိုတယ်ကိုသာလိုက်ခဲ့ အဖော်တွေပါရသလောက်ခေါ်လာခဲ့ စိတ်ကြိုက်လိုးခွင့်ရရင် ဒေါ်လာနဲ့ကို အပြတ်ရှင်းပေးမှာ "

"ရှင်တို့ ခုလိုပဲ နှစ်ပေါက်စလုံးလိုးမှာလား "

"ဒါပေါ့ ရှေ့ရောနောက်ရော နှစ်ပေါက်စလုံး လိုးနည်းအစုံလိုးပေးမယ် စောက်ပတ်ကွဲတာတော့ တာဝန်မယူဘူး ကိုယ့်ပြဿနာ ကိုယ်ရှင်းရမယ်"

"ဒါဆိုရင် ဖြစ်ပါတယ် ကျွန်မအဖော်တွေလည်း စိတ်ဝင်စားမှာပါ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဆက်ဆံပါ တစ်နေကုန်ရှင်တို့သဘောရှိ လိုးချင်တိုင်းလိုး မဟုတ်ကဟုတ်ကနည်းတွေနဲ့ မနှိပ်စက်ဘူးဆိုရင် ပြီးတာပဲ"

မီမီဆွေ ဘိုလိုပြန်ပြောလိုက်ရာ သူတို့လည်းလက်ခံကြသည်။

"ယောက်ျားမိန်းမ အချစ်လုပ်တာ နှိပ်စက်တာမဟုတ်ဘူးကွ လီးနဲ့စောက်ပတ်လိုးရုံအပြင်ဘာရှိဦးမလဲ ဒါတွေက ရုပ်ရှင်ထဲမှာသာရှိတဲ့ စိတ်ကူးယဉ်ဆန်ဆန်ဇာတ်လမ်းမျိုးတွေပါ မင်းတို့နဲ့ငါတို့ အရှေ့အနောက်ယဉ်ကျေးမှုချင်းမတူပေမယ့် ငါတို့လည်း လူသားချင်း စာနာနားလည်မှုတော့ အပြည့်ရှိတယ် လိုးတာကတော့ နည်းလမ်းစုံအောင်အမျိုးမျိုးရှာကြံလိုးရမှာပဲ ငါတို့ တရုတ်ပြည် ရောက်တုန်းကဆိုရင် ဟိုက အဝါမလေးတွေက ဆက်စ်ကိစ္စကိုငါတို့မျက်စိလည်လောက်အောင် အကျော်အခွနည်းမျိုးစုံသုံးပြီး သူမတူအောင် ဖြည့်ဆီးပေးလိုက်ကြတာ အားရစရာပဲ"

သူတို့ပြောလည်းပြော တစ်လှည့်စီလည်း အဆက်မပြတ်လိုးပေးနေကြသည်။ မီမီဆွေ ဖင်ချည်းသက်သက်နှစ်ချီအလိုးခံရသလို စောက်ပတ်ထဲကိုလည်း လရည်သုံးချီတိတိဝင်ရောက်သွားသည်။ သူမလီးစုပ်ပေးသည့်အဖြူကောင်အလှည့်ကျတော့ အဆိုးဆုံးလို့တောင် ပြောရမည်။ 

သူတို့သုံးယောက်ထဲမှာ သူ့လီးကအကြီးဆုံးဖြစ်သလို အထန်ဆုံးလည်းဖြစ်ရာ သူတစ်ယောက်တည်း စောက်ပတ်လိုးရင်းတန်းလန်းနှင့် ဖင်ပေါက်ကိုပါ လက်နှင့်ထိုးဆောင့်နှိုက်ဆွလိုးပေးနေပြီး ဖင်လိုးချိန်ကျတော့လည်း စောက်ပတ်ကိုအနားမပေးဘဲ လက်နှင့်ထပ်ခါတလဲလဲနှိုက်ဆွလိုးပေးနေပြန်သည်။ အပေါက်နှစ်ပေါက်စလုံး လူနှစ်ယောက် လိုးနေသည်နှင့်မခြားပင်ဖြစ်နေလေသည်။ ဒီတစ်ယောက်ပြီးပြန်တော့ ဟိုနှစ်ယောက်တစ်စခန်းထလာပြန်သည်။

မီမီဆွေလည်း သူတို့သုံးယောက်လီးတွေကို တစ်ချောင်းပြီးတစ်ချောင်းစုပ်လိုက် သူတို့အလိုကျ သူမကိုယ်တိုင်အပေါ်ကနေ တက်ခွထိုင်ကာ (မြင်းစီးသည့်ပုံစံ) လိုးပေးနေရပြီး လူဖြူသုံးယောက်ကလည်း တစ်ချီလိုးပြီးတိုင်း သူမရဲ့ကာမစိတ်ကို အစွမ်းကုန်နိုးကြွအောင် မီးထိုးမြှင့်တင်ပေးသည့်အနေနှင့် တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီဆိုသလို သူမစောက်ပတ်ကို အပီအပြင် ဘာဂျာကိုင်ပြီး လျှာနှင့်ရောလက်နှင့်ပါ အပြတ်ကို ယက်ဆွနှိုက်ကလိပေးကြလေသည်။ 

စောက်ရည်တောက်တောက်ကျလာရသလို စောက်ပတ်အရွကြီးရွပြီး မီမီဆွေတစ်ချီပြီးတစ်ချီ ပြီးကာ အလိုးခံလို့ မဝနိုင်အောင်ဘဲဖြစ်ရလေသည်။ နွယ်နီတို့နှစ်ယောက်ကတာ့ သူမအခြေအနေနှင့် လားလားမျှမတူပါပေ။


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>



ပိတုန်းတစ်ကောင်၏ ငိုကြွေးသံများ အပိုင်း ( ၂ )

ပိတုန်းတစ်ကောင်၏ ငိုကြွေးသံများ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - ချစ်ကိုကြီး

အခန်းထဲရောက်မှ ပိုက်ဆံရှင်းရတယ် လက်မှမအားတာ ။ ချစ်မိုးလေးကို ပွေ့ထားရတာကို ။ ခုတင်ပေါ်တင်ပြီး သာသာလေးဖက်အိပ်လိုက်တယ် ။

အနှစ် ၂ဝ ကျော် ၃ဝ နီးပါး အိပ်ခဲတဲ့ ညတွေ ဒီလောက်ပြည့်စုံတာ တညမှမရှိဘူး ။ ချစ်လိုက်တာကလေးရယ် ချစ်လိုက်တာကလေးရယ်နဲ့ တိုးတိုးလေးညည်းရင်း ကျနော်လဲ အိပ်ပျော်သွားတယ်။ ၁ နာရီလောက်ကျတော့ သူနိုးလာတယ် ။ ကျနော့ရင်ခွင်ထဲမှာလွန့်လွန့် လွန့်လွန့် နဲ့ ။ 

လုံးလုံးသတိရလာတော့ ဇွတ်ရုန်းတော့တာပဲ ။ ကျနော်လဲအသာလေးလွှတ်ပေးပြီးတော့ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ ခုတင်ထောင့်လေးမှာ ထိုင်ပြီး ရှိုက်ကြီးတငင်နဲ့ ငိုနေတာဗျာ မိဘကဆူလိုက်လို့ ဝမ်းနည်းပက်လက် ငိုနေတဲ့ ကလေးကျနေတာပဲ ။ ရင်ထဲမှာလဲ စိတ်မကောင်းဘူး ။ ဘာကြောင့်သူငိုနေမှန်းလဲမသိဘူး ။ ငိုတာတော်တော်လေး တိတ်သွားမှ

“ ဟိုကောင်တွေနဲ့ ဘာဖြစ်တာလဲ”

ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ပြန်ကြည့်နေတယ် ။ အဲ့ကျမှ သိတော့တယ် ။ သူထင်နေတာက အမူးလွန်နေတဲ့ သူ့ကို ကျနော်ကဒီခေါ်လာပြီး ဆော်နေတယ်ထင်နေတာကိုး ။

“မင်း ရှူခင်းသာပန်းခြံ နားမှာ မူးပြီး ကောင်လေး လေးယောက်နဲ့ ရန်ဖြစ်နေတာလေ …ငါရောက်တော့ မေ့တောင်နေပီ”

“……”

အစအဆုံးပြောပြလိုက်မှ နဲနဲ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် ဖစ်လာပြီး သတိရလာပုံရတယ်

“အင်း သူတို့က ဆိုင်ထဲမှာထဲကရန်စနေတာ…. ထွက်လာတဲ့ထိရန်စနေလို့ ဖစ်ကျတာ”

“အော်”

သူ့နားတိုးရင်း နဖူးလေးပေါ်ဝဲနေတဲ့ ဆံပင်လေးတွေသပ်တင်ပြီး

“ထ”

ဆိုတော့ ။ ဘာလဲဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ ကြည့်ရင်း ခုတင်အောက်မှာ မတ်တပ်ရပ်တယ် ။ သူ့နားမှာရပ်ရင်း

သူ့အကျ ႌကြယ်သီးလေးတွေ ဖြုတ်လိုက်တော့ လေသံမာမာနဲ့

“ဘာလုပ်တာလဲ” ဆိုပြီး ရုန်းထွက်တယ်

“မင်းအနံ့ ဒီလောက်ချဉ်စုတ်နေတာ အပြင်ဘယ်လိုထွက်မလဲ ရေချိုးပေးမလို့”

“ရတယ် ကို့သာသူ ချိုးမယ် “

ကျောပိုးအိတ်လေး ဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတယ် ။ ဘာမှမပြောပဲကြည့်နေရင်း အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်တယ် ။ ဟီးဟီး ဒီဟော်တယ်ကရေချိုးခန်းတွေက တံခါးလော့မရှိဘူး ။ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီၤးတော့ ရေချိုးခန်းထဲလဲ ဝင်ရော

“ဟာာာာာ…… ဘာလုပ်တာလဲ ဒီမှာမပြီးသေးဘူး “ ဆိုပြီးတော့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကာတယ်

ဘယ်လုံမလဲ နို့တွေကော ပိပိလေးကောဆိုတော့ ။

“လုပ်မနေနဲ့ မင်းဆီမှာ ငါမမြင်ဖူးတာမရှိပါဘူး”

စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ပြောတော့ သူငြိမ်သွားတယ် ။ ဘာမှမပြောတော့ဘူး

“ကိုကို ချိုးပေးမယ်”  

သူ့နားတိုးသွားရင်းပြောလိုက်တယ် ။ တချက်ပြုံးရင်း ဘာမှပြန်မပြောဘူး ကျနော့ကိုပဲ ကြည့်နေတယ် ။ ပါးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်တော့ ခေါင်းလေး ငုံ့သွားတာ ပြန်ကိုမော့မလာတော့ဘူး ။ တစ်နှစ်သမီးလေးကိုရေချိုးပေးနေသလို ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ကို ပွတ်သပ်ပြီးချိုးပေးလိုက်တယ် ။ 

ရေချိုးပြီးတော့ နှစ်ယောက်လုံးတဘက်ဆောင်လေးတွေ ပတ်ပြီး ထွက်လာခဲ့တယ် ။ အပြင်ရောက်တော့ သူ့ ကျောပိုးအိတ်လေးဖွင့်လိုက်တယ် ။ အထဲက အတွင်းခံ အမည်းလေးထုတ်လိုက်တယ် ။ 

အမယ် ဝမ်းဆက်လေးတွေဗျ ။ ပင်တီနဲ့ ဘော်လီက တရောင်ထဲ ။ဘော်လီလေးဝတ်ပေးလိုက်တော့ လက်ကလေးတွေမြှောက်ပေးတယ် ။ ပြီးတော့ ဂျင်းရှပ် အပြာလေးဝတ်မယ်လုပ်တော့ ။

“ဟို…ဟို”

“ဘာလဲ ဟိုအပြားကြီးလား ထားလိုက်စမ်းပါ အလှဆိုတာ ဘာနဲ့ဖုံးဖုံးမရဘူး “

ပြောရင်း ကြယ်သီးလေးတွေ တပ်ပေးလိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ ပင်တီးလေး ကိုင်ပြီးထိုင်တော့ ။

“ရတယ် ကျနော့ဖာသာဝတ်မယ် “ တဲ့

အဲ့တာနဲ့ ကို့ဖာသာအဝတ်အစား ဝတ်လိုက်တယ် ။ ပြီးတော့

“ဘယ်သွားမလို့လဲ အဝတ်အစားတွေနဲ့”

“ကျိုက်ခေါက်ဘုရားပွဲ”

သူ့လက်ကလေးဆွဲပြီး ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ် ။ ကားမောင်းလာရင်း ဘာမှမပြောမိဘူး ။ သန်လျှင်ထဲရောက်တော့

“ဒီချိန်ကြီး ဘယ်ပွဲကြည့်မှာလဲ” ဆိုတော့

“………..”

“ချစ်မိုး….ကြားလားမေးနေတာ”

“အဲ့လိုမခေါ်နဲ့ဗျာ”

“ဘာဖစ်လဲ ကိုယ့်ချစ်သူ ကိုယ်ခေါ်တာ”

“ဘာချစ်သူလဲ ခင်ဗျားနော် နာချင်နေလား”

“ကဲ မမ… ကျနော်ဘယ်ကိုပို့ပေးရမှာလဲပြော မကြိုက်တာကိုမခေါ်တော့ဘူး လောလောဆယ်ပေါ့”

“အရက်ဆိုင်”

“ဘာ”

“နားကန်းနေလား”

“အရက်ဆိုင်ရှိတဲ့နေရာပို့ပေး”

“မင်းကွာ….”

စိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့ ဘာမှကိုပြောချင်စိတ်မရှိ ။ တာဝလမ်းဆုံက ဘီယာဆိုင်ရှေ့မှာရပ်လိုက်တယ် ။ အဲ့ဆိုင်က ဘုရားပွဲရက်မဖွင့်ဘူး ။ ပိတ်တယ် ။ ရှေ့ကပိတ်တာ နောက်ဖက်မှာ ရောင်းတယ် ။ ဆိုင်ထဲရောက်တော့ လူကစည်တုန်း ။ စားပွဲထိုးလေးကို

“ဘီယာတဂျား”

လို့မှာလိုက်တော့

“နေဦး…. ဂရင်းပိုင်းပြား တပြားပါယူခဲ့”

အန် ဘာလဲဟ ။ သူတောင်မှာသေးတာ သောက်သကွာဆိုပြီးသောက်ထဲ့လိုက်တယ် ။ မနက် ၃ နာရီလောက်ကြီး သောက်တာ အမည်းလဲမပါဘူး ကျနော့ဘဝမှာ ပထမဆုံးပဲထင်တယ် ။ ၄ နာရီလောက်ကျတော့ သူမှောက်ရော မမှောက်ပဲနေမလား အပြား ၂ ပြားနဲ့ ၂ ဂျားလေ ။ ကျနော်တောင်တော်တော်မှန်နေဘီ ။

သူ့တွဲပြီး ကားပေါ်ပြန်ခေါ်လာခဲ့တယ် ။ ပြီးတော့ အောင်ချမ်းသာထိပ်က ရွှေသရက်ကို မောင်းလာခဲ့တယ် ။ အခန်းထဲရောက်တော့ သူ့ကိုရင်ခွင်ထဲ ထဲ့ပြီးအိပ်လိုက်တာ ၁၀ နာရီလောက်မှနိုးတယ် ။ သူကမနိုးသေးဘူး မနေနိုင်ပဲ နဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်မှ လွန့်ပြီးနိုးလာတော်မူတယ် ။

“ထတော့ အိပ်ပုတ်လေး”

“ဘာအိပ်ပုတ်လဲ ပြန်အိပ်နေတာ”

“နိုးပြီးမှပြန်အိပ်နေတာပေါ့”

“အင်း…..” 

တဲ့…တိုးတိုးလေးရယ် ။ ဒါဆိုသူ့ကိုဖက်အိပ်နေတာ သိရဲံသားနဲ့ မရုန်းပဲ ဆက်အိပ်နေတာပေါ့ ။ ရင်ထဲမှာ တဒိုင်းဒိုင်းခုန်လာတယ် ။ပျော်လိုက်တာ တူတူအိပ်ချင်လို့ပေါ့ ဆိုတဲ့အတွေးလေး ဝင်လာတယ် ။ ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ ။ နဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်တယ် ။ ဘာမှမပြောဘူး ငြိမ်နေတယ်။

 နဖူးလေးကနေ နေရာဆက်ရွှေ့လားခဲ့တယ် ။ နှုတ်ခမ်းလေးဆီရောက်တော့ ဖွဖွလေး စုတ်ယူလိုက်တယ် ။ လက်ကလဲ နို့လေးတွေ ဆုပ်နယ်နေရင်းပေါ့ ။ သူ့လျှာလေးကို စုတ်လိုက် အောက်နှုတ်ခမ်းလေးစုတ်လိုက် အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးစုတ်လိုက်နဲ့ ပါးစပ်ကတော့ အလုပ်ရှုပ်နေတာပေါ့ ။ 

နဲနဲလေးကြာတော့ လည်ပင်းလေးကိုနမ်းရင်း အင်္ကျီ  ကြယ်သီးလေးတွေ ဖြုတ်လိုက်တယ် ။ ဘော်လီလေးအောက်မှာ ချိုချိုလေးတွေက ရုန်းလိုက်ကန်လိုက်နဲ့ ဘော်လီချိတ်လေးတွေ စမ်းပီးဖြုတ်လိုက်တော့ ။

“အာာာာ……….”

တဲ့ ။ ဘာရမလဲ နို့ဆာနေတဲ့ကလေးလို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့လိုက်တာ

“ဟင်းးးးးး….ဟင့် “

သူလဲ စိတ်ကြွလာပုံရပါတယ် ။ ဒါနဲ့နောက်တဆင့်တက်လိုက်တယ် ဂျင်းပင်လေးက သခင်ကိုမခွဲချင်ပဲ ခွဲခွာသွားတယ် ။ ပင်တီးလေးလဲချွတ်ပြီးရော ဇွတ်အတင်း စောင်ဆွဲခြုံတယ် ။

အဲ့တာနဲ့ ကျနော်လဲ ကို့အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ပြီး စောင်ခြုံထဲ တိုးဝင်လိုက်တယ် ပြီးတော့ သူအပါ်ကိုတက်ပြီး ချိုချိုလေးကို တခါစို့တယ် ။ လက်ကလဲ အဖုတ်လေးဆီကို လှမ်းလိုက်တယ် ။ စမ်းမိတော့ သာသာလေးပွတ်တယ် ။ ပွတ်ရင်းနဲ့ အစိလေးနဲ့လဲ ထိရော

“ဟင်းးးးး.ဟာ….ဟ…”

အရည်လေးတွေတောင် စိုလို့ ။ အစိလေးကို ဆက်တိုက်ပွတ်လိုက်တော့

“ရှီးးးးးးးးး အ….ဟင့်”

သာသာလေး သူ့ခြေထောက်ကြားထဲ တိုးဝင်လိုက်တယ် ။ ညီလေးကလဲ ညီမလေးနဲ့ တွေ့ချင်နေပီလေဒညီလေးနဲ့ အစိလေး မိတ်ဆက်လေးငါးခါလောက်ပေးပြီးတော့ အဖုတ်ပေါက်မှာ တေ့လိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ သာသာလေးသွင်းလိုက်တယ်။ တအားတင်းကြပ်နေတာပဲ။

“အ….”

“ရလား ချစ်မိုး…”

မျက်စောင်းလေးတခု ဝဲလာပြီး မျက်လုံးလေးမှိတ်ထားတယ် ။အသွင်းအထုတ်ကို ညင်ညင်သာသာလေး စလုပ်တယ် ။ လက်ကလဲအငြိမ်မနေပဲ နို့လေးတွေကိုပွတ်ချေနေရင်းလေ။

“ရှီးး.အ…ဟင်းးးဟင့်”

“အင်းးးးးအင့်”

ဆောင့်ချက်တွေက သွက်လာတယ် သူကလဲ ကော့ကော့ပေးလာတယ် ။

“အ..အ..ရှီးး”

“အ”

“ဟင့်…အင့်”

“အားးး…ရှီးးးးးးးး”

သူလဲတော်တော်ကောင်းနေပီဆိုတဲ့ အသိက ကိုယ်လဲပီးချင်လာတယ် ။ ဆောင့်ချက်တွေ့ အကုန်လွှတ်လိုက်တော့ ။မိုးလေးဆီက ညည်းသံတွေရယ် လီးနဲ့ အဖုတ်ဆီက အသံတွေရယ် မြိုင်နေတာပဲ ။

“အ…အီးးးးမ..မရ…”

“အ…မရတောဘူးးးးး

“အီးး”

“အ.အ…အမလေးးးး

“ရှီးးးးးးးးးးး”

“ဟင့်.

“ဟင့်…အ….”

“အားးးးးးး”

“အမလေးးးလေးးးး”

လီးထိပ်မှာ ပူခနဲ ဖစ်သွားတော့ ကိုလဲမထိန်းနိုင်တော့ပဲ တအားဆောင့်ရင်း ထွက်ကုန်တယ် ။သုတ်ကုန်တဲ့ထိ ဆီးအိမ်ချင်းကပ်နေအောင် ဖိထားလိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ သူ့ကိုလဲ တင်းနေအောင်ဖက်ထားလိုက်တယ် ။ နှစ်ယောက်လုံး အမောပြေတော့

“ချစ်မိုးလေး ရေချိုးရအောင်နော်…ဗိုက်မဆာဘူးလား”

“အင်း….ဆာတယ်”တဲ့

“ချစ်တယ်ကလေးရယ်…အရမ်းချစ်တယ်..”

“အဲ့လို မျိုးနဲ့ ဘယ်နှယောက်ရှိဘီလဲ”

“မညာချင်ဘူး မိုးရယ် အများကြီးပေါ့….မိုးလေးကနောက်ဆုံးပါ”

“………”

“မိုးလေး…စိတ်ဆိုးသွားဘီလား”

“ဟင့်အင်…..တယောက်ထဲဆိုလဲ ယုံချင်စရာမှမရှိတာ”

“ဘာလို့လဲ ချစ်မိုး”

“မိုးလေးလိုလူမျိုးကို ရအောင်လုပ်တဲ့သူပဲ အတွေ့အကြုံမရှိဘူးဆိုရင် ဘယ်လိုဖစ်နိုင်မှာလဲ”

“ထတော့လေ…ရေချိုး…တခုခုသွားစားရအောင်”

“ဖယ်လေ….ဖိထားပြီးတော့..ထခိုင်းနေတယ်”

အသာလေးဘေးကိုဆင်းပေးလိုက်တော့ ။ နား နားကပ်ပြီပြောတာက

“ချိုးပေးလေ…….”

တဲ့ တိုးတိုးလေးရယ် ။ ပြောပြီး မျက်နှာကို ခေါင်းအုံးနဲ့ကွယ်ပြီး တခစ်ခစ်ရီနေတာ အသည်းယားစရာလေးဗျာ ။ ချစ်လိုက်တာကလေးရယ်။

ခေါင်းအုံးလေးဖယ်ပြီး တရှုပ်ရှုပ်နဲ့ နမ်းပလိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ ပွေ့ချီလာပြီး ရေချိုးခန်းထဲမှာချ ။ ရေချိုးရင်းနဲ့ နမ်းရင်း ညီလေးကတောင်လာတယ် ။ ခြေထောက်လေးတချောင်းကိုမပြီး ညီလေးကို သွင်းမယ်လုပ်တော့

“အာာာာာာာာ……တော်ပီ ဗိုက်ဆာနေဘီ ပြန်လာမှ….နော်….နော်”

“အင်းပါ ချစ်မိုးလေးရယ်….မိုးသဘော”

တောင်နေတာကို မနဲချော့မော့ပြီး ငြိမ်ခိုင်းရတယ် ။ ရေချိုးပြီးတော့ အဝတ်စားတွေဝတ်ရင်း ဖုန်းမည်လာတာ ကြည့်လိုက်တော့ ဘိုးတော်ဆီက ။ ကိုင်လိုက်တော့

“ငစိုး ဘာဖြစ်နေတာလဲ”

“သူငယ်ချင်းနဲ့ သန်လျှင်ဘုရားပွဲ ရောက်နေလို့ ဦး….”

“အော်..အေးအေး…ပြန်ရောက်ရင် ပြောဦး…နေမကောင်းလို့လားလို့ပါ….ငါလဲခုမှရောက်တာ”

သိပါတယ် သူရောက်နေကျ အချိန်ပဲဟာ

“ဟုတ်ကဲ့ ဦး…ကျနော် ၃/၄ ရက်လောက်နေဦးမှာ ရမလားဦး သူငယ်ချင်းနဲ့မတွေ့တာကြာလို့”

“မနက်ဖန်နဲ့ သဘက်ခါ နေပြီးပြန်လာခဲ့ ဒီမှာအလုပ်ရှိတယ်”

“ဟုတ်ကဲ့”

ဖုန်းချလိုက်တော့ မိုးလေးကအဆင်သင့်ဖစ်နေပီ ။ ကျနော့ကိုကြည့်နေတာ ချစ်စရာလေး ။ကားပေါ်ရောက်တော့ ၁၁နာရီလောက်ရှိပီ ။ ဈေးဖက်မောင်းလာပီး ထမင်းဆိုင်တဆိုင်ရှေ့မှာ ရပ်လိုက်တယ် ။ ထမင်းစားပြီးတော့ အတွေးတခုပေါ်လာတယ် ။

သူ့လက်ကလေးဆွဲပြီး ဈေးဖက်လျောက်လာခဲ့တယ် ။ အပြင်ဖက်တန်းက အထည်ဆိုင်တခုထဲ ဝင်ပြီး စိတ်ကြိုက်အဝတ်အစား လေးငါးစုံလောက်ဆွဲထုတ်လိုက်တယ် ။ မိန်းကလေးဝတ်တွေချည်းပေါ့ ။မိုးလေးကကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ကြည့်တယ် ။ အဝတ်တွေ သူ့လက်ထဲ ထိုးထည့်ပြီးတော့

“လဲဝတ်လိုက်”         လို့ပြောတော့

“အာ မဝတ်ချင်ပါဘူး မကြိုက်ဘူး”

“ခနလေးပဲ မဝတ်ချင် မဝတ်နဲ့ ခနပဲဝတ်ပြ”

“ဟင့်အင်”

“ဟာ…ကဲဟာ မဝတ်ဦး”

ပါးလေးနမ်းပလိုက်တယ် ။ ရဲခနဲပဲ မျက်နှာလေးက

“ဟာ………..ခင်ဗျားနော်”

“မဝတ်ပြရင် ထပ်လာဦးမယ် မလုပ်ဘူးမထင်နဲ့”

အဝတ်တွေ တပွေ့တပိုက်နဲ့ စောင့်စောင့်အောင့်အောင့် ထွက်သွားတော့ ဆိုင်ကကောင်မလေးက ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ လိုက်ကာဆွဲပေးတယ် ။

ကျနော့ဖို့ အဝတ်လေးငါးစုံလောက်ရွေးရင်း စောင့်နေလိုက်တယ် ။ မိနစ်၂ဝလောက်ကြာတော့ထွက်လာတယ် ။ ကျနော့ ရင်ခုန်သံတွေရပ်သွားတယ် ။ အသက်ရှူဖို့မေ့နေတယ် ။ ဆိုင်ကကောင်မလေး ၂ ယောက်နဲ့ အမကြီးတယောက်လဲ ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ လှလိုက်တာဗျာ အက်ဖရိုဒီးတီးဆိုတဲ့ ဂရိအချစ်နတ်ဘုရားမ ရောက်လာသလိုပဲ။

“ချစ်စရာလေးဟ”

“လှလိုက်တာ….”

 “အေးဟယ်….ချစ်စရာလေး….”

ကျနော့ဆီက တသံမှမပါဘူး ဆိုင်က မိန်းကလေးတွေဆီကပါ ။ မနာလိုဖို့တောင်မေ့နေကျသလိုပဲ ။

ကျနော်ကတော့ ပါးစပ်ကြီး ဒယ်အိုးလောက်နဲ့ပေါ့ ။ သတိလဲဝင်လာရော ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းပြီး တရှုပ်ရှုပ်နဲ့ နမ်းပလိုက်တယ် ။ ချစ်သူလေး ရုန်းကန်လာမှ သတိဝင်လာတယ် ။

ဆိုင်ကလူတွေကို ကြည့်လိုက်တော့ ပြုံးစိစိနဲ့ မျက်နှာလွှဲထားကြတယ် ။ သိတာပေါ့ သူတို့ အရမ်းရီချင်ပတ်ကျိ ဖစ်နေကြတာ ။ ပိုက်ဆံ အမြန်ရှင်းပြီး ချစ်သူလက်ဆွဲ ထွက်လာခဲ့တယ် ။ ချစ်သူလေးကတော့ ပွစိပွစိနဲ့ တလမ်းလုံးပဲ ။ မျက်နှာလေးက ရဲရဲလေး ။ 

အပြန်ကျတော့ သန်လျှင်တံတားနားက မြမြင့်မိုရ်ဆီမောင်းလာခဲ့လိုက်တယ် ။ အခန်းတခန်းယူပြီး အခန်းထဲတန်းဝင်လာခဲ့တယ် ။ အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ထိန်းထားတဲ့ အနမ်းတွေ အတွဲလိုက်လွှတ်လိုက်တယ် ။ ဘယ်လောက်တောင်လွှတ်လိုက်မိလဲမသိပါဘူး ချစ်သူလေးပြောမှ ရပ်မိတယ် ။

“ မောတယ်ကွာ…..ရပ်ဦး….”

ဆိုမှရပ်လိုက်တယ်..။ အဝတ်တွေ တခုပြီးတခု ဝတ်ပြခိုင်းတယ် ။ ကျနော်တယောက်ထဲမို့လားမသိပါဘူး ။ ရေချိုးခန်းထဲဝင်လိုက် တထည်လဲလိုက်နဲ့ ဝယ်လာသမျှ အကုန်လုံးကို ရှက်ဝဲဝဲလေးဝတ်ပြရှာတယ် ။

“အရမ်းလှတာပဲ ချစ်မိုးရယ်….”  

လို့ပြောတော့ ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလေးတိုးဝင်ပြီး ကျနော့ခါးလေးကို တင်းတင်းလေးဖက်ထားတယ် ။ ကျနော်လဲ မေးလေးကိုကိုင်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကနေ အနမ်းတွေစဖွင့်တယ် ။ အဝတ်အစားတွေ အကုန်ကွာသွားတော့

“မတ်တပ်ရပ်လို့မရတော့ဘူး”

“အင်း”   လို့ပြောရင်း ခုတင်ပေါ် ပွေ့တင်ပေးလိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ ခြေထောက်လေးတွေ ကားပြီး

အဖုတ်လေးကို သေသေချာချာကြည့်နေလိုက်တယ်

“အာ….မကြည့်နဲ့ “              ဆိုပြီး ပေါင်လေးကိုပြန်စိတယ်

“လှလို့ပါ ကလေးရာ ဖောင်းဖောင်းလေးနော်”

“ဟာာ…..မပြောနဲ့”

မပြောနဲ့ဆိုတော့ မပြောတော့ပါဘူး ပေါင်ကိုလက်နဲ့ဆွဲကားလိုက်ပြီး စိတ်ရှိလက်ရှိဂျာပလိုက်တယ်

“အာ့….”

“မလုပ်….”.

“ရှီးးးးးးး”

“အမလေးးးးလေးးး”

“.ငရဲ…အင်းးး”

“ငရဲကြီး…..”

“ဟင်းးးး”

“အမလေးးးးး”

“ရှီးးးးးးးး”

“အ..အ..”

“အီးးးးးး”

တွန့်လိန် ကော့ပြန်လာပြီး ပြီးသွားတော့မှ ရပ်လိုက်တယ် ။ လက်တွေကတော့ ပေါင်လေးတွေပွတ်နေပေးလိုက်တယ် ။ အမောပြေသွားတော့ ကျနော့ခေါင်းလေးကို အပေါ်ဆွဲတင်တယ်။

ဖွဖွလေးရယ် ။

“ချစ်မိုးလေး…ကောင်းလား”

“သိဘူးးးးး…တအားမောတယ်….မရွံဘူးလား”

“ရွံပါဘူး…..”

ပြောရင်ညီလေးကို တေ့လိုက်တယ် ။ သာသာလေးဖိချလိုက်တော့

“အင်းးးးးးကျွတ်ကျွတ်”

“နာလို့လား မိုးလေး”

“ဟင့်အင်…တင်းကြပ်နေတယ်…တအားပဲ”

ကျနောလဲသိပါတယ် ။ တင်းတောင်နေတဲ့ လီးတောင်ကွေးချင်ချင် ဖစ်နေတာ ။ အဲ့လောက်ကိုကြပ်တာ ။

“မိုးလေးက…တအားညစ်ထားတာကိုး”

“အာာ. ဘာတွေပြောနေတာလဲ …….လုပ်မှာလုပ်တာမဟုတ်ဘူး”

သူမကြိုက်တာနဲ့ မပြောတော့ပါဘူး ။ နဲနဲသွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ တချောင်းလုံးဝင်သွားတော့ သူ့လက်တွေက ခေါင်းအုံးစွန်းလေးတွေကို တင်းတင်းလေးဆွဲကိုင်ထားတယ် ။ မှိန်းနေတဲ့ သူ့မျက်နှာလေးကြည့်ပြီး တချက်ချင်း ခပ်ဖြေးဖြေးလေးဆောင့်ပေးတယ် ။ ညည်းသံတိုးတိုးလေးစထွက်လာတယ်။

“ဟာာားးးးးအင့်”

“အ..အ”

“အင့်”

“ပြွတ်…ဗြိ”

“အမလေး……”

“အီး…အင့်…”

“ဟင့် ဟင့်”

“မြန်မြန်လေး….အ..အ”

“အီးးးး”

“ဟင့်…ဟင့်…”

“အားးးးးမရ”

“မ..ရတော့…ဘူးးးး”

“အ..မလေးးးးးးး”

“အ..မေရေ…..”

“အီးးးးး”

ဆောင့်လေကြပ်လေ ပိုတင်းလာလေနဲ့ ကြာကြာမထိန်းနိုင်တော့ဘူး တအားဆောင့်လိုးရင်း သူပီးသွားတဲ့ချိန်ပဲ ကိုယ်လဲထွတ်ကုန်တယ် ။ မောလိုက်တာ…ချစ်လိုက်တာလဲအရမ်းပဲ ။ သူ့အပေါ်မှာ ထပ်ရင်း အမောဖြေနေလိုက်တယ် ။ သူအမောပြောတော့

“ဖယ်တော့လေ”

“ဖယ်ချင်ဘူးကွာ အဲ့တိုင်းလေးထဲ့ထားချင်တယ်”

“ဟာ…..ပြောနဲ့ အဲ့လို”

“ဘယ်လိုပြောရမှာလဲ မိုးလေးရ”

“သိဘူး ….ပြောနဲ့ကွာ”

“ဟုတ်ပါပီ ကိုယ့်ကိုချစ်လား”

“ပြောဘူး …သတ်ချင်သတ်ပလိုက်”

“ဟင်…အင့်ဟာ…ရွှတ်”

မျက်နှာလေးကရဲနေတာပဲ ။ ဘယ့်နှယ့်ဗျာ စိတ်ရှိတိုင်း ဆောင့်လိုးနေတော့မရှက်ပဲ ပါးလေးနမ်းခါမှ ရှက်နေတဲ့ ချစ်သူလေးကို ကြည့်လို့ကိုမဝဘူး တကယ်ပါ ။

“ဟာ…ပါးတွေတော့ ခွတ်ကုန်တော့မယ်”

“နမ်းလို့မှမဝတာ”

“တော်ပါ….အဲ့အပြောတွေနဲ့ ဘယ်နှယောက်တောင် လုပ်ခဲ့လဲမသိဘူး”

“လုပ်ခဲ့တာတော့ အများကြီးပဲ အဲ့လိုတော့မပြောခဲ့ဖူးဘူး”

“ယုံတော့မယုံဘူး…..အဲ့လိုပြောတာတော့ ကြိုက်တယ် …ခစ်ခစ်”

ရီရင်းမျက်နှာလေးကို ခေါင်းအုံးနဲ့ ကွယ်ထားတယ် ။ အသာလေး ဘေးကိုလှိမ့်ဆင်းလိုက်တော့         “ ပြွတ်” အသံ အကျယ်ကြီးထွက်လာတယ်တယ် ။ တခါ မျက်နှာလေးက ရဲခနဲဖစ်ပြန်ရော ။

“ဟာာာ”

“အချစ်သံလေးက သာယာတယ်နော်…”

“မပြောပါနဲ့ဆို…”

“ကဲထ…ရေချိုးရအောင်….”

“ခစ်ခစ်……….၃ နာရီလောက်ပဲရှိသေးတယ်..ရေ ၂ ခါချိုးရတော့မယ်”

“ဘာဖစ်လဲ …ထ..လာ..”

ကျနော် ထပြီး ခုတင်ဘေးမှာမတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ သူထထိုင်ပြီး ကလေးတွေချီခိုင်းတဲ့ပုံမျိုး လက်လေးနှစ်ဖက်မြှောက်တယ် ။ ချစ်စရာလေး ပါးလေးကိုနမ်းရင်း ပွေ့ချီလိုက်တယ် ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တော့ ရေချိုးရင်းနမ်းရင်း နောက်တကြောင်း စဖို့လုပ်လိုက်တယ် ။

“ဟာ…မတ်တပ်ရပ်ကြီးကွာ”

“မဟုတ်ပါဘူး  “   

လို့ပြောရင်း ဘိုထိုင်အိမ်သာလေးအဖုံးကို ပိတ်ပြီး သူ့ကိုလက်ထောက်ခိုင်းလိုက်တယ်။ပုံစံမကျလို့ ခါးလေးကိုဖိချပြီး ကော့ပေးလိုက်မှ အဆင်ပြေသွားတယ် ။ နောက်ကနေ တေ့ပြီး ခပ်သာသာလေးသွင်းတယ် ။

“အ….ဖြေးဖြေး…”

 နဲနဲအရည်လေးတွေစိုလာတော့ ဆောင့်ချက်လေးတွေ ပြင်းပေးလိုက်တယ် ။

“အ..အ…အီးးး.”

“ရှီးးးးးး…..”

“ဟင့်….အ..အင့်..”

 ဆောင့်ချက်လေးတွေ မြန်လာတော့ အသံတွေကပိုကျယ်လာတယ် ။

“အ..အမလေးးးး”

“အ..အ..အားးးး”

“ရှီးးးး….”

မတ်တပ်ရပ်ဆိုတော့ ဆောင့်ချက်တွေက ပိုအားပါတယ် ။ သူလဲ ပလက်လှန်တာထက် ပိုဖီးလာသလိုပဲ

ဖီးတက်ပြီး အော်တာ ညံ့နေတာ ။

“ဟင့်…အီးးးးး”

“အင့်…မရ..တော့…ဘူးးး”

“အ…..မ….လေးးးးလေးးးး”

 ဒီ ဒီဇိုင်းလိုးရတာပိုကောင်းတယ် ။ ဆောင့်ရတာလဲအားပါတယ် ။ ခံရတဲ့သူလဲထိတယ် ။ အဖုတ်လေးနဲ့လီးကထွက်တဲ့အသံလဲ ပိုကျယ်တယ် ။ ဆောင့်တဲ့သူလဲအားရတယ် ။ စိတ်ရှိလက်ရှိ အားပါးတရဆောင့်လိုးလိုက်တယ် ။ မိုးလေး ဆို အော်ရင်းနဲ့ နောက်ပြန်တောင်ပြန်ဆောင့်လာတယ် ။ 

တအားကောင်းလာပုံပဲ ။ သူပီးခါနီးတော့ ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး စိတ်ရှိသလောက်ကို ဆောင့်လိုးလိုက်တယ် ။ လီးထိပ်မှာ ပူခနဲ ဆောက်ရည်လေးနဲ့ထိတဲ့ချိန်ပဲ လရည်တွေလဲထွက်ကုန်တယ် ။ ကျနော်ဆောင့်တာ ဖြေးဖြေးချင်းနဲ့ ရပ်လဲရပ်ရော မိုးလေးခမျာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ခွေလဲသွားတာ ထိန်းပေးရသေးတယ် ။ 

နှစ်ယောက်သား ထိုင်နေရင်း တယောက်နဲ့တယောက် တင်းတင်းလေးဖက်ထားမိတယ် ။ အမောပြေတော့ သူ့ကိုအသာလေးဆွဲထူတော့

“တအားလုပ်တာပဲ…..သေတော့မလားမှတ်ရတယ်”

“ချစ်တာကိုး ကလေးရ”

“ချစ်တာနဲ့ ဘာမှမဆိုင်ဘူး….လူသတ်နေတာကျနေတာပဲ”

လိုးနေတုန်းကတော့ သူကတောင်နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့်ပေးနေပြီးတော့ ။ ဘာမှပြန်မပြောတော့ပါဘူး သူ့ကိုပဲရေချိုးပေးလိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ ခုတင်ပေါ်ပြန်သွားပြီး ဖက်ထားလိုက်တယ် ။

ခနနေတော့ သူရော ကျနော်ရော မောမောနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတယ် ။ နိုးလာတော့ သူက ကျနော့ရင်ခွင်ထဲမှာ မနိုးသေးဘူး ။ နွမ်းနွမ်းဖပ်ဖပ်လေး အိပ်နေတဲ့ သူ့ကို သနားသွားတယ် ။ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၅ နာရီ ကျော်ကျော်လေး ။ ၆ နာရီထိုးခါနီးတော့ နိုးလာတယ် ။

“ထတော့လေ…ချစ်မိုး”

“ထချင်သေးဘူး….ဗိုက်တွေတအားအောင့်နေတယ်”

“ဟင်…လေအောင့်တာလား…ဆေးသွားဝယ်မယ် ခနစောင့်နော်..မိုးလေးးး”

“အာာာ…အဲ့တာမဟုတ်ဘူး…”

“ဟင်..ဘာလဲ..ဘာဖစ်တာလဲ”

“ဟာ….ရှင့်ကြောင့်…ရှင့်ကြောင့်….ရှင်တအားလုပ်လို့…”

ပြောပြီး မျက်နှာလေးကို ရင်ခွင်ထဲလာဖွတ်ထားတယ် ။ သူ့ကိုတင်းတင်းလေးဖက်ထားရင်း

“အင်းပါ…ညကျရင် ဖြေးဖြေးလေးပဲလုပ်မယ်နော်”

“ဟာ…တော်ပီ….လုပ်တော့ဘူး”

“ဟားဟားဟား…..ဟုတ်ပါပီ ချစ်မိုးရယ်….မလုပ်တော့ဘူး..ကျေနပ်ပြီလား”

“တကယ်နော်…”

“တကယ်..နှစ်ကယ်..ဆယ်ကယ်..ကျေနပ်ပြီလား”

ဆိုတော့ ကျနော့ကို တင်းတင်းလေးဖက်ထားတယ် ။ သူ့ကိုပွေ့ချီပြီး ရေတခါချိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ပိပိလေး ဆပ်ပြာတိုက်ပေးရင် ညီတော်မောင်က တောင်လာတော့

“ဟာ စားရလေလေ ငတ်လေလေပဲ ဒီကောင်တော့” 

လို့ပြောတော့ ။ ကြည့်ပြီး တခစ်ခစ်နဲ့ရီတာ

ချစ်စရာလေးဗျာ ။ အဝတ်အစားတွေ ဝတ်ပြီးတော့

“ညစာသွားစားရအောင်”

လို့ပြောတော့

“အင်း..သွားမယ်လေ” တဲ့

အဲ့တာနဲ့ သူ့အဝတ်အစားတွေ ပြန်ချွတ်ပလိုက်တော့ ။

“ဟာ …မလုပ်နဲ့..ဗိုက်ကတအားအောင့်နေတာ”

“အင်းပါ… အဝတ်လဲပေးမလို့” ဆိုတော့ ငြိမ်ပြီးနေတယ် ။ မနက်က ဝယ်လာတဲ့ ထဲက ဂါဝန်အဝါလေး ထုတ်လိုက်တော့

“ဟာ..မဝတ်ချင်ဘူး..”

“မဝတ်ရင်” 

လို့ဆိုပြီး သူ့ကိုခုတင်ပေါ် ပလက်လှန်လိုက်တော့ ။

“အာ ဝတ်မယ်..ဝတ်မယ်”

စူပုတ်ပုတ်မျက်နှာလေးနဲ့ ဂါဝန်အဝါလေးနဲ့ ကလေးလေးကျနေတာပဲ ။ ဂါဝန်ဆိုတာ မိန်ကလေးတော်တော်များများမှာ ရင်နဲ့တင် သိပ်မပေါ်တဲ့ အဝတ်အစားပါ ။ ဒါပေမယ့်မိုးလေးအတွက်တော့မဟုတ်သလိုပဲ ။ အလှတွေက ထင်းနေတာ ။ သူ့လက်လေးဆွဲပြီး

“ဘာစားချင်လဲ..တရုတ်စာလား ကုလားစာလား” လို့မေးလိုက်တော့ ။ ဘုရားပွဲက အကြော်စားချင်တယ်တဲ့ ။ သူ့ကိုကားပေါ်တင်ပြီး ဟော်တယ်ကောင်တာပြန်လာလိုက်တယ်

ပြီးတော့ ဆွဲကြိုးလေးဖြုတ်ပြီး ဘာညာနဲနဲပြောလိုက်တော့ တာဝန်ခံရောက်လာပြီး ၃ သိန်းထုတ်ပေးတယ် ။ ကားဆီပြန်လာပြီး ဘုရားဖက်မောင်းလာခဲ့တယ် ။ အောင်ချမ်းသာကုန်းထိပ်ရောက်တော့ ည ၈ နာရီလောက်။ ကားတွေကပိတ်နေတာ တအားပဲ ။

“ချစ်မိုးလေး…ဝေါ့ကီတော့ကီနဲ့ သွားရအောင်”

“ကားက ထားခဲ့လို့ရမလား”

“အေးဆေးပါ” 

လို့ပြောပြီး မှတ်တိုင်နောက်က အသိအိမ်မှာ သွားထားလိုက်တယ် ။ အသိအိမ်က အံသြလို့ ။ ဟီးဟီး ကိုယ်ကလဲ အဲ့လိုဖစ်စေချင်တာလေ ။ ကောင်မလေးချောချောနဲ့ လာတယ်ဆိုတာ ကြွားချင်နေတာ ။ 

မိုးလေးကတော့ ရှက်လို့ပေါ့ ။ ထွက်လာတော့ သူ့လက်လေးဆွဲရင်း လျှောက်လာတယ် ။ ၁၈ ကုန်းထိပ်ရောက်တော့ ဗြုန်းခနဲ ကျနော့လက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ရင်း ရပ်သွားတယ် ။

“ဘာလို့လဲ ချစ်မိုး…ဘာဖစ်လို့လဲ”

“ဟို..ဟို..သူငယ်ချင်းနဲ့တွေ့လို့”

ဇဝေဇဝါနဲ့ ပြောတော့

“တွေ့တော့ဘာဖစ်လဲ”

ကျနော်မေးတာမဖြေ

“ဘာလို့လဲမသိဘူး..နှုတ်တောင်မဆက်ဘူး”

ကျနော် ခွီးခနဲ ရီလိုက်ရင်း

“ မိုးလေးခုလို ဝတ်လိုက်ရင် ဘယ်သူမှမမှတ်မိနိုင်ဘူး…ကိုကိုတောင် သိပီးသားမို့”

“ဟုတ်လို့လား”

မယုံရဲတဲ့ လေသံနဲ့မေးတယ် ။

“စောင့်ကြည့်လေ” လို့ပြောရင်း ဆက်လျှောက်လာခဲ့တယ် ။ ဘုရားပွဲထဲရောက်တော့ ဘေးနားကဖြတ်သွားတဲ့သူတိုင်း ကြည့်နေတာ သူမခံနိုင်တော့ပဲ

“မုန့်စားမယ်လေ”

လက်မောင်းကိုလှုပ်ပြီး ကလေးငယ်လိုပြောတယ် ။ ကျနော်သိပါတယ် သူရှက်နေတယ်ဆိုတာ ။

သူပုံစံလေးက ဒီလောက်လှပြီးချစ်စရာကောင်းနေတာ ကြည့်ကြမှာပေါ့ ။ သူ့ကို သနားတာနဲ့ပဲ အကြော်ဆိုင်တဆိုင်မှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ ။ ထိုင်စမှာမသိ နဲနဲကြာခါမှ

“အယ်….”

“ဘာဖစ်ပြန်ပီလဲကလေးရဲ့”

“ဒီမှာတည်းမယ့်အိမ်က သူလေ မိုးလေးသူငယ်ချင်း ….ဘယ်ကြည့်နေတာလဲ ဒီဘက်မှာ တီရှပ်အပြာနဲ့”

“အော်”

 လို့ပြောရင်း လာချပေးတဲ့အကြော် စားနေလိုက်တယ်။ နဲနဲထိုင်တာကြာလာတော့ သူ့ကိုမမှတ်မိတာ ယုံကြည်လာပုံပဲ ။ လူကနဲနဲ ရွှင်ရွှင်ပြပြ ဖစ်လာတယ် ။

“ဟိုဖက်လျှောက်ချင်တယ်”

“ဒီဆိုင်ထဲခန”

ဟိုသွားမယ် ဒီသွားမယ် ဟိုမုန့် ဒီမုန့်နဲ့ ကျနော့လက်မောင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တင်းတင်းဆုပ်ရင်း ဘုရားပွဲထဲမှာ ဘယ်နှခေါက်မှန်းမသိ ပတ်လိုက် မုန့်စားလိုက်နဲ့ ပြန်တော့ ၁၁နာရီထိုးခါနီးနေပီ

လမ်းလျှောက်ပြန်လာရင်း ၁၈ ကုန်းထိပ်ရောက်တော့ မိုးလေး ပုခုံးလေးကို ဖက်ထားပြီး

“ပျော်လား…ကလေးလေး”

“အင်းးးး”

တဲ့ လေးတွဲတွဲပြောတယ် ။ ပုခုံးလေးဆွဲပြီး နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်တယ် ။ ဘာမှမပြောဘူး ။ လသာသာမှာ ချစ်သူပုခုံးလေးဖက်ပြီး လမ်းလျှောက်ရတာ တကယ်ကြည်နူးဖို့ကောင်းတယ်ဗျာ ။

ဟော်တယ်ပြန်ရောက်တော့ ၁၂ နာရီထိုးတော့မယ် ။ အဝတ်တောင်မလဲပဲ သူ့ကိုဖက်ပြီး အိပ်ပလိုက်တယ် ။ မနက် ၅ နာရီလောက်မှာကျနော်နိုးတော့ သူကကလေးငယ်တယောက်လို ငြိမ်ငြိမ်လေး အိပ်နေတုန်း။ အရမ်းအပြစ်ကင်းတယ် ။ ချစ်စရာလဲကောင်းတယ် ။ နဖူးလေးနမ်းလိုက်တော့ လွန့်လာပြီး

“ဘယ်နှယ်နာရီထိုးပြီလဲ”

“၅ နာရီခွဲ”

“အစောကြီးရှိသေးတယ်”

“အင်း “

လို့ပြောရင်း သူ့ပိပိလေးဆီ လက်လှန်းလိုက်တော့

“အာ…စောစောစီးစီး”

“စောစောစီးစီး လင်းအားကြီး တချီဆွဲပေး ကျန်းမာရေးတဲ့”

“ဟာ…ခစ်ခစ်..အိပ်ချင်တာတောင်ပြေသွားပီ..ပေါက်တက်ကရတွေ”

ဂါဝန်လေးကို သာသာလေးလှန်ပြီး ပိပိလေးကို ပင်တီလေးပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးလိုက်တော့

“တကယ်မလွယ်ဘူး” 

လို့ပြောရင်း တစောင်းလေးကနေ ပက်လက်လှန်လိုက်တယ် ။ ပင်တီလေးထဲ လက်ထဲ့ပြီး အကွဲလေးတိုင်း ရွရွလေးဆွဲပွတ်လိုက်တော့ ပေါင်လေးကားပြီး

“ဟင့်…ယားတယ်”

အစိလေးကို ပွတ်နေရင်း

“အရမ်းယားလား”

“အင်း…ဟင့်…အထဲမှာ ဘယ်လိုကြီးလဲမသိဘူး”

ပင်တီလေးချွတ်လိုက်တော့ ဖင်လေးကြွပေးတယ် ။ ဂါဝန်ပါတခါတည်းချွတ်လိုက်တယ် ဘော်လီရော ။သူကတော့ ကျနော့ကို ကြည့်နေတယ် ။ ဘယ်လိုလေးမှန်းမသိဘူး ။ ကျနော်မပြောတက်ဘူး အဲ့အကြည့်ကို ။ ကျနော့အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲဝင်တော့ အလိုက်သင့်လေးကားပေးတယ် ။ 

သူ့ပေါင်လေးတွေ ဆွဲထောင်လိုက်တယ် ။ ညီလေးက စောစောစီးစီးဆိုတော့ လူမနိုးခင်ထဲက ရယ်ဒီဖစ်နေတာ တုတ်တချောင်းလိုကိုတောင်နေတာ ။ ပိပိပေါက်မှာ တေ့လိုက်တော့

“ဖြေးဖြေးနော်”

“အင်း”

သာသာလေးပဲ လုပ်ပါတယ် ။ မိုးလေးရဲ့ ကောင်းတဲ့အကျင့်က သိပ်ဆွစရာမလိုပဲ အရည်ထွက်တာ ပြီးတော့ ဝင်သွားတာနဲ့ တအားညစ်ထားတာ ။ ဘယ်ချိန်လိုးလိုး တင်းကြပ်ပြီးတော့ကို ကောင်းတာ

။ သိပ်မကြာပါဘူး ။

“ဟင့်…အင့်”

“အ..အင့်”

“ရှီးးးးး”

“ဆောင့်လေ…အ..အင့်”

“နာနာလေး….အ..အ”

“ရှီးးးးအ..အမလေးးး”

“အီးးးးး”

“မြန်မြန်….မြန်မြန်”

သူကောင်းနေပီ ပီးတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ခပ်တင်းတင်းအညစ်ခံထားတဲ့ လီးက မထိန်းနိုင်တော့ ။ ဆောင့်ချက်တွေ စိတ်တိုင်းလွှတ်လိုက်တယ် ။ထုံးစံတိုင်း အသံတွေက ညံ့လာတယ် ။

“အင်…အင်.”

“အီးးးးးး”

“ရှီးးးးးး”

“အင့်…ဟင်”့

“အမေ့…”

“အ…မလေးးးးးး”

“မရတော့ဘူးးးးးးး”

“မြ…မြန်မြန်…..”

“အီးးးးးးးး”

“အမလေးးးးးးလေးးးး”

“အ…အ…အ….အီးးးး”

“အမေရေ….”

“အီးးးးးးးးးး”

သူပီးတဲ့ချိန်ပဲ တအားညစ်ထားခံရတဲ့ ကျနော်လဲ မထိန်းနိုင်ပဲ ဆီးအိမ်ချင်းတဖန်းဖန်း ရိုက်အောင့်ဆောင့်ရင်း ထွက်ကုန်တယ် ။ အမောပြေတော့

“တအားလုပ်တာပဲ…ဟင့်ဟင့်..နာနေပီ”

“မိုးလေးပဲ မြန်မြန်လေးလုပ်ဆို”

“ဟာ….ဘာမှပြောဘူး”

ဘာမှမပြောတော့ပါဘူး ။ဘေးကိုလှိမ့်ဆင်းလိုက်တော့ ကျနော့ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလေးတိုးဝင်လာတယ် ။ တင်းတင်းဖက်ထားရင်းနဲ့

“ချစ်တယ်ကလေးရာ”

“……”

“ကိုကို့ကို ချစ်တယ်လို့မပြောတော့ဘူးလား”

“……..”

“ဒီနေ့ပြီးရင် ဘုရားပွဲကပြီးတော့မှာ တခွန်းလောက်တော့ပြောပေးပါ့လားကလေးရာ”

“မိုးလေးကိုယ် မိုးလေး မသေချာသေးပဲ မပြောချင်ဘူး ။ ပြီးတော့ ကိုကို့ အချစ်ကိုလဲ မယုံရဲဘူး”

ကိုကိုလို့ခေါ်တာ ပထမဆုံးပဲထင်တယ် ။ နာထဲကိုချိုနေတာပဲ ။ ထပြီးတော့ တောင်ကြီးကပြန်လာတဲ့ နေ့မှာ လုပ်ခဲ့တဲ့ လက်စွပ်ဘူးလေးယူလိုက်ပြီး

“မိုးလေးကို စလုပ်ခဲ့တဲ့နေ့ကနေစပြီး မိုးလေးက ကိုကို့ဇနီးသွားပီ ။ ဒါ မိုးလေးနဲ့ ကိုကိုနှစ်ဦးသဘောတူ လက်ထပ်တဲ့ အထိမ်းအမှတ်ပေါ့..နော်”

ဘူးလေးဖွင့်ပြီး ဒူးထောင်ရင်းပြောတော့ ယောက်ကျားဝတ်လေးယူပြီး ကျနော့လက်မှာစွပ်ပေးတယ်။ပြီးတော့ သူ့လက်ကလေးကို ကမ်းတယ် ။ ကျနော် လက်စွပ်ကလေးယူပြီး သူ့လက်မှာ စွပ်ပေးလိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ ကျနော့ရင်ခွင်ထဲကို ဝင်လာပြီး တင်းတင်းလေးဖက်ထားတယ် ။ တော်တော်လေးကြာမှ သူ့ကိုယ်လုံးလေးတုန်နေလို့

“မိုးလေး..မိုးလေး…ဘာဖစ်တာလဲ”

မဖြေဘူးဗျာ ။ အတင်းပဲ ကျနော့ကို တရှုပ်ရှုပ်နဲ့ နမ်းတယ် ပြီးတော့ ဖက်ပြီး ငိုပြန်ရော ။ ကျနော်လဲ ဘာလုပ်ပြီးဘာပြောရမှန်းမသိတာနဲ့ ငြိမ်နေမိတယ် ။ သေချာတာတော့ သူနဲ့ ကျနော့ ချစ်သူတွေထက် ပိုပြီး တွယ်တာနေကြတယ်ဆိုတာပဲ ။ 

အဲ့နေ့ညက နာနေပီဆိုပီး ပက်လက်လှန်ပြီးတချီ ၊ လေးဘက်ထောက်ပြီးတချီ ၊ အပေါ်ကနေခွပြီးတချီ ။ ၃ ချီပြီးမှ ပန်းပန်းနဲ့ အိပ်သွားတယ် ။ ကျနော်ကတော့ တရေးနိုးပြီးထဲက မအိပ်တော့ပါဘူး ။ သူကိုရင်ခွင်ထဲမှာထားပြီး အိပ်ရမှာနှမျောလို့ မျက်နှာလေးကို ငေးကြည့်နေလိုက်တယ် ။ မိုးလင်းတော့ နှစ်ယောက်သားရေမိုးချိုးပြီး ပြန်လာခဲ့တယ်။

ကားပေါ်မှာ ကျနော့ပုခုံးလေးကိုမှီလို့ ။ မနက်စာစားတော့လဲ တီးဆိုင်ထဲမှာ မရှက်ပဲ ကျနော့လက်မောင်းကို တင်းတင်းလေးဖက်လို့ ။ လမ်းထိပ်ရောက်တော့

“ရပ်လိုက်တော့…ဒီမှာဆင်းမယ်”

ကားရပ်ပေးလိုက်တော့ ဘယ်ညာလျှောက်ကြည့်နေတာနဲ့ ဘာလဲဟဆို ကိုယ်လဲလိုက်ကြည့်မိတာပေါ့။ အဲ့ချိန်မှာ ကျနော့ပါးပြင်မှာ နွေးခနဲ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တခစ်ခစ်နဲ့ရီရင်းပြေးထွက်သွားတယ် ။

ရင်ထဲမှာ တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ဗျာ အေးခနဲ အေးခနဲ နွေးခနဲ နွေးခနဲ ။ မြင်းကွင်းထဲ ဝင်လာသမျှ အားလုံးလှပသွားတယ်ဗျာ ။

ရုံးရောက်တော့ ပျက်ကွက်ရက်တွေက အလုပ်တွေက တန်းစီနေတယ် ။ ခေါင်းတောင်မထောင်နိုင်ဘူး ။ နေ့လည် ထမင်းစားတောင်ခနလေးပဲနားလိုက်ရတယ် ။ ည ၈ နာရီလောက်မှ အလုပ်က ထွက်လာခဲ့တယ် ။ အိမ်ရောက်တော့ ၉ နာရီထိုးတော့မယ် ။ 

ရေချိုးပြီး ညစာတောင်မစားနိုင်ဘူး ။ အဲ့လိုနဲ့ ၃/၄ ရက်လောက် နပန်းလုံးလိုက်ပြီး အလုပ်ကို ကိုယ်ကပြန်နိုင်သွားတယ် ။ မိုးလေးနဲ့ မတွေ့ရတော့ အရမ်းလွမ်းတာပဲ ။ ဘယ်လိုချိန်းရမှန်းလဲမသိဘူး

တွေ့ချင်တာလဲ တပိုင်းသေနေတယ် ။ စနေနေ့ နေ့တပိုင်းဆင်းပြီး ပြန်လာတော့ လမ်းထိပ်မှာ ထမင်းဝင်စားပြီးမှ အိမ်ပြန်လာလိုက်တယ် ။ အိမ်ရောက်ပြီး ၁ နာရီလောက်နေတော့ နောက်ကနေ တင်းတင်းဖက်ထားတာ ခံလိုက်ရတယ် နာမည်မခေါ်ရဲဘူး ရင်ထဲ တဒိန်းဒိန်းနဲ့

“ အကြွေးတွေများပီနော် ကိုကြီး” 

ဆိုမှ စိုးလေးမှန်းသိတယ် ။ အသာလေးလှည့်လိုက်တော့ စိုးလေးရယ် ရမ္မက်ပြင်းပြင်းနဲ့ ကြည့်နေတာ ။ ခုတင်ပေါ်ဆွဲတင်ပြီး ၂ ချီ ဆက်တိုက်ဆွဲပလိုက်တယ် ။ စိုးလေးတော်တော် ဟိုက်သွားမှ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ရေချိုးလိုက်တယ် ။ ပြန်ထွက်လာတော့ သူဝင်သွားတယ် ။ သိပ်မကြာပါဘူး ပြန်ထွက်လာတယ် ။ အဝတ်စားတွေ ပြန်ဝတ်ရင်းနဲ့ ပြောတယ်။

“ကိုကြီး ….စိုးလေးမနက်ဖန် ညောင်လေးပင် သွားရမှာ အဲ့တာလာနှုတ်ဆက်တာ ..ခစ်ခစ်”

“အော် ဘယ်လောက်ကြာမှာလဲ”

“တလလောက်ကြာမယ် တက္ကသိုလ်တွေ ဖွင့်မှပြန်လာမှာ “

ရင်ထဲမှာတော့ ပျော်နေတာ တရန်တော့ အေးပြီးပေါ့ ဟီးဟီး။ အပြင်မှာတော့ မှင်သေသေနဲ့

“တလကြီးတောင်လား”

“အင်းလေ အဲ့တာကြောင့် လာကျွေးတာပေါ့ စားလို့ဝလား ခစ်ခစ်”

“ဝရမှာပေါ့ စိုးလေးပြန်လာမှ အမုန်းစားတော့မယ်”

စိုးလေး မျက်နှာက တည်တည်လေးဖစ်သွားတယ်

“ကိုကြီး စိတ်မဆိုးနဲ့နော် ပြောစရာရှိသေးတယ်”

“အင်းပြောလေ မဆိုးပါဘူး”

ခနငြိမ်နေပြီးမှ

“စိုးလေးနဲ့ ဒီလိုနေတာကို အစွဲလန်းကြီး တခု မဖစ်စေချင်ဘူး ဘယ်လိုပြောရမလဲ ကိုကြီးရာ

Sex ကိစ္စအနေနဲ့ပဲ ပက်သက်တာမျိုးဖစ်စေချင်တယ် ကိုကြီးကို ခုချိန်ထိ ချစ်သူတယောက်လို ယောက်ကျားတယောက်လို စိုးလေးရင်ထဲမှာမခံစားမိဘူး ကိုကြီးရင်ထဲမှာလဲ အဲ့လို မခံစားစေချင်ဘူး

စိုးလေးပြောတာရှုပ်နေမလား”

ဒီကကောင်ကလေ ထပြီးတော့ ကခုန်ပလိုက်ချင်တာ မကောင်းတက်လို့ သူ့ကိုလိုးနေတာ မသိစေချင်ပါဘူး မိုးလေးကို စပြီးလွန်ပြီးထဲက ဘယ်မိန်းမနဲ့မှ မပက်သက်ချင်တော့တာ ကိုယ်ပဲသိတယ်လေ ။

“သဘောပေါက်တယ် စိုးလေး၊ ကိုကြီးတို့ကြားမှာ sex တခုပဲထားမယ်လေ ကျန်တဲ့ချိန် မောင်နှမပေါ့

အဲ့လိုဆိုဖစ်မလား “

“ဝါး…..သင့်ခ်ယူ ကိုကြီး အဲ့လိုမျိုးပဲပြောတာ ကိုကြီး လိုချင်တဲ့ချိန်ပြော စိုးလေးလာခဲ့မယ် စိုးလေးလိုရင်လဲ ကိုကြီးကပေး စိုးလေးတွေးထားတာတော့ စိုးလေးချစ်တဲ့သူနဲ့မတွေ့ခင်ထိပေါ့ “

“အိုကေ စိုးလေး”

“ဒါဆို ဘိုင့်နော်”

“အင်း တာ့တာ”

အမလေးဟဲ့ ငါ့ဘုန်းတွေ တော်တော်ကြီးနေပါ့လား ဘယ်လိုအကြောင်းပြရမလဲ ခေါင်းချောက်နေတာ

အော်တိုကို ပြတ်သွားတာ ဟီးဟီး ။ ၁၇ နှစ်ထဲဝင်ရုံပဲရှိသေးတဲ့ ကောင်မလေးက အဲ့လိုသဘောမျိုးတဲ့။အရမ်းပျော်သွားတယ် ။သူပြန်လာရင်လဲ ကိစ္စမရှိပါဘူး ။ အဲ့ချိန်ဆို ဘိုးတော်မိသားစုဒီရောက်နေလောက်ပီ ။ ပြတ်ကရောပေါ့ ။ ညနေ ၆ နာရီလောက်ကျတော့ အပြင်ထွက်လာခဲ့တယ် ။ မိုးလေးနဲ့ စိုးလေးကတော့ ထုံစံတိုင်း ထွက်လာတယ် စိုးလေးက လှည့်တောင်မကြည့်ဘူး မိုးလေးက လှမ်းကြည့်တယ် ခနလေးပါ ။

 မြင်လိုက်တဲ့ ကျနော်ကတော့ အဲ့ဒိခနလေးနဲ့ပဲ အရာအားလုံးပြည့်စုံသွားတာပါ။ ညကျတော့ စိုးလေးဆီက ဖုန်းလာတယ် ဖုန်းမဆက်နဲ့နော်တဲ့ မိုးလေးဆီမှာထားခဲ့မှာတဲ့ တော်ကြာပြသနာတက်နေမှာစိုးလို့တဲ့ အောင်မလေး စိုးလေးရယ် ရွှေကွပ်ထားလိုက်ချင်တယ် တကယ်ပါ ။

မနက် ၉ နာရီလောက်ကျမှ အိပ်ယာကထလာတယ် ။နိုးတာကရနာရီလောက်ထဲကပါ ။မထချင်သေးလို့နှပ်နေတာ ။ အိမ်ရှေ့က တံခါးခေါက်သံကြားလို့ ဖွင့်လိုက်တော့ မိုးလေး ။ ထုံစံတိုင်း ရှပ်ဖားဖားကြီးနဲ့ စတိုင်ဘောင်းဘီပွပွဝတ်လို့ ။ ကျောပိုးအိတ်လေးနဲ့

“လာလေ..ကလေးလေး”

ဘာမှမပြောပဲ ဝင်လာတယ် ။ ထိုင်ခုံမှာထိုင်ပြီးမှ

“ခုမှနိုးတာလား”

“ဟုတ်ဘူး နိုးတာကြာဘီ မထချင်သေးလို့ “

“အပျင်းပဲ”

“ဘာ..”

စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ ကျနော့အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားတယ် ။ ကော်ပီဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ နောက်ကနေလိုက်ဝင်တော့ သူက ခပ်တည်တည်နဲ့ ကျနော်တိုင်ပင်မှတ်ခဲ့တဲ့ နာရီလေးကို အချိန်စမှတ်တယ်

“အပြင်သွားမလို့ လိုက်မှာဆို ၁၅ မိနစ်အချိန်ရမယ်”

ပြောပြီး ခပ်တည်တည်ပဲ ဧည့်ခန်းထဲပြန်ထွက်သွားပြီး စားပွဲပေါ်တင်ထားလိုက်တယ် ။ အောင်မလေးဗျာ တသက်နဲ့တကိုယ် အဲ့လောက်လောကြီးပြီး ရေချိုး၊အဝတ်စားဝတ်တာမရှိဖူးပါဘူး ။

အားလုံးပြီးတော့ ၁၃ မိနစ် ။

“တော်တယ်”

ဆိုပြီး ကျနော့ နှုတ်ခမ်းကို ပြွတ်ခနဲနမ်းတယ် ။ချစ်လိုက်တာဗျာ အဲ့လိုဆုရမယ်ဆို ဒီကောင်တော့ တတိယကမ္ဘာစစ်ကို တယောက်ထဲစိန်ခေါ်ပလိုက်ချင်တယ် တကယ် ။ ပြီးတော့ ကျနော့ကားထဲဝင်ပြီး လှဲနေတယ်။ကျနော်က မောင်းသူနေရာထိုင်တော့

“လမ်းမှာအသိတွေနဲ့ တွေ့ရင်မရပ်နဲ့နော်”

မျက်နှငယ်လေးနဲ့ ။ စချင်တဲ့စိတ်ပေါ်လာပေမယ့် သနားလို့မစတော့ပါဘူး ။ မောင်းလာရင်း ရပ်ကွက်အပြင်ရောက်တော့

“ပြောချစ်မိုးလေး ဘယ်ကိုပို့ပေးရမလဲ”

“သန့်စင်ခန်း”

“ဟင်..ဘာရယ်”

“သန့်စင်ခန်း..သန့်စင်ခန်း . လက်ထရိမ် .အိမ်သာ….သိပီလား…ပြောရတာမောတယ်”

သူမောသလို ကိုယ်လဲဦးနှောက်စားတာပဲ ဘာမှန်းလဲမသိဘူး အီးပါချင်တာ ရေးကြီးခွင်ကျယ်လုပ်ပြီး လိုက်ပို့ခိုင်းနေတယ် ပြောမနေချင်တာနဲ့ပဲ ရွှေဘုန်းပွင့်ဘုရားဆီကိုမောင်းလာခဲ့တယ် ။ ဘုရားရှေ့မှာ ကားရပ်လိုက်တော့ ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ကြည့်တယ် ။

“ဘုရားထဲမှာ ရှိတယ်”

ပြုံးစိစိနဲ့ ဆင်းသွားတယ် ။ ကိုယ်လဲလိုက်ဆင်းပြီး ပန်းဝယ်နေလိုက်တယ် ။ တော်တော်ကြာတယ် ထွက်မလာနိုင်တာနဲ့ နေ့နံထောင့်သွားပြီးလျူလိုက်တယ် ။ လျူပြီးလို့ မျက်လုံးဖွင့်ပြီး ဘုရားကိုကြည်ညိုနေတုန်း ကောင်မလေးတယောက် ဘေးနားလာထိုင်ပြီး ကန်တော့တယ် ။ 

မကောင်းတက်တာနဲ့ ဘေးနဲနဲတိုးပေးလိုက်တယ် ။ လိုက်တိုးတယ် ။ ဘာလဲဟ နဲနဲတင်းပြီးကြည့်လိုက်တယ် ။ မိုးလေးမြင်သွားပြီး တမျိုးထင်တာမခံနိုင်ပါဘူး ။ သူက ကန်တော့ပြီးပြန်ကြည့်တယ် ။ အယ်…မိုးလေးပဲ ဟီးဟီး ။ကိုယ့်ချစ်သူတောင် ကိုယ်မမှတ်မိ ။ မှတ်မိချင်စရာလဲမရှိ ။ 

တီရှပ်အဖြူ အကြပ်လေးနဲ့ စကပ်လိမ်မော်ရောင် ဝဲဝဲလေးနဲ့ ။မျက်နှာကအလိမ်းအချယ်မရှိ ပကတိတိုင်းကို ပြောင်ရှင်းပြီးလှနေတာ ။ 

လှလိုက်တာ ရင်တွေရဲ့ အမို့အမောက်က ပီပီပြင်ပြင်ထွက်လာတယ် ။ စကပ်လေးကလဲ ဗိုက်ကိုမျော့ကြိုးပြားကြီးနဲ့ အုပ်ထားတော့ နဂိုထဲက အဆီပိုမရှိတဲ့ဗိုက်ကလေး ဆိုတော့ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်လေး။  တင်နေရာမှာလဲ စကပ်ပွပွလေးက အုပ်မထားနိုင် ကားထွက်လာတယ် ။

“ဘာလဲ အနားကပ်ထိုင်တာမကြိုက်လို့လား”

“ဟီးဟီး ချစ်မိုးလေးက အရမ်းလှနေတော့ မမှတ်မိဘူး ဒိပြင်ကောင်မလေးမှတ်လို့”

“အလျောက်ကောင်းလို့နော် ဟွန့်”

အမလေးနော် ကြောက်နေရပါ့လား ။ ဘာပဲပြောပြော ချစ်သူလေးကိုချစ်ပါသည် ။ ဘုရားကို တပတ်ပတ်ပြီးကားဆီပြန်လာတော့ လက်မောင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တင်းတင်းလေးဆုပ်ကိုင်ရင် ပခုံးကိုမှီပြီး လိုက်လာတယ် ။ ကားပေါ်ရောက်တော့လဲ မှီထားပြန်တယ် ။ ချစ်စရာလေး ချစ်တယ်လို့ မပြောတာကလွဲရင် ချစ်သူတွေထက်တောင် ချစ်နေသလိုပဲ ။

“ဘယ်သွားမှာလဲ ချစ်မိုးလေး သွားမယ့်နေရာပြော”

“သွားချင်တဲ့နေရာသွား”

မှတ်ဟ ချစ်မိုးလေး ငါနဲ့လည်ဖို့ထွက်လာတာပဲ ။ ပျော်လိုက်တာ ကြည်နူးသွားတယ် အလိုက်သိတဲ့ချစ်သူလေးကြောင့်ပေါ့ ။ ကစားကွင်း ၊ ပန်းခြံ၊ ရုပ်ရှင် အကုန်ပို့ပေးလိုက်တယ် ။

သူပျော်နေတာ ကလေးတယောက်လိုပဲ ။ အရာရာ အပြစ်ကင်းပြီး ဖြူစင်နေတာ ။

ချစ်သူလေးပျော်နေတာမြင်တော့ ရင်ထဲမှာ တသိမ့်သိမ်နဲ့ ကြည်နူးနေမိတယ် ။တနေကုန်လည်ပြီး ညနေ၄နာရီလောက်မှ ပြန်လာခဲ့တယ် ။ ရပ်ကွက်ထိပ်ရောက်တော့

“ချစ်မိုး ဘယ်မှာဆင်းမလဲ”

“မဆင်းဘူး ခိုးရာလိုက်လာတာ” ဆိုပြီး ကျနော့ကိုကြည့်နေတယ်

“ဟာ…မိုး…မိုးလေး တ.တကယ်ပြောတာလား…အဲ့တာဆို ကိုယ့်ကို ချစ်တယ်ပေါ့နော်..ဟုတ်လား ပျော်လိုက်တာ”

ထိန်းမရတဲ့အပျော်တွေက မြစ်တစင်းလို စီးဆင်းသွားတယ် ။ မိုးလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ မျက်ရည်တွေနဲ့ အပျော်တွေ တန့်ခနဲပဲ

“မိုးလေး ဘာဖစ်လို့လဲ မပြန်တော့ဘူးလေ မကွေးကို တခါထဲသွားမယ် ဟိုရောက်မှ ဖေဖေနဲ့မေမေကို ပြန်အပ်ခိုင်းမယ် “

“ဘာမှမဖစ်ပါဘူး အိမ်ကိုပဲမောင်းပါ”

“အင်း”

မအင်းချင်အင်းချင်နဲ့ အင်းလိုက်ရတာ ။ ဘာလေးမှန်းကိုမသိ ။အိမ်ထဲရောက်တော့ မှ ကျနော့ကို ဖက်နမ်းတယ် ။ တမှတ်ရသွားပီတဲ့ ။ ဘာလို့လဲမေးလိုက်တော့။

ခုနက စမ်းတာတဲ့ တောင်တောင်မြောက်မြောက်ပြောနေရင် မချစ်ဘူးလို့ မှတ်မှာတဲ့ ။ အန် သေဟ ။

ပြီးတော့ အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားပီ ပြောတယ် တိုးတိုးလေး ။ တပတ်စာ သဘောရှိတဲ့ နောက်အပတ်ဆို မီးနီပဲတဲ့ ။ ချစ်လိုက်တာကလေးရယ် ။ ချစ်ပီးရင်း ချစ်တယ်။ 

အနမ်းတွေလွှတ်ရင်း အဝတ်တွေ တခုချင်းကွာကုန်တယ် ။ ခုတင်ပေါ်ချစ်သူလေးကို တင်လိုက်ရင်း ကိုယ်ပါလိုက်တက်တယ် ။ ပေါင်ကြားထဲဝင်လိုက်တော့ အလိုက်သင့်လေးကားပေးတယ် ။ အဖုတ်လေးမှာ လီးကြီးကိုတေ့လိုက်တော့

“ဖြေးဖြေးနော်”

မျက်လုံးလေးမှိတ်ထားတယ် ။ ဖြေးဖြေးလေးပဲ ထဲ့တယ် ။ တရစ်ချင်းပေါ့။ချစ်တေးသံလေးထွက်လာတယ်။

“ရှီးးးးးးးကြပ်တယ်ကွာ”

ဖြေးဖြေးချင်းပဲ စ လိုးတယ်။

“အားးးးးး”

“ရှီးးးးးးးးး”

“အင်းးးးး”

“ရဘီ လုပ်တော့”

၃၉ ဗိုက်ပူကြီးလို အရှိန်နဲနဲတင်လိုက်တယ်။

“အင်း..”

“အ”

“မြန်မြန်လေးး….”

၁၈၄ ပါရမီလောက် ထပ်တင်လိုက်တယ်

“အားး”

“အီးး..အ…အ”

“ရှီးးးးဟင်”

“အမလေးးးး”

၄၈ အထူးလောက် ထပ်တင်လိုက်တယ် ။ လီးတချောင်းလုံးလဲ ကြပ်ထုတ်နေပီ

“အင်းးး..ဟင်းးးဟင်း”

“ရှီးးးးး”

“မရ..မရတော့ဘူးးးးးးးး”

“အမေရေ…..”

“အမလေးးးလေးးး”

“အီးးးးးးးး”

မိုးလေးက ဖီးတက်လာလေ အဖုတ်လေးက တအားညှစ်လာလေလေပဲ ။သူလဲပန်းဝင်ရော ပြိုင်ကားတစီးရဲ့ အရှိန်တင်ရင်း မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ ကျနော်လဲ ပီးသွားတယ်။ ဆီးအိမ်ချင်း ကပ်နေအောင်ဖိထားရင် သူကို အနမ်းတွေ တရစပ်ပေးမိတယ် ။

အမောပြေတော့ သူက ကျနော့ကို ဖက်ထားတယ် ကျနော်လဲ သူကိုဖက်ထားရင်း အတွေးတခုဝင်လာတယ် ။

“ချစ်မိုးထ”

“ဘာလဲ ရေချိုးပေးတော့မလို့လား”

“အင်း….ပြီးတော့ ကိစ္စရှိသေးတယ်”

“ရေချိုးခန်းထဲမှာ မလုပ်ဘူးနော် ကြောက်တယ် အရမ်းနာတာ”

“အင်းပါ ကလေးရဲ့”

ရေချိုးခန်နးထဲရောက်တော့ ကျနော့ အမွှေးတွေရိတ်တဲ့ ဂျုပ်လေးယူပြီး သူ့အမွေးတွေ စင်နေအောင် ရိတ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက အံသြနေတယ် ။ အားလုံးပြီးသွားတော့ ရေချိုးပေးပြီး ခုတင်ပေါ်ပြန်ပွေ့လာခဲ့တယ်။ ခုတင်ပေါ်ရောက်တော့

“နမ်းမယ်နော်”

“အင်း”

တဲ့ မျက်လုံးလေးမှိတ်လို့ ခေါင်းလေးမော့ပေးထားတယ် ။ ဒီကောင်က အောက်မျက်နှာကို နမ်းတာ ။ တွန့်ခနဲ ပဲ

“ဟာ…ရှီးးးး”

“မလုပ်…နဲ့..လေ”

သူစကားကို နားမထောင်မတော့ပါ ။ သူလဲ တွန်လိန်ကော့ပျံ နေပီး မပြောနိုင်တော့ပဲ ညည်းညူနေရော

အမုန်းကို နမ်းတာ ။ အဖုတ်လေးကဖောင်းဖောင်းလေး အကွဲလေးက ခပ်တင်းတင်းစိနေတယ်အစိလေးကို လျှက်လိုက် အပေါက်လေးထဲ လျှာထိုးထဲ့လိုက် အစိလေးကို စုတ်လိုက် အလုပ်ကို ရှုပ်နေတာ ။ သူ့ခံစားချက်တွေ အဆုံးနားရောက်လာတော့ ကျနော့ခေါင်းကို ဖိထားတာ တအားပဲ ။

အစိလေးကို သကြားလုံးလို စုတ်ရင်း လျှာနဲ့ ကစားပေးလိုက်တယ် ။ လက်ခလယ်လေးကို အပေါက်ထဲ ထိုးထဲ့ကလိရင်းပေါ့ ။ လက်ခလယ်လေးကို လက်တဆစ်သာသာလောက် ထိုးထဲ့ပြီး အပေါ်ဖက်ကွေးတင်ရင်း ဖုထစ်ဖုထစ်လေးကို ကလိပေးလိုက်တော့ တကိုယ်လုံး ကော့ပျံလာပြီး

အော်တာတအားပဲ။ သူအမောပြေတော့

“ချစ်မိုးလေး….အမောပြေပြီလား”

“အင်း ခနလေးနော်”

မောသံလေးနဲ့ ဖြေရင်း ကျနော့ကို တင်းနေအောင်ဖက်ထားတယ် ။ ခနနေတော့ နမ်းတယ် နမ်းရင်း အောက်ကို ဆင်းသွားတော့

“မိုးလေး”

အော်သံမဆုံးလိုက်ပါဘူး ။ ညီလေးက သူ့ပါးစပ်ထဲရောက်နေပီ ။ ရေခဲချောင်း တချောင်းလို ပလပ်ပလပ်နဲ့ စုတ်နေတာ ။သူအာငွေ့နဲ့ဆိုတော့ တောင်လိုက်တာမှ အကြောတွေ အပြိုင်းပြိုင်းထလို့။ ကျနော် စိတ်ကို တင်းလိုက်ရင်း

“မိုးလေး တော်ပီလေ”

“ဟွန့် အွန်”

ပလုပ်ပလောင်းသံနဲ့ပြောတယ် ။ နေဟာဆိုပြီး စိတ်လျော့ပြီး မုသွင်းလိုက်တော့ သိပ်မကြာ ပြီးချင်လာတယ် ။ မိုးလေးခေါင်းကို ဇွက်ဆွဲရင်း

“ချစ်မိုး….အ..ရှီးးး”

“ပ..ပီးးးပီးတော့မယ်…”

ပြောခါမှ ပိုစုတ်နေပြီး ဥလေးတွေပါကစားလာတယ် ။ စုတ်နေရုံတင်မဟုတ်ပဲ လျှာနဲ့ပါ လီးထိပ်ကို ကစားလာတော့ မခံနိုင်တော့ပဲ တဖျင်းဖျင်းနဲ့ ပီးသွားတယ် ။ လီကြီးက တဖြေးဖြေး မတောင့်တတောင် အနေအထားအရောက်မှာ အပေါ်ပြန်တက်လာတယ်

“မထွေးဘူးလား”

“နှမျောလို့ မျိုချလိုက်ပီ”

ပြောရင်း မျက်နှာလေးကို ရင်ခွင်ထဲမှာဖွက်ထားတယ် ။ ချစ်လိုက်တာကလေးရယ် ။ တညလုံးဗျာ ကိုယ်ကဆွလိုက် သူကတက်လိုးလိုက် သူကဆွလိုက် ကိုကတက်လိုးလိုက်နဲ့ မနက် ၅ နာရီထိုးမှ ရပ်တယ် ။ ဒါတောင် စိုးလေးထားခဲ့တဲ့ ဖုန်းက သူကျောပိုးအိတ်ထဲကနေ အလန်းမည်လာလို့ ။ 

နို့မို့ဆို မိုးအလင်း ပဲ ။ ၅ နာရီ အလန်းမည်ပြီးတော့ ရေချိုးပေးလေ ဆိုလို့ ချိုးပေးပြီး အဝတ်စားတွေပြန်ဝတ်ပေးလိုက်တယ် ။ ခပ်တည်တည်ပဲ ခြံစည်းရိုးကျော်ပီး သူခြံထဲဝင်သွားတယ် ။ သူတော့မသိ ကိုကတော့ ခွင့်ယူလိုက်ပြီး တနေကုန်အိပ်နေလိုက်တယ် ။ ညနေကျတော့ ဖုန်းဆက်တယ် ။ တကိုယ်လုံးညောင်းနေတယ်တဲ့ ။ ဟီးဟီး သူမပြောနဲ့ ကိုယ်တောင်မလှုပ်ချင်တာ ။

အဲ့လိုနဲ့ဗျာ တပတ်မှာတရက်ပေါ့ ရုံးပိတ်ရက်တိုင်းတီးတယ် ။ ဘိုးတော်မိသားစုပြောင်းလာပီး တပတ်လောက်ကြာတော့ သူကို မကွေးခေါ်သွားတယ် ။ 

အဖေနဲ့အမေက သူကိုချစ်လိုက်တာဗျာ သမီးသမီးနဲ့ ကျနော်တောင် စကားဝိုင်းအပြင်ရောက်သွားတယ်။ သူကလဲသူ ရင်ဖုံးနဲ့ ချိတ်နဲ့ နဲနဲတော့ဖြုံသွားတယ် ။ ကျနော်နဲ့ ပက်သက်ပြီး အလေးနက်တော့ထားသား ။ နှစ်ည အိပ်ပြီးပြန်လာတယ် ။

စိုးလေးပြန်ရောက်လာတော့ တော်တော်အံသြသွားတယ် ။ သူက မိန်းခလေးလိုဝတ်ပြီး သွားကြိုတာလေ ဟိုမမှတ်မိလို့တဲ့။ စိုးလေးနဲ့တော့ အရင်လိုပါပဲ တတွဲတွဲနဲ့ ။ ကျနော်နဲ့ ချိန်းရင် ကျနော့ဖုန်းကို သူဆက်တယ် ။ သူနဲ့ ကျနော့ကြောင်း တရပ်ကွက်လုံး ဘယ်သူမှမသိ ။ ။ ဒီလိုနဲ့ ရပ်ကွက်ထဲမှာ သူနဲနဲပြောင်းလဲလာတယ် ။ 

ရန်မဖစ်တာတော့ တော်တော်ကြာနေပါပီ ။ ကျနော်နဲ့ သန်လျှင်က ပြန်လာပီးထဲကပေါ့ ။ တခါတလေ ဆို မိန်းခလေး အဝတ်အစားတွေ ဝတ်တက်လာတယ် ။ ရပ်ကွက်ထဲကတော့ ပြုံးစိစိနဲ့ ကြည့်ကြတာပေါ့ ။ သူကတော့ အေးဆေးပါပဲ သိပ်ဂရုစိုက်ပုံမရပါဘူး ။ ရပ်ကွက်ထဲမှာ သူနဲ့ကျနော် လူသိရှင်ကြား တွဲဖို့ အကြောင်းက ဖန်လာတယ် ။

အဲ့နေ့က ညနေ ၄ နာရီခွဲလောက်ကြီးပေါ့ ။ သူရယ် စိုးလေးရယ် ကတဖက် မမြင်ဘူးတဲ့ လူတွေ ၈ယောက်လောက်က တဖက် စကားများနေကြတာ ။အနားရောက်သွားတော့ မိုးလေးက စိန်ခေါ်နေပီ ။ ဟိုဖက်ကကောင်တွေကတုတ်တွေပါ ပါလာကြတာ။ ကြိုတင်စီစဉ်ထားကြတယ်ထင်တယ် ။ 

မိုးလေးကဒေါသတော်တော်ထွက်နေတာ မျက်နှာလေးက တင်းပြီး ရဲနေတာပဲ ။ အနားရောက်သွားတော့ ပွဲကစနေပီ ။ စိုးလေးဆီက ကယ်ပါ ယူပါ နဲ့ အော်သံတွေထွက်လာတယ် ။ မိုးလေးက ပြန်ခံချတယ် ဘယ်ရမလဲ ခံရတာပေါ့ မိုးလေးခွေခနဲ လဲတဲ့ချိန်မှာပဲ မုန်းတိုင်းတခုလို ဝင်လိုက်တယ် ။ ပွဲကပြောင်းပြန်ဖစ်သွားတယ် ။ သိုင်းပြောင်းပြန်ရဲ့ အားသာချက်က အဲ့တာပဲ ။ 

တယောက်ချင်းလဲ အဆင်ပြေတယ် ။ တယောက်နဲ့ အများလဲ အဆင်ပြေတယ် ။သူတို့ လက်ထဲက တုတ်တချောင်း ကျနော့ လက်ထဲရောက်လာတော့ ။ ပိုဆိုးသွားတယ် ။ အလောင်းမင်းတရားကြီး တုတ်ကစားတာ ဘယ်လိုလဲမသိ ။ ကျနော်ကတော့ ပြောင်းပြန်ကစားကွက်အတိုင်း တုတ်ကို ယမ်းလိုက်တာ နှစ်ကျော့ ကျော့ပြီးမှာပဲ ဟိုကောင်တွေ မတ်တပ်ရပ်နိုင်တဲ့ ကောင်မရှိတော့ ။ မိုးလေးကို ထူလိုက်တော့ ။

ဘာမှမဖစ် ဗိုက်အကန်ခံရလို့ နဲနဲအောင့်တာကလွဲရင်ပေါ့ ။ မျက်နှာမှာ ဖူးရောင်လို့ ။ ကျနော့ နှုတ်ခမ်းလဲကွဲသွားတယ် ။ ညာလက်ဖျံ အရိုးအက်သွားလားမသိ မခံနိုင်အောင် နာနေတာ ။ အရင်းစစ်လိုက်တော့ ညနေဆေးခန်းက အပြန် ရပ်ကွက်ရုံးက လူတယောက်လာခေါ်တယ် ။ 

ရုံးရောက်တော့ လူစုံနေပီ ။ မိုးလေး ၊ စိုးလေး၊ နှစ်ယောက်လုံးမိဘတွေကော၊ ဟိုဖက်ရပ်ကွက်လူကြီး ၊ဒီဖက်ရပ်ကွက်လူကြီး ၊ ညနေကဆော်ခံရတဲ့ကောင်တွေ ၊ကျနော် ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ပြီးတော့ လူကြီးတယောက်က စပြောတယ်

“မောင်ရင်က သူတို့တွေရန်ဖစ်နေတာကို  မပြောမဆိုနဲ့ ဝင်ရိုက်တယ်တဲ့ တိုင်ထားတယ် တဖက်ကရပ်ကွက်လူကြီးလဲ ရောက်နေပီ ။ ရိုက်မှုဆိုတော့ ဒီမှာရဲအရာရှိတွေလဲ ရောက်နေတယ် ပြသနာက ဆေးဖိုးတောင်းနေတာ မောင်ရင်ရိုက်လို့ မောင်ရင်လျှော်ရမယ် ဆိုတဲ့သဘောပေါ့ ဦးတို့အနေနဲ့ကတော့ ရပ်ကွက်ရုံးနဲ့တင် ပြီးစေချင်တယ် အဲ့ မောင်ရင့် သဘောထားလဲ ပြောပေါ့ “

အင်း စတွေ့ပီပဲ

“လျှော်တာက အရေးမကြီးပါဘူး ဒါပေမယ့် ကျနော် မေးချင်တာမေးလို့ရမလား”

“မေးပါမေးပါ”

“ရန်ပွဲအစမှာကျနော်ရောက်တာပါ ဘယ်လိုစဖစ်လဲမသိဘူး ကျနော်သိတာက မိန်းခလေးတယောက် ယောက်ကျား ၈ ယောက်လောက် ဝိုင်းရိုက်တာ ခံနေရတယ် ၊ အဲ့ချိန် ရပ်ကွက်ရုံးပြေးလာတိုင်ရမလား ရဲစခန်းကိုပြေးလာရမလား ဘာလုပ်ရမလဲ ပြီးတော့ ကျနော်က သူတို့၈ယောက်ကို ရိုက်တာလား ၊

သူတို့ဂယောက်က ကျနော့ကိုရိုက်တာလား ။ ကလေးတောင် စဉ်စားတက်ပါတယ်”

“အဲ့တာဆို မောင်ရင်က မလျော်နိုင်ဘူးလို့ ပြောတာလား”

ဟိုဖက်က ရပ်ကွက်လူကြီး ဆိုသူက ခပ်တင်းတင်းဝင်မေးတယ် ။ ပြီးတော့ ဆက်ပြောတယ် ။

“အဲ့တာဆို ရဲစခန်းနဲ့ပဲ ဆက်ပြောပေါ့”

ကျနော်ပြုံးလိုက်တယ်

“တယောက်နဲ့ အများဖစ်တာ တယောက်က အဖမ်းခံရမယ်ဆိုလဲ ဖမ်းပေါ့”

စတင်းပြီး တဖက်နဲ့တဖက် အပြိုင်ပြောလာတယ် ။ ကျနော့်ရဲ့ ရပ်ကွက်လူကြီးက ကောင်းပါ တယ် ။ သူပါဝင်ရှင်းပေးတယ် ရဲအရာရှိကလဲ ဝင်ပြောတယ် ။နောက်ဆုံး ပြသနာက ၂ သိန်းတောင်းတာ ၅ သောင်းလျှော်ပေးလိုက်ရတယ် ။ လူကြီးအားနာလို့ပါ ။ အားလုံး ကြေအေးကြောင်း လက်မှတ်ဘာညာသာရကာတွေ ပြီးတော့ တချိန်လုံးငြိမ်နေတဲ့ မိုးလေးအဖေက စလာတယ် ။

“ပြီးရင် ကျနော်ပြောပါရစေ ကျနော့် သမီးကို ယောက်ကျားလေး ၈ယောက်ဝိုင်းရိုက်တာ ဘယ်လိုရှင်းပေးမလဲ ကျနော်ကျေနပ်အောင် ဖြေရှင်းပေးပါ”

အဲ့မှာစပြီး တဖက်သက်ဖစ်တာပဲ ဟိုဖက်က ဘာမှကိုမပြောနိုင်တော့ဘူး အမှုက တရားရုံးရောက်တာနဲ့ ထောင်ထဲတန်းနေတာလေ ။ အဖိုးကြီးက သူသမီးကို ဘာမဆိုင် ညာမဆိုင် ဝင်ကူတယ်ဆိုပြီး ကျနော့် ဖက်ကနေ ပြောတာဗျ ။ ကျေးဇူးတွေတောင်တင်လို့ ။ စကားပွဲပြီးတော့ ကျနော့် ငါးသောင်းပြန်ရတယ်

ဟိုကောင်တွေ ခံဝန်ထိုးပြီးပြန်သွားရတယ် ။ ကျနော်တို့ ရပ်ကွက်ကလူတွေ တော့ ကျန်ခဲ့တာပေါ့ ။ အဲ့ချိန်ကျမှ ရပ်ကွက်လူကြီးက မေးတယ် ။

“တို့ ရပ်ကွက်ထဲက ကောင်တွေတောင်မပါပဲ မောင်ရင်က ဘာစိတ်ကူးနဲ့ ဝင်ပါရတာလဲ”

ရုံးထဲရှိသမျှလူတွေ အကုန်ငြိမ်သွားတယ် ။ မိုးလေးအဖေလဲ သိချင်နေတယ် ။ မိုးလေးလဲ ကျနော်ဘာပြောမလဲ ကြည့်နေတယ် ။ စိုးလေးကောပေါ့ ။ အားလုံးလဲ အဲ့တာကိုသိချင်နေပုံပဲ ။ ငြိမ်ပြီးနားထောင်နေကြတာ ။ကျနော်လဲ မစဉ်းစားပဲပြောလိုက်တာ ။ စီစဉ်ထားတာမပါဘူး ။ နှလုံးသားနဲ့ အလိုလှောက်ပြောမိတာပါ

“မိုးလေးက ကျနော့ ချစ်သူ…. ကျနော်လက်ထပ်ဖို့ရည်ရွယ်ထားတဲ့ သူမို့ပါ”

မိုးလေးမျက်နှာကရဲခနဲ ။ ခေါင်းငုံ့သွားတယ် ။ စိုးလေးက ပထမ အံသြသွားတယ် ။ နောက်ပြုံးလာတယ် ။ နောက် မြူးတူးစွာနဲ့ မိုးလေးကို ဖက်ပြီး တိုးတိုးလေး ဟုတ်လားဟုတ်လားနဲ့ မေးနေတယ် ။ ရပ်ကွက်လူကြီးကတော့ ပါးစပ်ကြီး ဟလို့ ကျနော့ကြည့်လိုက် မိုးလေးကြည့်လိုက်နဲ့ ဘာမှဆက်မပြောနိုင်ဘူး ။

စိုးလေးမိဘတွေလဲ ရပ်ကွက်လူကြီး အမူရာတိုင်းပဲ ။ မိုးလေးအဖေကတော့ ထိုင်ရမလို ထရမလို မျက်နှာပူရမလို ကျနော့ကိုကောရမလိုနဲ့ ခုနကကျနော့ဖက်ကနေ ရပ်တည်လိုက်တာ နောင်တရသွားပုံပဲ ။ 

ခင်ဗျားတို့ကို မြင်စေချင်တယ်…ဟီးဟီး  ။ မိန်းမတယောက်လို ပြန်ဖြစ်မှာ မဟုတ်တော့ဘူးလို့ ထင်ရာကနေ ကျနော်နဲ့ ချစ်သူဖြစ်နေပီဆိုတော့ ။

တရပ်ကွက်လုံးဗျာ ပြောလိုက်ကျတဲ့ သတင်း ။ တပတ်လောက်နေတော့ မိုးလေးနဲ့ တရားဝင်တွဲသွားတွဲလာလုပ်နေပီ ။ တရပ်ကွက်လုံး အမြင်ကပ်လောက်အောင်ကို ချစ်ကြတာ ။

အဲ့လိုနဲ့ ကျနော်တို့ ချစ်မယ့်ရက်တွေကုန်လာပါတယ် ။

ကျနော်တို့ ချစ်ကြတဲ့ရက်တွေ အဆုံးသတ်ရောက်တော့ ကံကြမ္မာက ကျနော်ကိုရက်ရက်စက်စက် လုပ်ချလိုက်တာဗျာ ။ ကျနော်တသက်လုံး မေ့မရမယ့် နေ့မရောက်ခင်ညပေါ့ ။ ပြီးတော့ ဝတ်ရည်စုတ်တဲ့ ပိတုန်းတကောင် ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုမယ့် နေ့မရောက်ခင်ညပေါ့ ။

 စိုးလေးရောက်လာတယ် အခန်းထဲ ကခုတင်ပေါ်ထိုင်ပြီး မေးတယ်။

“ကိုကြီး မိုးလေးကို တကယ်ချစ်တာနော်”

“အင်းလေ…ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံးထက်တောင် လေးလေးနက်နက်ချစ်တာဟ”

ဆိုတော့ ဘာမှမပြောဘူး ပါလာတဲ့ စာအုပ်သေးသေးလေးကို စာကြည့်စားပွဲပေါ်တင်ပြီး အခန်းထောင်မှာ မတ်တပ်ရပ်တယ် ။ အဝတ်တွေ တခုချင်းကွာကျကုန်တယ် ပြီးတော့ ကျနော့ဆီ လှမ်းလာပြီး ကျနော့အဝတ်တွေချွတ်တယ် ။ ညီလေးက မတောင့်တတောင်အနေအထား ။ သူဘာမှမပြောဘူး ။

ခြေ ၃/၄ လှမ်းလောက်ဆုတ်သွားပြီး နိုင်ငံခြားကားထဲက ကလပ်မှာ ကသလို ကတယ် ။ ဆက်စီ ဒန့်စ် ။ မိုက်တယ်ဗျာ ပက်ပက်စက်စက်ပဲ ။ ဒါပေမယ့်ဗျာ ခါတိုင်းလို မဟုတ်ပဲ ညီလေးက တင်းတောင်တဲ့ထိ ဖစ်မလာဘူး ။ စိတ်လဲ သိပ်မလာဘူး ။ ကိုယ့်ကိုတောင်အံသြနေမိတယ်

စိုးလေးက ၁၅ မိနစ်လောက် ကပြီးတော့ ကျနော့နားကို ပြန်ရောက်လာတယ် ။ ပြီးတော့

ကိုကြီး မိုးလေးကို တကယ်ချစ်တယ်ဆိုတာ ယုံသွားဘီ ခစ်ခစ် ဒီလောက်ပြထားတာတောင် သိပ်မတောင်ချင်ဘူး။

ပြောရင်းညီလေးကို ပါးစပ်ထဲသွင်းလိုက်တယ် ။ ဘယ်လိုနေနိုင်တော့မလဲ ဗျာ တင်းလာတယ် ။စုတ်ချက်ကလဲ လန်ထွက်နေတာပဲ အောကားထဲကလို စိတ်ပါလက်ပါကို စုတ်တာ ။ တအားတင်းပြီးကောင်းလာတော့မှ

ကိုကြီး ဒီညနောက်ဆုံး အနေနဲ့ စိုးလေးကိုလိုးပေး နော်

ပြောရင်း ကျနော့ကို ခုတင်ပေါ် တွန်းလှဲလိုက်တယ် ။ သူက ကျနော့ပေါ်တက်ခွပြီး အဖုတ်လေးထဲကို ကျနော့ လီးကြီး သွင်းလိုက်တယ် ။ စီးစီးပိုင်ပိုင် တထစ်ထစ်ဝင်သွားပါတယ် ။ တဆုံးဝင်သွားတော့မှ

ကိုကြီး ..ဒီည အမုန်းလိုးကြရအောင်နော် စိုးလေးကို အားရအောင် လိုးပေးနိုင်ရင် ကိုကြီး အရမ်းတောင့်တနေတဲ့ လက်ဆောင်တခုပေးမယ်

ပြောရင်းနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း စဆောင့်တယ် ။ ပြီးတော့ ကျနော့လက်တွေကို ဆွဲပြီး သူ့နို့လေးတွေပေါ်တင်ပေးတယ် တဖြေးဇြေးနဲ့ တအားဆောင့်လာတာ ကျနော်တောင့် အောက်ကနေ ပြန်မပင့်နိုင်အောင်ပဲ သိပ်မကြာလိုက်ပဲ အော်ရင်း ဟစ်ရင်း ညည်းညူရင်း သူပီးသွားတယ် ။ ကျနော်လဲ ပီးချင်လာတာပါပဲ ထိန်းထားတာ

သူနဲ့က မလွယ်ဘူးလေ ။ သူပီးတိုင်းသာကိုယ်လိုက်ပီးရင် မနက်နေထွက်တာတောင် မြင်လိုက်ရမှာမဟုတ်ဘူး ။ သူကလဲသိတယ် ။ ဘေးကိုဆင်းပြီး ပက်လက်လှန်ပေးတယ် ။

ကိုကြီး ဆောင့်နိုင်သလောက်ဆောင့်ပေးနော်

ကျနော်သူပေါင်ကြားထဲဝင်လိုက်ပြီး တေ့သွင်းလိုက်တယ် အဆုံးထိသွင်းပြီးတော့ သူ့ခြေထောက်တွေ မြှောက်ပြီး ထမ်းလိုက်တယ် ။ ပြီးတော့မှ ခြေထောက်တွေထမ်းရင်း ကစ်စ်ပေးလိုက်တော့ သူ့ဒူးတွေက သူ့ပုခုံးမှာကပ်သွားတယ် ။ အဲ့အချိန်မှာပဲ လီးထိပ်မှာ တင်းခနဲ ။

ငုံ့ကြည့်စရာရာမလိုဘူးလေ သူ့အဖုတ်လေးက ပေါင်းကြားမှာ ပြူးပြီးဖောင်းတင်းနေမှာကို ။ အဲ့တော့ တဆုံးဝင်နေတဲ့ လီးက သူ့သားအိမ်ကိုထောက်မိတာ။

 အ..အောင့်တယ်

သိတာပေါ့ ဘယ်မိန်းမမဆို သားအိမ်ထိရင် အောင့်တာပဲလေ ။ သူ့ချိုင်းအောက်ကနေ လက်လျှို ထဲ့ပြီး ပုခုံးကို မိမိရရကိုင်လိုက်တယ် ။သူသိတယ် အမုန်း ဆောင့်လိုးတော့မယ်ဆိုတာ ခေါင်းအုံးစွန်းတွေ လက်နဲ့ ဆုတ်ကိုင်ရင်း အံကြိတ်တယ် ။ တချက်ချင်း စဆောင့်တယ် ။ သူ့မျက်နှာလေး မဲ့ခနဲ မဲ့ခနဲပဲ

အ..အ

နာလိုက်တာ …အင့်

ဟင့်…အီးးးးးး

အမလေးနော်…ဟင့်..ဟင့်

တဖြေးဖြေးနဲ့ အရသာတွေ့လာပုံပဲ ။ ကျနော်လိုချင်တာလဲ အဲ့တာပဲ

အင်းးးး

ထိတယ်..ကို..ကြီးရာ

အင့်…ဟင့်

အ့အ..အ..

အမလေး..ရှီးးးး

လိုး..ကိုကြီး..ကောင်းလာပီ

ဆောင့်လိုး..မညှာ..အ..မညှာနဲ့

အဲ့ချိန်ကျမှ ဆောင့်ချက်တွေတင်လိုက်တယ် ။ စက်သေနက်ကို တရပ်စပ်ပစ်သလိုပေါ့။

သူလဲတအားကောင်းလာပြီး အော်တယ် ။ တအားဆောင့်နေရင်း သူပြီးသွားတယ် ။ ကျနော်မရပ်ပဲ တရပ်စပ် ဆက်ဆောင့်တယ် သုတ်ကိုထိန်းနိုင်သလောက်ထိန်းရင်းနဲ့ ။ သူမခံနိုင် ဆက်တိုက်ပြီးတယ် ။ 

လီးထိပ်မှာ မခံနိုင်လောက်အောင် တအားကောင်းလာပြီး အသားကုန်ဆောင့်ရင်း လရည်ထွက်ကုန်တယ် ။ ဆောင့်တာတဖြေးဖြေးနဲ့ ရပ်သွားတော့ ။ လူတော်တော်ဟိုက်နေပီ ။ ဘေးကိုလှိမ့်ဆင်းလိုက်တော့ ။ သူမှာခြေပစ်လက်ပစ်ပဲ ။ မောနေတာ လှိုက်ဖို လှိုက်ဖိုနဲ့ မျော့နေတာပဲ ။ တော်တော်လေးကြာမှ

တခါမှ အဲ့လောက်မကောင်းဖူးဘူး ကိုကြီးရာ ကိုကြီးက အလိုးတော်တယ် တကယ်

သဲ့သဲ့လေးပြောတယ် ။ ကျယ်ကျယ်မှမပြောနိုင်တော့တာ ။ ကျနော်ကတော့ ပြောချင်စိတ်မရှိပါ ။

ခနနေတော့ မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားတယ် ။ အိပ်ယာခင်းငြိမ့်ခနဲ့ ဖစ်လို့ နိုးလာတော့ ည ၁ နာရီထိုးတော့မယ် ။ သူထပြီးရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတယ် ဆေးကြောပြီး ပြန်လာတော့

ကိုကြီးရာ နောက်ဆုံညကျမှ အရမ်းကောင်းအောင်လိုးပေးတယ် အရင်ထဲက အဲ့လို လိုးရမှာ..ခစ်ခစ်

သူ့လက်ကိုဆွဲပြီး ကျနော့ဘေးမှာ လှဲခိုင်းလိုက်တယ် ပြီးတော့ ညီလေးပေါ်ကို သူ့လက်လေးတင်ပေးလိုက်တယ် ။ အသာလေး ပွတ်သပ်ရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးတယ် ။ ကျနော်လဲ သူအဖုတ်လေးကိုနှိုတ်နေလိုက်တယ် ခနနေတော့ သူဖီးဝင်လာတယ်။

နောက်ဆုံးညရဲ့ နှုတ်ဆက်ပွဲလေးပေါ့ ။ ဒီတခါလိုးပြီးရင် မိုးလေးရင်ထဲက အကြောင်း ပြောပြမယ်

ကျနော် ဒိတ်ခနဲ ပျော်သွားတယ်

အိုကေ

မုသွင်းလိုက်တော့ ညီလေးက သူ့လက်ထဲမှာတင်းလာတယ် ။ သူ့ကို လေးဖက်ထောက်အနေအထားပြင်လိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ အဖုတ်လေးက်ု လက်နဲ့ ကလိလိုက်တယ် လက်တဖက်က ဖင်ပေါက်လေးကိုပါ ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ခနပဲ သူအရည်တွေ ရွှဲလာတယ် နေရာယူပြီး တော့ ဖြေးဖြေးချင်းစလိုးတယ် ။ 

ခနကြာတော့ သူအရည်တွေ တော်တော်ထွက်လာတယ် ။ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းပြင်းလေးတင်လိုက်တော့ အော်ဟစ်ညည်းညူလာတယ် ။ ဒီဆော်က တော်တော်လေး အကြမ်းကြိုက်တယ် ဆောင့်လိုးနေရင်း ဖင်ပေါက်ထဲလက်နှိုတ်ပေးလိုက်တော့ သူအရမ်းဖီးတက်လာတယ် ။ 

အဲ့ချိန်ကျမှ သူ့ခါးလေးကို တဖက်က ကိုင်ရင်း လက်တဖက်က သူ့ ဆံပင်လေးကို မညှာမတာဆွဲ ကိုင်ပြီး တအားဆောင့်လိုးတယ် ။ ဖီးတက်ပြီးအော်တာများဗျာ ဆူညံနေတာပဲ ။ သူပီးတော့ ကိုကကောင်းတုန်းရှိသေးတယ် ။ မရပ်ပဲ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးတယ် ။

သူပီးတာဆက်တိုက်ပဲ ။ ကျနော်လဲ ပီးချင်လာလို့ အသားကုန် ဆွဲဆောင့်ရင်း ပီးသွားတယ် ။အမောပြေတော့

ဒီညတော့ တသက်လုံးသတိရနေတော့မှာပဲ တသက်စာအမှတ်တရ အလိုးခံတဲ့ ညပေါ့ ခစ်ခစ်

ပြောရင်း အဝတ်အစားတွေဝတ်တယ်။ ပြီးတော့

အဲ့စာအုပ်က မိုးလေးရဲ့ ဒိုင်ယာရီ အရင်လိုက်ပို့ ပြီးမှဖတ်။သူ့ကိုအရင်လိုက်ပို့လိုက်တယ်။ လမ်းတောင်မလျှောက်နိုင်တော့ပါဘူး ။ ယိုင်တိုင်တိုင်နဲ့ဒူးချောင်တယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးပြောတာထင်တယ် တဲ့ ။ ဟီးဟီး သူမပြောနဲ့ ကိုယ်တောင် တော်တော်အားတင်းထားရတာ ။ ပြန်လာပြီး မိုးလေးခံစားချက်တွေကြည့်လိုက်တော့ ။

ရင်ထဲမှာနင့်ခနဲပဲ။ ဒိုင်ယာရီလေးဖတ်လိုက်တော့မှ အချစ်တွေက နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းထိ တိုးဝင်သွားသလိုပဲ။ကျနော်သူကို မိန်ခလေးမှန်းမသိခင်ထဲ က သူကချစ်နေတာ ။ ။ စိုးလေးနဲ့ ဖစ်တာတွေ သိတာတောင် ခွင့်လွှတ်ပြီးချစ်တာတဲ့ ။

 ။ ကျနော်နဲ့ ရန်ဖစ်တဲ့နေ့ကလဲ သူမရုန်းနိုင်လို့မရုန်းတာမဟုတ်ဘူး ကျနော်က တအားလုပ်ချင်နေလို့ အလျော့ပေးငြိမ်နေတာ ။  ကျနော်တောင်ကြီးက ပြန်လာတဲ့ ညမှာ စိုးလေးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်လုပ်နေတာ တွေ့တယ်တဲ့ ။ အဲ့ညက တညလုံးငိုတယ်တဲ့။ 

ကျိုက်ခေါက်ပွဲကို ညအိပ်သွားတာလဲ စိုးလေးနဲ့ ကျနော် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေပါစေဆိုပြီးတော့သွားတာတဲ့ ။ မသွားခင်ဘီယာသောက်တာလဲ ကျနော့ကိုတွေ့မလားစောင့်နေရင်း မတွေ့လို့ စိတ်ညစ်ပြီးသောက်တာတဲ့ ။သူမူးနေတဲ့ ချိန် ဟော်တည်ထဲမှာလဲ သူကိုမူးနေတဲ့ချိန် လုပ်တယ်ထင်ပြီး ဝမ်းနည်းပြီး ငိုတာ ။

နောက်မှမဟုတ်မှန်းသိပြီး ကြိတ်ပျော်ခဲ့တယ်တဲ့ ။ သူနဲ့ကျနော်သောက်ကျတော့ သူကလုံးဝမူးဘူး အရက်ကော ဘီယာတွေရော ထည့်ပြီးတိုင်း စားပွဲအောက် သွန်ချခဲ့တာ ။ ကျနော်တည်းခိုခန်းကိုခေါ်သွားတာရော တညလုံးဖက်အိပ်နေတာရော ငြိမ်နေတာ ချစ်လို့တဲ့ ကျနော့ရင်ခွင်ထဲမှာနေချင်လို့တဲ့ ။

ကျနော်ဖက်ထားတဲ့ချိန် ရင်ထဲမှာအရမ်းပျော်တယ်တဲ့ ။ ကျနော်သူကိုရေချိုးပေးတာကို အရမ်းကြည်နူးတယ်တဲ့ ။ ကျနော့လက်မောင်းကိုတွဲပြီး အဝေးကြီးလမ်းလျှောက်ချင်တယ်တဲ့ ။ ဒီနေ့ကျနော့်ကို အရမ်းချစ်တယ်လို့ ပြောမယ်တဲ့ ။ပျော်လိုက်တာ အရမ်းပဲ ။ 

ကြည်နူးနေတာနဲ့ အိပ်ဖို့တောင်သတိမရတော့ဘူး ။ မိုးလင်းတော့ တက်ကြွစွားနဲ့ ရေမိုးချိုး အပြင်သွားဖို့ပြင်ဆင်နဲ့ လူတကိုယ်လုံး ပေါ့ပါးနေတာ ။သူနဲ့ ကျနော် ဆင်မလိုက်မှာချိန်းတယ် ။ အဲ့နေ့ကဆန်းဒေး ။ ကျနော်က ကြည့်မြင်တိုင်ငါးဈေးရှေ့က ဖိုက်စတားစတိုးမှာ အင်္ကျီဝယ်ရင်း သူက ဆင်မလိုက်က သူအမကို ကျနော်နဲ့ အကြောင်းပြောဖို့သွားတာ ။ ကျနော် အင်္ကျီဝယ်ပြီး ပြန်ထွက်အလာ ။ 

တိတိကျကျပြောရင် လမ်းအကူး လမ်းလည်ရောက်တော့ တဖက်လမ်း မရှင်းသေးလို့ အလယ်မှာပဲ ရပ်စောင့်နေတုန်း ကျနော့တကိုယ်လုံး လွင့်ထွက်သွားတယ် ။ ဒလိမ့်ခေါက်ကွေးပဲ ။

 “ဒုန်း”

 ခနဲ အသံတခု။ လဲကျရာကနေ ထပြီးကြည့်လိုက်တော့ ။ လမ်းကြောတခုလုံး ကားဘရိတ်အုပ်သံတွေ ညံနေတယ် ။ကောင်မလေးတယောက် သွေးတွေထဲမှာ လဲလို့။ ဂါဝန်အဝါလေးနဲ့။ ရင်ထဲမှာဒိန်းခနဲ အနားရောက်တော့

“မိုးလေးးးးးးး”

အော်သံက လည်ချောင်းဝ မှာပျောက်ဆုံးနေတယ် ။ ချစ်မိုးလေးရာ မဟုတ်ပါစေနဲ့ အိမ်မက်ဖြစ်ပါစေ ။

ဆုတောင်းရင်းနဲ့ နှလုံးသားကို တစုံတရာက ညှစ်ထားသလို မွန်းလာတယ်၊ နာကျင်လာတယ် ၊သူ့ကိုပွေ့ထားရင်း ကြည့်လိုက်တော့ ဗိုက်က ပွင့်နေပီ အူတွေက အပြင်မှာ ။ကျနော့် သူ့ကို စကားတွေပြောနေတယ် စကားသံက အပြင်ကိုမရောက်ဘူး လည်ချောင်းဝတင် ပျောက်ဆုံးကုန်တယ်။ 

သူ့လက်လေးတဖက်က ကျနော့ခေါင်းဆီ ရွေ့လာတယ် ခေါင်းကိုသူ့နား ကပ်ပေးလိုက်တယ် ။ တစုံတရာအညစ်ခံ ထားရသလိုပဲ နလုံှသားက တင်းကြပ်နာကျင်တာ ပိုဆိုးလာတယ် အသက်တောင်ရှူလို့မဝချင်တော့ ။ ကျနော့ နားနဲ့ သူပါးစပ်နဲ့ ကပ်မိတဲ့ချိန်မှာ

“က..ကိုကို့..ကို ..အ..ရမ်းချစ်..တယ်”

ခေါင်းလေးလည်ကျတာမြင်ပြီး အသက်ရှူလိုမရတော့ ။ အမြင်တွေ ဝေဝါးလာပြီး ။ လောကကြီး တခုလုံးမှောင်မိုက်သွားတယ် ။

ကျနောသတိရတော့ ဆေးရုံမှာ။ ပထမတော့မသိသေး ။ နှစ်မိနစ်လောက်နေတော့ သွေးအိုင်ထဲက ချစ်သူလေး ။ လက်ကလေးတုန်တုန်နဲ့ ခေါင်းလေးကိုလှမ်းဆွဲပုံ ။ ပြောလိုက်တဲ့စကား ။ ရင်ထဲ နာကြင်တင်းကြပ်လာတယ် ငိုလို့လဲမရ။ အနားမှာ ဘိုးတော်နဲ့ စိုးလေး …။ သူတို့နောက်မှာ ကျနော်မသိတဲ့ အမကြီးတယောက် ။

“မိုးလေး”

“ချစ်မိုးလေးကော”

ကိုယ့်အသံတောင် ကိုယ်မမှတ်မိ အက်ကွဲကွဲ ရှတတနဲ့ ။ ဘယ်သူမှမဖြေကြ ။ စိုးလေးရဲ့ ရှိက်သံက ပိုကျယ်လာတယ် ။ ရင်ထဲတင်းကြပ်လာပြီး အသက်ရှူပါခက်လာပြန်တယ် ။ ဘေးမှာထားတဲ့ ဘာစက်မှန်းမသိတဲ့ စက်က တတီတီ ထအော်သံ ကြားပြီး တခါ အမှောင်ထဲရောက်သွားတယ် ။

ဆေးရုံမှာ တပတ်လောက်နေပြီး ဘိုးတော်လာခေါ်တယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်လာတယ် ။ အရာအားလုံး အိပ်မက်ထဲမှာလိုပဲ ။ ဘာမှခံစားလို့မရ ။ အသွေးအသားတွေ ထုံ။ နှလုံးသားကထုံ။ ဦးနှောက်ကထုံ။တလလောက်ထိ ဘာမှအသိတရာက မကပ် ။ အိမ်ထဲက အိမ်ပြင်ထွက်မရ ။ ထွက်လိုက်တာနဲ့ အသံတွေက ဟိုတစ ဒီတစကြားတယ် ။ အဲ့နေ့က မိုးလေးနဲ့အတူစိုးလေးပါ ပါတယ်တဲ့ ။

မိုးလေး အရမ်းပျော်နေတာတဲ့ ။ ချိန်းတဲ့ နေရာကနေမစောင့်နိုင်တော့လို့ ကိုကြီးဆီလိုက်တာတဲ့ ။ ရောက်တော့ ကားကျော်လာတဲ့ လှည်းကူးဟိုင်းလက်က ဆိုက္ကားကို တိုက်ပြီး ကိုကြီးဆီလာတာတွေ့တော့ အော်ပြေးပြီး ကျနော့ကိုတွန်းလိုက်တာတဲ့ဗျာ ။ သူကတော့ ကားအောက်ထဲထိ ဝင်သွားတာတဲ့ ။

ကျနော်အရက်ဆိုင်က မထတော့ ။ခံစားရတာတွေက ဘယ်လိုမှမဖြေသိမ့်နိုင် ။ အရာရာမှုံမှိုင်းနေတယ် ။ တနေ့ ကျနော်သောက်နေတဲ့ ဆိုင်ထဲ စိုးလေးဝင်လာတယ် ကောင်တာမှာ ကျနော့ဝိုင်းကို လက်ညိုးထိုးပြီး ပိုက်ဆံရှင်းတယ် ပြီးတော့ ကျနော့ စားပွဲမှာထိုင်ပြီး ပြောတယ်

“ကိုကြီး မိုးလေးကိုမချစ်ပါဘူး”

“ဘာ..ဘာပြောတယ်”

“ဟုတ်တယ်လေ မချစ်လို့ မိုးလေးနေစေချင်သလို မနေတာပေါ့ ...မိုးလေးက သူ့အသက်ပေးပြီး ကိုကြီးကိုချစ်တာ ဒီလို နေဖို့မဟုတ်တာသေချာတယ်”

ပြောပြီးထထွတ်သွားတယ်။အဲ့ချိန်ကစပြီး စိတ်နဲ့လူနဲနဲပြန်ကပ်လာတယ် ။ ကောင်းကောင်းနေနိုင်အောင်ကြိုးစားတယ် ။ တလကျော်တော့ ဘိုးတော်က တောင်ကြီး စီမံကိန်းကို ပို့လိုက်တယ် ။

ဆောင်းမကုန်သေးတဲ့ အချိန်မို့လား နေရာအပြောင်းလဲကြောင့်လားမသိ နဲနဲစိတ်နဲ့ ကိုယ်နဲ့ ကပ်လာတယ်။ ရင်ထဲမှာ နာကြင်နေတာနဲ့ မိုးလေးရဲ့ ပုံရိပ်တွေကတော့မပျောက် ။

မိုးလေးကျနော်ကိုခွဲခဲ့တာ ခုချိန်ဆိုရင်  ၅ နှစ်ကျော်ပီပေါ့ဗျာ ။ ဒါပေမယ့် မိုးဆိုတဲ့ နာမည်ကြားတဲ့ အချိန်မပြောနဲ့။ မိုးရွာတဲ့ချိန်မှာတောင် မိုးလေးကို နင့်နင့်သီးသီး သတိရတယ် ။ နာနာကျင်ကျင်လွမ်းတယ် ။ တမ်းတမ်းတတ ငိုမိတယ်ဗျာ ။ 

မိန်းကလေးပေါင်း မြောက်များစွာရဲ့ ဝတ်ရည်စုတ်ခဲ့တဲ့ ပိတုန်းတကောင်ဟာ တိတ်တဆိတ် ငိုကြွေးနေတာ ဘယ်သူမှမသိရင်နေပါစေ ။ တမလွန်ကနေ မိုးလေးကြည့်နေမယ်ဆို ကျနော် အရမ်း ပျော်မှာပါ ။


ဒီစာအုပ်သည် နာမည်နှင့် နေရာများမှ လွဲပြီး အဖြစ်အပျက်များမှာ အားလုံးမှန်ကန်ပါသည် ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။