Thursday, October 11, 2018

အဲ့ဒီနေ့က ကျောင်းမသွားဖြစ်ခဲ့ပါ (စ/ဆုံး)

အဲ့ဒီနေ့က ကျောင်းမသွားဖြစ်ခဲ့ပါ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်

ကျောင်းသွားခါနီး ကျောင်းဝတ်စုံလေးဝတ်ပီး မှန်တင်ခုံရှေ့ မှာ ကိုယ်ကို တပတ်လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ အိမ်ထောက်ကျခဲ့ပီးသား ဆိုပေမယ့် လှဆဲပဆဲ ယု ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကိုကြည့်ပီး ကျေနပ်မိတယ်။ ဒီနေ့ မေမေ က အစောကြီးကတည်းက ဘုန်းကြီးကျောင်းကို ထွက်သွားသည်မို့ အိမ်မှာ တိတ်ဆိတ်နေတယ်။ အိမ်ထောင်ကွဲပီးကတည်းက မေမေရယ် ယုရယ် နှစ်ယောက်သား အတူတူနေတဲ့အိမ်လေးပေါ့။ 

ရူးရူးမိုက်မိုက်နဲ့ အိမ်ထောင်ပြုခဲ့ပေမယ့် သဘောထားခြင်း ဆီနဲ့ရေလို ကွာခြားမှုကြောင့် အိမ်ထောင်သက်တမ်း ကြာကြာမခံခဲ့။ အတိတ်ကို ပြန်မတွေးချင်တော့သည်မို့ သက်ပြင်တစ်ချက်ချလိုက်ရင်း ဆံထုံးလေးကို သေချာပြင်ဆင်လိုက်သည်။

ကြိမ်ဆွဲခြင်းတောင်းလေးထဲ လိုအပ်တာတွေ ဖြည့်ပီး စောနေသေးသည်မို့ အခန်းထဲ အဝတ်တွေ ခန သိမ်းလိုက်နေလိုက်တုန်း အိမ်ရှေ့တံခါးခေါက်သံကြားသည်မို့ သွားဖွင့်လိုက်မိတယ်။ 

“ အော်… ကိုကြီး တစ်ယောက်ထဲလား မမ မပါဘူးလား  ”

ယုအမရဲ့ ယောင်္ကျား ကိုစိုး ပေါ့။ 

“ မပါဘူး ညီမလေး အမေ့အတွက် အားဆေးတွေလာပို့တာ ယုကျောင်းသွားတော့မလို့လား အမေတို့ရော ”

“ ဟုတ်… စောသေးလို့ အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတာ ထိုင်ဦးလေ ကိုကြီး အမေတို့ အစောကြီးကတည်းက ဘုန်းကြီးကျောင်းထွက်သွားကြတယ်  ”

ကိုစိုးက အိမ်ထဲ ဝင်လိုက်ပီး မျက်လုံးတွေက ယုတစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံးကြည့်ရင်း

“ ယုက အရင်ထက်တောင် ပိုပိုလှလာတယ်နော် ကျောင်းဆရာမဝတ်စုံလေးနဲ့ အရမ်းလိုက်တယ် ချစ်ဘို့ကောင်းတယ်  ”

ကိုစိုးက ဆေးထုပ်တွေပေးရင်းပြောသည်။လည်ကတုံး ရှပ်အင်္ကျီ လက်ရှည်နဲ့ ပုဆိုးကိုသပ်သပ်ရပ်ရပ်ဝတ်ထား တဲ့ကိုစိုးကလဲ တကယ်ကို ခန့်ပါတယ်။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် ယု အိမ်ထောင်မကျခင် မမ နဲ့ ကိုစိုးအိမ်ထောင်မပြုခင်က ကိုစိုးကို ကြိတ်ကြွေခဲ့ဖူးတာ။မမနဲ့ ကိုစိုးယူတော့ ယု စိတ်မကောင်းဖြစ်ခဲ့ရသေးသည်။ ယု အိမ်ထောင်ကျပီး အဆင်မပြေတော့လဲ ကိုစိုးက ကူညီခဲ့သည်။ အိမ်ထောင်ကွဲတော့လဲ ကိုစိုးက နှစ်သိမ့်ပေးခဲ့လို့ ကျေနပ်မိခဲ့သည်။ 

“ မမ က ပိုချစ်စရာကောင်းတာ မဟုတ်ဘူးလား  ”

“ ယုက ပိုလှတာပေါ့ သူ့ကိုသွားမပြောနဲ့နော်  ”

“ ဟွန်းးး နော်   ”

ယုက နှာခေါင်းလေးတွန့် နုတ်ခမ်းလေးတွန့်ကာ မျက်စောင်းလေးထိုးပြလိုက်သည်။ 

“ ထိုင်ဦးလေ ကိုကြီး ယု ကော်ဖီဖျော်လိုက်မယ်လေ ဘာစားပီးလဲ  ”

“ ယု ကျောင်းနောက်ကျနေပါ့မယ်နော်  ”

“ ရတယ်ကိုကြီး ဒီမနက်ပိုင်း ယုအတန်းချိန်လဲ မပါဘူး စောလဲစောသေးလို့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတာ  ”

ယုလဲ ကော်ဖီဖျော်ဘို့ မီးဖိုခန်းဆီသွားလိုက်တယ်။ယုနောက်ကို ကိုစိုးလိုက်လာပီး ကော်ဖီဖျော်နေတာကို မီးဖိုအခန်းဝကနေ ကိုစိုးကကြည့်နေခဲ့တယ်။ အဖြူရောင်ခါးတို ရင်ဖုံးလေးနဲ့ တင်းကြပ်နေအောင်စည်းထားတဲ့ ကျောင်းစိမ်းထမိန်အောက်က တင်းကားထွက်နေတဲ့ ယုရဲ့တင်ပါးတွေကို ကြည့်နေခဲ့တယ်။ 

ခယ်မ မို့စည်းစောင့်နေခဲ့ပေမယ့် ယုရဲ့ အလှတွေက ကိုစိုးကို ဖမ်းစားနေတယ်။ အိမ်ထောင်သက်ခနလေးနဲ့ ကွဲကွာခဲ့တာမို့ တင်ပါးတွေက တင်းတင်းရင်းရင်းရှိနေဆဲ။ ကျောင်စိမ်းထမိန်ကို တင်းကြပ်နေအောင် စည်းနှောင်ထားသည်မို့ အောက်ခံဘောင်းဘီမျှောကြိုးရာလေးက တင်ပါးမှာ အထင်သားပေါ်နေတယ်။ 

ကိုယ်ခန္ဓာလှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း ခါးတိုအင်္ကျီ နဲ့ ထမိန်ကြားက ဖြူဝင်းဝင်း ခါးသားလေးတွေပေါ်ပေါ်လာတာက ချစ်စရာကောင်းနေသည်။

ယုရဲ့ နောက်ပိုင်းကို ကိုစိုးကြည့်နေမှန်း ယု ရိပ်မိသည်မို့ ကော်ဖီဖျော်တာကို အချိန်ဆွဲပီး ဖျော်နေမိသည်။ ကော်ဖီဖျော်ပီး လှည့်ထွက်လာတော့ ကိုစိုးက ယုကိုစူးစိုက်ပီးကြည့်နေသည်မို့ အကြည့်ချင်းဆုံမိသည်။ တော်တော်ကြာအောင် အကြည့်စုံနေမိပီး ယုက ပြုံးပြလိုက်ကာ 

“ ရော့ကိုစိုး ကော်ဖီသောက်ဦး  ”

ကော်ဖီခွက်ကိုလှမ်းယူရင်း ယုလက်ကိုပါ ကိုင်လိုက်သေးသည်။ တစ်အိမ်ထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုတဲ့အသိရယ် ယောင်္ကျားနဲ့မိန်းမ လက်ချင်းတို့ထိမိလိုက်သည်က ယုအတွက် ဓါတ်လိုက်သလို တုန်ရင်နေမိတယ်။

“ ယု …  ”

“ ရှင်… ကိုကြီး  ”

“ ယု က တကယ်လှတယ်  ”

“ ဟုတ်…  ”

“ ယု အိမ်ထောင် ထပ်ပြုဦးမှာလား  ”

“ အို ကိုကြီးကလဲ မပြုပါဘူး ဘာလို့လဲ ”

“ အော်…ယု အလှတွေ နောက်တစ်ယောက်လက်ထဲမှာ ပျက်ဆီးကုန်မှာ နှမျောမိလို့ပါ  ”

“ ဟွန်းးးး ကိုကြီးကလဲ ယုက အကြာကြီးတော့ လှနေမှာမ မဟုတ်တာ ကဲပါ လာပါကိုကြီးရဲ့ ထိုင်ပါဦး မျက်လုံးတွေလဲ ကျွတ်ထွက်ကုန်ဦးမယ်   ”

ယုနဲ့ကိုစိုး ကော်ဖီအတူတူထိုင်သောက်ရင်း စကားတွေပြောဖြစ်သည်။ ကိုစိုးကတော့ ယုကိုပဲ စိတ်ကြည့်နေသည်။

“ အော်.. ကိုကြီး လာတုန်း အကူအညီတောင်းရဦးမယ် အခန်းထဲက သေတ္တာလေးနေရာရွှေ့ချင်နေတာ တစ်ယောက်ထဲ မနိုင်လို့ ကူပေးပါလား  ”

“ အော်.. ရပါတယ် ယုရဲ့ ဒါလောက်များ  ”

ယုအခန်းထဲကို ကိုစိုးလိုက်လာတယ်။ သန်ရှင်းရေးလုပ်ပီးကာစမို့ ယုအခန်းလေးက သန့်ရှင်းသပ်ရပ်နေပေမယ့် အဝတ်လှမ်းစင်ပေါ်မှ ယု အောက်ခံတွေက မသိမ်းထားရသေး။ အတွင်းခံပန်တီတွေနဲ့ ဘော်လီတွေ စီရီနေသည်။ အောက်ခံပန်တီတွေက အနက်ရောင်တွေချည်းပဲများတယ်။

ကိုစိုးက သေတ္တာကို မရွှေ့ပေးလိုက်ပီး ယုဘက်လှည့်ကာ 

“ ယုက အနက်ရောင်ကြိုက်တယ်ထင်တယ်နော်   ”

“ ရှင်.. ကိုကြီး ဘာလို့  ”

“ အော်.. အောက်ခံတွေ အကုန်အနက်ရောင်တွေချည်းပဲမို့လို့လေ အခုရော အနက်ရောင်ပဲ ဝတ်ထားတာလား  ”

“ အာ အောက်ခံဘောင်းဘီပဲ အနက်ရောင်ပါ အပေါ်က ဘော်လီအဖြူလေ ကျောင်းသွားရမယ့်ဟာကို အယ်… ဘာတွေ လျောက်ပြောမိပါလိမ့်  ”

ယု ရှက်ပီး ခေါင်းငုံလိုက်မိသည်။

ကိုစိုးက ယုနားကို တိုးကပ်သွားကာ ယုရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဘက်ကို လက်နဲ့စုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း 

“ ယုက အသားဖြူတော့ အနက်ရောင် အောက်ခံလေးနဲ့ အရမ်းလိုက်မှာပဲနော်  ”

“ အို ကိုကြီးကလဲ ဘာတွေ လျောက်ပြောနေတာလဲ  ”

ယုခေါင်းငုံ့ထားလိုက်မိသည်။ 

“ ယု….ကိုကြီးလေ… ယုကို…..  ”

တုန်ရင်စွာပြောသည်။ ခေါင်းမော့လာတဲ့ ယုရဲ့ ပါးပြင်လေးကို နမ်းလိုက်သည် ။

“ အို…ကိုကြီး…  ”

“ ကိုကြီး စိတ်တွေ မထိန်နိုင်တော့ဘူးကွာ ယုရဲ့အလှတွေကို …. ”

ယုကို ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းကာ ဖက်ထားလိုက်သည်။ ယုလဲ အလိုက်သင့်ပါသွားသည် ။

“ ကိုကြီးကို စိတ်မဆိုးနဲ့နော် ယုကို ချစ်တယ်ကွာ   ”

ကိုစိုးရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာယုပါးလေး အပ်ထားလိုက်မိသည်။ ကိုစိုးရင်ခုန်သံတွေကိုကြားနေရသည်။ မှားလားမှန်လား ယုမသိချင်တော့။ ဟိုးအရင်ကတည်းက ကိုစိုးရင်ခွင်ထဲမှာ နေချင်ခဲ့မိတာလေ 

“ ယု ကျောင်းနောက်ကျလို့ရလားဟင်…  ”

ရင်ခွင်ထဲမှ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်မိသည်

“ ဟိုးးးအရင်ကတည်းက ယုကို ကျောင်းဝတ်စုံလေးနဲ့ အခုလို ဖက်ထားချင်ခဲ့တာ ခနခနပဲ  ”

တင်းကြပ်နေအောင် ဖက်ထားသည်မို့ ကိုစိုးရဲ့လိင်တံကြီးက ယု ဘိုက်သားကိုလာထောက်နေသည်။ကိုစိုးလက်တွေက ယုတင်ပါးတွေကို ထမိန်ပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးနေသည်မို့ ကြက်သီးပင်ထမိသည်

“ ချစ်တယ် ယုရယ် … ”

တင်ပါးတွေကိုပွတ်ရင်း ယုနုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းတယ်။ ကိုစိုးရဲ့လျာနဲ့ယုရဲ့လျာ နှစ်ခု ရစ်သပ်မိလိုက်သည်။ ဒီလိုနေ့ရောက်ဘို့ခနခန ရင်ခုန်စောင့်ဆိုင်းနေမိတာကို ကိုကြီးကိုပြောပြချင်သေးသည်။ ယု တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကြား ကို လက်နှိုက်ပီး ပွတ်နေသည်။ ကိုစိုးရဲ့ ကျောပြင်ကြီးကို သိုင်း ဖက်ထားမိသည်။ 

ယုဘိုက်သားနဲ့ ကိုစိုးရဲ့ လိင်တံကြီးကို ဖိကပ်ထားမိသည် ။

“ ယု…. ကိုကြီးကို ခွင့်ပြုတော့နော် ကိုကြီး မနေနိုင်တော့ဘူး  ”

အနမ်းကိုခနခွာက ကိုစိုးက ပြောသည်။ အိမ်ထောင်သည်တွေမို့ ဘာကိုဆိုလိုသည်ကို ရှင်းပြစရာပင်မလိုပေ။ ကိုစိုးရဲ့လက်က ယုရဲ့ကျောင်းစိမ်းထမိန် အထက်ဆင်စလေးကိုဆွဲကာ ဖြေချလိုက်သည်။ ထမိန်လေး ခြေရင်းကို ကွင်းလုံးကျွတ်ကျသွားသည်။ ထို့ပြင်ကိုစိုးက သူ့ပုဆိုးကိုပါ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြန်သည်။ 

လုံးဝန်းတင်းခဲနေသာ တင်ပါးတွေကို မနိုင်ဝန်ထမ်းထားသည့် အောက်ခံပန်တီ အနက်ရောင်လေးပေါ်မှာ တင်ပါးတွေကို ကိုစိုးလက်နှစ်ဘက်ဖြစ် ဖျစ်ညှစ်နေသည်။ ကိုစိုးရဲ့လိင်တံကြီးကလဲ သူ့အောက်ခံ ဘောင်းဘီအောက်မှ ဖုဖုဖောင်းဖောင်းတိုးထွက်နေသည်။

ယုနဲ့ကိုစိုးအောက်ပိုင်းမှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး တွေသာ ကျန်တော့သည်။ နုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းလိုက် ပါးတွေကိုနမ်းလိုက် လည်ပင်းဂုတ်သားတွေကို နမ်းလိုက် နဲ့ ကိုစိုး အလုပ်ရှုပ်နေသည်။

ကျမ အဖုတ်ထဲမှာတော့ ချွဲကျိကျိဖြစ်နေပီ။ ယုတင်ပါးတွေကိုလဲ ကိုစိုးက ခပ်ကြမ်းကြမ်းစုပ်နယ်နေတယ်။ အတွင်းခံပန်တီမျော့ကြိုးထဲကို ကိုစိုးလက်တွေ ထိုးဝင်လာပီး ယုတင်ပါး အသားစိုင်နေကိုစုပ်နယ်တယ်။ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားထဲလက်ထိုးထည့်ကာ အမြှောင်းလိုက်ပွတ်ဆွဲပြန်တယ်။ 

အတော်ကြာနမ်းရှုပ်ပွတ်သပ်ပီးနောက် ကိုစိုးက ယုကို ကုတင်ပေါ်မှာလှဲစေလိုက်သည်။ ယုနဲ့ကိုစိုး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တပ်မက်တဲ့ မျက်လုံးတွေဖြင့်ကြည့်မိကြသည်။ နှစ်ယောက်သား အသက်ရှူသံတွေလဲ တစ်ယောက်နားတစ်ယောက်ကြားနေရသည်။

“ ချစ်တယ် ယုရယ်…..  ”

ကိုစိုးက ယုရဲ့ အောက်ခံပန်တီလေးကို မျှော့ကြိုးမှ ဆွဲကာ အောက်သို့ချွတ်ချလိုက်သည်။ တုတ်ခိုင်ဖြူဖွေးလှတဲ့ ပေါင်တံနှစ်ခုကြားမှာ မဲနက်နေတဲ့ အမွှေးအုံခပ်ထူထူက ပေါ်လွင်နေသည်။ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ပေါင်တံမှာ သွေးကြောစိမ်းစိမ်းလေးတွေပင် ပေါ်လွင်နေသေးသည်။

ကိုစိုးက အဖုတ်ကို အရင်လှမ်းမကိုင်။ ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို လက်ဖြင့်ဖွဖွပွတ်သည်။ ထို့နောက် အဖုတ်မွှေးလေးများကို ပွတ်သပ်သည်။ ပီးနောက် သူ့ရဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီကိုချွတ်လိုက်သည်။ 

ကိုစိုးလီးတံကြီး ငေါက်ကနဲထွက်လာသည်။ လုံးပတ်တုတ်သလို ရှည်လဲရှည်သည်။ ကိုစိုးလီးမှာ အမွှေးသိပ်မရှိ ရိတ်ထားသည်မှာ မကြာသေးသလို။ လီးတံအရှည်မှာ တစ်ထွာသာသာလောက်ရှိမည်။ကိုစိုးလီးတံကြီးကိုကြည့်ပီး ယု တံတွေးမျိုချမိသည်။ ပက်လက်လှန်ထားသည့် ယုဘေးမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ယုရဲ့ အဖုတ်အမွှေးလေးတွေကို ပွတ်သပ်ကစားနေရင်း 

“ ယု… ကိုင်ကြည့်လေ  ”

ယု ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပီး ကိုစိုးလီးတံကို လက်ဖဝါးနဲ့သာသာဖွဖွ ကိုင်လိုက်သည်။ အရမ်းကိုမာတောင့်နေပီး ဒစ်ဖျားမှာ အရည်စိုစိုလေးတွေထွက်နေသည်။ ယုလက်ဖဝါးနဲ့ အပြည့်ပင်ဖြစ်သည်။ 

လက်နဲ့စုပ်ကိုင်ကာ လီးအရည်ပြားကို အောက်သို့ဆွဲချလိုက်တော့ ဒစ်ခေါင်းက သိသိသာသာပေါ်ထွက်လာသည်။ အောက်ဆွဲချလိုက် အပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ဖြင့် သာသာဖွဖွလေး လုပ်ပေးလိုက်တော့ လီးတံကြီး တဆတ်ဆတ်တုန်လာတာသတိပြုမိလိုက်သည်။

“ ယု ပေါင်တံလေးတွေက လှလိုက်တာကွာ ဖြူဖွေးနေတာပဲ  ”

ပြောလဲပြော ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို နုတ်ခမ်းနဲ့ ကုန်းနမ်းကာစုပ်သည်။ ပေါင်မှာရှိတဲ့ မွှေးညှင်းလေးတွေ ထောင်ထသွားရသည်။ ယုရဲ့ ပေါင်တွင်းသား နေရာအနှံ့ကို ကိုစိုးက လျာနဲ့လိုက်ယက်သည်။ စုပ်သည်။ တကယ်လဲ ယုရဲ့ ပေါင်သားလေးတွေက ဖွေးဥပီး နမ်းချင်စရာကောင်းသည်မို့ ကိုစိုး သေသေချာချာ ကို ယက်လိုက် နမ်းလိုက် လုပ်နေမိသည်။ 

ထို့နောက် ကိုစိုးက ယုပေါင်ကြားသို့ နေရာယူလိုက်သည်မို့ ကိုစိုးလီးတံကို ယု လွှတ်ပေးလိုက်ရသည်။ ယုပေါင်နှစ်ချောင်ကို ကိုစိုးလက်နှစ်ဘက်နဲ့ ဘေးသို့ ဆွဲကားလိုက်သည်။ ပေါင်နှစ်ဘက်ကားသွားသည်မို့ ယုအဖုတ်လေးက အမွှေးထူထူတွေအောက်မှ ခပ်အာအာ လေး ပေါ်လွင်လာသည်။ အရည်တွေစိုကာ ပြောင်လက်နေသည်။

အစိထိပ်လေးကို အတိုင်းသားမြင်နေရသလို ခပ်အာအာ ဖြစ်နေသဖြင့် စောက်ခေါင်းသား နီရဲရဲလေးကိုပါမြင်နေရသည်။ စောက်ပတ်နုတ်ခမ်းသားလေးတွေ က ရှိတယ်ဆိုယုံလောက်သာ ။ ပြဲလန်နေခြင်းမျိုးမရှိ။ယု စောက်ပတ်ကို သေချာစွာကြည့်ရင်း အစိထိပ်လေးကို လက်မနဲ့ချေလိုက်သည်။ ယု တစ်ယောက် ဓါတ်လိုက်သလိုမျိုး ကိုယ်လုံးလေး ခါထွက်သွားသည် ။

“ အားးး ကိုကှီးးးးး  ”

ယု အော်ညည်းမိသည့်အခါ ကိုစိုးက အစိကို ပိုပွတ်သည်။ အရည်တွေ အရမ်းစိုလာလေသည်။ ထို့နောက် အဖုတ်နုတ်ခမ်းသားနှစ်ဘက်ကို လက်နဲ့ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။ ကိုစိုးဘာလုပ်တော့မည်ကို ယုသိနေသည်။ ပေါင်ကို ပိုမိုကားပေးမိလိုက်သည်။

ကိုစိုးက ယု စောက်စိပေါ်သို့ ပါးစပ်ဖြင့်အုပ်ကာ စုပ်လိုက်တော့သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ”

“ အားးး အမလေးးးကိုကြီးရယ် အားးးရှီးးးး  ”

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ”

“ အားးး ဘယလှိုကှီးလဲ အားးး ကိုကှီး အားးးး  ”

ယုလဲ တင်ပါးကိုမြှောက်ကာ အဖုတ်ကို ကော့ပေးရင်း ကိုစိုခေါင်းမှ ဆံပင်တွေကိုဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။ လိင်မဆက်ဆံရသည်မှာ ကြာပီမို့ထင် အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေ တအားထွက်လာရသည်။ ကိုစိုးက လျာကို ခပ်ဆတ်ဆတ် လုပ်ရင်း ယက်သည်။ စောက်ပတ်ကြီး အမြုံလိုက်ကိုစိုး ပါးစပ်ထဲ ပါသွားသည်ပင်ထင်မိသည်။ 

“ အားး ကိုကြီးရယ် အ အ အ အ အားးး ကျွတ်ကျွတ်  ”

ကမှ ကျောင်းသွားမှာမို့ ရေချိုး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ထားသည်မို့ ယု အဖုတ်က အနံ့အသက်ကင်းကာ သန့်ရှင်းနေသည်။ ကိုစိုးလဲ ခယ်မဖြစ်သူရဲ့ အဖုတ်ကို အားရပါးရယက်သည်။ 

ဟိုး အရင်ကတည်းက ခယ်မ ဖြစ်သူကို လုပ်ချင်နေခဲ့တာ ကြာပီ။ ခယ်မဖြစ်သူ ယုရဲ့ ဖင်တွေ ရင်တွေ ကို ခနခန ခိုးကြည့်မိသည်။ ခယ်မဖြစ်သူ အိမ်ထောင်ကွဲပီးကတည်းက အစစအရာရာ ကူညီပေးနေသည်မှာ စေတနာလဲ ပါသလို ခယ်မကို ဝိုက်ချင်နေသည်လဲပါသည်။

တခါတလေ မိန်းမနှင့်လိုးနေရင်းမှ ခယ်မ ကိုလိုးနေသည်ဟုပင်စိတ်ထဲ တွေးကာ လိုးခဲ့တာ ခနခနပင်ဖြစ်သည်။ အခုတော့ ခယ်မဖြစ်သူကို အပိုင်ရလေပီ။ ခယ်မဖြစ်သူ ယုရဲ့ တင်ပါးတွေကို ကိုင်ချင်နေသည်မှာကြာပီ။ အဖုတ်ကို နှိုက်ကြည့်ချင်နေသည်မှာကြာပီဖြစ်ပေသည်။ ဒီနေ့တော့ စည်းတွေကျော်ကာ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရပီမို့ ယုရဲ့ အဖုတ်ကို ကိုင်ယုံတင်မက သေချာယက်ပေးနေဖြစ်သည် 

“ ပလက် ပလက် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလက်  ”

“ အားးကိုကြီး အားးး ကောင်းလိုက်တာ အားးးရှီးးးး အမလေးးးး  ”

ယုရဲ့ ညည်းညူသံကြားရလေ စိတ်တွေ ပိုထပီး ပိုယက်မိလေဖြစ်နေသည်။ အစိထိပ်ကို လျာဖျာလေးနဲ့ယက်လိုက် စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲထိုးထည့်လိုက်လုပ်သည်။ စောက်ပတ်နုတ်ခမ်းသား သေးသေးလေးကို နုတ်ခမ်းဖြင့် တပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင်ဆွဲစုပ်မိသည်။ 

ဆီးခုံပေါ်မှ အဖုတ်မွှေးတွေကိုပါ နမ်းရှိုက်ဖြစ်သည်။ အရင်ကတည်းက တွေးနေခဲ့ဖူးသည်။ ခယ်မလေးဖြစ်သူက အသားဖြူတယ် အဖုတ်မွှေးထူထူ လေးရှိနိုင်တယ်လို့တွေးခဲ့ဖူးသည်။တကယ်ပင် ခယ်မဖြစ်သူ ယုရဲ့ အဖုတ်မွှေးတွေက ခပ်ထူထူ လေးတွေ့လိုက်ရသည်မို့သဘောကျမိသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ် ပြွတ်  ”

“ အားးး အ အ ရှီးးး အားး ကိုကြီးးး အားးး မရတော့ဘူး ယုကိုလုပ်ပါတော့ အားးမနေတတ်တော့ဘူး ကိုကြီး လိုးပေးတော့နော် လိုးတော့နော် ကိုကြီး အားးးး  ”

တကယ်ပင် ယုမနေတတ်တော့သည်မို့ ပြောချလိုက်တော့သည်။ ဆက်ယက်နေရင် ခံနိုင်တော့မည်မဟုတ်။ စိတ်တွေ အရမ်းထကြွနေချိန်တွင် လီးတံကြီး ထိုးသွင်းရမှ အာသာပြေတော့မည်ဖြစ်သည်။ ကိုစိုးကို အတင်းဆွဲတင်လိုက်သည်။ 

ကိုစိုးလဲ ယု အရမ်းလိုချင်သည့်အချိန်ရောက်ပီမို့ လီးတံကြီးကို လက်ဖြင် တစ်ချက်နှစ်ချက် ဂွင်းထုကာ နေရာယူလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဒစ်ဖျားဖြင့် ယု စောက်စိကို လေးငါးဆယ်ချက်လောက်ပွတ်လိုက်သည်။

“ အ အ အားးးကိုကှီးရယှ အားးး  ”

“ ဘွတ် …ပလွတ်  ”

“ အားးးးရှီးးး ဝင်သွားပီယု  ”

“ အားးကောင်းတယ်ကိုကြီးရယ်  ”

ကိုစိုးကျောပြင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သိုင်းဖက်ထားမိသည်။ လီးတံကြီးက ယုအဖုတ်ထဲ တရစ်ရစ် တိုးဝင်လာသည်။

ယုရော ကိုစိုရော အပေါ်အကျီတွေ မချွတ်ထားရသေးပေ။ ယု အကျီကတော့ ခါးတိုရင်ဖုံးမို့ အနှောက်အယှက်မရှိပေမယ့် ကိုစိုးရဲ့ ရှပ်အကျီက ဆီးခုံနဲ့ မလွတ်မလပ်ဖြစ်နေသည်မို့ ယုကပင်ကိုစိုးအကျီ ကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်ပေးကာ ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်သည်။

လီးတံကြီးက အဖုတ်အတွင်းသို့ အဆုံးထိနစ်ဝင်သွားပီ။ ကိုစိုးက ခါးရိုက်ကာ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် စလုပ်တော့သည် ။

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

“ အ အ အ အ ရှီးးး အ အမလေးးး  ”

“ ကောင်းလားယု ကိုကြီး လုပ်တာကောင်းရဲ့လား  ”

“ ကောင်းတယ် အားးး အ အ ကိုကြီး အားးးကောင်းတယ်ကွာ   ”

အဖုတ်ထဲကို လီးတံကြီး တဇွိဇွိ ဝင်ထွက်နေသည်။ ယုလဲ ပေါင်ကို အတတ်နိုင်ဆုံးကားကာ အဖုတ်ကို ကော့ပေးထားမိသည်။ အလိုးမခံရတာကြာတာလဲဖြစ် ချစ်ရသူ ခဲအိုကြီး လိုးနေတာလဲ ဖြစ်သည်မို့ ကာမရမ္မက်တွေ ထန်နေရသည်။ 

မခံစားရတာ ကြာပီဖြစ်တဲ့အတွက် အရမ်းကို ကောင်းလွန်းနေသည်။ ကိုစိုးအနေနဲ့လဲ ခယ်မ ဖြစ်သူကိုလိုးနေရသည်မို့ စိတ်ခံစားမှု တမူထူးခြားနေသည်။

“ ဇွိ ဇွိ ဇွပ် ဇွပ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ်  ”

ဆီးခုံနှစ်ခုရိုက်သံရော အဖုတ်ထဲလီးဝင်သံရောကြားနေရသည်။ ကိုစိုးက ယုမျက်နှာကို အပေါ်မှ မိုးကြည့်ရင်း လီးတံနဲ့စောက်ပတ်ထဲ ဆောင့်လိုးပေးနေသည်။ 

ယုရဲ့မျက်နှာက တဏှာအခိုးအငွေ့တွေကို အတိုင်းသား မြင်နေရသည်။ လီးတံကို အဆုံးထိ ဆောင့်ထည့်လိုက်တိုင် ယုတစ်ယောက် ပါးစပ်လေးဟ ပီး တအားအား အော်နေသည်ကိုက စိတ်ထစရာပင်။ ယုရဲ့ စောက်ပတ် စောက်ခေါင်းသားကြွက်သားတွေက ကိုစိုးလီးကို ဆွဲညှစ်ပေးနေတာ ခံစားသိမိနေသည်။

ခယ်မလေး သူ့လီးနဲ့ စိတ်တအားပါနေသည်ကို သိရလို့ ကိုစိုးလဲ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးနေမိသည်။

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

“ အ အ အ အားးး ကောင်းတယ် ဆောင့်ပါကိုကြီး ယု ကောင်းတယ် အားးး အမလေးး  ”

“ အင့် အင့် အင့် အားးကောင်းလိုက်တာ ယု စောက်ပတ်ကို ကိုကြီးလိုးနေပီနော် ကိုကြီးလီးကောင်းလား   ”

“ အင်းး အားး ကောင်းတယ်ကိုကြီး အားးး တအားဆောင့်ပေး အားးး  ”

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

“ ဇွိ ဇွပ် ဇွိ ဇွပ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးနေကြသည်မှာ နှစ်ယောက်သားချွေးစေးတွေပင် ပျံလာသည်။ အသက်ရှူသံတွေလဲ ပြင်းထန်နေရသည် ။

“ ယု ဖင်ကုန်းပေးပါလား ယုဖင်ကိုကြည့်ပီး လိုးချင်တယ်နော်  ”

“ ဟုတ် ကိုကြီး  ”

ကိုစိုးလဲ ယုအဖုတ်ထဲမှ လီးတံကို ဆွဲနုတ်လိုက်သည်။

“ ဘွတ်…ပလွတ်  ”

စောက်ပတ်ထဲ အရည်တွေနဲ့ ဟာတာတာ ဖြစ်သွားသည်။ ယု စောက်ပတ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ စောစောကထက် ပိုပီအာနေတယ် စောက်စိကလဲ ပိုထောင်နေသလိုဖြစ်နေတယ်။ စောက်ဖုတ်တဝိုက်မှာတော့ အရည်တွေစိုရွဲနေလေသည်။ ယုလဲ လေးဘက်ထောက်ကာ ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ 

ဖင်ကုန်းလိုက်တော့ လုံးဝန်းဖြူဖွေးလှတဲ့ယုရဲ့ တင်ပါးတွေက ပိုပီး ကားထွက်လာသည်။ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားက ညိုတိုတိုစအိုပေါက်လေး ကလဲ အသည်းယားစရာကောင်းလှသည်။ ဒီဖင်ကြီးကို ခနခန ခိုးကြည့်နေခဲ့ရတာ အခုတော့ သူ့ရှေ့မှာ ဖင်ကုန်းထားလေပီ။

လှလိုက်တဲ့ဖင် တောင့်လိုက်တဲ့ဖင်။ တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကို လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ထို့နောက် တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကြားလီးအမြှောင်းလိုက်ထည့်ကာ ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။ စအိုပေါက်ကို လီးနဲ့ပွတ်ပေးနေသလို ဖြစ်နေသည်။

“ ယုရယ် လှလိုက်တာကွာ ယုဖင်က အရမ်းလှတာပဲ အားးး) 

“ အားးး ကိုကြီးရယ် လိုးပါတော့ကွာ မနေတတ်တော့ဘူး ဘယ်လိုကြီးလဲကွာ  ”

“ လိုးမယ်နော် ယုဖင်ကို အမြဲ စိတ်ထဲ မှန်းနေရတာ တအားလိုးမယ်နော် ညီမလေး  ”

“ အင်းးကိုကြီး စိတ်ကြိုက်လိုးပါတော့နော်  ”

ကိုစိုးလဲ ယုစောက်ပတ်အဝမှာ လီးတေ့လိုက်ပီး ပလွတ်ခနဲ တစ်ချက်ထဲ အဆုံးထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ အားးးးရှီးးးးကောင်းလိုက်တာ ကိုကြီးရယ်  ”

လီးတံကို ပြန်ဆွဲမနုတ်သေးပဲ အဆုံးထိ ဖိထားလိုက်ကာ စအိုပေါက်ကို လက်ခလယ်ထိုးထည့်လိုက်သည်။

“ အားးး ကိုကှီးးးး အ  ”

ခယ်မလေး တင်ပါးကြီး တွန့်ခါသွားသည်။ လက်ခလယ်ကို စအိုပေါက်ထဲမှာ ကစားပေးလိုက်သည်။

“ အားးးကိုကြီး  ”

လက်ခလယ်ကို တော်တော်ကြာအောင် ကစားပီးမှ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကို အထုတ်အသွင်းလုပ်လိုက်သည်။ 

“ အားးး ရှီးးး ကောင်းတယ်ကိုကြီးရယ် ချစ်တယ် အားးးး  ”

ဖင်ပေါက်ထဲမှ လက်ချောင်းကို ပြန်ဆွဲနုတ်ကာ ယုရဲ့ ခါးစပ်နေရာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မိမိရရ ကိုင်ပီး တဖန်းဖန်း မြည်အောင် ဆောင့်လိုးလိုက်သည် ။

“ ဖန်း ဖန်း ဖန်း ဖန်းးးး  ”

တင်ပါးကြီးတွေ ရေလှိုင်းသဖွယ် တုန်ခါနေသည်မှာ ကြည့်လို့ကောင်းနေသည်။

“ အင့် အင့် အင့် အားးး ယုဖင်ကြီးကို ကြိုက်လိုက်တာကွာ အင့် အင့် အင့်  ”

“ ဖန်း ဖန်း ဖန်းးး  ”

“ ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ်  ”

“ အားးး အ အ အ ကောင်းတယ်ကိုကြီး ဆောင့် အားး ထိလိုက်တာကွာ အားးချစ်တယ် အားးး  ”

ယုလဲ စိတ်တွေ ထကြွကာ လေးဘက်ကုန်းရင်းက တင်ပါးကြီးတွေကို နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးနေမိသည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

“ အားး ဟုတ်တယ် အဲ့လို ပြန်ဆောင့်ပေး ကောင်းလိုက်တာ ညီမလေးရယ် အားးး  ”

“ ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ်  ”

ကိုစိုးလီးတံထိပ်က ယုရဲ့ သားအိမ်ခေါင်းကိုပါ လာလာထောက်မိသည်။ ယုက တင်ပါးနဲ့ ပြန်အဆောင့် ကိုစိုးက လီးထိုးအသွင်းနဲ့ စည်းချက်မှန်လှသည်။ 

လီးတံကြီး စောက်ပတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသည်ကို ကိုစိုးငုံ့ကြည့်ရင်းလိုးနေသည်။ လီးတံကြီး ပြန်ဆွဲနုတ်လိုက်တိုင်း စောက်ပတ်နုတ်ခမ်းသားတွေက လီးတံနဲ့ ကပ်ပါလာသည်ကို တွေ့နေရသည်။ လီးတံနဲ့ အဖုတ်မှာ စောက်ရည်တွေ တော်တော်ရွှဲလာသည်။

“ ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ်  ”

“ အားး ကောင်းတယ် ကိုကြီး အားး တအားဆောင့်လိုးပေး  ”

လိုးလိုက်တိုင်း လှိုင်းထ နေသည့် တင်ပါးတွေကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။

“ အားးးယုရယ် လှလိုက်တဲ့ ဖင်ကြီးကွာ အင့် အင့် အင့်  ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ်  ”

“ အင့် အင့် အင့် အားးး ညီမလေးကို လိုးနေပီနော် အားးး ကောင်းလိုက်တဲ့ ဖင်ကြီး အင့် အင့်  ”

“ အ အ အားး ကောင်းတယ်ကိုကြီး အားးး  ”

“ ဒီဖင်ကြီးကို လိုးချင်နေတာကြာပီ အင့် အင့် အင့်  ”

“ အားးး လိုးကွာ လိုးးး မညှာနဲ့ကိုကြီး တအားလိုးပေး  ”

“ ညီမလေး ယု ဖင်ကြီးနဲ့ ပြန်ဆောင့်ပေးစမ်းပါ အရမ်းကြိုက်တယ်   ”

“ အင်းးးး အင့်အင့် အင့် အင့် ကောင်းလားကိုကြီး   ”

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

“ အားး ကြိုက်တယ်ကိုကြီး  ”

“ ကောင်းလား ညီမလေး … အင့်အင့် ညီမလေး ကိုကြီးနဲ့ခံချင်နေတာကြာနေပီမလား  ”

“ အင်းးး ကောင်းတယ် ဟုတ်တယ် ခံချင်နေတာကြာပီ အားးး ကိုကြီးလဲ လိုးချင်နေတာ ကြာပီမလားးး ယု ဖင်ကို ခိုးခိုးကြည့်နေတာ သိတယ် အားးး လိုးးးး  ”

“ အင်းးးး ဟုတ်တယ် အင့်အင့် ယု ဖင်ကိုကြည့်ရတာ စိတ်တအားထလို့ အင့်ကွာ အင့်အင့်  ”

ယုတင်ပါးကြီးနှစ်ဘက်ကို လက်နဲ့ တအားစုပ်နယ်ရင်း ဆောင့်လိုးနေသည်။ 

“ ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ်  ”

“ ဇွိ ဇွပ် ဇွိ ဇွပ် ဇွိ ဇွပ်  ”

“ ဖန်း ဖန်း ဖန်း ဖန်း  ”

တခန်းလုံးလိုးသံတွေ ဆူညံနေလေသည်။ ဘယ်နှစ်ချက်တောင် ဆောင့်လိုးနေမိသည်ကို မရေတွက်နိုင်တော့။ လိုးချက်တွေကလဲ ထိမိလှသည်။

နှစ်ယောက်သား ကာမ အရသာ ကောင်းကောင်းခံစားမိနေသည်။ ကိုစိုး ဆောင့်လိုးရင်း နဲနဲ မောဟိုက်လာသဖြင့် လီးတံကို ဆွဲနုတ်လိုက်သည်။ ယုရဲ့ စောက်ရည်တွေ လီးတံမှာ ပေပွနေသည်။ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထနေသည့် လီးတံကြီးမှာ ယုရဲ့စောက်ရည်တွေဖြင့် ပြောင်လက်ချောမွတ်နေသည်။

“ ကိုကြီး မောသွားလား  ”

“ အင်းးး ရတယ် ဆက်လိုးပေးမယ်  ”

ယုက ဖင်ကုန်းထားရာမှ ကိုစိုးဘက်ကိုလှည့်ကာ ထိုင်လိုက်သည်။ မျက်နှာမှာ ချွေးစေးလေးတွေ ပျံနေသည်။ အသက်ရှူသံလဲ ပြင်းနေသည်။ အပေါ်ပိုင်း ရင်ဖုံးအကျီအဖြူလေးမှာ မို့လိုက်ရှိုက်လိုက်နဲ့ အသက်ပြင်းပြင်းရှူ နေလေသည်။ 

ကိုစိုးက မွေ့ယာပေါ် ထင်ထိုင်ချလိုက်ရင်း လီးတံကိုကိုင်ကာ ပြန်မကျသွားစေရန် ဂွင်းတိုက်နေသည်။ ကိုစိုးရဲ့ လီးကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို ယုလက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်လိုက်ပီး 

“ ညီမလေး နမ်းပေးမယ်နော်  ”

အလိုက်သိတတ်တဲ့ယုကို ကိုစိုးသဘောကျသွားမိသည်။ ကိုစိုး လက်ကို လီးတံပေါ်မှ ဖယ်လိုက်ပီး ယုလက်ဖြင့် တစ်ချက်နှစ်ချက်ပွတ်သပ်လိုက်ပီး ဒစ်ဖျားကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။ ယုရဲ့ နွေးထွေးလှတဲ့ အာခံတွင်းအရသာကို ခံစားမိလိုက်သည်။

ထို့နောက် ဒစ်ထိပ်ဖူးကို ရစ်သပ်လိုက်သည့် ယုရဲ့ လျာနွေးနွေးလေးရဲ့အထိအတွေ့ကို ခံစားလိုက်ရပြန်သည်။ ယုက ဒစ်ထိပ်ဖျားကိုလျာနဲ့မွှေထိုးပေးသည်။ ယုပါးစပ်ထဲမှာတော့ ယုရဲ့သုတ်ရည်ရော ကိုစိုးရဲ့လရေအရသာရော ခါးသက်သက်လို အရသာ ခံစားလိုက်ရသည်။ လီးအရင်းထိ ငုံပီး စုပ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ”

“ အားး ကောင်းလိုက်တာ ယုရယ်  ”

ယုရဲ့ ဆံထုံးလေးကို ကိုစိုးက ဖြေချပေးလိုက်သည်။ ဆံနွယ်တွေကို လက်ဖြင့်ထိုးဖွရင်း ခေါင်းကို ကိုင်ထားလိုက်သည်။ လီးတံကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ သေချာ စုပ်ပေးနေသော ယုကို ကြည့်မိသည်။ ပါးလေး ပိန်လိုက် ဖောင်းလိုက်နဲ့ ဒစ်ဖျားကိုယက်လိုက် တစ်ချောင်းလုံးစုပ်လိုက်လုပ်နေသည်။

“ စုပ်လို့ကောင်းလား ယု  ”

မျက်လုံးလေး လှန်ကြည့်ကာ ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ ပါးစပ်ထဲမှ လီးတံကို မချွတ်ပေ။ ယု လီးစုပ်နေသည်မှာ အရမ်းကြမ်းကြမ်းကြီးမဟုတ် ချောချောမွေ့မွေ့နဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုရှိသည်။

လီးတံတလျောက် စိုစွတ်အောင်လုပ်ပီး စုပ်ပေးနေခြင်းမျိုးဖြစ်သည်။ တာဝန်ကျေ စုပ်ပေးနေခြင်းမျိုးမဟုတ်ပဲ ကိုစိုး အရသာခံလို့ကောင်းအောင် စုပ်ပေးနေခြင်းမျိုးဖြစ်သည်။ ပါးစပ်ထဲ အထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးပီးစုပ်ယုံတင်မဟုတ် လျာက လီးတံကို ရစ်ပတ် ကစားပေးရင်းစုပ်နေလေသည် ။

“ အားးး ကောင်းလိုက်တာယုရယ် လုပ်တတ်လိုက်တာ အားးးအီးးးး  ”

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ”

“ အားးး ကောင်းလိုက်တာ ယုရယ် အားးရှီးးး အားးး ကောင်းတယ်  ”

ယုရဲ့စုပ်ချက်တွေက အဖုတ်ထဲလိုးရတာထက်ပင်ကောင်းနေလေသည်။

ချောမွေ့နေတဲ့လီးကို နုတ်ခမ်းလေးဖြင့် ဖိကာ အထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးနေသလို အတွင်းမှ လျာကလဲ ကစားပေးနေတော့ ကိုစိုး အရမ်းကောင်း လီးထိပ်ဖျားမှာ ကျင်တက်လာသည်။ ယုခေါင်းကို ကိုင်ပီး အဖုတ်ထဲလိုးသလို လီးတံဖြင့် ညှောင့်လိုးနေရင်းမှ 

“ အ အ အားးးရှီးးးကောင်းတယ် ယု အားးညီမလေးးအ အားးး ထွက်….ထွက်ကုန်ပီ အားးအမလေးးး  ”

ဘယ်လိုမှ ထိန်းမထားနိုင်တော့သည်မို့ ယုပါးစပ်အတွင်း မှာပင် လရေပျစ်ခဲခဲတွေကို ပန်းထုတ်မိလိုက်တော့သည် ။ လီးတံကို ယုပါးစပ်အတွင်းမှာ ငြိမ်သက်စွာ ထားရင်း လရေတွေ ကုန်ဆုံးသွားသည် အထိ ပန်းထုတ်နေမိသည်။ ယု လည်ချောင်းအတွင်းထိ လရေတွေ တဖျောဖျော ပန်းထွက်နေသည်။

“ ဂလု …အွတ် အွတ် ….  ”

ယု လဲ လရေတွေကို မျိုချမိလိုက်သည်။ လီးတံကြီး တဆက်ဆက်တုန်နေရာမှ ငြိမ်ကျသွားသည်။ ယုလဲ လီးတံကိုပါးစပ်ထဲမှ ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။

“ ဆောရီးနော် ညီမလေး ကိုကြီး မထိန်းနိုင်တော့လို့   ”

လရေတွေကို အကုန်မျိုချရင်း 

“ ဟုတ် ရပါတယ်ကိုကြီး ယုလဲ ကြိုက်တယ်   ”

နုတ်ခမ်းကို လျာနဲ့သပ်ရင်း မေးစေ့မှာ ပေနေတဲ့ အရည်တွေကို လက်ချောင်းလေးများဖြင့်သပ်ယူကာ စုပ်လိုက်သေးသည်။

“ ချစ်လိုက်တာယုရယ် … ”

ယုကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲယူရင်း နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းလိုက်သည်။ 

“ ယုရော ပီးရဲ့လား ကိုကြီး တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သွားလား  ”

“ ပီးပါတယ်ကိုကြီး ခုနက ကုံးပီး လိုးနေထဲက ယု ပီးနေတာ ကိုကြီးပီးအောင် ဆက်နေပေးနေတာလေ ယု ပျော်တယ်သိလား ခနနော် ကိုကြီး  ”

ကုတင်ဘေးစားပွဲပေါ်မှ ဟမ်းဖုန်းလေးလှမ်းယူကာ နံပါတ်တွေနှိပ်လိုက်ပီး 

“ ဟလို … ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမကြီး ယု ဒီနေ့ နေမကောင်းဖြစ်နေလို့ ခွင့်လှမ်းတိုင်တာပါဆရာမကြီး ဟုတ်… ဟုတ်ကဲ့ … ယု အတန်းချိန်က နေ့လည်မှ နှစ်ချိန်ထဲပါ ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာမကြီးနောက်ရက်တွေ အစားပြန်ဝင်ပေးလိုက်ပါ့မယ်ရှင်  ”

ဟမ်းဖုန်းလေး ပြန်ချထားလိုက်ပီး 

“ ယု…ဒီနေ့ ကျောင်းမသွားတော့ဘူး ကိုကြီး  ”



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

 ပြီးပါပြီ။



သူငယ်ချင်း ညီမ (စ/ဆုံး)

သူငယ်ချင်း ညီမ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျွန်တော့်နာမည်က စည်သူ ။ ကျွန်တော် ငယ်ငယ်ထဲက အရမ်းခင်တဲ့ ကောင်တစ်ကောင်ရှိတယ်။ ခင်ဗျားတို့မှာလည်း ရှိမှာပဲ။ ဒီကောင့်ကို အကုန်လုံးက လေအိုး လို့ ခေါ်ကြတာ။ လေအရမ်းပေါတဲ့ကောင်။ နာမည်အရင်းက ထွဋ်ခေါင် ဆိုပေမယ့် အဲ့နာမည်ကို ဘယ်သူမှ မခေါ်ပေါင်ဗျာ။

လေအိုးနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ စသိတော့ ၃ တန်းဗျ။ ကလေးဘ၀ ကျောင်းမှာ ဘောလုံးကန်ရင်း သိတာ။ ငယ်ငယ်ထဲက ကျွန်တော်က လူလည်ကျတာ။ ဒီကောင်တွေအမြဲ ရှေ့တန်းတို့ နောက်တန်းတို့ လုနေရင် ဂိုးဖမ်းရင် ကျွန်တော်ပဲ။ လေအိုးက ရှေ့တန်းတိုက်စစ်မှုးကြီး အသေဖြစ်ချင်တာ။

အဲ့နေ့က ရှေ့တန်း သူသွားမယ် ငါသွားမယ် လုနေတုန်း ကျွန်တော်က လေအိုးကို ရှေ့တန်းပေးဖို့ ပြိုင်ငြင်းပေးလိုက်တာ လေအိုးရှေ့တန်းဖြစ်ကော။ မဖြစ်လည်း မရဘူးလေ။ ဂိုးသမားမရှိရင် ဘောလုံးကန် မရဘူးမလား။ ဂိုးဖမ်းမယ့်သူက ခပ်ရှားရှားရယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျောင်းဆင်းတော့ လေအိုးက ကျနော့်ကို မုန့်ဝယ်ကျွေးတယ်။ သူ့ဖက် ဝင်ငြင်းပေးလို့ပေါ့။ အဲ့ထဲက ခင်လာခဲ့တာ အသက် ၃၀ ကျော် ကိုယ်စီအလုပ်တွေအကိုင်တွေနဲ့ အိမ်ထောင်ကျတဲ့ အထိပဲ။

ကျွန်တော်တို့ အိမ်ထောင်ကျတော့လည်း ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်။ ဒီကောင်က ၁၁ လပိုင်း။ ကျွန်တော်က ၁၂ လပိုင်း။ ကျွန်တော်တို့ မိန်းမတွေလည်း နောက်တော့ ခင်သွားကြတာပဲ။ လေအိုးနဲ့ ကျွန်တော်က အရမ်းခင်တာကိုး။ တတွဲတွဲနဲ့ နေကြတာ အခုခေတ်ဆို swing တယ်လို့တောင် ထင်ကြမှာ။ တစ်ယောက်ငွေလို တစ်ယောက်ချေး၊ တစ်ယောက် စီးပွားရေး တစ်ယောက်ကူညီနဲ့ အပြန်အလှန်ပေါ့။

ဖြစ်ချင်တော့ ကျွန်တော်တို့ သူငယ်ချင်းတွေကြား ဝင်လာတာက ကျွန်တော်တို့ မိန်းမတွေ မဟုတ်ဘူး။ လေအိုးညီမ ပေါက်စ ။ ဟုတ်တယ်။ သူ့နာမည်ကိုက ပေါက်စ ။ ကျွန်တော်တို့ထက် အသက် ၁၀ နှစ်လောက် ကွာတယ်။ လေအိုးကော ကျွန်တော်ကော သူ့ကို ပေါက်စလို့ပဲခေါ်တာ။ ချွဲတာကလည်း ၂ ကောင်လုံးကို အသေချွဲတာ။ ဆိုးလည်းဆိုးတယ် နိုင်လည်းနိုင်တယ်။ အလိုလိုက်တာဆိုလို့ ကျွန်တော်တို့ ၂ ကောင်ပဲ ရှိတာကိုး။

လေအိုးတို့အိမ်က အရမ်းတင်းကြပ်တာ။ ဇာတ်လမ်းဖြစ်တာက သင်္ကြန်တွင်းကြီးဖြစ်တာ။ အဲ့နှစ်သင်္ကြန်တုန်းက လေအိုးက သူ့ရဲ့ လိုက်ထရပ်လေးကို သင်္ကြန်လိုက်မယ်ဆိုပြီး ထလုပ်ကော။ သူ့မိန်းမကလည်း လေအိုးရဲ့ ပိုးကိုမနိုင်တော့ ထွက်ပေါ့ သူလည်း လိုက်မယ်လေတဲ့။ လင်မယား ၂ ယောက်လုံးက လိုက်မယ်ဆိုတော့။ ဒီကောင့်ညီမ ပေါက်စကလည်း လိုက်မယ် တကဲကဲ။

သူ့အဖေနဲ့ အမေက သင်္ကြန်ဆိုတာနဲ့ တရားစခန်းပဲ ဝင်ခိုင်းတာ ဟိုးကလေးဘဝထဲက။ အခု အသက် ၂၀ ကျော်တောင် တရားစခန်း လွှတ်နေတုန်း။ ပေါက်စကလည်း သူ့အထာနဲ့သူ။ သူ့ဘဲနဲ့ သူပတ်လည်ဖို့ လေအိုးကို အကြောင်းပြတာ။

လေအိုးက ညီမကိုတော့ ချစ်ပါရဲ့။ ဒါပေမဲ့ မိဘနှစ်ပါး ထောင်းမယ့်ဒဏ်ကို ပိုကြောက်တယ်လေ။ ဒီတော့ မနိုင်မယ့်အတူတူ ပေါက်စကို မခေါ်ချင်ဘူး။ ဒီတော့ ထုံးစံအတိုင်း ကျုပ်အိမ်ရောက်ချလာပါကော။ မိန်းမရှေ့မှာ မဲ့ကာ ရွဲ့ကာ တမျိုး ငိုလိုက်ရယ်လိုက်တမျိုး ချွဲနေတော့ မိန်းမကလည်း အမြင်ကပ်လာပုံရတယ်။

“ နင်သာလိုက်သွားလိုက်အေ။ တကတည်း သူ့အိမ်ကလည်း လွန်ပါတယ်။ အပျိုကြီးတောင် ဖြစ်တော့မယ် အခုထိ သင်္ကြန်မလည်ခိုင်းဘူး”

ဆိုပြီးပြီး ရွဲ့ပြောတယ်။ ကိုယ့်မိန်းစကား ကိုယ်နားလည်သောကြောင့် သေချာအကျိုးအကြောင်း ရှင်းပြရတာပေါ့။

“ ဟဲ့မိန်းမ။ နင်မသိဘူးနော်။ ဒီပေါက်စမက သူ့ဘဲနဲ့ သူလည်ချင်လို့ သက်သက် ဂွင်ဆင်နေတာ”

မိန်းမကို ပြန်ပြောရင်း ပေါက်စခေါင်းကို ဒေါက်ခနဲခေါက်တော့ ပေါက်စက နှုတ်သီးစူသွားသည်။ မတတ်နိုင် .. ကိုယ့်မိန်းမရှေ့တော့ အနိုင်ပေးလို့မရ။ မဟုတ်ရင် ဒီကောင်မလေး လုပ်ပုံနဲ့ ညစာငတ်ဖို့များသည်။

“ ဒါများဟယ် သူ့ဘဲမလိုက်ခိုင်းနဲ့ပေါ့။ တို့လင်မယား ၂ ယောက် ထိန်းမယ်လေ။ သူ့အိမ်ကို နင်လိုက်ပြောရင် ရပါတယ်။ ”

မိန်းမဖြစ်သူ၏ စကားကြောင့် စူနေသော နှုတ်သီးက မဲ့သွားသည်။ သူ့အတတ် သူစူးပြီလေ။ ပေါက်စမဲ့သွားတာမြင်တော့ ကျုပ်လည်း မိန်းမ အကြံပေးတဲ့အတိုင်းလုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

လမ်းမှာတစ်ခွန်းမှ စကားမပြော။ ပွစိပွစိနှင့် ဘာတွေ ကျိန်ဆဲနေလဲမသိ။ ကိုယ်သာ စပ်ဖြီးဖြီး။ လေအိုးအိမ်ကလည်း တစ်ကားလုံးက သူငယ်ချင်းတွေ လင်မယားတွေဆိုတော့ တစ်ရက်တော့ ပေးလွှတ်သည်။ ဒါတောင် မနည်းတောင်းတောင်းပန်ပန် ပြောရတာ။

“ မောင်စည်သူ မင်းပါလို့ လွှတ်တာနော်။ မင်းသူငယ်ချင်း လေအိုးသာဆိုလို့ကတော့ မယုံရဲဘူး။ ဒီကောင်က သူ့မိန်းမနဲ့သူ အလုပ်ရှုပ်နေမှာ။ ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ။ ဒီပေါက်စကို ခေါင်းခန်းထဲ ထည့်ထားလိုက်လေ။ အဲ့တာဆို အေးဆေးပေါ့။”

“ အေး အေး အဲ့အကြံကောင်းတယ်။ သမီးမိန်းကလေးဆိုတာ . .. …..”

ထုံးစံအတိုင်း သြဝါဒတွေ ခြွေလာတော့ မကြားချင်ယောင်ဆောင်တုန်း ကျနော့်ကို ဒိုင်းခနဲ ပေါက်စက မျက်စောင်းလှမ်းထိုးပါတော့သည်။

လည်တဲ့နေ့ရောက်တော့ ခေါင်းခန်းထဲက လင်မယားရယ် ပေါက်စရယ်။ ပေါက်စတို့ သင်္ကြန်လည်တာများ ဟာသကိုဖြစ်လို့။ ထမိန်ရယ် shirt အကျီကြီးရယ် အပေါ်က အနွေးထည်ကြီး ဝတ်ထားသေး။ ကားမထွက်ခင် ပြောတာများ ၁ နာရီလောက်ရှိတယ်။ ကားနောက်ခန်းက ကျွန်တော်မိန်းမက ခေါင်းဖက်မှာ ကျွန်တော်ကတော့ အနောက်အစွန်ကနေ ကလေးတွေကို ထိန်းရတာပေါ့။ လည်တာမှ ကမ္ဘာအေး မရောက်သေး။ ကားက ထိုးရပ်သွားပြီး ဇောင့်ဇောင့်နဲ့ ပေါက်စမ ခေါင်းခန်းက ဆင်းချလာသည်။ မျက်နှာကတော့ စပ်ဖြီးဖြီး။ အနွေးထည်လဲ မရှိတော့။ shirt နဲ့ ထမီနဲ့။

ကားဘေးမှာ ပဲနဲ့လျှောက်နေတုန်း တခြားကားတစ်စီးက ဗွမ်းခနဲ ပက်ချလိုက်တာ တစ်ကိုယ်လုံး ရွှဲသွားပါလေရော။ ဒီတော့မှ တစ်သက်လုံး ကလေးလို့ ထင်ထားတဲ့ ချာတိတ်မရဲ့ အလှတွေ ထင်းခနဲ။ ကိုယ့်မျက်စိဟာလည်း ဝင်းခနဲ။ အို မဖြစ်သေးပါဘူးလေဆိုပြီး အရှေ့က မိန်းမဆီပို့ရတယ်။ ဒီနောက်က ကောင်တွေနဲ့ဆို အိမ်ပြန်ရင် ထဘီတောင်ကျန်မယ်မထင်။ ကားနောက်ခန်းက ကျွန်တော်ကလည်း ကလေးတွေ မျက်နှာလုပ်တဲ့ ဘီယာတွေ တဗူးပြီးတဗူး ကစ်တာပဲ။ ခါးကြားထဲက ၈ ပတ်ပြားလေးနဲ့ တင်ရတာပေါ့။ ရေလေးစိုလိုက် ကစ်လိုက်နဲ့ ကမ္ဘာအေးရောက်တော့ ကားက ထုံးစံအတိုင်းကြပ်သည်။

လူငယ်တွေ ၄ ယောက်လောက်ပါတော့ ဆင်းမလျှောက်ခိုင်း။ ဒီတိုင်း အိပဲ့အိပဲ့နဲ့ တိုးနေတာ။ ပေါက်စမကိုကြည့်တော့ အအေးဗူးက တစ်ဝက်တောင် ကုန်နေပပြီ။ အရှေ့ပြေးရင်းနဲ့ အအေးဗူးယူမော့ကြည့်တော့ အံမာ ရောထားတာဗျား။ ဆူလည်းဆူချင်တယ် အနောက်က ကောင်တွေက သူ့ထက်ပိုကဲနေတော့ ခေါင်း ၂ ချက်လောက်ခေါက်ပြီး နဂိုနေရာ ပြန်ထိုင်ရတယ်။

မဖြစ်သေးပါဘူးလေဆိုပြီး ကားရှေ့ပြန်သွားပြီး မိန်းမကိုလည်း ပေးမသောက်ဖို့ သတိပေးတောမှ ကိုယ့်မိန်းမကပါ အပျိုလုပ်နေတာ။ သူကစ်ထားတာ ပေါက်စထက် ပိုများပုံရတယ်။ တဟီဟီနဲ့ ။ လခွီးပါကွာလို့ ရေရွတ်ရင်း လူငယ်တွေထဲက ထိန်းနိုင်တဲ့ကောင်ကိုပဲ ရန်မဖြစ်အောင်ထိန်းဖို့ ပြောရင်း ကိုယ့်ကောင် ၂ ကောင် ကိုယ်ပြန်ထိန်းနေရတယ်။ ပေါက်စမက နည်းနည်းရယ်။

“ ဟေး ချစ်..ဘာလုပ်နေလည်း ဘာညာ” နဲ့ လင်ထောင်နေတာ ကိုယ့်မိန်းမ။ မူးတာက နည်းနည်း ယွတာက များများ။ အခုချိန်ပြောလည်း နိုင်မှာမဟုတ်တော့။ ပေါက်စကို ကြည့်တော့လည်း ချာတိတ်က ပြုံးစိစိ။

ကန်တော်ကြီးရောက်တော့ ဆုံရပ်ကိုပြောပြီး လမ်းဆင်းလျှောက်ကြတယ်။ မဏ္ဍပ်တွေရှေ့ရောက်ရင် ဝင်ကတဲ့ ကောင်ကိုလည်းထိန်း။ ယိုင်နေတဲ့ ကိုယ့်မိန်းမကိုလဲတွဲနဲ့ ပေါက်စတောင် မကြည့်ဖြစ်ဘူး။ အဲ့အချိန်လေးမှာပဲ ဝှစ်ခနဲ ဘယ်လစ်သွားတယ်မသိ။ မယ်မင်းကြီးမက ပျောက်သွားပါလေကော။ အဲ့တော့မှ ခေါင်းမီးတောက်တာ။ ခုနက ကစ်ထားတဲ့ ၈ ပတ်ပြားလည်း ဘယ်နံကြားရောက်မှန်း မသိတော့။ ခေါင်း ဆင်နင်းတယ်ဆိုတာ ဒါကိုပြောတာ။

ကိုယ့်မိန်းမကို သူငယ်တွေကြားထဲ ထားခဲ့ရမှာလည်း စိတ်ကမချနိုင်။ မတတ်သာတဲ့အဆုံး ကိုယ့်မိန်းမကိုတွဲဖို့ ကောင်လေး ၂ ကောင် လက်ထဲထည့်ပြီး သကောင့်သားမကိုရှာဖို့ ထွက်ရပါလေကော။ အဲ့နှစ်က IC show ရှိတယ်။ အကုန် IC show ဒိုးကြတာပေါ့။ တွေ့ချင်တော့ ချာတိတ်မကို အိမ်သာရှေ့မှာ ယောင်လည်လည်နဲ့ တွေ့တယ်။

ခုနက သမဖို့ပြင်ထားတာ နည်းနည်းတော့ လျော့သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် လက်ကိုပြေးဆွဲပြီး ဒေါက်ခနဲ ခေါက်ဖြစ်အောင် ခေါက်လိုက်သေးတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း ဆူတာပေါ့။ ပြောတာများ တန်းကိုစီနေတာ။ ဂန်းနာမလေးက ဒါတောင်စပ်ဖြီးဖြီနဲ့။ ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ပြီး

“ ဘာတွေစိတ်ပူနေတာတုန်း ကလေးမှ မဟုတ်တော့တာကို။ ခိခိ”

ဆိုပြီး ပြန်ပြောတယ်။

“ ဟေ”

“ ဟုတ်တယ်လေ.. ကိုလေးတို့က ပေါက်စဆို အမြဲ ကလေးလို့ ထင်နေတာမလား။ ဘာလဲ ရေစိုမှ လူကြီးမှန်း သိတာလား”

ပေါက်စ၏ စကားက မှန်လွန်းလို့ ခဏတောင် ဆွံ့အသွားသည်။ ဟန်ကိုယ်ဖို့ဆိုသလို

“ နင်လျှာမရှည်နဲ့ နင်ပျောက်သွားရင် ငါသေမှာမလို့။ နင့်ကိုဘာမှ စိတ်မပူဘူး။ အပိုတွေ ပြောမနေနဲ့ လာ။”

ဟုဆိုကာ လက်ကိုဆွဲရင်း ခေါ်လာတော့လည်း မငြင်းသည့်အပြင် ပြောသေးတာက

“ ဟီး.. ကိုလေးနဲ့ ပေါက်စက အခုကျတော့လည်း ရန်ဖြစ်ထားတဲ့ စုံတွဲတွေကျနေတာပဲ ဟဲဟဲ”

ရယ်ပုံကိုက လူယုတ်မာ အသံနဲ့ရယ်တာ။

“ . .. ..”

ဘာမှပြန်မပြောပဲ လက်ကို အတင်းဆွဲကာ ခေါ်လာရင်း သူက ဖက်ခနဲဆို ခါးကို ဖက်ကာ

“ ကိုလေး..နေပါဦး ခဏနားထောင်”

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲလှည့်တယ်။ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ကြောင်သွားပြီး ဘာဆက်ပြောမလဲ နားထောင်မိတာပေါ့။

“ ပေါက်စကို မိန်းကလေးလို့ကို မထင်တာလား”

“ ဟာ.. မိန်းကလေးမလို့ စိုးရိမ်တာပေါ့ဟ”

 “ကိုလေး စိုးရိမ်တာ သိပါတယ်။ အဲ့တာပြောတာ မဟုတ်ဘူး။ ပေါက်စကို ကိုလေးမိန်းမအပေါ် မြင်သလို မမြင်ဘူးလား”

နွယ်ပြီလေ။

“ ဒါ.. ဒါက..”

“ ကိုလေး.. မလိမ်ပါနဲ့နော်.. ပေါက်စကို ဒီနေ့ ကိုလေးကြည့်တာတွေ မရိုးသားဘူး အမှန်အတိုင်းဖြေ”

“ အာ.. ကြည့်တာက အော် ဒီကလေးမ အရွယ်ရောက်လာပါလားဆိုပြီးပဲ ကြည့်တာပါ။ နင်က ငါ့ညီမအရင်းလိုပါပဲ။ တခြား မတွေးနဲ့”

“ အပိုတွေ ”

“ ….”

“ ကိုလေးဟာလေ… အဖြစ်ကို မရှိဘူး”

ပေါက်စ၏ မှတ်ချက်ကြောင့် ဒေါသက ဒိုင်းခနဲ ထွက်သွားပြီး ပါးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ ပြွတ်ခနဲ နှုတ်ခမ်းကို ဆွဲနမ်းလိုက်မိသည်။

“ ….”

“ …..”

နှစ်ယောက်လုံး ခဏကြောင်သွားတာပေါ့။ နောက်တော့ လက်ကိုဆွဲပြီး လမ်းလျှောက်လာရင်း သူမက ခါးကိုလှမ်းဖက်တော့ ကျွန်တော် မရွေ့နိုင် မလှုပ်နိုင်။ ဆူညံနေသော ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံးမှာ ကျွန်တော်တို့ ၂ ယောက်က တိတ်ဆိတ်ညင်သာလှသည်။ ဟုတ်သည်။ ကျွန်တော်တို့ ၂ ယောက်လုံး နားလည်တယ်လေ။ ဒါမဖြစ်နိုင်တဲ့ ကိစ္စဆိုတာ။ ဒါမူးနေတုန်း ဖြစ်မိတဲ့ အဖြစ်အပျက်သာသာ။ အချိန်တန်ရင် မေ့သွားမှာ..။ ဒီလိုနဲ့ပဲ . . . .

ကားပေါ်ပြန်ရောက် လည်ကြပတ်ကြနဲ့ အကျနေ့တစ်ရက် ကုန်ဆုံးသွားသည်။ နောက်နေ့ကျတော့ မလှုပ်နိုင်။ ကိုယ်တင်မဟုတ်.. ပိုဆိုးတာက ကိုယ့်မိန်းမ အပူတွေကြီးပြီး ဖျားပါလေရော။ ဆေးလေးတိုက် နွေးနွေးထွေးထွေးထားပြီး ပေါက်စတို့အိမ်ကို လာတော့လည်း.. ပေါက်စမလည်း ဖျားသည်။

သူ့အစ်ကိုလင်မယားကတော့ ကားဖြင့် ထွက်သွားပြီ။ အိမ်မှာ အဘိုးကြီးနဲ့ အဘွားကြီးပဲရှိတယ်။ ပေါက်စ နေမကောင်းဘူးဆိုတော့ သူတို့လည်း တရားစခန်း မသွားကြ။ ကျွန်တော်ရောက်သွားတော့မှ ဘွားတော်က တရားနာလေးအမှီ သွားပါဦးမယ်ဆိုပြီး ဘိုးတော်နဲ့ ကျွန်တော့်ကို လူနာစောင့်ခိုင်းခဲ့သည်။

ဘိုးတော်ကလည်း လေပစ်ချက်တွေက နိုင်းလောက်ရှိတယ်။ တောက်လျှောက်ပစ်နေတာ။ လူနာဝင်ကြည့်ဖို့ပြောတော့ ဘိုးတော်ကလည်း ဆေးယူကာ လိုက်ခဲ့သည်။ ချမ်းနေတာမှ တုန်လို့။ မနေ့က မကဲစဖူး ကဲလိုက်တာ ဒီနေ့ တုတ်တုတ်မလှုပ်။ ပေါက်စကိုနိုးပြီး ဆေးတိုက်တော့ ဆေးသောက်ရင်းတောင် ကျွန်တော်ကိုမြင်တော့ စောက်ခွက်က ပြုံးစိစိ။ ပြီးတော့

“ ဖေကြီးရေ အမေလှမ်းထားတဲ့ အဝတ်တွေ ရုတ်ရဦးမယ်ထင်တယ်။ အပေါ်ထပ်မှာ.. ကိုလေးကို ခေါ်သွားလိုက်ဦး”

“ ဟေ.. ဟုတ်သားပဲ။ နေနေ.. မောင်စည်သူ။ ဧည့်သည်ကို ခိုင်းလို့ ဖြစ်ပါ့မလား။ ပြီးတော့ ထဘီတွေလည်း ပါတာကို”

“ အာ.. ဦးလေးကလည်း.. ရပါတယ်။”

“ ရပါတယ် မလုပ်နဲ့။ မင်းညီမက ဘယ်ထပြေးမလဲ မသိဘူး။ သေချာကြည့်ထား”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး။”

ဘိုးတော် ပြောတာလည်း ဟုတ်သည်။ ဒီကလေးမ ဘာကြံနေလဲဆိုတာ မသိ။ အခန်းဝက ထိုင်စောင့်ရင်း မျက်စိဒေါက်ထောက် ကြည့်နေရသည်။ ဘိုးတော် အပေါ်တက်သွားတော့ ပေါက်စက ဗြုန်းခနဲထကာ ကျနော့်ကို သိုင်းဖက်၏။

“ ကိုလေးရာ လွမ်းလိုက်တာ။..”

“ ဟဲ့.. ဟဲ့ အဘမြင်သွားရင် မကေင်းဘူး”

အတင်း တွန်းချသော်လည်း မရ။

“ ဟဲဟဲ လန့်လို့လား။ မလန့်ပါနဲ့”

ဟုပြောရင်း သူမ ကုတင်ပေါ် ပြန်တက်သွားသည်။ ပြီးတော့ ဆက်လုပ်ပုံက အသည်းယားစရာ။ စောင်ကို ရင်ဘတ်အထိ ခြုံရင်းနဲ့ ဝှစ်ခနဲဆိုသလို သူမ၏ အင်္ကျီကို ချွတ်ပြီး လက်ဖြင့် ယမ်းပြသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ဘိုးတော်က အောက်ဆင်းလာပြီ။ ဘိုးတော်အသံကြားတော့ အင်္ကျီကို စောင်ခြုံထဲထည့်ရင်း ကျွန်တော့်ကို လျှာထုတ်ပြသည်။ နိုင်လည်းမနိုင်တဲ့ ကလေးမ။

“ ဖေကြီးရေ… ဖေကြီး လာပါဦး”

ဘာကြံနေပြန်ပြီ မသိ။

“ အေး ပြော… ဘာဖြစ်လို့တုန်း”

ပေါက်စ၏ အသည်းအသန် ခေါ်သံကြောင့် ဘိုးတော် ပြာပြာသလဲ ဖြစ်သွားသည်။

“ သမီး ဗိုက်ဆာတယ်။ မနက်ထဲက ဘာမှမစားရသေးဘူး”

“ နင် အပိုတွေ မပြောနဲ့ မနက်ကတင် နင် ဆန်ပြုတ် သောက်ပြီးပြီလေ”

“ သိဘူး ဆာတယ်။ ခုနကတင် ဆေးသောက်ထားတာ ။ သမီးကို ဘာမှလည်း မကျွေးဘူး။ ဗိုက်ဆာတယ်။ ဗိုက်ဆာတယ်”

“ အေးပါဟာ..။ သမီးတစ်ကောင် အရွယ်ရောက်နေပြီ အခုထိ အကုန်ခိုင်းတုန်း”

“ မောင်စည်သူ။ ခဏကြည့်ထား။ မနက်တောင် အဘ ဆန်ပြုတ်ပြုတ်တုန်း သူလမ်းထိပ်မှာ ရေသွားဆော့နေတာ ပြန်ခေါ်ရတယ်။”

“ ဟုတ်ကဲ့ အဘ..။”

“ နေကလည်းကောင်းတာမဟုတ်.. ယွပိုးကလည်း အခုထိ မသေသေးဘူး”

ဘိုးတော် ပွစိပွစိနှင့် မီးဖိုချောင်ထဲ ဝင်သွားတာကြည့်ရင်း ဟူးခနဲ သက်ပြင်းချမိသည်။ ပေါက်စကို ပြန်ကြည့်မိတော့ သူမပင်တီကို ခုနကလို ယမ်းပြနေသည်။ ကိုယ်လည်း သည်းမခံနိုင်တော့။ ကိလေသာကုန်နေတဲ့ ကောင်လည်း မဟုတ်ဘူးလေ။

ရုတ်တရက်ထပြီး စောင်ကို ဆွဲလှန်လိုက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံးက မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း။ ပစ္စည်းက ဒင်ခနဲ ထလာသည်။ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ခေါင်းပြေးဝင်ကာ အားပါးတရ ကုန်းယက်လိုက်တော့သည်။ တပြက်ပြက် မြည်နေသံက အခန်းဝကပင် ကြားနိုင်သည်။ ပေါက်စအဖုတ်က အရည်တွေနဲ့ ကျွန်တော့် တံတွေးတွေရောကာ ရွှဲအိုင်နေပါလေရော။ ထိုစဉ်

“ ဟဲ့.. ကြက်ဥလား ကြက်သား”

ဟူသည့် အသံကြောင့် ၂ ကောင်သား တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ခဏရပ်သွားသော ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ဖိချရင်း သူမက

“ ကြက်သား အဘရေ ကြက်သား”

ဟု လှမ်းအော်ရင်း ဖြေသည်။ ထိုစဉ် ကျွန်တော်အကြံတစ်ခု လင်းခနဲရသည်။ ဟုတ်ပြီ။ ဒီတိုင်းလုပ်ရမယ်။ ရုတ်ခနဲထကာ အခန်းထဲမှ ထွက်သွားတော့ သူမ ကြောင်သွားသည်။ ကျွန်တော် ပြတင်းပေါက်တံခါးကို လက်ညှိုးထိုးပြရင်း မျက်စိမှိတ်ပြတော့ သူကလည်း သဘောပေါက်သည်။ ချက်ချင်း ခေါင်းညိတ်ပြသည်။ မီးဖိုချောင်ထဲက ဘိုးတော်ကို လှမ်းကြည့်တော့ ပန်ကန်ထဲတောင် ခေါက်ဆွဲကို ထည့်နေပြီ။ ဒီတော့မှ..

“ အဘရေ.. ကျွန်တော် ပြန်ပြီနော်။ တံခါးစေ့ခဲ့မယ်”

ဟု လှမ်းအော်ရင်း ခြံထဲဝင်ကာ သူမ အခန်းပြတင်းပေါက်နား ထိုင်နေမိသည်။

“ အေးအေး…”

ဟုသာ ပြန်ဖြေနိုင်သည်။ ဟုတ်တယ်လေ ခေါက်ဆွဲထည့်ရင်း တန်းလန်းဆိုတော့ နှုတ်တောင်မဆက်လိုက်ရ။ ဘိုးတော်က ပေါက်စကို ခေါက်ဆွဲချပေးရင်း အခန်းဝမှာ ထိုင်စောင့်နေသဖြင့်

“ ဖေကြီး ဘာထိုင်ကြည့်နေတာလဲ ခြံတံခါး သွားပိတ်ဦးလေ”

ဟု ပေါက်စအပြောကြောင့်

“ အေးအေး ဟုတ်သားဟ ။ နင်ဘယ်မှ လျှောက်မသွားနဲ့နော်”

ဟုဆိုကာ ထွက်သွားတော့ သူကပြတင်းပေါက်ထဖွင့်သည်။ ဒီတော့မှ ခွဝင်ရင်း ပြတင်းပေါက်ကိုပြန်စေ့။ နှုတ်ခမ်းကို တရစပ် နမ်းမိသည်။ ဘာမှဝတ်မထားသော သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို ကိုယ်တွယ်ကစားရင်း တံခါးမကြီး ဂျက်ထိုးလိုက်သည်။ ပေါက်စမ ပေါင်ကိုဖြဲပြီး လီးကိုကိုင်သွင်းသည့်အချိန် ဒုန်းဒုန်းဆို တံခါးကို တွန်းသံကြားရသည်။

“ ဟဲ့ ပေါက်စ။ ဟဲ့ပေါက်စ။ အာ… ပြတင်းပေါက်က ထွက်သွားပြီလား မသိပါဘူးကွာ”

ဘိုးတော် ခြံထဲပြေးဆင်းသွားတာ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ပြတင်းတံခါးဖွင့်ပြီး ကုတင်ဘေး ပုန်းနေတာပေါ့။ ပြတင်းတံခါး ပွင့်နေတာတွေ့တော့ ဘိုးတော်လည်း အသည်းအသန် နောက်ဖေးကော ခြံတံခါးကော လိုက်စစ်နေသည်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ကျနော်က သူ့နားနား ကပ်ပြီးပြောသည်။ သူကလည်း လက်ခံသည်။

“ ဖေကြီးရေ.. သမီးဒီမှာ..”

ခြံနောက်ရောက်နေသော ဘိုးတော်ကို ပြတင်းပေါက်က လှမ်းအော်သည်။

“ ဟဲ့ နင်ဘယ်သွား..”

“ ဟီး.. သမီး ဒီမှာပုန်းနေတာပါ။ နေဒီလောက်ပူနေတာ ဒီနေ့မဆော့ပါဘူး။ အခန်းရှေ့လည်း ထိုင်စောင့်မနေနဲ့ ဒါပဲ”

ဟု ပြောပြီး ပြတင်းတံခါးကို ချက်ပြန်ထိုးကာ လှည့်အလာ အသင့်စောင့်နေသော ကျွန်တော့်က ပေါက်စမကိုချီပြီး ပြတင်းပေါက်ပေါ်မှီကာ လိုးဖို့ကြံသည်။ ခြေသံ တရှပ်ရှပ်ကိုကြားတော့ ဘာမှဆက်မလုပ်။ ဘိုးတော်က ပြတင်းတံခါးကို ထုရင်း

“ အေး ထွက်ရဲထွက်ကြည့် ဒီည နင်ပြန်လာဖို့ မတွေးနဲ့။ အသေပဲ”

ဟု ဓါးကြိမ်းကြိမ်းကာ ဒေါသတကြီး ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားတော့သည်။ ဧည့်ခန်းနဲ့ ပေါက်စအခန်းက နည်းနည်းသာ လှမ်းသည်။ ပေါက်စအခန်း တံခါးကို လှမ်းမြင်နေရသည်လေ။ ကံဆိုးရှာသော ဘိုးတော်မှာ အခန်းတံခါးကိုသာ မြင်ရသည်။ အခန်းထဲတွင် လေးဖက်ထောက်ကာ အလိုးခံနေရသည့် သမီးဖြစ်သူကို မမြင်နိုင်။

ပေါက်စကို လေးဖက်ထောက်ခိုင်းပြီး ခွေးလိုး လိုးရသည်မှာ အသံထွက်လှသည်။ ဗြွတ်ဗြွတ်နှင့် သံစုံထွက်နေသည်။ ဒါကိုလည်း ဘိုးတော် မကြားနိုင်။ သူ့ရေဒီယိုကြီးက ဖွင့်ထားသော ပဌာန်းကိုသာ သူကြားမည်။ ပေါက်စကို လိုးရသည်မှာ ကျွန်တော့်မိန်းမနှင့်မတူ ကြပ်သည်၊ အရည်လည်း ထွက်သည်။ ပိုကောင်းတာကတော့ ဖီလ်းကတခြားစီ။ ရင်ပိုခုန်သည်။ လိုးနေရင်းပင် ထပ်လိုးချင်နေမိသည်။

ပေါက်စ၏ ဆံပင်တွေကို ဆွဲစုရင်း အားပါးတရ ဆောင့်မိတော့ ပြီးသွားသည်ထင့် ပျော့ခွေကျသွားကာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်သလို ဖြစ်သွားသည်။ ဒီပုံစံက လုံး၀ PERFECT လေ။ ခါးလေးကိုကိုင်ကာ လဥတွေပါ နာအောင် ဆောင့်မိတော့ ပြီးချင်ချင် ဖြစ်သွားသည်။

ဒီတော့မှ လီးကိုဗြွတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်ရင်း ပေါက်စကို ပက်လက်လှန်ကာ ဆဲပင်ဆွဲပြီး ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်ထားလိုက်သည်။ နေမကောင်းသောကြောင့် အာငွေ့နွေးနွေးလေးနဲ့တင် လွှတ်ချင်လွှတ်ချလို့ရသည်။ ခနထိန်းပြီးတော့ ပါးဘယ်ညာကို လီးထိုးရင်း လျှာပေါ်မှာတင် ဗြစ်ခနဲ ထုတ်ချလိုက်တော့ တဝူးဝူးနဲ့ သူရုန်းသည်။ ခေါင်းကိုအတင်းဖိကပ်ရင်း အကုန်လုံးထုတ်ချလိုက်ပါတော့သည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။