ကိုကျော် အပိုင်း ( ၃ )

ကိုကျော် အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - ကိုကျော်

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ညနေ မုန့်ဟင်ခါး သွားစားတော့ မိသားစုအကုန် ထမင်းလွတ် အားပေးကြသည်။ ကလေးထိန်းအလှည့်ကျ သူက ကိုကျော်ပေါ့၊ ကလေးကို လက်ပြောင်းယူရင်း နီလာ့နို့ကြီးတွေကို အားမလိုအားမရ ဆုပ်နယ်မိသည်မှာ အကြာကြီး။ သားအဖမြေးအဖိုးမို့ အမြင်တင့်တယ်ပါသည်။နီလာကလည်း လှေကြီးထိုးလေး တစ်ချီလောက်နဲ့ အားမရသေးတာမို့ ကလေးအကြောင်းပြ ကပ်ပြီးနို့ကြီးကော့ဖိပေးထားသည်။သူ့အဖေကို ဝ,အောင်ကျွေးချင်တာလဲပါသည်လေ ။

" ဒါ..သမီးကြီးလေ...အထက်ဖက်မှာ အိမ်ထောင်ကျနေတာ..မြင်ဖူးမယ်ထင်ပါရဲ့.."

သီတာနဲ့တော့ အလွမ်းသင့်ပါသည်။မောင်ကျော်ကလည်း သိပ်ပုံမပျက်ပါ။သူသူ ကတော့ လေ့လာဆဲ...မောင်ကျော်က အရွယ်တင်ပြီး သွက်လက်နေသည်လေ။သမီးတွေကလည်း အကိတ်တွေဆိုတော့ ဆန်းနေပေမည်။

" ဆွေမျိုးပေါ့...မမသူ..အိမ်လာလည်နော်..အန်တီဝေနဲ့လိုက်လာ..သီတာက မလည်နိုင်လို့နော်..."

" လာမယ်လေ...လာရမှာပေါ့..ညီအစ်မတွေပဲ..တစ်နေကုန်နေမယ်..."

စည်သူကတော့ သီတာ့နို့ကြီးတွေကို ချောင်းနေတာ တွေ့ရသည်။နီလာက ဆွဲဆွဲဆိတ်နေတာ ရိပ်ကနဲမြင်ရသည်။စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့.....ခယ်မပေါင်တော့ပိုင်မှာ မသေချာဘူး...နင့်အစ်မစောက်ဖုတ်တော့ မျက်ခုံးခပ်လှုပ်လှုပ်..ဟုပြောလိုက်ချင်သည် ။

........................................................................................................

မုန့်ဟင်းခါး မစားရတာကြာ၍ ဗိုက်ထဲ တင်းအောင်စားပစ်သည်။ကောင်းလဲ ကောင်းပါသည်လေ။နီလာ့ညီမလေးကဖော်ရွေပြီး အဖေက ရင်ခုန်စရာကောင်းသည်။လက်မောင်း၊လက်ဖျံ၊ပေါင်တန်တွေကသန်မာတောင့်တင်းပြီး မျက်နှာထားက တည်တန့်သည်။အသက်ကလည်း ၃၇..၃၈ ဆိုတော့ အစ်ကိုကြီးလို့များ ခေါ်လိုက်ရ ရင်ကောင်းမလား ဟုတွေးပြီး တခိခိကြိတ်ရယ်မိသေးသည်။ ၁၅ နှစ်လောက်ကွာမှာပေါ့နော်..။

ဟိုနေရာက..တော်တော်ဖုနေသည်ကို ရိုးတိုးရိပ်တိတ် မြင်ရသည်။အတွင်းခံ မဝတ်လောက်ဘူးထင်ပါရဲ့..ပုဆိုးပြင်ဝတ်တော့ ထင်းထင်းကြီး မြင်ရသည်။အားပါး..အရှည်ကြီးပါလား.။ဖောင်းဖုနေတာကလဲကြီးမှန်းသိသာလှသည်။မုဆိုးဖို..ပိုင်သူမရှိဆိုတော့...ဟင်း...နေ့လည်ကအမေပြောသလို..ပုံစံမျိုးစုံနဲ့သာ အလိုးခံပစ်လိုက်ချင်သည်။ကိုယ်ကလဲ နှယ်နှယ်ရရ မဟုတ်..ကိုယ့်ဖင်ကြီးကိုယ်ပြန်ကြည့်ပြီး စိမ်ခေါ်ချင်စိတ်ဖြစ်လာသည်။အမေပြောသလို ခိုးကျွေးသင့်ရင် ကျွေးလိုက်ဦးမည်။မနက်ဖြန်တော့...အမေနဲ့ လိုက်သွားလည်ဦးမှပါပဲလေ..။

..................................................................................................................................

မနေ့ညက အဖေကြမ်းချက်များ အောချယူရသည်။မနက်လင်းတော့ မထနိုင်..။ဆိုင်ကပြန်ရောက်..ပစ္စည်းတွေနေရာချပြီး အိပ်ယာပေါ် ဆွဲခေါ်သွားတော့ ပုံမှန်လို့ပဲထင်ခဲ့သည်။နို့တွေဆွဲကတည်းက အားပါနေမှန်းသိသာနေလို့ သီတာ့မှာ ချက်ချင်းစောက်ရည်စို့ရသည်။နမ်းချက်တွေကလဲ ရမက်ပြင်းလွန်းလှသည်..စူးရှမွတ်သိပ်လွန်းလှသည်မို့..ဒီညအကြမ်းအရမ်းတွေအလိုးခံရတော့မည်ကို ကြိုသိခဲ့သည်လေ။

အဖေဘာဂျာ မမှုတ်ပေးပါ။သီတာ့ စောက်ပတ်ကလဲ အဖေနှူးစရာမလိုတော့လောက်အောင် နူးအိနေပါပြီ။စိုရွှဲ နေပါပြီ။အဖေ့ လီးကြီးနဲ့တစ်ခါတည်းသာ လိုးပစ်လိုက်ပါတော့..ရှင်...။

သီတာ ဆုတောင်းပြည့်ပါသည်။ သီတာ့ကို ကုတင်စောင်းမှာနေရာချကတည်းက..အဖေ့ဆန္ဒကို သိနေလို့ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကိုပင့်မ,ပြီး တစ်ခေါက်ကွေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ဆွဲကော့ထားပေးလိုက်သည်။ဖောင်းမို့ပွင့်အာနေသော သီတာ့စောက်ပတ်ကြီးထဲ အဖေ့လီးမာမာတောင်တောင်ကြီးက တစ်လှုပ်လှုပ် ထိုးဝင်လာတော့ နေ့တိုင်းခံနေရပါလျက်အသက်အောင့်ပြီး အဆုံးထိကြိုနေမိသည်။

လီးတန်ကြီးအဆုံးထိဝင်..ဆီးခုံနှစ်ခုပူးကပ်မိမှ သက်ပြင်းကြီး..ဟူး..ကနဲချပြီးလီးကြီးကို ထွက်မပြေးနိုင်အောင်ညှစ်ဆွဲစုပ်ယူပေးသည်။ဒါလဲ...ထွက်ပြေးတာပါပဲ..။

ဒီ လောက်စုပ်ဆွဲထားတဲ့ကြားက နောက်ကိုလှစ်ကနဲဆုတ်ပြီး..ဖုန်းကနဲပြန်တိုးဝင်လာသည်။မြန်ချက်။အဖေ့လီးဒစ်ဖူးကားကြီးက သီတာ့သားအိမ်ပေါက်ဝကို မီးရထားခေါင်းတွဲကြီးလို ဒိန်းကနဲ ဒိန်းကနဲဆောင့်ဆောင့်ထိုးသည်။သားအိမ်ပေါက်ပွင့်ပြီး အထဲထိအောင်ဝင်ပါသည်ရှင်..။

" ဆောင့်...ကိုယ်..ဆောင့်ပေး..သီတာကောင်းတယ်...ကောင်းတယ်ကိုယ်..ဆောင့်..ဖုန်း..ပလွတ်..ဖုန်း..ပြွတ်..အင့်ကြမ်းပါကိုယ်...သီတာကောင်းလို့..အား"

" လိုးပါကိုယ်...လိုး..အသေလိုး...အင့် အင့် သွက်သွက်ဆောင့်..အင်း..ဆောင့်..အား တအားဆောင့်ကိုယ်...ဆောင့်ဦး..အု..အုပြွတ် ပြွတ်..ဖုန်း..ဖုန်း..ဖောင်း.."

အဖေ အားရပါးရ ဆောင့်ပေးသည်။သီတာ့အကြိုက် ပြောလိုက်တိုင်း အဖေကပြည့်စုံအောင် ပြင်းပြင်းထန်ထန်ဆောင့်ပေးသည်။သီတာ လိုချင်သလို လိုးပေးတော့ ခဏခဏပြီးရသည်။စောက်ရည်တွေဖင်ခေါင်းထဲထိစီးကျသည်။နောက်တော့ သီတာ့ခြေထောက်တွေကိုကိုင်ပြီးရှေ့ကိုတွန်းတင်သည်။

ဘယ်လိုလုပ်မှာပါလိမ့် လို့တွေးဆဲ ခြေကျင်းဝတ်နှစ်ဖက်ကို သီတာ့ခေါင်း တစ်ဖက်တစ်ချက်ထိ တွန်းတင်ဖိထားပြီး ဖင်ထောင်ပင့်တင်နေသည့် စောက်ပတ်ကြီးကို အချက်ပေါင်းတစ်ရာ နှစ်ရာ တစ်ဖန်းဖန်းဆောင့်လိုးပြီးလီးရည်များဆယ့်လေးငါးချက် ပန်းပန်းထည့်ပေးပါသည်။အထူး ကျေးဇူးတင်မိပါသည် ချစ်ဖေဖေ ရှင်....။

ဒါတွေ မက,သေးပါ..။အဖေ့ အလိုးကြမ်းချက်တွေများ..ခဏနားပြီးအခန်းဆက်ပါတော့သည်။မြင်းစီးခွင့်လေးတောင်မနည်းတောင်းတောင်းပန်ပန်ပြောရသည်အထိ စိတ်ရှိလက်ရှိလိုးသည်။

ကုတင်ပေါင်ကိုလက်ထောက် ကုန်း ခိုင်းပြီးနောက်က ဆောင့်လိုးသည်။ကုတင်ပေါ်မှာ ဒူးထောက်ကုန်းခိုင်းပြီးလိုးသည်။ပြူးနေတဲ့စောက်ဖုတ်..ပွင့်အာကားထွက်သွားအောင်လိုးသည်။တစ်ညလုံးလိုးပေးသည်။တစ်ပေါင်ကျော်ကိုတော့တစ်သက်မမေ့နိုင်အောင် နင့်နင့်သည်းသည်း ထိထိမိမိ စူးစူးရှရှ လိုးသည်။

ဒါကြောင့်လဲ...အဖေ့ကို အသဲနင့်အောင် ချစ်ပါသည်။

.................................................................................................................................

သူသူနှင့်အတူ ကိုကျော့်က အိမ်ထွက်ခဲ့တော့ ဦးဉာဏ်မြင့်က လမ်းလျောက်ရင်းလိုက်ပို့သည်။နံနက်စောစောမို့လမ်းလျောက်လို့ ကောင်းပါသည်၊ကိုယ်ဝန်လဲတဖြည်းဖြည်းရင့်လာပြီလေ..။ကိုကျော့်အိမ်ရောက်တော့ နှုတ်ခွန်းဆက်စကားလေးငါးခွန်းပြောပြီးဦးဉာဏ်ပြန်လှည့်သွါးသည်။

" ကျေးဇူးပါပဲညီလေးရာ...ခမည်း ခမက်ဆိုတော့လဲ ဆွေမျိုးပါပဲ..အစစအားကိုးပါတယ်..ဒေါ်ဝေတို့သူသူ တို့ကိုလဲအပ်ပါတယ်..စောင့်ရှောက် သွန်သင် ဆုံးမ နိုင်ပါတယ် ညီလေး..."

" ဟုတ်ကဲ့ပါ အစ်ကိုကြီး..ကျွန်တော့်ကိုလဲ ဆုံးမပါ အစ်ကိုကြီးခင်ဗျ.."

ကဲ...ဘယ့်နှယ်လုပ်ရပါ့..။သူခိုးကိုမှဘဏ္ဍာစိုးခန့်သွားပြီ...။သူသိတယ်. ဆက်လုပ်....ဆိုတဲ့သဘောများလား..။

" သီတာဈေးသွားပြီလား.."

" မသွားသေးဘူးမမဝေ...သွားတော့မယ်ထင်ပါရဲ့..ဒီနေ့နောက်ကျတယ် "

ပြောနေတုန်းပဲ သီတာထွက်လာတယ်။

" မမသူ..ဈေးလိုက်မလား.."

" မလိုက်သေးဘူးသီတာ...ဒီအိမ်ထိ ပဲဆိုပြီးထွက်လာတာ..အဝတ်လဲ ..."

" သွားပြီမမ...မြန်မြန်ပြန်ခဲ့မယ် "

ကိုကျော်ကပုဆိုးအနွမ်းနဲ့..စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်လေးနဲ့။သန်မာတဲ့ ပေါင်တန်..ခြေသလုံးကြွက်သားတွေ..လက်မောင်းလက်ဖျံတွေ..ရင်အုပ်တွေကို အရှိအတိုင်းမြင်နေရတော့..မဝေရော သူသူပါ ရင်ခုံချင်နေမိကြသည်။

မဝေက အိမ်နေထမီခပ်နွမ်းနွမ်းနဲ့ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီ ၊ကိုယ်ဝန်ဆောင်နို့ကြီးတွေကပြူးကားပြီးကိုကျော့်ကိုနှုတ်ဆက်နေကြသလို။သူသူကတော့..ပြောင်ထမီအပါးလေးနဲ့လည်ဟိုက်ဘလောက်စ်နွမ်းလေးဝတ်ထားသည်။ဘရာမနိုင် နို့ကြီးတွေကကိုကျော့်ကိုမြင်ဖူးချင်၍ ခုန်ပေါက်ရုန်းကန်နေသလိုတစ်လှုပ်လှုပ်။ဖင်ကားကားကြီးကလည်း မနေ့တုန်းကကိုကျော်သူတို့ကိုမကြည့်ခဲ့လို့ စိတ်ဆိုးဆန္ဒပြသလို တုန်ခါယိမ်းကနေသည်။ဒီကြားထဲ သူသူက ခြေဆောင့်ဆောင့်နေသဖြင့် ဖင်ကြီးတွေလှိုင်းထ,တုန်ခါပြနေသည်မှာ လီးတောင်ချင်စရာ..။

သူသူက တမင်ဝတ်ခဲ့ခြင်းပါ။အိမ်ထေါင်ကျခဲ့ပြီးသူမို့အဝတ်အစား၊အပြောအဆိုရဲတင်းလှသည်။သူအမြဲဂုဏ်ယူလေ့ရှိသည့် သူ့ဖင်ကြီးအစွမ်းကို သူယုံသည်။ယောင်္ကျားတွေကလည်း သူ့ဖင်ကြီးကိုမြင်ရုံမျှနှင့်လီးတောင်သူတွေကအများကြီး။

ကိုကျော် သူတို့ကိုဦးဆောင်ပြီးအိမ်ထဲခေါ်လာခဲ့သည်။ဖြစ်ချင်တော့ မဝေ ကဖိနပ်ပြတ်ပါလေရော..။အိမ်နဲ့နည်းနည်းလျောက်ရဦးမည်။

" သီတာ့ ဖိနပ်အဟောင်းလေးစီးထားနော်..မဝေ၊ဒီနားခဏထိုင်စောင့်ပေးကျွန်တော်သွားယူပေးမယ်.."

" မဟုတ်ထာကိုကျော်ကလဲ..မိန်းမဖိနပ်ကိုင်လာရမယ်လို့...သူသူလိုက်ယူလိမ့်မယ်...ပြရုံပြပေးလိုက်နော်..ကဲ လိုက်သွားသူသူ.."

သူသူနှင့်အတူအိမ်ဖက်လျောက်သွားပြီးသီတာ့အခန်းထဲဝင်တော့ သူသူလိုက်ဝင်သည်။ဖိနပ်စင်နားအသွား..ကြွက်တွေထ,ပြေးတော့သူသူကြောက်အားလန့်အားဖြစ်ပြီး ကိုကျော်ကိုအတင်းဖက်သည်။နို့အုံကြီးက ကိုကျော့်ရင်ဘတ်မှာပြားကပ်လုနီးပါးဖက်သည်။ကြွက်က များသည်မို့ခေါင်းမဖော်ရဲ။

ကိုကျော်ကလည်း ယောင်ယမ်းပြီး သူသူခါးကိုကျော်ကာ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုဖက်ကိုင်ဆုပ်ထားသည်။ရင်ဘတ်နှင့်နို့ကြီးတွေကပ်ဖိနေသလို..လီးတန်ကြီးကသူသူ့ဆီးခုံကိုအလျားလိုက်ကပ်ဖိနေပြီမို့ လီးကတဖြေးဖြေးတောင်လာသည်။ အမှတ်မထင် လက်ကဖင်လုံးကြီးတွေကိုဆွဲဆွဲကပ်တော့ သူသူကခြေထောက်တွေကိုကားပြီးကပ်လိုက်သွားသည်။ရုန်းထွက်ရန်လည်းဆန္ဒမရှိသလို ကြိုးလည်းမကြိုးစားမိ။သူ့ ဖုဖုကြီးကွာသွားမှာပဲစိုးရိမ်ပြီးသူ့ပုခုံးကိုသိုင်းဖက်ထားသည်။

ကိုကျော်က တစ်ချက်စမ်းညှောင့်ထိုးကြည့်တော့..သူသူကတစ်ချက်ပြန်ကော့သည်။နောက်တစ်ချက်ထပ်ညှောင့်တော့နှစ်ချက်လောက်ပြန်ကော့လာသည်။ပါးစပ်ကတော့..အိ..ကြောက်တယ်..ကြောက်တယ်..အိ..အိ..ဟု တိုးတိုးအော်နေပြီး ဖင်ကြီးက ကိုကျော့်ညှောင့်ချက်များကိုစည်းဝါးကိုက် ပြန်ကော့ပေးနေသည်။

သူ့ခြေထောက်ကို ကားထာသဖြင့် ကိုကျော်ကဒူးကိုအသာညွှတ်ပြီးလီးကိုသူ့စောက်ပတ် တည့်တည့်လက်ဖြင့်ကိုင်ထိုးထဲ့ပြီးညှောင့်တော့ ပင်တီမဝတ်ထားသည့်စောက်ပတ်ကိုထမီပါးပေါ်မှထိုးမိပြီး..အိ..ဆိုတအားတင်းကြပ်စွာဖက်သည်။ကိုကျော်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ပုဆိုးနှင့်ထမီကိုပင့်လှန်ပြီးသူ့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းထဲဒစ်ဖြင့်ထိုးပွတ်နေဆဲ သူသူကခြေထောက်တစ်ဖက်မြှောက်ပြီးအနေအထိုင်ပြင်ပေးလိုက်၍စောက်ခေါင်းထဲဒစ်ဖူးကြီးဝင်သွားသည်။

သူသူခြေထောက်ကို လက်ဖြင်မ,မြှောက်ပေးပြီး လီးအဆုံးထိတအိအိသွင်းပစ်တော့ သူသူကကော့ကော့ညှောင့်နေသည်။အချိန်က မရ...နောက်မှရှင်းတာပေါ့ ဆိုသည့်စိတ်ဖြင့် သူသူစောက်ပတ်ထဲအချက်နှစ်ဆယ်..သုံးဆယ်ခန့်သွက်သွက်ဆောင့်ပြီး သုတ်ရည်တွေပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်လီးဆွဲထုတ်လိုက်တော့..သူသူကရှိသည့်ဖိနပ်တစ်ရံကောက်ယူပြီး

" နောက်ခန်းထဲသွား...ပြီးရင်ထပ်တွေ့မယ်..ရှောင်မယ်မကြံနဲ့.."

ဟုပြောပြောဆိုဆို သူ့အမေထံပြေးပါတော့သည်။ကိုကျော်မီးဖိုခန်းထဲက ရင်တစ်ထိတ်ထိတ်စောင့်သည်။ခဏလေးနေတော့သူတို့သားအမိအိမ်ထဲဝင်လာပြီးသီတာ့အခန်းထဲဝင်ပြီးစကားတတွတ်တွတ်ပြောနေကြသံတီးတိုးကြားရသည်။နောက် ရယ်ရယ်မောမောပြန်ထွက်လာကြပြီးမီးဖိုခန်းထဲလိုက်လာကြသည်။

" သီတာက အီဗာတွေသေချာမသိမ်းတော့လကြွက်သိုက်နဲ့တွေ့တာပေါ့ ခ်ခ်..ကိုကျော်....သမီးပစ္စည်းတွေသေချာသိမ်းခိုင်းဦး ခ်ခ် ခ်ခ်.."

" မေမေရယ်...သီတာရှက်နေပါ့မယ် မပြောပါနဲ့..."

" ခ်ခ်...နဲနဲတော့ပြောရမယ်...ငါကနီလာ့ယောက္ခမ...သီတာ့ အမေပဲလေ..နဲနဲတော့ပြောရမယ်..ခ်ခ်..လာပေ့စေ."

" ကျွန်တော် အိုးခွက်ပန်းကန်တွေသွားဆေးဦးမယ်မမဝေ...ထိုင်ဦးနော်.."

" ရတယ် ကိုကျော်..သွား..တစိမ်းမဟုတ်ဘူး.."

" သမီး လိုက်သွား"

........................................................................................................................................

ကိုကျော် အိုးခွက်ပန်းကန်တွေယူပြီးရေတွင်းကိုသွားတော့ သူသူနောက်ကလိုက်သည်။ကိုကျော် ခြေလှမ်းမမှန်ချင်ဖြစ်နေသလို သူသူရင်ဖိုနေသည်။အခုလေးတင်အလိုးခံလိုက်ရသည့်အဖြစ်က. အိပ်မက်လိုလို..ထမင်းလုံးတစ္ဆေခြောက်ခံရသလိုလို ။

" သူသူ...ကိုယ့်ကိုစိတ်ဆိုးနေလားဟင်.."

ကြည့်...မေးပုံကြီးက ဖြေရခက်စရာ။နောက်ကနေမျက်စောင်းထိုးမိသည်။

" ဆိုးတယ်..."

" တောင်းပန်ပါတယ် သူရယ်..ကိုယ်စိတ်မထိန်းနိုင်ခဲ့တာ ခွင့်လွှတ်ပေးဖို့အနူးအညွတ်တောင်းပန်ပါတယ်.."

" ဆိုးတယ်..ဆိုးတယ်​..သူများကို "

ရေတွင်းရောက်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ပြီးအိုးခွက်ပန်းကန်တွေဆေးကြသည်။

" ဘာလို့ စိတ်ဆိုးလဲသိလား..."

" ပြောပြပါသူ...ကိုယ်ပြင်ဆင်ပါ့မယ်နောင်မဖြစ်စေဖို့လဲ ကတိပေးပါတယ် "

" ကြာကြာမလုပ်ပေးလို့စိတ်ဆိုးတာသိပီလား...ကြာကြာမလိုးပေးလို့ "

" အာ....ဒါ..ဒါ..ဒါက..မမဝေအပြင်မှာစောင့်နေပြီး မိသွားမှာစိုးလို့မပြီးချင်ပဲလွှတ်လိုက်ရတာပါသူရယ်..အဲ...ကိုယ်နောက်တစ်ခါ အကြာကြီးလိုးပေးမှာပါ..စိတ်မဆိုးနဲ့နော်...သူ..နော်.."

" ခ်ခ်...နောက်တစ်ခါတဲ့..ခ်ခ်.. ဘယ်တော့လဲ...ခ်ခ်.."

" သူရယ်...ဒီမှာကြည့်..."

ကိုကျော်ထိုင်နေလျက်က အောက်စ,လွှတ်ပြီးပုဆိုးလှန်ပြတော့..လီးကြီးကမိုးပေါ်ထောင်နေပြီး လှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်တောင်နေသည်ကို တပ်မက်စရာ မြင်ရသည်။

" အိ....အကြီးကြီး...လှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်နဲ့..."

ဟုပြောရင်း သတိလက်လွတ်ကာလက်လှမ်းမည့်ဟန်ပြင်သည်။ပြီးမှအိမ်ဖက်လှမ်းကြည့်ပြီး လက်ရုတ်သည်။

" အဲဒါ..သူသူ့ကိုလှမ်းခေါ်နေတာ..လာခဲ့..တဲ့။တစ်ယောက်ထဲလာရင်လိုးမှာတဲ့...လာခဲ့နော်.."

" အွန်း...လာဘူး.."

" လာပါကြာ...ဒီလီးကြီးကိုမကြိုက်လို့လား....သူ့စောက်ပတ်ပြပေးလေ..."

" ခ်ခ်...သူသူစောက်ပတ်က သူထိုးထားလို့ငိုနေတာ..ခ်ခ်..ဒီမှာကြည့်..ခ် "

ပြောပြောဆိုဆို သူသူကလည်းထမအောက်စ,လွှတ်ပြီးရေစည်ကိုကွယ်၍ အပေါ်စ,ကိုခါးထိဆွဲတင်ပြသည်။

" အင့်....အကြာကြီးကြည့်..လိုးရင်လဲ အကြာကြီးလိုးပေးရမှာနော်..ဒါပဲ "

ဖင်စိုင်ကြီးနှစ်လုံးကြားတွင်စောက်မွေးရိတ်ထားသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖုဖုကြီးကို ပြူးကနဲ မြင်ရသည်။ နခမ်းသားတွေမှာကြက်သီးဖုလေးများထနေပြီး စောက်ခေါင်းနေရာ၌ အဟ,လေးဖြစ်နေသည်။ထူထဲမို့ဖောင်းသောစောက်ဖုတ်ကြီး၏အလယ်အထက်စွန်းအနီး စောက်စေ့ထိပ်ကလေး ရေးရေးပေါ်နေသဖြင့်တော်တော်စောက်စေ့ကြီးမည်ဟုခန့်မှန်းရသည်။

စောက်ပတ်မှာစိုအိနေပြီး လီးရည်စောက်ရည်များယိုစီး ထွက်ထားဟန်တူသည်။သူသူကအားရဟန်မတူ...ဖင်ချထိုင်လိုက်ပြီး လက်မ..လက်ညှိုးတို့ဖြင့်စောက်ဖုတ်ကိုဖြဲပြသည်..။

" အင့်...ကြည့်....လင်ရတယ်ဆိုပေမယ့်..ဖွတ်ဖွတ်ကျေအောင်အလိုးခံထားရတဲ့စောက်ပတ်မဟုတ်ဘူး...လီးစမောနဲ့စတိသဘော အလိုးခံထားတဲ့စောက်ပတ်နော်....ကြိုဆိုပါ၏အပေါက်ကိုလဲသေချာကြည့်...လက်ခလယ်လောက်ပဲထည့်ဖူးတာ..ခ်ခ်...ကြည့်..ဝပြီဆိုမှပိတ်မယ်..အမြဲ အိုးပင်း...ခ်ခ်.."

ကိုကျော်...လီးဒုက္ခရောက်ပြီ..။မနေနိုင်တော့..။စောက်ပတ်ကြီးက အလွန်ဆွဲဆောင်အားကြီးလှသည်။သူသူ ကလည်းလီးကြီးထံမှမျက်စေ့ခွာမရ..။စိတ်ကူးဖြင့်အလိုးခံရင်းစောက်ရည်တွေ စောက်ပတ်ထဲကတစိမ့်စိမ့် ယိုစီးထွက်နေသည်။

ဖြဲပြထာသည့်လက်ချောင်းလေးစောက်ခေါင်းထဲထိုးထည့်ပြီးပြန်ထုတ်ပြတော့ စောက်ရည်တွေရွှဲရွှဲ အိပြီး ကြွက်မြီးတန်း လိုက်လာသည်။ဒီလီး...ဒီလောက်သန်မာထွားကြိုင်းသည့်လီးမျိုးဖူးကားထဲကလွဲပြီး ဘဝတသက်မှာတစ်ခါမှမမြင်ဘူး။ရှိတာတော့ ရှိပါလိမ့်မည်။အချိန်မဆွဲပဲ ချက်ချင်းအလိုးခံလိုက်ချင်သည်။

" ဇွတ် လိုးတာပဲ..ခါထဲ၊မွှန်တာ..ဘေးမှာ သီတာ့ကုတင်ရှိရဲ့သားနဲ့မော်တော်ဆပ်သွားတယ်...ကောင်းရမယ့်ဟာ..ပျက်ရော...လူစုတ်..ဟွန်း..."

သူသူ ကမကျေမချမ်းဖြစ်နေဆဲ..သူကလဲ သူပါပဲလေ...ဟုယူကြုံးမရဖြစ်မိသည်။ဒီလိုအိုးကြီး..ဒီလိုစောက်ပတ်ကြီး လိုးခွင့်ရနေပါလျက်...မစို့မပို့လိုးလိုက်ရတာမို့..ကိုယ်စီမကျေနပ်ကြ..အားမရကြပါ။အလုံးအထည်ကြီးကိုမြင်တိုင်းနှမြှောသည်။သူသူက ပိုဆိုးသည်။ဒီလိုဖြစ်ဖို့ မနေ့ကတည်းက စိတ်ကူးအကောင်အထည်ဖော်ခဲ့ရသည်လေ။ကဲ...အခုဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ။သီတာကလည်း ဈေးကပြန်လာပြီ..။

" ဝ, ပြီလား..ကိုယ်..."

" သူသူ ရော....".

" ဝ,သေးဘူးကွယ်...ဒါပေမယ့် ဟိုမှာမေမေ လိုက်လာပြီ...ဒုတ်ကြီးသိမ်းလိုက်တော့နော်...ခ်ခ်..နှမြှောတာ...နောက်ဒီလိုမဖြစ်စေနဲ့နော်...ကိုယ်.."

" သူသူရယ်....ဆွေးတာပဲ.."

" သူသူကြံပါဦးမယ်ကွာ...ကိုယ်ကလဲ"

" မနက်ဖြန် ပွဲကွ၊ကထိန်ပွဲ။သီတာနဲ့ပွဲသွားမယ်..သီတာနဲ့အိပ်မယ်ဆိုပြီးထွက်လာခဲ့...မလွှတ်ရင်ကိုယ်လိုက်ပို့မယ်ပြောအဆင်ပြေလောက်တယ်.."

" အိုကေ....တစ်ညလုံး.ဒီအိုးကြီးဝ,အောင်ဖြိုတော့ ခ်ခ်..."

............................

ကိုကျော်မသန်းမြဆီလျောက်သွားတော့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုပင့်ဆုပ်ပြီးစပ်ဖြဲဖြဲ နဲ့လှုပ်ပြသည်။တစ်လုံးတက် တစ်လုံးဆင်း။ကလေးနှစ်ယောက်အမေဆိုပေမယ့်နို့ကြီးတွေက အနှစ်။အိတွဲပျော့ကျမနေပဲ မို့မို့တင်းတင်း ဖောင်းဖောင်းကားကား ကိုက်စားပစ်ချင်စရာကောင်းသည်။ကြိုက်ကုန်းဆိုပေမယ့် ပစ္စလက္ခတ်မဟုတ်။တည်တည် တန့်တန့် သိက္ခာရှိရှိကုန်းသည်။လူရင်းမှ ဝါးလို့ရသည်။

ကိုကျော့်ကိုတောင်စိတ်ချရသူ..တည်ကြည်သူ..နာမည်ပျက်မရှိသူမို့ကုန်းခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။တစ်ခါကုန်းမိတော့ထပ်ကုန်းချင်သည်။တခြားလူတွေက..လီးသေးတဲ့လူ...အလိုးမကျွမ်းတဲ့သူ..သက်လုံမကောင်းတဲ့သူတွေ များသည်။စိတ်မလာ...။ဒီညတော့..ခ်ခ်...မျက်နှာပိုးကသိပ်မသေချင်....

" ဖွင့်ဦးလေ..လို့၊ဒီလိုပဲကြည့်နေတော့မှာလား..ခ်ခ်...အရောက်လာကျွေးတာနော်...ဖွင့်.."

အလိုးခံပြီးသားမို့ပွင့်လင်းရဲတင်းလှသည်။မြင်ရ..ကြားရသူမှာလီးတောင်လှပြီ။ဆောင်းတွင်းမို့မှောင်စပျိုးပြီး လူသွားလူလာပြတ်သည်။

" လာ...မြန်မြန်ဝင်ပြီး အခန်းထဲမှာစောင့်ပေး...ချက်ချင်းလာခဲ့မယ်.."

" မကြာနဲ့နော်...ကြောက်တယ်.."

" လီး ကြောက်တာလား..."

" ခ်ခ် မကြောက်လို့ လာစိမ်ခေါ်တာနော်...ပြီးမှစောက်ပတ်ထဲ မျက်ရည်မကျနဲ့...ကျွန်မက ကြိုက်ကုန်း..ခ်ခ်.."

ခြံထဲလိုက်ကြည့်၊ဝင်းတံခါးသော့ခတ်ပြီးပြန်ဝင်လာတော့ မသန်းမြက ကုတင်ပေါ် တုံးလုံးချွတ် ခြေချ ထိုင်ပြီးစောင့်နေသည်။နို့ကြီးတွေက သင်္ဘောသီးကြီးတွေတွဲလောင်းဆွဲထားသလို။စက်ဝန်းကကျယ်သည်။ညိုသည်။နို့သီးခေါင်းတွေကလက်ညှိုးထိပ်လောက်ရှိပြီး မာထောင်နေပြီ။နို့သီးခေါင်းဘေးမှာ အမွှေးလေးတစ်ပင်နှစ်ပင် ပေါက်နေကြပြီးတော်တော်လေးရှည်သည်။

ကိုကျော်အဝတ်တွေချွတ်နေတော့ကုတင်ပေါ်ကထ,လာပြီးရမက်သည်းထန်စွာဖက်နမ်းသည်။ပါးစပ်ထဲ လျှာထိုးထည့်ပြီး လျှာချင်းအငမ်းမရစုပ်ဆွဲသည်။နမ်းနေရင်း လက်တစ်ဖက်ကလီးကိုလာပွတ်ပြီး ဖွဖွဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။လဥတွေကိုလက်ဖဝါးနှင့်မထိတထိပွတ်သပ် ယုယပေးသည်။

လမွေးတွေကိုဖွဖွဆွဲပြီးဆော့သည်။လီးတစ်ချောင်းလုံးကို သူအပိုင်စီးထားပြီး လုပ်ချင်သလိုလုပ်နေသည်။ဒစ်ဖူးကြီးကိုဖွဖွလေးလက်မနှင့်ပွတ်ရစ်ပြီးမျက်စေ့ကိုဝိုက်ပေးတော့ စိမ့်ကနဲ ကြက်သီးထ,သည်။ပုခုံးတွန့်သွားတော့တခစ်ခစ်ရယ်ပြီး လက်တစ်ဖက်ဖြင့်နို့ပေါ်အုပ်ကိုင်ခိုင်းသည်။

နို့တစ်လုံးကိုဆုပ်ချေပေးရင်းနို့သီးခေါင်းကိုညှစ်တော့...သူကလီးတန်ကြီးကိုပြန်ညှစ်သည်။နို့တစ်လုံးကိုစို့ပေးတော့ခေါင်းကိုလက်နှင့်အုပ်ဖိပြီး နို့နှင့်မျက်နှာဖိကပ်ချေနေသည်။စောက်ဖုတ်ကိုအုပ်ကိုင်တော့ ကော့ပေးပြီးနှိုက်ခိုင်းသည်။အကွဲကြောင်းကိုလက်ညှိုးဖြင့်ပွတ်ထိုးကြည့်တော့ စောက်စေ့ကိုအရင်ဖိမိပြီးဖင်တွန့်သွားသည်။ပြီးမှ ပြန်ကော့ထိုးပေးသည်။စောက်ခေါင်းထဲထိုးကြည့်တော့အရည်ရွှဲအောင်လိုက်နေပြီ...

" အဲ စောက်ရည်တွေ ယက်ချင်လိုက်တာကွာ..."

" ဟွန့်...ရွံလဲမရွံဘူးတော့ လူကြီးကစောက်ရည်မယက်နဲ့..စောက်ပတ်ယက်အင့်...ယက် "

ပြောပြောဆိုဆို ကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ် ပက်လက်လှန်ပြီး ပေါင်ကြီးဆွဲထားပေးသည်။စောက်ပတ်ပြဲအာအာကြီးကပွင့်ကားနေသည်။အော်...ကိုကျော်လိုးခဲ့သမျှ မိန်မတွေတိုင်းလိုလို ကုတင်စောင်းအလိုးခံရတာ တော်တော်ကြိုက်ကြသည်ပဲဟု တွေးပြီး ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။

ဖင်ပေါက်မှ စောက်စေ့အထိလျှာပြားနဲ့ယက်တင်လိုက်တော့...ရှီးကနဲလေတွေဟ,သွင်းပြီး သက်ပြင်းဖြည်းဖြည်းချသည်။ကြွက်နားရွက်တွေကိုနှုတ်ခမ်းမွာနဲ့ဆွဲဆွဲစုပ်တော့ ဖင်ကြီးကော့ပြီးလှုပ်စိလှုပ်စိဖြစ်လာသည်။စောက်စေ့ကိုလျှာဖြင့်ယက်မွေတော့..ဖင်ပြန်မကျနိုင်အောင်ကော့ပေးထားသည်။ခြေဖဝါးပြန်ချ လက်တွေကအိပ်ယာခင်းကိုဆုပ်ချေ ပြီး အံကြိတ်အော်သည်။

အဲ...နှုတ်ခမ်းဖြင့်ငုံ လျှာဖြင်စုပ်ဆွဲစောက်ခေါင်းထဲလက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူးထည့်ပြီး တဇတ်ဇတ် ဆောင့်လိုးပေးတော့...ဖင်ကြီးပြန်မကျနိုင်တော့ပဲကော့ကော့ထိုးပြီး စောက်ရည်တွေညှစ်ညှစ်ထုတ်ပြီး ကတုန်ကရင် အော်တော့သည်။

" ကိုကျော်ရေ...ဟား...ရက်စက်တယ်..အားဟား..ကောင်းတယ်တော့...အူဟူး..ထွက်ကုန်ပြီတော်...ထွက်ကုန်ပြီ...ရှီး...."

" ကျွတ်ကျွတ်...ပြွတ်ပြွတ်...အောင်မလေး..ပြွတ်ပြွတ်..ပီးပီ..ပီးပီ..မခံနိုင်တော့ဘူး..တကယ်မခံနိုင်တော့ပါဘူး.....ပီးပီ..လိုးခွဲပေးလိုက်...လိုးပေး....လီးလိုတာ ..လီးပဲလိုတာ.."

ကိုကျော် အသာထ,ပြီးမသန်းမြပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို နို့နှင့်ကပ်နေအောင်တွန်းပို့သည်။မသန်းမြ ဘာလုပ်မလဲသိချင်၍တစ်တောင်နှစ်ဖက်နောက်ပြန်ထောက်ပြီးထ,ကြည့်တော့ကိုကျော်ကပေါင်ကြားမှာရပ်ပြီးလီးတန်ကြီးကိုကိုင်လှုပ်ပြရာဒစ်ကြီးပြောင်ပြောင်ကားကားဖြင့် မြင်ရသဖြင့်မျ က်လုံးများဝင်းပြောင်ပြီး မျော်လင့်စွာနှုတ်ခမ်းနှစ်ဖက်ကိုလျှာဖြင့်သပ်နေသည်။

မကြာပါ...လီးဒစ်ဖူးကြီးစောက်ပတ်နံရံသားများကိုထိုးခွဲပြီး တအိအိဝင်လာသည်။မသန်းမြ ခဏကြည့်ပြီး ကိုယ်ကိုပစ်ချလက်ကကုတင်ပေါင်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။ကိုကျော့်ဆောင့်အားကိုသူခံဖူး၍သိနေသည်။ဒီလိုမှမကိုင်ထားလျင် တရွေ့ရွေ့အဆောင့်ခံရင်း ကုတင်အောက်ပြုတ်ကျသွားနိုင်သည်။နို့ကြီးနှစ်လုံးဆုပ်ကိုင်ခံလိုက်ရတော့...လာပြီဟုရင်တစ်ဖိုဖို ခန့်မှန်းဆဲ...

" ဖုန်း..ပြွတ်..ဖုန်း..အင့်..ပြွတ်ပြွတ်..ပြွတ်ပြွတ်..ဖုန်း..အာ့...ဖုန်း..ဆောင့်..အု..ဆောင့်..ဖုန်း...ဆောင့်ပေး..ပြွတ်ပြွတ်..ဖုန်း..ဘွတ်..ဖုန်း..ပြွတ်..ဘလပ်..ဖုန်း.."

........................................................................................

ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်းဆောင့်လေလေ မသန်းမြကြိုက်လေလေ...စောက်ပတ်ကညှစ်ဆွဲလေလေ...စောက်ရည်ကထွက် လေလေမသန်းမြကောင်းပြီးရင်းကောင်းနေသည်မှာ နှစ်နာရီခန့်ကြာသည်။ဘာဂျာကြောင့်လဲပြီးရသည်။ကုတင်စောင်းမှာဘယ်နှစ်ကြမ် ဘယ်နှစ်ခါပြီးမိသည်ကိုမမှတ်မိနိုင်တော့..။ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဖြဲခြေထောက်တွေ ကား၊ခြေကျင်းဝတ်တွေကို သူကိုယ်တိုင်လက်ကြီးတွေနှင့် ဆုပ်ကိုင်တွန်းပြီး လီးတစ်ဆုံးထုတ် ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့..စောက်ပတ်ထဲကမီးတွေပွင့်ထွက်ကုန်ပီလားထင်မိသည်။

သူမို့လို့ ဒီလိုပက်ပက်စက်စက် လိုးရက်သည်။တသက်လုံး ဘယ်ယောကျ်ားမှ ဒီလောက်ရက်ရက်စက်စက် မသန်းမြကို မလိုးခဲ့ဘူးပါ။ရပါတယ်လေ....သန်းမြတို့ကလဲရက်စက်လေကြိုက်လေပါ။ကြမ်းလေကြိုက်လေပါ။ရက်ရက်စက်စက်လိုးလေလေပက်ပက်စက်စက် ကြိုက်လေလေပါ..။

အလှည့်ကျ မနွဲ့ကြစတမ်းပေါ့...။

အောင်မယ်လေး....အမောဖြင့်ပြေမယ်လို့စိတ်ကူးရုံရှိသေး...သူ့လီးကြီးကတောင်နေပြန်ပြီ...။ ဘေးစောင်းလေးမှေးနေသည့် မသန်းမြဖင်ကို လီးမာမာကြီးဒစ်နဲ့ထိုးလိုက်...ဖင်ကြားလျောထိုးလိုက်ပေါင်ကြားကပင့်ပြီး စောက်ပတ်ကိုထိုးလိုက်နဲ့ ဝင်လမ်းဝင်ပေါက်လိုက်ရှာနေပြန်ပြီ...။ဒီလူ..မဟုတ်တော့ပါဘူး...။သူ့လည်တိုင်ကိုနောက်ပြန်ဖက်ရင်းတိုးတိုးပြောမိသည်....

" တရုတ်ပြည်ကမော်တာတွေဝယ်ပြီး..လီးမှာတပ်ထားတာလား ဟင် "

" ခ်ခ်...ကျွေးမယ့်ကျွေးလဲ..ဝ,အောင်တော့ကျွေးပါ မသန်းမြရယ်...မစို့မပို့တော့ဆွမသွားပါနဲ့..."

" ဘုရား..ဘုရား....ဒါမစို့မပို့တဲ့လား စောက်ပတ်ထဲပူနေပြီရှင့်...မီးခြစ် ခြစ်ကြည့်ရင်...မီးတောက်သွားနိုင်တယ်...ဒါကိုပဲ...ဆွရုံဆွတယ်တဲ့လား...ရှင်ဒီလိုလိုးလို့.ရှင့်မိန်းမသေတာဖြစ်ရမယ်..ဟွန်း "

" မသန်းမြနော်...ချစ်နေတာကို စိတ်တိုအောင်မလုပ်နဲ့...ကျုပ်ကသိပ်ချေ ာ့တတ်တာမဟုတ်ဘူး....ခံမှာလား..မခံဘူးလား...ဒါပဲပြော..."

" မခံဘူးရှင်....ပြန်မယ် "

" ရော့....ပြန်.."

ပြောပြောဆိုဆိုပါပဲ..။ခါးကို ကိုင်လှည့်...မှောက်လျက်ကြီး အပေါ်ကထပ်အိပ်ဖင်ပေါက်အောက်ခြေအစပ်လေးကနေလီးတန်ကြီးခေါင်းထိုးဝင်လာပါသည်။ဖင်ကို နဲနဲအပေါ်မြင့်အောင်ခါးပင့်ပေးတော့စောက်ခေါင်းပေါက်တည့်တည့် လီးဒစ်ကြီးဝင်လာတာ တစ်ထုတ်ထုတ်နဲ့သိနေသည်။ဖင်ကိုနောက်ထပ်နဲနဲကောက်ပေးရင်း..

" မလုပ်နဲ့နော်...မကြိုက်ဘူး..မလုပ်နဲ့မလုပ်နဲ့...အာ့..မလုပ်နဲ့ဆို.."

လီးကတစ်ရှောရှောဝင်လာပြီးစောက်ရည် ချူ နေသည်။စောက်ရည်ကလည်းနဲနဲလေးမှအချူ မခံ...ချက်ချင်းလိုက်သည်။

" မကြိုက်ဘူးနော်..ကိုကျော်..ဒါမျိုးမလုပ်နဲ့..မကြိုက်ဘူး..အ.."

တစ်တွတ်တွတ်ပြောရင်း ဖင်ကိုမြှင့်မြှင့်တင်ပေးနေတော့....လီးကပိုပိုအဝင်နက်လာသည်။နောက်ဆုံးရုန်းကန်သည့်အနေဖြင့်..

" မလုပ်နဲ့...."

ဟုအော်ပြီး ဒူးထောက်ပေးလိုက်တော့....

" ဖုန်း...ဖူး...ဘွတ်..ဘူ...ဖူး...ဘွတ်...ဘူး....ဘလွတ်..ဘတ်...အင့်...အူး.ဟူး...မလုပ်နဲ့.."

ပါးစပ်က မလုပ်နဲ့ဟုတစ်ဖွဖွအော်ရင်း သူ့တင်ပါးကြီးကို လက်တစ်ဖက်နှင့် နောက်ပြန်ဆွဲကပ်ပြီး ဖင်ကိုနောက်ပြန်တွန်းတွန်း ဆောင့်ရုန်းနေမိသည်။ကိုယ်ကနောက်ပြန်တွန်းလေလေ...သူကရှေ့ကိုဆောင့်လိုးလေလေ...စောက်ပတ်ကလည်း အသံမျိုးစုံအော်ဟစ်ပြီး ကူညီတောင်းပန်ငြင်းဆိုပါသည်...

" ဘွတ်...ဘူ...ဖူး...ဗလစ်တစ်တစ်..ဘွတ်..ဘွတ်..ဖူး...ဘူ...အား...ဆောင့်စမ်း...ဘွတ်...ဖူး..ဘွတ်...ဗလပ်..ဘလပ်ဘွတ်...ဖူး...ဆောင့်လေ...ဆောင့်.."

နာရီဝက်ကျော်ကျော်ဆော်ပြီးတော့မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ပြီးဆောင့်ပြန်ရော..ဒူးနာလို့ထင်ပါရဲ့....ဒီလောက်ရက်စက်တဲ့လူ..သေဟဲ့ ဆိုတဲ့နာကျည်းချက်နဲ့ ဖင်ကိုတွန်းတွန်းဆောင့်ပေးနေမိသည်။မုဆိုးဒူးထောက်ကလည်း...ဘယ်ညောင်းတော..ညာပြောင်းလိုးသည်။

မသန်းမြမှာ ပြောင်းစရာကမရှိ။လက်ကိုထောက်လိုက်၊တစ်တောင်ထောက်လိုက်ဝပ်ချ လိုက်နှင့်ပဲ သူ့ကိုအနိုင်မခံအရှုံးမပေး..ပြန်ပြန်လိုးရသည်။လီးကြီးကလည်းမာတောင်ခဲ နေတာ နည်းနည်းလေးမှ မလျေှာ့...တစက္ကန့်လောက်လေးမှ မလျော့...ရက်စက်လွန်းလှသည်။ဒီလိုနဲ့တစ်နာရီလည်း မပြီးနိုင်..။နောက်ထပ် ဘယ်လောက်ကြာကြာများဝဋ်ခံရဦးမည်မသိ။အဲ...ဝပ်ခံရဦးမည်မသိ။တော်ပါသေးသည်။ဒူးနှစ်လုံး နာသွားပြီထင်ပါရဲ့...ဟုတွေးနေဆဲ....မတ်တပ်ရပ် ဖင်ကြီးတွေကိုခွ...ပေါင်ကိုကွပြီးသူ့လီးကြီး ထိုးသွင်းလာတော့မှ...ထင်တာမှားသွားမှန်းသိလာ ရသည်။

လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ပတ်အပြင် ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းဆောင့်ဆောင့် လိုးတော့...သားအိမ်ထဲထိအောင်ဝင်သွားသလား ထင်မိသည်။တစ်ချက်ဆောင့်..တစ်ချက်အောင့်မို့ အသက်ပင်ဝ,အောင်မရှူ မိလောက်အောင်ကောင်းလှသည်။

သန်းခေါင်ကြက်တွန်သံကြားတော့သူ သွက်သွက်ဆောင့်ပေးသည်။သွက်လေ ကောင်းလေ..ဖင်ကြောရှုံ့လေ..စောက်ရည်ထွက်လေ..။သွက်လွန်းလာတော့မသန်းမြမခံနိုင်တော့ပါ...အရှုံးပေးပြီး...အော်ဟစ်အကူအညီတောင်းရတော့သည်...

" ကိုကျော်..ပီးတော့မယ်..ပီးတော့မယ်...ဆောင့်..ဆောင့်..လီရည်တွေပန်းထည့်ပေးနော်...ဆောင့်.ဆောင့်..ပီးပီ..ကိုကျေ ာ်ရေ..ပီးပီ..ပီးအောင်လိုးတော့.အဲ့..ဟုတ်ပီ...ဟုတ်ပီ...ဟုတ်ပီ..ဟုတ်."

နောက်ဆုံး..အသံတောင်မထွက်နိုင်တော့ပါ။သာခွေယိုင်ပြီး..အိပ်ယာပေါ်မှောက်ကျသွားပါသည်။ဒီတစ်ခါနဲ့ဆို ဒီလိုပုံစံနဲ့..ဒီကုတင်ပေါ်မှာ..ဒီလူကို အရှုံးပေးရတာ....နှစ်ခါရှိသွားပြီ....ဟုစဉ်းစားရင်းမဲ့ပြုံးလေးပြုံးနေမိပါသည်....။

.............................................................................................................................

ဘုရားအစ်မက ကိုယ်ဝန်သည်...နီလာက..ကလေးအမေဆိုတော့ ပွဲကို ကြာကြာအချိန်ပေးမကြည့်နိုင်။သန်းခေါင်ကျော်တော့ ပြန်ကြဖို့ပြင်သည်။သူသူ ကသီတာ့နားကပ်၍ပူဆာသည်။

" သီတာ...မသူ သီတာနဲ့လိုက်အိပ်မယ်...မေမေ့ကိုကူပြောပေး..".

သီတာစူးစမ်းသလိုကြည့်လိုက်တော့မျက်စေ့တစ်ဖက်မှိတ်ပြသည်။သီတာ့လက်ဆုပ်ကလေးထဲ သူ့လက်ညှိုးထိုးထည့်ပြီးလေးငါးချက်ညှောင့်လိုက်ခါ 

" ဒါ...ဒါ.."

ဟုပြောပြီး လျှာတစ်လစ်နဲ့ပြုံးနေသဖြင့်လက်ညှိုးလေးကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ထားပေးလိုက်သည်။

" မေမေ...သမီးသီတာနဲ့အိပ်မယ်..အဲမှာပဲဆင်းနေခဲ့မယ်နော်.."

ဘုရားအစ်မက သိသည်။ဟင်း.ဟင်းဝါးနုကဝါးရင့်ပတ်..။ဒီအလုပ်တွေ ဒီအကွက်တွေ ရိုးရှင်းလွန်းသည်။ပွဲကြည့်ချင်တယ် ဆိုကတည်းက မယုံ။မောင်ကျော့်ကို သူသူဝါးတော့မည်။ဒါပေမယ့်.....ရှိပါစေတော့...။

" ဖြစ်ပါ့မလားသမီးရဲ့...သီတာအနေခက်ပါ့မယ်..ကုတင်ကတစ်လုံးထဲ..."

" ရပါတယ်အန်တီ...အိပ်လို့ရပါတယ် သီတာလဲ တိုးတိုးဖော်ရတာပေါ့..."

" အေး..အေး..ဖေကြီးရေ...သူသူ့ကိုသီတာ့အိမ်မှာပဲထားခဲ့တော့မယ်နော်..."

" ရတယ်..ဝေ...ကဲ လူစုံရင်ပြန်ကြရအောင်...ကိုယ်လိုက်နှုတ်ဆက်ပြီးပြီ "

ခုချိန်ထိ...သီတာ့လက်ဆုပ်ထဲကသူသူ့ လက်ညှိုးလေးပြန်မထုတ်ပေးပါ..။သီတာကဖွဖွလေးကိုင်ပေးထားသလိုသူသူကလည်း ဖွတ်ဖွတ်ကလေးထိုးပေးနေမိသည်..။မျက်ဝန်းတွေက ရွှန်းစိုလင်းလက် နေကြသည်လေ...။

........................................................................................................

မသန်းမြ ပွဲခင်းသွားမည်ဆိုတော့ကိုကျော်စိတ်ညစ်သွားသည်။တစ်ညလုံးများလိုးရမလားလို့ အားခဲထားသမျှလျေှာ့ချလိုက်ရသော်လည်း...လူက လျော့၍ရသည်။လီးကလျေှာ့မရ။မသန်းမြ ကလေးတွေကိုပွဲခင်းမှာ ပြန်ကြည့်ရမည်..မသွား၍မဖြစ်။ငွေပေးတော့..မယူ၊ပေးချင်ရင် လီးကြီးပေးလိုက်..ဟုပြောသည်။မဖြစ်မနေကလေးနှစ်ယောက်မုန့်ဖိုးနှစ်သောင်းပေးလိုက်သည်။ဒါတောင်..

" ကျွန်မက မောင့်ကိုကြိုက်လို့ကုန်းတာပါမောင်..."

လုပ်နေသေးသည်။ငါ့လီး...အလကားပဲ ဆိုတော့တခစ်ခစ်ရယ်ပြီး စပ်ပတ်လှန်ပြသွားသည်။ခြံဝင်းတံခါးသော့ခတ်...အိမ်တံခါးကိုစေ့ထားပြီး ကုတင်ပေါ်ယောင်ချာချာထိုင်နေမိသေးသည်။ထူးပါဘူး...ဆိုပြီးခဏမှေးလိုက်တော့..အိပ်ပျော်သွားပြီး သူသူ့ကို အိပ်မက် မက်နေသည်။လိုးလို့ကောင်းချက်...လီးကို မချွတ်ချင်...စောက်ပတ်ကြီးထဲထည့်မြုပ် ထားပြီး တောင်နေသည် ..။

...............................................................................................

သီတာနှင့်သူသူတို့ အိမ်ပြန်လာတော့တံခါးစေ့ထားသဖြင့် ခြေကိုဖွနင်းဝင်လာခဲ့ကြသည်။နှစ်ယောက်သား ကိုကျော့် အခန်းကိုဝင်လိုက်တော့...လီးကြီးကမိုးပေါ်ထောင်ပြီးလှုပ်တုတ်လှုပ်တုတ်..။နှစ်ဦးသား ပါးစပ်လေးတွေလက်ဖြင့်ကိုယ်စီပိတ်ပြီး တခစ်ခစ်ရယ်ရင်း ပြန်လှည့်လာကြရသည်။အပြင်ရောက်တော့..သီတာကသူသူ့ကိုအသာအယာတွန်းလွှတ်ပြီး သူ့အိပ်ခန်းသူဝင်သွားသည်။

သူသူတစ်ယောက်ထဲကျန်မှတစိမ့်စိမ့်နှင့်စောက်ပတ်ထဲကရွလာသည်။အခန်း‌ထဲ ဖွဖွဝင်သွားပြီး ကိုကျော့်လီးကြီးကို‌လက်တစ်ဖက်ကဆုပ်ထားပြီးပါးလေးကိုလက်ညှိုးလေးဖြင့်တို့ထိကစားနေတော့ ကိုကျော်ကမျက်စေ့မဖွင့်ပဲလှမ်းဖက်ရာဖင်လုံးကြီးကိုဖက်မိသည်။တကယ်တော့သီတာထင်၍ဖက်လိုက်ခြင်းသာဖြစ်ပြီး သူသူ ပါလာမည်ဟုမထင် မတွေးမိခဲ့ပါ။

အားဖြင့်ဆွဲပြီး နို့ကြီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတော့...သီတာ့နို့ထက် ပိုကြီး ပိုအိနေတာသတိပြုမိပြီး မျက်လုံးကိုကပျာကယာဖွင့်ကြည့်သည်။ အလို....သူသူ ပါလား....။

ဖင်လုံးကြီးကိုင်မိကတည်းကခါတိုင်းထက် ကြီးနေတာကိုသတိတော့ ထားမိသား...။အားရဝမ်းသာ နမ်းရှိုက်မိသည်...။သူသူကဆုပ်ကိုင်ထားသည့်လီးကြီးကို..တစ်ချက်နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက်ပေးပြီး

" လိုးချင်နေပြီလား၊ အဝတ်တွေချွတ်ဦးမယ်နော်..ခဏ "

မမြင်ရခင်က သိပ်မသိသာ။သူသူ့ကိုမြင်ရမှ လိုးချင်စိတ်ပြင်းထန်လာသည်။ဖင်ကြီးကိုက လိုးချင်စရာ လီးခေါ်နေသည်။သူသူ့ကိုတော့ ဖင်ပါလိုးပစ်မည်..။သူသူကလည်းမြန်ပါသည်။အလိုးခံချင်လို့ လိုက်လာတာပဲလေ...မြန်ရမှာပေါ့။ကုတင်နားကပ်တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလှမ်းပွတ်သည်။

" စောက်ဖုတ်ကြီးက အကြီးကြီးပဲကွာ....ဖောင်းအိနေတာပဲ.."

" ကိုယ်..ကြိုက်လား.."

" ကြိုက်တယ်...ပါးစပ်ထဲမှာငုံထားချင်တယ်..."

" ခ်ခ်...ပါးစပ်ထဲနောကမှငုံ...လီးကြီးနဲ့ အရင်လိုးပေးကွယ်...အားရပါးရလိုးပေးစောင့်ရတာမောလှပြီ..."

ပြောပြောဆိုဆို...ကိုကျော့်ကို ကျော်ခွတက်သွားပြီးအိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လှန်ဒူးထောင် ပေါင်ကား ထားသည်။

" လာ...ရွှဲနေပြီ.."

ကိုကျော် သူသူ့ဖက်လှည့်ပြီး လက်တစ်ဖက်ကနို့အုံကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး ကျန်တစ်ဖက်က တစ်တောင်ထောက်ပြီးသူသူ့ပေါ်တက်မှောက်သည်။ပေါင်ကြားစောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်လီးတန်ကြီးမှေးတင်ထားပြီးနှုတ်ခမ်းကိုဇိမ်ယူနမ်းစုပ်သည်။သူသူ ကလည်း ကိုကျော့်ကျောပြင်ကိုသိုင်းဖက်ပြီးကျွမ်းကျင်စွာဖြင့်ရမက်ပြင်းသောအနမ်းများတုန့်ပြန်ပါသည်။

ခဏနေတော့ ကိုကျော်က သူသူ့နို့ကြီးတစ်လုံးကိုလက်ချောင်းများဖြင့် လုံးချေဆော့ကစားနေပြီး ကျန်နို့ကြီးတစ်လုံးကို ပါးစပ်ထဲဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင်သွင်းပြီးစို့နေသလို သူသူ့လက်တစ်ဖက်ကလည်း ကိုကျော့်လီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းပွတ်ဆွဲလိုက်..စောက်စေ့ကိုဒစ်နဲ့ပွတ်လိုက် လုပ်နေသည်။လီးဒစ်ဖျားကိုစောက်ခေါင်းဝ,တွင်နှဲ့နှဲ့သွင်းနေပြီး မျက်ဝန်းများပြူးကျယ်ဝိုင်းစက် ရွှန်းလဲ့နေသည်။ကိုကျော်နားနားကပ်ပြီး

" လီးကြီးက သိပ်ကြီးတာပဲကွယ်..သူသူရင်ဖိုနေပြီ....လိုးပေးတော့နော် "

ဟု တိုးတိုးလေးပြောသည် ။

.......................................................................................................................

သူသူ့စောက်ဖုတ်က တစ်လက်ကိုင်လည်းဖြစ်၊သူ့ဘဲကပုံမှန်ပေးနိုင်သူလည်းမဟုတ်..ပေးပြန်တော့လည်းတပ် ထွက်ဆိုတော့...တော်တော်လေးသန့်သည်၊။

ကိုကျော်မှောက်လျက်က ဒူးထောက်ပြီးသူသူ့ခါးမှဆွဲယူလိုက်တော့ သူသူက အလိုက်တသိ ဖင်ရွှေ့ပေးပြီးပေါင်တွေကိုကိုကျော့်ပေါင်တွေပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။ပေါင်သားချင်းထိနေပြီး အလိုးခံရတော့မည်ဟု သိနေရသည်ကိုက ရင်ထဲနှလုံးထဲကိုဆွဲလှုပ်နေသလိုတုန်ရီနေမိသည်။ကိုကျော်က သူသူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို သူ့လက်မောင်းတွေပေါ်မှေးတင်ပြီးရှေ့ကိုတွန်းပို့ကာ သူသူ့နို့ကြီးတွေကို အခြေအရင်းကဆုပ်ကိုင်သည်။ဖွံ့ထွားလှသော နို့ကြီးတွေကိုဆုပ်ကိုင်ရသည်ကိုက အရသာထူးလှသည်။အကိုင်ခံရသည့်သူသူမှာလည်းတစ်ဖိန်ဖိန်း..တစ်ရှိန်းရှိန်း စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာသည်။

လီးဒစ်ကြီးက စောက်ခေါင်းထဲတအိအိ ပွတ်တိုက်တိုးဝင်လာတော့ သူသူခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက် ပြန်ကျသွားလိုက်ဂဏှာမငြိမ်နိုင်အောင်ဖြစ်နေသည်။လီးကြီးက ဆုံးပဲမဆုံးနိုင်...တစ်အိအိရှေ့တိုးဝင်နေသည်။လီးတစ်ဝက်လောက်သွင်းပြီးတော့ ကိုကျော်ဝင်သလောက်နဲ့ပဲဆောင့်ပေးနေသည်။ဆယ်ချက်ဆယ့်ငါးချက်လောက်ဆောင့်ပေးတော့ စောက်ရည်တွေလျှံထွက်အောင်လိုက်လာသည်။

သူသူ..မကြုံဖူးလို့ အထူးအဆန်းကောင်းလှသည်။ကောင်းနေလို့မှမဆုံးသေး...ကိုကျော်ကလီးအရင်းအထိဆောင့်သွင်းချလိုက်တော့..သူသူဖင်ကလေးတွန့်ပြီးလွတ်မလားလို့နောက်တွန့်ရှောင်သည်။

မလွတ်နိုင်ပါ...လီးဒစ်ကြီးကသားအိမ်ဝကို ထိုးဖွင့်နေသည်။အောင့်သော်လည်းကောင်းလွန်းလို့ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို စောက်ခေါင်းကြွက်သားများအားဖြင့်ဆွဲဆွဲ ညှစ်ထားမိသည်။

အောင်မယ်လေး..ညှစ်လေလေ...စောက်ရည်ထွက်လေလေပါလားနော်....။သူ့ယောင်္ကျားမပေးနိုင်ခဲ့သည့်အရသာများကို သူသူအားရပါးရခံစားရယူနေရင်းလောကကိုမေ့နေသည်။ဆီးခုံချင်းခဏလောက်ကပ်ဖိထားပြီးမှ ကိုကျော်လီးတစ်ဝက်လောက်ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းဆောင့်လိုးပေးတော့...အော် လိုးတယ်ဆိုတာဒီလိုပါလားဟု သူသူ နားလည်ခံစားရသည်။ကောင်းလိုက်သည်မှာ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်..။ 

သူ့ ယောင်္ကျားတုန်းက မှောက်လျက်ဒိုက်ထိုးအချက်တစ်ရာခန့်မနားတမ်းအဆောင့်ခံခဲ့ရတာကိုပဲ..လိုးတာလို့သိခဲ့ရသမျှ အခုလို အနှစ်ပြည့်ပြည့် အဆီပြည့်ပြည့်တစ်ဗြွတ်ဗြွတ် အလိုးခံနေရမှ အလွဲကြီးလွဲနေမှန်းသိရတော့သည်။လီးကြီးကလဲစောက်ခေါင်းထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေပြီးစောက်ရည်တွေ တစ်စိမ့်စိမ့်ထွက်နေတာတောင်မှ ချောင်မသွားပါ။ကြီးလှ တုတ်လှ ချည့်လားရှင်....လီးတစ်ဝက်လောက်ဖြင့်ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်လိုးပေးတော့ သူသူကိုကျော့်ကျောကိုအတင်းဆွဲဖက်ပြီး အတင်းနမ်းသည်။

ရမက်တွေ ကြွတက်နေပြီ..။ဒီတော့ကိုကျော် လီးကိုဒစ်ပေါ်အောင်အထိဆွဲထုတ်ပြီးဆောင့်လိုးပေးသည်။အရှည်ကြီးမို့ အချိန်ယူဆွဲထုတ်ရတော့ ပွတ်မှုတိုက်မှုအချိန်ကကြာပြီး ရမက်စည်းစိမ် ပြည့်ပြည့်ဝဝ ပေးသည်။ဆောင့်လိုးလိုက်ပြန်တော့လည်းနင့်ကနဲ နင့်ကနဲ...လေအံအောင်ခံရသည်။ကောင်းလှချည့်လားနော်...။

ကောင်းတာကိုခံစားရတော့ စောက်ပတ်ကအလိုလိုသိသည်။လီးကြီးကိုတစစ်စစ်ညှစ်ထားပြီး အပြင်မထွက်ပြေးအောင် ဆွဲယူနေသည်။ကောင်းလွန်း၍အလွတ်မခံနိုင်။အခုနေ ကိုကျော် မလိုးပဲထွက်သွားလျင် ရူးသွားနိုင်သည်။ဆောင့်ပါကိုကျော်ရယ်...ဆောင့်ပါ..။ဆောင့်စေချင်ပါမှ...ကိုယ်တော်က မဆောင့်ပဲ ရပ်နေသည်။

" ဆောင့်လေကွာ....ဟွန့်..ကိုကျော်ညစ်စုတ်တာကွာ....ဆောင့်ပေး..ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်ပေး...အင့်.."

ဆောင့်ခိုင်းမိတာမှားပြီထင်ပါတယ်ရှင်....။ဒူးထောက်ပြီး အသေဆောင့်သည်တစ်ချက်လေးမှအနားမပေး။လီးကိုဒစ်ဖျားထိဆွဲထုတ်ပြီး အဆုံးထိဆောင့်ဆောင့်လိုးသည်။နို့ကြီးတွေလဲ အဆွဲခံရလွန်းလို့ကျိမ်းနေပါပြီ။ဒါလဲမလွတ်ပေးဘူးရှင်...ဆွဲတာပဲ..ဆောင့်တာပဲ...လိုးတာပါပဲလားကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ကြီးကော့ကော့ပေးမိတာလဲ လူးနေတာပဲနော်...တစ်ချက်မှ အငြိမ်မနေနိုင်အောင်ကော့ကော့ပေးနေမိပါသည်။စောက်ရည်တွေကလည်းထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ စောက်ပတ်ထဲရေတွင်းများတူးထားမိလေသလားမသိ..ဗွက်ပေါက်အောင် ထွက်နေသည်။

" ပြွတ်..ပြွတ်..ဖုန်း...ပြွတ်ပြွတ်..ဖတ်..အင့်..ကိုကျေ ာ်..အင့်..ဆောင့်..ပြွတ် ဖတ်

စွပ်စွပ်စွပ် ဖန်း...ဖတ်...ဆောင့်..အား...ရှီး...ကျွတ်ကျွတ်...ပြွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖုန်း"

အဲ...ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီးလိုးတယ်ရှင်...။ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုးတော့လီးကမော့မော့ပြီးဝင်ဆောင့်သည်။အရသာကတစ်မျိုးထူးသည်။ကောင်းပြန်ရော...ဟော...ခြေဖျားထောက်ပြီးဆောင့်ပြန်ပြီ။အောင်မယ်လေး...စောက်ပတ်ထဲလီးကြီးကစိုက်ဝင်ပြီး သားအိမ်များပွင့်ထွက်သွားမလားထင်ရသည်။ခန္ဓာကိုယ်ကအထက်ဖက်ရွေ့ရွေ့ပြေးလို့ ထိထိမိမိရှိအောင် သူ့ခြေကျင်းဝတ်တွေလက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်ဆွဲ အားပြုပြီးခံပေးရသည်။

ကောင်းလိုက်တဲ့ လိုးချက်..။ဆောင့်လေကော့ပေးလေ...အသေဆောင့်လေ...အသေကော့လေ..။လီးကိုတစ်ချောင်းလုံးထုတ်...ဒစ်နဲ့စောက်ခေါင်းပေါက်ကိုလေးငါးချက်ဆွ..မနေနိုင်အောင်ရွလို့ ဖင်ကော့တက်လာမှအဆုံးဆောင့်ဆောင့်လိုးထည့်တာ...လေးငါးခါလောက် ဆွဆွဆောင့်လိုးပေးတော့ သူသူ့ဖင်ကြီးမြှောက်ကော့တက်နေသလို...ကိုကျော့်မှာလည်း ဒစ်တစ်ခုလုံးပုရွက်ဆိတ်တွေဝိုးအုံတက်ပြေးနေသလိုတစစ်စစ်ခုန်လာပြီးလီးရည်တွေတစ်ဖျောဖျော....တစ်ဖျောဖျော...သူသူ့စောက်ပတိကြီးထဲပန်းထည့်ပေးပြီး နှုတ်ခမ်းတွေအငမ်းမရ မလွတ်တမ်း စုပ်ခဲထားမိကြပါသည်။ကော့တဲ့သူကလဲကော့ထားဆဲ။

.................................................................................................................

" သူ...ကောင်းရဲ့လားဟင်..."

" ကိုယ်ရယ်....သူက..အိမ်ထောင်ကျခဲ့ပေမယ့်...အခုမှ အလိုးခံဖူးတာ..ကိုယ်လိုးပေးတော့မှ...လိုးတဲ့အရသာကိုသိရတာ...ဒါဆိုကျေ နပ်နော်..."

" ဒါဆို ကြိုုက်တယ်ပေါ့..."

" အင်း...လူရော..လီးရော..ဆောင့်လိုးချက်တွေရော...ကြိုက်တယ်..."

" ကိုယ်လဲ..သူသူကို..လူရော..နို့ကြီးတွေရော..စောက်ပတ်ကြီးရော..ဖင်ကြီးရော ကြိုက်တယ်..။

" ခ်ခ်...နို့လောက်..စောက်ပတ်လောက်ဆိုတော်ရောပေါ့ ကိုယ်ရာ..ဘယ့်နှယ်ဖင်ကြီးပါကြိုက်တယ် လို့ပဲ.."

တကယ်တော့ သူသူက မူပြောခြင်းသာဖြစ်ပါသည်။သူ့ဖင်ကြီးကြောင်းသူသိသည်။ဒီ ဖင်ကြီးပြပြပြီး ယောင်္ကျားတွေကို သွေးဆောင်သည်မှာ သူ့ဝါသနာ..။ဖင်ကြီးတာကိုဂုဏ်ယူသည်။ယခု ဖင်ကြီးကိုကြိုက်တယ် ဆိုတော့..မူတူးလုပ်သည်။သူ့ဖင်ကြီးမှာ ခုတော့ ကိုကျော့်အပွတ်ခံနေရပြီ။ဖင်ကြီးကိုပွတ်ရင်း ဖင်ခေါင်းလေးထဲလက်ညှိုးဖျားဖွဖွထိုးထည့်တော့တွန့်သွားသည်။

" တကယ်ပြေတာ..သူ၊သူ့ဖင်ကြီးကသိပ်လှတယ်။ဖုတယ်..ဖောင်းတယ်..ကားတယ်..ကြီးတယ်..ခါးသိမ်သိမ်လေးကနေဖုဖောင်းကားပြီးဆင်းလာတာ သိပ်လှတာပဲ...ကိုယ်ကြည့်လို့မဝဘူး..."

" ခ်ခ်...ကိုယ်ရယ်..ဒီဖင်ကြီးလဲ ကိုယ်ပဲပိုင်တာပါ..ဒီစောက်ဖုတ်ကြီးလဲကိုယ်ပဲပိုင်တာပါ..မြှောက်နေဖို့မလိုပါဘူးနော် "

" မြှောက်တာမဟုတ်ဘူး၊အရှိကိုပြောတာ...ဒီဖင်ကြီး ကိုယ်သိပ်ကြိုက်နေပြီ "

" ကြိုက်ရင် ယူ..ကိုယ်ရေ...ကြိုက်တာအကုန်လုံး ယူ..ခ်ခ်.."

" ကိုယ် သူသူ့ဖင်ကြီးကို လိုးမယ်နော်..သူ.."

" အန်....ဘယ်လို.."

" ကိုယ်..သူသူ့ကို ဖင်လိုးမယ်..လို့..နော်..သူ..နော်.."

" အဲ....ဒီဖင်ကြီးကို လိုးမှာလား.."

" အင်း...ပေးလိုးနော်.."

" ခု လိုးမှာလား...ခ်ခ်..ရင်ခုန်ထာ.."

" အင်းပေါ့...လိုးပြမယ်..ကြည့်.."

" အာ...မလိုးနဲ့ဦးကွာ...သူသူ ဝမ်းနှုတ်ထားမယ်...သုံးရက်စောင့်...နော်..၊ကိုယ့်လီးက အရှည်ကြီး...ဟိုထဲထိရောက်မှာ...သူဝမ်းနှုတ်ဦးမယ်...ပြီးမှစိတ်ချလက်ချ လိုး...နော်..ခ်ခ်.."

" ကိုယ် သူသူ့ဖင်ကြီးမြင်နေရတာစိတိမထိန်းနိုင်ဘူး...သိပ်လိုးချင်တာပဲ.."

" ဒါဆို...စတိလိုးမလား...ဒစ်ဖူးမြုပ်ရုံပဲလေ...ကိုယ် ကတိပေးရင်..သူခံမယ် "

" ဒစ်ဖူးနဲ့ ဆောင့်မှာနော်..."

" အင်း...ရတယ်....အထဲထိထိုးထည့်ရင် ပေကုန်မှာစိုးလို့...ကိုယ့်လီးကြီးက တအားရှည်တယ်.."

" သူ ဘယ်လိုခံမလဲ.."

" ပက်လက်ပဲ လိုးကွာ...သူဖင်ကော့ပေးမယ်..အောက်က ခေါင်းအုံးခံပေး "

" ဆီ နဲနဲ ဆွတ်မယ်နော်.."

" အင်း...ရွှဲနေအောင်ဆွတ်..သူဖင်မခံဖူးဘူး...ဖူးကားတွေထဲမှာပဲကြည့်ဖူးတာ ဒစ်ဖူးပဲနော်...ကိုယ်.."

" အင်းပါ...သူကလဲ...ကပ်စေးနည်းတာ..."

" ခ်ခ် ပေမှာစိုးလို့ကွ...ပျော်စရာက စိတ်ညစ်စရာ ဖြစ်မှာစိုးလို့.."

" ကုန်းလိုက်ကွာ...ဆီလူးရတာ ကုန်းထားပေးမှအဆင်ပြေတာ..."

သူသူ့ ဖင်ပေါက်လေးကိုဆီရွှဲနေအောင်လူးရင်း..လက်ညှိုးတစ်ချောင်းသွင်းကြည့်သည်။နဲနဲတွန့်သွားပြီးညှစ်ထာသဖြင့် ကျပ်သည်။

" ဖွင့်ထားလေကွာ သူကလဲ...ညှစ်နေရင် ကျပ်ပြီး သူသူ့ဖင်နာမှာပေါ့...ဖွင့်ထား...အင်း..ဟုတ်ပြီ.."

ဆီထပ်လိမ်းပေးရင်း လက်နှစ်ချောင်းနောက်တစ်ခါသုံးချောင်းသွင်းပေးသည်။အဆင်ပြေလောက်ပြီ ထင်သည်။သူသူ့ကိုပက်လက်လှန်ပေးပြီးနေရာပြန်ယူသည်။သူသူက ဖင်ကြီးအောက်မှာခေါင်းအုံးခံထားပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုကိုကျော့်ပုခုံးပေါ်တင်ပြီးခြေဖျားချင်းချိတ်ထားသည်.။

လီးဒစ်ဖူးကိုဆီအိနေအောင်သုပ်ပြီးသူသူ ဖင်ပေါက်လေးကိုပွတ်ဝိုက်ပေးရင်းနဲနဲထိုးသွင်းတော့ ဖင်ပေါက်လေးစူပွစူပွလုပ်ပြီး ညှစ်ချင်သည်။

" ဖွင့်ထား.." 

ဟုသတိပေးမှ အသာအယာဖျော့ချထာသည်။နဲနဲချင်း စိတ်ရှည်လက်ရှည်သွင်းတော့ဒစ်ဖူးကြီးဝင်သွားပြီး စအိုကြွက်သားများနှင့်ချိတ်ပွတ်နေသည်။သူသူကမျက်တောင်မခတ်ကြည့်သည်။ဒစ်ဖူးကြီးဝင်သွားတော့သူသူသက်ပြင်းချပြီး ပက်လက်လန်သွားသည်။လီးကိုဆီထပ်ပွတ်ပြီး တစ်ချက်နှစ်ချက်ဆောင့်တော့ သူသူမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်သည်..။ဖင်စအိုကြွက်သားတွေကကျပ်ကျပ်တည်းတည်းဆွဲညှစ်ထားသဖြင့် ရှေ့ကိုနဲနဲတိုးပြီးထိုးသွင်းတော့ သူသူကလက်နှင့်တွန်းထားသည်။

" နဲနဲလေးပဲသူ...နဲနဲလေးပဲ.."

ဆိုပြီးတစ်ဝက်လောက်ထိုးသွင်းသည်။အနေအထားမဆိုး။ဆက်မသွင်းတော့ပဲ ဝင်သမျှနဲ့လိုးပေးနေလိုက်သည်။သူသူကလဲညှစ်လွန်းသည်။တစ်စက်ကလေးမှအနားမပေးပဲညှစ်နေသည်။သူ့စောက်ပတ်မှလည်းစောက်ရည်တွေ စိမ့်စိမ့်ထွက်နေတာမြင်ရသည်။

စအိုကြွက်သားတွေ၏ ဆွဲအားညှစ်အားက..စောက်ပတ်ထက်ပိုပြင်းထန်သည့်အပြင် ဖင်ထဲကစောက်ရည်မထွက်သဖြင့် ဆီလောင်းလောင်းလိုးရသည်။အချိန်ကြာတော့ ဖင်ပေါက်နှင့်လီးအဆင်ပြေပြီး တရှောရှောလိုးလို့ကောင်းလာသည်။သူသူကလဲ ညှစ်ပြီးရင်းညှစ်သည်။

လီးအဆုံးထိ မဆောင့်ရတော့ အားမရ။ဒါပေမယ့် ဒစ်ဖူးနှင့်စအိုဝ ထိတွေ့မှုကကောင်းလှသည်။ခရေပွင့်လေးကပ်ကပ်ပါလာပြီး စူစူ ထွက်လာသည်။လိုး၍တော့အလွန်ကောင်းပါသည်။သူသူဖင်ကြီးကို လိုးရခြင်းဖြစ်၍ သာမန်ထက်ထူးပြီးကောင်းသလို ခံစားရသည်။သူသူကတော့ ညှစ်ပြီးရင်းညှစ်။

" အဆုံးလိုးချင်တယ်ကွာ သူ.."

" အာ...မလုပ်နဲ့ကိုယ်...စောက်ပတ်ထဲပြောင်းလိုး..စောက်ပတ်ထဲ.."

လီးကိုအမြန်ချွတ်ပြီးစောက်ပတ်ထဲဆောင့်လိုးတော့ တွန်းတွန်းထိုးထိုးဝင်သွားသည်။သူသူလည်း စိတ်ချပြီး ရမက် ထန်ထန်ကော့ကော့ထိုးသည်။ကိုကျော်နို့ကြီးတွေကိုဆွဲပြီး စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲ အချက်တစ်ရာကျော်ကျော်လောက်ပဲဆောင့်လိုက်နိုင်ပြီးလီးရည်များ ပန်းထွက်သွားပါသည်။

 အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>