Sunday, June 24, 2018

တောင့်တခဲ့ရသည်မှာ (စ/ဆုံး)

တောင့်တခဲ့ရသည်မှာ (စ/ဆုံး)

မန္တလာမောင်မောင်တုတ် ရေးသည်။

“ ကိုကို ကိုကို့ သမီး စိတ်ကောက်နေပြီ အခန်းထဲမှာ၊ ညနေစာလည်း မစားဘူးတဲ့”

ရေချိုးပြီးစ ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာသော ကိုညိုမှိုင်းကို နန်းဖူးဖူးညွှန့် က ပြောလိုက်သဖြင့် ကိုညိုမှိုင်းက ကမန်းကတန်း စွတ်ကျယ်၊ လုံချည်တို့ကို ဝတ်ကာ မူယာသိမ့် အခန်းဝသို့ သွားလေသည်။ အခန်းတံခါးမှာ အထဲမှ လော့ချထားသဖြင့် တံခါးကို ခေါက်လိုက်သည်။

“ သမီးလေး သိမ့် လေးလေး ရောက်ပြီလေ၊ ဆောရီး လေးလေး အစည်းအဝေးက မပြတ်နိုင်လို့ နောက်ကျသွားတာ၊ လာတခုခု စားလိုက်ရအောင် မနက်ဖြန်မှ သွားကြမယ်လေ”

“ ဟင့်အင်း မသွားဘူး သမီး က ဖတ်စ်ဒေး ဖတ်စ်ရှိုးပဲ ကြည့်ချင်တာ သမီးကို မှ ဂရုမစိုက်တာ တော်ပြီ၊ မနက်ဖြန်လည်းမကြည့်တော့ဘူး“

“ အိုကွာ သမီးကလည်း လေးလေး က ဘယ်လိုမှ ထလို့ မရလို့ပါ၊ သူတို့က နိုင်ငံခြားကလာရတာလေ၊ ဒီအချိန်လေးပဲ ရှိတယ် လေယာဉ်က လည်း နောက် တနာရီဆို ထွက်တော့မှာ ဆိုတော့ လေးလေး ထလို့ မရလို့လေ”

“ ဟင့်အင်း မသိဘူး မသိဘူး သွားသွား လေးလေး သမီးကို မချစ်ဘူး အလုပ်ကို ပဲ ချစ်တယ်”

“ ဟုတ်ပါဘူးကွာ သမီးကို ချစ်တာပေါ့၊ အလုပ်က တန်းလန်းဖြစ်သွားလို့ပါကွာ “

အခန်းထဲမှ ဘာသံမှ ထွက်မလာတော့။ထိုအချိန်တွင် စားစရာ များထည့်လာသည့် ပန်းဂံ ခွက်ယောက်တို့ဖြင့် ရောက်လာသော ဒေါ်ကြီးသိန်းကို ခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး မူယာသိမ့် အခန်းဝတွင် ချထားခိုင်းလိုက်လေသည်။

“ ကဲ ဒီမှာ သမီး ဆာရင် စားဖို့ သမီးကြိုက်တတ်တဲ့ ဘဲသားမုန့် ရယ်၊ ချိစ်ကိတ်ကလေးရယ်၊ အသီးဖျော်ရည်ရယ်၊ အခန်းဝက ခုံပေါ်မှာ တင်ထားတယ်၊ ဆာတဲ့ အချိန်ထွက်စားလိုက်နော်”

ကိုညိုမှိုင်း သူတို့ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ သူတို့ အိပ်ခန်းထဲမှာ သူ့ကို ပြုံးပြုံး ကြီးကြည့်နေသော သူ့ဇနီးသည် နန်းဖူးဖူးညွှန့်ကို တွေ့ရလေသည်။

“ ဘာပြုံးနေတာလဲ ချစ်လေးက ၊ သားလေးရော”

“ သားသားက စာလုပ်နေပြီ ၊ ကိုကို့ ကို သဘောကျလို့ ပြုံးတာလေ”

“ ဘာကို သဘောကျတာလဲ ချစ်လေးက”

“ ကိုကို သိရဲ့သားနဲ့လေ၊ သမီးသိမ့်က ကိုကို အပြစ်ပေးတာကို ခံချင်နေတာ၊ ကိုကို သိရဲ့သားနဲ့ဟာကို”

“ ဟာ ဟုတ်မယ်မထင်ပါဘူးကွာ ချစ်လေးကလည်း”

“ ကိုကို ကလည်း အချင်ယောင်ဆောင်နေပြန်ပါပြီကွာ၊ သူ့အမေ ကိုယ်တိုင်က အမြဲပြောနေတာကို၊ ကိုကို က သိပ်အလိုလိုက်လွန်းတယ်တဲ့၊ နောက်ပြီး ချစ်လေး လေ့လာမိသလောက်က တော့ သိမ့် က ကိုကို ဒဏ်ပေးတာကို ခံချင်နေတာ၊ ခစ်ခစ် ကိုကို ကသာ စိတ်ကို တအားချူပ်တည်းထားတာ ဒဏ်ပေးရမဲ့ အစား ဆုတွေ ချည်းပေးနေတာကိုး”

“ အင်း မသိတော့ပါဘူး ချစ်လေးရယ်၊ ကိုကို ကိုယ်တိုင်က စိတ်ထဲ မပြတ်သားဘူးရယ်”

“ အင်း ကိုကို က တခြားဟာတွေ တော့ စိတ်ပြတ်ပြီးတော့ ဒါလေးတခုကို သိရဲ့သားနဲ့ ရှောင်နေတာကိုး၊ ဒါပေမဲ့ တချိန်ချိန်တော့ ကိုကို ရှောင်နိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး အဟိ။ ကိုယ့်ယောက်ျား အကြောင်းကိုယ်သိတာပေါ့”

ကိုညိုမှိုင်း နန်းဖူးဖူးညွှန့်ကို အတင်းဆွဲဖက်နမ်းလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွန်းချလိုက်လေသည်။“ကဲ ဒီလောက်တောင် ကိုယ့်ယောက်ျား အကြောင်းသိတယ်ဆိုရင် တွေ့ကြသေးတာပေါ့”နန်းဖူးဖူးညွှန့်က တခစ်ခစ်ရီမောပြီး ကိုညိုမှိုင်းကို ပြန်လည်တွယ်ဖက်လိုက်လေသည်။

ကိုညိုမှိုင်း အိမ်ထောင်ကျခဲ့သည်မှာ ဆယ့်နှစ်နှစ်ခန့်ရှိလေပြီ။ မိဘ ချန်ထားခဲ့သည့် စီးပွားရေးကို သူပဲ ဦးဆောင်လုပ်လာခဲ့ရသည်မှာ ယခုဆိုလျှင် ဆယ့်ငါးနှစ်တင်းတင်းပင်ပြည့်တော့မည်။ သူ့အဖေ မဆုံးခင်က စပြီး တရိပ်ရိပ် တိုးပွားလာသော ကုမ္ပဏီမှာ ယခုဆိုလျှင် နိုင်ငံတကာနှင့် ပင် အရောင်းအဝယ်လုပ်နေရသည့် အဆင့်ရောက်အောင် ကြီးမားနေလေပြီ။ သူတို့ မောင်နှမ နှစ်ဦးသာ အမွေစားအမွေခံရှိတာမို့ ကုမ္ပဏီ၏ ဥက္ကဌအဖြစ် သူက တာဝန်ယူထားရသလို၊ သူ့အမ ဖြစ်သူက ဘုတ်မန်ဘာအဖြစ် တာဝန်ယူထားရလေသည်။

တကယ်တော့ အမ က ဦးစီးရမည်ဖြစ်သော်လည်း သူ့အမ မှာ အဖေသဘောမတူသူ ယောက်ျားနှင့် လိုက်ပြေးသွားသဖြင့် သူတို့အဖေက စိတ်ဆိုးပြီး အခေါ်အပြောမလုပ်ပဲ ထားကာ ထိုအချိန်မှာ ညိုမှိုင်းကို သူ့အစား စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများကို ကြီးကြပ်စေခဲ့သည်။ နောက်တော့ အမ ယောက်ျားကလည်း အမူးသမားမို့ စောစောစီးစီး ငယ်ငယ်ရွယ်ဖြင့် ဆုံးသွားရာ သူ့အမ ဖြူပြာစိမ့် မှာ သမီးကလေး မူယာသိမ့် ဖြင့် ကျန်ရစ်ခဲ့လေသည်။ 

ထိုအခါမှ ကင်ဆာရောဂါဖြင့် အိပ်ယာထဲလဲနေသော သူတို့ အဖေက သမီးနှင့် မြေးကို ပြန်ခေါ်ထားခဲ့လေသည်။ အဖေ ဆုံးသွားတော့ ဖြူပြာစိမ့်မှာ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းထဲ ဝင်ရောက်ပြီး သူ့မောင်ငယ် ကို ကူလုပ်ပေးရှာပါသည်။ သူတို့အမေကလည်း သူမျက်ကွယ်မပြုခင် သားကို အခြေတကျ မြင်ချင်သဖြင့် လူကြီးချင်း နားဖေါက်ကာ မိုးကုတ်ဘက်မှ ရှမ်းတရုပ် သူဌေးသမီးတဦး နှင့် လက်ထပ်ပေးခဲ့သည်။

ကိုညိုမှိုင်းမှာ ကျောင်းပြီးကထဲက အဖေ့ အလုပ်တွင် လူကြီး သဖွယ် လုပ်နေခဲ့ရသဖြင့် လူငယ်ဘဝ ကို ကောင်းကောင်း မပျော်ပါးလိုက်ရပဲ၊ ရီးစား မရှိဘာမရှိ၊ သားအလိမ္မာကလေးမို့ မိဘ ပေးစားသော သူကိုလည်း အိမ်ထောင်ပြုခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။ ကိုညိုမှိုင်း ၏ သူတို့သမီးဖြစ်သူ နန်းဖူးဖူးညွှန့် လည်း တဦးထည်းသော သမီး ဖြစ်ပြီး မိဘက အလိုလိုက်ထားသဖြင့် ကလေး လိုပင် ဖြစ်နေသေးသည်။ မိဘချမ်းသာသဖြင့် အလုပ်လုပ်စရာမလို ကျောင်းတွေပဲ တက်စေခဲ့ရာ၊ မာစတာဘွဲ့တခု ရထားပြီး ဘာအလုပ်မှ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်မလုပ်ခဲ့ဘူးခြေ။ ငယ်ငယ်ကထဲက မိဘရိုးရာ ကျောက်မြက်ရတနာ များ ရောင်းဝယ်ခဲ့သူမို့ ကျောက်မြက်ရတနာ နှင့် ပတ်သက်၍ နားလည်သဖြင့် တခါတရံ မိဘ များ၏ ဆိုင်များသို့ သွားရောက် ကြီးကြပ်ပေးရသည်သာရှိသည်။

ရုပ်ရည်မှာ တော့ ကိုရီးယား မင်းသမီးလေးများကဲ့သို့ ချောမောလှသူဖြစ်သည်။ အသားမှာလည်း ဖွေးနုနေပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်မှာ မော်ဒယ်များကဲ့သို့ စလင်းဘော်ဒီ နှင့် ဖောင်းသင့်သည့်နေရာဖောင်း၊ ကားသင့်သည့်နေရာကား ပြီး အချိုးကျလှပ လှသူလေးဖြစ်လေသည်။ မိဘများမှာချမ်းသာ သော်လည်း စိတ်သဘောထားကောင်းမွန်ပြည့်ဝလှသူများ ဖြစ်သဖြင့် နန်းဖူးဖူးညွှန့် ကလေးမှာ လည်း စိတ်ရင်းမဆိုးလှပါ။ မိဘ အပေါ်ချွဲနွဲ့ခဲ့ရသဖြင့် သာ ကိုညိုမှိုင်း အပေါ်လည်း ချွဲနွဲ့ ခြင်းသာ ရှိသည်။

ကိုညိုမှိုင်းမှာ ရီးစား မထားခဲ့ရသော်လည်း မိဘပေးစားသဖြင့် နန်းဖူးဖူးညွှန့် ကလေးကို ရလိုက်သည်ဖြစ်ရာ သူ့မိဘများကို အလွန်ပင် ကျေးဇူးတင်မိလေသည်။ သူ့ကိုယ်ရည် ကိုယ်သွေးဖြင့် ဆိုလျှင် နန်းဖူးဖူးညွှန့်လိုကျောင်းတွင် လိုက်သည့်သူတွေ ပတ်လည်ဝိုင်းနေသည့် အလှဘုရင်မလေးကို ရဖို့ မလွယ်ဘူး ဆိုတာ ကို သူသိသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။

မင်္ဂလာဦးညက ဆိုလျှင် နန်းဖူးဖူးညွှန့်လေး ၏ နုဖတ်အိစက်နေသော အသားဝင်းဝင်းလေး ကို မထိရက် မကိုင်ရက်ပင်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ နှစ်ဦးစလုံးမှာ လည်း အပျို လူပျို မို့ ရှက်နေကြပြီး လိုးဖြစ်ဖို့ကို တော်တော်ကြိုးစားလိုက်ကြရသည်။ နန်းဖူးဖူးညွှန့်လေး၏ နို့လုံးကလေးများ ဖင်လုံးလေးများမှာ ဖြူဖွေး နုမွတ်လွန်းသဖြင့် လက်ရာထင်သွားမည်စိုးသဖြင့် ရဲရဲ ပင်မကိုင်ညှစ်ရဲ။ ကိုညိုမှိုင်း၏ ညိုတုတ်တုတ် လီးကြီးကိုလည်း နန်းဖူးဖူးညွှန့်ကလေးက ရဲရဲပင် မကြည့်ရဲ။ သို့သော်လည်း အရသာတွေ့သွားကြပြီးသည့် အခါကျတော့လည်း သောက်လို့ မပြေသည့် ဆားငံရည်လိုပင်။ လိုးလိုက်ကြသည်မှာ ခွက်ခွက်လန်အောင် ဖြစ်လေသည်။ သို့သော်လည်း ထုံးစံအတိုင်း လင်မယားဘဝ တနှစ်လောက်ကြာတော့ အသားကျလာကြသည်။

ဘာကြောင့်ရယ် မသိ။ နန်းဖူးဖူးညွှန့် မှာ ကိုယ်ဝန်မတည်လာ၊ ဆရာဝန်များ နှင့် ပြသကြည့်ပြီး၊ ငွေကြေးတတ်နိုင်သူများ မို့ တက်စ်ကျူ့ ဘေဘီ ကို နိုင်ငံခြားမှာ သွားကာ ကိုယ်ဝန်ဆောင်စေသော်လည်း လပိုင်းမှာ ပင် ပြန်ပျက်ကျ သွားသဖြင့် သားသမီးယူရေးကို လက်လျှော့လိုက်ကြတော့လေသည်။ နောက်တော့ နန်းဖူဖူးညွှန့်တို့ နယ်မြို့လေးမှ ဆွေမျိုးသားချင်းထဲမှ ငါးနှစ်အရွယ် မိဘမဲ့ ယောက်ျားလေး တယောက်ကိုလည်း သားအဖြစ် မွေးစား ခဲ့လေသည်။ ထိုသားကလေး ကို စိုးမိုးအောင် ဟု နာမည်ပေးထားခဲ့လေသည်။

ညိုမှိုင်း အမ ဖြူပြာစိမ့်မှာလည်း နောက်အိမ်ထောင်ပြုလိုက်သဖြင့်၊ သူ့တူမလေး မူယာသိမ့်ကို ပထွေးဖြင့် မနေစေခြင်သဖြင့် သူတို့ အိမ်သို့ ခေါ်ထားလိုက်လေသည်။ ညိုမှိုင်းတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် ကဆယ်ကျော်သက် အရွယ် ရောက်နေပြီ ဖြစ်သော တူမလေး မူယာသိမ့်ကို လည်း သမီးလေး တယောက်ကဲ့ သို့သဘောထားခဲ့ကြသည်။

နန်းဖူးဖူးညွှန့် မှာ အချိန်ပိုင်းလောက်သာ အလုပ်လုပ်သဖြင့်လည်း၊ မူယာသိမ့် နှင့် စိုးမိုးအောင်တို့ ကို ကျောင်းပို့ကျောင်းကြို ကအစ ကြီးကြပ်ပြီး ပြုစု ပျိုးထောင်လာခဲ့လေသည်။

အထက်ပါ အကြောင်းအရာများမှာ ကိုညိုမှိုင်း တို့ အကြောင်း အကြမ်းဖြင်း ပုံဖေါ်ပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်ပြီး သူတို့ ကို အပြင်ပန်းမှ လူအများမြင်သည့် အမြင်ပင်ဖြစ်လေသည်။

တကယ်တမ်း အတွင်းကျကျ ကိစ္စတို့ကို တော့ သူတို့ လင်မယားမှ လွဲ၍ မည်သူမျှ သိနိုင်ကြမည်မဟုတ်ပေ။ သိဖို့ မပြောနှင့် ထင်ပင်ထင်ကြမည်မဟုတ်ပေ။

ညိုမှိုင်းတို့ လင်မယားမှာ သူတို့ အိမ်ထောင်ကျစ က အသက်၂၀ကျော်လေးတွေ လည်းဖြစ် နှစ်ဦးစလုံးလည်း အတွေ့အကြုံ မရှိသော လူပျို အပျို စစ်စစ်များ ဖြစ်ကြသဖြင့် ကာမ အရသာကို မင်္ဂလာဦးညမှ စခံစားဖူးကြပြီး၊ ဆားငံရေ ကို သောက်သုံးမိသွားကြလေသည်။ ခေတ်မှီသော လူငယ်များပီပီ မရိုးရအောင် နည်းအမျိုးမျိုး စမ်းကာ ဖြင့် ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကြလေသည်။ လက်လှမ်းမှီရာ၊ ဗီဒီယို၊ စာအုပ် စသည်တို့ ကိုလည်း လေ့လာပြီး အသစ်အဆန်းများကို လည်း စမ်းသပ် လုပ်ကြည့်ခံစားကြလေသည်။ နောက်တော့ နည်းနည်းရိုးလာကာ သားသမီးလိုချင်လာကြသည်။ နောက် တော့ သားလေးစိုးမိုးအောင် နှင့် တူမလေး မူယာသိမ့် တို့က သူတို့ ဘဝထဲ ရောက်လာတော့ ပုံမှန်မိသားစုလေးလို ဖြစ်ခဲ့ကြလေသည်။

သို့သော် သူတို့ မှာ အခုမှ အရွယ်ကောင်းတုံး၊ ကာမဆန္ဒအပြင်းပြဆုံး အရွယ်များ ဖြစ်ပြီး ခေတ်မှီသူများ ပီပီ အင်တာနက်တွင် တွေ့ရဖတ်ရသည်များ ကို တယောက်နှင့် တယောက် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆွေးနွေး ဖြစ်ကြလေသည်။

ထို့ကြောင့်လည်း သူတို့ နှစ်ယောက် တခါတရံ ဆွင်းကင်း ဆိုသော လင်မယားဖလှယ်ပြီး လုပ်တာတွေ၊ ဘီဒီအက်စ်အမ် လို တယောက်ကို တယောက်က သခင်ကျွန်လုပ်တာတွေ၊ ကအစဆွေးနွေးမိကြသည်။ တာဘူး ဟုခေါ်သော သွေးသားရင်း ချင်း ဆက်ဆံမိကြသည့် ဗီဒီယိုများ၊ အွန်လိုင်းစာပေများလည်း ကြည့်မိ ဖတ်မိပြီး ဆွေးနွေး မိကြသည်။ ကိုညိုမှိုင်းအနေဖြင့် ကပ်ကိုး ဟုခေါ်သော ကိုယ့်မယားကို သူများ လိုးတာ ချောင်းကြည့်ချင်သည့် လူတွေ ရေးတာ၊ ဖတ်ရ၊ ဗီဒီယိုတွေ ကြည့်ရတော့ နန်းဖူးဖူးညွှန့်ကို တခြားယောက်ျား တယောက်နှင့် တွေးကြည့်မိပြီး လီးတောင် ခဲ့မိသည်။

သို့သော်လည်း နန်းဖူးဖူးညွှန့်က လုပ်မှာ မဟုတ်ဟု သူက တွေးထင်ထားသဖြင့် နောက်လို့ပင် မပြောဆိုခဲ့မိခြေ။ နန်းဖူးဖူးညွှန့်က တော့ သူ့ကို တခြားအမျိုးသမီး နှင့် လုပ်တာ ကြည့်ချင်သည်ဟု ပြောဖူးသည်။ ဒါပေမဲ့သူ့နောက်ကွယ်မှာတော့ မဖေါက်ပြန်ရဟု အတိအလင်းသတိပေးထားသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် လူကြီးကားတွေ ကြည့်ကြသည့်အချိန်များမှာ နန်းဖူးဖူးညွှန့်တယောက် အမျိုးသား နှစ်ယောက် အမျိုးသမီးတယောက်ထဲ လိင်ဆက်ဆန်ကြသည့် ကားမျိုးကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်လေ့ရှိသလို၊ ဂျပန် ကားတွေမှာ တခါတရံ ယောက်ျားကြီးက မိန်းမ ငယ်လေးကို အတင်းအဓမ္မတက်ကျင့်သည့် ဗီဒီယို မျိုးကိုလည်း စိတ်ဝင်တစားကြည့်လေ့ရှိကြောင်း ကိုညိုမှိုင်း အကဲခပ်မိလေသည်။

နန်းဖူးဖူးညွှန့် အနေဖြင့်လည်း ကိုညိုမှိုင်းတယောက် တာဘူး ခေါ်သော သွေးသားနီးစပ်သူချင်းချင်း လွန်ကျူးမိကြသည့် ဇာတ်လမ်းမျိုး၊ ကပ်ကိုး ခေါ်သော ကိုယ့်မိန်းမ ကို တခြားယောက်ျား တယောက် ဖြင့် လုပ်နေတာ ချောင်းကြည့်တာ ဖီးလာသည့် ဇာတ်လမ်းမျိုးကို နှစ်သက်တတ်သည်ကို သတိထားမိလေသည်။

သို့သော် သူတို့ ဂုဏ်သရည်၊ အဆင့်အတန်းဖြင့် မြန်မာပြည် မှာ လှုပ်ရှားဖို့ ရာမလွယ်ကူသဖြင့် စိတ်ကူယဉ် ပြီး ရိုးပလေး ဂိမ်း များဖြင့်သာ စိတ်ဖြေဖျောက်ခဲ့ကြရသည်။ သို့သော်လည်း သူတို့ လက်ထပ်ပြီး ကိုးနှစ်ခန့်အကြာ နန်းဖူးဖူးညွှန့် အသက်သုံးဆယ် ပြည့်မွေးနေ့ ပွဲကျင်းပ အပြီးမှာ နောက်ပိုင်း သူတို့လင်မယား အမှတ်မထင် အဖြစ်အပျက်မှ စ၍ ဘဝ အတွေ့အကြုံ တဆစ်ချိုး ပြောင်းခဲ့ကြ ရလေတော့သည်။နန်းဖူးဖူးညွှန့် အသက်သုံးဆယ် ပြည့်မွေးနေ့ မှာ ကိုညိုမှိုင်းက သူ့အလုပ်များကို သူအမ ဖြူပြာစိမ့်ဖြင့် လွဲကာ သူတို့ လင်မယား နှစ်ယောက် ဒုတိယ ဟန်းနီးမွန်းထွက်မည်ဟု ဆိုကာ တလ တိတိ ဗေကေးရှင်းထွက်ဖို့ စီစဉ်လိုက်လေသည်။

ကိုညိုမှိုင်းက ဟာဝိုင်ရီ နှစ်ပတ် နှင့် ဥရောပ နှစ်ပတ် သွားမည်ဟု ခရီးစဉ်ဆွဲလိုက်သည်။ ဥရောပ ကလန်ဒန်တွင် နန်းဖူးဖူးညွှန့် တို့ မိဘတွေနှင့် စီးပွားဘက်များဖြစ်ကြသူ ကျောက်မြက်ရတနာ ဆိုင်များ ရှိတော့ သွားရမည့်ခရီးစဉ် ကို သူတို့ ဆွဲပေးမည် ဆိုတော့ ပူစရာမလို၊ ဟာဝိုင်ရီကလည်း ဘိရှ် တွေသာ ရှိပြီး ကိုညိုမှိုင်းသူငယ်ချင်းက သွားသင့်သည့် နေရာများကို မြေပုံမှာ မှာ ဆွဲပေးကာ ရှင်းလင်းပြထားပြီမို့ အေးဆေးပင်။ ပိုက်ဆံလည်း တတ်နိုင်ကြသူမို့ ဟော်တယ်ကောင်းကောင်း ကိုဘုတ်ကင် လုပ်ထားလိုက်သည်။

ဟာဝိုင်ယီက ဟိုနိုလူလူကို ရောက်တော့ ကားတစီးငှားထားလိုက်သဖြင့် သွားရေးလာရေးလည်း ပူစရာမလိုတော့၊ မြေပုံထဲ မှာ ပြထားသည့် နေရာကို ကားမောင်းသွားလိုက်ရုံပင်၊ ကားလမ်းမကြီးမှာလည်းများများစားစားမရှိ ကျွန်းကို ပတ်ထားသည့်လမ်းနှင့် ကျွန်းကို တောင်နဲ့မြောက် ဖြတ်သွားသော လမ်းသာရှိသည်။ ပထမ လေးငါးရက် က ဘိရှိတခုခု ပြီးတခု သွား ရေစိမ်၊ နေပူစာလုံ၊ ဒေသခံ ပင်လယ်စာတွေ စား နှင့် ပျော်စရာကောင်းလှသည်။ တကယ်က သူတို့ တည်းသည့်ဟော်တည်ကြီး ရှေ့တည့်တည့်မှာကို အဓိက ဘိရှ်ကြီး ရှိသည်။ တိုးရစ်တွေ ဒေသခံတွေ တရုန်းရုန်း နှင့် အလွန်စည်ကားလှသည်။ သူတို့ က ကားလည်း ရှိတော့ တမင် တခြားကမ်းခြေတွေကို အပြောင်းအလဲသဘောမျိုးဖြင့် သွားကြခြင်းသာ။

လူကလည်း လန်းဆန်းပြီး ရာသီဥတုက ကောင်း ပင်လယ်စာတွေကလည်း ပရိုတိန်း များတော့ ကိုညိုမှိုင်းတို့ လင်မယား နေ့တိုင်း လိုးဖြစ်ကြသည်။ တနေ့ သူတို့ နှစ်ယောက် ကားမောင်းသွားရင်း လမ်းမှာ တွေ့ရသည့် ပုဇွန်လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်တွေ ရောင်းသည့် ထရပ်ကားတစီး ဘေးမှာ ရပ်ပြီး ပင်လယ်စာတွေ ဝယ်စားကြသည်။ သူတို့ ပုဇွန်လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်တွေကို ဝယ်သူရှေ့မှာပင် ချက်ပြုတ်ပေး ခြင်းဖြစ်လေသည်။ ဖြစ်ချင်တော့ ဘာအခန့်မသင့်သွားမှန်းမသိ၊ ဟော်တယ်ပြန်ရောက်တော့ ကိုညိုမှိုင်း အထက်လန်အောက်ရှော ဖြစ်တော့သည်။ အီးတွေ ပန်း ပါးစပ်ကလည်း အံ နှင့် တော်တော်ခံလိုက်ရသည်။

နန်းဖူးဖူးညွှန့် သူငယ်ချင်း ဆရာဝန်မ တယောက်က လိုရမယ်ရ ဆေးတွေ ထည့်ပေးလိုက်လို့ ထိုဆေးကို သောက်လိုက်ရသည်။ နောက်နေ့ ကျတော့ ကိုညိုမှိုင်း မထနိုင်တော့ ဗိုက်လည်းနာနေ၊ ဝမ်းလည်း နည်းနည်းချင်းသွားနေသေးသဖြင့် ဟော်တယ်ခန်းမှာပဲ နားနေလိုက်တော့သည်။ နန်းဖူးဖူးညွှန့်ကို တော့ ပျင်းနေမည်စိုးသဖြင့် ကိုယ့်ဘာသာ သွားရှောက်လည်ဟု အတင်းတွန်းလွတ်လိုက်ရသည်။ ဘိရှိကလည်း ဟော်တည်ရှေ့တည့်တည့် ဆိုတော့ နန်းဖူးဖူးညွှန့်လည်း ဘရိတ်ဖတ်စ်ဟော်တယ်မှာ စားပြီး အောက်ဆင်းလာခဲ့တော့သည်။

နန်းဖူးဖူးညွှန့် မှာ နဂိုထဲက အသားဖြူဖြူ ကိုရီးယား မလေးလို ချောသဖြင့် ဟာဝိုင်ယီရောက်တုံး ဘောင်းဘီ အတိုပေါင်လည်လောက် နှင့် အပေါ်မှ တီရှပ်ခါးတိုလေးကို ဝတ်ထားတော့ ဟာဝိုင်ယီ တွင် နေရာတကာတွေ့နေရသော ဂျပန်မလေးများနှင့် ပင်တူနေပြီး သူ့ကို ဂျပန်မလေးလို့ပင် ထင်နေရလေသည်။ အသက် ၃၀ အရွယ် နန်းဖူးဖူးညွှန့်မှာ အသက်၂၀ကျော် ဂျပန်မလေးဟု ထင်ရအောင်ကိုလည်းနုနေလေသည်။

နန်းဖူးဖူးညွှန့်မှာ ဝိုင်ကီကီ ကမ်းခြေတလျှောက် အသားအရောင်စုံ၊ လူမျိုးစုံ၊ အရွယ်စုံ လူအများ ကူးလားလျှောက်သွားကြ၊ ရေထဲ ပြေးဆင်းကြ၊ ဆပ်ဘုတ် များ၊ ဘူဂီဘုတ်များ သယ်ပြီး ရေထဲ ဆင်းသွားကြသည်များကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေမိသည်။ လမ်းအတော်လျှောက်ပြီးတော့ မှ ရေငတ်သလို ဖြစ်လာသဖြင့် အနားမှာတွေ့နေရသော အေဘီစီ စတိုးလေး သို့ လှမ်းဝင်လိုက်လေသည်။ အအေးခန်းဘီဒိုလေးထဲမှ အချိုရေဗူးများကို ကြည့်ရင်း ရေဘူးလေး တဘူးလေး ကို ထုတ်ယူလိုက်လေသည်။ နောက်တော့ ပိုက်ဆံပေးမည့်လူများတန်းစီနေသည့်အနောက်မှာ တန်းစီရပ်လိုက်ရင်း သူ့ဘောင်းဘီအိပ်ထဲမှ ပိုက်ဆံအိပ်ကလေးကို လက်ထိုးနိူက်စမ်းလိုက်ရာ

“ ဟောတော့”

အခုမှ သတိရသည်အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ သူ့ပိုက်ဆံအိပ်ကို တင်ထားပြီး ဘောင်းဘီတို ဝတ်ပြီးတော့ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့မှာ သူ့ကိုယ်သူ ရှေ့ပြန်နောက်ပြန်ကြည့်ရင်း မှ ပိုက်ဆံအိပ်ကောက်ယူဖို့ မေ့လာခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။ အင်း နေပေ့စေတော့ ဟု တွေးကာ ရေဘူးကို ပြန်သွားထားဖို့ လှည့်ထွက်လိုက်တော့။

“ အမ ပိုက်ဆံအိပ်မေ့ကျန်ခဲ့လို့လား၊ ကျွန်တော်ပေးလိုက်မယ်လေ ပြန်သွားထားမနေပါနဲ့”

ရုတ်တရက် ဘေးမှ ဗမာသံ ပီပီသသဖြင့် ပြောလိုက်သော အသံကြောင့် နန်းဖူးဖူးညွှန့် တုံကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ကို ပြုံးကြည့်နေသော အသားညိုညို ပါးတဖက်မှာ ပါးချိုင့်အဝိုင်းကလေးနှင့် မျက်လုံးကျယ်ကျယ် နှာခေါင်းချွန်ချွနၤ အရပ်မြင့်မြင့် ဘော်ဒီတောင့်တောင့် ကောင်ချောလေးတယောက်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

“ မင်းက တို့ကို ဗမာမှန်းဘယ်လိုသိတာလဲ”

“ ခုန အမ ပဲ ငြီးလိုက်တယ်လေ ဟောတော့ ဆိုတာ၊ အဟီး ဗမာမှန်းတန်းသိတာပေါ့”

နှစ်ယောက်စလုံး တခိခိ ရီမောမိလိုက်ကြသည်။

“ ပေးပါ အမ ဒါပဲ လား ကျွန်တော်ပေးပေး ပါ့မယ်”

“ အားနာစရာကြီးကွယ်”

“ ဟာ မလိုပါဘူး အမရယ် ဗမာချင်း ရှားရှားပါးပါး ဆုံရတာ၊ ဒီလောက်ကလေးက ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး၊ နောက်မှ ကျွန်တော်က အမကို ထမင်းကျွေးခိုင်းမှာ ဟဲဟဲ”

“ ခစ်ခစ် ရပါတယ်ကွယ် ခုလောလော ဆယ်ရေငတ်နေတာလေး ပြေသွားတာ ကျေးဇူးတင်လှပါပြီ”

ကောင်လေးက နန်းဖူးဖူးညွှန့်ကို လက်ကမ်းပေးပြီး

“ ကျွန်တော့်နာမည် ဝီလျှံ ပါ၊ ဗမာလိုတော့ ဝေမိုးအောင်ပါ”

နန်းဖူးဖူးညွှန့်လည်း လက်ကမ်းပေးလိုက်တော့ သူတို့ချင်းလက်ဆွဲနူတ်ဆက်လိုက်ကြသည်။ ဝီလျှံ့ လက်တွေက နွေးထွေးပြီး အားအင်အပြည့်ရှိနေသည်ကို ခံစားသိ လိုက်ရသည်။

“ ကိုယ်က နန်းဖူးဖူးညွှန့်ပါ၊ ဝေမိုးအောင်ထက်စာရင် ဝီလျှံက ခေါ်လို့ပိုလွယ်တယ်နော် ““ဟုတ်အမ ကြိုက်သလိုခေါ်ပါ”

ထိုအချိန်မှာ ပင် သူတို့ အလှည့်ရောက်လာသဖြင့် ဝီလျှံက သူယူထားသည့် ဂေးတရိတ်နှင့် နန်းဖူးဖူးညွှန့် အတွက် ရေဘူးဖိုး ပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ဆိုင်ထဲမှ ထွက်လာကြရင်း စကားဆက်ပြောလာကြလေသည်။ ဝေမိုးအောင်က၊

“ အမ ကဘယ်ကလဲ ကျွန်တော်က ဆန်ဖရန်စ္စကို ကပါ၊ အခု ဘာဂလေမှာ တက်နေပါတယ်၊ ကျောင်းပိတ်ရက်မို့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လိုက်လာတာ”

“ အမ က ဗမာပြည်က လာတာ အမတို့ က ဗကေးရှင်းပေါ့”

“ အမတို့ ဆိုတာက”

“ အမ တို့ ဆိုတာ အမ နဲ့ အမ အမျိုးသားလေ”

“ အော် ထင်သားပဲ ဒီလောက်လှတဲ့ အမျိုးသမီး က စင်ဂယ်တော့ မဖြစ်နိုင်ပါဘူးလို့”

“ အမယ် မြှောက်နေပြန်ပါပြီ ဘာစားမလဲ ခုတော့ ပိုက်ဆံအိပ်မပါလားဘူး ခစ်ခစ်”

“ မမြှောက်ပါဘူး တကယ်ပြောတာပါ၊ ပထမတော့အမကို ဂျပန်အမျိုးသမီးလို့ ထင်နေတာ၊ အမ ရုတ်တရက် ဗမာလို ယောင်လိုက်တော့ ဗမာမှန်းသိတော့ ရုတ်တရက် အံ့သြသွားတာ၊ ခု အမ အမျိုးသားက ဘယ်မှာလဲ”

“ သူက ဟော်တယ်မှာ၊ မနေ့က ပင်လယ်စာတွေ စား အခန့်မသင့်လို့ အထက်လှန်အောက်လျှောဖြစ်တာနဲ့ နားနေတယ်၊ အမလည်း ပျင်းလာတာနဲ့ ကမ်းခြေဘက်လမ်းလျှောက်ကြည့်နေတာ”

နန်းဖူးဖူးညွှန့် ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ကောင်လေးကို မောင်လေး တယောက်လို ခင်သွားမိသည်။ ကောင်လေး ရဲ့ မျက်လုံးတွေက သူ့ပေါင်တန်ဖွေးဖွေး လေးတွေကို တချက်တချက် ခိုးကြည့်တာကို တွေ့ရတော့လည်း ကျေနပ်သလို ဖြစ်မိသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ကမ်းခြေနားက ခုံတန်းလျှားလေးတခုမှာ ထိုင်လိုက်ကြရင်း လူတွေလှုပ်ရှားနေတာကို ကြည့်ရင်း စကား အတော်ပြောဖြစ်ကြသည်။ နန်းဖူးဖူးညွှန့် မှာ ဟာဝိုင်ယီလို နေရာမှာ ဗမာလို အားရပါးရ ပြောခွင့်ရသဖြင့်လည်း ပျော်နေတာပါပါလိမ့်မည်။

ဝီလျှံက သူအလယ်တန်းကျောင်းသားအရွယ် တမိသားစုလုံး အမေရိကန်ရောက်လာကြပြီး အခုတော့ ယူစီဘာဂလေ မှာ တက်နေပြီး ဒုတိယနှစ်ရောက်နေပြီ ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြသလို နန်းဖူးဖူးညွှန့် ကလည်း သူတို့ ဗေကေးရှင်းအကြောင်းပြောပြလိုက်သည်၊ ဗမာပြည်ရောက်ရင်လည်း လာလည်ဖို့ သူ့ဂျီမေးအကောင့်ပါပေးလိုက်သည်။ တချက်တချက် သူ့ရင်သား လေးများ၊ ပေါင်တန်များကို ခိုးခိုးကြည့်နေသော ဝီလျှံ့ မျက်လုံးတွေကြောင့် နန်းဖူးဖူးညွှန့် တယောက် ရင်ထဲ မှာ တမျိုးလေး ဖြစ်ရသည်။ ဝီလျှံ၏ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် အားကစားလိုက်စားထားသဖြင့် ထွားကျိုင်းတောင့်တင်းလှသော ကိုယ်လုံးတို့ကလည်း နန်းဖူးဖူးညွှန့်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစေလေသည်။

“ ကဲ အမ သွားလိုက်အုံးမယ်၊ တော်ကြာ အမျိုးသား က စိတ်ပူနေအုံးမယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ အမ နောက်နေ့ရော ဆင်းလာအုံးမှာလား”

“ မပြောတတ်ဘူး အခြေအနေအရပဲ”

“ အင်း ကျွန်တော် ကတော့ ရှိနေမှာပဲ အမ ဆင်းလာရင်တော့ ပြန်ဆုံရတာပေါ့၊ “

“ အေးအေး သွားပြီနော် ဘိုင်ဘိုင်”

နန်းဖူးဖူးညွှန့် ရင်လေး တဖိုဖို ဖြင့် ဟော်တယ်ပေါ်သို့ ပြန်တက်လာခဲ့ သည်။ သူ့အတွေးထဲမှာတော့ ကောင်ချောလေး ဝီလျှံ၏ ချစ်စရာ အပြုံးလေး၊ ကြက်သီးထစရာ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်၊ တို့နှင့် သူ့ကို ခိုးခိုးကြည့်နေသော မျက်လုံးများ စသည်တို့က လွှမ်းမိုးနေလေသည်။

နန်းဖူးဖူးညွှန့် ဟော်တယ်ပေါ်ရောက်တော့ ကိုညိုမှိုင်းကို ဝီလျှံ နှင့် ဆုံခဲ့သည့် အကြောင်း၊ သူတို့ စကားပြောခဲ့ကြသည့် အကြောင်းအရာများကို ပြောပြလိုက်လေသည်။ ကိုညိုမှိုင်းမှာ နန်းဖူးဖူးညွှန့် ၏ တက်တက်ကြွကြွ ပြောဆိုနေပုံ နှင့် မျက်နှာလေးမှာ လည်း ဝင်းလက်နေပုံကို ကြည့်ပြီး ပြုံးနေလိုက်လေသည်။ ပြီးမှ၊

“ ကောင်လေး က ခပ်ချောချောလား”

“ အင်း အသားတော့ ညို တယ် နေပူစာလှုံထားတဲ့ အသားမျိုးပဲ၊ ရုပ်ကတော့ ချောပါတယ်”

“ ကောင်လေးက ချစ်လေး ကို စိတ်ဝင်စား နေတာလား”

နန်းဖူးဖူးညွှန့် မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းသွားသည်။

“ မသိဘူးလေ ကိုကို က ဘာလို့ မေးတာလဲ”

“ မေးကြည့်တာလေကွာ ချစ်လေးကလည်း၊ ချစ်လေးနဲ့ ကိုကို့ ကြားမှာ ဘာမှ လျို့ဝှက်ချက် မထားကြေးလို့ ကိုကို တို့ သဘောတူထားတယ်မလား၊ ကိုကို က ဘာဖြစ်မှာမို့လဲ မေးကြည့်တာပါ”

“ အင်း ချစ်လေးကို တော့ သူ ခိုးခိုးကြည့်တယ်”

ကိုညိုမှိုင်း နည်းနည်း စိတ်လှုပ်ရှားသွားသည်။

“ ချစ်လေး အဲဒါ အခွင့်ကောင်းပဲ၊ ခု ဆို ကိုကို တို့ နိုင်ငံနဲ့ အဝေးကြီးမှာ ရောက်နေတယ်။ နောက်ပြီး တော့ အဲဒီကောင်ကလေးကလည်း ကိုကိုတို့ကို ကောင်းကောင်းသိမှာ မဟုတ်ဘူး၊ နောက်သူက အမေရိကား မှာနေတာ၊ ကိုကို တို့ အရင်တုန်းက ဆွေးနွေးခဲ့ကြဖူးတဲ့ ဟာ အခု စမ်းသပ်ကြည့်လို့ ရတာပေါ့”

“ ဟင် ကိုကို ကလည်း သူ့ အကြောင်းသေခြာမှ မသိပဲနဲ့”

“ ချစ်လေးက လည်း အမေရိကား မှာနေတယ်ကွာ၊ ဘာဂလေ လို တက္ကသိုလ်ကျောင်းမှာ တက်နေတယ်ကွာ၊ ဒီထက် ဆေ့ဖ် ဖြစ်ရမလား၊ နောက်တပတ်လောက်ဆိုရင် ကိုကို တို့လည်း ဥရောပ ရောက်နေပြီ သူလည်း ကျောင်းပြန်တက်ပြီ၊ နိုးစထရင်းအတက်ရှ် ပေါ့”

နန်းဖူးဖူးညွှန့် စဉ်းစား သလို တွေတွေလေး ဖြစ်နေ၏။ ဝီလျှံ့ကို ကိုယ်တုံးလုံး ဖြင့် သူနှင့် ကုတင်ပေါ်မှာ လိုးနေတာကို သွားစဉ်းစားလိုက်မိတော့ ရင်တွေ တဒုန်းဒုန်းခုန်လာခဲ့သည်။ နန်းဖူးဖူးညွှန့် ပေါင်ခွဆုံမှာလည်း စိုတိုတိုဖြစ်လာခဲ့ရသည်။ ကိုညိုမှိုင်းက တော့ နန်းဖူးဖူးညွှန့် နှင့် တခြားယောက်ျားလေး လိုးနေကြတာ တွေးမြင်လိုက်ရင်းနှင့် လီးတောင်လာခဲ့ရသည်။

နှစ်ယောက်စလုံး အတွေးကိုယ်စီ ဖြင့် ငြိမ်နေလိုက်ကြရင်းက ကိုညိုမှိုင်းက ထိုင်နေရာမှ ထကာ နန်းဖူးဖူးညွှန့် ကိုယ်လေးကို ဆွဲယူပွေ့ဖက်လိုက်သည်။ နောက်တော့ နှစ်ယောက်စလုံး တယောက်ကို တယောက် အငမ်းမရ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းနေမိကြသည်။ တချိန်ထဲ မှာပင် တယောက် အဝတ်အစားကို တယောက် အလျှင်အမြန် ချွတ်ပြစ်ပေးနေကြသည်။

နန်းဖူးဖူးညွှန့် ကိုယ်လုံးလေးမှာ အဝတ်အစားမဖုံးသောနေရာများ မှာ နေပူထဲ လျှောက်သွားနေသဖြင့် နည်းနည်းလေး ညိုလာသော်လည်း အတွင်းမှာကတော့ ဖွေးနေတုန်း၊ ကိုညိုမှိုင်းက နန်းဖူးဖူးညွှန့် နို့လုံးကလေးများကို တပြွတ်ပြွတ်စို့ လိုက်ရင်း က သူ့လက်ဖဝါးတဖက်ဖြင့် နန်းဖူးဖူးညွှန့် ပေါင်ခွဆုံကို အုပ်ကိုင်လိုက်ရာ အမွှေး ပါးပါးလေး သာရှိသော နန်းဖူးဖူးညွှန့် စောက်ဖုတ်ကလေးမှာ အရေများ ရွဲစိုနေ သည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။

“ အိုး စိုလို့ပါလား ဟိုကောင်လေးကြောင့်မဟုတ်လား ဟွန့်”

“ ကိုကို ကလည်း ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ”

နန်းဖူးဖူးညွှန့် နည်းနည်းရှက်သွားသည်။ မျက်နှာလေး နီမြန်းသွားသော်လည်း ကိုညိုမှိုင်းပြောတာက မှန်နေလို့ ဘာမှ ပြန်မဖြေနိုင်ခြေ။

“ ကောင်လေးက ချစ်လေးကို ဘယ်လိုခေါ်လဲ”

“ အမ တဲ့ ခစ်ခစ် “

“ အဟက်၊ အမ ဆိုတော့လည်း အမပေါ့…. အမ ကိုယ်လုံးက အရမ်းလှတာပဲကွာ”

ကိုညိုမှိုင်းက ပြောပြောဆိုဆို နှင့် နန်းဖူးဖူးညွှန့် ပေါင်လုံးနှစ်လုံးကြား ခေါင်းထိုးဝင်ပြီး စောက်ဖုတ် ကို မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။

“ ဟော အမ စောက်ဖုတ်လေးက လှလိုက်တာ အတွင်းသားလေးတွေက ရဲပြီး အရေတွေလည်း ရွဲလို့၊ ကျွန်တော် လိုးချင်တယ် အမရယ်”

“ အို့ ကိုကို ကလဲ”

နန်းဖူးဖူးညွှန့် မှာ ရှက်နေသောလည်း ကိုညိုမှိုင်း အပြောအဆိုကြောင့် ဝီလျှံကို စိတ်ထဲမှ တွေးကာ ဖီးတက်လာခဲ့သည်။ ကိုညိုမှိုင်း ဆံပင်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့ပေါင်ကြားထဲ အတင်းဖိထည့်လိုက်သည်။ ကိုညိုမှိုင်းကလည်း နန်းဖူးဖူးညွှန့် ၏ အရည်ကြည်တို့ဖြင့် ရွှမ်းလဲ့နေသည့် စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေးကို လျှာဖြင့် အသာထိုးရက်လိုက်သည်။ နောက်တော့ နူတ်ခမ်းအဖတ်လေးကို စုပ်လိုက်ပြန်သည်။ ကိုညိုမှိုင်းလက်ချောင်းလေးတချောင်းထိပ်ဖြင့် နန်းဖူးဖူးညွှန့် စောက်စေ့လေးကို အသာဖိပွတ်ပေးနေပြန်ရာ နန်းဖူးဖူးညွှန့်မှာ ကိုယ်လုံးလေး ကော့ပြန်နေအောင် ဖီးတက်နေရတော့သည်။ ကိုညိုမှိုင်း မှာ နန်းဖူးဖူးညွှန့် စောက်ပတ်ကလေးကို အားရအောင် ရက်စုပ်ပြီးမှ ထကာ မျက်လုံးလေး မှေးကာ ဇိမ်ခံနေသော နန်းဖူးဖူးညွှန့် မျက်နာနားကုတင်ဘေးတွင် ရပ်လိုက်သည်။ ကိုညိုမှိုင်း၏ လီးညိုညို တုတ်တုတ်ကြီးက နန်းဖူးဖူးညွှန့် မျက်နှာရှေ့မှာ တရမ်းရမ်းဖြင့်၊ ဖြစ်နေလေသည်။

နန်းဖူးဖူးညွှန့်က မျက်လုံးဖွင့်ကြီးလိုက်ပြီး ကိုညိုမှိုင်းကို မော့ကြည့်လိုက်လေသည်။“အမ မောင်လေး လီးကြီးကို စုပ်ပေးပါလားဟင်”

နန်းဖူးဖူးညွှန့် ဘာမှ ပြန်မပြောတော့ ကိုညိုမှိုင်းကို မျက်စောင်းလေး တချက်ထိုးလိုက်ပြီး မှ ကိုညိုမိုင်းလီးတန်ကြီးကို သူမလက်ကလေးဖြင့် လှမ်းကိုင်လိုက်ကာ တချက်နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက်သလို ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ သူမ ၏လှပသော နူတ်ခမ်းအစုံကို ဖွင့်ကာ လျှာကလေးဖြင့် ကိုညိုမှိုင်း ဒစ်ထိပ်ကြီးကို လှမ်းရက်လိုက်သည်။ နန်းဖူးဖူးညွှန့် ၏နွေးထွေးသော အာခေါင်အတွင်းသို့ သူ့လီးတန်ကြီးဝင် သွားတော့ ကိုညိုမှိုင်းမှာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားအရွယ် ကောင်လေးတယောက် သူ့မိန်းမ ပါးစပ်ကို လိုးနေသည်ဟု မြင်ယောင်မိပြီး ဖီးပိုတက်လာလေသည်။

“ အား အမ ရယ် ကောင်းလိုက်တာဗျာ”

ကိုညိုမှိုင်းမှာ သူ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေသော နန်းဖူးဖူးညွှန့် ပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို ကော့ကော့ထိုးမိနေလေသည်။ သို့သော်လည်း ဖီးအရမ်းတက်လာသဖြင့် ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွားမှာ စိုးသဖြင့် ပြန်ဆွဲထုပ်လိုက်ရင်း

“ အမ ကျွန်တော်မနေနိုင်တော့ဘူး အမကို လိုးရမှ ဖြစ်တော့မယ်၊ အမ ကျွန်တော့်ကို အမ ယောက်ျား မသိအောင် အလိုးခံမယ်မဟုတ်လား”

နန်းဖူးဖူးညွှန့် မှာ ကိုညိုမှိုင်းကို ပြုံးပြုံးလေး ကြည့်ပြီးခေါင်းလေးကို ငြိမ့်ပြလိုက်ရာ၊ ကိုညိုမှိုင်းခမျှာ သုတ်တွေ ချက်ချင်းပန်းထွက်တော့မလောက်ကို ဖီးတက်သွားပြီး နန်းဖူးဖူးညွှန့် ပေါင်နှစ်လုံးကြားဝင်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်ဝသို့ သူ့လီးကြီးကို တေ့ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။

“ အား.. မောင်လေးရယ် မင်းလီးကြီးက ကြီးလိုက်တာ အမယောက်ျားလီးက အဲလောက်မကြီးဘူး ဖြည်းဖြည်းနော်”

“ ဖွတ်..ဖြွတ်…ဖတ်..ဖုတ်..”

ကိုညိုမှိုင်းမှာ နန်းဖူးဖူးညွှန့်မှ ပြန်တုန့်ပြန်လာသော ညုတုတု အသံလေးကြောင်း တအားကို ထန်သွားကာ သူ့လီးကြီးကို နန်းဖူးဖူးညွှန့် စောက်ဖုတ်ထဲ ဆောင့်ဆောင့်လိုးချရင်း မကြာခင်မှာ သုတ်ရေများ ပန်းထွက်ပြီး တချီပြီးသွားတော့သည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။






Thursday, June 21, 2018

အော်စကာရတဲ့ မင်္ဂလာဦးည (စ/ဆုံး)

 အော်စကာရတဲ့ မင်္ဂလာဦးည (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – မောင်မြသာ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

“ ပင်စီ မပြီးသေးဘူးလားသမီး…. ကြာလှပြီနော် ဓာတ်ပုံရိုက်ဦးမှာဆို”

“ ပြီးပါပြီ ဒယ်ဒီရဲ့…. ဖေ့ဘုတ်ပေါ် လိုက်လွင့်နေလို့ပါ”

သမီးဖြစ်သူ ပင်စီဂျနီဖာ၏ ဖြေသံအဆုံးတွင် မိုက်ကယ်ရော့ခ် စိတ်မသက်သာစွာဖြင့် သက်ပြင်း တစ်ချက်ချမိလေသည်။

“ ဟင်း”

သူ့သမီးဖြစ်သူက တက်သစ်စ မင်းသမီး ရုပ်ရှင်ကားကြီးတစ်ကားသာ ရိုက်ရသေးသည်။ ၃ နှစ်အရွယ်ကတည်းက မိတဆိုးဖြစ်ခဲ့ရရှာသော တစ်ဦးတည်းသော သမီးလေး၏ ဝါသနာကို သူမတားရက်ခဲ့ပေ။ အဖေတစ်ခု သမီးတစ်ခု ဘဝတွင် အဖေလိုတစ်မျိုး အမေလိုတစ်သွယ် ရှိသမျှ အချစ်ပုံအောကာ ချစ်ခဲ့လေသည်။

“ ဒယ်ဒီ သွားလို့ရပြီ”

ဟုဆိုကာ ထွက်လာသော သမီးဖြစ်သူကိုကြည့်ကာ မိုက်ကယ်မှာ အသက်ရှူမှားမတတ် ဖြစ်သွားလေသည်။ ခဲပုပ်ရောင်တောက်နေသော ရင်သားသာဖုံး၍ ပေါင်လယ်ထိရှိသော တဆက်ထဲ ဂါဝန်တိုလေးကို ဘရာစီယာမခံပဲ ဝတ်ဆင်ထားလေသည်။ ဆံပင်က နားနှင့် တညီထဲ တိုတိုလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းက မထူမပါးပေမဲ့ ဖူးယွနေကာ ပန်းနုရောင်အစိုလေး ဖြစ်သဖြင့် တလက်ထနေကာ မျက်လုံးကို ပန်းနုရောင် လိုင်နာ ဆိုးထားသဖြင့် မြင်သူတိုင်းကို ရင်တလှပ်လှပ်ဖြစ်လာစေသည်။ တစိမ့်စိမ့် သတိလက်လွတ် စိုက်ကြည့်မိလေသည်။

ပင်စီကလည်း အဖေဖြစ်သူပုံစံကို ယခုမှမြင်ရသဖြင့် ငေးမောကာ ကြည့်မိလေသည်။ ဒယ်ဒီက အသက် ၄၅ နှစ်ဟုဆိုသော်လည်း ရုပ်ရည်က လူကြီးပုံမပေါက် မသိသူဆိုလျှင် သုံဆယ်ဝန်းကျင်ဟု ထင်ရလေသည်။ ပါးသိုင်းမွှေးများ ရိတ်ထားသဖြင့် မျက်နှာပေါ်ရှိ စိမ်းနေသော ပါးမွှေးစိမ်းများက ဒယ်ဒီ့ကို ပိုခန့်စေသည်။ ထိုအပြင် ယခုထိ ကာယလေ့ကျင့်ခန်း မပျက်သဖြင့် ရင်ဘတ်က ကျယ်ကျယ်နှင့် ကြွက်သားများက အမြောင်းလိုက် လက်မောင်းသားများကလည်း ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နှင့် ပေါင်တံကလည်း တောင့်တောင့် မိန်းကလေးများ နားနေခိုဝင်ချင်စရာ ရင်ခွင်ပိုင်ရှင်မျိုး ဖြစ်လေသည်။

အကြောင်းမသိသူများက သူ့ဘဲဟုထင်ကာ မေးလာလိုက်တိုင်း ပင်စီမှာ ကြည်နူးပီတိ ဖြစ်မိလေသည်။ သို့သော် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ထံမှ ပေးလာသော ဓာတ်ပုံမြင်မိသောအခါ ပင်စီမှာ ရှက်လဲရှက် ဝမ်းနည်းစိုးရိမ်ကာ ဒယ်ဒီ့ကို စိတ်ဆိုးမိလေသည်။

လွန်ခဲ့သော ၁၀ ရက်ခန့်က သူ၏ကျောင်းနေဖက်သူငယ်ချင်း အဲလက်စ်က မက်ဆင်ဂျာမှ ဓာတ်ပုံများပို့လိုက်လေသည်။ ဓာတ်ပုံကား ဒယ်ဒီနှင့် ကောင်မလေးတစ်ယောက် ချစ်ကြည်နူးနေသော မြင်ကွင်းများကို အမိအရ ရိုက်ကူးထားခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ဘယ်ကဘယ်လိုတွေ့ပြီး ရိုက်လာသလဲတော့မသိ။ အဲလက်စ်က လိုင်းစုံသည်။ ဆက်စီကျကာ ခေတ်ဆန်၍ ရည်းစားထည်လဲတွဲသော ဆိုရှယ် ခပ်ကျကျ ကောင်မလေးတစ်ယောက် ဖြစ်လေသည်။

“ ပင်စီ မင်းအဖေကို ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ”

ဟု မေးလေရာ ပြန်ဖြေစရာ အဖြေမရှိ ဘာလုပ်ရမှန်းလဲမသိ ဖြစ်နေရှာသူ ပင်စီအား အဲလက်စ်က…

“ ပင်စီ မင်းဘာမှ တွေဝေမနေနဲ့ အချိန်တန် လင်ယူရမှာပဲ မင်းဒယ်ဒီ့ကို ပြန်ယူလိုက်”

“ ဟာ နင်ကလဲ ဘယ်လို ဖြစ်နိုင်မှာလဲ”

“ ပင်စီ ခေတ်နောက်ကျလှချည်လား မင်းကျန်ခဲ့ပြီ အခု social မှာ အင်းစက်ဆိုတာ မကြားဖူးဘူးလား”

“ ဟင့်အင်း ဘာကြီးလဲ ပိုးကောင်တွေလား အင်းစက်ဆို ပိုးကောင်ပဲသိတယ်”

“ ခစ်ခစ်ခစ် ပင်စီ ပင်စီ… ပိုးကောင်ကို (insect) အင်းဆက်လို့ ခေါ်တယ်ဟ။ အခုဟာက (incest) အင်းစက် စာလုံးပေါင်းမတူသလို အဓိပ္ပာယ်ချင်းလဲ ကွာတယ်။ ဟိုဟာက ပိုးကောင် အခုဟာက သွေးရင်းသားရင်ချင်း ချစ်သူလိုချစ်ကြတာကိုပြောတာ။ အခု social မှာ အဲ့ဒီဟာက ခေတ်စားနေတယ်။ များသောအားဖြင့် မင်းအဖေလို ပြတ်လပ်နေတဲ့ အဖေတွေ အမေတွေကို သားသမီးတွေက ပြန်ကျေးဇူးဆပ်ကြတယ်။ မင်းလဲ မင်းဒယ်ဒီ့ကျေးဇူး မဆပ်ချင်ဘူးလား။ ပုံထဲမှာလဲ ကြည့်လေ ကောင်မလေးက ရုတ်တရက်ဆို မင်းနဲ့ဆင်တယ်နော်”

“ ဟာ မဖြစ်နိုင်ပါဘူးကွာ မင်းပြောတာကလဲ တမျိုးကြီးပဲ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး”

“ ပင်စီ စစချင်း လက်မခံနိုင်တာ ငါနားလည်ပါတယ်။ ငါမင်းကို ဗီဒီယိုတစ်ကား ပို့ပေးမယ် ကြည့်ကြည့်လေ”

“ အာ ”

“ ကြည့်ပြီးမှ ပြောပါကွာ”

ပင်စီမှာ ငြင်းမယ့်သာ ငြင်းနေရသော်လည်း ဟိုတလောက မေ့မေ့ပျောက်ပျောက် ဖြစ်နေသော အဖြစ်အပျက်က ပြန်လည် မြင်ယောင်လာမိလေသည်။

ထိုနေ့က မုန့်ဖိုးနည်းနေသဖြင့် ဒယ်ဒီ့ဆီ မုန့်ဖိုးတောင်းရန် ဒယ်ဒီအခန်းသို့ အသာထွက်လာခဲ့လေသည်။ ဒယ်ဒီ့ကို ချွဲချင်တာလည်းပါသည်။ မုန့်ဖိုးပိုရမည် မဟုတ်ပါလား။ ဒယ်ဒီ့အခန်းတံခါးအား အသာလေးဟကာ အတွင်းသို့ ချောင်းအကြည့် သီးချင်သံလေးတစ်ခုက နားထဲသို့ ဝင်လာလေသည်။

သီးချင်းသံ သူကောင်းကောင်း မှတ်မိနေသော သီချင်းသံ။ ထိုသီချင်း MTV တွင် သူက သရုပ်ဆောင်ပေးခဲ့ရလေသည်။ sexy ကျအောင် အဖော်အချွတ်များဖြင့် သရုပ်ဆောင်ထားသော သီချင်းဖြစ်ကာ အလှဖန်တီးသူ ဒီဇိုင်နာများကလည်း အကောင်းဆုံပြင်ဆင်ထားသဖြင့် ယောက်ျားလေးများ အထူးကြိုက်သော သီချင်း ဖြစ်လေသည်။

ထိုသီချင်းဖွင့်ကာ ဒယ်ဒီဘာလုပ်နေသလဲ သိချင်သဖြင့် တံခါးကို တစ်ဝက်ခန့် အသာဟလိုက်လေရာ ဒယ်ဒီသည် တီဗွီဖန်သားပြင်ပေါ်သို့ တဏှာရမ္မက်ထန်ကာ လိုချင်တပ်မက်၍ အရောင် တဖိတ်ဖိတ်တောက်နေသော မျက်လုံးစုံဖြင့် စူးစိုက်ကြည့်နေရင်း လက်တဖက်က သူ့ပေါင်ကြား၌ ရှိသော သံချောင်းတမျှ မာတောင်နေသော အရှည် ၇ လက်မခန့်ရှိ၍ လုံးပတ် ကျပ်လုံးခန့်ရှိကာ ထိပ်မှာ မှိုပွင့်သဏ္ဌာန်ကားလျက်ရှိသော လိင်တံကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ကစားလျက် ဂွင်းထုနေလေသည်။

ပင်စီမှာ ရုတ်တရက် အံ့အားသင့်ကာ ကြောင်နေမိလေသည်။ နောက်သတိဝင်လာကာ ရှက်အားပို၍ အခန်းတံခါးအသာပိတ်ကာ ထွက်လာခဲ့လေသည်။ နောက် သုံးလေးရက်လောက် ဒယ်ဒီနှင့် ဆုံရမှာ မျက်နှာပူသောကြောင့် ရှောင်နေလေသည်။

အခု အဲလက်စ်ပြောသောအခါ ထိုမြင်ကွင်းကို ပြန်မြင်လာကာ ရှက်စိတ်ထက် တဏှာစိတ်က လွမ်းမိုးလာရာ စိတ်ထဲတွင် တမျိုးကြီး ဖြစ်လာလေသည်။ အဲလက်စ် ပို့ပေးသော ဇာတ်ကားကလည်း အဖေလုပ်သူက မိန်းမဆီက မရသဖြင့် ငတ်ပြတ်နေတာကို သမီးကသိပြီး သနားစိတ်ဝင်ကာ အမေ့ကိုယ်စား အဖေ့ကို ပြုစုချင်သဖြင့် ကိုယ်တိုင်က စမြူဆွယ်ကာ အဖေနှင့်သမီး မီးကုန်ယမ်းကုန် ပွဲကြမ်းသော ကားဖြစ်လေရာ ပင်စီမှာ အဖေနေရာမှာ ဒယ်ဒီ့ကိုသာ မြင်လျက်ရှိလေသည်။

ထိုမှစ၍ အဲလက်စ်က တစ်နေ့တစ်မျိုး မရိုးရအောင် အဖေနှင့်သမီးကားများ ပို့ပေးလေရာ ပင်စီမှာ ဒယ်ဒီနှင့် သူ့ကြားထဲတွင် တားဆီးထားသော အဖြူရောင်စည်းကြီးကို ကျော်ဖြတ်ကာ အချစ်နယ်ပယ်သို့ သွားချင်စိတ် ဖြစ်ပေါ်မိလေသည်။ သို့သော် အသိစိတ်က မဖြစ်နိုင်ဟု အတန်တန် တားဆီးနေလေရာ ပင်စီတစ်ယောက် မသိစိတ်ထဲဝယ် ဒယ်ဒီ့အပေါ် ချစ်မိသော အပြာရောင် အစိုင်အခဲသည် တနေ့တခြား ထုထည်ကြီးမားလာသည်ကို သတိမမူမိခဲ့ချေတကား။

တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် စိုက်ကြည့်နေရင်း စတင် သတိဝင်လာသူက ပင်စီ။

“ ဒယ်ဒီကလည်း လူကို မမြင်ဖူးတာကျနေတာပဲ ”

“ သမီးလေးက လှတာကိုး ဒယ်ဒီက ယစ်မူးသွားရတာပေါ့ ဟဲ ဟဲ ဟဲ”

“ သမီးက ဒယ်ဒီ မျက်လုံထဲမှာ လှတယ်ပေါ့”

“ ဒယ်ဒီ့သမီးက နတ်သမီးလေး အရှုံးပေးရပါတယ်”

ပင်စီက ပြောလည်းပြော မိုက်ကယ် ရှေ့တွင် ခန္ဓာကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ပြလေသည်။ မိုက်ကယ်မှာ ပင်စီကိုကြည့်ရင်း မျက်လုံးများ အရောင်တလက်လက် တောက်ပလာလေသည်။

“ ဒယ်ဒီ သွားကြစို့”

ဟုဆိုကာ ပင်စီက ရှေ့မှ ဦးဆောင်ကာ ထွက်သွားလေသည်။ ပင်စီက လမ်းလျှောက်ရာတွင် မျဉ်းတပြေးထဲလျှောက်ကာ အကြီးကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ ကျစ်လစ်တောင့်တင်းသော သူရဲ့ ဖင် ၂ လုံကို တစ်လုံးချင်း တုန်ခါစေလျက် လျှောက်သွားခြင်း ဖြစ်လေသည်။ မိုက်ကယ်မှာ နောက်မှ ပင်စီ၏ နောက်ပိုင်းအလှတရားများ ကြည့်ရှုခံစားရင်း လိုက်လာခဲ့လေသည်။

မိုက်ကယ် သမီးဖြစ်သူ ၃ နှစ်အရွယ်ကစပြီး မိန်းမဆုံးသွားခဲ့လေရာ ယခု သမီး ၂၀ နှစ်ရှိလေပြီ။ နောက်အိမ်ထောင်လည်း မပြုခဲ့။ သမီးဖြစ်သူကို မိထွေးနှင့် မနေစေချင်ခဲ့ပေ။ ကာမကိစ္စဆိုတာ သူ့အတွက် လက်နှင့်ဖြေရှင်း၍ ရသလို အပြင်မှာ ဝယ်ယူ၍ ဖြေရှင်း၍လည်း ရခဲ့လေသည်။

သို့သော် လွန်ခဲ့သော သီတင်းပတ် အနည်းငယ်က လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် သူငယ်ချင်း လင်းသူက သမီးဖြစ်သူနှင့် အတူတူသွားသည်ကို တွေ့မြင်ခဲ့လေရာ..

“ မိုက်ကယ် ဟိုနေ့က ခင်ဗျား တွဲလာတဲ့ ကလေးမလေး မိုက်တယ်ကွ အသစ်လေးလား”

“ အာ လင်းသူကလဲ အဲ့ဒါ ကျနော့်သမီး ပင်စီပါဗျ”

“ အော ခင်ဗျားသမီးလား”

“ ဟုတ်ပါတယ်ဗျာ”

“ ခင်ဗျားလည်း ဖိုးကံကောင်းပဲဗျာ”

“ ဘာလို့လဲ လင်းသူ”

လင်းသူနှင့် သူက ပြောမနာ ဆိုမနာတွေ အတူသောက်ဖော် သောက်ဖက် ဖြစ်သလို ကဲဖော်ကဲဖက်တွေလည်း ဖြစ်လေသည်။ လင်းသူဆိုတာက သူနဲ့ ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်းဖြစ်သလို လင်းသူ၏ မိဘတွေက မြန်မာပြည်ကနေ ပြောင်းရွေ့နေထိုင်သူများ ဖြစ်ကြသည်။ လင်းသူက ဒီနိုင်ငံမှာ မွေးဖွားကြီးပြင်းရပေမဲ့ သူတို့မိခင်ဘာသာဖြစ်သည့် မြန်မာစာ မြန်မာစကားကို ရေးတတ် ဖတ်တတ်သည်။ လင်းသူက လိုင်းစုံသည်။ အခုလည်း သူက…

“ ကျနော်ဆိုလိုတာ သိချင်ရင် ဒီကားလေးတွေ ကြည့်ကြည့်”

ဟု ဆိုကာ မိုက်ကယ်လက်ပ်တော့ပ် ကွန်ပျူတာထဲသို့ Video ကား ၂၀ ခန့် ထည့်ပေးသွားလေသည်။ လင်းသူပြန်သွားသည်နှင့် ဘာပါလိမ့်ဟု သိချင်သဖြင့် တကားဖွင့်ကြည့်ရာ အဖေနှင့်သမီး အချစ်လွန်ကာ လက်ထပ်ပေါင်းသင်းကြသော ကားဖြစ်နေလေသည်။ ကားအားလုံးသည် အဖေနှင့် သမီး ယူကြသော အင်းစက်ကားများ ဖြစ်နေလေသည်။

မိုက်ကယ်မှာ ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်းဖြင့် သမီးဖြစ်သူနှင့် အစားထိုးကာ မြင်ယောင်လာမိလေသည်။ သမီးဖြစ်သူ သရုပ်ဆောင်ခဲ့သော MTV သီချင်းကို အစက သဘောမကျ အခုတော့ ထိုသီချင်းမှ ထိုသီချင်းဖြစ်ကာ ဂွင်းထုရတာလဲ အကြိမ်ကြိမ်။ မဖြစ်သင့် မလုပ်သင့်မှန်းသိသော်လည်း စိတ်ကို ချုပ်တည်း၍မရ။ ထိုကဲ့သို့ လုပ်ရသည်ကို မသိစိတ်က နှစ်ခြိုက်စွဲလန်းနေမိလေသည်။

လူ့ကျင့်ဝတ် လူ့ဘောင် အဖြူ ရောင်စည်း အပြင်ဘက်သို့ သမီးကို အတင်းအဓမ္မ ဆွဲခေါ်ချင်သော်လည်း သမီးဖြစ်သူ သူ့အပေါ် နာကျည်းသွားမှာကို မလိုလား။ အဖေမို့လို့ နားလည်ခွင့်လွှတ်ဖို့ ရာခိုင်နှုန်း သေချာသလောက်ရှိသော်လည်း သူအဲ့ဒါမျိုး အဖြစ်ကို မလိုချင်ပဲ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ပေးလာတာကိုပဲ စောင့်မျှော်နေမိလေသည်။

လင်းသူကိုပြောပြတော့ “ရူးနေလား” ဟု အလှောင်ခံရလေသည်။ တအား ဆန္ဒများပြင်းပြလာသဖြင့် အလန်းစားလေး တစ်ပွေ အော်ဒါခေါ်ကာ ဝယ်စားလိုက်လေသည်။ ငြိမ်သက်သွားပြီဟု ထင်ရသော်လည်း ခဏတာ ငုပ်လျှိုးနေခြင်းဖြစ်ကြောင်းကို သတိမပြုပဲရှိလေသည်။

…………………………………………………….

အော်စကာ ဆုပေးမည့်နေရာရောက်တော့ လူအများဖြင့် စည်ကားနေလေသည်။ သူက သမီးဖြစ်သူနှင့် မလှမ်းမကမ်းမှာသာ အသာရပ်စောင့်နေလေသည်။ ပင်စီကား လက်မှတ်ထိုးခိုင်းသူ၊ ဓာတ်ပုံရိုက်လိုသူ၊ အင်တာဗျူးလိုသူများနှင့် ဝိုင်းဝိုင်းလည်ကာ မအားလပ်ပဲ ရှိနေလေသည်။

ပွဲစတော့မည်ဖြစ်၍ နေရာယူကြဖို့ ကြေငြာတော့မှ သူက မင်းသားမင်းသမီးများ၏ အဖော်များအတွက် သတ်မှတ်ထားသောနေရာတွင် ထိုင်နေလိုက်လေသည်။ သမီးဖြစ်သူကား မင်းသမီးများအတွက် နေရာသို့ ရောက်သွားလေပြီ။

ပွဲစဉ်အစမှာ သက်ဆိုင်သူများအမှာ စကားပြောပြီးနောက် ဆုများကြေငြာသည့် အချိန်သို့ ရောက်လာလေသည်။ မင်းသမီးဆု ကြေငြာသည့် အခါတွင်တော့…

“ အော်စကာဆု ရရှိသွားတဲ့ မင်းသမီးကတော့ ပင်စီဂျနီဖာ”

ဟု ကြေငြာလိုက်ရာ မိုက်ကယ်မှာ ထခုန်မိမတတ် ဝမ်းသာသွားလေသည်။ ပင်စီမှာလည်း ဝမ်းသာအပျော်လွန်ပြီး လာရောက်ဂုဏ်ပြု စကားပြောသူများကို ပြန်ပြောနေကာ မျက်နှာတွင် အပြုံးပန်းများဝေလျက် ရှိလေသည်။ ဆုယူအပြီး ကျေးဇူးတင်စကားပြောရာတွင် …

“ စကား အမှားပါရင် ခွင့်လွှတ်ပေးကြပါ။ ပင်စီ ပျော်လွန်းလို့ ဘာပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ ပင်စီ့ကို သုံးနှစ်ပဲ စောင့်ရှောက်သွားပြီး ကွယ်လွန်သွားရှာတဲ့ မာမီ၊ အချစ်ရဆုံး ပင်စီ့ရဲ့ဒယ်ဒီနှင့် ကျေးဇူးတင်ထိုက်သူ အားလုံးကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”

ဟုပြောကြားသွားလေသည်။ ဆုပေးပွဲပြီးနောက် ဂုဏ်ပြုညစာစားပွဲ ပြုလုပ်လေရာ စားသောက်ရန်နေရာဆီသို့ သားအဖနှစ်ယောက် အတူတူသွားကြလေသည်။

“ သမီးလေး ဖြစ်ချင်တဲ့အတိုင်း အောင်မြင်တာ ဒယ်ဒီ ဝမ်းသာပါတယ်ကွယ်။ ဒယ်ဒီ့ကို မမေ့တာလဲ သမီးကို ကျေနပ်ပါတယ်ကွယ်”

“ ဒယ်ဒီကလဲ မေ့စရာလား။ ဒယ်ဒီဆီက သမီးလိုချင်တာကို ပေးမှာလား”

မိုက်ကယ် ဖြတ်ခနဲ့ ပင်စီမျက်နှာ လှမ်းကြည်မိသွားလေသည်။ အချစ်ရေရွှန်းလဲ့သော မျက်လုံးစုံဖြင့် ရွန်းရွန်းစားစား ကြည့်နေရင်း မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်ကာ မျက်နှာပေါ်တွင် မျှော်လင့်စောင့်စားခြင်းများ ပေါ်လွင်နေပေသည်။

“ သမီးရယ် ဒယ်ဒီ့ဘဝမှာ သမီးက အရေးကြီးဆုံးပါ။ သမီးလေးလိုချင်တာ ဘာမဆို ဒယ်ဒီပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား ဘာလိုချင်လဲ ဒယ်ဒီ့ကိုပြောစမ်း”

ကျေနပ်နှစ်သက်သော အမူအယာဖြင့် မျက်လွှာကို အသာချကာ မပွင့်တပွင့်ပြုံးရင်း…

“ အိမ်ရောက်မှ နှစ်ကိုယ်ကြားပြောမယ် ဒယ်ဒီ”

ဟု ပြောလိုက်လေသည်။ ညစာစားပွဲတွင် ပင်စီမှာ ဂုဏ်ပြုအရက်များ သောက်ရလေသည်။ မိုက်ကယ်မှာလည်း သောက်ရလေသည်။ ပင်စီမှာ သိပ်မများသော်လည်း အာသွက်လျှာသွက်ဖြင့် စကားပြောကောင်းနေလေသည်။

ညစာစားပွဲပီးနောက် သားအဖ ၂ ယောက် အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့လေသည်။ အိမ်သို့ရောက်သော် ည ၉ နာရီခွဲခန့် ရှိနေလေပြီ။ အိမ်အကူ အလုပ်သမားများ မရှိကြတော့ချေ။ ထမင်းဟင်းချက် အဝတ်လျှော်ဖို့အတွက် တစ်ယောက်၊ အိမ်တွင်းသန့်ရှင်းရေးနှင့် မီးပူတိုက် တခြားဗာဟီရများလုပ်ရန် တစ်ယောက် ခေါ်ထားလေရာ နေ့လည် ၃ နာရီမှ ည ၈ နာရီအထိ ဖြစ်လေသည်။ လုပ်စရာများပြီးပါက သူတို့အိမ် သူတို့ ပြန်ကြလေသည်။ ညတွင် သားအဖနှစ်ယောက်ထဲသာ အိမ်တွင်ရှိလေတော့သည်။

“ ဒယ်ဒီ သမီးလိုချင်တာ တကယ်ပေးမှာလား ခစ်ခစ်ခစ်”

“ ပေးမှာပေါ့ သမီးကလည်း သမီးလေး ဘာလိုချင်လို့လဲ”

အိမ်သို့ရောက်ပြီး အခန်းထဲ အင်္ကျီလဲနေချိန် ဝင်လာပြီး ပြောနေခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ပင်စီက အခန်းဝမှနေ၍ သူ့ဆီ မျဉ်းတပြေးထဲ တလှမ်းခြင်း လျှောက်လာလေသည်။ မျက်လုံးအစုံမှာ တဖိတ်ဖိတ်တောက်လျက် မပွင့်တပွင့်ပြုံးကာ သူ့ခါးကိုဆွဲဖက်၍…

“ သမီးလိုချင်တာက”

ဟုဆိုကာ သူ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းပါလေတော့သည်။

ပင်စီ အရဲစွန့်လိုက်တာပါ အဲလက်စ်ရဲ့ တိုက်တွန်းမှုကြောင့် ဒယ်ဒီ့ရဲ့ အထီးကျန်မှုတွေ သူ့ရဲ့ လိုလားမှုတွေ အားလုံးအဆင်ပြေဖို့ ပင်စီ အရဲစွန့်လိုက်တာပါ။ သူကသာ ဒီလို ပွင့်လင်းရဲတင်းစွာ လက်မတွဲရင် ဒယ်ဒီဟာ ဒီတသက် သူနဲ့နီးရဖို့ မရှိဘူးဆိုတာ ပင်စီ ကောင်းကောင်း သဘောပေါက်တာပေါ့။

မထင်မှတ်လောက်အောင်ပဲ အနမ်းက တုန့်ပြန်လာသည်။ ဒယ်ဒီဟာ သူ့ကို တင်းကြပ်စွာဖက်ရင်း မက်မက်မောမော အားပါပါ နမ်းနေပါတော့သည်။ မဆုံးနိုင်တဲ့ အနမ်းအရှည်ကြီးကို သားအဖနှစ်ယောက် ချစ်ခြင်းများစွာနဲ့ လက်တွဲလျှောက်လို့ အားရတဲ့အဆုံးမှာ…

“ ပြွတ်”

“ သမီးလေး ဒယ်ဒီတို့ မဖြစ်သင့်”

ဒယ်ဒီ့စကား မဆုံးခင် ပင်စီက ပါးစပ်ကို အသာလှမ်းပိတ်လိုက်လေသည်။ မျက်လုံးလေး မှေးစင်းကာ ကြာမူပါပါကြည့်ရင်း နူးညံ့ကြင်နာမှု အပြည့်ပါသော လေသံတိုးတိုးလေးဖြင့်…

“ ဒယ်ဒီ ဒါတွေ မစဉ်းစားပါနဲ့ ခေါင်းထဲက ထုတ်ထားလိုက်ပါ။ အဖြူရောင်တံတိုင်းကြီး အပြင်ဘက်ကို သမီးနဲ့ လိုက်ပြီး အပြာရောင် လွင်ပြင်ကြီးထဲမှာ ချစ်တမ်းကစားရအောင်။ အဲ့ဒါ သမီးလိုချင်တဲ့ ဒယ်ဒီဆီက လက်ဆောင်ပါ လိုက်ခဲ့ပါနော်”

ဟု ပြောဆိုကာ မစဲနိုင်သော အနမ်းမိုးများ ရွာချလေသည်။ မိုက်ကယ်မှာ သမီးလုပ်သူ စနမ်းတော့ သတိလက်လွတ်ကာ အတွေ့အာရုံနောက် ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်မိလေသည်။ သို့သော် သတိဝင်လာ၍ မသင့်တော်ကြောင်း ပြောမည်အပြု သမီးလုပ်သူ၏ စကားနှင့် လိုလားတပ်မက်မှုကို မြင်ရတော့ ငြင်းဆန်ရန် စိတ်မကူးချင်တော့ပေ။ သမီးဖြစ်သူကို အစွမ်းကုန် ကြင်နာရန် ဆုံးဖြတ်မိလေသည်။

ထိုသို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသည်နှင့် ကြင်နာမှုအပြည့်ဖြင့် နမ်းနေသော သမီးဖြစ်သူအား ခါးမကိုင်ကာ မချီလိုက်လေသည်။ ပင်စီက အလိုက်သိစွာဖြင့် သူ့လည်တိုင်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ခိုကာ သူ့အပေါ် ဖက်၍တက်လေသည်။ သူက မချီ၍ သူတို့လင်မယားအိပ်သော နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးပေါ်သို့ တင်လိုက်လေသည်။

ထို့နောက် သူ့အင်္ကျီ ဘောင်းဘီများကို ချွတ်လိုက်လေသည်။ ပင်စီက ကူချွတ်ပေးလေသည်။ ပင်စီ့ အင်္ကျီကို ရင်ဘတ်မှ ကိုင်ကာ ဆွဲဖြဲလိုက်လေသည်။ ဒါမှလဲ အမှတ်တရဖြစ်မည် မဟုတ်ပါလား။

“ ဗြိ ဗြိ”

ပင်စီက ဘရာစီယာဝတ်မထားပဲ ပင်တီကလည်း ခါးနှစ်ဖက်တွင် ချိတ်ပါသော ပင်တီဖြစ်လေရာ ချိတ်များကို အသာဖြုတ်ကာ ဆွဲထုတ်လိုက်ရုံဖြင့် အဆင်ပြေလေသည်။ ထိုနောက် သူအင်မတန် စို့ချင်ခဲ့သော ကော့ချွန်နေသော နို့များကို အားရပါးရ စို့လေတော့သည်။ ပင်စီမှာ တအိအိဖြင့် ညီးညူကာ ကာမအရသာကို ထူးကဲစွာ ခံစားနေလေသည်။

နို့ကို အားရအောင် စို့ပြီးနောက် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အသာဟလိုက်ရာ ပင်စီက အလိုက်တသိ ကားပေးလေသည်။ သူက ပင်စီ၏ ချစ်စရာကောင်းသော ပူစီလေးအား လက်ညိုးနှင့် လက်မသုံးကာ ဆွဲဖြဲလိုက်လေသည်။ နီတာရဲနေသော စောက်ပတ်အတွင်းသားလေးများကို တစ်ချက်ကြည့်၍ လျှာဖြင့် အပြားလိုက် ပင့်ကာ ယက်လေတော့သည်။

“ အားး အ အ ဒယ် အ ဒီ…. အရမ်း အ အ ကောင်းးပါတယ်… အားး အိုးးး ကျေးးး ဇူးး ဒယ် ဒီ အားး”

ပင်စီမှာ အသံထွက်ကာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ညီးညူရင်း ဒယ်ဒီ့ကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြောမိလေသည်။ ဒယ်ဒီက သူကို စပြီးချီလိုက်ကတည်းက ကျေနပ်ကာ အပျော်ကြီးပျော်နေတာဖြစ်ပြီး နို့စို့ခံရတာကိုလည်း အထူးနှစ်သက်မိလေသည်။ ဒယ်ဒီက မရွံမရှာ ဘာဂျာကိုင်ပေးသည့် အခါမှာတော့ ဒယ်ဒီကို ချစ်ပြီးရင်းချစ်ကာ တိမ်ယံထက်ကို မြောက်တက်သွားသလို ငြိမ့်ခနဲ့ ငြိမ့်ခနဲ့ ခံစားမိလေသည်။

ထို့ပြင် ဒယ်ဒီက သူ့စောက်စိကို စုပ်သောအခါ ဒယ်ဒီ့မေးစေ့က သူ့စောက်ပတ်ထဲ စိုက်နေပြီး မုတ်ဆိတ်မွေး ငုတ်စိလေးများက စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ပွတ်တိုက်ခံရသော အရသာမှာ ဘာနှင့်မှမတူအောင် ကောင်းကာ အကြိမ်ကြိမ် ပြီးဆုံးခြင်းကို တက်လှမ်းကာ စောက်ရေများလည်း အိုင်ထွန်းနေပါတော့လေသည်။

ရုတ်တရက် စောက်စိကို စုပ်နေသော နှုတ်ခမ်းမှာ ခွာသွားသဖြင့် ဟာခနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။ မျက်စိဖွင့်ကြည့်တော့ ဒယ်ဒီက သူ့ပေါင်ကြားတွင် ဒူးထောက်၍ အရှည် ၇ လက်မခန့်ရှိသော လီးကြီးဖြင့် သူ့စောက်ပတ်လေးအား တေ့လိုက်လေသည်။

လီးကြီးကား နွေးထွေးသော အပူငွေ့ငွေ့လေးရှိကာ ထူးခြားသော ဓာတ်တစ်မျိုးရှိသည်ဟု ခံစားမိလေသည်။ လီးကြီး သူ့စောက်ပတ်နှင့် ထိလိုက်သည်နှင့် သူ့တကိုယ်လုံး ဓာတ်လိုက်သလို ကျင်တက်သွားလေသည်။ ဤအချိန်သည် ပင်စီ့ဘဝ တသက်တာတွင် အထူးခြားဆုံး စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ခုန်စရာကောင်းလွန်းသော အချိန်ဖြစ်ပါသည်။ တသက်လုံး ကျွေးမွေးပြုစု စောင့်ရှောက်လာခဲ့သော သူ့ကိုမွေးထုတ်ထားသော ဒယ်ဒီက သူ့အား သားမယားအဖြစ် သိမ်းပိုက်တော့မည့် အချိန်ဖြစ်ပါသည်။ သူကိုယ်တိုင်က လိုလိုလားလား သူ့အပျိုစင်ဘဝကို ဒယ်ဒီ့ထံ အပ်ခဲ့လေသည်။ မကြာမီပင် သူသည် ဒယ်ဒီရဲ့ မယားဖြစ်တော့မည်ဟူသော အသိက သူ့အားရမ္မက်ထန်စေကာ စောက်ရေများ ထပ်မံစိမ့်ထွက်လာစေပါသည်။

ဒယ်ဒီက ဖြေးဖြေးခြင်းနဲ့၍ သွင်းနေပေသည်။ စောက်ပတ်ထဲသို့ တအိအိ ဝင်လာသော လီးကြီး၏ ပွတ်တိုက်ထိတွေ့မှုကို ခံစားရင်း တဖြေးဖြေးကောင်းလာလေသည်။

မိုက်ကယ်မှာဖြေးဖြေးခြင်းနဲ့ သွင်းနေလေရာ သုံးချိုး တစ်ချိုး အရောက်တွင် အလွှာကလေးတစ်ခု ကာထားသည်ကို ခံစားမိလေသည်။ ပင်စီ့ အပျိုမှေးဟု သိလိုက်လေသည်။ သမီးဖြစ်သူကို ပန်းဦးချွေရပြီဆိုသော အသိက သူ့ကို တက်ကြွစေပါသည်။

အပျိုမှေးထပ်ရှေ့မတိုးပဲ အသာလေးမှန်မှန် အဝင်အထွက် လုပ်ပေးနေလိုက်လေသည်။ အချက် ၅၀ ခန့် ရှိသောအခါ ပင်စီမှာ အရသာတွေ့စပြုလာလေသည်။ အပျိုမှေးကို ဖောက်ရန်အတွက် မိုက်ကယ်မှာ အသာလေး ကိုယ်ကိုကိုင်းကာ ပင်စီနှုတ်ခမ်းများအား စုပ်ယူလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် အသာလေး ၁၀ ချက်ခန့် ညောင့်ပေးနေလိုက်လေသည်။ ၁၀ ချက်ခန့် ညောင့်ပြီးသော် ဒစ်ပေါ်လုနီးပါးဆွဲထုတ်ကာ အားအပြည့်သုံး၍ တဆုံးဆောင့်ချလိုက်လေသည်။

“ ဖွတ် ပလွတ်”

“ အိ အိ အိ”

ပင်စီမှာ ဒယ်ဒီက နှုတ်ခမ်းစုပ်ထားသဖြင့် အသံထွက်မရသော်လည်း သိပ်တော့မနာ။ အရေများ ရွှဲအိုင်နေတာကြောင့်လည်း သက်သာတာ ဖြစ်လေသည်။ မိုက်ကယ်က တောက်လျှောက် စက်သေနတ်ပစ်သလို ဆောင့်ပါလေတော့သည်။ နာနေရာမှ ချက်ချင်းလိုလို နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းလာလေသည်။ ထို့နောက် နာတာပျောက်ပြီး အကောင်းကြီးကောင်းလာသောအခါတွင် မိုက်ကယ်က နှုတ်ခမ်းကို လွှတ်ပေးလိုက်လေသည်။

“ အအ အ အ အားးးး အိုးး ဟင်းးးးး ဟင်း အိုးးး ကောင်းးးး အ အ”

ပင်စီ ညီးသံလေးများ ထွက်လာသောအခါ ပင်စီ ကောင်းနေပြီဆိုတာကို သိပြီးနောက် မိုက်ကယ်က သူ့လက်၂ ဖက်ဖြင့် ပင်စီ့ ပေါင်နှင့် ဖင်အစပ်ကို စုံရိုက်ကာ လိုးပါတော့သည်။ ဆောင့်ချက်က ကြမ်းကြမ်း လက်၂ ဖက်က ပြင်းပြင်းရိုက် အလိုးခံရသောအခါ ပင်စီမှာ အချိုပေါ် သကာလောင်းသလို အရသာပေါ် အရသာဆင့်ကာ အကောင်းကြီးကောင်း၍ ပါးစပ်မှ တဏှာစကားများပါ ပက်ပက်စက်စက် ထွက်လာပါတော့သည်။

“ အားးး အ အ ဒယ်ဒီ လီးကြီးနဲ့ လိုးပါ…. အ အ ရိုက်လိုးပါ…. အအလိုးပါ ဆောင့်ပါ အ အ ”

“ ဖြန်း ဖြန်း”

“ ဖွတ် ပလွတ်”

“ ကောင်းလား အသဲလေး ဖွတ် ပလွတ်”

“ ကောင်းတယ် ဒယ်ဒီ….. အအ လိုးပေးပါ…. ရိုက်ပါ လိုးပါ…. အ အ သမီး ပြီးတော့မယ် ဒယ်ဒီ”

လိုးရင်း ရိုက်ရင်း ပြီးခါနီးပြီဆိုသောကြောင့် မိုက်ကယ်မှာ ပြိုင်တူပြီးစေရန် အရိုက်ရပ်၍ အားနှစ်ဆတိုးကာ လိုးလေတော့သည်။ မကြာမီ သားအဖနှစ်ယောက်၏ အဖြူရောင်တံတိုင်းကြီး အပြင်ဘက်က အပြာရောင် ချစ်ပွဲကြီးသည် အောင်မြင်စွာ ပြီးဆုံးခဲ့လေသည်။ လရေများ တစ်ချက်ပန်းတိုင်း စောက်ပတ်က တစ်ခါညစ်ကာ မိုက်ကယ်မှာ အကောင်းကြီး ကောင်းနေလေသည်။ ပင်စီမှာလည်း နွေးခနဲ စောက်ပတ်ထဲ လရေတိုးဝင်လာတိုင်း အသဲခိုက်အောင် စိမ့်ခနဲစိမ့်ခနဲ လူ့ဘဝ စည်းစိမ်ကို လောကမေ့အောင် ခံစားမိလေသည်။

……………………………………………..

ချစ်ပွဲကြီး ပြီးဆုံးပြီးနောက် ဒယ်ဒီက သူ့ကို ပွေ့ချီကာ ရေချိုးခန်းဆီသို့ ခေါ်သွားလေသည်။ လိုးနေတုန်းက ရိုက်သဖြင့် သူ့ကိုများ နှိပ်စက်လေမလားဟု တွေးထင်မိသော အမြင်တို့မှာ ပျောက်ကွယ်လုနီးပါး ဖြစ်လာလေသည်။ ဒယ်ဒီက ကိုယ်တိုင်ရေဆေးပေးလေသည်။ ရေပန်းဖွင့်ကာ ရေးချိုးစေလေသည်။ သားအဖနှစ်ယောက် အတူတူ ရေချိုးကြလေသည်။ ဒယ်ဒီကိုယ်တိုင် ဆပ်ပြာတိုက်ပေးရာ သူကလည်း မှီရာကို ပြန်၍ တိုက်ပေးလေသည်။ ဒယ်ဒီ့ ယုယမှု ကြင်နာမှုများကို ခံစားရသောအခါ ပင်စီမှာ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်ကာ ပီတိဖြာဝေနေပါလေသည်။

“ ဒယ်ဒီ ဘာလို့ သမီးကို ရိုက်တာလဲဟင်”

“ ရိုက်လိုးတာနဲ့ ရိုးရိုးလိုးတာ ဘယ်ဟာပိုကြိုက်လဲ ကလေးရဲ့။ သမီးမကြိုက်ရင် မရိုက်ပါဘူးကွယ်။ နာကျင်ပြီး ကာမခံစားရတာ ပိုကောင်းတယ် သမီးရဲ့။ သမီးလေးကြိုက်ရင် နောက်တစ်ခါ ကြိုးတုပ်လိုးမယ်”

“ ဒယ်ဒီဘာလုပ်လုပ် သမီးက ခံပြီးသားပဲ။ ဒါပေမဲ့ သမီးကို ပစ်မသွားရဘူးနော်။ ဒယ်ဒီနဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ ကောင်မကို ဖြတ်လိုက်တော့။ မာမီ့နေရာကို သမီးပဲယူမှာ။ ကုတင်ပေါ်မှာ ဒယ်ဒီ့စိတ်ကြိုက် ဖြစ်စေရမယ်။ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းရင် သမီးလေး စိတ်ကြိုက်ပဲနော်”

ရေချိုးပြီး ရေသုတ်ပေးနေရင်း သားအဖနှစ်ယောက် အပြန်အလှန် ပြောနေကြလေသည်။ မိုက်ကယ်မှာ နှုတ်ခမ်းထော်၍ ရန်တွေ့သလို ပြောနေကာ အခေါ်အဝေါ်များပါ ပြောင်းလာသော သမီးဖြစ်သူကို ချစ်ပြီးရင်းချစ်ကာ အူယားလာသောကြောင့် ခါးမှကိုင်၍ ပခုံးပေါ်သို့ ထမ်းတင်လိုက်လေသည်။

“ အိုးးးး ဒယ်ဒီ ဘာလုပ်မလို့လဲ”

“ သမီးရဲ့ အော်စကာရတဲ့ မင်္ဂလာဦးညမှာ အချိန် အလဟဿ မဖြစ်အောင် ကုတင်ပေါ်သွားပြီး ကြိုးတုပ်လိုးမလို့”

ဟု ဆိုကာ အိပ်ခန်းရှိရာသို့ ထမ်းသွားလေတော့သည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



 

Saturday, June 16, 2018

ဆေးပေးမီးယူ (စ/ဆုံး)

ဆေးပေးမီးယူ (စ/ဆုံး)

(ကာမလူဆိုး) ko si - ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

မနေ့က သူ့ကို ပြန်လာရန် အမေဖုန်းဆက်ပြောခဲ့သည်။

သူ့နာမည်က စည်သူ အသက်၂၂နှစ် ။ အမေက ဒေါ်မေသူ အသက် ၄၁ နှစ်ဖြစ်သည်။ အမေက သူ့အမေအရင်း မဟုတ်ပါ။ အမေ ဒေါ်မေသူက သူ ၃ နှစ် သားလောက်ထဲက မွေးစားခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ အမေ ဒေါ်မေသူက သူ့အမေရဲ့ညီမ သူ့အဒေါ် ။ အဒေါ်ဆိုသော်လည်း အမေက သားသမီးမထွန်းကားသဖြင့် သူ့ကိုသားသမီးအရင်းလို ချစ်ရှာခဲ့သည်။ သူသုံးနှစ်သား အရွယ်လောက်တွင် သူ့အဖေနှင့် အမေအမေကရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးပါးသွားခဲ့၍ ထိုစဉ်ကထဲမှ အမေက သူ့ကို မွေးစားခဲ့တာဖြစ်ပါသည်။

အမေ နှလုံးအားနည်းတဲ့ ရောဂါဖြစ်နေတယ် ။ ဆရာဝန်နဲ့ စမ်းသပ်တော့ သိရပြီး ဒါမျိုးရောဂါက စိတ်လက်ကြည်သာမယ့် နေရာတခုသို့ အပန်းဖြေခရီး ထွက်ရမည်ဟု ဆရာဝန်မှအကြံပေးသည်။ အဲ့ဒါ သား အမေ့ဆီ ခွင့်တင်ပြီး ပြန်လာဖို့ သူ့ကို မနေ့ကဖုန်းဆက်ပြီး အမေက ပြောသည်။ အမေ့ကို စိုးရိမ် စိတ်ပူသွားမိပြီး သူ အလုပ်လုပ်တဲ့ ဆေးကုမ္မဏီမှာ ခွင့်တင်၍နောက်နေ့တွင် သူတို့နေသည့်နယ်မြို့လေးသို့ ပြန်ခဲ့လိုက်သည်။

သူ ကျောင်းပြီးဘွဲ့ရတော့ သူ့မိတ်ဆွေတယောက် အဆက်နှင့် ယခုအလုပ်လုပ်သည့် ဆေးကုမ္မဏီမှာ လခကောင်း၍ လုပ်ခဲ့တာဖြစ်သည်။ ဒီမှာ အလုပ်ဝင်တာ တစ်နှစ်ခန့်ရှိပြီ။ အဖေဆုံးတာ ခုဆို ၄ နှစ်ကျော်ခဲ့ပြီဖြစ်ဖြစ်သည်။ အဖေက သူ့ကိုမိန်းဖက်မှ တူဆိုသော်လည်း တူသားအရင်းလိုပင် ချစ်ရှခဲ့သည်။

ထိုစဉ်က အမေ့အသက်မှာ ၃၇ နှစ်ပဲ ရှိသေးပြီး အမေက တပင်လဲမူတပင် မထူခဲ့ပါ ။ သူ့ကိုလည်း အမေက အတော်ချစ်ရှာသလို သူကလည်း အမေ့ကိုချစ်သည်။ တွယ်တာစရာဆို၍ သူတို့ဘဝမှာ ဒီအမေနဲ့ ဒီသား နှစ်ယောက်ထဲ ရှိကြသည်။

အမေ့မိဘများ မဆုံးပါးခင်က အမေတို့ ညီအမနှစ်ယောက်ကို အမွေအနှစ်များ ခွဲဝေပေးထားသဖြင့် သူမရသည့် အမွေအနှစ်များကို အမေက ထုခွဲရောင်းချကာ ငွေအချို့တဝက်အား ဘဏ်မှာ တင်ထားသည်။ အချို့တဝက်ကို ချွေတာစီစစ်ပြီး သုံးစွဲတတ်သသည့် အိမ်ရှင်မကောင်း တစ်ယောက် ဖြစ်ပါသည်။ သူ အလုပ်ရတော့ စားစားရိတ်သာ ဖယ်ထားပြီး ကျန်တာ အမေ့ထံ အကုန်ပြန်ပို့ပေးသည်။

သူက အသောက်အစား လောင်းကစားကင်းပြီး အနေအေးဆေးသူ ဖြစ်သည် ။ သူနေသော မြို့လေးဆီ ရောက်တော့ ကားပေါ်ကဆင်းပြီး ခရီးဆောင်အိတ်ဆွဲကာ ကားလမ်းနှင့်မနီးမဝေးမှ ရပ်ကွက်ထဲရှိ သူ့အိမ်ရှိရာကို လမ်းလျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ခြံရှေ့ရောက်တော့ အမေ သားပြန်လာပြီ ဟု အမေ့ကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။

သားဟု ခေါ်ပြီး အမေအိမ်ပေါ်မှခြံထဲကို ဆင်းလာသည်။ သူ့ကို ခြံတခါးဖွင့်ပေးပြီး သူ့ထံသို့ အမေက လက်နှစ်ဖက်ဆန့်တန်းပေးထားရာ အမေ့ရင်ခွင်ထဲ ပြေးဝင်၍ ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။ အမေက သူ့ကို ဖက်ထားပြီး ခလေးတုန်းကလို ကျောပြင်ကို ပုတ်ပေးနေလေသည်။ 

“ လာ အိမ်ထဲသွားကြမယ် သား ” 

ဟု အမေကပြောသည်။ သူနဲ့ အမေ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းဆက်တီမှာ ထိုင်လိုက်ကြသည်။

“ သားကအမေ့ကို ပိန်သွားတယ်ထင်နေတာ” 

ဟု သူပြောတဲ့အခါ အမေက 

“ နာတာရှည်လူမမာမှ မဟုတ်တာ သားရဲ့ စိတ်ကြောင့်ဖြစ်တာ” 

ဟု ပြောလေသည်။

“ သားက အဝေးမှာဆိုတော့ သားကို လွမ်းတာတွေလည်း ပါတာပေါ့ကွယ် သား ဟိုကို ပြန်မသွားပါနဲ့တော့ နော်.. တို့သားအမိဒီမှာပဲ လုပ်ကိုင်စားသောက်ကြမယ်” 

ဟု အမေကပြောသည်။

သူစိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားမိသည်။ စိတ်ချပါ..အမေ သား ပြန်မသွားတော့ပါဘူး ဟု သူပြောလိုက်သည့်အခါ အမေ့မျက်နှာလေးမှာ ဝမ်းသာသောအရိပ်အယောင်လေးများ ဖြတ်သန်းသွားတာ သူတွေ့လိုက်ရသည်။ 

“ အမေတို့ ဘက်ခါကျရင် သားကြီးကြီးရှိတဲ့.မေမြို့ကိုသွားကြမယ် ၁ ပတ် ၁၀ ရက်လောက် အဲမှာနေမယ်..ဆရာဝန်ကလည်း အမေ့ကို အေးချမ်းဆိတ်ငြိမ်တဲ့ နေရာမှာ အပန်းဖြေခိုင်းတာဆိုတော့ အတော်ပဲပေါ့ ” 

ဟု ပြောသည်။

“ ကြီးကြီးတို့က မရှိကြဘူးလား အမေ” 

ဟု သူ မေးတဲ့အခါ 

“ မမတို့မိသားစုက သူ့ ယောက်ခမတွေရှိတဲ့ အညာဘက်ကို သွားကြတယ် ကြာမယ်လို့ တနေ့ကအမေ့ဆီဖုန်းဆက်ပြောတယ်” 

ဟု သူ့ကိုပြောသည်။

“ သားလည်း ခရီးပန်းလာတယ် နားလိုက်အုံး” 

ဟု အမေပြောသဖြင့် သူ့အခန်းထဲသို့ ဝင်၍ အိပ်ယာပေါ် လှဲလိုက်သည်။ ခရီးပန်းလာ၍ ခဏကြာတော့ သူအိပ်ပျော်သွားသည်။ သူ အိပ်ယာကနိုးတော့ အမေ့ကိုမတွေ့သဖြင့် မီးဖိုဖက်ထွက်လာခဲ့သည်။ အမေကမီးဖိုခန်းမှာချက်ပြုတ် စီမံနေလေသည်။

အမေ့ အနားလျှောက်သွားပြီး အမေ့ခါးလေးကို ဖက်ကာ အမေဘာချက် ဟုမေးလိုက်သည်။ အမေ့ သားလေးစားဖို့ချက် ဟု ပြောပြီး သူ့ဖက်သို့ လှည့်ကာ သူ့ရဲ့ ၆ပေ ခန့်မြင့်တဲ့ အရပ်မြင့်မြင့်ကြီးကို အမေက ခြေဖျားလေးထောက်ပြီး သူ့နဖူးကိုနမ်းလေသည်။

သူကလည်း အမေ့ရဲ့လှပချောမွေ့တဲ့ မျက်နှာလေးကိုနမ်းလိုက်သည်။ 

“ သားညစ်ပတ်အိုးလေး ရေသွားချိုးချက်ပြုတ်လို့ပြီးခါနီးပြီ ပြီးရင်တို့ သားအမိထမင်းစားကြမယ် ” 

ဟု ပြောသည်။ ပြီးမှချိုးမယ် အမေ့ကို သားက အလွမ်းသယ်နေတဲ့ ဟာကို ဟု သူပြောလိုက်သည့်အခါ ဟုတ်ပါပြီရှင် အလွမ်းသယ်ပါ သားသဘော ဟု အမေက ပြောလေသည်။ အမေ့နားမှာပွတ်သပ်ပြီး နေနေလိုက်သည်။

အမေကက အသက် ၄၁ နှစ် မုဆိုးမဆိုသော်လည်း အရွယ်မကျပါ။ အသက်အရွယ်အရ ခါးလေးမှာမဆိုစလောက်လေး တုတ်သော်လည်း အကြည့်ရဆိုးအောင် မတုတ်လှပေ။ အမေ့အရပ်က ၅ ပေ ၆ ခန့်မြင့်သည်။ အရပ်နဲ့အညီခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားပြေပြေပြစ်သည်။

ဖွံ့ထွားစူဖြိုးသော ရင် သိပ်မတုတ်တဲ့ ခါးနှင့်စွင့်ကားသည့် တင်တို့ဖြင့် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးလုံးကြီး ပေါက်လှ ဖြစ်ပါသည်။ အမေ့ရဲ့ အုံထူနက်မှောင်တဲ့ဲ ဆံကေသာများက တင်ပါးခန့်ရှည်ပြီး ဘီးစပက် အမြဲပက်ထားတတ်သည်။ ပါတိတ်ဝမ်းဆက်များနှင့် ရင်ဖုံးအင်းကျီများကိုသာ အမေကရိုးရိုးယဉ်ယဉ်လေး ဝတ်ဆင်တတ်သည်။

“ သား ရေသွားချိုးအုံးမယ် အမေ ” 

ဟုပြောပြီး ရေချိုးခန်းသွားကာ ရေမိုးချိုး အဝတ်စားဝတ်လိုက်သည်။ ရေမိုးချိုး၍ပြီးတော့ သူတို့သားအမိထမင်းစားလိုက်ကြသည်။ ထိုသို့ဖြင့် နောက် ၂ ရက်ရောက်တော့ ခရီးဆောင်အိတ်ဆွဲပြီး သူတို့ ဘူတာရုံကိုဆင်းခဲ့ကြသည်။

ဘူတာရောက်ပြီး မကြာခင်မှာ စီးရမည့်ရထားဆိုက်လာ၍ ရထားပေါ်တက်ကာ လက်မှတ်ကြို ဖြတ်ထားသည့် အထက်တန်းတွဲ အိပ်ခန်းပါသေ ာသီးသန့်ခန်းသို့ ဝင်ခဲ့လိုက်ကြသည်။ 

“ သား မှန်တံခါးဖွင့်လိုက်အုံး...အမေအသက်ရှူကြပ်လို့ ” 

ဟု ပြောရာသူမှန်တခါးသွားဖွင့်လိုက်သည်။

အမေက ပြူတင်းပေါက်နားမှာ ထိုင်နေတယ်။ အတန်ကြာတော့ မိုးက အချိန်ခါမဟုတ် ရွာချလိုက်သည်။ မိုးပတ်သဖြင့် အမေ့ နောက်ကျောနှင့် ဆံပင် ထမီတို့ကို မိုးရေများစိုရွှဲသွားလေသည်။ သူ မှန်ကိုပြန်ချလိုက်ပြီးလိုက်ကာလေးပါ ဆွဲကာလိုက်သည်။

“ အမေတော့ ရွှဲကုန်ပြီသားရေ.. အဝတ်စားလဲမှဖြစ်မယ်” 

ဟု ပြောပြီး သူမအိတ်ထဲမှ အင်းကျီနှင့် ထမီကို ထုတ်ကာ တခါးပိတ်ထားလား သား ဟုသူ့ကို မေးသည်။ ခုနက သားတို့ ဝင်လာထဲက ပိတ်ထားတယ် အမေ ဟုသူပြောလိုက်တဲ့အခါ သားဟိုဘက်လှည့်ထားအုံးအိမ်သာထိ မသွားတော့ဘူး ဒီမှာပဲ လဲလိုက်မယ် ဟု အမေက ပြောလေသည်။

“ ဟုတ်ကဲ့ အမေ” 

သူတဖက်ကို လှည့်ထားပေးလိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့ အမေအဝတ်လဲတာကို အသာလေး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ထမီလဲပြီး အမေက ထမီကို ခါးမှာတင်ဝတ်ကာ ဆံပင်များကိုရှေ့သို့ယူ၍ သဘက်နဲ့ သုတ်နေလေသည်။

အမေ့ရဲ့ ကျောပြင်သားလေးများနဲ့ ခါသားဖွေးဖွေးလေးကို ကြည့်၍ သူ သတိလက်လွတ် ဖြစ်သွားပြီး အမေ့နားသို့ လျှောက်ခဲ့လိုက်သည်။ လုပ်သင့်မလုပ်သင့်ကို မဆင်ခြင်နိုင်တော့ ။ နောက်မှသိုင်းဖက်လိုက်ပြီး အမေ့ရဲ့ဗိုက်သားလေးကို လက်နဲ့ပွတ်လိုက်သည်။ အမေ့ကိုယ်လေးကို သူ့ဖက်ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။

အမေ မှင်တက်နေလေသည်။ ၁ မိနစ်ကျော်လောက်တွင် အမေအတင်းရုန်းနေ၍ သူမကို တင်းနေအောင်ဖက်ထားလိုက်သည်။ ဖူး ဖလူးး ဖယ်စမ်း သား ဟု ပြောသည်။ သူကတော့ ဇွတ်ပင် မဖယ်ပဲ ဘရာစီယာမဝတ်ရသေးတဲ့ အမေ့နို့နှစ်လုံးကို အငမ်းမရစို့လိုက်သည်။

သူ့ကျောပြင်ကို အမေလက်လေးဖြင့် ထုရိုက်ပြီး ထိုသို့မလုပ်ရန် တားနေလေသည်။ ဖယ်စမ်း စည်သူ မင်းခွေးစိတ်ပေါက်နေတာလား ဟု ပြောနေသော်လည်း အမေ့စကားများကို သူ မကြားဟန်ပြုထားပြီး အမေ့နို့နှစ်လုံးကို အငမ်းမရနဲ့ စို့နေလိုက်သည်။ အမေကသူ့ကို ထုရိုက်နေတည်။

သူ့ကို ပန်းပွင့်လေးနဲ့ ပေါက်သလို ဖြစ်နေလေသည်။ ခဏကြာတော့ အမေ့ထမီကို ဖြေချလိုက်ပြီး စွေ့ခနဲပွေ့မကာ အိပ်စင် ကုတင်စောင်းသို့ တင်စောင်းမှ ာချလိုက်သည်။  အမေ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ လက်ဖြင့်ဆွဲကားလိုက်ပြီး အိပ်စင်အောက်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။

ပေါင်ခွဆုံထံသို့ သူ့မျက်နှာကိုအပ်လိုက်ပြီး စောက်မွေးနက် ပါးပါးလေးများနှင့် ဖုံးအုပ်ထားသည့် အမေ့စောက်ပတ်ပေါ် သူ့လျှာကိုတင်လိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာနဲ့ ယက်ပြီး အစိလေးကို ပါးစပ်ထဲထည့်၍ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ အား...အမေ တီးတိုးလေးငြီးတွားနေလေသည်။

အမေ့စောက်ပတ်ကို သူယက်ပြီး ခဏအကြာမှာ စောက်ရည်ကြည်လေးများ စိမ့်ထွက်လာသည်။ သူ့ကိုမွေးစားခဲ့တဲ့ အမေဒေါ်မေသူစောက်ပတ်ကို စည်သူမြိန်မြိန်ယှက်ယှက်ကြီး ယက်နေလိုက်သည်။

“ အားးးးးး အားးးးးးး” 

အမေငြီးသံလေးများစိပ်လာပြီး ၂ မိနစ်လောက်အကြာမှာ အမေ ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲ ဖြစ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားသည်။စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းအောက်မှာ သူ့လျှာကို အပြားလိုက်ထိုးခံထားပြီး ကျလာသမျှ အမေ့စောက်ရည်များကိုအကုန်မြိုချလိုက်သည်။ သူမတ်တပ်ထလိုက်ပြီး ပုဆိုးကို အောက်သို့ချွတ်ချလိုက်သည်။

သံချောင်းအလားမာ တောင်နေသည့် သူ့လီးတံကို လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်၍ အမေ့ စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ပြီးသွင်းလိုက်သည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ထိုးခွဲပြီးသူ့လီးတံက အမေ့စောက်ခေါင်းထဲသို့ တအိအိနဲ့ တိုးဝင်သွားလေသည်။

“ အား ကျွတ် ကျွတ် ” 

အမေ့ နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာ ပွင့်ဟပြီး ငြီးတွားနေလေသည်။ နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ပြီး သူ့မွေးစားအမေစောက်ပတ်ကို တဖုံးဖုံးနှင့် ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။ အမေက ကျောက််ကြီးလို ငြိမ်သက်စွာ နေနေလေသည်။

သူ အစကတော့ အမေ့ အပေါ် ခုလိုမျိုး စိတ်မရှိခဲ့။ ခုနက အမေ့ရဲ့ အပေါ်ပိုင်း အဝတ်ဗလာ ကိုယ်လုံးအလှကိုကြည့်ပြီး သူခုလို အမေ့ကိုလိုးချင်တဲ့ စိတ်တွေဖြစ်ပေါ်သွားတာ ဖြစ်ပါသည်။ နောင်ခါလာနောင်ခါဈေးပဲ ပြီးမှအမေ ပေးသည့်အပြစ်ကို ခံမည်ဟု တွေးလိုက်သည်။

ဆိတ်ကွယ်ရာ ရထားပေါ်မှ သီးသန့်အိပ်ခန်းထဲမှာ မွေးစားအမေနဲ့ မွေးစားသား တူဝရီး ဆိိုသော်လည်း ဆန့်ကျင်ဘက် ပုရိသယောက်ကျားနဲ့ ဣထိယ မိန်းမတို့ သူ့ထက်ငါ ကာမပန်းတိုင်ကို အရောက်လှမ်းနေကြလေသည်။ အမေ့စောက်ပတ်ကို တဖုံးဖုံးနဲ့ဆောင့်လိုးပြီး ခဏအကြာမှာ သူ့သုတ်ရည်ပူများကို အမေ့စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ 

သူနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းပင် အမေ့ကိုယ်လေး တဇတ်ဇတ်တုန်ခါပြီး ငြိမ်ကျသွားလေသည်။ အမေ့ကို လိုးပြီးမှ သူနောင်တ ရနေမိသည်။ စောက်ပတ်ထဲက သူ့လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီး ပုဆိုးပြန်ဝတ်တော့ အမေလည်း ထမီဝတ်၍ဘရာစီယာဂျိပ်တပ်ပြီး အင်းကျီ ဝတ်နေလေသည်။ အမေက သူ့ကို ကျောပးထားပြီး ထိုင်နေသည်။

အမေ့ရှေ့မှာ သူ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး 

“ အမေ ပေးချင်တဲ့ အပြစ်ကိုပေးပါ သားခံပါ့မယ်” 

ဟု သူပြောလိုက်တဲ့ အခါ့ အမေက သူ့ကို ရွံမုန်းသလိုကြည့်ပြီး တဖက်သို့ မျက်နှာလွှဲသွားလေသည်။ ဆက်တောင်းပန်လျှင်လည်း ရမည်မဟုတ်မှန်းသိ၍ ထလိုက်ပြီး ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ သွားထိုင်နေလိုက်သည်။

ထိုသို့ဖြင့် သူတို့ မေမြို့သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ဘူတာမှ ကြီးကြီးအိမ်ရှိရာသို့ ရထားလုံးငှါးစီးပြီး လာခဲ့ကြသည်။ဘေးအိမ်မှ သော့ယူ၍ အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ ရေခဲသေတ္တာဖွင့်ကြည့်ရာ ဘာမှမရှိ အမေက အတွင်းဖက်သို့ ဝင်သွားသည်။

“ မီးဖိုထဲမှာလည်း ဆန်နဲ့ဆီပဲရှိတယ် ကျန်တာ ဘာမှမရှိပါလား သားရေ အမေတို့ ဈေးသွားကြရအောင်” 

ဟု သူ့ကိုလှမ်းပြောလေသည်။ သူဝမ်းသာသွားရတယ်။ အမေ သူ့ကို တလမ်းလုံး စကားမပြောတာ ခုမှပြော၍ ဖြစ်ပါသည်။ မီးဖိုထဲသွားပြီး 

“ အမေနားနားနေနေ နေပါသားပဲသွားဝယ်လိုက်ပါ့မယ် ” 

ဟု ပြောပြီး သူအိမ်ထဲမှထွက်လာခဲ့သည်။

အိမ်ထောင့်မှာ ရပ်ထားတဲ့ စူပါကတ်ဘီးလေးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ လှုပ်ကြည့်တော့ ဆီရှိသေး၍ ဆိုင်ကယ်ထုတ်ပြီးအပြင်ကို မောင်းခဲ့လိုက်သည်။ မေးမြန်းပြီးဈေးဖက်သို့ မောင်းခဲ့လိုက်သည်။

ငါးခြောက်ငါးခြမ်းနဲ့ ကြက်အူချောင်း မီးဖိုချောင်သုံး ဗာဟီရအချို့ဝယ်ကာ ပြန်လာခဲ့သည်။ သူဝယ်လာသည်များအား အမေ့ကို ပေးလိုက်တော့ အမေက ယူပြီးမီးဖိုထဲသွား၍ ချက်ပြုတ်စီမံနေလေသည်။ ထမင်းဟင်ချက်ပြုတ်ပြီးတော့ အမေရေသွားချိုးသည်။ အမေ့အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး ရေချိုးပြီးရင်လူးဖို့ သနပ်ခါးသွေးပေးနေလိုက်သည်။ 

“ အမေ့ဖို့ သနပ်ခါးသွေးပေးနေတာလား သား ” 

ဟု အမေက မေးသည်။

“ ဟုတ်တယ်..အမေလူးဖို့လေ မြန်မြန်ုလုပ် အမေ အအေးပတ်မယ် ” 

ဟု သူပြောတော့ အမေကပြုံးပြီး အင်းပါသား ဟု သူ့ကိုပြောလေသည်။

ညနေဆာကို အစောစားပြီး ခရီးပန်းလာသဖြင့် ညအစော အိပ်ခန်းကိုယ်စီသို့ ဝင်လိုက်ကြသည်။ အိပ်ယာထက်မှာလဲှရင်း ရထားပေါ်မှအဖြစ်ကို သူတွေးနေမိလေသည်။ အမေက ရထားပေါ်မှအဖြစ်ကို မေ့ပျောက်ထားဟန်တူသည်။ သူကတော့ မေ့ပျောက်ထား၍ မရပါ။

မနက်ရောက်တော့ အမေနဲ့သူ ခြံရှေ့ထွက်ပြီး လမ်းအတူ လျှောက်ကြသည်။ ခဏလျှောက်ပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့ကြသည်။ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ထိုင်လိုက်ကြတယ်။ အမေ့ လက်ခဏလောက်ဟု သူပြောပြီး လက်ကိုကိုင်၍ အမေ့လက်သူကြွယ်ကို စိတ်မှန်းဖြင့် မှတ်လိုက်သည်။ လက်ကို ပြန်ချပေးလိုက်ပြီး 

“ အမေခဏနော် သားဒီဘက်နား သွားအုံးမယ်” 

ဟု ပြောကာ သူ့ပိုက်ဆံအိတ်အား အခန်းထဲမှာ သွားယူလိုက်သည်။ ဆိုင်ကယ်ဖြင့် ဈေးရှိရာသို့ မောင်းလာခဲ့ပြီးပန်းတိမ်ဆိုင်ရှေ့ရောက်တော့ ရပ်လိုက်သည်။ ဆိုင်ထဲဝင်ပြီး အမေ့ လက်သူကြွယ်ဆိုဒ်ကို ပြောလိုက်သည်။ 

“ အမြန်လုပ်ပေးပါလား အကို ” 

ဟု ဆိုင်ရှင်ကို ပြောတော့ 

“ အမြန်လုပ်ပေးရင် အမြန်ကြေးပေးရမှာနော် ညီလေး ” 

ဟု သူ့ကို ဆိုင်ရှင်ကပြောသည်။ ပေးပါ့မယ် ဘယ်နေ့ရမလဲ မေးတော့ မနက်ဖြန်ဒီလိုအချိန်လာခဲ့ ညီလေး ဟု သူ့ကို ပြောသည်။ စရံငွေပေး ဘောင်ချာယူပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ခုနကအလောတကြီး ဘယ်သွားတာလဲ ဟု အမေက မေးသည်။

ဒီနားပါ အမေ ဟု သူပြောပြီး အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ မနက်ဖြန် အမေ့ကို သူချစ်ခွင့်ပန်ပြီး လက်ထပ်ခွင့်တောင်းရမယ် မဖြစ်နိုင်မှန်းသိပေမယ့် အမေ့ကို သူစွဲလန်းသွားခဲ့ရပြီ။ ၅၂၈ မေတ္တာထက်ကျော်လွန်တဲ့ ၁၅၀၀ ချစ်ခြင်းနဲ့ချစ်မိနေပြီလေ။

ထိုနေ့တနေ့လုံး စည်သူ ရင်တွေခုန်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေမိသလို အကယ်၍ အမေ့ဘက်က သူလက်ထပ်ခွင့်တောင်းတာကို လက်မခံရင်တော့ အမေနဲ့အဝေးဆုံးသို့ သူထွက်သွားမယ်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချထားလိုက်သည်။

နောက်နေ့မနက်မှာ အမေ့ကို အပြင်ခဏသွားအုံးမည် ဟု ပြောပြီး ပန်းတိမ်ဆိုင်ကို ထွက်လာခဲ့သည်။လက်စွပ်ဖိုး ငွေချေပြီးလက်စွပ်ကို ဗူးလေးဖြင့် ထဲ့ကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ အမေက အိမ်ရှေ့ခန်းဆက်တီမှာထိုင်နေသည်။ အမေထိုင်နေရာခုံအောက်မှာ သူဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူမ လက်တဖက်ကို သူလက်ဖြင့်ယူကာ ဗူးထဲမှလက်စွပ်ကို ထုတ်၍ အမေ့လက်သကြွယ်မှာ စွပ်ပေးလိုက်သည်။

“ အမေ့ကို သားချစ်တယ်..သားကို လက်ထပ်ခွင့်ပြုပါ ဟိုနေ့က ရထားပေါ်မှာ ဖြစ်ပြီးထဲက အမေ့ကို စွဲလန်းပြီး သားဘဝ လက်တွဲဖော်အဖြစ် သားရဲ့ဇနီးအဖြစ်ရှိပေးပါနော် အမေ ” 

ဟု သူပြောလိုက်သည်။

“ ဟာကွာ သားကလည်း အဆန်း တအားထွင်တာပဲ အမေက သားကို လက်ထပ်ခွင့်ပေးပြီပဲထား သားက ငယ်ငယ်လေး ရှိသေးတယ် အမေက အဖွားကြီးဖြစ်နေပါပြီကွာ ” 

ဟု အမေကပြောသည်။

“ အဖွားကြီး မဟုတ်ပါဘူး အမေကသား မျက်စိထဲမှာ အလွန်လှပတဲ့ သားရဲ့ အချစ်နတ်သမီးလေးတပါးပါ။သားက တသက်လုံး အမေ့ကို ရိုးမြေကျဦးဆွေးဆံမြေ့ ပေါင်းသင်းပြီး အမေ့တွက် ဆေးပေးမီးယူ လက်ကတုံးတောင်ဝှေးတချောင်းအဖြစ် အစစ ဖေးမလက်တွဲပြီးသားတို့ ချစ်ခရီးလမ်းကိုလျှောက်လှမ်းမှာပါအမေရယ်” 

ဟု သူပြောလိုက်သည်။

“ ဟာကွာ..သားကလဲ” 

အမေ့ မျက်နှာလေး ရှက်သွေးဖြာပြီး နီရဲသွားလေသည်။ သူ့လက်ကို ဆွဲ၍ ထစေလိုက်ပြီး 

“ သားကို အမေက ရထားပေါ်မှာ ဖြစ်တဲ့ နေ့ထဲက ရင်ထဲ စွဲလန်းသွားခဲ့ရတာပါကွယ် သားချစ်သလို အမေကလည်း သားကိုချစ်တယ်” 

ဟု သူ့ကိုပြောပြီး ထတော့ ဟု ပြောပြီး သူမဘေးမှာ ထိုင်စေသည်။

“ သား ဝမ်းသာလိုက်တာ အမေရယ်” 

သူ ပြောလိုက်တယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းကို ဒီတခါတော့ အမေကစပြီး စုပ်နမ်းလေသည်။ အမေ့ပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လျှာကိုသွင်းလိုက်သည်။

အမေ့ လျှာနွေးနွေးလေးက သူ့လျှာကို ထိုးမွှေ့နေသည်။ ၅ မိနစ်လောက် အနမ်း ရွှေဂဟေဆက်၍ပြီးတော့ အမေ့ ကိုယ်လေးကို စွေ့ခနဲပွေ့ချီကာ အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ အမေ့ကို အောက်သို့ချပေးလိုက်သည်။

သူတို့ကိုယ်မှ အဝတ်များကို တခုမကျန်ချွတ်လိုက်ကြသည်။ အမေ့ ဘီးဆံပက်ကို သူဖြေလိုက်တယ်။ အမေ့ဆံပင်များက ဖွားခနဲနောက်သို့ ဖားလျားကျသွားသည်။ အမေ့လက်လေးကို ဆွဲ၍ အိပ်ယာနား လျှောက်လာပြီး အမေ့ကို အိပ်ယာထက်မှာ ပက်လက် အိပ်စေလိုက်သည်။ အမေ့ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ သူမှောက်ချလိုက်ပြီး လည်တိုင်ကျော့လေးကို ပြွတ်ခနဲ စုပ်ကာ လျှာနဲ့ ယက်လိုက်သည်။

အမေ့ရဲ့ ရင်ဘတ်သား ဖွေးဖွေးလေးတဝိုက်ကို နမ်းကာလျှာနဲ့ ယက်ပြီး အမေ့နို့တလုံးကိုစို့ တလုံးကို လက်ကကိုင်ထားလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ နောက်တလုံးကို ပြောင်းစို့လိုက်သည်။ အမေက သူ့ခေါင်းကို ကိုင်ထားသည်။ အတန်ကြာစို့၍ပြီးတော့ သူ့ကိုယ်ကိုအောက်လျှောဆင်းလိုက်သည်။ အမေ့ရဲ့ ဖြူဖွေးသည့်ဝမ်းဗိုက်သားလေးကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးး ဟင်းး” 

ဗိုက်သားလေးကို ယက်ပြီး ဆီးခုံကို ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးးး ဟင်းး သား” 

အမေ တီးတိုးလေး ငြီးတွားနေတယ်။ ပေါင်ခွဆုံသို့ သူ့မျက်နှာကိုအပ်လိုက်ပြီး အမေ့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် လျှာနဲ့ ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးးး အားးးးးးးးးးး” 

အမေ့ ငြီးတွားသံလေးများက သာယာနာပျော်ဖွယ် ကောင်းလှသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ လက်နဲ့ ညင်သာစွာ ဖြဲလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ထဲကို လက်ခလည်ထည့်ကာ အသွင်းအထုတ်လုပ်၍ အမေ့ကိုလက်နဲ့လိုးပေးနေလိုက်သည်။ အမေ့ရဲ့ အစိလေးကိုလည်း လျှာနဲ့ ထိုးကလော်လိုက်သည်။

“ အားးးးးးးး အားးးးးးးး” 

ခဏကြာတော့ အား.. ဟု ငြီးတွားပြီး အမေ့ ခါးလေးကော့တက်သွားသည်။ အမေ့ စောက်ပတ်အောက်မှာ သူ့လျှာကို ထိုးခံထားပြီး ထွက်လာသမျှ အမေ့စောက်ရည်များကို သူတစက်မကျန်မျိုချလိုက်သည်။ အမေ့ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ တောင်မတ်နေသည့် သူ့လီးတံကို ဆုပ်ကိုင်၍ စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ပြီး ခါးကော့သွင်းလိုက်သည်။ အမေ့ စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးတံက တအိအိဖြင့် ဝင်ရောက်သွားခဲ့လေသည်။

“ အားးးးးးးး အားးးးးးးးး” 

အမေ့နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့လီးကိုနောက်ဆွဲထုတ်၍ ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။ အမေ့ဆံပင်များက အိပ်ယာပေါ်မှာ ပြန့်ကျဲလျက်ကပုကရိုလေးဖြစ်နေပြီး ကဗျာဆန်လှပေသည်။

“ အားးးးးးးး အားးးးးးးးးးးးးးးးး” 

အမေ့ စောက်ပတ်ကို သူတဖုံးဖုံးနှင့် ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။

သူ့ဆောင့်လိုးချက်များအတိုင်း အမေက စကောဝိုင်းသလို သူမဖင်ကြီးကို ဝိုင်းကာ စောက်ပတ်ကို ပင့်တင်ပေးနေလေသည်။ ငါးမိနစ်ကျော်လောက်ရောက်တော့ အမေ့ဆီးခုံနဲ့ သူ့ဆီးခုံးကို ထိကပ်ထားပြီး သုတ်ရည်များကိုအမေ့စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။

သူနဲ့ မတိမ်းယိမ်းပင် အားးးးးးး..ဟု ငြီးတွားကာ အမေ ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲဖြစ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားသည်။ မေမြို့ရဲ့ဆောင်းမနက်ခင်းက အပြင်မှာ အေးနေသော်လည်း စည်သူနဲ့ဒေါ်မေသူတို့ တူဝရီးရဲ့ ကိုယ်မှာတော့ ကာမချွေးများထွက်နေကြလေသည်။ အမေက သူ့ကို ဖက်လိုက်ပြီး သူမ ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ ဆွဲချလိုက်သည်။ ခုကစပြီး အမေက သားရဲ့ဇနီး မိန်းမဖြစ်သွားပြီနော် ဟု ပြောပြီး အမေ့ပါးပြင်လေးကို သူနမ်းလိုက်သည်။

“ အင်းပေါ့ သားရဲ့ သားက အမေ့ရဲ့ လင်ဖြစ်သွားပြီ” 

ဟု အမေကပြုံးပြီး တီးတိုးလေးပြောလေသည်။ စကားပြောနေစဉ် အချိန်မှာပဲ စည်သူ့လီးက အမေ့ စောက်ပတ်ထဲမှာ နောက်တခါထပ်လိုးဖို့ အတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်နေလေပြီ။ အမေ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး

“ မိန်းမစောက်ပတ်ကို လင်လေး လိုးတော့မယ်နော် ” 

ဟု သူပြောလိုက်တဲ့ အခါ 

“ လိုးပါ အမေ့သားလင်လေးရယ် ” 

ဟု အမေက ပြောလေသည်။ သူ့လီးကို နောက်ဆွဲထုတ်ပြီး အမေ့စောက်ပတ်ထဲသို့ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ အားးးးးးးးးးး” 

“ နာလို့လား မိန်းမ” 

“ ကောင်းလို့ငြီးတာပေါ့ လင်လေးရယ်” 


ဆက်လက်ကြိုးစားပါအုံးမည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Friday, June 1, 2018

စိန်စီနန်းက ချစ်ဇာတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

စိန်စီနန်းက ချစ်ဇာတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

“ ဦးဇေယျာလင်း ရပါပြီခင်ဗျာ။ တစ်သိန်းငါးသောင်း ရေကြည့်ပါဦးဗျ။ သုံးလပြည့်ရင် ရွေးပါ။ မရွေးဖြစ်လဲ အတိုးသတ်ပေးပါ ခင်ဗျာ”

“ ကျေးဇူးပါပဲ ညီလေး”

လူကြီး ပိုက်ဆံယူပြီး ထွက်သွားလေသည်။

“ ဟေ့ယောင် ဒီဒေါ်တင်တင်ဦးက ဘာလဲ ရွေးတာလား”

“ ဟုတ်တယ်အစ်ကိုလေး ရွေးတာပါ”

“ အန်တီ ခဏလေး စောင့်ပေးပါခင်ဗျ”

စည်သူစိုး အထဲဝင်ခဲ့လေသည်။

“ မေမေရေ ဒါလေးရွေးမလို့တဲ့”

“ သားကလည်း ဒီမှာ ဟင်းချက်နေတာကို သားဖာသားကြည့်လေကွယ်”

“ ဟင်း ကြည့်ရတာ မျက်စိလည်ပါတယ်ဆိုမှ”

“ လူဆိုးလေး မေမေနဲ့ ဖေဖေမရှိရင် မင်းဘယ်လိုလုပ်မလဲ”

“ အဲ့ချိန်ကျ သူဖာသူ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ် မေမေရာ”

စည်သူစိုးက ဒီအတိုင်းပင်။ စိတ်မပါ၍ မလုပ်ချင်ပါဘူးဆိုက ဓားထောက်လုပ်ခိုင်းတောင် အသေသာခံမည် မလုပ်ရေးချာမလုပ်။ စိတ်ဝင်တစား လုပ်ပြီဆိုလျင်လည်း အသေခံကာ လုပ်မည့်လူစား။

ယခုလည်း ဆိုင်ထိုင်ချင်သည်ဆို၍ ထိုင်သည်။ အားလုံး အကုန်ပတ်မလုံးစုံ လုပ်တတ်သည်။ ပစ္စည်းရွေးသူလာလျှင် ပစ္စည်းရှာတတ်သည်။ သို့သော် မိခင်ဖြစ်သူရှိလျှင် မလုပ်ပဲ နွဲ့ဆိုးဆိုးတတ်သည်။

သူ့နာမည်က စည်သူစိုး။ အဖေက ဦးဝင်းမောင်၊ ကားအရောင်းအဝယ်လုပ်သည်။ အမေက ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး၊ အိမ်နှင့်တွဲကာ အမိန့်ရ အပေါင်ဆိုင် ဖွင့်ထားလေသည်။ အတိုးနှုန်း သက်သာခြင်း၊ လုပ်နည်းလုပ်ဟန် မှန်ကန်ခြင်း၊ ပေါင်နှံသူများအပေါ် သက်ညှာခြင်းတို့ကြောင့် ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး၏ စိန်စီနန်း အပေါင်ဆိုင်သည် နာမည်ရကာ လုပ်ငန်းတွင်ကျယ်လေသည်။ အကူအလုပ်သမား ၂ ယောက် ခေါ်ထားရလေသည်။

စည်သူစိုးကား အသက် ၂၃ နှစ်ခန့်ရှိ ဘွဲ့ရ လူငယ် တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ အပျော်အပါးမမက်ပဲ အလုပ်စိတ်ဝင်စားသော အနေအထိုင် ကျစ်လစ်လိမ္မာသူတစ်ယောက် ဖြစ်လေသည်။ အဖေလုပ်သူက သားဖြစ်သူ ကားဝယ်\ရောင်း လုပ်စေချင်သော်လည်း သူက တတ်သိနားလည်ရုံ လုပ်တတ်ရုံသာ သင်ထားလေသည်။ သူတကယ် လုပ်ချင်သည်ကား အမေ့ရဲ့ အပေါင်ဆိုင်လုပ်ငန်း။ အပေါင်ဆိုင်ကား လူတွေလိုအပ်ချက်ရှိနေသမျှ ကာလပတ်လုံး ပျောက်ကွယ်သွားမည် မဟုတ်ဟု သူက ယူဆလေသည်။

နံနက် ၆ နာရီ သားမိသားဖ ၃ ယောက်လုံးထကာ Gym သွားဆော့ပြီးမှ ရေချိုးကာ မနက်စာစားလေ့ရှိသည်။ ပြီးနောက် ၉ နာရီအချိန်တွင် ဦးဝင်းမောင်က ကားပွဲစားတန်းသို့ သွားကာ စည်သူစိုးနှင့် ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးက ဆိုင်ဖွင့်လေသည်။

ပိုက်ဆံရှိ လူချမ်းသာစာရင်းဝင်သော်လည်း ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးက အိမ်မှုကိစ္စကို သူတစ်ယောက်ထဲသာ နိုင်အောင်လုပ်လေသည်။ မနက်တပိုင်းလုံး စည်သူစိုးက ဆိုင်ထိုင်ကာ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးက အိမ်မှုကိစ္စဗာဟီရနှင့် မီးဖိုချောင် ထမင်းဟင်းချက်ခြင်းများကို ပြုလုပ်လေသည်။ ချက်ပြုတ်ပြီးစီးသည့်အခါ ဆိုင်ခဏဝင်ကြည့်၍ ဦးဝင်းမောင် ထမင်းစားပြန်လာသည့်အခါ သားမိသားဖ ၃ယောက် ထမင်းလက်ဆုံစားလေ့ရှိကြသည်။

နေ့လည်ပိုင်း ဦးဝင်းမောင် ကားပွဲစားတန်းသွားသည့်အခါ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးက ဆိုင်ထိုင်၍ စည်သူစိုးက အပြင်အလုပ်များရှိက ထိုအချိန်တွင် ထွက်လုပ်လေသည်။ ညနေ ၅ နာရီတွင် ဆိုင်ပိတ်ကာ ဦးဝင်းမောင်လည်း ပြန်ရောက်လာပြီ ဖြစ်လေသည်။ ၆ နာရီတွင် ညစာစားကြ၍ ညစာစားပြီးသော် စည်သူစိုးက ရုပ်ရှင်ကြည့်ချင်လည်းကြည့်၊ မကြည့်ပါက ဂိမ်းဆော့ချင်လည်းဆော့၊ စာဖတ်ချင်လည်းဖတ်ကာ သို့မဟုတ်ပါက သူငယ်ချင်းများဖြင့် လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထွက်ထိုင်တတ်လေသည်။ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်သွားသည့်အခေါက်မှာ ဆယ်ခါ့ တစ်ခါ ဖြစ်လေသည်။

ဘာပဲလုပ်လုပ် ည ၉ နာရီထိုးလျှင် စည်သူစိုး အိမ်အရောက် ပြန်လာရလေသည်။ ည ၉ နာရီဆိုလျှင် အိမ်တံခါးပိတ်ကာ အိပ်ယာဝင်ကြပြီဖြစ်သည်။ စည်သူစိုးတို့၏ နေ့စဉ် နိဓ္ဓဓူဝ လုပ်ငန်းစဉ် ဇယားဖြစ်လေသည်။

သို့သော် ကံကြမ္မာဇာတ်ဆရာ ဟူသည် အလှည့်မပြောင်း အချိုးအကွေ့များဖြင့် လောကီလူ့ဘဝကို တန်ဆာဆင်ခြယ်မှုန်းသော အလေ့အထရှိသည့်အတိုင်း စည်သူစိုး၏ ဘဝကို တန်ဆာဆင်ခြယ်မှုန်းခဲ့လေသည်။

ညသန်းခေါင်ယံ မရောက်တရောက်အချိန် စည်သူစိုး ဆီးတအားအောင့်သဖြင့် လန့်နိုးလာလေသည်။ ညဦးပိုင်းက ရေအများကြီး သောက်မိလိုက်တာကို သတိရလေသည်။ အိမ်သာသွားရန်ထကာ အခန်းထဲမှ ထွက်ခဲ့လေသည်။ အိမ်သာသွားပြီး အပြန် အဖေတို့ အခန်းရှေ့မှ အဖြတ်တွင် စကားသံများ ကြားလိုက်ရလေသည်။ ဒီအချိန်ကြီး ဘာများ အရေးတကြီး ပြောနေသလဲဟု စူးစမ်းလိုစိတ်ဖြင့် အခန်းတံခါး အသာဟကာ နားထောင်ကြည့်လိုက်တော့…

“ မောင်ကကွာ ဆေးသောက်တာတောင်မှ မရဘူးကွာ”

“ ဟာ ဖူးကလဲ ကိုယ်လည်း ဆေးသောက်တာပဲကွာ အချိန်တော့ ပေးရမှာပေါ့”

“ တော်စမ်းပါ။ မောင်သာ အစကတည်းက ဆင်ခြင်နေရင် ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ အဲ့ဆေးလိပ်တွေ မသောက်ပါနဲ့လို့ အစောကြီးကတည်းက ပြောသားပဲ။ တရုတ်ဆေးလိပ်ကမှ ကောင်းတာဆိုပြီး နားမထောင်ပဲ သောက်တာလေ”

“ ဒီလောက်ထိဖြစ်မယ်မှန်း မောင်လည်း မထင်မိလို့ပါကွယ်။ ဆရာဝန်ကတော့ လုံးဝ ပန်းသေတာ မဟုတ်လို့ မျှော်လင့်ချက် ရှိနေသေးတယ်လို့ ပြောတယ်လေ ဖူးရဲ့”

“ မျှော်လင့်နေတာကလည်း ၆ လတောင် ရှိနေပြီ ဘယ်တော့မှ ပြန်ကောင်းမှာလဲ။ ဖူးလည်း သွေးသားနဲ့ပါ မောင်ရယ်။ ဖူးလေ တခါတလေ မနေနိုင်မထိုင်နိုင် ဖြစ်မိတယ် မောင်”

“ အေးပါ မောင်ကြိုးစားပါ့မယ်ကွာ။ အခုတော့ ဒီအတုလေးနဲ့ ပြုစုပေးတာလေးပဲ ကျေနပ်လိုက်ပါကွာ”

“ ဟင်း ပြောလိုက်ရင် ဒီလိုချည်းပဲ။ ဖယ် ရေသွားဆေးဦးမယ်”

ဟု ဆိုကာ ထွက်လာသော မိခင်ဖြစ်သူ မြင်မှာစိုး၍ မှောင်ရိပ်တွင် အသာလေး ကွယ်နေလိုက်ရလေသည်။စည်သူစိုး သိလိုက်ရသော အဖြစ်အပျက်များ အပေါ် စိတ်ရှုပ်သွားမိလေသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူကိုလည်း အပြစ်မတင်ရက် မိခင်ကိုလည်း မည်သို့ ကူညီရမလဲဆိုတာ မစဉ်းစားတတ်အောင် ဖြစ်လေသည်။

နောက်နေ့ မနက်မှစ၍ စည်သူစိုးသည် မိခင်ဖြစ်သူအား သတိထား စောင့်ကြည့်မိလေသည်။ အကူခေါ်ထားသော ကောင်လေးများဖြစ်သော အောင်မင်းနှင့် သိန်းစိုးတို့ ၂ ယောက်မှ သိန်းစိုးအား လိုတာထက်ပို၍ အရောတဝင်နေနေကြောင်း တွေ့ရလေသည်။

စည်သူစိုးမှာ ပို၍ စိတ်မချမ်းမသာ ဖြစ်မိလေသည်။ သိန်စိုးကား သူနှင့်ရွယ်တူဖြစ်ကာ သူ့လိုပင် အသားဖြူဖြူ မေးရိုးခိုင်ခိုင် နှာတံပေါ်ပေါ်နှင့် သွယ်လျလျ ကိုယ်ဟန်ရှိလေသည်။ ခါးသိမ်သိမ် တင်ပါးကျစ်ကျစ်နှင့် တောင့်တင်းသော ပေါင်တံများက အလိုးအဆောင့်ကောင်းသော ယောက်ျားကောင်းဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြနေသော လက္ခဏာများ ဖြစ်လေသည်။

မိခင်ဖြစ်သူ ဘယ်ခြေလှမ်း လှမ်းတော့မည်ဆိုတာ သိနေသော စည်သူစိုးသည် မည်ကဲ့သို့ တားဆီးရမည်ကို အကြံအိုက်လျက်ရှိလေသည်။ ဆိုင်သိမ်း ညစာစားပြီးသောအခါ စိတ်ညစ်ညစ်နှင့် လက်ဖက်ရည်ဆိုင်သို့ ထွက်လာခဲ့လေသည်။

“ ဟေ့ စည်သူ ပျောက်လှချေလား အခုမှပေါ်လာတယ် ဘာသောက်မှာလဲ။ ညီးလေးရေ မှာမယ်ဟေ့”

“ ညီလေး Speed တစ်ဘူးယူခဲ့ သံဘူးနော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ခင်ဗျ”

“ ကိုစိုးမိုး မတွေ့တာတောင် အတော်ကြာပြီဗျာ”

“ မင်းက လာမှမလာပဲကိုး။ မင်း ဇက်ပြာ ဖွင့်လိုက်။ စာအုပ်အသစ်တွေ ဒေါင်းထားတာရှိတယ် ကူးသွားတော့။ မင်းလဲ Facebook သုံးပါဆိုတာကို ပြောမရဘူးကွာ”

“ ကျနော်က စွဲမိရင် နေ့ရောညပါ သုံးမိမှာ ဒါကြောင့်ပါ ကိုစိုးမိုးရ”

“ အေးပါကွာ စည်သူ မင်းကြည့်ရတာ သိပ်မလန်းဘူးကွာ ဘာတွေညစ်နေလဲ”

“ ဘော်ဒါ တစ်ယောက်ပါဗျာ။ ပန်းသေသလို ဖြစ်နေတာ ၆ လလောက်ရှိပြီဗျာ။ ဘယ်လိုကူညီရမလဲ စဉ်းစားနေတာ”

“ မင်းကတော့ကွာ ဘယ်သူ့မဆို ကူညီချင်တဲ့ကောင်ပဲကွာ။ ငါသိသလောက်ပြောမယ်ဆို အဲ့ဒါမျိုးက အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ဖြစ်တာကွ။ ဘာတွေလုပ်မိလဲဆိုတာသိမှ ကုသရလွယ်တာကွ”

“ တရုတ်ဆေးလိပ် ပိန်ပိန်လေးတွေလေ ပူရှိန်းဆေးလိပ်တွေသောက်တာ အစ်ကိုရဲ့”

“ အင်း ဒီခွေးတရုတ်တွေက သူတို့ဆီလူများတိုင်း လျှော့ချဖို့ဆိုပြီး သေချာ ပန်းသေတဲ့ ဆေးတွေရောပြီးထုတ်တာ။ ခွေးမျိုးတွေ လူကို ဥပါဒ်ဖြစ်အောင်လုပ်တာ။ မင်းဘော်ဒါကို တတ်နိုင်ရင် လုံးဝ ဆေးလိပ်ဖြတ်ခိုင်းလိုက်။ ဆေးရွက်ကြီးက ပန်းသေစေပါတယ်ဆို ခွေးမျိုးတွေ ထုတ်တဲ့ဟာမှ သွားသောက်တော့ ပိုဆိုးမှာပေါ့”

“ ဟုတ်တယ် ကိုကြီးရာ။ သူကလည်း တစ်နေ့ ဆယ်လိပ်လောက် သောက်တာ”

“ မသောက်ပလေ့စေနဲ့၊ အိပ်ရေးဝဝအိပ်၊ ဖီးကြမ်းငှက်ပျောသီး မီးဖုတ်တို့၊ ရွှေနီငှက်ပျောသီးတို့ စားပေး၊ စိတ်ဖိစီးမှုမရှိအောင်နေ၊ စိုးရိမ်စိတ် မဝင်အောင်နေ၊ အဲ့ဒါဆို ပြန်ကောင်းလာမှာပါကွ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ကိုကြီး အခုလိုရှင်းပြပေးတာ ကျေးဇူးပါဗျာ”

“ မလိုပါဘူးကွာ။ ဒါပေမဲ့ မင်းဘော်ဒါရဲ့ မိန်းမအတွက်တော့ စိုးရိမ်တယ်ကွာ။ မိန်းမတွေက လိင်မဆက်ဆံပဲနေနိုင်တာ သုံးလပဲကွ။ သုံးလကျော်ရင် သွေးသားဆန္ဒကိုက တောင်းလာတာ။ အဲ့ဒါကိုတော့ ဂရုတစိုက် ဖြေပေးပေါ့။ သူ့ကို နားလည်အောင် ပြောပြခိုင်းပေါ့”

စည်သူစိုးခေါင်းထဲ အချက်ပေးခေါင်းလောင်သံများ ဆူညံသွားလေသည်။ သိန်းစိုးကို မိခင်ဖြစ်သူက ရေလာမြောင်းပေးနေပြီ။ ကိုယ့်ဝမ်းနာ ကိုယ်သာသိ ဖခင်ဖြစ်သူကို ဘယ်လိုပြောပြရပါ့မလဲ၊ မိမိသိသည်ဆိုလျှင်ကော ဖခင်ဖြစ်သူက ရှက်သွားလေမည်လား။ ကိုစိုးမိုး နောက်ဆုံးစကားက သူ့ကို ပိုပြီး ဖိအားများလာစေသည်။

ကိုစိုးမိုး ဆိုတာက သူ့သူငယ်ချင်းရဲ့အစ်ကို။ လက်ရှိ ဖေ့ဘုတ်ပေါ်မှာ အပြာစာအုပ်များ မျှဝေပေးနေသောသူ ဖြစ်လေသည်။ စည်သူစိုး သူက ဖေ့ဘုတ်မသုံး gmail လျှောက်ရုံဖြင့်မရ Code ပြန်ရိုက်ရ စိတ်မထင်လျှင် အကောင့်ပိတ်ခံရသော ဖေ့ဘုတ်ကို ဇယားရှုပ်သည်ဟု ထင်မြင်မိလေသည်။ အဲ့ဒီတော့ 18+ စာအုပ်ကြိုက်သော သူ့အတွက် ကိုစိုးမိုးက PDF ရှိသော စာအုပ်များ ဒေါင်ထားကာ သူလာလျှင် ကူးထည့်ပေးလေ့ရှိလေသည်။

စည်သူစိုး စိတ်ပြေလက်ပျောက် လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထွက်လာကာမှ ပိုပြီး စိတ်ညစ်လာသဖြင့် ကိုစိုးမိုးကို နှုတ်ဆက်ကာ ပြန်လာခဲ့လေသည်။ အိမ်သို့ပြန်ရောက်သော် စိတ်ညစ်စရာများ မေ့ထားကာ ကိုစိုးမိုးပေးလိုက်သော Pdf များကို ဖွင့်ဖတ်ကြည့်လေသည်။ ၁၀ ပုဒ်ခန့် ရှိလေသည်။

ပထမဆုံးဖတ်မိသည်က ထူးခြားရေးသား၍ တိတ်တခိုးမှ တင်ဆက်သည့် “အရေခြုံ” ဆိုသော စာအုပ် ဖြစ်လေသည်။ စဖတ်မိသည်မှစ၍ လက်ကမချချင်အောင် ကောင်းလွန်းကာ သွေးရင်းသားရင်း လိင်ဆက်ဆံသော စာအုပ်ဖြစ်လေသည်။ အကြိုက်ဆုံးကား ခိုင်လေးနှင့် သူ့သားဖိုက်သော နောက်ဆုံးအခန်းဖြစ်လေသည်။ ထိုအခန်းကို ၃ ခါ ၄ ခါလောက် ပြန်ဖတ်မိလေသည်။

နောက်ထပ်တအုပ် ဖတ်မိသောအခါ အကာမင်း ရေးသားသော “အမေနဲ့သားရဲ့ လက်ထပ်ပွဲ” စာအုပ်ဖြစ်လေသည်။ အဖေက ပြသနာရှိ၍ သားက အမေကို ဝင်ရောက်ထိန်းသိမ်းသော ဇာတ်လမ်းဖြစ်ကာ သူနှင့်တူနေသည်ကိုလည်း သတိပြုမိလေသည်။

နောက်ထပ်တွေ့ရသည်ကား ကာမလူဆိုးခေါ် ကိုစည် ရေးသားသော “ဟက်ပီးဗယ်လင်တိုင်းဒေး” ဆိုသော စာအုပ်ဖြစ်လေသည်။ ဗယ်လင်တိုင်းဒေး အကြာင်းကို ရိုမန်တစ်ဆန်ဆန် ရေးသားထားလေသည်။

စည်သူစိုး စာအုပ်များဖတ်ပြီးနောက် အတိုင်းမသိ ပျော်ရွှင်သွားလေသည်။ လေပင်ချွန်လိုက်မိလေသည်။ Pdf ပေးသော ကိုစိုးမိုးနဲ့ စာရေးဆရာအပေါင်း ကျန်းမာချမ်းသာပြီး ကာမသိဒ္ဒိ၊ ပီယသိဒ္ဒိ၊ လာဘသိဒ္ဒိအပါအဝင် အလုံးစုံသော သိဒ္ဒိများရပါစေကြောင်း ဆုတောင်းပေးလိုက်မိလေသည်။

ဝိုင်းစက်သော မျက်လုံးတစ်စုံ၊ ထူထဲသော နှုတ်ခမ်း၊ ဖြောင့်စင်းသော နှာတံပေါ်ပေါ်တို့က ရုပ်ရှင်မင်းသမီးချော စမိုင်းနှင့် ပုံစံတူကာ ကော့ချွန်နေသော ရင်သားများ စွင့်ကားဝိုင်းစက်ပြီး အနောက်ဖက်ကို ကောက်ထွက်နေသော တင်သားများသည် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး၏ ကျန်းမာရေးနှင့် အလှပတရားများကို ဖော်ပြနေသော အရာများဖြစ်လေသည်။ ထိုအလှတရားများကို အဖေ မသုံးဆောင်နိုင်ပါက သူသုံးဆောင်မည် ဖြစ်လေသည်။ အပြင်လူ ဘယ်သူ့လက်ကိုမှ အပါမခံနိုင်။ ဖိတ်ချင်းဖိတ် ကိုယ့်အိတ်ထဲသာ ဖိတ်ရမည်ဟု ဆုံးဖြတ်မိလေသည်။

မနက် ဆိုင်ဖွင့်ပြီးသောအခါ လူပါးသောအချိန်တွင် စည်သူစိုး အိမ်နောက်မီးဖိုချောင်သို့ အသာဝင်လာခဲ့လေသည်။ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး ချက်ပြုတ်နေရာသို့ အသာနောက်မှ ဝင်ရပ်၍ တောင်အောင် အသင့်လုပ်ထားသော သူ့လီးကြီးဖြင့် မိခင်ဖြစ်သူ ဖင်ကြားသို့ချိန်ကာ ထောက်၍ သိုင်းဖက်လိုက်လေသည်။

“ မေမေ ဘာတွေချက်နေတာလဲ”

“ အို ဟဲ့ ဒီကလေးဟာလေ အလန့်တကြား လွှတ်လေကွယ်”

“ လွှတ်ဘူး သားမေးတာ မဖြေရင် လွှတ်ဘူး”

စည်သူစိုးသည် ရံဖန်ရံခါ ထိုကဲ့သို့ ကပ်ချွဲနေကြ။ သို့သော် ယခုကား ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ အစပထမ လန့်သွားသော်လည်း မိမိဖင်ကြားသို့ အမြှောင်းလိုက်ထောက်လာသော သားဖြစ်သူ၏ တောင်နေသာ လီးကြီးကို သတိထားမိသောအခါ ရင်ထဲဝယ် တဒိန်းဒိန်း တုန်လှုပ်သွားလေသည်။ ၆ လကျော် တောင့်တနေသော သွေးသားတို့က ဖိုသဘာဝ အထိအတွေ့ကို ရရှိသဖြင့် လှုပ်ရှားစပြုလာသလို ဦးနှောက်အသိစိတ်ကလည်း မသင့်တော်ကြောင်း အသိဝင်လာသည်နှင့် ရုန်းထွက်လိုက်လေသည်။

စည်သူစိုးက အသာလွှတ်ပေးကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားသောအခါမှ ခါးကနေကိုင်၍ အသာဆွဲကပ်ကာ ဖက်ထားလိုက်လေသည်။ စည်သူစိုး၏ လီးနှင့် ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး၏ စောက်ပတ်ကား ကွက်တိထပ်တူကျကာ ဖိကပ်မိလေသည်။ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးကား စောက်ပတ်ထဲမှလည်း ဆစ်ခနဲ့ အရည်များ စိမ့်လာလေသည်။ ထို့အပြင် စည်သူစိုးကား ဒီအတိုင်း အငြိမ်မနေ မျက်နှာအနှံ့ ငြင်သာစွာ နမ်းရှိုက်လာသောအခါ အထိအတွေ့ကို ယစ်မူးသာယာလာလေသည်။ ပျောက်လုနီးနီးဖြစ်နေသော အသိစိတ်ကို ပြန်ထိန်းကာ ရုန်းထွက်လိုက်လေသည်။ စည်သူစိုးကား ပြန်မလွှတ်သေးပဲ…

“ ဟင်း မေမေကလည်း သားက ချစ်လို့ နမ်းတာကို”

ဟု ဆိုကာ အမြှောင်းလိုက်ကပ်နေသော သူ့လီးနှင့် စောက်ဖုတ်ကို အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲပေးလေသည်။ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး မသိစိတ်က သာယာပြီး ရမက်သွေးသားတို့က ကြိုက်နှစ်သက်နေသော်လည်း အသိစိတ်က ကောင်းကောင်း သတိရှိနေသည့် ဒီတခါတော့ သတိတရဖြင့် ငြင်းဆန်ကာ…

“ ဒီကလေးဟာလေ လွှတ်ဦး”

ဟု ဆိုကာ အတင်းရုန်းထွက်လိုက်လေသည်။ စည်သူစိုးကလည်း လွှတ်ပေးလိုက်လေသည်။

“ မေမေကလဲ ဘာဟင်းလဲမေးတာကိုး”

“ ကြက်သားပြုတ်ကြော်၊ မုံလာဥအချဉ်ရည်ဟင်း၊ ငရုပ်သီးထောင်း ဒါပဲလေ။ သွားတော့ လူက အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ဟာကို ဆိုင်ကောင်းကောင်း မကြည့်ဘူး”

“ သိချင်လို့မေးတာကို မေမေက ဒီအတိုင်းပဲ သွားပြီ”

ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး အပေါ်စီးက ဖိဟောက်ကာ မောင်းထုတ်လိုက်လေသည်။ တဒိန်းဒိန်းခုန်နေသော ရင်ဘတ်ကိုဖိရင်း ခြေတုန်လက်တုန် စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ရေခဲသေတ္တာထဲမှ ရေကို ယူသောက်လိုက်ရလေသည်။ လာထောက်ထားသည့် စည်သူစိုးရဲ့ လီးကြီးက နဲနဲနောနောမဟုတ် သူအဖေထက်ပင် ကြီးလိမ့်မည် ဖြစ်လေသည်။

………………………………………….

ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးဟု အများက ဒေါ်တပ်ခေါ်နေကြသော်လည်း တကယ်တန်း အသက်အားဖြင့် လေးဆယ်ကျော်ရုံလေးသာ ရှိလေသည်။ သူရဲ့ ဝိုင်းစက်သော မျက်လုံးတစ်စုံ၊ ထူထဲသောနှုတ်ခမ်း၊ ဖြောင့်စင်းသော နှာတံပေါ်ပေါ်တို့က ရုပ်ရှင်မင်းသမီးချော စမိုင်းနှင့်ပုံစံတူကာ ကော့ချွန်နေသော ရင်သားများ စွင့်ကားဝိုင်းစက်ပြီး အနောက်ဖက်ကို ကောက်ထွက်နေသော တင်သားများကြောင့် တက္ကသိုလ်တုန်းကတည်းက လူသိများခဲ့သူဖြစ်လေသည်။

သို့သော် မိဘများ၏အုပ်ထိန်းမှု ကောင်းခြင်းကြောင့် ရည်းစားသနာ မထားဖူးပေ။ ကျောင်းပြီးပြီးချင်းမှာပင် သူ့ထက် ဆယ်ငါးနှစ်ခန့်ကြီးသော ဦးဝင်းမောင်နှင့် လူကြီးချင်းသဘောတူကာ ပေးစားခဲ့လေသည်။

ဦးဝင်းမောင်က အသက်သာကြီးသော်လည်း ခေတ်မှီပွင့်လင်းကာ လူငယ်ဆန်သူ ဖြစ်လေသည်။ ငယ်စဉ်ကတည်းက အားကစားကို ဂရုတစိုက်လုပ်လေ့ရှိသူ ဖြစ်လေသည်။ ဝင့်ဝင့်ဖူးနှင့်ရသောအခါတွင်လည်း ဝင့်ဝင့်ဖူးကိုပါ အားကစားလုပ်စေလေသည်။ လိင်ဆက်ဆံရာတွင်လည်း တလမ်းသွား ရိုးရိုးမဟုတ်ပဲ ပုံသဏ္ဌာန် အမျိုးမျိုးဖြင့် ဆက်ဆံလေ့ရှိလေသည်။

လိင်ဆက်ဆံမှုဆိုတာ ဘာမှန်း ကောင်းကောင်းမသိသော ဝင့်ဝင့်ဖူးသည် ဦးဝင်းမောင်နှင့်တွေ့မှ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားရပြီး ကာမဗေဒ ပညာရပ်တွင် တော်တော်များများ သိရှိနားလည်လာလေသည်။ သို့သော် ဦးဝင်းမောင်သည် ဆေးလိပ်ကို မကောင်းမှန်းသိသိဖြင့် နှစ်သက်စွာ သောက်သုံးလေသည်။ ရိုးရိုးစီးကရက်မှ တဆင့် တရုတ်ဆေးလိပ်ဖြစ်သော စီးကရက် ပိန်ပိန်ရှည်ရှည်လေးများကို ပြောင်းသောက်လေသည်။ အဆိုပါ စီးကရက်များတွင် ပရုပ်ပါသဖြင့် ပူရှိန်သော အရသာပါရလေသည်။

နောက်ဆက်တွဲ ဆိုးကျိုးမှာ ဦးဝင်းမောင်တစ်ယောက် ပန်းညိုးလာခြင်း ဖြစ်လေသည်။ အစပထမ၌ တာတာနာဖီးလ်ပါဝင်သော ယောက်ျားအားဆေးများ သုံးစွဲရာ အဆင်ပြေမှုရှိသော်လည်း ဆေးလိပ်သောက်သုံးမှု မလျှော့တဲ့အခါ လုံးဝ ပန်းသေသလို ဖြစ်သွားလေသည်။ ဆရာဝန်နှင့် ပြသပြီးချိန်မှ ဦးဝင်းမောင်မှာ ဆေးလိပ်ကို လျှော့သောက်ရင်း ဖြတ်လေသည်။ လုံးဝပန်းသေသလို ဖြစ်သည်မှာ ခြောက်လခန့် ရှိပြီဖြစ်ပြီး ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ လိင်မဆက်ဆံရသည်မှာ ခြောက်လခန့် ရှိပြီဖြစ်လေသည်။

ဦးဝင်းမောင်ကတော့ ဇနီးဖြစ်သူ အသာပြေစေရန် လီးတုနဲ့ ထည့်ပေးပါသော်လည်း အစစ်လောက် မကောင်း၊ ဆန္ဒရမက်ကို မပြေပျောက်စေနိုင်ကြောင်း ဝင့်ဝင့်ဖူးသာလျှင် ခံစားသိရှိပေသည်။

အခု ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ အသိနှင့်ဆန္ဒ လွန်ဆွဲနေမှုကို အလူးအလဲ ခံစားနေရလေသည်။ သားဖြစ်သူ စည်သူစိုး၏ အထောက်အပွတ်များတွင် သာယာစိတ်ကတစ်ဖက်….၊ လူ့ဘောင် လူ့အသိုင်းအဝိုင်းက လက်ခံနိုင်ခြင်းမရှိသော သားနှင့်မအေ ကာမဆက်ဆံသော ဖောက်ပြန်မှုကြီးကို ကျူးလွန်ရန်မသင့်ဟူသော အသိတရားတို့က တစ်ဖက်… လွန်ဆွဲနေလေသည်။ ထိုကဲ့သို့လွန်ဆွဲကာ မသင့်တော်ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိပေး ထိန်းချုပ်ပါသော်လည်း သွေးသားဆန္ဒဟူသည်ကား ထိန်းလေ လွတ်လေဖြစ်သော သဘာဝအတိုင်း ထူးခြားသော လိုလားတောင့်တခြင်း တစ်မျိုးကလည်း ပေါက်ဖွားလာလေသည်။

ခိုးစားရသော အသီးက ပိုချိုသည် ဆိုသည့်အတိုင်း လူလောက အဖြူရောင်စည်းလေးကို ပါးပါးလေးဖြတ်ကျော်ကာ သားဖြစ်သူနှင့် ချစ်ပွဲဝင်ကြည့်လျှင် ကြုံတွေ့ရမည့် အပြာရောင် စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ပျော်ရွှင်မှု အထိအတွေ့ အရသာများ၊ စိတ်ကျေနပ်စရာ ပြီးဆုံးမှု ခံစားချက်များကို တွေ့ကြုံခံစားလိုသော တောင့်တမှု ချဉ်ခြင်းလည်း တက်လာလေသည်။
အစက ဒီလိုဘာလို့လုပ်သလဲ။ သူ့အဖေ ပန်းသေနေတာကို သိသွားလို့လား။ ဒါမှမဟုတ် မိမိက သိန်းစိုးကို ရေလာမြောင်းပေးနေတာကို သိသွားသလား။ ဒါမှမဟုတ် တကယ်ပဲ မိမိကို ၅၂၈ ထက် ပိုပြီးချစ်လို့လား ဆိုသော အတွေးများဖြင့် စဉ်းစားခန်းဝင်မိသော်လည်း သွေးသားတောင်းဆိုမှု ယင်းကပ်လာချိန်တွင် အပြာရောင်စိတ်ကူးများကလွဲ၍ ကျန်တာ အတွေးထဲ မဝင်တော့ချေ။

ထိုနေ့တစ်နေ့လုံး ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးသည် စည်သူစိုးကို ရှောင်နေတော့လေသည်။ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ အလုပ်ကို လုပ်နေရသော်လည်း စိတ်က သားဖြစ်သူ စည်သူစိုး အကြောင်းသာ တွေးနေမိလေသည်။ စည်သူစိုး ထပ်လာမည်လားဟု မျှော်မိသော်လည်း စည်သူစိုးကို မတွေ့ရတော့ပေ။

ဦးဝင်းမောင်လည်း ထမင်းစား ပြန်ရောက်လာလေသည်။ ဒီတစ်ခါတွင်တော့ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးသည် စည်သူစိုးနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမည်ကို အပျိုဖြန်းလေးတစ်ဦးနှယ် ရှက်ရွံ့စိတ်လှုပ်ရှားနေလေသည်။ သို့သော် သူ၏ စိတ်ခံစားမှုများကို မပေါ်ပေါက်စေရန် မျက်နှာတင်းကာ ထိန်းချုပ်ထားလေသည်။

စည်သူစိုးမှာ ထမင်းစားရန် စားပွဲတွင် ထိုင်မိသောအခါ မိခင်ဖြစ်သူ၏ မျက်နှာထားကို တွေ့ရသောအခါ လန့်သွားလေသည်။ အခြေအနေမှာ မိမိအတွက်ကောင်းနိုင်သော အလားအလာ မရှိတော့ဟု မှတ်ချက်ပြု သုံးသပ်ကာ စိတ်ဓာတ်ကျဆင်းသွားလေသည်။ သူကြိုးပမ်းစီစဉ်ထားသမျှ သဲထဲရေသွန် ဖြစ်တော့မည်ကို နှမြောမိလေသည်။
သို့သော် တဆတ်ဆတ် တုန်နေသော မိခင်ဖြစ်သူ၏ ထမင်းပွဲခူးနေသည့် တုန်ရင်နေသော လက်အစုံကိုတွေ့ရသောအခါ အတိုင်းမသိ ဝမ်းသာပျော်ရွှင်သွားလေသည်။ ဟန်ဆောင် မျက်နှာတင်းထားသော်လည်း စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်ကို လက်တစ်စုံက ဖော်ပြနေသည် မဟုတ်ပါလား။ ထိုကြောင့် တစ်ဆင့်ထပ်တက်ဖို့ စဉ်းစားမိလေသည်။

စည်သူစိုးမှာ ထမင်းစားနေစဉ် ဖိနပ်ကို အသာချွတ်ကာ ခြေထောက်ဆန့်တန်းလျက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ရှိ မိခင်ဖြစ်သူ၏ ခြေကျင်းဝတ် ထမိန်ထဲသို့ မှန်း၍ သူ့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ထည့်လိုက်လေသည်။ ထိုင်ခုံချင်းလည်း နီးသဖြင့် ကွက်တိရောက်လေသည်။

ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ ဘာများဖြစ်မလဲဟု ရင်ခုန်မျှော်လင့်နေစဉ် ရုတ်တရက် ရောက်လာသော ခြေထောက် တစ်ဖက်ကြောင့် လန့်ကာ အော်မိမတတ် ဖြစ်သွားသော်လည်း သတိချက်ချင်းဝင်ကာ ထိန်းလိုက်လေသည်။ စည်သူစိုး၏ ခြေထောက်က အတင့်ရဲစွာ အထက်သို့ တရွေ့ရွေ့တက်လာသဖြင့် ရှိမဲ့စုမဲ့ အသိတရားလေးဖြင့် ထိန်းကာ တက်လာနေသော ခြေထောက်ကို မိမိခြေနှစ်ဖက်ဖြင့် ညှပ်၍ ထိန်းလေသည်။

စည်သူစိုးက သူ့ခြေထောက်ကို ရုန်းကာ အထက်သို့ တိုးလေရာ ပေါင်ခြံအတွင်းသို့ ရောက်လေသည်။
ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ တစ်ခုခုကို မျှော်လင့်ထားသော်လည်း ဒီလိုအခြေအနေကို ယောင်လို့တောင်မှ အိပ်မက်ထဲ ထည့်မမက်ဖူးပါချေ။ လင်ယောက်ျား တစ်ယောက်လုံး ဘေးမှာ ငုတ်တုပ်ထားကာ သားအရင်းဖြစ်သူ၏ လက်ရဲဇက်ရဲ စောက်ပတ် အနိုက်ခံရသော ခံစားမှုမှာ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးအတွက် ထမင်းစားရေသောက်လို နေ့စဉ်ကြုံတွေ့နေရသော ကိစ္စမျိုး မဟုတ်ပါ။ စားပွဲခင်း အရှည်ဖြစ်ပြီး ထိုင်နေသူ ရင်ဘတ်အောက်ပိုင်းကိုပဲ အချင်းချင်း မြင်ရသောကြောင့်သာ တော်တော့သည်။

ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ အသံမထွက်မိအောင် သတိဖြင့်ထိန်း၍ အရည်တောက်တောက်ကျကာ ကာမဆိပ်များ တက်လာလေသည်။ ဦးဝင်းမောင်ကတော့ သတိပြုမိပုံမရ။ စည်သူစိုးက ပိုင်နိုင်စွာပင် ခြေချောင်ကလေးများဖြင့် ကလိပေးနေရာ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ လင်မသိအောင် ခိုးစားရသော အရသာကို ခံစားရင်း အကောင်းကြီးကောင်းကာ ပြီးလုလုပင် ဖြစ်လာလေသည်။ ဒါကိုသတိထားမိသော စည်သူစိုးက ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ပေးလေရာ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ အသံထွက်မညီးညူမိစေရန် နှုတ်ခမ်းကိုက် အံကြိတ်ရင်း တစ်ချီ ပြည့်ပြည့်ဝဝပင် ပြီသွားလေသည်။

“ ဖူး နေမကောင်းဘူးလား ထမင်းသိပ်မစားသလိုပဲ”

“ မဟုတ်ပါဘူး သိပ်မဆာသေးလို့ပါ မောင်”

“ အင်း မောင်ဒီနေ့ စောစောပြန်သွားရမယ် ဟိုမှာ ဈေးဆိုင်နေတယ်”

“ ရတယ် စားပြီးသွားတော့လေ မောင်ရဲ့”

“ အေးအေး သွားတော့မယ်”

“ သား မင်းလည်းစားပြီး ထားခဲ့လိုက်တော့။ ဆိုင်ကိုဂရုစိုက်။ ဟို ၂ ကောင်နဲ့ လွှတ်မထားနဲ့။ မေမေက သိပ်ကြည့်နိုင်တာ မဟုတ်ဖူး”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေ”

ဟု ဆိုကာ စည်သူစိုးမှာ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ဆိုင်ရှေ့သို့ ထွက်လာခဲ့လေသည်။ ထိုနေ့မှစ၍ စည်သူစိုးသည် နေ့တိုင်း ချက်ပြုတ်နေသော အချိန်တွင် ထောက်ပေးခြင်း၊ ထမင်းစားချိန်တိုင်း ခြေထောက်ဖြင့်ပြီးအောင် ပွတ်ပေးခြင်းများကို အချိန်မှန်မှန် မပျက်မကွက် လုပ်ဆောင်ပေးလေသည်။ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ အသစ်အဆန်း ကာမခံစားမှုများကို ခံစားနေရသောကြောင့် ဆာလောင်နေသော ရမ္မက်စိတ်များ ပြေပျောက်သလိုလို ရှိလေသည်။

တစ်ပတ်ပြည့်သောနေ့တွင် စည်သူစိုးသည် ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးအား ရှောင်နေလေတော့သည်။ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ ချက်ပြုတ်နေသောအချိန် စည်သူစိုး မလာသောအခါ “ဘာလုပ်ဦးမည်လဲ” ဟုတွေးကာ ရင်ခုန်မိလေသည်။

စည်သူစိုးကား ထမင်းစားချိန်တွင် ဦးဝင်းမောင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ကာ ဘာမှမသိသလိုပင် ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးအား လှည့်မျှပင် မကြည့်ပဲ ထမင်းကို ခပ်သွက်သွက်စားကာ ထွက်သွားလေသည်။
ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ စောင့်မျှော်နေသော်လည်း စည်သူစိုးမှာ လုံးဝရှောင်နေတော့လေသည်။ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူမှာ စိတ်ထဲတွင် မရိုးမယွ ဖြစ်လာလေသည်။ တစ်ခုခု လိုအပ်နေသလိုလို လွမ်းသလိုလို ဆွေးသလိုလို ဝေဒနာတရပ်ကိုလည်း ခံစားရလေသည်။

သုံးရက်မြောက်သောနေ့ ချက်ပြုတ်နေသော အချိန်တွင်

“ သားရေ သား ခဏလောက်လာပါဦး”

ဟု အော်ခေါ်လိုက်လေသည်။ စည်သူစိုးလည်း ဆိုင်လူရှင်းနေသည်မို့ ကြည့်နေသော အောကားကို ပိတ်ကာ အမေဘာများဖြစ်လို့လဲ ဟူသော အတွေးဖြင့် နောက်ဖေးမီးဖိုခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့လေသည်။ အောက်က ညီတော်မောင်က ဒေါသကြီးကာ ခေါင်းတထောင်ထောင်နှင့်။

မီးဖိုခန်းရောက်သောအခါ စည်သူစိုး ခဏငေးမောသွားရလေသည်။ ခဲရောင် အင်္ကျီလက်ပြတ်လေးနှင့် ချည်သားဘောင်းဘီအပွ အနက်ရောင်ကို ဝတ်ဆင်ထားသော အမေမှာ Apron သာ ဖယ်လိုက်ပါက စတိုင်ကျကျ မိုက်သွားမည်မှာ သေချာလှသည်။ နှုတ်ခမ်းမှာလည်း ပန်းရောင်ဖျော့ဖျော့လေး ဆိုးထားသဖြင့် စိုလက်ကာ မြင်ရသော သူ့ရင်ကို ဗလောင်ဆူစေပါသည်။ အမေက နူးညံ့သော အပြုံးလေးပြုံးလျက်

“ သားက ဒီရက်ပိုင်း အမေ့ကို ရှောင်ဖယ် ရှောင်ဖယ် လုပ်နေတာ စိတ်ဆိုးနေလို့လားကွယ်”

“ မဆိုးပါဘူး အမေရဲ့ သားက အမေ့ကို ဘာလို့စိတ်ဆိုးရမှာလဲ”

“ မသိဘူးလေ အမေ့နားတောင် မလာတော့ဘူးဆိုတော့ စိတ်များဆိုးသလားလို့ပါ”

“ မဆိုးပါဘူး အမေရဲ့”

ဟု ပြောပြောဆိုဆို အလှကြီးလှနေသော အမေ့အား ရင်ခွင်ထဲဆွဲ၍ ဖက်လိုက်လေသည်။ သူ၏ ပုဆိုးအောက်မှ မာတောင်နေသော ညီတော်မောင်က အမေ့ဆီးခုံကို ဝင်ဆောင့်ကာ အလျားလိုက် ကပ်နေလေသည်။ အမေ့ မျက်လုံးလေးများ မှေးခနဲကျ၍ သွာပြီး ချက်ခြင်း ပြန်ပွင့်လာလေသည်။ သူက အမေ့ပါးပြင်နှင့် မျက်နှာတစ်ခုလုံးအနှံ့ နမ်းလိုက်လေသည်။

ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ စည်သူစိုး ခါးကို ပြန်ဖက်ထားကာ သားဖြစ်သူ အနမ်းမိုးရွာခြင်းကို ကြည်နူးစွာခံယူနေလေသည်။ နမ်းလို့ အားရသွားမှ စည်သူစိုးက သူ့မျက်နှာကိုရော လက်တွေကိုပါ ခွာလိုက်လေသည်။ စည်သူစိုး၏ လက်တွေက ခွာသွားပေမယ့် ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးက စည်သူစိုးကို ဖက်ထားမြဲ ဖက်ထားလျက် ရှိလေသည်။

ထို့ကြောင့် စည်သူစိုးက အမေ့ကို ကြည့်လိုက်တော့ အမေက ရုတ်တရက် သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများနှင့် သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေပေါ်သို့ ဖိကပ်ကာ ခပ်မြှင်းမြှင်းလေး စုပ်နမ်းလိုက်လေသည်။ ခဏအတွင်းမှာပင် ပြန်၍ခွာလိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ် မှ လက်များကိုပါ ဖယ်ခွာကာ

“ သား ဆိုင်သွားကြည့်တော့နော်”

ဟု ပြုံးစစ မျက်နှာနှင့် ပြောကာ မျက်လုံးလေးတစ်ဖက်ကို မှိတ်ပြလိုက်လေသည်။ စည်သူစိုးမှာ ရင်ဒိန်းဒိန်းခုန်ကာ မယုံချင်ပေမဲ့လဲ အပျော်ကြီးပျော်ကာ

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေ”

ဟု ပြောကာ ဆိုင်ခန်းဆီသို့ ထွက်လာခဲ့လေသည်။ ထမင်းစားချိန်ရောက်သောအခါ စည်သူစိုးက ခြေထောက်ဖြင့် ပွတ်ပေးသောအခါ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးက ညုတုတု အကြည့်ဖြင့်ကြည်ကာ သူ့ပေါင်ကြားဆီသို့ ခြေထောက်ဖြင့် သူ့ညီတော်မောင်ကို ပြန်ပွတ်ပေးလေသည်။ သို့သော် အကြံသမား စည်သူစိုးက ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး ပြီးခါနီးအချိန်တွင် ခြေထောက်ကို သိမ်းကာ ထမင်းဝိုင်းမှ ထသွားလေသည်။ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ မချင်မရဲဖြစ်ကာ ဆတ်တငံ့ငံ့ဖြင့် ကျန်နေခဲ့လေသည်။

ဦးဝင်းမောင် ပြန်ထွက်သွားသောအခါ စည်သူစိုးကြောင့် ဆတ်တငံ့ငံ့ဖြစ်ကာ အဆက်ပြတ်ခဲ့သော ကာမပန်းတိုင်ကို တက်လှမ်းရန် အခန်းထဲသို့ဝင်ကာ ကုတင်ပေါ်လှဲ၍ ကိုယ့်အစိကို ပြန်ပွတ်လေသည်။
စည်သူစိုးသည် အဖေထွက်သွားသောအခါ အမေ ဘာလုပ်မလဲ သိချင်သောကြောင့် အမေရှိရာသို့ ထွက်လာခဲ့လေသည်။

“ ဟင်း… ဟင်း …အဟင်း……ဟင်း…”

အမေ့ အခန်းတွင်းမှ ညီးသံများ ကြားရသောအခါ စည်သူစိုးတစ်ယောက် လေချွန်လိုက်လေသည်။ ဒီလို အခြေအနေရောက်အောင် သေချာ အကွက်ရွှေ့ခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ အခန်းတံခါး အသာဟကြည့်တော့ ထင်သည့်အတိုင်း အမေတစ်ယောက် မိမွေးတိုင်း ဖမွေတိုင်းဖြင့် တီဆားပက်ထားသလို ထွန့်ထွန့်လူးကာ ကိုယ့်အစိကိုပွတ်ရင်း လောကကြီးနှင့် ခဏအဆက်ပြတ်ကာ အကောင်းကြီးကောင်း နေလေသည်။

စည်သူစိုးက ဝတ်ထားသော ပုဆိုးကိုချွတ်၍ ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်လှဲပီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကားလျက် ကိုယ့်ဟာကိုပွတ်ကာ အကောင်းကြီး ကောင်းနေသော အမေဖြစ်သူ ပေါင်ကြားသို့ မျက်နှာအပ်ကာ ပွတ်နေသော လက်ကိုဖယ်၍ အစိကို စုပ်လိုက်လေသည်။ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ ရုတ်တရက် လက်ဆွဲဖယ်ခံလိုက်ရသောအခါ လန့်သွားလေသည်။

သို့သော် သန်မာသော လက်တစ်စုံက ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကိုင်ကာ နူးညံ့သော နှုတ်ခမ်းတစ်စုံက မိမိအစိကို လာစုပ်သောအခါ အိပ်ခန်းထဲလာပြီး သူမကို လက်ရဲဇက်ရဲ ဘာဂျာပေးနေသူမှာ သားဖြစ်သူ စည်သူမှတပါး မည်သူမှမဖြစ်နိုင်ဟု တွေးမိသောအခါ အလိုက်သင့်လေး သားဖြစ်သူပေးသော အရသာများကို ခံယူနေလိုက်လေသည်။ စည်သူစိုးမှာလည်း ပြတ်လပ်နေသော အမေဖြစ်သူကို သားကောင်းတစ်ယောက်ပီသစွာ ပြုစုရန် အပီအပြင် ယက်လေတော့သည်။

“ အိုး အို အ အ အ အ ဟားးးးးးး ရှီးးးးး ဟီးးးးး ဟီးးးးးးး ဟီးးးးးးးးးး အင့် ဟားးးးးးးးးးး ”

ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးရဲ့ ညီးညူသံလေးများ အခန်းထဲမှာ ထွက်ပေါ်နေလေတော့သည်။ ငါးမိနစ်ခန့် ကြာသောအခါ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး တစ်ကိုယ်လိုး တွန့်လိမ်ကာ စည်သူစိုးခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖိကာကိုင်ရင်း ကာမလမ်းဆုံးသို့ ရောက်ရှိကာ ပြီးသွားလေတော့သည်။ ပြီးသည့်နောက် စည်သူစိုးက ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး ပေါင်ကို ကားပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကို ထောင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူရဲ့လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး အမေ့စောက်ပတ်အဝမှာ တေ့လိုက်ချိန်တွင်

“ ကိုစိုးရေ ကိုစိုး ဒီမှာ ရွှေလာစစ်ပေးပါဦး”

ဟူသော သိန်းစိုး ခေါ်သံကို ကြားလိုက်ရလေသည်။ တော်သေးသည် သိန်းစိုးက အိမ်အဝင်ပေါက်နားကနေ အော်ခေါ်နေလို့။

“ အေး လာပြီဟေ့ လာပြီ”

ဟု ပြန်အော်ကာ ပုဆိုးကောက်ဝတ်ရင်း အရေးကောင်း ဒိန်းဒေါင်းဖျက်သော ရွှေပေါင်သူအား စိတ်ထဲမှ ကျိတ်ကျိန်ဆဲမိလေသည်။

“ မာမီ သားတို ညကျတွေ့မယ်နော် ဒယ်ဒီအိပ်ရင် သားဆီလာခဲ့ပေးပါနာ် မျှော်နေမယ်”

“ လာခဲ့မှာပေါ့ ကလေးရယ်”

ပြောပြောဆိုဆို အမေ့နှုတ်ခမ်းလေးအား နှုတ်ဆက်အနမ်းပေးရင်း ဆိုင်ရှေ့သို့ ထွက်လာခဲ့လေသည်။ လျှာပေါ်မှာကတော့ အမေ့စောက်ရည် အရသာကား စိမ့်စိမ့်လေးနှင့် နှာခေါင်းထဲမှာ မွှေးမွှေးလေး သင့်ပျံ့နေပါတော့သည်။

——————————————-

ည ၁၁ နာရီခွဲ အချိန်တွင် စည်သူစိုး နိုးလာခဲ့လေသည်။ ညက အိပ်ယာ စောစောဝင်ခဲ့သည်က ယခု တရေးရခဲ့ချေပြီ။ လိင်မဆက်ဆံခင် တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းမှုလုပ်ပြီး ခန္ဓာကိုယ် အနံ့ဆိုးများ မရှိအောင် သန့်ရှင်းတာက ကိုယ့်ရဲ့ လိင်ဆက်ဆံဖော်ကို အဆင်ပြေစေရုံသာမက ဆက်ဆံရတာ ပိုပြီး ကြည်နူးပျော်ရွှင်စရာကောင်းတယ် ဟူသော နောင်တော်ကြီးများ ညွန်ကြားချက်အတိုင်း ကိုယ်လက်သုတ်သင်ကာ ပြီးသည့်နောက် အမေ့အခန်းဘက်သို့ ထွက်လာခဲ့လေသည်။

အမေ့အခန်းတံခါး အသာဟကြည့်တော့ အမေက နိုးကာ ထိုင်နေသည်။ ခဏအကြာ အမေက ထလာပြီး အခန်းတံခါးဆီသို့ လျှောက်လာလေသည်။ အမေ ထွက်လာသောအခါ သူက ဆီးကြို၍ဖက်ကာ ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပြီး အမေ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်လေသည်။

ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ သာဖြစ်သူဆီသွားရန် အခန်းတံခါးဖွင့် အထွက်တွင် ရုတ်တရက်ဆွဲဖက်ပြီး အနမ်းခံရသောအခါ လန့်ကာ အော်မိသော်လည်း အသံမထွက်တော့ပါ။ စည်သူစိုးက သူ့နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံး စုပ်နမ်းနေပြီ ဖြစ်လေသည်။ သူကလည်း အငမ်းမရ ပြန်နမ်းမိလေသည်။

“ ဗြွတ် ! ! ! “

အနမ်းရှည်ကြီး ဆုံးသောအခါ စည်သူစိုးက သူအား အခန်းထဲသို့ ပွေ့ချီကာ ခေါ်သွားလေသည်။ အခန်းထဲရောက်သောအခါ မွတ်သိပ်ပြင်းပြလွန်းသော အနမ်းမိုးများ ရွာလေတော့သည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း လျှာချင်း အတင်းတိုးထိ ပွတ်သပ်ကာ မက်မက်မောမော နမ်းလို့ မဝနိုင်ပဲ နောက်မတွေ့ရမည်ကဲ့သို့ သူ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို တအားဖက်ထားသလို သူကလည်း စည်သူစိုးကို တအား ပြန်ဖက်ထားလေသည်။

စည်သူစိုးက နမ်းလျက်ပင် အမေ့အင်္ကျီကို ချွတ်လေရာ အမေကလည်း စည်သူစိုး အင်္ကျီကို ပြန်ချွတ်ပေးလေသည်။ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်တမျှင်မှမရှိပဲ တုံးလုံးဖြစ်သွားသောအခါ စည်သူစိုးက တွန်းလှဲလိုက်လေသည်။ ထိုနောက် အပေါ်မှတက်ခွကာ အမေ၏ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းပါတော့သည်။

စည်သူစိုး လက်နှစ်ဖက်က လက်ညိုးနှင့် လက်မသုံးကာ နို့သီးခေါင်းလေးများ ချေပေးနေပြီး အမေနို့နှစ်လုံးအား အုပ်ကိုင်ထားလေသည်။ အမေ့ခြေထောက်များကလည်း စည်သူစိုးခါးအား ညှပ်ကာ စည်သူစိုးလီကြီးက သူမ၏ စောက်ပတ်ပေါ်တွင် အပြားလိုက် ကပ်နေလေသည်။ စည်သူစိုးက ခါးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လေရာ စောက်စိမှစ၍ စောက်ပတ်ကွဲကြောင်းအတိုင်း လီးကြီးက ပွတ်တိုက်နေလေသည်။

ထိုအတိုင်း ခဏကြာသောအခါ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ တဏှာစိတ်များ ကြွသထက်ကြွကာ ရာဂမီးလျှံများ လောင်မြိုက်လျက် စည်သူစိုးကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်တွယ်ကာ စောက်ပတ်ထဲမှလည်း အရည်များ ပွက်ခနဲ့ ပွက်ခနဲ့ ထွက်လာလေသည်။ ထိုအခါ စည်သူစိုးက နမ်းနေရာမှ ခွာ၍ နို့များကို ပြောင်းစို့လေသည်။

နို့တစ်လုံးကို စို့နေချိန်တွင် လက်တစ်ဖက်က နို့တစ်လုံးကို ချေပေးနေကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်၏ လက်ညိုးနှင့် လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကာ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ထည့်ပေးလေသည်။ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ ပို၍ စိတ်ကြွလာကာ စည်သူစိုးလက်နှစ်ချောင်းအား အားရပါးရ စုပ်လေတော့သည်။

အတန်ကြာ နို့စို့ပြီးသောအခါ စည်သူစိုးက လျှာကိုခပ်တောင့်တောင့်လေးလုပ်ကာ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး ရင်ညွန့်မှ ဆီးစပ်သို့ ဆွဲချကာ ယက်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် အရည်ရွှဲရွှဲစိုနေသော ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး စောက်ပတ်ကို လျှာဖြင့် အပြားလိုက်ယက်ပါတော့သည်။ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ တင်းမထားနိုင်တော့ပဲ တစ်ချီပြီးသွားလေသည်။

စည်သူစိုးက မရပ်ပဲ စောက်စိကို သရက်စေ့စုပ်သလိုစုပ်ကာ လက်နှစ်ဖက်က ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး၏ နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်လုံးကို ချေပေးလေရာ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ ညီးသံလေးများပေးကာ ကာမစိတ်များ ပြန်ကြွလာလေသည်။

“ ဟင်းးး အင်းးး ဟင်းးး ဟင်းး”

စောက်ပတ်မှာလည်း အရည်များလိုက်ကာ စိုရွှဲလာလေသည်။ စည်သူစိုး အခြေအနေကို အကဲခတ်နေသူဖြစ်ရာ ဒီအချိန်သည် လိုးရန် အကောင်းဆုံးအချိန်ဖြစ်ကြောင်း သတိပြုမိကာ စောက်စိစုပ်နေခြင်းကို ရပ်လိုက်လေသည်။

“ ဟင်း အင်း ဘာလို့ရပ်လိုက်တာလဲ ဆက်စုပ်ပေးပါ သားရယ်”

“ မေ့မေ့ကို ချစ်မလို့ပါ မေမေ”

ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် စည်သူစိုးက ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူကာ သူ့လီးကြီးနှင့် စောက်ပတ်ဝကို တေ့လိုက်လေသည်။ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး စောက်ပတ်ကြီးမှာ လီးအထိအတွေ့ကို ခံစားသိရှိသည့်အလား ခုံးထလာလေသည်။ စောက်ပတ်အတွင်းထဲမှလည်း တစုံတခုကို တောင့်တသည့်အလား အတွင်းသားများက တဆစ်ဆစ်နှင့် ရှုံ့ချီပွချီ ဖြစ်လာလေသည်။ စည်သူစိုးက ခါးတလှုပ်လှုပ်ဖြင့် နှဲ့ကာ ဖြေဖြေချင်း သွင်းလေတော့သည်။

“ အား ကျွတ် ကျွတ် သား ဖြေးဖြေးနော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေ”

ဟု ဆိုကာ သွင်းရင်းဖြင့် အဆုံးထိ ဝင်သွားလေသည်။ စည်သူစိုးက အထုတ်အသွင်း ဖြေးဖြေးခြင်း လုပ်ကာ လိုးပါတော့သည်။ အချက် ၂၀ ကျော်သောအခါ

“ သား မြန်မြန်ဆောင့်ပါတော့ အမေခံနိုင်ပြီ”

ဟုဆိုသဖြင့် စည်သူစိုးက စက်သေနတ်ပစ်သလို အသားကုန် ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။ ထိုသို့ လိုးနေရင်း စည်သူစိုးက

“ မေမေ သားလိုးတာ ခံလို့ကောင်းလား”

“ ဘာတွေပြောနေတာလဲ သားရယ်။ ဆောင့်မှာသာ ဆောင့်စမ်းပါ”

“ ပြောပြပါ မေမေရာ သားက ကြားချင်လို့ပါ။ မေမေ မဖြေရင် မဆောင့်တော့ဘူး”

ဟု ပြောပြောဆိုဆို ဆောင့်ချက်ကို လျှော့ချလိုက်လေသည်။ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ စည်သူစိုး၏ ညစ်ကျယ်ကျယ် လုပ်ပုံကို သဘောကျကာ

“ ကောင်းတယ် စည်သူရယ် ကောင်းတယ်။ သားလီးက မင်းအဖေထက်ကြီးတော့ ခံလို့ အရမ်းကောင်းတယ်။ မင်းအဖေထက်သာအောင် လိုးပြစမ်း သားလေး။ မင်းအဖေ ကျယ်အောင် လိုးနိုင်ခဲ့တဲ့ မေမေ့ စောက်ပတ်ကို မင်းလီးကြီးနဲ့ လိုးလိုက်စမ်း”

ဟု ပိုပိုသာသာ တမင်စိတ်ကြွအောင် ပြောလိုက်လေသည်။ ထိုသို့ ပြောပြီးနောက် ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးမှာ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ ပိုလိုက်လာလေသည်။ စည်သူစိုးမှာ အမေ့စကားကြားပြီး စိတ်ကြွသွားကာ မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးပါတော့သည်။

ခဏကြာသောအခါ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး တကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ စည်သူစိုးကို တင်းကြပ်စွာဖက်ကာ ပြီးသွားလေသည်။ တချိန်မှာပင် စည်သူစိုး လီးထဲမှ သုတ်ရည်များကလည်း ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး စောက်ပတ်ထဲသို့ အရှိန်ပြင်းစွာ ပန်းထွက်သွားလေသည်။ ထိုညမှစကာ ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးသည် ညတိုင်း ဦးဝင်းမောင် အိပ်ချိန်တွင် စည်သူစိုးနဲ့ လိုးလေတော့သည်။

သို့သော် တစ်ညသောအခါဝယ် ဦးဝင်းမောင် နှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်ပျော်နေရာမှ လန့်နိုးလာလေသည်။ ဘေးမှ မိန်းမဖြစ်သူကို ကြည့်တော့လဲ မရှိ။ အပေါ့အပါးသွားနေသည် ဖြစ်တန်ရာ သူလည်း အပေါ့အပါးသွားရန် အိပ်ယာထကာ အခန်းထဲမှ ထွက်လာလေသည်။

အခန်းအပြင်ရောက်သော် ညီးညူသံတစ်ခုကို သားတော်မောင် အခန်းဆီမှ ကြားရလေသည်။ ဘာများဖြစ်နေလဲ ဟူသော စိုးရိမ်စိတ်ဖြင့် အခန်းဆီသို့ လာချိန်တွင်

“ အား အ ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်”

ဆိုသော စကားသံများကြောင့် ခြေလှမ်းတုံ့သွားလေသည်။ ခြေသံမကြားအောင် အသာသွား၍ စည်သူစိုးအခန်းတံခါး အသာဟကြည့်လေသော် ဦးဝင်းမောင် ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားလေသည်။ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကား ကုတင်ပေါ်မှာ ဝင့်ဝင့်ဖူးက လေးဖက်ထောက်လျက် စည်သူစိုးက နောက်က ဝင့်ဝင့်ဖူး စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းကာ လိုးနေသော မြင်ကွင်းပင်။

မြင်နေရသော အခြေအနေသည် ဦးဝင်းမောင်၏ သွေးသားများကို ထူးထူးခြားခြားပင် လှုပ်ရှားသွားစေလေသည်။ မယုံနိုင် အံ့အားသင့်သော စိတ်တို့က လွမ်းမိုးနေသဖြင့် ထိုသို့သွေးသားတွေ လှုပ်ရှားသွားမှုကို ဦးဝင်းမောင် သတိမထားမချေ။ အမေနှင့်သား လိုးနေသော အခြေအနေကို ဦးဝင်းမောင် ဘယ်တုန်းကမှ ယောင်လို့တောင် မစဉ်းစားမိခဲ့ချေ။ အခုတော့ ဘာလုပ်ရမည်ကို မသိတော့ချေ။

“ ကောင်းတယ် သားလေး လိုးစမ်းအမေ့ကို”

ဦးဘမောင် ခေါင်းကျိန်းလေပြီ။ အဝေးသို့ ထွက်ပြေးလိုက်ချင်သည်။ ဒါပေမယ့် ထူးခြားသော ခံစားမှုတစ်ခုက ဆွဲငင်ထားသလို ဖြစ်နေလေသည်။ ကိုယ့်ရှေ့မှာ မိန်းမဖြစ်သူက တခြားသော ယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် လိုးနေကာ လိုးနေသူကလည်း ကိုယ့်သားအရင်း ဖြစ်နေသော အခြေအနေမှာ သမာရိုးကျ အခြေအနေမဟုတ်ပါ။ သူတို့နှစ်ယောက်ကို ကြည့်ရသည်မှာ လိုးနေတာကြာပြီ ဖြစ်လောက်လေသည်။

“ တောက်”

ဦးဝင်းမောင် ဒေါသတွေ တရိပ်ရိပ် ထွက်လာလေသည်။ တခြားတဖက်တွင်လည်း ကာမရမ္မက်များထူးခြားစွာ အရှိန်အဟုန်ဖြင့် နိုးကြားလာလေသည်။အသိစိတ်က မိန်းမနှင့် သားလုပ်သူတို့၏ လူ့ဘောင်အပြင်ဘက်က ဖောက်ပြန်မှုကို ဒေါသထွက်နေသည်။ မသိစိတ်က လိုးပွဲကြည့်ရင်း ရာဂစိတ်များ နိုးကြားနေလေသည်။

ထိုကာမရမ္မက်စိတ်၏ စေ့ဆော်မှုကြောင့်ပင် ဦးဘမောင်လီးကြီး တောင်မှန်းမသိ တောင်လာလေသည်။ ဒေါသအချောင်းချောင်း ထွက်နေသော ဦးဝင်းမောင် သူ့လီးကြီး တောင်လို့တောင်နေမှန်း မသိသေးပါ။ မသိစိတ်ထဲက ရာဂဇောဖြင့် သားနှင့် မိန်းမဖြစ်သူ လိုးပွဲကို ကြည့်ရင်း လီးကြီးကို အလိုလိုဆုပ်ကိုင်မိကာ ဂွင်းထုမိသည့် အခြေအနေသို့ ရောက်မှန်းမသိ ရောက်သွားလေသည်။

ပုဆိုးကို စလွယ်သိုင်းကာ လီးချောင်းကြီးကို အပီအပြင် ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းနာနာ ထုနေမိလေသည်။ စည်သူစိုး ဆောင့်လိုက်တိုင်း တုန်ခါသွားသော ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူး၏ ဖင်ဖြူဖြူကြီးများကို ကြည့်ကာ ဂွင်းထုချက် ပိုပြင်းလာကာ နောက်ဆုံးတော့ သုတ်ရည်တွေ အောက်ခံဘောင်းဘီထဲသို့ ပန်းချမိလေသည်။

မိမိမှာ လီးပြန်တောင်လာသည်ကို သတိပြုမိကာ ဦးဝင်းမောင် ဝမ်းသာသွားလေသည်။ ယောက်ျားတစ်ယောက်အဖို့ လီးမတောင်နိုင်ခြင်းမှာ ရှင်လျက်နှင့် သေခြင်းပင် ဖြစ်လေသည်။ အိပ်၊စား၊လိုး ဟူသော အရာသုံးပါး၌ တစ်ခုခုဆုံးရှုံးရလျှင် ဘဝပျော်ရွှင်မှု ဆိတ်သုန်းရခြင်းပင် ဖြစ်လေသည်။ ဦးဝင်းမောင်မှာ အပျော်ကြီးပျော်ကာ သားဖြစ်သူနှင့် မိန်းမဖြစ်သူကို အပြစ်မမြင်တော့ပဲ ကျေးဇူးတင်မိလေသည်။

ထို့အပြင် ဒီလိုချောင်းကြည့်ရသည့် ခံစားမှုမျိုးနှင့် ကိုယ့်မိန်းမ၏ ဖုံးကွယ်ထားသော ကာမခံစားမှုများကို မြင်ရသော အခြေအနေကို သဘောကျ နှစ်ခြိုက်မိကြောင်း သတိပြုမိလေသည်။ အစထဲက ပွင့်လင်းသူပီပီ သားဖြစ်သူနှင့် နှစ်ယောက်ညှပ်ကာ ဝင့်ဝင့်ဖူးကို လိုးလျှင် ဘယ်လိုနေမလဲ ဟူသော အတွေးတို့လည်း ဝင်ရောက်လာလေသည်။

ထိုကြောင့် ရေအမြန်ဆေးကာ မိမိအခန်းဆီသို့ ပြန်၍ အိပ်နေလိုက်လေသည်။ စည်သူစိုးနှင့် ဝင့်ဝင့်ဖူး၏ လိုးပွဲကြီးက အရှိန်မသေသေးပဲ ဆက်လက် ကပြလျက် ရှိလေတော့သည်။

………………………………………

“ ဖူးရေ”

“ ရှင် မောင်ပြောလေ ဘာလုပ်ချင်လို့လဲ”

“ အခန်းထဲသွားရအောင်”

“ ဟုတ် လာပါပြီ”

စည်သူစိုးရှေ့တွင် သေချာ ဝင့်ဝင့်ဖူးကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ပြောကာ ခေါ်ခဲ့လေသည်။ စည်သူစိုးမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ထူးဆန်းသော အပြုအမူကြောင့် တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲဟု အတွေးဝင်ကာ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဗျာများနေမိလေသည်။ သူနှင့် အမေ့ကိစ္စကို အဖေသိပါက မိုးမီးလောင်တာထက်ဆိုးမည် ဖြစ်ကြောင်း တွေးမိကာ စိုးရိမ်စိတ်တို့ဖြင့် ဂနာမငြိမ် ဖြစ်နေလေသည်။

အတန်ကြာ စောင့်ကြည့်သော်လည်း ပြန်ထွက်မလာသဖြင့် အဖေတို့အခန်းဆီသို့ သွားကာ ချောင်းကြည့်လေသည်။ အခန်းကမြင်ကွင်းကို တွေ့သောအခါ စည်သူစိုးမှာ ဝမ်းနည်းဝမ်းသာ ဖြစ်ရလေသည်။ မြင်ကွင်းကား အဖေက အမေ့ကို ကုတင်ပေါ်လေးဖက်ထောက်ကာ နောက်မှ လိုးနေသော မြင်ကွင်းပင် ဖြစ်လေသည်။ ဝမ်းသာစရာ အချက်ကား ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးဝင်မောင် လီးပြန်တောင်လာခြင်းပင် ဖြစ်လေသည်။ တဆက်ထဲမှာပင် အမေနှင့် လိုးချင်မှ လိုးရတော့မည်ဟူသော အသိကလည်း ဝမ်းနည်းစရာ ကောင်းလှပါတော့သည်။

“ အား အ အ ထွက်ကုန်ပြီ မောင်ရဲ့ ပြီးသွားပြီ မောင်”

“ အား ကောင်းလိုက်တာ ဖူးရာ ဖူး ဖူး”

ဟူသော ရေရွှတ်မြည်တမ်းသံများနှင့်အတူ ဦးဝင်းမောင်နှင့် ဒေါ်ဝင့်ဝင့်ဖူးတို့ ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ပြီးသွားလေသည်။

“ မောင် ဘာဆေးတွေသောက်လိုက်လို့ လီးပြန်တောင်လာတာလဲဟင်”

“ ဘာဆေးမှမသောက်ဘူး။ မင်းနဲ့ သားနဲ့ လိုးတာကြည့်ပြီး လီးတောင်လာတာဟေ့”

“ ရှင်”

“ အခုမှ ရှင်မနေနဲ့။ ဟိုတံခါးပေါက်က ချောင်းကြည့်နေတဲ့ကောင်လည်း လာခဲ့။ ငါအကုန်သိပြီးပြီ။ ငါတို့မိသားစု သွေးမကွဲပဲ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် နေကြမယ်။ အဲ့ဒါကို မင်းတို့သဘောတူလား။ ဘာပဲဖြစ်ခဲ့ဖြစ်ခဲ့ မောင် အကုန်ခွင့်လွှတ်တယ်”

ဦးဝင်းမောင်မှာ ဝေ့ဝိုက်မနေပဲ ဒဲ့ အပေါ်ဆီးကနေ ပြောကာ အမှတ်ယူလိုက်လေသည်။ မထူးလည်း တားမရမည့် အတူတူ မိသားစု သာယာရေးကို ရှေ့ရှုကာ နားလည်မှု ယူလိုက်လေသည်။

စည်သူစိုးမှာလည်း အဖေနှင့်ပေါင်းကာ လိုးပွဲကြီး ဆင်နွှဲရမည့် အသိကြောင့် ရင်ခုန်နှုန်းမြန်ကာ လီးကြီးတထောင်ထောင်နှင့် အခန်းထဲသို့ ဝင်ရောက်လာလေသည်။

“ လာသား မင်းမေမေကို ဖေ့ဖေ့ရှေ့မှာ အပြတ်လိုးပြစမ်း”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဖေဖေ”

ဟုပြောရင်း အမေ့ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူကာ လီးကြီးကို စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ကာ စိန်စီနန်းရဲ့ ချစ်ဇာတ်လမ်းကို ဆက်လက် ကပြတော့မည် ဖြစ်ကြောင်း တင်ပြရင်း နားပါရစေတော့ခင်ဗျာ။



........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။